Ο θρησκευτικός κόσμος πιστεύει ότι εφόσον ο Κύριος Ιησούς είναι άνδρας, όταν επιστρέψει, θα είναι και πάλι άνδρας και όχι γυναίκα.

Λόγια από τη Βίβλο

«Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού· κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν· άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς» (Γένεσις 1: 27).

Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα κάνει το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του παράσχει τη ζωή και να του υποδείξει την οδό. Η σάρκα που δεν έχει την ουσία του Θεού ασφαλώς δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός· δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Αν ο άνθρωπος σκοπεύει να διερευνήσει το αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το επιβεβαιώσει αυτό από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, για να επιβεβαιώσει κανείς το κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωση του Θεού και κατά πόσο είναι ή όχι η αληθινή οδός, πρέπει να κάνει μια διάκριση με βάση την ουσία Του. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το κλειδί βρίσκεται στην ουσία Του (στο έργο Του, στις ομιλίες Του, στη διάθεσή Του και σε πολλές άλλες πτυχές), και όχι στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος εξετάζει εξονυχιστικά μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και ως εκ τούτου παραβλέπει την ουσία Του, αυτό καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος είναι αστοιχείωτος και αδαής.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος

Κάθε στάδιο του έργου που πραγματοποιεί ο Θεός έχει τη δική του πρακτική σημασία. Εκείνον τον καιρό, όταν ήρθε ο Ιησούς, ήρθε σε αντρική μορφή και όταν ο Θεός έρχεται αυτήν τη φορά, η μορφή του είναι γυναικεία. Από αυτό μπορείς να καταλάβεις ότι η δημιουργία τόσο του άντρα όσο και της γυναίκας από τον Θεό μπορεί να είναι χρήσιμη για το έργο Του, και για Εκείνον δεν υπάρχει καμία διάκριση ανάμεσα στα δύο φύλα. Όταν έρχεται το Πνεύμα Του, μπορεί να πάρει οποιαδήποτε σάρκα επιθυμεί, κι εκείνη η σάρκα μπορεί να Τον εκπροσωπεί· είτε είναι άντρας είτε γυναίκα μπορεί να εκπροσωπεί τον Θεό, εφόσον είναι η ενσάρκωσή Του. Αν ο Ιησούς είχε εμφανιστεί ως γυναίκα κατά την έλευσή Του, με άλλα λόγια, αν είχε συλληφθεί ένα κορίτσι κι όχι ένα αγόρι από το Άγιο Πνεύμα, εκείνο το στάδιο του έργου θα ολοκληρωνόταν έτσι κι αλλιώς. Αν συνέβαινε αυτό, τότε το σημερινό στάδιο του έργου θα έπρεπε να το ολοκληρώσει αντιστρόφως ένας άντρας, όμως το έργο θα ολοκληρωνόταν έτσι κι αλλιώς. Το έργο που γίνεται σε κάθε στάδιο έχει τη σημασία του· κανένα στάδιο του έργου δεν επαναλαμβάνεται ούτε έρχεται σε αντιπαράθεση με κάποιο άλλο. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς, κατά την πραγματοποίηση του έργου Του, αποκαλούταν ο Υιός ο μονογενής, και «Υιός» εννοεί φύλο αρσενικό. Γιατί ο Υιός ο μονογενής δεν αναφέρεται σ’ αυτό το σημερινό στάδιο; Επειδή οι απαιτήσεις του έργου επέβαλαν την αλλαγή στο φύλο από αυτό του Ιησού. Ο Θεός δεν διακρίνει φύλα. Εκείνος πραγματοποιεί το έργο Του όπως Εκείνος επιθυμεί και δεν υπόκειται σε περιορισμούς, αλλά είναι ιδιαιτέρως ελεύθερος. Ωστόσο, κάθε στάδιο του έργου έχει τη δική του πρακτική σημασία. Ο Θεός ενσαρκώθηκε δύο φορές και είναι αυτονόητο ότι η ενσάρκωσή Του κατά τις έσχατες ημέρες είναι η τελευταία. Έχει έρθει για να γνωστοποιήσει όλες τις πράξεις Του. Αν σ’ αυτό το στάδιο δεν ενσαρκωνόταν προκειμένου να κάνει ο ίδιος προσωπικά έργο και να γίνει μάρτυράς του ο άνθρωπος, ο άνθρωπος θα παρέμενε για πάντα προσκολλημένος στην αντίληψη ότι ο Θεός είναι μόνο άντρας, όχι γυναίκα. Πριν από αυτό, όλοι οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο Θεός μπορούσε να είναι μόνο άντρας, κι ότι μια γυναίκα δεν θα μπορούσε να αποκαλείται Θεός, επειδή όλοι οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι οι άντρες είχαν εξουσία επί των γυναικών. Πίστευαν ότι καμία γυναίκα δεν θα μπορούσε να αναλάβει εξουσία, παρά μόνο ο άντρας. Επιπλέον, έλεγαν ακόμα ότι ο άντρας ήταν η κεφαλή της γυναίκας κι ότι η γυναίκα πρέπει να υπακούει τον άντρα, κι ότι δεν μπορεί να τον ξεπεράσει. Στα παλαιότερα χρόνια, όταν λεγόταν ότι ο άντρας ήταν η κεφαλή της γυναίκας, αυτό απευθυνόταν στον Αδάμ και την Εύα, οι οποίοι παραπλανήθηκαν από το φίδι —όχι στον άντρα και στη γυναίκα όπως αυτοί είχαν δημιουργηθεί στις απαρχές από τον Ιεχωβά. Φυσικά, μια γυναίκα πρέπει να υπακούει και να αγαπάει τον άντρα της, και ο άντρας πρέπει να μάθει να συντηρεί και να στηρίζει την οικογένειά του. Αυτοί είναι οι νόμοι και τα διατάγματα που έχει εκδώσει ο Ιεχωβά, τα οποία πρέπει να τηρεί η ανθρωπότητα καθ’ όλη τη ζωή της στη γη. Ο Ιεχωβά είπε στη γυναίκα: «Τον άνδρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου, και αυτός θέλει σε εξουσιάζει». Μίλησε έτσι, ούτως ώστε η ανθρωπότητα (δηλαδή και ο άντρας και η γυναίκα) να μπορεί να ζει κανονικές ζωές υπό το κράτος του Ιεχωβά, και ούτως ώστε οι ζωές των ανθρώπων να μπορούν να έχουν μια δομή και να μην ξεφεύγουν από την ευταξία τους. Συνεπώς, ο Ιεχωβά έθεσε κατάλληλους κανόνες για το πώς πρέπει να ενεργούν ο άντρας και η γυναίκα, όμως αυτό αφορούσε αποκλειστικά όλα τα δημιουργημένα έμβια όντα στη γη, και δεν είχε καμία σχέση με την ενσάρκωση του Θεού. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να είναι το ίδιο με τα δημιουργήματά Του; Τα λόγια Του απευθύνονταν μόνο στην ανθρωπότητα που Εκείνος δημιούργησε· σκοπός Του ήταν η ανθρωπότητα να ζει μια κανονική ζωή, σύμφωνα με τους κανόνες που Εκείνος θέσπισε για τον άντρα και τη γυναίκα. Στις απαρχές, όταν ο Ιεχωβά δημιούργησε την ανθρωπότητα, δημιούργησε δύο είδη ανθρώπινων όντων, τους άντρες και τις γυναίκες. Έτσι, υπάρχει ο διαχωρισμός άντρα και γυναίκας στις ενσαρκώσεις Του. Δεν αποφάσισε το έργο Του βασισμένος στα λόγια που είπε στον Αδάμ και την Εύα. Οι δύο φορές που έχει ενσαρκωθεί έχουν καθοριστεί εξ ολοκλήρου σύμφωνα με τη σκέψη Του τον καιρό που πρωτοδημιούργησετηνανθρωπότητα, δηλαδή έχει ολοκληρώσει το έργο των δύο ενσαρκώσεών Του με βάση τον άντρα και τη γυναίκα, προτού εκείνοι διαφθαρούν. […] Όταν ο Ιεχωβά ενσαρκώθηκε δύο φορές, το φύλο της ενσάρκωσής Του σχετιζόταν με τον άντρα και τη γυναίκα που δεν είχαν παραπλανηθεί από το φίδι· ενσαρκώθηκε δύο φορές, σύμφωνα με τον άντρα και τη γυναίκα που δεν είχαν παραπλανηθεί από το φίδι. Μη θεωρείς ότι η αρσενική υπόσταση του Ιησού ήταν η ίδια με αυτήν του Αδάμ, ο οποίος παραπλανήθηκε από το φίδι. Οι δυο τους δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, είναι άντρες με δύο διαφορετικές φύσεις. Σίγουρα δεν μπορεί η αρσενική υπόσταση του Ιησού να αποδεικνύει ότι Εκείνος είναι η κεφαλή όλων των γυναικών, αλλά όχι όλων των αντρών; Εκείνος δεν είναι ο Βασιλέας όλων των Ιουδαίων (τόσο των αντρών όσο και των γυναικών); Είναι ο ίδιος ο Θεός, και δεν είναι μόνο η κεφαλή της γυναίκας, αλλά και η κεφαλή του άντρα. Είναι ο Κύριος όλων των δημιουργημάτων και η κεφαλή όλων των δημιουργημάτων. Πώς μπορείς εσύ να καθορίσεις ότι η αρσενική υπόσταση του Ιησού είναι το σύμβολο της κεφαλής της γυναίκας; Αυτό δεν θα αποτελούσε βλασφημία; Ο Ιησούς είναι ένας άντρας που δεν έχει διαφθαρεί. Είναι Θεός, είναι Χριστός, είναι ο Κύριος. Πώς θα μπορούσε Εκείνος να είναι ένας άντρας σαν τον Αδάμ, ο οποίος ήταν διεφθαρμένος; Ο Ιησούς αποτελεί την ενσάρκωση του αγιοτάτου Πνεύματος του Θεού. Πώς θα μπορούσες να πεις ότι είναι ένας Θεός που κατέχει την αρσενική υπόσταση του Αδάμ; Σε αυτήν την περίπτωση, όλο το έργο του Θεού δεν θα ήταν λανθασμένο; Θα είχε ενσωματώσει ο Ιεχωβά στον Ιησού την αρσενική υπόσταση του Αδάμ, ο οποίος είχε παραπλανηθεί από το φίδι; Η ενσάρκωση του σήμερα δεν αποτελεί άλλη μια εκδήλωση του έργου της ενσάρκωσης του Θεού, η οποία έχει διαφορετικό φύλο από τον Ιησού, αλλά έχει την ίδια φύση με Εκείνον; Τολμάς ακόμα να λες ότι η ενσάρκωση του Θεού δεν θα μπορούσε να είναι γυναίκα, επειδή η γυναίκα ήταν η πρώτη που παραπλανήθηκε από το φίδι; Τολμάς ακόμα να λες ότι, εφόσον η γυναίκα είναι η πιο ακάθαρτη και η πηγή της διαφθοράς της ανθρωπότητας, ο Θεός δεν θα ήταν δυνατόν να ενσαρκωθεί ως γυναίκα; Τολμάς να επιμένεις και να λες ότι «η γυναίκα πρέπει να υπακούει πάντοτε τον άντρα και να μην αποτελεί φανέρωση του Θεού ή να μην Τον εκπροσωπεί απευθείας»;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης

Αν ο Θεός ενσαρκωνόταν μόνο ως άντρας, οι άνθρωποι θα Τον όριζαν ως άντρα, ως τον Θεό των αντρών, και δεν θα πίστευαν ποτέ ότι είναι ο Θεός των γυναικών. Οι άντρες θα θεωρούσαν τότε ότι ο Θεός ανήκει στο αρσενικό φύλο, ότι ο Θεός είναι η κεφαλή των αντρών —αλλά τι θα γινόταν τότε με τις γυναίκες; Αυτό είναι άδικο. Δεν συνιστά μεροληπτική μεταχείριση; Αν ίσχυε αυτό, τότε όλοι εκείνοι που έσωσε ο Θεός θα ήταν άντρες σαν κι Αυτόν, και δεν θα μπορούσε να σωθεί ούτε μία γυναίκα. Όταν ο Θεός δημιούργησε την ανθρωπότητα, δημιούργησε τον Αδάμ και δημιούργησε και την Εύα. Δεν δημιούργησε μόνο τον Αδάμ, αλλά ποίησε και τον άντρα και τη γυναίκα κατ’ εικόνα Του. Ο Θεός δεν είναι μόνο ο Θεός των αντρών —είναι και ο Θεός των γυναικών. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός εισέρχεται σε ένα νέο στάδιο του έργου. Θα αποκαλύψει ακόμη περισσότερα στοιχεία της διάθεσής Του, και δεν θα υπάρχει η ευσπλαχνία και η αγάπη της εποχής του Ιησού. Δεδομένου ότι έχει αναλάβει νέο έργο, αυτό το νέο έργο θα συνοδεύεται από μια νέα διάθεση. […] Ο Θεός ζει πραγματικά και αληθινά μεταξύ των ανθρώπων. Είναι απτός· ο άνθρωπος μπορεί πραγματικά να έλθει σε επαφή με τη διάθεσή Του, να έλθει σε επαφή με αυτό που Αυτός έχει και είναι. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να Τον γνωρίσει πραγματικά. Παράλληλα, ο Θεός έχει ολοκληρώσει επίσης το έργο στο οποίο «ο Θεός είναι ο Θεός των αντρών και ο Θεός των γυναικών», και έχει ολοκληρώσει το συνολικό Του έργο στη σάρκα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)

Αν το έργο του Ιησού είχε πραγματοποιηθεί, και δεν είχε συμπληρωθεί από το έργο σε αυτό το στάδιο των εσχάτων ημερών, ο άνθρωπος θα παρέμενε για πάντα προσκολλημένος στην αντίληψη ότι μόνο ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού ο μονογενής, δηλαδή, ότι ο Θεός είχε μόνο έναν γιο και ότι οποιοσδήποτε άλλος ακολουθούσε έπειτα, υπό κάποιο άλλο όνομα, δεν θα ήταν ο Υιός του Θεού, πόσο μάλλον ο ίδιος ο Θεός. Ο άνθρωπος έχει την αντίληψη ότι όποιος λειτουργεί ως προσφορά περί αμαρτίας ή όποιος αναλαμβάνει την εξουσία εκ μέρους του Θεού και λυτρώνει όλο το ανθρώπινο γένος είναι ο Υιός του Θεού ο μονογενής. Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι εφόσον Εκείνος που θα έρθει είναι άντρας, θα μπορεί να θεωρείται ο Υιός του Θεού ο μονογενής και ο εκπρόσωπος του Θεού. Υπάρχουν ακόμα κι εκείνοι που λένε ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Ιεχωβά, ο μοναδικός Του Υιός. Δεν είναι υπερβολικές αυτές οι αντιλήψεις; Αν αυτό το στάδιο του έργου δεν πραγματοποιούταν στην τελική εποχή, τότε, όσον αφορά τον Θεό, ολόκληρο το ανθρώπινο γένος θα καλυπτόταν από μια σκοτεινή σκιά. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο άντρας θα θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο από τη γυναίκα, οι γυναίκες δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν το κεφάλι ψηλά, κι έτσι ούτε μία γυναίκα δεν θα μπορούσε να σωθεί. Οι άνθρωποι πιστεύουν πάντοτε ότι ο Θεός είναι άντρας και, επιπλέον, ότι εκείνος ανέκαθεν απεχθανόταν τη γυναίκα και ότι δεν θα της έδινε τη σωτηρία. Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν θα ήταν αλήθεια ότι όλες οι γυναίκες, οι οποίες δημιουργήθηκαν από τον Ιεχωβά κι έχουν επίσης διαφθαρεί, δεν θα είχαν ποτέ μια ευκαιρία να σωθούν; Τότε, δεν θα ήταν άσκοπο για τον Ιεχωβά να δημιουργήσει τη γυναίκα, δηλαδή, να δημιουργήσει την Εύα; Η γυναίκα δεν θα χανόταν για όλη την αιωνιότητα; Γι’ αυτόν τον λόγο, το στάδιο του έργου στις έσχατες ημέρες γίνεται για να σωθεί ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, όχι μόνο η γυναίκα. Αν κάποιος πιστεύει ότι αν ο Θεός ενσαρκωνόταν ως γυναίκα, αυτό θα συνέβαινε αποκλειστικά προς χάριν της σωτηρίας των γυναικών, τότε ο άνθρωπος αυτός θα ήταν πράγματι ανόητος!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης

Ο Ιησούς κι Εγώ προερχόμαστε από ένα Πνεύμα. Παρόλο που οι ενσαρκώσεις Μας δεν σχετίζονται, το Πνεύμα Μας είναι ένα· παρόλο που το περιεχόμενο των όσων κάνουμε και το έργο που αναλαμβάνουμε δεν είναι τα ίδια, Εμείς είμαστε όμοιοι κατ’ ουσίαν· οι ενσαρκώσεις Μας έχουν διαφορετική μορφή, αλλά αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής και στις διαφορετικές ανάγκες του έργου Μας. Οι διακονίες Μας δεν μοιάζουν, οπότε το έργο που επιτελούμε και η διάθεση που αποκαλύπτουμε στον άνθρωπο είναι επίσης διαφορετικά. Αυτός είναι ο λόγος που αυτό που βλέπει και καταλαβαίνει τη σήμερον ημέρα ο άνθρωπος είναι διαφορετικό από το παρελθόν, κι αυτό οφείλεται στην αλλαγή της εποχής. Μολονότι Εκείνοι είναι διαφορετικού φύλου και η μορφή της ενσάρκωσής Τους δεν είναι η ίδια, και παρόλο που δεν γεννήθηκαν μέσα στην ίδια οικογένεια, πόσο μάλλον κατά την ίδια περίοδο, το Πνεύμα Τους εξακολουθεί να είναι ένα. Μολονότι οι ενσαρκώσεις Τους δεν έχουν κοινό αίμα ούτε και οποιουδήποτε είδους συγγένεια, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι Εκείνοι αποτελούν τις ενσαρκώσεις του Θεού σε δύο διαφορετικές περιόδους. Το γεγονός ότι Εκείνοι είναι ενσαρκώσεις του Θεού αποτελεί αδιάψευστη αλήθεια. Ωστόσο, δεν έχουν την ίδια γραμμή αίματος και δεν μιλάνε την ίδια ανθρώπινη γλώσσα (ο ένας ήταν άντρας που μιλούσε τη γλώσσα των Ιουδαίων και η άλλη γυναίκα που μιλάει μόνο κινεζικά). Γι’ αυτούς τους λόγους έχουν ζήσει σε διαφορετικές χώρες για να κάνουν το έργο που επιβάλλεται να κάνει ο καθένας, καθώς και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Παρά το γεγονός ότι είναι το ίδιο Πνεύμα και κατέχονται από την ίδια ουσία, οι ενσαρκώσεις Τους δεν μοιάζουν εξωτερικά. Το μόνο που έχουν ως κοινό είναι η ίδια ανθρώπινη φύση, όμως όσον αφορά στην εξωτερική εμφάνιση των ενσαρκώσεών Τους και τις συνθήκες της γέννησής Τους, δεν μοιάζουν. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν κανέναν αντίκτυπο στο έργο που πραγματοποιούν αντιστοίχως, ούτε στη γνώση που έχει ο άνθρωπος για Εκείνους, επειδή, στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι το ίδιο Πνεύμα και κανείς δεν μπορεί να Τους χωρίσει. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, ολόκληρο το είναι Τους βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Πνεύματός Τους, το οποίο Τους αναθέτει διαφορετικό έργο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, και η σάρκα Τους ανήκει σε διαφορετικές γραμμές αίματος. Το Πνεύμα του Ιεχωβά δεν είναι ο πατέρας του Πνεύματος του Ιησού, και το Πνεύμα του Ιησού δεν είναι ο γιος του Πνεύματος του Ιεχωβά. Είναι ένα και το αυτό Πνεύμα. Παρομοίως, ο ενσαρκωμένος Θεός του σήμερα και ο Ιησούς δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, αλλά είναι ένα επειδή το Πνεύμα Τους είναι ένα. Ο Θεός μπορεί να κάνει το έργο του ελέους και της στοργικότητας, όπως και αυτό της δίκαιης κρίσης και της παίδευσης του ανθρώπου, καθώς και να εξαπολύει κατάρες στον άνθρωπο. Στο τέλος, μπορεί να κάνει το έργο της καταστροφής του κόσμου και της τιμωρίας των πονηρών. Δεν τα κάνει όλα αυτά μόνος Του; Δεν είναι αυτή η παντοδυναμία του Θεού;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης

Ανάμεσα στους ανθρώπους, ήμουν το Πνεύμα που δεν μπορούσαν να δουν, το Πνεύμα με το οποίο δεν μπορούσαν ποτέ να έρθουν σε επαφή. Εξαιτίας των τριών σταδίων του έργου Μου στη γη (δημιουργία του κόσμου, λύτρωση, και καταστροφή), εμφανίζομαι ανάμεσά τους σε διαφορετικές στιγμές (ποτέ δημόσια) για να κάνω το έργο Μου ανάμεσά τους. Την πρώτη φορά που ήρθα ανάμεσα στους ανθρώπους ήταν κατά τη διάρκεια της Εποχής της Λύτρωσης. Φυσικά, ήρθα σε μια εβραϊκή οικογένεια· ως εκ τούτου, οι πρώτοι που είδαν τον Θεό να έρχεται στη γη ήταν οι Εβραίοι. Ο λόγος για τον οποίο έκανα αυτό το έργο προσωπικά ήταν ότι ήθελα να χρησιμοποιήσω την ενσάρκωσή Μου ως προσφορά περί αμαρτίας στο έργο Μου της λύτρωσης. Έτσι, οι πρώτοι που Με είδαν ήταν οι Εβραίοι την Εποχή της Χάριτος. Ήταν η πρώτη φορά που εργάστηκα με σάρκα και οστά. Την Εποχή της Βασιλείας, το έργο Μου είναι να κατακτήσω και να οδηγήσω στην τελείωση, έτσι πάλι κάνω το ποιμαντικό έργο Μου με σάρκα και οστά. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που εργάζομαι με σάρκα και οστά. Στα δύο τελικά στάδια του έργου, αυτό με το οποίο έρχονται οι άνθρωποι σε επαφή δεν είναι πια το αόρατο, άυλο Πνεύμα, αλλά ένας άνθρωπος που είναι το Πνεύμα που έχει πάρει σάρκα και οστά. Έτσι, στα μάτια του ανθρώπου, πάλι γίνομαι κάποιος που δεν μοιάζει και δεν φαίνεται σαν τον Θεό. Επίσης, ο Θεός που βλέπουν οι άνθρωποι δεν είναι μόνο αρσενικός αλλά και θηλυκός, που είναι ακόμα περισσότερο απίστευτο και αινιγματικό γι’ αυτούς. Ξανά και ξανά, το εξαιρετικό έργο Μου έχει γκρεμίσει τα παλιά πιστεύω που υπήρχαν για πάρα, πάρα πολλά χρόνια. Οι άνθρωποι μένουν έκθαμβοι! Ο Θεός δεν είναι απλώς το Άγιο Πνεύμα, το Πνεύμα, το εφτάπτυχο ισχυρό Πνεύμα ή το Πνεύμα που τα περιβάλλει όλα, αλλά είναι κι ένας άνθρωπος —ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ένας εξαιρετικά κοινός άνθρωπος. Δεν είναι μόνο αρσενικού αλλά και θηλυκού γένους. Έχουν κοινό ότι γεννιούνται και οι δύο από ανθρώπους, και διαφορετικό στο ότι ο ένας συνελήφθη από το Άγιο Πνεύμα κι ο άλλος γεννήθηκε από άνθρωπο, αν και κατάγεται κατευθείαν από το Πνεύμα. Είναι παρόμοιοι στο ότι κι οι δύο είναι ενσαρκώσεις του Θεού, υλοποιούν το έργο του Θεού Πατέρα, και ανόμοιοι στο ότι ο ένας εκτέλεσε το έργο της λύτρωσης, ενώ ο άλλος κάνει το έργο της κατάκτησης. Και οι δύο εκπροσωπούν τον Θεό και Πατέρα, αλλά ο ένας είναι ο Λυτρωτής, γεμάτος με αγάπη, καλοσύνη κι έλεος, ενώ ο άλλος είναι ο Θεός της δικαιοσύνης, γεμάτος με οργή και κρίση. Ο ένας είναι ο Απόλυτος Κυρίαρχος που άρχισε το έργο της λύτρωσης, ενώ ο άλλος είναι ο δίκαιος Θεός που επιτυγχάνει το έργο της κατάκτησης. Ο ένας είναι η Αρχή, και ο άλλος το Τέλος. Ο ένας είναι αναμάρτητη σάρκα, ενώ ο άλλος είναι σάρκα που ολοκληρώνει τη λύτρωση, συνεχίζει το έργο και δεν είναι ποτέ αμαρτωλός. Και οι δύο είναι το ίδιο Πνεύμα, αλλά κατοικούν σε διαφορετικές σάρκες και γεννήθηκαν σε διαφορετικά μέρη, και τους χωρίζουν αρκετές χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο, όλο το έργο Τους συμπληρώνει το ένα το άλλο, ποτέ δεν συγκρούονται, και μπορούν να εκφραστούν με τα ίδια λόγια. Και οι δύο είναι άνθρωποι, αλλά ο ένας γεννήθηκε αγόρι και ο άλλος κορίτσι. Όλα αυτά τα πολλά χρόνια, αυτό που έχουν δει οι άνθρωποι είναι όχι μόνο το Πνεύμα κι όχι μόνο έναν άνθρωπο, αρσενικού γένους, αλλά και πολλά πράγματα που δεν συνάδουν με ανθρώπινες αντιλήψεις· ως εκ τούτου, οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να Με κατανοήσουν πλήρως. Συνέχεια μισοπιστεύουν σ’ Εμένα και Με μισοαμφισβητούν —λες και υπάρχω στ’ αλήθεια, όμως είμαι κι ένα απατηλό όνειρο— πράγμα που είναι ο λόγος για το οποίο μέχρι και σήμερα, οι άνθρωποι ακόμα δεν ξέρουν τι είναι ο Θεός. Μπορείς αλήθεια να Με περιγράψεις με μια απλή πρόταση; Τολμάς στ’ αλήθεια να πεις ότι «ο Ιησούς δεν είναι άλλος από τον Θεό, κι ότι ο Θεός δεν είναι άλλος από τον Ιησού»; Είσαι στ’ αλήθεια τόσο τολμηρός ώστε να πεις ότι «ο Θεός δεν είναι άλλος από το Πνεύμα, και το Πνεύμα δεν είναι άλλο από τον Θεό»; Μπορείς άνετα να πεις ότι «ο Θεός είναι απλά ένας άνθρωπος που έχει ενδυθεί τη σάρκα»; Έχεις αλήθεια το κουράγιο να δηλώσεις κατηγορηματικά ότι «Η εικόνα του Ιησού είναι η σπουδαία εικόνα του Θεού»; Μπορείς να χρησιμοποιήσεις την ευφράδειά σου για να εξηγήσεις σχολαστικά τη διάθεση και την εικόνα του Θεού; Τολμάς στ’ αλήθεια να πεις ότι «ο Θεός δημιούργησε μόνο τους άνδρες, όχι τις γυναίκες, κατ’ εικόνα Του»; Αν το λες αυτό, τότε καμία γυναίκα δεν θα ήταν ανάμεσά στους εκλεκτούς Μου, πόσο μάλλον θα ήταν οι γυναίκες μια κατηγορία της ανθρωπότητας. Ξέρεις πραγματικά τώρα τι είναι ο Θεός; Είναι ο Θεός άνθρωπος; Είναι ο Θεός Πνεύμα; Είναι ο Θεός στ’ αλήθεια αρσενικού γένους; Μόνο ο Ιησούς μπορεί να ολοκληρώσει το έργο που θα κάνω Εγώ; Αν διαλέξεις μόνο ένα από τα παραπάνω για να περιγράψεις την ουσία Μου, τότε είσαι ένας υπερβολικά αδαής αφοσιωμένος πιστός. Αν εργαζόμουν ως σάρκα και οστά μία και μόνο μία φορά, μήπως θα Με οριοθετούσατε; Μπορείς στ’ αλήθεια και να Με καταλάβεις πλήρως με μια ματιά; Μπορείς στ’ αλήθεια να Με συνοψίσεις πλήρως βασιζόμενος σε αυτά που έχεις εκτεθεί σε όλη σου τη ζωή; Αν έκανα παρόμοιο έργο και στις δύο ενσαρκώσεις Μου, σαν τι θα Με αντιλαμβανόσασταν; Θα Με αφήνατε για πάντα καρφωμένο στον σταυρό; Θα μπορούσε ο Θεός να είναι τόσο απλός όσο ισχυρίζεσαι;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς κατανοείς εσύ τον Θεό;

Σχετικά κηρύγματα

Γιατί ο ενσαρκωμένος Θεός των εσχάτων ημερών είναι θηλυκού γένους;

Σχετικοί ύμνοι

Και οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού μπορούν να Τον εκπροσωπούν

Είναι ο Θεός τόσο απλός όσο λες;

Η ενσάρκωση του Θεού είναι απλό πράγμα;