5. Κερδίζοντας ευλογία μέσω κακοτυχιών
Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Όταν κάποιος αναπολεί τον δρόμο που διένυσε, όταν ανακαλεί κάθε φάση του ταξιδιού του, βλέπει πως σε κάθε βήμα, είτε το ταξίδι ήταν δύσκολο είτε ομαλό ο Θεός κατηύθυνε και σχεδίαζε το μονοπάτι του. Ήταν οι σχολαστικές διευθετήσεις του Θεού, ο προσεκτικός Του σχεδιασμός, που τον έφεραν, εν αγνοία του, στο σήμερα. Το να είσαι ικανός να αποδέχεσαι την κυριαρχία του Δημιουργού και να δέχεσαι τη σωτηρία Του —πόσο μεγάλη τύχη είναι αυτή! […] Όταν κάποιος δεν έχει Θεό, όταν δεν μπορεί να Τον δει, όταν δεν μπορεί να αναγνωρίσει ξεκάθαρα την κυριαρχία του Θεού, τότε κάθε μέρα είναι ανούσια, άνευ αξίας και θλιβερή. Όπου κι αν βρίσκεται κάποιος και όποια κι αν είναι η δουλειά του, τα μέσα διαβίωσής του και η επιδίωξη των στόχων του δεν του φέρνουν τίποτε άλλο παρά ατέρμονη συντριπτική θλίψη και μαρτύριο χωρίς ανακούφιση, σε βαθμό που δεν αντέχει να κοιτάξει πίσω στο παρελθόν του. Μόνο όταν κάποιος αποδεχθεί την κυριαρχία του Δημιουργού, υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, και αναζητήσει την πραγματική ανθρώπινη ζωή, θα ξεκινήσει να απελευθερώνεται σταδιακά, από όλη τη συντριπτική θλίψη και το μαρτύριο, και να απαλλάσσεται από όλη την κενότητα της ζωής» («Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Αυτά τα λόγια του Θεού πραγματικά με συγκινούν, γιατί είναι μια ακριβής απεικόνιση της ζωής μου.
Γεννήθηκα σε μία φτωχή αγροτική οικογένεια και όλοι με περιφρονούσαν, όλη μου τη ζωή. Η οικογένειά μου ήταν φτωχή, οπότε δεν ήξερα αν θα έβρισκα φαγητό στο τραπέζι κάθε μέρα, και πάντα φόραγα τα μεταχειρισμένα ρούχα της αδερφής μου. Έπλεα μέσα τους. Οι συμμαθητές μου με κορόιδευαν και δεν ήθελαν να με κάνουν παρέα. Είχα πολύ επώδυνη παιδική ηλικία. Από τότε, αποφάσισα: Όταν μεγαλώσω, θα βγάλω οπωσδήποτε πολλά λεφτά, θα ζω καλά, και κανένας δεν θα με περιφρονεί πλέον. Αφού η οικογένειά μου δεν είχε λεφτά, δεν μπόρεσα να τελειώσω το γυμνάσιο και πήγα να δουλέψω στην τοπική φαρμακευτική μονάδα. Έκανα συχνά υπερωρίες ως τις 10 το βράδυ για να βγάζω κάτι παραπάνω. Μετά άκουσα ότι η μεγάλη μου αδελφή έβγαζε ένα δικό μου μηνιάτικο σε πέντε μέρες, πουλώντας λαχανικά. Αμέσως άφησα τη δουλειά μου στο εργοστάσιο και άρχισα να πουλάω λαχανικά. Όταν παντρεύτηκα, ανοίξαμε με τον άντρα μου ένα εστιατόριο. Έλεγα ότι θα βγάζω περισσότερα με το εστιατόριο, και θα μπορούσα να κάνω μεγάλη ζωή, να έχω αξιοπρέπεια, να με ζηλεύουν και να με θαυμάζουν. Αλλά ο ανταγωνισμός ήταν σκληρός στην αγορά και είχαμε μόνο έναν σερβιτόρο για οικονομία. Έκανα τα πάντα, τρέχοντας μεταξύ κουζίνας και σάλας. Μερικές φορές δεν με κρατούσαν τα πόδια μου. Έρχονταν