Σχετικά λόγια του Θεού:

Θα μπορούσε ο Θεός, που είναι ο μεγαλύτερος απ’ άκρη σε άκρη σε όλο το σύμπαν και στη βασιλεία άνωθεν, να εξηγήσει πλήρως τον εαυτό Του χρησιμοποιώντας την εικόνα μιας σάρκας; Ο Θεός ενδύεται αυτήν τη σάρκα για να επιτελέσει ένα στάδιο του έργου Του. Αυτή η εικόνα της σάρκας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, δεν έχει καμία σχέση με το πέρασμα των εποχών, ούτε έχει καμία σχέση με τη διάθεση του Θεού. Γιατί ο Ιησούς δεν επέτρεψε να παραμείνει η εικόνα Του; Γιατί δεν άφησε τον άνθρωπο να ζωγραφίσει την εικόνα Του, έτσι ώστε να μπορέσει να περάσει στις μεταγενέστερες γενεές; Γιατί δεν επέτρεψε στους ανθρώπους να αναγνωρίσουν ότι η εικόνα Του ήταν η εικόνα του Θεού; Αν και η εικόνα του ανθρώπου δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα του Θεού, θα ήταν δυνατό η εμφάνιση του ανθρώπου να εκπροσωπεί τη δοξασμένη εικόνα του Θεού; Όταν ενσαρκώνεται ο Θεός, απλώς κατέρχεται από τον ουρανό σε μια συγκεκριμένη σάρκα. Το Πνεύμα Του κατέρχεται σε μια σάρκα, μέσω της οποίας Εκείνος επιτελεί το έργο του Πνεύματος. Το Πνεύμα είναι Εκείνο που εκφράζεται στη σάρκα και το Πνεύμα είναι Εκείνο που επιτελεί το έργο Του στη σάρκα. Το έργο που επιτελείται στη σάρκα αντιπροσωπεύει πλήρως το Πνεύμα, και η σάρκα υπάρχει χάριν του έργου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η εικόνα της σάρκας υποκαθιστά την αληθινή εικόνα του ίδιου του Θεού· δεν είναι αυτός ο σκοπός ούτε είναι αυτή η σημασία του ενσαρκωμένου Θεού. Αυτός ενσαρκώνεται μόνο ούτως ώστε το Πνεύμα να μπορέσει να βρει ένα μέρος να διαμένει το οποίο αρμόζει στο έργο Του, για να επιτύχει το έργο Του στη σάρκα πιο αποτελεσματικά, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να δουν τις πράξεις Του, να κατανοήσουν τη διάθεσή Του, να ακούσουν τα λόγια Του και να γνωρίσουν το θαύμα του έργου Του. Το όνομά Του αντιπροσωπεύει τη διάθεσή Του, το έργο Του αντιπροσωπεύει την ταυτότητά Του, αλλά δεν έχει πει ποτέ ότι η εμφάνισή Του στη σάρκα αντιπροσωπεύει την εικόνα Του· αυτό αποτελεί μονάχα μια ανθρώπινη αντίληψη. Οπότε, οι κρίσιμες πτυχές της ενσάρκωσης του Θεού είναι το όνομά Του, το έργο Του, η διάθεσή Του και το φύλο Του. Αυτά χρησιμοποιούνται για να αντιπροσωπεύσουν τη διαχείρισή Του σε αυτήν την εποχή. Η εμφάνισή Του στη σάρκα δεν έχει καμιά σχέση με τη διαχείρισή Του και υφίσταται απλώς χάριν του έργου Του εκείνη την εποχή. Ωστόσο, είναι αδύνατον ο ενσαρκωμένος Θεός να μην έχει συγκεκριμένη εμφάνιση, οπότε επιλέγει την κατάλληλη οικογένεια για να καθορίσει την εμφάνισή Του. Αν η εμφάνιση του Θεού είχε αντιπροσωπευτική σημασία, τότε όλοι εκείνοι με χαρακτηριστικά προσώπου όμοια με τα δικά Του θα αντιπροσώπευαν επίσης τον Θεό. Δεν θα ήταν αυτό μέγα σφάλμα; Ο άνθρωπος ζωγράφισε την εικόνα του Ιησού για να Τον λατρέψει. Εκείνον τον καιρό, το Άγιο Πνεύμα δεν έδωσε ειδικές οδηγίες, οπότε ο άνθρωπος μετέφερε εκείνη την εικόνα, την οποία είχε φανταστεί, μέχρι σήμερα. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την αρχική πρόθεση του Θεού, ο άνθρωπος δεν θα έπρεπε να το είχε κάνει αυτό. Από τον ζήλο του ανθρώπου και μόνο έχει παραμείνει η εικόνα του Ιησού μέχρι σήμερα. Ο Θεός είναι Πνεύμα και ο άνθρωπος δεν θα είναι ποτέ ικανός να γενικεύσει αυτό που είναι η εικόνα Του σε τελική ανάλυση. Η εικόνα Του μπορεί να αντιπροσωπεύεται μόνο από τη διάθεσή Του. Όσο για την εμφάνιση της μύτης Του, του στόματός Του, των ματιών Του και των μαλλιών Του —δεν έχεις την ικανότητα να τα γενικεύσεις αυτά. Όταν ήλθε η αποκάλυψη στον Ιωάννη, εκείνος είδε την εικόνα του Υιού του ανθρώπου: Από το στόμα Του πρόβαλλε ένα αιχμηρό δίκοπο σπαθί, τα μάτια Του ήταν σαν πύρινες φλόγες, η κεφαλή και τα μαλλιά Του ήταν λευκά σαν μαλλί προβάτου, τα πόδια Του έμοιαζαν σαν στιλβωμένος ορείχαλκος και μια χρυσή ζώνη ήταν γύρω από το στήθος Του. Παρόλο που τα λόγια του ήταν εξαιρετικά γλαφυρά, η εικόνα του Θεού που περιέγραψε δεν ήταν η εικόνα ενός δημιουργημένου όντος. Αυτό που είδε ήταν μόνο ένα όραμα και όχι η εικόνα ενός ατόμου από τον υλικό κόσμο. Ο Ιωάννης είχε δει ένα όραμα, αλλά δεν είχε γίνει μάρτυρας της αληθινής όψης του Θεού. Η εικόνα του ενσαρκωμένου Θεού, που είναι η εικόνα ενός δημιουργημένου όντος, δεν είναι ικανή να αντιπροσωπεύσει τη διάθεση του Θεού στην ολότητά της. Όταν ο Ιεχωβά δημιούργησε την ανθρωπότητα, είπε ότι το έκανε κατ’ εικόνα Του και ότι δημιούργησε έναν άντρα και μια γυναίκα. Εκείνη την εποχή, είπε ότι δημιούργησε έναν άντρα και μια γυναίκα κατ’ εικόνα του Θεού. Παρόλο που η εικόνα του ανθρώπου μοιάζει με την εικόνα του Θεού, δεν μπορεί να συναχθεί εξ αυτού ότι η εμφάνιση του ανθρώπου είναι η εικόνα του Θεού. Ούτε μπορείς να χρησιμοποιήσεις την ανθρώπινη γλώσσα για να συνοψίσεις απόλυτα την εικόνα του Θεού, διότι ο Θεός είναι πολύ δοξασμένος, πολύ μεγάλος, πολύ θαυμαστός και ασύλληπτος!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)

Είναι επιτακτική ανάγκη ο ενσαρκωμένος Θεός να αναχωρήσει από τη γη μετά την ολοκλήρωση του έργου που πρέπει να επιτελέσει, διότι έρχεται μόνο για να επιτελέσει το έργο που οφείλει να κάνει, και όχι για να δείξει στους ανθρώπους την εικόνα Του. Παρόλο που η σημασία της ενσάρκωσης έχει ήδη εκπληρωθεί από τον Θεό μέσω των δύο ενσαρκώσεών Του, Εκείνος και πάλι δεν θα φανερωθεί δημόσια σε κάποιο έθνος που δεν Τον έχει ξαναδεί ποτέ. Ο Ιησούς δεν θα φανερωθεί ποτέ ξανά στους Ιουδαίους ως Ήλιος της δικαιοσύνης ούτε θα σταθεί ξανά στην κορυφή του Όρους των Ελαιών για να εμφανιστεί σε όλους τους λαούς. Το μόνο που έχουν δει οι Ιουδαίοι είναι το πορτρέτο του Ιησού κατά το χρονικό διάστημα που παρέμεινε στην Ιουδαία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το έργο του ενσαρκωμένου Ιησού έληξε πριν από δύο χιλιάδες έτη. Δεν θα επιστρέψει στην Ιουδαία με την εικόνα ενός Ιουδαίου, πολύ λιγότερο δε, θα εμφανιστεί με την εικόνα ενός Ιουδαίου σε οποιοδήποτε από τα έθνη των Εθνικών, διότι η εικόνα του ενσαρκωμένου Ιησού είναι μόνο η εικόνα ενός Ιουδαίου και όχι η εικόνα του Υιού του ανθρώπου, την οποία είχε δει ο Ιωάννης. Παρόλο που ο Ιησούς υποσχέθηκε στους ακόλουθούς Του ότι θα ερχόταν και πάλι, δεν θα εμφανιστεί απλώς με την εικόνα ενός Ιουδαίου σε όλους εκείνους που απαρτίζουν τα έθνη των Εθνικών. Οφείλετε να γνωρίζετε ότι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι να εγκαινιάσει μια εποχή. Αυτό το έργο περιορίζεται σε λίγα έτη κι Εκείνος δεν μπορεί να ολοκληρώσει όλο το έργο του Πνεύματος του Θεού, όπως ακριβώς η εικόνα του Ιησού ως Ιουδαίου μπορούσε να αντιπροσωπεύει μόνο την εικόνα του Θεού όπως εργάστηκε στην Ιουδαία, κι Εκείνος μπορούσε να επιτελέσει μόνο το έργο της σταύρωσης. Κατά τη διάρκεια της περιόδου που ο Ιησούς ήταν ενσαρκωμένος, δεν μπορούσε να επιτελέσει το έργο της λήξης μιας εποχής ή της καταστροφής της ανθρωπότητας. Συνεπώς, αφού σταυρώθηκε και ολοκλήρωσε το έργο Του, ανέβηκε στα υψηλότερα ύψη και έκρυψε τον εαυτό Του από τον άνθρωπο δια παντός. Έκτοτε, εκείνοι οι αφοσιωμένοι πιστοί μεταξύ των εθνών των Εθνικών δεν μπορούσαν να δουν την εκδήλωση του Κυρίου Ιησού, αλλά μόνο το πορτρέτο Του, το οποίο είχαν επικολλήσει στον τοίχο. Αυτό το πορτρέτο δεν είναι παρά ένα πορτρέτο που ζωγράφισε ο άνθρωπος, και όχι η εικόνα του Θεού όπως Εκείνος παρουσιάζεται στον άνθρωπο. Ο Θεός δεν θα δείξει φανερά τον εαυτό Του στο πλήθος με την εικόνα που είχε τις δύο φορές που ενσαρκώθηκε. Το έργο που επιτελεί ανάμεσα στους ανθρώπους αποσκοπεί να τους δώσει τη δυνατότητα να κατανοήσουν τη διάθεσή Του. Όλα αυτά φανερώνονται στον άνθρωπο μέσω του έργου των διαφορετικών εποχών· επιτυγχάνονται μέσω της διάθεσης που Εκείνος έχει γνωστοποιήσει και του έργου που έχει επιτελέσει, παρά μέσω της φανέρωσης του Ιησού. Με άλλα λόγια, η εικόνα του Θεού δεν γνωστοποιείται στον άνθρωπο μέσω της ενσαρκωμένης εικόνας, αλλά, αντιθέτως, μέσω του έργου που επιτελεί ο ενσαρκωμένος Θεός, ο οποίος έχει και εικόνα και μορφή· και, μέσω του έργου Του, φαίνεται η εικόνα Του και γνωστοποιείται η διάθεσή Του. Αυτή είναι η σημασία του έργου που επιθυμεί Εκείνος να επιτελέσει στη σάρκα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (2)

Ο Ιησούς κι Εγώ προερχόμαστε από ένα Πνεύμα. Παρόλο που οι ενσαρκώσεις Μας δεν σχετίζονται, το Πνεύμα Μας είναι ένα· παρόλο που το περιεχόμενο των όσων κάνουμε και το έργο που αναλαμβάνουμε δεν είναι τα ίδια, Εμείς είμαστε όμοιοι κατ’ ουσίαν· οι ενσαρκώσεις Μας έχουν διαφορετική μορφή, αλλά αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής και στις διαφορετικές ανάγκες του έργου Μας. Οι διακονίες Μας δεν μοιάζουν, οπότε το έργο που επιτελούμε και η διάθεση που αποκαλύπτουμε στον άνθρωπο είναι επίσης διαφορετικά. Αυτός είναι ο λόγος που αυτό που βλέπει και καταλαβαίνει τη σήμερον ημέρα ο άνθρωπος είναι διαφορετικό από το παρελθόν, κι αυτό οφείλεται στην αλλαγή της εποχής. Μολονότι Εκείνοι είναι διαφορετικού φύλου και η μορφή της ενσάρκωσής Τους δεν είναι η ίδια, και παρόλο που δεν γεννήθηκαν μέσα στην ίδια οικογένεια, πόσο μάλλον κατά την ίδια περίοδο, το Πνεύμα Τους εξακολουθεί να είναι ένα. Μολονότι οι ενσαρκώσεις Τους δεν έχουν κοινό αίμα ούτε και οποιουδήποτε είδους συγγένεια, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι Εκείνοι αποτελούν τις ενσαρκώσεις του Θεού σε δύο διαφορετικές περιόδους. Το γεγονός ότι Εκείνοι είναι ενσαρκώσεις του Θεού αποτελεί αδιάψευστη αλήθεια. Ωστόσο, δεν έχουν την ίδια γραμμή αίματος και δεν μιλάνε την ίδια ανθρώπινη γλώσσα (ο ένας ήταν άντρας που μιλούσε τη γλώσσα των Ιουδαίων και η άλλη γυναίκα που μιλάει μόνο κινεζικά). Γι’ αυτούς τους λόγους έχουν ζήσει σε διαφορετικές χώρες για να κάνουν το έργο που επιβάλλεται να κάνει ο καθένας, καθώς και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Παρά το γεγονός ότι είναι το ίδιο Πνεύμα και κατέχονται από την ίδια ουσία, οι ενσαρκώσεις Τους δεν μοιάζουν εξωτερικά. Το μόνο που έχουν ως κοινό είναι η ίδια ανθρώπινη φύση, όμως όσον αφορά στην εξωτερική εμφάνιση των ενσαρκώσεών Τους και τις συνθήκες της γέννησής Τους, δεν μοιάζουν. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν κανέναν αντίκτυπο στο έργο που πραγματοποιούν αντιστοίχως, ούτε στη γνώση που έχει ο άνθρωπος για Εκείνους, επειδή, στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι το ίδιο Πνεύμα και κανείς δεν μπορεί να Τους χωρίσει. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, ολόκληρο το είναι Τους βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Πνεύματός Τους, το οποίο Τους αναθέτει διαφορετικό έργο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, και η σάρκα Τους ανήκει σε διαφορετικές γραμμές αίματος. Το Πνεύμα του Ιεχωβά δεν είναι ο πατέρας του Πνεύματος του Ιησού, και το Πνεύμα του Ιησού δεν είναι ο γιος του Πνεύματος του Ιεχωβά. Είναι ένα και το αυτό Πνεύμα. Παρομοίως, ο ενσαρκωμένος Θεός του σήμερα και ο Ιησούς δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, αλλά είναι ένα επειδή το Πνεύμα Τους είναι ένα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης

Δεν είναι δύσκολο να εξετάσει κανείς ένα τέτοιο πράγμα, αλλά θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε αυτήν τη μία αλήθεια: Αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα κάνει το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του παράσχει τη ζωή και να του υποδείξει την οδό. Η σάρκα που δεν έχει την ουσία του Θεού ασφαλώς δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός· δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Αν ο άνθρωπος σκοπεύει να διερευνήσει το αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το επιβεβαιώσει αυτό από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, για να επιβεβαιώσει κανείς το κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωση του Θεού και κατά πόσο είναι ή όχι η αληθινή οδός, πρέπει να κάνει μια διάκριση με βάση την ουσία Του. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το κλειδί βρίσκεται στην ουσία Του (στο έργο Του, στις ομιλίες Του, στη διάθεσή Του και σε πολλές άλλες πτυχές), και όχι στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος εξετάζει εξονυχιστικά μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και ως εκ τούτου παραβλέπει την ουσία Του, αυτό καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος είναι αστοιχείωτος και αδαής. Η εξωτερική εμφάνιση δεν μπορεί να προσδιορίσει την ουσία· επιπλέον, το έργο του Θεού δεν μπορεί να συμβαδίζει ποτέ με τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Μήπως η εξωτερική εμφάνιση του Ιησού δεν ερχόταν σε αντίθεση με τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Δεν αληθεύει ότι η έκφραση και η ενδυμασία Του δεν παρείχαν κανένα απολύτως στοιχείο σχετικά με την πραγματική ταυτότητά Του; Οι πρώτοι Φαρισαίοι δεν αντιτάχθηκαν στον Ιησού ακριβώς για το γεγονός ότι κοιτούσαν απλώς την εξωτερική εμφάνισή Του, χωρίς να ακούνε προσεκτικά τα λόγια από το στόμα Του; Ελπίζω ότι κάθε αδελφός και αδελφή που αναζητά την εμφάνιση του Θεού δεν θα επαναλάβει την ίδια ιστορική τραγωδία. Εσείς δεν πρέπει να γίνετε σύγχρονοι Φαρισαίοι και να ξανασταυρώσετε τον Θεό. Εσείς θα πρέπει να σκεφτείτε προσεκτικά πώς θα υποδεχθείτε την επιστροφή του Θεού, και θα πρέπει να σας είναι ξεκάθαρο με ποιον τρόπο θα γίνετε αυτοί που υποτάσσονται στην αλήθεια. Αυτή είναι η ευθύνη όλων όσοι περιμένουν την επιστροφή του Ιησού καβάλα σ’ ένα σύννεφο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος