Σχετικά λόγια του Θεού:

Ποιες πτυχές περιλαμβάνει η κανονική ανθρώπινη φύση; Διορατικότητα, λογική, συνείδηση και χαρακτήρα. Εάν μπορείς να επιτύχεις κανονικότητα σε κάθε μία από αυτές τις πτυχές, η ανθρώπινη φύση σου θα είναι ικανοποιητική. Θα πρέπει να έχεις την ομοιότητα ενός κανονικού ανθρώπινου όντος, θα πρέπει να μοιάζεις με πιστό του Θεού. Δεν χρειάζεται να επιτύχεις υπερβολικά πράγματα ή να χρησιμοποιήσεις διπλωματία· πρέπει απλώς να είσαι ένα κανονικό ανθρώπινο ον, με τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου, να μπορείς να διακρίνεις τα πράγματα και, τουλάχιστον, να μοιάζεις με κανονικό ανθρώπινο ον. Αυτά αρκούν. Όλα όσα απαιτούνται από σένα σήμερα βρίσκονται εντός των δυνατοτήτων σου· δεν προσπαθείς να κάνεις τον γάιδαρο να πετάξει. Επάνω σου δεν θα εκτελεστούν άχρηστα λόγια ή άχρηστο έργο. Πρέπει να απορριφθεί όλη η ασχήμια που εκφράζεται ή αποκαλύπτεται στη ζωή σου. Σας έχει διαφθείρει ο Σατανάς και βρίθετε από το δηλητήριό του. Το μόνο που καλείσαι να κάνεις είναι να απαλλαγείς από αυτήν τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Δεν καλείσαι να γίνεις κάποια υψηλόβαθμη προσωπικότητα, ή κάποιος διάσημος ή σπουδαίος. Αυτό δεν έχει νόημα. Το έργο που γίνεται μέσα σας λαμβάνει υπόψη ό,τι έχετε έμφυτο μέσα σας. Αυτό που ζητώ από τους ανθρώπους βρίσκεται εντός καθορισμένων ορίων. Εάν ασκούσουν με τον τρόπο και τον τόνο με τον οποίο μιλούν οι διανοούμενοι, δεν θα ωφελούσε. Δεν θα μπορούσες να το κάνεις. Δεδομένου του επιπέδου σας, θα πρέπει να είστε τουλάχιστον σε θέση να μιλάτε με σοφία και διακριτικότητα και να εξηγείτε τα πράγματα με σαφή και κατανοητό τρόπο. Αυτό αρκεί για να πληροίτε τις απαιτήσεις. Αν αποκτήσεις τουλάχιστον διορατικότητα και λογική, τότε αυτό αρκεί. Αυτήν τη στιγμή, το πιο σημαντικό είναι να αποτινάξεις τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή σου. Πρέπει να αποτινάξεις την ασχήμια που εκδηλώνεται μέσα σου. Πώς μπορείς να μιλάς για υπέρτατη λογική και διορατικότητα, εάν δεν τα αποτινάξεις αυτά; Πολλοί άνθρωποι, βλέποντας ότι η εποχή έχει αλλάξει, στερούνται οποιασδήποτε ταπεινότητας ή υπομονής και μπορεί, επίσης, να μην διαθέτουν καν αγάπη ή την ευπρέπεια των αγίων. Πόσο παράλογοι είναι αυτοί οι άνθρωποι! Δεν διαθέτουν στάλα κανονικής ανθρώπινης φύσης; Έχουν καμία μαρτυρία άξια λόγου; Δεν διαθέτουν καμία απολύτως διορατικότητα ή λογική. Φυσικά, ορισμένες πτυχές της άσκησης των ανθρώπων που είναι αποκλίνουσες και εσφαλμένες πρέπει να διορθωθούν. Η προηγούμενη άτεγκτη πνευματική ζωή τους ή η μουδιασμένη και ανόητη εμφάνισή τους, παραδείγματος χάριν —όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν. Αλλαγή δεν σημαίνει να επιτρέπεται να γίνεις ακόλαστος ή να ενδίδεις στη σάρκα, λέγοντας ό,τι θέλεις. Δεν πρέπει να μιλάς απρόσεκτα. Για να μιλάς και να συμπεριφέρεσαι ως κανονικό ανθρώπινο ον πρέπει να μιλάς με συνοχή, λέγοντας «ναι» όταν εννοείς «ναι» και «όχι» όταν εννοείς «όχι». Μην αποκλίνεις από τα γεγονότα και μίλα δεόντως. Μην εξαπατάς, μην ψεύδεσαι. Τα όρια τα οποία μπορεί να φθάσει ένα κανονικό άτομο όσον αφορά μια αλλαγή στη διάθεση πρέπει να γίνουν κατανοητά. Ειδάλλως, δεν θα είσαι σε θέση να εισέλθεις στην πραγματικότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η βελτίωση του επιπέδου γίνεται για χάρη της λήψης της σωτηρίας του Θεού

Στις διαθέσεις των κανονικών ανθρώπων δεν υπάρχει απατεωνιά ή δολιότητα, οι άνθρωποι έχουν μια φυσιολογική σχέση μεταξύ τους, δεν πορεύονται μόνοι τους και οι ζωές τους δεν είναι ούτε μέτριες ούτε παρακμιακές. Έτσι κι ο Θεός δοξάζεται από όλους· τα λόγια Του εισχωρούν στους ανθρώπους, οι άνθρωποι ζουν ειρηνικά ο ένας με τον άλλον και υπό τη φροντίδα και την προστασία του Θεού, η γη είναι γεμάτη αρμονία, χωρίς τις παρεμβολές του Σατανά, και η δόξα του Θεού είναι ύψιστης σημασίας για τους ανθρώπους. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι σαν τους αγγέλους: αγνοί, με ζωντάνια, χωρίς να παραπονιούνται ποτέ για τον Θεό, ενώ αφιερώνουν όλες τους τις προσπάθειες αποκλειστικά για τη δόξα του Θεού στη γη.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 16

Έχω πολλές ελπίδες. Ελπίζω ότι θα μπορέσετε να συμπεριφέρεστε με σωστό και ευπρεπή τρόπο, να εκπληρώνετε πιστά το καθήκον σας, να κατέχετε αλήθεια και ανθρώπινη φύση, να είστε άνθρωποι που μπορούν να εγκαταλείψουν όλα όσα έχουν και ακόμα και τη ζωή τους για τον Θεό και ούτω καθεξής. Όλες οι παραπάνω ελπίδες πηγάζουν από τις ανεπάρκειές σας, τη διαφθορά και την ανυπακοή σας.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι παραβάσεις θα οδηγήσουν τον άνθρωπο στην κόλαση

Οι άνθρωποι που χρησιμοποιεί ο Θεός εμφανίζονται εξωτερικά να είναι παράλογοι και να μην έχουν κανονικές σχέσεις με τους άλλους, αν και μιλάνε με ευγένεια, δεν μιλάνε απρόσεκτα και μπορούν πάντα να κρατούν την καρδιά τους γαλήνια ενώπιον του Θεού. Ακριβώς αυτό το είδος ανθρώπου είναι επαρκές για να χρησιμοποιηθεί από το Άγιο Πνεύμα. Αυτός ο «παράλογος» άνθρωπος για τον οποίο μιλάει ο Θεός, μοιάζει να μην έχει κανονικές σχέσεις με τους άλλους και δεν δίνει τη δέουσα προσοχή στην εξωτερική έκφραση της αγάπης ή της άσκησης, αλλά όταν επικοινωνεί πνευματικά θέματα, είναι σε θέση να ανοίγει την καρδιά του και να παρέχει ανιδιοτελώς στους άλλους τη φώτιση και τη διαφώτιση που έχει αποκτήσει από την πραγματική εμπειρία του ενώπιον του Θεού. Έτσι εκφράζει την αγάπη του για τον Θεό και ικανοποιεί το θέλημα του Θεού. Όταν όλοι οι άλλοι τον συκοφαντούν και τον γελοιοποιούν, είναι σε θέση να αποφεύγει να ελέγχεται από έξωθεν ανθρώπους, ζητήματα ή πράγματα, και μπορεί να παραμένει γαλήνιος ενώπιον του Θεού. Ένα τέτοιο πρόσωπο φαίνεται να έχει τη δική του μοναδική διορατικότητα. Ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι άλλοι, η καρδιά του δεν εγκαταλείπει ποτέ τον Θεό. Όταν οι άλλοι κουβεντιάζουν χαρούμενα και καλαμπουρίζουν, η καρδιά του παραμένει ενώπιον του Θεού, αναλογίζεται τον λόγο του Θεού ή απευθύνει σιωπηλά προσευχή στον Θεό μέσα στην καρδιά του, αναζητώντας τις προθέσεις του Θεού. Ποτέ δεν δίνει σημασία στη διατήρηση κανονικών σχέσεων με τους άλλους ανθρώπους. Ένα τέτοιο πρόσωπο φαίνεται να μην έχει φιλοσοφία για τη ζωή. Από έξω, αυτό το πρόσωπο είναι ζωντανό, αξιολάτρευτο και αθώο, αλλά κατέχει και μια αίσθηση ηρεμίας. Αυτή είναι η ομοιότητα του είδους του ατόμου που χρησιμοποιεί ο Θεός. Πράγματα όπως η φιλοσοφία για τη ζωή ή η «κοινή λογική» απλώς δεν λειτουργούν σε αυτόν τον τύπο ανθρώπου· αυτός ο τύπος ανθρώπου έχει αφιερώσει ολόκληρη την καρδιά του στον λόγο του Θεού, και φαίνεται να έχει μόνο τον Θεό στην καρδιά του. Αυτός είναι ο τύπος του ανθρώπου στον οποίο ο Θεός αναφέρεται ως άνθρωπο «χωρίς λογική», και είναι ακριβώς ο τύπος ανθρώπου που χρησιμοποιεί ο Θεός. Το χαρακτηριστικό ενός ατόμου που χρησιμοποιείται από τον Θεό είναι: Ανεξαρτήτως χρόνου και τόπου, η καρδιά του είναι πάντα ενώπιον του Θεού και, ανεξάρτητα από το πόσο ανήθικοι είναι οι άλλοι, πόσο παραδίδονται στη λαγνεία και στη σάρκα τους, η καρδιά του παραμένει διαρκώς με τον Θεό και ο ίδιος δεν ακολουθεί το πλήθος. Μόνο αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό και μόνο αυτός ο τύπος ανθρώπου οδηγείται στην τελείωση από το Άγιο Πνεύμα. Εάν δεν είσαι σε θέση να επιτύχεις αυτά τα πράγματα, τότε δεν έχεις τα προσόντα να αποκτηθείς από τον Θεό και να τελειωθείς από το Άγιο Πνεύμα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η δημιουργία μιας κανονικής σχέσης με τον Θεό είναι πολύ σημαντική

Οι άνθρωποι που κατέχουν την αλήθεια είναι αυτοί που, με τις πραγματικές τους εμπειρίες, μπορούν να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους, να μένουν σταθεροί στη θέση τους, να στέκονται στο πλευρό του Θεού χωρίς ποτέ να υποχωρούν, και που έχουν μια κανονική σχέση με τους ανθρώπους που αγαπούν τον Θεό, οι οποίοι, όταν συμβαίνουν διάφορα σε αυτούς, είναι σε θέση να υπακούσουν πλήρως στον Θεό και μπορούν να υπακούν στον Θεό μέχρι θανάτου. Η πράξη σου και οι αποκαλύψεις στην πραγματική ζωή είναι η μαρτυρία του Θεού, είναι το βίωμα του ανθρώπου και η μαρτυρία του Θεού, και αυτό σημαίνει να απολαμβάνεις πραγματικά την αγάπη του Θεού. Όταν τη βιώσεις μέχρι αυτό το σημείο, θα έχει επιτευχθεί το αποτέλεσμα. Κατέχεις το πραγματικό βίωμα και κάθε δράση σου αντιμετωπίζεται με θαυμασμό από άλλους. Ο ρουχισμός και η εξωτερική εμφάνισή σου δεν είναι αξιοσημείωτα, αλλά βιώνεις τη ζωή της υπέρτατης ευσέβειας, και όταν επικοινωνείς τα λόγια του Θεού, κατευθύνεσαι και διαφωτίζεσαι από Αυτόν. Είσαι σε θέση να εκφράσεις το θέλημα του Θεού μέσα από τα λόγια σου, να επικοινωνήσεις με την πραγματικότητα και να καταλάβεις πολλά για την υπηρεσία στο πνεύμα. Είσαι ειλικρινής στην ομιλία σου, είσαι αξιοπρεπής και έντιμος, δεν μπαίνεις σε αντιπαραθέσεις και υπακούς σε καθωσπρεπισμούς, είσαι σε θέση να υπακούσεις στις ρυθμίσεις του Θεού και να είσαι σταθερός στη μαρτυρία σου όταν σου προκύπτουν διάφορα και είσαι ήρεμος και συγκροτημένος, ανεξάρτητα από το τι αντιμετωπίζεις. Αυτό το είδος ανθρώπου έχει πραγματικά δει την αγάπη του Θεού. Μερικοί άνθρωποι είναι ακόμα νέοι, αλλά ενεργούν ως μεσήλικες· είναι ώριμοι, κατέχουν την αλήθεια και θαυμάζονται από άλλους —και αυτοί είναι οι άνθρωποι που έχουν τη μαρτυρία και είναι η εκδήλωση του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτοί που αγαπούν τον Θεό θα ζουν για πάντα μέσα στο φως Του

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

Ένα άτομο που πιστεύει πραγματικά στον Θεό, εκτελεί τουλάχιστον αυτές τις πέντε πτυχές του πνευματικού βίου καθημερινά: διαβάζει τον λόγο του Θεού, προσεύχεται στον Θεό, συναναστρέφεται σχετικά με την αλήθεια, ψέλνει ύμνους και δοξολογίες και αναζητά την αλήθεια στα πάντα. Εάν, επίσης, ζεις μια ζωή με συναθροίσεις, θα βιώνεις μεγαλύτερη απόλαυση. Εάν ένας άνθρωπος διαθέτει τη γενική ικανότητα να λαμβάνει, δηλαδή μπορεί να κατανοεί τις προθέσεις του Θεού αφότου μελετήσει μόνος του τον λόγο του Θεού, να κατανοεί την αλήθεια και να γνωρίζει πώς να ενεργεί σύμφωνα με την αλήθεια, τότε μπορεί να ειπωθεί ότι αυτός ο άνθρωπος θα πετύχει στην πίστη του. Εάν ένα άτομο δεν διάγει τέτοιου είδους πνευματικό βίο ή ο πνευματικός του βίος είναι εξαιρετικά ανάρμοστος και τον διάγει μόνο πολύ περιστασιακά, τότε αυτό το άτομο είναι ένας μπερδεμένος πιστός. Οι μπερδεμένοι πιστοί δεν μπορούν να επιτύχουν καλά αποτελέσματα όταν εκπληρώνουν το καθήκον τους. Εάν κάποιος πιστεύει στον Θεό χωρίς να διάγει πνευματικό βίο, απλώς προσποιείται ότι πιστεύει στον Θεό. Για ανθρώπους σαν αυτόν δεν υπάρχει ο Θεός στην καρδιά τους, πολύ λιγότερο δε, σεβασμός για τον Θεό. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να έχουν την ομοιότητα ενός σωστού ανθρώπινου όντος;

[…]

Υπάρχουν δέκα σημεία τα οποία πρέπει κάποιος να πράξει και στα οποία να εισέλθει, σχετικά με το πώς πρέπει να είναι ένα σωστό άτομο:

1. Να ακολουθείς τα πρότυπα συμπεριφοράς, να γνωρίζεις τους κανόνες, να σέβεσαι τους ηλικιωμένους και να νοιάζεσαι για τους νέους.

2. Να ακολουθείς έναν ευπρεπή τρόπο ζωής· αυτό είναι ευεργετικό για εσένα και για τους άλλους.

3. Να ντύνεσαι σοβαρά και αξιοπρεπώς· απαγορεύεται η παράξενη και εξεζητημένη ένδυση.

4. Για κανέναν λόγο, μη ζητάς να δανειστείς χρήματα από αδελφούς και αδελφές και μη χρησιμοποιείς ανέμελα τα πράγματα των άλλων ανθρώπων.

5. Η επαφή με το αντίθετο φύλο πρέπει να είναι οριοθετημένη· οφείλεις να συμπεριφέρεσαι αξιοπρεπώς και με εντιμότητα.

6. Να μη διαπληκτίζεσαι με τους ανθρώπους· μάθε να ακούς υπομονετικά τους ανθρώπους.

7. Να προσέχεις την υγιεινή σου στο πλαίσιο των εκάστοτε συνθηκών.

8. Να έρχεσαι σε επαφή και να συσχετίζεσαι σωστά με τους άλλους, να μάθεις να τους σέβεσαι και να ενδιαφέρεσαι γι’ αυτούς, και να αγαπάτε ο ένας τον άλλο.

9. Να κάνεις ό,τι μπορείς για να βοηθάς εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη· να μη ζητάς ούτε να δέχεσαι πράγματα από άλλους ανθρώπους.

10. Να μην αφήνεις τους ανθρώπους να σε υπηρετούν· να μην αφήνεις τους άλλους να κάνουν κάτι που θα έπρεπε να κάνεις εσύ.

Οι παραπάνω δέκα κανόνες είναι οι ελάχιστοι κανόνες τους οποίους οφείλουν να ακολουθούν κατά τη διάρκεια της ζωής τους όλοι οι πιστοί. Οι άνθρωποι που παραβιάζουν αυτούς τους κανόνες, έχουν κακό χαρακτήρα. Οι κανόνες αυτοί θα μπορούσαν να ονομαστούν «οι κανόνες του οίκου του Θεού». Όσοι τους παραβαίνουν συχνά, είναι σίγουρο ότι θα απορριφθούν.

Όλοι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια, οφείλουν επίσης να συμμορφώνονται με τα δέκα θετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των αρχαίων αγίων. Οι άνθρωποι που τα κάνουν πράξη τακτικά και τα διατηρούν, σίγουρα θα αποκομίσουν μεγάλη προσωπική ανταμοιβή. Τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα είναι πάρα πολύ ευεργετικά για την ανθρωπότητα.

Οι δέκα αρχές συμμόρφωσης με την ιερή αξιοπρέπεια:

1. Να επιτελείς πνευματική λειτουργία κάθε πρωί διαβάζοντας τον λόγο του Θεού κατά την προσευχής για περίπου μισή ώρα.

2. Να αναζητάς τις προθέσεις του Θεού σε όλα τα πράγματα κάθε μέρα· αυτό θα σε βοηθήσει να κάνεις πράξη την αλήθεια με μεγαλύτερη ακρίβεια.

3. Να συναναστρέφεσαι όλους αυτούς με τους οποίους έρχεσαι σε επαφή· να μαθαίνετε ο ένας από τα δυνατά σημεία του άλλου και να διορθώνεστε από τις αδυναμίες του άλλου για να προοδεύσετε και οι δύο.

4. Να έχεις αισιόδοξη στάση απέναντι στη ζωή, να ψέλνεις συχνά ύμνους και εγκώμια και να ευχαριστείς τον Θεό για τη χάρη Του.

5. Να μην εμπλέκεσαι στα κοσμικά· πλησίαζε τακτικά τον Θεό μέσα στην καρδιά σου και μην ανακατεύεσαι στις υποθέσεις άλλων.

6. Να διατηρείς τη σοφία μέσα στην καρδιά σου και να αποφεύγεις το κακό και τα επικίνδυνα μέρη.

7. Να μη διαπληκτίζεσαι με τους ανθρώπους, να συναναστρέφεσαι σχετικά με την αλήθεια και να τα πηγαίνεις καλά με τους άλλους.

8. Να είσαι πρόθυμος να κάνεις ό,τι μπορείς για να βοηθάς τους άλλους, για να μετριάζεις τις ανησυχίες τους, και να τους βοηθάς να ξεπερνούν τις δυσκολίες τους εισερχόμενοι στην πίστη στον Θεό.

9. Να μάθεις να υπακούς τους άλλους, να μη τους διαφεντεύεις και να μην τους αναγκάζεις να κάνουν κάτι· άφησέ τους να ωφεληθούν από όλα τα πράγματα.

10. Να λατρεύεις συχνά τον Θεό μέσα στην καρδιά σου, αφήνοντας Αυτόν να είναι ο κυρίαρχος όλων των πραγμάτων και ικανοποιώντας Τον σε όλα.

Οι παραπάνω δέκα αρχές του ανθρώπινου βίου και οι δέκα τρόποι συμμόρφωσης με την άγια ευπρέπεια αποτελούν πράγματα που οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν. Οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πράξη αυτά τα πράγματα εάν τα κατανοήσουν. Ακόμα και αν παραβαίνουν αυτούς τους κανόνες περιστασιακά, αυτό δεν είναι δύσκολο να επιλυθεί. Φυσικά, συγκεκριμένοι άνθρωποι, των οποίων η ανθρώπινη φύση είναι πολύ κακή, αποτελούν εξαίρεση.

Συναναστροφή εκ του Άνωθεν

Η σωστή ανθρώπινη φύση συνεπάγεται κυρίως το να έχει κανείς συνείδηση και σύνεση, να έχει χαρακτήρα και αξιοπρέπεια. Η συνείδηση και η σύνεση περιλαμβάνουν το να δείχνει κανείς μακροθυμία, να έχει υπομονή απέναντι στους άλλους, ειλικρίνεια, σοφία κατά την επαφή του με τους άλλους και αυθεντική αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές. Αυτά είναι τα πέντε χαρακτηριστικά τα οποία οφείλει να κατέχει η σωστή ανθρώπινη φύση.

Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι να έχει κανείς καρδιά γεμάτη μακροθυμία. Ανεξάρτητα από το τι ελαττώματα βλέπουμε να έχουν οι αδελφοί και οι αδελφές μας, θα πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε σωστά, επιδεικνύοντας ανεκτικότητα και κατανόηση. Όταν βλέπουμε ελαττώματα ή διαφθορά των άλλων ανθρώπων να αποκαλύπτονται, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτή είναι η περίοδος που ο Θεός επιτελεί το έργο της σωτηρίας, κι έτσι το να αποκαλύπτεται η διαφθορά είναι φυσιολογικό για τον εκλεκτό λαό του Θεού και θα πρέπει να επιδείξουμε κατανόηση. Εκτός αυτού, χρειάζεται να ασχοληθούμε με τη δική μας διαφθορά, η οποία μπορεί να μην αποκαλύπτεται απαραιτήτως σε μικρότερο βαθμό από ότι των άλλων. Θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε την αποκαλυπτόμενη διαφθορά των άλλων όπως αντιμετωπίζουμε τη δική μας. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να ανεχόμαστε τους άλλους. Εάν αδυνατείς να ανέχεσαι τους άλλους ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι η σύνεσή σου είναι προβληματική και αποδεικνύει, επίσης, ότι δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν γνωρίζεις το έργο του Θεού. Τι σημαίνει να μη γνωρίζει κανείς το έργο του Θεού; Σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζει πως το έργο του Θεού δεν έχει τελειώσει ακόμα και ότι ο άνθρωπος εξακολουθεί να ζει στην περίοδο του έργου της σωτηρίας του Θεού· δεν έχουμε ολοκληρωθεί. Επομένως, η διαφθορά του κάθε ανθρώπου αποκαλύπτεται αναπόφευκτα. Τώρα, όλοι επιδιώκουν σωστά την αλήθεια, αρχίζουν να γνωρίζουν τη δική τους διαφθορά και βιώνουν τον λόγο του Θεού. Όλοι βρίσκονται στην περίοδο εισόδου στην αλήθεια και δεν έχουν αποκτήσει ακόμα πλήρως την αλήθεια. Η διάθεση της ζωής των ανθρώπων θα αρχίσει να αλλάζει μόνο όταν εκείνοι αποκτήσουν την αλήθεια. Όταν οι άνθρωποι το καταλάβουν αυτό, θα διαθέτουν τη σύνεση ενός σωστού ατόμου και τότε θα συμπεριφέρονται και στους άλλους με σύνεση. Εάν οι άνθρωποι δεν είναι συνετοί, δεν θα συμπεριφέρονται σε κανέναν με σύνεση.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι να κάνεις πράξη την υπομονή απέναντι στους άλλους. Μόνο η μακροθυμία δεν αρκεί· οφείλεις, επίσης, να είσαι υπομονετικός. Μερικές φορές, ίσως επιδεικνύεις μακροθυμία και κατανόηση, αλλά αναπόφευκτα, ένας αδελφός ή μία αδελφή θα κάνει κάτι που μπορεί να σε πληγώσει ή να σε προσβάλλει. Κάτω απ’ αυτές τις περιστάσεις, είναι εύκολο να φουντώσει η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, διότι σε όλους μας αρέσει να μαχόμαστε και να υπερασπιζόμαστε την τιμή μας, όλοι είμαστε εγωιστές και ματαιόδοξοι. Επομένως, εάν κάποιος πει κάτι που θα σε πληγώσει ή κάνει κάτι που θεωρείς προσβλητικό, θα πρέπει να είσαι υπομονετικός. Η υπομονή εμπεριέχεται επίσης στη σφαίρα της σύνεσης. Οι άνθρωποι μπορούν να αποκτήσουν υπομονή μόνο αν έχουν σύνεση. Πώς, όμως, μπορούμε να είμαστε υπομονετικοί; Εάν επιθυμείς να είσαι υπομονετικός με τους άλλους, οφείλεις πρώτα να τους κατανοήσεις· αυτό σημαίνει πως, όποιος κι αν πει κάτι που θα σε πληγώσει, πρέπει αρχικά να παραδεχτείς το εξής: «Τα λόγια του με πλήγωσαν. Αυτό που είπε φαίνεται ότι αποκάλυψε τα ελαττώματά μου και ότι είχε εμένα ως στόχο. Εάν τα λόγια του έχουν εμένα ως στόχο, τι εννοεί με αυτά; Προσπαθεί να μου κάνει κακό; Με βλέπει σαν εχθρό του; Με μισεί; Θέλει να με εκδικηθεί; Δεν τον πρόσβαλα, συνεπώς η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις δεν μπορεί να είναι καταφατική». Εάν έτσι είναι τα πράγματα, τότε, οτιδήποτε κι αν είπε αυτός ο αδελφός ή αυτή η αδελφή, δεν είχε πρόθεση να σε πληγώσει ή να σου φερθεί ως εχθρό του ή ως εχθρό της. Αυτό είναι βέβαιο. Όταν είπε αυτά τα λόγια, απλώς εξέφρασε ό,τι σκέφτεται ένα κανονικό άτομο, συναναστράφηκε σχετικά με την αλήθεια, πραγματεύτηκε τη γνώση, εξέθεσε τη διαφθορά των ανθρώπων ή αναγνώρισε τη δική του διεφθαρμένη κατάσταση· σίγουρα, όμως, δεν στοχοποίησε συνειδητά κάποιο συγκεκριμένο άτομο. Αρχικά, θα δείξεις κατανόηση, έπειτα ο θυμός σου θα εξασθενίσει και τότε θα καταφέρεις να επιδείξεις υπομονή. Όμως, κάποιος θα ρωτήσει: «Εάν κάποιος μου επιτεθεί και με στοχοποιήσει συνειδητά, και πει αυτά τα πράγματα εσκεμμένα για να επιτύχει κάποιο σκοπό, τότε πώς μπορώ να είμαι υπομονετικός;» Θα πρέπει να επιδείξεις υπομονή με τον εξής τρόπο: «Ακόμα κι αν κάποιος μου επιτεθεί εσκεμμένα, θα πρέπει να εξακολουθήσω να είμαι υπομονετικός, διότι είναι αδελφός μου ή αδελφή μου και όχι εχθρός μου, και σίγουρα δεν είναι ο διάβολος, ο Σατανάς. Είναι αναπόφευκτο ότι οι αδελφοί και οι αδελφές θα αποκαλύψουν διαφθορά σε κάποιο βαθμό και ότι έχουν ορισμένες προθέσεις μέσα στην καρδιά τους. Αυτό είναι φυσιολογικό. Θα πρέπει να το κατανοήσω, να το συμμεριστώ και να είμαι υπομονετικός». Μόλις σκεφτείς με αυτόν τον τρόπο, θα πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να πεις: «Θεέ μου, κάποιος μόλις πλήγωσε την υπερηφάνεια μου. Δεν μπορώ να δεχθώ τον εξευτελισμό και αυτό με κάνει πάντοτε να θέλω να θυμώσω και να του επιτεθώ. Αυτό είναι, πράγματι, μια αποκάλυψη της διαφθοράς. Πίστευα ότι ένιωθα αγάπη για τους άλλους, όμως τώρα που τα λόγια κάποιου κάρφωσαν την καρδιά μου, δεν μπορώ να το ανεχθώ. Θέλω να αντεπιτεθώ. Θέλω εκδίκηση. Πού είναι η αγάπη μου; Όλα αυτά δεν είναι απλώς μίσος; Εξακολουθώ να έχω μίσος στην καρδιά μου! Θεέ μου, όπως Εσύ δείχνεις έλεος σ' εμάς και μας συγχωρείς για τις παραβάσεις μας, έτσι κι εμείς θα πρέπει να δείχνουμε έλεος απέναντι στους άλλους. Δεν θα πρέπει να κρατάμε κακία. Θεέ μου, προστάτευσέ με, σε παρακαλώ, μην αφήσεις τη φύση μου να ξεσπάσει. Επιθυμώ να υπακούω σ’ Εσένα και να ζω μέσα στην αγάπη Σου. Σε ό,τι κάνουμε, απειθούμε και αντιστεκόμαστε πάρα πολύ στον Χριστό και στον Θεό, όμως ο Χριστός εξακολουθεί να είναι υπομονετικός μαζί μας. Ο Θεός επιτελεί αυτό το στάδιο του έργου Του με πάρα πολλή υπομονή και αγάπη. Πόσο πόνο, ταπείνωση και συκοφαντία έπρεπε να υπομείνει ο Χριστός; Εάν ο Χριστός κατάφερε να είναι υπομονετικός, τότε η ελάχιστη υπομονή που χρειάζεται να έχουμε εμείς δεν είναι τίποτα! Η υπομονή μας υστερεί κατά πολύ σε σύγκριση μ’ εκείνη του Χριστού…» Μόλις προσευχηθείς με αυτόν τον τρόπο, θα αισθανθείς ότι είσαι πάρα πολύ διεφθαρμένος, πάρα πολύ ασήμαντος και ότι σου λείπει το ανάστημα, και τότε η οργή σου θα έχει εξαφανιστεί. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να καταφέρεις να έχεις υπομονή.

Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι να συμπεριφέρεσαι στους ανθρώπους με ειλικρίνεια. Το να είμαστε ειλικρινείς με τους ανθρώπους σημαίνει πως οτιδήποτε κι αν κάνουμε, είτε βοηθάμε τους άλλους, είτε φροντίζουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας, είτε συναναστρεφόμαστε σχετικά με την αλήθεια, οφείλουμε να μιλάμε μέσα από την καρδιά μας. Επιπρόσθετα, να μην κηρύττεις αυτά που δεν έχεις πράξει. Όποτε οι αδελφοί και οι αδελφές χρειάζονται τη βοήθειά μας, θα πρέπει να τους βοηθάμε. Οποιοδήποτε καθήκον χρειάζεται να εκπληρώσουμε, οφείλουμε να το εκπληρώσουμε. Να είσαι ειλικρινής και να μην είσαι ψεύτικος ούτε υποκριτής. […] Βέβαια, το να είσαι ειλικρινής απαιτεί να έχεις λίγη σοφία όταν αντιμετωπίζεις μερικούς ανθρώπους. Εάν βλέπεις ότι ένα άτομο δεν είναι αξιόπιστο επειδή η διαφθορά του είναι αρκετά βαθιά, εάν δεν μπορείς να το κατανοήσεις και δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνει, τότε χρειάζεται να φερθείς με σοφία και να αποφύγεις να του πεις τα πάντα. Το να είσαι ειλικρινής απαιτεί να έχεις αρχές. Μη μιλάς άκριτα για πράγματα για τα οποία δεν πρέπει να μιλάς. Επιπλέον, το να είσαι ειλικρινής απαιτεί να μιλάς με λογική και ευπρέπεια. Κάποιοι άνθρωποι επιμένουν να κάνουν πράξη την ειλικρίνεια και να ανοίγουν την καρδιά τους σε κάποιον ανεξαρτήτως του πόσο απασχολημένος μπορεί αυτός να είναι. Αυτό δεν είναι ανόητο; Το να είσαι ειλικρινής δεν σημαίνει να είσαι χαζός. Σημαίνει να είσαι έξυπνος, απλός, ανοιχτός και να μην εξαπατάς τους άλλους. Οφείλεις να είσαι σωστός και συνετός. Η ειλικρίνεια στηρίζεται πάνω στο θεμέλιο της σύνεσης. Αυτό σημαίνει το να είσαι ειλικρινής όταν αντιμετωπίζεις άλλους ανθρώπους, και το να είσαι ένα ειλικρινές άτομο. Φυσικά, το σημαντικότερο πράγμα με το να είσαι ειλικρινής είναι να είσαι ειλικρινής ενώπιον του Θεού. Δεν θα ήταν μεγάλο πρόβλημα εάν ήσουν ειλικρινής μόνο μπροστά στους άλλους ανθρώπους, αλλά δεν ήσουν ειλικρινής ενώπιον του Θεού και Τον εξαπατούσες; Εάν επιδιώκεις να είσαι ειλικρινής ενώπιον του Θεού, τότε είναι φυσικό να γίνεις ειλικρινής και με τους άλλους. Εάν δεν μπορείς να φερθείς με αυτόν τον τρόπο ενώπιον του Θεού, πόσο μάλλον θα μπορείς να φερθείς έτσι στους άλλους ανθρώπους. Σε όποια πτυχή της αλήθειας ή θετικό πράγμα κι αν εισέρχεσαι, οφείλεις αρχικά να το κάνεις ενώπιον του Θεού. Όταν καταφέρεις να το κάνεις επιτυχώς ενώπιον του Θεού, θα είσαι εκ φύσεως ικανός να το βιώσεις μπροστά στους άλλους ανθρώπους. Μην κοπιάζεις να κάνεις το τάδε ή το δείνα μπροστά στους άλλους, ενώ κάνεις ελεύθερα ό,τι επιθυμείς ενώπιον του Θεού. Αυτό δεν αρκεί. Το σημαντικότερο είναι να το πράττεις ενώπιον του Θεού, ο οποίος δοκιμάζει τους ανθρώπους και διερευνά τις καρδιές τους. Κατέχεις πράγματι την πραγματικότητα εάν μπορείς να περάσεις τη δοκιμασία ενώπιον του Θεού. Δεν κατέχεις την πραγματικότητα εάν δεν μπορείς να περάσεις τη δοκιμασία ενώπιον του Θεού. Αυτή είναι η αρχή όταν κάνεις πράξη την αλήθεια.

Το τέταρτο χαρακτηριστικό είναι να διαθέτεις σοφία κατά την επαφή σου με τους άλλους. Μερικοί άνθρωποι ρωτούν: «Το να τα πηγαίνει κανείς καλά με τους αδελφούς και τις αδελφές του απαιτεί σοφία;» Ναι, διότι όταν χρησιμοποιείς σοφία, ωφελείς ακόμα περισσότερο τους αδελφούς και τις αδελφές σου. Ορισμένοι ρωτούν: «Δεν είναι ύπουλο να συμπεριφέρεσαι με σοφία στους αδελφούς και στις αδελφές σου;» Η σοφία δεν είναι ύπουλη. Απεναντίας, είναι το ακριβώς αντίθετο. Το να χρησιμοποιείς σοφία σημαίνει να δίνεις προσοχή στον τρόπο με τον οποίο μιλάς στους αδελφούς και στις αδελφές σου όταν εκείνοι επιδεικνύουν μικρό ανάστημα, σε περίπτωση που δεν δύνανται να αποδεχθούν αυτά που λες. Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τους ανθρώπους που επιδεικνύουν μικρό ανάστημα, ιδίως εκείνους που δεν κατέχουν την αλήθεια, που αποκαλύπτουν κάποια διαφθορά και που έχουν διεφθαρμένη διάθεση σε κάποιο βαθμό, εάν είσαι υπερβολικά απλός και ανοιχτός και τους λες τα πάντα, μπορεί να τους είναι εύκολο να βρουν να χρησιμοποιήσουν εναντίον σου κάτι για εσένα ή να σε εκμεταλλευτούν. Έτσι, οφείλεις λίγο πολύ να λαμβάνεις μερικές προφυλάξεις και να έχεις ορισμένη τεχνική όταν ομιλείς. Όμως, το να είσαι επιφυλακτικός απέναντι στους ανθρώπους δεν σημαίνει να μην τους βοηθάς ή να μην τους αγαπάς. Σημαίνει, μονάχα, να μην τους λες αμέσως ορισμένα σημαντικά πράγματα για τον οίκο του Θεού και απλώς να επικοινωνείς σε αυτούς την αλήθεια. Εάν χρειάζονται πνευματική βοήθεια στη ζωή, αν ζητούν την τροφή της αλήθειας, οφείλουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους ικανοποιήσουμε σχετικά με αυτό. Εάν, όμως, ρωτούν το ένα και το άλλο για τον οίκο του Θεού ή για τους αρχηγούς και αυτούς που εκτελούν το έργο Του, δεν υπάρχει λόγος να τους μιλάς γι’ αυτά. Εάν τους πεις, ενδεχομένως θα αποκαλύψουν αυτές τις πληροφορίες και αυτό θα επηρεάσει το έργο του οίκου του Θεού. Με άλλα λόγια, εάν υπάρχει κάτι που δεν πρέπει να το γνωρίζουν ή που δεν είναι ανάγκη να το γνωρίζουν, μην τους επιτρέπεις να το μάθουν. Εάν υπάρχει κάτι που οφείλουν να το γνωρίζουν, τότε να κάνεις ό,τι μπορείς για να τους ενημερώσεις, με σαφήνεια και χωρίς ενδοιασμούς. Ποια πράγματα οφείλουν, λοιπόν, να γνωρίζουν; Θα πρέπει να μάθουν για την επιδίωξη της αλήθειας: με ποιες αλήθειες θα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι, ποιες πτυχές της αλήθειας θα πρέπει να κατανοούν, ποια καθήκοντα θα πρέπει να εκπληρώνουν, ποια καθήκοντα είναι κατάλληλοι να εκπληρώνουν, πώς θα πρέπει να εκπληρώνουν αυτά τα καθήκοντα, πώς να βιώνουν την σωστή ανθρώπινη φύση, πώς να διάγουν τον εκκλησιαστικό βίο– όλα αυτά είναι πράγματα που οι άνθρωποι θα πρέπει να γνωρίζουν. Από την άλλη πλευρά, οι κανόνες και οι αρχές του οίκου του Θεού, το έργο της εκκλησίας και οι καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται οι αδελφοί σου και οι αδελφές σου δεν μπορούν να αποκαλύπτονται ανέμελα σε ξένους ή σε άπιστα μέλη της οικογένειάς σου. Αυτή είναι η αρχή με την οποία οφείλουμε να συμμορφωνόμαστε όταν χρησιμοποιούμε τη σοφία. Τα ονόματα και οι διευθύνσεις των αρχηγών σου, παραδείγματος χάρη, είναι πράγματα για τα οποία δεν πρέπει να μιλάς. Εάν μιλάς γι’ αυτά τα πράγματα, ποτέ δεν ξέρεις πότε κάποιος ξένος ενδέχεται να ακούσει αυτές τις πληροφορίες, ενώ τα πράγματα μπορούν να γίνουν πολύ προβληματικά εάν αυτές οι πληροφορίες πέσουν στα χέρια κάποιου σατανικού κατασκόπου ή μυστικού πράκτορα. Αυτό απαιτεί σοφία και γι’ αυτό λέω ότι το να κατέχεις σοφία είναι αποφασιστικής σημασίας. Επιπλέον, όταν συμπεριφέρεσαι απλά και ανοιχτά, δεν μπορείς απλώς να λες στον καθένα ορισμένα εμπιστευτικά πράγματα. Οφείλεις να κρίνεις το ανάστημα των αδελφών σου για να διαπιστώσεις εάν, αφότου τους πεις αυτά τα πράγματα, εκείνοι ενδέχεται να είναι ανήθικοι και να αστειευτούν με όσα λες, δημιουργώντας σου προβλήματα μόλις διαδοθούν, και βλάπτοντας την ακεραιότητά σου. Γι' αυτόν τον λόγο, το να είναι κανείς απλός και ανοιχτός απαιτεί επίσης σοφία. Αυτή είναι η τέταρτη προδιαγραφή που οφείλει να κατέχει η σωστή ανθρώπινη φύση – να διαθέτεις σοφία κατά την επαφή σου με τους άλλους.

Το πέμπτο χαρακτηριστικό είναι να έχεις αυθεντική αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές που πιστεύουν αληθινά στον Θεό. Αυτό περιλαμβάνει λίγο ενδιαφέρον, πραγματική βοήθεια και πνεύμα εξυπηρέτησης. Ειδικότερα, θα πρέπει να συναναστρεφόμαστε παραπάνω και να προσφέρουμε περισσότερη τροφή σ’ εκείνους τους αδελφούς και τις αδελφές που επιδιώκουν την αλήθεια. Δεν έχει σημασία εάν αυτοί είναι καινούριοι πιστοί ή πιστεύουν στον Θεό εδώ και αρκετά χρόνια. Υπάρχει μία συγκεκριμένη αρχή του εκκλησιαστικού βίου: να προσέχεις ιδιαίτερα εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια. Να τους συναναστρέφεσαι περισσότερο, να τους παρέχεις περισσότερη τροφή και να τους ποτίζεις περισσότερο για να τους βοηθήσεις γρήγορα να ανέλθουν, επιτρέποντάς τους εξελιχθούν στη ζωή τους όσο το δυνατόν συντομότερα. Όσον αφορά εκείνους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια, εάν μετά από μια περίοδο ποτίσματος καταστεί εμφανές ότι δεν αγαπούν την αλήθεια, τότε δεν είναι ανάγκη να ξοδέψεις πολύ μεγάλη προσπάθεια γι’ αυτούς. Δεν είναι απαραίτητο, διότι έχεις ήδη κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό. Αρκεί που εκπλήρωσες την ευθύνη. […] Χρειάζεται να δεις σε ποιους πρέπει να εστιάσεις το έργο σου. Ο Θεός θα οδηγήσει στην τελείωση εκείνους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια; Εάν δεν το κάνει το Άγιο Πνεύμα, τότε γιατί θα πρέπει οι άνθρωποι να εξακολουθούν να προσπαθούν στα τυφλά; Δεν κατανοείς το έργο του Αγίου Πνεύματος, όμως είσαι πάντα σίγουρος για τον εαυτό σου – αυτό δεν είναι ανθρώπινη ανοησία και άγνοια; Γι’ αυτό, να προσφέρεις περισσότερη βοήθεια στους αδελφούς και στις αδελφές που επιδιώκουν πραγματικά την αλήθεια, διότι αυτοί είναι τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού και οι προκαθορισμένοι εκλεκτοί Του. Εάν συναναστρεφόμαστε συχνά σχετικά με την αλήθεια με αυτούς τους ανθρώπους, με μία καρδιά και έναν νου, και εάν υποστηρίζουμε και προσφέρουμε τροφή ο ένας στον άλλο, στο τέλος όλοι θα φτάσουμε στη σωτηρία. Προδίδεις το θέλημα του Θεού εάν δεν κάνεις παρέα με αυτούς τους ανθρώπους. […] Στην εκκλησία, οι άνθρωποι που διαθέτουν σωστή ανθρώπινη φύση, θα πρέπει να τοποθετηθούν μεταξύ εκείνων που επιδιώκουν την αλήθεια, να έχουν αρμονικές σχέσεις με εκείνους και, μέσα από την επιδίωξη της αλήθειας, να δαπανούν σταδιακά τον εαυτό τους για τον Θεό με μία καρδιά και έναν νου. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, θα σωθούν και θα σωθείς κι εσύ επίσης, διότι το Άγιο Πνεύμα επιτελεί το έργο Του μεταξύ εκείνων που επιδιώκουν την αλήθεια. […]

Η συναναστροφή που μόλις είχαμε είναι σχετικά με τις πέντε πτυχές με τις οποίες πρέπει κάποιος να είναι εξοπλισμένος μέσα στην σωστή ανθρώπινη φύση. Εάν διαθέτεις και τα πέντε αυτά χαρακτηριστικά, θα είσαι ικανός να έχεις αρμονικές σχέσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές σου, να βρεις τη θέση σου στην εκκλησία και να εκπληρώσεις το καθήκον σου όσο καλύτερα μπορείς.

Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή