Δύο κριτήρια με τα οποία κρίνεται κατά πόσο οι επικεφαλής και οι εργάτες ανταποκρίνονται στα πρότυπα

Έχουμε πλέον συναναστραφεί πάνω σε οκτώ, συνολικά, από τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών και έχουμε αναλύσει τις διάφορες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής σε σχέση μ’ αυτές τις οκτώ ευθύνες. Αφού τις αναλύσαμε μ’ αυτόν τον τρόπο, άραγε μπορείτε πλέον να διακρίνετε ως έναν βαθμό τους ψευδο-επικεφαλής; Αν είσαι επικεφαλής, άραγε μπορείς ν’ αποφύγεις να επιδίδεσαι σ’ αυτές τις πρακτικές των ψευδο-επικεφαλής; Μπορείς να εκτελείς ευσυνείδητα το έργο και να εκπληρώνεις τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών με βάση τις ευθύνες πάνω στις οποίες συναναστραφήκαμε; Μέσα από τη συναναστροφή πάνω στις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, θα πρέπει πλέον να γνωρίζετε μέσα σας πώς οφείλουν να εκτελούν το έργο τους οι επικεφαλής και οι εργάτες, ποιες λεπτομέρειες εμπλέκονται στην εκτέλεση αυτού του έργου, πώς οφείλουν να υλοποιούν το έργο και πώς οφείλουν ν’ ασκούνται ως επικεφαλής και εργάτες που ανταποκρίνονται στα πρότυπα. Αν ένας άνθρωπος έχει επαρκές επίπεδο, αν διαθέτει κάποια εργασιακή ικανότητα κι αν, επιπλέον, κουβαλάει ένα φορτίο, τότε θα πρέπει να μπορεί να μην επιδεικνύει αυτές τις εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής. Ωστόσο, αν ένας άνθρωπος έχει επίπεδο και διαθέτει κάποια εργασιακή ικανότητα, αλλά δεν κουβαλάει ένα φορτίο, άραγε είναι ικανός να γίνει επικεφαλής που ανταποκρίνεται στα πρότυπα και να εκπληρώνει τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; (Όχι.) Θα του είναι λίγο δύσκολο να το καταφέρει. Ας υποθέσουμε ότι ένας επικεφαλής κουβαλάει ένα φορτίο και έχει επαρκή ανθρώπινη φύση, αλλά απλώς δεν ξέρει πώς να εκτελεί το έργο του. Όσο κι αν συναναστρέφεται κανείς μαζί του, και πάλι δεν ξέρει πώς να υλοποιεί συγκεκριμένο έργο και να συμμετέχει σ’ αυτό και δεν μπορεί να βρει ούτε τις αρχές ούτε την κατεύθυνση. Επίσης, δεν ξέρει πώς να παρέχει καθοδήγηση για συγκεκριμένα επαγγέλματα ή συγκεκριμένο έργο. Όταν προκύπτουν προβλήματα, δεν μπορεί να εντοπίσει την ουσία αυτών των προβλημάτων και δεν ξέρει πώς να τα λύσει. Κατά συνέπεια, είναι πάντα πολύ παθητικός και αργός σε όποιο έργο κι αν κάνει ή σε όποιο ζήτημα κι αν χειρίζεται. Άραγε, μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να εκπληρώσει τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; (Όχι.) Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ ενθουσιώδης, κουβαλάει ένα φορτίο και θέλει να εκτελέσει το έργο του, αλλά έχει πολύ χαμηλό επίπεδο, δεν διαθέτει εργασιακή ικανότητα και δεν μπορεί ν’ αναλάβει το έργο ούτε να εκτελέσει συγκεκριμένο έργο ή να λύσει συγκεκριμένα ζητήματα· απλώς ακολουθεί τις τυπικές διαδικασίες όταν συμμετέχει σε οποιοδήποτε έργο, και είναι πολύ αργόστροφος, μουδιασμένος και παθητικός. Ως αποτέλεσμα, προκύπτουν πολλά προβλήματα, κι ωστόσο εκείνος είναι ανίκανος ν’ αρχίσει να τα επεξεργάζεται, δεν ξέρει από πού πηγάζουν, πόσο μάλλον πώς να συναναστραφεί πάνω σ’ αυτά και να τα λύσει, και δεν είναι καν ικανός ν’ αναφέρει τα προβλήματα στον Άνωθεν και ν’ αναζητήσει από Αυτόν. Επομένως, δεν είναι ικανός να εκπληρώσει τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, και ακόμη κι αν επιλεγεί να γίνει επικεφαλής, δεν είναι καλός επικεφαλής· είναι ψευδο-επικεφαλής.

Τώρα που έχουμε συναναστραφεί πάνω σε οχτώ ευθύνες που έχουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, μπορείτε να σκεφτείτε πώς ορίζεται στο περίπου ένας ψευδοεπικεφαλής; Πώς μπορεί να κρίνει κανείς αν ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης εκπληρώνει τις ευθύνες του ή αν είναι ψευδοεπικεφαλής; Στο πιο βασικό επίπεδο, πρέπει να εξετάσει αν εκείνος είναι ικανός να κάνει αληθινό έργο, αν έχει ή δεν έχει, δηλαδή, το επίπεδο που απαιτείται. Στη συνέχεια, θα πρέπει να εξετάσει αν εκείνος ο άνθρωπος φέρει το φορτίο που χρειάζεται για να κάνει καλά αυτό το έργο. Αγνοήστε πόσο όμορφα ακούγονται τα λόγια του, πόσο φαίνεται να κατανοεί τα δόγματα και πόσο ταλαντούχος και χαρισματικός είναι όταν χειρίζεται τα εξωτερικά ζητήματα· αυτά τα πράγματα δεν είναι σημαντικά. Το βασικό είναι αν μπορεί να εκτελέσει σωστά τα πιο σημαντικά κομμάτια του έργου της εκκλησίας, αν μπορεί να λύσει τα προβλήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια και αν μπορεί να οδηγήσει τους άλλους στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό είναι το πιο βασικό και ουσιαστικό έργο. Αν δεν είναι ικανός να κάνει αυτά τα κομμάτια του αληθινού έργου, τότε, όσο καλό κι αν είναι το επίπεδό του, όσο ταλαντούχος κι αν είναι, όσο κι αν μπορεί να υπομείνει τις κακουχίες και όσο μεγάλο τίμημα κι αν μπορεί να πληρώσει, δεν παύει να είναι ένας ψευδοεπικεφαλής. Κάποιοι λένε: «Αγνόησε το γεγονός ότι δεν κάνει τώρα αληθινό έργο. Έχει καλό επίπεδο και είναι ικανός. Αν τον εκπαιδεύσεις για κάποιο διάστημα, σίγουρα θα μπορέσει να κάνει αληθινό έργο. Στο κάτω κάτω, δεν έχει κάνει κάτι κακό. Δεν έχει κάνει κακές πράξεις ούτε έχει προκαλέσει διατάραξη και αναστάτωση· πώς μπορείς να τον αποκαλείς ψευδοεπικεφαλής;» Πώς μπορούμε να το εξηγήσουμε αυτό; Δεν έχει σημασία πόσο ταλαντούχος είσαι, πόσο υψηλό είναι το επίπεδό σου, πόσο μορφωμένος είσαι, πόσα συνθήματα μπορείς να φωνάξεις, πόσα λόγια και δόγματα καταλαβαίνεις, πόσο απασχολημένος ή κουρασμένος είσαι στην καθημερινότητά σου, πόσο μακριά έχεις ταξιδέψει, πόσες εκκλησίες επισκέπτεσαι, πόσα ρίσκα παίρνεις και πόση ταλαιπωρία υπομένεις· τίποτε από αυτά δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι αν εκτελείς το έργο σου με βάση τις εργασιακές ρυθμίσεις, αν εφαρμόζεις με ακρίβεια αυτές τις ρυθμίσεις, αν, ενώ είσαι επικεφαλής, συμμετέχεις σε κάθε συγκεκριμένη εργασία για την οποία είσαι υπεύθυνος και πόσα αληθινά προβλήματα έχεις λύσει πραγματικά, πόσοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να κατανοήσουν τις αλήθεια-αρχές χάρη στην καθοδήγηση που τους έχεις προσφέρει ως επικεφαλής, αλλά και πόσο έχει προχωρήσει και αναπτυχθεί το έργο της εκκλησίας· το σημαντικό είναι αν έχεις ή δεν έχεις πετύχει αυτά τα αποτελέσματα. Με όποιο συγκεκριμένο έργο κι αν ασχολείσαι, αυτό που έχει σημασία είναι αν παρακολουθείς την πρόοδο του έργου και το διευθύνεις ανελλιπώς, αντί να το παίζεις μεγάλος και τρανός και να δίνεις εντολές. Πέρα από αυτό, σημαντικό είναι και αν έχεις ζωή-είσοδο καθώς κάνεις το καθήκον σου, αν μπορείς να αντιμετωπίσεις τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, αν έχεις μαρτυρία της άσκησης της αλήθειας και αν μπορείς να χειριστείς και να λύσεις τα αληθινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εκλεκτός λαός του Θεού. Όλα αυτά τα πράγματα και άλλα παρόμοια αποτελούν πρότυπα για να αξιολογήσει κανείς αν ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης έχει εκπληρώσει τις ευθύνες του. Θα λέγατε πως είναι πρακτικά αυτά τα πρότυπα; Είναι δίκαια για τους ανθρώπους; (Ναι.) Είναι δίκαια για όλους. Όποιο κι αν είναι το μορφωτικό σου επίπεδο, είτε είσαι μικρός είτε μεγάλος σε ηλικία, όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό, όσο παλιός κι αν είσαι και όσα από τα λόγια του Θεού κι αν έχεις διαβάσει, τίποτε από αυτά δεν είναι σημαντικό. Αυτό που έχει σημασία είναι πόσο καλά κάνεις το έργο της εκκλησίας αφότου επιλεχθείς ως επικεφαλής, πόσο αποτελεσματικός και ικανός είσαι, καθώς και αν κάθε κομμάτι του έργου προχωρά με οργανωμένο και αποτελεσματικό τρόπο, χωρίς καθυστερήσεις. Αυτά είναι τα κύρια πράγματα που αξιολογούνται όταν εξετάζει κανείς αν ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης έχει ή δεν έχει εκπληρώσει τις ευθύνες του.

Μέσα από τη συναναστροφή που μόλις πραγματοποιήσαμε, πλέον κατανοείτε και γνωρίζετε κάπως καλύτερα τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών και έχετε μια ακριβή δήλωση σχετικά με τον ορισμό και την ουσία ενός ψευδο-επικεφαλής. Το κυριότερο κριτήριο με το οποίο κρίνεται κατά πόσο κάποιος είναι ψευδο-επικεφαλής είναι το κατά πόσο είναι ικανός να εκτελεί αληθινό έργο κι έπειτα το κατά πόσο κάνει όντως αληθινό έργο. Αυτά είναι τα δύο κύρια κριτήρια: Το ένα εξετάζει κατά πόσο είναι ικανός και το άλλο εξετάζει κατά πόσο είναι πρόθυμος. Άραγε, μπορείτε να τα θυμάστε αυτά τα πράγματα; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Εγώ δεν είμαι επικεφαλής. Γιατί, λοιπόν, πρέπει να τα θυμάμαι αυτά τα πράγματα;» Είναι σωστή αυτή η παρατήρηση; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστή; Κατανοώντας αυτές τις αλήθειες, οι άνθρωποι μπορούν, από τη μία πλευρά, ν’ αποκτήσουν αυτογνωσία και, από την άλλη πλευρά, να καταφέρουν να διακρίνουν άλλους ανθρώπους· αυτές είναι οι αλήθειες που πρέπει να κατανοούν και να κατέχουν οι άνθρωποι και δεν ωφελεί να μην τις κατανοήσουν. Κατ’ αρχάς, πρέπει ν’ αξιολογήσεις κατά πόσο διαθέτεις το επίπεδο και την ικανότητα για να γίνεις επικεφαλής σύμφωνα με τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Αν δεν διαθέτεις αυτά τα πράγματα, τότε πάψε να θέλεις να γίνεις επικεφαλής. Αν δεν διαθέτεις το επίπεδο για να γίνεις επικεφαλής αλλά το θέλεις και πάλι, τότε πρόκειται για φιλοδοξία· μόλις γίνεις επικεφαλής, δεν θα είσαι ικανός να εκτελέσεις αληθινό έργο και αναπόφευκτα θα γίνεις ψευδο-επικεφαλής. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχω καλό επίπεδο· ξεχωρίζω ανάμεσα στους άλλους. Συχνά, σκέφτομαι κάποιες καλές ιδέες και κάποιες έξυπνες και καλές προτάσεις. Έχω κλίση σε ό,τι κάνω και έχω πλούτο γνώσεων, ιδεών και εμπειριών. Άραγε, δεν σημαίνουν όλα αυτά ότι μπορώ να γίνω επικεφαλής;» Τότε, θα πρέπει ν’ αξιολογήσεις τον εαυτό σου για να δεις επιπλέον αν έχεις αίσθημα ευθύνης και αν κουβαλάς ένα φορτίο. Αν έχεις μόνο απόψεις για τα πράγματα και απλώς επιθυμείς να κάνεις πράγματα, αν έχεις μονίμως μεγάλες φιλοδοξίες αλλά δεν μπορείς να τις κάνεις πραγματικότητα, αν δεν ξέρεις πώς να κάνεις μια προσπάθεια και να πληρώσεις το τίμημα και δεν είσαι πρόθυμος να πληρώσεις κανένα τίμημα, αν θέλεις διαρκώς το μυαλό και η καρδιά σου να είναι σε χαλαρή κατάσταση, αν σου αρέσει να τεμπελιάζεις και να μην έχεις έγνοιες, αλλά να ζεις μια άνετη ζωή, αν δεν σου αρέσει ν’ ανησυχείς ή να είσαι απασχολημένος και φοβάσαι την κούραση και τις δυσκολίες, τότε δεν είσαι κατάλληλος για επικεφαλής και θα είσαι ανίκανος ν’ αναλάβεις ή να εκτελέσεις ηγετικό έργο.

Μόλις τώρα, συνοψίσαμε τα δύο κριτήρια με τα οποία κρίνεται το κατά πόσο ένας επικεφαλής ανταποκρίνεται στα πρότυπα: Το κατά πόσο είναι ικανός να εκτελεί αληθινό έργο και το κατά πόσο κάνει όντως αληθινό έργο. Αν οι άνθρωποι κατανοήσουν αυτά τα δύο κριτήρια, τότε θα τους είναι απόλυτα ξεκάθαρο το κατά πόσο είναι ικανοί να γίνουν επικεφαλής, καθώς και το κατά πόσο είναι ικανοί να κάνουν σωστά το εκκλησιαστικό έργο, να εκπληρώνουν επιμελώς τις ευθύνες τους και ν’ ανταποκρίνονται στα πρότυπα αφού γίνουν επικεφαλής. Όσοι υπηρετείτε αυτήν τη στιγμή ως επικεφαλής και εργάτες, άραγε έχετε πλέον κάποια μονοπάτια και κάποιες αρχές για ν’ αξιολογήσετε κατά πόσο έχετε κάνει αληθινό έργο και κατά πόσο έχετε εκπληρώσει τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; Μέσα από τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτές τις οκτώ ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, θα πρέπει να είστε σε θέση ν’ αξιολογήσετε ποιες εκδηλώσεις επιδεικνύουν οι ψευδο-επικεφαλής και να συνοψίσετε επακριβώς πώς πρέπει να εκτελούν το έργο τους οι επικεφαλής και οι εργάτες, καθώς και να εντοπίσετε σε ποια σημεία υστερείτε, είστε ανεπαρκείς ή δεν είστε αρκετά συγκεκριμένοι στο έργο σας και πώς θα πρέπει να κάνετε στο εξής το έργο· θα πρέπει τουλάχιστον να έχετε καταλήξει σ’ αυτές τις διαπιστώσεις. Αν δεν έχετε καταλήξει σε συμπεράσματα ή διαπιστώσεις για το πώς να γίνετε επικεφαλής ή εργάτες ή πώς να εκπληρώνετε τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, τότε αυτό σημαίνει ότι το επίπεδό σας δεν επαρκεί. Επιπλέον, αν βρίσκεστε σε πλήρη σύγχυση σχετικά με τον τρόπο διάκρισης των ψευδο-επικεφαλής, τότε αυτό δείχνει ακόμη περισσότερο ότι το επίπεδό σας είναι χαμηλό. Υπάρχει και μια ιδιαίτερη περίπτωση: Είναι κάποιοι που, αν και έχουν ακούσει αυτές τις συναναστροφές, δεν έχουν την αποφασιστικότητα να πασχίσουν για την αλήθεια ή να εκπληρώσουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών και απλώς δεν παίρνουν στα σοβαρά ή κατάκαρδα το ζήτημα. Σκέφτονται: «Δεν με νοιάζει ποιος είναι ψευδο-επικεφαλής. Σε κάθε περίπτωση, αν γινόμουν εγώ επικεφαλής, απλώς θα έκανα ό,τι μου έλεγε ο Άνωθεν. Δεν θα χρειαζόταν να καταβάλω τόση προσπάθεια ή να δαπανήσω τόση σκέψη». Όταν ακούνε κηρύγματα, απλώς ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες και σκοτώνουν την ώρα τους, και ξέρουν μέσες-άκρες σε τι αναφέρεται συγκεκριμένα το κήρυγμα, αλλά είναι πολύ τεμπέληδες για να συνοψίσουν σε ποιες αλήθειες και σε ποιες απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους αναφέρεται η συναναστροφή και δεν είναι πρόθυμοι να πάρουν αυτά τα πράγματα κατάκαρδα. Σκέφτονται: «Είναι μεγάλος μπελάς να διακρίνει κανείς αυτά τα ζητήματα. Σε κάθε περίπτωση, εγώ έχω μόνο μία απαίτηση από τον εαυτό μου: να μην κάνω κακό, να μην προκαλώ διαταράξεις και αναστατώσεις και να μην ξεχωρίζω από το πλήθος. Αυτό αρκεί. Είναι τόσο απλό! Είναι υπέροχο να ζει κανείς έτσι. Δεν έχω μεγάλες απαιτήσεις από τον εαυτό μου». Αυτή είναι η μοναδική τους οπτική, όσο κι αν ακούνε κηρύγματα, και κανείς δεν μπορεί να τους αλλάξει· όσο κι αν συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια, όποια μέθοδο κι αν χρησιμοποιήσεις για να συναναστραφείς ή πάνω σε ό,τι κι αν συναναστραφείς, δεν μπορείς ν’ αγγίξεις την καρδιά τους. Δεν τους νοιάζει αν θ’ ακούσουν αυτά τα λόγια ή όχι, λίγη διαφορά έχει γι’ αυτούς. Αυτοί οι άνθρωποι τα κουτσοβολεύουν στη ζωή και δεν παίρνουν τίποτα στα σοβαρά. Πόσο μάλλον τη συναναστροφή πάνω στις οκτώ από τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών· ακόμη κι αν συναναστρεφόμασταν πάνω σε όλες, εκείνοι και πάλι δεν θα κατανοούσαν και δεν θα μπορούσαν να συνοψίσουν καμία από τις αρχές ή κανένα από τα μονοπάτια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν αγαπούν τα θετικά πράγματα, δεν ενδιαφέρονται και δεν μπορούν να επιστρατεύσουν καθόλου την ενέργειά τους σε ό,τι έχει να κάνει με την αλήθεια ή με τα θετικά πράγματα, αλλά αντιθέτως δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το φαγητό, το ποτό και την αναζήτηση των απολαύσεων. Μέσα από τη συναναστροφή πάνω στις οκτώ από τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, από τη μία πλευρά, συνοψίσαμε κάποιες ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, καθώς και πώς πρέπει κανείς να εκτελεί το έργο και να εκπληρώνει τις ευθύνες του ως επικεφαλής ή εργάτης· από την άλλη πλευρά, συνοψίσαμε κάποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις που επιδεικνύουν οι ψευδο-επικεφαλής. Μόλις τώρα, καταλήξαμε σε δύο βασικές αρχές, σε δύο κριτήρια για τη διάκριση των ψευδο-επικεφαλής: Το ένα είναι το κατά πόσο κάποιος είναι ικανός να εκτελεί αληθινό έργο και το άλλο είναι το κατά πόσο κάνει όντως αληθινό έργο μόλις κατανοήσει τις αλήθεια-αρχές. Η χρήση αυτών των δύο κριτηρίων είναι η απλούστερη και καταλληλότερη μέθοδος έως σήμερα για ν’ αξιολογηθεί κατά πόσο κάποιος είναι ψευδο-επικεφαλής ή όχι.

Σημείο ένατο: Να επικοινωνούν, να εκδίδουν και να υλοποιούν με ακρίβεια τις διάφορες εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού σύμφωνα με τις απαιτήσεις του, παρέχοντας καθοδήγηση, επίβλεψη και παρότρυνση, και να επιθεωρούν και να παρακολουθούν πώς προχωράει η υλοποίησή τους (Μέρος πρώτο)

Ο ορισμός και τα συγκεκριμένα αντικείμενα των εργασιακών ρυθμίσεων

Σήμερα, θα συναναστραφούμε πάνω στην ένατη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών: «Να επικοινωνούν, να εκδίδουν και να υλοποιούν με ακρίβεια τις διάφορες εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού σύμφωνα με τις απαιτήσεις του, παρέχοντας καθοδήγηση, επίβλεψη και παρότρυνση, και να επιθεωρούν και να παρακολουθούν πώς προχωράει η υλοποίησή τους». Λαμβάνοντας υπόψη συνολικά αυτήν την ευθύνη, τι πρέπει να υλοποιούν οι επικεφαλής και οι εργάτες; (Τις διάφορες εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού.) Το σημείο εστίασης αυτής της ευθύνης είναι πώς πρέπει να υλοποιούνται οι διάφορες εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού· αυτό είναι το πιο σημαντικό έργο για τους επικεφαλής και τους εργάτες. Ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης, ανεξάρτητα από τη βαθμίδα του, πάντα θα έχει ν’ αντιμετωπίσει εργασιακές ρυθμίσεις, καθώς και το συγκεκριμένο έργο της υλοποίησης των εργασιακών ρυθμίσεων. Η υλοποίηση των διαφόρων εργασιακών ρυθμίσεων σχετίζεται με το έργο του κάθε επικεφαλής και εργάτη και πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό, πολύ συγκεκριμένο και πολύ θεμελιώδες έργο. Με αυτό το δεδομένο, άραγε δεν είναι απαραίτητο να συναναστραφούμε πρώτα συγκεκριμένα πάνω στο τι είναι οι εργασιακές ρυθμίσεις; (Ναι.) Τι είναι, λοιπόν, οι εργασιακές ρυθμίσεις; Ποιο είναι το πεδίο και ποιος είναι ο ορισμός των εργασιακών ρυθμίσεων; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Το πεδίο των εργασιακών ρυθμίσεων δεν καλύπτει απλώς κάποιες εργασίες και κάποιο περιεχόμενο σε σχέση με το εκκλησιαστικό έργο; Και οι εργασιακές ρυθμίσεις δεν ρυθμίζουν και εκδίδουν απλώς αυτές τις εργασίες και αυτό το περιεχόμενο;» Πώς σας φαίνεται αυτή η εξήγηση; Δεν εμπεριέχει μόνο λόγια και δόγματα; (Ναι.) Και τι σημαίνει «λόγια και δόγματα»; Σημαίνει ότι, παρόλο που καμία λέξη σ’ αυτήν την εξήγηση δεν ακούγεται λάθος, αφού την ακούσεις, και πάλι δεν την κατανοείς· είναι σαν να μη δόθηκε καμία εξήγηση. Ας ορίσουμε πρώτα τις εργασιακές ρυθμίσεις ως μια γραπτή περιγραφή, ώστε οι άνθρωποι να έχουν μια βασική ιδέα για να κατανοήσουν και να μάθουν τι ακριβώς είναι οι εργασιακές ρυθμίσεις. Οι εργασιακές ρυθμίσεις είναι τα συγκεκριμένα σχέδια και οι απαιτήσεις που έχει ο οίκος του Θεού για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο του έργου· θα πρέπει να τις επικοινωνούν και να τις υλοποιούν οι επικεφαλής και οι εργάτες, ενώ είναι επίσης οι απαιτήσεις, οι εργασίες και οι μέθοδοι που εκδίδονται προς όλα τα μέλη της εκκλησίας για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο του έργου. Αυτός είναι ο ορισμός των εργασιακών ρυθμίσεων. Και ποια αντικείμενα καλύπτουν οι εργασιακές ρυθμίσεις; Όλοι γνωρίζουν το ουσιαστικό «αντικείμενα», αλλά δεν θα έπρεπε το πεδίο αυτών των αντικειμένων να καλύπτει κάποιο συγκεκριμένο περιεχόμενο; (Ναι.) Ποιο περιεχόμενο γνωρίζετε; (Υπάρχει το ευαγγελικό έργο και υπάρχει το έργο παραγωγής ταινιών.) Αυτά είναι δύο αντικείμενα. (Υπάρχουν, επίσης, κάποιες απαιτήσεις σε σχέση με την εκκλησιαστική ζωή και τη σύσταση των διοικητικών οργάνων της εκκλησίας.) Ποιο άλλο έργο υπάρχει; (Υπάρχει το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας, καθώς και κάποιο έργο που σχετίζεται με τα συστήματα διαχείρισης της εκκλησίας.) Το συγκεκριμένο περιεχόμενο των εργασιακών ρυθμίσεων είναι το εξής: Πρώτο αντικείμενο, το διοικητικό έργο της εκκλησίας. Αυτό είναι το μεγαλύτερο αντικείμενο του έργου, και αν το διοικητικό έργο δεν γίνεται σωστά, δεν θα υπάρχει καθόλου εκκλησιαστικό έργο. Δεύτερο αντικείμενο, το έργο που αφορά το προσωπικό. Πρόκειται για ένα μεγάλο αντικείμενο του έργου. Τρίτο αντικείμενο, το ευαγγελικό έργο. Είναι και αυτό ένα μεγάλο αντικείμενο του έργου. Τέταρτο αντικείμενο, τα διάφορα είδη επαγγελματικού έργου. Το πεδίο αυτού του έργου είναι κάπως μεγάλο και περιλαμβάνει το έργο παραγωγής ταινιών, το κειμενικό έργο, τη μετάφραση, τη μουσική, την παραγωγή βίντεο, το καλλιτεχνικό έργο και ούτω καθεξής. Πέμπτο αντικείμενο, η εκκλησιαστική ζωή. Έκτο αντικείμενο, το έργο της διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων. Έβδομο αντικείμενο, το έργο της κάθαρσης. Όγδοο αντικείμενο, οι εξωτερικές υποθέσεις. Ένατο αντικείμενο, η πρόνοια της εκκλησίας. Για παράδειγμα, το πώς η εκκλησία λύνει τις δυσκολίες που προκύπτουν στα σπίτια των αδελφών και το τι κάνει η εκκλησία γι’ αυτούς, καθώς και όταν επισκέπτεται τους αδελφούς και τις αδελφές στη φυλακή και πώς φροντίζει τις οικογένειές τους και ούτω καθεξής, όλα αυτά εμπίπτουν στην πρόνοια της εκκλησίας. Δέκατο αντικείμενο, τα σχέδια έκτακτης ανάγκης. Μερικές φορές, η εκκλησία εκδίδει κάποια μέτρα έκτακτης ανάγκης. Για παράδειγμα, όταν ξέσπασε η πανδημία, η εκκλησία υιοθέτησε ένα αντίστοιχο σύστημα απομόνωσης. Όλα τα σχέδια τέτοιου είδους εμπίπτουν στο έργο έκτακτης ανάγκης. Κατά βάση, οι εργασιακές ρυθμίσεις αφορούν σ’ αυτά τα δέκα αντικείμενα. Οποιοδήποτε άλλο δευτερεύον αντικείμενο ή οποιαδήποτε άλλη ειδική περίσταση περιλαμβάνεται σ’ αυτά τα δέκα· κατά βάση, το εκκλησιαστικό έργο αφορά σ’ αυτά τα δέκα κύρια αντικείμενα. Ουσιαστικά, αυτά αποτελούν το πεδίο των διαφόρων εργασιακών ρυθμίσεων που εκδίδει ο οίκος του Θεού, έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Τώρα που έχουν επιβεβαιωθεί αυτά τα αντικείμενα, θα πρέπει πλέον όλοι σας να κατανοείτε λίγο τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και να γνωρίζετε ότι αυτά είναι τα κύρια αντικείμενα του έργου στον οίκο του Θεού. Αυτό είναι το εύρος των απαιτήσεων που έχει ο οίκος του Θεού ως προς τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Κατά συνέπεια, ως επικεφαλής ή εργάτης, το πεδίο του έργου σου και οι ευθύνες που πρέπει να εκπληρώνεις δεν μπορούν να διαχωριστούν από αυτά τα αντικείμενα που περιλαμβάνονται στις εργασιακές ρυθμίσεις· όλα αυτά τα αντικείμενα είναι απαραίτητα. Αν εκτός από αυτά τα αντικείμενα του έργου, ασχολείσαι λίγο με οτιδήποτε μπορείς να κάνεις καλά από τα πράγματα που είσαι πρόθυμος να κάνεις, τότε ο οίκος του Θεού δεν έχει επιπρόσθετες απαιτήσεις για την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Επομένως, όσο εκτελείς το έργο σου, θα πρέπει να συλλογίζεσαι πώς να φέρεις σε πέρας αυτά τα αντικείμενα του έργου, τι απαιτείται από τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, ποιο συγκεκριμένο έργο πρέπει να κάνεις, πώς να το υλοποιήσεις, κατά πόσο υλοποιείται σωστά, ποια είναι η υφιστάμενη πρόοδος, κατά πόσο έχεις παρακολουθήσει το έργο, κατά πόσο υπάρχει οποιοδήποτε αντικείμενο του έργου που δεν έχει γίνει σωστά ή στο οποίο εμφανίζονται αποκλίσεις και ελαττώματα και κατά πόσο όλοι όσοι συμμετέχουν σ’ αυτό το αντικείμενο του έργου κάνουν όντως έργο· θα πρέπει πάντα να συλλογίζεσαι αυτά τα πράγματα. Τώρα που έχετε κατανοήσει τα συγκεκριμένα αντικείμενα του έργου που εμπίπτουν στις εργασιακές ρυθμίσεις, άραγε είναι απαραίτητο να εξηγήσω με απλό τρόπο το καθένα από αυτά τα αντικείμενα; Ή μήπως σκέφτεστε το εξής: «Ερχόμαστε σ’ επαφή με αυτά τα αντικείμενα του έργου εδώ και πολλά χρόνια και τα κατανοούμε όλα· δεν είναι απαραίτητο να τα εξηγήσουμε ξανά. Ας συναναστραφούμε καλύτερα πάνω σε κάτι σημαντικό. Αυτό το θέμα δεν είναι τόσο σημαντικό, δεν έχει σημασία αν το γνωρίζουμε ή όχι και δεν θέλουμε ν’ ακούσουμε γι’ αυτό»; Είναι απαραίτητο να εξηγήσουμε περαιτέρω αυτό το θέμα; (Ναι.) Εφόσον είναι απαραίτητο, ας μιλήσουμε γι’ αυτό με απλά λόγια. Θα επιλέξω κάποια αντικείμενα με τα οποία δεν είστε και τόσο εξοικειωμένοι και τα οποία δεν είναι πολύ συγκεκριμένα, αλλά είναι λίγο αφηρημένα, και θα συναναστραφώ πάνω σ’ αυτά.

I. Το διοικητικό έργο

Ας ξεκινήσουμε τη συναναστροφή μας μιλώντας για το πρώτο αντικείμενο, το διοικητικό έργο. Το διοικητικό έργο είναι σχετικά αφηρημένο, δεν είναι αρκετά συγκεκριμένο και πολλοί άνθρωποι δεν το κατανοούν. Συγκεκριμένα, όσοι πιστεύουν στον Θεό μόνο για λίγο χρονικό διάστημα δεν γνωρίζουν πραγματικά για τη σύσταση της εκκλησίας και για το διοικητικό της έργο και δεν ξέρουν τι είναι διοίκηση. Αυτή η διοίκηση δεν είναι το ίδιο με τα διοικητικά διατάγματα που εκδίδει ο Θεός. Αυτό το διοικητικό έργο αφορά κυρίως στις συγκεκριμένες διατάξεις του οίκου του Θεού σχετικά με το έργο της ίδρυσης εκκλησιών. Και ποιο είναι το περιεχόμενο αυτών των συγκεκριμένων διατάξεων; Αναφέρουν πώς διαιρούνται οι εκκλησίες, πόσοι άνθρωποι περιλαμβάνονται σε κάθε εκκλησία, πώς δίδονται ονόματα στις εκκλησίες και ούτω καθεξής. Έχει οριστεί στις εργασιακές ρυθμίσεις ότι οι εκκλησίες διαιρούνται ανάλογα με το φυσικό τους γεωγραφικό περιβάλλον και ότι 30 έως 50 άνθρωποι που ζουν σε σχετικά κοντινή απόσταση μεταξύ τους χαρακτηρίζονται εκκλησία. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι η περιοχή Α περιλαμβάνει τρία ή τέσσερα χωριά· αν σ’ αυτά τα χωριά υπάρχουν 50 πιστοί, τότε μπορούν να χαρακτηριστούν εκκλησία. Θα ορίσουν τις δικές τους ώρες και τοποθεσίες για την πραγματοποίηση συναθροίσεων, θα έχουν επικεφαλής και διακόνους της εκκλησίας, καθώς και συγκεκριμένο εκκλησιαστικό έργο να κάνουν, και θα τους διαχειρίζεται όλους μαζί αυτή η εκκλησία. Αυτή είναι η διάταξη αναφορικά με τη διαίρεση των εκκλησιών και τον αριθμό των μελών στις εκκλησίες. Ταυτόχρονα, αυτή η εκκλησία θα εμπίπτει στην αρμοδιότητα μιας συγκεκριμένης επαρχίας, ανάλογα με την επαρχία στην οποία βρίσκεται, και αυτή η επαρχία θα είναι υπεύθυνη για όλα τα διαφορετικά αντικείμενα του έργου σ’ αυτήν την εκκλησία, όπως η εκκλησιαστική ζωή εκεί, το κατά πόσο οι επικεφαλής και οι διάκονοι είναι κατάλληλοι, η διανομή βιβλίων με τα λόγια του Θεού, η υλοποίηση των διαφόρων εργασιακών ρυθμίσεων και η επικοινωνία των απαιτήσεων του Άνωθεν και ούτω καθεξής. Ο οίκος του Θεού έχει συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις για πράγματα όπως ο αριθμός των εκκλησιών που συνιστούν μια επαρχία και ο αριθμός των επαρχιών που συνιστούν μια περιφέρεια, καθώς και τις περιφέρειες που είναι υπεύθυνες για τις επαρχίες και τις επαρχίες που είναι υπεύθυνες για τις εκκλησίες, που είναι διοικητικές μονάδες. Με απλά λόγια, αυτό ονομάζεται διοικητικό έργο, και εμπίπτει στο πεδίο των αρμοδιοτήτων των επικεφαλής και των εργατών. Ποιες είναι, λοιπόν, οι ευθύνες που πρέπει να εκπληρώνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; Πρέπει να διαιρούν τις εκκλησίες με βάση το φυσικό γεωγραφικό τους περιβάλλον και την τοποθεσία τους, σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις. Αν ο αριθμός των ανθρώπων σε μια εκκλησία αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου, τότε η εκκλησία θα πρέπει να διαιρεθεί ξανά με βάση τον αριθμό των ανθρώπων και το γεωγραφικό περιβάλλον. Για παράδειγμα, αν μια εκκλησία 50 ανθρώπων φτάσει τους 80 ανθρώπους, θα πρέπει να διαιρεθεί σε δύο εκκλησίες· αν αυτές οι δύο εκκλησίες από 80 ανθρώπους φτάσουν συνολικά τους 150 ανθρώπους, τότε πρέπει να διαιρεθούν σε τρεις εκκλησίες. Αν μια εκκλησία καταλήξει να έχει 70, 80 ή 100 ανθρώπους και δεν έχει διαιρεθεί ακόμη σε δύο εκκλησίες, τότε δεν δείχνει αυτό ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες σ’ αυτήν την εκκλησία δεν κατανοούν το διοικητικό έργο του οίκου του Θεού; (Ναι.) Σε τέτοιες στιγμές, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να διαβάζουν τις εργασιακές ρυθμίσεις που αφορούν σ’ αυτό το θέμα· το εγχειρίδιο εργασιακών ρυθμίσεων της εκκλησίας περιλαμβάνει συγκεκριμένες διατάξεις. Αν μια εκκλησία διαιρεθεί σε δύο νέες εκκλησίες, τότε η κάθε εκκλησία πρέπει να εκλέξει τους απαραίτητους επικεφαλής και εργάτες, όπως επικεφαλής της εκκλησίας, διακόνους και ούτω καθεξής. Τι θα πρέπει να κάνουν, λοιπόν, οι επικεφαλής και οι εργάτες; Θα πρέπει να γνωρίζουν και να έχουν μια αντίληψη για τον αριθμό των ανθρώπων στην εκκλησία και την κατάσταση της ίδρυσης της εκκλησίας. Αυτό είναι το διοικητικό έργο της εκκλησίας και είναι το μεγαλύτερο αντικείμενο του έργου. Θα πρέπει να υπάρχει μια εκκλησία οπουδήποτε βρίσκεται ο εκλεκτός λαός του Θεού και, μόλις ιδρυθεί μια εκκλησία, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει ν’ αναλαμβάνουν την ευθύνη για κάθε πτυχή του έργου αυτής της εκκλησίας, όπως η διανομή βιβλίων με τα λόγια του Θεού, η διαχείριση των μελών της εκκλησίας, η υλοποίηση των εργασιακών ρυθμίσεων, ώστε να γνωρίζουν ποιο είναι το περιεχόμενο των εργασιακών ρυθμίσεων. Το διοικητικό έργο αφορά κυρίως στην ίδρυση εκκλησιών, καθώς και στη σύσταση των διοικητικών οργάνων και του προσωπικού των εκκλησιών· όλα αυτά είναι συγκεκριμένες εργασίες που εμπίπτουν στο διοικητικό έργο. Συνήθως, ποιοι άνθρωποι συναντούν περισσότερο αυτό το αντικείμενο του έργου; Οι εκκλησίες νέων πιστών, οι ευαγγελικές ομάδες, καθώς και οι επικεφαλής περιφερειών, οι επικεφαλής επαρχιών και οι επικεφαλής εκκλησιών σε περιοχές όπου διαδίδεται το ευαγγέλιο· όλοι αυτοί συναντούν περισσότερο αυτό το έργο. Επιπλέον, το διοικητικό έργο περιλαμβάνει και μια ειδική εργασία, που είναι ο διαχωρισμός των εκκλησιών σε εκκλησίες πλήρους απασχόλησης, εκκλησίες μερικής απασχόλησης, συνηθισμένες εκκλησίες και ομάδες Β, και αυτό είναι άλλη μια εργασία που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να κατανοούν πώς να διαχωρίζουν τις εκκλησίες, και η αρχή του διαχωρισμού των εκκλησιών είναι να κατανέμονται οι άνθρωποι σε διαφορετικές εκκλησίες με βάση τις διαφορές στα καθήκοντα που κάνουν, να διαχωρίζονται οι άνθρωποι που κάνουν ένα καθήκον από τους ανθρώπους που δεν κάνουν κάποιο καθήκον και οι άνθρωποι που κάνουν το καθήκον τους σε πλήρη απασχόληση από τους ανθρώπους που το κάνουν σε μερική απασχόληση· αυτό είναι άλλη μία ειδική και συγκεκριμένη διοικητική δουλειά.

II. Το έργο που αφορά το προσωπικό

Δεύτερο αντικείμενο, το έργο που αφορά το προσωπικό. Αυτό το αντικείμενο έχει να κάνει με την εκλογή, τον διορισμό και την απομάκρυνση των επικεφαλής και των εργατών όλων των βαθμίδων από τα καθήκοντά τους. Οι εργασιακές ρυθμίσεις παρέχουν συγκεκριμένες διατάξεις για τα συστήματα εκλογής, για το είδος των ανθρώπων που πρέπει να εκλέγονται ως επικεφαλής και εργάτες, καθώς και για τις μεθόδους και τις συγκεκριμένες απαιτήσεις των εκλογών. Υπάρχουν και κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις· για παράδειγμα, τι πρέπει να γίνει αν οι αδελφοί και οι αδελφές μόλις έχουν συστηθεί μεταξύ τους και δεν γνωρίζονται πολύ καλά, κι έτσι δεν μπορούν να επιλέξουν κατάλληλους επικεφαλής και εργάτες μέσα από εκλογές; Σ’ αυτήν την περίπτωση, μπορούν να προαχθούν και να προταθούν κάποιοι άνθρωποι, ελέγχοντας ποιοι είναι σχετικά κατάλληλοι για να γίνουν επικεφαλής, και κατόπιν, όταν οι άλλοι μάθουν περισσότερα πράγματα γι’ αυτούς, μέσα από τη συναναστροφή και διεξάγοντας απλούς ελέγχους, μπορούν να διοριστούν σ’ αυτήν τη θέση. Επιπλέον, όταν ο Άνωθεν ρυθμίζει ένα μεγάλο έργο ή διορίζει κάποιους ανθρώπους ως επιβλέποντες, αυτό είναι μια ειδική εργασιακή ρύθμιση. Υπάρχει κι άλλη μία ιδιαίτερη περίπτωση: όταν κάποιος συντάσσει μια αναφορά προς τον Άνωθεν περιγράφοντας πώς ο τάδε επικεφαλής δεν εκτελεί αληθινό έργο και βαδίζει στο μονοπάτι ενός αντίχριστου και ο Άνωθεν, αφού επαληθεύσει τα λεγόμενα, εκδίδει μια εργασιακή ρύθμιση για ν’ απομακρύνει από τα καθήκοντά του τον επικεφαλής που αναφέρθηκε. Αυτή είναι μια άλλη εργασιακή ρύθμιση που σχετίζεται με το έργο που αφορά το προσωπικό. Με λίγα λόγια, το έργο που αφορά το προσωπικό έχει να κάνει με την εκλογή, τον διορισμό και την απομάκρυνση των επικεφαλής και των εργατών όλων των βαθμίδων στην εκκλησία από τα καθήκοντά τους. Αυτό το αντικείμενο του έργου είναι σχετικά απλό και είναι ευκολονόητο.

III. Το ευαγγελικό έργο

Τρίτο αντικείμενο, το ευαγγελικό έργο. Το ευαγγελικό έργο είναι το πρώτο μεγάλο αντικείμενο συγκεκριμένου επαγγελματικού έργου στον οίκο του Θεού, μετά το διοικητικό έργο και το έργο που αφορά το προσωπικό. Ο οίκος του Θεού έχει διατυπώσει πολλές διαδοχικές εργασιακές ρυθμίσεις γι’ αυτό το αντικείμενο του έργου, καθώς και συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις σε σχέση με τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου, τη γεωγραφική εμβέλεια του κηρύγματος του ευαγγελίου και τους τρόπους και τα μέσα με τα οποία πρέπει να κηρύττεται το ευαγγέλιο. Ταυτόχρονα, ο οίκος του Θεού έχει και συγκεκριμένες δηλώσεις στις εργασιακές ρυθμίσεις σχετικά με όλα τα διαφορετικά βιβλία με τα λόγια του Θεού, τις ταινίες και τα βίντεο, καθώς και τα βαριετέ που απαιτούνται για το κήρυγμα του ευαγγελίου, ή ακόμη και δηλώσεις σχετικά με τις διαφόρων ειδών κοινές αντιλήψεις και τις συχνές ερωτήσεις των δυνητικών αποδεκτών του ευαγγελίου. Κάποιες δηλώσεις μπορεί να μην παρουσιάζονται συγκεκριμένα γραπτώς, αλλά πολλές από αυτές παρουσιάζονται προφορικά στις συναναστροφές. Το ευαγγελικό έργο προχωράει και συνεχίζεται διαρκώς και, καθώς προχωράει αυτό το έργο, ο οίκος του Θεού έχει διατυπώσει συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις και διατάξεις που αφορούν σε ζητήματα τα οποία προκύπτουν και αντιμετωπίζονται συνεχώς, ενώ έχει εκδώσει και κάποιες συγκεκριμένες απαιτήσεις και εργασίες για τους εργάτες του ευαγγελίου, τους διακόνους του ευαγγελίου και τους επιβλέποντες του ευαγγελικού έργου. Παρόλο που σ’ αυτό το μεταγενέστερο στάδιο ο οίκος του Θεού δεν αναφέρει πολλά για τις ρυθμίσεις σχετικά με το ευαγγελικό έργο, γίνεται πολύ συχνά στην εκκλησία συναναστροφή πάνω σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Συγκεκριμένα, αφότου άρχισε να διαδίδεται το ευαγγέλιο στο εξωτερικό, ο οίκος του Θεού διατύπωσε συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις για το μεταφραστικό έργο σε διάφορες γλώσσες. Οι μεταφραστές και οι εργάτες του ευαγγελίου που γνωρίζουν διάφορες ξένες γλώσσες κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να συνεργαστούν μ’ αυτό το έργο και ο οίκος του Θεού έχει επενδύσει πολλούς από αυτούς τους ανθρώπινους πόρους για να συνεργαστούν με το ευαγγελικό έργο, και αυτό συνάδει με τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού. Με λίγα λόγια, ο Άνωθεν πάντα καθοδηγεί προσωπικά, παρακολουθεί, επιβλέπει και ρωτάει για το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Ποιες είναι, λοιπόν, οι ευθύνες που πρέπει να εκπληρώνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες σε ό,τι έχει να κάνει μ’ αυτό το αντικείμενο του έργου; Το γεγονός ότι υπάρχει ένας επιβλέπων για το ευαγγελικό έργο δεν σημαίνει ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να παραμένουν εντελώς απαθείς, να μην έχουν καθόλου στον νου τους το έργο, να μη ρωτούν γι’ αυτό και απλώς να το αγνοούν και να σκέφτονται: «Ας εξελιχθεί όπως να ‘ναι το έργο. Ούτως ή άλλως, δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα. Εγώ είμαι υπεύθυνος για την εκκλησιαστική ζωή και για τα διάφορα είδη επαγγελματικού έργου. Δεν με αφορά αν υπάρχουν προβλήματα με το ευαγγελικό έργο». Είναι σωστό αυτό; (Όχι.) Αυτό είναι παραμέληση των ευθυνών σου. Από όλο το έργο του οίκου του Θεού, το πιο σημαντικό αντικείμενο στο οποίο πρέπει να εστιάζουν οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι το ευαγγελικό έργο. Μπορεί να μην έχεις οριστεί άμεσα υπεύθυνος γι’ αυτό το αντικείμενο του έργου, αλλά θα πρέπει να ρωτάς πόσο εξελίσσεται και πώς προχωράει· θα πρέπει να παρακολουθείς, να γνωρίζεις και να χειρίζεσαι αυτά τα πράγματα. Ιδίως σε ό,τι έχει να κάνει με κάποιο σημαντικό προσωπικό, όπως οι κήρυκες του ευαγγελίου και οι ποτιστές στις ευαγγελικές ομάδες, καθώς και οι επιβλέποντες του ευαγγελικού έργου, θα πρέπει πάντα να χειρίζεσαι έγκαιρα τις συνθήκες τους και, αν προκύπτουν προβλήματα μ’ αυτό το προσωπικό, θα πρέπει να τα λύνεις άμεσα· δεν θα πρέπει να νίπτεις τας χείρας σου αφού ανατεθεί αυτό το έργο. Επιπλέον, θα πρέπει τακτικά να επιθεωρείς και να διευθύνεις όλους τους κήρυκες του ευαγγελίου που ασχολούνται με το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρίσκονται στις εκκλησίες και των κηρύκων πρώτης γραμμής που διαδίδουν το ευαγγέλιο μέσω του διαδικτύου, καθώς και των ποτιστών σε κάθε ομάδα. Εδώ και πολύ καιρό, οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού απαιτούν όλοι οι κήρυκες του ευαγγελίου και οι ποτιστές να περνούν από ειδική εκπαίδευση. Τι σημαίνει «ειδική εκπαίδευση»; Σημαίνει πως θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι οι κήρυκες του ευαγγελίου και οι ποτιστές κατανοούν ξεκάθαρα τις αλήθειες των οραμάτων και ότι μπορούν να εξηγήσουν με σαφήνεια αυτά τα πράγματα. Αν υπάρχει κάποια πτυχή στις αλήθειες των οραμάτων που δεν τους είναι εντελώς ξεκάθαρη, τότε θα πρέπει να γίνονται τακτικές συναναστροφές πάνω σ’ αυτήν, και όσο πιο λεπτομερής είναι η κατανόηση των κηρύκων του ευαγγελίου και των ποτιστών, τόσο το καλύτερο. Ο οίκος του Θεού έχει εργασιακές ρυθμίσεις γι’ αυτό, έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου είναι ένα συγκεκριμένο και περίπλοκο αντικείμενο του έργου, το οποίο περιλαμβάνει πολλές διακριτές εργασίες. Θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι η κάθε εργασία γίνεται σωστά και παρακολουθείται στενά· αυτή είναι η ανάθεση από τον Θεό. Η κάθε εργασία πρέπει να γίνεται σωστά και πρέπει να διασφαλίζεται ότι τα αποτελέσματα της κάθε εργασίας βελτιώνονται συνεχώς· μόνο αυτό συνάδει με τις προθέσεις του Θεού. Όλα τα άλλα είδη επαγγελματικού έργου, όπως το έργο παραγωγής ταινιών, το κειμενικό έργο, η μουσική, η τέχνη και η μετάφραση, υπάρχουν για να υποστηρίζουν και να υποβοηθούν το ευαγγελικό έργο, και το ευαγγελικό έργο βρίσκεται στην πρώτη γραμμή όλου του έργου. Επομένως, όσοι κάνουν τα διάφορα καθήκοντα πρέπει να κάνουν σωστά το δικό τους έργο και να επιτυγχάνουν τα αποτελέσματα που απαιτεί ο Θεός. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχουν ένα μερίδιο στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Ο λόγος είναι ότι όλα τα άλλα είδη του επαγγελματικού έργου υπάρχουν για να υπηρετείται η διάδοση του ευαγγελίου και όλο αυτό το έργο πρέπει να επικεντρώνεται στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου και να του παρέχει αστείρευτη υποστήριξη. Σήμερα, όλο το υλικό, οι ταινίες και τα διάφορα βίντεο που χρειάζονται για το κήρυγμα του ευαγγελίου δημιουργούνται μέσα από την προσπάθεια πολλών εκλεκτών του Θεού που εργάζονται στα παρασκήνια. Όλα όσα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι στα παρασκήνια παρέχουν ισχυρή υποστήριξη στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Στο παρελθόν, ο οίκος του Θεού δεν είχε διαφορετικά είδη ταινιών, δεν είχε πολλά τραγούδια ούτε είχε πάρα πολλά βίντεο με βιωματικές μαρτυρίες. Απλώς βασιζόταν στους εργάτες του ευαγγελίου που πραγματοποιούσαν συνεχώς συναναστροφές. Οι εργάτες του ευαγγελίου μιλούσαν μέχρι που στέγνωνε το στόμα τους, αλλά δεν πετύχαιναν κατ’ ανάγκη σημαντικά αποτελέσματα· ήταν πολύ δύσκολο να κερδίσουν ακόμα και έναν άνθρωπο. Αφότου η εκκλησία δημιούργησε κάθε λογής βίντεο, το έργο των ευαγγελικών ομάδων ελαφρύνθηκε σχετικά και έγινε πολύ ευκολότερο από πριν, ενώ αυξήθηκε και η εργασιακή απόδοση. Κάποιοι άνθρωποι είναι πεισματάρηδες και συντηρητικοί στη σκέψη τους. Όταν τους κηρύττεις το ευαγγέλιο, όσο κι αν συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια, αυτό δεν έχει αποτέλεσμα· διατηρούν τις αντιλήψεις τους και αρνούνται να την αποδεχθούν. Τι κάνεις, τότε; Τους βάζεις να δουν μία ή δύο ταινίες μαρτυρίας του ευαγγελίου, κι έτσι οι αντιλήψεις τους μεταμορφώνονται και αρχίζουν να βλέπουν ευνοϊκά την αληθινή οδό. Όταν έρθουν ν’ αναζητήσουν ξανά, δεν υπάρχουν πλέον μεγάλοι φραγμοί ή εμπόδια μέσα τους και όταν συναναστρέφεσαι ξανά μαζί τους πάνω στην αλήθεια, μπορούν εύκολα να την αποδεχθούν. Γι’ αυτό τα αποτελέσματα είναι πραγματικά εμφανή όταν δείχνεις στους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου τις ταινίες που παράγει ο οίκος του Θεού ή όταν τους διαβάζεις τα λόγια του Θεού ή τους δείχνεις βίντεο με βιωματικές μαρτυρίες· όσα λόγια κι αν τους πεις, αυτό είναι πιο αποτελεσματικό. Όποιος κι αν αναζητεί και διερευνά την αληθινή οδό, πρώτα πρέπει να τον βάλεις να δει κάποιες ταινίες κι έπειτα να διαβάσει περισσότερα λόγια του Θεού, ώστε να του ανοίξεις τον δρόμο. Μετά, πρέπει να συναναστραφείς μαζί του πάνω στην αλήθεια, για να εξαλείψεις τις αντιλήψεις του. Έτσι, τα πράγματα εξελίσσονται πολύ πιο ομαλά. Στις μέρες μας, όσοι διερευνούν την αληθινή οδό έχουν ήδη δει στο διαδίκτυο πολλές ταινίες και πολλά βίντεο με βιωματικές μαρτυρίες που παράγει ο οίκος το Θεού και, ιδίως, έχουν διαβάσει πολλά από τα λόγια του Θεού· προτού έρθουν ν’ αναζητήσουν και να διερευνήσουν, βλέπουν ήδη ευνοϊκά την αληθινή οδό και έχουν ήδη αναγνωρίσει κατά βάση ότι είναι η αληθινή οδός. Έχετε διαπιστώσει κάτι μέσα από αυτό; Αυτές οι ταινίες, αυτά τα βίντεο που αναφέρουν τα λόγια του Θεού, τα βίντεο με βιωματικές μαρτυρίες, τα βίντεο με ύμνους και ούτω καθεξής που παράγει ο οίκος του Θεού είναι πολύ αποτελεσματικά στην κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό! Δεν χρειάζεται να δαπανά κανείς τόσο σάλιο για να συναναστρέφεται και να συζητά με δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου· μόλις βλέπουν αυτά τα βίντεο, είναι σε θέση ν’ αποδεχθούν την αληθινή οδό. Έτσι, γλιτώνουν πολύ χρόνο όσοι κηρύττουν το ευαγγέλιο και αυτό δείχνει ότι όλη η επιπλέον υποστήριξη για το κήρυγμα του ευαγγελίου είναι πολύ ισχυρή! Υπάρχει αφθονία κάθε λογής πόρων για το κήρυγμα του ευαγγελίου! Πολλοί δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου μένουν έκπληκτοι όταν πηγαίνουν στο διαδίκτυο για να διερευνήσουν το έργο του Θεού, αφού υπάρχουν τόσα πράγματα και είναι άφθονο το περιεχόμενο στον ιστότοπο του οίκου του Θεού! Τα λόγια του Θεού είναι άφθονα, υπάρχουν άφθονες ταινίες και βίντεο κάθε λογής και διατίθενται σε αφθονία όλα όσα χρειάζεσαι σε ό,τι έχει να κάνει με τις βιωματικές μαρτυρίες. Αυτό είναι πραγματικά το αποτέλεσμα του έργου και της καθοδήγησης του Αγίου Πνεύματος! Όλα αυτά έχουν πραγματικά δημιουργηθεί από το έργο του Θεού. Όσο κι αν ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας και ο θρησκευτικός κόσμος διαδίδουν αβάσιμες φήμες και αμαυρώνουν αυτό το έργο, όλη η προσπάθειά τους είναι μάταιη. Σε κάθε περίπτωση, όλοι μπορούν να δουν ξεκάθαρα τα αποτελέσματα που επιτυγχάνουν και τους καρπούς που δρέπουν όλα τα αντικείμενα του έργου του οίκου του Θεού, και είναι γεγονότα που επιτυγχάνονται από τα λόγια του Θεού.

Στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου της βασιλείας, όλα τα αντικείμενα του έργου του οίκου του Θεού είναι οργανωμένα με πολύ μεθοδικό τρόπο και προχωράνε ομαλά. Το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου είναι ένα κρίσιμο, μακροπρόθεσμο και κοπιαστικό αντικείμενο του έργου. Επομένως, όσοι αναλαμβάνουν το ευαγγελικό έργο, είτε είναι επιβλέποντες είτε συνηθισμένοι εργάτες του ευαγγελίου, πρέπει να επιβεβαιώσουν μέσα τους τη σημασία αυτού του έργου. Παρόλο που εσείς εργάζεστε στην πρώτη γραμμή του ευαγγελίου και κάνετε τα καθήκοντά σας, πίσω σας, δηλαδή στα παρασκήνια, υπάρχουν πολλοί αδελφοί και αδελφές που κάνουν διαφόρων ειδών βοηθητικό έργο και εκείνοι είναι η δύναμη που στηρίζει το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Τι εννοώ μ’ αυτό; Όλο το έργο του οίκου του Θεού επικεντρώνεται στη διάδοση του ευαγγελίου, και τα καθήκοντα που εκτελούν όλοι οι εκλεκτοί του Θεού υπηρετούν τη διάδοση του ευαγγελίου. Ο κάθε αδελφός και η κάθε αδελφή που κάνει ένα καθήκον έχει ένα μερίδιο στο ευαγγελικό έργο, και κάθε αντικείμενο του έργου σχετίζεται στενά με το ευαγγελικό έργο. Με λίγα λόγια, κάθε αντικείμενο του έργου, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του ευαγγελικού έργου, είναι ένα καθήκον που πρέπει να γίνεται σωστά ώστε να κατατίθεται μαρτυρία για το έργο του Θεού· οποιοδήποτε αντικείμενο του έργου σχετίζεται στενά με το πιο σημαντικό έργο, που είναι η κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό. Αυτό είναι απόλυτα ακριβές. Επομένως, ο οίκος του Θεού τοποθετεί το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου στην κορυφή της λίστας όλων των αντικειμένων του έργου, και είναι το νούμερο ένα από όλα τα διαφορετικά αντικείμενα του έργου του οίκου του Θεού· αυτό είναι απόλυτα σωστό. Είναι ένα κύριο, κοπιαστικό και μακροπρόθεσμο αντικείμενο του έργου και όλοι ανεξαιρέτως οι εκλεκτοί του Θεού, όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι που ακολουθούν τον Θεό, πρέπει να έχουν αντοχή, υπομονή και αρκετή πίστη για να είναι έτοιμοι να κάνουν σωστά αυτό το έργο και να δώσουν αυτήν τη μακρόχρονη μάχη. Είτε αντέχεις για 10 ή 20 χρόνια είτε για 30 χρόνια, πρέπει να είσαι πάντα αφοσιωμένος στον Θεό, ν’ αφιερώσεις όλη σου τη ζωή και όλο σου τον χρόνο στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου και να είσαι αφοσιωμένος στον Θεό ως το τέλος. Αυτή είναι μια σημαντική ευθύνη που έχει καθήκον να επωμιστεί κάθε άνθρωπος που ακολουθεί τον Θεό· είναι καθήκον όλων και είναι επίσης η ανάθεση που εμπιστεύεται σε όλους ο Θεός.

Μέσα από αυτήν τη συναναστροφή Μου, άραγε νιώθετε όλοι ενθουσιασμό μέσα σας και έχετε αρχίσει να θεωρείτε σημαντικό το ευαγγελικό έργο; Κάποιοι άνθρωποι έχουν πει στο παρελθόν: «Δεν κατανοώ κανένα τεχνικό επάγγελμα, δεν γνωρίζω από υποκριτική και δεν μπορώ να γίνω ηθοποιός, δεν έχω γερές βάσεις σε ό,τι έχει να κάνει με τη χρήση των λέξεων, οπότε δεν ξέρω πώς να γράφω άρθρα, δεν κατανοώ τη μουσική και έχω ακόμη λιγότερες γνώσεις σε ό,τι αφορά την τέχνη. Επειδή δεν είμαι καλός σε τίποτα, με τοποθέτησαν σε μια ευαγγελική ομάδα. Άραγε, οι ευαγγελικές ομάδες δεν είναι σαν ένα ξεχασμένο πίσω ράφι στον οίκο του Θεού; Και εφόσον μ’ έστειλαν σε ένα ξεχασμένο πίσω ράφι, άραγε έχω και πάλι ελπίδα να σωθώ;» Έτσι είναι τα πράγματα; Αν όντως έτσι κατανοείς τα πράγματα, τότε έχεις παρεξηγήσει τον Θεό: Το κήρυγμα του ευαγγελίου είναι η επιτακτική ευθύνη όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων. Αν δεν είσαι καλός σε τίποτα και δεν κατανοείς κανένα τεχνικό επάγγελμα και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κηρύττεις το ευαγγέλιο, τότε θα σου ανατεθεί να κάνεις το καθήκον σου σε μια ευαγγελική ομάδα. Αυτή είναι η τελευταία σου ευκαιρία και αυτό γίνεται για να διασφαλιστεί ότι δεν χαραμίζεσαι, αλλά μπορείς ν’ αξιοποιηθείς όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε να επιτελείς τη λειτουργία σου ως ανθρώπινο ον στον μεγαλύτερο βαθμό. Δεν είσαι καλός σε τίποτα και είσαι αργόστροφος σε ό,τι κάνεις, αλλά μπορείς να κάνεις καλά το καθήκον του κηρύγματος του ευαγγελίου, και ακόμα κι αν σου ζητηθεί να εντοπίσεις δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου, μπορείς να το κάνεις με προσγειωμένο τρόπο και να προωθήσεις στους κήρυκες του ευαγγελίου τους πιθανούς αποδέκτες του ευαγγελίου που θα βρεις. Ταυτόχρονα, μπορείς να μάθεις σταδιακά πώς να κηρύττεις για τα λόγια του Θεού, το έργο του Θεού και τις προθέσεις του Θεού, και να φέρνεις ανθρώπους ενώπιον του Θεού. Δεν είναι αυτό το καθήκον σου; Άλλοι άνθρωποι αποφέρουν κάποια αποτελέσματα μέσω της ενασχόλησής τους με το κειμενικό έργο, το έργο παραγωγής ταινιών και άλλα είδη έργου, αλλά εσύ δεν ξέρεις πώς να κάνεις αυτά τα πράγματα και δεν έχεις ιδιαίτερα ταλέντα ή χαρίσματα, κι ωστόσο αφιερώνεις τις δυνάμεις σου στο ευαγγελικό έργο, δίνεις τα πάντα και εκπληρώνεις το καθήκον σου και επωμίζεσαι την ανάθεση που σου έδωσε ο Θεός· δεν είναι αυτά καλές πράξεις; Είναι και αυτά καλές πράξεις και ο Θεός θα τα θυμάται. Αυτό αποδεικνύει τα εξής λόγια: Τα καθήκοντα που κάνουν οι άνθρωποι δεν διακρίνονται σε ανώτερα ή κατώτερα· το μόνο που έχει σημασία είναι κατά πόσο είσαι αφοσιωμένος στο καθήκον σου και κατά πόσο το κάνεις με τρόπο που ανταποκρίνεται στα πρότυπα. Ο Θεός φέρεται σε όλους δίκαια και ισότιμα· εφόσον δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, σου ζητείται να κηρύξεις το ευαγγέλιο. Αυτό γίνεται για να μπορέσεις να επιτελέσεις τη μοναδική λειτουργία που σου απομένει, δεδομένου ότι δεν είσαι σε θέση ν’ αναλάβεις κανένα άλλο καθήκον. Μέσα από αυτό, σου δίνεται μια ευκαιρία και μια αχτίδα ελπίδας· δεν σου στερείται το δικαίωμά σου να κάνεις το καθήκον σου. Ο Θεός έχει και πάλι μια ανάθεση για σένα και δεν είναι προκατειλημμένος απέναντί σου. Επομένως, όσοι τοποθετούνται σε ευαγγελικές ομάδες δεν στέλνονται σ’ ένα ξεχασμένο πίσω ράφι ούτε εγκαταλείπονται, αλλά κάνουν το καθήκον τους σε διαφορετικό μέρος. Μέσα από τη συναναστροφή πάνω στις εργασιακές ρυθμίσεις για το ευαγγελικό έργο, άραγε βλέπετε πλέον με τον σωστό τρόπο το ευαγγελικό έργο και δεν έχετε πλέον σχετικές παρερμηνείες; (Ναι.) Θα νιώθετε, λοιπόν, περήφανοι γι’ αυτό; Όποιο καθήκον κι αν κάνουν οι άνθρωποι, οι απαιτήσεις που έχει ο Θεός από αυτούς δεν αλλάζουν: Ο Θεός ζητά την αφοσίωση και την ειλικρίνειά τους. Αν λες: «Διατηρώ χαμηλό προφίλ, δεν νιώθω περήφανος, απλώς κάνω αυτό που μου ζητάει ο Θεός», αλλά δεν έχεις αφοσίωση, δεν έχεις ειλικρίνεια, τότε αυτό δεν αρκεί. Όπως κι αν κατανοείς το ευαγγελικό έργο, σε κάθε περίπτωση, αν καταφέρεις να έχεις αφοσίωση και ειλικρίνεια, τότε θα εκτελείς το καθήκον σου σύμφωνα με τα πρότυπα. Όσο σωστά κι αν βλέπεις το καθήκον του κηρύγματος του ευαγγελίου ή όσο θετική κι αν είναι η στάση σου απέναντί του, αν δεν μπορείς να υπομείνεις κακουχίες και δεν έχεις αντοχή και αφοσίωση, τότε ούτε αυτό αρκεί. Επομένως, δεν έχει σημασία πού έχεις τοποθετηθεί, σε ποια χρονική περίοδο ή τοποθεσία βρίσκεσαι, με ποιους ανθρώπους έρχεσαι σ’ επαφή και ποιο καθήκον κάνεις. Ο Θεός θα σε βλέπει πάντα και θα εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς σου. Μη νομίζεις ότι επειδή είσαι μέλος μιας ευαγγελικής ομάδας ο Θεός δεν σου δίνει σημασία ή δεν μπορεί να σε δει, κι επομένως μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Και μη νομίζεις ότι αν τοποθετηθείς σε μια ευαγγελική ομάδα δεν έχεις πλέον ελπίδα να σωθείς, κι έπειτα προσεγγίζεις αρνητικά το καθήκον σου. Και οι δύο αυτοί τρόποι σκέψης είναι λανθασμένοι. Όπου κι αν τοποθετηθείς ή όποιο καθήκον κι αν σου ανατεθεί να κάνεις, είναι αυτό που πρέπει να κάνεις και θα πρέπει να το κάνεις με επιμέλεια και υπευθυνότητα. Οι απαιτήσεις που έχει ο Θεός από σένα δεν αλλάζουν, κι επομένως δεν θα πρέπει ν’ αλλάζει ούτε η υποταγή σου στις ρυθμίσεις του Θεού. Η θέση των εργατών του ευαγγελίου είναι η ίδια με τη θέση εκείνων που κάνουν άλλα καθήκοντα· η αξία ενός ανθρώπου δεν μετριέται με βάση το καθήκον που κάνει, αλλά με βάση το κατά πόσο επιδιώκει την αλήθεια και έχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτά είχα να πω στη συναναστροφή Μου σε σχέση με το ευαγγελικό έργο, αυτό το μεγάλο και συγκεκριμένο αντικείμενο του έργου.

IV. Τα διάφορα είδη επαγγελματικού έργου

Τέταρτο αντικείμενο, τα διάφορα είδη επαγγελματικού έργου. Αυτό το αντικείμενο περιλαμβάνει το έργο παραγωγής ταινιών, το κειμενικό έργο, τη μουσική, την τέχνη, τη μετάφραση και ούτω καθεξής. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Κι εμείς οι σχεδιαστές κοστουμιών συμμετέχουμε στο έργο παραγωγής ταινιών. Άραγε, θεωρείται ένα είδος έργου ο σχεδιασμός κοστουμιών;» Ο σχεδιασμός κοστουμιών περιλαμβάνεται στο έργο παραγωγής ταινιών και μουσικής· είναι ένα είδος υποστηρικτικού έργου που συνεργάζεται μ’ αυτά τα είδη έργου. Σε κάθε στάδιο, ο οίκος του Θεού έχει συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις σε σχέση με τις συγκεκριμένες απαιτήσεις αυτών των ειδών επαγγελματικού έργου. Κάποιες επικοινωνούνται γραπτώς και κάποιες επικοινωνούνται προφορικά μέσα από τη συναναστροφή στις συναθροίσεις. Όπως κι αν επικοινωνούνται, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να επωμίζονται την ευθύνη γι’ αυτές, να καταγράφουν τις συγκεκριμένες απαιτήσεις που εκδίδει ο οίκος του Θεού γι’ αυτό το αντικείμενο του έργου και να τακτοποιούν αυτές τις σημειώσεις, κι έπειτα να πραγματοποιούν συγκεκριμένη συναναστροφή πάνω σ’ αυτές και να συμμετέχουν στη συγκεκριμένη υλοποίησή τους. Είναι και αυτό ένα μεγάλο αντικείμενο του έργου και είναι το δεύτερο συγκεκριμένο αντικείμενο μετά το ευαγγελικό έργο. Σε ό,τι αφορά αυτό το συγκεκριμένο αντικείμενο του έργου, ο οίκος του Θεού απαιτεί από όλο το προσωπικό που ασχολείται με διάφορα επαγγέλματα ν’ αποκτά συνεχώς επαγγελματικές γνώσεις που σχετίζονται με τα καθήκοντά του, καθώς και να ψάχνει για πληροφορίες ώστε να εξακριβώνει ποια πράγματα είναι χρήσιμα για το έργο του οίκου του Θεού. Ταυτόχρονα, ο οίκος του Θεού συναναστρέφεται συνεχώς πάνω στις αλήθεια-αρχές και παρέχει συγκεκριμένα σχέδια για τα διάφορα είδη επαγγελματικού έργου. Μερικές φορές, γίνεται συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα είδη έργου από κοινού στους επιβλέποντες και στα μέλη των ομάδων και μερικές φορές γίνεται συναναστροφή πάνω σ’ αυτά αποκλειστικά στους επικεφαλής, στους εργάτες και στους επιβλέποντες που είναι υπεύθυνοι για το εκάστοτε αντικείμενο του έργου. Είτε η επικοινωνία τους και η συναναστροφή πάνω σ’ αυτές γίνεται γραπτώς είτε μέσα από συναθροίσεις, σε κάθε περίπτωση, αυτά τα είδη έργου βελτιώνονται και τυποποιούνται συνεχώς, ενώ διατυπώνονται διαρκώς και συγκεκριμένες ρυθμίσεις σύμφωνα με τις ανάγκες του ευαγγελικού έργου. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι ο οίκος του Θεού παράγει μια ταινία μ’ ένα σχετικά νέο θέμα και η ταινία γυρίζεται αρκετά επαγγελματικά. Αφού ανέβει η ταινία στο διαδίκτυο, λαμβάνει αρκετά μεγάλο αριθμό κλικ. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο οίκος του Θεού διατυπώνει συγκεκριμένες απαιτήσεις γι’ αυτό το είδος έργου, με βάση την ανατροφοδότηση και τις ανάγκες του ευαγγελικού έργου. Με λίγα λόγια, αυτό το αντικείμενο του έργου συνοψίζεται και βελτιώνεται συνεχώς, και επίσης διευρύνεται διαρκώς.

Για τα διάφορα είδη επαγγελματικού έργου, οι ρυθμίσεις του οίκου του Θεού απαιτούν από τους ανθρώπους να μελετούν περισσότερο και να βρίσκουν δασκάλους και διαφόρων ειδών πόρους και υλικό διδασκαλίας για να μαθαίνουν. Ας πάρουμε για παράδειγμα το τραγούδι· η εύρεση ενός δασκάλου που θα σου μάθει να τραγουδάς και θα σε καθοδηγήσει στην φωνητική είναι επίσης μια συγκεκριμένη εργασιακή ρύθμιση. Αφού ακούσουν αυτήν τη ρύθμιση, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να βρουν έναν κατάλληλο δάσκαλο γι’ αυτό το έργο, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Άνωθεν, και να του αναθέσουν να διδάξει στους τραγουδιστές μας, βοηθώντας τους να μελετήσουν τις κατάλληλες γνώσεις φωνητικής και τον σωστό τρόπο να τραγουδούν, και, ασφαλώς, θα πρέπει να βρεθούν κλασικά έργα για να μάθουν από αυτά. Θα πρέπει πάντα να μελετώνται επαγγελματικές γνώσεις σε σχέση με τη μουσική σύνθεση και το χορωδιακό τραγούδι, και οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού απαιτούν πάντοτε από τους ανθρώπους να μελετούν συνεχώς τις επαγγελματικές γνώσεις που σχετίζονται με τα καθήκοντά τους και να μαθαίνουν πώς να χρησιμοποιούν κάποιες προηγμένες και πρακτικές μεθόδους και ούτω καθεξής. Αυτές οι εργασιακές ρυθμίσεις και απαιτήσεις δεν εκδίδονται άπαξ και απλώς λήγει εκεί το ζήτημα, αλλά απαιτείται από τους επικεφαλής και τους εργάτες να συναναστρέφονται τακτικά πάνω σ’ αυτές τις εργασιακές ρυθμίσεις, να καθοδηγούν όσους εμπλέκονται στο επαγγελματικό έργο, επιτρέποντάς τους να συνεχίσουν να μελετούν και να πασχίζουν συνεχώς και αποτελεσματικά για την ανάπτυξη και την εμβάθυνση όλων των ειδών του επαγγελματικού έργου, και να μην μένουν απαθείς. Κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται: «Οι εργασιακές ρυθμίσεις εκδόθηκαν σ’ εμάς σήμερα, οπότε πρέπει απλώς να τις κάνουμε πράξη αυτόν τον μήνα και λήγει εκεί το ζήτημα. Αν ο Άνωθεν δεν πει τίποτα γι’ αυτό στο μέλλον, τότε ίσως να μη χρειάζεται να συνεχίσουμε να τις κάνουμε πράξη». Ισχύει πράγματι αυτό; (Όχι.) Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σκέφτονται έτσι, αλλά πρέπει να κάνουν κατά καιρούς ερωτήσεις, όπως: «Πώς πηγαίνει η μελέτη σας πάνω σ’ αυτό το επάγγελμα; Αντιμετωπίζετε καθόλου δυσκολίες; Υπάρχει κάτι που αντιτίθεται ή είναι ενάντια στις αρχές; Ποιος είχε την καλύτερη επίδοση στη μελέτη του, ποιος είναι ο πιο επιδέξιος και ποιος εξοικειώθηκε πιο γρήγορα; Αφού μελετήσατε αυτές τις θεωρίες, ποια από τα πράγματα που μάθατε πιστεύετε ότι είναι κατάλληλα να χρησιμοποιηθούν για το έργο του οίκου του Θεού;» Επιπλέον, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να κάνουν ερωτήσεις σε όσους από τις ευαγγελικές ομάδες μαθαίνουν ξένες γλώσσες, όπως: «Πόσα χρόνια μαθαίνεις αυτήν την ξένη γλώσσα; Πώς προχωράει τελευταία η μελέτη σου; Σε πόσες καθημερινές συνομιλίες μπορείς να συμμετέχεις; Μπορείς να μεταφράσεις γενικούς πνευματικούς όρους; Μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτήν την ξένη γλώσσα για να επικοινωνήσεις τις αρχές που σχετίζονται με το κήρυγμα του ευαγγελίου; Αυτήν τη στιγμή, είσαι καλύτερος στον προφορικό ή στον γραπτό λόγο; Μήπως χρειάζεσαι έναν δάσκαλο για να σε βοηθήσει να μάθεις; Υπάρχει κάποιος άλλος που είναι πιο κατάλληλος και πιο επιδέξιος στη μελέτη ξένων γλωσσών; Έχει αυξηθεί ο αριθμός των μελών αυτού του προσωπικού; Θεωρεί κανείς ότι η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας είναι πολύ κοπιαστική και δύσκολη διαδικασία, με αποτέλεσμα να μη θέλει να τη μάθει πια, να θέλει να τα παρατήσει στη μέση και ν’ αναλάβει άλλο καθήκον;» Πρέπει κατά καιρούς να διερευνώνται και να επιβλέπονται αυτά τα συγκεκριμένα ζητήματα που σχετίζονται με το έργο αυτού του είδους. Εφόσον ο Άνωθεν έχει διατυπώσει συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις, οι επιβλέποντες θα πρέπει ν’ αναλαμβάνουν την ευθύνη γι’ αυτές τις συγκεκριμένες εργασίες μέχρι το τέλος. Μην περιμένεις παθητικά να κάνει ερωτήσεις ο Άνωθεν· αν ο Άνωθεν δεν κάνει ερωτήσεις για έξι μήνες ή για έναν χρόνο, εσύ και πάλι θα πρέπει να κάνεις σωστά όλο το έργο, στο μέγιστο των δυνατοτήτων σου, και να είσαι έτοιμος ν’ αποδεχθείς ανά πάσα στιγμή επιθεώρηση και κατεύθυνση από τον Άνωθεν· αυτή είναι η σωστή νοοτροπία. Ο λόγος είναι ότι έχουν εκδοθεί και επικοινωνηθεί εργασιακές ρυθμίσεις και ως επιβλέπων είσαι υπεύθυνος για την παρακολούθηση του έργου και, επομένως, πρέπει να εκπληρώσεις τις ευθύνες σου. Ωστόσο, αν δεν είσαι σε θέση να εκπληρώσεις τις ευθύνες σου, τότε είσαι άχρηστος και θα πρέπει ν’ απομακρυνθείς από τα καθήκοντά σου και ν’ αποκλειστείς. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει, λοιπόν, να συλλογίζονται συχνά και να συναναστρέφονται πάνω σ’ αυτές τις συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις ή συναναστροφές από τον Άνωθεν, και κατόπιν να τις υλοποιούν και να παρακολουθούν το έργο ανάλογα με την περίπτωση. Θα πρέπει να βλέπουν ποια είδη έργου έχουν παραβλεφθεί πρόσφατα και δεν έχουν ελεγχθεί για πολύ καιρό, καθώς και σε ποια έργα εκείνοι προσωπικά δεν είναι πολύ καλοί, δεν έχουν κάνει ερωτήσεις τελευταία και κατά συνέπεια δεν είναι ενήμεροι για την πρόσφατη κατάστασή τους, κι έπειτα να πηγαίνουν να ρίξουν μια ματιά. Επιπλέον, ως προς τα διάφορα είδη επαγγελματικού έργου, ο οίκος του Θεού έχει άλλη μία συγκεκριμένη ρύθμιση: Απαιτεί ν’ ανακαλύπτονται, να καλλιεργούνται και να προάγονται διαρκώς άτομα με το σχετικό ταλέντο. Τι πρέπει να κάνουν, λοιπόν, οι επικεφαλής και οι εργάτες όταν λάβουν αυτήν την εργασιακή ρύθμιση; Πρέπει να έχουν τον νου τους για να δουν κατά πόσο υπάρχει κάποιος κατάλληλος γι’ αυτό το έργο. Αν κάποιοι άνθρωποι είναι κατάλληλοι να κάνουν αυτό το έργο αλλά δεν έχουν επαρκή αντίληψη του τεχνικού επαγγέλματος, τότε θα πρέπει γρήγορα να καλλιεργηθούν και να υπάρξει μέριμνα για να μελετήσουν αυτό το επάγγελμα και να εκπαιδευτούν πάνω σ’ αυτό. Με λίγα λόγια, και τα διάφορα είδη επαγγελματικού έργου είναι ένα σημαντικό αντικείμενο του έργου. Αυτό το έργο περιλαμβάνει πάρα πολλά αντικείμενα, το πεδίο του είναι επίσης τεράστιο και ο οίκος του Θεού έχει διατυπώσει πολλές συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις γι’ αυτό. Γι’ αυτό το αντικείμενο του έργου, αυτό που απαιτείται είναι διαρκής μελέτη, σύνοψη και εμβάθυνση, ενώ θα πρέπει να βρεθούν και οι κατάλληλες αρχές για τη συνεχή τυποποίησή του. Εκτός αυτού, θα πρέπει να καλλιεργούνται συνεχώς τα ταλαντούχα άτομα που είναι κατάλληλα γι’ αυτά τα καθήκοντα. Αυτή είναι η εργασιακή ρύθμιση γι’ αυτό το μεγάλο αντικείμενο των διαφόρων ειδών επαγγελματικού έργου, και είναι και αυτή ευκολονόητη.

V. Η εκκλησιαστική ζωή

Πέμπτο αντικείμενο, η εκκλησιαστική ζωή. Ο οίκος του Θεού έχει διατυπώσει συγκεκριμένες ρυθμίσεις και διατάξεις σχετικά με το περιεχόμενο που τρώγεται και πίνεται κατά την εκκλησιαστική ζωή, τη μορφή της εκκλησιαστικής ζωής και τον αριθμό των ανθρώπων που ζουν την εκκλησιαστική ζωή. Επίσης, ο οίκος του Θεού διαθέτει αντίστοιχες εργασιακές ρυθμίσεις σχετικά με τη μορφή των συναθροίσεων και το περιεχόμενο της εκκλησιαστικής ζωής υπό ειδικές συνθήκες και περιπτώσεις. Οι εργασιακές ρυθμίσεις αυτού του είδους εκδίδονται κυρίως σε γραπτή μορφή. Οι εργασιακές ρυθμίσεις για την εκκλησιαστική ζωή των νεοαφιχθέντων σε διαφορετικές χώρες —τη μορφή και τη συχνότητα των συναθροίσεών τους και το περιεχόμενο που τρώνε και πίνουν κατά τις συναθροίσεις και ούτω καθεξής— είναι κατά βάση ίδιες με τις εργασιακές ρυθμίσεις για την εκκλησιαστική ζωή των ανθρώπων κινεζικής εθνοτικής καταγωγής, πέρα από κάποιες ειδικές περιστάσεις. Μόλις σας έκανα μια επισκόπηση του πεδίου των εργασιακών ρυθμίσεων που σχετίζονται με την εκκλησιαστική ζωή· περιλαμβάνει το περιεχόμενο των λόγων του Θεού που τρώγονται και πίνονται, καθώς και το περιεχόμενο της συναναστροφής πάνω στην αλήθεια κατά τις συναθροίσεις όπως πραγματοποιούνται τα τελευταία χρόνια και τη μορφή της συναναστροφής κατά τις συναθροίσεις. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι δεν επιτρέπεται ένα μόνο άτομο να μονοπωλεί τη συναναστροφή στις συναθροίσεις, ποιος είναι ο μέγιστος επιτρεπόμενος χρόνος συναναστροφής για κάθε άτομο, ποιος πρέπει να είναι ο τρόπος αντιμετώπισης και χειρισμού των ανθρώπων που μακρηγορούν και δεν εκφράζονται ξεκάθαρα και ούτω καθεξής· στις εργασιακές ρυθμίσεις υπάρχουν συγκεκριμένες δηλώσεις για όλα αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα που σχετίζονται με την εκκλησιαστική ζωή και με τις συναθροίσεις. Οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι υπεύθυνοι, από τη μία πλευρά, για την έκδοση και την επικοινωνία αυτών των εργασιακών ρυθμίσεων και, από την άλλη πλευρά, για την ξεκάθαρη συναναστροφή πάνω σ’ αυτές με τους αδελφούς και τις αδελφές, επιτρέποντας σε όλα τα μέλη της εκκλησίας να τις κατανοήσουν και να τις αποδεχθούν, κι έπειτα απλώς να τις εκτελούν και να τις τηρούν αυστηρά. Συγκεκριμένα, όσοι βγαίνουν συχνά εκτός θέματος, προκαλούν διαταράξεις, αναφέρουν λόγια και δόγματα και φωνάζουν συνθήματα όταν μιλάνε στις συναθροίσεις πρέπει να περιορίζονται, και στις εργασιακές ρυθμίσεις υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις αναφορικά με τέτοιες ειδικές περιστάσεις. Οι εργασιακές ρυθμίσεις που αφορούν στην εκκλησιαστική ζωή σχετίζονται κυρίως με όλα τα διαφορετικά πράγματα που έχουν να κάνουν με τις συναθροίσεις, δεν είναι πολύ περίπλοκες, είναι πολύ απλές και, όποιο καθήκον κι αν κάνει κάποιος, πρέπει απλώς να τηρεί τις αρχές που περιλαμβάνονται σ’ αυτές τις εργασιακές ρυθμίσεις. Για παράδειγμα, στις συναθροίσεις, οι ευαγγελικές ομάδες πρέπει απλώς να τηρούν τις αρχές που περιλαμβάνονται στις εργασιακές ρυθμίσεις σχετικά με την εκκλησιαστική ζωή· δεν υπάρχει κάτι ειδικά γι’ αυτές. Στις άλλες ομάδες απλώς εκτελείται διαφορετικό έργο από άλλους ανθρώπους, αλλά ισχύουν τα ίδια πράγματα σε ό,τι έχει να κάνει με τις συναθροίσεις, τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, την προσευχή διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και τη συναναστροφή πάνω σε προσωπικές εμπειρίες· δεν υπάρχει κάποια υπέρβαση σ’ αυτό το πεδίο. Απλώς πρέπει ν’ ασκούνται σύμφωνα με τις τρέχουσες διατάξεις του οίκου του Θεού σχετικά με το περιεχόμενο που τρώγεται και πίνεται κατά την εκκλησιαστική ζωή, τη μορφή που λαμβάνει η συναναστροφή και τη μορφή των συναθροίσεων. Αν το επιτρέπουν οι συνθήκες, οι άνθρωποι μπορούν να συναθροίζονται αυτοπροσώπως, διαφορετικά μπορούν να πραγματοποιούν συναθροίσεις μέσω διαδικτύου. Αυτό θα πρέπει να είναι ένα πολύ απλό, σαφώς καθορισμένο ζήτημα. Κάποια μέλη της εκκλησίας είναι διάσπαρτα σε διαφορετικές ηπείρους και χώρες, με ορισμένα να βρίσκονται στην Ευρώπη και ορισμένα στη Μέση Ανατολή· σ’ αυτήν την περίπτωση, είναι απαραίτητο να γίνονται συναθροίσεις μέσω διαδικτύου. Έγκειται στις τοπικές εκκλησίες ν’ αποφασίζουν την ώρα πραγματοποίησης των συναθροίσεων και τη συχνότητά τους· ο οίκος του Θεού δεν διατυπώνει συγκεκριμένες διατάξεις σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα ούτε παρεμβαίνει σ’ αυτό. Γιατί ο οίκος του Θεού δεν παρεμβαίνει σ’ αυτό το ζήτημα; Κάποιοι άνθρωποι στην εκκλησία δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους σε πλήρη απασχόληση· έχουν δουλειές και οικογένειες, οι επιμέρους συνθήκες τους διαφέρουν και επιπλέον οι ζώνες ώρας είναι διαφορετικές σε διάφορες χώρες, οπότε πρέπει να τους επιτρέπεται ν’ αποφασίζουν μόνοι τους πόσες φορές την εβδομάδα θα συναθροίζονται και τι ώρα θα πραγματοποιείται κάθε συνάθροιση. Ο οίκος του Θεού δεν διατυπώνει συγκεκριμένες διατάξεις σε σχέση μ’ αυτό, αλλά απλώς παρέχει μια αρχή. Ο οίκος του Θεού έχει ορίσει πόσες φορές την εβδομάδα να συναθροίζονται οι νέοι πιστοί και είναι διαφορετικές οι φορές που συναθροίζονται κάθε εβδομάδα όσοι κάνουν το καθήκον τους και όσοι δεν κάνουν το καθήκον τους. Μήπως υπάρχει κάποια εργασιακή ρύθμιση που απαιτεί να συναθροίζονται οι νέοι πιστοί επτά φορές την εβδομάδα; (Όχι.) Από τι εξαρτάται, λοιπόν, το πόσες φορές την εβδομάδα θα συναθροίζονται οι νέοι πιστοί; (Εξαρτάται από τον διαθέσιμο χρόνο που έχουν οι νέοι πιστοί.) Είναι απολύτως ενδεδειγμένο να συναθροίζονται το πολύ δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα και τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Κάποιοι λένε: «Οι άνθρωποι στην περιοχή μας είναι πολύ χαλαροί κατά την περίοδο που σταματούν οι γεωργικές εργασίες, οπότε όλοι θέλουν να συναθροίζονται καθημερινά· θα μας άρεσε ακόμα και να συναθροιζόμαστε δύο φορές την ημέρα. Θέλουμε πραγματικά να συναθροιζόμαστε». Η καρδιά των νέων πιστών ξεχειλίζει από ενθουσιασμό και θέλουν πάντα να κατανοήσουν περισσότερες αλήθειες. Αν το επιτρέπουν οι συνθήκες της οικογένειάς τους, τότε είναι καλό πράγμα να ζητήσουν να παρευρίσκονται σε περισσότερες συναθροίσεις, εφόσον αυτό δεν έχει αντίκτυπο στην καθημερινή τους ζωή. Το πόσες φορές συγκεκριμένα θα πρέπει να συναθροίζονται οι άνθρωποι κάθε εβδομάδα θα πρέπει να καθορίζεται ανάλογα με τις συνθήκες στην οικογένεια και την εργασία του εκλεκτού λαού του Θεού σε κάθε περιοχή· ο οίκος του Θεού δεν διατυπώνει συγκεκριμένες διατάξεις σε σχέση μ’ αυτό το ζήτημα. Σε όσους από τον εκλεκτό λαό του Θεού το επιτρέπουν οι συνθήκες, μπορούν να συναθροίζονται περισσότερο και τότε θα κατανοήσουν περισσότερες αλήθειες και θα πετύχουν γρηγορότερα την εξέλιξη της ζωής τους. Αυτό είναι καλό πράγμα. Ωστόσο, σε όσους δε το επιτρέπουν οι συνθήκες, δεν θα μπορούν να συναθροίζονται μ’ αυτό τον τρόπο και δεν πειράζει να παρευρίσκονται σε τουλάχιστον μία ή δύο συναθροίσεις την εβδομάδα. Έγκειται στον εκλεκτό λαό του Θεού ν’ αποφασίσει πόσες φορές την εβδομάδα πραγματοποιούν συναθροίσεις οι εκκλησίες σε διάφορες περιοχές, και κανείς δεν πρέπει να παρεμβαίνει σ’ αυτό. Το πιο σημαντικό είναι να πραγματοποιούνται συναθροίσεις για να μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια και όχι για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Επομένως, το πόσες φορές πραγματοποιεί συναθροίσεις κάθε εκκλησία αποφασίζεται ανάλογα με τις συγκεκριμένες συνθήκες της. Αν ο εκλεκτός λαός του Θεού μπορεί να παρευρίσκεται σε μία επιπλέον συνάθροιση την εβδομάδα, τότε αυτό είναι πιο επωφελές για την εξέλιξη της ζωής του. Αν υπάρχουν άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια και δεν θέλουν να παρευρίσκονται σε περισσότερες συναθροίσεις, τότε αυτό δεν θα πρέπει να τους επιβληθεί. Ιδίως οι μισθωτοί εργάτες που είναι λίγο πιο απασχολημένοι και δεν έχουν χρόνο να παρευρίσκονται σε περισσότερες συναθροίσεις, δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να το κάνουν. Ανεξάρτητα αν οι άνθρωποι είναι σε θέση να παρευρίσκονται σε συναθροίσεις ή πόσες φορές συναθροίζονται, ο οίκος του Θεού δεν παρεμβαίνει ούτε επιβάλλει περιορισμούς. Αυτό γίνεται επειδή οι περιστάσεις και το περιβάλλον κάθε πιστού είναι διαφορετικά, κι έτσι δεν πρέπει να τους ασκείται καμία πίεση. Σε σχέση με το περιεχόμενο που τρώγεται και πίνεται κατά την εκκλησιαστική ζωή, ο οίκος του Θεού έχει αντίστοιχες διατάξεις στις εργασιακές ρυθμίσεις του, και οι επικεφαλής όλων των βαθμίδων στην εκκλησία, καθώς και οι αδελφοί και οι αδελφές, πρέπει να τις κατανοούν ξεκάθαρα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να κατανοούν ξεκάθαρα ποιες συγκεκριμένες εργασίες και ποια ζητήματα πρέπει να διεκπεραιώνονται σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις του Άνωθεν και επίσης οι αδελφοί και οι αδελφές πρέπει να επιβλέπουν τους επικεφαλής και τους εργάτες για να διαπιστώνουν αν εκτελούν αυτό το έργο. Σε ό,τι έχει να κάνει με το περιεχόμενο που τρώγεται και πίνεται κατά την εκκλησιαστική ζωή και τις εργασιακές ρυθμίσεις σε σχέση με τις συναθροίσεις που θα πρέπει να γίνονται κατανοητές και να τηρούνται, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να καταλήγουν σε συμφωνία με τον εκλεκτό λαό του Θεού· δεν επιτρέπονται σε καμία περίπτωση διαφοροποιήσεις. Οι εργασιακές ρυθμίσεις σε σχέση με το έργο της εκκλησιαστικής ζωής είναι πολύ απλές, ευκολονόητες και δεν είναι αφηρημένες.

VI. Η διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων

Έκτο αντικείμενο, η διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων. Παρόλο που δεν εκδίδονται τακτικά εργασιακές ρυθμίσεις για το έργο της διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων, όπως γίνεται με το ευαγγελικό έργο ή με τα διάφορα είδη επαγγελματικού έργου, ο οίκος του Θεού έχει και πάλι συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις γι’ αυτό. Με τι έχει να κάνει η διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων; Έχει να κάνει με το πώς και πού φυλάσσονται τα περιουσιακά στοιχεία, με το ποιος τα διαχειρίζεται και με το πώς γίνεται η διάθεση, η διαχείριση και η διαβίβασή τους όταν προκύπτει κάποιος κίνδυνος ή όταν είναι δυσμενή τα περιβάλλοντα, καθώς και σε άλλες τέτοιες ειδικές περιστάσεις. Πράγματι, οι εργασιακές ρυθμίσεις περιλαμβάνουν διατάξεις που αφορούν σε όλα αυτά τα πράγματα και, όταν πρόκειται γι’ αυτό το αντικείμενο του έργου, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν πρέπει να περιμένουν από τον Άνωθεν να δώσει απευθείας εντολές ή να εκδώσει εργασιακές ρυθμίσεις και μόνο τότε ν’ αρχίζουν παθητικά να διαχειρίζονται τα περιουσιακά στοιχεία. Αν δεν υπάρχουν άμεσες εργασιακές ρυθμίσεις που απαιτούν από εσένα να χειρίζεσαι τα περιουσιακά στοιχεία μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο και, σε ειδικές περιστάσεις, όταν δεν ξέρεις πώς να χειριστείς τα περιουσιακά στοιχεία και δεν μπορείς να λάβεις έγκαιρα απαντήσεις από τον Άνωθεν, τότε τι πρέπει να κάνεις; Η ασφάλεια είναι η νούμερο ένα προτεραιότητα και είναι δική σου ευθύνη να διαφυλάττεις τα περιουσιακά στοιχεία του οίκου του Θεού. Σε ό,τι έχει να κάνει με τα βιβλία με τα λόγια του Θεού που τυπώνονται από τον οίκο του Θεού, καθώς και με όλα τα διαφορετικά είδη μηχανημάτων, τα τρόφιμα, τα χρήματα και άλλα τέτοια περιουσιακά στοιχεία, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να τα διατηρούν όλα σε ασφαλείς τοποθεσίες σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και να μην τ’ αφήνουν να νοτίσουν, να μουχλιάσουν ή να τα φάνε τα έντομα, πόσο μάλλον να τ’ αρπάξουν κακοί άνθρωποι ή ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Επιπλέον, πέρα από την καλή διαχείριση αυτών των περιουσιακών στοιχείων του οίκου του Θεού, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει επίσης να τηρούν αυστηρά το απόρρητο· οι άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να μη γνωρίζουν τίποτε γι’ αυτά και όσοι τα γνωρίζουν θα πρέπει να κρατάνε το στόμα τους κλειστό και να μη μιλάνε αδιακρίτως. Ο οίκος του Θεού έχει συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις σε σχέση μ’ αυτό το αντικείμενο του έργου και κάποιες από αυτές δεν είναι πρέπον να εκδίδονται ή να γνωστοποιούνται γραπτώς. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες βρουν καλύτερους τρόπους και καλύτερες μεθόδους διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων, τότε, ασφαλώς, τηρώντας την αρχή της καλής διαχείρισης και διαφύλαξης των περιουσιακών στοιχείων του οίκου του Θεού για να τα προστατεύουν από τυχόν απώλειες, μπορούν να συζητήσουν το ζήτημα με άλλους επικεφαλής και εργάτες και να πάρουν μια απόφαση αυτόνομα. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο αντικείμενο του έργου και όσοι δεν κρατάνε το στόμα τους κλειστό, όσοι δεν έχουν αίσθημα ευθύνης, όσοι έχουν ακατάλληλα κίνητρα, όσοι έχουν μόλις αρχίσει να πιστεύουν και δεν έχουν θεμέλιο στην πίστη τους και όσοι εποφθαλμιούν συνεχώς τα περιουσιακά στοιχεία του οίκου του Θεού, δεν πρέπει να επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να γνωρίζουν γι’ αυτά. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να δηλώνονται ρητώς στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, αλλά δεν θα έπρεπε να το γνωρίζουν αυτό οι επικεφαλής και οι εργάτες και οι αξιόπιστοι θεματοφύλακες; (Ναι.) Υπάρχει μια ειδική περίπτωση εδώ. Ας υποθέσουμε ότι ένας νεοεκλεγμένος επικεφαλής πιστεύει στον Θεό εδώ και μόλις τρία χρόνια, έχει καλό επίπεδο, είναι πολύ ενθουσιώδης και φαίνεται εντάξει με την πρώτη ματιά, κι ωστόσο δεν είναι ακόμη γνωστό πώς είναι ο χαρακτήρας του, τι άποψη έχει για τα περιουσιακά στοιχεία ή κατά πόσο είναι άπληστος. Αυτά τα πράγματα είναι άγνωστα και αβέβαια και οι αδελφοί και οι αδελφές που πιστεύουν πολύ καιρό στον Θεό δεν γνωρίζουν καλά αυτόν τον άνθρωπο, δεν τον ξέρουν πέρα για πέρα. Τι πρέπει να γίνει σε μια τέτοια περίπτωση; Όταν έρθει η στιγμή να του παραδοθεί το έργο, του παραδίδεται όλο το άλλο έργο· άραγε, θα πρέπει να του παραδοθεί και το έργο της διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων; (Όχι.) Γιατί όχι; Το κύριο έργο των επικεφαλής και των εργατών δεν είναι μόνο να διαχειρίζονται τα περιουσιακά στοιχεία· τα περιουσιακά στοιχεία συνιστούν μόνο ένα μέρος του έργου τους. Αν υπάρχει πραγματικά κάποιος κατάλληλος να διαχειρίζεται τα περιουσιακά στοιχεία και αυτός ο νεοεκλεγμένος επικεφαλής δεν είναι αξιόπιστος, δεν υπάρχει πρόβλημα να μην του παραδοθεί προς το παρόν αυτό το έργο, καθώς παραμένει άγνωστο κατά πόσο θα πιστεύει στον Θεό για πολύ καιρό ή κατά πόσο μπορεί να παραμείνει ακλόνητος. Στο παρελθόν, κάποιος είχε μόλις εκλεγεί ως επικεφαλής της εκκλησίας και, αφού ανέλαβε το πόστο του, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ρωτήσει τον εκλεκτό λαό του Θεού για τους αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών και τους κωδικούς πρόσβασης των λογαριασμών όπου διατηρούνταν οι προσφορές. Ρώτησε ποιος είχε αυτούς τους αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών και τους κωδικούς πρόσβασης και τους πίεσε να του παραδώσουν αμέσως αυτό το έργο. Σ’ αυτήν την περίπτωση, άραγε θα έπρεπε να του παραδοθεί αυτό το έργο; Δεν ανησυχούσε ούτε ενδιαφερόταν για οποιοδήποτε άλλο έργο, αλλά ήταν ιδιαίτερα σοβαρός και ανήσυχος γι’ αυτό το ζήτημα· άραγε ήταν αξιόπιστος άνθρωπος; Μη νομίζεις ότι κάποιος είναι αξιόπιστος επειδή είναι επικεφαλής ή εργάτης. Στην πραγματικότητα, μόνο οι θεματοφύλακες που επιλέγονται πραγματικά σύμφωνα με τις αρχές είναι αξιόπιστοι· είναι ικανοί να δώσουν τη ζωή τους για να διαφυλάξουν τα περιουσιακά στοιχεία του οίκου του Θεού. Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι πιο αξιόπιστοι. Είναι, λοιπόν, όλοι οι επικεφαλής και οι εργάτες ικανοί να το κάνουν αυτό; Όχι απαραίτητα. Στο παρελθόν, ένας επικεφαλής περιφέρειας συνελήφθη από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα και πρόδωσε όλα τα περιουσιακά στοιχεία της εκκλησίας, με αποτέλεσμα να χαθεί ένα τεράστιο μέρος αυτών. Αν δεν γνώριζε πού βρίσκονταν τα περιουσιακά στοιχεία της εκκλησίας, δεν θα μπορούσε να το αποκαλύψει αυτό, ακόμη κι αν είχε ξυλοκοπηθεί μέχρι θανάτου· και τότε, τα περιουσιακά στοιχεία του οίκου του Θεού δεν θα είχαν υποστεί απώλειες, έτσι δεν είναι; Ακριβώς επειδή γνώριζε πάρα πολλά, τα ξέρασε όλα όταν δεν μπόρεσε ν’ αντέξει τα βασανιστήρια και τον τρομερό ξυλοδαρμό και αυτά τα χρήματα κατέληξαν στα χέρια του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Αν δεν του είχε επιτραπεί να γνωρίζει πού βρίσκονταν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία και αν ο υπεύθυνος για τη διαφύλαξη τους ήταν αξιόπιστος, άραγε τα χρήματα του οίκου του Θεού θα είχαν υποστεί απώλειες και θα τα είχε αρπάξει δια της βίας ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας; Όχι. Αυτό είναι ένα σοβαρό μάθημα. Επομένως, το πιο σημαντικό σημείο σε ό,τι έχει να κάνει με τη ρύθμιση αυτού του έργου είναι ότι η ασφάλεια έχει προτεραιότητα, οι απώλειες πρέπει να διατηρούνται στο ελάχιστο και το έργο πρέπει να γίνεται με όποιον τρόπο είναι ασφαλής. Να βρεθεί κάποιος που δείχνει αφοσίωση στη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του οίκου του Θεού ώστε να τα διαχειριστεί· αυτή είναι η πιο αξιόπιστη πορεία δράσης. Παρόλο που αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο, θα είναι αφοσιωμένος και θα είναι σίγουρα ικανός στη διαφύλαξη χρημάτων, οπότε είναι σωστό ν’ αξιοποιηθεί για να διαφυλάττει τα περιουσιακά στοιχεία. Επειδή αυτό το αντικείμενο του έργου είναι μια εργασία που περιλαμβάνει μόνο ένα καθήκον, οι ρυθμίσεις γι’ αυτό είναι πολύ απλές: Να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα διαφυλάττουν τα περιουσιακά στοιχεία και να βρεθεί ένα ασφαλές μέρος για τη φύλαξή τους. Επιπλέον, υπάρχουν και συγκεκριμένες διατάξεις στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού σχετικά με τη διάθεση και τη δαπάνη των περιουσιακών στοιχείων του οίκου του Θεού· τα χρήματα μπορούν να δαπανώνται για απαραίτητα έξοδα, αλλά όχι για περιττά έξοδα. Και κάτι ακόμα: υπάρχει ένα αυστηρό ρυθμιστικό σύστημα για τις δαπάνες σε σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία και ο οίκος του Θεού έχει ορίσει συγκεκριμένες διατάξεις για τις διάφορες διεργασίες και διαδικασίες, απαιτώντας υπογραφές από διάφορα άτομα και ούτω καθεξής. Είναι η διαχείριση, η διαφύλαξη, η δαπάνη και η λογιστική· υπάρχουν συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις για όλα αυτά τα πράγματα.

