Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να κατανοούν το θέλημά Του. Μόνο εκείνοι που εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους μπορούν να ικανοποιήσουν τον Θεό και μόνο με την ολοκλήρωση των εργασιών που ο Θεός εμπιστεύεται σε αυτούς μπορεί να είναι ικανοποιητική η εκπλήρωση των καθηκόντων τους. Κατά την ολοκλήρωση μιας εργασίας, όταν οι άνθρωποι δεν κάνουν την αλήθεια πράξη ούτε αναζητούν την αλήθεια, όταν δεν αφιερώνουν την καρδιά τους στην αλήθεια, όταν χρησιμοποιούν το μυαλό τους απλώς για αποστήθιση, χρησιμοποιούν τα χέρια τους μόνο για πράξεις και χρησιμοποιούν τα πόδια τους μόνο για τρέξιμο, τότε δεν έχουν φέρει πραγματικά εις πέρας την αποστολή του Θεού. Υπάρχουν πρότυπα για την επίτευξη της αποστολής του Θεού. Ποια είναι τα πρότυπα; Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου». Η αγάπη για τον Θεό είναι μία πτυχή αυτού που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, όταν ο Θεός αναθέτει στους ανθρώπους μια αποστολή, όταν εκτελούν το καθήκον τους από πίστεως, τα πρότυπα που θέτει Εκείνος σ’ αυτούς είναι τα εξής: με όλη σας την καρδιά, με όλη σας την ψυχή, με όλο σας τον νου και με όλη τη δύναμη σας. Αν εσύ είσαι παρών αλλά η καρδιά σου δεν είναι, αν σκέφτεσαι τις εργασίες με το μυαλό σου και τις κάνεις από μνήμης, χωρίς να βάζεις την καρδιά σου για την ολοκλήρωσή τους, και αν πετυχαίνεις πράγματα χρησιμοποιώντας τις ικανότητές σου, είναι αυτό ολοκλήρωση της αποστολής του Θεού; Οπότε, ποιο είναι το πρότυπο που πρέπει να επιτευχθεί προκειμένου να εκπληρώνεις την αποστολή από τον Θεό και να εκτελείς το καθήκον σου με αφοσίωση και καλά; Με το να κάνεις το καθήκον σου με όλη την καρδιά σου, με όλη την ψυχή σου, με όλο σου τον νου και με όλη σου τη δύναμη. Αν δεν έχεις μια καρδιά που να αγαπά τον Θεό, τότε το να προσπαθείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου όπως πρέπει δεν θα έχει αποτέλεσμα. Αν η αγάπη σου για τον Θεό γίνει πιο δυνατή και πιο γνήσια από ποτέ, τότε φυσικά θα μπορείς να εκτελείς το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά, με όλη σου την ψυχή, με όλο σου το νου και με όλη σου τη δύναμη.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Τι ακριβώς είναι αυτό στο οποίο βασίζονται οι άνθρωποι για να ζήσουν;

Εάν έχεις πραγματικά συνείδηση, τότε πρέπει να αισθάνεσαι ένα βάρος και να έχεις ένα αίσθημα ευθύνης. Πρέπει να πεις: «Ανεξάρτητα από το αν θα κατακτηθώ ή θα οδηγηθώ στην τελείωση, θα πρέπει να αναλάβω σωστά αυτό το βήμα της μαρτυρίας». Ως δημιούργημα, μπορεί κανείς να κατακτηθεί εντελώς από τον Θεό και, τελικά, να φτάσει στο σημείο να ευχαριστήσει τον Θεό, ανταμείβοντας την αγάπη του Θεού με μια καρδιά που αγαπά τον Θεό και με την πλήρη αφοσίωσή του σ’ Αυτόν. Αυτή είναι η ευθύνη του ανθρώπου, είναι το καθήκον που θα έπρεπε να εκτελείται από τον άνθρωπο και το βάρος που οφείλει να φέρει ο άνθρωπος, και ο άνθρωπος πρέπει να ολοκληρώσει αυτή την αποστολή. Μόνο τότε πιστεύει πραγματικά στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (3)

Εκείνο που επιθυμώ είναι η αφοσίωση και η υποταγή σου τώρα, η αγάπη σου και η μαρτυρία σου τώρα. Ακόμη κι αν δεν γνωρίζεις τώρα τι είναι η μαρτυρία ή τι είναι η αγάπη, οφείλεις να Μου φέρεις ό,τι έχεις και δεν έχεις και να παραδώσεις σ’ Εμένα τους μόνους θησαυρούς σου: την αφοσίωση και την υποταγή σου. Πρέπει να ξέρεις ότι η μαρτυρία της νίκης Μου επί του Σατανά έγκειται στην αφοσίωση και την υποταγή του ανθρώπου, όπως και η μαρτυρία της ολοκληρωτικής κατάκτησης του ανθρώπου από Εμένα. Καθήκον της πίστης σου σ’ Εμένα είναι να γίνεις μάρτυράς Μου, να είσαι πιστός σ’ Εμένα και σε κανέναν