Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Κατά Ιωάννην 16:12-13).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος

Το έργο του Ιησού επιτελέστηκε μόνο χάριν της λύτρωσης του ανθρώπου και της σταύρωσης, κι έτσι δεν υπήρχε ανάγκη να πει Εκείνος περισσότερα λόγια για να κατακτήσει οποιονδήποτε άνθρωπο. Άντλησε πολλά από όσα δίδαξε τον άνθρωπο από τα λεγόμενα των Γραφών και, ακόμα κι αν το έργο Του δεν ξεπερνούσε τις Γραφές, Αυτός ήταν και πάλι σε θέση να πραγματοποιήσει το έργο της σταύρωσης. Το έργο που έκανε δεν ήταν το έργο του λόγου ούτε το έργο που επιτελέστηκε προς κατάκτηση της ανθρωπότητας, αλλά το έργο που έγινε για τη λύτρωση της ανθρωπότητας. Ενήργησε απλώς ως η προσφορά περί αμαρτίας για την ανθρωπότητα και δεν ενήργησε ως πηγή του λόγου για την ανθρωπότητα. Δεν επιτέλεσε το έργο των Εθνικών, το οποίο ήταν το έργο της κατάκτησης του ανθρώπου, αλλά το έργο της σταύρωσης —έργο που έγινε μεταξύ όσων πίστευαν ότι υπήρχε Θεός. Παρόλο που το έργο Του επιτελέστηκε επί τη βάσει των Γραφών και παρόλο που χρησιμοποίησε ό,τι προανήγγειλαν οι παλαιοί προφήτες για να καταδικάσει τους Φαρισαίους, αυτό αρκούσε για να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης. Εάν το σημερινό έργο εξακολουθούσε να επιτελείται επί τη βάσει των προβλέψεων των παλαιών προφητών στις Γραφές, τότε η κατάκτησή σας θα ήταν αδύνατη, γιατί η Παλαιά Διαθήκη δεν περιέχει καμία καταγραφή για την ανυπακοή και τις αμαρτίες σας —του κινεζικού λαού— και δεν υπάρχει ιστορικό των αμαρτιών σας. Επομένως, εάν αυτό το έργο ενέμενε ακόμα στη Βίβλο, δεν θα παραδινόσασταν ποτέ. Η Βίβλος καταγράφει μόνο μια περιορισμένη ιστορία των Ισραηλιτών, από την οποία είναι αδύνατο να διαπιστωθεί εάν είστε κακοί ή καλοί, και η οποία είναι αδύνατο να σας κρίνει. Φανταστείτε να σας έκρινα σύμφωνα με την ιστορία των Ισραηλιτών —θα εξακολουθούσατε να Με ακολουθείτε όπως κάνετε σήμερα; Ξέρετε πόσο δύσκολοι είστε; Εάν δεν εκφέρονταν λόγια κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, τότε θα ήταν αδύνατο να ολοκληρωθεί το έργο της κατάκτησης. Επειδή δεν έχω έλθει για να σταυρωθώ, πρέπει να εκφέρω λόγια που δεν σχετίζονται με τη Βίβλο, έτσι ώστε να μπορέσετε να κατακτηθείτε.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (1)

Το έργο των εσχάτων ημερών είναι η εκφορά λόγων. Στον άνθρωπο μπορούν να λάβουν χώρα μεγάλες αλλαγές μέσω των λόγων. Οι αλλαγές που συμβαίνουν τώρα στους ανθρώπους που αποδέχθηκαν αυτά τα λόγια είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που έλαβαν χώρα στους ανθρώπους που αποδέχθηκαν τα σημεία και τέρατα της Εποχής της Χάριτος. Διότι, την Εποχή της Χάριτος, τα δαιμόνια εκβάλλονταν από τον άνθρωπο μέσω της χειροθεσίας και της προσευχής, αλλά οι διεφθαρμένες διαθέσεις παρέμεναν ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θεραπευόταν από την ασθένειά του και οι αμαρτίες του συγχωρούνταν, αλλά όσο για το πώς θα αποβάλλονταν οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μέσα από τον άνθρωπο, αυτό το έργο δεν είχε επιτελεστεί ακόμα. Ο άνθρωπος σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μόνο λόγω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος δεν είχε πλέον την αμαρτία μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά όσο για το πώς ακριβώς μπορεί να μην αμαρτάνει πλέον ο άνθρωπος και πώς μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά και να μεταμορφωθεί η αμαρτωλή του φύση, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να κατανοεί το μονοπάτι της ανάπτυξης στη ζωή, να κατανοεί την οδό της ζωής, καθώς και τον τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του. Επιπλέον, θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεσή του να μπορεί σταδιακά να αλλάξει κι εκείνος να μπορεί να ζήσει υπό τη λάμψη του φωτός, ώστε όλα όσα κάνει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και ώστε να απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους του Σατανά, κι έτσι να αναδυθεί τελείως από την αμαρτία. Τότε μόνο θα λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία. Τον καιρό που επιτελούσε ο Ιησούς το έργο Του, η γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν ήταν ακόμα ασαφής και αόριστη. Ο άνθρωπος πίστευε ανέκαθεν ότι ήταν ο υιός του Δαβίδ και διακήρυττε πως ήταν μεγάλος προφήτης και ο φιλάνθρωπος Κύριος που λύτρωσε τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του. Ορισμένοι, με βάση την πίστη τους, θεραπεύτηκαν αγγίζοντας μόνο την άκρη του ενδύματός Του. Οι τυφλοί βρήκαν το φως τους και ακόμη και οι νεκροί επανήλθαν στη ζωή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να ανακαλύψει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση που ήταν βαθιά ριζωμένη μέσα του, ούτε ήξερε πώς να την αποβάλει. Ο άνθρωπος έλαβε πολλή χάρη, όπως τη γαλήνη και την ευτυχία της σάρκας, την ευλογία ολόκληρης της οικογένειας μέσω της πίστης ενός μέλους της, τη θεραπεία ασθενειών και ούτω καθεξής. Τα υπόλοιπα ήταν οι καλές πράξεις του ανθρώπου και η ευσεβής εμφάνισή του. Εάν κάποιος μπορούσε να ζήσει βάσει αυτών, τότε θεωρείτο αποδεκτός πιστός. Μόνο τέτοιου είδους πιστοί μπορούσαν να εισέλθουν στον ουρανό μετά θάνατον, πράγμα που σήμαινε ότι είχαν σωθεί. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, αυτοί οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν διόλου την οδό της ζωής. Το μόνο που έκαναν ήταν να διαπράττουν αμαρτίες κι έπειτα να εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, σε έναν συνεχή κύκλο, χωρίς να έχουν κάποιο μονοπάτι για να αλλάξουν τη διάθεσή τους: Αυτή ήταν η κατάσταση του ανθρώπου την Εποχή της Χάριτος. Έχει λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία; Όχι! Επομένως, αφότου τελείωσε εκείνο το στάδιο του έργου, παρέμενε ακόμα το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Αυτό το στάδιο έχει σκοπό να κάνει τον άνθρωπο αγνό μέσω του λόγου, δίνοντάς του, έτσι, ένα μονοπάτι να ακολουθήσει. Αυτό το στάδιο δεν θα ήταν αποδοτικό ή ουσιαστικό εάν συνέχιζε την εκβολή των δαιμονίων, διότι δεν θα κατόρθωνε να εξαλείψει την αμαρτωλή φύση του ανθρώπου και ο άνθρωπος θα έμενε στάσιμος στη συγχώρεση των αμαρτιών του. Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας, ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη φτάσει στο τέλος του και ο Θεός έχει επικρατήσει του Σατανά. Ωστόσο, εφόσον η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του, ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό, και ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε αυτό το στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να εκθέσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, κάνοντάς τον να ασκείται σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο ουσιαστικό από το προηγούμενο, καθώς και πιο αποδοτικό, διότι τώρα ο λόγος προμηθεύει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Πρόκειται για ένα πολύ πιο εμπεριστατωμένο στάδιο του έργου. Επομένως, η ενσάρκωση κατά τις έσχατες ημέρες έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει περατώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

Το ευαγγέλιο της μετάνοιας κηρύχθηκε κατά την Εποχή της Χάριτος και, εφόσον ο άνθρωπος πίστευε, τότε θα σωζόταν. Σήμερα, στη θέση της σωτηρίας, γίνεται μόνο λόγος για κατάκτηση και τελείωση. Δεν λέγεται ποτέ ότι αν κάποιος πιστεύει, όλη η οικογένειά του θα είναι ευλογημένη ή ότι άπαξ και σωθεί, θα έχει σωθεί δια παντός. Σήμερα, κανείς δεν λέει κάτι τέτοιο και τέτοια πράγματα είναι ξεπερασμένα. Τον καιρό εκείνον, το έργο του Ιησού ήταν το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας. Οι αμαρτίες όλων όσοι πίστευαν σ’ Αυτόν συγχωρέθηκαν. Εφόσον πίστευες σε Αυτόν, θα σε λύτρωνε· αν πίστευες σε Αυτόν, δεν ήσουν πλέον αμαρτωλός, είχες απαλλαγεί από τις αμαρτίες σου. Αυτή ήταν η σημασία της σωτηρίας και της δικαίωσης μέσω πίστης. Εντούτοις, όσοι πίστευαν, είχαν ακόμα μέσα τους το επαναστατικό στοιχείο και το στοιχείο της αντίστασης στον Θεό —στοιχεία τα οποία έπρεπε σιγά-σιγά να απομακρυνθούν. Η σωτηρία δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος είχε κερδηθεί πλήρως από τον Ιησού, αλλά ότι ο άνθρωπος δεν ήταν πια αμαρτωλός, ότι οι αμαρτίες του είχαν συγχωρεθεί. Εφόσον πίστευες, δεν θα ήσουν ποτέ πια αμαρτωλός. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς επιτέλεσε πολύ έργο το οποίο ήταν ακατανόητο στους μαθητές Του και είπε πολλά τα οποία δεν κατανοούσαν οι άνθρωποι. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, εκείνον τον καιρό, δεν έδινε εξηγήσεις. Έτσι, αρκετά χρόνια αφότου Εκείνος έφυγε, ο Ματθαίος δημιούργησε τη γενεαλογία του Ιησού, και άλλοι επιτέλεσαν επίσης πολύ έργο που ήταν θέλημα του ανθρώπου. Ο Ιησούς δεν ήλθε για να οδηγήσει στην τελείωση και να κερδίσει τον άνθρωπο, αλλά για να επιτελέσει ένα στάδιο του έργου: να δημιουργήσει το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών και να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης. Κι έτσι, μόλις σταυρώθηκε ο Ιησούς, το έργο Του ολοκληρώθηκε πλήρως. Ωστόσο, στο σημερινό στάδιο —στο έργο της κατάκτησης— πρέπει να ειπωθούν περισσότερα λόγια, πρέπει να επιτελεστεί περισσότερο έργο και πρέπει να υπάρξουν πολλές διαδικασίες. Πρέπει, επίσης, να αποκαλυφθούν τα μυστήρια του έργου του Ιησού και του Ιεχωβά, ώστε όλοι οι άνθρωποι να αποκτήσουν κατανόηση και σαφήνεια στην πίστη τους, διότι αυτό είναι το έργο των εσχάτων ημερών, και οι έσχατες ημέρες αποτελούν το τέλος του έργου του Θεού, τον χρόνο της ολοκλήρωσης αυτού του έργου. Αυτό το στάδιο του έργου θα σου αποσαφηνίσει τον νόμο του Ιεχωβά και τη λύτρωση του Ιησού, και γίνεται, κατά κύριο λόγο, ώστε να μπορέσεις να κατανοήσεις ολόκληρο το έργο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη και να εκτιμήσεις όλη τη σημασία και την ουσία αυτού του σχεδίου διαχείρισης που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη, όπως επίσης και να κατανοήσεις τον σκοπό όλου του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς και των λόγων που εξέφερε, ακόμα και την τυφλή σου πίστη στη Βίβλο και την τυφλή λατρεία της. Θα σου δώσει τη δυνατότητα να τα κατανοήσεις όλα αυτά λεπτομερώς. Θα φτάσεις στο σημείο να κατανοήσεις τόσο το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς όσο και το έργο του Θεού σήμερα· θα κατανοήσεις και θα δεις όλη την αλήθεια, τη ζωή και την οδό. Στο στάδιο του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς, γιατί έφυγε ο Ιησούς χωρίς να κάνει το έργο της ολοκλήρωσης; Επειδή το στάδιο του έργου του Ιησού δεν ήταν το έργο της ολοκλήρωσης. Όταν σταυρώθηκε, τα λόγια Του έφτασαν κι αυτά στο τέλος τους. Μετά τη σταύρωσή Του, το έργο Του τελείωσε οριστικά. Το τρέχον στάδιο είναι διαφορετικό: το έργο του Θεού θα τελειώσει μόνο όταν ειπωθούν τα λόγια μέχρι τέλους και ολοκληρωθεί ολόκληρο το έργο Του. Κατά τη διάρκεια του σταδίου του έργου του Ιησού, υπήρχαν πολλά λόγια που δεν ειπώθηκαν ή δεν διατυπώθηκαν πλήρως. Τον Ιησού, όμως, δεν Τον απασχολούσε τι έλεγε ή τι δεν έλεγε, διότι η διακονία Του δεν ήταν διακονία λόγων, κι έτσι, αφού καρφώθηκε στον σταυρό, έφυγε. Εκείνο το στάδιο του έργου έγινε κυρίως χάριν της σταύρωσης και διαφέρει από το τρέχον στάδιο. Αυτό το στάδιο του έργου γίνεται κυρίως χάριν της ολοκλήρωσης, του ξεκαθαρίσματος και της περάτωσης όλου του έργου. Αν τα λόγια δεν ειπωθούν μέχρι να τελειώσουν, δεν θα υπάρξει τρόπος να ολοκληρωθεί αυτό το έργο, διότι σε αυτό το στάδιο του έργου, όλο το έργο φτάνει στο τέλος του και πραγματοποιείται με τη χρήση λόγων. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς επιτέλεσε πολύ έργο που ήταν ακατανόητο στον άνθρωπο. Έφυγε ήσυχα, και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν κατανοούν τα λόγια Του, η κατανόηση των οποίων είναι εσφαλμένη αλλά αυτοί ακόμα πιστεύουν ότι είναι σωστή, και οι οποίοι δεν ξέρουν ότι σφάλλουν. Το τελευταίο στάδιο θα θέσει οριστικό τέλος στο έργο του Θεού και θα παράσχει την ολοκλήρωσή του. Όλοι θα μπορέσουν να κατανοήσουν και να γνωρίσουν το σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Θα διορθωθούν οι αντιλήψεις του ανθρώπου, οι προθέσεις του, η εσφαλμένη και παράλογη κατανόησή του, οι αντιλήψεις του σχετικά με το έργο του Ιεχωβά και του Ιησού, οι απόψεις του σχετικά με τους Εθνικούς και οι άλλες αποκλίσεις και τα λάθη του. Και ο άνθρωπος θα κατανοήσει όλα τα σωστά μονοπάτια της ζωής, όλο το έργο που επιτελεί ο Θεός και ολόκληρη την αλήθεια. Όταν συμβεί αυτό, αυτό το στάδιο του έργου θα φτάσει στο τέλος του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (2)

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Στην Εποχή της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί λόγια για να αναγγείλει τη νέα εποχή, να αλλάξει τα μέσα με τα οποία εργάζεται και να επιτελέσει το έργο όλης της εποχής. Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή, σύμφωνα με την οποία ο Θεός εργάζεται στην Εποχή του Λόγου. Ενσαρκώθηκε για να μιλήσει από διαφορετικές οπτικές γωνίες, ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος να δει αληθινά τον Θεό, ο οποίος είναι ο Λόγος που ενσαρκώνεται, και να αντικρίσει τη σοφία και τη θαυμασιότητά Του. Τέτοιο έργο επιτελείται ώστε να επιτύχει καλύτερα τους στόχους της κατάκτησης του ανθρώπου, της τελείωσης του ανθρώπου και του αποκλεισμού του ανθρώπου, τα οποία αποτελούν το πραγματικό νόημα της χρήσης λόγων για την επιτέλεση του έργου στην Εποχή του Λόγου. Μέσω αυτών των λόγων, οι άνθρωποι καταφέρνουν να γνωρίσουν το έργο του Θεού, τη διάθεση του Θεού, την ουσία του ανθρώπου και σε τι οφείλει να εισέλθει ο άνθρωπος. Μέσω των λόγων, πραγματοποιείται στο σύνολό του το έργο που επιθυμεί να επιτελέσει ο Θεός στην Εποχή του Λόγου. Μέσω αυτών των λόγων, οι άνθρωποι εκτίθενται, αποκλείονται και δοκιμάζονται. Οι άνθρωποι έχουν δει τα λόγια του Θεού, έχουν ακούσει αυτά τα λόγια και έχουν αναγνωρίσει την ύπαρξη αυτών των λόγων. Ως αποτέλεσμα, έχουν φτάσει σε σημείο να πιστέψουν στην ύπαρξη του Θεού, στην παντοδυναμία και τη σοφία του Θεού, καθώς και στην αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, και στην επιθυμία Του να σώσει τον άνθρωπο. Η λέξη «λόγια» μπορεί να είναι απλή και συνηθισμένη, μα τα λόγια που εκφράστηκαν από το στόμα του ενσαρκωμένου Θεού συγκλονίζουν το σύμπαν, μεταμορφώνουν την καρδιά των ανθρώπων, μεταμορφώνουν τις αντιλήψεις και τις παλιές διαθέσεις των ανθρώπων, και μεταμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο εμφανιζόταν ολόκληρος ο κόσμος στο παρελθόν. Μέσα από τις διάφορες εποχές, μόνο ο Θεός του σήμερα έχει εργαστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, και μόνο Αυτός μιλά κατ’ αυτόν τον τρόπο και έρχεται ώστε να σώσει τον άνθρωπο κατ’ αυτόν τον τρόπο. Από δω και στο εξής, ο άνθρωπος ζει υπό την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, ποιμαίνεται και εφοδιάζεται από τα λόγια Του. Οι άνθρωποι ζουν στον κόσμο των λόγων του Θεού, εν μέσω των αναθεμάτων και των ευλογιών των λόγων του Θεού και υπάρχουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι που έχουν φτάσει σε σημείο να ζουν υπό την κρίση και την παίδευση των λόγων Του. Αυτά τα λόγια και αυτό το έργο είναι όλα χάριν της σωτηρίας του ανθρώπου, χάριν της εκπλήρωσης του θελήματος του Θεού και χάριν της αλλαγής της αρχικής εμφάνισης του κόσμου της παλαιάς δημιουργίας. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο χρησιμοποιώντας λόγια, οδηγεί τους ανθρώπους σε όλο το σύμπαν χρησιμοποιώντας λόγια και τους κατακτά και τους σώζει χρησιμοποιώντας λόγια. Τελικά, θα χρησιμοποιήσει λόγια για να θέσει τέλος σε ολόκληρο τον παλαιό κόσμο, ολοκληρώνοντας έτσι στο σύνολό του το σχέδιο διαχείρισής Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η Εποχή της Βασιλείας είναι η εποχή του λόγου

Ο Θεός ο ίδιος είναι η ζωή και η αλήθεια, και η ζωή και η αλήθεια Του συνυπάρχουν. Εκείνοι που είναι ανίκανοι να κερδίσουν την αλήθεια δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή. Χωρίς την καθοδήγηση, την υποστήριξη και την παροχή της αλήθειας, το μόνο που θα κερδίσεις είναι γράμματα, δόγματα και, πάνω απ’ όλα, τον θάνατο. Η ζωή του Θεού είναι πανταχού παρούσα, και η αλήθεια Του και η ζωή συνυπάρχουν. Εάν δεν μπορέσεις να βρεις την πηγή της αλήθειας, τότε δεν θα κερδίσεις την τροφή της ζωής. Εάν δεν μπορέσεις να κερδίσεις την παροχή της ζωής, τότε σίγουρα δεν θα έχεις καμία αλήθεια, κι έτσι, εκτός από φαντασιώσεις και αντιλήψεις, το σύνολο του σώματός σου δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά η σάρκα σου —η βρωμερή σου σάρκα. Να ξέρεις ότι οι λέξεις στα βιβλία δεν συνιστούν ζωή, τα ντοκουμέντα της ιστορίας δεν μπορούν να λατρεύονται ως η αλήθεια και οι κανονισμοί του παρελθόντος δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως περιγραφή των σημερινών λόγων του Θεού. Μόνο αυτά που εκφράζει ο Θεός όταν έρχεται στη γη και ζει ανάμεσα στους ανθρώπους είναι η αλήθεια, η ζωή, το θέλημά Του και ο τρόπος με τον οποίον Εκείνος εργάζεται σήμερα. Αν εφαρμόσεις στη σημερινή εποχή τα καταγεγραμμένα λόγια του Θεού που ειπώθηκαν σε εποχές παλιές, αυτό σε καθιστά αρχαιολόγο, και ο καλύτερος τρόπος για να σε περιγράψει κανείς είναι ότι είσαι ένας ειδικός της ιστορικής κληρονομιάς. Κι αυτό, γιατί πάντα πιστεύεις σε ίχνη του έργου που επιτέλεσε ο Θεός σε περασμένους καιρούς, πιστεύεις μόνο στη σκιά του Θεού που απέμεινε από όταν εργάστηκε μεταξύ των ανθρώπων στο παρελθόν και πιστεύεις μόνο στην οδό που έδωσε ο Θεός στους ακολούθους Του τα παλιά τα χρόνια. Δεν πιστεύεις στην κατεύθυνση του έργου του Θεού σήμερα, δεν πιστεύεις στη δοξασμένη έκφραση του Θεού σήμερα, και δεν πιστεύεις στην οδό της αλήθειας που εκφράζεται επί του παρόντος από τον Θεό. Κι έτσι, αναντίρρητα είσαι ένας αιθεροβάμων, εντελώς αποκομμένος από την πραγματικότητα. Εάν τώρα είσαι ακόμη κολλημένος σε λέξεις που αδυνατούν να φέρουν ζωή στον άνθρωπο, τότε είσαι ένα άχρηστο κούτσουρο^[α], γιατί είσαι υπερβολικά συντηρητικός, υπερβολικά ανυπότακτος, υπερβολικά παράλογος!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή

Υποσημειώσεις:

α. Κούτσουρο: κινέζικη έκφραση, που σημαίνει «πέραν πάσης ελπίδας».

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει τη ζωή και φέρνει τη διαρκή και αέναη οδό για την αλήθεια. Αυτή η αλήθεια είναι το μονοπάτι με το οποίο ο άνθρωπος κερδίζει τη ζωή και είναι το μοναδικό μονοπάτι για να γνωρίσει τον Θεό και να λάβει την έγκρισή Του. Εάν δεν αναζητήσεις την οδό της ζωής που προσφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε δεν θα κερδίσεις ποτέ την έγκριση του Ιησού και δεν θα έχεις ποτέ τα προσόντα για να διαβείς την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, γιατί είσαι μαριονέτα και δεσμώτης της ιστορίας. Εκείνοι που εξουσιάζονται από κανονισμούς, από γράμματα, και είναι εγκλωβισμένοι στην ιστορία, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή ούτε να κερδίσουν την αέναη οδό της ζωής. Κι αυτό γιατί το μόνο που έχουν είναι θολό νερό στο οποίο προσκολλώνται για χιλιάδες χρόνια, κι όχι το νερό της ζωής που αναβλύζει από τον θρόνο. Αυτοί που δεν είναι εφοδιασμένοι με το νερό της ζωής, θα παραμείνουν για πάντα πτώματα, παιχνιδάκια του Σατανά και υιοί της κόλασης. Πώς, λοιπόν, θα μπορέσουν να δουν τον Θεό; Εάν απλώς προσπαθείς να παραμείνεις προσκολλημένος στο παρελθόν, εάν απλώς προσπαθείς να διατηρήσεις τα πράγματα ως έχουν παραμένοντας ακίνητος, και δεν προσπαθείς να αλλάξεις την καθεστηκυία τάξη και να απορρίψεις την ιστορία, μήπως τότε δεν θα είσαι πάντα ενάντια στον Θεό; Τα στάδια του έργου του Θεού είναι τεράστια και πανίσχυρα, σαν φουσκωμένα κύματα και βροντεροί κεραυνοί —κι εσύ, παρ’ όλα αυτά, κάθεσαι περιμένοντας παθητικά την καταστροφή, προσκολλημένος στον παραλογισμό σου, και δεν κάνεις τίποτα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πώς είναι δυνατόν να θεωρηθείς σαν κάποιος που ακολουθεί τα βήματα του Αμνού; Πώς μπορείς να τεκμηριώσεις ότι ο Θεός στον οποίον είσαι προσκολλημένος είναι ένας Θεός πάντα νέος και ποτέ παλιός; Και πώς μπορούν οι λέξεις από τα κιτρινισμένα σου βιβλία να σε περάσουν σε μια νέα εποχή; Πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στην αναζήτηση των σταδίων του έργου του Θεού; Και πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στον ουρανό; Αυτό που κρατάς στα χέρια σου είναι γράμματα που μπορούν να παράσχουν μόνο παροδική παρηγοριά, κι όχι αλήθειες που μπορούν να δώσουν ζωή. Οι γραφές που διάβασες μπορούν μόνο να σου εμπλουτίζουν τη γλώσσα και δεν είναι λόγια φιλοσοφίας που θα σε βοηθήσουν να γνωρίσεις την ανθρώπινη ζωή, πόσο μάλλον τα μονοπάτια που μπορούν να σε οδηγήσουν στην τελείωση. Αυτή η διαφορά, δεν νομίζεις ότι είναι λόγος για περίσκεψη; Μήπως δεν σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τα μυστήρια που εμπεριέχονται; Έχεις την ικανότητα να οδηγήσεις μόνος σου τον εαυτό σου να συναντήσει τον Θεό στον ουρανό; Χωρίς την έλευση του Θεού, μπορείς να πας μόνος σου στον ουρανό και να απολαύσεις την οικογενειακή ευτυχία μαζί με τον Θεό; Εξακολουθείς ακόμα να ονειρεύεσαι; Σου προτείνω, λοιπόν, να πάψεις να ονειρεύεσαι και να δεις ποιος είναι αυτός που εργάζεται τώρα —να κοιτάξεις για να δεις ποιος είναι τώρα αυτός που επιτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών. Εάν δεν το κάνεις, δεν θα κερδίσεις ποτέ την αλήθεια και δεν θα κερδίσεις ποτέ τη ζωή.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή