γ. Γιατί ο μόνος τρόπος να λάβει κανείς τη σωτηρία του Θεού είναι να αποδεχθεί την κρίση των εσχάτων ημερών
Λόγια του Θεού από τη Βίβλο
«Δεν παρακαλώ να σηκώσης αυτούς εκ του κόσμου, αλλά να φυλάξης αυτούς εκ του πονηρού. […] Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου· ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια. […] Και υπέρ αυτών εγώ αγιάζω εμαυτόν, διά να ήναι και αυτοί ηγιασμένοι εν τη αληθεία» (Κατά Ιωάννην 17:15-19).
«Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:48).
Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών
Η πρώτη ενσάρκωση έγινε για να λυτρωθεί ο άνθρωπος από την αμαρτία, να λυτρωθεί μέσω του σαρκικού σώματος του Ιησού· με άλλα λόγια, Εκείνος έσωσε τον άνθρωπο από τον σταυρό, αλλά η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παρέμενε ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν θα λειτουργεί πλέον ως προσφορά περί αμαρτίας, αλλά, αντιθέτως, θα σώζει πλήρως όσους λυτρώθηκαν από την αμαρτία. Αυτό γίνεται έτσι ώστε όσοι έχουν συγχωρεθεί να μπορούν να απελευθερωθούν από τις αμαρτίες τους, να γίνουν τελείως καθαροί και, επιτυγχάνοντας αλλαγή στη διάθεσή τους, να απελευθερωθούν από την επιρροή του σκότους του Σατανά και να επιστρέψουν ενώπιον του θρόνου του Θεού. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να καθαγιαστεί τελείως ο άνθρωπος. Αφότου έφτασε στο τέλος της η Εποχή του Νόμου και, αρχής γενομένης από την Εποχή της Χάριτος, ο Θεός ξεκίνησε το έργο της σωτηρίας, το οποίο συνεχίζεται μέχρι τις έσχατες ημέρες, οπότε και θα εξαγνίσει τελείως την ανθρωπότητα κρίνοντας και παιδεύοντας την ανθρώπινη φυλή εξαιτίας της ανυπακοής της. Τότε μόνο θα ολοκληρώσει ο Θεός το έργο της σωτηρίας και θα εισέλθει στην ανάπαυση.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)
Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός. Αντί να θεωρηθεί πως αυτό το στάδιο του έργου είναι εκείνο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης, καθώς και το δεύτερο στάδιο του έργου της σωτηρίας. Ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο να κερδηθεί από τον Θεό μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και όλες οι ακαθαρσίες, οι αντιλήψεις, τα κίνητρα και οι προσωπικές φιλοδοξίες μέσα στην καρδιά του ανθρώπου αποκαλύπτονται πλήρως μέσω της χρήσης του λόγου ο οποίος εξευγενίζει, κρίνει και αποκαλύπτει. Αν και ο άνθρωπος μπορεί να έχει λυτρωθεί και να έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, αυτό μπορεί να οφείλεται μόνο στο ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν φέρεται στον άνθρωπο σύμφωνα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος, ο οποίος ζει σε ένα σώμα από σάρκα, δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, αποκαλύπτοντας ασταμάτητα τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος —ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειονότητα των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα, κι απλώς εξομολογείται το βράδυ. Έτσι, παρόλο που η προσφορά περί αμαρτίας είναι αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορέσει να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Έχει ολοκληρωθεί μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση. Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν ότι ήταν απόγονοι του Μωάβ, εξέφρασαν παράπονα, έπαψαν να επιδιώκουν τη ζωή και έγιναν τελείως αρνητικοί. Αυτό δεν καταδεικνύει ότι η ανθρωπότητα δεν είναι ακόμα σε θέση να υποταχθεί ολοκληρωτικά στο κράτος του Θεού; Αυτή δεν είναι επακριβώς η διεφθαρμένη σατανική διάθεσή της; Όταν δεν υποβαλλόσουν σε παίδευση, ύψωνες τα χέρια σου πιο ψηλά από όλους τους άλλους, πιο ψηλά ακόμα κι από του Ιησού. Και φώναζες με δυνατή φωνή: «Να γίνω αγαπητός υιός του Θεού! Να γίνω οικείος του Θεού! Θα προτιμούσαμε να πεθάνουμε παρά να προσκυνήσουμε τον Σατανά! Επαναστατούμε εναντίον του παλαιού Σατανά! Επαναστατούμε εναντίον του μεγάλου κόκκινου δράκοντα! Είθε ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας να χάσει τελείως την εξουσία! Είθε ο Θεός να μας καταστήσει ολοκληρωμένους!» Οι κραυγές σου ήταν πιο δυνατές από όλων των άλλων. Αλλά τότε ήρθε ο καιρός της παίδευσης και, για άλλη μια φορά, αποκαλύφθηκε η διεφθαρμένη διάθεση των ανθρώπων. Τότε οι κραυγές τους έσβησαν και η αποφασιστικότητά τους χάθηκε. Αυτή είναι η διαφθορά του ανθρώπου· είναι πιο βαθιά εδραιωμένη από την αμαρτία, είναι κάτι που φύτεψε ο Σατανάς και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στον άνθρωπο. Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του· δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη βαθιά ριζωμένη φύση του και πρέπει να στηριχθεί στην κρίση του λόγου για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο κι έπειτα.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)
Το έργο των εσχάτων ημερών είναι η εκφορά λόγων. Στον άνθρωπο μπορούν να λάβουν χώρα μεγάλες αλλαγές μέσω των λόγων. Οι αλλαγές που συμβαίνουν τώρα στους ανθρώπους που αποδέχθηκαν αυτά τα λόγια είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που έλαβαν χώρα στους ανθρώπους που αποδέχθηκαν τα σημεία και τέρατα της Εποχής της Χάριτος. Διότι, την Εποχή της Χάριτος, τα δαιμόνια εκβάλλονταν από τον άνθρωπο μέσω της χειροθεσίας και της προσευχής, αλλά οι διεφθαρμένες διαθέσεις παρέμεναν ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θεραπευόταν από την ασθένειά του και οι αμαρτίες του συγχωρούνταν, αλλά όσο για το πώς θα αποβάλλονταν οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μέσα από τον άνθρωπο, αυτό το έργο δεν είχε επιτελεστεί ακόμα. Ο άνθρωπος σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μόνο λόγω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος δεν είχε πλέον την αμαρτία μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά όσο για το πώς ακριβώς μπορεί να μην αμαρτάνει πλέον ο άνθρωπος και πώς μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά και να μεταμορφωθεί η αμαρτωλή του φύση, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να κατανοεί το μονοπάτι της ανάπτυξης στη ζωή, να κατανοεί την οδό της ζωής, καθώς και τον τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του. Επιπλέον, θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεσή του να μπορεί σταδιακά να αλλάξει κι εκείνος να μπορεί να ζήσει υπό τη λάμψη του φωτός, ώστε όλα όσα κάνει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και ώστε να απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους του Σατανά, κι έτσι να αναδυθεί τελείως από την αμαρτία. Τότε μόνο θα λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία. Τον καιρό που επιτελούσε ο Ιησούς το έργο Του, η γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν ήταν ακόμα ασαφής και αόριστη. Ο άνθρωπος πίστευε ανέκαθεν ότι ήταν ο υιός του Δαβίδ και διακήρυττε πως ήταν μεγάλος προφήτης και ο φιλάνθρωπος Κύριος που λύτρωσε τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του. Ορισμένοι, με βάση την πίστη τους, θεραπεύτηκαν αγγίζοντας μόνο την άκρη του ενδύματός Του. Οι τυφλοί βρήκαν το φως τους και ακόμη και οι νεκροί επανήλθαν στη ζωή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να ανακαλύψει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση που ήταν βαθιά ριζωμένη μέσα του, ούτε ήξερε πώς να την αποβάλει. Ο άνθρωπος έλαβε πολλή χάρη, όπως τη γαλήνη και την ευτυχία της σάρκας, την ευλογία ολόκληρης της οικογένειας μέσω της πίστης ενός μέλους της, τη θεραπεία ασθενειών και ούτω καθεξής. Τα υπόλοιπα ήταν οι καλές πράξεις του ανθρώπου και η ευσεβής εμφάνισή του. Εάν κάποιος μπορούσε να ζήσει βάσει αυτών, τότε θεωρείτο αποδεκτός πιστός. Μόνο τέτοιου είδους πιστοί μπορούσαν να εισέλθουν στον ουρανό μετά θάνατον, πράγμα που σήμαινε ότι είχαν σωθεί. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, αυτοί οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν διόλου την οδό της ζωής. Το μόνο που έκαναν ήταν να διαπράττουν αμαρτίες κι έπειτα να εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, σε έναν συνεχή κύκλο, χωρίς να έχουν κάποιο μονοπάτι για να αλλάξουν τη διάθεσή τους: Αυτή ήταν η κατάσταση του ανθρώπου την Εποχή της Χάριτος. Έχει λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία; Όχι! Επομένως, αφότου τελείωσε εκείνο το στάδιο του έργου, παρέμενε ακόμα το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Αυτό το στάδιο έχει σκοπό να κάνει τον άνθρωπο αγνό μέσω του λόγου, δίνοντάς του, έτσι, ένα μονοπάτι να ακολουθήσει. Αυτό το στάδιο δεν θα ήταν αποδοτικό ή ουσιαστικό εάν συνέχιζε την εκβολή των δαιμονίων, διότι δεν θα κατόρθωνε να εξαλείψει την αμαρτωλή φύση του ανθρώπου και ο άνθρωπος θα έμενε στάσιμος στη συγχώρεση των αμαρτιών του. Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας, ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη φτάσει στο τέλος του και ο Θεός έχει επικρατήσει του Σατανά. Ωστόσο, εφόσον η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του, ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό, και ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε αυτό το στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να εκθέσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, κάνοντάς τον να ασκείται σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο ουσιαστικό από το προηγούμενο, καθώς και πιο αποδοτικό, διότι τώρα ο λόγος προμηθεύει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Πρόκειται για ένα πολύ πιο εμπεριστατωμένο στάδιο του έργου. Επομένως, η ενσάρκωση κατά τις έσχατες ημέρες έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει περατώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)
Ο άνθρωπος ζει ολόκληρη τη ζωή του υπό την εξουσία του Σατανά και δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο που μπορεί να απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά από μόνο του. Όλοι ζουν σε έναν βρόμικο κόσμο, μες στη διαφθορά και το κενό, χωρίς το παραμικρό νόημα ή αξία· ζουν τέτοιες ξέγνοιαστες ζωές για τη σάρκα, για τη λαγνεία και για τον Σατανά. Δεν υπάρχει η παραμικρή αξία στην ύπαρξή τους. Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να βρει την αλήθεια που θα τον ελευθερώσει από την επιρροή του Σατανά. Αν και ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό και διαβάζει τη Βίβλο, δεν καταλαβαίνει πώς να απελευθερωθεί από τον έλεγχο της επιρροής του Σατανά. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν ανακαλύψει αυτό το μυστικό, πολύ λίγοι το έχουν κατανοήσει. Ως εκ τούτου, αν και ο άνθρωπος απεχθάνεται τον Σατανά και απεχθάνεται τη σάρκα, δεν ξέρει πώς να απαλλαγεί από την παγιδευτική επιρροή του Σατανά. Σήμερα, δεν βρίσκεστε ακόμα υπό την εξουσία του Σατανά; Δεν μετανιώνετε για τις επαναστατικές πράξεις σας, πολύ λιγότερο δε, νιώθετε ότι είστε βρόμικοι και επαναστατικοί. Αφού αντιταχθείτε στον Θεό, διατηρείτε, μάλιστα, την ψυχική σας ηρεμία και νιώθετε μεγάλη γαλήνη. Η ηρεμία σου δεν οφείλεται στο ότι είσαι διεφθαρμένος; Αυτή η ψυχική ηρεμία δεν προέρχεται από την επαναστατικότητά σου; Ο άνθρωπος ζει σε μια ανθρώπινη κόλαση, ζει υπό τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά· σε όλη τη γη, τα φαντάσματα ζουν μαζί με τον άνθρωπο, καταπατώντας τη σάρκα του ανθρώπου. Στη γη, δεν ζεις σε έναν όμορφο παράδεισο. Ο τόπος όπου βρίσκεσαι είναι το βασίλειο των διαβόλων, μια ανθρώπινη κόλαση, ένας Κάτω Κόσμος. Αν ο άνθρωπος δεν εξαγνιστεί, τότε είναι φτιαγμένος από βρομιά· αν δεν είναι προστατευμένος και φροντισμένος από τον Θεό, τότε είναι ακόμα αιχμάλωτος του Σατανά· αν δεν κριθεί και παιδευτεί, τότε δεν θα έχει κανένα μέσο να ξεφύγει από την καταπίεση της σκοτεινής επιρροής του Σατανά.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση
Ο άνθρωπος ζει μέσα στη σάρκα, που σημαίνει ότι ζει σε μια ανθρώπινη κόλαση, και χωρίς την κρίση και την παίδευση του Θεού, ο άνθρωπος είναι τόσο βρόμικος όσο ο Σατανάς. Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι άγιος; Ο Πέτρος πίστευε ότι η παίδευση και η κρίση από τον Θεό ήταν η καλύτερη προστασία και η μεγαλύτερη χάρη του ανθρώπου. Μόνο με την παίδευση και την κρίση του Θεού θα μπορούσε ο άνθρωπος να αφυπνιστεί και να μισήσει τη σάρκα, να μισήσει τον Σατανά. Η αυστηρή πειθαρχία του Θεού απελευθερώνει τον άνθρωπο από την επιρροή του Σατανά, τον απελευθερώνει από τον δικό του μικρόκοσμο και του επιτρέπει να ζει υπό το φως της παρουσίας του Θεού. Δεν υπάρχει καλύτερη σωτηρία από την παίδευση και την κρίση! Ο Πέτρος προσευχόταν: «Ω, Θεέ μου! Όσο με παιδεύεις και με κρίνεις, θα ξέρω ότι δεν με έχεις αφήσει. Ακόμα κι αν δεν μου δίνεις χαρά ή γαλήνη και με κάνεις να ζω με πόνο και μου επιβάλλεις ατελείωτες συμμορφώσεις, όσο δεν με αφήνεις, η καρδιά μου θα νιώθει αναπαυμένη. Σήμερα, η παίδευση και η κρίση Σου έχουν γίνει η καλύτερή μου προστασία και η μεγαλύτερη ευλογία μου. Η χάρη που μου δίνεις με προστατεύει. Η χάρη που μου προσφέρεις σήμερα είναι μια εκδήλωση της δίκαιης διάθεσής Σου, και είναι παίδευση και κρίση· επίσης, είναι μια δοκιμασία και, πέρα από αυτό, είναι μια ζωή μαρτυρίου». Ο Πέτρος ήταν σε θέση να βάλει στην άκρη τις απολαύσεις της σάρκας και να αναζητήσει μια βαθύτερη αγάπη αλλά και μεγαλύτερη προστασία, επειδή είχε κερδίσει τόσο πολλή χάρη από την παίδευση και την κρίση του Θεού. Στη ζωή του, εάν ο άνθρωπος επιθυμεί να καθαρθεί και να επιτύχει αλλαγές στη διάθεσή του, αν θέλει να βιώσει μια ζωή με νόημα και να εκπληρώσει το καθήκον του ως δημιούργημα, τότε πρέπει να δεχτεί την παίδευση και την κρίση του Θεού, και δεν πρέπει να επιτρέψει στην πειθαρχία και στα πλήγματα του Θεού να απομακρυνθούν απ’ αυτόν, ώστε να μπορεί να απελευθερωθεί από τη χειραγώγηση και την επιρροή του Σατανά και να ζήσει υπό το φως του Θεού. Να γνωρίζεις ότι η παίδευση και η κρίση του Θεού είναι το φως, είναι το φως της σωτηρίας του ανθρώπου, και ότι δεν υπάρχει καλύτερη ευλογία, χάρη ή προστασία για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ζει υπό την επιρροή του Σατανά και υπάρχει μέσα στη σάρκα· αν δεν καθαρθεί και δεν λάβει την προστασία του Θεού, τότε ο άνθρωπος θα εξαχρειώνεται όλο και περισσότερο. Αν θέλει να αγαπάει τον Θεό, τότε πρέπει να εξαγνιστεί και να σωθεί.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση
Στην πραγματικότητα, το έργο που γίνεται τώρα αποσκοπεί στο να αναγκάσει τους ανθρώπους να επαναστατήσουν ενάντια στον Σατανά, τον παλιό τους πρόγονο. Όλες οι κρίσεις από τον λόγο στοχεύουν στο να εκθέσουν τη διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας και να επιτρέψουν στους ανθρώπους να κατανοήσουν την ουσία της ζωής. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις διαπερνούν τις καρδιές των ανθρώπων. Κάθε κρίση σχετίζεται άμεσα με τη μοίρα τους και έχει σκοπό να πληγώσει τις καρδιές τους, ώστε να μπορούν να εγκαταλείψουν όλα αυτά τα πράγματα και, μ’ αυτόν τον τρόπο, να γνωρίσουν τη ζωή, να γνωρίσουν αυτόν τον αισχρό κόσμο, να γνωρίσουν τη σοφία του Θεού και την παντοδυναμία Του και, επίσης, να γνωρίσουν το ανθρώπινο γένος, το οποίο έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Όσο περισσότερο λαμβάνει ο άνθρωπος αυτού του είδους την παίδευση και την κρίση, τόσο περισσότερο η καρδιά του ανθρώπου μπορεί να πληγωθεί και τόσο περισσότερο το πνεύμα του μπορεί να αφυπνιστεί. Η αφύπνιση του πνεύματος αυτών των εξαιρετικά διεφθαρμένων και βαθύτατα εξαπατημένων ανθρώπων είναι ο στόχος αυτού του είδους κρίσης. Ο άνθρωπος δεν έχει πνεύμα, δηλαδή, το πνεύμα του έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό και δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Ουρανός, δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός, και σίγουρα δεν γνωρίζει ότι παλεύει μέσα στην άβυσσο του θανάτου· πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι ζει σ’ αυτήν τη φρικτή επίγεια κόλαση; Πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι αυτό το σαθρό πτώμα του, μέσω της διαφθοράς του Σατανά, έχει πέσει στον Άδη του θανάτου; Πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι τα πάντα στη γη έχουν από καιρό καταστραφεί ανεπανόρθωτα από το ανθρώπινο γένος; Και πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι ο Δημιουργός έχει έρθει σήμερα στη γη και ψάχνει για μια ομάδα από διεφθαρμένους ανθρώπους, τους οποίους Εκείνος μπορεί να σώσει; Ακόμα κι αφότου ο άνθρωπος βιώσει κάθε δυνατό εξευγενισμό και κρίση, η αμβλυμμένη συνείδησή του εξακολουθεί να διεγείρεται με δυσκολία και πράγματι, δεν ανταποκρίνεται σχεδόν καθόλου. Πόσο έκφυλη είναι η ανθρωπότητα! Και παρόλο που αυτού του είδους η κρίση είναι όπως το άγριο χαλάζι που πέφτει απ’ τον ουρανό, ωφελεί σημαντικά τον άνθρωπο. Αν οι άνθρωποι δεν κρίνονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπήρχε κανένα αποτέλεσμα και θα ήταν απολύτως αδύνατο να σωθούν οι άνθρωποι από την άβυσσο της δυστυχίας. Αν δεν ήταν αυτό το έργο, θα ήταν πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να εξέλθουν από τον Άδη, επειδή η καρδιά τους πέθανε πολύ καιρό πριν και το πνεύμα τους ποδοπατήθηκε πολύ καιρό πριν από τον Σατανά. Για να σωθείτε εσείς που έχετε βυθιστεί στα τρίσβαθα του εκφυλισμού, χρειάζεται να καλείστε εντατικά, να κρίνεστε δριμύτατα· μόνο τότε θα είναι δυνατόν να αφυπνιστούν οι παγωμένες καρδιές σας.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι οδηγηθούν στην τελείωση μπορούν να ζήσουν μια ουσιαστική ζωή
Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης και της παίδευσης, ώστε ο άνθρωπος να αποκτήσει γνώση γι’ Αυτόν, και για χάρη της μαρτυρίας Του. Χωρίς την κρίση Του για τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε με τίποτα να γνωρίσει τη δίκαιη διάθεσή Του, που δεν ανέχεται κανένα παράπτωμα, και ούτε θα μπορούσε ο άνθρωπος να μετατρέψει την παλαιά γνώση του Θεού σε νέα. Για χάρη της μαρτυρίας Του και για χάρη της διαχείρισής Του, δημοσιοποιεί την ολότητά Του, μέσω της δημόσιας εμφάνισής Του, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να φτάσει στη γνώση του Θεού, να μεταμορφωθεί όσον αφορά τη διάθεσή του και να καταθέσει ηχηρή μαρτυρία στον Θεό. Η μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου επιτυγχάνεται μέσω πολλών διάφορων ειδών του έργου του Θεού· χωρίς αυτές τις αλλαγές στη διάθεσή του, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να καταθέτει μαρτυρία στον Θεό και να συμφωνεί με το θέλημά Του. Η μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου σηματοδοτεί ότι ο άνθρωπος έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά και από την επιρροή του σκότους και έχει μετατραπεί αληθινά σε ένα πρότυπο και δείγμα του έργου του Θεού, σε μάρτυρα του Θεού και σε κάποιον που συμφωνεί με το θέλημά Του. Τη σήμερον ημέρα, ο ενσαρκωμένος Θεός έχει έλθει να επιτελέσει το έργο Του στη γη και απαιτεί από τον άνθρωπο να Τον γνωρίσει, να υποτάσσεται σε Αυτόν, να φέρει τη μαρτυρία Του —να γνωρίζει το πρακτικό και φυσιολογικό του έργο, να υποτάσσεται στο σύνολο του λόγου και του έργου Του που αντίκειται τις αντιλήψεις του ανθρώπου, και να καταθέτει μαρτυρία για το σύνολο του έργου που κάνει για να σώσει τον άνθρωπο, όπως επίσης και για τις πράξεις που επιτυγχάνει για να κατακτήσει τον άνθρωπο. Όσοι καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό πρέπει να έχουν γνώση του Θεού. Μόνο αυτού του είδους η μαρτυρία είναι ακριβής και πρακτική, και μόνο αυτό το είδος μαρτυρίας μπορεί να ταπεινώσει τον Σατανά. Ο Θεός χρησιμοποιεί εκείνους που κατάφεραν να Τον γνωρίσουν μέσω της κρίσης, της παίδευσης και του κλαδέματός Του, για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Χρησιμοποιεί εκείνους που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν, και χρησιμοποιεί επίσης εκείνους των οποίων η διάθεση έχει αλλάξει, και οι οποίοι έχουν αποκτήσει τις ευλογίες Του κατ’ αυτόν τον τρόπο, για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Ο Θεός δεν θέλει ο άνθρωπος να Τον εξυμνεί μόνο με το στόμα, ούτε χρειάζεται τη δοξολογία και τη μαρτυρία των ανθρώπων του Σατανά που δεν έχουν σωθεί από Αυτόν. Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό είναι ικανοί να καταθέσουν μαρτυρία σ’ Αυτόν, και μόνο εκείνοι που έχουν μεταμορφωθεί όσον αφορά τη διάθεσή τους είναι ικανοί να καταθέσουν μαρτυρία σ’ Αυτόν, και ο Θεός δεν θα επιτρέψει στον άνθρωπο να ατιμάσει σκόπιμα το όνομά Του.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό
Αντιλαμβάνεσαι τώρα τι είναι κρίση και τι είναι αλήθεια; Εάν ναι, τότε σε προτρέπω να υποταχθείς υπάκουα στην κρίση, αλλιώς δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να λάβεις την επιδοκιμασία του Θεού ή να σε οδηγήσει στη βασιλεία Του. Εκείνους που μόνο αποδέχονται την κρίση, μα δεν μπορούν να εξαγνιστούν ποτέ, δηλαδή, εκείνους που διαφεύγουν εν μέσω του έργου της κρίσης ο Θεός θα τους αποστρέφεται και θα τους απορρίπτει για πάντα. Οι αμαρτίες τους είναι πιο πολλές και πιο μεγάλες από εκείνες των Φαρισαίων, διότι έχουν προδώσει τον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Τέτοιοι άνθρωποι που δεν είναι άξιοι ούτε καν να παρέχουν υπηρεσίες θα λάβουν ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία, μια τιμωρία που θα είναι, επιπλέον, αιώνια. Ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν προδότη που κάποτε επέδειξε αφοσίωση σ’ Εκείνον μονάχα στα λόγια και στη συνέχεια Τον πρόδωσε. Τέτοιοι άνθρωποι θα υποστούν αντίποινα μέσω τιμωρίας του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Δεν είναι αυτή ακριβώς μια αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού; Δεν είναι αυτός ο σκοπός του Θεού όταν κρίνει και αποκαλύπτει τον άνθρωπο; Ο Θεός ξαποστέλνει όλους όσοι κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις κατά τη διάρκεια της κρίσης σε ένα μέρος μολυσμένο από μοχθηρά πνεύματα και επιτρέπει σε αυτά τα κακά πνεύματα να καταστρέψουν τη σάρκα αυτών των ανθρώπων κατά βούληση, ενώ τα σώματά αυτών των ανθρώπων αναδίδουν τη δυσωδία πτωμάτων. Τέτοια τιμωρία τούς αρμόζει. Ο Θεός καταγράφει στο αρχείο τους όλες τις αμαρτίες αυτών των άπιστων ψευδακόλουθων, των ψευδαποστόλων, και των ψευδεργατών· έπειτα, όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, τους πετά ανάμεσα στα ακάθαρτα πνεύματα, επιτρέποντας σε τούτα τα πνεύματα να βεβηλώσουν κατά βούληση τα σώματά τους, ώστε να μην μπορέσουν ποτέ ξανά να ενσαρκωθούν και να μη δουν ποτέ ξανά το φως. Αυτούς τους υποκριτές που παρέχουν υπηρεσία για κάποια περίοδο, μα είναι ανίκανοι να παραμείνουν πιστοί μέχρι τέλους, ο Θεός τους προσμετρά ανάμεσα στους κακούς, έτσι ώστε να συνωμοτούν με τους κακούς και να γίνουν κομμάτι του απείθαρχου αυτού όχλου· στο τέλος, ο Θεός θα τους αφανίσει. Ο Θεός απορρίπτει και δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς που ποτέ δεν υπήρξαν πιστοί στον Χριστό ή που ποτέ δεν συνεισέφεραν τίποτα από τις δυνάμεις τους, και θα τους αφανίσει όλους όταν αλλάξει η εποχή. Δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη, πόσο μάλλον θα αποκτήσουν πρόσβαση στη βασιλεία του Θεού. Εκείνοι που ποτέ δεν υπήρξαν ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αλλά αναγκάστηκαν από τις περιστάσεις να ασχοληθούν επιπόλαια μ’ Αυτόν, προσμετρούνται ανάμεσα σε όσους παρέχουν υπηρεσίες στον λαό Του. Μονάχα ένας μικρός αριθμός τέτοιων ανθρώπων θα επιβιώσει, ενώ η πλειοψηφία θα χαθεί μαζί μ’ εκείνους που παρέχουν ανεπαρκείς υπηρεσίες. Τελικά, ο Θεός θα φέρει στη βασιλεία Του όλους όσοι σκέφτονται όπως ο ίδιος, τον λαό και τους υιούς του Θεού, κι εκείνους που προορίζονται από τον Θεό να γίνουν ιερείς. Αυτοί θα είναι το απόσταγμα του έργου του Θεού. Όσο για εκείνους που δεν μπορούν να ταξινομηθούν σε καμία από τις κατηγορίες που έχει ορίσει ο Θεός, θα προσμετρηθούν μαζί με τους άπιστους —και σίγουρα μπορείτε να φανταστείτε ποια θα είναι η κατάληξή τους. Ήδη σας έχω πει όλα όσα έπρεπε να πω· η επιλογή του δρόμου που θα ακολουθήσετε είναι αποκλειστικά δική σας. Αυτό που θα πρέπει να καταλάβετε είναι το εξής: Το έργο του Θεού δεν περιμένει ποτέ όσους δεν μπορούν να συμβαδίσουν μαζί Του και η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν δείχνει έλεος σε κανέναν άνθρωπο.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια
Σχετικά αποσπάσματα ταινιών
Ο μόνος τρόπος για να αρπαγείτε στη βασιλεία των ουρανών (2)
Σχετικά κηρύγματα
Γιατί ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες;
Σχετικοί ύμνοι
Ο Χριστός των εσχάτων ημερών έχει φέρει την Εποχή της Βασιλείας
Η παίδευση και κρίση του Θεού είναι το φως της σωτηρίας του ανθρώπου