Από τον Βιν Τζόνγκ, Κίνα

Λίγα χρόνια πριν, άνοιξα ένα μαγαζί επισκευής συσκευών. Ήθελα να είμαι ένας έντιμος επιχειρηματίας και να βγάζω λίγα λεφτά για να συντηρώ την οικογένειά μου. Μετά από ένα διάστημα εντατικής δουλειάς, είδα ότι έβγαζα λεφτά για τα απαραίτητα μόνο και δεν υπήρχε περίπτωση να αποταμιεύσω. Υπήρχαν μήνες που έβγαζα λιγότερα και από ανειδίκευτο εργάτη. Η γυναίκα μου γκρίνιαζε διαρκώς κι έλεγε πως παραήμουν έντιμος και δεν ήξερα από επιχειρήσεις. Και ο κουνιάδος μου με επέκρινε. Έλεγε: «Το χρήμα βασιλεύει και ανεξαρτήτως τρόπου, πρέπει να κάνεις τον κόσμο να σου δίνει τα λεφτά του για να θεωρείσαι άξιος». Έλεγε πράγματα όπως: «Αν έχεις παράδες, σου κάνουν τεμενάδες» και «Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει» για να ξυπνήσω και να κάνω ό,τι κάνουν όλοι, να μιμηθώ άλλους επιχειρηματίες και να μην είμαι ξεροκέφαλος. Καταλάβαινα γιατί τα έλεγαν, αλλά μου ήταν αδύνατον να εξαπατήσω τους πελάτες μου. Πίστευα πως δεν θα συμφιλιωνόμουν ποτέ με τη συνείδησή μου.

Αργότερα, πρόσεξα ότι ο κύριος Κιαν που διατηρούσε κατάστημα επισκευών κοντά στο δικό μου δεν ήταν καλός μάστορας. Μικροεπισκευές μπορούσε να κάνει μόνο, αλλά είχε μια μεγάλη ταμπέλα στην πρόσοψη που έγραφε: «Πρώτης τάξης επισκευές για κάθε συσκευή». Προσέλκυε πολλούς πελάτες έτσι. Έκανε την επισκευή μόνος του αν ήταν απλή. Διαφορετικά, την έδινε σε άλλο κατάστημα και κρατούσε μερίδιο. Έβγαζε κάμποσα χρήματα έτσι. Μια φορά που ψιλοκουβεντιάζαμε, μου είπε πώς έβγαζε τα λεφτά. Είπε ότι όταν χαλά ένα εξάρτημα σε μια συσκευή, αντικαθιστάς όλα τα εξαρτήματα, για να μπορείς να χρεώσεις περισσότερα χρήματα. Οι πελάτες δεν ξέρουν απ’ αυτά. Είπε ότι η κοινωνία μας περιστρέφεται γύρω από το χρήμα και «Άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία. Αρκεί να πιάνει ποντίκια». Είπε ακόμα ότι αν βγάζεις λεφτά, είσαι άξιος, διαφορετικά, όσο καλός άνθρωπος κι αν είσαι, θα σε υποτιμούν. Όταν άκουσα τη «λαμπρή θεωρία» του, σκέφτηκα: «Αυτή είναι η εποχή που ζούμε. Άλλοι κάνουν τα πάντα για το χρήμα και δεν ξέρουν τι θα πει ακεραιότητα. Σε τι ωφελεί να είμαι ο μόνος έντιμος; Εξάλλου, δεν έχω δει προκοπή κάνοντας τίμια τη δουλειά μου. Κι αυτός επισκευές κάνει και ζει καλά. Όλη η οικογένειά του ζει καλά, ενώ εμείς μετά βίας τα βγάζουμε πέρα. Μάλλον πρέπει να βάλω νερό στο κρασί μου. Πρέπει να βρω τρόπους να βγάζω περισσότερα για να περνά καλύτερα η οικογένειά μου». Μετά από αυτό, άρχισα να μαθαίνω από τις «επιτυχίες» συναδέλφων και να εξαπατώ με αθέμιτα μέσα τους πελάτες μου. Ένιωθα άσχημα, αλλά δεν το σκεφτόμουν πολύ για να βγάζω περισσότερα.

Μια μέρα, ήρθε μια πελάτισσα για μια επισκευή. Καθώς αφαιρούσα το προβληματικό εξάρτημα, έβγαλα μερικά ακόμα που ήταν μια χαρά, για να νομίσει ότι είχαν χαλάσει περισσότερα και να μην πάρει είδηση όταν θα χρέωνα παραπάνω. Το παλιό γνωμικό: «Όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται» είναι εύστοχο. Αρχικά, είχα αγχωθεί πολύ και η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά από φόβο μη με καταλάβει και με ξεμπροστιάσει. Θα εξευτελιζόμουν. Φρόντισα, ωστόσο, να δείχνω ατάραχος και αντικατέστησα όλα τα εξαρτήματα. Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσει, αύξησα κατά πενήντα τοις εκατό την αρχική μου προσφορά. Είχα το κεφάλι συνέχεια σκυφτό, μην τολμώντας να την κοιτάξω στα μάτια, αλλά προς έκπληξή μου, πλήρωσε χωρίς να πει κουβέντα. Αναστέναξα με ανακούφιση όταν έφυγε. Το πρόσωπο και η πλάτη μου ήταν μούσκεμα στον ιδρώτα κι ένιωθα μια παράξενη ταραχή. Όταν, όμως, είδα τα επιπλέον χρήματα που έβγαλα, η ταραχή εξανεμίστηκε.

Από εκεί και πέρα, σκαρφιζόμουν διάφορα τεχνάσματα για να υπερχρεώνω τους πελάτες. Είχα ενοχές στην αρχή, αλλά ενθάρρυνα σιωπηλά τον εαυτό μου για να κερδίζω περισσότερα. «Δεν πρέπει να λυγίσω· “οι ευγενείς έχουν ανοιχτό μυαλό, οι πραγματικοί άνθρωποι μοχθηρία”. Πρέπει να φερθώ έξυπνα για να βγάλω λεφτά. Εξάλλου, όλοι αυτό κάνουν. Δεν είμαι ο μόνος». Γρήγορα, οι ενοχές εξασθένισαν και έγινα πιο επιδέξιος και έμπειρος στην αισχροκέρδεια. Έμαθα επίσης να διαβάζω τους ανθρώπους και να βολιδοσκοπώ την κατάσταση. Φερόμουν διαφορετικά στον καθένα. Έμαθα κι άλλα κόλπα. Όταν έμπαινε μέσα ένας εύπορος πελάτης, τον καλόπιανα, του χάιδευα τ’ αφτιά και τον κολάκευα, για να είναι πιο εύκολο να τον χρεώσω παραπάνω. Όταν κάποιος πελάτης ήταν πολύ αγχωμένος, έκανα πως η επισκευή ήταν δύσκολη και περίπλοκη, και καθυστερούσα επίτηδες. Μου έδινε έτσι περισσότερα χρήματα. Υπήρχαν και πιο οξυδερκείς πελάτες. Έβρισκα έναν λόγο να μου αφήνουν τη συσκευή και να την παίρνουν άλλη μέρα, και όταν ξανάρχονταν, έλεγα ότι εντόπισα κι άλλα προβλήματα. Έβγαζα περισσότερα χρήματα και δεν ήμουν τόσο νευρικός όταν ήμουν μόνος. Κι έτσι, έστιβα διαρκώς το μυαλό μου για να υπερχρεώνω τους πελάτες. Έβγαζα πολύ περισσότερο χρήμα και ζούσα πιο άνετα, μόνο που δεν ένιωθα καμία αγαλλίαση ή χαρά μέσα μου. Αντιθέτως, όποτε σκεφτόμουν τις αξιόμεμπτες, ανήθικες πράξεις μου, ένιωθα φόβο και ταραχή. Κάποιες φορές, σκεφτόμουν: «Πρέπει να σταματήσω. Δεν πρέπει να κάνω τέτοια βρόμικη δουλειά. Όπως λένε: “Μάχαιρα έδωκες, μάχαιρα θα λάβεις”. Θα το πληρώσω αυτό που κάνω». Όταν, όμως, σκεφτόμουν τα λεφτά που έπιανα, δεν έπαιρνα την απόφαση να σταματήσω.

Εκεί που εξαχρειωνόμουν και αποκτηνωνόμουν, η αδελφή μου μου κήρυξε το ευαγγέλιο της βασιλείας του Παντοδύναμου Θεού. Αφότου δέχτηκα το έργο του Θεού, βρισκόμασταν συχνά με αδελφούς και αδελφές και διαβάζαμε τα λόγια του Θεού. Σε μια συνάθροιση, διάβασα τα εξής λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Ο άνθρωπος περνούσε τους αιώνες με τον Θεό, όμως ο άνθρωπος δεν γνωρίζει ότι ο Θεός κυβερνά τη μοίρα όλων των πραγμάτων και των ζωντανών οργανισμών ή πώς ο Θεός ενορχηστρώνει και κατευθύνει το καθετί. Αυτό είναι κάτι που έχει διαφύγει του ανθρώπου από αμνημονεύτων χρόνων έως σήμερα. Όσο για τον λόγο για τον οποίο συμβαίνει αυτό, δεν είναι επειδή οι πράξεις του Θεού είναι πολύ απροσδιόριστες ή επειδή το σχέδιο του Θεού δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί αλλά επειδή η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου είναι πολύ απομακρυσμένα από τον Θεό. Επομένως, ακόμα και αν ο άνθρωπος ακολουθεί τον Θεό, παραμένει εν αγνοία του στην υπηρεσία του Σατανά. Κανείς δεν αναζητά ενεργά τα βήματα ή την εμφάνιση του Θεού και κανείς δεν επιθυμεί να υπάρξει υπό τη φροντίδα και τη συντήρηση του Θεού. Αντίθετα, είναι πρόθυμοι να στηριχθούν στη διάβρωση του Σατανά και του κακού προκειμένου να προσαρμοστούν σε αυτόν τον κόσμο και στους κανόνες της ζωής που ακολουθεί η διαβολική ανθρωπότητα. Σε αυτό το σημείο, η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου έχουν γίνει το αντικείμενο φόρου τιμής του ανθρώπου στον Σατανά και η τροφή του Σατανά. Επιπλέον, η ανθρώπινη καρδιά και το πνεύμα γίνονται ένα μέρος στο οποίο ο Σατανάς μπορεί να κατοικεί και ένας κατάλληλος τόπος που αυτός μπορεί να παίξει. Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος εν αγνοία του δεν κατανοεί τις αρχές της ανθρώπινης οντότητας, και την αξία και τον σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι νόμοι από τον Θεό και η διαθήκη μεταξύ Θεού και ανθρώπου βαθμιαία ξεθωριάζουν στην καρδιά του ανθρώπου και ο άνθρωπος δεν αναζητά πλέον ούτε δίνει βάση στον Θεό. Καθώς ο χρόνος περνάει, ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει πλέον γιατί ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, ούτε καταλαβαίνει τα λόγια που προέρχονται από το στόμα του Θεού ούτε και συνειδητοποιεί όλα όσα προέρχονται από τον Θεό. Ο άνθρωπος αρχίζει να αντιστέκεται στους νόμους και στις εντολές του Θεού· η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου νεκρώνονται… Ο Θεός χάνει τον άνθρωπο της αρχικής Του δημιουργίας και ο άνθρωπος χάνει τη ρίζα της απαρχής του. Αυτή είναι η θλίψη αυτής της ανθρωπότητας» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου). Τα λόγια του Θεού αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Μολονότι είχα βγάλει αρκετά λεφτά στον έξω κόσμο και είχα περισσότερες υλικές ανέσεις από πριν, ήμουν κενός και υπέφερα μέσα μου, επειδή είχα αποστασιοποιηθεί από τον Θεό, είχα πάει κόντρα στις επιταγές Του και τηρούσα τους κανόνες του Σατανά για την επιβίωση. Όταν άνοιξα το μαγαζί, έβγαζα λεφτά με τη συνείδηση μου καθαρή και μολονότι δεν κέρδιζα πολλά, ήμουν γαλήνιος. Ύστερα, όμως, επηρεάστηκα από το περιβάλλον μου και βλέποντας άλλους να πλουτίζουν με αθέμιτους τρόπους, άρχισα κι εγώ να πιστεύω ότι «Αν έχεις παράδες, σου κάνουν τεμενάδες», «Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει» και «Τα χρήματα δεν είναι το παν, αλλά χωρίς αυτά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα» και άλλους τέτοιους κανόνες επιβίωσης του Σατανά. Ακολουθούσα κακές τάσεις και εγκατέλειπα βασικές αρχές μου για να βγάλω χρήματα, φιμώνοντας τη συνείδησή μου για να ξεγελάω τους πελάτες ώστε να ξηλώνονται. Έπιανα λεφτά στα χέρια μου αλλά με ανήθικο τρόπο. Όποτε σκεφτόμουν τις αξιόμεμπτες, ανήθικες πράξεις που έκανα, ένιωθα απαίσια και δεν έβρισκα ησυχία. Έτρεμα τη μέρα που θα με ξεσκέπαζαν, θα με κατήγγελλαν. Στη χειρότερη περίπτωση, θα με κατέδιδαν στην αστυνομία. Ήμουν μονίμως στην τσίτα. Ήταν ένας οδυνηρός τρόπος ζωής. Εκείνη τη μέρα κατάλαβα πως αυτά συνέβαιναν επειδή ακολουθούσα μια σατανική φιλοσοφία. Προέκυψαν επειδή είχα γίνει δέσμιος και θύμα των κανόνων του Σατανά. Χωρίς την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, δεν θα είχα δει ποτέ πόσο κακό μού έκανε ο Σατανάς.

Μια αδελφή μού διάβασε έπειτα δύο αποσπάσματα από τα λόγια του Θεού: «Oφείλετε να γνωρίζετε ότι στον Θεό αρέσουν οι ειλικρινείς άνθρωποι. Ο Θεός έχει την ουσία της πίστης και, επομένως, ο λόγος Του είναι πάντοτε άξιος εμπιστοσύνης. Επιπλέον, οι πράξεις Του είναι αλάνθαστες και αδιαμφισβήτητες. Γι’ αυτό στον Θεό αρέσουν όσοι είναι απόλυτα ειλικρινείς μαζί Του. Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, ποτέ να μην Τον κοροϊδεύεις σε τίποτα, να είσαι ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, ποτέ να μην αποκρύπτεις την αλήθεια, ποτέ να μην κάνεις εκείνο που εξαπατά όσους είναι επάνω και παραπλανά τους από κάτω, και ποτέ να μην κάνεις εκείνο που θα κερδίσεις απλώς την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να απέχεις από την ακαθαρσία στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες). «Η βασιλεία Μου χρειάζεται εκείνους που είναι έντιμοι, όχι υποκριτικοί και δόλιοι. Οι ειλικρινείς και οι έντιμοι άνθρωποι, δεν είναι μη δημοφιλείς στον κόσμο; Εγώ είμαι ακριβώς το αντίθετο. Είναι αποδεκτό να έρχονται σ’ Εμένα οι έντιμοι άνθρωποι· βρίσκω ευχαρίστηση σ’ αυτό το είδος ανθρώπου και επίσης χρειάζομαι αυτό το είδος ανθρώπου. Αυτή ακριβώς είναι η δικαιοσύνη Μου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 33). Μετά συναναστράφηκε πάνω στο εξής: «Ο Θεός είναι πιστός στην ουσία. Αγαπά κι ευλογεί όσους είναι έντιμοι. Στις συναλλαγές με τους συνανθρώπους μας, ακολουθούμε τον νόμο του Σατανά “Ούτε δαχτυλάκι μην κουνάς χωρίς ανταμοιβή”. Τα λόγια και οι πράξεις μας αποβλέπουν στο προσωπικό όφελος, λέμε ψέματα και εξαπατάμε χωρίς ενδοιασμό. Δεν ξέρουμε τι σημαίνει ανθρωπιά». «Όμως, η πίστη στον Θεό είναι διαφορετική σήμερα. Εκείνος απαιτεί να είμαστε έντιμοι, ακέραιοι, να λέμε την αλήθεια. Ζητά να δεχόμαστε τον έλεγχό Του για κάθε λέξη και κάθε πράξη μας, να είμαστε ανοιχτοί και καθαροί, να μην προσπαθούμε να ξεγελάμε τον Θεό ούτε τον συνάνθρωπο. Μόνο οι έντιμοι άνθρωποι έχουν πραγματική ανθρώπινη ομοιότητα, μόνο αυτοί θα δώσουν μαρτυρία για τον Θεό και θα Τον δοξάσουν». Έμαθα από τα λόγια του Θεού ότι αγαπά τους έντιμους ανθρώπους και έπρεπε να ενεργώ σύμφωνα με τις επιταγές Του. Άρχισα ν’ ασκούμαι μιλώντας ειλικρινά με αδελφούς κι αδελφές, δεν τους εξαπατούσα, αλλά ήμουν ακόμη ανήσυχος όταν δούλευα. Έκανα πράξη την ειλικρίνεια ευκολότερα με αδελφούς και αδελφές, αλλά αν το έκανα στην επιχείρησή μου, θα έβγαζα πολύ λιγότερα, ίσως κατέληγα να την κλείσω κιόλας. Αν, όμως, συνέχιζα να αισχροκερδώ και να εξαπατώ ανθρώπους, δεν θα ενεργούσα κόντρα στο θέλημα του Θεού; Πώς έπρεπε ν’ ασκούμαι, λοιπόν; Το σκέφτηκα καλά και βρήκα μια μέση λύση. Θα ήμουν έντιμος άνθρωπος στην εκκλησία, αλλά θα συνέχιζα να κάνω ό,τι έκανα στο μαγαζί.

Μια μέρα, ένας κύριος μού έφερε την τηλεόρασή του, γιατί είχε σκοτεινιάσει η εικόνα. Την κοίταξα και είδα ότι οι λυχνίες πάλιωναν κι έπρεπε ν’ αντικατασταθούν, αλλά δεν του είπα την αλήθεια. Απλώς ανέβασα την τάση στο νήμα, για να τη χρησιμοποιήσει λίγο ακόμα και να τις αλλάξω μόλις επανερχόταν το πρόβλημα. Θα έβγαζα, έτσι, άλλα 30 γουάν για την επισκευή. Δύο εβδομάδες μετά, η τηλεόραση ξαναπαρουσίασε πρόβλημα και ο άνδρας μού είπε να τη φτιάξω και ότι δεν είχα κάνει καλή δουλειά. Του είπα ότι οι λυχνίες ήταν παλιές και χρειάζονταν αντικατάσταση. Προς έκπληξή μου, κατάλαβε το τέχνασμά μου. Μου αφαίρεσε την αμοιβή των 30 γουάν και είπε επικριτικά: «Νεαρέ, η δουλειά θέλει τιμιότητα. Μη γίνεσαι άπληστος!» Ντράπηκα πολύ εκείνη τη στιγμή, αλλά το έβγαλα απ’ το μυαλό μου χωρίς δεύτερη σκέψη. Μια κυρία ήρθε αργότερα μ’ έναν χαλασμένο φούρνο μικροκυμάτων, και βρήκα ένα χαλασμένο εξάρτημα μέσα. Σκέφτηκα να το φτιάξω και να πάρω μια λογική αμοιβή. Έπειτα όμως, σκέφτηκα ότι ήταν ευκατάστατη, οπότε δεν θα πείραζε να χρεώσω κάτι παραπάνω. Πρέπει να παίρνει κανείς όσα μπορεί. Όμως, ξαναήρθε στο μαγαζί λίγες μέρες μετά και είπε: «Μου χρέωσες πολλά για εκείνο το φουρνάκι. Να είσαι ευσυνείδητος. Οι ουρανοί βλέπουν τι κάνουμε!» Ένιωσα πολύ άσχημα που με ξεμπρόστιασε και ξανασκέφτηκα τι μου είχε πει εκείνος ο άνδρας. Ταράχθηκα. Συνειδητοποίησα επίσης ότι ο Θεός με προειδοποιούσε με όσα συνέβαιναν, για να κάνω αυτοκριτική και να γνωρίσω τον εαυτό μου.

