3. Σήμερα, οι καταστροφές συμβαίνουν με αυξανόμενη σοβαρότητα και συχνότητα. Αυτά τα σημάδια δείχνουν ότι επίκειται η έναρξη των μεγάλων καταστροφών των εσχάτων ημερών που προαναγγέλλονται στη Βίβλο. Πώς μπορούμε να κερδίσουμε την προστασία του Θεού και να επιβιώσουμε εν μέσω αυτών των καταστροφών;
Σχετικά λόγια του Θεού:
Ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον κόσμο, δημιούργησε αυτήν την ανθρωπότητα, και επιπροσθέτως ήταν ο αρχιτέκτονας της αρχαίας ελληνικής κουλτούρας και του ανθρώπινου πολιτισμού. Μόνο ο Θεός παρηγορεί αυτήν την ανθρωπότητα, και μόνο ο Θεός ενδιαφέρεται γι’ αυτήν την ανθρωπότητα μέρα και νύχτα. Η ανθρώπινη ανάπτυξη και πρόοδος είναι αδιαχώριστες από την κυριαρχία του Θεού, ενώ η ιστορία και το μέλλον της ανθρωπότητας είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα με τα σχέδια του Θεού. Αν είσαι πραγματικός χριστιανός, τότε σίγουρα θα πιστεύεις ότι η άνοδος κι η πτώση οποιασδήποτε χώρας ή έθνους πραγματοποιείται σύμφωνα με τα σχέδια του Θεού. Μόνο ο Θεός ξέρει την μοίρα μίας χώρας ή έθνους, και μόνο ο Θεός ελέγχει την πορεία αυτής της ανθρωπότητας. Αν η ανθρωπότητα επιθυμεί να έχει μια καλή μοίρα, αν μια χώρα επιθυμεί να έχει μια καλή μοίρα, τότε ο άνθρωπος πρέπει να υποκλιθεί στον Θεό με λατρεία, να μετανοήσει και να εξομολογηθεί μπροστά στον Θεό, διαφορετικά η μοίρα κι ο προορισμός του ανθρώπου θα είναι μια αναπόφευκτη καταστροφή.
Ανατρέξτε στην εποχή κατά την οποία ο Νώε έφτιαξε την κιβωτό: Η ανθρωπότητα είχε διαφθαρεί βαθιά, οι άνθρωποι είχαν ξεστρατίσει από την ευλογία του Θεού, δεν αποτελούσαν πλέον αντικείμενο ενδιαφέροντος για τον Θεό, κι είχαν χάσει τις υποσχέσεις του Θεού. Ζούσαν στο σκότος, χωρίς το φως του Θεού. Τότε, έγιναν έκφυλοι από την φύση τους, εγκατέλειψαν τον εαυτό τους σε ειδεχθή ανηθικότητα. Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούσαν πια να λάβουν την υπόσχεση του Θεού. Δεν ήταν σε κατάλληλοι για να δουν το πρόσωπο του Θεού ή να ακούσουν την φωνή του Θεού, γιατί είχαν εγκαταλείψει τον Θεό, είχαν απορρίψει όλα όσα είχε παραχωρήσει σ’ αυτούς, και είχαν ξεχάσει τις διδασκαλίες του Θεού. Η καρδιά τους ξεστράτιζε όλο και πιο μακριά από τον Θεό, και καθώς ξεστράτιζε, εξαχρειώνονταν πέρα από κάθε λογική και ανθρωπιά, γίνονταν όλο και πιο μοχθηροί. Τότε, βάδισαν πιο κοντά στον θάνατο από ποτέ, και υπέπεσαν στην οργή και στην τιμωρία του Θεού. Μόνο ο Νώε λάτρευε τον Θεό και απέφευγε το κακό, κι έτσι ήταν σε θέση ν’ ακούσει την φωνή του Θεού και ν’ ακούσει τις οδηγίες Του. Έχτισε την κιβωτό σύμφωνα με τις οδηγίες του λόγου του Θεού, και συγκεντρώθηκαν κάθε είδος ζωντανών πλασμάτων. Και με αυτόν τον τρόπο, όταν όλα είχαν προετοιμαστεί, ο Θεός εξαπέλυσε την καταστροφή Του πάνω στον κόσμο. Μόνο ο Νώε και τα υπόλοιπα επτά μέλη της οικογενείας του επέζησαν της καταστροφής, γιατί ο Νώε λάτρευε τον Ιεχωβά και απέφευγε το κακό.
Τώρα, κοίταξε την παρούσα εποχή: Τέτοιου είδους δίκαιοι άνθρωποι όπως ο Νώε, που μπορούσαν να λατρεύουν τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, έχουν πάψει να υπάρχουν. Κι όμως, ο Θεός εξακολουθεί να είναι ελεήμων προς αυτήν την ανθρωπότητα, και εξακολουθεί να της δίνει άφεση κατά την διάρκεια αυτής της ύστατης εποχής. Ο Θεός αναζητά εκείνους που λαχταρούν να εμφανιστεί. Αναζητά αυτούς που μπορούν ν’ ακούσουν τον λόγο Του, αυτούς που δεν έχουν λησμονήσει την αποστολή Του και προσφέρουν ως θυσία την καρδιά και το σώμα τους σε Αυτόν. Αναζητά αυτούς που είναι υπάκουοι σαν μωρά μπροστά Του, και δεν Του αντιστέκονται. Αν αφοσιώνεσαι στον Θεό ανεμπόδιστος από οποιαδήποτε τυχόν δύναμη ή εξουσία, τότε ο Θεός θα σε κοιτάξει με εύνοια και θα δώσει τις ευλογίες Του σ’ εσένα.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας
Δεν σπανίζει το έλεος και η ανεκτικότητα του Θεού, όμως σπανίζει η αληθινή μετάνοια του ανθρώπου
Ανεξάρτητα από το πόσο θυμωμένος ήταν ο Θεός με τους κατοίκους της Νινευή, αμέσως μόλις εκείνοι κήρυξαν νηστεία, και ντύθηκαν εν σάκκω και σποδώ, η καρδιά Του άρχισε να μαλακώνει, και Εκείνος άρχισε να αλλάζει γνώμη. Όταν τους διακήρυξε ότι επρόκειτο να καταστρέψει την πόλη τους —τη στιγμή που προηγήθηκε της ομολογίας και της μετάνοιάς τους για τις αμαρτίες τους— ο Θεός εξακολουθούσε να είναι θυμωμένος μαζί τους. Μετά την εκτέλεση μιας σειράς από πράξεις μετανοίας, ο θυμός του Θεού για τον λαό της Νινευή μεταμορφώθηκε σταδιακά σε έλεος και ανεκτικότητα προς εκείνους. Δεν υπάρχει τίποτε αντιφατικό σχετικά με την συμπτωματική αποκάλυψη των δύο αυτών πτυχών της διάθεσης του Θεού στο ίδιο γεγονός. Πώς, λοιπόν, μπορεί κάποιος να κατανοήσει και να γνωρίσει αυτήν την έλλειψη αντιφατικότητας; Ο Θεός διατύπωσε και αποκάλυψε με τη σειρά κάθε μία από τις δύο αυτές εκ διαμέτρου αντίθετες ουσίες, καθώς οι άνθρωποι της Νινευή μετανοούσαν, επιτρέποντας στους ανθρώπους να δουν την πραγματικότητα και το απρόσβλητο της ουσίας του Θεού. Ο Θεός χρησιμοποίησε τη στάση Του, για να πει στους ανθρώπους τα εξής: Δεν είναι ότι ο Θεός δεν ανέχεται τους ανθρώπους, ή ότι δεν θέλει να τους δείξει έλεος· αντίθετα, είναι ότι σπανίως μετανοούν πραγματικά απέναντι στον Θεό, και είναι σπάνιο να απομακρυνθούν πραγματικά οι άνθρωποι από τους κακούς τρόπους τους και να εγκαταλείψουν τη βία των χεριών τους. Με άλλα λόγια, όταν ο Θεός είναι θυμωμένος με τον άνθρωπο, ελπίζει ότι ο άνθρωπος θα είναι ικανός να μετανοήσει αληθινά και πράγματι ελπίζει να δει την πραγματική μετάνοια του ανθρώπου, οπότε και θα συνεχίσει να παρέχει ελεύθερα το έλεος και την ανεκτικότητά Του σε αυτόν. Τούτο σημαίνει ότι η κακή διαγωγή του ανθρώπου επισύρει την οργή του Θεού, ενώ το έλεος και η ανεκτικότητά Του απονέμονται σε όσους ακούν τον Θεό και μετανοούν πραγματικά ενώπιόν Του, σε όσους μπορούν να απομακρυνθούν από τους κακούς τρόπους τους και μπορούν να εγκαταλείψουν τη βία των χεριών τους. Η στάση του Θεού αποκαλύφθηκε πολύ καθαρά στη μεταχείρισή Του προς τους κατοίκους της Νινευή: Το έλεος και η ανεκτικότητα του Θεού δεν είναι καθόλου δύσκολο να επιτευχθούν, και αυτό που απαιτεί Εκείνος είναι η αληθινή μετάνοια του ανθρώπου. Όσο οι άνθρωποι απομακρύνονται από τους κακούς τους τρόπους και εγκαταλείπουν τη βία των χεριών τους, ο Θεός αλλάζει τη γνώμη και τη στάση Του απέναντί τους.
«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Β΄
Το έλεός Μου εκφράζεται σ’ εκείνους που Με αγαπούν και απαρνιούνται τον εαυτό τους. Η τιμωρία που επέρχεται στους πονηρούς, στο μεταξύ, είναι ακριβώς απόδειξη της δίκαιης διάθεσής Μου και, ακόμη περισσότερο, μαρτυρία της οργής Μου. Όταν έρθουν οι καταστροφές, όλοι όσοι Μου αντιστέκονται θα θρηνούν και θα πέσουν θύματα πείνας και λιμού. Όλοι όσοι έχουν διαπράξει κάθε μορφή πονηρίας, αλλά Μ’ έχουν ακολουθήσει για πολλά χρόνια, δεν θα αποφύγουν να πληρώσουν για τις αμαρτίες τους· και εκείνοι θα ριχτούν στην καταστροφή, που όμοιά της σπάνια έχει συμβεί καθ’ όλη τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών, και θα ζουν σε ένα συνεχές καθεστώς πανικού και φόβου. Και όσοι από τους ακόλουθούς Μου έχουν δείξει πίστη σ’ Εμένα θα χαίρονται και θα επικροτούν τη δύναμή Μου. Θα βιώσουν απερίγραπτη ικανοποίηση και θα ζουν μέσα σε μια τέτοια αγαλλίαση που όμοιά της δεν έδωσα ποτέ ξανά στην ανθρωπότητα. Διότι εκτιμώ τις καλές πράξεις του ανθρώπου και απεχθάνομαι τις σατανικές. Από τότε που ξεκίνησα να ηγούμαι της ανθρωπότητας, επιθυμώ διακαώς να κερδίσω μια ομάδα ανθρώπων που έχουν τις ίδιες απόψεις μ’ Εμένα. Εκείνους που δεν έχουν τις ίδιες απόψεις μ’ Εμένα, εν τω μεταξύ, δεν τους ξεχνώ ποτέ· πάντοτε τους αποστρέφομαι στην καρδιά Μου, αναμένοντας την ευκαιρία να τους αποδώσω αντίποινα, γεγονός το οποίο θα χαρώ πολύ να δω. Τώρα ήρθε επιτέλους η ημέρα Μου και δεν χρειάζεται πλέον να περιμένω!
Το τελικό Μου έργο δεν είναι μόνο για χάρη της τιμωρίας του ανθρώπου αλλά και για να καθορίσω τον προορισμό του ανθρώπου. Επιπλέον, είναι για να αναγνωρίσουν όλοι οι άνθρωποι τις πράξεις και τις ενέργειές Μου. Θέλω κάθε άτομο να δει ότι όλα όσα έχω πράξει είναι σωστά και όλα όσα έχω πράξει είναι έκφραση της διάθεσής Μου. Δεν έφτιαξε ο άνθρωπος, πόσο μάλλον η φύση, την ανθρωπότητα, μα Εγώ, που τρέφω κάθε πλάσμα που βρίσκεται στη δημιουργία. Χωρίς την ύπαρξή Μου, η ανθρωπότητα θα χανόταν και θα υπέφερε τη μάστιγα της συμφοράς. Κανένας άνθρωπος δεν θα δει ξανά τον όμορφο ήλιο και το φεγγάρι ή τον καταπράσινο κόσμο· η ανθρωπότητα θα βιώνει μόνο την παγερή νύχτα και την αδυσώπητη κοιλάδα της σκιάς του θανάτου. Εγώ είμαι η μοναδική σωτηρία της ανθρωπότητας. Εγώ είμαι η μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας και, ακόμη περισσότερο, είμαι Εκείνος στον οποίο στηρίζεται όλη η ανθρωπότητα. Χωρίς Εμένα, η ανθρωπότητα θα ακινητοποιηθεί. Χωρίς Εμένα, η ανθρωπότητα θα υποφέρει από καταστροφές και θα ποδοπατηθεί από κάθε είδους φαντάσματα, παρόλο που κανένας δεν Μου δίνει προσοχή. Έχω επιτελέσει έργο που δεν μπορεί να γίνει από κανέναν άλλον και ελπίζω μόνο ότι ο άνθρωπος θα Με ξεπληρώσει με ορισμένες καλές πράξεις. Παρόλο που μόνο λίγοι μπορούν να Με ξεπληρώσουν, θα φέρω εις πέρας το έργο Μου στον ανθρώπινο κόσμο και θα ξεκινήσω το επόμενο βήμα παράθεσης του έργου Μου, διότι όλο το πυρετώδες έργο Μου στον κόσμο των ανθρώπων όλα αυτά τα χρόνια, έχει αποφέρει καρπούς κι είμαι πολύ ευχαριστημένος. Δεν ενδιαφέρομαι για τον αριθμό των ανθρώπων, αλλά για τις καλές πράξεις τους. Σε κάθε περίπτωση, εύχομαι να προετοιμάσετε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σας. Τότε θα είμαι ευχαριστημένος. Διαφορετικά, κανένας σας δεν θα μπορεί να διαφύγει της καταστροφής που θα σας χτυπήσει την πόρτα. Η καταστροφή έχει τις απαρχές της σ’ Εμένα και φυσικά ενορχηστρώνεται από Εμένα. Αν δεν μπορείτε να είστε τόσο καλοί μπροστά στα μάτια Μου, τότε δεν θα μπορέσετε να διαφύγετε της καταστροφής.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου
Όλες οι συμφορές θα συμβούν η μία μετά την άλλη· όλα τα έθνη και όλοι οι τόποι θα βιώσουν καταστροφές: Παντού συμβαίνουν επιδημίες, λιμοί, πλημμύρες, ξηρασίες και σεισμοί. Αυτές οι καταστροφές δεν συμβαίνουν απλώς σε ένα ή δύο μέρη, ούτε θα τελειώσουν μέσα σε μία ή δύο ημέρες. Αντιθέτως, θα επεκταθούν σε όλο και περισσότερες περιοχές και θα γίνουν όλο και πιο σφοδρές. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, κάθε είδους επιδρομές εντόμων θα συμβαίνουν αλλεπάλληλα και το φαινόμενο του κανιβαλισμού θα εμφανιστεί παντού. Αυτή είναι η κρίση Μου πάνω σε όλα τα έθνη και τους λαούς. Υιοί Μου! Δεν πρέπει να υποστείτε τον πόνο ή τις κακουχίες των συμφορών. Εύχομαι να ενηλικιωθείτε σύντομα και να αναλάβετε το φορτίο που κουβαλάω στους ώμους Μου όσο πιο γρήγορα γίνεται. Γιατί δεν καταλαβαίνετε το θέλημά Μου; Το επερχόμενο έργο θα γίνεται ολοένα πιο κοπιαστικό. Είστε τόσο σκληρόκαρδοι που θα Με αφήσετε τόσο απασχολημένο, να πρέπει να εργάζομαι τόσο σκληρά μόνος Μου; Θα το πω πιο απλά: Εκείνοι των οποίων η ζωή θα ωριμάσει θα εισέλθουν σε καταφύγιο και δεν θα υποστούν πόνο ή κακουχίες· εκείνοι των οποίων η ζωή δεν θα ωριμάσει πρέπει να υποστούν πόνο και να υποφέρουν. Τα λόγια Μου είναι αρκετά σαφή, έτσι δεν είναι;
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 65
Στο μέλλον, μπορεί να σου τύχουν μεγάλες δοκιμασίες —αλλά σήμερα, αν αγαπάς τον Θεό με αληθινή καρδιά και εάν, ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίες είναι οι δοκιμασίες μπροστά, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει σ’ εσένα, είσαι σε θέση να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου και ικανός να ευχαριστήσεις τον Θεό, τότε η καρδιά σου θα παρηγορηθεί, και θα είσαι άφοβος, ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίες είναι οι δοκιμασίες που θα συναντήσεις στο μέλλον. Δεν μπορείτε να δείτε τι θα συμβεί στο μέλλον· μπορείτε μόνο να ευχαριστήσετε τον Θεό στις σημερινές συνθήκες. Είστε ανίκανοι να κάνετε οποιοδήποτε σπουδαίο έργο και πρέπει να εστιάσετε στην ευχαρίστηση του Θεού, βιώνοντας τα λόγια Του στην πραγματική ζωή και στο καταθέσετε ισχυρή και ηχηρή μαρτυρία που προκαλεί ντροπή στον Σατανά. Αν και η σάρκα σου θα παραμείνει ανικανοποίητη και θα έχει υποφέρει, θα έχεις ικανοποιήσει τον Θεό και θα έχεις ντροπιάσει τον Σατανά. Εάν πάντα πράττεις με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός θα ανοίξει ένα μονοπάτι μπροστά σου. Όταν, μια μέρα, μια μεγάλη δοκιμασία έρθει, οι άλλοι θα πέσουν κάτω, αλλά εσύ θα είσαι ακόμα σε θέση να παραμείνεις σταθερός: Λόγω του τιμήματος που πλήρωσες, ο Θεός θα σε προστατεύσει ώστε να μπορέσεις να παραμείνεις σταθερός και να μην πέσεις κάτω. Εάν, συνήθως, είσαι σε θέση να κάνεις την αλήθεια πράξη και να ευχαριστείς τον Θεό με μια καρδιά που πραγματικά Τον αγαπά, τότε ο Θεός σίγουρα θα σε προστατεύσει κατά τη διάρκεια των μελλοντικών δοκιμασιών. Παρόλο που είσαι ανόητος και μικρού αναστήματος και χαμηλού επιπέδου, ο Θεός δεν θα κάνει διακρίσεις εναντίον σου. Εξαρτάται από το εάν οι προθέσεις σου είναι σωστές. Σήμερα, είσαι σε θέση να ευχαριστήσεις τον Θεό, ως προς αυτό είσαι προσεκτικός ως την παραμικρή λεπτομέρεια, ευχαριστείς τον Θεό σε όλα τα πράγματα, έχεις μια καρδιά που πραγματικά αγαπά τον Θεό, δίνεις την αληθινή καρδιά σου στον Θεό, και παρόλο που υπάρχουν μερικά πράγματα που δεν μπορείς να καταλάβεις, μπορείς να έρθεις ενώπιον του Θεού για να διορθώσεις τις προθέσεις σου και να αναζητήσεις το θέλημα του Θεού, και κάνεις ό,τι χρειάζεται για να ευχαριστήσεις τον Θεό. Ίσως οι αδελφοί και οι αδερφές σου να σε εγκαταλείψουν, αλλά η καρδιά σου θα ευχαριστεί τον Θεό και δεν θα λαχταρά τις απολαύσεις της σάρκας. Εάν πάντα πράττεις με αυτόν τον τρόπο, θα είσαι προστατευμένος όταν σου τύχουν μεγάλες δοκιμασίες.
Σε ποια εσωτερική κατάσταση των ανθρώπων στοχεύουν οι δοκιμασίες; Στόχος τους είναι η επαναστατική διάθεση σε ανθρώπους που είναι ανίκανοι να ευχαριστήσουν τον Θεό. Υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι ρυπαρά στους ανθρώπους και πολλά που είναι υποκριτικά και έτσι ο Θεός υποβάλλει τους ανθρώπους σε δοκιμασίες για να τους εξαγνίσει. Αλλά αν, σήμερα, είσαι σε θέση να ικανοποιήσεις τον Θεό, τότε οι δοκιμασίες του μέλλοντος θα είναι μια τελείωση για σένα. Αν, σήμερα, δεν είσαι σε θέση να ικανοποιήσεις τον Θεό, τότε οι δοκιμασίες του μέλλοντος θα σε βάλουν σε πειρασμό και χωρίς να το θέλεις θα πέσεις κάτω, και τότε δεν θα είσαι σε θέση να βοηθήσεις τον εαυτό σου, διότι δεν μπορείς να συμβαδίσεις με το έργο του Θεού και δεν διακατέχεσαι από πραγματικό ανάστημα. Και επομένως, αν θέλεις να είσαι σε θέση να παραμείνεις σταθερός στο μέλλον, να ικανοποιήσεις τον Θεό καλύτερα και να Τον ακολουθήσεις μέχρις εσχάτων, σήμερα πρέπει να στήσεις γερά θεμέλια. Πρέπει να ευχαριστήσεις τον Θεό κάνοντας πράξη την αλήθεια σε όλα τα πράγματα, και να δώσεις προσοχή στο θέλημά Του. Εάν πάντα πράττεις με αυτόν τον τρόπο, θα υπάρξει ένα θεμέλιο μέσα σου και ο Θεός θα εμφυσήσει μέσα σου μια καρδιά που Τον αγαπά και Εκείνος θα σου δώσει πίστη. Μια μέρα, όταν όντως σου τύχει μία δοκιμασία, μπορεί κάλλιστα να υποφέρεις κάπως και να νιώσεις θλιμμένος μέχρι ενός σημείου και να υποφέρεις από συντριπτική θλίψη, σαν να είχες πεθάνει —αλλά η αγάπη σου για τον Θεό δεν θα αλλάξει και θα γίνει ακόμα πιο βαθιά. Αυτή είναι η ευλογία του Θεού. Εάν είσαι σε θέση να δεχτείς όλα αυτά που ο Θεός λέει και κάνει σήμερα με μια καρδιά υπακοής, τότε σίγουρα θα ευλογηθείς από τον Θεό και έτσι θα είσαι κάποιος που είναι ευλογημένος από τον Θεό και λαμβάνει την υπόσχεσή Του. Αν, σήμερα, δεν κάνεις πράξη, όταν οι δοκιμασίες σού τύχουν μια μέρα, θα είσαι χωρίς πίστη ή χωρίς καρδιά που αγαπά, και εκείνη τη στιγμή η δοκιμασία θα γίνει πειρασμός· θα βυθιστείς στα έγκατα του πειρασμού του Σατανά και δεν θα έχεις κανένα μέσο διαφυγής. Σήμερα, μπορεί να είσαι σε θέση να παραμείνεις σταθερός όταν μια μικρή δοκιμασία σε ταλανίζει, αλλά δεν θα μπορείς αναγκαστικά να παραμείνεις σταθερός όταν μια μεγάλη δοκιμασία σού τύχει μια μέρα. Μερικοί άνθρωποι είναι υπερφίαλοι και πιστεύουν ότι είναι σχεδόν τέλειοι ήδη. Αν δεν πας βαθύτερα σε τέτοιες περιόδους και παραμείνεις εφησυχασμένος, τότε θα είσαι σε κίνδυνο. Σήμερα, ο Θεός δεν εκτελεί το έργο των μεγαλύτερων δοκιμασιών και όλα φαίνονται καλά, αλλά όταν ο Θεός σε δοκιμάσει, θα ανακαλύψεις ότι είσαι πάρα πολύ ελλιπής, επειδή το ανάστημά σου είναι πάρα πολύ μικρό και είσαι ανίκανος να αντέξεις μεγάλες δοκιμασίες. Εάν παραμείνεις όπως είσαι και μπεις σε κατάσταση αδράνειας, τότε, όταν έρθουν οι δοκιμασίες, θα πέσεις. Θα έπρεπε συχνά να βλέπετε πόσο μικρό είναι το ανάστημά σας· μόνο έτσι θα προοδεύσετε. Αν μόνο κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών βλέπεις ότι το ανάστημά σου είναι τόσο μικρό, ότι η δύναμη της θέλησής σου είναι τόσο αδύναμη, ότι πολύ λίγα μέσα σου είναι πραγματικά, και ότι είσαι ανεπαρκής για το θέλημα του Θεού —αν τα αντιληφθείς όλα αυτά τα πράγματα μόνο τότε, θα είναι πολύ αργά.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό
Όσοι είναι σε θέση να παραμείνουν σταθεροί κατά τη διάρκεια του έργου της κρίσης και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες —δηλαδή, κατά τη διάρκεια του τελικού έργου του εξαγνισμού— θα είναι εκείνοι που θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση στο πλευρό του Θεού· έτσι, όλοι όσοι θα εισέλθουν στην ανάπαυση, θα έχουν απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και θα έχουν αποκτηθεί από τον Θεό αφότου έχουν υποβληθεί στο τελικό έργο Του, αυτό του εξαγνισμού. Αυτοί οι άνθρωποι που θα έχουν τελικά αποκτηθεί από τον Θεό, θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση. Ο σκοπός του έργου της παίδευσης και της κρίσης του Θεού έχει ουσιαστικά πρόθεση να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, χάριν της τελικής ανάπαυσής της· χωρίς έναν τέτοιον εξαγνισμό, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ταξινομηθεί σε διαφορετική κατηγορία ανάλογα με το είδος του ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει τους ανθρώπους από την αδικία τους, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα ανυπάκουα στοιχεία της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει αυτό το έργο, όλοι εκείνοι στους οποίους επιτραπεί να παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα εισέλθουν σε μια υψηλότερη κατάσταση της ανθρωπότητας, στην οποία θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη· με άλλα λόγια, θα ξεκινήσουν την ανθρώπινη ημέρα ανάπαυσής τους και θα συνυπάρξουν μαζί με τον Θεό. Αφού θα έχουν παιδευτεί και κριθεί όσοι δεν επιτρέπεται να παραμείνουν, θα εκτεθούν πλήρως τα αληθινά τους πρόσωπα και μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι. Όπως και ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιλαμβάνει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να λάβουν μέρος στην ημέρα ανάπαυσης που θα μοιραστούν ο Θεός και η ανθρωπότητα, γιατί είναι οι στόχοι της τιμωρίας και είναι μοχθηροί, άδικοι άνθρωποι. Είχαν λυτρωθεί κάποτε και είχαν, επίσης, κριθεί και παιδευτεί· είχαν, επίσης, παράσχει κάποτε υπηρεσίες στον Θεό. Εντούτοις, όταν έρθει η τελική μέρα, θα αποκλειστούν και θα καταστραφούν και πάλι εξαιτίας της κακίας τους και ως αποτέλεσμα της ανυπακοής και της αδυναμίας τους να λυτρωθούν· δεν θα ξαναδημιουργηθούν ποτέ στον κόσμο του μέλλοντος και δεν θα ζουν πλέον ανάμεσα στην ανθρώπινη φυλή του μέλλοντος. […] Ο μοναδικός σκοπός πίσω από το τελικό έργο του Θεού για την τιμωρία του κακού και την ανταμοιβή του καλού είναι να εξαγνίσει τελείως όλους τους ανθρώπους, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια αμιγώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο· είναι το τελικό στάδιο ολόκληρου του έργου διαχείρισής Του. Εάν ο Θεός δεν κατέστρεφε τους μοχθηρούς, αλλά αντίθετα τους επέτρεπε να παραμένουν, τότε κάθε άνθρωπος θα εξακολουθούσε να μην μπορεί να εισέλθει στην ανάπαυση και ο Θεός δεν θα ήταν σε θέση να φέρει όλη την ανθρωπότητα σε ένα καλύτερο βασίλειο. Ένα τέτοιο έργο δεν θα ήταν ολοκληρωμένο. Όταν τελειώσει το έργο Του, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα είναι εντελώς αγία· μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί ο Θεός να ζήσει σε ανάπαυση ειρηνικά.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί