135. Μέσα στην πίστη σου στον Θεό, πώς θα πρέπει να γνωρίσεις τον Θεό; Θα πρέπει να γνωρίσεις τον Θεό βασισμένος στον λόγο και το έργο του Θεού σήμερα, χωρίς παρέκκλιση ή πλάνη, και, προ πάντων, θα πρέπει να γνωρίσεις το έργο του Θεού. Αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης του Θεού. Όλες αυτές οι διάφορες πλάνες που στερούνται μια καθαρή αποδοχή του λόγου του Θεού, είναι θρησκευτικές αντιλήψεις, και η αποδοχή τους αποτελεί παρέκκλιση και είναι εσφαλμένη. Η μεγαλύτερη δεξιότητα των θρησκευτικών προσωπικοτήτων είναι να παίρνουν τον λόγο του Θεού που έγινε αποδεκτός στο παρελθόν και να τον αντιπαραβάλουν με τον λόγο του Θεού σήμερα. Αν, όταν υπηρετείς τον Θεό του σήμερα, προσκολλείσαι στα πράγματα που διαφωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα στο παρελθόν, τότε η υπηρεσία σου θα προκαλέσει διακοπή και η πράξη σου θα είναι ξεπερασμένη και τίποτα περισσότερο από μια θρησκευτική τελετή. Αν πιστεύεις ότι αυτοί που υπηρετούν τον Θεό πρέπει να είναι εξωτερικά ταπεινοί και υπομονετικοί… κι αν κάνεις πράξη μια τέτοιου είδους γνώση σήμερα, τότε μια τέτοια γνώση είναι θρησκευτική αντίληψη, και μια τέτοια πράξη έχει γίνει υποκριτική παράσταση. Οι «θρησκευτικές αντιλήψεις» αναφέρονται σε πράγματα που είναι απαρχαιωμένα και ξεπερασμένα (συμπεριλαμβανομένης της αποδοχής του λόγου που ειπώθηκε στο παρελθόν από τον Θεό και του φωτός που αποκαλύφθηκε απευθείας από το Άγιο Πνεύμα), κι αν γίνουν πράξη σήμερα, τότε διακόπτουν το έργο του Θεού και δεν ωφελούν τον άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να διώξει από μέσα του αυτά τα πράγματα που ανήκουν στις θρησκευτικές αντιλήψεις, τότε αυτά θα γίνουν μεγάλο εμπόδιο στην υπηρεσία του ανθρώπου προς τον Θεό. Οι άνθρωποι με θρησκευτικές αντιλήψεις δεν έχουν κανένα τρόπο να ακολουθήσουν τα βήματα του έργου του Αγίου Πνεύματος. Μένουν ένα βήμα πίσω, κι έπειτα δύο, διότι αυτές οι θρησκευτικές αντιλήψεις κάνουν τον άνθρωπο να γίνει εξαιρετικά αυτάρεσκος και αλαζονικός. Ο Θεός δε νιώθει καμιά νοσταλγία για ό,τι είπε και έκανε στο παρελθόν. Αν είναι ξεπερασμένο, τότε το εξαλείφει. Είσαι σίγουρα σε θέση να αφήσεις τις αντιλήψεις σου; Αν είσαι προσκολλημένος στο λόγο του Θεού που ειπώθηκε στο παρελθόν, αυτό αποδεικνύει πως γνωρίζεις το έργο του Θεού; Αν δεν μπορείς να δεχτείς το φως του Αγίου Πνεύματος σήμερα, και, αντ’ αυτού, προσκολλείσαι στο φως του παρελθόντος, μπορεί αυτό να αποδείξει ότι ακολουθείς τα βήματα του Θεού; Ακόμα δεν μπορείς να αφήσεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις; Αν ισχύει αυτό, τότε θα γίνεις κάποιος που αντιτάσσεται στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνον αυτοί που γνωρίζουν το έργο του Θεού σήμερα μπορούν να υπηρετούν τον Θεό

136. Επειδή υπάρχουν πάντοτε νέες εξελίξεις στο έργο του Θεού, υπάρχει έργο που παλιώνει και απαρχαιώνεται καθώς δημιουργείται νέο έργο. Αυτοί οι διαφορετικοί τύποι έργου, το παλιό και το νέο, δεν είναι αντικρουόμενοι, αλλά συμπληρωματικοί· κάθε βήμα ακολουθεί το προηγούμενο. Επειδή, όμως, υπάρχει καινούριο έργο, τα προηγούμενα έργα πρέπει, φυσικά, να μπουν στην άκρη. Για παράδειγμα, μερικές από τις πατροπαράδοτες πρακτικές και τα συνηθισμένα γνωμικά του ανθρώπου, σε συνδυασμό με την πολυετή εμπειρία και τις διδαχές του ανθρώπου, έχουν διαμορφώσει κάθε είδους αντιλήψεις στο μυαλό του ανθρώπου. Το γεγονός ότι ο Θεός δεν έχει ακόμα αποκαλύψει πλήρως το πραγματικό Του πρόσωπο και την έμφυτη διάθεσή Του στον άνθρωπο, και παράλληλα, η διάδοση, για πολλά χρόνια, παραδοσιακών θεωριών από την αρχαιότητα, ευνοεί ακόμα περισσότερο τη διαμόρφωση τέτοιων αντιλήψεων από τον άνθρωπο. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι κατά την πορεία της πίστης του ανθρώπου στον Θεό, η επιρροή διαφόρων αντιλήψεων έχει οδηγήσει στη συνεχή διαμόρφωση και εξέλιξη κάθε λογής κατανόησης για τον Θεό μέσα από τις αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι, γεγονός το οποίο έχει κάνει πολλούς θρησκευόμενους ανθρώπους που υπηρετούν τον Θεό να γίνουν εχθροί Του. Κι έτσι, όσο πιο δυνατές οι θρησκευτικές αντιλήψεις του ανθρώπου, τόσο περισσότερο αντιτάσσονται στον Θεό, και τόσο περισσότερο γίνονται εχθροί του Θεού. Το έργο του Θεού είναι πάντοτε καινούριο και ποτέ παλιό, ενώ ποτέ δεν αποτελεί δόγμα. Αντιθέτως, συνεχώς αλλάζει και ανανεώνεται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Αυτό το έργο αποτελεί έκφραση της έμφυτης διάθεσης του ίδιου του Θεού. Επίσης, αποτελεί εγγενή αρχή του έργου του Θεού κι ένα από τα μέσα με τα οποία ο Θεός ολοκληρώνει τη διαχείρισή Του. Αν ο Θεός δεν λειτουργούσε μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος δεν θα άλλαζε, ούτε θα μπορούσε να γνωρίσει τον Θεό, ενώ ο Σατανάς δεν θα μπορούσε να συντριβεί. Έτσι, στο έργο Του συνεχώς συμβαίνουν αλλαγές που φαίνονται αλλοπρόσαλλες, αλλά που στην πραγματικότητα είναι περιοδικές. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό είναι αρκετά διαφορετικός. Αυτός προσκολλάται στα παλιά, οικεία δόγματα και συστήματα και, όσο πιο παλιά είναι, τόσο πιο ευπρόσδεκτα γι’ αυτόν. Πώς θα μπορούσε ο ανόητος νους του ανθρώπου, ένας νους αδιάλλακτος σαν την πέτρα, να δεχτεί ένα τόσο ακατάληπτο νέο έργο και λόγο του Θεού; Ο άνθρωπος απεχθάνεται τον Θεό που είναι πάντα νέος και ποτέ παλιός· του αρέσει μόνον ο παλιός Θεός που είναι γερασμένος, έχει άσπρα μαλλιά και είναι στάσιμος. Έτσι, επειδή Θεός και άνθρωπος έχουν τις δικές τους προτιμήσεις, ο άνθρωπος έχει γίνει εχθρός του Θεού. Πολλές απ’ αυτές τις αντιφάσεις εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα, σε μια εποχή που ο Θεός συνεχίζει να κάνει νέο έργο για σχεδόν έξι χιλιάδες χρόνια. Η κατάσταση, λοιπόν, για τον άνθρωπο είναι απελπιστική. Ίσως εξαιτίας της ισχυρογνωμοσύνης του ανθρώπου, ή εξαιτίας του απαραβίαστου των διαχειριστικών διαταγμάτων του Θεού από κάθε άνθρωπο. Όμως, εκείνοι οι κληρικοί, άνδρες και γυναίκες, εξακολουθούν να προσκολλώνται σε μουχλιασμένα, παλιά βιβλία και χαρτιά, ενώ ο Θεός συνεχίζει με το ανολοκλήρωτο έργο Του της διαχείρισης σαν να μην έχει κανέναν στο πλευρό Του. Αν και αυτές οι αντιφάσεις προκαλούν εχθρότητα μεταξύ Θεού κι ανθρώπου, και μάλιστα είναι ασυμβίβαστες, ο Θεός δεν τους δίνει καμιά προσοχή, σαν να μην υπάρχουν ακόμη κι αν είναι εκεί. Ο άνθρωπος, όμως, συνεχίζει να εμμένει στα πιστεύω και τις αντιλήψεις του και δεν τα αφήνει ποτέ. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι αυτονόητο: Παρόλο που ο άνθρωπος δεν παρεκκλίνει απ’ τη θέση του, τα πόδια του Θεού κινούνται συνεχώς κι Αυτός αλλάζει θέση σύμφωνα με το περιβάλλον. Κι έτσι, στο τέλος, ο άνθρωπος είναι αυτός που θα νικηθεί χωρίς να δώσει μάχη. Ο Θεός, εν τω μεταξύ, είναι ο μεγαλύτερος πολέμιος όλων των εχθρών Του που έχουν νικηθεί κι επίσης ο πρωταθλητής ανάμεσα σ’ αυτούς από το ανθρώπινο είδος που έχουν νικηθεί και σ’ αυτούς που δεν έχουν ακόμη νικηθεί. Ποιος μπορεί να αναμετρηθεί με τον Θεό και να νικήσει; Οι αντιλήψεις του ανθρώπου μοιάζουν να προέρχονται απ’ τον Θεό, διότι πολλές απ’ αυτές γεννήθηκαν μετά το έργο του Θεού. Εντούτοις, εξαιτίας αυτού, ο Θεός δεν συγχωρεί τον άνθρωπο, ούτε προσφέρει πλουσιοπάροχα επαίνους στον άνθρωπο που παράγει προϊόντα «για τον Θεό», στον απόηχο του έργου Του, τα οποία βρίσκονται εκτός του έργου Του. Αντιθέτως, είναι τρομερά αηδιασμένος από τις αντιλήψεις και τις παλιές, θρησκοληπτικές δοξασίες του ανθρώπου, ενώ δεν σκοπεύει μάλιστα ούτε να παραδεχτεί την ημερομηνία που αυτές οι αντιλήψεις πρωτοεμφανίστηκαν. Δεν δέχεται καθόλου ότι αυτές οι αντιλήψεις προκλήθηκαν απ’ το έργο Του, καθώς οι αντιλήψεις του ανθρώπου διαδίδονται από τον άνθρωπο. Πηγή τους είναι οι σκέψεις και ο νους του ανθρώπου και δεν προέρχονται απ’ τον Θεό, αλλά απ’ τον Σατανά. Πρόθεση του Θεού για το έργο Του ήταν πάντα να είναι νέο και ζωντανό, όχι παλιό και νεκρό, κι αυτό στο οποίο Αυτός κάνει τον άνθρωπο να παραμένει σταθερός, ποικίλει ανάλογα με τις εποχές και περιόδους και δεν είναι αιώνιο και αμετάβλητο. Αυτό συμβαίνει, διότι Αυτός είναι ένας Θεός που κάνει τον άνθρωπο να ζει και να είναι καινούριος, σε αντίθεση μ’ ένα διάβολο που κάνει τον άνθρωπο να πεθαίνει και να είναι παλιός. Ακόμα δεν το καταλαβαίνετε; Έχεις αντιλήψεις για τον Θεό και αδυνατείς να τις αφήσεις, γιατί είσαι στενόμυαλος. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή το έργο του Θεού περιέχει ελάχιστη λογική, ή επειδή το έργο του Θεού αποκλίνει από τις ανθρώπινες επιθυμίες, αλλά κι ούτε επειδή ο Θεός είναι πάντα αμελής στα καθήκοντά Του. Το ότι δεν μπορείς να αφήσεις τις αντιλήψεις σου, είναι εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης υπακοής σ’ εσένα κι επειδή δεν έχεις την παραμικρή ομοιότητα με πλάσμα του Θεού, κι όχι επειδή ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα. Όλη αυτή η κατάσταση έχει προκληθεί από εσένα και δεν έχει καμιά σχέση με τον Θεό. Κάθε ταλαιπωρία και κακοτυχία προκαλείται απ’ τον άνθρωπο. Οι προθέσεις του Θεού είναι πάντα καλές. Δεν θέλει να σε κάνει να δημιουργείς αντιλήψεις, αλλά θέλει για σένα, με τα χρόνια, να αλλάζεις και να ανανεώνεσαι. Ωστόσο, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τη μέρα από τη νύχτα και πάντα ελέγχεις εξονυχιστικά ή αναλύεις. Δεν είναι ότι ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα, αλλά εσύ δεν σέβεσαι τον Θεό και η ανυπακοή σου είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ένα μικροσκοπικό δημιουργημένο ον που τολμά να πάρει ένα ασήμαντο μέρος απ’ αυτό που προηγουμένως είχε δοθεί απ’ τον Θεό, και στη συνέχεια, το μεταστρέφει και το χρησιμοποιεί προκειμένου να επιτεθεί στον Θεό —αυτή δεν είναι άραγε η ανυπακοή του ανθρώπου; Οι άνθρωποι, είναι εύλογο να πει κανείς, στερούνται παντελώς τα προσόντα να εκφράσουν τις απόψεις τους ενώπιον του Θεού, πόσο δε μάλλον, διαθέτουν τα προσόντα να περιφέρονται επιδεικνύοντας την άχρηστη, βρομερή, σάπια, γλαφυρή γλωσσική τους έκφρασή τους κατά βούληση —για να μην πούμε τίποτα γι’ αυτές τις μουχλιασμένες αντιλήψεις. Μήπως αυτές δεν είναι ακόμη πιο άχρηστες;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνον αυτοί που γνωρίζουν το έργο του Θεού σήμερα μπορούν να υπηρετούν τον Θεό

137. Το έργο του Θεού συνεχίζει να εξελίσσεται και, παρόλο που ο σκοπός του έργου Του παραμένει αμετάβλητος, τα μέσα με τα οποία εργάζεται αλλάζουν συνεχώς, άρα και όσοι Τον ακολουθούν. Όσο περισσότερο έργο παράγει ο Θεός, τόσο πιο ενδελεχώς Τον γνωρίζει ο άνθρωπος, και η διάθεση του ανθρώπου αλλάζει αντιστοίχως μαζί με το έργο Του. Ωστόσο, επειδή το έργο του Θεού μεταβάλλεται διαρκώς, εκείνοι που δεν γνωρίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και εκείνοι οι παράλογοι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν την αλήθεια, μετατρέπονται σε αντιπάλους του Θεού. Ποτέ δεν συνάδει το έργο του Θεού με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, επειδή το έργο Του είναι πάντοτε νέο και ποτέ παλιό. Ποτέ δεν επαναλαμβάνει το παλιό έργο, αντιθέτως, προχωράει πάντοτε προς τα εμπρός με έργο που δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν. Από τη στιγμή που ο Θεός δεν επαναλαμβάνει ποτέ το έργο Του, και ο άνθρωπος κατ’ εξακολούθηση κρίνει το έργο του Θεού σήμερα με βάση το έργο Του στο παρελθόν, γίνεται υπερβολικά δύσκολο για τον Θεό να φέρει εις πέρας κάθε στάδιο του έργου της νέας εποχής. Ο άνθρωπος θέτει υπερβολικά πολλά εμπόδια! Ο άνθρωπος είναι εξαιρετικά στενόμυαλος στον τρόπο που σκέφτεται! Κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει το έργο του Θεού, ωστόσο όλοι προσδιορίζουν το έργο Του. Μακριά από τον Θεό, ο άνθρωπος χάνει τη ζωή, την αλήθεια και τις ευλογίες του Θεού. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν αποδέχεται ούτε τη ζωή ούτε την αλήθεια, πόσο μάλλον τις μεγαλύτερες ευλογίες που ο Θεός δίνει στην ανθρωπότητα. Όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να κερδίσουν τον Θεό, όμως είναι ανίκανοι να ανεχθούν τυχόν αλλαγές στο έργο του Θεού. Εκείνοι που δεν αποδέχονται το νέο έργο του Θεού πιστεύουν ότι το έργο του Θεού είναι αμετάβλητο και ότι το έργο του Θεού παραμένει για πάντα στάσιμο. Πιστεύουν πως το μόνο που χρειάζεται για να κερδίσουν την αιώνια σωτηρία από τον Θεό είναι να τηρούν τον νόμο και, εφόσον μετανοούν κι εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, το θέλημα του Θεού θα ικανοποιείται πάντα. Είναι της άποψης ότι ο Θεός μπορεί να είναι μόνο ο Θεός της τήρησης του νόμου και ο Θεός που σταυρώθηκε για τον άνθρωπο. Είναι επίσης άποψή τους ότι ο Θεός δεν πρέπει και δεν μπορεί να υπερβεί τη Βίβλο. Είναι ακριβώς αυτές οι απόψεις που τους έχουν αλυσοδέσει σφιχτά στον παλιό νόμο και τους κρατούν δέσμιους άκαμπτων κανονισμών. Ακόμα περισσότερο πιστεύουν ότι, όποιο κι αν είναι το νέο έργο του Θεού, θα πρέπει να επαληθεύεται μέσα από προφητείες, καθώς και ότι σε κάθε στάδιο ενός τέτοιου έργου πρέπει να προβάλλονται αποκαλύψεις, σε όσους Τον ακολουθούν με ειλικρινή καρδιά, διαφορετικά το εν λόγω έργο δεν μπορεί να είναι του Θεού. Ήδη δεν είναι εύκολο για τον άνθρωπο να καταφέρει να γνωρίσει τον Θεό. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε την παράλογη καρδιά του ανθρώπου και την επαναστατική φύση του, τη γεμάτη υπεροψία και έπαρση, τότε γίνεται ακόμα πιο δύσκολο για τον άνθρωπο να αποδεχτεί το νέο έργο του Θεού. Ο άνθρωπος ούτε μελετά προσεκτικά το νέο έργο του Θεού ούτε το αποδέχεται με ταπεινότητα. Αντιθέτως, ο άνθρωπος υιοθετεί μια περιφρονητική στάση, αναμένοντας τις αποκαλύψεις και την καθοδήγηση του Θεού. Δεν είναι αυτή συμπεριφορά ανθρώπου που επαναστατεί και αντιτίθεται στον Θεό; Πώς είναι δυνατόν τέτοιου είδους άνθρωποι να λάβουν την έγκριση του Θεού;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει οριοθετήσει τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού;

138. Δεδομένου ότι ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό, πρέπει να ακολουθήσει από κοντά τα βήματα του Θεού, βήμα-βήμα. Πρέπει να «ακολουθήσει τον Αμνό, όπου και εάν πηγαίνει». Μόνο αυτοί είναι οι άνθρωποι που αναζητούν την αληθινή οδό, μόνο αυτοί είναι εκείνοι γνωρίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι που δουλοπρεπώς ακολουθούν επιστολές και δόγματα είναι εκείνοι που έχουν εξαλειφθεί από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σε κάθε χρονική περίοδο, ο Θεός θα ξεκινήσει νέο έργο, και σε κάθε περίοδο, θα υπάρξει μια νέα αρχή μεταξύ των ανθρώπων. Εάν ο άνθρωπος ακολουθεί μόνο τις εξής αλήθειες: ότι ο «Ιεχωβά είναι ο Θεός» και ο «Ιησούς είναι ο Χριστός», οι οποίες ισχύουν μόνο για μια εποχή, τότε ο άνθρωπος δεν θα συνεχίσει να συμβαδίζει με το έργο του Αγίου Πνεύματος και θα είναι για πάντα ανίκανος να αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ανεξάρτητα από το πώς εργάζεται ο Θεός, ο άνθρωπος ακολουθεί χωρίς την παραμικρή αμφιβολία και ακολουθεί στενά από πίσω. Με τον τρόπο αυτό, πώς θα μπορούσε να εξαλειφθεί ο άνθρωπος από το Άγιο Πνεύμα; Ανεξάρτητα από το τι κάνει ο Θεός, όσο ο άνθρωπος είναι βέβαιος ότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και συνεργάζεται στο έργο του Αγίου Πνεύματος χωρίς καμία αμφιβολία και προσπαθεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Θεού, τότε πώς θα μπορούσε να τιμωρηθεί; Το έργο του Θεού δεν σταμάτησε ποτέ, τα βήματά Του δεν σταμάτησαν ποτέ, και πριν τελειώσει το έργο της διαχείρισής Του, ήταν πάντοτε απασχολημένος και ποτέ δεν σταματά. Αλλά ο άνθρωπος είναι διαφορετικός: Έχοντας κερδίσει ένα μόνο ίχνος από το έργο του Αγίου Πνεύματος, το αντιμετωπίζει σαν να μην έχει αλλάξει ποτέ· κι έχοντας αποκτήσει λίγη γνώση, δεν πηγαίνει να ακολουθήσει τα βήματα του νεότερου έργου του Θεού, ενώ έχοντας δει μόνο ένα κομμάτι του έργου του Θεού, ο Θεός σχηματίζεται στο μυαλό του αμέσως ως μια ιδιαίτερη ξύλινη φιγούρα και πιστεύει ότι ο Θεός θα παραμείνει πάντα σε αυτή τη μορφή που βλέπει μπροστά του, ότι έτσι ήταν στο παρελθόν και θα είναι πάντα και στο μέλλον. Έχοντας αποκτήσει μόνο επιφανειακή γνώση, ο άνθρωπος είναι τόσο υπερήφανος που ξεχνιέται και αρχίζει να διακηρύσσει αναπόφευκτα τη διάθεση και την ύπαρξη του Θεού που απλά δεν υφίστανται. Έχοντας βεβαιωθεί για ένα στάδιο του έργου του Αγίου Πνεύματος, ανεξάρτητα από το τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που διακηρύσσει το νέο έργο του Θεού, ο άνθρωπος δεν το δέχεται. Αυτοί είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να δεχτούν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, διότι είναι πολύ συντηρητικοί και ανίκανοι να δεχτούν νέα πράγματα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό, αλλά και απορρίπτουν τον Θεό. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι οι Ισραηλίτες έσφαλαν επειδή «πίστευαν μόνο στον Ιεχωβά και δεν πίστευαν στον Ιησού», όμως η πλειονότητα των ανθρώπων παίζει έναν ρόλο στον οποίο «πιστεύουν μόνο στον Ιεχωβά και απορρίπτουν τον Ιησού» και «επιζητούν την επιστροφή του Μεσσία, αλλά αντιτάσσονται στον Μεσσία ο οποίος ονομάζεται Ιησούς». Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο ότι οι άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά μετά την αποδοχή ενός σταδίου του έργου του Αγίου Πνεύματος και ακόμα δεν λαμβάνουν τις ευλογίες του Θεού. Δεν είναι αυτό αποτέλεσμα της παρακοής του ανθρώπου; Οι χριστιανοί σε ολόκληρο τον κόσμο που δεν είναι ενήμεροι ως προς το νέο έργο του σήμερα, προσκολλώνται όλοι στην ελπίδα ότι θα σταθούν τυχεροί, υποθέτοντας ότι ο Θεός θα εκπληρώσει καθεμία από τις επιθυμίες τους. Ωστόσο, δεν μπορούν να πούνε με βεβαιότητα για ποιο λόγο ο Θεός θα τους οδηγήσει στον τρίτο ουρανό, ούτε είναι βέβαιοι για το πώς θα έρθει ο Ιησούς να τους πάρει πάνω σε ένα λευκό σύννεφο, πολύ λιγότερο δε μπορούν να πουν με απόλυτη βεβαιότητα εάν ο Ιησούς θα φτάσει όντως πάνω σε ένα λευκό σύννεφο την ημέρα που φαντάζονται. Είναι όλοι ανήσυχοι και σαστισμένοι. Οι ίδιοι δεν γνωρίζουν καν αν ο Θεός θα αναλάβει τον κάθε έναν από αυτούς, τις ποικίλες μικρές ομάδες ανθρώπων από κάθε δόγμα. Το έργο που επιτελεί ο Θεός τώρα, η σημερινή εποχή, το θέλημα του Θεού —δεν έχουν κατανοήσει κανένα από αυτά και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, αλλά μετράνε τις μέρες στα δάχτυλά τους. Μόνο αυτοί που ακολουθούν τα βήματα του Αμνού μέχρι τέλους μπορούν να κερδίσουν την τελική ευλογία, ενώ εκείνοι οι «έξυπνοι άνθρωποι», που αδυνατούν να ακολουθήσουν μέχρι το τέλος, και πιστεύουν ότι έχουν κερδίσει τα πάντα, είναι ανίκανοι να γίνουν μάρτυρες της εμφάνισης του Θεού. Όλοι πιστεύουν ότι είναι οι πιο έξυπνοι στη γη και διακόπτουν τη συνεχιζόμενη εξέλιξη του έργου του Θεού χωρίς κανέναν λόγο και φαίνεται να πιστεύουν με απόλυτη σιγουριά ότι ο Θεός θα τους μεταφέρει στον ουρανό, αυτούς που «έχουν τη μέγιστη πίστη στον Θεό, ακολουθούν τον Θεό και υπακούουν στα λόγια του Θεού». Παρόλο που έχουν την «άκρα πίστη» προς τα λόγια του Θεού, τα λόγια και οι ενέργειές τους εξακολουθούν να μοιάζουν τόσο αηδιαστικά επειδή αντιτίθενται στο έργο του Αγίου Πνεύματος και εξαπατούν και κάνουν κακό. Εκείνοι που δεν ακολουθούν μέχρι τέλους, όσοι δεν συμβαδίζουν με το έργο του Αγίου Πνεύματος και οι οποίοι μόνο εμμένουν στο παλιό έργο, όχι μόνο απέτυχαν να αφοσιωθούν στον Θεό αλλά, αντίθετα, έγιναν εκείνοι που αντιτάσσονται στον Θεό, έχουν γίνει εκείνοι που απορρίπτονται από τη νέα εποχή, και που θα τιμωρηθούν. Υπάρχουν άνθρωποι πιο αξιολύπητοι από αυτούς; Πολλοί πιστεύουν, ακόμη, ότι όλοι όσοι απορρίπτουν τον παλαιό νόμο και δέχονται το νέο έργο, δεν διαθέτουν συνείδηση. Αυτοί οι άνθρωποι, που μιλάνε μόνο για «συνείδηση» και δεν ξέρουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, θα δουν τελικά τις προοπτικές τους να περικόπτονται λόγω της συνείδησή τους. Το έργο του Θεού δεν συμμορφώνεται με το δόγμα, και παρόλο που είναι δικό Του έργο, ακόμα ο Θεός δεν προσκολλάται σε αυτό. Αυτό που πρέπει να απορριφθεί απορρίπτεται, αυτό που πρέπει να εξαλειφθεί εξαλείφεται. Ωστόσο, ο άνθρωπος παίρνει εχθρική στάση απέναντι στον Θεό κρατώντας μόνο ένα μικρό κομμάτι του έργου της διαχείρισης του Θεού. Δεν είναι αυτό ένας παραλογισμός του ανθρώπου; Δεν είναι η άγνοια του ανθρώπου; Όσο περισσότερο είναι οι άνθρωποι δειλοί και υπερβολικά επιφυλακτικοί επειδή φοβούνται ότι δεν θα κερδίσουν τις ευλογίες του Θεού, τόσο περισσότερο δεν είναι σε θέση να κερδίσουν μεγαλύτερες ευλογίες και να λάβουν την τελική ευλογία. Αυτοί οι άνθρωποι που τηρούν δουλικά τον νόμο, επιδεικνύουν όλοι την απόλυτη αφοσίωση προς τον νόμο και όσο περισσότερο εμφανίζουν τέτοια αφοσίωση προς τον νόμο, τόσο περισσότερο είναι επαναστάτες που αντιτίθενται στον Θεό. Γιατί τώρα είναι η Εποχή της Βασιλείας και όχι η Εποχή του Νόμου, και το έργο του σήμερα δεν μπορεί να εξισωθεί με το έργο του παρελθόντος, ούτε μπορεί το έργο του παρελθόντος να συγκριθεί με το έργο του σήμερα. Το έργο του Θεού έχει αλλάξει και οι πράξεις του ανθρώπου έχουν επίσης αλλάξει· δεν φτάνει μόνο να τηρεί κανείς τον νόμο ή να φέρει τον σταυρό. Έτσι, η πίστη των ανθρώπων προς τον νόμο και τον σταυρό δεν θα κερδίσει την έγκριση του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και οι πράξεις του ανθρώπου

139. Οι άνθρωποι που έχουν διαφθαρεί, όλοι ζουν στην παγίδα του Σατανά, ζουν στη σάρκα, ζουν με εγωιστικές επιθυμίες και δεν υπάρχει ούτε ένας από αυτούς που να συμβαδίζει μαζί Μου. Υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι συμβαδίζουν μαζί Μου, όμως όλοι τους λατρεύουν ασαφή είδωλα. Αν και αναγνωρίζουν το όνομά Μου ως άγιο, βαδίζουν σε ένα μονοπάτι που οδηγεί αντίθετα σ’ Εμένα, και τα λόγια τους είναι γεμάτα αλαζονεία και αυτοπεποίθηση, επειδή, ουσιαστικά, είναι όλοι εναντίον Μου και ασύμβατοι μ’ Εμένα. Κάθε μέρα, αναζητούν ίχνη Μου στη Βίβλο και βρίσκουν «κατάλληλα» χωρία στην τύχη, τα οποία διαβάζουν ασταμάτητα και απαγγέλλουν ως γραφές. Δεν ξέρουν πώς να συμβαδίζουν μαζί Μου, δεν ξέρουν τι σημαίνει να είναι σε έχθρα μ’ Εμένα και απλώς διαβάζουν τις γραφές τυφλά. Περιορίζουν μέσα στη Βίβλο έναν ασαφή Θεό που δεν έχουν δει ποτέ και είναι ανίκανοι να δουν και τον βγάζουν έξω να τον δουν κατά τον ελεύθερο χρόνο τους. Πιστεύουν στην ύπαρξή Μου μόνο μέσα στο πλαίσιο της Βίβλου. Γι’ αυτούς, είμαι το ίδιο με τη Βίβλο. Χωρίς τη Βίβλο δεν υπάρχω Εγώ και χωρίς Εμένα δεν υπάρχει η Βίβλος. Δεν δίνουν βάση στην ύπαρξη ή τις πράξεις Μου, αλλά αντιθέτως, αφιερώνουν υπερβολική και ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε λέξη της Γραφής και πολλοί από αυτούς πιστεύουν ακόμη ότι δεν πρέπει να κάνω τίποτα απ’ όσα θέλω να κάνω, εκτός αν προφητεύεται από τη Γραφή. Δίνουν μεγάλη σημασία στη Γραφή. Μπορεί να πει κανείς ότι αντιλαμβάνονται ως πολύ σημαντικές λέξεις και εκφράσεις, στον βαθμό που χρησιμοποιούν στίχους από τη Βίβλο για να μετρήσουν κάθε λέξη που λέω και να Με καταδικάσουν. Αυτό που αναζητούν δεν είναι η οδός της σύμπνοιας μ’ Εμένα ή η οδός να συμβαδίζουν με την αλήθεια, αλλά η οδός της σύμπνοιας με τα λόγια της Βίβλου και πιστεύουν ότι οτιδήποτε δεν συμμορφώνεται με τη Βίβλο, χωρίς εξαίρεση, δεν ανήκει στο έργο Μου. Δεν είναι, άραγε, οι άνθρωποι αυτοί οι ευσεβείς απόγονοι των Φαρισαίων; Οι Ιουδαίοι Φαρισαίοι χρησιμοποίησαν τον νόμο του Μωυσή για να καταδικάσουν τον Ιησού. Δεν αναζητούσαν τη σύμπνοια με τον Ιησού εκείνης της εποχής, αλλά ακολούθησαν επιμελώς το γράμμα του νόμου, στον βαθμό που τελικά κάρφωσαν τον αθώο Ιησού στον σταυρό, αφού Τον είχαν κατηγορήσει ότι δεν ακολουθούσε τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και δεν ήταν ο Μεσσίας. Ποια ήταν η ουσία τους; Δεν ήταν, άραγε, ότι δεν αναζητούσαν την οδό της σύμπνοιας με την αλήθεια; Είχαν εμμονή με κάθε μία λέξη της Γραφής, χωρίς να δίνουν βάση στο θέλημά Μου και τα βήματα και τις μεθόδους του έργου Μου. Δεν ήταν άνθρωποι που αναζητούσαν την αλήθεια, αλλά άνθρωποι που προσκολλούνταν αυστηρά σε λόγια· δεν ήταν άνθρωποι που πίστευαν στον Θεό, αλλά άνθρωποι που πίστευαν στη Βίβλο. Ουσιαστικά, ήταν φύλακες της Βίβλου. Προκειμένου να διαφυλάξουν τα συμφέροντα της Βίβλου και να υποστηρίξουν την ακεραιότητα της Βίβλου και να προστατεύσουν τη φήμη της Βίβλου, έφτασαν στο σημείο να καρφώσουν τον ελεήμονα Ιησού στον σταυρό. Αυτό το έκαναν κυρίως για χάρη της υπεράσπισης της Βίβλου και για χάρη της διατήρησης του κύρους κάθε μίας λέξης της Βίβλου στις καρδιές των ανθρώπων. Έτσι, προτιμούσαν να απαρνηθούν το μέλλον τους και την προσφορά περί αμαρτίας, με το να καταδικάσουν τον Ιησού, ο οποίος δεν συμμορφώθηκε με το δόγμα της Γραφής, σε θάνατο. Δεν ήταν λακέδες της κάθε μίας λέξης της Γραφής;

Και τι συμβαίνει με τους ανθρώπους σήμερα; Ο Χριστός έχει έρθει για να απελευθερώσει την αλήθεια, αλλά θα Τον απομάκρυναν μάλλον οι άνθρωποι από ανάμεσά τους, για να κερδίσουν την είσοδό τους στον ουρανό και να λάβουν χάρη. Θα προτιμούσαν να απαρνηθούν εντελώς την έλευση της αλήθειας για να διαφυλάξουν τα συμφέροντα της Βίβλου, και θα προτιμούσαν να καρφώσουν ξανά τον Χριστό, που επέστρεψε στη σάρκα, στον σταυρό, ώστε να εξασφαλίσουν την αιώνια ύπαρξη της Βίβλου. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να λάβει τη σωτηρία Μου, όταν η καρδιά του είναι τόσο μοχθηρή κι η φύση του τόσο ανταγωνιστική απέναντί Μου; Ζω ανάμεσα στους ανθρώπους, όμως οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την ύπαρξή Μου. Όταν το φως Μου λάμπει πάνω στον άνθρωπο, αυτός εξακολουθεί να έχει άγνοια της ύπαρξής Μου. Όταν εξαπολύω την οργή Μου πάνω στον άνθρωπο, αυτός αρνείται την ύπαρξή Μου με ακόμα μεγαλύτερο σθένος. Ο άνθρωπος επιδιώκει τη σύμπνοια με τις λέξεις, με τη Βίβλο, κι όμως δεν έρχεται ούτε ένα άτομο ενώπιόν Μου για να αναζητήσει την οδό της σύμπνοιας με την αλήθεια. Ο άνθρωπος Με κοιτάζει στον ουρανό και προβληματίζεται ιδιαίτερα για την ύπαρξή Μου στον ουρανό, κι όμως κανείς δεν νοιάζεται για Εμένα στη σάρκα, γιατί Εγώ που ζω μεταξύ των ανθρώπων είμαι απλώς πάρα πολύ ασήμαντος. Όσοι αναζητούν μόνο τη συμβατότητα με τα λόγια της Βίβλου και που επιδιώκουν μόνο τη σύμπνοια με έναν ασαφή Θεό, είναι ένα άθλιο θέαμα για Εμένα. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό που λατρεύουν είναι νεκρά λόγια κι ένας θεός που είναι σε θέση να τους δώσει ανείπωτους θησαυρούς. Αυτό που λατρεύουν είναι ένας θεός που βάζει τον εαυτό του στο έλεος του ανθρώπου και το οποίο δεν υπάρχει. Τι, λοιπόν, μπορούν να κερδίσουν τέτοιοι άνθρωποι από Εμένα; Ο άνθρωπος είναι απλώς πάρα πολύ ταπεινός για τις λέξεις. Εκείνοι που είναι εναντίον Μου, που έχουν απεριόριστες απαιτήσεις από Εμένα, που δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια, οι οποίοι είναι ανυπότακτοι απέναντί Μου —πώς θα μπορούσαν να συμβαδίζουν μαζί Μου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να αναζητήσεις την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό

140. Αν χρησιμοποιείτε έννοιες για να μετρήσετε και να σκιαγραφήσετε τον Θεό, σαν ο Θεός να ήταν ένα άγαλμα από πηλό που δεν μεταβάλλεται, κι αν οριοθετείτε τον Θεό μέσα στη Γραφή και Τον περιορίζετε με περιορισμένο εύρος έργου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι έχετε καταδικάσει τον Θεό. Διότι, στις καρδιές τους, οι Ιουδαίοι την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης μετατρέπουν τον Θεό σε μια μορφή ειδώλου, σαν ο Θεός να μπορούσε να αποκληθεί μόνο Μεσσίας και μόνο Εκείνος που αποκαλούνταν Μεσσίας ήταν ο Θεός· και επειδή υπηρετούσαν και λάτρευαν τον Θεό σαν να ήταν ένα άγαλμα από πηλό, χωρίς πνοή, κάρφωσαν τον Ιησού εκείνης της εποχής στον σταυρό, καταδικάζοντάς Τον σε θάνατο —καταδικάζοντας τον αθώο Ιησού σε θάνατο. Ο Θεός δεν είχε διαπράξει κανένα έγκλημα, ωστόσο ο άνθρωπος δεν χάρισε τη ζωή στον Θεό και ανένδοτα Τον καταδίκασε σε θάνατο. Έτσι, ο Ιησούς σταυρώθηκε. Ο άνθρωπος πάντοτε πιστεύει ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος και Τον ορίζει σύμφωνα με την Γραφή, σαν να έχει δει ο άνθρωπος μέσα από τη διαχείριση του Θεού, σαν όλα όσα κάνει ο Θεός να είναι στα χέρια του ανθρώπου. Οι άνθρωποι είναι γελοίοι στο έπακρο, είναι κυριευμένοι από μέγιστη έπαρση και έχουν όλοι ταλέντο για πομπώδη ευγλωττία. Ασχέτως πόσο καλή είναι η γνώση σου για τον Θεό, και πάλι σου λέω ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό, ότι δεν υπάρχει κανείς που να αντιστέκεται περισσότερο στον Θεό και ότι καταδικάζεις τον Θεό γιατί είσαι εντελώς ανίκανος να υπακούς στο έργο του Θεού και να περπατάς στον δρόμο της τελειοποίησης από τον Θεό. Γιατί ο Θεός δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος από τις πράξεις του ανθρώπου; Γιατί ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Θεό, γιατί έχει τόσο πολλές αντιλήψεις και γιατί κανένα ψήγμα της γνώσης του για τον Θεό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά, αντιθέτως, επαναλαμβάνει μονότονα το ίδιο μοτίβο δίχως διακύμανση και χρησιμοποιεί την ίδια προσέγγιση για κάθε κατάσταση. Κι έτσι, έχοντας έρθει στη γη σήμερα, ο Θεός καρφώθηκε για ακόμη μία φορά στον σταυρό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα

141. Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος λαχταρούσε να μπορέσει να δει τον ερχομό του Σωτήρα. Ο άνθρωπος λαχταρούσε να δει τον Σωτήρα Ιησού πάνω σε ένα λευκό σύννεφο καθώς Εκείνος κατέρχεται, αυτοπροσώπως, ανάμεσα σ’ εκείνους που Τον νοσταλγούν και λαχταρούν τον ερχομό Του εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο άνθρωπος λαχταρά να επιστρέψει ο Σωτήρας και να επανενωθεί με τους ανθρώπους, δηλαδή, επιθυμεί να επιστρέψει ο Ιησούς ο Σωτήρας στους ανθρώπους από τους οποίους Εκείνος έχει χωριστεί για χιλιάδες χρόνια. Κι ο άνθρωπος ελπίζει ότι Εκείνος θα εκτελέσει για μια ακόμη φορά το έργο της λύτρωσης που πραγματοποίησε στους Ιουδαίους, θα είναι συμπονετικός και στοργικός προς τον άνθρωπο, θα συγχωρέσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, θα σηκώσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, και θα σηκώσει ακόμη όλες τις παραβάσεις του ανθρώπου και θα απελευθερώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Λαχταρούν ο Ιησούς ο Σωτήρας να είναι ο ίδιος όπως πριν —ένας Σωτήρας στοργικός, φιλικός και σεβαστός, ο οποίος δεν οργίζεται ποτέ προς τον άνθρωπο και ο οποίος ποτέ δεν τον αποδοκιμάζει. Αυτός ο Σωτήρας συγχωρεί και σηκώνει όλες τις αμαρτίες του ανθρώπου, και μάλιστα πεθαίνει πάνω στο σταυρό για τον άνθρωπο ξανά. Μετά την αναχώρηση του Ιησού, οι μαθητές που Τον ακολούθησαν κι όλοι οι Άγιοι που σώθηκαν χάρη στο όνομά Του, Τον νοσταλγούσαν απεγνωσμένα και Τον περίμεναν. Όλοι εκείνοι που σώθηκαν από τη χάρη του Ιησού Χριστού κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος λαχταρούν να έρθει αυτή η χαρμόσυνη μέρα κατά την διάρκεια των εσχάτων ημερών, όταν ο Ιησούς ο Σωτήρας θα φτάνει πάνω σε ένα λευκό σύννεφο και θα εμφανιστεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Φυσικά, αυτή είναι και η συλλογική επιθυμία όλων εκείνων που αποδέχονται σήμερα το όνομα του Ιησού του Σωτήρα. Ανά το σύμπαν, όλοι εκείνοι που γνωρίζουν τη σωτηρία του Ιησού του Σωτήρα λαχταρούν απελπισμένα τον ξαφνικό ερχομό του Ιησού Χριστού, για να εκπληρώσει τα λόγια του Ιησού όταν βρισκόταν στη γη: «Θα έρθω όπως ακριβώς αναχώρησα». Ο άνθρωπος πιστεύει ότι, μετά τη Σταύρωση και την Ανάσταση, ο Ιησούς επέστρεψε στον ουρανό πάνω σε ένα λευκό σύννεφο, και πήρε τη θέση Του στα δεξιά του Υψίστου. Ο άνθρωπος σκέφτεται ότι, ομοίως, ο Ιησούς θα κατέβει, πάλι πάνω σε ένα λευκό σύννεφο (το σύννεφο αυτό αναφέρεται στο σύννεφο πάνω στο οποίο Εκείνος επέστρεψε στον ουρανό), ανάμεσα σ’ εκείνους που Τον λαχταρούσαν απελπισμένα για χιλιάδες χρόνια, και ότι Εκείνος θα φορά ρούχα εβραϊκά και θα έχει την όψη τους. Αφού εμφανιστεί στον άνθρωπο, θα τους προσφέρει φαγητό, και θα κάνει ν’ αναβλύσει το νερό της ζωής γι’ αυτούς, και θα ζήσει ανάμεσα στους ανθρώπους, γεμάτος χάρη κι αγάπη, ζωντανός και πραγματικός. Και ούτω καθεξής. Όμως ο Ιησούς ο Σωτήρας δεν το έκανε αυτό. Έκανε το αντίθετο από αυτό που σκέφτηκε ο άνθρωπος. Δεν ήρθε ανάμεσα σε εκείνους που λαχταρούσαν την επιστροφή Του, και δεν εμφανίστηκε σε όλους τους ανθρώπους ενώ ήταν πάνω στο λευκό σύννεφο. Εκείνος έχει ήδη φτάσει, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον γνωρίζει και εξακολουθεί να αγνοεί την υπαρξή Του. Ο άνθρωπος απλά Τον περιμένει άσκοπα, αγνοώντας ότι Εκείνος έχει ήδη κατέβει πάνω σε ένα «λευκό σύννεφο» (το σύννεφο το οποίο είναι το Πνεύμα Του, τα λόγια Του κι όλη Του η διάθεση κι όλα αυτά που είναι Εκείνος), και τώρα βρίσκεται ανάμεσα σε μια ομάδα νικητών που Εκείνος θα φτιάξει κατά την διάρκεια των εσχάτων ημερών. Ο άνθρωπος δεν το γνωρίζει αυτό: Αν και ο άγιος Σωτήρας Ιησούς είναι γεμάτος στοργή και αγάπη προς τον άνθρωπο, πώς θα μπορούσε να δουλέψει σε «ναούς» που κατοικούνται από βρομιά κι ακάθαρτα πνεύματα; Αν κι ο άνθρωπος πάντα περίμενε την άφιξή Του, πώς θα μπορούσε Εκείνος να εμφανιστεί σε αυτούς που τρώνε την σάρκα των αδίκων, που πίνουν το αίμα των αδίκων, που φοράνε τα ρούχα των αδίκων, που πιστεύουν σ’ Εκείνον αλλά δεν Τον ξέρουν, κι οι οποίοι συνεχώς Τον εκβιάζουν; Ο άνθρωπος γνωρίζει μόνο ότι ο Ιησούς ο Σωτήρας είναι γεμάτος αγάπη και συμπόνια, και είναι προσφορά περί αμαρτίας γεμάτη λύτρωση. Αλλά ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα ότι Εκείνος είναι ο ίδιος ο Θεός, που ξεχειλίζει από δικαιοσύνη, μεγαλοσύνη, οργή και κρίση, και κατέχει εξουσία κι είναι γεμάτος αξιοπρέπεια. Έτσι, αν και ο άνθρωπος λαχταρά με ανυπομονησία και ποθεί την επιστροφή του Λυτρωτή, ακόμα κι ο Παράδεισος συγκινείται από τις προσευχές του ανθρώπου, ο Ιησούς ο Σωτήρας δεν εμφανίζεται σε εκείνους που πιστεύουν σε Εκείνον αλλά δεν Τον γνωρίζουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα «λευκό σύννεφο»

142. Εάν, όπως φαντάζεται ο άνθρωπος, ο Ιησούς έλθει ξανά και, κατά τις έσχατες ημέρες, εξακολουθεί να αποκαλείται Ιησούς και έλθει πάνω σε ένα λευκό σύννεφο, κατερχόμενος μεταξύ των ανθρώπων έχοντας την εμφάνιση του Ιησού, δεν θα συνιστά αυτό επανάληψη του έργου Του; Είναι το Άγιο Πνεύμα ικανό να προσκολλάται στα παλιά; Όλα όσα πιστεύει ο άνθρωπος είναι αντιλήψεις και όλα όσα κατανοεί ο άνθρωπος είναι σύμφωνα με το κυριολεκτικό νόημα και είναι σύμφωνα με τη φαντασία του. Βρίσκονται σε αντίθεση με τις αρχές του έργου του Αγίου Πνεύματος και δεν συνάδουν με τις προθέσεις του Θεού. Ο Θεός δεν θα εργαζόταν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ο Θεός δεν είναι τόσο ανόητος και μωρός, και το έργο Του δεν είναι τόσο απλό όσο φαντάζεσαι. Με βάση τα όλα όσα φαντάζεται ο άνθρωπος, ο Ιησούς θα έλθει πάνω σε ένα σύννεφο και θα κατέλθει μεταξύ σας. Εσείς θα δείτε Εκείνον που, πάνω σε ένα σύννεφο, θα σας πει ότι είναι ο Ιησούς. Θα δείτε, επίσης, τα σημάδια από τα καρφιά στα χέρια Του και θα Τον αναγνωρίσετε ως τον Ιησού. Κι Εκείνος θα σας σώσει και πάλι και θα είναι ο ισχυρός Θεός σας. Θα σας σώσει, θα σας δώσει ένα νέο όνομα και θα δώσει στον καθένα σας μια λευκή πέτρα, και κατόπιν θα σας επιτραπεί να εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών και να γίνετε δεκτοί στον παράδεισο. Αυτές οι πεποιθήσεις δεν συνιστούν τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Ο Θεός εργάζεται σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου ή εργάζεται αντίθετα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Δεν προέρχονται όλες οι αντιλήψεις του ανθρώπου από τον Σατανά; Δεν έχει διαφθαρεί όλο το είναι του ανθρώπου από τον Σατανά; Αν ο Θεός επιτελούσε το έργο Του σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, δεν θα γινόταν τότε Σατανάς; Δεν θα ανήκε στο ίδιο είδος με τα δικά Του πλάσματα; Δεδομένου ότι τα δημιουργήματά Του έχουν πλέον διαφθαρεί σε τέτοιο βαθμό από τον Σατανά, ώστε ο άνθρωπος να έχει γίνει η ενσάρκωση του Σατανά, αν ο Θεός εργαζόταν σύμφωνα με τα πράγματα του Σατανά, τότε δεν θα συμμαχούσε με τον Σατανά; Πώς μπορεί ο άνθρωπος να συλλάβει το έργο του Θεού; Επομένως, ο Θεός δεν θα εργαζόταν ποτέ σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου και δεν θα εργαζόταν ποτέ με τους τρόπους που φαντάζεσαι. Υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι ο ίδιος ο Θεός είπε ότι θα καταφθάσει πάνω σε ένα σύννεφο. Είναι αλήθεια ότι το είπε ο ίδιος ο Θεός, αλλά δεν γνωρίζεις ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να συλλάβει τα μυστήρια του Θεού; Δεν γνωρίζεις ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να εξηγήσει τα λόγια του Θεού; Είσαι σίγουρος, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι διαφωτίστηκες και φωτίστηκες από το Άγιο Πνεύμα; Δεν μπορεί να σου το έδειξε το Άγιο Πνεύμα με τόσο άμεσο τρόπο, σωστά; Το Άγιο Πνεύμα ήταν Αυτό που σου έδωσε οδηγίες ή το σκέφτηκες οδηγούμενος από τις δικές σου αντιλήψεις; Είπες: «Αυτό ειπώθηκε από τον ίδιο τον Θεό». Εντούτοις, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις αντιλήψεις μας και τον νου μας για να μετρήσουμε τα λόγια του Θεού. Όσο για τα λόγια που εξέφρασε ο Ησαΐας, μπορείς να επεξηγήσεις τα λόγια του με απόλυτη βεβαιότητα; Τολμάς να εξηγήσεις τα λόγια του; Εφόσον δεν τολμάς να εξηγήσεις τα λόγια του Ησαΐα, γιατί τολμάς να εξηγήσεις τα λόγια του Ιησού; Ποιος είναι πιο δοξασμένος, ο Ιησούς ή ο Ησαΐας; Εφόσον η απάντηση είναι ο Ιησούς, γιατί εξηγείς τα λόγια που εξέφερε ο Ιησούς; Θα σου έλεγε ο Θεός εκ των προτέρων για το έργο Του; Δεν μπορεί να το γνωρίζει ούτε ένα πλάσμα, ούτε καν οι αγγελιοφόροι στον ουρανό, ούτε ο Υιός του ανθρώπου, άρα πώς θα μπορούσες να το γνωρίζεις εσύ;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)

143. Θέλετε να μάθετε τον λόγο για τον οποίο οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν στον Ιησού; Επιθυμείτε να μάθετε την υπόσταση των Φαρισαίων; Φαντάζονταν πολλά πράγματα σχετικά με τον Μεσσία. Επιπλέον, πίστευαν μονάχα στον ερχομό του Μεσσία, αλλά δεν αναζητούσαν την αλήθεια της ζωής. Κι έτσι, ακόμη και σήμερα περιμένουν τον Μεσσία επειδή δεν γνωρίζουν την οδό της ζωής και δεν ξέρουν ποιος είναι ο δρόμος της αλήθειας. Πώς, πιστεύετε εσείς, τέτοιοι ανόητοι, ισχυρογνώμονες και αδαείς άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν την ευλογία του Θεού; Πώς θα μπορούσαν να αντικρύσουν τον Μεσσία; Αντιτάχθηκαν στον Ιησού γιατί δεν γνώριζαν την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος, διότι δεν ήξεραν την αλήθεια που είπε ο Ιησούς, κι επιπλέον, διότι δεν καταλάβαιναν τον Μεσσία. Και δεδομένου ότι δεν είχαν δει ποτέ τον Μεσσία και δεν ανήκαν ποτέ στη συντροφιά Του, έκαναν το λάθος να προσκολληθούν μάταια στο όνομα του Μεσσία, ενώ αντιτίθονταν στην υπόσταση του Μεσσία με κάθε τρόπο. Αυτοί οι Φαρισαίοι ουσιαστικά ήταν ισχυρογνώμονες, αλαζόνες και δεν υπάκουαν στην αλήθεια. Η αρχή της πίστης τους στον Θεό είναι: Ανεξαρτήτως από το πόσο βαθυστόχαστο είναι το κήρυγμά Σου, από το πόσο μεγάλη είναι η εξουσία Σου, Εσύ δεν είσαι ο Χριστός, εκτός κι αν Σε αποκαλούν Μεσσία. Δεν είναι παράλογες και γελοίες αυτές οι απόψεις; Θα σας ρωτήσω και το εξής: Δεν είναι εξαιρετικά εύκολο για εσάς να διαπράξετε τα λάθη των προγενέστερων Φαρισαίων, δεδομένου ότι δεν έχετε κατανοήσει καθόλου τον Ιησού; Είσαι σε θέση να διακρίνεις την οδό της αλήθειας; Μπορείς πραγματικά να εγγυηθείς πως δεν θα αντιταχθείς στον Χριστό; Είσαι ικανός να ακολουθήσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος; Εάν δεν γνωρίζεις αν θα εναντιωθείς στον Χριστό, τότε λέω πως ήδη ζεις στο χείλος του θανάτου. Όσοι δεν γνώριζαν τον Μεσσία ήταν όλοι ικανοί να εναντιωθούν στον Ιησού, να Τον απορρίψουν και να Τον συκοφαντήσουν. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν τον Ιησού είναι όλοι ικανοί να Τον απαρνηθούν και να Τον διασύρουν. Επιπλέον, είναι ικανοί να αντιμετωπίσουν την επιστροφή του Ιησού ως δόλο του Σατανά και περισσότεροι άνθρωποι θα καταδικάσουν τον Ιησού που επέστρεψε ενσαρκωμένος. Όλα αυτά δε σας κάνουν να φοβάστε; Αυτό που αντιμετωπίζετε είναι βλασφημία απέναντι στο Άγιο Πνεύμα, η καταστροφή των λόγων του Αγίου Πνεύματος στις εκκλησίες κι η απόρριψη όλων όσων εκφράζει ο Ιησούς. Τι μπορείτε να κερδίσετε από τον Ιησού αν βρίσκεστε σε κατάσταση τέτοιας σύγχυσης; Πώς μπορείτε να κατανοήσετε το έργο του Ιησού όταν επιστρέψει ενσαρκωμένος επάνω σε ένα λευκό σύννεφο, εάν αρνείστε πεισματικά να συνειδητοποιήσετε τα σφάλματά σας; Σας λέω αυτό: Άνθρωποι που δεν αποδέχονται την αλήθεια, αλλά περιμένουν τυφλά την επιστροφή του Ιησού πάνω σε λευκά σύννεφα, σίγουρα βλασφημούν απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και είναι η κατηγορία που θα καταστραφεί. Απλά επιθυμείτε τη χάρη του Ιησού και απλώς θέλετε να απολαύσετε το γαλήνιο βασίλειο των ουρανών, κι όμως, ποτέ δεν έχετε υπακούσει στα λόγια του Ιησού και ποτέ δεν έχετε αποδεχτεί την αλήθεια που εκφράζει ο Ιησούς καθώς επιστρέφει ενσαρκωμένος. Τι θα προσφέρετε ως αντάλλαγμα για το γεγονός της επιστροφής του Ιησού πάνω σε ένα λευκό σύννεφο; Είναι η ειλικρίνεια με την οποία επανειλημμένως αμαρτάνετε και μετά εξομολογείστε, ξανά και ξανά; Τι θα θυσιάσετε για τον Ιησού που επιστρέφει πάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο; Είναι τα χρόνια δουλειάς με τα οποία κολακεύετε τον εαυτό σας; Τι θα προσφέρετε ώστε να σας εμπιστευτεί ο Ιησούς που έχει επιστρέψει; Είναι η αλαζονική σας φύση που δεν υπακούει σε καμία αλήθεια;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη

144. Η αφοσίωσή σας είναι μόνο στα λόγια, η γνώση σας είναι απλώς διανοητική και εννοιολογική, οι μόχθοι σας είναι για να κερδίσετε τις ευλογίες του ουρανού, κι έτσι, πώς πρέπει να είναι η πίστη σας; Ακόμη και σήμερα κωφεύετε σε κάθε λέξη της αλήθειας. Δεν ξέρετε τι είναι ο Θεός, δεν ξέρετε τι είναι ο Χριστός, δεν ξέρετε πώς να σέβεστε τον Ιεχωβά, δεν ξέρετε πώς να εισέλθετε στο έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν γνωρίζετε πώς να διακρίνετε το έργο του ίδιου του Θεού από τις απάτες του ανθρώπου. Ξέρεις μόνο να καταδικάζεις οποιαδήποτε λέξη αλήθειας που εκφράζει ο Θεός και η οποία δε συμβαδίζει με τη γνώμη σου. Πού είναι η ταπεινοφροσύνη σου; Πού είναι η υπακοή σου; Πού είναι η αφοσίωση σου; Πού είναι η επιθυμία σου για την αναζήτηση της αλήθειας; Πού είναι ο σεβασμός σου για τον Θεό; Σας λέω, αυτοί που πιστεύουν στον Θεό λόγω των σημείων, ανήκουν σίγουρα στην κατηγορία που θα υποστεί καταστροφή. Αυτοί που δεν είναι ικανοί να αποδεχτούν τα λόγια του Ιησού που επέστρεψε ενσαρκωμένος είναι σίγουρα τα τέκνα της κολάσεως, οι απόγονοι του αρχαγγέλου, η κατηγορία που θα υποβληθεί σε αιώνια καταστροφή. Πολλοί μπορεί να μην ενδιαφέρονται γι’ αυτά που λέω, μα εξακολουθώ να θέλω να πω σε κάθε αυτοαποκαλούμενο άγιο που ακολουθεί τον Ιησού πως, όταν δείτε τον Ιησού με τα ίδια σας τα μάτια να κατεβαίνει από τον ουρανό επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, αυτή θα είναι η δημόσια εμφάνιση του Ηλίου της δικαιοσύνης. Αυτή ίσως να είναι μια στιγμή μεγάλου ενθουσιασμού για εσένα, όμως θα πρέπει να γνωρίζεις πως η στιγμή που θα γίνεις μάρτυρας της καθόδου του Ιησού από τον ουρανό, θα είναι επίσης η στιγμή που θα πας στην κόλαση για να τιμωρηθείς. Θα είναι ο καιρός του τέλους του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα επιβραβεύσει τον καλό και θα τιμωρήσει τον πονηρό. Διότι η κρίση του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πριν ο άνθρωπος διακρίνει τα σημεία, όταν θα υπάρχει μόνο η έκφραση της αλήθειας. Αυτοί που αποδέχονται την αλήθεια και δεν αναζητούν σημεία και, συνεπώς, έχουν εξαγνιστεί, θα έχουν επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού και θα έχουν μπει στην αγκάλη του Δημιουργού. Μονάχα αυτοί που εμμένουν στην πεποίθηση πως «ο Ιησούς που δεν επιβαίνει ένα λευκό σύννεφο, είναι ένας ψευδόχριστος», θα υποβληθούν σε αιώνια τιμωρία, επειδή πιστεύουν μονάχα στον Ιησού που επιδεικνύει σημεία, αλλά δεν αναγνωρίζουν τον Ιησού που διακηρύσσει αυστηρή κρίση και απελευθερώνει την αληθινή οδό της ζωής. Κι έτσι, ο Ιησούς θα ασχοληθεί μαζί τους μονάχα όταν θα επιστρέψει φανερά επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο. Είναι πολύ ισχυρογνώμονες, με υπέρμετρη αυτοπεποίθηση και αλαζονεία. Πώς μπορεί ο Ιησούς να επιβραβεύσει τέτοιους αχρείους; Η επιστροφή του Ιησού αποτελεί μεγάλη σωτηρία για εκείνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά γι’ αυτούς που αδυνατούν να την αποδεχτούν αποτελεί οιωνό καταδίκης. Θα πρέπει να επιλέξετε το δικό σας μονοπάτι και να μη βλασφημείτε απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και να μην απορρίπτετε την αλήθεια. Θα πρέπει να μην είστε ένα άτομο αδαές και αλαζονικό, μα κάποιος που υπακούει στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και ποθεί και αναζητά την αλήθεια· μόνο έτσι θα επωφεληθείτε. Σας συμβουλεύω να βαδίσετε προσεχτικά το μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Μη βγάζετε εύκολα συμπεράσματα· επιπροσθέτως, μην είστε χαλαροί και απερίσκεπτοι στην πίστη σας στον Θεό. Θα πρέπει να γνωρίζετε πως, τουλάχιστον, αυτοί που πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να είναι ταπεινοί κι ευλαβείς. Αυτοί που έχουν ακούσει την αλήθεια αλλά την απορρίπτουν περιφρονητικά, είναι ανόητοι και αδαείς. Αυτοί που έχουν ακούσει την αλήθεια αλλά βγάζουν εύκολα συμπεράσματα ή την καταδικάζουν, είναι κυριευμένοι από έπαρση. Κανείς που πιστεύει στον Ιησού δεν είναι σε θέση να καταριέται ή να καταδικάζει άλλους. Θα πρέπει όλοι να είστε ορθολογιστές και να αποδέχεστε την αλήθεια. Μπορεί, έχοντας ακούσει την οδό της αλήθειας και έχοντας διαβάσει τα λόγια της ζωής να πιστεύεις πως μόνο μία λέξη στις 10.000 συμφωνεί με τις δικές σου πεποιθήσεις και τη Βίβλο, και τότε θα πρέπει να συνεχίσεις να ψάχνεις σε αυτή τη δεκαχιλιοστή από αυτές τις λέξεις. Ακόμα σε συμβουλεύω να είσαι ταπεινός, να μην έχεις υπερβολική αυτοπεποίθηση και να μην επαινείς τόσο τον εαυτό σου. Αν η καρδιά σου τρέφει τέτοιο πενιχρό φόβο Θεού, θα κερδίσεις περισσότερο φως. Εάν εξετάσεις προσεχτικά και μελετήσεις επανειλημμένα αυτά τα λόγια, θα καταλάβεις κατά πόσο πρόκειται για την αλήθεια και κατά πόσο πρόκειται για τη ζωή. Ίσως, έχοντας διαβάσει μονάχα μερικές προτάσεις, κάποιοι θα καταδικάσουν τυφλά αυτά τα λόγια, λέγοντας «Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία φώτιση του Αγίου Πνεύματος» ή «Αυτός είναι ένας ψευδόχριστος που ήρθε για να εξαπατήσει τον κόσμο». Αυτοί που λένε τέτοια πράγματα έχουν τυφλωθεί από την αλαζονεία! Καταλαβαίνεις ελάχιστα το έργο και τη σοφία του Θεού και σε συμβουλεύω ν’ αρχίσεις ξανά από το μηδέν! Δεν πρέπει να καταδικάζετε τυφλά τα λόγια του Θεού λόγω της εμφάνισης ψευδόχριστων κατά τις έσχατες ημέρες και δεν πρέπει να βλασφημείτε απέναντι στο Άγιο Πνεύμα επειδή φοβάστε την απάτη. Δεν θα ήταν πολύ κρίμα; Εάν, έπειτα από τέτοια διεξοδική εξέταση, πιστεύεις ακόμα πως αυτά τα λόγια δεν είναι η αλήθεια, δεν είναι η οδός και δεν είναι η έκφραση του Θεού, τότε στο τέλος θα τιμωρηθείς και δεν θα ευλογηθείς.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη

145. Δεν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολύ καιρό, όμως έχεις πολλές αντιλήψεις για Εκείνον, σε βαθμό που δεν τολμάς ούτε για ένα λεπτό να σκεφτείς ότι ο Θεός των Ισραηλιτών θα καταδεχόταν να σας τιμήσει με την παρουσία Του. Ακόμα λιγότερο τολμάτε να σκεφτείτε το πώς θα μπορούσατε να δείτε τον Θεό να παρουσιάζεται αυτοπροσώπως, δεδομένου του πόσο αφόρητα διεφθαρμένοι είστε. Επίσης, ποτέ σας δεν σκεφτήκατε πώς θα μπορούσε να κατέλθει ο ίδιος ο Θεός σ’ έναν τόπο εθνικών. Οφείλει να κατέλθει στο Όρος Σινά ή στο Όρος των Ελαιών και να εμφανιστεί στους Ισραηλίτες. Οι εθνικοί (δηλαδή, οι λαοί εκτός του Ισραήλ) δεν είναι όλοι τα αντικείμενα της απέχθειας Του; Πώς θα μπορούσε Εκείνος να εργαστεί προσωπικά ανάμεσά τους; Όλα αυτά είναι βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις, τις οποίες έχετε αναπτύξει με την πάροδο πολλών ετών. Ο σκοπός της κατάκτησής σας σήμερα, είναι να διαλυθούν αυτές οι αντιλήψεις σας. Ως εκ τούτου, έχετε δει τον Θεό να εμφανίζεται ο ίδιος ανάμεσά σας, όχι στο Όρος Σινά ή στο Όρος των Ελαιών, αλλά ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν είχε ποτέ καθοδηγήσει στο παρελθόν. Αφότου ο Θεός πραγματοποίησε δύο στάδια του έργου Του στο Ισραήλ, οι Ισραηλίτες, καθώς και όλοι οι εθνικοί, υιοθέτησαν την εξής αντίληψη: Παρόλο που είναι αλήθεια ότι ο Θεός είναι ο δημιουργός των πάντων, είναι πρόθυμος να είναι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών, όχι ο Θεός των εθνικών. Οι Ισραηλίτες πιστεύουν το εξής: Ο Θεός μπορεί να είναι μόνο ο Θεός μας, όχι ο Θεός εσάς των εθνικών, κι επειδή δεν έχετε φόβο του Ιεχωβά, ο Ιεχωβά —ο Θεός μας— σας απεχθάνεται. Οι Ιουδαίοι πιστεύουν, περαιτέρω, το εξής: Ο Κύριος Ιησούς πήρε τη δική μας μορφή, τη μορφή των Ιουδαίων, και είναι ένας Θεός που φέρει το σημάδι των Ιουδαίων. Ο Θεός εργάζεται ανάμεσά μας. Η εικόνα του Θεού και η δική μας είναι παρόμοιες, η εικόνα μας είναι κοντά μ’ εκείνη του Θεού. Ο Κύριος Ιησούς είναι ο Βασιλέας μας, ο Βασιλέας των Ιουδαίων, δεν αξίζει στους εθνικούς να λάβουν μια τόσο μεγάλη σωτηρία. Ο Κύριος Ιησούς είναι η προσφορά περί αμαρτίας για εμάς, τους Ιουδαίους. Απλώς και μόνο βάσει αυτών των δύο σταδίων του έργου, οι Ισραηλίτες και οι Ιουδαίοι διαμόρφωσαν τόσες πολλές αντιλήψεις. Με αυταρχικό τρόπο διεκδικούν τον Θεό για τον εαυτό τους, και δεν επιτρέπουν ο Θεός να είναι επίσης ο Θεός των εθνικών. Εξ αυτού, ο Θεός έγινε ένα κενό στην καρδιά των εθνικών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι έμαθαν να πιστεύουν ότι ο Θεός δεν θέλει να είναι ο Θεός των εθνικών και ότι Του αρέσουν μόνο οι Ισραηλίτες —ο εκλεκτός λαός Του— και οι Ιουδαίοι, ειδικά οι μαθητές που Τον ακολούθησαν. Δεν γνωρίζεις ότι το έργο που έκαναν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς ήταν για την επιβίωση όλης της ανθρωπότητας; Αναγνωρίζεις ότι ο Θεός είναι ο Θεός όλων εσάς που γεννηθήκατε εκτός του Ισραήλ; Δεν είναι ο Θεός εδώ, ανάμεσά σας, σήμερα; Δεν μπορεί να είναι όνειρο, σωστά; Δεν αποδέχεστε αυτήν την πραγματικότητα; Δεν τολμάτε να το πιστεύετε ή να το σκέφτεστε. Ανεξαρτήτως του πώς το βλέπετε, δεν είναι ο Θεός εδώ, ανάμεσά σας; Φοβάστε ακόμα να πιστέψετε αυτά τα λόγια; Από τώρα και στο εξής, δεν είναι όλοι οι κατακτημένοι και όλοι όσοι θέλουν να είναι ακόλουθοι του Θεού ο εκλεκτός Του λαός; Δεν είστε όλοι εσείς, οι ακόλουθοι του σήμερα, ο εκλεκτός λαός έξω από το Ισραήλ; Η θέση σας δεν είναι η ίδια με αυτή των Ισραηλιτών; Όλα αυτά δεν είναι τα όσα θα πρέπει να αναγνωρίσετε; Αυτός δεν είναι ο στόχος του έργου της κατάκτησής σας; Από τη στιγμή που μπορείτε να δείτε τον Θεό, Εκείνος θα είναι ο Θεός σας για πάντα, από την αρχή και στο μέλλον. Δεν θα σας εγκαταλείψει, εφόσον όλοι σας είστε διατεθειμένοι να Τον ακολουθήσετε και να Του είστε αφοσιωμένοι, υπάκουες δημιουργίες.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (3)

146. Μόνο παραμερίζοντας τις παλιές σου αντιλήψεις μπορείς να αποκτήσεις νέες γνώσεις· όμως, παλιά γνώση δεν σημαίνει απαραίτητα και παλιές αντιλήψεις. Η λέξη «αντιλήψεις» αναφέρεται στα πράγματα που φαντάζεται ο άνθρωπος, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με την πραγματικότητα. Εάν η παλιά γνώση ήταν ήδη ξεπερασμένη κατά την παλιά εποχή, εμποδίζοντας τον άνθρωπο να εισέλθει στο νέο έργο, τότε και η γνώση αυτή αποτελεί αντίληψη. Εάν ο άνθρωπος είναι ικανός να προσεγγίσει σωστά μια τέτοια γνώση, και μπορεί να φτάσει να γνωρίζει τον Θεό από πολλές διαφορετικές πλευρές, συνδυάζοντας το παλιό με το καινούριο, τότε η παλιά γνώση γίνεται βοήθεια στον άνθρωπο, και καθίσταται η βάση μέσω της οποίας ο άνθρωπος εισέρχεται στη νέα εποχή. Το μάθημα της γνωριμίας του Θεού απαιτεί από εσένα να γίνεις κάτοχος πολλών αρχών: πώς να εισέλθεις στο μονοπάτι της γνώσης του Θεού, ποιες αλήθειες πρέπει να κατανοήσεις προκειμένου να γνωρίσεις τον Θεό και πώς να απαλλαχθείς από τις αντιλήψεις και την παλιά φύση σου ώστε να μπορέσεις να υποταχθείς σε όλες τις διευθετήσεις του νέου έργου του Θεού. Εάν χρησιμοποιείς αυτές τις αρχές ως βάση για να εισέλθεις στο μάθημα της γνωριμίας του Θεού, τότε η γνώση σου θα γίνεται όλο και βαθύτερη. Εάν έχεις ξεκάθαρη γνώση των τριών σταδίων του έργου —δηλαδή, του συνολικού διαχειριστικού σχεδίου του Θεού— κι εάν μπορείς να συσχετίζεις απόλυτα τα δύο προηγούμενα στάδια του έργου του Θεού με το παρόν και να κατανοείς ότι πρόκειται για έργο που επιτελείται από έναν μόνο Θεό, τότε θα έχεις την πιο σταθερή βάση. […] Εάν ο άνθρωπος μπορέσει να αντιληφθεί ότι τα τρία στάδια του έργου επιτελέστηκαν από τον ίδιο τον Θεό σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, σε διαφορετικά μέρη και σε διαφορετικούς ανθρώπους, εάν ο άνθρωπος μπορέσει να αντιληφθεί ότι, παρόλο που το έργο είναι διαφορετικό, επιτελείται όλο από έναν μόνο Θεό και ότι, εφόσον πρόκειται για έργο που επιτελείται από έναν μόνο Θεό, τότε πρέπει να είναι σωστό και χωρίς λάθη και ότι, παρόλο που έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι έργο ενός μόνο Θεού, αν ο άνθρωπος μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι είναι το έργο ενός μόνο Θεού, τότε οι αντιλήψεις του θα γίνουν απλά ψιλοπράγματα, ανάξια αναφοράς. Επειδή τα οράματα του ανθρώπου είναι ασαφή και ο άνθρωπος γνωρίζει τον Ιεχωβά ως Θεό και τον Ιησού ως τον Κύριο και είναι δίβουλος σχετικά με τον ενσαρκωμένο Θεό του σήμερα, πολλοί παραμένουν αφοσιωμένοι στο έργο του Ιεχωβά και του Ιησού· επίσης, επειδή περιβάλλονται από αντιλήψεις για το έργο του σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι πάντα αμφιβάλλουν και δεν παίρνουν στα σοβαρά το έργο αυτό. Ο άνθρωπος δεν έχει αντίληψη για τα δύο τελευταία στάδια του έργου, τα οποία ήταν αόρατα. Τούτο συμβαίνει, επειδή ο άνθρωπος δεν κατανοεί την πραγματικότητα των δύο τελευταίων σταδίων του έργου, και δεν τα είδε προσωπικά. Και ακριβώς επειδή δεν είναι ορατά, ο άνθρωπος φαντάζεται ό,τι του αρέσει· ανεξάρτητα από το τι σκαρφίζεται, δεν υπάρχουν στοιχεία που να το αποδεικνύουν και κανείς για να το διορθώσει. Ο άνθρωπος δίνει το ελεύθερο στο φυσικό του ένστικτο, πετώντας τη σύνεση από το παράθυρο και αφήνοντας τη φαντασία του να καλπάσει, διότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να το επιβεβαιώνουν· έτσι, οι φαντασιώσεις του ανθρώπου καθίστανται «γεγονός», ανεξάρτητα από το αν υπάρχει κάποια απόδειξη γι’ αυτές. Έτσι ο άνθρωπος πιστεύει στον δικό του Θεό, που έχει πλάσει στο μυαλό του, και δεν αναζητά τον Θεό της πραγματικότητας. Εάν ένα άτομο έχει μία πεποίθηση, τότε ανάμεσα σε εκατό άτομα υπάρχουν εκατό πεποιθήσεις. Ο άνθρωπος διακατέχεται από τέτοιες πεποιθήσεις, επειδή δεν έχει δει την πραγματικότητα του έργου του Θεού, επειδή μόνο το έχει ακούσει, χωρίς να το έχει δει. Ο άνθρωπος έχει ακούσει θρύλους και ιστορίες —αλλά σπάνια έχει ακούσει τη γνώση από τα γεγονότα του έργου του Θεού. Επομένως, δική του είναι η αντίληψη ότι άνθρωποι που είναι πιστοί μόνο για ένα χρόνο, και άνθρωποι που είναι πιστοί όλη τους τη ζωή, πιστεύουν εξίσου στον Θεό. Όσοι δεν μπορούν να δουν τα γεγονότα, δεν θα είναι ποτέ ικανοί να ξεφύγουν από μια πίστη στην οποία έχουν αντιλήψεις για τον Θεό. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά των παλιών του αντιλήψεων και έχει εισέλθει σε νέα εδάφη. Δεν ξέρει ο άνθρωπος ότι η γνώση όσων δεν μπορούν να δουν το αληθινό πρόσωπο του Θεού, δεν είναι τίποτα άλλο από αντιλήψεις και φήμες; Ο άνθρωπος πιστεύει ότι οι αντιλήψεις του είναι σωστές και χωρίς λάθη, και ότι προέρχονται από τον Θεό. Σήμερα, όταν ο άνθρωπος γίνεται μάρτυρας του έργου του Θεού, εγκαταλείπει αντιλήψεις που έχουν χτιστεί εδώ και πολλά χρόνια. Οι φαντασιώσεις και οι ιδέες του παρελθόντος κατέστησαν εμπόδιο στο έργο αυτού του σταδίου, και ο άνθρωπος δυσκολεύεται να εγκαταλείψει τέτοιες αντιλήψεις και να ανασκευάσει τέτοιες ιδέες. Οι αντιλήψεις σχετικά με αυτό το, βήμα προς βήμα, έργο πολλών από εκείνους που ακολούθησαν τον Θεό μέχρι σήμερα, έχουν καταστεί ακόμα πιο δυσάρεστες· οι άνθρωποι αυτοί έχουν σχηματίσει σταδιακά μια επίμονη εχθρότητα προς τον ενσαρκωμένο Θεό, και η πηγή του μίσους τους είναι οι αντιλήψεις και οι φαντασιώσεις του ανθρώπου. Ακριβώς επειδή τα γεγονότα δεν επιτρέπουν στον άνθρωπο να δώσει το ελεύθερο στη φαντασία του και, επιπλέον, δεν μπορούν να αντικρουστούν εύκολα από αυτόν, και οι αντιλήψεις και οι φαντασιώσεις του ανθρώπου δεν ανέχονται την ύπαρξη γεγονότων, και, επιπλέον, επειδή ο άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται για την ορθότητα και φιλαλήθεια των γεγονότων, και με ελάχιστη προσήλωση εγκαταλείπει τις αντιλήψεις και χρησιμοποιεί τη φαντασία του —εξαιτίας ακριβώς όλων των παραπάνω, οι αντιλήψεις και φαντασιώσεις του ανθρώπου έχουν γίνει ο εχθρός του έργου του σήμερα, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Τούτο μπορεί να χρεωθεί μονάχα ως λάθος των αντιλήψεων του ανθρώπου, και όχι ως λάθος του έργου του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

147. Οι άνθρωποι λένε ότι ο Θεός είναι ένας δίκαιος Θεός και ότι όσο ο άνθρωπος Τον ακολουθεί μέχρι το τέλος, θα είναι σίγουρα αμερόληπτος απέναντι στον άνθρωπο, γιατί είναι και πολύ δίκαιος. Αν ο άνθρωπος Τον ακολουθήσει μέχρι το τέλος, θα μπορούσε να βάλει στην άκρη τον άνθρωπο; Είμαι αμερόληπτος απέναντι σε όλους τους ανθρώπους και κρίνω όλους τους ανθρώπους με τη δίκαιη διάθεσή Μου, όμως υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες για τις απαιτήσεις που θέτω στον άνθρωπο και αυτό που απαιτώ πρέπει να επιτευχθεί από όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι. Δεν Με νοιάζει πόσο εκτεταμένα ή αξιοσέβαστα είναι τα προσόντα σου. Το μόνο που Με ενδιαφέρει είναι το εάν περπατάς στην οδό Μου και αν αγαπάς και διψάς για την αλήθεια. Αν δεν έχεις την αλήθεια και, αντ’ αυτού, ντροπιάζεις το όνομά Μου και δεν ενεργείς σύμφωνα με την οδό Μου, κι απλώς με ακολουθείς ανέμελα ή χωρίς να νοιάζεσαι, τότε, εκείνη τη στιγμή, θα σε χτυπήσω και θα σε τιμωρήσω για την κακία σου και τι θα έχεις να πεις τότε; Θα μπορέσεις να πεις ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος; Σήμερα, αν έχεις συμμορφωθεί με τους λόγους που είπα, τότε είσαι το είδος του ατόμου που εγκρίνω. Λες ότι πάντα υποφέρεις ακολουθώντας τον Θεό, ότι Τον ακολούθησες στα δύσκολα και στα εύκολα, και έχεις μοιραστεί μαζί Του τους καλούς και τους κακούς καιρούς, αλλά δεν έχεις βιώσει τα λόγια του Θεού. Εσύ επιθυμείς να τρέχεις μόνο για τον Θεό και να δαπανάς τον εαυτό σου για τον Θεό κάθε μέρα και ποτέ δεν έχεις σκεφτεί να βιώσεις μια ζωή με νόημα. Λες, επίσης: «Όπως και να ’χει, πιστεύω ότι ο Θεός είναι δίκαιος. Έχω υποφέρει γι’ Αυτόν, έχω τρέξει γι’ Αυτόν, έχω αφιερώσει τον εαυτό μου σ’ Αυτόν και έχω δουλέψει σκληρά παρά το γεγονός ότι δεν έχω λάβει καμία αναγνώριση. Σίγουρα θα με θυμηθεί». Είναι αλήθεια ότι ο Θεός είναι δίκαιος, όμως αυτή η δικαιοσύνη δεν έχει μολυνθεί από καμία ακαθαρσία: Δεν περιέχει ανθρώπινη βούληση και δεν είναι μολυσμένη από τη σάρκα ή τις ανθρώπινες συναλλαγές. Όλοι όσοι επαναστατούν και αντιτίθενται και δεν συμμορφώνονται με την οδό Του, θα τιμωρηθούν. Κανένας δεν συγχωρείται και κανένας δεν θα απαλλαχθεί! Κάποιοι λένε: «Σήμερα τρέχω για Σένα, όταν έρθει το τέλος, μπορείς να μου δώσεις μια μικρή ευλογία;» Έτσι σε ρωτώ: «Έχεις συμμορφωθεί με τα λόγια Μου;» Η δικαιοσύνη για την οποία μιλάς βασίζεται σε μια συναλλαγή. Νομίζεις μόνο ότι είμαι δίκαιος και αμερόληπτος απέναντι σε όλους τους ανθρώπους και ότι όλοι εκείνοι που Με ακολουθούν μέχρι το τέλος σίγουρα θα σωθούν και θα κερδίσουν τις ευλογίες Μου. Υπάρχει εσωτερική σημασία στα λόγια Μου ότι «όλοι εκείνοι που Με ακολουθούν μέχρι το τέλος σίγουρα θα σωθούν»: Αυτοί που Με ακολουθούν μέχρι το τέλος είναι εκείνοι που θα αποκτηθούν πλήρως από Μένα, είναι εκείνοι που αφού κατακτηθούν από Μένα, θα αναζητήσουν την αλήθεια για να οδηγηθούν στην τελείωση. Ποιες συνθήκες έχεις επιτύχει; Έχεις πετύχει μόνο να ακολουθείς Εμένα μέχρι το τέλος, αλλά τι άλλο; Έχεις συμμορφωθεί με τα λόγια Μου; Έχεις ολοκληρώσει μία από τις πέντε απαιτήσεις Μου, αλλά δεν έχεις καμία πρόθεση να ολοκληρώσεις τις υπόλοιπες τέσσερις. Απλώς βρήκες το απλούστερο, ευκολότερο μονοπάτι και το ακολούθησες ελπίζοντας απλώς να σταθείς τυχερός. Απέναντι σ’ ένα άτομο όπως εσύ, η δίκαιη διάθεσή Μου είναι αυτή της παίδευσης και της κρίσης, είναι μια δίκαιη ανταπόδοση και είναι η δίκαιη τιμωρία όλων των αμαρτωλών· όλοι εκείνοι που δεν περπατούν στην οδό Μου θα τιμωρηθούν σίγουρα, ακόμα κι αν με ακολουθήσουν μέχρι το τέλος. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Όταν αυτή η δίκαιη διάθεση εκφράζεται στην τιμωρία του ανθρώπου, ο άνθρωπος μένει άφωνος και θα μετανιώσει που, παρόλο που ακολουθούσε τον Θεό, δεν περπάτησε στην οδό Του. «Εκείνο τον καιρό, υπέφερα μόνο λίγο ενώ ακολουθούσα τον Θεό, αλλά δεν περπάτησα στην οδό του Θεού. Τι δικαιολογίες υπάρχουν γι’ αυτό; Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να παιδευτώ!» Όμως, στο μυαλό του σκέφτεται: «Τέλος πάντων, έχω ακολουθήσει μέχρι το τέλος, οπότε, ακόμα κι αν με παιδεύσεις, δεν μπορεί να είναι πολύ έντονη η παίδευση και μετά την επιβολή αυτής της παίδευσης, θα εξακολουθείς να με θέλεις. Ξέρω ότι είσαι δίκαιος και δεν θα με μεταχειρίζεσαι με αυτόν τον τρόπο για πάντα. Άλλωστε, δεν είμαι σαν εκείνους που θα αφανιστούν· όσοι θα αφανιστούν, θα λάβουν μια βαριά παίδευση, ενώ η δική μου παίδευση θα είναι ελαφρύτερη». Η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν είναι όπως νομίζεις. Δεν προκύπτει ότι όσοι είναι καλοί και ομολογούν τις αμαρτίες τους αντιμετωπίζονται με επιείκεια. Η δικαιοσύνη είναι η αγιότητα και είναι μια διάθεση που δεν ανέχεται οποιαδήποτε ύβριν από τον άνθρωπο και ό,τι είναι βρόμικο και δεν έχει αλλάξει γίνεται ο στόχος της αηδίας του Θεού. Η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν είναι νόμος, αλλά διοικητικό διάταγμα: Είναι διοικητικό διάταγμα εντός της βασιλείας Του και αυτό το διοικητικό διάταγμα είναι η δίκαιη τιμωρία για όποιον δεν κατέχει την αλήθεια και δεν έχει αλλάξει και δεν υπάρχει περιθώριο για τη σωτηρία του. Διότι όταν κάθε άνθρωπος ταξινομείται ανάλογα με το είδος, οι καλοί θα ανταμειφθούν και οι κακοί θα τιμωρηθούν. Όταν ο προορισμός του ανθρώπου γίνει σαφής, τότε είναι καιρός να τελειώσει το έργο της σωτηρίας, κατόπιν του οποίου το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου δεν θα εκτελείται πλέον και θα υπάρξουν αντίποινα για κάθε έναν από εκείνους που διαπράττουν κακό. Κάποιοι λένε: «Ο Θεός θυμάται κάθε έναν από εκείνους που συχνά βρίσκονται δίπλα Του. Δεν θα ξεχάσει κανέναν μας. Εγγυημένα θα οδηγηθούμε στην τελείωση από τον Θεό. Δεν θα θυμηθεί κανέναν από εκείνους από κάτω, όσοι από αυτούς θα οδηγηθούν στην τελείωση είναι σίγουρο ότι θα είναι λιγότεροι από εμάς, που συχνά συναντούμε τον Θεό. Κανέναν από εμάς δεν έχει ξεχάσει ο Θεός, όλοι έχουμε εγκριθεί από τον Θεό και έχουμε τις εγγυήσεις ότι θα οδηγηθούμε στην τελείωση από τον Θεό». Όλοι εσείς έχετε τέτοιες αντιλήψεις. Είναι αυτή δικαιοσύνη; Έχεις κάνει την αλήθεια πράξη ή όχι; Εσύ έχεις διαδώσει τέτοιες φήμες· δεν ντρέπεσαι!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση

148. Μάθετε ότι εναντιώνεστε στο έργο του Θεού ή χρησιμοποιείτε τις προσωπικές σας αντιλήψεις για να υπολογίσετε το σημερινό έργο, επειδή δεν γνωρίζετε τις αρχές του έργου του Θεού και επειδή δεν παίρνετε αρκετά στα σοβαρά το έργο του Αγίου Πνεύματος. Η εναντίωσή σας στον Θεό και η παρεμπόδιση του έργου του Αγίου Πνεύματος οφείλεται στις αντιλήψεις και την έμφυτη αλαζονεία σας. Δεν οφείλεται στο ότι το έργο του Θεού είναι λανθασμένο, αλλά στο ότι είστε υπερβολικά ανυπάκουοι από τη φύση σας. Αφού βρήκαν την πίστη τους στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να πουν με βεβαιότητα από πού προήλθε ο άνθρωπος, τολμούν, όμως, να δίνουν δημόσιες ομιλίες αξιολογώντας τα σωστά και τα λανθασμένα σημεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Επιπλήττουν, μάλιστα, τους αποστόλους, οι οποίοι έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, υποβάλλοντας σχόλια και μιλώντας αγενώς και αυθαδώς· η ανθρώπινη φύση τους είναι ευτελέστατη και δεν έχουν την παραμικρή σύνεση. Δεν θα έρθει η ημέρα που τέτοιοι άνθρωποι θα απορριφθούν από το έργο του Αγίου Πνεύματος και θα καούν στις φλόγες της κόλασης; Δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, κι όμως επικρίνουν το έργο Του και προσπαθούν να διδάξουν τον Θεό πώς να εργάζεται. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι παράλογοι άνθρωποι να γνωρίζουν τον Θεό; Ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει τον Θεό μέσα από τη διαδικασία της αναζήτησης και της βίωσής Του· και καταφέρνει να Τον γνωρίσει, όχι επικρίνοντάς Τον από ιδιοτροπία, αλλά μέσα από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο πιο ακριβής είναι η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό, τόσο λιγότερο εναντιώνονται σε Αυτόν. Αντίθετα, όσο λιγότερο γνωρίζουν οι άνθρωποι τον Θεό, τόσο πιο πιθανό είναι να Του εναντιωθούν. Οι αντιλήψεις σου, η παλιά φύση και η ανθρώπινη φύση σου, ο χαρακτήρας και η ηθική σου στάση αποτελούν το «κεφάλαιο» με το οποίο αντιστέκεσαι στον Θεό, και όσο πιο διεφθαρμένος, ξεπεσμένος και ευτελής είσαι, τόσο περισσότερο είσαι εχθρός του Θεού. Εκείνοι που διακατέχονται από κακές αντιλήψεις και έχουν αυτάρεσκη διάθεση βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερη έχθρα με τον ενσαρκωμένο Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Εάν οι αντιλήψεις σου δεν διορθωθούν, τότε θα είναι πάντοτε εναντίον του Θεού· ποτέ δεν θα είσαι συμβατός με τον Θεό και πάντα θα είσαι χώρια Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

149. Αφού έγινε πραγματικότητα η αλήθεια της ενσάρκωσης του Ιησού, ο άνθρωπος πίστεψε το εξής: δεν είναι μόνο ο Πατέρας στον ουρανό, αλλά και ο Υιός και, επίσης, το Άγιο Πνεύμα. Αυτή είναι η συμβατική έννοια που διατηρεί ο άνθρωπος, ότι υπάρχει ένας τέτοιος Θεός στον ουρανό: μια Αγία Τριάδα που είναι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, όλα σε ένα. Ολόκληρη η ανθρωπότητα έχει αυτές τις αντιλήψεις: Ο Θεός είναι ένας Θεός, αλλά αποτελείται από τρία μέρη —αυτά που όλοι όσοι έχουν βαθιά ριζωμένες συμβατικές έννοιες θεωρούν ότι είναι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Μόνο αυτά τα τρία μέρη που έγιναν ένα αποτελούν το όλον του Θεού. Χωρίς τον Άγιο Πατέρα, ο Θεός δεν θα ήταν ολόκληρος. Ομοίως, ο Θεός δεν θα ήταν ολόκληρος ούτε χωρίς τον Υιό ή το Άγιο Πνεύμα. Στις αντιλήψεις τους, πιστεύουν ότι μόνο ο Πατέρας ή μόνο ο Υιός δεν μπορούν να θεωρηθούν Θεός. Μόνο ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα μαζί, σαν σύνολο, μπορούν να θεωρηθούν Θεός. Τώρα, όλοι οι θρησκευόμενοι πιστοί, ακόμα και κάθε ακόλουθος ανάμεσά σας, έχουν αυτήν την πεποίθηση. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει αν αυτή η πεποίθηση είναι σωστή, γιατί πάντα σας καλύπτει ένα πέπλο σύγχυσης για τα θέματα του ιδίου του Θεού. Αν και αυτές είναι έννοιες, δεν ξέρετε αν είναι σωστές ή λανθασμένες, γιατί έχετε μολυνθεί σοβαρά από θρησκευτικές αντιλήψεις. Έχετε αποδεχθεί πολύ βαθιά αυτές τις συμβατικές έννοιες της θρησκείας, και αυτό το δηλητήριο έχει εισχωρήσει πολύ βαθιά μέσα σας. Επομένως, και σε αυτό το θέμα υποκύψατε σε αυτήν την ολέθρια επιρροή, γιατί η Τριάδα απλώς δεν υπάρχει. Δηλαδή, η Αγία Τριάδα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος απλώς δεν υπάρχει. Αυτές είναι όλες συμβατικές αντιλήψεις και απατηλές πεποιθήσεις του ανθρώπου. Κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων, ο άνθρωπος έχει πιστέψει σε αυτήν την Αγία Τριάδα, που προκύπτει από κάποιες έννοιες στο μυαλό του ανθρώπου, που κατασκευάστηκε από τον άνθρωπο και που μέχρι τώρα ο άνθρωπος δεν έχει δει. Κατά τη διάρκεια αυτών των πολλών ετών, υπήρξαν πολλοί αναλυτές της Βίβλου που έχουν εξηγήσει την «πραγματική έννοια» της Αγίας Τριάδας, αλλά αυτές οι εξηγήσεις για τον τριαδικό Θεό ως τρία ξεχωριστά, ομοούσια πρόσωπα δεν είναι σαφείς και ξεκάθαρες, και η «δομή» του Θεού προκαλεί σύγχυση σε όλους τους ανθρώπους. Κανένας σπουδαίος άνθρωπος δεν ήταν ποτέ σε θέση να προσφέρει μια λεπτομερή εξήγηση· οι περισσότερες εξηγήσεις γίνονται αποδεκτές στη θεωρία και όσον αφορά τη συλλογιστική, αλλά ούτε ένας άνθρωπος δεν έχει απολύτως σαφή κατανόηση της σημασίας τους. Αυτό συμβαίνει επειδή η σπουδαία αυτή Τριάδα, στην οποία πιστεύει ο άνθρωπος, απλώς δεν υπάρχει. […]

Εάν τα τρία στάδια του έργου αξιολογούνται σύμφωνα με αυτήν την έννοια της Αγίας Τριάδας, τότε πρέπει να υπάρχουν τρεις Θεοί, καθώς το έργο που εκτελείται από τον καθένα δεν είναι το ίδιο. Εάν κάποιος από εσάς λέει ότι η Τριάδα πράγματι υπάρχει, τότε εξηγήστε τι είναι ακριβώς αυτός ο Θεός σε τρία πρόσωπα. Τι είναι ο Άγιος Πατέρας; Τι είναι ο Υιός; Τι είναι το Άγιο Πνεύμα; Είναι ο Ιεχωβά ο Άγιος Πατέρας; Είναι ο Ιησούς ο Υιός; Τότε τι γίνεται με το Άγιο Πνεύμα; Δεν είναι ο Πατέρας Πνεύμα; Δεν είναι επίσης Πνεύμα η ουσία του Υιού; Δεν ήταν το έργο του Ιησού έργο του Αγίου Πνεύματος; Δεν επιτελέστηκε το έργο του Ιεχωβά τότε από ένα Πνεύμα το ίδιο με του Ιησού; Πόσα Πνεύματα μπορεί να έχει ο Θεός; Σύμφωνα με τη δική σου εξήγηση, τα τρία πρόσωπα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος είναι ένα· αν ισχύει αυτό, υπάρχουν τρία Πνεύματα, αλλά για να υπάρχουν τρία Πνεύματα, σημαίνει ότι υπάρχουν επίσης τρεις Θεοί. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ένας αληθινός Θεός· πώς μπορεί αυτό το είδος Θεού να έχει ακόμα την εγγενή ουσία του Θεού; Εάν αποδέχεσαι ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός, τότε πώς μπορεί να έχει έναν υιό και να είναι πατέρας; Δεν είναι όλα αυτά απλώς οι αντιλήψεις σου; Υπάρχει μόνο ένας Θεός, μόνο ένα πρόσωπο σε αυτόν τον Θεό και μόνο ένα Πνεύμα του Θεού, όπως γράφεται στη Βίβλο ότι «υπάρχει μόνο ένα Άγιο Πνεύμα και μόνο ένας Θεός». Ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν ο Πατέρας και ο Υιός για τον οποίο μιλάς, υπάρχει τελικά μόνο ένας Θεός, και η ουσία του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος στην οποία πιστεύετε, είναι η ουσία του Αγίου Πνεύματος. Με άλλα λόγια, ο Θεός είναι Πνεύμα, αλλά είναι ικανός να ενσαρκώνεται και να ζει μεταξύ των ανθρώπων, αλλά και να βρίσκεται πάνω από όλα. Το Πνεύμα Του περιλαμβάνει τα πάντα και είναι πανταχού παρόν. Εκείνος μπορεί ταυτόχρονα να είναι ενσαρκωμένος και να είναι εντός και υπεράνω όλου του σύμπαντος. Δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι λένε ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός, τότε υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος δεν διαιρείται κατά βούληση από κανέναν! Ο Θεός είναι μόνο ένα Πνεύμα και μόνο ένα πρόσωπο· και αυτό είναι το Πνεύμα του Θεού. Αν είναι όπως εσύ ισχυρίζεσαι —ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα— τότε δεν είναι τρεις Θεοί; Το Άγιο Πνεύμα είναι ένα ζήτημα, ο Υιός άλλο και ο Πατέρας ακόμα ένα. Η υπόστασή Τους είναι διαφορετική και η ουσία Τους είναι διαφορετική, επομένως πώς μπορεί το καθένα να είναι μέρος ενός μόνο Θεού; Το Άγιο Πνεύμα είναι Πνεύμα. Αυτό είναι εύκολο για τον άνθρωπο να το καταλάβει. Αν ναι, τότε ο Πατέρας είναι ακόμα περισσότερο Πνεύμα. Ποτέ δεν κατέβηκε στη γη και ποτέ δεν ενσαρκώθηκε. Αυτός είναι ο Ιεχωβά Θεός στην καρδιά του ανθρώπου και είναι σίγουρα και Πνεύμα. Τότε ποια είναι η σχέση Του με το Άγιο Πνεύμα; Είναι η σχέση μεταξύ Πατέρα και Υιού; Ή μήπως είναι η σχέση μεταξύ του Αγίου Πνεύματος και του Πνεύματος του Πατέρα; Είναι ίδια η ουσία του κάθε Πνεύματος; Ή είναι το Άγιο Πνεύμα ένα όργανο του Πατέρα; Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό; Και τότε ποια είναι η σχέση μεταξύ του Υιού και του Αγίου Πνεύματος; Είναι μια σχέση ανάμεσα σε δύο Πνεύματα ή η σχέση μεταξύ ενός ανθρώπου και ενός Πνεύματος; Αυτά είναι όλα θέματα που δεν έχουν καμία εξήγηση! Αν είναι όλοι ένα Πνεύμα, τότε δεν μπορεί να γίνεται λόγος για τρία πρόσωπα, επειδή κατέχονται από ένα και μόνο Πνεύμα. Αν ήταν διακριτά πρόσωπα, τότε τα Πνεύματά Τους θα διέφεραν σε δύναμη και απλώς δεν θα μπορούσαν να είναι ένα μόνο Πνεύμα. Αυτή η έννοια του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος είναι άκρως παράλογη! Αυτό τέμνει τον Θεό και Τον χωρίζει σε τρία πρόσωπα, καθένα με υπόσταση και Πνεύμα· τότε πώς μπορεί Εκείνος να εξακολουθήσει να είναι ένα μόνο Πνεύμα και ένας Θεός; Πείτε Μου, οι ουρανοί και η γη και όλα όσα υπάρχουν μέσα σε αυτά δημιουργήθηκαν από τον Πατέρα, τον Υιό ή το Άγιο Πνεύμα; Κάποιοι λένε ότι τα δημιούργησαν όλοι μαζί. Τότε ποιος λύτρωσε την ανθρωπότητα; Ήταν το Άγιο Πνεύμα, ο Υιός ή ο Πατέρας; Κάποιοι λένε ότι ήταν ο Υιός εκείνος ο οποίος λύτρωσε την ανθρωπότητα. Τότε ποιος είναι ο Υιός στην ουσία; Δεν είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού; Η ενσάρκωση αποκαλεί τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, από την οπτική ενός δημιουργημένου ανθρώπου. Δεν γνωρίζεις ότι ο Ιησούς γεννήθηκε από τη σύλληψη μέσω του Αγίου Πνεύματος; Μέσα Του ενυπάρχει το Άγιο Πνεύμα· ό,τι κι αν λες, είναι ακόμα ένα με τον Θεό στον ουρανό, επειδή είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού. Αυτή η ιδέα του Υιού είναι απλά αναληθής. Μόνο ένα Πνεύμα εκτελεί όλο το έργο· μόνο ο ίδιος ο Θεός, δηλαδή το Πνεύμα του Θεού, εκτελεί το έργο Του. Ποιος είναι το Πνεύμα του Θεού; Δεν είναι το Άγιο Πνεύμα; Δεν είναι το Άγιο Πνεύμα που εργάζεται στον Ιησού; Εάν το έργο δεν είχε πραγματοποιηθεί από το Άγιο Πνεύμα (δηλαδή, από το Πνεύμα του Θεού), τότε θα μπορούσε το έργο Του να εκπροσωπεί τον ίδιο τον Θεό; Όταν ο Ιησούς αποκάλεσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα καθώς προσευχόταν, αυτό έγινε μόνο διαμέσου της οπτικής ενός δημιουργημένου ανθρώπου, μόνο επειδή το Πνεύμα του Θεού είχε φορέσει μια συνηθισμένη και κανονική σάρκα και είχε το εξωτερικό κάλυμμα ενός δημιουργημένου όντος. Ακόμη κι αν μέσα Του υπήρχε το Πνεύμα του Θεού, η εξωτερική Του εμφάνιση εξακολουθούσε να είναι αυτή ενός κανονικού ανθρώπου· με άλλα λόγια, είχε γίνει ο «Υιός του ανθρώπου» για τον οποίο μιλούσαν όλοι οι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Ιησού. Δεδομένου ότι ονομάζεται Υιός του ανθρώπου, είναι άνθρωπος (άνδρας ή γυναίκα, εν πάση περιπτώσει κάποιος με το εξωτερικό περίβλημα ενός ανθρώπου) που γεννιέται σε μια κανονική οικογένεια συνηθισμένων ανθρώπων. Επομένως, το ότι ο Ιησούς αποκάλεσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, ήταν το ίδιο με το πώς κι εσείς αρχικά Τον αποκαλέσατε Πατέρα· το έκανε από την οπτική ενός δημιουργημένου ανθρώπου. Θυμάστε ακόμα την Προσευχή του Κυρίου που σας δίδαξε ο Ιησούς να απομνημονεύσετε; «Πάτερ ημών…» Ζήτησε από όλους τους ανθρώπους να αποκαλέσουν τον Θεό στον ουρανό Πατέρα. Και εφόσον Τον αποκάλεσε και ο ίδιος Πατέρα, το έπραξε από την οπτική ενός ατόμου που βρίσκεται σε ισότιμη βάση με όλους εσάς· δεδομένου ότι αποκαλέσατε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, αυτό δείχνει ότι ο Ιησούς θεωρούσε τον εαυτό Του ισότιμο με εσάς και έναν άνθρωπο επί της γης που επέλεξε ο Θεός (δηλαδή, ο Υιός του Θεού). Αν αποκαλείτε τον Θεό «Πατέρα», δεν είναι γιατί είστε ένα δημιουργημένο ον; Όσο μεγάλη κι αν είναι η εξουσία του Ιησού στη γη, πριν από τη σταύρωση ήταν απλώς Υιός του ανθρώπου, κυβερνούμενος από το Άγιο Πνεύμα (δηλαδή, από τον Θεό) και ένα από τα δημιουργημένα όντα της γης, γιατί δεν είχε ολοκληρώσει ακόμη το έργο Του. Επομένως, το ότι αποκαλούσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, έδειχνε απλώς την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή Του. Ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται στον Θεό (δηλαδή, στο Πνεύμα στον ουρανό), όμως, δεν αποδεικνύει ότι είναι ο Υιός του Πνεύματος του Θεού στον ουρανό. Αντιθέτως, δείχνει απλώς ότι η άποψή Του είναι διαφορετική, όχι ότι είναι διαφορετικό πρόσωπο. Η ύπαρξη διακριτών προσώπων είναι μια πλάνη! Πριν από τη σταύρωσή Του, ο Ιησούς ήταν Υιός του ανθρώπου που δεσμευόταν από τους περιορισμούς της σάρκας και δεν κατείχε πλήρως την εξουσία του Πνεύματος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορούσε να αναζητήσει το θέλημα του Θεού Πατέρα μόνο μέσα από την οπτική ενός δημιουργημένου όντος. Είναι όπως ο ίδιος προσευχήθηκε τρεις φορές στη Γεθσημανή: «Πλην ουχί ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ». Πριν βρεθεί στον σταυρό, ήταν μόνο ο Βασιλιάς των Εβραίων. Ήταν ο Χριστός, ο Υιός του ανθρώπου, και όχι ένα σώμα δόξας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, από την άποψη ενός δημιουργημένου όντος, απεκάλεσε τον Θεό Πατέρα. Τώρα, δεν μπορείς βέβαια να ισχυριστείς ότι όλοι όσοι αποκαλούν τον Θεό Πατέρα είναι ο Υιός. Εάν συνέβαινε αυτό, τότε δεν θα είχατε γίνει όλοι ο Υιός όταν σας δίδαξε ο Ιησούς την Προσευχή του Κυρίου; Εάν δεν είστε ακόμα πεπεισμένοι, τότε πείτε Μου, ποιος είναι αυτός που αποκαλείτε Πατέρα; Αν μιλάτε για τον Ιησού, τότε ποιος είναι για εσάς ο Πατέρας του Ιησού; Αφού έφυγε ο Ιησούς, αυτή η ιδέα του Πατέρα και του Υιού δεν υπήρχε πλέον. Αυτή η ιδέα ήταν κατάλληλη μόνο για τα χρόνια που ενσαρκώθηκε ο Ιησούς· υπό οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες, όταν αποκαλείτε τον Θεό Πατέρα, η σχέση είναι η σχέση μεταξύ του Κυρίου της δημιουργίας και ενός δημιουργημένου όντος. Δεν υπάρχει εποχή όπου να μπορεί να σταθεί αυτή η ιδέα της Αγίας Τριάδας του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος· είναι μια πλάνη που σπάνια βλέπεις στη διάρκεια των αιώνων, και δεν υπάρχει!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Υπάρχει η Αγία Τριάδα;

150. Στην Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου, δεν υπάρχει καμία αναφορά στον Πατέρα, στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα, παρά μόνο στον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, που εκτελεί το έργο Του στο Ισραήλ. Στο πέρασμα των αιώνων αποκαλείται με διαφορετικά ονόματα, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποδείξει ότι κάθε όνομα αναφέρεται σε διαφορετικό πρόσωπο. Αν συνέβαινε αυτό, τότε δεν θα υπήρχαν αμέτρητα πρόσωπα στον Θεό; Αυτό που γράφεται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά, ένα στάδιο του έργου του ιδίου του Θεού προς έναρξη στην Εποχή του Νόμου. Ήταν το έργο του Θεού, όπου, όπως μίλησε, έγινε, και όπως διέταξε, στάθηκε. Ουδέποτε είπε ο Ιεχωβά ότι ο ίδιος ήταν ο Πατέρας που ήρθε να επιτελέσει έργο, ούτε και προφήτευσε ποτέ ότι έρχεται ο Υιός για να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Όταν ήρθε ο καιρός του Ιησού, ειπώθηκε μόνο ότι ο Θεός είχε ενσαρκωθεί για να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα, όχι ότι είχε έρθει ο Υιός. Επειδή οι εποχές δεν είναι ίδιες και το έργο του ίδιου του Θεού διαφέρει κι αυτό, πρέπει να εκτελέσει το έργο Του μέσα σε διαφορετικά βασίλεια. Με αυτόν τον τρόπο, η ταυτότητα που αντιπροσωπεύει επίσης διαφέρει. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι ο Ιεχωβά είναι ο Πατέρας του Ιησού, αλλά, στην πραγματικότητα, αυτό δεν αναγνωρίστηκε από τον Ιησού, ο οποίος είπε: «Ποτέ δεν διακριθήκαμε ξέχωρα ως Πατέρας και Υιός. Εγώ και ο Πατέρας στον ουρανό είμαστε ένα. Ο Πατέρας είναι μέσα Μου και Εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα· όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Υιό, βλέπει τον ουράνιο Πατέρα». Όταν όλα έχουν ειπωθεί, είτε είναι ο Πατέρας είτε ο Υιός, είναι ένα Πνεύμα, που δεν χωρίζεται σε ξεχωριστά πρόσωπα. Μόλις ο άνθρωπος επιχειρήσει να δώσει μια εξήγηση, τα πράγματα περιπλέκονται με την ιδέα των διακριτών προσώπων, καθώς και με τη σχέση μεταξύ Πατέρα, Υιού και Πνεύματος. Όταν ο άνθρωπος μιλάει για ξεχωριστά πρόσωπα, αυτό δεν υλοποιεί τον Θεό; Ο άνθρωπος κατατάσσει ακόμη και τα πρόσωπα ως πρώτο, δεύτερο και τρίτο· αυτά είναι όλα αντιλήψεις του ανθρώπου, ανάξια αναφοράς και τελείως μη ρεαλιστικά! Εάν τον ρωτούσες: «Πόσοι Θεοί υπάρχουν;» θα έλεγε ότι ο Θεός είναι η Αγία Τριάδα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος: ο ένας αληθινός Θεός. Εάν ρωτούσες ξανά: «Ποιος είναι ο Πατέρας;» θα έλεγε: «Ο Πατέρας είναι το Πνεύμα του Θεού στον ουρανό. Είναι υπεύθυνος για τα πάντα, και είναι ο Κυρίαρχος του ουρανού». «Τότε, είναι ο Ιεχωβά το Πνεύμα;» Θα έλεγε: «Ναι!» Αν, τότε, τον ρωτούσες: «Ποιος είναι ο Υιός;» θα απαντούσε ότι ο Ιησούς είναι, φυσικά, ο Υιός. «Τότε ποια είναι η ιστορία του Ιησού; Από πού προήλθε;» Θα έλεγε: «Ο Ιησούς γεννήθηκε από τη Μαρία μέσω της σύλληψης του Αγίου Πνεύματος». Δεν περιλαμβάνει λοιπόν η ουσία Του και το Πνεύμα; Δεν είναι το έργο Του επίσης αντιπροσωπευτικό του Αγίου Πνεύματος; Ο Ιεχωβά είναι το Πνεύμα και το ίδιο ισχύει και για την ουσία του Ιησού. Τώρα, στις έσχατες ημέρες, είναι περιττό να πούμε ότι εξακολουθεί να είναι το Πνεύμα επί το έργον· πώς θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά πρόσωπα; Δεν είναι απλώς το Πνεύμα του Θεού που εκτελεί το έργο του Πνεύματος από διαφορετικές οπτικές γωνίες; Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στα πρόσωπα. Ο Ιησούς συνελήφθη από το Άγιο Πνεύμα και, αναμφισβήτητα, το έργο Του ήταν ακριβώς αυτό του Αγίου Πνεύματος. Στο πρώτο στάδιο του έργου που πραγματοποίησε ο Ιεχωβά, ούτε ενσαρκώθηκε, ούτε εμφανίστηκε στον άνθρωπο. Έτσι, ο άνθρωπος δεν είδε ποτέ την εμφάνισή Του. Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλος και πόσο υψηλός ήταν, ήταν ακόμα το Πνεύμα, ο ίδιος ο Θεός που δημιούργησε για πρώτη φορά τον άνθρωπο. Δηλαδή, ήταν το Πνεύμα του Θεού. Όταν μίλησε στον άνθρωπο από τα σύννεφα, ήταν απλώς ένα Πνεύμα. Δεν υπήρξε κανένας μάρτυρας της εμφάνισής Του· μόνο στην Εποχή της Χάριτος, όταν το Πνεύμα του Θεού απέκτησε σάρκα και ενσαρκώθηκε στην Ιουδαία, ο άνθρωπος είδε για πρώτη φορά την εικόνα της ενσάρκωσής Του ως Εβραίο. Δεν μπορούσε να γίνει αντιληπτή η αίσθηση του Ιεχωβά. Εντούτοις, συνελήφθη από το Άγιο Πνεύμα, δηλαδή, από το Πνεύμα του ίδιου του Ιεχωβά, και ο Ιησούς και πάλι γεννήθηκε ως η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού. Αυτό που είδε πρώτα ο άνθρωπος ήταν το Άγιο Πνεύμα να κατεβαίνει σαν περιστέρι στον Ιησού· δεν ήταν το αποκλειστικό Πνεύμα του Ιησού, αλλά το Άγιο Πνεύμα. Τότε, μπορεί το Πνεύμα του Ιησού να διαχωριστεί από το Άγιο Πνεύμα; Εάν ο Ιησούς είναι ο Ιησούς, ο Υιός, και το Άγιο Πνεύμα είναι το Άγιο Πνεύμα, τότε πώς θα μπορούσαν να είναι ένα; Το έργο δεν θα μπορούσε να επιτελεστεί αν ίσχυε αυτό. Το Πνεύμα μέσα στον Ιησού, το Πνεύμα στον ουρανό και το Πνεύμα του Ιεχωβά είναι όλα ένα. Μπορεί να λέγεται Άγιο Πνεύμα, το Πνεύμα του Θεού, το επτάκις ισχυρό Πνεύμα του Θεού και το Πνεύμα που περιλαμβάνει τα πάντα. Το Πνεύμα του Θεού μπορεί να επιτελέσει πολύ έργο. Είναι ικανό να δημιουργήσει τον κόσμο και να τον καταστρέψει πλημμυρίζοντας τη γη. Μπορεί να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα και, επιπλέον, να κατακτήσει και να καταστρέψει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όλο αυτό το έργο εκτελείται από τον ίδιο τον Θεό και δεν θα μπορούσε να είχε γίνει από κανένα από τα άλλα πρόσωπα του Θεού στη θέση Του. Το Πνεύμα Του μπορεί να αποκαλείται Ιεχωβά και Ιησούς, καθώς και Παντοδύναμος. Είναι ο Κύριος και ο Χριστός. Μπορεί επίσης να γίνει ο Υιός του ανθρώπου. Είναι στον ουρανό και, επίσης, στη γη. Είναι ψηλά πάνω από τα σύμπαντα και ανάμεσα στο πλήθος. Είναι ο μόνος Κυρίαρχος των ουρανών και της γης! Από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι σήμερα, αυτό το έργο έχει πραγματωθεί από το ίδιο το Πνεύμα του Θεού. Είτε πρόκειται για το έργο στους ουρανούς είτε στη σάρκα, όλο διενεργείται μέσα από το δικό του Πνεύμα. Όλα τα πλάσματα, είτε στον ουρανό είτε στη γη, βρίσκονται στην παλάμη του παντοδύναμου χεριού Του· όλα αυτά είναι το έργο του ίδιου του Θεού και δεν μπορούν να γίνουν από κανέναν άλλο στη θέση Του. Στους ουρανούς, είναι το Πνεύμα, αλλά και ο ίδιος ο Θεός· ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι σάρκα, αλλά παραμένει ο ίδιος ο Θεός. Αν και μπορεί να αποκαλείται με εκατοντάδες χιλιάδες ονόματα, είναι ακόμα ο ίδιος, και όλο το έργο είναι η άμεση έκφραση του Πνεύματός Του. Η λύτρωση όλης της ανθρωπότητας μέσω της σταύρωσής Του ήταν το άμεσο έργο του Πνεύματός Του, και έτσι είναι και η διακήρυξη σε όλα τα έθνη και σε όλες τις χώρες κατά τις έσχατες ημέρες. Ο Θεός μπορεί αδιαλείπτως να ονομάζεται μόνο ο παντοδύναμος και ο ένας αληθινός Θεός, ο ίδιος ο Θεός που περιλαμβάνει τα πάντα. Δεν υπάρχουν ξεχωριστά πρόσωπα, πολύ λιγότερο δε, αυτή η ιδέα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Υπάρχει μόνο ένας Θεός στον ουρανό και στη γη!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Υπάρχει η Αγία Τριάδα;

151. Κάποιοι, όμως, μπορεί ακόμα να πουν: «Ο Πατέρας είναι ο Πατέρας· ο Υιός είναι ο Υιός· το Άγιο Πνεύμα είναι το Άγιο Πνεύμα και, τελικά, θα γίνουν ένα». Τότε πώς θα μπορούσες να τους συνενώσεις σε ένα; Πώς μπορούν να γίνουν ένα ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα; Αν ήταν εγγενώς δύο, τότε ανεξάρτητα από το πώς θα συνενωθούν, δεν θα παραμείνουν δύο μέρη; Όταν λες να Τους κάνεις ένα, δεν σημαίνει απλώς να ενώσεις δύο ξεχωριστά μέρη για να φτιάξεις μια ολότητα; Αλλά δεν ήταν δύο μέρη πριν γίνουν ολότητα; Κάθε Πνεύμα έχει μια ξεχωριστή ουσία, και δύο Πνεύματα δεν μπορούν να ενωθούν σε ένα μόνο. Το Πνεύμα δεν είναι ένα υλικό αντικείμενο και δεν μοιάζει με τίποτε άλλο στον υλικό κόσμο. Όπως το βλέπουν οι άνθρωποι, ο Πατέρας είναι ένα Πνεύμα, ο Υιός άλλο και το Άγιο Πνεύμα άλλο ένα· τότε τα τρία Πνεύματα αναμιγνύονται σαν τρία ποτήρια νερό σε ένα ενιαίο σύνολο. Έτσι δεν γίνονται τότε τα τρία ένα; Αυτή είναι απλά μια λανθασμένη εξήγηση! Αυτό δεν αποτελεί διαίρεση του Θεού; Πώς μπορούν να γίνουν ένα ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα; Δεν είναι τρία μέρη, το καθένα από διαφορετική φύση; Υπάρχουν ακόμα εκείνοι που ισχυρίζονται: «Δεν είπε ο Θεός κατηγορηματικά ότι ο Ιησούς ήταν ο αγαπημένος του Υιός;» Ο Ιησούς είναι ο αγαπημένος Υιός του Θεού, με τον οποίο είναι πολύ ευχαριστημένος —αυτό σίγουρα ειπώθηκε από τον ίδιο τον Θεό. Αυτός ήταν ο Θεός που γινόταν μάρτυρας του εαυτού Του, απλώς από μια διαφορετική οπτική, εκείνη του Πνεύματος στον ουρανό που γίνεται μάρτυρας της δικής Του ενσάρκωσης. Ο Ιησούς είναι η ενσάρκωσή Του, και όχι ο Υιός Του στον ουρανό. Καταλαβαίνεις; Μήπως τα λόγια του Ιησού: «Εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα και ο Πατέρας είναι μέσα Μου» δείχνουν ότι Αυτοί είναι ένα Πνεύμα; Και δεν είναι εξαιτίας της ενσάρκωσης ότι χωρίστηκαν μεταξύ του ουρανού και της γης; Στην πραγματικότητα, εξακολουθούν να είναι ένα· όπως και να ’χει, είναι απλώς ο Θεός που γίνεται μάρτυρας του εαυτού Του. Λόγω της αλλαγής των εποχών, των απαιτήσεων του έργου και των διαφορετικών σταδίων του σχεδίου διαχείρισής Του, το όνομα με το οποίο Τον αποκαλεί ο άνθρωπος διαφέρει κι αυτό. Όταν ήρθε να φέρει εις πέρας το πρώτο στάδιο του έργου, μπορούσε μόνο να ονομάζεται Ιεχωβά, ο ποιμένας των Ισραηλιτών. Στο δεύτερο στάδιο, ο ενσαρκωμένος Θεός μπορούσε να ονομάζεται μόνο Κύριος και Χριστός. Αλλά εκείνη την εποχή, το Πνεύμα στον ουρανό δήλωσε μόνο ότι ήταν ο αγαπημένος Υιός του Θεού και δεν έκανε καμία αναφορά στο ότι ήταν ο μόνος Υιός του Θεού. Αυτό απλώς δεν συνέβη. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να έχει ένα μοναχοπαίδι; Τότε ο Θεός δεν θα γινόταν άνθρωπος; Επειδή ήταν η ενσάρκωση, ονομάστηκε ο αγαπημένος Υιός του Θεού και, από αυτό, προήλθε η σχέση μεταξύ Πατέρα και Υιού. Ήταν απλώς λόγω του διαχωρισμού μεταξύ ουρανού και γης. Ο Ιησούς προσευχήθηκε όντας ενσαρκωμένος. Δεδομένου ότι είχε ενδυθεί μια σάρκα τέτοιας κανονικής ανθρώπινης φύσης, από την οπτική της σάρκας είπε: «Το εξωτερικό Μου κέλυφος είναι αυτό ενός δημιουργημένου όντος. Αφού έβαλα μια σάρκα για να έρθω σε αυτήν τη γη, είμαι τώρα πολύ μακριά από τον ουρανό». Για τον λόγο αυτόν, μπορούσε να προσευχηθεί στον Θεό Πατέρα μόνο από την οπτική της σάρκας. Αυτό ήταν το καθήκον Του και αυτό με το οποίο έπρεπε να εξοπλιστεί το ενσαρκωμένο Πνεύμα του Θεού. Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι δεν είναι ο Θεός απλώς επειδή προσεύχεται στον Πατέρα από την οπτική της σάρκας. Αν και ονομάζεται ο αγαπημένος Υιός του Θεού, είναι ακόμα ο ίδιος ο Θεός, γιατί δεν είναι παρά η ενσάρκωση του Πνεύματος, και η ουσία Του είναι ακόμα το Πνεύμα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Υπάρχει η Αγία Τριάδα;