Απαντήση:

«Γιατί ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί δύο φορές για το έργο της σωτηρίας;» Πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε: Αναφορικά με τη σωτηρία μας, οι δύο ενσαρκώσεις έχουν ένα βαθύ νόημα. Επειδή το σημαντικό έργο της σωτηρίας, άσχετα αν μιλάμε για τη λύτρωση ή αν μιλάμε για κρίση και εξαγνισμό των εσχάτων ημερών, δεν μπορεί να εκτελεστεί από άνθρωπο. Απαιτεί να ενσαρκωθεί ο Θεός και φυσικά να το εκτελέσει ο Ίδιος. Την εποχή της Χάριτος, ο Θεός ενσαρκώθηκε ως ο Κύριος Ιησούς, δηλαδή, το Πνεύμα του Θεού ντύθηκε με άγια και αναμάρτητη σάρκα και σταυρώθηκε ως προσφορά περί αμαρτίας, λυτρώνοντας τον άνθρωπο από την αμαρτωλότητα. Όλοι το καταλαβαίνουμε αυτό. Με την επιστροφή του Κυρίου Ιησού τις έσχατες ημέρες, γιατί ενσαρκώθηκε ως ο Υιός του ανθρώπου για να εμφανιστεί και να εργαστεί; Είναι δύσκολη η κατανόηση. Εάν ο Παντοδύναμος Θεός δεν είχε εξηγήσει την αλήθεια και δεν έλυνε το μυστήριο, κανείς δε θα είχε κατανοήσει αυτή την αλήθεια.

[…]

Την εποχή της Χάριτος ο Θεός ενσαρκώθηκε για να κάνει το έργο της λύτρωσης, χρησιμοποιώντας τη σταύρωση ως προσφορά περί αμαρτίας, για να μας λυτρώσει από την αμαρτωλότητα, να ανακουφίσει τον άνθρωπο από τις κατάρες και την καταδίκη του νόμου. Έπρεπε μόνο να εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας και να μετανοήσουμε, και οι αμαρτίες μας θα συγχωρούνταν. Μόνο τότε θα μπορούσαμε να απολαύσουμε τη γενναιόδωρη χάρη και την αλήθεια. Αυτό είναι το έργο της σωτηρίας του Κυρίου Ιησού και είναι το νόημα της σωτηρίας μέσω της πίστης. Παρόλο που ο Κύριος Ιησούς μάς συγχώρεσε, ακόμα δεν έχουμε ελευθερωθεί απ’ την αμαρτία. Είμαστε ακόμα κυριευμένοι από την αμαρτωλή μας φύση και τη σατανική μας διάθεση. Παρόλο που έχουμε παραδεχθεί τις αμαρτίες μας στον Κύριο και έχουμε κερδίσει τη συγχώρεσή Του, δυστυχώς δεν έχουμε καμία επίγνωση της αμαρτωλής μας φύσης, δεν έχουμε γνώση της διεφθαρμένης μας διάθεσης, που είναι πιο σοβαρή από την αμαρτωλότητα. Αναγνωρίζουμε μόνο την αμαρτία μέσα μας, η οποία αποτελείται από ανομία, γι’ αυτό κατηγορούμε τη συνείδησή μας. Μα δεν αναγνωρίζουμε τις βαθύτερες αμαρτίες, αυτήν της αντίστασης στον Θεό. Για παράδειγμα, δεν ξέρουμε γιατί αντιστεκόμαστε στον Θεό ούτε πώς εκδηλώνεται η σατανική μας διάθεση, πώς εμφανίστηκε η σατανική μας φύση, ποια δηλητήρια του Σατανά υπάρχουν στη φύση μας, από πού προέρχονται η σατανική φιλοσοφία και η σατανική λογική και κανόνες. Τότε γιατί ο άνθρωπος δεν έχει γνώση αυτών των σατανικών πραγμάτων; Δεδομένου ότι ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του από τον Κύριο Ιησού, γιατί δεν μπορεί να ελευθερωθεί από τα δεσμά της αμαρτίας, και γιατί τις επαναλαμβάνει; Ο άνθρωπος είναι όντως αγνός μετά τη συγχώρεση των αμαρτιών; Αυτό είναι ένα θέμα, που κανείς στην Εποχή της Χάριτος δεν κατανοεί. Παρόλο που συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες μας, άθελά μας συνεχίζουμε να διαπράττουμε αμαρτίες και προδίδουμε τον Θεό. Εμείς οι πιστοί το γνωρίζουμε αυτό από πρώτο χέρι. Ψευδόμαστε, ακόμα κι αφότου πιστέψαμε στον Κύριο, είμαστε ματαιόδοξοι, απεχθανόμαστε την αλήθεια και εμμένουμε στο κακό. Είμαστε ακόμα αλαζόνες, δόλιοι, εγωιστές και άπληστοι, έχουμε παγιδευτεί στη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά. Πολλοί δουλεύουν για τον Κύριο μόνο για να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Όταν απολαμβάνουν τη χάρη τού Θεού είναι χαρούμενοι και εμμένουν στην πίστη τους στον Κύριο, αλλά μόλις έρθουν αντιμέτωποι με την καταστροφή ή με κάποια τραγωδία, παρεξηγούν, κατηγορούν, αρνούνται και προδίδουν τον Κύριο. Μόλις το έργο του Θεού δεν συμβαδίσει με τις ψευδαισθήσεις τους, αντιστέκονται σαν να είναι υποκριτές Φαρισαίοι και καταδικάζουν τον Θεό. Αναγνωρίζετε αυτό που μόλις είπα; Τι αποδεικνύει αυτό λοιπόν σε όλους μας; Αυτό λοιπόν μας δείχνει ότι αν και σωθήκαμε απ’ τον Κύριο Ιησού και συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες, δεν σημαίνει ότι ελευθερωθήκαμε απόλυτα από τις αμαρτίες μας και είμαστε πλέον εξαγνισμένοι, ούτε ότι γίναμε του Θεού και ότι ο Θεός μάς κέρδισε. Έτσι, όταν ο Κύριος Ιησούς έρχεται ξανά για να κάνει το έργο της κρίσεως, πολλοί από τον θρησκευτικό κόσμο κρίνουν, καταδικάζουν και βλασφημούν τον Θεό, ανακηρύττοντάς τον αντίπαλο και σταυρώνοντάς τον ξανά. Μπορούν όσοι καταδικάζουν τον Θεό και Του αντιστέκονται να αρπαχθούν στη βασιλεία των ουρανών επειδή συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες; Θα αφήσει ο Θεός τις σκοτεινές δυνάμεις να μπουν στη βασιλεία των ουρανών; Θα αρπάξει αυτούς τους αντίχριστους, που μισούν την αλήθεια, στη βασιλεία των ουρανών; Βλέπετε, παρόλο που συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες μας, δεν ελευθερωθήκαμε απ’ την αμαρτωλότητα και τις σατανικές επιρροές κι ακόμα λιγότερο έχουμε γίνει του Θεού. Για να διώξουμε την αμαρτία και να πετύχουμε τον εξαγνισμό, ώστε να γίνουμε πλήρως του Θεού, πρέπει να εξαγνιστούμε απόλυτα και να μπορέσουμε να σωθούμε από το έργο της δεύτερης ενσάρκωσής Του.