κρατικοί αξιωματούχοι που δεν πλήρωναν ποτέ, και είχαμε ένα σωρό πρόστιμα και φόρους. Έβρισκαν κάθε λογής δικαιολογία για να μας βάλουν πρόστιμο και έφευγαν με τις εισπράξεις της ημέρας. Αυτό με έκανε έξω φρενών, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα στην Κίνα, παρά να σκύψω το κεφάλι. Ακόμα και με τόση δουλειά, δεν βγάζαμε πολλά. Άρχισα να ανησυχώ έπειτα από λίγο καιρό και να σκέφτομαι, «Πότε θα ζήσω την καλή ζωή με πολλά λεφτά;»
Το 2008, μια φίλη μου είπε ότι με μιας μέρας δουλειά στην Ιαπωνία βγάζεις όσα σε δέκα μέρες στην Κίνα. Καταχάρηκα όταν το άκουσα αυτό. Σκέφτηκα ότι είχα βρει επιτέλους μια καλή ευκαιρία να βγάλω λεφτά. Η αμοιβή του μεσάζοντα που θα κανόνιζε το ταξίδι ήταν μεγάλη, αλλά σκέφτηκα, «Τα αγαθά κόποις κτώνται. Θα κάνουμε απόσβεση γρήγορα, αν βρούμε δουλειά στην Ιαπωνία». Αποφασίσαμε να πάμε αμέσως στην Ιαπωνία, να κυνηγήσουμε το όνειρο. Εκεί, έπρεπε να δουλεύουμε 13-14 ώρες κάθε μέρα. Ήμασταν ψόφιοι. Μετά τη δουλειά, θέλαμε μόνο να πέσουμε στο κρεβάτι. Ούτε να φάμε δεν θέλαμε. Η μέση μου πονούσε συνέχεια και δεν είχα λεφτά για γιατρό, οπότε έπαιρνα παυσίπονα για να βγάζω τη μέρα. Δεν μου έφτανε ο πόνος, με κατσάδιαζε και το αφεντικό και οι συνάδελφοι με κακομεταχειρίζονταν. Μια φορά έκανα ένα λαθάκι, όταν ήμουν νέα στη δουλειά ακόμα. Το αφεντικό μου τα έψαλε άσχημα κι εγώ έβαλα τα κλάματα. Αλλά τι να ’κανα; Έπρεπε να καταπιώ την προσβολή για να συνεχίσω να βγάζω λεφτά. Έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου, «Τώρα είναι δύσκολα, αλλά όταν βγάλω λεφτά θα μπορώ να υψώνω κι εγώ το ανάστημά μου. Πρέπει να κάνω υπομονή». Κι έτσι, έκανα τον εαυτό μου να δουλεύει κάθε μέρα, σαν να ήμουνα μηχανή που έκοβε χρήμα. Αναπάντεχα, το 2015, είχα πια αρρωστήσει λόγω εξάντλησης από τη βαριά δουλειά. Πήγα στο νοσοκομείο για εξετάσεις και ο γιατρός μού είπε ότι είχα μετατόπιση ενός οσφυϊκού σπονδύλου που πίεζε ένα νεύρο, και ότι αν συνέχιζα να δουλεύω θα κατέληγα κατάκοιτη και ανήμπορη να εξυπηρετηθώ. Αυτό με χτύπησε σαν κεραυνός, και ένιωσα ξαφνικά να χάνω τις δυνάμεις μου. Εκεί που τα πράγματα είχαν αρχίσει να βελτιώνονται και πλησίαζα το όνειρό μου, ήμουν τώρα τραυματίας. Δεν μπορούσα να το δεχτώ και σκέφτηκα: «Είμαι νέα ακόμα. Αν σφίξω τα δόντια θα μπορέσω να το ξεπεράσω. Αν δεν βγάλω λεφτά και γυρίσω στην Κίνα με άδεια χέρια, δεν θα είναι ταπεινωτικό;» Κι έτσι, έσφιξα τα δόντια και έσερνα το τραυματισμένο κορμί μου στη δουλειά. Όταν ο πόνος χειροτέρευε, έβαζα ένα φαρμακευτικό επίθεμα και συνέχιζα. Δούλευα όλη μέρα, και τη νύχτα δεν μπορούσα να κοιμηθώ απ’ τον πόνο. Δεν μπορούσα καν να γυρίσω πλευρό. Λίγες μέρες μετά, ήμουν τόσο χάλια που δεν μπορούσα να σηκωθώ απ’ το κρεβάτι.
Ξαπλωμένη όπως ήμουν, ένιωθα τόσο απελπισμένη και μόνη, και αναρωτήθηκα, «Πώς βρέθηκα σε αυτή την κατάσταση τόσο νέα; Θα καταλήξω άραγε κατάκοιτη;» Ένιωσα μια θλίψη που δεν μπορούσα να εκφράσω, και μόνο αναρωτιόμουν, «Για τι ζει ο άνθρωπος τελικά; Μόνο για να βγάλει λεφτά και να γίνει κάποιος; Φέρνουν όντως τα λεφτά ευτυχία; Αξίζει τον κόπο να λιώσεις τον εαυτό σου για τα λεφτά;» Στα σχεδόν τριάντα χρόνια που δούλευα σαν το σκυλί, είχα δουλέψει σε εργοστάσιο, είχα πουλήσει λαχανικά, είχα ανοίξει εστιατόριο και είχα έρθει στην Ιαπωνία για δουλειά. Είχα βγάλει κάποια λεφτά, αλλά με πόσα βάσανα. Στην αρχή, νόμιζα ότι θα έβρισκα το όνειρό μου στην Ιαπωνία, ότι θα γινόμουν πλούσια γρήγορα και θα ζούσα ζηλευτή ζωή. Και τώρα ήμουν καθηλωμένη στο κρεβάτι, και κινδύνευα να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου σε καροτσάκι. Με τη σκέψη αυτή, μετάνιωσα ιδιαίτερα που είχα τσακίσει τον εαυτό μου για τα λεφτά και για να ανέβω κοινωνικά. Ένιωσα θυμό, απελπισία και θλίψη. Έβαλα τα κλάματα. Μέσα στην καρδιά μου φώναζα: «Ουρανοί, σώστε με! Γιατί είναι τόσο εξαντλητική η ζωή μου, τόσο σκληρή;»
Και όπως ήμουν απελπισμένη και πονούσα, η σωτηρία των εσχάτων ημερών ήρθε από τον Θεό. Γνώρισα τυχαία δύο αδελφές που πίστευαν στον Θεό. Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού μαζί τους και ακούγοντας τη συναναστροφή τους σχετικά με την αλήθεια, κατάλαβα ότι όλα είναι δημιουργήματα του Θεού, ο Θεός κυβερνά ολόκληρο το σύμπαν, η μοίρα όλων είναι στα χέρια του Θεού, ο Θεός πάντα οδηγούσε και φρόντιζε την ανθρωπότητα, και πάντα την προσέχει και την προστατεύει. Αλλά κάτι με προβλημάτιζε ακόμα. Η μοίρα μας ελέγχεται από τον Θεό, και ο Θεός πάντα μας οδηγεί και μας προστατεύει, οπότε θα έπρεπε να είμαστε ευτυχισμένοι. Γιατί λοιπόν υποφέρουμε ακόμα αρρώστιες και πόνο; Γιατί είναι τόσο σκληρή η ζωή; Από πού προέρχεται όλος αυτός ο πόνος; Ρώτησα τις αδελφές γι’ αυτό.
Η αδελφή Κιν μου διάβασε κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Ποια είναι η πηγή του πόνου της γέννησης, του θανάτου, της ασθένειας και του γήρατος, τον οποίο υπομένουν οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ζωής τους; Τι ήταν αυτό που έκανε τους ανθρώπους να βιώνουν αυτά τα πράγματα; Οι άνθρωποι δεν τα βίωναν όταν πρωτοδημιουργήθηκαν, σωστά; Από πού, λοιπόν, προήλθαν αυτά τα πράγματα; Δημιουργήθηκαν αφότου οι άνθρωποι διεφθάρησαν από τον Σατανά και η σάρκα τους εκφυλίστηκε. Ο πόνος της ανθρώπινης σάρκας, τα δεινά της, και η κενότητά της, καθώς και οι άκρως θλιβερές υποθέσεις του ανθρώπινου κόσμου ήρθαν όλα από τη στιγμή που ο Σατανάς διέφθειρε την ανθρωπότητα. Μόλις ο Σατανάς διέφθειρε τους ανθρώπους, άρχισε να τους βασανίζει. Ως εκ τούτου, άρχισαν να εκφυλίζονται όλο και περισσότερο. Οι ασθένειες της ανθρωπότητας οξύνονταν όλο και περισσότερο, και τα βάσανά της γίνονταν όλο και μεγαλύτερα. Βαθμιαία, οι άνθρωποι συναισθάνονταν όλο και περισσότερο την κενότητα και την τραγωδία του ανθρώπινου κόσμου, καθώς και την ανικανότητα να συνεχίσουν να ζουν σ’ αυτόν, και είχαν ολοένα λιγότερες ελπίδες για τον κόσμο. Επομένως, αυτά τα βάσανα επήλθαν στους ανθρώπους από τον Σατανά» («Η σημασία του ότι ο Θεός γεύτηκε τα εγκόσμια δεινά» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). Συνέχισε τη συναναστροφή μας με αυτές τις σκέψεις: «Όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, αυτός είχε τη συντροφιά, τη φροντίδα και την προστασία Του. Δεν υπήρχαν γέννηση, γηρατειά, αρρώστιες, θάνατος, ανησυχία και ενοχλήσεις. Ο άνθρωπος ζούσε χωρίς έγνοιες στον Κήπο της Εδέμ, απολαμβάνοντας το κάθε τι που προμήθευε ο Θεός. Ζούσε ευτυχής και χαρούμενος υπό την καθοδήγηση του Θεού. Μετά, όμως, εξαπατήθηκε και διαφθάρηκε από τον Σατανά. Πίστεψε τα ψέματά του, αμάρτησε και πρόδωσε τον Θεό, κι έτσι έχασε τη φροντίδα και προστασία Του. Από τότε ζούμε υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά, έχοντας πέσει στο σκοτάδι. Ζούμε μέσα στον μόχθο, την ανησυχία, τον πόνο και τη θλίψη. Επί χιλιάδες χρόνια, ο Σατανάς χρησιμοποιεί συστηματικά αιρέσεις και πλάνες όπως ο υλισμός, ο αθεϊσμός και η εξέλιξη, και αξιώματα που διαδίδονται από σπουδαίους και διάσημους, για να πλανέψει και να βλάψει τον άνθρωπο, όπως, “Δεν υπάρχει Θεός στον κόσμο”, “Καθενός η μοίρα είναι στα δικά του χέρια” “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”, “Να ξεχωρίζεις, και πρέπει κανείς να τιμά τους προγόνους του” και “Ο άνθρωπος θα κάνει οτιδήποτε για να πλουτίσει”, “Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει”, κι ούτω καθεξής. Έχοντας δεχτεί αυτές τις σατανικές πλάνες, οι άνθρωποι έχουν αρνηθεί την ύπαρξη και την κυριαρχία του Θεού, απομακρύνονται απ’ Αυτόν και Τον προδίδουν. Έχουν γίνει πιο αλαζόνες και επηρμένοι, πιο ιδιοτελείς, πανούργοι και κακόβουλοι. Οι άνθρωποι μηχανορραφούν, μάχονται και σκοτώνουν για φήμη, γόητρο και πλούτο. Σύζυγοι, φίλοι, εξαπατούν και προδίδουν ο ένας τον άλλον, πατέρες και γιοι στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου και τα αδέλφια επιτίθενται το ένα στο άλλο. Έχουμε χάσει εντελώς την κανονική ανθρώπινη φύση μας και ζούμε σαν κτήνη μάλλον παρά σαν άνθρωποι. Οι πλάνες του Σατανά έχουν βλάψει τόσο πολλούς ανθρώπους. Νομίζοντας ότι μπορούν να ελέγξουν ή να αλλάξουν τη μοίρα τους, μάχονται εναντίον της. Παλεύουν όλη τους τη ζωή, και όχι μόνο δεν καταφέρνουν να την αλλάξουν, αλλά συντρίβονται από αυτή την προσπάθεια. Η ανθρωπότητα έχει παραπλανηθεί και διαφθαρεί από τον Σατανά. Μοχθούμε όλη μέρα, βασανίζοντας σώμα και νου. Οι ασθένειες και τα βάσανα αυξάνονται. Αυτά τα βάσανα και οι ανησυχίες μας κάνουν να νιώθουμε ότι η ζωή του ανθρώπου στον κόσμο είναι πολύ σκληρή και κουραστική. Όλα αυτά έρχονται από τη διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά, είναι η βλάβη που μας κάνει και οι πικροί καρποί της άρνησης και της προδοσίας του Θεού από την ανθρωπότητα».
Η συναναστροφή με την αδελφή Κιν μου έδειξε ότι οι ασθένειες του ανθρώπου προέρχονται από τον Σατανά. Αφού ο Σατανάς διέφθειρε τον άνθρωπο, χάσαμε τη φροντίδα και την προστασία του Θεού, μας βρήκαν ασθένειες και οδύνες. Έπειτα, η αδελφή είπε τα εξής: «Ο Θεός δεν αντέχει να βλέπει τον άνθρωπο να γίνεται παιχνίδι και να βασανίζεται από τον Σατανά. Έχει ενσαρκωθεί δύο φορές για να λυτρώσει και να σώσει την ανθρωπότητα. Την πρώτη φορά, ενσαρκώθηκε ως ο Κύριος Ιησούς, και σταυρώθηκε ως προσφορά περί αμαρτίας για την ανθρωπότητα, για να μας λυτρώσει από την αμαρτία. Πιστεύοντας στον Κύριο Ιησού οι αμαρτίες μας συγχωρούνται αλλά η αμαρτωλή μας φύση παραμένει και δεν είμαστε ακόμη πλήρως ελεύθεροι από την αμαρτία. Ο Θεός έχει πάλι ενσαρκωθεί μεταξύ των ανθρώπων στις έσχατες ημέρες για να εκφράσει την αλήθεια και να κάνει το έργο της κρίσεως και του καθαρμού, ώστε να σωθούμε πλήρως από τον Σατανά, να αποβάλουμε την αμαρτία και να καθαρθούμε, ώσπου να οδηγηθούμε τελικά στη βασιλεία του Θεού. Διαβάζοντας περισσότερα λόγια του Θεού μπορούμε να καταλάβουμε την αλήθεια και να έχουμε διάκριση. Θα κατανοήσουμε πώς διαφθείρει ο Σατανάς τον άνθρωπο και θα δούμε πέρα ως πέρα τη φαύλη ουσία του. Μπορούμε να απορρίψουμε τον Σατανά και να ξεφύγουμε απ’ την επιρροή του, ώστε να μη γινόμαστε παιχνίδι του και να μην μπορεί να μας βλάψει πια». Ενθουσιάστηκα όταν έμαθα ότι ο Θεός είχε έρθει προσωπικά για να μας σώσει. Όντως, δεν ήθελα να συνεχίσει να με βλάπτει έτσι ο Σατανάς αλλά δεν καταλάβαινα ακριβώς πώς με έβλαπτε, και ρώτησα τις αδελφές: «Έχω δουλέψει τόσο για να ανέβω και να ξεχωρίσω απ’ τους άλλους, αλλά αυτό μου έχει φέρει αφόρητο πόνο. Ο Σατανάς μού το έχει κάνει αυτό;»
Η αδελφή Ζιανγκ μου διάβασε κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού σχετικά με την ερώτησή μου. «Ο Σατανάς χρησιμοποιεί μια πολύ διακριτική μέθοδο, μια μέθοδο που συμβαδίζει με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, η οποία δεν είναι σε καμιά περίπτωση ριζοσπαστική, και με την οποία κάνει τους ανθρώπους να αποδέχονται εν αγνοία τους τον τρόπο ζωής του Σατανά και τους κανόνες του για τη ζωή, καθώς επίσης και να θέτουν στόχους και τη δική τους κατεύθυνση στη ζωή· και κάνοντας αυτό οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι αρχίζουν να αποκτούν φιλοδοξίες στη ζωή τους. Όσο σπουδαίες κι αν φαίνονται να είναι αυτές οι φιλοδοξίες, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη “φήμη” και το “κέρδος”. Όλοι οι σπουδαίοι ή διάσημοι άνθρωποι, στην πραγματικότητα όλοι οι άνθρωποι, οτιδήποτε κι αν κάνουν στη ζωή τους έχει σχέση μόνο με αυτές τις δύο λέξεις: “φήμη” και “κέρδος”. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μόλις αποκτήσουν φήμη και κέρδος, θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν αυτά τα πράγματα για να απολαμβάνουν μεγαλύτερο κύρος και πλούτο, και να απολαμβάνουν τη ζωή. Πιστεύουν ότι η φήμη και το κέρδος είναι κάποιου είδους κεφάλαιο το οποίο θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να αποκτήσουν μια ζωή αναζήτησης της ηδονής και κάθε ανήθικης απόλαυσης της σάρκας. Για χάρη της φήμης και του κέρδους, που τόσο πολύ λαχταρά η ανθρωπότητα, οι άνθρωποι πρόθυμα, αλλά και ταυτόχρονα εν αγνοία τους, παραδίδουν το σώμα, το μυαλό και ό,τι άλλο έχουν, το μέλλον και τη μοίρα τους, στον Σατανά. Το κάνουν στην πραγματικότητα χωρίς να διστάσουν ούτε στιγμή, και αγνοούν τελείως την ανάγκη να πάρουν πίσω όσα παρέδωσαν. Μπορούν οι άνθρωποι να διατηρήσουν οποιονδήποτε έλεγχο του εαυτού τους από τη στιγμή που θα αναζητήσουν καταφύγιο στον Σατανά με αυτόν τον τρόπο και θα του είναι αφοσιωμένοι; Και βέβαια όχι. Βρίσκονται πλήρως και απολύτως υπό τον έλεγχο του Σατανά. Έχουν βυθιστεί πλήρως και ολότελα σ’ έναν βούρκο και είναι ανίκανοι να ξεφύγουν. Όταν κάποιος έχει πέσει στον βούρκο της φήμης και του κέρδους, δεν αναζητά πλέον οτιδήποτε φωτεινό, οτιδήποτε είναι δίκαιο ή όλα εκείνα τα όμορφα και αγαθά πράγματα. Αυτό συμβαίνει επειδή η φήμη και το κέρδος ασκούν τρομερή γοητεία στους ανθρώπους· γίνονται το αντικείμενο της επιδίωξης καθ’ όλη τη ζωή των ανθρώπου, ακόμα και καθ’ όλη την ατέρμονη αιωνιότητα. Δεν είναι αλήθεια αυτό;» «Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη φήμη και το κέρδος για να ελέγχει τις σκέψεις των ανθρώπων, σε σημείο που να μη σκέφτονται τίποτε άλλο από τη φήμη και το κέρδος. Πασχίζουν για φήμη και κέρδος, ταλαιπωρούνται για τη φήμη και το κέρδος, υπόκεινται σε εξευτελισμό για τη φήμη και το κέρδος, θυσιάζουν ό,τι έχουν και δεν έχουν και προβαίνουν σε κάθε είδους κρίσεις και αποφάσεις για τη φήμη και το κέρδος. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς κρατά τους ανθρώπους δέσμιους με αόρατες αλυσίδες και αυτοί δεν έχουν ούτε τη δύναμη ούτε το κουράγιο να τις αποτινάξουν. Χωρίς να το καταλάβουν, κουβαλάνε αυτές τις αλυσίδες και σέρνονται συνεχώς με μεγάλη δυσκολία» («Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»).
Αφού διάβασε τα λόγια του Θεού, συνέχισε τη συναναστροφή μας μιλώντας για την αλήθεια του πώς ο Σατανάς, με τη φήμη και το κέρδος, διαφθείρει τον άνθρωπο. Τότε μόνο συνειδητοποίησα πόσο μοχθηρός είναι ο Σατανάς! Χρησιμοποιεί την εκπαίδευση και τις κοινωνικές επιρροές για να μας κατηχεί με τους δικούς του κανόνες για τη ζωή, όπως, «Τα καλά κόποις κτώνται», «Για να είσαι αξιοπρεπής στα μάτια του κόσμου, πρέπει να υπομένεις μόνος», και «Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει». Εξαπατημένοι από αυτούς τους κανόνες ζωής, οι άνθρωποι νιώθουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς λεφτά, ότι μόλις γίνουν πλούσιοι, οι άλλοι θα τους σέβονται και θα έχουν αξιοπρέπεια, και ότι όποιος είναι φτωχός έχει μικρότερη αξία. Γι’ αυτό αγωνίζονται οι άνθρωποι όλη τους τη ζωή για χρήμα, φήμη και κέρδος, και κάνουν τα πάντα για να τα αποκτήσουν, ασχέτως συνεπειών. Γίνονται πιο διεφθαρμένοι και η ζωή τους γίνεται πιο οδυνηρή. Αυτά είναι τα δεσμά του Σατανά επάνω μας και το τέχνασμά του για να μας διαφθείρει. Παλεύοντας να ανέβω πιο ψηλά απ’ τους άλλους, να βγάζω περισσότερα ώστε οι άλλοι να με υπολήπτονται, είχα γίνει μια μηχανή του χρήματος. Οι επιθυμίες μου αυξάνονταν, δεν ήμουν ποτέ ικανοποιημένη, και σταμάτησα αναγκαστικά μόνο όταν κατάστρεψα την υγεία μου. Είχα γίνει δούλη του χρήματος, της φήμης και του κέρδους. Το κυνήγι της φήμης και του κέρδους είχε κάνει τη ζωή μου τόσο δύσκολη, τόσο εξαντλητική! Επιζητώντας αυτά τόσα χρόνια, είχε καταβληθεί από τον πόνο και κατέληξα τραυματισμένη. Τόσα παθήματα εξαιτίας της βλάβης και της διαφθοράς από τον Σατανά! Χωρίς τις αποκαλύψεις των λόγων του Θεού δεν θα είχα μάθει ποτέ ότι ο Σατανάς χρησιμοποιεί το χρήμα, τη φήμη και το κέρδος για να μας διαφθείρει, ούτε, βέβαια, ότι η φήμη και το κέρδος είναι δεσμά του Σατανά.
Η αδελφή Κιν ερχόταν για να με συναναστραφεί συχνά έκτοτε. Με τον καιρό, άρχισα να βλέπω τις τακτικές διαφθοράς του Σατανά. Κατάλαβα επίσης τι ήταν το πιο σπουδαίο: να διαβάζω τα λόγια του Θεού, να επιδιώκω την αλήθεια, και να υπακούω στην κυριαρχία και στις διευθετήσεις του Θεού. Αυτός είναι ο πιο ουσιαστικός, ευτυχισμένος τρόπος ζωής, και ο μόνος που επιδοκιμάζει ο Θεός!
Μια μέρα, έμαθα για μία συνάδελφο που είχε έρθει στην Ιαπωνία με τον άντρα της, με σκοπό να κάνει τα πάντα για να βγάλει λεφτά. Αν και είχαν βγάλει κάποια χρήματα, η υγεία του άντρα της χειροτέρεψε, και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Κίνα για θεραπεία. Τελικά διαγνώστηκε με προχωρημένο καρκίνο. Η οικογένειά τους ζούσε μέσα στον τρόμο και τη θλίψη. Μέσω της κακοτυχίας της, ένιωσα βαθιά πόσο εύθραυστοι είμαστε και πόσο πολύτιμη είναι η ζωή. Χωρίς ζωή, τι να τα κάνεις τα λεφτά; Μπορούν να αγοράσουν ζωή; Έπειτα, διάβασα αυτό στον λόγο του Παντοδύναμου Θεού: «Οι άνθρωποι ξοδεύουν τη ζωή τους κυνηγώντας χρήματα και δόξα· πιάνονται από τα πράγματα αυτά, νομίζοντας πως είναι τα μόνα τους μέσα διαβίωσης, λες και έχοντάς τα μπορούν να συνεχίσουν να ζουν, μπορούν να απαλλαγούν από τον θάνατο. Ωστόσο, μόνο όταν είναι κοντά στον θάνατο συνειδητοποιούν πόσο μακριά είναι αυτά τα πράγματα από αυτούς, πόσο αδύναμοι είναι μπροστά στον θάνατο, πόσο εύκολα παραλύουν, πόσο μόνοι και αβοήθητοι είναι, μην έχοντας πουθενά να στραφούν. Συνειδητοποιούν πως η ζωή δεν αγοράζεται με χρήματα ή δόξα, πως όσο πλούσιος κι αν είναι ένας άνθρωπος και όσο εξέχουσα κι αν είναι η θέση του, όλοι οι άνθρωποι είναι εξίσου φτωχοί και ασήμαντοι μπροστά στον θάνατο. Συνειδητοποιούν πως τα χρήματα δεν αγοράζουν ζωή, πως η δόξα δεν μπορεί να σβήσει τον θάνατο και πως ούτε τα χρήματα, ούτε και η δόξα μπορούν να επιμηκύνουν τη ζωή ενός ανθρώπου κατά ένα λεπτό, κατά ένα δευτερόλεπτο» («Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Τα λόγια του Θεού μού επέτρεψαν να δω καλύτερα ότι αν δεν πιστεύουμε στον Θεό και δεν κατανοούμε την αλήθεια, δεν μπορούμε να δούμε τα σχέδια του Σατανά, ούτε ότι χρησιμοποιεί το χρήμα και τη φήμη για να μας διαφθείρει. Μας ρουφάει αυτή η δίνη και δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Ο Σατανάς μάς εξαπατά και μας βλάπτει παρά τη θέλησή μας, και καταστρέφουμε την ίδια μας τη ζωή. Είναι τόσο τραγικό. Χάρη στην πίστη μου και στην ανάγνωση τόσων λόγων του Θεού, έχω επιτέλους καταλάβει αυτά τα πράγματα. Αν δεν είχα πίστη κι αν δεν διάβαζα τα λόγια του Θεού, δεν θα μπορούσα ποτέ να αποβάλω τη διαφθορά του Σατανά. Θα πάλευα μέσα στο σκοτάδι και στον πόνο, χωρίς διαφυγή.
Όσο ήμουν τραυματισμένη, αδελφές από την εκκλησία με πρόσεχαν πολύ και απάλυναν τον πόνο μου. Έκαναν δουλειές και με φρόντιζαν σαν να ήμουν μέλος της οικογένειάς τους. Εδώ, σε μια ξένη χώρα, με συγκίνησε πάρα πολύ η φροντίδα που μου έδειξαν οι αδελφές. Ένιωσα ακόμη πιο ευγνώμων στον Παντοδύναμο Θεό! Με τη φροντίδα και την προστασία Του, ούτε που κατάλαβα πότε έγινα καλύτερα.
Αργότερα, διάβασα αυτό στον λόγο του Παντοδύναμου Θεού: «Όταν κάποιος αναπολεί τον δρόμο που διένυσε, όταν ανακαλεί κάθε φάση του ταξιδιού του, βλέπει πως σε κάθε βήμα, είτε το ταξίδι ήταν δύσκολο είτε ομαλό ο Θεός κατηύθυνε και σχεδίαζε το μονοπάτι του. Ήταν οι σχολαστικές διευθετήσεις του Θεού, ο προσεκτικός Του σχεδιασμός, που τον έφεραν, εν αγνοία του, στο σήμερα. Το να είσαι ικανός να αποδέχεσαι την κυριαρχία του Δημιουργού και να δέχεσαι τη σωτηρία Του —πόσο μεγάλη τύχη είναι αυτή! Αν ένας άνθρωπος διατηρεί αρνητική στάση προς τη μοίρα, αυτό αποδεικνύει πως αντιστέκεται σε όλα όσα έχει διευθετήσει ο Θεός γι’ αυτόν και πως δεν έχει υποτακτική στάση. Αν έχει κανείς θετική στάση προς την κυριαρχία του Θεού επί της ανθρώπινης μοίρας, τότε, όταν αναπολήσει το ταξίδι του, όταν κατανοήσει πραγματικά την κυριαρχία του Θεού, θα επιθυμεί πιο ένθερμα να υποταχθεί σε όλα όσα έχει διευθετήσει ο Θεός, θα είναι αποφασισμένος να αφήσει τον Θεό να ενορχηστρώσει τη μοίρα του, δεν θα επαναστατεί πια απέναντι στον Θεό. Γιατί βλέπει πως όταν δεν κατανοεί τη μοίρα, όταν δεν καταλαβαίνει την κυριαρχία του Θεού, όταν εκουσίως ψάχνει στα τυφλά τον δρόμο για να προχωρήσει, παραπατώντας και τρεκλίζοντας μέσα από την ομίχλη, το ταξίδι είναι υπερβολικά δύσκολο, υπερβολικά θλιβερό. Επομένως, όταν οι άνθρωποι αναγνωρίσουν την κυριαρχία του Θεού πάνω στην ανθρώπινη μοίρα, οι έξυπνοι επιλέγουν να τη γνωρίσουν και να τη δεχθούν, να αποχαιρετήσουν τις επώδυνες ημέρες που προσπαθούσαν να χτίσουν μια καλή ζωή με τα δυο τους χέρια, και να σταματήσουν να αγωνίζονται ενάντια στη μοίρα και να επιδιώκουν τους υποτιθέμενους “στόχους της ζωής” τους με τον δικό τους τρόπο. Όταν κάποιος δεν έχει Θεό, όταν δεν μπορεί να Τον δει, όταν δεν μπορεί να αναγνωρίσει ξεκάθαρα την κυριαρχία του Θεού, τότε κάθε μέρα είναι ανούσια, άνευ αξίας και θλιβερή. Όπου κι αν βρίσκεται κάποιος και όποια κι αν είναι η δουλειά του, τα μέσα διαβίωσής του και η επιδίωξη των στόχων του δεν του φέρνουν τίποτε άλλο παρά ατέρμονη συντριπτική θλίψη και μαρτύριο χωρίς ανακούφιση, σε βαθμό που δεν αντέχει να κοιτάξει πίσω στο παρελθόν του. Μόνο όταν κάποιος αποδεχθεί την κυριαρχία του Δημιουργού, υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, και αναζητήσει την πραγματική ανθρώπινη ζωή, θα ξεκινήσει να απελευθερώνεται σταδιακά, από όλη τη συντριπτική θλίψη και το μαρτύριο, και να απαλλάσσεται από όλη την κενότητα της ζωής» («Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Ο λόγος του Θεού είναι τόσο πρακτικός, κάθε του πρόταση μιλάει στα βάθη της καρδιάς μου. Κατανοώ από τον λόγο του Θεού ότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός κι εμείς τα πλάσματά Του. Η ζωή κάθε ανθρώπου είναι στα χέρια Του, υπό τον έλεγχο και τη διευθέτησή Του. Ό,τι αποκτούμε στη ζωή είναι στον έλεγχο του Θεού και προκαθορισμένο από Εκείνον. Το αν τρέχουμε εμείς εδώ κι εκεί δεν είναι αποφασιστικός παράγων. Όσα μας παραχωρεί ο Θεός, αυτά και θα αποκτήσουμε. Αν δεν μας παραχωρήσει κάτι ο Θεός, όσο κι αν δουλεύουμε θα είναι μάταιο. Όπως λένε, «Του ανθρώπου η σπορά, αλλά η συγκομιδή εξ Ουρανού» και «Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων άλλα δε θεός κελεύει». Θα πρέπει να υποτασσόμαστε στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις Του. Αυτό είναι το μυστικό για ευτυχία στη ζωή! Κατάλαβα επίσης ότι τα λεφτά και οι θέσεις είναι κοσμικά αποκτήματα. Αν αφοσιωνόμαστε στο κυνήγι της φήμης και του κέρδους, στο τέλος μένουμε με το κενό και τον πόνο. Στο τέλος μας καταπίνει ο Σατανάς. Θυμήθηκα που ζούσα με οδηγό σατανικές φιλοσοφίες, όπως, «Τα καλά κόποις κτώνται», και κυνηγούσα το χρήμα και τη φήμη. Νόμιζα ότι μπορούσα να έχω μια ευτυχισμένη ζωή, να με σέβονται και να με ζηλεύουν οι άλλοι, αλλά δεν φανταζόμουν ότι αυτό που θα κέρδιζα θα ήταν πόνος και πίκρες, χωρίς γαλήνη και ευτυχία. Τώρα που έχω διαβάσει τα λόγια του Θεού, κατανοώ το θέλημά Του. Δεν θέλω να παλεύω πια ενάντια στη μοίρα μου, δεν θέλω καθόλου να κυνηγώ τη φήμη και το κέρδος. Δεν είναι πια αυτή η ζωή που θέλω. Αποφάσισα να ακολουθήσω διαφορετική πορεία ζωής, και το μόνο που ήθελα ήταν να αφήσω τη ζωή μου στα χέρια του Θεού για να την ορίζει, να αγωνίζομαι να Τον υπακούω και να κάνω το καθήκον μου.
Για να έχω χρόνο για την πίστη μου και να μπορώ να παρακολουθώ τις συνάξεις παραιτήθηκα απ’ την παλιά μου δουλειά και βρήκα μια νέα, πιο εύκολη. Διαβάζω συχνά τον λόγο του Θεού όταν δεν είμαι στη δουλειά, και όσο διαβάζω, τόσο φωτίζεται η καρδιά μου. Έχω μάθει επίσης τη ρίζα της αμαρτίας του ανθρώπου, κατανοώ πώς σώζει ο Θεός τον κόσμο βήμα βήμα, για ποια πράγματα πρέπει να ζούμε και πώς να ζούμε μια ζωή με νόημα. Συναντιέμαι συχνά με αδελφούς και αδελφές, μιλάμε για τις εμπειρίες μας και μαθαίνουμε ύμνους με τα λόγια του Θεού. Η ζωή μου είναι τόσο ευτυχισμένη τώρα. Δεν βγάζω όσα έβγαζα παλιά, αλλά έχω γαλήνη και σταθερότητα που δεν είχα ποτέ. Τώρα που τα σκέφτομαι, κέρδισα ευλογία μέσω κακοτυχιών! Αυτή είναι όντως η σωτηρία Του για εμένα.
