Σχετικά λόγια του Θεού:

Ποια είναι η πιο βασική αρχή στην αναζήτηση της αληθινής οδού; Πρέπει να εξετάσεις αν αυτή η οδός έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος ή όχι, αν τα λόγια αυτά είναι η έκφραση της αλήθειας ή όχι, ποιος μαρτυρείται, καθώς και τι μπορεί να σου φέρει αυτή. Η διάκριση μεταξύ της αληθινής οδού και της ψεύτικης οδού απαιτεί διάφορες πτυχές της βασικής γνώσης, η πιο θεμελιώδης από τις οποίες είναι να διαπιστώσεις αν υπάρχει σ’ αυτήν το έργο του Αγίου Πνεύματος ή όχι. Διότι η ουσία της πίστης των ανθρώπων στον Θεό είναι η πίστη στο Πνεύμα του Θεού, και ακόμη και η πίστη τους στον ενσαρκωμένο Θεό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτή η σάρκα είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι μια τέτοια πίστη εξακολουθεί να είναι πίστη στο Πνεύμα. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Πνεύματος και της σάρκας, αλλά επειδή αυτή η σάρκα προέρχεται από το Πνεύμα και αποτελεί τον Λόγο που ενσαρκώνεται, ο άνθρωπος εξακολουθεί να πιστεύει στην έμφυτη ουσία του Θεού. Έτσι, ενόσω διακρίνεις εάν πρόκειται για την αληθινή οδό ή όχι, πρέπει, πάνω απ’ όλα, να εξετάζεις αν εμπεριέχει ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος, και μετά πρέπει να εξετάζεις αν υπάρχει ή όχι αλήθεια σε αυτήν την οδό. Η αλήθεια είναι η διάθεση της ζωής της κανονικής ανθρώπινης φύσης· με άλλα λόγια, είναι αυτό που απαίτησε ο Θεός από τον άνθρωπο όταν τον δημιούργησε στην αρχή, δηλαδή η κανονική ανθρώπινη φύση στην ολότητά της (που περιλαμβάνει την ανθρώπινη λογική, τη διορατικότητα, τη σοφία και τη βασική γνώση του να είναι κανείς άνθρωπος). Δηλαδή, πρέπει να εξετάζεις κατά πόσον μπορεί ή όχι αυτή η οδός να οδηγήσει τους ανθρώπους σε μια ζωή κανονικής ανθρώπινης φύσης, κατά πόσον ή όχι η αλήθεια που λέγεται απαιτείται σύμφωνα με την πραγματικότητα της κανονικής ανθρώπινης φύσης, κατά πόσον ή όχι είναι αυτή η αλήθεια πρακτική και πραγματική, και κατά πόσον ή όχι είναι πιο επίκαιρη. Εάν υπάρχει αλήθεια, τότε είναι σε θέση να οδηγήσει τους ανθρώπους σε κανονικές και πραγματικές εμπειρίες. Οι άνθρωποι, επιπλέον, γίνονται όλο και πιο κανονικοί, η ανθρώπινη σύνεσή τους ολοκληρώνεται όλο και περισσότερο, η ζωή τους στη σάρκα και η πνευματική ζωή γίνονται όλο και πιο εύτακτες και τα συναισθήματά τους γίνονται όλο και πιο κανονικά. Αυτή είναι η δεύτερη αρχή. Υπάρχει άλλη μία αρχή, η οποία είναι το κατά πόσον ή όχι έχουν οι άνθρωποι αυξανόμενη γνώση του Θεού και το κατά πόσον ή όχι η βίωση ενός τέτοιου έργου και μιας τέτοιας αλήθειας μπορεί να εμπνεύσει την αγάπη για τον Θεό μέσα τους και να τους φέρνει όλο και πιο κοντά στον Θεό. Έτσι μπορεί να μετρηθεί αν πρόκειται για την αληθινή οδό ή όχι. Το πιο σημαντικό είναι το αν αυτή η οδός είναι ρεαλιστική και όχι υπερφυσική και το κατά πόσον μπορεί ή όχι να προσφέρει τα απαραίτητα για τη ζωή του ανθρώπου. Εάν συμμορφώνεται με αυτές τις αρχές, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι αυτή η οδός είναι η αληθινή οδός. Αυτά τα λόγια δεν τα λέω για να σας κάνω να δεχτείτε άλλες οδούς στις μελλοντικές σας εμπειρίες, ούτε ως πρόβλεψη ότι θα υπάρξει το έργο μιας άλλης νέας εποχής στο μέλλον. Τα λέω για να βεβαιωθείτε ότι η σημερινή οδός είναι η αληθινή οδός, έτσι ώστε να μην είστε μόνο εν μέρει σίγουροι στην πίστη σας προς το έργο του σήμερα και να αδυνατείτε να αποκτήσετε βαθιά γνώση σχετικά με αυτό. Υπάρχουν, μάλιστα, πολλοί που, παρότι είναι σίγουροι, εξακολουθούν να ακολουθούν μέσα στη σύγχυση. Αυτή η σιγουριά δεν διέπεται από αρχές και αυτοί οι άνθρωποι πρέπει αργά ή γρήγορα να αποκλειστούν. Ακόμη κι εκείνοι που ακολουθούν με ιδιαίτερη θέρμη είναι σε μικρό ποσοστό σίγουροι και σε μεγαλύτερο ποσοστό αβέβαιοι, γεγονός που δείχνει ότι δεν έχουν κανένα υπόβαθρο. Επειδή το επίπεδό σας είναι πολύ χαμηλό και το υπόβαθρό σας πολύ ρηχό, δεν μπορείτε να κατανοήσετε τη διάκριση. Ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το έργο Του, δεν κάνει μη ρεαλιστικό έργο, δεν θέτει υπερβολικές απαιτήσεις στον άνθρωπο και δεν κάνει έργο που υπερβαίνει τη σύνεση του ανθρώπου. Όλο το έργο που κάνει είναι εντός του πεδίου της κανονικής λογικής του ανθρώπου και δεν υπερβαίνει τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, και το έργο Του επιτελείται σύμφωνα με τις κανονικές απαιτήσεις του ανθρώπου. Αν πρόκειται για το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο κανονικοί και η ανθρώπινη φύση τους γίνεται όλο και πιο κανονική. Οι άνθρωποι αποκομίζουν αυξανόμενη γνώση της διεφθαρμένης σατανικής διάθεσής τους, καθώς και της ουσίας του ανθρώπου, και αποκτούν, επίσης, μια ολοένα μεγαλύτερη λαχτάρα για την αλήθεια. Με άλλα λόγια, η ζωή του ανθρώπου αναπτύσσεται συνεχώς και η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο ικανή να αλλάξει —όλα αυτά αποτελούν το νόημα πίσω από το γεγονός ότι ο Θεός γίνεται η ζωή του ανθρώπου. Αν μια οδός δεν είναι ικανή να αποκαλύψει εκείνα τα πράγματα που συνιστούν την ουσία του ανθρώπου, δεν είναι ικανή να αλλάξει τη διάθεση του ανθρώπου και, επιπλέον, δεν είναι ικανή να φέρει τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού ή να τους προσφέρει μια πραγματική κατανόηση του Θεού, και κάνει, μάλιστα, την ανθρώπινη φύση τους να γίνεται όλο και πιο ποταπή και τη σύνεσή τους όλο και λιγότερο κανονική, τότε αυτή η οδός δεν πρέπει να είναι η αληθινή οδός και μπορεί να είναι έργο ενός κακού πνεύματος ή η παλιά οδός. Εν ολίγοις, δεν μπορεί να είναι το τωρινό έργο του Αγίου Πνεύματος.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ικανοποιήσουν

Σε κάθε στάδιο του έργου του Θεού, υπάρχουν και οι αντίστοιχες απαιτήσεις από τον άνθρωπο. Όλοι όσοι βρίσκονται μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, διακατέχονται από την παρουσία και την πειθαρχία του Αγίου Πνεύματος, και όσοι δεν βρίσκονται μέσα στο ρεύμα αυτό βρίσκονται υπό τη διοίκηση του Σατανά και χωρίς καθόλου από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος είναι εκείνοι που δέχονται το νέο έργο του Θεού και που συνεργάζονται μέσα στο νέο έργο του Θεού. Αν αυτοί που βρίσκονται μέσα σε αυτό το ρεύμα είναι ανίκανοι να συνεργαστούν και δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια που απαιτεί ο Θεός κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τότε θα πειθαρχηθούν και, στη χειρότερη περίπτωση, θα εγκαταλειφθούν από το Άγιο Πνεύμα. Όσοι αποδέχονται το καινούριο έργο του Αγίου Πνεύματος, θα ζουν μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, και θα λάβουν τη φροντίδα και την προστασία του Αγίου Πνεύματος. Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια είναι διαφωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα, και εκείνοι που δεν θέλουν να κάνουν πράξη την αλήθεια πειθαρχούνται από το Άγιο Πνεύμα και μπορεί ακόμη και να τιμωρηθούν. Ανεξάρτητα από το τι είδους άτομο είναι κάποιος, υπό την προϋπόθεση ότι βρίσκεται μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, ο Θεός θα αναλάβει την ευθύνη για όλους εκείνους που δέχονται το νέο έργο Του για χάρη του ονόματός Του. Εκείνοι που δοξάζουν το όνομά Του και είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη τα λόγια Του, θα λάβουν τις ευλογίες Του. Όσοι δεν Τον υπακούουν και δεν κάνουν τα λόγια Του πράξη, θα λάβουν την τιμωρία Του. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, είναι αυτοί που αποδέχονται το νέο έργο και αφού έχουν αποδεχθεί το νέο έργο, θα πρέπει να συνεργάζονται κατάλληλα με τον Θεό και δεν θα πρέπει να ενεργούν ως αποστάτες που δεν εκτελούν το καθήκον τους. Αυτή είναι η μόνη απαίτηση του Θεού από τον άνθρωπο. Δεν συμβαίνει αυτό για τους ανθρώπους που δεν αποδέχονται το νέο έργο: Είναι έξω από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος και η πειθαρχία και η αποδοκιμασία του Αγίου Πνεύματος δεν ισχύουν γι’ αυτούς. Όλη την ημέρα, αυτοί οι άνθρωποι ζουν μέσα στη σάρκα, ζουν μέσα στο μυαλό τους και το μόνο που κάνουν είναι να ζουν σύμφωνα με το δόγμα που παράγεται από την ανάλυση και την έρευνα των δικών τους εγκεφάλων. Δεν είναι αυτό που απαιτεί το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, και ούτε είναι η συνεργασία με τον Θεό. Όσοι δεν αποδέχονται το νέο έργο του Θεού στερούνται της παρουσίας του Θεού και, επιπλέον, στερούνται των ευλογιών και της προστασίας του Θεού. Τα περισσότερα από τα λόγια και τις ενέργειές τους συμβαδίζουν με τις προηγούμενες απαιτήσεις του έργου του Αγίου Πνεύματος. Είναι δόγμα, όχι η αλήθεια. Ένα τέτοιο δόγμα και τέτοιοι κανόνες αρκούν για να αποδείξουν ότι η συνάθροιση αυτών των ανθρώπων δεν είναι τίποτα άλλο παρά θρησκεία· δεν είναι οι εκλεκτοί ή τα αντικείμενα του έργου του Θεού. Η συνάθροιση όλων αυτών μεταξύ τους μπορεί μόνο να ονομαστεί ως ένα μεγάλο συνέδριο της θρησκείας και δεν μπορεί να ονομαστεί εκκλησία. Αυτό είναι ένα αμετάβλητο γεγονός. Δεν έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος· αυτό που κάνουν θυμίζει θρησκεία, αυτό που βιώνουν φαίνεται να είναι γεμάτο από θρησκεία· δεν έχουν την παρουσία και το έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν είναι κατάλληλοι να λάβουν την πειθαρχία ή τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άψυχα πτώματα, τα σκουλήκια που στερούνται πνευματικότητας. Δεν έχουν καμία γνώση για την επαναστατικότητα και την αντίθεση του ανθρώπου, δεν έχουν γνώση όλου του κακού που κάνει ο άνθρωπος, πολύ λιγότερο δε, γνωρίζουν όλο το έργο του Θεού και τη σημερινή βούληση του Θεού. Όλοι τους είναι αδαείς και χαμηλού επιπέδου άνθρωποι, και είναι αποβράσματα ακατάλληλα να τους ονομάζουμε πιστούς! Τίποτα από όσα κάνουν δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη διαχείριση του Θεού, κι ούτε μπορεί να επηρεάσει τα σχέδια του Θεού. Τα λόγια και οι πράξεις τους είναι υπερβολικά αηδιαστικά, πάρα πολύ αξιολύπητα και απλώς ανάξια λόγου. Οτιδήποτε γίνεται από εκείνους που δεν βρίσκονται μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος δεν σχετίζεται με το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος. Εξαιτίας αυτού, ανεξάρτητα από το τι κάνουν, είναι εκτός της πειθαρχίας του Αγίου Πνεύματος και, επιπλέον, χωρίς τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Διότι είναι όλοι άνθρωποι που δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια και που είναι μισητοί και έχουν απορριφθεί από το Άγιο Πνεύμα. Ονομάζονται κακοποιοί επειδή ζουν μέσα στη σάρκα και κάνουν ό,τι τους ευχαριστεί κάτω από την πινακίδα του Θεού. Ενώ ο Θεός εργάζεται, είναι εσκεμμένα εχθρικοί απέναντί Του και τρέχουν προς την αντίθετη κατεύθυνση με Αυτόν. Η αποτυχία του ανθρώπου να συνεργαστεί με τον Θεό είναι εξαιρετικά επαναστατική από μόνη της, επομένως, ιδίως εκείνοι οι άνθρωποι που σκοπίμως έρχονται σε αντίθεση με τον Θεό, δεν θα λάβουν τη δίκαιη ανταπόδοση τους;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και οι πράξεις του ανθρώπου

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

Αν ολόκληρη η θρησκευτική κοινότητα δεν ήταν εχθρική και αντίθετη προς αυτήν, τότε δεν θα ήταν η αληθινή οδός. Θυμήσου: Η αληθινή οδός πρέπει να έχει εναντίον της τους περισσότερους ανθρώπους, ακόμη και ολόκληρο τον κόσμο. Όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε να εργαστεί και να κηρύξει για πρώτη φορά, δεν Του αντιτάχθηκε ολόκληρος ο Ιουδαϊσμός; Κάθε φορά που ο Θεός ξεκινάει ένα νέο έργο, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα δυσκολεύεται εξαιρετικά να το αποδεχτεί, επειδή το έργο του Θεού έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις των ανθρώπων και τις αναιρεί· οι άνθρωποι στερούνται την ικανότητα κατανόησης, και είναι ανίκανοι να διεισδύσουν στο πνευματικό βασίλειο και, χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, θα ήταν ανίκανοι να αποδεχτούν την αληθινή οδό. Αν πιστεύεται ότι είναι έργο του Θεού, αλλά δεν του εναντιώνεται η θρησκευτική κοινότητα, ούτε και τυγχάνει της εναντίωσης και εχθρότητας του κόσμου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι το εν λόγω έργο του Θεού είναι κάλπικο. Γιατί η ανθρωπότητα είναι ανίκανη να αποδεχτεί την αλήθεια; Πρώτον, ο άνθρωπος είναι σάρκα, έχει υλική υπόσταση. Τα υλικά πράγματα είναι ανίκανα να διεισδύσουν στο πνευματικό βασίλειο. Τι σημαίνει «είναι ανίκανα να διεισδύσουν στο πνευματικό βασίλειο»; Σημαίνει ότι είσαι ανίκανος να βλέπεις τα πνεύματα, τις δραστηριότητές τους και το πνευματικό βασίλειο, ότι δεν βλέπεις τι κάνει και λέει ο Θεός. Στο πνευματικό βασίλειο, οι άνθρωποι θα ήταν τυφλοί. Στον υλικό κόσμο, αν κλείσεις τα μάτια σου, δεν βλέπεις τίποτα. Και τι βλέπεις, όταν τα ανοίγεις; Τον υλικό κόσμο. Μπορείς να δεις ποιο πνεύμα επιτελεί ποιο έργο μέσα στους ανθρώπους; Μπορείς να δεις τι ήρθε να κάνει και να πει το Πνεύμα του Θεού; Όχι. Μερικές φορές, μπορείς να ακούς τη φωνή Του και να διαβάζεις τα λόγια του Θεού γραμμένα στα βιβλία, αλλά και πάλι δεν ξέρεις πώς ή πότε είπε ο Θεός αυτά τα λόγια. Μπορείς να ακούς τη φωνή Του, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται· βλέπεις τα λόγια του Θεού τυπωμένα στις σελίδες, αλλά δεν ξέρεις τι σημαίνουν. Οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να διεισδύσουν στο πνευματικό βασίλειο ή να κατανοήσουν την πηγή των λόγων του Θεού, οπότε ζητούν τη διαφώτιση και φώτιση του Αγίου Πνεύματος, καθώς και το έργο Του, προκειμένου να έχουν αποτελέσματα. Δεύτερον, η ανθρωπότητα είναι υπερβολικά βαθιά διεφθαρμένη, και το εσωτερικό της έχει γεμίσει από τα μυριάδες δηλητήρια του Σατανά και από μυριάδες γνώσεις· αν αξιολογεί τα πάντα χρησιμοποιώντας διάφορες σατανικές φιλοσοφίες και γνώσεις, τότε ποτέ δεν θα καταφέρει να διαπιστώσει ποια είναι η αλήθεια. Χωρίς τη διαφώτιση και φώτιση του Αγίου Πνεύματος, ο άνθρωπος είναι ανίκανος να κατανοήσει την αλήθεια. Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι ανίκανη να διεισδύσει ενστικτωδώς στο πνευματικό βασίλειο. Είναι γεμάτη σατανικές φιλοσοφίες και γνώση, και είναι ανίκανη να αναγνωρίσει την αλήθεια. Και, έτσι, αναπόφευκτα, η αληθινή οδός υπόκειται στον διωγμό και την απόρριψη από τον άνθρωπο. Γιατί είναι εύκολο για τους ανθρώπους να δεχτούν τις γνώσεις και τις φιλοσοφίες του Σατανά; Πρώτον, βρίσκονται στην ίδια ευθεία με τις αντιλήψεις και τα συμφέροντα της σάρκας τους, και είναι ευεργετικές προς αυτήν. Λένε μέσα τους: «Η αποδοχή τέτοιων γνώσεων με βοηθά στα εξής: Θα μου δώσει προαγωγή, θα με κάνει επιτυχημένο και θα μου επιτρέψει να επιτύχω πράγματα. Με τέτοιες γνώσεις, οι άνθρωποι θα με θαυμάζουν». Παρατήρησε πώς αυτό που ωφελεί τους ανθρώπους ευθυγραμμίζεται με τις αντιλήψεις τους. […] Έχοντας διαφθαρεί σε τέτοιον βαθμό και όντες ανίκανοι να διεισδύσουν στο πνευματικό βασίλειο, οι άνθρωποι μπορούν μόνο να εναντιώνονται στον Θεό, και έτσι η άφιξη του έργου του Θεού συναντά την ανθρώπινη απόρριψη, εναντίωση και καταδίκη. Αναμενόμενο δεν είναι; Αν η άφιξη του έργου του Θεού δεν συναντούσε την καταδίκη και την εναντίωση του κόσμου και της ανθρωπότητας, αυτό θα αποδείκνυε ότι δεν είναι η αλήθεια. Αν όλα όσα είπε ο Θεός βρίσκονταν στην ίδια ευθεία με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, θα τα καταδίκαζαν; Θα τους εναντιώνονταν; Σίγουρα όχι.

Συναναστροφή εκ του Άνωθεν

Η εκκλησία αποτελείται από εκείνους που έχει πραγματικά προκαθορίσει και επιλέξει ο Θεός — τη συνθέτουν εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια, επιδιώκουν την αλήθεια και κατέχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Εκκλησία μπορεί να υπάρξει μόνο όταν αυτοί οι άνθρωποι συγκεντρώνονται για να φάνε και να πιούν τον λόγο του Θεού, να διάγουν τον βίο της εκκλησίας, να βιώσουν το έργο του Θεού και να εκτελέσουν το καθήκον τους ως δικά Του πλάσματα. Αν ένα τσούρμο λέει ότι πιστεύει πραγματικά στον Θεό, αλλά δεν αγαπά ούτε επιδιώκει την αλήθεια, και δεν κατέχει το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά πραγματοποιεί θρησκευτικές τελετές και προσεύχεται, και διαβάζει τα λόγια του Θεού, δεν είναι εκκλησία. Πιο συγκεκριμένα, οι εκκλησίες που δεν κατέχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν είναι εκκλησίεςˑ είναι απλά θρησκευτικοί χώροι και άνθρωποι που πραγματοποιούν θρησκευτικές τελετές. Δεν είναι άνθρωποι που υπακούν αληθινά στον Θεό και βιώνουν το έργο Του. […]

[…]

[…] Εκκλησία είναι μια συνάθροιση ανθρώπων που πραγματικά πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια, και οπωσδήποτε δεν περιλαμβάνει τους μοχθηρούς — αυτοί δεν ανήκουν στην εκκλησία. Αν συγκεντρωνόταν μια ομάδα ανθρώπων που δεν επιδίωκαν την αλήθεια και δεν έκαναν τίποτα για να κάνουν την αλήθεια πράξη, θα αποτελούσαν εκκλησία; Τι θα αποτελούσαν; Θα αποτελούσαν θρησκευτικό χώρο, ή τσούρμο. Η εκκλησία πρέπει να αποτελείται από ανθρώπους που πραγματικά πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια, που τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού και λατρεύουν τον Θεό, που εκτελούν το καθήκον τους και βιώνουν το έργο του Θεού και έχουν αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μόνο αυτό είναι εκκλησία. Έτσι, όταν αξιολογείς μια εκκλησία, πρέπει πρώτα να κοιτάς τι ανθρώπους έχει. Δεύτερον, πρέπει να εξετάζεις αν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος· αν η συνάθροισή τους δεν έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν είναι εκκλησία, και αν δεν είναι συγκέντρωση όσων επιδιώκουν την αλήθεια, τότε δεν είναι εκκλησία. Αν μια εκκλησία δεν έχει κανέναν που να επιδιώκει πραγματικά την αλήθεια, ούτε και το έργο του Αγίου Πνεύματος, ωστόσο υπάρχει κάποιος εκεί που είναι πρόθυμος να επιδιώξει την αλήθεια κι όμως παραμένει σε μια τέτοια εκκλησία, είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να σωθεί; Όχι, και θα πρέπει να εγκαταλείψει εκείνο το τσούρμο και να ψάξει για μια εκκλησία το συντομότερο δυνατό. Αν μέσα σε μια εκκλησία υπάρχουν τρία ή πέντε άτομα που επιδιώκουν την αλήθεια, και 30 ή 50 άτομα που είναι απλά τσούρμο, τότε αυτοί οι τρεις ή πέντε άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια, πρέπει να συγκεντρωθούν μεταξύ τους· αν συγκεντρωθούν μεταξύ τους, η συνάθροισή τους εξακολουθεί να αποτελεί εκκλησία, μια εκκλησία με ελάχιστα μέλη, αλλά αμιγής.

Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή

Οι ηγέτες και οι πάστορες του θρησκευτικού κόσμου δεν βίωσαν το έργο του Θεού, δεν οδηγήθηκαν στην τελείωση ούτε οικοδομήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα, αλλά, αντίθετα, έγιναν ηγέτες και πάστορες της θρησκευτικής κοινότητας αφού αποφοίτησαν από κάποια ιερατική σχολή και πήραν δίπλωμα. Δεν διαθέτουν το έργο και την επιβεβαίωση του Αγίου Πνεύματος, ούτε και την παραμικρή αληθινή γνώση του Θεού, και τα στόματά τους μιλούν μονάχα για θεολογικές γνώσεις και θεωρίες. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν βιώσει τίποτα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εντελώς ακατάλληλοι προς χρήση από τον Θεό· πώς θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον άνθρωπο ενώπιον του Θεού; Προβάλλουν αλαζονικά την αποφοίτηση από την ιερατική σχολή ως απόδειξη της πεποίθησης ότι είναι ανώτεροι, κάνουν ό,τι μπορούν για να επιδεικνύουν τις γνώσεις τους για τη Βίβλο και είναι ανυπόφορα αλαζόνες — και εξαιτίας αυτού, ο Θεός τους καταδικάζει και τους απεχθάνεται, και έχουν χάσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ’ αυτού. Το γιατί η θρησκευτική κοινότητα έχει καταστεί ο θανάσιμος εχθρός του Χριστού, είναι μια ερώτηση που δίνει τροφή για πολλή σκέψη. Τι δείχνει το ότι, κατά την Εποχή της Χάριτος, ο Ιουδαϊσμός σταύρωσε τον Ιησού Χριστό; Κατά την Εποχή της Βασιλείας των εσχάτων ημερών, η θρησκευτική κοινότητα έχει ενώσει και αφιερώσει όλες τις προσπάθειές της στο να εναντιώνεται στο έργο των εσχάτων ημερών του Θεού και να το κρίνει, αρνείται και απορρίπτει τον ενσαρκωμένο Χριστό των εσχάτων ημερών, έχει κατασκευάσει διάφορες φήμες και επιτίθεται, εξευτελίζει και βλασφημεί τον ενσαρκωμένο Θεό και την εκκλησία Του και, εδώ και πολύν καιρό, έχει σταυρώσει τον επιστρέφοντα Ιησού, τον Χριστό των εσχάτων ημερών. Αυτό αποδεικνύει ότι, εδώ και πολύν καιρόν, η θρησκευτική κοινότητα έχει εκφυλιστεί σε δυνάμεις του Σατανά, που αντιστέκονται στον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Η θρησκευτική κοινότητα δεν κυβερνάται από τον Θεό, και πολύ λιγότερο από την αλήθεια· την κυβερνούν απολύτως οι διεφθαρμένοι άνθρωποι και, επιπλέον, οι αντίχριστοι.

Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό σε έναν τέτοιο θρησκευτικό χώρο —που ανήκει στον Σατανά και κυβερνάται και ελέγχεται από δαίμονες και αντίχριστους— είναι ικανοί να καταλαβαίνουν μόνο θρησκευτικά δόγματα, μπορούν να ακολουθούν μόνο θρησκευτικές τελετές και κανονισμούς και ποτέ δεν πρόκειται να κατανοήσουν την αλήθεια, ούτε θα βιώσουν ποτέ το έργο του Θεού, και είναι εντελώς ανίκανοι να σωθούν. Αυτό είναι απόλυτο. Επειδή δεν υπάρχει τίποτε από το έργο του Αγίου Πνεύματος σε θρησκευτικούς χώρους, και είναι χώροι που προκαλούν αηδία στον Θεό, που τους απεχθάνεται, και έχουν την καταδίκη και την κατάρα Του. Ο Θεός δεν έχει αναγνωρίσει ποτέ τη θρησκεία, πολύ λιγότερο την έχει επαινέσει και, από την εποχή του Ιησού, έχει καταδικάσει τη θρησκευτική κοινότητα. Έτσι, όταν πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να ανακαλύπτεις μέρη που περιέχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος· μόνο αυτά αποτελούν αληθινές εκκλησίες, και μόνο εκεί θα είσαι ικανός να ακούς τη φωνή του Θεού και να ανακαλύψεις τα ίχνη του έργου Του. Αυτά είναι τα μέσα με τα οποία επιζητείται ο Θεός.

Συναναστροφή εκ του Άνωθεν