Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Ιδού, εγώ είμαι εναντίον των ποιμένων, και θέλω εκζητήσει τα πρόβατά μου εκ της χειρός αυτών και θέλω παύσει αυτούς από του να ποιμαίνωσι τα πρόβατα· και δεν θέλουσι πλέον βόσκει εαυτούς οι ποιμένες, διότι θέλω ελευθερώσει εκ του στόματος αυτών τα πρόβατά μου και δεν θέλουσιν είσθαι κατάβρωμα εις αυτούς» (Ιεζεκιήλ 34:10).

«Διότι ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Ιδού, εγώ, εγώ θέλω και αναζητήσει τα πρόβατά μου και επισκεφθή αυτά. Καθώς ο ποιμήν επισκέπτεται το ποίμνιον αυτού, καθ’ ην ημέραν ευρίσκεται εν μέσω των προβάτων αυτού διεσκορπισμένων, ούτω θέλω επισκεφθή τα πρόβατά μου και θέλω ελευθερώσει αυτά εκ πάντων των τόπων, όπου ήσαν διεσκορπισμένα, εν ημέρα νεφώδει και ζοφερά» (Ιεζεκιήλ 34:11-12).

«Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης· και εκείνα πρέπει να συνάξω, και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου, και θέλει γείνει μία ποίμνη, εις ποιμήν» (Κατά Ιωάννην 10:16).

«Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Κατά Ιωάννην 10:27).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Έχουμε κηρύξει επανειλημμένως το ευαγγέλιο σε πολλούς επικεφαλής εντός θρησκευτικών κύκλων, όμως, ανεξάρτητα από το πώς συναναστρεφόμαστε μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, εκείνοι δεν λένε να τη δεχτούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό συμβαίνει διότι η αλαζονεία έχει γίνει δεύτερη φύση τους και ο Θεός δεν έχει πλέον θέση στην καρδιά τους! Κάποιοι μπορεί να πουν: «Όσοι βρίσκονται υπό την ηγεσία ορισμένων παστόρων του θρησκευτικού κόσμου είναι πραγματικά πολύ δυναμικοί, λες και έχουν τον Θεό ανάμεσά τους». Εκλαμβάνεις τον ενθουσιασμό για δυναμικότητα; Όσο μεγαλόπνοες κι αν ακούγονται οι θεωρίες αυτών των παστόρων, αυτοί γνωρίζουν τον Θεό; Αν πραγματικά σέβονταν βαθιά μέσα τους τον Θεό, θα έκαναν τους ανθρώπους να τους ακολουθούν και να τους εξυμνούν; Θα μπορούσαν να ελέγχουν τους άλλους; Θα τολμούσαν να μην αφήνουν τους άλλους να αναζητήσουν την αλήθεια και να διερευνήσουν την αληθινή οδό; Αν πιστεύουν ότι το ποίμνιο του Θεού είναι στην ουσία δικό τους, και ότι όλοι θα πρέπει να τους ακούνε, δεν δείχνει αυτό ότι θεωρούν τον εαυτό τους Θεό; Οι άνθρωποι αυτοί είναι χειρότεροι ακόμα και από τους Φαρισαίους. Δεν είναι γνήσιοι αντίχριστοι; Άρα, η αλαζονεία τους είναι μοιραία και μπορεί να τους οδηγήσει σε πράξεις ανυπακοής.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό

Η συναναστροφή του ανθρώπου ως σημείο αναφοράς:

Όλοι όσοι πιστεύουν στον Κύριο γνωρίζουν ότι οι πιστοί ανήκουν στον Θεό· δεν ανήκουν σε κανένα απολύτως δόγμα ούτε στους επικεφαλής, τους πάστορες ή τους πρεσβυτέρους οποιουδήποτε δόγματος. Σε όποια εκκλησία και αν πηγαίνουν για συναθροίσεις ή δραστηριότητες, και όποιοι πάστορες και πρεσβύτεροι και αν τους καθοδηγούν, οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό είναι όλοι πρόβατα Του —και τα πρόβατα του Θεού ακούνε τη φωνή του Θεού. Είναι ακριβώς όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός, και γνωρίζω τα εμά και γνωρίζομαι υπό των εμών» (Κατά Ιωάννην 10:14). Πολλοί πάστορες και πρεσβύτεροι έχουν την τάση να αναφέρονται στους ανθρώπους της εκκλησίας τους ως τα πρόβατά τους, αλλά αυτό είναι ένα σοβαρό λάθος. Πώς θα μπορούσαν οι πιστοί του Θεού να ανήκουν σ’ αυτούς τους ανθρώπους; Αν κάποιος τολμά να διεκδικήσει την ιδιοκτησία ενός ποιμνίου, δεν προσπαθεί αυτός ο άνθρωπος απλώς να συναγωνιστεί τον Θεό για το εν λόγω ποίμνιο και για τον εκλεκτό λαό του Θεού; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός τέτοιου ατόμου και των μοχθηρών ενοίκων για τους οποίους μίλησε ο Κύριος Ιησούς στη Βίβλο; Στην Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς διέδωσε την οδό της μετάνοιας στον ιουδαϊκό λαό, ο οποίος στη συνέχεια πίστεψε στον Θεό. Έστειλε επίσης μαθητές και αποστόλους σε όλη τη γη της Ιουδαίας για να δαδώσουν το ευαγγέλιο της Βασιλείας των Ουρανών και να σώσουν τους ανθρώπους που ζούσαν υπό τον νόμο από τους περιορισμούς και τα δεσμά των κανόνων και των κανονισμών. Αυτή ήταν η αγάπη και η σωτηρία του Θεού για τον άνθρωπο. Ωστόσο, οι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι του Ιουδαϊσμού καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού και του αντιστάθηκαν, και παρεμπόδισαν τους άλλους να Τον αποδεχτούν, με αποτέλεσμα να υποστούν τελικά την καταδίκη και την τιμωρία του Θεού. Τώρα ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει: Είναι ο Παντοδύναμος Θεός. Τα πρόβατα του Θεού ακούν τη φωνή Του. Αν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι όχι μόνο δεν παραδίδουν τα ποίμνια του Κυρίου, αλλά φτάνουν στο σημείο να τα οικειοποιούνται, τότε δεν είναι παρά κακοί δούλοι. Θα υποστούν την καταδίκη και την τιμωρία του Θεού, όπως ακριβώς έκαναν οι Ιουδαίοι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι.

Σήμερα, η εμφάνιση και το έργο του Παντοδύναμου Θεού έχουν εκπληρώσει μια βιβλική προφητεία: «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α΄ Πέτρου 4:17). Πολλές αδελφές και αδελφοί από διάφορα δόγματα οι οποίοι αγαπούν την αλήθεια και λαχταρούν την εμφάνιση του Θεού έχουν ακούσει τη φωνή Του και έχουν αποδεχθεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες, επιστρέφοντας ο ένας μετά τον άλλον ενώπιον του θρόνου Του. Τούτο το γεγονός δείχνει ότι τα πρόβατα του Θεού προσέχουν τη φωνή Του. Όταν επέστρεψε ο Κύριος Ιησούς, εμφανίστηκε πρώτα σ’ εκείνους που Τον περίμεναν και έστειλε ανθρώπους στους θρησκευτικούς κύκλους για να διαδώσουν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, ώστε εκείνοι που λαχταρούσαν την επιστροφή Του να ακούσουν τη φωνή Του και να επιστρέψουν σ’ Αυτόν. Δεν ήταν κάτι τέτοιο αυτονόητο; Ωστόσο, ορισμένοι πάστορες και πρεσβύτεροι του θρησκευτικού κόσμου όχι μόνο δεν παρέδωσαν τα πρόβατα του Θεού πίσω σ’ Αυτόν, αλλά αντεπιτέθηκαν με αβάσιμες κατηγορίες και σφράγισαν τις εκκλησίες τους με το πρόσχημα της προστασίας του ποιμνίου τους. Δεν επιτρέπουν στους πιστούς να αναζητήσουν ή να ερευνήσουν την αληθινή οδό, αλλά αντίθετα καταδικάζουν συνεχώς την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού και την κατηγορούν ότι κλέβει τα πρόβατά τους. Διεκδικούν θρασύτατα τα πρόβατα του Θεού ως δικά τους, και αυτό αποκαλύπτει πλήρως τη φιλοδοξία και την επιθυμία τους να εγκλωβίσουν και να ελέγξουν τους ανθρώπους. Ελέγχουν αυστηρά τους πιστούς και διεκδικούν τα πρόβατα του Θεού με στόχο να αναγκάσουν αυτούς τους πιστούς να συνεχίσουν να τους ακολουθούν και να τους λατρεύουν. Αυτοί οι επικεφαλής δεν είναι ακριβώς εκείνοι οι κακοί δούλοι που αρπάζουν το ποίμνιο, για τους οποίους μίλησε ο Κύριος Ιησούς; Δεν είναι αντίχριστοι που αντιστέκονται στον Θεό και διεκδικούν τη θέση Του; Αυτό μας υπενθυμίζει την άφιξη του Κυρίου Ιησού για να επιτελέσει έργο: Βλέποντας ότι Τον ακολουθούσαν πολλοί από τον ιουδαϊκό λαό, οι Ιουδαίοι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι αισθάνθηκαν φόβο και ζήλια, φοβούμενοι ότι αν όλοι οι πιστοί ακολουθούσαν τον Κύριο Ιησού, τότε δεν θα μπορούσαν να διατηρήσουν τις θέσεις τους και τον βιοπορισμό τους. Στη συνέχεια, καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού με τον ίδιο ακριβώς τρόπο για να εμποδίσουν τους ανθρώπους να αποδεχτούν το έργο Του. Ήταν ακριβώς όπως είναι γραμμένο στη Βίβλο: «Συνεκρότησαν λοιπόν συνέδριον οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι και έλεγον· Τι κάμνομεν, διότι ούτος ο άνθρωπος πολλά θαύματα κάμνει. Εάν αφήσωμεν αυτόν ούτω, πάντες θέλουσι πιστεύσει εις αυτόν, και θέλουσιν ελθεί οι Ρωμαίοι και αφανίσει και τον τόπον ημών και το έθνος. […] Απ’ εκείνης λοιπόν της ημέρας συνεβουλεύθησαν, διά να θανατώσωσιν αυτόν» (Κατά Ιωάννην 11:47-48, 53). Οι Ιουδαίοι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι έβλεπαν τον ιουδαϊκό λαό ως προσωπική τους ιδιοκτησία και κρατούσαν σφιχτά τα πρόβατα του Θεού. Όταν ο Θεός ήρθε να εργαστεί και να ανακτήσει αυτά τα πρόβατα, οι επικεφαλής αγωνίστηκαν εναντίον Του για τον έλεγχό τους. Αυτοί οι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν στράφηκαν προς τον Θεό ούτε επέτρεψαν στον ιουδαϊκό λαό να Τον ακολουθήσει. Ο Κύριος Ιησούς τούς επέπληξε, λέγοντας: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν» (Κατά Ματθαίον 23:14). Η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν ανέχεται τις προσβολές των ανθρώπων! Ενώ οι Ιουδαίοι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι ανταγωνίζονταν τον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του, αντιστεκόμενοι στον Θεό και καταδικάζοντας Τον, αυτό εξόργισε τη διάθεση του Θεού και αυτοί υπέστησαν τις κατάρες και την τιμωρία Του. Το έθνος του Ισραήλ εξαλείφθηκε για σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια, πολλοί Ιουδαίοι σφαγιάστηκαν και οδηγήθηκαν μαζικά σε διαφορετικές γωνιές της γης. Αν οι σημερινοί πάστορες και πρεσβύτεροι του θρησκευτικού κόσμου συνεχίσουν να διεκδικούν τα πρόβατα του Θεού και να τα εμποδίζουν να στραφούν προς τον Θεό, τότε το μόνο που περιμένει αυτούς τους επικεφαλής είναι η δίκαιη τιμωρία του Θεού!