Από την Σινβού, Κίνα

Όταν ήμουν μικρή, η οικογένειά μου ήταν φτωχή. Τα δίδακτρά μου ήταν δυσβάσταχτα για τους γονείς μου. Έτσι, έφτιαχνα και πουλούσα φράκτες για να πληρώνω το σχολείο. Μια φορά, δούλευα σ’ ένα χωράφι κι έκοψα το δάχτυλό μου. Δεν υπήρχαν λεφτά για γιατρό και ποτέ δεν έγιανε εντελώς. Ακόμα δεν τεντώνει καλά. Όταν παντρεύτηκα, ήμασταν φτωχοί με τον άντρα μου. Φίλοι και συγγενείς μάς περιφρονούσαν και μας απέφευγαν. Όταν έβλεπα τον σεβασμό που απολάμβαναν οι πλούσιοι, ότι δεν αγχώνονταν για τροφή και ρουχισμό, τους φθονούσα. Ο κόσμος λέει «Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει» «Τα χρήματα δεν είναι το παν, αλλά χωρίς αυτά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα» και «Έχεις παράδες; Σου κάνουν τεμενάδες!» Τότε θεωρούσα πως όλα αυτά αλήθευαν. Με τα λεφτά, τρέφεσαι και ντύνεσαι, κερδίζεις σεβασμό και θαυμασμό. Νόμιζα πως τα λεφτά ήταν το παν. Ορκίστηκα να δουλέψω σκληρά και να βγάλω λεφτά. Ήθελα να γλιτώσω από τη φτώχεια και να ζω σαν πλούσια.

Εγώ και ο άντρας μου αναλάβαμε την τραπεζαρία ενός σχολείου. Εκατοντάδες άνθρωποι έτρωγαν εκεί κάθε μέρα. Για οικονομία, πήραμε έναν εργαζόμενο μόνο. Κάθε μέρα, δούλευα με τον άντρα μου από τις 4 το πρωί ως τα περασμένα μεσάνυχτα. Δούλευα ακόμα κι όταν κρύωσα άσχημα. Για να βγάζουμε κι άλλα, κάναμε και πολλές αγροτικές εργασίες. Τις αγροτικές εποχές, δουλεύαμε εντατικά, φυτεύαμε και μαζεύαμε τη σοδειά τη νύχτα. Επειδή δουλεύαμε μέρα νύχτα, μ’ έπιαναν συχνά ζαλάδες. Υπήρχαν φορές που μ’ έπαιρνε ο ύπνος ενώ έκοβα λαχανικά, και κοβόμουν. Εκεί που είχα κοπεί έπεφτε αλάτι και νερό. Ο πόνος ήταν πολύς. Αν και ήμουν πολύ κουρασμένη, όταν έβλεπα τα έσοδά μου να ανεβαίνουν, χαιρόμουν. Ένιωθα πως άξιζε ο κόπος. Και όταν έβλεπα τους καλοντυμένους πλούσιους να τρώνε και να γελάνε, έλεγα μέσα μου, «Πρέπει να βγάλω κι άλλα λεφτά!» Σκεφτόμουν πως αν δούλευα σκληρά, θα έμπαινα στην τάξη των πλουσίων αργά ή γρήγορα.

Επειδή χρησιμοποιούσα καθημερινά κρύο νερό, έπαθα ρευματοειδή αρθρίτιδα. Οι αρθρώσεις μου άρχισαν να παραμορφώνονται. Και από την πολύχρονη κοπιαστική δουλειά, μετατοπίστηκε δίσκος στη σπονδυλική μου στήλη και αυτό οδήγησε σε υπερπλασία και ισχιαλγία. Ο γιατρός συνέστησε χειρουργείο και τρίμηνη νοσηλεία, αλλά για να μην πάψω να βγάζω χρήματα, αρνήθηκα. Ούτε τρεις μέρες δεν διανοούμουν να κάτσω. Έτσι, συνέχισα να δουλεύω μέρα νύχτα. Στο τέλος, επειδή δεν έτρωγα όταν έπρεπε και δεν κοιμόμουν αρκετά, έπαθα γαστρόπτωση και γαστρεντερίτιδα. Σύντομα, εμφάνισα ινομυώματα, πρόπτωση ωοθηκών, καρδιοπάθεια, μυοκαρδίτιδα και σοβαρή αναιμία. Οι παθήσεις ήταν αλλεπάλληλες. Οι πόνοι ήταν αβάσταχτοι και δεν μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια. Τα δάκρυα που έχυσα δεν μετριούνται. Δεν ήξερα τι να κάνω. Σκεφτόμουν «Τι νόημα έχει η ζωή; Μόνο να περνάμε τη ζωή μας πασχίζοντας να βγάλουμε χρήματα;» Δεν έβρισκα απάντηση. Ένιωθα μόνο πως έπρεπε να έχω λεφτά για να πετύχω στην κοινωνία. Έλεγα μέσα μου: «Αφού στέκεσαι στα πόδια σου, μπορείς να δουλεύεις». Κι έτσι, ρίχτηκα πάλι στο κυνήγι του χρήματος. Όμως, μια μέρα, πήγα στο νοσοκομείο και διαγνώστηκα με δύο μορφές καρκίνου, στους πνεύμονες σε πρώιμο στάδιο, και στο στήθος. Όταν μου το είπαν, από τη μια στιγμή στην άλλη, ένιωσα αδύναμη. Έπεσα στο κρεβάτι κι έκλαιγα επί ώρες. Πήγα σε όλα τα νοσοκομεία για θεραπεία και ξόδεψα όλες σχεδόν τις οικονομίες μας. Δεν γινόταν τίποτα, όμως, και πρηζόμουν ολόκληρη από τα φάρμακα. Κάθε νύχτα, όταν όλα ησύχαζαν, ξάπλωνα στο κρεβάτι και κοιτούσα έξω από το παράθυρο, απελπισμένη. Είχα περάσει τη ζωή μου βγάζοντας χρήματα, και όχι μόνο δεν πλούτισα, αλλά καταστράφηκε η υγεία μου και η ζωή μου ήταν θλιβερή. Τι νόημα είχε να ζω; Δεν ήθελα να σκοτώνομαι άλλο για να βγάζω χρήματα. Ο άντρας μου, όμως, αγαπούσε το χρήμα. Έλεγε: «Όσο είσαι ζωντανή, θα δουλεύεις!» Η αδιαφορία του με στεναχωρούσε, με απογοήτευε, κι ένιωθα αβοήθητη. Σαραντάρα ήμουν μόνο. Δεν είχα νιώσει ποτέ ευτυχισμένη. Δεν είχα δει τον γιο μου να παντρεύεται. Δεν ήμουν έτοιμη να πεθάνω έτσι. Ήθελα να ζήσω. Χωρίς λεφτά, όμως, πώς θα έκανα θεραπεία για να ζήσω; Ο μόνος τρόπος ήταν να συνεχίσω να βγάζω λεφτά. Έτσι, συνέχισα να δουλεύω ενώ έπαιρνα τα φάρμακα.

Έναν χρόνο μετά, ο άντρας μου άνοιξε μια ανθρακοποιία με τις οικονομίες μας. Τον επόμενο χρόνο, άνοιξε μονάδα παραγωγής λαδιού. Παρά την αρρώστια μου, κάθε μέρα πήγαινα και στα δύο κάνοντας μικροδουλειές. Μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς, αποκτήσαμε τελικά λεφτά. Αγοράσαμε σπίτι στην πόλη, αυτοκίνητο και απολαμβάναμε μια άνετη ζωή. Οι φίλοι και οι συγγενείς μάς κολάκευαν και μας θαύμαζαν. Η κοινωνική μας θέση είχε αλλάξει. Είχαμε μια νέα ταυτότητα. Ήμασταν πολύ ικανοποιημένοι. Τόσα χρόνια κόπων και βασάνων απέδωσαν. Όμως, όλα τα καλά τελειώνουν γρήγορα. Μετά από τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς, ο οργανισμός μου κατέρρεε. Ο γιατρός μού είπε: «Οι ασθένειές σας είναι πολύπλοκες. Κανένα όργανο δεν λειτουργεί καλά. Δεν υπάρχει γιατρειά». Τα λόγια του ήχησαν σαν θανατική καταδίκη. Δεν μπορούσα να χωνέψω τα μαντάτα. Δηλαδή να πήγαινα σπίτι και να περίμενα να πεθάνω; Είχα λεφτά και απολάμβανα ανέσεις στη ζωή μου. Όμως, σε τι ωφελούσε; Όσα λεφτά και να είχα, δεν θα με έσωζαν. Οι πόνοι της αρρώστιας μου μ’ έκαναν να θέλω να πεθάνω. Τι άλλο να έκανα; Ασυναίσθητα, κοίταξα ψηλά και αναφώνησα: «Ουρανοί! Σώστε με!»

Μέσα στην πιο βαθιά απελπισία μου, η φίλη μου μοιράστηκε μαζί μου το ευαγγέλιο των εσχάτων ημερών του Παντοδύναμου Θεού. Είπε πως ο Θεός ενσαρκώθηκε τις έσχατες ημέρες για να σώσει την ανθρωπότητα, να εκφράσει την αλήθεια και να αποκαλύψει τα μυστήρια της ζωής. Φανερώνει την πηγή του κακού και του σκότους στον κόσμο, γιατί οι ζωές μας είναι τόσο κενές και γεμάτες βάσανα, από πού πηγάζουν οι αρρώστιες, ποιος κρατά τη μοίρα μας στα χέρια του, τι δίνει πραγματικό νόημα στη ζωή μας και πολλά άλλα. Επιπλέον, είπε ότι αν διαβάζουμε τα λόγια Του και κατανοήσουμε την αλήθεια, θα τα καταλάβουμε αυτά και τα βάσανά μας θα ελαφρύνουν. Η φίλη μου μού διάβασε ένα απόσπασμα των λόγων του Παντοδύναμου Θεού. «Ποια είναι η πηγή του πόνου της γέννησης, του θανάτου, της ασθένειας και του γήρατος, τον οποίο υπομένουν οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ζωής τους; Τι ήταν αυτό που έκανε τους ανθρώπους να βιώνουν αυτά τα πράγματα; Οι άνθρωποι δεν τα βίωναν όταν πρωτοδημιουργήθηκαν, σωστά; Από πού, λοιπόν, προήλθαν αυτά τα πράγματα; Δημιουργήθηκαν αφότου οι άνθρωποι διεφθάρησαν από τον Σατανά και η σάρκα τους εκφυλίστηκε. Ο πόνος της ανθρώπινης σάρκας, τα δεινά της, και η κενότητά της, καθώς και οι άκρως θλιβερές υποθέσεις του ανθρώπινου κόσμου ήρθαν όλα από τη στιγμή που ο Σατανάς διέφθειρε την ανθρωπότητα. Μόλις ο Σατανάς διέφθειρε τους ανθρώπους, άρχισε να τους βασανίζει. Ως εκ τούτου, άρχισαν να εκφυλίζονται όλο και περισσότερο. Οι ασθένειες της ανθρωπότητας οξύνονταν όλο και περισσότερο, και τα βάσανά της γίνονταν όλο και μεγαλύτερα. Βαθμιαία, οι άνθρωποι συναισθάνονταν όλο και περισσότερο την κενότητα και την τραγωδία του ανθρώπινου κόσμου, καθώς και την ανικανότητα να συνεχίσουν να ζουν σ’ αυτόν, και είχαν ολοένα λιγότερες ελπίδες για τον κόσμο. Επομένως, αυτά τα βάσανα επήλθαν στους ανθρώπους από τον Σατανά» («Η σημασία του ότι ο Θεός γεύτηκε τα εγκόσμια δεινά» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»).

Η φίλη μου είπε σε συναναστροφή: «Όταν μας έπλασε ο Θεός, ζούσαμε όλοι υπό την προστασία Του, ζούσαμε ελεύθερα στον κήπο της Εδέμ, χωρίς θάνατο, ασθένειες ή έγνοιες. Όταν όμως ο Σατανάς έβαλε σε πειρασμό και διέφθειρε την ανθρωπότητα, προδώσαμε τον Θεό και χάσαμε τη φροντίδα και την προστασία Του. Ζούμε στη σφαίρα επιρροής του Σατανά και τηρούμε τις αρχές του. Είμαστε ανταγωνιστικοί, λέμε ψέματα, εξαπατάμε και τσακωνόμαστε για τη δόξα, τα πλούτη και το κύρος. Από εκεί πηγάζουν η αρρώστια, ο πόνος και η λύπη στο πνεύμα μας. Αυτά τα βάσανα, αυτές οι έγνοιες μας κάνουν όλους να βρίσκουμε τη ζωή πολύ οδυνηρή, εξαντλητική ή σκληρή. Όλα αυτά πηγάζουν από τη διαφθορά μας από τον Σατανά. Έτσι μας τυραννά ο Σατανάς. Όμως, ο Θεός ήρθε στον κόσμο ενσαρκωμένος για να μας σώσει. Εκφράζει όλες τις αλήθειες για να μπορέσουμε ν’ αποκτήσουμε σωτηρία και να εξαγνιστούμε. Αν διαβάζουμε τα λόγια του Θεού και τα τηρούμε στη ζωή μας, αποκτάμε την προστασία και την καθοδήγησή Του, απαλλασσόμαστε από τη διαφθορά και κερδίζουμε τη σωτηρία του Θεού, και ο Θεός μάς οδηγεί στον τελικό προορισμό μας». Στο άκουσμα των λόγων της, ένιωσα κάποια ελπίδα. Ένιωσα πως ο Παντοδύναμος Θεός μπορούσε να με σώσει από τα δεινά και συμφώνησα να διερευνήσω το έργο του Παντοδύναμου Θεού. Η φίλη μου μου έδωσε να διαβάσω το «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται». Στη συνέχεια, διάβαζα λόγια του Θεού κάθε μέρα και βρισκόμουν με αδελφούς και αδελφές.

Μια μέρα, κατά την πνευματική μου άσκηση, είδα ένα βίντεο αναγνώσεων των λόγων του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Όποιο και αν είναι το παρελθόν σου και όποιο ταξίδι και αν απλώνεται μπροστά σου, κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Ουρανού, και κανείς δεν έχει τον έλεγχο του δικού του πεπρωμένου, διότι μόνον Εκείνος που κυβερνάει όλη την πλάση είναι ικανός για ένα τέτοιο έργο. Από την ημέρα που άρχισε να υπάρχει ο άνθρωπος, ο Θεός έχει εργαστεί ανέκαθεν κατ’ αυτόν τον τρόπο, διαχειριζόμενος το σύμπαν, κατευθύνοντας τους κανόνες της αλλαγής όσον αφορά όλα τα πράγματα και την πορεία της κίνησής τους. Όπως όλα τα πράγματα, ο άνθρωπος τρέφεται ήσυχα και εν αγνοία του από τη γλυκύτητα και τη βροχή και την πάχνη από τον Θεό· όπως όλα τα πράγματα, ο άνθρωπος ζει εν αγνοία του κάτω από την ενορχήστρωση του χεριού του Θεού. Την καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου τα κρατάει το χέρι του Θεού και τα πάντα στη ζωή του ανθρώπου τα βλέπουν τα μάτια του Θεού. Ανεξάρτητα από το αν το πιστεύεις αυτό ή όχι, το καθένα και όλα τα πράγματα, είτε ζωντανά ή νεκρά, θα αλλάξουν, θα μεταβληθούν, θα ανανεωθούν και θα εξαφανιστούν σύμφωνα με τις σκέψεις του Θεού. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός διοικεί τα πάντα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου). Όταν είδα το βίντεο, κατάλαβα πως ο Θεός είναι ο Δημιουργός μας και κυβερνά τα πάντα. Ο Θεός εφοδιάζει και θρέφει όλη την ανθρωπότητα. Η μοίρα μας, η ζωή και ο θάνατός μας, και η ευτυχία μας είναι στο χέρι Του. Δεν μπορούμε να τ’ αλλάξουμε με την εντατική δουλειά. Μα δεν καταλάβαινα την κυριαρχία του Θεού. Είχα προσπαθήσει με τις δικές μου δυνάμεις ν’ αλλάξω τη μοίρα μου, να γίνω ευκατάστατη. Όμως, παρότι έβγαζα λεφτά, δεν ένιωθα ποτέ ευτυχισμένη. Η ψυχή μου πονούσε και η υγεία μου καταστράφηκε. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα: Αν οι άνθρωποι δεν πιστεύουν στον Θεό, δεν Τον λατρεύουν, δεν υπακούν στην κυριαρχία Του και αντιστέκονται στη μοίρα τους από επιθυμία, θα υποφέρουν μάταια και θα πάνε στην κόλαση όταν πεθάνουν. Κατάλαβα τότε πως ο Θεός ήταν το μόνο στήριγμά μου, και προσευχήθηκα και εναπόθεσα την υγεία μου στα χέρια Του. Είτε ζούσα είτε πέθαινα, θα υποτασσόμουν στην κυριαρχία του Θεού.

Έκτοτε, συμμετείχα συχνά στην εκκλησιαστική ζωή. Έβλεπα τους αδελφούς και τις αδελφές να διαβάζουν τα λόγια του Θεού και να επιδιώκουν την αλήθεια, επιζητώντας να κάνουν το καθήκον τους και να ικανοποιήσουν τον Θεό, και πραγματικά τους θαύμαζα. Ήθελα να ελευθερωθώ από την παλιά μου ζωή και να ζήσω μια νέα. Έτσι, προσευχόμουν συχνά στον Θεό, ζητώντας Του μία διέξοδο για να έχω περισσότερο χρόνο να παρίσταμαι σε συναθροίσεις και να κάνω το καθήκον μου. Αργότερα, η ελαιοπαραγωγική μονάδα μας απαλλοτριώθηκε για να γίνει δρόμος. Δεν χρειαζόταν να πηγαινοέρχομαι από τη μία μονάδα στην άλλη, όπως πριν. Είχα χρόνο να συναντώ τους άλλους και να συναναστρέφομαι για τον λόγο του Θεού, να συλλογίζομαι τον λόγο του Θεού και να έρχομαι πιο κοντά στον Θεό. Ένιωθα εμπλουτισμένη κάθε μέρα. Λίγο μετά απ’ αυτό, η υγεία μου άρχισε να καλυτερεύει πολύ. Ένιωθα να έχω ενέργεια και το σώμα μου ήταν πιο δυνατό. Ένιωθα πολύ πιο ήρεμη και χαλαρή. Ήμουν τρομερά ευγνώμων στον Θεό.

Αργότερα, είδα ένα άλλο βίντεο με αναγνώσεις λόγων του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Το ρητό “Το χρήμα κινεί τον κόσμο” είναι μια φιλοσοφία του Σατανά, και επικρατεί σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία. Θα μπορούσατε να πείτε ότι είναι μια τάση επειδή έχει ενσταλαχτεί στην καρδιά του καθενός. Εξαρχής, οι άνθρωποι δεν αποδέχονταν αυτό το ρητό, όμως στη συνέχεια το αποδέχτηκαν σιωπηρά όταν ήρθαν σε επαφή με την πραγματική ζωή, και άρχισαν να πιστεύουν πως τα λόγια αυτά ήταν, στην πραγματικότητα, αληθινά. Δεν πρόκειται για μια διαδικασία με την οποία διαφθείρει ο Σατανάς τους ανθρώπους; […] Οπότε, αφότου ο Σατανάς χρησιμοποιήσει αυτήν την τάση για να διαφθείρει τους ανθρώπους, πώς εκδηλώνεται αυτή μέσα τους; Νιώθετε ότι δεν θα μπορούσατε να επιβιώσετε σε αυτόν τον κόσμο χωρίς καθόλου χρήματα, ότι έστω και μία ημέρα χωρίς χρήματα θα ήταν αδύνατη; Το κύρος των ανθρώπων βασίζεται στο πόσα χρήματα έχουν, καθώς και ο σεβασμός που εμπνέουν. Οι φτωχοί σκύβουν από ντροπή, ενώ οι πλούσιοι απολαμβάνουν μεγάλο κύρος. Στέκονται με το κεφάλι ψηλά και περήφανα, μιλάνε δυνατά και ζουν αλαζονικά. Τι αποφέρουν στους ανθρώπους αυτό το ρητό και αυτή η τάση; Δεν ισχύει ότι πολλοί άνθρωποι κάνουν την οποιαδήποτε θυσία στο κυνήγι του χρήματος; Δεν χάνουν πολλοί άνθρωποι την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητά τους στο κυνήγι περισσότερου χρήματος; Επιπλέον, δεν χάνουν πολλοί άνθρωποι την ευκαιρία να εκτελέσουν το καθήκον τους και να ακολουθήσουν τον Θεό για χάρη του χρήματος; Αυτό δεν αποτελεί ζημιά για τους ανθρώπους; (Ναι.) Δεν αποτελεί καταχθόνιο σχέδιο του Σατανά να χρησιμοποιήσει αυτήν τη μέθοδο και αυτό το ρητό για να διαφθείρει τον άνθρωπο σε αυτόν τον βαθμό; Δεν πρόκειται για ένα κακόβουλο τέχνασμα;» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ε΄). Αφού το παρακολούθησα, κατάλαβα ότι έζησα δεκαετίες με πόνο και εξάντληση εξαιτίας της διαφθοράς του Σατανά και της επιρροής της κοινωνίας που με είχαν κάνει ν’ ακολουθώ τις κοσμικές τάσεις και να λατρεύω το χρήμα. Στην παιδική μου ηλικία, που ήταν μες στη φτώχεια, βίωνα τον αποκλεισμό και την περιφρόνηση. Όταν έβλεπα τους πλούσιους να ζουν καλά και να εμπνέουν σεβασμό, ένιωθα σίγουρη πως χρειάζεσαι χρήμα για να ζήσεις στον κόσμο. «Τα χρήματα δεν είναι το παν, αλλά χωρίς αυτά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα», «Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει», «Έχεις παράδες; Σου κάνουν τεμενάδες», «Το χρήμα προηγείται» και «Ο άνθρωπος θα κάνει οτιδήποτε για να πλουτίσει». Αυτές οι σατανικές πλάνες ρίζωσαν στην καρδιά μου και έλεγχαν τις σκέψεις μου. Νόμιζα πως το χρήμα ήταν το παν, πως μ’ αυτό θα κέρδιζα θαυμασμό, σεβασμό κι ευτυχία. Έκανα το κυνήγι του χρήματος μοναδικό μου στόχο και μόνο να βγάλω κι άλλα λεφτά μ’ ένοιαζε. Δεν με ένοιαζε αν ζαλιζόμουν, κουραζόμουν ή αρρώσταινα και δεν άντεχε το σώμα μου. Όταν σκεφτόμουν πως θα πλούτιζα και θα ζούσα πλουσιοπάροχη ζωή, έσφιγγα τα δόντια και συνέχιζα. Ούτε όταν έπαθα καρκίνο άλλαξε κάτι. Αυτό μάλιστα έκανε το χρήμα πιο σημαντικό, επειδή το χρειαζόμουν για να κάνω θεραπεία και να ζήσω. Ούτε τότε έπαψα ν’ αγωνίζομαι να βγάλω λεφτά. Είχα γίνει δέσμια του Σατανά και δεν ήμουν παρά σκλάβα του χρήματος. Μολονότι είχα αυτοκίνητο, σπίτι και λεφτά, και έχαιρα σεβασμού και θαυμασμού, δεν ένιωθα καθόλου ευτυχισμένη. Είχα πολλές παθήσεις και είχα και καρκίνο. Τα λεφτά μου δεν απάλυναν τους πόνους ούτε μπορούσαν να σώσουν τη ζωή μου. Ένιωθα πόνο και απελπισία. Περισσότερα λεφτά δεν θα πρόσφεραν τίποτα. Πριν, είχα πουλήσει τη ζωή μου για το χρήμα. Τώρα, την αγόραζα μ’ αυτό. Ζούσα για να βγάζω λεφτά, αλλά κατέληξα με άδεια χέρια. Είδα ξεκάθαρα τότε πως το κυνήγι του χρήματος ήταν λανθασμένος τρόπος να ζεις. Το χρήμα είναι ένα κόλπο του Σατανά για να μας βλάπτει και να μας διαφθείρει. Είναι ένας ζυγός που ο Σατανάς περνά στον λαιμό μας. Αν δεν ήταν ο λόγος του Θεού, ούτε τώρα θα είχα καταλάβει ότι ο Σατανάς, με το χρήμα, μας δένει, μας ελέγχει και μας πονά, και θα συνέχιζε να με σέρνει από τη μύτη, να με τυραννά και να με χειρίζεται. Είδα ότι οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν την αλήθεια, οπότε δεν ήξεραν πώς να ζουν. Ακολουθούσαν τη μάζα, βάζοντας το χρήμα πρώτο. Είναι πολύ κρίμα. Ήμουν πολύ τυχερή που άκουσα τη φωνή του Θεού, που πήγα ενώπιόν Του και ξέφυγα από την κακοποίηση του Σατανά. Αυτή ήταν η σωτηρία του Θεού και η καρδιά μου ξεχείλιζε από ευγνωμοσύνη γι’ Αυτόν.

Αργότερα, όταν ο άντρας μου έβγαινε για προμήθειες, εγώ έπρεπε να δουλεύω στη μονάδα. Μερικές φορές, τότε συναντιόμασταν. Παρ’ όλο που συμμετείχα, ήμουν ταραγμένη. Ένιωθα ένοχη μέσα μου. Σκεφτόμουν ότι είχα αρρωστήσει για να βγάζω λεφτά. Ο γιατρός μού είχε δώσει θανατική ποινή. Ο Θεός ήταν που με έσωσε όταν ήμουν στα πρόθυρα του θανάτου, δίνοντάς μου μια δεύτερη ευκαιρία. Μα δεν μπορούσα να κάνω το καθήκον μου και ν’ ανταποδώσω την αγάπη Του. Ένιωθα υποχρεωμένη στον Θεό. Συλλογίστηκα τι είχε πει ο Ιησούς Χριστός: «Επειδή τι ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι θέλει δώσει άνθρωπος εις ανταλλαγήν της ψυχής αυτού;» (Κατά Ματθαίον 16:26). Και στην Α΄ Προς Τιμόθεον 6:8, λέει: «έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα». Τι νόημα έχει να βγάλεις πιο πολλά λεφτά, αν έτσι χάσεις τη ζωή σου; Σκέφτηκα να νοικιάσω την ανθρακοποιία. Θα έβγαζα λιγότερα λεφτά, αλλά αρκετά για να ζω, και θα μπορούσα να λατρεύω τον Θεό και να κάνω το καθήκον μου. Το ξανασκέφτηκα, όμως. Η ανθρακοποιία πήγαινε πολύ καλά και η επιχείρηση είχε πάρει μπρος πολύ δύσκολα. Ήταν κρίμα να την εγκαταλείψω. Δίσταζα. Δεν ήξερα τι να κάνω, οπότε προσευχήθηκα να με βοηθήσει ο Θεός.

Μια μέρα, διάβασα το εξής στα λόγια του Θεού: «Υπάρχει ολοένα και πιο απλός τρόπος για να ελευθερωθεί κανείς από την κατάσταση αυτή, που είναι το να αποχαιρετήσει τον πρότερο τρόπο ζωής του· να πει αντίο στους προηγούμενους στόχους του στη ζωή· να συνοψίσει και να αναλύσει τον προηγούμενο τρόπο ζωής, την άποψη για τη ζωή, τις επιδιώξεις, τις επιθυμίες και τα ιδανικά του, και έπειτα να τα συγκρίνει με το θέλημα του Θεού και τις απαιτήσεις Του από τον άνθρωπο, και να δει αν κάποιο από αυτά βρίσκεται σε συμφωνία με το θέλημα και τις απαιτήσεις του Θεού, αν κάποιο από αυτά προσφέρει τις σωστές αξίες της ζωής, αν τον οδηγεί σε καλύτερη κατανόηση της αλήθειας και αν του επιτρέπει να ζει με την ανθρώπινη φύση και την ομοιότητα του ανθρώπου. Όταν ερευνάς επανειλημμένα και αναλύεις προσεκτικά τους διάφορους στόχους που επιδιώκουν οι άνθρωποι στη ζωή και τους αναρίθμητους τρόπους ζωής τους, θα βρεις πως ούτε ένας δεν ακολουθεί την αρχική πρόθεση που είχε ο Δημιουργός όταν δημιούργησε την ανθρωπότητα. Όλοι τους απομακρύνουν τους ανθρώπους από την κυριαρχία και τη φροντίδα του Δημιουργού· είναι όλοι τους παγίδες που κάνουν τους ανθρώπους να εξαχρειώνονται και τους οδηγούν στην κόλαση. Αφού το αναγνωρίσεις αυτό, η αποστολή σου είναι να αφήσεις στην άκρη την παλιά σου άποψη για τη ζωή, να μείνεις μακριά από τις διάφορες παγίδες, να αφήσεις τον Θεό να πάρει τον έλεγχο της ζωής σου και να κάνει διευθετήσεις για εσένα· είναι να προσπαθήσεις απλώς να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και την καθοδήγηση του Θεού, να ζήσεις χωρίς ατομική επιλογή και να γίνεις ένας άνθρωπος που λατρεύει τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄). Όταν διάβασα τα λόγια του Θεού, σκέφτηκα τους σατανικούς κανόνες ζωής, βάσει των οποίων προσπαθούσα να πλουτίσω. Πίστευα πως «Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει» και «Τα χρήματα δεν είναι το παν, αλλά χωρίς αυτά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα», Για να γίνω πλούσια και να κερδίσω τον σεβασμό, πάσχιζα για λεφτά. Ήταν μια οδυνηρή και μίζερη περίοδος. Ήταν τα λεφτά τόσο σημαντικά; Τι μπορούσαν να μου προσφέρουν; Μπορούσα μ’ αυτά ν’ αγοράσω σπίτι, αυτοκίνητο, να χαίρω σεβασμού, να έχω μια πλουσιοπάροχη ζωή και εφήμερες σαρκικές απολαύσεις. Μα δεν μπορούσαν να καλύψουν το κενό μέσα μου, να διώξουν τον πόνο μου, να μου φέρουν γαλήνη ή χαρά, να με κάνουν να πάψω να υποφέρω από αρρώστιες ή να μου σώσουν τη ζωή. Σκέφτηκα τον διευθυντή του σχολείου της περιοχής. Είχε λεφτά και γόητρο, αλλά είχε πεθάνει από καρκίνο. Τα λεφτά και το γόητρο δεν τον βοήθησαν να γλιτώσει από τα βάσανα και τον θάνατο. Έχω ακούσει για πλούσιους ανθρώπους που έζησαν βασανιστικά και κενά και έδωσαν τέλος στη ζωή τους, όπως και για ανθρώπους που ψεύδονται, ξεγελούν, μάχονται και εξαπατούν άλλους, χάνοντας κάθε ανθρωπιά και συνείδηση για το χρήμα. Όλες αυτές οι ιστορίες και η προσωπική εμπειρία μου μ’ έκαναν να δω ότι το κυνήγι απόκτησης χρήματος κάνει τους ανθρώπους πιο διεφθαρμένους και πιο παρηκμασμένους. Τους απομακρύνει από τον Θεό και τους σπρώχνει στην αμαρτία. Σκέφτηκα τον Ιώβ, ο οποίος δεν επιζητούσε χρήματα ούτε υλικές ανέσεις. Ο Ιώβ παραδόθηκε στην κυριαρχία του Θεού και επεδίωξε να μάθει τις πράξεις Του μέσα σε όλα τα πράγματα και τελικά κέρδισε την ευλογία του Θεού. Σκέφτηκα τον Πέτρο που, όταν ο Ιησούς τον κάλεσε, τα έκανε όλα πέρα για ν’ ακολουθήσει τον Θεό. Επιδίωξε να Τον γνωρίσει και να Τον αγαπήσει, και ο Θεός τον οδήγησε στην τελείωση κι εκείνος έζησε μια ζωή με νόημα. Από αυτό, συνειδητοποίησα πως η γνωριμία με τον Θεό, η λατρεία Του, η σύμπνοια με τον λόγο Του και ο έπαινος που κερδίζεις από Αυτόν, είναι ό,τι σημαντικότερο στη ζωή. Δυσκολεύτηκα να βρω πίστη και τον σωστό δρόμο. Ήξερα πως αν συνέχιζα να κυνηγώ τα πλούτη και τις επίγειες απολαύσεις, και δεν επιδίωκα την αλήθεια και τη σωτηρία, θα ήταν ανόητο. Με αυτή τη σκέψη, η καρδιά μου απαλλάχτηκε από την αμφιβολία. Δεν ήθελα να είμαι πια σκλάβα του χρήματος. Ήθελα μόνο περισσότερο χρόνο και ενέργεια για να επιδιώξω την αλήθεια. Μετά από αυτό, συζήτησα με τον άντρα μου να νοικιάσουμε την ανθρακοποιία. Με τη βοήθεια των θαυμαστών ενορχηστρώσεων του Θεού, τη νοικιάσαμε. Κατάφερα να παρευρίσκομαι τακτικά σε συναθροίσεις και να κάνω το καθήκον μου.

Δύο χρόνια μετά, ο άντρας μου αρρώστησε ξαφνικά και πέθανε. Ο θάνατός του ήταν πλήγμα για μένα και μου έδειξε πόσο εύθραυστη είναι η ζωή. Ο άντρας μου πέρασε τη ζωή του τρέχοντας πέρα δώθε για να βγάλει λεφτά. Η πίεσή του ήταν πάνω από 20 και συνέχιζε να δουλεύει. Όταν έσπασε στο ισχίο του, γύρισε στη δουλειά προτού αποκατασταθεί πλήρως και δεν ξεκουραζόταν όταν τον προέτρεπα. Ήταν κι αυτός σκλάβος του χρήματος. Σε όλη του τη ζωή, τον έλεγχε και τον έβλαπτε ο Σατανάς. Ούτε αντιμέτωπος με τον θάνατο δεν σταμάτησε. Ήθελε να βγάλει λεφτά και να ζήσει τη μεγάλη ζωή, αλλά έχασε τη ζωή του. Η φήμη και τα πλούτη ούτε τον έσωσαν, ούτε απάλυναν τον πόνο του, ούτε τον βοήθησαν να ξεγελάσει τον θάνατο. Όπως λέει και ο Θεός: «Οι άνθρωποι ξοδεύουν τη ζωή τους κυνηγώντας χρήματα και δόξα· πιάνονται από τα πράγματα αυτά, νομίζοντας πως είναι τα μόνα τους μέσα διαβίωσης, λες και έχοντάς τα μπορούν να συνεχίσουν να ζουν, μπορούν να απαλλαγούν από τον θάνατο. Ωστόσο, μόνο όταν είναι κοντά στον θάνατο συνειδητοποιούν πόσο μακριά είναι αυτά τα πράγματα από αυτούς, πόσο αδύναμοι είναι μπροστά στον θάνατο, πόσο εύκολα παραλύουν, πόσο μόνοι και αβοήθητοι είναι, μην έχοντας πουθενά να στραφούν. Συνειδητοποιούν πως η ζωή δεν αγοράζεται με χρήματα ή δόξα, πως όσο πλούσιος κι αν είναι ένας άνθρωπος και όσο εξέχουσα κι αν είναι η θέση του, όλοι οι άνθρωποι είναι εξίσου φτωχοί και ασήμαντοι μπροστά στον θάνατο. Συνειδητοποιούν πως τα χρήματα δεν αγοράζουν ζωή, πως η δόξα δεν μπορεί να σβήσει τον θάνατο και πως ούτε τα χρήματα, ούτε και η δόξα μπορούν να επιμηκύνουν τη ζωή ενός ανθρώπου κατά ένα λεπτό, κατά ένα δευτερόλεπτο» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄). Όταν αναλογίζομαι ότι πέρασα τη ζωή μου τρέχοντας πέρα δώθε για να βγάλω λεφτά, βλέπω πως κέρδισα σεβασμό και θαυμασμό, αλλά τυραννήθηκα από τον Σατανά τόσο που κόντεψα να πεθάνω. Ο Θεός μ’ έσωσε, όμως. Μ’ έσωσε από τη δίνη του χρήματος και άλλαξε την πορεία της ζωής μου. Τώρα, καθώς επιδιώκω την αλήθεια και κάνω το καθήκον μου, αισθάνομαι ελεύθερη και γαλήνια. Αυτό δεν αγοράζεται με λεφτά. Ευγνωμονώ τον Παντοδύναμο Θεό που μ’ έσωσε!