Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Σήμερα, όλος ο εκλεκτός λαός του Θεού ασκείται στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Και μέσω της εκτέλεσης των καθηκόντων αυτών, ο Θεός οδηγεί μια ομάδα ανθρώπων στην τελείωση και αποκλείει μια άλλη. Μέσω της εκτέλεσης, λοιπόν, του καθήκοντος αποκαλύπτονται τα διάφορα είδη ανθρώπων, και ταυτόχρονα αποκαλύπτονται και αποκλείονται οι κάθε λογής δόλιοι άνθρωποι, οι δύσπιστοι και οι μοχθηροί. Όσοι εκτελούν πιστά τα καθήκοντά τους είναι έντιμοι· όσοι είναι σταθερά επιπόλαιοι είναι δόλιοι, δαιμόνιοι, καθώς και δύσπιστοι. Όσοι τώρα προκαλούν διαταραχές και αναστάτωση καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους είναι μοχθηροί και αντίχριστοι. Αυτήν τη στιγμή, πολλοί απ’ αυτούς που ασκούν καθήκοντα εξακολουθούν να έχουν πολλά προβλήματα. Κάποιοι κάνουν πολύ παθητικά τα καθήκοντά τους, όλη την ώρα κάθονται και περιμένουν, και βασίζονται στους άλλους. Τι είδους στάση είναι αυτή; Είναι ανευθυνότητα. Μπορεί ο οίκος του Θεού να έχει κανονίσει να κάνεις ένα καθήκον, κι εσύ να το σκέφτεσαι επί μέρες χωρίς να κάνεις κάποια συγκεκριμένη δουλειά. Δεν εμφανίζεσαι καθόλου στον χώρο εργασίας σου και κανένας δεν μπορεί να σε βρει όταν χρειάζεται λύση σε κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Δεν φέρεις κανένα φορτίο γι’ αυτήν την δουλειά. Εάν ρωτήσει για το έργο κάποιος επικεφαλής, τι θα του πεις; Προς το παρόν, δεν κάνεις το παραμικρό ίχνος δουλειάς. Ενώ ξέρεις πολύ καλά πως η δουλειά αυτή είναι δική σου ευθύνη, δεν την κάνεις. Τι στο καλό σκέφτεσαι; Δεν δουλεύεις καθόλου επειδή δεν είσαι σε θέση να το κάνεις ή μήπως επειδή διψάς για καλοπέραση; Τι στάση έχεις απέναντι στο καθήκον σου; Μιλάς μονάχα για λόγια και δόγματα, και λες μόνο ευχάριστα πράγματα, αλλά δεν κάνεις καθόλου πρακτικό έργο. Αν δεν θες να εκτελέσεις το καθήκον σου, παραιτήσου. Μην κρατάς τη θέση σου χωρίς να κάνεις τίποτα. Δεν κάνει έτσι κακό στον εκλεκτό λαό του Θεού; Δεν καθυστερείς το έργο της εκκλησίας; Από τον τρόπο με τον οποίο μιλάς, φαίνεται να καταλαβαίνεις κάθε είδους δόγμα, αλλά όταν σου ζητούν να εκτελέσεις ένα καθήκον, είσαι επιπόλαιος· δεν είσαι καθόλου ευσυνείδητος. Δαπανάς έτσι τον εαυτό σου ειλικρινά για τον Θεό; Δεν είσαι καθόλου ειλικρινής όσον αφορά τον Θεό· προσποιείσαι πως είσαι. Είσαι ικανός να Τον εξαπατήσεις; Από τον τρόπο με τον οποίο μιλάς συνήθως, φαίνεται να έχεις μεγάλη πίστη· θα ήθελες να είσαι ο πυλώνας της εκκλησίας και ο βράχος της. Όταν όμως εκτελείς ένα καθήκον, είσαι πιο άχρηστος κι από ένα σπίρτο. Δεν εξαπατάς έτσι τον Θεό έχοντας πλήρη επίγνωση της πράξης σου; Ξέρεις πού θα καταλήξει η προσπάθειά σου να εξαπατήσεις τον Θεό; Θα σε αποστραφεί, θα σε απορρίψει και θα σε αποκλείσει! Όλοι οι άνθρωποι αποκαλύπτονται καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους. Για ανάθεσε σε κάποιον ένα καθήκον, και αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί αν είναι τίμιος ή δόλιος και αν αγαπά την αλήθεια ή όχι. Όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να εκτελούν τα καθήκοντά τους με ειλικρίνεια και να στηρίζουν το έργο του οίκου του Θεού. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια δεν στηρίζουν στο ελάχιστο το έργο του οίκου του Θεού και είναι ανεύθυνοι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Όσοι είναι οξυδερκείς το βλέπουν ξεκάθαρα αυτό. Όποιος δεν εκτελεί καλά τα καθήκοντά του δεν αγαπάει την αλήθεια ούτε είναι τίμιος άνθρωπος. Όλοι όσοι είναι έτσι θα αποκαλυφθούν και θα αποκλειστούν. Για να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντά τους, οι άνθρωποι πρέπει να έχουν αίσθημα ευθύνης και φορτίου. Τότε είναι βέβαιο πως το έργο θα γίνει σωστά. Αυτό που Με ανησυχεί είναι όταν κάποιος δεν έχει αίσθημα φορτίου ή ευθύνης και χρειάζεται παρότρυνση για να κάνει το καθετί· όταν είναι πάντα επιπόλαιος, και όταν προκύπτουν προβλήματα, προσπαθεί να ρίξει αλλού το φταίξιμο, πράγμα που καθυστερεί την επίλυσή τους. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα γίνει και πάλι καλά το έργο; Μπορεί κανείς να φέρει αποτελέσματα εκτελώντας το καθήκον του έτσι; Δεν θέλει να κάνει τίποτα από όσα του έχουν αναθέσει, και όταν βλέπει κάποιον να χρειάζεται βοήθεια στο έργο του, τον αγνοεί. Δουλεύει λιγάκι μόνο όταν τον διατάξουν, μόνο όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι και δεν έχει άλλη επιλογή. Αυτό δεν είναι εκτέλεση καθήκοντος —είναι μισθωτή εργασία! Ένας μισθωτός εργάτης δουλεύει για έναν εργοδότη. Δουλεύει μια μέρα για να πάρει ένα μεροκάματο ή μια ώρα για να πάρει ένα ωρομίσθιο. Περιμένει να πληρωθεί. Φοβάται να κάνει οποιαδήποτε δουλειά αν δεν τον βλέπει το αφεντικό του, μην τυχόν και δεν ανταμειφθεί για κάτι. Δουλεύει καθαρά και μόνο για τα προσχήματα. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει ίχνος αφοσίωσης. Τις περισσότερες φορές, δεν είστε σε θέση να απαντήσετε όταν σας ρωτούν για εργασιακά θέματα. Παρόλο που κάποιοι από εσάς έχετε ασχοληθεί με το έργο, δεν ρωτήσατε ποτέ πώς πάει ούτε το έχετε σκεφτεί προσεκτικά. Δεδομένου του επιπέδου και των γνώσεών σας, οφείλετε να γνωρίζετε έστω κάτι, μιας και όλοι σας έχετε λάβει μέρος σε αυτό το έργο. Γιατί, λοιπόν, οι περισσότεροι δεν λέτε κουβέντα; Είναι πιθανό να μην ξέρετε όντως τι να πείτε, να μη γνωρίζετε αν πάνε καλά τα πράγματα ή όχι. Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους: Ο ένας είναι ότι είστε εντελώς αδιάφοροι και δεν νοιαστήκατε ποτέ για αυτά τα πράγματα. Τα αντιμετωπίζατε μονάχα ως μια ανάθεση που πρέπει να ολοκληρώσετε. Ο άλλος είναι ότι είστε ανεύθυνοι και δεν θέλετε να νοιαστείτε γι’ αυτά τα πράγματα. Αν σε ενδιέφεραν πραγματικά και ασχολούσουν όντως μ’ αυτά, θα είχες άποψη και οπτική για το καθένα τους. Η έλλειψη οπτικής και άποψης οφείλεται συχνά στην αδιαφορία και την απάθειά σου, καθώς και στο ότι δεν αναλαμβάνεις καμία ευθύνη. Δεν είσαι επιμελής απέναντι στο καθήκον που εκτελείς, δεν αναλαμβάνεις καμία ευθύνη, δεν είσαι πρόθυμος να πληρώσεις κάποιο τίμημα ή να ασχοληθείς. Δεν κάνεις κανέναν κόπο ούτε είσαι πρόθυμος να δαπανήσεις περισσότερη ενέργεια. Θες μόνο να είσαι υφιστάμενος, πράγμα που δεν διαφέρει από έναν άπιστο που εργάζεται για το αφεντικό του. Δεν αρέσει στον Θεό να εκτελεί κανείς έτσι ένα καθήκον ούτε Τον ευχαριστεί κάτι τέτοιο. Δεν πρόκειται να δώσει την έγκρισή Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα

Η αληθινή πίστη ενός ανθρώπου στον Θεό γίνεται φανερή μέσα απ’ την εκτέλεση του καθήκοντός του. Για να διαπιστώσετε αν κάποιος επιδιώκει την αλήθεια, παρατηρήστε αν εκτελεί το καθήκον του με αρχές. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν αρχές όταν εκτελούν το καθήκον τους. Ακολουθούν μονίμως τις δικές τους προδιαθέσεις και λειτουργούν αυθαίρετα. Αυτό δεν δείχνει απροσεξία κι επιπολαιότητα; Δεν είναι παραπλάνηση του Θεού; Έχετε ποτέ αναλογιστεί τις συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς; Δεν λαμβάνετε καθόλου υπόψη τις προθέσεις του Θεού μέσα απ’ την εκτέλεση του καθήκοντός σας. Είστε απερίσκεπτοι κι αναποτελεσματικοί σε ό,τι κάνετε, δεν είστε ολόψυχα αφοσιωμένοι και ούτε κάνετε ολόψυχες προσπάθειες. Μπορείτε να κερδίσετε την έγκριση του Θεού με αυτόν τον τρόπο; Πολλοί άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους απρόθυμα και δεν επιμένουν. Δεν αντέχουν τον παραμικρό πόνο κι αισθάνονται πάντα ότι ζημιώνονται, ενώ δεν αναζητούν την αλήθεια για να βρουν λύση για τις δυσκολίες. Μπορούν να ακολουθήσουν τον Θεό μέχρι τέλους όταν εκτελούν το καθήκον τους με αυτόν τον τρόπο; Δεν πειράζει που είναι απρόσεκτοι κι επιπόλαιοι σε ό,τι κάνουν; Μπορεί η συνείδηση να το δεχτεί αυτό; Ακόμη και με τα ανθρώπινα κριτήρια, αυτή η συμπεριφορά είναι απαράδεκτη. Μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητική εκτέλεση του καθήκοντος; Όταν εκτελείς το καθήκον σου με αυτόν τον τρόπο, δεν πρόκειται να αποκτήσεις ποτέ την αλήθεια. Η υπηρεσία που προσφέρεις δεν θα είναι ικανοποιητική. Πώς μπορείτε, λοιπόν, να κερδίσετε την έγκριση του Θεού; Πολλοί άνθρωποι φοβούνται την ταλαιπωρία όταν εκτελούν το καθήκον τους, είναι πολύ τεμπέληδες και λαχταρούν τις σωματικές ανέσεις. Δεν καταβάλλουν καμία προσπάθεια να μάθουν ειδικές δεξιότητες ή να στοχαστούν τις αλήθειες που βρίσκονται στους λόγους του Θεού. Πιστεύουν ότι αν είναι επιπόλαιοι, θα γλιτώσουν τον μεγάλο κόπο. Δεν χρειάζεται να κάνουν έρευνα ούτε να αναζητήσουν συμβουλές από άλλους. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν το μυαλό τους ούτε να σκεφτούν σε βάθος. Φαίνεται ότι γλιτώνουν τη μεγάλη προσπάθεια και τον σωματικό πόνο, και, παρ’ όλα αυτά, καταφέρνουν να ολοκληρώσουν την εργασία τους. Κι αν τους αντιμετωπίσεις, γίνονται επιθετικοί κι εριστικοί, λέγοντας: «Δεν ήμουν τεμπέλης ή αδρανής. Η εργασία έγινε. Γιατί το ψειρίζεις; Μήπως προσπαθείς απλώς να μου προσάψεις κάτι; Τα πάω ήδη αρκετά καλά εκτελώντας το καθήκον μου με αυτόν τον τρόπο. Πώς γίνεται να μην είσαι ικανοποιημένος;» Πιστεύετε ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν μεγαλύτερη πρόοδο; Εκτελούν μονίμως τα καθήκοντά τους επιπόλαια κι επικαλούνται πάντα δικαιολογίες. Όταν προκύπτουν προβλήματα, δεν δέχονται υποδείξεις από κανέναν. Τι διάθεση είναι αυτή; Δεν είναι η διάθεση του Σατανά; Μπορούν να εκτελέσουν αποδεκτά το καθήκον τους με αυτήν τη διάθεση; Μπορούν να ικανοποιήσουν τον Θεό; Έτσι εκτελείτε εσείς το καθήκον σας; Εξωτερικά, φαίνεστε απασχολημένοι και συνεργάζεστε αρμονικά με τους άλλους, χωρίς διαφωνίες. Παρ’ όλα αυτά, κανείς σας δεν καταβάλλει προσπάθεια για το καθήκον του, δεν στύβει το μυαλό του, δεν ανησυχεί γι’ αυτό. Κανείς σας δεν χάνει την όρεξη ή τον ύπνο του επειδή δεν έχει εκτελέσει καλά το καθήκον του. Κανείς σας δεν αναζητά την αλήθεια και δεν ακολουθεί κατά γράμμα τις αρχές για να λύσει τα προβλήματα. Όλοι σας τα βολεύετε δουλεύοντας μηχανικά κι επιπόλαια, ενώ ελάχιστοι αναλαμβάνετε αληθινή ευθύνη ως προς το καθήκον σας. Ανεξάρτητα απ’ τις δυσκολίες που προκύπτουν, δεν ενώνετε τις δυνάμεις σας για να προσευχηθείτε με ζήλο ή να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα και να τα λύσετε συλλογικά. Δεν σας απασχολεί το αποτέλεσμα. Ολοκληρώνετε απλώς μια εργασία, και αργότερα ανακαλύπτετε ότι πρέπει να ξαναγίνει. Ο τρόπος που εκτελείτε το καθήκον σας δείχνει ξεκάθαρη επιπολαιότητα και δεν διαφέρει απ’ τον τρόπο που εργάζονται οι άπιστοι. Είναι η στάση ενός παρόχου υπηρεσιών. Όταν εκπληρώνετε τα καθήκοντά σας με αυτόν τον τρόπο, δεν βιώνετε το έργο του Θεού και δεν δαπανάτε ειλικρινά τον εαυτό σας για τον Θεό. Αν δεν αλλάξετε νοοτροπία, θα καταλήξετε εκτεθειμένοι κι αποκλεισμένοι.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο κάποιος που εκτελεί το καθήκον του με όλη του την καρδιά, τον νου και την ψυχή είναι κάποιος που αγαπά τον Θεό

Υπάρχουν κάποιοι που παρέχουν υπηρεσίες για χρόνια, χωρίς να αλλάζουν καθόλου. Συνεχίζουν πολλές φορές να δείχνουν αρνητισμό, να παραπονιούνται και να αποκαλύπτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους όταν συναντούν δυσκολίες. Όταν κλαδεύονται και αντιμετωπίζονται, καταφεύγουν στους διαπληκτισμούς και τις αντιρρήσεις, ανίκανοι να αποδεχθούν ακόμα και την παραμικρή αλήθεια ή να υποταχθούν έστω και λίγο στον Θεό. Τελικά, χάνουν το δικαίωμα να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Ορισμένοι προκαλούν χάος στο έργο ενώ εκτελούν τα καθήκοντά τους, αλλά δεν αποδέχονται την κριτική· αντίθετα, λένε αδιάντροπα ότι δεν έκαναν κανένα λάθος και δεν μετανοούν ούτε στο ελάχιστο. Όταν, στο τέλος, ο οίκος του Θεού τούς απαλλάσσει από τα καθήκοντά τους και τους στέλνει στο καλό, αφήνουν το πόστο τους με κλάματα και παράπονα. Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, αποκλείονται. Και έτσι τα καθήκοντα εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον κόσμο. Συνήθως οι άνθρωποι μιλούν πειστικά και φωνάζουν δυνατά τα συνθήματα· αλλά γιατί, άραγε, όταν αναλαμβάνουν ένα καθήκον, δεν ενεργούν σαν άνθρωποι, αλλά σαν διάβολοι; Αυτό συμβαίνει επειδή εκείνοι που δεν διαθέτουν ανθρώπινη φύση παραμένουν διάβολοι όπου κι αν πάνε· και, αν δεν αποδεχθούν την αλήθεια, δεν μπορούν να στεριώσουν πουθενά. Κάποιοι εκτελούν συχνά τα καθήκοντά τους με απρόσεκτο και επιπόλαιο τρόπο, και όταν κλαδεύονται και αντιμετωπίζονται, προσπαθούν να επιχειρηματολογήσουν και να δικαιολογηθούν. Αφού αντιμετωπιστούν ξανά και ξανά, νιώθουν μια κάποια επιθυμία να μετανοήσουν, οπότε αρχίζουν να εφαρμόζουν μεθόδους αυτοσυγκράτησης. Στο τέλος, ωστόσο, δεν μπορούν να συγκρατηθούν και, παρότι μπορεί να πάρουν όρκους και να καταραστούν τον εαυτό τους, αυτό δεν βοηθάει· συνεχίζουν να αφήνουν άλυτο το πρόβλημα της απροσεξίας και της επιπολαιότητας, καθώς και το πρόβλημα των διαπληκτισμών και των αντιρρήσεων. Μόνο όταν όλοι καταλήξουν να τους απεχθάνονται και να τους ασκούν κριτική, εξαναγκάζονται επιτέλους να παραδεχτούν τα εξής: «Όντως έχω διεφθαρμένες διαθέσεις. Θέλω να μετανοήσω, αλλά δεν μπορώ. Όταν κάνω το καθήκον μου, σκέφτομαι συνεχώς τα δικά μου συμφέροντα, την περηφάνια και την υπόληψή μου, κι αυτό με κάνει να επαναστατώ συχνά εναντίον του Θεού. Θέλω να κάνω πράξη την αλήθεια, αλλά δεν μπορώ να εγκαταλείψω τις προθέσεις και τις επιθυμίες μου· δεν μπορώ να τις απαρνηθώ. Επιθυμώ πάντα να κάνω ό,τι θέλω, καταστρώνω δολοπλοκίες για να αποφεύγω τη δουλειά, και λαχταράω τις ανέσεις και τις απολαύσεις. Δεν μπορώ να αποδεχθώ την αντιμετώπιση και το κλάδεμα, και προσπαθώ πάντα να επιχειρηματολογήσω για να βγω από τη δύσκολη θέση. Νομίζω πως αρκεί το ότι κόπιασα και άντεξα στις δυσκολίες, κι έτσι, όταν κάποιος προσπαθεί να με αντιμετωπίσει, τσακώνομαι και προβάλλω μικροαντιρρήσεις, επειδή μέσα μου δεν πείθομαι ότι έχει δίκιο. Πόσο δύσκολος είμαι! Πώς άραγε να αναζητήσω την αλήθεια για να λύσω αυτά τα προβλήματα;» Αρχίζουν, λοιπόν, να τα αναλογίζονται όλα αυτά, πράγμα που σημαίνει ότι, έως έναν βαθμό, κατανοούν πώς θα πρέπει να ενεργεί κανείς, και έχουν κάποια λογική. Ας υποθέσουμε ότι, κάποια στιγμή, ένας πάροχος υπηρεσιών αρχίζει να εκτελεί σωστά το έργο του και να επικεντρώνεται στην αλλαγή της διάθεσής του, και συνειδητοποιεί ότι και ο ίδιος έχει διεφθαρμένες διαθέσεις, ότι είναι κι αυτός αλαζόνας και ανίκανος να υπακούσει τον Θεό, και ότι δεν γίνεται να συνεχίσει έτσι. Όταν αρχίσει να τα σκέφτεται και να τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά, και μπορέσει να αναζητήσει την αλήθεια για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακαλύπτει, τότε άραγε δεν θα αρχίσει να αναστρέφει και την πορεία του; Αν το κάνει αυτό, τότε έχει ελπίδα να αλλάξει. Τώρα ας υποθέσουμε, αντίθετα, ότι δεν θα θελήσει ποτέ να επιδιώξει την αλήθεια, ότι δεν έχει την επιθυμία να παλέψει για την αλήθεια και ξέρει μόνο να μοχθεί και να δουλεύει, θεωρώντας ότι, αν ολοκληρώσει αυτό που κάνει, θα έχει πετύχει το έργο του και θα έχει φέρει εις πέρας την αποστολή από τον Θεό. Πιστεύει ότι, αν μοχθήσει, θα έχει κάνει το καθήκον του, και δεν σκέφτεται ποτέ ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού ή ποια είναι η αλήθεια, ή αν ο ίδιος είναι κάποιος που υπακούει τον Θεό, και δεν προσπαθεί ποτέ να καταλάβει τίποτα απ’ όλα αυτά. Αν, λοιπόν, προσεγγίζει το καθήκον του με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσει να κερδίσει τη σωτηρία; Όχι, δεν θα μπορέσει. Δεν έχει πάρει το μονοπάτι της σωτηρίας, δεν έχει μπει στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και δεν έχει χτίσει μια σχέση μαζί Του. Συνεχίζει μόνο να μοχθεί και να παρέχει υπηρεσίες στον οίκο του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν αναζητά κανείς τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του

Εάν δαπανούσες ειλικρινά για τον Θεό και είχες καρδιά που Τον αγαπά, πώς θα χειριζόσουν τις εργασίες που είναι βρώμικες, απαιτητικές ή δύσκολες; Η νοοτροπία σου θα ήταν διαφορετική: θα επέλεγες να κάνεις ό, τι είναι δύσκολο και θα επιζητούσες βαριά φορτία να επωμιστείς. Θα αναλάμβανες όσα οι άλλοι άνθρωποι είναι απρόθυμοι να κάνουν, και θα το έκανες αποκλειστικά για την αγάπη του Θεού και για να Τον ικανοποιήσεις. Θα ήσουν γεμάτος χαρά να το κάνεις, χωρίς το παραμικρό παράπονο. Οι βρώμικες, οι απαιτητικές και οι δύσκολες δουλειές δείχνουν το πραγματικό ποιον των ανθρώπων. Σε τι διαφέρεις από εκείνους που αναλαμβάνουν μόνον ελαφριές και υψηλών προδιαγραφών εργασίες; Δεν είσαι και πολύ καλύτερός τους. Έτσι δεν είναι τα πράγματα; Έτσι πρέπει να τα βλέπετε. Επομένως, λοιπόν, αυτό που εκθέτει περισσότερο το πραγματικό ποιον των ανθρώπων είναι η εκτέλεση του καθήκοντός τους. Κάποιοι λένε μεγαλόστομα λόγια όλη την ώρα, ισχυριζόμενοι ότι είναι πρόθυμοι να αγαπούν και να υπακούουν τον Θεό, όμως όταν συναντούν κάποια δυσκολία στην εκπλήρωση του καθήκοντός τους, εκφράζουν ανεξέλεγκτα κάθε είδους παράπονα και αρνητικά λόγια. Είναι προφανές ότι είναι υποκριτές. Εάν κάποιος είναι λάτρης της αλήθειας, τότε, όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάποια δυσκολία στην εκτέλεση του καθήκοντός του, προσεύχεται στον Θεό και αναζητά την αλήθεια, ενώ παράλληλα ανταποκρίνεται στο καθήκον του με σοβαρότητα, έστω και αν αυτό δεν έχει διευθετηθεί κατάλληλα. Δεν παραπονιέται, ακόμη και αν έρχεται αντιμέτωπος με βαριές, βρώμικες ή δύσκολες εργασίες, και μπορεί να βασιστεί στην υπακοή στον Θεό μέσα του για να κάνει καλά τις εργασίες του και να εκτελέσει καλά το καθήκον του. Το θεωρεί μεγάλη απόλαυση να το κάνει αυτό, και ο Θεός παρηγορείται βλέποντάς το. Αυτό είναι το είδος του ανθρώπου που τυγχάνει της επιδοκιμασίας του Θεού. Εάν κάποιος τσινήσει και θυμώσει αμέσως μόλις συναντήσει βρώμικες, δύσκολες ή απαιτητικές εργασίες, και δεν επιτρέπει σε κανέναν να του ασκεί κριτική, το άτομο αυτό σίγουρα δεν δαπανά ειλικρινά εαυτόν για τον Θεό. Μπορεί μόνο να εκτεθεί και να αποκλεισθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Αυτό που αντανακλά περισσότερο αισθητά τον δεσμό που σε συνδέει με τον Θεό είναι το πώς αντιμετωπίζεις τα ζητήματα τα οποία σου εμπιστεύεται ο Θεός και το καθήκον που σου αναθέτει, καθώς και η στάση που έχεις. Αυτό είναι το πιο άμεσα ευδιάκριτο και το πιο πρακτικό. Ο Θεός περιμένει· θέλει να δει τη στάση σου. Σ’ αυτήν την κρίσιμη στιγμή, πρέπει να βιαστείς και να γνωστοποιήσεις τη θέση σου στον Θεό, να αποδεχτείς την ανάθεσή Του και να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου. Όταν έχεις αντιληφθεί αυτό το καίριο σημείο και εκπληρώσει την ανάθεση που σου έχει δώσει ο Θεός, η σχέση σου με τον Θεό θα είναι κανονική. Αν, όταν ο Θεός σού εμπιστεύεται μια αποστολή ή σου λέει να εκτελέσεις ένα ορισμένο καθήκον, η στάση σου είναι πρόχειρη και αδιάφορη και δεν το βλέπεις σαν προτεραιότητα, αυτό δεν είναι το ακριβώς αντίθετο από το να δίνεις όλη σου τη δύναμη και την καρδιά; Συνεπώς, η στάση σου όταν εκτελείς το καθήκον σου είναι κρίσιμης σημασίας και το ίδιο ισχύει και για τη μέθοδο και το μονοπάτι που επιλέγεις. Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, εκείνοι που αποτυγχάνουν να εκτελέσουν καλά τα καθήκοντά τους θα αποκλειστούν.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Το πιο επείγον ζήτημα που πρέπει να λυθεί τώρα είναι το πώς πρέπει να στέκεται κανείς απέναντι στο καθήκον του. Είναι επείγον επειδή αυτό που αποκαλύπτει με τον καλύτερο τρόπο αν η πίστη ενός ανθρώπου είναι αληθινή ή ψεύτικη, αν αγαπάει ή δεν αγαπάει την αλήθεια, αν διαλέγει το σωστό ή το λάθος μονοπάτι, και αν διαθέτει ή δεν διαθέτει συνείδηση και λογική είναι το πώς εκτελεί το καθήκον του. Όλα αυτά εκτίθενται όταν εκτελεί κάποιος το καθήκον του. Για να προσεγγίσεις το πώς να αντιμετωπίσεις το καθήκον σου, πρέπει πρώτα απ’ όλα να κατανοήσεις τι σημαίνει καθήκον, κι ακόμα πώς να το εκτελείς σωστά και τι να κάνεις όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες στην εκτέλεση· να κατανοήσεις ποιες αρχές πρέπει να τηρείς και να κάνεις πράξη, και σύμφωνα με ποιες αλήθειες θα το κάνεις αυτό. Πρέπει να κατανοήσεις τι πρέπει να κάνεις όταν παρανοείς τον Θεό και όταν δεν μπορείς να εγκαταλείψεις τα σχέδιά σου. Επιπλέον, καθώς θα εκτελείς τα καθήκοντά σου, πρέπει να αναλογίζεσαι συχνά τις λάθος σκέψεις και απόψεις που έχεις μέσα σου, οι οποίες ανήκουν στον Σατανά, και επηρεάζουν και εμποδίζουν την εκπλήρωση του καθήκοντός σου· αυτές μπορούν να σε κάνουν να παρακούσεις τον Θεό και να επαναστατήσεις εναντίον Του ενώ κάνεις το καθήκον σου ή ακόμα και να αποτύχεις στο έργο που σου εμπιστεύτηκε Εκείνος. Πρέπει να τα γνωρίζεις όλα αυτά. Είναι σημαντικό το καθήκον για έναν άνθρωπο; Ναι, είναι εξαιρετικά σημαντικό. Θα πρέπει τώρα να καταλαβαίνεις ξεκάθαρα αυτό το όραμα: το να εκπληρώνεις το καθήκον σου έχει τεράστια σημασία για την πίστη σου στον Θεό. Η πιο καθοριστική πτυχή της πίστης στον Θεό αυτήν τη στιγμή είναι η εκτέλεση του καθήκοντος. Δεν υπάρχει πραγματικότητα αν δεν εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Εκτελώντας κανείς το καθήκον του, μπορεί να κατανοήσει το θέλημα του Θεού και, σιγά-σιγά, να διαμορφώσει μια κανονική σχέση μαζί Του. Με τον ίδιο τρόπο, μπορεί κάποιος σιγά-σιγά να εντοπίσει τα προβλήματά του, και να καταφέρει να αναγνωρίσει τη διεφθαρμένη διάθεση και ουσία του. Ταυτόχρονα, κάνοντας αυτοκριτική, μπορεί να ανακαλύψει σταδιακά ακόμα και τι απαιτεί από αυτόν ο Θεός. Καταλαβαίνεις τώρα τι ακριβώς πιστεύεις όταν πιστεύεις στον Θεό; Ουσιαστικά, πιστεύεις στην αλήθεια και αποκτάς την αλήθεια. Εκτελώντας το καθήκον σου, μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια και ζωή. Η αλήθεια και ζωή δεν αποκτιέται αν δεν εκτελέσεις το καθήκον σου. Μπορεί να υπάρξει πραγματικότητα αν κάποιος πιστεύει στον Θεό χωρίς να εκτελεί το καθήκον του; (Όχι.) Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικότητα. Αν, λοιπόν, δεν εκτελείς σωστά το καθήκον σου, δεν μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια. Όταν αποκλειστείς, θα φανεί ότι δεν κατάφερες να πιστέψεις στον Θεό. Ακόμα κι αν λες ότι πιστεύεις σ’ Αυτόν, η πίστη σου ήδη έχει χάσει το νόημά της. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβεις πολύ καλά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν αναζητά κανείς τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του

Τώρα είναι η ώρα να πάει ο καθένας με το είδος του. Είναι η ώρα που ο Θεός θα αποκαλύψει τους ανθρώπους και θα τους αποκλείσει. Αν είστε αληθινοί πιστοί του Θεού, θα πρέπει να επιδιώκετε την αλήθεια και να εκτελείτε το καθήκον σας σωστά. Αν μπορείς να μοιραστείς κάποια βιωματική μαρτυρία, αυτό αποδεικνύει πως αγαπάς την αλήθεια και διαθέτεις κάποιες αλήθεια-πραγματικότητες. Αλλά, αν δεν μπορείς να μοιραστείς καμία βιωματική μαρτυρία, τότε είσαι κάποιος που απλώς δουλεύει και κινδυνεύεις να αποκλειστείς. Αν εκτελείς σωστά το καθήκον σου και είσαι υπεύθυνος και αφοσιωμένος, τότε δουλεύεις με αφοσίωση και μπορείς να παραμείνεις. Όποιος δεν δουλεύει με αφοσίωση πρέπει να αποκλειστεί. Επομένως, μόνο αν εκτελείτε σωστά το καθήκον σας, θα παραμείνετε στον οίκο του Θεού και θα γλιτώσετε από τις συμφορές. Είναι πολύ σημαντικό να εκτελείτε σωστά το καθήκον σας. Ο λαός του οίκου του Θεού είναι τουλάχιστον έντιμοι άνθρωποι. Είναι αξιόπιστοι στο καθήκον τους, αποδέχονται την αποστολή από τον Θεό και εκτελούν το καθήκον τους με αφοσίωση. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν αληθινή πίστη, συνείδηση και λογική κι αν δεν έχουν φόβο Θεού ούτε υποτάσσονται στον Θεό, τότε δεν είναι κατάλληλοι να εκτελούν καθήκοντα. Ακόμη κι αν εκτελούν το καθήκον τους, το κάνουν πρόχειρα. Είναι κάποιοι που απλώς δουλεύουν, άνθρωποι που δεν έχουν μετανοήσει αληθινά. Αυτοί που απλώς δουλεύουν θα αποκλειστούν αργά ή γρήγορα. Μόνο όσοι δουλεύουν με αφοσίωση θα γλιτώσουν. Ακόμη κι αν δεν διαθέτουν τις αλήθεια-πραγματικότητες, έχουν ωστόσο συνείδηση και λογική, εκτελούν τα καθήκοντά τους με ειλικρίνεια και ο Θεός τούς επιτρέπει να γλιτώσουν. Όσοι διαθέτουν τις αλήθεια-πραγματικότητες και καταθέτουν ηχηρή μαρτυρία για τον Θεό είναι ο λαός Του. Κι αυτοί θα γλιτώσουν και θα μεταφερθούν στη βασιλεία Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για να εκτελέσει κανείς καλά το καθήκον του, πρέπει τουλάχιστον να έχει συνείδηση και λογική