στ. Ο τρόπος με τον οποίο γνωρίζει κανείς ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή
Λόγια του Θεού από τη Βίβλο
«Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού» (Κατά Ιωάννην 14:6).
«Οι λόγοι, τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι» (Κατά Ιωάννην 6:63).
Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών
Ο Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει τη ζωή και φέρνει τη διαρκή και αέναη οδό για την αλήθεια. Αυτή η αλήθεια είναι το μονοπάτι με το οποίο ο άνθρωπος κερδίζει τη ζωή και είναι το μοναδικό μονοπάτι για να γνωρίσει τον Θεό και να λάβει την έγκρισή Του. Εάν δεν αναζητήσεις την οδό της ζωής που προσφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε δεν θα κερδίσεις ποτέ την έγκριση του Ιησού και δεν θα έχεις ποτέ τα προσόντα για να διαβείς την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, γιατί είσαι μαριονέτα και δεσμώτης της ιστορίας. Εκείνοι που εξουσιάζονται από κανονισμούς, από λόγια, και είναι εγκλωβισμένοι στην ιστορία, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή ούτε να κερδίσουν την αέναη οδό της ζωής. Κι αυτό γιατί το μόνο που έχουν είναι θολό νερό στο οποίο προσκολλώνται για χιλιάδες χρόνια, κι όχι το νερό της ζωής που αναβλύζει από τον θρόνο. Αυτοί που δεν είναι εφοδιασμένοι με το νερό της ζωής, θα παραμείνουν για πάντα πτώματα, παιχνιδάκια του Σατανά και υιοί της κόλασης. Πώς, λοιπόν, θα μπορέσουν να δουν τον Θεό; Εάν απλώς προσπαθείς να παραμείνεις προσκολλημένος στο παρελθόν, εάν απλώς προσπαθείς να διατηρήσεις τα πράγματα ως έχουν παραμένοντας ακίνητος, και δεν προσπαθείς να αλλάξεις την καθεστηκυία τάξη και να απορρίψεις την ιστορία, μήπως τότε δεν θα είσαι πάντα ενάντια στον Θεό; Τα στάδια του έργου του Θεού είναι τεράστια και πανίσχυρα, σαν φουσκωμένα κύματα και βροντεροί κεραυνοί —κι εσύ, παρ’ όλα αυτά, κάθεσαι περιμένοντας παθητικά την καταστροφή, προσκολλημένος στον παραλογισμό σου, και δεν κάνεις τίποτα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πώς είναι δυνατόν να θεωρηθείς σαν κάποιος που ακολουθεί τα βήματα του Αμνού; Πώς μπορείς να τεκμηριώσεις ότι ο Θεός στον οποίον είσαι προσκολλημένος είναι ένας Θεός πάντα νέος και ποτέ παλιός; Και πώς μπορούν οι λέξεις από τα κιτρινισμένα σου βιβλία να σε περάσουν σε μια νέα εποχή; Πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στην αναζήτηση των σταδίων του έργου του Θεού; Και πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στον ουρανό; Αυτό που κρατάς στα χέρια σου είναι λόγια που μπορούν να παράσχουν μόνο παροδική παρηγοριά, κι όχι αλήθειες που μπορούν να δώσουν ζωή. Τα λόγια των γραφών που διάβασες μπορούν μόνο να σου εμπλουτίζουν τη γλώσσα και δεν είναι λόγια φιλοσοφίας που θα σε βοηθήσουν να γνωρίσεις την ανθρώπινη ζωή, πόσο μάλλον τα μονοπάτια που μπορούν να σε οδηγήσουν στην τελείωση. Αυτή η διαφορά, δεν νομίζεις ότι είναι λόγος για περίσκεψη; Μήπως δεν σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τα μυστήρια που εμπεριέχονται; Έχεις την ικανότητα να οδηγήσεις μόνος σου τον εαυτό σου να συναντήσει τον Θεό στον ουρανό; Χωρίς την έλευση του Θεού, μπορείς να πας μόνος σου στον ουρανό και να απολαύσεις την οικογενειακή ευτυχία μαζί με τον Θεό; Εξακολουθείς ακόμα να ονειρεύεσαι; Σου προτείνω, λοιπόν, να πάψεις να ονειρεύεσαι και να δεις ποιος είναι αυτός που εργάζεται τώρα —να κοιτάξεις για να δεις ποιος είναι τώρα αυτός που επιτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών. Εάν δεν το κάνεις, δεν θα κερδίσεις ποτέ την αλήθεια και δεν θα κερδίσεις ποτέ τη ζωή.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή
Ο Θεός ο ίδιος είναι η ζωή και η αλήθεια, και η ζωή και η αλήθεια Του συνυπάρχουν. Εκείνοι που είναι ανίκανοι να κερδίσουν την αλήθεια δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή. Χωρίς την καθοδήγηση, την υποστήριξη και την παροχή της αλήθειας, το μόνο που θα κερδίσεις είναι λόγια, δόγματα και, πάνω απ’ όλα, τον θάνατο. Η ζωή του Θεού είναι πανταχού παρούσα, και η αλήθεια Του και η ζωή συνυπάρχουν. Εάν δεν μπορέσεις να βρεις την πηγή της αλήθειας, τότε δεν θα κερδίσεις την τροφή της ζωής. Εάν δεν μπορέσεις να κερδίσεις την παροχή της ζωής, τότε σίγουρα δεν θα έχεις καμία αλήθεια, κι έτσι, εκτός από φαντασιώσεις και αντιλήψεις, το σύνολο του σώματός σου δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά η σάρκα σου —η βρωμερή σου σάρκα. Να ξέρεις ότι οι λέξεις στα βιβλία δεν συνιστούν ζωή, τα ντοκουμέντα της ιστορίας δεν μπορούν να λατρεύονται ως η αλήθεια και οι κανονισμοί του παρελθόντος δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως περιγραφή των σημερινών λόγων του Θεού. Μόνο αυτά που εκφράζει ο Θεός όταν έρχεται στη γη και ζει ανάμεσα στους ανθρώπους είναι η αλήθεια, η ζωή, το θέλημά Του και ο τρόπος με τον οποίον Εκείνος εργάζεται σήμερα.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή
Στην Εποχή της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί λόγια για να αναγγείλει τη νέα εποχή, να αλλάξει τα μέσα με τα οποία εργάζεται και να επιτελέσει το έργο όλης της εποχής. Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή, σύμφωνα με την οποία ο Θεός εργάζεται στην Εποχή του Λόγου. Ενσαρκώθηκε για να μιλήσει από διαφορετικές οπτικές γωνίες, ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος να δει αληθινά τον Θεό, ο οποίος είναι ο Λόγος που ενσαρκώνεται, και να αντικρίσει τη σοφία και τη θαυμασιότητά Του. Τέτοιο έργο επιτελείται ώστε να επιτύχει καλύτερα τους στόχους της κατάκτησης του ανθρώπου, της τελείωσης του ανθρώπου και του αποκλεισμού του ανθρώπου, τα οποία αποτελούν το πραγματικό νόημα της χρήσης λόγων για την επιτέλεση του έργου στην Εποχή του Λόγου. Μέσω αυτών των λόγων, οι άνθρωποι καταφέρνουν να γνωρίσουν το έργο του Θεού, τη διάθεση του Θεού, την ουσία του ανθρώπου και σε τι οφείλει να εισέλθει ο άνθρωπος. Μέσω των λόγων, πραγματοποιείται στο σύνολό του το έργο που επιθυμεί να επιτελέσει ο Θεός στην Εποχή του Λόγου. Μέσω αυτών των λόγων, οι άνθρωποι εκτίθενται, αποκλείονται και δοκιμάζονται. Οι άνθρωποι έχουν δει τα λόγια του Θεού, έχουν ακούσει αυτά τα λόγια και έχουν αναγνωρίσει την ύπαρξη αυτών των λόγων. Ως αποτέλεσμα, έχουν φτάσει σε σημείο να πιστέψουν στην ύπαρξη του Θεού, στην παντοδυναμία και τη σοφία του Θεού, καθώς και στην αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, και στην επιθυμία Του να σώσει τον άνθρωπο. Η λέξη «λόγια» μπορεί να είναι απλή και συνηθισμένη, μα τα λόγια που εκφράστηκαν από το στόμα του ενσαρκωμένου Θεού συγκλονίζουν το σύμπαν, μεταμορφώνουν την καρδιά των ανθρώπων, μεταμορφώνουν τις αντιλήψεις και τις παλιές διαθέσεις των ανθρώπων, και μεταμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο εμφανιζόταν ολόκληρος ο κόσμος στο παρελθόν. Μέσα από τις διάφορες εποχές, μόνο ο Θεός του σήμερα έχει εργαστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, και μόνο Αυτός μιλά κατ’ αυτόν τον τρόπο και έρχεται ώστε να σώσει τον άνθρωπο κατ’ αυτόν τον τρόπο. Από δω και στο εξής, ο άνθρωπος ζει υπό την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, ποιμαίνεται και εφοδιάζεται από τα λόγια Του. Οι άνθρωποι ζουν στον κόσμο των λόγων του Θεού, εν μέσω των αναθεμάτων και των ευλογιών των λόγων του Θεού και υπάρχουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι που έχουν φτάσει σε σημείο να ζουν υπό την κρίση και την παίδευση των λόγων Του. Αυτά τα λόγια και αυτό το έργο είναι όλα χάριν της σωτηρίας του ανθρώπου, χάριν της εκπλήρωσης του θελήματος του Θεού και χάριν της αλλαγής της αρχικής εμφάνισης του κόσμου της παλαιάς δημιουργίας. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο χρησιμοποιώντας λόγια, οδηγεί τους ανθρώπους σε όλο το σύμπαν χρησιμοποιώντας λόγια και τους κατακτά και τους σώζει χρησιμοποιώντας λόγια. Τελικά, θα χρησιμοποιήσει λόγια για να θέσει τέλος σε ολόκληρο τον παλαιό κόσμο, ολοκληρώνοντας έτσι στο σύνολό του το σχέδιο διαχείρισής Του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της Εποχής της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί λόγια για να επιτελέσει το έργο Του και να επιτύχει τα αποτελέσματα του έργου Του. Δεν κάνει τερατουργίες ούτε θαύματα, μα απλώς επιτελεί το έργο Του μέσω των λόγων. Εξαιτίας αυτών των λόγων, ο άνθρωπος τρέφεται και εφοδιάζεται και κερδίζει γνώση και αληθινή εμπειρία. Κατά την Εποχή του Λόγου, ο άνθρωπος έχει λάβει εξαιρετικές ευλογίες. Δεν υποφέρει από σωματικούς πόνους και απλώς απολαμβάνει την πλούσια παροχή των λόγων του Θεού· χωρίς να χρειάζεται να πάει να αναζητήσει στα τυφλά ή να ταξιδέψει στα τυφλά, από τη βολή του, βλέπει την εμφάνιση του Θεού, Τον ακούει να μιλάει με το ίδιο Του το στόμα, λαμβάνει ό,τι Αυτός παρέχει, και Τον παρακολουθεί προσωπικά να κάνει το έργο Του. Αυτά αποτελούν πράγματα τα οποία οι άνθρωποι στο παρελθόν δεν ήταν σε θέση να τα απολαύσουν, και ευλογίες τις οποίες δεν θα μπορούσαν ποτέ να λάβουν.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η Εποχή της Βασιλείας είναι η εποχή του λόγου
Το να σκέφτεσαι τον Θεό και να λαχτάρας τον Θεό δεν αποδεικνύουν ότι έχεις κατακτηθεί από τον Θεό· αυτό εξαρτάται από το αν πιστεύεις ότι Αυτός είναι ο Λόγος που ενσαρκώθηκε, από το αν πιστεύεις ότι ο Λόγος έχει ενσαρκωθεί και από το αν πιστεύεις ότι το Πνεύμα έχει γίνει ο Λόγος και ο Λόγος έχει ενσαρκωθεί. Αυτή είναι η βασική μαρτυρία. Δεν έχει σημασία πώς ακολουθείς ούτε πώς δαπανάς εαυτόν· αυτό που έχει καθοριστική σημασία είναι αν είσαι σε θέση να διαπιστώσεις, από αυτήν την κανονική ανθρώπινη φύση, ότι ο Λόγος έχει ενσαρκωθεί και ότι το Πνεύμα της αλήθειας έχει υλοποιηθεί στη σάρκα —ότι όλη η αλήθεια, η οδός και η ζωή έχουν ενσαρκωθεί, ότι το Πνεύμα του Θεού έχει πράγματι καταφτάσει στη γη και ότι το Πνεύμα έχει ενσαρκωθεί. Μολονότι, εκ πρώτης όψεως, αυτό φαίνεται να διαφέρει από τη σύλληψη από το Άγιο Πνεύμα, σε αυτό το έργο είσαι σε θέση να δεις πιο καθαρά ότι το Πνεύμα έχει ήδη υλοποιηθεί στη σάρκα και, επιπλέον, ότι ο Λόγος έχει γίνει σάρκα και ότι ο Λόγος έχει ενσαρκωθεί. Είσαι σε θέση να κατανοήσεις το αληθινό νόημα των λόγων: «Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος». Επιπλέον, πρέπει να κατανοήσεις ότι ο Λόγος του σήμερα είναι ο Θεός, και να δεις τον Λόγο να ενσαρκώνεται. Αυτή είναι η καλύτερη μαρτυρία που μπορείς να καταθέσεις. Αυτό αποδεικνύει ότι κατέχεις αληθινή γνώση για τον ενσαρκωμένο Θεό —δεν είσαι μόνο σε θέση να Τον γνωρίζεις, αλλά έχεις και την επίγνωση ότι η οδός στην οποία πορεύεσαι σήμερα είναι η οδός της ζωής και η οδός της αλήθειας. Το στάδιο του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς εκπλήρωσε μόνο την ουσία της φράσης «ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ»: Η αλήθεια του Θεού ήταν με τον Θεό, και το Πνεύμα του Θεού ήταν με τη σάρκα και ήταν αναπόσπαστο από τη σάρκα αυτή. Δηλαδή, η σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού ήταν μαζί με το Πνεύμα του Θεού, γεγονός που αποτελεί μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο ενσαρκωμένος Ιησούς ήταν η πρώτη ενσάρκωση του Θεού. Αυτό το στάδιο του έργου εκπληρώνει επακριβώς το εσωτερικό νόημα της φράσης «ο Λόγος ενσαρκώνεται», έδωσε βαθύτερο νόημα στη φράση «ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος», και σου δίνει τη δυνατότητα να πιστέψεις ακράδαντα στα λόγια «Εν αρχή ήτο ο Λόγος». Με άλλα λόγια, κατά τον καιρό της δημιουργίας, ο Θεός κατείχε λόγια, τα λόγια Του ήταν μαζί Του και ήταν αναπόσπαστα στοιχεία Του και, κατά την τελική εποχή, Εκείνος αποσαφηνίζει ακόμη περισσότερο τη δύναμη και την εξουσία των λόγων Του και επιτρέπει στον άνθρωπο να δει όλες τις οδούς Του —να ακούσει όλα τα λόγια Του. Έτσι είναι το έργο της τελικής εποχής. Πρέπει να φτάσεις στο σημείο να κατανοείς αυτά τα πράγματα πέρα για πέρα. Το θέμα δεν είναι να γνωρίζεις τη σάρκα, αλλά το πώς κατανοείς τη σάρκα και τον Λόγο. Αυτήν τη μαρτυρία πρέπει να καταθέσεις και αυτό πρέπει να γνωρίζουν όλοι.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (4)
Τα λόγια Μου είναι η αιωνίως αναλλοίωτη αλήθεια. Είμαι η παροχή της ζωής για τον άνθρωπο και ο μοναδικός οδηγός του ανθρώπινου γένους. Η αξία και το νόημα των λόγων Μου δεν καθορίζονται από το κατά πόσον αναγνωρίζονται ή γίνονται αποδεκτά από το ανθρώπινο γένος, αλλά από την ουσία των ίδιων των λόγων. Ακόμη και αν ούτε ένας άνθρωπος σε αυτήν τη γη δεν μπορεί να κατανοήσει τα λόγια Μου, η αξία των λόγων Μου και η βοήθειά τους προς το ανθρώπινο γένος είναι ανεκτίμητα για οποιονδήποτε άνθρωπο. Γι’ αυτό, όταν έρχομαι αντιμέτωπος με τους πολλούς που αποστατούν, αντικρούουν ή περιφρονούν εντελώς τα λόγια Μου, η στάση Μου είναι μόνο αυτή: ας γίνουν ο χρόνος και τα γεγονότα μάρτυρές Μου και ας δείξουν ότι τα λόγια Μου είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Ας δείξουν ότι όλα όσα έχω πει είναι σωστά, ότι είναι εκείνα με τα οποία θα πρέπει να εξοπλιστεί ο άνθρωπος και, επιπλέον, εκείνα που θα πρέπει να αποδεχθεί. Θα επιτρέψω σε όλους όσοι Με ακολουθούν να γνωρίσουν τούτο το γεγονός: όσοι δεν μπορούν να αποδεχθούν πλήρως τα λόγια Μου, όσοι δεν μπορούν να κάνουν πράξη τα λόγια Μου, όσοι δεν μπορούν να βρουν έναν σκοπό στα λόγια Μου, αλλά και όσοι δεν μπορούν να δεχθούν τη σωτηρία εξαιτίας των λόγων Μου, είναι εκείνοι που έχουν καταδικαστεί από τα λόγια Μου και, επιπλέον, έχουν απωλέσει τη σωτηρία Μου, και η ράβδος Μου ποτέ δεν θα λείψει από πάνω τους.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρέπει να σκέφτεστε τις πράξεις σας
Αυτή τη φορά, ο Θεός έρχεται να επιτελέσει έργο όχι μέσα σ’ ένα πνευματικό σώμα, αλλά μέσα σε ένα πολύ συνηθισμένο. Επιπλέον, αυτό δεν είναι μονάχα το σώμα της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού· είναι, επίσης, το σώμα μέσω του οποίου ο Θεός επιστρέφει εν σαρκί. Είναι μια πολύ συνηθισμένη σάρκα. Δεν μπορείς να δεις τίποτα που να Τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους, αλλά μπορείς να κερδίσεις από Αυτόν αλήθειες που δεν είχαν ακουστεί προηγουμένως. Αυτή η ασήμαντη σάρκα είναι εκείνη που ενσαρκώνει όλα τα λόγια αλήθειας από τον Θεό, που αναλαμβάνει το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, και που εκφράζει τη συνολική διάθεση του Θεού ώστε να μπορέσει να την κατανοήσει ο άνθρωπος. Δεν λαχταράς πολύ να δεις τον επουράνιο Θεό; Δεν επιθυμείς πολύ να καταλάβεις τον επουράνιο Θεό; Δεν επιθυμείς πολύ να δεις τον προορισμό του ανθρώπινου γένους; Θα σου πει όλα αυτά τα μυστικά —μυστικά που κανένας άνθρωπος δεν είναι σε θέση να σου πει, κι επίσης, θα σου μιλήσει για τις αλήθειες τις οποίες δεν καταλαβαίνεις. Είναι η πύλη σου για τη βασιλεία κι ο οδηγός σου προς τη νέα εποχή. Μια τέτοια συνηθισμένη σάρκα κρύβει πολλά ασύλληπτα μυστήρια. Οι πράξεις Του μπορεί να είναι αδιερεύνητες για σένα, αλλά ο μοναδικός στόχος του έργου που επιτελεί αρκεί για να σου επιτρέψει να δεις ότι Αυτός δεν είναι, όπως πιστεύουν οι άνθρωποι, απλή σάρκα. Διότι Αυτός αντιπροσωπεύει τις προθέσεις του Θεού και τη φροντίδα που δείχνει ο Θεός προς το ανθρώπινο γένος τις έσχατες ημέρες. Παρόλο που δεν μπορείς να ακούσεις τα λόγια Του, τα οποία μοιάζουν να σείουν τους ουρανούς και τη γη, παρόλο που δεν μπορείς να δεις τα μάτια Του σαν μια φλόγα πυρός, και παρόλο που δεν μπορείς να λάβεις την πειθαρχία της σιδερένιας Του ράβδου, παρ’ όλα αυτά, μπορείς μέσα από τα λόγια Του να ακούσεις ότι ο Θεός είναι οργισμένος και να μάθεις ότι ο Θεός δείχνει συμπόνια για το ανθρώπινο γένος· μπορείς να δεις τη δίκαιη διάθεση του Θεού και τη σοφία Του, και να συνειδητοποιήσεις, επιπλέον, τη φροντίδα του Θεού για όλο το ανθρώπινο γένος. Το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες είναι να επιτρέψει στον άνθρωπο να δει τον επουράνιο Θεό που ζει μεταξύ των ανθρώπων στη γη, και να κάνει τον άνθρωπο ικανό να γνωρίσει, να υποταχθεί στον Θεό, να αποκτήσει φόβο Θεού και να Τον αγαπήσει. Γι’ αυτό ακριβώς έχει επιστρέψει εν σαρκί δεύτερη φορά. Παρότι εκείνο που βλέπει σήμερα ο άνθρωπος είναι ένας Θεός όμοιος με άνθρωπο, ένας Θεός με μύτη και δύο μάτια, κι ένας αναξιόλογος Θεός, στο τέλος, ο Θεός θα σας δείξει ότι αν αυτός ο άνθρωπος δεν υπήρχε, οι ουρανοί και η γη θα υφίσταντο τρομερή αλλαγή· αν δεν υπήρχε αυτός ο άνθρωπος, οι ουρανοί θα σκοτείνιαζαν, η γη θα βυθιζόταν στο χάος και όλο το ανθρώπινο γένος θα ζούσε εν μέσω λιμού και επιδημιών. Θα σας δείξει ότι αν ο ενσαρκωμένος Θεός δεν ερχόταν να σας σώσει τις έσχατες ημέρες, ο Θεός θα είχε προ πολλού αφανίσει όλο το ανθρώπινο γένος στην κόλαση· αν δεν υπήρχε αυτή η σάρκα, θα ήσασταν αιωνίως αρχιαμαρτωλοί και θα ήσασταν αιωνίως πτώματα. Θα πρέπει να ξέρετε ότι αν αυτή η σάρκα δεν υπήρχε, όλο το ανθρώπινο γένος θα αντιμετώπιζε μια αναπόφευκτη συμφορά και θα του ήταν αδύνατο να ξεφύγει από την ακόμα πιο αυστηρή τιμωρία που επιβάλλει ο Θεός προς το ανθρώπινο γένος τις έσχατες ημέρες. Αν αυτή η συνηθισμένη σάρκα δεν είχε γεννηθεί, θα βρισκόσασταν όλοι σε μια κατάσταση κατά την οποία θα ικετεύατε για ζωή, χωρίς να είστε σε θέση να ζήσετε και θα προσευχόσασταν για θάνατο, χωρίς να είστε σε θέση να πεθάνετε· αν αυτή η σάρκα δεν υπήρχε, τότε δεν θα ήσασταν σε θέση να κερδίσετε την αλήθεια και να έρθετε ενώπιον του θρόνου του Θεού σήμερα, μα αντιθέτως, θα δεχόσασταν την τιμωρία του Θεού για τα βαριά σας αμαρτήματα. Γνωρίζατε πως δίχως την επιστροφή του Θεού εν σαρκί, κανείς δεν θα είχε την ευκαιρία να σωθεί· και δίχως την έλευση αυτής της σάρκας, ο Θεός θα είχε προ πολλού δώσει τέλος στην παλαιά εποχή. Υπό αυτές τις συνθήκες, είστε ακόμα σε θέση να απορρίπτετε τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού; Εφόσον μπορείτε να αντλήσετε τόσο πολλά οφέλη από αυτόν τον συνηθισμένο άνθρωπο, γιατί δεν Τον αποδέχεστε μετά χαράς;
[…] Το γεγονός ότι έχετε φτάσει στο σήμερα οφείλεται σε αυτή τη σάρκα. Το ότι εσείς έχετε την ευκαιρία να επιβιώνετε οφείλεται στο ότι ο Θεός ζει στη σάρκα. Όλη αυτή η καλή τύχη έχει κερδηθεί χάρη σε αυτόν τον συνηθισμένο άνθρωπο. Όχι μόνο αυτό, αλλά και στο τέλος, κάθε έθνος θα προσκυνήσει αυτόν τον συνηθισμένο άνθρωπο, και θα προσφέρει ευχαριστίες και θα υποταχθεί σε αυτόν τον ασήμαντο άνθρωπο, επειδή η αλήθεια, η ζωή και η οδός που Εκείνος έφερε έσωσαν όλο το ανθρώπινο γένος, μετρίασαν τη σύγκρουση ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο, μίκρυναν την απόσταση ανάμεσά τους, και άνοιξαν έναν δίαυλο επικοινωνίας ανάμεσα στις σκέψεις Θεού και ανθρώπου. Είναι επίσης Εκείνος που έχει εξασφαλίσει ακόμη μεγαλύτερη δόξα για τον Θεό. Είναι, άραγε, ένας τέτοιος συνηθισμένος άνθρωπος ανάξιος της εμπιστοσύνης και της λατρείας σου; Είναι μια τέτοια συνηθισμένη σάρκα ακατάλληλη να αποκαλείται Χριστός; Μπορεί ένας τέτοιος συνηθισμένος άνθρωπος να μη γίνει η έκφραση του Θεού μεταξύ των ανθρώπων; Δεν αξίζει ένας τέτοιος άνθρωπος, ο οποίος έχει διασώσει το ανθρώπινο γένος από την καταστροφή, την αγάπη σας και την επιθυμία σας να κρατιέστε γερά απ’ Αυτόν; Αν απορρίπτετε τις αλήθειες που εκφράζονται απ’ το στόμα Του και απεχθάνεστε την ύπαρξή Του ανάμεσά σας, τότε τι θα απογίνετε στο τέλος;
Όλο το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες επιτελείται μέσω αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου. Αυτός θα σου απονείμει τα πάντα και, επιπλέον, Αυτός θα είναι σε θέση να αποφασίσει όλα όσα έχουν σχέση μ’ εσένα. Μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να είναι όπως εσείς πιστεύετε πως είναι: Ένας άνθρωπος τόσο απλός, ώστε να είναι ανάξιος λόγου; Δεν είναι η αλήθεια Του αρκετή για να σας πείσει πλήρως; Δεν είναι η μαρτυρία των πράξεών Του αρκετή για να σας πείσει πλήρως; Ή μήπως το μονοπάτι το οποίο φέρνει δεν αξίζει για εσάς να το διαβείτε; Σε τελευταία ανάλυση, τι είναι εκείνο που σας κάνει να Τον αποστρέφεστε και να Τον απορρίπτετε και να κρατάτε τόση απόσταση από Αυτόν; Πρόκειται για τον άνθρωπο εκείνον που εκφράζει την αλήθεια, τον άνθρωπο που παρέχει την αλήθεια, και τον άνθρωπο που σας δίνει ένα μονοπάτι για να ακολουθήσετε. Μήπως ακόμα δεν είστε ικανοί να βρείτε τα ίχνη του έργου του Θεού μέσα σε αυτές τις αλήθειες; Δίχως το έργο του Ιησού, το ανθρώπινο γένος δεν θα είχε καταφέρει να αποκαθηλωθεί από τον σταυρό, αλλά χωρίς την ενσάρκωση του σήμερα, εκείνοι που αποκαθηλώνονται από τον σταυρό δεν θα μπορούσαν ποτέ να κερδίσουν την έγκριση του Θεού ή να εισέλθουν στη νέα εποχή. Χωρίς την έλευση αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου, δεν θα είχατε ποτέ την ευκαιρία ν’ αντικρίσετε την αληθινή όψη του Θεού, ούτε θα πληρούσατε τις προϋποθέσεις για να το κάνετε, γιατί είστε όλοι αντικείμενα που θα έπρεπε προ πολλού να έχουν καταστραφεί.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνώριζες ότι ο Θεός έχει επιτελέσει κάτι σπουδαίο μεταξύ των ανθρώπων;
Παρά το γεγονός ότι ο Θεός είναι σιωπηλός και δεν έχει φανερωθεί ποτέ ενώπιόν μας, το έργο Του δεν έχει σταματήσει ποτέ. Ερευνά ολόκληρη τη γη και εξουσιάζει τα πάντα, ενώ παρακολουθεί τα λόγια και τις πράξεις των ανθρώπων. Εφαρμόζει τη διαχείρισή Του σε υπολογισμένα στάδια και κατά το σχέδιό Του, αθόρυβα, χωρίς δραματικές εντυπώσεις, εντούτοις τα βήματά Του πλησιάζουν ένα-ένα όλο και πιο πολύ προς την ανθρωπότητα και η θέση της κρίσης Του διαμορφώνεται στο σύμπαν με την ταχύτητα της αστραπής, ενώ μετά από αυτό ο θρόνος Του κατέρχεται άμεσα ανάμεσά μας. Τι μεγαλοπρεπής σκηνή είναι αυτή, τι επιβλητική και βλοσυρή εικόνα! Σαν περιστέρι και σαν βρυχώμενος λέοντας, το Άγιο Πνεύμα έρχεται ανάμεσα σε όλους μας. Είναι η σοφία, είναι η δικαιοσύνη και η μεγαλοπρέπεια, και έρχεται κρυφά ανάμεσά μας, έχοντας εξουσία, γεμάτος αγάπη και έλεος. Κανείς δεν συνειδητοποιεί την έλευσή Του, κανείς δεν χαιρετίζει την άφιξή Του, και πολύ περισσότερο, κανείς δεν γνωρίζει όλα όσα θα πράξει. Η ζωή του ανθρώπου συνεχίζει όπως πριν, η καρδιά του δεν αλλάζει και οι μέρες κυλούν όπως συνήθως. Ο Θεός ζει ανάμεσά μας, ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους, ως ο πιο ασήμαντος από τους ακόλουθους και ως συνηθισμένος πιστός. Επιδιώκει τους δικούς Του σκοπούς, τους δικούς Του στόχους· και, επιπλέον, έχει θεϊκή φύση που δεν κατέχουν οι απλοί άνθρωποι. Κανείς δεν έχει παρατηρήσει την ύπαρξη της θεϊκής φύσης Του και κανείς δεν έχει αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ της ουσίας Του και της ουσίας του ανθρώπου. Ζούμε μαζί Του, χωρίς περιορισμό και φόβο, γιατί στα μάτια μας δεν είναι παρά ένας ασήμαντος πιστός. Παρακολουθεί την κάθε μας κίνηση και όλες οι σκέψεις και οι ιδέες μας αποκαλύπτονται ενώπιόν Του. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την ύπαρξή Του, κανείς δεν φαντάζεται τίποτε για τον ρόλο Του και πολύ περισσότερο, κανείς δεν έχει την παραμικρή υποψία για την ταυτότητά Του. Εμείς απλώς συνεχίζουμε να επιδιώκουμε τους στόχους μας, σαν να μην έχει καμία σχέση μαζί μας…
Κατά σύμπτωση, το Άγιο Πνεύμα εκφράζει μία δίοδο λέξεων «διαμέσου» Αυτού και ενώ συμβαίνει πολύ απροσδόκητα, αναγνωρίζουμε ότι πρόκειται για ομιλία που προέρχεται από τον Θεό και την αποδεχόμαστε με προθυμία από τον Θεό. Αυτό συμβαίνει επειδή, ανεξάρτητα από το ποιος εκφράζει αυτά τα λόγια, εφόσον προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα, πρέπει να τα αποδεχτούμε και δεν μπορούμε να τα απαρνηθούμε. Η επόμενη ομιλία θα μπορούσε να έλθει διαμέσου εμένα, διαμέσου εσένα ή διαμέσου κάποιου άλλου. Όποιος κι αν μιλάει, μιλάει η χάρη του Θεού. Ωστόσο, όποιος κι αν είναι, δεν πρέπει να τον λατρεύουμε, επειδή, ό,τι και να γίνει, δεν μπορεί ποτέ να είναι ο Θεός ούτε θα επιλέγαμε σε καμία περίπτωση έναν συνηθισμένο άνθρωπο ως Θεό μας. Ο Θεός μας είναι τόσο μεγάλος και σεβάσμιος. Πώς θα μπορούσε ένα τόσο ασήμαντο άτομο να σταθεί στη θέση Του; Επιπλέον, περιμένουμε να έλθει ο Θεός και να μας οδηγήσει πίσω στη βασιλεία των ουρανών, άρα πώς μπορεί κάποιος τόσο ασήμαντος να είναι κατάλληλος για ένα τόσο σημαντικό και επίπονο έργο; Αν ο Κύριος επιστρέψει, θα εμφανιστεί πάνω σε ένα λευκό σύννεφο, ώστε να μπορούν όλα τα πλήθη να Τον δουν. Τι ύψιστη δόξα! Πώς είναι δυνατόν να μπορεί να κρυφτεί αθόρυβα μέσα σε μια ομάδα συνηθισμένων ανθρώπων;
Κι όμως αυτό το συνηθισμένο άτομο που κρύβεται ανάμεσα στους ανθρώπους είναι που επιτελεί το νέο έργο της σωτηρίας μας. Δεν μας προσφέρει εξηγήσεις ούτε μας λέει γιατί έχει έρθει, μα απλώς επιτελεί το έργο που προτίθεται να διατελέσει σε υπολογισμένα στάδια και σύμφωνα με το σχέδιό Του. Τα λόγια και οι ομιλίες Του ακούγονται όλο και συχνότερα. Από την παρηγοριά, την ενθάρρυνση, την υπενθύμιση και την προειδοποίηση, στη μομφή και την πειθαρχία· από έναν τόνο πράο κι ήπιο, σε λέξεις έντονες και μεγαλοπρεπείς —όλα δίνουν έλεος στον άνθρωπο και του εμφυσούν δέος. Ό,τι λέει πετυχαίνει διάνα τα μυστικά που κρύβονται βαθιά μέσα μας· τα λόγια Του πληγώνουν τις καρδιές μας, πληγώνουν το πνεύμα μας και μας αφήνουν με αφόρητο όνειδος, χωρίς να ξέρουμε πού να κρυφτούμε. Αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε αν ο Θεός στην καρδιά αυτού του ατόμου μάς αγαπάει πραγματικά και τι ακριβώς σκοπεύει. Ίσως άραγε να μπορέσουμε να αρπαχτούμε μόνο εφόσον υπομείνουμε τέτοια βάσανα; Στο μυαλό μας αναλογιζόμαστε… τον επερχόμενο προορισμό μας και τη μελλοντική μας μοίρα. Εντούτοις, όπως και πριν, κανείς μας δεν πιστεύει ότι ο Θεός έχει ήδη λάβει σάρκα και οστά για να εργαστεί ανάμεσά μας. Παρόλο που μας συνοδεύει εδώ και πολύ καιρό, παρόλο που έχει ήδη πει τόσο πολλά λόγια πρόσωπο με πρόσωπο ενώπιόν μας, παραμένουμε απρόθυμοι να δεχθούμε έναν τόσο συνηθισμένο άνθρωπο ως τον Θεό του μέλλοντός μας, πολύ λιγότερο δε, είμαστε πρόθυμοι να εναποθέσουμε τον έλεγχο του μέλλοντος και της μοίρας μας σε αυτό το ασήμαντο άτομο. Από Αυτόν απολαμβάνουμε μια αέναη προσφορά ζωοφόρου ύδατος και μέσω Αυτού ζούμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό. Όμως, είμαστε ευγνώμονες μόνο για τη χάρη του Κυρίου Ιησού στα ουράνια και ποτέ δεν δώσαμε καμία προσοχή στα συναισθήματα αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου που κατέχει τη θεϊκή φύση. Όπως και πριν, συνεχίζει το έργο Του ταπεινά κρυμμένος εντός της σάρκας, δίνοντας έκφραση στη μύχια καρδιά Του, θαρρείς αδιαφορώντας απέναντι στην απόρριψή Του από την ανθρωπότητα, θαρρείς συγχωρώντας αιωνίως την παιδαριώδη συμπεριφορά και την άγνοια του ανθρώπου και επιδεικνύοντας πάντοτε ανοχή στην ασεβή στάση του ανθρώπου απέναντί Του.
Εν αγνοία μας, αυτός ο ασήμαντος άνθρωπος μας έχει οδηγήσει βήμα-βήμα στο έργο του Θεού. Υποβαλλόμαστε σε αναρίθμητες δοκιμασίες, υποκείμεθα σε αμέτρητες συμμορφώσεις και δοκιμαζόμαστε με τον θάνατο. Μαθαίνουμε για τη δίκαιη και μεγαλοπρεπή διάθεση του Θεού, απολαμβάνουμε επίσης την αγάπη και το έλεός Του, αρχίζουμε να εκτιμάμε τη μεγάλη δύναμη και τη σοφία του Θεού, μαρτυρούμε το κάλλος του Θεού και βλέπουμε τη μεγάλη επιθυμία του Θεού να σώσει τον άνθρωπο. Μέσα από τα λόγια αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου, αρχίζουμε να γνωρίζουμε τη διάθεση και την ουσία του Θεού, αρχίζουμε να κατανοούμε το θέλημα του Θεού, αρχίζουμε να γνωρίζουμε τη φύση-ουσία του ανθρώπου και να βλέπουμε την οδό προς τη σωτηρία και την τελειότητα. Τα λόγια Του μας οδηγούν στον «θάνατο» και μετά στην «αναγέννηση»· τα λόγια Του μας προσφέρουν παρηγοριά, αλλά παράλληλα μας αφήνουν συντετριμμένους με ενοχές και αίσθημα χρέους· τα λόγια Του μας φέρνουν χαρά και γαλήνη, αλλά και άπειρο πόνο. Πότε είμαστε σαν αμνοί πριν τη σφαγή στα χέρια Του· πότε είμαστε σαν την κόρη του οφθαλμού Του και απολαμβάνουμε την τρυφερή αγάπη Του· πότε είμαστε σαν τον εχθρό Του, και κάτω από το βλέμμα Του γινόμαστε στάχτη από την οργή Του. Είμαστε το ανθρώπινο είδος που σώθηκε από Αυτόν, είμαστε σκουλήκια στα μάτια Του και είμαστε τα απολωλότα πρόβατα που μέρα-νύχτα είναι αποφασισμένος να βρει. Είναι φιλεύσπλαχνος προς εμάς, μας περιφρονεί, μας αναθρέφει, μας παρηγορεί και μας ενθαρρύνει, μας καθοδηγεί, μας διαφωτίζει, μας συμμορφώνει και μας πειθαρχεί, αλλά και μας καταριέται. Μέρα-νύχτα, ποτέ δεν παύει να ανησυχεί για μας, και μας προστατεύει και μας νοιάζεται, μέρα-νύχτα, χωρίς να αφήνει ποτέ το πλευρό μας, μα χύνει το αίμα της καρδιάς Του για μας και πληρώνει οποιοδήποτε τίμημα για χάρη μας. Μέσα στις ομιλίες αυτής της ασήμαντης και συνηθισμένης σάρκας απολαύσαμε την ολότητα του Θεού και είδαμε τον προορισμό που μας επιφυλάσσει ο Θεός. Ωστόσο, παρά το γεγονός αυτό, η ματαιοδοξία εξακολουθεί να δημιουργεί προβλήματα μέσα στην καρδιά μας και δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να δεχτούμε έναν τέτοιον άνθρωπο ως τον Θεό μας. Αν και μας έχει δώσει τόσο πολύ μάννα, τόσο πολλά να απολαύσουμε, τίποτα από αυτά δεν μπορεί να πάρει τη θέση του Κυρίου στην καρδιά μας. Τιμούμε την ιδιαίτερη ταυτότητα και το κύρος αυτού του ανθρώπου, αλλά με μεγάλη απροθυμία. Αν δεν ανοίξει το στόμα του για να μας ζητήσει να παραδεχτούμε ότι είναι ο Θεός, δεν θα καταφέρουμε ποτέ οι ίδιοι να παραδεχτούμε ότι είναι ο Θεός που σύντομα θα καταφτάσει, κι όμως εργαζόταν ανάμεσά μας για τόσον καιρό.
Ο Θεός συνεχίζει τις ομιλίες Του, χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και οπτικές για να μας προειδοποιεί για το τι να πράξουμε, δίνοντας ταυτόχρονα φωνή στην καρδιά Του. Τα λόγια Του φέρουν ζωοδόχο δύναμη, μας δείχνουν πώς πρέπει να βαδίσουμε και μας βοηθούν να καταλάβουμε ποια είναι η αλήθεια. Τα λόγια Του αρχίζουν να μας έλκουν, αρχίζουμε να εστιάζουμε στον τόνο και τον τρόπο της ομιλίας Του και υποσυνείδητα αρχίζουμε να ενδιαφερόμαστε για τα ενδόμυχα συναισθήματα αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου. Φτύνει το αίμα της καρδιάς του για να εργαστεί για εμάς, χάνει τον ύπνο και την όρεξή Του για λογαριασμό μας, κλαίει για εμάς, αναστενάζει για εμάς, υποφέρει στη νόσο για εμάς, ταπεινώνεται για χάρη του προορισμού και της σωτηρίας μας, και η αναισθησία και η επαναστατικότητά μας κάνουν την καρδιά Του να δακρύζει και να αιμορραγεί. Αυτού του είδους το είναι και αυτά που έχει ανήκουν σε έναν καθόλου συνηθισμένο άνθρωπο και δεν μπορούν να αποκτηθούν ούτε να επιτευχθούν από οποιονδήποτε διεφθαρμένο άνθρωπο. Επιδεικνύει ανοχή και υπομονή που δεν κατέχει κανείς συνηθισμένος άνθρωπος και η αγάπη Του είναι κάτι με το οποίο δεν είναι προικισμένο κανένα ον σε όλη την πλάση. Κανείς άλλος εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να ξέρει όλες τις σκέψεις μας ή να έχει τέτοια ξεκάθαρη και ολοκληρωμένη κατανόηση για τη φύση και την ουσία μας ή να κρίνει την επαναστατικότητα και τη διαφθορά της ανθρωπότητας ή να μας μιλάει και να εργάζεται σ’ εμάς για λογαριασμό του επουράνιου Θεού. Κανείς, εκτός από Αυτόν, δεν είναι προικισμένος με την εξουσία, τη σοφία και το μεγαλείο του Θεού. Φανερώνονται εξ ολοκλήρου μέσα Του η διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι ο Θεός. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να μας δείξει την οδό και να μας φέρει το φως. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να αποκαλύψει τα μυστήρια που ο Θεός δεν έχει φανερώσει από τη δημιουργία μέχρι σήμερα. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να μας σώσει από τα δεσμά του Σατανά και τη δική μας διεφθαρμένη διάθεση. Εκπροσωπεί τον Θεό και εκφράζει την ενδότερη καρδιά του Θεού, την ενθάρρυνση του Θεού και τα έργα της κρίσης του Θεού προς όλη την ανθρωπότητα. Αυτός έχει ξεκινήσει μια νέα εποχή, μια νέα περίοδο, και έχει οδηγήσει νέο ουρανό και γη, και νέο έργο, και μας έχει φέρει ελπίδα, τερματίζοντας τον μάταιο βίο που διήγαμε και επιτρέποντας σε όλο μας το είναι να αντικρίσει, με απόλυτη διαύγεια, την οδό προς τη σωτηρία. Έχει κατακτήσει ολόκληρη την ύπαρξή μας και έχει κερδίσει την καρδιά μας. Από εκείνη τη στιγμή και εφεξής, το μυαλό μας έχει αποκτήσει συνείδηση και το πνεύμα μας φαίνεται να αναζωογονείται: Αυτός ο συνηθισμένος, ασήμαντος άνθρωπος, που ζει ανάμεσα μας και έχει εδώ και καιρό βιώσει την απόρριψή μας —δεν είναι άραγε ο Κύριος Ιησούς, ο οποίος είναι πάντα στις σκέψεις μας, είτε είμαστε ξύπνιοι είτε ονειρευόμαστε, και τον οποίον λαχταρούμε νύχτα-μέρα; Αυτός είναι! Είναι όντως Αυτός! Είναι ο Θεός μας! Είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή! Μας επέτρεψε να ζήσουμε και πάλι και να δούμε το φως, και δεν σταμάτησε τις καρδιές μας από το να περιπλανιούνται. Έχουμε επιστρέψει στον οίκο του Θεού, έχουμε επιστρέψει ενώπιον του θρόνου Του, ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με Αυτόν, έχουμε δει την όψη Του και έχουμε δει την οδό που απλώνεται μπροστά μας.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Δ΄: Αντικρίζοντας την εμφάνιση του Θεού στην κρίση και την παίδευσή Του
Σχετικά αποσπάσματα ταινιών
Πώς μπορεί κανείς να ξέρει ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή
Σχετικοί ύμνοι
Τα λόγια του Θεού είναι η αιώνια αμετάβλητη αλήθεια
Κανείς δεν έχει συνειδητοποιήσει την έλευση του Θεού
O Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει την οδό της αιώνιας ζωής
Ο Χριστός των εσχάτων ημερών είναι η πύλη του ανθρώπου για την βασιλεία