άλλον και να είσαι υποτακτικός έως το τέλος. Πριν ξεκινήσω το επόμενο βήμα του έργου Μου, πώς θα καταθέσεις μαρτυρία για Μένα; Πώς θα είσαι πιστός και υποτακτικός σ’ Εμένα; Αφιερώνεις όλη την αφοσίωσή σου για τη λειτουργία σου ή απλώς θα τα παρατήσεις; Προτιμάς να υποταχθείς σε όσα έχω σχεδιάσει (ακόμα κι αν είναι θάνατος ή καταστροφή) ή να τραπείς σε φυγή στη μέση της διαδρομής για να αποφύγεις το παίδεμά Μου; Σε παιδεύω για να καταθέσεις μαρτυρία για Μένα, να είσαι πιστός και υποτακτικός σ’ Εμένα. Επίσης, το τωρινό παίδεμα είναι για να ξεδιπλωθεί το επόμενο βήμα του έργου Μου και να προχωρήσει το έργο Μου χωρίς εμπόδια. Επομένως, σε παροτρύνω να είσαι σοφός και να μην βλέπεις ούτε τη ζωή σου ούτε τη σημασία της ύπαρξής σου ως κάτι ευτελές. Μπορείς να γνωρίζεις επακριβώς ποιο θα είναι το έργο Μου; Γνωρίζεις πώς θα εργαστώ τις ημέρες που έρχονται και πώς θα ξεδιπλωθεί το έργο Μου; Θα πρέπει να γνωρίζεις τη σημασία των βιωμάτων σου από το έργο Μου και, επιπλέον, τη σημασία της πίστης σου σ’ Εμένα. Έχω κάνει τόσα· πώς θα μπορούσα να τα παρατήσω στη μέση, όπως φαντάζεσαι; Έχω κάνει τόσο εκτενές έργο· πώς θα μπορούσα να το καταστρέψω; Πράγματι, έχω έρθει για να δώσω ένα τέλος σ’ αυτήν την εποχή. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά πρέπει ακόμα να ξέρεις ότι θα ξεκινήσω μια νέα εποχή, θα ξεκινήσω νέο έργο και, πάνω απ’ όλα, θα διαδώσω το ευαγγέλιο της βασιλείας. Οπότε, οφείλεις να γνωρίζεις ότι το τωρινό έργο είναι μόνο για να ξεκινήσει μία νέα εποχή και για να θέσει τα θεμέλια για τη διάδοση του ευαγγελίου στο προσεχές διάστημα και τη λήξη της εποχής στο μέλλον. Το έργο Μου δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζεις ούτε τόσο ευτελές ή ασήμαντο όσο πιστεύεις. Επομένως, και πάλι πρέπει να σου πω: Οφείλεις να δώσεις τη ζωή σου για το έργο Μου και, επιπλέον, οφείλεις να αφιερώσεις τον εαυτό σου στη δόξα Μου. Πολύ καιρό λαχταράω να καταθέσεις μαρτυρία για Μένα και, ακόμη περισσότερο, λαχταράω να διαδώσεις το ευαγγέλιό Μου. Οφείλεις να καταλάβεις αυτό που βρίσκεται στην καρδιά Μου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι γνωρίζεις περί πίστης;

Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, φήμη και κύρος. Πρέπει πρωτίστως να νοιάζεσαι για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για το θέλημα του Θεού και να ξεκινάς σκεπτόμενος το αν υπήρξαν ακαθαρσίες ή όχι κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, αν υπήρξες αφοσιωμένος, αν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου, αν έχεις δώσει τα πάντα, καθώς και αν σκέφτεσαι ολόψυχα ή όχι το καθήκον σου και το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να τα λαμβάνεις υπόψη αυτά τα πράγματα. Αν τα σκέφτεσαι συχνά και τα κατανοήσεις, θα σου είναι πιο εύκολο να εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Αν είσαι χαμηλού επιπέδου, αν η εμπειρία σου είναι επιφανειακή ή αν δεν είσαι ικανός στο επαγγελματικό έργο σου, τότε μπορεί να υπάρχουν κάποια λάθη ή ελλείψεις στο έργο σου και να μην έχεις πολύ καλά αποτελέσματα —αλλά θα έχεις κάνει ό,τι μπορείς. Δεν ικανοποιείς τις δικές σου εγωιστικές επιθυμίες ή προτιμήσεις. Αντιθέτως, λαμβάνεις διαρκώς υπόψη σου το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Παρόλο που μπορεί να μην πετυχαίνεις καλά αποτελέσματα στο καθήκον σου, η καρδιά σου θα έχει διορθωθεί· αν, εκτός από αυτό, μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματα στο καθήκον σου, τότε θα ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου και, ταυτόχρονα, θα είσαι σε θέση να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτό σημαίνει να κατέχεις τη μαρτυρία.

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν επιζητούν την αλήθεια. Ζουν πάντα σύμφωνα με τη σάρκα, ποθώντας τις σαρκικές απολαύσεις, ικανοποιώντας πάντα τις δικές τους εγωιστικές επιθυμίες. Ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια πιστεύουν στον Θεό, δεν θα εισέλθουν ποτέ στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτό είναι το σημάδι για το ότι έχουν ντροπιάσει τον Θεό. Λες: «Εγώ δεν έκανα τίποτα για να αντισταθώ στον Θεό. Πώς Τον ντρόπιασα;» Όλες οι ιδέες και οι σκέψεις σου είναι πονηρές. Οι προθέσεις, οι στόχοι και τα κίνητρα πίσω από ό,τι κάνεις, και οι συνέπειες των πράξεών σου ικανοποιούν πάντα τον Σατανά, σε κάνουν περίγελό του και του επιτρέπουν να σ’ έχει στο χέρι. Δεν έχεις καταθέσει καμία μαρτυρία που θα έπρεπε να καταθέτει ένας χριστιανός. Είσαι με τον Σατανά. Ντροπιάζεις το όνομα του Θεού στα πάντα και δεν κατέχεις γνήσια μαρτυρία. Θα θυμάται ο Θεός τα πράγματα που έχεις κάνει; Στο τέλος, τι συμπέρασμα θα βγάλει ο Θεός για όλες σου τις πράξεις, τη συμπεριφορά και τα καθήκοντα που έχεις εκτελέσει; Δεν θα πρέπει να βγει κάτι απ’ αυτό, κάποιου είδους δήλωση; Στη Βίβλο, ο Κύριος Ιησούς λέει: «Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Κατά Ματθαίον 7:22-23). Γιατί το είπε αυτό ο Κύριος Ιησούς; Γιατί τόσο πολλοί από εκείνους που κήρυτταν, εξέβαλλαν δαιμόνια και τελούσαν πολλά θαύματα στο όνομα του Κυρίου έγιναν κακοποιοί; Επειδή δεν αποδέχονταν τις αλήθειες που εξέφραζε ο Κύριος Ιησούς, δεν τηρούσαν τις εντολές Του και δεν είχαν αγάπη για την αλήθεια στην καρδιά τους. Το μόνο που ήθελαν ήταν να ανταλλάξουν το έργο που είχαν κάνει, τα βάσανα που είχαν υπομείνει και τις θυσίες που είχαν υποστεί για τον Κύριο με τις ευλογίες της βασιλείας των ουρανών. Ως προς αυτό, προσπαθούσαν να συνάψουν συμφωνία με τον Θεό, προσπαθούσαν να χρησιμοποιήσουν τον Θεό και να Τον εξαπατήσουν, γι’ αυτό και ο Κύριος Ιησούς τούς βαρέθηκε, τους μίσησε και τους καταδίκασε ως κακοποιούς. Σήμερα, οι άνθρωποι αποδέχονται την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, αλλά ορισμένοι εξακολουθούν να επιδιώκουν τη φήμη και την κοινωνική θέση και επιθυμούν πάντα να διακρίνονται, θέλοντας πάντα να είναι επικεφαλής και εργάτες και να αποκτούν φήμη και κύρος. Παρόλο που όλοι λένε ότι πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν, και ότι εγκαταλείπουν πράγματα και ξοδεύουν για τον Θεό, εκτελούν τα καθήκοντά τους για να εξασφαλίσουν γόητρο, κέρδος και κύρος, και έχουν πάντα τα δικά τους σχέδια. Δεν είναι υπάκουοι ή αφοσιωμένοι στον Θεό, μπορούν να βγουν εκτός ελέγχου πράττοντας το κακό χωρίς να προβληματίζονται καθόλου για τον εαυτό τους, και έτσι γίνονται κακοποιοί. Ο Θεός μισεί αυτούς τους κακοποιούς και δεν τους σώζει. Ποιο είναι το πρότυπο βάσει του οποίου οι πράξεις και η συμπεριφορά ενός ανθρώπου κρίνονται ως καλές ή κακές; Εξαρτάται από το κατά πόσο μέσα στις σκέψεις, τα ξεσπάσματα και τις ενέργειές του κατέχει μαρτυρία στο να κάνει πράξη την αλήθεια και να βιώνει την πραγματικότητα της αλήθειας. Αν δεν έχεις αυτήν την πραγματικότητα ή δεν το βιώνεις αυτό, τότε είσαι αδιαμφισβήτητα ένα κακοποιό στοιχείο. Ποια είναι η άποψη του Θεού για τα κακοποιά στοιχεία; Για τον Θεό, οι σκέψεις και οι εξωτερικές σου πράξεις δεν γίνονται μάρτυρες για Εκείνον, ούτε ταπεινώνουν και νικούν τον Σατανά· αντιθέτως, Τον ντροπιάζουν και είναι γεμάτες με τα σημάδια της ατίμωσης που Του προκαλέσατε. Δεν καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό, δεν ξοδεύεις τον εαυτό σου για τον Θεό, ούτε εκπληρώνεις τις ευθύνες σου και τις υποχρεώσεις σου απέναντι στον Θεό· αντιθέτως, ενεργείς για χάρη του εαυτού σου. Τι υπονοεί η φράση «για χάρη του εαυτού σου»; Για την ακρίβεια, σημαίνει για χάρη του Σατανά. Συνεπώς, στο τέλος ο Θεός θα πει: «φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν». Στα μάτια του Θεού, οι ενέργειές σου δεν θα θεωρηθούν καλές πράξεις, θα θεωρηθούν κακές πράξεις. Όχι μόνο δεν θα τύχουν της έγκρισης του Θεού, αλλά θα καταδικαστούν. Τι ελπίζει να κερδίσει κάποιος από μια τέτοια πίστη στον Θεό; Δεν θα καταλήξει, τελικά, στο κενό μια τέτοια πίστη;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση

Όποιες δοκιμασίες κι αν αντιμετωπίζεις, πρέπει να έρχεσαι ενώπιον του Θεού —αυτό είναι το σωστό. Πρέπει να κάνεις αυτοκριτική, χωρίς να καθυστερείς την εκπλήρωση του καθήκοντός σου. Μην προβληματίζεσαι μόνο χωρίς να εκτελείς ποτέ το καθήκον σου, παραμελώντας τα σημαντικά για να επικεντρωθείς στα ασήμαντα —αυτός είναι ο δρόμος της ανοησίας. Όποια δοκιμασία κι αν σου τύχει, πρέπει να την αντιμετωπίζεις ως φορτίο που σου δίνει ο Θεός. Ας πούμε ότι κάποιοι άνθρωποι ταλαιπωρούνται από μεγάλες αρρώστιες και αβάσταχτα βάσανα, κάποιοι έρχονται αντιμέτωποι ακόμη και με τον θάνατο. Πώς θα πρέπει να προσεγγίσουν αυτού του είδους την κατάσταση; Σε πολλές περιπτώσεις, οι δοκιμασίες του Θεού είναι φορτία που δίνει στους ανθρώπους. Όσο μεγάλο κι αν είναι το φορτίο που σου έχει δώσει ο Θεός, αυτό είναι το φορτίο που θα πρέπει να αναλάβεις, διότι ο Θεός σε καταλαβαίνει και ξέρει ότι μπορείς να το αντέξεις. Το φορτίο που σου δίνει ο Θεός δεν θα υπερβαίνει το ανάστημα ή τα όρια της αντοχής σου, επομένως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μπορέσεις να το αντέξεις. Ανεξάρτητα από το τι είδους φορτίο σού δίνει ο Θεός, τι είδους δοκιμασία, να θυμάσαι ένα πράγμα: Είτε κατανοείς το θέλημα του Θεού είτε όχι, είτε διαφωτίζεσαι και φωτίζεσαι από το Άγιο Πνεύμα μετά την προσευχή σου είτε όχι, είτε η δοκιμασία αυτή γίνεται για να σε πειθαρχήσει ο Θεός ή να σε προειδοποιήσει είτε όχι, δεν έχει σημασία εάν εσύ δεν καταλαβαίνεις. Εφόσον δεν αναβάλλεις την εκτέλεση του καθήκοντός σου και μπορείς να τηρείς πιστά το καθήκον σου, ο Θεός θα είναι ικανοποιημένος, κι εσύ θα παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου. Μερικοί άνθρωποι, βλέποντας ότι πάσχουν από μια σοβαρή ασθένεια και πρόκειται να πεθάνουν, σκέφτονται: «Για να αποφύγω τον θάνατο άρχισα να πιστεύω στον Θεό —αλλά αποδεικνύεται ότι ακόμη και μετά από όλα αυτά τα χρόνια που εκτελώ το καθήκον μου, Αυτός θα με αφήσει να πεθάνω. Θα πρέπει να συνεχίσω τη δουλειά μου, να κάνω τα πράγματα που πάντα ήθελα να κάνω και να απολαύσω τα πράγματα που δεν έχω απολαύσει σ’ αυτήν τη ζωή. Μπορώ να αναβάλω το καθήκον μου». Τι στάση είναι αυτή; Εκτελείς το καθήκον σου όλα αυτά τα χρόνια, έχεις ακούσει όλα αυτά τα κηρύγματα, και ακόμα δεν έχεις καταλάβει την αλήθεια. Μια δοκιμασία σε ρίχνει, σε γονατίζει και σε ξεσκεπάζει. Είναι ένα τέτοιο άτομο άξιο να το φροντίσει ο Θεός; (Είναι ανάξιο.) Δεν έχει καθόλου πίστη. Πώς είναι λοιπόν γνωστό το καθήκον που έχει περάσει όλα αυτά τα χρόνια εκτελώντας; Είναι γνωστό ως «παροχή υπηρεσιών», και απλώς έχει καταβάλει μεγάλη προσπάθεια. Αν κατά την πίστη σου στον Θεό και κατά την επιδίωξη της αλήθειας είσαι σε θέση να πεις, «Οποιαδήποτε ασθένεια ή οποιοδήποτε δυσάρεστο γεγονός κι αν επιτρέψει ο Θεός να μου συμβεί —ό,τι κι αν κάνει ο Θεός— πρέπει να υπακούσω και να παραμείνω στη θέση μου ως δημιουργημένο ον. Πριν από οτιδήποτε άλλο, πρέπει να κάνω πράξη αυτήν την πτυχή της αλήθειας, την υπακοή· πρέπει να την εφαρμόσω και να βιώσω την πραγματικότητα της υπακοής στον Θεό. Επιπλέον, δεν πρέπει να παραμερίσω αυτό που μου έχει αναθέσει ο Θεός και το καθήκον που θα πρέπει να εκτελέσω. Ακόμα και κατά την τελευταία μου πνοή, πρέπει να τηρήσω το καθήκον μου», δεν αποτελεί αυτό κατάθεση μαρτυρίας; Όταν έχεις αυτό το είδος αποφασιστικότητας κι αυτό το είδος κατάστασης, μπορείς και πάλι να παραπονιέσαι για τον Θεό; Όχι, δεν μπορείς. Σε μια τέτοια στιγμή, θα σκεφτείς μέσα σου: «Ο Θεός μού δίνει αυτήν την αναπνοή, με φροντίζει και με προστατεύει όλα αυτά τα χρόνια, έχει πάρει πολύ πόνο από μένα, μου έδωσε πολλή χάρη και πολλές αλήθειες. Έχω κατανοήσει αλήθειες και μυστήρια που οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει επί γενιές. Έχω κερδίσει πάρα πολλά από τον Θεό, οπότε πρέπει να Του το ανταποδώσω! Στο παρελθόν, το ανάστημά μου ήταν πολύ μικρό, δεν καταλάβαινα τίποτα και ό,τι έπραττα πλήγωνε τον Θεό. Ίσως να μην έχω άλλη ευκαιρία να το ανταποδώσω στον Θεό στο μέλλον. Όσο διάστημα κι αν μου έχει απομείνει να ζήσω, πρέπει να προσφέρω τη λίγη δύναμη που έχω και να κάνω ό,τι μπορώ για τον Θεό, ώστε ο Θεός να δει ότι όλα αυτά τα χρόνια που με φρόντιζε δεν ήταν μάταια, αλλά έχουν αποφέρει καρπό. Θέλω να παρηγορώ τον Θεό και να μην Τον πληγώνω ούτε να Τον απογοητεύω πλέον». Τι θα έλεγες να σκέφτεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο; Μη σκέφτεσαι πώς να σώσεις τον εαυτό σου ή πώς να ξεφύγεις, με τη σκέψη: «Πότε θα θεραπευτεί αυτή η ασθένεια; Όταν θεραπευτεί, θα κάνω ό,τι μπορώ για να εκτελώ το καθήκον μου και να είμαι αφοσιωμένος. Πώς μπορώ ν’ αφοσιωθώ όταν είμαι άρρωστος; Πώς μπορώ να εκτελώ το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος;» Όσο σου μένει έστω και μία ανάσα, δεν είσαι ικανός να εκτελείς το καθήκον σου; Όσο σου μένει έστω και μία ανάσα, δεν είσαι ικανός να μην ντροπιάζεις τον Θεό; Όσο σου μένει έστω και μία ανάσα, όσο το μυαλό σου είναι διαυγές, δεν είσαι ικανός να μην παραπονιέσαι για τον Θεό; (Ναι.) Είναι εύκολο να λες «Ναι» τώρα, δεν θα είναι, όμως, τόσο εύκολο όταν αυτό σου συμβεί πραγματικά. Έτσι, λοιπόν, πρέπει να επιδιώκεις την αλήθεια, συχνά να εργάζεσαι σκληρά για την αλήθεια και να αφιερώνεις περισσότερο χρόνο στη σκέψη: «Πώς μπορώ να ικανοποιήσω το θέλημα του Θεού; Πώς μπορώ να ανταποδώσω την αγάπη Του; Πώς μπορώ να εκτελώ το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος;»

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με τη συχνή ανάγνωση των λόγων του Θεού και τον στοχασμό της αλήθειας υπάρχει δρόμος προς τα εμπρός

Ανεξάρτητα από το τι συναντάς κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου —είτε αρνητικότητα είτε αδυναμία, είτε έχεις κακή διάθεση μετά την αντιμετώπισή σου— θα πρέπει να το χειρίζεσαι σωστά και πρέπει, επίσης, να αναζητάς την αλήθεια και να κατανοείς το θέλημα του Θεού. Κάνοντας αυτά τα πράγματα, θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης. Αν επιθυμείς να κάνεις καλή δουλειά κατά την εκπλήρωση του καθήκοντός σου, τότε δεν πρέπει να επηρεάζεσαι από τη διάθεσή σου. Όσο αρνητικός ή αδύναμος κι αν νιώθεις, θα πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια σε όλα όσα πράττεις, με απόλυτη αυστηρότητα, τηρώντας τις αρχές. Αν το κάνεις αυτό, δεν θα σε εγκρίνουν απλώς οι άλλοι, μα θα γίνεις αρεστός και στον Θεό. Ως εκ τούτου, θα είσαι ένα άτομο υπεύθυνο που επωμίζεται κάποιο φορτίο· θα είσαι ένας αληθινά καλός άνθρωπος που εκπληρώνει πράγματι τα καθήκοντά του σύμφωνα με τις προδιαγραφές και που βιώνει πλήρως την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου. Τέτοιου είδους άνθρωποι εξαγνίζονται και επιτυγχάνουν πραγματική μεταμόρφωση όταν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους και μπορεί να ειπωθεί πως είναι ειλικρινείς στα μάτια του Θεού. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να επιμείνουν στο να κάνουν πράξη την αλήθεια, καταφέρνουν να ενεργούν βάσει αρχών και μπορούν να εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους σύμφωνα με τις προδιαγραφές. Οι άνθρωποι που ενεργούν βάσει αρχών εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους σχολαστικά όταν έχουν καλή διάθεση. Δεν εργάζονται με επιπόλαιο τρόπο, δεν είναι αλαζονικοί και δεν συμπεριφέρονται επιδεικτικά για να κάνουν τους άλλους να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση. Όταν έχουν κακή διάθεση, μπορούν να ολοκληρώσουν τις καθημερινές εργασίες τους με την ίδια σοβαρότητα και το ίδιο υπεύθυνα, και ακόμη κι αν αντιμετωπίζουν κάτι που είναι επιζήμιο για την εκπλήρωση των καθηκόντων τους ή κάτι που τους ασκεί λίγη πίεση ή που προκαλεί κάποια διαταραχή στην εκπλήρωση των καθηκόντων τους, εξακολουθούν να είναι σε θέση να γαληνεύουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού και να προσεύχονται, λέγοντας: «Όσο μεγάλο πρόβλημα κι αν αντιμετωπίσω —ακόμη κι αν έρθουν τα πάνω κάτω στον κόσμο— εφόσον είμαι ζωντανός, είμαι αποφασισμένος να κάνω ό,τι μπορώ ώστε να εκπληρώσω το καθήκον μου. Κάθε μέρα που ζω είναι μια μέρα κατά την οποία πρέπει να εκτελέσω καλά το καθήκον μου, ώστε να είμαι άξιος αυτού του καθήκοντος που εναπόθεσε σ’ εμένα ο Θεός, καθώς και της ανάσας την οποία εμφύσησε στο σώμα μου. Όσο δύσκολη κι αν είναι η κατάσταση την οποία αντιμετωπίζω, θα τα βάλω όλα στην άκρη, καθώς η εκπλήρωση του καθήκοντός μου είναι υψίστης σημασίας!» Αυτοί που δεν επηρεάζονται από κανένα άτομο, γεγονός, πράγμα ή περιβάλλον, που δεν περιορίζονται από καμία διάθεση ή εξωτερική κατάσταση και που βάζουν πάνω απ’ όλα τα καθήκοντα και τις αποστολές που τους έχει εμπιστευθεί ο Θεός —αυτοί είναι οι αφοσιωμένοι στον Θεό άνθρωποι κι εκείνοι που υποτάσσονται πραγματικά σ’ Αυτόν. Τέτοιου είδους άνθρωποι έχουν επιτύχει είσοδο στη ζωή και έχουν εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτή είναι μια από τις πιο ειλικρινείς και πρακτικές εκφράσεις βίωσης της αλήθειας.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η είσοδος στη ζωή ξεκινά με την εκτέλεση του καθήκοντος

Οι άνθρωποι που δεν κάνουν το καθήκον τους ενώπιον του Θεού είναι ήδη ένοχοι για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα, για τα οποία ακόμα κι ο θάνατος είναι ανεπαρκής τιμωρία. Εντούτοις, έχουν το θράσος να διαφωνούν με τον Θεό και να Τον προκαλούν σε διαμάχη. Τι σημασία έχει να οδηγούνται τέτοιοι άνθρωποι στην τελείωση; Όταν οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν το καθήκον τους, θα πρέπει να αισθάνονται ενοχή και υποχρέωση. Θα έπρεπε να μισούν την αδυναμία και την ανικανότητά τους, την παρακοή και τη διαφθορά τους. Κι επιπλέον, θα πρέπει να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Θεό. Μόνο τότε είναι δημιουργημένα όντα που πραγματικά αγαπούν τον Θεό, και μόνο τέτοιου είδους άνθρωποι αξίζουν ν’ απολαμβάνουν τις ευλογίες και την υπόσχεση του Θεού και να οδηγηθούν στην τελείωση απ’ Αυτόν. Και τι συμβαίνει με την πλειονότητά σας; Πώς αντιμετωπίζετε τον Θεό που ζει ανάμεσά σας; Πώς έχετε εκτελέσει το καθήκον σας ενώπιον Του; Έχετε κάνει όλα όσα κληθήκατε να κάνετε, ακόμα και σε βάρος της δικής σας ζωής; Τι έχετε θυσιάσει; Δεν έχετε λάβει πολλά από Εμένα; Μπορείτε να διακρίνετε; Πόσο αφοσιωμένοι είστε σ’ Εμένα; Πώς Με έχετε υπηρετήσει; Και τι συμβαίνει με όλα αυτά που σας έχω δώσει και έχω κάνει για σας; Τα έχετε μετρήσει όλα αυτά; Τα έχετε όλοι σας κρίνει και συγκρίνει με την όποια συνείδηση έχετε μέσα σας; Ποιος θα μπορούσε να αξίζει τα λόγια και τις πράξεις σας; Θα μπορούσε αυτή η απειροελάχιστη θυσία σας να αξίζει όλα όσα σας έχω δώσει; Δεν έχω άλλη επιλογή κι έτσι έχω αφιερωθεί ολόψυχα σ’ εσάς, όμως εσείς τρέφετε πονηρές προθέσεις και είστε χλιαροί απέναντί Μου. Ως εκεί φτάνει το καθήκον σας, η μόνη σας λειτουργία. Δεν είναι έτσι; Δεν γνωρίζετε πως έχετε παταγωδώς αποτύχει να εκτελέσετε το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; Πώς μπορείτε να θεωρείστε δημιουργημένα όντα; Δεν σας είναι ξεκάθαρο τι είναι αυτό που εκφράζετε και βιώνετε; Έχετε αποτύχει να εκπληρώσετε το καθήκον σας, αλλά επιζητάτε να αποκτήσετε την ανοχή και την άφθονη χάρη του Θεού. Μια τέτοια χάρη δεν έχει ετοιμαστεί για κάποιους τόσο ανάξιους και ποταπούς όσο εσείς, αλλά γι’ αυτούς που δεν ζητούν τίποτα και κάνουν θυσίες ευχαρίστως. Άνθρωποι σαν εσάς, τέτοιας μετριότητας, είναι εντελώς ανάξιοι ν’ απολαμβάνουν την ουράνια χάρη. Μόνο κακουχίες και ατέλειωτη τιμωρία θα συνοδεύει τις μέρες σας! Αν δεν μπορείτε να είστε πιστοί σ’ Εμένα, η μοίρα σας θα είναι γεμάτη ταλαιπωρίες. Αν δεν μπορείτε να είστε υπόλογοι του λόγου και του έργου Μου, το αποτέλεσμά σας θα είναι η τιμωρία. Όλη η χάρη, όλες οι ευλογίες και η υπέροχη ζωή της βασιλείας δεν θα έχουν καμιά σχέση μ’ εσάς. Αυτό είναι το τέλος που σας αξίζει να έχετε και η συνέπεια για την οποία ευθύνεστε εσείς! Όχι μόνον δεν βάζουν τα δυνατά τους ούτε εκτελούν το καθήκον τους αυτοί οι αδαείς και αλαζόνες, αλλά, απλώνουν τα χέρια τους για να λάβουν χάρη, σαν να αξίζουν αυτό που ζητούν. Κι αν αποτύχουν να αποκτήσουν αυτό που ζητούν, γίνονται όλο και λιγότερο πιστοί. Πώς μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να θεωρηθούν λογικοί; Είστε χαμηλού επιπέδου και στερείστε σύνεσης, εντελώς ανίκανοι να εκπληρώσετε το καθήκον που οφείλετε να εκπληρώσετε κατά το έργο της διαχείρισης. Η αξία σας έχει ήδη πέσει κατακόρυφα. Η αποτυχία σας να Με ξεπληρώσετε που σας έδειξα τέτοια χάρη είναι ήδη μια πράξη ακραίας επαναστατικότητας, ικανής να σας καταδικάσει και να δείξει τη δειλία σας, την ανικανότητά σας, τον ξεπεσμό σας και την αναξιότητά σας. Τι σας δίνει το δικαίωμα να κρατάτε τα χέρια σας απλωμένα; Το ότι δεν είστε σε θέση να προσφέρετε την παραμικρή βοήθεια στο έργο Μου, δεν είστε σε θέση να είστε αφοσιωμένοι και δεν είστε σε θέση να παραμείνετε σταθεροί στη μαρτυρία σας για Μένα είναι τα αδικήματά σας και οι αποτυχίες σας, εντούτοις εσείς επιπλέον Μου επιτίθεστε, λέτε ψέματα για Μένα και παραπονιέστε ότι είμαι άδικος. Αυτό συνιστά την αφοσίωσή σας; Αυτό συνιστά την αγάπη σας; Τι άλλο έργο μπορείτε να κάνετε πέρα απ’ αυτό; Με ποιον τρόπο έχετε συμβάλει στο όλο έργο που έχει γίνει; Πόσα έχετε δαπανήσει; Έχω ήδη επιδείξει μεγάλη ανοχή που δεν σας κατηγορώ, εντούτοις εξακολουθείτε να Μου δικαιολογείστε αδιάντροπα και να παραπονιέστε για Μένα στα κρυφά. Έχετε έστω και το παραμικρό ίχνος ανθρωπιάς; Αν και το καθήκον του ανθρώπου είναι αλλοιωμένο απ’ το μυαλό του ανθρώπου και τις αντιλήψεις του, πρέπει να κάνεις το καθήκον σου και να δείχνεις την αφοσίωσή σου. Οι ακαθαρσίες στο έργο του ανθρώπου αφορούν το επίπεδό του, ενώ αν ο άνθρωπος δεν εκτελέσει το καθήκον του, αυτό δείχνει την επαναστατικότητά του. Δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του καθήκοντος του ανθρώπου και του αν αυτός είναι ευλογημένος ή καταραμένος. Καθήκον είναι αυτό που ο άνθρωπος οφείλει να εκπληρώσει· είναι η αποστολή που του στάλθηκε από τον ουρανό και δεν πρέπει να εξαρτάται από την ανταμοιβή, τους όρους ή την αιτία. Μόνο τότε κάνει το καθήκον του. Ευλογία είναι όταν κάποιος τελειώνεται και απολαμβάνει τις ευλογίες του Θεού αφότου κριθεί. Κατάρα είναι όταν η διάθεση κάποιου δεν αλλάζει αφότου παιδευτεί και κριθεί, είναι όταν δεν βιώνει την τελείωση, αλλά τιμωρείται. Όμως, ανεξάρτητα από το αν ευλογούνται ή δέχονται κατάρα, τα δημιουργημένα όντα οφείλουν να εκπληρώνουν το καθήκον τους, κάνοντας αυτά που οφείλουν να κάνουν και κάνοντας αυτά που μπορούν να κάνουν· αυτό είναι το ελάχιστο που οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος που αναζητά τον Θεό. Δεν θα έπρεπε να κάνεις το καθήκον σου μόνο για να είσαι ευλογημένος και δεν θα έπρεπε να αρνείσαι να ενεργήσεις από φόβο μη γίνεις καταραμένος. Επιτρέψτε Μου να σας πω το εξής: Το να εκτελεί ο άνθρωπος το καθήκον του είναι αυτό που οφείλει να κάνει, και αν είναι ανίκανος να εκτελέσει το καθήκον του, τότε αυτό συνιστά την παρακοή του. Ο άνθρωπος αλλάζει σταδιακά μέσα από τη διαδικασία της εκτέλεσης του καθήκοντός του, και μέσω αυτής της διαδικασίας επιδεικνύει την αφοσίωσή του. Ως εκ τούτου, όσο περισσότερο είσαι σε θέση να κάνεις το καθήκον σου, τόσο μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας θα λαμβάνεις και τόσο πιο πραγματική θα γίνεται η έκφρασή σου. Αυτοί που απλώς διεκπεραιώνουν τυπικά το καθήκον τους και δεν αναζητούν την αλήθεια θα αποκλειστούν στο τέλος, καθώς τέτοιοι άνθρωποι δεν κάνουν το καθήκον τους καθώς κάνουν πράξη την αλήθεια, και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Είναι αυτοί που παραμένουν αμετάβλητοι και θα είναι καταραμένοι. Όχι μόνον είναι ακάθαρτες οι εκφράσεις τους, αλλά κι ό,τι εκφράζουν είναι κακία.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του ενσαρκωμένου Θεού και του καθήκοντος του ανθρώπου

Σχετικοί ύμνοι

Εκπληρώστε το καθήκον σας και θα μείνετε σταθεροί στη μαρτυρία σας