Κατόπιν, διάβασα το εξής στα λόγια του Θεού: «Ανεξάρτητα από το τι κάνεις, όσο μεγάλο ή μικρό κι αν είναι κάποιο ζήτημα, και ανεξάρτητα από το αν το κάνεις για να εκπληρώσεις το καθήκον σου στην οικογένεια του Θεού ή για τους προσωπικούς σου λόγους, πρέπει να αναλογιστείς κατά πόσο αυτό που κάνεις βρίσκεται σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού, καθώς και κατά πόσο αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να κάνει ένας άνθρωπος με ανθρώπινη φύση. Αν αναζητάς την αλήθεια μ’ αυτόν τον τρόπο σε ό,τι κάνεις, τότε είσαι άνθρωπος που πιστεύει πραγματικά στον Θεό. Αν χειρίζεσαι ευλαβικά κάθε ζήτημα και κάθε αλήθεια κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε θα είσαι ικανός να επιτύχεις αλλαγές στη διάθεσή σου. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πως όταν κάνουν κάτι προσωπικό, μπορούν απλώς να αγνοήσουν την αλήθεια, το κάνουν όπως επιθυμούν και το κάνουν με όποιον τρόπο τους κάνει ευτυχισμένους και με όποιον τρόπο είναι επωφελής γι’ αυτούς. Δεν λαμβάνουν ούτε στο ελάχιστο υπόψη το πώς μπορεί να επηρεάζει την οικογένεια του Θεού ούτε λογαριάζουν κατά πόσο αυτό που κάνουν ταιριάζει με την ευπρέπεια των αγίων. Στο τέλος, μόλις τελειώσουν με το ζήτημα, μέσα τους σκοτεινιάζουν και νιώθουν αμήχανοι, αν και δεν γνωρίζουν το γιατί. Δεν τους αξίζει αυτή η τιμωρία; Εάν κάνεις πράγματα που δεν έχει εγκρίνει ο Θεός, τότε έχεις υβρίσει τον Θεό. Εάν κάποιος δεν αγαπά την αλήθεια και κάνει συχνά πράγματα σύμφωνα με τη δική του θέληση, τότε θα υβρίζει συχνά τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι συνήθως δεν λαμβάνουν την έγκριση του Θεού σ’ αυτά που κάνουν και, αν δεν μετανοήσουν, τότε δεν απέχουν πολύ από την τιμωρία» («Η αναζήτηση του θελήματος του Θεού είναι για χάρη της εφαρμογής της αλήθειας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»). «Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να αποκτήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί είναι τόσο ισχυρά τα συναισθήματά σου; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα απεχθή πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι περιέχουν το δηλητήριο του Σατανά. Όσο για το ποιο είναι το δηλητήριο του Σατανά, αυτό μπορεί να εκφραστεί πλήρως με λέξεις. Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις κάποιους που πράττουν κακό γιατί ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτοί θα απαντήσουν: “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η λογική του Σατανά έχει γίνει η ζωή των ανθρώπων. Μπορεί να ενεργούν για τον έναν ή τον άλλο σκοπό, μα το κάνουν μόνο για τον εαυτό τους. Όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι εφόσον καθένας ενεργεί βάσει της ρήσης “ο σώζων εαυτόν σωθήτω”, θα πρέπει να ζουν μόνο για λογαριασμό τους, κάνοντας ό,τι μπορούν προκειμένου να εξασφαλίσουν μια καλή θέση και όση τροφή και ρουχισμό χρειάζονται. “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω” —αυτή είναι η ζωή και η φιλοσοφία του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτή ακριβώς η δήλωση αποτελεί το δηλητήριο του Σατανά, και όταν οι άνθρωποι τη δεχτούν μέσα τους, τότε αυτή γίνεται η φύση τους. Η φύση του Σατανά αποκαλύπτεται μέσα απ’ αυτά τα λόγια και αντιπροσωπεύεται πλήρως απ’ αυτά. Αυτό το δηλητήριο γίνεται η ζωή των ανθρώπων και το θεμέλιο της ύπαρξής τους, και η διεφθαρμένη ανθρωπότητα κυριαρχείται μονίμως απ’ αυτό το δηλητήριο εδώ και χιλιάδες χρόνια» («Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»). Αφού το διάβασα, είδα πράγματι ότι το Πνεύμα του Θεού βλέπει τα πάντα. Δεν είχα μιλήσει ποτέ για τα ενδόμυχα συναισθήματά μου, αλλά αποκαλύπτονταν πλήρως στα λόγια του Θεού. Κατάλαβα απ’ τα λόγια του Θεού ότι ζητά να Του δίνουμε την καρδιά μας. Είτε κάνουμε καθήκον στον οίκο Του είτε χειριζόμαστε δικές μας υποθέσεις, πρέπει να κάνουμε πράξη τα λόγια Του. Μα εγώ έκανα επιλεκτικά πράξη την αλήθεια στη ζωή μου. Έβλεπα ότι άρεσε στον Θεό, τους αδελφούς και τις αδελφές, όταν έκανα πράξη την τιμιότητα στην εκκλησία και το έκανα πρόθυμα. Στη δουλειά μου, όμως, πίστευα ότι θα έχανα χρήματα, ότι δεν θα εξυπηρετούσε το συμφέρον μου και δεν το έκανα. Είδα ότι νοιαζόμουν για τα συμφέροντά μου μόνο. Ήξερα ότι η εξαπάτηση δεν εναρμονιζόταν με το θέλημα του Θεού, αλλά και πάλι έκανα ό,τι ήθελα, ό,τι εξυπηρετούσε τα συμφέροντά μου. Έτσι φέρεται ο άνθρωπος της πίστης; Τότε αντιλήφθηκα πως «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και «Ο άνθρωπος θα κάνει οτιδήποτε για να πλουτίσει» είναι σατανικοί κανόνες επιβίωσης που με είχαν κυριεύσει και είχαν γίνει η φύση μου. Νόμιζα πως αποκλείεται να τα έβγαζα πέρα αν δεν τους ακολουθούσα. Στην πραγματικότητα, όμως, ζώντας έτσι, μόνο προσωπικό όφελος είχα και υλικές απολαύσεις. Ήταν ένας ευτελής τρόπος ζωής δίχως ίχνος αξιοπρέπειας. Ο κόσμος με αποστρεφόταν και μ’ εγκατέλειπε και ο Θεός με απεχθανόταν ακόμα περισσότερο. Συλλογίστηκα τι είπε ο Κύριος Ιησούς: «Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών» (Κατα Ματθαίον 18:3). Και ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ξεγράψτε όλες αυτές τις ιδέες και τους υπολογισμούς σας όσο πιο νωρίς γίνεται, και αρχίστε να αντιμετωπίζετε τις απαιτήσεις Μου με σοβαρότητα. Διαφορετικά, θα κάνω στάχτη όλους τους ανθρώπους, προκειμένου να βάλω ένα τέλος στο έργο Μου. Στην χειρότερη περίπτωση, θα μετατρέψω τα δικά Μου χρόνια έργου και πόνου σε ένα τίποτα, γιατί δεν μπορώ να φέρω τους εχθρούς Μου και τους ανθρώπους που αναδίδουν την μπόχα του κακού, κατά το παράδειγμα του Σατανά, στη βασιλεία Μου, στην επόμενη εποχή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι παραβάσεις θα οδηγήσουν τον άνθρωπο στην κόλαση). Ο Θεός είναι άγιος και δίκαιος και θέλει να κερδίσει έντιμους ανθρώπους. Όσοι πάντα ψεύδονται και εξαπατούν, όσοι έχουν σατανικές διαθέσεις, όσοι εκ φύσεως αντιστέκονται στον Θεό και αρνιούνται να μετανοήσουν θα καταστραφούν από τον Θεό. Δεν θα εισέλθουν στη βασιλεία Του. Αν δεν μετανοούσα, αλλά συνέχιζα να ακολουθώ τις φιλοσοφίες και τους κανόνες του Σατανά, να είμαι άτιμος και να κάνω αδικίες, θα εξοντωνόμουν. Σ’ αυτή τη σκέψη, προσευχήθηκα εσπευσμένα στον Θεό. «Παντοδύναμε Θεέ! Πιστεύω σ’ Εσένα, αλλά δεν έχεις θέση στην καρδιά μου. Ακόμη ακολουθώ τους κανόνες του Σατανά. Δεν θέλω πια να εξαπατώ. Θέλω να μετανοήσω και να γίνω έντιμος».

Μια φορά, μετά από αυτά, ένα νεαρό ζευγάρι μού έφερε να επισκευάσω μια τηλεόραση. Καθώς την έφτιαχνα, τους άκουσα να μιλούν χαμηλόφωνα έξω. «Θα είχαμε γλιτώσει χρόνο αν ξέραμε ότι εκείνο το μαγαζί δεν ήταν καλό. Για να δούμε αν θα τη φτιάξει αυτός». Όταν το άκουσα, σκέφτηκα: «Άλλοι μαγαζάτορες θα έτριβαν τα χέρια τους αν το άκουγαν αυτό. Μπορούσα άνετα να τους ζητήσω είκοσι με τριάντα γουάν επιπλέον. Θα ήταν κρίμα να μην πάρω τόσο εύκολο χρήμα. Ας γίνω έντιμος την επόμενη φορά. Ο Θεός δεν θα το κάνει θέμα αν δεν κάνω πράξη την αλήθεια τώρα». Μα τότε θυμήθηκα ότι είχα δεσμευτεί ενώπιον του Θεού και σκέφτηκα τα λόγια Του: «Εάν κάποιος δεν αγαπά την αλήθεια και κάνει συχνά πράγματα σύμφωνα με τη δική του θέληση, τότε θα υβρίζει συχνά τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι συνήθως δεν λαμβάνουν την έγκριση του Θεού σ’ αυτά που κάνουν και, αν δεν μετανοήσουν, τότε δεν απέχουν πολύ από την τιμωρία» («Η αναζήτηση του θελήματος του Θεού είναι για χάρη της εφαρμογής της αλήθειας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»). Το θεώρησα προειδοποίηση από τον Θεό. Δεν γινόταν να συνεχίσω να κάνω κακό εν γνώσει μου. Έπρεπε να μετανοήσω και να γίνω έντιμος. Έτσι λοιπόν, πήρα την κανονική αμοιβή αφού την επισκεύασα. Όταν είδα χαμόγελα χαράς στα πρόσωπα των πελατών, ένιωσα πως όταν είναι κανείς ανοιχτός και καθαρός ζει απελευθερωμένος.

Μια άλλη φορά που έφτιαξα την τηλεόραση μιας κυρίας, η επισκευή κόστιζε πενήντα γουάν, αλλά εκείνη μού έδωσε εκατό και δεν ήθελε ρέστα. Αρνήθηκα, αν και δεν καταλάβαινα. Γιατί ήταν τόσο γενναιόδωρη; Μου είπε τότε: «Στον πρώτο που πήγα είπε ότι η πλακέτα είχε αχρηστευτεί και ήθελε τετρακόσια γουάν για να την αλλάξει. Δεν συμφώνησα. Μια γνωστή μού σύστησε εσάς, λέγοντας ότι είστε έντιμος και δεν υπερχρεώνετε τους πελάτες. Τώρα βλέπω ότι είναι πράγματι έτσι». Όταν άκουσα τα λόγια της, σκέφτηκα: «Δεν είναι ότι είμαι καλός άνθρωπος. είναι που τα λόγια του Θεού με άλλαξαν για να βιώσω ανθρώπινη ομοιότητα».

Και η θεώρησή μου για τα πράγματα άλλαξε διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και κάνοντας πράξη την τιμιότητα. Παλιά πίστευα ότι ένας επιχειρηματίας δεν μπορεί να είναι έντιμος, ότι δεν θα έβγαζε λεφτά, ότι θα έμπαινε μέσα και θα έκλεινε. Όταν, όμως, άρχισα να φέρομαι τίμια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, όχι μόνο δεν έμπαινα μέσα, αλλά οι πελάτες αυξάνονταν κάθε μέρα. Κάποιοι έρχονταν από αρκετά μακριά και όλοι έλεγαν ότι με είχε συστήσει κάποιος. Δεν είχα κάνει ποτέ διαφήμιση ούτε ζήτησα από κανέναν να μου στέλνει δουλειά. Έγιναν όλα επειδή έκανα πράξη τα λόγια του Θεού, επειδή ήμουν έντιμος και ακέραιος, όπως επιτάσσει ο Θεός, έβγαζα τίμια το ψωμί μου. Κέρδισα την εμπιστοσύνη των πελατών. Ήταν πραγματικά ευλογία Θεού για την άσκηση της αλήθειας. Αυτό μου έφερε κατά νου ένα άλλο απόσπασμα από τα λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Όταν οι άνθρωποι ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο, υπό την επιρροή της διαφθοράς του Σατανά, είναι αδύνατον να είναι έντιμοι· το μόνο που μπορούν είναι να γίνουν ακόμη πιο δόλιοι. Ωστόσο, μπορούμε ή δεν μπορούμε να υπάρξουμε σ’ αυτόν τον κόσμο αν γίνουμε έντιμοι; Θα περιθωριοποιηθούμε από τους άλλους; Όχι· θα ζούμε όπως και πριν. Και αυτό γιατί δεν βασιζόμαστε στον δόλο για να φάμε ή να αναπνεύσουμε. Αντίθετα, ζούμε με την ανάσα και τη ζωή που μας παραχώρησε ο Θεός. Απλώς έχουμε αποδεχθεί τις αλήθειες από τα λόγια του Θεού και έχουμε νέους κανόνες για το πώς να ζούμε, και νέους στόχους ζωής, που θα οδηγήσουν σε αλλαγές στα θεμέλια της ζωής μας· απλώς αλλάζουμε τα μέσα και τη μέθοδο με την οποία ζούμε, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε τον Θεό και να αναζητήσουμε τη σωτηρία. Αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το τι τρώμε, με το τι φοράμε ή με το πού ζούμε· είναι πνευματική μας ανάγκη» («Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»). Δόξα Σοι ο Θεός!