Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Έπειτα από χιλιάδες χρόνια διαφθοράς, ο άνθρωπος είναι αναίσθητος και αργόστροφος· έχει γίνει ένας δαίμονας που εναντιώνεται στον Θεό, σε σημείο που η επαναστατικότητα του ανθρώπου ενάντια στον Θεό έχει καταγραφεί σε ιστορικά βιβλία, και ακόμα κι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δώσει μια πλήρη εικόνα της αντιδραστικής συμπεριφοράς του —διότι τον άνθρωπο τον έχει διαφθείρει βαθιά ο Σατανάς, τον έχει παρασύρει σε σημείο που ο άνθρωπος δεν ξέρει πού να στραφεί. Ακόμα και σήμερα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να προδίδει τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Θεό Τον προδίδει, και όταν δεν Τον βλέπει κάνει το ίδιο. Ακόμη, υπάρχουν κι εκείνοι που έχοντας γίνει μάρτυρες των καταρών του Θεού και της οργής Του, συνεχίζουν και Τον προδίδουν. Και έτσι λέω πως η σύνεση του ανθρώπου έχει χάσει την αρχική της λειτουργία και πως το ίδιο συνέβη και στη συνείδηση του. Ο άνθρωπος που αντικρίζω είναι ένα κτήνος σε ανθρώπινη μορφή, είναι ένα δηλητηριώδες φίδι και όσο αξιοθρήνητος κι αν προσπαθεί να εμφανίζεται μπροστά στα μάτια Μου, ποτέ δεν θα είμαι ελεήμων προς αυτόν διότι ο άνθρωπος δεν έχει αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ του μαύρου και του άσπρου, την διαφορά μεταξύ αλήθειας και μη αλήθειας. Η σύνεση του ανθρώπου είναι τόσο μουδιασμένη, κι όμως αυτός επιθυμεί ακόμη να κερδίσει ευλογίες· η ανθρώπινη φύση του είναι τόσο ποταπή, κι όμως αυτός ακόμα επιθυμεί να αποκτήσει την κυριαρχία ενός βασιλιά. Με τέτοια λογική, ποιανού βασιλιάς θα μπορούσε να είναι; Πώς θα μπορούσε με τέτοια ανθρώπινη φύση να καθίσει σε θρόνο; Ο άνθρωπος πραγματικά δεν έχει καμία ντροπή! Είναι ένας αλαζονικός αχρείος! Σε όσους από εσάς επιθυμείτε να κερδίσετε ευλογίες, προτείνω πρώτα να κοιτάξετε σε έναν καθρέφτη τη δική σας άσχημη αντανάκλαση —εσύ έχεις ό,τι χρειάζεται για να γίνεις βασιλιάς; Έχεις το πρόσωπο κάποιου που μπορεί να κερδίσει ευλογίες; Δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή αλλαγή στη διάθεσή σου και δεν έχεις εφαρμόσει καμία από τις αλήθειες στην πράξη, κι όμως συνεχίζεις να ελπίζεις για ένα υπέροχο αύριο. Πλανάσαι! Έχοντας γεννηθεί σε τόσο βρόμικη γη, ο άνθρωπος έχει σημαδευτεί σοβαρά από την κοινωνία, έχει επηρεαστεί από φεουδαρχική δεοντολογία και έχει διδαχτεί σε «ιδρύματα υψηλής μόρφωσης». Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η μοχθηρή άποψη ζωής, η ελεεινή φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, η απολύτως ανάξια ύπαρξη κι ο διεφθαρμένος τρόπος ζωής και τα έθιμα, όλα έχουν εισβάλει βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και επιτίθενται άγρια και υπονομεύουν τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. Ημέρα με την ημέρα, η διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο μοχθηρή και δεν υπάρχει ούτε ένας που πρόθυμα θα εγκαταλείψει τα πάντα για τον Θεό, ούτε ένας που πρόθυμα θα υποταχθεί σ’ Εκείνον και, επιπλέον, ούτε ένας που θα αναζητήσει πρόθυμα την εμφάνιση Του. Αντίθετα, υπό την εξουσία του Σατανά, ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιδιώκει την απόλαυση, παραδίδοντας τον εαυτό του στη διαφθορά της σάρκας στη γη της λάσπης. Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν σκέφτονται να την εφαρμόσουν στην πράξη, και ούτε τείνουν να αναζητήσουν τον Θεό, ακόμη και αν έχουν αντικρίσει την εμφάνιση Του. Πώς θα μπορούσε μια τόσο διεφθαρμένη ανθρωπότητα να έχει οποιαδήποτε ευκαιρία για σωτηρία; Πώς θα μπορούσε μια τόσο παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Η πηγή της αντίθεσης και της παρακοής ενάντια στον Θεό είναι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά. Λόγω της διαφθοράς του Σατανά, η συνείδηση του ανθρώπου έχει αναισθητοποιηθεί· έχει γίνει ανήθικος, οι σκέψεις του έχουν εκφυλιστεί κι έχει αποκτήσει μια οπισθοδρομική διανοητική στάση. Πριν τον διαφθείρει ο Σατανάς, ο άνθρωπος από τη φύση του υποτασσόταν στον Θεό και υποτασσόταν στα λόγια Του αφού τα είχε ακούσει. Είχε σωστή λογική και συνείδηση και κανονική ανθρώπινη φύση. Αφού τον διέφθειρε ο Σατανάς, η αρχική σύνεση του ανθρώπου, η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση του θόλωσαν και καταστράφηκαν από τον Σατανά. Επομένως, έχασε την υποταγή του και την αγάπη του προς τον Θεό. Η λογική του ανθρώπου άρχισε να αποκλίνει, η διάθεσή του έγινε σαν αυτή των ζώων και η παρακοή του προς τον Θεό έγινε συχνότερη και πιο σοβαρή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν το ξέρει και ούτε το αναγνωρίζει αυτό, απλώς εναντιώνεται και επαναστατεί τυφλά. Η διάθεση του ανθρώπου αποκαλύπτεται στις εκφράσεις της σύνεσης, της αντίληψης και της συνείδησής του· επειδή η σύνεση και η αντίληψή του έχουν ασθενήσει και η συνείδησή του έχει θολώσει υπερβολικά, η διάθεσή του εναντιώνεται στον Θεό. Αν η σύνεση και η αντίληψη του ανθρώπου δεν μπορούν να αλλάξουν, τότε δεν τίθεται θέμα για αλλαγές στη διάθεσή του, όπως φυσικά και θέμα συμμόρφωσης με το θέλημα του Θεού. Εάν η λογική του ανθρώπου είναι αδύναμη, τότε δεν μπορεί να υπηρετήσει τον Θεό και δεν είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Η «κανονική λογική» αναφέρεται στην υποταγή και στην πίστη στον Θεό, στη λαχτάρα για τον Θεό, στο να είσαι απόλυτος προς τον Θεό και στο να έχεις συνείδηση απέναντί Του. Αναφέρεται στο να είσαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος στον Θεό και να μην Του εναντιώνεσαι σκόπιμα. Το να έχει κανείς μια αποκλίνουσα σύνεση δεν είναι έτσι. Από τότε που ο άνθρωπος διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει δημιουργήσει αντιλήψεις για τον Θεό και δεν έχει καμία πίστη στον Θεό ή λαχτάρα για Εκείνον, όπως και καθόλου συνείδηση προς τον Θεό. Ο άνθρωπος σκόπιμα εναντιώνεται και κατακρίνει τον Θεό και, επιπλέον, εκτοξεύει ύβρεις κατ’ Αυτού πίσω από την πλάτη Του. Ο άνθρωπος κατακρίνει τον Θεό πίσω από την πλάτη Του, γνωρίζοντας καλά ότι είναι ο Θεός· ο άνθρωπος δεν έχει καμία πρόθεση να υποτάσσεται στον Θεό και απλώς απαιτεί και ζητά τυφλά από Αυτόν. Τέτοιοι άνθρωποι —άνθρωποι που η λογική τους αποκλίνει— δεν είναι ικανοί να γνωρίζουν την ίδια τους την ανήκουστη συμπεριφορά ή να μετανιώνουν για την αντιδραστικότητα τους. Εάν οι άνθρωποι είναι ικανοί να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε έχουν αποκτήσει και πάλι κάποια από τη λογική τους· όσο περισσότερο επαναστατικοί ενάντια στον Θεό είναι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ακόμα τον εαυτό τους, τόσο λιγότερο σωστή σύνεση έχουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Οι άνθρωποι δεν είναι παρά οι εχθροί Μου. Οι άνθρωποι είναι οι πονηροί που Μου εναντιώνονται και επαναστατούν εναντίον Μου. Οι άνθρωποι δεν είναι παρά τα τέκνα του πονηρού που έχω καταραστεί. Οι άνθρωποι δεν είναι παρά οι απόγονοι του αρχαγγέλου που Με πρόδωσε. Οι άνθρωποι δεν είναι παρά η κληρονομιά του διαβόλου ο οποίος, όταν τον απέρριψα προ αμνημονεύτων χρόνων, έγινε από τότε ο αδιάλλακτος πολέμιός Μου. Διότι ο ουρανός πάνω απ’ όλη την ανθρωπότητα είναι θολός και σκοτεινός, χωρίς να δίνει καθόλου την εντύπωση του ανέφελου, και ο ανθρώπινος κόσμος είναι βυθισμένος σε πισσώδες έρεβος, τόσο που όποιος ζει εκεί, δεν μπορεί να δει ούτε το τεντωμένο του χέρι μπροστά στο πρόσωπό του ούτε τον ήλιο όταν σηκώνει το κεφάλι του. Ο δρόμος κάτω από τα πόδια του, λασπωμένος και γεμάτος λακκούβες, ελίσσεται βασανιστικά· όλος ο τόπος είναι γεμάτος πτώματα. Οι σκοτεινές του άκρες είναι γεμάτες με υπολείμματα νεκρών και στις κρύες και σκιερές γωνίες κατοικούν πλήθη δαιμόνων. Και παντού μες στον κόσμο των ανθρώπων ορδές δαιμόνων πηγαίνουν κι έρχονται. Τα τέκνα κάθε είδους θηρίου, καλυμμένα με βρομιά, βρίσκονται σε εκ παρατάξεως μάχη, της οποίας ο ήχος εμπνέει τρόμο στην καρδιά. Σε τέτοιους καιρούς, σ’ έναν τέτοιον κόσμο, σ’ έναν τέτοιο «επίγειο παράδεισο», πού να στραφεί κάποιος για να γυρέψει ευτυχία στη ζωή; Πού θα μπορούσε να στραφεί για να βρει τον προορισμό της ζωής του; Το ανθρώπινο γένος, από καιρό συντετριμμένο κάτω από το πόδι του Σατανά, ενεργεί εξαρχής έχοντας υιοθετήσει την εικόνα του Σατανά —ακόμη περισσότερο, η ανθρωπότητα είναι η ενσάρκωση του Σατανά και λειτουργεί ως απόδειξη που γίνεται μάρτυρας του Σατανά, ηχηρός και απροκάλυπτος. Πώς μπορεί ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος, ένας τέτοιος σωρός εκφυλισμένου αποβράσματος, τέτοιος γόνος αυτής της διαφθαρμένης ανθρώπινης οικογένειας, να γίνει μάρτυρας του Θεού; Από πού έρχεται η δόξα Μου; Πού μπορεί ν’ αρχίσει κανείς να μιλάει για τη μαρτυρία Μου; Γιατί ο εχθρός που, έχοντας διαφθείρει το ανθρώπινο γένος, ορθώνεται εναντίον Μου, έχει ήδη κερδίσει το ανθρώπινο γένος —το ανθρώπινο γένος που δημιούργησα προ αμνημονεύτων χρόνων και που πλημμύρισε από τη δόξα Μου και τη δική Μου ζωή— και το κηλίδωσε. Έχει διαρπάξει τη δόξα Μου, και όλο αυτό με το οποίο διαπότισε τον άνθρωπο είναι δηλητήριο καρυκευμένο βαριά με την ασχήμια του Σατανά, και χυμός από τον καρπό του δέντρου της γνώσεως του καλού και του κακού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι σημαίνει να είσαι αληθινός άνθρωπος

Η φύση του ανθρώπου είναι πολύ διαφορετική από την ουσία Μου, διότι η διεφθαρμένη φύση του ανθρώπου προέρχεται εξ ολοκλήρου από τον Σατανά· η φύση του ανθρώπου έχει υποστεί κατεργασία και έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος ζει υπό την επήρεια του κακού και της ασχήμιας του Σατανά. Ο άνθρωπος δεν μεγαλώνει σε έναν κόσμο αλήθειας ούτε σε ένα άγιο περιβάλλον, πόσο μάλλον δε, ζει στο φως. Επομένως, κανείς δεν έχει τη δυνατότητα να κατέχει την αλήθεια στη φύση του από τη στιγμή της γέννησης, πόσο μάλλον δε, μπορεί κανείς να γεννηθεί με ουσία που έχει φόβο Θεού και υποτάσσεται σ’ Αυτόν. Αντιθέτως, οι άνθρωποι κατέχουν μια φύση που αντιστέκεται στον Θεό, επαναστατεί ενάντια στον Θεό και δεν αγαπά την αλήθεια. Αυτή η φύση είναι το πρόβλημα για το οποίο θέλω να συζητήσουμε —η προδοσία.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: η προδοσία (2)

Η αποκάλυψη της διεφθαρμένης υπόστασης του ανθρώπου έχει την πηγή της σε τίποτε παραπάνω από τη θολωμένη συνείδηση του ανθρώπου, την κακόβουλη φύση του και την αδύναμη λογική του· εάν η συνείδηση κι η σύνεσή του μπορούν να ξαναγίνουν φυσιολογικές, τότε αυτός θα γίνει κάποιος που είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Απλά και μόνο επειδή η συνείδηση του ανθρώπου ήταν πάντοτε αναισθητοποιημένη και επειδή η σύνεσή του, η οποία ποτέ δεν υπήρξε σωστή, θολώνει ολοένα και περισσότερο, ο άνθρωπος επαναστατεί ολοένα και περισσότερο εναντίον του Θεού, σε σημείο που σταύρωσε τον Ιησού, αρνείται στην ενσάρκωση του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες την είσοδο στο σπίτι του και καταδικάζει τη σάρκα του Θεού, την οποία θεωρεί ασήμαντη. Εάν ο άνθρωπος είχε έστω και λίγη ανθρωπιά, δεν θα ήταν τόσο σκληρός απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό· εάν είχε έστω και λίγη λογική, δεν θα ήταν τόσο μοχθηρός αντιμετωπίζοντας τη σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού· αν είχε λίγη συνείδηση, δεν θα ήταν «έδινε ευχαριστίες» στον ενσαρκωμένο Θεό με αυτόν τον τρόπο. Ο άνθρωπος ζει στην εποχή που ο Θεός έχει αποκτήσει σάρκα και οστά, ωστόσο είναι ανίκανος να ευχαριστήσει τον Θεό για την τόσο καλή ευκαιρία που του παρέχει, και αντ’ αυτού, καταριέται τον ερχομό Του ή αγνοεί τελείως το γεγονός της ενσάρκωσης του Θεού και φαινομενικά είναι εναντίον του γεγονότος αυτού και το αποστρέφεται. Ασχέτως με τον τρόπο που ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τον ερχομό Του, ο Θεός, εν συντομία, συνεχίζει πάντοτε το έργο Του υπομονετικά —παρόλο που ο άνθρωπος δεν Τον καλοδέχθηκε και έχει τυφλές απαιτήσεις από Εκείνον. Η διάθεση του ανθρώπου έχει γίνει εξαιρετικά μοχθηρή, η λογική του έχει αναισθητοποιηθεί φοβερά και η συνείδησή του έχει ποδοπατηθεί από τον Σατανά κι εδώ και πολύ καιρό έπαψε να είναι η αρχική ανθρώπινη συνείδηση. Ο άνθρωπος δεν είναι απλά αγνώμων απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό που πρόσφερε τόση πολλή ζωή και χάρη στην ανθρωπότητα, αλλά έχει γίνει ακόμα και πικρόχολος απέναντι Του επειδή του προσέφερε την αλήθεια· είναι που ο άνθρωπος δεν τρέφει το παραμικρό ενδιαφέρον για την αλήθεια και έτσι έχει γίνει πικρόχολος προς τον Θεό. Όχι μόνο ο άνθρωπος είναι ανίκανος να καταθέσει τη ζωή του για τον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά προσπαθεί επίσης να Του αποσπάσει ευλογίες και προσποιείται πως τρέφει ένα ενδιαφέρον πολύ μεγαλύτερο από αυτό που Του έχει προσφέρει. Άνθρωποι με τέτοια λογική και συνείδηση θεωρούν πως αυτό δεν είναι μεγάλο θέμα και εξακολουθούν να πιστεύουν πως έχουν δαπανήσει πάρα πολύ μεγάλο μέρος του εαυτού τους για τον Θεό και πως Εκείνος τους έχει δώσει πολύ λίγα. Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ Μου έδωσαν μια κούπα νερό, απλώνουν το χέρι και απαιτούν να τους πληρώσω για δύο κούπες γάλα, ή που ενώ Μου παρείχαν δωμάτιο για να περάσω μια νύχτα, απατούν να πληρώσω ενοίκιο για πολλές. Με τέτοια ανθρώπινη φύση και με τέτοια συνείδηση, πώς μπορείτε ακόμα να εύχεστε να κερδίσετε ζωή; Πόσο άξιοι περιφρόνησης και αχρείοι είστε! Αυτού του είδους η ανθρώπινη φύση και αυτού του είδους η ανθρώπινη συνείδηση στον άνθρωπο είναι που κάνουν τον ενσαρκωμένο Θεό να περιπλανιέται σε ολόκληρη τη γη, χωρίς να βρίσκει πουθενά καταφύγιο. Εκείνοι που πραγματικά κατέχουν συνείδηση και ανθρωπιά θα πρέπει να λατρεύουν και να υπηρετούν ολόψυχα τον ενσαρκωμένο Θεό, όχι λόγω του πόσου έργου έχει επιτελέσει, αλλά ακόμα κι αν δεν έχει κάνει κανένα έργο. Αυτό πρέπει να κάνουν όσοι έχουν υγιή λογική και αυτό είναι το καθήκον του ανθρώπου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Αν χρησιμοποιείτε τις δικές σας έννοιες για να μετρήσετε και να οριοθετήσετε τον Θεό, σαν ο Θεός να ήταν ένα άγαλμα από πηλό που δεν μεταβάλλεται, κι αν οριοθετείτε πλήρως τον Θεό μέσα στις παραμέτρους της Βίβλου και Τον περιορίζετε με περιορισμένο εύρος έργου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι έχετε καταδικάσει τον Θεό. Διότι οι Ιουδαίοι την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης πήραν τον Θεό ως είδωλο, με συγκεκριμένη μορφή την οποία είχαν εκείνοι στην καρδιά τους, σαν ο Θεός να μπορούσε να αποκληθεί μόνο Μεσσίας και σαν μόνο Εκείνος που αποκαλούνταν Μεσσίας να μπορούσε να είναι ο Θεός· και επειδή οι άνθρωποι υπηρετούσαν και λάτρευαν τον Θεό σαν να ήταν ένα (άψυχο) άγαλμα από πηλό, κάρφωσαν τον Ιησού εκείνης της εποχής στον σταυρό, καταδικάζοντάς Τον σε θάνατο —έτσι, ο αθώος Ιησούς καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο Θεός ήταν αθώος για όλα τα παραπτώματα, όμως ο άνθρωπος αρνήθηκε να Του χαρίσει τη ζωή και επέμεινε να Τον καταδικάσει σε θάνατο. Κι έτσι ο Ιησούς σταυρώθηκε. Ο άνθρωπος πάντοτε πιστεύει ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος και Τον ορίζει σύμφωνα με ένα βιβλίο, τη Βίβλο, σαν να έχει ο άνθρωπος τέλεια κατανόηση για τη διαχείριση του Θεού, σαν όλα όσα κάνει ο Θεός να τα κρατά ο άνθρωπος στα χέρια του. Οι άνθρωποι είναι άκρως παράλογοι, άκρως αλαζονικοί και έχουν όλοι ταλέντο στην υπερβολή. Ασχέτως πόσο καλή είναι η γνώση σου για τον Θεό, και πάλι λέω ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό, ότι είσαι κάποιος που αντιστέκεται περισσότερο απ’ όλους στον Θεό και ότι έχεις καταδικάσει τον Θεό γιατί είσαι εντελώς ανίκανος να υποταχθείς στο έργο του Θεού και να βαδίσεις στο μονοπάτι της τελείωσης από τον Θεό. Γιατί ο Θεός δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος από τις πράξεις του ανθρώπου; Γιατί ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Θεό, γιατί έχει υπερβολικά πολλές αντιλήψεις και γιατί η γνώση του για τον Θεό δεν συμφωνεί με τίποτε με πραγματικότητα, αλλά, αντιθέτως, επαναλαμβάνει μονότονα το ίδιο μοτίβο δίχως διακύμανση και χρησιμοποιεί την ίδια προσέγγιση για κάθε κατάσταση. Κι έτσι, έχοντας έρθει στη γη σήμερα, ο Θεός καρφώνεται για ακόμη μία φορά στον σταυρό από τον άνθρωπο. Σκληρή ανθρωπότητα! Η συνωμοσία και η μηχανορραφία, το άρπαγμα του ενός από τον άλλον, το κυνήγι για φήμη και περιουσία, η κοινή σφαγή —πότε επιτέλους θα σταματήσουν όλα αυτά; Παρά τα εκατοντάδες χιλιάδες λόγια που έχει πει ο Θεός, κανείς δεν έχει λογικευτεί. Οι άνθρωποι δρουν για χάρη των οικογενειών τους, για τους γιους και τις κόρες τους, για την καριέρα τους, τις μελλοντικές προοπτικές τους, τη θέση τους, τη ματαιοδοξία, τα χρήματα, για χάρη του φαγητού, των ρούχων και της σάρκας. Μα υπάρχει κανείς που δρα για χάρη του Θεού; Ακόμη και μεταξύ αυτών που οι πράξεις τους είναι για χάρη του Θεού, υπάρχουν μόνο λίγοι που γνωρίζουν τον Θεό. Πόσοι άνθρωποι δεν δρουν για χάρη των δικών τους συμφερόντων; Πόσοι δεν καταπιέζουν ή εξοστρακίζουν άλλους για να προστατέψουν τη θέση τους; Κι έτσι, ο Θεός έχει καταδικαστεί βίαια σε θάνατο αμέτρητες φορές και αναρίθμητοι βάρβαροι κριτές έχουν καταδικάσει τον Θεό και Τον έχουν σταυρώσει για μία ακόμη φορά. Πόσοι μπορούν να αποκαλεστούν δίκαιοι διότι δρουν πραγματικά για χάρη του Θεού;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα

Μάθετε ότι εναντιώνεστε στο έργο του Θεού ή χρησιμοποιείτε τις προσωπικές σας αντιλήψεις για να υπολογίσετε το σημερινό έργο, επειδή δεν γνωρίζετε τις αρχές του έργου του Θεού και εξαιτίας της απερίσκεπτης αντιμετώπισής σας απέναντι στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Η εναντίωσή σας στον Θεό και η παρεμπόδιση του έργου του Αγίου Πνεύματος οφείλεται στις αντιλήψεις και την έμφυτη αλαζονεία σας. Δεν οφείλεται στο ότι το έργο του Θεού είναι λανθασμένο, αλλά στο ότι είστε υπερβολικά επαναστατικοί από τη φύση σας. Αφού βρήκαν την πίστη τους στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να πουν με βεβαιότητα από πού προήλθε ο άνθρωπος, τολμούν, όμως, να δίνουν δημόσιες ομιλίες αξιολογώντας τα σωστά και τα λανθασμένα σημεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Επιπλήττουν, μάλιστα, τους αποστόλους, οι οποίοι έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, υποβάλλοντας σχόλια και μιλώντας αγενώς και αυθαδώς· η ανθρώπινη φύση τους είναι ευτελέστατη και δεν έχουν την παραμικρή σύνεση. Δεν θα έρθει η ημέρα που αυτοί οι άνθρωποι θα γίνουν το αντικείμενο αποστροφης και απόρριψης του έργου του Αγίου Πνεύματος και θα καούν στις φλόγες της κόλασης; Δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, κι όμως επικρίνουν το έργο Του και προσπαθούν να διδάξουν τον Θεό πώς να εργάζεται. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι παράλογοι άνθρωποι να γνωρίζουν τον Θεό; Ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει τον Θεό μέσα από τη διαδικασία της αναζήτησης και της βίωσης· και ο άνθρωπος καταφέρνει να Τον γνωρίσει, όχι μέσω της κριτικής από ιδιοτροπία, αλλά μέσα από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο πιο ακριβής γίνεται η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό, τόσο λιγότερο εναντιώνονται σε Αυτόν. Αντίθετα, όσο λιγότερο γνωρίζουν οι άνθρωποι τον Θεό, τόσο πιο πιθανό είναι να Του εναντιωθούν. Οι αντιλήψεις σου, η παλιά φύση και η ανθρώπινη φύση σου, ο χαρακτήρας και η ηθική σου στάση αποτελούν το κεφάλαιο με το οποίο αντιστέκεσαι στον Θεό, και όσο πιο διεφθαρμένη είναι η ηθική σου, όσο πιο απεχθείς είναι οι ιδιότητές σου, όσο πιο ποταπή είναι η ανθρώπινη φύση σου, τόσο περισσότερο είσαι εχθρός του Θεού. Εκείνοι που διακατέχονται από ισχυρές αντιλήψεις και έχουν αυτάρεσκη διάθεση βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερη έχθρα με τον ενσαρκωμένο Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Εάν οι αντιλήψεις σου δεν διορθωθούν, τότε θα είναι πάντοτε εναντίον του Θεού· ποτέ δεν θα είσαι συμβατός με τον Θεό και πάντα θα είσαι χώρια Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

Όποιος δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού είναι κάποιος που Του εναντιώνεται, και όποιος έχει καταλάβει τον σκοπό του έργου του Θεού, αλλά παρόλα αυτά εξακολουθεί να μην επιζητά να ικανοποιήσει τον Θεό, θεωρείται ακόμα περισσότερο αντίπαλος του Θεού. Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό και φυσικά κανένας τους δεν συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον Θεό. Καταπολεμούν εκουσίως τον Θεό, ενώ κουβαλούν μάλιστα το λάβαρό Του. Αν και ισχυρίζονται πίστη στον Θεό, τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που αναστατώνουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν «γερή κράση», μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να σταθούν ενάντια στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές; Όσοι έχουν τον εαυτό τους σε υψηλή εκτίμηση υπό την παρουσία του Θεού είναι οι πιο άθλιοι όλων των ανθρώπων, ενώ όσοι θεωρούν τον εαυτό τους ταπεινό τιμώνται πιο πολύ. Και όσοι θεωρούν ότι γνωρίζουν το έργο του Θεού και είναι, επιπλέον, ικανοί να διακηρύσσουν το έργο του Θεού στους άλλους με μεγάλες φανφάρες ενώ μάλιστα Τον κοιτάζουν απευθείας —αυτοί είναι και οι πιο αδαείς όλων των ανθρώπων. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη μαρτυρία του Θεού, είναι αλαζονικοί και γεμάτοι έπαρση. Όσοι πιστεύουν ότι έχουν πολύ λίγη γνώση για τον Θεό, παρ’ όλο που έχουν πραγματική εμπειρία και πρακτική γνώση για Αυτόν, είναι οι πιο αγαπητοί Του. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι κατέχουν πραγματικά μαρτυρία και είναι αληθινά ικανοί να τελειωθούν από τον Θεό. Όσοι δεν κατανοούν το θέλημα του Θεού είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι κατανοούν το θέλημα του Θεού, κι όμως δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, κι όμως αντιβαίνουν στην ουσία του λόγου του Θεού, είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι έχουν αντιλήψεις για τον ενσαρκωμένο Θεό και επιπλέον έχουν σκοπό να προβούν σ’ επανάσταση είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι κρίνουν τον Θεό είναι αντίπαλοι του Θεού· και όποιος δεν είναι σε θέση να γνωρίσει τον Θεό ή να γίνει μάρτυράς Του είναι αντίπαλος του Θεού. Γι’ αυτό σας παροτρύνω: Εάν πράγματι πιστεύετε ότι μπορείτε να πορευθείτε σ’ αυτό το μονοπάτι, τότε συνεχίστε να το ακολουθείτε. Μα εάν δεν είστε σε θέση να μην εναντιωθείτε στον Θεό, τότε καλύτερα να φύγετε πριν να είναι πολύ αργά. Αλλιώς, οι πιθανότητες να πάνε άσχημα τα πράγματα για σας είναι εξαιρετικά υψηλές, γιατί η φύση σας είναι απλώς υπερβολικά διεφθαρμένη. Δεν έχετε ούτε ίχνος αφοσίωσης ή υποταγής, ή καρδιά που διψά για το δίκαιο και την αλήθεια ή την παραμικρή αγάπη για τον Θεό. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η κατάστασή σας ενώπιον του Θεού είναι σε κακό χάλι. Δεν μπορείτε να τηρήσετε όσα οφείλετε να τηρήσετε, και δεν είστε σε θέση να πείτε αυτά όσα οφείλετε να πείτε. Αποτύχατε να κάνετε πράξη όσα οφείλατε να κάνετε πράξη· και δεν είστε ικανοί να εκπληρώσετε τον ρόλο που οφείλετε να εκπληρώσετε. Δεν έχετε την αφοσίωση, τη συνείδηση, την υποταγή, ή την αποφασιστικότητα που οφείλετε να έχετε. Δεν έχετε υπομείνει τα δεινά που σας αρμόζει να υπομείνετε, και δεν έχετε την πίστη που οφείλετε να έχετε. Απλούστατα, δεν έχετε απολύτως καμία αξία: Δεν αισχύνεστε που ζείτε ακόμα; Θέλω να σας πείσω ότι θα ήταν καλύτερα να κλείσετε τα μάτια σας και να αναπαυτείτε αιωνίως, και έτσι να γλιτώσετε τον Θεό από το να ανησυχεί για εσάς και να υποφέρει για χάρη σας. Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως δεν γνωρίζετε το θέλημά Του· τρώτε και πίνετε τα λόγια του Θεού, κι όμως δεν είστε σε θέση να κάνετε αυτά που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως δεν Τον γνωρίζετε, και παραμένετε ζωντανοί χωρίς να αγωνίζεστε για κάποιον στόχο, χωρίς αξίες, χωρίς σκοπό. Ζείτε σαν ανθρώπινα όντα, κι όμως δεν έχετε ούτε στον ελάχιστο βαθμό συνείδηση, ακεραιότητα ή αξιοπιστία —πώς μπορείτε να εξακολουθείτε να αποκαλείστε ανθρώπινα όντα; Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως Τον εξαπατάτε· εκτός αυτού, παίρνετε τα χρήματα του Θεού και καταβροχθίζετε τις προσφορές που γίνονται σ’ Αυτόν. Κι όμως, στο τέλος και πάλι αδυνατείτε να δείξετε το παραμικρό ενδιαφέρον για τα συναισθήματα του Θεού ή την ελάχιστη συνείδηση απέναντί Του. Δεν μπορείτε καν να ανταποκριθείτε ούτε στις πιο απλές απαιτήσεις του Θεού. Μπορείτε να αποκαλείστε ακόμα ανθρώπινα όντα; Καταναλώνετε την τροφή που σας παρέχει ο Θεός και αναπνέετε το οξυγόνο που σας δίνει, απολαμβάνετε τη χάρη Του, κι όμως, εν τέλει, δεν έχετε την παραμικρή γνώση για τον Θεό. Αντιθέτως, έχετε γίνει οι άχρηστοι που εναντιώνονται στον Θεό. Αυτό δεν σας καθιστά κτήνη κατώτερα κι από ένα σκυλί; Μεταξύ των ζώων, υπάρχουν ζώα πιο μοχθηρά από σας;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό

Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον άνθρωπο είναι ότι αγαπά μόνο πράγματα που δεν μπορεί να δει και να αγγίξει, πράγματα που είναι εξαιρετικά μυστηριώδη και θαυμαστά, και που είναι αδιανόητα στον άνθρωπο και απρόσιτα στους απλούς θνητούς. Όσο πιο ουτοπικά είναι αυτά τα πράγματα, τόσο περισσότερο τα αναλύουν οι άνθρωποι, και τα επιδιώκουν, μάλιστα, αγνοώντας οτιδήποτε άλλο και επιχειρούν να τα αποκτήσουν. Όσο πιο ουτοπικά είναι, τόσο πιο προσεκτικά τα εξετάζουν και τα αναλύουν οι άνθρωποι, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να σχηματίζουν τις δικές τους εξαντλητικές ιδέες γι’ αυτά. Αντίθετα, όσο πιο ρεαλιστικά είναι τα πράγματα, τόσο πιο εύκολα τα απορρίπτουν οι άνθρωποι· απλώς τα κοιτάζουν υποτιμητικά και, μάλιστα, τα περιφρονούν. Αυτή ακριβώς δεν είναι η στάση σας προς το ρεαλιστικό έργο που επιτελώ σήμερα; Όσο πιο ρεαλιστικά είναι αυτά τα πράγματα, τόσο πιο προκατειλημμένοι είστε εναντίον τους. Δεν αφιερώνετε χρόνο στην εξέτασή τους, κι απλώς τα αγνοείτε. Κοιτάζετε υποτιμητικά αυτές τις ρεαλιστικές, χαμηλών προδιαγραφών απαιτήσεις, τρέφετε, μάλιστα, πολυάριθμες αντιλήψεις γι’ αυτόν τον Θεό που είναι ιδιαίτερα πρακτικός, και είστε απλώς ανίκανοι να δεχτείτε την πρακτικότητα και την κανονικότητά Του. Με αυτόν τον τρόπο, δεν εμμένετε σε μια ασαφή πίστη; Έχετε ακλόνητη πίστη στον αόριστο Θεό του παρελθόντος και κανένα ενδιαφέρον για τον πρακτικό Θεό του σήμερα. Αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός του χθες και ο Θεός του σήμερα είναι από δύο διαφορετικές εποχές; Δεν οφείλεται, επίσης, στο γεγονός ότι ο Θεός του χθες είναι ο δοξασμένος Θεός των ουρανών, ενώ ο Θεός του σήμερα είναι ένα μικροσκοπικό ανθρώπινο ον στη γη; Επιπλέον, δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός που λατρεύεται από τον άνθρωπο είναι αυτός που προκύπτει από τις αντιλήψεις του, ενώ ο Θεός του σήμερα είναι μια απτή σάρκα που δημιουργήθηκε στη γη; Στο κάτω κάτω, δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός του σήμερα είναι πολύ ρεαλιστικός, σε σημείο που ο άνθρωπος δεν Τον επιδιώκει; Διότι αυτά που ζητάει από τους ανθρώπους ο σημερινός Θεός είναι ακριβώς αυτά που οι άνθρωποι είναι πιο απρόθυμοι να κάνουν και που τους κάνουν να αισθάνονται ντροπή. Αυτό δεν δυσκολεύει τα πράγματα για τους ανθρώπους; Δεν αποκαλύπτει τις ουλές τους; Με αυτόν τον τρόπο, πολλοί άνθρωποι δεν επιδιώκουν τον ρεαλιστικό Θεό, τον πρακτικό Θεό, οπότε γίνονται εχθροί του ενσαρκωμένου Θεού, δηλαδή αντίχριστοι. Δεν είναι προφανές γεγονός; Στο παρελθόν, όταν ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί ακόμη, μπορεί να ήσουν μια θρησκευτική προσωπικότητα ή ένας αφοσιωμένος πιστός. Αφότου ενσαρκώθηκε ο Θεός, πολλοί τέτοιοι αφοσιωμένοι πιστοί έγιναν, άθελά τους, αντίχριστοι. Ξέρεις τι συμβαίνει εδώ; Κατά την πίστη σου στον Θεό, δεν επικεντρώνεσαι στην πραγματικότητα ούτε επιδιώκεις την αλήθεια, αλλά, αντιθέτως, σου γίνονται εμμονή τα ψεύδη —αυτή δεν είναι η πιο ξεκάθαρη πηγή της εχθρότητάς σου προς τον ενσαρκωμένο Θεό;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ικανοποιήσουν

Ο άνθρωπος είναι απρόθυμος να αναζητήσει τον Θεό, απρόθυμος να δαπανήσει την περιουσία του για τον Θεό και απρόθυμος να αφιερώσει προσπάθειες μια ζωής στον Θεό· αντιθέτως, λέει πως ο Θεός το έχει παρατραβήξει, πως πάρα πολλά σχετικά με τον Θεό έρχονται σε αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Με μια τέτοια ανθρώπινη φύση, ακόμη κι αν ήσασταν γενναιόδωροι προς τις προσπάθειές σας, θα εξακολουθούσατε να είστε ανίκανοι να κερδίσετε την έγκριση του Θεού, για να μη μιλήσουμε για το γεγονός του ότι δεν αναζητάτε τον Θεό. Δεν γνωρίζετε πως είστε τα ελαττωματικά αγαθά του ανθρώπινου είδους; Δεν ξέρετε ότι καμιά ανθρώπινη φύση δεν είναι πιο άθλια από τη δική σας; Δεν ξέρετε πώς σας αποκαλούν οι άλλοι για να σας τιμήσουν; Εκείνοι που πραγματικά αγαπούν τον Θεό σάς αποκαλούν τον πατέρα του λύκου, τη μητέρα του λύκου, τον γιο του λύκου και τον εγγονό του λύκου· είστε οι απόγονοι του λύκου, ο λαός του λύκου και θα πρέπει να γνωρίζετε την ταυτότητα σας και να μην τη ξεχάσετε ποτέ. Μην πιστεύετε πως είστε κάποια ανώτερη μορφή. Είστε η μοχθηρότερη ομάδα μη ανθρώπων ανάμεσα στο ανθρώπινο είδος. Δεν ξέρετε τίποτε από αυτά; Γνωρίζετε πόσο έχω ριψοκινδυνεύσει κάνοντας έργο ανάμεσά σας; Αν η σύνεσή σας δεν ξαναγίνει κανονική και η συνείδησή σας δεν δουλέψει ξανά κανονικά, τότε ποτέ δεν θα απαλλαχθείτε από την επονομασία «λύκος», δεν θα ξεφύγετε ποτέ από την ημέρα της καταδίκης, από την ημέρα της τιμωρίας σας. Γεννηθήκατε κατώτεροι, χωρίς καθόλου αξία. Είστε εκ φύσεως μια πεινασμένη αγέλη λύκων, ένας σωρός από συντρίμμια και σκουπίδια, και σε αντίθεση με εσάς, Εγώ δεν εργάζομαι με εσάς ώστε να ωφεληθώ, αλλά λόγω της ανάγκης για έργο. Αν εξακολουθήσετε να αντιδράτε κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε θα σταματήσω το έργο Μου και δεν θα εργαστώ ξανά για εσάς· αντιθέτως, θα μεταφέρω το έργο Μου σε μια ομάδα που θα Με ευχαριστεί κι έτσι θα σας αφήσω για πάντα, διότι δεν προτίθεμαι να φροντίζω αυτούς που Με εχθρεύονται.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Η πίστη σας είναι πανέμορφη· λέτε πως είστε πρόθυμοι να δαπανήσετε ολόκληρη τη ζωή σας για λογαριασμό του έργου Μου και ότι είστε πρόθυμοι να θυσιάσετε τη ζωή σας γι’ αυτό, μα οι διαθέσεις σας δεν έχουν αλλάξει πολύ. Απλώς μιλάτε αλαζονικά, παρά το γεγονός ότι η πραγματική σας συμπεριφορά είναι πανάθλια. Λες και η γλώσσα και τα χείλη των ανθρώπων είναι στους ουρανούς, αλλά τα πόδια τους βρίσκονται κάτω στη γη, κι ως εκ τούτου, τα λόγια και οι πράξεις, καθώς και η φήμη τους βρίσκονται ακόμη σε τραγική κατάσταση. Η φήμη σας έχει καταστραφεί, η συμπεριφορά σας είναι έκφυλη, ο τρόπος ομιλίας σας είναι ποταπός, και η ζωή σας είναι άθλια· μάλιστα, ολόκληρη η ανθρώπινη φύση σας έχει βουλιάξει στην αθλιότητα. Είστε στενόμυαλοι προς τους άλλους και κάνετε παζάρια για το παραμικρό. Τσακώνεστε για τη φήμη και το κύρος σας σε σημείο, μάλιστα, που είστε διατεθειμένοι να κατέλθετε στην κόλαση και στη λίμνη του πυρός. Τα τρέχοντα λόγια και οι πράξεις σας Μου αρκούν για να αποφασίσω πως είστε αμαρτωλοί. Η στάση σας προς το έργο Μου, Μου αρκεί για να αποφασίσω πως είστε άδικοι, και ολόκληρη η διάθεσή σας Μου αρκεί για να επισημάνω πως είστε βρόμικες ψυχές γεμάτες βδελύγματα. Οι εκδηλώσεις σας και όσα αποκαλύπτετε αρκούν για να πω πως είστε άνθρωποι που έχετε χορτάσει με το αίμα των ακάθαρτων πνευμάτων. Όταν αναφέρεται η είσοδος στη βασιλεία, δεν αποκαλύπτετε τα αισθήματά σας. Πιστεύετε ότι το πώς είστε τώρα αρκεί για να διαβείτε την πύλη της βασιλείας Μου των ουρανών; Πιστεύετε πως μπορείτε να εισέλθετε στην ιερή γη του έργου και λόγου Μου, χωρίς τα δικά σας λόγια και πράξεις να υποβληθούν πρώτα στις δοκιμασίες Μου; Ποιος μπορεί να Με ξεγελάσει; Πώς θα μπορούσαν οι άθλιες, ποταπές συμπεριφορές και συζητήσεις σας να ξεφύγουν από το βλέμμα Μου; Έχω αποφασίσει ότι η ζωή σας είναι μια ζωή που πίνει το αίμα και τρώει τη σάρκα εκείνων των ακάθαρτων πνευμάτων, επειδή τα μιμείστε ενώπιόν Μου καθημερινά. Η συμπεριφορά σας είναι ιδιαίτερα άσχημη ενώπιόν Μου, άρα πώς θα μπορούσα να μη σας θεωρώ αηδιαστικούς; Τα λόγια σας περιέχουν τις ακαθαρσίες των ακάθαρτων πνευμάτων: Καλοπιάνετε, αποκρύπτετε και κολακεύετε ακριβώς όπως αυτοί που επιδίδονται στη μαγεία και όπως αυτοί που κάνουν συστηματικά απάτες και πίνουν το αίμα των αδίκων. Όλες οι ανθρώπινες εκφράσεις είναι άκρως άδικες, άρα πώς γίνεται όλοι οι άνθρωποι να τοποθετηθούν στην ιερή γη, όπου βρίσκονται οι δίκαιοι; Νομίζεις πως αυτή σου η άθλια συμπεριφορά μπορεί να σε κάνει να ξεχωρίσεις ως άγιος σε σύγκριση με τους αδίκους; Η γλώσσα σου που μοιάζει με δηλητηριώδους φιδιού θα καταστρέψει τελικά τη σάρκα σου που σπέρνει τον όλεθρο και δημιουργεί βδελύγματα, και αυτά σου τα χέρια που είναι καλυμμένα με το αίμα ακάθαρτων πνευμάτων, επίσης θα παρασύρουν τελικά την ψυχή σου στην κόλαση. Γιατί, άραγε, δεν αρπάζεις αυτήν την ευκαιρία να καθάρεις τα χέρια σου που είναι καλυμμένα με βρόμα; Και γιατί δεν εκμεταλλεύεσαι αυτήν την ευκαιρία να κόψεις αυτή σου τη γλώσσα που λέει άδικα λόγια; Μήπως γιατί είσαι διατεθειμένος να υποφέρεις στις φλόγες της κόλασης για χάρη των δύο σου χεριών, της γλώσσας και των χειλιών σου; Επαγρυπνώ παρακολουθώντας τις καρδιές όλων με τα δυο Μου μάτια, επειδή πολύ καιρό πριν δημιουργήσω τους ανθρώπους, είχα κρατήσει γερά τις καρδιές τους μες στα δυο Μου χέρια. Πολύ καιρό πριν είχα κοιτάξει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, άρα πώς θα μπορούσαν οι σκέψεις τους να ξεφύγουν από το βλέμμα Μου; Και πώς θα μπορούσαν να προλάβουν να ξεφύγουν και να μην καούν από το Πνεύμα Μου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο χαρακτήρας όλων σας είναι τόσο ποταπός!

Τα χείλη σου είναι πιο καλοσυνάτα κι από περιστέρια, αλλά η καρδιά σου είναι πιο δόλια κι από τον όφι τον αρχαίο. Τα χείλη σου μάλιστα είναι τόσο όμορφα όσο μιας Λιβανέζας, μα η καρδιά σου δεν είναι πιο καλοσυνάτη από τη δική της, και σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ομορφιά των Χαναναίων. Η καρδιά σου είναι τόσο δόλια! Αυτό που απεχθάνομαι είναι μόνο τα χείλη των αδίκων και οι καρδιές τους, και οι απαιτήσεις Μου από τους ανθρώπους δεν είναι καθόλου υψηλότερες από τις προσδοκίες Μου από τους αγίους· απλώς νιώθω απέχθεια για τις κακές πράξεις των αδίκων, κι ελπίζω να είναι σε θέση να απαλλαχθούν από την ακαθαρσία τους και να ξεφύγουν από την τρέχουσα δύσκολη θέση τους, ώστε να μπορέσουν να ξεχωρίσουν από εκείνους τους αδίκους και να ζήσουν με τους δίκαιους και να είναι άγιοι μαζί τους. Βρίσκεστε στις ίδιες συνθήκες μ’ Εμένα, κι όμως είστε καλυμμένοι με βρόμα· δεν έχετε μέσα σας ούτε την παραμικρή αρχική ομοιότητα των ανθρώπων που δημιουργήθηκαν στις απαρχές. Επιπλέον, επειδή καθημερινά μιμείστε την ομοιότητα εκείνων των ακάθαρτων πνευμάτων και κάνετε ό,τι κάνουν και λέτε ό,τι λένε εκείνα, κάθε μέλος σας —ακόμη και η γλώσσα και τα χείλη σας— μουσκεύουν στο ακάθαρτο νερό τους, σε σημείο που καλύπτεστε ολόκληροι με αυτούς τους λεκέδες και δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος σας που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το έργο Μου. Είναι τόσο θλιβερό! Ζείτε σε έναν τέτοιο κόσμο αλόγων και βοοειδών, κι όμως δεν νιώθετε ανησυχία· είστε γεμάτοι χαρά και ζείτε ελεύθερα και άνετα. Κολυμπάτε μέσα σ’ αυτό το μολυσμένο νερό, κι όμως, στην πραγματικότητα, δεν συνειδητοποιείτε πως έχετε περιέλθει σε τόσο δύσκολη θέση. Καθημερινά, έρχεσαι σε επαφή με ακάθαρτα πνεύματα κι αλληλεπιδράς με «περιττώματα». Η ζωή σου είναι πολύ χυδαία, κι όμως δεν γνωρίζεις στην ουσία πως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχεις στον ανθρώπινο κόσμο και πως δεν έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου. Δεν γνωρίζεις πως η ζωή σου ποδοπατήθηκε εδώ και καιρό από εκείνα τα ακάθαρτα πνεύματα, ή πως ο χαρακτήρας σου κηλιδώθηκε εδώ και καιρό από το μολυσμένο νερό; Νομίζεις πως ζεις σε έναν επίγειο παράδεισο, και πως βρίσκεσαι εν μέσω ευτυχίας; Δεν γνωρίζεις πως έχεις ζήσει μια ζωή δίπλα σε ακάθαρτα πνεύματα, και πως έχεις συνυπάρξει με όλα όσα αυτά ετοίμασαν για σένα; Πώς θα μπορούσε ο τρόπος που ζεις να έχει κάποιο νόημα; Πώς θα μπορούσε η ζωή σου να έχει κάποια αξία; Τρέχεις από δω κι από κει για τους γονείς σου, τους γονείς ακάθαρτων πνευμάτων, κι όμως, στην πραγματικότητα, δεν έχεις ιδέα πως αυτοί που σε παγιδεύουν είναι εκείνοι οι γονείς με το ακάθαρτο πνεύμα που σε γέννησαν και σε ανέθρεψαν. Επιπλέον, δεν γνωρίζεις πως αυτοί, ουσιαστικά, σου έδωσαν όλη σου τη βρόμα· το μόνο που γνωρίζεις είναι πως μπορούν να σου προσφέρουν «απολαύσεις», δεν σε παιδεύουν ούτε σε κρίνουν, και κυρίως δεν σε καταριούνται. Δεν έχουν ξεσπάσει ποτέ σ’ εσένα με οργή, μα σου συμπεριφέρονται με στοργή και καλοσύνη. Τα λόγια τους τρέφουν την καρδιά σου και σε σαγηνεύουν, έτσι ώστε να αποπροσανατολιστείς και, χωρίς να το καταλάβεις, σε απορροφούν και είσαι πρόθυμος να τους υπηρετήσεις, να γίνεις η διέξοδος και ο υπηρέτης τους. Δεν έχεις κανένα απολύτως παράπονο, μα είσαι πρόθυμος να δουλεύεις για αυτούς σαν σκύλος, σαν άλογο· παραπλανάσαι από αυτούς. Για τον λόγο αυτόν, δεν έχεις καμία απολύτως αντίδραση στο έργο που κάνω. Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι θες συνεχώς να ξεγλιστράς κρυφά από τα χέρια Μου και δεν προκαλεί έκπληξη το ότι θες διαρκώς να χρησιμοποιείς γλυκά λόγια για να αποσπάσεις την εύνοιά Μου με δόλιο τρόπο. Αποδεικνύεται πως τελικά είχες ήδη άλλα σχέδια, άλλα πλάνα. Μπορείς να δεις ένα μικρό μέρος των πράξεων Μου ως Παντοδύναμος, μα δεν γνωρίζεις το παραμικρό για την κρίση και την παίδευσή Μου. Δεν έχεις ιδέα πότε ξεκίνησε η παίδευσή Μου· γνωρίζεις μόνο πώς να Με εξαπατάς —κι όμως δεν γνωρίζεις πως δεν θα ανεχτώ καμία παράβαση από τον άνθρωπο. Εφόσον έχεις ήδη αποφασίσει να Με υπηρετήσεις, δεν θα σε αφήσω να φύγεις. Είμαι ένας Θεός που αποστρέφεται το κακό και είμαι ένας Θεός που ζηλεύει τον άνθρωπο. Εφόσον εναπόθεσες ήδη τα λόγια σου πάνω στον βωμό Μου, δεν θα ανεχθώ να το σκάσεις μπροστά στα ίδια Μου τα μάτια, ούτε θα ανεχτώ να υπηρετείς δύο αφέντες. Νόμιζες πως θα μπορούσες να έχεις κι άλλη αγάπη αφού εναπόθεσες τα λόγια σου πάνω στον βωμό Μου και μπροστά στα μάτια Μου; Πώς θα μπορούσα να επιτρέψω στους ανθρώπους να Με γελοιοποιήσουν έτσι; Νόμιζες πως θα μπορούσε η γλώσσα σου να δίνει υποσχέσεις και να παίρνει όρκους σ’ Εμένα ανέμελα; Πώς θα μπορούσες να ορκιστείς στον δικό Μου θρόνο, τον θρόνο του Υψίστου; Νόμιζες πως οι όρκοι σου είχαν ήδη λήξει; Θα σας πω το εξής: Ακόμη κι αν η σάρκα σας πεθάνει, οι όρκοι σας δεν μπορούν να λήξουν. Στο τέλος, θα σας καταδικάσω βάσει των όρκων σας. Εντούτοις, πιστεύετε πως μπορείτε να Με αντιμετωπίζετε επιπόλαια, βάζοντας τα λόγια σας ενώπιόν Μου, και πως οι καρδιές σας μπορούν να υπηρετούν ακάθαρτα και μοχθηρά πνεύματα. Πώς θα μπορούσε η οργή Μου να ανεχθεί αυτούς τους ανθρώπους που είναι σαν σκυλιά και σαν γουρούνια και Με εξαπατούν; Πρέπει να εκτελέσω τα διοικητικά διατάγματά Μου και να αρπάξω από τα χέρια των ακάθαρτων πνευμάτων όλους αυτούς τους κολλημένους «ευσεβείς» που πιστεύουν σ’ Εμένα, έτσι ώστε να μπορούν να Με «εξυπηρετούν» με πειθαρχημένο τρόπο, να είναι τα βόδια Μου, τα άλογά Μου και να υπόκεινται στην ενορχήστρωση της σφαγής Μου. Θα σε κάνω να ενισχύσεις την παλιά σου αποφασιστικότητα και να Με υπηρετήσεις και πάλι. Δεν θα ανεχτώ κανένα δημιούργημα που Με εξαπατά. Νόμιζες πως θα μπορούσες απλώς να προβάλεις απαιτήσεις και να ψεύδεσαι αναίσχυντα ενώπιόν Μου; Νόμιζες πως δεν είχα ακούσει ούτε είχα δει τα λόγια και τις πράξεις σου; Πώς θα μπορούσαν τα λόγια και οι πράξεις σου να μην είναι στο οπτικό Μου πεδίο; Πώς θα μπορούσα ποτέ να επιτρέψω στους ανθρώπους να Με εξαπατήσουν με αυτόν τον τρόπο;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο χαρακτήρας όλων σας είναι τόσο ποταπός!

Κάποιοι θα ρωτήσουν: «Τι είναι ο άνθρωπος;» Οι άνθρωποι σήμερα δεν είναι άνθρωποι. Αν δεν είναι άνθρωποι, τότε τι είναι; Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ζώα, βοοειδή, Σατανάδες. Εν συντομία, έχουν μόνο τη μορφή του ανθρώπου, μα δεν είναι άξιοι να τους αποκαλέσεις ανθρώπους, επειδή δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση. Λέει κανείς ότι οι άνθρωποι είναι ζώα, μα έχουν γλώσσες, ιδέες και σκέψεις, και μπορούν να δημιουργήσουν τεχνολογία, άρα πρέπει να ταξινομηθούν ως ένα ανεπτυγμένο ζώο. Οι άπιστοι λένε ότι οι πρόγονοί τους ήταν πίθηκοι· ζώα, όχι άνθρωποι. Είναι θεμιτό να πει κανείς ότι οι άνθρωποι είναι διάβολοι και Σατανάδες, επειδή έτσι είναι η ανθρώπινη φύση, αυτό είναι που αποκαλύπτουν και εκφράζουν· ως εκ τούτου, είναι πιο θεμιτό να πει κανείς ότι οι άνθρωποι είναι διάβολοι και Σατανάδες, δεν είναι ούτε ψάρια, ούτε πουλερικά, δεν είναι άνθρωποι. Κάποιοι μακροχρόνια πιστοί έχουν εμπειρία πολλών ετών, και έχουν λίγη εκ βαθέων κατανόηση. Είναι σε θέση να έχουν κάποια μικρή κατανόηση για τον Θεό, να ανησυχούν σε κάποιον βαθμό για τα πράγματα για τα οποία ανησυχεί ο Θεός, και να σκέφτονται ό,τι σκέφτεται ο Θεός. Έχουν αυτήν την πρόθεση. Αυτό πλησιάζει την ομοιότητα ενός ανθρώπου και έχει σχεδόν επιτευχθεί ο στόχος. Οι νέοι πιστοί δεν έχουν βιώσει την παίδευση ή την κρίση και δεν έχουν, επίσης, βιώσει πολύ κλάδεμα ή αντιμετώπιση. Δεν ακούν μεγάλο μέρος της αλήθειας, και απλά διαβάζουν τον λόγο του Θεού, μα δεν τον βιώνουν στ’ αλήθεια. Αυτοί βρίσκονται ακόμα πιο μακριά. Το βάθος της εμπειρίας που έχουν οι άνθρωποι θα καθορίσει το πόσο θα αλλάξουν. Όσο λιγότερα δοκιμάζεις ως εμπειρίες, και όσο λιγότερο καταλαβαίνεις την αλήθεια, τόσο λιγότερη ανθρώπινη σύνθεση θα έχεις μέσα σου. Αν δεν έχεις καμία εμπειρία, τότε είσαι ένας απαράλλακτος ζωντανός Σατανάς, είσαι απλά ένας διάβολος. Το πιστεύεις αυτό; Θα καταλάβεις, κάποια μέρα, αυτά τα λόγια. Πού είναι οι καλοί άνθρωποι σήμερα; Χωρίς να έχεις τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου, πώς γίνεται να αποκαλείσαι άνθρωπος; Οι καλοί άνθρωποι δεν υπάρχουν σε καμία περίπτωση. Οι άνθρωποι έχουν μόνο ανθρώπινα εξωτερικά περιβλήματα, και όχι ανθρώπινη ουσία. Δεν είναι υπερβολή το να πει κανείς ότι οι άνθρωποι είναι κτήνη με ανθρώπινη αμφίεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να κατανοήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί έχεις τόσο ισχυρά συναισθήματα; Γιατί απολαμβάνεις εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα κακά πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο το δηλητήριο του Σατανά. Ποιο είναι λοιπόν το δηλητήριο του Σατανά; Πώς μπορεί να εκφραστεί; Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις τους ανθρώπους, «Πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι; Για ποιον λόγο θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι;» αυτοί θα απαντήσουν: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά έχουν γίνει η ζωή των ανθρώπων. Ό,τι και να επιδιώκουν οι άνθρωποι, το κάνουν για τον εαυτό τους —και έτσι ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» —αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτά τα λόγια έχουν ήδη γίνει η φύση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, είναι το αληθινό πορτρέτο της σατανικής φύσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτή η σατανική φύση έχει ήδη γίνει η βάση για την ύπαρξη της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα ζει με αυτό το δηλητήριο του Σατανά, μέχρι σήμερα. Όλα όσα κάνει ο Σατανάς γίνονται προς χάρη της όρεξης, των φιλοδοξιών και των στόχων του. Επιθυμεί να ξεπεράσει τον Θεό, να απελευθερωθεί από τον Θεό και να πάρει τον έλεγχο όλων των πραγμάτων που δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Σήμερα, είναι τόσο μεγάλος ο βαθμός που οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά, ώστε όλοι έχουν σατανική φύση, όλοι προσπαθούν να αρνηθούν και να εναντιωθούν στον Θεό και θέλουν να ελέγχουν τη μοίρα τους και προσπαθούν να αντιταχθούν στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού. Οι φιλοδοξίες και οι ορέξεις τους είναι ακριβώς οι ίδιες με του Σατανά. Επομένως, η φύση του ανθρώπου είναι φύση του Σατανά. Στην πραγματικότητα, τα συνθήματα και οι αφορισμοί πολλών ανθρώπων αντιπροσωπεύουν την ανθρώπινη φύση και αντικατοπτρίζουν την ουσία της ανθρώπινης διαφθοράς. Τα πράγματα που επιλέγουν οι άνθρωποι είναι οι δικές τους προτιμήσεις και όλα αντιπροσωπεύουν τις διαθέσεις και τις επιδιώξεις τους. Σε κάθε λέξη που λέει ένας άνθρωπος και σε ό,τι κάνει, όσο μεταμφιεσμένο κι αν είναι, δεν μπορεί να καλύψει τη φύση του. Για παράδειγμα, οι Φαρισαίοι κήρυτταν συνήθως πολύ όμορφα, όταν άκουσαν όμως τα κηρύγματα και τις αλήθειες που εξέφρασε ο Ιησούς, αντί να τα αποδεχτούν, τα καταδίκασαν. Αυτό εξέθεσε τη φύση και την ουσία των Φαρισαίων που απεχθάνονταν και μισούσαν την αλήθεια. Μερικοί άνθρωποι μιλούν αρκετά όμορφα και είναι καλοί στο να μεταμφιέζονται, όταν όμως οι άλλοι συναναστραφούν μαζί τους για λίγο, διαπιστώνουν ότι η φύση τους είναι εξαιρετικά μοχθηρή και ανέντιμη. Μετά από πολύ καιρό συναναστροφής μαζί τους, όλοι οι άλλοι ανακαλύπτουν την ουσία και τη φύση τους. Τελικά, οι άλλοι εξάγουν το εξής συμπέρασμα: δεν λένε ποτέ την παραμικρή αλήθεια και είναι δόλιοι. Αυτή η δήλωση αντιπροσωπεύει τη φύση ενός τέτοιου ατόμου και αποτελεί την καλύτερη δυνατή απεικόνιση και απόδειξη της φύσης και της ουσίας του. Η φιλοσοφία αυτών των ατόμων για τη ζωή είναι να μη λένε σε κανέναν την αλήθεια, αλλά και να μην εμπιστεύονται κανέναν. Η σατανική φύση του ανθρώπου περιέχει πολλές σατανικές φιλοσοφίες και δηλητήρια. Μερικές φορές, εσύ ο ίδιος δεν τις αντιλαμβάνεσαι καν και δεν τις καταλαβαίνεις· όμως, κάθε στιγμή της ζωής σου στηρίζεται σ’ αυτά τα πράγματα. Επιπλέον, νομίζεις ότι τα πράγματα αυτά είναι απολύτως σωστά, λογικά και τελείως αλάνθαστα. Αυτό αρκεί για να δείξει ότι οι φιλοσοφίες του Σατανά έχουν γίνει η φύση των ανθρώπων και ότι εκείνοι ζουν σε πλήρη συμφωνία με αυτές, πιστεύοντας ότι αυτός ο τρόπος ζωής είναι καλός, και χωρίς καμία απολύτως αίσθηση μετάνοιας. Επομένως, μονίμως αποκαλύπτουν τη σατανική φύση τους και ζουν συνεχώς σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Η φύση του Σατανά είναι η ζωή της ανθρωπότητας, είναι η φύση και η ουσία της ανθρωπότητας.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου

Σε γενικές γραμμές, ως ένα ανθρώπινο ον που έχει γεννηθεί σε αυτόν τον κόσμο, θα έχεις κάνει κάτι που συνιστά παράβαση της αλήθειας, ανεξάρτητα από το αν θυμάσαι να κάνεις ποτέ κάτι για να προδώσεις κάποιον άλλο ή από το αν έχεις προδώσει τους άλλους πολλές φορές στο παρελθόν. Εφόσον είσαι ικανός να προδώσεις τους γονείς ή τους φίλους σου, τότε είσαι ικανός να προδώσεις τους άλλους και, επιπλέον, είσαι ικανός να προδώσεις κι Εμένα και να κάνεις πράγματα που σιχαίνομαι. Με άλλα λόγια, η προδοσία δεν είναι απλώς μια επιφανειακά ανήθικη συμπεριφορά, αλλά κάτι που αντιβαίνει στην αλήθεια. Αυτή ακριβώς είναι η πηγή της αντίστασης και της επανάστασης της ανθρωπότητας εναντίον Μου. Γι’ αυτό το έχω συνοψίσει στην παρακάτω δήλωση: Η προδοσία είναι στη φύση του ανθρώπου, και αυτή η φύση είναι ο μεγάλος εχθρός της συμφωνίας κάθε ανθρώπου με Εμένα.

Η συμπεριφορά κατά την οποία κάποιος δεν μπορεί να υποταχθεί πλήρως σ’ Εμένα συνιστά προδοσία. Η συμπεριφορά κατά την οποία κάποιος δεν μπορεί να είναι πιστός σε Εμένα συνιστά προδοσία. Το να με εξαπατά κανείς και να χρησιμοποιεί ψέματα για να Με ξεγελάσει συνιστά προδοσία. Το να τρέφει κανείς πολλές αντιλήψεις και να τις διαδίδει δεξιά και αριστερά συνιστά προδοσία. Το να μην μπορεί κανείς να προστατέψει τις μαρτυρίες και τα συμφέροντά Μου συνιστά προδοσία. Το να χαμογελάει κανείς ψεύτικα όταν βρίσκεται μακριά από Εμένα μέσα στην καρδιά του συνιστά προδοσία. Όλα αυτά συνιστούν πράξεις προδοσίας για τις οποίες ήσασταν ανέκαθεν ικανοί και είναι κάτι το συνηθισμένο ανάμεσά σας. Ενδεχομένως κανείς από εσάς να μη σκέφτεται ότι αυτό αποτελεί πρόβλημα, αλλά Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την προδοσία κάποιου εις βάρος Μου ως ασήμαντο ζήτημα και σίγουρα δεν μπορώ να την αγνοήσω. Τώρα, όταν εργάζομαι ανάμεσά σας, εσείς συμπεριφέρεστε έτσι —αν έρθει η μέρα που δεν θα υπάρχει κανείς να σας προσέχει, δεν θα είστε σαν ληστές που έχουν αυτοανακηρυχθεί βασιλιάδες των δικών τους μικρών βουνών; Όταν συμβεί αυτό και προκαλέσετε κάποια καταστροφή, ποιος θα είναι εκεί για να καθαρίσει το χάλι σας; Νομίζετε ότι κάποιες πράξεις προδοσίας είναι απλώς περιστασιακά περιστατικά και όχι η μόνιμη συμπεριφορά σας, και ότι δεν σας αξίζει να συζητιέστε με τέτοια αυστηρότητα, με τρόπο που πληγώνει την υπερηφάνεια σας. Αν στ’ αλήθεια το πιστεύετε αυτό, τότε δεν έχετε σύνεση. Το να το σκέφτεται κανείς αυτό σημαίνει πως είναι δείγμα και αρχέτυπο παρακοής. Η φύση του ανθρώπου είναι η ζωή του· είναι μια αρχή στην οποία βασίζεται για να επιζήσει και δεν μπορεί να την αλλάξει. Πάρτε για παράδειγμα τη φύση της προδοσίας. Αν μπορείς να κάνεις κάτι που θα προδώσει έναν συγγενή ή φίλο, αυτό αποδεικνύει ότι αποτελεί μέρος της ζωής σου και μια φύση με την οποία γεννήθηκες. Αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: η προδοσία (1)

Όλες οι ψυχές που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά βρίσκονται υποδουλωμένες στην εξουσία του Σατανά. Μόνο αυτοί που πιστεύουν στον Χριστό έχουν διαχωριστεί, έχουν διασωθεί από το στρατόπεδο του Σατανά και έχουν μεταφερθεί στη σημερινή βασιλεία. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ζουν πλέον υπό την επιρροή του Σατανά. Ακόμα κι έτσι, η φύση του ανθρώπου εξακολουθεί να είναι ριζωμένη στη σάρκα του ανθρώπου, το οποίο σημαίνει ότι παρόλο που η ψυχή σας έχει σωθεί, η φύση σας παραμένει όπως ήταν, και η πιθανότητα να Με προδώσετε παραμένει στο εκατό τοις εκατό. Αυτός είναι ο λόγος που το έργο Μου διαρκεί τόσο καιρό, επειδή η φύση σας είναι υπερβολικά αδιάλλακτη. Τώρα, όλοι σας υπομένετε κακουχίες στο μέγιστο των δυνατοτήτων σας καθώς κάνετε τα καθήκοντά σας, ωστόσο, ο καθένας σας είναι ικανός να Με προδώσει και να επιστρέψει στην εξουσία του Σατανά, στο στρατόπεδό του, καθώς και να επιστρέψει στην παλιά του ζωή —αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Εκείνη την ώρα, θα σας είναι αδύνατο να παρουσιάσετε ένα ίχνος ανθρώπινης φύσης ή ανθρώπινης ομοιότητας, όπως κάνετε τώρα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, θα καταστραφείτε και, επιπλέον, θα καταδικαστείτε αιώνια, θα τιμωρηθείτε αυστηρά, και δεν θα μετενσαρκωθείτε ξανά. Αυτό είναι το πρόβλημα που βρίσκεται μπροστά σας. Σας το υπενθυμίζω με αυτόν τον τρόπο, έτσι ώστε, πρώτον, το έργο Μου να μην αποβεί μάταιο και, δεύτερον, ώστε να μπορέσετε όλοι σας να ζήσετε σε μέρες με φως. Στην πραγματικότητα, το κύριο πρόβλημα δεν είναι το κατά πόσο το έργο Μου αποβεί μάταιο. Το σημαντικό είναι να είστε σε θέση να ζήσετε μια ευτυχισμένη ζωή και να έχετε ένα θαυμάσιο μέλλον. Το έργο Μου είναι το έργο της σωτηρίας των ψυχών των ανθρώπων. Αν η ψυχή σου πέσει στα χέρια του Σατανά, τότε το σώμα σου δεν θα ζήσει εν ειρήνη. Εάν προστατεύω το σώμα σου, τότε και η ψυχή σου θα βρίσκεται σίγουρα υπό τη φροντίδα Μου. Εάν πραγματικά σε αποστρέφομαι, τότε το σώμα και η ψυχή σου θα πέσουν αμέσως στα χέρια του Σατανά. Μπορείς να φανταστείς την κατάστασή σου τότε; Αν μια μέρα τα λόγια Μου περάσουν απαρατήρητα από εσάς, τότε είτε θα σας παραδώσω όλους στον Σατανά, ο οποίος θα σας υποβάλει σε ανυπόφορα βασανιστήρια έως ότου κατευναστεί τελείως η οργή Μου, είτε θα τιμωρήσω Εγώ ο ίδιος εσάς τους αδιόρθωτους ανθρώπους, γιατί οι καρδιές σας που Με προδίδουν δεν θα έχουν αλλάξει ποτέ.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: η προδοσία (2)

Η συμπεριφορά σας απέναντί Μου εδώ και πολλά χρόνια Μού έχει δώσει μια απάντηση άνευ προηγουμένου. Και το ερώτημα σε αυτήν την απάντηση είναι: «Ποια είναι η στάση του ανθρώπου απέναντι στην αλήθεια και τον αληθινό Θεό;» Οι προσπάθειες που έχω αφιερώσει στον άνθρωπο αποδεικνύουν την ουσία της αγάπης Μου για αυτόν, ενώ η κάθε ενέργεια του ανθρώπου απέναντί Μου αποδεικνύει την ουσία της αποστροφής του για την αλήθεια και της εναντίωσής του σ’ Εμένα. Φροντίζω ανά πάσα στιγμή για όλους εκείνους οι οποίοι Με ακολουθούν, όμως ποτέ αυτοί οι οποίοι Με ακολουθούν δεν είναι ικανοί να κατανοήσουν τα λόγια Μου· δεν είναι καν ικανοί ν’ αποδεχθούν τις προτάσεις Μου. Αυτό είναι που Με λυπεί πάνω απ’ όλα. Κανένας δεν ήταν ποτέ ικανός να Με καταλάβει, κι επιπλέον, κανένας δεν ήταν ποτέ ικανός να Με αποδεχθεί, ακόμη και αν η στάση Μου είναι ειλικρινής και τα λόγια Μου ήπια. Όλοι προσπαθούν να διεκπεραιώσουν το έργο που τους εμπιστεύτηκα σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες· δεν αναζητούν τις προθέσεις Μου, πόσο μάλλον Με ρωτούν τι ζητώ από εκείνους. Εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι Με υπηρετούν πιστά, ενώ στην πραγματικότητα αποστατούν εναντίον Μου. Πολλοί πιστεύουν πως οι αλήθειες οι οποίες είναι γι’ αυτούς απαράδεκτες ή τις οποίες δεν μπορούν να κάνουν πράξη δεν είναι αλήθειες. Για τέτοιους ανθρώπους, οι αλήθειες Μου γίνονται αντικείμενο άρνησης και παραμερισμού. Την ίδια στιγμή, Με αναγνωρίζουν στα λόγια ως Θεό, με αντιμετωπίζουν όμως και σαν παρείσακτο που δεν είναι η αλήθεια, η οδός ή η ζωή. Κανείς δεν γνωρίζει αυτήν την αλήθεια: τα λόγια Μου είναι η αιωνίως αναλλοίωτη αλήθεια. Είμαι η παροχή της ζωής για τον άνθρωπο και ο μοναδικός οδηγός του ανθρώπινου γένους. Η αξία και το νόημα των λόγων Μου δεν καθορίζονται από το κατά πόσον αναγνωρίζονται ή γίνονται αποδεκτά από το ανθρώπινο γένος, αλλά από την ουσία των ίδιων των λόγων. Ακόμη και αν ούτε ένας άνθρωπος σε αυτήν τη γη δεν μπορεί να κατανοήσει τα λόγια Μου, η αξία των λόγων Μου και η βοήθειά τους προς το ανθρώπινο γένος είναι ανεκτίμητα για οποιονδήποτε άνθρωπο. Γι’ αυτό, όταν έρχομαι αντιμέτωπος με τους πολλούς που αποστατούν, αντικρούουν ή περιφρονούν εντελώς τα λόγια Μου, η στάση Μου είναι μόνο αυτή: ας γίνουν ο χρόνος και τα γεγονότα μάρτυρές Μου και ας δείξουν ότι τα λόγια Μου είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Ας δείξουν ότι όλα όσα έχω πει είναι σωστά, ότι είναι εκείνα με τα οποία θα πρέπει να εξοπλιστεί ο άνθρωπος και, επιπλέον, εκείνα που θα πρέπει να αποδεχθεί. Θα επιτρέψω σε όλους όσοι Με ακολουθούν να γνωρίσουν τούτο το γεγονός: όσοι δεν μπορούν να αποδεχθούν πλήρως τα λόγια Μου, όσοι δεν μπορούν να κάνουν πράξη τα λόγια Μου, όσοι δεν μπορούν να βρουν έναν σκοπό στα λόγια Μου, αλλά και όσοι δεν μπορούν να δεχθούν τη σωτηρία εξαιτίας των λόγων Μου, είναι εκείνοι που έχουν καταδικαστεί από τα λόγια Μου και, επιπλέον, έχουν απωλέσει τη σωτηρία Μου, και η ράβδος Μου ποτέ δεν θα λείψει από πάνω τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρέπει να σκέφτεστε τις πράξεις σας