81. Η πηγή της αντίθεσης και της παρακοής ενάντια στον Θεό είναι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά. Επειδή έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, η συνείδηση του ανθρώπου έχει αναισθητοποιηθεί, έχει γίνει ανήθικος, οι σκέψεις του έχουν εκφυλιστεί κι έχει αποκτήσει μια οπισθοδρομική διανοητική στάση. Πριν τον διαφθείρει ο Σατανάς, ο άνθρωπος ακολουθούσε τον Θεό και υπάκουε στα λόγια Του με φυσικό τρόπο, αφού τα είχε ακούσει. Είχε σωστή λογική και συνείδηση και κανονική ανθρώπινη φύση. Αφού τον διέφθειρε ο Σατανάς, η αρχική του λογική, συνείδηση και η ανθρώπινη φύση του θόλωσαν και καταστράφηκαν από τον Σατανά. Επομένως, έχασε την υπακοή του και την αγάπη του προς τον Θεό. Η λογική του ανθρώπου άρχισε να αποκλίνει, η διάθεσή του έγινε σαν αυτή των ζώων και η παρακοή του προς τον Θεό έγινε συχνότερη και πιο σοβαρή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν το ξέρει και ούτε το αναγνωρίζει αυτό, απλώς εναντιώνεται και επαναστατεί τυφλά. Η αποκάλυψη της διάθεσης του ανθρώπου είναι η έκφραση της λογικής, της αντίληψης και της συνείδησής του, και επειδή η σύνεση και η αντίληψή του έχουν ασθενήσει και η συνείδησή του έχει θολώσει υπερβολικά, η διάθεσή του εναντιώνεται στον Θεό. Αν η λογική και η αντίληψη του ανθρώπου δεν μπορούν να αλλάξουν, τότε δεν τίθεται θέμα για αλλαγές στη διάθεσή του, όσο και το αν τον επιθυμεί η καρδιά του Θεού. Εάν η λογική του ανθρώπου είναι αδύναμη, τότε δεν μπορεί να υπηρετήσει τον Θεό και δεν είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Η «κανονική λογική» αναφέρεται στην υπακοή και στην πίστη στον Θεό, στη λαχτάρα για τον Θεό, στο να είσαι απόλυτος προς τον Θεό και στο να έχεις συνείδηση απέναντί Του. Αναφέρεται στο να είσαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος στον Θεό και να μην Του εναντιώνεσαι σκόπιμα. Εκείνοι που η σύνεσή τους αποκλίνει, δεν είναι έτσι. Από τότε που ο άνθρωπος διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει δημιουργήσει αντιλήψεις για τον Θεό και δεν έχει καμία πίστη ή λαχτάρα για Εκείνον, όπως και καθόλου συνείδηση προς τον Θεό. Σκόπιμα εναντιώνεται και κατακρίνει τον Θεό και, επιπλέον, εκτοξεύει ύβρεις κατ’ Αυτού πίσω από την πλάτη Του. Σαφώς γνωρίζει ότι είναι ο Θεός κι όμως εξακολουθεί να Τον κατακρίνει πίσω από την πλάτη Του, δεν έχει καμία πρόθεση να Τον υπακούει και απλώς απαιτεί και ζητά τυφλά. Τέτοιοι άνθρωποι —άνθρωποι που η λογική τους αποκλίνει— δεν είναι ικανοί να γνωρίζουν την ίδια τους την ανήκουστη συμπεριφορά ή να μετανιώνουν για την αντιδραστικότητα τους. Εάν οι άνθρωποι είναι ικανοί να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε έχουν αποκτήσει και πάλι κάποια από τη λογική τους· όσο περισσότερο επαναστατούν ενάντια στον Θεό αλλά δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους, τόσο πιο επιβαρυμένη είναι η λογική τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

82. Έπειτα από χιλιάδες χρόνια διαφθοράς, ο άνθρωπος έχει γίνει αναίσθητος και αργόστροφος, ένας δαίμονας που εναντιώνεται στον Θεό, σε σημείο που η επαναστατικότητα του ανθρώπου ενάντια στον Θεό έχει καταγραφεί σε ιστορικά βιβλία, και ακόμα κι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δώσει μια πλήρη εικόνα της αντιδραστικής συμπεριφοράς του —διότι τον άνθρωπο τον έχει διαφθείρει βαθιά ο Σατανάς, τον έχει παρασύρει και ο άνθρωπος δεν ξέρει πού να στραφεί. Ακόμα και σήμερα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να προδίδει τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Θεό Τον προδίδει, και όταν δεν Τον βλέπει κάνει το ίδιο. Ακόμη, υπάρχουν κι εκείνοι που έχοντας γίνει μάρτυρες των καταρών του Θεού και της οργής Του, συνεχίζουν και Τον προδίδουν. Και έτσι λέω πως η σύνεση του ανθρώπου έχει χάσει την αρχική της λειτουργία και πως το ίδιο συνέβη και στη συνείδηση του. Ο άνθρωπος που αντικρίζω είναι ένα κτήνος σε ανθρώπινη μορφή, είναι ένα δηλητηριώδες φίδι και όσο αξιοθρήνητος κι αν προσπαθεί να εμφανίζεται μπροστά στα μάτια Μου, ποτέ δεν θα είμαι ελεήμων προς αυτόν διότι ο άνθρωπος δεν έχει αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ του μαύρου και του άσπρου, την διαφορά μεταξύ αλήθειας και μη αλήθειας. Η λογική του ανθρώπου είναι τόσο μουδιασμένη, κι όμως προσπαθεί ακόμη να κερδίσει ευλογίες· η ανθρώπινη φύση του είναι τόσο ποταπή, κι όμως ακόμα επιθυμεί να αποκτήσει την κυριαρχία ενός βασιλιά. Με τέτοια λογική, ποιανού βασιλιάς θα μπορούσε να είναι; Πώς θα μπορούσε με τέτοια ανθρώπινη φύση να καθίσει σε θρόνο; Ο άνθρωπος πραγματικά δεν έχει καμία ντροπή! Είναι ένας αλαζονικός αχρείος! Σε όσους από εσάς επιθυμείτε να κερδίσετε ευλογίες, προτείνω πρώτα να κοιτάξετε σε έναν καθρέφτη τη δική σας άσχημη αντανάκλαση —εσύ έχεις ό, τι χρειάζεται για να γίνεις βασιλιάς; Έχεις το πρόσωπο κάποιου που μπορεί να κερδίσει ευλογίες; Δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή αλλαγή στη διάθεσή σου και δεν έχεις εφαρμόσει καμία από τις αλήθειες στην πράξη, κι όμως συνεχίζεις να ελπίζεις για ένα υπέροχο αύριο. Πλανάσαι! Έχοντας γεννηθεί σε τόσο βρόμικη γη, ο άνθρωπος έχει σημαδευτεί σοβαρά από την κοινωνία, έχει επηρεαστεί από φεουδαρχική δεοντολογία και έχει διδαχτεί σε «ιδρύματα υψηλής μόρφωσης». Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η μοχθηρή άποψη ζωής, η ελεεινή φιλοσοφία για τη ζωή, η απολύτως ανάξια ύπαρξη κι ο διεφθαρμένος τρόπος ζωής και τα έθιμα, όλα έχουν εισβάλει βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και επιτίθενται άγρια και υπονομεύουν τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. Ημέρα με την ημέρα, η διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο μοχθηρή και δεν υπάρχει ούτε ένας που πρόθυμα θα εγκαταλείψει τα πάντα για τον Θεό, ούτε ένας που πρόθυμα θα υπακούσει Εκείνον και, επιπλέον, ούτε ένας που θα αναζητήσει πρόθυμα την εμφάνιση Του. Αντίθετα, υπό την σφαίρα επιρροής του Σατανά, ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιδιώκει την απόλαυση, παραδίδοντας τον εαυτό του στη διαφθορά της σάρκας στη γη της λάσπης. Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν σκέφτονται να την εφαρμόσουν στην πράξη, και ούτε τείνουν να αναζητήσουν τον Θεό, ακόμη και αν έχουν αντικρίσει την εμφάνιση Του. Πώς θα μπορούσε μια τόσο διεφθαρμένη ανθρωπότητα να έχει οποιαδήποτε ευκαιρία για σωτηρία; Πώς θα μπορούσε μια τόσο παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

83. Η πηγή της αποκάλυψης της διεφθαρμένης υπόστασης του ανθρώπου δεν είναι τίποτε παραπάνω από τη θολωμένη του συνείδηση, την κακόβουλη φύση του και την αδύναμη λογική του· εάν η συνείδηση κι η λογική του μπορούν να ξαναγίνουν φυσιολογικές, τότε θα γίνει κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Απλά και μόνο επειδή η συνείδηση του ανθρώπου ήταν πάντοτε αναισθητοποιημένη, η λογική του ποτέ δεν υπήρξε σωστή και θολώνει ολοένα και περισσότερο, ο άνθρωπος επαναστατεί ολοένα και περισσότερο εναντίον του Θεού, σε σημείο που σταύρωσε τον Ιησού, αρνήθηκε στον ενσαρκωμένο Θεό των εσχάτων ημερών την είσοδο στο σπίτι του και καταδικάζει τη σάρκα του Θεού, την οποία θεωρεί ασήμαντη. Εάν ο άνθρωπος είχε έστω και λίγη ανθρωπιά, δεν θα ήταν τόσο σκληρός απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό· εάν είχε έστω και λίγη λογική, δεν θα ήταν τόσο μοχθηρός αντιμετωπίζοντας τη σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού· αν είχε λίγη συνείδηση, δεν θα ήταν τόσο «ευγνώμων» προς τον ενσαρκωμένο Θεό με αυτόν τον τρόπο. Ο άνθρωπος ζει στην εποχή που ο Θεός έχει αποκτήσει σάρκα και οστά, ωστόσο είναι ανίκανος να ευχαριστήσει τον Θεό για την τόσο καλή ευκαιρία που του παρέχει, και αντ’ αυτού, καταριέται τον ερχομό Του ή αγνοεί τελείως το γεγονός της ενσάρκωσης του Θεού και φαινομενικά είναι εναντίον του γεγονότος αυτού και το έχει βαρεθεί. Ασχέτως με τον τρόπο που ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τον ερχομό Του, ο Θεός, εν συντομία, συνεχίζει πάντοτε το έργο Του υπομονετικά —παρόλο που ο άνθρωπος δεν Τον καλοδέχθηκε και έχει τυφλές απαιτήσεις από Εκείνον. Η διάθεση του ανθρώπου έχει γίνει εξαιρετικά μοχθηρή, η λογική του έχει αναισθητοποιηθεί φοβερά και η συνείδησή του έχει ποδοπατηθεί από τον Σατανά κι εδώ και πολύ καιρό έπαψε να είναι η αρχική ανθρώπινη συνείδηση. Ο άνθρωπος δεν είναι απλά αγνώμων απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό που πρόσφερε τόση πολλή ζωή και χάρη στην ανθρωπότητα, αλλά έχει γίνει ακόμα και πικρόχολος απέναντι Του επειδή του προσέφερε την αλήθεια· είναι που ο άνθρωπος δεν τρέφει το παραμικρό ενδιαφέρον για την αλήθεια και έτσι είναι πικρόχολος προς τον Θεό. Όχι μόνο ο άνθρωπος είναι ανίκανος να καταθέσει τη ζωή του για τον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά προσπαθεί επίσης να Του αποσπάσει ευλογίες και προσποιείται πως τρέφει ένα ενδιαφέρον πολύ μεγαλύτερο από αυτό που Του έχει προσφέρει. Άνθρωποι με τέτοια λογική και συνείδηση θεωρούν πως αυτό δεν είναι μεγάλο θέμα και εξακολουθούν να πιστεύουν πως έχουν δαπανήσει πάρα πολλά για τον Θεό και πως Εκείνος τους έχει δώσει πολύ λίγα. Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ Μου έδωσαν μια κούπα νερό, απλώνουν το χέρι και απαιτούν να τους πληρώσω για δύο κούπες γάλα, ή που ενώ Μου παρείχαν δωμάτιο για να περάσω μια νύχτα, απατούν να πληρώσω ενοίκιο για πολλές. Με τέτοια ανθρώπινη φύση, με τέτοια συνείδηση, πώς μπορείτε ακόμα να εύχεστε να κερδίσετε ζωή; Πόσο άξιοι περιφρόνησης και αχρείοι είστε!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

84. Εάν δεν αποκαλύψω την ασχήμια βαθιά μέσα στις καρδιές σας, τότε ο καθένας σας θα τοποθετήσει ένα στέμμα στο κεφάλι του και θα δώσετε όλη τη δόξα στον εαυτό σας. Η υπεροπτική κι αλαζονική φύση σας σας οδηγεί να προδώσετε την ίδια τη συνείδησή σας, να επαναστατήσετε και να αντισταθείτε στον Χριστό και να αποκαλύψετε την ασχήμια σας, εκθέτοντας έτσι στο φως τις προθέσεις σας, τις αντιλήψεις, τις υπερβολικές επιθυμίες και τα μάτια γεμάτα απληστία. Κι όμως, συνεχίζετε να δηλώνετε ότι θα αφιερώσετε τη ζωή σας στο έργο του Χριστού και επαναλαμβάνετε ξανά και ξανά τις αλήθειες για τις οποίες μίλησε ο Χριστός εδώ και πολύ καιρό. Αυτή είναι η «πίστη» σας. Αυτή είναι η «πίστη σας χωρίς ακαθαρσίες». Ανέκαθεν έθετα στον άνθρωπο πολύ αυστηρά πρότυπα. Εάν η πίστη σου προσφέρεται υπό όρους και με προθέσεις, τότε θα προτιμούσα να μην έχω καθόλου τη φερόμενη πίστη σου, γιατί απεχθάνομαι αυτούς που Με εξαπατούν με τις προθέσεις τους και Με εκβιάζουν με όρους. Επιθυμώ μονάχα ο άνθρωπος να είναι απόλυτα πιστός σ’ Εμένα και να ενεργεί για χάρη —και προκειμένου να αποδείξει— αυτή τη μία λέξη: την πίστη. Απεχθάνομαι τη χρήση των γλυκόλογών σας για να Με κάνουν να χαρώ. Διότι πάντοτε σας αντιμετωπίζω με απόλυτη ειλικρίνεια και γι’ αυτό θα ήθελα να ενεργείτε προς Εμένα με μια επίσης αληθινή πίστη. Όσον αφορά την πίστη, πολλοί μπορεί να πιστεύουν ότι ακολουθούν τον Θεό επειδή έχουν πίστη, αλλιώς δεν θα άντεχαν τέτοιο πόνο. Σε ρωτώ, λοιπόν το εξής: Γιατί, λοιπόν, ποτέ δεν σέβεσαι παρόλο που πιστεύεις στην ύπαρξη Του; Γιατί, λοιπόν, δεν έχεις κανένα φόβο για τον Θεό στην καρδιά σου εάν πιστεύεις στην ύπαρξή Του; Αποδέχεσαι ότι ο Χριστός είναι η ενσάρκωση του Θεού, γιατί λοιπόν τρέφεις τόση περιφρόνηση προς Αυτόν; Γιατί συμπεριφέρεσαι με τόση ασέβεια προς Αυτόν; Γιατί Τον κρίνεις ανοιχτά; Γιατί κατασκοπεύεις πάντα τις κινήσεις Του; Γιατί δεν υποτάσσεσαι στις διευθετήσεις Του; Γιατί δεν ενεργείς σύμφωνα με τον λόγο Του; Γιατί Τον εκβιάζεις και κλέβεις τις προσφορές Του; Γιατί μιλάς εκ μέρους του Χριστού; Γιατί κρίνεις το κατά πόσον το έργο και ο λόγος Του είναι σωστά; Γιατί τολμάς να Τον βλασφημείς πίσω από την πλάτη Του; Αυτά κι άλλα πολλά στοιχειοθετούν την πίστη σας;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;

85. Αν χρησιμοποιείτε έννοιες για να μετρήσετε και να σκιαγραφήσετε τον Θεό, σαν ο Θεός να ήταν ένα άγαλμα από πηλό που δεν μεταβάλλεται, κι αν οριοθετείτε τον Θεό μέσα στη Γραφή και Τον περιορίζετε με περιορισμένο εύρος έργου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι έχετε καταδικάσει τον Θεό. Διότι, στις καρδιές τους, οι Ιουδαίοι την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης μετατρέπουν τον Θεό σε μια μορφή ειδώλου, σαν ο Θεός να μπορούσε να αποκληθεί μόνο Μεσσίας και μόνο Εκείνος που αποκαλούνταν Μεσσίας ήταν ο Θεός· και επειδή υπηρετούσαν και λάτρευαν τον Θεό σαν να ήταν ένα άγαλμα από πηλό, χωρίς πνοή, κάρφωσαν τον Ιησού εκείνης της εποχής στον σταυρό, καταδικάζοντάς Τον σε θάνατο —καταδικάζοντας τον αθώο Ιησού σε θάνατο. Ο Θεός δεν είχε διαπράξει κανένα έγκλημα, ωστόσο ο άνθρωπος δεν χάρισε τη ζωή στον Θεό και ανένδοτα Τον καταδίκασε σε θάνατο. Έτσι, ο Ιησούς σταυρώθηκε. Ο άνθρωπος πάντοτε πιστεύει ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος και Τον ορίζει σύμφωνα με την Γραφή, σαν να έχει δει ο άνθρωπος μέσα από τη διαχείριση του Θεού, σαν όλα όσα κάνει ο Θεός να είναι στα χέρια του ανθρώπου. Οι άνθρωποι είναι γελοίοι στο έπακρο, είναι κυριευμένοι από μέγιστη έπαρση και έχουν όλοι ταλέντο για πομπώδη ευγλωττία. Ασχέτως πόσο καλή είναι η γνώση σου για τον Θεό, και πάλι σου λέω ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό, ότι δεν υπάρχει κανείς που να αντιστέκεται περισσότερο στον Θεό και ότι καταδικάζεις τον Θεό γιατί είσαι εντελώς ανίκανος να υπακούς στο έργο του Θεού και να περπατάς στον δρόμο της τελειοποίησης από τον Θεό. Γιατί ο Θεός δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος από τις πράξεις του ανθρώπου; Γιατί ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Θεό, γιατί έχει τόσο πολλές αντιλήψεις και γιατί κανένα ψήγμα της γνώσης του για τον Θεό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά, αντιθέτως, επαναλαμβάνει μονότονα το ίδιο μοτίβο δίχως διακύμανση και χρησιμοποιεί την ίδια προσέγγιση για κάθε κατάσταση. Κι έτσι, έχοντας έρθει στη γη σήμερα, ο Θεός καρφώθηκε για ακόμη μία φορά στον σταυρό. Σκληρή, βάναυση ανθρωπότητα! Η πονηριά και η μηχανορραφία, το σπρωξίδι μεταξύ των ανθρώπων, το κυνήγι για φήμη και περιουσία, η κοινή σφαγή —πότε επιτέλους θα σταματήσουν όλα αυτά; Ο Θεός έχει πει εκατοντάδες χιλιάδες λόγια, ωστόσο κανείς δεν λογικεύτηκε. Δρουν για χάρη των οικογενειών τους, για τους γιους και τις κόρες τους, για την καριέρα τους, τις προοπτικές τους, το κύρος τους, τη ματαιοδοξία, τα χρήματα, για χάρη των ρούχων, του φαγητού και της σάρκας —ποιανού οι πράξεις είναι για χάρη του Θεού; Ακόμη και μεταξύ αυτών που οι πράξεις τους είναι για χάρη του Θεού, υπάρχουν μόνο λίγοι που γνωρίζουν τον Θεό. Πόσοι δεν δρουν για χάρη των δικών τους συμφερόντων; Πόσοι δεν καταπιέζουν και δεν κάνουν διακρίσεις κατά άλλων για να διατηρήσουν το κύρος τους; Έτσι, ο Θεός έχει καταδικαστεί βίαια σε θάνατο αμέτρητες φορές, αναρίθμητοι βάρβαροι κριτές καταδίκασαν τον Θεό και Tον σταύρωσαν για μία ακόμη φορά. Πόσοι μπορούν να αποκαλεστούν δίκαιοι διότι δρουν πραγματικά για χάρη του Θεού;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα

86. Δεν είναι πολλοί εκείνοι που αντιτίθενται στον Θεό και εμποδίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος επειδή δεν γνωρίζουν το ποικίλο και διαφορετικό έργο του Θεού και, επιπλέον, επειδή διαθέτουν μόνο ένα ψήγμα γνώσης και δόγματος, με το οποίο συγκρίνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος; Παρόλο που οι εμπειρίες τέτοιων ανθρώπων είναι επιφανειακές, αυτοί είναι αλαζόνες και επιεικείς από τη φύση τους και κοιτούν το έργο του Αγίου Πνεύματος με περιφρόνηση, αγνοούν τις πειθαρχίες του Αγίου Πνεύματος και, επιπλέον, χρησιμοποιούν τα τετριμμένα και παλιά επιχειρήματά τους για να επιβεβαιώσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Επίσης προσποιούνται, όντες απόλυτα πεπεισμένοι για τη σοφία και πολυμάθειά τους, καθώς και για το ότι είναι ικανοί να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι τέτοιοι άνθρωποι περιφρονητέοι και απορριπτέοι από το Άγιο Πνεύμα, και δεν θα εξαλειφθούν από τη νέα εποχή; Αυτοί που έρχονται ενώπιον του Θεού και Του αντιτάσσονται ανοιχτά, δεν είναι αδαή και ανενημέρωτα ανθρωπάκια που απλώς προσπαθούν να δείξουν πόσο λαμπρά είναι; Με μια πενιχρή μόνο γνώση της Βίβλου, προσπαθούν να δρασκελίσουν την «ακαδημαϊκή κοινότητα» του κόσμου με μόνο ένα επιφανειακό δόγμα για να διδάξουν στους ανθρώπους, επιχειρούν να αναστρέψουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και προσπαθούν να το κάνουν να περιστρέφεται γύρω από τη δική τους διαδικασία σκέψης ενώ, ως κοντόφθαλμοι που είναι, προσπαθούν να δουν με μια ματιά το 6.000 χρόνων έργο του Θεού. Αυτά τα άτομα δεν έχουν κανέναν λόγο να μιλούν! Στην πραγματικότητα, όσο μεγαλύτερη γνώση του Θεού έχουν οι άνθρωποι, τόσο πιο αργοί γίνονται στην κρίση για το έργο Του. Επιπλέον, μιλούν ελάχιστα για τη γνώση τους για το έργο του Θεού σήμερα, αλλά δεν είναι βιαστικοί στις κρίσεις τους. Όσο λιγότερα ξέρουν οι άνθρωποι για τον Θεό, τόσο πιο αλαζόνες και υπερβολικά σίγουροι για τον εαυτό τους είναι, και τόσο πιο ανήθικα διακηρύσσουν την ύπαρξη του Θεού —μιλούν, όμως, μόνο θεωρητικά, χωρίς να προσφέρουν πραγματικές αποδείξεις. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία απολύτως αξία. Όσοι βλέπουν το έργο του Αγίου Πνεύματος ως παιχνίδι, είναι επιπόλαιοι! Όσοι δεν είναι προσεκτικοί όταν συναντούν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, που δεν συγκρατούν το στόμα τους, βιάζονται να κρίνουν, που δίνουν το ελεύθερο στο φυσικό τους ένστικτο να αρνείται την ορθότητα του έργου του Αγίου Πνεύματος, προσβάλλοντας και βλασφημώντας το —αυτοί οι τόσο ασεβείς άνθρωποι δεν είναι αδαείς ως προς το έργο του Αγίου Πνεύματος; Οι αλαζόνες δεν είναι, επιπλέον, υπερόπτες από τη φύση τους και ανεξέλεγκτοι; Ακόμη κι αν έρθει μια μέρα κατά την οποία τέτοιοι άνθρωποι θα αποδεχθούν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, ο Θεός και πάλι δεν πρόκειται να τους ανεχθεί. Όχι μόνο κοιτούν απαξιωτικά όσους εργάζονται για τον Θεό, αλλά και βλασφημούν εναντίον του ίδιου του Θεού. Τέτοιοι απερίσκεπτοι άνθρωποι δεν πρόκειται να συγχωρεθούν, ούτε σε τούτην την εποχή ούτε και στην ερχόμενη, και θα χαθούν για πάντα στην κόλαση! Τέτοιοι ασεβείς, επιεικείς άνθρωποι προσποιούνται ότι πιστεύουν στον Θεό και όσο περισσότερο το κάνουν, τόσο πιο πιθανό είναι να προσβάλλουν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Όλοι αυτοί οι αλαζόνες, που είναι έμφυτα αχαλίνωτοι και δεν έχουν υπακούσει ποτέ σε κανέναν, δεν περπατούν όλοι τους σε αυτό το μονοπάτι; Δεν αντιτίθενται καθημερινά στον Θεό, σ’ Εκείνον που είναι πάντα νέος και ποτέ παλαιός;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

87. Μάθετε ότι εναντιώνεστε στο έργο του Θεού ή χρησιμοποιείτε τις προσωπικές σας αντιλήψεις για να υπολογίσετε το σημερινό έργο, επειδή δεν γνωρίζετε τις αρχές του έργου του Θεού και επειδή δεν παίρνετε αρκετά στα σοβαρά το έργο του Αγίου Πνεύματος. Η εναντίωσή σας στον Θεό και η παρεμπόδιση του έργου του Αγίου Πνεύματος οφείλεται στις αντιλήψεις και την έμφυτη αλαζονεία σας. Δεν οφείλεται στο ότι το έργο του Θεού είναι λανθασμένο, αλλά στο ότι είστε υπερβολικά ανυπάκουοι από τη φύση σας. Αφού βρήκαν την πίστη τους στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να πουν με βεβαιότητα από πού προήλθε ο άνθρωπος, τολμούν, όμως, να δίνουν δημόσιες ομιλίες αξιολογώντας τα σωστά και τα λανθασμένα σημεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Επιπλήττουν, μάλιστα, τους αποστόλους, οι οποίοι έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, υποβάλλοντας σχόλια και μιλώντας αγενώς και αυθαδώς· η ανθρώπινη φύση τους είναι ευτελέστατη και δεν έχουν την παραμικρή σύνεση. Δεν θα έρθει η ημέρα που τέτοιοι άνθρωποι θα απορριφθούν από το έργο του Αγίου Πνεύματος και θα καούν στις φλόγες της κόλασης; Δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, κι όμως επικρίνουν το έργο Του και προσπαθούν να διδάξουν τον Θεό πώς να εργάζεται. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι παράλογοι άνθρωποι να γνωρίζουν τον Θεό; Ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει τον Θεό μέσα από τη διαδικασία της αναζήτησης και της βίωσής Του· και καταφέρνει να Τον γνωρίσει, όχι επικρίνοντάς Τον από ιδιοτροπία, αλλά μέσα από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο πιο ακριβής είναι η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό, τόσο λιγότερο εναντιώνονται σε Αυτόν. Αντίθετα, όσο λιγότερο γνωρίζουν οι άνθρωποι τον Θεό, τόσο πιο πιθανό είναι να Του εναντιωθούν. Οι αντιλήψεις σου, η παλιά φύση και η ανθρώπινη φύση σου, ο χαρακτήρας και η ηθική σου στάση αποτελούν το «κεφάλαιο» με το οποίο αντιστέκεσαι στον Θεό, και όσο πιο διεφθαρμένος, ξεπεσμένος και ευτελής είσαι, τόσο περισσότερο είσαι εχθρός του Θεού. Εκείνοι που διακατέχονται από κακές αντιλήψεις και έχουν αυτάρεσκη διάθεση βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερη έχθρα με τον ενσαρκωμένο Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Εάν οι αντιλήψεις σου δεν διορθωθούν, τότε θα είναι πάντοτε εναντίον του Θεού· ποτέ δεν θα είσαι συμβατός με τον Θεό και πάντα θα είσαι χώρια Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

88. Εκείνοι που δεν αντιλαμβάνονται τον σκοπό του έργου του Θεού είναι εκείνοι που είναι ενάντια στον Θεό, και ακόμα περισσότερο είναι εκείνοι που ενώ αντιλαμβάνονται τον σκοπό του έργου του Θεού, παρόλα αυτά δεν αναζητούν να ικανοποιήσουν τον Θεό. Εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και απαγγέλουν τη Βίβλο κάθε μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό˙ επιπλέον, κανένας δεν είναι κοντά στην καρδιά του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να διδάξει τον Θεό. Παρότι κραδαίνουν το όνομα του Θεού, εκουσίως Τον καταπολεμούν. Παρότι φορούν την ετικέτα των πιστών του Θεού, είναι εκείνοι που τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που παρεμποδίζουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Παρότι έχουν «ρωμαλέα» εμφάνιση, πώς οι ακόλουθοί τους μπορούν να καταλάβουν ότι αυτοί είναι αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στην αντίθεση με τον Θεό; Πώς να ξέρουν ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που ιδιαιτέρως αναζητούν ψυχές για να τις καταβροχθίσουν; Εκείνοι που τιμούν τον εαυτό τους μπροστά στον Θεό είναι οι κατώτεροι απ’ όλους τους ανθρώπους, ενώ αυτοί που εμφανίζονται ως οι πιο ταπεινοί είναι και οι πιο έντιμοι. Και εκείνοι που θεωρούν ότι γνωρίζουν το έργο του Θεού και διακηρύσσουν το έργο του Θεού στους άλλους με μεγάλες φανφάρες ενώ τα μάτια τους είναι κατά πάνω Του —αυτοί είναι και οι πιο αμαθείς άνθρωποι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τη μαρτυρία του Θεού και είναι αλαζονικοί και επηρμένοι. Εκείνοι που πιστεύουν ότι έχουν πολύ λίγη γνώση για τον Θεό παρόλη την εμπειρία και την πρακτική τους γνώση για τον Θεό είναι οι πιο αγαπητοί Του. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν πραγματική μαρτυρία και είναι πράγματι δυνατό να τελειοποιηθούν από τον Θεό. Αυτοί που δεν κατανοούν το θέλημα του Θεού είναι αντίπαλοι του Θεού˙ αυτοί που παρότι κατανοούν το θέλημα του Θεού, δεν ασκούν την αλήθεια, είναι αντίπαλοι του Θεού˙ εκείνοι που τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού αλλά πηγαίνουν ενάντια στην ουσία του λόγου του Θεού είναι αντίπαλοι του Θεού˙ αυτοί που έχουν αντιλήψεις για τον ενσαρκωμένο Θεό και επίτηδες επαναστατούν είναι αντίπαλοι του Θεού˙ αυτοί που κρίνουν τον Θεό είναι αντίπαλοι του Θεού˙ και όποιος δεν δύναται να γνωρίσει τον Θεό και να γίνει μάρτυράς Του είναι αντίπαλος του Θεού. Ακούστε λοιπόν την προτροπή Μου: Εάν αληθινά έχετε την πίστη να πορευθείτε σ’ αυτό το μονοπάτι, τότε συνεχίστε να το ακολουθείτε. Εάν δεν έχετε τη δυνατότητα να μην εναντιωθείτε στον Θεό, τότε καλύτερα να φύγετε πριν να είναι πολύ αργά. Αλλιώς οι οιωνοί δεν είναι καλοί, γιατί η φύση σας είναι πολύ διεφθαρμένη. Δεν έχετε την παραμικρή αφοσίωση ή υπακοή, ή μια καρδιά που διψά για το δίκαιο και την αλήθεια. Και δεν έχετε ούτε την ελάχιστη αγάπη για τον Θεό. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κατάστασή σας όσον αφορά στον Θεό είναι σε κακό χάλι. Δεν είστε ικανοί να τηρήσετε τις υποχρεώσεις σας ούτε να πείτε αυτά που πρέπει να πείτε. Δεν είστε ικανοί να βάλετε σε εφαρμογή αυτά που έχετε υποχρέωση, και δεν είστε ικανοί να κάνετε αυτό που οφείλετε. Δεν έχετε την αφοσίωση, τη συνείδηση, την υπακοή, ή την αποφασιστικότητα που οφείλετε να έχετε. Δεν έχετε υποφέρει όπως θα έπρεπε, και δεν έχετε την πίστη που θα έπρεπε να έχετε. Δεν έχετε απολύτως καμία αξία˙ έχετε την αυτοεκτίμηση για να συνεχίσετε να ζείτε; Σας το λέω έντονα, είναι καλύτερα να κλείσετε τα μάτια σας για την αιώνια ανάπαυση, και έτσι να γλιτώσετε τον Θεό από την έννοια σας και να μη χρειάζεται Εκείνος να υποφέρει για χάρη σας. Πιστεύετε στον Θεό και εν τούτοις δεν γνωρίζετε το θέλημά Του. Τρέφεστε και πίνετε από τα λόγια του Θεού και εν τούτοις είστε ανίκανοι να κάνετε αυτά που επιτάσσει ο Θεός. Πιστεύετε στον Θεό και εν τούτοις δεν τον γνωρίζετε, και ζείτε παρότι δεν έχετε καμία πρόθεση να αγωνιστείτε για κάποιον σκοπό. Δεν έχετε ούτε αξίες ούτε σκοπό. Ζείτε σαν άνθρωπος αλλά δεν έχετε ούτε συνείδηση, ούτε ακεραιότητα, ούτε την ελάχιστη αξιοπιστία. Πώς μπορεί να θεωρηθείτε άνθρωπος; Πιστεύετε στον Θεό και εν τούτοις Τον εξαπατάτε. Επιπλέον, παίρνετε τα χρήματα του Θεού και τρέφεστε από τις προσφορές Του, και εν τούτοις στο τέλος δεν ενδιαφέρεστε καθόλου για τα συναισθήματα του Θεού ούτε έχετε συνείδηση απέναντι στον Θεό. Δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε ούτε στις πιο απλές απαιτήσεις του Θεού. Πώς λοιπόν μπορεί να θεωρηθείτε άνθρωπος; Η τροφή που καταναλώνετε και ο αέρας που αναπνέετε προέρχονται από τον Θεό, απολαμβάνετε τη χάρη Του, και εν τέλει δεν έχετε την παραμικρή γνώση του Θεού. Αντιθέτως, έχετε γίνει οι άχρηστοι που είναι ενάντια στον Θεό. Δεν είστε λοιπόν ένα κτήνος που δεν είναι καλύτερο ούτε από ένα σκυλί; Υπάρχουν άλλα ζώα πιο μοχθηρά από σας;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό

89. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον άνθρωπο είναι ότι αγαπά μόνο πράγματα που δεν μπορεί να δει και να αγγίξει, πράγματα που είναι εξαιρετικά μυστηριώδη και θαυμαστά, και που είναι αδιανόητα στον άνθρωπο και απρόσιτα στους απλούς θνητούς. Όσο πιο ουτοπικά είναι αυτά τα πράγματα, τόσο περισσότερο τα αναλύουν οι άνθρωποι, και τα επιδιώκουν, μάλιστα, αγνοώντας οτιδήποτε άλλο και επιχειρούν να τα αποκτήσουν. Όσο πιο ουτοπικά είναι, τόσο πιο προσεκτικά τα εξετάζουν και τα αναλύουν οι άνθρωποι, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να σχηματίζουν τις δικές τους εξαντλητικές ιδέες γι’ αυτά. Αντίθετα, όσο πιο ρεαλιστικά είναι τα πράγματα, τόσο πιο εύκολα τα απορρίπτουν οι άνθρωποι· απλώς τα κοιτάζουν υποτιμητικά και, μάλιστα, τα περιφρονούν. Αυτή ακριβώς δεν είναι η στάση σας προς το ρεαλιστικό έργο που επιτελώ σήμερα; Όσο πιο ρεαλιστικά είναι αυτά τα πράγματα, τόσο πιο προκατειλημμένοι είστε εναντίον τους. Δεν αφιερώνετε χρόνο στην εξέτασή τους, κι απλώς τα αγνοείτε. Κοιτάζετε υποτιμητικά αυτές τις ρεαλιστικές, χαμηλών προδιαγραφών απαιτήσεις, τρέφετε, μάλιστα, πολυάριθμες αντιλήψεις γι’ αυτόν τον Θεό που είναι ιδιαίτερα πραγματικός, και είστε απλώς ανίκανοι να δεχτείτε την πραγματικότητα και την κανονικότητά Του. Με αυτόν τον τρόπο, δεν εμμένετε σε μια ασαφή πίστη; Έχετε ακλόνητη πίστη στον αόριστο Θεό του παρελθόντος και κανένα ενδιαφέρον για τον πραγματικό Θεό του σήμερα. Αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός του χθες και ο Θεός του σήμερα είναι από δύο διαφορετικές εποχές; Δεν οφείλεται, επίσης, στο γεγονός ότι ο Θεός του χθες είναι ο δοξασμένος Θεός των ουρανών, ενώ ο Θεός του σήμερα είναι ένα μικροσκοπικό ανθρώπινο ον στη γη; Επιπλέον, δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός που λατρεύεται από τον άνθρωπο είναι αυτός που προκύπτει από τις αντιλήψεις του, ενώ ο Θεός του σήμερα είναι μια πραγματική σάρκα που δημιουργήθηκε στη γη; Στο κάτω κάτω, δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός του σήμερα είναι πολύ πραγματικός, σε σημείο που ο άνθρωπος δεν Τον επιδιώκει; Διότι αυτά που ζητάει από τους ανθρώπους ο σημερινός Θεός είναι ακριβώς αυτά που οι άνθρωποι είναι πιο απρόθυμοι να κάνουν και που τους κάνουν να αισθάνονται ντροπή. Αυτό δεν δυσκολεύει τα πράγματα για τους ανθρώπους; Δεν αποκαλύπτει τις ουλές τους; Με αυτόν τον τρόπο, πολλοί από εκείνους που δεν επιδιώκουν την πραγματικότητα γίνονται εχθροί του ενσαρκωμένου Θεού, γίνονται αντίχριστοι. Δεν είναι προφανές γεγονός; Στο παρελθόν, όταν ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί ακόμη, μπορεί να ήσουν μια θρησκευτική προσωπικότητα ή ένας αφοσιωμένος πιστός. Αφότου ενσαρκώθηκε ο Θεός, πολλοί τέτοιοι αφοσιωμένοι πιστοί έγιναν, άθελά τους, οι αντίχριστοι. Ξέρεις τι συμβαίνει εδώ; Κατά την πίστη σου στον Θεό, δεν επικεντρώνεσαι στην πραγματικότητα ούτε επιδιώκεις την αλήθεια, αλλά, αντιθέτως, σου γίνονται εμμονή τα ψεύδη —αυτή δεν είναι η πιο ξεκάθαρη πηγή της εχθρότητάς σου προς τον ενσαρκωμένο Θεό;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ικανοποιήσουν

90. Πριν από την επαφή με τον Χριστό, μπορεί να πιστεύεις ότι η διάθεσή σου έχει εντελώς αλλάξει, ότι είσαι ένας πιστός ακόλουθος του Χριστού και ότι είσαι πολύ άξιος να λάβεις τις ευλογίες του Χριστού. Επιπλέον, καθώς έχεις διανύσει πολλούς δρόμους, έχεις κάνει μεγάλο έργο κι έχεις αποφέρει πολλούς καρπούς, πιστεύεις ότι πρέπει να είσαι αυτός που θα λάβει το στεφάνι στο τέλος. Ωστόσο, υπάρχει μια αλήθεια που μπορεί να μη γνωρίζεις: Η διεφθαρμένη διάθεση κι η παρακοή κι η αντίσταση του ανθρώπου εκτίθενται όταν βλέπει τον Χριστό, κι η παρακοή κι η αντίσταση που εκτίθενται εκείνη τη στιγμή, εκτίθενται πιο απόλυτα και πληρέστερα απ’ ό,τι σε κάθε άλλη. Ο Χριστός είναι ο Υιός του ανθρώπου —ο Υιός του ανθρώπου που κατέχει κανονική ανθρώπινη φύση— γι’ αυτό ο άνθρωπος ούτε Τον τιμά ούτε Τον σέβεται. O Θεός ζει στη σάρκα, γι’ αυτό η παρακοή του ανθρώπου έρχεται στο φως λεπτομερώς και έντονα. Λέω, λοιπόν, ότι η έλευση του Χριστού έχει φέρει στο φως όλη την παρακοή της ανθρωπότητας και έχει φανερώσει εντελώς τη φύση του ανθρώπινου γένους. Αυτό ονομάζεται «δελεάζοντας μια τίγρη να κατεβεί απ’ το βουνό» και «δελεάζοντας έναν λύκο να βγει έξω από τη σπηλιά». Τολμάς να πεις ότι είσαι πιστός στον Θεό; Τολμάς να πεις ότι δείχνεις απόλυτη υπακοή στον Θεό; Τολμάς να πεις ότι δεν είσαι επαναστάτης; Κάποιοι θα πουν: Κάθε φορά που ο Θεός δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον για μένα, πάντα υποτάσσομαι χωρίς να παραπονιέμαι. Επιπλέον, δεν κατέχω καμιά αντίληψη για τον Θεό. Κάποιοι θα πουν: Οτιδήποτε μου αναθέτει ο Θεός, το εκτελώ κατά το καλύτερο δυνατό και δεν είμαι ποτέ αμελής. Τότε, σας ρωτώ αυτό: Μπορείτε να είστε συμβατοί με τον Χριστό όταν ζείτε μαζί μ’ Εκείνον; Και για πόσο καιρό θα είστε συμβατοί μαζί Του; Μια μέρα; Δύο ημέρες; Μία ώρα; Δύο ώρες; Η πίστη σας μπορεί να είναι πράγματι αξιέπαινη, αλλά δεν έχετε μεγάλη σταθερότητα. Όταν ζεις αληθινά με τον Χριστό, η αυταρέσκειά σου κι υπεροψία σου θα εκτεθούν σταδιακά μέσα από τα λόγια και τις πράξεις σου, όπως κι οι υπερβολικές σου επιθυμίες, η νοοτροπία ανυπακοής που έχεις και η δυσαρέσκειά σου φυσικά θα αποκαλυφθούν. Τέλος, η αλαζονεία σου θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη, κι όταν γίνεις τόσο ασύμβατος με τον Χριστό όσο το νερό με τη φωτιά, τότε η φύση σου θα αποκαλυφθεί ολοκληρωτικά. Εκείνη την ώρα, οι αντιλήψεις σου δεν μπορούν πλέον να κρύβονται. Επίσης, οι διαμαρτυρίες σου θα εκφραστούν αυθόρμητα κι η ευτελής ανθρώπινη φύση σου θα εκτεθεί πλήρως. Ωστόσο, ακόμα και τότε, συνεχίζεις να αποκηρύσσεις τη δική σου επαναστατικότητα, ενώ πιστεύεις ότι ένας τέτοιος Χριστός δεν είναι εύκολο να γίνει αποδεκτός κι ότι είναι υπερβολικά αυστηρός με τον άνθρωπο κι ότι θα υποτασσόσουν εξ ολοκλήρου αν ήταν ένας ευγενικότερος Χριστός. Πιστεύετε ότι υπάρχει πάντα ένας δίκαιος λόγος για την εξέγερσή σας, και ότι επαναστατείτε εναντίον Του μόνον όταν ο Χριστός σάς έχει οδηγήσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Ποτέ δεν έχετε αναλογιστεί ότι έχετε αποτύχει στο να θεωρείτε τον Χριστό Θεό και στην πρόθεση σας να Τον υπακούσετε. Αντίθετα, πεισματικά επιμένεις ο Χριστός να ενεργεί σύμφωνα με την επιθυμία σου και από τη στιγμή που δεν υπάρχει ούτε ένα πράγμα που να έχει γίνει έτσι, πιστεύεις ότι Εκείνος δεν είναι Θεός, αλλά άνθρωπος. Δεν υπάρχουν πολλοί από εσάς που Τον αντιμετωπίζουν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Σε ποιον πιστεύετε εν τέλει; Και πώς κάνετε την αναζήτηση;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού

91. Πάντα επιθυμείτε να δείτε τον Χριστό, αλλά σας προτρέπω να μην έχετε τόση μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σας· ο καθένας μπορεί να δει τον Χριστό, αλλά λέω ότι κανένας δεν είναι κατάλληλος να δει τον Χριστό. Επειδή η φύση του ανθρώπου είναι γεμάτη από το κακό, την αλαζονεία και την επανάσταση, τη στιγμή που θα δεις τον Χριστό, η φύση σου θα σε καταστρέψει και θα σε καταδικάσει σε θάνατο. Η συσχέτισή σου με έναν αδελφό (ή μια αδελφή) μπορεί να μην δείχνει πολλά για σένα, αλλά δεν είναι τόσο απλό όταν συσχετίζεσαι με τον Χριστό. Οποιαδήποτε στιγμή, οι αντιλήψεις σου μπορεί να ριζωθούν, η αλαζονεία σου να αρχίσει να ανθίζει κι η επανάστασή σου να φέρει σύκα. Πώς μπορείς εσύ με τέτοια ανθρώπινη φύση να είσαι κατάλληλος να συσχετιστείς με τον Χριστό; Είσαι πράγματι ικανός να Τον αντιμετωπίζεις ως Θεό κάθε στιγμή της κάθε μέρας; Θα έχεις αληθινά την πραγματικότητα της υποταγής στον Θεό; Λατρεύετε τον μεγαλειώδη Θεό μέσα στις καρδιές σας ως Ιεχωβά, ενώ θεωρείτε τον ορατό Χριστό άνθρωπο. Η λογική σας είναι κατωτάτου επιπέδου κι η ανθρώπινη φύση σας υπερβολικά ευτελής! Είστε ανίκανοι να θεωρείτε για πάντα τον Χριστό Θεό. Απλώς Τον κρατάτε γερά και Τον λατρεύετε ως Θεό περιστασιακά, όταν εσείς θέλετε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω ότι δεν είστε πιστοί του Θεού, αλλά συνεργοί αυτών οι οποίοι πολεμούν τον Χριστό. Ακόμα κι οι άνθρωποι που δείχνουν καλοσύνη σε άλλους ανταμείβονται, όμως ο Χριστός, που έχει επιτελέσει τέτοιο έργο ανάμεσά σας, δεν έχει δεχτεί ούτε την αγάπη ούτε την ανταμοιβή και υποταγή από τον άνθρωπο. Δεν είναι κάτι το λυπηρό;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού

92. Μπορεί όλα τα χρόνια της πίστης σου στον Θεό, να μην έχεις καταραστεί κανέναν ούτε και να έχεις διαπράξει κάτι κακό, ωστόσο στη συσχέτισή σου με τον Χριστό δεν μπορείς να λες την αλήθεια, να ενεργείς ειλικρινά ή να υπακούς στον λόγο του Χριστού· τότε λέω ότι είσαι ο πιο μοχθηρός και κακός άνθρωπος στον κόσμο. Μπορεί να είσαι ιδιαίτερα εγκάρδιος και πιστός στους συγγενείς, τους φίλους, τη σύζυγο (ή τον σύζυγό σου), τους γιους και τις κόρες σου και τους γονείς σου και ποτέ δεν επωφελείσαι από τους άλλους, όμως αν δεν μπορείς να είσαι σε σύμπνοια και συμφιλιωμένος με τον Χριστό, τότε ακόμη κι αν δαπανήσεις όλο σου το είναι για να ανακουφίσεις τους γείτονές σου ή έχεις φροντίσει καλά τον πατέρα, τη μητέρα και τα μέλη του νοικοκυριού σου, λέω ότι εξακολουθείς να είσαι κακός και επιπλέον γεμάτος πονηρά κόλπα. Μη νομίζεις ότι είσαι συμβατός με τον Χριστό απλά και μόνο επειδή τα πηγαίνεις καλά με τους άλλους ή κάνεις κάποιες καλές πράξεις. Πιστεύεις ότι η φιλανθρωπική σου πρόθεση μπορεί να υφαρπάξει μια ευλογία από τον Ουρανό; Πιστεύεις ότι κάποιες καλές πράξεις που κάνεις μπορούν να υποκαταστήσουν την υπακοή σου; Κανείς σας δεν μπορεί να δεχτεί την αντιμετώπιση και το κλάδεμα κι όλοι σας δυσκολεύεστε να αποδεχθείτε την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού. Ωστόσο, συνεχώς διατυμπανίζετε την υπακοή σας στον Θεό. Μια τέτοια πίστη σαν τη δική σας θα επιφέρει μια κατάλληλη ανταπόδοση. Σταματήστε να βαυκαλίζεστε με φανταχτερές ψευδαισθήσεις και να επιθυμείτε να δείτε τον Χριστό, γιατί είστε πολύ μικροί στο ανάστημα, τόσο που δεν είστε καν αντάξιοι να Τον δείτε. Όταν αποβάλεις πλήρως την επαναστατικότητά σου και μπορέσεις να είσαι συμφιλιωμένος με τον Χριστό, τότε ο Θεός με φυσικό τρόπο θα σου εμφανιστεί. Αν πας να δεις τον Θεό χωρίς να υποστείς κλάδεμα ή κρίση, τότε σίγουρα θα γίνεις πολέμιος του Θεού προορισμένος για την καταστροφή. Η φύση του ανθρώπου είναι εγγενώς εχθρική προς τον Θεό, επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουν υποβληθεί στην πιο βαθιά διαφθορά από τον Σατανά. Αν ο άνθρωπος προσπαθήσει να συσχετιστεί με τον Θεό ενόσω βρίσκεται στη δική του διαφθορά, είναι σίγουρο ότι τίποτα καλό δεν μπορεί να προέλθει απ’ αυτό. Όλες οι πράξεις και τα λόγια του ανθρώπου σίγουρα θα εκθέτουν συνεχώς τη διαφθορά του και κατά τη συσχέτισή του με τον Θεό, η επαναστατικότητά του θα αποκαλυφθεί από κάθε άποψη. Ο άνθρωπος επομένως, εν αγνοία του, αντιτίθεται στον Χριστό, εξαπατά τον Χριστό και απορρίπτει τον Χριστό· όταν συμβεί αυτό, ο άνθρωπος θα είναι σε ακόμη πιο επισφαλή κατάσταση και αν συνεχιστεί αυτό, θα υποβληθεί σε τιμωρία.

Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι εάν η συσχέτιση με τον Θεό είναι τόσο επικίνδυνη, τότε θα ήταν σοφό να κρατηθούμε σε απόσταση από τον Θεό. Τι μπορούν να λάβουν τέτοιοι άνθρωποι τότε; Μπορούν να είναι πιστοί στον Θεό; Πράγματι, η συσχέτιση με τον Θεό είναι πολύ δύσκολη, αλλά αυτό συμβαίνει εξ ολοκλήρου επειδή ο άνθρωπος είναι διεφθαρμένος, κι όχι επειδή ο Θεός δεν μπορεί να συσχετιστεί με τον άνθρωπο. Θα ήταν καλύτερο για σας να αφιερώσετε περισσότερη προσπάθεια στην αλήθεια του γνώθι σαυτόν. Γιατί δεν κερδίσατε την εύνοια του Θεού; Γιατί η διάθεσή σας είναι απεχθής για Εκείνον; Γιατί τα λόγια σας Του φαίνονται αηδιαστικά; Μόλις δείξετε λίγη πίστη, παινεύετε τους εαυτούς σας και απαιτείτε ανταμοιβή για τη μικρή σας συνεισφορά· περιφρονείτε τους άλλους μόλις δείξετε αφοσίωση και αψηφάτε τον Θεό αφού επιτελέσετε μια μικρή εργασία. Επιθυμείτε πλούτη και δώρα και συγχαρητήρια γιατί δεχθήκατε τον Θεό. Πονάει η καρδιά σας όταν δίνετε ένα-δυο κέρματα. Όταν δίνετε δέκα, επιθυμείτε ευλογίες και να σας ξεχωρίσουν από τους άλλους. Για ανθρώπινη φύση σαν τη δική σας είναι πραγματικά προσβλητικό να μιλά ή να ακούει κανείς. Υπάρχει κάτι αξιέπαινο στα λόγια και τις πράξεις σας; Όσοι εκτελούν το καθήκον τους κι όσοι δεν το εκτελούν· όσοι οδηγούν και όσοι ακολουθούν· όσοι δέχονται τον Θεό κι όσοι δεν το κάνουν· όσοι δίνουν και όσοι δεν δίνουν· όσοι κηρύττουν και όσοι λαμβάνουν το κήρυγμα, και ούτω καθεξής· όλοι αυτοί οι άνθρωποι παινεύονται. Δεν το βρίσκετε αυτό γελοίο; Βεβαίως γνωρίζετε ότι πιστεύετε στον Θεό, ωστόσο δεν μπορείτε να είστε σε σύμπνοια με τον Θεό. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι δεν έχετε καμία απολύτως αξία, ωστόσο συνεχίζετε να καυχιέστε το ίδιο. Δεν αισθάνεστε ότι η λογική σας έχει καταντήσει τέτοια ώστε δεν έχετε πλέον αυτοέλεγχο; Πώς μπορείτε με τέτοια λογική να είστε κατάλληλοι για συσχετιστείτε με τον Θεό; Τώρα δεν φοβάστε για τον εαυτό σας; Η διάθεσή σας έχει ήδη γίνει τέτοια που δεν μπορείτε να είστε σε σύμπνοια με τον Θεό. Έτσι, δεν είναι γελοία η πίστη σας; Δεν είναι παράλογη η πίστη σας; Πώς θα αντιμετωπίσεις το μέλλον σου; Πώς θα επιλέξεις το μονοπάτι που θα ακολουθήσεις;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού

93. Μερικοί άνθρωποι δεν χαίρονται με την αλήθεια, πολύ λιγότερο, με την κρίση. Αντίθετα, χαίρονται με τη δύναμη και τον πλούτο. Αυτά τα άτομα κυνηγούν την εξουσία. Αναζητούν αποκλειστικά εκείνα τα θρησκεύματα στον κόσμο που έχουν επιρροή κι εκείνους τους πάστορες και τους δασκάλους που προέρχονται από τις ιερατικές σχολές. Παρά το γεγονός ότι δέχτηκαν την οδό της αλήθειας, παραμένουν επιφυλακτικοί και δεν είναι σε θέση να αφοσιωθούν πλήρως. Μιλούν για θυσίες προς τον Θεό, αλλά τα μάτια τους επικεντρώνονται σε μεγάλους πάστορες και δασκάλους κι ο Χριστός παραμερίζεται. Οι καρδιές τους είναι γεμάτες με φήμη, πλούτη και δόξα. Δεν πιστεύουν καθόλου ότι ένας τέτοιος ασήμαντος άνθρωπος είναι ικανός να κατακτήσει τόσους πολλούς, ότι ένας τόσο ασήμαντος είναι ικανός να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση. Δεν πιστεύουν καθόλου ότι όλα αυτά τα μηδενικά μέσα στη σκόνη και σωρούς κοπριάς είναι τα άτομα που επιλέγονται από τον Θεό. Πιστεύουν ότι, αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού, τότε ο ουρανός και η γη θα γύριζαν ανάποδα κι όλοι οι άνθρωποι θα ξεκαρδίζονταν στο γέλιο. Πιστεύουν ότι, αν ο Θεός επέλεξε κάποιους τόσο τιποτένιους για να τελειωθούν, τότε αυτοί οι μεγάλοι άντρες θα γίνονταν ο ίδιος ο Θεός. Οι αντιλήψεις τους είναι μολυσμένες με την απιστία. Πράγματι, πιο πολύ κι από την απιστία, είναι εξωφρενικά θηρία. Γιατί εκτιμούν μόνο τη θέση, το κύρος και τη δύναμη· αυτό που έχουν σε μεγάλη εκτίμηση είναι μεγάλες ομάδες και θρησκεύματα. Δεν έχουν κανένα σεβασμό για όλους εκείνους που οδηγούνται από τον Χριστό· είναι απλά προδότες που γύρισαν την πλάτη τους στον Χριστό, στην αλήθεια και στη ζωή.

Αυτό που θαυμάζεις δεν είναι η ταπεινοφροσύνη του Χριστού, αλλά εκείνοι οι ψεύτικοι διακεκριμένοι ποιμένες. Δεν αγαπάς το κάλλος ή τη σοφία του Χριστού, αλλά εκείνους τους φαύλους που συνδέονται με τον άθλιο κόσμο. Γελάς με τον πόνο του Χριστού, που δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι Του, αλλά θαυμάζεις αυτά τα πτώματα που αρπάζουν προσφορές και ζουν στην ακολασία. Δεν είσαι πρόθυμος να υποφέρεις μαζί με τον Χριστό, αλλά ευχαρίστως πέφτεις στην αγκαλιά εκείνων των απερίσκεπτων αντίχριστων, παρόλο που σου παρέχουν μόνο σάρκα, μόνο γράμματα και μόνο έλεγχο. Ακόμα και τώρα, η καρδιά σου εξακολουθεί να στρέφεται προς εκείνους, προς τη φήμη τους, προς το κύρος τους και προς την επιρροή τους. Κι όμως συνεχίζεις να διατηρείς μια στάση, κατά την οποία σου είναι δύσκολο να χωνέψεις το έργο του Χριστού και είσαι απρόθυμος να το αποδεχθείς. Γι’ αυτό λέω ότι δεν έχεις την πίστη που απαιτείται για να αναγνωρίσεις τον Χριστό. Ο λόγος που Τον ακολουθείς ως σήμερα είναι απλώς επειδή δεν είχες άλλη επιλογή. Στην καρδιά σου για πάντα δεσπόζουν υπεροπτικές εικόνες· δεν μπορείς να ξεχάσεις κάθε τους λέξη και πράξη, ούτε τις γεμάτες επιρροή λέξεις και τα χέρια τους. Είναι, στην καρδιά σας, για πάντα υπέρτατοι και για πάντα ήρωες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει για τον σύγχρονο Χριστό. Είναι για πάντα ασήμαντος στην καρδιά σου και για πάντα ανάξιος σεβασμού. Γιατί Αυτός είναι πάρα πολύ συνηθισμένος, έχει πολύ μικρή επιρροή και απέχει πολύ από την υπεροψία.

Σε κάθε περίπτωση, θέλω να πω ότι όλοι όσοι δεν εκτιμούν την αλήθεια είναι άπιστοι και προδότες της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα λάβουν ποτέ την έγκριση του Χριστού. Έχεις διαπιστώσει τώρα πόση απιστία βρίσκεται μέσα σου; Και πόση προδοσία του Χριστού; Σε προτρέπω λοιπόν ώστε: Αφού έχεις επιλέξει την οδό της αλήθειας, τότε θα πρέπει να αφοσιωθείς ολόψυχα, μην αμφιταλαντεύεσαι ούτε να το κάνεις με μισή καρδιά. Θα πρέπει να καταλάβεις ότι ο Θεός δεν ανήκει στον κόσμο ή σε οποιοδήποτε άτομο, αλλά σ’ όλους εκείνους που πραγματικά πιστεύουν σε Αυτόν, σ’ όλους εκείνους που Τον λατρεύουν και σ’ όλους εκείνους που είναι αφοσιωμένοι και πιστοί σ’ Αυτόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;

94. Πολλοί από όσους ακολουθούν τον Θεό ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα κερδίσουν ευλογίες ή θα αποτρέψουν την καταστροφή. Μόλις γίνεται μνεία για το έργο και τη διαχείριση του Θεού, σιωπούν και χάνουν κάθε ενδιαφέρον. Νομίζουν ότι η κατανόηση τέτοιων κουραστικών ζητημάτων δεν θα βοηθήσει τη ζωή τους να αναπτυχθεί, ούτε θα προσφέρει κάποιο όφελος. Κατά συνέπεια, μολονότι έχουν ακούσει για τη διαχείριση του Θεού, δεν της δίνουν και πολλή προσοχή. Δεν τη βλέπουν ως κάτι πολύτιμο που πρέπει να γίνει αποδεκτό, και πολύ περισσότερο δεν τη λαμβάνουν ως μέρος της ζωής τους. Οι άνθρωποι αυτού του είδους έχουν έναν μόνο απλό στόχο ακολουθώντας τον Θεό, και αυτός είναι να λαμβάνουν ευλογίες. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπαίνουν στον κόπο να προσέξουν οτιδήποτε άλλο δεν αφορά άμεσα αυτόν τον στόχο. Δεν υπάρχει για αυτούς κανένας πιο θεμιτός στόχος από το να πιστεύουν στον Θεό για να λαμβάνουν ευλογίες —αυτή είναι η αξία της πίστης τους. Εάν κάτι δεν συμβάλλει σε αυτόν τον στόχο, παραμένουν εντελώς ασυγκίνητοι. Αυτό ισχύει για τους περισσότερους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό σήμερα. Ο στόχος και η πρόθεσή τους φαίνονται θεμιτά επειδή, πιστεύοντας στον Θεό, δαπανούν επίσης για τον Θεό, αφιερώνονται σε Αυτόν και εκτελούν το καθήκον τους. Εγκαταλείπουν τα νιάτα τους, απαρνούνται την οικογένεια και τη σταδιοδρομία τους, περνούν και χρόνια ακόμη μακριά από το σπίτι τους απασχολημένοι. Για χάρη του απώτερου στόχου τους, αλλάζουν τα ενδιαφέροντά τους, τη στάση τους για τη ζωή, ακόμη και την κατεύθυνση που αναζητούν· κι όμως δεν μπορούν να αλλάξουν τον στόχο της πίστης τους στον Θεό. Τρέχουν παντού για τη διαχείριση των δικών τους ιδανικών· ανεξάρτητα από το πόσο μακρύς είναι ο δρόμος και από το πόσες δυσκολίες και εμπόδια υπάρχουν στην πορεία, παραμένουν ανυποχώρητοι και δεν φοβούνται τον θάνατο. Ποια δύναμη τούς αναγκάζει να συνεχίζουν να αφιερώνονται κατ’ αυτόν τον τρόπο; Μήπως η συνείδησή τους; Ο σπουδαίος και ευγενής χαρακτήρας τους; Η αποφασιστικότητά τους να πολεμήσουν τις δυνάμεις του κακού μέχρι τέλους; Η πίστη τους να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό χωρίς να ζητούν ανταμοιβή; Η αφοσίωσή τους, όντας πρόθυμοι να εγκαταλείψουν τα πάντα για να επιτύχουν το θέλημα του Θεού; Ή μήπως το πνεύμα αφοσίωσής τους, ώστε να απαρνούνται διαρκώς τις υπερβολικές προσωπικές απαιτήσεις; Να εξακολουθεί να δίνει τόσο πολλά κάποιος που δεν έχει καταλάβει ποτέ το έργο της διαχείρισης του Θεού, αυτό κι αν είναι θαύμα! Προς το παρόν, ας μη συζητήσουμε το πόσα έχουν προσφέρει αυτά τα άτομα. Η συμπεριφορά τους, ωστόσο, αξίζει κατά πολύ την ανάλυσή μας. Εκτός από τα οφέλη που συνδέονται τόσο στενά με αυτούς, θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν ποτέ τον Θεό, θα πρόσφεραν τόσο πολλά για Εκείνον; Ως προς αυτό, ανακαλύπτουμε ένα άγνωστο ως τώρα πρόβλημα: Η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό είναι απλά και μόνο σχέση συμφέροντος. Είναι σχέση μεταξύ κάποιου που δέχεται και κάποιου που δωρίζει ευλογίες. Για να το πούμε απλά, είναι παρόμοια με τη σχέση μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη. Ο εργαζόμενος δουλεύει μόνο για να λαμβάνει τις ανταμοιβές που παρέχει ο εργοδότης. Δεν υπάρχει στοργή σε μια τέτοια σχέση, μόνο συναλλαγή. Δεν αγαπάει ούτε αγαπιέται κανείς, υπάρχει μόνο φιλανθρωπία και έλεος. Δεν υπάρχει κατανόηση, μόνο καταπιεσμένη αγανάκτηση και εξαπάτηση. Δεν υπάρχει οικειότητα, μόνο ένα αδιαπέραστο χάσμα. Τώρα που τα πράγματα έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο, ποιος μπορεί να αντιστρέψει μια τέτοια πορεία; Και πόσοι άνθρωποι είναι ικανοί να καταλάβουν πραγματικά πόσο φρικτή πραγματικά έχει γίνει αυτή η σχέση; Πιστεύω ότι όταν οι άνθρωποι πλέουν στην αγαλλίαση τού να ευλογούνται, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πόσο εξευτελιστική και απεχθής είναι μια τέτοια σχέση με τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Γ΄: Ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί μόνο μέσα από τη διαχείριση του Θεού

95. Το πλέον λυπηρό όσον αφορά την πίστη της ανθρωπότητας στον Θεό είναι ότι ο άνθρωπος επιτελεί τη δική του διαχείριση εν μέσω του έργου του Θεού, κι όμως δεν δίνει καμία σημασία στη διαχείριση του Θεού. Η μεγαλύτερη αποτυχία του ανθρώπου έγκειται στο ότι ο άνθρωπος κατασκευάζει τον δικό του ιδανικό προορισμό και σχεδιάζει πώς να λάβει τη μεγαλύτερη ευλογία και τον καλύτερο προορισμό, ταυτόχρονα με την προσπάθειά του να υποτάσσεται στον Θεό και να Τον λατρεύει. Ακόμη και αν κάποιος κατανοεί πόσο αξιολύπητος, απαίσιος και θλιβερός είναι, πόσοι μπορούν πρόθυμα να εγκαταλείψουν τα ιδανικά και τις ελπίδες τους; Και ποιοι μπορούν να σταματήσουν τα βήματά τους και να μη σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους; Ο Θεός χρειάζεται όσους θα συνεργαστούν στενά μαζί Του για να ολοκληρώσει τη διαχείρισή Του. Χρειάζεται όσους θα υποταχθούν σε Αυτόν, αφιερώνοντας ολόκληρο το μυαλό και το σώμα τους στο έργο της διαχείρισής Του. Δεν χρειάζεται ανθρώπους που απλώνουν τo χέρι ικετεύοντάς Τον κάθε μέρα, πόσω μάλλον όσους δίνουν λίγα και στη συνέχεια περιμένουν να ανταμειφθούν. Ο Θεός σιχαίνεται εκείνους που συνεισφέρουν πενιχρά και στη συνέχεια αναπαύονται στις δάφνες τους. Μισεί εκείνους τους ψυχρούς ανθρώπους που φθονούν το έργο της διαχείρισής Του και θέλουν μόνο να μιλούν για το πώς θα πάνε στον παράδεισο και θα κερδίσουν ευλογίες. Ακόμη μεγαλύτερη αποστροφή τρέφει για όσους εκμεταλλεύονται την ευκαιρία που παρουσιάζεται από το έργο, το οποίο κάνει για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι ετούτοι δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για το τι θέλει να επιτύχει και να αποκτήσει ο Θεός μέσω του έργου της διαχείρισής Του. Ενδιαφέρονται μόνο για το πώς μπορούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που παρέχει το έργο του Θεού για να κερδίσουν ευλογίες. Δεν ενδιαφέρονται για την καρδιά του Θεού, όντας πλήρως απασχολημένοι με τις δικές τους προοπτικές και τη δική τους μοίρα. Όσοι φθονούν το έργο διαχείρισης του Θεού και δεν έχουν το παραμικρό ενδιαφέρον για το πώς ο Θεός σώζει την ανθρωπότητα και για το θέλημά Του, κάνουν μόνο ό,τι ευχαριστεί τους ίδιους κατά τρόπο αποστασιοποιημένο από το έργο διαχείρισης του Θεού. Τη συμπεριφορά τους ούτε τη θυμάται ούτε την εγκρίνει ο Θεός —και πολύ περισσότερο δεν τη βλέπει με θετικό μάτι.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Γ΄: Ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί μόνο μέσα από τη διαχείριση του Θεού

96. Τα έργα Μου είναι περισσότερα σε αριθμό από τους κόκκους της άμμου στις παραλίες και η σοφία Μου ξεπερνά αυτήν όλων των γιων του Σολομώντα. Ωστόσο, οι άνθρωποι Με θεωρούν απλώς έναν ασήμαντο γιατρό και έναν άγνωστο δάσκαλο των ανθρώπων! Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο και μόνο για να τους θεραπεύσω. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο και μόνο για να χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις Μου και να βγάλω τα ακάθαρτα πνεύματα από το σώμα τους και τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα απλώς και μόνο για να λάβουν ειρήνη και χαρά από Εμένα. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο για να απαιτήσουν από Εμένα μεγαλύτερο υλικό πλούτο. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο και μόνο για να περάσουν τη ζωή αυτή με ειρήνη και να είναι σώοι και αβλαβείς στον κόσμο που έρχεται. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο για να αποφύγουν τα δεινά της κόλασης και να λάβουν τις ευλογίες του ουρανού. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο για προσωρινή άνεση, αλλά δεν αποζητούν να κερδίσουν τίποτα από τον κόσμο που έρχεται. Όταν έστρεψα το μένος Μου στον άνθρωπο και απομάκρυνα όλη τη χαρά και την ειρήνη που είχε κάποτε, ο άνθρωπος άρχισε να αμφιβάλει. Όταν έδωσα στον άνθρωπο τα δεινά της κόλασης και πήρα πίσω τις ευλογίες του ουρανού, η ντροπή του ανθρώπου μετατράπηκε σε θυμό. Όταν ο άνθρωπος Μού ζήτησε να τον θεραπεύσω, αλλά Εγώ δεν του έδωσα σημασία και, επιπλέον, τον αποστράφηκα, ο άνθρωπος αναχώρησε από Εμένα για να αναζητήσει, αντ' αυτού, την οδό της κακής ιατρικής και της μαγείας. Όταν πήρα όλα όσα ο άνθρωπος είχε απαιτήσει από Εμένα, τότε ο άνθρωπος εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος. Γι’ αυτό λέω ότι ο άνθρωπος πιστεύει σ’ Εμένα, γιατί δίνω μεγάλη χάρη και γιατί έχει πάρα πολλά να κερδίσει.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι γνωρίζεις περί πίστης;

97. Ελπίζεις ότι η πίστη σου στον Θεό δεν θα προκαλέσει καμία πρόκληση ή δοκιμασία ούτε την παραμικρή δυσκολία. Πάντα επιδιώκεις εκείνα τα πράγματα που είναι άχρηστα και δεν αποδίδεις αξία στη ζωή, αλλά βάζεις τις δικές σου εξωφρενικές σκέψεις πάνω από την αλήθεια. Είσαι τόσο άχρηστος! Ζεις σαν χοίρος —ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ εσένα και τους χοίρους και τα σκυλιά; Δεν είναι όλοι εκείνοι που δεν ακολουθούν την αλήθεια ενώ αγαπούν την σάρκα σαν θηρία; Δεν είναι όλοι αυτοί οι νεκροί χωρίς πνεύμα σαν όρθια πτώματα; Πόσα λόγια έχουν ειπωθεί ανάμεσά σας; Έχει γίνει μόνο λίγο έργο ανάμεσά σας; Πόσα σας έδωσα; Και γιατί δεν τα κέρδισες; Τι παράπονο έχεις; Μήπως δεν έχεις κερδίσει τίποτα επειδή είσαι πολύ ερωτευμένος με τη σάρκα; Και μήπως αυτό συμβαίνει επειδή οι σκέψεις σου είναι υπερβολικές; Δεν είναι επειδή είσαι πολύ ηλίθιος; Εάν δεν είσαι σε θέση να κερδίσεις αυτές τις ευλογίες, μπορείς να κατηγορήσεις τον Θεό που δεν σε έσωσε; Αυτό που επιδιώκεις είναι να είσαι σε θέση να κερδίσεις την ειρήνη αφού πιστέψεις στον Θεό —για να είναι τα παιδιά σου απαλλαγμένα από ασθένειες, για να έχει ο σύζυγός σου μια καλή δουλειά, για να βρει ο γιος σου μια καλή σύζυγο, για να βρει η κόρη σου έναν αξιοπρεπή σύζυγο, για να οργώνουν τα βοοειδή και τα άλογά σου καλά τη γη, για μια χρονιά καλού καιρού για τις καλλιέργειές σου. Αυτό επιδιώκεις. Η επιδίωξή σου είναι μόνο να ζεις με άνεση, για να μην συμβούν ατυχήματα στην οικογένειά σου, για να σε προσπεράσουν οι άνεμοι, για να μην αγγίξουν τα χαλίκια το πρόσωπό σου, για να μην πλημμυρίσει η σοδειά της οικογένειάς σου, για να μην επηρεαστείς από οποιαδήποτε καταστροφή, για να ζήσεις στην αγκαλιά του Θεού, να ζήσεις σε μια άνετη φωλιά. Ένας δειλός όπως εσύ, ο οποίος πάντα επιδιώκει τα σαρκικά, έχει καρδιά, έχει πνεύμα; Δεν είσαι απλώς ένα θηρίο; Σου δίνω την αληθινή οδό, χωρίς να ζητήσω τίποτα σε αντάλλαγμα, όμως δεν την επιδιώκεις. Είσαι ένας από εκείνους που πιστεύουν στον Θεό; Σου παρέχω την πραγματική ανθρώπινη ζωή, όμως δεν την επιδιώκεις. Είσαι λοιπόν διαφορετικός από έναν χοίρο ή έναν σκύλο; Οι χοίροι δεν επιδιώκουν τη ζωή του ανθρώπου, δεν επιδιώκουν να εξαγνίζονται και δεν καταλαβαίνουν τι είναι η ζωή. Κάθε μέρα, μετά το φαγητό τους, απλώς κοιμούνται. Σου έδωσα την αληθινή οδό, όμως δεν την έχεις κερδίσει: Είσαι με άδεια χέρια. Είσαι πρόθυμος να συνεχίσεις με αυτή τη ζωή, τη ζωή ενός χοίρου; Τι σημασία έχει να μένουν ζωντανοί αυτοί οι άνθρωποι; Η ζωή σου είναι αξιοπεριφρόνητη και ποταπή, ζεις μέσα στη βρομιά και στην ανηθικότητα, και δεν έχεις κανέναν στόχο. Η ζωή σου δεν είναι η πλέον ποταπή; Έχεις το θράσος να κοιτάξεις τον Θεό; Εάν συνεχίζεις να έχεις τέτοιες εμπειρίες, θα αποκτήσεις τίποτα; Η αληθινή οδός σού έχει δοθεί, αλλά κατά πόσο μπορείς να την κερδίσεις τελικά εξαρτάται από την προσωπική σου επιδίωξη.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση

98. Στις εμπειρίες της ζωής των ανθρώπων, συχνά αναλογίζονται: «Έχω εγκαταλείψει την οικογένεια και την καριέρα μου για τον Θεό, και τι μου έχει δώσει Αυτός; Πρέπει να τα προσθέσω και να τα επιβεβαιώσω —έλαβα πρόσφατα οποιεσδήποτε ευλογίες; Έχω δώσει πολλά όλο αυτό το διάστημα, έχω τρέξει και τρέχω, και έχω υποφέρει πολύ —μου έχει δώσει ο Θεός οποιεσδήποτε υποσχέσεις σε αντάλλαγμα; Θυμάται τις καλές πράξεις μου; Ποιο θα είναι το τέλος μου; Μπορώ να λάβω τις ευλογίες του Θεού;»… Κάθε άνθρωπος κάνει τέτοιους υπολογισμούς μέσα στην καρδιά του συνέχεια, και θέτει απαιτήσεις στον Θεό που περιλαμβάνουν τα κίνητρα, τις φιλοδοξίες και τις συμφωνίες τους. Τουτέστιν, στην καρδιά του ο άνθρωπος θέτει διαρκώς τον Θεό σε δοκιμασία, σκαρφίζεται συνεχώς σχέδια για τον Θεό και συνεχώς επιχειρηματολογεί υπέρ της κατάληξής του με τον Θεό και προσπαθεί να αντλήσει μια δήλωση από τον Θεό, κοιτώντας μήπως ο Θεός μπορεί να του δώσει ό,τι επιθυμεί. Την ίδια στιγμή που ακολουθεί τον Θεό, ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίζει τον Θεό ως Θεό. Ανέκαθεν προσπαθούσε να κάνει συμφωνίες με τον Θεό, θέτοντας διαρκώς απαιτήσεις σ’ Αυτόν, και μάλιστα ασκώντας Του πίεση σε κάθε βήμα, προσπαθώντας να βγάλει από τη μύγα ξύγκι. Ενώ παράλληλα προσπαθεί να κάνει συμφωνίες με τον Θεό, ο άνθρωπος συζητάει επίσης μαζί Του και υπάρχουν ακόμη και άνθρωποι που, όταν υποβάλλονται σε δοκιμασίες ή βρίσκονται σε συγκεκριμένες καταστάσεις, συχνά γίνονται αδύναμοι, παθητικοί και αμελείς στο έργο τους, και έχουν πολλά παράπονα από τον Θεό. Από την πρώτη στιγμή που άρχισε να πιστεύει στον Θεό, ο άνθρωπος θεωρούσε τον Θεό ως το κέρας της Αμάλθειας, έναν ελβετικό σουγιά, και θεωρεί τον εαυτό του ως τον μεγαλύτερο πιστωτή του Θεού, λες και είναι έμφυτο δικαίωμα και υποχρέωσή του να προσπαθεί να πάρει ευλογίες και υποσχέσεις από τον Θεό, ενώ η ευθύνη του Θεού είναι να προστατεύει και να φροντίζει τον άνθρωπο και να τον στηρίζει. Αυτή είναι η βασική κατανόηση της «πίστης στον Θεό» όλων όσοι πιστεύουν στον Θεό, και της βαθύτερης κατανόησης της έννοιας της πίστης στον Θεό. Από το περιεχόμενο της φύσης του ανθρώπου ως την υποκειμενική του επιδίωξη, δεν υπάρχει τίποτα που να σχετίζεται με τον σεβασμό του Θεού. Ο σκοπός που ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό δεν θα μπορούσε να έχει καμία σχέση με τη λατρεία του Θεού. Τουτέστιν, ο άνθρωπος δεν έχει ποτέ θεωρήσει ούτε κατανοήσει ότι η πίστη στον Θεό έχει ως προϋπόθεση τον σεβασμό για τον Θεό και τη λατρεία του Θεού. Υπό το πρίσμα αυτών των συνθηκών, η ουσία του ανθρώπου είναι προφανής. Και ποια είναι αυτή η ουσία; Είναι ότι η καρδιά του ανθρώπου είναι μοχθηρή, κρύβει προδοσία και απάτη, δεν αγαπάει τη δικαιοσύνη και την εντιμότητα, ή ό,τι είναι θετικό, και είναι τιποτένια και άπληστη. Η καρδιά του ανθρώπου δεν θα μπορούσε να είναι πιο κλειστή στον Θεό. Ο άνθρωπος δεν την έχει δώσει επ’ ουδενί στον Θεό. Ο Θεός δεν έχει δει ποτέ την αληθινή καρδιά του ανθρώπου, ούτε έχει γνωρίσει ποτέ την λατρεία του ανθρώπου. Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο τίμημα πληρώνει ο Θεός, ή πόσο έργο κάνει ή το πόσα παρέχει στον άνθρωπο, ο άνθρωπος παραμένει τυφλός σε αυτά και παντελώς αδιάφορος. Ο άνθρωπος δεν έδωσε ποτέ την καρδιά του στον Θεό, θέλει απλώς να την φροντίζει ο ίδιος, να παίρνει τις δικές του αποφάσεις —κάτι που υποδηλώνει ότι ο άνθρωπος δεν θέλει να ακολουθήσει την οδό του σεβασμού για τον Θεό και της αποφυγής του κακού ούτε θέλει να υπακούσει στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού, κι ούτε θέλει να λατρεύει τον Θεό ως Θεό. Αυτή είναι η κατάσταση του ανθρώπου σήμερα.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄

99. Όποτε αναφέρεται ο προορισμός, τον αντιμετωπίζετε με ιδιαίτερη σοβαρότητα· όλοι είστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι ως προς αυτό το θέμα. Μερικοί άνθρωποι ανυπομονούν να υποταχθούν στον Θεό προκειμένου να καταλήξουν σε έναν καλό προορισμό. Μπορώ να συμμεριστώ την προθυμία σας, η οποία δε χρειάζεται να εκφραστεί με λόγια. Με τίποτε δεν επιθυμείτε να περιπέσει η σάρκα σας σε καταστροφή και, ακόμα περισσότερο, δεν επιθυμείτε να καταλήξετε σε μακροχρόνια τιμωρία στο μέλλον. Ελπίζετε μόνο να δώσετε στον εαυτό σας τη δυνατότητα να ζήσει λίγο πιο ελεύθερα, λίγο πιο εύκολα. Κι έτσι, αισθάνεστε ιδιαίτερα ταραγμένοι όποτε αναφέρεται ο προορισμός, καθώς τρέμετε ότι, αν δεν είστε επαρκώς προσεκτικοί, μπορεί να προσβάλετε τον Θεό και συνεπώς να υποστείτε την τιμωρία που σας αξίζει. Προς χάριν του προορισμού σας, δεν διστάσατε να κάνετε συμβιβασμούς και, μάλιστα, πολλοί από εσάς, οι οποίοι ήταν κάποτε κακοί και επιπόλαιοι, έγιναν ξαφνικά ιδιαιτέρως ευγενείς και ειλικρινείς· η ειλικρίνειά σας φθάνει μέχρι και την ψυχρότητα. Ανεξαρτήτως αυτού, οι καρδιές όλων σας είναι «ειλικρινείς», ενώ από την αρχή ως και το τέλος ανοιχτήκατε σε Μένα χωρίς να κρύψετε κανένα από τα μυστικά της καρδιάς σας, είτε πρόκειται για ενοχή, εξαπάτηση ή αφοσίωση. Γενικά, έχετε «ομολογήσει» σε Μένα με μεγάλη ειλικρίνεια τα ουσιαστικά πράγματα που βρίσκονται στα μύχια της ύπαρξής σας. Φυσικά, ποτέ δεν απέφυγα τέτοιου είδους πράγματα, καθώς έχουν καταστεί σύνηθες φαινόμενο σε Μένα. Θα προτιμούσατε να εισέλθετε στην πύρινη θάλασσα για τον τελικό προορισμό σας, παρά να χάσετε έστω και μια τούφα από τα μαλλιά σας, προκειμένου να κερδίσετε την επιδοκιμασία του Θεού. Όχι, δε γίνομαι υπερβολικά δογματικός μαζί σας· απλώς, η καρδιά της αφοσίωσής σας είναι εξαιρετικά ανεπαρκής για να αντιμετωπίσει όσα Εγώ πράττω. Μπορεί να μην καταλαβαίνετε τι εννοώ, οπότε επιτρέψτε Μου να σας παράσχω μια απλή εξήγηση: Αυτό που χρειάζεστε, δεν είναι η αλήθεια και η ζωή· δεν είναι οι αρχές σχετικά με τη συμπεριφορά σας, ακόμα δε λιγότερο, το επίπονο έργο Μου. Αυτό που χρειάζεστε είναι ό,τι κατέχετε στην υλική σας υπόσταση —πλούτο, κοινωνική θέση, οικογένεια, γάμο, κλπ. Απορρίπτετε τόσο απόλυτα τα λόγια και το έργο Μου, ώστε μπορώ να συνοψίσω την πίστη σας σε μία λέξη: χλιαρή. Θα κάνετε τα πάντα προκειμένου να επιτύχετε τα πράγματα στα οποία είστε απολύτως αφοσιωμένοι, ωστόσο, ανακάλυψα ότι δεν είστε διατεθειμένοι να αγνοήσετε τα πάντα προς χάριν των ζητημάτων που αφορούν στην πίστη σας στον Θεό. Αντίθετα, είστε σχετικά αφοσιωμένοι και σχετικά σοβαροί. Αυτός είναι και ο λόγος που λέγω ότι εκείνοι που δεν διαθέτουν απόλυτα ειλικρινή καρδιά, είναι αποτυχημένοι στην πίστη τους στον Θεό. Σκεφτείτε προσεκτικά —υπάρχουν πολλοί αποτυχημένοι ανάμεσά σας;

Οφείλετε να γνωρίζετε ότι η επιτυχία της πίστης στον Θεό πραγματώνεται χάρη στις ίδιες τις πράξεις των ανθρώπων· όταν οι άνθρωποι, αντί να επιτύχουν, αποτυγχάνουν, τούτο οφείλεται και πάλι στις δικές τους ενέργειες, και όχι στην επίδραση άλλων παραγόντων. Πιστεύω ότι θα κάνατε τα πάντα, προκειμένου να φέρετε εις πέρας κάτι που είναι πιο δύσκολο και συνεπάγεται μεγαλύτερη ταλαιπωρία από το να πιστέψετε στον Θεό, και ότι θα το αντιμετωπίζατε πολύ σοβαρά. Θα ήσαστε απρόθυμοι να κάνετε έστω και το παραμικρό λάθος· τούτα είναι τα είδη των αδιάκοπων προσπαθειών που έχετε βάλει στις ίδιες σας τις ζωές. Είστε ικανοί ακόμη και να εξαπατήσετε Εμένα Τον ίδιο κάτω από συνθήκες, κατά τις οποίες δεν θα εξαπατούσατε κανέναν από τη δική σας οικογένεια. Τούτη είναι η σταθερή συμπεριφορά σας και η αρχή που εφαρμόζετε στη ζωή σας. Μήπως δεν συνεχίζετε να καλλιεργείτε μια ψευδή εικόνα για να εξαπατήσετε Εμένα, προς χάριν του προορισμού σας, αλλά και για να έχετε έναν ωραίο και ευτυχή προορισμό; Γνωρίζω ότι η αφοσίωση και η ειλικρίνειά σας είναι μονάχα προσωρινές· δεν είναι οι φιλοδοξίες σας και το τίμημα που πληρώνετε μόνο για το σήμερα και όχι και για το αύριο; Το μόνο που θέλετε, είναι να καταβάλετε μια τελική προσπάθεια, προκειμένου να εξασφαλίσετε έναν ωραίο προορισμό. Μοναδικός σας σκοπός είναι να κάνετε μια ανταλλαγή· δεν το κάνετε προκειμένου να μην είστε υποχρεωμένοι στην αλήθεια, και ούτε φυσικά για να ξεπληρώσετε Εμένα για το τίμημα που πλήρωσα. Εν ολίγοις, η προθυμία σας έγκειται μονάχα στο να χρησιμοποιείτε την ευφυΐα σας, αλλά όχι και στο να αγωνίζεστε γι’ αυτήν. Αυτή δεν είναι η ειλικρινής σας επιθυμία; Δεν πρέπει να συγκαλύπτετε τους εαυτούς σας και, ακόμα περισσότερο, δεν πρέπει ο προορισμός σας να σας γίνει εμμονή, σε σημείο που να καθίσταστε ανίκανοι να φάτε ή να κοιμηθείτε. Δεν αληθεύει ότι η έκβασή σας θα έχει ήδη καθοριστεί στο τέλος;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί προορισμού

100. Με ακολουθούσατε όλα αυτά τα χρόνια, ωστόσο δεν Μου δώσατε ποτέ την παραμικρή πιστότητα. Αντίθετα, περιστρεφόσασταν γύρω από τα άτομα που αγαπάτε και τα πράγματα που σας ευχαριστούν, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να τα κρατάτε κοντά στην καρδιά σας και να μην τα απαρνείστε ποτέ και πουθενά. Όταν είστε ανυπόμονοι ή παθιασμένοι με κάτι που αγαπάτε, είναι πάντοτε κατά τη διάρκεια εκείνης της στιγμής που Με ακολουθείτε ή ακόμη, όταν ακούτε τα λόγια Μου. Επομένως λέω ότι χρησιμοποιείτε την πιστότητα που σας ζητάω, για να είστε πιστοί και να εκτιμάτε τα «κατοικίδιά» σας. Παρόλο που μπορεί να θυσιάσετε ένα ή δύο πράγματα για Εμένα, αυτό δεν αντιπροσωπεύει τον καλύτερό σας εαυτό, και δεν Μου δείχνει ότι είμαι Εγώ εκείνος, στον οποίο είστε πραγματικά πιστοί. Παίρνετε μέρος σε εγχειρήματα που σας ενθουσιάζουν: Κάποιοι είναι πιστοί στους γιους και τις κόρες τους, άλλοι στους συζύγους και στις συζύγους τους, σε πλούτη, εργασία, ανωτέρους, σε κύρος ή στις γυναίκες. Για εκείνο στο οποίο είστε πιστοί, δεν νιώσατε ποτέ κουρασμένοι ή ενοχλημένοι. Αντίθετα, θέλετε να κατέχετε ολοένα και μεγαλύτερη ποσότητα και ποιότητα από τα πράγματα στα οποία είστε πιστοί, και δεν χάνετε ποτέ την ελπίδα σας. Εγώ και τα λόγια Μου είναι πάντοτε στριμωγμένα στην τελευταία θέση όσον αφορά τα πράγματα με τα οποία ενθουσιάζεστε. Και δεν έχετε άλλη επιλογή, από το να τα βάλετε στην τελευταία θέση. Κάποιοι, μάλιστα, αφήνουν την τελευταία θέση για κάτι στο οποίο θα είναι πιστοί, κάτι το οποίο δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη. Δεν κράτησαν ποτέ τίποτα από Εμένα στις καρδιές τους. Ίσως σκεφτείτε ότι ζητώ πολλά από εσάς ή σας κατηγορώ άδικα, αλλά σκεφτήκατε ποτέ το γεγονός ότι, ενώ περνάτε χαρούμενα χρόνο με την οικογένειά σας, δεν έχετε υπάρξει ποτέ πιστοί σ’ Εμένα; Σε στιγμές όπως αυτές, δεν σας πονάει; Όταν οι καρδιές σας είναι γεμάτες με χαρά που ανταμείβεστε για τους κόπους σας, δεν νιώθετε αποκαρδιωμένοι που δεν έχετε εξοπλιστεί με επαρκή αλήθεια; Πότε κλάψατε επειδή δεν λάβατε την έγκρισή Μου; Ταλαιπωρείτε το μυαλό σας και μοχθείτε για τους γιους και τις κόρες σας, ωστόσο και πάλι δεν είστε ικανοποιημένοι, πάλι πιστεύετε ότι δεν υπήρξατε φιλόπονοι προς αυτούς, ότι δεν αφιερώσατε όλη σας την προσπάθεια. Αλλά σ’ Εμένα, ήσασταν πάντοτε αμελείς και ανεύθυνοι, κρατώντας Με μόνο στις αναμνήσεις σας και όχι μακροχρόνια στις καρδιές σας. Ποτέ δεν νιώθετε την αφοσίωση και τις προσπάθειές Μου, και δεν προσπαθήσατε ποτέ να καταλάβετε. Στοχάζεστε μόνο για λίγο και πιστεύετε ότι αυτό είναι αρκετό. Αυτός ο τρόπος «αφοσίωσης» δεν είναι αυτό που Εγώ από καιρό επιθυμώ, αλλά αυτό που για ’Μένα καιρό τώρα αποτελεί βδέλυγμα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σε ποιον είσαι αφοσιωμένος;

101. Αν έβαζα πλούτη μπροστά σας και σας ζητούσα να διαλέξετε ελεύθερα, γνωρίζοντας ότι^[α] δεν θα σας καταδικάσω, τότε οι περισσότεροι θα διάλεγαν τα πλούτη και θα απαρνούνταν την αλήθεια. Οι καλύτεροι από εσάς θα παρατούσαν τα πλούτη και διστακτικά θα διάλεγαν την αλήθεια, ενώ εκείνοι που βρίσκονται στο μεταίχμιο, θα άρπαζαν τα πλούτη στο ένα χέρι και την αλήθεια στο άλλο. Μ’ αυτό τον τρόπο, δεν θα φαινόταν ο πραγματικός σας εαυτός; Όταν πρόκειται για την επιλογή μεταξύ της αλήθειας και εκείνου στο οποίο είστε πιστοί, τότε όλοι θα πάρετε μια τέτοια απόφαση, και η στάση σας θα παραμείνει ίδια. Δεν είναι έτσι; Δεν είναι πολλοί ανάμεσά σας που κυμαίνονται μεταξύ σωστού και λάθους; Στις αναμετρήσεις μεταξύ θετικού και αρνητικού, μαύρου και άσπρου, σίγουρα γνωρίζετε τις επιλογές που κάνατε μεταξύ της οικογένειας και του Θεού, των παιδιών και του Θεού, της ειρήνης και της διάρρηξης, του πλούτου και της φτώχειας, του κύρους και του κοινότοπου, της υποστήριξης και του παραγκωνισμού, και τα συναφή. Μεταξύ μιας ειρηνικής οικογένειας και μιας διασπασμένης, διαλέγετε την πρώτη και χωρίς δισταγμό. Μεταξύ του πλούτου και του καθήκοντος, διαλέγετε επίσης το πρώτο, μην έχοντας καν την θέληση να επιστρέψετε στην ακτή^[β]. Μεταξύ πολυτέλειας και φτώχειας, διαλέγετε το πρώτο. Μεταξύ των γιων, κορών, συζύγων κι Εμένα, διαλέγετε τα πρώτα. Και μεταξύ της σύλληψης και της αλήθειας, διαλέγετε πάλι το πρώτο. Ερχόμενος αντιμέτωπος με κάθε είδους σατανικές πράξεις σας, έχω χάσει κυριολεκτικά την πίστη Μου σ’ εσάς. Εκπλήσσομαι εντελώς που οι καρδιές σας αντιστέκονται τόσο στο να μαλακώσουν. Τόσα χρόνια αφοσίωσης και προσπάθειας επέφεραν προφανώς μόνο παραίτηση και απελπισία σ’ Εμένα. Ωστόσο, οι ελπίδες Μου για εσάς αυξάνονται κάθε ημέρα που περνάει, διότι η μέρα Μου έχει ήδη ξεδιπλωθεί πλήρως ενώπιον όλων. Παρόλα αυτά, συνεχίζετε να αναζητάτε εκείνα που ανήκουν στο σκότος και στο κακό, και αρνείστε να απελευθερωθείτε. Έτσι, ποια θα είναι η κατάληξή σας; Το σκεφτήκατε ποτέ αυτό προσεκτικά; Αν σας ζητούταν να διαλέξετε ξανά, ποια θα ήταν η θέση σας τότε; Θα ήταν ακόμη όπως η προηγούμενη; Εκείνο που θα Μου δίνατε θα ήταν και πάλι απογοήτευση και άθλια θλίψη; Οι καρδιές σας θα εξακολουθούσαν να έχουν ελάχιστη ζεστασιά; Ακόμη δεν θα γνωρίζατε τι να κάνετε για να καθησυχάσετε την καρδιά Μου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σε ποιον είσαι αφοσιωμένος;

102. Κάθε μέρα ανεξαιρέτως, Αυτός παρατηρεί τις πράξεις και τις σκέψεις του καθενός, και την ίδια στιγμή προετοιμάζει το ίδιο τους το αύριο. Είναι το μονοπάτι που πρέπει να βαδίσουν όλοι οι ζωντανοί και το οποίο έχω προορίσει για όλους. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό κι εξαιρέσεις δεν γίνονται για κανέναν. Τα λόγια που έχω πει είναι αναρίθμητα και, επιπλέον, τα έργα που έχω επιτελέσει είναι πολυάριθμα. Κάθε μέρα, παρατηρώ πώς ο κάθε άνθρωπος φέρνει φυσικά εις πέρας όλα όσα έχει να κάνει σε συμφωνία με την έμφυτη φύση του και τα όσα της συμβαίνουν. Εν αγνοία τους, πολλοί έχουν ήδη ριχτεί στον «σωστό δρόμο» που όρισα για να ξεκαθαρίσουν τα διάφορα είδη ανθρώπων. Τα τοποθέτησα ήδη αυτά σε διαφορετικά περιβάλλοντα, και από τη θέση του ο καθένας εκφράζει τα έμφυτα γνωρίσματά του. Δεν υπάρχει κανένας να τους δεσμεύει, κανείς να τους δελεάζει. Είναι ελεύθεροι στην ολότητά τους και αυτό το οποίο εκφράζουν έρχεται φυσικά. Μόνο ένα πράγμα τους περιορίζει, και αυτό είναι τα λόγια Μου. Ως εκ τούτου, κάποιοι άνθρωποι διαβάζουν απρόθυμα τα λόγια Μου, δεν τα κάνουν ποτέ πράξη, κι αυτό το κάνουν μόνο και μόνο για να αποφύγουν τον θάνατο. Από την άλλη, κάποιοι άνθρωποι βρίσκουν δύσκολο να αντέξουν τις ημέρες τους δίχως τα λόγια Μου να τους καθοδηγούν και να τους τροφοδοτούν, κι έτσι ανά πάσα στιγμή κρατάνε φυσικά τα λόγια Μου. Με το πέρασμα του χρόνου, ανακαλύπτουν το μυστικό της ανθρώπινης ζωής, τον προορισμό του ανθρώπινου γένους και την αξία τού να είναι κανείς άνθρωπος. Έτσι, απλά, είναι το ανθρώπινο γένος μπροστά στον λόγο Μου, και απλώς αφήνω τα πράγματα να ακολουθούν την πορεία τους. Δεν κάνω τίποτα που να εξαναγκάζει τον άνθρωπο να ζήσει με τον λόγο Μου ως θεμέλιο της ύπαρξής του. Κι έτσι, εκείνοι οι οποίοι δεν είχαν ποτέ συνείδηση ή αξία στην ύπαρξή τους, βλέπουν αμέριμνα πώς κυλάνε τα πράγματα και, εν συνεχεία, με τόλμη απορρίπτουν τα λόγια Μου και πράττουν όπως επιθυμούν. Αρχίζει να τους κουράζει η αλήθεια και όλα όσα προέρχονται από Μένα. Ακόμα, τους κουράζει να διαμένουν στον οίκο Μου. Οι άνθρωποι αυτοί καταλύουν προσωρινά στον οίκο Μου χάριν του προορισμού τους και προκειμένου ν’ αποφύγουν την τιμωρία, έστω κι αν παρέχουν υπηρεσία. Όμως οι προθέσεις τους ποτέ δεν αλλάζουν, ούτε οι πράξεις τους. Αυτό ενισχύει ακόμη περισσότερο την επιθυμία τους για ευλογίες, την επιθυμία τους να εισέλθουν μία και μόνο φορά στη βασιλεία όπου μπορούν να παραμείνουν αιωνίως, ακόμη και να εισέλθουν στον αιώνιο παράδεισο. Όσο περισσότερο λαχταρούν να έρθει η ημέρα Μου μια ώρα αρχύτερα, τόσο περισσότερο νιώθουν ότι η αλήθεια έχει γίνει εμπόδιο, ένα πρόσκομμα στον δρόμο τους. Με δυσκολία μπορούν να περιμένουν την ώρα που θα πατήσουν πόδι στη βασιλεία για ν’ απολαύσουν παντοτινά τις ευλογίες της βασιλείας των ουρανών, χωρίς να χρειάζεται να επιδιώκουν την αλήθεια ή να αποδέχονται την κρίση και το παίδεμα και, πάνω απ’ όλα, χωρίς να χρειάζεται να καταλύουν με δουλοπρέπεια στον οίκο Μου και να πράττουν όπως Εγώ προστάζω. Οι άνθρωποι αυτοί δεν εισέρχονται στον οίκο Μου για να ικανοποιήσουν την επιθυμία τους να αναζητήσουν την αλήθεια, ούτε για να συνεργαστούν στη διαχείρισή Μου. Επιδιώκουν απλώς να συμπεριληφθούν σε όσους δεν θα αφανιστούν στην επόμενη εποχή. Γι’ αυτό και οι καρδιές τους δεν έχουν ποτέ γνωρίσει τι είναι η αλήθεια ή πώς να δεχθούν την αλήθεια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν ποτέ κάνει πράξη την αλήθεια, ούτε έχουν συνειδητοποιήσει το βάθος της διαφθοράς τους και, παρ’ όλα αυτά, έχουν καταλύσει μόνιμα στον οίκο Μου ως «υπηρέτες». Περιμένουν «υπομονετικά» την έλευση της ημέρας Μου και, ενώ παραδέρνουν από τον τρόπο του έργου Μου, παραμένουν ακούραστοι. Όσο μεγάλη κι αν είναι η προσπάθειά τους, όμως, και όποιο κι αν είναι το τίμημα που καταβάλλουν, κανείς δεν τους έχει δει ποτέ να υποφέρουν για την αλήθεια ή να προσφέρουν οτιδήποτε για χάρη μου. Μέσα στην καρδιά τους, ανυπομονούν να δουν την ημέρα που θα βάλω τέλος στην παλαιά εποχή, κι επιπλέον, με αδημονία επιθυμούν να μάθουν πόσο μεγάλη είναι η δύναμη και η εξουσία Μου. Εκείνο που ποτέ δεν έσπευσαν να κάνουν είναι να αλλάξουν οι ίδιοι και να επιδιώξουν την αλήθεια. Αγαπούν εκείνο το οποίο Με κουράζει και τους κουράζει εκείνο που Εγώ αγαπώ. Ποθούν αυτό το οποίο Εγώ μισώ, αλλά φοβούνται να χάσουν αυτό που Εγώ αποστρέφομαι. Ζουν σε αυτόν τον μοχθηρό κόσμο, αλλά ποτέ δεν τον μίσησαν και φοβούνται βαθιά ότι θα τον αφανίσω. Οι επιδιώξεις τους είναι αντικρουόμενες: τους αρέσει ο κόσμος αυτός που Εγώ αποστρέφομαι, αλλά την ίδια στιγμή λαχταρούν να τον αφανίσω άμεσα ώστε να γλυτώσουν αυτοί τα δεινά του αφανισμού και να μεταμορφωθούν σε κυρίους της επόμενης εποχής προτού παρεκκλίνουν από την αληθινή οδό. Και αυτό επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια και τους κουράζουν όλα όσα προέρχονται από Μένα. Ίσως γίνουν «υπάκουοι άνθρωποι» για ένα μικρό διάστημα προκειμένου να μη στερηθούν τις ευλογίες, αλλά η διψασμένη για ευλογίες νοοτροπία τους και ο φόβος του αφανισμού και της καταδίκης στην πύρινη λίμνη που τους διακατέχει δεν θα μπορέσουν ποτέ να κρυφτούν. Καθώς η ημέρα Μου ζυγώνει, η επιθυμία τους γίνεται σταθερά όλο και πιο έντονη. Και όσο μεγαλύτερη η καταστροφή, τόσο περισσότερο νιώθουν αβοήθητοι, μην ξέροντας από πού ν’ αρχίσουν ώστε να Με κάνουν να ευφρανθώ και να μη χάσουν τις ευλογίες που από καιρό επιθυμούσαν. Μόλις το χέρι Μου αρχίσει το έργο του, οι άνθρωποι αυτοί είναι πρόθυμοι ν’ αναλάβουν δράση για να υπηρετήσουν ως εμπροσθοφυλακή. Σκέφτονται μόνο να ορμήσουν στην πρώτη γραμμή των στρατευμάτων, φοβούμενοι βαθιά μήπως δεν τους δω. Πράττουν και λένε εκείνο που πιστεύουν πως είναι σωστό, χωρίς να γνωρίζουν ποτέ ότι οι πράξεις και οι ενέργειές τους δεν είχαν ποτέ την παραμικρή σχέση με την αλήθεια, και απλώς διαταράσσουν και επεμβαίνουν στο σχέδιό Μου. Παρ’ όλο που μπορεί να κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια και να είναι ειλικρινείς στη θέληση και την πρόθεσή τους να αντέξουν στις δοκιμασίες, τίποτε από όσα κάνουν δεν έχει να κάνει με Μένα, γιατί ποτέ δεν διαπίστωσα οι πράξεις τους να πηγάζουν από καλές προθέσεις, πόσω μάλλον να τοποθετούν οτιδήποτε στον βωμό Μου. Τέτοιες είναι οι πράξεις τους ενώπιόν Μου όλα αυτά τα χρόνια.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρέπει να σκέφτεστε τις πράξεις σας

103. Πολλοί άνθρωποι κρατούν τα λόγια του Θεού για να τα διαβάζουν καθημερινά, ακόμα και σε σημείο να αποστηθίζουν προσεκτικά όλα τα κλασικά χωρία τους ως το πιο πολύτιμο απόκτημά τους και, επιπλέον, κηρύττουν τον λόγο του Θεού παντού, εφοδιάζοντας και βοηθώντας τους άλλους μέσω των λόγων Του. Πιστεύουν ότι ενεργώντας έτσι, γίνονται μάρτυρες για τον Θεό, γίνονται μάρτυρες των λόγων Του, και ότι ενεργώντας έτσι, ακολουθούν την οδό του Θεού· πιστεύουν ότι ενεργώντας έτσι, ζουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, ότι ενεργώντας έτσι, φέρνουν τα λόγια Του στην πραγματική ζωή τους, ότι ενεργώντας έτσι, θα μπορέσουν να λάβουν τον έπαινο του Θεού, να σωθούν και να οδηγηθούν στην τελείωση. Αλλά, ακόμα και καθώς κηρύσσουν τα λόγια του Θεού, δεν συμμορφώνονται ποτέ με τα λόγια του Θεού στην πράξη, ούτε προσπαθούν να συμβαδίσουν με αυτά που αποκαλύπτονται στα λόγια του Θεού. Αντίθετα, χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού για να κερδίσουν τη λατρεία και την εμπιστοσύνη των άλλων με δόλο, να εισέλθουν στη διαχείριση μόνοι τους και να καταχραστούν και να κλέψουν τη δόξα του Θεού. Ελπίζουν, μάταια, να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που παρέχει η διάδοση του λόγου του Θεού για να τους απονεμηθεί η εργασία και ο έπαινος του Θεού. Έχουν περάσει τόσα χρόνια, αλλά αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να κερδίσουν τον έπαινο του Θεού ενώ κηρύττουν τον λόγο του Θεού, όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να ανακαλύψουν την οδό που θα πρέπει να ακολουθούν ενώ γίνονται μάρτυρες του λόγου του Θεού, όχι μόνο δεν έχουν βοηθήσει ή εφοδιάσει τον εαυτό τους ενώ βοηθούν και εφοδιάζουν τους άλλους με τον λόγο του Θεού και όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να γνωρίσουν τον Θεό ή να αφυπνίσουν μέσα τους πραγματικό σεβασμό για τον Θεό ενώ κάνουν όλα αυτά τα πράγματα, αλλά, αντίθετα, οι παρανοήσεις τους σχετικά με τον Θεό γίνονται όλο και βαθύτερες, η έλλειψη εμπιστοσύνης τους προς τον Θεό όλο και σοβαρότερη και οι φαντασιοκοπίες τους σχετικά με Αυτόν όλο και πιο υπερβολικές. Εφοδιασμένοι και καθοδηγούμενοι από τις θεωρίες τους για τα λόγια του Θεού, δίνουν την εντύπωση ότι είναι τελείως στο στοιχείο τους, ότι χρησιμοποιούν τις ικανότητές τους χωρίς μεγάλη προσπάθεια, ότι έχουν βρει τον σκοπό τους στη ζωή, την αποστολή τους, και ότι έχουν κερδίσει νέα ζωή και έχουν σωθεί, ότι, με τα λόγια του Θεού να βγαίνουν με τόση ευκολία από το στόμα τους, έχουν κερδίσει την αλήθεια, έχουν καταλάβει τις προθέσεις του Θεού και έχουν ανακαλύψει το μονοπάτι προς τη γνώση του Θεού, ότι, ενώ κηρύττουν τον λόγο του Θεού, έρχονται συχνά πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό. Επίσης, συχνά «συγκινούνται» σε σημείο που ξεσπούν σε λυγμούς και, καθοδηγούμενοι συχνά από τον «Θεό» στα λόγια του Θεού, δίνουν την εντύπωση ότι αρπάζονται αδιάκοπα από την ειλικρινή φροντίδα και την καλή Του πρόθεση και, ταυτόχρονα, ότι έχουν κατανοήσει τη σωτηρία του ανθρώπου από τον Θεό και τη διαχείρισή Του, ότι έχουν γνωρίσει την ουσία Του και ότι έχουν καταλάβει τη δίκαιη διάθεσή Του. Πάνω σε αυτήν τη βάση, φαίνεται να πιστεύουν ακόμα πιο ακράδαντα στην ύπαρξη του Θεού, να έχουν μεγαλύτερη επίγνωση της εξυψωμένης κατάστασής Του και να νιώθουν ακόμα πιο βαθιά το μεγαλείο και την υπεροχή Του. Βυθισμένοι στην επιφανειακή γνώση του λόγου του Θεού, φαίνεται ότι η πίστη τους έχει αυξηθεί, η αποφασιστικότητά τους να υπομείνουν δεινά έχει ενισχυθεί και η γνώση τους για τον Θεό έχει γίνει βαθύτερη. Αγνοούν πως, μέχρι να βιώσουν αληθινά τον λόγο του Θεού, όλη τους η γνώση για τον Θεό και οι ιδέες τους σχετικά με Αυτόν προέρχονται από την ίδια τη διάπυρη φαντασία και τις εικασίες τους. Η πίστη τους δεν θα άντεχε σε καμία δοκιμασία από τον Θεό, η υποτιθέμενη πνευματικότητα και το υποτιθέμενο ανάστημά τους απλώς δεν θα άντεχαν στη δοκιμασία ή την επιθεώρηση του Θεού, η αποφασιστικότητά τους δεν είναι παρά ένα κάστρο χτισμένο στην άμμο και η υποτιθέμενη γνώση τους για τον Θεό δεν είναι παρά αποκύημα της φαντασίας τους. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν καταβάλει, τρόπον τινά, πολλή προσπάθεια στον λόγο του Θεού, δεν έχουν καταλάβει ποτέ μα ποτέ τι εστί πραγματική πίστη, τι εστί πραγματική υπακοή, τι εστί πραγματική φροντίδα ή τι εστί πραγματική γνώση του Θεού. Παίρνουν τη θεωρία, τη φαντασία, τη γνώση, το χάρισμα, την παράδοση, τη δεισιδαιμονία, ακόμα και τις ηθικές αξίες της ανθρωπότητας, και τα μετατρέπουν σε «κεφάλαιο» και «οπλισμό» για την πίστη στον Θεό και την επιδίωξή Του, τα μετατρέπουν, μάλιστα, στα θεμέλια της πίστης τους στον Θεό και της επιδίωξής Του. Ταυτόχρονα, παίρνουν επίσης αυτό το κεφάλαιο και τον οπλισμό, και τα μετατρέπουν σε μαγικά φυλαχτά μέσω των οποίων γνωρίζουν τον Θεό, για να αντιμετωπίσουν και να χειριστούν τις επιθεωρήσεις, τις δοκιμασίες, την παίδευση και την κρίση του Θεού. Στο τέλος, αυτό που αποκομίζουν εξακολουθεί να μην αποτελείται από τίποτε άλλο παρά συμπεράσματα σχετικά με τον Θεό βουτηγμένα σε θρησκευτική χροιά, σε φεουδαρχική δεισιδαιμονία και σε καθετί ρομαντικό, αλλόκοτο και αινιγματικό. Ο τρόπος με τον οποίο γνωρίζουν και ορίζουν τον Θεό είναι φτιαγμένος από το ίδιο καλούπι με αυτόν των ανθρώπων που πιστεύουν μόνο σε μια ανώτερη δύναμη ή στον Γέροντα στον ουρανό, ενώ η πραγματικότητα του Θεού, η ουσία, η διάθεση, τα υπάρχοντα, το Είναι Του και ούτω καθεξής —όλα αυτά που έχουν σχέση με τον ίδιο τον αληθινό Θεό— είναι πράγματα που η αντίληψή τους δεν έχει καταφέρει να κατανοήσει, από τα οποία η αντίληψή τους είναι τελείως αποκομμένη, ακόμη και εκ διαμέτρου αντίθετη. Με αυτόν τον τρόπο, παρόλο που οι άνθρωποι αυτοί ζουν υπό την παροχή και τη θρέψη του λόγου του Θεού, είναι ανίκανοι να πορευτούν αληθινά στο μονοπάτι του φόβου Θεού και της αποφυγής του κακού. Ο αληθινός λόγος γι’ αυτό είναι ότι δεν έχουν εξοικειωθεί ποτέ με τον Θεό, ούτε είχαν ποτέ πραγματική επαφή ή επικοινωνία με Αυτόν, κι έτσι είναι αδύνατο να επιτύχουν αμοιβαία κατανόηση με τον Θεό ή να αφυπνίσουν μέσα τους πραγματική πίστη στον Θεό, επιδίωξή Του ή λατρεία γι’ Αυτόν. Το γεγονός ότι βλέπουν έτσι τον λόγο του Θεού, το γεγονός ότι βλέπουν έτσι τον Θεό —αυτή η οπτική και στάση τούς έχει καταδικάσει να γυρνούν με άδεια χέρια από τα εγχειρήματά τους, τους έχει καταδικάσει να μην μπορούν, σε όλη την αιωνιότητα, να πορευτούν στο μονοπάτι του φόβου Θεού και της αποφυγής του κακού. Ο στόχος στον οποίον αποβλέπουν και η κατεύθυνση προς την οποία πηγαίνουν δηλώνουν πως είναι εχθροί του Θεού στην αιωνιότητα και πως σ’ όλη την αιωνιότητα δεν θα είναι ποτέ σε θέση να λάβουν τη σωτηρία.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πρόλογος

104. Κατά τη διάρκεια των πολλών ετών του έργου Μου, ο άνθρωπος έχει λάβει πολλά και έχει εγκαταλείψει πολλά, ωστόσο ακόμα λέω ότι ο άνθρωπος δεν πιστεύει αληθινά σε Εμένα. Και αυτό επειδή οι άνθρωποι απλώς αναγνωρίζουν πως είμαι ο Θεός με τα χείλη τους, ενώ διαφωνούν με την αλήθεια που εκφράζω και, ακόμα λιγότερο, εφαρμόζουν την αλήθεια που ζητώ από αυτούς. Πράγμα που σημαίνει ότι ο άνθρωπος αναγνωρίζει μόνο την ύπαρξη του Θεού, όχι όμως και την ύπαρξη της αλήθειας· ο άνθρωπος αναγνωρίζει μόνο την ύπαρξη του Θεού, όχι όμως και την ύπαρξη της ζωής· ο άνθρωπος αναγνωρίζει μόνο το όνομα του Θεού, όχι όμως και την ουσία Του. Εξαιτίας του ζήλου του, ο άνθρωπος Μου έχει γίνει αποκρουστικός. Γιατί ο άνθρωπος απλώς χρησιμοποιεί λέξεις που χαϊδεύουν τα αυτιά, προκειμένου να Με εξαπατήσει, και κανένας δεν Με λατρεύει ειλικρινά με την καρδιά του. Η λαλιά σας περιέχει τον πειρασμό του φιδιού· επιπλέον, είναι στο έπακρον αλαζονική, μια αληθινή διακήρυξη του αρχαγγέλου. Και το χειρότερο, οι πράξεις σας είναι καταρρακωμένα και κουρελιασμένα σε επονείδιστο βαθμό· οι άμετρες επιθυμίες σας και οι φθονερές σας προθέσεις αποτελούν προσβολή για τ’ αυτιά. Έχετε γίνει σκόροι στον οίκο Μου, αντικείμενα που πρέπει ν’ αποβληθούν με αποστροφή. Γιατί κανένας από εσάς δεν είναι εραστής της αλήθειας, αντιθέτως διψάτε για ευλογίες, για άνοδο στους ουρανούς, για να δείτε το μεγαλειώδες όραμα του Χριστού να ασκεί την εξουσία Του επί γης. Έχετε όμως ποτέ σκεφτεί πώς κάποιος από εσάς, τους τόσο βαθιά διεφθαρμένους που δεν έχουν καμία απολύτως ιδέα τι είναι ο Θεός, θα μπορούσε να είναι άξιος ν’ ακολουθεί τον Θεό; Πώς θα μπορούσατε να ανέλθετε στους ουρανούς; Πώς θα μπορούσατε να είστε άξιοι ν’ αντικρύσετε το μεγαλείο, που είναι άνευ προηγουμένου στη λαμπρότητά του; Τα στόματά σας είναι γεμάτα με λόγια απάτης και ανηθικότητας, προδοσίας και έπαρσης. Ποτέ δεν έχετε εκφέρει λόγια ειλικρίνειας σε Εμένα, ούτε άγια λόγια, ούτε λόγια υποταγής σε Εμένα καθώς βιώνετε τον λόγο Μου. Πώς είναι, τελικά, η πίστη σας; Οι καρδιές σας είναι γεμάτες με επιθυμίες και πλούτη, τα μυαλά σας με υλικά πράγματα. Κάθε μέρα υπολογίζετε πώς θα πάρετε κάτι από Εμένα, πόσα πλούτη και πόσα υλικά πράγματα έχετε κερδίσει από Εμένα. Κάθε μέρα περιμένετε να λάβετε όλο και περισσότερες ευλογίες, ώστε να μπορείτε να απολαύσετε, ακόμη περισσότερο και ακόμη καλύτερα, τα πράγματα που μπορεί κάποιος ν’ απολαύσει. Δεν είμαι Εγώ, ούτε η αλήθεια που πηγάζει από Εμένα, αυτά που σκέφτεστε συνεχώς, αλλά αντιθέτως είναι ο (η) σύζυγός σας, οι γιοι, οι θυγατέρες, ή το τι θα φάτε και τι θα φορέσετε, και πώς η απόλαυσή σας θα γίνει μεγαλύτερη και καλύτερη. Ακόμη και όταν γεμίζετε μέχρι σκασμού τα στομάχια σας, μήπως δεν είσαστε απλώς κάτι ελαχίστως περισσότερο από ένα πτώμα; Ακόμη και όταν, εξωτερικά, στολίζεστε με τόσο όμορφα ενδύματα, δεν παραμένετε ένας ζωντανός νεκρός, ο οποίος στερείται ζωής; Μοχθείτε χάριν του στομαχιού σας μέχρι τη στιγμή που ασπρίζουν τα μαλλιά σας, αλλά κανένας σας δεν θυσιάζει ούτε μια τρίχα για το έργο Μου. Είσαστε σε συνεχή κίνηση, εξαντλώντας το σώμα σας και καταρρακώνοντας το μυαλό σας, χάριν της σάρκας σας και χάριν των γιων και των θυγατέρων σας, αλλά κανένας από εσάς δεν δείχνει την παραμικρή ανησυχία ή ενδιαφέρον για το θέλημά Μου. Τι είναι αυτό που ελπίζετε πια να κερδίσετε από Εμένα;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί

105. Έχω εκφράσει τόσα πολλά λόγια κι επίσης, έχω εκφράσει το θέλημά Μου και τη διάθεσή Μου κι ακόμα κι έτσι, οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι ανίκανοι να Με γνωρίσουν και να πιστέψουν σ’ Εμένα. Ή, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι είναι ακόμα ανίκανοι να Με υπακούσουν. Όσοι ζουν στη Βίβλο, όσοι ζουν εν μέσω του νόμου, αυτοί που ζουν στον σταυρό, αυτοί που ζουν σύμφωνα με το δόγμα, αυτοί που ζουν ανάμεσα στο έργο που κάνω σήμερα· ποιοι από αυτούς συμβαδίζουν μαζί Μου; Σκέφτεστε μόνο να λαμβάνετε ευλογίες και ανταμοιβές και ποτέ δεν έχετε σπαταλήσει ούτε μια σκέψη για το πώς να συμβαδίζετε μαζί Μου ή για το πώς να αποφύγετε να είστε εχθρικοί απέναντί Μου. Είμαι τόσο απογοητευμένος από εσάς, γιατί σας έδωσα τόσα πολλά, όμως πήρα τόσα λίγα από σας. Την εξαπάτησή σας, την αλαζονεία σας, την απληστία σας, τις υπερβολικές επιθυμίες σας, την προδοσία σας, την ανυπακοή σας· ποιο από αυτά θα μπορούσε να ξεφύγει της προσοχής Μου; Είστε επιπόλαιοι απέναντί Μου, Με κοροϊδεύετε, Με προσβάλλετε, Με καλοπιάνετε, έχετε απαιτήσεις από Εμένα και Με εκβιάζετε για θυσίες· πώς θα μπορούσε αυτή η κακομεταχείριση να ξεφύγει από την τιμωρία Μου; Η διάπραξη του κακού από εσάς αποτελεί απόδειξη της εχθρότητάς σας εναντίον Μου και αποδεικνύει την ασυμβατότητά σας μ’ Εμένα. Καθένας από εσάς πιστεύει για λογαριασμό του ότι συμβαδίζει απόλυτα μαζί Μου, αλλά αν συμβαίνει αυτό, τότε σε ποιον απευθύνονται τέτοιες αδιάσειστες αποδείξεις; Πιστεύετε για τον εαυτό σας ότι κατέχετε την απόλυτη ειλικρίνεια και αφοσίωση σ’ Εμένα. Νομίζετε ότι είστε τόσο ευγενικοί, τόσο συμπονετικοί κι έχετε αφιερώσει τόσα πολλά σ’ Εμένα. Πιστεύετε ότι έχετε κάνει αρκετά για Εμένα. Αλλά έχετε συγκρίνει ποτέ αυτές τις πεποιθήσεις με τη δική σας συμπεριφορά; Λέω ότι είστε πολύ αλαζονικοί, πολύ άπληστοι, πολύ επιπόλαιοι· τα κόλπα με τα οποία Με ξεγελάτε είναι πολύ έξυπνα και έχετε πολλές αξιοκαταφρόνητες προθέσεις και αξιοκαταφρόνητες μεθόδους. Η αφοσίωσή σας είναι υπερβολικά πενιχρή, η τιμιότητά σας είναι πάρα πολύ ασήμαντη και η συνείδηση σας είναι ακόμη περισσότερο ελλιπής. Υπάρχει πάρα πολύ μοχθηρία στις καρδιές σας και κανείς δεν γλιτώνει από τη μοχθηρία σας, ούτε καν Εγώ. Με κλείνετε έξω για χάρη των παιδιών σας ή του συζύγου σας ή της δικής σας αυτοσυντήρησης. Αντί να φροντίζετε για Εμένα, νοιάζεστε για την οικογένειά σας, τα παιδιά σας, την κοινωνική σας θέση, το μέλλον σας και τη δική σας ικανοποίηση. Πότε σκεφτήκατε για Εμένα όταν μιλούσατε ή ενεργούσατε; Όταν ο καιρός είναι κρύος, οι σκέψεις σας στρέφονται στα παιδιά σας, στον σύζυγό σας, στη σύζυγό σας ή στους γονείς σας. Ούτε όταν ο καιρός είναι ζεστός δεν έχω θέση στις σκέψεις σας. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, σκέφτεσαι τα δικά σου συμφέροντα, την προσωπική σου ασφάλεια, τα μέλη της οικογένειάς σου. Τι έκανες ποτέ που να ήταν για Εμένα; Πότε σκέφτηκες Εμένα; Πότε αφιέρωσες τον εαυτό σου, με όποιο κόστος, σ’ Εμένα και στο έργο Μου; Πού είναι η απόδειξη της συμβατότητάς σου μ’ Εμένα; Πού είναι η πραγματικότητα της πίστης σου σ’ Εμένα; Πού είναι η πραγματικότητα της υπακοής σου σ’ Εμένα; Πότε οι προθέσεις σου δεν έγιναν για χάρη της απόκτησης των ευλογιών Μου; Με κοροϊδεύετε και Με εξαπατάτε, παίζετε με την αλήθεια και αποκρύπτετε την ύπαρξη της αλήθειας και προδίδετε την ουσία της αλήθειας. Βάζετε τον εαυτό σας σε τέτοια έχθρα μ’ Εμένα, έτσι τι σας περιμένει στο μέλλον; Απλώς επιδιώκετε τη συμβατότητα μ’ έναν ασαφή Θεό και απλώς επιδιώκετε μια ασαφή πίστη, όμως δεν συμβαδίζετε με τον Χριστό. Άραγε, μήπως η δική σας μοχθηρία δεν θα λάβει την ίδια ανταπόδοση όπως αυτή που αξίζει στους πονηρούς; Εκείνη την ώρα, θα συνειδητοποιήσετε ότι κανένας απ’ όσους δεν συμβαδίζουν με τον Χριστό δεν μπορεί να ξεφύγει από την ημέρα της οργής και θα ανακαλύψετε τι είδους ανταπόδοση θα επέλθει σε όσους βρίσκονται σε εχθρότητα με τον Χριστό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να αναζητήσεις την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό

106. Κατά την αναζήτησή σας, έχετε πάρα πολλές προσωπικές αντιλήψεις και ελπίδες και πάρα πολλά μέλλοντα. Το παρόν έργο γίνεται για να αντιμετωπίσει την επιθυμία σας για κύρος και τις εξωφρενικές επιθυμίες σας. Οι ελπίδες, το κύρος και οι αντιλήψεις αποτελούν όλα κλασικές αναπαραστάσεις σατανικής διάθεσης. Ο λόγος που υπάρχουν τέτοια πράγματα στις καρδιές των ανθρώπων είναι εξ ολοκλήρου επειδή το δηλητήριο του Σατανά πάντοτε διαβρώνει τις σκέψεις των ανθρώπων, και οι άνθρωποι είναι πάντοτε ανίκανοι να αποτινάξουν αυτούς τους πειρασμούς του Σατανά. Ζουν μέσα στην αμαρτία, ωστόσο δεν πιστεύουν ότι πρόκειται για αμαρτία και εξακολουθούν να σκέφτονται: «Πιστεύουμε στον Θεό, επομένως πρέπει να μας δώσει ευλογίες και να κανονίσει καταλλήλως τα πάντα για εμάς. Πιστεύουμε στον Θεό, οπότε πρέπει να είμαστε ανώτεροι από τους άλλους και πρέπει να έχουμε περισσότερο κύρος και καλύτερο μέλλον από οποιονδήποτε άλλο. Εφόσον πιστεύουμε στον Θεό, Εκείνος πρέπει να μας δίνει απεριόριστες ευλογίες. Διαφορετικά, δεν θα αποκαλείτο πίστη στον Θεό». Για πολλά χρόνια, οι σκέψεις στις οποίες βασίζονται οι άνθρωποι για την επιβίωσή τους, διαβρώνουν τις καρδιές τους σε τέτοιον βαθμό που έχουν γίνει ύπουλοι, δειλοί και ποταποί. Όχι μόνο τους λείπει η δύναμη της θέλησης και η αποφασιστικότητα, αλλά έχουν γίνει και άπληστοι, αλαζόνες και ισχυρογνώμονες. Τους λείπει παντελώς κάθε αποφασιστικότητα που υπερβαίνει εαυτόν και, ακόμη περισσότερο, δεν έχουν το παραμικρό θάρρος να αποτινάξουν τους περιορισμούς αυτών των σκοτεινών επιρροών. Οι σκέψεις και η ζωή των ανθρώπων είναι τόσο σάπιες, που οι αντιλήψεις τους σχετικά με την πίστη στον Θεό παραμένουν αφόρητα φρικτές, και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι μιλούν για τις απόψεις τους περί πίστης στον Θεό, είναι απλώς αφόρητο να το ακούει κανείς. Όλοι οι άνθρωποι είναι δειλοί, ανίκανοι, ποταποί και ευάλωτοι. Δεν νιώθουν απέχθεια για τις δυνάμεις του σκότους και δεν νιώθουν αγάπη για το φως και την αλήθεια. Αντίθετα, κάνουν ό,τι μπορούν για να τα αποβάλουν. Οι σκέψεις και οι αντιλήψεις που έχετε τώρα δεν είναι ακριβώς έτσι; «Εφόσον πιστεύω στον Θεό, θα πρέπει να κατακλύζομαι με ευλογίες και θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι το κύρος μου δεν θα υποβαθμιστεί ποτέ και ότι θα παραμείνει υψηλότερο από εκείνο των μη πιστών». Δεν τρέφετε αυτού του είδους την αντίληψη μέσα σας για μόνο ένα ή δύο χρόνια, αλλά για πολλά χρόνια. Το συναλλακτικό σκεπτικό σας είναι υπερβολικά αναπτυγμένο. Παρόλο που έχετε φτάσει σε αυτό το στάδιο σήμερα, ακόμη δεν έχετε εγκαταλείψει το κύρος, απεναντίας πασχίζετε μονίμως να ρωτάτε σχετικά με αυτό, και το παρατηρείτε καθημερινά, τρομοκρατημένοι ότι μια μέρα το κύρος σας θα χαθεί και το όνομά σας θα καταστραφεί. Οι άνθρωποι δεν έχουν παραμερίσει ποτέ την επιθυμία τους για άνεση. […] Όσο περισσότερο αναζητάς κατ’ αυτόν τον τρόπο, τόσο λιγότερα θα θερίσεις. Όσο μεγαλύτερη είναι η επιθυμία ενός ανθρώπου για κύρος, τόσο πιο σοβαρά θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και τόσο περισσότερο θα πρέπει να υποβληθεί σε μεγάλο εξευγενισμό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ανάξιοι! Πρέπει να αντιμετωπιστούν και να κριθούν επαρκώς για να μπορέσουν να εγκαταλείψουν εντελώς αυτά τα πράγματα. Αν επιδιώκετε αυτήν την οδό ως το τέλος, δεν θα θερίσετε τίποτα. Όσοι δεν επιδιώκουν τη ζωή, δεν μπορούν να μεταμορφωθούν και όσοι δεν διψούν για την αλήθεια, δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Δεν επικεντρώνεσαι στην επιδίωξη της προσωπικής μεταμόρφωσης και της εισόδου, αντιθέτως επικεντρώνεσαι σε εξωφρενικές επιθυμίες και σε πράγματα που περιορίζουν την αγάπη σου για τον Θεό και σε εμποδίζουν να Τον πλησιάσεις. Μπορούν τα πράγματα αυτά να σε μεταμορφώσουν; Μπορούν να σε φέρουν στη βασιλεία;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γιατί είσαι απρόθυμος να είσαι αντιθετικό στοιχείο;

107. Ο άνθρωπος ζει μέσα στο φως, όμως αγνοεί την πολυτιμότητα του φωτός. Δεν έχει ιδέα για την ουσία του φωτός και την πηγή του φωτός και, επιπλέον, σε ποιον ανήκει. Όταν παρέχω το φως στους ανθρώπους, αμέσως εξετάζω τις συνθήκες που επικρατούν σ’ αυτούς: λόγω του φωτός, όλοι οι άνθρωποι αλλάζουν, αναπτύσσονται και έχουν βγει από το σκοτάδι. Κοιτάζω σε κάθε γωνιά του σύμπαντος και βλέπω τα βουνά να περιβάλλονται από ομίχλη, τα νερά παγωμένα από το κρύο και ότι, λόγω της έλευσης του φωτός, οι άνθρωποι κοιτάζουν προς την Ανατολή, μήπως και ανακαλύψουν κάτι πιο πολύτιμο. Ωστόσο, παραμένουν ανίκανοι να διακρίνουν μια ξεκάθαρη κατεύθυνση μέσα στην καταχνιά. Καθώς όλος ο κόσμος είναι σκεπασμένος από ομίχλη, όταν κοιτάω μέσα από τα σύννεφα, η ύπαρξή Μου δεν μπορεί ποτέ να ανακαλυφθεί από τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος αναζητά κάτι στη γη, μοιάζει να ψάχνει για τροφή, φαίνεται πως προτίθεται να περιμένει την άφιξή Μου. Ωστόσο, δεν γνωρίζει την ημέρα Μου και μπορεί μόνο να κοιτάζει συχνά προς την αχτίδα φωτός από την Ανατολή. Από όλους τους ανθρώπους, αναζητώ εκείνους που πραγματικά επιθυμούν ότι και η δική Μου καρδιά. Βαδίζω ανάμεσα στους ανθρώπους και ζω ανάμεσά τους, όμως οι άνθρωποι είναι σώοι και ασφαλείς στη γη, οπότε δεν υπάρχει κανένας που να επιθυμεί πραγματικά ό,τι και η δική Μου καρδιά. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να φροντίσουν για το θέλημά Μου, δεν μπορούν να δουν τις ενέργειές Μου και δεν μπορούν να ζήσουν μέσα στο φως και να φωτιστούν από αυτό. Παρόλο που ο άνθρωπος εκτιμά πάντοτε τα λόγια Μου, δεν είναι ικανός να διακρίνει τις μηχανορραφίες του Σατανά. Επειδή το ανάστημα του ανθρώπου είναι πολύ μικρό, δεν μπορεί να κάνει αυτό που επιθυμεί η καρδιά του. Ο άνθρωπος ποτέ του δεν Με αγάπησε ειλικρινά. Όταν τον επαινώ, εκείνος νιώθει ανάξιος, αλλά αυτό δεν τον κάνει να προσπαθήσει να Με ικανοποιήσει. Κρατάει απλώς την «θέση» που του έχω δώσει και τη μελετάει προσεκτικά. Απαθής στην ομορφιά Μου, επιμένει να παραφουσκώνει τον εαυτό του με τις ευλογίες της θέσης του. Δεν είναι αυτή η ανεπάρκεια του ανθρώπου; Όταν τα βουνά κινούνται, μπορούν να κάνουν αναστροφή για χάρη της θέσης σου; Όταν τα νερά κυλάνε, θα μπορούσαν να σταματήσουν ενώπιον της θέσης του ανθρώπου; Θα μπορούσαν οι ουρανοί και η γη να αντιστραφούν από την θέση του ανθρώπου; Κάποτε ήμουν ελεήμων απέναντι στους ανθρώπους, ξανά και ξανά. Ωστόσο, κανένας τους δεν το απόλαυσε ή το εκτίμησε και απλώς το άκουγαν σαν μια ιστορία ή το διάβαζαν σαν μυθιστόρημα. Πραγματικά τα λόγια Μου δεν αγγίζουν την καρδιά του ανθρώπου; Οι ομιλίες Μου δεν έχουν καμία επίδραση; Μήπως δεν πιστεύει κανείς στην ύπαρξή Μου; Ο άνθρωπος δεν αγαπά τον εαυτό του. Αντιθέτως, ενώνει τις δυνάμεις του με τον Σατανά για να Μου επιτεθεί και χρησιμοποιεί τον Σατανά ως «περιουσιακό στοιχείο» με το οποίο Με υπηρετεί. Θα διεισδύσω σε όλες τις μηχανορραφίες του Σατανά και θα σταματήσω τους ανθρώπους στη γη από το να δέχονται τις απάτες του Σατανά, ώστε να μη Μου αντιτίθενται, λόγω της ύπαρξης του Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 22

108. Πολλοί άνθρωποι που πίσω Μου εποφθαλμιούν την ευλογία του κύρους, παραδίδονται χωρίς όρια στο φαγητό, τους αρέσει ο ύπνος και φροντίζουν με κάθε τρόπο τη σάρκα, και πάντα φοβούνται πως δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής για τη σάρκα. Δεν εκτελούν την ορθή λειτουργία τους στην εκκλησία, αλλά παρασιτούν σε βάρος της εκκλησίας ή αλλιώς επιπλήττουν τους αδελφούς και τις αδελφές τους με τον λόγο Μου, διαφεντεύοντας τους άλλους από θέσεις εξουσίας. Αυτοί οι άνθρωποι επιμένουν να λένε ότι κάνουν το θέλημα του Θεού, πάντα λένε πως είναι οι οικείοι του Θεού, δεν είναι παράλογο; Αν έχεις τα σωστά κίνητρα, αλλά δεν έχεις την ικανότητα να υπηρετήσεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε είσαι ανόητος· αλλά αν τα κίνητρά σου δεν είναι σωστά, κι επιμένεις να λες πως υπηρετείς τον Θεό, τότε είσαι κάποιος που αντιτίθεται στον Θεό και θα πρέπει να τιμωρηθείς από τον Θεό! Δεν έχω καμία συμπόνια για τέτοιους ανθρώπους! Στον οίκο του Θεού παρασιτούν, πάντα εποφθαλμιούν τις ανέσεις της σάρκας και δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τους τα συμφέροντα του Θεού. Επιζητούν πάντοτε το δικό τους καλό και δεν δίνουν καθόλου προσοχή στο θέλημα του Θεού. Σε οτιδήποτε κάνουν, δεν δέχονται τον εξονυχιστικό έλεγχο του Πνεύματος του Θεού. Πάντα μηχανορραφούν και εξαπατούν τους αδελφούς και τις αδελφές τους, είναι διπρόσωποι, όπως μια αλεπού σε αμπελώνα, που πάντα κλέβει τα σταφύλια και ποδοπατεί τον αμπελώνα. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να είναι οικείοι με τον Θεό; Είσαι κατάλληλος για να δεχθείς τις ευλογίες του Θεού; Δεν αναλαμβάνεις καμία ευθύνη για τη ζωή σου και την εκκλησία, είσαι κατάλληλος για να δεχθείς την αποστολή του Θεού; Ποιος θα τολμούσε να εμπιστευτεί κάποιον σαν εσένα; Όταν υπηρετείς μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσει ο Θεός να τολμήσει να σ’ εμπιστευτεί για ένα μεγαλύτερο καθήκον; Δεν καθυστερείς έτσι τα πράγματα;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς να υπηρετήσεις σε αρμονία με το θέλημα του Θεού

109. Μάλιστα, οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν για όρους για να υπηρετούν τον Θεό: Δεν τους νοιάζει αν είναι Θεός ή άνθρωπος, και μιλούν μονάχα για τους δικούς τους όρους, και επιδιώκουν μονάχα να ικανοποιήσουν τις δικές τους επιθυμίες. Όταν μαγειρεύετε για Μένα, απαιτείτε αμοιβή για τις υπηρεσίες σας, όταν τρέχετε για Μένα ζητάτε αντίστοιχη αμοιβή, όταν εργάζεστε για Εμένα απαιτείτε μισθό, όταν πλένετε τα ρούχα Μου απαιτείτε αμοιβή, όταν φροντίζετε για την εκκλησία τα απαιτείτε πίσω, όταν μιλάτε ζητάτε συνδρομή για τον ομιλητή, όταν δίνετε βιβλία ζητάτε τέλη διανομής και όταν γράφετε απαιτείτε τέλη συγγραφής. Αυτοί που έχω αντιμετωπίσει απαιτούν ακόμα και επιβράβευση από Εμένα, ενώ εκείνοι που έχουν σταλεί σπίτι απαιτούν αποζημίωση για τη ζημιά στο όνομά τους· οι ανύπαντροι απαιτούν προίκα ή αποζημίωση για τη χαμένη νιότη τους, αυτοί που σκοτώνουν ένα κοτόπουλο απαιτούν την αμοιβή του χασάπη, εκείνοι που τηγανίζουν φαγητό ζητούν τον τέλη τηγανίσματος και αυτοί που φτιάχνουν σούπα επίσης απαιτούν να πληρωθούν… Αυτή είναι η υψηλή και επιβλητική σας ανθρώπινη φύση και αυτές είναι οι πράξεις που σας υπαγορεύει η ζεστή συνείδησή σας. Πού είναι η λογική σας; Πού είναι η ανθρωπιά σας; Εγώ θα σας πω! Εάν συνεχίσετε έτσι, θα πάψω να εργάζομαι ανάμεσά σας. Δεν θα εργάζομαι ανάμεσα σε μια αγέλη θηρίων με ανθρώπινη μορφή, δεν θα υποφέρω τόσο για μια τέτοια ομάδα ανθρώπων που η ωραία τους όψη κρύβει μια άγρια καρδιά, δεν θα υπομείνω τόσα πολλά για μια τέτοια αγέλη ζώων που δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα σωτηρίας. Η ημέρα που θα σας γυρίσω την πλάτη θα είναι η ημέρα που θα πεθάνετε, είναι η ημέρα που το σκότος θα πέσει πάνω σας και η ημέρα που το φως θα σας εγκαταλείψει. Επιτρέψετε μου να σας πω Εγώ! Ποτέ δεν θα είμαι καλοσυνάτος σε μια ομάδα όπως η δική σας, μια ομάδα κατώτερη και από ζώα! Υπάρχουν όρια στα λόγια και στις πράξεις Μου κι έτσι όπως είναι η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση σας, δεν πρόκειται να εργαστώ περισσότερο, διότι έχετε έλλειψη συνείδησης, Μου έχετε προξενήσει πολύ πόνο και η απαράδεκτη συμπεριφορά σας Με αηδιάζει τόσο πολύ. Άνθρωποι με τόση μεγάλη έλλειψη ανθρωπιάς και συνείδησης δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία της λύτρωσης· δεν πρόκειται ποτέ να σώσω τόσο άκαρδους και αγνώμονες ανθρώπους. Όταν φτάσει η ημέρα Μου, θα ρίχνω τις καυτές φλόγες Μου στους αιώνες των αιώνων πάνω στα τέκνα της ανυπακοής που κάποτε προκάλεσαν την άγρια οργή Μου, θα επιβάλω την αιώνια τιμωρία Μου σε εκείνα τα ζώα που κάποτε εξαπέλυσαν ύβρεις εναντίον Μου και Με εγκατέλειψαν, θα καίω αιώνια με τις φωτιές του θυμού Μου τους γιους της ανυπακοής που κάποτε έζησαν και έφαγαν μαζί Μου μα δεν πίστευαν σε Εμένα και Με προσέβαλαν και Με πρόδωσαν. Θα υποβάλλω στην τιμωρία Μου όλους εκείνους που προκάλεσαν την οργή Μου, θα ρίξω το σύνολο της οργής Μου πάνω σε αυτά τα κτήνη που κάποτε ήθελαν να σταθούν στο πλάι Μου ως όμοιοί Μου, κι όμως δεν Με υπάκουσαν ούτε Με λάτρεψαν, η ράβδος με την οποία χτυπώ τον άνθρωπο θα πέσει πάνω σε αυτά τα ζώα που κάποτε απόλαυσαν την φροντίδα Μου και τα μυστήρια που αποκάλυψα και που προσπάθησαν να κερδίσουν υλικές απολαύσεις από Εμένα. Δεν θα συγχωρήσω κανέναν που θα προσπαθήσει να πάρει την θέση Μου· δεν θα δείξω έλεος σε κανέναν που θα προσπαθήσει να αποσπάσει τροφή και ρουχισμό από Εμένα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

110. Αυτό που βλέπετε σήμερα είναι μόνο το αιχμηρό σπαθί του στόματός Μου. Δεν είδατε τη ράβδο στο χέρι Μου ούτε τη φλόγα με την οποία καίω τον άνθρωπο, και αυτός είναι ο λόγος που εξακολουθείτε να είστε περιφρονητικοί και να συμπεριφέρεστε αλόγιστα κατά την παρουσία Μου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εξακολουθείτε να έρχεστε σε διένεξη μαζί Μου μέσα στον οίκο Μου, αμφισβητώντας με την ανθρώπινη γλώσσα αυτά για τα οποία μίλησα με το στόμα Μου. Ο άνθρωπος δεν Με σέβεται, και αν και εξακολουθεί να βρίσκεται σε εχθρότητα μαζί Μου μέχρι σήμερα, ακόμα δεν έχει κανένα σεβασμό. Έχετε τη γλώσσα και τα δόντια των αδίκων στο στόμα σας. Τα λόγια και οι πράξεις σας είναι σαν αυτά του φιδιού που παρέσυρε την Εύα στην αμαρτία. Απαιτείτε ο ένας από τον άλλο οφθαλμό αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος και αγωνίζεστε μπροστά Μου να αποκτήσετε θέση, φήμη και κέρδος για τον εαυτό σας, αλλά δεν ξέρετε ότι παρακολουθώ κρυφά τα λόγια και τις πράξεις σας. Πριν έρθετε καν μπροστά Μου, έχω μετρήσει τα ίδια τα βάθη της καρδιάς σας. Ο άνθρωπος πάντα θέλει να ξεφύγει από το χέρι Μου και να αποφύγει την παρατήρηση των ματιών Μου, αλλά ποτέ δεν απέφυγα τα λόγια ή τις πράξεις του. Αντίθετα, αφήνω σκόπιμα αυτά τα λόγια και τις πράξεις να εισέλθουν στα μάτια Μου, για να μπορώ να παιδεύσω την αδικία του ανθρώπου και να κρίνω την παρακοή του. Έτσι, τα λόγια και οι πράξεις του ανθρώπου, που είναι κρυφά, παραμένουν πάντα μπροστά στο βήμα της κρίσης Μου, και η κρίση Μου δεν άφησε ποτέ τον άνθρωπο, επειδή η παρακοή του είναι πολύ μεγάλη. Έργο Μου είναι η καύση και ο εξαγνισμός όλων των λόγων και των πράξεων του ανθρώπου που ειπώθηκαν και έγιναν παρουσία του Πνεύματός Μου. Με αυτόν τον τρόπο^[γ], όταν εγκαταλείψω τη γη, οι άνθρωποι θα εξακολουθούν να είναι σε θέση να διατηρήσουν την πίστη τους σ’ Εμένα και να Με υπηρετήσουν όπως Με υπηρετούν οι άγιοι υπηρέτες Μου στο έργο Μου, επιτρέποντας στο έργο Μου στη γη να συνεχιστεί μέχρι την ημέρα που θα ολοκληρωθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου είναι επίσης το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου

111. Πολύ εκτιμώ όσους δεν τρέφουν υποψίες για τους άλλους, και επίσης συμπαθώ πολύ αυτούς που δέχονται εύκολα την αλήθεια· δείχνω μεγάλη στοργή σε αυτά τα δύο είδη ανθρώπων, διότι στα μάτια Μου είναι έντιμοι άνθρωποι. Εάν είστε πολύ ανειλικρινείς, τότε έχετε μια κλειστή καρδιά και καχύποπτες σκέψεις σχετικά με όλα τα θέματα και όλους τους ανθρώπους. Για τον λόγο αυτό, η πίστη σας προς Εμένα βασίζεται σε θεμέλια καχυποψίας. Αυτόν τον τρόπο πίστης δεν θα τον αναγνωρίσω ποτέ. Αν υπολείπεστε γνήσιας πίστης, θα απομακρυνθείτε ακόμα περισσότερο από την αληθινή αγάπη. Και αν είστε ικανοί να αμφισβητείτε τον Θεό και να κάνετε εικασίες για Αυτόν ηθελημένα, τότε χωρίς αμφιβολία είστε οι πιο δόλιοι άνθρωποι. Κάνεις εικασίες για το αν ο Θεός μπορεί να είναι σαν τον άνθρωπο: ασυγχώρητα αμαρτωλός, μικροπρεπής, στερούμενος αμεροληψίας και λογικής, χωρίς αίσθηση της δικαιοσύνης, παραδομένος σε φαύλες τακτικές, ύπουλος και πονηρός, απολαμβάνοντας το κακό και το σκοτάδι, και ούτω καθεξής. Δεν είναι η αιτία που ο άνθρωπος σκέφτεται έτσι για τον Θεό, επειδή δεν έχει την παραμικρή γνώση για Αυτόν; Αυτός ο τρόπος πίστης δεν είναι τίποτα λιγότερο από αμαρτία! Επιπλέον, υπάρχουν ακόμη κάποιοι που πιστεύουν ότι αυτοί που Με ικανοποιούν δεν είναι παρά κόλακες και συκοφάντες, και ότι όσοι δεν έχουν τέτοιες ιδιότητες δεν θα είναι ευπρόσδεκτοι και θα χάσουν τη θέση τους στον οίκο του Θεού. Αυτή είναι όλη κι όλη η γνώση που αλιεύσατε τόσα χρόνια; Αυτό είναι ό,τι αποκτήσατε; Και η γνώση σας για Εμένα δεν σταματά σε αυτές τις παρανοήσεις· ακόμα χειρότερη είναι η βλασφημία σας ενάντια στο Πνεύμα του Θεού και η εξύβριση των ουρανών. Για αυτό και μπορώ να πω ότι ένας τέτοιος τρόπος πίστης, όπως ο δικός σας, θα σας κάνει μόνο να απομακρυνθείτε περισσότερο από Εμένα και να βρεθείτε σε ακόμα μεγαλύτερη αντίθεση απέναντι σε Εμένα. Μέσα σε πολλά χρόνια έργου, έχετε δει πολλές αλήθειες, αλλά ξέρετε τι έχουν ακούσει τα αφτιά Μου; Πόσοι από εσάς είστε πρόθυμοι να αποδεχτείτε την αλήθεια; Όλοι σας πιστεύετε πως είστε πρόθυμοι να πληρώσετε το τίμημα της αλήθειας, αλλά πόσοι από εσάς έχετε υποφέρει πραγματικά για την αλήθεια; Στην καρδιά σας υπάρχει μόνο η αδικία και, ως εκ τούτου, πιστεύετε πως οποιοσδήποτε, δεν έχει σημασία ποιος μπορεί να είναι, είναι δόλιος και διεφθαρμένος. Πιστεύετε ακόμη ότι ο ενσαρκωμένος Θεός, όπως ακριβώς ένας κανονικός άνθρωπος, θα μπορούσε να υπάρχει χωρίς μια ευγενική καρδιά ή καλοκάγαθη αγάπη. Ακόμη περισσότερο, πιστεύετε πως ένας ευγενής χαρακτήρας και μια φιλεύσπλαχνη, καλοπροαίρετη φύση υπάρχει μόνο εντός του Θεού στους ουρανούς. Και πιστεύετε ότι ένας τέτοιος άγιος δεν υπάρχει, και ότι μόνο το σκοτάδι και το κακό βασιλεύουν στη γη, ενώ ο Θεός είναι κάτι στο οποίο ο άνθρωπος εναποθέτει τη λαχτάρα του για το καλό και το ωραίο, μια θρυλική φιγούρα κατασκευασμένη από τον άνθρωπο. Στο μυαλό σας, ο Θεός στους ουρανούς είναι πολύ αξιόλογος, δίκαιος και μεγάλος, άξιος να Τον λατρεύουν και να Τον θαυμάζουν, αλλά αυτός ο Θεός στη γη είναι απλώς ένα υποκατάστατο και ένα όργανο του Θεού που είναι στον ουρανό. Πιστεύετε ότι αυτός ο Θεός δεν μπορεί να είναι ισοδύναμος με τον Θεό στον ουρανό, πόσο μάλλον να εξισώνεται με Αυτόν. Όταν πρόκειται για το μεγαλείο και την τιμή του Θεού, ανήκουν στη δόξα του Θεού στους ουρανούς, μα όταν πρόκειται για τη φύση και τη διαφθορά του ανθρώπου, είναι χαρακτηριστικά στα οποία ο Θεός στη γη παίζει κάποιο ρόλο. Ο Θεός στους ουρανούς είναι αιώνια ευγενής, ενώ ο Θεός στη γη είναι αιώνια ασήμαντος, αδύναμος και ανίκανος. Ο Θεός στους ουρανούς δεν υποκύπτει στο συναίσθημα, μόνο στη δικαιοσύνη, ενώ ο Θεός στη γη έχει κίνητρα μόνο εγωιστικά και χωρίς δικαιοσύνη ή λογική. Ο Θεός στους ουρανούς δεν έχει την παραμικρή ατιμία και είναι αιώνια πιστός, ενώ ο Θεός στη γη έχει πάντα μια ανέντιμη πλευρά. Ο Θεός στους ουρανούς αγαπά βαθιά τον άνθρωπο, ενώ ο Θεός στη γη του δείχνει ανεπαρκή φροντίδα, μέχρι που τον παραμελεί τελείως. Αυτή η εσφαλμένη γνώση έχει διατηρηθεί πολύ καιρό μέσα στις καρδιές σας και, επίσης, μπορεί να διαιωνιστεί και μελλοντικά. Κοιτάζετε όλες τις πράξεις του Χριστού από τη σκοπιά των αδίκων και αξιολογείτε όλο Του το έργο, όπως και την ταυτότητα και την ουσία Του, από τη σκοπιά των ασεβών. Έχετε κάνει ένα σοβαρό λάθος, κάτι που δεν έκαναν ποτέ όσοι υπήρξαν πριν από σας. Δηλαδή, υπηρετείτε μόνο τον υψηλό Θεό των ουρανών, που έχει μια κορώνα στο κεφάλι Του, και ποτέ δεν δίνετε προσοχή στον Θεό που θεωρείτε τόσο ασήμαντο, ώστε να είναι αόρατος για εσάς. Αυτή δεν είναι η αμαρτία σας; Δεν είναι αυτό ένα κλασικό παράδειγμα της προσβολής σας έναντι της διάθεσης του Θεού; Λατρεύετε τον Θεό των ουρανών. Λατρεύεις ευγενείς εικόνες και εκτιμάς όσους διακρίνονται για την ευφράδεια τους. Δέχεσαι πρόθυμα διαταγές από τον Θεό που γεμίζει τα χέρια σου με πλούτη, και λαχταράς τον Θεό που μπορεί να εκπληρώσει κάθε σου επιθυμία. Ο μόνος που δεν λατρεύεις είναι ο Θεός που δεν είναι μεγαλόπνοος· το μοναδικό πράγμα που μισείς είναι η συσχέτιση με τον Θεό που κανένας άνθρωπος δεν έχει σε εκτίμηση. Το μόνο πράγμα που είσαι απρόθυμος να κάνεις είναι να υπηρετήσεις αυτόν τον Θεό που ποτέ δεν σου έδωσε τίποτα, και ο μόνος που αδυνατεί να σε κάνει να Τον λαχταράς είναι αυτός ο δυσάρεστος Θεός. Αυτό το είδος Θεού δεν μπορεί να σου επιτρέψει να διευρύνεις τους ορίζοντες σου, να νιώσεις σαν να ανακάλυψες έναν θησαυρό, πόσο μάλλον να εκπληρώσει ό,τι εύχεσαι. Γιατί, λοιπόν, Τον ακολουθείς; Σε απασχόλησαν τέτοιου είδους ερωτήματα; Αυτό που κάνεις δεν προσβάλλει απλώς αυτόν τον Χριστό· πάνω απ’ όλα, προσβάλλει τον Θεό στους ουρανούς. Δεν είναι αυτός, νομίζω, ο σκοπός της πίστης σας στον Θεό!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς να γνωρίσετε τον Θεό στη γη

112. Πολλοί θα προτιμούσαν να καταδικαστούν στην κόλαση από το να μιλήσουν και να πράξουν με ειλικρίνεια. Δεν προκαλεί απορία ότι έχω άλλη μεταχείριση φυλαγμένη για όσους είναι ανειλικρινείς. Φυσικά, κατανοώ πλήρως τη μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίζετε προσπαθώντας να είστε ειλικρινείς. Είστε όλοι τρομερά έξυπνοι και επιδέξιοι στο να αξιολογείτε σύμφωνα με τα δικά σας μικροπρεπή μέτρα και σταθμά. Έτσι, το έργο Μου γίνεται ακόμη πιο εύκολο. Κι εφόσον ο καθένας από εσάς κρύβει τα μυστικά του στον κόρφο του, τότε, θα σας στείλω έναν-έναν στην καταστροφή για να «διαπαιδαγωγηθείτε» με φωτιά, ούτως ώστε μετά απ’ αυτό να είστε απόλυτα αποφασισμένοι να πιστεύετε τα λόγια Μου. Τέλος, θα πάρω με τη βία από το στόμα σας τα λόγια «Ο Θεός είναι Θεός της πίστης», μετά θα χτυπάτε το στήθος σας και θα θρηνείτε λέγοντας «Δόλια είναι η καρδιά του ανθρώπου!» Ποια θα είναι η ψυχική κατάστασή σας σ’ αυτήν τη συγκυρία; Φαντάζομαι ότι δεν θα είστε τόσο παρασυρμένοι από την υπεροψία σας όσο είστε τώρα. Και, πολύ περισσότερο, δεν θα είστε τόσο «υπερβολικά βαθυστόχαστοι για να σας καταλάβουν» όσο είστε τώρα. Ορισμένοι συμπεριφέρονται με τυπικό και σωστό τρόπο και φαίνονται ιδιαίτερα «καλότροποι» στην παρουσία του Θεού, ωστόσο γίνονται περιφρονητικοί και χάνουν κάθε αυτοσυγκράτηση στην παρουσία του Πνεύματος. Θα λογαριάζατε έναν τέτοιον άνθρωπο στην τάξη των ειλικρινών; Αν είσαι υποκριτής και επιδέξιος στην κοινωνικοποίηση, τότε Εγώ λέω ότι είσαι σίγουρα άνθρωπος που παίζει με τον Θεό. Αν τα λόγια σου είναι γεμάτα δικαιολογίες και αιτιολογίες χωρίς αξία, τότε Εγώ λέω ότι είσαι άνθρωπος εντελώς απρόθυμος να κάνει την αλήθεια πράξη. Αν έχεις πολλές εκμυστηρεύσεις που είσαι απρόθυμος να μοιραστείς και αν είσαι εντελώς απρόθυμος να αποκαλύψεις τα μυστικά σου —δηλαδή, τις δυσκολίες σου— μπροστά σε άλλους, ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι άνθρωπος που δεν θα λάβει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες

113. Καταλαβαίνω βαθύτατα τη δολιότητα που υπάρχει μέσα στην καρδιά σας· οι περισσότεροι από εσάς Με ακολουθείτε από περιέργεια και έχετε έρθει να Με αναζητήσετε εξαιτίας της κενότητας. Όταν γκρεμίζεται η τρίτη σας επιθυμία —η επιθυμία σας για μια ειρηνική κι ευτυχισμένη ζωή— τότε χάνεται και η περιέργειά σας. Η δολιότητα που υπάρχει μέσα στην καρδιά του καθενός σας εκτίθεται μέσα από τα λόγια και τις πράξεις σας. Για να μιλήσω ειλικρινά, είστε απλώς περίεργοι για Μένα, αλλά δεν Με φοβάστε· δεν προσέχετε τη γλώσσα σας, πόσο μάλλον δε, ασκείτε αυτοσυγκράτηση στη συμπεριφορά σας. Τότε, τι είδους πίστη έχετε στην πραγματικότητα; Είναι αληθινή; Απλώς χρησιμοποιείτε τα λόγια Μου για να διώξετε τις ανησυχίες σας και να μειώσετε την πλήξη σας, για να γεμίσεις τους εναπομένοντες άδειους χώρους στη ζωή σου. Ποιος ανάμεσά σας έχει κάνει πράξη τα λόγια Μου; Ποιος έχει αληθινή πίστη; Φωνάζετε συνεχώς ότι ο Θεός είναι ένας Θεός που βλέπει βαθιά μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, αλλά πώς είναι συμβατός μ’ Εμένα ο Θεός για τον οποίο φωνάζετε μέσα στις καρδιές σας; Εφόσον φωνάζετε έτσι, τότε γιατί ενεργείτε αλλιώς; Μήπως αυτή είναι η αγάπη με την οποία θέλετε να Με ξεπληρώσετε; Η αφοσίωση στα χείλη σας δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη, αλλά πού είναι οι θυσίες σας και οι καλές σας πράξεις; Αν δεν έφταναν τα λόγια σας στα αυτιά Μου, πώς θα μπορούσα να σας μισώ τόσο πολύ; Αν πιστεύατε πραγματικά σ’ Εμένα, πώς θα μπορούσατε να περιέλθετε σε μια τέτοια κατάσταση δυστυχίας; Η έκφραση στο πρόσωπό σας είναι θλιμμένη, θαρρείς και βρίσκεστε στον Άδη και περνάτε από δίκη. Δεν έχετε ούτε ίχνος ζωτικότητας και μιλάτε αδύναμα για την εσωτερική σας φωνή· είστε, μάλιστα, γεμάτοι παράπονα και κατάρες. Πάει καιρός που χάσατε την πίστη σας σε αυτό που κάνω, κι έχει εξαφανιστεί ακόμη και η αρχική σας πίστη, επομένως πώς είναι ποτέ δυνατόν να ακολουθήσετε μέχρι τέλους; Εφόσον ισχύει αυτό, τότε πώς μπορείτε να σωθείτε;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Λόγια για τους νέους αλλά και τους μεγαλύτερους

114. Παρόλο που ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό, η καρδιά του ανθρώπου δεν περιέχει τον Θεό και δεν γνωρίζει πώς να αγαπάει τον Θεό ούτε θέλει να αγαπάει τον Θεό, γιατί η καρδιά του δεν πλησιάζει ποτέ κοντά στον Θεό και πάντα αποφεύγει τον Θεό. Ως εκ τούτου, η καρδιά του ανθρώπου είναι μακριά από τον Θεό. Άρα πού είναι η καρδιά του; Στην πραγματικότητα, η καρδιά του ανθρώπου δεν έχει πάει πουθενά: αντί να τη δώσει στον Θεό ή να την αποκαλύψει στον Θεό για να τη δει, την κράτησε για τον εαυτό του. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι κάποιοι προσεύχονται συχνά στον Θεό και λένε: «Θεέ μου, κοίταξε την καρδιά μου —Εσύ ξέρεις όλα όσα σκέφτομαι», και κάποιοι ορκίζονται μάλιστα ότι θα αφήσουν τον Θεό να τους κοιτάξει, και να τιμωρηθούν αν αθετήσουν τον όρκο τους. Παρόλο που ο άνθρωπος επιτρέπει στον Θεό να κοιτάζει μέσα στην καρδιά του, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ικανός να υπακούει στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού, ούτε ότι έχει αφήσει τη μοίρα και τις προοπτικές του και όσα τον αφορούν υπό τον έλεγχο του Θεού. Έτσι, ανεξάρτητα από τους όρκους που κάνεις στον Θεό ή το τι δηλώνεις σ’ Αυτόν, στα μάτια του Θεού η καρδιά σου είναι ακόμα κλειστή σ’ Αυτόν, διότι επιτρέπεις στον Θεό να κοιτάζει μέσα στην καρδιά σου, αλλά δεν Του επιτρέπεις να την ελέγχει. Με άλλα λόγια, δεν έχεις δώσει επ’ ουδενί την καρδιά σου στον Θεό και λες μόνο ωραία λόγια για να τα ακούσει ο Θεός. Κρύβεις, εντωμεταξύ, τις διάφορες δόλιες προθέσεις σου από τον Θεό, μαζί με τις πλεκτάνες σου, τις συνωμοσίες και τα σχέδιά σου, ενώ κρατάς σφικτά τις προοπτικές και τη μοίρα σου στα χέρια σου, τρέμοντας μήπως σου τις πάρει ο Θεός. Επομένως, ο Θεός δεν βλέπει ποτέ την ειλικρίνεια του ανθρώπου απέναντί Του. Παρόλο που ο Θεός παρατηρεί τα βάθη της καρδιάς του ανθρώπου και μπορεί να δει τι σκέφτεται και θέλει να κάνει ο άνθρωπος στην καρδιά του και μπορεί να δει τι κρατάει μέσα στην καρδιά του, η καρδιά του ανθρώπου δεν ανήκει στον Θεό, δεν έχει παραχωρήσει τον έλεγχό της στον Θεό. Τουτέστιν, ο Θεός έχει το δικαίωμα να παρατηρεί, αλλά δεν έχει το δικαίωμα να ελέγχει. Στην υποκειμενική συνείδηση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θέλει ή δεν προτίθεται να εγκαταλείψει τον εαυτό του στο έλεος του Θεού. Ο άνθρωπος δεν έχει μόνο απομονωθεί από τον Θεό, αλλά υπάρχουν ακόμη και άνθρωποι που σκέφτονται τρόπους να κλείσουν τις καρδιές τους, χρησιμοποιώντας ωραία λόγια και κολακεία για να δημιουργήσουν μια ψευδή εντύπωση και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του Θεού και να αποκρύψουν το αληθινό τους πρόσωπο από το βλέμμα του Θεού. Ο στόχος τους είναι να μην επιτρέψουν στον Θεό να δει, να μην επιτρέψουν στον Θεό να αντιληφθεί πώς είναι στην πραγματικότητα. Δεν θέλουν να δώσουν την καρδιά τους στον Θεό, αλλά να την κρατήσουν για τον εαυτό τους. Το κρυφό νόημα είναι ότι όσα κάνει ο άνθρωπος και όσα θέλει, τα σχεδιάζει, τα υπολογίζει και τα αποφασίζει ο ίδιος. Δεν ζητά τη συμμετοχή ή την παρέμβαση του Θεού, πολύ λιγότερο δε, χρειάζεται τις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού. Έτσι, είτε σε σχέση με τις εντολές του Θεού, την αποστολή από τον Θεό είτε τις απαιτήσεις που ο Θεός θέτει στον άνθρωπο, οι αποφάσεις του ανθρώπου βασίζονται στις δικές του προθέσεις και συμφέροντα, στη δική του κατάσταση και περιστάσεις εκείνη τη στιγμή. Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί πάντα τις γνώσεις και τις ιδέες που του είναι οικείες, και τη δική του διάνοια για να κρίνει και να επιλέξει το μονοπάτι που θα πρέπει να πάρει και δεν επιτρέπει την παρέμβαση ή τον έλεγχο του Θεού. Αυτή είναι η καρδιά του ανθρώπου, την οποία βλέπει ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄

115. Πολλοί άνθρωποι επιθυμούν να Με αγαπήσουν αληθινά, αλλά επειδή οι καρδιές τους δεν τους ανήκουν, δεν μπορούν να ελέγχουν τον εαυτό τους. Πολλοί άνθρωποι Με αγαπούν αληθινά μέσα από τις δοκιμασίες που τους υποβάλλω, παρόλα αυτά όμως δεν είναι ικανοί να καταλάβουν ότι πραγματικά Εγώ υπάρχω και απλώς Με αγαπούν στο κενό, και όχι για την πραγματική Μου ύπαρξη. Πολλοί άνθρωποι, αφού έχουν εναποθέσει την καρδιά τους μπροστά Μου, δεν προσέχουν και όταν ο Σατανάς βρει την ευκαιρία τους την αρπάζει και μετά Με εγκαταλείπουν. Πολλοί άνθρωποι πράγματι Με αγαπάνε όταν παρέχω τον λόγο Μου, αλλά δεν τον φυλάνε στο πνεύμα τους, ενώ αντίθετα τον χρησιμοποιούν αδιάφορα σαν να ήταν κοινόχρηστη περιουσία και τον πετάνε πίσω από κει που ήρθε όποτε τους βολεύει. Ο άνθρωπος Με αναζητά μέσα από τον πόνο του και στρέφει το βλέμμα του σ’ Εμένα ενώ δοκιμάζεται. Σε περιόδους ειρήνης Με απολαμβάνει, όταν είναι σε κίνδυνο Με απαρνείται, όταν είναι απασχολημένος Με ξεχνά, και όταν κάθεται άπραγος κάνει ότι ασχολείται μαζί Μου —παρόλα αυτά, κανένας δεν Με έχει αγαπήσει ποτέ σε όλη του τη ζωή. Θέλω ο άνθρωπος να είναι σοβαρός μπροστά Μου: Δεν ζητώ να Μου δώσει τίποτα, παρά μόνο όλοι οι άνθρωποι να Με πάρουν στα σοβαρά, δηλαδή αντί να Με καλοπιάνουν, να Με αφήσουν να επαναφέρω την ειλικρίνεια στον άνθρωπο. Η διαφώτισή Μου, η φώτισή Μου και το κόστος των προσπαθειών Μου διαπερνούν όλους τους ανθρώπους, όμως το ίδιο συμβαίνει και με το πραγματικό γεγονός της κάθε πράξης του ανθρώπου που διαπερνά όλους τους ανθρώπους, όπως τους διαπερνά το γεγονός ότι Με εξαπατούν. Είναι σαν τα στοιχεία της εξαπάτησης να υπάρχουν στον άνθρωπο από την κοιλιά της μητέρας του, σαν να είχε αυτή την ειδική δεξιότητα εξαπάτησης από γεννησιμιού του. Επιπλέον, ποτέ δεν άφησε να τον πάρουν χαμπάρι, κανένας δεν είδε πού έχουν τις ρίζες τους αυτές οι δόλιες δεξιότητες. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο άνθρωπος χωρίς να το καταλαβαίνει ζει μέσα στη δολιότητα και είναι σαν να συγχωρεί τον εαυτό του, σαν να είναι οργανωμένο αυτό από τον Θεό και όχι επειδή είναι η εκούσια εξαπάτησή του προς το πρόσωπό Μου. Αυτή δεν είναι ακριβώς η πηγή της εξαπάτησης του ανθρώπου προς το πρόσωπό Μου; Αυτή δεν είναι η πονηρή του δολοπλοκία; Δεν έχω ζαλιστεί ποτέ από τις κολακείες και τις κομπίνες του ανθρώπου, διότι έχω καταλάβει την ουσία του εδώ και πολύ καιρό. Ποιος ξέρει πόση βρoμιά έχει στο αίμα του, πόσο από το δηλητήριο του Σατανά κυλάει στις φλέβες του; Ο άνθρωπος το συνηθίζει όλο και περισσότερο κάθε μέρα που περνά, με τέτοιον τρόπο που γίνεται αναίσθητος στις δοκιμασίες του Σατανά κι έτσι δεν ενδιαφέρεται να βρει την «τέχνη της υγιούς ύπαρξης».

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 21

116. Όλοι οι άνθρωποι είναι πλάσματα που στερούνται αυτογνωσίας και δεν είναι σε θέση να γνωρίσουν τον εαυτό τους. Ωστόσο, γνωρίζουν όλους τους άλλους σαν την παλάμη του χεριού τους, θαρρείς και όλα όσα έχουν κάνει και πει οι άλλοι έχουν «επιθεωρηθεί» πρώτα από τους ίδιους, ακριβώς μπροστά τους, κι έχουν λάβει την έγκρισή τους προτού λάβουν χώρα. Ως εκ τούτου, είναι θαρρείς κι έχουν πάρει, μάλιστα, τα πλήρη μέτρα όλων των άλλων, έως την ψυχολογική τους κατάσταση. Έτσι είναι όλα τα ανθρώπινα όντα. Παρόλο που σήμερα έχουν εισέλθει στην Εποχή της Βασιλείας, η φύση τους παραμένει αμετάβλητη. Ενώπιόν Μου, εξακολουθούν να κάνουν ό,τι κάνω κι Εγώ, αλλά πίσω από την πλάτη Μου αρχίζουν να σκαρώνουν τη δική τους ξεχωριστή «δουλειά». Στη συνέχεια, ωστόσο, όταν έρχονται και πάλι ενώπιόν Μου είναι σαν εντελώς διαφορετικά άτομα, φαινομενικά ήρεμοι και ατρόμητοι, με συγκροτημένη όψη και σταθερό σφυγμό. Αυτό ακριβώς δεν κάνει τους ανθρώπους τόσο αξιοκαταφρόνητους; Τόσο πολλοί άνθρωποι έχουν δύο τελείως διαφορετικά πρόσωπα —έχουν ένα πρόσωπο όταν βρίσκονται ενώπιόν Μου και ένα άλλο όταν κινούνται πίσω από την πλάτη Μου. Τόσο πολλοί απ’ αυτούς συμπεριφέρονται σαν νεογέννητα αρνάκια όταν βρίσκονται ενώπιόν Μου, αλλά πίσω από την πλάτη Μου μετατρέπονται σε άγριες τίγρεις και αργότερα συμπεριφέρονται σαν πουλάκια που φτερουγίζουν χαρούμενα στους λόφους. Τόσο πολλοί δείχνουν ότι έχουν σκοπό και αποφασιστικότητα ενώπιόν Μου. Τόσο πολλοί έρχονται ενώπιόν Μου αναζητώντας τα λόγια Μου με δίψα και λαχτάρα, αλλά, πίσω από την πλάτη Μου, τα βαριούνται και τα αποκηρύσσουν, λες και οι ομιλίες Μου είναι βάρος. Τόσο πολλές φορές, βλέποντας την ανθρώπινη φυλή να διαφθείρεται από τον εχθρό Μου, έχω σταματήσει να εναποθέτω τις ελπίδες Μου στους ανθρώπους. Τόσο πολλές φορές, βλέποντάς τους να έρχονται ενώπιόν Μου ζητώντας συγχώρηση με δάκρυα στα μάτια, Εγώ, λόγω της έλλειψης αυτοσεβασμού τους και του γεγονότος ότι είναι πεισματικά αδιόρθωτοι, έχω κλείσει, μολαταύτα, θυμωμένος τα μάτια Μου στις ενέργειές τους, ακόμα κι όταν η καρδιά τους είναι γνήσια και οι προθέσεις τους ειλικρινείς. Τόσο πολλές φορές έχω δει ανθρώπους που έχουν αρκετή σιγουριά ώστε να συνεργαστούν μαζί Μου, οι οποίοι, όταν βρίσκονται ενώπιόν Μου, φαίνεται πως βρίσκονται στην αγκαλιά Μου, απολαμβάνοντας τη ζεστασιά της. Έχοντας δει, τόσο πολλές φορές, την αθωότητα, τη ζωντάνια και τη χαριτωμένη όψη του εκλεκτού λαού Μου, πώς θα μπορούσα να μην αντλώ μεγάλη ευχαρίστηση από αυτά τα πράγματα; Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πώς να απολαμβάνουν τις προορισμένες γι’ αυτούς ευλογίες μες στα χέρια Μου, διότι δεν κατανοούν τι νοείται ακριβώς τόσο ως «ευλογίες» όσο και ως «βάσανα». Για τον λόγο αυτό, οι άνθρωποι είναι κάθε άλλο παρά ειλικρινείς στην αναζήτησή τους για Μένα. Εάν δεν υπήρχε αύριο, τότε ποιοι από εσάς που στέκεστε ενώπιόν Μου θα ήσασταν αγνοί σαν το απάτητο χιόνι και άσπιλοι σαν τον νεφρίτη; Μήπως η αγάπη σας για Μένα είναι κάτι που μπορεί να ανταλλαχθεί με ένα γευστικότατο γεύμα, με σικάτα ρούχα ή μ’ ένα υψηλό αξίωμα που συνοδεύεται από ελκυστικές απολαβές; Μπορεί να ανταλλαχθεί με την αγάπη που νιώθουν οι άλλοι για σένα; Θα μπορούσε πράγματι η υποβολή σε δοκιμασίες να ωθήσει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν την αγάπη τους για Μένα; Άραγε τα βάσανα και τα δεινά θα γίνουν η αιτία να διαμαρτυρηθούν εκείνοι για τις διευθετήσεις Μου; Κανένας δεν έχει εκτιμήσει ποτέ πραγματικά την κοφτερή ρομφαία που βρίσκεται στο στόμα Μου: Γνωρίζουν μόνο την επιφανειακή της σημασία, χωρίς να αντιλαμβάνονται πραγματικά αυτό που περιλαμβάνει. Εάν τα ανθρώπινα όντα ήταν πραγματικά σε θέση να δουν πόσο κοφτερή είναι η ρομφαία Μου, θα έφευγαν τρέχοντας σαν τα ποντίκια για την τρύπα τους. Λόγω της απάθειάς τους, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τίποτα από το αληθινό νόημα των λόγων Μου, κι έτσι δεν έχουν καμία ένδειξη ως προς το πόσο δριμείες είναι οι ομιλίες Μου, ούτε από το πόσα στοιχεία της φύσης τους αποκαλύπτουν ακριβώς και από το πόση από τη διαφθορά τους έχει κριθεί μέσα από τα λόγια αυτά. Για τον λόγο αυτό, ως αποτέλεσμα των ατελών ιδεών που έχουν σχηματίσει σχετικά με τα όσα λέω, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν υιοθετήσει μια χλιαρή στάση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 15

117. Ανά τους αιώνες, πολλοί αναχώρησαν από αυτόν τον κόσμο γεμάτοι απογοήτευση και απροθυμία, ενώ πολλοί έχουν έρθει σ’ αυτόν γεμάτοι ελπίδα και πίστη. Διευθέτησα τον ερχομό πολλών ανθρώπων, και έδιωξα και πολλούς. Αμέτρητοι άνθρωποι πέρασαν από τα χέρια Μου. Πολλά πνεύματα ρίχτηκαν στον Άδη, πολλοί έζησαν μέσα στη σάρκα και πολλοί πέθαναν και ξαναγεννήθηκαν στη γη. Παρόλα αυτά, κανένας από αυτούς δεν είχε την ευκαιρία να απολαύσει τις ευλογίες της βασιλείας σήμερα. Έδωσα τόσα πολλά στον άνθρωπο, όμως αυτός κέρδισε τόσα λίγα, επειδή η επέλαση των δυνάμεων του Σατανά τον κατέστησε ανίκανο να απολαύσει όλα Μου τα πλούτη. Είχε μόνο την καλή τύχη να τα κοιτάξει, αλλά ποτέ του δεν μπόρεσε να τα απολαύσει πλήρως. Ο άνθρωπος δεν ανακάλυψε ποτέ το θησαυροφυλάκιο που είχε μέσα του για να λάβει τα πλούτη του ουρανού, κι έτσι έχασε τις ευλογίες που του έδωσα. Δεν είναι το πνεύμα του ανθρώπου αυτό το χάρισμα που τον συνδέει με το δικό Μου Πνεύμα; Γιατί ο άνθρωπος δεν Με συνέδεσε ποτέ με το πνεύμα του; Γιατί Με πλησιάζει με τη σάρκα, αλλά είναι ανίκανος να το κάνει με το πνεύμα; Είναι η πραγματική Μου όψη αυτή της σάρκας; Γιατί ο άνθρωπος δεν γνωρίζει την ουσία Μου; Έχει υπάρξει ποτέ πραγματικά οποιοδήποτε ίχνος από Εμένα στο πνεύμα του ανθρώπου; Έχω εξαφανιστεί πλήρως από το πνεύμα του ανθρώπου; Αν ο άνθρωπος δεν εισέλθει στη σφαίρα του πνευματικού κόσμου, πώς θα μπορέσει να αντιληφθεί τις προθέσεις Μου; Υπάρχει αυτό το στοιχείο στα μάτια των ανθρώπων που θα μπορούσε να διαπεράσει απευθείας τη σφαίρα του πνευματικού κόσμου; Υπήρξαν πολλές φορές που κάλεσα τον άνθρωπο μέσω του Πνεύματός Μου, όμως ο άνθρωπος αντιδρά σαν να τον έχω μαχαιρώσει, Με παρατηρεί από απόσταση, τρέμοντας ότι θα τον οδηγήσω σε κάποιον άλλον κόσμο. Υπήρξαν πολλές φορές που διερεύνησα το πνεύμα του ανθρώπου, όμως αυτός παραμένει εντελώς επιλήσμων, τρέμει το φυλλοκάρδι του μήπως μπω στο σπίτι του και αδράξω την ευκαιρία για να του πάρω όλα του τα υπάρχοντα. Επομένως, με κλείνει απ’ έξω και δεν Με αφήνει να κοιτάζω τίποτα άλλο, παρά μια κρύα, ερμητικά κλειστή πόρτα. Υπήρξαν πολλές φορές που ο άνθρωπος έπεσε και εγώ τον έσωσα, ωστόσο, μόλις αφυπνίζεται, αμέσως Με εγκαταλείπει και, χωρίς καν να τον αγγίξει η αγάπη Μου, Μου ρίχνει ένα βλέμμα γεμάτο επιφυλακτικότητα· ποτέ δεν ζέστανα την καρδιά του ανθρώπου. Ο άνθρωπος είναι ένα απαθές, ψυχρόαιμο ζώο. Παρόλο που έχει νιώσει τη θέρμη του εναγκαλισμού Μου, ποτέ δεν συγκινήθηκε βαθιά από αυτόν. Ο άνθρωπος είναι σαν ένας άγριος που ζει στα βουνά. Ποτέ δεν εκτίμησε την αγάπη Μου για την ανθρωπότητα. Είναι απρόθυμος να Με προσεγγίσει· προτιμά να ζει στα βουνά, όπου έρχεται αντιμέτωπος με την απειλή των άγριων θηρίων. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να είναι απρόθυμος να βρει καταφύγιο σ’ Εμένα. Δεν υποχρεώνω κανέναν άνθρωπο: Απλώς πραγματοποιώ το έργο Μου. Θα έρθει η ημέρα που ο άνθρωπος θα κολυμπά δίπλα Μου εν μέσω του απέραντου ωκεανού, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει όλα τα πλούτη επί της γης και να μην κινδυνεύει μήπως τον καταπιεί η θάλασσα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 20

118. Η πίστη σας είναι πανέμορφη· λέτε πως είστε πρόθυμοι να δαπανήσετε ολόκληρη τη ζωή σας για λογαριασμό του έργου Μου και ότι είστε πρόθυμοι να θυσιάσετε τη ζωή σας γι’ αυτό, μα οι διαθέσεις σας δεν έχουν αλλάξει πολύ. Απλώς μιλάτε αλαζονικά, παρά το γεγονός ότι η πραγματική σας συμπεριφορά είναι πανάθλια. Λες και η γλώσσα και τα χείλη των ανθρώπων είναι στους ουρανούς, αλλά τα πόδια τους βρίσκονται κάτω στη γη, κι ως εκ τούτου, τα λόγια και οι πράξεις, καθώς και η φήμη τους βρίσκονται ακόμη σε τραγική κατάσταση. Η φήμη σας έχει καταστραφεί, η συμπεριφορά σας είναι έκφυλη, ο τρόπος ομιλίας σας είναι ποταπός, και η ζωή σας είναι άθλια· μάλιστα, ολόκληρη η ανθρώπινη φύση σας έχει βουλιάξει στην αθλιότητα. Είστε στενόμυαλοι προς τους άλλους και κάνετε παζάρια για το παραμικρό. Τσακώνεστε για τη φήμη και το κύρος σας σε σημείο, μάλιστα, που είστε διατεθειμένοι να κατέλθετε στην κόλαση και στη λίμνη του πυρός. Τα τρέχοντα λόγια και οι πράξεις σας Μου αρκούν για να αποφασίσω πως είστε αμαρτωλοί. Η στάση σας προς το έργο Μου, Μου αρκεί για να αποφασίσω πως είστε άδικοι, και ολόκληρη η διάθεσή σας Μου αρκεί για να επισημάνω πως είστε βρόμικες ψυχές γεμάτες βδελύγματα. Οι εκδηλώσεις σας και όσα αποκαλύπτετε αρκούν για να πω πως είστε άνθρωποι που έχετε χορτάσει με το αίμα των ακάθαρτων πνευμάτων. Όταν αναφέρεται η είσοδος στη βασιλεία, δεν αποκαλύπτετε τα αισθήματά σας. Πιστεύετε ότι το πώς είστε τώρα αρκεί για να διαβείτε την πύλη της βασιλείας Μου των ουρανών; Πιστεύετε πως μπορείτε να εισέλθετε στην ιερή γη του έργου και λόγου Μου, χωρίς τα δικά σας λόγια και πράξεις να υποβληθούν πρώτα στις δοκιμασίες Μου; Ποιος μπορεί να Με ξεγελάσει; Πώς θα μπορούσαν οι άθλιες, ποταπές συμπεριφορές και συζητήσεις σας να ξεφύγουν από το βλέμμα Μου; Έχω αποφασίσει ότι η ζωή σας είναι μια ζωή που πίνει το αίμα και τρώει τη σάρκα εκείνων των ακάθαρτων πνευμάτων, επειδή τα μιμείστε ενώπιόν Μου καθημερινά. Η συμπεριφορά σας είναι ιδιαίτερα άσχημη ενώπιόν Μου, άρα πώς θα μπορούσα να μη σας θεωρώ αηδιαστικούς; Τα λόγια σας περιέχουν τις ακαθαρσίες των ακάθαρτων πνευμάτων: Καλοπιάνετε, αποκρύπτετε και κολακεύετε ακριβώς όπως αυτοί που επιδίδονται στη μαγεία και όπως αυτοί που είναι ύπουλοι και πίνουν το αίμα των αδίκων. Όλες οι ανθρώπινες εκφράσεις είναι άκρως άδικες, άρα πώς γίνεται όλοι οι άνθρωποι να τοποθετηθούν στην ιερή γη, όπου βρίσκονται οι δίκαιοι; Νομίζεις πως αυτή σου η άθλια συμπεριφορά μπορεί να σε κάνει να ξεχωρίσεις ως άγιος σε σύγκριση με τους αδίκους; Η γλώσσα σου που μοιάζει με δηλητηριώδους φιδιού θα καταστρέψει τελικά τη σάρκα σου που σπέρνει τον όλεθρο και δημιουργεί βδελύγματα, και αυτά σου τα χέρια που είναι καλυμμένα με το αίμα ακάθαρτων πνευμάτων, επίσης θα παρασύρουν τελικά την ψυχή σου στην κόλαση. Γιατί, άραγε, δεν αρπάζεις αυτήν την ευκαιρία να καθάρεις τα χέρια σου που είναι καλυμμένα με βρόμα; Και γιατί δεν εκμεταλλεύεσαι αυτήν την ευκαιρία να κόψεις αυτή σου τη γλώσσα που λέει άδικα λόγια; Μήπως γιατί είσαι διατεθειμένος να υποφέρεις στις φλόγες της κόλασης για χάρη των δύο σου χεριών, της γλώσσας και των χειλιών σου; Επαγρυπνώ παρακολουθώντας τις καρδιές όλων με τα δυο Μου μάτια, επειδή πολύ καιρό πριν δημιουργήσω τους ανθρώπους, είχα κρατήσει γερά τις καρδιές τους μες στα δυο Μου χέρια. Πολύ καιρό πριν είχα κοιτάξει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, άρα πώς θα μπορούσαν οι σκέψεις τους να ξεφύγουν από το βλέμμα Μου; Και πώς θα μπορούσαν να προλάβουν να ξεφύγουν και να μην καούν από το Πνεύμα Μου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο χαρακτήρας όλων σας είναι τόσο ποταπός!

119. Τα χείλη σου είναι πιο καλοσυνάτα κι από περιστέρια, αλλά η καρδιά σου είναι πιο δόλια κι από τον όφι τον αρχαίο. Τα χείλη σου μάλιστα είναι τόσο όμορφα όσο μιας Λιβανέζας, μα η καρδιά σου δεν είναι πιο καλοσυνάτη από τη δική της, και σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ομορφιά των Χαναναίων. Η καρδιά σου είναι τόσο ύπουλη! Αυτό που απεχθάνομαι είναι μόνο τα χείλη των αδίκων και οι καρδιές τους, και οι απαιτήσεις Μου από τους ανθρώπους δεν είναι καθόλου υψηλότερες από τις προσδοκίες Μου από τους αγίους· απλώς νιώθω απέχθεια για τις κακές πράξεις των αδίκων, κι ελπίζω να είναι σε θέση να απαλλαχθούν από την ακαθαρσία τους και να ξεφύγουν από την τρέχουσα δύσκολη θέση τους, ώστε να μπορέσουν να ξεχωρίσουν από εκείνους τους αδίκους και να ζήσουν με τους δίκαιους και να είναι άγιοι μαζί τους. Βρίσκεστε στις ίδιες συνθήκες μ’ Εμένα, κι όμως είστε καλυμμένοι με βρόμα· δεν έχετε μέσα σας ούτε την παραμικρή αρχική ομοιότητα των ανθρώπων που δημιουργήθηκαν στις απαρχές. Επιπλέον, επειδή καθημερινά μιμείστε την ομοιότητα εκείνων των ακάθαρτων πνευμάτων και κάνετε ό,τι κάνουν και λέτε ό,τι λένε εκείνα, κάθε μέλος σας —ακόμη και η γλώσσα και τα χείλη σας— μουσκεύουν στο ακάθαρτο νερό τους, σε σημείο που καλύπτεστε ολόκληροι με αυτούς τους λεκέδες και δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος σας που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το έργο Μου. Είναι τόσο θλιβερό! Ζείτε σε έναν τέτοιο κόσμο αλόγων και βοοειδών, κι όμως δεν νιώθετε ανησυχία· είστε γεμάτοι χαρά και ζείτε ελεύθερα και άνετα. Κολυμπάτε μέσα σ’ αυτό το μολυσμένο νερό, κι όμως, στην πραγματικότητα, δεν συνειδητοποιείτε πως έχετε περιέλθει σε τόσο δύσκολη θέση. Καθημερινά, έρχεσαι σε επαφή με ακάθαρτα πνεύματα κι αλληλεπιδράς με «περιττώματα». Η ζωή σου είναι πολύ χυδαία, κι όμως δεν γνωρίζεις στην ουσία πως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχεις στον ανθρώπινο κόσμο και πως δεν έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου. Δεν γνωρίζεις πως η ζωή σου ποδοπατήθηκε εδώ και καιρό από εκείνα τα ακάθαρτα πνεύματα, ή πως ο χαρακτήρας σου κηλιδώθηκε εδώ και καιρό από το μολυσμένο νερό; Νομίζεις πως ζεις σε έναν επίγειο παράδεισο, και πως βρίσκεσαι εν μέσω ευτυχίας; Δεν γνωρίζεις πως έχεις ζήσει μια ζωή δίπλα σε ακάθαρτα πνεύματα, και πως έχεις συνυπάρξει με όλα όσα αυτά ετοίμασαν για σένα; Πώς θα μπορούσε ο τρόπος που ζεις να έχει κάποιο νόημα; Πώς θα μπορούσε η ζωή σου να έχει κάποια αξία; Τρέχεις από δω κι από κει για τους γονείς σου, τους γονείς ακάθαρτων πνευμάτων, κι όμως, στην πραγματικότητα, δεν έχεις ιδέα πως αυτοί που σε παγιδεύουν είναι εκείνοι οι γονείς με το ακάθαρτο πνεύμα που σε γέννησαν και σε ανέθρεψαν. Επιπλέον, δεν γνωρίζεις πως αυτοί, ουσιαστικά, σου έδωσαν όλη σου τη βρόμα· το μόνο που γνωρίζεις είναι πως μπορούν να σου προσφέρουν «απολαύσεις», δεν σε παιδεύουν ούτε σε κρίνουν, και κυρίως δεν σε καταριούνται. Δεν έχουν ξεσπάσει ποτέ σ’ εσένα με οργή, μα σου συμπεριφέρονται με στοργή και καλοσύνη. Τα λόγια τους τρέφουν την καρδιά σου και σε σαγηνεύουν, έτσι ώστε να αποπροσανατολιστείς και, χωρίς να το καταλάβεις, σε απορροφούν και είσαι πρόθυμος να τους υπηρετήσεις, να γίνεις η διέξοδος και ο υπηρέτης τους. Δεν έχεις κανένα απολύτως παράπονο, μα είσαι πρόθυμος να δουλεύεις για αυτούς σαν σκύλος, σαν άλογο· εξαπατάσαι από αυτούς. Για τον λόγο αυτόν, δεν έχεις καμία απολύτως αντίδραση στο έργο που κάνω. Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι θες συνεχώς να ξεγλιστράς κρυφά από τα χέρια Μου και δεν προκαλεί έκπληξη το ότι θες διαρκώς να χρησιμοποιείς γλυκά λόγια για να αποσπάσεις την εύνοιά Μου με δόλιο τρόπο. Αποδεικνύεται πως τελικά είχες ήδη άλλα σχέδια, άλλα πλάνα. Μπορείς να δεις ένα μικρό μέρος των πράξεων Μου ως Παντοδύναμος, μα δεν γνωρίζεις το παραμικρό για την κρίση και την παίδευσή Μου. Δεν έχεις ιδέα πότε ξεκίνησε η παίδευσή Μου· γνωρίζεις μόνο πώς να Με εξαπατάς —κι όμως δεν γνωρίζεις πως δεν θα ανεχτώ καμία παράβαση από τον άνθρωπο. Εφόσον έχεις ήδη αποφασίσει να Με υπηρετήσεις, δεν θα σε αφήσω να φύγεις. Είμαι ένας Θεός που μισεί το κακό, και είμαι ένας Θεός που ζηλεύει τον άνθρωπο. Εφόσον εναπόθεσες ήδη τα λόγια σου πάνω στον βωμό Μου, δεν θα ανεχθώ να το σκάσεις μπροστά στα ίδια Μου τα μάτια, ούτε θα ανεχτώ να υπηρετείς δύο αφέντες. Νόμιζες πως θα μπορούσες να έχεις κι άλλη αγάπη αφού εναπόθεσες τα λόγια σου πάνω στον βωμό Μου και μπροστά στα μάτια Μου; Πώς θα μπορούσα να επιτρέψω στους ανθρώπους να Με γελοιοποιήσουν έτσι; Νόμιζες πως θα μπορούσε η γλώσσα σου να δίνει υποσχέσεις και να παίρνει όρκους σ’ Εμένα ανέμελα; Πώς θα μπορούσες να ορκιστείς στον δικό Μου θρόνο, τον θρόνο του Υψίστου; Νόμιζες πως οι όρκοι σου είχαν ήδη λήξει; Θα σας πω το εξής: Ακόμη κι αν η σάρκα σας πεθάνει, οι όρκοι σας δεν μπορούν να λήξουν. Στο τέλος, θα σας καταδικάσω βάσει των όρκων σας. Εντούτοις, πιστεύετε πως μπορείτε να Με χειρίζεστε, βάζοντας τα λόγια σας ενώπιόν Μου, και πως οι καρδιές σας μπορούν να υπηρετούν ακάθαρτα και μοχθηρά πνεύματα. Πώς θα μπορούσε η οργή Μου να ανεχθεί αυτούς τους ανθρώπους που είναι σαν σκυλιά και σαν γουρούνια και Με εξαπατούν; Πρέπει να εκτελέσω τα διοικητικά διατάγματά Μου και να αρπάξω από τα χέρια των ακάθαρτων πνευμάτων όλους αυτούς τους κολλημένους «ευσεβείς» που πιστεύουν σ’ Εμένα, έτσι ώστε να μπορούν να Με «εξυπηρετούν» με πειθαρχημένο τρόπο, να είναι τα βόδια Μου, τα άλογά Μου και να υπόκεινται στην ενορχήστρωση της σφαγής Μου. Θα σε κάνω να ενισχύσεις την παλιά σου αποφασιστικότητα και να Με υπηρετήσεις και πάλι. Δεν θα ανεχτώ κανένα δημιούργημα που Με εξαπατά. Νόμιζες πως θα μπορούσες απλώς να προβάλεις απαιτήσεις και να ψεύδεσαι αναίσχυντα ενώπιόν Μου; Νόμιζες πως δεν είχα ακούσει ούτε είχα δει τα λόγια και τις πράξεις σου; Πώς θα μπορούσαν τα λόγια και οι πράξεις σου να μην είναι στο οπτικό Μου πεδίο; Πώς θα μπορούσα ποτέ να επιτρέψω στους ανθρώπους να Με εξαπατήσουν με αυτόν τον τρόπο;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο χαρακτήρας όλων σας είναι τόσο ποταπός!

120. Έχω βρεθεί ανάμεσά σας, συσχετίστηκα μαζί σας για πολλές ανοίξεις και φθινόπωρα· έχω ζήσει ανάμεσά σας για πολύ καιρό, και έχω ζήσει μαζί σας. Πόση από την άθλια συμπεριφορά σας έχει περάσει απαρατήρητη μπροστά ακριβώς από τα μάτια Μου; Αυτά τα εγκάρδια λόγια σας αντηχούν διαρκώς στα αυτιά Μου· πόσα εκατομμύρια φιλοδοξίες σας έχουν εναποτεθεί στον βωμό Μου —τόσες που δεν μπορούν καν να μετρηθούν. Εντούτοις, όσον αφορά την αφοσίωσή σας και όσα δαπανάτε, δεν δίνετε ούτε το ελάχιστο. Δεν εναποθέτετε ούτε μία σταγονίτσα ειλικρίνειας πάνω στον βωμό Μου. Πού είναι οι καρποί της πίστης σας σ’ Εμένα; Έχετε λάβει απεριόριστη χάρη από Μένα κι έχετε δει απεριόριστα μυστήρια από τον ουρανό· σας έχω μάλιστα δείξει τις φλόγες του ουρανού, μα δεν αντέχω να σας κάψω. Παρ’ όλ’ αυτά, πόσα Μου έχετε δώσει ως αντάλλαγμα; Πόσα είστε πρόθυμοι να Μου δώσετε; Κρατώντας το φαγητό που σου έδωσα, γυρνάς και το προσφέρεις σ’ Εμένα, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να πεις πως ήταν κάτι που έλαβες ως αντάλλαγμα για τον ιδρώτα της δικής σου σκληρής δουλειάς και πως Μου προσφέρεις όλα τα υπάρχοντά σου. Πώς γίνεται να μη γνωρίζεις πως όλες οι «συνεισφορές» σου σ’ Εμένα είναι απλώς πράγματα που έχουν κλαπεί από τον βωμό Μου; Άραγε, τώρα που τα προσφέρεις σ’ Εμένα, δεν Με εξαπατάς; Πώς γίνεται να μη γνωρίζεις πως αυτό που απολαμβάνω σήμερα είναι όλες οι προσφορές στον βωμό Μου, και όχι αυτό που έχεις κερδίσει για τη σκληρή δουλειά σου και στη συνέχεια το πρόσφερες σ’ Εμένα; Τολμάτε πράγματι να Με εξαπατάτε με αυτόν τον τρόπο, άρα πώς μπορώ να σας συγχωρήσω; Πώς μπορείτε να προσδοκάτε από Μένα να το ανεχτώ αυτό κι άλλο; Σας έχω δώσει τα πάντα. Σας έχω φανερώσει τα πάντα, έχω φροντίσει για τις ανάγκες σας, και έχω ανοίξει τα μάτια σας, κι όμως Με εξαπατάτε με αυτόν τον τρόπο, αγνοώντας τη συνείδησή σας. Σας έχω παραχωρήσει τα πάντα ανιδιοτελώς, έτσι ώστε παρόλο που υποφέρετε, εξακολουθείτε να έχετε κερδίσει από Μένα όλα όσα έχω φέρει από τον ουρανό. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν έχετε καμία απολύτως αφοσίωση, κι ακόμη κι αν κάνετε μια μικρή συνεισφορά, κατόπιν προσπαθείτε να «τακτοποιήσετε τις οφειλές» σας προς Εμένα. Δεν ισοδυναμεί η συνεισφορά σου με το μηδέν; Αυτό που Μου έχεις δώσει δεν είναι παρά ένας μόνο κόκκος άμμου, ενώ αυτό που Μου έχεις ζητήσει είναι ένας τόνος χρυσού. Δεν είσαι άραγε παράλογος; Εργάζομαι ανάμεσά σας. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως ίχνος του δέκα τοις εκατό που θα έπρεπε να μου προσφερθεί, πόσο μάλλον κάποιες επιπλέον θυσίες. Επίσης, αυτό το δέκα τοις εκατό που συνεισφέρουν όσοι είναι ευσεβείς, το αρπάζουν οι μοχθηροί. Δεν διασκορπίζεστε όλοι μακριά Μου; Δεν είστε όλοι ανταγωνιστικοί προς Εμένα; Δεν διαλύετε όλοι τον βωμό Μου; Πώς θα μπορούσαν τα μάτια Μου να βλέπουν αυτούς τους ανθρώπους ως θησαυρό; Δεν είναι τα γουρούνια και τα σκυλιά που αποστρέφομαι; Πώς θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τις αμαρτίες σας θησαυρό;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο χαρακτήρας όλων σας είναι τόσο ποταπός!

121. Υπάρχουν πολλές οδοί που αδυνατείτε να κατανοήσετε, πολλά θέματα που δεν καταλαβαίνετε. Είστε τόσο αδαείς. Γνωρίζω το ανάστημα και τα ελαττώματά σας πολύ καλά. Γι’ αυτό, παρόλο που υπάρχουν πολλά λόγια που δεν θα μπορέσετε να ενστερνιστείτε, θέλω να σας πω όλες αυτές τις αλήθειες που ποτέ πριν δεν καταλάβατε —επειδή συνεχώς ανησυχώ για το αν, με το παρόν ανάστημά σας, θα καταφέρετε να καταθέσετε μαρτυρία για Εμένα. Δεν είναι ότι σας μειώνω. Είσαστε όλοι θηρία που δεν έχουν περάσει την πραγματική εκπαίδευσή Μου, κι είναι πραγματικά αμφισβητήσιμο το πόση δόξα υπάρχει μέσα σας. Παρόλο που έχω δαπανήσει τεράστια ενέργεια να εργάζομαι πάνω σας, φαίνεται ότι τα θετικά στοιχεία μέσα σας σχεδόν δεν υπάρχουν, ενώ τα αρνητικά στοιχεία μετρούνται στα δάχτυλα και χρησιμεύουν μόνο ως μαρτυρίες που φέρνουν ντροπή στον Σατανά. Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα μέσα σας είναι το δηλητήριο του Σατανά. Μου φαίνεστε σαν να μην υπάρχει σωτηρία για σας. Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, κοιτάζω τις διάφορες εκφράσεις και συμπεριφορές σας, και τελικά, γνωρίζω το αληθινό σας ανάστημα. Γι’ αυτό συνεχώς ανησυχώ για σας: Αν ο άνθρωπος αφεθεί να ζήσει τη ζωή του μόνος του, θα είναι πραγματικά καλύτερα ή σε σύγκριση με το πώς είναι σήμερα; Δεν αγχώνεστε με το παιδιάστικο ανάστημά σας; Μπορείτε πραγματικά να είστε σαν τον εκλεκτό λαό του Ισραήλ, πιστοί σ’ Εμένα και μόνο Εμένα σε οποιαδήποτε περίπτωση; Αυτό που αποκαλύπτεται μέσα σας δεν είναι η αταξία των παιδιών που έχουν απομακρυνθεί από τους γονείς τους, αλλά η θηριωδία που ξεχύνεται από τα ζώα τα οποία δεν τα φτάνει το μαστίγιο των αφεντικών τους. Θα πρέπει να γνωρίζετε τη φύση σας, που είναι κι η αδυναμία που μοιράζεστε όλοι σας, η κοινή σας αρρώστια. Έτσι, η μόνη Μου προτροπή σ’ εσάς σήμερα είναι να καταθέσετε μαρτυρία για Εμένα. Μην αφήσετε σε καμία περίπτωση την παλιά αρρώστια να ξαναφουντώσει. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να γίνετε μάρτυρες. Αυτή είναι η ψυχή του έργου Μου. Θα πρέπει να δεχτείτε τα λόγια Μου όπως η Μαρία δέχτηκε την αποκάλυψη του Ιεχωβά που ήρθε στο όνειρό της, πιστεύοντας και μετά υπακούοντας. Μόνο αυτό αναγνωρίζεται ως αγνότητα. Γιατί εσείς είστε αυτοί που ακούτε περισσότερο τα λόγια Μου, αυτοί που είστε πιο ευλογημένοι από Εμένα. Σας δίνω όλα τα πολύτιμα αγαθά Μου, παραδίδοντας τα πάντα σ’ εσάς. Παρόλα αυτά, η δική σας η θέση κι αυτή του λαού του Ισραήλ, είναι τόσο διαφορετικές, με ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσά τους. Ωστόσο, σε σύγκριση μ’ αυτούς, εσείς λαμβάνετε πολλά παραπάνω. Ενώ αυτοί περιμένουν απεγνωσμένα την εμφάνισή Μου, εσείς περνάτε ευχάριστες μέρες μαζί Μου, μοιραζόμενοι τα πλούτη Μου. Αν τα συγκρίνει κανείς, τι σας δίνει το δικαίωμα να στριγκλίζετε και να μαλώνετε μαζί Μου και να απαιτείτε μερίδια των αγαθών Μου; Δεν λαμβάνετε αρκετά; Σας δίνω τόσα πολλά, αλλά αυτό που Μου δίνετε εσείς ως αντάλλαγμα είναι θλίψη που Μου σπαράζει την καρδιά κι αγωνία κι ανεξέλεγκτη πικρία και δυσαρέσκεια. Είστε τόσο αποκρουστικοί, όμως είστε και αξιολύπητοι, γι’ αυτό δεν έχω άλλη επιλογή παρά να καταπιώ όλη την πικρία Μου και να σας εκφράσω τις αντιρρήσεις Μου ξανά και ξανά. Όλα αυτά τα χιλιάδες χρόνια του έργου, δεν είχα φέρει ποτέ ξανά αντιρρήσεις στην ανθρωπότητα γιατί έχω ανακαλύψει ότι στην ιστορία της ανθρώπινης εξέλιξης, μόνο οι δόλιοι ανάμεσά σας είναι οι πιο καταξιωμένοι. Είναι σαν πολύτιμες κληρονομιές που σας άφησε ο διάσημος πρόγονος της αρχαιότητας. Πόσο μισώ αυτά τα υπάνθρωπα γουρούνια και σκυλιά. Είσαστε τόσο ασυνείδητοι! Ο χαρακτήρας σας είναι πολύ μικροπρεπής! Οι καρδιές σας τόσο σκληρές! Αν πήγαινα τα λόγια Μου και το έργο Μου στους Ισραηλίτες, θα είχα δοξαστεί πολύ καιρό πριν. Αλλά όχι από εσάς. Σ’ εσάς υπάρχει μόνο ψυχρή εγκατάλειψη, η αδιαφορία κι οι δικαιολογίες σας. Είσαστε τόσο ψυχροί και τόσο ανάξιοι!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς κατανοείς εσύ τον Θεό;

122. Αναλογιστείτε το παρελθόν: Πότε η ματιά Μου ήταν θυμωμένη και η φωνή Μου αυστηρή προς εσάς; Πότε έχω διυλίσει τον κώνωπα μαζί σας; Πότε σας επέπληξα παράλογα; Πότε σας επέπληξα κατά πρόσωπο; Μήπως δεν είναι για χάρη του έργου Μου που ζητώ απ’ τον Πατέρα Μου να σας φυλάξει από κάθε πειρασμό; Γιατί Μου συμπεριφέρεστε έτσι; Έχω χρησιμοποιήσει ποτέ την εξουσία Μου για να τσακίσω τη σάρκα σας; Γιατί Με ξεπληρώνετε έτσι; Αφού αμφιταλαντευτήκατε απέναντί Μου, δεν κρατήσατε μια σταθερή στάση· προσπαθείτε να Με καλοπιάσετε, Μου αποκρύπτετε πράγματα, και τα στόματά σας είναι γεμάτα από το σάλιο των ασεβών. Νομίζετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να εξαπατήσουν το Πνεύμα Μου; Νομίζετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να διαφύγουν της οργής Μου; Πιστεύετε ότι οι γλώσσες σας μπορούν να κρίνουν τις πράξεις Μου, του Ιεχωβά, όπως επιθυμούν; Είμαι Εγώ ο Θεός τον οποίο ο άνθρωπος κρίνει; Μπορώ να επιτρέψω σε ένα μικρό σκουλήκι να Με βλασφημήσει έτσι; Πώς μπορώ να συμπεριλάβω τέτοιους υιούς ανυπακοής στις αιώνιες ευλογίες Μου; Τα λόγια και οι πράξεις σας έχουν εδώ και καιρό εκτεθεί και σας καταδίκασαν. Όταν άπλωσα τους ουρανούς και δημιούργησα το καθετί, δεν επέτρεψα σε κανένα πλάσμα να συμμετέχει όπως το ευχαριστεί, ούτε επέτρεψα σε κανένα πλάσμα να διακόψει το έργο Μου και τη διαχείρισή Μου όπως επιθυμούσε. Δεν ανεχόμουν κανέναν άνθρωπο ή αντικείμενο. Πώς θα μπορούσα να σώσω όσους είναι σκληροί και απάνθρωποι προς Εμένα; Πώς θα μπορούσα να συγχωρήσω όσους επαναστατούν ενάντια στα λόγια Μου; Πώς θα μπορούσα να σώσω όσους είναι ανυπάκουοι προς Εμένα; Μήπως δεν είναι η μοίρα των ανθρώπων στα χέρια μου, του Παντοδύναμου; Πώς μπορώ να θεωρήσω την αδικία και την ανυπακοή σου άγια; Πώς μπορούν οι αμαρτίες σου να βεβηλώνουν την αγιότητά Μου; Δεν βεβηλώνομαι από την ανηθικότητα των άδικων ούτε απολαμβάνω τις προσφορές των άδικων. Αν ήσουν αφοσιωμένος σ’ Εμένα, τον Ιεχωβά, θα μπορούσες να πάρεις για τον εαυτό σου τις θυσίες στον βωμό Μου; Θα χρησιμοποιούσες τη δηλητηριώδη γλώσσα σου για να βλασφημήσεις το άγιο όνομά Μου; Θα επαναστατούσες εναντίον των λόγων Μου κατ’ αυτόν τον τρόπο; Θα μεταχειριζόσουν τη δόξα Μου και το άγιο όνομά Μου ως εργαλείο με το οποίο θα υπηρετούσες τον Σατανά, τον κακόβουλο; Η ζωή Μου παρέχεται προς απόλαυση των αγίων. Πώς θα μπορούσα να σου επιτρέψω να παίξεις με τη ζωή Μου όπως επιθυμείς και να τη χρησιμοποιείτε ως εργαλείο διαμάχης μεταξύ σας; Σχετικά με τη στάση σας απέναντί Μου, πώς μπορείτε να είστε τόσο άκαρδοι και να στερείστε της οδού του καλού; Δεν γνωρίζετε ότι έχω ήδη γράψει τις κακές σας πράξεις στα λόγια αυτά της ζωής; Πώς μπορείτε να ξεφύγετε την ημέρα της οργής όταν θα παιδεύσω την Αίγυπτο; Πώς θα μπορούσα να σας επιτρέψω να Μου εναντιώνεστε και να Με αψηφάτε με τέτοιο τρόπο ξανά και ξανά; Σας το λέω απλά, όταν έρθει η ημέρα, η παίδευσή σας θα είναι πιο αφόρητη και από εκείνη της Αιγύπτου! Πώς μπορείτε να ξεφύγετε την ημέρα της οργής Μου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Κανείς που αποτελείται από σάρκα δεν μπορεί να ξεφύγει από την ημέρα της οργής

123. Ο άνθρωπος αποτυγχάνει να κερδίσει τον Θεό, όχι γιατί ο Θεός τρέφει αισθήματα ή γιατί ο Θεός είναι απρόθυμος να Τον κερδίσει ο άνθρωπος, αλλά γιατί ο άνθρωπος δεν θέλει να Τον κερδίσει και γιατί δεν Τον αναζητά εντατικά. Πώς θα μπορούσε κάποιος που πραγματικά αναζητά τον Θεό να τον καταραστεί Εκείνος; Πώς θα μπορούσε να καταραστεί ο Θεός κάποιον με υγιή λογική και ευαίσθητη συνείδηση; Πώς θα μπορούσε η φωτιά της οργής του Θεού να καταπιεί κάποιον που λατρεύει αληθινά και υπηρετεί τον Θεό; Πώς θα μπορούσε κάποιος που υπακούει με ευχαρίστηση τον Θεό να εκδιωχθεί από τον οίκο Του; Πώς θα μπορούσε κάποιος που δεν αγαπά αρκετά τον Θεό να ζει υπό την τιμωρία του; Πώς θα μπορούσε κάποιος που με ευχαρίστηση θα εγκατέλειπε τα πάντα για τον Θεό να μην έχει τίποτα; Ο άνθρωπος είναι απρόθυμος να αναζητήσει τον Θεό, απρόθυμος να ξοδέψει τα υπάρχοντά του για Εκείνον και απρόθυμος να αφιερώσει προσπάθειες μια ζωής στον Θεό και, αντιθέτως, λέει πως ο Θεός το έχει παρατραβήξει, πως πάρα πολλά σχετικά με τον Θεό έρχονται σε αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Με μια τέτοια ανθρώπινη φύση, ακόμη κι αν ήσασταν γενναιόδωροι προς τις προσπάθειές σας, θα εξακολουθούσατε να είστε ανίκανοι να κερδίσετε την έγκριση του Θεού, για να μη μιλήσουμε για το γεγονός του ότι δεν αναζητάτε τον Θεό. Δεν γνωρίζετε πώς είστε τα ελαττωματικά αγαθά του ανθρώπινου είδους; Δεν ξέρετε ότι καμιά ανθρώπινη φύση δεν είναι πιο άθλια από τη δική σας; Δεν ξέρετε ποιος είναι ο «τιμητικός σας τίτλος»; Εκείνοι που πραγματικά αγαπούν τον Θεό σάς αποκαλούν τον πατέρα του λύκου, τη μητέρα του λύκου, τον γιο του λύκου και τον εγγονό του λύκου· είστε οι απόγονοι του λύκου, ο λαός του λύκου και θα πρέπει να γνωρίζετε την ταυτότητα σας και να μην τη ξεχάσετε ποτέ. Μην πιστεύετε πως είστε κάποια ανώτερη μορφή. Είστε η μοχθηρότερη ομάδα μη ανθρώπων ανάμεσα στο ανθρώπινο είδος. Δεν ξέρετε τίποτε από αυτά; Γνωρίζετε πόσο έχω ριψοκινδυνεύσει κάνοντας έργο ανάμεσά σας; Αν η σύνεσή σας δεν ξαναγίνει φυσιολογική, και η συνείδησή σας δεν δουλέψει ξανά κανονικά, τότε ποτέ δεν θα είστε ελεύθεροι από την επονομασία «λύκος», δεν θα ξεφύγετε ποτέ από την ημέρα της καταδίκης, από την ημέρα της τιμωρίας σας. Γεννηθήκατε κατώτεροι, χωρίς καθόλου αξία. Είστε εγγενώς μια πεινασμένη αγέλη λύκων, ένας σωρός από συντρίμμια και σκουπίδια, και σε αντίθεση με εσάς, Εγώ δεν εργάζομαι με εσάς ώστε να ωφεληθώ, αλλά λόγω της ανάγκης για έργο. Αν εξακολουθήσετε να αντιδράτε κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε θα σταματήσω το έργο Μου και δεν θα εργαστώ ξανά για εσάς· αντιθέτως, θα μεταφέρω το έργο Μου σε μια ομάδα που θα Με ευχαριστεί κι έτσι θα σας αφήσω για πάντα, διότι δεν προτίθεμαι να φροντίζω αυτούς που Με εχθρεύονται. Έτσι λοιπόν, επιθυμείτε να είστε συμβατοί με Εμένα ή να Μου φέρεστε εχθρικά;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

124. Ποιο είναι το πιο κατάλληλο είδος επιδίωξης, καθώς βαδίζεις στο σημερινό μονοπάτι; Στην επιδίωξή σου, ως τι είδους άνθρωπο θα πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου; Θα πρέπει να γνωρίζεις πώς να προσεγγίζεις το καθετί που σου συμβαίνει σήμερα, είτε πρόκειται για δοκιμασίες και κακουχίες είτε για ανηλεή παίδευση και κατάρες. Θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να το σκέφτεσαι προσεκτικά. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή αυτά που σου συμβαίνουν σήμερα είναι, εν τέλει, σύντομες δοκιμασίες που λαμβάνουν χώρα κατ’ επανάληψιν· ίσως να μην τις θεωρείς ιδιαίτερα απαιτητικές από ψυχική άποψη, κι έτσι να αφήνεις τα πράγματα να κυλούν, δίχως να τις θεωρείς ως πολύτιμο απόκτημα στην επιδίωξη της προόδου. Μα πόσο απερίσκεπτος είσαι! Τόσο μάλιστα που βλέπεις αυτό το πολύτιμο απόκτημα λες και είναι ένα σύννεφο που κυλάει μπρος στα μάτια σου, και δεν εκτιμάς σαν θησαυρό αυτά τα σκληρά πλήγματα που πέφτουν επανειλημμένα σαν βροχή —πλήγματα που είναι μικρής διάρκειας και τα οποία σου φαίνονται ασήμαντα— αλλά, αντιθέτως, τα κοιτάζεις με ψυχρή αδιαφορία, δίχως να τα παίρνεις στα σοβαρά, και τα αντιμετωπίζεις απλώς ως τυχαίο πλήγμα. Είσαι τόσο αλαζονικός! Το μόνο που επιδεικνύεις απέναντι σε αυτές τις σφοδρές επιθέσεις, επιθέσεις που μοιάζουν με καταιγίδες, οι οποίες σημειώνονται ξανά και ξανά, είναι επιπόλαιη αδιαφορία· ενίοτε, μάλιστα, φτάνεις και μέχρι το σημείο να χαμογελάς ψυχρά, αποκαλύπτοντας μια έκφραση παντελούς αδιαφορίας —διότι ποτέ σου δεν αναρωτήθηκες ούτε μία φορά τον λόγο για τον οποίο βιώνεις συνεχώς τέτοιες «ατυχίες». Είμαι πολύ άδικος με τον άνθρωπο; Σε κατακρίνω; Παρόλο που τα προβλήματα που αφορούν τη νοοτροπία σου μπορεί να μην είναι τόσο σοβαρά όσο τα έχω περιγράψει, πάει καιρός που, μέσω της ψυχραιμίας που εκδηλώνεις προς τα έξω, έχεις δημιουργήσει μια τέλεια εικόνα του εσωτερικού σου κόσμου. Δεν χρειάζεται να σου πω Εγώ πως το μόνο που κρύβεται στα βάθη της καρδιάς σου είναι χοντροκομμένες προσβολές και αμυδρά ίχνη θλίψης που μόλις και μετά βίας τα διακρίνουν οι άλλοι. Βρίζεις επειδή θεωρείς εξαιρετικά άδικο το γεγονός ότι βίωσες τέτοιες δοκιμασίες· οι δοκιμασίες σε κάνουν να νιώσεις την απόγνωση του κόσμου και, γι’ αυτόν τον λόγο, είσαι μες στη μελαγχολία. Αντί να θεωρείς αυτά τα επαναλαμβανόμενα πλήγματα και την πειθαρχία ως την καλύτερη δυνατή προστασία, εσύ τα βλέπεις ως τους ανούσιους μπελάδες που προκαλεί ο Ουρανός ή, διαφορετικά, ως την κατάλληλη τιμωρία για σένα. Είσαι τόσο αδαής! Περιορίζεις ανηλεώς τις καλές στιγμές στο σκότος· θεωρείς, ξανά και ξανά, τις υπέροχες δοκιμασίες και την πειθαρχία ως επιθέσεις από τους εχθρούς σου. Είσαι ανίκανος να προσαρμοστείς στο περιβάλλον σου, πόσο μάλλον δε, είσαι πρόθυμος να το κάνεις, διότι είσαι απρόθυμος να κερδίσεις οτιδήποτε από αυτήν την επαναλαμβανόμενη —και, κατά τη γνώμη σου, σκληρή— παίδευση. Δεν κάνεις καμία προσπάθεια είτε να ψάξεις είτε να εξερευνήσεις, και αφήνεσαι απλώς στη μοίρα σου, πηγαίνοντας όπου σε πάει. Αυτά που στα μάτια σου φαντάζουν σαν βάναυσες συμμορφώσεις, δεν έχουν αλλάξει την καρδιά σου, ούτε την έχουν κυριεύσει· αντιθέτως, σε μαχαιρώνουν στην καρδιά. Θεωρείς αυτήν την «άσπλαχνη παίδευση» ως τίποτα περισσότερο από τον εχθρό σου σε αυτήν τη ζωή, και δεν έχεις κερδίσει τίποτε. Είσαι τόσο αυτάρεσκος! Σπάνια πιστεύεις πως βιώνεις τέτοιες δοκιμασίες επειδή είσαι πολύ αξιοκαταφρόνητος· απεναντίας, θεωρείς πως είσαι πολύ άτυχος και λες πως σε κατακρίνω συνεχώς. Επί του παρόντος, πόση γνώση έχεις πραγματικά σχετικά με τα όσα λέω και κάνω; Μη νομίζεις πως είσαι κάποιο φυσικό ταλέντο —ελάχιστα κατώτερος από τους ουρανούς αλλά εξαιρετικά ανώτερος από τη γη. Δεν είσαι εξυπνότερος από κανέναν άλλον· και θα μπορούσε, μάλιστα, να ειπωθεί πως είσαι αξιολάτρευτα πιο ανόητος από κάθε λογικό άνθρωπο στη γη, διότι έχεις πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και δεν ένιωσες ποτέ σου ένα αίσθημα κατωτερότητας· απ’ ό,τι φαίνεται, αντιλαμβάνεσαι τις ενέργειές Μου μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Στην πραγματικότητα, είσαι κάποιος που στερείται πάσας λογικής, διότι δεν έχεις ιδέα τι θα κάνω, πόσο μάλλον δε, γνωρίζεις τι κάνω επί του παρόντος. Γι’ αυτό και λέω πως δεν είσαι ισάξιος ούτε καν με έναν γερo-αγρότη που δουλεύει σκληρά τη γη, έναν αγρότη που δεν έχει ούτε την παραμικρή αντίληψη περί ανθρώπινης ζωής, κι όμως βασίζεται στις ευλογίες από τον Ουρανό καθώς καλλιεργεί τη γη. Δεν αφιερώνεις ούτε ένα δευτερόλεπτο για να σκεφτείς τη ζωή σου, δεν γνωρίζεις τίποτα το δοξασμένο, πόσο μάλλον δε, έχεις αυτογνωσία. Είσαι τόσο «ανώτερος»!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Δεν είναι θηρία όσοι δεν μαθαίνουν και παραμένουν αδαείς;

125. Κάποιοι στολίζονται μεν όμορφα, αλλά επιφανειακά: Οι αδελφές στολίζονται και γίνονται όμορφες σαν λουλούδια, ενώ οι αδελφοί ντύνονται σαν πρίγκιπες ή σαν πλούσιοι νεαροί δανδήδες. Νοιάζονται μόνο για εξωτερικά πράγματα, όπως αυτά που τρώνε και φορούν· μέσα τους είναι φτωχοί και δεν έχουν την παραμικρή γνώση για τον Θεό. Ποιο νόημα μπορεί να έχει αυτό; Άλλοι πάλι είναι ντυμένοι σαν φτωχοί ζητιάνοι —μοιάζουν πραγματικά σαν σκλάβοι από την Ανατολική Ασία! Στ’ αλήθεια δεν καταλαβαίνετε τι ζητώ από εσάς; Επικοινωνήστε μεταξύ σας σχετικά με το εξής: Τι έχετε κερδίσει πραγματικά; Όλα αυτά τα χρόνια πιστεύετε στον Θεό, κι όμως αυτό είναι το μόνο που έχετε αποκομίσει. Δεν νιώθετε αμήχανα; Δεν ντρέπεστε; Όλα αυτά τα χρόνια, η επιδίωξή σας βασίζεται μεν στην αληθινή οδό, κι όμως το σημερινό ανάστημά σας εξακολουθεί να είναι μικρότερο κι από αυτό ενός σπουργιτιού! Κοιτάξτε τις κοπέλες ανάμεσά σας· είστε κούκλες ζωγραφιστές με τα ρουχαλάκια και το μακιγιάζ σας, και συγκρίνεστε η μία με την άλλη —και τι συγκρίνετε; Την ευχαρίστησή σας; Τις απαιτήσεις σας; Νομίζετε ότι έχω έρθει για να βρω μοντέλα; Δεν αισχύνεστε καθόλου! Πού είναι η ζωή σας; Δεν επιδιώκετε μονάχα τη δική σας εξωφρενική επιθυμία; Νομίζεις ότι είσαι εξαιρετικά όμορφη, αλλά παρόλο που μπορεί να είσαι ντυμένη στην τρίχα, δεν είσαι, στην πραγματικότητα, ένα σπαρταριστό σκουλήκι που γεννήθηκε μέσα στην κοπριά; Σήμερα, έχεις την τύχη να απολαμβάνεις αυτές τις ουράνιες ευλογίες, όχι λόγω του όμορφου προσώπου σου, αλλά επειδή ο Θεός κάνει μια εξαίρεση και σε εξυψώνει. Εξακολουθεί να μη σου είναι σαφές από πού προέρχεσαι; Μόλις γίνεται κάποια αναφορά στη ζωή, εσύ το βουλώνεις και δεν λες τίποτα, χαζή σαν το στουρνάρι, κι όμως έχεις ακόμα το θράσος να στολίζεσαι! Εξακολουθεί να σε ενδιαφέρει να βάλεις ρουζ και να πουδράρεις τη μύτη σου! Κοιτάξτε και τους δανδήδες ανάμεσά σας, ξεροκέφαλοι άντρες που περνούν όλη τη μέρα σεργιανίζοντας εδώ κι εκεί, απείθαρχοι και με ανέμελη έκφραση στο πρόσωπό τους. Έτσι θα πρέπει να συμπεριφέρεται ο άνθρωπος; Σε τι αφιερώνει ολημερίς την προσοχή του ο καθένας από εσάς, είτε άντρας είτε γυναίκα; Γνωρίζετε σε ποιον βασίζεστε για να τραφείτε; Κοίταξε τα ρούχα σου, κοίταξε τι έχεις αποκομίσει, τρίψε την κοιλιά σου —τι έχεις κερδίσει από το τίμημα του αίματος και του ιδρώτα που έχεις πληρώσει κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων πίστης; Ακόμα σκέφτεσαι να πας να δεις τα αξιοθέατα, ακόμα σκέφτεσαι να στολίσεις τη σιχαμένη σου σάρκα. Ανώφελες επιδιώξεις! Σου ζητείται να είσαι ένας άνθρωπος με κανονικότητα· σήμερα, όμως, δεν είσαι απλώς μη κανονικός, αλλά είσαι, μάλιστα, αποκλίνων. Πώς μπορεί ένα τέτοιο άτομο να έχει την αυθάδεια να έρχεται ενώπιόν Μου; Με μια τέτοια ανθρώπινη φύση, προβάλλοντας τα κάλλη σου και επιδεικνύοντας τη σάρκα σου, ζώντας πάντοτε μέσα στους σαρκικούς πόθους, δεν είσαι απόγονος βρομερών δαιμόνων και μοχθηρών πνευμάτων; Δεν θα επιτρέψω σ’ έναν τέτοιο βρομερό δαίμονα να συνεχίσει να υπάρχει για πολύ! Και μην υποθέτεις ότι δεν ξέρω τι σκέφτεσαι μέσα στην καρδιά σου. Μπορεί να ελέγχεις στενά τη λαγνεία και τη σάρκα σου, όμως πώς θα μπορούσα να μη γνωρίζω τις σκέψεις που καλλιεργείς μέσα στην καρδιά σου; Πώς θα μπορούσα να μη γνωρίζω όλα αυτά που επιθυμούν τα μάτια σου; Εσείς, οι νεαρές κοπέλες, δεν στολίζεστε τόσο πολύ για να επιδείξετε τη σάρκα σας; Σε τι σας ωφελούν οι άντρες; Μπορούν να σας σώσουν πραγματικά από τον ωκεανό των δεινών; Όσο για τους δανδήδες ανάμεσά σας, όλοι σας ντύνεστε για να περνιέστε για κύριοι και επιφανείς —δεν πρόκειται, όμως, για ένα τέχνασμα που αποσκοπεί να επιστήσει την προσοχή στην εντυπωσιακή εμφάνισή σας; Για ποιον το κάνετε αυτό; Σε τι σας ωφελούν οι γυναίκες; Δεν είναι η πηγή της αμαρτίας σας; Έχω πει πολλά λόγια σ’ εσάς, άντρες και γυναίκες, όμως εσείς δεν έχετε συμμορφωθεί παρά σε λίγα. Έχετε πρόβλημα ακοής, η όρασή σας έχει ατονήσει και η καρδιά σας είναι σκληρή, σε σημείο που δεν υπάρχει τίποτα στο σώμα σας παρά λαγνεία —τόση που παγιδεύεστε μέσα σ’ αυτήν και δεν μπορείτε να ξεφύγετε. Ποιος θέλει να έρθει κοντά σε εσάς, τα σκουλήκια που σέρνονται στη βρομιά και στις ακαθαρσίες; Μην ξεχνάτε ότι δεν είστε τίποτα περισσότερο από εκείνους που έχω ανασύρει από την κοπριά και ότι δεν κατείχατε αρχικά κανονική ανθρώπινη φύση. Αυτό που ζητώ από εσάς είναι η κανονική ανθρώπινη φύση που δεν κατείχατε αρχικά· δεν σας ζητώ να επιδεικνύετε τη λαγνεία σας ούτε να αφήνετε αχαλίνωτη τη σάπια σάρκα σας, η οποία έχει εκπαιδευτεί από τον διάβολο επί τόσο πολλά χρόνια. Όταν ντύνεστε έτσι, δεν φοβάστε ότι θα πέσετε πιο βαθιά στην παγίδα; Δεν γνωρίζετε ότι ήσασταν αρχικά αμαρτωλοί; Δεν γνωρίζετε ότι το σώμα σας είναι γεμάτο λαγνεία, σε τέτοιο βαθμό που τρέχει από τα μπατζάκια σας και αποκαλύπτει τις καταστάσεις σας ως αφόρητα άσχημους, σιχαμένους δαίμονες; Δεν αληθεύει πως το γνωρίζετε αυτό πιο ξεκάθαρα από οποιονδήποτε; Η καρδιά σας, τα μάτια σας, τα χείλη σας, δεν έχουν όλα ατιμαστεί από σιχαμένους δαίμονες; Δεν είναι σιχαμένα όλα αυτά τα σημεία σας; Νομίζεις ότι εφόσον δεν ενεργείς είσαι αγιότατος; Νομίζεις ότι το όμορφο ντύσιμο μπορεί να καλύψει την πρόστυχη ψυχή σας; Δεν πρόκειται να γίνει αυτό! Σας συμβουλεύω να είστε πιο ρεαλιστές: Μην είστε δόλιοι και ψεύτικοι, και μην επιδεικνύετε τον εαυτό σας. Επιδεικνύετε τη λαγνεία σας ο ένας στον άλλον, αλλά το μόνο που θα λάβετε ως αντάλλαγμα είναι αιώνιος πόνος και ανελέητη συμμόρφωση! Τι ανάγκη έχετε να κάνετε τα γλυκά μάτια ο ένας στον άλλον και να μπλέκεστε σε ειδύλλια; Αυτό είναι το μέτρο της ακεραιότητάς σας και η έκταση της εντιμότητάς σας; Απεχθάνομαι όσους από εσάς επιδίδονται σε κακή ιατρική και μαγεία· απεχθάνομαι τους νεαρούς άντρες και τις νεαρές γυναίκες ανάμεσά σας που αγαπούν τη σάρκα τους. Καλά θα κάνατε να συγκρατήσετε τον εαυτό σας, γιατί τώρα απαιτείται να έχετε κανονική ανθρώπινη φύση και δεν επιτρέπεται να επιδεικνύετε τη λαγνεία σας —κι όμως εσείς εκμεταλλεύεστε κάθε ευκαιρία, διότι η σάρκα σας είναι υπερβολικά πλούσια και η λαγνεία σας υπερβολικά μεγάλη!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (7)

126. Εκείνοι που σκέφτονται μόνο τη σάρκα τους και απολαμβάνουν τις ανέσεις, εκείνοι που δίνουν την εντύπωση πως πιστεύουν, αλλά δεν πιστεύουν στ’ αλήθεια, εκείνοι που εμπλέκονται σε κακή ιατρική και μαγεία, εκείνοι που είναι έκφυλοι, κουρελήδες και ρακένδυτοι, εκείνοι που κλέβουν τις θυσίες για τον Ιεχωβά και τα υπάρχοντά Του, εκείνοι που αγαπούν τη δωροδοκία, εκείνοι που ονειρεύονται παθητικά να ανέλθουν στον ουρανό, εκείνοι που είναι αλαζονικοί και επηρμένοι, που πασχίζουν μόνο για προσωπική φήμη και πλούτη, εκείνοι που διαδίδουν απρέπειες, εκείνοι που βλασφημούν τον ίδιο τον Θεό, εκείνοι που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επικρίνουν και να συκοφαντούν τον ίδιο τον Θεό, εκείνοι που σχηματίζουν κλίκες και επιζητούν την ανεξαρτησία, εκείνοι που εξυψώνουν τους εαυτούς τους πάνω από τον Θεό, εκείνοι οι επιπόλαιοι άντρες και γυναίκες, νεαρής, μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας, που είναι δέσμιοι της ανηθικότητας, εκείνοι οι άντρες και οι γυναίκες που απολαμβάνουν προσωπική φήμη και πλούτη και επιδιώκουν το προσωπικό κύρος ανάμεσα σε άλλους, εκείνοι οι αμετανόητοι άνθρωποι που είναι παγιδευμένοι στην αμαρτία —δεν είναι όλοι τους πέραν πάσης σωτηρίας; Η ανηθικότητα, η αμαρτία, η κακή ιατρική, η μαγεία, η βωμολοχία και οι απρέπειες είναι όλα ανεξέλεγκτα στις τάξεις σας, ενώ ποδοπατάτε την αλήθεια και τα λόγια της ζωής, και βεβηλώνετε την ιερή γλώσσα. Εσείς, οι Εθνικοί, πρησμένοι από τη βρομιά και την ανυπακοή! Ποια θα είναι η τελική κατάληξή σας; Μα πώς είναι δυνατόν εκείνοι που αγαπούν τη σάρκα, που διαπράττουν μαγεία της σάρκας και είναι παγιδευμένοι μέσα στην έκφυλη αμαρτία να έχουν το θράσος να συνεχίζουν να ζουν! Δεν γνωρίζεις ότι οι άνθρωποι σαν κι εσάς είναι σκουλήκια πέραν σωτηρίας; Τι σας δίνει το δικαίωμα να απαιτείτε το ένα και το άλλο; Μέχρι σήμερα, δεν έχει υπάρξει η παραμικρή αλλαγή σ’ εκείνους που δεν αγαπούν την αλήθεια κι αγαπούν μόνο τη σάρκα. Πώς είναι δυνατόν να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι; Εκείνοι που δεν αγαπούν την οδό της ζωής, που δεν εξυμνούν τον Θεό και δεν γίνονται μάρτυρες για Εκείνον, που μηχανορραφούν για χάρη του κύρους τους, που εκθειάζουν τους εαυτούς τους, δεν εξακολουθούν να είναι ίδιοι, ακόμη και σήμερα; Τι αξία έχει η σωτηρία τους; Το αν μπορείς να σωθείς δεν εξαρτάται από το πόση αρχαιότητα έχεις ή από το πόσα χρόνια εργάζεσαι, πόσο μάλλον δε, από το πόσα διαπιστευτήρια έχεις συγκεντρώσει. Αντίθετα, εξαρτάται από το αν έχει αποδώσει καρπούς η επιδίωξή σου. Οφείλεις να γνωρίζεις ότι εκείνοι που σώζονται είναι τα «δέντρα» που αποδίδουν καρπούς, όχι τα δέντρα που έχουν μεν πλούσιο φύλλωμα και άφθονα άνθη, αλλά δεν αποδίδουν καρπούς. Ακόμα κι αν έχεις περάσει πολλά χρόνια περιπλανώμενος στους δρόμους, τι σημασία έχει; Πού είναι η μαρτυρία σου; Ο σεβασμός σου για τον Θεό είναι πολύ μικρότερος από την αγάπη που νιώθεις για τον εαυτό σου και από τις λάγνες επιθυμίες σου —δεν είναι έκφυλος ένας τέτοιος άνθρωπος; Πώς θα μπορούσε να αποτελέσει δείγμα και πρότυπο για σωτηρία; Η φύση σου είναι αδιόρθωτη, εσύ είσαι εξαιρετικά ανυπότακτος και πέραν πάσης σωτηρίας! Δεν θα εξοντωθούν αυτού του είδους οι άνθρωποι; Η ώρα που θα τελειώσει το έργο Μου δεν θα είναι η ώρα της έλευσης της έσχατης ημέρας σου; Έχω κάνει τόσο πολύ έργο και σας έχω πει τόσο πολλά λόγια —πόσα από αυτά έχετε εμπεδώσει πραγματικά; Σε πόσα από αυτά έχετε υπακούσει ποτέ; Όταν τελειώσει το έργο Μου, θα έρθει ο καιρός που θα σταματήσεις να Μου εναντιώνεσαι και να Μου αντιτάσσεσαι. Ενόσω εργάζομαι, εσείς ενεργείτε συνεχώς εναντίον Μου· δεν συμμορφώνεστε ποτέ με τα λόγια Μου. Εγώ κάνω το έργο Μου κι εσύ κάνεις το δικό σου «έργο», οικοδομώντας το δικό σου μικρό βασίλειο. Δεν είστε τίποτε άλλο παρά μια αγέλη αλεπούδων και σκύλων, που κάνει τα πάντα εναντίον Μου! Προσπαθείτε μονίμως να φέρετε στην αγκάλη σας εκείνους που σας προσφέρουν την αμέριστη αγάπη τους —πού είναι ο σεβασμός σας; Ό,τι κάνετε είναι δόλιο! Δεν δείχνετε καμία υπακοή και κανένα σεβασμό, και ό,τι κάνετε είναι δόλιο και βλάσφημο! Είναι δυνατόν να σωθούν τέτοιου είδους άνθρωποι; Οι σεξουαλικά ανήθικοι και λάγνοι άντρες θέλουν πάντοτε να προσελκύουν εκείνες τις προκλητικές πόρνες προς δική τους ευχαρίστηση. Σε καμία περίπτωση δεν θα σώσω τέτοιου είδους σεξουαλικά ανήθικους δαίμονες. Σιχαμένοι δαίμονες, σας μισώ, και η λαγνεία και η προκλητικότητά σας θα σας ρίξουν στην κόλαση. Τι έχετε να πείτε προς υπεράσπισή σας; Εσείς, οι σιχαμεροί δαίμονες και τα μοχθηρά πνεύματα, είστε τόσο απεχθείς! Είστε αηδιαστικοί! Πώς θα μπορούσαν να σωθούν τέτοια αποβράσματα; Είναι ακόμα δυνατόν να σωθούν εκείνοι που είναι δέσμιοι της αμαρτίας; Σήμερα, αυτή η αλήθεια, αυτή η οδός και αυτή η ζωή δεν σας ελκύουν· αντιθέτως, εσείς ελκύεστε από την αμαρτία, το χρήμα, το κύρος, τη φήμη και το κέρδος, τις απολαύσεις της σάρκας, την ομορφιά των αντρών και τα κάλλη των γυναικών. Με τι προσόντα θα εισέλθετε στη βασιλεία Μου; Η εικόνα σας είναι σπουδαιότερη ακόμη κι από εκείνη του Θεού, το κύρος σας είναι ανώτερο ακόμη κι από του Θεού, για να μην αναφερθώ στην αίγλη σας ανάμεσα στους ανθρώπους —έχετε γίνει ένα είδωλο που λατρεύουν οι υπόλοιποι. Δεν έχεις γίνει ο αρχάγγελος; Όταν αποκαλυφθεί η κατάληξη των ανθρώπων, το οποίο θα σημαίνει πως το έργο της σωτηρίας πλησιάζει στο τέλος του, πολλοί ανάμεσά σας θα είστε πτώματα πέραν πάσης σωτηρίας και θα πρέπει να εξοντωθείτε.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (7)

127. Οι άνθρωποι είναι άχρηστα αποβράσματα, διότι δεν εκτιμούν τον εαυτό τους σαν θησαυρό. Εφόσον δεν αγαπούν ούτε τον εαυτό τους και, αντ’ αυτού, ποδοπατούν τον εαυτό τους, δεν καταδεικνύει αυτό ότι είναι άχρηστοι; Η ανθρωπότητα είναι σαν μια ανήθικη γυναίκα που παίζει παιχνίδια με τον εαυτό της και δίνεται πρόθυμα σε άλλους για να την ατιμάσουν. Ακόμη κι έτσι, οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται πόσο κατώτεροι είναι. Ευαρεστούνται να εργάζονται για άλλους ή να μιλάνε με άλλους, θέτοντας τους εαυτούς τους υπό τον έλεγχο των άλλων· αυτή ακριβώς δεν είναι η ακαθαρσία της ανθρωπότητας; Παρόλο που δεν έχω βιώσει μια ζωή ανάμεσα στους ανθρώπους και δεν έχω βιώσει πραγματικά την ανθρώπινη ζωή, έχω κατανοήσει σαφέστατα κάθε κίνηση, κάθε ενέργεια, κάθε λέξη και κάθε πράξη των ανθρώπων. Μπορώ μάλιστα να εκθέσω τη βαθύτατη ντροπή των ανθρώπων, σε βαθμό που να μην τολμούν πια να αποκαλύπτουν τις σκευωρίες τους ούτε να τολμούν να ενδίδουν πια στη λαγνεία τους. Σαν σαλιγκάρια που οπισθοχωρούν στα κελύφη τους, δεν τολμούν πλέον να εκθέτουν τη δική τους άσχημη κατάσταση. Επειδή οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους, το μεγαλύτερο ελάττωμά τους είναι η προθυμία τους να επιδεικνύουν τα κάλλη τους ενώπιον των άλλων, προβάλλοντας την άσχημη όψη τους· αυτό είναι κάτι που ο Θεός απεχθάνεται στον μέγιστο βαθμό. Αυτό συμβαίνει επειδή οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων δεν είναι φυσιολογικές, και υπάρχει έλλειψη κανονικών διαπροσωπικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, πόσο μάλλον δε, κανονικών σχέσεων μεταξύ εκείνων και του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 14

128. Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να αποκτήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί είναι τόσο ισχυρά τα συναισθήματά σου; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα απεχθή πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι περιέχουν το δηλητήριο του Σατανά. Όσο για το ποιο είναι το δηλητήριο του Σατανά, αυτό μπορεί να εκφραστεί πλήρως με λέξεις. Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις κάποιους που πράττουν κακό γιατί ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτοί θα απαντήσουν: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η λογική του Σατανά έχει γίνει η ζωή των ανθρώπων. Μπορεί να ενεργούν για τον έναν ή τον άλλο σκοπό, μα το κάνουν μόνο για τον εαυτό τους. Όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι εφόσον καθένας ενεργεί βάσει της ρήσης «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», θα πρέπει να ζουν μόνο για λογαριασμό τους, κάνοντας ό,τι μπορούν προκειμένου να εξασφαλίσουν μια καλή θέση και όση τροφή και ρουχισμό χρειάζονται. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» —αυτή είναι η ζωή και η φιλοσοφία του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτή ακριβώς η δήλωση αποτελεί το δηλητήριο του Σατανά, και όταν οι άνθρωποι τη δεχτούν μέσα τους, τότε αυτή γίνεται η φύση τους. Η φύση του Σατανά αποκαλύπτεται μέσα απ’ αυτά τα λόγια και αντιπροσωπεύεται πλήρως απ’ αυτά. Αυτό το δηλητήριο γίνεται η ζωή των ανθρώπων και το θεμέλιο της ύπαρξής τους, και η διεφθαρμένη ανθρωπότητα κυριαρχείται μονίμως απ’ αυτό το δηλητήριο εδώ και χιλιάδες χρόνια. Καθετί που κάνει ο Σατανάς το κάνει για τον εαυτό του. Επιθυμεί να ξεπεράσει τον Θεό, να απελευθερωθεί από Αυτόν και να αδράξει την εξουσία ο ίδιος, και να πάρει στην κατοχή του όλα τα πράγματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Επομένως, η φύση του ανθρώπου είναι η φύση του Σατανά. Στην ουσία, τα συνθήματα πολλών ανθρώπων είναι δυνατόν να αντιπροσωπεύουν και να αντικατοπτρίζουν τη φύση τους. Ανεξάρτητα από το πώς οι άνθρωποι προσπαθούν να συγκαλυφθούν, δεν μπορούν να κρύψουν τη φύση τους σε ό,τι κάνουν και σε ό,τι λένε. Υπάρχουν κάποιοι που δεν λένε ποτέ την αλήθεια και είναι καλοί στο να προσποιούνται, αλλά μόλις οι άλλοι αλληλεπιδρούν μαζί τους για λίγο, η δόλια φύση τους και η πλήρης ανειλικρίνειά τους θα αποκαλυφθεί. Τελικά, οι άλλοι θα καταλήξουν στο εξής βέβαιο συμπέρασμα: Αυτοί οι άνθρωποι δεν λένε ποτέ την παραμικρή αλήθεια και είναι δόλιοι άνθρωποι. Αυτή η δήλωση αφορά τη φύση τους· αποτελεί την καλύτερη δυνατή απεικόνιση και απόδειξη της φύσης και της ουσίας τους. Η φιλοσοφία τους για τη ζωή είναι να μη λένε σε κανέναν την αλήθεια, αλλά και να μην πιστεύουν κανέναν. Η σατανική φύση του ανθρώπου περιέχει πολλή φιλοσοφία. Μερικές φορές, εσύ ο ίδιος δεν το αντιλαμβάνεσαι καν και δεν το καταλαβαίνεις, όμως κάθε στιγμή της ζωής σου στηρίζεται σ’ αυτήν. Επιπλέον, νομίζεις ότι η φιλοσοφία αυτή είναι απολύτως σωστή, λογική και αλάνθαστη. Αυτό αρκεί για να δείξει ότι η φιλοσοφία του Σατανά έχει γίνει η φύση των ανθρώπων, κι εκείνοι ζουν σε πλήρη συμφωνία με τη φιλοσοφία του Σατανά, και δεν επαναστατούν εναντίον της ούτε στο ελάχιστο. Επομένως, μονίμως αποκαλύπτουν μια σατανική φύση και, από κάθε άποψη, ζουν διαρκώς σύμφωνα με τη σατανική φιλοσοφία. Η φύση του Σατανά είναι η ζωή του ανθρώπου.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου

129. Η φύση του ανθρώπου είναι πολύ διαφορετική από την ουσία Μου, διότι η διεφθαρμένη φύση του ανθρώπου προέρχεται εξ ολοκλήρου από τον Σατανά· η φύση του ανθρώπου έχει υποστεί κατεργασία και έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος ζει υπό την επήρεια του κακού και της ασχήμιας του Σατανά. Ο άνθρωπος δεν μεγαλώνει σε έναν κόσμο αλήθειας ούτε σε ένα άγιο περιβάλλον, πόσο μάλλον δε, ζει στο φως. Επομένως, κανείς δεν έχει τη δυνατότητα να κατέχει την αλήθεια στη φύση του από τη στιγμή της γέννησης, πόσο μάλλον δε, μπορεί κανείς να γεννηθεί με μια θεοσεβή, υπάκουη στον Θεό ουσία. Αντιθέτως, οι άνθρωποι κατέχουν μια φύση που αντιστέκεται στον Θεό, παρακούει τον Θεό και δεν αγαπά την αλήθεια. Αυτή η φύση είναι το πρόβλημα για το οποίο θέλω να συζητήσουμε —η προδοσία.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: η προδοσία (2)

130. Η συμπεριφορά κατά την οποία κάποιος δεν μπορεί να Με υπακούσει πλήρως συνιστά προδοσία. Η συμπεριφορά κατά την οποία κάποιος δεν μπορεί να είναι πιστός σε Εμένα συνιστά προδοσία. Το να με εξαπατά κανείς και να χρησιμοποιεί ψέματα για να Με ξεγελάσει συνιστά προδοσία. Το να τρέφει κανείς πολλές αντιλήψεις και να τις διαδίδει δεξιά και αριστερά συνιστά προδοσία. Το να μην μπορεί κανείς να στηρίξει τις μαρτυρίες και τα συμφέροντά Μου συνιστά προδοσία. Το να χαμογελάει κανείς ψεύτικα όταν βρίσκεται μακριά από Εμένα μέσα στην καρδιά του συνιστά προδοσία. Όλα αυτά συνιστούν πράξεις προδοσίας για τις οποίες ήσασταν ανέκαθεν ικανοί και είναι κάτι το συνηθισμένο ανάμεσά σας. Ενδεχομένως κανείς από εσάς να μη σκέφτεται ότι αυτό αποτελεί πρόβλημα, αλλά Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την προδοσία κάποιου εις βάρος Μου ως ασήμαντο ζήτημα και σίγουρα δεν μπορώ να την αγνοήσω. Τώρα, όταν εργάζομαι ανάμεσά σας, εσείς συμπεριφέρεστε έτσι —αν έρθει η μέρα που δεν θα υπάρχει κανείς να σας προσέχει, δεν θα είστε σαν ληστές που έχουν αυτοανακηρυχθεί βασιλιάδες; Όταν συμβεί αυτό και προκαλέσετε κάποια καταστροφή, ποιος θα είναι εκεί για να καθαρίσει το χάλι σας; Νομίζετε ότι κάποιες πράξεις προδοσίας είναι απλώς περιστασιακά περιστατικά και όχι η μόνιμη συμπεριφορά σας, και ότι δεν σας αξίζει να συζητιέστε με τέτοια αυστηρότητα, με τρόπο που πληγώνει την υπερηφάνεια σας. Αν στ’ αλήθεια το πιστεύετε αυτό, τότε δεν έχετε σύνεση. Το να το σκέφτεται κανείς αυτό σημαίνει πως είναι δείγμα και αρχέτυπο παρακοής. Η φύση του ανθρώπου είναι η ζωή του· είναι μια αρχή στην οποία βασίζεται για να επιζήσει και δεν μπορεί να την αλλάξει. Το ίδιο είναι και η φύση της προδοσίας —αν μπορείς να κάνεις κάτι που θα προδώσει έναν συγγενή ή φίλο, αυτό αποδεικνύει ότι αποτελεί μέρος της ζωής σου και μια φύση με την οποία γεννήθηκες. Αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: η προδοσία (1)

131. Οποιοσδήποτε μπορεί να χρησιμοποιήσει τα λόγια και τις πράξεις του για να απεικονίσει το αληθινό του πρόσωπο. Αυτό το αληθινό πρόσωπο είναι, βεβαίως, η φύση του. Αν είσαι κάποιος που μιλά με περιστροφές, τότε έχεις μια φύση που χαρακτηρίζεται από περιστροφές. Αν η φύση σου είναι πονηρή, τότε ενεργείς ύπουλα και είναι πολύ εύκολο να ξεγελάσεις τους άλλους. Αν η φύση σου είναι μοχθηρή, τα λόγια σου μπορεί να είναι ευχάριστα στο άκουσμα, αλλά οι πράξεις σου δεν μπορούν να κρύψουν τα μοχθηρά τεχνάσματά σου. Αν η φύση σου είναι τεμπέλικη, τότε ό,τι λες αποσκοπεί στο να αποφύγεις την ευθύνη για την επιπολαιότητα και την τεμπελιά σου, και οι πράξεις σου θα είναι αργές και επιπόλαιες, και θα αποκρύπτουν καλά την αλήθεια. Αν η φύση σου είναι συμπονετική, τότε τα λόγια σου θα είναι λογικά και οι πράξεις σου θα συνάδουν πολύ με την αλήθεια. Αν η φύση σου είναι πιστή, τότε τα λόγια σου είναι σίγουρα ειλικρινή και ο τρόπος με τον οποίο ενεργείς είναι προσγειωμένος, απαλλαγμένος από οτιδήποτε μπορεί να ανησυχήσει τον κύριό σου. Αν η φύση σου είναι λάγνα ή φιλάργυρη, τότε η καρδιά σου θα είναι συχνά γεμάτη από αυτά τα πράγματα και άθελά σου θα διαπράττεις ανάρμοστες, ανήθικες πράξεις, τις οποίες δύσκολα θα ξεχνούν οι άνθρωποι και οι οποίες θα τους προκαλούν αηδία. Ακριβώς όπως έχω πει, αν η προδοσία είναι στη φύση σου, τότε είναι δύσκολο να απελευθερωθείς από αυτήν. Μην πιθανολογείς ότι αν δεν έχεις αδικήσει τους άλλους, τότε η προδοσία δεν είναι στη φύση σου. Αν σκέφτεσαι έτσι, τότε είσαι πραγματικά αηδιαστικός. Όλα τα λόγια Μου, κάθε φορά που μιλώ, απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο σε έναν άνθρωπο ή σε ένα είδος ανθρώπου. Το γεγονός ότι απλώς δεν Με έχεις προδώσει σε κάποιο ζήτημα, δεν αποδεικνύει ότι δεν μπορείς να Με προδώσεις σε ένα άλλο. Όταν αναζητούν την αλήθεια, κάποιοι άνθρωποι χάνουν την εμπιστοσύνη τους όταν αντιμετωπίζουν αναποδιές στον γάμο τους. Κάποιοι αμελούν την υποχρέωσή τους να Μου είναι πιστοί όταν διαλύεται η οικογένειά τους. Κάποιοι Με εγκαταλείπουν για να κυνηγήσουν μια στιγμή χαράς και ενθουσιασμού. Κάποιοι θα προτιμούσαν να πέσουν σε ένα σκοτεινό φαράγγι παρά να ζήσουν στο φως και να αποκτήσουν την απόλαυση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Μερικοί άνθρωποι αγνοούν τις συμβουλές των φίλων προκειμένου να ικανοποιήσουν τη λαχτάρα τους για πλούτο, και ακόμα και τώρα δεν μπορούν να αναγνωρίσουν το λάθος τους και να αλλάξουν πορεία. Κάποιοι ζουν μόνο προσωρινά υπό το όνομά Μου για να αποκτήσουν την προστασία Μου, ενώ άλλοι Μου αφιερώνουν μόνο λίγα και κατόπιν εξαναγκασμού, διότι προσκολλώνται στη ζωή και φοβούνται τον θάνατο. Δεν είναι αυτές και άλλες ανήθικες και, επιπλέον αναξιοπρεπείς πράξεις, μονάχα συμπεριφορές με τις οποίες οι άνθρωποι Με προδίδουν από καιρό βαθιά μέσα στην καρδιά τους; Φυσικά, γνωρίζω ότι η προδοσία των ανθρώπων δεν είναι προμελετημένη· η προδοσία τους είναι μια φυσική αποκάλυψη της φύσης τους. Κανείς δεν θέλει να Με προδώσει και κανείς δεν είναι ευτυχής όταν έχει κάνει κάτι που Με προδίδει. Αντιθέτως, τρέμει από φόβο, σωστά; Επομένως, σκέπτεστε πώς να επανορθώσετε γι’ αυτές τις προδοσίες και πώς να αλλάξετε την υπάρχουσα κατάσταση;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: η προδοσία (1)

132. Διαχωριστήκατε από τη λάσπη και, ούτως ή άλλως, επιλεχθήκατε από τα κατακάθια, βρόμικοι και μισητοί στον Θεό. Ανήκατε στον Σατανά και κάποτε σας ποδοπατούσε και σας κηλίδωνε. Γι’ αυτό λέγεται πως διαχωριστήκατε από τη λάσπη και δεν είστε άγιοι, αλλά μη ανθρώπινα αντικείμενα, τα οποία από καιρό γελοιοποιεί ο Σατανάς. Αυτή είναι η πιο ταιριαστή περιγραφή για σας. Πρέπει να καταλάβετε πως είστε ακαθαρσίες που συναντώνται σε λιμνάζοντα νερά και λάσπη, σε αντιδιαστολή με τις επιθυμητές ψαριές, όπως τα ψάρια και οι γαρίδες, γιατί καμία απόλαυση δεν μπορεί να πηγάζει από σας. Για να το θέσουμε ωμά, είστε τα πλέον ευτελή ζώα της χαμηλής κοινωνίας, χειρότερα των χοίρων και των σκύλων. Μιλώντας ειλικρινά, το να σας απευθύνομαι μ’ αυτούς τους όρους δεν είναι μεγαλοποίηση ή υπερβολή, αλλά ένας τρόπος για να απλοποιηθεί το ζήτημα. Το να σας απευθύνομαι με τέτοιους όρους είναι στην πραγματικότητα ένας τρόπος για να σας υποβάλω τα σέβη μου. Η ενόρασή σας, η ομιλία σας, η συμπεριφορά σας σαν άνθρωποι και τα πάντα στη ζωή σας —συμπεριλαμβανομένου του κύρους σας στη λάσπη— επαρκούν για ν’ αποδείξουν πως η ταυτότητά σας είναι «ιδιαίτερη».

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς είναι πραγματικά η έμφυτη ταυτότητα του ανθρώπου και η αξία του;

133. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από τον εχθρό Μου. Το ανθρώπινο γένος είναι ο πονηρός που Μου εναντιώνεται και Με παρακούει. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από τη γέννα του πονηρού που έχω καταραστεί. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από τους απογόνους του αρχαγγέλου που Με πρόδωσε. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από την κληρονομιά του διαβόλου ο οποίος, όταν τον απέρριψα προ αμνημονεύτων χρόνων, έγινε από τότε ο αδιάλλακτος πολέμιός Μου. Πάνω από το ανθρώπινο γένος, ο ουρανός χαμηλώνει, σκοτεινιασμένος και ζοφερός, χωρίς την παραμικρή ακτίνα φωτός, και ο ανθρώπινος κόσμος βυθίζεται σε πισσώδες έρεβος, τόσο που όποιος ζει εκεί, δεν μπορεί να δει ούτε το τεντωμένο του χέρι μπροστά στο πρόσωπό του ούτε τον ήλιο όταν σηκώνει το κεφάλι του. Ο δρόμος κάτω από τα πόδια του, λασπωμένος και γεμάτος λακκούβες, ελίσσεται βασανιστικά· όλος ο τόπος είναι γεμάτος πτώματα. Οι σκοτεινές του άκρες είναι γεμάτες με υπολείμματα νεκρών και στις κρύες και σκιερές γωνίες κατοικούν πλήθη δαιμόνων. Και παντού μες στον κόσμο των ανθρώπων ορδές δαιμόνων πηγαίνουν κι έρχονται. Η γέννα κάθε είδους θηρίου, καλυμμένη με βρομιά, βρίσκεται πιασμένη σε ατέρμονη σύγκρουση, της οποίας ο ήχος εμπνέει τρόμο στην καρδιά. Σε τέτοιους καιρούς, σ’ έναν τέτοιον κόσμο, σ’ έναν τέτοιο «επίγειο παράδεισο», πού να στραφεί κάποιος για να γυρέψει ευτυχία στη ζωή; Πού να στραφεί για να βρει τον προορισμό της ζωής του; Το ανθρώπινο γένος, συντετριμμένο κάτω από το πόδι του Σατανά προ αμνημονεύτων χρόνων, ενεργεί εξαρχής έχοντας υιοθετήσει την εικόνα του Σατανά, και ακόμη περισσότερο, την ενσάρκωση του Σατανά, λειτουργώντας σαν σημάδι που γίνεται μάρτυρας του Σατανά, ηχηρός και απροκάλυπτος. Πώς μπορεί ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος, ένας τέτοιος σωρός εκφυλισμένου αποβράσματος και τέτοιος γόνος αυτής της διαφθαρμένης ανθρώπινης οικογένειας να γίνει μάρτυρας του Θεού; Από πού θα προέλθει η δόξα Μου; Πού μπορεί ν’ αρχίσει κανείς να μιλάει για τη μαρτυρία Μου; Γιατί ο εχθρός που, έχοντας διαφθείρει το ανθρώπινο γένος, ορθώνεται εναντίον Μου, έχει ήδη κερδίσει το ανθρώπινο γένος —το ανθρώπινο γένος που δημιούργησα προ αμνημονεύτων χρόνων και που πλημμύρισε από τη δόξα Μου και τη δική Μου ζωή— και το κηλίδωσε. Έχει διαρπάξει τη δόξα Μου, και όλο αυτό με το οποίο διαπότισε τον άνθρωπο είναι δηλητήριο καρυκευμένο βαριά με την ασχήμια του Σατανά, και χυμός από τον καρπό του δέντρου της γνώσεως του καλού και του κακού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι σημαίνει να είσαι αληθινός άνθρωπος

134. Η συμπεριφορά σας απέναντί Μου εδώ και πολλά χρόνια Μού έχει δώσει μια απάντηση άνευ προηγουμένου. Και το ερώτημα σε αυτήν την απάντηση είναι: «Ποια είναι η στάση του ανθρώπου απέναντι στην αλήθεια και τον αληθινό Θεό;» Οι προσπάθειες που έχω αφιερώσει στον άνθρωπο αποδεικνύουν την ουσία της αγάπης Μου για αυτόν, ενώ η κάθε ενέργεια του ανθρώπου απέναντί Μου αποδεικνύει την ουσία της αποστροφής του για την αλήθεια και της εναντίωσής του σε Μένα. Φροντίζω ανά πάσα στιγμή για όλους εκείνους οι οποίοι Με ακολουθούν, όμως ποτέ αυτοί οι οποίοι Με ακολουθούν δεν είναι ικανοί να δεχθούν τον λόγο Μου· δεν είναι καν ικανοί ν’ αποδεχθούν τις προτάσεις Μου. Αυτό είναι που Με λυπεί πάνω απ’ όλα. Κανένας δεν ήταν ποτέ ικανός να Με καταλάβει, κι επιπλέον, κανένας δεν ήταν ποτέ ικανός να Με αποδεχθεί, ακόμη και αν η στάση Μου είναι ειλικρινής και τα λόγια Μου ήπια. Όλοι προσπαθούν να διεκπεραιώσουν το έργο που τους εμπιστεύτηκα σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες· δεν αναζητούν τις προθέσεις Μου, πόσω μάλλον Με ρωτούν τι ζητώ από εκείνους. Εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι Με υπηρετούν πιστά, ενώ στην πραγματικότητα αποστατούν εναντίον Μου. Πολλοί πιστεύουν πως οι αλήθειες οι οποίες είναι γι’ αυτούς απαράδεκτες ή τις οποίες δεν μπορούν να κάνουν πράξη δεν είναι αλήθειες. Για τέτοιους ανθρώπους, οι αλήθειες Μου γίνονται αντικείμενο άρνησης και παραμερισμού. Την ίδια στιγμή, με αναγνωρίζουν στα λόγια ως Θεό, με αντιμετωπίζουν όμως και σαν παρείσακτο που δεν είναι η αλήθεια, η οδός ή η ζωή. Κανείς δεν γνωρίζει αυτήν την αλήθεια: τα λόγια Μου είναι η αιωνίως αναλλοίωτη αλήθεια. Είμαι η παροχή της ζωής για τον άνθρωπο και ο μοναδικός οδηγός του ανθρώπινου γένους. Η αξία και το νόημα των λόγων Μου δεν καθορίζονται από το κατά πόσον αναγνωρίζονται ή γίνονται αποδεκτά από το ανθρώπινο γένος, αλλά από την ουσία των ίδιων των λόγων. Ακόμη και αν ούτε ένας άνθρωπος σε αυτήν τη γη δεν μπορεί να δεχθεί τα λόγια Μου, η αξία των λόγων Μου και η βοήθειά τους προς το ανθρώπινο γένος είναι ανεκτίμητα για οποιονδήποτε άνθρωπο. Γι’ αυτό, όταν έρχομαι αντιμέτωπος με τους πολλούς που αποστατούν, αντικρούουν ή περιφρονούν εντελώς τα λόγια Μου, η στάση Μου είναι μόνο αυτή: ας γίνουν ο χρόνος και τα γεγονότα μάρτυρές Μου και ας δείξουν ότι τα λόγια Μου είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Ας δείξουν ότι όλα όσα έχω πει είναι σωστά, ότι είναι εκείνα με τα οποία θα πρέπει να εξοπλιστεί ο άνθρωπος και, επιπλέον, εκείνα που θα πρέπει να αποδεχθεί. Θα επιτρέψω σε όλους όσοι Με ακολουθούν να γνωρίσουν τούτο το γεγονός: όσοι δεν μπορούν να αποδεχθούν πλήρως τα λόγια Μου, όσοι δεν μπορούν να κάνουν πράξη τα λόγια Μου, όσοι δεν μπορούν να βρουν έναν σκοπό στα λόγια Μου, αλλά και όσοι δεν μπορούν να δεχθούν τη σωτηρία εξαιτίας των λόγων Μου, είναι εκείνοι που έχουν καταδικαστεί από τα λόγια Μου και, επιπλέον, έχουν απωλέσει τη σωτηρία Μου, και η ράβδος Μου ποτέ δεν θα λείψει από πάνω τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρέπει να σκέφτεστε τις πράξεις σας

Υποσημειώσεις:

α. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «γνωρίζοντας ότι».

β. Επιστρέφω στην ακτή: κινεζικός ιδιωματισμός που σημαίνει «αποστρέφομαι τους σατανικούς μου τρόπους».

γ. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «Με αυτόν τον τρόπο».