Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Ο Θεός κι ο άνθρωπος δεν μπορούν να συγκριθούν επί ίσοις όροις. Η ουσία Του και το έργο Του είναι πλήρως ασύλληπτα και ακατανόητα για τον άνθρωπο. Αν ο Θεός δεν πραγματοποιεί ο ίδιος το έργο Του και δεν εκφέρει ο ίδιος τον λόγο Του στον κόσμο του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να κατανοήσει το θέλημα του Θεού. Και έτσι, ακόμα κι αυτοί που έχουν αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή τους στον Θεό δεν θα ήταν σε θέση να λάβουν την έγκρισή Του. Αν ο Θεός δεν ξεκινήσει να εργάζεται, τότε, ανεξαρτήτως του πόσο καλά τα πηγαίνει ο άνθρωπος, όλα θα πάνε χαμένα, καθώς οι σκέψεις του Θεού θα είναι πάντοτε ανώτερες από τις σκέψεις του ανθρώπου, ενώ η σοφία του Θεού ξεπερνά την κατανόηση του ανθρώπου. Κι έτσι, λέω πως αυτοί που ισχυρίζονται πως «κατανοούν πλήρως» τον Θεό και το έργο Του είναι ανίκανοι· είναι όλοι τους υπερφίαλοι και αδαείς. Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να ορίζει το έργο του Θεού. Πέραν τούτου, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ορίζει το έργο του Θεού. Στα μάτια του Θεού, ο άνθρωπος είναι τόσο ασήμαντος όσο ένα μυρμήγκι· οπότε πώς μπορεί ο άνθρωπος να συλλάβει το έργο του Θεού; Σε όσους αρέσει να φλυαρούν σχετικά με το ότι «ο Θεός δεν λειτουργεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο» ή «ο Θεός είναι έτσι ή είναι αλλιώς» —δεν μιλούν υπεροπτικά; Θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος, ο οποίος είναι φτιαγμένος από σάρκα, έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Η ίδια η φύση της ανθρωπότητας είναι να αντιτίθεται στον Θεό. Το ανθρώπινο γένος δεν μπορεί να είναι ισότιμοι με τον Θεό, πόσο μάλλον να ελπίζει να συμβουλέψει το έργο του Θεού. Όσο για τον τρόπο με τον οποίον ο Θεός καθοδηγεί τον άνθρωπο, αυτό αποτελεί έργο του ίδιου του Θεού. Είναι σωστό ο άνθρωπος να πρέπει να υποτάσσεται, χωρίς να δηλώνει τη μία ή την άλλη άποψη, καθώς ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε άλλο παρά χώμα. Από τη στιγμή που πρόθεσή μας είναι να αναζητήσουμε τον Θεό, δεν θα πρέπει να τοποθετούμε τις δικές μας αντιλήψεις επάνω από το έργο του Θεού, προκειμένου να τις λάβει υπόψη Του, ακόμα λιγότερο δε θα πρέπει να επιστρατεύουμε τη διεφθαρμένη διάθεσή μας, για να αντιταχθούμε σκόπιμα και σθεναρά στο έργο του Θεού. Κάτι τέτοιο δεν θα μας καθιστούσε αντίχριστους; Πώς είναι δυνατόν τέτοιου είδους άνθρωποι να πιστεύουν στον Θεό; Από τη στιγμή που πιστεύουμε ότι υπάρχει Θεός, και εφόσον θέλουμε να Τον ικανοποιήσουμε και Τον δούμε, θα πρέπει να αναζητήσουμε την οδό της αλήθειας και να βρούμε έναν τρόπο να είμαστε συμβατοί με τον Θεό. Δεν θα πρέπει να αντιτασσόμαστε πεισματικά σ’ Αυτόν. Τι καλό θα μπορούσε να βγει από μια τέτοια συμπεριφορά;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος

Δεν είναι πολλοί εκείνοι που αντιτίθενται στον Θεό και εμποδίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος επειδή δεν γνωρίζουν το ποικίλο και διαφορετικό έργο του Θεού και, επιπλέον, επειδή διαθέτουν μόνο ένα ψήγμα γνώσης και δόγματος, με το οποίο μετρούν το έργο του Αγίου Πνεύματος; Παρόλο που οι εμπειρίες τέτοιων ανθρώπων είναι επιφανειακές, αυτοί είναι αλαζόνες και επιεικείς από τη φύση τους και κοιτούν το έργο του Αγίου Πνεύματος με περιφρόνηση, αγνοούν τις πειθαρχίες του Αγίου Πνεύματος και, επιπλέον, χρησιμοποιούν τα τετριμμένα και παλιά επιχειρήματά τους για να «επιβεβαιώσουν» το έργο του Αγίου Πνεύματος. Επίσης προσποιούνται, όντες απόλυτα πεπεισμένοι για τη σοφία και πολυμάθειά τους και πεπεισμένοι για το ότι είναι ικανοί να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο. Δεν αποστρέφεται και δεν απορρίπτει τέτοιους ανθρώπους το Άγιο Πνεύμα, και δεν θα αποκλειστούν από τη νέα εποχή; Αυτοί που έρχονται ενώπιον του Θεού και Του αντιτάσσονται ανοιχτά, δεν είναι αδαή και ανενημέρωτα άθλια άτομα που απλώς προσπαθούν να δείξουν πόσο λαμπρά είναι; Με μια πενιχρή μόνο γνώση της Βίβλου, προσπαθούν να κάνουν ό,τι θέλουν στην «ακαδημαϊκή κοινότητα» του κόσμου· με μόνο ένα επιφανειακό δόγμα για να διδάξουν στους ανθρώπους, επιχειρούν να αναστρέψουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και προσπαθούν να το κάνουν να περιστρέφεται γύρω από τη δική τους διαδικασία σκέψης. Ως κοντόφθαλμοι που είναι, προσπαθούν να δουν με μια ματιά το 6.000 χρόνων έργο του Θεού. Αυτά τα άτομα δεν έχουν καμιά σύνεση άξια αναφοράς! Στην πραγματικότητα, όσο μεγαλύτερη γνώση του Θεού έχουν οι άνθρωποι, τόσο πιο αργοί γίνονται στην κρίση για το έργο Του. Επιπλέον, μιλούν ελάχιστα για τη γνώση τους για το έργο του Θεού σήμερα, αλλά δεν είναι βιαστικοί στις κρίσεις τους. Όσο λιγότερα ξέρουν οι άνθρωποι για τον Θεό, τόσο πιο αλαζόνες και υπερβολικά σίγουροι για τον εαυτό τους είναι και τόσο πιο ανήθικα διακηρύσσουν την ύπαρξη του Θεού —μιλούν, όμως, μόνο θεωρητικά, χωρίς να προσφέρουν πραγματικές αποδείξεις. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία απολύτως αξία. Όσοι βλέπουν το έργο του Αγίου Πνεύματος ως παιχνίδι, είναι επιπόλαιοι! Όσοι δεν είναι προσεκτικοί όταν συναντούν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, που δεν συγκρατούν το στόμα τους, βιάζονται να κρίνουν, που δίνουν το ελεύθερο στο ταμπεραμέντο τους να αρνείται την ορθότητα του έργου του Αγίου Πνεύματος, και που επίσης το προσβάλλουν και το βλασφημούν —αυτοί οι τόσο ασεβείς άνθρωποι δεν είναι αδαείς ως προς το έργο του Αγίου Πνεύματος; Δεν είναι, επιπλέον, άνθρωποι με μεγάλη αλαζονεία, άνθρωποι που είναι από τη φύση τους υπεροπτικοί ανεξέλεγκτοι; Ακόμη κι αν έρθει μια μέρα κατά την οποία τέτοιοι άνθρωποι θα αποδεχθούν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, ο Θεός και πάλι δεν πρόκειται να τους ανεχθεί. Όχι μόνο κοιτούν απαξιωτικά όσους εργάζονται για τον Θεό, αλλά και βλασφημούν εναντίον του ίδιου του Θεού. Τέτοιοι απελπισμένοι άνθρωποι δεν πρόκειται να συγχωρεθούν, ούτε σε τούτην την εποχή ούτε και στην ερχόμενη, και θα χαθούν για πάντα στην κόλαση! Τέτοιοι ασεβείς, επιεικείς άνθρωποι προσποιούνται ότι πιστεύουν στον Θεό και όσο περισσότερο είναι έτσι οι άνθρωποι, τόσο πιο πιθανό είναι να προσβάλλουν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Όλοι αυτοί οι αλαζόνες, που είναι έμφυτα αχαλίνωτοι και δεν έχουν υπακούσει ποτέ σε κανέναν, δεν περπατούν όλοι τους σε αυτό το μονοπάτι; Δεν αντιτίθενται καθημερινά στον Θεό, στον Θεό που είναι πάντα νέος και ποτέ παλαιός;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

Μάθετε ότι εναντιώνεστε στο έργο του Θεού ή χρησιμοποιείτε τις προσωπικές σας αντιλήψεις για να υπολογίσετε το σημερινό έργο, επειδή δεν γνωρίζετε τις αρχές του έργου του Θεού και εξαιτίας της απερίσκεπτης αντιμετώπισής σας απέναντι στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Η εναντίωσή σας στον Θεό και η παρεμπόδιση του έργου του Αγίου Πνεύματος οφείλεται στις αντιλήψεις και την έμφυτη αλαζονεία σας. Δεν οφείλεται στο ότι το έργο του Θεού είναι λανθασμένο, αλλά στο ότι είστε υπερβολικά επαναστατικοί από τη φύση σας. Αφού βρήκαν την πίστη τους στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να πουν με βεβαιότητα από πού προήλθε ο άνθρωπος, τολμούν, όμως, να δίνουν δημόσιες ομιλίες αξιολογώντας τα σωστά και τα λανθασμένα σημεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Επιπλήττουν, μάλιστα, τους αποστόλους, οι οποίοι έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, υποβάλλοντας σχόλια και μιλώντας αγενώς και αυθαδώς· η ανθρώπινη φύση τους είναι ευτελέστατη και δεν έχουν την παραμικρή σύνεση. Δεν θα έρθει η ημέρα που αυτοί οι άνθρωποι θα γίνουν το αντικείμενο αποστροφης και απόρριψης του έργου του Αγίου Πνεύματος και θα καούν στις φλόγες της κόλασης; Δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, κι όμως επικρίνουν το έργο Του και προσπαθούν να διδάξουν τον Θεό πώς να εργάζεται. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι παράλογοι άνθρωποι να γνωρίζουν τον Θεό; Ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει τον Θεό μέσα από τη διαδικασία της αναζήτησης και της βίωσης· και ο άνθρωπος καταφέρνει να Τον γνωρίσει, όχι μέσω της κριτικής από ιδιοτροπία, αλλά μέσα από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο πιο ακριβής γίνεται η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό, τόσο λιγότερο εναντιώνονται σε Αυτόν. Αντίθετα, όσο λιγότερο γνωρίζουν οι άνθρωποι τον Θεό, τόσο πιο πιθανό είναι να Του εναντιωθούν. Οι αντιλήψεις σου, η παλιά φύση και η ανθρώπινη φύση σου, ο χαρακτήρας και η ηθική σου στάση αποτελούν το κεφάλαιο με το οποίο αντιστέκεσαι στον Θεό, και όσο πιο διεφθαρμένη είναι η ηθική σου, όσο πιο απεχθείς είναι οι ιδιότητές σου, όσο πιο ποταπή είναι η ανθρώπινη φύση σου, τόσο περισσότερο είσαι εχθρός του Θεού. Εκείνοι που διακατέχονται από ισχυρές αντιλήψεις και έχουν αυτάρεσκη διάθεση βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερη έχθρα με τον ενσαρκωμένο Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Εάν οι αντιλήψεις σου δεν διορθωθούν, τότε θα είναι πάντοτε εναντίον του Θεού· ποτέ δεν θα είσαι συμβατός με τον Θεό και πάντα θα είσαι χώρια Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

Αν χρησιμοποιείτε τις δικές σας έννοιες για να μετρήσετε και να οριοθετήσετε τον Θεό, σαν ο Θεός να ήταν ένα άγαλμα από πηλό που δεν μεταβάλλεται, κι αν οριοθετείτε πλήρως τον Θεό μέσα στις παραμέτρους της Βίβλου και Τον περιορίζετε με περιορισμένο εύρος έργου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι έχετε καταδικάσει τον Θεό. Διότι οι Ιουδαίοι την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης πήραν τον Θεό ως είδωλο, με συγκεκριμένη μορφή την οποία είχαν εκείνοι στην καρδιά τους, σαν ο Θεός να μπορούσε να αποκληθεί μόνο Μεσσίας και σαν μόνο Εκείνος που αποκαλούνταν Μεσσίας να μπορούσε να είναι ο Θεός· και επειδή οι άνθρωποι υπηρετούσαν και λάτρευαν τον Θεό σαν να ήταν ένα (άψυχο) άγαλμα από πηλό, κάρφωσαν τον Ιησού εκείνης της εποχής στον σταυρό, καταδικάζοντάς Τον σε θάνατο —έτσι, ο αθώος Ιησούς καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο Θεός ήταν αθώος για όλα τα παραπτώματα, όμως ο άνθρωπος αρνήθηκε να Του χαρίσει τη ζωή και επέμεινε να Τον καταδικάσει σε θάνατο. Κι έτσι ο Ιησούς σταυρώθηκε. Ο άνθρωπος πάντοτε πιστεύει ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος και Τον ορίζει σύμφωνα με ένα βιβλίο, τη Βίβλο, σαν να έχει ο άνθρωπος τέλεια κατανόηση για τη διαχείριση του Θεού, σαν όλα όσα κάνει ο Θεός να τα κρατά ο άνθρωπος στα χέρια του. Οι άνθρωποι είναι άκρως παράλογοι, άκρως αλαζονικοί και έχουν όλοι ταλέντο στην υπερβολή. Ασχέτως πόσο καλή είναι η γνώση σου για τον Θεό, και πάλι λέω ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό, ότι είσαι κάποιος που αντιστέκεται περισσότερο απ’ όλους στον Θεό και ότι έχεις καταδικάσει τον Θεό γιατί είσαι εντελώς ανίκανος να υποταχθείς στο έργο του Θεού και να βαδίσεις στο μονοπάτι της τελείωσης από τον Θεό. Γιατί ο Θεός δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος από τις πράξεις του ανθρώπου; Γιατί ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Θεό, γιατί έχει υπερβολικά πολλές αντιλήψεις και γιατί η γνώση του για τον Θεό δεν συμφωνεί με τίποτε με πραγματικότητα, αλλά, αντιθέτως, επαναλαμβάνει μονότονα το ίδιο μοτίβο δίχως διακύμανση και χρησιμοποιεί την ίδια προσέγγιση για κάθε κατάσταση. Κι έτσι, έχοντας έρθει στη γη σήμερα, ο Θεός καρφώνεται για ακόμη μία φορά στον σταυρό από τον άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα

Σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται: «Όλα όσα έχει πει ο Θεός κατά τις έσχατες ημέρες βρίσκονται στο βιβλίο “Ο Λόγος Ενσαρκώνεται”, δεν υπάρχουν άλλα λόγια από τον Θεό· αυτά είναι όλα όσα έχει πει ο Θεός». Είναι τεράστιο σφάλμα να σκέφτονται έτσι! Το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» δείχνει απλά πως το έργο της κατάκτησης της Κίνας από τον Θεό έχει έρθει στο τέλος του και έχει ολοκληρωθεί, μα αυτό δεν σημαίνει πως όλη η διαχείριση του Θεού έχει τελειώσει. Όταν ολοκληρωθεί το έργο ολόκληρου του σύμπαντος, τότε μόνο μπορεί να πει κανείς πως το έργο έξι χιλιάδων ετών διαχείρισης έχει τελειώσει· όταν το σχέδιο διαχείρισης τελειώσει, δεν θα υπάρχει ακόμα Θεός και δεν θα υπάρχουν ακόμη άνθρωποι σε αυτό το σύμπαν; Εφόσον υπάρχει ζωή και υπάρχει η ανθρωπότητα, τότε το έργο διαχείρισης του Θεού θα είναι σε ισχύ. Ακριβώς όπως σε κάποιο εργοστάσιο, επειδή απλώς τελείωσε η περίοδος παραγωγής ενός προϊόντος, αυτό δεν σημαίνει πως το εργοστάσιο θα κλείσει· για όσο το εργοστάσιο πρέπει να υπάρχει, οι λειτουργίες του εργοστασίου θα υπάρχουν ακόμη· το εργοστάσιο θα χρειάζεται να παράγει νέα προϊόντα μα με διαφορετικό τρόπο. Όταν το έξι χιλιάδων ετών σχέδιο διαχείρισης ολοκληρωθεί, εφόσον υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, ύπαρξη, ζωή και αυτό το σύμπαν, τότε ο Θεός ακόμα θα διαχειρίζεται τα πάντα, μα δεν θα αποκαλείται πια το έξι χιλιάδων ετών σχέδιο διαχείρισης. Τώρα αναφερόμαστε σ’ αυτό ως διαχείριση του Θεού. Ίσως στο μέλλον να αποκαλείται με διαφορετικό όνομα· θα είναι μια διαφορετική ζωή για την ανθρωπότητα και τον Θεό· ο Θεός δεν μπορεί ακόμα να χρησιμοποιήσει τα τωρινά λόγια για να καθοδηγήσει τους ανθρώπους, καθώς αυτά τα λόγια είναι κατάλληλα μόνο γι’ αυτήν τη χρονική περίοδο. Συνεπώς, μην σκιαγραφείτε το έργο του Θεού σε καμία χρονική στιγμή. Ορισμένοι λένε πως ο Θεός προσφέρει στους ανθρώπους μόνο αυτά τα λόγια και τίποτα άλλο· πως ο Θεός μπορεί να πει μόνο αυτά τα λόγια —κι αυτό αποτελεί περιορισμό του Θεού μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Είναι ακριβώς σαν, την παρούσα περίοδο, κατά την Εποχή της Βασιλείας, να εφαρμόζουμε τα λόγια από την εποχή του Ιησού —θα ήταν αυτό σωστό; Ορισμένα λόγια θα ίσχυαν και ορισμένα θα χρειαζόταν να καταργηθούν, άρα δεν μπορείς να πεις πως τα λόγια του Θεού δεν μπορούν ποτέ να καταστραφούν. Σκιαγραφούν με προθυμία οι άνθρωποι πράγματα; Σε ορισμένες περιπτώσεις το κάνουν. Ίσως μια μέρα να διαβάσεις το «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» ακριβώς όπως οι άνθρωποι σήμερα διαβάζουν τη Βίβλο, χωρίς να συμβαδίζεις με τα βήματα του Θεού. Τώρα είναι η σωστή στιγμή να διαβάσεις το «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»· το να το διαβάσεις αργότερα θα είναι σαν να διαβάζεις κάποιο παλιό κιτρινισμένο ημερολόγιο, καθώς θα υπάρξει κάτι νέο που θα αντικαταστήσει το παλιό εκείνη τη στιγμή. Οι ανάγκες των ανθρώπων παράγονται και αναπτύσσονται σύμφωνα με το έργο του Θεού. Εκείνη τη στιγμή, η ανθρώπινη φύση και τα ένστικτά και τα χαρακτηριστικά που θα έχουν οι άνθρωποι, θα έχουν ελαφρώς αλλάξει· αφού αλλάξει αυτός ο κόσμος, οι ανάγκες της ανθρωπότητας θα είναι διαφορετικές. Ορισμένοι ρωτούν: «Θα μιλήσει ο Θεός αργότερα;» Ορισμένοι θα καταλήξουν στο συμπέρασμα πως «Ο Θεός δεν θα το κάνει, διότι το έργο Του έχει τελειώσει, και όταν το έργο της Εποχής του Λόγου τελειώσει, δεν μπορεί να ειπωθεί τίποτα άλλο και οποιαδήποτε άλλα λόγια θα είναι ψευδή». Δεν είναι κι αυτό λάθος; Είναι εύκολο για την ανθρωπότητα να κάνει το λάθος να σκιαγραφήσει τον Θεό· οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στο να παραμένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν και να σκιαγραφούν τον Θεό. Ξεκάθαρα δεν Τον γνωρίζουν, αλλά εξακολουθούν να σκιαγραφούν άσκοπα το έργο Του. Οι άνθρωποι έχουν τόσο αλαζονική φύση! Επιθυμούν διαρκώς να εμμένουν στις παλιές αντιλήψεις του παρελθόντος και διατηρούν πράγματα περασμένων εποχών χαραγμένα στις καρδιές τους. Τα χρησιμοποιούν ως κεφάλαιό τους, όντας αλαζόνες και επιδεικτικοί, θεωρώντας πως κατανοούν τα πάντα κι έχοντας το θράσος να σκιαγραφούν το έργο του Θεού. Ενεργώντας έτσι, δεν κρίνουν τον Θεό; Επιπλέον, οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν υπόψη το νέο έργο του Θεού· αυτό δείχνει πως είναι δύσκολο γι’ αυτούς να αποδεχθούν νέα πράγματα, και πάλι εξακολουθούν να σκιαγραφούν τυφλά τον Θεό. Οι άνθρωποι είναι τόσο αλαζόνες που στερούνται λογικής, δεν ακούν κανέναν και δεν δέχονται καν τα λόγια του Θεού. Τέτοια είναι η φύση του ανθρώπου: απολύτως αλαζονική και αυτάρεσκη και χωρίς την παραμικρή υπακοή. Αυτός ήταν ο τρόπος των Φαρισαίων όταν καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού: Aκόμη κι αν είχες δίκιο, και πάλι δεν θα Σε ακολουθούσα —μόνο ο Ιεχωβά Θεός είναι ο πραγματικός Θεός. Σήμερα, υπάρχουν επίσης κάποιοι άνθρωποι που λένε: «Αυτός είναι ο Χριστός; Δεν θα Τον ακολουθούσα ακόμη κι αν ήταν στ’ αλήθεια ο Χριστός!» Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Υπάρχουν πολλοί θρησκευόμενοι άνθρωποι που είναι έτσι. Αυτό δείχνει πως η διάθεση του ανθρώπου είναι υπερβολικά διεφθαρμένη, ότι ο άνθρωπος είναι πέραν κάθε σωτηρίας.

Μεταξύ των αγίων ανά τους αιώνες, ο Μωυσής και ο Πέτρος ήταν οι μόνοι που γνώριζαν πραγματικά τον Θεό και δοξάστηκαν από τον Θεό· ωστόσο, μπορούσαν να κατανοήσουν τον Θεό; Αυτό που αντιλήφθηκαν είναι επίσης περιορισμένο. Οι ίδιοι δεν τόλμησαν να πουν πως γνώρισαν τον Θεό. Όσοι πραγματικά γνωρίζουν τον Θεό δεν Τον σκιαγραφούν, καθώς συνειδητοποιούν πως ο Θεός είναι μη μετρήσιμος και άπειρος. Όσοι δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι αυτοί που είναι επιρρεπείς στο να σκιαγραφούν Αυτόν και αυτό που έχει και είναι, γεμάτοι φαντασία για τον Θεό, παράγουν εύκολα έννοιες για όλα όσα έχει κάνει ο Θεός. Άρα, όσοι πιστεύουν πως γνωρίζουν τον Θεό είναι αυτοί που αντιστέκονται περισσότερο στον Θεό και είναι αυτοί που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Μόλις οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι ο Θεός αγαπά το ανθρώπινο γένος, Τον ορίζουν ως σύμβολο αγάπης: Πιστεύουν ότι ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι άνθρωποι, το πώς συμπεριφέρονται, το πώς μεταχειρίζονται τον Θεό και το πόσο επαναστατικοί μπορεί να είναι, τίποτα από αυτά δεν έχει πραγματικά σημασία, επειδή ο Θεός έχει αγάπη, και η αγάπη Του είναι απέραντη και αμέτρητη· ο Θεός διαθέτει αγάπη, οπότε μπορεί να είναι ανεκτικός με τους ανθρώπους· και ο Θεός διαθέτει αγάπη, άρα μπορεί να είναι ελεήμων προς τους ανθρώπους, ελεήμων προς την ανωριμότητά τους, ελεήμων προς την άγνοιά τους και ελεήμων προς την επαναστατικότητά τους. Έτσι έχουν όντως τα πράγματα; Διότι μερικοί άνθρωποι, έχοντας βιώσει την υπομονή του Θεού μία ή ακόμη και κάποιες φορές, θα αντιμετωπίσουν αυτά που βίωσαν ως κεφάλαιο στην προσωπική κατανόησή τους για τον Θεό, πιστεύοντας ότι θα είναι για πάντα υπομονετικός και ελεήμων προς αυτούς, κι έπειτα, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, θεωρούν αυτήν την υπομονή του Θεού ως το πρότυπο σύμφωνα με το οποίο τους μεταχειρίζεται. Υπάρχουν επίσης εκείνοι οι άνθρωποι που, έχοντας βιώσει μια φορά την ανεκτικότητα του Θεού, ορίζουν για πάντα τον Θεό ως ανεκτικό —και στο μυαλό τους η ανεκτικότητα αυτή είναι απεριόριστη, απόλυτη, ακόμα και χωρίς αρχές. Είναι σωστές τέτοιες πεποιθήσεις; Κάθε φορά που τίθενται προς συζήτηση τα ζητήματα της ουσίας ή της διάθεσης του Θεού, φαίνεστε μπερδεμένοι. Το να σας βλέπω έτσι, Μου προκαλεί μεγάλο άγχος. Έχετε ακούσει πολλές αλήθειες σχετικά με την ουσία του Θεού· έχετε ακούσει επίσης πολλές συζητήσεις σχετικά με τη διάθεσή Του. Ωστόσο, στο μυαλό σας, τα εν λόγω ζητήματα, καθώς και η αλήθεια αυτών των πτυχών είναι απλώς μνήμες βασισμένες στη θεωρία και τα γραπτά· στην καθημερινή σας ζωή, κανείς από εσάς δεν είναι ποτέ ικανός να βιώσει ή να δει τη διάθεση του Θεού γι’ αυτό που είναι πραγματικά. Ως εκ τούτου, είστε όλοι μπερδεμένοι ως προς τις πεποιθήσεις σας· η πίστη όλων σας είναι τυφλή, μέχρι του σημείου να κρατάτε ασεβή στάση απέναντι στον Θεό και ακόμη και να Τον παραμερίζετε. Πού σας οδηγεί η διατήρηση της συγκεκριμένης στάσης απέναντι στον Θεό; Οδηγεί στο να βγάζετε συνεχώς συμπεράσματα για τον Θεό. Μόλις έχετε αποκτήσει λίγη γνώση, νιώθετε έπειτα πολύ ικανοποιημένοι, σαν να έχετε αποκτήσει την ολότητα του Θεού. Εν συνεχεία, καταλήγετε στο συμπέρασμα ότι έτσι είναι ο Θεός, στερώντας Του την ελευθερία κινήσεων. Επιπλέον, όποτε ο Θεός πράττει κάτι καινούριο, απλώς αρνείστε να παραδεχθείτε ότι είναι ο Θεός. Μια μέρα, όταν ο Θεός πει: «Έπαψα να αγαπώ το ανθρώπινο γένος· δεν θα εκτείνω άλλο έλεος στους ανθρώπους· δεν έχω πια άλλη ανεκτικότητα ή υπομονή προς αυτούς· ξεχειλίζω από ακραία αποστροφή και αντιπάθεια προς εκείνους», τέτοιες δηλώσεις θα προκαλέσουν σύγκρουση στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Μερικοί από αυτούς θα πουν κιόλας: «Δεν είσαι πια ο Θεός μου· δεν είσαι πλέον ο Θεός που θέλω να ακολουθήσω. Αν το λες αυτό, τότε δεν είσαι πλέον κατάλληλος για να είσαι ο Θεός μου και δεν χρειάζεται να συνεχίσω να Σε ακολουθώ. Εάν δεν μου δίνεις πλέον έλεος, αγάπη και ανεκτικότητα, τότε θα πάψω να Σε ακολουθώ. Αν είσαι επ’ αόριστον ανεκτικός μαζί μου, αν είσαι πάντα υπομονετικός μαζί μου και μου επιτρέπεις να βλέπω ότι είσαι αγάπη, υπομονή και ανεκτικότητα, μόνο τότε μπορώ να Σε ακολουθήσω και μόνο τότε θα έχω την πίστη να Σε ακολουθήσω μέχρι το τέλος. Αφού θα έχω την υπομονή και το έλεός Σου, ο στασιασμός και οι παραβάσεις μου μπορούν να συγχωρούνται και να μου χαρίζονται επ’ αόριστον και μπορώ να αμαρτάνω οποτεδήποτε και οπουδήποτε, να ομολογώ και να συγχωρούμαι οποτεδήποτε και οπουδήποτε, και να Σε οργίζω οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Εσύ δεν θα πρέπει να έχεις καμία άποψη ούτε να βγάζεις συμπεράσματα σχετικά με εμένα». Παρόλο που κανένας από σας δεν μπορεί να σκέφτεσαι τόσο υποκειμενικά ή συνειδητά αυτού του είδους το ζήτημα, όποτε θεωρείς τον Θεό εργαλείο που θα χρησιμοποιηθεί για τη συγχώρεση των αμαρτιών σου ή αντικείμενο που θα χρησιμοποιηθεί για να αποκτήσεις έναν όμορφο προορισμό, έχεις ανεπαίσθητα τοποθετήσει τον ζωντανό Θεό απέναντί σου, ως εχθρό σου. Αυτό βλέπω Εγώ. Εσύ μπορεί να λες όσο θέλεις πράγματα του τύπου, «Πιστεύω στον Θεό», «Επιδιώκω την αλήθεια», «Θέλω να αλλάξω τη διάθεσή μου», «Θέλω να δραπετεύσω από την επιρροή του σκότους», «Θέλω να ικανοποιώ τον Θεό», «Θέλω να υποταχθώ στον Θεό», «Θέλω να είμαι πιστός στον Θεό και να κάνω σωστά το καθήκον μου» και ούτω καθεξής. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσο γλυκά μπορεί να ηχούν τα λόγια σου, ανεξάρτητα από το πόση θεωρία μπορεί να γνωρίζεις και από το πόσο επιβλητική ή αξιοπρεπής μπορεί να είναι αυτή η θεωρία, γεγονός είναι ότι, τώρα πλέον, υπάρχουν πολλοί από εσάς που έχουν ήδη μάθει πώς να χρησιμοποιούν τους κανονισμούς, τα δόγματα, τις θεωρίες που κατέχετε προκειμένου να εξάγουν συμπεράσματα για τον Θεό, τοποθετώντας Τον όπως είναι φυσικό σε αντιδιαστολή με εσάς. Παρόλο που μπορεί να είσαι αυθεντία στα λόγια και στα δόγματα, δεν έχεις πραγματικά εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας, γι’ αυτό και σου είναι πολύ δύσκολο να πλησιάσεις τον Θεό, να Τον γνωρίσεις και να Τον κατανοήσεις. Είναι τόσο θλιβερό!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Στους ανθρώπους αρέσει να εφαρμόζουν αυστηρά κανόνες, και να χρησιμοποιούν αυτούς τους κανόνες για να οριοθετήσουν και να ορίσουν τον Θεό, όπως και τους αρέσει να χρησιμοποιούν τύπους προκειμένου να επιχειρήσουν να κατανοήσουν τη διάθεση του Θεού. Γι’ αυτό, όσον αφορά τον τομέα της ανθρώπινης σκέψης, ο Θεός δεν σκέφτεται ούτε και διαθέτει καμιά ουσιαστική ιδέα. Όμως, στην πραγματικότητα, οι σκέψεις του Θεού τελούν υπό συνεχή μεταβολή, ανάλογα με τις αλλαγές στα πράγματα και τα περιβάλλοντα. Κατά τη διάρκεια της μεταβολής των σκέψεων αυτών, αποκαλύπτονται διαφορετικές πτυχές της ουσίας του Θεού. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μεταβολής, τη στιγμή ακριβώς που ο Θεός αλλάζει γνώμη, αυτό που δείχνει στο ανθρώπινο γένος είναι η αληθινή ύπαρξη της ζωής Του, καθώς και ότι η δίκαιη διάθεσή Του είναι γεμάτη δυναμική ζωτικότητα. Ταυτόχρονα, ο Θεός χρησιμοποιεί τις ίδιες τις αληθινές Του αποκαλύψεις, προκειμένου να αποδείξει στην ανθρωπότητα την πραγματικότητα της ύπαρξης της οργής, του ελέους, της στοργικότητας και της ανεκτικότητάς Του. Η ουσία Του αποκαλύπτεται ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος, ανάλογα με τον τρόπο εξέλιξης των πραγμάτων. Διαθέτει την οργή του λιονταριού, και το έλεος και την ανεκτικότητα μιας μητέρας. Κανείς άνθρωπος δεν επιτρέπεται να αμφισβητήσει, να παραβιάσει, να αλλάξει ή να στρεβλώσει τη δίκαιη διάθεσή Του. Μεταξύ όλων των ζητημάτων και όλων των πραγμάτων, η δίκαιη διάθεση του Θεού —δηλαδή η οργή και το έλεός Του— μπορεί να αποκαλυφθεί ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος. Ο Θεός εκφράζει έντονα τις πτυχές αυτές σε κάθε γωνιά ολόκληρης της δημιουργίας και τις εφαρμόζει με ζωντάνια σε κάθε στιγμή που περνά. Η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν περιορίζεται από τον χρόνο ή τον χώρο· με άλλα λόγια, η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν εκφράζεται μηχανικά ούτε αποκαλύπτεται σύμφωνα με τους περιορισμούς του χρόνου ή του χώρου, αλλά, αντίθετα, με απόλυτη ευκολία, και ανά πάσα στιγμή και παντού. Όταν βλέπεις τον Θεό να αλλάζει γνώμη και να παύει να δηλώνει την οργή Του, αποφεύγοντας να καταστρέψει την πόλη της Νινευή, μπορείς να πεις ότι ο Θεός είναι απλώς φιλεύσπλαχνος και στοργικός; Μπορείς να πεις ότι η οργή του Θεού αποτελείται από κενά λόγια; Όταν ο Θεός εκδηλώνει βίαιη οργή και αποσύρει το έλεός Του, μπορείς να πεις ότι δεν αισθάνεται αληθινή αγάπη προς την ανθρωπότητα; Αυτή η βίαιη οργή εκφράζεται από τον Θεό ως απάντηση στις κακές πράξεις των ανθρώπων· η οργή Του δεν έχει ψεγάδια. Η καρδιά του Θεού συγκινείται ως απάντηση στη μετάνοια των ανθρώπων, και η μετάνοια αυτή είναι εκείνη που μεταβάλλει τη γνώμη Του. Όταν νιώθει συγκινημένος, όταν αλλάζει η γνώμη Του, καθώς και όταν δείχνει το έλεος και την ανεκτικότητα Του προς τον άνθρωπο, όλα αυτά δεν έχουν κανένα απολύτως ψεγάδι· είναι καθαρά, αγνά, τέλεια και ανόθευτα. Η ανεκτικότητα του Θεού είναι αυτό ακριβώς: ανεκτικότητα· ακριβώς όπως και το έλεός Του δεν είναι τίποτε άλλο παρά έλεος. Η διάθεσή Του αποκαλύπτει οργή ή έλεος και ανεκτικότητα, ανάλογα με τη μετάνοια του ανθρώπου και τις μεταβολές στη διαγωγή του. Ανεξάρτητα από το τι αποκαλύπτει και εκφράζει Εκείνος, όλα είναι αγνά και ειλικρινή· η ουσία τους είναι διαφορετική από εκείνη οποιουδήποτε δημιουργήματος. Όταν ο Θεός εκφράζει τις αρχές που διέπουν τις ενέργειές Του, αυτές είναι απαλλαγμένες από οποιαδήποτε ψεγάδια ή ατέλειες, όπως και οι σκέψεις Του, οι ιδέες Του, και κάθε απόφαση που λαμβάνει και κάθε ενέργεια που κάνει. Εφόσον έτσι αποφάσισε ο Θεός και εφόσον έτσι έπραξε, έτσι ολοκληρώνει και τα εγχειρήματά Του. Τα αποτελέσματα των εγχειρημάτων Του είναι ορθά και αλάνθαστα, ακριβώς διότι και η πηγή τους είναι αψεγάδιαστη και τέλεια. Η οργή του Θεού είναι αψεγάδιαστη. Ομοίως, το έλεος και η ανεκτικότητα του Θεού —τα οποία δεν κατέχει κανένα δημιούργημα— είναι άγια και αψεγάδιαστα, και μπορούν να αντέξουν στην ενδελεχή μελέτη και την εμπειρία.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Β΄

Κάποιοι άνθρωποι καταφέρνουν να πιστέψουν στον Θεό όταν δουν ότι τα λόγια που εκφράζει είναι όντως η αλήθεια. Ωστόσο, όταν φτάνουν στον οίκο του Θεού και βλέπουν ότι ο Θεός είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, αναπτύσσουν αντιλήψεις μέσα τους. Τα λόγια και οι πράξεις τους είναι πλέον ασυγκράτητα, γίνονται ακόλαστοι και μιλούν ανεύθυνα, κρίνοντας και συκοφαντώντας όπως τους βολεύει. Έτσι εκτίθενται οι πονηροί αυτού του είδους. Τα εν λόγω πλάσματα, που δεν έχουν ανθρώπινη φύση, κάνουν συχνά το κακό και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, και τίποτα καλό δεν βγαίνει απ’ αυτούς! Αντιστέκονται ανοιχτά, συκοφαντούν, κρίνουν και προσβάλλουν τον Θεό, βλασφημώντας Τον ανοιχτά σε αντιπαράθεση με Εκείνον. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να γίνουν αποδέκτες αυστηρής τιμωρίας. Κάποιοι ανήκουν στις τάξεις των ψευδών επικεφαλής και, αφού απαλλαγούν των καθηκόντων τους, νιώθουν συνεχή δυσαρέσκεια έναντι του Θεού. Επωφελούνται από τις συναθροίσεις για να συνεχίσουν να διαδίδουν τις αντιλήψεις τους και να εκφράζουν τα παράπονά τους, ενώ μπορεί ακόμη και να ξεστομίζουν σκληρά λόγια ή λόγια που εκτονώνουν το μίσος τους. Δεν είναι δαίμονες οι άνθρωποι του είδους αυτού; Μετά την αποπομπή τους από τον οίκο του Θεού, αισθάνονται τύψεις, ισχυριζόμενοι ότι είχαν πει κάτι λάθος σε μια στιγμή ανοησίας. Κάποιοι δεν μπορούν να τους διακρίνουν, λέγοντας: «Είναι κρίμα γι’ αυτούς, το έχουν μετανιώσει μέσα τους. Λένε ότι είναι υπόχρεοι στον Θεό και δεν Τον γνωρίζουν, οπότε ας τους συγχωρήσουμε». Μπορεί να δοθεί συγχώρεση τόσο απερίσκεπτα; Οι άνθρωποι έχουν την αξιοπρέπειά τους, πόσο μάλλον ο Θεός! Αφού σταμάτησαν οι άνθρωποι αυτοί να βλασφημούν και να συκοφαντούν, φαίνονται μετανιωμένοι σε κάποιους, που τους συγχωρούν και λένε ότι ενήργησαν σε μια στιγμή ανοησίας —ήταν όμως μια στιγμή ανοησίας; Έχουν πάντα κάποια πρόθεση στον λόγο τους, και μάλιστα τολμούν να κρίνουν τον Θεό. Ο οίκος του Θεού τούς αντικατέστησε κι έχασαν τα πλεονεκτήματα του κύρους και, φοβούμενοι ότι θα αποκλειστούν, είναι όλο παράπονα και μετά κλαίνε πικρά και μετανιώνουν. Τους βοηθάει σε κάτι αυτό; Μόλις ειπωθούν τα λόγια σου, είναι σαν το νερό που χύνεται στο έδαφος, που έχει χαθεί για πάντα. Θα ανεχόταν ο Θεός ανθρώπους που Του αντιστέκονται, Τον κρίνουν και Τον βλασφημούν όπως αυτοί; Απλά θα το αγνοούσε; Δεν θα είχε αξιοπρέπεια εάν το έκανε αυτό. Κάποιοι, αφού αντισταθούν, λένε: «Θεέ μου, το πολύτιμο αίμα Σου με λύτρωσε. Μας βάζεις να συγχωρούμε τους άλλους εβδομήντα φορές το επτά —θα πρέπει κι Εσύ να με συγχωρήσεις!» Τι ξεδιάντροπο! Κάποιοι διαδίδουν φήμες σχετικά με τον Θεό και μετά φοβούνται αφού Τον συκοφαντήσουν. Φοβούμενοι μην τιμωρηθούν, γονατίζουν γρήγορα και προσεύχονται: «Θεέ μου! Μη με εγκαταλείψεις, μη με τιμωρήσεις. Ομολογώ, μετανοώ, είμαι υπόχρεος σε Σένα, έκανα λάθος». Πείτε Μου, θα μπορούσαν οι άνθρωποι αυτοί να συγχωρηθούν; Όχι! Γιατί όχι; Ό, τι έχουν κάνει προσβάλλει το Άγιο Πνεύμα, και η αμαρτία της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος δεν θα συγχωρηθεί ποτέ, ούτε σε αυτήν τη ζωή ούτε στην επόμενη! Ο Θεός παραμένει πιστός στα λόγια Του. Έχει αξιοπρέπεια, οργή και δίκαιη διάθεση. Πιστεύεις ότι ο Θεός είναι το ίδιο με τον άνθρωπο, ότι αν κάποιος είναι λίγο καλύτερος μαζί Του, θα παραβλέψει τις προηγούμενες παραβάσεις του; Με κανέναν τρόπο! Θα σου πάνε καλά τα πράγματα εάν αντιστέκεσαι στον Θεό; Είναι κατανοητό να κάνεις κάτι λάθος από στιγμιαία ανοησία ή να αποκαλύπτεις περιστασιακά μια διεφθαρμένη διάθεση. Εάν όμως αντιστέκεσαι άμεσα, επαναστατείς και αντιτίθεσαι στον Θεό, εάν Τον συκοφαντείς, Τον βλασφημείς και διαδίδεις φήμες για Εκείνον, τότε είσαι σίγουρα καταδικασμένος. Δεν χρειάζεται οι άνθρωποι αυτοί να προσεύχονται πλέον, απλά να περιμένουν να τιμωρηθούν. Είναι ασυγχώρητοι! Όταν έλθει εκείνη η ώρα, μην πείτε ξεδιάντροπα: «Θεέ μου, συγχώρεσέ με Σε παρακαλώ!» Ανεξάρτητα από το πόσο θα παρακαλάτε, θα είναι άχρηστο, λυπάμαι που το λέω. Εάν, αφού κατανοήσουν μέρος της αλήθειας, οι άνθρωποι μετά την παραβαίνουν εν γνώσει τους, δεν μπορούν να συγχωρηθούν. Προηγουμένως, ειπώθηκε ότι ο Θεός δεν θυμάται τις παραβάσεις κάποιου. Αυτό αφορούσε δευτερεύουσες παραβάσεις που δεν σχετίζονται με διοικητικά διατάγματα του Θεού και δεν προσβάλλουν τη διάθεσή Του. Δεν περιλαμβάνουν τη βλασφημία και τη συκοφαντία εις βάρος του Θεού. Εάν όμως βλασφημήσεις, κρίνεις ή συκοφαντήσεις τον Θεό έστω και μία φορά, αυτό θα είναι ένας μόνιμος λεκές που δεν μπορεί να σβηστεί. Οι άνθρωποι επιθυμούν να βλασφημούν και να προσβάλλουν τον Θεό κατά το δοκούν, και μετά να Τον εκμεταλλεύονται για να κερδίζουν ευλογίες. Τίποτε στον κόσμο δεν είναι τόσο ευτελές όσο αυτό! Οι άνθρωποι πιστεύουν διαρκώς ότι ο Θεός είναι ελεήμων και ευγενικός, ότι είναι φιλάνθρωπος, ότι έχει μια απέραντη και απροσμέτρητη καρδιά, ότι δεν θυμάται τις παραβάσεις των ανθρώπων και θεωρεί περασμένες-ξεχασμένες τις προηγούμενες παραβάσεις και πράξεις των ανθρώπων. Η παράβλεψη των παραβάσεων του παρελθόντος συμβαίνει με τα ασήμαντα θέματα. Ο Θεός δεν θα συγχωρήσει ποτέ όσους αντιστέκονται ανοιχτά και Τον βλασφημούν.

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι στην εκκλησία πιστεύουν αληθινά στον Θεό, μέσα τους δεν Τον σέβονται. Αυτό δείχνει ότι οι περισσότεροι δεν έχουν αληθινή γνώση της διάθεσης του Θεού, είναι επομένως δύσκολο για αυτούς να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό. Εάν οι άνθρωποι δεν τιμούν ούτε σέβονται τον Θεό στην πίστη τους σε Εκείνον, και λένε ό, τι τους αρέσει όταν το έργο του Θεού άπτεται των συμφερόντων τους, τότε, όταν σταματήσουν να μιλάνε, αυτό είναι το τέλος; Πρέπει στη συνέχεια να πληρώσουν κάποιο τίμημα για όσα λένε, και αυτό δεν είναι απλό ζήτημα. Όταν κάποιοι βλασφημούν τον Θεό, όταν Τον κρίνουν, γνωρίζουν μέσα τους τι λένε; Όλοι όσοι τα λένε αυτά γνωρίζουν μέσα τους τι λένε. Εκτός από εκείνους που έχουν κυριευτεί από κακά πνεύματα και των οποίων η λογική δεν λειτουργεί φυσιολογικά, οι κανονικοί άνθρωποι γνωρίζουν μέσα τους τι λένε. Εάν λένε ότι δεν γνωρίζουν, τότε λένε ψέματα. Όταν μιλούν, σκέφτονται ως εξής: «Ξέρω ότι είσαι ο Θεός. Λέω ότι δεν πράττεις σωστά, οπότε τι μπορείς να μου κάνεις; Τι θα κάνεις όταν πάψω να μιλάω;» Το κάνουν σκόπιμα αυτό, για να αναστατώσουν τους άλλους, να τους πάρουν με το μέρος τους, να τους κάνουν να λένε παρόμοια πράγματα, να τους κάνουν να πράττουν παρόμοια. Γνωρίζουν ότι με αυτά που λένε περιφρονούν ανοιχτά τον Θεό, ότι πηγαίνουν ενάντιά Του, ότι Τον βλασφημούν. Αφού το καλοσκεφτούν, πιστεύουν ότι αυτό που έκαναν ήταν λάθος: «Μα τι έλεγα; Ήταν μια παρόρμηση της στιγμής και πραγματικά το μετανιώνω!». Οι τύψεις τους αποδεικνύουν ότι ήξεραν ακριβώς τι έκαναν εκείνη τη στιγμή, δεν ήταν ότι δεν γνώριζαν. Εάν πιστεύεις στη στιγμιαία άγνοια και σύγχυσή τους, ότι δεν είχαν καταλάβει επαρκώς, τότε αυτό δεν είναι απολύτως σωστό. Μπορεί να μην έχουν καταλάβει επαρκώς, εάν όμως πιστεύετε στον Θεό, τότε πρέπει να έχετε στο ελάχιστο την κοινή λογική Για να πιστεύετε στον Θεό, θα πρέπει να Τον σέβεστε και να Τον τιμάτε. Δεν μπορείτε να βλασφημείτε εις βάρος Του, ούτε να Τον κρίνετε ή να Τον συκοφαντείτε όπως θέλετε. Γνωρίζεις τι σημαίνει «κρίση», «βλασφημία» και «συκοφαντία»; Όταν λες κάτι, δεν γνωρίζεις εάν κρίνεις τον Θεό ή όχι; Κάποιοι μιλούν διαρκώς για το γεγονός ότι έχουν φιλοξενήσει τον Θεό, ότι Τον βλέπουν συχνά και έχουν ακούσει τη συναναστροφή του Θεού ενώπιος-ενωπίω. Μιλούν για αυτά τα θέματα με όποιον βρεθεί μπροστά τους, επί μακρόν, πάντα για επιφανειακά ζητήματα. Δεν έχουν καθόλου αληθινή γνώση. Μπορεί να μην έχουν κακές προθέσεις όταν τα λένε αυτά, μπορεί να τα λένε για το καλό των αδελφών και να θέλουν να τους ενθαρρύνουν όλους. Γιατί όμως επιλέγουν να μιλήσουν για αυτά τα θέματα; Εάν εγείρουν σκόπιμα αυτό το θέμα, τότε κάποια πρόθεση έχουν: κυρίως να επιδειχθούν και να κάνουν τους άλλους να τους θαυμάσουν. Εάν ενέπνεαν αυτοπεποίθηση στους άλλους και τους ενθάρρυναν στην πίστη τους στον Θεό, μάλλον θα τους διάβαζαν περισσότερα από τα λόγια Του, που είναι η αλήθεια. Γιατί τότε επιμένουν να μιλάνε για τέτοια εξωτερικά ζητήματα; Η βαθύτερη αιτία που λένε αυτά τα πράγματα είναι ότι δεν έχουν καθόλου φόβο Θεού. Δεν φοβούνται τον Θεό. Πώς να ενεργήσουν σωστά και να κλείσουν το στόμα τους ενώπιόν Του; Ο Θεός έχει αξιοπρέπεια! Εάν οι άνθρωποι το συνειδητοποιούσαν αυτό, θα εξακολουθούσαν να κάνουν τέτοια πράγματα; Οι άνθρωποι δεν έχουν φόβο Θεού μέσα τους. Λένε αυθαίρετα πώς είναι ο Θεός και με τι μοιάζει για χάρη των κινήτρων τους, για να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους και να κάνουν τους άλλους να τους εκτιμούν. Με αυτόν τον τρόπο απλώς κρίνεις τον Θεό και Τον βλασφημείς. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν καθόλου σεβασμό για τον Θεό στην καρδιά τους. Είναι όλοι άτομα που αντιστέκονται και βλασφημούν τον Θεό. Είναι όλοι κακά πνεύματα και δαίμονες.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Αν προσπαθήσεις να κρίνεις το έργο του Θεού και όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους με βάση το τι είναι σωστό ή λάθος, ορθό ή μη, τότε θα τα απορρίψεις. Θα θεωρήσεις ότι μάλλον δεν είναι το έργο του Θεού και ότι δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου, οπότε θα τα απορρίψεις. Κι αν τα απορρίψεις, πώς θα μπορέσεις να αναγνωρίσεις ότι είναι η αλήθεια και να υπακούσεις σε αυτά; Θα είναι αδύνατο. Για ποιον λόγο τα απορρίπτουν οι άνθρωποι; Ο λόγος είναι οι ανθρώπινες αντιλήψεις. Με άλλα λόγια, υπάρχουν όρια σε όσα μπορεί να αναγνωρίσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος και όσα μπορούν να αντιληφθούν οι άνθρωποι από τις πράξεις του Θεού. Επίσης, υπάρχουν όρια στις αλήθειες που μπορούν να κατανοήσουν. Πώς μπορείς να ξεπεράσεις αυτά τα όρια, για να γνωρίσεις αληθινά τον Θεό; Πρέπει να αποδέχεσαι οτιδήποτε προέρχεται από τον Θεό, και να μην προσπαθείς να ορίζεις επιπόλαια όσα βλέπεις να συμβαίνουν και δεν μπορείς να κατανοήσεις. Αν δεν μπορείς να λύσεις κάποιο πρόβλημα, μην εκφέρεις άποψη απερίσκεπτα. Αυτή τη λογική πρέπει να έχουν περισσότερο οι άνθρωποι. Δεν έχεις λογική αν λες: «Δεν κάνει ο Θεός τέτοια πράγματα, ο Θεός ποτέ δεν θα το έκανε αυτό!» Τι καταλαβαίνεις στ’ αλήθεια; Αν τολμάς να κρίνεις για λογαριασμό του Θεού, τότε όντως δεν έχεις λογική. Ο Θεός δεν ενεργεί αναγκαστικά ακριβώς όπως νομίζεις ή όπως φαντάζεσαι εσύ. Είναι υπερβολικά σπουδαίος, ασύλληπτος, βαθύς, υπέροχος και σοφός! Γιατί προσέθεσα τη φράση «υπερβολικά»; Επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν στο μυαλό τους τον Θεό. Εφόσον είσαι δημιούργημα, μην προσπαθείς να συλλάβεις στο μυαλό σου τον Θεό. Μόλις πάψεις να σκέφτεσαι έτσι, θα αποκτήσεις κάποια λογική. Μην προσπαθείς να βάλεις κανόνες για τον Θεό. Αν δεν το κάνεις, τότε θα έχεις λογική. Πολλοί άνθρωποι μονίμως θέτουν κανόνες για τον Θεό και λένε ότι θα έπρεπε να κάνει το τάδε, ότι σίγουρα θα το έκανε έτσι ή ότι σίγουρα δεν θα το έκανε έτσι, ότι κάτι είναι αναμφίβολα θεϊκή πράξη ή ότι κάτι άλλο, αναμφίβολα, δεν είναι. Είπαμε «αναμφίβολα». Τι δείχνει η λέξη; (Δείχνει έλλειψη λογικής). Από τη μια λες ότι ο Θεός είναι υπερβολικά θαυμάσιος και υπερβολικά σοφός και, από την άλλη, ισχυρίζεσαι ότι ο Θεός ποτέ δεν θα ενεργούσε έτσι. Δεν φάσκεις και αντιφάσκεις; Αυτό δεν δείχνει αληθινή γνώση του Θεού. Δεν έχει καμία απολύτως λογική να επιμένεις μονίμως στις δικές σου απόψεις και να βάζεις εσύ τους κανόνες για τον Θεό.

Ο Θεός ασχολείται τώρα με το τελευταίο στάδιο του έργου Του. Κανείς δεν φανταζόταν ότι θα εμφανιζόταν και θα εργαζόταν στην Κίνα. Ούτε κι εσύ το φανταζόσουν. Δεν φταίνε για αυτό οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες που έχεις μέσα σου, καθώς και οι περιορισμοί που έχει το σκεπτικό σου; Θα φανταζόσουν ότι ο Θεός θα μπορούσε, κάλλιστα, να εργαστεί στην Αμερική, στο Ηνωμένο Βασίλειο ή στο Ισραήλ. Με τίποτα, όμως, δεν θα σκεφτόσουν την Κίνα. Σου είναι αδιανόητο κάτι τέτοιο. Ξεπερνά, κατά πολύ, τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Ο Θεός, όμως, έχει μόλις αρχίσει το έργο του στην Κίνα, επιτελεί το τελευταίο και πιο σημαντικό έργο Του. Το γεγονός αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Τι έμαθες, λοιπόν, από όλο αυτό; (Ότι το έργο του Θεού δεν συμφωνεί με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, είναι θαυμαστό και ασύλληπτο). Το έργο του Θεού υπερβαίνει κατά πολύ τις ανθρώπινες φαντασιοκοπίες, είναι θαυμαστό, ασύλληπτο, σοφό, βαθύ—με αυτές τις λέξεις περιγράφουν οι άνθρωποι όλα όσα έχει και είναι ο Θεός, τη διάθεση και την ουσία Του, πράγμα που θεωρείται λογικό. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις για να περιγράψουν με λίγα λόγια το έργο του Θεού, επειδή Αυτός κάνει πράγματα που είναι αντίθετα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Το έργο του Θεού είναι θαυμαστό και ασύλληπτο, και δεν συμφωνεί με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Τι άλλο μπορούν να μάθουν οι άνθρωποι από αυτό; Ότι έχουν ανατραπεί όλες οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες που είχαν στο παρελθόν. Από πού προέρχονται, λοιπόν, αυτές οι αντιλήψεις; Η Κίνα, βλέπεις, είναι φτωχή και οπισθοδρομική, το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει την εξουσία, οι Χριστιανοί διώκονται, δεν υπάρχει ελευθερία, δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Οι Κινέζοι δεν μορφώνονται επαρκώς και οι άλλοι λαοί στον κόσμο δεν τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση, αφού τους θεωρούν «τον φτωχό συγγενή» της Ανατολικής Ασίας. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να ενσαρκωθεί στην Κίνα για να επιτελέσει το έργο Του; Δεν έχουμε να κάνουμε με αντίληψη; Ας δούμε τώρα αν αυτή η αντίληψη είναι σωστή ή λάθος. (Είναι εντελώς λάθος). Αρχικά, ας μη συζητήσουμε γιατί ο Θεός θα εργαζόταν έτσι, δηλαδή αν το κάνει επειδή θέλει να είναι ταπεινός και κρυμμένος ή επειδή ο συγκεκριμένος τρόπος εργασίας έχει μεγάλη σημασία και αξία. Ας μη συζητήσουμε αυτήν την πτυχή, αλλά το αν αυτός ο τρόπος εργασίας του Θεού συγκρούεται σε μεγάλο βαθμό με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Σε πολύ μεγάλο βαθμό! Δεν φαντάζονται οι άνθρωποι πόσο. Είναι μυστήριο του Ουρανού, άγνωστο σε όλους. Ακόμα κι αν καλούνταν αστρονόμοι, γεωγράφοι, ιστορικοί και προφήτες, θα μπορούσε κανείς να βγάλει κάποιο συμπέρασμα; Κανείς δεν θα τα κατάφερνε, ακόμα κι αν όλοι οι ικανοί άνθρωποι, ζωντανοί ή νεκροί, συνεδρίαζαν προκειμένου να αναλύσουν και να διερευνήσουν ή να παρατηρήσουν και να μελετήσουν το θέμα με τηλεσκόπια —θα ήταν ανώφελο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι άνθρωποι ως είδος δεν διαθέτουν ούτε το βάρος, ούτε τις γνώσεις, ούτε και την οξυδέρκεια για να κατανοήσουν οτιδήποτε σχετίζεται με τον Θεό. Αν δεν μπορείς να κατανοήσεις αυτά τα πράγματα, τότε μη σκοτίζεσαι. Τι θα πετύχαινες, τελικά, αν το επιχειρούσες; Οι αντιλήψεις σου δεν ταιριάζουν με την αλήθεια και, στην ουσία, απέχουν πολύ από όσα θέλει να κάνει ο Θεός. Μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Οι όποιες ελάχιστες γνώσεις έχουν οι άνθρωποι δεν χρησιμεύουν πουθενά ούτε και βοηθούν στο να βγει κάποιο συμπέρασμα ή να λυθεί κάποιο πρόβλημα. Τώρα που διαβάζετε τα λόγια του Θεού και ακούτε τα κηρύγματα και τις συναναστροφές, καταλαβαίνετε κάτι παραπάνω μέσα σας; Έχετε γνωρίσει τον Θεό; Κάποιοι ίσως πουν: «Ο Θεός δεν συζητά μαζί μας τι κάνει. Μακάρι να μας έδινε κάποιο σημάδι εξ ουρανού, ώστε να καταλάβουμε τι προτίθεται να κάνει, ή και να ενέπνεε κάποιον προφήτη για να κάνει κάποια πρόβλεψη». Ακόμα και ουράνιο σημάδι να σου δινόταν, δεν θα το καταλάβαινες. Ούτε και προφήτης δεν θα τα κατάφερνε. Από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα, όσα κάνει ο Θεός στον πνευματικό κόσμο παραμένουν κρυφά. Είναι τόσο κρυφά που ούτε ένας άνθρωπος δεν τα γνωρίζει. Προφήτες, αστρονόμοι, μελετητές, ειδικοί, αλλά και κάθε λογής επιστήμονες θα μπορούσαν να μελετήσουν ό,τι θέλουν, αλλά ποτέ δεν θα καταλάβαιναν τα του Θεού, όσο ικανοί κι αν ήταν. Οι άνθρωποι, μελετώντας το έργο που έκανε ο Θεός στο παρελθόν, ίσως καταφέρουν να αποκωδικοποιήσουν κάποια πράγματα που ήταν κρυφά και ίσως να καταλάβουν γιατί τα έκανε. Κανείς, όμως, δεν γνωρίζει τι θα κάνει ο Θεός στο μέλλον ή ποια είναι τα σχέδιά Του. Οι άνθρωποι, λοιπόν, δεν θα πρέπει να παρατηρούν και να μελετούν τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο Θεός, να κάθονται να τον ερευνούν και να τον βιώνουν για πολλά χρόνια, να τον αναλύουν από πολλές πλευρές ή να επιδεικνύουν περισσή επιμέλεια και να κοπιάζουν, για να συλλάβουν στο μυαλό τους τον Θεό ή, εν τέλει, τον τρόπο εργασίας Του. Αυτό είναι αδύνατο και δεν θα το καταφέρουν ποτέ. Επομένως, αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν στο μυαλό τους τον Θεό, τι πρέπει να κάνουν; (Πρέπει να υπακούν). Είναι πολύ πιο συνετό να υπακούν. Επιπλέον, κάτι τέτοιο είναι απόλυτα σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Προϋπόθεση είναι η υπακοή. Πού αποσκοπεί; Στο να βιώσει ο άνθρωπος το έργο του Θεού και έτσι να τον γνωρίσει καλύτερα, να αποκτήσει την αλήθεια και να κερδίσει τη ζωή. Αυτό πρέπει να κερδίσεις. Αυτός είναι ο θησαυρός που πρέπει να επιθυμείς. Υπάρχουν πολύ σημαντικά εξωτερικά γεγονότα, όπως οι διεθνείς σχέσεις, ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός ενεργεί ή καθοδηγεί το ανθρώπινο γένος. Αν καταφέρεις να κατανοήσεις αυτά τα ζητήματα, ακόμα καλύτερα. Είναι εξίσου αποδεκτό αν πεις: «Πραγματικά δεν με ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα. Δεν έχω το επίπεδο ή το μυαλό να τα κατανοήσω. Με ενδιαφέρει μόνο το ότι ο Θεός μού δίνει την αλήθεια και αλλάζει τη διάθεσή μου». Εφόσον δείχνεις υπακοή και έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, θα μπορέσεις, τελικά, να κερδίσεις την αλήθεια και τη σοφία του Θεού. Η αλήθεια αλλάζει τις διαθέσεις των ανθρώπων. Αυτήν τη ζωή πρέπει να επιδιώκουν να κερδίσουν οι άνθρωποι και σ’ αυτό το μονοπάτι να βαδίσουν. Ποια σοφία αποκτούν, λοιπόν, οι άνθρωποι; Χωρίς καν να το γνωρίζεις, θα μπορέσεις να καταλάβεις πώς κάνει ο Θεός πολλά πράγματα και γιατί τα κάνει. Επίσης, θα καταφέρεις να διακρίνεις τις προθέσεις και τους στόχους Του καθώς και τις αρχές που διέπουν τις πράξεις Του. Θα εξασφαλίσεις αυτήν τη γνώση ασυνείδητα, βιώνοντας την αλήθεια των λόγων του Θεού. Ίσως αυτά τα λόγια και τα ζητήματα είναι πάρα πολύ βαθιά, με αποτέλεσμα να μην μπορέσεις να εκφράσεις την αλήθεια με λόγια. Θα τη νιώσεις, όμως, μέσα σου και θα την κατανοήσεις πραγματικά, χωρίς καν να το συνειδητοποιήσεις.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσει κανείς την κυριαρχία του Θεού

Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, ο άνθρωπος πρέπει να υπακούει. Ο άνθρωπος είναι πλάσμα της δημιουργίας, φτιαγμένος από χώμα και θα πρέπει να υπακούει τον Θεό. Αυτό είναι το καθήκον, η υποχρέωση και η ευθύνη του, τέτοια στάση πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Και πώς θα πρέπει να μεταχειρίζονται τον Θεό και τις ενέργειες που κάνει μόλις αποκτήσουν αυτήν τη στάση; Να μην καταδικάζεις ποτέ, για να μην προσβάλεις τη διάθεση του Θεού. Αν έχεις αντιλήψεις, διόρθωσέ τες, αλλά μην καταδικάζεις τον Θεό ή τις ενέργειές Του. Αν τις καταδικάσεις, τελείωσες· είναι σαν να στέκεσαι κόντρα στον Θεό, και δεν έχεις καμία ελπίδα να σωθείς. Μπορεί να πεις: «Δεν είμαι κόντρα στον Θεό τώρα, αλλά έχω παρανοήσει κάπως τον Θεό» ή «Έχω κάποιες αμφιβολίες μέσα μου για τον Θεό. Η πίστη μου είναι μικρή, κι έχω αδυναμίες και αρνητικότητα». Όλα αυτά είναι διαχειρίσιμα πράγματα. Μπορούν να διορθωθούν με αναζήτηση της αλήθειας. Αλλά μην καταδικάζεις τον Θεό. Υπάρχει πρόβλημα αν πεις: «Δεν είναι σωστό αυτό που έκανε ο Θεός. Δεν συμβαδίζει με την αλήθεια, οπότε έχω λόγο να αμφιβάλω, να αμφισβητήσω και να κατηγορήσω. Θα το διαδώσω παντού αυτό και θα ενώσω τους ανθρώπους για να Τον αμφισβητήσουμε μαζί». Ο Θεός θα αλλάξει στάση απέναντί σου, κι αν Τον καταδικάσεις, θα ξοφλήσεις. Ο Θεός μπορεί να σε εκδικηθεί με πολλούς τρόπους, και γι’ αυτό, δεν θα πρέπει οι άνθρωποι να Του εναντιώνονται σκόπιμα. Αν κάνεις χωρίς να το θες κάτι που Του αντιστέκεται, δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα, γιατί αυτό δεν θα έχει γίνει επίτηδες και ο Θεός θα σου δώσει την ευκαιρία να μετανοήσεις. Αν όμως καταδικάσεις κάτι σκόπιμα παρότι γνωρίζεις πως είναι ενέργεια του Θεού και προκαλέσεις και τους άλλους να εξεγερθούν ομαδικά, τότε αυτό δημιουργεί πρόβλημα. Και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Θα καταλήξεις σαν τους διακόσιους πενήντα αρχηγούς που αντιστάθηκαν στον Μωυσή. Γνωρίζεις πως πρόκειται για τον Θεό, κι όμως τολμάς να Του αντιπαρατεθείς. Ο Θεός δεν κάνει διάλογο μαζί σου: Αυτός είναι η εξουσία. Κάνει τη γη να ανοίξει στα δύο και να σε καταπιεί στη στιγμή, κι αυτό είναι όλο. Ούτε θα σε δει ποτέ ούτε θ’ ακούσει τη λογική σου. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού. Τι εκδηλώνει η διάθεση του Θεού αυτήν τη στιγμή; Την οργή! Δεν πρέπει, λοιπόν, με τίποτα οι άνθρωποι να εναντιώνονται στον Θεό ούτε να προκαλούν την οργή Του. Εάν κάποιος υβρίσει τον Θεό, το αποτέλεσμα θα είναι η αιώνια απώλεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Κάθε άνθρωπος, καθώς πορεύεται ζώντας μια ζωή πίστης στον Θεό, έχει κάνει πράγματα που αντιστέκονται στον Θεό και Τον εξαπατούν. Κάποια παραπτώματα δεν χρειάζεται να καταγραφούν ως ύβρις, αλλά κάποια είναι ασυγχώρητα. Γιατί υπάρχουν πολλές πράξεις που παραβιάζουν τα διοικητικά διατάγματα, οι οποίες προσβάλλουν τη διάθεση του Θεού. Πολλοί που ανησυχούν για τη δική τους μοίρα ίσως ρωτήσουν ποιες είναι οι πράξεις αυτές. Πρέπει να γνωρίζετε ότι είστε αλαζόνες και υπερόπτες εκ φύσεως, και απρόθυμοι να υποταχθείτε στα γεγονότα. Για τον λόγο αυτό, θα σας πω λίγα-λίγα, αφότου έχετε αναλογιστεί το θέμα του εαυτού σας. Σας προτρέπω να κατανοήσετε καλύτερα το περιεχόμενο των διοικητικών διαταγμάτων και να κάνετε μια προσπάθεια να γνωρίσετε τη διάθεση του Θεού. Διαφορετικά, θα σας φανεί δύσκολο να κρατήσετε το στόμα σας κλειστό, θα εκφέρετε απερίσκεπτα μεγαλόστομες κουβέντες, και άθελά σας θα προσβάλετε τη διάθεση του Θεού και θα πέσετε στο σκοτάδι, χάνοντας την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και το φως. Επειδή είστε ανήθικοι στις πράξεις σας, επειδή κάνετε και λέτε αυτά που δεν πρέπει, θα λάβεις την τιμωρία που αρμόζει. Πρέπει να γνωρίζεις ότι, παρόλο που είσαι ανήθικος σε λόγο και σε πράξη, ο Θεός είναι πολύ ηθικός και στα δύο. Η αιτία που λαμβάνεις τιμωρία είναι γιατί έχεις υβρίσει τον Θεό, όχι κάποιον άνθρωπο. Αν, στη ζωή σου, διαπράξεις πολλές φορές ύβρη ενάντια στη διάθεση του Θεού, τότε θα γίνεις σίγουρα παιδί της κόλασης. Στον άνθρωπο, ίσως φανεί ότι έχεις διαπράξει μόνο λίγες πράξεις που αντιτίθενται στην αλήθεια, και τίποτα παραπάνω. Γνωρίζεις, ωστόσο, ότι στα μάτια του Θεού είσαι ήδη κάποιος για τον οποίο δεν υπάρχει πια προσφορά περί αμαρτίας; Γιατί έχεις παραβιάσει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού παραπάνω από μία φορά και, επίσης, δεν έχεις δείξει κανένα σημάδι μετάνοιας, επομένως, δεν υπάρχει για σένα καμία επιλογή από το να βυθιστείς στην κόλαση, όπου ο Θεός τιμωρεί τον άνθρωπο. Ένας μικρός αριθμός ανθρώπων, ενώ ακολουθούσαν τον Θεό, διέπραξαν ορισμένες πράξεις που παραβίαζαν τις αρχές, αλλά αφού κλαδεύτηκαν και έλαβαν καθοδήγηση, ανακάλυψαν σταδιακά τη διαφθορά τους και από τότε εισήλθαν στη σωστή πορεία της πραγματικότητας και παραμένουν καλά εδραιωμένοι σήμερα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εκείνοι που θα παραμείνουν στο τέλος. Ωστόσο, τους ειλικρινείς αναζητώ. Αν είσαι ειλικρινής άνθρωπος και άνθρωπος που πράττει ανάλογα με τις αρχές, τότε μπορείς να είσαι ο έμπιστος του Θεού. Αν στις πράξεις σου δεν προσβάλλεις τη διάθεση του Θεού και αναζητάς το θέλημα του Θεού και έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, τότε η πίστη σου είναι σε υψηλό επίπεδο. Όποιος δεν έχει φόβο Θεού και δεν έχει καρδιά που τρέμει με φόβο, είναι πολύ πιθανό να παραβιάσει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Πολλοί υπηρετούν τον Θεό με βάση το πάθος τους, αλλά δεν κατανοούν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού και δεν έχουν ιδέα για τις επιπτώσεις των λόγων Του. Και επομένως, με τις καλές προθέσεις τους, συχνά καταλήγουν να κάνουν πράγματα που αναστατώνουν τη διαχείριση του Θεού. Σε σοβαρές περιπτώσεις, απορρίπτονται, στερούνται κάθε περαιτέρω ευκαιρίας να Τον ακολουθήσουν και ρίχνονται στην κόλαση, μην έχοντας καμία σχέση με τον οίκο του Θεού ποτέ ξανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες

Κάθε φράση που έχω εκστομίσει περιέχει μέσα της τη διάθεση του Θεού. Καλά θα κάνετε να μελετήσετε προσεκτικά τα λόγια Μου, και σίγουρα θα ωφεληθείτε πολύ από αυτά. Η ουσία του Θεού είναι πολύ δύσκολο να κατανοηθεί, αλλά πιστεύω ότι όλοι σας έχετε τουλάχιστον κάποια ιδέα σχετικά με τη διάθεση του Θεού. Ελπίζω, λοιπόν, ότι θα έχετε περισσότερα να Μου δείξετε από αυτά που έχετε κάνει τα οποία δεν προσβάλλουν τη διάθεση του Θεού. Τότε θα νοιώσω ήσυχος. Για παράδειγμα, να έχεις ανά πάσα στιγμή τον Θεό μέσα στην καρδιά σου. Όποτε ενεργείς, να το πράττεις σύμφωνα με τα λόγια Του. Αναζήτα τις προθέσεις Του σε όλα τα πράγματα, και απόφευγε να κάνεις όσα προσβάλλουν τον Θεό και δείχνουν ασέβεια στο πρόσωπό Του. Ακόμα περισσότερο, δεν πρέπει να τοποθετείς τον Θεό στο πίσω μέρος του μυαλού σου, προκειμένου να γεμίσεις το μελλοντικό κενό της καρδιάς σου. Εάν το πράξεις, θα έχεις προσβάλει τη διάθεση του Θεού. Αν, πάλι, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σου δεν κάνεις ούτε μία βλάσφημη παρατήρηση ούτε ένα παράπονο εναντίον του Θεού, και αν είσαι ικανός να φέρεις εις πέρας σωστά όλα όσα σου έχει αναθέσει, καθώς και να υποτάσσεσαι σε όλα τα λόγια Του καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σου, τότε θα έχεις αποφύγει την παράβαση των διοικητικών διαταγμάτων. Για παράδειγμα, εάν έχεις πει ποτέ: «Γιατί δεν πιστεύω πως είναι ο Θεός;» «Νομίζω ότι αυτά τα λόγια δεν είναι τίποτα περισσότερο από κάποια διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος», «Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι απαραιτήτως σωστά όλα όσα πράττει ο Θεός», «Η ανθρώπινη φύση του Θεού δεν υπερτερεί της δικής μου», «Είναι εντελώς αδύνατον να πιστέψει κανείς τα λόγια του Θεού», ή άλλα τέτοια σχόλια που φανερώνουν κριτική, τότε σε προτρέπω να εξομολογείσαι και να μετανοείς για τις αμαρτίες σου πιο συχνά. Ειδάλλως, ποτέ δεν θα τύχεις συγχώρησης, καθώς προσβάλλεις όχι κάποιον άνθρωπο, αλλά τον ίδιο τον Θεό. Εσύ μπορεί να πιστεύεις ότι κρίνεις έναν άνθρωπο, αλλά το Πνεύμα του Θεού δεν θεωρεί κάτι τέτοιο. Η έλλειψη σεβασμού σου για τη σάρκα Του ισοδυναμεί με έλλειψη σεβασμού στο πρόσωπό Του. Δεδομένου τούτου, δεν έχεις προσβάλει τη διάθεση του Θεού; Πρέπει να θυμάσαι ότι όλα αυτά που πραγματοποιούνται από το Πνεύμα του Θεού γίνονται προκειμένου να προστατευθεί το έργο που πραγματοποιεί ο Θεός εν σαρκί και προκειμένου το εν λόγω έργο να γίνει σωστά. Αν το αμελήσεις, τότε λέγω ότι είσαι κάποιος που ποτέ δεν θα είναι ικανός να επιτύχει να πιστέψει στον Θεό. Διότι προκάλεσες την οργή του Θεού, οπότε κι Εκείνος θα χρησιμοποιήσει την κατάλληλη τιμωρία, προκειμένου να σου δώσει ένα μάθημα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Είναι πολύ σημαντική η κατανόηση της διάθεσης του Θεού

Αν η ουσία του Θεού περιέχει ένα στοιχείο αγάπης και Εκείνος είναι ελεήμων απέναντι στον καθένα ξεχωριστά, οι άνθρωποι έχουν παραβλέψει και λησμονήσει το γεγονός ότι η ουσία Του είναι και ουσία αξιοπρέπειας. Το ότι διαθέτει αγάπη δε σημαίνει ότι οι άνθρωποι μπορούν να Τον υβρίζουν ελεύθερα, χωρίς να Του προκαλούν αισθήματα ή κάποια αντίδραση ούτε το ότι διαθέτει έλεος σημαίνει ότι δεν έχει καθόλου αρχές ως προς τη μεταχείριση των ανθρώπων. Ο Θεός είναι ζωντανός· υπάρχει πραγματικά. Δεν είναι ούτε κάποια φανταστική μαριονέτα ούτε κάποιο άλλο αντικείμενο. Δεδομένου του ότι υπάρχει, θα πρέπει πάντα να ακούμε προσεκτικά τη φωνή της καρδιάς Του, να δίνουμε μεγάλη προσοχή στη στάση Του και να φτάνουμε σε σημείο να κατανοούμε τα αισθήματά Του. Δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε ανθρώπινες φαντασιώσεις για να ορίσουμε τον Θεό ούτε θα πρέπει να Του επιβάλλουμε ανθρώπινες σκέψεις και επιθυμίες, κάνοντάς Τον να μεταχειρίζεται τους ανθρώπους με ανθρώπινο τρόπο που βασίζεται σε ανθρώπινες φαντασιώσεις. Αν το πράττεις αυτό, τότε οργίζεις τον Θεό, βάζεις σε πειρασμό την οργή Του και αμφισβητείς την αξιοπρέπειά Του! Έτσι, μόλις φτάσετε σε σημείο να κατανοείτε τη σοβαρότητα αυτού του ζητήματος, παροτρύνω τον καθέναν από εσάς να είναι προσεκτικός και συνετός στις πράξεις του. Να είστε επίσης προσεκτικοί και συνετοί κατά την ομιλία σας —όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεστε στον Θεό, όσο πιο προσεκτικοί και συνετοί είστε, τόσο το καλύτερο! Όταν δεν κατανοείς τη στάση του Θεού, να απέχεις από το να μιλάς απρόσεκτα, μην είσαι απρόσεκτος κατά τις ενέργειές σου ούτε να κολλάς αδιάφορα ετικέτες. Το σημαντικότερο είναι να μην καταλήγεις σε κανένα αυθαίρετο συμπέρασμα. Αντ’ αυτού, θα πρέπει να περιμένεις και να αναζητάς· και αυτές οι ενέργειες αποτελούν επίσης μια έκφραση του σεβασμού προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού. Πάνω από οτιδήποτε άλλο, αν μπορείς να το επιτύχεις αυτό και, πάνω από οτιδήποτε άλλο, αν κατέχεις τη συγκεκριμένη στάση, τότε ο Θεός δεν πρόκειται να σε κατηγορήσει για την ανοησία, την άγνοια και την έλλειψη κατανόησης που έχεις όσον αφορά τους λόγους που υπάρχουν πίσω από διάφορα πράγματα. Αντ’ αυτού, χάρη στη στάση φόβου σου μήπως υβρίσεις τον Θεό, σεβασμού σου προς τις προθέσεις Του και στην προθυμία σου να υποταχθείς σ’ Αυτόν, ο Θεός θα σε θυμάται, θα σε καθοδηγεί και θα σε διαφωτίζει ή θα ανεχτεί την ανωριμότητα και την άγνοιά σου. Αντιστρόφως, αν η στάση σου απέναντί Του είναι ασεβής —αν Τον κρίνεις όπως θέλεις ή αν εικάζεις και ορίζεις τις ιδέες Του αυθαίρετα— ο Θεός θα σε καταδικάσει, θα σε πειθαρχήσει και ακόμη και θα σε τιμωρήσει· ή μπορεί να σου δώσει κάποιο σχόλιο. Ίσως το σχόλιο αυτό να σχετίζεται με το αποτέλεσμά σου. Γι’ αυτό, επιθυμώ και πάλι να τονίσω το εξής: Ο καθένας από σας θα πρέπει να είναι προσεκτικός και συνετός σε ό,τι προέρχεται από τον Θεό. Μη μιλάς απρόσεκτα και μην είσαι απρόσεκτος στις ενέργειές σου. Πριν πεις οτιδήποτε, θα πρέπει να σταματάς και να σκέφτεσαι: Μήπως αυτή Μου η ενέργεια οργίσει τον Θεό; Αν το κάνω αυτό, δείχνω φόβο Θεού; Ακόμη και σε απλά ζητήματα, θα πρέπει να προσπαθείς να απαντάς σε αυτά τα ερωτήματα και να ξοδεύεις περισσότερο χρόνο εξετάζοντάς τα. Αν στ’ αλήθεια μπορείς να ασκείσαι σύμφωνα με αυτές τις αρχές σε κάθε πτυχή, στο καθετί, ανά πάσα στιγμή, και να υιοθετείς μια τέτοια στάση ιδίως όταν δεν κατανοείς κάτι, τότε ο Θεός πάντα θα σε καθοδηγεί και θα σου προσφέρει ένα μονοπάτι για να ακολουθήσεις. Ανεξάρτητα από το πόσο μπορεί να προσποιούνται οι άνθρωποι, ο Θεός τους βλέπει σαφέστατα και ξεκάθαρα, και θα προσφέρει μια ακριβή και ενδεδειγμένη αξιολόγηση αυτών σου των εκδηλώσεων. Αφού θα έχεις υποβληθεί στην τελική δοκιμασία, ο Θεός θα πάρει το σύνολο της συμπεριφοράς σου, αθροίζοντάς το απολύτως, προκειμένου να καθορίσει το αποτέλεσμά σου. Το αποτέλεσμα αυτό θα πείσει τον καθένα πέρα από κάθε αμφιβολία. Εκείνο που θα ήθελα να σας πω σε αυτό το σημείο είναι το εξής: Κάθε σας πράξη, κάθε σας ενέργεια και κάθε σας σκέψη ορίζουν τη μοίρα σας.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Ο Θεός είναι ένας ζωντανός Θεός και, όπως ακριβώς οι άνθρωποι συμπεριφέρονται διαφορετικά σε διαφορετικές καταστάσεις, έτσι διαφέρει και η στάση Του απέναντι στις εν λόγω συμπεριφορές, καθώς δεν είναι ούτε μαριονέτα ούτε μια μάζα κενού αέρα. Το να γνωρίσει τη στάση του Θεού είναι μια άξια επιδίωξη για το ανθρώπινο γένος. Οι άνθρωποι θα πρέπει να μάθουν ότι, μέσα από τη γνώση της στάσης του Θεού, μπορούν σταδιακά να αποκτήσουν γνώση για τη διάθεση του Θεού και να φτάσουν σε σημείο να κατανοήσουν την καρδιά Του. Όταν φτάσεις σε σημείο να κατανοείς σταδιακά την καρδιά του Θεού, δεν θα αισθάνεσαι ότι ο σεβασμός προς Αυτόν και η αποφυγή του κακού είναι κάτι τόσο δύσκολο να εκπληρωθεί. Επιπλέον, όταν κατανοείς πράγματι τον Θεό, δεν θα μπορείς να εξάγεις συμπεράσματα για Αυτόν. Μόλις έχεις σταματήσει να εξάγεις συμπεράσματα για τον Θεό, θα είναι λιγότερο πιθανό να Τον υβρίσεις και, χωρίς να το συνειδητοποιήσεις, ο Θεός θα σε καθοδηγήσει να αποκτήσεις γνώση γι’ Αυτόν· αυτό θα γεμίσει την καρδιά σου με φόβο Θεού. Θα πάψεις τότε να ορίζεις τον Θεό μέσω των δογμάτων, των λόγων και των θεωριών στα οποία έχεις γίνει αυθεντία. Αντίθετα, γυρεύοντας διαρκώς τις προθέσεις του Θεού σε όλα τα πράγματα, ασυνείδητα, θα καταστείς άτομο που συμμορφώνεται με το θέλημα του Θεού.

Οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν ούτε να αγγίξουν το έργο του Θεού, αλλά όσον αφορά τον Θεό, οι ενέργειες του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά —καθώς και η στάση τους απέναντί Του— δεν είναι απλώς αντιληπτές από τον Θεό, αλλά και ορατές σ’ Αυτόν. Αυτό είναι κάτι που όλοι θα πρέπει να αναγνωρίσουν και να κατανοήσουν με απόλυτη σαφήνεια. Μπορεί να αναρωτιέσαι συνέχεια, «Γνωρίζει, άραγε, ο Θεός τι πράττω εδώ; Γνωρίζει ο Θεός τι σκέφτομαι ακριβώς αυτήν τη στιγμή; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι». Αν υιοθετήσεις τη συγκεκριμένη άποψη, ακολουθώντας και πιστεύοντας στον Θεό, αλλά αμφιβάλλοντας για το έργο και την ύπαρξή Του, τότε αργά ή γρήγορα, θα έρθει μια μέρα που θα Του προκαλέσεις θυμό, διότι ταλαντεύεσαι κιόλας στο χείλος ενός επικίνδυνου γκρεμού. Έχω δει ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, αλλά ακόμα δεν έχουν κερδίσει την αλήθεια-πραγματικότητα, πολύ λιγότερο δε έχουν καταλάβει το θέλημα του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι δεν σημειώνουν καμία πρόοδο στη ζωή τους και στο ανάστημά τους, εμμένοντας μόνο στα πιο ρηχά δόγματα. Αυτό συμβαίνει, επειδή τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν θεωρήσει ποτέ τον λόγο του Θεού ως την ίδια τη ζωή, και ποτέ δεν έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με την ύπαρξή Του ούτε και την έχουν αποδεχτεί. Μήπως πιστεύεις ότι μόλις βλέπει τέτοιους ανθρώπους, ο Θεός πλημμυρίζει από αγαλλίαση; Του χαρίζουν παρηγοριά; Έτσι, εκείνο που αποφασίζει τη μοίρα των ανθρώπων είναι το πώς πιστεύουν στον Θεό. Αναφορικά με το πώς οι άνθρωποι αναζητούν και πώς οι άνθρωποι προσεγγίζουν τον Θεό, η στάση των ανθρώπων είναι μείζονος σημασίας. Μην παραμελείς τον Θεό λες και είναι μία μάζα κενού αέρα που αιωρείται στο πίσω μέρος του μυαλού σου· πάντα να σκέφτεσαι ότι ο Θεός στον οποίο πιστεύεις είναι ζωντανός Θεός, πραγματικός Θεός. Δεν κάθεται ψηλά στον τρίτο ουρανό, χωρίς να κάνει τίποτα. Αντίθετα, διερευνά συνεχώς τις καρδιές όλων, παρατηρώντας τι σκαρώνεις, παρακολουθώντας και την πιο μικρή λέξη και την πιο μικρή πράξη σου, παρακολουθώντας πώς συμπεριφέρεσαι και βλέποντας ποια είναι η στάση σου απέναντί Του. Είτε είσαι πρόθυμος να δώσεις τον εαυτό σου στον Θεό είτε όχι, όλη σου η συμπεριφορά και οι εσώτερες σκέψεις και ιδέες σου ξεσκεπάζονται ενώπιόν Του και παρακολουθούνται από Εκείνον. Η άποψη του Θεού για εσένα, καθώς και η στάση Του απέναντί σου αλλάζουν διαρκώς, λόγω της συμπεριφοράς σου, λόγω των πράξεών σου και λόγω της στάσης σου απέναντί Του. Θα ήθελα να προσφέρω μερικές συμβουλές σε κάποιους ανθρώπους: Μην εναποθέτετε τον εαυτό σας σαν βρέφη στα χέρια του Θεού, λες και Εκείνος θα έπρεπε να σε υπεραγαπά, λες και δεν θα μπορούσε ποτέ να σε αφήσει και λες και η στάση Του απέναντί σου είναι σταθερή και δεν θα μπορούσε ποτέ να αλλάξει, και σε συμβουλεύω να πάψεις να ονειρεύεσαι! Ο Θεός είναι δίκαιος ως προς τη μεταχείρισή Του για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και είναι σοβαρός ως προς την προσέγγισή Του στο έργο της κατάκτησης και σωτηρίας των ανθρώπων. Αυτή είναι η διαχείρισή Του. Μεταχειρίζεται το κάθε άτομο σοβαρά και όχι σαν κατοικίδιο με το οποίο παίζει. Η αγάπη του Θεού προς τους ανθρώπους δεν είναι το είδος της αγάπης που θα τους περιποιηθεί υπερβολικά και θα τους κακομάθει, ούτε το έλεος και η ανεκτικότητά Του απέναντι στο ανθρώπινο γένος είναι επιεική ή απρόσεκτα. Αντιθέτως, η αγάπη του Θεού για τους ανθρώπους περιλαμβάνει την εκτίμηση, την ευσπλαχνία και τον σεβασμό για τη ζωή· το έλεος και η ανεκτικότητά Του εκφράζουν τις προσδοκίες Του για αυτούς και είναι αυτά που χρειάζεται η ανθρωπότητα για να επιβιώσει. Ο Θεός είναι ζωντανός και ο Θεός πράγματι υπάρχει· η στάση Του απέναντι στο ανθρώπινο γένος έχει αρχές, δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα σύνολο δογματικών κανόνων και μπορεί να μεταβληθεί. Οι προθέσεις Του για το ανθρώπινο γένος σταδιακά αλλάζουν και μετασχηματίζονται, ανάλογα με τις περιστάσεις καθώς προκύπτουν, και μαζί με τη στάση του κάθε ανθρώπου. Επομένως, θα πρέπει να γνωρίζεις, με απόλυτη σαφήνεια, μέσα στην καρδιά σου ότι η ουσία του Θεού είναι αμετάβλητη και ότι η διάθεσή Του θα εκφραστεί σε διαφορετικούς χρόνους και διαφορετικά πλαίσια. Εσύ μπορεί να μην θεωρείς ότι πρόκειται για σοβαρό ζήτημα και μπορεί να χρησιμοποιείς τις προσωπικές σου αντιλήψεις για να φανταστείς πώς θα πρέπει να πράττει ο Θεός. Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που ισχύει το διαμετρικά αντίθετο της άποψής σου και, χρησιμοποιώντας τις προσωπικές σου αντιλήψεις στην προσπάθειά σου να υπολογίσεις τον Θεό, Τον έχεις κιόλας οργίσει. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός δεν λειτουργεί όπως εσύ νομίζεις ούτε θα χειριστεί το ζήτημα όπως λες εσύ ότι θα το αντιμετωπίσει. Συνεπώς, σου υπενθυμίζω να είσαι προσεκτικός και συνετός όταν προσεγγίζεις το οτιδήποτε γύρω σου, και να μάθεις να ασκείσαι σύμφωνα με την αρχή του «να ακολουθείς την οδό του Θεού: να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό» στα πάντα. Πρέπει να αναπτύξεις μια σταθερή κατανόηση αναφορικά με τα ζητήματα του θελήματος και της στάσης του Θεού, πρέπει να βρεις διαφωτισμένους ανθρώπους για να σου επικοινωνήσουν αυτά τα ζητήματα και πρέπει να αναζητήσεις με πάσα ειλικρίνεια. Μη θεωρείς τον Θεό της πίστης σου ως μαριονέτα —κρίνοντάς Τον κατά βούληση, καταλήγοντας σε αυθαίρετα συμπεράσματα γι’ Αυτόν και μη συμπεριφερόμενος στον Θεό με τον σεβασμό που Του αξίζει. Καθώς ο Θεός σού φέρνει σωτηρία και καθορίζει το αποτέλεσμά σου, μπορεί να σου χαρίσει έλεος ή ανεκτικότητα ή κρίση και παίδευση, αλλά σε κάθε περίπτωση, η στάση Του απέναντί σου δεν είναι παγιωμένη. Εξαρτάται από τη δική σου στάση απέναντί Του, καθώς και την κατανόησή σου για Αυτόν. Μην επιτρέψεις σε μια περαστική πτυχή της γνώσης ή της κατανόησής σου για τον Θεό να Τον ορίσει για πάντα. Μην πιστεύετε σε έναν νεκρό Θεό· πιστέψτε στον ζωντανό. Να το θυμάστε! Αν και έχω συζητήσει κάποιες αλήθειες εδώ —αλήθειες που έπρεπε να ακούσετε— υπό το φως της παρούσας κατάστασής σας και του παρόντος αναστήματός σας, δεν πρόκειται να απαιτήσω περισσότερα από σας τώρα, για να μην υπονομεύσω τον ενθουσιασμό σας. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γεμίσει τις καρδιές σας με υπερβολική θλίψη και να σας κάνει να νιώσετε υπερβολικά μεγάλη απογοήτευση απέναντι στον Θεό. Αντ’ αυτού, ελπίζω να μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε μια θεοφοβούμενη καρδιά και να υιοθετήσετε μια στάση που δείχνει σεβασμό στον Θεό όταν βαδίζετε στο μονοπάτι που απλώνεται μπροστά. Μην αντιμετωπίζετε επιπόλαια το ζήτημα του πώς να πιστεύετε στον Θεό· αντιμετωπίστε το ως ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που υπάρχουν. Βάλτε το στην καρδιά σας, συσχετίστε το με την πραγματικότητα και συνδέστε το με την πραγματική ζωή· μην το κάνες απλώς τυπικά —διότι πρόκειται για ζήτημα ζωής και θανάτου, και είναι αυτό που θα καθορίσει το πεπρωμένο σου. Μην το αντιμετωπίζετε σαν αστείο ή σαν παιδικό παιχνίδι!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Σχετικοί ύμνοι

Είναι ο Θεός τόσο απλός όσο λες;