Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Η οικοδόμηση της βασιλείας απευθύνεται κατευθείαν στο πνευματικό βασίλειο. Τουτέστιν, η κατάσταση της μάχης του πνευματικού βασιλείου καθίσταται σαφής άμεσα μεταξύ όλων των μελών του λαού Μου, και αυτό αρκεί για να καταδείξει ότι όχι μόνο εντός της εκκλησίας, αλλά ακόμα περισσότερο στην Εποχή της Βασιλείας, κάθε άτομο είναι σε διαρκή πόλεμο. Παρά το φυσικό του σώμα, το πνευματικό βασίλειο αποκαλύπτεται άμεσα, και ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με τη ζωή του πνευματικού βασιλείου. Έτσι, όταν αρχίσετε να πιστεύετε, πρέπει να προετοιμαστείτε σωστά για το επόμενο μέρος του έργου Μου. Θα πρέπει να παραδώσετε όλη σας την καρδιά· μόνο τότε μπορείτε να ικανοποιήσετε την καρδιά Μου. Δεν με νοιάζει καθόλου τι συνέβαινε παλιότερα στην εκκλησία· σήμερα, είναι στη βασιλεία. Στο σχέδιό Μου, ο Σατανάς ακολουθεί ανέκαθεν κατά πόδας κάθε βήμα και, καθώς είναι το αντιθετικό στοιχείο της σοφίας Μου, προσπαθεί πάντα να βρει τρόπους και μέσα για να διαταράξει το αρχικό Μου σχέδιο. Εντούτοις, θα μπορούσα να υποκύψω στις απατηλές δολοπλοκίες του; Τα πάντα στον ουρανό και στη γη υπηρετούν Εμένα· θα μπορούσαν να διαφέρουν οι απατηλές δολοπλοκίες του Σατανά; Εκεί ακριβώς παρεμβάλλει η σοφία Μου· αυτό ακριβώς είναι το θαυμαστό στοιχείο των πράξεών Μου και είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία λειτουργεί ολόκληρο το σχέδιο διαχείρισής Μου. Κατά την εποχή της οικοδόμησης της βασιλείας, εξακολουθώ να μην αποφεύγω τα δόλια σχέδια του Σατανά, αλλά συνεχίζω να κάνω το έργο που πρέπει. Απ’ όλο το σύμπαν και τα πάντα, έχω επιλέξει τις πράξεις του Σατανά ως το αντιθετικό στοιχείο Μου. Δεν είναι αυτή μια εκδήλωσης της σοφίας Μου; Αυτό δεν είναι ακριβώς το θαυμαστό στοιχείο στο έργο Μου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 8

Ό,τι κάνει ο Θεός είναι απαραίτητο, και έχει εξαιρετική σημασία, διότι όλα όσα κάνει μέσα στον άνθρωπο αφορούν τη διαχείρισή Του και τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Φυσικά, το έργο που επιτέλεσε ο Θεός στον Ιώβ δεν διαφέρει, παρόλο που ο Ιώβ ήταν άμεμπτος και ευθύς στα μάτια του Θεού. Με άλλα λόγια, ανεξάρτητα από το τι κάνει ο Θεός ή τα μέσα με τα οποία το κάνει, ανεξάρτητα από το κόστος, ανεξάρτητα από τον στόχο Του, ο σκοπός των πράξεών Του δεν αλλάζει. Ο σκοπός του είναι να προσθέσει στον άνθρωπο τα λόγια του Θεού, όπως και τις απαιτήσεις και τις προθέσεις του Θεού για τον άνθρωπο· με άλλα λόγια, είναι να προσθέσει στον άνθρωπο ό,τι πιστεύει ο Θεός ότι είναι θετικό σύμφωνα με τα στάδιά Του, επιτρέποντας στον άνθρωπο να καταλάβει την καρδιά του Θεού και να κατανοήσει την ουσία του Θεού και να επιτρέψει στον άνθρωπο να υποταχθεί στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να επιτύχει σεβασμό για τον Θεό και αποφυγή του κακού —όλα αυτά είναι μια πτυχή του σκοπού του Θεού σε όλα όσα κάνει. Η άλλη άποψη είναι ότι, επειδή ο Σατανάς είναι το αντιθετικό στοιχείο και το αντικείμενο υπηρεσίας στο έργο του Θεού, ο άνθρωπος συχνά παραδίδεται στον Σατανά· αυτό είναι το μέσο που χρησιμοποιεί ο Θεός για να επιτρέψει στους ανθρώπους να δουν στους πειρασμούς και στις επιθέσεις του Σατανά την κακία, την ασχήμια και την ασέβεια του Σατανά, κάνοντας έτσι τους ανθρώπους να μισούν τον Σατανά και να είναι σε θέση να γνωρίζουν και να αναγνωρίζουν ό,τι είναι αρνητικό. Αυτή η διαδικασία τούς επιτρέπει να απελευθερωθούν σταδιακά από τον έλεγχο του Σατανά και από τις κατηγορίες, τις ενοχλήσεις και τις επιθέσεις του —μέχρι που, χάρη στα λόγια του Θεού, στις γνώσεις τους για τον Θεό, στην υποταγή τους στον Θεό, στην πίστη τους στον Θεό και στον σεβασμό τους για τον Θεό, νικούν θριαμβευτικά τις επιθέσεις και των κατηγοριών του Σατανά. Μόνο τότε θα έχουν σωθεί εντελώς από την εξουσία του Σατανά. Η σωτηρία των ανθρώπων σημαίνει ότι ο Σατανάς έχει ηττηθεί, σημαίνει ότι δεν αποτελούν πια το φαγητό στο στόμα του Σατανά —αντί να τους καταπιεί, ο Σατανάς τούς έχει αφήσει ελεύθερους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ακέραιοι, επειδή διαθέτουν πίστη, υποταγή και σεβασμό για τον Θεό και επειδή διακόπτουν κάθε σχέση με τον Σατανά. Ταπεινώνουν τον Σατανά, κάνουν τον Σατανά να δειλιάσει, και καταφέρνουν να κατατροπώσουν τον Σατανά. Η αποφασιστικότητά τους να ακολουθήσουν τον Θεό, και η υποταγή και ο σεβασμός για τον Θεό νικούν τον Σατανά και κάνουν τον Σατανά να τους εγκαταλείψει οριστικά. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι έχουν πραγματικά κερδηθεί από τον Θεό, και αυτός είναι ο απώτερος στόχος του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου. Εάν θέλουν να σωθούν και επιθυμούν να τους κερδίσει ο Θεός οριστικά, τότε όλοι όσοι ακολουθούν τον Θεό πρέπει να αντιμετωπίσουν πειρασμούς και επιθέσεις μεγάλης ή μικρής έκτασης από τον Σατανά. Όσοι εξέρχονται από αυτούς τους πειρασμούς και τις επιθέσεις και είναι σε θέση να νικήσουν πλήρως τον Σατανά είναι όσοι έχουν σωθεί από τον Θεό. Τουτέστιν, όσοι έχουν σωθεί από τον Θεό είναι όσοι έχουν υποβληθεί στις δοκιμασίες του Θεού και έχουν υποστεί τους πειρασμούς και τις επιθέσεις του Σατανά αμέτρητες φορές. Όσοι έχουν σωθεί από τον Θεό κατανοούν τις προθέσεις και τις απαιτήσεις του Θεού και είναι σε θέση να υποταχθούν στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού και δεν απαρνούνται την οδό του σεβασμού για τον Θεό και της αποφυγής του κακού εν μέσω των πειρασμών του Σατανά. Όσοι σώζονται από τον Θεό διαθέτουν ειλικρίνεια, είναι καλόκαρδοι, διακρίνουν μεταξύ αγάπης και μίσους, έχουν αίσθηση της δικαιοσύνης και είναι λογικοί και σε θέση να νοιάζονται για τον Θεό και να αγαπούν ό,τι ανήκει στον Θεό. Ο Σατανάς δεν κρατά αυτούς τους ανθρώπους δέσμιους, δεν τους κατασκοπεύει, δεν τους κατηγορεί ούτε τους κακοποιεί, είναι εντελώς ελεύθεροι, έχουν αποδεσμευτεί και απελευθερωθεί πλήρως. Ο Ιώβ ήταν ένας τέτοιος απελευθερωμένος άνθρωπος και έτσι ακριβώς εξηγείται το γιατί ο Θεός τον είχε παραδώσει στον Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄

Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν σωθεί ακόμα, ο Σατανάς αναστατώνει συχνά τη ζωή τους και, μάλιστα, την ελέγχει. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που δεν έχουν σωθεί είναι δέσμιοι του Σατανά, δεν είναι ελεύθεροι, δεν έχουν απελευθερωθεί από τον Σατανά, δεν έχουν τα προσόντα ή το δικαίωμα να λατρεύουν τον Θεό, και ο Σατανάς τούς καταδιώκει διαρκώς και τους επιτίθεται άγρια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ευτυχισμένοι, δεν έχουν δικαίωμα σε μια κανονική ύπαρξη, και επιπλέον δεν έχουν καμία αξιοπρέπεια. Μόνο αν ορθώσεις το ανάστημά σου και παλέψεις με τον Σατανά, χρησιμοποιώντας την πίστη σου στον Θεό και την υποταγή του στον Θεό και τον σεβασμό του γι’ Αυτόν ως τα όπλα με τα οποία θα συμμετάσχεις σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου με τον Σατανά, έτσι ώστε να νικήσεις πλήρως τον Σατανά και να τον κάνεις να φύγει με την ουρά στα σκέλια και να φοβάται όποτε σε βλέπει, έτσι ώστε να εγκαταλείψει εντελώς τις επιθέσεις και τις κατηγορίες εναντίον σου —μόνο τότε θα σωθείς και θα είσαι ελεύθερος. Αν είσαι αποφασισμένος να σπάσεις κάθε δεσμό με τον Σατανά, αλλά δεν είσαι εξοπλισμένος με τα όπλα που θα σε βοηθήσουν να νικήσεις τον Σατανά, τότε κινδυνεύεις. Καθώς περνάει ο καιρός, όταν έχεις υποστεί τόσα μαρτύρια από τον Σατανά που δεν σου έχει μείνει ούτε μια σπιθαμή δύναμης, αλλά ακόμα δεν έχεις καταφέρει να γίνεις μάρτυρας, και δεν έχεις απελευθερωθεί εντελώς από τις κατηγορίες και τις επιθέσεις του Σατανά εναντίον σου, τότε δεν έχεις πολλές ελπίδες σωτηρίας. Στο τέλος, όταν ανακηρύσσεται η ολοκλήρωση του έργου του Θεού, θα είσαι ακόμα στα χέρια του Σατανά, ανίκανος να απελευθερωθείς, και δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία ή την ελπίδα. Ως εκ τούτου, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι θα είναι πλήρως δέσμιοι του Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄

Όταν ο Ιώβ υποβλήθηκε για πρώτη φορά στις δοκιμασίες του, έχασε όλη του την περιουσία και όλα τα παιδιά του, αλλά δεν έπεσε κάτω ούτε είπε τίποτα που να αποτελούσε αμαρτία εναντίον του Θεού ως αποτέλεσμα αυτού. Είχε νικήσει τους πειρασμούς του Σατανά και είχε υπερβεί τα υλικά πλούτη, τα παιδιά του και τη δοκιμασία του να χάσει όλες τις εγκόσμιες κτήσεις του, τουτέστιν ήταν σε θέση να υποταχθεί στον Θεό ενόσω Εκείνος τού αφαιρούσε πράγματα, αλλά και να ευχαριστήσει και να δοξολογήσει τον Θεό εξαιτίας των όσων Εκείνος έπραττε. Αυτή ήταν η διαγωγή του Ιώβ κατά τον πρώτο πειρασμό του Σατανά, και αυτή ήταν και η μαρτυρία του Ιώβ κατά την πρώτη δοκιμασία του Θεού. Στη δεύτερη δοκιμασία, ο Σατανάς άπλωσε το χέρι του να πλήξει τον Ιώβ και, παρόλο που ο Ιώβ βίωσε πόνο άνευ προηγουμένου, η μαρτυρία του και μόνο αρκούσε για να αφήσει τους ανθρώπους άναυδους. Χρησιμοποίησε το ψυχικό σθένος, την αποφασιστικότητα και την υποταγή του στον Θεό, καθώς και τον σεβασμό του για τον Θεό, για να κατατροπώσει για άλλη μια φορά τον Σατανά, και η διαγωγή και η μαρτυρία του έτυχαν και πάλι της επιδοκιμασίας και της εύνοιας του Θεού. Κατά τη διάρκεια αυτού του πειρασμού, ο Ιώβ χρησιμοποίησε την πραγματική του διαγωγή για να διακηρύξει στον Σατανά ότι ο πόνος της σάρκας δεν θα μπορούσε να μεταβάλει την πίστη και την υποταγή του στον Θεό ή να αφαιρέσει την αφοσίωση του στον Θεό και τη θεοφοβούμενη καρδιά του. Δεν θα απαρνιόταν τον Θεό ούτε θα εγκατέλειπε την τελειότητα και την ακεραιότητά του επειδή αντιμετώπιζε τον θάνατο. Η αποφασιστικότητα του Ιώβ έκανε τον Σατανά να φανεί δειλός, η πίστη του άφησε τον Σατανά φοβισμένο και τρεμάμενο, η ένταση με την οποία πολέμησε εναντίον του Σατανά κατά τη διάρκεια του αγώνα τους ζωής και θανάτου, προκάλεσε βαθύ μίσος και κακία στον Σατανά. Η τελειότητα και η ακεραιότητά του δεν άφησαν περιθώριο στον Σατανά να τον βλάψει περισσότερο, οπότε ο Σατανάς εγκατέλειψε τις επιθέσεις εναντίον του και εγκατέλειψε τις κατηγορίες του κατά του Ιώβ που είχε προβάλει ενώπιον του Ιεχωβά Θεού. Αυτό σήμαινε ότι ο Ιώβ είχε νικήσει τα επίγεια, είχε νικήσει τη σάρκα, είχε νικήσει τον Σατανά και είχε νικήσει τον θάνατο. Ήταν άνθρωπος που ανήκε εντελώς και απολύτως στον Θεό. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο δοκιμασιών, ο Ιώβ έμεινε σταθερός στη μαρτυρία του, όντως βίωσε την τελειότητα και την ακεραιότητά του, και διεύρυνε το πεδίο των αρχών με τις οποίες ζούσε, δηλαδή να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό. Έχοντας υποβληθεί σε αυτές τις δύο δοκιμασίες, ο Ιώβ κέρδισε μια πλουσιότερη εμπειρία, και αυτή η εμπειρία τον έκανε πιο ώριμο και έμπειρο, τον έκανε δυνατότερο και με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, και τον έκανε πιο σίγουρο για την ορθότητα και την αξία της ακεραιότητας στην οποία παρέμενε σταθερός. Οι δοκιμασίες που έδωσε ο Ιεχωβά Θεός στον Ιώβ τον βοήθησαν να αναπτύξει μια βαθιά κατανόηση και αίσθηση του ενδιαφέροντος του Θεού για τον άνθρωπο, και του επέτρεψαν να αντιληφθεί πόσο πολύτιμη είναι η αγάπη του Θεού, και από εκείνο το σημείο το ενδιαφέρον και η αγάπη για τον Θεό προστέθηκαν στον σεβασμό του για τον Θεό. Οι δοκιμασίες του Ιεχωβά Θεού όχι μόνο δεν αποξένωσαν τον Ιώβ από Αυτόν, αλλά έφεραν την καρδιά του πιο κοντά στον Θεό. Όταν ο σαρκικός πόνος που υπέμεινε ο Ιώβ έφτασε στο αποκορύφωμά του, το ενδιαφέρον που ένιωθε από τον Ιεχωβά Θεό δεν του έδωσε άλλη επιλογή παρά να καταραστεί την ημέρα που γεννήθηκε. Αυτή τη συμπεριφορά δεν την είχε προγραμματίσει από καιρό, αλλά ήταν μια φυσική αποκάλυψη του ενδιαφέροντος και της αγάπης για τον Θεό μέσα από την καρδιά του, ήταν μια φυσική αποκάλυψη που προήλθε από το ενδιαφέρον και την αγάπη του για τον Θεό. Τουτέστιν, επειδή μισούσε τον εαυτό του, και δεν ήθελε, και δεν μπορούσε να αντέξει να βασανίζει τον Θεό, το ενδιαφέρον και η αγάπη του έφτασαν στο σημείο της ανιδιοτέλειας. Τότε, ο Ιώβ ανύψωσε τη μακρόχρονη λατρεία και λαχτάρα του για τον Θεό και την αφοσίωση στον Θεό στο επίπεδο του ενδιαφέροντος και της αγάπης. Παράλληλα, ανύψωσε, επίσης, την πίστη και την υποταγή του στον Θεό και τον σεβασμό του στον Θεό στο επίπεδο του ενδιαφέροντος και της αγάπης. Δεν επέτρεψε στον εαυτό του να κάνει οτιδήποτε που θα μπορούσε να βλάψει τον Θεό, δεν επέτρεψε στον εαυτό του οποιαδήποτε συμπεριφορά που θα έβλαπτε τον Θεό και δεν επέτρεψε στον εαυτό του να φέρει λύπη, πόνο ή ακόμα και δυστυχία στον Θεό για προσωπικούς του λόγους. Στα μάτια του Θεού, παρόλο που ο Ιώβ ήταν ακόμα ο ίδιος Ιώβ όπως πριν, η πίστη του Ιώβ, η υποταγή και ο σεβασμός για τον Θεό είχαν ικανοποιήσει και ευχαριστήσει τον Θεό πλήρως. Εκείνη τη στιγμή, ο Ιώβ είχε επιτύχει την τελειότητα που ο Θεός προσδοκούσε, είχε γίνει κάποιος αληθινά άξιος να αποκαλείται «άμεμπτος και ευθύς» στα μάτια του Θεού. Τα δίκαια έργα του τού επέτρεψαν να νικήσει τον Σατανά και να μείνει ακλόνητος στη μαρτυρία του προς τον Θεό. Επιπλέον, τα δίκαια έργα του τον οδήγησαν στην τελείωση, και επέτρεψαν στην αξία της ζωής του να ανυψωθεί και να κάνει μεγαλύτερη από ποτέ υπέρβαση, ενώ τον κατέστησαν και τον πρώτο άνθρωπο που δεν θα δεχόταν πλέον επιθέσεις και πειρασμούς από τον Σατανά. Επειδή ο Ιώβ ήταν δίκαιος, κατηγορήθηκε και μπήκε σε πειρασμό από τον Σατανά. Επειδή ο Ιώβ ήταν δίκαιος, παραδόθηκε στον Σατανά. Και επειδή ο Ιώβ ήταν δίκαιος, κατάφερε να νικήσει και να κατατροπώσει τον Σατανά και να μείνει σταθερός στη μαρτυρία του. Από τότε και στο εξής, ο Ιώβ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που δεν θα παραδιδόταν ποτέ πια στον Σατανά, ήλθε πράγματι ενώπιον του θρόνου του Θεού και έζησε στο φως υπό τις ευλογίες του Θεού χωρίς να τον κατασκοπεύει ή να τον βασανίζει ο Σατανάς… Είχε γίνει ένας αληθινός άνθρωπος στα μάτια του Θεού, είχε απελευθερωθεί…

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄

Ο Ιώβ είχε υποστεί τις συμφορές του Σατανά, όμως δεν απαρνήθηκε το όνομα του Ιεχωβά Θεού. Η σύζυγός του ήταν η πρώτη που τα παράτησε και, παίζοντας τον ρόλο του Σατανά υπό μορφή ορατή στα μάτια του ανθρώπου, επιτέθηκε κατά του Ιώβ. Το πρωτότυπο κείμενο αναφέρει το εξής: «Τότε είπε προς αυτόν η γυνή αυτού, Έτι κρατείς την ακεραιότητά σου; Βλασφήμησον τον Θεόν και απόθανε» (Ιώβ 2:9). Αυτά ήταν τα λόγια που ο Σατανάς εξέφραζε με το προσωπείο του ανθρώπου. Αποτελούσαν επίθεση, κατηγορία, καθώς και δέλεαρ, πειρασμό και συκοφαντία. Αφού απέτυχε στην επίθεση κατά της σάρκας του Ιώβ, τότε ο Σατανάς επιτέθηκε άμεσα στην ακεραιότητα του Ιώβ χρησιμοποιώντας αυτά τα λόγια, για να κάνει τον Ιώβ να εγκαταλείψει την ακεραιότητά του, να απαρνηθεί τον Θεό, και να μη συνεχίσει πια να ζει. Επιπλέον, ο Σατανάς θέλησε να χρησιμοποιήσει αυτά τα λόγια για να δελεάσει τον Ιώβ: αν ο Ιώβ απαρνιόταν το όνομα του Ιεχωβά, τότε δεν θα χρειαζόταν να υπομείνει τέτοιο μαρτύριο, θα μπορούσε να απελευθερωθεί από το μαρτύριο της σάρκας. Αντιμέτωπος με τη συμβουλή της γυναίκας του, ο Ιώβ την επέπληξε λέγοντας: «Ελάλησας ως λαλεί μία εκ των αφρόνων γυναικών· τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;» (Ιώβ 2:10). Ο Ιώβ γνώριζε εδώ και πολύ καιρό αυτά τα λόγια, αλλά εκείνη τη στιγμή αποδείχτηκε ότι πράγματι τα γνώριζε ο Ιώβ.

Όταν η σύζυγός του τον συμβούλεψε να βλασφημήσει τον Θεό και να πεθάνει, εννοούσε τα εξής: «ο Θεός σου σού φέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, άρα γιατί δεν Τον βλασφημείς; Για ποιο λόγο ζεις ακόμα; Ο Θεός σου σού φέρεται τόσο άδικα, όμως ακόμα λες “ευλογημένο το όνομα του Ιεχωβά”. Πώς μπόρεσε να σου προκαλέσει συμφορές όταν ευλογείς το όνομά Του; Βιάσου και απαρνήσου το όνομα του Θεού, και μην Τον ακολουθείς πια. Τότε, τα προβλήματά σου θα λήξουν». Εκείνη τη στιγμή, δημιουργήθηκε η μαρτυρία που ο Θεός ήθελε να δει στον Ιώβ. Κανένας απλός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να γίνει τέτοιος μάρτυρας, ούτε το διαβάζουμε σε καμία από τις ιστορίες της Βίβλου —αλλά ο Θεός το είχε δει πολύ πριν ο Ιώβ πει αυτά τα λόγια. Ο Θεός απλώς επιθυμούσε να χρησιμοποιήσει αυτή την ευκαιρία για να επιτρέψει στον Ιώβ να αποδείξει σε όλους ότι ο Θεός είχε δίκιο. Αντιμέτωπος με τη συμβουλή της γυναίκας του, ο Ιώβ όχι μόνο δεν εγκατέλειψε την ακεραιότητά του ούτε απαρνήθηκε τον Θεό, αλλά είπε μάλιστα στη γυναίκα του: «Τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;» Είναι σημαντικά αυτά τα λόγια; Εδώ, υπάρχει μόνο ένα γεγονός ικανό να αποδείξει τη σημασία αυτών των λόγων. Η σημασία αυτών των λόγων είναι ότι έχουν επιδοκιμαστεί από τον Θεό στην καρδιά Του, είναι αυτό που επιθυμεί ο Θεός, είναι αυτό που ο Θεός ήθελε να ακούσει και είναι το αποτέλεσμα που ο Θεός λαχταρούσε να δει. Αυτά τα λόγια είναι, επίσης, η ουσία της μαρτυρίας του Ιώβ. Με αυτά, αποδείχτηκε η τελειότητα, η ακεραιότητα του Ιώβ, ο σεβασμός του για τον Θεό και η αποφυγή του κακού. Η μοναδικότητα του Ιώβ αφορούσε τον τρόπο με τον οποίο, όταν υποβαλλόταν σε πειρασμό, και όταν ολόκληρο το σώμα του ήταν καλυμμένο με ανοιχτές πληγές, όταν υπέφερε το μέγιστο μαρτύριο, και όταν τον συμβούλευαν η γυναίκα και οι συγγενείς του, συνέχιζε να εκφράζει αυτά τα λόγια. Για να το πω διαφορετικά, στην καρδιά του πίστευε ότι, ανεξάρτητα από τους πειρασμούς ή από το πόσο οδυνηρές ήταν οι δοκιμασίες ή τα μαρτύρια, ακόμη και αν ο θάνατος επρόκειτο να τον βρει, δεν θα απαρνιόταν τον Θεό ούτε θα εγκατέλειπε την οδό του σεβασμού για τον Θεό και της αποφυγής του κακού. Βλέπεις, λοιπόν, ότι ο Θεός κατείχε το πιο σημαντικό μέρος στην καρδιά του και ότι υπήρχε μόνο ο Θεός στην καρδιά του. Γι’ αυτόν τον λόγο, διαβάζουμε τέτοιες περιγραφές γι’ αυτόν στις Γραφές όπως: Εν πάσι τούτοις δεν ημάρτησεν ο Ιώβ με τα χείλη αυτού. Όχι μόνο δεν αμάρτησε με τα χείλη του, αλλά δεν διαμαρτυρήθηκε στην καρδιά του για τον Θεό. Δεν είπε άσχημα λόγια για τον Θεό, ούτε αμάρτησε κατά του Θεού. Δεν ευλογούσε μόνο με το στόμα του το όνομα του Θεού, αλλά και στην καρδιά του ευλογούσε το όνομα του Θεού. Το στόμα και η καρδιά του ήταν ένα. Αυτός ήταν ο αληθινός Ιώβ που είδε ο Θεός και αυτός ήταν ακριβώς ο λόγος για τον οποίο ο Θεός αγαπούσε πολύ τον Ιώβ.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄

Η πίστη του Ιώβ, η υποταγή και η μαρτυρία του για τη νίκη κατά του Σατανά αποτελούν πηγή τεράστιας αρωγής και ενθάρρυνσης για τους ανθρώπους. Στον Ιώβ, βλέπουν την ελπίδα για τη δική τους σωτηρία, και βλέπουν ότι μέσω της πίστης, της υποταγής και του σεβασμού για τον Θεό, είναι απολύτως δυνατό να νικήσουν τον Σατανά και να υπερισχύσουν του Σατανά. Βλέπουν ότι εφόσον υποτάσσονται στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού και εφόσον κατέχουν την αποφασιστικότητα και την πίστη να μην απαρνηθούν τον Θεό αφού χάσουν τα πάντα, τότε μπορούν να ταπεινώσουν και να νικήσουν τον Σατανά, και βλέπουν ότι χρειάζονται μόνο την αποφασιστικότητα και την επιμονή να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους —έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι θα χάσουν τη ζωή τους— για να φοβηθεί ο Σατανάς και να αναγκαστεί σε άτακτη υποχώρηση. Η μαρτυρία του Ιώβ αποτελεί προειδοποίηση για τις επόμενες γενιές και αυτή η προειδοποίηση τους λέει ότι αν δεν νικήσουν τον Σατανά, τότε δεν θα μπορέσουν ποτέ να απαλλαγούν από τις κατηγορίες και τις ενοχλήσεις του Σατανά, ούτε θα μπορέσουν ποτέ να ξεφύγουν από την κακοποίηση και τις επιθέσεις του. Η μαρτυρία του Ιώβ έχει διαφωτίσει τις επόμενες γενιές. Αυτή η διαφώτιση διδάσκει στους ανθρώπους ότι μόνο αν είναι άμεμπτοι και ακέραιοι, θα είναι σε θέση να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό. Τους διδάσκει ότι μόνο εάν σέβονται τον Θεό και αποφεύγουν το κακό, μπορούν να γίνουν ισχυροί και μεγάλοι μάρτυρες του Θεού. Μόνο αν γίνουν ισχυροί και μεγάλοι μάρτυρες του Θεού, δεν θα μπορούν ποτέ να ελέγχονται από τον Σατανά και θα ζουν κάτω από την καθοδήγηση και την προστασία του Θεού —μόνο τότε θα έχουν σωθεί πραγματικά. Η προσωπικότητα του Ιώβ και η επιδίωξη της ζωής του πρέπει να τύχουν μίμησης από όλους όσοι επιδιώκουν τη σωτηρία. Αυτά που βίωσε κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής του και η διαγωγή του κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών του είναι ένας πολύτιμος θησαυρός για όλους όσοι σέβονται τον Θεό και αποφεύγουν το κακό.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄

Ο Πέτρος ήταν πιστός σ’ Εμένα για πολλά χρόνια, όμως ποτέ δεν γκρίνιαζε ούτε είχε κανένα παράπονο∙ ακόμα και ο Ιώβ δεν ήταν αντάξιός του, και κατά τη διάρκεια των αιώνων, οι άγιοι ήταν πολύ κατώτεροι από τον Πέτρο. Δεν αναζήτησε μόνο να Με γνωρίσει, αλλά κατάφερε να Με γνωρίσει κατά τη διάρκεια μιας περιόδου όπου ο Σατανάς πραγματοποιούσε τα δόλια σχέδιά του. Αυτό έκανε τον Πέτρο να Με υπηρετήσει για πολλά χρόνια, πάντα σε σύμπνοια με το θέλημά Μου, και γι’ αυτόν τον λόγο δεν τον εκμεταλλεύτηκε ποτέ ο Σατανάς. Ο Πέτρος άντλησε διδάγματα από την πίστη του Ιώβ, εντούτοις αντιλήφθηκε, επίσης, σαφώς τις αδυναμίες του Ιώβ. Αν και ο Ιώβ είχε μεγάλη πίστη, δεν γνώριζε τα θέματα του πνευματικού βασιλείου, οπότε είπε πολλά λόγια που δεν αντιστοιχούσαν στην πραγματικότητα· αυτό δείχνει ότι η γνώση του Ιώβ ήταν ρηχή και ανίκανη να φτάσει στην τελειότητα. Συνεπώς, ο Πέτρος επικεντρωνόταν πάντα στο να κερδίσει την αίσθηση του πνεύματος και πάντα έδινε προσοχή στην παρατήρηση της δυναμικής του πνευματικού βασιλείου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, ότι δεν ήταν μόνο σε θέση να διαπιστώσει κάποιες από τις επιθυμίες Μου, αλλά να έχει την ελάχιστη γνώση για τα δόλια σχέδια του Σατανά. Λόγω αυτού, η γνώση του για Μένα μεγάλωσε και υπερτερούσε της γνώσης οποιουδήποτε άλλου κατά τη διάρκεια των αιώνων.

Από την εμπειρία του Πέτρου δεν είναι δύσκολο να δούμε ότι αν οι άνθρωποι επιθυμούν να Με γνωρίσουν, πρέπει να επικεντρωθούν στο να εξετάζουν τα πράγματα προσεκτικά εντός του πνεύματός τους. Δεν ζητώ να «αφιερώσεις» ένα συγκεκριμένο ποσοστό σε Μένα εξωτερικά· αυτό είναι δευτερεύουσας σημασίας. Αν δεν Με γνωρίζεις, τότε όλη η πίστη, η αγάπη και η αφοσίωση για την οποία μιλάς δεν είναι παρά αυταπάτες· είναι αφρός, και σίγουρα θα γίνεις κάποιος που καυχιέται πολύ μπροστά Μου αλλά δεν γνωρίζει τον εαυτό του. Έτσι, για άλλη μια φορά, θα παγιδευτείς από τον Σατανά και δεν θα είσαι σε θέση να ξεφύγεις· θα γίνεις υιός της απώλειας και αντικείμενο καταστροφής. Παρ’ όλ’ αυτά, εάν είσαι ψυχρός και αδιάφορος απέναντι στα λόγια Μου, τότε αναμφισβήτητα Μου εναντιώνεσαι. Αυτό είναι γεγονός, και καλά θα κάνεις να κοιτάξεις μέσα από την πύλη του πνευματικού βασιλείου στα πολυάριθμα και ποικίλα πνεύματα που έχουν παιδευτεί από Μένα. Ποιοι από αυτούς δεν ήταν αρνητικοί, αδιάφοροι και μη δεκτικοί όταν αντίκριζαν τα λόγια Μου; Ποιοι από αυτούς δεν ήταν κυνικοί απέναντι στα λόγια Μου; Ποιοι από αυτούς δεν προσπάθησαν να κατακρίνουν τα λόγια Μου; Ποιοι από αυτούς δεν χρησιμοποίησαν τα λόγια Μου ως «αμυντικά όπλα» για να «προστατευθούν»; Δεν χρησιμοποίησαν το περιεχόμενο των λόγων Μου για να Με γνωρίσουν, αλλά απλώς για να παίξουν μ’ αυτά λες και είναι παιχνίδια. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν Μου αντιστάθηκαν ευθέως; Ποιος είναι τα λόγια Μου; Ποιος είναι το Πνεύμα Μου; Τόσες φορές σάς έθεσα αυτά τα ερωτήματα, κι όμως αποκτήσατε ποτέ μεγαλύτερες και σαφέστερες γνώσεις γι’ αυτά; Τα έχετε ποτέ βιώσει στ’ αλήθεια; Σας υπενθυμίζω για άλλη μια φορά: Αν δεν γνωρίζετε τα λόγια Μου, ούτε τα δέχεστε, ούτε τα κάνετε πράξη, τότε αναπόφευκτα θα γίνετε αντικείμενα της παίδευσής Μου! Σίγουρα θα γίνετε θύματα του Σατανά!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 8

Όταν ο Θεός είπε: «Η κατάσταση της μάχης του πνευματικού βασιλείου καθίσταται σαφής άμεσα μεταξύ όλων των μελών του λαού Μου», εννοούσε ότι όταν οι άνθρωποι μπαίνουν στον σωστό δρόμο και αρχίζουν να γνωρίζουν τον Θεό, όχι μόνο μπαίνει κάθε άτομο σε πειρασμό εσωτερικά από τον Σατανά, αλλά μπορεί επίσης να μπει σε πειρασμό από τον Σατανά μέσα στην ίδια την εκκλησία. Ωστόσο, αυτό είναι ένα μονοπάτι που πρέπει να πάρουν όλοι, επομένως δεν χρειάζεται να ανησυχεί κανείς. Ο πειρασμός του Σατανά μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Κάποιος μπορεί να παραμελήσει ή να απαρνηθεί ό,τι λέει ο Θεός και μπορεί να πει αρνητικά πράγματα για να μειώσει τη θετική στάση των άλλων· ωστόσο, ένα τέτοιο άτομο συνήθως δεν παίρνει τους άλλους με το μέρος του· Αυτό δεν είναι εύκολο να το διακρίνει κανείς. Ο κύριος λόγος γι’ αυτό είναι: Ένα τέτοιο άτομο ίσως εξακολουθεί να είναι ενεργό στο να συμμετάσχει σε συναντήσεις, αλλά δεν κατανοεί με σαφήνεια τα οράματα. Εάν η εκκλησία δεν λάβει μέτρα εναντίον του, τότε ολόκληρη η εκκλησία θα μπορούσε να επηρεαστεί από την αρνητικότητά του στο να αποκρίνεται χλιαρά στον Θεό, μη δίδοντας έτσι προσοχή στα λόγια του Θεού —και αυτό θα σήμαινε ότι θα έπεφτε κατευθείαν στον πειρασμό του Σατανά. Ένα τέτοιο άτομο μπορεί να μην αντιστέκεται στον Θεό άμεσα, αλλά επειδή δεν μπορεί να συλλάβει τα λόγια του Θεού και δεν γνωρίζει τον Θεό, ίσως να φτάσει και μέχρι το σημείο να διαμαρτυρηθεί ή να γεμίσει η καρδιά του με δυσαρέσκεια. Μπορεί να πει ότι ο Θεός τον έχει εγκαταλείψει, και γι’ αυτό δεν είναι ικανός να λάβει διαφώτιση και φώτιση. Ίσως επιθυμεί να φύγει, αλλά φοβάται λίγο, και ίσως πει ότι το έργο του Θεού δεν προέρχεται από τον Θεό αλλά, αντιθέτως, είναι το έργο κακών πνευμάτων.

Γιατί ο Θεός αναφέρει τον Πέτρο τόσο συχνά; Και γιατί λέει ότι ακόμα και ο Ιώβ δεν μπορεί ούτε κατά διάνοια να γίνει ισάξιός του; Ακούγοντάς το αυτό, οι άνθρωποι όχι μόνο δίνουν προσοχή στις πράξεις του Πέτρου, αλλά παραμερίζουν, μάλιστα, όλα τα παραδείγματα που έχουν μέσα στην καρδιά τους, αφού ακόμη και το παράδειγμα του Ιώβ —ο οποίος είχε τη μεγαλύτερη πίστη— δεν αρκεί. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να επιτευχθεί ένα καλύτερο αποτέλεσμα όπου οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να παραμερίσουν τα πάντα, προσπαθώντας να μιμηθούν τον Πέτρο, και κατ’ αυτόν τον τρόπο να προχωρήσουν άλλο ένα βήμα προς τη γνώση για τον Θεό. Ο Θεός δείχνει στους ανθρώπους το μονοπάτι της πράξης, το οποίο πήρε ο Πέτρος για να γνωρίσει τον Θεό, και ο στόχος αυτού είναι να δώσει στους ανθρώπους ένα σημείο αναφοράς. Ο Θεός προβλέπει, στη συνέχεια, έναν από τους τρόπους με τους οποίους ο Σατανάς θα βάλει τους ανθρώπους σε πειρασμό, με τα εξής λόγια: «Παρ’ όλ’ αυτά, εάν είσαι ψυχρός και αδιάφορος απέναντι στα λόγια Μου, τότε αναμφισβήτητα Μου εναντιώνεσαι. Αυτό είναι γεγονός». Με αυτά τα λόγια, ο Θεός προλέγει τα πανούργα σχέδια που ο Σατανάς θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει· ο ρόλος τους είναι να προειδοποιήσουν. Δεν είναι δυνατόν να είναι όλοι αδιάφοροι απέναντι στα λόγια του Θεού, και παρ’ όλ’ αυτά, ορισμένοι άνθρωποι θα αιχμαλωτιστούν από αυτόν τον πειρασμό. Συνεπώς, στο τέλος, ο Θεός επαναλαμβάνει με έμφαση: «Αν δεν γνωρίζετε τα λόγια Μου, ούτε τα δέχεστε, ούτε τα κάνετε πράξη, τότε αναπόφευκτα θα γίνετε αντικείμενα της παίδευσής Μου! Σίγουρα θα γίνετε θύματα του Σατανά!» Αυτή είναι η συμβουλή του Θεού προς την ανθρωπότητα —κι όμως, στο τέλος, όπως προείπε ο Θεός, ένα μέρος των ανθρώπων θα πέσει αναπόφευκτα στα χέρια του Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 8

Ματθ. 4:8-11 Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος πολύ υψηλόν, και δεικνύει εις αυτόν πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξαν αυτών, και λέγει προς αυτόν· Ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει, εάν πεσών προσκυνήσης με. Τότε ο Ιησούς λέγει προς αυτόν· Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένον, Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει. Τότε αφίνει αυτόν ο διάβολος, και ιδού, άγγελοι προσήλθον και υπηρέτουν αυτόν.

Ο διάβολος Σατανάς, μετά την αποτυχία των δύο προηγούμενων τεχνασμάτων του, δοκίμασε ακόμα ένα: Έδειξε όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα τους στον Κύριο Ιησού και Του ζήτησε να τον λατρέψει. Τι βλέπετε σχετικά με τα πραγματικά χαρακτηριστικά του διαβόλου μέσα από αυτήν την περίσταση; Δεν είναι ο διάβολος Σατανάς απολύτως ξεδιάντροπος; (Ναι.) Με ποιον τρόπο είναι ξεδιάντροπος; Τα πάντα δημιουργήθηκαν από τον Θεό, κι όμως ο Σατανάς γύρισε και έδειξε τα πάντα στον Θεό λέγοντας «Κοίτα τον πλούτο και τη δόξα όλων αυτών των βασιλείων. Αν με λατρέψεις, θα Σου τα δώσω όλα». Δεν πρόκειται για πλήρη αντιστροφή των ρόλων; Δεν είναι ξεδιάντροπος ο Σατανάς; Ο Θεός εποίησε τα πάντα, αλλά τα εποίησε προς τέρψιν Του; Ο Θεός έδωσε τα πάντα στην ανθρωπότητα, αλλά ο Σατανάς ήθελε να τα αρπάξει όλα και, αφού τα άρπαξε, είπε στον Θεό: «Λάτρεψέ με! Λάτρεψέ με και θα Σου τα δώσω όλα αυτά». Αυτό είναι το αποκρουστικό πρόσωπο του Σατανά. Είναι εντελώς ξεδιάντροπος! Ο Σατανάς δεν γνωρίζει καν τι σημαίνει η λέξη «ντροπή». Αυτό αποτελεί απλώς ακόμα ένα παράδειγμα της μοχθηρίας του. Δεν γνωρίζει καν τι είναι η ντροπή. Ο Σατανάς γνωρίζει καλά ότι ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, ότι Εκείνος τα διαχειρίζεται και ότι τα πάντα βρίσκονται στο κράτος Του. Τα πάντα δεν ανήκουν στον άνθρωπο και ακόμα λιγότερο στον Σατανά, αλλά στον Θεό. Κι όμως, ο διάβολος Σατανάς είπε αναίσχυντα ότι θα έδινε τα πάντα στον Θεό. Αυτό δεν αποτελεί ακόμη ένα παράδειγμα της παράλογης και αναίσχυντης συμπεριφοράς του Σατανά; Τούτο κάνει τον Θεό να μισεί ακόμα περισσότερο τον Σατανά, έτσι δεν είναι; Ωστόσο, ό,τι κι αν επιχείρησε ο Σατανάς, ξεγελάστηκε ο Κύριος Ιησούς; Τι είπε ο Κύριος Ιησούς; («Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει».) Έχουν κάποιο πρακτικό νόημα αυτά τα λόγια; (Ναι.) Τι είδους πρακτικό νόημα; Βλέπουμε τη μοχθηρία και την ξεδιαντροπιά του Σατανά στην ομιλία του. Οπότε, αν οι άνθρωποι λάτρευαν τον Σατανά, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Θα αποκτούσαν τον πλούτο και τη δόξα όλων των βασιλείων; (Όχι.) Τι θα αποκτούσαν; Οι άνθρωποι θα γίνονταν εξίσου ξεδιάντροποι και γελοίοι με τον Σατανά; (Ναι.) Τότε δεν θα διέφεραν σε τίποτα από τον Σατανά. Έτσι, ο Κύριος Ιησούς είπε τα εξής λόγια, τα οποία είναι σημαντικά για το κάθε ανθρώπινο ον: «Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει». Αυτό σημαίνει ότι εκτός από τον Κύριο, εκτός από τον ίδιο τον Θεό, αν υπηρετούσες κάποιον άλλο, αν λάτρευες τον διάβολο Σατανά, τότε θα κυλιόσουν στον ίδιο βούρκο με τον Σατανά. Τότε θα μοιραζόσουν την ξεδιαντροπιά και τη μοχθηρία του Σατανά και, ακριβώς όπως ο Σατανάς, θα έβαζες σε πειρασμό τον Θεό και θα Του έκανες επίθεση. Ποια θα ήταν τότε η έκβασή σου; Ο Θεός θα σε σιχαινόταν, θα σε κατατρόπωνε και θα σε κατέστρεφε. Αφότου ο Σατανάς έβαλε πολλάκις τον Κύριο Ιησού σε πειρασμό χωρίς επιτυχία, προσπάθησε ξανά; Ο Σατανάς δεν προσπάθησε ξανά και έφυγε. Τι αποδεικνύει αυτό; Αποδεικνύει ότι η μοχθηρή φύση, η κακία, η μωρία και ο παραλογισμός του Σατανά δεν είναι καν άξια αναφοράς ενώπιον του Θεού. Ο Κύριος Ιησούς νίκησε τον Σατανά με τρεις μόνο προτάσεις, κατόπιν του οποίου ο Σατανάς το έσκασε με την ουρά στα σκέλια, υπερβολικά ντροπιασμένος για να δείξει το πρόσωπό του, και δεν έβαλε ποτέ ξανά τον Κύριο Ιησού σε πειρασμό. Από τη στιγμή που ο Κύριος Ιησούς νίκησε αυτόν τον πειρασμό του Σατανά, μπορούσε εύκολα να συνεχίσει το έργο που είχε να κάνει και τις εργασίες που είχε μπροστά Του. Όλα όσα είπε και έκανε ο Κύριος Ιησούς σε εκείνην την περίπτωση θα έφεραν κάποιο πρακτικό νόημα για το κάθε ανθρώπινο ον αν εφαρμόζονταν στη σήμερον ημέρα; (Ναι.) Τι είδους πρακτικό νόημα; Είναι εύκολο πράγμα η νίκη επί του Σατανά; Πρέπει οι άνθρωποι να έχουν μια σαφή κατανόηση για τη μοχθηρή φύση του Σατανά; Πρέπει οι άνθρωποι να έχουν μια ακριβή κατανόηση για τους πειρασμούς του Σατανά; (Ναι.) Όταν βιώνεις τους πειρασμούς του Σατανά στη ζωή σου, αν μπορούσες να διακρίνεις τη μοχθηρή φύση του Σατανά, δεν θα είχες την ικανότητα να τον νικήσεις; Και αν γνώριζες για τη μωρία και τον παραλογισμό του Σατανά, θα συνέχιζες να στέκεσαι στο πλευρό του Σατανά και να επιτίθεσαι στον Θεό; Αν καταλάβαινες πώς αποκαλύπτονται μέσα από εσένα η μοχθηρία και η ξεδιαντροπιά του Σατανά —αν αναγνώριζες και κατανοούσες με σαφήνεια αυτά τα πράγματα— θα εξακολουθούσες να επιτίθεσαι και να βάζεις σε πειρασμό τον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο; (Όχι, δεν θα το κάναμε.) Τι θα κάνατε; (Θα επαναστατούσαμε ενάντια στον Σατανά και θα τον εγκαταλείπαμε.) Είναι αυτό κάτι το εύκολο; Δεν είναι εύκολο. Για να το καταφέρουν αυτό οι άνθρωποι, πρέπει να προσεύχονται τακτικά, να θέτουν συχνά τον εαυτό τους ενώπιον του Θεού και να εξετάζουν τον εαυτό τους. Και πρέπει να αφήνουν την πειθαρχία του Θεού, την κρίση και την παίδευσή Του να έρχονται πάνω τους. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα πάψουν σταδιακά οι άνθρωποι να παραπλανιούνται και να ελέγχονται από τον Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ε΄

Υπάρχουν σήμερα πολλοί πειρασμοί για τους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτήν την κοινωνία; Οι πειρασμοί σε περιβάλλουν από όλες τις πλευρές, κάθε είδους κακά ρεύματα, κάθε είδους λόγια, κάθε λογής σκέψεις και απόψεις, κάθε είδους αποπλανήσεις και θέλγητρα από κάθε λογής ανθρώπους, κάθε είδους διαβολικά πρόσωπα που φορούν κάθε λογής άνθρωποι. Αυτοί είναι όλοι οι πειρασμοί που αντιμετωπίζεις. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι μπορεί να σου κάνουν χάρες, να σε κάνουν πλούσιο, να γίνουν φίλοι σου, να βγουν ραντεβού μαζί σου, να σου δώσουν χρήματα, να σου δώσουν δουλειά, να σε καλέσουν για χορό, να σου επιδείξουν ευγένεια ή να σου δώσουν δώρα. Όλα αυτά τα πράγματα είναι ενδεχομένως πειρασμοί. Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, θα πέσεις στην παγίδα. Αν δεν είσαι εσωτερικά εξοπλισμένος με κάποια αλήθεια και δεν έχεις αληθινό ανάστημα, δεν θα είσαι σε θέση να δεις αυτά τα πράγματα όπως είναι πραγματικά, και όλα αυτά θα είναι για σένα παγίδες και πειρασμοί. Από μια άποψη, αν δεν διαθέτεις την αλήθεια, δεν θα είσαι σε θέση να διακρίνεις τα τεχνάσματα του Σατανά και δεν θα είσαι σε θέση να δεις τα σατανικά πρόσωπα των διάφορων ειδών ανθρώπων. Δεν θα είσαι σε θέση να νικήσεις τον Σατανά, να εγκαταλείψεις τη σάρκα και να επιτύχεις την υπακοή στον Θεό. Από μια άλλη άποψη, ελλείψει της πραγματικότητας της αλήθειας, δεν θα είσαι σε θέση να αντισταθείς σε όλα τα ποικίλα κακά ρεύματα, τις κακές απόψεις και τις παράλογες σκέψεις και ρητά. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτά, θα είναι σαν ένα αιφνίδιο ψυχρό κύμα. Ίσως να πάθεις μόνο ένα ήπιο κρυολόγημα, ή ίσως κάτι πιο σοβαρό —μπορεί ακόμη και να υποστείς ένα δυνητικά θανατηφόρο κρυοπάγημα^[α]. Ίσως χάσεις εντελώς την πίστη σου. Αν δεν διαθέτεις την αλήθεια, μερικά μόνο λόγια του Σατανά και των δαιμόνων του κόσμου των άπιστων θα σε αφήσουν μπερδεμένο και σαστισμένο. Θα αναρωτηθείς αν θα πρέπει να πιστεύεις ή όχι στον Θεό και αν αυτή η πίστη είναι σωστή. Μπορεί, καθώς συγκεντρώνεσαι σήμερα, να είσαι σε καλή κατάσταση, αλλά αύριο να πας σπίτι και να παρακολουθήσεις δύο επεισόδια μιας τηλεοπτικής εκπομπής. Έχεις παρασυρθεί μακριά. Τη νύχτα, ξεχνάς να προσευχηθείς πριν κοιμηθείς, και το μυαλό σου είναι εντελώς απασχολημένο με την πλοκή της τηλεοπτικής εκπομπής. Αν συνεχίσεις να παρακολουθείς τηλεόραση για δύο μέρες, η καρδιά σου έχει ήδη απομακρυνθεί από τον Θεό. Δεν επιθυμείς πλέον να διαβάζεις τον λόγο του Θεού ή να συναναστρέφεσαι σχετικά με την αλήθεια. Δεν θέλεις καν να προσευχηθείς στον Θεό. Μέσα σου λες πάντα: «Πότε θα μπορέσω να κάνω κάτι; Πότε μπορώ να ξεκινήσω κάποιον σημαντικό σκοπό; Δεν χρειάζεται η ζωή μου να είναι μάταιη!» Είναι αυτό αλλαγή γνώμης; Αρχικά, ήθελες να καταλάβεις μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας, ώστε να μπορείς να διαδώσεις το ευαγγέλιο και να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό. Γιατί έχεις αλλάξει τώρα; Απλώς παρακολουθώντας ταινίες και τηλεοπτικά προγράμματα, επιτρέπεις στον Σατανά να κυριεύσει την καρδιά σου. Το ανάστημά σου είναι πράγματι μικρό. Πιστεύεις ότι έχεις το ανάστημα να αντισταθείς σ’ αυτά τα μοχθηρά ρεύματα; Τώρα ο Θεός σού δείχνει χάρη και σε παίρνει στον οίκο Του για να εκτελέσεις το καθήκον σου. Μην ξεχνάς το ανάστημά σου. Προς το παρόν, είσαι ένα λουλούδι μέσα σε ένα θερμοκήπιο, ανίκανο να αντέξει τον άνεμο και τη βροχή που επικρατεί έξω. Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να αναγνωρίσουν αυτούς τους πειρασμούς και να τους αντισταθούν, ο Σατανάς μπορεί να τους αιχμαλωτίσει ανά πάσα στιγμή, σε οποιοδήποτε μέρος. Τέτοιο είναι το μικρό ανάστημα και η θλιβερή κατάσταση του ανθρώπου. Καθώς δεν διαθέτεις την πραγματικότητα της αλήθειας και σου λείπει η κατανόηση της αλήθειας, όλα τα λόγια του Σατανά είναι σαν δηλητήριο για σένα. Αν τα ακούσεις, θα παγιδευτούν αμετάκλητα μέσα στην καρδιά σου. Κατά βάθος, λες: «Θα κλείσω τα αυτιά μου και θα σφραγίσω τα μάτια μου», αλλά δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον πειρασμό του Σατανά. Δεν ζεις σε συνθήκες κενού. Αν ακούσεις τα λόγια του Σατανά, δεν θα μπορέσεις να αντισταθείς. Θα πέσεις στην παγίδα. Οι προσευχές σου και οι κατάρες σου για τον εαυτό σου δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα. Δεν μπορείς να αντισταθείς. Τέτοια πράγματα μπορούν να επηρεάσουν τις σκέψεις σου και να επηρεάσουν τις πράξεις σου. Μπορούν να μπλοκάρουν το μονοπάτι της προσπάθειάς σας για την αλήθεια. Μπορούν ακόμη και να σε ελέγξουν, να σε εμποδίσουν να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό, να σε καταστήσουν παθητικό και αδύναμο, και να σε κρατήσουν μακριά από τον Θεό. Στο τέλος, θα είσαι άχρηστος και θα απελπιστείς εντελώς.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με τη συχνή ανάγνωση των λόγων του Θεού και τον στοχασμό της αλήθειας υπάρχει δρόμος προς τα εμπρός

Υποσημειώσεις:

α. Κρυοπάγημα, όρος που χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική και αναφέρεται σε σοβαρό, δυνητικά θανατηφόρο εσωτερικό ψύχος που προκαλείται από εξωτερικά στοιχεία.

Στη γη, κάθε λογής κακά πνεύματα παραμονεύουν διαρκώς για να βρουν ένα μέρος να αναπαυτούν, και ψάχνουν αδιάκοπα για ανθρώπινα πτώματα προς βορά. Λαέ Μου! Πρέπει να παραμείνεις υπό τη φροντίδα και την προστασία Μου. Μην είσαι ποτέ έκλυτος! Μη συμπεριφέρεσαι ποτέ απερίσκεπτα! Θα πρέπει να προσφέρεις την αφοσίωσή σου στον οίκο Μου, και μόνο με την αφοσίωση μπορείς να εξαπολύσεις αντεπίθεση ενάντια στα κόλπα των διαβόλων. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να συμπεριφερθείς όπως στο παρελθόν, κάνοντας άλλα μπροστά Μου κι άλλα πίσω από την πλάτη Μου· αν φέρεσαι έτσι, τότε είσαι ήδη πέραν κάθε λύτρωσης. Δεν έχω εκφράσει υπεραρκετά λόγια σαν κι αυτά; Ακριβώς επειδή η παλαιά φύση του ανθρώπου είναι αδιόρθωτη πρέπει να απευθύνω επανειλημμένες υπενθυμίσεις στους ανθρώπους. Μη βαριέστε! Όλα όσα λέω είναι για χάρη της εξασφάλισης της μοίρας σας! Αυτό που χρειάζεται ο Σατανάς είναι ακριβώς ένας φαύλος και ρυπαρός τόπος· όσο πιο πολύ απέχετε από τη λύτρωση και όσο πιο έκλυτοι είστε, αρνούμενοι να συγκρατηθείτε, τόσο περισσότερο τα ακάθαρτα αυτά πνεύματα θα επωφελούνται κάθε ευκαιρίας να διεισδύσουν μέσα σας. Αν έχετε φτάσει σε αυτό το σημείο, τότε η αφοσίωσή σας δεν θα είναι παρά ανούσια φλυαρία, χωρίς κανένα απολύτως έρεισμα στην πραγματικότητα, και τα ακάθαρτα πνεύματα θα καταβροχθίσουν την αποφασιστικότητά σας και θα τη μετατρέψουν σε επανάσταση και σατανικές ραδιουργίες που θα χρησιμοποιηθούν για να διαταραχθεί το έργο Μου. Από εκείνο το σημείο, θα μπορούσα να σας πατάξω ανά πάσα στιγμή. Κανείς δεν κατανοεί τη σοβαρότητα αυτής της κατάστασης· όλοι οι άνθρωποι απλώς αγνοούν αυτά που ακούν, και δεν είναι ούτε στο ελάχιστο προσεκτικοί. Δεν θυμάμαι τι γινόταν στο παρελθόν· εξακολουθείς όντως να περιμένεις από Μένα να είμαι επιεικής απέναντί σου, «ξεχνώντας» για άλλη μια φορά; Παρόλο που οι άνθρωποι Μού έχουν εναντιωθεί, Εγώ δεν θα τους κρατήσω κακία, διότι το ανάστημά τους είναι υπερβολικά μικρό, οπότε δεν έχω υπερβολικά υψηλές προσδοκίες από εκείνους. Το μόνο που απαιτώ είναι να μην είναι έκλυτοι και να είναι εγκρατείς. Σίγουρα δεν είναι πέραν των δυνατοτήτων σας να ανταποκριθείτε σε αυτήν τη μοναδική προϋπόθεση, σωστά;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 10

Σε κάθε βήμα του έργου που επιτελεί ο Θεός μέσα στους ανθρώπους, εξωτερικά φαίνεται να είναι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, σαν να γεννήθηκαν από ανθρώπινες ρυθμίσεις ή από ανθρώπινη αναστάτωση. Αλλά στα παρασκήνια, κάθε στάδιο του έργου και ό,τι συμβαίνει είναι ένα στοίχημα του Σατανά ενώπιον του Θεού και απαιτεί από τους ανθρώπους να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς τον Θεό. Πάρε τη δοκιμασία του Ιώβ για παράδειγμα: Στα παρασκήνια, ο Σατανάς έβαζε ένα στοίχημα με τον Θεό και αυτό που συνέβη στον Ιώβ ήταν οι πράξεις των ανθρώπων και η αναστάτωση των ανθρώπων. Πίσω από κάθε βήμα του έργου που κάνει ο Θεός σ’ εσάς είναι το στοίχημα του Σατανά με τον Θεό —πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια μάχη. Για παράδειγμα, αν είσαι προκατειλημμένος απέναντι στους αδελφούς και τις αδελφές σου, θα έχεις λόγια που θα θέλεις να πεις —λόγια που αισθάνεσαι ότι θα είναι δυσάρεστα στον Θεό— αλλά αν δεν τα πεις, θα νιώσεις δυσφορία μέσα σου και αυτή τη στιγμή μια μάχη θα αρχίσει μέσα σου: «Μιλάω ή όχι;» Αυτή είναι η μάχη. Έτσι, σε οτιδήποτε συναντάς υπάρχει μια μάχη, και όταν υπάρχει μια μάχη μέσα σου, χάρη στην πραγματική συνεργασία σου και το πραγματικό μαρτύριό σου ο Θεός εργάζεται μέσα σου. Τελικά, είσαι σε θέση να παραμερίσεις το θέμα μέσα σου και ο θυμός σβήνει φυσικά. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας σου με τον Θεό. Όλα όσα κάνουν οι άνθρωποι απαιτούν από αυτούς να πληρώσουν κάποιο τίμημα στις προσπάθειές τους. Χωρίς πραγματικές δυσκολίες, δεν μπορούν να ευχαριστήσουν τον Θεό, δεν πλησιάζουν καν στο να ευχαριστήσουν τον Θεό και τσαμπουνούν απλά κούφια συνθήματα! Μπορούν αυτά τα κούφια συνθήματα να ικανοποιήσουν τον Θεό; Όταν ο Θεός και ο Σατανάς μάχονται στο πνευματικό βασίλειο, πώς πρέπει να ικανοποιήσεις τον Θεό και πώς πρέπει να είσαι σταθερός στη μαρτυρία σου σ’ Εκείνον; Θα πρέπει να γνωρίζεις ότι όλα όσα σου συμβαίνουν είναι μια μεγάλη δοκιμασία και η στιγμή που ο Θεός σε χρειάζεται για να γίνεις μάρτυρας. Αν και μπορεί να φαίνονται σαν κάτι ασήμαντο εξωτερικά, όταν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, δείχνουν εάν αγαπάς τον Θεό ή όχι. Εάν το κάνεις, θα είσαι σε θέση να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου σ’ Εκείνον και αν δεν έχεις κάνει πράξη την αγάπη για Εκείνον, αυτό δείχνει ότι δεν είσαι κάποιος που κάνει την αλήθεια πράξη, ότι είσαι χωρίς την αλήθεια, και χωρίς ζωή, ότι είσαι σκύβαλο! Όλα όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους συμβαίνουν όταν ο Θεός τούς χρειάζεται να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς Εκείνον. Αν και δεν σου συμβαίνει τίποτα σημαντικό αυτή τη στιγμή και δεν καταθέτεις σπουδαία μαρτυρία, κάθε λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής σου είναι θέμα μαρτυρίας προς τον Θεό. Εάν μπορείς να κερδίσεις τον θαυμασμό των αδελφών σου, των μελών της οικογένειάς σου και όλων γύρω σου· αν, μια μέρα, οι άπιστοι έρθουν και θαυμάσουν όλα όσα κάνεις και δουν ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι υπέροχα, τότε θα έχεις γίνει μάρτυρας. Παρόλο που δεν έχεις γνώση και το επίπεδό σου είναι χαμηλό, μέσω της τελείωσής σου από τον Θεό, είσαι σε θέση να Τον ικανοποιήσεις και να λάβεις υπόψη σου το θέλημά Του, δείχνοντας στους άλλους τι μεγαλειώδες έργο έχει κάνει σε ανθρώπους του πιο χαμηλού επιπέδου. Όταν οι άνθρωποι καταφέρουν να γνωρίσουν τον Θεό και γίνουν νικητές ενώπιον του Σατανά, πιστοί στον Θεό σε μεγάλο βαθμό, τότε κανένας δεν έχει περισσότερη πυγμή από αυτήν την ομάδα ανθρώπων, και αυτή είναι η σπουδαιότερη μαρτυρία. Παρόλο που δεν είσαι σε θέση να κάνεις σπουδαίο έργο, είσαι σε θέση να ευχαριστήσεις τον Θεό. Άλλοι δεν μπορούν να θέσουν κατά μέρος τις αντιλήψεις τους, αλλά εσύ μπορείς· άλλοι δεν μπορούν να γίνουν μάρτυρες του Θεού κατά τη διάρκεια των πραγματικών τους εμπειριών, αλλά εσύ μπορείς να χρησιμοποιήσεις το πραγματικό ανάστημά σου και τις πράξεις σου για να ξεπληρώσεις την αγάπη του Θεού και να γίνεις ισχυρός μάρτυράς Του. Μόνο αυτό μετράει ως πραγματική αγάπη του Θεού. Εάν είσαι ανίκανος γι’ αυτό, τότε δεν γίνεσαι μάρτυρας μεταξύ των μελών της οικογένειάς σου, μεταξύ των αδελφών σου, ή ενώπιον των ανθρώπων του κόσμου. Αν δεν μπορείς να γίνεις μάρτυρας ενώπιον του Σατανά, ο Σατανάς θα γελάσει μαζί σου, θα σε μεταχειριστεί ως ένα αστείο, σαν ένα παιγνίδι, θα σε κάνει περίγελο και θα σε οδηγήσει στην τρέλα. Στο μέλλον, μπορεί να σου τύχουν μεγάλες δοκιμασίες —αλλά σήμερα, αν αγαπάς τον Θεό με αληθινή καρδιά και εάν, ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίες είναι οι δοκιμασίες μπροστά, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει σ’ εσένα, είσαι σε θέση να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου και ικανός να ευχαριστήσεις τον Θεό, τότε η καρδιά σου θα παρηγορηθεί, και θα είσαι άφοβος, ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίες είναι οι δοκιμασίες που θα συναντήσεις στο μέλλον. Δεν μπορείτε να δείτε τι θα συμβεί στο μέλλον· μπορείτε μόνο να ευχαριστήσετε τον Θεό στις σημερινές συνθήκες. Είστε ανίκανοι να κάνετε οποιοδήποτε σπουδαίο έργο και πρέπει να εστιάσετε στην ευχαρίστηση του Θεού, βιώνοντας τα λόγια Του στην πραγματική ζωή και στο καταθέσετε ισχυρή και ηχηρή μαρτυρία που προκαλεί ντροπή στον Σατανά. Αν και η σάρκα σου θα παραμείνει ανικανοποίητη και θα έχει υποφέρει, θα έχεις ικανοποιήσει τον Θεό και θα έχεις ντροπιάσει τον Σατανά. Εάν πάντα πράττεις με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός θα ανοίξει ένα μονοπάτι μπροστά σου. Όταν, μια μέρα, μια μεγάλη δοκιμασία έρθει, οι άλλοι θα πέσουν κάτω, αλλά εσύ θα είσαι ακόμα σε θέση να παραμείνεις σταθερός: Λόγω του τιμήματος που πλήρωσες, ο Θεός θα σε προστατεύσει ώστε να μπορέσεις να παραμείνεις σταθερός και να μην πέσεις κάτω.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό

Τι δοκιμασίες μπορείτε να αντέξετε σήμερα; Τολμάτε να λέτε ότι έχετε βάσεις· μπορείτε, όμως, να παραμείνετε σταθεροί όταν έρχεστε αντιμέτωποι με πειρασμούς; Για παράδειγμα, είστε σε θέση να ξεπεράσετε τους πειρασμούς της καταδίωξης και του διωγμού από τον Σατανά ή του κύρους και του γοήτρου, του γάμου ή του πλούτου; (Κάποιους από αυτούς μπορούμε λίγο-πολύ να τους ξεπεράσουμε.) Πόσες βαθμίδες πειρασμών υπάρχουν; Και μέχρι ποια βαθμίδα μπορείτε εσείς να ξεπεράσετε; Για παράδειγμα, όταν ακούς ότι κάποιος έχει συλληφθεί επειδή πιστεύει στον Θεό ή όταν βλέπεις άλλους να συλλαμβάνονται και να βασανίζονται, μπορεί να μη φοβάσαι. Όταν, όμως, συλλαμβάνεσαι εσύ, όταν βρίσκεσαι εσύ σε αυτήν την κατάσταση, μπορείς να παραμείνεις σταθερός; Αυτός είναι μεγάλος πειρασμός, έτσι δεν είναι; Πες, για παράδειγμα, ότι γνωρίζεις κάποιον που έχει πολύ καλή ανθρώπινη φύση, πιστεύει ένθερμα στον Θεό, έχει εγκαταλείψει την οικογένεια και την καριέρα του για να εκτελέσει το καθήκον του, και έχει υποστεί πολλές κακουχίες. Ξαφνικά, έρχεται μια μέρα που συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε φυλάκιση εξαιτίας της πίστης του στον Θεό, και ακούς ότι στη συνέχεια ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου. Μπαίνεις τότε σε πειρασμό; Πώς θα αντιδρούσες εσύ αν σου συνέβαινε αυτό; Πώς θα το βίωνες εσύ; Θα αναζητούσες την αλήθεια; Πώς θα την αναζητούσες; Πώς θα κατάφερνες, μέσα σε έναν τέτοιον πειρασμό, να παραμείνεις σταθερός και να κατανοήσεις το θέλημα του Θεού, ώστε να κερδίσεις την αλήθεια; Έχεις σκεφτεί ποτέ αυτά τα πράγματα; Ξεπερνιούνται εύκολα αυτοί οι πειρασμοί; Είναι σπάνιοι άραγε; Πώς πρέπει να βιώνεις τις ιδιαίτερες συνθήκες που έρχονται σε αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες; Εάν δεν έχεις μονοπάτι, θα παραπονιέσαι; Μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια στα λόγια του Θεού και να καταλάβεις την ουσία των προβλημάτων; Μπορείς να καθορίσεις με βάση την αλήθεια τις σωστές αρχές που πρέπει να κάνεις πράξη; Έτσι δεν πρέπει να είναι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια; Πώς μπορείς να γνωρίσεις το έργο του Θεού; Ποια θα πρέπει να είναι η βιωματική σου εμπειρία σ’ αυτό προκειμένου να αποκτήσεις τους καρπούς της κρίσης, του εξαγνισμού, της σωτηρίας και της τελείωσης από τον Θεό; Ποιες αλήθειες πρέπει να καταλάβει κανείς για να ξεκαθαρίσει τις πάρα πολλές αντιλήψεις και τα πάρα πολλά παράπονα κατά του Θεού; Ποιες είναι οι πιο χρήσιμες αλήθειες με τις οποίες θα πρέπει να εφοδιαστείτε, αυτές που θα σας επιτρέψουν να παραμείνετε σταθεροί κατά τις διάφορες δοκιμασίες; Πόσο μεγάλο είναι το ανάστημά σας αυτήν τη στιγμή; Ποια βαθμίδα των πειρασμών μπορείτε να ξεπεράσετε; Έχετε καθόλου ιδέα; Αν δεν έχετε, τότε αμφιβάλλω αν μπορείτε. Μόλις είπατε ότι θα μπορούσατε «να ξεπεράσετε λίγο-πολύ κάποιους από αυτούς». Μιλάτε με υπεκφυγές. Πρέπει να γνωρίζετε ξεκάθαρα το ανάστημά σας, τις αλήθειες με τις οποίες έχετε ήδη εφοδιαστεί, τους πειρασμούς που μπορείτε να ξεπεράσετε και τις δοκιμασίες που μπορείτε να δεχτείτε. Επιπλέον, πρέπει να γνωρίζεις ποιες αλήθειες πρέπει να έχεις σε κάθε διαφορετική δοκιμασία, να γνωρίζεις το έργο του Θεού και να επιλέξεις το σωστό μονοπάτι για να Τον ικανοποιήσεις —πρέπει να τα γνωρίζεις καλά όλα αυτά. Όταν συναντάς κάτι που δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου, πώς το βιώνεις; Δεν πρέπει η αναζήτησή σου να αφορά το πώς θα πρέπει να εφοδιάζεσαι σε τέτοιες περιπτώσεις με την αλήθεια και με ποιες πτυχές της αλήθειας να εφοδιάζεσαι, έτσι ώστε να το περάσεις ομαλά, όχι μόνο διορθώνοντας τις αντιλήψεις σου, αλλά αποκτώντας και αληθινή γνώση του Θεού; Τι είδους πειρασμούς βιώνετε συνήθως; (Το κύρος, το γόητρο, το κέρδος, τα χρήματα, οι σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών.) Αυτοί είναι στην ουσία οι πιο συχνοί πειρασμοί. Και όσον αφορά το σημερινό σας ανάστημα, σε ποιους πειρασμούς μπορείτε να δείξετε αυτοσυγκράτηση και να παραμείνετε σταθεροί; Κατέχετε το πραγματικό ανάστημα για να τους ξεπεράσετε; Μπορείτε όντως να εγγυηθείτε ότι θα εκτελέσετε σωστά το καθήκον σας και δεν θα κάνετε τίποτα που παραβιάζει την αλήθεια ή προκαλεί αναστάτωση και διατάραξη, ή κάτι προκλητικό ή επαναστατικό, ή κάτι που στενοχωρεί τον Θεό; (Όχι.) Άρα, τι πρέπει να κάνεις για να εκτελέσεις σωστά το καθήκον σου; Πρώτον, πρέπει να εξετάσεις τον εαυτό σου λεπτομερώς, για να δεις αν οι ενέργειές σου συμφωνούν ή δεν συμφωνούν με τις αλήθεια-αρχές, αν είναι ή δεν είναι επιπόλαιες, και αν υπάρχουν επαναστατικά ή αντιστασιακά στοιχεία. Αν υπάρχουν, πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια για να τα διαλύσεις. Επιπλέον, αν υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν γνωρίζεις για τον εαυτό σου, πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια για να τα διαλύσεις. Εάν αντιμετωπιστείς και κλαδευτείς, θα πρέπει να το αποδεχτείς και να υποταχθείς. Αν οι άνθρωποι μιλούν με γεγονότα, τότε δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να επιχειρηματολογείς και να τους λες σοφιστείες· μόνο αν το τηρήσεις αυτό θα καταφέρεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να μετανοήσεις πραγματικά. Οι άνθρωποι θα πρέπει να πληρούν αυτές τις δύο απαιτήσεις και να έχουν αληθινή είσοδο. Αν το κάνουν, θα μπορέσουν να κατανοήσουν την αλήθεια, να εισέλθουν στην πραγματικότητα και να εκτελέσουν το καθήκον τους σε αποδεκτό επίπεδο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια

Στην καθημερινή ζωή, οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με κάθε είδους άτομα, γεγονότα και αντικείμενα και, αν δεν κατέχουν την αλήθεια και δεν προσεύχονται ούτε την αναζητούν, τότε θα δυσκολευτούν να αποτινάξουν τον πειρασμό. Πάρτε για παράδειγμα τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Μερικοί δεν είναι σε θέση να αντισταθούν σε τέτοιου είδους πειρασμούς και πέφτουν μόλις έλθουν αντιμέτωποι με αυτού του είδους την κατάσταση. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι πολύ μικρό το ανάστημά τους; Όσοι δεν κατέχουν την αλήθεια είναι έτσι ελεεινοί και δεν καταθέτουν καμία απολύτως μαρτυρία. Κάποιοι άλλοι υποκύπτουν στον πειρασμό όταν συναντούν καταστάσεις που σχετίζονται με χρήματα. Όταν βλέπουν κάποιον άλλον με χρήματα, παραπονιούνται ως εξής: «Πώς γίνεται να έχει τόσα χρήματα και εγώ να είμαι τόσο φτωχός; Δεν είναι δίκαιο!» Παραπονιούνται όταν τους συμβαίνει αυτό και δεν μπορούν να κατανοήσουν τον Θεό ή να υποταχθούν στην ενορχήστρωση και τη ρύθμισή Του. Υπάρχουν επίσης κάποιοι που εστιάζουν διαρκώς στο κύρος και, όταν έρχονται αντιμέτωποι με αυτού του είδους τον πειρασμό, δεν μπορούν να τον ξεπεράσουν. Για παράδειγμα, κάποιος άπιστος θέλει να τους προσλάβει για μια επίσημη θέση, δίνοντάς τους πολλά πλεονεκτήματα, και δεν μπορούν να παραμείνουν σταθεροί. Σκέφτονται: «Πρέπει να το κάνω;» Προσεύχονται, συλλογίζονται, και μετά: «Ναι, πρέπει!» Το έχουν αποφασίσει, και δεν έχει νόημα να αναζητούν πια. Αποφάσισαν ξεκάθαρα να αναλάβουν αυτήν την επίσημη θέση και να κερδίσουν ό, τι προσφέρει, θέλουν όμως και να επιστρέφουν και να πιστεύουν στον Θεό, φοβούμενοι μήπως χάσουν τις ευλογίες της πίστης στον Θεό. Προσεύχονται λοιπόν προς Εκείνον ως εξής: «Σε παρακαλώ, δοκίμασέ με, Θεέ μου». Τι απομένει για να σε δοκιμάσει; Έχεις ήδη αποφασίσει να αναλάβεις την επίσημη θέση σου. Δεν παρέμεινες σταθερός σε αυτό το θέμα και έχεις ήδη πέσει. Χρειάζεται ακόμη να δοκιμαστείς; Δεν είσαι άξιος της δοκιμής του Θεού. Θα μπορούσες να ανταποκριθείς με το αξιοθρήνητα μικρό ανάστημά σου; Υπάρχουν ακόμη κάποιοι κατάπτυστοι άνθρωποι οι οποίοι ανταγωνίζονται για κάθε πλεονέκτημα που βλέπουν. Το Άγιο Πνεύμα είναι ακριβώς δίπλα τους, παρακολουθώντας τους να δει τι απόψεις εκφράζουν και ποια είναι η στάση τους, και αρχίζει να τους δοκιμάζει. Μερικοί σκέφτονται μέσα τους: «Δεν το θέλω, ακόμη κι αν είναι η καλοσύνη του Θεού απέναντί μου. Αρκεί πια, ο Θεός μού δείχνει πάρα πολλή καλοσύνη. Δεν με νοιάζει να τρώω και να ντύνομαι καλά, με νοιάζει μόνο να επιδιώκω την αλήθεια και να μπορώ να κερδίζω τον Θεό. Η αλήθεια που έλαβα μου δόθηκε από τον Θεό άνευ ανταλλάγματος. Δεν είμαι άξιος για αυτά τα πράγματα». Το Άγιο Πνεύμα εξετάζει εξονυχιστικά την καρδιά τους και τους διαφωτίζει ακόμη περισσότερο, τους επιτρέπει να κατανοήσουν περισσότερα και να αναζωογονηθούν και κάνει την αλήθεια πιο διαφανή για αυτούς. Αυτοί οι κατάπτυστοι άνθρωποι, ωστόσο, βλέπουν να προσφέρεται ένα όφελος και σκέφτονται: «Θα παλέψω για αυτό πριν το κάνει οποιοσδήποτε άλλος. Αν το δώσουν σε κάποιον άλλο και όχι σε εμένα, θα τους επιπλήξω για τα καλά, θα τους κάνω τη ζωή δύσκολη. Θα τους δείξω από τι είμαι φτιαγμένος, και μετά θα δούμε σε ποιον θα το δώσουν την επόμενη φορά!» Το Άγιο Πνεύμα βλέπει ότι είναι τέτοιου είδους άνθρωποι και τους εκθέτει. Η ασχήμια τους αποκαλύπτεται και αυτό το είδος ανθρώπου πρέπει να τιμωρηθεί. Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν, δεν θα τους προσφέρει τίποτα αυτό. Δεν μπορούν να κερδίσουν τίποτα! Πολλές φορές, όταν το Άγιο Πνεύμα δείχνει καλοσύνη στους ανθρώπους, την κερδίζουν όταν δεν την περιμένουν. Εάν ο Θεός δεν σου δείξει καλοσύνη, και η τιμωρία σου θα συμβεί κι αυτή όταν δεν το περιμένεις. Τόσο επικίνδυνα είναι τα πράγματα για όσους δεν επιδιώκουν την αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Κατά την πίστη στον Θεό, το πιο κρίσιμο είναι να κερδίσεις την αλήθεια

Αν δεν έχεις συνείδηση των πειρασμών που αντιμετωπίζεις, αλλά τους χειρίζεσαι άσχημα και δεν μπορείς να κάνεις τις σωστές επιλογές, αυτοί οι πειρασμοί θα σου φέρουν θλίψη και δυστυχία. Ως παράδειγμα, ας πούμε ότι η ειδική μεταχείριση που σου επιφυλάσσουν οι αδελφοί και οι αδελφές περιλαμβάνει τα υλικά προνόμια της σίτισης, της ένδυσης, της στέγασης και της εξασφάλισης των καθημερινών σου αναγκών. Αν αυτά που απολαμβάνεις είναι πιο ωραία από όσα σου δίνουν, θα τα υποτιμάς και μπορεί να απορρίπτεις τα δώρα τους. Ωστόσο, αν συναντούσες έναν πλούσιο άνθρωπο και σου έδινε ένα ωραίο ρούχο, λέγοντας ότι δεν το φοράει, θα μπορούσες να παραμείνεις σταθερός μπροστά σε έναν τέτοιο πειρασμό; Θα μπορούσες να σκεφτείς την κατάσταση, λέγοντας στον εαυτό σου: «Είναι πλούσιος και αυτά τα ρούχα δεν σημαίνουν τίποτα γι’ αυτόν. Ούτως ή άλλως, δεν τα φοράει. Αν δεν τα δώσει σ’ εμένα, απλώς θα τα μαζέψει κάπου. Οπότε, θα τα κρατήσω». Τι γνώμη έχεις γι’ αυτήν την απόφαση; (Ήδη το άτομο απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης.) Γιατί αυτό αποτελεί απόλαυση των πλεονεκτημάτων της θέσης; (Επειδή αποδέχτηκε ωραία πράγματα.) Είναι απόλαυση των πλεονεκτημάτων της θέσης μόνο και μόνο το να αποδέχεσαι τα ωραία πράγματα που σου προσφέρονται; Αν σου προσφέρουν κάτι συνηθισμένο, αλλά είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι και έτσι το αποδέχεσαι, λογίζεται κι αυτό ως απόλαυση των πλεονεκτημάτων της θέσης; (Ναι. Όποτε δέχεται κανείς πράγματα από άλλους για να ικανοποιήσει τις δικές του εγωιστικές επιθυμίες, αυτό προσμετράται). Φαίνεται ότι δεν έχεις κατανοήσει επαρκώς αυτό το θέμα. Έχεις ποτέ σκεφτεί αυτό το θέμα: Αν δεν ήσουν επικεφαλής και δεν είχες καμία θέση, θα προσέφερε και πάλι αυτό το δώρο; (Δεν θα το έκανε.) Σίγουρα δεν θα το έκανε. Επειδή είσαι επικεφαλής είναι που σου κάνει αυτό το δώρο. Η φύση του πράγματος έχει αλλάξει. Αυτό δεν είναι κανονική φιλανθρωπία, και εδώ είναι το πρόβλημα. Αν τον ρωτούσες: «Αν δεν ήμουν επικεφαλής, αλλά απλώς ένας συνηθισμένος αδελφός ή αδελφή, θα μου έκανες ένα τέτοιο δώρο; Αν αυτό το αντικείμενο χρειαζόταν ένας αδελφός ή μια αδελφή, θα του το έδινες;» Εκείνος θα έλεγε: «Δεν θα μπορούσα. Δεν μπορώ να δίνω πράγματα με το έτσι θέλω σε οποιονδήποτε. Το δίνω σ’ εσένα επειδή είσαι ο επικεφαλής μου. Αν δεν είχες αυτήν την ιδιαίτερη θέση, γιατί να σου έδινα ένα τέτοιο δώρο;» Τώρα δες πως δεν κατάλαβες την κατάσταση. Όταν είπε ότι δεν είχε καμία χρήση γι’ αυτό το ωραίο κοστούμι, τον πίστεψες, αλλά σε εξαπατούσε. Ο σκοπός του είναι να σε κάνει να δεχτείς το δώρο του, ώστε, στο μέλλον, να είσαι καλός μαζί του και να του παρέχεις ειδική μεταχείριση. Αυτή είναι η πρόθεση πίσω από το δώρο του. Το γεγονός είναι ότι εσύ ξέρεις μέσα σου ότι δεν θα σου έδινε ποτέ ένα τέτοιο δώρο αν δεν είχες καμία θέση, αλλά παρ’ όλα αυτά το αποδέχεσαι. Με τη γλώσσα σου λες: «Δόξα τω Θεώ. Έλαβα αυτό το δώρο από τον Θεό, είναι η καλοσύνη του Θεού προς εμένα». Όχι μόνο απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης, αλλά απολαμβάνεις και τα πράγματα του εκλεκτού λαού του Θεού, σαν να είναι αυτά που σου αναλογούν. Δεν είναι αυτό ξεδιάντροπο; Αν ο άνθρωπος δεν έχει αίσθημα συνείδησης και στερείται κάθε ντροπής, τότε αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι αυτό απλώς θέμα συμπεριφοράς; Είναι απλώς λάθος να δέχεσαι πράγματα από τους άλλους και σωστό να τα αρνείσαι; Τι θα πρέπει να κάνετε όταν αντιμετωπίζετε μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να ρωτήσεις αυτόν που δίνει τα δώρα αν αυτό που κάνει είναι σύμφωνο με τις αρχές. Πες του: «Ας αναζητήσουμε καθοδήγηση από τον λόγο του Θεού ή τα διοικητικά διατάγματα της εκκλησίας και ας δούμε αν αυτό που κάνεις είναι σύμφωνο με τις αρχές. Αν δεν είναι, δεν μπορώ να δεχτώ ένα τέτοιο δώρο». Εάν οι πηγές αυτές ενημερώσουν τον δωρητή ότι η πράξη του παραβιάζει τις αρχές, αλλά εκείνος εξακολουθεί να επιθυμεί να σου δώσει το δώρο, τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές. Οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να το υπερνικήσουν αυτό. Λαχταρούν διακαώς να τους δώσουν οι άλλοι περισσότερα και επιθυμούν να απολαμβάνουν περισσότερη ειδική μεταχείριση. Αν είσαι το σωστό είδος ανθρώπου, θα πρέπει να προσευχηθείς αμέσως στον Θεό όταν βρεθείς αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση, λέγοντας: «Ω Θεέ μου, αυτό που αντιμετωπίζω σήμερα είναι σίγουρα σημάδι της καλής θέλησής Σου. Είναι ένα μάθημα που μου έδωσες. Είμαι πρόθυμος να αναζητήσω την αλήθεια και να ενεργήσω σύμφωνα με τις αρχές της». Οι πειρασμοί που αντιμετωπίζουν όσοι έχουν θέση είναι πολύ μεγάλοι, και όταν έρθει ένας πειρασμός, είναι πράγματι δύσκολο να ξεπεραστεί. Χρειάζεσαι την προστασία και τη βοήθεια του Θεού· πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και πρέπει επίσης να αναζητάς την αλήθεια και να κάνεις συχνά αυτοκριτική. Με αυτόν τον τρόπο, θα νιώσεις προσγειωμένος και γαλήνιος. Ωστόσο, αν περιμένεις μέχρι να λάβεις τέτοια δώρα για να προσευχηθείς, θα εξακολουθήσεις να αισθάνεσαι τόσο προσγειωμένος και γαλήνιος; (Όχι πια.) Τι θα σκεφτεί ο Θεός για σένα τότε; Οι πράξεις σου θα ικανοποιούν τον Θεό ή θα Τον αηδιάζουν; Θα αποστρέφεται τις πράξεις σου. Είναι το πρόβλημα απλώς το αν αποδέχεσαι ένα πράγμα; (Όχι.) Οπότε, πού είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα έγκειται στις απόψεις και τη στάση που υιοθετείς όταν αντιμετωπίζεις μια τέτοια κατάσταση. Αποφασίζεις εσύ για τον εαυτό σου ή αναζητάς την αλήθεια; Έχεις κάποιο πρότυπο συνείδησης; Έχεις φόβο Θεού στην καρδιά σου; Προσεύχεσαι στον Θεό κάθε φορά που αντιμετωπίζεις την κατάσταση; Επιδιώκεις πρώτα να ικανοποιήσεις τις δικές σου επιθυμίες ή πρώτα προσεύχεσαι και αναζητάς το θέλημα του Θεού; Σε αυτό το θέμα αποκαλύπτεσαι. Πώς θα πρέπει να χειρίζεσαι μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να έχεις αρχές στην άσκησή σου. Πρώτον, εξωτερικά, πρέπει να αρνείσαι αυτές τις ιδιαίτερες υλικές αμοιβές, αυτούς τους πειρασμούς. Ακόμα και όταν σου προσφέρουν κάτι που επιθυμείς ιδιαίτερα ή ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι, πρέπει ομοίως να το αρνηθείς. Τι σημαίνει υλικά πράγματα; Περιλαμβάνονται η τροφή, ο ρουχισμός και η στέγαση, καθώς και αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Αυτά τα ιδιαίτερα υλικά ανταλλάγματα πρέπει να απορρίπτονται. Γιατί πρέπει να τα αρνείσαι; Μήπως είναι απλώς θέμα του τρόπου που ενεργείς; Όχι· είναι θέμα της συνεργατικής σου στάσης. Αν θέλεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, να ικανοποιείς τον Θεό και να αποφεύγεις τους πειρασμούς, πρέπει πρώτα να έχεις αυτήν τη συνεργατική στάση. Με αυτήν τη στάση, θα μπορέσεις να αποφύγεις τον πειρασμό και η συνείδησή σου θα είναι ήρεμη. Αν σου προσφέρουν κάτι που θέλεις και το δεχτείς, η καρδιά σου θα νιώσει σε κάποιο βαθμό την επίπληξη της συνείδησής σου. Ωστόσο, λόγω δικαιολογιών και αυτοδικαίωσης, θα πεις ότι έπρεπε να σου δοθεί αυτό το πράγμα, ότι σου οφείλεται. Και τότε, ο πόνος της συνείδησής σου δεν θα είναι τόσο ακριβής ή εμφανής. Μερικές φορές, οι σκέψεις και οι απόψεις σου μπορεί να επηρεάσουν τη συνείδησή σου, έτσι ώστε οι πόνοι της να μην είναι εμφανείς. Είναι λοιπόν η συνείδησή σου ένα αξιόπιστο κριτήριο; Δεν είναι. Αυτό είναι ένα καμπανάκι συναγερμού που προειδοποιεί τους ανθρώπους. Τι είδους προειδοποίηση δίνει; Ότι δεν υπάρχει ασφάλεια αν βασίζεται κανείς μόνο στα συναισθήματα της συνείδησης· πρέπει επίσης να αναζητά τις αρχές της αλήθειας. Αυτό είναι το αξιόπιστο. Χωρίς την αλήθεια να τους περιορίζει, οι άνθρωποι μπορούν ακόμα να υποκύψουν στον πειρασμό, προβάλλοντας διάφορους λόγους και δικαιολογίες που τους επιτρέπουν να ικανοποιήσουν την απληστία τους για τα οφέλη της θέσης. Ως εκ τούτου, ως επικεφαλής, θα πρέπει να τηρείς στην καρδιά σου αυτήν τη μία αρχή: Θα αρνούμαι πάντα, θα αποφεύγω πάντα και θα απορρίπτω εντελώς οποιαδήποτε ειδική μεταχείριση. Η απόλυτη απόρριψη είναι η προϋπόθεση για την αποφυγή του κακού. Εάν διαθέτεις την προϋπόθεση της αποφυγής του κακού, βρίσκεσαι ήδη σε κάποιον βαθμό υπό την προστασία του Θεού. Και αν έχεις τέτοιες αρχές στην άσκησή σου και τις τηρείς σταθερά, τότε κάνεις ήδη πράξη την αλήθεια και ικανοποιείς τον Θεό. Βαδίζεις ήδη στο ορθό μονοπάτι. Όταν βαδίζεις στο ορθό μονοπάτι και ικανοποιείς ήδη τον Θεό, εξακολουθείς να χρειάζεσαι τη δοκιμασία της συνείδησής σου; Το να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές και να κάνεις πράξη την αλήθεια είναι ανώτερο από τα πρότυπα της συνείδησης. Εάν κάποιος έχει την αποφασιστικότητα να είναι συνεργάσιμος και είναι σε θέση να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές, έχει ήδη ικανοποιήσει τον Θεό. Αυτό είναι το πρότυπο που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να διαλύσει κανείς τους πειρασμούς και τα δεσμά του κύρους

Πρέπει να έρχεστε συχνά ενώπιον του Θεού, να τρώτε και να πίνετε και να αναλογίζεστε τα λόγια Του, να δέχεστε την πειθαρχία και την καθοδήγησή Του, και να παίρνετε το μάθημα της υποταγής —αυτό είναι πολύ σημαντικό. Πρέπει να είσαι σε θέση να υποτάσσεσαι σε όλα τα περιβάλλοντα, τους ανθρώπους, τα πράγματα και τα ζητήματα που ο Θεός έχει διευθετήσει για σένα, και όταν πρόκειται για ζητήματα που δεν μπορείς να κατανοήσεις αρκετά, πρέπει να προσεύχεσαι συχνά αναζητώντας την αλήθεια· μόνο κατανοώντας το θέλημα του Θεού μπορείς να βρεις έναν δρόμο προς τα εμπρός. Πρέπει να έχεις φόβο Θεού στην καρδιά σου. Κάνε ό,τι οφείλεις να κάνεις με προσοχή και σύνεση, και ζήσε ενώπιον του Θεού με καρδιά υποταγής σ’ Αυτόν. Να γαληνεύεις συχνά ενώπιόν Του και να μην είσαι ακόλαστος. Τουλάχιστον, όταν σου συμβαίνει κάτι, πρώτα να γαληνεύεις, έπειτα να σπεύδεις να προσευχηθείς, και με την προσευχή και την αναζήτηση και την αναμονή, να φτάνεις στο σημείο να καταλαβαίνεις το θέλημα του Θεού. Αυτή δεν είναι μια στάση φόβου Θεού; Αν έχεις φόβο Θεού και υπακούς τον Θεό κατά βάθος, και είσαι σε θέση να γαληνεύεις μπροστά Του και να αντιλαμβάνεσαι το θέλημά Του, τότε με αυτού του είδους τη συνεργασία και την άσκηση, θα είσαι προστατευμένος, και δεν θα μπαίνεις σε πειρασμό ούτε θα κάνεις κάτι που διαταράσσει ή αναστατώνει το έργο της εκκλησίας. Να αναζητάς την αλήθεια στα θέματα που δεν μπορείς να δεις καθαρά. Μην κρίνεις τυφλά και μην διατυπώνεις καταδίκες. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα σε αποστρέφεται ο Θεός ούτε θα σε απεχθάνεται και θα σε απορρίπτει. Αν κατά βάθος έχεις φόβο Θεού, θα φοβάσαι μήπως Τον προσβάλεις, και αν σου συμβεί κάτι που σε βάζει σε πειρασμό, θα ζεις ενώπιον του Θεού με φόβο και τρόμο, και θα λαχταράς να Τον υπακούς και να Τον ικανοποιείς στα πάντα. Μόνο όταν έχεις μια τέτοια άσκηση και είσαι σε θέση να ζεις συχνά σε μια τέτοια κατάσταση, γαληνεύοντας συχνά ενώπιον του Θεού και προσερχόμενος συχνά ενώπιόν Του, θα είσαι σε θέση να αποφεύγεις ασυνείδητα τον πειρασμό και τα κακά πράγματα. Χωρίς μια καρδιά με φόβο Θεού ή με μια καρδιά που δεν είναι ενώπιόν Του, υπάρχουν κάποια κακά για τα οποία θα είσαι ικανός. Έχεις μια διεφθαρμένη διάθεση και δεν μπορείς να την ελέγξεις, οπότε είσαι ικανός για το κακό. Δεν θα είναι σοβαρές οι συνέπειες αν κάνεις ένα τέτοιο κακό που συνιστά διατάραξη και αναστάτωση; Κατ’ ελάχιστον, θα αντιμετωπιστείς και θα κλαδευτείς, και αν αυτό που έκανες είναι σοβαρό, ο Θεός θα νιώσει απέχθεια για σένα και θα σε απορρίψει, και θα αποβληθείς από την εκκλησία. Ωστόσο, αν υποταχθείς στον Θεό από καρδιάς, και η καρδιά σου είναι συχνά σε θέση να γαληνέψει ενώπιον του Θεού, και αν έχεις φόβο και τρόμο για τον Θεό, δεν θα μπορέσεις τότε να μείνεις πολύ μακριά από πολλά κακά πράγματα; Αν έχεις φόβο Θεού και λες: «Φοβάμαι τον Θεό· φοβάμαι μήπως Τον προσβάλω, μήπως διαταράξω το έργο Του και προκαλέσω την απέχθειά Του», δεν είναι αυτή μια κανονική στάση και μια κανονική κατάσταση για σένα; Τι είναι αυτό που θα έχει προκαλέσει τον τρόμο σου; Ο τρόμος σου θα έχει προκύψει από μια καρδιά φόβου για τον Θεό. Αν έχεις στην καρδιά σου τον τρόμο του Θεού, τότε θα αποφεύγεις και θα απέχεις από τα κακά πράγματα όταν τα βλέπεις, και έτσι θα προστατεύεσαι. Μπορεί κάποιος που δεν έχει τον τρόμο του Θεού στην καρδιά του να έχει φόβο Θεού; Μπορεί να αποφύγει το κακό; (Όχι.) Αυτοί που δεν μπορούν να έχουν φόβο Θεού και δεν Τον τρέμουν δεν είναι τολμηροί άνθρωποι; Μπορούν να συγκρατηθούν οι τολμηροί άνθρωποι; (Όχι.) Και όσοι δεν μπορούν να συγκρατηθούν δεν κάνουν ό,τι τους κατέβει εν θερμώ; Τι κάνουν οι άνθρωποι όταν ενεργούν με τη θέλησή τους, με τον ζήλο τους, με τη διεφθαρμένη τους διάθεση; Κατά την άποψη του Θεού, κακά πράγματα. Έτσι, πρέπει να δείτε ξεκάθαρα ότι είναι καλό να έχει ο άνθρωπος τον τρόμο του Θεού στην καρδιά του —με αυτόν μπορεί να αποκτήσει φόβο Θεού. Όταν κάποιος έχει τον Θεό στην καρδιά του και μπορεί έχει φόβο Θεού, τότε θα είναι σε θέση να μείνει μακριά από τα κακά πράγματα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν ελπίδα να σωθούν.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με φόβο Θεού μπορεί κανείς να βαδίσει στο μονοπάτι της σωτηρίας

Κατά τη διάρκεια του έργου της διαρκούς παροχής και υποστήριξης του ανθρώπου από τον Θεό, Εκείνος εκφράζει το σύνολο των προθέσεων και των απαιτήσεών Του στον άνθρωπο και δείχνει τα έργα, τη διάθεσή Του και το τι έχει και είναι Αυτός στον άνθρωπο. Ο στόχος είναι να εξοπλιστεί ο άνθρωπος με ανάστημα και να επιτρέψει στον άνθρωπο να αποκτήσει διάφορες αλήθειες από τον Θεό, ακολουθώντας Τον —αλήθειες που είναι τα όπλα που δόθηκαν στον άνθρωπο από τον Θεό για να πολεμήσει τον Σατανά. Αφού εξοπλιστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος πρέπει να αντιμετωπίσει τις δοκιμασίες του Θεού. Ο Θεός έχει πολλά μέσα και οδούς για να δοκιμάζει τον άνθρωπο, αλλά καθένα από αυτά απαιτεί τη «συνεργασία» του εχθρού του Θεού: του Σατανά. Τουτέστιν, εφόσον έχει δώσει στον άνθρωπο τα όπλα με τα οποία θα πολεμήσει τον Σατανά, ο Θεός παραδίδει τον άνθρωπο στον Σατανά και επιτρέπει στον Σατανά να «δοκιμάσει» το ανάστημα του ανθρώπου. Εάν ο άνθρωπος μπορεί να ξεφύγει από τους σχηματισμούς μάχης του Σατανά, αν μπορεί να ξεφύγει από τον κλοιό του Σατανά και να επιβιώσει μάλιστα, τότε ο άνθρωπος θα έχει περάσει τη δοκιμασία. Αλλά αν ο άνθρωπος αποτύχει να ξεφύγει από τους σχηματισμούς μάχης του Σατανά και υποκύψει στον Σατανά, τότε δεν θα έχει περάσει τη δοκιμασία. Όποια πτυχή του ανθρώπου κι αν εξετάζει ο Θεός, τα κριτήρια για την εξέτασή Του είναι εάν ο άνθρωπος μένει ή όχι σταθερός στη μαρτυρία του όταν δέχεται επίθεση από τον Σατανά και εάν έχει απαρνηθεί ή όχι τον Θεό και έχει υποχωρήσει και παραδοθεί στον Σατανά ενώ έχει πέσει στην παγίδα του Σατανά. Μπορεί να ειπωθεί ότι το αν ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί ή όχι εξαρτάται από το αν μπορεί να νικήσει και να κατατροπώσει τον Σατανά, και αν μπορεί να κερδίσει ή όχι την ελευθερία του εξαρτάται από το εάν είναι σε θέση να σηκώσει μόνος του τα όπλα που του έδωσε ο Θεός για να νικήσει τα δεσμά του Σατανά, κάνοντας τον Σατανά να χάσει εντελώς την ελπίδα και να τον αφήσει στην ησυχία του. Αν ο Σατανάς χάσει την ελπίδα και παραιτηθεί από κάποιον, αυτό σημαίνει ότι ο Σατανάς δεν θα προσπαθήσει ποτέ ξανά να πάρει αυτό το άτομο από τον Θεό, δεν θα το κατηγορήσει ποτέ ούτε θα το ενοχλήσει, δεν θα το θέσει ποτέ εκ νέου σε μαρτύρια ούτε θα του επιτεθεί. Μόνο κάποιος σαν κι αυτόν θα έχει πραγματικά κερδηθεί από τον Θεό. Αυτή είναι η όλη διαδικασία μέσω της οποίας ο Θεός κερδίζει ανθρώπους.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄

Σχετικά αποσπάσματα ταινιών

Πώς μπορώ να απαλλαγώ από τον εθισμό μου στα ηλεκτρονικά παιχνίδια;

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Μια νίκη εν μέσω της δοκιμασίας του Σατανά

Σχετικοί ύμνοι

Πρέπει να γίνεις μάρτυρας του Θεού στα πάντα

Ο Θεός θα κερδίσει μόνο όσους νικήσουν εντελώς τον Σατανά