Η Λινγκ Σιν κατηφόριζε με το ποδήλατό της σε έναν άδειο δρόμο. Ήταν η καρδιά του χειμώνα, κι ο τσουχτερός αέρας έκανε τη Λινγκ Σιν να τρέμει ανεξέλεγκτα. Η καρδιά της ήταν γεμάτη άγχος. Η Λινγκ Σιν ήταν καθ’ οδόν για μια συνάθροιση με κάποιους ποτιστές, και είχε ακούσει ότι δύο αδελφοί έπαιρναν πολύ στα σοβαρά το έργο τους κι αδημονούσαν πάντα να αναζητούν προβλήματα. Η Λινγκ Σιν ανησύχησε όταν σκέφτηκε το εξής: «Είμαι πολύ νέα και μόλις άρχισα να ασκούμαι ως επόπτρια. Τι θα γίνει αν δεν μπορέσω να λύσω τα προβλήματά τους; Πόσο ταπεινωτικό θα ήταν αυτό;» Ήθελε να ποδηλατεί πιο αργά, αλλά οι ριπές του κρύου αέρα δεν την άφηναν να χασομεράει στον δρόμο. Επιτάχυνε τον ρυθμό της, σπεύδοντας στη συνάθροιση.

Όταν η Λινγκ Σιν έφτασε στο σπίτι του οικοδεσπότη, όλοι αντάλλαξαν χαιρετισμούς κι άρχισαν να συναναστρέφονται και να συζητάνε για το έργο τους. Αργότερα, η συναναστροφή στράφηκε στη σημασία των δεινών όταν κάποιος κάνει το καθήκον του. Η Λινγκ Σιν συναναστράφηκε σχετικά με την κατανόησή της γι’ αυτό το θέμα. Ο αδελφός Σου Ρούι, ένας ποτιστής, αφού την άκουσε, είπε: «Για να λύσουμε το ζήτημα του φόβου των δεινών όταν κάνουμε το καθήκον μας, δεν πρέπει μόνο να κατανοήσουμε το νόημα των δεινών, αλλά και να αναλύσουμε ποια πτυχή της διεφθαρμένης μας διάθεσης οδηγεί στο να ενδίδουμε πάντα στις ανέσεις. Παλιά, νοιαζόμουν για τη σάρκα κι απέφευγα τα δεινά. Μετά, όμως, διάβασα τα λόγια του Θεού». Ενώ η Λινγκ Σιν άκουγε, αισθάνθηκε ότι ο Ρου Σούι συναναστρεφόταν ευθέως με την ίδια, κι ένιωσε ξαφνικά το πρόσωπό της να κοκκινίζει. Σκέφτηκε: «Έχει άραγε προσέξει ο Ρου Σούι τις ελλείψεις μου; Μήπως πιστεύει ότι δεν είμαι τόσο ικανή ως επόπτρια; Μήπως πιστεύει ότι η ζωή-είσοδός μου είναι πολύ ρηχή, και, παρ’ όλα αυτά, είμαι εδώ και συναναστρέφομαι μαζί τους;» Η Λινγκ Σιν ένιωσε νευρική.

Όλο το απόγευμα, οι αδελφοί έκαναν συνεχείς ερωτήσεις, και η Λινγκ Σιν σκεφτόταν όλη την ώρα και δεν τόλμησε να χαλαρώσει ούτε στιγμή. Έπειτα, ο Σου Ρούι έκανε άλλη μια ερώτηση που δεν μπορούσε να απαντήσει ξεκάθαρα η Λινγκ Σιν. Η Λινγκ Σιν συναναστράφηκε σχετικά με τις σκέψεις της, αλλά ο Σου Ρούι συνέχισε να μην καταλαβαίνει, κι όλοι σιώπησαν. Το ρολόι συνέχισε να χτυπάει, και ο απαλός ήχος του μηχανισμού του ακούστηκε εξαιρετικά δυνατά και καθαρά εκείνη τη στιγμή. «Τι πρέπει να κάνουμε τώρα;» Ο αδελφός Λι Γιανγκ έσπασε τη σιωπή. Ο Σου Ρούι απάντησε: «Περιμένουμε να συναναστραφεί η επόπτρια. Δεν έχει γίνει ακόμη ξεκάθαρη συναναστροφή γι’ αυτό το ζήτημα». Η Λινγκ Σιν χαμογέλασε αμήχανα και προσπάθησε να παραμείνει ήρεμη, λέγοντας: «Το σκέφτομαι ακόμη». Μέσα της, όμως, το μυαλό της ήταν ένα κουβάρι. Ένιωσε αγχωμένη κι ανήσυχη. «Τι θα γίνει αν δεν μπορέσω να λύσω αυτό το ζήτημα; Δεν θα ήταν ντροπιαστικό;» Ευτυχώς, όλοι άρχισαν να συναναστρέφονται ο ένας μετά τον άλλον, και το ζήτημα λύθηκε ως έναν βαθμό. Η Λινγκ Σιν άφησε έναν μακρόσυρτο αναστεναγμό, και κοίταξε την ώρα στον υπολογιστή της. Ήταν ήδη αργά. Οπότε, μάζεψε γρήγορα τα πράγματά της και βγήκε βιαστικά έξω.

Μέχρι να επιστρέψει, ο ήλιος είχε ήδη δύσει, και το τελευταίο φως του σούρουπου χανόταν σταδιακά, αφήνοντας τη Λινγκ Σιν με μια έκφραση απογοήτευσης κι απώλειας. Η Λινγκ Σιν σκέφτηκε: «Μετά από μια δύσκολη μέρα, οι αδελφοί με διέκριναν. Ήθελα να κάνω καλή εντύπωση στους άλλους. Δεν το πίστευα ότι κατέληξε έτσι. Θα πουν ότι δεν κάνω καλή δουλειά ως επόπτρια; Θα πουν ότι η ζωή-είσοδός μου είναι ρηχή κι ότι οι δεξιότητές μου δεν είναι καλές; Γιατί κάνουν τόσες ερωτήσεις; Δεν μπορούν να κάνουν λιγότερες;» Η Λινγκ Σιν παραπονέθηκε μέσα της: «Δεν θα ξαναπάω σε αυτήν την ομάδα. Όσο περισσότερο πάω, τόσο περισσότερο ντροπιάζομαι. Ούτως ή άλλως, υπάρχει μια αδελφή με την οποία συνεργάζομαι. Θα την αφήσω να πάει στη θέση μου».

Μετά απ’ αυτό το περιστατικό, η Λινγκ Σιν δεν μπόρεσε να νιώσει απελευθερωμένη για πολύ καιρό. Όποτε τύχαινε να έχει συναθροίσεις για ποτιστές, ήθελε μόνο να το βάζει στα πόδια. Γνώριζε ότι ζούσε σε μια διεφθαρμένη διάθεση, οπότε, έφαγε και ήπιε συνειδητά τα λόγια του Θεού που αφορούσαν την κατάστασή της. Διάβασε τα εξής λόγια του Θεού: «Να στέκεσαι στην κατάλληλη θέση του δημιουργήματος και να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος: Είναι εύκολο αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Που είναι το δύσκολο; Εδώ: Οι άνθρωποι νομίζουν πάντα ότι στο κεφάλι τους έχουν πολλά φωτοστέφανα και τίτλους. Επίσης, οικειοποιούνται την ταυτότητα και τη θέση μεγάλων προσωπικοτήτων και υπερανθρώπων και έχουν όλες αυτές τις προσποιητές και ψευδείς πρακτικές και εξωτερικές εκδηλώσεις. Αν δεν εγκαταλείψεις αυτά τα πράγματα, αν σε περιορίζουν και ελέγχουν μονίμως τα λόγια και τις πράξεις σου, τότε πολύ δύσκολα θα εισέλθεις στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού. Θα δυσκολευτείς να πάψεις να αγωνιάς για λύσεις για πράγματα που δεν καταλαβαίνεις και να αρχίσεις να φέρνεις τέτοια ζητήματα πιο συχνά ενώπιον του Θεού και να Του προσφέρεις την ειλικρινή σου καρδιά. Δεν θα μπορείς να το κάνεις αυτό. Ακριβώς επειδή η θέση σου, οι τίτλοι σου, η ταυτότητά σου και όλα αυτά τα πράγματα είναι ψευδή και αναληθή, πάνε κόντρα στα λόγια του Θεού και είναι αντίθετα μ’ αυτά, για τους λόγους αυτούς σε δεσμεύουν κι έτσι δεν μπορείς να προσέλθεις ενώπιον του Θεού. Τι σου προκαλούν αυτά τα πράγματα; Σε κάνουν καλό στο να μεταμφιέζεσαι, να κάνεις ότι καταλαβαίνεις, να προσποιείσαι ότι είσαι έξυπνος και μεγάλη προσωπικότητα, να προσποιείσαι ότι είσαι διάσημος και ικανός, να προσποιείσαι ότι είσαι σοφός και ότι ξέρεις τα πάντα, ότι είσαι ικανός για τα πάντα και ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα. Έτσι οι άλλοι θα σε λατρεύουν και θα σε θαυμάζουν. Θα παρουσιάζουν σ’ εσένα όλα τους τα προβλήματα, θα βασίζονται σ’ εσένα και θα σε θαυμάζουν. Έτσι, είναι σαν να βάζεις τον εαυτό σου στη φωτιά να ψηθεί. Πες Μου, είναι ωραίο να ψήνεσαι στη φωτιά; (Όχι.) Δεν καταλαβαίνεις, αλλά δεν τολμάς να το πεις. Δεν μπορείς να διακρίνεις σε βάθος, αλλά δεν τολμάς να το πεις. Είναι ξεκάθαρο ότι έχεις κάνει κάποιο λάθος, αλλά δεν τολμάς να το παραδεχτείς. Η καρδιά σου αγωνιά, αλλά δεν τολμάς να πεις: “Αυτήν τη φορά φταίω εγώ, έχω χρέος στον Θεό και στους αδελφούς και τις αδελφές μου. Προκάλεσα πολύ μεγάλη ζημιά στον οίκο του Θεού, αλλά δεν έχω το θάρρος να σταθώ μπροστά σε όλους και να το παραδεχτώ”. Γιατί δεν τολμάς να μιλήσεις; Πιστεύεις το εξής: “Πρέπει να ανταποκριθώ στη φήμη και στο φωτοστέφανο που μου έχουν αποδώσει οι αδελφοί και οι αδελφές μου· δεν γίνεται να προδώσω τη μεγάλη εκτίμηση και την εμπιστοσύνη που μου έχουν, πόσο μάλλον τις τεράστιες προσδοκίες που είχαν από μένα τόσα χρόνια. Άρα, πρέπει να συνεχίσω να προσποιούμαι”. Πώς είναι μια τέτοια μεταμφίεση; Έχεις μετατραπεί με επιτυχία σε σπουδαία προσωπικότητα και υπεράνθρωπο. Οι αδελφοί και οι αδελφές θέλουν να έρχονται σ’ εσένα για να ρωτήσουν, να ζητήσουν συμβουλές, ακόμη και να παρακαλέσουν για τη συμβουλή σου σχετικά με τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν. Φαίνεται να μην μπορούν καν να ζήσουν χωρίς εσένα. Η καρδιά σου, όμως, δεν αγωνιά; Κάποιοι, βέβαια, δεν αγωνιούν καθόλου. Ένας αντίχριστος δεν αγωνιά, αλλά αντίθετα χαίρεται, γιατί νομίζει ότι η θέση του είναι πάνω απ’ όλους τους άλλους. Ένας μέσος, κανονικός άνθρωπος, ωστόσο, όταν ψήνεται στη φωτιά, αγωνιά. Θεωρεί πως είναι ένα τίποτα, άλλος ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Δεν θεωρεί τον εαυτό του πιο δυνατό απ’ τους άλλους. Πιστεύει όχι μόνο ότι δεν μπορεί να κάνει καθόλου πρακτικό έργο, αλλά και ότι θα καθυστερήσει το έργο της εκκλησίας και τον εκλεκτό λαό του Θεού· έτσι, θα αναλάβει την ευθύνη και θα παραιτηθεί. Έτσι είναι όποιος έχει λογική» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η εκτίμηση των λόγων του Θεού είναι το θεμέλιο της πίστης στον Θεό). Η Λινγκ Σιν αναλογίστηκε τα λόγια του Θεού και συνειδητοποίησε ότι ζούσε για τη φήμη και τη θέση. Σε κάθε περίσταση, σκεφτόταν πώς να διατηρήσει τη θέση και το πόστο της ως επόπτρια. Θυμήθηκε την περίοδο πριν γίνει επόπτρια. Δεν είχε κουβαλήσει ποτέ φορτίο, είτε συναναστρεφόταν σχετικά με την αλήθεια είτε επικοινωνούσε κι εξερευνούσε ερωτήσεις που δεν κατανοούσε με τους άλλους. Μοιραζόταν ό,τι ήξερε, χωρίς να φοβάται μην πει κάτι λάθος ή να νιώθει νευρική για την έλλειψη κατανόησης εκ μέρους της. Γνώριζε ότι η ζωή-είσοδός της ήταν ρηχή κι ότι δεν είχε συλλάβει πλήρως κάποιες αρχές, οπότε, έπρεπε να συναναστραφεί και να αναζητήσει περισσότερο για να αναπληρώσει ό,τι της έλειπε. Τα πράγματα, όμως, ήταν διαφορετικά πια. Ήταν επόπτρια. Ένιωθε ότι έπρεπε πάντα να είναι καλύτερη απ’ τους άλλους αδελφούς και τις αδελφές, ότι η συναναστροφή της σχετικά με την αλήθεια έπρεπε να είναι πιο βαθιά, κι ότι οι εργασιακές της ικανότητες δεν έπρεπε να είναι πολύ φτωχές. Πίστευε ότι έπρεπε να είναι ικανή να συναναστρέφεται σχετικά με λύσεις για τα ερωτήματα που έθεταν οι άλλοι. Αλλιώς, οι αδελφοί και οι αδελφές θα την έβλεπαν υποτιμητικά. Όταν συμμετείχε σε συναθροίσεις, ο Σου Ρούι επεσήμανε τις ανεπάρκειες στη συναναστροφή της σχετικά με την αλήθεια. Η Λινγκ Σιν είχε επίσης αντιμετωπίσει κάποια προβλήματα που δεν κατανοούσε ξεκάθαρα, και, μολονότι δεν γνώριζε τις απαντήσεις, ήταν απρόθυμη να το παραδεχτεί. Ήταν απορροφημένη με την περηφάνια και τη θέση της, κι ένιωθε άβολα. Φοβόταν επίσης ότι, αν συνέχιζε να πηγαίνει σε συναθροίσεις με τους ποτιστές, θα ντροπιαζόταν ακόμη περισσότερο, οπότε, έχασε την προθυμία της να πηγαίνει. Σκεφτόταν ότι αυτό θα τη βοηθούσε να κουκουλώσει τις ανεπάρκειες και τις ελλείψεις της, και να διατηρήσει την εικόνα της ως επόπτρια. Η Λινγκ Σιν συνειδητοποίησε ότι είχε τοποθετήσει τον εαυτό της σε ένα βάθρο, κι ότι προσπαθούσε να μεταμφιεστεί σε σπουδαίο άνθρωπο χωρίς ελλείψεις. Ήταν πραγματικά αλαζονική και είχε έλλειμμα αυτογνωσίας! Ήταν απολύτως φυσικό να εκθέτει τα ζητήματα και τις ελλείψεις της απ’ τη στιγμή που ήταν καινούργια επόπτρια, κι ο Θεός χρησιμοποιούσε αυτά τα ζητήματα και τις δυσκολίες ως ευκαιρίες άσκησης για τη Λινγκ Σιν. Η Λινγκ Σιν έπρεπε να αναζητήσει σοβαρά τις αλήθεια-αρχές για να λύσει αυτά τα προβλήματα, αντί να επιλέγει να τα αποφεύγει επειδή έβλεπε τον εαυτό της ως ανεπαρκή. Επιπλέον, κάνοντας αυτό το πράγμα, δεν εκπλήρωνε τις ευθύνες της. Η Λινγκ Σιν είδε τις απαιτήσεις του Θεού απ’ τους ανθρώπους: «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς· να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά» (Συναναστροφή του Θεού). Η Λινγκ Σιν κατανόησε τελικά ότι ο Θεός θέλει απ’ τους ανθρώπους, όταν αντιμετωπίζουν πράγματα που δεν κατανοούν, να έρχονται συχνά ενώπιόν Του για να προσευχηθούν και να αναζητήσουν με ειλικρινή καρδιά. Η ίδια, όμως, περιοριζόταν στενά απ’ την έγνοια της για την περηφάνια και τη θέση. Σκεφτόταν πάντα πώς να διατηρήσει την εικόνα και τη θέση της. Γνώριζε ότι είχε πολλά ελλείμματα, αλλά δεν σκεφτόταν πώς να λύσει τα προβλήματα για να προάγει το έργο. Ήταν καλό το ότι οι αδελφοί έπαιρναν αρκετά στα σοβαρά το έργο τους, ενώ η ίδια, ανίκανη να κατανοήσει την αλήθεια και να λύσει προβλήματα, κατηγορούσε τους άλλους που έκαναν πάρα πολλές ερωτήσεις. Ήταν πραγματικά ανεπίδεκτη λογικής! Αφού συνειδητοποίησε αυτά τα πράγματα, η Λινγκ Σιν συνέχισε να διαβάζει τα λόγια του Θεού και βρήκε ένα μονοπάτι άσκησης.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Πείτε μου, πώς μπορείτε να γίνετε άνθρωποι συνηθισμένοι και κανονικοί; Πώς μπορείς, όπως λέει ο Θεός, να κάθεσαι στη σωστή θέση ενός δημιουργήματος —πώς μπορείς να μην προσπαθείς να είσαι υπεράνθρωπος ή κάποια σπουδαία μορφή; Πώς θα πρέπει να ασκείσαι για να είσαι συνηθισμένος και κανονικός άνθρωπος; Πώς μπορείς να το κάνεις; […] Πρώτον, μη δίνεις στον εαυτό σου τίτλο που σε δεσμεύει, λέγοντας: “Είμαι ο επικεφαλής, είμαι ο αρχηγός της ομάδας, είμαι ο προϊστάμενος, ξέρω τη δουλειά καλύτερα απ’ όλους, καταλαβαίνω τις δεξιότητες περισσότερο απ’ όλους”. Μην παρασύρεσαι από τον τίτλο που έδωσες εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου. Μόλις γίνει αυτό, θα σε δέσει χειροπόδαρα και θα επηρεάζει τα λόγια σου και τις πράξεις σου. Θα επηρεάσει, επίσης, και την κανονική σου σκέψη και κρίση. Πρέπει να απαλλαγείς απ’ τους περιορισμούς αυτής της κατάστασης. Κατέβα, πρώτα πρώτα, απ’ αυτόν τον επίσημο τίτλο και τη θέση, και κάτσε εκεί που πρέπει να κάτσει ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Εάν το κάνεις, τότε θα αποκτήσεις κάπως κανονική νοοτροπία. Πρέπει, επίσης, να παραδεχτείς και να πεις: “Δεν ξέρω πώς να το κάνω αυτό ούτε το καταλαβαίνω. Θα πρέπει να κάνω κάποια έρευνα και να το μελετήσω” ή “Εφόσον δεν το έχω βιώσει ποτέ αυτό, δεν ξέρω τι να κάνω”. Όταν μπορέσεις να πεις αυτό που πραγματικά σκέφτεσαι και να μιλήσεις με ειλικρίνεια, αυτό δείχνει ότι έχεις κανονική λογική. Θα δείξεις στους άλλους τον πραγματικό σου εαυτό, κι έτσι θα αποκτήσουν κανονική άποψη για σένα και δεν θα χρειάζεται να υποκρίνεσαι ούτε θα πιέζεσαι, με αποτέλεσμα να μπορείς να επικοινωνείς κανονικά με τους άλλους. Είναι εύκολη και άνετη μια τέτοια ζωή· όποιος κουράζεται απ’ τη ζωή το έχει προκαλέσει μόνος του. Μην προσποιείσαι, μη βάζεις προσωπείο. Μίλα πρώτα ανοιχτά για το τι σκέφτεσαι μέσα σου, για τις αληθινές σου σκέψεις, ώστε να τις μάθουν και να τις καταλάβουν όλοι. Αν το κάνεις, το αποτέλεσμα θα είναι να εξαλειφθούν όλες σου οι ανησυχίες, αλλά και τα εμπόδια και οι υποψίες που υπάρχουν ανάμεσα σ’ εσένα και τους άλλους. Είναι και κάτι ακόμη που περιορίζει. Πάντα θεωρείς πως είσαι αρχηγός της ομάδας, επικεφαλής, εργάτης ή άτομο με τίτλο, κύρος και ανάστημα. Με βάση αυτά, εάν πεις ότι δεν καταλαβαίνεις κάτι ή δεν μπορείς να κάνεις κάτι, τότε δεν υποτιμάς τον εαυτό σου; Όταν παραμερίσεις αυτά τα δεσμά που έχεις μέσα σου, όταν σταματήσεις να θεωρείς τον εαυτό σου ως επικεφαλής ή εργάτη και να τον θεωρείς καλύτερο απ’ τους άλλους, και όταν καταλάβεις ότι είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος σαν όλους τους άλλους, και ότι σε μερικούς τομείς είσαι κατώτερος απ’ τους άλλους —όταν έχεις αυτήν τη στάση στη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια και με ζητήματα του έργου, τότε το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό, όπως είναι και η ατμόσφαιρα. Εάν, μέσα σου, έχεις διαρκώς ενδοιασμούς, εάν νιώθεις συνεχώς αγχωμένος και περιορισμένος, και θέλεις να απαλλαγείς από όλα αυτά, αλλά δεν μπορείς, τότε να προσεύχεσαι σοβαρά στον Θεό, να κάνεις την αυτοκριτική σου, να βλέπεις τα ελαττώματά σου και να αγωνίζεσαι για την αλήθεια. Αν μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε θα έχεις αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση, μην μιλάς και μην ενεργείς από μια συγκεκριμένη θέση ούτε χρησιμοποιώντας έναν συγκεκριμένο τίτλο. Πρώτα, άφησε όλα αυτά στην άκρη και τοποθετήσου στη θέση ενός συνηθισμένου ανθρώπου» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η εκτίμηση των λόγων του Θεού είναι το θεμέλιο της πίστης στον Θεό). Απ’ τα λόγια του Θεού, η Λινγκ Σιν συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να σταματήσει να ασχολείται με τη θέση της ως επόπτρια, κι ότι ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος, όπως όλοι, που έκανε απλώς ένα διαφορετικό καθήκον. Το πόστο της επόπτριας σήμαινε απλώς περισσότερη ευθύνη, αλλά το ανάστημά της παρέμενε το ίδιο όπως παλιά. Το πόστο της επόπτριας δεν σήμαινε ότι είχε αναπτυχθεί το ανάστημά της ούτε ότι η ίδια κατανοούσε πιο ξεκάθαρα διάφορες πτυχές της αλήθειας. Δεν ήταν ρεαλιστικό να σκέφτεται έτσι. Επιπλέον, είχε υπηρετήσει ως ποτίστρια πολύ καιρό, και οι αδελφοί και οι αδελφές της γνώριζαν ήδη ποια πραγματικά ήταν. Το γεγονός ότι ήθελε να προσποιηθεί πως ήταν ανώτερη δεν σήμαινε ότι είχε προσπαθήσει να εξαπατήσει τόσο τον εαυτό της όσο και τους άλλους, κι ότι είχε φέρει τον εαυτό της σε δύσκολη θέση; Η Λινγκ Σιν κατανόησε ότι έπρεπε να σταματήσει να ασχολείται με τον τίτλο της επόπτριας, να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις της σωστά, να συναναστραφεί με τους άλλους σχετικά με ό,τι δεν καταλάβαινε και να το εξερευνήσει, να αναζητήσει την αλήθεια για να βρει τη λύση, και να εκλάβει κάθε αποκάλυψη ως ιδανική ευκαιρία για ανάπτυξη στη ζωή.

Ο καιρός γινόταν σταδιακά πιο ζεστός, κι ο αέρας έπεσε αρκετά. Η Λινγκ Σιν έχει βγάλει τα βαριά βαμβακερά της ρούχα, και νιώθει χαλαρή και ικανοποιημένη.

Μετά από λίγο, η Λινγκ Σιν ανέλαβε το έργο του κηρύγματος. Όταν είδε ότι κάποιοι αδελφοί και αδελφές είχαν γράψει κηρύγματα στο παρελθόν κι ότι κάποιοι είχαν πολλά χρόνια εμπειρίας στο κήρυγμα του ευαγγελίου, δεν γινόταν να μην παραπονεθεί: «Ποιος απ’ αυτούς δεν είναι καλύτερός μου; Πώς μπορώ να επιβλέψω αυτό το έργο;» Η Λινγκ Σιν ένιωσε καταβεβλημένη. Φοβήθηκε ότι, αν δεν μπορούσε να διευθύνει το έργο σωστά, οι αδελφοί και οι αδελφές μπορεί να μην πείθονταν γι’ αυτήν και να έλεγαν: «Είσαι μεν επόπτρια, αλλά μπορείς πραγματικά να είσαι τέτοια επόπτρια;» Φοβήθηκε ότι, αν τα αποτελέσματα ήταν φτωχά και τελικά την απάλλασσαν, αυτό θα ήταν πολύ ταπεινωτικό. Η Λινγκ Σιν βρέθηκε να ζει μέσα στην καταπίεση και την ανησυχία.

Έξω ψιχάλιζε για αρκετές μέρες συνεχόμενα, αν και δεν έβρεχε έντονα. Η Λινγκ Σιν πρόσεξε ότι η ποιότητα των κηρυγμάτων που υπέβαλλαν οι αδελφοί και οι αδελφές δεν ήταν πολύ υψηλή, και θέλησε να συναναστραφεί μαζί τους σχετικά με τις αρχές. Παρ’ όλα αυτά, δίστασε, και σκέφτηκε: «Την τελευταία φορά στη συνάθροιση, έκατσα στην άκρη. Μετά βίας κατάφερα να πω μερικά λόγια. Αυτό ήταν πολύ ντροπιαστικό. Δεν ξέρω καν τι σκέφτονται για μένα οι αδελφοί και οι αδελφές. Αν πάω και δεν καταφέρω πάλι να λύσω κανένα πρόβλημα, τι θα πρέπει να κάνω; Καλύτερα να μην πάω. Έτσι, δεν θα ρεζιλευτώ». Η Λινγκ Σιν κοίταξε απ’ το παράθυρο. Η βροχή συνέχιζε να πέφτει. Παρηγόρησε τον εαυτό της με την εξής σκέψη: «Δεν πρόκειται να συναναστραφώ μαζί τους. Μπορώ, παρ’ όλα αυτά, να συναναστραφώ μέσω ενός γράμματος. Θα είναι σαν να έχω πάει».

Μια μέρα, ο επικεφαλής έκλεισε ένα ραντεβού με τη Λινγκ Σιν για να κάνουν μια συνάθροιση. Αφού ρώτησε για την κατάσταση του έργου, ο επικεφαλής επεσήμανε ότι η Λινγκ Σιν δεν ήταν υπεύθυνη στο καθήκον της, κι ότι δεν μπορούσε να παρακολουθήσει το έργο και να λύσει προβλήματα, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα κηρύγματα φτωχής ποιότητας. Η Λινγκ Σιν ένιωσε βαθύτατα ντροπιασμένη, και μίσησε τον εαυτό της που ανησυχούσε πάντα για την περηφάνια και τη θέση, πράγμα που καθυστερούσε το έργο. Στη συνέχεια, ο επικεφαλής μοιράστηκε κάποια λόγια του Θεού, κι ένα συγκεκριμένο χωρίο συγκίνησε κάπως τη Λινγκ Σιν. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Δεν έχει σημασία πόσο ταλαντούχος είσαι, πόσο υψηλό είναι το επίπεδό σου, πόσο μορφωμένος είσαι, πόσα συνθήματα μπορείς να φωνάξεις, πόσα λόγια και δόγματα καταλαβαίνεις, πόσο απασχολημένος ή κουρασμένος είσαι στην καθημερινότητά σου, πόσο μακριά έχεις ταξιδέψει, πόσες εκκλησίες επισκέπτεσαι, πόσα ρίσκα παίρνεις και πόση ταλαιπωρία υπομένεις· τίποτε από αυτά δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι αν εκτελείς το έργο σου με βάση τις εργασιακές ρυθμίσεις, αν εφαρμόζεις με ακρίβεια αυτές τις ρυθμίσεις, αν, ενώ είσαι επικεφαλής, συμμετέχεις σε κάθε συγκεκριμένη εργασία για την οποία είσαι υπεύθυνος και πόσα αληθινά προβλήματα έχεις λύσει πραγματικά, πόσοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να κατανοήσουν τις αλήθεια-αρχές χάρη στην καθοδήγηση που τους έχεις προσφέρει ως επικεφαλής, αλλά και πόσο έχει προχωρήσει και αναπτυχθεί το έργο της εκκλησίας· το σημαντικό είναι αν έχεις ή δεν έχεις πετύχει αυτά τα αποτελέσματα. Με όποιο συγκεκριμένο έργο κι αν ασχολείσαι, αυτό που έχει σημασία είναι αν παρακολουθείς την πρόοδο του έργου και το διευθύνεις ανελλιπώς, αντί να το παίζεις μεγάλος και τρανός και να δίνεις εντολές. Πέρα από αυτό, σημαντικό είναι και αν έχεις ζωή-είσοδο καθώς κάνεις το καθήκον σου, αν μπορείς να αντιμετωπίσεις τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, αν έχεις μαρτυρία της άσκησης της αλήθειας και αν μπορείς να χειριστείς και να λύσεις τα αληθινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εκλεκτός λαός του Θεού. Όλα αυτά τα πράγματα και άλλα παρόμοια αποτελούν πρότυπα για να αξιολογήσει κανείς αν ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης έχει εκπληρώσει τις ευθύνες του. Θα λέγατε πως είναι πρακτικά αυτά τα πρότυπα; Είναι δίκαια για τους ανθρώπους; (Ναι.) Είναι δίκαια για όλους. Όποιο κι αν είναι το μορφωτικό σου επίπεδο, είτε είσαι μικρός είτε μεγάλος σε ηλικία, όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό, όσο παλιός κι αν είσαι και όσα από τα λόγια του Θεού κι αν έχεις διαβάσει, τίποτε από αυτά δεν είναι σημαντικό. Αυτό που έχει σημασία είναι πόσο καλά κάνεις το έργο της εκκλησίας αφότου επιλεχθείς ως επικεφαλής, πόσο αποτελεσματικός και ικανός είσαι, καθώς και αν κάθε κομμάτι του έργου προχωρά με οργανωμένο και αποτελεσματικό τρόπο, χωρίς καθυστερήσεις. Αυτά είναι τα κύρια πράγματα που αξιολογούνται όταν εξετάζει κανείς αν ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης έχει ή δεν έχει εκπληρώσει τις ευθύνες του» [«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών», Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών (9)]. Η Λινγκ Σιν είδε πως ο Θεός συναναστράφηκε ότι τα καθήκοντα των επικεφαλής και των εργατών είναι να καθοδηγούν τους αδελφούς και τις αδελφές στην κατανόηση των αλήθεια-αρχών, και να προωθούν την πρόοδο όλων των επιμέρους στοιχείων του έργου στον οίκο του Θεού. Ο Θεός δεν κρίνει έναν άνθρωπο με βάση το πόσο φαίνεται να υποφέρει, αλλά με βάση το αν το καθήκον του παράγει αληθινά αποτελέσματα και το αν αυτός ο άνθρωπος έχει εκπληρώσει τις ευθύνες του. Η Λινγκ Σιν, αφού διάβασε τα λόγια του Θεού, αναρωτήθηκε: «Πόσο αληθινό έργο έχω κάνει από τότε που έγινα επόπτρια; Έχω λύσει όλα τα ζητήματα που βρήκα; Το έργο έχει φέρει αποτελέσματα κι έχει προχωρήσει;» Η Λινγκ Σιν δεν μπόρεσε να απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις. Ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης, όταν παρατηρεί ότι το έργο δεν παράγει καλά αποτελέσματα, πρέπει να ερευνά τους λόγους των φτωχών αποτελεσμάτων και, αν οι άνθρωποι ζουν στις διεφθαρμένες τους διαθέσεις ή δεν συλλαμβάνουν τις αρχές, πρέπει να λύνει τα προβλήματα με στοχευμένο τρόπο. Παρ’ όλα αυτά, η Λιγκ Σιν, επειδή φοβόταν ότι δεν θα κατάφερνε να λύσει τα προβλήματα κι ότι οι άλλοι θα τη διέκριναν, έγραψε μόνο γράμματα για να συναναστραφεί εν συντομία σχετικά με τις αρχές, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα να μη λυθούν τα προβλήματα και να είναι μονίμως φτωχά τα αποτελέσματα του έργου. Όλα αυτά δεν προκλήθηκαν επειδή δεν έκανε αληθινό έργο; Μετά τη συνάθροιση, η Λινγκ Σιν πήγε αμέσως να συναντηθεί με τους αδελφούς και τις αδελφές που έγραφαν κηρύγματα. Μέσα από λεπτομερή έρευνα, ανακάλυψε ότι όντως δεν έγραφαν σύμφωνα με τις αρχές, οπότε, συναναστράφηκε σχετικά με κάποιες αρχές μαζί με όλους. Λίγες μόνο μέρες αργότερα, υποβλήθηκε ένα κήρυγμα υψηλότερης ποιότητας. Η Λινγκ Σιν ήταν πολύ ικανοποιημένη, αλλά ένιωσε και κάποιες τύψεις. Αν είχε αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα νωρίτερα, το έργο δεν θα είχε καθυστερήσει τόσο. Αναρωτήθηκε: «Γιατί δεν μπόρεσα να σταματήσω να ασχολούμαι με την περηφάνια μου; Γιατί μου ήταν τόσο δύσκολο να κάνω πράξη την αλήθεια;» Αποφασισμένη να λύσει αυτό το πρόβλημα, η Λινγκ Σιν αναζήτησε περισσότερα λόγια του Θεού πάνω σε αυτό το ζήτημα.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Οι αντίχριστοι ζουν κάθε μέρα μόνο για τη φήμη και τη θέση, ζουν μόνο για να απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης· μόνο αυτό σκέφτονται. Ακόμα κι όταν καμιά φορά έχουν κάποιες μικρές δυσκολίες ή πληρώνουν κάποιο ασήμαντο τίμημα, αυτό γίνεται για χάρη της απόκτησης θέσης και φήμης. Οι αντίχριστοι, από τη στιγμή που πιστεύουν στον Θεό, συνωμοτούν συνεχώς κυρίως για την επιδίωξη της θέσης, την απόκτηση εξουσίας και την εύκολη ζωή· και δεν τα παρατάνε μέχρι να πετύχουν τους στόχους τους. Αν ποτέ αποκαλυφθούν οι κακές τους πράξεις, πανικοβάλλονται, λες και θα πέσει ο ουρανός πάνω τους. Δεν μπορούν να φάνε ούτε να κοιμηθούν και μοιάζουν να βρίσκονται σε έκσταση, λες και πάσχουν από κατάθλιψη. Όταν οι άλλοι τους ρωτούν τι συμβαίνει, σκαρφίζονται ψέματα και λένε: “Χθες ήμουν τόσο απασχολημένος, που δεν κοιμήθηκα όλη νύχτα, γι’ αυτό είμαι πολύ κουρασμένος”. Αλλά στην πραγματικότητα, τίποτα από αυτά δεν ισχύει, όλα αυτά είναι παραπλάνηση. Αισθάνονται έτσι επειδή αναλογίζονται συνεχώς το εξής: “Αφού αποκαλύφθηκαν τα κακά πράγματα που έκανα, πώς μπορώ να αποκαταστήσω τη φήμη και τη θέση μου; Με ποια μέσα μπορώ να εξιλεωθώ; Με τι ύφος να μιλήσω για να δώσω εξηγήσεις σε όλους; Τι μπορώ να πω έτσι ώστε να μην τους αφήσω να με διακρίνουν;” Για πολύ καιρό, δεν βρίσκουν τι να κάνουν, κι έτσι στεναχωριούνται. Μερικές φορές, το βλέμμα τους κολλάει σ’ ένα σημείο και κανείς δεν ξέρει πού κοιτάνε. Το πρόβλημα τους κάνει να βασανίζουν το μυαλό τους, να εξαντλούν κάθε σκέψη και να μη θέλουν να φάνε και να πιουν. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να δίνουν την εντύπωση ότι ενδιαφέρονται για το έργο της εκκλησίας και ρωτούν τους ανθρώπους: “Πώς πάει το ευαγγελικό έργο; Πόσο αποτελεσματικό είναι το κήρυγμά του; Έχουν κερδίσει τελευταία καθόλου ζωή-είσοδο οι αδελφοί και οι αδελφές; Προκάλεσε κανείς διαταραχές ή αναστάτωση;” Αυτές τις ερωτήσεις σχετικά με το έργο της εκκλησίας τις κάνουν ως επίδειξη στους άλλους. Αν μάθαιναν πράγματι ότι υπήρχαν προβλήματα, δεν θα είχαν τρόπο να τα λύσουν, οπότε οι ερωτήσεις τους είναι απλώς μια τυπική διαδικασία την οποία οι άλλοι μπορεί να εκλάβουν ως ενδιαφέρον για το έργο της εκκλησίας. Αν τύχαινε να αναφέρει κανείς κάποια προβλήματα της εκκλησίας ώστε να τα λύσουν, εκείνοι θα κουνούσαν απλώς το κεφάλι τους. Καμία στρατηγική δεν θα τους ωφελούσε και, παρόλο που θα ήθελαν να μεταμφιεστούν, δεν θα μπορούσαν να το κάνουν και θα κινδύνευαν να εκτεθούν και να αποκαλυφθούν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι σε ολόκληρη τη ζωή τους. […] Το έργο της εκκλησίας συνεχίζει μεν να υφίσταται υπό την κυριαρχία των αντίχριστων, αλλά έχει μειωθεί σημαντικά η αποτελεσματικότητά του. Κάποιοι κακοί άνθρωποι συνεχίζουν να ελέγχουν σημαντικό κομμάτι του έργου, και οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού δεν έχουν εφαρμοστεί. Καθένας από τους εκλεκτούς του Θεού κάνει το καθήκον του, όμως δεν υπάρχει κανένα πραγματικό αποτέλεσμα, και οι διάφορες εργασίες βρίσκονται από καιρό σε κατάσταση παράλυσης. Και τι είναι αυτό που ευθύνεται κατά βάση γι’ αυτά τα προβλήματα; Το ότι οι αντίχριστοι έχουν πάρει τον έλεγχο της εκκλησίας. Όπου έχουν την εξουσία οι αντίχριστοι, ανεξαρτήτως του εύρους της επιρροής τους, ακόμα κι αν ελέγχουν μία μόνο ομάδα, επηρεάζουν το έργο του οίκου του Θεού και τη ζωή-είσοδο ενός μέρους του εκλεκτού λαού του Θεού. Αν έχουν την εξουσία σε μια εκκλησία, παρακωλύεται εκεί το έργο της εκκλησίας και το θέλημα του Θεού. Για ποιον λόγο σε κάποιες εκκλησίες δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού; Επειδή σ’ αυτές τις εκκλησίες την εξουσία την έχουν οι αντίχριστοι. Όποιος είναι αντίχριστος δεν πρόκειται να δαπανήσει ειλικρινά για τον Θεό, θα εκτελεί τα καθήκοντά του μηχανικά, ως απλή τυπική διαδικασία. Δεν πρόκειται να κάνει αληθινό έργο, ακόμα κι αν είναι επικεφαλής ή εργάτης, και τα λόγια και οι πράξεις του θα στρέφονται μόνο προς όφελος της φήμης, του κέρδους και της θέσης, χωρίς να προστατεύει καθόλου το έργο της εκκλησίας» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος δεύτερο)]. Ο Θεός φανέρωσε ότι οι αντίχριστοι ζουν μόνο για τη φήμη και τη θέση, κι ότι όλη την ώρα επικεντρώνονται στο πώς να προστατέψουν αυτά τα πράγματα. Δεν δείχνουν καμιά έγνοια για το έργο του οίκου του Θεού, κι αποφεύγουν να κάνουν συγκεκριμένο έργο. Όταν, όμως, απειλείται η φήμη ή η θέση τους, ακόμη κι αν πρόκειται για μια μικρή απώλεια, σκαλίζουν το μυαλό τους και φτάνουν στα άκρα για να μεταμφιεστούν και να κρυφτούν. Είναι σαφές ότι οι αντίχριστοι δεν νοιάζονται για το έργο του οίκου του Θεού, παραμελούν τα καθήκοντα που πρέπει να κάνουν, και είναι εντελώς εγωιστές και ποταποί. Η Λινγκ Σιν συνειδητοποίησε ότι συμπεριφερόταν ως αντίχριστος, επιδιώκοντας τη φήμη και τη θέση πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο. Δεν νοιαζόταν για το έργο της εκκλησίας. Όσο ήταν ασφαλής η φήμη και η θέση της, τίποτα άλλο δεν είχε σημασία. Λες και το έργο της εκκλησίας ήταν ένα παραπάνω φορτίο γι’ αυτήν. Επικεντρωνόταν κυρίως στο πώς να διατηρήσει τη φήμη και τη θέση της. Αφού έγινε περίγελος μπροστά στους αδελφούς και τις αδελφές σε μια συνάθροιση με τους ποτιστές, ένιωσε τόσο καταπιεσμένη και ταραγμένη, που ήθελε να πάψει να πηγαίνει σε συναθροίσεις. Τώρα, ενώ παρακολουθούσε το έργο του κηρύγματος, ανακάλυψε ότι, αντί να σκέφτεται πώς να μάθει γρήγορα από τη στιγμή που αναγνώρισε τις ελλείψεις της, ήθελε απλώς να το βάλει στα πόδια και να κουκουλώσει τα προβλήματά της, έτσι ώστε να μη φανεί ανίκανη. Η ευθύνη της ήταν να αναγνωρίζει εγκαίρως διάφορα ζητήματα στο καθήκον, και να καθοδηγεί τους αδελφούς και τις αδελφές να αναζητούν την αλήθεια και να εισέρχονται σε αρχές, έτσι ώστε να προοδεύει ομαλά το έργο. Η έλλειψη ξεκάθαρης κατανόησης της αλήθειας και η απειρία της στο έργο δεν ήταν έγκυροι λόγοι ή δικαιολογίες για να μην κάνει αληθινό έργο. Ο Θεός δεν απαιτεί σπουδαία αποτελέσματα, αλλά ελπίζει ότι οι άνθρωποι μπορούν να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια με όλη τους την καρδιά όταν κάνουν τα καθήκοντά τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να προοδεύσουν στα καθήκοντά τους και να αντισταθμίσουν τις ελλείψεις τους. Η Λινγκ Σιν, όμως, επικεντρωνόταν μόνο στο να διατηρήσει τη φήμη και τη θέση της, και δεν έκανε καθόλου αληθινό έργο. Για να κουκουλώσει τις ελλείψεις της, είχε γίνει μια μη παρεμβατική εργάτρια, ζημιώνοντας το έργο της εκκλησίας. Όχι μόνο απέτυχε να συνεισφέρει στην πρόοδο του έργου, αλλά καθυστέρησε μάλιστα κι επηρέασε αρνητικά το έργο. Ο Θεός δεν γινόταν να μη νιώσει απέχθεια γι’ αυτές τις πράξεις της. Η Λινγκ Σιν σκέφτηκε ότι οι αντίχριστοι που αποβλήθηκαν απ’ την εκκλησία νοιάζονταν σε μεγάλο βαθμό για τη φήμη και τη θέση τους, ότι απολάμβαναν την εκτίμηση των αδελφών, ότι έκαναν μόνο πράγματα που προστάτευαν τη φήμη και τη θέση τους, κι ότι δεν νοιάζονταν ακόμη κι αν διαταρασσόταν το έργο της εκκλησίας. Στο τέλος, οι πολυάριθμες κακές πράξεις τους οδήγησαν στην αποβολή και τον αποκλεισμό τους. Η Λινγκ Σιν συνειδητοποίησε ότι αποκάλυπτε και η ίδια τη διάθεση ενός αντίχριστου, κι ότι, αν δεν μετανοούσε, θα κατέληγε με την ίδια έκβαση. Όταν το αναλογίστηκε αυτό, η Λινγκ Σιν αποφάσισε σιωπηλά ότι, στο εξής, θα τα έδινε όλα στο καθήκον της, ότι δεν θα περιοριζόταν από έγνοιες για την περηφάνια και τη θέση της, κι ότι θα έκανε το καθήκον της με αταλάντευτο τρόπο. Αν δεν κατανοούσε κάτι, θα μελετούσε τις σχετικές αρχές ή θα καθόταν στην άκρη και θα αναζητούσε απ’ τους αδελφούς και τις αδελφές. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε σταδιακά να φτάσει στο σημείο να κάνει το καθήκον της καλά.

Τις επόμενες μέρες, η Λινγκ Σιν επικεντρώθηκε στο να μελετάει τις σχετικές αλήθεια-αρχές και να εφοδιάζεται με αυτές. Όταν συναναστρεφόταν με τους άλλους, το προσέγγιζε με νοοτροπία να μάθει και να μοιραστεί. Όταν αντιμετώπιζε κάτι που δεν κατανοούσε, αναζητούσε ενεργητικά συμβουλές απ’ τους άλλους. Δεν νοιαζόταν για το πώς μπορεί να την έβλεπαν οι άλλοι. Όσο μπορούσε να παλεύει για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Θεού και να εκπληρώνει το καθήκον της με όλη της την καρδιά, αυτό ήταν αρκετό.

Ο μουντός και βροχερός καιρός έκανε την ατμόσφαιρα καταπιεστική και βαριά, αλλά όλα θα περάσουν τελικά. Ο ήλιος θα ανατείλει. Τότε, ο ουρανός θα γίνει φωτεινός και πολύχρωμος.

Τελικά, η βροχή σταμάτησε, κι ο ήλιος εμφανίστηκε σταδιακά στον ουρανό.