Η εικόνα που έχουμε για το έργο της σωτηρίας του Θεού μάς μοιάζει απλή, λες και αν συγχωρούνταν οι αμαρτίες, δεν θα υπήρχαν θέματα και θα περιμέναμε να μας αρπάξει στη βασιλεία των ουρανών. Ο διεφθαρμένος άνθρωπος είναι αφελής και ανώριμος! Πόσο γελοίες είναι οι αντιλήψεις της διεφθαρμένης ανθρωπότητας! Ήταν η αμαρτία το μόνο πρόβλημα μετά τη διαφθορά της; Ποια είναι η ρίζα της αμαρτίας του ανθρώπου; Τι ονομάζουμε λοιπόν αμαρτία; Γιατί την απεχθάνεται ο Θεός; Μέχρι σήμερα, κανείς δεν το έχει κατανοήσει πλήρως αυτό. Ο άνθρωπος έχει διαφθαρεί πλήρως, σε τι βαθμό φτάνει η διαφθορά του; Κανείς δεν γνωρίζει ξεκάθαρα. Η πραγματικότητα της ανθρώπινης διαφθοράς έγινε εμφανής κατά τη σταύρωση του Κυρίου Ιησού. Η στάυρωση του ελεήμονα Κυρίου Ιησού, που εξέφρασε τόση αλήθεια, από τον άνθρωπο έδειξε ότι πραγματικά ο άνθρωπος είχε γίνει απόγονος του Σατανά είχε γίνει γόνος του Σατανά, και είχε χάσει εντελώς την ανθρώπινη φύση του, δεν είχε ούτε το ελάχιστο ίχνος λογικής ή συνείδησης. Ποιος λοιπόν την κατέχει ακόμα; Η αντίσταση απέναντι στον Θεό δεν υποδηλώνει ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει στο σημείο να λέει, είτε αυτός είτε ο Θεός; Μπορεί αυτό να λυθεί με το να συγχωρεθούν οι αμαρτίες; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι με το να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του, ο άνθρωπος δεν θα αντισταθεί στον Θεό; Κανείς δεν το εγγυάται! Μπορεί οι αμαρτίες να συγχωρεθούν, αλλά μπορεί να συγχωρεθεί η φύση του ανθρώπου ενώ αντιστέκεται; Μπορεί ο Θεός να συγχωρήσει τη στανική διάθεση του ανθρώπου; Τότε πώς ο Θεός θα επιλύσει όλα αυτά που ανήκουν στο Σατανά; Αναμφίβολα, ο Θεός μπορεί και χρησιμοποιεί κρίση και παίδεμα. Αξίζει να πούμε ότι χωρίς τη δίκαιη κρίση του Θεού, ο διεφθαρμένος άνθρωπος δεν θα κατακτούνταν ούτε θα βυθιζόταν στο έδαφος με απόλυτη ταπείνωση. Γι’ αυτό λοιπόν και ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί ώστε να κάνει το έργο της κρίσεως. Πολλοί αμφισβητούν και έχουν αντιλήψεις σχετικά με την ενσάρκωση του Θεού για το έργο της κρίσεως στις έσχατες ημέρες. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή δεν μπορούν να δουν την πραγματικότητα της απόλυτης διαφθοράς του ανθρώπου. Δεν κατανοούν τη σημασία του έργου της κρίσεως του Θεού στις έσχατες ημέρες. Εμμένουν στις αντιλήψεις τους και δεν ερευνούν την αληθινή οδό. Έτσι, πώς μπορούν να υπακούσουν στο έργο του Θεού;

[…]

Η ενσάρκωση σημαίνει ότι το πνεύμα του Θεού ντύθηκε με σάρκα και μετατράπηκε σε ένα συνηθισμένο άτομο για να κάνει το έργο του Θεού. Ο ενσαρκωμένος Θεός πρέπει να έχει κανονική ανθρώπινη φύση, πρέπει να δουλεύει και να μιλάει με κανονική ανθρώπινη φύση. Κι όταν κάνει θαύματα, γίνονται με κανονική ανθρώπινη φύση. Εξωτερικά, η ενσάρκωση μοιάζει κανονική. Φαίνεται να κάνει το έργο Του σαν ένας μέσος άνθρωπος. Εάν δεν είχε κανονική ανθρώπινη φύση και δεν εργαζόταν με την ανθρώπινη φύση Του, δεν θα ήταν η ενσάρκωση του Θεού. Η ενσάρκωση σημαίνει ότι το πνεύμα του Θεού έγινε σάρκα. Με την κανονική ανθρώπινη φύση, Αυτός εκφράζει την αλήθεια και κάνει το έργο του Θεού λυτρώνοντας και σώζοντας την ανθρωπότητα. Αυτή είναι η σημασία της ενσάρκωσης. Ποια είναι η σημασία των δύο ενσαρκώσεων; Οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού έχουν ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης, ολοκλήρωσαν το έργο της ενσάρκωσης του Λόγου και ολοκλήρωσαν το σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Αυτή είναι η σημασία των δύο ενσαρκώσεων του Θεού. Πρέπει όλοι να ξεκαθαρίσουμε ότι ο σκοπός της πρώτης ενσάρκωσης ήταν να κάνει το έργο της λύτρωσης και να ανοίξει τον δρόμο για την κρίση στις έσχατες ημέρες. Έτσι, η πρώτη ενσάρκωση του Θεού δεν ολοκλήρωσε τη σημασία της ενσάρκωσης. Ο σκοπός της δεύτερης ενσάρκωσης είναι να κάνει το έργο της κρίσεως, και να καταφέρει να αποσπάσει απόλυτα την ανθρωπότητα από τα χέρια του Σατανά, να ανακουφίσει την ανθρωπότητα από τη σατανική της διάθεση, να την ελευθερώσει από την επιρροή του Σατανά έτσι ώστε να επιστρέψει στον Θεό. Ο Παντοδύναμος Θεός εξέφρασε όλη την αλήθεια για τον εξαγνισμό της ανθρωπότητας, ολοκλήρωσε όλο το έργο που έχει κάνει ο Θεός στη σάρκα και εξέφρασε όλα όσα ο Θεός έπρεπε να εκφράσει με την ενσαρκωμένη σάρκα. Μόνο έτσι ολοκλήρωσε το έργο της ενσάρκωσης του Λόγου. […] Οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού ολοκλήρωσαν όλο το έργο του Θεού στη σάρκα, δηλαδή, το έργο της πλήρους σωτηρίας του ανθρώπου. Έτσι, στο μέλλον ο Θεός δεν θα ενσαρκωθεί ξανά. Δεν θα υπάρξει τρίτη ή τέταρτη φορά στο θέμα της ενσάρκωσης. Γιατί το έργο του Θεού στη σάρκα θα έχει ολοκληρωθεί. Έτσι οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης.

Οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης. Για αυτούς που δεν έχουν βιώσει ακόμα το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες είναι δυσνόητο. Όσοι έχουν βιώσει το έργο της λύτρωσης την Εποχή της Χάριτος ξέρουν ότι ο Κύριος Ιησούς είναι Ο ενσαρκωμένος. Αλλά λίγοι καταλαβαίνουν ότι το έργο του Κυρίου Ιησού περιοριζόταν στη λύτρωση και ότι δεν κατάφερε το έργο της ενσάρκωσης του Λόγου. Πράγμα που σημαίνει ότι ο Κύριος Ιησούς δεν εξέφρασε ολόκληρη την αλήθεια του ενσαρκωμένου Θεού για την ολοκλήρωση της σωτηρίας. Έτσι, ο Κύριος Ιησούς είπε: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάν. 16:12-13). Τώρα ο Κύριος Ιησούς επέστρεψε ως Υιός του ανθρώπου, ο Παντοδύναμος Θεός, ο Χριστός των εσχάτων ημερών. Ο Θεός έχει φτάσει για το έργο της κρίσεως, εκφράζει την ολότητα της αλήθειας που θα σώσει την ανθρωπότητα, που περιέχεται στο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται». Ο ενσαρκωμένος Θεός μιλάει για πρώτη φορά με την ταυτότητα του Θεού, ανακηρύσσοντας τον λόγο Του. Ανακηρύσσει το σχέδιο διαχείρισης του Θεού, εκφράζει το θέλημά Του επίσης τις απαιτήσεις του Θεού, και τον προορισμό του ανθρώπου.

Ας δούμε πώς το εξηγεί ο Παντοδύναμος Θεός: «Μπορεί κάλλιστα να ειπωθεί ότι αυτή είναι η πρώτη φορά από τη δημιουργία του κόσμου που ο Θεός έχει απευθυνθεί σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ποτέ πριν δεν είχε μιλήσει ο Θεός στη δημιουργημένη ανθρωπότητα με τόση λεπτομέρεια και τόσο συστηματικά. Φυσικά, αυτή είναι επίσης η πρώτη φορά που έχει μιλήσει τόσο πολύ και για τόσο μεγάλο διάστημα σε όλη την ανθρωπότητα. Είναι τελείως άνευ προηγουμένου. Επιπλέον, οι ομιλίες αυτές αποτελούν το πρώτο κείμενο που εξέφρασε ο Θεός μεταξύ της ανθρωπότητας, στο οποίο εκθέτει τους ανθρώπους, τους καθοδηγεί, τους κρίνει και τους μιλά εγκάρδια, και είναι επίσης οι πρώτες ομιλίες στις οποίες ο Θεός πληροφορεί τους ανθρώπους για τα βήματά Του, το μέρος όπου βρίσκεται, τη διάθεση του Θεού, αυτό που έχει και είναι ο Θεός, τις σκέψεις του Θεού και την ανησυχία Του για την ανθρωπότητα. Μπορεί να ειπωθεί ότι είναι οι πρώτες ομιλίες που έχει εκφέρει ο Θεός στην ανθρωπότητα από τον τρίτο ουρανό από τον καιρό της δημιουργίας, καθώς και η πρώτη φορά που ο Θεός έχει χρησιμοποιήσει την έμφυτη ταυτότητά Του για να εμφανιστεί και να εκφράσει τη φωνή της καρδιάς Του στην ανθρωπότητα μέσα από λόγια» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Εισαγωγή).

«Αυτό γίνεται διότι φέρνω το τέλος της ανθρωπότητας στον κόσμο κι από αυτό το σημείο και εφεξής δείχνω ξεκάθαρα όλη Μου τη διάθεση ενώπιον της ανθρωπότητας, ώστε όλοι όσοι Με γνωρίζουν κι όλοι όσοι δεν Με γνωρίζουν να απολαύσουν με τα μάτια τους και να δουν ότι έχω πράγματι έρθει στον ανθρώπινο κόσμο, έχω έρθει στη γη όπου τα πάντα πολλαπλασιάζονται. Αυτό είναι το σχέδιό Μου και η μοναδική Μου “ομολογία” από τότε που δημιούργησα την ανθρωπότητα. Είθε να δίνετε αναπόσπαστα την προσοχή σας στην κάθε κίνησή Μου, διότι η ράβδος Μου πλησιάζει ξανά στην ανθρωπότητα, σε όλους εκείνους που Μου αντιστέκονται» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου).

Αναφορικά με τις δύο ενσαρκώσεις του Θεού για την ολοκλήρωση της ενσάρκωσης, υπάρχουν αυτοί που δεν κατανοούν, επειδή λείπει η εμπειρία και δεν καταλαβαίνουν. Ας πάμε στις λεπτομέρειες του έργου που υλοποιήθηκε κατά τις ενσαρκώσεις. Στην πρώτη ενσάρκωση, ο Θεός για το έργο της λύτρωσης, έκανε πολλά θαύματα. Με τα πέντε καρβέλια ψωμί και δύο ψάρια. Ηρέμισε τον άνεμο με τον λόγο Του. Ανέστησε τον Λάζαρο. Και ο Κύριος Ιησούς νήστεψε και μπήκε σε πειρασμό για σαράντα μέρες. Περπάτησε στη θάλασσα, κλπ. Επειδή η σάρκα του Κυρίου έκανε θαύματα και μεταμορφώθηκε στο βουνό, στα μάτια των ανθρώπων, παρότι ο Κύριος Ιησούς ενσαρκώθηκε, κατείχε υπερφυσικές δυνάμεις. Διέφερε από τον μέσο άνθρωπο και τα θαύματα Τον ακολουθούσαν παντού. Επίσης, ο Κύριος Ιησούς επιτέλεσε μόνο το έργο της λύτρωσης. Εξέφρασε μόνο την αλήθεια του έργου της λύτρωσης, εξέφρασε τη διάθεση του Θεού για συμπόνια και αγάπη. Δεν εξέφρασε όλη την αλήθεια για το έργο της κρίσεως και της σωτηρίας και δεν εξέφρασε στον άνθρωπο τη δίκαιη, άγια και απρόσβλητη διάθεση του Θεού. Οπότε η πρώτη ενσάρκωση δεν ολοκλήρωσε τη σημασία της ενσάρκωσης. Όπως λέει ο Παντοδύναμος Θεός: «Το στάδιο του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς εκπλήρωσε μόνο την ουσία της φράσης “ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ”: Η αλήθεια του Θεού ήταν με τον Θεό, και το Πνεύμα του Θεού ήταν με τη σάρκα και ήταν αναπόσπαστο από τη σάρκα αυτή. Δηλαδή, η σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού ήταν μαζί με το Πνεύμα του Θεού, γεγονός που αποτελεί μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο ενσαρκωμένος Ιησούς ήταν η πρώτη ενσάρκωση του Θεού» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (4)]. Η ενσάρκωση του Θεού τις έσχατες ημέρες διαφέρει από την πρώτη ενσάρκωση. Στη δεύτερη ενσάρκωση, ο Θεός δεν έχει κάνει θαύματα, δεν είναι υπερφυσικός. Εξωτερικά φαίνεται σαν ένας κανονικός άνθρωπος, κάνοντας το έργο Του και εκφέροντας τον λόγο του Θεού πρακτικά. Εξέφρασε την αλήθεια για να κρίνει, να εξαγνίσει, να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Αποκάλυψε όλα τα μυστήρια του διαχειριστικού σχεδίου του Θεού, και εξέφρασε την δίκαιη και άγια διάθεση του Θεού, όλα όσα ο Θεός είναι και έχει, το θέλημα του Θεού καθώς και τις απαιτήσεις τις οποίες έχει από τους ανθρώπους. Επίσης, έκρινε και εξέθεσε την σατανική φύση και τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου που αντιστέκεται στο Θεό, και κάνοντάς το, κατέκτησε, οδήγησε στην τελείωση, εξέθεσε κι εξάλειψε τους ανθρώπους ανά είδος. Όλη η αλήθεια με την οποία προικίζει ο Θεός τον άνθρωπο εκφράζεται από την κανονική ανθρώπινη φύση της σάρκας Του. Δεν υπάρχει κάτι υπερφυσικό. Όλοι βλέπουμε ότι είναι ένας κανονικός άνθρωπος που λέει και κάνει το έργο Του, αλλά τα λόγια που λέει ο Χριστός είναι όλη η αλήθεια. Έχουν εξουσία και δύναμη, μπορούν να εξαγνίσουν και να μας σώσουν. Από τον λόγο του Χριστού, ο οποίος κρίνει και εκθέτει την αλήθεια για την ανθρώπινη διαφθορά, βλέπουμε πώς ο Θεός εισχωρεί στα έγκατα του ανθρώπου και τον παρατηρεί, πώς ο Θεός μας κατανοεί. Ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με τη δίκαιη, άγια και απρόσβλητη διάθεση του Θεού. Από την επίπληξη και την προτροπή του Χριστού λάβαμε τη συμπόνια και το ενδιαφέρον του Θεού για τον άνθρωπο. Από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους μιλάει και εργάζεται, φτάσαμε στο να εκτιμήσουμε την παντοδυναμία και τη σοφία, τις ειλικρινείς προθέσεις του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, την αγάπη του Θεού και τη λύτρωση του ανθρώπου. Από τον τρόπο με τον οποίο ο Χριστός μεταχειρίζεται τα πάντα, είδαμε ότι η ευχαρίστηση, ο θυμός, η λύπη και η χαρά του Θεού είναι όλα θετικά πράγματα. Είναι η έκφραση της διάθεσης του Θεού και εκδηλώσεις της ουσίας της ζωής του Θεού. Από τον λόγο και το έργο του Χριστού, βλέπουμε πώς ο Θεός είναι ύψιστος και υπέροχος, ταπεινός και κρυμμένος, έχουμε κατανόηση και γνώση της αρχικής διάθεσης του Θεού αλλά και του αληθινού Του προσώπου, κι έτσι αναπτύσσουμε δίψα για την αλήθεια, φόβο Θεού στην καρδιά. Αγαπάμε και υπακούμε αληθινά τον Θεό. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του λόγου και του έργου της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού σε εμάς. Ο λόγος και το έργο της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού δείχνουν στον άνθρωπο όχι μόνο την ενσάρκωση, αλλά και το γεγονός της ενσάρκωσης του λόγου του Θεού. Ο λόγος του Θεού τα καταφέρνει όλα. Αυτή η κανονική σάρκα είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος της αλήθειας. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή! Είναι η εμφάνιση του αληθινού Θεού! Μόνο με την εμφάνισή του Παντοδύναμου Θεού και το έργο Του ολοκληρώθηκε η σημασία της ενσάρκωσης.

[…]

Τώρα, έχουμε καλύτερη κατανόηση για το πώς οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης! Έχουμε πλέον γνώση του γεγονότος ότι η σωτηρία του ανθρώπου υλοποιείται μέσω του έργου της ενσάρκωσης Το στάδιο του έργου που διεξήγαγε ο Κύριος Ιησούς ήταν το έργο της λύτρωσης, οπότε, έχοντας βιώσει το έργο, η γνώση μας ήταν περιορισμένη. Ο Παντοδύναμος Θεός ήρθε για να υλοποιήσει το έργο της κρίσεως, και εξέφρασε όλη την αλήθεια της δίκαιης κρίσης του Θεού για τη διαφθορά του ανθρώπου. Αυτό επιτρέπει στον άνθρωπο να δει την έμφυτη διάθεσή Του και τη δίκαιη και άγια υπόστασή Του. Έτσι, ο ενσαρκωμένος Θεός τις έσχατες μέρες ολοκλήρωσε απόλυτα το έργο του Θεού στη σάρκα. Εξέφρασε όλην την αλήθεια που σκοπεύει ο Θεός να εκφράσει στη σάρκα, εκπληρώνοντας έτσι την ενσάρκωση του Λόγου. Έτσι λοιπόν οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού ολοκληρώνουν την σημασία της ενσάρκωσης. Οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού είναι απαραίτητες και αλληλοσυμπληρώνονται. Οπότε δεν μπορεί να πει κανείς ότι ο Θεός ενσαρκώνεται μία φορά ή ότι μπορεί να ενσαρκωθεί τρεις ή ακόμα και τέσσερις φορές. Επειδή οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού έχουν ολοκληρώσει το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας, και έχουν εκφράσει ολόκληρη την αλήθεια της σωτηρίας που όφειλαν να εκφράσουν οι ενσαρκώσεις. Με αυτόν τον τρόπο, οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού ολοκλήρωσαν το νόημα της ενσάρκωσης.

Ουσιώδεις Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας