Σχετικά λόγια του Θεού:

Η αιτία που ο άνθρωπος εναντιώνεται στον Θεό πηγάζει αφενός μεν από τη διεφθαρμένη διάθεσή του και, αφετέρου, από την άγνοια για τον Θεό και από την έλλειψη κατανόησης των αρχών σύμφωνα με τις οποίες ο Θεός εργάζεται και του θελήματός Του για τον άνθρωπο. Αυτές οι δύο πλευρές, αν ληφθούν συλλογικά υπόψη, συνιστούν την ιστορία της εναντίωσης του ανθρώπου στον Θεό. Οι νέοι πιστοί εναντιώνονται στον Θεό γιατί αυτή η εναντίωση είναι στη φύση τους, ενώ η εναντίωση στον Θεό όσων έχουν υπάρξει πιστοί για πολλά χρόνια είναι αποτέλεσμα της άγνοιάς τους για Αυτόν, αλλά και της διεφθαρμένης διάθεσής τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό

Το έργο του Θεού κινείται πάντα προς τα εμπρός και, παρόλο που ο σκοπός του έργου Του δεν αλλάζει, η μέθοδος με την οποία εργάζεται αλλάζει συνεχώς, πράγμα που σημαίνει ότι όσοι ακολουθούν τον Θεό αλλάζουν κι εκείνοι συνεχώς. Όσο περισσότερο έργο επιτελεί ο Θεός, τόσο πιο εμπεριστατωμένη είναι η γνώση του ανθρώπου για τον Θεό. Λόγω του έργου του Θεού, αντίστοιχες αλλαγές λαμβάνουν, επίσης, χώρα στη διάθεση του ανθρώπου. Ωστόσο, επειδή το έργο του Θεού μεταβάλλεται διαρκώς, εκείνοι που δεν γνωρίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και εκείνοι οι παράλογοι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν την αλήθεια, μετατρέπονται σε ανθρώπους που αντιστέκονται στον Θεό. Ποτέ δεν συνάδει το έργο του Θεού με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, επειδή το έργο Του είναι πάντοτε νέο και ποτέ παλιό, κι Εκείνος δεν επαναλαμβάνει ποτέ παλιό έργο, κι αντιθέτως προχωράει πάντοτε προς τα εμπρός με έργο που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στο παρελθόν. Από τη στιγμή που ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το έργο Του, και ο άνθρωπος κρίνει πάντα το τρέχον έργο του Θεού με βάση το έργο που έκανε Εκείνος στο παρελθόν, έχει γίνει υπερβολικά δύσκολο για τον Θεό να φέρει εις πέρας κάθε στάδιο του έργου της νέας εποχής. Ο άνθρωπος παρουσιάζει υπερβολικά πολλές δυσκολίες! Είναι υπερβολικά συντηρητικός στον τρόπο που σκέφτεται! Κανείς δεν γνωρίζει το έργο του Θεού, ωστόσο όλοι το οριοθετούν. Όταν αφήνει τον Θεό, ο άνθρωπος χάνει τη ζωή, την αλήθεια και τις ευλογίες του Θεού, ωστόσο, δεν αποδέχεται ούτε τη ζωή ούτε την αλήθεια, πόσο μάλλον τις μεγαλύτερες ευλογίες που ο Θεός δίνει στην ανθρωπότητα. Όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να κερδίσουν τον Θεό, όμως είναι ανίκανοι να ανεχθούν τυχόν αλλαγές στο έργο του Θεού. Εκείνοι που δεν αποδέχονται το νέο έργο του Θεού πιστεύουν ότι το έργο του Θεού είναι αμετάβλητο, ότι παραμένει για πάντα στάσιμο. Πιστεύουν πως το μόνο που χρειάζεται για να κερδίσουν την αιώνια σωτηρία από τον Θεό είναι να τηρούν τον νόμο και, εφόσον μετανοούν κι εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, το θέλημα του Θεού θα ικανοποιείται πάντα. Είναι της άποψης ότι ο Θεός μπορεί να είναι μόνο ο Θεός της τήρησης του νόμου και ο Θεός που σταυρώθηκε για τον άνθρωπο. Είναι, επίσης, άποψή τους ότι ο Θεός δεν πρέπει και δεν μπορεί να υπερβεί τη Βίβλο. Αυτές ακριβώς οι απόψεις είναι που τους έχουν αλυσοδέσει σφιχτά στους παλιούς νόμους και τους έχουν κάνει να κολλήσουν σε νεκρούς κανόνες. Ακόμα περισσότεροι πιστεύουν ότι όποιο κι αν είναι το νέο έργο του Θεού, πρέπει να επαληθεύεται μέσα από προφητείες, καθώς και ότι σε κάθε στάδιο ενός τέτοιου έργου πρέπει να προβάλλονται αποκαλύψεις σε όσους Τον ακολουθούν με «αληθινή» καρδιά· διαφορετικά, ένα τέτοιο έργο δεν θα μπορούσε να είναι το έργο του Θεού. Ήδη δεν είναι εύκολο για τον άνθρωπο να καταφέρει να γνωρίσει τον Θεό. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε την παράλογη καρδιά του ανθρώπου και την επαναστατική φύση του, τη γεμάτη υπεροψία και έπαρση, τότε γίνεται ακόμα πιο δύσκολο γι’ αυτόν να αποδεχτεί το νέο έργο του Θεού. Ο άνθρωπος ούτε εξετάζει εξονυχιστικά το νέο έργο του Θεού ούτε το αποδέχεται με ταπεινότητα. Αντιθέτως, υιοθετεί μια περιφρονητική στάση καθώς αναμένει αποκαλύψεις και καθοδήγηση από τον Θεό. Αυτή δεν είναι η συμπεριφορά εκείνων που επαναστατούν ενάντια στον Θεό και Του αντιτίθενται; Πώς είναι δυνατόν τέτοιου είδους άνθρωποι να λάβουν την έγκριση του Θεού;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει οριοθετήσει τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού;

Επειδή υπάρχουν πάντοτε νέες εξελίξεις στο έργο του Θεού, υπάρχει έργο που παλιώνει και απαρχαιώνεται καθώς δημιουργείται νέο έργο. Αυτοί οι διαφορετικοί τύποι έργου, το παλιό και το νέο, δεν είναι αντικρουόμενοι, αλλά συμπληρωματικοί· κάθε βήμα ακολουθεί το προηγούμενο. Επειδή, όμως, υπάρχει καινούριο έργο, τα προηγούμενα έργα πρέπει, φυσικά, να μπουν στην άκρη. Για παράδειγμα, μερικές από τις πατροπαράδοτες πρακτικές και τα συνηθισμένα γνωμικά του ανθρώπου, σε συνδυασμό με την πολυετή εμπειρία και τις διδαχές του ανθρώπου, έχουν διαμορφώσει κάθε είδους αντιλήψεις στο μυαλό του ανθρώπου. Το γεγονός ότι ο Θεός δεν έχει ακόμα αποκαλύψει πλήρως το πραγματικό Του πρόσωπο και την έμφυτη διάθεσή Του στον άνθρωπο, και παράλληλα, η διάδοση, για πολλά χρόνια, παραδοσιακών θεωριών από την αρχαιότητα, ευνοεί ακόμα περισσότερο τη διαμόρφωση τέτοιων αντιλήψεων από τον άνθρωπο. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι κατά την πορεία της πίστης του ανθρώπου στον Θεό, η επιρροή διαφόρων αντιλήψεων έχει οδηγήσει στη συνεχή διαμόρφωση και εξέλιξη κάθε λογής κατανόησης για τον Θεό μέσα από τις αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι, γεγονός το οποίο έχει κάνει πολλούς θρησκευόμενους ανθρώπους που υπηρετούν τον Θεό να γίνουν εχθροί Του. Άρα, όσο πιο δυνατές οι θρησκευτικές αντιλήψεις του ανθρώπου, τόσο περισσότερο αντιτάσσονται στον Θεό, και τόσο περισσότερο γίνονται εχθροί του Θεού. Το έργο του Θεού είναι πάντοτε καινούργιο και ποτέ παλιό· ποτέ δεν αποτελεί δόγμα, αντιθέτως, συνεχώς αλλάζει και ανανεώνεται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Το να εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο αποτελεί έκφραση της έμφυτης διάθεσης του ίδιου του Θεού. Επίσης, αποτελεί εγγενή αρχή του έργου του Θεού κι ένα από τα μέσα με τα οποία ο Θεός ολοκληρώνει τη διαχείρισή Του. Αν ο Θεός δεν λειτουργούσε μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος δεν θα άλλαζε, ούτε θα μπορούσε να γνωρίσει τον Θεό, ενώ ο Σατανάς δεν θα μπορούσε να συντριβεί. Έτσι, στο έργο Του συνεχώς προκύπτουν αλλαγές που φαίνονται αλλοπρόσαλλες, αλλά που στην πραγματικότητα είναι περιοδικές. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό είναι αρκετά διαφορετικός. Αυτός προσκολλάται στα παλιά, οικεία δόγματα και συστήματα και, όσο πιο παλιά είναι, τόσο πιο ευπρόσδεκτα γι’ αυτόν. Πώς θα μπορούσε ο ανόητος νους του ανθρώπου, ένας νους αδιάλλακτος σαν την πέτρα, να δεχτεί ένα τόσο ακατάληπτο νέο έργο και λόγο του Θεού; Ο άνθρωπος απεχθάνεται τον Θεό που είναι πάντα νέος και ποτέ παλιός· του αρέσει μόνον ο παλιός Θεός που είναι γερασμένος, έχει άσπρα μαλλιά και είναι στάσιμος. Έτσι, επειδή Θεός και άνθρωπος έχουν τις δικές τους προτιμήσεις, ο άνθρωπος έχει γίνει εχθρός του Θεού. Πολλές απ’ αυτές τις αντιφάσεις εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα, σε μια εποχή που ο Θεός συνεχίζει να κάνει νέο έργο για σχεδόν έξι χιλιάδες χρόνια. Η κατάσταση, λοιπόν, για τον άνθρωπο είναι απελπιστική. […] Πρόθεση του Θεού για το έργο Του ήταν πάντα να είναι νέο και ζωντανό, όχι παλιό και νεκρό, κι αυτό στο οποίο Αυτός κάνει τον άνθρωπο να τηρήσει ποικίλει ανάλογα με τις εποχές και περιόδους και δεν είναι αιώνιο και αμετάβλητο. Αυτό συμβαίνει, διότι Αυτός είναι ένας Θεός που κάνει τον άνθρωπο να ζει και να είναι καινούριος, σε αντίθεση μ’ ένα διάβολο που κάνει τον άνθρωπο να πεθαίνει και να είναι παλιός. Ακόμα δεν το καταλαβαίνετε; Έχεις αντιλήψεις για τον Θεό και αδυνατείς να τις αφήσεις, γιατί είσαι στενόμυαλος. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή το έργο του Θεού περιέχει ελάχιστη λογική, ή επειδή το έργο του Θεού αποκλίνει από τις ανθρώπινες επιθυμίες, αλλά κι ούτε επειδή ο Θεός είναι πάντα αμελής στα καθήκοντά Του. Δεν μπορείς να αφήσεις τις αντιλήψεις σου εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης υπακοής σ’ εσένα κι επειδή δεν έχεις την παραμικρή ομοιότητα δημιουργημένο ον· όχι επειδή ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα. Εσύ το προκάλεσες όλο αυτό, και δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τον Θεό. Κάθε ταλαιπωρία και κακοτυχία προκαλείται απ’ τον άνθρωπο. Οι σκέψεις του Θεού είναι πάντα καλές. Δεν θέλει να σε κάνει να δημιουργείς αντιλήψεις, αλλά θέλει για σένα, με τα χρόνια, να αλλάζεις και να ανανεώνεσαι. Ωστόσο, δεν καταλαβαίνεις τι είναι καλό για σένα και πάντα ελέγχεις εξονυχιστικά ή αναλύεις. Δεν είναι ότι ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα, αλλά εσύ δεν σέβεσαι τον Θεό και η ανυπακοή σου είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ένα μικροσκοπικό δημιουργημένο ον που τολμά να πάρει ένα ασήμαντο μέρος απ’ αυτό που προηγουμένως είχε δοθεί απ’ τον Θεό, και στη συνέχεια, το μεταστρέφει και το χρησιμοποιεί προκειμένου να επιτεθεί στον Θεό —αυτή δεν είναι άραγε η ανυπακοή του ανθρώπου; Οι άνθρωποι, είναι εύλογο να πει κανείς, στερούνται παντελώς τα προσόντα να εκφράσουν τις απόψεις τους ενώπιον του Θεού, πόσο δε μάλλον, διαθέτουν τα προσόντα να περιφέρονται επιδεικνύοντας την άχρηστη, βρομερή, σάπια, γλαφυρή γλωσσική τους έκφρασή τους κατά βούληση —για να μην πούμε τίποτα γι’ αυτές τις μουχλιασμένες αντιλήψεις. Μήπως αυτές δεν είναι ακόμη πιο άχρηστες;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνον αυτοί που γνωρίζουν το έργο του Θεού σήμερα μπορούν να υπηρετούν τον Θεό

Μάθετε ότι εναντιώνεστε στο έργο του Θεού ή χρησιμοποιείτε τις προσωπικές σας αντιλήψεις για να υπολογίσετε το σημερινό έργο, επειδή δεν γνωρίζετε τις αρχές του έργου του Θεού και εξαιτίας της απερίσκεπτης αντιμετώπισής σας απέναντι στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Η εναντίωσή σας στον Θεό και η παρεμπόδιση του έργου του Αγίου Πνεύματος οφείλεται στις αντιλήψεις και την έμφυτη αλαζονεία σας. Δεν οφείλεται στο ότι το έργο του Θεού είναι λανθασμένο, αλλά στο ότι είστε υπερβολικά ανυπάκουοι από τη φύση σας. Αφού βρήκαν την πίστη τους στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να πουν με βεβαιότητα από πού προήλθε ο άνθρωπος, τολμούν, όμως, να δίνουν δημόσιες ομιλίες αξιολογώντας τα σωστά και τα λανθασμένα σημεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Επιπλήττουν, μάλιστα, τους αποστόλους, οι οποίοι έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, υποβάλλοντας σχόλια και μιλώντας αγενώς και αυθαδώς· η ανθρώπινη φύση τους είναι ευτελέστατη και δεν έχουν την παραμικρή σύνεση. Δεν θα έρθει η ημέρα που τέτοιοι άνθρωποι θα απορριφθούν από το έργο του Αγίου Πνεύματος και θα καούν στις φλόγες της κόλασης; Δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, κι όμως επικρίνουν το έργο Του και προσπαθούν να διδάξουν τον Θεό πώς να εργάζεται. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι παράλογοι άνθρωποι να γνωρίζουν τον Θεό; Ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει τον Θεό μέσα από τη διαδικασία της αναζήτησης και της βίωσης· και ο άνθρωπος καταφέρνει να Τον γνωρίσει, όχι μέσω της κριτικής από ιδιοτροπία, αλλά μέσα από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο πιο ακριβής γίνεται η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό, τόσο λιγότερο εναντιώνονται σε Αυτόν. Αντίθετα, όσο λιγότερο γνωρίζουν οι άνθρωποι τον Θεό, τόσο πιο πιθανό είναι να Του εναντιωθούν. Οι αντιλήψεις σου, η παλιά φύση και η ανθρώπινη φύση σου, ο χαρακτήρας και η ηθική σου στάση αποτελούν το «κεφάλαιο» με το οποίο αντιστέκεσαι στον Θεό, και όσο πιο διεφθαρμένη είναι η ηθική σου, όσο πιο απεχθείς είναι οι ιδιότητές σου, όσο πιο ποταπή είναι η ανθρώπινη φύση σου, τόσο περισσότερο είσαι εχθρός του Θεού. Εκείνοι που διακατέχονται από κακές αντιλήψεις και έχουν αυτάρεσκη διάθεση βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερη έχθρα με τον ενσαρκωμένο Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Εάν οι αντιλήψεις σου δεν διορθωθούν, τότε θα είναι πάντοτε εναντίον του Θεού· ποτέ δεν θα είσαι συμβατός με τον Θεό και πάντα θα είσαι χώρια Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

Θέλετε να μάθετε τον λόγο για τον οποίο οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν στον Ιησού; Επιθυμείτε να μάθετε την υπόσταση των Φαρισαίων; Φαντάζονταν πολλά πράγματα σχετικά με τον Μεσσία. Επιπλέον, πίστευαν μονάχα στον ερχομό του Μεσσία, αλλά δεν αναζητούσαν την αλήθεια της ζωής. Κι έτσι, ακόμη και σήμερα περιμένουν τον Μεσσία επειδή δεν γνωρίζουν την οδό της ζωής και δεν ξέρουν ποιος είναι ο δρόμος της αλήθειας. Πώς, πιστεύετε εσείς, τέτοιοι ανόητοι, ισχυρογνώμονες και αδαείς άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν την ευλογία του Θεού; Πώς θα μπορούσαν να αντικρύσουν τον Μεσσία; Αντιτάχθηκαν στον Ιησού γιατί δεν γνώριζαν την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος, διότι δεν ήξεραν την οδό της αλήθειας που είχε πει ο Ιησούς, κι επιπλέον, διότι δεν καταλάβαιναν τον Μεσσία. Και δεδομένου ότι δεν είχαν δει ποτέ τον Μεσσία και δεν ανήκαν ποτέ στη συντροφιά Του, έκαναν το λάθος να προσκολληθούν απλώς στο όνομα του Μεσσία, ενώ αντιτίθεντο στην υπόσταση του Μεσσία με κάθε τρόπο. Αυτοί οι Φαρισαίοι ουσιαστικά ήταν ισχυρογνώμονες, αλαζόνες και δεν υπάκουαν στην αλήθεια. Η αρχή της πίστης τους στον Θεό ήταν: Ανεξαρτήτως από το πόσο βαθυστόχαστο είναι το κήρυγμά Σου, από το πόσο μεγάλη είναι η εξουσία Σου, Εσύ δεν είσαι ο Χριστός, εκτός κι αν Σε αποκαλούν Μεσσία. Δεν είναι παράλογη και γελοία αυτή η πεποίθηση; Σας ρωτώ και το εξής: Δεν είναι εξαιρετικά εύκολο για εσάς να διαπράξετε τα λάθη των προγενέστερων Φαρισαίων, δεδομένου ότι δεν έχετε κατανοήσει καθόλου τον Ιησού; Είσαι σε θέση να διακρίνεις την οδό της αλήθειας; Μπορείς πραγματικά να εγγυηθείς πως δεν θα αντιταχθείς στον Χριστό; Είσαι ικανός να ακολουθήσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος; Εάν δεν γνωρίζεις αν θα εναντιωθείς στον Χριστό, τότε λέω πως ήδη ζεις στο χείλος του θανάτου. Όσοι δεν γνώριζαν τον Μεσσία ήταν όλοι ικανοί να εναντιωθούν στον Ιησού, να Τον απορρίψουν και να Τον συκοφαντήσουν. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν τον Ιησού είναι όλοι ικανοί να Τον απορρίψουν και να Τον διασύρουν. Επιπλέον, είναι ικανοί να αντιμετωπίσουν την επιστροφή του Ιησού ως δόλο του Σατανά και περισσότεροι άνθρωποι θα καταδικάσουν τον Ιησού που επέστρεψε ενσαρκωμένος. Όλα αυτά δεν σας κάνουν να φοβάστε; Αυτό που αντιμετωπίζετε είναι βλασφημία απέναντι στο Άγιο Πνεύμα, η καταστροφή των λόγων του Αγίου Πνεύματος στις εκκλησίες κι η απόρριψη όλων όσων εκφράζει ο Ιησούς. Τι μπορείτε να κερδίσετε από τον Ιησού αν βρίσκεστε σε κατάσταση τέτοιας σύγχυσης; Πώς μπορείτε να κατανοήσετε το έργο του Ιησού όταν επιστρέψει ενσαρκωμένος επάνω σε ένα λευκό σύννεφο, εάν αρνείστε πεισματικά να συνειδητοποιήσετε τα σφάλματά σας; Σας λέω αυτό: Άνθρωποι που δεν λαμβάνουν την αλήθεια, αλλά περιμένουν τυφλά την επιστροφή του Ιησού πάνω σε λευκά σύννεφα, σίγουρα βλασφημούν απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και είναι η κατηγορία που θα καταστραφεί. Απλά επιθυμείτε τη χάρη του Ιησού και απλώς θέλετε να απολαύσετε το γαλήνιο βασίλειο των ουρανών, κι όμως, ποτέ δεν έχετε υπακούσει στα λόγια του Ιησού και ποτέ δεν έχετε αποδεχτεί την αλήθεια που εκφράζει ο Ιησούς καθώς επιστρέφει ενσαρκωμένος. Τι θα προσφέρετε ως αντάλλαγμα για το γεγονός της επιστροφής του Ιησού πάνω σε ένα λευκό σύννεφο; Είναι η ειλικρίνεια με την οποία επανειλημμένως αμαρτάνετε και μετά εξομολογείστε, ξανά και ξανά; Τι θα θυσιάσετε για τον Ιησού που επιστρέφει πάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο; Είναι τα χρόνια δουλειάς με τα οποία κολακεύετε τον εαυτό σας; Τι θα προσφέρετε ώστε να σας εμπιστευτεί ο Ιησούς που έχει επιστρέψει; Είναι η αλαζονική σας φύση που δεν υπακούει σε καμία αλήθεια;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη

Η πηγή της αντίθεσης και της παρακοής ενάντια στον Θεό είναι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά. Λόγω της διαφθοράς του Σατανά, η συνείδηση του ανθρώπου έχει αναισθητοποιηθεί· έχει γίνει ανήθικος, οι σκέψεις του έχουν εκφυλιστεί κι έχει αποκτήσει μια οπισθοδρομική διανοητική στάση. Πριν τον διαφθείρει ο Σατανάς, ο άνθρωπος ακολουθούσε τον Θεό και υπάκουε στα λόγια Του με φυσικό τρόπο, αφού τα είχε ακούσει. Είχε σωστή λογική και συνείδηση και κανονική ανθρώπινη φύση. Αφού τον διέφθειρε ο Σατανάς, η αρχική σύνεση του ανθρώπου, η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση του θόλωσαν και καταστράφηκαν από τον Σατανά. Επομένως, έχασε την υπακοή του και την αγάπη του προς τον Θεό. Η λογική του ανθρώπου άρχισε να αποκλίνει, η διάθεσή του έγινε σαν αυτή των ζώων και η παρακοή του προς τον Θεό έγινε συχνότερη και πιο σοβαρή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν το ξέρει και ούτε το αναγνωρίζει αυτό, απλώς εναντιώνεται και επαναστατεί τυφλά. Η διάθεση του ανθρώπου αποκαλύπτεται στις εκφράσεις της σύνεσης, της αντίληψης και της συνείδησής του· επειδή η σύνεση και η αντίληψή του έχουν ασθενήσει και η συνείδησή του έχει θολώσει υπερβολικά, η διάθεσή του εναντιώνεται στον Θεό. […]

Η αποκάλυψη της διεφθαρμένης υπόστασης του ανθρώπου έχει την πηγή της σε τίποτε παραπάνω από τη θολωμένη συνείδηση του ανθρώπου, την κακόβουλη φύση του και την αδύναμη λογική του· εάν η συνείδηση κι η σύνεσή του μπορούν να ξαναγίνουν φυσιολογικές, τότε αυτός θα γίνει κάποιος που είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Απλά και μόνο επειδή η συνείδηση του ανθρώπου ήταν πάντοτε αναισθητοποιημένη και επειδή η σύνεσή του, η οποία ποτέ δεν υπήρξε σωστή, θολώνει ολοένα και περισσότερο, ο άνθρωπος επαναστατεί ολοένα και περισσότερο εναντίον του Θεού, σε σημείο που σταύρωσε τον Ιησού, αρνείται στην ενσάρκωση του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες την είσοδο στο σπίτι του και καταδικάζει τη σάρκα του Θεού, την οποία θεωρεί ασήμαντη. Εάν ο άνθρωπος είχε έστω και λίγη ανθρωπιά, δεν θα ήταν τόσο σκληρός απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό· εάν είχε έστω και λίγη λογική, δεν θα ήταν τόσο μοχθηρός αντιμετωπίζοντας τη σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού· αν είχε λίγη συνείδηση, δεν θα ήταν «έδινε ευχαριστίες» στον ενσαρκωμένο Θεό με αυτόν τον τρόπο. Ο άνθρωπος ζει στην εποχή που ο Θεός έχει αποκτήσει σάρκα και οστά, ωστόσο είναι ανίκανος να ευχαριστήσει τον Θεό για την τόσο καλή ευκαιρία που του παρέχει, και αντ’ αυτού, καταριέται τον ερχομό Του ή αγνοεί τελείως το γεγονός της ενσάρκωσης του Θεού και φαινομενικά είναι εναντίον του γεγονότος αυτού και το έχει βαρεθεί. Ασχέτως με τον τρόπο που ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τον ερχομό Του, ο Θεός, εν συντομία, συνεχίζει πάντοτε το έργο Του υπομονετικά —παρόλο που ο άνθρωπος δεν Τον καλοδέχθηκε και έχει τυφλές απαιτήσεις από Εκείνον. Η διάθεση του ανθρώπου έχει γίνει εξαιρετικά μοχθηρή, η λογική του έχει αναισθητοποιηθεί φοβερά και η συνείδησή του έχει ποδοπατηθεί από τον Σατανά κι εδώ και πολύ καιρό έπαψε να είναι η αρχική ανθρώπινη συνείδηση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό