Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να κατανοήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί έχεις τόσο ισχυρά συναισθήματα; Γιατί απολαμβάνεις εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα κακά πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο το δηλητήριο του Σατανά. Ποιο είναι λοιπόν το δηλητήριο του Σατανά; Πώς μπορεί να εκφραστεί; Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις τους ανθρώπους, «Πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι; Για ποιον λόγο θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι;» αυτοί θα απαντήσουν: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά έχουν γίνει η ζωή των ανθρώπων. Ό,τι και να επιδιώκουν οι άνθρωποι, το κάνουν για τον εαυτό τους —και έτσι ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» —αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτά τα λόγια έχουν ήδη γίνει η φύση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, είναι το αληθινό πορτρέτο της σατανικής φύσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτή η σατανική φύση έχει ήδη γίνει η βάση για την ύπαρξη της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα ζει με αυτό το δηλητήριο του Σατανά, μέχρι σήμερα. Όλα όσα κάνει ο Σατανάς γίνονται προς χάρη της όρεξης, των φιλοδοξιών και των στόχων του. Επιθυμεί να ξεπεράσει τον Θεό, να απελευθερωθεί από τον Θεό και να πάρει τον έλεγχο όλων των πραγμάτων που δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Σήμερα, είναι τόσο μεγάλος ο βαθμός που οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά, ώστε όλοι έχουν σατανική φύση, όλοι προσπαθούν να αρνηθούν και να εναντιωθούν στον Θεό και θέλουν να ελέγχουν τη μοίρα τους και προσπαθούν να αντιταχθούν στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού. Οι φιλοδοξίες και οι ορέξεις τους είναι ακριβώς οι ίδιες με του Σατανά. Επομένως, η φύση του ανθρώπου είναι φύση του Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου

Ο εγωισμός, μπορεί να πει κανείς, είναι στοιχείο της φύσης του ανθρώπου. Ο καθένας έχει αυτό το στοιχείο μέσα του. Μερικοί άνθρωποι είναι φρικτά εγωιστές, εγωιστές στα άκρα και στα πάντα, σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους, δεν αναζητούν τίποτε άλλο πέρα από το προσωπικό κέρδος και δεν έχουν την παραμικρή εκτίμηση για τους άλλους. Αυτός ο εγωισμός αντιπροσωπεύει τη φύση τους. Όλοι είναι κάπως εγωιστές, υπάρχει όμως μια διαφορά. Όταν συναναστρέφονται με άλλους, κάποιοι άνθρωποι μπορούν να τους προσέχουν και να τους νοιάζονται, μπορούν να ανησυχούν για αυτούς και να τους λαμβάνουν υπόψη σε ό,τι κάνουν. Κάποιοι άλλοι, ωστόσο, δεν είναι έτσι. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα εγωιστές και πάντοτε μικροπρεπείς όταν φιλοξενούν αδελφούς και αδελφές. Δίνουν στη δική τους οικογένεια το καλύτερο φαγητό με τις μεγαλύτερες μερίδες και στους αδελφούς και τις αδελφές τους τις μικρότερες μόνο μερίδες από το λιγότερο ορεκτικό φαγητό. Όταν έρχονται δικοί τους συγγενείς, κανονίζουν να είναι πολύ άνετα, ενώ όταν έρχονται αδελφοί και αδελφές, τους βάζουν να κοιμούνται στο πάτωμα. Πιστεύουν ότι είναι αρκετό και που τους επιτρέπουν να μένουν το βράδυ στις επισκέψεις τους. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές αρρωσταίνουν ή έχουν κάποια άλλη δυσκολία, το άτομο αυτό δεν τους σκέφτεται καν, και συμπεριφέρεται σαν να μην το έχει πάρει χαμπάρι. Οι άνθρωποι αυτοί δεν νοιάζονται ούτε ενδιαφέρονται για τους άλλους στο ελάχιστο. Νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους και τους συγγενείς τους. Αυτή η εγωιστική τους φύση είναι που καθορίζει την απροθυμία τους να νοιαστούν για τους άλλους. Αισθάνονται ότι η φροντίδα για τους άλλους συνεπάγεται ταλαιπωρίες και είναι μεγάλος μπελάς. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να πουν: «Ο εγωιστής δεν ξέρει πώς να δείχνει ενδιαφέρον για τους άλλους». Αυτό είναι λάθος. Εάν δεν ξέρουν πώς να δείχνουν ενδιαφέρον, γιατί, τότε, οι εγωιστές είναι τόσο καλοί με τους δικούς τους συγγενείς και νοιάζονται τόσο για τις ανάγκες τους; Γιατί ξέρουν τι λείπει στους ίδιους και τι είναι κατάλληλο να φορέσουν ή να φάνε μια συγκεκριμένη ώρα; Γιατί δεν μπορούν να είναι έτσι και για τους άλλους; Στην πραγματικότητα, καταλαβαίνουν τα πάντα, είναι όμως εγωιστές και απεχθείς. Αυτό καθορίζεται από τη φύση τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Έχω διαπιστώσει πως, ό,τι κι αν τους συμβαίνει κι ό,τι κι αν αντιμετωπίζουν, οι άνθρωποι μονίμως προστατεύουν τα συμφέροντά τους και ανησυχούν για τη σάρκα τους, ενώ πάντα ψάχνουν λόγους και δικαιολογίες που τους βολεύουν. Δεν αναζητούν ούτε αποδέχονται την παραμικρή αλήθεια. Όλα όσα κάνουν τα κάνουν για να υπερασπιστούν τη σάρκα τους και επειδή συνωμοτούν για το δικό τους αύριο. Όλοι ζητούν χάρη από τον Θεό και θέλουν να κερδίσουν όσα πλεονεκτήματα μπορούν. Γιατί οι άνθρωποι έχουν τόσες απαιτήσεις από τον Θεό; Αυτό αποδεικνύει ότι είναι άπληστοι από τη φύση τους και ότι ενώπιον του Θεού δεν έχουν καμία απολύτως σύνεση. Ό,τι κι αν κάνουν οι άνθρωποι —είτε προσεύχονται είτε συναναστρέφονται ή κηρύττουν— οι επιδιώξεις, οι σκέψεις και οι φιλοδοξίες τους είναι πράγματα που απαιτούν και προσπαθούν να ζητήσουν από τον Θεό. Όλα αυτά τα κάνουν με την ελπίδα να κερδίσουν κάτι από τον Θεό. Κάποιοι λένε ότι «έτσι είναι η ανθρώπινη φύση», κι έχουν δίκιο! Επιπλέον, το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό και πάρα πολλές εξωφρενικές επιθυμίες αποδεικνύει ότι όντως δεν έχουν συνείδηση και σύνεση. Όλοι τους απαιτούν και ζητούν πράγματα για το δικό τους καλό ή προσπαθούν να επιχειρηματολογήσουν και να δικαιολογηθούν —όλα αυτά τα κάνουν για την πάρτη τους. Σε πολλά από όσα κάνουν οι άνθρωποι βλέπουμε ότι δεν υπάρχει καμία σύνεση, γεγονός που αποδεικνύει πλήρως ότι η σατανική λογική του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» έχει ήδη γίνει δεύτερη φύση του ανθρώπου.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό

Για παράδειγμα, σε μερικούς ανθρώπους αρέσει πραγματικά να αποκομίζουν αθέμιτα πλεονεκτήματα σε βάρος των άλλων και αυτοί οι άνθρωποι επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα στα πάντα. Ό,τι κάνουν πρέπει να ωφελεί τους ίδιους, αλλιώς δεν το πράττουν. Δεν «ιδρώνουν» για τίποτα αν δεν τους δίνει κάποιο πλεονέκτημα και υπάρχουν πάντοτε υστερόβουλα κίνητρα πίσω από τις ενέργειές τους. Μιλούν καλά για οποιονδήποτε τους ωφελεί και προωθούν οποιονδήποτε τους κολακεύει. Ακόμη και όταν οι ευνοούμενοί τους έχουν προβλήματα, θα πουν πως αυτοί οι άνθρωποι είναι σωστοί και προσπαθούν σκληρά να τους υπερασπιστούν και να τους καλύψουν. Ποια είναι η φύση τέτοιων ανθρώπων; Μπορείς να δεις τη φύση τους απολύτως ξεκάθαρα από τις παραπάνω συμπεριφορές. Πασχίζουν να αποκομίσουν αθέμιτα πλεονεκτήματα μέσω των ενεργειών τους, επιδιδόμενοι διαρκώς σε συναλλακτική συμπεριφορά σε κάθε περίσταση, και μπορείς να είσαι σίγουρος ότι η φύση τους είναι μια φύση που εποφθαλμιά ολόψυχα κέρδος. Σε όλα όσα κάνουν, προσέχουν μονάχα τον εαυτό τους. Θα σηκωθούν νωρίς μόνο αν αυτή η ενέργεια τους ωφελεί. Είναι οι πιο εγωιστές άνθρωποι, εντελώς αχόρταγοι. Η φύση τους καταδεικνύεται από την αγάπη τους για το κέρδος και από την έλλειψη οποιασδήποτε αγάπης για την αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Κάποιοι είναι απρόθυμοι να συνεργαστούν με τους άλλους κατά την υπηρεσία τους στον Θεό, ακόμα και όταν έχουν κληθεί· πρόκειται για ανθρώπους οκνηρούς που επιθυμούν μόνο να απολαμβάνουν ανέσεις. Όσο περισσότερο σου ζητείται να υπηρετήσεις τον Θεό σε συνεργασία με άλλους, τόσο περισσότερη εμπειρία θα αποκτήσεις. Λόγω του ότι έχεις περισσότερα φορτία και εμπειρίες, θα αποκτήσεις περισσότερες ευκαιρίες να τελειωθείς. Ως εκ τούτου, αν μπορείς να υπηρετείς τον Θεό με ειλικρίνεια, τότε θα λαμβάνεις υπόψη το φορτίο του Θεού· κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχεις περισσότερες ευκαιρίες να τελειωθείς από τον Θεό. Τέτοιου είδους άνθρωποι τελειώνονται αυτήν τη στιγμή. Όσο περισσότερο σε συγκινεί το Άγιο Πνεύμα, τόσο πιο πολύ χρόνο θα αφιερώνεις στο να λαμβάνεις υπόψη το φορτίο του Θεού, τόσο περισσότερο θα τελειώνεσαι από τον Θεό και τόσο πιο πολύ θα σε κερδίζει Αυτός —ώσπου, στο τέλος, θα γίνεις ένα άτομο, το οποίο χρησιμοποιεί ο Θεός. Επί του παρόντος, υπάρχουν κάποιοι που δεν κουβαλούν κανένα φορτίο για την εκκλησία. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τεμπέληδες και τσαπατσούληδες και νοιάζονται μόνο για τη δική τους σάρκα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι υπερβολικά εγωιστές και είναι, επίσης, τυφλοί. Αν δεν μπορείς να δεις αυτό το ζήτημα καθαρά, δεν θα κουβαλήσεις κανένα φορτίο. Όσο περισσότερο λαμβάνεις υπόψη το θέλημα του Θεού, τόσο μεγαλύτερο φορτίο θα σου εμπιστευθεί Αυτός. Οι εγωιστές δεν είναι πρόθυμοι να υποστούν τέτοια πράγματα· είναι απρόθυμοι να πληρώσουν το τίμημα και, ως αποτέλεσμα, θα χάσουν τις ευκαιρίες να τελειωθούν από τον Θεό. Δεν βλάπτουν έτσι τον εαυτό τους; Αν είσαι κάποιος που λαμβάνει υπόψη το θέλημα του Θεού, τότε θα αναπτύξεις αληθινό φορτίο για την εκκλησία. Στην πραγματικότητα, αντί να το αποκαλείς φορτίο που κουβαλάς για την εκκλησία, καλύτερα να το αποκαλείς φορτίο που κουβαλάς για χάρη της ίδιας σου της ζωής, επειδή το φορτίο που αναπτύσσεις για την εκκλησία αποσκοπεί να σε κάνει να χρησιμοποιήσεις αυτές τις εμπειρίες, ώστε να σε οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Επομένως, όποιος κουβαλά το μεγαλύτερο φορτίο για την εκκλησία, όποιος κουβαλά φορτίο για τη ζωή-είσοδο, αυτός θα τελειωθεί από τον Θεό. Το έχεις δει αυτό καθαρά; Αν η εκκλησία στην οποία ανήκεις είναι σκορπισμένη σαν την άμμο, όμως εσύ ούτε ανησυχείς ούτε αγχώνεσαι, και μάλιστα κάνεις τα στραβά μάτια όταν οι αδελφοί και οι αδελφές σου δεν τρώνε και δεν πίνουν κανονικά από τα λόγια του Θεού, τότε δεν κουβαλάς κανένα φορτίο. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν ευαρεστούν τον Θεό. Το είδος των ανθρώπων που ευαρεστούν τον Θεό πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη και λαμβάνουν υπόψη τους το θέλημα του Θεού. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας το φορτίο του Θεού εδώ και τώρα· δεν θα πρέπει να περιμένεις να αποκαλύψει ο Θεός τη δίκαιη διάθεσή Του σε όλους τους ανθρώπους πριν αρχίσεις να λαμβάνεις υπόψη σου το φορτίο του Θεού. Δεν θα ήταν πολύ αργά τότε; Τώρα είναι μια καλή ευκαιρία να τελειωθείς από τον Θεό. Αν αφήσεις αυτήν την ευκαιρία να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια σου, θα το μετανιώνεις για όλη σου τη ζωή, όπως ακριβώς ο Μωυσής δεν μπόρεσε να εισέλθει στην εύφορη γη της Χαναάν και το μετάνιωνε για όλη του τη ζωή, πεθαίνοντας με τύψεις. Μόλις ο Θεός αποκαλύψει τη δίκαιη διάθεσή Του σε όλους τους λαούς, τότε θα γεμίσεις τύψεις. Ακόμα κι αν ο Θεός δεν σε παιδεύσει, θα παιδευτείς εσύ από μόνος σου εξαιτίας των τύψεών σου. Κάποιοι δεν πείθονται έτσι, αλλά αν δεν το πιστεύεις, απλώς περίμενε και θα δεις. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν αποκλειστικό σκοπό να εκπληρώσουν αυτά τα λόγια. Είσαι πρόθυμος να θυσιαστείς για αυτά τα λόγια;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Να λαμβάνεις υπόψη το θέλημα του Θεού προκειμένου να επιτύχεις την τελείωση

Οι εγωιστές και οι μοχθηροί ενεργούν επιπόλαια και μένουν αμέτοχοι σε οτιδήποτε δεν τους αφορά προσωπικά. Ούτε αναλογίζονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε ενδιαφέρονται καθόλου για το θέλημά Του. Δεν αναλαμβάνουν κανένα φορτίο για να εκτελέσουν το καθήκον τους ή να μαρτυρήσουν για τον Θεό και δεν έχουν κανένα αίσθημα ευθύνης. Τι σκέφτονται, λοιπόν, όποτε κάνουν κάτι; Το πρώτο πράγμα που σκέφτονται είναι: «Αν το κάνω αυτό, θα το μάθει ο Θεός; Το βλέπουν οι άλλοι; Αν δεν βλέπουν πως καταβάλλω όλη αυτήν την προσπάθεια και εργάζομαι φιλότιμα, και αν δεν το βλέπει ούτε ο Θεός, τότε δεν έχει νόημα τόσος κόπος και τόση ταλαιπωρία». Αυτό δεν είναι καθαρός εγωισμός; Φανερώνει, επίσης, μια ποταπή πρόθεση. Όταν σκέφτονται και ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, παίζει κάποιον ρόλο η συνείδησή τους; Φταίει η συνείδησή τους γι’ αυτό; Όχι, η συνείδησή τους ούτε παίζει κανέναν ρόλο ούτε φταίει. Κάποιοι άνθρωποι δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη, ανεξάρτητα από το καθήκον που εκτελούν. Επίσης, δεν αναφέρουν εγκαίρως στους ανωτέρους τους τα προβλήματα που ανακαλύπτουν. Όταν βλέπουν ανθρώπους να προκαλούν αναστάτωση και διαταραχή, κάνουν τα στραβά μάτια. Όταν βλέπουν μοχθηρούς ανθρώπους να διαπράττουν το κακό, δεν προσπαθούν να τους εμποδίσουν. Δεν προστατεύουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε αναλογίζονται ποιο είναι το καθήκον και η ευθύνη τους. Όταν αυτοί οι άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους, δεν κάνουν πραγματικό έργο· θέλουν διαρκώς να είναι ευχάριστοι στους άλλους και λαχταρούν τις ανέσεις· μιλούν και ενεργούν μόνο για χάρη της ματαιοδοξίας, της υπόληψης, του κύρους και των συμφερόντων τους, και θέλουν να αφιερώνουν τον χρόνο και τον κόπο τους μόνο προς όφελός τους. Όλοι βλέπουν ξεκάθαρα τις ενέργειες και τις προθέσεις ενός τέτοιου ανθρώπου. Ξεπροβάλλει όποτε έχει την ευκαιρία να προβληθεί ή να απολαύσει κάποια ευλογία. Όμως, όταν δεν έχει την ευκαιρία να αυτοπροβληθεί, ή όταν βρισκόμαστε σε δύσκολους καιρούς, εξαφανίζεται από προσώπου γης σαν τη χελώνα που μπαίνει στο καβούκι της. Έχει συνείδηση και λογική ένα τέτοιο άτομο; (Όχι.) Νιώθει κάποιο αίσθημα μομφής κάποιος που δεν έχει συνείδηση και λογική, και συμπεριφέρεται έτσι; Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι είναι η αυτομομφή· η συνείδησή τους δεν εξυπηρετεί κανέναν σκοπό. Εφόσον αυτό το άτομο δεν νιώθει ποτέ την αποδοκιμασία αίσθημα μομφής από τη συνείδησή του, μπορεί να νιώσει τη μομφή ή την πειθάρχηση του Αγίου Πνεύματος; Όχι, δεν μπορεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια

Οι περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν να επιδιώξουν και να κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά τις περισσότερες φορές έχουν απλώς την αποφασιστικότητα και την επιθυμία να το πράξουν· η αλήθεια δεν έχει γίνει η ζωή τους. Ως εκ τούτου, όταν συναντούν κακές δυνάμεις ή αντιμετωπίζουν μοχθηρούς και κακούς ανθρώπους που διαπράττουν κακές πράξεις, ή ψευδείς επικεφαλής και αντίχριστους που ενεργούν με τρόπο που παραβιάζει τις αρχές —διαταράσσοντας έτσι το έργο της εκκλησίας και βλάπτοντας τους εκλεκτούς του Θεού— χάνουν το θάρρος να ορθώσουν το ανάστημά τους και να εκφέρουν τη γνώμη τους. Τι σημαίνει όταν δεν έχεις θάρρος; Σημαίνει ότι είσαι δειλός ή ότι έχεις έλλειψη ευφράδειας; Ή μήπως σημαίνει ότι δεν έχεις βαθιά κατανόηση και, συνεπώς, δεν έχεις την αυτοπεποίθηση να εκφέρεις τη γνώμη σου; Τίποτε από αυτά: είναι κυρίως συνέπεια του περιορισμού από τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Μία από τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτεις είναι η δόλια διάθεση: όταν σου συμβαίνει κάτι, το πρώτο που σκέφτεσαι είναι τα δικά σου συμφέροντα, το πρώτο που εξετάζεις είναι οι συνέπειες, κατά πόσο θα είναι ωφέλιμο για σένα. Αυτή είναι μια δόλια διάθεση, έτσι δεν είναι; Μια άλλη είναι η εγωιστική και μοχθηρή διάθεση. Σκέφτεσαι: «Τι σχέση έχει μ’ εμένα εάν ζημιωθούν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Δεν είμαι επικεφαλής, οπότε γιατί να με νοιάζει; Δεν έχει σχέση με εμένα. Δεν είναι δική μου ευθύνη». Αυτές τις σκέψεις, αυτά τα λόγια, δεν τα σκέφτεσαι συνειδητά, τα παράγει όμως το υποσυνείδητό σου — το οποίο είναι η διεφθαρμένη διάθεση που αποκαλύπτεται όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα. Διεφθαρμένες διαθέσεις όπως αυτή διέπουν τον τρόπο που σκέφτεσαι, σε δένουν χειροπόδαρα και ελέγχουν τα όσα λες. Υπάρχουν πράγματα που θέλεις να πεις, όμως έχεις ενδοιασμούς, και ακόμη και όταν τελικά μιλάς, δεν τα λες ξεκάθαρα και αφήνεις περιθώρια υπαναχώρησης, διαφορετικά υπεκφεύγεις και δεν λες την αλήθεια. Οι διορατικοί άνθρωποι μπορούν να το διαπιστώσουν αυτό. Στην πραγματικότητα, μέσα σου ξέρεις ότι δεν είπες όλα όσα έπρεπε, ότι αυτό που είπες δεν είχε αποτέλεσμα, ότι το έκανες απλώς διεκπεραιωτικά και το πρόβλημα δεν έχει επιλυθεί. Δεν έχεις εκπληρώσει την ευθύνη σου, κι όμως λες απροκάλυπτα ότι την έχεις εκπληρώσει ή ότι αυτό που συνέβαινε δεν σου ήταν ξεκάθαρο. Είναι αλήθεια αυτό; Αυτό πραγματικά πιστεύεις; Δεν βρίσκεσαι, λοιπόν, εξ ολοκλήρου υπό τον έλεγχο της σατανικής σου διάθεσης;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Οι άπιστοι έχουν ένα συγκεκριμένο είδος διεφθαρμένης διάθεσης. Όταν διδάσκουν σε άλλους ανθρώπους κάποιες επαγγελματικές γνώσεις ή δεξιότητες, σκέφτονται τα εξής: «Μόλις ο μαθητής μάθει όλα όσα γνωρίζει ο δάσκαλος, ο δάσκαλος θα χάσει τα προς το ζην. Εάν διδάξω ό,τι ξέρω στους άλλους, τότε κανείς δεν θα μ’ εκτιμά ούτε θα με θαυμάζει και θα έχω χάσει όλο μου το κύρος ως δάσκαλος. Δεν είναι καλό αυτό. Δεν πρέπει να τους διδάξω όλα όσα ξέρω, πρέπει να κρατήσω κάτι για μένα. Θα τους διδάξω μόνο το ογδόντα τοις εκατό απ’ όσα ξέρω και θα κρατήσω τα υπόλοιπα σαν άσο στο μανίκι μου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να δείξω ότι η ικανότητά μου είναι ανώτερη από των άλλων». Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι δολιότητα. Όταν διδάσκετε άλλους, τους βοηθάτε ή μοιράζεστε μαζί τους κάτι που μελετήσατε, τι στάση θα πρέπει να κρατάτε; (Δεν θα πρέπει να φειδόμαστε προσπαθειών, ούτε να κρατάμε τίποτα για μας.) […] Εάν συνεισφέρεις τα χαρίσματα και τις εξειδικεύσεις σου στο σύνολό τους, θα είναι προς όφελος όλων όσοι εκπληρώνουν το καθήκον, καθώς και προς όφελος του έργου της εκκλησίας. Μη νομίζεις ότι είναι εντάξει ή ότι δεν έχεις αποκρύψει γνώσεις επειδή είπες σε όλους τα βασικότερα· αυτό δεν αρκεί. Διδάσκεις μόνο μερικές θεωρίες ή πράγματα που οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν κυριολεκτικά, αλλά η ουσία και τα σημαντικά σημεία είναι πέρα από την αντίληψη ενός αρχάριου. Παρέχεις μόνο τη γενική εικόνα, χωρίς να εξηγείς τίποτα ή να μπαίνεις σε λεπτομέρειες, ενώ εξακολουθείς να σκέφτεσαι μέσα σου: «Ορίστε, λοιπόν, εγώ σου τα είπα, και δεν έχω αποκρύψει τίποτα σκόπιμα. Εάν εσύ δεν καταλαβαίνεις, είναι επειδή το επίπεδό σου είναι υπερβολικά χαμηλό, οπότε μην κατηγορείς εμένα. Μένει απλώς να δούμε πώς θα σε οδηγήσει ο Θεός τώρα». Μια τέτοια σκέψη εμπεριέχει δόλο, σωστά; Δεν είναι εγωιστική και ποταπή; Γιατί δεν μπορείς να διδάξεις στους ανθρώπους όλα όσα έχεις στην καρδιά σου και όλα όσα κατανοείς; Γιατί, αντ’ αυτού, αποκρύπτεις τη γνώση; Το πρόβλημα έγκειται στις προθέσεις και τη διάθεσή σου. Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι ξεκινούν για πρώτη φορά να διδάσκονται μια συγκεκριμένη πτυχή επαγγελματικής γνώσης, μπορούν να κατανοήσουν μόνο την κυριολεκτική της σημασία· χρειάζεται εξάσκηση για κάποιο χρονικό διάστημα προτού μπορέσουν να κατανοήσουν τα κύρια σημεία και την ουσία. Εάν έχεις ήδη κατακτήσειαυτά τα πιο λεπτά σημεία, θα πρέπει να τους να τα λες απευθείας· μην τους αναγκάζεις να ακολουθήσουν τέτοια έμμεση πορεία και να αφιερώσουν τόσο πολύ χρόνο ψάχνοντας στα τυφλά. Αυτή είναι η δική σου ευθύνη· αυτό θα πρέπει να κάνεις. Μόνο αν τους πεις αυτά που πιστεύεις ότι είναι τα κύρια σημεία και η ουσία δεν θα αποκρύπτεις τίποτα, και μόνο τότε δεν θα είσαι εγωιστής. […] Είναι κουραστικό για όσους δεν αναζητούν την αλήθεια και ζουν με βάση σατανικές διαθέσεις όπως οι άπιστοι. Ο ανταγωνισμός είναι έντονος μεταξύ των άπιστων. Η κατάκτηση της ουσίας μιας δεξιότητας ή ενός επαγγέλματος δεν είναι απλή υπόθεση, κι από τη στιγμή που θα τη μάθει κάποιος άλλος και θα την κατακτήσει κι εκείνος, τα προς το ζην κάποιου τίθενται σε κίνδυνο. Χάριν των προς το ζην τους, οι άνθρωποι οδηγούνται να ενεργούν έτσι. Πρέπει να είναι προσεκτικοί ανά πάσα στιγμή —αυτό που έχουν κατακτήσει είναι το πολυτιμότερο νόμισμά τους. Είναι τα προς το ζην τους, το κεφάλαιό τους, η πηγή της ζωτικότητάς τους και δεν πρέπει ν’ αφήσουν κανέναν άλλο να εμπλακεί σε αυτά. Εσύ όμως πιστεύεις στον Θεό —εάν σκέφτεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο κι ενεργείς κατ’ αυτόν τον τρόπο στον οίκο του Θεού, δεν υπάρχει τίποτε που να σε διακρίνει από έναν άπιστο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Κάποιοι άνθρωποι φοβούνται μονίμως ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι απ’ αυτούς ή πάνω απ’ αυτούς, ότι οι άλλοι θα τύχουν αναγνώρισης, ενώ αυτοί παραμελούνται, και αυτό τους ωθεί να επιτίθενται και να αποκλείουν τους άλλους. Τούτο δεν σημαίνει ότι ζηλεύουν τους ανθρώπους με ταλέντο; Δεν είναι αυτό εγωιστικό και άξιο περιφρόνησης; Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι κακοβουλία! Όσοι σκέφτονται μόνο τα δικά τους συμφέροντα, όσοι ικανοποιούν μόνο τις δικές τους εγωιστικές επιθυμίες, χωρίς να σκέφτονται τους άλλους ή να δείχνουν ενδιαφέρον για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, έχουν κακή διάθεση και ο Θεός δεν αισθάνεται αγάπη για αυτούς. Αν πραγματικά μπορείτε να δείχνετε ενδιαφέρον για το θέλημα του Θεού, είστε και ικανοί να αντιμετωπίζετε δίκαια τους άλλους ανθρώπους. Αν προτείνεις έναν καλό άνθρωπο και τον αφήσεις να υποβληθεί σε εκπαίδευση και να εκπληρώσει ένα καθήκον, προσθέτοντας έτσι ένα ταλαντούχο άτομο στον οίκο του Θεού, δεν θα κάνει αυτό ευκολότερο το έργο σου; Δεν θα επιδεικνύεις τότε αφοσίωση στο καθήκον σου; Αυτή είναι μια καλή πράξη ενώπιον του Θεού· είναι η ελάχιστη συνείδηση και σύνεση από την οποία οφείλουν να διακατέχονται όσοι υπηρετούν ως επικεφαλής. Όσοι ασκούν την αλήθεια δέχονται τη σχολαστική εξέταση του Θεού στα όσα πράττουν. Όταν δέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, η καρδιά σου μπαίνει στον ίσιο δρόμο. Αν συνεχώς κάνεις πράγματα μόνο για να το δουν οι άλλοι και θέλεις πάντα να κερδίζεις τον έπαινο και τον θαυμασμό των άλλων, και από την άλλη δεν δέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, τότε είναι ακόμα ο Θεός στην καρδιά σου; Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν έχουν σεβασμό προς τον Θεό. Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, φήμη και κύρος. Πρέπει πρωτίστως να νοιάζεσαι για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για το θέλημα του Θεού και να ξεκινάς σκεπτόμενος το αν υπήρξαν ακαθαρσίες ή όχι κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, αν υπήρξες αφοσιωμένος, αν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου, αν έχεις δώσει τα πάντα, καθώς και αν σκέφτεσαι ολόψυχα ή όχι το καθήκον σου και το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να τα λαμβάνεις υπόψη αυτά τα πράγματα. Αν τα σκέφτεσαι συχνά και τα κατανοήσεις, θα σου είναι πιο εύκολο να εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Αν είσαι χαμηλού επιπέδου, αν η εμπειρία σου είναι επιφανειακή ή αν δεν είσαι ικανός στο επαγγελματικό έργο σου, τότε μπορεί να υπάρχουν κάποια λάθη ή ελλείψεις στο έργο σου και να μην έχεις πολύ καλά αποτελέσματα —αλλά θα έχεις κάνει ό,τι μπορείς. Δεν ικανοποιείς τις δικές σου εγωιστικές επιθυμίες ή προτιμήσεις. Αντιθέτως, λαμβάνεις διαρκώς υπόψη σου το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Παρόλο που μπορεί να μην πετυχαίνεις καλά αποτελέσματα στο καθήκον σου, η καρδιά σου θα έχει διορθωθεί· αν, εκτός από αυτό, μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματα στο καθήκον σου, τότε θα ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου και, ταυτόχρονα, θα είσαι σε θέση να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτό σημαίνει να κατέχεις τη μαρτυρία.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση

Είτε αυτό που εκδηλώνεται από σένα είναι αλαζονεία και αυταρέσκεια είτε απατεωνιά και δολιότητα, είτε είναι εγωισμός και κακία είτε επιπολαιότητα και ψέματα προς τον Θεό, εσύ πρέπει να αναλογιστείς αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις έως ότου τις δεις καθαρά. Με αυτόν τον τρόπο, θα γνωρίζεις ποια προβλήματα υπάρχουν ενόσω κάνεις το καθήκον σου, καθώς και πόσο απέχεις από την επίτευξη της σωτηρίας. Μόνο όταν μπορέσεις να δεις καθαρά τη διεφθαρμένη διάθεσή σου θα είσαι σε θέση να γνωρίζεις πού έγκεινται οι δυσκολίες και τα εμπόδια όσον αφορά την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Τότε μόνο θα είσαι σε θέση να επιλύεις τα προβλήματα στην πηγή τους. Για παράδειγμα, έστω πως δεν αναλαμβάνεις την ευθύνη για την εκτέλεση του καθήκοντός σου, κι αντ’ αυτού ενεργείς μονίμως επιπόλαια, προκαλώντας απώλειες στο έργο σου, αλλά σε νοιάζει η υπόληψή σου, οπότε είσαι απρόθυμος να συναναστραφείς ανοιχτά για την κατάσταση και τις δυσκολίες σου, ή να κάνεις πράξη την αυτοανάλυση και την αυτογνωσία, κι αντιθέτως ψάχνεις μονίμως δικαιολογίες για να χειριστείς τα πράγματα με επιπολαιότητα. Πώς θα πρέπει να επιλύσεις αυτό το πρόβλημα; Πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να κάνεις αυτοκριτική, λέγοντας: «Θεέ μου, αν μιλάω έτσι, το κάνω μόνο για να προστατέψω την υπόληψή μου. Μιλάει η διεφθαρμένη διάθεσή μου. Δεν θα έπρεπε να μιλάω έτσι. Πρέπει να ανοίγομαι, να αποκαλύπτω τι έχω μέσα μου και να λέω φωναχτά τις αληθινές σκέψεις της καρδιάς μου. Θα προτιμούσα να ντροπιαστώ και να ρεζιλευτώ, παρά να ικανοποιήσω τη δική μου ματαιοδοξία. Θέλω μόνο να ικανοποιήσω τον Θεό». Με αυτόν τον τρόπο, απαρνούμενος τον εαυτό σου και λέγοντας φωναχτά τις αληθινές σκέψεις της καρδιάς σου, κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος και, επιπλέον, δεν ενεργείς σύμφωνα με τη δική σου θέληση ούτε προστατεύεις τη δική σου υπόληψη. Είσαι σε θέση να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, να κάνεις πράξη την αλήθεια σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, να κάνεις το καθήκον σου με ειλικρίνεια και να εκπληρώσεις πλήρως τις ευθύνες σου. Συνεπώς, όχι μόνο κάνεις πράξη την αλήθεια και επιτελείς καλά το καθήκον σου, αλλά υποστηρίζεις και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και η καρδιά του Θεού ικανοποιείται. Είναι ένας δίκαιος και έντιμος τρόπος ζωής, άξιος να παρουσιαστεί ενώπιον Θεού και ανθρώπου. Είναι τόσο υπέροχο! Το να ασκείσαι έτσι είναι κάπως δύσκολο, αλλά αν οι προσπάθειες και η άσκησή σου στοχεύουν προς αυτήν την κατεύθυνση, τότε ακόμη κι αν αποτύχεις μια-δυο φορές, είναι βέβαιο πως θα έχεις επιτυχία. Και τι σημαίνει για σένα η επιτυχία; Σημαίνει πως όταν κάνεις πράξη την αλήθεια, είσαι σε θέση να κάνεις αυτό το βήμα που σε απελευθερώνει από τα δεσμά του Σατανά —ένα βήμα που σου δίνει τη δυνατότητα να απαρνηθείς τον εαυτό σου. Σημαίνει πως είσαι σε θέση να παραμερίσεις τη ματαιοδοξία και το γόητρό σου, να σταματήσεις να αναζητάς το δικό σου όφελος και να σταματήσεις να κάνεις πράγματα από εγωισμό και κακία. Όταν το κάνεις αυτό πράξη, δείχνεις στους ανθρώπους πως είσαι κάποιος που αγαπάει την αλήθεια, που λαχταράει την αλήθεια, κάποιος που λαχταράει τη δικαιοσύνη και το φως. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που πετυχαίνεις κάνοντας πράξη την αλήθεια. Ταυτόχρονα, ντροπιάζεις επίσης και τον Σατανά. Ο Σατανάς σε διέφθειρε, σε έκανε να προστατεύεις τον εαυτό σου, σε έκανε εγωιστή, σε έκανε να σκέφτεσαι το δικό σου γόητρο. Τώρα, όμως, αυτά τα σατανικά πράγματα δεν μπορούν να σε δεσμεύουν πια, έχεις απελευθερωθεί από αυτά, δεν ελέγχεσαι πια από τη ματαιοδοξία, το γόητρο ή τα δικά σου προσωπικά συμφέροντα, και κάνεις πράξη την αλήθεια, οπότε ο Σατανάς είναι παντελώς ντροπιασμένος και δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Τότε, δεν είσαι νικηφόρος; Όταν είσαι νικηφόρος, δεν μένεις σταθερός στη μαρτυρία σου για τον Θεό; Δεν αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα; Όταν έχεις αγωνιστεί τον καλό αγώνα, έχεις γαλήνη και χαρά, καθώς και μια αίσθηση άνεσης μέσα στην καρδιά σου. Εάν έχεις συχνά το αίσθημα ότι σε κατηγορούν στη ζωή σου, εάν η καρδιά σου δεν μπορεί να βρει ανάπαυση, εάν ζεις χωρίς γαλήνη ή χαρά και συχνά κατακλύζεσαι από ανησυχία και άγχος για κάθε είδους θέμα, τι δείχνει αυτό; Απλώς ότι δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, ότι δεν παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου προς τον Θεό. Όταν ζεις μέσα στη διάθεση του Σατανά, είναι πιθανό συχνά να μην κάνεις πράξη την αλήθεια, να γυρίζεις την πλάτη σου στην αλήθεια, να είσαι εγωιστής και αχρείος. Υποστηρίζεις μόνο την εικόνα σου, το όνομα και το κύρος σου, τα συμφέροντά σου. Είναι πολύ επώδυνο να ζεις διαρκώς για τον εαυτό σου. Έχεις τόσο πολλές εγωιστικές επιθυμίες, εμπλοκές, δεσμά, αμφιβολίες κι ενοχλήσεις που δεν έχεις την παραμικρή γαλήνη ή χαρά. Το να ζεις για χάρη της διεφθαρμένης σάρκας συνεπάγεται να υποφέρεις υπερβολικά. Εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια είναι διαφορετικοί. Όσο περισσότερο κατανοούν την αλήθεια, τόσο πιο ελεύθεροι και απελευθερωμένοι γίνονται· όσο περισσότερο κάνουν πράξη την αλήθεια, τόσο περισσότερο έχουν γαλήνη και χαρά. Όταν κερδίσουν την αλήθεια, θα ζουν εξ ολοκλήρου στο φως, θα απολαμβάνουν τις ευλογίες του Θεού και δεν θα νιώθουν καθόλου πόνο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η είσοδος στη ζωή ξεκινά με την εκτέλεση του καθήκοντος

Όταν σου συμβαίνουν πράγματα, πρέπει να αναζητάς την αλήθεια. Αν, εκείνες τις στιγμές που πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια, έχεις πάντα εγωιστική καρδιά και δεν μπορείς να αποχωριστείς το προσωπικό σου συμφέρον, δεν θα μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αν ποτέ δεν αναζητάς ή δεν κάνεις πράξη την αλήθεια σε οποιαδήποτε περίσταση, δεν είσαι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια. Όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό, δεν θα αποκτήσεις την αλήθεια. Μερικοί άνθρωποι επιδιώκουν πάντα τη φήμη, το κέρδος και το προσωπικό συμφέρον. Όποια εργασία κι αν τους ορίζει η εκκλησία, πάντα το σκέφτονται, αναλογιζόμενοι: «Θα με ωφελήσει αυτό; Αν ναι, θα το κάνω· αν όχι, τότε δεν θα το κάνω». Ένα τέτοιο άτομο δεν κάνει πράξη την αλήθεια —μπορεί λοιπόν να εκτελέσει καλά το καθήκον του; Σίγουρα δεν μπορεί. Ακόμα κι αν δεν κάνεις το κακό, πάλι δεν είσαι άτομο που κάνει πράξη την αλήθεια. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, αν δεν αγαπάς τα θετικά πράγματα, και αν, ό,τι κι αν σου συμβεί, νοιάζεσαι μόνο για τη δική σου φήμη και θέση, για το δικό σου προσωπικό συμφέρον και για το καλό σου, τότε είσαι ένα άτομο που κατευθύνεται μόνο από το προσωπικό συμφέρον, και είσαι εγωιστής και ευτελής. Ένα τέτοιο άτομο πιστεύει στον Θεό προκειμένου να κερδίσει κάτι καλό ή ωφέλιμο για τον εαυτό του, όχι για να αποκτήσει την αλήθεια ή τη σωτηρία του Θεού. Επομένως, τέτοιου είδους άνθρωποι είναι μη πιστοί. Οι άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό είναι εκείνοι που μπορούν να αναζητούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια, καθώς αναγνωρίζουν μέσα στην καρδιά τους ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, και ότι θα πρέπει να ακούνε τα λόγια του Θεού και να πιστεύουν στον Θεό όπως Εκείνος απαιτεί. Αν επιθυμείς να κάνεις πράξη την αλήθεια όταν σου συμβαίνει κάτι, αλλά σκέφτεσαι τη φήμη σου, τη θέση σου και την υπόληψή σου, θα είναι δύσκολο να το κάνεις. Σε μια τέτοια κατάσταση, μέσω της προσευχής, της αναζήτησης, καθώς και της αυτοκριτικής και της αυτογνωσίας, όσοι αγαπούν την αλήθεια θα μπορέσουν να αφήσουν πίσω τους ό,τι είναι προς το προσωπικό τους συμφέρον ή για το καλό τους, θα μπορέσουν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υπακούσουν στον Θεό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εκείνοι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό και αγαπούν την αλήθεια. Και ποια είναι η συνέπεια όταν οι άνθρωποι σκέφτονται πάντα το προσωπικό τους συμφέρον, όταν προσπαθούν πάντα να προστατεύσουν την υπερηφάνεια και τη ματαιοδοξία τους, όταν προδίδουν μια διεφθαρμένη διάθεση αλλά δεν αναζητούν την αλήθεια για να τη διορθώσουν; Δεν έχουν είσοδο στη ζωή, στερούνται αληθινών εμπειριών και μαρτυριών. Και αυτό είναι επικίνδυνο, έτσι δεν είναι; Αν δεν κάνεις ποτέ πράξη την αλήθεια, εάν δεν έχεις εμπειρίες και μαρτυρία, τότε εν ευθέτω χρόνω θα εκτεθείς και θα αποκλειστείς. Τι χρησιμότητα έχουν οι άνθρωποι χωρίς εμπειρίες και μαρτυρία στον οίκο του Θεού; Είναι βέβαιο ότι θα κάνουν ανεπαρκώς το οποιοδήποτε καθήκον· δεν μπορούν να κάνουν τίποτα σωστά. Δεν είναι απλώς σκουπίδια; Αν οι άνθρωποι δεν κάνουν ποτέ πράξη την αλήθεια μετά από χρόνια πίστης στον Θεό, είναι μη πιστοί, είναι μοχθηροί. Αν δεν κάνεις ποτέ πράξη την αλήθεια, αν οι παραβάσεις σου γίνονται όλο και περισσότερες, τότε το τέλος σου είναι προδιαγεγραμμένο. Είναι ξεκάθαρο ότι όλες οι παραβάσεις σου, το λανθασμένο μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις και η άρνησή σου να μετανοήσεις —όλα αυτά συνθέτουν ένα πλήθος κακών πράξεων· και έτσι το τέλος σου είναι ότι θα πας στην κόλαση, θα τιμωρηθείς.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Για όλους όσοι εκτελούν κάποιο καθήκον, όσο βαθιά ή ρηχή κι αν είναι η κατανόησή τους για την αλήθεια, ο πιο απλός τρόπος να κάνουν πράξη την είσοδο στην πραγματικότητα της αλήθειας είναι να σκέφτονται στα πάντα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να εγκαταλείψουν τις εγωιστικές επιθυμίες, τις προσωπικές προθέσεις και κίνητρα, την περηφάνια και το κύρος. Βάλε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού πάνω απ’ όλα —αυτό είναι το ελάχιστο που οφείλει να κάνει κανείς. Εάν ένα άτομο που εκτελεί κάποιο καθήκον δεν μπορεί να το κάνει ούτε αυτό, τότε πώς μπορεί να ειπωθεί ότι εκτελεί το καθήκον του; Αυτό δεν είναι εκτέλεση καθήκοντος. Θα πρέπει πρώτα να σκέφτεσαι τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, να μεριμνήσεις για το θέλημά Του και να λάβεις υπόψη το έργο της εκκλησίας. Θέσε αυτά τα θέματα σε πρώτη προτεραιότητα· μόνο κατόπιν αυτού μπορείς να σκεφτείς τη σταθερότητα του κύρους σου ή τον τρόπο που σε βλέπουν οι άλλοι. Δεν νιώθετε άραγε ότι αυτό γίνεται λίγο πιο εύκολο όταν το διαχωρίζετε σε δύο στάδια και κάνετε ορισμένους συμβιβασμούς; Εάν ασκηθείς έτσι για λίγο, θα καταφέρεις να νιώσεις ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να ικανοποιήσεις τον Θεό. Επιπλέον, θα πρέπει να μπορείς να εκπληρώνεις τις αρμοδιότητές σου, να εκτελείς τις υποχρεώσεις και το καθήκον σου και να παραμερίζεις τις εγωιστικές σου επιθυμίες, τις προθέσεις και τα κίνητρά σου. Θα πρέπει να υπολογίζεις το θέλημα του Θεού και να δίνεις προτεραιότητα στα συμφέροντα του οίκου του Θεού, στο έργο της εκκλησίας και στο καθήκον που υποτίθεται ότι πρέπει να εκτελείς. Αφού το βιώσεις αυτό για λίγο, θα αισθανθείς ότι είναι ωραία να συμπεριφέρεσαι έτσι. Να ζεις απλά και ειλικρινά και να μην είσαι ποταπός ή άθλιος άνθρωπος, να ζεις δίκαια και έντιμα αντί να είσαι απεχθής, ποταπός και άχρηστος. Θα νιώσεις ότι έτσι πρέπει να ενεργεί κάποιος και αυτήν την εικόνα θα πρέπει να βιώνει. Η επιθυμία σου για ικανοποίηση των προσωπικών σου συμφερόντων σταδιακά θα ελαττωθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση

Το αν μπορούν ή δεν μπορούν να επιλυθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις του εγωισμού, της κακίας, της δολιότητας και των ψεμάτων που έχουν οι άνθρωποι εξαρτάται από το αν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια. Όλοι όσοι μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια μισούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τον εγωισμό και την κακία, τη δολιότητα και τα ψέματά τους. Δεν θέλουν να αφήσουν αυτά τα πράγματα να τους μολύνουν ή να τους περιορίσουν. Εφόσον όσοι αγαπούν την αλήθεια γνωρίζουν τελικά τη διεφθαρμένη τους διάθεση, είναι εύκολο να παραμερίσουν αυτά τα αρνητικά σκουπίδια και απορρίμματα. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια θεωρούν αυτά τα αρνητικά πράγματα θησαυρούς. Αγαπούν υπερβολικά το κέρδος τους, είναι απρόθυμοι να απαρνηθούν τη σάρκα και είναι πολύ αδιάλλακτοι, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να καταλάβουν το θέλημα του Θεού ούτε να υποταχθούν σε Αυτόν. Ο λόγος που οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια με συγκεχυμένο τρόπο είναι ότι δεν αγαπούν ούτε αποδέχονται την αλήθεια. Όταν έρθει η ώρα να δώσουν μαρτυρία, δένεται η γλώσσα τους και δεν μπορούν να αρθρώσουν λέξη. Οι άνθρωποι ακούνε κηρύγματα για την αλήθεια εδώ και πολλά χρόνια, και τους γίνεται πάντα γνωστή η διάθεση του Θεού. Άρα, όσοι επιδιώκουν την αλήθεια θα πρέπει ήδη να την κατανοούν, ενώ όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια δεν είναι διατεθειμένοι να ανοιχτούν ενώπιον του Θεού. Δεν είναι πρόθυμοι μέσα τους να εγκαταλείψουν τις προτιμήσεις της σάρκας, οπότε δεν τολμούν να αποκαλυφθούν στον Θεό. Απλώς θέλουν να απολαμβάνουν ελεύθερα τη χάρη που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους, χωρίς να κάνουν πράξη την αλήθεια για να Τον ικανοποιήσουν. Ο Θεός λέει το εξής: «Μόνο μία προϋπόθεση υπάρχει για να αποκτήσεις τη χάρη Μου και αυτές τις αλήθειες: πρέπει να εγκαταλείψεις το κέρδος σου και να Μου δώσεις την ειλικρινή σου καρδιά». Αν και δεν μπορούν να εκπληρώσουν ούτε αυτήν τη μοναδική προϋπόθεση, εξακολουθούν να απαιτούν τη χάρη του Θεού, να απαιτούν γαλήνη και χαρά, και θέλουν να αποκτήσουν την αλήθεια. Εφόσον δεν θέλουν να δώσουν την ειλικρινή καρδιά τους στον Θεό, τι άνθρωποι είναι; Δεν ανήκουν στο είδος του Σατανά; Μπορούν να κάνουν και τα δύο ταυτόχρονα; Για να πω την αλήθεια, δεν μπορούν. Είτε καταλαβαίνεις είτε δεν καταλαβαίνεις το θέλημα του Θεού, οι άνθρωποι πάντα μαθαίνουν για διάθεσή Του γνωστοποιείται. Αν κάποιος δεν αποδέχεται ποτέ την αλήθεια, ή την κατανοεί χωρίς να την κάνει πράξη, αυτό συμβαίνει επειδή είναι υπερβολικά αδιάλλακτος και δεν έχει δώσει την καρδιά του στον Θεό. Έτσι, δεν θα μπορέσει ποτε να αποκτήσει την αλήθεια ούτε θα μπορέσει να γνωρίσει τελικά τη διάθεση του Θεού. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή ο Θεός μεταχειρίζεται τους ανθρώπους άδικα. Οι άνθρωποι συχνά παραθέτουν τον Θεό να λέει το εξής: «Ο Θεός παρέχει σε όποιον θέλει χάρη», αλλά δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτή η φράση και παρερμηνεύουν τον Θεό. Νομίζουν ότι η χάρη προέρχεται από τον Θεό, ότι τη δίνει σε όποιον θέλει, και ότι είναι καλός απέναντι σε όποιον θέλει. Ισχύει αυτό; Δεν πρόκειται για ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες; Ο Θεός μεταχειρίζεται τους ανθρώπους με βάση την ουσία τους. Όταν υπολογίζουν το θέλημά Του και να αποδέχονται την αλήθεια, τότε ο Θεός τούς ευλογεί. Αν δεν αποδέχονται την αλήθεια και αντιστέκονται σ’ Αυτόν, τότε το αποτέλεσμα διαφέρει.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια

Τι βλέπει ο Θεός όταν κοιτάζει τους ανθρώπους; Βλέπει την καρδιά τους. Η καρδιά τους ελέγχει όλα όσα λένε και όσα κάνουν. Αν η καρδιά σου είναι ειλικρινής, τότε θα έχεις καλή ανθρώπινη φύση. Θα μπορέσεις να κατανοήσεις σιγά-σιγά την αλήθεια, να ικανοποιήσεις σε κάποιον βαθμό τις απαιτήσεις του Θεού και να λάβεις υπόψη το θέλημά Του. Εάν η καρδιά σου είναι υπερβολικά δόλια, κλειστή και αδιάλλακτη, εάν είσαι εγωιστής, αν δεν έχεις καλή ανθρώπινη φύση, κολλάς διαρκώς σε αντιλήψεις και φαντάζεσαι πώς θα πρέπει να ενεργεί ο Θεός, εάν Τον παρεξηγείς και δεν κατανοείς ποτέ το θέλημά Του όποτε συναντάς κάτι που δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις σου, τότε θα μπορέσεις άραγε να αποκτήσεις την αλήθεια; Όχι, δεν θα μπορέσεις. Στο τέλος, όταν δεν θα μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια, θα κατηγορείς τον εαυτό σου, τους άλλους ή τον Θεό, λέγοντας ότι δεν είναι δίκαιος; (Θα κατηγορούμε τον εαυτό μας.) Σωστά, θα κατηγορείς τον εαυτό σου. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ένας τέτοιος άνθρωπος για να αποκτήσει την αλήθεια; Πρέπει να την αναζητά και να την κάνει πράξη, να συμπεριφέρεται και να ασκείται με συγκεκριμένους τρόπους. Αν αποκτήσει κατανόηση χωρίς να ασκηθεί, και πάλι δεν θα μπορέσει να αποκτήσει την αλήθεια. Όταν εμφανίζονται μέσα σου εγωισμός και σχέδια για το προσωπικό σου κέρδος, και το συνειδητοποιείς, να προσεύχεσαι στον Θεό και να επιζητάς την αλήθεια για να αντιμετωπίσεις αυτήν την κατάσταση. Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να γνωρίζεις είναι ότι στην ουσία, αν ενεργείς με αυτόν τον τρόπο, παραβιάζεις τις αλήθεια-αρχές και βλάπτεις το έργο της εκκλησίας. Πρόκειται για εγωιστική και κατάπτυστη συμπεριφορά· δεν θα έπρεπε να φέρονται έτσι όσοι έχουν συνείδηση και λογική. Θα πρέπει να παραμερίσεις τα συμφέροντά σου και τον εγωισμό σου, και να σκεφτείς το έργο της εκκλησίας —αυτό θέλει ο Θεός. Αφού προσευχηθείς και κάνεις αυτοκριτική, αν πραγματικά συνειδητοποιήσεις ότι είναι εγωιστικό και ποταπό να ενεργείς έτσι, θα μπορέσεις να παραμερίσεις εύκολα τον εγωισμό σου. Όταν παραμερίσεις τον εγωισμό και τα σχέδια για το προσωπικό σου κέρδος, θα νιώσεις προσγειωμένος, γαλήνιος, χαρούμενος, και θα καταλάβεις ότι όποιος έχει συνείδηση και λογική θα πρέπει να σκέφτεται το έργο της εκκλησίας και όχι να εμμένει στα προσωπικά του συμφέροντα. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ εγωιστικό, ποταπό και δεν θα χαρακτηριζόταν από καμία συνείδηση ή λογική. Αν ενεργείς ανιδιοτελώς, αν σκέφτεσαι το έργο της εκκλησίας και κάνεις ό,τι κάνεις αποκλειστικά και μόνο για να ικανοποιείς τον Θεό, τότε αυτό είναι δίκαιο και έντιμο, και προσδίδει αξία στην ύπαρξή σου. Αν ζεις με αυτόν τον τρόπο στη γη, θα είσαι ανοιχτός και ειλικρινής, θα βιώνεις την κανονική ανθρώπινη φύση και την αληθινή εικόνα του ανθρώπου, και δεν θα έχεις μόνο καθαρή τη συνείδησή σου, αλλά θα αξίζεις και όλα όσα σου χαρίζει ο Θεός. Όσο περισσότερο ζεις έτσι, τόσο πιο προσγειωμένος θα νιώθεις, τόσο πιο γαλήνιος και χαρούμενος θα είσαι, και τόσο πιο πολύ φως θα νιώθεις ότι έχεις. Άρα, δεν θα έχεις πατήσει το πόδι σου στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Μαθήματα από την κατανομή των εκκλησιών

Μια ντροπή από το παρελθόν μου