Το 2011 ενώ υπηρετούσα ως ευαγγελική διακόνισσα παρατήρησα ότι η επικεφαλής μου Ζανγκ Μιν έκανε συχνά επίδειξη μιλώντας για δόγματα. Ήξερα ότι αυτό ήταν επιζήμιο για τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά και για τον εαυτό της, οπότε, μόλις είδα το ζήτημα, της το υπέδειξα το ζήτημα. Προς έκπληξή μου, με αντικατέστησε μόλις μια εβδομάδα αργότερα, και είπε στους αδελφούς και τις αδερφές ότι το έκανε επειδή την ανταγωνιζόμουν για τη θέση. Αργότερα, η Ζανγκ Μιν αποκαλύφθηκε ως αντίχριστη και αποβλήθηκε γιατί έκανε επιθέσεις σε ανθρώπους και τους εκδικούταν, πράττοντας κάθε είδους κακό χωρίς να επιζητά να μετανοήσει. Μόνο μετά από αυτό μου επέτρεψαν να επιστρέψω στο καθήκον μου. Έχοντας περάσει αυτό το γεγονός, είπα στον εαυτό μου: «Πρέπει να προσέχω το στόμα μου από εδώ κι εμπρός. Να μιλάω λιγότερο, να κάνω περισσότερα και να μην ανακατεύομαι στις υποθέσεις των άλλων. Δεν μπορώ να λέω ό,τι έρχεται στο μυαλό μου, όπως πριν. Αν τύχει να πέσω πάνω και σε άλλον αντίχριστο και κατά λάθος τον προσβάλλω και στο τέλος με καταστείλουν και με αντικαταστήσουν, δεν θα μπορέσω να κάνω ξανά το καθήκον μου. Τι πιθανότητες θα έχω τότε να σωθώ;» Μετά από αυτό, ήμουν πολύ προσεκτική και συνετή στην αλληλεπίδρασή μου με τους άλλους.

Αργότερα, συνεργάστηκα με τη Λιού Σάο στο ευαγγελικό έργο. Στις συναθροίσεις, παρατήρησα ότι η Λιου Σάο συναναστρεφόταν μόνο πάνω στις θετικές πτυχές της εισόδου της, σαν να είχε ήδη λύσει πολλά ζητήματα και να είχε ήδη πολύ καλό ανάστημα. Ποτέ δεν την άκουσα να αναλύει ή να δείχνει επίγνωση της δικής της διαφθοράς. Δεν μπορούσα παρά να της πω: «Γνωριζόμαστε τόσο καιρό, αλλά ποτέ δεν σε έχω ακούσει να συζητάς για την αυτογνωσία σου». Προς έκπληξή μου, η Λιου Σάο αναστατώθηκε πολύ και πήρε μια επιθετική έκφραση. Απάντησε αυστηρά: «Δεν μπορούμε να έχουμε γνώση μόνο του εαυτού μας· όλη η γνώση του εαυτού μας, είναι άχρηστη αν δεν έχουμε αλλαγή διάθεσης! Ποιος δεν μπορεί να μιλήσει για αυτογνωσία αυτές τις μέρες; Έχει αλλάξει κανένας;» Από αυτό, κατάλαβα ότι η κατανόησή της ήταν στρεβλή. Το κλειδί για την αλλαγή διάθεσης είναι η αυτογνωσία· αν δεν έχεις γνώση της δικής σου διαφθοράς, πώς θα αλλάξεις; Δεν δεχόταν την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού και δεν έκανε αυτοκριτική με βάση τα λόγια του Θεού. Πώς μπορούσε να κάνει τόσο γελοία σχόλια; Έτσι, της μίλησα για τη δική μου κατανόηση βασισμένη στα λόγια του Θεού, όμως όχι μόνο δεν έδειξε να την αποδέχεται, αλλά απάντησε επιθετικά: «Σε ακούω να συζητάς συχνά για αυτογνωσία· εσύ έχεις αλλάξει; Αν γνωρίζεις τον εαυτό σου γιατί εμφανίζεις ακόμη διαφθορά;» Ένιωθα ότι είχε μια πολύ στρεβλή κατανόηση και δεν δεχόταν την αλήθεια. Μετά από αυτό, η στάση της Λιου Σάο απέναντί μου άλλαξε. Πλέον με αγνοούσε και σπάνια μου μιλούσε, οπότε όλα αυτά με έκαναν να νιώθω περιορισμένη. Βλέποντας ότι η Λιου Σάο είχε στρεβλή κατανόηση και δεν δεχόταν τις υποδείξεις άλλων ανθρώπων, θεώρησα ότι δεν ήταν τόσο κατάλληλη για επιτηρήτρια και σκέφτηκα να αναφέρω το πρόβλημα στην επικεφαλής, όμως μετά σκέφτηκα: «Η Λιου Σάο είναι πιστή για πολύ καιρό και διαδίδει το ευαγγέλιο όλο αυτό το διάστημα, και η επικεφαλής μας την εκτιμά επίσης πολύ. Μόλις ξεκίνησα σε αυτό το καθήκον· αν αναφέρω το πρόβλημα της Λιου Σάο, τι θα σκεφτεί η επικεφαλής για μένα; Μήπως θα έλεγε ότι ζηλεύω τη Λιου Σάο και ψάχνω να βρω προβλήματα; Ξέχνα το, όσο λιγότεροι μπελάδες τόσο το καλύτερο. Καλύτερα να κοιτάξω τον εαυτό μου πρώτα. Η έλλειψη αυτογνωσίας και η στρεβλή κατανόηση είναι δικό της πρόβλημα και δεν έχει καμία σχέση με εμένα. Στο εξής, απλώς θα αποφύγω να συζητώ την αυτογνωσία μου μπροστά της. Έτσι, δεν θα μπορεί να εστιάσει στα ελαττώματά μου και να με βάλει σε μπελάδες».

Αργότερα, το ΚΚΚ ξεκίνησε ένα μεγάλο, συντονισμένο διωγμό των πιστών και η Λιού Σάο σταμάτησε να διαδίδει το ευαγγέλιο επειδή ήταν άτολμη και φοβισμένη. Λίγες μέρες αργότερα, η επικεφαλής μας μας έγραψε για να μας ρωτήσει πώς τα πάμε στο ευαγγελικό έργο και μας ενθάρρυνε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να συνεχίσουμε να διαδίδουμε το ευαγγέλιο, αρκεί αυτό να ήταν ασφαλές. Η Λιου Σάο είπε: «Υπάρχει μια επικίνδυνη κατάσταση αυτή την περίοδο. Τι θα γίνει εάν συλληφθούμε ενώ διαδίδουμε το ευαγγέλιο; Η επικεφαλής μας εδώ παίρνει μια αμφισβητήσιμη απόφαση· αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που παίρνει προβληματικές αποφάσεις». Η κριτική της Λιου Σάο επηρέασε επίσης την άποψή μου για την επικεφαλής. Σκέφτηκα: «Τι θα συμβεί αν κάποιος συλληφθεί ενώ διαδίδει το ευαγγέλιο; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη; Ίσως θα έπρεπε να συγκρατηθούμε για λίγο». Και κάπως έτσι, το ευαγγελικό έργο σταμάτησε για πάνω από έναν μήνα. Η επικεφαλής μάς έγραψε άλλο ένα γράμμα τονίζοντας τη σημασία του ευαγγελικού έργου, και επισημαίνοντας ότι το ευαγγελικό έργο είναι αποστολή του Θεού και δεν πρέπει ποτέ να σταματάει. Ακόμα και σε αντίξοες καταστάσεις όπως αυτές, και πάλι γίνεται να διαδίδεται το ευαγγέλιο σε στενούς γνωστούς, συγγενείς και φίλους. Η επικεφαλής επίσης ρώτησε γιατί είχαμε σταματήσει το ευαγγελικό μας έργο. Διαβάζοντας το γράμμα, συνειδητοποίησα ότι είχαμε παρεκκλίνει στην άσκησή μας, όμως όταν έδειξα το γράμμα στη Λιου Σάο, φάνηκε αδιάφορη και καθόλου ανήσυχη, και δεν είχε καμία πρόθεση να διορθώσει τα λάθη μας. Παρατηρώντας τη στάση της Λιου Σάο, σκέφτηκα μέσα μου: «Αν δεν διαδώσει το ευαγγέλιο, τότε θα το κάνω εγώ». Και με αυτό, συναναστράφηκα μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές σχετικά με τη διόρθωση των λαθών μας. Η Λιου Σάο έμενε στο δωμάτιό της όλη μέρα και στην πραγματικότητα δεν έλεγχε ποτέ το ευαγγελικό έργο. Μερικές φορές έβλεπε ακόμα και τηλεόραση για ώρες. Ήθελα πραγματικά να της το επισημάνω αυτό, αλλά όταν σκέφτηκα πως την τελευταία φορά που της είχα κάνει μια πρόταση, όχι μόνο δεν τη δέχτηκε, αλλά χρησιμοποίησε την αποκάλυψη της διαφθοράς μου ως μοχλό πίεσης πάνω μου και στη συνέχεια με αγνόησε, άρχισα να διστάζω· «Αν της επισημάνω ξανά τα προβλήματά της, ποιος ξέρει πώς μπορεί να αντιπαρατεθεί. Θα ήταν μεγάλος μπελάς να χρειαστεί να την αντιμετωπίσω με αυτήν την ψυχρή στάση εάν την προσέβαλλα! Ξέχνα το, απλώς θα κρατήσω το στόμα μου κλειστό και θα ασχοληθώ με τις δικές μου υποθέσεις». Αργότερα, η επικεφαλής μας συναναστράφηκε μαζί μας σχετικά με το πώς διέδιδαν το ευαγγέλιο οι αδελφοί και οι αδελφές από άλλες εκκλησίες και το τι αποτελέσματα είχαν επιτύχει. Ένιωσα πολλές ενοχές. Οι εποχές ήταν δύσκολες, αλλά οι αδελφοί και οι αδελφές από άλλες εκκλησίες επέμεναν να διαδίδουν το ευαγγέλιο. Εν τω μεταξύ, η δική μας εκκλησία είχε σταματήσει τελείως το ευαγγελικό έργο και δεν είχε επιτύχει κανένα αποτέλεσμα. Ήθελα πολύ να γράψω στην επικεφαλής και να της πω για τη συμπεριφορά της Λιου Σάο και για το πώς πήγαινε το ευαγγελικό έργο, αλλά όποτε έπιανα το στυλό μου για να γράψω, σκεφτόμουν πόσο απαίσιο ήταν να καταδικάζεσαι και να καταπιέζεσαι από εκείνη την αντίχριστη και μετά δίσταζα: «Αν αναφέρω το πρόβλημα της Λιου Σάο, θα με πιστέψει η επικεφαλής; Αν δεν με πιστέψει και ερευνήσει την κατάστασή μου, δεν θα είναι αυτό μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα; Επιπλέον, δεν γνωρίζω καλά την επικεφαλής· κι αν τυχόν είναι αντίχριστη, και δεν μπορεί να λύσει τα ζητήματα δίκαια και με υποβιβάσει; Είναι ωραίο που τώρα νιώθω τόσο σταθερή και γαλήνια νιώθω στο καθήκον μου. Δεν θέλω να δημιουργήσω πρόβλημα στον εαυτό μου αναφέροντας αυτό το ζήτημα». Συνειδητοποιώντας αυτό, επέλεξα για άλλη μια φορά να σιωπήσω. Αλλά ανησυχούσα και ταρασσόμουν πολύ βλέποντας ότι είχαμε κακά αποτελέσματα στο έργο μας. Ήμουν χάλια και ένιωθα μεγάλη οδύνη, δεν ήξερα πώς να βιώσω αυτήν την κατάσταση. Έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό, παρακαλώντας Τον να με καθοδηγήσει και να με βοηθήσει να καταλάβω πώς να βιώσω αυτήν την κατάσταση.

Μια μέρα, βρήκα δύο χωρία των λόγων του Θεού που ανατάραξαν κάποιο συναίσθημα στη μουδιασμένη καρδιά μου. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Οι εγωιστές και οι ευτελείς ενεργούν επιπόλαια και μένουν αμέτοχοι σε οτιδήποτε δεν τους αφορά προσωπικά. Ούτε αναλογίζονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε ενδιαφέρονται καθόλου για τις προθέσεις Του. Δεν αναλαμβάνουν κανένα φορτίο για να εκτελέσουν το καθήκον τους ή να μαρτυρήσουν για τον Θεό και δεν έχουν κανένα αίσθημα ευθύνης. […] Κάποιοι άνθρωποι δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη, ανεξάρτητα από το καθήκον που εκτελούν. Επίσης, δεν αναφέρουν εγκαίρως στους ανωτέρους τους τα προβλήματα που ανακαλύπτουν. Όταν βλέπουν ανθρώπους να προκαλούν αναστάτωση και διαταραχή, κάνουν τα στραβά μάτια. Όταν βλέπουν κακούς ανθρώπους να διαπράττουν το κακό, δεν προσπαθούν να τους εμποδίσουν. Δεν προστατεύουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε αναλογίζονται ποιο είναι το καθήκον και η ευθύνη τους. Όταν αυτοί οι άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους, δεν κάνουν πραγματικό έργο· είναι ανθρωπάρεσκοι και λαχταρούν τις ανέσεις· μιλούν και ενεργούν μόνο για χάρη της ματαιοδοξίας, της υπόληψης, του κύρους και των συμφερόντων τους, και θέλουν να αφιερώνουν τον χρόνο και τον κόπο τους μόνο προς όφελός τους» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια). «Εάν έχεις συχνά το αίσθημα ότι σε κατηγορούν στη ζωή σου, εάν η καρδιά σου δεν μπορεί να βρει ανάπαυση, εάν ζεις χωρίς γαλήνη ή χαρά και συχνά κατακλύζεσαι από ανησυχία και άγχος για κάθε είδους θέμα, τι δείχνει αυτό; Απλώς ότι δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, ότι δεν παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου προς τον Θεό. Όταν ζεις μέσα στη διάθεση του Σατανά, είναι πιθανό συχνά να μην κάνεις πράξη την αλήθεια, να γυρίζεις την πλάτη σου στην αλήθεια, να είσαι εγωιστής και ελεεινός. Υποστηρίζεις μόνο την εικόνα σου, το όνομα και τη θέση σου, τα συμφέροντά σου. Είναι πολύ επώδυνο να ζεις διαρκώς για τον εαυτό σου. Έχεις τόσο πολλές εγωιστικές επιθυμίες, εμπλοκές, δεσμά, αμφιβολίες κι ενοχλήσεις που δεν έχεις την παραμικρή γαλήνη ή χαρά. Το να ζεις για χάρη της διεφθαρμένης σάρκας συνεπάγεται να υποφέρεις υπερβολικά» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η είσοδος στη ζωή ξεκινά με την εκτέλεση του καθήκοντος). Ένιωσα πολλές ενοχές αφού διάβασα τα λόγια του Θεού. Συνειδητοποίησα ότι ο λόγος που δεν τόλμησα να αναφέρω το θέμα της Λιου Σάο στην επικεφαλής ήταν ότι ήμουν πολύ εγωίστρια και ποταπή. Σκεφτόμουν μόνο τα δικά μου συμφέροντα, ήθελα μόνο να κάνω το καθήκον μου με ησυχία, απέφευγα να προσβάλω τους άλλους και να μπω σε μπελάδες. Μόλις είδα ότι η Λιου Σάο είχε στρεβλή κατανόηση και δεν αποδεχόταν την αλήθεια, ήθελα να την αναφέρω στην επικεφαλής, όμως ανησυχούσα ότι η επικεφαλής θα με παρεξηγούσε και θα σκεφτόταν ότι ζήλευα τη Λιου Σάο και χρησιμοποιούσα τα λάθη της για να της επιτεθώ. Έτσι, παρέμεινα σιωπηλή. Όταν είδα ότι είχε σταματήσει να διαδίδει το ευαγγέλιο, ότι έβλεπε τηλεόραση στο σπίτι όλη μέρα, ότι δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για το έργο της και απλώς απολάμβανε τα προνόμια της θέσης της, έπρεπε να την είχα αναφέρει αμέσως στην επικεφαλής, όμως προτίμησα να προστατέψω τον εαυτό μου και δεν έλαβα καθόλου υπόψη το συμφέρον του έργου της εκκλησίας. Ακόμη και όταν είδα πόσο άσχημα ήταν τα αποτελέσματα του ευαγγελικού έργου μας, παρέμεινα σιωπηλή και όσες ενοχές κι εάν ένιωθα, απλώς δεν ανέφερα τι πραγματικά συνέβαινε. Κράτησα το στόμα μου ερμητικά κλειστό. Ήμουν πραγματικά εγωίστρια και ποταπή, δεν είχα ανθρώπινη φύση. Ένιωσα χρέος στον Θεό και μίσησα τον εαυτό μου που δεν έκανα πράξη την αλήθεια, γεγονός που οδήγησε σε μεγάλες καθυστερήσεις στην πρόοδο του έργου.

Ενώ έψαχνα, βρήκα αυτό το χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Όσο βαθιά ή επιφανειακά κι αν κατανοούν την αλήθεια όσοι εκτελούν κάποιο καθήκον, ο πιο απλός τρόπος να κάνουν πράξη την είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα είναι να σκέφτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού σε όλες τις περιπτώσεις και να εγκαταλείψουν τις εγωιστικές τους επιθυμίες, τις προσωπικές τους προθέσεις και κίνητρα, την περηφάνια και τη θέση τους. Το ελάχιστο που οφείλει να κάνει κανείς είναι να βάλει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού πάνω απ’ όλα. Εάν κάποιος που εκτελεί ένα καθήκον δεν μπορεί να κάνει ούτε καν αυτό, τότε πώς μπορεί να πει κανείς ότι αυτός ο άνθρωπος εκτελεί το καθήκον του; Δεν είναι εκτέλεση καθήκοντος αυτό. Πρέπει πρώτα να σκέφτεσαι τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, να νοιάζεσαι για τις προθέσεις Του και να λαμβάνεις υπόψη το έργο της εκκλησίας. Αυτά να τα έχεις ως προτεραιότητα· μόνο τότε μπορείς να σκεφτείς πόσο σταθερή είναι η θέση σου ή πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Δεν νομίζετε ότι γίνεται λίγο πιο εύκολο όταν το διαχωρίζετε σε δύο στάδια και κάνετε ορισμένους συμβιβασμούς; Εάν ασκηθείς έτσι για λίγο, θα καταλάβεις ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να ικανοποιήσεις τον Θεό. Επιπλέον, θα πρέπει να μπορείς να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου, να εκτελείς τις υποχρεώσεις και το καθήκον σου, και να παραμερίζεις τις εγωιστικές σου επιθυμίες, προθέσεις και κίνητρα. Θα πρέπει να υπολογίζεις τις προθέσεις του Θεού και να δίνεις προτεραιότητα στα συμφέροντα του οίκου Του, στο έργο της εκκλησίας και στο καθήκον που έχεις να εκτελέσεις. Αφού το βιώσεις αυτό για λίγο, θα καταλάβεις ότι είναι καλή αυτή η συμπεριφορά. Αν συμπεριφέρεσαι έτσι, ζεις ανοιχτά και ειλικρινά, και δεν είσαι ευτελής ή ελεεινός· ζεις δίκαια και έντιμα και δεν είσαι ποταπός, ευτελής και άχρηστος. Θα καταλάβεις ότι έτσι πρέπει να ενεργεί κάποιος και αυτήν την εικόνα θα πρέπει να βιώνει. Η επιθυμία σου να ικανοποιήσεις τα προσωπικά σου συμφέροντα θα γίνεται σιγά σιγά όλο και μικρότερη» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Τα λόγια του Θεού με οδήγησαν σε ένα μονοπάτι άσκησης. Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια επιλογή ανάμεσα στο εκκλησιαστικό έργο και τα προσωπικά μας συμφέροντα, θα πρέπει πάντα να δίνουμε προτεραιότητα στο εκκλησιαστικό έργο. Το πιο σημαντικό είναι να πραγματοποιούμε πρώτα το έργο της εκκλησίας. Αυτό είναι ένα αναπόφευκτο χρέος που όλοι πρέπει να εκπληρώνουμε. Έπρεπε να πράξω σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και να σταματήσω να αδιαφορώ. Έπρεπε να αναφέρω το πρόβλημα του έργου μας στον επικεφαλής αμέσως. Εάν πραγματικά υπήρχε κάποιο πρόβλημα στη συμπεριφορά της Λιού Σιάο, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα μπορούσαν να το επιλύσουν άμεσα και να αποφευχθούν καθυστερήσεις στο έργο μας. Εάν είχα λανθασμένη κατανόηση κάποιων θεμάτων, θα μπορούσα να βελτιώσω τις ελλείψεις μου μέσω της αναζήτησης. Το πώς θα με έβλεπαν οι επικεφαλής και οι εργάτες, ήταν λιγότερο σημαντικό. Όταν το αντιλήφθηκα αυτό, ένιωσα λίγο περισσότερο απελευθερωμένη και ανέφερα αναλυτικά στον επικεφαλής μου την κατάσταση της Λιού Σιάο. Όμως μετά από δύο βδομάδες, δεν είχα δει ακόμα να υπάρχει κάποια αντίδραση. Τότε σκέφτηκα: «Πήρε ο επικεφαλής μου στα σοβαρά την αναφορά μου γι’ αυτά τα θέματα; Γιατί δεν φρόντισε να επιλύσει αυτά τα θέματα; Μήπως νομίζει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τη συμπεριφορά της Λιού Σιάο και ότι έκανα λανθασμένη αναφορά;» Στενοχωρήθηκα πολύ και ήθελα να αναφέρω τα προβλήματα σε κάποιον άλλον επικεφαλής, όμως μετά σκέφτηκα: «Λοιπόν, έχω ήδη αναφέρει το πρόβλημα σε έναν επικεφαλής, οπότε έκανα το καθήκον μου. Δεν πρέπει να ανοίγω το στόμα μου· διαφορετικά, αν δεν είμαι προσεκτική, μπορεί να προσβάλλω κάποιον, και να καταπιεστώ και να τιμωρηθώ». Δεν ήθελα να ασχοληθώ περισσότερο με αυτό το θέμα, όμως ακόμα ένιωθα κάποιες ενοχές. Σκέφτηκα: «Αυτά τα προβλήματα τα αναφέρω σε μια προσπάθεια να αναζητήσω την αλήθεια και να τηρήσω το έργο της εκκλησίας, κι όχι επειδή θέλω να κάνω σε κάποιους τη ζωή δύσκολη. Ο Θεός εξετάζει τα πάντα, οπότε για ποιον λόγο να ανησυχώ; Γιατί είμαι πάντα τόσο πολύ επιφυλακτική κι αναποφάσιστη στο να αναφέρω τα θέματα, σαν να είναι το στόμα μου σφραγισμένο;» Προσήλθα ενώπιον του Θεού σε αναζήτηση και προσευχή, ζητώντας Του να με καθοδηγήσει να κατανοήσω τα προβλήματά μου, να επαναστατήσω ενάντια στον εαυτό μου και να κάνω πράξη την αλήθεια.

Αργότερα, βρήκα δυο αποσπάσματα από τα λόγια του Θεού που μου έδωσαν κάποια αυτογνωσία. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Άνθρωποι σαν τους αντίχριστους αντιμετωπίζουν πάντοτε τη δικαιοσύνη και τη διάθεση του Θεού με αντιλήψεις, αμφισβητήσεις και αντίσταση. Σκέφτονται: “Είναι απλώς μια θεωρία ότι ο θεός είναι δίκαιος. Υπάρχει πράγματι αυτό που λέμε δικαιοσύνη σε τούτον τον κόσμο; Όλα τα χρόνια της ζωής μου, δεν τη συνάντησα ούτε την είδα ούτε μία φορά. Ο κόσμος είναι πολύ σκοτεινός και κακός, κι οι κακοί άνθρωποι και οι διάβολοι τα καταφέρνουν πολύ καλά, ζώντας ευχαριστημένοι. Δεν τους έχω δει να παθαίνουν αυτό που τους αξίζει. Δεν βλέπω πού είναι η δικαιοσύνη του θεού ως προς αυτό. Αναρωτιέμαι, υπάρχει πράγματι η δικαιοσύνη του θεού; Ποιος την έχει δει; Κανείς δεν την έχει δει και κανείς δεν μπορεί να την επιβεβαιώσει”. Αυτό σκέφτονται μέσα τους. Δεν αποδέχονται όλο το έργο του Θεού, όλα τα λόγια κι όλες τις ενορχηστρώσεις Του με βάση την πεποίθηση ότι είναι δίκαιος, αλλά διαρκώς αμφιβάλλουν και κρίνουν, όντας συνεχώς γεμάτοι αντιλήψεις για τις οποίες δεν αναζητούν ποτέ την αλήθεια ώστε να τις διορθώσουν. Έτσι πιστεύουν πάντα οι αντίχριστοι στον Θεό. […] Στις συνηθισμένες περιπτώσεις, οι άλλοι δεν μπορούν να το δουν, όταν όμως του συμβαίνει κάτι, αποκαλύπτεται η ασχήμια του αντίχριστου. Σαν σκαντζόχοιρος προστατεύει όπως μπορεί τον εαυτό του, με όλα του τ’ αγκάθια ανυψωμένα, επιθυμώντας να μην αναλάβει καμία ευθύνη. Τι είδους στάση είναι αυτή; Δεν είναι η στάση τού να μην πιστεύει ότι ο Θεός είναι δίκαιος; Δεν πιστεύει ότι ο Θεός εξετάζει τα πάντα σχολαστικά ή ότι είναι δίκαιος· επιθυμεί να χρησιμοποιεί τις δικές του μεθόδους για να προστατευτεί. Πιστεύει το εξής: “Εάν δεν προστατεύσω εγώ τον εαυτό μου, δεν θα το κάνει κανένας. Ούτε ο θεός μπορεί να με προστατεύσει. Λένε ότι είναι δίκαιος, όταν όμως οι άνθρωποι μπλέκουν σε προβλήματα, τους φέρεται πραγματικά δίκαια; Σε καμία περίπτωση —ο θεός δεν το κάνει αυτό”. Όταν έρχεται αντιμέτωπος με προβλήματα ή διώξεις, αισθάνεται αβοήθητος και σκέφτεται: “Πού είναι, λοιπόν, ο θεός; Οι άνθρωποι δεν μπορούν να τον δουν ή να τον αγγίξουν. Κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει· κανείς δεν μπορεί να αποδώσει δικαιοσύνη για μένα και να φροντίσει για την τήρησή της”. Νομίζει ότι ο μόνος τρόπος για να προστατευτεί είναι με τις δικές του μεθόδους, ότι διαφορετικά θα πάει χαμένος, θα υποστεί εκφοβισμό και διώξεις —κι ότι ο οίκος του Θεού δεν αποτελεί εξαίρεση σ’ αυτό. Ένας αντίχριστος έχει σχεδιάσει τα πάντα για τον εαυτό του πριν του συμβεί κάτι. Αφενός, αυτό που κάνει είναι να προσπαθεί σκληρά να υιοθετήσει την εμφάνιση ενός ανθρώπου τόσο ισχυρού που κανένας δεν θα τολμούσε να τον ενοχλήσει, να τα βάλει μαζί του ή να του ασκήσει εκφοβισμό. Αφετέρου, προσκολλάται διαρκώς σε σατανικές φιλοσοφίες και στους νόμους του Σατανά για την ύπαρξη. Ποια είναι κατά κύριο λόγο αυτά; “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”, “άσε τα πράγματα να κυλήσουν αν δεν σε επηρεάζουν προσωπικά”, “οι λογικοί άνθρωποι είναι καλοί στην αυτοπροστασία, επιζητούν μόνο να μην κάνουν λάθη”, το να ενεργεί κανείς ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες, το να είναι κανείς επιδέξιος και επιτήδειος, “δεν θα επιτεθώ εκτός κι αν μου επιτεθούν”, “η αρμονία είναι θησαυρός· η μακροθυμία είναι εξαιρετική ικανότητα”, “να λες καλά λόγια που εναρμονίζονται με τα συναισθήματα και τη λογική των άλλων, καθώς η ειλικρίνεια τους ενοχλεί”, “ο σοφός άνθρωπος υποτάσσεται στις περιστάσεις” και άλλες τέτοιες σατανικές φιλοσοφίες. Δεν αγαπάει την αλήθεια, παρά αποδέχεται τις φιλοσοφίες του Σατανά λες και είναι θετικά πράγματα, θεωρώντας ότι θα μπορέσουν να τον προστατέψουν. Σ’ αυτά βασίζεται για να ζήσει· δεν λέει σε κανέναν την αλήθεια, αλλά λέει απαρέγκλιτα ευχάριστα, δουλοπρεπή και κολακευτικά πράγματα, δεν προσβάλλει κανέναν και σκέφτεται τρόπους να κάνει επίδειξη ώστε οι άλλοι να τον εκτιμούν. Νοιάζεται μόνο να επιδιώκει φήμη, κέρδος και θέση για τον ίδιο και δεν κάνει απολύτως τίποτα για να στηρίξει το έργο της εκκλησίας. Δεν εκθέτει ούτε αναφέρει όποιον κι αν κάνει κάτι κακό και βλάπτει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, αλλά συμπεριφέρεται σαν να μην το είδε. Εξετάζοντας τις αρχές του για τον χειρισμό των πραγμάτων και το πώς αντιμετωπίζει όσα συμβαίνουν γύρω του, έχει κάποια γνώση της δίκαιης διάθεσης του Θεού; Έχει κάποια πίστη; Δεν έχει καμία. Το “καμία” εδώ δεν σημαίνει ότι δεν έχει επίγνωση αυτής, αλλά ότι αμφισβητεί μέσα του τη δίκαιη διάθεση του Θεού. Ούτε αποδέχεται ούτε αναγνωρίζει ότι ο Θεός είναι δίκαιος» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δέκατο: Σιχαίνονται την αλήθεια, παραβιάζουν απροκάλυπτα τις αρχές και περιφρονούν τις διευθετήσεις του οίκου του Θεού (Μέρος πρώτο)]. «Κάποιοι άνθρωποι φοβούνται τα αντίποινα των αντίχριστων και δεν τολμάνε να τους εκθέσουν. Δεν είναι ανοησία αυτό; Δεν μπορείς να διαφυλάξεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, κι αυτό δείχνει εκ των πραγμάτων ότι δεν είσαι αφοσιωμένος στον Θεό. Φοβάσαι μήπως κάποιος αντίχριστος βρει εναντίον σου έναν μοχλό πίεσης για να σε εκδικηθεί· και το πρόβλημα ποιο είναι; Μήπως είναι ότι δεν εμπιστεύεσαι τη δικαιοσύνη του Θεού; Δεν ξέρεις ότι στον οίκο του Θεού βασιλεύει η αλήθεια; Ακόμα κι αν ένας αντίχριστος καταφέρει να βρει κάποια ζητήματα διαφθοράς μέσα σου και τα κάνει θέμα, δεν πρέπει να φοβάσαι. Στον οίκο του Θεού, τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με βάση τις αλήθεια-αρχές. Το να κάνει κάποιος παραβάσεις δεν σημαίνει ότι είναι κακός άνθρωπος. Ο οίκος του Θεού δεν χειρίζεται ποτέ έναν άνθρωπο επειδή αποκαλύπτει στιγμιαία διαφθορά ή διαπράττει περιστασιακά κάποια παράβαση. Ο οίκος του Θεού χειρίζεται εκείνους τους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους που προκαλούν διαρκώς αναστάτωση και κάνουν κακό, και που δεν αποδέχονται ούτε ίχνος της αλήθειας. Ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται να αδικήσει ποτέ έναν καλό άνθρωπο. Μεταχειρίζεται τους πάντες με δικαιοσύνη. Ακόμα κι αν οι ψευδοεπικεφαλής ή οι αντίχριστοι κατηγορήσουν εσφαλμένα έναν καλό άνθρωπο, ο οίκος του Θεού θα τον δικαιώσει. Η εκκλησία δεν πρόκειται ποτέ να αποπέμψει ή να χειριστεί έναν καλό άνθρωπο που μπορεί να εκθέσει τους αντίχριστους και έχει αίσθημα δικαιοσύνης. Οι άνθρωποι φοβούνται διαρκώς μήπως οι αντίχριστοι βρουν κάποιον μοχλό πίεσης για να προβούν σε αντίποινα εναντίον τους. Τον Θεό, όμως, δεν φοβάσαι μην Τον προσβάλεις και Τον κάνεις να σε αποστραφεί και να σε απορρίψει;» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος όγδοο)]. Ο Θεός αποκαλύπτει ότι οι αντίχριστοι δεν πιστεύουν στη δικαιοσύνη Του και ότι Εκείνος ελέγχει τα πάντα. Ακολουθούν τη δική τους φιλοσοφία αντιμετώπισης του κόσμου σε όλες τις πτυχές της ζωής, χρησιμοποιούν τις δικές τους μεθόδους να προστατεύονται και είναι απίστευτα επιτήδειοι και δόλιοι. Συγκρίνοντας τον εαυτό μου με την αποκάλυψη των λόγων του Θεού, είδα ότι δεν διέφερα από έναν αντίχριστο. Δεν είχα γνώση της δίκαιης διάθεσης του Θεού, δεν πίστευα ότι η αλήθεια βασιλεύει στον οίκο Του και ζούσα με σατανικές φιλοσοφίες αντιμετώπισης του κόσμου από όλες τις απόψεις. Όταν ήμουν παιδί, οι γονείς μου με προειδοποιούσαν συχνά: «Το στόμα ενός ανόητου είναι η καταστροφή του, άσε τις πράξεις σου να μιλήσουν στον κόσμο». Όταν μεγάλωσα και άρχισα να δουλεύω, είδα το σκοτάδι, το κακό και την αδικία στην κοινωνία, και κατέληξα να πιστεύω ότι μόνο μαθαίνοντας να είμαι διακριτική και πονηρή, δουλοπρεπής και αναληθής, θα μπορούσα να προστατεύσω τον εαυτό μου και να ζήσω με ησυχία. Οι φιλοσοφίες του Σατανά για την αντιμετώπιση του κόσμου όπως «Η σιωπή είναι χρυσός κι εκείνος που μιλάει πολύ κάνει πολλά λάθη», «Καλύτερα να μη λες τίποτα, παρά να επισημαίνεις προβλήματα» έγιναν οι αρχές με τις οποίες φερόμουν. Έζησα με αυτά τα πιστεύω, και όχι μόνο έγινα επιφυλακτική και απρόθυμη να μιλήσω αλλά και αρκετά εγωίστρια, αδιάφορη, επιτήδεια και δόλια. Ακόμα κι αν είχα εικόνα για ένα θέμα, δεν εξέφραζα την άποψή μου. Δεν μοιραζόμουν τις βαθύτερες σκέψεις μου ούτε μιλούσα με ειλικρίνεια και πάντα ανησυχούσα ότι θα πω το λάθος πράγμα, θα προσβάλλω κάποιον και θα μπω σε μπελάδες. Ακόμα και μετά την είσοδό μου στην πίστη, ακόμη χρησιμοποιούσα σατανικές φιλοσοφίες για να προστατεύσω τον εαυτό μου. Είπα στον εαυτό μου ότι έπρεπε να κάνω περισσότερα και να λέω λιγότερα, να αποφεύγω να προσβάλλω κάποιον και να μπω σε μπελάδες. Όταν είδα ότι η Λιού Σιάο δεν ήταν κατάλληλη να εργάζεται ως επόπτρια, ήξερα ότι έπρεπε να το αναφέρω στον επικεφαλής μου όμως φοβόμουν ότι ο επικεφαλής μου δεν θα χειριζόταν το θέμα δίκαια, ότι θα καταπιεζόμουν και θα τιμωρούμουν. Έτσι, για να προστατεύσω τον εαυτό μου, επέλεξα τη σιωπή, μην τολμώντας να πω ούτε μια ειλικρινή κουβέντα. Ήμουν απίστευτα εγωίστρια, επιτήδεια και δόλια, και δεν είχα έστω το παραμικρό αίσθημα δικαιοσύνης. Ζούσα με έναν ποταπό και άθλιο τρόπο. Στην πραγματικότητα, από την εμπειρία μου καταλάβαινα ότι παρόλο που υπέστην καταπίεση και αντικαταστάθηκα μόλις έκανα μια πρόταση σε μία επικεφαλής, εκείνη η ίδια επικεφαλής αποκαλύφθηκε ως αντίχριστη και αποβλήθηκε αργότερα. Κατόπιν αυτού, άρχισα να κάνω πάλι το καθήκον μου και δεν έχασα την ευκαιρία να επιδιώξω την αλήθεια και να φτάσω στη σωτηρία επειδή με είχε καταπιέσει προσωρινά εκείνη η αντίχριστη. Είδα μόνη μου ότι στον οίκο του Θεού κυβερνάει η αλήθεια και η δικαιοσύνη. Ο οίκος του Θεού χειρίζεται τα πάντα και μεταχειρίζεται όλους τους ανθρώπους δίκαια και σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, διασφαλίζοντας ότι δεν θα αδικηθεί κανείς. Εγώ, όμως, ήμουν πολύ κακή και δόλια από τη φύση μου, και δεν είχα γνώση της δικαιοσύνης του Θεού. Νόμιζα ότι ο οίκος του Θεού ήταν σαν την κοινωνία και ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες ήταν σαν τις κυβερνητικές αρχές. Νόμιζα ότι εάν τους προσέβαλλα, δεν θα απέμενε καμιά θέση για μένα στην εκκλησία. Αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις ήταν τόσο κακές!

Και τότε βρήκα άλλα δυο χωρία με τα λόγια του Θεού: «Πόσες φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις υπάρχουν μέσα σου; Τις έχεις αποβάλει; Εάν η καρδιά σου δεν μπορεί να στραφεί εξ ολοκλήρου προς τον Θεό, τότε δεν είσαι του Θεού —έχεις προέλθει από τον Σατανά, θα επιστρέψεις τελικά στον Σατανά και δεν αξίζεις να ανήκεις στον λαό του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η δημιουργία μιας κανονικής σχέσης με τον Θεό είναι πολύ σημαντική). «Αποφασίζω τον προορισμό του κάθε ανθρώπου όχι με βάση την ηλικία, την ιεραρχία ή τον βαθμό στον οποίο υπέφερε, και λιγότερο απ’ όλα, τον βαθμό στον οποίο προκαλεί τον οίκτο, αλλά σύμφωνα με το αν κατέχει την αλήθεια. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, μόνο αυτή. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι όλοι όσοι δεν ακολουθούν το θέλημα του Θεού θα τιμωρηθούν κι αυτοί. Αυτό είναι ένα αμετάβλητο γεγονός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου). Συλλογιζόμενη τα λόγια του Θεού, συνειδητοποίησα ότι αυτό που καθορίζει αν ένας πιστός μπορεί να φτάσει στη σωτηρία, είναι αν έχει κι αν κάνει πράξη την αλήθεια ή όχι. Αν κάποιος δεν μπορεί να ζήσει με την αλήθεια στην πίστη του και αντί για αυτό τηρεί τις σατανικές φιλοσοφίες αντιμετώπισης του κόσμου, τότε ανήκει στον Σατανά και όχι στον Θεό. Ακόμα κι αν, εξωτερικά, εκπληρώνει ένα σημαντικό καθήκον ή αν ένας επικεφαλής τον σέβεται, τελικά θα αποκλειστεί και πάλι από τον Θεό επειδή δεν κάνει πράξη την αλήθεια και δεν έχει κατακτήσει την αλήθεια. Είδα ξεκάθαρα τη Λιου Σάο να διακόπτει και να διαταράσσει το έργο της εκκλησίας, αλλά δεν τόλμησα να το αναφέρω στην επικεφαλής μου, γιατί φοβόμουν ότι θα με καταπιέσει μία αντίχριστη και θα χάσω το καθήκον μου, που σημαίνει ότι θα έχανα την ευκαιρία μου να φτάσω στη σωτηρία. Πόσο ανόητη και γελοία ήταν η ιδέα μου! Η ικανότητά μου να φτάσω στη σωτηρία δεν θα μπορούσε να καθοριστεί από άλλους· θα καθοριζόταν σύμφωνα με το αν έκανα ή δεν έκανα πράξη την αλήθεια. Εάν συνέχιζα να ζω με βάση σατανικές φιλοσοφίες, προστατεύοντας τον εαυτό μου και όχι τηρώντας το έργο της εκκλησίας, τότε ακόμα κι εάν έκανα το καθήκον μου, πάλι δεν θα έφτανα στη σωτηρία. Συνειδητοποιώντας αυτό, ένιωσα αρκετές τύψεις και ενοχές. Έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό, παρακαλώντας Τον να με καθοδηγήσει να ασκήσω την αλήθεια και να γίνω έντιμη και σωστή.

Μέσα από την αναζήτηση και τον προβληματισμό, συνειδητοποίησα επίσης ότι ο λόγος που φοβήθηκα ότι η επικεφαλής θα με καταπίεζε εάν ανέφερα το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχα κατανοήσει την παντοδύναμη κυριαρχία του Θεού, δεν είχα αποδεχτεί τις προκλήσεις που αντιμετώπισα από τον Θεό και αντ’ αυτού πίστευα ότι είχαν συμβεί επειδή ήμουν πολύ ενοχλητική. Δεν ήταν αυτές οι απόψεις μιας δύσπιστης; Είδα αυτό το χωρίο των λόγων του Θεού: «Σε κάποιες εκκλησίες εμφανίζονται αντίχριστοι και κακοί άνθρωποι· δημιουργούν αναστάτωση, κι έτσι παραπλανούν κάποιους ανθρώπους· είναι καλό ή κακό αυτό; Αυτή είναι η αγάπη του Θεού ή μήπως ο Θεός παίζει με τους ανθρώπους και τους αποκαλύπτει; Δεν το καταλαβαίνετε, έτσι; Ο Θεός βάζει τα πάντα στην υπηρεσία Του για να οδηγήσει στην τελείωση και να σώσει όσους θέλει να σώσει· αυτό που κερδίζουν τελικά αυτοί που αναζητούν πραγματικά την αλήθεια και την κάνουν πράξη είναι η ίδια η αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι, όμως, που δεν αναζητούν την αλήθεια παραπονιούνται: “Δεν είναι σωστό να εργάζεται έτσι ο Θεός. Πόσο με κάνει να βασανίζομαι! Παραλίγο να μπλέξω με αντίχριστους. Αν το έχει κανονίσει στ’ αλήθεια ο Θεός όλο αυτό, πώς γίνεται να επιτρέπει στους ανθρώπους να μπλέκουν με αντίχριστους;” Τι γίνεται εδώ; Το ότι δεν έχεις ακολουθήσει τους αντίχριστους αποτελεί απόδειξη πως έχεις την προστασία του Θεού· αν μπλέξεις μαζί τους, τότε έχεις προδώσει τον Θεό κι Εκείνος δεν σε θέλει πια. Είναι, λοιπόν, καλό ή κακό το να προκαλούν αναστάτωση στην εκκλησία αυτοί οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι; Ίσως επιφανειακά να μοιάζει κακό, αλλά όταν αποκαλύπτονται αυτοί οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι, τότε αναπτύσσεις ικανότητα διάκρισης, αυτοί εκκαθαρίζονται και το δικό σου ανάστημα μεγαλώνει. Όταν ξανασυναντήσεις αργότερα τέτοιου είδους ανθρώπους, θα μπορείς να τους διακρίνεις πριν ακόμα δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο, και θα τους απορρίψεις. Όλο αυτό θα σου δώσει κάποια μαθήματα και θα σε ωφελήσει· θα ξέρεις να διακρίνεις τους αντίχριστους και δεν θα σε παραπλανά πια ο Σατανάς. Πείτε Μου, λοιπόν, δεν είναι καλό για σας να έρχονται αντίχριστοι και να ενοχλούν και να παραπλανούν τους ανθρώπους; Μόνο όταν έχει φτάσει σ’ αυτό το στάδιο η εμπειρία τους, καταλαβαίνουν οι άνθρωποι ότι ο Θεός δεν έχει πράξει σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, και ότι αφήνει τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα να δημιουργεί αναστάτωση με μανία και τους αντίχριστους να παραπλανούν τον εκλεκτό λαό Του, σκοπεύοντας να χρησιμοποιήσει τον Σατανά στην υπηρεσία Του για να οδηγήσει τον εκλεκτό λαό Του στην τελείωση· και μόνο τότε καταλαβαίνουν τις επίπονες προθέσεις του Θεού» [«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (1)]. Μέσα από τα λόγια του Θεού συνειδητοποίησα ότι ο Θεός επιτρέπει στους αντίχριστους να εμφανίζονται στην εκκλησία με σκοπό να αποκτήσουμε την αλήθεια και τη διάκριση και να απελευθερωθούμε από την παραπλάνηση και τον έλεγχο του Σατανά. Αν δεν συναντήσουμε έναν αντίχριστο, δεν θα μάθουμε να τους διακρίνουμε και θα εξακολουθήσουν να μας παραπλανούν οι αντίχριστοι. Μέσα από την καταπίεση εκείνης της αντίχριστης, απέκτησα την ικανότητα να διακρίνω τους αντίχριστους και επίσης αναλογίστηκα και απέκτησα γνώση της δικής μου αντίχριστης διάθεσης. Εκείνη την περίοδο, πάντα επιζητούσα τη θέση στο καθήκον μου και ήμουν γεμάτη επιθυμία και φιλοδοξία. Περπατούσα στο μονοπάτι μιας αντίχριστης, όμως αγνοούσα εντελώς ότι το έκανα. Μόνο αφού με καταπίεσε και με αντικατέστησε εκείνη η αντίχριστη άρχισα να σκέφτομαι τις πράξεις μου. Μέσα από τη διαφώτιση και τη φώτιση των λόγων του Θεού κατάλαβα ότι η αναζήτηση θέσης είναι ένας δρόμος προς την καταστροφή. Έμαθα επίσης ότι στην πίστη μας, πρέπει να επιζητάμε να εκπληρώνουμε τα καθήκοντά μας ως δημιουργημένα όντα —αυτό οφείλουμε να επιδιώκουμε. Άρχισα να επικεντρώνομαι στην επιδίωξη της αλήθειας και εργαζόμουν συνειδητά για να κάνω το καλύτερο δυνατό σε ό,τι καθήκον μου ανέθεταν. Αυτή η μικρή μεταμόρφωση ήταν η σωτηρία και η μεγάλη προστασία του Θεού. Παρόλο που υπέφερα σε έναν βαθμό, έμαθα πολλά στη διάρκεια και αυτό ήταν πολύ ωφέλιμο για τη ζωή μου. Όσο περισσότερο αναλογιζόμουν, τόσο πιο ξεκάθαρα καταλάβαινα —Ήξερα ότι αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να εκπληρώνω το καθήκον και τις ευθύνες μου, και να αναφέρω στους επικεφαλής πώς αντιλαμβανόμουν την κατάσταση. Όσο για το πώς θα μου φέρονταν οι επικεφαλής και τι είδους κατάσταση θα συναντούσα, όλα θα συνέβαιναν με την άδεια του Θεού. Πρέπει να αποθέσω τον εαυτό μου στα χέρια του Θεού, και να υποταχτώ στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις Του. Έτσι, ανέφερα το πρόβλημα σε άλλη επικεφαλής.

Αφού έλαβε την επιστολή μου και επιβεβαίωσε την αναφορά μου, η επικεφαλής αντικατέστησε αμέσως τη Λιου Σάο. Όλο αυτό με γέμισε συναισθήματα. Από τη στιγμή που παρατήρησα ότι η Λιου Σάο είχε κάποιο πρόβλημα μέχρι τη στιγμή που το ανέφερα στην επικεφαλής, είχα καθυστερήσει περισσότερο από δύο μήνες. Όταν σκέφτηκα ότι το ευαγγελικό έργο είχε επηρεαστεί και καθυστερήσει αυτούς τους δύο μήνες, ένιωσα τρομερές τύψεις και ενοχές και μίσησα τον εαυτό μου που με είχε διαφθείρει τόσο βαθιά ο Σατανάς, και που ήμουν τόσο εγωίστρια και δόλια. Επειδή ζούσα σύμφωνα με τις σατανικές φιλοσοφίες της αντιμετώπισης του κόσμου, δεν είχα μόνο βλάψει τον εαυτό μου, αλλά είχα επηρεάσει και το έργο της εκκλησίας. Μόνο μόλις διάβασα τα λόγια του Θεού απέκτησα κάποια αυτογνωσία, και σταμάτησα να περιορίζομαι από τη θέση και την εξουσία, και ανέφερα το πρόβλημα με ειλικρίνεια. Δόξα τω Θεώ!