Πάνω σε τι συναναστραφήκαμε κατά την τελευταία μας συνάθροιση; (Θεέ, πρώτα συναναστράφηκες πάνω στις ιστορίες του Σιαοσιάο και του Σιαοτσί. Έπειτα, συναναστράφηκες πάνω σε αυτά που αντιπροσωπεύουν οι συμπεριφορές που ο άνθρωπος θεωρεί καλές, μίλησες επίσης για κάποιες από τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τον άνθρωπο, και υπήρξε μια ιδιαίτερη έμφαση στις αρχές της αλήθειας που θα πρέπει να κατανοήσουμε σχετικά με την ευσέβεια προς τους γονείς.) Την τελευταία φορά, συναναστραφήκαμε πάνω σε ένα θέμα που σχετίζεται με την επιδίωξη της αλήθειας, το οποίο ήταν πολύ κατάλληλο για τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Ήταν επίσης ένα αρνητικό θέμα, ειδικότερα οι συμπεριφορές που θεωρούνται σωστές και καλές σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Δώσαμε κάποια παραδείγματα που πραγματεύονταν το εν λόγω θέμα και έπειτα δώσαμε λίγα ακόμα παραδείγματα των απαιτήσεων που έχει διατυπώσει ο Θεός για να ρυθμίζει τη συμπεριφορά του ανθρώπου. Αυτά ήταν, λίγο πολύ, τα συγκεκριμένα πράγματα πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε. Αυτή η συναναστροφή δεν είχε πολλές μεγάλες ενότητες, αλλά συζητήσαμε πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τη γνώση και την άσκηση των ανθρώπων, καθώς και με την κατανόησή τους γύρω από την αλήθεια. Σήμερα, θα κάνουμε μία σύντομη ανασκόπηση αυτών των πραγμάτων. Σε γενικές γραμμές, τι θεωρεί ο άνθρωπος ως καλές συμπεριφορές; Δεν θα πρέπει να έχουμε ένα συμπέρασμα ή έναν ευρύ ορισμό πάνω σε αυτό; Έχετε καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα; Έχετε συναναστραφεί πάνω σε αυτά τα πράγματα στις συναθροίσεις; (Ναι. Θεέ, αφότου μάς συναναστράφηκες πολλές φορές, μπορέσαμε να καταλάβουμε ότι οι καλές συμπεριφορές που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ως σωστές είναι απλώς ένα είδος συμπεριφοράς. Δεν αντιπροσωπεύουν την αλήθεια, είναι απλώς τρόποι για να μεταμφιέζονται οι άνθρωποι.) Με βάση κάποιες από τις δηλώσεις που έχει συνοψίσει η ανθρωπότητα σχετικά με τις εξωτερικές συμπεριφορές, ποια είναι ακριβώς η φύση αυτών των συμπεριφορών; Υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στην ουσία του ανθρώπου και τις εξωτερικά καλές συμπεριφορές της ανθρωπότητας; Αυτές οι εξωτερικά καλές συμπεριφορές κάνουν τους ανθρώπους να φαίνονται πολύ ευπρεπείς και αξιοπρεπείς· όσοι τις διαθέτουν χαίρουν σεβασμού, επαινούνται από τους άλλους, τυγχάνουν υψηλής εκτίμησης και δημιουργούν καλή εντύπωση. Αυτή η καλή εντύπωση συνάδει με την ουσία της διεφθαρμένης διάθεσης του ανθρώπου; (Όχι, δεν συνάδει.) Τότε, από αυτήν την οπτική, ποια είναι η φύση των καλών συμπεριφορών του ανθρώπου; Δεν είναι απλώς επιφανειακές προσεγγίσεις και «περιτύλιγμα»; (Ναι, είναι.) Αποτελούν αυτές οι επιφανειακές προσεγγίσεις και το «περιτύλιγμα» σωστές εκδηλώσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Όχι, δεν αποτελούν.) Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι συμπεριφορές που οι άνθρωποι θεωρούν σωστές και καλές σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους είναι στην πραγματικότητα απλώς οι επιφανειακές προσεγγίσεις και το «περιτύλιγμα» της ανθρωπότητας. Αυτή είναι η φύση αυτών των συμπεριφορών. Δεν συνιστούν βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, ούτε είναι εκφάνσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης· είναι μόνο εξωτερικές προσεγγίσεις. Αυτές οι προσεγγίσεις καλύπτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, καλύπτουν τη σατανική φύση και ουσία του ανθρώπου και ξεγελούν τους άλλους ανθρώπους. Οι άνθρωποι κάνουν πράξη αυτές τις καλές συμπεριφορές προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια, την εκτίμηση και των σεβασμό των άλλων —τέτοιες συμπεριφορές δεν μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να φέρονται ο ένας στον άλλο με τιμιότητα, ούτε να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με ειλικρίνεια, πόσο μάλλον να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη ομοιότητα. Αυτές οι καλές συμπεριφορές δεν είναι προσεγγίσεις που πηγάζουν από εγκάρδια τιμιότητα, ούτε είναι φυσικές εκφάνσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Δεν αντιπροσωπεύουν, με κανέναν τρόπο, την ουσία του ανθρώπου· είναι απλώς μια προσποίηση κι ένα ψευδές προσωπείο που φορά ο άνθρωπος —είναι τα διακοσμητικά στοιχεία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Καλύπτουν τη μοχθηρή ουσία της ανθρωπότητας. Αυτή είναι η ουσία των καλών συμπεριφορών του ανθρώπου, αυτή είναι η αλήθεια που βρίσκεται πίσω από αυτές. Επομένως, ποια είναι η ουσία των συμπεριφορών που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο; Κατά τις δύο τελευταίες συναναστροφές μας, αναφέραμε κάποιες από τις προσεγγίσεις που απαιτεί ο Θεός και αυτά που Εκείνος ζητά να βιώσουν οι άνθρωποι, όσον αφορά τη συμπεριφορά τους. Τι περιλάμβαναν; (Οι άνθρωποι δεν πρέπει να καπνίζουν, να πίνουν οινοπνευματώδη ποτά, ούτε να χτυπούν και να προσβάλλουν τους άλλους. Πρέπει να τιμούν τους γονείς τους και να έχουν αγιοπρεπή ευπρέπεια. Δεν πρέπει να λατρεύουν είδωλα, να διαπράττουν μοιχεία, να κλέβουν, να ιδιοποιούνται τα υπάρχοντα των άλλων, να ψευδομαρτυρούν, και ούτω καθεξής.) Ποια είναι η ουσία αυτών των απαιτήσεων; Με άλλα λόγια, σε ποια υπόθεση βασίζεται ο Θεός για να θέσει αυτές τις απαιτήσεις; Σε ποια θεμελιώδη προϋπόθεση βασίζονται; Αυτές οι απαιτήσεις δεν διατυπώθηκαν εντός του πλαισίου και επί της υπόθεσης ότι η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί από τον Σατανά και ο άνθρωπος έχει αμαρτωλή φύση; Επίσης, αυτές οι απαιτήσεις δεν εμπίπτουν στο πεδίο της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Δεν είναι πράγματα που μπορούν να επιτύχουν όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση; (Ναι, είναι.) Αυτές οι απαιτήσεις διατυπώνονται εξολοκλήρου βάσει της θεμελιώδους προϋπόθεσης ότι μπορεί να τις επιτύχει ένα άτομο με κανονική ανθρώπινη φύση. Από αυτήν την άποψη, λοιπόν, ποια είναι η ουσία των συμπεριφορών που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο; Μπορούμε να πούμε ότι είναι η αληθινή ομοιότητα που βιώνεται από την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και το ελάχιστο που οφείλει να διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση; Τα παραδείγματα που έχουμε δώσει: ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν αγιοπρεπή ευπρέπεια, να έχουν αυτοσυγκράτηση, να μην είναι ανήθικοι, να μη χτυπούν ούτε να προσβάλλουν τους άλλους, να μην καπνίζουν, να μην πίνουν οινοπνευματώδη ποτά, να μη διαπράττουν μοιχεία, να μην κλέβουν, να μη λατρεύουν είδωλα, να τιμούν τους γονείς τους, και αυτά που ειπώθηκαν στους ανθρώπους κατά την Εποχή της Χάριτος, ότι πρέπει, δηλαδή, να είναι υπομονετικοί, ανεκτικοί, και ούτω καθεξής —αυτές οι απαιτήσεις που έχει θέσει ο Θεός περιορίζονται απλώς σε ένα είδος προσέγγισης; Όχι, ο Θεός έχει διατυπώσει κριτήρια για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει οι άνθρωποι να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση. Τι εννοώ με τον όρο «κριτήρια»; Εννοώ τα πρότυπα των απαιτήσεων του Θεού. Ως άνθρωπος, τι πρέπει να βιώσεις προκειμένου να διαθέτεις κανονική ανθρώπινη φύση; Πρέπει να εκπληρώσεις τις απαιτήσεις που έχει θέσει ο Θεός. Αναφέραμε μόνο ένα μέρος των απαιτήσεων που έχει θέσει ο Θεός στον άνθρωπο. Οι απαιτήσεις όπως το να μη χτυπάς ούτε να προσβάλλεις τους άλλους, να μην καπνίζεις, να μην πίνεις οινοπνευματώδη ποτά, να μη διαπράττεις μοιχεία, να μην κλέβεις, και ούτω καθεξής, είναι πράγματα που μπορούν να επιτύχουν όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση. Αν και αυτά τα πράγματα είναι κατώτερα από την αλήθεια και υστερούν ως προς την αλήθεια, αποτελούν κάποια βασικά πρότυπα για να αξιολογήσουμε το κατά πόσον ένας άνθρωπος έχει ανθρώπινη φύση.

Ποια ήταν η ουσία των συμπεριφορών που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο, τις οποίες μόλις συνοψίσαμε; Η βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αν ένας άνθρωπος μπορεί να βιώνει ή να συμπεριφέρεται κατά τον τρόπο που απαιτεί ο Θεός, τότε στα μάτια του Θεού αυτός ο άνθρωπος διαθέτει κανονική ανθρώπινη φύση. Τι σημαίνει να διαθέτει κανείς κανονική ανθρώπινη φύση; Σημαίνει πως διαθέτει ήδη τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός και πληροί τα πρότυπα της κανονικής ανθρώπινης φύσης όσον αφορά τη συμπεριφορά του, τις προσεγγίσεις του και τα όσα βιώνει, επειδή εκδηλώνει και βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση με τον τρόπο που απαιτεί ο Θεός. Μπορούμε να το θέσουμε έτσι; (Ναι.) Ανεξάρτητα από το αν ένας άνθρωπος πιστεύει ή όχι στον Θεό, ανεξάρτητα από το αν έχει αληθινή πίστη ή όχι, αν κλέβει, εξαπατά ή εκμεταλλεύεται άλλους ανθρώπους, ή αν χρησιμοποιεί συχνά αισχρή γλώσσα ή αν χτυπά και βλάπτει άλλους ανθρώπους χωρίς κανέναν ενδοιασμό όταν διακυβεύεται η φήμη, το κύρος, η εικόνα ή άλλα συμφέροντά του, ή αν φτάνει ακόμα και στο σημείο να διαπράξει την αμαρτία της μοιχείας —αν εξακολουθεί να έχει αυτά τα προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο βιώνει την ανθρώπινη φύση, ιδίως αφότου αρχίσει να πιστεύει στον Θεό, τότε είναι κανονική η ανθρώπινη φύση του; (Όχι, δεν είναι.) Είτε αξιολογείς απίστους είτε πιστούς, αυτά τα πρότυπα συμπεριφοράς τα οποία έχει διατυπώσει ο Θεός είναι μόνο τα κατώτατα και ελάχιστα πρότυπα για την αξιολόγηση της ανθρώπινης φύσης ενός ατόμου. Ορισμένοι άνθρωποι, αφότου γίνουν πιστοί, απαρνιούνται και δαπανούν λιγάκι τον εαυτό τους και μπορούν να πληρώσουν κάποιο τίμημα, αλλά δεν πληρούν ποτέ τα πρότυπα συμπεριφοράς που έχει διατυπώσει ο Θεός. Είναι εμφανές ότι τέτοιου είδους άνθρωποι δεν βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση —δεν βιώνουν ούτε καν την πιο βασική ανθρώπινη ομοιότητα. Τι σημαίνει ότι κάποιος δεν βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση; Σημαίνει πως δεν διαθέτει κανονική ανθρώπινη φύση. Επειδή δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε καν στα πρότυπα των απαιτήσεων που έχει ο Θεός για τη συμπεριφορά της ανθρωπότητας όσον αφορά τη βίωση της ανθρώπινης φύσης, η ανθρώπινη φύση του είναι πολύ φτωχή και ο ίδιος μπορεί να λάβει μόνο κακή αξιολόγηση. Το ελάχιστο πρότυπο για την αξιολόγηση της ανθρώπινης φύσης ενός ανθρώπου είναι να εξετάσουμε το κατά πόσον η συμπεριφορά του πληροί τα πρότυπα των απαιτήσεων που έχει θέσει ο Θεός για τη συμπεριφορά της ανθρωπότητας. Εξετάστε το αν, αφότου έχει αρχίσει να πιστεύει στον Θεό, έχει αυτοσυγκράτηση, αν έχει αγιοπρεπή ευπρέπεια σε όσα λέει και κάνει, αν εκμεταλλεύεται τους άλλους ή όχι όταν αλληλεπιδρά μαζί τους, αν φέρεται στα μέλη της οικογενείας του και στους αδελφούς και τις αδελφές του στην εκκλησία με αγάπη, ανοχή και υπομονή, αν εκπληρώνει τις ευθύνες του απέναντι στους γονείς του στο μέγιστο των δυνατοτήτων του, αν συνεχίζει να λατρεύει είδωλα όταν δεν κοιτάει κανείς, και άλλα παρόμοια. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα πράγματα για να αξιολογήσουμε την ανθρώπινη φύση ενός ανθρώπου. Βάζοντας στην άκρη το κατά πόσον ένας άνθρωπος αγαπά και επιδιώκει την αλήθεια, αξιολογήστε πρώτα το κατά πόσον έχει κανονική ανθρώπινη φύση —κατά πόσον τα λόγια και η συμπεριφορά του πληρούν τα πρότυπα συμπεριφοράς που έχει θέσει ο Θεός. Αν δεν πληροί αυτά τα πρότυπα συμπεριφοράς, τότε μπορείτε να αξιολογήσετε την ανθρώπινη φύση του σύμφωνα με τον βαθμό των όσων βιώνει, είτε αυτός είναι: μέτριος, κακός, πολύ κακός ή φριχτός, με αυτήν τη σειρά —αυτό είναι ακριβές. Αν ένας πιστός κλέβει από καταστήματα ή ανθρώπους όταν πηγαίνει σε υπεραγορές ή δημόσιους χώρους, αν είναι λωποδύτης, τι είδους ανθρώπινη φύση έχει; (Κακή ανθρώπινη φύση.) Ορισμένοι βρίζουν ή μάλιστα χτυπούν τους άλλους όταν κάτι τους εξοργίζει. Οι προσβολές τους δεν είναι δίκαιες αξιολογήσεις της ουσίας του άλλου ατόμου· αντίθετα, είναι αυθαίρετες κατηγορίες, γεμάτες αισχρολογίες. Τέτοιοι άνθρωποι λένε ό,τι τους επιτρέπει να δώσουν διέξοδο στο μίσος τους, χωρίς να καταπνίγουν τίποτα. Ορισμένοι άνθρωποι, συγκεκριμένα, λένε κουβέντες στους γονείς τους, στους αδελφούς και τις αδελφές τους, στους άπιστους συγγενείς τους και ακόμη και στους άπιστους φίλους τους, τις οποίες δεν θα ήθελες να ακούσεις, ώστε να μη βρομίσουν τα αυτιά σου. Τι είδους ανθρώπινη φύση έχει ένα τέτοιο άτομο; (Κακή ανθρώπινη φύση.) Θα μπορούσατε μάλιστα να πείτε πως δεν έχει ανθρώπινη φύση. Άλλοι πάλι έχουν το βλέμμα μονίμως προσηλωμένο στα χρήματα. Όταν αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν κάποιον που έχει χρήματα, τρώει καλά, φοράει όμορφα ρούχα και ζει μια εύπορη ζωή, θέλουν πάντα να τον εκμεταλλευτούν. Μονίμως του ζητούν πράγματα με έμμεσο τρόπο, τρώνε το φαγητό του, χρησιμοποιούν τα πράγματά του ή δανείζονται αντικείμενά του και δεν του τα επιστρέφουν. Αν και δεν έχουν εκμεταλλευτεί σε μεγάλο βαθμό τους άλλους και οι πράξεις τους δεν ισοδυναμούν με υπεξαίρεση χρημάτων ή δωροδοκία, αυτές οι λωποδυτικές συμπεριφορές τους είναι πραγματικά ποταπές και άθλιες, και επιφέρουν την περιφρόνηση των άλλων. Κάτι πιο σοβαρό είναι πως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν εμμονή με την ομορφιά του αντίθετου φύλου. Κάνουν συχνά τα γλυκά μάτια στο αντίθετο φύλο και, μάλιστα, μοιχεύουν, διαπράττοντας μια αμαρτία μεταξύ των φύλων. Κάποιοι από αυτούς είναι άγαμοι, ενώ άλλοι έχουν οικογένεια —υπάρχουν, μάλιστα, κι εκείνοι που επιδίδονται σε μοιχεία παρά την πολύ προχωρημένη ηλικία τους. Κάτι ακόμα πιο σοβαρό είναι πως κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να αποπλανήσουν μέλη του ίδιου φύλου και να έρθουν σε σαρκική επαφή μαζί τους. Είναι πραγματικά αηδιαστικό. Κάτι ακόμα πιο απίστευτο είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό επί χρόνια, κι όμως δεν πιστεύουν πως η αλήθεια είναι ανώτερη από καθετί άλλο ή πως τα λόγια του Θεού επιτυγχάνουν τα πάντα. Αυτοί οι άνθρωποι συχνά επισκέπτονται μελλοντολόγους στα κρυφά για να τους πουν τη μοίρα τους, καίνε θυμίαμα προς λατρεία του Βούδα ή άλλων ειδώλων, ενώ κάποιοι χρησιμοποιούν ακόμη και κούκλες βουντού για να καταραστούν άλλους ανθρώπους ή διοργανώνουν πνευματιστικές συνεδρίες, και άλλα τέτοια. Η άσκηση τέτοιων ειδών κακής μαγείας αποτελεί ακόμα πιο σοβαρό ζήτημα· τέτοιοι άνθρωποι είναι μη πιστοί και δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους απίστους. Ανεξάρτητα από το αν οι συνθήκες είναι ελάσσονος ή μείζονος σημασίας, από τη στιγμή που ένας άνθρωπος έχει αυτές τις εκδηλώσεις, μπορούμε να πούμε ότι βιώνει την ανθρώπινη φύση με τρόπο αφύσικο και κηλιδωμένο, και ότι κάποιες από τις συμπεριφορές του είναι μάλιστα λανθασμένες ή παράλογες —ότι είναι πραγματικά αμαρτωλές συμπεριφορές. Ορισμένοι άνθρωποι, αφότου πιστέψουν στον Θεό, ντύνονται πολύ προκλητικά, δίνουν την ίδια προσοχή με τους απίστους στο να φαίνονται αισθησιακοί, και ακολουθούν κοσμικές τάσεις. Δεν μοιάζουν καθόλου με αγίους. Ορισμένοι άνθρωποι ντύνονται πιο καλαίσθητα όταν πηγαίνουν σε συναθροίσεις, αλλά φορούν τα μοντέρνα ρούχα των απίστων όταν επιστρέφουν στο σπίτι τους. Τα ρούχα τους δεν μαρτυρούν πως είναι πιστοί· δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε εκείνους και στους απίστους. Χαχανίζουν και διακωμωδούν τα πράγματα· είναι εξαιρετικά τρυφηλοί και δεν επιδεικνύουν αυτοσυγκράτηση. Τέτοιου είδους άνθρωποι βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση; (Όχι, δεν τη βιώνουν.) Επιδιώκουν κοσμικές τάσεις, θέλουν να είναι αισθησιακοί, να ελκύουν τους άλλους και να τραβούν τα βλέμματα πάνω τους. Όλη μέρα στολίζονται όμορφα και μακιγιάρονται έντονα, προσπαθώντας να προσελκύσουν το αντίθετο φύλο. Αυτό που βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι σχετικά κακό. Δεν μπορούν καν να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο ντύνονται, μιλούν και συμπεριφέρονται, και δεν έχουν αγιοπρεπή ευπρέπεια, επομένως όταν τους αξιολογούμε σύμφωνα με τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός, είναι προφανές πως η ανθρώπινη φύση που βιώνουν είναι πολύ πενιχρή. Από αυτά τα συγκεκριμένα παραδείγματα, μπορούμε να δούμε πως οι απαιτήσεις του Θεού σχετικά με τη συμπεριφορά των ανθρώπων και με αυτό που βιώνουν συνάδουν απόλυτα με τις απαιτήσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης —οπότε, φυσικά, όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση είναι ικανοί να τις εκπληρώσουν. Τι σημαίνει αυτή η δήλωση; Σημαίνει πως μόνο αν βιώνεις αυτό το πράγμα, διαθέτεις ανθρώπινη ομοιότητα, μοιάζεις με κανονικό άνθρωπο και έχεις το ελάχιστο επίπεδο της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Κοιτάζοντας τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες των απαιτήσεων του Θεού, μπορούμε να δούμε πως η βίωση της ανθρώπινης φύσης κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν είναι ψευδής, δεν αποτελεί προσποίηση, ούτε συνιστά εξαπάτηση των άλλων. Αντιθέτως, είναι ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να εκδηλώνεται η κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και η πραγματικότητα που αυτή οφείλει να κατέχει. Μόνον εκείνοι που βιώνουν αυτές τις εκφάνσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης διαθέτουν ανθρώπινη ομοιότητα, δίχως τον παραμικρό δόλο. Οι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν τον σεβασμό των άλλων και να ζήσουν με αξιοπρέπεια μόνο αν βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και μόνο αν βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση κατ’ αυτόν τον τρόπο και διαθέτουν αγιοπρεπή ευπρέπεια, φέρνουν οι κανονικές εκφάνσεις των ανθρώπων δόξα στον Θεό. Επειδή τότε, όλα όσα βιώνεις θα είναι θετικά, θα είναι η πραγματικότητα των θετικών πραγμάτων, και δεν θα αποτελούν προσποίηση. Θα βιώνεις την κανονική ανθρώπινη ομοιότητα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού.

Η ουσία της καλής συμπεριφοράς του ανθρώπου και η ουσία της συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός έχουν επεξηγηθεί αμφότερες ξεκάθαρα και κατανοητά. Επομένως, ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να ασκούνται οι άνθρωποι και ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση θα πρέπει να είναι επίσης ξεκάθαρος, έτσι δεν είναι; Οι άνθρωποι δεν θα φτάσουν στα άκρα ούτε θα διυλίσουν τον κώνωπα σε ό,τι αφορά τα ερωτήματα που σχετίζονται με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Η βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης σχετίζεται με τα ασήμαντα πράγματα στη ζωή των ανθρώπων, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την ανθρώπινη φύση; Κάποιοι γελοίοι άνθρωποι δεν βλέπουν καθαρά αυτό το ζήτημα. Λένε: «Εφόσον η συναναστροφή του Θεού είναι τόσο λεπτομερής, πρέπει κι εμείς να είμαστε σχολαστικοί σε ό,τι αφορά την παραμικρή πτυχή της ζωής μας. Για παράδειγμα, οι γλυκοπατάτες είναι πιο θρεπτικές όταν μαγειρεύονται στον ατμό ή όταν είναι ψητές;» Σχετίζεται αυτό με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Όχι, καθόλου. Το τι θα πρέπει να τρώνε οι άνθρωποι και ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να το τρώνε αποτελεί κοινή λογική, την οποία διαθέτουν πλέον όλοι οι άνθρωποι. Εφόσον δεν υπάρχει πρόβλημα με την κατανάλωση κάποιου φαγητού, μπορείς να το φας με όποιον τρόπο θέλεις. Αν κάποιος πιστεύει ότι πρέπει να αναζητήσει την αλήθεια σε τόσο απλά ζητήματα κοινής λογικής και ότι πρέπει να κάνει πράξη τέτοια πράγματα σαν να είναι η αλήθεια, τότε αυτό το άτομο δεν είναι γελοίο και παράλογο; Υπάρχουν πλέον ορισμένοι άνθρωποι που είναι πολύ σχολαστικοί σε ζητήματα όπως αυτό, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι επιδιώκουν την αλήθεια, και διερευνούν και εξετάζουν τελείως ασήμαντα ζητήματα σαν να είναι η αλήθεια. Ορισμένοι, μάλιστα, αναψοκοκκινίζουν όταν συζητούν γι’ αυτά τα πράγματα. Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Δεν πρόκειται για περίπτωση σοβαρής έλλειψης πνευματικής κατανόησης; Το γεγονός πως κάποιοι άνθρωποι προβαίνουν σε αναζήτηση στο ζήτημα της κατανάλωσης γλυκοπατατών, θαρρείς και πρόκειται για την αλήθεια, είναι πραγματικά αστείο και ενοχλητικό. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι χαμένη υπόθεση, επειδή δεν κατανοούν τα λόγια του Θεού και δεν γνωρίζουν τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια. Δεν μπορούν να καταλάβουν τα πιο απλά θέματα κοινής λογικής στη ζωή και δεν μπορούν να επιλύσουν αυτά τα ζητήματα —ποιος είναι, λοιπόν, ο λόγος να ζουν τόσα χρόνια; Πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να θίγουν τόσο επουσιώδη ζητήματα στις συναθροίσεις, να τα συζητούν και να συναναστρέφονται πάνω σε αυτά θαρρείς και είναι ζητήματα στα οποία θα μπορούσε κανείς να αναζητήσει την αλήθεια; Ο κύριος λόγος είναι πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν στρεβλή αντίληψη και στερούνται πνευματικής κατανόησης. Σε ποιο πλαίσιο γίνονται σχολαστικοί; Για ποιον λόγο προέκυψαν αυτές οι σκέψεις και οι ιδέες μέσα τους; Πώς γίνεται να συζητούν και να συναναστρέφονται για τον τρόπο κατανάλωσης γλυκοπατατών κατά τη διάρκεια συναθροίσεων; Μήπως γίνεται επειδή τα ζητήματα πάνω στα οποία συναναστρέφομαι είναι πολύ απτά, και αυτό έχει οδηγήσει στο να προκύψουν κάποιες παρανοήσεις στους ανθρώπους που αρέσκονται να ψειρίζουν τις λέξεις και διυλίζουν τον κώνωπα; Όταν προκύπτουν αυτά τα προβλήματα και αυτές οι καταστάσεις, νιώθω πως το να μιλάω σε αυτούς τους ανθρώπους είναι σαν να φέρομαι σε πιθήκους λες και είναι άνθρωποι. Οι πίθηκοι είναι πλάσματα που ζουν σε βουνά και ζούγκλες. Αν και θυμίζουν τους ανθρώπους, αν και πολλές από τις συμπεριφορές και τις συνήθειές τους μοιάζουν με εκείνες των ανθρώπων, και αν και υπήρξε μια εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι θεωρούσαν τους πιθήκους προγόνους τους, όπως και να έχει το θέμα, οι πίθηκοι παραμένουν πίθηκοι. Θα πρέπει να ζουν στα δάση και στα βουνά. Δεν θα ήταν λάθος να τους βάλουμε σε ένα σπίτι να ζήσουν με ανθρώπους; Θα πρέπει να φερόμαστε στους πιθήκους λες και είναι άνθρωποι; (Όχι, δεν θα πρέπει.) Οπότε, είστε πίθηκοι ή είστε άνθρωποι; Αν είστε άνθρωποι, τότε όσο κι αν χρειαστεί να μιλήσω και όσο σκληρά κι αν χρειαστεί να εργαστώ, είναι πρέπον και αξίζει τον κόπο να σας πω αυτά τα πράγματα. Αν είστε πίθηκοι, είναι πρέπον να σας φέρομαι σαν ανθρώπους και να ξοδεύω το σάλιο Μου συζητώντας την αλήθεια και το θέλημα του Θεού μαζί σας; Αξίζει τον κόπο; (Όχι, δεν αξίζει.) Επομένως, είστε άνθρωποι ή είστε πίθηκοι; (Είμαστε άνθρωποι.) Ας ελπίσουμε πως είστε. Πώς βλέπετε τη συναναστροφή πάνω στον τρόπο κατανάλωσης γλυκοπατατών στις συναθροίσεις; Θα ήσασταν και εσείς σχολαστικοί σε θέματα όπως αυτό; Για παράδειγμα, ορισμένοι άνθρωποι ρωτούν: «Να φορέσω μπλε ή λευκά ρούχα; Αν φορέσω λευκά ρούχα, ποια απόχρωση του λευκού να βάλω; Ποια αντιπροσωπεύει την αγιοσύνη και αρμόζει σε έναν άγιο; Αν το κατάλληλο για μένα είναι το μπλε, τότε ποια απόχρωση του μπλε; Ποια αρμόζει καλύτερα στις απαιτήσεις και τα κριτήρια που έχει θέσει ο Θεός στον άνθρωπο, και ποια μπορεί να φέρει μεγαλύτερη δόξα στον Θεό;» Έχετε υπάρξει ποτέ σχολαστικοί σε τέτοια θέματα; Έχει σκεφτεί ποτέ κανείς ποιο χτένισμα ή ποιος τρόπος ομιλίας και τόνος φωνής αρμόζει σε έναν άγιο; Έχετε υπάρξει ποτέ σχολαστικοί σε τέτοια θέματα; Κάποιοι άνθρωποι έχουν υπάρξει σχολαστικοί και έχουν καταβάλει προσπάθεια σε τέτοια πράγματα. Σε ορισμένους ανθρώπους άρεσε παλαιότερα να βάφουν ξανθά τα μαλλιά τους ή να τα βάφουν κόκκινα ή άλλα περίεργα χρώματα, αλλά αφότου άρχισαν να πιστεύουν στον Θεό, είδαν πως οι άλλοι αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία δεν έβαφαν τα μαλλιά τους, οπότε σταμάτησαν να το κάνουν. Πέρασαν πολλά χρόνια προτού κατανοήσουν απόλυτα ότι το χρώμα των μαλλιών ή το χτένισμα κάποιου δεν είναι σημαντικό. Το σημαντικό είναι το κατά πόσο βιώνει κανείς την κανονική ανθρώπινη φύση και κατά πόσον αγαπά την αλήθεια. Οι άνθρωποι που έχουν υπάρξει σχολαστικοί σε τέτοια θέματα, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, αρχίζουν να κατανοούν σταδιακά πως είναι ανώφελο να καταβάλλει κανείς προσπάθεια για τέτοια πράγματα, διότι αυτά τα ζητήματα δεν σχετίζονται καθόλου με την αλήθεια. Είναι απλώς κάποια ζητήματα εντός του πεδίου της κανονικής ανθρώπινης φύσης και υπολείπονται της αλήθειας. Αν η ανθρώπινη φύση που βιώνετε ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις και τα πρότυπα του Θεού, τότε αυτό είναι αρκετό. Στο παρελθόν, αυτά τα ζητήματα δεν σας έχουν προβληματίσει και μπερδέψει κάπως όλους; (Ναι, πράγματι.) Ακόμη κι αν δεν ήταν τόσο ακραία όσο η συζήτηση περί του τρόπου κατανάλωσης γλυκοπατατών στις συναθροίσεις, κι εσάς σας έχουν προβληματίσει ορισμένα μικρά και ασήμαντα ζητήματα της ζωής. Αυτά είναι γεγονότα. Επομένως, δεν θα πρέπει να υπάρξει ένα καθοριστικό συμπέρασμα όσον αφορά αυτά τα ζητήματα; Γνωρίζετε ξεκάθαρα τις αρχές που θα πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι όταν βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα πρότυπα του Θεού; Γνωρίζετε πώς να αναζητήσετε την αλήθεια όταν έλθετε ξανά αντιμέτωποι με κάποιες συγκεκριμένες περιστάσεις; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν και δεν φτάνω στα άκρα, δηλαδή δεν ρωτάω πώς να τρώω τις γλυκοπατάτες, αν προέκυπταν ορισμένα ζητήματα στην καθημερινή μου ζωή, και πάλι θα ένιωθα μπερδεμένος για κάποιο διάστημα». Οπότε, δώστε μου ένα παράδειγμα —ποιο ζήτημα θα σας έκανε να νιώθετε μπερδεμένοι για κάποιο διάστημα; Θα λέγατε πως είναι λάθος να μακιγιάρονται οι γυναίκες; Συνάδει με τις απαιτήσεις του Θεού για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Δεν είναι λάθος.) Σε τι αναφέρεται η φράση «Δεν είναι λάθος» εδώ; (Εφόσον το μακιγιάζ ενός ατόμου αρμόζει σε άγιο, εφόσον δεν είναι πολύ έντονο, τότε είναι μια χαρά.) Εφόσον το μακιγιάζ δεν είναι έντονο, είναι πρέπον. Ορισμένοι ρωτούν: «Αν είναι πρέπον να χρησιμοποιούμε μακιγιάζ που δεν είναι πολύ έντονο, τότε αυτό σημαίνει πως θέλεις να μακιγιαριζόμαστε;» Είπα κάτι τέτοιο; (Όχι, δεν το είπες.) Το μακιγιάζ δεν είναι πρόβλημα, συνάδει με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Η καθοριστική αρχή γι’ αυτό είναι ότι εφόσον το μακιγιάζ δεν είναι πολύ έντονο, είναι μια χαρά. Αυτό είναι το πρότυπο. Επομένως, εντός ποιου πλαισίου πρέπει να διατηρούν οι γυναίκες το μακιγιάζ τους ώστε να συμμορφώνεται με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Πού βρίσκεται η διαχωριστική γραμμή; Τι σημαίνει «έντονο μακιγιάζ»; Ποιο είδος μακιγιάζ θεωρείται έντονο; Αν το όριο καθοριστεί ξεκάθαρα, οι άνθρωποι θα γνωρίζουν τι να κάνουν. Δεν πρόκειται για μία λεπτομέρεια; Δώστε μου ένα παράδειγμα που να εξηγεί τι σημαίνει «έντονο μακιγιάζ». (Είναι όταν το πρόσωπο ενός ατόμου είναι βαμμένο σε πολύ λευκό τόνο, τα χείλη του είναι πολύ κόκκινα και τα μάτια του πολύ μαύρα, με συνέπεια να δείχνει εξαιρετικά αφύσικο και να νιώθεις άβολα όταν το κοιτάζεις.) Οι άνθρωποι αναπηδούν όταν το βλέπουν, σαν να βλέπουν φάντασμα, και οι άλλοι δεν μπορούν να δουν τη φυσική μορφή ή το πρόσωπο του ατόμου. Σε μερικές χώρες και εθνικότητες, καθώς και σε ορισμένα επαγγέλματα, το μακιγιάζ των ανθρώπων είναι πολύ έντονο. Το μακιγιάζ των ατόμων σε μπαρ και νυχτερινά κέντρα δεν αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τούτου; Όλα αυτά τα άτομα μακιγιάρονται έντονα, και αυτό δεν είναι εποικοδομητικό —ο σκοπός του μακιγιάζ τους είναι να αποπλανήσουν τους άλλους. Αυτό το είδος μακιγιάζ είναι έντονο. Τότε, λοιπόν, ποιο είδος μακιγιάζ συνάδει με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Το ελαφρύ μακιγιάζ, όπως αυτό των γυναικών σε χώρους εργασίας, το οποίο φαίνεται πολύ αξιοπρεπές και κομψό. Εφόσον το μακιγιάζ σας δεν ξεφεύγει από αυτό το όριο, τότε είναι μια χαρά. Στην Κίνα, δεν είναι της μόδας να μακιγιάρονται οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας. Αν ένα συνηθισμένο άτομο μιας κάποιας ηλικίας, που δεν έχει ιδιαίτερο κύρος ή ιδιαίτερη υπόληψη στην κοινωνία, πάντα στολίζεται και μακιγιάρεται όταν βγαίνει έξω, ο κόσμος θα πει ότι δεν φέρεται ευπρεπώς για την ηλικία του. Ωστόσο, τα πράγματα είναι διαφορετικά στις δυτικές χώρες. Αν πρόκειται να συναντήσεις κάποιον ή να πας στη δουλειά σου και δεν μακιγιαριστείς ούτε στολιστείς λιγάκι, ο κόσμος θα πει ότι δεν σέβεσαι τη δουλειά σου, ότι δεν είσαι επαγγελματίας και ότι δείχνεις ασέβεια προς τους άλλους. Αυτό αποτελεί είδος κουλτούρας. Φυσικά, σε μια τέτοια κατάσταση, το μακιγιάζ θα πρέπει να περιορίζεται σε ένα επίπεδο στο οποίο φαίνεσαι αξιοπρεπής και καθωσπρέπει, καθώς και αξιοσέβαστο άτομο προς τους άλλους. Για να το συνοψίσω σε μία πρόταση: Αν μακιγιάρεσαι, θα πρέπει το μακιγιάζ να σε κάνει να δείχνεις αξιοσέβαστο άτομο, και όχι να διεγείρει τον παραμικρό πόθο στην καρδιά των άλλων —αυτό το είδος μακιγιάζ είναι πρέπον. Αυτή είναι η αρχή· το θέμα είναι τόσο απλό. Κάποιοι άνθρωποι ρωτούν: «Πειράζει αν δεν μακιγιάρομαι όταν βγαίνω εκτός σπιτιού; Δεν έχω συνηθίσει να μακιγιάρομαι». Θα πρέπει να αναζητήσεις μέσα στα λόγια του Θεού. Είπε ο Θεός πως είναι λάθος να μη μακιγιάρεται ένα άτομο; Ο Θεός δεν το είπε αυτό. Ο οίκος του Θεού δεν απαίτησε ποτέ από τους ανθρώπους να μακιγιάρονται. Αν σου αρέσει να μακιγιάρεσαι, σου έχω δώσει αυτό το κριτήριο και όριο, και σου έχω πει τι θα πρέπει να κάνεις ώστε να είναι πρέπον το μακιγιάζ σου. Αν δεν σου αρέσει να μακιγιάρεσαι, ο οίκος του Θεού δεν το απαιτεί. Ωστόσο, πρέπει να θυμάσαι ένα πράγμα: Αν και δεν απαιτείται να μακιγιάρεσαι, δεν μπορείς να βγαίνεις έξω απεριποίητος και ατημέλητος, σαν ζητιάνος. Για παράδειγμα, όταν βγαίνεις για να διαδώσεις το ευαγγέλιο, αν δεν φαίνεσαι ευπαρουσίαστος ή δεν πλύνεις το πρόσωπό σου πριν βγεις από το σπίτι, και έχεις ατημέλητο ντύσιμο, λέγοντας: «Δεν πειράζει. Εφόσον κατανοούμε την αλήθεια, δεν έχει σημασία πώς ντυνόμαστε!» τότε είναι αυτό εποικοδομητικό; Ως άτομο που πιστεύει στον Θεό, θα πρέπει να έχεις αρχές και για την ένδυση και την εμφάνισή σου. Το ελάχιστο πρότυπο αυτής της αρχής είναι ότι πρέπει να βιώσεις την κανονική ανθρώπινη φύση και δεν πρέπει να κάνεις τίποτα που θα ταπεινώσει τον Θεό ή θα εξευτελίσει τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά σου. Θα πρέπει, κατ’ ελάχιστον, να κάνεις τους άλλους να σε σέβονται. Ακόμη κι αν υστερείς σε ευσέβεια, θα πρέπει να είσαι τουλάχιστον σε θέση να δείχνεις αυτοσυγκράτηση, να είσαι αξιοπρεπής και καθωσπρέπει, καθώς και να έχεις αγιοπρεπή ευπρέπεια. Αν μπορείς να δώσεις αυτήν την εντύπωση στους ανθρώπους, τότε αυτό αρκεί. Αυτή είναι η πιο βασική προϋπόθεση για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης.

Για όσους πιστεύουν στον Θεό, αυτά τα ερωτήματα σχετικά με τις εξωτερικές συμπεριφορές των ανθρώπων και τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης δεν θα πρέπει να είναι βάρη ή δυσκολίες, επειδή είναι τα πιο βασικά πράγματα που θα πρέπει να διαθέτει, κατ’ ελάχιστον, ένα κανονικό άτομο. Αυτά τα θέματα θα πρέπει να είναι ευκολονόητα· δεν είναι ασαφή. Επομένως, αυτά τα ερωτήματα σχετικά με τις εξωτερικές συμπεριφορές των ανθρώπων και τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης δεν θα πρέπει να αποτελούν σημαντικά θέματα που συζητιούνται συχνά κατά την εκκλησιαστική ζωή. Το να μιλάς περιστασιακά γι’ αυτά δεν πειράζει, αλλά αν τα αντιμετωπίζεις σαν θέματα για τα οποία πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και αναφέρεσαι συχνά σε αυτά, συζητώντας γι’ αυτά ένθερμα και σοβαρά, τότε αμελείς κάπως τα κανονικά σου καθήκοντα. Ποιοι άνθρωποι είναι συνήθως εκείνοι που αμελούν τα κανονικά τους καθήκοντα; Το να γίνεται αναφορά σε ερωτήματα όπως ο τρόπος κατανάλωσης γλυκοπατατών και το να αντιμετωπίζονται αυτά τα ερωτήματα σαν να είναι θέματα για τα οποία χρειάζεται αναζήτηση της αλήθειας, να γίνεται διερεύνηση και συναναστροφή σχετικά με αυτά στις συναθροίσεις, ενίοτε σε πολλές συναθροίσεις, ενώ οι επικεφαλής της εκκλησίας δεν κάνουν τίποτα για να το σταματήσουν —δεν είναι όλα αυτά εκδηλώσεις ανθρώπων με στρεβλό σκεπτικό που υστερούν σε πνευματική κατανόηση; (Ναι, είναι.) Ποια είναι τα ερωτήματα που θα πρέπει να συζητούνται περισσότερο στις συναθροίσεις; Εκείνα που αφορούν την αλήθεια και τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Η αλήθεια και τα λόγια του Θεού αποτελούν τα σταθερά θέματα της εκκλησιαστικής ζωής· τα ζητήματα που αφορούν το πλέον βασικό και συνηθισμένο θέμα των εξωτερικών συμπεριφορών της κανονικής ανθρώπινης φύσης δεν θα πρέπει να είναι το κύριο θέμα συναναστροφής στην εκκλησιαστική ζωή και τις συναθροίσεις. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές συμβουλεύουν, υπενθυμίζουν και συναναστρέφονται ο ένας τον άλλο γι’ αυτά τα πράγματα εκτός συναθροίσεων, τότε αυτό αρκεί για να λυθούν αυτά τα προβλήματα. Δεν είναι απαραίτητο να δαπανώνται τεράστια χρονικά διαστήματα στη συναναστροφή και τη συζήτησή τους. Αυτό θα επηρέαζε τους ανθρώπους στο να συναθροίζονται και να τρώνε και να πίνουν κανονικά τα λόγια του Θεού, και θα είχε αντίκτυπο στην είσοδό τους στη ζωή. Η εκκλησιαστική ζωή είναι μια ζωή βρώσης και πόσης των λόγων του Θεού. Θα πρέπει να εστιάζει στη συναναστροφή για την αλήθεια και στην επίλυση πρακτικών προβλημάτων· με αυτόν τον τρόπο, δεν θα καθυστερεί η πρόοδος της ζωής ενός ατόμου. Αν διαθέτεις τη σύνεση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, θα πρέπει να σου είναι σαφές πώς να κάνεις πράξη αυτά τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές. Αν μονίμως λεπτολογείς για ασήμαντα ζητήματα και πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις αρχές της αλήθειας, αν μονίμως διυλίζεις τον κώνωπα, κι όμως πιστεύεις πως έχεις πολλές γνώσεις και είσαι πολυμαθής, τότε δεν θα πρέπει να αναλυθεί αυτό το ζήτημα; Για παράδειγμα, ορισμένοι άνθρωποι δίνουν μεγάλη έμφαση στον τρόπο που ντύνονται, και μονίμως ρωτούν αν οι πιστοί μπορούν να φορούν ασυνήθιστα ρούχα· ορισμένοι άνθρωποι που έχουν αρχίσει προσφάτως να πιστεύουν στον Θεό, ρωτούν μονίμως αν οι πιστοί θα πρέπει να πίνουν οινοπνευματώδη ποτά· σε ορισμένους ανθρώπους αρέσει να δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά, και μονίμως ρωτούν αν οι πιστοί θα πρέπει να κερδίζουν πολλά χρήματα· και ορισμένοι άνθρωποι ρωτούν μονίμως πότε θα έλθει η ημέρα του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να αναζητήσουν την αλήθεια σε αυτά τα ζητήματα για να βρουν τις σωστές απαντήσεις. Αν και δεν υπάρχουν ακριβή λόγια πάνω σε αυτά τα θέματα, ο Θεός έχει εξηγήσει πολύ καθαρά τις αρχές για την προσέγγιση αυτών των ζητημάτων. Αν ένας άνθρωπος δεν καταβάλλει προσπάθεια για την ανάγνωση των λόγων του Θεού, τότε δεν θα βρει τις απαντήσεις. Στην πραγματικότητα, όλοι γνωρίζουν τον σκοπό της πίστης στον Θεό και τι μέλλει να αποκομιστεί από αυτήν. Απλώς ορισμένοι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια, αλλά παρ’ όλα αυτά επιθυμούν να κερδίσουν ευλογίες. Εκεί έγκειται η δυσκολία τους. Επομένως, το σημαντικότερο είναι το κατά πόσον μπορεί ένας άνθρωπος να αποδεχτεί την αλήθεια. Ορισμένοι άνθρωποι δεν έχουν δώσει ποτέ σημασία στη βρώση και την πόση των λόγων του Θεού ή στη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια. Απλώς κολλάνε σε ασήμαντα ερωτήματα, θέλουν μονίμως να συναναστρέφονται πάνω σε αυτά τα ερωτήματα κατά τις συναθροίσεις και να λαμβάνουν οριστικές απαντήσεις σε αυτά, και οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να τους συγκρατήσουν. Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Αυτοί οι άνθρωποι δεν αμελούν τα κανονικά τους καθήκοντα; Αν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια και θέλεις μονίμως να βαδίζεις στο λανθασμένο μονοπάτι, γιατί δεν κάνεις αυτοκριτική, δεν γνωρίζεις και δεν αναλύεις τον εαυτό σου; Θέλεις πάντα να ευχαριστείς τους άλλους, δεν είσαι υπεύθυνος στο καθήκον σου, είσαι ισχυρογνώμων, κάνεις του κεφαλιού σου, είσαι αυθαίρετος και απερίσκεπτος. Πώς μπορείς να μην είσαι ευσυνείδητος σχετικά με αυτό το ζήτημα; Πώς μπορείς να μην το διερευνάς και να μην το αναλύεις ώστε να ανακαλύψεις τι ακριβώς συμβαίνει; Γιατί κατηγορείς και παρανοείς τον Θεό όποτε σου συμβαίνει κάτι; Γιατί καταλήγεις πάντα σε ετυμηγορία για τον εαυτό σου και γκρινιάζεις ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος και ότι η εκκλησία είναι άδικη; Δεν είναι αυτά προβλήματα; Δεν θα πρέπει να συναναστραφείς και να αναλύσεις αυτά τα ζητήματα κατά την εκκλησιαστική ζωή; Όταν ο οίκος του Θεού χωρίζει την εκκλησία και εκκαθαρίζει ανθρώπους, εσύ δεν υποτάσσεσαι ποτέ και δεν είσαι ποτέ ικανοποιημένος· έχεις μονίμως αντιλήψεις και διασπείρεις αρνητικότητα. Αυτό δεν είναι πρόβλημα; Δεν θα πρέπει να διερευνήσεις και να αναλύσεις αυτό το ζήτημα; Επιδιώκεις μονίμως το κύρος, παίζεις πολιτικά παιχνίδια και διαχειρίζεσαι το κύρος σου. Αυτό δεν είναι πρόβλημα; Δεν θα πρέπει να συναναστραφείς και να αναλύσεις αυτά τα ζητήματα; Επί του παρόντος, η εκκλησία επιτελεί το έργο της εκκαθάρισης, και ορισμένοι λένε: «Εφόσον οι άνθρωποι είναι κάπως αποτελεσματικοί στα καθήκοντά τους, δεν θα απομακρυνθούν· επομένως, αν συνεχίσω να είμαι κάπως αποτελεσματικός στο καθήκον μου και δεν απομακρυνθώ, τότε αυτό αρκεί». Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Αυτοί οι άνθρωποι δεν τελούν σε παθητική εναντίωση; Αν μπορεί κανείς να εκδηλώσει αυτού του είδους τη δόλια διάθεση, τότε δεν χρειάζεται να επιλυθεί αυτό; Τα προβλήματα που σχετίζονται με τις διεφθαρμένες διαθέσεις και την ουσία και φύση του ανθρώπου, δεν είναι πολύ πιο σοβαρά από τον τρόπο κατανάλωσης γλυκοπατατών; Δεν είναι άξια αναφοράς, συναναστροφής και ανάλυσης κατά τις συναθροίσεις και την εκκλησιαστική ζωή, ούτως ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να μπορέσει να αποκτήσει διάκριση; Δεν πρόκειται για καλά, χαρακτηριστικά παραδείγματα αρνητικών συμπεριφορών; Τα προβλήματα που αφορούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις σχετίζονται άμεσα με την αλλαγή διάθεσης του ανθρώπου και θίγουν το ζήτημα της σωτηρίας του ανθρώπου. Δεν πρόκειται για ασήμαντα ζητήματα, οπότε γιατί δεν συναναστρέφεστε σχετικά με αυτά τα ζητήματα και δεν τα αναλύετε στις συναθροίσεις; Αν δεν αναζητάτε ποτέ την αλήθεια για να επιλύσετε σημαντικά ζητήματα όπως αυτά στις συναθροίσεις και, αντ’ αυτού, συναναστρέφεστε δίχως τέλος σχετικά με ασήμαντα και βαρετά πράγματα, σπαταλώντας μια ολόκληρη συνάθροιση στη συναναστροφή ενός μικρού ζητήματος, χωρίς να μπορείτε να επιλύσετε ουσιαστικά προβλήματα, ξοδεύοντας παράλληλα και χρόνο, τότε δεν αμελείτε τα κανονικά καθήκοντά σας; Αν συνεχίσετε έτσι, όλοι σας θα γίνετε άχρηστοι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου, που τελούν σε σύγχυση, δεν εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους και υστερούν ως προς την αλήθεια. Δεν συναναστρέφεστε σχετικά με αυτά που θα έπρεπε να συναναστρέφεστε στις συναθροίσεις, και συναναστρέφεστε δίχως τέλος σχετικά με πράγματα που δεν θα έπρεπε να συναναστρέφεστε στις συναθροίσεις. Στις συναθροίσεις, συναναστρέφεστε μονίμως σχετικά με πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, που ανήκουν στη δική σας στρεβλή κατανόηση και στα δικά σας ασήμαντα προσωπικά ζητήματα, κάνοντας τους πάντες να τα διερευνούν μαζί σας και ξοδεύοντας άσκοπα χρόνο. Αυτό όχι μόνο επηρεάζει την είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού στη ζωή, αλλά καθυστερεί επίσης και την κανονική πρόοδο του έργου της εκκλησίας. Δεν πρόκειται για αναστάτωση και διατάραξη του έργου της εκκλησίας; Μια τέτοια συμπεριφορά θα πρέπει να χαρακτηρίζεται ως αναστάτωση. Πρόκειται για σκόπιμη αναστάτωση, και οι άνθρωποι που ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να περιορίζονται. Στο μέλλον, οι συναθροίσεις θα πρέπει να περιορίζονται στη βρώση και την πόση των λόγων του Θεού, στη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, στην επίλυση ζητημάτων που αφορούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις και στην επίλυση δυσκολιών και προβλημάτων στα καθήκοντα των ανθρώπων. Κάθε ασήμαντο και επουσιώδες θέμα ή τα θέματα που αφορούν ζητήματα της καθημερινής κοινής λογικής, δεν θα πρέπει να επιδέχονται συναναστροφή στις συναθροίσεις. Οι αδελφοί και οι αδελφές μπορούν να επιλύσουν αυτά τα ζητήματα με συναναστροφή μεταξύ τους· δεν χρειάζεται να γίνεται συναναστροφή σχετικά με αυτά στις συναθροίσεις.

Στην εκκλησία, υπάρχουν πάντα άνθρωποι με στρεβλή κατανόηση για τα λόγια του Θεού, οι οποίοι διυλίζουν τον κώνωπα. Όταν συναναστρέφομαι σχετικά με τις καλές συμπεριφορές του ανθρώπου, αυτά τα άτομα καταβάλλουν πραγματική προσπάθεια για τη συμπεριφορά τους. Δεν γνωρίζουν τον λόγο για τον οποίο πρέπει να συναναστραφούμε σχετικά με αυτά τα πράγματα. Πείτε Μου, γιατί πρέπει να συναναστραφούμε σχετικά με αυτό το ζήτημα; Τι θέλουμε να επιτύχουμε μέσω της συναναστροφής σχετικά με αυτό το ζήτημα; Ας μιλήσουμε πρώτα για τον λόγο για τον οποίο πρέπει να συναναστραφούμε σχετικά με αυτό το ζήτημα. Σε ποιο πλαίσιο εγέρθηκε το θέμα των καλών συμπεριφορών του ανθρώπου και των κριτηρίων για τις συμπεριφορές που απαιτεί ο Θεός; Εγέρθηκε κατά τη συναναστροφή μας σχετικά με το θέμα «Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια». Αυτό το ζήτημα σχετίζεται άμεσα με τον τρόπο που θα πρέπει ο άνθρωπος να επιδιώκει την αλήθεια. Οι καλές συμπεριφορές που επιδεικνύουν οι άνθρωποι ως αποτέλεσμα της άσκησης της αλήθειας αφορούν την αλήθεια και σχετίζονται με την αλήθεια. Όσο καλή κι αν φαίνεται μια συμπεριφορά στον άνθρωπο, αν αυτή δεν περιλαμβάνει την άσκηση της αλήθειας, τότε είναι κάτι που δεν έχει σχέση με την αλήθεια. Κάποιοι θα πούνε: «Αυτό είναι λάθος! Δεν είπες ότι οι καλές συμπεριφορές υστερούν ως προς την αλήθεια; Δεν καταλαβαίνω». Μπορείτε να εξηγήσετε το εν λόγω ζήτημα; Στο πλαίσιο της συναναστροφής σχετικά με το «Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια», ανέλυσα τις συμπεριφορές που οι άνθρωποι θεωρούν καλές σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, τις αξιολόγησα και τις καταδίκασα. Ταυτόχρονα, πληροφόρησα τους ανθρώπους για τα κριτήρια που έχει διατυπώσει ο Θεός όσον αφορά τη συμπεριφορά του ανθρώπου, και τους έδωσα ένα σωστό μονοπάτι μέσω του οποίου θα βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση, δίνοντάς τους έτσι τη δυνατότητα να διαθέτουν κριτήρια μέσω των οποίων θα αξιολογούν τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Πάνω σε αυτό το θεμέλιο, το αποτέλεσμα που πέτυχα εν τέλει ήταν να πληροφορήσω τους ανθρώπους πως οι συμπεριφορές που θεωρούν καλές σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, δεν αποτελούν τα κριτήρια της αλήθειας, ούτε περιλαμβάνουν την αλήθεια, ούτε σχετίζονται με την αλήθεια, βάζοντας έτσι φρένο στη λανθασμένη πεποίθηση των ανθρώπων πως η συμμόρφωση με αυτές τις καλές συμπεριφορές αποτελεί την επιδίωξη της αλήθειας. Ταυτόχρονα, πληροφόρησα τους ανθρώπους πως έχουν εκπληρώσει τα πρότυπα της βίωσης της κανονικής ανθρώπινης φύσης μόνο όταν έχουν ανταποκριθεί στα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός. Εφόσον έχω πει στους ανθρώπους πως όλες οι καλές συμπεριφορές που υποστηρίζει ο άνθρωπος είναι προσωπεία και ψευδείς, πως είναι όλες μια προσποίηση και είναι μόνο για φιγούρα, πως είναι όλες λανθασμένες, πως είναι όλες νοθευμένες με τις σκευωρίες του Σατανά, τώρα που αυτά τα πράγματα έχουν απομακρυνθεί και οι άνθρωποι τα έχουν στερηθεί, μήπως δεν γνωρίζουν πώς να ασκούνται; Σκέφτονται: «Τότε, σύμφωνα με τι θα πρέπει να ζω; Ποια είναι τα πραγματικά κριτήρια της συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός;» Οι απαιτήσεις, τα κριτήρια και οι συγκεκριμένες δηλώσεις που έχει ο Θεός για τη συμπεριφορά του ανθρώπου —το ζήτημα είναι τόσο απλό. Εφόσον οι άνθρωποι βιώνουν τις πραγματικότητες που απαιτεί ο Θεός, θα έχουν ανταποκριθεί στα πρότυπα για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Δεν θα διυλίζουν τον κώνωπα, ούτε θα είναι μπερδεμένοι και σε σύγχυση αναφορικά με αυτό το ζήτημα. Όταν ένας άνθρωπος πληροί τα πρότυπα που θα πρέπει να βιώνει η κανονική ανθρώπινη φύση, δεν έχει λύσει ένα πρακτικό πρόβλημα στον δρόμο προς την επιδίωξη της αλήθειας; Δεν έχει αφαιρέσει ένα εμπόδιο και αντιμετωπίσει μία δυσκολία προς τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Τουλάχιστον, τώρα πια, οι εξωτερικές προσεγγίσεις που επαινεί η ανθρωπότητα, όπως το να έχει κανείς καλή μόρφωση και καλούς τρόπους, το να είναι προσηνής και προσιτός, δεν αποτελούν πια τους στόχους της επιδίωξης του ανθρώπου. Ή αλλιώς, για να το θέσω με πιο ακριβείς όρους, δεν αποτελούν πλέον στόχο τον οποίο πασχίζουν να βιώσουν εξωτερικά οι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, ούτε πρότυπο το οποίο οφείλει να βιώσει η κανονική ανθρώπινη φύση. Έχουν αντικατασταθεί με την ανάγκη να είναι συγκρατημένοι, να διαθέτουν αγιοπρεπή ευπρέπεια, και ούτω καθεξής. Αυτές οι απαιτήσεις του Θεού είναι τα κριτήρια για να βιώσει ο άνθρωπος την κανονική ανθρώπινη φύση· είναι η ομοιότητα που θα πρέπει να βιώσει η κανονική ανθρώπινη φύση. Με αυτόν τον τρόπο, δεν έχει επιβεβαιωθεί η πιο βασική προϋπόθεση, στόχος και κατεύθυνση για την επιδίωξη της αλήθειας; Το πιο θεμελιώδες, βασικό πράγμα έχει επιβεβαιωθεί, κι αυτό είναι πως ο στόχος της βίωσης της κανονικής ανθρώπινης φύσης δεν είναι να έχουν οι άνθρωποι καλή μόρφωση και καλούς τρόπους, να είναι ευγενικοί και εκλεπτυσμένοι, προσηνείς, αβροί, να σέβονται τους ηλικιωμένους και να φροντίζουν τους νέους, και ούτω καθεξής. Αντίθετα, είναι να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση όπως απαιτεί ο Θεός. Δεν υπάρχουν προσωπεία και σκευωρίες του Σατανά σε αυτό· αντίθετα, είναι η πραγματική βίωση, οι εκφάνσεις και η συμπεριφορά της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; (Ναι, έτσι έχουν.) Από αυτήν την άποψη, όταν συναναστρεφόμαστε σχετικά με τις καλές συμπεριφορές του ανθρώπου που εμπίπτουν στο θέμα των πραγμάτων που οι άνθρωποι θεωρούν σωστά και καλά σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, καθώς και όταν συναναστρεφόμαστε σχετικά με τα κριτήρια για τη συμπεριφορά που απαιτεί ο Θεός —αυτά τα πράγματα σχετίζονται με την επιδίωξη της αλήθειας; (Ναι, σχετίζονται.) Όντως, σχετίζονται. Σε έναν ορισμένο βαθμό, αυτό επιβεβαιώνει τη βασική κατεύθυνση και στόχο για την επιδίωξη της αλήθειας από τον άνθρωπο. Αυτό σημαίνει πως, κατ’ ελάχιστον, ο στόχος σου για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης θα είναι σωστός πριν ξεκινήσεις να επιδιώκεις την αλήθεια. Αυτός ο στόχος δεν είναι μια ανθρωπογενής προσέγγιση, δεν είναι «περιτύλιγμα» ή μεταμφίεση. Αντίθετα, είναι η κανονική βίωση της ανθρώπινης φύσης που απαιτεί ο Θεός. Αν και αυτό το θέμα συνεχίζει να απέχει κάπως από την πραγματική επιδίωξη της αλήθειας, είναι σημαντικό για την πρωταρχική κατεύθυνση της επιδίωξης της αλήθειας. Είναι το πιο απλό και το πιο βασικό κριτήριο για τη συμπεριφορά που θα πρέπει να κατανοήσει ο άνθρωπος. Όσο κι αν απέχει αυτό το θέμα συναναστροφής από την επιδίωξη της αλήθειας και όσο κι αν απέχει από τα κριτήρια της αλήθειας, επειδή σχετίζεται με τις απαιτήσεις του Θεού και τα κριτήρια συμπεριφοράς που έχει θέσει ο Θεός στην ανθρωπότητα, σε ένα βαθμό σχετίζεται, φυσικά, και με τα κριτήρια της αλήθειας. Επομένως, οι άνθρωποι θα πρέπει να κατανοήσουν αυτά τα θέματα. Αυτές οι απαιτήσεις που έχει ο Θεός για τη συμπεριφορά του ανθρώπου είναι κριτήρια ως προς τα οποία θα πρέπει να συμμορφώνονται οι άνθρωποι, και δεν πρέπει να παραβλέπονται. Αφότου οι άνθρωποι κατανοήσουν αυτά τα ζητήματα, τουλάχιστον δεν θα επιζητούν να είναι άτομα με καλή μόρφωση και καλούς τρόπους, ευγενικά και εκλεπτυσμένα, πράα, προσιτά ή προσηνή όσον αφορά τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης και τις εξωτερικές τους προσεγγίσεις —όπως οι άνθρωποι σε δυτικές χώρες, συγκεκριμένα, αναμένουν οι άντρες να είναι κύριοι, να ανοίγουν την πόρτα στις γυναίκες, να τραβούν την καρέκλα μια γυναίκας ώστε να καθίσει και να δίνουν προτεραιότητα στις γυναίκες σε δημόσιους χώρους —μόλις οι άνθρωποι αποκτήσουν διάκριση για αυτές τις καλές συμπεριφορές, τουλάχιστον δεν θα τις εκλαμβάνουν ως τα πρότυπά τους όταν προσπαθούν να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση ή όταν επιδιώκουν τις συμπεριφορές της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αντιθέτως, θα εγκαταλείψουν αυτά τα πράγματα στην καρδιά και στο μυαλό τους· δεν θα τους επηρεάζουν ούτε θα τους δεσμεύουν πια. Αυτό είναι κάτι που οφείλετε να κάνετε. Αν υπάρχει κάποιος που εξακολουθεί να λέει: «Αυτό το άτομο δεν έχει ιδιαίτερα καλή μόρφωση και καλούς τρόπους», ποια θα είναι η αντίδρασή σου; Θα του ρίξεις μια ματιά και θα του υποδηλώσεις: «Παρεκτράπηκες. Αυτός είναι ο οίκος του Θεού. Τι εννοείς “καλή μόρφωση και καλούς τρόπους”; Αυτή δεν είναι η αλήθεια, ούτε είναι η ανθρώπινη ομοιότητα που πρέπει να βιώσουμε». Ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Η επικεφαλής μας δεν σέβεται τους ηλικιωμένους και δεν φροντίζει τους νέους. Είμαι ήδη σε προχωρημένη ηλικία, αλλά εκείνη δεν με προσφωνεί “Θεία”, κι απλώς με φωνάζει με το μικρό μου όνομα. Δεν θα έπρεπε να το κάνει αυτό. Τα εγγόνια μου είναι μεγαλύτερα σε ηλικία από εκείνη! Με αυτήν την πράξη της, δεν με περιφρονεί; Επίσης, δεν είναι φιλική ούτε καλή με τους ανθρώπους. Κρίνοντας από τη συμπεριφορά της, δεν φαίνεται κατάλληλη για επικεφαλής». Τι γνώμη έχετε γι’ αυτήν την άποψη; Ο σεβασμός προς τους ηλικιωμένους και η φροντίδα προς τους νέους δεν είναι η αλήθεια. Δεν θα πρέπει να αξιολογείτε τους ανθρώπους με βάση τις εξωτερικές συμπεριφορές και εκδηλώσεις τους, αλλά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό σας την αλήθεια. Μόνον αυτές είναι οι αρχές για την αξιολόγηση των ανθρώπων. Τότε, πώς θα πρέπει να αξιολογούμε τους επικεφαλής και τους εργάτες; Θα πρέπει να εξετάζετε αν κάνουν πρακτικό έργο, αν μπορούν να οδηγήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού στη βρώση και την πόση των λόγων του Θεού και στην κατανόηση της αλήθειας, αν μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια για να επιλύσουν προβλήματα στην εκκλησία και να ολοκληρώσουν ορισμένες σημαντικές εργασίες. Για παράδειγμα, πώς πάει το ευαγγελικό έργο; Πώς είναι η εκκλησιαστική ζωή; Ο εκλεκτός λαός του Θεού εκτελεί καλά τα καθήκοντά του; Πώς προχωρά κάθε διαφορετική εξειδικευμένη εργασία; Έχουν αποπεμφθεί οι άπιστοι, οι μοχθηροί άνθρωποι και οι αντίχριστοι; Αυτές είναι οι σημαντικές εργασίες της εκκλησίας. Η αξιολόγηση των επικεφαλής και των εργατών γίνεται κυρίως εξετάζοντας το πόσο καλά αποδίδουν σε αυτές τις εργασίες. Αν είναι αποτελεσματικοί σε όλους αυτούς τους τομείς, τότε είναι ικανοί επικεφαλής. Ακόμη κι αν η συμπεριφορά τους υστερεί λιγάκι, αυτό δεν είναι μεγάλο θέμα. Η απλή εξέταση των εξωτερικών συμπεριφορών δεν αποτελεί το πρότυπο για την αξιολόγηση του κατά πόσον είναι κατάλληλος ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης. Αν ένα άτομο το κοίταζε αυτό από την οπτική του ανθρώπου, θα φαινόταν πως η επικεφαλής ήταν αγενής επειδή δεν προσφωνούσε ποτέ μια μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκα ως «Θεία» ή «Γιαγιά». Αλλά αν χρησιμοποιούσε τα λόγια του Θεού για να την αξιολογήσει, αυτή η επικεφαλής είναι ικανοποιητική, και ο εκλεκτός λαός του Θεού εξέλεξε το σωστό άτομο, επειδή μπορεί να επωμιστεί κάθε πτυχή του έργου της εκκλησίας, βοηθάει και ωφελεί την είσοδο κάθε μέλους του εκλεκτού λαού του Θεού στη ζωή και επιτελεί πολύ καλά το ευαγγελικό έργο. Όλοι θα πρέπει να δεχθούν την ηγεσία της και να συνεργαστούν στο έργο της. Το να μη συνεργάζεται κάποιος στο έργο της εν λόγω επικεφαλής ή να της δημιουργεί δυσκολίες ή να ψάχνει να βρει κάποιο πλεονέκτημα για να την επικρίνει, απλώς και μόνο επειδή η επικεφαλής δεν διαθέτει καλές εξωτερικές συμπεριφορές όπως τον σεβασμό προς τους ηλικιωμένους και τη φροντίδα προς τους νέους, δεν είναι ευεργετικό για το έργο της εκκλησίας. Έτσι ενεργεί απέναντι σε έναν επικεφαλής και εργάτη με τρόπο που δεν στηρίζεται σε αρχές, και πρόκειται για εκδήλωση διατάραξης και αναστάτωσης του έργου της εκκλησίας. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν το δίκιο με το μέρος τους· κάνουν κακό. Αν δεις έναν επικεφαλής ή εργάτη που δεν σέβεται τους πρεσβυτέρους του και, ως εκ τούτου, θεωρήσεις πως δεν είναι ιδιαίτερα καλό άτομο, δεν δεχθείς την ηγεσία του και μάλιστα τον καταδικάσεις, τότε ποιο λάθος κάνεις; Πρόκειται για το κακό αποτέλεσμα της αξιολόγησης των ανθρώπων χρησιμοποιώντας τα πρότυπα του ανθρώπου, σύμφωνα με τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας. Αν όλοι μπορούν να αξιολογούν ανθρώπους και να εκλέγουν επικεφαλής και εργάτες σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, αυτό θα είναι ακριβές και θα συνάδει με το θέλημα του Θεού. Οι άνθρωποι θα μπορούν και να φέρονται δίκαια στους άλλους και να διατηρούν την κανονική πρόοδο του έργου της εκκλησίας. Τόσο ο Θεός όσο και ο άνθρωπος θα είναι ικανοποιημένοι. Έτσι δεν είναι;

Από τη στιγμή που ανέλυσα τις υποτιθέμενες «καλές συμπεριφορές» του ανθρώπου και συναναστράφηκα σχετικά με τα πρότυπα των απαιτήσεων που έχει ο Θεός για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, η οπτική από την οποία οι άνθρωποι βλέπουν τους άλλους και τα πρότυπα που χρησιμοποιούν για να τους αξιολογήσουν έχουν αλλάξει. Από τη στιγμή που το οπτικό πεδίο στο οποίο οι άνθρωποι βλέπουν τους άλλους είναι διαφορετικό, τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων των ανθρώπων είναι επίσης διαφορετικά. Αν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού ως τη βάση των αξιολογήσεών τους, τότε το αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα σωστό, δίκαιο, αντικειμενικό και προς το συμφέρον όλων. Αν η οπτική, η μέθοδος και η βάση για τις αξιολογήσεις των ανθρώπων είναι τα πράγματα τα οποία ο άνθρωπος πιστεύει ότι είναι σωστά και καλά, τότε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Κάποιος μπορεί να καταλήξει να κατηγορεί ή να καταδικάζει άδικα καλούς ανθρώπους ή μπορεί να παραπλανηθεί από υποκριτές, και να μην μπορεί να αξιολογήσει και να φερθεί δίκαια σε ένα άτομο. Καθώς η βάση του ανθρώπου είναι εσφαλμένη, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα λανθασμένο, άδικο και δεν θα συνάδει με το θέλημα του Θεού. Επομένως, είναι απαραίτητο να αναλύουμε και να συναναστρεφόμαστε σχετικά με την ουσία των αντιλήψεων των ανθρώπων περί καλής συμπεριφοράς; Έχει κάποια σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας; Τα δύο ζητήματα είναι πολύ στενά συνδεδεμένα! Αν και αυτό το θέμα θίγει μόνο τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης από τους ανθρώπους, καθώς και τις εξωτερικές προσεγγίσεις και εκφάνσεις του ανθρώπου, όταν οι άνθρωποι έχουν τα σωστά κριτήρια που απαιτεί ο Θεός για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, θα έχουν σωστές και τυποποιημένες βάσεις και κριτήρια για να αξιολογούν τους άλλους, για να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, και για να συμπεριφέρονται και να ενεργούν. Έτσι, από αυτήν την άποψη, η κατεύθυνση, το μονοπάτι και ο στόχος της επιδίωξης της αλήθειας από μέρους τους δεν θα είναι πιο ακριβή; (Ναι, θα είναι.) Θα είναι πιο ακριβή και πιο τυποποιημένα. Αν και αυτά τα θέματα είναι σχετικά απλά, σχετίζονται με τις απόψεις του ανθρώπου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και με τη συμπεριφορά και τις πράξεις του ανθρώπου με τον πλέον πρακτικό, πραγματικό και στενό τρόπο —δεν είναι καθόλου κενά.

Έχω ήδη μιλήσει πολύ για το θέμα του τι πιστεύουν οι άνθρωποι πως είναι σωστό και καλό σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους —τα έχω επαναλάβει ξανά και ξανά για να σας κάνω να καταλάβετε πως αν και αυτά τα θέματα απέχουν, έως κάποιο βαθμό, από την αλήθεια και δεν ανέρχονται στο ύψος της αλήθειας, σχετίζονται με τις απόψεις του ανθρώπου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και με τη συμπεριφορά και τις πράξεις του ανθρώπου. Επομένως, μην εκλαμβάνετε αυτά τα θέματα ως μη αλήθειες ή ως ένα είδος γνώσης ή θεωρίας. Δεν είναι κενά. Τα πράγματα τα οποία οι άνθρωποι θεωρούν σωστά και καλά κατά τις αντιλήψεις τους βρίσκονται πάντα στα βάθη της καρδιάς τους, ελέγχουν τις σκέψεις τους, ελέγχουν την οπτική και την άποψη από τις οποίες βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και τον τρόπο που συμπεριφέρονται και ενεργούν. Συνεπώς, αυτά τα πράγματα πρέπει να εξηγηθούν με σαφήνεια, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να τα κατανοήσουν και να αποκτήσουν διάκριση γι’ αυτά, κι έτσι να εγκαταλείψουν τις αντιλήψεις του ανθρώπου περί καλής συμπεριφοράς και καθετί τέτοιο, και να μην αντιμετωπίσουν ποτέ ξανά αυτά τα πράγματα ως κάτι θετικό ή ως τα κριτήρια συμπεριφοράς για τις απόψεις τους πάνω στους ανθρώπους και τα πράγματα, και για τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους. Αυτά τα πράγματα δεν είναι σε καμία περίπτωση τα λόγια του Θεού, πόσο μάλλον η αλήθεια. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να διορθώνετε διαρκώς την άποψη και τη σκοπιά από τις οποίες βλέπετε τους ανθρώπους και τα πράγματα, και συμπεριφέρεστε και ενεργείτε, εξετάζοντας ταυτόχρονα διαρκώς το κατά πόσον κάθε αντίληψη και άποψη που προκύπτει στο μυαλό σας συνάδει με την αλήθεια. Πρέπει να αντιστρέψετε αμέσως τις εσφαλμένες αντιλήψεις και απόψεις σας, και έπειτα να διατηρήσετε τη σωστή στάση, και να βλέπετε τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεστε και να ενεργείτε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, χρησιμοποιώντας τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός. Αυτό αποτελεί την πιο βασική άσκηση της επιδίωξης της αλήθειας. Αποτελεί, επίσης, ένα είδος κατεύθυνσης και στόχου επιδίωξης που θα πρέπει να διαθέτετε όταν προσπαθείτε να επιτύχετε τη σωτηρία και να βιώσετε την κανονική ανθρώπινη φύση. Καθώς έχετε μόλις ολοκληρώσει την ακρόαση αυτών των λόγων, η κατανόηση που έχετε γι’ αυτά μπορεί να μην είναι τόσο βαθιά ή σαφής, αλλά μην ανησυχείτε. Καθώς η εμπειρία σας πάνω στα λόγια του Θεού ολοένα θα βαθαίνει και αφού αναλύσετε και διακρίνετε επανειλημμένα τα πράγματα που θεωρούνται σωστά κατά τις αντιλήψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, θα μπορέσετε εν τέλει να εγκαταλείψετε τους διάφορους ισχυρισμούς της παραδοσιακής κουλτούρας. Δεν θα αξιολογήσετε ποτέ ξανά τη συμπεριφορά των ανθρώπων σύμφωνα με την παραδοσιακή κουλτούρα· αντίθετα, θα αξιολογείτε τους ανθρώπους σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχετε απομακρύνει και εγκαταλείψει πλήρως τις αντιλήψεις της παραδοσιακής κουλτούρας. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια, αν κατανοείς μόνο απλά δόγματα και γνωρίζεις ότι οι συμπεριφορές που απαιτεί η παραδοσιακή κουλτούρα είναι άτοπες, μπορεί να σκεφτείς: «Είμαι σύγχρονος άνθρωπος, ξεχωρίζω από τις εγκόσμιες μάζες. Δεν είμαι πολύ παραδοσιακός και έχω βαρεθεί πολύ την παραδοσιακή κουλτούρα· δεν μου αρέσει να τηρώ ανιαρά έθιμα και τελετουργίες». Αλλά όταν βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, και πάλι θα χρησιμοποιήσεις με μεγάλη φυσικότητα τις πρότερες αντιλήψεις σου για να τα δεις και να τα αξιολογήσεις. Τότε θα συνειδητοποιήσεις ότι όλοι οι ισχυρισμοί σου σχετικά με το ότι είσαι σύγχρονος άνθρωπος, όχι παλιομοδίτικος ή ιδιαίτερα παραδοσιακός, και κάποιος που μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια, ήταν στην πραγματικότητα ψευδείς και λανθασμένες, και εσύ ξεγελάστηκες από τα δικά σου συναισθήματα. Τότε μόνο θα συνειδητοποιήσεις ότι οι παλιές σκέψεις, απόψεις και αντιλήψεις είχαν από καιρό ριζώσει βαθιά μέσα στην καρδιά σου, και ότι δεν εξαφανίζονται κατευθείαν όταν αλλάζεις τις αντιλήψεις σου ή εγκαταλείπεις ορισμένες σκέψεις. Το να λες ότι είσαι άνθρωπος της νέας εποχής, ένας σύγχρονος άνθρωπος, είναι μόνο ένας επιφανειακός χαρακτηρισμός· αυτό συμβαίνει απλώς επειδή γεννήθηκες σε διαφορετική γενιά και εποχή, αλλά όλα εκείνα τα πράγματα που είναι αναχρονιστικά και ανταγωνιστικά προς τον Θεό, και τα οποία ισχύουν για όλη την ανθρωπότητα, συναντώνται, χωρίς εξαίρεση, και σε εσένα. Εφόσον είσαι άνθρωπος, θα έχεις αυτά τα πράγματα μέσα σου. Αν δεν το πιστεύεις αυτό, τότε απόκτησε περισσότερη εμπειρία. Θα έλθει η μέρα που θα πεις «Αμήν» σε αυτά τα λόγια Μου. Εκείνοι που δεν κατανοούν τα πνευματικά ζητήματα και εκείνοι που είναι υπερόπτες και εγωκεντρικοί, σκέφτονται: «Έχω μεταπτυχιακό και διδακτορικό. Έχω ζήσει πολλά χρόνια σε αυτήν την κοινωνία και έχω εκτεθεί στην κουλτούρα και την εκπαίδευση της νέας εποχής, ιδίως στη δυτική εκπαίδευση. Πώς θα μπορούσα να τρέφω ακόμα αυτά τα αναχρονιστικά πράγματα; Οι παραδόσεις είναι ό,τι χειρότερο. Αποστρέφομαι εκείνους τους ανούσιους κανόνες. Όταν μαζεύεται η οικογένειά μου και συζητά για τα παραδοσιακά πράγματα και τους παραδοσιακούς κανόνες, δεν θα θέλω ούτε να ακούσω». Μη βιαστείς να το αρνηθείς. Θα έλθει τελικά η μέρα κατά την οποία θα εγκαταλείψεις αυτές τις ιδέες σου. Θα παραδεχθείς πως δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο συνηθισμένο μέλος της διεφθαρμένης από τον Σατανά ανθρώπινης φυλής από εσένα. Αν και δεν δέχτηκες ούτε εκδήλωσες πρόθυμα τις αναχρονιστικές αντιλήψεις μέσα σου, η παραδοσιακή κουλτούρα και οι πρόγονοι της ανθρώπινης φυλής σε μόλυναν και σε επηρέασαν με αυτές προ πολλού. Αυτά τα πράγματα υφίστανται, χωρίς εξαίρεση, στον εσωτερικό σου κόσμο, καθώς και στις σκέψεις και τις αντιλήψεις σου. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή αυτές οι πτυχές της παραδοσιακής κουλτούρας δεν είναι απλές δηλώσεις, ούτε είναι απλά ρητά ή προσεγγίσεις. Αντίθετα, είναι ένα είδος σκεπτικού και θεωρίας. Έχουν ως αποτέλεσμα την παραπλάνηση και διαφθορά του ανθρώπου. Αυτά τα ρητά και αυτές οι προσεγγίσεις δεν προέρχονται από τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα· προέρχονται από τον Σατανά. Εφόσον ζεις υπό την εξουσία του Σατανά, δεν μπορείς να αποφύγεις να επηρεάζεσαι, να παραπλανάσαι και να διαφθείρεσαι από αυτά τα πράγματα. Τώρα που έχεις ακούσει τα λόγια Μου, θα νιώσεις πως είναι όλα τους πραγματικότητα, πως είναι η αλήθεια. Όταν θα έχεις βιώσει αυτά τα λόγια Μου, θα διαπιστώσεις πως, αν και δεν σου αρέσει η παραδοσιακή κουλτούρα, ούτε τα ανιαρά έθιμα και οι τελετουργίες, ούτε και οι ανούσιοι κανόνες, οι βάσεις για τις απόψεις σου περί ανθρώπων και πραγμάτων, και τη συμπεριφορά και τις πράξεις σου προέρχονται αναπόφευκτα από τον άνθρωπο. Ανήκουν στον πυρήνα της παραδοσιακής κουλτούρας, είναι πράγματα εντός της παραδοσιακής κουλτούρας. Οι απόψεις σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, και η συμπεριφορά και οι πράξεις σου δεν βασίζονται στα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό σου την αλήθεια. Τότε, θα ξέρεις, θα είσαι σε θέση να δεις καθαρά πως πριν αποκτήσουν οι άνθρωποι την αλήθεια, αν δεν επιδιώκουν ούτε κατανοούν την αλήθεια, τότε κουβαλούν το δηλητήριο του Σατανά, ένα κομμάτι του Σατανά και τις σκευωρίες του Σατανά μαζί τους ενόσω βιώνουν την πιο βασική κανονική ανθρώπινη φύση. Όλα όσα βιώνουν είναι αρνητικά, και ο Θεός τα σιχαίνεται και τα απορρίπτει. Ανήκουν όλα στη σάρκα και δεν έχουν ουδεμία σχέση με τα θετικά πράγματα τα οποία διατυπώνει ο Θεός, τα οποία αρέσουν στον Θεό και συνάδουν με το θέλημά Του. Δεν υπάρχει καμία αλληλοεπικάλυψη, δεν υπάρχει ούτε καν ομοιότητα μεταξύ τους. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπει κανείς καθαρά αυτά τα προβλήματα, ειδάλλως οι άνθρωποι δεν θα γνωρίζουν τι σημαίνει να κάνει κανείς πράξη την αλήθεια. Θα μείνουν για πάντα προσκολλημένοι στις καλές συμπεριφορές τις οποίες ο άνθρωπος θεωρεί θετικά πράγματα, οπότε η συμπεριφορά και οι εκδηλώσεις τους δεν θα τύχουν ποτέ της επιδοκιμασίας του Θεού. Εάν ένας άνθρωπος αγαπάει την αλήθεια, τότε θα είναι σε θέση να την αποδεχτεί και να την επιδιώξει. Θα βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα, και θα συμπεριφέρεται και θα ενεργεί αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσει να ξεκινήσει να διαβαίνει το μονοπάτι της ζωής, το οποίο έχει υποδείξει ο Θεός στον άνθρωπο. Το να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια —αυτή η αρχή της αλήθειας είναι άκρως σημαντική και επιτακτική για τον άνθρωπο. Είναι μια αρχή της αλήθειας την οποία πρέπει κανείς να διαθέτει όταν επιδιώκει τη σωτηρία και προσπαθεί να βιώσει μια ζωή με νόημα. Πρέπει να το δεχτείς αυτό. Δεν υπάρχει περιθώριο επιλογής σε αυτό το θέμα, ούτε υπάρχουν εξαιρέσεις για κανέναν. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια και δεν δέχεσαι αυτήν την αρχή της αλήθειας, είτε είσαι ηλικιωμένος είτε νέος, είτε έχεις γνώσεις είτε όχι, είτε είσαι άνθρωπος που έχει πίστη είτε άνθρωπος με λίγη πίστη, και ανεξάρτητα από την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκεις ή την εθνικότητά σου, τότε, χωρίς εξαίρεση, δεν θα έχεις καμία σχέση με τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να προσπαθείς να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό σου την αλήθεια. Αυτός είναι ο ένας και μοναδικός δρόμος που θα πρέπει να επιδιώκεις. Δεν θα πρέπει να είσαι επιλεκτικός και να λες: «Θα δεχτώ κάτι ως την αλήθεια αν συνάδει με τις αντιλήψεις μου· αλλά αν δεν συνάδει με αυτές, θα αρνηθώ να το δεχτώ. Θα ενεργώ με τον δικό μου τρόπο, δεν χρειάζεται να επιδιώκω την αλήθεια. Δεν χρειάζεται να βλέπω τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα από τη σκοπιά των λόγων του Θεού· έχω τις δικές μου απόψεις, και είναι αρκετά ευγενείς, αντικειμενικές και θετικές. Δεν διαφέρουν και τόσο από τα λόγια του Θεού, επομένως μπορούν, φυσικά, να αντικαταστήσουν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Δεν χρειάζεται να κάνω πράξη τα λόγια του Θεού εν προκειμένω, ούτε να ενεργώ σύμφωνα με αυτά». Μια τέτοια άποψη και μέθοδος επιδίωξης είναι εσφαλμένη. Όσο καλές ή σωστές κι αν είναι οι απόψεις ενός ανθρώπου, παραμένουν εσφαλμένες. Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Αν δεν μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια, τότε ό,τι επιδιώκεις θα είναι εσφαλμένο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω πως δεν έχεις καμία επιλογή στο ζήτημα του «να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια». Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ενεργείς με συνέπεια σύμφωνα με αυτήν τη φράση, να την εκτελείς και να τη βιώνεις προσωπικά, κι έτσι να αποκτάς σταδιακά γνώση της, να αναγνωρίζεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση και να εισέρχεσαι στην πραγματικότητα αυτής της φράσης. Τότε μόνο ο στόχος που θα επιτύχεις εν τέλει θα είναι ο στόχος που οφείλει κανείς να επιτύχει μέσω της επιδίωξης της αλήθειας. Ειδάλλως, η σκληρή σου δουλειά, όλα όσα έχεις απαρνηθεί και κάθε τίμημα που έχεις πληρώσει θα γίνουν καπνός, θα είναι όλα μάταια. Καταλαβαίνεις;

Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; (Να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια.) Σωστά. Να κάνεις πράξη αυτά τα λόγια ενσυνείδητα, απόλυτα και πλήρως. Θέσε αυτήν τη φράση ως τον στόχο της επιδίωξής σου και την πραγματικότητα της ζωής σου· τότε θα είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Μη μολύνεσαι με κανέναν τρόπο, μη μολύνεσαι με κανένα θέλημα του ανθρώπου και μη διατηρείς καμία νοοτροπία τύχης. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος να ενεργείς, και τότε θα έχεις την ελπίδα να αποκτήσεις την αλήθεια. Επομένως, είναι απαραίτητο να συναναστρεφόμαστε για τις αντιλήψεις του ανθρώπου περί καλής συμπεριφοράς και να τις αναλύουμε; (Ναι, είναι.) Ποια θετική καθοδήγηση και βοήθεια μπορεί να σας προσφέρει; Μπορούν αυτά τα λόγια να γίνουν η βάση και το κριτήριο για τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τους ανθρώπους και τα πράγματα, και συμπεριφέρεστε και ενεργείτε; (Ναι, μπορούν.) Αν μπορούν, τότε να διαβάζετε προσευχόμενοι αυτές τις δύο συναναστροφές καλά κατά τη διάρκεια των συναθροίσεών σας και της πνευματικής σας άσκησης. Μόλις αποκτήσεις εμπεριστατωμένη κατανόηση αυτών των λόγων, θα είσαι σε θέση να βλέπεις με ακρίβεια τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχεις μια βάση και ένα κριτήριο για ό,τι λες και κάνεις. Θα βλέπεις με ακρίβεια τους ανθρώπους, και η οπτική και η άποψη από τις οποίες βλέπεις τα πράγματα θα είναι επίσης σωστές. Δεν θα βλέπεις πια τους ανθρώπους και τα πράγματα με βάση τα συναισθήματα ή τα αισθήματά σου, ούτε με βάση την παραδοσιακή κουλτούρα ή τις σατανικές φιλοσοφίες. Όταν έχεις τη σωστή βάση, τα αποτελέσματα των απόψεών σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα θα είναι σχετικά ακριβή. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; (Ναι.) Επομένως, δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτά τα λόγια με χαλαρότητα. Δεν συναθροίζομαι μαζί σας ούτε συναναστρέφομαι γι’ αυτά τα θέματα απλώς για να περάσω την ώρα Μου ή για να διασκεδάσω επειδή βαριέμαι. Το κάνω επειδή αυτά τα προβλήματα είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους και είναι προβλήματα τα οποία οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της επίτευξης της σωτηρίας. Ωστόσο, οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην κατανοούν ξεκάθαρα αυτά τα ζητήματα. Γίνονται συχνά δέσμιοι αυτών των ζητημάτων και παγιδεύονται σε αυτά. Αυτά τα προβλήματα τους εμποδίζουν και τους ενοχλούν. Φυσικά, οι άνθρωποι δεν κατανοούν ούτε το μονοπάτι προς την επίτευξη της σωτηρίας. Είτε από παθητική είτε από ενεργή άποψη, είτε από θετική είτε από αρνητική άποψη, οι άνθρωποι θα πρέπει να βεβαιωθούν πως κατανοούν ξεκάθαρα και καταλαβαίνουν αυτά τα προβλήματα. Με αυτόν τον τρόπο, όταν συναντήσεις τέτοιου είδους προβλήματα στην πραγματική ζωή και βρεθείς αντιμέτωπος με μια επιλογή, θα είσαι σε θέση να αναζητήσεις την αλήθεια· η οπτική και η άποψη από τις οποίες βλέπεις το πρόβλημα θα είναι σωστές, και εσύ θα είσαι σε θέση να τηρήσεις τις αρχές. Έτσι, οι αποφάσεις και οι επιλογές σου θα έχουν μια βάση και θα συνάδουν με τα λόγια του Θεού. Δεν θα παραπλανηθείς ποτέ ξανά από σατανικές φιλοσοφίες και πλάνες· δεν θα σε βασανίσουν ποτέ ξανά τα δηλητήρια και οι παράλογοι ισχυρισμοί του Σατανά. Τότε, σε ό,τι αφορά το πώς βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, το οποίο είναι το πλέον βασικό επίπεδο, θα μπορείς να είσαι αντικειμενικός και δίκαιος στον τρόπο με τον οποίο βλέπεις ένα πράγμα ή έναν άνθρωπο· δεν θα σε επηρεάζουν ούτε θα σε ελέγχουν τα συναισθήματά σου ή οι σατανικές φιλοσοφίες. Επομένως, αν και το να αναγνωρίζεις και να διακρίνεις τις συμπεριφορές τις οποίες θεωρούν καλές οι άνθρωποι σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους δεν είναι ζήτημα μείζονος σημασίας κατά τη διαδικασία της επιδίωξης της αλήθειας, είναι στενά συνδεδεμένο με την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι συναντούν συχνά αυτά τα πράγματα στην καθημερινή τους ζωή. Ας πούμε, για παράδειγμα, πως κάτι συμβαίνει και θέλεις να ενεργήσεις με τον τάδε τρόπο, αλλά κάποιος άλλος διατυπώνει μια διαφορετική άποψη, και εσύ δεν νιώθεις άνετα με τον τρόπο που συμπεριφέρεται συνήθως εκείνος —πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσεις την άποψή του; Πώς θα πρέπει να χειριστείς αυτό το θέμα; Θα ήταν λάθος αν απλώς τον αγνοούσες. Επειδή τρέφεις μια συγκεκριμένη άποψη ή αξιολόγηση γι’ αυτόν, ή έχεις καταλήξει σε ένα συμπέρασμα γι’ αυτόν, αυτά τα πράγματα θα επηρεάσουν το σκεπτικό και την κρίση σου, και είναι πιθανό να έχουν επίδραση στην ετυμηγορία σου γι’ αυτό το θέμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να προσεγγίσεις τη διαφορετική του άποψη με ψυχραιμία, διακρίνοντάς την και βλέποντάς την καθαρά σύμφωνα με την αλήθεια. Αν αυτό που είπε συμφωνεί με τις αρχές της αλήθειας, τότε θα πρέπει να το δεχτείς. Αν δεν μπορείς να δεις το θέμα καθαρά, τότε όταν έρθεις ξανά αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση ή ένα τέτοιο άτομο, θα νιώθεις πάντα μπερδεμένος, απροετοίμαστος, ταραγμένος και συγχυσμένος. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί μάλιστα να υιοθετήσουν ακραία μέτρα για να προσεγγίσουν και να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, τα τελικά αποτελέσματα των οποίων είναι βέβαιο πως δεν θέλει να δει κανείς. Αν χρησιμοποιήσεις τα πρότυπα μέτρησης που απαιτεί ο Θεός για να δεις έναν άνθρωπο, τότε το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πιθανώς καλό και θετικό —δεν θα υπάρχει διαμάχη μεταξύ των δυο σας και θα τα πάτε καλά. Ωστόσο, αν χρησιμοποιήσεις τη λογική του Σατανά και τα πρότυπα των αντιλήψεων του ανθρώπου περί καλής συμπεριφοράς για να δεις τον άνθρωπο, τότε είναι πιθανό οι δυο σας να καταλήξετε να μαλώνετε και να καβγαδίζετε. Το αποτέλεσμα θα είναι πως δεν θα μπορέσετε να τα πάτε καλά, και θα προκύψουν πολλά πράγματα ως επακόλουθο: Μπορεί να υπονομεύσετε ο ένας τον άλλο, να μειώσετε ο ένας τον άλλον και να επικρίνετε ο ένας τον άλλο· σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί, μάλιστα, να πιαστείτε στα χέρια και, στο τέλος, και οι δύο πλευρές θα ζημιωθούν και θα χάσουν. Κανείς δεν θέλει να το δει αυτό. Συνεπώς, τα πράγματα που ενσταλάζει ο Σατανάς στους ανθρώπους δεν μπορούν να τους βοηθήσουν ποτέ να δουν αντικειμενικά, δίκαια ή λογικά έναν άνθρωπο ή ένα πράγμα. Τουναντίον, όταν οι άνθρωποι βλέπουν και αξιολογούν ένα πράγμα ή έναν άνθρωπο σύμφωνα με τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός και για τα οποία έχει πληροφορήσει τον άνθρωπο, όπως επίσης και σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα αντικειμενικό, επειδή δεν είναι μολυσμένο με παρορμητικότητα, ούτε με τα συναισθήματα και τα αισθήματα του ανθρώπου. Από αυτό μπορούν να προκύψουν μόνο καλά πράγματα. Υπό αυτό το πρίσμα, τι χρειάζεται να δεχτούν οι άνθρωποι: τις αντιλήψεις του ανθρώπου για τα καλά πράγματα ή τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός; (Τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός.) Όλοι σας γνωρίζετε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα και μπορείτε να απαντήσετε σωστά. Εντάξει, θα ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας γι’ αυτό το θέμα. Αυτό που πρέπει να κάνετε στη συνέχεια είναι να συνεχίσετε να συλλογίζεστε αυτά τα πράγματα και να συναναστρέφεστε γι’ αυτά, να οργανώσετε αυτά τα ζητήματα με συστηματικό τρόπο, να βρείτε διάφορες αρχές άσκησης και μονοπάτια άσκησης, έπειτα να υποβάλλεστε σε αυτά και να τα βιώνετε συνεχώς στην καθημερινή σας ζωή, και να εισέλθετε στην πραγματικότητα αυτών των λόγων. Φυσικά, η είσοδος στην πραγματικότητα αυτών των λόγων είναι η πρώτη πραγματικότητα της αλήθειας την οποία επιδιώκουν και στην οποία εισέρχονται οι άνθρωποι. Με αυτόν τον τρόπο, μέσω της πορείας της εμπειρίας, οι άνθρωποι φτάνουν σταδιακά σε ποικίλους βαθμούς κατανόησης και γνώσης κάθε πτυχής του περιεχομένου αυτής της συναναστροφής, και αποκομίζουν βαθμηδόν οφέλη από διαφορετικές οπτικές. Όσο περισσότερα αποκομίζεις, τόσο βαθύτερη θα γίνεται η βιωματική σου γνώση και είσοδος σε αυτά τα λόγια. Όσο πιο βαθιά σε αυτά εισέρχεσαι και όσο πιο βαθιά τα βιώνεις, τόσο πιο βαθιά θα γίνεται η είσοδός σου στις απόψεις σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, και στη συμπεριφορά και τις πράξεις σου, και τόσο πιο βαθιά η βιωματική σου γνώση γι’ αυτά. Αντίθετα, αν δεν εισέλθεις καθόλου σε αυτά τα λόγια, και απλώς κοιτάζεις και κατανοείς το κυριολεκτικό νόημα αυτών των λόγων και ως εκεί, ζώντας όπως ζούσες ανέκαθεν, χωρίς να αναζητάς την αλήθεια όταν προκύπτουν προβλήματα, χωρίς να θέτεις αυτά τα προβλήματα έναντι στα λόγια του Θεού για σύγκριση και χωρίς να τα επιλύεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να εισέλθεις στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Τι σημαίνει όταν λέω πως δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας; Σημαίνει πως δεν είσαι κάποιος που αγαπάει την αλήθεια και ποτέ δεν θα κάνεις πράξη την αλήθεια, επειδή ποτέ δεν θα βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, και δεν θα συμπεριφέρεσαι και θα ενεργείς αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό σου την αλήθεια. Λες: «Εξακολουθώ να ζω καλά, παρόλο που δεν λαμβάνω τα λόγια του Θεού ως βάση μου ή την αλήθεια ως κριτήριό μου». Τι εννοείς «ζω καλά»; Τα πράγματα πηγαίνουν καλά εφόσον δεν έχεις πεθάνει; Ο στόχος της επιδίωξής σου δεν είναι να επιτύχεις τη σωτηρία, και δεν αποδέχεσαι ούτε κατανοείς την αλήθεια, κι όμως λες ότι ζεις καλά. Αν ισχύει αυτό, τότε η ποιότητα της ζωής σου υστερεί κατά πολύ και η ποιότητα της ανθρώπινης φύσης που βιώνεις είναι πολύ χαμηλή. Για να δανειστώ ένα λαϊκό ρητό, μοιάζεις περισσότερο με δαίμονα παρά με άνθρωπο, επειδή δεν τρως ούτε πίνεις τα λόγια του Θεού και δεν κατανοείς την αλήθεια, και εξακολουθείς να ζεις βάσει μιας σατανικής διάθεσης και σατανικών φιλοσοφιών —είσαι απλώς κάποιος που δεν είναι άνθρωπος, ενδεδυμένος το ανθρώπινο δέρμα. Τι ποιότητα ή αξία έχει η ζωή ενός τέτοιου ατόμου; Δεν ωφελεί ούτε εσένα ούτε τους άλλους. Η ποιότητα μιας τέτοιας ζωής είναι εξαιρετικά χαμηλή —δεν έχει καμία αξία.

Γνωρίζετε τον λόγο για τον οποίο συναναστρέφομαι και αναλύω αυτές τις παραδοσιακές αντιλήψεις και την παραδοσιακή κουλτούρα σήμερα; Το κάνω απλώς επειδή δεν Μου αρέσουν; (Όχι, δεν είναι αυτός ο λόγος.) Τότε ποια είναι η σημασία της συναναστροφής γι’ αυτά τα θέματα; Ποιος είναι ο τελικός στόχος της; (Μας βοηθάει να εξετάσουμε τις συμπεριφορές και τις εκδηλώσεις που εξακολουθούμε να έχουμε και οι οποίες ορίζονται από την παραδοσιακή κουλτούρα και σημαίνουν πως ζούμε βάσει σατανικών φιλοσοφιών. Αφού κατανοήσουμε την αλήθεια και αποκτήσουμε διάκριση, θα είμαστε σε θέση να βιώσουμε την κανονική ανθρώπινη φύση σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα κριτήρια που μας έχει θέσει ο Θεός, καθώς και να βαδίσουμε στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας.) Σωστό, αν και λίγο μακροσκελές. Ποια είναι η απλούστερη και πιο άμεση απάντηση; Η συναναστροφή γι’ αυτά τα θέματα έχει μόνο έναν τελικό στόχο, και αυτός είναι να κάνει τους ανθρώπους να κατανοήσουν ποια είναι η αλήθεια και τι είναι η άσκηση της αλήθειας. Μόλις οι άνθρωποι κατανοήσουν ξεκάθαρα αυτά τα δύο πράγματα, θα έχουν διάκριση επί των καλών συμπεριφορών τις οποίες προωθεί η παραδοσιακή κουλτούρα. Δεν θα αντιμετωπίζουν πια αυτές τις καλές συμπεριφορές ως πρότυπα για την άσκηση της αλήθειας ή τη βίωση της ανθρώπινης ομοιότητας. Μόνο μέσω της κατανόησης της αλήθειας μπορούν οι άνθρωποι να αποτινάξουν τα δεσμά της παραδοσιακής κουλτούρας, καθώς και να απαλλαγούν από την εσφαλμένη κατανόηση και τις εσφαλμένες απόψεις τους για την άσκηση της αλήθειας και τις καλές συμπεριφορές που οφείλουν να διαθέτουν οι άνθρωποι. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν πράξη και να επιδιώξουν σωστά την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποια είναι η αλήθεια και εκλαμβάνουν την παραδοσιακή κουλτούρα ως την αλήθεια, τότε η κατεύθυνση, οι στόχοι και το μονοπάτι της επιδίωξής τους θα είναι όλα λανθασμένα. Θα έχουν αποχωριστεί τα λόγια του Θεού, θα έχουν αντικρούσει την αλήθεια και θα έχουν ξεστρατίσει από την αληθινή οδό. Ως εκ τούτου, βαδίζουν στο δικό τους μονοπάτι και παρεκκλίνουν από την πορεία τους. Αν οι άνθρωποι οι οποίοι δεν κατανοούν την αλήθεια είναι ανίκανοι να την αναζητήσουν και να την κάνουν πράξη, ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Δεν θα κερδίσουν την αλήθεια. Και αν δεν κερδίσουν την αλήθεια, τότε όσο μεγάλη πίστη κι αν έχουν αυτοί οι άνθρωποι, αυτό δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Επομένως, η σημερινή συναναστροφή και ανάλυση αυτών των παραδοσιακών αντιλήψεων και αυτών των ισχυρισμών της παραδοσιακής κουλτούρας είναι ένα πολύ σημαντικό και εξαιρετικά σπουδαίο θέμα για όλους τους πιστούς. Πιστεύετε στον Θεό, αλλά καταλαβαίνετε πραγματικά ποια είναι η αλήθεια; Γνωρίζετε πραγματικά πώς να επιδιώξετε την αλήθεια; Είστε σίγουροι για τους στόχους σας; Είστε σίγουροι για το μονοπάτι σας; Αν δεν είσαι σίγουρος για τίποτα, τότε πώς μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια; Μήπως επιδιώκεις το λάθος πράγμα; Μήπως παρεκκλίνεις από το μονοπάτι; Είναι εξαιρετικά πιθανό. Έτσι, αν και τα λόγια για τα οποία συναναστρέφομαι σήμερα μοιάζουν πολύ απλά εκ πρώτης όψεως —λόγια τα οποία οι άνθρωποι κατανοούν αμέσως μόλις τα ακούσουν— και, από τη δική σας σκοπιά, δεν φαίνονται ούτε καν άξια αναφοράς, αυτό το θέμα και αυτό το περιεχόμενο σχετίζονται άμεσα με την αλήθεια και αφορούν τις απαιτήσεις του Θεού. Αυτό είναι κάτι που αγνοούν οι περισσότεροι από εσάς. Αν και, σε ό,τι αφορά το δόγμα, κατανοείτε πως η παραδοσιακή κουλτούρα και οι κοινωνικές επιστήμες της ανθρωπότητας δεν συνιστούν την αλήθεια, και πως τα εθνοτικά έθιμα και πρακτικές ασφαλώς και δεν συνιστούν την αλήθεια, βλέπετε πραγματικά την ουσία αυτών των πραγμάτων καθαρά; Έχετε πράγματι αποτινάξει τα δεσμά αυτών των πραγμάτων; Όχι απαραιτήτως. Ο οίκος του Θεού δεν έχει απαιτήσει ποτέ οι άνθρωποι να καταβάλλουν προσπάθεια για τη μελέτη της εθνοτικής κουλτούρας και των εθνοτικών εθίμων και πρακτικών, και ο οίκος του Θεού σίγουρα δεν έχει κάνει τους ανθρώπους να αποδεχτούν οτιδήποτε προέρχεται από την παραδοσιακή κουλτούρα. Ο οίκος του Θεού δεν έχει αναφέρει ποτέ αυτά τα πράγματα. Ωστόσο, το θέμα για το οποίο συναναστρέφομαι σήμερα είναι πολύ σημαντικό. Είναι απαραίτητο να το πω αυτό καθαρά ώστε να το κατανοήσετε. Στόχος Μου όταν λέω αυτά τα πράγματα δεν είναι άλλος από το να κάνω τους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια και το θέλημα του Θεού, αλλά μπορείτε όλοι σας να κατανοήσετε αυτά που λέω; Αν καταβάλετε κάποια προσπάθεια, πληρώσετε κάποιο τίμημα και διοχετεύσετε λίγη ενέργεια σε αυτό, θα μπορέσετε εν τέλει να αποκομίσετε οφέλη σε αυτόν τον τομέα και θα κατορθώσετε να κατανοήσετε αυτές τις αλήθειες. Και όταν κατανοήσετε αυτές τις αλήθειες, και έπειτα επιζητήσετε να εισέλθετε στην πραγματικότητα αυτών των αληθειών, θα σας είναι εύκολο να πετύχετε αποτελέσματα.

Μια πτυχή των πραγμάτων τα οποία οι άνθρωποι θεωρούν σωστά και καλά σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους και για την οποία συναναστραφήκαμε προηγουμένως ήταν η καλή συμπεριφορά του ανθρώπου. Ποια ήταν η άλλη πτυχή; (Η ηθικότητα και η ποιότητα της ανθρώπινης φύσης του ανθρώπου.) Με απλά λόγια, είναι η ηθική διαγωγή του ανθρώπου. Αν και όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι ζουν σύμφωνα με τις σατανικές διαθέσεις τους, είναι εξαιρετικά καλοί στο να μεταμφιέζονται. Εκτός από τα ρητά που αφορούν συγκεκριμένα τις επιφανειακές προσεγγίσεις και συμπεριφορές, έχουν διατυπώσει και πολλά ρητά και απαιτήσεις σχετικά με την ηθική διαγωγή του ανθρώπου. Ποια ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή κυκλοφορούν μεταξύ των ανθρώπων; Αναφέρετε όσα ξέρετε και σας είναι γνώριμα, και στη συνέχεια θα επιλέξουμε κάποια κοινά ρητά προς ανάλυση και συναναστροφή. (Μη βάζεις στην τσέπη τα χρήματα που βρίσκεις. Να αντλείς ευχαρίστηση από το να βοηθάς τους άλλους.) (Η καλοσύνη που λαμβάνεις θα πρέπει να ανταποδίδεται με ευγνωμοσύνη.) (Να θυσιάζεις τα συμφέροντά σου για χάρη των άλλων.) (Να ανταποδίδεις το κακό με το καλό.) (Η γυναίκα πρέπει να είναι ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική.) (Να είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου και ανεκτικός με τους άλλους.) Ναι, όλα αυτά αποτελούν καλά παραδείγματα. Επιπλέον, υπάρχουν και τα εξής: «Όταν πίνει κανείς νερό από ένα πηγάδι, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάει ποιος το έσκαψε», «Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους» και «Με την εκτέλεση απλώς πέφτουν κεφάλια· να είσαι επιεικής όποτε μπορείς». Όλα αυτά αποτελούν απαιτήσεις οι οποίες έχουν διατυπωθεί σχετικά με την ηθική διαγωγή του ανθρώπου. Υπάρχουν άλλα; (Μια σταγόνα καλοσύνης θα πρέπει να ανταποδίδεται με έναν χείμαρρο καλοσύνης.) Και αυτό αποτελεί απαίτηση την οποία έχει διατυπώσει η παραδοσιακή κουλτούρα της ανθρωπότητας σχετικά με την ηθική διαγωγή του ανθρώπου, καθώς και πρότυπο για την αξιολόγηση της ηθικής διαγωγής των ανθρώπων. Τι άλλο υπάρχει; (Ό,τι δεν επιθυμείς για τον εαυτό σου, μην το επιβάλλεις στους άλλους.) Αυτό είναι κάπως πιο απλό, μετράει και αυτό. Υπάρχουν και τα εξής: «Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο», «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας» και «Να αποδέχεσαι κάθε εργασία και να πασχίζεις να κάνεις το καλύτερο που μπορείς μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις». Και αυτά δεν είναι κάποια παραδείγματα; (Ναι, είναι.) Όπως και το εξής: «Οι μεταξοσκώληκες της άνοιξης υφαίνουν μέχρι να πεθάνουν και τα κεριά καίνε μέχρι να στεγνώσουν τα δάκρυά τους». Κοιτάξτε πόσο υψηλές προσδοκίες υπάρχουν για τη διαγωγή και τη συμπεριφορά του ανθρώπου! Θέλουν οι άνθρωποι να ξοδέψουν όλη τους τη ζωή σαν κερί και να γίνουν στάχτη. Ένας άνθρωπος θεωρείται πως έχει υψηλό ηθικό χαρακτήρα μόνο όταν συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν αποτελεί αυτό υψηλή προσδοκία; (Ναι, όντως.) Οι άνθρωποι επηρεάζονται από αυτές τις πτυχές της παραδοσιακής κουλτούρας και είναι δέσμιοί τους επί χιλιάδες χρόνια, και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Βιώνουν την ανθρώπινη ομοιότητα; Βιώνουν μια ζωή με νόημα; Οι άνθρωποι ζουν γι’ αυτά τα πράγματα τα οποία απαιτεί η παραδοσιακή κουλτούρα, θυσιάζοντας τα νιάτα τους ή ακόμη και όλη τους τη ζωή γι’ αυτά, πιστεύοντας στο μεταξύ πως η ζωή τους είναι πολύ περήφανη και ένδοξη. Στο τέλος, όταν πεθάνουν, δεν ξέρουν για τι πέθαναν, ή αν ο θάνατός τους είχε καμία αξία και νόημα, ή αν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του Δημιουργού τους. Οι άνθρωποι αγνοούν τελείως αυτά τα πράγματα. Ποια άλλα ρητά και απαιτήσεις έχει η παραδοσιακή κουλτούρα σχετικά με την ηθική διαγωγή των ανθρώπων; Ταιριάζουν και τα εξής: «Κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας του» και «Να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να χειρίζεσαι με αφοσίωση ό,τι σου έχουν εμπιστευτεί οι άλλοι». Υπάρχει και αυτό: «Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί», το οποίο είναι μια απαίτηση που αφορά την αξιοπιστία του ανθρώπου. Υπάρχει τίποτε άλλο; (Να αναπτύσσεσαι ακηλίδωτος, σαν τον κρίνο από τη λάσπη.) Αυτή η φράση έχει κάποια αλληλοεπικάλυψη με το εν λόγω θέμα. Νομίζω πως αναφέραμε αρκετά παραδείγματα. Τα ρητά που μόλις καλύψαμε περιλαμβάνουν απαιτήσεις οι οποίες έχουν διατυπωθεί σχετικά με την αφοσίωση, τον πατριωτισμό, την αξιοπιστία και την αγνότητα του ανθρώπου, καθώς και αρχές για την αλληλεπίδραση με τους άλλους, και πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι κάποιον που τους έχει βοηθήσει, πώς να ανταποδίδουν την καλοσύνη, και ούτω καθεξής. Κάποια από αυτά τα ρητά είναι πιο απλά, ενώ άλλα είναι λίγο πιο βαθυστόχαστα. Τα πιο απλά είναι τα εξής: «Να αντλείς ευχαρίστηση από το να βοηθάς τους άλλους», «Μη βάζεις στην τσέπη τα χρήματα που βρίσκεις» και «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας». Αυτά είναι απαιτήσεις που αφορούν τη συμπεριφορά του ανθρώπου. Το «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» είναι μια απαίτηση που σχετίζεται με την ηθική ακεραιότητα και αγνότητα των ανθρώπων. Αυτά εμπίπτουν λίγο πολύ στο πεδίο των εννοιών της αγαθοσύνης, της δικαιοσύνης, της ευπρέπειας, της σοφίας και της αξιοπιστίας της παραδοσιακής κινεζικής κουλτούρας. Πόσα ρητά απαριθμήσαμε μόλις τώρα; (Είκοσι ένα.) Διαβάστε τα Μου. («Μη βάζεις στην τσέπη τα χρήματα που βρίσκεις», «Να αντλείς ευχαρίστηση από το να βοηθάς τους άλλους», «Να είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου και ανεκτικός με τους άλλους», «Να ανταποδίδεις το κακό με το καλό», «Η καλοσύνη που λαμβάνεις θα πρέπει να ανταποδίδεται με ευγνωμοσύνη», «Να θυσιάζεις τα συμφέροντά σου για χάρη των άλλων», «Η γυναίκα πρέπει να είναι ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική», «Όταν πίνει κανείς νερό από ένα πηγάδι, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάει ποιος το έσκαψε», «Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους», «Με την εκτέλεση απλώς πέφτουν κεφάλια· να είσαι επιεικής όποτε μπορείς», «Μια σταγόνα καλοσύνης θα πρέπει να ανταποδίδεται με έναν χείμαρρο καλοσύνης», «Ό,τι δεν επιθυμείς για τον εαυτό σου, μην το επιβάλλεις στους άλλους», «Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο», «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας», «Να αποδέχεσαι κάθε εργασία και να πασχίζεις να κάνεις το καλύτερο που μπορείς μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις», «Οι μεταξοσκώληκες της άνοιξης υφαίνουν μέχρι να πεθάνουν και τα κεριά καίνε μέχρι να στεγνώσουν τα δάκρυά τους», «Κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας του», «Να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να χειρίζεσαι με αφοσίωση ό,τι σου έχουν εμπιστευτεί οι άλλοι.», «Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί» και «Να αναπτύσσεσαι ακηλίδωτος, σαν τον κρίνο από τη λάσπη».) Σήμερα, θα κάνουμε μια προχωρημένη μελέτη για όλα τα είδη των «καλών» ιδιοτήτων τις οποίες έχει συνοψίσει η ανθρωπότητα σχετικά με την ηθική διαγωγή. Οι διάφοροι ισχυρισμοί της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή διατυπώνουν διαφορετικές απαιτήσεις για την ανθρώπινη φύση και την ηθική διαγωγή του ανθρώπου. Κάποιες απαιτούν οι άνθρωποι να ανταποδίδουν την καλοσύνη που λαμβάνουν, κάποιες απαιτούν οι άνθρωποι να αντλούν ευχαρίστηση από το να βοηθούν τους άλλους, κάποιες είναι μέθοδοι αντιμετώπισης ανθρώπων που αντιπαθεί κανείς, ενώ άλλες είναι μέθοδοι αντιμετώπισης των ατελειών και ελαττωμάτων άλλων ανθρώπων ή ανθρώπων οι οποίοι έχουν προβλήματα. Σε αυτούς τους τομείς, παρέχουν στους ανθρώπους όρια και διατυπώνουν κάποιες απαιτήσεις και πρότυπα. Όλα αυτά αποτελούν απαιτήσεις και πρότυπα που έχει η παραδοσιακή κουλτούρα σχετικά με την ηθική διαγωγή του ανθρώπου, και είναι όλα τους πράγματα που κυκλοφορούν μεταξύ των ανθρώπων. Όποιος μεγάλωσε στην Κίνα θα έχει ακούσει πολλές φορές αυτά τα ρητά και θα τα γνωρίζει από μνήμης. Αυτοί οι ισχυρισμοί για την ηθική διαγωγή από την παραδοσιακή κουλτούρα εμπίπτουν όλοι τους, λίγο πολύ, στο πεδίο της αγαθοσύνης, της δικαιοσύνης, της ευπρέπειας, της σοφίας και της αξιοπιστίας. Φυσικά, υπάρχουν ορισμένα ρητά τα οποία δεν εμπίπτουν σε αυτό το πεδίο, αλλά τα σημαντικότερα από αυτά εμπίπτουν, λίγο πολύ, σε αυτό. Θα πρέπει να το γνωρίζετε αυτό με σαφήνεια.

Σήμερα, δεν θα συναναστραφούμε με απτό τρόπο για το τι αφορά μια συγκεκριμένη δήλωση σχετικά με την ηθική διαγωγή, ούτε θα αναλύσουμε με απτό τρόπο την ουσία οποιουδήποτε συγκεκριμένου ρητού. Θα σας βάλω να κάνετε πρώτα μια προπαρασκευαστική μελέτη. Εξετάστε ποιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ των ισχυρισμών της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή και των προτύπων που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Ποια ρητά από την παραδοσιακή κουλτούρα έρχονται ξεκάθαρα σε σύγκρουση με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια; Αν ερμηνευτούν κατά γράμμα, ποια ρητά μοιάζουν με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια ή συνδέονται κάπως με αυτά; Ποια από αυτά τα ρητά πιστεύεις πως είναι θετικά πράγματα και ποια από αυτά τα ρητά τηρούσες κάποτε αυστηρά αφότου πίστεψες στον Θεό, και τα έκανες πράξη και συμμορφωνόσουν με αυτά σαν να ήταν τα κριτήρια για την επιδίωξη της αλήθειας από μέρους σου; Για παράδειγμα, «Να θυσιάζεις τα συμφέροντά σου για χάρη των άλλων». Το γνωρίζετε όλοι αυτό το ρητό; Αφότου πιστέψατε στον Θεό, δεν νομίζατε πως οφείλατε να είστε καλός άνθρωπος κατ’ αυτόν τον τρόπο; Και όταν θυσιάσατε τα συμφέροντά σας για χάρη των άλλων, δεν νομίζατε πως είχατε αρκετά καλή ανθρώπινη φύση και πως σίγουρα θα αρέσατε στον Θεό; Ή, προτού πιστέψεις στον Θεό, ίσως να πίστευες πως οι άνθρωποι που διαθέτουν την ιδιότητα «να ανταποδίδουν το κακό με το καλό» ήταν καλοί άνθρωποι —απλώς εσύ δεν ήσουν πρόθυμος να το κάνεις, δεν ήσουν σε θέση να το κάνεις και δεν μπορούσες να το τηρήσεις, αλλά αφότου πίστεψες στον Θεό, ανταποκρίθηκες σε αυτό το πρότυπο και μπόρεσες να κάνεις πράξη το «να συγχωρείς και να ξεχνάς» απέναντι στους ανθρώπους οι οποίοι σε έβλαψαν στο παρελθόν ή τους οποίους παλαιότερα απεχθανόσουν ή αντιπαθούσες. Μπορεί να νομίζεις πως αυτό το ρητό σχετικά με την ηθική διαγωγή ευθυγραμμίζεται με τα λόγια που είπε ο Κύριος Ιησούς, δηλαδή να συγχωρείς τους άλλους εβδομήντα φορές το επτά, κι έτσι να είσαι πολύ πρόθυμος να συγκρατείς τον εαυτό σου σύμφωνα με αυτό. Μπορεί, μάλιστα, να το κάνεις πράξη και να το τηρείς σαν να είναι η αλήθεια, και να νομίζεις ότι οι άνθρωποι που κάνουν πράξη την ανταπόδοση του κακού με το καλό είναι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια και ακολουθούν την οδό του Θεού. Έχετε σκέψεις ή εκδηλώσεις σαν κι αυτές; Ποιο ρητό εξακολουθείτε να νομίζετε πως είναι, ως προς την ουσία του, παρόμοιο με την αλήθεια και τα λόγια του Θεού, σε βαθμό που θα μπορούσε μάλιστα να αντικαταστήσει την αλήθεια και που δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί πως είναι η αλήθεια; Φυσικά, θα πρέπει να είναι εύκολο να διακρίνετε το ρητό: «Κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας του». Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν πως αυτό το ρητό δεν είναι η αλήθεια και πως είναι απλώς ένα παραπλανητικό, βαρύγδουπο σύνθημα. Το «Κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας του» είναι κάτι που λέγεται στους απίστους που δεν έχουν πίστη στον Θεό· είναι μια απαίτηση που θέτει η κυβέρνηση μιας χώρας στον λαό της, για να διδάξει στους ανθρώπους να αγαπούν την πατρίδα τους. Αυτό το ρητό είναι ασύμφωνο με την αλήθεια και δεν έχει καμία απολύτως βάση στα λόγια του Θεού. Μπορεί να ειπωθεί πως αυτό το ρητό δεν είναι κατά βάση η αλήθεια και δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αλήθεια. Αυτό το ρητό είναι μια άποψη που πηγάζει εξολοκλήρου από τον Σατανά και προέρχεται από τον Σατανά, και εξυπηρετεί την άρχουσα τάξη. Δεν έχει ουδεμία σχέση με τα λόγια του Θεού ή την αλήθεια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ρητό «Κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας του» δεν είναι σε καμία περίπτωση η αλήθεια, ούτε είναι κάτι που οφείλει να τηρεί ένας άνθρωπος με κανονική ανθρώπινη φύση. Οπότε, τι είδους άνθρωποι είναι ικανοί να εκλάβουν εσφαλμένα αυτό το ρητό ως την αλήθεια; Οι άνθρωποι οι οποίοι μηχανεύονται μονίμως τρόπους για να αποκτήσουν φήμη, κύρος και προσωπικό όφελος, και εκείνοι που θέλουν να γίνουν αξιωματούχοι. Κάνουν πράξη αυτό το ρητό σαν να είναι η αλήθεια, προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια των αρχουσών τάξεων και να πετύχουν τους δικούς τους στόχους. Υπάρχουν ορισμένα ρητά τα οποία δεν είναι εύκολο να τα διακρίνουν οι άνθρωποι. Αν και οι άνθρωποι γνωρίζουν πως αυτά τα ρητά δεν είναι η αλήθεια, εξακολουθούν να νιώθουν μέσα στην καρδιά τους πως τα ρητά είναι σωστά και σύμφωνα με το δόγμα. Θέλουν να ζουν σύμφωνα με αυτά τα ρητά και να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο, προκειμένου να αυξήσουν το επίπεδο της ηθικότητάς τους και να ενισχύσουν το προσωπικό τους χάρισμα, ενώ ταυτόχρονα φροντίζουν οι άλλοι να νομίζουν ότι έχουν ανθρώπινη φύση και να μη νομίζουν ότι δεν είναι άνθρωποι. Ποια ρητά δυσκολευτήκατε να διακρίνετε; (Νομίζω πως ήταν πολύ δύσκολο να διακρίνω το «Η καλοσύνη που λαμβάνεις θα πρέπει να ανταποδίδεται με ευγνωμοσύνη». Το αντιμετώπιζα σαν να ήταν κάτι θετικό και νόμιζα πως εκείνοι που ανταπέδιδαν την καλοσύνη με ευγνωμοσύνη ήταν άνθρωποι με συνείδηση. Ένα άλλο είναι το εξής: «Να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να χειρίζεσαι με αφοσίωση ό,τι σου έχουν εμπιστευτεί οι άλλοι». Σημαίνει πως εφόσον κάποιος έχει αποδεχθεί μια εργασία από κάποιον άλλον, πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει πως θα επιτελεστεί καλά. Νόμιζα πως αυτό ήταν κάτι θετικό και κάτι που οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος με συνείδηση και λογική.) Ποιος άλλος; (Υπάρχει και το εξής: «Μια σταγόνα καλοσύνης θα πρέπει να ανταποδίδεται με έναν χείμαρρο καλοσύνης». Πίστευα πως ένας άνθρωπος που μπορούσε να το κάνει αυτό ήταν κάποιος με σχετική ανθρώπινη φύση και ηθικότητα.) Τίποτε άλλο; («Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί». Πίστευα πως αν κάποιος έκανε αυτό που έλεγε και ήταν αξιόπιστος, αυτό συνιστούσε καλή ηθική διαγωγή.) Παλαιότερα, πίστευες πως αυτό συνιστούσε καλή ηθική διαγωγή. Τώρα πώς το βλέπεις; (Πρέπει να εξετάσουμε τη φύση αυτού του «λόγου» —είναι σωστή ή εσφαλμένη; Είναι θετική ή αρνητική; Αν κάποιος λέει σε μοχθηρούς ανθρώπους και αντίχριστους: «Θα σε προστατεύσω. Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί», και έπειτα, όταν ο οίκος του Θεού ερευνήσει και διερευνήσει την κατάσταση, αυτός ο άνθρωπος προστατεύσει εκείνους τους μοχθηρούς ανθρώπους και αντίχριστους, τότε πράττει το κακό και αντιστέκεται στον Θεό.) Αυτή η διάκριση είναι σωστή. Πρέπει να εξετάσεις τη φύση αυτού του «λόγου» —το κατά πόσον είναι θετική ή αρνητική. Αν κάποιος κάνει κάτι κακό ή μοχθηρό ενώ κάνει πράξη το «Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί», τότε τα χνάρια των κακών του πράξεων είναι σαν τη μεγάλη φούρια γρήγορων αλόγων, που οδεύουν κατευθείαν στην κόλαση και πέφτουν στο πηγάδι της αβύσσου. Αλλά αν ο «λόγος» του συνάδει με την αλήθεια, έχει μια αίσθηση δικαιοσύνης, διαφυλάσσει το έργο του οίκου του Θεού και ευχαριστεί τον Θεό, τότε είναι σωστό να κάνει κανείς πράξη το ρητό «Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί». Από αυτά τα παραδείγματα, μπορείτε να δείτε πως πρέπει να έχετε διάκριση ως προς τα λόγια της παραδοσιακής κουλτούρας. Πρέπει να διακρίνετε μεταξύ των διαφόρων καταστάσεων και υποβάθρων, και δεν μπορείτε να χρησιμοποιείτε αυτά τα λόγια αδιακρίτως. Υπάρχουν ορισμένα λόγια τα οποία προφανώς δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και είναι ξεκάθαρα εσφαλμένα. Πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν έχετε να κάνετε με αυτά τα λόγια. Πρέπει να τα αντιμετωπίζετε σαν αιρέσεις και πλάνες. Υπάρχουν ορισμένα λόγια τα οποία είναι σωστά μόνο εντός συγκεκριμένων πλαισίων και πεδίων. Σε διαφορετικό πλαίσιο ή περιβάλλον, τα λόγια δεν ευσταθούν πια· είναι εσφαλμένα και επιζήμια για τους ανθρώπους. Αν δεν μπορείτε να τα διακρίνετε, είναι πιθανό να σας δηλητηριάσουν και να σας βλάψουν. Είτε τα λόγια της παραδοσιακής κουλτούρας είναι σωστά είτε λανθασμένα, είτε ευσταθούν στα μάτια του ανθρώπου είτε όχι, κανένα από αυτά δεν είναι η αλήθεια και κανένα από αυτά δεν συνάδει με τα λόγια του Θεού. Αυτό είναι βέβαιο. Τα πράγματα τα οποία θεωρεί σωστά ο άνθρωπος δεν είναι απαραιτήτως τα πράγματα τα οποία θεωρεί σωστά ο Θεός. Τα λόγια τα οποία θεωρεί καλά ο άνθρωπος δεν είναι απαραιτήτως ωφέλιμα για τους ανθρώπους όταν γίνονται πράξη. Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι τα κάνουν πράξη ή όχι, ή ανεξάρτητα από το αν τους είναι χρήσιμα, τα πράγματα που δεν συνάδουν με την αλήθεια, που δεν είναι η αλήθεια, είναι όλα επιζήμια για τον άνθρωπο, δεν θα πρέπει να γίνονται αποδεκτά και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Πολλοί άνθρωποι δεν είναι σε θέση να διακρίνουν αυτά τα πράγματα. Αντιμετωπίζουν ως την αλήθεια τα πράγματα τα οποία θεωρεί σωστά ο άνθρωπος ή τα οποία η διεφθαρμένη ανθρωπότητα συμφωνεί από κοινού πως είναι σωστά, και τα τηρούν και τα κάνουν πράξη σαν να είναι η αλήθεια. Είναι αυτό πρέπον; Μπορεί κανείς να κερδίσει την επιδοκιμασία του Θεού κάνοντας πράξη ψευδείς αλήθειες και αναλήθειες; Οτιδήποτε που η ανθρωπότητα συμφωνεί από κοινού πως είναι σωστό και πως είναι η αλήθεια είναι ψευδές, μια προσποίηση, και θα πρέπει να απορρίπτεται δια παντός. Τώρα, τα πράγματα που νομίζετε πως είναι σωστά και θετικά, είναι όντως η αλήθεια; Σε χιλιάδες χρόνια, κανένας άνθρωπος δεν έχει αρνηθεί ποτέ αυτά τα λόγια· όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν πως αυτά τα λόγια είναι σωστά και θετικά, αλλά μπορούν αυτά τα λόγια να γίνουν όντως η αλήθεια; (Όχι, δεν μπορούν.) Αν αυτά τα λόγια δεν μπορούν να γίνουν η αλήθεια, τότε είναι τα ίδια η αλήθεια; (Όχι, δεν είναι.) Δεν είναι η αλήθεια. Αν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν αυτά τα λόγια ως την αλήθεια και τα αναμιγνύουν με τα λόγια του Θεού και τα κάνουν πράξη μαζί, μπορούν αυτά τα λόγια και τα ρητά να ανέλθουν στο επίπεδο της αλήθειας; Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν. Όσο κι αν επιδιώκουν οι άνθρωποι αυτά τα πράγματα ή προσκολλώνται σε αυτά, ο Θεός δεν θα τα επιδοκιμάσει ποτέ, διότι ο Θεός είναι άγιος. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει στους διεφθαρμένους ανθρώπους να αναμιγνύουν σατανικά πράγματα με την αλήθεια ή με τα λόγια Του. Όλα τα πράγματα που προκύπτουν από τις σκέψεις και τις απόψεις του ανθρώπου προέρχονται από τον Σατανά —όσο καλά κι αν είναι, εξακολουθούν να μην είναι η αλήθεια και δεν μπορούν να γίνουν η ζωή ενός ανθρώπου.

Τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας περί ηθικής διαγωγής προέρχονται από τον Σατανά. Έχουν δημιουργηθεί από διεφθαρμένους ανθρώπους και είναι κατάλληλα μόνο για τους απίστους και εκείνους που δεν αγαπούν την αλήθεια. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια θα πρέπει πρώτα να μπορούν να διακρίνουν αυτά τα πράγματα και να τα απορρίψουν, γιατί αυτά τα ρητά θα έχουν κάποιες αρνητικές επιπτώσεις στους ανθρώπους, θα τους αποπροσανατολίσουν και θα τους κάνουν να πάρουν το λανθασμένο μονοπάτι. Για παράδειγμα, μεταξύ των παραδειγμάτων που μόλις δώσαμε, υπάρχει το εξής ρητό: «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους». Ας μιλήσουμε πρώτα για το σκέλος «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς». Αν αυτός ο βασιλιάς είναι μια σοφή, ικανή και θετική προσωπικότητα, τότε το γεγονός ότι τον υποστηρίζεις, τον ακολουθείς και τον υπερασπίζεσαι δείχνει πως έχεις ανθρώπινη φύση, ηθική και ευγενή χαρακτήρα. Αλλά αν ο βασιλιάς είναι δεσποτικός και ανόητος, αν είναι ένας διάβολος, και εσύ συνεχίζεις να τον ακολουθείς, να τον υπερασπίζεσαι και να μη στρέφεσαι εναντίον του, τότε τι είναι αυτή η «αφοσίωση» που διαθέτεις; Είναι ανόητη, τυφλή αφοσίωση· είναι τυφλή και ανόητη. Σε αυτήν την περίπτωση, η αφοσίωσή σου είναι λανθασμένη και έχει γίνει κάτι αρνητικό. Σε ό,τι αφορά αυτού του είδους τον δαίμονα βασιλιά και διάβολο, δεν θα πρέπει να τηρείς πια το ρητό: «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς», Θα πρέπει να εγκαταλείψεις, να απορρίψεις και να αποστασιοποιηθείς από αυτόν τον βασιλιά —θα πρέπει να εγκαταλείψεις το σκοτάδι και να επιλέξεις το φως. Αν ακόμα επιλέγεις να μένεις πιστός σε αυτόν τον δαίμονα βασιλιά, τότε είσαι υπηρέτης και συνεργός του. Επομένως, σε ορισμένες περιπτώσεις και πλαίσια, η ιδέα ή το θετικό νόημα και οι αξίες που εξυμνεί αυτό το ρητό δεν υπάρχουν. Από αυτό μπορείς να δεις πως αν και αυτό το ρητό ακούγεται ιδιαίτερα δίκαιο και θετικό, η εφαρμογή του περιορίζεται σε λίγες συγκεκριμένες περιπτώσεις και πλαίσια· δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε περίπτωση ή πλαίσιο. Αν οι άνθρωποι τηρούν αυτό το ρητό τυφλά και βλακωδώς, απλώς θα χάσουν τον δρόμο τους και θα βρεθούν στο λανθασμένο μονοπάτι. Οι συνέπειες τούτου είναι αδιανόητες. Το επόμενο σκέλος του ρητού είναι το εξής: «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους». Σε τι αναφέρεται η φράση «καλή γυναίκα» εδώ; Αναφέρεται σε μια γυναίκα η οποία είναι αγνή, η οποία είναι πιστή σε έναν μόνο σύζυγο. Πρέπει να του είναι πιστή μέχρι τέλους και ποτέ να μην αλλάξει στάση, ανεξάρτητα από το αν εκείνος είναι καλός άνθρωπος ή όχι. Ακόμη κι αν ο σύζυγός της πεθάνει, εκείνη πρέπει να παραμείνει χήρα για το υπόλοιπο της ζωής της. Αυτή είναι μια λεγόμενη αγνή και πιστή σύζυγος. Η παραδοσιακή κουλτούρα απαιτεί όλες οι γυναίκες να είναι αγνές και πιστές σύζυγοι. Ήταν δίκαιος αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης των γυναικών; Γιατί οι άντρες μπορούσαν να έχουν πάνω από μία σύζυγο, αλλά οι γυναίκες δεν μπορούσαν να ξαναπαντρευτούν ακόμη κι αν ο σύζυγός τους πέθαινε; Οι άντρες και οι γυναίκες δεν ήταν ισότιμοι. Αν μια γυναίκα περιοριζόταν από τα λόγια «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» και επέλεγε να είναι αγνή και πιστή σύζυγος, τι θα κέρδιζε; Το πολύ πολύ, να εγειρόταν, μετά τον θάνατό της, κάποιο μνημείο προς τιμήν της αγνότητάς της. Έχει αυτό νόημα; Δεν συμφωνείτε πως οι γυναίκες είχαν δύσκολη μοίρα στη ζωή; Γιατί δεν είχαν το δικαίωμα να ξαναπαντρευτούν αφού πέθαιναν οι σύζυγοί τους; Αυτή είναι η άποψη που εκθειάζει η παραδοσιακή κουλτούρα, και πρόκειται για μια αντίληψη στην οποία προσκολλιόταν ανέκαθεν η ανθρωπότητα. Αν ο σύζυγος μιας γυναίκας πέθαινε, αφήνοντας πίσω του πολλά παιδιά τα οποία εκείνη δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να φροντίσει, τι μπορούσε να κάνει; Έπρεπε να ζητιανέψει για φαγητό. Αν δεν ήθελε να υποφέρουν τα παιδιά της και επιθυμούσε να βρει έναν τρόπο για να επιβιώσει, τότε έπρεπε να ξαναπαντρευτεί και να ζήσει με το όνομά της αμαυρωμένο, με την κοινή γνώμη να την καταδικάζει και την κοινωνία και τις μάζες να την αποφεύγουν και να την περιφρονούν. Έπρεπε να τρώει χώμα και να ανέχεται τις προσβολές της κοινωνίας, ούτως ώστε τα παιδιά της να έχουν μια φυσιολογική ανατροφή. Από αυτήν την άποψη, αν και δεν ανταποκρίθηκε στο πρότυπο «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», οι συμπεριφορές, οι προσεγγίσεις και οι θυσίες της δεν ήταν άξιες σεβασμού; Τουλάχιστον, όταν μεγάλωναν τα παιδιά της και καταλάβαιναν την αγάπη της μητέρας τους γι’ αυτά, θα τη σέβονταν, και σε καμία περίπτωση δεν θα την περιφρονούσαν ούτε θα την απέφευγαν για τη συμπεριφορά της. Αντίθετα, θα έδειχναν ευγνωμοσύνη και θα πίστευαν πως μια μητέρα σαν τη δική τους ήταν εξαιρετική. Ωστόσο, η κοινή γνώμη δεν θα συμφωνούσε μαζί τους. Από την άποψη της γνώμης της κοινωνίας, η οποία είναι ίδια με την άποψη πως «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», την οποία υποστηρίζει ο άνθρωπος, όπως κι αν το δεις, αυτή η μητέρα δεν ήταν καλός άνθρωπος, επειδή παρέβη αυτήν την παραδοσιακή έννοια της ηθικότητας. Ως αποτέλεσμα, θα χαρακτηριζόταν ως άτομο με προβληματική ηθική διαγωγή. Επομένως, για ποιον λόγο θα διέφεραν οι σκέψεις και οι απόψεις των παιδιών της απέναντί της από την άποψη που είχε η παραδοσιακή κουλτούρα γι’ αυτήν; Επειδή τα παιδιά της θα έβλεπαν αυτό το ζήτημα από τη σκοπιά της επιβίωσης. Αν αυτή η γυναίκα δεν είχε ξαναπαντρευτεί, τότε εκείνη και τα παιδιά της δεν θα είχαν τα μέσα για να επιβιώσουν. Αν είχε εμμείνει σε αυτήν την παραδοσιακή αντίληψη, τότε δεν θα είχε κανέναν τρόπο να ζήσει —θα είχε πεθάνει από την πείνα. Επέλεξε να ξαναπαντρευτεί για να σώσει τις ζωές των παιδιών της και τη δική της. Υπό το πρίσμα αυτού του πλαισίου, η καταδίκη της από την παραδοσιακή κουλτούρα και την κοινή γνώμη δεν είναι τελείως εσφαλμένη; Δεν νοιάζονται για το αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν οι άνθρωποι! Επομένως, ποιο είναι το νόημα και η αξία της τήρησης αυτής της παραδοσιακής έννοιας της ηθικότητας; Μπορεί να ειπωθεί πως δεν έχει καμία απολύτως αξία. Είναι κάτι που πληγώνει και βλάπτει τους ανθρώπους. Ως θύματα αυτής της αντίληψης, αυτή η γυναίκα και τα παιδιά της βίωσαν αυτό το γεγονός από πρώτο χέρι, αλλά κανείς δεν τους έδωσε σημασία ούτε τους έδειξε συμπόνια. Δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε άλλο παρά να καταπιούν τον πόνο τους. Τι πιστεύετε, είναι δίκαιη αυτή η κοινωνία; Γιατί είναι τόσο μοχθηρή και σκοτεινή αυτού του είδους η κοινωνία και η χώρα; Επειδή η παραδοσιακή κουλτούρα που έχει εμφυτεύσει ο Σατανάς στον άνθρωπο συνεχίζει να ελέγχει το σκεπτικό των ανθρώπων και να κυριαρχεί στην κοινή γνώμη. Μέχρι και σήμερα, κανένας άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να δει ξεκάθαρα αυτό το ζήτημα. Οι άπιστοι εξακολουθούν να μένουν προσκολλημένοι στις αντιλήψεις και τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, και θεωρούν πως είναι σωστές. Μέχρι και σήμερα, δεν έχουν εγκαταλείψει αυτά τα πράγματα.

Τώρα, κατά την εξέταση του ρητού «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», μπορείτε να δείτε πως από όποια σκοπιά κι αν το κοιτάξουμε, δεν είναι κάτι θετικό, είναι απλώς μια αντίληψη και φαντασιοκοπία του ανθρώπου. Γιατί λέω πως δεν είναι κάτι θετικό; (Επειδή δεν είναι η αλήθεια· είναι μια αντίληψη και φαντασιοκοπία του ανθρώπου.) Στην πραγματικότητα, ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν αυτό που ζητά η εν λόγω φράση. Είναι απλώς μια κενή θεωρία, μια αντίληψη και φαντασιοκοπία του ανθρώπου, αλλά επειδή ρίζωσε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, έγινε ένα είδος κοινής γνώμης και πολλοί άνθρωποι έκριναν τέτοιου είδους θέματα σύμφωνα με αυτό. Επομένως, ποια είναι η ουσία της σκοπιάς και της άποψης από τις οποίες έκρινε η κοινή γνώμη ζητήματα τέτοιου είδους; Για ποιον λόγο έκρινε η κοινή γνώμη τόσο αυστηρά μια γυναίκα που ξαναπαντρευόταν; Για ποιον λόγο επέκριναν οι άνθρωποι ένα τέτοιο άτομο, και την απέφευγαν και την περιφρονούσαν; Ποιος ήταν ο λόγος; Δεν καταλαβαίνετε, έτσι δεν είναι; Δεν έχετε σαφή κατανόηση σε ό,τι αφορά τα γεγονότα· απλώς γνωρίζετε ότι δεν είναι η αλήθεια και ότι δεν συνάδει με τα λόγια του Θεού. Λοιπόν, θα σας πω, και όταν ολοκληρώσω θα είστε σε θέση να δείτε τέτοια πράγματα καθαρά. Ο λόγος είναι ότι η κοινή γνώμη έκρινε αυτήν τη γυναίκα αποκλειστικά και μόνο με βάση ένα πράγμα και μία πράξη —το γεγονός ότι ξαναπαντρεύτηκε— και όρισε στενά την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης της με βάση αυτό το μεμονωμένο πράγμα, αντί να εξετάσει την πραγματική ποιότητα της ανθρώπινης φύσης της. Αυτό δεν είναι άδικο και μεροληπτικό; Η κοινή γνώμη δεν εξέτασε πώς ήταν συνήθως η ανθρώπινη φύση αυτής της γυναίκας —το κατά πόσον ήταν μοχθηρό ή ευγενικό άτομο, κατά πόσον εκείνη αγαπούσε τα θετικά πράγματα, κατά πόσον πλήγωνε ή έβλαπτε άλλους ανθρώπους ή κατά πόσον ήταν γυναίκα ελευθέρων ηθών προτού ξαναπαντρευτεί. Μήπως οι άνθρωποι στην κοινωνία και η κοινή γνώμη αξιολόγησαν αυτήν τη γυναίκα πλήρως βασιζόμενοι σε αυτά τα πράγματα; (Όχι, δεν το έκαναν.) Τότε, σε τι βάσισαν την αξιολόγησή τους οι άνθρωποι εκείνη τη στιγμή; Στο ρητό: «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους». Όλοι σκέφτηκαν: «Οι γυναίκες πρέπει να παντρεύονται μόνο μία φορά. Ακόμη κι αν πεθάνει ο σύζυγός σου, θα πρέπει να παραμείνεις χήρα για το υπόλοιπο της ζωής σου. Στο κάτω κάτω, είσαι γυναίκα. Αν μείνεις πιστή στη μνήμη του συζύγου σου και δεν ξαναπαντρευτείς, θα σου στήσουμε μνημείο προς τιμήν της αγνότητάς σου. Μπορούμε να στήσουμε ακόμη και δέκα! Κανείς δεν νοιάζεται για το πόσο υποφέρεις ή πόσο δυσκολεύεσαι να μεγαλώσεις τα παιδιά σου. Κανείς δεν θα νοιαστεί ακόμη κι αν χρειαστεί να ζητιανέψεις στους δρόμους για φαγητό. Πρέπει και πάλι να τηρήσεις το ρητό: “μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους”. Μόνο αν το κάνεις αυτό θα είσαι καλή γυναίκα και θα διαθέτεις ανθρώπινη φύση και ηθική. Αν ξαναπαντρευτείς, τότε είσαι κακή γυναίκα και παλιοθήλυκο». Αυτό υπονοεί πως μόνο αν δεν ξαναπαντρευτεί μια γυναίκα μπορεί να θεωρείται καλός, αγνός και πιστός άνθρωπος, με ευγενή ηθική διαγωγή και χαρακτήρα. Εντός των εννοιών της αγαθοσύνης, της δικαιοσύνης, της ευπρέπειας, της σοφίας και της αξιοπιστίας της παραδοσιακής κουλτούρας, το ρητό «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» έγινε η βάση για την αξιολόγηση των ανθρώπων. Οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν αυτό το ρητό σαν να ήταν η αλήθεια, και το χρησιμοποιούσαν ως ένα πρότυπο για να αξιολογούν τους άλλους. Αυτή είναι η ουσία του εν λόγω ζητήματος. Επειδή κάποιος διέθετε ένα είδος συμπεριφοράς το οποίο δεν συμφωνούσε με τις απαιτήσεις και τα πρότυπα που θέτει η παραδοσιακή κουλτούρα, χαρακτηριζόταν ως άτομο με χαμηλής ποιότητας ανθρώπινη φύση και χαμηλή ηθική διαγωγή, και ως άτομο με κακή και φριχτή ανθρώπινη φύση. Είναι αυτό καθόλου δίκαιο; (Όχι, δεν είναι.) Τότε, προκειμένου να είσαι καλή γυναίκα, ποιες πρέπει να είναι οι περιστάσεις και ποιο τίμημα πρέπει να πληρώσεις; Αν θέλεις να είσαι καλή γυναίκα, πρέπει να είσαι πιστή σε έναν μόνο σύζυγο και, αν ο σύζυγός σου πεθάνει, πρέπει να παραμείνεις χήρα. Εσύ και τα παιδιά σου πρέπει να βγείτε στους δρόμους για να ζητιανέψετε, και να υπομείνετε τον χλευασμό, τα χτυπήματα, τις φωνές, τον εκφοβισμό και τις προσβολές των άλλων. Είναι αυτός σωστός τρόπος να φέρεται κανείς στις γυναίκες; (Όχι, δεν είναι.) Αυτό κάνουν όμως οι άνθρωποι· θα προτιμούσαν να σε δουν να ζητιανεύεις στους δρόμους, να ζεις χωρίς κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, να μην ξέρεις πού θα βρεις το επόμενό σου γεύμα, και κανείς δεν θα νοιαστεί, δεν θα σου δείξει συμπόνια ούτε θα σου δώσει καμία σημασία. Όσα παιδιά κι αν έχεις ή όσο δύσκολη κι αν είναι η ζωή σου, ακόμη κι αν τα παιδιά σου λιμοκτονήσουν, κανείς δεν θα νοιαστεί. Αλλά αν ξαναπαντρευτείς, δεν είσαι καλή γυναίκα. Θα βομβαρδιστείς με λόγια καταφρόνησης και αποστροφής, και θα εισπράξεις ουκ ολίγα υβριστικά και καταδικαστικά λόγια. Θα σου λένε ένα σωρό πράγματα, και μόνο τα παιδιά σου και λίγοι συγγενείς και φίλοι σου θα σου λένε λόγια συμπόνιας και υποστήριξης. Πώς συνέβη αυτό; Συνδέεται άμεσα με την εκπαίδευση και την επιρροή της παραδοσιακής κουλτούρας. Είναι το αποτέλεσμα του ρητού «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», το οποίο υποστηρίζει η παραδοσιακή κουλτούρα. Τι μπορεί να δει κανείς από αυτά τα πράγματα; Τι κρύβεται μέσα στο ρητό: «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους»; Η ανειλικρίνεια, η υποκρισία και η κτηνωδία του ανθρώπου. Μια γυναίκα μπορεί να μην έχει τίποτα να φάει, μπορεί να αδυνατεί να επιβιώσει και να είναι στα πρόθυρα της λιμοκτονίας, και κανείς δεν θα τη συμπονέσει· αντίθετα, όλοι θα απαιτήσουν να διατηρήσει την αγνότητά της. Οι άνθρωποι θα προτιμούσαν να τη δουν να πεθαίνει από την πείνα και να στήσουν ένα μνημείο προς τιμήν της, παρά να την αφήσουν να επιλέξει την επιβίωσή της. Από μία άποψη, αυτό το ζήτημα εκθέτει την ισχυρογνωμοσύνη της ανθρωπότητας. Από μία άλλη άποψη, εκθέτει την ανειλικρίνεια και τη μοχθηρία της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα δεν συμπονά, δεν κατανοεί ούτε βοηθά τις ευπαθείς ομάδες ή εκείνους που αξίζουν οίκτο. Επιπλέον, σαν να μην έφτανε αυτό, η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί τη γελοία θεωρία και τον γελοίο κανόνα πως «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» για να καταδικάσει τους ανθρώπους και να τους ωθήσει στον θάνατο. Αυτό δεν είναι δίκαιο για τους ανθρώπους. Όχι μόνο αντιβαίνει στα λόγια του Θεού και στις απαιτήσεις που θέτει στην ανθρωπότητα ο Κύριος της δημιουργίας, μα ταυτόχρονα αντικρούει τα πρότυπα της συνείδησης και της λογικής του ανθρώπου. Είναι, τότε, δίκαιη η σκοπιά από την οποία είδαν αυτό το ζήτημα τα παιδιά της γυναίκας; Δεν επωφελήθηκαν αισθητά από τον δεύτερο γάμο της μητέρας τους και από το τίμημα που εκείνη πλήρωσε; Όσον αφορά την ίδια την πράξη, τα παιδιά σεβάστηκαν και υποστήριξαν τη μητέρα τους, αλλά από πού πήγαζε αυτή η υποστήριξη; Απλώς από το γεγονός πως η μητέρα τους επέλεξε να ξαναπαντρευτεί για χάρη της επιβίωσής τους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να συνεχίσουν να ζουν και σώζοντας τη ζωή τους. Αυτό είναι όλο. Αν η μητέρα τους δεν το είχε κάνει για να σώσει τη ζωή τους, δεν θα ενέκριναν ούτε θα υποστήριζαν την απόφασή της να ξαναπαντρευτεί. Επομένως, ως παιδιά της, η άποψή τους για τον δεύτερο γάμο της μητέρας τους δεν ήταν πραγματικά δίκαιη. Όπως και να ’χει, είτε από τη σκοπιά της κοινής γνώμης είτε από τη σκοπιά των παιδιών της, ο τρόπος με τον οποίο φέρθηκαν οι άνθρωποι σε αυτήν τη μητέρα και τα πρότυπα που χρησιμοποίησαν για να την αξιολογήσουν δεν βασίζονταν στην αληθινή φύση της ανθρώπινης φύσης της. Αυτό ήταν το λάθος που έκαναν οι άνθρωποι στον τρόπο με τον οποίο φέρθηκαν σε μια γυναίκα που ξαναπαντρεύτηκε. Από αυτό, μπορούμε να δούμε καθαρά πως το ρητό «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», το οποίο διατυπώνει η παραδοσιακή κουλτούρα, δεν προέρχεται από τον Θεό, αλλά από τον Σατανά, και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια. Οι σκοπιές από τις οποίες βλέπουν οι άνθρωποι όλα τα πράγματα και οι τρόποι με τους οποίους βλέπουν την ηθικότητα ή την ανηθικότητα οποιουδήποτε ανθρώπου δεν βασίζονται στην αλήθεια ούτε στα λόγια του Θεού· βασίζονται στις αντιλήψεις της παραδοσιακής κουλτούρας και στις απαιτήσεις που θέτουν στον άνθρωπο οι έννοιες της αγαθοσύνης, της δικαιοσύνης, της ευπρέπειας, της σοφίας και της αξιοπιστίας της παραδοσιακής κουλτούρας. Τι είναι η αγαθοσύνη, η δικαιοσύνη, η ευπρέπεια, η σοφία και η αξιοπιστία; Από πού προέρχονται αυτές οι έννοιες; Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται σαν να προέρχονται από αρχαίους σοφούς και φημισμένους ανθρώπους, αλλά, στην πραγματικότητα, προέρχονται από τον Σατανά. Είναι διάφορα ρητά τα οποία έχει διατυπώσει ο Σατανάς για να ελέγχει και να περιορίζει τη συμπεριφορά των ανθρώπων, καθώς και για να καθορίσει ένα σημείο αναφοράς, ένα πρότυπο και ένα υπόδειγμα για την ηθική διαγωγή των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι αρχαίοι σοφοί και φημισμένοι άνθρωποι είχαν όλοι σατανική φύση και όλοι παρείχαν υπηρεσία στον Σατανά. Ήταν διάβολοι που παραπλανούσαν τους ανθρώπους. Συνεπώς, είναι απόλυτα τεκμηριωμένο να λέμε πως αυτές οι έννοιες προήλθαν από τον Σατανά.

Όταν οι άνθρωποι αξιολογούν τον ηθικό χαρακτήρα των άλλων και το κατά πόσον είναι καλή ή κακή η ανθρώπινη φύση τους, το κάνουν μόνο με βάση κάποιο διάσημο ρητό από την παραδοσιακή κουλτούρα· καταλήγουν σε μια ετυμηγορία και σε ένα συμπέρασμα σχετικά με την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης των άλλων ανθρώπων, αποκλειστικά και μόνο με βάση τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν ένα μεμονωμένο ζήτημα. Είναι προφανές πως αυτό είναι λάθος και εσφαλμένο. Επομένως, πώς μπορεί ένας άνθρωπος να αξιολογήσει το κατά πόσον η ανθρώπινη φύση κάποιου είναι καλή ή κακή με ακριβή, αντικειμενικό και δίκαιο τρόπο; Ποιες είναι οι αρχές και τα πρότυπα της αξιολόγησής του; Με ακριβείς όρους, οι αρχές και τα πρότυπα για αυτήν την αξιολόγηση πρέπει να είναι η αλήθεια. Μόνο τα λόγια του Δημιουργού είναι η αλήθεια και μόνο αυτά έχουν εξουσία και δύναμη. Τα λόγια των διεφθαρμένων ανθρώπων δεν είναι η αλήθεια, δεν έχουν εξουσία και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως βάση ή αρχές για την αξιολόγηση κάποιου. Επομένως, ο μόνος ακριβής, αντικειμενικός και δίκαιος τρόπος για να αξιολογήσει κανείς τον ηθικό χαρακτήρα των ανθρώπων και το κατά πόσον η ανθρώπινη φύση τους είναι καλή ή κακή, είναι να χρησιμοποιήσει ως βάση του τα λόγια του Δημιουργού και την αλήθεια. Το ρητό «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» είναι πασίγνωστο μεταξύ των διεφθαρμένων ανθρώπων. Η πηγή του δεν είναι σωστή, προέρχεται από τον Σατανά. Αν οι άνθρωποι μετρούν την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης των άλλων με βάση τα λόγια του Σατανά, τότε τα συμπεράσματά τους θα είναι σίγουρα λανθασμένα και άδικα. Επομένως, πώς μπορεί κανείς να αξιολογήσει δίκαια και με ακρίβεια την ποιότητα της ηθικής ενός ατόμου και το κατά πόσον είναι καλή ή κακή η ανθρώπινη φύση του; Πρέπει να βασίσει την αξιολόγησή του στην πρόθεση, τον στόχο και τα αποτελέσματα των ενεργειών εκείνου του ατόμου, καθώς και στο νόημα και την αξία των όσων κάνει, βασίζοντάς την επίσης στις απόψεις του και τις επιλογές που κάνει σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα θετικά πράγματα. Αυτό θα είναι απόλυτα ακριβές. Το άτομο δεν χρειάζεται να είναι απαραιτήτως πιστός στον Θεό —μπορείς να δεις πως υπάρχουν ορισμένοι άπιστοι οι οποίοι, αν και δεν επιλέχθηκαν από τον Θεό, έχουν αντικειμενικά αξιοπρεπή ανθρώπινη φύση, σε βαθμό κατά τον οποίο η ανθρώπινη φύση τους είναι μάλιστα υψηλότερης ποιότητας από εκείνη που έχουν ορισμένοι πιστοί στον Θεό. Όπως κάποιοι θρησκευόμενοι, οι οποίοι έχουν αποδεχτεί το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και οι οποίοι πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια, σκέφτονται μονίμως να ζητήσουν χρήματα από την εκκλησία όταν φιλοξενούν τους αδελφούς και τις αδελφές, και πάντα μοιρολογούν στους αδελφούς και τις αδελφές πως είναι φτωχοί, ενώ τρέφουν απληστία για το χρήμα και τα υλικά πράγματα. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές τούς δίνουν λίγο κρέας, λαχανικά, δημητριακά, και ούτω καθεξής για να τα χρησιμοποιήσουν ενόσω παρέχουν φιλοξενία, εκείνοι τα κρατούν στα κρυφά για να τα φάει η δική τους οικογένεια. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι καλή ή κακή η ανθρώπινη φύση τους; (Είναι κακή.) Τέτοιοι άνθρωποι είναι άπληστοι, τους αρέσει να εκμεταλλεύονται τους άλλους και έχουν κακό χαρακτήρα. Ορισμένοι άπιστοι, οι οποίοι αποδέχτηκαν άμεσα το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, είναι πολύ πρόθυμοι να φιλοξενήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Επιμένουν να χρησιμοποιούν τα δικά τους χρήματα για να τους φιλοξενήσουν και αρνούνται να δεχθούν τα χρήματα της εκκλησίας. Όσα χρήματα κι αν τους δίνει η εκκλησία, εκείνοι δεν χρησιμοποιούν ούτε μια δεκάρα, και δεν λαχταρούν κανένα μέρος των χρημάτων —τα φυλάσσουν όλα και τα επιστρέφουν αργότερα στην εκκλησία. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές αγοράζουν πράγματα γι’ αυτούς ώστε να τα χρησιμοποιήσουν κατά τη φιλοξενία, εκείνοι τα κρατούν όλα ώστε να τα χρησιμοποιήσουν και να τα φάνε οι αδελφοί και οι αδελφές που φιλοξενούν. Μόλις φύγουν οι αδελφοί και οι αδελφές, αποθηκεύουν αυτά τα πράγματα, και τα ξαναβγάζουν μόνο όταν έλθουν και πάλι να μείνουν οι αδελφοί και οι αδελφές. Υπάρχει μια πολύ σαφής διάκριση στο μυαλό τους, και δεν έχουν καταχραστεί ποτέ κανένα από τα πράγματα της εκκλησίας. Ποιος τους το δίδαξε αυτό; Κανείς δεν τους το είπε, οπότε πώς γνώριζαν τι να κάνουν; Πώς ήταν σε θέση να το κάνουν; Η πλειονότητα των ανθρώπων αδυνατεί να το κάνει αυτό, αλλά εκείνοι μπορούν. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Δεν πρόκειται για διαφορά στην ανθρώπινη φύση; Πρόκειται για διαφορά στην ποιότητα της ανθρώπινης φύσης τους και διαφορά στην ηθική τους. Εφόσον υπάρχει διαφορά μεταξύ της ηθικής αυτών των δύο ειδών ανθρώπων, μήπως υπάρχει διαφορά μεταξύ των στάσεων που διατηρούν απέναντι στην αλήθεια και τα θετικά πράγματα; (Ναι, υπάρχει.) Από αυτά τα δύο είδη ανθρώπων, ποιο είδος θα εισέλθει πιο εύκολα στην αλήθεια; Ποιο είδος είναι πιο πιθανό να επιδιώξει την αλήθεια; Οι άνθρωποι με καλή ηθική είναι πιο πιθανό να επιδιώξουν την αλήθεια. Έτσι το βλέπετε; Δεν το βλέπετε έτσι, το μόνο που κάνετε είναι να εφαρμόζετε τυφλά τους κανόνες, νομίζοντας πως οι θρησκευόμενοι άνθρωποι οι οποίοι ξέρουν πώς να απαγγέλλουν τα λόγια και τις φράσεις του δόγματος θα πρέπει να είναι ικανοί να το κάνουν αυτό, και πως οι άπιστοι οι οποίοι έχουν μόλις αρχίσει να πιστεύουν στον Θεό, οι οποίοι δεν είναι ακόμα σε θέση να απαγγείλουν τα λόγια και τις φράσεις του δόγματος, είναι ανίκανοι να το κάνουν. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ακριβώς η αντίθετη. Δεν είναι εσφαλμένο και γελοίο να βλέπετε τους ανθρώπους και τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο; Εγώ δεν βλέπω τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο. Όταν αλληλεπιδρώ με τους ανθρώπους, εξετάζω συνολικά τη στάση που έχουν απέναντι σε διαφορετικά πράγματα, ιδίως τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται δύο διαφορετικά είδη ανθρώπων όταν προσεγγίζουν την ίδια κατάσταση, καθώς και τις επιλογές που κάνουν. Αυτό αποτελεί καλύτερη απεικόνιση της ανθρώπινης φύσης τους. Ποια από τις δύο αυτές προσεγγίσεις είναι πιο δίκαιη και πιο αντικειμενική; Είναι πιο δίκαιο να αξιολογεί κανείς έναν άνθρωπο με βάση τη φύση και την ουσία του, παρά με βάση τις εξωτερικές του ενέργειες. Αν κάποιος βασίζει την αξιολόγησή του στις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, με το να παίρνει τις πράξεις ενός ανθρώπου σε μία κατάσταση και να τις χρησιμοποιεί για να φτάσει σε μια ετυμηγορία και ένα συμπέρασμα γι’ αυτόν, αυτό είναι λάθος και άδικο για αυτό το άτομο. Πρέπει κανείς να προβαίνει σε ακριβή αξιολόγηση με βάση την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης του, τη συνολική συμπεριφορά του και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει. Μόνο αυτό είναι δίκαιο και λογικό, και είναι επίσης δίκαιο και προς το άλλο άτομο.

Κανένας από τους ισχυρισμούς σχετικά με την ηθική διαγωγή, τους οποίους απαριθμήσαμε σήμερα, δεν έχει κάποια σχέση με τα λόγια του Θεού, και κανένας από αυτούς δεν συνάδει με την αλήθεια. Όσο παραδοσιακό ή θετικό κι αν είναι ένα ρητό, δεν μπορεί να γίνει η αλήθεια. Τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή πηγάζουν από πράγματα που εκθειάζει η παραδοσιακή κουλτούρα, και δεν έχουν καμία σχέση με τις αλήθειες που απαιτεί ο Θεός να επιδιώκει ο άνθρωπος. Όσο κι αν επαινούν οι άνθρωποι αυτά τα διάφορα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή του ανθρώπου, ή όσο καλά κι αν ανταποκρίνονται σε αυτά οι άνθρωποι, ή όσο σταθερά κι αν προσκολλώνται σε αυτά οι άνθρωποι, αυτό δεν σημαίνει πως αυτά τα ρητά είναι η αλήθεια. Ακόμη κι αν η πλειονότητα των ανθρώπων στη γη προσκολλάται σε αυτά τα πράγματα και τα πιστεύει, αυτά δεν θα γίνουν η αλήθεια —όπως ακριβώς ένα ψέμα παραμένει ψέμα, ακόμη κι αν το πεις χίλιες φορές. Τα ψέματα δεν μπορούν ποτέ να γίνουν η αλήθεια. Τα ψέματα είναι ψευδή κατασκευάσματα που περιέχουν τις σκευωρίες του Σατανά, επομένως δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αλήθεια, πόσο μάλλον να γίνουν η αλήθεια. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι διαφορετικές απαιτήσεις που διατυπώνουν οι άνθρωποι σχετικά με την ηθική διαγωγή, δεν μπορούν να γίνουν η αλήθεια. Όσο πολύ κι αν προσκολλάσαι σε αυτές ή όσο καλά κι αν προσκολλάσαι σε αυτές, το μόνο που αποδεικνύει αυτό είναι πως έχεις καλή ηθική διαγωγή στα μάτια του ανθρώπου —έχεις, όμως, ανθρώπινη φύση στα μάτια του Θεού; Όχι απαραιτήτως. Απεναντίας, αν έμενες πολύ καλά και στενά προσκολλημένος σε κάθε πτυχή και κανόνα των εννοιών της αγαθοσύνης, της δικαιοσύνης, της ευπρέπειας, της σοφίας και της αξιοπιστίας της παραδοσιακής κουλτούρας, θα είχες αποκλίνει υπερβολικά από την αλήθεια. Γιατί θα συνέβαινε αυτό; Επειδή θα έβλεπες τους ανθρώπους και τα πράγματα, και θα συμπεριφερόσουν και θα ενεργούσες σύμφωνα με αυτούς τους ισχυρισμούς σχετικά με την ηθική διαγωγή, και θα τους χρησιμοποιούσες ως τα κριτήριά σου. Αυτό είναι σαν να γέρνεις το κεφάλι για να κοιτάξεις ένα ρολόι —η οπτική σου θα ήταν εσφαλμένη. Το τελικό αποτέλεσμα τούτου θα ήταν πως οι απόψεις σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, και η συμπεριφορά και οι πράξεις σου δεν θα είχαν καμία σχέση με την αλήθεια, ούτε με τις απαιτήσεις του Θεού, και εσύ θα ήσουν πολύ μακριά από την οδό του Θεού την οποία οφείλεις να ακολουθείς —μπορεί μάλιστα να έτρεχες προς την αντίθετη κατεύθυνση και να ενεργούσες με τρόπο που εμποδίζει τους δικούς σου στόχους. Όσο περισσότερο προσκολλάσαι σε αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή και όσο περισσότερο τα εκτιμάς, τόσο περισσότερο θα σε βαριέται ο Θεός, τόσο περισσότερο θα απομακρύνεσαι από τον Θεό και την αλήθεια, και τόσο περισσότερο θα είσαι σε αντίθεση με τον Θεό. Όσο σωστό κι αν πιστεύεις πως είναι κάποιο από αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή ή όσο καιρό κι αν προσκολλάσαι σε αυτό, αυτό δεν σημαίνει πως κάνεις πράξη την αλήθεια. Όποιο πρότυπο συμπεριφοράς της παραδοσιακής κουλτούρας κι αν νομίζεις πως είναι σωστό και λογικό, δεν είναι η πραγματικότητα των θετικών πραγμάτων· δεν είναι σε καμία περίπτωση η αλήθεια, ούτε συνάδει με την αλήθεια. Σε προτρέπω να σπεύσεις να κάνεις αυτοκριτική: Από πού προέρχεται αυτό το πράγμα στο οποίο προσκολλάσαι; Έχει κάποια βάση στα λόγια του Θεού το να το χρησιμοποιείς ως την αρχή και το πρότυπο για να αξιολογείς τους ανθρώπους και να θέτεις απαιτήσεις από αυτούς; Έχει κάποια βάση στην αλήθεια; Γνωρίζεις ξεκάθαρα τις συνέπειες του να κάνεις πράξη αυτήν την απαίτηση της παραδοσιακής κουλτούρας; Έχει καμία σχέση με την αλήθεια; Θα πρέπει να διακρίνεις και να αναλύσεις το κατά πόσο, χρησιμοποιώντας αυτήν την απαίτηση της παραδοσιακής κουλτούρας ως βάση των πράξεών σου και ως κριτήριό σου, και βλέποντάς την ως κάτι θετικό, έρχεσαι σε αντίθεση με την αλήθεια, αντιστέκεσαι στον Θεό και παραβιάζεις την αλήθεια. Αν προσκολλάσαι τυφλά στις απόψεις και τα ρητά που εκθειάζονται από την παραδοσιακή κουλτούρα, ποια θα είναι η συνέπεια; Αν παραπλανηθείς ή ξεγελαστείς από αυτά τα ρητά, μπορείς να φανταστείς ποια θα είναι η έκβαση και το τέλος σου. Αν βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα από τη σκοπιά της παραδοσιακής κουλτούρας, θα δυσκολευτείς να αποδεχθείς την αλήθεια. Δεν θα μπορέσεις ποτέ να δεις τους ανθρώπους και τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Ένα άτομο που κατανοεί την αλήθεια θα πρέπει να αναλύει τα διάφορα ρητά και απαιτήσεις της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την αρετή. Δες ποια από αυτά αγαπάς περισσότερο, ποια από αυτά τηρείς συνεχώς, ποια είναι η σταθερή βάση και η κατευθυντήρια γραμμή για το πώς βλέπεις τους ανθρώπους και τα γεγονότα, πώς συμπεριφέρεσαι και ενεργείς. Στη συνέχεια, θα πρέπει να αντιπαραβάλεις αυτά τα πράγματα που παρατηρείς με τα λόγια και τις απαιτήσεις του Θεού, και να κοιτάξεις αν αυτά τα πράγματα της παραδοσιακής κουλτούρας είναι αντιφατικά και αντίθετα με τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός. Αν όντως βρεις κάποιο πρόβλημα, θα πρέπει να αναλύσεις αμέσως πού ακριβώς βρίσκεται το λάθος και ο παραλογισμός της παραδοσιακής κουλτούρας. Όταν θα έχεις αποσαφηνίσει αυτά τα ζητήματα, θα γνωρίζεις τι είναι αλήθεια και τι πλάνη. Θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης, και θα επιλέξεις το μονοπάτι στο οποίο θα πρέπει να βαδίσεις. Αναζήτησε την αλήθεια με αυτόν τον τρόπο, και θα είσαι σε θέση να διορθώσεις τις συνήθειές σου. Όσο τυποποιημένες κι αν είναι οι απαιτήσεις και τα αξιώματα της ανθρωπότητας για τον ηθικό χαρακτήρα ή όσο κι αν ταιριάζουν στις προτιμήσεις, τις οπτικές, τις επιθυμίες, ακόμη και τα συμφέροντα των μαζών, δεν είναι η αλήθεια. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβεις. Επειδή δεν είναι η αλήθεια, θα πρέπει να σπεύσεις να τις αρνηθείς και να τις εγκαταλείψεις. Πρέπει επίσης να αναλύσεις την ουσία τους, καθώς και τα αποτελέσματα που προκύπτουν από το να ζει κανείς σύμφωνα με αυτές. Μπορούν να σου επιφέρουν πραγματική μετάνοια; Μπορούν πραγματικά να σε βοηθήσουν να γνωρίσεις τον εαυτό σου; Μπορούν πραγματικά να σε κάνουν να βιώσεις ανθρώπινη ομοιότητα; Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα από αυτά. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να σε καταστήσουν υποκριτή και αυτάρεσκο. Θα σε κάνουν πιο πονηρό και μοχθηρό. Υπάρχουν κάποιοι που λένε: «Στο παρελθόν, όταν υποστηρίζαμε αυτά τα στοιχεία της παραδοσιακής κουλτούρας, αισθανόμασταν καλοί άνθρωποι. Όταν οι άλλοι άνθρωποι έβλεπαν πώς συμπεριφερόμασταν, νόμιζαν κι αυτοί ότι ήμασταν καλοί άνθρωποι. Αλλά στην πραγματικότητα, ξέρουμε μέσα μας για τι κακό είμαστε ικανοί. Κάνοντας μερικές καλές πράξεις, απλώς το συγκαλύπτουμε. Αν όμως εγκαταλείπαμε την καλή συμπεριφορά που απαιτεί από εμάς η παραδοσιακή κουλτούρα, τι θα κάναμε αντ’ αυτού; Ποια συμπεριφορά και ποιες πράξεις θα τιμήσουν τον Θεό;» Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό το ερώτημα; Εξακολουθούν να μη γνωρίζουν ποια αλήθεια θα πρέπει να κάνουν πράξη οι πιστοί στον Θεό; Ο Θεός έχει πει τόσες αλήθειες και υπάρχουν πολλές που θα έπρεπε να κάνουν πράξη οι άνθρωποι. Γιατί, λοιπόν, αρνείσαι να κάνεις πράξη την αλήθεια και επιμένεις να είσαι ένας ψεύτικος αγαθοεργός και υποκριτής; Γιατί υποκρίνεσαι; Ορισμένοι θα πουν: «Η παραδοσιακή κουλτούρα έχει πολλές καλές πτυχές! Όπως το “Μια σταγόνα καλοσύνης θα πρέπει να ανταποδίδεται με έναν χείμαρρο καλοσύνης” —αυτό είναι υπέροχο ρητό! Αυτό θα πρέπει να κάνουν πράξη οι άνθρωποι. Πώς μπορείς απλώς να το κάνεις πέρα; Και το “Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο” —δείχνει τόση αφοσίωση και ηρωισμό! Είναι εξευγενιστικό στη ζωή να έχεις έναν τέτοιο φίλο. Υπάρχει και το εξής: “Οι μεταξοσκώληκες της άνοιξης υφαίνουν μέχρι να πεθάνουν και τα κεριά καίνε μέχρι να στεγνώσουν τα δάκρυά τους”. Αυτό το ρητό είναι τόσο βαθυστόχαστο και πλούσιο σε κουλτούρα! Αν δεν μας αφήνεις να ζούμε βάσει αυτών των ρητών, τότε βάσει τι πράγματος θα πρέπει να ζούμε;» Αν πιστεύεις αυτό το πράγμα, τότε τα χρόνια που έχεις περάσει ακούγοντας κηρύγματα έχουν πάει όλα χαμένα. Δεν καταλαβαίνεις ούτε καν πως πρέπει κανείς, κατ’ ελάχιστον, να συμπεριφέρεται ζώντας σύμφωνα με τα πρότυπα της συνείδησης και της λογικής. Δεν έχεις κερδίσει ούτε ψήγμα της αλήθειας και έχεις ζήσει μάταια όλα αυτά τα χρόνια.

Εν ολίγοις, το νόημα της αναφοράς αυτών των ηθικών αξιωμάτων δεν είναι μόνο να μάθετε ότι πρόκειται για αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες ανθρώπων και ότι προέρχονται από τον Σατανά. Είναι να καταλάβετε ότι η ουσία αυτών των πραγμάτων είναι ψευδής, καμουφλαρισμένη και παραπλανητική. Ακόμη και αν οι άνθρωποι συμπεριφέρονται καλά, αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι βιώνουν κανονική ανθρώπινη φύση. Αντίθετα, χρησιμοποιούν την ψευδή συμπεριφορά για να καλύψουν τις προθέσεις και τους στόχους τους, και να συγκαλύψουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις, τη φύση και την ουσία τους. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι γίνονται όλο και καλύτεροι στο να προσποιούνται και να εξαπατούν τους άλλους, γεγονός που τους καθιστά ακόμη πιο διεφθαρμένους και κακούς. Τα ηθικά πρότυπα της παραδοσιακής κουλτούρας που υποστηρίζει η διεφθαρμένη ανθρωπότητα δεν είναι καθόλου συμβατά με την αλήθεια που λέει ο Θεός ούτε συνάδουν με οτιδήποτε διδάσκει ο Θεός στους ανθρώπους. Αυτά τα δύο δεν έχουν καμία απολύτως σχέση. Αν υποστηρίζεις ακόμα την παραδοσιακή κουλτούρα, τότε έχεις παραπλανηθεί και δηλητηριαστεί σε βάθος. Αν υπάρχει οποιοδήποτε θέμα στο οποίο υποστηρίζεις την παραδοσιακή κουλτούρα και τηρείς τις αρχές και τις θέσεις της, τότε στο θέμα αυτό παραβιάζεις την αλήθεια, επαναστατείς ενάντια στον Θεό και Του εναντιώνεσαι. Αν υποστηρίζεις οποιοδήποτε από αυτά τα ηθικά αξιώματα και είσαι πιστός σε αυτά, και τα αντιμετωπίζεις ως κριτήριο ή ως σημείο αναφοράς από το οποίο βλέπεις τους ανθρώπους ή τις καταστάσεις, τότε έχεις σφάλει. Αν με αυτά κρίνεις ή βλάπτεις σε κάποιον βαθμό τους ανθρώπους, τότε έχεις διαπράξει αμαρτία. Αν προσκολλάσαι πάντα στο να μετράς τους πάντες με βάση τα ηθικά πρότυπα της παραδοσιακής κουλτούρας, τότε ο αριθμός των ανθρώπων που έχεις καταδικάσει και αδικήσει θα συνεχίσει να πολλαπλασιάζεται, και σίγουρα θα καταδικάσεις τον Θεό και θα Του αντισταθείς. Τότε θα είσαι ένας αρχι-αμαρτωλός. Δεν βλέπετε πως όλη η ανθρωπότητα γίνεται ολοένα και πιο μοχθηρή υπό την εκπαίδευση και την επιρροή της παραδοσιακής κουλτούρας; Ο κόσμος δεν γίνεται πιο σκοτεινός; Όσο περισσότερο ανήκει κανείς στον Σατανά και στους διαβόλους, τόσο περισσότερο λατρεύεται· όσο περισσότερο κάνει κανείς πράξη την αλήθεια, καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό και ευχαριστεί τον Θεό, τόσο περισσότερο θα καταπιέζεται, θα αποκλείεται, θα καταδικάζεται ή ακόμη και θα θανατώνεται δια σταύρωσης. Δεν είναι γεγονός; Στο μέλλον, θα πρέπει να συναναστρέφεστε συχνά για τα όσα συναναστραφήκαμε εδώ σήμερα. Αν υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν κατανοείτε αφού συναναστραφείτε γι’ αυτά, τότε βάλτε τα στην άκρη προς στιγμήν και συναναστραφείτε για τα μέρη τα οποία μπορείτε να χειριστείτε έως ότου τα κατανοήσετε. Συναναστραφείτε γι’ αυτά τα λόγια έως ότου τα κατανοήσετε με σαφήνεια και τα καταλάβετε απόλυτα· τότε θα μπορείτε να κάνετε πράξη την αλήθεια και να εισέλθετε στην πραγματικότητα με ακρίβεια. Όταν θα μπορείτε να διακρίνετε καθαρά το κατά πόσον οποιοδήποτε ρητό ή πράγμα είναι η αλήθεια, ή το κατά πόσον είναι παραδοσιακή κουλτούρα και όχι η αλήθεια, τότε θα έχετε περισσότερο μονοπάτι μέσω του οποίου να εισέλθετε στην πραγματικότητα της αλήθειας. Τέλος, όταν θα μπορείτε να κατανοήσετε κάθε αλήθεια που οφείλετε να κάνετε πράξη μέσω της συναναστροφής και θα έχετε φτάσει σε ομοφωνία, όταν θα είστε σταθεροί στις απόψεις σας και στην κατανόησή σας, όταν θα γνωρίζετε ποια πράγματα είναι θετικά και ποια είναι αρνητικά, ποια πράγματα προέρχονται από τον Θεό και ποια προέρχονται από τον Σατανά, και θα έχετε συναναστραφεί γι’ αυτό το θέμα έως ότου αυτά τα πράγματα σας είναι σαφή και ξεκάθαρα, τότε μόνο θα έχετε κατανοήσει την αλήθεια. Τότε, ξεχωρίστε τις αρχές της αλήθειας τις οποίες θα πρέπει να κάνετε πράξη. Με αυτόν τον τρόπο, θα ανταποκριθείτε στα πρότυπα συμπεριφοράς που έχει θέσει ο Θεός και, κατ’ ελάχιστον, θα έχετε κάποια ανθρώπινη ομοιότητα. Αν μπορείτε να κατανοήσετε την αλήθεια και να εισέλθετε στην πραγματικότητα, τότε θα μπορείτε να βιώσετε απόλυτα την ανθρώπινη ομοιότητα. Τότε μόνο θα είστε σε απόλυτη συμφωνία με το θέλημα του Θεού.

5 Μαρτίου 2022