152. Ο Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει τη ζωή, και φέρνει τη διαρκή και αέναη οδό για την αλήθεια. Αυτή η αλήθεια είναι το μονοπάτι μέσα από το οποίο ο άνθρωπος θα αποκτήσει τη ζωή, και ο μόνος δρόμος για να γνωρίσει τον Θεό και να λάβει την έγκρισή Του. Εάν δεν αναζητήσεις την οδό της ζωής που προσφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε δεν θα έχεις ποτέ την έγκριση του Ιησού, και δεν θα σου επιτραπεί ποτέ να διαβείς την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, γιατί είσαι μια μαριονέτα και δεσμώτης της ιστορίας. Εκείνοι που εξουσιάζονται από κανονισμούς, λέξεις και είναι εγκλωβισμένοι στην ιστορία, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή, και δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν την αέναη οδό της ζωής. Κι αυτό γιατί το μόνο που έχουν είναι θολό νερό στο οποίο προσκολλούνται για χιλιάδες χρόνια, κι όχι το νερό της ζωής που αναβλύζει από τον θρόνο. Αυτοί που δεν είναι εφοδιασμένοι με το νερό της ζωής, θα παραμείνουν για πάντα πτώματα, παιχνιδάκια του Σατανά και γιοί της κόλασης. Πώς, λοιπόν, θα μπορέσουν να δουν τον Θεό; Εάν απλώς προσπαθείς να παραμείνεις προσκολλημένος στο παρελθόν, εάν απλώς προσπαθείς να διατηρήσεις τα πράγματα ως έχουν παραμένοντας ακίνητος, και δεν προσπαθείς να αλλάξεις την τάξη των πραγμάτων και να απορρίψεις την ιστορία, μήπως τότε δεν θα είσαι πάντα ενάντια στον Θεό; Τα στάδια του έργου του Θεού είναι τεράστια και πανίσχυρα, σαν φουσκωμένα κύματα και βροντεροί κεραυνοί —κι εσύ, παρόλα αυτά, κάθεσαι και περιμένεις παθητικά την καταστροφή, προσκολλημένος στον παραλογισμό σου, και δεν κάνεις τίποτα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πώς είναι δυνατόν να θεωρηθείς σαν ένας που ακολουθεί τα βήματα του Αμνού; Πώς μπορείς να τεκμηριώσεις ότι ο Θεός, στον οποίον είσαι προσκολλημένος, είναι ένας Θεός πάντα νέος και ποτέ παλιός; Και πώς μπορούν οι λέξεις από τα κιτρινισμένα σου βιβλία να σε περάσουν στη νέα εποχή; Πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στην αναζήτηση των σταδίων του έργου του Θεού; Και πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στον παράδεισο; Αυτό που κρατάς στα χέρια σου, είναι τα γράμματα που παρέχουν μόνο παροδική παρηγοριά, κι όχι οι αλήθειες που μπορούν να δώσουν τη ζωή. Τα γραπτά που διάβασες, σου εμπλουτίζουν μόνο τη γλώσσα, και δεν είναι λόγια σοφίας που θα σε βοηθήσουν να γνωρίσεις την ανθρώπινη ζωή, πόσο μάλλον τους δρόμους που μπορούν να σε οδηγήσουν στην τελείωση. Αυτή η διαφορά, δεν νομίζεις ότι είναι λόγος για περίσκεψη; Μήπως δεν σου επιτρέπει την κατανόηση του μυστηρίου που εμπεριέχεται; Έχεις την ικανότητα να οδηγήσεις μόνος σου τον εαυτό σου να συναντήσει τον Θεό στον παράδεισο; Χωρίς την έλευση του Θεού, μπορείς να πας μόνος σου στον παράδεισο και να απολαύσεις την οικογενειακή ευτυχία μαζί με τον Θεό; Εξακολουθείς ακόμα να ονειρεύεσαι; Σου προτείνω, λοιπόν, να πάψεις να ονειρεύεσαι και να δεις ποιος είναι αυτός που εργάζεται τώρα, ποιος είναι αυτός που επιτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών. Εάν δεν το κάνεις, δεν θα βρεις ποτέ την αλήθεια και δεν θα κερδίσεις ποτέ τη ζωή.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή

153. Τα λόγια Μου είναι η αιωνίως αναλλοίωτη αλήθεια. Είμαι η παροχή της ζωής για τον άνθρωπο και ο μοναδικός οδηγός του ανθρώπινου γένους. Η αξία και το νόημα των λόγων Μου δεν καθορίζονται από το κατά πόσον αναγνωρίζονται ή γίνονται αποδεκτά από το ανθρώπινο γένος, αλλά από την ουσία των ίδιων των λόγων. Ακόμη και αν ούτε ένας άνθρωπος σε αυτήν τη γη δεν μπορεί να δεχθεί τα λόγια Μου, η αξία των λόγων Μου και η βοήθειά τους προς το ανθρώπινο γένος είναι ανεκτίμητα για οποιονδήποτε άνθρωπο. Γι’ αυτό, όταν έρχομαι αντιμέτωπος με τους πολλούς που αποστατούν, αντικρούουν ή περιφρονούν εντελώς τα λόγια Μου, η στάση Μου είναι μόνο αυτή: ας γίνουν ο χρόνος και τα γεγονότα μάρτυρές Μου και ας δείξουν ότι τα λόγια Μου είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Ας δείξουν ότι όλα όσα έχω πει είναι σωστά, ότι είναι εκείνα με τα οποία θα πρέπει να εξοπλιστεί ο άνθρωπος και, επιπλέον, εκείνα που θα πρέπει να αποδεχθεί. Θα επιτρέψω σε όλους όσοι Με ακολουθούν να γνωρίσουν τούτο το γεγονός: όσοι δεν μπορούν να αποδεχθούν πλήρως τα λόγια Μου, όσοι δεν μπορούν να κάνουν πράξη τα λόγια Μου, όσοι δεν μπορούν να βρουν έναν σκοπό στα λόγια Μου, αλλά και όσοι δεν μπορούν να δεχθούν τη σωτηρία εξαιτίας των λόγων Μου, είναι εκείνοι που έχουν καταδικαστεί από τα λόγια Μου και, επιπλέον, έχουν απωλέσει τη σωτηρία Μου, και η ράβδος Μου ποτέ δεν θα λείψει από πάνω τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρέπει να σκέφτεστε τις πράξεις σας

154. Ο Θεός ο ίδιος είναι η ζωή και η αλήθεια, και η ζωή Του και η αλήθεια συνυπάρχουν. Εκείνοι που είναι ανίκανοι να κερδίσουν την αλήθεια, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή. Χωρίς την καθοδήγηση, την υποστήριξη και την παροχή της αλήθειας, το μόνο που θα κερδίσεις είναι γράμματα, δόγματα και, επιπλέον, τον θάνατο. Η ζωή του Θεού είναι πανταχού παρούσα, και η αλήθεια Του και η ζωή συνυπάρχουν. Εάν δεν μπορέσεις να βρεις την πηγή της αλήθειας, τότε δεν θα κερδίσεις την τροφή της ζωής. Εάν δεν μπορέσεις να κερδίσεις την παροχή της ζωής, τότε σίγουρα δεν θα έχεις την αλήθεια, κι έτσι, εκτός από φαντασιώσεις και συλλήψεις, το σύνολο του σώματός σου δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά σάρκα, η βρωμερή σου σάρκα. Να ξέρεις ότι οι λέξεις στα βιβλία δεν συνιστούν ζωή, τα ντοκουμέντα της ιστορίας δεν μπορούν να θεωρηθούν ως η αλήθεια, και τα δόγματα του παρελθόντος δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως περιγραφή των σημερινών λόγων του Θεού. Μόνο αυτά που εκφράζει ο Θεός όταν έρχεται στη γη και ζει ανάμεσα στους ανθρώπους είναι η αλήθεια, η ζωή, το θέλημά Του και ο τρόπος που Εκείνος δουλεύει σήμερα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή

155. Η αλήθεια είναι ο πιο πραγματικός αφορισμός της ζωής και ο υψηλότερος των αφορισμών όλης της ανθρωπότητας. Ονομάζεται «αφορισμός της ζωής» επειδή είναι η απαίτηση του Θεού από τον άνθρωπο και το έργο που γίνεται προσωπικά από τον Θεό. Δεν είναι ένας αφορισμός που προέκυψε από κάτι, ούτε μια διάσημη ρήση από κάποια μεγάλη προσωπικότητα. Αντίθετα, είναι η ομιλία που απηύθυνε στην ανθρωπότητα ο Κύριος των ουρανών και της γης και όλων των πραγμάτων· δεν πρόκειται για κάποια λόγια που συνόψισε ο άνθρωπος, αλλά για την έμφυτη ζωή του Θεού. Κι έτσι ονομάζεται «ο υψηλότερος από όλους τους αφορισμούς της ζωής».

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ικανοποιήσουν

156. Η αλήθεια προέρχεται από τον κόσμο του ανθρώπου, όμως η αλήθεια στους ανθρώπους μεταφέρεται από τον Χριστό. Προέρχεται από τον Χριστό, δηλαδή από τον ίδιο τον Θεό, και αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος. Ωστόσο, ο Χριστός παρέχει μόνο την αλήθεια. Δεν έρχεται να αποφασίσει αν ο άνθρωπος θα είναι επιτυχής στην επιδίωξή του για την αλήθεια. Επομένως, η επιτυχία ή η αποτυχία στην αλήθεια εξαρτώνται από την επιδίωξη του ανθρώπου. Η επιτυχία ή η αποτυχία του ανθρώπου στην αλήθεια δεν είχε ποτέ σχέση με τον Χριστό, αλλά καθορίζεται από την επιδίωξή του. Ο προορισμός του ανθρώπου και η επιτυχία του ή η αποτυχία του δεν μπορούν να συσσωρευτούν επάνω στο κεφάλι του Θεού, έτσι ώστε ο ίδιος ο Θεός να τα αναλάβει, επειδή αυτό δεν είναι θέμα Θεού, αλλά συνδέεται άμεσα με το καθήκον που πρέπει να επιτελούν τα πλάσματα του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος

157. Η αλήθεια δεν είναι τυποποιημένη, ούτε και είναι νόμος. Δεν είναι νεκρή —είναι ζωή, είναι κάτι ζωντανό και είναι ο κανόνας που πρέπει να ακολουθούν τα πλάσματα και ο κανόνας που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι στη ζωή τους. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβεις περισσότερο εμπειρικά. Σε όποιο στάδιο κι αν έχεις φτάσει στην εμπειρία σου, είσαι αναπόσπαστος από τον λόγο του Θεού ή από την αλήθεια, ενώ αυτό που κατανοείς για τη διάθεση του Θεού και αυτό που γνωρίζεις γι’ αυτό που έχει και είναι ο Θεός, εκφράζονται όλα μέσα από τον λόγο του Θεού· είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την αλήθεια. Η διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι Αυτός, είναι τα ίδια η αλήθεια· η αλήθεια είναι μια αυθεντική εκδήλωση της διάθεσης του Θεού και αυτού που Αυτός έχει και είναι. Κάνει απτό αυτό που έχει και είναι ο Θεός και το δηλώνει ρητά· σου λέει πιο ευθέως τι αρέσει στον Θεό, τι δεν Του αρέσει, τι θέλει Αυτός να κάνεις και τι δε σου επιτρέπει να κάνεις, ποιους ανθρώπους απεχθάνεται και σε ποιους ανθρώπους βρίσκει ευχαρίστηση. Πίσω από τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός, οι άνθρωποι μπορούν να δουν την ευχαρίστηση, τον θυμό, τη λύπη και την ευτυχία Του, όπως και την ουσία Του —αυτή είναι η αποκάλυψη της διάθεσής Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Γ΄

158. Ανεξάρτητα από το αν ο λόγος που εκφέρει ο Θεός είναι εξωτερικά απλός ή βαθυστόχαστος, αποτελεί, στο σύνολό του, αλήθειες απαραίτητες για τον άνθρωπο καθώς εισέρχεται στη ζωή· αποτελεί την πηγή των ζώντων υδάτων που δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να επιβιώσει τόσο πνευματικά όσο και σωματικά. Παρέχει ό,τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να παραμείνει ζωντανός, τις αρχές και τα πιστεύω για να διάγει την καθημερινή ζωή του, το μονοπάτι, τον στόχο και την κατεύθυνση από τα οποία πρέπει να περάσει για να λάβει τη σωτηρία, κάθε αλήθεια που θα πρέπει να κατέχει ως δημιουργημένο ον ενώπιον του Θεού και κάθε αλήθεια σχετικά με το πώς ο άνθρωπος υπακούει και λατρεύει τον Θεό. Είναι η εγγύηση που διασφαλίζει την επιβίωση του ανθρώπου, είναι ο καθημερινός άρτος του ανθρώπου και είναι, επίσης, η στιβαρή υποστήριξη που επιτρέπει στον άνθρωπο να είναι δυνατός και να στέκεται όρθιος. Είναι πλούσιος στην πραγματικότητα της αλήθειας της κανονικής ανθρώπινης φύσης όπως βιώνεται από το δημιουργημένο ανθρώπινο είδος, πλούσιος στην αλήθεια δια της οποίας το ανθρώπινο είδος απελευθερώνεται από τη διαφθορά και αποφεύγει τις παγίδες του Σατανά, πλούσιος στην αδιάκοπη διδαχή, προτροπή, ενθάρρυνση και παρηγοριά που δίνει ο Δημιουργός στη δημιουργημένη ανθρωπότητα. Είναι ο φάρος που καθοδηγεί και διαφωτίζει τους ανθρώπους να καταλάβουν καθετί θετικό, η εγγύηση που διασφαλίζει ότι οι άνθρωποι θα βιώσουν και θα αποκτήσουν καθετί δίκαιο και καλό, το κριτήριο με το οποίο μετρούνται όλοι οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα αντικείμενα, καθώς επίσης και ο δείκτης πλοήγησης που οδηγεί τους ανθρώπους προς τη σωτηρία και το μονοπάτι του φωτός.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πρόλογος

159. Ο λόγος του Θεού δεν μπορεί να εκφέρεται όπως ο λόγος του ανθρώπου, πόσο μάλλον μπορεί ο λόγος του ανθρώπου να εκφέρεται όπως ο λόγος του Θεού. Ένας άνθρωπος που χρησιμοποιείται από τον Θεό δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, και ο ενσαρκωμένος Θεός δεν είναι ένας άνθρωπος που χρησιμοποιείται από τον Θεό. Υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά. Ίσως, αφότου διαβάσεις αυτά τα λόγια, να μη δεχθείς ότι είναι λόγια του Θεού, παρά μόνο να τα δεχθείς ως λόγια ενός ανθρώπου που διαφωτίστηκε. Σε αυτήν την περίπτωση, έχεις τυφλωθεί από την άγνοια. Πώς είναι δυνατόν τα λόγια του Θεού να είναι το ίδιο πράγμα με τα λόγια ενός ανθρώπου που διαφωτίστηκε; Τα λόγια του ενσαρκωμένου Θεού εισάγουν μια νέα εποχή, καθοδηγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα, αποκαλύπτουν μυστήρια και δείχνουν στον άνθρωπο την κατεύθυνση προς μια νέα εποχή. Η διαφώτιση που αποκτά ο άνθρωπος δεν είναι παρά μια απλή άσκηση ή γνώση. Δεν μπορεί να καθοδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα προς μια νέα εποχή ούτε να αποκαλύψει το μυστήριο του ίδιου του Θεού. Ο Θεός, εν τέλει, είναι Θεός, ενώ ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Ο Θεός έχει την ουσία του Θεού, ενώ ο άνθρωπος έχει την ουσία του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος θεωρεί τα λόγια που εκφέρει ο Θεός ως μια απλή διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα και εκλαμβάνει τα λόγια των αποστόλων και των προφητών ως λόγια που είπε ο ίδιος ο Θεός, τότε ο άνθρωπος κάνει λάθος.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος

160. Η αλήθεια είναι η ζωή του ίδιου του Θεού· αντιπροσωπεύει τη διάθεσή Του, την ουσία Του, και τα πάντα μέσα Του. Αν λες ότι το να έχεις μια σταλιά εμπειρία ισοδυναμεί με το να κατέχεις την αλήθεια, τότε μπορείς να αντιπροσωπεύεις τη διάθεση του Θεού; Ενδεχομένως να έχεις κάποια εμπειρία ή κάποιο φως όσον αφορά μια συγκεκριμένη πτυχή ή πλευρά της αλήθειας, αλλά δεν μπορείς να την παρέχεις στους άλλους για πάντα, άρα αυτό το φως που έχεις κερδίσει δεν είναι η αλήθεια· είναι απλώς ένα συγκεκριμένο σημείο στο οποίο μπορούν να φτάσουν οι άνθρωποι. Είναι απλώς η δέουσα εμπειρία και η δέουσα κατανόηση που θα πρέπει να κατέχει κάποιος: κάποια πραγματική εμπειρία και γνώση της αλήθειας. Αυτό το φως, η διαφώτιση και η βιωματική κατανόηση δεν μπορούν ποτέ να υποκαταστήσουν την αλήθεια· ακόμα κι αν όλοι οι άνθρωποι είχαν βιώσει πλήρως αυτήν την αλήθεια και συγκέντρωναν όλη τη βιωματική κατανόησή τους, και πάλι αυτό δεν θα μπορούσε να αντικαταστήσει αυτήν τη μία αλήθεια. Όπως έχει ειπωθεί στο παρελθόν: «Συνοψίζω με μια ρήση για τον ανθρώπινο κόσμο: Δεν υπάρχει κανείς ανάμεσα στους ανθρώπους που να Με αγαπά». Αυτή είναι μια δήλωση αλήθειας· είναι η αληθινή ουσία της ζωής. Είναι το πιο βαθύ από όλα τα πράγματα· αυτή συνιστά έκφραση του ίδιου του Θεού. Μπορείς να συνεχίσεις να τη βιώνεις, και αν τη βιώσεις για τρία χρόνια, θα την κατανοήσεις επιφανειακά· αν τη βιώσεις για επτά ή οκτώ χρόνια, θα την κατανοήσεις ακόμα περισσότερο —αλλά ανεξάρτητα από το πόσο την κατανοείς, δεν θα είσαι ποτέ σε θέση να υποκαταστήσεις αυτήν τη μία δήλωση αλήθειας. Κάποιος άλλος, αφού τη βιώσει για ένα-δύο χρόνια, ίσως να την κατανοήσει λιγάκι, και κατόπιν λίγο πιο βαθιά αφού τη βιώσει για δέκα χρόνια, και κατόπιν να την κατανοήσει περισσότερο αφού τη βιώσει εφ’ όρου ζωής —αλλά αν και οι δυο σας συνδυάσετε αυτά που έχετε κατανοήσει από κοινού, ακόμα και τότε —ανεξάρτητα από το πόση κατανόηση, πόση εμπειρία, πόσες γνώσεις, πόσο φως ή πόσα παραδείγματα κατέχετε και οι δύο— όλα αυτά και πάλι δεν μπορούν να υποκαταστήσουν αυτήν τη μία δήλωση αλήθειας. Τι εννοώ μ’ αυτό; Εννοώ ότι η ζωή του ανθρώπου θα είναι πάντα η ζωή του ανθρώπου, και ανεξάρτητα από το πόσο ενδεχομένως συνάδει η κατανόησή σου με την αλήθεια, τις προθέσεις του Θεού και τις απαιτήσεις Του, δεν θα μπορέσει ποτέ να υποκαταστήσει την αλήθεια. Το να λέγεται ότι οι άνθρωποι έχουν αποκτήσει την αλήθεια σημαίνει ότι κατέχουν κάποια πραγματικότητα, ότι έχουν αποκτήσει κάποια κατανόηση της αλήθειας, ότι έχουν επιτύχει κάποια πραγματική είσοδο στα λόγια του Θεού, ότι έχουν κάποια πραγματική εμπειρία αυτών και ότι είναι στον σωστό δρόμο στην πίστη τους στον Θεό. Μόνο μία δήλωση από τον Θεό αρκεί για να τη βιώσει κάποιος εφ’ όρου ζωής· ακόμα κι αν οι άνθρωποι επρόκειτο να τη βιώσουν για πολλές ζωές ή και για πολλές χιλιετίες, και πάλι δεν θα ήταν σε θέση να βιώσουν πλήρως και απολύτως έστω και μία αλήθεια. Αν οι άνθρωποι έχουν κατανοήσει μόνο κάποια ρηχά λόγια, αλλά ισχυρίζονται ότι έχουν αποκτήσει την αλήθεια, δεν θα ήταν αυτό σκέτη ανοησία;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

161. Όταν οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια και ζουν μαζί της σαν να είναι η ζωή τους, σε ποια ζωή αναφέρεται αυτό; Αναφέρεται στην ικανότητά τους να βασίζουν το πώς ζουν στα λόγια του Θεού· σημαίνει πως έχουν πραγματική γνώση των λόγων του Θεού και μια αληθινή κατανόηση της αλήθειας. Όταν οι άνθρωποι κατέχουν αυτήν τη νέα ζωή μέσα τους, ο τρόπος με τον οποίο ζουν εδραιώνεται πάνω σε ένα θεμέλιο του λόγου-αλήθειας του Θεού, και ζουν μέσα στη σφαίρα της αλήθειας. Η ζωή των ανθρώπων έχει να κάνει με το να φτάσουν στο σημείο να γνωρίσουν και να βιώσουν την αλήθεια και, έχοντας αυτό ως θεμέλιό της, να μην ξεπεράσει αυτό το πεδίο· σε αυτήν τη ζωή αναφερόμαστε όταν κάνουμε λόγο περί απόκτησης της αλήθειας-ζωής. Για να ζεις με την αλήθεια ως τη ζωή σου, δεν ισχύει ότι η ζωή της αλήθειας είναι μέσα σου, ούτε ισχύει ότι αν κατέχεις την αλήθεια ως τη ζωή σου γίνεσαι η αλήθεια και η εσωτερική σου ζωή γίνεται η ζωή της αλήθειας· ακόμη λιγότερο μπορεί να ειπωθεί πως είσαι η αλήθεια-ζωή. Εν τέλει, η ζωή σου παραμένει η ζωή ενός ανθρώπου. Απλώς ένας άνθρωπος μπορεί να ζει σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να κατέχει τη γνώση της αλήθειας και να την κατανοεί σε βάθος· αυτήν την κατανόηση δεν μπορούν να σου την αφαιρέσουν. Βιώνεις και κατανοείς πλήρως αυτά τα πράγματα, νιώθοντας πως είναι πολύ καλά και πολύτιμα, και φτάνεις στο σημείο να τα αποδεχθείς ως τη βάση για τη ζωή σου· επιπλέον, ζεις στηριζόμενος σε αυτά τα πράγματα, και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό: Αυτή είναι, λοιπόν, η ζωή σου. Η ζωή σου περιέχει μόνο αυτά τα πράγματα, περιέχει μόνο την κατανόηση, την εμπειρία και τις ιδέες της αλήθειας. Ό,τι και να κάνεις, θα πρέπει να ζεις εξαρτώμενος από αυτά τα πράγματα, και ό,τι και να κάνεις δεν θα υπερβείς αυτή τη δυνατότητα, δεν θα υπερβείς αυτά τα όρια. Αυτή θα είναι η ζωή σου, κι ο τελικός στόχος του έργου του Θεού είναι οι άνθρωποι να έχουν αυτό το είδος ζωής. Ανεξάρτητα από το πόσο καλά κατανοούν οι άνθρωποι την αλήθεια, η ουσία τους παραμένει η ουσία της ανθρωπότητας και δεν συγκρίνεται ουδόλως με την ουσία του Θεού. Επειδή η εμπειρία τους όσον αφορά την αλήθεια είναι ατέρμονη, είναι αδύνατο να βιώσουν πλήρως την αλήθεια. Οι άνθρωποι μπορούν μόνο να βιώσουν την άκρως περιορισμένη αλήθεια που μπορούν να αποκτήσουν οι άνθρωποι. Πώς θα μπορούσαν, λοιπόν, να γίνουν Θεοί; […] Αν έχεις κάποια εμπειρία από τα λόγια του Θεού και ζεις σύμφωνα με το πώς κατανοείς εσύ την αλήθεια, τότε τα λόγια του Θεού θα γίνουν η ζωή σου. Εντούτοις, και πάλι δεν μπορείς να λες ότι η αλήθεια είναι η ζωή σου ή ότι αυτό που εκφράζεις είναι η αλήθεια· αν αυτή είναι η άποψή σου, τότε κάνεις λάθος. Αν έχεις κάποια εμπειρία από μια πτυχή της αλήθειας, μπορεί αυτή και μόνο να αντιπροσωπεύει την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Μπορείς να εξηγήσεις διεξοδικά την αλήθεια; Μπορείς να ανακαλύψεις τη διάθεση του Θεού και την ουσία Του από την αλήθεια; Δεν μπορείς. Όλοι έχουν απλώς βιώσει μία πτυχή και ένα πεδίο της αλήθειας. Με το να τη βιώνεις εντός του περιορισμένου σου πεδίου δεν μπορείς να θίξεις όλες τις πτυχές της αλήθειας. Μπορούν οι άνθρωποι να βιώσουν το αρχικό νόημα της αλήθειας; Πόση είναι η ελάχιστη εμπειρία σου; Ένας και μόνο κόκκος άμμου σε μια παραλία, μια σταγόνα στον ωκεανό. Συνεπώς, όσο πολύτιμα κι αν είναι η κατανόηση και τα συναισθήματα που έχεις αποκομίσει από τις εμπειρίες σου, και πάλι δεν μπορούν να λογίζονται ως η αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

162. Ο ίδιος ο Θεός κατέχει την αλήθεια και είναι η πηγή της αλήθειας. Κάθε θετικό πράγμα και κάθε αλήθεια προέρχονται από τον Θεό. Εκείνος μπορεί να εκφέρει κρίση σχετικά με το πόσο ορθό ή εσφαλμένο είναι το κάθε πράγμα και το κάθε γεγονός· μπορεί να εκφέρει κρίση για πράγματα που έχουν γίνει, πράγματα που γίνονται τώρα και πράγματα που θα γίνουν στο μέλλον, τα οποία δεν γνωρίζει ακόμα ο άνθρωπος. Είναι ο μόνος κριτής ο οποίος μπορεί να εκφέρει κρίση σχετικά με το πόσο ορθό ή εσφαλμένο είναι το κάθε πράγμα, και αυτό σημαίνει ότι μόνο Αυτός μπορεί να κρίνει πόσο ορθό ή εσφαλμένο είναι το κάθε πράγμα. Γνωρίζει τους κανόνες για όλα τα πράγματα. Πρόκειται για την προσωποποίηση της αλήθειας, πράγμα που σημαίνει ότι ο ίδιος κατέχει την ουσία της αλήθειας. Εάν ο άνθρωπος κατανοούσε την αλήθεια και πετύχαινε την τελείωση, θα είχε τότε καμία σχέση με την προσωποποίηση της αλήθειας; Όταν ο άνθρωπος οδηγείται στην τελείωση, διαθέτει μια ακριβή κρίση όλων όσα κάνει ο Θεός τώρα, όπως επίσης και των πραγμάτων τα οποία Εκείνος απαιτεί, και διαθέτει έναν ακριβή τρόπο άσκησης· ο άνθρωπος κατανοεί, επίσης, το θέλημα του Θεού και ξεχωρίζει το σωστό από το λάθος. Κι όμως, υπάρχουν ορισμένα πράγματα τα οποία δεν μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος, πράγματα που μπορεί να μάθει μόνο όταν του τα πει ο Θεός —μπορεί ο άνθρωπος να γνωρίζει πράγματα που είναι ακόμη άγνωστα, πράγματα που ο Θεός δεν του έχει πει ακόμα; (Δεν μπορεί.) Ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει προβλέψεις. Επιπλέον, ακόμα κι αν ο άνθρωπος αποκτούσε την αλήθεια από τον Θεό, κατείχε την πραγματικότητα της αλήθειας, γνώριζε την ουσία πολλών αληθειών, και είχε την ικανότητα να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος, θα είχε, μήπως, τότε την ικανότητα να ελέγχει και να κυβερνά τα πάντα; (Όχι.) Αυτή είναι η διαφορά. Σε κάθε περίπτωση, τα δημιουργημένα όντα μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια μόνο από την πηγή της αλήθειας. Μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια από τον άνθρωπο; Μπορεί ο άνθρωπος να την παράσχει; Μπορεί ο άνθρωπος να προσφέρει για τον άνθρωπο; Δεν μπορεί, και αυτή είναι η διαφορά. Εσύ μπορείς μόνο να λαμβάνεις, όχι να παρέχεις —μπορείς να αποκληθείς η προσωποποίηση της αλήθειας; Ποια είναι ακριβώς η ουσία της προσωποποίησης της αλήθειας; Είναι η πηγή που παρέχει την αλήθεια, η πηγή της διακυβέρνησης και της κυριαρχίας επί των πάντων, και είναι επίσης τα πρότυπα και οι κανόνες βάσει των οποίων κρίνονται όλα τα πράγματα και όλα τα γεγονότα. Αυτή είναι η προσωποποίηση της αλήθειας.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο: Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος τρίτο)

164. Στην έκφρασή Του όσον αφορά την αλήθεια, ο Θεός εκφράζει τη διάθεση και την υπόστασή Του: Η έκφραση της αλήθειας από Αυτόν δεν βασίζεται στις συνόψεις της ανθρωπότητας για τα διάφορα θετικά πράγματα και τις θετικές δηλώσεις που αναγνωρίζει η ανθρωπότητα. Ο λόγος του Θεού είναι ο λόγος του Θεού, είναι αλήθεια. Είναι το θεμέλιο και ο νόμος βάσει των οποίων πρέπει να υφίσταται η ανθρωπότητα, ενώ εκείνα τα αποκαλούμενα δόγματα που προέρχονται από την ανθρωπότητα καταδικάζονται από τον Θεό. Δεν πληρούν την έγκρισή Του και, πολύ περισσότερο, δεν είναι η προέλευση ή η βάση του λόγου Του. Ο Θεός εκφράζει τη διάθεση και την υπόστασή Του μέσω του λόγου Του. Όλα τα λόγια που προέρχονται από την έκφραση του Θεού είναι αλήθεια, γιατί Αυτός κατέχει την υπόσταση του Θεού και είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων. Το γεγονός ότι ο λόγος του Θεού είναι αλήθεια δεν αλλάζει ποτέ, ανεξάρτητα από το πώς τον τοποθετεί ή τον ορίζει η διεφθαρμένη αυτή ανθρωπότητα, ή από το πώς τον βλέπει ή τον κατανοεί. Ανεξάρτητα από το πόσα πολλά λόγια του Θεού έχουν ειπωθεί και από το πόσο πολύ τα καταδικάζει η διεφθαρμένη και αμαρτωλή αυτή ανθρωπότητα, και μάλιστα μη διαδίδοντάς τα, ή ακόμη και μέχρι του σημείου να αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση από τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα —ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες, παραμένει γεγονός που δεν μπορεί να αλλάξει: ο αποκαλούμενος πολιτισμός και οι παραδόσεις που εκτιμά η ανθρωπότητα, ακόμη και λαμβάνοντας υπόψη τους παραπάνω λόγους, δεν μπορούν να καταστούν θετικά πράγματα, ούτε να καταστούν η αλήθεια. Αυτό είναι αμετάβλητο. Ο παραδοσιακός πολιτισμός και ο τρόπος ύπαρξης της ανθρωπότητας δεν θα καταστούν αλήθεια λόγω των αλλαγών ή της παρόδου του χρόνου, ούτε και τα λόγια του Θεού θα καταστούν λόγια του ανθρώπου λόγω της καταδίκης ή της λήθης της ανθρωπότητας. Αυτή η ουσία δεν θα αλλάξει ποτέ: η αλήθεια είναι πάντα αλήθεια. Ποιο γεγονός υπάρχει εδώ; όλα αυτά τα λεγόμενα που συνοψίζει η ανθρωπότητα προέρχονται από τον Σατανά —είναι ανθρώπινες φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις, που προκύπτουν ακόμη και από την ανθρώπινη οξυθυμία, και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με θετικά πράγματα. Τα λόγια του Θεού, από την άλλη πλευρά, αποτελούν εκφράσεις της υπόστασης και του κύρους Του. Για ποιο λόγο εκφράζει αυτά τα λόγια; Γιατί λέω ότι είναι αλήθεια; Ο λόγος είναι ότι ο Θεός κυβερνά όλους τους νόμους, τις αρχές, τις ρίζες, τις υποστάσεις, τις πραγματικότητες και τα μυστήρια όλων των πραγμάτων, και είναι κατανοητά στο χέρι Του, ενώ μόνο Αυτός γνωρίζει όλες τις αρχές, τις πραγματικότητες, τα γεγονότα και τα μυστήρια των πάντων. Γνωρίζει την προέλευσή τους και ποιες είναι πραγματικά οι ρίζες τους. Επομένως, μόνο οι ορισμοί όλων των πραγμάτων που μνημονεύονται στα λόγια του Θεού είναι ακριβέστατοι, ενώ οι απαιτήσεις για την ανθρωπότητα εντός του λόγου Του αποτελούν το μόνο πρότυπο για τον άνθρωπο —τα μόνα κριτήρια με βάση τα οποία θα πρέπει να υφίσταται η ανθρωπότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος πρώτο)