VII. Το έργο της κάθαρσης

Έβδομο αντικείμενο, το έργο της κάθαρσης. Ο οίκος του Θεού διατυπώνει συνεχώς συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις και γι’ αυτό το αντικείμενο του έργου. Οι εργασιακές ρυθμίσεις διατυπώνονται, από τη μία πλευρά, με βάση τις ανάγκες του έργου του οίκου του Θεού και, από την άλλη πλευρά, με βάση τον διαχωρισμό του καθενός από το δικό του είδος σύμφωνα με την ταξινόμηση και τον ορισμό των διαφόρων ειδών ανθρώπων, καθώς και τις εκδηλώσεις των διαφόρων ειδών ανθρώπων μόλις αποκαλυφθούν. Ο οίκος του Θεού έχει αρχές για τον χειρισμό των κάθε λογής αντίχριστων, κακών ανθρώπων και δύσπιστων· κάποιοι απομακρύνονται από τις τάξεις εκείνων που εκτελούν καθήκοντα, κάποιοι απομακρύνονται από τις εκκλησίες πλήρους απασχόλησης και στέλνονται σε εκκλησίες μερικής απασχόλησης ή σε συνηθισμένες εκκλησίες, κάποιοι απομακρύνονται από τις συνηθισμένες εκκλησίες και στέλνονται σε ομάδες Β και κάποιοι αποπέμπονται ή αποβάλλονται απευθείας. Ο οίκος του Θεού διατυπώνει κατ’ επανάληψη εργασιακές ρυθμίσεις για το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας και επίσης διαθέτει συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις σε σχέση με τα διάφορα είδη ανθρώπων που πληρούν τις προϋποθέσεις για απομάκρυνση. Με βάση τις στάσεις που έχουν οι άνθρωποι όταν κάνουν τα καθήκοντά τους και τις παραβάσεις που έχουν διαπράξει όσο κάνουν τα καθήκοντά τους, καθώς και τη διεφθαρμένη ουσία που αποκαλύπτεται σε ανθρώπους διαφόρων ειδών, ο οίκος του Θεού διατυπώνει τελικά συγκεκριμένα σχέδια για τον χειρισμό αυτών των ανθρώπων. Επομένως, ο οίκος του Θεού χειρίζεται τους κακούς ανθρώπους, τους δύσπιστους και τους αντίχριστους διαφόρων ειδών σε απόλυτη συμφωνία με τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές και σε πλήρη εναρμόνιση με τις προθέσεις του Θεού. Σε ό,τι έχει να κάνει μ’ αυτές τις εργασιακές ρυθμίσεις, από τη μία πλευρά είναι απαραίτητο να γίνεται συναναστροφή πάνω στις αλήθεια-αρχές για να τις κατανοήσουν οι άνθρωποι και να μάθουν πώς να διακρίνουν τα διάφορα είδη ανθρώπων, ενώ, από την άλλη πλευρά, είναι απαραίτητο να εκδίδονται αυτές οι εργασιακές ρυθμίσεις στις εκκλησίες για να μπορούν να γίνονται συναναστροφές πάνω σ’ αυτές και να υλοποιούνται. Σε κάθε περίπτωση, το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας πρέπει να υλοποιείται το συντομότερο δυνατόν και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διακόπτεται. Πρέπει να συνεχίζεται έως ότου πάψουν πλέον να υπάρχουν κακοί άνθρωποι στην εκκλησία. Δεν ισχύει ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να εκτελούν το έργο της κάθαρσης μόνο για ένα χρονικό διάστημα μόλις ο Άνωθεν εκδώσει μια εργασιακή ρύθμιση με την εντολή να γίνει κάθαρση στην εκκλησία, και ότι αν, λίγο μετά την ολοκλήρωση της κάθαρσης, διαπιστωθεί ξανά ότι υπάρχουν κακοί άνθρωποι που προκαλούν αναστατώσεις, αλλά ο Άνωθεν δεν έχει εκδώσει καμία σχετική εργασιακή ρύθμιση, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν χρειάζεται ν’ ασχοληθούν μ’ αυτούς τους κακούς ανθρώπους ή να τους απομακρύνουν· αυτό πολύ απλά δεν ωφελεί. Το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας πρέπει να συνεχίζεται με ομαλό τρόπο· εφόσον υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει ν’ αποπεμφθούν ή ν’ αποβληθούν, τότε το έργο της κάθαρσης πρέπει να συνεχίζεται. Μην περιμένεις παθητικά τον Άνωθεν να δώσει εντολές ή τους επικεφαλής ανώτερης βαθμίδας να σου τις επικοινωνήσουν, και μην περιμένεις παθητικά ν’ αναφέρουν κάποιον περισσότεροι αδελφοί και αδελφές. Μόλις ο εκλεκτός λαός του Θεού εκθέσει και αναφέρει κάποιον, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να ξεκινήσουν να διερευνούν και να χειρίζονται αυτό το περιστατικό. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες αποκρύψουν την επιστολή αναφοράς και δεν χειριστούν το ζήτημα, θα πρέπει να διερευνηθούν και ν’ αντιμετωπιστούν, και αν διαπιστωθεί ότι προασπίζουν έναν κακό άνθρωπο, τότε θα πρέπει ν’ αποπεμφθούν από την εκκλησία μαζί με τον κακό άνθρωπο. Οποιοσδήποτε επικεφαλής ή εργάτης που δεν εκτελεί το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας είναι ψευδο-επικεφαλής ή ψευδο-εργάτης και θα πρέπει ν’ απομακρύνεται αμέσως από τα καθήκοντά του. Αν μάλιστα προασπίζει και προστατεύει κακούς ανθρώπους, τότε μπορεί να χαρακτηριστεί αντίχριστος και ν’ αποπεμφθεί και ν’ αποβληθεί από την εκκλησία. Αυτές είναι οι συγκεκριμένες διατάξεις που έχει διατυπώσει ο οίκος του Θεού σε σχέση με το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας. Το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας είναι επείγουσα προτεραιότητα και έχει μεγάλη σημασία. Πείτε Μου, η κάθαρση της εκκλησίας δεν γίνεται για να εξαγνιστεί η εκκλησία; Αν η εκκλησία έχει εξαγνιστεί —δηλαδή, αν δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι που προκαλούν αναστατώσεις στο εσωτερικό της και δεν υπάρχουν δύσπιστοι ανάμεσα στα μέλη της— τότε θα είναι μια αληθινή εκκλησία και επίσης θα πετύχει τα καλύτερα αποτελέσματα για την εκκλησιαστική ζωή. Άραγε, δεν θα ήταν αυτό άλλο ένα μεγάλο βήμα προς την πραγματοποίηση της βασιλείας του Χριστού; Μια αγνή εκκλησία όπως αυτή θα ήταν η πλέον επωφελής για τη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας, καθώς όλοι θα είχαν την αλήθεια-πραγματικότητα, όλοι θα μπορούσαν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό και να ολοκληρωθούν ως άνθρωποι του Θεού και δεν θα υπήρχαν πλέον κακοί άνθρωποι που προκαλούν αναστατώσεις. Φυσικά, μια τέτοια εκκλησία θα ήταν η πιο ευλογημένη. Επομένως, η κάθαρση της εκκλησίας είναι ένα από τα πιο σημαντικά αντικείμενα του έργου και πραγματοποιείται με μοναδικό σκοπό να γίνει πιο γαλήνιο το περιβάλλον στο οποίο κάνει τα καθήκοντά του ο εκλεκτός λαός του Θεού και ν’ απαλλαγεί από τις αναστατώσεις των κακών ανθρώπων. Επιπλέον, ο οίκος του Θεού δεν συντηρεί αργόσχολους και άχρηστους και δεν συντηρεί παράσιτα που ενδίδουν στις ανέσεις και τρώνε του σκασμού. Όλοι όσοι δεν κάνουν καθόλου καθήκοντα και αναστατώνουν και επηρεάζουν άλλους ανθρώπους που κάνουν τα καθήκοντά τους και όλοι όσοι κάνουν ανεύθυνα σχόλια, ανακατεύονται και δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί στην εκκλησία πρέπει επίσης ν’ αποπέμπονται. Όλα τα διαφορετικά είδη ανθρώπων έχουν πλέον αποκαλυφθεί πλήρως, το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας είναι επιτακτικό και πρέπει να γίνεται σχολαστικά και σωστά. Όλοι αυτοί οι κακοί άνθρωποι, οι αντίχριστοι, οι δύσπιστοι, οι άχρηστοι και τα παράσιτα που έχουν αποκαλυφθεί είναι εκείνοι τους οποίους αποστρέφεται και απορρίπτει ο Θεός και δεν έχουν καμία ελπίδα να σωθούν. Αν η εκκλησία δεν είχε αναλάβει το έργο της κάθαρσης, τότε αυτό θα είχε επιπτώσεις στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Επομένως, το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας είναι ένα σημαντικό αντικείμενο του έργου που επί του παρόντος είναι επείγον να γίνει σωστά. Μόνο οι επικεφαλής και οι εργάτες που μπορούν να κάνουν σωστά το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας αξίζουν να καλλιεργηθούν και μπορούν να συνεχίσουν να είναι επικεφαλής και εργάτες. Όποιος επικεφαλής ή εργάτης παρεμποδίζει το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας είναι πρόσκομμα και εμπόδιο και ο εκλεκτός λαός του Θεού πρέπει να τον εκθέσει και να τον αναφέρει. Οι επικεφαλής και οι εργάτες όλων των βαθμίδων πρέπει πρώτα ν’ αποπέμψουν πλήρως και να εξαλείψουν όλα αυτά τα προσκόμματα και τα εμπόδια στο εκκλησιαστικό έργο· αυτό συνάδει με τις προθέσεις του Θεού. Μόνο αυτό συμβάλλει στην ομαλή εξέλιξη των διαφόρων αντικειμένων του εκκλησιαστικού έργου και βοηθά την εκκλησία να πραγματοποιήσει το θέλημα του Θεού ώστε να μπορεί να δοξαστεί απολύτως ο Θεός.

VIII. Οι εξωτερικές υποθέσεις

Όγδοο αντικείμενο, οι εξωτερικές υποθέσεις. Το έργο των εξωτερικών υποθέσεων δεν είναι μεγάλο αντικείμενο του έργου αλλά ούτε και μικρό, και υπάρχουν κάποιες αρχές στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού σχετικά με τις εξωτερικές υποθέσεις. Μία αρχή είναι η ενημέρωση για τους τοπικούς νόμους και συγκεκριμένους τοπικούς κανονισμούς. Δηλαδή, ό,τι κι αν κάνει η εκκλησία σ’ ένα συγκεκριμένο μέρος, πρέπει πρώτα να ενημερώνεσαι για τους τοπικούς νόμους· αυτή είναι μία αρχή. Άλλη μία αρχή είναι ότι όταν συναντάς προβλήματα που σχετίζονται με εξωτερικές υποθέσεις τα οποία δεν κατανοείς ή δεν έχεις ξεκαθαρίσει, πρέπει να συμβουλεύεσαι έναν δικηγόρο και τους αρμόδιους νομικούς και να μην κρίνεις μόνος σου χωρίς ενημέρωση· πρέπει να σχεδιάζεις συγκεκριμένα πώς θα χειριστείς τα ζητήματα σύμφωνα με τις διαφορετικές συνθήκες που ισχύουν στην εκάστοτε χώρα. Πώς, λοιπόν, το σχεδιάζεις αυτό; Πρέπει ν’ ακολουθείς αυτό που λέει ο δικηγόρος και ν’ αφήνεις τον δικηγόρο να παίρνει τις αποφάσεις· μην κάνεις αυθαίρετες κρίσεις ή παίρνεις αποφάσεις μόνος σου. Οι εθνικές συνθήκες, οι πολιτικές, οι νόμοι και οι κανονισμοί διαφέρουν σε κάθε χώρα, οπότε μην ενεργείς με βάση τη φαντασία σου. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι βλέπεις κάποιον να πέφτει θύμα κλοπής σ’ έναν δρόμο στην Κίνα. Οι νόμοι στην Κίνα ορίζουν ότι οποιοσδήποτε περαστικός που είναι μάρτυρας τέτοιου περιστατικού μπορεί να παρέμβει δυναμικά, πιάνοντας τον κλέφτη και παραδίδοντάς τον στην αστυνομία. Αν το κάνεις αυτό, θα γίνεις ήρωας, δεν θα φέρεις καμία νομική ευθύνη και θα πρέπει να σ’ επαινέσουν. Έτσι είναι οι συνθήκες και το σύστημα στην Κίνα και είναι ένα είδος παραδοσιακής κουλτούρας στην Κίνα· οι Κινέζοι το περιγράφουν με τον θετικό όρο «παραδοσιακή αρετή». Ωστόσο, στη Δύση, ιδίως σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, αν, μόλις δεις κάποιον να κλέβει κάτι, τον πιάσεις αμέσως και περιμένεις την αστυνομία να έρθει να τον συλλάβει, τότε αυτό είναι λάθος, είναι παράβαση του νόμου. Ο λόγος είναι ότι είσαι απλώς ένας συνηθισμένος πολίτης και δεν είσαι όργανο επιβολής του νόμου, κι επομένως δεν έχεις κανένα δικαίωμα να συλλάβεις κάποιον· μόνο η αστυνομία έχει αυτό το δικαίωμα. Αν δεις κάποιον να κλέβει κάτι, μπορείς να το καταγγείλεις στην αστυνομία, αλλά δεν μπορείς να συλλάβεις εσύ ο ίδιος τον κλέφτη. Αν συλλάβεις τυχαία έναν κλέφτη, τότε ενεργείς παράνομα· αυτό ορίζει ο νόμος στη Δύση. Δεν είναι πρέπον να κάνεις πράξη την «παραδοσιακή αρετή» των Κινέζων στη Δύση· η Δύση έχει τους δικούς της νόμους. Αν σε μια χώρα της Δύσης δεις κάποιον να πέφτει στον δρόμο, τι ορίζει ο νόμος; Πρέπει να πας και να τον ρωτήσεις: «Είσαι καλά; Χρειάζεσαι βοήθεια;» Αν εκείνος απαντήσει ότι δεν χρειάζεται βοήθεια, τότε μπορείς να φύγεις. Αν δεις κάποιον να πέφτει αλλά δεν τον ρωτήσεις αν είναι καλά ή δεν δώσεις σημασία και απλώς συνεχίσεις να περπατάς, τότε παραβιάζεις τον νόμο. Αν σου συμβεί κάτι τέτοιο στην Κίνα, μπορεί να πρόκειται για απάτη και δεν θα έχεις καμία συνέπεια αν το αγνοήσεις. Αν ρωτήσεις: «Είσαι καλά; Χρειάζεσαι βοήθεια;» μπορεί να μπλέξεις· ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί να σ’ εξαπατήσει και τότε ξέχνα την πιθανότητα να ζήσεις ξανά μια καλή ζωή. Τι σας λένε αυτά τα δύο παραδείγματα; Η παιδεία σε διάφορες χώρες και ανάμεσα σε διαφορετικές φυλές είναι εντελώς διαφορετική, όπως και τα κοινωνικά περιβάλλοντα και συστήματα και, ασφαλώς, οι νόμοι και οι κανονισμοί. Σε ό,τι έχει να κάνει με το έργο των εξωτερικών υποθέσεων, από τη μία πλευρά, οι άνθρωποι που εκτελούν αυτό το έργο θα πρέπει να κατανοούν επακριβώς τους νόμους, τους κανονισμούς και τις διατάξεις σχετικά με το εκκλησιαστικό έργο και, από την άλλη πλευρά, θα πρέπει επίσης να διασπείρουν κάποιες κοινές πρακτικές γνώσεις ή νομικές διατάξεις που πρέπει να γνωρίζουν οι αδελφοί και οι αδελφές. Επομένως, ο οίκος του Θεού διαθέτει εργασιακές ρυθμίσεις σε σχέση μ’ αυτό το αντικείμενο του έργου, οι οποίες απαιτούν όσοι το εκτελούν να ανατρέχουν πάντα πρώτα στους σχετικούς νόμους και τους κρατικούς κανονισμούς σε ό,τι κάνουν. Ιδίως όταν αντιμετωπίζουν ζητήματα που είναι δύσκολο να λυθούν, πρέπει να συμβουλεύονται έναν δικηγόρο και να μην κρίνουν μόνοι τους στα τυφλά ή να διαμορφώνουν λύσεις σύμφωνα με το σκεπτικό και τη λογική των Κινέζων· αυτός είναι ανόητος και ανίδεος τρόπος να ενεργεί κανείς. Μόλις κατανοήσεις αυτά τα πράγματα, θα ξέρεις τη σημασία του έργου των εξωτερικών υποθέσεων, τι αποτελέσματα αποσκοπεί να πετύχει, καθώς και πόσο απαραίτητο είναι για τον οίκο του Θεού να διατυπώνει αυτές τις εργασιακές ρυθμίσεις. Το πεδίο του αντικειμένου αυτού του έργου δεν είναι πολύ μεγάλο, οπότε στις περισσότερες περιπτώσεις αρκεί απλώς το προσωπικό που ασχολείται μ’ αυτό το έργο να κατανοεί ξεκάθαρα τις εργασιακές ρυθμίσεις του. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να γνωρίζουν οι αδελφοί και οι αδελφές, τότε το προσωπικό θα πρέπει να τους βοηθήσει να το κατανοήσουν και να το συλλάβουν. Και το έργο των εξωτερικών υποθέσεων είναι πολύ σημαντικό, επειδή δεν γίνεται οι αδελφοί και οι αδελφές να μην κατανοούν τους νόμους και τους κανονισμούς που σχετίζονται με τη διαβίωσή τους και την εργασία τους στο εξωτερικό. Ο οίκος του Θεού διαθέτει συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις σχετικά με αυτό που απαιτείται από αυτήν την άποψη, και απλώς είναι απαραίτητο να υλοποιείται αυτό με βάση τις εργασιακές ρυθμίσεις. Αν προκύψουν ειδικές περιστάσεις, ο οίκος του Θεού θα δημιουργήσει κάποιες λύσεις έκτακτης ανάγκης. Αν μια δουλειά σχετίζεται με το έργο εξωτερικών υποθέσεων, θα πρέπει να συμβουλευτείς το προσωπικό εξωτερικών υποθέσεων και να δεις ποιες συγκεκριμένες ρυθμίσεις έχει ο οίκος του Θεού γι’ αυτήν τη δουλειά, και όχι να βασιστείς στα τυφλά στη φαντασία σου και να ενεργήσεις χωρίς ενημέρωση. Αν ενεργήσεις μ’ αυτόν τον τρόπο, σίγουρα θα προκληθούν προβλήματα και οι συνέπειες θα είναι αδιανόητες. Και το έργο εξωτερικών υποθέσεων είναι μια εργασία που περιλαμβάνει μόνο ένα καθήκον, δεν είναι περίπλοκο και θα πρέπει να μπορείς να βρεις τα περισσότερα συγκεκριμένα εργασιακά ζητήματα στις εργασιακές ρυθμίσεις. Όταν οι άνθρωποι πρωτοαρχίζουν να κάνουν έργο εξωτερικών υποθέσεων στο εξωτερικό, μπορεί να φαίνεται κάπως περίπλοκο, αλλά αφού το κάνουν για ένα διάστημα, βρίσκουν μοτίβα και μεθόδους, κι έτσι δεν μοιάζει πλέον τόσο περίπλοκο. Αρχικά, οι Κινέζοι που πήγαν στο εξωτερικό κατηγορούνταν ότι πέταγαν σκουπίδια παντού, ότι πήγαιναν πολύ αργά για ύπνο, ξυπνούσαν πολύ νωρίς το πρωί, αναστάτωναν τους ανθρώπους με τα σκυλιά τους που γάβγιζαν, κρεμούσαν ρούχα στα μπαλκόνια και δεν στάθμευαν σωστά τα αυτοκίνητά τους· κατηγορούνταν για πολλά πράγματα. Στο τέλος, αφού έγιναν πολλές φορές καταγγελίες και κάθε φορά ερχόταν η αστυνομία να τους χτυπήσει την πόρτα και να τους δώσει καθοδήγηση, μόνο μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα συνειδητοποίησαν ότι βρίσκονταν στο εξωτερικό και όχι στην Κίνα. Σιγά σιγά, έγιναν πιο προσεκτικοί, άρχισαν να έχουν κάποια επίγνωση του νόμου και κατάφεραν να κατανοήσουν κάποιους από τους κανόνες σε σχέση με τη διαβίωση, την εργασία, την οδήγηση και ούτω καθεξής. Όταν πήγαν για πρώτη φορά Κινέζοι στο εξωτερικό, κατανοούσαν μόνο κάποιους στοιχειώδεις εθιμοτυπικούς κανόνες συμπεριφοράς και δεν είχαν πρακτικές γνώσεις για τα περισσότερα νομικά θέματα· ήταν όπως ακριβώς τα άγρια ζώα, χωρίς καμία επίγνωση του νόμου. Μετά από μερικά χρόνια, απέκτησαν κάποιες γνώσεις και κατανόησαν κάποιους κανόνες, σαν να εξημερώθηκαν, και βελτιώθηκαν λίγο.

IX. Η πρόνοια της εκκλησίας

Ένατο αντικείμενο, η πρόνοια της εκκλησίας. Στο παρελθόν, ο οίκος του Θεού έχει διατυπώσει εργασιακές ρυθμίσεις για την πρόνοια της εκκλησίας, και αν όσοι κάνουν τα καθήκοντά τους σε πλήρη απασχόληση ή οι οικογένειές τους χρειάζονται βοήθεια για να τα βγάλουν πέρα, οι επικεφαλής της εκκλησίας πρέπει να λύσουν αυτό το ζήτημα. Αυτές οι εργασιακές ρυθμίσεις περιλαμβάνουν συγκεκριμένα σχέδια και αρχές υλοποίησης, και ο οίκος του Θεού έχει διατυπώσει συγκεκριμένες δηλώσεις και διατάξεις. Σε ό,τι αφορά αδελφούς και αδελφές που έχουν φυλακιστεί λόγω της πίστης τους στον Θεό, με αποτέλεσμα να προκληθούν δυσκολίες στην καθημερινή διαβίωση των οικογενειών τους· γονείς που κάνουν τα καθήκοντά τους για μεγάλα διαστήματα μακριά από το σπίτι και δεν έχουν κανέναν να φροντίσει τα παιδιά τους· και άρρωστους αδελφούς και αδελφές που έχουν κάνει τα καθήκοντά τους για πολλά χρόνια, η εκκλησία θα πρέπει να παρέχει βοήθεια και να λύνει αυτές και άλλες τέτοιες δυσκολίες. Υπάρχει μια ειδική περίπτωση σε σχέση μ’ αυτό το αντικείμενο του έργου, όταν κάποιες οικογένειες πληρούν τις προϋποθέσεις για να φιλοξενήσουν αδελφούς και αδελφές στα σπίτια τους, αλλά δεν έχουν πηγή εισοδήματος· σ’ αυτήν την περίπτωση, πώς θα πρέπει να καλύπτονται οι δαπάνες τους για τη φιλοξενία των αδελφών; Αυτό εμπίπτει στο έργο της πρόνοιας της εκκλησίας. Υπάρχουν διατάξεις σχετικά μ’ αυτό στις εργασιακές ρυθμίσεις ή οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να διαθέτουν εύλογα τους πόρους της εκκλησίας ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες για να πραγματοποιηθεί το έργο της φιλοξενίας· η εκκλησία διαθέτει συγκεκριμένες διατάξεις για όλα αυτά τα πράγματα. Αν προκύψουν ειδικές περιστάσεις που δεν εμπίπτουν στο πεδίο αυτών των συγκεκριμένων διατάξεων, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να συναναστραφούν και να συζητήσουν το ζήτημα και να προβούν σε συγκεκριμένες, εύλογες ρυθμίσεις με βάση τα κανονικά πρότυπα διαβίωσης στην εν λόγω τοποθεσία. Παρόλο που δεν πρόκειται για ένα μεγάλης κλίμακας αντικείμενο του έργου ούτε για μια πολύ σημαντική εργασία, είναι έργο που εμπίπτει στο πεδίο των ευθυνών των επικεφαλής και των εργατών και δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Αν κανείς δεν χρειάζεται υποστήριξη για να τα βγάλει πέρα ή οικονομική βοήθεια, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν είναι απαραίτητο να κάνουν επιπλέον προσπάθειες για να βρουν ανθρώπους που έχουν τέτοια ανάγκη. Αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν θα πρέπει να τους αποφεύγουν, πόσο μάλλον να τους αγνοούν, να τους αντιμετωπίζουν με απάθεια ή να προσποιούνται ότι δεν τους βλέπουν. Θα πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές· αυτή είναι η ευθύνη τους.

X. Τα σχέδια έκτακτης ανάγκης

Δέκατο αντικείμενο, τα σχέδια έκτακτης ανάγκης. Τα σχέδια έκτακτης ανάγκης αφορούν σε ειδικά ζητήματα που προκύπτουν σε οποιοδήποτε κομμάτι του έργου του οίκου του Θεού. Είτε εμφανίζονται προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν επειγόντως στο ευαγγελικό έργο, στο διοικητικό έργο ή στο επαγγελματικό έργο είτε πρόκειται για τον χειρισμό ενός περιστατικού όπου εμπλέκονται αντίχριστοι ή ψευδο-επικεφαλής είτε για τη διάκριση ενός ιδιαίτερου περιστατικού παραπλάνησης ανθρώπων, όλα αυτά ανήκουν στην κατηγορία των σχεδίων έκτακτης ανάγκης. Για παράδειγμα, αν κάποιος προκαλεί διαταράξεις και αναστατώσεις ή αν ένας αντίχριστος είναι αυθαίρετος και δικτατορικός και προσπαθεί να εγκαθιδρύσει το δικό του βασίλειο και ούτω καθεξής, μόλις ο οίκος του Θεού διαπιστώσει ότι αξίζει τον κόπο να διατυπώσει μια εργασιακή ρύθμιση για τον συγκεκριμένο σχεδιασμό μίας από αυτές τις περιπτώσεις, θα εκδώσει μια αντίστοιχη γραπτή ανακοίνωση. Τα σχέδια έκτακτης ανάγκης βασίζονται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης που εμφανίζονται τη δεδομένη στιγμή στην εκκλησία, και ο Άνωθεν διατυπώνει συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις ανάλογα με τη σοβαρότητα των συνθηκών και έπειτα τις εκδίδει και τις επικοινωνεί. Το συγκεκριμένο σχέδιο μπορεί να σχετίζεται με οποιοδήποτε αντικείμενο του έργου που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες· εφόσον ρυθμίζεται από τον Άνωθεν και ο Άνωθεν απαιτεί από τους επικεφαλής και τους εργάτες να το υλοποιήσουν, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να το εκδώσουν και να το υλοποιήσουν σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις του Άνωθεν. Δεν πρέπει ν’ αντιμετωπίζουν με επιπολαιότητα αυτές τις εργασιακές ρυθμίσεις. Όταν ο Άνωθεν διατυπώνει τέτοιου είδους εργασιακές ρυθμίσεις, δεν είναι δευτερεύουσες σε σχέση με οποιοδήποτε διοικητικό έργο ή οποιοδήποτε συγκεκριμένο επαγγελματικό έργο. Παρόλο που αυτές οι εργασιακές ρυθμίσεις είναι μόνο προσωρινές, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει και πάλι να τις εκδώσουν, να τις επικοινωνήσουν, να τις υλοποιήσουν και να τις παρακολουθούν όπως τις κανονικές εργασιακές ρυθμίσεις, και αργότερα να κάνουν έναν απολογισμό και μια αναφορά στον Άνωθεν· αυτή είναι η ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών. Τα σχέδια έκτακτης ανάγκης δεν στοχεύουν σε κανένα συγκεκριμένο αντικείμενο του έργου· με άλλα λόγια, ανά πάσα στιγμή ο Άνωθεν μπορεί ν’ αναθέσει μια εργασία, να απαιτήσει κάτι ή να δώσει μια εργασιακή ρύθμιση στους επικεφαλής όλων των βαθμίδων σε όλες τις περιοχές και οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν θα πρέπει ν’ αγνοούν το έργο αυτού του είδους. Εφόσον είναι εργασιακές ρυθμίσεις και εκδίδονται προς τους επικεφαλής όλων των βαθμίδων και όλων των περιοχών, είναι έργο που εμπίπτει στο πεδίο των ευθυνών των επικεφαλής και των εργατών. Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν θα πρέπει να παραμένουν απαθείς, να ταξινομούν το έργο με βάση τη βαρύτητά του ή το κατά πόσο είναι έργο που εμπίπτει στη δική τους αρμοδιότητα ή να κάνουν υποθέσεις από το ύφος του Άνωθεν και το αίσθημα επείγοντος στις εργασιακές ρυθμίσεις προκειμένου να προσδιορίσουν κατά πόσο πρέπει να τις υλοποιήσουν έγκαιρα. Τέτοια πράγματα δεν πρέπει να συμβαίνουν, αλλά αντιθέτως οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να φέρνουν σε πέρας το έργο όπως θα έκαναν μ’ ένα κανονικό κομμάτι του έργου και να το ολοκληρώνουν αντιμετωπίζοντάς το σαν μια σημαντική εργασία και ανάθεση· αυτή είναι η ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών. Υπάρχουν σχέδια έκτακτης ανάγκης σε ειδικές περιστάσεις και αυτό το έργο πραγματοποιείται σε ειδικά πλαίσια. Όταν συμβαίνουν κάποια συγκεκριμένα και ιδιαίτερα πράγματα, ο Άνωθεν χρησιμοποιεί αυτά τα πλαίσια και αυτά τα γεγονότα για να κάνει τους επικεφαλής και τους εργάτες ή τους αδελφούς και τις αδελφές ν’ αξιοποιήσουν αυτήν την ευκαιρία ώστε να καταφέρουν να διακρίνουν τους ανθρώπους και τα πράγματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια με πιο πρακτικό τρόπο, να μάθουν πώς να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα και να κατανοήσουν περισσότερο την αλήθεια. Ο σκοπός είναι να μπορέσουν οι άνθρωποι να διακρίνουν τους ψευδο-επικεφαλής και τους αντίχριστους. Επιπλέον, αυτό γίνεται για να μπορούν οι αδελφοί και οι αδελφές να έχουν ένα ήσυχο, κατάλληλο και γαλήνιο περιβάλλον για την εκκλησιαστική ζωή τους. Από μια άλλη άποψη, γίνεται για να μπορέσουν οι άνθρωποι να πάρουν έγκαιρα διάφορα διδάγματα και να εκπαιδευτούν· αφού εκπαιδευτούν μία φορά μ’ αυτόν τον τρόπο, θα κάνουν τεράστια πρόοδο στη ζωή τους. Αυτός είναι ένας τρόπος με τον οποίο ο Άνωθεν εκπαιδεύει τους επικεφαλής και τους εργάτες όλων των βαθμίδων και τους αδελφούς και τις αδελφές, ιδίως εκείνους τους αδελφούς και τις αδελφές που επιδιώκουν την αλήθεια. Δεν υπάρχει κάποια κακόβουλη πρόθεση, ο Άνωθεν δεν βασανίζει τους ανθρώπους ούτε κάνει την τρίχα τριχιά. Αν και πρόκειται για σχέδια έκτακτης ανάγκης, τα οποία είναι προσωρινές εργασιακές ρυθμίσεις, είναι και πάλι σημαντικά και πολύτιμα, και ελπίζω οι επικεφαλής και οι εργάτες όλων των βαθμίδων και οι αδελφοί και οι αδελφές να μπορούν να το κατανοήσουν αυτό και να τα προσεγγίζουν σωστά.

Απαριθμήσαμε συνολικά 10 αντικείμενα εργασιακών ρυθμίσεων και ουσιαστικά ολοκλήρωσα πλέον τη συναναστροφή Μου πάνω σ’ αυτά τα 10 αντικείμενα. Η συναναστροφή Μου δεν ήταν πολύ λεπτομερής, αλλά αυτά που ανέφερα είναι αρκετά για να μπορέσετε να κατανοήσετε και ν’ αντιληφθείτε τι ακριβώς είναι οι εργασιακές ρυθμίσεις και ποιο συγκεκριμένο έργο κάνει ο οίκος του Θεού. Από την άλλη πλευρά, σας δόθηκε η δυνατότητα να κατανοήσετε τι ακριβώς κάνει ο Θεός στην εκκλησία και ανάμεσα στους εκλεκτούς Του, μέσα από αυτά τα συγκεκριμένα αντικείμενα. Το έργο του οίκου του Θεού δεν έχει να κάνει με επιχειρήσεις, με την πολιτική ή με τα ανθρώπινα δικαιώματα ούτε έχει να κάνει με οποιαδήποτε εμπορική δραστηριότητα· τα αντικείμενα του έργου που κάνει ο οίκος του Θεού είναι αυτά που αναφέρονται στις εργασιακές ρυθμίσεις. Κι έτσι, κάποια κυβερνώντα κόμματα και κάποιοι κοινωνικοί θεσμοί που μονίμως παρακολουθούν, ερευνούν και διερευνούν τι γίνεται στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, ίσως μέσα από αυτήν τη διερεύνηση —βλέποντας τα βίντεο και τους ιστότοπους του οίκου του Θεού— να έχουν επιβεβαιώσει ότι η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού είναι μια αληθινή πίστη και ότι δεν εμπλέκεται στις πολιτικές δραστηριότητες οποιασδήποτε χώρας. Η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού έχει υποστεί τη μανιώδη καταπίεση και τις επιθέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας για πολλά χρόνια, κι ωστόσο συνεχίζει να κηρύττει το ευαγγέλιο και να καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό και έχει ανεβάσει στο διαδίκτυο τα λόγια του Θεού, την αλήθεια και κάθε λογής βίντεο με μαρτυρίες, προσφέροντας σημαντικά και πολυάριθμα οφέλη στην ανθρώπινη κοινωνία και τεκμηριώνοντας πλήρως ότι ο Θεός εκφράζει διαρκώς την αλήθεια και σώζει την ανθρωπότητα κατά τις έσχατες ημέρες. Ερευνούν συνεχώς· και ποιο είναι το αποτέλεσμα της έρευνάς τους; Άραγε, δεν απογοητεύονται οικτρά; Και μάλιστα συλλογίζονταν τι μοχλό πίεσης μπορούν να βρουν για να κολλήσουν την ταμπέλα της «αίρεσης» στην εκκλησία μας και να χαρακτηρίσουν την εκκλησία αντι-κομματική και αντι-κρατική. Όμως τώρα, βλέπουν ότι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό· κρίνοντας από τις εργασιακές ρυθμίσεις που έχει εκδώσει η εκκλησία όλα αυτά τα χρόνια, δεν έχουν τρόπο να κολλήσουν αυτές τις ταμπέλες στην εκκλησία και όλη τους η έρευνα ήταν μάταιη. Είναι ακριβώς το ίδιο όπως τότε που οι Εβραίοι μελετούσαν τον Κύριο Ιησού. Οι γραμματείς, οι Φαρισαίοι και οι ανώτεροι κρατικοί αξιωματούχοι μελετούσαν τι έλεγε και τι έκανε ο Κύριος Ιησούς και διαπίστωσαν ότι τίποτε από όσα έκανε δεν ήταν ενάντια στον νόμο ή δεν είχε πολιτική χροιά, ότι όλα όσα έκανε και έλεγε ο Κύριος Ιησούς ήταν σωστά, ότι ήταν η αλήθεια και ότι συμφωνούσε απόλυτα με τις Γραφές, κι έτσι στο τέλος απογοητεύτηκαν. Ο θρησκευτικός κόσμος βλέπει πλέον ότι ο οίκος του Θεού παράγει ολοένα και περισσότερες ταινίες και βίντεο με βιωματικές μαρτυρίες, ενώ ιδίως τα βιβλία και οι αναφορές των λόγων του Θεού αυξάνονται σε αριθμό· τι σκέφτεται, λοιπόν; Αν δεν μπορούν να δουν ότι όλα αυτά τα πράγματα προέρχονται από τον Θεό, τότε πραγματικά είναι απίστευτα ανόητοι! Ό,τι προέρχεται από τον Θεό πρέπει να ευδοκιμήσει· αυτό είναι το αποτέλεσμα του έργου του Αγίου Πνεύματος και κανείς δεν μπορεί να το αποκρύψει. Τα λόγια του Θεού έχουν πλέον διαδοθεί σε όλο τον κόσμο και οι αλήθειες που εκφράζει ο Θεός παρουσιάζονται μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας· η εμφάνιση και το έργο του Θεού ρέουν με ορμή σαν χείμαρρος, κανένα κράτος και καμία δύναμη δεν μπορεί να τον σταματήσει. Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας έχει ήδη ντροπιαστεί και ηττηθεί εντελώς! Ο θρησκευτικός κόσμος, όσο κι αν καταδικάζει το έργο του Θεού, δεν μπορεί να του αντισταθεί και, στο τέλος, μπορεί μόνο ν’ αποκλειστεί και να πνιγεί από το κύμα που σηκώνει αυτό το έργο.

Ολοκλήρωσα τώρα τη συναναστροφή πάνω στα αντικείμενα των εργασιακών ρυθμίσεων. Μήπως δεν συμπεριέλαβε η συναναστροφή Μου όλο το έργο που γίνεται από τον οίκο του Θεού; Αυτό το έργο είναι ό,τι βλέπετε με τα μάτια σας, ό,τι ακούτε με τ’ αυτιά σας και ό,τι βιώνετε και εκτιμάτε προσωπικά· δεν υπάρχει τίποτε απόρρητο σ’ αυτό. Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας έχει όλες τις εργασιακές ρυθμίσεις που έχει εκδώσει η εκκλησία όλα αυτά τα χρόνια· οι εργασιακές ρυθμίσεις που έχει στην κατοχή του είναι πολυάριθμες και περιεκτικές. Τις μελετά καθημερινά και συνεχίζει να τις μελετά διαρκώς ώσπου τελικά καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Αν αυτοί οι άνθρωποι διαδίδουν συνεχώς τα λόγια του Θεού και καταθέτουν μαρτυρία για το έργο του Θεού μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε αυτό θα είναι τρομερό! Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να εξολοθρευτούν και δεν πρέπει να γλιτώσουν ακόμη κι αν διαφύγουν στο εξωτερικό». Βλέπεις, οι διάβολοι δεν είναι το ίδιο με τους συνηθισμένους διεφθαρμένους ανθρώπους· εναντιώνονται στον Θεό μέχρι τελικής πτώσεως. Αν οι συνηθισμένοι διεφθαρμένοι άνθρωποι δουν τις μαρτυρίες από την εκκλησία, είναι σε θέση να τις κατανοήσουν, θεωρούν ότι είναι λογικές, και δεν συμμετέχουν σε καμία δίωξη. Ωστόσο, ο Σατανάς και οι διάβολοι δεν είναι έτσι. Όταν σε βλέπουν ν’ ακολουθείς τον Θεό και να καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό, σε μισούν, θέλουν να σε σκοτώσουν και δεν σου επιτρέπουν να ζήσεις. Αν δεν κάνεις αυτό που λένε και δεν λατρεύεις εκείνους, τότε δεν θα πάψουν ποτέ ν’ ασχολούνται μαζί σου και δεν πρόκειται να σε αφήσουν να ζήσεις. Θα σε καταδιώκουν μέχρι θανάτου όπου κι αν πας· ακόμη κι αν πας στα πέρατα της γης, και πάλι δεν θα σε αφήσουν να ξεφύγεις. Αυτό κάνει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Αυτή είναι η μοχθηρία του Σατανά και είναι διαφορετική από εκείνη των συνηθισμένων διεφθαρμένων ανθρώπων. Πρέπει να σου γίνει ξεκάθαρο αυτό το σημείο.

Πώς να επικοινωνούνται και να υλοποιούνται με ακρίβεια οι εργασιακές ρυθμίσεις

I. Πώς να επικοινωνούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις

Αυτά τα 10 αντικείμενα των εργασιακών ρυθμίσεων αποτελούν το εύρος και το περιεχόμενο όλου του διαφορετικού έργου που εκτελεί ο Θεός στην εκκλησία και ανάμεσα στον εκλεκτό λαό του Θεού. Η κατανόηση του περιεχομένου και του εύρους αυτού του έργου βοηθά τον εκλεκτό λαό του Θεού να επιβλέπει κατά πόσο οι επικεφαλής και οι εργάτες κάνουν σωστά αυτό το έργο. Από την άλλη πλευρά, βοηθά κυρίως τους επικεφαλής και τους εργάτες να κατανοήσουν και να συλλάβουν το πεδίο των ευθυνών τους, το έργο που πρέπει να κάνουν και τις ευθύνες που πρέπει να εκπληρώνουν, καθώς και να έχουν έναν ακριβή ορισμό του τίτλου «επικεφαλής και εργάτες». Ποιες είναι οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; Ποια ομοιότητα πρέπει να βιώνουν; Μήπως θα πρέπει να είναι σαν τους κυβερνητικούς αξιωματούχους ενός κράτους; (Όχι.) Ο προσδιορισμός «επικεφαλής και εργάτες» δεν είναι κάποιο επίσημο πόστο ή κάποιος επίσημος τίτλος. Θα πρέπει να κατανοεί κανείς τι είναι οι επικεφαλής και οι εργάτες με βάση τα καθήκοντα που κάνουν, την ανάθεση που τους εμπιστεύεται ο Θεός και τα πρότυπα που απαιτεί από αυτούς. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα καταφέρει να έχει μια σχετικά συγκεκριμένη κατανόηση του προσδιορισμού «επικεφαλής και εργάτες» και έναν πιο ξεκάθαρο ορισμό των επικεφαλής και των εργατών. Ποιες είναι οι ευθύνες που πρέπει τουλάχιστον να εκπληρώνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; Θα πρέπει να επικοινωνούν, να εκδίδουν και να υλοποιούν με ακρίβεια κάθε εργασιακή ρύθμιση σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού, όπως αναφέρεται στο ένατο σημείο. Με όποια πτυχή κι αν σχετίζεται η εργασιακή ρύθμιση, εφόσον προβλέπεται η επικοινωνία της από τους επικεφαλής και τους εργάτες, αυτό που πρέπει να κάνουν εκείνοι είναι να επικοινωνούν την εργασιακή ρύθμιση στις εκκλησίες αδιάκοπα και χωρίς καθυστέρηση, αφού την έχουν κατανοήσει με απόλυτη ακρίβεια. Όσο για εκείνους στους οποίους επικοινωνούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις, αν ο οίκος του Θεού απαιτεί να επικοινωνούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις στους επικεφαλής και τους εργάτες όλων των βαθμίδων, συμπεριλαμβανομένων των κηρύκων, των επικεφαλής της εκκλησίας και των διακόνων της εκκλησίας, τότε θα πρέπει να επικοινωνούνται σε όλη την ιεραρχία έως τους ανθρώπους αυτής της βαθμίδας και τελειώνει εκεί το ζήτημα· αν οι εργασιακές ρυθμίσεις προβλέπεται να επικοινωνούνται σε κάθε αδελφό και αδελφή, τότε θα πρέπει να επικοινωνούνται σε κάθε αδελφό και αδελφή σε αυστηρή συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Αν το περιβάλλον δεν είναι ευνοϊκό ώστε οι εργασιακές ρυθμίσεις να επικοινωνούνται σε γραπτή μορφή και κάτι τέτοιο θα προκαλούσε κινδύνους για την ασφάλεια ή ακόμη μεγαλύτερους μπελάδες, τότε το σημαντικό και κύριο περιεχόμενο των εργασιακών ρυθμίσεων θα πρέπει να επικοινωνείται με ακρίβεια σε κάθε άτομο προφορικά. Πώς, λοιπόν, θα πρέπει να γίνεται αυτό ώστε να θεωρείται ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν επικοινωνηθεί; Αν οι εργασιακές ρυθμίσεις επικοινωνούνται γραπτώς, θα πρέπει να επιβεβαιώνεται ότι τις έχουν λάβει όλοι, ότι τις γνωρίζουν όλοι και ότι τις παίρνουν όλοι στα σοβαρά· αν επικοινωνούνται προφορικά, τότε μόλις επικοινωνηθούν, θα πρέπει να ρωτιούνται οι άνθρωποι κατ’ επανάληψη αν τις κατανόησαν ξεκάθαρα και αν τις θυμούνται, και μάλιστα μπορεί ακόμα και να τους ζητείται να επαναλάβουν τις εργασιακές ρυθμίσεις που άκουσαν· μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να θεωρείται ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν πράγματι επικοινωνηθεί. Αν οι άνθρωποι μπορούν να επαναλάβουν και να δηλώσουν ξεκάθαρα ποιες είναι οι απαιτούμενες αρχές του οίκου του Θεού και ποιο είναι το συγκεκριμένο περιεχόμενο, αυτό αποδεικνύει ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν ήδη επικοινωνηθεί στο μυαλό τους, ότι τις θυμούνται και ότι τις κατανοούν ξεκάθαρα. Μόνο τότε μπορεί να θεωρείται ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν πράγματι επικοινωνηθεί. Αν οι συνθήκες, το περιβάλλον και άλλοι τέτοιοι παράγοντες είναι όλα κατάλληλα για να επικοινωνηθούν γραπτώς οι εργασιακές ρυθμίσεις, τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να επικοινωνούνται γραπτώς· αν δεν μπορούν να επικοινωνηθούν γραπτώς επειδή το περιβάλλον δεν το επιτρέπει και πρέπει αντ’ αυτού να επικοινωνηθούν προφορικά, τότε πρέπει να επιβεβαιωθεί ότι αυτό που επικοινωνείται προφορικά είναι ολόιδιο με τις εργασιακές ρυθμίσεις, ότι δεν είναι στρεβλό, ότι δεν έχει προστεθεί σ’ αυτό κάποια προσωπική κατανόηση και ότι αναφέρεται το πρωτότυπο κείμενο· μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να θεωρείται ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν πράγματι επικοινωνηθεί με ακρίβεια. Οι εργασιακές ρυθμίσεις πρέπει να επικοινωνούνται εξολοκλήρου με βάση τη συγκεκριμένη διατύπωσή τους· δεν πρέπει να επικοινωνούνται με ανεύθυνο τρόπο ή με στρεβλές ή παράλογες ερμηνείες με βάση την προσωπική κατανόηση και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων. Σε ό,τι αφορά την απαίτηση να επικοινωνούνται με ακρίβεια, οι άνθρωποι θα πρέπει να κατανοούν το επίπεδο αυστηρότητας στην επικοινωνία των εργασιακών ρυθμίσεων, δηλαδή ότι θα πρέπει να επικοινωνούνται με ακρίβεια. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Πρέπει να τις επικοινωνούμε κατά λέξη;» Όχι, δεν είναι απαραίτητο αυτό. Αυτό κάνουν τα μηχανήματα· αν οι άνθρωποι μπορούν απλώς να τις επικοινωνούν με ακρίβεια, τότε θα τα έχουν καταφέρει αρκετά καλά. Για παράδειγμα, σε σχέση με την εκκλησιαστική ζωή, οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού απαιτούν από τον εκλεκτό λαό του Θεού να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να γνωρίσει τον Θεό· άραγε, είναι εύκολο να επικοινωνηθεί αυτό; (Ναι.) Οι εργασιακές ρυθμίσεις παρέχουν στους ανθρώπους ένα πεδίο και εκείνοι μπορούν να διαβάσουν όλα αυτά τα σχετικά λόγια του Θεού. Ωστόσο, αν κάποιος παρερμηνεύσει τις εργασιακές ρυθμίσεις, προσθέτοντας τη δική του προσωπική κατανόηση και τις δικές του αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες και επικοινωνώντας κάποια επιπλέον λόγια, άραγε δεν σημαίνει αυτό ότι έχει αποκλίνει από τις εργασιακές ρυθμίσεις; Άραγε, επικοινωνεί με ακρίβεια τις εργασιακές ρυθμίσεις; (Όχι.) Επικοινωνεί τις εργασιακές ρυθμίσεις με τις δικές του προσθήκες· αυτό είναι καθαρή ανοησία. Θα πρέπει να διαβάζει κανείς αρκετές φορές κάθε εργασιακή ρύθμιση που προέρχεται από τον Άνωθεν και να κατανοεί ξεκάθαρα το σωστό της νόημα, τη σημασία της έκδοσης αυτής της εργασιακής ρύθμισης και τι αποτελέσματα αποσκοπεί να πετύχει, κι έπειτα να βρίσκει τον σωστό τρόπο να κάνει πράξη τα συγκεκριμένα αντικείμενα του έργου που ρυθμίζει ο Άνωθεν, αποφεύγοντας να κάνει λάθη. Μετά τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα πράγματα και την κατανόησή τους, η επικοινωνία της εργασιακής ρύθμισης θα είναι απολύτως ακριβής. Αυτό που πρέπει να γίνεται πρώτα είναι οι επικεφαλής και οι εργάτες των ποιμαντικών περιοχών να επικοινωνούν τις εργασιακές ρυθμίσεις στους επικεφαλής και τους εργάτες όλων των άλλων βαθμίδων, ώστε να καταλήξουν τελικά στον επιβλέποντα κάθε ομάδας σε κάθε εκκλησία. Έπειτα, κατά τις συναθροίσεις, πρέπει να γίνονται πολλές φορές συναναστροφές πάνω στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, έτσι ώστε όλος ο εκλεκτός λαός του Θεού να τις κατανοεί και να ξέρει πώς να τις εφαρμόσει στην πράξη· μόνο όταν επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν επικοινωνηθεί. Οι εργασιακές ρυθμίσεις θα πρέπει να επικοινωνούνται σύμφωνα με τη μέθοδο και το πεδίο που απαιτείται από τον οίκο του Θεού. Ασφαλώς, το περιεχόμενο που επικοινωνείται πρέπει να είναι ακριβές και να μην περιέχει σφάλματα. Δεν πρέπει να τις παρερμηνεύεις αβίαστα και να προσθέτεις τις δικές σου ιδέες· αυτό σημαίνει ότι δεν τις επικοινωνείς επακριβώς και συνιστά αποτυχία να εκπληρώσεις τις ευθύνες σου ως επικεφαλής ή ως εργάτης. Έτσι πρέπει να γίνεται κατανοητή η επικοινωνία και η υλοποίηση των εργασιακών ρυθμίσεων με ακρίβεια.

Τι θα πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες αν και πάλι δεν είναι σίγουροι πώς να επικοινωνούν τις εργασιακές ρυθμίσεις με ακρίβεια; Υπάρχει μια πολύ απλή και εύκολη μέθοδος γι’ αυτό. Οι επικεφαλής και οι εργάτες, αφού λάβουν εργασιακές ρυθμίσεις, θα πρέπει πρώτα να συναναστραφούν πάνω στις εργασιακές ρυθμίσεις με τους άλλους επικεφαλής και εργάτες, να δουν πόσα συγκεκριμένα αντικείμενα απαιτούνται από τον Άνωθεν γι’ αυτές τις εργασιακές ρυθμίσεις και να τα καταγράψουν ένα προς ένα. Έπειτα, με βάση αυτές τις εργασιακές ρυθμίσεις, θα πρέπει να λάβουν υπόψη τις αληθινές συνθήκες της τοπικής εκκλησίας, για παράδειγμα τις περιστάσεις του ευαγγελικού έργου, τα διάφορα είδη επαγγελματικού έργου και την εκκλησιαστική ζωή, καθώς και το επίπεδο και τις οικογενειακές συνθήκες όλων των κάθε λογής ανθρώπων και ούτω καθεξής, ενσωματώνοντας όλα αυτά τα πράγματα για να δουν πώς θα υλοποιηθούν αυτά τα αντικείμενα του έργου. Μέσα από τη συναναστροφή, όλοι οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει στο τέλος να κατανοήσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις με τον ίδιο τρόπο και με ακρίβεια, καθώς και να έχουν τις αντίστοιχες μεθόδους για να τις επικοινωνήσουν· μόνο έτσι θα επικοινωνούνται με ακρίβεια οι εργασιακές ρυθμίσεις. Αν ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης λάβει εργασιακές ρυθμίσεις και, χωρίς να γνωρίζει με τι έχουν να κάνουν συγκεκριμένα, συγκεντρώσει στα τυφλά τους αδελφούς και τις αδελφές και τις εκδώσει και τις επικοινωνήσει, άραγε είναι σωστό αυτό; Το αποτέλεσμα θα είναι, έναν ή δύο μήνες αφού επικοινωνηθούν οι εργασιακές ρυθμίσεις, να διαπιστωθεί ότι υπάρχουν αποκλίσεις στον τρόπο με τον οποίο έχουν υλοποιηθεί σε κάθε εκκλησία και, μόνο όταν ο επικεφαλής ή ο εργάτης εξετάσει προσεκτικά τις εργασιακές ρυθμίσεις, να διαπιστώσει ότι έχουν επικοινωνηθεί με αποκλίσεις. Αν αυτός ο επικεφαλής ή ο εργάτης είχε ευθύς εξαρχής διαβάσει ευσυνείδητα τις εργασιακές ρυθμίσεις και είχε συναναστραφεί πάνω σ’ αυτές, δεν θα υπήρχε πρόβλημα, αλλά λόγω της τεμπελιάς του και της επιπολαιότητάς του εκείνη τη στιγμή, προκάλεσε την εμφάνιση πολλών σφαλμάτων και αποκλίσεων στο εκκλησιαστικό έργο και, έπειτα, πρέπει να τα διορθώσει. Αυτό προσθέτει ένα ολόκληρο επιπλέον βήμα, που θα ήταν περιττό, και είναι σπατάλη χρόνου. Θα ήταν καλύτερο να είχε συναναστραφεί απευθείας πάνω στις εργασιακές ρυθμίσεις με σαφήνεια και έπειτα να τις είχε επικοινωνήσει και υλοποιήσει μία προς μία. Άραγε, δεν είναι λάθος όταν δεν γίνεται σωστά το έργο; (Ναι.) Επομένως, υπάρχουν βήματα για να επικοινωνούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις με ακρίβεια. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει πρώτα ν’ αντιλαμβάνονται πραγματικά και να κατανοούν επακριβώς το συγκεκριμένο περιεχόμενο των εργασιακών ρυθμίσεων και έπειτα θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους συγκεκριμένα σχέδια υλοποίησης, μεθόδους υλοποίησης και άτομα στα οποία απευθύνεται η υλοποίησή τους· μόνο έτσι μπορούν να επικοινωνούνται με ακρίβεια οι εργασιακές ρυθμίσεις. Άραγε, είναι σωστό αν οι επικεφαλής και οι εργάτες εκδίδουν και επικοινωνούν τις εργασιακές ρυθμίσεις στα τυφλά, όταν τις έχουν κατανοήσει μόνο κατά ένα μέρος, όταν φαίνεται απλώς ότι τις έχουν κατανοήσει, δεν τους είναι σαφείς και ξεκάθαρες ή απλώς όταν δεν κατανοούν τις συγκεκριμένες απαιτήσεις και το περιεχόμενό τους; (Όχι.) Μπορούν τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες να εκτελέσουν σωστά το έργο; Προφανώς και όχι. Επομένως, στις περιπτώσεις όπου οι αδελφοί και οι αδελφές δεν ξέρουν ποια είναι τα συγκεκριμένα απαιτούμενα πρότυπα και οι αρχές που περιλαμβάνονται στις εργασιακές ρυθμίσεις ή πώς ακριβώς να τις εφαρμόσουν, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα έχουν ήδη κατανοήσει ακριβώς τις εργασιακές ρυθμίσεις και θα έχουν συγκεκριμένα σχέδια και βήματα για την υλοποίησή τους· μόνο έτσι μπορούν οι επικεφαλής και οι εργάτες να ολοκληρώσουν το πρώτο βήμα, δηλαδή να επικοινωνήσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις. Μόλις επικοινωνηθούν οι εργασιακές ρυθμίσεις και όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές κατανοήσουν επακριβώς το περιεχόμενο των εργασιακών ρυθμίσεων και έχουν κάποια γνώση για τη σημασία, την αξία και τα πρότυπα του οίκου του Θεού σε σχέση μ’ αυτό το έργο, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συναναστραφούν αμέσως πάνω στον τρόπο κατανομής των ανθρώπων και των συγκεκριμένων αντικειμένων του έργου, καθώς και πάνω στο ποιος θα υλοποιήσει και θα φέρει σε πέρας αυτό το έργο· αυτά είναι τα βήματα για την εκτέλεση του έργου. Τι πιστεύετε για την παρακολούθηση του έργου μ’ αυτόν τον τρόπο; Μπορεί να θεωρηθεί στενή παρακολούθηση του έργου; Είναι άμεση παρακολούθηση του έργου; (Ναι.)

II. I. Πώς να υλοποιούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις

Δεν ισχύει ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες, όταν λαμβάνουν μια εργασιακή ρύθμιση, πρέπει απλώς να την επικοινωνούν και να την εκδίδουν και αυτό είναι όλο. Άραγε, μπορεί να θεωρηθεί ότι η εργασιακή ρύθμιση έχει υλοποιηθεί μόλις μάθει ο εκλεκτός λαός του Θεού σε κάθε εκκλησία ότι έχει εκδοθεί; Αυτό δεν είναι ουσιαστικά εκτέλεση ή υλοποίηση μιας εργασιακής ρύθμισης, δεν είναι εκπλήρωση των ευθυνών τους ούτε είναι το πρότυπο που απαιτεί τελικά ο Θεός. Ο στόχος δεν είναι η επικοινωνία και η έκδοση μιας εργασιακής ρύθμισης· ο στόχος είναι η υλοποίησή της. Πώς, λοιπόν, πρέπει συγκεκριμένα να υλοποιούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις; Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να καλούν όλους τους αρμόδιους επιβλέποντες και τους αδελφούς και τις αδελφές και να συναναστρέφονται μαζί τους πάνω στον τρόπο με τον οποίο θα γίνει το έργο, επιλέγοντας ταυτόχρονα έναν κύριο επιβλέποντα και τα μέλη της ομάδας που θα φέρουν σε πέρας το έργο. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες όταν υλοποιούν το έργο είναι η συναναστροφή· να συναναστρέφονται πάνω στον τρόπο με τον οποίο θα γίνει το έργο σύμφωνα με τις αρχές και σε συμμόρφωση μ’ αυτήν την εργασιακή ρύθμιση του οίκου του Θεού και στον τρόπο με τον οποίο θα γίνει ώστε να υλοποιηθεί και να εκτελεστεί αυτή η εργασιακή ρύθμιση του οίκου του Θεού. Κατά τη συναναστροφή, οι αδελφοί και οι αδελφές και οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να προτείνουν διάφορα σχέδια και τελικά να επιλέγουν έναν τρόπο, μια μέθοδο και τα βήματα που είναι πλέον κατάλληλα και που συμμορφώνονται περισσότερο με τις αρχές, αποφασίζοντας τι θα κάνουν πρώτα και τι θα κάνουν έπειτα, έτσι ώστε το έργο να μπορεί να προχωρήσει ομαλά. Μόλις γίνει αυτό κατανοητό στη θεωρία, όταν οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον δυσκολίες ή φαντασιοκοπίες, όταν δεν νιώθουν καμία αντίσταση απέναντι σ’ αυτό το έργο και μπορούν να κατανοήσουν τη σημασία και τον σκοπό αυτής της εργασιακής ρύθμισης του οίκου του Θεού, και πάλι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει υλοποιηθεί το έργο. Θα πρέπει επίσης ν’ αποφασιστεί ποιος είναι ο πιο κατάλληλος και επιδέξιος σ’ αυτό το έργο, ποιος μπορεί να επωμιστεί την ευθύνη αυτού του έργου και ποιος έχει την ικανότητα να ολοκληρώσει αυτό το έργο. Θα πρέπει να επιλεγούν οι άνθρωποι που θ’ αναλάβουν αυτό το έργο, θα πρέπει να οριστεί το σχέδιο υλοποίησης και η προθεσμία ολοκλήρωσης και θα πρέπει να προετοιμαστούν και να δηλωθούν ξεκάθαρα ο πόροι, τα υλικά και άλλα τέτοια πράγματα που χρειάζονται για την ολοκλήρωση του έργου· μόνο τότε μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει υλοποιηθεί το έργο. Ασφαλώς, πριν την υλοποίηση, είναι επίσης απαραίτητο να υπάρξει συγκεκριμένη επικοινωνία και να γίνουν συζητήσεις μεμονωμένα με τους ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό το έργο, ρωτώντας τους αν έχουν κάνει στο παρελθόν αυτό το έργο και ποιες είναι οι απόψεις και οι σκέψεις τους πάνω σ’ αυτό. Αν προτείνουν κάποια σχέδια και κάποιες σκέψεις που συνάδουν με τις αρχές, μπορούν να υιοθετηθούν. Επιπλέον, κατά την υλοποίηση κάθε έργου, πρέπει να δίνεται προσοχή και στον εντοπισμό του πλήθους των προβλημάτων που όντως υπάρχουν· αυτό το βήμα δεν πρέπει να παραμελείται. Αφού εντοπιστούν τα προβλήματα, πρέπει να σχεδιάζονται τρόποι για την έγκαιρη επίλυση των προβλημάτων και μόνο αφού λυθούν πλήρως όλα τα υπάρχοντα προβλήματα, μπορεί όντως να υλοποιηθεί η εργασιακή ρύθμιση. Επιπλέον, δεν θα πρέπει επίσης ν’ αναζητήσεις πώς θα γίνει αυτό το έργο με τρόπο που συνάδει με τις απαιτούμενες αρχές του οίκου του Θεού; Εκτός αυτού, το κατά πόσο ο οίκος του Θεού έχει απαιτήσεις ως προς τον χρόνο υλοποίησης αυτού του έργου, εντός ποιου χρονοδιαγράμματος πρέπει να ολοκληρωθεί, κατά πόσο υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις σε σχέση με τις επαγγελματικές δεξιότητες και ούτω καθεξής, όλα αυτά είναι θέματα πάνω στα οποία θα πρέπει να συναναστρέφονται οι επικεφαλής και οι εργάτες με τους αρμόδιους επιβλέποντες. Αυτό σημαίνει υλοποίηση. Η υλοποίηση δεν τελειώνει με την προφορική επικοινωνία ή με τη θεωρία, αλλά έχει να κάνει με την αληθινή πρόοδο του σχετικού έργου, καθώς και με ορισμένα προβλήματα και ορισμένες δυσκολίες που πρέπει να επιλυθούν. Όλα αυτά είναι πράγματα που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους οι επικεφαλής και οι εργάτες όταν υλοποιούν την εργασιακή ρύθμιση με τους επιβλέποντες. Με άλλα λόγια, προτού εκτελεστεί αυτό το συγκεκριμένο έργο, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να προβούν σ’ αυτήν τη συναναστροφή, την ανάλυση και τη συζήτηση με τους επιβλέποντες· αυτό σημαίνει υλοποίηση. Αυτή η υλοποίηση είναι ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών και είναι αυτό που πρέπει να επιτυγχάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Όταν ασκούνται μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε εκτελούν αληθινό έργο. Ας υποθέσουμε ότι ένας επικεφαλής λέει: «Αυτήν τη στιγμή, ούτε εγώ ξέρω πώς να κάνω αυτό το έργο. Σε κάθε περίπτωση, το παρέδωσα σ’ εσένα. Επίσης, σου επικοινώνησα και σου εξέδωσα την εργασιακή ρύθμιση και σου ανέφερα όλα τα σχετικά ζητήματα. Όσο για το κατά πόσο ξέρεις πώς να το κάνεις ή όχι, πώς θα το κάνεις, κατά πόσο θα το κάνεις σωστά ή λάθος και πόσο χρόνο θα σου πάρει, όλα αυτά εξαρτώνται από εσένα. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμένα. Κάνοντας έργο μέχρι αυτό το σημείο, εγώ έχω εκπληρώσει την ευθύνη μου». Άραγε, είναι αυτό κάτι που πρέπει να λένε οι επικεφαλής και οι εργάτες; (Όχι.) Αν ένας επικεφαλής το πει αυτό, τότε τι σόι άνθρωπος είναι; Είναι ψευδο-επικεφαλής. Όποτε ο Άνωθεν έχει απαιτήσεις και είναι απαραίτητο να γίνει έργο σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις, αυτός ο άνθρωπος το φορτώνει εντελώς σε κάποιον άλλο, λέγοντας: «Κάν’ το εσύ, εγώ δεν ξέρω πώς. Ούτως ή άλλως, εσύ τα καταλαβαίνεις όλα. Εσύ είσαι ειδικός, εγώ είμαι ανίδεος». Αυτό είναι ένα «διάσημο ρητό» που λένε συχνά οι ψευδο-επικεφαλής· βρίσκουν μια δικαιολογία για να τη σκαπουλάρουν.

Για να συνοψίσουμε, οι ψευδο-επικεφαλής δεν αντιμετωπίζουν το έργο τους με υπευθυνότητα. Ανεξάρτητα αν έχουν υψηλό ή χαμηλό επίπεδο ή κατά πόσο είναι ικανοί για το έργο, το κυριότερο είναι ότι δεν είναι επιμελείς, ότι δεν το κάνουν με όλη τους την καρδιά και είναι πάντα επιπόλαιοι. Αυτές είναι εκδηλώσεις έλλειψης υπευθυνότητας. Ας πούμε ότι ένας επικεφαλής ή εργάτης υστερεί κάπως σε επίπεδο και βάθος εμπειριών, αλλά μπορεί να εργάζεται επιμελώς και να κάνει το έργο του με όλη του την καρδιά. Παρόλο που τ’ αποτελέσματα που επιτυγχάνει στο έργο του δεν είναι και τόσο σπουδαία, τουλάχιστον είναι υπεύθυνος άνθρωπος, κάνει το έργο του με όλη του την καρδιά και τα δίνει όλα. Μόνο επειδή υστερεί κάπως σε επίπεδο και έχει μικρό ανάστημα δεν κάνει σωστά το έργο. Αν γίνει απόλυτα ικανός στο έργο του αφού εκπαιδευτεί για κάποιο διάστημα, τότε αυτός ο επικεφαλής θα πρέπει να συνεχίσει να καλλιεργείται. Αν ένας επικεφαλής δεν έχει την παραμικρή συνείδηση ή λογική και απλώς γαντζώνεται στο πόστο του και ενδίδει στα οφέλη της θέσης, αλλά δεν κάνει καθόλου αληθινό έργο, τότε είναι όντως ψευδο-επικεφαλής και θα πρέπει ν’ απομακρυνθεί αμέσως από τα καθήκοντά του και να μην του επιτραπεί ποτέ ξανά να προαχθεί ή ν’ αξιοποιηθεί. Ένας αληθινός επικεφαλής, ένας υπεύθυνος επικεφαλής, κάνει το έργο του με όλη του την καρδιά —αφιερώνει το μυαλό του σ’ αυτό, βρίσκει κάθε λογής τρόπους να εκπληρώσει την ανάθεση από τον Θεό και κάνει τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια— μ’ αυτόν τον τρόπο, εκπληρώνει τις ευθύνες του. Επιπλέον, κατά την υλοποίηση των εργασιακών ρυθμίσεων του οίκου του Θεού, οι υπεύθυνοι επικεφαλής θα παρατηρούν και θα παρακολουθούν την πορεία της υλοποίησης. Όταν προκύπτει κάτι αναπάντεχο, θα είναι σε θέση να υιοθετήσουν μέτρα αντιμετώπισης και λύσεις αντί να τη σκαπουλάρουν και να νίπτουν τας χείρας τους για το ζήτημα. Η υλοποίηση του έργου μ’ αυτόν τον τρόπο ονομάζεται υπευθυνότητα. Όταν εκδίδεται μια εργασιακή ρύθμιση, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζουν αυτό το αντικείμενο του έργου ως το πιο σημαντικό τη δεδομένη στιγμή και ν’ αναλαμβάνουν την ευθύνη γι’ αυτό· θα πρέπει να το παρακολουθούν προσωπικά, να είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό από την αρχή ως το τέλος και να πάψουν ν’ ασχολούνται με το έργο μόνο εφόσον έχει μπει στη σωστή τροχιά και οι υπεύθυνοι κάθε ομάδας ξέρουν πώς να το εκτελέσουν. Όμως, οι επικεφαλής και οι εργάτες, αφού πάψουν ν’ ασχολούνται με το έργο, και πάλι θα πρέπει να κατανοούν την πορεία του και να το επιθεωρούν κατά καιρούς· μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί ότι το έργο γίνεται σωστά. Το να μην εγκαταλείπουν το πόστο τους οι επικεφαλής και οι εργάτες, να επιμένουν από την αρχή ως το τέλος, να θέτουν το έργο στη σωστή τροχιά· αυτό σημαίνει να κάνουν αληθινό έργο. Το ίδιο διάστημα, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει επίσης να ελέγχουν και να μεριμνούν για την πρόοδο άλλων αντικειμένων του έργου. Όποιες δυσκολίες ή όποια προβλήματα κι αν προκύπτουν στο έργο, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να πηγαίνουν γρήγορα στην τοποθεσία του έργου για να παρέχουν κατεύθυνση και επίλυση. Ο κύριος επικεφαλής θα πρέπει να παραμένει προσηλωμένος στο πιο κρίσιμο έργο και, ταυτόχρονα, είναι επίσης απαραίτητο να παρακολουθεί, να κατανοεί, να επιθεωρεί και να επιβλέπει άλλο έργο της εκκλησίας και να διασφαλίζει ότι προχωράει όλο κανονικά. Σε ό,τι έχει να κάνει με το πιο κρίσιμο έργο, ο κύριος επικεφαλής πρέπει να εργάζεται αυτοπροσώπως στην τοποθεσία του έργου και ν’ αναλαμβάνει το γενικό πρόσταγμα γι’ αυτό το έργο και, ιδίως σε ό,τι αφορά τα κρίσιμα κομμάτια του έργου, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να φεύγει από την τοποθεσία του έργου. Αν ένα άτομο δεν είναι αρκετό, θα πρέπει ν’ ανατίθεται σ’ ένα άλλο άτομο να συνεργαστεί μαζί του για να διευθύνουν μαζί το έργο· έτσι θα καταβάλλουν κάθε προσπάθεια και θα συνενώνουν τις δυνάμεις τους έχοντας έναν κοινό σκοπό: να γίνει σωστά το κρίσιμο έργο. Επειδή ο οίκος του Θεού έχει ένα πολύ κρίσιμο κομμάτι έργου σε κάθε στάδιο και σε κάθε χρονική περίοδο, αν ο κύριος επικεφαλής δεν κάνει σωστά το κρίσιμο έργο, υπάρχει πρόβλημα με το επίπεδό του και πρέπει ν’ απομακρύνεται από τα καθήκοντά του. Ο κύριος επικεφαλής πρέπει ν’ αναλαμβάνει την ευθύνη για το πιο κρίσιμο έργο ενώ οι άλλοι επικεφαλής κάνουν το ίδιο για το συνηθισμένο έργο· οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να μάθουν πώς να ιεραρχούν το έργο κατά σειρά σπουδαιότητας και επείγουσας ανάγκης και πώς να σταθμίζουν τα υπέρ και τα κατά. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να εμπεδώσουν αυτές τις αρχές, τότε είναι επικεφαλής και εργάτες που ανταποκρίνονται στα πρότυπα.

Οι περισσότεροι επικεφαλής και εργάτες στον οίκο του Θεού είναι νέοι άνθρωποι, είναι αρχάριοι και εκπαιδεύονται για να εκτελούν έργο, οπότε το πιο σημαντικό γι’ αυτούς είναι να εμπεδώσουν τις αρχές. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Δεν είναι πολύ μεγάλες οι απαιτήσεις που έχει ο οίκος του Θεού από τους επικεφαλής και τους εργάτες;» Καθόλου, στην πραγματικότητα. Πώς είναι μεγάλη απαίτηση να ζητά από τους ανθρώπους να εμπεδώσουν τις αρχές; Πώς μπορεί κάποιος να εκτελεί σωστά το εκκλησιαστικό έργο αν δεν μπορεί να εμπεδώσει τις αρχές; Πώς μπορεί κάποιος να είναι επικεφαλής ή εργάτης αν χειρίζεται τα ζητήματα χωρίς αρχές; Η εμπέδωση των αρχών είναι κάτι που απαιτείται από τους επικεφαλής και τους εργάτες, όχι από τους συνηθισμένους ανθρώπους· αν κάποιος δεν μπορεί να εμπεδώσει τις αρχές, τότε δεν θα είναι σε θέση να κάνει σωστά το έργο. Οι άνθρωποι που υπολείπονται πολύ σε επίπεδο υστερούν ως προς τις αρχές, ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται να τους καλλιεργήσει και ούτε έχουν τα προσόντα για επικεφαλής. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν διαρκώς ότι είναι δύσκολο να είναι επικεφαλής, και υπάρχουν δύο λόγοι γι’ αυτό: Ο ένας είναι ότι δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια και δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια για να λύνουν προβλήματα· ο άλλος είναι ότι υστερούν σε επίπεδο, δεν ξέρουν τι σημαίνει να κάνουν έργο, δεν μπορούν να εξηγήσουν ξεκάθαρα τις αρχές και το μονοπάτι άσκησης για το έργο και δεν μπορούν καν ν’ αναφέρουν τα δόγματα ξεκάθαρα. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι για επικεφαλής. Ας πούμε ότι κάποιος έχει πολύ χαμηλό επίπεδο, δεν ξέρει πώς να κάνει έργο και δεν είναι καθόλου αποτελεσματικός όταν κάνει το καθήκον του, δηλαδή χρειάζεται αρκετές μέρες για να κάνει μια δουλειά που θα έπρεπε να γίνει σε μία μέρα και έξι μήνες για να κάνει μια δουλειά που θα έπρεπε να γίνει σ’ έναν μήνα· τέτοιοι άνθρωποι είναι άχρηστοι, είναι ανάξιοι. Οι άνθρωποι που έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο δεν μπορούν να κάνουν σωστά κανένα καθήκον. Είναι και δίκαιο και λογικό από την πλευρά Μου να έχω αυτές τις απαιτήσεις από τους ανθρώπους και αυτά είναι πράγματα που μπορούν να πετύχουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν ότι οι απαιτήσεις του οίκου του Θεού είναι πολύ μεγάλες· αυτό δείχνει ότι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο, ότι δεν έχουν τα προσόντα για επικεφαλής και εργάτες και ότι θα πρέπει να λογοδοτήσουν και να παραιτηθούν. Δεν είσαι ικανός ν’ αναλάβεις τις ευθύνες ενός επικεφαλής ή ενός εργάτη και δεν είσαι κατάλληλος γι’ αυτήν τη θέση, οπότε παρόλο που είσαι επικεφαλής, είσαι ψευδο-επικεφαλής. Αν δεν μπορείς να κάνεις σωστά ούτε ένα κομμάτι του έργου, πώς θα μπορούσες ταυτόχρονα να μεριμνάς για άλλο έργο; Άραγε, αξίζουν να είναι επικεφαλής και εργάτες οι άνθρωποι που έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο; Αν δεν είναι καν εξίσου καλοί μ’ ένα μαντρόσκυλο, τότε δεν τους αξίζει ν’ αποκαλούνται άνθρωποι. Όταν ένα σκυλί φυλάει ένα σπίτι, δεν φυλάει μόνο την μπροστινή αυλή, την πίσω αυλή και τον λαχανόκηπο, αλλά φυλάει ακόμα και τις κότες, τις χήνες και τα πρόβατα που έχει το σπίτι. Μόλις εντοπίσει έναν ξένο να πλησιάζει, αρχίζει να γαβγίζει· δεν αφήνει κανέναν να μπει στην αυλή και ξέρει πώς να ειδοποιεί τον ιδιοκτήτη του ότι πλησίασε ένας ξένος. Ακόμα και το μυαλό ενός σκυλιού δεν είναι απλοϊκό. Αν κάποιος έχει τόσο χαμηλό επίπεδο και δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε μ’ ένα σκυλί, τότε δεν είναι άχρηστος; Κάποιοι άνθρωποι αγαπούν τη διασκέδαση και μισούν τη δουλειά, είναι λαίμαργοι και τεμπέληδες και θέλουν να παρασιτούν εις βάρος του οίκου του Θεού χωρίς να κάνουν τίποτα οι ίδιοι· άραγε, δεν είναι παράσιτα; Όταν ο οίκος του Θεού απαιτεί από τους επικεφαλής και τους εργάτες να χειρίζονται τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, μέσα από αυτό τους καλλιεργεί και τους εκπαιδεύει ώστε να μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να εισέλθουν στην πραγματικότητα κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες μπορούν να επιδιώκουν την αλήθεια και να υποτάσσονται στις ρυθμίσεις του οίκου του Θεού· όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι ευλογημένοι από τον Θεό. Όσοι αγαπούν τη διασκέδαση και μισούν τη δουλειά και δεν κάνουν τίποτε αληθινό πρέπει ν’ αποκλείονται. Όλοι αυτοί οι άχρηστοι άνθρωποι που λαχταρούν τις ανέσεις, που φοβούνται τις κακουχίες και την κούραση, που παραπονιούνται διαρκώς για τις κακουχίες και τις δυσκολίες και δεν μπορούν ν’ αντέξουν καθόλου την κακουχία πρέπει ν’ αποκλείονται· ούτε ένας από αυτούς δεν μπορεί να παραμείνει! Οι επικεφαλής και οι εργάτες, αν συναντήσουν διάφορες δυσκολίες όταν ξεκινούν το έργο τους, θα πρέπει να ψάξουν για την πηγή του προβλήματος κι έπειτα ν’ απομακρύνουν αυτούς τους παράλογους ταραχοποιούς που παρακωλύουν το έργο· αυτά τα προσκόμματα και τα εμπόδια. Όταν όσοι έχουν απομείνει είναι όλοι άνθρωποι που μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια, να υπακούν και να υποτάσσονται, θα είναι πολύ ευκολότερο να τους οδηγήσουν. Όταν εργάζονται οι επικεφαλής και οι εργάτες, θα πρέπει πρώτα να συναναστρέφονται ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια, ώστε οι άνθρωποι, αφού τους ακούσουν, να έχουν έναν τρόπο να προχωρήσουν. Δεν θα πρέπει ν’ αναφέρουν δόγματα, να φωνάζουν συνθήματα, πόσο μάλλον ν’ αναγκάζουν τους ανθρώπους να τους δίνουν βάση, να τους υπακούν και ν’ ασκούνται. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες συναναστρέφονται ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια, τότε οι περισσότεροι άνθρωποι θα είναι πρόθυμοι να την κάνουν πράξη. Είναι ανησυχητικό αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν εξηγούν τα πράγματα με σαφήνεια ή διαύγεια κι ωστόσο απαιτούν και πάλι από τους αδελφούς και τις αδελφές ν’ ασκούνται, ενώ οι αδελφοί και οι αδελφές δεν ξέρουν πώς και δεν μπορούν να βρουν το μονοπάτι άσκησης· αυτό θα έχει επιπτώσεις στα αποτελέσματα του έργου. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να εξηγήσουν με διαύγεια και να συναναστραφούν ξεκάθαρα πάνω στις αλήθεια-αρχές που εμπλέκονται σε κάθε συγκεκριμένο είδος έργου, τότε οι περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν κατανόηση και λογική και θα είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν. Όλοι είναι πρόθυμοι ν’ ακούσουν κάποιον, αν αυτά που λέει είναι σωστά, αν συμβαδίζουν με την αλήθεια και είναι επωφελή για το εκκλησιαστικό έργο και τη ζωή-είσοδο των αδελφών. Ωστόσο, υπάρχει περίπτωση κάποιοι επικεφαλής και εργάτες ν’ αναφέρουν μόνο λόγια και δόγματα και, όταν κάποιος τους ρωτάει για το συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης, να μην μπορούν να το εξηγήσουν, αλλά αντιθέτως ν’ αναφέρουν κάποια βαρυσήμαντα δόγματα, να φωνάζουν κάποια συνθήματα κι έπειτα να διώχνουν τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει πειστεί και σκέφτεται: «Μου ζητάς να πάω και να το κάνω πράξη αυτό, αλλά δεν το έχεις εξηγήσει ξεκάθαρα· πώς, λοιπόν, μπορώ να το κάνω πράξη; Δεν έχω μονοπάτι ν’ ακολουθήσω! Σε ρώτησα επειδή δεν καταλαβαίνω, αλλά αποδεικνύεται ότι ούτε εσύ καταλαβαίνεις και ξέρεις μόνο πώς ν’ αναφέρεις δόγματα και να φωνάζεις συνθήματα. Δεν είσαι καλύτερος από εμένα. Γιατί να σε υπακούσω; Εγώ υπακούω στην αλήθεια, όχι σ’ εσένα που αναφέρεις δόγματα και φωνάζεις συνθήματα!» Συμβαίνει μια τέτοια περίπτωση. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν ν’ αποφύγουν ν’ αναφέρουν κενά δόγματα, αν μπορούν να μιλάνε αληθινά και να συναναστρέφονται ξεκάθαρα πάνω στις αρχές και στο μονοπάτι άσκησης, τότε οι περισσότεροι άνθρωποι θα μπορούν να υπακούν. Επομένως, στην πραγματικότητα το έργο της εκκλησίας είναι εύκολο να γίνει· αν οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να υλοποιούν με σοβαρότητα τις εργασιακές ρυθμίσεις, να παραμένουν στα πόστα τους και να συμμετέχουν σε συγκεκριμένο έργο, τότε θα μπορούν οπωσδήποτε να κάνουν σωστά το έργο. Το ανησυχητικό είναι αν οι επικεφαλής, οι εργάτες και οι επιβλέποντες είναι ανεύθυνοι και το παίζουν ανώτεροι, αν ξέρουν μόνο πώς ν’ αναφέρουν δόγματα και να φωνάζουν συνθήματα και δεν συμμετέχουν επιτόπου σε συγκεκριμένο έργο· τότε σίγουρα θα υπάρχουν προβλήματα στο έργο. Ο λόγος είναι ότι οι κατώτεροι στην ιεραρχία δεν μπορούν να διακρίνουν τέτοια πράγματα, χρειάζονται κάποιον να τους δείξει τον δρόμο, χρειάζονται έναν στυλοβάτη, χρειάζονται κάποιον να τους οδηγήσει αυτοπροσώπως και να τους πει τι να κάνουν, χρειάζονται κάποιον που θα παρέχει επίβλεψη και θα πραγματοποιεί επιθεωρήσεις, διαφορετικά το έργο δεν πρόκειται να υλοποιηθεί. Αν περιμένεις ότι μπορείς απλώς να φωνάζεις κάποια δόγματα και συνθήματα από μια υψηλότερη θέση κι έπειτα οι κατώτεροι στην ιεραρχία ν’ αναλαμβάνουν δράση και να κάνουν αυτό που λες, τότε ονειρεύεσαι. Οι κατώτεροι στην ιεραρχία είναι σαν μηχανήματα: Αν δεν τους ενεργοποιήσει κανείς, δεν πρόκειται ν’ αναλάβουν δράση. Αν όσοι υπηρετούν ως επικεφαλής και εργάτες δεν μπορούν καν να το διακρίνουν αυτό, τότε δεν έχουν καθόλου διορατικότητα! Όταν εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής, δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα. Δεν ξέρουν ποιο έργο είναι κρίσιμο και ποιο είναι έργο γενικών υποθέσεων ούτε μπορούν να ιεραρχήσουν τις εργασίες κατά σειρά σπουδαιότητας και επείγουσας ανάγκης. Ό,τι κι αν κάνουν, δεν έχουν αρχές, δεν μπορούν να εξηγήσουν ξεκάθαρα το μονοπάτι άσκησης και απλώς αναφέρουν δόγματα και φωνάζουν συνθήματα, λέγοντας μόνο κάποια ανεφάρμοστα πράγματα. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να κάνουν καθόλου έργο και μπορούν μόνο ν’ αποκλειστούν. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να ξέρουν πώς να ρυθμίζουν και να υλοποιούν το έργο και πρέπει να ξέρουν πώς να επιθεωρούν και να διευθύνουν το έργο και να λύνουν προσωπικά τα προβλήματα που προκύπτουν. Μόνο τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες μπορούν να κάνουν αληθινό έργο και να πείθουν εντελώς τους ανθρώπους. Αν ένας επικεφαλής δεν μπορεί να διευθύνει το έργο ή να εντοπίζει και να λύνει προβλήματα, αν μπορεί μόνο να επιπλήττει και να κλαδεύει διαρκώς τους άλλους και κατηγορεί τους άλλους όταν τα κάνει θάλασσα ο ίδιος, τότε είναι ανίκανος επικεφαλής. Ένας τέτοιος επικεφαλής είναι άχρηστος, είναι ψευδο-επικεφαλής και πρέπει ν’ αποκλειστεί. Αν δεν ξέρεις πώς να κάνεις κάποιο συγκεκριμένο έργο, πρέπει τουλάχιστον να βρεις δύο κατάλληλους ανθρώπους ως βοηθούς σου που θα σε διευκολύνουν να κάνεις σωστά αυτό το συγκεκριμένο έργο και πρέπει τουλάχιστον πρώτα να χειριστείς και ν’ αποπέμψεις τους ανθρώπους που παρακωλύουν το έργο και προκαλούν αναστατώσεις. Άραγε, έτσι δεν δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες για να γίνει σωστά αυτό το έργο; Αν, όταν βρίσκεις ανθρώπους που μπορούν να κάνουν κάτι αληθινό, τους προάγεις αμέσως και αν χειρίζεσαι και αποπέμπεις αμέσως όσους προκαλούν αναστατώσεις και διαταράξεις, τότε θα υπάρχουν πολύ λιγότερες δυσκολίες όταν συνεχίσεις να κάνεις αυτό το έργο. Οι επικεφαλής που υστερούν πολύ σε επίπεδο δεν μπορούν να εργάζονται μ’ αυτόν τον τρόπο. Φοβούνται μήπως προσβάλουν τους άλλους και όταν βλέπουν έναν κακό άνθρωπο που προκαλεί διαρκώς αναστατώσεις και διαταράξεις, δεν τον χειρίζονται. Επίσης, δεν μπορούν να καταλάβουν ποιος είναι ικανός να κάνει κάτι αληθινό και δεν ξέρουν ποιος είναι κατάλληλος να προαχθεί για ν’ αναλάβει το έργο. Τέτοιοι επικεφαλής είναι τυφλοί και δεν είναι ικανοί να εκτελούν το έργο τους. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν κατανοούν την αλήθεια ή τις επαγγελματικές δεξιότητες, δεν πρόκειται να κάνουν σωστά το έργο τους, οπότε οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να εκπαιδεύονται συχνά στην εκτέλεση αληθινού έργου. Εφόσον έχουν εμπεδώσει τις αρχές, γνωρίζουν πώς να ιεραρχούν τις εργασίες κατά σειρά σπουδαιότητας και επείγουσας ανάγκης και ξέρουν πώς να σταθμίζουν τα υπέρ και τα κατά, τότε μπορούν να κάνουν σωστά το έργο τους και να γίνουν επικεφαλής και εργάτες που ανταποκρίνονται στα πρότυπα.

Τώρα που συναναστράφηκα πάνω στο θέμα της ευθύνης των επικεφαλής και των εργατών να επικοινωνούν, να εκδίδουν και να υλοποιούν με ακρίβεια τις εργασιακές ρυθμίσεις σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού, άραγε εσείς οι επικεφαλής και οι εργάτες έχετε πλέον κάποια βασική κατανόηση για τον τρόπο προσέγγισης και υλοποίησης των εργασιακών ρυθμίσεων; Και έχετε πλέον κάποια συγκεκριμένη κατανόηση για τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρώνετε όταν υλοποιείτε εργασιακές ρυθμίσεις; (Ναι.) Τώρα που έχεις αυτήν τη συγκεκριμένη κατανόηση, θα πρέπει να εξετάσεις τι πρέπει να κάνεις και σε ποιον βαθμό είσαι ικανός να το κάνεις κι έπειτα θα πρέπει να μπορείς να κρίνεις κατά πόσο διαθέτεις το επίπεδο για να είσαι επικεφαλής ή εργάτης και κατά πόσο είσαι κατάλληλος για το έργο της ηγεσίας. Όσο για ορισμένους επικεφαλής και εργάτες που έχουν χαμηλό επίπεδο και που δεν κάνουν αληθινό έργο —δηλαδή για εκείνους που αποκαλούμε ψευδο-επικεφαλής— μόλις κατανοήσουν το συγκεκριμένο περιεχόμενο της ένατης ευθύνης των επικεφαλής και των εργατών, τι πρέπει να κάνουν; Κάποιοι λένε: «Προηγουμένως, δεν κατανοούσα πραγματικά τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών και, αφού έγινα επικεφαλής, απλώς βασιζόμουν στις δικές μου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες για να κάνω κάποιο έργο για τα μάτια του κόσμου και πίστευα ότι επειδή ήμουν ενθουσιώδης και πρόθυμος να υπομείνω κακουχίες, πιθανότατα ανταποκρινόμουν στα πρότυπα ως επικεφαλής. Έμεινα εμβρόντητος αφού άκουσα τον Θεό να συναναστρέφεται μ’ αυτόν τον τρόπο. Αποδεικνύεται ότι είμαι ψευδο-επικεφαλής, ότι έχω πολύ χαμηλό επίπεδο και ότι δεν μπορώ να κάνω αληθινό έργο. Δεν είμαι καν ικανός να υλοποιήσω ούτε μία συγκεκριμένη εργασιακή ρύθμιση του οίκου του Θεού. Πίστευα ότι αν διάβαζα πολλές φορές μια εργασιακή ρύθμιση, αν τη διαβίβαζα σε όλους κι έπειτα παρότρυνα και επέβλεπα τους κατωτέρους μου όσο εργάζονταν πάνω σ’ αυτήν, αυτό θα σήμαινε ότι υλοποιώ αυτήν την εργασιακή ρύθμιση. Μετά από λίγο καιρό, διαπίστωσα ότι το έργο δεν είχε γίνει σωστά και ότι πολλές συγκεκριμένες εργασίες είχαν παραβλεφθεί και μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι υστερούσα πραγματικά σε επίπεδο και ότι δεν ήμουν φτιαγμένος για επικεφαλής». Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ένας τέτοιος άνθρωπος; Άραγε, θα ήταν σωστό να εγκαταλείψει το έργο του; (Όχι.) Τότε, υπάρχει τρόπος να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Ή μήπως είναι αδύνατον να λυθεί; (Όχι, δεν είναι αδύνατον να λυθεί. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να προσπαθήσουν να τα πάνε καλύτερα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού.) Αυτή είναι μια θετική και ενεργητική οπτική· είναι μια πολύ καλή οπτική. Θα πρέπει να προσπαθήσουν να τα πάνε καλύτερα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, να έχουν πίστη και να βασίζονται στον Θεό και να μη γίνουν αρνητικοί ούτε να εγκαταλείψουν το έργο τους· αυτή είναι μία λύση. Είναι καλή λύση; (Ναι.) Είναι, όμως, η μοναδική λύση; (Όχι, δεν είναι. Αν έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούν ουσιαστικά να κάνουν καθόλου πραγματικό έργο, τότε μπορούν να λογοδοτήσουν γι’ αυτό και να παραιτηθούν από τη θέση τους.) Αυτή είναι η δεύτερη λύση. Αν το έχουν δοκιμάσει στο παρελθόν και πιστεύουν ότι δεν μπορούν να κάνουν ηγετικό έργο —δηλαδή, αν είναι πολύ κοπιαστικό και επίπονο γι’ αυτούς, τους προκαλεί πολύ άγχος και δεν μπορούν να κοιμηθούν καλά και νιώθουν κάθε μέρα σαν να τους πιέζει ένα μεγάλο βουνό και δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι ή να πάρουν ανάσα και νιώθουν ακόμα και τα πόδια τους βαριά όταν περπατάνε— και αφού ακούσουν αυτές τις συγκεκριμένες απαιτήσεις νιώθουν ακόμη περισσότερο ότι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο και ότι πολύ απλά δεν μπορούν να κάνουν το έργο, τότε τι πρέπει να κάνουν; Υπάρχει κάτι που μπορούν να κάνουν: να παραιτηθούν αμέσως. Αν δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο, τότε δεν πρέπει να επηρεάζουν το έργο του οίκου του Θεού· αυτήν τη λογική θα πρέπει να έχουν. Δεν θα πρέπει να πιέζουν στα τυφλά τον εαυτό τους να ξεπεράσει τα όρια του, να επιχειρούν με επιμονή να κάνουν κάτι που υπερβαίνει τις δυνατότητές τους ή να κάνουν ανόητα πράγματα. Μόνο όσοι δεν κάνουν τέτοια πράγματα έχουν λογική. Οι άνθρωποι με λογική έχουν αυτογνωσία· έχουν ξεκαθαρίσει ποιο είναι το επίπεδό τους και ξέρουν ποιες είναι οι ελλείψεις τους. Οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν επακριβώς για ποια πράγματα είναι ικανοί, για ποια πράγματα δεν είναι ικανοί και τι τους ταιριάζει περισσότερο να κάνουν, μόνο αν γνωρίζουν ξεκάθαρα την αξία τους. Γιατί πρέπει οι άνθρωποι να γνωρίζουν ποιο είναι το επίπεδό τους; Αυτό τους βοηθά να εξακριβώσουν ποιο καθήκον θα πρέπει να κάνουν και τους βοηθά επίσης να το κάνουν σωστά. Αν έχεις ήδη εξετάσει τον εαυτό σου και έχεις διαπιστώσει ότι έχεις μόνο αυτό το επίπεδο και ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις ηγετικό έργο, τότε δεν χρειάζεται να εξετάσεις ξανά τον εαυτό σου και να το αποδείξεις ξανά. Θα πρέπει να παραιτηθείς αμέσως· μη γαντζώνεσαι από τη θέση σου και αρνείσαι να την εγκαταλείψεις, μην προκαλείς συνέπειες και καθυστερήσεις στους άλλους ανθρώπους όσο δεν είσαι σε θέση να εκτελέσεις συγκεκριμένο έργο. Άραγε, η παραίτηση δεν είναι ένα μονοπάτι για να προχωρήσεις; Αυτά τα δύο μονοπάτια εμφανίζονται μπροστά σου και μπορείς να επιλέξεις ένα· δεν σου λείπει ένας δρόμος για να προχωρήσεις και δεν υπάρχει μόνο ένα μονοπάτι. Μπορείς να κρίνεις πρακτικά και με ακρίβεια τις πραγματικές σου συνθήκες με βάση το πώς κατανοείς εσύ τον εαυτό σου, καθώς και με βάση το πώς σ’ έχουν αξιολογήσει οι αδελφοί και οι αδελφές που είναι γύρω σου και σε γνωρίζουν, κι έπειτα να κάνεις τη σωστή επιλογή. Ο οίκος του Θεού δεν θα σου δυσκολέψει τα πράγματα. Πώς σου φαίνεται αυτό; (Είναι καλό.) Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Θέλω να δοκιμάσω ξανά και να προσπαθήσω να τα πάω καλύτερα. Πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω. Απλώς αυτά τα χρόνια δεν έδινα και πολλή σημασία στην επιδίωξη της αλήθειας και, αφού έγινα επικεφαλής, και πάλι δεν ήξερα πώς ν’ αναζητήσω την αλήθεια και εργαζόμουν με μπερδεμένο τρόπο. Πίστευα ότι ήταν πολύ εύκολο να είναι κανείς επικεφαλής της εκκλησίας, ότι το μόνο που χρειαζόταν ήταν να οργανώνει τους ανθρώπους για να παρευρίσκονται σε συναθροίσεις, να παίρνει τα ηνία στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, να λύνει προβλήματα έγκαιρα όταν προκύπτουν και να υλοποιεί αμέσως οποιεσδήποτε ρυθμίσεις του Άνωθεν, και τίποτε παραπάνω. Ποτέ δεν φαντάστηκα πως, μετά από λίγο καιρό ως επικεφαλής, θα διαπίστωνα ότι υπήρχαν τόσα προβλήματα που δεν μπορούσα να λύσω, ότι όταν ο Άνωθεν ρωτούσε σχετικά με το έργο δεν θα ήξερα πώς ν’ απαντήσω και ότι όταν ο εκλεκτός λαός του Θεού έθετε αληθινά ζητήματα δεν θα ήμουν σε θέση να δώσω μια απάντηση. Όλα αυτά τα χρόνια που οι αδελφοί και οι αδελφές πιστεύουν στον Θεό, έχουν όλοι διαβάσει τα λόγια του Θεού και άκουγαν τακτικά κηρύγματα. Σίγουρα, όλοι τους κατανοούν κάποιες αλήθειες και έχουν κάποια ικανότητα διάκρισης. Χωρίς την αλήθεια-πραγματικότητα, πραγματικά δεν μπορώ να τους ποτίσω ούτε να τους παρέχω». Πλέον, είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι τόσο απλό να εκτελεί κάποιος σωστά οποιοδήποτε είδος συγκεκριμένου έργου στον οίκο του Θεού. Από τη μία πλευρά, οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν επίπεδο, ενώ από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να κουβαλάνε ένα φορτίο, καθώς και να κατανοούν την αλήθεια· όλα αυτά τα πράγματα είναι απολύτως απαραίτητα. Δεν θα έχει αποτέλεσμα αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια ή αν υστερεί σε επίπεδο ούτε θα έχει αποτέλεσμα αν κάποιος υστερεί σε ανθρώπινη φύση και δεν κουβαλάει ένα φορτίο. Το συγκεκριμένο έργο απαιτεί συγκεκριμένη προσέγγιση και αυτό δεν είναι τόσο απλό ζήτημα. Ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι παραμένουν αμετάπειστοι. Και πάλι θέλουν να δοκιμάσουν ξανά και ζητάνε να τους δοθεί άλλη μια ευκαιρία· άραγε, θα πρέπει να δίνεται άλλη ευκαιρία σε τέτοιους ανθρώπους; Αν έχουν μέτρια εργασιακή ικανότητα και μέτριο επίπεδο, αλλά μπορούν να εκτελέσουν κάποιο συγκεκριμένο έργο, δεν είναι επιπόλαιοι και εστιάζουν στην επίλυση προβλημάτων για να πετύχουν αποτελέσματα στο έργο τους και αν μπορούν να υπακούν και να υποτάσσονται σε οποιαδήποτε ρύθμιση του Άνωθεν και κατά βάση να υλοποιούν το έργο σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις και τις απαιτούμενες αρχές του οίκου του Θεού και αν είναι σωστοί άνθρωποι, παρόλο που δεν εκτελούσαν σωστά το έργο τους στο παρελθόν επειδή ήταν νέοι, επειδή δεν κατανοούσαν την αλήθεια και είχαν ρηχό θεμέλιο, τότε θα πρέπει να τους δίνεται άλλη μια ευκαιρία και να συνεχίσουν να εκπαιδεύονται· να μην απομακρύνονται στα τυφλά από τα καθήκοντά τους. Δεν είναι τόσο εύκολο να είναι κανείς επικεφαλής ή εργάτης ούτε είναι τόσο εύκολο να εκλέξει κανείς έναν επικεφαλής ή έναν εργάτη. Πλέον, οι περισσότεροι επικεφαλής και εργάτες έχουν κατανοήσει κάπως τις ευθύνες τους και τουλάχιστον θα είναι κάπως καλύτεροι στο έργο τους από ό,τι στο παρελθόν· αυτό είναι γεγονός.

Τώρα που ολοκλήρωσα τη συναναστροφή πάνω στις αλήθεια-αρχές σχετικά με την ένατη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών —να επικοινωνούν, να εκδίδουν και να υλοποιούν με ακρίβεια τις διάφορες εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού σύμφωνα με τις απαιτήσεις του, παρέχοντας καθοδήγηση, επίβλεψη και παρότρυνση, και να επιθεωρούν και να παρακολουθούν πώς προχωράει η υλοποίησή τους— η καρδιά σας έχει φωτιστεί πλήρως και έχετε ένα μονοπάτι άσκησης. Όχι μόνο μπορείτε πλέον να εκπληρώσετε το καθήκον σας και να έχετε ζωή-είσοδο, αλλά θα πρέπει να έχετε και κάποια γνώση για τους επικεφαλής ή να μπορείτε να τους διακρίνετε και, τουλάχιστον, έχετε ξεκαθαρίσει και κατανοήσει τις ευθύνες που πρέπει να εκπληρώνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες και το έργο που πρέπει να κάνουν. Με λίγα λόγια, είναι χρήσιμο και επωφελές για όλους ανεξαιρέτως τους εκλεκτούς του Θεού να γνωρίζουν κατά πόσο οι επικεφαλής και οι εργάτες κάνουν αληθινό έργο, και μ’ αυτόν τον τρόπο θα κατανοούν πλέον πιο συγκεκριμένα —και όχι επιφανειακά— τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών.

10 Απριλίου 2021