Από την Σιντζάι, Κίνα

Ο σύζυγός μου κι εγώ ασχολούμαστε με το εμπόριο επίπλων γραφείου. Ξεκινήσαμε την επιχειρησιακή μας δραστηριότητα με μεγάλη εντιμότητα, κάνοντας ό,τι ακριβώς μας ζητούσαν οι πελάτες, χωρίς να το μπερδεύουμε με απομιμήσεις. Όμως, ένας χρόνος πέρασε και μετά την αποπληρωμή των χρεών μας, τα χρήματα που απέμεναν, έφταναν ίσα-ίσα για τη διαβίωσή μας. Οι ιδιοκτήτες του διπλανού καταστήματος είχαν την ίδια επιχείρηση, όμως είχαν πολύ περισσότερα κέρδη από εμάς. Ήμουν μπερδεμένη: Γιατί δεν μπορούσαμε ποτέ να βγάζουμε όσα αυτοί; Ήθελα να πάω να παρακολουθήσω και να μάθω, για να δω πώς έβγαζαν χρήματα. Μια μέρα, ένας πελάτης μπήκε στο κατάστημά τους και παρήγγειλε έναν καναπέ, έναν γκισέ και ένα τραπέζι και τους ζήτησε να είναι όλα πρώτης ποιότητας. Είδα ότι ο ιδιοκτήτης τούς υποσχέθηκε πως θα ήταν όλα άριστης ποιότητας, όμως μόλις ο πελάτης έφυγε, πήρε από το εργοστάσιο κακής ποιότητας προϊόντα, τα αντικατέστησε με τα πρώτης ποιότητας και τα έστειλε στον πελάτη. Έβγαλε πάνω από 10.000 γουάν σε χρόνο μηδέν. Βλέποντάς τους να χρησιμοποιούν τέτοιου είδους τακτική, πραγματικά συγκλονίστηκα. Σκέφτηκα: «Ώστε, έτσι βγάζουν χρήματα! Δεν εξαπατούν έτσι τον πελάτη; Δεν είναι και πολύ έντιμος τρόπος εμπορίου». Όμως, έπειτα σκέφτηκα: «Έχουμε ίδια επιχείρηση, όμως εκείνοι βγάζουν περισσότερα και έχουν καλύτερη ζωή, ενώ εμείς ίσα που τα βγάζουμε πέρα. Η απόκλιση είναι πολύ μεγάλη». Σκέφτηκα πως θα έπρεπε να μάθω κάποια πράγματα από αυτούς. Έτσι, προκειμένου να βγάλω περισσότερα χρήματα, άρχισα να αγνοώ τη συνείδησή μου και πουλούσα πράγματα όπως οι γείτονές.

Μια φορά, ένας πελάτης ήρθε να προμηθευτεί είδη γραφείου και ζήτησε να είναι όλα υψηλής ποιότητας. Τον διαβεβαίωσα ξανά και ξανά λέγοντας πως θα είχε μόνο τα καλύτερα και με εφ’ όρου ζωής εγγύηση, έτσι ένιωθε καλά που αγόρασε από εμάς. Όταν έφυγε, άλλαξα αυτά που διάλεξε με κακής ποιότητας προϊόντα που έμοιαζαν ίδια με τα καλά, επειδή κόστιζαν πολύ λιγότερο. Καθώς παρέδιδα την παραγγελία, ένιωθα πολύ ανήσυχη. Σκεφτόμουν: «Αν το ανακαλύψει και απαιτήσει αποζημίωση, δεν θα χάσω μόνο χρήματα, αλλά θα με κατηγορήσει κατά πρόσωπο για απάτη». Η σκέψη αυτή με έκανε να νιώθω ακόμα πιο νευρική. Η καρδιά μου χτυπούσε πιο γρήγορα και δεν μπορούσα καν να τον κοιτάξω στα μάτια. Εξεπλάγην όταν έλεγξε την παραγγελία και δεν παρατήρησε τίποτα και μπορούσα πια να χαλαρώσω κάπως. Όταν ο λογαριασμός τακτοποιήθηκε, έβγαλα δεκάδες χιλιάδες επιπλέον και παρόλο που ένιωθα αισθήματα ενοχής και γνώριζα πως ήταν ανέντιμο και ανήθικο, δεν μπορούσα παρά να νιώθω κρυφή ικανοποίηση που κέρδισα τόσο πολλά χρήματα τόσο γρήγορα. Λίγο αργότερα, τα συνεχή ψέματα και η εξαπάτησή μου, μου προκάλεσαν αρκετά προβλήματα. Κάποιες φορές, όταν πουλούσα κάποια απομίμηση, ο πελάτης με καλούσε αργότερα για να το διορθώσω. Όμως, αυτές οι απομιμήσεις δεν είχαν εξυπηρέτηση μετά την πώληση, έτσι, έπρεπε να σκαρφίζομαι κάθε λογής δικαιολογίες για να τους αποθαρρύνω. Μερικές φορές, κάποιοι έλεγαν θυμωμένα: «Εσείς, οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων δεν αναλαμβάνετε καμιά ευθύνη μετά την πώληση. Είστε εντελώς αναξιόπιστοι». Όταν άκουγα έναν πελάτη να λέει κάτι τέτοιο, δεν ήταν εύκολο για μένα, όμως, στη συνέχεια σκεφτόμουν πως όλοι εμπορεύονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο, επομένως δεν ήταν εντελώς φυσιολογικό; Αυτό το αίσθημα ενοχής σταδιακά εξαφανίστηκε.

Πέρασαν μερικά χρόνια και παρόλο που κέρδιζα κάποια χρήματα και ζούσα πιο άνετα, δεν ένιωθα κάποια χαρά μέσα μου. Αντιθέτως, καθόμουν συνεχώς σε αναμμένα κάρβουνα, καθώς είχα πουλήσει τόσο πολλές απομιμήσεις και φοβόμουν τη μέρα που κάποιος πελάτης θα ανακάλυπτε πως υπήρχε θέμα ποιότητας και θα καλούσε να απαιτήσει αποζημίωση ή θα με κατήγγελλε. Αυτό θα μου στοίχιζε πολλά χρήματα. Θα μπορούσε επίσης να μου στοιχίσει τη φήμη μου και οι άνθρωποι ίσως μιλούσαν πίσω από την πλάτη μου. Αν και ήλπιζα να το αποφύγω, διαρκώς σκεφτόμουν πώς θα εξομάλυνα την κατάσταση αν ποτέ λάμβανα μια τέτοια κλήση. Ζώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, ήταν εξουθενωτικό για μένα. Συχνά σκεφτόμουν: «Αν απλώς εμπορευόμουν έντιμα, παράγγελνα αυτά που μου ζητούσαν οι πελάτες και δεν τους έδινα χαμηλότερη ποιότητα, δεν θα χρειαζόταν να ανησυχώ γι’ αυτό συνέχεια. Όμως, τα έξοδα της επιχείρησης και του σπιτιού είναι πάρα πολλά. Αν εμπορεύομαι έντιμα και φέρνω ό,τι ζητούν οι πελάτες, δεν θα βγάζω αρκετά χρήματα Κι όπως λένε: “δεν υπάρχει έντιμος επιχειρηματίας”. Έτσι δεν λειτουργούν τα πράγματα τη σημερινή εποχή; Δεν μπορώ να κερδίζω αρκετά αν δεν εξαπατώ, επομένως, απλώς θα εστιάσω στο χρήμα». Κι έτσι, παρόλο που είχα ανήσυχη συνείδηση μερικές φορές, συνέχιζα να χρησιμοποιώ ύπουλες εμπορικές τακτικές για να κερδίζω περισσότερα χρήματα.

Το 2004, η κουνιάδα μου μοιράστηκε μαζί μου το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, βεβαιώθηκα πως επρόκειτο για το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και άρχισα να βιώνω την εκκλησιαστική ζωή. Μια μέρα, διάβασα το εξής στα λόγια του Θεού: «Η βασιλεία Μου χρειάζεται εκείνους που είναι έντιμοι, εκείνους που δεν είναι υποκριτικοί ή δόλιοι. Οι ειλικρινείς και οι έντιμοι άνθρωποι δεν είναι μη δημοφιλείς στον κόσμο; Εγώ είμαι ακριβώς το αντίθετο. Είναι αποδεκτό να έρχονται σ’ Εμένα οι έντιμοι άνθρωποι· βρίσκω ευχαρίστηση σ’ αυτό το είδος ανθρώπου και επίσης χρειάζομαι αυτό το είδος ανθρώπου. Αυτή ακριβώς είναι η δικαιοσύνη Μου» («Κεφάλαιο 33» του «Ομιλίες του Χριστού στην αρχή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). «Οφείλετε να γνωρίζετε ότι ο Θεός συμπαθεί αυτούς που είναι ειλικρινείς. Στην ουσία, ο Θεός είναι πιστός, επομένως τα λόγια Του είναι πάντοτε άξια εμπιστοσύνης. Οι πράξεις Του, επιπλέον, είναι αλάνθαστες και αδιαμφισβήτητες και γι’ αυτό στον Θεό αρέσουν όσοι είναι απόλυτα ειλικρινείς μαζί Του» («Οι τρεις νουθεσίες» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Διαβάζοντας το, έμαθα πως στον Θεό αρέσουν οι έντιμοι άνθρωποι και απαιτεί από εμάς να είμαστε έντιμοι και ακέραιοι στα λόγια και τις πράξεις μας. Δεν θα έπρεπε να εξαπατούμε ή να ξεγελούμε τον Θεό ή τους ανθρώπους. Σκέφτηκα: «Όλα καλά κι ωραία με το να είμαστε έντιμοι και είναι πιο γαλήνιος και χαλαρός τρόπος ζωή. Όμως, σ’ αυτήν την εμμονική με τα χρήματα κοινωνία, οι έντιμοι άνθρωποι φαίνονται απλώς ανόητοι στους άλλους. Ειδικά για εμάς τους επιχειρηματίες, η εξαπάτηση των πελατών είναι κοινό μυστικό. Αν είμαι εντελώς έντιμη, δεν θα κερδίζω χρήματα και δεν θα βγάζω τα προς το ζην. Κάποιος μάλιστα ίσως με περάσει για κουτή και με εξαπατήσει. Όμως, ο Θεός απαιτεί να είμαστε έντιμοι, επομένως τι πρέπει να κάνω;» Σκέφτηκα έναν συμβιβασμό. Θα μιλούσα και θα συμπεριφερόμουν με απόλυτη εντιμότητα στην εκκλησία με τους αδελφούς και τις αδελφές. Δεν θα χρειαζόταν να είμαι σε επιφυλακή και κανείς δεν θα γελούσε εις βάρος μου. Όμως, δεν μπορούσα να είμαι έντιμη στη δουλειά. Έτσι, άρχισα να κάνω αυτό πράξη.

Μια μέρα, ένας πελάτης ήρθε και παρήγγειλε 120 γραφεία και καρέκλες. Όλα τα εκθεσιακά μοντέλα που διάλεξε ήταν καλής ποιότητας και δεν μύριζαν φορμαλδεΰδη. Σκέφτηκα: «Θα αλλάξω αυτά που παρήγγειλε με προϊόντα ενός άλλου εργοστασίου, που μοιάζουν ακριβώς σαν αυτά που ήθελε, παρόλο που η ποιότητα είναι χαμηλότερη και μυρίζουν φορμαλδεΰδη. Έτσι, θα βγάλω 1.200 γουάν επιπλέον». Σκέφτηκα να του πουλήσω τη χαμηλότερη ποιότητα επίπλου. Έπειτα, όμως, σκέφτηκα πως η φορμαλδεΰδη είναι βλαβερή και ένιωθα αβέβαιη. Αλλά και πάλι, γνώριζα πως όλα τα άλλα μαγαζιά δουλεύουν έτσι. Αν δεν τον εξαπατούσα, θα πήγαινε κάπου αλλού και θα τον εξαπατούσαν εκεί. Σκέφτηκα επίσης πως θα κέρδιζα τόσα χρήματα. Έτσι, με ήσυχη συνείδηση, έβαλα στην παραγγελία του τις απομιμήσεις. Λίγες μέρες αργότερα, κατά την παράδοση, δημιουργήθηκαν υποψίες στον πελάτη από την ποιότητα και τη μυρωδιά. Με ρώτησε: «Αυτό το πράγμα δεν είναι επικίνδυνο; Πώς μπορείς να εμπορεύεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο; Δεν τα θέλω πια αυτά». Ήθελα να διαπραγματευτώ μαζί του και να του δώσω καλύτερη προσφορά αν τα κρατούσε όλα. Όμως, δεν ήθελε καν να μου δώσει την ευκαιρία να μιλήσω, αλλά είπε με αποφασιστικότητα και αμετάκλητα πως ήθελε να τα επιστρέψει όλα. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να πάρω πίσω όλα αυτά τα 120 γραφεία και τις καρέκλες. Όταν γύρισα σπίτι, ήμουν πολύ στεναχωρημένη. Σκεφτόμουν πως το να κάνω ανέντιμα πράγματα ήταν σκληρή δουλειά και μου κόστισε πολλά. Δεν ήταν μόνο τα χρήματα, αλλά η φήμη μου και η αξιοπρέπειά μου είχα επίσης πληγεί. Θέριζα ό,τι είχα σπείρει. Αν έκανα όπως απαιτούσε ο Θεός, δεν θα έβγαζα πολλά χρήματα, αλλά κανείς δεν θα αναστατωνόταν μαζί μου που πουλούσα απομιμήσεις και δεν θα εξουθενωνόμουν ούτε θα καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα. Με το να είμαι ύπουλη, έκανα κακό τόσο στον εαυτό μου όσο και σε άλλους! Παρουσιάστηκα ενώπιον του Θεού προσευχόμενη λέγοντας: «Θεέ μου! Απαιτείς από εμάς να είμαστε έντιμοι, όμως εξακολουθώ να είμαι ανέντιμη στη δουλειά μου. Αυτό που συνέβη σήμερα ήταν η πειθαρχία Σου και γεύτηκα αρκετά την πίκρα ενός τέτοιου τρόπου ζωής. Δεν θέλω πια να εξαπατώ ανθρώπους. Θέλω να με καθοδηγήσεις να είμαι έντιμη. Είμαι έτοιμη να αγωνιστώ για να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις Σου».

Τότε, μια μέρα, κατά την πνευματική μου άσκηση, διάβασα το εξής στα λόγια του Θεού: «Θα αγαπήσω ειλικρινά εσένα που Με αγαπάς ειλικρινά, κι όσο για εκείνους που δεν Με αγαπούν ειλικρινά, η οργή Μου θα τους συνοδεύει πάντοτε, ώστε να θυμούνται σ’ όλη την αιωνιότητα ότι Εγώ είμαι ο αληθινός Θεός, ο Θεός που εξετάζει τα ενδόμυχα της καρδιάς του ανθρώπου. Μην ενεργείς αλλιώς μπροστά στους άλλους και αλλιώς πίσω από την πλάτη τους· Εγώ βλέπω ξεκάθαρα όλα όσα κάνεις και, παρόλο που μπορεί να ξεγελάς τους άλλους, δεν μπορείς να ξεγελάσεις Εμένα. Τα βλέπω όλα ξεκάθαρα. Δεν είναι δυνατόν να αποκρύψεις τίποτε· τα πάντα βρίσκονται στα χέρια Μου» («Κεφάλαιο 44» του «Ομιλίες του Χριστού στην αρχή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). «Πιστεύεις ότι δεν θα σου συμβεί τίποτα όταν έχεις εξαπατήσει κάποιον και του έχεις πάρει χρήματα; Πιστεύεις ότι, αφού άρπαξες αυτά τα χρήματα, δεν θα αντιμετωπίσεις συνέπειες; Κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο· θα υπάρξουν πράγματι συνέπειες! Ανεξάρτητα από το ποιοι είναι ή από το αν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός ή όχι, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για τη δική τους συμπεριφορά και να αναλάβουν τις συνέπειες των πράξεών τους» («Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι΄» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). «Το ότι ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς, αποδεικνύει ότι απεχθάνεται πραγματικά όσους είναι δόλιοι και ότι δεν συμπαθεί τους δόλιους ανθρώπους. Το γεγονός ότι ο Θεός δεν συμπαθεί τους δόλιους ανθρώπους σημαίνει ότι δεν Του αρέσουν οι πράξεις, η διάθεση και τα κίνητρά τους· δηλαδή, δεν Του αρέσει ο τρόπος που ενεργούν. Επομένως, αν θέλουμε να ικανοποιήσουμε τον Θεό, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τις πράξεις μας και τον τρόπο με τον οποίο υπάρχουμε. Παλαιότερα, βασιζόμασταν στα ψέματα και στην υποκρισία για να ζήσουμε ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτό ήταν το κεφάλαιό μας και η υπαρξιακή βάση, η ζωή και το θεμέλιο βάσει των οποίων συμπεριφερόμασταν, και όλα αυτά ο Θεός τα απεχθανόταν» («Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»).

Από τα λόγια του Θεού, μπορούσα να νιώσω πως η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη, άγια και δεν ανέχεται καμιά προσβολή. Ελέγχει εξονυχιστικά κάθε λέξη και πράξη μας και τελικά όλοι παίρνουμε αυτό που μας αξίζει σύμφωνα με όσα έχουμε κάνει. Μπορούσα να τη βγάζω καθαρή για την εξαπάτηση και να βγάζω περισσότερα χρήματα για λίγο διάστημα, όμως αργότερα θα έδρεπα τους πικρούς καρπούς. Όταν πέθαινα, θα πήγαινα στην κόλαση και θα τιμωρούμουν. Αυτός είναι ουράνιος νόμος. Κατάλαβα πόσο ανόητη ήμουν. Σκέφτηκα πως μπορούσα να είμαι έντιμη με τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά δόλια στη δουλειά μου, για να κερδίσω την εύνοια του Θεού και αργότερα να ευλογηθώ, χωρίς να βλάπτω εντωμεταξύ τα συμφέροντά μου. Μπορούσα να ξεγελώ ανθρώπους με τις μικρές απάτες μου, αλλά όχι τον Θεό. Είχα πληρώσει αρκετά χρήματα για εκείνα τα γραφεία και τις καρέκλες. Αυτή ήταν η πειθαρχία του Θεού, αλλά επίσης με προειδοποιούσε και με έσωζε. Διαφορετικά, θα συνέχιζα να παρασύρομαι και να είμαι ανέντιμη και στο τέλος, σίγουρα θα λάμβανα την τιμωρία μου. Η σκέψη αυτή κάπως με φόβισε κι άρχισα να κάνω την αυτοκριτική μου. Θυμήθηκα τα χρόνια που ήμουν επιχειρηματίας πώς αγνοούσα τη συνείδησή μου για να βγάζω περισσότερα χρήματα, αλλάζοντας τα καλής ποιότητας προϊόντα που παράγγελαν οι πελάτες με κατώτερα. Έλεγα ψέματα, εξαπατούσα και συνέχιζα να παρουσιάζω τα κακής ποιότητας προϊόντα ως ανώτερης ποιότητας. Ακόμα κι όταν απέκτησα πίστη και γνώριζα καλά πως ο Θεός απαιτεί από εμάς να είμαστε έντιμοι, να μην εξαπατούμε ανθρώπους και Θεό, εξακολουθούσα να εξαπατώ και να λέω ψέματα στους πελάτες, για να έχω κέρδη, βγάζοντας ανέντιμα χρήματα. Προκειμένου να βγάλω χρήματα, δεν με σταματούσε τίποτα. Λειτουργούσα μια αθέμιτη επιχείρηση, εξαπατώντας ανθρώπους, διεφθαρμένη από τον Σατανά και στερούμενη συνείδηση ή λογική. Ήμουν πανούργα, εγωίστρια και ελεεινή, ζώντας όπως ένας δαίμονας, χωρίς καθόλου ανθρώπινη ομοιότητα. Όπως ακριβώς είπε ο Κύριος Ιησούς: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ' αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αληθεία, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ· όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, διότι είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους» (Κατά Ιωάννην 8:44). «Αλλ' ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού· το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού» (Κατά Ματθαίον 5:37). Μόνον ο διάβολος λέει πάντα ψέματα και εξαπατά κι αυτό έκανα. Δεν είχα την ομοιότητα του διαβόλου; Πού ήταν η ανθρώπινη ομοιότητά μου; Καθώς το σκεφτόμουν, ένιωθα αποστροφή για τον εαυτό μου. Δεν ήθελα πια να λέω ψέματα για το δικό μου όφελος. Αργότερα, διάβασα τα εξής λόγια του Θεού: «Να είσαι ειλικρινής· να προσεύχεσαι στον Θεό για να απαλλαγείς από τον δόλο που υπάρχει στην καρδιά σου. Αν εξαγνίζεις συνεχώς τον εαυτό σου δια της προσευχής, αν συγκινείσαι από το Πνεύμα του Θεού μέσω της προσευχής, τότε η διάθεσή σου θα αλλάξει σταδιακά» («Σχετικά με την άσκηση της προσευχής» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). «Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά όντας ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, μην κρύβοντας τα γεγονότα, μην προσπαθώντας να εξαπατήσεις όσους είναι επάνω ή από κάτω και μην κάνοντας πράγματα απλώς για να κερδίσεις την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο» («Οι τρεις νουθεσίες» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Τα λόγια του Θεού μου έδωσαν ένα μονοπάτι προς την πράξη. Ήξερα πως στην προσπάθειά μου να γίνω ένας έντιμος άνθρωπος, έπρεπε να βασιστώ και να προσευχηθώ στον Θεό για τις δυσκολίες μου, προκειμένου να απελευθερωθώ από τη διαφθαρμένη διάθεσή μου. Επίσης, έπρεπε να προσεύχομαι όταν κάτι στη δουλειά μου έθιγε τα οικονομικά ή τα συμφέροντά μου, να αποδέχομαι τον εξονυχιστικό έλεγχο του Θεού και να είμαι ένα ακέραιο άτομο. Έπρεπε να λέω τα πράγματα με το όνομά τους και να αναζητώ την αλήθεια στα γεγονότα με λόγια και πράξεις. Όταν τα κατάλαβα όλα αυτά, προσευχήθηκα, πρόθυμη να αποδεχτώ τον εξονυχιστικό έλεγχο του Θεού και να κάνω πράξη τα λόγια Του.

Λίγο αργότερα, ένας πελάτης ήρθε να παραγγείλει μερικά μεταλλικά ντουλάπια. Ζήτησε ντουλάπια πάνω από τον μέσο όρο ποιότητας και με ανθεκτική κατασκευή. Εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα: «Αν τα παραγγείλω όπως τα ζητά, όταν αφαιρεθούν τα γενικά και λοιπά έξοδα, δεν θα κερδίσω πολλά χρήματα. Αν του βρω κάτι λίγο πιο λεπτό και δεν το παρατηρήσει, θα μπορούσα να βγάλω απ’ αυτό 10.000 γουάν ή και περισσότερα. Μήπως απλώς να του παραγγείλω κάτι όχι και τόσο ανθεκτικό;» Καθώς του τα μασούσα, θυμήθηκα τις συνέπειες απ’ όλες εκείνες τις φορές που εξαπάτησα ανθρώπους. Όχι μόνο δεν είχα κερδίσει τίποτα, αλλά έχασα χρήματα και ένιωθα απαίσια. Σκέφτηκα επίσης πως οι έντιμοι άνθρωποι ευαρεστούν τον Θεό και ευλογούνται από Εκείνον και πως Εκείνος απαιτεί από εμάς να λέμε την απόλυτη αλήθεια. Δεν έπρεπε να αγνοήσω τη συνείδησή μου και να κάνω κάτι ανέντιμο μόνο για τα χρήματα. Κατάλαβα πως αντιμετώπιζα ξανά την ίδια κατάσταση, γιατί ο Θεός με δοκίμαζε για να δει αν μπορούσα να πράξω σύμφωνα με την απόφαση που πήρα ενώπιόν Του. Προσευχήθηκα στον Θεό και Του ζήτησα να με προστατεύσει από τον πειρασμό και να μου δώσει δύναμη να κάνω πράξη την αλήθεια, να απαρνηθώ τον εαυτό μου και να είμαι ένα έντιμο άτομο που ευχαριστεί τον Θεό. Μετά την προσευχή μου, ένιωθα πιο δυνατή. Του παρήγγειλα τα μεταλλικά ντουλάπια όπως τα είχε ζητήσει και παρόλο που δεν κέρδισα τόσα πολλά, είχα μια πραγματική αίσθηση γαλήνης μέσα μου. Ένιωσα επίσης πόσο υπέροχο είναι να κάνεις πράξη την εντιμότητα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Δεν ήταν επίπονο και δεν ανησυχούσα για το τι θα συνέβαινε.

Αργότερα, διάβασα τα εξής λόγια του Θεού: «Έχοντας γεννηθεί σε τόσο βρόμικη γη, ο άνθρωπος έχει σημαδευτεί σοβαρά από την κοινωνία, έχει επηρεαστεί από φεουδαρχική δεοντολογία και έχει διδαχτεί σε “ιδρύματα υψηλής μόρφωσης”. Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η μοχθηρή άποψη ζωής, η ελεεινή φιλοσοφία για τη ζωή, η απολύτως ανάξια ύπαρξη κι ο διεφθαρμένος τρόπος ζωής και τα έθιμα, όλα έχουν εισβάλει βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και επιτίθενται άγρια και υπονομεύουν τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. […] Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν σκέφτονται να την εφαρμόσουν στην πράξη, και ούτε τείνουν να αναζητήσουν τον Θεό, ακόμη και αν έχουν αντικρίσει την εμφάνιση Του. Πώς θα μπορούσε μια τόσο διεφθαρμένη ανθρωπότητα να έχει οποιαδήποτε ευκαιρία για σωτηρία; Πώς θα μπορούσε μια τόσο παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;» («Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). «Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να αποκτήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί έχεις τόσο ισχυρά συναισθήματα; Γιατί απολαμβάνεις εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα απεχθή πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι βρίσκεται μέσα σας το δηλητήριο του Σατανά. Όσο για το ποιο είναι το δηλητήριο του Σατανά, αυτό μπορεί να εκφραστεί πλήρως με λέξεις. Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις τους ανθρώπους, “Πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι; Για ποιον λόγο θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι;” αυτοί θα απαντήσουν: “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η λογική του Σατανά έχει γίνει η ζωή των ανθρώπων. Ό,τι και να γίνει, οι άνθρωποι ενεργούν μονάχα για τον εαυτό τους. Συνεπώς, ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω” —αυτή είναι η ζωή και η φιλοσοφία του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτά ακριβώς τα λόγια του Σατανά αποτελούν το δηλητήριο του Σατανά, και όταν οι άνθρωποι το δεχτούν μέσα τους, τότε αυτό γίνεται η φύση τους. Η φύση του Σατανά αποκαλύπτεται μέσα απ’ αυτά τα λόγια· αυτά την αντιπροσωπεύουν πλήρως. Αυτό το δηλητήριο γίνεται η ζωή των ανθρώπων και το θεμέλιο της ύπαρξής τους, και η διεφθαρμένη ανθρωπότητα κυριαρχείται μονίμως απ’ αυτό το δηλητήριο εδώ και χιλιάδες χρόνια» («Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). Τα λόγια του Θεού με βοήθησαν να καταλάβω γιατί δεν μπορούσα να σταματήσω να λέω ψέματα και να εξαπατώ. Ήταν επειδή ήμουν βαθιά διεφθαρμένη από τον Σατανά. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί την κοινωνία μας και την τυπική εκπαίδευση για να μας διαποτίσει με σατανικούς νόμους, όπως «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» «Τα χρήματα δεν είναι το παν, αλλά χωρίς αυτά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα» «Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει» και «Το χρήμα προηγείται». Υπάρχει επίσης το «δεν υπάρχει έντιμος επιχειρηματίας». Είχαν εισχωρήσει μέσα μου και είχαν γίνει φύση μου. Έτσι, κατέληξα να λατρεύω το χρήμα και βήμα-βήμα, για χάρη του κέρδους, εγκατέλειψα τα πιο στοιχειώδη πρότυπά μου. Γινόμουν όλο και πιο κακόβουλη, άπληστη και συμφεροντολόγα. Ήμουν τόσο εγωίστρια και δόλια. Όταν εμπορευόμουν, αντικαθιστούσα προϊόντα με κατώτερα και έκανα κακό χωρίς να το αναγνωρίζω. Έβαζα το χρήμα και τα προσωπικά μου συμφέροντα πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο, ξεπουλώντας μάλιστα τη συνείδηση και την ακεραιότητά μου. Είχα χάσει τελείως την κανονική ανθρώπινη φύση. Με τον τρόπο αυτόν, κέρδιζα πολλά χρήματα, όμως δεν ένιωθα καθόλου ευτυχισμένη. Αντιθέτως, ένιωθα πάντα εξαντλημένη και πως καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα. Ήταν ένας οδυνηρός τρόπος ζωής. Τελικά, κατάλαβα πως όλα αυτά συνέβαιναν επειδή με είχε διαφθείρει ο Σατανάς, επειδή ζούσα σύμφωνα με τους νόμους επιβίωσης του Σατανά. Επίσης, κατάλαβα γιατί ο κόσμος τη σήμερον ημέρα είναι τόσο σκοτεινός και κακός. Είναι επειδή όλοι ζουν σύμφωνα με τα δηλητήρια του Σατανά, όπως το «Ο άνθρωπος θα κάνει οτιδήποτε για να πλουτίσει» και το «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Έτσι, ειδωλοποιούν το χρήμα, τη δόξα και το κύρος, ποθούν σατανικές απολαύσεις και γίνονται όλο και πιο εγωιστές, άπληστοι και κακόβουλοι. Οι άνθρωποι πολεμούν ο ένας τον άλλο για χρήματα και κέρδος, πληγώνοντας και εξαπατώντας ο ένας τον άλλον, και δεν τους σταματά τίποτα. Ακόμα και η οικογένεια και οι φίλοι δεν αποτελούν εξαίρεση. Κανείς δεν ενδιαφέρεται πια για τη συνείδηση και την ακεραιότητα ούτε μοιάζει καθόλου με άνθρωπο. Η κοινωνία μας, την οποία κρατά στα χέρια του σφιχτά ο Σατανάς, είναι σαν ένας κουβάς με μπογιά, σαν μια μηχανή του κιμά. Χωρίς πίστη στον Θεό, δεν υπάρχει τρόπος να μάθουμε την αλήθεια σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διαφθείρει ο Σατανάς την ανθρωπότητα ή να ξεφύγουμε από τη σκοτεινή του επιρροή. Γινόμαστε μόνο όλο και πιο διεφθαρμένοι και εξαχρειωμένοι και τελικά ο Σατανάς μας αφανίζει. Αυτή είναι η συνέπεια της διαφθοράς μας και του κακού που μας προκαλεί ο Σατανάς. Όταν το συνειδητοποίησα, ευχαρίστησα ειλικρινά τον Θεό για την προστασία και τη σωτηρία Του. Χωρίς την καθοδήγηση, τον εφοδιασμό και την κρίση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού, δεν θα είχα μάθει τη σημασία του να είμαι ένα έντιμο άτομο. Ούτε θα είχα καταλάβει την ουσία και τις συνέπειες του να λέω ψέματα διαρκώς. Θα συνέχιζα να ζω υπό την εξουσία του Σατανά, εξαπατώντας πάντα και αδυνατώντας να ζω όπως ένα ανθρώπινο ον. Ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα κέρδισα, θα κατέληγα να τιμωρούμαι στην κόλαση. Στο εξής, έκανα πράξη την ειλικρίνεια και την εντιμότητα στη δουλειά μου. Μερικές φορές, τα χρήματα με έβαζαν σε πειρασμό και συνέχιζα να σκέφτομαι να εξαπατήσω και να ξεγελάσω ανθρώπους. Όμως, ήξερα πως ο Θεός μισούσε κάτι τέτοιο και ούτε στους ανθρώπους άρεσε. Προσευχόμουν στον Θεό να με απαλλάξει από τα λανθασμένα μου κίνητρα και έκανα πράξη την εντιμότητα. Προς έκπληξή μου, όταν τα κατάφερνα, δεν κέρδιζα λιγότερα. Η επιχείρησή μου πήγαινε καλύτερα και είχα όλο και περισσότερους πελάτες. Κέρδιζα τον σεβασμό των ανθρώπων και κάποιοι τακτικοί πελάτες με εμπιστεύονταν, κι έτσι δεν έρχονταν καν να κοιτάξουν τα προϊόντα, αλλά απλώς παράγγελναν από το τηλέφωνο. Ένιωθα όλο και περισσότερο πόσο χαλαρός, ελεύθερος και ασφαλής νιώθει κάποιος όταν είναι έντιμος και κάνει πράξη τα λόγια του Θεού.

Μια φορά, ένας πελάτης ήρθε και παρήγγειλε 500 μεταλλικά ντουλάπια, ζητώντας τα υλικά να έχουν πλάτος 0,7 χιλ. Δεν δίστασα καθόλου, αλλά απλώς έδωσα την παραγγελία ακριβώς όπως την είχε ζητήσει. Προς έκπληξή μου, όταν όλα παραδόθηκαν, πήρε ένα μικρόμετρο για να ελέγξει το πάχος, όμως ήμουν εντελώς ήρεμη, χωρίς καμία ανησυχία ή φόβο. Αφού το μέτρησε, είπε: «Είσαι εντελώς αξιόπιστη. Πολλοί άνθρωποι απλώς θέλουν να κερδίσουν χρήματα και δεν μπορείς να τους εμπιστευτείς. Δεν υπάρχουν πια πολλοί άνθρωποι σαν εσένα. Στο μέλλον, θα παραγγείλω περισσότερα από εσένα». Όταν το άκουσα, ένιωσα ακόμα πιο βαθιά πόσο σπουδαίο είναι να είναι κανείς έντιμος, όπως αναφέρεται στα λόγια του Θεού. Όπως ακριβώς αναφέρεται στα λόγια του Θεού: «Η μελλοντική κατεύθυνση θα είναι η εξής: Αυτοί που αποκτούν τα λεγόμενα από το στόμα του Θεού, θα έχουν ένα μονοπάτι να βαδίσουν στη γη και, είτε πρόκειται για επιχειρηματίες είτε για επιστήμονες είτε για εκπαιδευτικούς είτε για βιομηχάνους, αυτοί που βρίσκονται χωρίς τον λόγο του Θεού, θα έχουν δυσκολία να κάνουν το παραμικρό βήμα και θα αναγκαστούν να αναζητήσουν την αληθινή οδό. Αυτό σημαίνει το ρητό: “Με την αλήθεια, θα περπατήσεις ολόκληρο τον κόσμο. Χωρίς την αλήθεια, δεν θα πας πουθενά”» («Η Χιλιετής Βασιλεία έχει φτάσει» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Ευχαριστώ τον Θεό για τη σωτηρία Του!