Το ευαγγέλιο της μετάνοιας κηρύχθηκε κατά την Εποχή της Χάριτος και, εφόσον ο άνθρωπος πίστευε, τότε θα σωζόταν. Σήμερα, στη θέση της σωτηρίας, γίνεται μόνο λόγος για κατάκτηση και τελείωση. Δεν λέγεται ποτέ ότι αν κάποιος πιστεύει, όλη η οικογένειά του θα είναι ευλογημένη ή ότι άπαξ και σωθεί, θα έχει σωθεί δια παντός. Σήμερα, κανείς δεν λέει κάτι τέτοιο και τέτοια πράγματα είναι ξεπερασμένα. Τον καιρό εκείνον, το έργο του Ιησού ήταν το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας. Οι αμαρτίες όλων όσοι πίστευαν σ’ Αυτόν συγχωρέθηκαν. Εφόσον πίστευες σε Αυτόν, θα σε λύτρωνε· αν πίστευες σε Αυτόν, δεν ήσουν πλέον αμαρτωλός, είχες απαλλαγεί από τις αμαρτίες σου. Αυτή ήταν η σημασία της σωτηρίας και της δικαίωσης μέσω πίστης. Εντούτοις, όσοι πίστευαν, είχαν ακόμα μέσα τους το επαναστατικό στοιχείο και το στοιχείο της αντίστασης στον Θεό —στοιχεία τα οποία έπρεπε σιγά-σιγά να απομακρυνθούν. Η σωτηρία δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος είχε κερδηθεί πλήρως από τον Ιησού, αλλά ότι ο άνθρωπος δεν ήταν πια αμαρτωλός, ότι οι αμαρτίες του είχαν συγχωρεθεί. Εφόσον πίστευες, δεν θα ήσουν ποτέ πια αμαρτωλός. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς επιτέλεσε πολύ έργο το οποίο ήταν ακατανόητο στους μαθητές Του και είπε πολλά τα οποία δεν κατανοούσαν οι άνθρωποι. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, εκείνον τον καιρό, δεν έδινε εξηγήσεις. Έτσι, αρκετά χρόνια αφότου Εκείνος έφυγε, ο Ματθαίος δημιούργησε τη γενεαλογία του Ιησού, και άλλοι επιτέλεσαν επίσης πολύ έργο που ήταν θέλημα του ανθρώπου. Ο Ιησούς δεν ήλθε για να οδηγήσει στην τελείωση και να κερδίσει τον άνθρωπο, αλλά για να επιτελέσει ένα στάδιο του έργου: να δημιουργήσει το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών και να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης. Κι έτσι, μόλις σταυρώθηκε ο Ιησούς, το έργο Του ολοκληρώθηκε πλήρως. Ωστόσο, στο σημερινό στάδιο —στο έργο της κατάκτησης— πρέπει να ειπωθούν περισσότερα λόγια, πρέπει να επιτελεστεί περισσότερο έργο και πρέπει να υπάρξουν πολλές διαδικασίες. Πρέπει, επίσης, να αποκαλυφθούν τα μυστήρια του έργου του Ιησού και του Ιεχωβά, ώστε όλοι οι άνθρωποι να αποκτήσουν κατανόηση και σαφήνεια στην πίστη τους, διότι αυτό είναι το έργο των εσχάτων ημερών, και οι έσχατες ημέρες αποτελούν το τέλος του έργου του Θεού, τον χρόνο της ολοκλήρωσης αυτού του έργου. Αυτό το στάδιο του έργου θα σου αποσαφηνίσει τον νόμο του Ιεχωβά και τη λύτρωση του Ιησού, και γίνεται, κατά κύριο λόγο, ώστε να μπορέσεις να κατανοήσεις ολόκληρο το έργο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη και να εκτιμήσεις όλη τη σημασία και την ουσία αυτού του σχεδίου διαχείρισης που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη, όπως επίσης και να κατανοήσεις τον σκοπό όλου του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς και των λόγων που εξέφερε, ακόμα και την τυφλή σου πίστη στη Βίβλο και την τυφλή λατρεία της. Θα σου δώσει τη δυνατότητα να τα κατανοήσεις όλα αυτά λεπτομερώς. Θα φτάσεις στο σημείο να κατανοήσεις τόσο το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς όσο και το έργο του Θεού σήμερα· θα κατανοήσεις και θα δεις όλη την αλήθεια, τη ζωή και την οδό. Στο στάδιο του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς, γιατί έφυγε ο Ιησούς χωρίς να κάνει το έργο της ολοκλήρωσης; Επειδή το στάδιο του έργου του Ιησού δεν ήταν το έργο της ολοκλήρωσης. Όταν σταυρώθηκε, τα λόγια Του έφτασαν κι αυτά στο τέλος τους. Μετά τη σταύρωσή Του, το έργο Του τελείωσε οριστικά. Το τρέχον στάδιο είναι διαφορετικό: το έργο του Θεού θα τελειώσει μόνο όταν ειπωθούν τα λόγια μέχρι τέλους και ολοκληρωθεί ολόκληρο το έργο Του. Κατά τη διάρκεια του σταδίου του έργου του Ιησού, υπήρχαν πολλά λόγια που δεν ειπώθηκαν ή δεν διατυπώθηκαν πλήρως. Τον Ιησού, όμως, δεν Τον απασχολούσε τι έλεγε ή τι δεν έλεγε, διότι η διακονία Του δεν ήταν διακονία λόγων, κι έτσι, αφού καρφώθηκε στον σταυρό, έφυγε. Εκείνο το στάδιο του έργου έγινε κυρίως χάριν της σταύρωσης και διαφέρει από το τρέχον στάδιο. Αυτό το στάδιο του έργου γίνεται κυρίως χάριν της ολοκλήρωσης, του ξεκαθαρίσματος και της περάτωσης όλου του έργου. Αν τα λόγια δεν ειπωθούν μέχρι να τελειώσουν, δεν θα υπάρξει τρόπος να ολοκληρωθεί αυτό το έργο, διότι σε αυτό το στάδιο του έργου, όλο το έργο φτάνει στο τέλος του και πραγματοποιείται με τη χρήση λόγων. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς επιτέλεσε πολύ έργο που ήταν ακατανόητο στον άνθρωπο. Έφυγε ήσυχα, και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν κατανοούν τα λόγια Του, η κατανόηση των οποίων είναι εσφαλμένη αλλά αυτοί ακόμα πιστεύουν ότι είναι σωστή, και οι οποίοι δεν ξέρουν ότι σφάλλουν. Το τελευταίο στάδιο θα θέσει οριστικό τέλος στο έργο του Θεού και θα παράσχει την ολοκλήρωσή του. Όλοι θα μπορέσουν να κατανοήσουν και να γνωρίσουν το σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Θα διορθωθούν οι αντιλήψεις του ανθρώπου, οι προθέσεις του, η παράλογη κατανόησή του, οι αντιλήψεις του σχετικά με το έργο του Ιεχωβά και του Ιησού, οι απόψεις του σχετικά με τους Εθνικούς και όλες οι άλλες διαστρεβλώσεις του. Και ο άνθρωπος θα κατανοήσει όλα τα σωστά μονοπάτια της ζωής, όλο το έργο που επιτελεί ο Θεός και ολόκληρη την αλήθεια. Όταν συμβεί αυτό, αυτό το στάδιο του έργου θα φτάσει στο τέλος του. Το έργο του Ιεχωβά ήταν η δημιουργία του κόσμου· ήταν η αρχή. Αυτό το στάδιο του έργου είναι το τέλος του έργου, είναι η ολοκλήρωση. Στην αρχή, το έργο του Θεού επιτελείτο μεταξύ των εκλεκτών του Ισραήλ και ήταν η αυγή μιας νέας εποχής στον πιο ιερό από όλους τους τόπους. Το τελευταίο στάδιο του έργου επιτελείται στην πιο ακάθαρτη χώρα, ώστε να κρίνει τον κόσμο και να φέρει την εποχή στο τέλος της. Στο πρώτο στάδιο, το έργο του Θεού επιτελέστηκε στον πιο φωτεινό από όλους τους τόπους και το τελευταίο στάδιο επιτελείται στον πιο σκοτεινό από όλους τους τόπους, και αυτό το σκοτάδι θα εκδιωχθεί, θα δημιουργηθεί φως και όλοι οι άνθρωποι θα κατακτηθούν. Όταν θα έχουν κατακτηθεί οι άνθρωποι αυτού του πιο ακάθαρτου και πιο σκοτεινού τόπου, και ολόκληρος ο πληθυσμός αναγνωρίσει ότι υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος είναι ο αληθινός Θεός, και κάθε άνθρωπος πειστεί απόλυτα, τότε αυτό το γεγονός θα χρησιμοποιηθεί για να επιτελεστεί το έργο της κατάκτησης απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό το στάδιο του έργου είναι συμβολικό: μόλις τελειώσει το έργο αυτής της εποχής, το έργο των 6.000 ετών διαχείρισης θα φτάσει σε ένα πλήρες τέλος. Μόλις κατακτηθούν όσοι βρίσκονται στον σκοτεινότερο τόπο, είναι αυτονόητο ότι το ίδιο θα συμβεί και οπουδήποτε αλλού. Ως εκ τούτου, μόνο το έργο της κατάκτησης στην Κίνα φέρει συμβολισμό με νόημα. Η Κίνα αντιπροσωπεύει όλες τις δυνάμεις του σκότους και ο λαός της Κίνας αντιπροσωπεύει όλους εκείνους που είναι από σάρκα, που είναι του Σατανά και που είναι από σάρκα και οστά. Ο κινεζικός λαός είναι αυτός που έχει διαφθαρεί περισσότερο από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, που αντιτίθεται περισσότερο στον Θεό και του οποίου η ανθρώπινη φύση είναι η πιο ποταπή και ακάθαρτη, κι έτσι αποτελεί το αρχέτυπο όλης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλες χώρες δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Οι αντιλήψεις του ανθρώπου είναι όλες ίδιες και, παρόλο που ο λαός των χωρών αυτών μπορεί να είναι καλού επιπέδου, αν δεν γνωρίζει τον Θεό, τότε αυτό σημαίνει ότι αντιτίθεται σε Αυτόν. Γιατί και οι Εβραίοι αντιτάχθηκαν στον Θεό και επαναστάτησαν εναντίον Του; Γιατί και οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν σε Αυτόν; Γιατί πρόδωσε ο Ιούδας τον Ιησού; Εκείνον τον καιρό, πολλοί από τους μαθητές δεν γνώριζαν τον Ιησού. Γιατί, αφότου ο Ιησούς σταυρώθηκε και αναστήθηκε ξανά, οι άνθρωποι εξακολούθησαν να μην πιστεύουν σε Αυτόν; Δεν είναι ίδια η επαναστατικότητα του ανθρώπου; Απλώς ο λαός της Κίνας χρησιμοποιείται για παραδειγματισμό και, όταν κατακτηθεί, θα αποτελέσει πρότυπο και δείγμα και θα χρησιμεύσει ως σημείο αναφοράς για τους άλλους. Γιατί έλεγα ανέκαθεν ότι είστε παράρτημα στο σχέδιο διαχείρισής Μου; Ο λαός της Κίνας είναι εκείνος στον οποίο η διαφθορά, η ακαθαρσία, η αδικία, η εναντίωση και η ανυπακοή εκδηλώνονται στον μέγιστο βαθμό και αποκαλύπτονται σε όλες τις ποικίλες μορφές τους. Από τη μία πλευρά, οι άνθρωποι αυτοί είναι χαμηλού επιπέδου και, από την άλλη, η ζωή και η νοοτροπία τους είναι οπισθοδρομικές, και οι συνήθειες, το κοινωνικό περιβάλλον τους, η οικογένεια στην οποία έχουν γεννηθεί —όλα είναι φτωχά και τα πιο οπισθοδρομικά. Το κύρος τους είναι, επίσης, χαμηλό. Το έργο σε αυτόν τον τόπο είναι συμβολικό, και αφού επιτελεστεί αυτό το δοκιμαστικό έργο στο σύνολό του, το επακόλουθο έργο του Θεού θα είναι πολύ πιο εύκολο. Αν μπορεί να ολοκληρωθεί αυτό το στάδιο του έργου, τότε εξυπακούεται ότι το ίδιο μπορεί να κάνει και το επακόλουθο έργο. Μόλις πραγματοποιηθεί αυτό το στάδιο του έργου, θα έχει σημειωθεί μεγάλη επιτυχία, και το έργο της κατάκτησης απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρο το σύμπαν θα έχει φτάσει οριστικά στο τέλος του. Στην πραγματικότητα, μόλις το έργο μεταξύ σας στεφθεί με επιτυχία, αυτή θα ισοδυναμεί με την επιτυχία απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτήν τη σημασία έχει το γεγονός ότι σας βάζω να λειτουργήσετε ως πρότυπα και δείγματα. Η ανυπακοή, η εναντίωση, η ακαθαρσία, η αδικία —όλα αυτά υπάρχουν μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους, και μέσα τους αντιπροσωπεύεται όλη η ανυπακοή της ανθρωπότητας. Είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Έτσι, θεωρούνται η επιτομή της κατάκτησης και, μόλις κατακτηθούν, θα γίνουν, φυσικά, δείγματα και πρότυπα για τους άλλους. Τίποτα δεν ήταν πιο συμβολικό από το γεγονός ότι το πρώτο στάδιο επιτελέστηκε στο Ισραήλ: Οι Ισραηλίτες ήταν οι πιο άγιοι και λιγότερο διεφθαρμένοι από όλους τους λαούς, κι έτσι η αυγή της νέας εποχής σε αυτόν τον τόπο είχε τη μεγαλύτερη σημασία. Μπορεί να ειπωθεί ότι οι προπάτορες της ανθρωπότητας προήλθαν από το Ισραήλ και ότι το Ισραήλ ήταν η γενέτειρα του έργου του Θεού. Στην αρχή, αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι πιο άγιοι και όλοι λάτρευαν τον Ιεχωβά, και το έργο του Θεού σε αυτούς μπορούσε να αποφέρει τα μέγιστα αποτελέσματα. Ολόκληρη η Βίβλος καταγράφει το έργο δύο εποχών: το ένα ήταν το έργο της Εποχής του Νόμου και το άλλο ήταν το έργο της Εποχής της Χάριτος. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει τα λόγια του Ιεχωβά στους Ισραηλίτες και το έργο Του στο Ισραήλ· η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού στην Ιουδαία. Όμως γιατί η Βίβλος δεν περιέχει κανένα κινέζικο όνομα; Επειδή τα δύο πρώτα μέρη του έργου του Θεού επιτελέστηκαν στο Ισραήλ, επειδή ο λαός του Ισραήλ ήταν ο εκλεκτός —δηλαδή, οι άνθρωποι αυτοί ήταν οι πρώτοι που αποδέχτηκαν το έργο του Ιεχωβά. Ήταν οι λιγότερο διεφθαρμένοι από όλη την ανθρωπότητα και, στην αρχή, ήταν διατεθειμένοι να θαυμάζουν τον Θεό και να έχουν φόβο Θεού. Υπάκουαν τα λόγια του Ιεχωβά, πάντα υπηρετούσαν στον ναό και φορούσαν ιερατικά άμφια ή μίτρες. Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που λάτρεψαν τον Θεό και αποτέλεσαν το πρώτο αντικείμενο του έργου Του. Αυτοί οι άνθρωποι αποτέλεσαν τα δείγματα και τα πρότυπα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ήταν δείγματα και πρότυπα αγιοσύνης, πρότυπα δίκαιων ανδρών. Άνθρωποι όπως ο Ιώβ, ο Αβραάμ, ο Λωτ ή ο Πέτρος και ο Τιμόθεος —ήταν όλοι Ισραηλίτες και τα πιο άγια δείγματα και πρότυπα. Το Ισραήλ ήταν η πρώτη χώρα που λάτρεψε τον Θεό μεταξύ της ανθρωπότητας και περισσότεροι δίκαιοι άνθρωποι προήλθαν από εκεί παρά από οπουδήποτε αλλού. Ο Θεός εργάστηκε μέσα τους ώστε, στο μέλλον, να μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα την ανθρωπότητα σε όλον τον τόπο. Έγινε καταγραφή των επιτευγμάτων τους και των δίκαιων πράξεών κατά τη λατρεία τους στον Ιεχωβά, έτσι ώστε εκείνοι να μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως δείγματα και πρότυπα για τους ανθρώπους πέρα από το Ισραήλ κατά την εποχή της Χάριτος. Και οι πράξεις τους έχουν υποστηρίξει αρκετές χιλιάδες έτη έργου μέχρι σήμερα.

Μετά τη δημιουργία του κόσμου, το πρώτο στάδιο του έργου του Θεού επιτελέστηκε στο Ισραήλ, κι έτσι το Ισραήλ ήταν η γενέτειρα του έργου του Θεού επί γης και η βάση του έργου του Θεού επί γης. Το πεδίο του έργου του Ιησού κάλυπτε ολόκληρη την Ιουδαία. Κατά τη διάρκεια του έργου Του, πολύ λίγοι από όσους βρίσκονταν εκτός της Ιουδαίας γνώριζαν γι’ αυτό, διότι Εκείνος δεν επιτέλεσε κανένα έργο εκτός Ιουδαίας. Σήμερα, το έργο του Θεού έχει έλθει στην Κίνα και επιτελείται μόνο εντός αυτού του πεδίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, κανένα έργο δεν ξεκινά εκτός Κίνας. Η εξάπλωσή του πέρα από την Κίνα είναι έργο που θα έλθει αργότερα. Αυτό το στάδιο του έργου έπεται του σταδίου του έργου του Ιησού. Ο Ιησούς επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης, και αυτό το στάδιο είναι το έργο που συνεχίζει εκείνο το έργο· το έργο της λύτρωσης έχει ολοκληρωθεί, και σε αυτό το στάδιο δεν υπάρχει ανάγκη για σύλληψη από το Άγιο Πνεύμα, επειδή αυτό το στάδιο του έργου διαφέρει από το τελευταίο στάδιο και, επιπλέον, επειδή η Κίνα διαφέρει από το Ισραήλ. Ο Ιησούς επιτέλεσε ένα στάδιο του έργου της λύτρωσης. Ο άνθρωπος είδε τον Ιησού και, λίγο καιρό αργότερα, το έργο Του άρχισε να εξαπλώνεται στους Εθνικούς. Σήμερα, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν στον Θεό στην Αμερική, στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Ρωσία, επομένως γιατί υπάρχουν λιγότεροι πιστοί στην Κίνα; Επειδή η Κίνα είναι το πιο κλειστό έθνος. Ως εκ τούτου, η Κίνα ήταν η τελευταία που αποδέχτηκε την οδό του Θεού και, ακόμη και τώρα, έχουν περάσει λιγότερο από εκατό έτη από τότε που το αποδέχτηκε —πολύ αργότερα από την Αμερική και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το τελευταίο στάδιο του έργου του Θεού επιτελείται στη γη της Κίνας προκειμένου να φέρει το έργο Του στο τέλος του και προκειμένου να μπορέσει να πραγματοποιηθεί όλο το έργο Του. Όλος ο λαός του Ισραήλ αποκαλούσε τον Ιεχωβά Κύριό του. Εκείνον τον καιρό, οι άνθρωποι αυτοί Τον θεωρούσαν την κεφαλή της οικογένειάς τους και ολόκληρο το Ισραήλ έγινε μια μεγάλη οικογένεια στην οποία όλοι λάτρευαν τον Κύριο Ιεχωβά τους. Το Πνεύμα του Ιεχωβά εμφανιζόταν συχνά σε αυτούς και τους μιλούσε και εξέφερε τη φωνή Του προς αυτούς, και χρησιμοποιούσε μια στήλη νεφέλης και ήχου για να καθοδηγήσει τη ζωή τους. Εκείνον τον καιρό, το Πνεύμα παρείχε την καθοδήγησή Του απευθείας στο Ισραήλ, μιλώντας και απευθύνοντας τη φωνή Του προς τον λαό, και οι άνθρωποι έβλεπαν τα σύννεφα και άκουγαν τη βροντή· αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο καθοδηγούσε τη ζωή τους για πολλές χιλιάδες χρόνια. Έτσι, μόνο ο λαός του Ισραήλ λάτρευε ανέκαθεν τον Ιεχωβά. Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός τους και ότι δεν είναι ο Θεός των Εθνικών. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη: ο Ιεχωβά, εξάλλου, είχε εργαστεί ανάμεσά τους για σχεδόν 4.000 χρόνια. Στη γη της Κίνας, μετά από ληθαργικό ύπνο χιλιάδων ετών, μόλις τώρα έχουν κατορθώσει οι έκφυλοι να μάθουν ότι οι ουρανοί και η γη και τα πάντα δεν σχηματίστηκαν φυσικά, αλλά έγιναν από τον Δημιουργό. Επειδή αυτό το ευαγγέλιο προέρχεται από το εξωτερικό, εκείνα τα φεουδαρχικά, αντιδραστικά μυαλά πιστεύουν ότι όλοι όσοι αποδέχονται αυτό το ευαγγέλιο είναι δόλιοι, είναι τα παλιόσκυλα που έχουν προδώσει τον Βούδα, τον πρόγονό τους. Επιπλέον, πολλά από αυτά τα φεουδαρχικά μυαλά ρωτούν: «Πώς γίνεται οι Κινέζοι να πιστεύουν στον Θεό των ξένων; Δεν προδίδουν τους προγόνους τους; Δεν διαπράττουν κακό;» Σήμερα, οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει εδώ και πολύ καιρό ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός τους. Πάει καιρός που έχουν παραγκωνίσει τον Δημιουργό στο πίσω μέρος του μυαλού τους και, αντ’ αυτού, πιστεύουν στην εξέλιξη, δηλαδή ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τους πιθήκους και ότι ο φυσικός κόσμος προέκυψε με φυσικό τρόπο. Πιστεύουν ότι όλη η καλή τροφή που απολαμβάνει η ανθρωπότητα παρέχεται από τη φύση, ότι υπάρχει τάξη στη ζωή και τον θάνατο του ανθρώπου και ότι δεν υπάρχει κάποιος Θεός που κυβερνά τα πάντα. Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί αθεϊστές που πιστεύουν ότι το γεγονός ότι ο Θεός κυβερνά τα πάντα αποτελεί δεισιδαιμονία και δεν έχει επιστημονική βάση. Μπορεί, όμως, η επιστήμη να αντικαταστήσει το έργο του Θεού; Μπορεί η επιστήμη να κυβερνήσει την ανθρωπότητα; Η κήρυξη του ευαγγελίου σε μια χώρα που κυβερνάται από τον αθεϊσμό δεν είναι εύκολη υπόθεση και συνεπάγεται μεγάλα εμπόδια. Σήμερα, δεν υπάρχουν πολλοί που αντιτίθενται στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο;

Όταν ήλθε ο Ιησούς για να κάνει το έργο Του, πολλοί άνθρωποι συνέκριναν το έργο Του με το έργο του Ιεχωβά και, διαπιστώνοντας πως ήταν αντιφατικά, κάρφωσαν τον Ιησού στον σταυρό. Γιατί δεν βρήκαν συνοχή στα έργα Τους; Αυτό συνέβη, εν μέρει, επειδή ο Ιησούς επιτέλεσε νέο έργο και επειδή, προτού ξεκινήσει ο Ιησούς το έργο Του, κανείς δεν είχε γράψει τη γενεαλογία Του. Καλά θα ήταν αν κάποιος την είχε γράψει —τότε ποιος θα κάρφωνε τότε τον Ιησού στον σταυρό; Αν ο Ματθαίος είχε γράψει τη γενεαλογία του Ιησού αρκετές δεκαετίες νωρίτερα, τότε ο Ιησούς δεν θα είχε υποστεί τόσο μεγάλο διωγμό. Έτσι δεν είναι; Μόλις οι άνθρωποι διάβαζαν τη γενεαλογία του Ιησού —ότι ήταν ο υιός του Αβραάμ και απόγονος του Δαβίδ— θα σταματούσαν να Τον διώκουν. Δεν είναι κρίμα ότι η γενεαλογία Του γράφτηκε πολύ αργά; Και πόσο κρίμα είναι που η Βίβλος καταγράφει μόνο δύο στάδια του έργου του Θεού: ένα στάδιο που ήταν το έργο της Εποχής του Νόμου και ένα στάδιο που ήταν το έργο της Εποχής της Χάριτος· ένα στάδιο που ήταν το έργο του Ιεχωβά και ένα που ήταν το έργο του Ιησού. Πόσο καλύτερα θα ήταν αν ένας μεγάλος προφήτης είχε προφητεύσει το σημερινό έργο. Θα υπήρχε μία επιπλέον ενότητα στη Βίβλο με τίτλο «Το έργο των εσχάτων ημερών» —αυτό δεν θα ήταν πολύ καλύτερο; Γιατί πρέπει ο άνθρωπος να υποβάλλεται σε τόσο πολλές κακουχίες σήμερα; Έχετε αντιμετωπίσει τόσο πολλές δυσκολίες! Αν κάποιοι αξίζουν να είναι μισητοί, αυτοί είναι ο Ησαΐας και ο Δανιήλ που δεν προφήτευσαν το έργο των εσχάτων ημερών· και εάν πρέπει να κατηγορηθούν κάποιοι, αυτοί είναι οι απόστολοι της Καινής Διαθήκης που δεν κατέγραψαν νωρίτερα τη γενεαλογία της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού. Τι κρίμα! Πρέπει να ψάξετε παντού για αποδείξεις και, ακόμη κι αφού βρείτε κάποια αποσπασματικά μικρά λόγια, και πάλι δεν μπορείτε να καταλάβετε αν αποτελούν όντως απόδειξη. Μα πόσο ντροπιαστικό! Γιατί είναι ο Θεός τόσο μυστικοπαθής στο έργο Του; Σήμερα, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν βρει ακόμη αδιάσειστες αποδείξεις, αλλά δεν μπορούν και να το αρνηθούν. Τι θα πρέπει, λοιπόν, να κάνουν; Δεν μπορούν να ακολουθήσουν με αποφασιστικότητα τον Θεό, αλλά ούτε μπορούν να προχωρήσουν προς τα εμπρός με τέτοια αμφιβολία. Κι έτσι, πολλοί «ευφυείς και χαρισματικοί λόγιοι» υιοθετούν μια στάση του τύπου «δοκιμάζουμε και βλέπουμε» όταν ακολουθούν τον Θεό. Αυτό απαιτεί υπερβολικό κόπο! Δεν θα ήταν τα πράγματα πολύ πιο εύκολα αν ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης ήταν σε θέση να προειπούν το μέλλον; Θα ήταν καλύτερο αν ο Ιωάννης είχε δει την εσωτερική αλήθεια της ζωής στη βασιλεία —τι κρίμα που είδε μόνο οράματα και δεν είδε πραγματικό, υλικό έργο στη γη. Μα τι κρίμα! Τι συμβαίνει με τον Θεό; Γιατί, αφού το έργο Του πήγε τόσο καλά στο Ισραήλ, έχει έλθει τώρα στην Κίνα και γιατί έπρεπε να ενσαρκωθεί, και να εργαστεί και να ζήσει προσωπικά ανάμεσα στους ανθρώπους; Ο Θεός δεν σκέπτεται καθόλου τον άνθρωπο! Όχι μόνο δεν το είπε στους ανθρώπους εκ των προτέρων, αλλά ξαφνικά έφερε την παίδευση και την κρίση Του. Πραγματικά, δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα! Την πρώτη φορά που ενσαρκώθηκε ο Θεός, υπέστη πολλές κακουχίες επειδή δεν είπε εκ των προτέρων στον άνθρωπο όλη την εσωτερική αλήθεια. Σίγουρα δεν γίνεται να το έχει ξεχάσει αυτό, σωστά; Συνεπώς, γιατί δεν το λέει στον άνθρωπο ούτε αυτήν τη φορά; Σήμερα, πόσο ατυχές είναι που υπάρχουν μόνο εξήντα έξι βιβλία στη Βίβλο. Πρέπει να υπάρξει μόνο ένα ακόμα, που να προλέγει το έργο των εσχάτων ημερών! Δεν συμφωνείς; Ούτε καν ο Ιεχωβά, ο Ησαΐας και ο Δαβίδ δεν ανέφεραν τίποτα για το σημερινό έργο. Ήταν πολύ μακριά από το παρόν, καθώς το διάστημα που μεσολαβούσε μεταξύ εκείνων και του παρόντος υπερέβαινε τα 4.000 έτη. Ούτε και ο Ιησούς προείπε πλήρως το σημερινό έργο, είπε μόνο ελάχιστα γι’ αυτό, και ο άνθρωπος και πάλι βρίσκει ανεπαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Εάν συγκρίνεις το έργο του σήμερα με το παρελθόν, πώς μπορούν τα δύο να συνάδουν; Το στάδιο του έργου του Ιεχωβά απευθυνόταν στο Ισραήλ, οπότε αν το συγκρίνεις με το έργο του σήμερα, θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη ασυμφωνία· αυτά τα δύο απλώς δεν μπορούν να συγκριθούν. Ούτε προέρχεσαι από το Ισραήλ, ούτε είσαι Εβραίος. Το επίπεδό σου και όλα όσα σε χαρακτηρίζουν είναι ανεπαρκή —πώς μπορείς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με αυτούς; Είναι δυνατόν; Να ξέρεις ότι σήμερα είναι η Εποχή της Βασιλείας, και διαφέρει από την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάριτος. Εν πάση περιπτώσει, μην προσπαθήσεις να εφαρμόσεις κάποιον τύπο. Ο Θεός δεν δύναται να βρεθεί σε τέτοιους τύπους.

Πώς ζούσε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια των 29 ετών μετά τη γέννησή Του; Η Βίβλος δεν καταγράφει τίποτε για την παιδική Του ηλικία και τα νεανικά Του χρόνια. Γνωρίζεις πώς ήταν; Μήπως δεν είχε παιδική ή νεανική ηλικία, και όταν γεννήθηκε ήταν ήδη 30 ετών; Γνωρίζεις ελάχιστα, γι’ αυτό μην είσαι τόσο απερίσκεπτος όταν εκφράζεις την άποψή σου. Δεν σε ωφελεί σε τίποτα! Η Βίβλος καταγράφει μόνο ότι πριν από τα τριακοστά γενέθλια του Ιησού, βαπτίστηκε και οδηγήθηκε στην έρημο από το Άγιο Πνεύμα για να υποβληθεί στον πειρασμό του διαβόλου. Και τα τέσσερα Ευαγγέλια καταγράφουν τα τριάμισι έτη του έργου Του. Δεν υπάρχει κάποια καταγραφή για την παιδική και τη νεανική ηλικία Του, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είχε παιδική και νεανική ηλικία. Απλώς, στην αρχή, δεν επιτέλεσε κανένα έργο και ήταν ένας κανονικός άνθρωπος. Θα μπορούσες, λοιπόν, να πεις ότι ο Ιησούς είχε ζήσει επί 33 έτη χωρίς νεανική και παιδική ηλικία; Θα μπορούσε να είχε φθάσει ξαφνικά στην ηλικία των τριάντα τριών και μισό; Όλα αυτά τα πράγματα που σκέφτεται γι’ Αυτόν ο άνθρωπος είναι υπερφυσικά και μη ρεαλιστικά. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ενσαρκωμένος Θεός κατέχει συνηθισμένη και κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά όταν επιτελεί το έργο Του, το πράττει άμεσα με την ατελή ανθρώπινη φύση και την απόλυτη θεϊκή φύση Του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι έχουν αμφιβολίες για το σημερινό έργο, αλλά και για το έργο του Ιησού. Αν και το έργο του Θεού διαφέρει τις δύο φορές που Αυτός ενσαρκώθηκε, η ουσία Του δεν διαφέρει. Φυσικά, εάν διαβάσεις τα όσα καταγράφονται στα τέσσερα Ευαγγέλια, οι διαφορές είναι μεγάλες. Πώς μπορείς να επιστρέψεις στη ζωή του Ιησού κατά τη διάρκεια της παιδικής και της νεανικής Του ηλικίας; Πώς μπορείς να κατανοήσεις την κανονική ανθρώπινη φύση του Ιησού; Ίσως να κατανοείς πολύ καλά την ανθρώπινη φύση του Θεού του σήμερα, όμως δεν έχεις συλλάβει καθόλου την ανθρώπινη φύση του Ιησού, πολύ λιγότερο δε, την έχεις κατανοήσει. Αν δεν είχε καταγραφεί από τον Ματθαίο, δεν θα είχες καμία ιδέα για την ανθρώπινη φύση του Ιησού. Ίσως, όταν σου πω τις ιστορίες του Ιησού κατά τη διάρκεια της ζωής Του και σου πω για τις εσωτερικές αλήθειες της παιδικής και νεανικής ηλικίας του Ιησού, να κουνήσεις το κεφάλι σου και να πεις: «Όχι! Δεν μπορεί να ήταν έτσι. Δεν μπορεί να έχει καμία αδυναμία, πολύ λιγότερο δε, θα πρέπει να έχει ανθρώπινη φύση!» Μάλιστα, θα φωνάξεις και θα κραυγάσεις. Ακριβώς επειδή δεν κατανοείς τον Ιησού, έχεις αντιλήψεις για Μένα. Πιστεύεις ότι ο Ιησούς είναι πάρα πολύ θεϊκός, ότι δεν χαρακτηρίζεται από τίποτε το σαρκικό. Αλλά τα γεγονότα δεν αλλάζουν. Κανείς δεν θέλει να αψηφήσει, με τα λόγια του, την αλήθεια των γεγονότων, διότι όταν μιλώ Εγώ, αυτά που λέω σχετίζονται με την αλήθεια. Δεν είναι υποθέσεις ούτε προφητείες. Να γνωρίζεις ότι ο Θεός μπορεί να ανέλθει σε μεγάλα ύψη και, επιπλέον, μπορεί να κρυφτεί σε μεγάλα βάθη. Δεν είναι κάτι που πλάθεις στο μυαλό σου —είναι ο Θεός όλων των δημιουργημάτων, και όχι ένας προσωπικός Θεός Τον οποίο έχει σκεφτεί κάποιο συγκεκριμένο άτομο.