Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Η βασική αιτία των διεφθαρμένων διαθέσεων που αναδύονται στον άνθρωπο είναι η παραπλάνηση, η διαφθορά και το δηλητήριο του Σατανά. Ο άνθρωπος έχει δεσμευτεί και ελέγχεται από τον Σατανά και υφίσταται την ανήκουστη βλάβη που έχει προξενήσει ο Σατανάς στη σκέψη του, στην ηθική του, στην αντίληψη και τη λογική του. Ακριβώς επειδή τα βασικά πράγματα του ανθρώπου τα έχει διαφθείρει ο Σατανάς και είναι τελείως διαφορετικά από το πώς ήταν όταν ο Θεός τα δημιούργησε αρχικά, εναντιώνεται ο άνθρωπος στον Θεό και δεν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια. Έτσι, οι αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου θα πρέπει να ξεκινήσουν με αλλαγή στη σκέψη, τη λογική και την αντίληψη του, οι οποίες θα αλλάξουν τη γνώση του για τον Θεό και τη γνώση του για την αλήθεια. Εκείνοι που γεννήθηκαν στην πιο βαθιά διεφθαρμένη χώρα από όλες, έχουν ακόμη μεγαλύτερη άγνοια του τί είναι ο Θεός, ή του τί σημαίνει να πιστεύεις σε Εκείνον. Όσο περισσότερο διεφθαρμένοι είναι οι άνθρωποι, τόσο λιγότερο γνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού και τόσο φτωχότερη είναι η λογική κι η αντίληψή τους. Η πηγή της αντίθεσης και της παρακοής ενάντια στον Θεό είναι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά. Λόγω της διαφθοράς του Σατανά, η συνείδηση του ανθρώπου έχει αναισθητοποιηθεί· έχει γίνει ανήθικος, οι σκέψεις του έχουν εκφυλιστεί κι έχει αποκτήσει μια οπισθοδρομική διανοητική στάση. Πριν τον διαφθείρει ο Σατανάς, ο άνθρωπος από τη φύση του υποτασσόταν στον Θεό και υποτασσόταν στα λόγια Του αφού τα είχε ακούσει. Είχε σωστή λογική και συνείδηση και κανονική ανθρώπινη φύση. Αφού τον διέφθειρε ο Σατανάς, η αρχική σύνεση του ανθρώπου, η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση του θόλωσαν και καταστράφηκαν από τον Σατανά. Επομένως, έχασε την υποταγή του και την αγάπη του προς τον Θεό. Η λογική του ανθρώπου άρχισε να αποκλίνει, η διάθεσή του έγινε σαν αυτή των ζώων και η παρακοή του προς τον Θεό έγινε συχνότερη και πιο σοβαρή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν το ξέρει και ούτε το αναγνωρίζει αυτό, απλώς εναντιώνεται και επαναστατεί τυφλά. Η διάθεση του ανθρώπου αποκαλύπτεται στις εκφράσεις της σύνεσης, της αντίληψης και της συνείδησής του· επειδή η σύνεση και η αντίληψή του έχουν ασθενήσει και η συνείδησή του έχει θολώσει υπερβολικά, η διάθεσή του εναντιώνεται στον Θεό. Αν η σύνεση και η αντίληψη του ανθρώπου δεν μπορούν να αλλάξουν, τότε δεν τίθεται θέμα για αλλαγές στη διάθεσή του, όπως φυσικά και θέμα συμμόρφωσης με το θέλημα του Θεού. Εάν η λογική του ανθρώπου είναι αδύναμη, τότε δεν μπορεί να υπηρετήσει τον Θεό και δεν είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Η «κανονική λογική» αναφέρεται στην υποταγή και στην πίστη στον Θεό, στη λαχτάρα για τον Θεό, στο να είσαι απόλυτος προς τον Θεό και στο να έχεις συνείδηση απέναντί Του. Αναφέρεται στο να είσαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος στον Θεό και να μην Του εναντιώνεσαι σκόπιμα. Το να έχει κανείς μια αποκλίνουσα σύνεση δεν είναι έτσι. Από τότε που ο άνθρωπος διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει δημιουργήσει αντιλήψεις για τον Θεό και δεν έχει καμία πίστη στον Θεό ή λαχτάρα για Εκείνον, όπως και καθόλου συνείδηση προς τον Θεό. Ο άνθρωπος σκόπιμα εναντιώνεται και κατακρίνει τον Θεό και, επιπλέον, εκτοξεύει ύβρεις κατ’ Αυτού πίσω από την πλάτη Του. Ο άνθρωπος κατακρίνει τον Θεό πίσω από την πλάτη Του, γνωρίζοντας καλά ότι είναι ο Θεός· ο άνθρωπος δεν έχει καμία πρόθεση να υποτάσσεται στον Θεό και απλώς απαιτεί και ζητά τυφλά από Αυτόν. Τέτοιοι άνθρωποι —άνθρωποι που η λογική τους αποκλίνει— δεν είναι ικανοί να γνωρίζουν την ίδια τους την ανήκουστη συμπεριφορά ή να μετανιώνουν για την αντιδραστικότητα τους. Εάν οι άνθρωποι είναι ικανοί να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε έχουν αποκτήσει και πάλι κάποια από τη λογική τους· όσο περισσότερο επαναστατικοί ενάντια στον Θεό είναι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ακόμα τον εαυτό τους, τόσο λιγότερο σωστή σύνεση έχουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Η αποκάλυψη της διεφθαρμένης υπόστασης του ανθρώπου έχει την πηγή της σε τίποτε παραπάνω από τη θολωμένη συνείδηση του ανθρώπου, την κακόβουλη φύση του και την αδύναμη λογική του· εάν η συνείδηση κι η σύνεσή του μπορούν να ξαναγίνουν φυσιολογικές, τότε αυτός θα γίνει κάποιος που είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Απλά και μόνο επειδή η συνείδηση του ανθρώπου ήταν πάντοτε αναισθητοποιημένη και επειδή η σύνεσή του, η οποία ποτέ δεν υπήρξε σωστή, θολώνει ολοένα και περισσότερο, ο άνθρωπος επαναστατεί ολοένα και περισσότερο εναντίον του Θεού, σε σημείο που σταύρωσε τον Ιησού, αρνείται στην ενσάρκωση του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες την είσοδο στο σπίτι του και καταδικάζει τη σάρκα του Θεού, την οποία θεωρεί ασήμαντη. Εάν ο άνθρωπος είχε έστω και λίγη ανθρωπιά, δεν θα ήταν τόσο σκληρός απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό· εάν είχε έστω και λίγη λογική, δεν θα ήταν τόσο μοχθηρός αντιμετωπίζοντας τη σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού· αν είχε λίγη συνείδηση, δεν θα ήταν «έδινε ευχαριστίες» στον ενσαρκωμένο Θεό με αυτόν τον τρόπο. Ο άνθρωπος ζει στην εποχή που ο Θεός έχει αποκτήσει σάρκα και οστά, ωστόσο είναι ανίκανος να ευχαριστήσει τον Θεό για την τόσο καλή ευκαιρία που του παρέχει, και αντ’ αυτού, καταριέται τον ερχομό Του ή αγνοεί τελείως το γεγονός της ενσάρκωσης του Θεού και φαινομενικά είναι εναντίον του γεγονότος αυτού και το αποστρέφεται. Ασχέτως με τον τρόπο που ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τον ερχομό Του, ο Θεός, εν συντομία, συνεχίζει πάντοτε το έργο Του υπομονετικά —παρόλο που ο άνθρωπος δεν Τον καλοδέχθηκε και έχει τυφλές απαιτήσεις από Εκείνον. Η διάθεση του ανθρώπου έχει γίνει εξαιρετικά μοχθηρή, η λογική του έχει αναισθητοποιηθεί φοβερά και η συνείδησή του έχει ποδοπατηθεί από τον Σατανά κι εδώ και πολύ καιρό έπαψε να είναι η αρχική ανθρώπινη συνείδηση. Ο άνθρωπος δεν είναι απλά αγνώμων απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό που πρόσφερε τόση πολλή ζωή και χάρη στην ανθρωπότητα, αλλά έχει γίνει ακόμα και πικρόχολος απέναντι Του επειδή του προσέφερε την αλήθεια· είναι που ο άνθρωπος δεν τρέφει το παραμικρό ενδιαφέρον για την αλήθεια και έτσι έχει γίνει πικρόχολος προς τον Θεό. Όχι μόνο ο άνθρωπος είναι ανίκανος να καταθέσει τη ζωή του για τον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά προσπαθεί επίσης να Του αποσπάσει ευλογίες και προσποιείται πως τρέφει ένα ενδιαφέρον πολύ μεγαλύτερο από αυτό που Του έχει προσφέρει. Άνθρωποι με τέτοια λογική και συνείδηση θεωρούν πως αυτό δεν είναι μεγάλο θέμα και εξακολουθούν να πιστεύουν πως έχουν δαπανήσει πάρα πολύ μεγάλο μέρος του εαυτού τους για τον Θεό και πως Εκείνος τους έχει δώσει πολύ λίγα. Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ Μου έδωσαν μια κούπα νερό, απλώνουν το χέρι και απαιτούν να τους πληρώσω για δύο κούπες γάλα, ή που ενώ Μου παρείχαν δωμάτιο για να περάσω μια νύχτα, απατούν να πληρώσω ενοίκιο για πολλές. Με τέτοια ανθρώπινη φύση και με τέτοια συνείδηση, πώς μπορείτε ακόμα να εύχεστε να κερδίσετε ζωή; Πόσο άξιοι περιφρόνησης και αχρείοι είστε!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Η αλαζονική και επηρμένη φύση σας σάς οδηγεί να προδώσετε την ίδια τη συνείδησή σας, να επαναστατήσετε ενάντια στον Χριστό και να Του αντισταθείτε, και να αποκαλύψετε την ασχήμια σας, φέρνοντας έτσι στο φως τις προθέσεις, τις αντιλήψεις και τις υπερβολικές επιθυμίες σας, καθώς και τα γεμάτα απληστία μάτια σας. Κι όμως, συνεχίζετε να φλυαρείτε για το δια βίου πάθος σας για το έργο του Χριστού και επαναλαμβάνετε ξανά και ξανά τις αλήθειες που έχει εκφέρει από καιρό ο Χριστός. Αυτή είναι η «πίστη» σας —η «πίστη σας χωρίς ακαθαρσίες». Ανέκαθεν έθετα στον άνθρωπο πολύ αυστηρά πρότυπα. Εάν η πίστη σου προσφέρεται υπό όρους και με προθέσεις, τότε θα προτιμούσα να μην έχω καθόλου την υποτιθέμενη αφοσίωσή σου, γιατί απεχθάνομαι αυτούς που Με εξαπατούν με τις προθέσεις τους και Με εκβιάζουν με όρους. Επιθυμώ μονάχα ο άνθρωπος να είναι απόλυτα πιστός σ’ Εμένα και να ενεργεί για χάρη —και προκειμένου να αποδείξει— αυτή τη μία λέξη: την πίστη. Απεχθάνομαι ότι χρησιμοποιείτε καλοπιάσματα στην προσπάθειά σας να Με κάνετε να χαρώ, διότι ανέκαθεν σας αντιμετώπιζα με ειλικρίνεια, κι έτσι θα ήθελα κι εσείς να ενεργείτε με αληθινή πίστη απέναντί Μου. Όσον αφορά την πίστη, πολλοί μπορεί να πιστεύουν ότι ακολουθούν τον Θεό επειδή έχουν πίστη, και ότι δεν θα υπέμεναν τέτοιο μαρτύριο σε διαφορετική περίπτωση. Σε ρωτώ, λοιπόν, το εξής: Αν πιστεύεις στην ύπαρξη του Θεού, γιατί δεν έχεις φόβο Θεού; Αν πιστεύεις στην ύπαρξη του Θεού, γιατί δεν Τον τρέμεις καθόλου μες στην καρδιά σου; Αποδέχεσαι ότι ο Χριστός είναι η ενσάρκωση του Θεού, γιατί λοιπόν Τον περιφρονείς; Γιατί Του συμπεριφέρεσαι με ασέβεια; Γιατί Τον κρίνεις ανοιχτά; Γιατί κατασκοπεύεις πάντα τις κινήσεις Του; Γιατί δεν υποτάσσεσαι στις διευθετήσεις Του; Γιατί δεν ενεργείς σύμφωνα με τον λόγο Του; Γιατί προσπαθείς να Τον εκβιάσεις και να κλέψεις τις προσφορές Του; Γιατί μιλάς εκ μέρους του Χριστού; Γιατί κρίνεις το κατά πόσον το έργο και ο λόγος Του είναι σωστά; Γιατί τολμάς να Τον βλασφημείς πίσω από την πλάτη Του; Αυτά κι άλλα πολλά στοιχειοθετούν την πίστη σας;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;

Η εναντίωσή σας στον Θεό και η παρεμπόδιση του έργου του Αγίου Πνεύματος οφείλεται στις αντιλήψεις και την έμφυτη αλαζονεία σας. Δεν οφείλεται στο ότι το έργο του Θεού είναι λανθασμένο, αλλά στο ότι είστε υπερβολικά επαναστατικοί από τη φύση σας. Αφού βρήκαν την πίστη τους στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να πουν με βεβαιότητα από πού προήλθε ο άνθρωπος, τολμούν, όμως, να δίνουν δημόσιες ομιλίες αξιολογώντας τα σωστά και τα λανθασμένα σημεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Επιπλήττουν, μάλιστα, τους αποστόλους, οι οποίοι έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, υποβάλλοντας σχόλια και μιλώντας αγενώς και αυθαδώς· η ανθρώπινη φύση τους είναι ευτελέστατη και δεν έχουν την παραμικρή σύνεση. Δεν θα έρθει η ημέρα που αυτοί οι άνθρωποι θα γίνουν το αντικείμενο αποστροφης και απόρριψης του έργου του Αγίου Πνεύματος και θα καούν στις φλόγες της κόλασης; Δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, κι όμως επικρίνουν το έργο Του και προσπαθούν να διδάξουν τον Θεό πώς να εργάζεται. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι παράλογοι άνθρωποι να γνωρίζουν τον Θεό; Ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει τον Θεό μέσα από τη διαδικασία της αναζήτησης και της βίωσης· και ο άνθρωπος καταφέρνει να Τον γνωρίσει, όχι μέσω της κριτικής από ιδιοτροπία, αλλά μέσα από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο πιο ακριβής γίνεται η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό, τόσο λιγότερο εναντιώνονται σε Αυτόν. Αντίθετα, όσο λιγότερο γνωρίζουν οι άνθρωποι τον Θεό, τόσο πιο πιθανό είναι να Του εναντιωθούν. Οι αντιλήψεις σου, η παλιά φύση και η ανθρώπινη φύση σου, ο χαρακτήρας και η ηθική σου στάση αποτελούν το κεφάλαιο με το οποίο αντιστέκεσαι στον Θεό, και όσο πιο διεφθαρμένη είναι η ηθική σου, όσο πιο απεχθείς είναι οι ιδιότητές σου, όσο πιο ποταπή είναι η ανθρώπινη φύση σου, τόσο περισσότερο είσαι εχθρός του Θεού. Εκείνοι που διακατέχονται από ισχυρές αντιλήψεις και έχουν αυτάρεσκη διάθεση βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερη έχθρα με τον ενσαρκωμένο Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Εάν οι αντιλήψεις σου δεν διορθωθούν, τότε θα είναι πάντοτε εναντίον του Θεού· ποτέ δεν θα είσαι συμβατός με τον Θεό και πάντα θα είσαι χώρια Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

Μερικοί άνθρωποι δεν χαίρονται με την αλήθεια, πολύ λιγότερο, με την κρίση. Αντίθετα, χαίρονται με τη δύναμη και τον πλούτο. Αυτά τα άτομα κυνηγούν την εξουσία. Αναζητούν μόνο εκείνα τα δόγματα στον κόσμο που έχουν επιρροή και αναζητούν μόνο πάστορες και δασκάλους που προέρχονται από ιερατικές σχολές. Αν και έχουν αποδεχτεί την οδό της αλήθειας, πιστεύουν μόνο κατά το ήμισυ· αδυνατούν να δοθούν ψυχή τε και σώματι, κι ενώ με το στόμα τους λένε λόγια για το ότι δαπανούν εαυτόν για τον Θεό, τα μάτια τους επικεντρώνονται σε μεγάλους πάστορες και δασκάλους, και δεν ρίχνουν ούτε δεύτερη ματιά στον Χριστό. Στην καρδιά τους έχουν εμμονή με τη φήμη, τα πλούτη και τη δόξα. Θεωρούν πως θα ήταν αδύνατο ένα τέτοιο ασήμαντο άτομο να ήταν ικανό να κατακτήσει τόσο πολλούς, ότι κάποιος τόσο συνηθισμένος θα μπορούσε να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Το θεωρούν αδύνατο να είναι όλα αυτά τα μηδενικά μέσα στη σκόνη και τους σωρούς κοπριάς τα άτομα που επιλέγονται από τον Θεό. Πιστεύουν ότι, αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού, τότε ο ουρανός και η γη θα γύριζαν ανάποδα, κι όλοι οι άνθρωποι θα ξεκαρδίζονταν στα γέλια. Πιστεύουν ότι, αν ο Θεός επέλεξε κάποιους τόσο τιποτένιους για να τελειωθούν, τότε αυτοί οι μεγάλοι άντρες θα γίνονταν ο ίδιος ο Θεός. Οι αντιλήψεις τους είναι μολυσμένες με την απιστία. Εκτός από το γεγονός ότι δεν πιστεύουν, είναι απλώς εξωφρενικά θηρία. Γιατί εκτιμούν μόνο το κύρος, το γόητρο και τη δύναμη, και έχουν σε εκτίμηση μόνο τις μεγάλες ομάδες και τα μεγάλα δόγματα. Δεν έχουν τον παραμικρό σεβασμό για όλους εκείνους που οδηγούνται από τον Χριστό· είναι απλώς προδότες που γύρισαν την πλάτη τους στον Χριστό, στην αλήθεια και στη ζωή.

Αυτό που θαυμάζεις δεν είναι η ταπεινοφροσύνη του Χριστού, αλλά εκείνοι οι ψεύτικοι διακεκριμένοι ποιμένες. Δεν λατρεύεις το κάλλος ή τη σοφία του Χριστού, αλλά εκείνους τους ελευθεριάζοντες που κυλιούνται στη βρομιά του κόσμου. Γελάς με τον πόνο του Χριστού, που δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι Του, αλλά θαυμάζεις αυτά τα πτώματα που κυνηγούν προσφορές και ζουν στην ακολασία. Δεν είσαι πρόθυμος να υποφέρεις μαζί με τον Χριστό, αλλά ρίχνεσαι μετά χαράς στην αγκαλιά εκείνων των απερίσκεπτων αντίχριστων, παρόλο που σου παρέχουν μόνο σάρκα, λόγια και έλεγχο. Ακόμα και τώρα, η καρδιά σου εξακολουθεί να στρέφεται προς εκείνους, προς τη φήμη τους, προς το κύρος τους και προς την επιρροή τους. Κι όμως συνεχίζεις να διατηρείς μια στάση, κατά την οποία σου είναι δύσκολο να χωνέψεις το έργο του Χριστού και είσαι απρόθυμος να το αποδεχθείς. Γι’ αυτό λέω ότι δεν έχεις την πίστη που απαιτείται για να αναγνωρίσεις τον Χριστό. Ο λόγος που Τον ακολουθείς ως σήμερα είναι απλώς επειδή δεν είχες άλλη επιλογή. Στην καρδιά σου δεσπόζει πάντα μια σειρά σπουδαίων εικόνων· δεν μπορείς να ξεχάσεις κάθε τους λέξη και πράξη, ούτε τις γεμάτες επιρροή λέξεις και τα χέρια τους. Είναι, στην καρδιά σας, για πάντα υπέρτατοι και για πάντα ήρωες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει για τον σύγχρονο Χριστό. Είναι για πάντα ασήμαντος στην καρδιά σου και για πάντα ανάξιος φόβου. Γιατί Αυτός είναι πάρα πολύ συνηθισμένος, έχει πολύ μικρή επιρροή και απέχει πολύ από την υπεροψία.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;

Πολλοί από όσους ακολουθούν τον Θεό ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα κερδίσουν ευλογίες ή θα αποτρέψουν την καταστροφή. Μόλις γίνεται μνεία για το έργο και τη διαχείριση του Θεού, σιωπούν και χάνουν κάθε ενδιαφέρον. Νομίζουν ότι η κατανόηση τέτοιων κουραστικών ζητημάτων δεν θα βοηθήσει τη ζωή τους να αναπτυχθεί, ούτε θα προσφέρει κάποιο όφελος. Κατά συνέπεια, μολονότι έχουν ακούσει για τη διαχείριση του Θεού, δεν της δίνουν και πολλή προσοχή. Δεν τη βλέπουν ως κάτι πολύτιμο που πρέπει να αποδεχθούν, πόσο μάλλον την αντιλαμβάνονται ως μέρος της ζωής τους. Οι άνθρωποι αυτού του είδους έχουν έναν μόνο απλό στόχο ακολουθώντας τον Θεό, και αυτός είναι να λαμβάνουν ευλογίες. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπαίνουν στον κόπο να προσέξουν οτιδήποτε άλλο δεν αφορά άμεσα αυτόν τον στόχο. Δεν υπάρχει για αυτούς κανένας πιο θεμιτός στόχος από το να πιστεύουν στον Θεό για να λαμβάνουν ευλογίες —αυτή είναι η αξία της πίστης τους. Εάν κάτι δεν συμβάλλει σε αυτόν τον στόχο, παραμένουν εντελώς ασυγκίνητοι. Αυτό ισχύει για τους περισσότερους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό σήμερα. Ο στόχος και η πρόθεσή τους φαίνονται θεμιτά επειδή, πιστεύοντας στον Θεό, δαπανούν επίσης για τον Θεό, αφιερώνονται σε Αυτόν και εκτελούν το καθήκον τους. Εγκαταλείπουν τα νιάτα τους, απαρνούνται την οικογένεια και τη σταδιοδρομία τους, περνούν και χρόνια ακόμη μακριά από το σπίτι τους απασχολημένοι. Για χάρη του απώτερου στόχου τους, αλλάζουν τα ενδιαφέροντά τους, τη στάση τους για τη ζωή, ακόμη και την κατεύθυνση που αναζητούν· κι όμως δεν μπορούν να αλλάξουν τον στόχο της πίστης τους στον Θεό. Τρέχουν παντού για τη διαχείριση των δικών τους ιδανικών· ανεξάρτητα από το πόσο μακρύς είναι ο δρόμος και από το πόσες δυσκολίες και εμπόδια υπάρχουν στην πορεία, παραμένουν ανυποχώρητοι και δεν φοβούνται τον θάνατο. Ποια δύναμη τούς αναγκάζει να συνεχίζουν να αφιερώνονται κατ’ αυτόν τον τρόπο; Μήπως η συνείδησή τους; Ο σπουδαίος και ευγενής χαρακτήρας τους; Η αποφασιστικότητά τους να πολεμήσουν τις δυνάμεις του κακού μέχρι τέλους; Η πίστη τους να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό χωρίς να ζητούν ανταμοιβή; Η αφοσίωσή τους, όντας πρόθυμοι να εγκαταλείψουν τα πάντα για να επιτύχουν το θέλημα του Θεού; Ή μήπως το πνεύμα αφοσίωσής τους, ώστε να απαρνούνται διαρκώς τις υπερβολικές προσωπικές απαιτήσεις; Να εξακολουθεί να δίνει τόσο πολλά κάποιος που δεν έχει καταλάβει ποτέ το έργο της διαχείρισης του Θεού, αυτό κι αν είναι θαύμα! Προς το παρόν, ας μη συζητήσουμε το πόσα έχουν προσφέρει αυτά τα άτομα. Ωστόσο, αξίζει οπωσδήποτε να αναλύσουμε τη συμπεριφορά τους. Εκτός από τα οφέλη που συνδέονται τόσο στενά με αυτούς, θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν ποτέ τον Θεό, θα πρόσφεραν τόσο πολλά για Εκείνον; Ως προς αυτό, ανακαλύπτουμε ένα άγνωστο ως τώρα πρόβλημα: Η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό είναι απλά και μόνο σχέση συμφέροντος. Είναι σχέση μεταξύ κάποιου που δέχεται και κάποιου που δωρίζει ευλογίες. Για να το πούμε απλά, είναι παρόμοια με τη σχέση μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη. Ο εργαζόμενος δουλεύει μόνο για να λαμβάνει τις ανταμοιβές που παρέχει ο εργοδότης. Δεν υπάρχει στοργή σε μια τέτοια σχέση, μόνο συναλλαγή. Δεν αγαπάει ούτε αγαπιέται κανείς, υπάρχει μόνο φιλανθρωπία και έλεος. Δεν υπάρχει κατανόηση, μόνο καταπιεσμένη αγανάκτηση και εξαπάτηση. Δεν υπάρχει οικειότητα, μόνο ένα αδιαπέραστο χάσμα. Τώρα που τα πράγματα έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο, ποιος μπορεί να αντιστρέψει μια τέτοια πορεία; Και πόσοι άνθρωποι είναι ικανοί να καταλάβουν πραγματικά πόσο φρικτή έχει γίνει αυτή η σχέση; Πιστεύω ότι όταν οι άνθρωποι πλέουν στην αγαλλίαση τού να ευλογούνται, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πόσο εξευτελιστική και απεχθής είναι μια τέτοια σχέση με τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Γ΄: Ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί μόνο μέσα από τη διαχείριση του Θεού

Τα έργα Μου είναι περισσότερα σε αριθμό από τους κόκκους της άμμου στις παραλίες και η σοφία Μου ξεπερνά αυτήν όλων των γιων του Σολομώντα, κι όμως οι άνθρωποι Με θεωρούν απλώς έναν ασήμαντο γιατρό και έναν άγνωστο δάσκαλο των ανθρώπων! Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο και μόνο για να τους θεραπεύσω. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο και μόνο για να χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις Μου και να βγάλω τα ακάθαρτα πνεύματα από το σώμα τους και τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα απλώς και μόνο για να λάβουν ειρήνη και χαρά από Εμένα. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο για να απαιτήσουν από Εμένα μεγαλύτερο υλικό πλούτο. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο και μόνο για να περάσουν τη ζωή αυτή με ειρήνη και να είναι σώοι και αβλαβείς στον κόσμο που έρχεται. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο για να αποφύγουν τα δεινά της κόλασης και να λάβουν τις ευλογίες του ουρανού. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο για προσωρινή άνεση, αλλά δεν αποζητούν να κερδίσουν τίποτα από τον κόσμο που έρχεται. Όταν έστρεψα το μένος Μου στον άνθρωπο και απομάκρυνα όλη τη χαρά και τη γαλήνη που είχε κάποτε, ο άνθρωπος άρχισε να αμφιβάλει. Όταν έδωσα στον άνθρωπο τα δεινά της κόλασης και πήρα πίσω τις ευλογίες του ουρανού, η ντροπή του ανθρώπου μετατράπηκε σε θυμό. Όταν ο άνθρωπος Μού ζήτησε να τον θεραπεύσω, Εγώ δεν του έδωσα καμία σημασία και ένιωσα αποστροφή για εκείνον· ο άνθρωπος αναχώρησε από Εμένα για να αναζητήσει, αντ’ αυτού, την οδό της κακής ιατρικής και της μαγείας. Όταν πήρα όλα όσα ο άνθρωπος είχε απαιτήσει από Εμένα, όλοι εξαφανίστηκαν χωρίς ίχνος. Συνεπώς, λέω ότι ο άνθρωπος πιστεύει σ’ Εμένα, γιατί δίνω μεγάλη χάρη και γιατί έχει πάρα πολλά να κερδίσει.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι γνωρίζεις περί πίστης;

Όποτε αναφέρεται ο προορισμός, τον αντιμετωπίζετε με ιδιαίτερη σοβαρότητα· αποτελεί, επίσης, κάτι ως προς το οποίο είστε όλοι ιδιαίτερα ευαίσθητοι. Μερικοί άνθρωποι ανυπομονούν να χτυπήσουν το κεφάλι τους στο πάτωμα, να προσκυνήσουν τον Θεό, προκειμένου να αποκτήσουν έναν καλό προορισμό. Μπορώ να συμμεριστώ την προθυμία σας, η οποία δεν χρειάζεται να εκφραστεί με λόγια. Ο λόγος είναι απλώς ότι δεν θέλετε να περιπέσει η σάρκα σας στην καταστροφή και, ακόμα λιγότερο, να πέσετε σε αιώνια τιμωρία στο μέλλον. Ελπίζετε μόνο να δώσετε στον εαυτό σας τη δυνατότητα να ζήσει λίγο πιο ελεύθερα, λίγο πιο εύκολα. Κι έτσι, αισθάνεστε ιδιαίτερα ταραγμένοι όποτε αναφέρεται ο προορισμός, καθώς τρέμετε ότι, αν δεν είστε επαρκώς προσεκτικοί, μπορεί να προσβάλετε τον Θεό και συνεπώς να υποστείτε την τιμωρία που σας αξίζει. Προς χάριν του προορισμού σας, δεν έχετε διστάσει να κάνετε συμβιβασμούς, και ακόμα και οι πολλοί από εσάς που ήταν κάποτε κακοί και επιπόλαιοι, έχουν γίνει ξαφνικά ιδιαιτέρως ευγενείς και ειλικρινείς· η εντύπωση της ειλικρίνειάς παγώνει τους ανθρώπους ως το μεδούλι. Παρόλα αυτά, οι καρδιές όλων σας είναι «ειλικρινείς», και Μου εκμυστηρεύεστε σταθερά τα μυστικά της καρδιάς σας χωρίς να αποκρύπτετε τίποτα, είτε πρόκειται για παράπονο, είτε για εξαπάτηση ή αφοσίωση. Γενικά, έχετε «ομολογήσει» σε Μένα με μεγάλη ειλικρίνεια τα ουσιαστικά πράγματα που βρίσκονται στα μύχια της ύπαρξής σας. Φυσικά, ποτέ δεν απέφυγα τέτοιου είδους πράγματα, καθώς είμαι πολύ εξοικειωμένος με αυτά. Θα προτιμούσατε να εισέλθετε στην πύρινη θάλασσα για χάρη του τελικού προορισμού σας, παρά να χάσετε έστω και μια τούφα από τα μαλλιά σας προκειμένου να κερδίσετε την επιδοκιμασία του Θεού. Όχι, δεν γίνομαι υπερβολικά δογματικός μαζί σας· απλώς, στερείστε ιδιαίτερα μιας αφοσιωμένης καρδιάς για να έρθετε πρόσωπο με πρόσωπο με όσα πράττω Εγώ. Μπορεί να μην καταλαβαίνετε τι είπα τώρα, οπότε επιτρέψτε Μου να σας παράσχω μια απλή εξήγηση: Αυτό που χρειάζεστε, δεν είναι αλήθεια και ζωή, ούτε οι αρχές σχετικά με τη συμπεριφορά σας, πόσο μάλλον το επίπονο έργο Μου. Αντιθέτως, αυτό που χρειάζεστε είναι όλα όσα κατέχετε στη σάρκα —πλούτο, κύρος, οικογένεια, γάμο, και ούτω καθεξής. Απορρίπτετε τόσο απόλυτα τα λόγια και το έργο Μου, ώστε μπορώ να συνοψίσω την πίστη σας σε μία λέξη: επιπόλαιη. Θα κάνετε τα πάντα προκειμένου να επιτύχετε τα πράγματα στα οποία είστε απολύτως αφοσιωμένοι, ωστόσο, ανακάλυψα ότι δεν θα κάνατε το ίδιο προς χάριν των ζητημάτων που αφορούν την πίστη σας στον Θεό. Αντίθετα, είστε σχετικά αφοσιωμένοι και σχετικά ειλικρινείς. Αυτός είναι και ο λόγος που λέγω ότι εκείνοι που δεν διαθέτουν απόλυτα ειλικρινή καρδιά, είναι αποτυχημένοι στην πίστη τους στον Θεό. Σκεφτείτε προσεκτικά —υπάρχουν πολλοί αποτυχημένοι ανάμεσά σας;

Οφείλετε να γνωρίζετε ότι η επιτυχία της πίστης στον Θεό πραγματώνεται ως αποτέλεσμα των πράξεων των ίδιων των ανθρώπων· όταν οι άνθρωποι αντί να επιτύχουν, αποτυγχάνουν, τούτο οφείλεται και πάλι στις δικές τους ενέργειες, και κανένας άλλος παράγοντας δεν παίζει ρόλο. Πιστεύω ότι θα κάνατε τα πάντα προκειμένου να επιτύχετε κάτι που είναι πιο δύσκολο και απαιτεί μεγαλύτερη ταλαιπωρία από το να πιστέψετε στον Θεό, και ότι θα το αντιμετωπίζατε πολύ σοβαρά, τόσο, μάλιστα, που θα ήσασταν απρόθυμοι να ανεχτείτε έστω και το παραμικρό λάθος· τούτα είναι τα είδη των αδιάκοπων προσπαθειών που όλοι σας έχετε βάλει στη ζωή σας. Είστε ικανοί ακόμη και να εξαπατήσετε τη σάρκα Μου υπό συνθήκες κατά τις οποίες δεν θα εξαπατούσατε κανένα μέλος της οικογένειάς σας. Τούτη είναι η σταθερή συμπεριφορά σας και η αρχή βάσει της οποίας ζείτε. Δεν συνεχίζετε να προβάλλετε ένα ψευδές προσωπείο για να Με εξαπατήσετε προς χάριν του προορισμού σας, ώστε ο προορισμός σας να είναι πανέμορφος και να είναι όσα επιθυμείτε; Γνωρίζω ότι η αφοσίωσή σας δεν παρά εφήμερη, όπως και η ειλικρίνειά σας. Δεν αληθεύει πως η αποφασιστικότητά σας και το τίμημα που πληρώνετε είναι μόνο για χάρη της παρούσας στιγμής και όχι της μελλοντικής; Θέλετε μόνο να καταβάλετε μια τελική προσπάθεια προκειμένου να αγωνιστείτε για να εξασφαλίσετε έναν όμορφο προορισμό, με μοναδικό σκοπό να κάνετε μια ανταλλαγή. Δεν κάνετε αυτήν την προσπάθεια προκειμένου να αποφύγετε να βρεθείτε υποχρεωμένοι στην αλήθεια, και ακόμη λιγότερο για να Με ξεπληρώσετε για το τίμημα που πλήρωσα. Εν ολίγοις, είστε μόνο πρόθυμοι να χρησιμοποιήσετε έξυπνα τεχνάσματα για να πάρετε αυτό που θέλετε, αλλά όχι να δώσετε ανοιχτή μάχη γι’ αυτό. Αυτή δεν είναι η ειλικρινής σας επιθυμία; Δεν πρέπει να συγκαλύπτετε τους εαυτούς σας, ούτε να βασανίζετε το μυαλό σας για τον προορισμό σας, σε σημείο που να καθίσταστε ανίκανοι να φάτε ή να κοιμηθείτε. Δεν αληθεύει ότι η έκβασή σας θα έχει ήδη καθοριστεί στο τέλος;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί προορισμού

Κάθε μέρα ανεξαιρέτως, Αυτός παρατηρεί τις πράξεις και τις σκέψεις του καθενός, και την ίδια στιγμή ο καθένας προετοιμάζει το ίδιο του το αύριο. Είναι το μονοπάτι που πρέπει να βαδίσουν όλοι οι ζωντανοί και το οποίο έχω προορίσει για όλους. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό κι εξαιρέσεις δεν γίνονται για κανέναν. Τα λόγια που έχω πει είναι αναρίθμητα και, επιπλέον, τα έργα που έχω επιτελέσει είναι πολυάριθμα. Κάθε μέρα, παρατηρώ πώς ο κάθε άνθρωπος φέρνει φυσικά εις πέρας όλα όσα έχει να κάνει σε συμφωνία με την έμφυτη φύση του και την εξέλιξή της. Εν αγνοία τους, πολλοί έχουν ήδη ριχτεί στον «σωστό δρόμο» που όρισα για να ξεκαθαρίσουν τα διάφορα είδη ανθρώπων. Τα τοποθέτησα ήδη αυτά σε διαφορετικά περιβάλλοντα, και από τη θέση του ο καθένας εκφράζει τα έμφυτα γνωρίσματά του. Δεν υπάρχει κανένας να τους δεσμεύει, κανείς να τους δελεάζει. Είναι ελεύθεροι στην ολότητά τους και αυτό το οποίο εκφράζουν έρχεται φυσικά. Μόνο ένα πράγμα τους περιορίζει, και αυτό είναι τα λόγια Μου. Ως εκ τούτου, κάποιοι άνθρωποι διαβάζουν απρόθυμα τα λόγια Μου, δεν τα κάνουν ποτέ πράξη, κι αυτό το κάνουν μόνο και μόνο για να αποφύγουν τον θάνατο. Από την άλλη, κάποιοι άνθρωποι βρίσκουν δύσκολο να αντέξουν τις ημέρες τους δίχως τα λόγια Μου να τους καθοδηγούν και να τους τροφοδοτούν, κι έτσι ανά πάσα στιγμή κρατάνε φυσικά τα λόγια Μου. Με το πέρασμα του χρόνου, ανακαλύπτουν το μυστικό της ανθρώπινης ζωής, τον προορισμό του ανθρώπινου γένους και την αξία τού να είναι κανείς άνθρωπος. Έτσι, απλά, είναι το ανθρώπινο γένος μπροστά στον λόγο Μου, και απλώς αφήνω τα πράγματα να ακολουθούν την πορεία τους. Δεν κάνω τίποτα που να εξαναγκάζει τον άνθρωπο να ζήσει με τον λόγο Μου ως θεμέλιο της ύπαρξής του. Κι έτσι, εκείνοι οι οποίοι δεν είχαν ποτέ συνείδηση ή αξία στην ύπαρξή τους, βλέπουν αμέριμνα πώς κυλάνε τα πράγματα και, εν συνεχεία, με τόλμη απορρίπτουν τα λόγια Μου και πράττουν όπως επιθυμούν. Αρχίζουν να αποστρέφονται την αλήθεια και όλα όσα προέρχονται από Μένα. Ακόμα, αποστρέφονται το να διαμένουν στον οίκο Μου. Οι άνθρωποι αυτοί καταλύουν προσωρινά στον οίκο Μου χάριν του προορισμού τους και προκειμένου ν’ αποφύγουν την τιμωρία, έστω κι αν παρέχουν υπηρεσία. Όμως οι προθέσεις τους ποτέ δεν αλλάζουν, ούτε οι πράξεις τους. Αυτό ενισχύει ακόμη περισσότερο την επιθυμία τους για ευλογίες, την επιθυμία τους να εισέλθουν μία και μόνο φορά στη βασιλεία όπου μπορούν να παραμείνουν αιωνίως, ακόμη και να εισέλθουν στον αιώνιο παράδεισο. Όσο περισσότερο λαχταρούν να έρθει η ημέρα Μου μια ώρα αρχύτερα, τόσο περισσότερο νιώθουν ότι η αλήθεια έχει γίνει εμπόδιο, ένα πρόσκομμα στον δρόμο τους. Με δυσκολία μπορούν να περιμένουν την ώρα που θα πατήσουν πόδι στη βασιλεία για ν’ απολαύσουν παντοτινά τις ευλογίες της βασιλείας των ουρανών, χωρίς να χρειάζεται να επιδιώκουν την αλήθεια ή να αποδέχονται την κρίση και το παίδεμα και, πάνω απ’ όλα, χωρίς να χρειάζεται να καταλύουν με δουλοπρέπεια στον οίκο Μου και να πράττουν όπως Εγώ προστάζω. Οι άνθρωποι αυτοί δεν εισέρχονται στον οίκο Μου για να ικανοποιήσουν την επιθυμία τους να αναζητήσουν την αλήθεια, ούτε για να συνεργαστούν στη διαχείρισή Μου. Επιδιώκουν απλώς να συμπεριληφθούν σε όσους δεν θα αφανιστούν στην επόμενη εποχή. Γι’ αυτό και οι καρδιές τους δεν έχουν ποτέ γνωρίσει τι είναι η αλήθεια ή πώς να δεχθούν την αλήθεια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν ποτέ κάνει πράξη την αλήθεια, ούτε έχουν συνειδητοποιήσει το βάθος της διαφθοράς τους και, παρ’ όλα αυτά, έχουν καταλύσει μόνιμα στον οίκο Μου ως «υπηρέτες». Περιμένουν «υπομονετικά» την έλευση της ημέρας Μου και, ενώ παραδέρνουν από τον τρόπο του έργου Μου, παραμένουν ακούραστοι. Όσο μεγάλη κι αν είναι η προσπάθειά τους, όμως, και όποιο κι αν είναι το τίμημα που καταβάλλουν, κανείς δεν τους έχει δει ποτέ να υποφέρουν για την αλήθεια ή να προσφέρουν οτιδήποτε για χάρη μου. Μέσα στην καρδιά τους, ανυπομονούν να δουν την ημέρα που θα βάλω τέλος στην παλαιά εποχή, κι επιπλέον, με αδημονία επιθυμούν να μάθουν πόσο μεγάλη είναι η δύναμη και η εξουσία Μου. Εκείνο που ποτέ δεν έσπευσαν να κάνουν είναι να αλλάξουν οι ίδιοι και να επιδιώξουν την αλήθεια. Αγαπούν εκείνο το οποίο αποστρέφομαι Εγώ και αποστρέφονται εκείνο που Εγώ αγαπώ. Ποθούν αυτό το οποίο Εγώ μισώ, αλλά φοβούνται να χάσουν αυτό που Εγώ αποστρέφομαι. Ζουν σε αυτόν τον κακό κόσμο, αλλά ποτέ δεν τον μίσησαν και φοβούνται βαθιά ότι θα τον αφανίσω. Οι επιδιώξεις τους είναι αντικρουόμενες: τους αρέσει ο κόσμος αυτός που Εγώ αποστρέφομαι, αλλά την ίδια στιγμή λαχταρούν να τον αφανίσω άμεσα ώστε να γλυτώσουν αυτοί τα δεινά του αφανισμού και να μεταμορφωθούν σε κυρίους της επόμενης εποχής προτού παρεκκλίνουν από την αληθινή οδό. Και αυτό επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια και αποστρέφονται όλα όσα προέρχονται από Μένα. Ίσως γίνουν «υπάκουοι άνθρωποι» για ένα μικρό διάστημα προκειμένου να μη στερηθούν τις ευλογίες, αλλά η διψασμένη για ευλογίες νοοτροπία τους και ο φόβος του αφανισμού και της καταδίκης στην πύρινη λίμνη που τους διακατέχει δεν θα μπορέσουν ποτέ να κρυφτούν. Καθώς η ημέρα Μου ζυγώνει, η επιθυμία τους γίνεται σταθερά όλο και πιο έντονη. Και όσο μεγαλύτερη η καταστροφή, τόσο περισσότερο νιώθουν αβοήθητοι, μην ξέροντας από πού ν’ αρχίσουν ώστε να Με κάνουν να ευφρανθώ και να μη χάσουν τις ευλογίες που από καιρό επιθυμούσαν. Μόλις το χέρι Μου αρχίσει το έργο του, οι άνθρωποι αυτοί είναι πρόθυμοι ν’ αναλάβουν δράση για να υπηρετήσουν ως εμπροσθοφυλακή. Σκέφτονται μόνο να ορμήσουν στην πρώτη γραμμή των στρατευμάτων, φοβούμενοι βαθιά μήπως δεν τους δω. Πράττουν και λένε εκείνο που πιστεύουν πως είναι σωστό, χωρίς να γνωρίζουν ποτέ ότι οι πράξεις και οι ενέργειές τους δεν είχαν ποτέ την παραμικρή σχέση με την αλήθεια, και απλώς υπονομεύουν και αναστατώνουν το σχέδιό Μου. Παρ’ όλο που μπορεί να κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια και να είναι ειλικρινείς στη θέληση και την πρόθεσή τους να αντέξουν στις δοκιμασίες, τίποτε από όσα κάνουν δεν έχει να κάνει μ’ Εμένα, γιατί ποτέ δεν διαπίστωσα οι πράξεις τους να πηγάζουν από καλές προθέσεις, πόσο μάλλον να τοποθετούν οτιδήποτε στον βωμό Μου. Τέτοιες είναι οι πράξεις τους ενώπιόν Μου όλα αυτά τα χρόνια.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρέπει να σκέφτεστε τις πράξεις σας

Κατά τη διάρκεια των πολλών ετών του έργου Μου, οι άνθρωποι έχουν λάβει πολλά κι έχουν απαρνηθεί πολλά, ωστόσο ακόμα λέω ότι δεν πιστεύουν αληθινά σε Εμένα. Διότι οι άνθρωποι απλώς αναγνωρίζουν πως είμαι ο Θεός με το στόμα τους, αλλά διαφωνούν με τις αλήθειες που εκφράζω και, επιπλέον, δεν κάνουν πράξη τις αλήθειες που ζητώ από αυτούς. Δηλαδή, οι άνθρωποι αναγνωρίζουν μόνο την ύπαρξη του Θεού, όχι όμως και την ύπαρξη της αλήθειας· οι άνθρωποι αναγνωρίζουν μόνο την ύπαρξη του Θεού, όχι όμως και την ύπαρξη της ζωής· οι άνθρωποι αναγνωρίζουν μόνο το όνομα του Θεού, όχι όμως και την ουσία Του. Τους σιχαίνομαι για τον ζήλο τους, διότι χρησιμοποιούν γλυκές κουβέντες απλώς και μόνο για να Με εξαπατήσουν· κανείς τους δεν Με λατρεύει αληθινά. Τα λόγια σας περιέχουν τον πειρασμό του φιδιού· επιπλέον, είναι στο έπακρον επηρμένα, μια αληθινή διακήρυξη του αρχαγγέλου. Και το χειρότερο, οι πράξεις σας είναι καταρρακωμένα και κουρελιασμένα σε επονείδιστο βαθμό· οι άμετρες επιθυμίες σας και οι φθονερές σας προθέσεις αποτελούν προσβολή για τ’ αυτιά. Έχετε γίνει σκόροι στον οίκο Μου, αντικείμενα που πρέπει να αποστραφώ και να απορρίψω. Γιατί κανένας από εσάς δεν αγαπά την αλήθεια· αντιθέτως, επιθυμείτε να ευλογηθείτε, να ανέλθετε στους ουρανούς, να δείτε το μεγαλειώδες όραμα του Χριστού να ασκεί την εξουσία Του επί γης. Έχετε όμως ποτέ σκεφτεί πώς κάποιος από εσάς, κάποιος τόσο βαθιά διεφθαρμένος, που δεν έχει καμία απολύτως ιδέα τι είναι ο Θεός, θα μπορούσε να είναι άξιος ν’ ακολουθεί τον Θεό; Πώς θα μπορούσατε να ανέλθετε στους ουρανούς; Πώς θα μπορούσατε να είστε άξιοι ν’ αντικρύσετε τόσο μεγαλειώδεις σκηνές, σκηνές άνευ προηγουμένου στη λαμπρότητά τους; Τα στόματά σας είναι γεμάτα με λόγια απάτης και ανηθικότητας, προδοσίας και έπαρσης. Ποτέ δεν έχετε εκφέρει λόγια ειλικρίνειας σε Εμένα, ούτε άγια λόγια, ούτε λόγια υποταγής σε Εμένα καθώς βιώνετε τον λόγο Μου. Πώς είναι, τελικά, η πίστη σας; Στην καρδιά σας δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά επιθυμία και χρήμα, και στον νου σας τίποτε άλλο παρά υλικά πράγματα. Κάθε μέρα, υπολογίζετε πώς θα πάρετε κάτι από Εμένα Κάθε μέρα, μετράτε πόσα πλούτη και πόσα υλικά πράγματα έχετε κερδίσει από Εμένα. Κάθε μέρα, περιμένετε να λάβετε όλο και περισσότερες ευλογίες, ώστε να μπορέσετε να απολαύσετε, σε ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες και σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο, τα πράγματα που μπορεί κανείς να απολαύσει. Δεν είμαι Εγώ, ούτε η αλήθεια που πηγάζει από Εμένα, αυτά που σκέφτεστε την κάθε στιγμή, αλλά αντιθέτως είναι ο σύζυγος ή η σύζυγός σας, οι γιοι, οι θυγατέρες σας και αυτά που τρώτε και φοράτε. Σκέφτεστε πώς να αποκτήσετε ακόμα μεγαλύτερη, ακόμα υψηλότερη απόλαυση. Αλλά ακόμη και όταν έχετε σκάσει από το φαγητό, δεν παραμένετε ένα πτώμα; Ακόμη και όταν, εξωτερικά, στολίζεστε με τόσο όμορφα ενδύματα, δεν παραμένετε ένας ζωντανός νεκρός, ο οποίος στερείται ζωής; Μοχθείτε χάριν του στομαχιού σας, μέχρι που γκριζάρουν τα μαλλιά σας, αλλά κανένας σας δεν θυσιάζει ούτε μια τρίχα για το έργο Μου. Είσαστε σε συνεχή κίνηση, εξαντλώντας το σώμα σας και καταρρακώνοντας το μυαλό σας, για χάρη της δικής σας σάρκας και για χάρη των γιων και των θυγατέρων σας —αλλά κανένας από εσάς δεν δείχνει την παραμικρή ανησυχία ή το παραμικρό ενδιαφέρον για το θέλημά Μου. Τι είναι αυτό που ελπίζετε πια να κερδίσετε από Εμένα;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί

Με ακολουθείτε όλα αυτά τα χρόνια, ωστόσο δεν Μου έχετε δώσει ποτέ την παραμικρή αφοσίωση. Αντίθετα, περιστρέφεστε γύρω από τα άτομα που αγαπάτε και τα πράγματα που σας ευχαριστούν —σε τέτοιον βαθμό, ώστε να τα κρατάτε πάντοτε και παντού κοντά στην καρδιά σας και να μην τα έχετε εγκαταλείψει ποτέ. Κάθε φορά που γίνεστε ανυπόμονοι ή παθιασμένοι με κάτι που αγαπάτε, συμβαίνει καθώς Με ακολουθείτε ή ακόμη καθώς ακούτε τα λόγια Μου. Επομένως, λέω ότι χρησιμοποιείτε την αφοσίωση που σας ζητάω, μάλλον για να είστε αφοσιωμένοι και να εκτιμάτε τα «κατοικίδιά» σας. Παρόλο που μπορεί να θυσιάσετε ένα ή δύο πράγματα για Εμένα, αυτό δεν αντιπροσωπεύει τον καλύτερό σας εαυτό, και δεν δείχνει ότι είμαι Εγώ εκείνος στον οποίο είστε πραγματικά αφοσιωμένοι. Παίρνετε μέρος σε εγχειρήματα που σας ενθουσιάζουν: Ορισμένοι άνθρωποι είναι αφοσιωμένοι στους γιους και τις κόρες τους, άλλοι στους συζύγους και στις συζύγους τους, σε πλούτη, εργασία, ανωτέρους, σε κύρος ή στις γυναίκες. Δεν νιώθετε ποτέ κουρασμένοι ή ενοχλημένοι για τα πράγματα στα οποία είστε αφοσιωμένοι· αντίθετα, γίνεστε όλο και περισσότερο ανυπόμονοι να κατέχετε αυτά τα πράγματα σε μεγαλύτερη ποσότητα και καλύτερη ποιότητα και δεν το βάζετε ποτέ κάτω. Εγώ και τα λόγια Μου στριμωχνόμαστε πάντοτε πίσω από τα πράγματα με τα οποία ενθουσιάζεστε. Και δεν έχετε άλλη επιλογή από το να τα βάλετε στην τελευταία θέση. Υπάρχουν μάλιστα κάποιοι που αφήνουν αυτήν την τελευταία θέση για πράγματα στα οποία είναι αφοσιωμένοι, τα οποία όμως δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη. Δεν έχει υπάρξει ποτέ το παραμικρό ίχνος από Εμένα στις καρδιές τους. Ίσως να θεωρείτε ότι ζητώ υπερβολικά πολλά από εσάς ή ότι σας κατηγορώ άδικα —αλλά σκεφτήκατε ποτέ το γεγονός ότι, ενώ περνάτε χαρούμενα χρόνο με την οικογένειά σας, δεν έχετε υπάρξει ποτέ αφοσιωμένοι σ’ Εμένα; Σε στιγμές όπως αυτή, δεν σας πονάει αυτό; Όταν οι καρδιές σας είναι γεμάτες με χαρά και ανταμείβεστε για τους κόπους σας, δεν νιώθετε αποκαρδιωμένοι που δεν έχετε εξοπλιστεί με επαρκή αλήθεια; Πότε κλάψατε επειδή δεν λάβατε την έγκρισή Μου; Ταλαιπωρείτε το μυαλό σας και μοχθείτε πολύ για χάρη των γιων και των κορών σας, ωστόσο και πάλι δεν είστε ικανοποιημένοι· και πάλι πιστεύετε ότι δεν υπήρξατε φιλόπονοι για λογαριασμό τους, ότι δεν κάνατε ό,τι μπορούσατε γι’ αυτούς. Προς Εμένα, ωστόσο, ήσασταν πάντοτε αμελείς και ανεύθυνοι· υπάρχω μόνο στις αναμνήσεις σας, μα δεν διαρκώ στις καρδιές σας. Ποτέ δεν νιώθετε την αφοσίωση και τις προσπάθειές Μου, και δεν τα εκτιμήσατε ποτέ στο ελάχιστο. Στοχάζεστε μόνο για λίγο και πιστεύετε ότι αυτό είναι αρκετό. Αυτό το είδος «αφοσίωσης» δεν είναι αυτό που από καιρό λαχταρώ, αλλά αυτό που καιρό τώρα σιχαίνομαι.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σε ποιον είσαι αφοσιωμένος;

Έχω εκφράσει τόσο πολλά λόγια κι επίσης, έχω εκφράσει το θέλημά Μου και τη διάθεσή Μου κι ακόμα κι έτσι, οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι ανίκανοι να Με γνωρίσουν και να πιστέψουν σ’ Εμένα. Ή, θα μπορούσε να ειπωθεί, ότι οι άνθρωποι είναι ακόμα ανίκανοι να υποταχθούν σ’ Εμένα. Όσοι ζουν μέσα στη Βίβλο, όσοι ζουν μέσα στον νόμο, όσοι ζουν στον σταυρό, όσοι ζουν σύμφωνα με το δόγμα, όσοι ζουν μέσα στο έργο που κάνω σήμερα —ποιοι από αυτούς συμβαδίζουν μαζί Μου; Σκέφτεστε μόνο να λαμβάνετε ευλογίες και ανταμοιβές, αλλά ποτέ δεν έχετε αφιερώσει ούτε μια σκέψη για το πώς να συμβαδίζετε πραγματικά μαζί Μου ή για το πώς να αποφύγετε να είστε εναντίον Μου. Είμαι τόσο απογοητευμένος από εσάς, γιατί σας έδωσα τόσο πολλά, όμως πήρα τόσο λίγα από σας. Την εξαπάτησή σας, την αλαζονεία σας, την απληστία σας, τις υπερβολικές επιθυμίες σας, την προδοσία σας, την ανυπακοή σας· ποιο από αυτά θα μπορούσε να ξεφύγει της προσοχής Μου; Είστε επιπόλαιοι απέναντί Μου, Με κοροϊδεύετε, Με προσβάλλετε, Με καλοπιάνετε, έχετε απαιτήσεις από Εμένα και Με εκβιάζετε για θυσίες· πώς θα μπορούσε αυτή η κακομεταχείριση να ξεφύγει από την τιμωρία Μου; Όλα αυτά τα ανομήματα αποτελούν απόδειξη της εχθρότητάς σας εναντίον Μου και απόδειξη της ασυμβατότητάς σας μ’ Εμένα. Καθένας από εσάς πιστεύει ότι συμβαδίζει απόλυτα μαζί Μου, αλλά αν ήταν έτσι, τότε για ποιον θα ίσχυαν τέτοιες αδιάσειστες αποδείξεις; Πιστεύετε για τον εαυτό σας ότι κατέχετε την απόλυτη ειλικρίνεια και αφοσίωση σ’ Εμένα. Νομίζετε ότι είστε τόσο ευγενικοί, τόσο συμπονετικοί κι έχετε αφιερώσει τόσα πολλά σ’ Εμένα. Πιστεύετε ότι έχετε κάνει υπεραρκετά για Εμένα. Αλλά το έχετε αντιπαραβάλει ποτέ αυτό έναντι στις ενέργειές σας; Λέω ότι είστε πολύ αλαζονικοί, πολύ άπληστοι, πολύ επιπόλαιοι· τα κόλπα με τα οποία Με ξεγελάτε είναι πολύ έξυπνα και έχετε πολλές αξιοκαταφρόνητες προθέσεις και αξιοκαταφρόνητες μεθόδους. Η αφοσίωσή σας είναι υπερβολικά πενιχρή, η τιμιότητά σας πάρα πολύ ασήμαντη και η συνείδησή σας ακόμη πιο ελλιπής. Υπάρχει πάρα πολύ μοχθηρία στις καρδιές σας και κανείς δεν γλιτώνει από τη μοχθηρία σας, ούτε καν Εγώ. Με κλείνετε έξω για χάρη των παιδιών σας ή του συζύγου σας ή της δικής σας αυτοσυντήρησης. Αντί να φροντίζετε για Εμένα, νοιάζεστε για την οικογένειά σας, τα παιδιά σας, το κύρος σας, το μέλλον σας και τη δική σας ικανοποίηση. Πότε Με σκεφτήκατε καθώς μιλούσατε ή ενεργούσατε; Τις ψυχρές ημέρες, οι σκέψεις σας στρέφονται στα παιδιά σας, στον σύζυγό σας, στη σύζυγό σας ή στους γονείς σας. Ούτε τις ζεστές ημέρες δεν έχω θέση στις σκέψεις σας. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, σκέφτεσαι τα δικά σου συμφέροντα, την προσωπική σου ασφάλεια, τα μέλη της οικογένειάς σου. Τι έκανες ποτέ που να ήταν για Εμένα; Πότε σκέφτηκες Εμένα; Πότε αφιέρωσες τον εαυτό σου, με όποιο κόστος, σ’ Εμένα και στο έργο Μου; Πού είναι η απόδειξη της συμβατότητάς σου μ’ Εμένα; Πού είναι η πραγματικότητα της πίστης σου σ’ Εμένα; Πού είναι η πραγματικότητα της υποταγής σου σ’ Εμένα; Πότε οι προθέσεις σου δεν έγιναν για χάρη της απόκτησης των ευλογιών Μου; Με κοροϊδεύετε και Με εξαπατάτε, παίζετε με την αλήθεια, αποκρύπτετε την ύπαρξη της αλήθειας και προδίδετε την ουσία της αλήθειας. Τι σας περιμένει στο μέλλον όταν Μου εναντιώνεστε κατ’ αυτόν τον τρόπο; Επιδιώκετε απλώς τη συμβατότητα μ’ έναν ασαφή Θεό και απλώς επιδιώκετε μια ασαφή πίστη, όμως δεν συμβαδίζετε με τον Χριστό. Άραγε, η μοχθηρία σας δεν θα επιφέρει την ίδια ανταπόδοση με εκείνη που αξίζουν οι κακοί; Εκείνη την ώρα, θα συνειδητοποιήσετε ότι κανένας απ’ όσους δεν συμβαδίζουν με τον Χριστό δεν μπορεί να ξεφύγει από την ημέρα της οργής και θα ανακαλύψετε τι είδους ανταπόδοση θα επέλθει σε όσους είναι εναντίον του Χριστού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να αναζητήσεις την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό

Κατά την αναζήτησή σας, έχετε πάρα πολλές προσωπικές αντιλήψεις και ελπίδες και πάρα πολλά μέλλοντα. Το παρόν έργο γίνεται για να κλαδέψει την επιθυμία σας για κύρος και τις εξωφρενικές επιθυμίες σας. Οι ελπίδες, το κύρος και οι αντιλήψεις αποτελούν όλα κλασικές αναπαραστάσεις σατανικής διάθεσης. Ο λόγος που υπάρχουν τέτοια πράγματα στις καρδιές των ανθρώπων είναι εξ ολοκλήρου επειδή το δηλητήριο του Σατανά πάντοτε διαβρώνει τις σκέψεις των ανθρώπων, και οι άνθρωποι είναι πάντοτε ανίκανοι να αποτινάξουν αυτούς τους πειρασμούς του Σατανά. Ζουν μέσα στην αμαρτία, ωστόσο δεν πιστεύουν ότι πρόκειται για αμαρτία και εξακολουθούν να σκέφτονται: «Πιστεύουμε στον Θεό, επομένως πρέπει να μας δώσει ευλογίες και να κανονίσει καταλλήλως τα πάντα για εμάς. Πιστεύουμε στον Θεό, οπότε πρέπει να είμαστε ανώτεροι από τους άλλους και πρέπει να έχουμε περισσότερο κύρος και καλύτερο μέλλον από οποιονδήποτε άλλο. Εφόσον πιστεύουμε στον Θεό, Εκείνος πρέπει να μας δίνει απεριόριστες ευλογίες. Διαφορετικά, δεν θα αποκαλείτο πίστη στον Θεό». Για πολλά χρόνια, οι σκέψεις στις οποίες βασίζονται οι άνθρωποι για την επιβίωσή τους, διαβρώνουν τις καρδιές τους σε τέτοιον βαθμό που έχουν γίνει ύπουλοι, δειλοί και ποταποί. Όχι μόνο τους λείπει η δύναμη της θέλησης και η αποφασιστικότητα, αλλά έχουν γίνει και άπληστοι, αλαζόνες και ισχυρογνώμονες. Τους λείπει παντελώς κάθε αποφασιστικότητα που υπερβαίνει εαυτόν και, ακόμη περισσότερο, δεν έχουν το παραμικρό θάρρος να αποτινάξουν τους περιορισμούς αυτών των σκοτεινών επιρροών. Οι σκέψεις και η ζωή των ανθρώπων είναι τόσο σάπιες, που οι αντιλήψεις τους σχετικά με την πίστη στον Θεό παραμένουν αφόρητα φρικτές, και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι μιλούν για τις απόψεις τους περί πίστης στον Θεό, είναι απλώς αφόρητο να το ακούει κανείς. Όλοι οι άνθρωποι είναι δειλοί, ανίκανοι, ποταποί και ευάλωτοι. Δεν νιώθουν απέχθεια για τις δυνάμεις του σκότους και δεν νιώθουν αγάπη για το φως και την αλήθεια. Αντίθετα, κάνουν ό,τι μπορούν για να τα αποβάλουν. Οι σκέψεις και οι αντιλήψεις που έχετε τώρα δεν είναι ακριβώς έτσι; «Εφόσον πιστεύω στον Θεό, θα πρέπει να κατακλύζομαι με ευλογίες και θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι το κύρος μου δεν θα υποβαθμιστεί ποτέ και ότι θα παραμείνει υψηλότερο από εκείνο των μη πιστών». Δεν τρέφετε αυτού του είδους την αντίληψη μέσα σας για μόνο ένα ή δύο χρόνια, αλλά για πολλά χρόνια. Το συναλλακτικό σκεπτικό σας είναι υπερβολικά αναπτυγμένο. Παρόλο που έχετε φτάσει σε αυτό το στάδιο σήμερα, ακόμη δεν έχετε εγκαταλείψει το κύρος, απεναντίας πασχίζετε μονίμως να ρωτάτε σχετικά με αυτό, και το παρατηρείτε καθημερινά, τρομοκρατημένοι ότι μια μέρα το κύρος σας θα χαθεί και το όνομά σας θα καταστραφεί. Οι άνθρωποι δεν έχουν παραμερίσει ποτέ την επιθυμία τους για άνεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γιατί είσαι απρόθυμος να είσαι αντιθετικό στοιχείο;

Πολλοί άνθρωποι πίσω από την πλάτη Μου εποφθαλμιούν τα οφέλη του κύρους, παραδίδονται χωρίς όρια στο φαγητό, τους αρέσει ο ύπνος και φροντίζουν με κάθε τρόπο τη σάρκα, και πάντα φοβούνται πως δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής για τη σάρκα. Δεν εκτελούν την ορθή λειτουργία τους στην εκκλησία, αλλά παρασιτούν σε βάρος της εκκλησίας ή αλλιώς επιπλήττουν τους αδελφούς και τις αδελφές τους με τον λόγο Μου, περιορίζοντας τους άλλους από θέσεις εξουσίας. Αυτοί οι άνθρωποι επιμένουν να λένε ότι ακολουθούν το θέλημα του Θεού και πάντα λένε πως είναι οι οικείοι του Θεού —δεν είναι αυτό παράλογο; Αν έχεις τις σωστές προθέσεις, αλλά δεν έχεις την ικανότητα να υπηρετήσεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε φέρεσαι ανόητα· αλλά αν οι προθέσεις σου δεν είναι σωστές κι επιμένεις να λες πως υπηρετείς τον Θεό, τότε είσαι κάποιος που αντιτίθεται στον Θεό και θα πρέπει να τιμωρηθείς από τον Θεό! Δεν έχω καμία συμπόνια για τέτοιους ανθρώπους! Στον οίκο του Θεού παρασιτούν, εποφθαλμιώντας πάντα τις ανέσεις της σάρκας, και δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τους τα συμφέροντα του Θεού. Επιζητούν πάντοτε το δικό τους καλό και δεν δίνουν καθόλου προσοχή στο θέλημα του Θεού. Σε οτιδήποτε κάνουν, δεν δέχονται τον εξονυχιστικό έλεγχο του Πνεύματος του Θεού. Συμπεριφέρονται μονίμως διεστραμμένα και δόλια, και εξαπατούν τους αδελφούς και τις αδελφές τους, ενώ είναι διπρόσωποι, όπως μια αλεπού σε αμπελώνα, που πάντα κλέβει τα σταφύλια και ποδοπατεί τον αμπελώνα. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να είναι οικείοι με τον Θεό; Είσαι κατάλληλος για να δεχθείς τις ευλογίες του Θεού; Δεν αναλαμβάνεις κανένα φορτίο για τη ζωή σου και την εκκλησία, είσαι κατάλληλος για να δεχθείς την αποστολή του Θεού; Ποιος θα τολμούσε να εμπιστευτεί κάποιον σαν εσένα; Όταν υπηρετείς μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε ο Θεός να σ’ εμπιστευτεί για ένα μεγαλύτερο καθήκον; Δεν θα καθυστερούσε κάτι τέτοιο το έργο;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς να υπηρετήσεις σε αρμονία με το θέλημα του Θεού

Πολύ χαίρομαι με όσους δεν είναι καχύποπτοι για τους άλλους και συμπαθώ πολύ αυτούς που δέχονται εύκολα την αλήθεια· δείχνω μεγάλη στοργή σε αυτά τα δύο είδη ανθρώπων, διότι στα μάτια Μου είναι έντιμοι άνθρωποι. Εάν είστε ανειλικρινείς, τότε θα είστε επιφυλακτικοί και καχύποπτοι σχετικά με όλους τους ανθρώπους και όλα τα θέματα, και έτσι η πίστη σας προς Εμένα θα οικοδομηθεί σε θεμέλια καχυποψίας. Δεν θα μπορούσα να αναγνωρίσω ποτέ μια τέτοια πίστη. Αν υπολείπεστε αληθινής πίστης, θα στερηθείτε περισσότερο της αληθινής αγάπης. Και αν είστε επιρρεπείς στο να αμφισβητείτε τον Θεό και να κάνετε εικασίες για Αυτόν ηθελημένα, τότε χωρίς αμφιβολία είστε οι πιο δόλιοι απ’ όλους τους ανθρώπους. Κάνεις εικασίες για το αν ο Θεός μπορεί να είναι σαν τον άνθρωπο: ασυγχώρητα αμαρτωλός, μικροπρεπής, στερούμενος αμεροληψίας και λογικής, χωρίς αίσθηση της δικαιοσύνης, παραδομένος σε φαύλες τακτικές, ύπουλος και πονηρός, απολαμβάνοντας το κακό και το σκοτάδι, και ούτω καθεξής. Δεν είναι η αιτία για την οποία οι άνθρωποι έχουν τέτοιες σκέψεις για τον Θεό το ότι δεν έχουν την παραμικρή γνώση για Αυτόν; Μια τέτοια πίστη δεν είναι τίποτα λιγότερο από αμαρτία! Υπάρχουν, μάλιστα, κάποιοι που πιστεύουν ότι αυτοί που Με ικανοποιούν είναι ακριβώς εκείνοι που με κολακεύουν και με γλύφουν, και ότι όσοι δεν έχουν τέτοιες ιδιότητες δεν θα είναι ευπρόσδεκτοι στον οίκο του Θεού και θα χάσουν τη θέση τους από εκεί. Αυτή είναι όλη κι όλη η γνώση που αποκτήσατε τόσα χρόνια; Αυτό είναι ό,τι κερδίσατε; Και η γνώση σας για Εμένα δεν σταματά σε αυτές τις παρανοήσεις· ακόμα χειρότερη είναι η βλασφημία σας ενάντια στο Πνεύμα του Θεού και η εξύβριση των ουρανών. Για αυτό και μπορώ να πω ότι μια τέτοια πίστη όπως η δική σας θα σας κάνει μόνο να απομακρυνθείτε περισσότερο από Εμένα και να βρεθείτε σε ακόμα μεγαλύτερη αντίθεση απέναντι σε Εμένα. Μέσα σε πολλά χρόνια έργου, έχετε δει πολλές αλήθειες, αλλά ξέρετε τι έχουν ακούσει τα αφτιά Μου; Πόσοι από εσάς είστε πρόθυμοι να αποδεχτείτε την αλήθεια; Όλοι σας πιστεύετε πως είστε πρόθυμοι να πληρώσετε το τίμημα της αλήθειας, αλλά πόσοι από εσάς έχετε υποφέρει πραγματικά για την αλήθεια; Στην καρδιά σας δεν υπάρχει παρά μόνο η αδικία, κάτι που σας κάνει να πιστεύετε πως όλοι, όποιοι κι αν είναι, είναι εξίσου δόλιοι και βρόμικοι, σε σημείο που πιστεύετε ότι ο ενσαρκωμένος Θεός θα μπορούσε, όπως ακριβώς ένας κανονικός άνθρωπος, να υπάρχει χωρίς μια ευγενική καρδιά ή καλοκάγαθη αγάπη. Ακόμη περισσότερο, πιστεύετε πως ένας ευγενής χαρακτήρας και μια φιλεύσπλαχνη, καλοπροαίρετη φύση υπάρχει μόνο εντός του Θεού στους ουρανούς. Πιστεύετε ότι ένας τέτοιος άγιος δεν υπάρχει, ότι μόνο το σκοτάδι και το κακό βασιλεύουν στη γη, ενώ ο Θεός είναι κάτι στο οποίο ο άνθρωπος εμπιστεύεται τη λαχτάρα του για το καλό και το ωραίο, μια θρυλική φιγούρα κατασκευασμένη από αυτόν. Στο μυαλό σας, ο Θεός στους ουρανούς είναι πολύ αξιότιμος, δίκαιος και μεγάλος, άξιος να Τον λατρεύουν και να Τον θαυμάζουν· αυτός ο Θεός στη γη, εν τω μεταξύ, δεν είναι παρά ένα υποκατάστατο και ένα όργανο του Θεού που είναι στον ουρανό. Πιστεύετε ότι αυτός ο Θεός δεν θα μπορούσε να είναι ισοδύναμος με τον Θεό στον ουρανό, πόσο μάλλον να εξισώνεται με Αυτόν. Όταν πρόκειται για το μεγαλείο και την τιμή του Θεού, ανήκουν στη δόξα του Θεού στους ουρανούς, μα όταν πρόκειται για τη φύση και τη διαφθορά του ανθρώπου, είναι χαρακτηριστικά στα οποία ο Θεός στη γη παίζει κάποιο ρόλο. Ο Θεός στους ουρανούς είναι αιώνια ευγενής, ενώ ο Θεός στη γη είναι αιώνια ασήμαντος, αδύναμος και ανίκανος. Ο Θεός στους ουρανούς δεν υποκύπτει στα σαρκικά αισθήματα, μόνο στη δικαιοσύνη, ενώ ο Θεός στη γη έχει κίνητρα μόνο εγωιστικά και χωρίς δικαιοσύνη ή λογική. Ο Θεός στους ουρανούς δεν έχει την παραμικρή ατιμία και είναι αιώνια πιστός, ενώ ο Θεός στη γη έχει πάντα μια ανέντιμη πλευρά. Ο Θεός στους ουρανούς αγαπά βαθιά τον άνθρωπο, ενώ ο Θεός στη γη του δείχνει ανεπαρκή φροντίδα, μέχρι που τον παραμελεί τελείως. Αυτή η παράλογη γνώση έχει διατηρηθεί πολύ καιρό μέσα στις καρδιές σας και, επίσης, μπορεί να διαιωνιστεί και μελλοντικά. Κοιτάζετε όλες τις πράξεις του Χριστού από τη σκοπιά των αδίκων και αξιολογείτε όλο Του το έργο, όπως και την ταυτότητα και την ουσία Του, από τη σκοπιά των κακών. Έχετε κάνει ένα σοβαρό λάθος, κάτι που δεν έκαναν ποτέ όσοι υπήρξαν πριν από σας. Δηλαδή, υπηρετείτε μόνο τον υψηλό Θεό των ουρανών, που έχει μια κορώνα στο κεφάλι Του, και ποτέ δεν δίνετε προσοχή στον Θεό που θεωρείτε τόσο ασήμαντο, ώστε να είναι αόρατος για εσάς. Αυτή δεν είναι η αμαρτία σας; Δεν είναι αυτό ένα κλασικό παράδειγμα της προσβολής σας έναντι της διάθεσης του Θεού; Λατρεύετε τον Θεό των ουρανών. Λατρεύεις ευγενείς εικόνες και εκτιμάς όσους διακρίνονται για την ευφράδεια τους. Δέχεσαι πρόθυμα διαταγές από τον Θεό που γεμίζει τα χέρια σου με πλούτη, και λαχταράς τον Θεό που μπορεί να εκπληρώσει κάθε σου επιθυμία. Ο μόνος που δεν λατρεύεις είναι ο Θεός που δεν είναι μεγαλόπνοος· το μοναδικό πράγμα που μισείς είναι η συσχέτιση με τον Θεό που κανένας άνθρωπος δεν έχει σε εκτίμηση. Το μόνο πράγμα που είσαι απρόθυμος να κάνεις είναι να υπηρετήσεις αυτόν τον Θεό που ποτέ δεν σου έδωσε τίποτα, και ο μόνος που αδυνατεί να σε κάνει να Τον λαχταράς είναι αυτός ο δυσάρεστος Θεός. Αυτός ο Θεός δεν μπορεί να σου επιτρέψει να διευρύνεις τους ορίζοντες σου, να νιώσεις σαν να ανακάλυψες έναν θησαυρό, πόσο μάλλον να εκπληρώσει ό,τι εύχεσαι. Γιατί, λοιπόν, Τον ακολουθείς; Σε απασχόλησαν τέτοιου είδους ερωτήματα; Αυτό που κάνεις δεν προσβάλλει απλώς αυτόν τον Χριστό· πάνω απ’ όλα, προσβάλλει τον Θεό στους ουρανούς. Δεν είναι αυτός, νομίζω, ο σκοπός της πίστης σας στον Θεό!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς να γνωρίσετε τον Θεό στη γη

Πολλοί άνθρωποι θα προτιμούσαν να καταδικαστούν στην κόλαση από το να μιλήσουν και να πράξουν με ειλικρίνεια. Δεν προκαλεί απορία ότι έχω άλλη μεταχείριση φυλαγμένη για όσους είναι ανειλικρινείς. Φυσικά, γνωρίζω πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να είστε να είστε ειλικρινείς. Διότι είστε όλοι τόσο έξυπνοι, τόσο καλοί στο να αξιολογείτε τους ανθρώπους σύμφωνα με τα δικά σας μικροπρεπή μέτρα και σταθμά· η κατάσταση αυτή κάνει το έργο Μου ακόμη πιο εύκολο. Κι εφόσον ο καθένας από εσάς κρύβει τα μυστικά του στον κόρφο του, τότε, θα σας στείλω έναν-έναν στην καταστροφή για να «διαπαιδαγωγηθείτε» με φωτιά, ούτως ώστε μετά απ’ αυτό να είστε απόλυτα αποφασισμένοι να πιστεύετε τα λόγια Μου. Τελικά, θα πάρω με τη βία από το στόμα σας τα λόγια «Ο Θεός είναι πιστός Θεός», μετά θα χτυπάτε το στήθος σας και θα θρηνείτε λέγοντας «Δόλια είναι η καρδιά του ανθρώπου!» Ποια θα είναι η ψυχική κατάστασή σας αυτήν τη στιγμή; Φαντάζομαι ότι δεν θα θριαμβολογείτε τόσο όσο τώρα. Και πολύ περισσότερο, δεν θα είστε τόσο «τόσο βαθυστόχαστοι και δυσνόητοι» όσο είστε τώρα. Παρουσία του Θεού, κάποιοι άνθρωποι είναι τυπικοί και σωστοί, μοχθούν για να είναι «κόσμιοι», όμως παρουσία του Πνεύματος δείχνουν τα νύχια και τα δόντια τους. Θα λογαριάζατε τέτοιους ανθρώπους στις τάξεις των ειλικρινών; Αν είσαι υποκριτής, κάποιος επιδέξιος στις «κοινωνικές σχέσεις», τότε Εγώ λέω ότι είσαι σίγουρα άνθρωπος που προσπαθεί να παίξει με τον Θεό. Αν τα λόγια σου είναι γεμάτα δικαιολογίες και αιτιολογίες χωρίς αξία, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος απρόθυμος να κάνει την αλήθεια πράξη. Αν έχεις πολλές εκμυστηρεύσεις που είσαι απρόθυμος να μοιραστείς, αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες

Ο άνθρωπος Με αναζητά εν μέσω πόνου και στρέφεται σε Εμένα εν μέσω δοκιμασιών. Σε περιόδους ειρήνης Με απολαμβάνει, όταν βρίσκεται σε κίνδυνο Με απαρνείται, όταν είναι απασχολημένος Με ξεχνά και όταν κάθεται άπραγος κάνει μόνο τα τυπικά για Μένα —παρόλα αυτά, κανένας δεν Με έχει αγαπήσει ποτέ για όλη του τη ζωή. Θέλω ο άνθρωπος να είναι ειλικρινής ενώπιόν Μου: Δεν ζητώ να Μου δώσει τίποτα, παρά μόνο όλοι οι άνθρωποι να Με πάρουν στα σοβαρά, δηλαδή, αντί να Με καλοπιάνουν, να Με αφήσουν να επαναφέρω την ειλικρίνεια στον άνθρωπο. Η διαφώτισή Μου, η φώτισή Μου και το κόστος των προσπαθειών Μου διαποτίζουν όλους τους ανθρώπους, όμως το ίδιο διαποτίζει όλους τους ανθρώπους και το πραγματικό γεγονός της κάθε ενέργειας του ανθρώπου, όπως και το γεγονός ότι Με εξαπατούν. Είναι θαρρείς και τα στοιχεία της εξαπάτησης του ανθρώπου υπήρχαν μέσα του τότε που ήταν στην κοιλιά της μητέρας του, θαρρείς και κατείχε αυτές τις ειδικές δεξιότητες στην εξαπάτηση από γεννησιμιού του. Επιπλέον, ποτέ δεν άφησε να τον πάρουν χαμπάρι· κανείς δεν έχει διακρίνει ποτέ τη ρίζα αυτών των δόλιων δεξιοτήτων. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος ζει μέσα στη δολιότητα χωρίς να το αντιλαμβάνεται, και είναι θαρρείς και συγχωρεί τον εαυτό του, θαρρείς και πρόκειται για τις διευθετήσεις του Θεού και όχι την εσκεμμένη εξαπάτησή του προς το πρόσωπό Μου. Αυτή ακριβώς δεν είναι η πηγή της εξαπάτησης του ανθρώπου προς το πρόσωπό Μου; Αυτή δεν είναι η πανούργα σκευωρία του; Δεν Με έχουν μπερδέψει ποτέ οι κολακείες και οι κομπίνες του ανθρώπου, διότι έχω καταλάβει την ουσία του εδώ και πολύ καιρό. Ποιος ξέρει πόση βρομιά έχει στο αίμα του και πόσο δηλητήριο του Σατανά κυλάει στις φλέβες του; Ο άνθρωπος το συνηθίζει όλο και περισσότερο κάθε μέρα που περνά, σε τέτοιο βαθμό που δεν νιώθει το κακό που προξενεί ο Σατανάς, κι έτσι δεν τον ενδιαφέρει καθόλου να ανακαλύψει την «τέχνη μιας υγιούς ύπαρξης».

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 21

Η πίστη σας είναι πανέμορφη· λέτε πως είστε πρόθυμοι να δαπανήσετε ολόκληρη τη ζωή σας για λογαριασμό του έργου Μου και ότι είστε πρόθυμοι να θυσιάσετε τη ζωή σας γι’ αυτό, μα οι διαθέσεις σας δεν έχουν αλλάξει πολύ. Απλώς μιλάτε αλαζονικά, παρά το γεγονός ότι η πραγματική σας συμπεριφορά είναι πανάθλια. Λες και η γλώσσα και τα χείλη των ανθρώπων είναι στους ουρανούς, αλλά τα πόδια τους βρίσκονται κάτω στη γη, κι ως εκ τούτου, τα λόγια και οι πράξεις, καθώς και η φήμη τους βρίσκονται ακόμη σε τραγική κατάσταση. Η φήμη σας έχει καταστραφεί, η συμπεριφορά σας είναι έκφυλη, ο τρόπος ομιλίας σας είναι ποταπός, και η ζωή σας είναι άθλια· μάλιστα, ολόκληρη η ανθρώπινη φύση σας έχει βουλιάξει στην αθλιότητα. Είστε στενόμυαλοι προς τους άλλους και κάνετε παζάρια για το παραμικρό. Τσακώνεστε για τη φήμη και το κύρος σας σε σημείο, μάλιστα, που είστε διατεθειμένοι να κατέλθετε στην κόλαση και στη λίμνη του πυρός. Τα τρέχοντα λόγια και οι πράξεις σας Μου αρκούν για να αποφασίσω πως είστε αμαρτωλοί. Η στάση σας προς το έργο Μου, Μου αρκεί για να αποφασίσω πως είστε άδικοι, και ολόκληρη η διάθεσή σας Μου αρκεί για να επισημάνω πως είστε βρόμικες ψυχές γεμάτες βδελύγματα. Οι εκδηλώσεις σας και όσα αποκαλύπτετε αρκούν για να πω πως είστε άνθρωποι που έχετε χορτάσει με το αίμα των ακάθαρτων πνευμάτων. Όταν αναφέρεται η είσοδος στη βασιλεία, δεν αποκαλύπτετε τα αισθήματά σας. Πιστεύετε ότι το πώς είστε τώρα αρκεί για να διαβείτε την πύλη της βασιλείας Μου των ουρανών; Πιστεύετε πως μπορείτε να εισέλθετε στην ιερή γη του έργου και λόγου Μου, χωρίς τα δικά σας λόγια και πράξεις να υποβληθούν πρώτα στις δοκιμασίες Μου; Ποιος μπορεί να Με ξεγελάσει; Πώς θα μπορούσαν οι άθλιες, ποταπές συμπεριφορές και συζητήσεις σας να ξεφύγουν από το βλέμμα Μου; Έχω αποφασίσει ότι η ζωή σας είναι μια ζωή που πίνει το αίμα και τρώει τη σάρκα εκείνων των ακάθαρτων πνευμάτων, επειδή τα μιμείστε ενώπιόν Μου καθημερινά. Η συμπεριφορά σας είναι ιδιαίτερα άσχημη ενώπιόν Μου, άρα πώς θα μπορούσα να μη σας θεωρώ αηδιαστικούς; Τα λόγια σας περιέχουν τις ακαθαρσίες των ακάθαρτων πνευμάτων: Καλοπιάνετε, αποκρύπτετε και κολακεύετε ακριβώς όπως αυτοί που επιδίδονται στη μαγεία και όπως αυτοί που κάνουν συστηματικά απάτες και πίνουν το αίμα των αδίκων. Όλες οι ανθρώπινες εκφράσεις είναι άκρως άδικες, άρα πώς γίνεται όλοι οι άνθρωποι να τοποθετηθούν στην ιερή γη, όπου βρίσκονται οι δίκαιοι; Νομίζεις πως αυτή σου η άθλια συμπεριφορά μπορεί να σε κάνει να ξεχωρίσεις ως άγιος σε σύγκριση με τους αδίκους; Η γλώσσα σου που μοιάζει με δηλητηριώδους φιδιού θα καταστρέψει τελικά τη σάρκα σου που σπέρνει τον όλεθρο και δημιουργεί βδελύγματα, και αυτά σου τα χέρια που είναι καλυμμένα με το αίμα ακάθαρτων πνευμάτων, επίσης θα παρασύρουν τελικά την ψυχή σου στην κόλαση. Γιατί, άραγε, δεν αρπάζεις αυτήν την ευκαιρία να καθάρεις τα χέρια σου που είναι καλυμμένα με βρόμα; Και γιατί δεν εκμεταλλεύεσαι αυτήν την ευκαιρία να κόψεις αυτή σου τη γλώσσα που λέει άδικα λόγια; Μήπως γιατί είσαι διατεθειμένος να υποφέρεις στις φλόγες της κόλασης για χάρη των δύο σου χεριών, της γλώσσας και των χειλιών σου; Επαγρυπνώ παρακολουθώντας τις καρδιές όλων με τα δυο Μου μάτια, επειδή πολύ καιρό πριν δημιουργήσω τους ανθρώπους, είχα κρατήσει γερά τις καρδιές τους μες στα δυο Μου χέρια. Πολύ καιρό πριν είχα κοιτάξει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, άρα πώς θα μπορούσαν οι σκέψεις τους να ξεφύγουν από το βλέμμα Μου; Και πώς θα μπορούσαν να προλάβουν να ξεφύγουν και να μην καούν από το Πνεύμα Μου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο χαρακτήρας όλων σας είναι τόσο ποταπός!

Τα χείλη σου είναι πιο καλοσυνάτα κι από περιστέρια, αλλά η καρδιά σου είναι πιο δόλια κι από τον όφι τον αρχαίο. Τα χείλη σου μάλιστα είναι τόσο όμορφα όσο μιας Λιβανέζας, μα η καρδιά σου δεν είναι πιο καλοσυνάτη από τη δική της, και σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ομορφιά των Χαναναίων. Η καρδιά σου είναι τόσο δόλια! Αυτό που απεχθάνομαι είναι μόνο τα χείλη των αδίκων και οι καρδιές τους, και οι απαιτήσεις Μου από τους ανθρώπους δεν είναι καθόλου υψηλότερες από τις προσδοκίες Μου από τους αγίους· απλώς νιώθω απέχθεια για τις κακές πράξεις των αδίκων, κι ελπίζω να είναι σε θέση να απαλλαχθούν από την ακαθαρσία τους και να ξεφύγουν από την τρέχουσα δύσκολη θέση τους, ώστε να μπορέσουν να ξεχωρίσουν από εκείνους τους αδίκους και να ζήσουν με τους δίκαιους και να είναι άγιοι μαζί τους. Βρίσκεστε στις ίδιες συνθήκες μ’ Εμένα, κι όμως είστε καλυμμένοι με βρόμα· δεν έχετε μέσα σας ούτε την παραμικρή αρχική ομοιότητα των ανθρώπων που δημιουργήθηκαν στις απαρχές. Επιπλέον, επειδή καθημερινά μιμείστε την ομοιότητα εκείνων των ακάθαρτων πνευμάτων και κάνετε ό,τι κάνουν και λέτε ό,τι λένε εκείνα, κάθε μέλος σας —ακόμη και η γλώσσα και τα χείλη σας— μουσκεύουν στο ακάθαρτο νερό τους, σε σημείο που καλύπτεστε ολόκληροι με αυτούς τους λεκέδες και δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος σας που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το έργο Μου. Είναι τόσο θλιβερό! Ζείτε σε έναν τέτοιο κόσμο αλόγων και βοοειδών, κι όμως δεν νιώθετε ανησυχία· είστε γεμάτοι χαρά και ζείτε ελεύθερα και άνετα. Κολυμπάτε μέσα σ’ αυτό το μολυσμένο νερό, κι όμως, στην πραγματικότητα, δεν συνειδητοποιείτε πως έχετε περιέλθει σε τόσο δύσκολη θέση. Καθημερινά, έρχεσαι σε επαφή με ακάθαρτα πνεύματα κι αλληλεπιδράς με «περιττώματα». Η ζωή σου είναι πολύ χυδαία, κι όμως δεν γνωρίζεις στην ουσία πως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχεις στον ανθρώπινο κόσμο και πως δεν έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου. Δεν γνωρίζεις πως η ζωή σου ποδοπατήθηκε εδώ και καιρό από εκείνα τα ακάθαρτα πνεύματα, ή πως ο χαρακτήρας σου κηλιδώθηκε εδώ και καιρό από το μολυσμένο νερό; Νομίζεις πως ζεις σε έναν επίγειο παράδεισο, και πως βρίσκεσαι εν μέσω ευτυχίας; Δεν γνωρίζεις πως έχεις ζήσει μια ζωή δίπλα σε ακάθαρτα πνεύματα, και πως έχεις συνυπάρξει με όλα όσα αυτά ετοίμασαν για σένα; Πώς θα μπορούσε ο τρόπος που ζεις να έχει κάποιο νόημα; Πώς θα μπορούσε η ζωή σου να έχει κάποια αξία; Τρέχεις από δω κι από κει για τους γονείς σου, τους γονείς ακάθαρτων πνευμάτων, κι όμως, στην πραγματικότητα, δεν έχεις ιδέα πως αυτοί που σε παγιδεύουν είναι εκείνοι οι γονείς με το ακάθαρτο πνεύμα που σε γέννησαν και σε ανέθρεψαν. Επιπλέον, δεν γνωρίζεις πως αυτοί, ουσιαστικά, σου έδωσαν όλη σου τη βρόμα· το μόνο που γνωρίζεις είναι πως μπορούν να σου προσφέρουν «απολαύσεις», δεν σε παιδεύουν ούτε σε κρίνουν, και κυρίως δεν σε καταριούνται. Δεν έχουν ξεσπάσει ποτέ σ’ εσένα με οργή, μα σου συμπεριφέρονται με στοργή και καλοσύνη. Τα λόγια τους τρέφουν την καρδιά σου και σε σαγηνεύουν, έτσι ώστε να αποπροσανατολιστείς και, χωρίς να το καταλάβεις, σε απορροφούν και είσαι πρόθυμος να τους υπηρετήσεις, να γίνεις η διέξοδος και ο υπηρέτης τους. Δεν έχεις κανένα απολύτως παράπονο, μα είσαι πρόθυμος να δουλεύεις για αυτούς σαν σκύλος, σαν άλογο· παραπλανάσαι από αυτούς. Για τον λόγο αυτόν, δεν έχεις καμία απολύτως αντίδραση στο έργο που κάνω. Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι θες συνεχώς να ξεγλιστράς κρυφά από τα χέρια Μου και δεν προκαλεί έκπληξη το ότι θες διαρκώς να χρησιμοποιείς γλυκά λόγια για να αποσπάσεις την εύνοιά Μου με δόλιο τρόπο. Αποδεικνύεται πως τελικά είχες ήδη άλλα σχέδια, άλλα πλάνα. Μπορείς να δεις ένα μικρό μέρος των πράξεων Μου ως Παντοδύναμος, μα δεν γνωρίζεις το παραμικρό για την κρίση και την παίδευσή Μου. Δεν έχεις ιδέα πότε ξεκίνησε η παίδευσή Μου· γνωρίζεις μόνο πώς να Με εξαπατάς —κι όμως δεν γνωρίζεις πως δεν θα ανεχτώ καμία παράβαση από τον άνθρωπο. Εφόσον έχεις ήδη αποφασίσει να Με υπηρετήσεις, δεν θα σε αφήσω να φύγεις. Είμαι ένας Θεός που αποστρέφεται το κακό και είμαι ένας Θεός που ζηλεύει τον άνθρωπο. Εφόσον εναπόθεσες ήδη τα λόγια σου πάνω στον βωμό Μου, δεν θα ανεχθώ να το σκάσεις μπροστά στα ίδια Μου τα μάτια, ούτε θα ανεχτώ να υπηρετείς δύο αφέντες. Νόμιζες πως θα μπορούσες να έχεις κι άλλη αγάπη αφού εναπόθεσες τα λόγια σου πάνω στον βωμό Μου και μπροστά στα μάτια Μου; Πώς θα μπορούσα να επιτρέψω στους ανθρώπους να Με γελοιοποιήσουν έτσι; Νόμιζες πως θα μπορούσε η γλώσσα σου να δίνει υποσχέσεις και να παίρνει όρκους σ’ Εμένα ανέμελα; Πώς θα μπορούσες να ορκιστείς στον δικό Μου θρόνο, τον θρόνο του Υψίστου; Νόμιζες πως οι όρκοι σου είχαν ήδη λήξει; Θα σας πω το εξής: Ακόμη κι αν η σάρκα σας πεθάνει, οι όρκοι σας δεν μπορούν να λήξουν. Στο τέλος, θα σας καταδικάσω βάσει των όρκων σας. Εντούτοις, πιστεύετε πως μπορείτε να Με αντιμετωπίζετε επιπόλαια, βάζοντας τα λόγια σας ενώπιόν Μου, και πως οι καρδιές σας μπορούν να υπηρετούν ακάθαρτα και μοχθηρά πνεύματα. Πώς θα μπορούσε η οργή Μου να ανεχθεί αυτούς τους ανθρώπους που είναι σαν σκυλιά και σαν γουρούνια και Με εξαπατούν; Πρέπει να εκτελέσω τα διοικητικά διατάγματά Μου και να αρπάξω από τα χέρια των ακάθαρτων πνευμάτων όλους αυτούς τους κολλημένους «ευσεβείς» που πιστεύουν σ’ Εμένα, έτσι ώστε να μπορούν να Με «εξυπηρετούν» με πειθαρχημένο τρόπο, να είναι τα βόδια Μου, τα άλογά Μου και να υπόκεινται στην ενορχήστρωση της σφαγής Μου. Θα σε κάνω να ενισχύσεις την παλιά σου αποφασιστικότητα και να Με υπηρετήσεις και πάλι. Δεν θα ανεχτώ κανένα δημιούργημα που Με εξαπατά. Νόμιζες πως θα μπορούσες απλώς να προβάλεις απαιτήσεις και να ψεύδεσαι αναίσχυντα ενώπιόν Μου; Νόμιζες πως δεν είχα ακούσει ούτε είχα δει τα λόγια και τις πράξεις σου; Πώς θα μπορούσαν τα λόγια και οι πράξεις σου να μην είναι στο οπτικό Μου πεδίο; Πώς θα μπορούσα ποτέ να επιτρέψω στους ανθρώπους να Με εξαπατήσουν με αυτόν τον τρόπο;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο χαρακτήρας όλων σας είναι τόσο ποταπός!

Αναλογιστείτε το παρελθόν: Πότε η ματιά Μου ήταν θυμωμένη και η φωνή Μου αυστηρή προς εσάς; Πότε έχω διυλίσει τον κώνωπα μαζί σας; Πότε σας επέπληξα παράλογα; Πότε σας επέπληξα κατά πρόσωπο; Μήπως δεν είναι για χάρη του έργου Μου που ζητώ απ’ τον Πατέρα Μου να σας φυλάξει από κάθε πειρασμό; Γιατί Μου συμπεριφέρεστε έτσι; Έχω χρησιμοποιήσει ποτέ την εξουσία Μου για να τσακίσω τη σάρκα σας; Γιατί Με ξεπληρώνετε έτσι; Αφού αμφιταλαντευτήκατε απέναντί Μου, δεν κρατήσατε μια σταθερή στάση· προσπαθείτε να Με καλοπιάσετε, Μου αποκρύπτετε πράγματα, και τα στόματά σας είναι γεμάτα από το σάλιο των ασεβών. Νομίζετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να εξαπατήσουν το Πνεύμα Μου; Νομίζετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να διαφύγουν της οργής Μου; Πιστεύετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να κρίνουν τις πράξεις Μου, του Ιεχωβά, όπως επιθυμούν; Είμαι Εγώ ο Θεός τον οποίο ο άνθρωπος κρίνει; Μπορώ να επιτρέψω σε ένα μικρό σκουλήκι να Με βλασφημήσει έτσι; Πώς μπορώ να συμπεριλάβω τέτοιους υιούς της επανάστασης στις αιώνιες ευλογίες Μου; Τα λόγια και οι πράξεις σας έχουν εδώ και καιρό εκτεθεί και σας καταδίκασαν. Όταν άπλωσα τους ουρανούς και δημιούργησα το καθετί, δεν επέτρεψα σε κανένα δημιούργημα να συμμετέχει όπως το ευχαριστεί, ούτε επέτρεψα σε κανένα πλάσμα να διακόψει το έργο Μου και τη διαχείρισή Μου όπως επιθυμούσε. Δεν ανεχόμουν κανέναν άνθρωπο ή αντικείμενο. Πώς θα μπορούσα να σώσω όσους είναι σκληροί και απάνθρωποι προς Εμένα; Πώς θα μπορούσα να συγχωρήσω όσους προδίδουν τα λόγια Μου; Πώς θα μπορούσα να σώσω όσους επαναστατούν εναντίον Μου; Μήπως δεν είναι η μοίρα των ανθρώπων στα χέρια μου, του Παντοδύναμου; Πώς μπορώ να θεωρήσω την αδικία και την επαναστατικότητά σου άγια; Πώς μπορούν οι αμαρτίες σου να βεβηλώνουν την αγιότητά Μου; Δεν βεβηλώνομαι από την ανηθικότητα των άδικων ούτε απολαμβάνω τις προσφορές των άδικων. Αν ήσουν αφοσιωμένος σ’ Εμένα, τον Ιεχωβά, θα μπορούσες να πάρεις για τον εαυτό σου τις θυσίες στον βωμό Μου; Θα χρησιμοποιούσες τη δηλητηριώδη γλώσσα σου για να βλασφημήσεις το άγιο όνομά Μου; Θα πρόδιδες τα λόγια Μου κατ’ αυτόν τον τρόπο; Θα μεταχειριζόσουν τη δόξα Μου και το άγιο όνομά Μου ως εργαλείο με το οποίο θα υπηρετούσες τον Σατανά, τον κακόβουλο; Η ζωή Μου παρέχεται προς απόλαυση των αγίων. Πώς θα μπορούσα να σου επιτρέψω να παίξεις με τη ζωή Μου όπως επιθυμείς και να τη χρησιμοποιείτε ως εργαλείο διαμάχης μεταξύ σας; Σχετικά με τη στάση σας απέναντί Μου, πώς μπορείτε να είστε τόσο άκαρδοι και να στερείστε της οδού του καλού; Δεν γνωρίζετε ότι έχω ήδη γράψει τις κακές σας πράξεις στα λόγια αυτά της ζωής; Πώς μπορείτε να ξεφύγετε την ημέρα της οργής όταν θα παιδεύσω την Αίγυπτο; Πώς θα μπορούσα να σας επιτρέψω να Μου εναντιώνεστε και να επαναστατείτε εναντίον Μου με τέτοιον τρόπο ξανά και ξανά; Σας το λέω απλά, όταν έρθει η ημέρα, η παίδευσή σας θα είναι πιο αφόρητη και από εκείνη της Αιγύπτου! Πώς μπορείτε να ξεφύγετε την ημέρα της οργής Μου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Κανείς που αποτελείται από σάρκα δεν μπορεί να ξεφύγει από την ημέρα της οργής

Εκείνοι που σκέφτονται μόνο τη σάρκα τους και απολαμβάνουν τις ανέσεις, εκείνοι που δίνουν την εντύπωση πως πιστεύουν, αλλά δεν πιστεύουν στ’ αλήθεια, εκείνοι που εμπλέκονται σε κακή ιατρική και μαγεία, εκείνοι που είναι έκφυλοι, κουρελήδες και ρακένδυτοι, εκείνοι που κλέβουν τις θυσίες για τον Ιεχωβά και τα υπάρχοντά Του, εκείνοι που αγαπούν τη δωροδοκία, εκείνοι που ονειρεύονται παθητικά να ανέλθουν στον ουρανό, εκείνοι που είναι αλαζονικοί και επηρμένοι, που πασχίζουν μόνο για προσωπική φήμη και πλούτη, εκείνοι που διαδίδουν απρέπειες, εκείνοι που βλασφημούν τον ίδιο τον Θεό, εκείνοι που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επικρίνουν και να συκοφαντούν τον ίδιο τον Θεό, εκείνοι που σχηματίζουν κλίκες και επιζητούν την ανεξαρτησία, εκείνοι που εξυψώνουν τους εαυτούς τους πάνω από τον Θεό, εκείνοι οι επιπόλαιοι άντρες και γυναίκες, νεαρής, μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας, που είναι δέσμιοι της ανηθικότητας, εκείνοι οι άντρες και οι γυναίκες που απολαμβάνουν προσωπική φήμη και πλούτη και επιδιώκουν το προσωπικό κύρος ανάμεσα σε άλλους, εκείνοι οι αμετανόητοι άνθρωποι που είναι παγιδευμένοι στην αμαρτία —δεν είναι όλοι τους πέραν πάσης σωτηρίας; Η ανηθικότητα, η αμαρτία, η κακή ιατρική, η μαγεία, η βωμολοχία και οι απρέπειες είναι όλα ανεξέλεγκτα στις τάξεις σας, ενώ ποδοπατάτε την αλήθεια και τα λόγια της ζωής, και βεβηλώνετε την ιερή γλώσσα. Εσείς, οι Εθνικοί, πρησμένοι από τη βρομιά και την επαναστατικότητα! Ποια θα είναι η τελική κατάληξή σας; Μα πώς είναι δυνατόν εκείνοι που αγαπούν τη σάρκα, που διαπράττουν μαγεία της σάρκας και είναι παγιδευμένοι μέσα στην έκφυλη αμαρτία να έχουν το θράσος να συνεχίζουν να ζουν! Δεν γνωρίζεις ότι οι άνθρωποι σαν κι εσάς είναι σκουλήκια πέραν σωτηρίας; Τι σας δίνει το δικαίωμα να απαιτείτε το ένα και το άλλο; Μέχρι σήμερα, δεν έχει υπάρξει η παραμικρή αλλαγή σ’ εκείνους που δεν αγαπούν την αλήθεια κι αγαπούν μόνο τη σάρκα. Πώς είναι δυνατόν να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι; Εκείνοι που δεν αγαπούν την οδό της ζωής, που δεν εξυμνούν τον Θεό και δεν γίνονται μάρτυρες για Εκείνον, που μηχανορραφούν για χάρη του κύρους τους, που εκθειάζουν τους εαυτούς τους, δεν εξακολουθούν να είναι ίδιοι, ακόμη και σήμερα; Τι αξία έχει η σωτηρία τους; Το αν μπορείς να σωθείς δεν εξαρτάται από το πόση αρχαιότητα έχεις ή από το πόσα χρόνια εργάζεσαι, πόσο μάλλον δε, από το πόσα διαπιστευτήρια έχεις συγκεντρώσει. Αντίθετα, εξαρτάται από το αν έχει αποδώσει καρπούς η επιδίωξή σου. Οφείλεις να γνωρίζεις ότι εκείνοι που σώζονται είναι τα «δέντρα» που αποδίδουν καρπούς, όχι τα δέντρα που έχουν μεν πλούσιο φύλλωμα και άφθονα άνθη, αλλά δεν αποδίδουν καρπούς. Ακόμα κι αν έχεις περάσει πολλά χρόνια περιπλανώμενος στους δρόμους, τι σημασία έχει; Πού είναι η μαρτυρία σου; Έχεις μια καρδιά λιγότερο θεοφοβούμενη από ό,τι μια καρδιά που αγαπά τον εαυτό σου και από τις λάγνες επιθυμίες σου —δεν είναι έκφυλος ένας τέτοιος άνθρωπος; Πώς θα μπορούσε να αποτελέσει δείγμα και πρότυπο για σωτηρία; Η φύση σου είναι αδιόρθωτη, εσύ είσαι εξαιρετικά ανυπότακτος και πέραν πάσης σωτηρίας! Δεν θα αποκλειστούν αυτού του είδους οι άνθρωποι; Η ώρα που θα τελειώσει το έργο Μου δεν θα είναι η ώρα της έλευσης της έσχατης ημέρας σου; Έχω κάνει τόσο πολύ έργο και σας έχω πει τόσο πολλά λόγια —πόσα από αυτά έχετε εμπεδώσει πραγματικά; Σε πόσα από αυτά έχετε υποταχθεί ποτέ; Όταν τελειώσει το έργο Μου, θα έρθει ο καιρός που θα σταματήσεις να Μου εναντιώνεσαι και να Μου αντιτάσσεσαι. Ενόσω εργάζομαι, εσείς ενεργείτε συνεχώς εναντίον Μου· δεν συμμορφώνεστε ποτέ με τα λόγια Μου. Εγώ κάνω το έργο Μου κι εσύ κάνεις το δικό σου «έργο», οικοδομώντας το δικό σου μικρό βασίλειο. Δεν είστε τίποτε άλλο παρά μια αγέλη αλεπούδων και σκύλων, που κάνει τα πάντα εναντίον Μου! Προσπαθείτε μονίμως να φέρετε στην αγκάλη σας εκείνους που σας προσφέρουν την αμέριστη αγάπη τους —πού είναι η καρδιά σας που έχει φόβο; Ό,τι κάνετε είναι δόλιο! Δεν δείχνετε καμία υποταγή και κανέναν φόβο, και ό,τι κάνετε είναι δόλιο και βλάσφημο! Είναι δυνατόν να σωθούν τέτοιου είδους άνθρωποι; Οι σεξουαλικά ανήθικοι και λάγνοι άντρες θέλουν πάντοτε να προσελκύουν εκείνες τις προκλητικές πόρνες προς δική τους ευχαρίστηση. Σε καμία περίπτωση δεν θα σώσω τέτοιου είδους σεξουαλικά ανήθικους δαίμονες. Σιχαμένοι δαίμονες, σας μισώ, και η λαγνεία και η προκλητικότητά σας θα σας ρίξουν στην κόλαση. Τι έχετε να πείτε προς υπεράσπισή σας; Εσείς, οι σιχαμεροί δαίμονες και τα μοχθηρά πνεύματα, είστε τόσο απεχθείς! Είστε αηδιαστικοί! Πώς θα μπορούσαν να σωθούν τέτοια αποβράσματα; Είναι ακόμα δυνατόν να σωθούν εκείνοι που είναι δέσμιοι της αμαρτίας; Σήμερα, αυτή η αλήθεια, αυτή η οδός και αυτή η ζωή δεν σας ελκύουν· αντιθέτως, εσείς ελκύεστε από την αμαρτία, το χρήμα, το κύρος, τη φήμη και το κέρδος, τις απολαύσεις της σάρκας, την ομορφιά των αντρών και τα κάλλη των γυναικών. Με τι προσόντα θα εισέλθετε στη βασιλεία Μου; Η εικόνα σας είναι σπουδαιότερη ακόμη κι από εκείνη του Θεού, το κύρος σας είναι ανώτερο ακόμη κι από του Θεού, για να μην αναφερθώ στην αίγλη σας ανάμεσα στους ανθρώπους —έχετε γίνει ένα είδωλο που λατρεύουν οι υπόλοιποι. Δεν έχεις γίνει ο αρχάγγελος; Όταν αποκαλυφθεί η κατάληξη των ανθρώπων, το οποίο θα σημαίνει πως το έργο της σωτηρίας πλησιάζει στο τέλος του, πολλοί ανάμεσά σας θα είστε πτώματα πέραν πάσης σωτηρίας και θα πρέπει να αποκλειστείτε.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (7)

Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να κατανοήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί έχεις τόσο ισχυρά συναισθήματα; Γιατί απολαμβάνεις εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα κακά πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο το δηλητήριο του Σατανά. Ποιο είναι λοιπόν το δηλητήριο του Σατανά; Πώς μπορεί να εκφραστεί; Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις τους ανθρώπους, «Πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι; Για ποιον λόγο θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι;» αυτοί θα απαντήσουν: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά έχουν γίνει η ζωή των ανθρώπων. Ό,τι και να επιδιώκουν οι άνθρωποι, το κάνουν για τον εαυτό τους —και έτσι ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» —αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτά τα λόγια έχουν ήδη γίνει η φύση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, είναι το αληθινό πορτρέτο της σατανικής φύσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτή η σατανική φύση έχει ήδη γίνει η βάση για την ύπαρξη της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα ζει με αυτό το δηλητήριο του Σατανά, μέχρι σήμερα. Όλα όσα κάνει ο Σατανάς γίνονται προς χάρη της όρεξης, των φιλοδοξιών και των στόχων του. Επιθυμεί να ξεπεράσει τον Θεό, να απελευθερωθεί από τον Θεό και να πάρει τον έλεγχο όλων των πραγμάτων που δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Σήμερα, είναι τόσο μεγάλος ο βαθμός που οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά, ώστε όλοι έχουν σατανική φύση, όλοι προσπαθούν να αρνηθούν και να εναντιωθούν στον Θεό και θέλουν να ελέγχουν τη μοίρα τους και προσπαθούν να αντιταχθούν στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού. Οι φιλοδοξίες και οι ορέξεις τους είναι ακριβώς οι ίδιες με του Σατανά. Επομένως, η φύση του ανθρώπου είναι φύση του Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου

Από τη διαφθορά της ανθρωπότητας από τον Σατανά κι έπειτα, η φύση των ανθρώπων άρχισε να επιδεινώνεται, κι εκείνοι έχουν χάσει σταδιακά τη σύνεση που κατέχουν οι κανονικοί άνθρωποι. Δεν ενεργούν πια ως ανθρώπινα όντα στη θέση του ανθρώπου, μα είναι γεμάτοι τρελές φιλοδοξίες· έχουν ξεπεράσει τη θέση του ανθρώπου —κι όμως λαχταρούν να ανέβουν ακόμα πιο ψηλά. Πού αναφέρεται αυτό το «πιο ψηλά»; Επιθυμούν να ξεπεράσουν τον Θεό, να ξεπεράσουν τους ουρανούς και όλα τα υπόλοιπα. Από πού πηγάζει ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι προδίδουν τέτοιες διαθέσεις; Σε τελική ανάλυση, η φύση του ανθρώπου είναι υπερβολικά αλαζονική. Οι περισσότεροι άνθρωποι κατανοούν την έννοια της λέξης «αλαζονεία». Πρόκειται για έναν απαξιωτικό όρο. Αν κάποιος επιδεικνύει αλαζονεία, οι άλλοι πιστεύουν ότι δεν είναι καλός άνθρωπος. Όταν κάποιος είναι απίστευτα αλαζονικός, οι άλλοι πάντα υποθέτουν ότι είναι κακοποιός. Κανείς δεν θέλει να του αποδίδεται αυτός ο όρος. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, όλοι είναι αλαζονικοί και όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν αυτή την ουσία. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν είμαι καθόλου αλαζονικός. Ποτέ δεν θέλησα να γίνω ο αρχάγγελος ούτε θέλησα ποτέ να ξεπεράσω τον Θεό ή να ξεπεράσω όλα τα υπόλοιπα. Ήμουν πάντα κάποιος που είναι ιδιαίτερα σωστός στη συμπεριφορά και υπάκουος». Όχι απαραίτητα· αυτά τα λόγια είναι λανθασμένα. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι έχουν γίνει αλαζονικοί στη φύση και την ουσία τους, εκείνοι μπορεί συχνά να παρακούν τον Θεό και να αντιστέκονται σ’ Αυτόν, να μην ακολουθούν τα λόγια Του, να δημιουργούν αντιλήψεις γι’ Αυτόν, να κάνουν πράγματα που Τον προδίδουν και πράγματα που εξυψώνουν και καταθέτουν μαρτυρία στους ίδιους τους τους εαυτούς. Λες ότι δεν είσαι αλαζονικός, μα, ας υποθέσουμε ότι σου δινόταν μια εκκλησία και σου επιτρεπόταν να γίνεις επικεφαλής αυτής· ας υποθέσουμε ότι δεν σε αντιμετώπιζα Εγώ και ότι δεν σου ασκούσε κριτική ούτε σε βοηθούσε κανείς στην οικογένεια του Θεού: Αφού θα ήσουν για λίγο επικεφαλής της, θα έφερνες τους ανθρώπους στα πόδια σου και θα τους έκανες να υποταχθούν ενώπιόν σου, μέχρι και το σημείο να σε θαυμάζουν και να σε σέβονται. Και γιατί θα το έκανες αυτό; Θα το καθόριζε η φύση σου· δεν θα ήταν τίποτε άλλο παρά μια φυσική αποκάλυψη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το μάθεις αυτό από άλλους, ούτε υπάρχει κανένας λόγος εκείνοι να σου το διδάξουν. Δεν χρειάζεται οι άλλοι να σου δώσουν οδηγίες ή να σε αναγκάσουν να το κάνεις· αυτού του είδους η κατάσταση έρχεται φυσικά. Όλα όσα κάνεις αφορούν το να κάνεις τους ανθρώπους να σε εξυψώνουν, να σε επαινούν, να σε λατρεύουν, να σου υποτάσσονται και να σε ακούν στα πάντα. Το ότι σου επιτρέπεται να είσαι επικεφαλής φέρνει φυσικά αυτήν την κατάσταση, και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Και πώς προκύπτει αυτή η κατάσταση; Καθορίζεται από την αλαζονική φύση του ανθρώπου. Η εκδήλωση αλαζονείας είναι επανάσταση και αντίσταση κατά του Θεού. Όταν οι άνθρωποι είναι αλαζόνες, υπερόπτες και αυτάρεσκοι, έχουν την τάση να στήνουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια και να ενεργούν κατά βούληση. Επίσης, φέρνουν άλλους στα χέρια τους και τους προσελκύουν στις αγκάλες τους. Το ότι οι άνθρωποι δύνανται να κάνουν τέτοια αλαζονικά πράγματα αποδεικνύει ότι η ουσία της αλαζονικής φύσης τους είναι αυτή του Σατανά· είναι αυτή του αρχαγγέλου. Όταν η αλαζονεία και η έπαρσή τους φτάνουν σ’ ένα ορισμένο επίπεδο, τότε δεν έχουν πλέον θέση για τον Θεό στην καρδιά τους και ο Θεός παραμερίζεται. Έπειτα επιθυμούν να γίνουν Θεός, να κάνουν τους ανθρώπους να τους υπακούσουν, και γίνονται ο αρχάγγελος. Αν διακατέχεσαι από μια τέτοια σατανική αλαζονική φύση, ο Θεός δεν θα έχει καμία θέση στην καρδιά σου. Ακόμα κι αν πιστεύεις στον Θεό, ο Θεός δεν θα σε αναγνωρίζει πλέον, θα σε βλέπει ως κακοποιό και θα σε αποκλείσει.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό

Τι είδους κατάσταση υπάρχει μέσα στους ανθρώπους όταν έχουν αδιάλλακτη διάθεση; Είναι κυρίως ισχυρογνώμονες και αυτάρεσκοι. Πάντα εμμένουν στις δικές τους ιδέες, πάντα πιστεύουν ότι αυτό που λένε είναι σωστό, είναι εντελώς άκαμπτοι και ισχυρογνώμονες. Αυτή είναι η στάση της αδιαλλαξίας. Είναι σαν να έχει κολλήσει η βελόνα, δεν ακούνε κανέναν, παραμένουν αμετάβλητα προσηλωμένοι σε μία συγκεκριμένη πορεία δράσης, επιμένοντας να την ακολουθούν, ανεξάρτητα από το αν είναι σωστή ή λανθασμένη· σε αυτό διακρίνουμε μια αμετανόητη στάση. Όπως λέει και το ρητό: «Τα ψόφια γουρούνια δεν φοβούνται το βραστό νερό». Οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά ποιο είναι το σωστό, και παρ’ όλα αυτά δεν το κάνουν, αρνούνται πεισματικά να αποδεχτούν την αλήθεια. Αυτό είναι ένα είδος διάθεσης: η αδιαλλαξία. Σε τι είδους καταστάσεις αποκαλύπτετε αδιάλλακτη διάθεση; Είστε συχνά αδιάλλακτοι; (Ναι.) Πολύ συχνά! Και εφόσον η αδιαλλαξία είναι η διάθεσή σου, αυτή σε συνοδεύει κάθε στιγμή κάθε ημέρα της ύπαρξής σου. Η αδιαλλαξία εμποδίζει τους ανθρώπους από το να μπορέσουν να προσέλθουν ενώπιον του Θεού, τους εμποδίζει από το να μπορέσουν να αποδεχτούν την αλήθεια και τους εμποδίζει από το να μπορέσουν να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Και αν δεν είσαι σε θέση να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας, μπορεί να επέλθει αλλαγή σε αυτήν την πτυχή της διάθεσής σου; Μόνο με μεγάλη δυσκολία. Έχει υπάρξει τώρα κάποια αλλαγή σε αυτήν την πτυχή της διάθεσής σας η οποία είναι αδιάλλακτη; Και πόση αλλαγή έχει υπάρξει; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι κάποτε ήσασταν υπερβολικά ισχυρογνώμονες, αλλά τώρα έχει υπάρξει μια μικρή αλλαγή μέσα σας: Όταν αντιμετωπίζετε κάποιο ζήτημα, έχετε κάποιο αίσθημα συνείδησης στην καρδιά σας και λέτε μέσα σας: «Πρέπει να κάνω πράξη κάποια αλήθεια σε αυτό το θέμα. Αφού ο Θεός εξέθεσε αυτήν την αδιάλλακτη διάθεση —αφού το άκουσα και τώρα το γνωρίζω— πρέπει επομένως να αλλάξω. Όταν στο παρελθόν ήρθα κάποιες φορές αντιμέτωπος με τέτοιου είδους πράγματα, ακολούθησα τη σάρκα μου και απέτυχα, και δεν είμαι ευχαριστημένος με αυτό. Αυτήν τη φορά πρέπει να κάνω πράξη την αλήθεια». Με μια τέτοια φιλοδοξία, είναι δυνατόν να κάνετε πράξη την αλήθεια, και αυτό συνιστά αλλαγή. Όταν έχετε τέτοιου είδους εμπειρία για κάποιο χρονικό διάστημα, και είστε σε θέση να κάνετε πράξη περισσότερες αλήθειες, και αυτό επιφέρει μεγαλύτερες αλλαγές, και οι επαναστατικές και αδιάλλακτες διαθέσεις σας μειώνονται ολοένα και περισσότερο, έχει υπάρξει αλλαγή στη διάθεση της ζωής σας; Εάν η επαναστατική σας διάθεση μειώνεται ορατά ολοένα και περισσότερο και η υπακοή σας στον Θεό γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη, τότε έχει υπάρξει πραγματική αλλαγή.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Το να βαριέται κάποιος την αλήθεια αναφέρεται κυρίως στην έλλειψη ενδιαφέροντος και στην απέχθεια προς την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Οι άνθρωποι βαριούνται την αλήθεια όταν είναι σε θέση να κατανοήσουν την αλήθεια και γνωρίζουν ποια είναι τα θετικά πράγματα, και παρόλα αυτά εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την αλήθεια και τα θετικά πράγματα με μια στάση και μια κατάσταση που δείχνει αντίσταση, επιπολαιότητα, αποστροφή, υπεκφυγή και αδιαφορία. Αυτή είναι η διάθεση κάποιου που βαριέται την αλήθεια. Υπάρχει σε όλους αυτού του είδους η διάθεση; Μερικοί άνθρωποι λένε: «Παρόλο που γνωρίζω ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, και πάλι δεν μου αρέσει ούτε τον αποδέχομαι, ή τουλάχιστον, δεν μπορώ να τον αποδεχτώ αυτήν τη στιγμή». Τι συμβαίνει εδώ; Αυτό σημαίνει ότι βαριούνται την αλήθεια. Η εσωτερική τους διάθεση δεν τους επιτρέπει να δεχτούν την αλήθεια. Ποιες είναι οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις της μη αποδοχής της αλήθειας; Κάποιοι λένε: «Κατανοώ όλες τις αλήθειες, αλλά δεν μπορώ να τις κάνω πράξη». Αυτό αποκαλύπτει ότι πρόκειται για ένα άτομο που βαριέται την αλήθεια και ότι δεν αγαπάει την αλήθεια, και έτσι δεν μπορεί να κάνει πράξη καμία αλήθεια. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Το ότι κατάφερα να κερδίσω τόσα χρήματα το οφείλω στον Θεό. Ο Θεός με ευλόγησε πραγματικά, ο Θεός ήταν τόσο καλός μαζί μου, ο Θεός μού έδωσε σπουδαία πλούτη. Όλη η οικογένειά μου ντύνεται και τρέφεται καλά, και δεν της λείπουν ούτε ρούχα ούτε φαγητό». Βλέποντας ότι έχουν ευλογηθεί από τον Θεό, αυτοί οι άνθρωποι ευχαριστούν τον Θεό μέσα από την καρδιά τους, γνωρίζουν ότι όλα αυτά ορίστηκαν από τον Θεό και ότι αν δεν είχαν ευλογηθεί από τον Θεό —αν είχαν βασιστεί στα δικά τους ταλέντα— δεν θα είχαν κερδίσει σε καμία περίπτωση όλα αυτά τα χρήματα. Αυτό το πράγμα σκέφτονται πραγματικά στην καρδιά τους, αυτό γνωρίζουν αληθινά, και ευχαριστούν αληθινά τον Θεό. Έρχεται όμως μια μέρα που η επιχείρησή τους αποτυγχάνει, που οι καιροί είναι δύσκολοι γι’ αυτούς και υποφέρουν από φτώχεια. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή διψάνε για ανέσεις και δεν σκέφτονται πώς να εκτελέσουν σωστά το καθήκον τους, και ξοδεύουν όλο τους τον χρόνο κυνηγώντας τα πλούτη, καταλήγοντας σκλάβοι του χρήματος, πράγμα που επηρεάζει την εκτέλεση του καθήκοντός τους, και έτσι ο Θεός τους τα αφαιρεί όλα. Μέσα τους γνωρίζουν ότι ο Θεός τούς έχει ευλογήσει με τόσα πράγματα και τους έχει δώσει τόσα πράγματα, ωστόσο δεν έχουν καμία επιθυμία να ανταποδώσουν την αγάπη του Θεού, δεν επιθυμούν να βγουν έξω και να εκτελέσουν το καθήκον τους, και είναι δειλοί και φοβούνται συνεχώς τη σύλληψη, και φοβούνται μήπως χάσουν όλα αυτά τα πλούτη και τις απολαύσεις, με αποτέλεσμα ο Θεός να τους τα αφαιρεί όλα. Οι καρδιές τους είναι απολύτως διαυγείς, γνωρίζουν ότι ο Θεός τούς έχει αφαιρέσει αυτά τα πράγματα και ότι πειθαρχούνται από τον Θεό, και έτσι προσεύχονται σ’ Αυτόν και λένε: «Θεέ μου! Με ευλόγησες μια φορά, άρα μπορείς να με ευλογήσεις και δεύτερη. Η ύπαρξή Σου είναι αιώνια, και έτσι οι ευλογίες Σου είναι με την ανθρωπότητα. Σε ευχαριστώ! Ό,τι κι αν συμβεί, οι ευλογίες και η υπόσχεσή Σου δεν θα αλλάξουν. Αν μου τις αφαιρέσεις, και πάλι θα υπακούσω». Αλλά η λέξη «υπακούω» ηχεί κενή από το στόμα τους. Με το στόμα τους λένε ότι μπορούν να υπακούσουν, αλλά μετά το σκέφτονται και κάτι δεν τους κάθεται καλά: «Τα πράγματα ήταν τόσο καλά. Γιατί τα πήρε όλα ο Θεός; Το ότι καθόμουν στο σπίτι και έκανα το καθήκον μου δεν ήταν το ίδιο με το να έβγαινα έξω για να κάνω το καθήκον μου; Τι καθυστερούσα;» Πάντα αναπολούν το παρελθόν. Έχουν ένα είδος πικρίας και δυσαρέσκειας προς τον Θεό και αισθάνονται συνεχώς μελαγχολία. Είναι ακόμη στην καρδιά τους ο Θεός; Στην καρδιά τους βρίσκονται τα χρήματα, οι υλικές ανέσεις και οι παλιές καλές στιγμές. Ο Θεός δεν έχει καμία απολύτως θέση στην καρδιά τους, δεν είναι πλέον ο Θεός τους. Παρόλο που γνωρίζουν πως είναι αλήθεια το ότι «ο Θεός έδωσε και ο Θεός αφαίρεσε», τους αρέσει η φράση «ο Θεός έδωσε», μα μισούν τη φράση «ο Θεός αφαίρεσε». Είναι σαφές ότι αποδέχονται την αλήθεια επιλεκτικά. Όταν ο Θεός τούς ευλογεί, το αποδέχονται ως την αλήθεια —αλλά μόλις ο Θεός τους αφαιρεί κάτι, δεν μπορούν να το δεχτούν. Δεν μπορούν να δεχτούν τέτοιες ρυθμίσεις από τον Θεό μα, αντιθέτως, αντιστέκονται και δυσανασχετούν. Όταν τους ζητείται να εκτελέσουν το καθήκον τους, λένε: «Θα το κάνω αν ο Θεός μού δώσει ευλογίες και χάρη. Χωρίς τις ευλογίες του Θεού και με την οικογένειά μου σε τέτοια κατάσταση φτώχειας, πώς να εκτελέσω το καθήκον μου; Δεν θέλω να το κάνω!» Τι διάθεση είναι αυτή; Παρόλο που, μέσα στην καρδιά τους, βιώνουν προσωπικά τις ευλογίες του Θεού και παρότι Εκείνος τους έχει δώσει τόσο πολλά, δεν είναι πρόθυμοι να το δεχτούν όταν ο Θεός τους τα αφαιρεί. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή δεν μπορούν να αφήσουν τα χρήματα και την άνετη ζωή τους. Παρόλο που μπορεί να μην έχουν κάνει μεγάλη φασαρία γι’ αυτό, να μην έχουν απλώσει το χέρι τους στον Θεό και να μην έχουν παλέψει να ανακτήσουν τα προηγούμενα περιουσιακά τους στοιχεία στηριζόμενοι στις δικές τους προσπάθειες, έχουν ήδη αποθαρρυνθεί απέναντι στις πράξεις του Θεού, είναι εντελώς ανίκανοι να τις αποδεχτούν και λένε: «Είναι πραγματικά ασυνείδητο να ενεργεί έτσι ο Θεός. Είναι εντελώς ακατανόητο. Πώς μπορώ να συνεχίσω να πιστεύω στον Θεό; Δεν επιθυμώ πλέον να Τον αναγνωρίζω ως Θεό. Αν δεν Τον αναγνωρίζω ως Θεό, τότε δεν είναι Θεός». Είναι αυτό κάποιο είδος διάθεσης; (Ναι.) Ο Σατανάς έχει αυτό το είδος διάθεσης, ο Σατανάς αρνείται τον Θεό με αυτόν τον τρόπο. Αυτού του είδους η διάθεση είναι η διάθεση κάποιου που βαριέται την αλήθεια και τη μισεί. Όταν οι άνθρωποι βαριούνται την αλήθεια σε τέτοιο βαθμό, πού τους οδηγεί αυτό; Τους κάνει να εναντιώνονται στον Θεό και μάλιστα να Του εναντιώνονται πεισματικά μέχρι τέλους —πράγμα που σημαίνει ότι όλα έχουν τελειώσει γι’ αυτούς.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Όσοι έχουν φαύλη διάθεση θέλουν συνέχεια να ελέγχουν τους άλλους. Τι σημαίνει να ελέγχεις τους άλλους; Σημαίνει απλώς να σου απαγορεύει κάποιος να λες κάποια λόγια; Σημαίνει απλώς να σου απαγορεύουν να σκέφτεσαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο; Όχι βέβαια· το ζήτημα δεν είναι μια λέξη ή μια σκέψη, αλλά ότι έχουν φαύλη διάθεση. Με βάση τη λέξη «φαύλη», τι μπορεί να κάνει ένα άτομο όταν αποκαλύπτει αυτή η διάθεση; Πρώτα απ’ όλα, θα θέλει να χειραγωγεί τους ανθρώπους. Τι σημαίνει να χειραγωγεί; Σημαίνει πως θα θέλει να παρεμβαίνει, να επεμβαίνει και να προβαίνει σε διευθετήσεις σε καθετί που γίνεται στην εκκλησία. Θα σου βάλει έναν κανόνα για να τηρείς. Αν δεν τον τηρήσεις, θα θυμώσει. Θέλει να σε χειραγωγεί: Αν σου λέει να πας ανατολικά, πρέπει να πας ανατολικά. Αν σου λέει να πας δυτικά, πρέπει να πας δυτικά. Αυτό θέλει να κάνει, και έτσι ενεργεί: αυτό θα πει χειραγώγηση. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να είναι υπεύθυνοι για τη μοίρα ενός ατόμου, να αναλάβουν και να ελέγξουν τη ζωή, το μυαλό, τη συμπεριφορά και τις προτιμήσεις του. Με αυτόν τον τρόπο, το μυαλό, οι ιδέες, οι προτιμήσεις και οι επιθυμίες αυτού του ατόμου θα συμφωνούν με όσα λένε και θέλουν εκείνοι, και όχι με αυτά που λέει ο Θεός: αυτό θα πει χειραγώγηση. Θέλουν πάντα οι άλλοι να κάνουν το καθετί σύμφωνα με τα δικά τους θέλω· δεν ενεργούν με βάση τις αρχές, αλλά με βάση τις προθέσεις και τις προτιμήσεις τους. Δεν τους νοιάζει πώς νιώθεις, σου δίνουν διαταγές και πρέπει να κάνεις με το ζόρι ό,τι σου λένε· αν δεν κάνεις ό,τι θέλουν, θα σε χειριστούν και θα σε κάνουν να νιώσεις ότι δεν έχεις καμία επιλογή και ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Κατά βάθος, ξέρεις ότι σε εξαπατούν και σε ελέγχουν, αλλά δεν ξέρεις ακόμα πώς να το διακρίνεις και ούτε καν τολμάς να αντισταθείς. Οι πράξεις τους δεν είναι η συμπεριφορά του Σατανά; (Ναι.) Είναι η συμπεριφορά του Σατανά. Ο Σατανάς ξεγελάει και ελέγχει με αυτόν τον τρόπο τους ανθρώπους, οπότε η σατανική διάθεση εκδηλώνεται στους ανθρώπους ως μια συνεχής προσπάθεια να ελέγχουν και να χειραγωγούν τους άλλους. Είτε μπορούν είτε δεν μπορούν να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν τους άλλους, όλοι οι άνθρωποι έχουν τέτοιου είδους διάθεση. Τι διάθεση είναι αυτή; (Φαυλότητα.) Είναι φαυλότητα. Γιατί ονομάζεται φαυλότητα; Ποιες είναι οι σαφείς αποκαλύψεις αυτής της διάθεσης; Εμπεριέχει την έννοια του εξαναγκασμού; (Ναι.) Εμπεριέχει την έννοια του εξαναγκασμού, πράγμα που σημαίνει ότι απαιτούν με το ζόρι να τους ακούσεις και να κάνεις ό,τι σου λένε, είτε ακούς είτε δεν ακούς, όπως κι αν αισθάνεσαι, είτε το απολαμβάνεις και το καταλαβαίνεις είτε όχι, χωρίς καμία κουβέντα. Δεν σου δίνουν την ευκαιρία να μιλήσεις ούτε σου δίνουν καμία ελευθερία —αυτό δεν είναι το νόημά της; (Ναι.) Αυτό ονομάζεται «αγριότητα», η οποία είναι η μία πτυχή της φαυλότητας.^[α] Η άλλη πτυχή της φαυλότητας είναι η «κακία».^[β] Σε τι αναφέρεται η «κακία»; Στο ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μεθόδους καταναγκαστικής κατήχησης και καταπίεσης για να καταφέρουν να σε ελέγξουν και να σε κάνουν να υπακούσεις στη χειραγώγησή τους, κάνοντας έτσι το δικό τους: αυτό θα πει «κακία». Ο Σατανάς θέλει με τις ενέργειές του να σε κάνει να μην έχεις ελεύθερη βούληση, να μη μάθεις να συλλογίζεσαι και να διακρίνεις, και να μην κατανοείς την αλήθεια ώστε να ωριμάσει η ζωή σου. Δεν σ’ αφήνει να τα κάνεις αυτά και θέλει να σε ελέγχει. Δεν σε αφήνει να αναζητήσεις την αλήθεια και να καταλάβεις τις προθέσεις του Θεού, και δεν σε φέρνει ενώπιον του Θεού. Σε φέρνει ενώπιον του εαυτού του και σε κάνει να ακούσεις αυτόν, λες και αυτός είναι η αλήθεια, λες και ό,τι λέει αυτός είναι σωστό, λες και αυτός είναι το επίκεντρο των πάντων, οπότε εσύ πρέπει να τον ακούς και να μην προσπαθείς να αναλύσεις αν τα λόγια του είναι σωστά ή λάθος. Η διάθεση με βάση την οποία κάποιος χειραγωγεί και ελέγχει καταναγκαστικά και βίαια τη συμπεριφορά και τον νου των ανθρώπων ονομάζεται φαυλότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η γνώση της διάθεσης κάποιου είναι το θεμέλιο της αλλαγής της

Υποσημειώσεις:

α. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «η οποία είναι η μία πτυχή της φαυλότητας».

β. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «Η άλλη πτυχή της φαυλότητας είναι η “κακία”».

Πιο δύσκολα απ’ όλα εντοπίζεται η μοχθηρία, γιατί έχει γίνει η φύση των ανθρώπων. Επιπλέον, εκείνοι έχουν αρχίσει να την εξυμνούν σε βαθμό που, όσο μεγάλη κι αν είναι, δεν την αντιλαμβάνονται πια. Επομένως, η μοχθηρή διάθεση εντοπίζεται ακόμα δυσκολότερα κι από την αδιάλλακτη. Κάποιοι λένε το εξής: «Μα πώς είναι δυνατόν να εντοπίζεται δύσκολα; Όλοι έχουν πόθους που θεωρούνται μοχθηροί. Μοχθηρία δεν είναι κι αυτό;» Αυτή η προσέγγιση είναι επιφανειακή. Ποια είναι η αληθινή μοχθηρία; Πώς εκδηλώνονται οι μοχθηρές καταστάσεις; Αποτελεί μοχθηρή διάθεση όταν οι άνθρωποι κάνουν ηχηρές δηλώσεις για να κρύψουν τις μοχθηρές και ντροπιαστικές προθέσεις που έχουν στα βάθη της καρδιάς τους; Ή όταν στη συνέχεια κάνουν τους άλλους να πιστεύουν ότι αυτές οι δηλώσεις είναι πολύ καλές, ακέραιες και νόμιμες, και τελικά επιτυγχάνουν τους απώτερους στόχους τους; Γιατί αυτό ονομάζεται μοχθηρία και όχι δολιότητα; Όσον αφορά τη διάθεση και την ουσία, η δολιότητα δεν είναι τόσο κακή. Το να είσαι μοχθηρός είναι πιο σοβαρό από το να είσαι δόλιος. Είναι μια συμπεριφορά που είναι πιο ύπουλη και άθλια από τη δόλια, και δύσκολα τη διακρίνει ο μέσος άνθρωπος. Για παράδειγμα, τι λόγια χρησιμοποίησε το φίδι για να δελεάσει την Εύα; Ωραία λόγια που φαίνονται σωστά και λέγονται για το δικό σου καλό. Δεν έχεις επίγνωση ότι υπάρχει κάτι κακό σ’ αυτά τα λόγια ή κάποια κακόβουλη πρόθεση πίσω απ’ αυτά. Ταυτόχρονα, δεν είσαι σε θέση να απαλλαγείς από τις υποδείξεις του Σατανά. Αυτός είναι πειρασμός. Όταν μπαίνεις σε πειρασμό και ακούς τέτοιου είδους λόγια, δεν γίνεται παρά να δελεαστείς και είναι πιθανό να πέσεις σε παγίδα, επιτυγχάνοντας έτσι τον στόχο του Σατανά. Αυτό ονομάζεται μοχθηρία. Το φίδι χρησιμοποίησε αυτήν τη μέθοδο για να δελεάσει την Εύα. Είναι αυτό ένα είδος διάθεσης; (Είναι.) Από πού προέρχεται αυτή η διάθεση; Προέρχεται από το φίδι, από τον Σατανά. Αυτό το είδος μοχθηρής διάθεσης υπάρχει εντός της φύσης του ανθρώπου. Η μοχθηρία για την οποία μιλάμε είναι διαφορετική από τους μοχθηρούς πόθους των ανθρώπων. Πώς γεννιούνται οι μοχθηροί πόθοι; Από τη σάρκα. Όμως, η αληθινή μοχθηρία είναι ένα είδος διάθεσης. Είναι βαθιά κρυμμένη και δεν μπορούν να τη διακρίνουν με τίποτα όσοι δεν διαθέτουν εμπειρία ή δεν κατανοούν την αλήθεια. Γι’ αυτό και εντοπίζεται δυσκολότερα από κάθε άλλη ανθρώπινη διάθεση. Σε ποιο είδος ανθρώπου εκδηλώνεται πιο σοβαρά η μοχθηρή διάθεση; Σε αυτούς που τους αρέσει πολύ να εκμεταλλεύονται τους άλλους. Είναι τόσο άριστοι στη χειραγώγηση ώστε τα θύματά τους ούτε καν καταλαβαίνουν τι τους συνέβη. Αυτό το είδος ανθρώπου έχει μοχθηρή διάθεση. Όσοι είναι μοχθηροί και βασίζονται στη δολιότητα χρησιμοποιούν άλλα μέσα για να καλύπτουν την απάτη τους, να αποκρύπτουν τις αμαρτίες τους και να κρύβουν τις μυστικές τους προθέσεις, τους σκοπούς και τις εγωιστικές τους επιθυμίες. Να τι είναι η μοχθηρία. Επιπλέον, χρησιμοποιούν διάφορα μέσα για να σε δελεάζουν, να σε βάζουν σε πειρασμό και να σε αποπλανούν. Σε κάνουν να ακολουθείς και να ικανοποιείς τις επιθυμίες τους προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους. Όλες αυτές οι πράξεις είναι μοχθηρές. Κι αυτή η διάθεση είναι πραγματικά σατανική. Έχετε εκδηλώσει καμία από αυτές τις συμπεριφορές; Ποιες πτυχές της μοχθηρής διάθεσης έχετε εκδηλώσει σε μεγαλύτερο βαθμό; Βάλατε κάποιον σε πειρασμό, δελεάσατε ή είπατε ψέματα για να καλύψετε άλλα ψέματα; (Έχω την εντύπωση ότι λίγο πολύ τα έκανα όλα αυτά.) Έχετε την εντύπωση ότι λίγο πολύ τα κάνατε όλα αυτά. Δηλαδή, σε συναισθηματικό επίπεδο, δεν είστε σίγουροι αν έχετε εκδηλώσει ή όχι αυτές τις συμπεριφορές. Δεν μπορείτε να βρείτε αποδεικτικά στοιχεία. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, αν αποκαλύπτετε μοχθηρή διάθεση όταν έρχεστε αντιμέτωποι με κάτι στην καθημερινή σας ζωή; Στην πραγματικότητα, αυτά βρίσκονται μέσα στη διάθεση όλων. Για παράδειγμα, κάποιες φορές δεν καταλαβαίνεις κάτι, αλλά δεν θέλεις να το αντιληφθούν οι άλλοι, κι έτσι χρησιμοποιείς διάφορα μέσα για να τους παραπλανήσεις ώστε να νομίζουν ότι καταλαβαίνεις. Αυτό είναι απάτη. Και αυτό το είδος απάτης είναι εκδήλωση μοχθηρίας. Άλλες εκδηλώσεις της μοχθηρίας είναι όταν βάζετε κάποιον σε πειρασμό ή τον δελεάζετε. Βάζετε συχνά τους άλλους σε πειρασμό; Δεν μετράει ως πειρασμός όταν προσπαθείτε να καταλάβετε κάποιον επειδή θέλετε να συναναστραφείτε μαζί του, αν αυτό το απαιτεί το έργο σας και είναι μια σωστή αλληλεπίδραση. Αν, όμως, έχετε προσωπικά κίνητρα και σκοπό, και δεν θέλετε να καταλάβετε τη διάθεση, τις επιδιώξεις και τις γνώσεις αυτού του ανθρώπου, αλλά να του αποσπάσετε τις πιο μύχιες σκέψεις και τα αληθινά του συναισθήματα, τότε έχετε μοχθηρία, τον βάζετε σε πειρασμό και τον δελεάζετε. Αν κάνεις κάτι τέτοιο, έχεις μοχθηρή διάθεση. Κι αυτό είναι κάτι κρυμμένο, σωστά; Είναι εύκολο να αλλάξει κανείς αυτήν τη διάθεση; Αν διακρίνεις ποιες είναι οι εκδηλώσεις κάθε πτυχής της διάθεσής σου και ποιες καταστάσεις προκαλούν συχνά, και τις συγκρίνεις με τον εαυτό σου, ώστε να δεις πόσο απαίσια και επικίνδυνη είναι μια τέτοια διάθεση, θα αισθανθείς πόσο μεγάλη ανάγκη είναι να αλλάξεις. Θα διψάσεις για τον λόγο του Θεού και θα αποδεχθείς την αλήθεια. Τότε θα μπορείς πλέον να αλλάξεις και να βρεις τη σωτηρία. Αν, όμως, και αφού τις συγκρίνεις με τον εαυτό σου, συνεχίσεις να μη διψάς για την αλήθεια, να μην αισθάνεσαι κανένα χρέος ή τύψεις —πόσο μάλλον μεταμέλεια— και να μην αγαπάς την αλήθεια, τότε θα είναι πολύ δύσκολο να αλλάξεις. Ούτε η αντίληψή σου θα βοηθήσει, αφού δεν μπορείς να κατανοήσεις παρά μόνο το δόγμα. Ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη πτυχή της αλήθειας, αν η κατανόησή σου σταματήσει στο επίπεδο του δόγματος και δεν συνδεθεί με την άσκηση και την είσοδό σου, δεν σε ωφελεί τίποτα το δόγμα που κατανοείς.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η αυτογνωσία βοηθά στην επιδίωξη της αλήθειας

Σε γενικές γραμμές, ως ένα ανθρώπινο ον που έχει γεννηθεί σε αυτόν τον κόσμο, θα έχεις κάνει κάτι που συνιστά παράβαση της αλήθειας, ανεξάρτητα από το αν θυμάσαι να κάνεις ποτέ κάτι για να προδώσεις κάποιον άλλο ή από το αν έχεις προδώσει τους άλλους πολλές φορές στο παρελθόν. Εφόσον είσαι ικανός να προδώσεις τους γονείς ή τους φίλους σου, τότε είσαι ικανός να προδώσεις τους άλλους και, επιπλέον, είσαι ικανός να προδώσεις κι Εμένα και να κάνεις πράγματα που σιχαίνομαι. Με άλλα λόγια, η προδοσία δεν είναι απλώς μια επιφανειακά ανήθικη συμπεριφορά, αλλά κάτι που αντιβαίνει στην αλήθεια. Αυτή ακριβώς είναι η πηγή της αντίστασης και της επανάστασης της ανθρωπότητας εναντίον Μου. Γι’ αυτό το έχω συνοψίσει στην παρακάτω δήλωση: Η προδοσία είναι στη φύση του ανθρώπου, και αυτή η φύση είναι ο μεγάλος εχθρός της συμφωνίας κάθε ανθρώπου με Εμένα.

Η συμπεριφορά κατά την οποία κάποιος δεν μπορεί να υποταχθεί πλήρως σ’ Εμένα συνιστά προδοσία. Η συμπεριφορά κατά την οποία κάποιος δεν μπορεί να είναι πιστός σε Εμένα συνιστά προδοσία. Το να με εξαπατά κανείς και να χρησιμοποιεί ψέματα για να Με ξεγελάσει συνιστά προδοσία. Το να τρέφει κανείς πολλές αντιλήψεις και να τις διαδίδει δεξιά και αριστερά συνιστά προδοσία. Το να μην μπορεί κανείς να προστατέψει τις μαρτυρίες και τα συμφέροντά Μου συνιστά προδοσία. Το να χαμογελάει κανείς ψεύτικα όταν βρίσκεται μακριά από Εμένα μέσα στην καρδιά του συνιστά προδοσία. Όλα αυτά συνιστούν πράξεις προδοσίας για τις οποίες ήσασταν ανέκαθεν ικανοί και είναι κάτι το συνηθισμένο ανάμεσά σας. Ενδεχομένως κανείς από εσάς να μη σκέφτεται ότι αυτό αποτελεί πρόβλημα, αλλά Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την προδοσία κάποιου εις βάρος Μου ως ασήμαντο ζήτημα και σίγουρα δεν μπορώ να την αγνοήσω. Τώρα, όταν εργάζομαι ανάμεσά σας, εσείς συμπεριφέρεστε έτσι —αν έρθει η μέρα που δεν θα υπάρχει κανείς να σας προσέχει, δεν θα είστε σαν ληστές που έχουν αυτοανακηρυχθεί βασιλιάδες των δικών τους μικρών βουνών; Όταν συμβεί αυτό και προκαλέσετε κάποια καταστροφή, ποιος θα είναι εκεί για να καθαρίσει το χάλι σας; Νομίζετε ότι κάποιες πράξεις προδοσίας είναι απλώς περιστασιακά περιστατικά και όχι η μόνιμη συμπεριφορά σας, και ότι δεν σας αξίζει να συζητιέστε με τέτοια αυστηρότητα, με τρόπο που πληγώνει την υπερηφάνεια σας. Αν στ’ αλήθεια το πιστεύετε αυτό, τότε δεν έχετε σύνεση. Το να το σκέφτεται κανείς αυτό σημαίνει πως είναι δείγμα και αρχέτυπο παρακοής. Η φύση του ανθρώπου είναι η ζωή του· είναι μια αρχή στην οποία βασίζεται για να επιζήσει και δεν μπορεί να την αλλάξει. Πάρτε για παράδειγμα τη φύση της προδοσίας. Αν μπορείς να κάνεις κάτι που θα προδώσει έναν συγγενή ή φίλο, αυτό αποδεικνύει ότι αποτελεί μέρος της ζωής σου και μια φύση με την οποία γεννήθηκες. Αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. […]

Οποιοσδήποτε μπορεί να χρησιμοποιήσει τα λόγια και τις πράξεις του για να απεικονίσει το αληθινό του πρόσωπο. Αυτό το αληθινό πρόσωπο είναι, βεβαίως, η φύση του. Αν είσαι κάποιος που μιλά με περιστροφές, τότε έχεις μια φύση που χαρακτηρίζεται από περιστροφές. Αν η φύση σου είναι δόλια, τότε ενεργείς ύπουλα και είναι πολύ εύκολο να ξεγελάσεις τους άλλους. Αν η φύση σου είναι μοχθηρή, τα λόγια σου μπορεί να είναι ευχάριστα στο άκουσμα, αλλά οι πράξεις σου δεν μπορούν να κρύψουν τα μοχθηρά τεχνάσματά σου. Αν η φύση σου είναι τεμπέλικη, τότε ό,τι λες αποσκοπεί στο να αποφύγεις την ευθύνη για την επιπολαιότητα και την τεμπελιά σου, και οι πράξεις σου θα είναι αργές και επιπόλαιες, και θα αποκρύπτουν καλά την αλήθεια. Αν η φύση σου είναι συμπονετική, τότε τα λόγια σου θα είναι λογικά και οι πράξεις σου θα συνάδουν πολύ με την αλήθεια. Αν η φύση σου είναι πιστή, τότε τα λόγια σου είναι σίγουρα ειλικρινή και ο τρόπος με τον οποίο ενεργείς είναι προσγειωμένος, απαλλαγμένος από οτιδήποτε μπορεί να ανησυχήσει τον κύριό σου. Αν η φύση σου είναι λάγνα ή φιλάργυρη, τότε η καρδιά σου θα είναι συχνά γεμάτη από αυτά τα πράγματα και άθελά σου θα διαπράττεις ανάρμοστες, ανήθικες πράξεις, τις οποίες δύσκολα θα ξεχνούν οι άνθρωποι και οι οποίες θα τους προκαλούν αηδία. Ακριβώς όπως έχω πει, αν η προδοσία είναι στη φύση σου, τότε είναι δύσκολο να απελευθερωθείς από αυτήν. Μην πιθανολογείς ότι αν δεν έχεις αδικήσει τους άλλους, τότε η προδοσία δεν είναι στη φύση σου. Αν σκέφτεσαι έτσι, τότε είσαι πραγματικά αηδιαστικός. Όλα τα λόγια Μου, κάθε φορά που μιλώ, απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο σε έναν άνθρωπο ή σε ένα είδος ανθρώπου. Το γεγονός ότι απλώς δεν Με έχεις προδώσει σε κάποιο ζήτημα δεν αποδεικνύει ότι δεν μπορείς να Με προδώσεις σε κανένα ζήτημα. Κάποιοι άνθρωποι, όταν αντιμετωπίζουν αναποδιές στον γάμο τους, χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην αναζήτηση της αλήθειας. Κάποιοι αμελούν την υποχρέωσή τους να Μου είναι πιστοί όταν διαλύεται η οικογένειά τους. Κάποιοι Με εγκαταλείπουν για να κυνηγήσουν μια στιγμή χαράς και ενθουσιασμού. Κάποιοι θα προτιμούσαν να πέσουν σε ένα σκοτεινό φαράγγι παρά να ζήσουν στο φως και να αποκτήσουν την απόλαυση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Μερικοί άνθρωποι αγνοούν τις συμβουλές των φίλων προκειμένου να ικανοποιήσουν τη λαχτάρα τους για πλούτο, και ακόμα και τώρα δεν μπορούν να αναγνωρίσουν το λάθος τους και να αλλάξουν πορεία. Κάποιοι ζουν μόνο προσωρινά υπό το όνομά Μου για να αποκτήσουν την προστασία Μου, ενώ άλλοι Μου αφιερώνουν μόνο λίγα και κατόπιν εξαναγκασμού, διότι προσκολλώνται στη ζωή και φοβούνται τον θάνατο. Δεν είναι αυτές και άλλες πράξει ανήθικες, που είναι, επιπλέον, χωρίς ακεραιότητα, μονάχα συμπεριφορές με τις οποίες οι άνθρωποι Με προδίδουν από καιρό βαθιά μέσα στην καρδιά τους; Φυσικά, γνωρίζω ότι η προδοσία των ανθρώπων δεν είναι προμελετημένη· η προδοσία τους είναι μια φυσική αποκάλυψη της φύσης τους. Κανείς δεν θέλει να Με προδώσει και κανείς δεν είναι ευτυχής όταν έχει κάνει κάτι που Με προδίδει. Αντιθέτως, τρέμει από φόβο, σωστά; Επομένως, σκέπτεστε πώς να επανορθώσετε γι’ αυτές τις προδοσίες και πώς να αλλάξετε την υπάρχουσα κατάσταση;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: η προδοσία (1)