Σχετικά λόγια του Θεού:

Αυτήν τη στιγμή, καταλαβαίνετε πραγματικά τι είναι η πίστη στη θρησκεία και η πίστη στον Θεό; Υπάρχει διαφορά μεταξύ της πίστης στη θρησκεία και της πίστης στον Θεό; Πού έγκειται η διαφορά; Έχετε ξεκαθαρίσει αυτά τα ερωτήματα; Πώς είναι συνήθως οι πιστοί στη θρησκεία; Σε τι επικεντρώνονται; Πώς μπορεί να οριστεί η πίστη στη θρησκεία; Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στη θρησκεία, αναγνωρίζουν ότι υπάρχει Θεός και προβαίνουν σε ορισμένες αλλαγές στη συμπεριφορά τους: Δεν χτυπούν ούτε βρίζουν τους ανθρώπους, δεν κάνουν κακά πράγματα που βλάπτουν τους ανθρώπους και δεν διαπράττουν διάφορα εγκλήματα ούτε παραβιάζουν τον νόμο. Τις Κυριακές πηγαίνουν στην εκκλησία. Έτσι είναι κάποιος που πιστεύει στη θρησκεία. Η καλή συμπεριφορά και η συχνή παρουσία στην εκκλησία, λοιπόν, είναι απόδειξη ότι κάποιος πιστεύει στη θρησκεία. Όταν κάποιος πιστεύει στη θρησκεία, αναγνωρίζει ότι υπάρχει Θεός και θεωρεί ότι το να πιστεύει κανείς στον Θεό σημαίνει ότι είναι καλός άνθρωπος· εφόσον δεν αμαρτάνει ή δεν κάνει κακά πράγματα, θα πάει στον παράδεισο μετά τον θάνατό του, θα έχει καλό τέλος. Η πίστη του του δίνει πνευματική τροφή. Ως εκ τούτου, η πίστη στη θρησκεία μπορεί επίσης να οριστεί ως εξής: Το να πιστεύει κανείς στη θρησκεία σημαίνει να αναγνωρίζει, μέσα στην καρδιά του, ότι υπάρχει Θεός, να είναι βέβαιος ότι μετά τον θάνατό του θα πάει στον παράδεισο· σημαίνει να έχει ένα συναισθηματικό στήριγμα στην καρδιά του, καθώς και να αλλάζει κάποια στοιχεία της συμπεριφοράς του —να είναι καλός και τίποτα περισσότερο. Όσο για το αν ο Θεός στον οποίο πιστεύει υπάρχει ή όχι, τι κάνει αυτός ο Θεός τώρα, τι ζητάει αυτός ο Θεός από τον ίδιο —δεν έχει την παραμικρή ιδέα, τα συμπεραίνει και τα φαντάζεται όλα αυτά με βάση τα δόγματα της Βίβλου. Αυτό είναι η πίστη στη θρησκεία. Η πίστη στη θρησκεία είναι πρωτίστως η επιδίωξη αλλαγών συμπεριφοράς και πνευματικής τροφής. Αλλά το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν αυτοί οι άνθρωποι —το μονοπάτι της επιδίωξης ευλογιών— δεν έχει αλλάξει. Δεν έχει υπάρξει καμία αλλαγή στις εσφαλμένες απόψεις, αντιλήψεις και φαντασιώσεις τους σχετικά με την πίστη στον Θεό. Το θεμέλιο της ύπαρξής τους, καθώς και οι στόχοι ζωής και η κατεύθυνση που ακολουθούν βασίζονται στις ιδέες και τις απόψεις του παραδοσιακού πολιτισμού, και δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Τέτοια είναι η κατάσταση όλων όσοι πιστεύουν στη θρησκεία. Τι είναι, λοιπόν, η πίστη στον Θεό; Ποιος είναι ο ορισμός του Θεού για την πίστη στον Θεό; (Εμπιστοσύνη στην κυριαρχία του Θεού.) Είναι η εμπιστοσύνη στην ύπαρξη του Θεού και η εμπιστοσύνη στην κυριαρχία του Θεού —αυτά είναι τα πιο θεμελιώδη. Το να πιστεύει κανείς στον Θεό σημαίνει να ακούει τα λόγια του Θεού, να υπάρχει, να ζει, να εκτελεί το καθήκον του και να συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες της κανονικής ανθρώπινης φύσης, όπως ζητούν τα λόγια του Θεού. Το συμπέρασμα είναι ότι το να πιστεύει κανείς στον Θεό σημαίνει να ακολουθεί τον Θεό, να κάνει αυτό που ζητάει ο Θεός, να ζει όπως ζητάει ο Θεός· το να πιστεύει κανείς στον Θεό σημαίνει να ακολουθεί την οδό του Θεού. Μήπως δεν διαφέρουν εντελώς οι στόχοι ζωής και η κατεύθυνση των ανθρώπων που πιστεύουν στον Θεό από των ανθρώπων που πιστεύουν στη θρησκεία; Τι περιλαμβάνει η πίστη στον Θεό; Οι άνθρωποι θα πρέπει να βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση· θα πρέπει να υπακούν στα λόγια του Θεού, ανεξάρτητα από το τι τους ζητά ο Θεός να κάνουν· και θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Όλα αυτά τα πράγματα περιλαμβάνουν τα λόγια του Θεού. Ποια είναι τα λόγια του Θεού; (Η αλήθεια.) Η πίστη στον Θεό περιλαμβάνει την αλήθεια· είναι η πηγή και το σωστό μονοπάτι της ζωής· περιλαμβάνει το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν οι άνθρωποι στη ζωή. Και άρα, η πίστη στον Θεό πρέπει να είναι σύμφωνη με τα λόγια του Θεού και με αυτό που ζητά ο Θεός, οι άνθρωποι πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με αυτό που ζητά ο Θεός· μόνο αυτό συνιστά αληθινή πίστη στον Θεό —έτσι φτάνει κανείς στη ρίζα του ζητήματος. Η άσκηση της αλήθειας, η τήρηση των λόγων του Θεού και η ζωή σύμφωνα με τα λόγια του Θεού: αυτή είναι η σωστή οδός της ανθρώπινης ζωής· η πίστη στον Θεό σχετίζεται με το μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής. Η πίστη στον Θεό σχετίζεται με τόσο πολλές αλήθειες, και οι ακόλουθοι του Θεού πρέπει να κατανοούν αυτές τις αλήθειες· πώς μπορούν να ακολουθήσουν τον Θεό αν δεν τις κατανοούν και δεν τις αποδέχονται; Οι άνθρωποι που πιστεύουν στη θρησκεία απλώς αναγνωρίζουν την ύπαρξη ενός Θεού και είναι βέβαιοι για την ύπαρξη ενός Θεού —αλλά δεν κατανοούν αυτές τις αλήθειες ούτε τις αποδέχονται, και έτσι οι άνθρωποι που πιστεύουν στη θρησκεία δεν είναι ακόλουθοι του Θεού. Περιλαμβάνει η πίστη στη θρησκεία κάτι από αυτά; Όχι. Για να πιστεύει κανείς στη θρησκεία, αρκεί απλώς να συμπεριφέρεται καλά εξωτερικά, να έχει αυτοσυγκράτηση, να τηρεί τους κανόνες και να έχει ένα ψυχολογικό στήριγμα. Αν συμπεριφέρεται κάποιος σωστά και έχει ψυχική υποστήριξη και στήριγμα, αλλάζει το μονοπάτι του στη ζωή; (Όχι.) Ορισμένοι λένε, «Η πίστη στη θρησκεία και η πίστη στον Θεό είναι το ίδιο πράγμα». Ακολουθούν άρα τον Θεό; Η πίστη στη θρησκεία αποτελεί απλώς επιδίωξη αλλαγής στη διάθεση, τίποτα περισσότερο από την επιδίωξη ψυχολογικού στηρίγματος και δεν περιλαμβάνει καμία αλήθεια. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να υπάρξει καμία αλλαγή στις διαθέσεις αυτών των ανθρώπων. Είναι ανίκανοι να κάνουν πράξη την αλήθεια ή να επιτύχουν την οποιαδήποτε ουσιαστική αλλαγή και δεν έχουν πραγματική γνώση του Θεού. Όταν κάποιος πιστεύει στη θρησκεία, ανεξάρτητα από το πόσο καλός είναι στη συμπεριφορά του, ανεξάρτητα από το πόσο γερό είναι το ψυχολογικό του στήριγμα, ακολουθεί τον Θεό; (Όχι.) Ποιον ακολουθεί τότε; Ακολουθεί τον Σατανά. Και ποια είναι η βάση αυτού που βιώνουν, επιδιώκουν, επιθυμούν, κάνουν πράξη και στο οποίο βασίζονται στη ζωή τους αυτοί οι άνθρωποι; Αυτή η βάση είναι εξ ολοκλήρου η διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά και η ουσία του. Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται και αντιμετωπίζουν τους άλλους συνάδει με τη λογική και τη φιλοσοφία του Σατανά για τη ζωή· όλα όσα λένε είναι ψέματα, στερούνται κάθε ίχνους αλήθειας· δεν έχουν επιτύχει την παραμικρή αλλαγή στις σατανικές τους διαθέσεις και εξακολουθούν να ακολουθούν τον Σατανά. Η άποψή τους για τη ζωή, οι αξίες, οι τρόποι με τους οποίους χειρίζονται κάποια πράγματα και οι αρχές των ενεργειών τους είναι όλα τους εκφράσεις της σατανικής τους φύσης· έχει υπάρξει μόνο μια μικρή αλλαγή στην εξωτερική τους συμπεριφορά· δεν έχει υπάρξει η παραμικρή μεταβολή στο μονοπάτι ζωής τους, στον τρόπο με τον οποίο ζουν ή στη στάση τους. Αν στ’ αλήθεια πιστεύεις στον Θεό, τι αλλαγές έχουν πράγματι συμβεί σ’ εσένα αφού έχεις πιστέψει στον Θεό για πολλά χρόνια; Τα θεμέλια της ζωής σου υπόκεινται σε αλλαγή. Πάνω σε ποια βάση ζεις; Τι διέπει όσα κάνεις και λες καθημερινά; Πάνω σε τι βασίζονται όλα; (Βασίζονται όλα στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια.) Για παράδειγμα, ίσως να μην λες πια ψέματα —ποια είναι η βάση αυτού; Γιατί δεν μιλάς πλέον έτσι; (Γιατί δεν αρέσει στον Θεό.) Υπάρχει μια βάση πάνω στην οποία δεν μιλάς ούτε ενεργείς πλέον με αυτόν τον τρόπο, και αυτή η βάση είναι ο λόγος του Θεού, αυτό που ζητά ο Θεός και η αλήθεια. Επομένως, έχει ένας τέτοιος άνθρωπος το ίδιο μονοπάτι ζωής; Ακολουθεί μια σύνοψη: Τι είναι η πίστη στη θρησκεία; Και τι είναι η πίστη στον Θεό; Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στη θρησκεία, ακολουθούν τον Σατανά· όταν πιστεύουν στον Θεό, ακολουθούν τον Θεό. Αυτή είναι η διαφορά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Δεν μπορεί κανείς να σωθεί με την πίστη στη θρησκεία ή με τη συμμετοχή σε θρησκευτικές τελετές

Παρόλο που πολλοί πιστεύουν στον Θεό, λίγοι είναι αυτοί που κατανοούν τι σημαίνει η πίστη στον Θεό και τι πρέπει να κάνουν για να συμμορφωθούν με το θέλημα του Θεού. Αυτό συμβαίνει επειδή, παρόλο που οι άνθρωποι γνωρίζουν τη λέξη «Θεός», αλλά και φράσεις όπως «το έργο του Θεού», δεν γνωρίζουν τον Θεό, πολύ λιγότερο δε, γνωρίζουν το έργο Του. Δεν αποτελεί έκπληξη, συνεπώς, πως όλοι αυτοί που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι μπερδεμένοι στην πίστη τους γι’ Αυτόν. Οι άνθρωποι δεν παίρνουν την πίστη στον Θεό στα σοβαρά, και αυτό συμβαίνει εξ ολοκλήρου επειδή το να πιστεύεις στον Θεό τούς είναι κάτι υπερβολικά ξένο, υπερβολικά παράξενο. Έτσι, δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Θεού. Με άλλα λόγια, αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό και δεν γνωρίζουν το έργο Του, τότε, όχι μόνο δεν είναι χρήσιμοι στον Θεό, αλλά κι ακόμη περισσότερο, δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσουν το θέλημά Του. «Πίστη στον Θεό» σημαίνει να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός. Αυτή είναι η πιο απλή έννοια όσον αφορά το να πιστεύει κανείς στον Θεό. Ωστόσο, το να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός δεν είναι το ίδιο με το να πιστεύεις πραγματικά στον Θεό. Είναι περισσότερο κάποιο είδος απλής πίστης με ισχυρές θρησκευτικές αποχρώσεις. Πραγματική πίστη στον Θεό σημαίνει το εξής: Με βάση την πεποίθηση ότι ο Θεός είναι ο κυρίαρχος των πάντων, βιώνει κανείς τα λόγια Του και το έργο Του, καθαρίζει τη δική του διεφθαρμένη διάθεση, ικανοποιεί το θέλημα του Θεού και μπορεί να γνωρίσει τον Θεό. Μόνο μια τέτοια πορεία μπορεί να αποκληθεί «πίστη στον Θεό». Ωστόσο, συχνά οι άνθρωποι θεωρούν την πίστη στον Θεό ως ένα πολύ απλό και επιπόλαιο θέμα. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο, έχουν χάσει αυτό που σημαίνει πίστη στον Θεό, και παρόλο που μπορεί να συνεχίσουν να πιστεύουν μέχρι τέλους, δεν θα λάβουν ποτέ την έγκριση του Θεού, επειδή βαδίζουν στο λανθασμένο μονοπάτι. Υπάρχουν ακόμα σήμερα αυτοί που πιστεύουν στον Θεό σύμφωνα με γράμματα και κούφια δόγματα. Δεν γνωρίζουν ότι τους λείπει η ουσία της πίστης στον Θεό κι ότι είναι αδύνατον να λάβουν την έγκριση του Θεού. Εξακολουθούν να προσεύχονται στον Θεό για ευλογίες, ώστε να είναι ασφαλείς και να λάβουν επαρκή χάρη. Ας σταματήσουμε, ας γαληνέψουμε την καρδιά μας και ας αναρωτηθούμε: Είναι πραγματικά δυνατόν η πίστη στον Θεό να είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο; Είναι δυνατόν η πίστη στον Θεό να μην σημαίνει τίποτα περισσότερο από το να λαμβάνει κανείς την άπλετη χάρη του Θεού; Είναι δυνατόν άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό χωρίς να Τον γνωρίζουν, ή πιστεύουν στον Θεό αλλά Του αντιτίθενται, να είναι σε θέση να εκπληρώσουν πραγματικά το θέλημά Του;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος

Ορισμένοι άνθρωποι σκέφτονται διαρκώς: «Δεν είναι η πίστη στον Θεό απλώς ζήτημα του να παραβρίσκεται κανείς σε συναντήσεις, να τραγουδάει τραγούδια, να ακούει τον λόγο του Θεού, να προσεύχεται και να εκπληρώνει κάποια καθήκοντα; Γι’ αυτό δεν πρόκειται;» Ανεξάρτητα από το πόσο καιρό πιστεύετε στον Θεό, και πάλι δεν έχετε αποκτήσει εις βάθος κατανόηση της σημασίας της πίστης στον Θεό. Στην πραγματικότητα, η σημασία της πίστης στον Θεό είναι τόσο βαθιά που οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να τη συλλάβουν. Στο τέλος, τα πράγματα μέσα στους ανθρώπους που είναι του Σατανά και τα πράγματα της φύσης τους πρέπει να αλλάξουν και πρέπει να γίνουν συμβατά με τις απαιτήσεις της αλήθειας· μόνο έτσι μπορεί κανείς να φτάσει πραγματικά στη σωτηρία. Αν, όπως συνήθιζες όταν ήσουν στη θρησκεία, απλώς ξεστομίζεις ορισμένα λόγια από το δόγμα ή φωνάζεις συνθήματα κι έπειτα τελείς μερικές καλές πράξεις, επιδεικνύεις λίγο περισσότερη καλή συμπεριφορά και αποφεύγεις να διαπράττεις ορισμένες αμαρτίες, ορισμένες προφανείς αμαρτίες, αυτό και πάλι δεν σημαίνει πως έχεις πατήσει το πόδι σου στη σωστή πορεία πίστης στον Θεό. Η συμμόρφωση με τους κανόνες καταδεικνύει πως οδεύεις στο σωστό μονοπάτι; Σημαίνει πως έχεις επιλέξει ορθά; Αν τα πράγματα μέσα στη φύση σου δεν έχουν αλλάξει και στο τέλος εξακολουθείς να αντιστέκεσαι στον Θεό και να Τον υβρίζεις, τότε αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά σου. Αν, στην πίστη σου στον Θεό, δεν επιλύσεις αυτό το πρόβλημα, τότε μπορεί να θεωρηθεί πως έχεις σωθεί;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Στην πίστη στον Θεό, η επιλογή της σωστής οδού είναι ζωτικής σημασίας

Οι απλές συμπεριφορικές αλλαγές είναι μη βιώσιμες· αν δεν υπάρξει αλλαγή στις διαθέσεις της ζωής των ανθρώπων, τότε αργά ή γρήγορα θα δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό. Αυτό οφείλεται στο ότι η πηγή των αλλαγών στη συμπεριφορά τους είναι ο ζήλος και, σε συνδυασμό με κάποιο έργο του Αγίου Πνεύματος τη στιγμή εκείνη, είναι υπερβολικά εύκολο γι’ αυτούς να γίνουν ένθερμοι ή να επιδείξουν προσωρινά καλοσύνη. Όπως λένε οι άπιστοι «Το να κάνεις μια καλή πράξη είναι εύκολο, αυτό που είναι δύσκολο είναι να κάνεις καλές πράξεις για μια ζωή». Γιατί αδυνατούν οι άνθρωποι να κάνουν καλές πράξεις για ολόκληρη τη ζωή τους; Επειδή από τη φύση τους, οι άνθρωποι είναι μοχθηροί, εγωιστές και διεφθαρμένοι. Η συμπεριφορά κάποιου κατευθύνεται από τη φύση του· όπως είναι η φύση του, έτσι είναι και η συμπεριφορά που αποκαλύπτει, και μόνο αυτό που αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο αντιπροσωπεύει τη φύση κάποιου. Τα πράγματα που είναι ψεύτικα δεν μπορούν να διαρκέσουν. Όταν ο Θεός εργάζεται για να σώσει τον άνθρωπο, δεν το κάνει για να στολίσει τον άνθρωπο με καλή συμπεριφορά —ο σκοπός του έργου του Θεού είναι να μεταμορφώσει τη διάθεση των ανθρώπων, να τους κάνει να αναγεννηθούν ως νέοι άνθρωποι. Η κρίση, η παίδευση, οι δοκιμασίες και το ραφινάρισμα του ανθρώπου από τον Θεό γίνονται όλα για να αλλάξουν τη διάθεσή του, έτσι ώστε να μπορέσει να επιτύχει την απόλυτη υποταγή και αφοσίωση στον Θεό, και να Τον λατρέψει κανονικά. Αυτός είναι ο στόχος του έργου του Θεού. Το να συμπεριφέρεται κανείς καλά δεν είναι το ίδιο με το να υποτάσσεται στον Θεό, πόσο μάλλον με το να είναι σε αρμονία με τον Χριστό. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά βασίζονται σε δόγμα και προέρχονται από το ζήλο· δεν βασίζονται στην πραγματική γνώση του Θεού ούτε στην αλήθεια, πόσο μάλλον στην καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα. Παρόλο που υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες κάποιες από τις πράξεις των ανθρώπων διαφωτίζονται ή καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, αυτή δεν είναι μια έκφραση της ζωής τους. Δεν έχουν ακόμη εισέλθει στις πραγματικότητες της αλήθειας και η διάθεση της ζωής τους δεν έχει αλλάξει καθόλου. Ανεξάρτητα από το πόσο καλή είναι η συμπεριφορά ενός ατόμου, αυτό δεν αποδεικνύει πως υπακούει στον Θεό ούτε πως κάνει πράξη την αλήθεια. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά δεν αντιπροσωπεύουν αλλαγή στη διάθεση της ζωής και δεν μπορούν να θεωρηθούν ως εκφράσεις της ζωής των ανθρώπων.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Υπάρχουν πολλές μεγάλες θρησκείες στον κόσμο και η καθεμιά έχει τον δικό της επικεφαλής ή ηγέτη, ενώ οι οπαδοί είναι διασκορπισμένοι σε διάφορες χώρες και περιοχές σε όλον τον κόσμο· σχεδόν κάθε χώρα, μεγάλη ή μικρή, φιλοξενεί διαφορετικές θρησκείες στο εσωτερικό της. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσες θρησκείες υπάρχουν σε όλον τον κόσμο, όλοι οι άνθρωποι στο σύμπαν τελικά υπάρχουν υπό την καθοδήγηση ενός μόνο Θεού, και την ύπαρξή τους δεν καθοδηγούν θρησκευτικοί αρχηγοί ή ηγέτες. Αυτό σημαίνει ότι η ανθρωπότητα δεν καθοδηγείται από έναν συγκεκριμένο θρησκευτικό αρχηγό ή ηγέτη· αντίθετα, ολόκληρο το ανθρώπινο γένος καθοδηγείται από τον Δημιουργό, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και όλα τα πράγματα και που, επίσης, δημιούργησε το ανθρώπινο γένος —αυτό είναι γεγονός. Αν και ο κόσμος έχει πολλές μεγάλες θρησκείες, ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίες είναι, υπάρχουν όλες υπό το κράτος του Δημιουργού και καμιά τους δεν μπορεί να υπερβεί το πεδίο του κράτους αυτού. Η εξέλιξη της ανθρωπότητας, η αλλαγή της κοινωνίας, η εξέλιξη των φυσικών επιστημών —η κάθε μία είναι αδιαχώριστη από τις διευθετήσεις του Δημιουργού και το έργο αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να πραγματοποιήσει κάθε ένας θρησκευτικός αρχηγός. Ένας θρησκευτικός αρχηγός είναι απλώς ο επικεφαλής μιας συγκεκριμένης θρησκείας και δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τον Θεό ούτε μπορεί να εκπροσωπήσει Αυτόν που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και όλα τα πράγματα. Ένας θρησκευτικός αρχηγός μπορεί να καθοδηγεί όσους βρίσκονται μέσα στο σύνολο της θρησκείας, αλλά δεν μπορεί να διοικεί όλα τα πλάσματα υπό τον ουρανό —τούτο είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένο γεγονός. Ένας θρησκευτικός αρχηγός είναι απλώς ένας επικεφαλής και δεν γίνεται να είναι ισότιμος με τον Θεό (τον Δημιουργό). Τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Δημιουργού και, τελικά, όλα θα επιστρέψουν στα χέρια του Δημιουργού. Το ανθρώπινο γένος πλάστηκε από τον Θεό και, ανεξάρτητα από τη θρησκεία, κάθε άνθρωπος θα επιστρέψει υπό το κράτος του Θεού —τούτο είναι αναπόφευκτο. Μόνο ο Θεός είναι ο Ύψιστος μεταξύ όλων των πραγμάτων και ακόμα και ο πιο σπουδαίος κυβερνήτης μεταξύ όλων των πλασμάτων πρέπει να επιστρέψει υπό το κράτος Του. Ανεξάρτητα από το πόσο υψηλή είναι η θέση ενός ανθρώπου, αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε έναν κατάλληλο προορισμό και κανείς δεν είναι ικανός να ταξινομήσει όλα τα πράγματα ανάλογα με το είδος τους. Ο ίδιος ο Ιεχωβά δημιούργησε το ανθρώπινο γένος και ταξινόμησε τον καθένα ανάλογα με το είδος του και όταν έρθει η έσχατη ώρα, Εκείνος θα εξακολουθεί να επιτελεί το έργο Του ο ίδιος, κατατάσσοντας τα πάντα ανάλογα με το είδος τους —αυτό το έργο δεν μπορεί να γίνει από κανέναν άλλον εκτός από τον Θεό. Τα τρία στάδια του έργου, που επιτελέστηκαν από την αρχή μέχρι σήμερα, πραγματοποιήθηκαν όλα από τον ίδιο τον Θεό και πραγματοποιήθηκαν από τον ένα Θεό. Το γεγονός των τριών σταδίων του έργου είναι το γεγονός της ηγεσίας του Θεού σε όλη την ανθρωπότητα, ένα γεγονός, που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί. Στο τέλος των τριών σταδίων του έργου, τα πάντα θα ταξινομηθούν ανάλογα με το είδος τους και θα επιστρέψουν υπό το κράτος του Θεού, διότι σε ολόκληρο το σύμπαν υπάρχει μόνο αυτός ο ένας Θεός και δεν υπάρχουν άλλες θρησκείες. Αυτός που είναι ανίκανος να δημιουργήσει τον κόσμο θα είναι και ανίκανος να τον οδηγήσει στο τέλος του, ενώ Εκείνος που δημιούργησε τον κόσμο θα είναι σίγουρα ικανός να τον οδηγήσει στο τέλος. Επομένως, αν κάποιος είναι ανίκανος να οδηγήσει την εποχή στο τέλος της και είναι απλώς ικανός να βοηθήσει τον άνθρωπο στο να καλλιεργήσει το μυαλό του, τότε αυτός σίγουρα δεν είναι Θεός και σίγουρα δεν είναι ο Κύριος της ανθρωπότητας. Θα είναι ανίκανος να επιτελέσει τέτοιο σπουδαίο έργο· μόνο ένας μπορεί να επιτελέσει τέτοιο έργο και όλοι όσοι είναι ανίκανοι να εκτελέσουν το έργο αυτό είναι σίγουρα εχθροί και όχι ο Θεός. Όλες οι κακές θρησκείες είναι ασύμβατες με τον Θεό και, εφόσον είναι ασύμβατες με τον Θεό, είναι εχθροί Του. Όλο το έργο επιτελείται από αυτόν τον έναν και αληθινό Θεό και ολόκληρο το σύμπαν διοικείται από αυτόν τον έναν Θεό. Ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για το έργο Του στο Ισραήλ ή στην Κίνα, ανεξάρτητα από το αν το έργο εκτελείται από το Πνεύμα ή από τη σάρκα, όλα επιτελούνται από τον ίδιο τον Θεό και δεν μπορούν να υλοποιηθούν από κανέναν άλλον. Ακριβώς επειδή είναι ο Θεός όλης της ανθρωπότητας, εργάζεται ελεύθερα, χωρίς να περιορίζεται από οποιεσδήποτε συνθήκες —τούτο αποτελεί το μεγαλύτερο από όλα τα οράματα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό