Σχετικά λόγια του Θεού:

Το πρότυπο με το οποίο οι άνθρωποι κρίνουν τους άλλους ανθρώπους βασίζεται στη συμπεριφορά τους. Όσοι έχουν καλή συμπεριφορά είναι δίκαιοι, ενώ όσοι έχουν αποτρόπαια συμπεριφορά είναι κακοί. Το πρότυπο, με το οποίο ο Θεός κρίνει τους ανθρώπους βασίζεται στο κατά πόσο η ουσία τους υποτάσσεται σε Αυτόν ή όχι· όποιος υποτάσσεται στον Θεό είναι δίκαιος άνθρωπος, ενώ κάποιος που δεν υποτάσσεται είναι εχθρός και κακός, ανεξάρτητα από το αν η συμπεριφορά αυτού του ατόμου είναι καλή ή κακή, κι ανεξάρτητα από το αν όσα λέει είναι ορθά ή εσφαλμένα. Κάποιοι άνθρωποι επιθυμούν να κάνουν καλές πράξεις, ώστε να αποκτήσουν έναν καλό προορισμό στο μέλλον, και κάποιοι άνθρωποι επιθυμούν να χρησιμοποιούν ωραία λόγια για να αποκτήσουν καλό προορισμό. Όλοι πιστεύουν εσφαλμένα ότι ο Θεός καθορίζει την έκβαση των ανθρώπων αφού παρακολουθήσει τη συμπεριφορά τους ή αφού ακούσει όσα λένε· γι’ αυτό, πολλοί άνθρωποι επιθυμούν να το εκμεταλλευτούν αυτό για να εξαπατήσουν τον Θεό ώστε να τους κάνει μια στιγμιαία χάρη. Στο μέλλον, οι άνθρωποι που θα επιβιώσουν σε κατάσταση ανάπαυσης, θα έχουν όλοι υπομείνει την ημέρα των δεινών και θα έχουν επίσης καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό· θα είναι όλοι τους άνθρωποι που έχουν εκπληρώσει τα καθήκοντά τους και έχουν υποταχθεί αυτοβούλως στον Θεό. Όσοι απλώς επιθυμούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να παρέχουν υπηρεσίες με την πρόθεση να αποφύγουν να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν θα τους επιτραπεί να παραμείνουν. Ο Θεός έχει τα κατάλληλα πρότυπα για τη διευθέτηση της έκβασης κάθε ατόμου. Δεν παίρνει απλώς αυτές τις αποφάσεις σύμφωνα με τα λόγια και τη συμπεριφορά κάποιου, ούτε βάσει του πώς ενεργεί κάποιος κατά τη διάρκεια μιας μόνο χρονικής περιόδου. Δεν θα είναι καθόλου επιεικής όσον αφορά την κακή συμπεριφορά κάποιου λόγω της παρελθούσης υπηρεσίας του για Αυτόν, ούτε θα γλιτώσει κάποιον από τον θάνατο επειδή έχει τυχόν δαπανήσει τον εαυτό του για τον Θεό μία και μοναδική φορά. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει την τιμωρία για την κακία του και κανείς δεν μπορεί να καλύψει την κακή συμπεριφορά του, ώστε να αποφύγει το μαρτύριο της καταστροφής. Εάν οι άνθρωποι μπορούν πραγματικά να εκπληρώσουν το δικό τους καθήκον, αυτό σημαίνει ότι είναι αιώνια πιστοί στον Θεό και δεν αναζητούν ανταμοιβές, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνουν ευλογίες ή υποφέρουν από κακοτυχία. Εάν οι άνθρωποι είναι πιστοί στον Θεό όταν βλέπουν ευλογίες, αλλά χάνουν την πίστη τους όταν δεν μπορούν να δουν ευλογίες, και αν, τελικά, εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό ή να εκπληρώσουν τα καθήκοντα που τους ανατίθενται, τότε θα εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο καταστροφής παρότι κάποτε στο παρελθόν παρείχαν πιστές υπηρεσίες στον Θεό. Εν ολίγοις, οι πονηροί άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν στην αιωνιότητα, ούτε μπορούν να εισέλθουν στην ανάπαυση· μόνο οι δίκαιοι είναι οι κύριοι της ανάπαυσης.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Αποφασίζω τον προορισμό του κάθε ανθρώπου όχι με βάση την ηλικία, την ιεραρχία ή τον βαθμό στον οποίο υπέφερε, και λιγότερο απ’ όλα, τον βαθμό στον οποίο προκαλεί τον οίκτο, αλλά σύμφωνα με το αν κατέχει την αλήθεια. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, μόνο αυτή. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι όλοι όσοι δεν ακολουθούν το θέλημα του Θεού θα τιμωρηθούν κι αυτοί. Αυτό είναι ένα αμετάβλητο γεγονός. Για τον λόγο αυτό, όλοι όσοι τιμωρούνται, τιμωρούνται έτσι για τη δικαιοσύνη του Θεού και ως αντίποινα για τις πολυάριθμες κακές πράξεις τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου

Οι απλές συμπεριφορικές αλλαγές είναι μη βιώσιμες· αν δεν υπάρξει αλλαγή στις διαθέσεις της ζωής των ανθρώπων, τότε αργά ή γρήγορα θα δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό. Αυτό οφείλεται στο ότι η πηγή των αλλαγών στη συμπεριφορά τους είναι ο ζήλος και, σε συνδυασμό με κάποιο έργο του Αγίου Πνεύματος τη στιγμή εκείνη, είναι υπερβολικά εύκολο γι’ αυτούς να γίνουν ένθερμοι ή να επιδείξουν προσωρινά καλοσύνη. Όπως λένε οι άπιστοι «Το να κάνεις μια καλή πράξη είναι εύκολο, αυτό που είναι δύσκολο είναι να κάνεις καλές πράξεις για μια ζωή». Γιατί αδυνατούν οι άνθρωποι να κάνουν καλές πράξεις για ολόκληρη τη ζωή τους; Επειδή από τη φύση τους, οι άνθρωποι είναι μοχθηροί, εγωιστές και διεφθαρμένοι. Η συμπεριφορά κάποιου κατευθύνεται από τη φύση του· όπως είναι η φύση του, έτσι είναι και η συμπεριφορά που αποκαλύπτει, και μόνο αυτό που αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο αντιπροσωπεύει τη φύση κάποιου. Τα πράγματα που είναι ψεύτικα δεν μπορούν να διαρκέσουν. Όταν ο Θεός εργάζεται για να σώσει τον άνθρωπο, δεν το κάνει για να στολίσει τον άνθρωπο με καλή συμπεριφορά —ο σκοπός του έργου του Θεού είναι να μεταμορφώσει τη διάθεση των ανθρώπων, να τους κάνει να αναγεννηθούν ως νέοι άνθρωποι. Η κρίση, η παίδευση, οι δοκιμασίες και το ραφινάρισμα του ανθρώπου από τον Θεό γίνονται όλα για να αλλάξουν τη διάθεσή του, έτσι ώστε να μπορέσει να επιτύχει την απόλυτη υποταγή και αφοσίωση στον Θεό, και να Τον λατρέψει κανονικά. Αυτός είναι ο στόχος του έργου του Θεού. Το να συμπεριφέρεται κανείς καλά δεν είναι το ίδιο με το να υποτάσσεται στον Θεό, πόσο μάλλον με το να είναι σε αρμονία με τον Χριστό. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά βασίζονται σε δόγμα και προέρχονται από το ζήλο· δεν βασίζονται στην πραγματική γνώση του Θεού ούτε στην αλήθεια, πόσο μάλλον στην καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα. Παρόλο που υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες κάποιες από τις πράξεις των ανθρώπων διαφωτίζονται ή καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, αυτή δεν είναι μια έκφραση της ζωής τους. Δεν έχουν ακόμη εισέλθει στις πραγματικότητες της αλήθειας και η διάθεση της ζωής τους δεν έχει αλλάξει καθόλου. Ανεξάρτητα από το πόσο καλή είναι η συμπεριφορά ενός ατόμου, αυτό δεν αποδεικνύει πως υπακούει στον Θεό ούτε πως κάνει πράξη την αλήθεια. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά δεν αντιπροσωπεύουν αλλαγή στη διάθεση της ζωής και δεν μπορούν να θεωρηθούν ως εκφράσεις της ζωής των ανθρώπων.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Τι βαρύτητα έχουν οι καλές σου πράξεις; Μπορούν να πάρουν τη θέση μιας καρδιάς που λατρεύει τον Θεό; Δεν μπορείς να λάβεις την ευλογία του Θεού απλώς κάνοντας κάποιες καλές πράξεις. Κι ο Θεός δεν θα αποκαταστήσει τις αδικίες και δεν θα πάρει εκδίκηση για τα δεινά εις βάρος σου, μόνο και μόνο επειδή έχεις θυματοποιηθεί και καταπιεστεί. Όσοι πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν γνωρίζουν ακόμα τον Θεό, όμως κάνουν καλές πράξεις, όλοι αυτοί επίσης δεν παιδεύονται; Απλώς πιστεύεις στον Θεό, απλώς θέλεις ο Θεός να επανορθώσει και να εκδικηθεί τις αδικίες εναντίον σου και θέλεις ο Θεός να σου δώσει την ημέρα σου, μια μέρα κατά την οποία θα μπορείς, επιτέλους, να κρατήσεις το κεφάλι ψηλά. Αλλά αρνείσαι να δώσεις προσοχή στην αλήθεια. Ούτε διψάς να βιώνεις την αλήθεια. Ακόμα περισσότερο, δεν είσαι σε θέση να ξεφύγεις απ’ αυτή τη σκληρή, άδεια ζωή. Αντιθέτως, ενώ ζεις την εν σαρκί ζωή σου και την αμαρτωλή ζωή σου, κοιτάς με αδημονία προς τον Θεό για να δικαιώσει τα παράπονά σου και να διαλύσει την ομίχλη της ύπαρξής σου. Μα, είναι αυτό δυνατό; Αν κατέχεις την αλήθεια, μπορείς ν’ ακολουθήσεις τον Θεό. Αν επιβιώνεις, μπορείς να φανερώνεις τον λόγο του Θεού. Αν έχεις ζωή, μπορείς να απολαύσεις την ευλογία του Θεού. Αυτοί που κατέχουν την αλήθεια, μπορούν να απολαύσουν την ευλογία του Θεού. Ο Θεός εξασφαλίζει αποκατάσταση γι’ αυτούς που Τον αγαπούν με όλη τους την καρδιά και που υπομένουν κακουχίες και ταλαιπωρίες, μα όχι γι’ αυτούς που αγαπούν μόνο τον εαυτό τους και που έχουν πέσει θύμα στις απάτες του Σατανά. Πώς μπορεί να υπάρχει καλοσύνη σ’ αυτούς που δεν αγαπούν την αλήθεια; Πώς μπορεί να υπάρχει δικαιοσύνη σ’ αυτούς που αγαπούν μόνο την σάρκα; Η δικαιοσύνη και η καλοσύνη δεν αναφέρονται και τα δυο σε συνάρτηση με την αλήθεια; Δεν προορίζονται γι’ αυτούς που αγαπούν με όλη τους την καρδιά τον Θεό; Αυτοί που δεν αγαπούν την αλήθεια και οι οποίοι είναι μόνο σαθρά πτώματα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν υποθάλπουν το κακό; Αυτοί που αδυνατούν να βιώσουν την αλήθεια, δεν είναι όλοι τους εχθροί της αλήθειας;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι οδηγηθούν στην τελείωση μπορούν να ζήσουν μια ουσιαστική ζωή

Είναι τόσο εύκολο τελειωθεί κανείς ενώπιον του Θεού ως άγιος ή ως δίκαιος άνθρωπος; Είναι αληθινή δήλωση ότι «δεν υπάρχει δίκαιος σ’ αυτή τη γη, οι δίκαιοι δεν είναι σ’ αυτόν τον κόσμο». Όταν εσείς έρχεστε μπροστά στον Θεό, σκεφτείτε τι φοράτε, σκεφτείτε τον κάθε λόγο και την κάθε πράξη σας, κάθε σκέψη και ιδέα και, ακόμη, τα όνειρα που βλέπετε κάθε μέρα —όλα αυτά είναι για χάρη δική σας. Δεν είναι πράγματι έτσι τα πράγματα; «Δικαιοσύνη» δεν σημαίνει να δίνει κανείς τον οβολό του στους άλλους, δεν σημαίνει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου και δεν σημαίνει να απέχεις από τις φιλονικίες και τις διαμάχες ή από τις ληστείες και τις κλοπές. Δικαιοσύνη σημαίνει να παίρνεις την αποστολή από τον Θεό ως καθήκον σου και να υπακούς στις ενορχηστρώσεις και τα σχέδια του Θεού ως κλίση σου προερχόμενη απ’ τον ουρανό, ανεξαρτήτως χρόνου ή τόπου, όπως όλα όσα έκανε ο Κύριος Ιησούς. Αυτή είναι η δικαιοσύνη για την οποία έχει μιλήσει ο Θεός. Το ότι ο Λωτ μπορούσε να αποκαλεστεί δίκαιος άνθρωπος είναι διότι έσωσε δύο αγγέλους που στάλθηκαν από τον Θεό, χωρίς να υπολογίζει το δικό του κέρδος και τις δικές του απώλειες· μπορεί να ειπωθεί μόνο ότι αυτό που έκανε τότε μπορεί να αποκαλεστεί δίκαιο, αλλά εκείνος δεν μπορεί να αποκαλεστεί δίκαιος άνθρωπος. Έγινε μονάχα διότι ο Λωτ είχε δει τον Θεό και γι’ αυτό έδωσε τις δύο κόρες του σε αντάλλαγμα για τους αγγέλους, αλλά δεν σήμαινε δικαιοσύνη όλη η συμπεριφορά του στο παρελθόν. Γι’ αυτό λέω: «δεν υπάρχουν δίκαιοι σ’ αυτήν την γη». Ακόμη και μεταξύ αυτών που βρίσκονται στο ρεύμα της ανάκτησης, κανείς δεν μπορεί να αποκαλεστεί δίκαιος. Όσο καλές κι αν είσαι οι πράξεις σου, όσο κι αν φαίνεται ότι δοξάζεις το όνομα του Θεού, δεν χτυπάς ή βρίζεις άλλους, δεν τους ληστεύεις ή δεν τους λεηλατείς, ακόμη και τότε δεν μπορείς να αποκαλεστείς δίκαιος, γιατί αυτά είναι που μπορεί να έχει ένα κανονικό άτομο. Το σημαντικό αυτή τη στιγμή είναι ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό. Μπορεί να ειπωθεί μόνο ότι επί του παρόντος έχεις ελάχιστη κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά δεν διαθέτεις τα στοιχεία της δικαιοσύνης για τα οποία μιλά ο Θεός, οπότε τίποτα απ’ όσα κάνεις δεν είναι ικανό να αποδείξει ότι γνωρίζεις τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα

Μπορεί να είσαι ιδιαίτερα φιλικός και πιστός στους συγγενείς, τους φίλους, τη σύζυγο (ή τον σύζυγό σου), τους γιους και τις κόρες σου και τους γονείς σου και ποτέ δεν επωφελείσαι από τους άλλους, όμως αν δεν μπορείς να είσαι σε σύμπνοια με τον Χριστό, αν δεν μπορείς να αλληλεπιδράσεις με τον Χριστό εν αρμονία, τότε ακόμη κι αν δαπανήσεις όλο σου το είναι για να ανακουφίσεις τους γείτονές σου ή έχεις φροντίσει καλά τον πατέρα, τη μητέρα και τα μέλη του νοικοκυριού σου, λέω ότι εξακολουθείς να είσαι κακός και επιπλέον γεμάτος πονηρά κόλπα. Μη νομίζεις ότι είσαι συμβατός με τον Χριστό απλά και μόνο επειδή τα πηγαίνεις καλά με τους άλλους ή κάνεις κάποιες καλές πράξεις. Πιστεύεις ότι η φιλανθρωπική σου πρόθεση μπορεί να υφαρπάξει τις ευλογίες του Ουρανού; Πιστεύεις ότι το να κάνεις κάποιες καλές πράξεις αποτελεί υποκατάστατο της παρακοής σου; Κανείς σας δεν μπορεί να δεχτεί την αντιμετώπιση και το κλάδεμα κι όλοι σας δυσκολεύεστε να αποδεχθείτε την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού. Ωστόσο, συνεχώς διατυμπανίζετε την υπακοή σας στον Θεό. Μια τέτοια πίστη σαν τη δική σας θα επιφέρει μια κατάλληλη ανταπόδοση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού

Σήμερα, αυτοί που αναζητούν κι αυτοί που δεν αναζητούν είναι δύο εντελώς διαφορετικοί τύποι ανθρώπων, των οποίων οι προορισμοί είναι επίσης πολύ διαφορετικοί. Εκείνοι που επιδιώκουν τη γνώση της αλήθειας και κάνουν πράξη την αλήθεια είναι εκείνοι στους οποίους ο Θεός θα φέρει σωτηρία. Εκείνοι που δεν γνωρίζουν την αληθινή οδό είναι οι δαίμονες και οι εχθροί· είναι οι απόγονοι του αρχαγγέλου και θα αποτελέσουν αντικείμενα καταστροφής. Ακόμη και όσοι είναι ευσεβείς πιστοί ενός ασαφούς Θεού δεν είναι επίσης δαίμονες; Οι άνθρωποι που έχουν καλή συνείδηση, αλλά δεν αποδέχονται την αληθινή οδό, είναι δαίμονες· η ουσία τους είναι μια αντίσταση στον Θεό. Εκείνοι που δεν αποδέχονται την αληθινή οδό είναι εκείνοι που αντιστέκονται στον Θεό, κι ακόμη κι αν τέτοιου είδους άνθρωποι υπομείνουν πολλές κακουχίες, και πάλι θα καταστραφούν. Όλοι όσοι δεν είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν τον κόσμο, όσοι δεν μπορούν να αντέξουν να αποχωριστούν τους γονείς τους και όσοι δεν μπορούν να αντέξουν να απαλλαγούν από τις σαρκικές απολαύσεις τους είναι ανυπάκουοι στον Θεό και όλοι θα αποτελέσουν αντικείμενα καταστροφής. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι δαιμονικός και επιπλέον θα καταστραφεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί