Σε κάθε περίοδο και σε κάθε στάδιο, συμβαίνουν στην εκκλησία κάποια συγκεκριμένα πράγματα που έρχονται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι αρρωσταίνουν, επικεφαλής και εργάτες αντικαθίστανται, κάποιοι άνθρωποι εκτίθενται και αποκλείονται, κάποιοι αντιμετωπίζουν τη δοκιμασία της ζωής και του θανάτου, σε κάποιες εκκλησίες υπάρχουν μάλιστα κακοί άνθρωποι και αντίχριστοι που προκαλούν αναστάτωση, και ούτω καθεξής. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν κατά καιρούς, αλλά δεν είναι καθόλου τυχαία. Όλα αυτά τα πράγματα είναι το αποτέλεσμα της κυριαρχίας και των διευθετήσεων του Θεού. Μια πολύ ήρεμη περίοδος μπορεί ξαφνικά να διακοπεί από διάφορα περιστατικά ή ασυνήθιστα γεγονότα, τα οποία συμβαίνουν είτε γύρω σας, είτε σε εσάς προσωπικά, και η εμφάνιση αυτών των πραγμάτων διαταράσσει την κανονική τάξη και την κανονικότητα της ζωής των ανθρώπων. Εξωτερικά, αυτά τα πράγματα δεν συνάδουν με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων· πρόκειται για πράγματα τα οποία οι άνθρωποι δεν θέλουν να τους συμβούν και των οποίων δεν θέλουν να γίνουν μάρτυρες. Επομένως, ωφελεί τους ανθρώπους η εμφάνιση αυτών των πραγμάτων; Πώς θα πρέπει να τα αντιμετωπίζουν, να τα βιώνουν και να τα κατανοούν οι άνθρωποι; Είναι αυτό κάτι που έχει σκεφτεί κάποιος από εσάς; (Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της κυριαρχίας του Θεού.) Είναι απλώς θέμα κατανόησης του ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της κυριαρχίας του Θεού; Έχετε πάρει κάποιο μάθημα από αυτό; Μπορείτε να κατανοήσετε περαιτέρω πώς διατηρεί ο Θεός την κυριαρχία σε όλα αυτά τα πράγματα; Τι περιλαμβάνει συγκεκριμένα η κυριαρχία του Θεού; Ποια συγκεκριμένα πράγματα εκδηλώνονται στους ανθρώπους τα οποία θα πρέπει να γνωρίζουν και να κατανοούν; Έχετε πάρει κάποιο μάθημα από τα πράγματα που συνέβησαν γύρω σας; Μπορείτε να τα αποδεχτείτε ως κάτι που προέρχεται από τον Θεό και στη συνέχεια να αποκομίσετε κάτι από αυτό; Ή μήπως βρίσκεστε σε σύγχυση και σκέφτεστε μέσα σας: «Όλα είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας του Θεού, απλώς υποτάξου στον Θεό, δεν χρειάζεται καμία σκέψη πάνω σ’ αυτό», αφήνοντάς το να παρέλθει, ενώ κάνετε τέτοιες απλοϊκές σκέψεις; Ποιες από αυτές τις καταστάσεις ισχύουν για σας; Ενίοτε συμβαίνουν σημαντικά γεγονότα στην εκκλησία. Για παράδειγμα, κατά τη διάδοση του έργου του ευαγγελίου, επιτυγχάνονται απροσδόκητα καλά αποτελέσματα, ή υπάρχουν κάποιες απροσδόκητες δυσκολίες, σκαμπανεβάσματα, εμπόδια, ή ακόμη και διαταραχές και καταστροφές που προκαλούνται από εξωτερικές δυνάμεις. Ενίοτε συμβαίνει κάτι ασυνήθιστο σε μια συγκεκριμένη εκκλησία ή μεταξύ ορισμένων ανθρώπων που εκτελούν τα καθήκοντά τους. Είτε σε συνηθισμένους είτε σε ασυνήθιστους καιρούς, έχετε ποτέ αναλογιστεί αυτά τα αξιοπερίεργα πράγματα που συμβαίνουν; Σε ποιο συμπέρασμα καταλήξατε τελικά; Ή μήπως τις περισσότερες φορές δεν τα κατανοείτε καθόλου; Μερικοί άνθρωποι απλώς το σκέφτονται μέσα τους και στη συνέχεια λένε απλά μια σύντομη προσευχή, χωρίς καν να αναζητήσουν την αλήθεια για να αποκτήσουν κάποια κατανόηση αυτών των πραγμάτων. Απλώς παραδέχονται ότι αυτά τα πράγματα προέρχονται από τον Θεό, και τέλος. Έτσι δεν είναι λες και ενεργούν απλώς μηχανικά; Οι περισσότεροι άνθρωποι αρκούνται στο να κάνουν τα απολύτως βασικά. Και όταν άνθρωποι εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου έρχονται αντιμέτωποι με αυτά τα πράγματα, αναπτύσσουν μεγάλη αδυναμία κατανόησης και σύγχυση, και μπορούν εύκολα να αναπτύξουν αντιλήψεις και παρανοήσεις για τον Θεό, καθώς και αμφιβολίες για την κυριαρχία και την ενορχήστρωση του Θεού. Οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν καθόλου τον Θεό εξαρχής, και όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάποια πράγματα που δεν συνάδουν με τις αντιλήψεις τους, δεν αναζητούν την αλήθεια ούτε βρίσκουν ανθρώπους για να συναναστραφούν, αλλά τα αντιμετωπίζουν μόνο με βάση τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, πριν καταλήξουν τελικά στο συμπέρασμα ότι «είναι ακόμα αβέβαιο κατά πόσο αυτά τα πράγματα είναι από τον Θεό ή όχι», και αρχίζουν να έχουν ενδοιασμούς για τον Θεό, και να αμφιβάλλουν ακόμη και για τα λόγια Του. Ως εκ τούτου, οι αμφιβολίες, οι εικασίες και η επιφυλακτικότητά τους απέναντι στον Θεό εντείνονται ολοένα και περισσότερο, και οι ίδιοι χάνουν το κίνητρο να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Δεν είναι πρόθυμοι να υποφέρουν και να κάνουν θυσίες, και λουφάρουν, περνώντας την κάθε μέρα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Έχοντας βιώσει μερικά συγκεκριμένα περιστατικά, ο ελάχιστος ενθουσιασμός, η ελάχιστη αποφασιστικότητα και επιθυμία που είχαν προηγουμένως τους έχουν εγκαταλείψει και έχουν εξαφανιστεί, και το μόνο που απομένει είναι σκέψεις για το πώς να σχεδιάσουν το δικό τους μέλλον και να αναζητήσουν τη δική τους διέξοδο. Τέτοιοι άνθρωποι δεν αποτελούν μειονότητα. Επειδή οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια και δεν την αναζητούν, όποτε τους συμβαίνει κάτι, το βλέπουν με τα δικά τους μάτια, χωρίς ποτέ να μάθουν να το δέχονται ως κάτι που προέρχεται από τον Θεό. Δεν αναζητούν την αλήθεια στα λόγια του Θεού για να βρουν απαντήσεις, και δεν αναζητούν ανθρώπους που κατανοούν την αλήθεια για να συναναστραφούν και να επιλύσουν αυτά τα πράγματα. Αντίθετα, χρησιμοποιούν πάντα τις δικές τους γνώσεις και εμπειρίες από το πώς αντιμετωπίζουν τον κόσμο για να αναλύσουν και να κρίνουν τα πράγματα που τους συμβαίνουν. Και ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Παγιδεύονται μόνοι τους σε μια αμήχανη κατάσταση χωρίς να έχουν πού να πάνε —αυτή είναι η συνέπεια του να μην αναζητά κανείς την αλήθεια. Τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία, όλα κυβερνώνται από τον Θεό. Παρόλο που οι άνθρωποι μπορούν να το κατανοήσουν και να το αποδεχτούν αυτό θεωρητικά, πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι την κυριαρχία του Θεού; Αυτή είναι η αλήθεια που θα πρέπει να επιδιώκουν και να κατανοούν οι άνθρωποι, και θα πρέπει να την κάνουν συγκεκριμένα πράξη. Αν οι άνθρωποι αναγνωρίζουν την κυριαρχία του Θεού μόνο θεωρητικά, αλλά δεν έχουν πραγματική κατανόηση αυτής, και οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες τους δεν έχουν αποσαφηνιστεί, τότε, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια πιστεύουν στον Θεό και πόσα πράγματα βιώνουν, στο τέλος και πάλι δεν θα μπορέσουν να αποκτήσουν την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, δεν μπορούν να γνωρίσουν το έργο του Θεού. Όσο περισσότερα πράγματα βιώνουν, τόσο περισσότερες αντιλήψεις θα έχουν για τον Θεό, τόσο περισσότερο θα Τον αμφισβητούν και, φυσικά, οι εικασίες, η παρανόηση και η επιφυλακτικότητά τους απέναντι στον Θεό θα εντείνονται ολοένα και περισσότερο. Είναι γεγονός ότι όλα όσα συμβαίνουν είναι το αποτέλεσμα της κυριαρχίας και της διευθέτησης του Θεού. Ο σκοπός και η σημασία που ο Θεός κάνει όλα αυτά τα πράγματα δεν είναι να αυξηθεί η παρανόηση και οι αμφιβολίες σου γι’ Αυτόν, αλλά να ξεκαθαριστούν και να αποσαφηνιστούν οι εσωτερικές αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες σου, καθώς και οι αμφιβολίες, η παρανόηση και η επιφυλακτικότητά σου απέναντι στον Θεό, και άλλα τέτοια αρνητικά πράγματα. Αν δεν επιλύεις τα προβλήματα εγκαίρως όταν εμφανίζονται, μόλις αυτά τα προβλήματα εντός σου συσσωρευτούν και γίνουν ολοένα και πιο σοβαρά, και ο ενθουσιασμός ή η αποφασιστικότητά σου δεν επαρκούν πια για να σε στηρίξουν στην εκτέλεση των καθηκόντων σου, θα βυθιστείς στην αρνητικότητα, φτάνοντας σε σημείο που υπάρχει κίνδυνος να εγκαταλείψεις τον Θεό, και σίγουρα δεν μπορείς να μείνεις σταθερός. Τώρα, ορισμένοι άνθρωποι κάνουν απρόθυμα μια συμβολική προσπάθεια να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, αλλά μόνο με σκοπό να κερδίσουν ευλογίες, χωρίς να επιδιώκουν καθόλου την αλήθεια, και γίνονται αρνητικοί κάθε φορά που τους βρίσκει κάποια δυσκολία. Έτσι είναι οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Επειδή δεν τους είναι απόλυτα ξεκάθαρη η αλήθεια των οραμάτων και δεν κατανοούν πραγματικά το έργο του Θεού, ακόμη και αν κάνουν τα καθήκοντά τους και δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό, δεν έχουν δύναμη στην καρδιά τους, και το ελάχιστο δόγμα που κατανοούν δεν μπορεί να τους στηρίξει για πολύ πριν καταρρεύσουν. Αν οι άνθρωποι δεν συναθροίζονται τακτικά, δεν ακούνε κηρύγματα και δεν αναζητούν την αλήθεια για να επιλύσουν τα προβλήματά τους, δεν είναι σε θέση να μείνουν σταθεροί. Επομένως, όσοι εκτελούν καθήκοντα πρέπει να συναναστρέφονται τακτικά πάνω στην αλήθεια, και όποτε τους προκύπτουν κάποια ζητήματα και αναπτύσσουν αντιλήψεις, πρέπει να το διορθώνουν αναζητώντας έγκαιρα την αλήθεια. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να είναι σίγουροι ότι θα παραμείνουν πιστοί στην εκτέλεση του καθήκοντός τους και ότι θα μπορέσουν να ακολουθήσουν τον Θεό μέχρι τέλους.

Ο δρόμος της πίστης στον Θεό είναι βραχώδης και ανώμαλος. Αυτό έχει οριστεί από τον Θεό. Ό,τι κι αν συμβαίνει, ανεξάρτητα από το αν είναι όπως το επιθυμούν οι άνθρωποι ή όχι, ή αν συνάδει με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, ή αν είναι προβλέψιμο γι’ αυτούς, το ότι συμβαίνει δεν μπορεί να διαχωριστεί από την κυριαρχία του Θεού και την ενορχήστρωσή Του. Το ότι ο Θεός κάνει όσα κάνει έχει ιδιαίτερη σημασία από την άποψη ότι επιτρέπει στους ανθρώπους να πάρουν ένα μάθημα απ’ αυτό και να γνωρίσουν την κυριαρχία του Θεού. Στόχος της γνώσης της κυριαρχίας του Θεού δεν είναι ν’ αντιστέκονται οι άνθρωποι στον Θεό, ούτε είναι, έχοντας κατανοήσει τον Θεό, να έχουν περισσότερη δύναμη κι εφόδια για να Τον ανταγωνίζονται. Αντίθετα, είναι, όταν τους συμβαίνουν πράγματα, οι άνθρωποι να μάθουν να τα δέχονται σαν κάτι που προέρχεται από τον Θεό, ν’ αναζητούν την αλήθεια για να το κατανοήσουν και στη συνέχεια να κάνουν πράξη την αλήθεια για να επιτυγχάνουν αληθινή υποταγή και ν’ αναπτύσσουν αληθινή πίστη προς Εκείνον. Το καταλαβαίνετε αυτό; (Ναι.) Πώς, λοιπόν, το κάνετε πράξη; Είναι σωστή η πορεία άσκησής σας ως προς τα ζητήματα αυτού του είδους; Αντιμετωπίζετε καθετί που σας συμβαίνει με καρδιά γεμάτη υποταγή και με στάση αναζήτησης της αλήθειας; Εάν είστε άτομο που επιδιώκει την αλήθεια, θα διακατέχεστε από μια τέτοια νοοτροπία. Ό,τι κι αν σας συμβαίνει, το αποδέχεστε σαν κάτι που προέρχεται από τον Θεό και συνεχίζετε ν’ αναζητάτε την αλήθεια και να κατανοείτε το θέλημά Του και να βλέπετε τους ανθρώπους και τα πράγματα με βάση τα λόγια Του. Σε όλα όσα σας συμβαίνουν, είστε σε θέση να βιώνετε και να γνωρίζετε το έργο του Θεού, είστε ικανοί να υποτάσσεστε σ’ Εκείνον. Αν δεν επιδιώκετε την αλήθεια, τότε ό,τι κι αν σας συμβεί, δεν θα το αντιμετωπίσετε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού ούτε θα αναζητήσετε την αλήθεια. Απλώς θα κάνετε τα απολύτως απαραίτητα, χωρίς να αποκτήσετε καμία αλήθεια ως αποτέλεσμα. Ο Θεός οδηγεί τους ανθρώπους στην τελείωση, κανονίζοντας πολλά πράγματα που δεν συνάδουν με τις αντιλήψεις τους, προκειμένου να τους εκπαιδεύσει να αναζητήσουν την αλήθεια, να αποκτήσουν κατανόηση των πράξεών Του και να δουν την παντοδυναμία και τη σοφία Του, έτσι ώστε η ζωή τους σταδιακά να αναπτυχθεί. Γιατί όσοι επιδιώκουν την αλήθεια βιώνουν το έργο του Θεού, αποκτούν την αλήθεια και οδηγούνται στην τελείωση από τον Θεό, ενώ όσοι δεν την επιδιώκουν αποκλείονται; Αυτό συμβαίνει επειδή όσοι επιδιώκουν την αλήθεια μπορούν να την αναζητήσουν ό,τι κι αν τους συμβεί, οπότε έχουν το έργο και τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και μπορούν, επομένως, να κάνουν πράξη την αλήθεια, να εισέλθουν στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού και να οδηγηθούν στην τελείωση από Αυτόν· ενώ όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια βλέπουν ότι το έργο του Θεού δεν συνάδει με τις αντιλήψεις τους, αλλά δεν το διορθώνουν αυτό αναζητώντας την αλήθεια και μπορούν μάλιστα να γίνουν αρνητικοί και να παραπονεθούν. Με την πάροδο του χρόνου, οι αντιλήψεις τους για τον Θεό αυξάνονται και αρχίζουν να Τον αμφισβητούν και να Τον αρνούνται. Κατά συνέπεια, εκδιώκονται και αποκλείονται από το έργο του Θεού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η στάση που θα πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι απέναντι στην αλήθεια είναι να την αναζητούν, να την κάνουν πράξη και να πασχίζουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Θεού, αντί να είναι αρνητικοί και παθητικοί. Για να βιώσουν το έργο του Θεού, πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με πολλά πράγματα και να τα βλέπουν όλα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, καθώς και να ξοδεύουν περισσότερο χρόνο στο να στοχάζονται, να αναζητούν την αλήθεια και να συναναστρέφονται πάνω σε αυτήν, ώστε να μπορέσουν να γνωρίσουν το έργο του Θεού και να συμβαδίσουν με αυτό. Μόνο έτσι μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια και να εμβαθύνουν σε αυτήν μέρα με τη μέρα, και μόνο έτσι μπορούν να ριζώσουν στους ανθρώπους τα λόγια του Θεού και κάθε πτυχή της αλήθειας. Η βίωση του έργου του Θεού δεν μπορεί να διαχωριστεί από την αληθινή ζωή, πόσο μάλλον από τα περιβάλλοντα των διαφόρων ανθρώπων, ζητημάτων και πραγμάτων που ορίζει ο Θεός, αλλιώς οι άνθρωποι δεν θα είναι σε θέση να κατανοήσουν και να αποκτήσουν την αλήθεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πώς να βιώνουν το έργο του Θεού κάθε φορά που τους προκύπτει κάποιο πρόβλημα. Δεν ξέρουν πώς να αναζητήσουν την αλήθεια προκειμένου να αποσαφηνίσουν τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους ούτε ξέρουν πώς να διορθώσουν την εσφαλμένη κατανόηση και τις εξωφρενικές απόψεις τους. Ως εκ τούτου, παρόλο που βιώνουν πολλά πράγματα, δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια και αντ’ αυτού, δεν κερδίζουν τίποτα —αυτό αποτελεί χάσιμο χρόνου. Με όποιο ζήτημα κι αν έρθουν αντιμέτωποι, τελικά αυτό που θα πρέπει να κάνουν πράξη οι άνθρωποι είναι η υποταγή στην ενορχήστρωση και τις διευθετήσεις του Θεού. Αυτή η υποταγή δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να υποτάσσονται αρνητικά, παθητικά ή ως έσχατη λύση· αντιθέτως, σημαίνει ότι έχουν μια θετική, ενεργητική πρόθεση και ένα μονοπάτι άσκησης της αλήθειας. Τι σημαίνει να υποτάσσεται κανείς στην ενορχήστρωση και τις διευθετήσεις του Θεού; Σημαίνει πως ό,τι κι αν κανονίσει ο Θεός, όποιο ζήτημα κι αν σου προκύψει, άσε τον Θεό να το κάνει και μάθε να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν. Μην έχεις επιθυμίες ή προσωπικά σχέδια και μην προσπαθείς να κάνεις τα πράγματα με τον δικό σου τρόπο. Όλα όσα αρέσουν στους ανθρώπους, όλα όσα επιδιώκουν και λαχταρούν είναι εξωφρενικά και παράλογα. Οι άνθρωποι παρακούν πάρα πολύ τον Θεό. Ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να πάνε ανατολικά, αλλά εκείνοι δεν θέλουν να πάνε ανατολικά. Ακόμα κι αν υποταχθούν απρόθυμα, εξακολουθούν να σκέφτονται μέσα τους να πάνε δυτικά. Αυτό δεν είναι αληθινή υποταγή. Αληθινή υποταγή θα πει πως όταν ο Θεός σού λέει να πας ανατολικά, θα πρέπει να πας ανατολικά, και να εγκαταλείψεις και να απορρίψεις κάθε σκέψη να πας νότια, βόρεια ή δυτικά, και να είσαι σε θέση να εγκαταλείψεις το θέλημα της σάρκας, και στη συνέχεια να ασκηθείς ακολουθώντας το μονοπάτι και την κατεύθυνση που σου έδειξε ο Θεός. Αυτό σημαίνει υποταγή. Ποιες είναι οι αρχές για την άσκηση της υποταγής; Είναι να ακούει κανείς τα λόγια του Θεού και να υποτάσσεται και να ασκείται σύμφωνα με αυτά που λέει ο Θεός. Μην τρέφεις τις δικές σου προθέσεις, κι επίσης δεν πρέπει να είσαι ιδιότροπος. Είτε κατανοείς τα λόγια του Θεού με σαφήνεια είτε όχι, θα πρέπει να προχωράς με πραότητα στο να τα κάνεις πράξη και να κάνεις τα πράγματα σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του. Από τη διαδικασία της άσκησης και της εμπειρίας, θα κατανοήσεις τελικά την αλήθεια χωρίς να το συνειδητοποιήσεις. Αν με το στόμα σου λες ότι υποτάσσεσαι στον Θεό, αλλά δεν αφήνεις και δεν εγκαταλείπεις ποτέ τα σχέδια και τις επιθυμίες που έχεις μέσα σου, δεν είναι σαν να λες ένα πράγμα και να σκέφτεσαι κάτι άλλο; (Ναι.) Αυτό δεν είναι αληθινή υποταγή. Αν δεν υποταχθείς αληθινά, θα έχεις πολλές απαιτήσεις από τον Θεό κάθε φορά που θα σου συμβαίνουν πράγματα, και μέσα σου θα ανυπομονείς να ικανοποιήσει ο Θεός τις απαιτήσεις σου. Αν ο Θεός δεν πράττει όπως επιθυμείς, θα νιώθεις μεγάλη οδύνη και αναστάτωση, θα υποφέρεις πολύ, και δεν θα είσαι σε θέση να υποταχθείς στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού και στα περιβάλλοντα που έχει ορίσει για σένα ο Θεός. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή έχεις πάντα τις δικές σου απαιτήσεις και επιθυμίες, και δεν μπορείς να αφήσεις τις προσωπικές σου ιδέες, και θέλεις να είσαι εσύ αυτός που κάνει κουμάντο. Ως εκ τούτου, κάθε φορά που έρχεσαι αντιμέτωπος με πράγματα που δεν συνάδουν με τις αντιλήψεις σου, δεν μπορείς να υποταχθείς, και σου είναι δύσκολο να υποταχθείς στον Θεό. Παρόλο που οι άνθρωποι θεωρητικά γνωρίζουν ότι θα πρέπει να υποταχθούν στον Θεό και να εγκαταλείψουν τις δικές τους ιδέες, απλώς δεν μπορούν να τις εγκαταλείψουν, καθώς φοβούνται συνεχώς ότι θα βρεθούν σε μειονεκτική θέση και θα υποστούν απώλειες. Πείτε Μου, αυτό δεν τους προκαλεί μεγάλες δυσκολίες; Δεν αυξάνεται τότε η οδύνη τους; (Ναι.) Αν μπορείς να εγκαταλείψεις τα πάντα, και να αφήσεις τα πράγματα που σου αρέσουν και απαιτείς, αλλά τα οποία αντιβαίνουν στις προθέσεις του Θεού, αν μπορείς να τα αφήσεις ενεργητικά και πρόθυμα, και να μη θέτεις όρους στον Θεό, αλλά να είσαι πρόθυμος να κάνεις αυτό που απαιτεί ο Θεός, τότε η δυσκολία μέσα σου θα είναι πολύ μικρότερη και το ίδιο ισχύει και για τα εμπόδια. Αν τα εμπόδια στην υποταγή ενός ατόμου στον Θεό μειωθούν, δεν θα μειωθεί και η οδύνη του; Καθώς μειώνεται η οδύνη του, μειώνεται δραστικά ο πόνος στον οποίο υποβάλλεται άσκοπα. Θα μπορέσετε να βιώσετε τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο; Πιθανόν όχι ακόμα. Όταν ορισμένοι άνθρωποι βλέπουν κάποιον να αντιμετωπίζει δυσκολίες, κοιτάνε αμέσως να προστατεύσουν τον εαυτό τους μπαίνοντας οι ίδιοι στη θέση αυτού του ατόμου. Κάθε φορά που βλέπουν κάποιον να αντιμετωπίζει κάποιο είδος οδύνης, αρρώστιας, δεινών ή συμφοράς, σκέφτονται αμέσως τον εαυτό τους και αναρωτιούνται: «Αν αυτό συνέβαινε σ’ εμένα, τι θα έκανα; Αποδεικνύεται ότι οι πιστοί μπορούν ακόμα να βρεθούν αντιμέτωποι με αυτά τα πράγματα και να υποστούν αυτά τα βάσανα. Επομένως, τι σόι Θεός είναι Αυτός; Αν ο Θεός αδιαφορεί τόσο για τα αισθήματα αυτού του ανθρώπου, θα φερθεί και σ’ εμένα με τον ίδιο τρόπο; Αυτό δείχνει ότι ο Θεός είναι αναξιόπιστος. Οπουδήποτε και οποτεδήποτε, ορίζει ένα απροσδόκητο περιβάλλον για τους ανθρώπους, και μπορεί να τους βάζει συνεχώς σε αμήχανες καταστάσεις, και μάλιστα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες». Φοβούνται ότι αν δεν πιστέψουν, δεν θα κερδίσουν ευλογίες, αλλά ότι αν συνεχίσουν να πιστεύουν, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την καταστροφή. Έτσι, όταν οι άνθρωποι προσεύχονται ενώπιον του Θεού, λένε απλώς: «Θεέ μου, Σε ικετεύω να με ευλογήσεις» και δεν τολμούν να πουν: «Θεέ μου, ζητώ να με δοκιμάσεις, να με πειθαρχήσεις και να κάνεις ό,τι επιθυμείς, είμαι πρόθυμος να το δεχτώ» —δεν τολμούν να προσευχηθούν έτσι. Αφού βιώσουν μερικές αναποδιές και αποτυχίες, η αποφασιστικότητα και το θάρρος των ανθρώπων μειώνονται, και έχουν μια διαφορετική «κατανόηση» σχετικά με τη δίκαιη διάθεση του Θεού, την παίδευση, την κρίση και την κυριαρχία Του, και επίσης αναπτύσσουν ένα αίσθημα επιφυλακτικότητας απέναντι στον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, υπάρχει ένα τείχος, μια αποξένωση, μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού. Είναι σωστό να έχουν οι άνθρωποι αυτές τις καταστάσεις; (Όχι.) Τείνουν, λοιπόν, να αναπτύσσονται μέσα σας αυτές οι καταστάσεις; Τυχαίνει να ζείτε σε αυτές τις καταστάσεις; (Ναι.) Πώς θα πρέπει να επιλυθούν αυτά τα προβλήματα; Είναι σωστό να μην αναζητά κανείς την αλήθεια; Αν δεν κατανοείτε την αλήθεια και δεν έχετε πίστη, θα σας είναι δύσκολο να ακολουθήσετε τον Θεό μέχρι τέλους και θα καταρρέετε κάθε φορά που θα συναντάτε καταστροφές και συμφορές, είτε φυσικές είτε ανθρωπογενείς.

Αφού ο Ιώβ υποβλήθηκε σε μια δοκιμασία, είπε την εξής φράση: «Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον» (Ιώβ 1:21). Σήμερα πολλοί άνθρωποι μαθαίνουν να απαγγέλλουν αυτήν την πρόταση και το κάνουν με ευφράδεια. Όμως κάθε φορά που την απαγγέλλουν, το μόνο που σκέφτονται είναι ότι ο Ιεχωβά είναι αυτός που δίνει, αλλά ποτέ δεν σκέφτονται πώς θα είναι όταν ο Ιεχωβά αφαιρέσει, και το είδος της οδύνης, της δυσκολίας και της άβολης και δυσχερούς κατάστασης που θα βιώσουν οι άνθρωποι τότε, ή πώς θα αλλάξει η καρδιά των ανθρώπων μαζί με το περιβάλλον. Δεν το έχουν σκεφτεί ποτέ προσεκτικά, απλώς απαγγέλλουν συνεχώς τη φράση «Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον, φτάνοντας μάλιστα σε σημείο να τη χρησιμοποιούν ως σύνθημα και δόγμα που επιστρατεύουν με κάθε ευκαιρία. Στο μυαλό όλων, το μόνο πράγμα που μπορούν να σκεφτούν είναι όλες οι χάρες, οι ευλογίες και οι υποσχέσεις που δίνει ο Ιεχωβά στους ανθρώπους, αλλά ποτέ δεν σκέφτονται —ή δεν μπορούν να φανταστούν— τι είδους σκηνή θα διαδραματιστεί όταν ο Ιεχωβά τούς αφαιρέσει όλα αυτά τα πράγματα. Όλοι όσοι καταλήγουν να πιστεύουν στον Θεό είναι έτοιμοι να δεχτούν μόνο τη χάρη, τις ευλογίες και τις υποσχέσεις του Θεού και πρόθυμοι να δεχτούν μόνο την καλοσύνη και την ευσπλαχνία Του. Ωστόσο, κανείς δεν περιμένει ούτε προετοιμάζεται να δεχτεί την παίδευση και την κρίση του Θεού, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό Του ή τις στερήσεις Του, και ούτε ένα άτομο δεν κάνει προετοιμασίες για να δεχτεί την κρίση και την παίδευση του Θεού, τις στερήσεις Του ή τις κατάρες Του. Είναι αυτή η σχέση μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού κανονική ή μη κανονική; (Μη κανονική.) Γιατί λέτε ότι είναι μη κανονική; Πού υστερεί; Υστερεί στο ότι οι άνθρωποι δεν διαθέτουν την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, παρανοούν διαρκώς τον Θεό και δεν τα διορθώνουν αυτά αναζητώντας την αλήθεια —αυτό καθιστά πιο πιθανό το ενδεχόμενο να προκύψουν προβλήματα. Συγκεκριμένα, οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό μόνο για να ευλογηθούν. Θέλουν μόνο να συνάψουν μια συμφωνία με τον Θεό και απαιτούν πράγματα από Αυτόν, αλλά δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Μόλις έρθουν αντιμέτωποι με κάτι που δεν συνάδει με τις αντιλήψεις τους, αναπτύσσουν αμέσως αντιλήψεις, παράπονα και παρανοήσεις σε σχέση με τον Θεό, και μπορεί να φτάσουν ακόμη και στο σημείο να Τον προδώσουν. Έχει σοβαρές συνέπειες αυτό; Σε ποιο μονοπάτι βαδίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι κατά την πίστη τους στον Θεό; Παρόλο που μπορεί να έχετε ακούσει τόσο πολλά κηρύγματα και να αισθάνεστε ότι έχετε κατανοήσει τελικά αρκετές αλήθειες, είναι γεγονός ότι εξακολουθείτε να βαδίζετε στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό μόνο και μόνο για να χορτάσετε με άρτο. Εάν το μυαλό σου είναι ήδη προετοιμασμένο να δεχτεί κρίση και παίδευση, δοκιμασίες και εξευγενισμό, και έχεις επίσης προετοιμαστεί διανοητικά να υποστείς την καταστροφή, και εάν, ανεξάρτητα από το πόσα δαπανάς για τον Θεό και από το πόσο θυσιάζεσαι κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, όντως βρισκόσουν αντιμέτωπος με τις δοκιμασίες του Ιώβ, και ο Θεός σού στερούσε όλη σου την περιουσία, ακόμη και σε σημείο που η ζωή σου επρόκειτο να τερματιστεί, τι θα έκανες τότε; Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζεις την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού; Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζεις το καθήκον σου; Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζεις αυτό που σου εμπιστεύτηκε ο Θεός; Έχεις τη σωστή κατανόηση και τη σωστή στάση; Είναι εύκολο να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα ή όχι; Πρόκειται για ένα μεγάλο εμπόδιο που τίθεται ενώπιόν σας. Εφόσον πρόκειται για εμπόδιο και πρόβλημα, δεν θα πρέπει να επιλυθεί; (Ναι.) Πώς να επιλυθεί; Δεν είναι εύκολο να επιλυθεί; Ας υποθέσουμε ότι, έχοντας πιστέψει στον Θεό για τόσο πολλά χρόνια, έχοντας διαβάσει τόσο πολλά από τα λόγια του Θεού, έχοντας ακούσει τόσο πολλά κηρύγματα και έχοντας κατανοήσει τόσο πολλές αλήθειες, είσαι ήδη προετοιμασμένος να αφήσεις τον Θεό να ενορχηστρώσει τα πάντα, είτε πρόκειται για ευλογίες είτε για καταστροφές. Και ας υποθέσουμε ότι, παρά το ότι έχεις εγκαταλείψει και δαπανήσει τον εαυτό σου, και παρά τις θυσίες που έχεις κάνει, και την ενέργεια που έχεις ξοδέψει όλη σου τη ζωή, το μόνο που παίρνεις ως αντάλλαγμα είναι να σου απευθύνει ο Θεός κατάρες ή να σου στερεί πράγματα. Αν, ακόμη και τότε, δεν έχεις κανένα παράπονο, καμία δική σου επιθυμία ή απαίτηση, αλλά προσπαθείς μονάχα να υποταχθείς στον Θεό και να αφεθείς στο έλεος των ενορχηστρώσεών Του, και αισθάνεσαι ότι το να είσαι σε θέση έστω και να κατανοείς λίγο την κυριαρχία του Θεού και να υποτάσσεσαι λίγο σ’ αυτή δίνει ακόμη αξία στη ζωή σου —αν έχεις μια τέτοια σωστή στάση, δεν είναι τότε εύκολο να επιλύσεις κάποιες από τις δυσκολίες; Γνωρίζετε τώρα στ’ αλήθεια την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού; Σχεδιάζετε ακόμη το προσωπικό σας μέλλον και τη μοίρα σας βαθιά μέσα στην καρδιά σας; Μπορείτε να αφήσετε τα πάντα πίσω σας και να δαπανήσετε ειλικρινά τον εαυτό σας για τον Θεό; Έχετε ξοδέψει χρόνο και ενέργεια για να αναλογιστείτε και να σκεφτείτε προσεκτικά αυτά τα ζητήματα; Έχετε βιώσει κάποια πράγματα για να καταφέρετε να κατανοήσετε αλήθειες και να γνωρίσετε την κυριαρχία του Θεού; Αν δεν έχετε καν σκεφτεί ποτέ ένα τέτοιο πρακτικό πρόβλημα, όπως το πώς θα πρέπει οι άνθρωποι που ακολουθούν τον Θεό να αντιμετωπίζουν την κυριαρχία Του και την ενορχήστρωση και τις διευθετήσεις του Δημιουργού, το οποίο είναι επίσης το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχετε μπροστά σας, και αν δεν συνειδητοποιείτε ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη αλήθεια των οραμάτων, τότε αν μια μέρα συνέβαινε ένα σημαντικό γεγονός ή μια μεγάλη καταστροφή, θα είσαστε σε θέση να μείνετε σταθεροί στη μαρτυρία σας; Αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί, και παραμένει ένας άγνωστος παράγοντας, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεν θα έπρεπε να αναλογιστεί κανείς ενδελεχώς αυτό το ζήτημα; (Ναι.) Πώς μπορείς, λοιπόν, να έχεις επαρκές ανάστημα για να αντιμετωπίσεις ένα μέλλον που δεν μπορείς να προβλέψεις; Πώς μπορείς να μείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου μέσα στα περιβάλλοντα που ορίζει ο Θεός; Δεν είναι αυτό ένα ζήτημα που θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά και να μελετηθεί; Αν σκέφτεσαι συνεχώς: «Είμαι καλός άνθρωπος από τη φύση μου και έχω απολαύσει σε μεγάλο βαθμό τη χάρη, τις ευλογίες και την προστασία του Θεού. Όταν οι άλλοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες, βρίσκονται σε απόγνωση, αλλά όποτε αντιμετωπίζω εγώ δυσκολίες, έχω την πρόνοια, την καθοδήγηση και τη βοήθεια του Θεού. Τώρα, είμαι σε θέση να υπομένω τις δυσκολίες και να κάνω θυσίες κατά την εκτέλεση του καθήκοντός μου, η πίστη μου στον Θεό έχει δυναμώσει και επίσης εκπληρώνω ένα σημαντικό καθήκον. Βλέπω ότι ο Θεός είναι ιδιαίτερα σπλαχνικός απέναντί μου και έχω την προστασία και την ευλογία Του. Αν συνεχίσω έτσι, ακόμη και αν στο μέλλον υποστώ κάποια παίδευση, κάποια κρίση, κάποιες δοκιμασίες και κάποιον εξευγενισμό, θα είμαι σε θέση να τα ξεπεράσω. Στο τέλος, θα είμαι σίγουρα ένας από αυτούς που θα ευλογηθούν, θα εισέλθω σίγουρα στη βασιλεία του Θεού και θα δω σίγουρα την ημέρα κατά την οποία θα δοξαστεί ο Θεός!» Πώς θα σου φαινόταν να σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο; Πιστεύεις ότι είσαι διαφορετικός, ότι ο Θεός σού δείχνει ιδιαίτερη εύνοια και ότι αν ο Θεός αποκλείσει ή εγκαταλείψει κάποιον, αυτός δεν θα είσαι εσύ. Είναι σωστές αυτές οι σκέψεις; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστές; (Δεν είναι αντικειμενικό να σκέφτεται κανείς με αυτόν τον τρόπο.) Αντιστοιχούν αυτά τα λόγια σε αληθινή γνώση για τον Θεό; Ή μήπως είναι πολύ υποκειμενικά και υποθετικά; Είναι οι άνθρωποι που έχουν αυτές τις σκέψεις άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια; (Όχι.) Μπορούν, λοιπόν, να υποταχθούν αληθινά στον Θεό; (Όχι.) Είναι έτοιμοι να δεχτούν την παίδευση, την κρίση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό του Θεού, ακόμη και τις κατάρες Του; (Όχι.) Τι θα κάνουν όταν η παίδευση και η κρίση, οι δοκιμασίες και ο εξευγενισμός του Θεού τούς συμβούν πραγματικά; Θα αναπτύξουν αντιλήψεις ή θα παραπονεθούν για τον Θεό; Μπορούν να δεχτούν αυτά τα πράγματα σαν κάτι που προέρχεται από τον Θεό και να υποταχθούν αληθινά; (Όχι.) Θα ήταν τουλάχιστον δύσκολο να το επιτύχουν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πιστεύουν στον Θεό μόνο για να αναζητήσουν χάρη ή για να χορτάσουν με άρτο. Δεν γνωρίζουν ότι ο Θεός έχει επίσης οργή και μεγαλοπρέπεια και ότι η διάθεση του Θεού δεν μπορεί να προσβληθεί. Ο Θεός μεταχειρίζεται τους πάντες δίκαια, και όταν πρόκειται για οποιοδήποτε δημιουργημένο ον, η διάθεση του Θεού είναι ευσπλαχνία και αγάπη, αλλά και μεγαλοπρέπεια και οργή. Στις συναλλαγές του Θεού με κάθε άνθρωπο, η ευσπλαχνία, η αγάπη, η μεγαλοπρέπεια και η οργή στη δίκαιη διάθεσή Του δεν αλλάζουν. Ο Θεός δεν θα δείξει ποτέ ευσπλαχνία και αγάπη μόνο σε κάποιους ανθρώπους, και μεγαλοπρέπεια και οργή μόνο σε άλλους. Ο Θεός δεν θα το κάνει ποτέ αυτό, επειδή είναι ένας δίκαιος Θεός και είναι δίκαιος προς όλους. Η ευσπλαχνία, η αγάπη, η μεγαλοπρέπεια και η οργή του Θεού υπάρχουν για κάθε άνθρωπο. Μπορεί να χαρίσει χάρη και ευλογίες στους ανθρώπους και μπορεί να τους δώσει προστασία. Ταυτόχρονα, ο Θεός μπορεί επίσης να κρίνει και να παιδεύσει τους ανθρώπους, να τους καταραστεί και να τους αφαιρέσει όλα όσα τους έχει δώσει. Ο Θεός μπορεί να δώσει στους ανθρώπους, αλλά μπορεί επίσης να τους αφαιρέσει τα πάντα. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού και αυτό πρέπει να κάνει με κάθε άνθρωπο. Επομένως, αν σκέφτεσαι: «Είμαι πολύτιμος στα μάτια του Θεού, είμαι η αδυναμία Του. Δεν αντέχει σε καμία περίπτωση να με παιδεύει και να με κρίνει, και δεν θα του πάει σε καμία περίπτωση η καρδιά να μου αφαιρέσει όλα όσα μου έχει δώσει, για να μην αναστατωθώ και στενοχωρηθώ», δεν είναι λανθασμένη αυτή η σκέψη; Δεν είναι αυτή μια αντίληψη για τον Θεό; (Ναι.) Έτσι, προτού κατανοήσεις τελικά αυτές τις αλήθειες, δεν σκέφτεσαι μόνο πώς να απολαμβάνεις τη χάρη, την ευσπλαχνία και την αγάπη του Θεού; Κατά συνέπεια, ξεχνάς διαρκώς ότι ο Θεός έχει επίσης μεγαλοπρέπεια και οργή. Παρόλο που τα χείλη σου λένε ότι ο Θεός είναι δίκαιος και είσαι σε θέση να ευχαριστείς και να επαινείς τον Θεό όταν σου δείχνει ευσπλαχνία και αγάπη, κάθε φορά που ο Θεός δείχνει μεγαλοπρέπεια και οργή παιδεύοντας και κρίνοντάς σε, νιώθεις μεγάλη αναστάτωση. «Μακάρι να μην υπήρχε ένας τέτοιος Θεός», σκέφτεσαι. «Μακάρι να μην το έκανε αυτό ο Θεός, μακάρι να μη με στοχοποιούσε ο Θεός, μακάρι να μην ήταν αυτή η πρόθεση του Θεού, μακάρι να γίνονταν αυτά τα πράγματα σε άλλους. Επειδή είμαι καλόκαρδος άνθρωπος, και δεν έχω κάνει τίποτα κακό, και έχω πληρώσει βαρύ τίμημα επειδή πίστευα στον Θεό για πολλά χρόνια, ο Θεός δεν θα πρέπει να είναι τόσο ανελέητος. Θα πρέπει να δικαιούμαι και να έχω τα προσόντα να απολαμβάνω την ευσπλαχνία και την αγάπη του Θεού, καθώς και την άφθονη χάρη και τις ευλογίες του Θεού. Ο Θεός δεν θα με κρίνει ούτε θα με παιδεύσει, και ούτε του πάει η καρδιά να το κάνει». Πρόκειται απλώς για ευσεβή πόθο και λανθασμένο τρόπο σκέψης; (Ναι.) Με ποιον τρόπο είναι λανθασμένος; Αυτό που είναι λάθος εδώ είναι ότι δεν θεωρείς τον εαυτό σου δημιουργημένο ον, μέλος της δημιουργημένης ανθρωπότητας. Λανθασμένα αποστασιοποιείσαι από τη δημιουργημένη ανθρωπότητα και θεωρείς ότι ανήκεις σε μια ειδική ομάδα ή ένα ειδικό είδος δημιουργημένου όντος, προσδίδοντας στον εαυτό σου ιδιαίτερη θέση. Δεν είναι αυτό αλαζονικό και αυτάρεσκο; Δεν είναι παράλογο; Είναι αυτός άνθρωπος που υποτάσσεται πραγματικά στον Θεό; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση.

Στην οικογένεια του Θεού, μεταξύ των αδελφών, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλό είναι το κύρος ή η θέση σου, ή πόσο σημαντικό είναι το καθήκον σου, και ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο είναι το ταλέντο σου και η συνεισφορά σου, ή πόσο καιρό πιστεύεις στον Θεό, στα μάτια του Θεού είσαι ένα δημιουργημένο ον, ένα συνηθισμένο δημιουργημένο ον, και οι ευγενείς τίτλοι και οι προσφωνήσεις που έχεις απονείμει στον εαυτό σου δεν υπάρχουν. Αν πάντοτε τα θεωρείς στέμματα ή εφόδια που σου επιτρέπουν να ανήκεις σε μια ειδική ομάδα ή να είσαι μια εξέχουσα προσωπικότητα, τότε με αυτόν τον τρόπο αντιστέκεσαι στις απόψεις του Θεού και συγκρούεσαι με αυτές και είσαι ασύμβατος με τον Θεό. Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτού; Θα καταλήξεις να αντιστέκεσαι στα καθήκοντα που θα πρέπει να εκτελεί ένα δημιουργημένο ον; Στα μάτια του Θεού, δεν είσαι παρά ένα δημιουργημένο ον, αλλά δεν θεωρείς τον εαυτό σου ως τέτοιο. Μπορείς πραγματικά να υποταχθείς στον Θεό με μια τέτοια νοοτροπία; Διατηρείς πάντα ευσεβείς πόθους: «Ο Θεός δεν θα πρέπει να μου φερθεί έτσι, δεν θα μπορούσε ποτέ να μου φερθεί έτσι». Αυτό δεν δημιουργεί σύγκρουση με τον Θεό; Όταν ο Θεός ενεργεί αντίθετα με τις αντιλήψεις σου, τη νοοτροπία σου και τις ανάγκες σου, τι θα σκεφτείς μέσα στην καρδιά σου; Πώς θα αντιμετωπίσεις τα περιβάλλοντα που έχει κανονίσει για σένα ο Θεός; Θα υποταχθείς; (Όχι.) Δεν θα υποταχθείς, και σίγουρα θα αντισταθείς, θα αντιταχθείς, θα διαμαρτυρηθείς και θα παραπονεθείς, ενώ θα προβληματίζεσαι ξανά και ξανά γι’ αυτό μέσα σου και θα σκέφτεσαι: «Μα κάποτε ο Θεός με προστάτευε και μου φερόταν με χάρη. Γιατί άλλαξε τώρα; Δεν μπορώ να συνεχίσω να ζω!» Έτσι, αρχίζεις να γίνεσαι οξύθυμος και παρεκτρέπεσαι. Αν, στο σπίτι, συμπεριφερόσουν έτσι απέναντι στους γονείς σου, αυτό θα ήταν συγχωρητέο και δεν θα σου έκαναν τίποτα. Αλλά δεν είναι αποδεκτό στον οίκο του Θεού. Επειδή είσαι ενήλικας και πιστός, ούτε και οι άλλοι άνθρωποι δεν θα ανεχτούν τις ανοησίες σου —πιστεύεις ότι ο Θεός θα ανεχόταν μια τέτοια συμπεριφορά; Θα επιτρέψει να Του το κάνεις αυτό; Όχι, δεν θα το επιτρέψει. Γιατί όχι; Ο Θεός δεν είναι ο γονιός σου, είναι ο Θεός, είναι ο Δημιουργός, και ο Δημιουργός δεν θα επέτρεπε ποτέ σε ένα δημιουργημένο ον να είναι οξύθυμο και παράλογο ή να έχει ξεσπάσματα οργής μπροστά Του. Όταν ο Θεός σε παιδεύει και σε κρίνει, όταν σε δοκιμάζει ή σου αφαιρεί κάτι, όταν σε υποβάλλει σε αντιξοότητες, θέλει να δει τη στάση ενός δημιουργημένου όντος, πώς φέρεται στον Δημιουργό, θέλει να δει τι είδους μονοπάτι επιλέγει ένα δημιουργημένο ον, και δεν θα σου επιτρέψει ποτέ να είσαι οξύθυμος και παράλογος ή να ξεστομίζεις εξωφρενικές δικαιολογίες. Έχοντας κατανοήσει αυτά τα πράγματα, δεν θα πρέπει οι άνθρωποι να σκεφτούν πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν όλα όσα κάνει ο Δημιουργός; Πρώτα απ’ όλα, οι άνθρωποι θα πρέπει να λάβουν τη θέση που τους αναλογεί ως δημιουργημένα όντα και να αναγνωρίσουν την ταυτότητά τους ως δημιουργημένα όντα. Μπορείς να αναγνωρίσεις ότι είσαι ένα δημιουργημένο ον; Αν μπορείς να το αναγνωρίσεις, τότε θα πρέπει να πάρεις τη θέση που σου αναλογεί ως δημιουργημένο ον και να υποταχθείς στις διευθετήσεις του Δημιουργού, και ακόμη και αν υποφέρεις λίγο, θα το κάνεις χωρίς παράπονα. Αυτό σημαίνει να είσαι κάποιος με σύνεση. Αν δεν νομίζεις ότι είσαι ένα δημιουργημένο ον, αλλά θεωρείς ότι έχεις τίτλους και ένα φωτοστέφανο πάνω από το κεφάλι σου, και ότι είσαι ένα άτομο με κύρος, ένας σπουδαίος επικεφαλής, μαέστρος, εκδότης ή σκηνοθέτης στην οικογένεια του Θεού, και ότι είσαι κάποιος που έχει συμβάλει επάξια στο έργο της οικογένειας του Θεού —αν αυτό νομίζεις, τότε είσαι το πιο παράλογο και ξεδιάντροπο άτομο. Είστε άνθρωποι με κύρος, θέση και αξία; (Δεν είμαστε.) Τότε τι είσαι; (Είμαι ένα δημιουργημένο ον.) Σωστά, είσαι απλώς ένα συνηθισμένο δημιουργημένο ον. Μεταξύ των ανθρώπων, μπορείς να επιδεικνύεις τα προσόντα σου, να παίζεις το χαρτί της αρχαιότητας, να καυχιέσαι για τις συνεισφορές σου ή να μιλάς για τα ηρωικά σου κατορθώματα. Αλλά ενώπιον του Θεού, αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν, και δεν πρέπει ποτέ να μιλάς γι’ αυτά, ούτε να τα επιδεικνύεις, ούτε να το παίζεις βετεράνος. Τα πράγματα θα πάνε στραβά αν επιδεικνύεις τα προσόντα σου. Ο Θεός θα σε θεωρήσει εντελώς παράλογο και άκρως αλαζονικό. Θα σε αποστρέφεται και θα αηδιάζει μαζί σου, και θα σε παραγκωνίσει, και τότε θα έχεις πρόβλημα. Πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις την ταυτότητα και τη θέση σου ως δημιουργημένο ον. Ανεξάρτητα από το κύρος σου μεταξύ των άλλων, ή το πόσο διακεκριμένη είναι η θέση σου, ή τα πλεονεκτήματα που έχεις, ή αν ο Θεός σού έχει δώσει κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο, ώστε να μπορείς να απολαμβάνεις ένα απέραντο αίσθημα ανωτερότητας ανάμεσα στους ανθρώπους —όταν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού, αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία αξία ή σημασία. Επομένως, δεν πρέπει να επιδεικνύεσαι, αλλά αντίθετα να είσαι ένα δημιουργημένο ον με πραότητα ενώπιον του Θεού. Ενώπιον του Θεού, είσαι απλώς ένα μέλος της δημιουργημένης ανθρωπότητας. Ανεξάρτητα από το πόσο φημισμένος είσαι, πόσο χαρισματικός ή ταλαντούχος είσαι, και ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαία είναι τα εγχειρήματά σου μεταξύ των ανθρώπων, ενώπιον του Θεού αυτά τα πράγματα δεν είναι άξια αναφοράς, πόσο μάλλον επίδειξης, και θα πρέπει απλώς να λάβεις τη θέση που σου αναλογεί ως δημιουργημένο ον. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα. Το δεύτερο πράγμα είναι να μην επιδιώκεις μόνο να απολαμβάνεις τη χάρη και τις ευλογίες του Θεού, ενώ εσωτερικά αντιστέκεσαι στην παίδευση και την κρίση του Θεού και τα απορρίπτεις, ή φοβάσαι τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό του Θεού. Όλοι αυτοί οι φόβοι και η αντίσταση δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν είμαι πρόθυμος να δεχτώ την κρίση, την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό του Θεού, μπορώ τότε να γλιτώσω από αυτά τα βάσανα;» Ο Θεός δεν κάνει όλα αυτά τα πράγματα σύμφωνα με το αν σου αρέσουν ή όχι, ή σύμφωνα με τις υποκειμενικές σου επιθυμίες ή επιλογές, αλλά σύμφωνα με το θέλημά Του, τις σκέψεις Του και τα σχέδιά Του. Κατά συνέπεια, ως δημιουργημένο ον, εκτός από το να αποδέχεσαι τη χάρη και τις ευλογίες του Θεού, πρέπει επίσης να είσαι σε θέση να αποδέχεσαι πραγματικά και να βιώνεις στην καρδιά σου την παίδευση, την κρίση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό των λόγων του Θεού. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θα πουν: «Εννοείς ότι η χάρη του Θεού μπορεί να απονεμηθεί στους ανθρώπους οπουδήποτε και οποτεδήποτε, αλλά και ότι η παίδευση, η κρίση, οι δοκιμασίες, ο εξευγενισμός και οι συμφορές του Θεού μπορούν επίσης να πλήξουν τους ανθρώπους οπουδήποτε και οποτεδήποτε;» Πιστεύετε ότι η παίδευση, η κρίση, οι δοκιμασίες και ο εξευγενισμός του Θεού θα έπλητταν τους ανθρώπους αυθαίρετα, με αποτέλεσμα να τους είναι αδύνατο να προφυλαχθούν; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση· αυτό δεν ισχύει καθόλου. Τα διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα δεν είναι άξια της κρίσης και της παίδευσης του Θεού —αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να γνωρίζετε. Αλλά πρέπει να καταλάβεις ότι η αποκάλυψη και η έκθεσή σου από τον Θεό, η πειθαρχία, η συμμόρφωσή και η παίδευσή σου, καθώς και η κρίση, οι δοκιμασίες και ο εξευγενισμός Του, ακόμη και η κατάρα του Θεού για σένα, βασίζονται στο ανάστημά σου, στις συνθήκες σου και φυσικά στις προσωπικές σου επιδιώξεις. Αν ο Θεός σε εγκρίνει, τότε η κρίση Του, η παίδευσή Του, οι δοκιμασίες και ο εξευγενισμός Του θα σε πλήξουν την κατάλληλη στιγμή. Κατά τη διάρκεια της πίστης σου στον Θεό, οι ευλογίες και η χάρη Του σε συνοδεύουν ανά πάσα στιγμή και σε κάθε μέρος, και το ίδιο ισχύει για τις αποκαλύψεις, τη συμμόρφωση, την πειθαρχία, την παίδευση και την κρίση Του, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό Του, και ούτω καθεξής. Φυσικά, ανά πάσα στιγμή και σε κάθε μέρος σημαίνει με μέτρο, την κατάλληλη στιγμή και με βάση το σχέδιο του Θεού. Δεν συμβαίνει στους ανθρώπους αυθαίρετα, και δεν σημαίνει ότι μια μεγάλη συμφορά θα πλήξει ξαφνικά τους ανθρώπους μόλις σταματήσουν να είναι προσεκτικοί. Δεν είναι καθόλου έτσι. Αν δεν έχεις ορισμένο ανάστημα και ο Θεός δεν έχει ακόμη σχεδιάσει να κάνει κάτι μ’ εσένα, μην ανησυχείς, μπορεί απλώς να σε συνοδεύει η χάρη, η ευλογία και η παρουσία του Θεού στη ζωή σου. Εάν δεν έχεις επαρκές ανάστημα ή προβάλλεις ιδιαίτερη αντίσταση στην παίδευση, την κρίση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό του Θεού και τα φοβάσαι, τότε ο Θεός δεν θα σου επιβάλει πράγματα παρά τη θέλησή σου, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς γι’ αυτό. Ανεξάρτητα από το αν αυτά τα πράγματα συμβούν ή όχι, οι άνθρωποι θα πρέπει να γνωρίζουν το έργο του Θεού και να κατανοούν το θέλημά Του. Μόνο με την ακριβή γνώση των λόγων του Θεού μπορούν οι άνθρωποι να έχουν μια σωστή στάση, μια κανονική κατάσταση και να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν σωστά ό,τι τους συμβεί. Είστε τώρα έτοιμοι να δεχτείτε την παίδευση, την κρίση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό του Θεού; Είστε πρόθυμοι να τα δεχτείτε; (Είμαστε.) Τα χείλη σας λένε ναι, αλλά μέσα στην καρδιά σας είστε ακόμα πολύ φοβισμένοι. Αν, αμέσως μετά το ναι που είπες, έπεφτε ξαφνικά πάνω σου μια συμφορά από το πουθενά, πώς θα την αντιμετώπιζες; Θα ξεσπούσες σε δάκρυα; Θα φοβόσουν τον θάνατο; Θα ανησυχούσες ότι δεν θα ευλογηθείς; Θα ανησυχούσες ότι δεν θα μπορέσεις να δεις την ημέρα που ο Θεός θα δοξαστεί; Όλα αυτά είναι προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι όταν τους συμβαίνουν πράγματα. Εν ολίγοις, αν κάποιος επιθυμεί να παραμείνει σταθερός εν μέσω δοκιμασιών και δεινών, πρέπει να διακατέχεται από δύο πράγματα. Πρώτον, να λάβει τη θέση που του αναλογεί ως δημιουργημένο ον. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο στην καρδιά σου ότι είσαι ένα συνηθισμένο δημιουργημένο ον, ένας συνηθισμένος άνθρωπος ανάμεσα στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, τίποτα το ασυνήθιστο ή το ιδιαίτερο, και θα πρέπει να λάβεις τη θέση που σου αναλογεί ως δημιουργημένο ον. Δεύτερον, να έχεις μια ειλικρινή καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό και να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δεχθείς ευλογίες και χάρη από τον Θεό, καθώς και να δεχθείς την παίδευση, την κρίση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό από Αυτόν. Όπως είπε ο Ιώβ: «τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;» (Ιώβ 2:10) και «Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον» (Ιώβ 1:21). Αυτό είναι γεγονός και δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Το καταλαβαίνεις, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αν διακατέχεσαι από αυτά τα δύο πράγματα, θα είσαι κατά βάση σε θέση να μείνεις σταθερός και να ξεπεράσεις γενικές συμφορές και δεινά. Παρόλο που μπορεί να μην είσαι σε θέση να καταθέσεις ισχυρή και ηχηρή μαρτυρία, τουλάχιστον θα είναι απίθανο να παραστρατήσεις, να σκοντάψεις ή να κάνεις κάτι ύπουλο. Δεν είσαι έτσι ασφαλής; (Ναι.) Τότε θα πρέπει να ασκηθείτε σύμφωνα με αυτά τα δύο πράγματα, και να δείτε αν είναι εύκολο να τα πετύχετε, και αν μπορείτε να τα αποδεχτείτε βαθιά μέσα στην καρδιά σας. Μόλις μάθεις αυτά τα πράγματα, τότε όταν αντιμετωπίσεις κάποιες δοκιμασίες, το πόσο διαφορετικά θα τις δεις και θα τις κατανοήσεις είναι δική σας υπόθεση. Εδώ τελειώνει η συναναστροφή μας πάνω σε αυτό το θέμα.

Όσον αφορά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή στην παραδοσιακή κουλτούρα, πάνω σε ποια ρητά συναναστραφήκαμε την προηγούμενη φορά; (Συναναστραφήκαμε πάνω σε τρία ρητά: «Μια σταγόνα καλοσύνης θα πρέπει να ανταποδίδεται με έναν χείμαρρο καλοσύνης», «Ό,τι δεν επιθυμείς για τον εαυτό σου, μην το επιβάλλεις στους άλλους» και «Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο».) Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω σε αυτές τις τρεις απαιτήσεις και τα τρία αυτά ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή, καθώς επίσης και για την ουσία των ρητών περί ηθικής διαγωγής. Πάνω σε τι συναναστραφήκαμε σχετικά με την ουσία των ρητών περί ηθικής διαγωγής; (Ο Θεός μίλησε για τις διαφορές μεταξύ των ρητών για την ηθική διαγωγή και της αλήθειας. Τα ρητά για την ηθική διαγωγή απλώς περιορίζουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων και τους κάνουν να τηρούν μονάχα κανόνες, ενώ η αλήθεια των λόγων του Θεού υπαγορεύει στους ανθρώπους τις αρχές της αλήθειας που θα πρέπει να κατανοήσουν και τους υποδεικνύει κάποια μονοπάτια άσκησης, έτσι ώστε να έχουν αρχές και μια κατεύθυνση για την άσκησή τους κάθε φορά που τους συμβαίνουν πράγματα. Αυτές είναι οι πτυχές στις οποίες διαφέρουν από την αλήθεια τα ρητά περί ηθικής διαγωγής). Την προηγούμενη φορά συναναστραφήκαμε, λέγοντας ότι τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή απαιτούν κυρίως από τους ανθρώπους να συμμορφώνονται με ορισμένες πρακτικές και κανόνες και δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στη χρήση κανόνων για τον περιορισμό της συμπεριφοράς των ανθρώπων. Από την άλλη, οι απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους υποδεικνύουν κυρίως μονοπάτια άσκησης γι' αυτούς με βάση το τι μπορεί να επιτύχει η κανονική ανθρώπινη φύση, και αυτά τα ευρύτατα μονοπάτια άσκησης ονομάζονται αρχές. Αυτό σημαίνει ότι, κάθε φορά που θα σου προκύπτει ένα πρόβλημα, ο Θεός θα σου λέει το ακριβές και θετικό μονοπάτι άσκησης, καθώς και τις αρχές, τους στόχους και την κατεύθυνση για την άσκησή σου. Δεν θέλει να τηρείς κανόνες, αλλά να συμμορφώνεσαι με αυτές τις αρχές. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι βιώνουν την πραγματικότητα της αλήθειας και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν θα είναι σωστό. Σήμερα ας εξετάσουμε περαιτέρω ποια άλλα προβλήματα ουσιαστικής φύσης υπάρχουν όσον αφορά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή. Πολλά ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή όχι μόνο περιορίζουν τις σκέψεις των ανθρώπων, αλλά και μπερδεύουν και αμβλύνουν τη σκέψη τους. Ταυτόχρονα, υπάρχουν κάποια πιο ακραία ρητά που αφαιρούν τη ζωή των ανθρώπων. Για παράδειγμα, το κραυγαλέο ρητό στην τελευταία μας συναναστροφή, «Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο», όχι μόνο ελέγχει και περιορίζει τις σκέψεις των ανθρώπων, αλλά τους οδηγεί μάλιστα στον θάνατο, καθιστώντας τους όχι μόνο ανίκανους να εκτιμήσουν την ίδια τους τη ζωή, αλλά και επιρρεπείς στο να θυσιάσουν τη ζωή τους παρορμητικά για αυθαίρετους λόγους, με απερίσκεπτο και απρόσεκτο τρόπο. Δεν αφαιρείται έτσι η ζωή των ανθρώπων; (Ναι.) Πριν καν οι άνθρωποι καταλάβουν τι είναι η ζωή και βρουν το σωστό μονοπάτι στη ζωή, τη θυσιάζουν αυθαίρετα για έναν υποτιθέμενο φίλο, ως αντάλλαγμα για την παραμικρή ένδειξη καλοσύνης, και θεωρούν τη δική τους ζωή τόσο ευτελή και ασήμαντη. Αυτή είναι η συνέπεια του είδους σκέψης που διδάσκει στους ανθρώπους η παραδοσιακή κουλτούρα. Κοιτάζοντας πώς μπορούν να περιορίσουν τις σκέψεις των ανθρώπων τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή, δεν υπάρχει ούτε ένα θετικό πράγμα σε αυτά, και κοιτάζοντας πώς αφαιρούν αυθαίρετα τις ζωές των ανθρώπων, σίγουρα δεν έχουν θετικά αποτελέσματα και οφέλη για τους ανθρώπους. Επιπλέον, αυτές οι ιδέες εξαπατούν και αποχαυνώνουν τους ανθρώπους. Για χάρη της δικής τους ματαιοδοξίας και υπερηφάνειας και για να μην καταδικαστούν από την κοινή γνώμη, αναγκάζονται να ενεργούν σύμφωνα με τις απαιτήσεις της ηθικής διαγωγής. Οι άνθρωποι έχουν ήδη δεσμευτεί, περιοριστεί και οριοθετηθεί πλήρως από αυτά τα διάφορα ρητά και τις ιδέες σχετικά με την ηθική διαγωγή, γεγονός που δεν τους αφήνει καμία άλλη επιλογή. Οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να ζήσουν υπό τα δεσμά των ρητών περί ηθικής διαγωγής και δεν έχουν καμία ελευθερία επιλογής μόνο και μόνο για να ζήσουν μια πιο αξιοσέβαστη ζωή, να φαίνονται καλοί μπροστά στους άλλους, να χαίρουν μεγάλης εκτίμησης και να δέχονται θετικά σχόλια από τους άλλους, καθώς και για να μη γίνουν στόχος κακολογίας και για να φέρουν τιμή στην οικογένειά τους. Εξετάζοντας αυτές τις ιδέες και τις απόψεις των ανθρώπων, καθώς και αυτά τα φαινόμενα κατά τα οποία ελέγχονται από ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή, αν και σε κάποιο βαθμό αυτά τα ρητά περιορίζουν και δεσμεύουν την ανθρώπινη συμπεριφορά, σε σημαντικό βαθμό αποκρύπτουν το γεγονός ότι ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους και το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και σατανικές φύσεις. Χρησιμοποιούν την εξωτερική συμπεριφορά για να καλύψουν τους ανθρώπους, ώστε να ζουν εξωτερικά μια αξιοσέβαστη, καλλιεργημένη, εκλεπτυσμένη, καλοσυνάτη, διακεκριμένη και έντιμη ζωή. Επομένως, οι άλλοι μπορούν να καθορίσουν τι είδους άνθρωποι είναι —αν είναι έντιμοι ή ευτελείς, καλοί ή κακοί— μόνο μέσω της εξωτερικής τους συμπεριφοράς. Υπό αυτές τις συνθήκες, όλοι μετράνε και κρίνουν αν κάποιος είναι καλός ή κακός με βάση τις διάφορες απαιτήσεις σχετικά με την ηθική διαγωγή, όμως κανείς δεν μπορεί μέσα από την επιφανειακή ηθική διαγωγή των ανθρώπων να διακρίνει τη διεφθαρμένη ουσία τους, ούτε είναι σε θέση να δει ξεκάθαρα όλες τις διάφορες ύπουλες και αχρείες συμπεριφορές που κρύβονται πίσω από το προσωπείο της ηθικής διαγωγής. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την ηθική διαγωγή ως μανδύα για να κρύψουν ακόμη περισσότερο τη διεφθαρμένη ουσία τους. Για παράδειγμα, μια γυναίκα είναι εξωτερικά ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική, κι έτσι εισπράττει επαίνους και θαυμασμό από τους ανθρώπους γύρω της. Έχει σωστή συμπεριφορά, καλούς τρόπους, είναι ιδιαίτερα ανεκτική στις αλληλεπιδράσεις της με τους άλλους, δεν κρατάει κακία, είναι φιλότιμη προς τους γονείς της, παίζει τον ρόλο της καλής συζύγου και μητέρας, μπορεί να αντέξει τις κακουχίες και θεωρείται πρότυπο για τις άλλες γυναίκες. Από την εξωτερική της εμφάνιση δεν μπορούν να εντοπιστούν προβλήματα, αλλά κανείς δεν ξέρει τι και πώς σκέφτεται βαθιά μέσα της. Ποτέ δεν λέει ποιες είναι οι επιθυμίες και οι φιλοδοξίες της, ούτε καν τολμά να το πει. Γιατί δεν τολμά να το πει; Επειδή θέλει να συμπεριφέρεται ως μια γυναίκα ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική. Αν πραγματικά ανοιχτεί και εκθέσει την καρδιά της και την ασχήμια της, τότε δεν θα μπορεί να είναι μια ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική γυναίκα, και μάλιστα θα επικριθεί και θα περιφρονηθεί από τους άλλους, οπότε το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κρύβεται και να προσπαθεί να φανεί καλή. Το να κρύβεται πίσω από αυτήν την εξωτερική συμπεριφορά της ενάρετης, καλοσυνάτης, ευγενικής και ηθικής γυναίκας σημαίνει ότι οι άνθρωποι βλέπουν μόνο τις καλές της πράξεις και την επαινούν, και έτσι έχει πετύχει τον στόχο της. Όμως, ασχέτως του πώς μεταμφιέζεται και εξαπατά τους άλλους, είναι πραγματικά τόσο καλή όσο την παρουσιάζουν οι άνθρωποι; Σε καμία περίπτωση. Στην πραγματικότητα, έχει διεφθαρμένη διάθεση; Έχει την ουσία της διαφθοράς; Είναι δόλια; Αλαζονική; Αδιάλλακτη; Κακιά; (Ναι.) Σίγουρα είναι αυτά τα πράγματα, αλλά είναι όλα κρυμμένα —αυτό είναι γεγονός. Ορισμένες ιστορικές προσωπικότητες από την Κίνα λατρεύονται ως αρχαίοι άγιοι και σοφοί. Ποια είναι η βάση αυτού του ισχυρισμού; Εκθειάζονται ως άγιοι και σοφοί αποκλειστικά και μόνο βάσει κάποιων περιορισμένων, ατεκμηρίωτων αρχείων και θρύλων. Είναι γεγονός ότι κανείς δεν γνωρίζει τι είδους πράξεις και διαγωγή έκρυβαν μέσα τους. Έχετε τώρα κατανοήσει σε βάθος τα προβλήματα αυτά; Κάποιοι από εσάς θα πρέπει να έχετε μια κάπως εμπεριστατωμένη κατανόηση, επειδή έχετε ακούσει πάρα πολλά κηρύγματα και έχετε δει αρκετά καθαρά την ουσία και την αλήθεια της ανθρώπινης διαφθοράς. Εφόσον οι άνθρωποι κατανοούν κάποιες αλήθειες, είναι σε θέση να κατανοήσουν σε βάθος κάποιους ανθρώπους, ζητήματα και πράγματα. Θα αποκαλύψει μια ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική γυναίκα —όσο υποδειγματική κι αν είναι η εξωτερική της συμπεριφορά και η ηθική της διαγωγή και όσο καλά κι αν μεταμφιέζεται και προσπαθεί να δείχνει καλή— την αλαζονική της διάθεση; (Ναι.) Σίγουρα θα το κάνει. Έχει, λοιπόν, αδιάλλακτη διάθεση; (Ναι.) Νομίζει ότι έχει το δίκιο με το μέρος της και αισθάνεται ότι είναι ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική, και ότι είναι καλός άνθρωπος, πράγμα που αποδεικνύει ότι είναι πολύ αυτάρεσκη και επίσης πολύ αδιάλλακτη. Είναι γεγονός ότι βαθιά μέσα της αναγνωρίζει τον πραγματικό της εαυτό και τις ελλείψεις που έχει, αλλά παρόλα αυτά εξακολουθεί να διατυμπανίζει τις αρετές της. Αυτό δεν είναι αδιαλλαξία; Αυτό δεν είναι αλαζονεία; Επιπλέον, το ότι διακηρύσσει ότι είναι ενάρετος, καλοσυνάτος, ευγενικός και ηθικός άνθρωπος γίνεται αποκλειστικά και μόνο για να αφήσει πίσω της μια καλή φήμη και να φέρει τιμή στην οικογένειά της. Δεν είναι εξωφρενικές και κακές τέτοιου είδους σκέψεις και επιδιώξεις; Της κάνουν κομπλιμέντα οι άνθρωποι και κερδίζει μια καλή φήμη, αλλά βαθιά μέσα της κρύβει συνεχώς τις προθέσεις, τις σκέψεις της και τα επαίσχυντα πράγματα που έχει κάνει και δεν λέει τίποτα γι’ αυτά σε κανέναν. Φοβάται ότι μόλις οι άνθρωποι τη διακρίνουν, θα τη σχολιάσουν, θα την κρίνουν και θα την απορρίψουν. Τι διάθεση είναι αυτή; Δεν είναι δόλια; (Ναι.) Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο σωστή και αξιοσέβαστη είναι η εξωτερική της συμπεριφορά ή πόσο έντιμη είναι η ηθική της διαγωγή, η διεφθαρμένη διάθεσή της υπάρχει πράγματι, απλώς οι άπιστοι που δεν έχουν ακούσει ποτέ τα λόγια του Θεού και δεν κατανοούν την αλήθεια δεν μπορούν να το αντιληφθούν ή να το γνωρίζουν αυτό. Μπορεί να είναι σε θέση να εξαπατήσει τους άπιστους, αλλά δεν μπορεί να εξαπατήσει όσους πιστεύουν στον Θεό και κατανοούν την αλήθεια. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αυτό συμβαίνει επειδή έχει υποβληθεί στη διαφθορά του Σατανά και έχει διεφθαρμένη διάθεση και διεφθαρμένη ουσία. Αυτό είναι γεγονός. Ανεξάρτητα από το πόσο υποδειγματική είναι η ηθική της διαγωγή ή πόσο υψηλά πρότυπα πετυχαίνει, το γεγονός ότι έχει διεφθαρμένη διάθεση είναι αναμφισβήτητο και αμετάβλητο. Μόλις οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια, θα μπορέσουν να τη διακρίνουν όπως είναι πραγματικά. Ωστόσο, ο Σατανάς εκμεταλλεύεται αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή για να εξαπατήσει τα ανθρώπινα όντα, και φυσικά για να αμβλύνει και να περιορίσει τις σκέψεις τους, κάνοντάς τα να πιστεύουν λανθασμένα ότι αν πληρούν αυτές τις απαιτήσεις και τα πρότυπα ηθικής διαγωγής, είναι καλοί άνθρωποι και βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι. Στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο. Ακόμα και αν κάποιοι άνθρωποι επιδεικνύουν κάποιες καλές συμπεριφορές που είναι σύμφωνες με τα ρητά περί ηθικής διαγωγής, δεν έχουν εισέλθει στο σωστό μονοπάτι στη ζωή. Αντίθετα, έχουν εισέλθει στο λάθος μονοπάτι και ζουν μέσα στην αμαρτία. Έχουν εισέλθει στο μονοπάτι της υποκρισίας και έχουν πέσει στα δίχτυα του Σατανά. Αυτό συμβαίνει επειδή οι διεφθαρμένες διαθέσεις και η διεφθαρμένη ουσία των ανθρώπων δεν θα αλλάξουν στο ελάχιστο μόνο και μόνο επειδή έχουν κάποια καλή ηθική διαγωγή. Η εξωτερική ηθική διαγωγή είναι απλώς διακοσμητική, είναι απλώς για το θεαθήναι, και η αληθινή τους φύση και η αληθινή τους διάθεση θα εξακολουθούν να αποκαλύπτονται. Ο Σατανάς στοχεύει στον περιορισμό και τον έλεγχο των ανθρώπων μέσω της συμπεριφοράς τους και της εξωτερικής τους εμφάνισης, κάνοντάς τους να μεταμφιέζονται και να προσπαθούν να δείχνουν καλοί μέσω της καλής συμπεριφοράς, ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιεί την καλή συμπεριφορά των ανθρώπων για να αποκρύψει το γεγονός ότι ο Σατανάς έχει διαφθείρει την ανθρωπότητα, και φυσικά για να αποκρύψει επίσης το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Ο στόχος του Σατανά είναι, κατά μία έννοια, να υποβάλλει τους ανθρώπους στον έλεγχο αυτών των ρητών περί ηθικής διαγωγής, προκειμένου να κάνουν περισσότερες καλές πράξεις και λιγότερες κακές, και να μην κάνουν σε καμία περίπτωση πράγματα που αντιτίθενται στην άρχουσα τάξη. Αυτό ωφελεί περαιτέρω την κυριαρχία και τον έλεγχο της άρχουσας τάξης επί του ανθρώπινου είδους. Κατά μία άλλη έννοια, αφού τα ανθρώπινα όντα αποδεχτούν αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής ως θεωρητική βάση για τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους, τείνουν να απομακρύνονται από την αλήθεια και τα θετικά πράγματα και να αντιστέκονται σ’ αυτά. Φυσικά, όσον αφορά τα λόγια που λέγονται από τον Θεό και τα θετικά πράγματα ή τις αλήθειες που διδάσκει ο Θεός στους ανθρώπους, τότε γίνεται ένας αγώνας για να τα κατανοήσουν και να τα αντιληφθούν ή μπορεί να αναπτύξουν κάθε λογής αντιστάσεις και αντιλήψεις. Μόλις οι άνθρωποι αποκτήσουν αυτές τις ιδέες σχετικά με την ηθική διαγωγή, τείνει να γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αποδεχτούν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, και φυσικά γίνεται επίσης πιο δύσκολο να κατανοήσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις και να τις αλλάξουν. Επομένως, όλα τα διάφορα ρητά και οι ιδέες σχετικά με την ηθική διαγωγή έχουν παρεμποδίσει σε σημαντικό βαθμό τους ανθρώπους να αποδεχθούν και να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού, και φυσικά έχουν επίσης επηρεάσει τον βαθμό στον οποίο αποδέχονται οι άνθρωποι την αλήθεια. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη μέθοδο της κατήχησης των ανθρώπων με ρητά περί ηθικής διαγωγής για να τους κάνει να σκεφτούν κάθε είδους ανάρμοστες και αρνητικές ιδέες και απόψεις, έτσι ώστε να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα και να συμπεριφέρονται και να ενεργούν βάσει αυτών των ιδεών και απόψεων. Όταν οι άνθρωποι υιοθετούν τις ιδέες πίσω από αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής ως θεωρητική βάση και πρότυπο για τις απόψεις τους για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και για τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους, οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους όχι μόνο δεν μπορούν να μετριαστούν ή να αλλάξουν, αλλά αντίθετα, θα γίνουν σε κάποιο βαθμό ακόμη πιο σοβαρές, και η ανυπακοή και η αντίστασή τους στον Θεό θα επιδεινωθούν ακόμη περισσότερο. Επομένως, όταν ο Θεός σώζει τους ανθρώπους, όταν τους παρέχονται τα λόγια του Θεού, το μεγαλύτερο εμπόδιο δεν είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, αλλά οι διάφορες σατανικές φιλοσοφίες, τα ρητά περί ηθικής διαγωγής και οι διάφορες σατανικές ιδέες και απόψεις που προέρχονται από τον Σατανά. Αυτό είναι συνέπεια της διαφθοράς της ανθρωπότητας από τον Σατανά, και είναι επίσης ο αρνητικός αντίκτυπος που έχουν τα διάφορα ρητά περί ηθικής διαγωγής στους διεφθαρμένους ανθρώπους. Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος που θέλει να επιτύχει ο Σατανάς κηρύσσοντας και υποστηρίζοντας ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή.

Στην προηγούμενή μας συνάθροιση συναναστραφήκαμε κυρίως πάνω στα εξής τρία ρητά περί ηθικής διαγωγής: «Μια σταγόνα καλοσύνης θα πρέπει να ανταποδίδεται με έναν χείμαρρο καλοσύνης», «Ό,τι δεν επιθυμείς για τον εαυτό σου, μην το επιβάλλεις στους άλλους» και «Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο». Σήμερα θα συναναστραφούμε πάνω στο ρητό: «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας». Αυτό το ρητό περί ηθικής διαγωγής έχει επίσης εμφανιστεί στην ανθρωπότητα, έχοντας προέλθει από τις ιδέες και τις απόψεις διεφθαρμένων ανθρώπων. Φυσικά, πιο συγκεκριμένα προέρχεται από τη διαφθορά και την εξαπάτηση της ανθρωπότητας από τον Σατανά. Έχει το ίδιο αποτέλεσμα και την ίδια φύση με τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε προηγουμένως, ωστόσο με διαφορετική προσέγγιση. Πρόκειται για παρόμοια τολμηρές και μεγαλειώδεις δηλώσεις, ιδιαίτερα ένθερμες, παθιασμένες και ηρωικές. Αν οι άνθρωποι δεν είχαν ακούσει ποτέ τα λόγια του Θεού και δεν κατανοούσαν την αλήθεια, θα αισθάνονταν ότι αυτές οι δηλώσεις είναι τόσο συγκινητικές και τόσο αναζωογονητικές. Στο άκουσμα αυτών των λόγων, θα έπαιρναν αμέσως δύναμη και θα έσφιγγαν τις γροθιές τους. Δεν θα ήταν σε θέση να παραμείνουν ακίνητοι ή να συγκρατήσουν την ενθουσιώδη διάθεση που θα είχαν μέσα τους και θα αισθάνονταν ότι αυτό είναι το νόημα της κινεζικής κουλτούρας και του πνεύματος των δράκων. Εξακολουθείτε να νιώθετε έτσι τώρα; (Όχι.) Πώς αισθάνεστε τώρα που ακούτε αυτά τα λόγια; (Τώρα αισθάνομαι ότι αυτά τα λόγια δεν είναι καλά ούτε θετικά.) Γιατί αισθάνεστε διαφορετικά τώρα σε σχέση με πριν; Μήπως επειδή όταν οι άνθρωποι μεγαλώνουν και έχουν περάσει τόσα βάσανα, χάνουν το νεανικό και παράτολμο σθένος τους; Ή μήπως επειδή μόλις οι άνθρωποι κατανοήσουν κάποιες αλήθειες, μπορούν να διακρίνουν ότι αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής είναι πολύ κενά, μη ρεαλιστικά και άχρηστα; (Κυρίως επειδή αυτά τα ρητά δεν συνάδουν με την αλήθεια και δεν είναι πρακτικά). Πράγματι, αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή είναι πολύ κενά και μη ρεαλιστικά. Έτσι, όσον αφορά το ρητό περί ηθικής διαγωγής «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας», ας αναλύσουμε και ας εξετάσουμε λεπτομερώς τι δεν πάει καλά με αυτό, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές πάνω στις οποίες συναναστραφήκαμε προηγουμένως, προκειμένου να εκθέσουμε συγκεκριμένα τον παραλογισμό αυτού του ρητού και τα πονηρά σχέδια του Σατανά που κρύβονται σ’ αυτό. Ξέρετε πώς να το αναλύσετε λεπτομερώς; Πείτε Μου ποια ακριβώς είναι η σημασία αυτής της πρότασης. (Αυτά είναι τα τρία κριτήρια που πρότεινε ο Μέγκιος για να γίνει κάποιος ανδροπρεπής, αρρενωπός άντρας. Η σύγχρονη ερμηνεία είναι η εξής: Η δόξα και τα πλούτη δεν μπορούν να μπουν εμπόδιο στην αποφασιστικότητα κάποιου, η φτώχεια και οι άθλιες συνθήκες δεν μπορούν να αλλάξουν την ισχυρή θέληση κάποιου, και η απειλή της εξουσίας και της βίας δεν μπορούν να τον κάνουν να υποταχθεί). Το ρητό περί ηθικής διαγωγής που αναφέραμε προηγουμένως —«Η γυναίκα πρέπει να είναι ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική»— απευθύνεται στις γυναίκες, μα αυτό απευθύνεται προφανώς στους άνδρες. Είτε πρόκειται για μια ζωή γεμάτη δόξα και πλούτη, είτε για συνθήκες εξαθλίωσης, είτε για την αντιμετώπιση της εξουσίας και της βίας, σε κάθε είδους περιβάλλον τίθενται απαιτήσεις στους ανθρώπους. Πόσες απαιτήσεις τίθενται συνολικά στους άνδρες; Οι άνδρες απαιτείται να έχουν ισχυρή θέληση, αμείλικτη αποφασιστικότητα και να είναι ανυποχώρητοι απέναντι στην εξουσία και τη βία. Σκεφτείτε αν αυτές οι απαιτήσεις που προβάλλονται λαμβάνουν υπόψη την κανονική ανθρώπινη φύση και αν λαμβάνουν υπόψη τα περιβάλλοντα της πραγματικής ζωής στα οποία ζουν οι άνθρωποι. Με άλλα λόγια, σκεφτείτε αν αυτές οι απαιτήσεις που τίθενται στους άνδρες είναι κενές και μη ρεαλιστικές. Οι απαιτήσεις της παραδοσιακής κουλτούρας για την ηθική διαγωγή των γυναικών είναι πως η γυναίκα πρέπει να είναι ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική· «ενάρετη» σημαίνει να διαθέτει γυναικείες αρετές, «καλοσυνάτη» σημαίνει να είναι καλόκαρδη, «ευγενική» σημαίνει να είναι μια ευγενής κυρία, και «ηθική» σημαίνει να είναι ένας ηθικός άνθρωπος και να έχει καλή ηθική διαγωγή. Οι άνδρες δεν χρειάζεται να είναι ενάρετοι, καλοσυνάτοι, ευγενικοί ή ηθικοί, ενώ οι γυναίκες δεν χρειάζεται να έχουν ισχυρή θέληση και αμείλικτη αποφασιστικότητα και μπορούν να υποχωρούν όποτε έρχονται αντιμέτωπες με εξουσία και βία. Δηλαδή, η απαίτηση σχετικά με την ηθική διαγωγή «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας» δίνει επαρκή περιθώρια στις γυναίκες, εφόσον δείχνει ιδιαίτερη ανεκτικότητα και ενδιαφέρον προς αυτές. Ποιο είναι το νόημα αυτής της ανεκτικότητας και αυτού του ενδιαφέροντος; Μπορούν να νοηθούν με διαφορετικό τρόπο; (Αποτελούν μια μορφή διάκρισης.) Το ίδιο πιστεύω και εγώ. Είναι γεγονός ότι πρόκειται για διακρίσεις εις βάρος των γυναικών, για την πεποίθηση ότι οι γυναίκες δεν έχουν ισχυρή θέληση, ότι είναι δειλές, συνεσταλμένες και ότι αρκεί να περιμένουμε από αυτές να κάνουν παιδιά, να παίζουν τον ρόλο της καλής συζύγου και μητέρας, να αναλαμβάνουν τις δουλειές του σπιτιού και να μην διαπληκτίζονται με τους άλλους ούτε να κουτσομπολεύουν. Θα ήταν αδύνατο να απαιτεί κανείς από αυτές να κάνουν καριέρα και να έχουν ισχυρή θέληση —είναι ανίκανες για κάτι τέτοιο. Έτσι, εξετάζοντάς τες από μια άλλη οπτική γωνία, αυτές οι απαιτήσεις για τις γυναίκες είναι εντελώς μεροληπτικές και υποτιμητικές. Το ρητό σχετικά με την ηθική διαγωγή «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας» απευθύνεται στους άνδρες. Απαιτεί από τους άνδρες να έχουν ισχυρή θέληση και ακλόνητη αποφασιστικότητα, καθώς και ένα ανδροπρεπές, αρρενωπό πνεύμα που δεν υποκύπτει στην εξουσία και τη βία. Είναι σωστή αυτή η απαίτηση; Είναι λογική; Αυτές οι απαιτήσεις προς τους άνδρες δείχνουν ότι ο άνθρωπος που πρότεινε αυτό το ρητό περί ηθικής διαγωγής εκτιμά ιδιαίτερα τους άνδρες, διότι οι απαιτήσεις του προς τους άνδρες είναι υψηλότερες από εκείνες προς τις γυναίκες. Μπορεί να κατανοήσει κανείς πως αυτό σημαίνει ότι, υπό το πρίσμα τόσο της ουσίας του φύλου τους όσο και της κοινωνικής τους θέσης και των ανδρικών ενστίκτων, οι άνδρες θα πρέπει να είναι ανώτεροι από τις γυναίκες. Διατυπώθηκε αυτό το ρητό περί ηθικής διαγωγής από αυτήν την οπτική γωνία; (Ναι.) Προφανώς, αυτό είναι το προϊόν μιας κοινωνίας στην οποία οι άνδρες και οι γυναίκες είναι άνισοι. Σε αυτήν την κοινωνία, οι άνδρες συνεχίζουν να κάνουν διακρίσεις εις βάρος των γυναικών και να τις υποτιμούν, να περιορίζουν το πλαίσιο της ζωής των γυναικών, να αγνοούν την αξία της ύπαρξης των γυναικών, να υπερβάλλουν συνεχώς για τη δική τους αξία, να ενισχύουν τη δική τους κοινωνική θέση και να αφήνουν τα δικά τους δικαιώματα να υπερισχύουν των δικαιωμάτων των γυναικών. Τι αποτελέσματα και συνέπειες έχει αυτό στην κοινωνία; Σε αυτήν την κοινωνία κυβερνούν και κυριαρχούν οι άνδρες. Είναι μια πατριαρχική κοινωνία, στην οποία οι γυναίκες πρέπει να βρίσκονται υπό την ηγεσία, την καταπίεση και τον έλεγχο των ανδρών. Ταυτόχρονα, οι άνδρες μπορούν να ασχοληθούν με οποιοδήποτε επάγγελμα, ενώ οι γυναίκες μπορούν να αναλάβουν ένα μικρότερο και πιο περιορισμένο φάσμα επαγγελμάτων. Οι άνδρες θα πρέπει να απολαμβάνουν πλήρως όλα τα δικαιώματα στην κοινωνία, ενώ το εύρος των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν οι γυναίκες είναι σαφώς περιορισμένο. Οι δουλειές που δεν θέλουν ή δεν επιλέγουν να κάνουν οι άνδρες, ή που οι ίδιοι θα υφίσταντο διακρίσεις αν τις έκαναν, μπορούν να παραχωρηθούν στις γυναίκες. Για παράδειγμα, το πλύσιμο ρούχων, το μαγείρεμα, οι βιομηχανίες παροχής υπηρεσιών και ορισμένα επαγγέλματα με αρκετά χαμηλό εισόδημα και χαμηλή κοινωνική θέση ή εις βάρος των οποίων οι άνθρωποι κάνουν διακρίσεις προορίζονται για τις γυναίκες. Με άλλα λόγια, οι άνδρες μπορούν να απολαμβάνουν πλήρως τα δικαιώματά τους ως άνδρες, όσον αφορά την επιλογή επαγγέλματος και την κοινωνική θέση, και να απολαμβάνουν τα ειδικά δικαιώματα που παρέχει στους άνδρες η κοινωνία. Σε μια τέτοια κοινωνία, οι άνδρες προηγούνται, ενώ οι γυναίκες είναι δεύτερης κατηγορίας, ακόμη και σε σημείο που δεν έχουν κανένα απολύτως περιθώριο να κάνουν επιλογές, ούτε καν το δικαίωμα της επιλογής. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να περιμένουν παθητικά να τις επιλέξουν, και στο τέλος αποκλείονται και απορρίπτονται από αυτήν την κοινωνία. Επομένως, οι απαιτήσεις αυτής της κοινωνίας για τις γυναίκες είναι σχετικά μετριοπαθείς, ενώ οι απαιτήσεις για τους άνδρες είναι σχετικά αυστηρές και σκληρές. Ωστόσο, είτε απευθύνονται στους άνδρες είτε στις γυναίκες, το κίνητρο και ο στόχος της πρότασης αυτών των απαιτήσεων για την ηθική διαγωγή είναι να κάνουν τους ανθρώπους να υπηρετούν καλύτερα την κοινωνία, το έθνος, τη χώρα και φυσικά να υπηρετούν τελικά την άρχουσα τάξη και τους κυβερνώντες. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς από το ρητό «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας» ότι το άτομο που πρόβαλε αυτήν την απαίτηση για την ηθική διαγωγή είναι προκατειλημμένο απέναντι στους άνδρες. Στα μάτια αυτού του ατόμου, οι άνδρες πρέπει να έχουν ισχυρή θέληση, αμείλικτη αποφασιστικότητα και πνεύμα που δεν υποκύπτει στην εξουσία και τη βία. Από αυτές τις απαιτήσεις, μπορείτε να καταλάβετε ποιος ήταν ο στόχος του ατόμου που πρότεινε αυτό το ρητό; Αποσκοπούσε στο να καταστήσει τους χρήσιμους άνδρες και τους άνδρες με ισχυρή θέληση σε αυτήν την κοινωνία πιο ικανούς να υπηρετούν την κοινωνία, το έθνος και τη χώρα και, τελικά, να είναι σε θέση να υπηρετούν καλύτερα εκείνους που βρίσκονται στην εξουσία, καθώς και στο να αξιοποιήσει την αξία και τη λειτουργία των ανδρών σε αυτήν την κοινωνία. Μόνο τέτοιοι άνδρες μπορούν να αποκαλούνται ανδροπρεπείς και αρρενωποί. Αν οι άνδρες δεν ανταποκρίνονται σε αυτές τις απαιτήσεις, τότε στα μάτια αυτών των ηθικολόγων και των κυβερνώντων, δεν χαρακτηρίζονται ανδροπρεπείς και αρρενωποί, αλλά μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο μέτριοι άνθρωποι και παρίες και υφίστανται διακρίσεις. Δηλαδή, αν ένας άνδρας δεν έχει ισχυρή θέληση, αμείλικτη αποφασιστικότητα και πνεύμα που δεν υποκύπτει στην εξουσία και τη βία, όπως απαιτείται, αλλά είναι απλώς ένας συνηθισμένος, μέτριος άνθρωπος χωρίς επιτεύγματα, που μπορεί μόνο να ζήσει τη δική του ζωή και δεν μπορεί να συνεισφέρει με την αξία του στην κοινωνία, στο έθνος και στη χώρα, και δεν μπορεί να του ανατεθεί κάποια σημαντική θέση από τους κυβερνώντες, τη χώρα ή το έθνος, τότε ένα τέτοιο άτομο δεν θα γίνει αποδεκτό και δεν θα εκτιμηθεί από την κοινωνία. Ένα τέτοιο άτομο δεν θα εκτιμηθεί ούτε από εκείνους που βρίσκονται στην εξουσία, και θα θεωρηθεί από τους κυβερνώντες ή αυτούς τους ηθικολόγους ως ένα μέτριο άτομο, ένας παρίας και ένας αχρείος μεταξύ των ανθρώπων. Έτσι δεν είναι τα πράγματα; ( Ναι.) Συμφωνείτε με αυτό το ρητό; Είναι αυτό το ρητό σωστό; Είναι δίκαιο για τους άνδρες; (Όχι, είναι άδικο.) Πρέπει οι άνδρες να έχουν βλέψεις για ολόκληρο τον κόσμο, τη χώρα και για μεγάλα εγχειρήματα για το έθνος; Δεν μπορούν απλά να είναι συνηθισμένοι, ευσυνείδητοι άνδρες; Δεν μπορούν να κλαίνε, να ερωτεύονται, να τρέφουν εγωιστικά κίνητρα σε μικροπράγματα ή να ζουν μια απλή ζωή παρέα με τους αγαπημένους τους; Πρέπει να έχουν βλέψεις να κατακτήσουν τον κόσμο για να μπορούν να χαρακτηριστούν ανδροπρεπείς και αρρενωποί; Πρέπει οπωσδήποτε να αποκαλούνται ανδροπρεπείς και αρρενωποί για να θεωρούνται άντρες; Είναι ο ορισμός του άνδρα ότι πρέπει να είναι κανείς ανδροπρεπής και αρρενωπός; (Όχι.) Αυτές οι ιδέες αποτελούν προσβολή για τους άνδρες, ισοδυναμούν με προσωπική επίθεση στους άνδρες. Αισθάνεται κανείς από εσάς το ίδιο; (Ναι.) Πειράζει να μην έχουν οι άνδρες ισχυρή θέληση; Πειράζει να μην έχουν οι άντρες αμείλικτη αποφασιστικότητα; Όταν οι άνδρες έρχονται αντιμέτωποι με την εξουσία και τη βία, πειράζει να υποχωρούν και να προσπαθούν να συμβιβαστούν προκειμένου να επιβιώσουν; (Δεν πειράζει.) Πειράζει επίσης να μην έχουν οι άνδρες ό,τι δεν έχουν οι γυναίκες; Πειράζει να κάνουν οι άντρες ένα διάλειμμα παύοντας να είναι ανδροπρεπείς και αρρενωποί, και όντας απλώς συνηθισμένοι άντρες; (Δεν πειράζει.) Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι θα απελευθερωθούν, το μονοπάτι που οδηγεί κάποιον στο να γίνει άντρας θα διευρυνθεί, και οι άντρες δεν θα κουράζονται τόσο πολύ στη ζωή, αλλά θα μπορούν να ζήσουν κανονικά.

Υπάρχουν ακόμη μερικές χώρες στις οποίες οι άνδρες περιορίζονται από ιδέες της παραδοσιακής κουλτούρας όπως το ότι «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας». Οι χώρες αυτές παραμένουν πατριαρχικές κοινωνίες στις οποίες οι άνδρες κάνουν κουμάντο και κυριαρχούν, από το επίπεδο της οικογένειας μέχρι το επίπεδο της κοινωνίας και της χώρας γενικότερα, και οι ίδιοι έχουν προτεραιότητα σε όλους τους τομείς και υπερισχύουν σε κάθε περίπτωση, ενώ διαθέτουν ένα γενικευμένο αίσθημα ανωτερότητας. Ταυτόχρονα, τέτοιου είδους κοινωνίες, έθνη και χώρες έχουν υψηλές απαιτήσεις από τους άνδρες, γεγονός που τους ασκεί μεγάλη πίεση και προκαλεί πολλές δυσμενείς συνέπειες. Μερικοί άνδρες που χάνουν τη δουλειά τους δεν τολμούν καν να το πουν στις οικογένειές τους. Μέρα με τη μέρα βάζουν την τσάντα τους στον ώμο και προσποιούνται ότι πηγαίνουν στη δουλειά, αλλά στην πραγματικότητα βγαίνουν έξω και περιφέρονται στους δρόμους. Μερικές φορές επιστρέφουν στο σπίτι αργά το βράδυ και μάλιστα λένε ψέματα στα μέλη της οικογένειάς τους ότι έκαναν υπερωρίες στο γραφείο. Στη συνέχεια, την επόμενη μέρα, συνεχίζουν την προσποίηση βγαίνοντας ξανά έξω για να τριγυρίζουν άσκοπα στους δρόμους. Αυτές οι ιδέες της παραδοσιακής κουλτούρας, καθώς και οι κοινωνικές ευθύνες των ανδρών και η θέση τους στην κοινωνία, αποτελούν πηγή πίεσης, ακόμη και ταπείνωσης, και επίσης διαστρεβλώνουν την ανθρώπινη φύση των ανδρών, κάνοντας πολλούς άνδρες να αισθάνονται νευρικοί, καταθλιπτικοί και συχνά στα πρόθυρα της κατάρρευσης κάθε φορά που ταλανίζονται από δυσκολίες. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή πιστεύουν ότι είναι άνδρες, ότι οι άνδρες πρέπει να βγάζουν χρήματα για να συντηρούν την οικογένειά τους, ότι πρέπει να εκπληρώνουν τις ευθύνες τους ως άνδρες και ότι οι άνδρες δεν πρέπει να κλαίνε ή να στεναχωριούνται ούτε να είναι άνεργοι, αλλά να αποτελούν πυλώνες της κοινωνίας και στυλοβάτες της οικογένειας. Ακριβώς όπως λένε οι άπιστοι: «Οι άνδρες δεν δακρύζουν εύκολα», ένας άνδρας δεν πρέπει να έχει αδυναμίες ούτε ελλείψεις. Οι ιδέες και οι απόψεις αυτές οφείλονται στο ότι οι ηθικολόγοι κατατάσσουν λανθασμένα τους άνδρες σε μια κατηγορία, καθώς και στο ότι εξυψώνουν διαρκώς τη θέση των ανδρών. Αυτές οι ιδέες και οι απόψεις όχι μόνο προκαλούν στους άνδρες πάσης φύσης προβλήματα, ενοχλήσεις και οδύνη, αλλά γίνονται επίσης δεσμά μέσα στο μυαλό τους, καθιστώντας τη θέση, την κατάσταση και τα βιώματά τους στην κοινωνία όλο και πιο άβολα. Καθώς αυξάνεται η πίεση στους άνδρες, αυξάνονται και οι αρνητικές επιπτώσεις αυτών των ιδεών και απόψεων πάνω τους. Κάποιοι άνδρες μάλιστα αυτοχαρακτηρίζονται ως σπουδαίοι άνδρες λόγω της παρερμηνείας της θέσης του ανδρικού φύλου στην κοινωνία, θεωρώντας ότι το αρσενικό φύλο αποτελείται από σπουδαίους άνδρες και το θηλυκό από γυναικούλες, και κατά συνέπεια ότι οι άνδρες πρέπει να πρωτοστατούν σε όλα και να είναι οι κύριοι του σπιτιού, και ότι όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, μπορούν να ασκήσουν ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών. Όλα αυτά τα προβλήματα σχετίζονται με τον τρόπο με τον οποίο η ανθρωπότητα κατηγοριοποιεί λανθασμένα το ανδρικό φύλο, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Μπορείς να δεις ότι στις περισσότερες χώρες του κόσμου, η κοινωνική θέση των ανδρών είναι υψηλότερη από εκείνη των γυναικών, ιδίως στην οικογένεια. Οι άνδρες δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα άλλο πέρα από το να πηγαίνουν στη δουλειά και να βγάζουν χρήματα, ενώ οι γυναίκες κάνουν όλες τις δουλειές του σπιτιού και δεν μπορούν να διαφωνήσουν ή να παραπονεθούν, ούτε τολμούν να μιλήσουν στους άλλους γι’ αυτό, όσο κουραστικό ή επίπονο κι αν είναι. Πόσο χαμηλή είναι η θέση της γυναίκας; Για παράδειγμα, οι άνδρες επιλέγουν πρώτοι το πιο νόστιμο φαγητό στο τραπέζι, ενώ οι γυναίκες έρχονται δεύτερες, και στους καταλόγους καταγραφής των νοικοκυριών ο άνδρας σημειώνεται ως επικεφαλής του νοικοκυριού και η γυναίκα ως μέλος της οικογένειας. Και μόνο από αυτά τα ασήμαντα θέματα, μπορούμε να δούμε τη διαφορά θέσης μεταξύ ανδρών και γυναικών. Ο καταμερισμός εργασίας μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι διαφορετικός λόγω των διαφορών των δύο φύλων, αλλά δεν είναι άδικο που η διαφορά της θέσης ανδρών και γυναικών στην οικογένεια είναι τόσο μεγάλη; Αυτό δεν προκαλείται από την εκπαίδευση της παραδοσιακής κουλτούρας; Στην κοινωνία, οι γυναίκες όχι μόνο θεωρούν ότι οι άνδρες είναι πιο διακεκριμένοι και ευγενείς, αλλά ακόμη και οι άνδρες θεωρούν ότι είναι ευγενείς και υψηλόβαθμοι σε σύγκριση με τις γυναίκες, επειδή οι ίδιοι μπορούν να δημιουργήσουν μεγαλύτερη αξία και να αξιοποιήσουν τις ικανότητές τους περισσότερο στην κοινωνία, το έθνος και τη χώρα, ενώ οι γυναίκες δεν μπορούν. Αυτό δεν είναι διαστρέβλωση των γεγονότων; Πώς προέκυψε μια τέτοια διαστρέβλωση των γεγονότων; Σχετίζεται άμεσα με την κατήχηση και την επιρροή της κοινωνικής εκπαίδευσης και της παραδοσιακής κουλτούρας; (Ναι.) Σχετίζεται άμεσα με την εκπαίδευση της παραδοσιακής κουλτούρας. Μέσα στην ανθρωπότητα, είτε στην πραγματική κοινωνία είτε σε ένα έθνος ή μια χώρα, ανεξάρτητα από το τι είδους αφύσικα προβλήματα προκύπτουν, όλα προκαλούνται από μερικές λανθασμένες ιδέες τις οποίες υποστηρίζουν κάποιοι συγκεκριμένοι κοινωνιολόγοι και κυβερνώντες, και σχετίζονται άμεσα με τις λανθασμένες ιδέες που υποστηρίζουν οι ηγέτες μιας κοινωνίας, ενός έθνους ή μιας χώρας. Αν οι ιδέες και οι απόψεις που υποστηρίζουν είναι πιο θετικές και κοντά στην αλήθεια, τότε θα υπάρχουν σχετικά λιγότερα προβλήματα στην ανθρωπότητα· αν οι ιδέες που υποστηρίζουν είναι μεροληπτικές, λανθασμένες και διαστρεβλώνουν την ανθρώπινη φύση, τότε θα συμβαίνουν πολλά αφύσικα πράγματα μέσα στην κοινωνία, μέσα σε μια εθνότητα ή μια χώρα. Αν οι κοινωνιολόγοι υποστηρίζουν τα δικαιώματα των ανδρών, εξυψώνουν την αξία των ανδρών και υποβαθμίζουν την αξία και την αξιοπρέπεια των γυναικών, τότε σε αυτήν την κοινωνία θα υπάρχει προφανώς μια τεράστια διαφορά στην κοινωνική θέση μεταξύ ανδρών και γυναικών, η οποία θα συνοδεύεται από διάφορες ανισότητες, όπως ανισότητα στο επάγγελμα, στην κοινωνική θέση και στην κοινωνική πρόνοια, καθώς και μια τεράστια διαφορά στη θέση των δύο φύλων στην οικογένεια και ένας εντελώς διαφορετικός καταμερισμός εργασίας —όλα αυτά είναι αφύσικα. Η εμφάνιση αυτών των αφύσικων προβλημάτων σχετίζεται με τους ανθρώπους που υποστηρίζουν αυτές τις ιδέες και απόψεις και προκαλείται από αυτούς τους πολιτικούς και τους κοινωνιολόγους. Αν η ανθρωπότητα είχε εξαρχής σωστές απόψεις και σωστά ρητά σχετικά με αυτά τα θέματα, τότε θα υπήρχε μια σχετική μείωση αυτών των αφύσικων προβλημάτων στις διάφορες χώρες ή έθνη.

Υπό το πρίσμα αυτών πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε μόλις, ποια θα πρέπει να είναι η σωστή άποψη για τη μεταχείριση των ανδρών; Τι είδους συμπεριφορές, ανθρώπινη φύση, επιδιώξεις και κοινωνική θέση θα πρέπει να έχουν οι άνδρες προκειμένου να είναι κανονικοί; Πώς θα πρέπει να προσεγγίζουν οι άνδρες τις κοινωνικές τους ευθύνες; Εκτός από τις διαφορές μεταξύ των φύλων, θα πρέπει να υπάρχουν διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά την κοινωνική τους ευθύνη και την κοινωνική τους θέση; (Όχι.) Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίζονται οι άνδρες με τρόπο που να είναι σωστός, αντικειμενικός, ανθρώπινος και σύμφωνος με τις αρχές της αλήθειας; Αυτό ακριβώς θα πρέπει να κατανοήσουμε αυτήν τη στιγμή. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για το πώς ακριβώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται οι άνδρες. Θα πρέπει να υπάρχει διαφοροποίηση των κοινωνικών ευθυνών των ανδρών και των γυναικών; Θα πρέπει οι άνδρες και οι γυναίκες να έχουν την ίδια κοινωνική θέση; Είναι δίκαιο να εξυψώνεται αδικαιολόγητα η θέση των ανδρών και να υποβαθμίζονται οι γυναίκες; (Όχι, είναι άδικο.) Πώς ακριβώς, λοιπόν, θα πρέπει να διευθετηθεί το θέμα της κοινωνικής θέσης των ανδρών και των γυναικών με τρόπο δίκαιο και ορθολογικό; Ποια είναι η αρχή γι’ αυτό; (Ότι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ίσοι και θα πρέπει να τυγχάνουν δίκαιης μεταχείρισης.) Η δίκαιη μεταχείριση είναι η θεωρητική βάση, αλλά πώς θα πρέπει να γίνει πράξη με τρόπο που να δείχνει δικαιοσύνη και ορθολογισμό; Αυτό δεν σχετίζεται κάπως με τα πρακτικά προβλήματα; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να καθορίσουμε ότι η θέση των ανδρών και των γυναικών είναι ίση —αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Επομένως, ο κοινωνικός καταμερισμός εργασίας μεταξύ ανδρών και γυναικών θα πρέπει επίσης να είναι ίσος, και θα πρέπει να εξετάζεται και να κανονίζεται ανάλογα με το επίπεδο και την ικανότητα του καθενός να κάνει τη δουλειά. Θα πρέπει να υπάρχει ισότητα ιδίως όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε βαθμό που και οι γυναίκες θα πρέπει να απολαμβάνουν ό,τι μπορούν να απολαύσουν οι άνδρες, προκειμένου να διασφαλιστεί η ίση θέση μεταξύ ανδρών και γυναικών στην κοινωνία. Σε όποιον μπορεί να κάνει τη δουλειά ή σε όποιον είναι ικανός να ηγηθεί, θα πρέπει να του επιτρέπεται να την κάνει, ανεξάρτητα από το αν είναι άνδρας ή γυναίκα. Τι γνώμη έχετε για αυτήν την αρχή; (Καλή.) Αυτό αντικατοπτρίζει την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Για παράδειγμα, αν υπάρχουν δύο άνδρες και δύο γυναίκες που υποβάλλουν αίτηση για μια θέση εργασίας ως πυροσβέστες, ποιος θα πρέπει να προσληφθεί; Η δίκαιη μεταχείριση είναι η θεωρητική βάση και η αρχή. Πώς, λοιπόν, θα πρέπει κανείς να το υλοποιήσει αυτό; Όπως είπα πριν από λίγο, ας την κάνει όποιος είναι κατάλληλος για τη δουλειά, ανάλογα με τις ικανότητες και το επίπεδό του. Κάντε απλώς μια επιλογή σύμφωνα με αυτήν την αρχή, εξετάζοντας ποιος από αυτούς τους υποψηφίους είναι σε καλή φυσική κατάσταση και δεν είναι αδέξιος. Η πυρόσβεση έχει να κάνει με το να ενεργεί κανείς γρήγορα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Αν κάποιος είναι πολύ αδέξιος, ανόητος και νωθρός, σαν μια χελώνα ή μια γέρικη αγελάδα, θα προκαλέσει καθυστέρηση. Μετά τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών του κάθε υποψηφίου, όσον αφορά το επίπεδο, τις ικανότητες, την εμπειρία, το πόσο ικανός είναι στην πυρόσβεση και ούτω καθεξής, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι ένας άνδρας και μια γυναίκα είναι αρκετά κατάλληλοι: Ο άνδρας είναι ψηλός, έχει μυϊκή δύναμη, εμπειρία στην πυρόσβεση και έχει συμμετάσχει σε αρκετές επιχειρήσεις πυρόσβεσης και διάσωσης· η γυναίκα είναι ευκίνητη, έχει υποβληθεί σε αυστηρή εκπαίδευση, γνωρίζει τις διαδικασίες πυρόσβεσης και τις σχετικές εργασιακές διαδικασίες, έχει επίπεδο, έχει διακριθεί σε άλλες δουλειές και έχει λάβει βραβεία. Έτσι, τελικά, επιλέγονται και οι δύο. Είναι σωστό αυτό; (Ναι.) Αυτό ονομάζεται επιλογή του καλύτερου από τους καλύτερους, χωρίς κανείς να ευνοείται. Αυτό σημαίνει, κατά την επιλογή αυτού του είδους ανθρώπου, να μην έχουμε στο μυαλό μας έναν κανόνα ότι πρέπει να είναι άνδρας ή γυναίκα —άνδρες και γυναίκες είναι όλοι ίδιοι, και όποιος είναι κατάλληλος για τη δουλειά θα κάνει γι’ αυτήν. Επομένως, όταν αποφασίζεται αν θα επιλεγεί ένας άνδρας ή μια γυναίκα για να κάνει κάτι, εκτός από την πρωταρχική αρχή της δίκαιης μεταχείρισης, η συγκεκριμένη αρχή που πρέπει να γίνει πράξη είναι να δοθεί η θέση σε όποιον είναι ικανός και κατάλληλος για τη δουλειά, ανεξάρτητα από το αν είναι άνδρας ή γυναίκα. Με τον τρόπο αυτόν, δεν περιορίζεσαι πλέον ούτε δεσμεύεσαι από την ιδέα ότι «Οι άνδρες είναι ανώτεροι από τις γυναίκες» και καμία παρωχημένη ιδέα δεν θα επηρεάσει την κρίση ή την επιλογή σου σε αυτό το θέμα. Από τη δική σου οπτική, όποιος είναι ικανός για τη δουλειά θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να την κάνει, ανεξάρτητα από το αν είναι άνδρας ή γυναίκα —έτσι δεν θα είσαι δίκαιος; Πρώτα απ’ όλα, όταν χειρίζεσαι ένα θέμα, δεν έχεις καμία προκατάληψη κατά των ανδρών ή των γυναικών. Πιστεύεις ότι υπάρχουν πολλές εξαιρετικές και ταλαντούχες γυναίκες, και γνωρίζεις αρκετά τέτοια άτομα. Ως εκ τούτου, η διορατικότητά σου σε πείθει ότι η ικανότητα των γυναικών να εργάζονται δεν είναι κατώτερη από εκείνη των ανδρών και ότι η αξία που προσδίδουν οι γυναίκες στην κοινωνία δεν είναι μικρότερη από εκείνη των ανδρών. Μόλις αποκτήσεις αυτήν τη διορατικότητα και κατανόηση, όποτε ενεργείς στο μέλλον, θα προβαίνεις σε ακριβείς κρίσεις και επιλογές με βάση αυτό το γεγονός. Με άλλα λόγια, αν δεν δείχνεις εύνοια σε κανέναν και δεν έχεις καμία προκατάληψη λόγω φύλου, τότε η ανθρώπινη φύση σου θα είναι σχετικά κανονική από αυτήν την άποψη και θα μπορείς να ενεργείς δίκαια. Οι απαγορεύσεις της παραδοσιακής κουλτούρας, με την έννοια ότι οι άνδρες θεωρούνται ανώτεροι από τις γυναίκες, θα αρθούν, οι σκέψεις σου δεν θα περιορίζονται πλέον, και δεν θα επηρεάζεσαι πια από αυτήν την πτυχή της παραδοσιακής κουλτούρας. Με λίγα λόγια, ανεξάρτητα από τις τάσεις στις σκέψεις ή τις συμβάσεις που επικρατούν στην κοινωνία, θα έχεις ήδη υπερβεί αυτές τις συμβάσεις, και δεν θα περιορίζεσαι ούτε θα επηρεάζεσαι πλέον από αυτές, και θα μπορείς να αντιμετωπίσεις τα γεγονότα και την αλήθεια. Ακόμα καλύτερο, βέβαια, είναι το ότι μπορείς να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αρχές της αλήθειας, με αποτέλεσμα, κατά τη δική σου άποψη, να μην υπάρχουν ιδέες και απόψεις όπως το ότι «οι άνδρες θα πρέπει να είναι ανδροπρεπείς και αρρενωποί, ενώ οι γυναίκες είναι συνεσταλμένες». Επομένως, είναι οι σκέψεις και οι απόψεις σου σχετικά προοδευτικές μεταξύ των ανθρώπων; (Ναι.) Αυτό είναι μια σχετική πρόοδος. Είτε άνδρας είτε γυναίκα, είτε ηλικιωμένος είτε νέος, όλοι μπορούν να τύχουν δίκαιης μεταχείρισης όταν έρχονται σ’ εσένα. Αυτό είναι, στην πραγματικότητα, εποικοδομητικό για τους ανθρώπους και δεν του βλάπτει. Εάν εξακολουθείς να προσκολλάσαι στις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, ισχυριζόμενος το εξής: «Από την αρχαιότητα, οι άνδρες έχουν υψηλότερη θέση από τις γυναίκες, και σε όλους τους τομείς της ζωής υπάρχουν περισσότεροι εξέχοντες και ταλαντούχοι άνδρες απ’ ό,τι γυναίκες. Επομένως, μπορεί να υποστηριχθεί ότι οι άνδρες είναι ισχυρότεροι από τις γυναίκες και ότι η αξία των ανδρών για την κοινωνία είναι μεγαλύτερη από εκείνη των γυναικών. Αν η αξία τους για την κοινωνία είναι μεγαλύτερη, δεν θα πρέπει και η κοινωνική τους θέση να είναι υψηλότερη; Επομένως, σε αυτήν την κοινωνία, οι άνδρες θα πρέπει να έχουν τον τελευταίο λόγο και να λαμβάνουν κυρίαρχη θέση, ενώ οι γυναίκες θα πρέπει να ακούν τους άνδρες και να ελέγχονται και να κυβερνώνται από αυτούς» —τότε αυτό το είδος σκέψης είναι πολύ οπισθοδρομικό και παρακμιακό και δεν συνάδει ούτε στο ελάχιστο με τις αρχές της αλήθειας. Αν έχεις πράγματι τέτοιες ιδέες και απόψεις, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προβαίνεις σε διακρίσεις εις βάρος των γυναικών και να τις καταπιέζεις, και θα καταδικαστείς και θα αποκλειστείς από τις κοινωνικές τάσεις. Η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι μια σωστή άποψη που έχει ήδη αναγνωριστεί παγκοσμίως και είναι απολύτως σύμφωνη με το θέλημα του Θεού. Οι άνθρωποι θα πρέπει να τυγχάνουν δίκαιης μεταχείρισης, οι άνδρες δεν θα πρέπει να χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης, οι γυναίκες δεν θα πρέπει να περιφρονούνται, και η αξία των γυναικών δεν θα πρέπει να αγνοείται, ούτε θα πρέπει να αγνοείται η εργασιακή τους ικανότητα και το επίπεδό τους. Αυτό είναι το βασικό στο οποίο ήδη συναινεί ο μορφωμένος πληθυσμός κάθε χώρας. Εάν οι κυρίαρχες ιδέες σου εξακολουθούν να επηρεάζονται από την παραδοσιακή κουλτούρα, και εξακολουθείς να αισθάνεσαι ότι οι άνδρες είναι διακεκριμένοι, ενώ οι γυναίκες είναι κατώτερες, τότε όποτε ενεργείς, το όραμά σου και οι επιλογές σου θα είναι προδιατεθειμένες προς το ανδρικό φύλο, και θα δίνεις στους άνδρες σχετικά περισσότερες ευκαιρίες. Θα θεωρείς ότι ακόμη και αν κάποιοι άνδρες είναι λίγο λιγότερο ικανοί, εξακολουθούν να είναι ισχυρότεροι από τις γυναίκες και ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να φτάσουν ή να επιτύχουν αυτό που μπορούν να κάνουν οι άνδρες. Αν σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο, η άποψή σου θα είναι μεροληπτική και η κρίση σου και οι τελικές αποφάσεις σου θα είναι κατά συνέπεια μονομερείς λόγω του τρόπου σκέψης σου. Για παράδειγμα, όσον αφορά την επιλογή των πυροσβεστών που μόλις αναφέραμε, προβληματίζεσαι, διερωτώμενος: «Μπορούν οι γυναίκες να ανέβουν σκάλες; Πόσα μπορούν να κάνουν οι γυναίκες; Σε τι χρησιμεύει η ευκινησία μιας γυναίκας; Ακόμα κι αν έχει περάσει από αυστηρή εκπαίδευση, δεν ωφελεί σε τίποτα». Αλλά στη συνέχεια σκέφτεσαι ότι πρέπει να φέρεσαι δίκαια στους ανθρώπους, οπότε τελικά επιλέγεις δύο άνδρες και μία γυναίκα. Είναι γεγονός ότι, επιλέγοντας μία γυναίκα σε αυτήν την περίπτωση, κρατάς τα προσχήματα και κάνεις μια συμβολική χειρονομία για να κατευνάσεις τη γυναίκα και να περισώσεις την υπερηφάνεια της. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτόν τον τρόπο δράσης; Όχι μόνο επιλέγεις ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο, αλλά και όταν αναθέτεις εργασίες, υιοθετείς μια άποψη που υποτιμά τη γυναίκα, αναθέτοντάς της ακόμη και απαξιωτικές και ελαφριές εργασίες. Εξακολουθείς να πιστεύεις ότι διαθέτεις το ανθρώπινο στοιχείο και ότι φροντίζεις τη γυναίκα δείχνοντάς της ευνοϊκή μεταχείριση και προστατεύοντάς την. Είναι γεγονός ότι από την οπτική της γυναίκας, έχεις πληγώσει πολύ την αυτοεκτίμησή της. Πώς την πλήγωσες; Επειδή θεωρείς ότι οι γυναίκες είναι αδύναμες και ευάλωτες, ότι οι γυναίκες είναι συνεσταλμένες και ότι οι άνδρες είναι ανδροπρεπείς, και ότι κατά συνέπεια οι γυναίκες θα πρέπει να προστατεύονται. Πώς προέκυψαν αυτές οι ιδέες; Είναι αποτέλεσμα της επιρροής της παραδοσιακής κουλτούρας; (Ναι.) Εκεί έγκειται η βασική αιτία. Ό,τι κι αν λες για τη δίκαιη μεταχείριση των ανθρώπων, αν εξετάσουμε τις πράξεις σου, αναμφισβήτητα εξακολουθείς να περιορίζεσαι και να δεσμεύεσαι από την ιδέα της παραδοσιακής κουλτούρας ότι «Οι άνδρες είναι ανώτεροι από τις γυναίκες». Από τις πράξεις σου είναι σαφές ότι δεν έχεις απαλλαγεί από αυτήν την ιδέα. Ισχύει αυτό; (Ναι.) Αν θες να απαλλαγείς από αυτά τα δεσμά, πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια, να κατανοήσεις πλήρως την ουσία αυτών των ιδεών και να μην ενεργείς υπό την επιρροή ή τον έλεγχο αυτών των ιδεών της παραδοσιακής κουλτούρας. Θα πρέπει να τις εγκαταλείψεις και να τις απαρνηθείς μια για πάντα και να μη βλέπεις πλέον τους ανθρώπους και τα πράγματα, ούτε να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς σύμφωνα με τις ιδέες και τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, ούτε να προβαίνεις σε κρίσεις και επιλογές με βάση την παραδοσιακή κουλτούρα, αλλά να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αρχές της αλήθειας. Με αυτόν τον τρόπο, θα βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι και θα είσαι ένα αληθινό δημιουργημένο ον που θα έχει την έγκριση του Θεού. Διαφορετικά, θα εξακολουθείς να ελέγχεσαι από τον Σατανά, και θα συνεχίσεις να ζεις υπό την κυριαρχία του Σατανά, και δεν θα είσαι σε θέση να ζεις με τα λόγια του Θεού: Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα.

Κατανοείτε τώρα την ουσία του ρητού περί ηθικής διαγωγής: «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας»; Και κατανοείτε επίσης το κοινωνικό πλαίσιο εντός του οποίου διατυπώθηκε αυτό το ρητό; (Ναι.) Προκειμένου να βελτιωθεί η κοινωνική θέση των ανδρών και να τους παρασχεθούν περισσότερα δικαιώματα, είναι απαραίτητο να τεθούν υψηλότερες απαιτήσεις για τους άνδρες, να εδραιωθεί η εικόνα των ανδρών στο μυαλό των ανθρώπων και να διαμορφωθεί ως μια εικόνα ανδροπρέπειας και αρρενωπότητας. Αυτή η εικόνα παρουσιάζεται μέσα από το ρητό «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας» για το οποίο μιλούν οι άνθρωποι. Μια πτυχή αυτού που λένε στους ανθρώπους οι ηθικολόγοι που προβάλλουν το εν λόγω ρητό περί ηθικής διαγωγής είναι ότι όσοι ανταποκρίνονται σε αυτό το ρητό είναι αληθινοί ανδροπρεπείς άνδρες, υπαγορεύοντας έτσι στους ανθρώπους τον ορισμό του άντρα· η άλλη πτυχή είναι ότι υποστηρίζουν πως οι άνδρες θα πρέπει να ορθώσουν το ανάστημά τους και να καταξιωθούν στην κοινωνία, να κάνουν επίδειξη αντισυμβατικότητας, να εδραιώσουν γερά την κοινωνική τους θέση και να ασκήσουν εξουσία επί του κοινωνικού κατεστημένου. Το σκεπτικό ότι «Οι άνδρες είναι ανώτεροι από τις γυναίκες» διατηρείται μέχρι σήμερα. Παρόλο που ορισμένες χώρες ή εθνότητες έχουν σημειώσει βελτιώσεις ως προς αυτό το θέμα, ο εν λόγω τρόπος σκέψης εξακολουθεί να κατέχει κυρίαρχη θέση σε πολλές άλλες χώρες και έθνη, όπου εξακολουθεί να ασκεί έλεγχο και να κυριαρχεί στις εθνικές και κοινωνικές τάσεις, και να κυριαρχεί στον καταμερισμό εργασίας μεταξύ ανδρών και γυναικών στην κοινωνία, καθώς και στην κοινωνική τους θέση και αξία, και ακόμη και μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει πολλά. Δηλαδή, σε πολλές χώρες και έθνη, οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις και να αποκλείονται. Αυτό είναι κάτι πολύ θλιβερό και η μεγαλύτερη ανισότητα που απαντάται στον κόσμο. Το κατά πόσο οι γυναίκες υφίστανται διακρίσεις και αποκλεισμό ή, αντίθετα, το κατά πόσο είναι ίσες με τους άνδρες είναι ένας σαφής δείκτης για να αξιολογηθεί αν μια χώρα ή ένα έθνος είναι προοδευτικό ή οπισθοδρομικό.

Μόλις τώρα συναναστραφήκαμε σχετικά με το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται οι άνδρες και οι γυναίκες που δημιούργησε ο Θεός και ποιες σωστές απόψεις θα πρέπει να έχει κανείς απέναντί τους. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έχουν κανονική ανθρώπινη φύση και διαθέτουν κανονική ανθρώπινη συνείδηση και λογική —αυτά τα πράγματα είναι κοινά τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Πέρα από τις διαφορές φύλου, οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ουσιαστικά ισοδύναμοι όσον αφορά τη σκέψη τους, τα ένστικτά τους, την αντίδρασή τους σε διάφορα θέματα, το επίπεδο και την ικανότητά τους, καθώς και σε άλλους είδους πτυχές. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ακριβώς ίδιοι, αλλά ουσιαστικά είναι λίγο πολύ παρόμοιοι. Οι συνήθειες της ζωή τους και οι κανόνες για τη διαβίωσή τους, καθώς και οι ιδέες, οι απόψεις και οι στάσεις τους απέναντι στην κοινωνία, τις παγκόσμιες τάσεις, τους ανθρώπους, τα γεγονότα, τα πράγματα και όλα τα δημιουργήματα του Θεού, καθώς και οι αντιδράσεις τους σε ορισμένα συγκεκριμένα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των σωματικών και διανοητικών αντιδράσεών τους, είναι πανομοιότυπα. Γιατί είναι πανομοιότυπα αυτά τα πράγματα; Επειδή τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες δημιουργήθηκαν από τον ένα και μοναδικό Δημιουργό, και η πνοή της ζωής τους, η ελεύθερη βούλησή τους, καθώς και όλες οι διάφορες δραστηριότητες που μπορούν να αναλάβουν, η ρουτίνα της ζωής τους και ούτω καθεξής, όλα προέρχονται από τον Δημιουργό. Υπό το πρίσμα αυτών των φαινομένων, δεν υπάρχει τίποτα το ανόμοιο μεταξύ ανδρών και γυναικών, εκτός από τις διαφορές φύλου, καθώς και κάποια διαφορετικά πράγματα ή επαγγελματικές δεξιότητες στα οποία διαπρέπουν. Για παράδειγμα, πολλές δουλειές που μπορούν να κάνουν οι άνδρες μπορούν να γίνουν και από γυναίκες. Υπάρχουν γυναίκες επιστήμονες, πιλότοι και αστροναύτες, αλλά και γυναίκες πρόεδροι και κυβερνητικοί αξιωματούχοι, γεγονός που αποδεικνύει ότι οι δουλειές που μπορούν να κάνουν οι άνδρες και οι γυναίκες είναι λίγο πολύ ίδιες, παρά τις διαφορές φύλου. Όσον αφορά τη σωματική αντοχή και την έκφραση των συναισθημάτων, οι άνδρες και οι γυναίκες είναι λίγο-πολύ ίδιοι. Όταν πεθαίνει κάποιος συγγενής μιας γυναίκας, εκείνη κοντεύει να πεθάνει από το κλάμα και τον σπαραγμό· όταν πεθαίνουν οι γονείς ή η σύντροφος ενός άνδρα, κι εκείνος κλαίει τόσο δυνατά που σείεται η γη· όταν οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με το διαζύγιο, αποκαρδιώνονται, πέφτουν σε κατάθλιψη και στενοχωριούνται, ενώ μπορεί ακόμη και να αυτοκτονήσουν, ενώ και οι άνδρες θα πέσουν σε κατάθλιψη αν τους εγκαταλείψει η γυναίκα τους και κάποιοι θα κλάψουν μάλιστα κρυφά κάτω απ’ τα σκεπάσματα. Επειδή είναι άντρες, δεν τολμούν να παραπονεθούν γι’ αυτό το μαρτύριο μπροστά στους άλλους και πρέπει εξωτερικά να προσποιούνται ότι είναι δυνατοί, αλλά όταν δεν είναι κανείς τριγύρω, κλαίνε σαν κανονικοί άνθρωποι. Κάθε φορά που συμβαίνουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες παρασύρονται, όπως είναι αναμενόμενο, από τα συναισθήματά τους, είτε πρόκειται για κλάμα είτε για γέλιο. Επιπλέον, στα πλαίσια του προσωπικού που εκτελεί διάφορα καθήκοντα και εργασίες στον οίκο του Θεού, οι γυναίκες έχουν ευκαιρίες να προαχθούν, να εκπαιδευτούν και να αναλάβουν σημαντικές θέσεις, ενώ και οι άνδρες έχουν τις ίδιες ευκαιρίες να προαχθούν, να εκπαιδευτούν και να αναλάβουν σημαντικές θέσεις εργασίας —οι ευκαιρίες είναι ίδιες και ίσες. Οι διάφορες διαφθορές που αποκαλύπτονται από τις γυναίκες στην καθημερινή τους ζωή και στην εκτέλεση των καθηκόντων τους δεν διαφέρουν από εκείνες που αποκαλύπτονται από τους άνδρες. Ακόμη και μεταξύ των γυναικών υπάρχουν κακοποιοί και αντίχριστοι που αναστατώνουν και διαταράσσουν το έργο της εκκλησίας —δεν ισχύει το ίδιο και για τους άνδρες; Αυτό συμβαίνει επειδή οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων είναι ίδιες. Εάν πρόκειται για κακούς ανθρώπους που διαπράττουν κακό, διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας και προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο, τότε όταν αποπεμφθούν, θα γίνει κάποια διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών; Όχι, όλοι θα αποπεμφθούν με τον ίδιο τρόπο. Πιστεύετε ότι, μεταξύ αυτών που αποπέμπονται, υπάρχουν περισσότεροι άνδρες απ’ ό,τι γυναίκες; Ο αριθμός τους είναι περίπου ο ίδιος. Όλοι όσοι κάνουν κακό, προκαλούν διαταραχή και αναστάτωση και θεωρούνται αντίχριστοι και κακοί άνθρωποι, ανεξάρτητα από το αν είναι άνδρες ή γυναίκες, πρέπει να αποπεμφθούν. Κάποιοι λένε: «Οι γυναίκες δεν γίνεται να κάνουν πράγματα που προκαλούν διαταραχή και αναστάτωση, πόσο ντροπιαστικό θα ήταν για τις γυναίκες να κάνουν τέτοια πράγματα, οι γυναίκες πρέπει να ανησυχούν περισσότερο για τη διατήρηση της αξιοπρέπειάς τους! Πώς θα μπορούσαν τέτοιες μικρές γυναίκες να διαπράξουν τόσο μεγάλα κακά; Δεν μπορούν, θα πρέπει να τους δοθεί η ευκαιρία να μετανοήσουν. Οι άνδρες είναι παράτολμοι, γεννιούνται για να κάνουν κακά πράγματα, γεννιούνται για να είναι αντίχριστοι και να κάνουν κακό. Ακόμη και αν κάνουν λίγο κακό, και ακόμη και αν δεν έχουμε σαφή κατανόηση των περιστάσεων, θα πρέπει και πάλι να αποβληθούν». Το κάνει αυτό ο οίκος του Θεού; (Όχι.) Ο οίκος του Θεού δεν το κάνει αυτό. Ο οίκος του Θεού απομακρύνει ανθρώπους βάσει αρχών. Δεν κάνει διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών και δεν ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της αξιοπρέπειας των γυναικών ή των ανδρών, αλλά τους φέρεται δίκαια. Αν είσαι άνδρας που έχει διαπράξει κακό και ανταποκρίνεσαι στις αρχές της αποπομπής και της αποβολής, τότε ο οίκος του Θεού θα σε απομακρύνει σύμφωνα με τις αρχές· αν είσαι γυναίκα που έχει προκαλέσει διαταραχή και αναστάτωση και είσαι κακός άνθρωπος ή αντίχριστος, θα αποπεμφθείς ή θα αποβληθείς ομοίως και δεν θα γλιτώσεις μόνο και μόνο επειδή είσαι γυναίκα και κλαις ή δακρύζεις. Ο οίκος του Θεού πρέπει να χειρίζεται τα πράγματα σύμφωνα με αρχές. Οι γυναίκες πιστές επιδιώκουν τις ευλογίες και έχουν την επιθυμία και την πρόθεση να ευλογηθούν. Και οι άνδρες το έχουν αυτό; Ναι, κατά τον ίδιο τρόπο, η φιλοδοξία κι η επιθυμία των ανδρών να ευλογηθούν δεν υπολείπεται αυτής των γυναικών. Ποιανού η αντίσταση στον Θεό είναι πιο σοβαρή, των ανδρών ή των γυναικών; Είναι όλων το ίδιο. Υπάρχουν κάποιοι που θα πουν: «Τώρα κατανοώ επιτέλους την αλήθεια, αποδεικνύεται ότι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι εξίσου διεφθαρμένοι! Παλιά πίστευα ότι οι άνδρες είναι ανδροπρεπείς και αρρενωποί, και πρέπει να συμπεριφέρονται ως κύριοι, και να κάνουν τα πάντα δίκαια, έντιμα και νομότυπα, σε αντίθεση με τις γυναίκες, πολλές εκ των οποίων είναι στενόμυαλες, κάνουν διαρκώς φασαρία για ασήμαντα θέματα, κουτσομπολεύουν συνεχώς πίσω από την πλάτη των άλλων και δεν ενεργούν νομότυπα. Αλλά δεν είχα σκεφτεί ότι αρκετοί από τους κακούς ανθρώπους είναι άνδρες και ότι τα κακά πράγματα που κάνουν είναι ακόμη μεγαλύτερα και περισσότερα». Τώρα τα καταλαβαίνετε αυτά τα θέματα. Εν ολίγοις, είτε πρόκειται για άνδρες είτε για γυναίκες, οι διεφθαρμένες διαθέσεις όλων είναι οι ίδιες, απλώς οι ανθρώπινες φύσεις των ανθρώπων είναι διαφορετικές —αυτός είναι ο μόνος δίκαιος τρόπος να βλέπει κανείς τους άνδρες και τις γυναίκες. Υπάρχουν προκαταλήψεις σε αυτήν την άποψη; (Όχι.) Επηρεάζεται από την ιδέα ότι οι άνδρες είναι ανώτεροι από τις γυναίκες; (Όχι.) Δεν επηρεάζεται καθόλου από αυτά τα πράγματα. Για να αξιολογήσει κανείς αν ένας άνθρωπος είναι καλός ή κακός, θα πρέπει πρώτα να κοιτάξει όχι αν είναι άνδρας ή γυναίκα, αλλά την ανθρώπινη φύση του, και στη συνέχεια να κρίνει την ουσία του με βάση τις εκδηλώσεις της διεφθαρμένης διάθεσής του σε όλες τις διάφορες πτυχές της —αυτός είναι ο τρόπος για να δει κανείς τους ανθρώπους με ακρίβεια.

Αν το εξετάσουμε βάσει των φαινομένων σχετικά με τα οποία συναναστραφήκαμε νωρίτερα, εκτός από τις διαφορές μεταξύ των δύο φύλων, δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών, είτε πρόκειται για την εκδήλωση των ενστίκτων τους, είτε για την αποκάλυψη των διαφόρων διεφθαρμένων διαθέσεών τους, είτε για τη φύση και ουσία τους. Όσον αφορά τη σωματική ουσία των ανθρώπων και τις διαθέσεις τους, καθώς και το ένστικτο, τη θέληση και την ελεύθερη βούληση με τα οποία προίκισε ο Θεός τους ανθρώπους όταν τους δημιούργησε, δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ των ανθρώπων. Επομένως, όταν οι άνθρωποι βλέπουν τους άνδρες και τις γυναίκες, θα πρέπει να τους βλέπουν όχι με βάση την εμφάνισή τους, πόσο μάλλον με βάση τις ιδέες της παραδοσιακής κουλτούρας που διδάσκει αυτός ο κόσμος στους ανθρώπους, αλλά αντίθετα με βάση τα λόγια του Θεού. Γιατί θα πρέπει να τους βλέπει κανείς με βάση τα λόγια του Θεού; Γιατί να μην τους βλέπει με βάση τις ιδέες και τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας; Ορισμένοι λένε: «Κατά τις χιλιετίες της ανθρώπινης ιστορίας, έχουν διατυπωθεί και καταγραφεί σε βιβλία πάρα πολλοί ισχυρισμοί. Καμία από τις απόψεις και κανένα από τα ρητά της ανθρωπότητας δεν είναι σωστά; Δεν υπάρχει καμία απολύτως αλήθεια σε αυτά;» Υπό ποια έννοια είναι παράλογα αυτά τα λόγια; Τα ανθρώπινα όντα λογίζονται ως δημιουργημένα όντα, διαφθείρονται από τον Σατανά εδώ και χιλιετίες και είναι γεμάτα σατανικές διαθέσεις, γεγονός που προκαλεί τόσο σκοτάδι και κακό στην ανθρώπινη κοινωνία. Κανείς δεν μπορεί να δει καθαρά τις βαθύτερες αιτίες, να διακρίνει τον Σατανά ή να γνωρίσει πραγματικά τον Θεό. Επομένως, οι απόψεις της διεφθαρμένης ανθρωπότητας δεν συνάδουν με την αλήθεια, και μόνο ο Δημιουργός γνωρίζει τα πάντα γι’ αυτό το θέμα. Αυτό είναι αναμφισβήτητα γεγονός. Η αλήθεια μπορεί να αποκτηθεί μόνο μέσω των λόγων του Θεού, ενώ η κουλτούρα του ανθρώπινου κόσμου παράγεται από τη διαφθορά του Σατανά. Οι άνθρωποι δεν έχουν βιώσει ποτέ το έργο του Θεού και κανείς δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό, οπότε είναι αδύνατο να παραχθεί αλήθεια στην παραδοσιακή κουλτούρα της ανθρωπότητας, επειδή όλη η αλήθεια προέρχεται από τον Θεό και εκφράζεται από τον Χριστό. Έχοντας διαφθαρεί από τον Σατανά, όλα τα ανθρώπινα όντα έχουν σατανική φύση και σατανικές διαθέσεις. Όλοι οι άνθρωποι λατρεύουν διασημότητες και μεγάλες προσωπικότητες και όλοι ακολουθούν τον Σατανά. Τα ανθρώπινα όντα έχουν τα δικά τους απώτερα κίνητρα και στόχους όταν βλέπουν ή ορίζουν κάποια πράγματα. Ανεξάρτητα από το ποιον εξυπηρετούν αυτά τα κίνητρα και οι στόχοι ή ποιος είναι ο επιδιωκόμενος σκοπός, όλοι εξουσιάζονται από διεφθαρμένες διαθέσεις. Επομένως, τα πράγματα που ορίζουν οι διεφθαρμένοι άνθρωποι και οι σκέψεις που υποστηρίζουν πρέπει να επηρεάζονται από τα πονηρά σχέδια του Σατανά. Αυτή είναι η μία πτυχή του θέματος. Μια άλλη πτυχή, από αντικειμενική σκοπιά, είναι ότι, όσο ικανοί και αν είναι οι άνθρωποι, κανείς δεν κατανοεί τις λειτουργίες, τα ένστικτα και την ουσία των δημιουργημένων ανθρώπινων όντων. Επειδή τα ανθρώπινα όντα δεν έχουν δημιουργηθεί από κάποιον άνθρωπο, ούτε από κάποιες δήθεν σπουδαίες προσωπικότητες, διαβόλους βασιλιάδες, τον Σατανά ή κακά πνεύματα, οι άνθρωποι δεν κατανοούν καθόλου τα ένστικτα, τις λειτουργίες και την ουσία των ανθρώπων. Επομένως, ποιος γνωρίζει καλύτερα τα ένστικτα, τις λειτουργίες και την ουσία των ανθρώπων; Μόνο ο Δημιουργός τα γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους. Όποιος δημιούργησε τα ανθρώπινα όντα γνωρίζει καλύτερα τις λειτουργίες, τα ένστικτα και την ουσία τους και, φυσικά, είναι ο πλέον αρμόδιος να ορίσει τα ανθρώπινα όντα και να καθορίσει την αξία, την ταυτότητα και την ουσία των ανδρών ή των γυναικών. Δεν είναι αυτό ένα αντικειμενικό γεγονός; (Ναι.) Αυτό που χρησιμοποιεί ο Θεός για να δημιουργήσει τα ανθρώπινα όντα, τα ένστικτα που δίνει στους ανθρώπους όταν τους δημιουργεί, οι λειτουργίες και οι νόμοι του σώματός τους, το τι ενδείκνυται ή όχι να κάνουν, ακόμη και το πόσο μεγάλη θα είναι η διάρκεια της ζωής τους —όλα αυτά είναι προκαθορισμένα από τον Θεό. Μόνο ο Θεός κατανοεί καλύτερα τα ανθρώπινα όντα που δημιουργεί, και κανένας άλλος δεν κατανοεί περισσότερα για τη δημιουργημένη ανθρωπότητα. Δεν είναι γεγονός αυτό; (Ναι.) Ως εκ τούτου, ο Θεός είναι ο πλέον αρμόδιος να ορίσει τα ανθρώπινα όντα και να καθορίσει την ταυτότητα, τη θέση, την αξία και τη λειτουργία των ανδρών ή των γυναικών, καθώς και το σωστό μονοπάτι στο οποίο θα πρέπει να βαδίσουν οι άνθρωποι. Ο Θεός γνωρίζει καλύτερα τι χρειάζονται τα ανθρώπινα όντα που δημιούργησε, τι μπορούν να επιτύχουν και τι εμπίπτει στη σφαίρα των δυνατοτήτων τους. Από μια άλλη οπτική, αυτό που χρειάζονται περισσότερο τα δημιουργημένα ανθρώπινα όντα είναι τα λόγια που είπε ο Δημιουργός. Μόνο ο Θεός μπορεί να καθοδηγεί, να φροντίζει και να ποιμαίνει προσωπικά τα ανθρώπινα όντα. Όλα εκείνα τα ρητά της διεφθαρμένης ανθρωπότητας που δεν προέρχονται από τον Θεό είναι παραπλανητικά, ιδιαίτερα τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας, τα οποία όλα παραπλανούν, αποχαυνώνουν και περιορίζουν τους ανθρώπους, και φυσικά λειτουργούν ως ένα είδος περιορισμού και ελέγχου. Υπάρχει και μια άλλη πτυχή, η οποία είναι ότι ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους, και η μεγαλύτερη ανησυχία του Θεού για τους ανθρώπους είναι αν μπορούν να βαδίσουν στο σωστό μονοπάτι της ζωής. Αντίθετα, οι κοινωνίες, τα έθνη και οι χώρες λαμβάνουν υπόψη τους μόνο τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης και τη σταθερότητα του πολιτικού καθεστώτος, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις ζωές των κατώτερων τάξεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συμβαίνουν κάποια ακραία και χαοτικά πράγματα. Δεν καθοδηγούν τους ανθρώπους στο σωστό μονοπάτι, ώστε εκείνοι να μπορούν να ζήσουν μια άξια και διαυγή ζωή και να υποταχθούν στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού, αλλά αντίθετα, θέλουν να εκμεταλλευτούν τους ανθρώπους για να εξυπηρετήσουν τη δική τους κυριαρχία, τη δική τους καριέρα και τις δικές τους φιλοδοξίες και επιθυμίες. Ανεξάρτητα από τους ισχυρισμούς, τις ιδέες και τις απόψεις που προβάλλουν, ο στόχος όλων αυτών είναι να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, να περιορίσουν τις σκέψεις τους και να ελέγξουν την ανθρωπότητα, ώστε οι άνθρωποι να τους παρέχουν υπηρεσίες και να τους είναι αφοσιωμένοι. Δεν λαμβάνουν υπόψη τους το μέλλον ή τις προοπτικές της ανθρωπότητας, ούτε το πώς μπορούν οι άνθρωποι να επιβιώσουν καλύτερα. Αλλά αυτό που κάνει ο Θεός είναι εντελώς διαφορετικό, εφόσον αυτό που κάνει ο Θεός γίνεται σύμφωνα με το σχέδιό Του. Αφού δημιουργήσει τα ανθρώπινα όντα, τα καθοδηγεί προς την κατανόηση περισσότερων αληθειών και αρχών για τη συμπεριφορά τους και τα κάνει να δουν καθαρά την αλήθεια της διαφθοράς της ανθρωπότητας από τον Σατανά. Πάνω σε αυτό το θεμέλιο, σύμφωνα με αυτές τις αρχές της αλήθειας τις οποίες διδάσκει ο Θεός στους ανθρώπους και τις οποίες χρησιμοποιεί για να τους νουθετεί, εκείνοι είναι στη συνέχεια σε θέση να εισέλθουν στο σωστό μονοπάτι της ζωής.

Αυτοί οι κανονισμοί και οι συμβάσεις περί ηθικής διαγωγής στην παραδοσιακή κουλτούρα έχουν μεγάλο εύρος και επηρεάζουν τη σκέψη των ανθρώπων από κάθε είδους άποψη, μπερδεύοντας και περιορίζοντας τη σκέψη τους. Αυτό πάνω στο οποίο συναναστραφήκαμε σήμερα είναι κάποια παράλογα και λανθασμένα ρητά και απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με το φύλο, τα οποία έχουν επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό τις σωστές απόψεις των ανθρώπων για το φύλο και έχουν επίσης υποβάλει τους άνδρες και τις γυναίκες σε πάρα πολλά εμπόδια, δεσμά, περιορισμούς, διακρίσεις και άλλα παρόμοια. Όλα αυτά είναι γεγονότα που οι άνθρωποι μπορούν να διακρίνουν, και είναι επίσης τα αποτελέσματα και οι συνέπειες της παραδοσιακής κουλτούρας στους ανθρώπους.

14 Μαΐου 2022