Σχετικά λόγια του Θεού:

Η ανθρωπότητα, η οποία είναι τόσο βαθιά διεφθαρμένη από τον Σατανά, δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός και έχει σταματήσει να Τον λατρεύει. Στην αρχή, όταν δημιουργήθηκαν ο Αδάμ και η Εύα, η δόξα και η μαρτυρία του Ιεχωβά ήταν πανταχού παρούσες. Όμως, αφότου διεφθάρη ο άνθρωπος, έχασε τη δόξα και τη μαρτυρία, επειδή οι πάντες επαναστατούσαν εναντίον του Θεού και έπαψαν εντελώς να Τον σέβονται. Το σημερινό έργο της κατάκτησης αποσκοπεί να ανακτήσει όλη τη μαρτυρία και όλη τη δόξα, και να κάνει όλους τους ανθρώπους να λατρεύουν τον Θεό, έτσι ώστε να υπάρχει μαρτυρία ανάμεσα στους δημιουργημένους. Αυτό είναι το έργο που πρέπει να γίνει κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου. Πώς ακριβώς πρόκειται να κατακτηθεί η ανθρωπότητα; Χρησιμοποιώντας το έργο των λόγων αυτού του σταδίου ώστε να πειστεί απόλυτα ο άνθρωπος· χρησιμοποιώντας αποκάλυψη, κρίση, παίδευση και ανηλεή κατάρα προκειμένου να τον πείσει εντελώς· αποκαλύπτοντας την ανυπακοή του ανθρώπου και κρίνοντας την αντίστασή του ώστε να μπορέσει να γνωρίσει την αδικία και τη βρομιά της ανθρωπότητας και, συνεπώς, να χρησιμοποιήσει τα πράγματα αυτά ως αντιθετικό στοιχείο στη δίκαιη διάθεση του Θεού. Ο άνθρωπος κατακτάται και πείθεται απόλυτα κυρίως μέσω αυτών των λόγων. Τα λόγια είναι το μέσο για την απόλυτη κατάκτηση της ανθρωπότητας, και όλοι όσοι αποδεχθούν την κατάκτηση από τον Θεό πρέπει να αποδεχθούν την πάταξη και την κρίση των λόγων Του. Η σημερινή διαδικασία ομιλίας είναι επακριβώς η διαδικασία της κατάκτησης. Και πώς ακριβώς θα πρέπει να συνεργάζονται οι άνθρωποι; Γνωρίζοντας πώς να τρώνε και να πίνουν αυτά τα λόγια και καταφέρνοντας να τα κατανοήσουν. Όσο για το πώς κατακτώνται οι άνθρωποι, αυτό δεν είναι κάτι που μπορούν να κάνουν από μόνοι τους. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι, μέσα από τη βρώση και την πόση αυτών των λόγων, να καταφέρεις να γνωρίσεις τη διαφθορά και τη βρομιά σου, την ανυπακοή και την αδικία σου, και να προσπέσεις ενώπιον του Θεού. Αν αφότου κατανοήσεις το θέλημα του Θεού, είσαι σε θέση να το κάνεις πράξη, και αν έχεις οράματα και μπορείς να υποταχθείς ολοκληρωτικά σε αυτά τα λόγια και να μην προβαίνεις σε δικές σου επιλογές, τότε θα έχεις κατακτηθεί —και αυτό θα έχει γίνει ως αποτέλεσμα αυτών των λόγων. Γιατί έχασε η ανθρωπότητα τη μαρτυρία; Επειδή κανείς δεν έχει πίστη στον Θεό και επειδή ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά των ανθρώπων. Η κατάκτηση της ανθρωπότητας αποτελεί την αποκατάσταση της πίστης της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι θέλουν πάντοτε να τρέχουν ορμητικά προς τον επίγειο κόσμο, διατηρούν πάρα πολλές ελπίδες, θέλουν πάρα πολλά για το μέλλον τους και έχουν πάρα πολλές εξωφρενικές απαιτήσεις. Σκέφτονται πάντα τη σάρκα, κάνουν σχέδια γι’ αυτήν και δεν ενδιαφέρονται καθόλου να αναζητήσουν την οδό της πίστης στον Θεό. Οι καρδιές τους έχουν αρπαχθεί από τον Σατανά, εκείνοι έχουν χάσει τον σεβασμό τους για τον Θεό και είναι προσκολλημένοι στον Σατανά. Ο άνθρωπος, όμως, δημιουργήθηκε από τον Θεό. Συνεπώς, το ότι ο άνθρωπος έχει χάσει τη μαρτυρία σημαίνει ότι έχει χάσει τη δόξα του Θεού. Ο σκοπός της κατάκτησης της ανθρωπότητας είναι να επανακτηθεί η δόξα του σεβασμού που είχε ο άνθρωπος για τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (1)

Το σημερινό έργο της κατάκτησης αποσκοπεί να καταστήσει προφανές ποιο θα είναι το τέλος του ανθρώπου. Γιατί λέγεται ότι η παίδευση και η κρίση του σήμερα είναι η κρίση ενώπιον του μεγάλου λευκού θρόνου των εσχάτων ημερών; Δεν το βλέπεις αυτό; Γιατί το έργο της κατάκτησης είναι το τελικό στάδιο; Δεν είναι επακριβώς για να φανερώσει ποια θα είναι η κατάληξη κάθε τάξης ανθρώπων; Δεν είναι για να δώσει στον καθένα τη δυνατότητα, κατά την εξέλιξη του έργου της κατάκτησης μέσω της παίδευσης και της κρίσης, να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο και, στη συνέχεια, να ταξινομηθεί σύμφωνα με το είδος του; Αντί να ειπωθεί ότι πρόκειται για την κατάκτηση της ανθρωπότητας, ίσως είναι καλύτερο να λεχθεί ότι δείχνει ποιο είδος κατάληξης θα έχει κάθε τάξη ανθρώπων. Έχει να κάνει με την κρίση των αμαρτιών των ανθρώπων και τη μετέπειτα αποκάλυψη των διαφορετικών τάξεων ανθρώπων, βάσει του οποίου αποφασίζεται αν είναι μοχθηροί ή δίκαιοι. Μετά το έργο της κατάκτησης ακολουθεί το έργο της επιβράβευσης των καλών και της τιμωρίας των μοχθηρών. Οι άνθρωποι που υπακούν απόλυτα —εκείνοι, δηλαδή, που έχουν κατακτηθεί εντελώς— θα τοποθετηθούν στο επόμενο στάδιο της διάδοσης του έργου του Θεού σε ολόκληρο το σύμπαν. Όσοι δεν έχουν κατακτηθεί θα ριχτούν στο σκοτάδι και θα βρεθούν αντιμέτωποι με συμφορές. Έτσι θα ταξινομηθούν οι άνθρωποι σύμφωνα με το είδος τους· όσοι πράττουν το κακό θα ταξινομηθούν με τους μοχθηρούς, για να μην ξαναδούν ποτέ το φως του ήλιου, και οι δίκαιοι θα ταξινομηθούν με τους καλούς, για να λάβουν φως και να ζήσουν αιωνίως μέσα στο φως. Το τέλος των πάντων πλησιάζει· το τέλος του ανθρώπου έχει παρουσιαστεί με σαφήνεια μπροστά στα μάτια του, και τα πάντα θα ταξινομηθούν σύμφωνα με το είδος τους. Πώς μπορούν οι άνθρωποι, λοιπόν, να ξεφύγουν από την οδύνη της ταξινόμησης του καθενός σύμφωνα με το είδος του; Το τέλος του κάθε είδους ατόμου αποκαλύπτεται όταν πλησιάζει το τέλος των πάντων, κι αυτό γίνεται κατά τη διάρκεια του έργου της κατάκτησης ολόκληρου του σύμπαντος (συμπεριλαμβανομένου όλου του έργου της κατάκτησης, ξεκινώντας με το τωρινό έργο). Η αποκάλυψη του τέλους όλης της ανθρωπότητας γίνεται ενώπιον του βήματος της κρίσεως, κατά τη διάρκεια της παίδευσης και κατά τη διάρκεια του έργου της κατάκτησης τις έσχατες ημέρες. […] Το τελικό στάδιο της κατάκτησης αποσκοπεί να σώσει τους ανθρώπους, αλλά και να αποκαλύψει την κατάληξή τους. Αποσκοπεί να αποκαλύψει τον εκφυλισμό των ανθρώπων μέσω της κρίσης, κι έτσι να τους κάνει να μετανοήσουν, να εγερθούν και να επιδιώξουν τη ζωή και το σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής. Αποσκοπεί να αφυπνίσει τις καρδιές των απαθών και βραδυνόων ανθρώπων και να δείξει, μέσω της κρίσης, την εσωτερική ανυπακοή τους. Ωστόσο, αν οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην μπορούν να μετανοήσουν, να μην μπορούν να επιδιώξουν το σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής και να αποτινάξουν αυτές τις διαφθορές, τότε είναι πέραν σωτηρίας και θα τους καταβροχθίσει ο Σατανάς. Αυτή είναι η σημασία της κατάκτησης του Θεού: να σώσει τους ανθρώπους και να δείξει, επίσης, την κατάληξή τους. Καλές καταλήξεις, κακές καταλήξεις —όλες αποκαλύπτονται από το έργο της κατάκτησης. Το αν οι άνθρωποι θα σωθούν ή θα είναι καταραμένοι αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια του έργου της κατάκτησης.

Τις έσχατες ημέρες, τα πάντα θα ταξινομηθούν κατά είδος μέσω της κατάκτησης. Η κατάκτηση είναι το έργο των εσχάτων ημερών· με άλλα λόγια, η κρίση των αμαρτιών του κάθε ανθρώπου είναι το έργο των εσχάτων ημερών. Διαφορετικά, πώς θα μπορούσαν να ταξινομηθούν οι άνθρωποι; Το έργο της ταξινόμησης που γίνεται ανάμεσά σας αποτελεί την έναρξη αυτού του έργου σε ολόκληρο το σύμπαν. Μετά από αυτό, οι άνθρωποι όλων των τόπων και όλων των λαών θα υποβληθούν κι αυτοί στο έργο της κατάκτησης. Αυτό σημαίνει ότι κάθε άνθρωπος στην κτίση θα ταξινομηθεί σύμφωνα με το είδος του, καθώς θα υποταχθεί ενώπιον του βήματος της κρίσης για να κριθεί. Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να διαφύγει την υποβολή σε αυτήν την παίδευση και την κρίση, και οι πάντες και τα πάντα θα ταξινομηθούν κατά είδος. Κάθε άνθρωπος θα κατηγοριοποιηθεί, διότι πλησιάζει το τέλος των πάντων και όλοι οι ουρανοί και η γη έχουν φτάσει στον επίλογό τους. Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να διαφύγει τις τελευταίες ημέρες της ανθρώπινης ύπαρξης;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (1)

Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα του έργου της κατάκτησης είναι, πάνω απ’ όλα, να μην επαναστατεί πλέον η σάρκα του ανθρώπου· δηλαδή, το μυαλό του ανθρώπου να αποκτήσει μια νέα γνώση για τον Θεό, η καρδιά του ανθρώπου να υπακούει ολότελα τον Θεό και ο άνθρωπος να φιλοδοξεί να υπάρχει για τον Θεό. Οι άνθρωποι δεν θεωρείται ότι έχουν κατακτηθεί όταν αλλάζει η ιδιοσυγκρασία ή η σάρκα τους· όταν αλλάξει ο τρόπος σκέψης, η συνείδηση και η λογική του ανθρώπου, όταν, δηλαδή, αλλάξει ολόκληρη η πνευματική σου στάση —τότε θα έχεις κατακτηθεί από τον Θεό. Όταν έχεις αποφασίσει να υπακούς και έχεις υιοθετήσει μια νέα νοοτροπία, όταν δεν εισάγεις πλέον καμία από τις αντιλήψεις ή τις προθέσεις σου στα λόγια και το έργο του Θεού, και όταν το μυαλό σου μπορεί να σκεφτεί κανονικά —δηλαδή, όταν μπορείς να υπερβάλλεις εαυτόν για τον Θεό με όλη σου την καρδιά— τότε είσαι ο τύπος ανθρώπου που έχει κατακτηθεί πλήρως. Στον κόσμο της θρησκείας, πολλοί άνθρωποι υποφέρουν πάρα πολλά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους: Καθυποτάσσουν το σώμα τους και κουβαλούν τον σταυρό τους, και συνεχίζουν μάλιστα να υποφέρουν κι υπομένουν όταν βρίσκονται ακόμα και στο χείλος του θανάτου! Κάποιοι εξακολουθούν να νηστεύουν το πρωί του θανάτου τους. Σε όλη τη ζωή τους απαρνούνται το καλό φαγητό και τα ωραία ρούχα κι επικεντρώνονται μόνο στον πόνο. Είναι σε θέση να καθυποτάσσουν το σώμα τους και να απαρνούνται τη σάρκα τους. Το πνεύμα της ανοχής που δείχνουν απέναντι στον πόνο είναι αξιοθαύμαστο. Όμως, δεν έχουν αντιμετωπιστεί ούτε στο ελάχιστο ο τρόπος σκέψης, οι αντιλήψεις, η πνευματική στάση και, μάλιστα, η παλιά φύση τους. Στερούνται οποιασδήποτε αληθινής γνώσης για τον εαυτό τους. Η πνευματική εικόνα που έχουν για τον Θεό είναι η παραδοσιακή εικόνα ενός αόριστου Θεού. Η αποφασιστικότητά τους να υποφέρουν για τον Θεό προέρχεται από τον ζήλο και τον καλό χαρακτήρα της ανθρώπινης φύσης τους. Παρόλο που πιστεύουν στον Θεό, ούτε Τον κατανοούν ούτε γνωρίζουν το θέλημά Του. Μόνο εργάζονται και υποφέρουν στα τυφλά για τον Θεό. Δεν θεωρούν ότι έχει οποιαδήποτε αξία η διακριτική ικανότητα, δεν νοιάζονται καθόλου να βεβαιωθούν ότι η υπηρεσία που παρέχουν εκπληρώνει πραγματικά το θέλημα του Θεού, και ακόμα λιγότερο δεν γνωρίζουν πώς να επιτύχουν τη γνώση για τον Θεό. Ο Θεός που υπηρετούν δεν είναι ο Θεός στην έμφυτή Του εικόνα, αλλά ένας Θεός που έχουν φανταστεί, ένας Θεός τον οποίον έχουν μόνο ακούσει ή για τον οποίο έχουν μόνο διαβάσει θρύλους. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν τη ζωηρή φαντασία και την ευλάβειά τους για να υποφέρουν για χάρη του Θεού και να αναλάβουν το έργο που θέλει να κάνει ο Θεός. Η υπηρεσία που παρέχουν είναι υπερβολικά ανακριβής, σε σημείο που ουσιαστικά κανείς τους δεν είναι πραγματικά σε θέση να υπηρετεί σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Ανεξαρτήτως του πόσο πρόθυμα υποφέρουν, η αρχική τους προοπτική για την υπηρεσία που παρέχουν και η πνευματική τους εικόνα για τον Θεό παραμένουν αμετάβλητες, επειδή δεν έχουν υποβληθεί στην κρίση, την παίδευση, τον εξευγενισμό και την τελείωση του Θεού, κι ούτε τους έχει καθοδηγήσει κανείς μέσω της αλήθειας. Ακόμα κι αν πιστεύουν στον Ιησού τον Σωτήρα, κανένας τους δεν έχει δει ποτέ τον Σωτήρα. Τον γνωρίζουν μόνο μέσα από θρύλους και φήμες. Ως αποτέλεσμα αυτού, η υπηρεσία που παρέχουν δεν αξίζει περισσότερο από το να υπηρετούν στην τύχη, με τα μάτια κλειστά, σαν ένας τυφλός που υπηρετεί τον ίδιο του τον πατέρα. Τι μπορεί να επιτευχθεί, τελικά, από αυτού του είδους την υπηρεσία; Και ποιος θα την ενέκρινε; Από την αρχή μέχρι το τέλος, η υπηρεσία που παρέχουν παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη· λαμβάνουν μόνο διδάγματα κατασκευασμένα από τον άνθρωπο και βασίζουν την υπηρεσία τους μόνο στη φυσικότητά τους και στις δικές τους προτιμήσεις. Τι ανταμοιβή θα μπορούσε να αποφέρει αυτό; Ούτε καν ο Πέτρος, ο οποίος είδε τον Ιησού, δεν ήξερε πώς να υπηρετήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού· δεν κατάφερε να το μάθει αυτό παρά μόνο στο τέλος, στα βαθιά του γεράματα. Τι λέει αυτό για εκείνους τους τυφλούς που δεν έχουν βιώσει την παραμικρή αντιμετώπιση ή κλάδεμα και δεν έχουν κανέναν να τους καθοδηγεί; Η υπηρεσία πολλών από εσάς την οποία προσφέρετε σήμερα δεν μοιάζει μ’ εκείνη αυτών των τυφλών ανθρώπων; Όλοι όσοι δεν έχουν λάβει την κρίση, δεν έχουν δεχθεί κλάδεμα και αντιμετώπιση και δεν έχουν αλλάξει, δεν έχουν όλοι τους κατακτηθεί ημιτελώς; Σε τι χρησιμεύουν αυτού του είδους οι άνθρωποι; Αν ο τρόπος σκέψης, η γνώση σου για τη ζωή και η γνώση σου για τον Θεό δεν δείχνουν καμία καινούρια αλλαγή κι εσύ δεν έχεις κερδίσει πραγματικά τίποτα, τότε δεν θα πετύχεις ποτέ τίποτα αξιόλογο στην υπηρεσία σου! Χωρίς όραμα και χωρίς νέα γνώση για το έργο του Θεού, δεν θα κατακτηθείς. Ο τρόπος που ακολουθείς τον Θεό θα είναι, τότε, σαν εκείνων που υποφέρουν και νηστεύουν: μηδαμινής αξίας! Ακριβώς επειδή υπάρχει ελάχιστη μαρτυρία σ’ ό,τι κάνουν, λέω ότι η υπηρεσία τους είναι ανώφελη! Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν και περνούν χρόνο στη φυλακή· είναι πάντοτε ανεκτικοί, στοργικοί, και κουβαλούν μάλιστα τον σταυρό, ο κόσμος τούς χλευάζει και τους απορρίπτει, βιώνουν κάθε ταλαιπωρία και, παρά το γεγονός ότι είναι υπάκουοι μέχρι τέλους, εξακολουθούν να μην έχουν κατακτηθεί και δεν μπορούν να δώσουν καμία μαρτυρία περί της κατάκτησής τους. Έχουν υποφέρει πάρα πολύ, όμως μέσα τους δεν γνωρίζουν καθόλου τον Θεό. Δεν έχουν αντιμετωπιστεί καθόλου ο παλιός τρόπος σκέψης τους, οι παλιές αντιλήψεις, οι θρησκευτικές πρακτικές, η κατασκευασμένη από τον άνθρωπο γνώση και οι ανθρώπινες ιδέες τους. Δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό ίχνος νέας γνώσης μέσα τους. Ούτε η παραμικρή γνώση τους για τον Θεό δεν είναι αληθής ή ακριβής. Έχουν παρανοήσει το θέλημα του Θεού. Υπηρετεί αυτό τον Θεό; Όποια κι αν είναι η γνώση σου για τον Θεό στο παρελθόν, αν παραμένει η ίδια σήμερα και συνεχίζεις να βασίζεις τη γνώση σου για τον Θεό στις δικές σου αντιλήψεις και ιδέες, ασχέτως του τι κάνει ο Θεός, δηλαδή, αν δεν κατέχεις καμία νέα, αληθινή γνώση για τον Θεό και αν αδυνατείς να γνωρίσεις την αληθινή εικόνα και διάθεση του Θεού, αν η γνώση σου για τον Θεό εξακολουθεί να καθοδηγείται από έναν φεουδαρχικό, δεισιδαιμονικό τρόπο σκέψης και είναι ακόμα αποκύημα της ανθρώπινης φαντασίας και αντιλήψεων, τότε δεν έχεις κατακτηθεί. Όλα αυτά τα πολλά λόγια που σου λέω τώρα αποσκοπούν στο να σου επιτρέψω να γνωρίσεις, να χρησιμοποιήσεις αυτήν τη γνώση ως οδηγό σε μια νεότερη, ακριβή γνώση· αποσκοπούν, επίσης, να απαλείψουν τις παλιές αντιλήψεις και την παλιά γνώση που κουβαλάς μέσα σου, ώστε να μπορέσεις να αποκτήσεις νέα γνώση. Αν πραγματικά τρως και πίνεις τον λόγο Μου, τότε η γνώση σου θα αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Εφόσον τρως και πίνεις τον λόγο του Θεού με υπάκουη καρδιά, τότε η προοπτική σου θα αντιστραφεί. Εφόσον είσαι σε θέση να αποδεχτείς την επαναλαμβανόμενη παίδευση, η παλιά σου νοοτροπία σταδιακά θα αλλάξει. Εφόσον η παλιά σου νοοτροπία αντικατασταθεί πλήρως από μια νέα, η πρακτική σου θα αλλάξει κι αυτή αναλόγως. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η υπηρεσία που παρέχεις θα κατευθύνεται όλο και περισσότερο προς τον στόχο και θα γίνεται ολοένα πιο ικανή να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού. Αν μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο ζωής σου, τη γνώση σου σχετικά με την ανθρώπινη ζωή, καθώς και τις πολλές αντιλήψεις που έχεις για τον Θεό, τότε, η φυσικότητά σου σταδιακά θα μειωθεί. Αυτό και μόνο αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν ο Θεός κατακτά τους ανθρώπους, είναι η αλλαγή που επιτελείται μέσα στους ανθρώπους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (3)

Το έργο του Ιεχωβά ήταν η δημιουργία του κόσμου· ήταν η αρχή. Αυτό το στάδιο του έργου είναι το τέλος του έργου, είναι η ολοκλήρωση. Στην αρχή, το έργο του Θεού επιτελείτο μεταξύ των εκλεκτών του Ισραήλ και ήταν η αυγή μιας νέας εποχής στον πιο ιερό από όλους τους τόπους. Το τελευταίο στάδιο του έργου επιτελείται στην πιο ακάθαρτη χώρα, ώστε να κρίνει τον κόσμο και να φέρει την εποχή στο τέλος της. Στο πρώτο στάδιο, το έργο του Θεού επιτελέστηκε στον πιο φωτεινό από όλους τους τόπους και το τελευταίο στάδιο επιτελείται στον πιο σκοτεινό από όλους τους τόπους, και αυτό το σκοτάδι θα εκδιωχθεί, θα δημιουργηθεί φως και όλοι οι άνθρωποι θα κατακτηθούν. Όταν θα έχουν κατακτηθεί οι άνθρωποι αυτού του πιο ακάθαρτου και πιο σκοτεινού τόπου, και ολόκληρος ο πληθυσμός αναγνωρίσει ότι υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος είναι ο αληθινός Θεός, και κάθε άνθρωπος πειστεί απόλυτα, τότε αυτό το γεγονός θα χρησιμοποιηθεί για να επιτελεστεί το έργο της κατάκτησης απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό το στάδιο του έργου είναι συμβολικό: μόλις τελειώσει το έργο αυτής της εποχής, το έργο των 6.000 ετών διαχείρισης θα φτάσει σε ένα πλήρες τέλος. Μόλις κατακτηθούν όσοι βρίσκονται στον σκοτεινότερο τόπο, είναι αυτονόητο ότι το ίδιο θα συμβεί και οπουδήποτε αλλού. Ως εκ τούτου, μόνο το έργο της κατάκτησης στην Κίνα φέρει συμβολισμό με νόημα. Η Κίνα αντιπροσωπεύει όλες τις δυνάμεις του σκότους και ο λαός της Κίνας αντιπροσωπεύει όλους εκείνους που είναι από σάρκα, που είναι του Σατανά και που είναι από σάρκα και οστά. Ο κινεζικός λαός είναι αυτός που έχει διαφθαρεί περισσότερο από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, που αντιτίθεται περισσότερο στον Θεό και του οποίου η ανθρώπινη φύση είναι η πιο ποταπή και ακάθαρτη, κι έτσι αποτελεί το αρχέτυπο όλης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλες χώρες δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Οι αντιλήψεις του ανθρώπου είναι όλες ίδιες και, παρόλο που ο λαός των χωρών αυτών μπορεί να είναι καλού επιπέδου, αν δεν γνωρίζει τον Θεό, τότε αυτό σημαίνει ότι αντιτίθεται σε Αυτόν. Γιατί και οι Εβραίοι αντιτάχθηκαν στον Θεό και Τον αψήφησαν; Γιατί και οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν σε Αυτόν; Γιατί πρόδωσε ο Ιούδας τον Ιησού; Εκείνον τον καιρό, πολλοί από τους μαθητές δεν γνώριζαν τον Ιησού. Γιατί, αφότου ο Ιησούς σταυρώθηκε και αναστήθηκε ξανά, οι άνθρωποι εξακολούθησαν να μην πιστεύουν σε Αυτόν; Δεν είναι ίδια η ανυπακοή του ανθρώπου; Απλώς ο λαός της Κίνας χρησιμοποιείται για παραδειγματισμό και, όταν κατακτηθεί, θα αποτελέσει πρότυπο και δείγμα και θα χρησιμεύσει ως σημείο αναφοράς για τους άλλους. Γιατί έλεγα ανέκαθεν ότι είστε παράρτημα στο σχέδιο διαχείρισής Μου; Ο λαός της Κίνας είναι εκείνος στον οποίο η διαφθορά, η ακαθαρσία, η αδικία, η εναντίωση και η ανυπακοή εκδηλώνονται στον μέγιστο βαθμό και αποκαλύπτονται σε όλες τις ποικίλες μορφές τους. Από τη μία πλευρά, οι άνθρωποι αυτοί είναι χαμηλού επιπέδου και, από την άλλη, η ζωή και η νοοτροπία τους είναι οπισθοδρομικές, και οι συνήθειες, το κοινωνικό περιβάλλον τους, η οικογένεια στην οποία έχουν γεννηθεί —όλα είναι φτωχά και τα πιο οπισθοδρομικά. Το κύρος τους είναι, επίσης, χαμηλό. Το έργο σε αυτόν τον τόπο είναι συμβολικό, και αφού επιτελεστεί αυτό το δοκιμαστικό έργο στο σύνολό του, το επακόλουθο έργο του Θεού θα είναι πολύ πιο εύκολο. Αν μπορεί να ολοκληρωθεί αυτό το στάδιο του έργου, τότε εξυπακούεται ότι το ίδιο μπορεί να κάνει και το επακόλουθο έργο. Μόλις πραγματοποιηθεί αυτό το στάδιο του έργου, θα έχει σημειωθεί μεγάλη επιτυχία, και το έργο της κατάκτησης απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρο το σύμπαν θα έχει φτάσει οριστικά στο τέλος του. Στην πραγματικότητα, μόλις το έργο μεταξύ σας στεφθεί με επιτυχία, αυτή θα ισοδυναμεί με την επιτυχία απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτήν τη σημασία έχει το γεγονός ότι σας βάζω να λειτουργήσετε ως πρότυπα και δείγματα. Η ανυπακοή, η εναντίωση, η ακαθαρσία, η αδικία —όλα αυτά υπάρχουν μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους, και μέσα τους αντιπροσωπεύεται όλη η ανυπακοή της ανθρωπότητας. Είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Έτσι, θεωρούνται η επιτομή της κατάκτησης και, μόλις κατακτηθούν, θα γίνουν, φυσικά, δείγματα και πρότυπα για τους άλλους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (2)

Ο άνθρωπος ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνον για το μελλοντικό αποτέλεσμα, τον τελικό προορισμό, και για το αν υπάρχει κάτι καλό στο οποίο μπορεί να ελπίζει. Εάν, κατά τη διάρκεια της κατάκτησης, χαριζόταν στον άνθρωπο κάποια ωραία ελπίδα, και εάν, πριν από την κατάκτηση του ανθρώπου, του δινόταν κάποιος κατάλληλος προορισμός για να επιδιώξει, τότε, όχι μόνον η κατάκτηση του ανθρώπου δεν θα επιτύγχανε τον σκοπό της, αλλά θα επηρεαζόταν και το αποτέλεσμα του έργου της κατάκτησης. Δηλαδή, το έργο της κατάκτησης επιτυγχάνει τον σκοπό του, με το να απομακρύνει τη μοίρα και τις προοπτικές του ανθρώπου και να κρίνει και να παιδεύει την επαναστατική του διάθεση. Δεν επιτυγχάνεται μέσα από συμφωνία με τον άνθρωπο, δηλαδή με την παροχή ευλογιών και χάριτος στον άνθρωπο, αλλά αντίθετα επιτυγχάνεται με την αποκάλυψη της αφοσίωσης του ανθρώπου, απογυμνώνοντάς τον από την «ελευθερία» του και εκριζώνοντας τις προοπτικές του. Τούτη είναι η ουσία του έργου της κατάκτησης. Εάν είχε δοθεί εξαρχής στον άνθρωπο κάποια ωραία ελπίδα, και το έργο της παίδευσης και της κρίσης ερχόταν εν συνεχεία, τότε ο άνθρωπος θα αποδεχόταν αυτή την παίδευση και την κρίση με βάση το γεγονός ότι είχε προοπτικές και, τελικά, η άνευ όρων υπακοή και λατρεία προς τον Δημιουργό εκ μέρους όλων των πλασμάτων Του δεν θα επιτυγχάνετο· θα υπήρχε μόνο τυφλή, αδαής υπακοή, ή αλλιώς, ο άνθρωπος θα είχε στα τυφλά απαιτήσεις από τον Θεό, και θα καθίστατο αδύνατη η ολοκληρωτική κατάκτηση της καρδιάς του ανθρώπου. Συνεπώς, θα ήταν αδύνατο ένα τέτοιο έργο κατάκτησης να κερδίσει τον άνθρωπο ή, επιπλέον, να καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό. Τέτοιου είδους πλάσματα θα ήσαν ανίκανα να εκτελέσουν το καθήκον τους και το μόνο που θα έκαναν, θα ήταν να διαπραγματεύονται με τον Θεό· τούτο δεν θα αποτελούσε κατάκτηση, αλλά οίκτο και ευλογία. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον άνθρωπο είναι ότι δεν σκέφτεται τίποτε άλλο παρά τη μοίρα και τις προοπτικές του και ότι εξιδανικεύει αυτά τα πράγματα. Ο άνθρωπος επιδιώκει τον Θεό προς χάριν της μοίρας και των προοπτικών του· δεν λατρεύει τον Θεό λόγω της αγάπης του για Εκείνον. Κι έτσι, κατά την κατάκτηση του ανθρώπου, ο εγωισμός, η απληστία του, καθώς και όλα τα πράγματα που εμποδίζουν περισσότερο τη λατρεία του προς τον Θεό, πρέπει να αντιμετωπιστούν και, ακολούθως, να εξαλειφθούν. Με τον τρόπο αυτόν, οι στόχοι της κατάκτησης του ανθρώπου θα επιτευχθούν. Ως αποτέλεσμα, στα πρώτα στάδια της κατάκτησης του ανθρώπου, είναι απαραίτητο να καθαρθούν οι ανεξέλεγκτες φιλοδοξίες και οι πιο μοιραίες αδυναμίες του ανθρώπου και, μέσα από αυτό, να αποκαλυφθεί η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό, καθώς και να μεταβληθεί η γνώση του για την ανθρώπινη ζωή, η άποψή του για τον Θεό, αλλά και το νόημα της ύπαρξής του. Με αυτόν τον τρόπο, εξαγνίζεται η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό, δηλαδή, η καρδιά του ανθρώπου κατακτάται. Αλλά μέσα από τη στάση του Θεού απέναντι σε όλα τα πλάσματα, ο Θεός δεν κατακτά μόνο προς χάριν της κατάκτησης· αντιθέτως, κατακτά προκειμένου να κερδίσει τον άνθρωπο προς χάριν της δικής Του δόξας, αλλά και για να ανακτήσει την παλαιότερη, πρωταρχική ομοίωση του ανθρώπου. Αν κατακτούσε μονάχα προς χάριν της κατάκτησης, τότε η σημασία του έργου της κατάκτησης θα χανόταν. Δηλαδή, αν ο Θεός, μετά την κατάκτηση του ανθρώπου, ένιπτε τας χείρας Του σχετικά με αυτόν και δεν έδινε καμία προσοχή στη ζωή ή τον θάνατο του ανθρώπου, τότε αυτό δεν θα αποτελούσε διαχείριση του ανθρωπίνου γένους, ούτε και η κατάκτηση του ανθρώπου θα γινόταν προς χάριν της σωτηρίας του. Η απόκτηση του ανθρώπου μετά την κατάκτησή του και η τελική άφιξή του σε θαυμαστό προορισμό, αποτελεί το επίκεντρο ολόκληρου του έργου της σωτηρίας, και μόνον τούτο δύναται να επιτύχει τον σκοπό της σωτηρίας του ανθρώπου. Με άλλα λόγια, η άφιξη του ανθρώπου στον ωραίο προορισμό και η είσοδός του στην ανάπαυση αποτελούν τις προοπτικές που πρέπει να κατέχουν όλα τα πλάσματα, καθώς και το έργο που πρέπει να πραγματοποιήσει ο Δημιουργός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό

Η φάση των εσχάτων ημερών, κατά την οποία επίκειται η κατάκτηση του ανθρώπου, αποτελεί το ύστατο στάδιο στη μάχη με τον Σατανά, και είναι επίσης το έργο για την ολοκληρωτική σωτηρία του ανθρώπου από την κυριαρχία του Σατανά. Η εσωτερική έννοια της κατάκτησης του ανθρώπου είναι η επιστροφή της ενσωμάτωσης του Σατανά —του ανθρώπου που έχει διαφθαρεί από αυτόν— στον Δημιουργό μετά την κατάκτησή του, διά του οποίου θα εγκαταλείψει τον Σατανά και θα επιστρέψει εντελώς στον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος θα έχει σωθεί ολοκληρωτικά. Και έτσι, το έργο της κατάκτησης είναι το ύστατο έργο στη μάχη εναντίον του Σατανά και το τελικό στάδιο στη διαχείριση του Θεού προς χάριν της συντριβής του Σατανά. Χωρίς το έργο αυτό, η ολοκληρωτική σωτηρία του ανθρώπου θα ήταν τελικά αδύνατη, όπως και η απόλυτη συντριβή του Σατανά, και το ανθρώπινο γένος ποτέ δεν θα μπορούσε να εισέλθει στον θαυμαστό προορισμό ή να απαλλαγεί από την επιρροή του Σατανά. Κατά συνέπεια, το έργο για τη σωτηρία του ανθρώπου είναι αδύνατον να ολοκληρωθεί προτού ολοκληρωθεί η μάχη με τον Σατανά, επειδή ο πυρήνας του έργου της διαχείρισης του Θεού είναι η σωτηρία της ανθρωπότητας. Το πρώιμο ανθρώπινο είδος βρισκόταν στα χέρια του Θεού, αλλά εξαιτίας του πειρασμού και της διαφθοράς από τον Σατανά, ο άνθρωπος έγινε σκλάβος του και περιέπεσε στα δικά του χέρια. Έτσι, στο έργο της διαχείρισης του Θεού, ο Σατανάς κατέστη αντικείμενο προς συντριβή. Επειδή ο Σατανάς κατέλαβε τον άνθρωπο και επειδή ο άνθρωπος αποτελεί το κεφάλαιο το οποίο χρησιμοποιεί ο Θεός για να εκτελέσει όλη τη διαχείρισή Του, αν πρόκειται να σωθεί ο άνθρωπος, τότε πρέπει να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ανακτηθεί μετά την αιχμαλωσία του από αυτόν. Συνεπώς, ο Σατανάς πρέπει να ηττηθεί διά των αλλαγών στην παλιά διάθεση του ανθρώπου, των αλλαγών που αποκαθιστούν το πρωταρχικό αίσθημα λογικής του ανθρώπου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος που κρατείται αιχμάλωτος, είναι δυνατόν να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά. Αν ο άνθρωπος απελευθερωθεί από την επιρροή και τα δεσμά του Σατανά, τότε ο Σατανάς θα ντροπιαστεί, θα επέλθει η ανάκτηση του ανθρώπου και ο Σατανάς θα συντριβεί. Και επειδή ο άνθρωπος ελευθερώθηκε από τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά, θα καταστεί το λάφυρο ολόκληρης της μάχης, ενώ ο Σατανάς θα γίνει το αντικείμενο που θα τιμωρηθεί μετά το πέρας της μάχης, έπειτα από την οποία, το έργο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας θα έχει ολοκληρωθεί εν τω συνόλω του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό

Το έργο της κατάκτησης που γίνεται πάνω σ’ εσάς τους ανθρώπους έχει βαθύτατη σημασία: Από μία άποψη, ο σκοπός αυτού του έργου είναι να οδηγήσει στην τελείωση μια ομάδα ανθρώπων, δηλαδή να τους οδηγήσει στην τελείωση δημιουργώντας μια ομάδα νικητών —ως η πρώτη ομάδα ανθρώπων που έχουν ολοκληρωθεί, δηλαδή τα πρωτοκάρπια. Από μια άλλη άποψη, σκοπός του έργου είναι να επιτρέψει στα δημιουργημένα όντα να απολαύσουν την αγάπη του Θεού και να λάβουν την πλήρη και μεγαλύτερη σωτηρία του Θεού, να επιτρέψει στον άνθρωπο να απολαύσει όχι μόνο το έλεος και τη στοργή, αλλά πάνω απ’ όλα, την παίδευση και την κρίση. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, όλα όσα έχει κάνει ο Θεός στο έργο Του είναι αγάπη, χωρίς να έχει κανένα μίσος για τον άνθρωπο. Ακόμα και η παίδευση και η κρίση που έχεις δει, είναι κι αυτά αγάπη, μια πιο αληθινή και πιο πραγματική αγάπη, μια αγάπη που οδηγεί τον άνθρωπο στο σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής. Από μια τρίτη άποψη, ο σκοπός του έργου είναι να καταθέσει μαρτυρία ενώπιον του Σατανά. Και από μια τέταρτη άποψη, ο σκοπός του είναι να βάλει τις βάσεις για τη διάδοση του μελλοντικού ευαγγελικού έργου. Όλο το έργο που έχει κάνει Αυτός αποσκοπεί να οδηγήσει τους ανθρώπους στο σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής, έτσι ώστε να ζήσουν ως κανονικοί άνθρωποι, διότι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πώς να ζουν και, χωρίς μια τέτοια καθοδήγηση, θα ζεις απλώς και μόνο μια κενή ζωή· η ζωή σου δεν θα έχει αξία ή νόημα και θα είσαι παντελώς ανίκανος να είσαι ένα κανονικό άτομο. Αυτή είναι η βαθύτερη σημασία της κατάκτησης του ανθρώπου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (4)