Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο Θεός δεν είναι ποτέ απών από την καρδιά του ανθρώπου και πάντα ζει ανάμεσα στους ανθρώπους. Είναι η κινητήρια δύναμη στη …

Από τον Μενγκ Γιονγκ, Κίνα Είμαι καλός άνθρωπος από τη φύση μου. Σε αυτή τη σκοτεινή και κακή κοινωνία, έπεφτα πάντα θύμα εκφοβισμού των άλλων ανθρώπ…

Από τον Μο Ζιτζιάν, επαρχία Γκουανγκντόνγκ Γεννήθηκα σε μια φτωχή, απομακρυσμένη ορεινή περιοχή, όπου θυμιατίζαμε και λατρεύαμε τον Βούδα για πολλές …

Από την Τσεν Λου, Κίνα Αυτό συνέβη το πρωί της 21ης Δεκεμβρίου του 2012. Είχαμε συγκεντρωθεί πάνω από δώδεκα αδελφοί και αδελφές, όταν ξαφνικά ακούσα…

Από τον Γουάνγκ Γκανγκ, Κίνα Ζούσα στην επαρχία. Λόγω του ότι η οικογένειά μου ήταν φτωχή, έβγαζα χρήματα κάνοντας προσωρινές δουλειές όπου έβρισκα˙ …

Από τη Σιαογουέν, πόλη Τσονγκτσίνγκ «Η “αγάπη”, όπως αποκαλείται, αναφέρεται σ’ ένα συναίσθημα που είναι αγνό και αψεγάδιαστο, για το οποίο χρησιμοπο…

Από τη Γιλιαν, Κίνα Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ίσως όλοι σας θυμάστε αυτά τα λόγια: “Διότι η προσωρινή ελαφρά θλίψις ημών εργάζεται εις ημάς καθ’ υπε…

Έχω υπομείνει στο έπακρο τις δυστυχίες ετούτης της ζωής. Δεν ήμουν πολλά χρόνια παντρεμένη όταν απεβίωσε ο σύζυγός μου και, από εκείνη τη στιγμή, η βαριά ευθύνη της οικογενειακής φροντίδας έπεσε απευθείας στους ώμους μου. Έχοντας ένα μικρό παιδί, έζησα δύσκολη ζωή. Αποτελούσα πάντοτε στόχο της χλεύης και της περιφρόνησης των άλλων· αδύναμη και αβοήθητη, έπλενα κάθε μέρα το πρόσωπό μου με τα δάκρυά μου, νιώθοντας πως η ζωή σε ετούτον τον κόσμο ήταν πολύ σκληρή. Την εποχή που παράδερνα στα βάθη της απαισιοδοξίας και της απόγνωσης, μία αδελφή μοιράστηκε μαζί μου το ευαγγέλιο του έργου του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Η καρδιά μου πλημμύρισε από θέρμη όταν διάβασα τα εξής λόγια από τον Παντοδύναμο Θεό: «Όταν θα είσαι κουρασμένος κι όταν θα αρχίσεις να νιώθεις την απόγνωση του κόσμου αυτού, μη μπερδευτείς, μην κλάψεις. Ο Παντοδύναμος Θεός, ο Παρατηρητής, θ’ αγκαλιάσει την άφιξή σου ανά πάσα στιγμή» («Ο αναστεναγμός του Παντοδύναμου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Ο Θεός με κάλεσε σαν στοργική μητέρα, και ένιωσα πως είχα βρει επιτέλους το σπίτι μου, πως είχα βρει το στήριγμά μου και ένα μέρος ανάπαυσης για το πνεύμα μου. Έκτοτε, διάβαζα τον λόγο του Θεού κάθε μέρα, και κατέληξα να διδαχτώ πως ο Θεός είναι η πηγή κάθε ζωής, πως ο Θεός εξουσιάζει τη μοίρα κάθε ανθρώπου και πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι το αποκλειστικό στήριγμα και η μοναδική σωτηρία της ανθρωπότητας. Προκειμένου να κατανοήσω περισσότερες αλήθειες, παρακολουθούσα ενεργά τις εκκλησιαστικές συγκεντρώσεις και, στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, είδα με τα μάτια μου πως όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές συμπεριφέρονταν μεταξύ τους με απλότητα και ειλικρίνεια. Όταν ήμουν μαζί τους, ένιωθα άνετα, ένιωθα στην καρδιά μου μια έντονη αίσθηση ανακούφισης και απολάμβανα μία ευτυχία και μία χαρά που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ στον κόσμο. Έτσι, γέμισα σιγουριά και ελπίδα για το μέλλον μου. Άρχισα να εκτελώ το καθήκον μου στην εκκλησία, προκειμένου να ξεπληρώσω την αγάπη του Θεού. Παρ’ όλα αυτά, προς έκπληξή μου, η κυβέρνηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας δεν επιτρέπει σε κανέναν να πιστεύει στον αληθινό Θεό ή να ακολουθεί τον σωστό δρόμο, και στα χέρια της υποβλήθηκα σε στυγνή και απάνθρωπη καταδίωξη και αιχμαλωσία, απλώς και μόνο εξαιτίας της πίστης μου.

Στην οικογένειά μου, όλοι τα πάμε πολύ καλά πάντα. Ο σύζυγός μου είναι ένας πολύ συνετός και στοργικός άντρας, και ο γιος μου είναι πολύ λογικός και πάντα δείχνει σεβασμό στους μεγαλύτερούς του. Επιπλέον, είμαστε αρκετά ευκατάστατοι. Θεωρητικά, θα έπρεπε να ήμουν πολύ ευτυχής, αλλά στην πραγματικότητα δεν ήταν έτσι. Ανεξάρτητα από το πόσο καλά μου φέρονταν ο σύζυγος και ο γιος μου και άσχετα από το πόσο πλούσιοι ήμαστε, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορούσε να με κάνει ευτυχισμένη. Τις νύχτες δεν μπορούσα ποτέ να κοιμηθώ, επειδή ανέπτυξα αρθρίτιδα, και επίσης υπόφερα από σοβαρή αϋπνία, κάτι που οδήγησε σε μειωμένη κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλό μου και γενική αδυναμία στα άκρα μου. To μαρτύριο από αυτές τις ασθένειες, σε συνδυασμό με τη συνεχή πίεση της διεύθυνσης μιας επιχείρησης, μ’ έκαναν να ζω σε απερίγραπτο πόνο. Προσπάθησα να τον ξεπεράσω με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, αλλά τίποτα δεν φαινόταν να βοηθάει.

Όταν ήμουν πιστός του Κυρίου Ιησού Χριστού, διώχθηκα από την κυβέρνηση του ΚΚΚ. Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε το «έγκλημα» της πίστης μου στον Κύριο Ιησού ως αιτιολογία για να με κάνει συχνά να κακοπερνάω και να με καταπιέζει. Μάλιστα, διέταξε τα στελέχη του χωριού να κάνουν συχνές επισκέψεις στο σπίτι μου για να διερευνούν την άσκηση της πίστης μου. Το 1998, αποδέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Όταν άκουσα τα λόγια που είχε προφέρει προσωπικά ο Δημιουργός, ενθουσιάστηκα και συγκινήθηκα κατά τρόπο που δεν μπορώ καν να περιγράψω. Με την ενθάρρυνση της αγάπης του Θεού, πήρα την εξής απόφαση: θα ακολουθούσα τον Παντοδύναμο Θεό ως το τέλος, ό,τι κι αν συνέβαινε. Εκείνη την περίοδο, παρευρισκόμουν με ενθουσιασμό σε συναντήσεις και διέδιδα το ευαγγέλιο, κάτι το οποίο προσέλκυσε για άλλη μια φορά την προσοχή της κυβέρνησης του ΚΚΚ. Αυτήν τη φορά, η εκ μέρους τους δίωξή μου ήταν χειρότερη από ποτέ. Έγινε τόσο άγρια, που δεν μπορούσα να ασκήσω την πίστη μου κανονικά στο ίδιο μου το σπίτι και αναγκάστηκα να φύγω για να εκπληρώνω τα καθήκοντά μου.

Η κόρη μου και εγώ είμαστε και οι δύο χριστιανές της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού. Ενώ ακολουθούσαμε τον Θεό, η κόρη μου και εγώ συλληφθήκαμε και καταδικαστήκαμε σε αναμόρφωση μέσω εργασίας από την κυβέρνηση του ΚΚΚ. Εγώ καταδικάστηκα σε τρία χρόνια και η κόρη μου, σε ένα. Παρ’ όλο που υπέστην απάνθρωπες διώξεις και σωματικές βλάβες από την κυβέρνηση του ΚΚΚ, κάθε φορά που ένοιωθα απελπισμένη και σε κίνδυνο, ο Θεός ήταν εκεί, προσέχοντάς με κρυφά, προστατεύοντάς με, και ανοίγοντάς μου μια έξοδο διαφυγής. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μού έδωσαν το θάρρος και το κίνητρο να συνεχίσω να ζω, με καθοδήγησαν να υπερνικήσω το μαρτύριο του σκληρού βασανισμού μου, και με βοήθησαν να επιμείνω επί τρία χρόνια σε εκείνη τη φυλακή της κολάσεως. Μέσα στις αντιξοότητες, έγινα μάρτυρας της αγάπης και της σωτηρίας του Παντοδύναμου Θεού, και βίωσα την εξουσία και τη δύναμη των λόγων Του. Αισθάνομαι ευνοημένη που έχω κερδίσει τόσα πολλά, και είμαι αποφασισμένη να ακολουθώ τον Θεό σταθερά και να βαδίζω στο σωστό μονοπάτι στη ζωή.

Όταν ήμουν παιδί, ζούσα στα βουνά. Δεν είχα δει ποτέ μεγάλο μέρος του κόσμου και, πραγματικά, δεν είχα μεγαλύτερες φιλοδοξίες. Παντρεύτηκα και απέκτησα παιδιά, οι δύο γιοι μου μεγάλωσαν και έγιναν λογικοί και υπάκουοι, κι ο σύζυγός μου εργαζόταν σκληρά. Μολονότι δεν είχαμε ποτέ πολλά χρήματα, ζούσαμε μαζί αρμονικά ως οικογένεια, κι εγώ αισθανόμουν πολύ χαρούμενη και ικανοποιημένη. Το 1996, παρουσίασα ξαφνικά μια σοβαρή ασθένεια που με οδήγησε στην πίστη στον Κύριο Ιησού. Από τότε, διάβαζα συχνά τη Βίβλο και παρευρισκόμουν ενεργά σε εκκλησιαστικές συγκεντρώσεις. Προς έκπληξή μου, η ασθένειά μου άρχισε σταδιακά να βελτιώνεται και έτσι, η πίστη μου να ακολουθώ τον Κύριο Ιησού έγινε ακόμη ισχυρότερη.

Πίστευα στον Κύριο Ιησού μαζί με τη μητέρα μου από τότε που ήμουν κοριτσάκι· την εποχή που ακολουθούσα τον Κύριο Ιησού, συχνά με συγκινούσε η αγάπη Του. Ένοιωθα ότι μας αγαπούσε τόσο πολύ, που σταυρώθηκε και έχυσε και την τελευταία σταγόνα του αίματός Του, για να μας λυτρώσει. Εκείνον τον καιρό, οι αδελφοί και οι αδελφές της εκκλησίας μας ήταν όλοι στοργικοί και υποστηρικτικοί μεταξύ τους, αλλά, δυστυχώς, η πίστη μας στον Κύριο συνάντησε διωγμούς και καταπιέσεις στα χέρια της κυβέρνησης του ΚΚΚ. Το ΚΚΚ ορίζει τον Χριστιανισμό και τον Καθολικισμό ως «Σιε Τζιάο» και χαρακτηρίζει τις συναθροίσεις στις κατ’ οίκον εκκλησίες ως «παράνομες συγκεντρώσεις». Η αστυνομία συχνά έκανε επιδρομές στα μέρη όπου μαζευόμασταν, λέγοντάς μας ότι, για να μπορούμε να οργανώνουμε συναθροίσεις, πρώτα έπρεπε να πάρουμε έγκριση και άδεια από την κυβέρνηση, αλλιώς θα μας συλλάμβαναν και θα μας επέβαλλαν πρόστιμο ή θα μας έστελναν στη φυλακή. Μια φορά, η μητέρα μου και πέντε-έξι άλλοι αδελφοί και αδελφές συνελήφθησαν και ανακρίνονταν για μια ολόκληρη μέρα. Στο τέλος, η αστυνομική έρευνα επιβεβαίωσε ότι όλοι τους ήταν συνηθισμένοι χριστιανοί και τους άφησαν ελεύθερους. Από τότε, όμως, έπρεπε να συναντιόμαστε κρυφά, για να αποφεύγουμε τις κυβερνητικές επιδρομές. Παρ’ όλα αυτά, η πίστη μας δεν εξασθένισε ποτέ. Στα τέλη του 1998, ένας συγγενής μου μού κήρυξε ότι ο Κύριος Ιησούς είχε επιστρέψει ως Παντοδύναμος Θεός, ο οποίος είχε ενσαρκωθεί κατά τις έσχατες ημέρες. Ο εν λόγω συγγενής μού διάβασε, επίσης, πολλά από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, τα οποία βρήκα απολύτως συναρπαστικά. Απέκτησα τη βεβαιότητα ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι οι ομιλίες από το Άγιο Πνεύμα προς τις εκκλησίες, και ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Η σκέψη ότι μπορούσα πραγματικά να ξανασυναντήσω τον Κύριο κατά τη διάρκεια της ζωής μου, με συγκίνησε πέρα από κάθε περιγραφή και έκλαψα από χαρά. Από τότε, καθημερινά καταβρόχθιζα αχόρταγα τα λόγια του Θεού και, μέσα από αυτά, έφτασα να κατανοήσω πολλές αλήθειες και μυστήρια —έτσι, το διψασμένο μου πνεύμα ποτίστηκε και τράφηκε. Απολαμβάνοντας τη χαρά και παρηγοριά που μας έφερε το σπουδαίο έργο του Αγίου Πνεύματος, ο σύζυγός μου και εγώ βουτήξαμε στην ευτυχία και τη χαρά της επανένωσης με τον Κύριο. Συχνά, μαθαίναμε να τραγουδάμε ύμνους και να χορεύουμε με άλλους αδελφούς και αδελφές προς δόξα του Θεού, και συγκεντρωνόμασταν τακτικά για να συναναστραφούμε πάνω στα λόγια Του. Το πνεύμα μου αισθανόταν ανανεωμένο και αναζωογονημένο, και ένοιωθα σαν να μπορούσα να δω ήδη μπροστά στα μάτια μου την όμορφη σκηνή της βασιλείας που γίνεται ορατή επί γης και όλοι χαίρονται. Ωστόσο, δεν θα μπορούσα ποτέ να προβλέψω ότι, καθώς ακολουθούσαμε τον Θεό και βαδίζαμε στον σωστό δρόμο στη ζωή με ολοένα αυξανόμενη πίστη, η κυβέρνηση του ΚΚΚ θα άρχιζε να μας διώκει σκληρά.

Από την Τσενσί, Κίνα Όλοι λένε ότι το απόγειο της νιότης μας είναι η πιο θαυμάσια και αγνή εποχή της ζωής. Ίσως για πολλούς, τα χρόνια αυτά να είναι…

Το 1999, είχα την τύχη να δεχτώ το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Διαβάζοντας τον λόγο του Θεού, αντιλήφθηκα την εξουσία και τη δύναμη που κατέχει και αισθάνθηκα ότι τα λόγια αυτά είναι η φωνή του Θεού. Το να μπορώ να ακούω τα λόγια που εξέφρασε στην ανθρωπότητα ο Δημιουργός με συγκίνησε απερίγραπτα και, για πρώτη φορά, ένιωσα στα βάθη του πνεύματός μου την αίσθηση της ειρήνης και της χαράς που φέρνει το έργο του Αγίου Πνεύματος στον άνθρωπο. Από τη στιγμή εκείνη και μετά, έγινα μια όλο και φανατικότερη αναγνώστρια του λόγου του Θεού. Αφού έγινα μέλος στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, διαπίστωσα ότι η εκκλησία ήταν ένας εντελώς νέος κόσμος, ολότελα διαφορετικός από τον κόσμο της κοινωνίας. Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές ήταν απλοί και ευγενικοί, αγνοί και γεμάτοι ζωή. Αν και δεν συνδεόμασταν μεταξύ μας με δεσμούς αίματος, και ο καθένας προέρχονταν από διαφορετικό υπόβαθρο και είχε τη δική του ταυτότητα, ήμασταν όλοι σαν αδελφές ψυχές που αγαπούν η μία την άλλη και στηρίζουν η μία την άλλη, ενωμένες μαζί στη χαρά. Η διαπίστωση αυτή με έκανε να αισθάνομαι πραγματικά πόσο ευτυχισμένη και χαρούμενη, πόσο όμορφη και γλυκιά είναι η ζωή που περνά κανείς λατρεύοντας τον Θεό. Αργότερα, είδα τα παρακάτω λόγια του Θεού: «Ως μέλη του ανθρώπινου γένους και πιστοί Χριστιανοί, αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση όλων μας να προσφέρουμε ως θυσία τον νου και το σώμα μας για την εκπλήρωση της αποστολής του Θεού, διότι ολόκληρη η ύπαρξή μας προήλθε από τον Θεό, και υπάρχει χάρη στην κυριαρχία του Θεού. Αν ο νους και το σώμα μας δεν είναι για την αποστολή από τον Θεό και για τον δίκαιο σκοπό της ανθρωπότητας, τότε οι ψυχές μας θα είναι ανάξιες αυτών που μαρτύρησαν για την αποστολή του Θεού, πολύ πιο ανάξιες του Θεού, που μας τα παρείχε όλα» («Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Ο λόγος του Θεού μού επέτρεψε να κατανοήσω ότι, ως δημιούργημα, θα πρέπει να ζω για τον Δημιουργό και να αφιερώνω και να ξοδεύω ό,τι έχω για να διαδίδω και να καταθέτω μαρτυρία για το ευαγγέλιο των εσχάτων ημερών του Θεού —μόνον αυτό είναι η πολυτιμότερη και γεμάτη νόημα ζωή. Έτσι λοιπόν, όταν άκουσα ότι πολλοί άνθρωποι που ζουν σε μακρινές, δυσπρόσιτες περιοχές δεν είχαν ακούσει το ευαγγέλιο των εσχάτων ημερών του Παντοδύναμου Θεού, αποχαιρέτησα με αποφασιστικότητα τους αδελφούς και τις αδελφές μου στη γενέτειρά μου και ξεκίνησα το ταξίδι μου να διαδώσω το ευαγγέλιο της βασιλείας.