Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών (6)
Σήμερα, θα συνεχίσουμε τη συναναστροφή πάνω στις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών και πάνω στις διάφορες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής. Στην προηγούμενη συνάθροιση, συναναστραφήκαμε πάνω στο έκτο σημείο των ευθυνών των επικεφαλής και των εργατών. Ποιο είναι το κύριο περιεχόμενο αυτού του σημείου; (Το έκτο σημείο είναι «Να προωθούν και να καλλιεργούν κάθε λογής ταλέντο με τα κατάλληλα προσόντα, ώστε όλοι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια να έχουν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν και να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα το συντομότερο δυνατό.») Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε κυρίως πάνω στις αρχές του οίκου του Θεού για την προαγωγή και την καλλιέργεια των ανθρώπων και πάνω στον λόγο για τον οποίο ο οίκος του Θεού προάγει και καλλιεργεί τους ανθρώπους. Επίσης, αναλύσαμε τα προβλήματα που υπάρχουν με τους ψευδο-επικεφαλής σε ό,τι αφορά την προαγωγή και την καλλιέργεια των διαφόρων ειδών ταλαντούχων ανθρώπων. Ποιες είναι, λοιπόν, οι κύριες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής στο πλαίσιο αυτών των δύο σημείων; Γιατί λέμε ότι είναι ψευδο-επικεφαλής; Υπάρχουν κυρίως δύο πτυχές. Η μία πτυχή είναι ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν τις αρχές της προαγωγής, της καλλιέργειας και της αξιοποίησης των ανθρώπων διαφόρων ειδών ούτε αναζητούν αυτές τις αρχές. Δεν ξέρουν ποιες πτυχές του επιπέδου είναι σημαντικό να διαθέτουν οι άνθρωποι ή ποια κριτήρια είναι σημαντικό να πληρούν προκειμένου να γίνουν επικεφαλής ή εργάτες. Συνεπώς, αξιοποιούν τους ανθρώπους αδιακρίτως με βάση τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Άλλο ένα σοβαρό ζήτημα είναι ότι αφού προαγάγουν, καλλιεργήσουν και αξιοποιήσουν αυτούς τους ανθρώπους, δεν παρακολουθούν ούτε ελέγχουν το έργο τους· δεν μαθαίνουν πόσο καλά τα πηγαίνουν, κατά πόσο κάνουν αληθινό έργο, αν είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους, πώς είναι ο χαρακτήρας τους ή κατά πόσο τους ταιριάζουν τα καθήκοντα που κάνουν, και δεν δίνουν σημασία στο κατά πόσο οι άνθρωποι που προάγουν, καλλιεργούν και αξιοποιούν ανταποκρίνονται στα πρότυπα και συμμορφώνονται με τις αρχές. Δεν ελέγχουν ποτέ αυτά τα πράγματα. Οι ψευδο-επικεφαλής νομίζουν ότι πρέπει απλώς να προαγάγουν κάποιον, να του αναθέσουν κάποιο έργο και τίποτε περισσότερο· ότι έτσι εκπληρώνουν τις ευθύνες τους. Έτσι κάνουν το έργο τους οι ψευδο-επικεφαλής και αυτή είναι η στάση και η άποψή τους όταν εργάζονται. Μπορούν, λοιπόν, αυτές οι δύο εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής ν’ αποδείξουν ότι δεν εκπληρώνουν και δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους σε σχέση με την προαγωγή, την καλλιέργεια και την αξιοποίηση των ανθρώπων; (Ναι.) Οι ψευδο-επικεφαλής δεν ελέγχουν το έργο ούτε παρακολουθούν τους ανθρώπους διαφόρων ειδών, πόσο μάλλον γίνονται σχολαστικοί σε ό,τι έχει να κάνει με την αλήθεια και τις αρχές, συγκρίνοντας τις εκδηλώσεις και τις καταστάσεις ανθρώπων διαφορετικών ειδών με τις αλήθειες που κατανοούν και τις αρχές που απαιτεί ο οίκος του Θεού· επίσης, δεν μπορούν να διακρίνουν κατά πόσο η ανθρώπινη φύση και τα προτερήματα των ανθρώπων διαφορετικών ειδών συνάδουν με τις απαιτούμενες αρχές του οίκου του Θεού για την αξιοποίηση των ανθρώπων. Γι’ αυτούς τους λόγους, είναι ιδιαίτερα μπερδεμένοι και τσαπατσούληδες σε ό,τι έχει να κάνει με την προαγωγή και την αξιοποίηση ανθρώπων και την ανάθεση έργου σ’ αυτούς και απλώς ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες και κάνουν επιφανειακό έργο με βάση τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Με αυτό το δεδομένο, αν ζητηθεί από τους ψευδο-επικεφαλής ν’ αξιοποιήσουν εύλογα και εύστοχα διάφορα είδη ανθρώπων βάσει της ανθρώπινης φύσης και των προτερημάτων τους, άραγε θα μπορέσουν να το διαχειριστούν αυτό; (Όχι, δεν θα μπορέσουν.) Ας αφήσουμε προς το παρόν κατά μέρος το πώς είναι το επίπεδο των ψευδο-επικεφαλής. Εξετάζοντας μόνο τη στάση τους απέναντι στο έργο, τους τρόπους και τις μεθόδους τους όταν εργάζονται, το γεγονός ότι δεν κάνουν καθόλου αληθινό έργο, αλλά χειρίζονται μόνο γενικές υποθέσεις και κάνουν λίγο επιφανειακό έργο που τους θέτει στο προσκήνιο, και το γεγονός ότι δεν παρέχουν καθόλου την αλήθεια στους ανθρώπους και δεν γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα· όλα αυτά αποδεικνύουν επαρκώς ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να κάνουν το αληθινό έργο της εκκλησίας. Και μόνο με βάση το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κάνουν αληθινό έργο ούτε αλληλεπιδρούν σε βάθος με τους αδελφούς και τις αδελφές για να λύσουν αληθινά προβλήματα, αλλά αντιθέτως το παίζουν ανώτεροι σε όλα και δίνουν εντολές, μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι είναι ανίκανοι να εκτελέσουν καλά οποιαδήποτε πτυχή του εκκλησιαστικού έργου προκειμένου να προαγάγουν και να καλλιεργήσουν ανθρώπους για τον οίκο του Θεού.
Σημείο έβδομο: Να κατανέμουν και να χρησιμοποιούν διάφορα είδη ανθρώπων με λογική, βάσει της ανθρώπινης φύσης και των προτερημάτων τους, έτσι ώστε ο καθένας να αξιοποιείται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (Μέρος πρώτο)
Η αξιοποίηση διαφόρων ειδών ανθρώπων με λογική, βάσει της ανθρώπινης φύσης τους
Τι κατανοείτε σε σχέση με τον τρόπο κατανομής και αξιοποίησης των διαφόρων ειδών ανθρώπων; (Ο οίκος του Θεού έχει διαφορετικά απαιτούμενα πρότυπα για τα διάφορα είδη ανθρώπων που προάγονται και καλλιεργούνται και οι άνθρωποι θα πρέπει να προάγονται και ν’ αξιοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές και τα πρότυπα του οίκου του Θεού για την προαγωγή των ανθρώπων. Αν κάποιοι άνθρωποι είναι κατάλληλοι για επικεφαλής και εργάτες, τότε πρέπει να καλλιεργηθούν ως επικεφαλής, εργάτες και επιβλέποντες· αν κάποιοι άνθρωποι διαθέτουν επαγγελματικά προτερήματα σ’ ένα συγκεκριμένο πεδίο, τότε το καθήκον που κάνουν θα πρέπει να τους ανατεθεί ανάλογα με τα επαγγελματικά προτερήματά τους, ώστε να κατανέμονται και ν’ αξιοποιούνται με λογική.) Έχει κανείς κάτι να προσθέσει; (Ένα άλλο πράγμα είναι η αξιολόγηση των ανθρώπων με βάση την ανθρώπινη φύση τους. Αν κάποιος έχει σχετικά καλή ανθρώπινη φύση, αγαπά την αλήθεια και έχει ικανότητα κατανόησης, τότε είναι υποψήφιος για προαγωγή και καλλιέργεια. Αν έχει μέτρια ανθρώπινη φύση, αλλά έχει προτερήματα και μπορεί να κάνει ένα καθήκον στον οίκο του Θεού και να παρέχει υπηρεσία, τότε και σ’ αυτόν τον άνθρωπο μπορεί ν’ ανατεθεί ένα κατάλληλο καθήκον με βάση τα προτερήματά του, ώστε ν’ αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αν έχει κακή ανθρώπινη φύση και μπορεί να προκαλέσει διαταράξεις και αναστατώσεις, τότε θα ήταν περισσότερο μπελάς παρά όφελος να κάνει ένα καθήκον, οπότε δεν είναι σκόπιμο να του ανατεθεί κάποιο καθήκον.) Αν οι άνθρωποι διαφοροποιούνται με βάση την ανθρώπινη φύση τους, τότε συμμορφώνονται με τις αρχές του οίκου του Θεού για την αξιοποίηση των ανθρώπων, εφόσον δεν είναι κακοί άνθρωποι, δεν προκαλούν διαταράξεις ή αναστατώσεις και μπορούν να κάνουν ένα καθήκον. Πέρα από τους κακούς ανθρώπους και τα κακά πνεύματα, ένα άλλο είδος ανθρώπων που δεν μπορούν ν’ αξιοποιηθούν είναι όσοι έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη, δηλαδή όσοι δεν πετυχαίνουν τίποτα, όσοι δεν μπορούν να φέρουν σε πέρας τίποτα, όσοι είναι ανίκανοι να μάθουν ένα επάγγελμα, ανίκανοι να χειριστούν απλές γενικές υποθέσεις ή δεν μπορούν να εκτελέσουν ούτε κάποια σωματική εργασία· οι άνθρωποι που έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη και ανεπαρκή ανθρώπινη φύση δεν μπορούν ν’ αξιοποιηθούν. Ποιοι άνθρωποι εμπίπτουν στην κατηγορία όσων έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη; Εκείνοι που δεν κατανοούν την ανθρώπινη γλώσσα, που δεν έχουν ξεκάθαρη κατανόηση, που πάντα παρερμηνεύουν τα πράγματα, τα εκλαμβάνουν με λάθος τρόπο και δίνουν άσχετες απαντήσεις στις ερωτήσεις και εκείνοι που συγκαταλέγονται στους μπουμπουνοκέφαλους ή στους διανοητικά καθυστερημένους· όλοι αυτοί είναι άνθρωποι που έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη. Έπειτα, υπάρχουν και οι εξαιρετικά παράλογοι άνθρωποι που κατανοούν κάθε λογής πράγματα διαφορετικά από τους κανονικούς ανθρώπους· και αυτοί έχουν πρόβλημα νοημοσύνης. Μήπως η ανεπαρκής νοημοσύνη περιλαμβάνει την ανικανότητα μάθησης οποιουδήποτε πράγματος; (Ναι.) Επομένως, θεωρείται ανεπαρκής νοημοσύνη η ανικανότητα κάποιου να μάθει πώς να συγγράφει άρθρα; (Όχι.) Δεν συμπεριλαμβάνονται οι άνθρωποι αυτού του είδους. Η ανικανότητα κάποιου να μάθει, για παράδειγμα, να τραγουδάει και να χορεύει, να χρησιμοποιεί ηλεκτρονικό υπολογιστή ή να μιλάει μια ξένη γλώσσα, δεν θεωρείται ανεπαρκής νοημοσύνη. Άρα, η ανικανότητα μάθησης ποιων πραγμάτων υποδηλώνει ανεπαρκή νοημοσύνη; Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι έχουν λίγες γνώσεις, αλλά είναι ανίκανοι να μάθουν πώς να δομούν τον λόγο τους όταν συνομιλούν με άλλους. Μπορούν, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια, να προσευχηθούν και να επικοινωνήσουν κανονικά με τους άλλους όταν πιστέψουν στον Θεό; (Όχι, δεν μπορούν.) Όταν έχουν μια ιδέα στο μυαλό τους ή όταν βρίσκονται σε μια κατάσταση και θέλουν ν’ ανοιχτούν και να μιλήσουν στους άλλους γι’ αυτήν και ν’ αναζητήσουν ένα μονοπάτι για να βρουν μια λύση, συλλογίζονται για μέρες ολόκληρες και δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν ή πώς να εκφραστούν. Μόλις αρχίσουν να μιλάνε, μπερδεύονται και τα λένε ανάκατα· το στόμα τους αρνείται ν’ ακολουθήσει το μυαλό τους και οι σκέψεις τους είναι συγκεχυμένες. Για παράδειγμα, τους λες: «Σήμερα, έχει καλό καιρό και λιακάδα» και εκείνοι απαντούν: «Χθες έβρεχε και έγινε ένα τροχαίο ατύχημα σ’ εκείνον τον δρόμο». Δεν βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος με τους συνομιλητές τους. Έχουν αυτοί οι άνθρωποι ανεπαρκή νοημοσύνη; (Ναι.) Για παράδειγμα, αν έχουν πονοκέφαλο και τους ρωτήσεις τι τρέχει, εκείνοι θα πουν ότι νιώθουν μια μικρή δυσφορία στην καρδιά. Αυτή η απάντηση είναι άσχετη με την ερώτηση, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αυτό δείχνει μεγάλη έλλειψη νοημοσύνης. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι. Μπορείτε να δώσετε ένα παράδειγμα; (Κάποιοι άνθρωποι βγαίνουν πάντα εκτός θέματος όταν απαντάνε σε ερωτήσεις· πολύ απλά δεν μπορούν να καταλάβουν τι τους ρωτάνε.) Το να βγαίνει κάποιος εκτός θέματος όταν μιλάει· αυτό είναι ανεπαρκής νοημοσύνη. Έπειτα, υπάρχουν άνθρωποι που, όταν μιλάνε, αδυνατούν να ξεχωρίσουν τους οικείους ανθρώπους από τους ξένους και μερικές φορές ξεπουλιούνται χωρίς καν να το συνειδητοποιούν· είναι και αυτό ανεπαρκής νοημοσύνη. Για παράδειγμα, κάποιοι αδελφοί και κάποιες αδελφές ζουν με μέλη της οικογένειάς τους που δεν πιστεύουν στον Θεό και τους ρωτάνε: «Τι σου λέει ο Θεός σου να κάνεις;» Εκείνοι απαντούν: «Ο Θεός στον οποίο πιστεύουμε είναι πολύ καλός. Μας διδάσκει ότι πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και ότι δεν επιτρέπεται να λέμε ψέματα, αλλά πρέπει να μιλάμε σε όλους με ειλικρίνεια». Επιφανειακά, φαίνεται ότι καταθέτουν μαρτυρία για το έργο του Θεού, ότι δοξάζουν τον Θεό και ότι δίνουν στους ακροατές τους καλή εντύπωση για τους πιστούς και τους κάνουν να τους εμπιστευτούν· όμως, ισχύει πράγματι αυτό; Τι θα πουν οι άπιστοι όταν το ακούσουν αυτό; Θα πουν: «Αφού ο Θεός σας σας έχει ζητήσει να είστε ειλικρινείς, τότε πείτε μας αληθινά: Πόσα χρήματα έχει η εκκλησία σας; Ποιος δίνει τις περισσότερες προσφορές; Ποιος είναι ο επικεφαλής της εκκλησίας σας; Πόσους χώρους συναθροίσεων έχετε;» Οι συγκεκριμένοι αδελφοί και αδελφές θα αιφνιδιάζονταν από αυτό, έτσι δεν είναι; Δεν είναι καθυστερημένοι αυτοί οι άνθρωποι; Γιατί μιλάνε για ειλικρίνεια σε διαβόλους και άπιστους; Στην πραγματικότητα, δεν είναι απαραιτήτως τόσο ειλικρινείς ενώπιον του Θεού. Δεν ξεπουλιούνται, λοιπόν, όταν σοβαρεύουν τόσο τη συζήτηση με άπιστους; Δεν σκάβουν τον λάκκο τους και δεν στήνουν παγίδα στον ίδιο τους τον εαυτό; Δεν είναι μπουμπουνοκέφαλοι; Όταν ανοίγεις την καρδιά σου ή μιλάς ειλικρινά σε κάποιον, πρέπει να λαμβάνεις υπόψη σου σε ποιον μιλάς· αν είναι ένας διάβολος ή ένας σατανάς, άραγε μπορείς να του πεις τι συμβαίνει πραγματικά; Όταν, λοιπόν, πρόκειται για τέτοιους ανθρώπους, είναι απαραίτητο να είσαι «φρόνιμος ως οι όφεις και απλός ως αι περιστεραί»· αυτό έχει διδάξει ο Θεός στο ανθρώπινο γένος. Οι μπουμπουνοκέφαλοι δεν ξέρουν να το κάνουν αυτό. Ξέρουν μόνο να παραμένουν προσκολλημένοι στους κανονισμούς και να λένε πράγματα όπως: «Εμείς οι πιστοί είμαστε πολύ ειλικρινείς, δεν εξαπατούμε κανέναν. Κοιτάξτε εσάς τους άπιστους· εσείς είστε όλο ψέματα, ενώ εμείς μιλάμε όλοι με ειλικρίνεια». Και αφού μιλήσουν με ειλικρίνεια, οι άλλοι έχουν έναν μοχλό πίεσης για να τον χρησιμοποιήσουν εναντίον τους. Δεν δείχνει αυτό ότι αδυνατούν να ξεχωρίσουν τους οικείους ανθρώπους από τους ξένους; Δεν δείχνει αυτό ότι δεν είναι καλά στα μυαλά τους; Κατανοούν κάποια δόγματα, αλλά δεν ξέρουν πώς να τα εφαρμόσουν. Φωνάζουν κάποια συνθήματα κι έπειτα πιστεύουν ότι είναι πραγματικά πνευματικοί, νομίζουν ότι κατανοούν την αλήθεια και ότι έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα και κάνουν επίδειξη παντού, αλλά στο τέλος, οι σατανάδες και οι διάβολοι το εκμεταλλεύονται αυτό και το χρησιμοποιούν εναντίον τους. Αυτό είναι ανεπαρκής νοημοσύνη.
Μόλις μιλήσαμε για διάφορα είδη ανθρώπων που έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη. Ένα είδος είναι εκείνοι που δεν κατανοούν την ανθρώπινη γλώσσα και που αδυνατούν να κατανοήσουν και ν’ αντιληφθούν τον πυρήνα και τα κύρια σημεία των λεγομένων των άλλων· ένα άλλο είδος είναι οι μπουμπουνοκέφαλοι, που είναι ανίκανοι να πετύχουν το οτιδήποτε και που δεν μπορούν να συλλάβουν τις αρχές ή τα κύρια σημεία όπως κι αν το κάνουν· κι ένα άλλο είδος είναι εκείνοι που έχουν εξαιρετικά προκατειλημμένες και παράλογες απόψεις για τα πάντα. Ακόμη ένα είδος είναι εκείνοι που είναι ανίκανοι να μάθουν το οτιδήποτε και που είναι ανίκανοι ακόμη και να μάθουν πώς να μιλάνε ή να συζητούν ή πώς να εκφράζουν τις σκέψεις και τις απόψεις τους με σαφήνεια ώστε να μπορούν να τις καταλάβουν οι άλλοι. Παρόλο που είναι σχετικά εγγράμματοι, δεν μπορούν να δομήσουν τον λόγο τους στο μυαλό τους ή να μιλήσουν ξεκάθαρα ούτε μπορούν να εκφράσουν σωστές απόψεις ή να πετύχουν το οτιδήποτε. Όλοι αυτοί είναι άνθρωποι που έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη. Όποιες τέχνες ή δεξιότητες κι αν μάθουν, είναι μονίμως ανίκανοι να συλλάβουν τις αρχές και τους κανόνες. Ακόμη κι αν κάνουν κατά καιρούς καλά μια τέχνη ή μια δεξιότητα, αυτό γίνεται κατά τύχη· δεν ξέρουν πώς κατάφεραν να την κάνουν καλά. Την επόμενη φορά που δεν καταφέρνουν να την κάνουν καλά, δεν ξέρουν ούτε αυτό γιατί συνέβη. Είναι ανίκανοι να μάθουν το οτιδήποτε ή να γίνουν ειδήμονες σ’ αυτό. Αν τους ζητηθεί να μάθουν μια τέχνη ή μια τεχνική δεξιότητα, όσο χρόνο κι αν δαπανήσουν για να τη μάθουν, θα συλλάβουν μόνο τη θεωρία. Έχουν ακούσει κηρύγματα για τόσα χρόνια, αλλά δεν έχουν κατανοήσει την αλήθεια. Αν τους ζητηθεί να πάρουν αυτά τα λόγια κι αυτές τις συγκεκριμένες δηλώσεις πάνω στις οποίες συναναστρέφεται συχνά ο οίκος του Θεού και να τα μετατρέψουν σε αρχή και μονοπάτι άσκησης, θα είναι ανίκανοι να το κάνουν, ακόμα κι αν προσπαθήσουν μέχρι θανάτου και όπως κι αν τους διδάξει κανείς. Αυτό επιβεβαιώνει ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη. Κάποιοι άνθρωποι πετυχαίνουν ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα όταν κάνουν κάτι στην ηλικία των 50 ή των 60 με τα αποτελέσματα που πέτυχαν όταν ήταν 30 χρονών, χωρίς να έχουν κάνει καμία απολύτως πρόοδο. Δεν έχουν μάθει επιτυχώς ούτε ένα πράγμα στη διάρκεια της ζωής τους. Δεν έχουν χαραμίσει τον χρόνο τους· είναι πολύ προσηλωμένοι και κάνουν προσπάθεια, αλλά δεν έχουν πετύχει να μάθουν τίποτε. Αυτό δείχνει ότι έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη. Με βάση αυτά πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε, διευρύνθηκε το φάσμα των πραγμάτων που θεωρούνται ανεπαρκής νοημοσύνη, έτσι δεν είναι; Εσείς θεωρείστε άνθρωποι που έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη; (Ναι.) Λιγάκι, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Γιατί το λέω αυτό; Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ακούσει κηρύγματα για πέντε χρόνια, αλλά και πάλι δεν κατανοούν τι είναι η αλήθεια ή ποιες είναι οι προθέσεις του Θεού· και κάποιοι έχουν ακούσει κηρύγματα για 10 ή ακόμη και για 20 ή 30 χρόνια και ακόμα δεν κατανοούν τι είναι η αλήθεια-πραγματικότητα και τι είναι λόγια και δόγματα, το στόμα τους είναι γεμάτο δόγματα και τα ξεστομίζουν άρτια· αυτό είναι πρόβλημα με τη νοημοσύνη τους. Αφήνοντας προς το παρόν κατά μέρος την κατανόηση της αλήθειας, ας πούμε απλώς ότι οι άνθρωποι εμφανίζουν τις παρακάτω εκδηλώσεις απέναντι σε κάποια εξωτερικά πράγματα και σε κάποια ζητήματα κοινής λογικής στην ανθρώπινη ζωή: Για όσα χρόνια κι αν έχουν κάνει κάτι, οι συνθήκες τους, η κατάσταση και η αντίληψή τους παραμένουν ίδιες με όταν πρωτοξεκίνησαν να το μαθαίνουν και, όπως κι αν τους καθοδηγήσει ή τους διδάξει κάποιος ή όπως κι αν ασκηθούν, και πάλι δεν κάνουν καμία πρόοδο. Αυτό είναι ανεπαρκής νοημοσύνη.
Η επιλογή και η αξιοποίηση των ανθρώπων με βάση το κατά πόσο έχουν ανθρώπινη φύση συνάδει με τις αρχές. Πείτε Μου, λοιπόν, πρέπει να καλλιεργούμε και ν’ αξιοποιούμε ανθρώπους που έχουν κακή ανθρώπινη φύση ή ανεπαρκή νοημοσύνη ή ανθρώπους στους οποίους εργάζονται κακά πνεύματα; Αυτό δεν γίνεται σε καμία περίπτωση. Πέρα από αυτά τα είδη ανθρώπων που δεν συμμορφώνονται με τις αρχές του οίκου του Θεού για την αξιοποίηση των ανθρώπων, οι περισσότεροι άλλοι άνθρωποι μπορούν ν’ αξιοποιηθούν με λογική βάσει της ανθρώπινης φύσης τους. Εκείνοι που έχουν μέτρια ανθρώπινη φύση, η οποία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε κακή ούτε καλή, μπορούν απλώς να είναι συνηθισμένα μέλη των ομάδων. Για εκείνους που έχουν αρκετά καλή ανθρώπινη φύση, που είναι αρκετά ορθολογικοί και έχουν συνείδηση, που αγαπούν τα θετικά πράγματα, είναι ιδιαίτερα έντιμοι, έχουν αίσθημα δικαιοσύνης και μπορούν να προασπίζουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, μπορεί να δοθεί έμφαση στην καλλιέργεια και την αξιοποίησή τους. Όσο για το κατά πόσο θα καλλιεργηθούν και θ’ αξιοποιηθούν ως επικεφαλής ή ως υπεύθυνοι ομάδων ή για να κάνουν κάποιο σημαντικό έργο, αυτό εξαρτάται από το επίπεδό τους και τα προτερήματά τους. Αυτό σημαίνει να σταθμίζεται πώς θ’ αξιοποιηθούν διάφορα είδη ανθρώπων βάσει της ανθρώπινης φύσης τους.
Η αξιοποίηση διαφόρων ειδών ανθρώπων με λογική, βάσει των προτερημάτων τους
Ας μιλήσουμε περαιτέρω για το πώς ν’ αξιοποιούνται διάφορα είδη ανθρώπων βάσει των προτερημάτων τους. Εκτός από το επίπεδο, κάποιοι άνθρωποι διαθέτουν και κάποιες επαγγελματικές δεξιότητες στις οποίες διαπρέπουν. Τι σημαίνει η λέξη «προτερήματα»; (Το να έχει κάποιος μια δεξιότητα σ’ ένα εξειδικευμένο πεδίο, όπως να μπορεί να συνθέτει μουσική, να παίζει ένα μουσικό όργανο ή να ζωγραφίζει.) Η κατανόηση της μουσικής θεωρίας, η τέχνη, καθώς και ο χορός και η συγγραφή· όλα αυτά είναι προτερήματα. Η υποκριτική και η σκηνοθεσία είναι προτερήματα που έχουν να κάνουν με την παραγωγή ταινιών, η μετάφραση είναι ένα γλωσσικό προτέρημα και η παραγωγή βίντεο και ειδικών εφέ είναι επίσης προτερήματα σε συγκεκριμένα πεδία. Όταν μιλάμε για προτερήματα, αναφερόμαστε σε επαγγελματικές δεξιότητες που σχετίζονται με το κεντρικό έργο της εκκλησίας. Κάποιοι έχουν ήδη ένα βασικό επίπεδο κατάρτισης και κάποιοι μελετούν αυτά τα πράγματα αφού έρθουν στον οίκο του Θεού. Αν κάποιος έχει βασική κατάρτιση, αλλά η ανθρώπινη φύση του δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα και συγκαταλέγεται στους ανθρώπους που έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη, είναι κακός άνθρωπος ή κακό πνεύμα, τότε δεν μπορεί ν’ αξιοποιηθεί. Αν κάποιος έχει ανθρώπινη φύση που ανταποκρίνεται στα πρότυπα και διαθέτει ένα προτέρημα που χρειάζεται ο οίκος του Θεού, τότε μπορεί να προαχθεί, να καλλιεργηθεί και ν’ αξιοποιηθεί, να τοποθετηθεί σε μια ομάδα που ταιριάζει με τα προτερήματά του ή που σχετίζεται με τις επαγγελματικές δεξιότητες που διαθέτει, και ν’ αρχίσει να εργάζεται αμέσως. Κάποιοι άνθρωποι δεν διαθέτουν ακόμα κάποιο επαγγελματικό προτέρημα, αλλά είναι πρόθυμοι να μάθουν και τα πιάνουν πραγματικά γρήγορα. Αν η ανθρώπινη φύση τους ανταποκρίνεται στα πρότυπα, τότε ο οίκος του Θεού μπορεί να τους καλλιεργήσει και να δημιουργήσει τις συνθήκες για να μάθουν, κι έτσι μπορούν και αυτοί οι άνθρωποι ν’ αξιοποιηθούν. Με λίγα λόγια, η ανάθεση καθηκόντων βασίζεται στο επίπεδο και στα προτερήματα των ανθρώπων και, στον βαθμό που είναι δυνατό, στους ανθρώπους με διαφορετικά προτερήματα θα πρέπει ν’ ανατίθεται κάποιο έργο εντός του πεδίου εξειδίκευσής τους, ώστε να μπορούν ν’ αξιοποιήσουν αυτά τα προτερήματα. Αν ο οίκος του Θεού δεν χρειάζεται πλέον τα προτερήματά τους, μπορεί να τους ανατεθεί να κάνουν οτιδήποτε είναι ικανοί να φέρουν σε πέρας με βάση το επίπεδό τους και την ανθρώπινη φύση τους· αυτό σημαίνει ν’ αξιοποιούνται οι άνθρωποι με λογική. Αν ο οίκος του Θεού εξακολουθεί να χρειάζεται τα προτερήματά τους, θα πρέπει να τους επιτρέπεται να συνεχίσουν να κάνουν το καθήκον τους σ’ αυτό το πεδίο και δεν μπορούν να μετατίθενται αυθαίρετα, εκτός εάν υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που εργάζονται σ’ αυτό το επάγγελμα· σ’ αυτήν την περίπτωση, ο αριθμός των ανθρώπων πρέπει να μειώνεται ανάλογα με τις συνθήκες, αναθέτοντας διαφορετικά καθήκοντα σ’ εκείνους που είναι λιγότερο ικανοί στο επάγγελμά τους. Αυτό σημαίνει ν’ αξιοποιούνται οι άνθρωποι με λογική.
Υπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπων που δεν έχουν εξειδικευμένες δεξιότητες· μπορούν λίγο να συγγράφουν άρθρα, μπορούν να κρατήσουν έναν ρυθμό όταν τραγουδάνε και μπορούν να μάθουν πώς να κάνουν τα πάντα, αλλά δεν είναι οι καλύτεροι σ’ αυτά τα πράγματα. Σε τι είναι οι καλύτεροι; Έχουν λίγο επίπεδο, διαθέτουν κάποιο αίσθημα δικαιοσύνης και κόβει λίγο το μάτι τους στο πώς να κρίνουν και ν’ αξιοποιούν τους ανθρώπους. Πέρα από αυτό, διαθέτουν κυρίως οργανωτικές ικανότητες. Αν δώσεις σε τέτοιους ανθρώπους μια εργασία ή μια δουλειά, μπορούν να οργανώσουν άλλους ανθρώπους να την κάνουν. Ταυτόχρονα, διαθέτουν εργασιακή ικανότητα, δηλαδή, αν τους δώσεις μια δουλειά, έχουν την ικανότητα να την κάνουν καλά και να την ολοκληρώσουν. Έχουν ένα πλάνο στο μυαλό τους, με συγκεκριμένα βήματα και δομή. Ξέρουν πώς ν’ αξιοποιούν τους ανθρώπους, πώς να κατανέμουν τον χρόνο και ποιους να χρησιμοποιήσουν γι’ αυτήν την εργασία. Αν εμφανιστεί ένα πρόβλημα, ξέρουν πώς να συζητήσουν τη λύση με όλους. Ξέρουν πώς να εξισορροπούν και να λύνουν όλα αυτά τα πράγματα. Τέτοιοι άνθρωποι όχι μόνο διαθέτουν εργασιακή ικανότητα, αλλά μιλάνε και σχετικά καλά. Ο λόγος τους είναι ξεκάθαρος και οργανωμένος και δεν μπερδεύουν τους ανθρώπους. Όταν έχουν αναθέσει κάποιο έργο, όλοι κατανοούν ξεκάθαρα και ξέρουν τι πρέπει να κάνει ο καθένας· κανείς δεν αδρανεί και δεν υπάρχουν αβλεψίες στο έργο. Εξηγούν και τις λεπτομέρειες του έργου με σχετικά σαφή και οργανωμένο τρόπο, ενώ για ιδιαίτερα περίπλοκα ζητήματα προβαίνουν σε αναλύσεις, συναναστρέφονται και απαριθμούν τις λεπτομέρειες, ώστε όλοι να κατανοούν τα ζητήματα, να ξέρουν πώς θα κάνουν το έργο και να γνωρίζουν πώς θα προχωρήσουν. Εκτός αυτού, μπορούν επίσης να συναναστρέφονται πάνω στους λανθασμένους τρόπους δράσης, στις μεθόδους εργασίας που θα έχουν αντίκτυπο στην αποδοτικότητα, στα σημεία στα οποία θα πρέπει να δώσουν προσοχή οι άνθρωποι κατά την πορεία του έργου τους και ούτω καθεξής. Με άλλα λόγια, σκέφτονται περισσότερο από τους άλλους προτού ξεκινήσουν να εργάζονται· σκέφτονται λεπτομερέστερα, πιο ρεαλιστικά και πιο ολοκληρωμένα από τους άλλους. Από τη μία πλευρά, έχουν μυαλό, και από την άλλη, είναι ευφραδείς. Το γεγονός ότι έχουν μυαλό σημαίνει ότι ενεργούν με οργανωμένο τρόπο, με συγκεκριμένα βήματα και σύμφωνα με ένα πλάνο, και με μεγάλη σαφήνεια. Το γεγονός ότι είναι ευφραδείς σημαίνει ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα για να εκφράσουν, με ξεκάθαρο και κατανοητό τρόπο, τις σκέψεις, τα πλάνα και τους υπολογισμούς που έχουν στο μυαλό τους, και ότι ξέρουν πώς να μιλάνε απλά και περιεκτικά, ώστε να μην μπερδεύονται οι ακροατές τους. Εκφράζονται με γλώσσα που είναι ιδιαίτερα σαφής, ακριβής, ειλικρινής και ταιριαστή. Αυτό σημαίνει ότι είναι ευφραδείς. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ευφραδείς, διαθέτουν εργασιακή ικανότητα, οργανωτικές ικανότητες και, επιπλέον, έχουν αίσθημα ευθύνης και κάποιο αίσθημα δικαιοσύνης. Δεν είναι ανθρωπάρεσκοι ούτε ειρηνοποιοί. Όταν βλέπουν κακούς ανθρώπους να προκαλούν διαταράξεις και αναστατώσεις στο εκκλησιαστικό έργο ή μπουμπουνοκέφαλους και ποταπούς ανθρώπους που δεν ασχολούνται με τις δέουσες υποθέσεις τους και ενεργούν με αναξιόπιστο τρόπο, τότε θυμώνουν, δυσαρεστούνται και μπορούν να λύσουν και να χειριστούν άμεσα αυτά τα προβλήματα, καθώς και να προστατεύσουν το έργο και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Το να έχει κάποιος αίσθημα ευθύνης και αίσθημα δικαιοσύνης· δεν είναι αυτές εκδηλώσεις των κύριων χαρακτηριστικών της ανθρώπινης φύσης τέτοιων ανθρώπων; (Ναι.) Τέτοιοι άνθρωποι μπορεί να μην είναι καλοί στις κοινωνικές σχέσεις ή μπορεί να μην είναι πολύ ικανοί σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη επαγγελματική δεξιότητα, αλλά αν διαθέτουν τα χαρακτηριστικά που περιέγραψα μόλις, μπορούν να καλλιεργηθούν ως επικεφαλής και εργάτες. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι και τα προτερήματά τους· δηλαδή, το γεγονός ότι είναι ευφραδείς, ότι διαθέτουν εργασιακή ικανότητα, οργανωτικές ικανότητες και κάποιο αίσθημα δικαιοσύνης. Το να έχει κάποιος αίσθημα δικαιοσύνης είναι καίριο. Μήπως έχουν αίσθημα δικαιοσύνης οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι; (Όχι.) Οι αντίχριστοι έχουν μοχθηρή φύση· είναι αδύνατον να έχουν αίσθημα δικαιοσύνης. Άλλο ένα καίριο χαρακτηριστικό είναι ότι τέτοιου είδους άνθρωποι έχουν πνευματική κατανόηση και την ικανότητα να κατανοήσουν την αλήθεια· αυτό έχει να κάνει με το επίπεδό τους. Τα προτερήματα αυτών των ανθρώπων είναι τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης και τα ταλέντα που ανέφερα μόλις τώρα, καθώς και τα εξής τρία πρότυπα: το ότι έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν την αλήθεια, το ότι κουβαλάνε ένα φορτίο για την εκκλησία και το ότι διαθέτουν εργασιακή ικανότητα. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να καλλιεργηθούν ως επικεφαλής· δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μ’ αυτό. Ένας επικεφαλής, εκτός από μυαλό και επίπεδο, πρέπει να έχει την ικανότητα να κατανοήσει την αλήθεια, να διαθέτει οργανωτικές ικανότητες και εργασιακή ικανότητα στη δουλειά του, καθώς και ευφράδεια. Κάποιοι άνθρωποι έχουν πολύ καλό επίπεδο, διαθέτουν πνευματική κατανόηση, αλλά όταν έρχεται η στιγμή να συναναστραφούν στις συναθροίσεις, μπερδεύουν εντελώς αυτό που προσπαθούν να πουν, δεν έχουν καμία απολύτως ικανότητα να οργανώνουν τον λόγο τους και αυτά που λένε δεν έχουν καμία απολύτως λογική. Άραγε, μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να καλλιεργηθούν ως επικεφαλής; (Όχι, δεν μπορούν.) Κάποιοι άνθρωποι καταφέρνουν μόνο να μιλήσουν σε πολύ μικρούς αριθμούς ανθρώπων· μπορούν να συναναστραφούν πάνω σε κάποιες καταστάσεις, σε κάποιες απόψεις και στην κατανόηση της αλήθειας και μπορούν να παρέχουν για τους άλλους, να τους υποστηρίζουν και να τους βοηθούν, αλλά όταν βρίσκονται ανάμεσα σε περισσότερους ανθρώπους, δεν τολμούν να μιλήσουν, φοβούνται και μπορεί ακόμη και να βάλουν τα κλάματα από τη νευρικότητα που νιώθουν. Άραγε, μπορούν να καλλιεργηθούν αυτοί οι άνθρωποι; Οι άνθρωποι που έχουν αρκετά αδύναμη και ντροπαλή ανθρώπινη φύση και που έχουν την τάση να παθαίνουν τρακ μπροστά σε κοινό, αν διαθέτουν την ανθρώπινη φύση, τα προτερήματα και την ικανότητα κατανόησης για να γίνουν επικεφαλής, μπορούν να καλλιεργηθούν ώστε να γίνουν υπεύθυνοι ομάδων ή επικεφαλής της εκκλησίας. Πρώτα, πρέπει απλώς να καλλιεργηθούν και να εκπαιδευτούν. Αφού αποκτήσουν εμπειρία για ένα χρονικό διάστημα, θ’ αποκτήσουν και κάποια επίγνωση, κι έτσι θα γίνουν και λίγο πιο θαρραλέοι και δεν θα φοβούνται πλέον να μιλήσουν ούτε θα παθαίνουν τρακ μπροστά σε κοινό. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι που διαθέτουν τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης και τα προτερήματα πάνω στα οποία μόλις συναναστραφήκαμε μπορούν να καλλιεργηθούν για να γίνουν επικεφαλής, εφόσον η ανθρώπινη φύση τους ανταποκρίνεται στα πρότυπα. Όπως αναφέραμε την προηγούμενη φορά, για να καλλιεργηθεί κάποιος ως επικεφαλής, δεν είναι απαραίτητο να κατανοεί όλες τις αλήθειες, να μπορεί να υποταχθεί στον Θεό, να έχει θεοφοβούμενη καρδιά και ούτω καθεξής. Δεν είναι απολύτως απαραίτητο να πληροί αυτά τα κριτήρια. Αν κάποιος διαθέτει ένα ορισμένο επίπεδο, έχει πνευματική κατανόηση και μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, τότε μπορεί να προαχθεί και να καλλιεργηθεί. Αυτό δεν σημαίνει ν’ αξιοποιούνται οι άνθρωποι με λογική; (Ναι.) Το πιο καίριο κριτήριο είναι το κατά πόσο η ανθρώπινη φύση κάποιου ανταποκρίνεται στα πρότυπα.
Κάποιοι άνθρωποι, αφού άκουσαν αυτά που είπα, πιστεύουν ότι πληρούν ήδη τα κριτήρια για να γίνουν επικεφαλής και ότι θα πρέπει να προαχθούν. Αυτό είναι παρερμηνεία από την πλευρά τους, έτσι δεν είναι; Άραγε, είναι τόσο απλό να είναι κανείς επικεφαλής; Σκέφτονται το εξής: «Είμαι πραγματικά μεθοδικός, διαθέτω οργανωτικές ικανότητες και είμαι ευφραδής, αφού μπορώ να εξηγήσω με σαφήνεια ακόμα και τα πιο περίπλοκα ζητήματα. Γιατί, λοιπόν, δεν με προάγει ο οίκος του Θεού; Γιατί οι αδελφοί και οι αδελφές δεν μ’ επιλέγουν για επικεφαλής; Πώς γίνεται οι ανώτεροι επικεφαλής να μη βλέπουν ότι είμαι ταλαντούχος;» Μην ανησυχείς. Αν πραγματικά πληροίς τα κριτήρια για να γίνεις επικεφαλής ή εργάτης, τότε αργά ή γρήγορα θα προαχθείς και θα σου επιτραπεί να εκπαιδευτείς. Αυτό που έχει τώρα σημασία είναι να εκπαιδευτείς πολύ στην άσκηση της αλήθειας και στον χειρισμό υποθέσεων σύμφωνα με τις αρχές, να βοηθάς ενεργά τους άλλους και να λύνεις αληθινά προβλήματα για τον εκλεκτό λαό του Θεού. Όταν ο εκλεκτός λαός του Θεού δει ότι έχεις καλό επίπεδο και μπορείς να λύνεις αληθινά προβλήματα, θα σε προτείνει και θα σε εκλέξει. Αν δεν πάρεις την πρωτοβουλία να κάνεις λίγο αληθινό έργο και απλώς περιμένεις τη μέρα που ξαφνικά θα εκλεγείς επικεφαλής ή θα προαχθείς κατ’ εξαίρεση από τον Άνωθεν, τότε αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Πρέπει να κάνεις κάποιο αληθινό έργο, ώστε να μπορέσουν να το δουν όλοι· μόλις δουν όλοι τα προτερήματά σου με τα ίδια τους τα μάτια και πιστέψουν ότι είσαι κάποιος που πρέπει να προαχθεί, να καλλιεργηθεί και ν’ αξιοποιηθεί, θα είναι φυσικό να σε προτείνουν και να σε εκλέξουν. Αν αυτήν τη στιγμή πιστεύεις ότι είσαι κατάλληλος για επικεφαλής, αλλά κανείς δεν σε έχει εκλέξει και ο οίκος του Θεού δεν σε έχει προαγάγει, γιατί συμβαίνει αυτό; Ένα πράγμα είναι σίγουρο: Δεν έχεις ακόμη αναγνωριστεί στα μάτια των αδελφών. Ίσως έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση σου, ίσως με την επιδίωξή σου ή ίσως με τα προτερήματά σου ή με το επίπεδό σου. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές δεν αναγνωρίζουν ή δεν εγκρίνουν μία από αυτές τις πτυχές, δεν πρόκειται να σε εκλέξουν ή να σε προτείνουν. Επομένως, πρέπει να συνεχίσεις να εργάζεσαι σκληρά, να επιδιώκεις και να εκπαιδεύεσαι, κι όταν κατανοήσεις πραγματικά την αλήθεια και μπορέσεις να χειρίζεσαι τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, θα είναι φυσικό να σε προτείνουν και να σε εκλέξουν οι άλλοι· τα πράγματα θ’ ακολουθήσουν τη φυσική τους πορεία όταν είναι κατάλληλες οι συνθήκες. Δεν χρειάζεται ν’ ανυπομονείς να γίνεις επικεφαλής ή να το σκέφτεσαι όλη την ώρα· αυτό είναι υπερβολική επιθυμία. Πρέπει να έχεις μια συνηθισμένη καρδιά, να είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια, να λαμβάνεις υπόψη τις προθέσεις του Θεού και να μάθεις να είσαι υποτακτικός και υπομονετικός. Δεν μπορείς να επιδιώκεις στα τυφλά να γίνεις επικεφαλής· αυτό είναι φιλοδοξία και δεν είναι το σωστό μονοπάτι. Δεν πρέπει να έχεις όλη την ώρα αυτήν τη φιλοδοξία και την επιθυμία. Ακόμη κι αν έχεις πραγματικά επίπεδο, πρέπει να περιμένεις έως ότου εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα, για να μπορέσεις ν’ ανταποκριθείς στα καθήκοντα ενός επικεφαλής ή εργάτη. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν ξέρεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε ακόμη κι αν επιλεγείς ως επικεφαλής ή εργάτης, δεν θα είσαι σε θέση να κάνεις αληθινό έργο και θα πρέπει ν’ απομακρυνθείς από τα καθήκοντά σου και ν’ αποκλειστείς, κάτι που συμβαίνει συχνά. Αν εσύ θεωρείς πως είσαι κατάλληλος να γίνεις επικεφαλής και πως έχεις το ταλέντο, το επίπεδο και την ανθρώπινη φύση που απαιτεί αυτή η θέση, αλλά ο οίκος του Θεού δεν σε έχει προαγάγει και οι αδελφοί και οι αδελφές δεν σε έχουν εκλέξει, πώς πρέπει να αντιμετωπίσεις το ζήτημα; Εδώ υπάρχει ένα μονοπάτι άσκησης που μπορείς να ακολουθήσεις. Πρέπει να γνωρίσεις σε βάθος τον εαυτό σου. Δες αν το θέμα είναι ότι έχει κάποιο πρόβλημα η ανθρώπινη φύση σου ή ότι η αποκάλυψη κάποιας πτυχής της διεφθαρμένης σου διάθεσης προκαλεί απέχθεια στους ανθρώπους, ή ότι δεν έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα και δεν πείθεις τους άλλους ή ότι δεν εκτελείς το καθήκον σου σε αποδεκτό επίπεδο. Πρέπει να αναλογιστείς όλα αυτά τα πράγματα και να δεις ακριβώς πού υστερείς. Αφού στοχαστείς για λίγο και βρεις ποιο είναι το πρόβλημά σου, πρέπει αμέσως να αναζητήσεις την αλήθεια για να το επιλύσεις και να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα, να αγωνιστείς για να πετύχεις αλλαγή και να αναπτυχθείς, έτσι ώστε οι γύρω σου να το δουν και να πουν: «Τώρα τελευταία τα πάει πολύ καλύτερα από πριν. Εργάζεται σταθερά, παίρνει σοβαρά το επάγγελμά του και είναι ιδιαίτερα επικεντρωμένος στις αλήθεια-αρχές. Δεν ενεργεί πλέον παρορμητικά ή επιπόλαια και είναι πιο επιμελής και υπεύθυνος στο έργο του. Παλιότερα, του άρεσε πότε πότε να κομπάζει και συνέχεια αυτοπροβαλλόταν, αλλά τώρα είναι πολύ πιο χαμηλών τόνων και όχι τόσο αυταρχικός. Ακόμα κι αν μπορεί να κάνει μερικά πράγματα, δεν καυχιέται γι’ αυτά και, αφού ολοκληρώσει κάτι, το αναλογίζεται επανειλημμένα, από φόβο μήπως κάνει κάτι λάθος. Είναι πολύ πιο προσεκτικός από πριν και έχει θεοφοβούμενη καρδιά, ενώ το σημαντικότερο είναι πως μπορεί να συναναστραφεί για την αλήθεια και να επιλύσει μερικά προβλήματα. Πράγματι, έχει αναπτυχθεί». Όσοι απ’ τους γύρω σου έχουν αλληλεπιδράσει μαζί σου για λίγο καιρό διαπιστώνουν ότι έχεις αλλάξει και αναπτυχθεί φανερά· τόσο στη ζωή σου, τη συμπεριφορά σου και τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεσαι τα ζητήματα όσο και στη στάση που έχεις απέναντι στο έργο σου και τον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζεσαι τις αλήθεια-αρχές, καταβάλλεις περισσότερη προσπάθεια από πριν και είσαι αυστηρός στα λόγια και τις πράξεις σου. Οι αδελφοί και οι αδελφές τα βλέπουν όλα αυτά και τα εκτιμούν. Ίσως τότε να μπορέσεις να κατέβεις ως υποψήφιος στις επόμενες εκλογές και να έχεις ελπίδα να εκλεγείς επικεφαλής. Εάν μπορείς πραγματικά να κάνεις κάποιο σημαντικό καθήκον, τότε θα λάβεις την ευλογία του Θεού. Αν έχεις πράγματι κάποιο βάρος και μια αίσθηση ευθύνης, κι επιθυμείς να επωμιστείς ένα φορτίο, τότε εκπαίδευσε γρήγορα τον εαυτό σου. Εστίασε στο να κάνεις πράξη την αλήθεια και ξεκίνα να ενεργείς με αρχές. Όταν αποκτήσεις εμπειρία ζωής και μπορείς να γράψεις άρθρα μαρτυρίας, τότε θα έχεις αναπτυχθεί πραγματικά. Κι αν μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό, τότε θα μπορέσεις σίγουρα να λάβεις το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν το Άγιο Πνεύμα προσπαθεί να σε πείσει, αυτό σημαίνει ότι ο Θεός σε βλέπει ευνοϊκά και, εφόσον σε καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα, σύντομα θα παρουσιαστεί η ευκαιρία σου. Ίσως τώρα να έχεις ένα βάρος, αλλά το ανάστημά σου είναι ανεπαρκές και η εμπειρία σου στη ζωή πολύ επιφανειακή, οπότε ακόμα κι αν γινόσουν επικεφαλής, θα ήταν πιθανό να καταρρεύσεις. Πρέπει να επιδιώξεις τη ζωή-είσοδο, να απαλλαγείς πρώτα από τις υπερβολικές σου επιθυμίες, να είσαι πρόθυμος να γίνεις ακόλουθος και να καταφέρεις να υποταχθείς αληθινά στον Θεό, χωρίς να παραπονιέσαι για ό,τι ενορχηστρώνει ή ρυθμίζει Εκείνος. Όταν αποκτήσεις αυτό το ανάστημα, θα έρθει η ευκαιρία σου. Είναι καλό που επιθυμείς να επωμιστείς ένα βαρύ φορτίο και έχεις αυτό το βάρος. Δείχνει ότι έχεις μια ενεργή καρδιά που επιζητά να προοδεύσει και ότι θέλεις να λάβεις υπόψη τις προθέσεις του Θεού και να ακολουθήσεις το θέλημά Του. Αυτό δεν είναι φιλοδοξία, αλλά ένα αληθινό βάρος· είναι η ευθύνη που έχουν όσοι επιδιώκουν την αλήθεια και το αντικείμενο της επιδίωξής τους. Δεν έχεις εγωιστικά κίνητρα και δεν ενεργείς για λογαριασμό σου, αλλά για να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό και να Τον ικανοποιήσεις· αυτό είναι που ευλογεί περισσότερο ο Θεός και Εκείνος θα κάνει για σένα τις κατάλληλες διευθετήσεις. Προς το παρόν, θα πρέπει να σ’ απασχολεί μόνο η επιδίωξη της ζωής-εισόδου, πρώτα να εκπληρώνεις καλά το καθήκον σου κι έπειτα να συγγράψεις μερικά άρθρα βιωματικής μαρτυρίας για να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό. Αν οι μαρτυρίες σου είναι αληθινές και πρακτικές, οι άνθρωποι που θα τις διαβάσουν θα σε θαυμάζουν και θα σε συμπαθούν, θα είναι πρόθυμοι ν’ αλληλεπιδράσουν μαζί σου και να σε προτείνουν, κι έτσι θα σου δοθεί η ευκαιρία. Επομένως, πρέπει οπωσδήποτε να εφοδιαστείς με την αλήθεια προτού έρθει η ευκαιρία. Πρώτα ν’ αποκτήσεις πρακτική εμπειρία, κι έπειτα θα είναι φυσικό να έχεις αληθινή μαρτυρία· τα αποτελέσματα του καθήκοντός σου θα γίνονται ολοένα και καλύτερα και τότε, ακόμη κι αν το ήθελες, δεν θα μπορείς να κρυφτείς και οι αδελφοί και οι αδελφές θα σε προτείνουν. Αυτό θα συμβεί επειδή, όχι μόνο ο οίκος του Θεού, αλλά και ο εκλεκτός λαός του Θεού χρειάζεται ανθρώπους που έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα· όλοι θέλουν ν’ αλληλεπιδρούν με ανθρώπους που έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα και όλοι θέλουν να συσχετίζονται με φίλους που έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Αν αποκτήσεις εμπειρία σε τέτοιο βαθμό και όλοι δουν ότι έχεις αληθινή μαρτυρία και αναγνωρίσουν ότι έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, δεν θα μπορέσεις ν’ αποφύγεις να γίνεις επικεφαλής ακόμη κι αν το ήθελες, και οι αδελφοί και οι αδελφές θα επιμείνουν να σε εκλέξουν. Έτσι δεν είναι; Όταν ο άσωτος υιός γυρίζει πίσω και επιστρέφει στον Θεό, ο Θεός είναι ευχαριστημένος, χαρούμενος και νιώθει ανακούφιση μέσα Του. Ως άνθρωπος που έχει την αλήθεια-πραγματικότητα, πώς θα μπορούσες να μη χρησιμοποιηθείς από τον Θεό; Αυτό θα ήταν αδύνατον. Η πρόθεση του Θεού είναι να κερδίσει περισσότερους ανθρώπους που μπορούν να δώσουν μαρτυρία για Αυτόν· θέλει να οδηγήσει όλους όσοι Τον αγαπούν στην τελείωση και να δημιουργήσει μια ομάδα ανθρώπων που θα είναι σε ομοφροσύνη μαζί Του το συντομότερο δυνατό. Επομένως, στον οίκο του Θεού, όλοι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια έχουν μεγάλες προοπτικές, και οι προοπτικές όσων αγαπούν αληθινά τον Θεό είναι απεριόριστες. Όλοι θα πρέπει να κατανοήσουν την πρόθεση του Θεού. Είναι όντως κάτι θετικό να έχεις αυτό το βάρος και είναι κάτι που θα πρέπει να διαθέτουν όσοι έχουν συνείδηση και λογική· δεν είναι, όμως, βέβαιο πως θα μπορέσουν όλοι να επωμιστούν ένα βαρύ φορτίο. Τι προκαλεί αυτήν την ασυμφωνία; Όποια κι αν είναι τα προτερήματά σου ή οι ικανότητές σου και όσο υψηλό δείκτη νοημοσύνης κι αν έχεις, αυτό που έχει καθοριστική σημασία είναι η επιδίωξή σου και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις. Αν η ανθρώπινη φύση σου ανταποκρίνεται στα πρότυπα και έχεις ένα ορισμένο επίπεδο, αλλά δεν είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια και απλώς έχεις καλή ανθρώπινη φύση και κάποιο αίσθημα φορτίου, άραγε μπορείς να κάνεις καλά το έργο ενός επικεφαλής της εκκλησίας; Εγγυάσαι ότι μπορείς να λύνεις προβλήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια; Αν δεν μπορείς να το εγγυηθείς, τότε είσαι ακόμα ανίκανος στο έργο σου. Ακόμη κι αν σε εξέλεγαν ή σε όριζαν επικεφαλής, θα ήσουν ανίκανος να κάνεις το έργο· σε τι θα εξυπηρετούσε, λοιπόν; Παρόλο που θα ικανοποιούσε την ματαιοδοξία σου, θα έβλαπτε τους αδελφούς και τις αδελφές και θα καθυστερούσε το εκκλησιαστικό έργο. Αν πληροίς τα κριτήρια για να γίνεις επικεφαλής ή εργάτης, αν είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια και έχεις κάποιες βιωματικές μαρτυρίες, τότε σίγουρα θα είσαι σε θέση να κάνεις καλή δουλειά ως επικεφαλής, επειδή έχεις βιωματικές μαρτυρίες, είσαι άνθρωπος που κατανοεί την αλήθεια και μπορείς να επωμιστείς το βαρύ φορτίο ενός επικεφαλής της εκκλησίας. Το γεγονός ότι η ανθρώπινη φύση σου ανταποκρίνεται στα πρότυπα και ότι έχεις κάποια προτερήματα είναι απλώς τα βασικά κριτήρια για να προαχθείς, να καλλιεργηθείς και ν’ αξιοποιηθείς από τον οίκο του Θεού. Όμως, το κατά πόσο μπορείς να κάνεις καλή δουλειά ως επικεφαλής εξαρτάται από το κατά πόσο έχεις αληθινή εμπειρία και την αλήθεια-πραγματικότητα· αυτό είναι το πιο σημαντικό. Κάποιοι άνθρωποι είναι σωστοί και επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά πιστεύουν μόνο εδώ και τρία με πέντε χρόνια και δεν έχουν αληθινή εμπειρία. Άραγε, μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν καλά το έργο ενός επικεφαλής της εκκλησίας; Φοβάμαι ότι δεν θα είναι ικανοί στο έργο. Πού υστερούν; Τους λείπει η πρακτική εμπειρία και δεν έχουν καταφέρει ακόμα να κατανοήσουν την αλήθεια. Ακόμη κι αν μπορούν ν’ αναφέρουν πολλά λόγια και δόγματα, το να λύνουν προβλήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια είναι πάνω από τις δυνατότητές τους. Επομένως, δεν είναι ακόμα ικανοί για το έργο ενός επικεφαλής και πρέπει να συνεχίσουν να εκπαιδεύονται, προκειμένου να καταφέρουν να κατανοήσουν την αλήθεια και να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Για παράδειγμα, αν κάποιος έχει ανθρώπινη φύση που ανταποκρίνεται στα πρότυπα, είναι αρκετά έντιμος, σπάνια ψεύδεται και εξαπατά τους άλλους, κάνει το καθήκον του χωρίς να προκαλεί διατάραξη ή ενόχληση, αλλά είναι ανεπαρκής στην επιδίωξη της αλήθειας, άραγε μπορεί να καλλιεργηθεί για να γίνει επικεφαλής ή εργάτης; Αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο. Άραγε, κάποιος που πληροί τα κριτήρια για να προαχθεί, να καλλιεργηθεί και ν’ αξιοποιηθεί, αλλά που δεν επιδιώκει την αλήθεια, αν προάγονταν για να γίνει επικεφαλής ή εργάτης, θα μπορούσε να γίνει άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια; Θα μπορούσε ν’ αρχίσει να επιδιώκει την αλήθεια; Θα μπορούσε να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα αφού εργαστεί ως επικεφαλής ή εργάτης για ένα χρονικό διάστημα; Αυτό θα ήταν αδύνατον. Όποια κριτήρια κι αν πληροί κάποιος, εφόσον δεν είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εκλεγεί ή να προαχθεί ως επικεφαλής ή εργάτης. Αν κάποιος διαθέτει ανθρώπινη φύση και επίπεδο που ανταποκρίνονται στα πρότυπα και επιπλέον μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια και να υποστεί κάποιες αλλαγές, τότε μπορεί να προαχθεί, να καλλιεργηθεί και ν’ αξιοποιηθεί και, ως αποτέλεσμα, θα του δοθεί κατόπιν η ευκαιρία να εκπαιδευτεί, να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα και να ξεκινήσει να βαδίζει στο μονοπάτι της σωτηρίας και της τελείωσης. Επομένως, όποιον κι αν προάγει ο οίκος του Θεού για να γίνει επικεφαλής, εργάτης ή επιβλέπων, ο σκοπός δεν είναι να ικανοποιήσει τις προσωπικές του επιθυμίες και φιλοδοξίες ούτε να εκπληρώσει τα ιδανικά του, αλλά να του δώσει τη δυνατότητα να βαδίσει στο μονοπάτι της σωτηρίας και να οδηγηθεί στην τελείωση.
Όσο για τους ανθρώπους που δεν έχουν επαρκή νοημοσύνη, φιλοδοξούν κι αυτοί να κάνουν καλά το καθήκον τους και θέλουν να προασπίζουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, αλλά τους λείπει η σοφία, δεν ξέρουν πώς να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές και δεν μπορούν να διακρίνουν κανένα ζήτημα. Κάποια στιγμή, συναντούν έναν πειρασμό και πέφτουν σ’ αυτόν και, ως αποτέλεσμα, ξεπουλάνε τα συμφέροντα της εκκλησίας, ξεπουλάνε τους αδελφούς και τις αδελφές και προκαλούν ζημιά στο έργο του οίκου του Θεού. Πώς θα πρέπει να διαχειριζόμαστε και ν’ αντιμετωπίζουμε τέτοιους ανθρώπους που είναι μπουμπουνοκέφαλοι και που έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη; Όταν πρόκειται για μπουμπουνοκέφαλους που τους λείπει η πνευματική κατανόηση και έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη, θα πρέπει όλοι ανεξαιρέτως ν’ απομακρύνονται από τα καθήκοντά τους και να τους ανατίθενται διαφορετικά καθήκοντα· ούτε ένας από αυτούς δεν μπορεί ν’ αξιοποιηθεί. Αν αξιοποιηθούν τέτοιοι άνθρωποι, θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να προκαλέσουν προβλήματα στο έργο του οίκου του Θεού· υπάρχουν πολλά τέτοια διδάγματα. Στις μέρες μας, είναι πολλοί οι άνθρωποι που εξωτερικά έχουν κάποια ανθρώπινη ομοιότητα, αλλά δεν μπορούν να συναναστραφούν πάνω σε καμία αλήθεια-πραγματικότητα. Πιστεύουν στον Θεό πολλά χρόνια κι ωστόσο παραμένουν σ’ αυτήν την κατάσταση. Θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρη η ρίζα αυτού του προβλήματος· πρόκειται για ένα πρόβλημα εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου και έλλειψης πνευματικής κατανόησης. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, και δεν έχουν κάνει σημαντική πρόοδο, παρά τα κηρύγματα που έχουν ακούσει. Μπορούν μόνο να τοποθετηθούν στο περιθώριο, να παρέχουν υπηρεσία με όποιον πενιχρό τρόπο είναι ικανοί να το κάνουν. Είναι αυτός ένας καλός τρόπος να τους διαχειριστεί κανείς; (Είναι καλός.) Κάποιοι άνθρωποι που έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη και δεν διαθέτουν κανένα προτέρημα δεν μπορούν να κατανοήσουν καθόλου τα λόγια του Θεού, ακόμη κι αν τα διαβάζουν για πολλά χρόνια, και αδυνατούν να κατανοήσουν τα κηρύγματα, παρόλο που τα έχουν ακούσει για πολλά χρόνια. Άραγε, είναι χρήσιμο να εκδίδονται βιβλία με τα λόγια του Θεού γι’ αυτούς τους ανθρώπους; (Όχι.) Δεν πρέπει να εκδίδονται βιβλία με τα λόγια του Θεού για τους ανθρώπους που έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη, επειδή αυτό είναι μάταιο και αποτελεί σπατάλη, ενώ και τα βιβλία που έχουν εκδοθεί γι’ αυτούς θα πρέπει να επιστρέφονται αμέσως. Αυτό δεν γίνεται για να στερηθούν το δικαίωμα να διαβάζουν τα λόγια του Θεού, αλλά επειδή υστερούν σε νοημοσύνη. Αυτοί οι άνθρωποι, ακόμη κι αν ζουν την εκκλησιαστική ζωή, δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, πόσο μάλλον να κάνουν ένα καθήκον. Τέτοιοι άνθρωποι είναι σκουπίδια, έτσι δεν είναι; Θα πρέπει να ξέρετε πώς να χειρίζεστε τα σκουπίδια. Κάποιοι άνθρωποι φαίνονται εξωτερικά αρκετά άδολοι, αλλά η νοημοσύνη τους είναι τόσο χαμηλή που δεν μπορούν να κάνουν σωστά ούτε οποιαδήποτε σωματική εργασία και τα θαλασσώνουν σε ό,τι κι αν κάνουν. Αν τους ζητηθεί να κάνουν μια μικροδουλειά, σίγουρα θα καταστρέψουν κάτι, οπότε τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν ν’ αξιοποιηθούν. Αν τους ζητήσεις να κουβαλήσουν έναν κουβά με νερό, θα ρίξουν κάτω ένα μπουκάλι λάδι. Αν τους ζητήσεις να πλύνουν ένα μπολ, θα σπάσουν ένα πιάτο. Αν τους ζητήσεις να μαγειρέψουν, θα φτιάξουν είτε υπερβολική είτε πολύ λίγη ποσότητα φαγητού ή το φαγητό θα είναι υπερβολικά αλμυρό ή εντελώς άνοστο. Προσπαθούν με όλη τους την καρδιά, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτε καλά και δεν καταφέρνουν να εκτελέσουν σωστά ούτε τις σωματικές εργασίες. Άραγε, μπορούν ν’ αξιοποιηθούν τέτοιοι άνθρωποι; (Όχι.) Αν, λοιπόν, δεν μπορούν ν’ αξιοποιηθούν, τι πρέπει να τους ζητηθεί να κάνουν; Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν τους επιτρέπεται να πιστεύουν στον Θεό και ότι ο οίκος του Θεού δεν τους θέλει; Όχι. Απλώς δεν πρέπει να τους επιτρέπεται να κάνουν κάποιο καθήκον. Αν δεν κάνουν σωστά όσα εμπίπτουν στο πεδίο της κανονικής ανθρώπινης ζωής —όπως τα καθημερινά πράγματα της κοινής λογικής και τα συνηθισμένα ζητήματα της καθημερινότητας— ή αν είναι ανίκανοι να κάνουν αυτά τα πράγματα, τότε δεν είναι κατάλληλοι να κάνουν κάποιο καθήκον στον οίκο του Θεού.
Κάποιοι άνθρωποι, παρόλο που δεν έχουν καλή ανθρώπινη φύση ή ιδιαίτερα ταλέντα, πόσο μάλλον μπορούν να καλλιεργηθούν για να γίνουν επικεφαλής, μπορούν ωστόσο να κάνουν κάποιες σωματικές εργασίες. Για παράδειγμα, να ταΐσουν τις κότες και τις πάπιες, να ταΐσουν τα γουρούνια και να φροντίσουν τα πρόβατα· αυτές είναι δουλειές που μπορούν να κάνουν καλά. Αν τους δώσεις μια απλή δουλειά, μπορούν να την κάνουν καλά αν προσπαθήσουν με όλη τους την καρδιά, κι έτσι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ένα καθήκον στον οίκο του Θεού. Παρόλο που πρόκειται για μία μόνο δουλειά, και μάλιστα απλή, μπορούν να προσπαθήσουν με όλη τους την καρδιά και να εκπληρώσουν μια ευθύνη, και επιπλέον μπορούν να έχουν απαιτήσεις από τον εαυτό τους σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και με τις αλήθεια-αρχές. Είτε η δουλειά είναι μικρή είτε μεγάλη, είτε το έργο είναι σημαντικό είτε ασήμαντο, σε τελική ανάλυση, μπορούν να κάνουν καλά τη μία δουλειά που τους ανατίθεται. Όχι μόνο μπορούν να ταΐζουν καλά τις κότες ώστε να γεννούν αυγά κανονικά, αλλά μπορούν και να τις προστατεύουν ώστε να μην τις αρπάζουν οι λύκοι. Αν ακούσουν έναν λύκο ν’ αλυχτάει, θα το πουν αμέσως στον επιβλέποντά τους και θα πασχίσουν ν’ αποφύγουν οποιαδήποτε κακοτοπιά στην εκτέλεση της δουλειάς και του καθήκοντος που τους εμπιστεύτηκε ο οίκος του Θεού. Αν εργάζονται έτσι, τότε είναι σχετικά προσηλωμένοι και θεωρείται ότι μπορούν να εκπληρώσουν την ευθύνη τους και να κάνουν καλά μια δουλειά. Στα υπόλοιπα —την προσωπική τους ζωή και τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται και αντιμετωπίζουν τα πράγματα— υστερούν κάπως· για παράδειγμα, δεν ξέρουν πώς ν’ αλληλεπιδρούν και να συνομιλούν με τους άλλους ούτε πώς να συναναστρέφονται πάνω στην κατάστασή τους με τους άλλους, και μερικές φορές είναι ευερέθιστοι. Άραγε, θεωρείται πρόβλημα αυτό; Είναι σωστό να μην αξιοποιηθούν λόγω αυτών των ζητημάτων; (Όχι, δεν είναι.) Κάποιοι άνθρωποι έχουν κακή προσωπική υγιεινή· δεν λούζονται για τουλάχιστον δέκα μέρες και γενικά μυρίζουν άσχημα. Άλλοι κάνουν έντονους θορύβους όταν τρώνε και όταν πίνουν ενώ οι γύρω τους ξεκουράζονται, και είναι θορυβώδεις και σε άλλες στιγμές, όπως όταν περπατάνε, όταν κλείνουν πόρτες και όταν μιλάνε· είναι αμόρφωτοι και δεν έχουν τρόπους. Πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτοί οι άνθρωποι; Θα πρέπει όλοι να δείχνουν κατανόηση, να τους βοηθούν και να τους υποστηρίζουν με αγάπη, να συναναστρέφονται μαζί τους πάνω στο τι είναι η κανονική ανθρώπινη φύση και να τους επιτρέψουν ν’ αλλάξουν σταδιακά. Εφόσον είστε όλοι μαζί, θα πρέπει να μάθετε να τα βγάζετε πέρα. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν ν’ αξιοποιηθούν εφόσον είναι σε θέση να κάνουν καλά τη δουλειά τους, εφόσον αναλαμβάνουν τη δουλειά και δεν κάνουν οτιδήποτε που προκαλεί διατάραξη και αναστάτωση. Κάποιοι άνθρωποι είναι έξυπνοι, έχουν καλό επίπεδο και εργάζονται επιμελώς, μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους και να κάνουν καλά τις εργασίες που τους ανατίθενται, οπότε μπορούν να καλλιεργηθούν και ν’ αξιοποιηθούν. Όμως, κάποιοι άνθρωποι έχουν τόσο χαμηλό επίπεδο που δεν μπορούν να κάνουν καλά ούτε μεμονωμένες δουλειές· τα καταφέρνουν μόλις και μετά βίας να ταΐζουν τις κότες, αλλά αν πρέπει να ταΐζουν και τις πάπιες και τις χήνες, πελαγώνουν και δεν ξέρουν πώς να το κάνουν. Δεν είναι ότι δεν θέλουν να το κάνουν καλά, αλλά το επίπεδό τους είναι πολύ χαμηλό. Το μυαλό τους είναι περιορισμένο, ξέρουν μόνο πώς να κάνουν μία εργασία και, αν τους δοθεί άλλη μία εργασία, είναι έξω από τα νερά τους. Δεν ξέρουν πώς να προσχεδιάζουν, οπότε απλώς τα κάνουν θάλασσα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι κατάλληλοι να κάνουν μόνο μία δουλειά τη φορά. Αν τους δώσεις πολλές διαφορετικές δουλειές, θα είναι ανίκανοι να τις αναλάβουν. Μη νομίζεις ότι αν μπορούν να κάνουν καλά μία δουλειά, θα μπορούν σίγουρα να κάνουν δύο ή τρεις δουλειές· αυτό δεν ισχύει απαραίτητα, και εξαρτάται από το επίπεδό τους. Άφησέ τους πρώτα να δοκιμάσουν να κάνουν δύο δουλειές. Αν έχουν καλό επίπεδο και μπορούν να τα καταφέρουν, τότε μπορείς να τους τις αναθέσεις. Αν δεν μπορούν να κάνουν καλά δύο δουλειές ταυτόχρονα και τα κάνουν θάλασσα, αυτό σημαίνει ότι υπερβαίνουν το επίπεδό τους, οπότε πρέπει να τους αφαιρέσεις αμέσως τη δεύτερη εργασία. Ο λόγος είναι ότι, μέσω της παρατήρησης και της δοκιμής, ανακάλυψες ότι είναι κατάλληλοι να κάνουν μόνο μία δουλειά τη φορά αντί για πολλές περίπλοκες εργασίες και ότι δεν έχουν το επίπεδο για κάτι τέτοιο. Κάποιοι άνθρωποι είναι σχετικά έξυπνοι και έχουν σχετικά καλό επίπεδο και αν τους δώσεις να κάνουν πολλές διαφορετικές δουλειές, μπορούν να τις κάνουν καλά. Για παράδειγμα, αν τους ζητήσεις να μαγειρεύουν, να ταΐζουν τις κότες και να διαχειρίζονται τον λαχανόκηπο, μπορούν να ετοιμάζουν τα γεύματα στην ώρα τους σε καθημερινή βάση, ενώ ταυτόχρονα διαχειρίζονται τον λαχανόκηπο όταν έχουν ελεύθερο χρόνο, ποτίζουν και ξεχορταριάζουν εγκαίρως τον κήπο και ταΐζουν τις κότες όταν πρέπει. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Εφόσον έχουν αυτό το επίπεδο, ας τους επιτραπεί ν’ αναλάβουν και το εκκλησιαστικό έργο και να γίνουν επικεφαλής της εκκλησίας». Θα ήταν σωστό αυτό; Παρόλο που είναι ικανοί ν’ αναλάβουν κάποιες σωματικές εργασίες και κάποιες καθημερινές μικροδουλειές, το να γίνουν επικεφαλής της εκκλησίας απαιτεί ξεχωριστή αξιολόγηση· δεν είναι κάτι που μπορεί ν’ αξιολογηθεί με βάση την εκτέλεση αυτών των απλών, εξωτερικών εργασιών. Ο λόγος είναι ότι το έργο ενός επικεφαλής της εκκλησίας δεν είναι μια σωματική εργασία, αλλά πρέπει ν’ αξιολογείται με βάση τις αρχές της ηγεσίας. Ωστόσο, αν αυτοί οι άνθρωποι διαθέτουν το επίπεδο και το ταλέντο για να γίνουν επικεφαλής της εκκλησίας και έχουν αρκετά καλή ανθρώπινη φύση, δεν θα ήταν σωστό να τους αναθέσεις να κάνουν εξωτερικές εργασίες· αυτό θα σήμαινε ότι δεν αξιοποιείς κατάλληλα τους ανθρώπους. Οι επικεφαλής της εκκλησίας μπορούν να κάνουν το πολύ μία επιπλέον εργασία μερικής απασχόλησης που σχετίζεται με την καθημερινότητα και ν’ ασχολούνται μ’ αυτήν λίγο περισσότερο όταν δεν είναι απασχολημένοι· αυτό δεν θα τους εξαντλήσει. Σε ό,τι έχει να κάνει με ασήμαντα ζητήματα ρουτίνας και μ’ αυτές τις σωματικές εργασίες, οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν όσες τέτοιες εργασίες τους επιτρέπουν οι ικανότητές τους. Μήπως υπάρχει κανείς που μπορεί να τις κάνει όλες; Μήπως υπάρχει κανείς που έχει τέτοιο επίπεδο; (Όχι.) Μπορεί κάποιος να έχει επαρκές επίπεδο και επαρκή ικανότητα, αλλά υπάρχει ένα πράγμα που δεν θα έχει αρκετό: ενέργεια. Οι άνθρωποι είναι θνητοί, η ενέργειά τους είναι περιορισμένη και ο αριθμός των εργασιών που μπορούν ν’ αναλάβουν είναι επίσης περιορισμένος. Όσοι έχουν πολλή ενέργεια ίσως μπορούν να εργάζονται έως και 12 ώρες την ημέρα, ενώ όσοι έχουν μέτρια ενέργεια μπορούν να εργάζονται κανονικά για οκτώ ώρες και όσοι έχουν λίγη ενέργεια μπορούν να εργάζονται μόνο για τέσσερις ή πέντε ώρες. Επομένως, είτε αξιοποιείς κάποιον σε σωματικές εργασίες είτε σε έργο που αφορά την ηγεσία της εκκλησίας ή σε έργο που έχει να κάνει με επαγγελματικές δεξιότητες, πρέπει να λαμβάνεις υπόψη τι του ταιριάζει περισσότερο και, αφού του αναθέσεις την πιο κατάλληλη εργασία, αν δεν μπορεί να την κάνει, να του αναθέσεις κάτι άλλο. Αν δεν του αναθέσεις κάποια εργασία ανάλογα με αυτό που του ταιριάζει περισσότερο, τότε αξιοποιείς τους ανθρώπους με λάθος τρόπο. Στους ανθρώπους που δεν μπορούν να προαχθούν, να καλλιεργηθούν και ν’ αξιοποιηθούν κατά προτεραιότητα, ακόμη κι αν τους ζητηθεί να κάνουν σωματικές εργασίες, οι εργασίες αυτές θα πρέπει να ανατίθενται με βάση το επίπεδό τους και τις ικανότητές τους. Αν, ενώ κάνουν καλά τη μία δουλειά που τους έχει ανατεθεί, μπορούν ταυτόχρονα να κάνουν κι άλλες δουλειές, τότε μπορεί να τους ζητηθεί να κάνουν μερικές άλλες σωματικές εργασίες ως μερική απασχόληση, εφόσον αυτό δεν επηρεάζει την κύρια δουλειά τους. Κάποιοι άνθρωποι έχουν σωματική δύναμη και μπορούν να κάνουν τρεις δουλειές τη μία μετά την άλλη· αφού ολοκληρώσουν μία δουλειά, έχουν ακόμη ενέργεια, και τον περισσότερο καιρό δεν είναι απασχολημένοι. Όμως, οι ψευδο-επικεφαλής είναι τυφλοί και δεν ξέρουν πώς να κατανέμουν το έργο, δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτό αποτελεί πρόβλημα, οπότε απλώς αναθέτουν σε αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν μία δουλειά, κι αυτό είναι λάθος.
Μόλις τώρα, αναφέρθηκα στους ανθρώπους που έχουν ανεπαρκή νοημοσύνη, που δεν έχουν ιδιαίτερες δεξιότητες και είναι ικανοί μόνο για σωματική καταπόνηση. Υπάρχουν και άνθρωποι που υποφέρουν από κάποια ασθένεια και είναι ανίκανοι ακόμη και για σωματική καταπόνηση, που τους πιάνει πονοκέφαλος, στομαχόπονος ή πόνος στη μέση όποτε κάνουν κάτι που απαιτεί έστω και λίγη σωματική προσπάθεια. Τι πρέπει να γίνεται με την ανάθεση καθηκόντων σε τέτοιους ανθρώπους, αν είναι κατάλληλοι να κάνουν ένα καθήκον; Θα πρέπει να εξετάζονται διάφορες πτυχές, όπως η κατάσταση της υγείας τους, καθώς και η ανθρώπινη φύση και το επίπεδό τους, προκειμένου να εξακριβώνεται ποια καθήκοντα είναι κατάλληλοι να κάνουν στον οίκο του Θεού. Αν η υγεία τους είναι τόσο κακή που δεν μπορούν να κάνουν καμία δουλειά και, αφού εργαστούν για λίγο, χρειάζονται ένα διάλειμμα, καθώς και κάποιον να τους φροντίζει, αν δεν μπορούν να κάνουν μόνοι τους καλά ένα καθήκον και πρέπει να είναι μαζί με κάποιον που μπορεί να τους προσέχει, τότε δεν αξίζει καθόλου τον κόπο. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι να κάνουν ένα καθήκον, οπότε θα πρέπει να πηγαίνουν σπίτι τους για ν’ ανακτήσουν τις δυνάμεις τους. Ό,τι κι αν κάνεις, μην αξιοποιείς κάποιον που είναι τόσο άρρωστος που μπορεί να πέσει κάτω μ’ ένα φύσημα του ανέμου. Αν η υγεία του δεν είναι τόσο κακή και απλώς υποφέρει από στομαχόπονο όταν τρώει κάτι που τον πειράζει ή τον πιάνει πονοκέφαλος όταν χρησιμοποιεί πολύ το μυαλό του, οπότε μπορεί μόνο να εργάζεται τρεις ή τέσσερις ώρες λιγότερες από έναν κανονικό άνθρωπο ή να κάνει τη μισή δουλειά από έναν κανονικό άνθρωπο, τότε αυτός ο άνθρωπος μπορεί και πάλι ν’ αξιοποιηθεί εφόσον πληροί τα άλλα κριτήρια. Αν το αναφέρει μόνος του και πει: «Η υγεία μου είναι πολύ κακή για ν’ αντέξω αυτήν την κακουχία. Θέλω να πάω σπίτι μου για ν’ ανακτήσω τις δυνάμεις μου. Μόλις αναρρώσω, θα επιστρέψω και θα κάνω το καθήκον μου», τότε να συμφωνήσεις μ’ αυτό χωρίς καθυστέρηση και μην προσπαθήσεις να του αλλάξεις σκεπτικό· δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα ακόμη κι αν το κάνεις. Υπάρχει ένα ρητό που λέει: «Όταν κάτι γίνεται με τη βία, δεν φέρνει ικανοποιητικά αποτελέσματα»· η πίστη, οι βλέψεις και οι επιδιώξεις του κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικές. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Μήπως μερικές φορές απλώς νιώθουν λίγο αδιάθετοι και εξαντλημένοι; Κάποιοι μπορεί να νιώθουν αδιάθετοι αν φάνε κάτι που τους πειράζει, αλλά συνέρχονται μετά από μια-δυο μέρες· είναι απαραίτητο να πάνε σπίτι και ν’ ανακτήσουν δυνάμεις; Δεν θα πάψουν να έχουν πονοκέφαλο και ζαλάδα αν κοιμηθούν καλά το βράδυ; Τότε, δεν θα μπορούν να εργαστούν κανονικά; Είναι τόσο μεγάλο θέμα;» Μπορεί να μην είναι μεγάλο θέμα για σένα, αλλά κάποιοι άνθρωποι διαφέρουν από άλλους στο πόσο φροντίζουν τη σάρκα τους και κάποιοι έχουν όντως προβλήματα υγείας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, αν ζητήσουν να επιστρέψουν στο σπίτι τους για να ξεκουραστούν και ν’ ανακτήσουν δυνάμεις, η εκκλησία θα πρέπει να συμφωνήσει γρήγορα, να μην έχει καμία απαίτηση από αυτούς, να μην τους δυσκολέψει τα πράγματα και ιδίως να μην προσπαθήσει να τους αλλάξει σκεπτικό. Κάποιοι ψευδο-επικεφαλής εργάζονται διαρκώς πάνω σε τέτοιους ανθρώπους, λέγοντάς τους: «Δες σε ποιο σημείο έχει φτάσει πλέον το έργο του Θεού. Οι καταστροφές γίνονται ολοένα και μεγαλύτερες, τα τέσσερα ματωμένα φεγγάρια έχουν εμφανιστεί και πλέον η πανδημία έχει εξαπλωθεί τόσο που οι άπιστοι δεν έχουν τρόπο να επιβιώσουν! Εσύ βρίσκεσαι στον οίκο του Θεού, κάνεις τα καθήκοντά σου και απολαμβάνεις τη χάρη του Θεού. Δεν πρόκειται να εκτεθείς σε κίνδυνο και μπορείς επίσης ν’ αποκτήσεις αλήθεια και ζωή· τι μεγάλη ευλογία είναι αυτό! Αυτό το ασήμαντο πρόβλημα που έχεις δεν είναι τίποτα. Πρέπει να το ξεπεράσεις και να προσευχηθείς στον Θεό. Ο Θεός σίγουρα θα σε θεραπεύσει. Απλώς να διαβάζεις τα λόγια του Θεού, να μάθεις λίγους ακόμα ύμνους, και το πρόβλημα υγείας σου θα βελτιωθεί από μόνο του αν πάψεις να το σκέφτεσαι. Δεν λένε τα λόγια του Θεού ‘‘Αν παραμένεις στην αρρώστια, είσαι άρρωστος’’; Αυτήν τη στιγμή, παραμένεις στην αρρώστια. Αν συνεχίσεις να σκέφτεσαι ότι είσαι άρρωστος, τότε η αρρώστια θα επιδεινωθεί. Αν δεν το σκέφτεσαι, τότε το πρόβλημα υγείας σου θα εξαφανιστεί, έτσι δεν είναι; Έτσι, θ’ αυξηθεί η πίστη σου και δεν θα θέλεις να πας στο σπίτι σου να ξεκουραστείς. Αν πας στο σπίτι σου να ξεκουραστείς, τότε λαχταράς τις ανέσεις της σάρκας». Μην προσπαθείς να τους αλλάξεις σκεπτικό· είναι ανόητο να το κάνεις αυτό. Δεν μπορούν ν’ αντέξουν καν λίγη προσωρινή δυσφορία και θέλουν μόνο να πάνε σπίτι τους να ξεκουραστούν· δεν μπορούν να ξεπεράσουν ούτε μια μικρή δυσκολία, πράγμα που αποδεικνύει ότι δεν κάνουν με ειλικρίνεια το καθήκον τους. Η πάσα αλήθεια είναι ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καμία πρόθεση να κάνουν μακροπρόθεσμα το καθήκον τους, δεν το κάνουν με καμία ειλικρίνεια, δεν είναι πρόθυμοι να πληρώσουν ένα τίμημα και έχουν βρει επιτέλους μια ευκαιρία και μια πρόφαση για να κάνουν τη μεγάλη απόδραση. Μέσα τους, νιώθουν αγαλλίαση που είναι τόσο έξυπνοι και που αυτή η ασθένεια εμφανίστηκε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Οπότε, ό,τι κι αν κάνεις, μην τους παροτρύνεις να μείνουν. Θα μισήσουν οποιονδήποτε προσπαθήσει να τους παροτρύνει να μείνουν και θα καταριούνται οποιονδήποτε προσπαθήσει να τους αλλάξει σκεπτικό. Δεν το καταλαβαίνεις αυτό; Ασφαλώς, κάποιοι άνθρωποι είναι πραγματικά άρρωστοι, ταλαιπωρούνται πολύ καιρό από κάποια ασθένεια και φοβούνται ότι αν επιμείνουν περισσότερο, θα κινδυνεύσει η ζωή τους. Δεν θέλουν να προκαλέσουν πρόβλημα στον οίκο του Θεού ούτε να επηρεάσουν άλλους ανθρώπους στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Πιστεύουν ότι μόλις τους προδώσει η υγεία τους, θα πρέπει να βασίζονται στους αδελφούς και στις αδελφές για να τους φροντίσουν και νιώθουν άσχημα που αναγκάζουν τον οίκο του Θεού να τους φροντίζει, οπότε σοφά παίρνουν την πρωτοβουλία να ζητήσουν να φύγουν. Πώς πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση; Ομοίως, αφήνοντάς τους χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση να πάνε στο σπίτι τους και να ξεκουραστούν. Ο οίκος του Θεού δεν φοβάται τα προβλήματα, απλώς δεν θέλει ν’ αναγκάζει τους ανθρώπους να κάνουν κάτι παρά τη θέλησή τους. Επιπλέον, όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν κάποιες προσωπικές και αληθινές δυσκολίες. Όλοι οι ζωντανοί άνθρωποι με σάρκα και οστά αρρωσταίνουν και οι ασθένειες της σάρκας είναι ένα πραγματικά υπαρκτό πρόβλημα· σεβόμαστε τα γεγονότα. Κάποιοι άνθρωποι πραγματικά δεν είναι σε θέση να κάνουν τα καθήκοντά τους επειδή είναι σοβαρά άρρωστοι και αν χρειάζονται να τους παρέχει ανέσεις ο οίκος του Θεού, να τους παρέχουν γιατρικά ή να τους προτείνουν θεραπείες οι αδελφοί και οι αδελφές, τότε ο οίκος του Θεού θα είναι πρόθυμος να παρέχει αυτά τα πράγματα. Αν πάλι δεν θέλουν να ταλαιπωρήσουν τον οίκο του Θεού και έχουν τα χρήματα, τα μέσα και τους πόρους για να θεραπεύσουν την ασθένειά τους, κανένα πρόβλημα. Με λίγα λόγια, αν ο λόγος είναι ότι η υγεία τους δεν τους επιτρέπει να συνεχίσουν να κάνουν τα καθήκοντά τους στον οίκο του Θεού ή να συνεχίσουν να καλλιεργούνται από τον οίκο του Θεού, τότε μπορούν δικαιολογημένα να υποβάλουν ένα αίτημα και ο οίκος του Θεού θα συμφωνήσει αμέσως μ’ αυτό. Κανείς δεν πρέπει να τους αλλάξει σκεπτικό ούτε να τους επιβάλει κάτι, αφού αυτό δεν θα ήταν πρέπον ούτε ορθολογικό. Αυτές είναι οι ρυθμίσεις που γίνονται γι’ αυτούς τους ανθρώπους.
Πώς ν’ αντιμετωπίζονται κάποια ιδιαίτερα είδη ανθρώπων
Ι. Πώς ν’ αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι που δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί
Κάποιοι άνθρωποι έχουν ικανοποιητική ανθρώπινη φύση, έχουν προτερήματα και λαμπρό μυαλό, μιλάνε κανονικά, είναι συνήθως πολύ αισιόδοξοι και είναι πολύ ενεργοί όταν κάνουν το καθήκον τους, αλλά έχουν ένα ελάττωμα: είναι πολύ συναισθηματικοί. Ενώ ακολουθούν τον Θεό και κάνουν το καθήκον τους στην εκκλησία, τους λείπουν διαρκώς η οικογένεια και οι συγγενείς τους ή σκέφτονται συνεχώς πώς έτρωγαν ένα ωραίο φαγητό πίσω στον τόπο καταγωγής τους και τους πονάει που δεν μπορούν να το φάνε, κι αυτό με τη σειρά του επηρεάζει την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Υπάρχει κι ένα άλλο είδος ανθρώπων: εκείνοι που τους αρέσει να ζουν μόνοι σ’ ένα μέρος και να έχουν τον δικό τους ιδιωτικό χώρο. Όταν βρίσκονται μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές, νιώθουν ότι ο ρυθμός εργασίας είναι πολύ γρήγορος και ότι δεν έχουν ιδιωτικό χώρο διαβίωσης. Νιώθουν συνεχώς ότι βρίσκονται υπό πίεση και ότι είναι περιορισμένοι και αισθάνονται άβολα που ζουν μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές. Θέλουν πάντα να κάνουν ό,τι τους αρέσει και να είναι ελεύθεροι να ενδίδουν σε απολαύσεις. Δεν θέλουν να κάνουν το καθήκον τους μαζί με κανέναν άλλο και σκέφτονται συνεχώς να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Βρίσκουν πάντα δυσάρεστο το καθήκον τους στον οίκο του Θεού. Παρόλο που είναι εύκολο να τα πηγαίνουν καλά με τους αδελφούς και τις αδελφές και που κανείς δεν τους εκφοβίζει στον οίκο του Θεού, δυσκολεύονται κάπως να παραμείνουν προσηλωμένοι στο πρόγραμμα της εργασίας και της ξεκούρασης· όταν όλοι σηκώνονται το πρωί, εκείνοι θέλουν να κοιμηθούν κι άλλο, αλλά ντρέπονται να το κάνουν, και όταν όλοι οι άλλοι είναι έτοιμοι να πάνε για ύπνο το βράδυ, εκείνοι δεν θέλουν να κοιμηθούν και θέλουν πάντα να κάνουν κάτι που τους ενδιαφέρει. Μερικές φορές, θέλουν πολύ να φάνε κάτι συγκεκριμένο, αλλά δεν είναι διαθέσιμο στην καντίνα και ντρέπονται πολύ να το ζητήσουν. Μερικές φορές, θέλουν να πάνε μια βόλτα, αλλά κανένας άλλος δεν το ζητάει αυτό, οπότε δεν τολμούν να το κάνουν μόνοι τους. Είναι πάντα προσεκτικοί και επιφυλακτικοί και φοβούνται μήπως οι άλλοι τους περιγελάσουν, τους περιφρονήσουν ή τους αποκαλέσουν παιδαριώδεις. Αν δεν κάνουν καλά το καθήκον τους, κάποιες φορές καταλήγουν να κλαδευτούν. Νιώθουν σαν να κάθονται κάθε μέρα στα καρφιά, σαν να βαδίζουν σε τεντωμένο σκοινί και είναι πολύ δυστυχισμένοι. Σκέφτονται το εξής: «Θυμάμαι ότι όταν ήμουν σπίτι μου, ήμουν το μωρό της οικογένειας, ελεύθερος και ασυγκράτητος, σαν μικρός άγγελος. Πόσο ευτυχισμένος ήμουν! Τώρα, κάνω το καθήκον μου στον οίκο του Θεού. Πώς γίνεται να εξαφανίστηκαν τα ίχνη του παλιού μου εαυτού; Δεν μπορώ πλέον να κάνω ό,τι θέλω όπως παλιά» κι έτσι δεν θέλουν να ζήσουν μια τέτοια ζωή. Όμως, δεν τολμούν να το αναφέρουν αυτό στον επικεφαλής τους και διαρκώς μεταφέρουν αυτές τις σκέψεις στους ανθρώπους γύρω τους, νιώθουν πάντα νοσταλγία για τον τόπο τους και κλαίνε κρυφά στο κρεβάτι τους τη νύχτα. Τι πρέπει να γίνει μ’ αυτούς τους ανθρώπους; Όποιος έχει επίγνωση αυτού του ζητήματος θα πρέπει να το αναφέρει χωρίς καθυστέρηση, ο επικεφαλής θα πρέπει να εξακριβώσει αμέσως κατά πόσο είναι αλήθεια όσα αναφέρονται και, αν είναι αλήθεια, θα πρέπει να επιτραπεί σ’ αυτούς τους ανθρώπους να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Απολαμβάνουν το φαγητό, το ποτό και τη φιλοξενία του οίκου του Θεού, αλλά και πάλι δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους και είναι πάντα άκεφοι, νιώθουν θλιμμένοι και δυστυχισμένοι, οπότε πρέπει να πάρουν τον δρόμο τους το συντομότερο δυνατόν. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν μια τέτοια ψυχολογική διάθεση προσωρινά κι έπειτα αναλογίζονται τα πράγματα και την εξαλείφουν· δεν είναι αυτή η περίπτωσή τους. Κάποιοι άνθρωποι έχουν την υποκειμενική βούληση να κάνουν σταθερά το καθήκον τους και, παρόλο που τους λείπει το σπίτι τους, ξέρουν τι είδους πρόβλημα είναι αυτό και μπορούν ν’ αναζητήσουν την αλήθεια και να το λύσουν. Αν πρόκειται για τέτοιους ανθρώπους, δεν υπάρχει λόγος να τους αφήσεις να φύγουν ή ν’ ανησυχείς γι’ αυτούς. Όμως, εδώ συζητάμε για την περίπτωση ανθρώπων που στην ηλικία των 30 εξακολουθούν να φέρονται σαν παιδιά, δεν μεγαλώνουν ποτέ και παραμένουν πάντα ασταθείς. Κάνουν μόνο ό,τι τους ζητηθεί και, όταν δεν έχουν τίποτε να κάνουν, σκέφτονται πώς θα διασκεδάσουν και πώς θα κουβεντιάσουν για άσχετα θέματα και ποτέ δεν θέλουν ν’ ασχοληθούν με το έργο που τους αναλογεί. Οι άπιστοι λένε ότι κάποιος πρέπει να έχει κατασταλάξει στην ηλικία των 30. Το να έχει κατασταλάξει σημαίνει να κάνει τη δουλειά του, να μπορεί να πιάσει μια δουλειά και να συντηρηθεί μόνος του, να ξέρει πώς να κάνει τη δουλειά του, να δαπανά λιγότερο χρόνο διασκεδάζοντας και να μην καθυστερεί τη δουλειά του. Τι σημαίνει «να φέρεται σαν παιδί»; Σημαίνει να είναι ανίκανος ν’ αναλάβει οποιαδήποτε κανονική εργασία, να θέλει πάντα ν’ αφήνει το μυαλό του να περιπλανιέται και να θέλει μονίμως να πάει μια βόλτα, να περιφέρεται, να χαζολογάει, να τρώει σνακ, να βλέπει δραματικές σειρές, να κουβεντιάζει για άσχετα πράγματα, να παίζει παιχνίδια και ν’ αλιεύει στο διαδίκτυο παράξενα συμβάντα και ασυνήθιστες ιστορίες. Σημαίνει να μην έχει ποτέ την επιθυμία να παρευρεθεί σε συναθροίσεις, να θέλει πάντα να κοιμάται όποτε γίνονται συναθροίσεις, να θέλει να κοιμηθεί μόλις νιώσει υπνηλία και να θέλει να φάει μόλις πεινάσει, να είναι ισχυρογνώμων και να μην ασχολείται με το έργο που του αναλογεί. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κακή ανθρώπινη φύση· πολύ απλά δεν μεγαλώνουν ποτέ και παραμένουν πάντα ανώριμοι. Είναι έτσι στην ηλικία των 30 και παραμένουν έτσι στα 40· δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Αν ζητήσουν να φύγουν και δεν θέλουν πλέον να κάνουν το καθήκον τους, πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί αυτό; Ο οίκος του Θεού δεν τους παροτρύνει να μείνουν. Θα πρέπει να τους απαντήσεις αμέσως· να τους αφήσεις χωρίς καθυστέρηση να φύγουν και να επιστρέψουν ανάμεσα στους άπιστους και να τους πεις να μην αναφέρουν σε καμία περίπτωση ότι πιστεύουν στον Θεό. Άραγε, ο άνθρωποι που δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί μπορούν ν’ αποκτήσουν την αλήθεια; Αν περιμένεις να ωριμάσουν ως προς την ανθρώπινη φύση τους και να καταφέρουν ν’ ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί κάνοντας ένα καθήκον στον οίκο του Θεού, να είναι ικανοί να επωμιστούν ένα σημαντικό αντικείμενο του έργου κι έπειτα να κατανοήσουν και να κάνουν πράξη την αλήθεια και να βιώσουν την ανθρώπινη ομοιότητα, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να βασίζεσαι σ’ αυτό. Θα βρεις τέτοιους ανθρώπους σε κάθε ομάδα. Οι άπιστοι έχουν ένα παρατσούκλι γι’ αυτούς: τους αποκαλούν «μεγάλα παιδιά». Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να φτάσουν στην ηλικία των 60 ετών χωρίς να έχουν ασχοληθεί ποτέ με το έργο που τους αναλογεί. Μιλάνε και χειρίζονται τα πράγματα με ανάρμοστο τρόπο, πάντα γελάνε, αστειεύονται και χοροπηδάνε εδώ κι εκεί, δεν κάνουν τίποτε με σοβαρότητα και είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στη διασκέδαση. Ο οίκος του Θεού δεν μπορεί ν’ αξιοποιήσει τέτοιους ανθρώπους.
Πιστεύετε ότι αυτά τα «μεγάλα παιδιά» είναι κακοί άνθρωποι; Είναι πονηροί άνθρωποι; (Όχι.) Κάποιοι από αυτούς δεν είναι πονηροί άνθρωποι, είναι αρκετά αγνοί και δεν είναι κακοί. Κάποιοι από αυτούς είναι αρκετά καλόκαρδοι και είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τους άλλους. Όμως, έχουν όλοι τους ένα ελάττωμα: είναι ισχυρογνώμονες, αγαπούν τη διασκέδαση και δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί. Για παράδειγμα, μια γυναίκα, αφού παντρευτεί, δεν μαθαίνει να κάνει καμία από τις δουλειές του σπιτιού. Μαγειρεύει μόνο όταν είναι χαρούμενη, αλλά δεν μαγειρεύει όταν είναι στενοχωρημένη· πρέπει να την καλοπιάνει κανείς συνεχώς. Αν θέλει κάποιος να της ζητήσει να κάνει κάτι, πρέπει να το διαπραγματευτεί μαζί της και πρέπει να την επιτηρεί. Της αρέσει πάντα να ντύνεται ωραία για να μπορεί να βγει για ψώνια, ν’ αγοράζει ρούχα και καλλυντικά και να κάνει θεραπείες ομορφιάς. Όταν επιστρέφει στο σπίτι, δεν κάνει ούτε μία δουλειά και απλώς θέλει να παίζει χαρτιά και ματζόνγκ. Αν τη ρωτήσεις πόσο κοστίζει ένα κιλό λάχανο, δεν ξέρει· αν τη ρωτήσεις τι θα φάει αύριο, δεν το ξέρει ούτε αυτό· και αν της ζητήσεις να μαγειρέψει κάτι, τα κάνει μαντάρα. Σε τι είναι, λοιπόν, περισσότερο ειδήμων; Είναι περισσότερο ειδήμων στο να γνωρίζει πράγματα όπως ποιο εστιατόριο σερβίρει το καλύτερο φαγητό, ποιο κατάστημα διαθέτει τα πιο μοντέρνα ρούχα και ποιο μαγαζί πουλάει αποτελεσματικά καλλυντικά σε καλή τιμή, αλλά δεν καταλαβαίνει ούτε μαθαίνει άλλα πράγματα, όπως πώς να περνάει τον χρόνο της ή τις δεξιότητες που απαιτούνται στην κανονική ανθρώπινη ζωή. Μήπως δεν μαθαίνει αυτά τα πράγματα επειδή έχει ανεπαρκές επίπεδο; Όχι, δεν είναι αυτό. Κρίνοντας από τα πράγματα στα οποία είναι ειδήμων, έχει επίπεδο, αλλά δεν ασχολείται με το έργο που της αναλογεί. Εφόσον έχει χρήματα να ξοδέψει, θα πάει έξω να φάει σε εστιατόρια και ν’ αγοράσει καλλυντικά και ρούχα. Αν δεν υπάρχουν αρκετές κατσαρόλες και τηγάνια στο σπίτι και της ζητήσεις ν’ αγοράσει, εκείνη θα πει: «Πουλάνε έξω πεντανόστιμο φαγητό, γιατί χρειάζεται να τ’ αγοράσω όλα αυτά;» Αν έχει χαλάσει η ηλεκτρική σκούπα στο σπίτι και της ζητήσεις ν’ αγοράσει ένα ρούχο λιγότερο για να κρατήσει κάποια χρήματα και ν’ αγοράσει καινούρια σκούπα, εκείνη θα πει: «Όταν θα βγάλω χρήματα στο μέλλον, απλώς θα προσλάβω μια οικονόμο να καθαρίζει το σπίτι, οπότε δεν χρειάζεται ν’ αγοράσω ηλεκτρική σκούπα». Συνήθως, αν δεν παίζει παιχνίδια ή ματζόνγκ, τότε αγοράζει μοδάτα ρούχα και δεν καθαρίζει ποτέ το σπίτι. Αυτό δείχνει ότι δεν ασχολείται με το έργο που της αναλογεί, έτσι δεν είναι; Έπειτα, υπάρχουν και κάποιοι άνδρες που, μόλις βγάλουν κάποια χρήματα, αγοράζουν αυτοκίνητο ή τα χάνουν στον τζόγο. Αν έχει χαλάσει κάτι στο σπίτι, δεν το επιδιορθώνουν. Δεν περνάνε τον χρόνο τους όπως θα έπρεπε. Στο σπίτι τους, δεν λειτουργεί ούτε το ψυγείο ούτε το πλυντήριο, οι αποχετεύσεις είναι φραγμένες και η στέγη στάζει όταν βρέχει, αλλά εκείνοι δεν τα επιδιορθώνουν όλα αυτά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτούς τους άνδρες; Δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί. Είτε είναι άνδρες είτε γυναίκες, ο οίκος του Θεού δεν μπορεί ν’ αξιοποιήσει τους ανθρώπους που είναι υπερβολικά ισχυρογνώμονες και που δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί.
Κάποιοι άνθρωποι δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί ως γονείς και δεν καταφέρνουν να φροντίσουν σωστά τα παιδιά τους. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά τους καταλήγουν να ζεματιστούν από βραστό νερό ή να χτυπήσουν και να γδαρθούν· κάποια παιδιά καταλήγουν με σπασμένη μύτη, άλλα καίνε τον πισινό τους στη σόμπα και άλλα καίνε τον λαιμό τους πίνοντας βραστό νερό. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι προσεκτικοί ό,τι κι αν κάνουν και είναι ανίκανοι να κάνουν κάτι σωστά. Δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί, χαζολογάνε, είναι ισχυρογνώμονες και αγαπούν τη διασκέδαση και είναι ανίκανοι να επωμιστούν τις ευθύνες που θα πρέπει ν’ αναλαμβάνει ένας άνθρωπος. Ως γονείς, είναι ανίκανοι να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους και δεν είναι προσεκτικοί. Μπορούν, λοιπόν, τέτοιοι άνθρωποι να επωμιστούν τις ευθύνες που θα πρέπει ν’ αναλαμβάνει ένας κανονικός άνθρωπος όταν κάνει ένα καθήκον στον οίκο του Θεού; Όχι, σε καμία περίπτωση. Οι άνθρωποι που δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί δεν μπορούν ν’ αξιοποιηθούν. Αν πουν ότι δεν θέλουν να κάνουν πλέον το καθήκον τους και ζητήσουν να επιστρέψουν στο σπίτι τους, τότε απλώς άφησέ τους να φύγουν αμέσως. Κανείς δεν πρέπει να τους πιέσει ή να τους παροτρύνει να μείνουν, επειδή αυτό είναι ένα πρόβλημα που έχει να κάνει με τη φύση τους· δεν είναι μια περιστασιακή, εφήμερη εκδήλωση. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν γεμάτοι αυταπάτες όταν ήρθαν στον οίκο του Θεού για να κάνουν το καθήκον τους· νόμιζαν ότι αν έκαναν ένα καθήκον και ακολουθούσαν τον Θεό θα ήταν σαν να έρχονταν στον Κήπο της Εδέμ, σαν να βρίσκονταν στην καλή γη της Χαναάν. Η ζωή που φαντάζονταν ήταν υπέροχη, με εκλεκτά πράγματα για να τρώνε και να πίνουν όλη μέρα, με ελευθερία και χωρίς περιορισμούς και χωρίς καμία απολύτως δουλειά να κάνουν. Ήθελαν να ζήσουν μια ανέμελη ζωή χαλάρωσης, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν εντελώς διαφορετική από ό,τι φαντάστηκαν. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν βιώσει αρκετά και πιστεύουν ότι είναι βαρετά και ανιαρά εδώ και θέλουν να φύγουν, οπότε άφησέ τους να φύγουν χωρίς καθυστέρηση· ο οίκος του Θεού δεν παροτρύνει αυτούς τους ανθρώπους να μείνουν. Ο οίκος του Θεού δεν πιέζει τους ανθρώπους και δεν θα πρέπει να το κάνετε ούτε κι εσείς· αυτό σημαίνει να κάνετε πράξη την αλήθεια και να ενεργείτε σύμφωνα με τις αρχές. Οι πράξεις σας πρέπει να συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές, πρέπει να είστε άνθρωποι που κατανοούν τις προθέσεις του Θεού, σοφοί άνθρωποι· μην είστε μπερδεμένοι ή ανθρωπάρεσκοι απέναντι σε όλους αδιακρίτως. Αν χειρίζεστε μ’ αυτόν τον τρόπο τους ανθρώπους που δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί, μήπως μπορεί να θεωρηθεί έλλειψη αγάπης ή ότι δεν τους δίνετε την ευκαιρία να μετανοήσουν; (Όχι.) Ο Θεός είναι δίκαιος με όλους και ο οίκος του Θεού έχει το δικαίωμα να σε προαγάγει, να σε καλλιεργήσει και να σε αξιοποιήσει. Αν δεν είσαι πρόθυμος να κάνεις το καθήκον σου και ζητήσεις να εγκαταλείψεις την εκκλησία, αυτό είναι δική σου ελεύθερη επιλογή, οπότε η εκκλησία πρέπει να συμφωνήσει με το αίτημά σου και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σ’ εξαναγκάσει. Αυτό συνάδει με την ηθική, συνάδει με την ανθρώπινη φύση και, ασφαλώς, συνάδει ιδίως με τις αλήθεια-αρχές. Είναι μια πολύ κατάλληλη πορεία δράσης! Αν ο οποιοσδήποτε, αφού κάνει το καθήκον του για ένα χρονικό διάστημα, το βρίσκει κουραστικό και δύσκολο και δεν είναι το κάνει πλέον με χαρά, αλλά θέλει να εγκαταλείψει το καθήκον του και να σταματήσει να πιστεύει στον Θεό, θα σου δώσω σήμερα μια οριστική απάντηση σ’ αυτό: ο οίκος του Θεού θα συμφωνήσει και δεν πρόκειται ποτέ να σ’ εξαναγκάσει να μείνεις ή να δυσκολέψει τα πράγματα για σένα. Δεν υπάρχει κάποιο δίλημμα ως προς αυτό και δεν χρειάζεται να νιώθεις αμηχανία ή να αισθάνεσαι ότι έχεις χάσει την υπόληψή σου. Και ακόμη λιγότερο είναι ζήτημα για τον οίκο του Θεού· ούτε ο οίκος του Θεού έχει καμία απαίτηση από σένα. Επιπλέον, αν θέλεις να φύγεις, τότε ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται να σε καταδικάσει ούτε να σταθεί εμπόδιο στον δρόμο σου, επειδή αυτό είναι το μονοπάτι που έχεις επιλέξει και ο οίκος του Θεού μπορεί μόνο να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις σου. Δεν είναι αυτή μια κατάλληλη πορεία δράσης; (Ναι.)
Μόλις ανέφερα διάφορες περιπτώσεις στις οποίες οι άνθρωποι δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί. Ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται να πιέσει αυτούς τους ανθρώπους· αν δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους ή αν αντιμετωπίζουν κάποιες προσωπικές δυσκολίες και ζητήσουν να μην κάνουν πλέον ένα καθήκον, τότε ο οίκος του Θεού θα συμφωνήσει. Δεν θα τους αξιοποιήσει πλέον και δεν θα τους επιτρέψει να κάνουν κάποιο καθήκον. Έτσι αντιμετωπίζονται αυτοί οι άνθρωποι και αυτή είναι μια απολύτως κατάλληλη πορεία δράσης.
II. Πώς ν’ αντιμετωπίζονται οι Ιούδες
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι εξαιρετικά λιπόψυχοι και όποτε ακούνε ότι έχει συλληφθεί ένας αδελφός ή μια αδελφή, φοβούνται πάρα πολύ μήπως συλληφθούν και οι ίδιοι. Είναι ξεκάθαρο ότι αν συλληφθούν, υπάρχει κίνδυνος να προδώσουν την εκκλησία. Πώς πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται αυτοί οι άνθρωποι; Άραγε, είναι κατάλληλοι να κάνουν κάποια σημαντικά καθήκοντα; (Όχι, δεν είναι.) Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα γίνουν και οι ίδιοι Ιούδες;» Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα γίνουν και οι ίδιοι ποτέ Ιούδες αν βασανιστούν. Γιατί, λοιπόν, ο οίκος του Θεού δεν αξιοποιεί δειλούς ανθρώπους που θα μπορούσαν να γίνουν Ιούδες; Επειδή οι άνθρωποι που είναι εμφανώς δειλοί θα μπορούσαν να συλληφθούν και να προδώσουν την εκκλησία ανά πάσα στιγμή· αν αξιοποιηθούν για να κάνουν ένα σημαντικό καθήκον, είναι εξαιρετικά πιθανό να πάνε στραβά τα πράγματα. Αυτή είναι μια αρχή που πρέπει να γίνεται κατανοητή κατά την επιλογή και την αξιοποίηση ανθρώπων στο επικίνδυνο περιβάλλον της ηπειρωτικής Κίνας. Υφίστανται ιδιαίτερες συνθήκες εδώ: κάποιοι άνθρωποι έχουν υποβληθεί σε άγρια, παρατεταμένα βασανιστήρια που έθεσαν τη ζωή τους σε κίνδυνο και, τελικά, πραγματικά δεν μπόρεσαν να το αντέξουν πλέον, οπότε έγιναν Ιούδες από αδυναμία και πρόδωσαν την εκκλησία αποκαλύπτοντας κάποια ασήμαντα πράγματα. Κανείς δεν μπορεί να διακρίνει αυτούς τους ανθρώπους και αυτοί οι άνθρωποι μπορούν ωστόσο ν’ αξιοποιηθούν. Όμως, υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν ήδη προετοιμάσει μια διέξοδο για τον εαυτό τους προτού καν συλληφθούν. Έχουν σκεφτεί για πολύ καιρό και πολύ καλά πώς θα διασφαλίσουν την άμεση απελευθέρωσή τους αφού συλληφθούν, χωρίς να χρειαστεί να υπομείνουν οποιοδήποτε βασανιστήριο· πρώτον, ν’ αποφύγουν τα βασανιστήρια, δεύτερον ν’ αποφύγουν την καταδίκη και τρίτον, ν’ αποφύγουν να πάνε φυλακή. Έτσι σκέφτονται. Δεν έχουν την πυγμή ώστε να προτιμήσουν να υποφέρουν ή να φυλακιστούν παρά να γίνουν Ιούδες. Μπορεί να προδώσουν την εκκλησία ακόμη και χωρίς να βασανιστούν· θα μπορούσε να πει κανείς, λοιπόν, ότι είναι ήδη Ιούδες προτού καν συλληφθούν και φυλακιστούν; (Ναι.) Αυτοί είναι οι πραγματικοί Ιούδες. Άραγε, τολμάει η εκκλησία ν’ αξιοποιήσει τέτοιους ανθρώπους; (Όχι.) Αν μπορούν να εντοπιστούν, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καλλιεργηθούν και ν’ αξιοποιηθούν. Πώς εκδηλώνονται συνήθως αυτοί οι άνθρωποι; Είναι εξαιρετικά λιπόψυχοι. Μόλις κάτι πάει στραβά, αποφεύγουν τις ευθύνες τους στην πρώτη ευκαιρία και όποτε αντιμετωπίζουν τον παραμικρό κίνδυνο, εγκαταλείπουν το καθήκον τους και φεύγουν. Κάθε φορά που ακούνε ότι το περιβάλλον έχει γίνει επικίνδυνο, βρίσκουν ένα ασφαλές μέρος να κρυφτούν· κανείς δεν μπορεί να τους βρει και δεν κρατάνε επαφή με κανέναν. Τα καταφέρνουν εξαιρετικά καλά να κρατάνε χαμηλό προφίλ. Δεν νοιάζονται για τις όποιες δυσκολίες βιώνει το εκκλησιαστικό έργο και είναι ικανοί να βάλουν στην άκρη οποιοδήποτε κρίσιμο έργο· θεωρούν τη δική τους ασφάλεια πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο. Επιπλέον, όταν αντιμετωπίζουν έναν κίνδυνο, ζητούν από τους άλλους να μπουν μπροστά και να πάρουν ρίσκο όποτε συμβαίνει κάτι, ενώ εκείνοι προστατεύουν τον εαυτό τους. Σε όσο μεγάλο κίνδυνο κι αν εκθέτουν τους άλλους, πιστεύουν ότι αξίζει τον κόπο και ότι είναι σωστό να το κάνουν για χάρη της δικής τους ασφάλειας. Επίσης, όταν αντιμετωπίζουν έναν κίνδυνο, δεν σπεύδουν να προσέλθουν ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν ούτε σπεύδουν να μεριμνήσουν για τη μεταφορά των αδελφών ή των περιουσιακών στοιχείων της εκκλησίας που μπορεί να κινδυνεύουν. Αντιθέτως, πρώτα σκέφτονται καλά πώς να δραπετεύσουν, πώς να κρυφτούν και πώς να ξεφύγουν από τον κίνδυνο. Μάλιστα, έχουν επεξεργαστεί και το σχέδιο εξόδου τους: ποιον θα προδώσουν πρώτα αν συλληφθούν, πώς θ’ αποφύγουν τα βασανιστήρια, πώς θ’ αποφύγουν να καταδικαστούν σε φυλάκιση και πώς θ’ αποφύγουν τις αντιξοότητες. Όποτε συναντούν κάποια αντιξοότητα, πεθαίνουν από τον φόβο τους και δεν έχουν ίχνος πίστης. Άραγε, δεν είναι επικίνδυνοι οι άνθρωποι αυτού του είδους; Αν τους ζητηθεί ν’ αναλάβουν ριψοκίνδυνο έργο, γκρινιάζουν γι’ αυτό ακατάπαυστα, τους πιάνει φόβος, σκέφτονται διαρκώς πώς θα το βάλουν στα πόδια και δεν είναι πρόθυμοι να το αναλάβουν. Αυτοί οι άνθρωποι δείχνουν ήδη σημάδια ότι είναι Ιούδες πριν καν συλληφθούν. Μόλις συλληφθούν, είναι εκατό τοις εκατό βέβαιο ότι θα προδώσουν την εκκλησία. Όταν κάνουν το καθήκον τους στον οίκο του Θεού, είναι πραγματικά ενεργοί σε οτιδήποτε τους τοποθετεί στο προσκήνιο χωρίς να εκτίθενται σε κίνδυνο· όταν, όμως, πρόκειται ν’ αναλάβουν κάποιο ρίσκο, κάνουν πίσω και αν τους ζητήσεις να κάνουν κάτι ριψοκίνδυνο, δεν πρόκειται να το κάνουν, πολύ απλά δεν θ’ αναλάβουν την ευθύνη. Μόλις ακούσουν για κάποιον κίνδυνο κάπου, για παράδειγμα ότι ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας πραγματοποιεί συλλήψεις ή ότι κάποιοι πιστοί έχουν συλληφθεί, σταματούν να παρευρίσκονται σε συναθροίσεις, διακόπτουν την επαφή με τους αδελφούς και τις αδελφές και δεν μπορεί να τους βρει κανείς. Επανεμφανίζονται μόλις υποχωρήσουν οι φήμες και όταν όλα είναι καλά. Άραγε, είναι αξιόπιστοι αυτοί οι άνθρωποι; Μπορούν να κάνουν ένα καθήκον στον οίκο του Θεού; (Όχι.) Γιατί δεν μπορούν; Δεν έχουν καν την πυγμή ή τη βούληση να μη γίνουν Ιούδες· είναι απλώς δειλοί, φοβητσιάρηδες και άχρηστοι. Οι άνθρωποι αυτού του είδους έχουν ένα εμφανές χαρακτηριστικό: όποια προτερήματα και όποιες ικανότητες κι αν διαθέτουν, αν τους αξιοποιήσει ο οίκος του Θεού, δεν πρόκειται ποτέ ν’ αφιερωθούν ολόψυχα στην προάσπιση των συμφερόντων του οίκου του Θεού. Μήπως δεν προασπίζουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού επειδή είναι ανίκανοι να το κάνουν; Όχι, δεν ισχύει αυτό· ακόμη κι αν έχουν αυτήν την ικανότητα, δεν πρόκειται να προασπίσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Είναι κλασικοί Ιούδες. Όποτε πρέπει ν’ αλληλεπιδράσουν με άπιστους όσο κάνουν το καθήκον τους, διατηρούν αρμονικές σχέσεις μαζί τους και φροντίζουν ώστε οι άπιστοι να τους έχουν πάντα σε υπόληψη, να τους σέβονται και να τους εκτιμούν. Ποιο είναι, λοιπόν, το τίμημα για να τα καταφέρουν όλα αυτά; Είναι ότι ξεπουλάνε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού σε αντάλλαγμα με την προσωπική τους δόξα και τα δικά τους συμφέροντα. Οι άνθρωποι αυτού του είδους είναι εξαιρετικά δειλοί ακόμη και προτού συλληφθούν, ενώ, αφού συλληφθούν, είναι εκατό τοις εκατό σίγουρο ότι θα γίνουν προδότες. Ο οίκος του Θεού δεν μπορεί σε καμία περίπτωση ν’ αξιοποιήσει τέτοιους ανθρώπους —αυτούς τους Ιούδες— και πρέπει να τους αποκλείει το συντομότερο δυνατόν.
Όσο για το είδος των ανθρώπων που είναι Ιούδες, παρόλο που εξωτερικά δεν φαίνονται κακοί, στην πραγματικότητα είναι άνθρωποι με εξαιρετικά χαμηλή ακεραιότητα και διαβολικό χαρακτήρα. Όσο κι αν ακούνε κηρύγματα ή διαβάζουν τα λόγια του Θεού, πολύ απλά δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια και ούτε πιστεύουν πως το γεγονός ότι βλάπτουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού είναι το πιο ξεδιάντροπο, μοχθηρό και φαύλο πράγμα. Είναι πρόθυμοι να βγουν μπροστά όταν πρόκειται για πράγματα που τους κάνουν να φανούν, αλλά όταν πρόκειται για πράγματα που είναι ριψοκίνδυνα ή περίπλοκα στη διαχείρισή τους, αφήνουν τους άλλους να τ’ αναλάβουν και να τ’ αντιμετωπίσουν. Τι σόι άνθρωποι είναι; Δεν είναι άνθρωποι με εξαιρετικά χαμηλή ακεραιότητα; Κάποιοι άνθρωποι αγοράζουν πράγματα για τον οίκο του Θεού και, όταν το κάνουν, οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να είναι έντιμοι και λογικοί. Ωστόσο, οι άνθρωποι που είναι Ιούδες όχι μόνο αδυνατούν να προασπίσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, αλλά, αντιθέτως, βοηθούν τους άπιστους εις βάρος του οίκου του Θεού και ικανοποιούν τις απαιτήσεις των απίστων σε κάθε ευκαιρία, ενώ θα προτιμούσαν να βλάψουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, αν αυτό τους βοηθούσε να κερδίσουν την εύνοια των απίστων. Αυτό σημαίνει ότι δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει και δεν είναι ενάρετο! Δεν δείχνει αυτό ότι έχουν ποταπή ανθρώπινη φύση; Δεν είναι και πολύ καλύτερο από την προδοσία του Κυρίου και των φίλων του από τον Ιούδα. Ό,τι κι αν τους εμπιστεύεται να κάνουν ο οίκος του Θεού, δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Όταν τους ζητείται ν’ αγοράσουν κάτι, ποτέ δεν ψάχνουν στα μαγαζιά και δεν συγκρίνουν τις τιμές, την ποιότητα και την εξυπηρέτηση μετά την πώληση που προσφέρουν διάφοροι προμηθευτές, δεν σταθμίζουν προσεκτικά τις επιλογές και δεν κάνουν τους κατάλληλους ελέγχους, ώστε ν’ αποφύγουν να πέσουν θύματα εξαπάτησης, να εξοικονομήσουν λίγα χρήματα για τον οίκο του Θεού και να προστατεύσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού· ποτέ δεν το κάνουν αυτό. Αν ένας αδελφός ή μια αδελφή προτείνει ότι θα ήταν καλύτερο να ψάξουν στα μαγαζιά, εκείνοι λένε: «Δεν χρειάζεται να ψάξουμε στα μαγαζιά. Ο προμηθευτής λέει ότι τα δικά του πράγματα είναι τα καλύτερα». Όταν ο αδελφός ή η αδελφή τούς ρωτάει: «Μπορείς, τότε, να διαπραγματευτείς την τιμή μαζί του;», εκείνοι απαντούν: «Γιατί να διαπραγματευτώ την τιμή; Μου έχει πει ήδη ποια είναι η τιμή και αν αρχίσω τα παζάρια μαζί του, αυτό θα είναι σίγουρα ντροπιαστικό και θα φανεί σαν να μην έχουμε χρήματα. Ο οίκος του Θεού είναι εύπορος, έτσι δεν είναι;» Όσο κι αν κοστίζει κάτι ή όποια κι αν είναι η ποιότητά του, εφόσον το θεωρούν κατάλληλο, θα ζητήσουν από κάποιον να το αγοράσει αμέσως και θα κατακρίνουν, θα επιπλήξουν ή ακόμη και θα καταδικάσουν όποιον καθυστερεί να κάνει την αγορά. Κανείς δεν τολμάει να τους πει «όχι» κατάμουτρα και κανείς δεν τολμάει να εκφράσει οποιαδήποτε άποψη. Είτε κάνουν μια σημαντική δουλειά είτε μια μικρή εξυπηρέτηση για τον οίκο του Θεού, ποιες είναι οι αρχές τους; «Ο οίκος του Θεού απλώς πρέπει να πληρώσει τα χρήματα και το κατά πόσο βλάπτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα. Πολύ απλά, έτσι διεκπεραιώνω εγώ τα πράγματα· πρέπει να δημιουργώ καλές σχέσεις με τους άπιστους. Ό,τι λένε οι άπιστοι είναι σωστό και εγώ το ακολουθώ. Δεν πρόκειται να χειριστώ τα ζητήματα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Αν θέλεις να με αξιοποιήσεις, τότε κάν’ το. Αν δεν θέλεις να με αξιοποιήσεις, μην το κάνεις· από σένα εξαρτάται. Πολύ απλά, έτσι είμαι εγώ!» Δεν είναι αυτό διαβολική φύση; Τέτοιοι άνθρωποι είναι άπιστοι και δύσπιστοι. Άραγε, μπορούν ν’ αξιοποιηθούν για να χειρίζονται υποθέσεις για τον οίκο του Θεού; Αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάποια μόρφωση, κάποια προτερήματα και κάποιες εξωτερικές ικανότητες, είναι καλοί ομιλητές και μπορούν να χειρίζονται κάποιες υποθέσεις. Όμως, όποιες υποθέσεις κι αν χειρίζονται για τον οίκο του Θεού, αναπόφευκτα το κάνουν με απερισκεψία και ξεροκεφαλιά, με αποτέλεσμα να προκαλούν ζημιά στα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Επίσης, εξαπατούν κατ’ επανάληψη τον οίκο του Θεού και συγκαλύπτουν την αληθινή κατάσταση των πραγμάτων και μόλις τα κάνουν θάλασσα, ο οίκος του Θεού πρέπει ν’ αναθέσει σε κάποιον να καθαρίσει όλο το χάλι που προκάλεσαν. Αυτό είναι ένα κλασικό παράδειγμα συνωμοσίας με ανθρώπους εκτός της εκκλησίας για να ξεπουλήσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Σε τι διαφέρει από την προδοσία του Κυρίου και των φίλων του από τον Ιούδα; Όταν αξιοποιούνται τέτοιοι άνθρωποι για να κάνουν ένα καθήκον, όχι μόνο αδυνατούν να παρέχουν υπηρεσία στον οίκο του Θεού, αλλά αποδεικνύεται και ότι είναι χαραμοφάηδες και φέρνουν κακοτυχία. Δεν έχουν τα προσόντα ούτε καν για πάροχοι υπηρεσιών· απλούστατα είναι εκφυλισμένα όντα! Τέτοιοι άνθρωποι είναι ακριβώς όπως οι λακέδες του Σατανά και οι απόγονοι του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και μόλις αποκαλύπτονται, πρέπει ν’ αποπέμπονται και ν’ αποκλείονται αμέσως. Ως πιστοί στον Θεό και μέλη του οίκου του Θεού, δεν μπορούν καν να εκπληρώσουν την ευθύνη τους να προασπίζουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού· άραγε έχουν συνείδηση και λογική; Είναι ακόμη χειρότεροι κι από μαντρόσκυλα!
Οι άνθρωποι που είναι Ιούδες δεν έχουν τη λέξη «Ιούδας» κολλημένη στο μέτωπό τους, αλλά η συμπεριφορά τους και οι πράξεις τους έχουν ακριβώς την ίδια φύση με του Ιούδα, κι έτσι αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει ν’ αξιοποιούνται ποτέ. Τι εννοώ όταν λέω «δεν πρέπει ν’ αξιοποιούνται ποτέ»; Εννοώ ότι δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να τους εμπιστευτεί κάποιος σημαντικά ζητήματα. Αν πρόκειται για ένα ασήμαντο ζήτημα που δεν έχει επιπτώσεις στα συμφέροντα του οίκου του Θεού, δεν υπάρχει πρόβλημα ν’ αξιοποιηθούν προσωρινά, αλλά τέτοιοι άνθρωποι σε καμία περίπτωση δεν συμμορφώνονται με τις αρχές του οίκου του Θεού για την αξιοποίηση των ανθρώπων, επειδή είναι γεννημένοι Ιούδες και είναι από τη φύση τους κακοί. Με λίγα λόγια, αυτοί οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι χαρακτήρες και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ν’ αξιοποιούνται. Όσο περισσότερο αξιοποιείς τέτοιους ανθρώπους τόσο πιο άβολα θα νιώθεις και τόσο περισσότερες επιπτώσεις θα έχει αυτό στο μέλλον. Επομένως, αν βλέπεις ήδη ξεκάθαρα ότι πρόκειται για το είδος των ανθρώπων που είναι Ιούδες, τότε σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τους αξιοποιήσεις· όλα αυτά ισχύουν. Άραγε, είναι σωστό να ενεργείς μ’ αυτόν τον τρόπο απέναντί τους; Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Είναι έλλειψη αγάπης να ενεργείς έτσι απέναντί τους. Δεν έχουν προδώσει κανέναν· πώς μπορεί να είναι Ιούδες;» Πρέπει να περιμένεις να προδώσουν κάποιον; Πώς εκδηλώθηκε ο Ιούδας; Υπήρχαν καθόλου σημάδια ότι σκόπευε να προδώσει τον Κύριο; (Ναι, έκλεψε χρήματα από το πουγκί του Κύριου Ιησού.) Οι άνθρωποι που ξεπουλάνε διαρκώς τα συμφέροντα του οίκου του Θεού έχουν την ίδια φύση με τον Ιούδα που έκλεψε χρήματα από το πουγκί. Τέτοιοι άνθρωποι, όταν συλλαμβάνονται, προδίδουν και αποκαλύπτουν όλα όσα ξέρουν στον Σατανά, χωρίς να κρατήσουν τίποτε κρυφό. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν την ουσία του Ιούδα. Η ουσία τους έχει ήδη αποκαλυφθεί και φανερωθεί ξεκάθαρα· αν παρόλα αυτά τους αξιοποιήσεις, δεν γυρεύεις μπελάδες; Δεν βλάπτει αυτό σκοπίμως τον οίκο του Θεού; Κάποιοι άνθρωποι λένε ανοιχτά: «Αν κάποιος με κλαδέψει ή κάνει οτιδήποτε που βλάπτει τα συμφέροντά μου ή καταστρέψει ό,τι καλό έχω στήσει εδώ, θα πάρει ό,τι του αξίζει!» Ιδίως αυτή, είναι μια περίπτωση ανθρώπων που έχουν την ουσία του Ιούδα· είναι εντελώς προφανές. Το λένε οι ίδιοι στους άλλους ότι είναι Ιούδες, οπότε αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση ν’ αξιοποιηθούν.
III. Πώς ν’ αντιμετωπίζονται οι φίλοι της εκκλησίας
Υπάρχει άλλο ένα είδος ανθρώπων που δεν μπορούν να θεωρηθούν ούτε καλοί ούτε κακοί και που είναι πιστοί μόνο κατ’ όνομα. Αν τους ζητήσεις κατά καιρούς να κάνουν κάτι, μπορούν να το κάνουν, αλλά δεν θα κάνουν από μόνοι τους το καθήκον τους αν δεν τους το αναθέσεις. Παρευρίσκονται σε συναθροίσεις όποτε δεν είναι απασχολημένοι, αλλά δεν είναι γνωστό κατά πόσο στον ιδιωτικό τους χρόνο τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, μαθαίνουν ύμνους ή προσεύχονται. Ωστόσο, είναι σχετικά φιλικοί απέναντι στον οίκο του Θεού και στην εκκλησία. Τι σημαίνει «σχετικά φιλικοί»; Σημαίνει ότι αν οι αδελφοί και οι αδελφές τούς ζητήσουν να κάνουν κάτι, θα συμφωνήσουν· προκειμένου να θεωρηθούν και εκείνοι πιστοί, μπορούν να βοηθήσουν να γίνουν κάποια πράγματα, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους. Ωστόσο, αν τους ζητηθεί να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια ή να πληρώσουν κάποιο τίμημα, σε καμία περίπτωση δεν θα το κάνουν. Αν ένας αδελφός ή μια αδελφή αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία και τους χρειάζεται για να βάλουν ένα χεράκι, για παράδειγμα βοηθώντας κατά καιρούς στη φροντίδα του σπιτιού, στο μαγείρεμα ή κάνοντας περιστασιακά κάποιες μικροδουλειές —ή αν αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν μια ξένη γλώσσα και μπορούν να βοηθήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να διαβάσουν κάποιες επιστολές— μπορούν να το κάνουν και είναι σχετικά φιλικοί. Συνήθως, τα πηγαίνουν αρκετά καλά με τους άλλους και δεν κρατάνε κατάστιχο για τους ανθρώπους, αλλά δεν παρευρίσκονται τακτικά στις συναθροίσεις και δεν ζητάνε να κάνουν κάποιο καθήκον, πόσο μάλλον ν’ αναλάβουν οποιοδήποτε σημαντικό ή ακόμη και επικίνδυνο έργο. Αν τους ζητήσεις να κάνουν μια επικίνδυνη εργασία, σίγουρα θα το αρνηθούν, λέγοντας: «Πιστεύω στον θεό επειδή αναζητώ την ηρεμία. Πώς θα μπορούσα, λοιπόν, να κάνω επικίνδυνες εργασίες; Δεν θα σήμαινε αυτό ότι γυρεύω μπελάδες; Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να το κάνω!» Όμως, αν οι αδελφοί και οι αδελφές ή η εκκλησία τούς ζητήσει να κάνουν κάτι ασήμαντο, μπορούν να βοηθήσουν και να καταβάλουν στοιχειώδη προσπάθεια, ακριβώς όπως ένας φίλος. Αυτή η μορφή προσπάθειας και βοήθειας δεν μπορεί να ονομαστεί εκτέλεση καθήκοντος· δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, πόσο μάλλον ότι κάνουν πράξη την αλήθεια. Απλώς έχουν θετική εντύπωση για τους πιστούς στον Θεό, είναι αρκετά φιλικοί απέναντί τους και μπορούν να βάλουν ένα χεράκι αν κάποιος χρειάζεται βοήθεια. Πώς ονομάζονται αυτοί οι άνθρωποι; Ο οίκος του Θεού τούς αποκαλεί φίλους της εκκλησίας. Πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι που είναι φίλοι της εκκλησίας; Αν έχουν επίπεδο και κάποια προτερήματα και μπορούν να βοηθήσουν την εκκλησία να χειριστεί κάποια εξωτερικά ζητήματα, τότε μπορούν να θεωρηθούν πάροχοι υπηρεσιών και είναι φίλοι της εκκλησίας. Επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν θεωρούνται πιστοί στον Θεό, ο οίκος του Θεού δεν τους αναγνωρίζει. Και αν δεν τους αναγνωρίζει ο οίκος του Θεού, άραγε μπορεί να τους αναγνωρίσει ο Θεός ως πιστούς; (Όχι.) Επομένως, ποτέ μα ποτέ μη ζητάτε από αυτούς τους ανθρώπους να ενταχθούν στις τάξεις εκείνων που εκτελούν μόνιμα ένα καθήκον. Ορισμένοι λένε: «Κάποιοι άνθρωποι, όταν αρχίζουν να πιστεύουν, έχουν λίγη πίστη και απλώς θέλουν να είναι φίλοι της εκκλησίας. Δεν κατανοούν πολλά πράγματα για την πίστη στον Θεό· πώς, λοιπόν, θα μπορούσαν να είναι πρόθυμοι να κάνουν ένα καθήκον; Πώς θα μπορούσαν να είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν ολόψυχα τον εαυτό τους;» Δεν μιλάμε για ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό εδώ και τρεις με πέντε μήνες ή έναν χρόνο, αλλά για ανθρώπους που πιστεύουν κανονικά στον Θεό εδώ και περισσότερα από τρία ή ακόμη και πέντε ή δέκα χρόνια. Όσο κι αν αυτοί οι άνθρωποι αναγνωρίζουν με τα λόγια τους ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός και ότι η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού είναι η αληθινή εκκλησία, αυτό δεν αποδεικνύει ότι είναι αληθινοί πιστοί. Με βάση τις διάφορες εκδηλώσεις τους και το είδος της πίστης τους, τους ονομάζουμε φίλους της εκκλησίας. Μην τους αντιμετωπίζετε σαν αδελφούς ή αδελφές· δεν είναι αδελφοί ή αδελφές. Μην αφήνετε αυτούς τους ανθρώπους να ενταχθούν στην εκκλησία πλήρους απασχόλησης ούτε στις τάξεις εκείνων που εκτελούν μόνιμα ένα καθήκον· ο οίκος του Θεού δεν αξιοποιεί τέτοιους ανθρώπους. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Μήπως είσαι προκατειλημμένος απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους; Παρόλο που μπορεί να φαίνονται χλιαροί εξωτερικά, στην πραγματικότητα είναι πολύ ένθερμοι μέσα τους». Θα ήταν αδύνατον για τους ειλικρινείς πιστούς να πιστεύουν στον Θεό για πέντε ή δέκα χρόνια και να είναι ακόμη χλιαροί· και μόνο η συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων αποκαλύπτει πλήρως ότι είναι δύσπιστοι, άνθρωποι που βρίσκονται έξω από τα λόγια του Θεού και άπιστοι. Αν, ωστόσο, τους αποκαλείς αδελφούς και αδελφές και λες ότι είναι άδικη η αντιμετώπισή τους, τότε αφήνεις τις αντιλήψεις σου και τα συναισθήματά σου να μιλήσουν.
Πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους που είναι φίλοι της εκκλησίας; Είναι εγκάρδιοι και είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν αναλαμβάνοντας να χειριστούν λίγα ζητήματα. Αν υπάρχει κάποια ανάγκη που μπορούν να καλύψουν, μπορείτε να τους δώσετε μια ευκαιρία να χειριστούν λίγα ζητήματα. Αν μπορούν να κάνουν κάτι, αφήστε τους να το κάνουν. Όσο για τα πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν καλά, και τα οποία μάλιστα μπορεί να θαλασσώσουν, για ν’ αποφευχθεί οποιοδήποτε πρόβλημα, σε καμία περίπτωση μην αφήνετε σ’ αυτούς τέτοιες εργασίες· δεν γίνεται να παρασύρεστε από τις καλές τους προθέσεις. Δεν κατανοούν την αλήθεια ούτε τις αρχές. Αν υπάρχουν εξωτερικά ζητήματα τα οποία μπορούν να χειριστούν, αφήστε τους να το κάνουν. Όμως, ποτέ μην τους αφήνετε να χειρίζονται σημαντικά ζητήματα που έχουν βαρύτητα για το εκκλησιαστικό έργο· σ’ αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει ν’ απορρίπτετε τις καλές τους προθέσεις και τον ενθουσιασμό τους να βοηθήσουν. Όταν συναντάτε τέτοιους ανθρώπους, ν’ αλληλεπιδράτε μόνο επιφανειακά μαζί τους και τίποτε παραπάνω· μην τους παίρνετε στα σοβαρά. Γιατί δεν πρέπει να τους παίρνετε στα σοβαρά; Επειδή είναι απλώς φίλοι της εκκλησίας και δεν είναι σε καμία περίπτωση αδελφοί ή αδελφές. Μήπως αυτοί οι άνθρωποι συμμορφώνονται με τις αρχές του οίκου του Θεού για την αξιοποίηση των ανθρώπων; (Όχι.) Επομένως, αν δεν παρευρίσκονται σε συναθροίσεις, δεν ακούνε κηρύγματα ούτε κάνουν κάποιο καθήκον, δεν υπάρχει λόγος να τους καλέσουμε να το κάνουν. Αν δεν τρώνε και δεν πίνουν τα λόγια του Θεού ή δεν προσεύχονται, αν δεν αναζητούν τις αλήθεια-αρχές όποτε τους συμβαίνει κάτι κι αν δεν είναι πρόθυμοι ν’ αλληλεπιδράσουν με τους αδελφούς και τις αδελφές, δεν χρειάζεται να τους υποστηρίξουμε ή να τους βοηθήσουμε. Τέσσερις λέξεις: μην τους δίνετε σημασία. Μην παίρνετε στα σοβαρά τους ανθρώπους που είναι φίλοι της εκκλησίας και δύσπιστοι και μην τους δίνετε σημασία. Δεν χρειάζεται να σας απασχολούν και δεν χρειάζεται να ρωτάτε γι’ αυτούς. Γιατί να μη ρωτάτε γι’ αυτούς; Ποιος ο λόγος να ρωτάτε για ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμάς; Είναι περιττό, έτσι δεν είναι; Θέλετε να δίνετε σημασία σ’ αυτούς τους ανθρώπους; Ίσως σας αρέσει να είστε κουτσομπόληδες και θέλετε ν’ ασχολείστε και ν’ αναρωτιέστε: «Πώς τα πάνε αυτήν την περίοδο; Είναι παντρεμένοι ή όχι; Είναι καλά; Τι δουλειά κάνουν τώρα;» Όπως κι αν είναι, δεν σε αφορά. Τι νόημα έχει ν’ ασχολείσαι μ’ αυτό; Να μην τους δίνεις καμία σημασία και ούτε να τους σχολιάζεις. Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει να σχολιάζουν, λέγοντας: «Βλέπεις; Δεν πιστεύουν κανονικά στον Θεό· ζουν καθημερινά μια ζωή που εξαντλεί το πνεύμα τους και στραγγίζει την ύπαρξή τους και φαίνονται όλη την ώρα πολύ κουρασμένοι και εξουθενωμένοι» ή «Βλέπεις; Δεν πιστεύουν κανονικά στον Θεό, οπότε δεν έχουν ηρεμία και συνέβη ξανά κάτι κακό στην οικογένειά τους». Όλα αυτά είναι ανοησίες και είναι περιττά. Δεν είναι δική σου δουλειά το πώς ζουν τη ζωή τους και πώς βαδίζουν στο μονοπάτι τους. Μην τους αναφέρεις καν· δεν βρίσκεσαι στο ίδιο μονοπάτι μ’ αυτούς. Εσύ δαπανάς ειλικρινά τον εαυτό σου για τον Θεό και κάνεις το καθήκον σου σε πλήρη απασχόληση, θέλεις απλώς να επιδιώξεις ν’ αποκτήσεις την αλήθεια και να πετύχεις τη σωτηρία και, ό,τι κι αν λέει ο Θεός, θέλεις να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για να Τον ικανοποιήσεις· αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν αυτά τα πράγματα στην καρδιά τους. Εσύ, όταν βλέπεις πονηρές τάσεις, σου προκαλούν απέχθεια και αηδία και πιστεύεις ότι δεν υπάρχει ευτυχία όσο ζει κανείς σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά ότι μπορείς να βρεις την ευτυχία μόνο μέσα από την πίστη στον Θεό, ενώ αυτοί είναι το ακριβώς αντίθετο από εσένα: Αυτό αποδεικνύει ότι δεν βαδίζουν στο ίδιο μονοπάτι μ’ εσένα. Η αρχή του οίκου του Θεού για τον χειρισμό τέτοιων ανθρώπων είναι ότι αν είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν, ο οίκος του Θεού μπορεί να τους δώσει μια ευκαιρία, εφόσον δεν υπάρχουν πιθανές επιπτώσεις. Αν ο οίκος του Θεού δεν έχει κανέναν τρόπο να τους αξιοποιήσει κι ωστόσο εκείνοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν, τότε καλύτερα ν’ αρνηθείτε ευγενικά· μην μπλέκετε σε μπελάδες. Οι πιστοί, παρόλο που συναναστρέφονται καθημερινά πάνω στην αλήθεια και αποδέχονται το κλάδεμα, και πάλι μπορεί να ενεργούν επιπόλαια. Μπορούν, λοιπόν, οι φίλοι της εκκλησίας να χειριστούν σωστά κάποια ζητήματα χωρίς καμία ανταμοιβή; (Όχι, δεν μπορούν.) Πείτε Μου, μήπως αυτό σημαίνει ότι σκεφτόμαστε το χειρότερο για τους ανθρώπους; Μήπως δείχνει ότι αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους πολύ αρνητικά; (Όχι.) Δείχνει ότι μιλάμε τεκμηριωμένα, ότι μιλάμε με βάση την ουσία των ανθρώπων. Να μην είστε ανίδεοι, να μην είστε ηλίθιοι και να μην κάνετε ανόητα πράγματα. Ακόμη και οι πιστοί πρέπει να περάσουν από κλάδεμα, κρίση και παίδευση, σοβαρή πειθαρχία, συμμόρφωση και έκθεση για να μπορέσει σιγά σιγά η εκτέλεση του καθήκοντός τους να συμμορφώνεται με την πρόθεση του Θεού. Ένας φίλος της εκκλησίας ή ένας άπιστος δεν αποδέχεται καμία αλήθεια και το μόνο που σκέφτεται είναι τα δικά του συμφέροντα· τι καλό μπορεί να προκύψει, λοιπόν, αν χειριστεί κάποιες υποθέσεις για τον οίκο του Θεού ή για τους αδελφούς και τις αδελφές; Αποκλείεται να προκύψει κάτι καλό. Είναι πρέπον απλώς να μη δίνετε καμία σημασία σ’ αυτούς τους ανθρώπους, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Τι σημαίνει «να μην τους δίνετε καμία σημασία»; Σημαίνει ότι ο οίκος του Θεού δεν τους θεωρεί πιστούς. Μπορούν να πιστεύουν στον Θεό όπως θέλουν, αλλά το έργο και οι υποθέσεις του οίκου του Θεού δεν έχουν καμία απολύτως σχέση μ’ αυτούς. Είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν, αλλά εμείς πρέπει να σταθμίζουμε τα πράγματα και ν’ αξιολογούμε κατά πόσο είναι κατάλληλοι να το κάνουν και, αν δεν είναι κατάλληλοι να το κάνουν, δεν μπορούμε να τους δώσουμε αυτήν την ευκαιρία. Πείτε Μου, συνάδει αυτό με τις αρχές; Έχουμε το δικαίωμα ν’ αντιμετωπίζουμε έτσι αυτούς τους ανθρώπους; Ναι, και πολύ μάλιστα!
IV. Πώς ν’ αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι που έχουν απομακρυνθεί από τα καθήκοντά τους
Υπάρχει άλλο ένα είδος ανθρώπων: εκείνοι που έχουν απομακρυνθεί από τα καθήκοντά τους. Πώς θα πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε; Είτε αυτοί οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τα καθήκοντά τους επειδή είναι ανίκανοι να κάνουν αληθινό έργο και χαρακτηρίζονται ως ψευδο-επικεφαλής είτε επειδή ακολουθούν το μονοπάτι των αντίχριστων και χαρακτηρίζονται ως αντίχριστοι, είναι απαραίτητο να κατανεμηθούν με λογική σε άλλο έργο και να γίνουν εύλογες ρυθμίσεις γι’ αυτούς. Αν είναι αντίχριστοι που έχουν κάνει πολλά κακά πράγματα, τότε ασφαλώς θα πρέπει ν’ αποβληθούν. Αν δεν έχουν κάνει πολλά κακά πράγματα, αλλά έχουν την ουσία ενός αντίχριστου και είναι αποφασισμένοι να γίνουν αντίχριστοι, τότε, εφόσον μπορούν να παρέχουν υπηρεσία με κάποιον ασήμαντο τρόπο χωρίς να προκαλέσουν διατάραξη ή αναστάτωση, δεν χρειάζεται ν’ αποβληθούν· μπορούν να συνεχίσουν να παρέχουν υπηρεσία και να τους δοθεί μια ευκαιρία να μετανοήσουν. Στους ψευδο-επικεφαλής που έχουν απομακρυνθεί από τα καθήκοντά τους πρέπει ν’ ανατίθενται διαφορετικά καθήκοντα με βάση τα προτερήματά τους και τα καθήκοντα που τους ταιριάζουν, αλλά δεν πρέπει να τους επιτρέπεται πλέον να υπηρετούν ως επικεφαλής της εκκλησίας. Στους επικεφαλής και τους εργάτες που απομακρύνθηκαν από τα καθήκοντά τους επειδή έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο και είναι ανίκανοι να κάνουν οποιοδήποτε έργο πρέπει επίσης ν’ ανατίθενται διαφορετικά καθήκοντα με βάση τα προτερήματά τους και τα καθήκοντα που τους ταιριάζουν, αλλά δεν μπορούν πλέον να προαχθούν ως επικεφαλής ή εργάτες. Γιατί δεν μπορούν; Έχουν ήδη δοκιμαστεί. Αποκαλύφθηκαν και είναι ήδη ξεκάθαρο ότι είναι ακατάλληλοι για επικεφαλής, λόγω του επιπέδου τους και της εργασιακής τους ικανότητας. Αν είναι ακατάλληλοι για επικεφαλής, άραγε είναι ανίκανοι να κάνουν άλλα καθήκοντα; Όχι απαραίτητα. Είναι ακατάλληλοι για επικεφαλής λόγω του χαμηλού τους επιπέδου, αλλά μπορούν να κάνουν άλλα καθήκοντα. Αυτοί οι άνθρωποι, αφού απομακρυνθούν από τα καθήκοντά τους, μπορούν να κάνουν οτιδήποτε είναι κατάλληλοι να κάνουν. Δεν θα πρέπει να τους αφαιρεθεί το δικαίωμα να κάνουν ένα καθήκον· μπορούν ν’ αξιοποιηθούν ξανά στο μέλλον, μόλις μεγαλώσει το ανάστημά τους. Κάποιοι απομακρύνονται από τα καθήκοντά τους επειδή είναι νέοι σε ηλικία και δεν έχουν καμία εμπειρία ζωής ούτε εργασιακή εμπειρία, οπότε είναι ανίκανοι ν’ αναλάβουν το έργο και τελικά απομακρύνονται από τα καθήκοντά τους. Όταν αυτοί οι άνθρωποι απομακρύνονται από τα καθήκοντά τους, υπάρχει κάποιο περιθώριο κινήσεων. Αν η ανθρώπινη φύση τους ανταποκρίνεται στα πρότυπα και το επίπεδό τους είναι επαρκές, μπορούν ν’ αξιοποιηθούν αφού υποβιβαστούν ή μπορούν να τοποθετηθούν σε άλλο έργο που είναι κατάλληλο γι’ αυτούς. Μόλις κατανοήσουν ξεκάθαρα την αλήθεια, εκτεθούν λίγο στο εκκλησιαστικό έργο κι αποκτήσουν σχετική εμπειρία, μπορούν να προαχθούν και να καλλιεργηθούν ξανά με βάση το επίπεδό τους. Αν η ανθρώπινη φύση τους ανταποκρίνεται στα πρότυπα αλλά το επίπεδό τους είναι εξαιρετικά χαμηλό, τότε δεν έχει καμία απολύτως αξία να καλλιεργηθούν και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καλλιεργηθούν ή να παραμείνουν.
Ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν απομακρυνθεί από τα καθήκοντά τους, υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να προαχθούν και να καλλιεργηθούν ξανά. Το ένα είδος είναι οι αντίχριστοι και το άλλο είδος είναι όσοι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο. Υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που δεν θεωρούνται αντίχριστοι, αλλά έχουν μόνο κακή ανθρώπινη φύση, είναι εγωιστές και δόλιοι, ενώ κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους είναι τεμπέληδες, λαχταρούν τις ανέσεις της σάρκας και δεν μπορούν να υπομείνουν κακουχίες. Αυτοί οι άνθρωποι, ακόμη κι αν έχουν εξαιρετικά καλό επίπεδο, δεν μπορούν να προαχθούν ξανά. Αν έχουν λίγο επίπεδο, τότε αφήστε τους να κάνουν ό,τι μπορούν, εφόσον έχουν γίνει κατάλληλες ρυθμίσεις γι’ αυτό· με λίγα λόγια, μην τους προαγάγετε για να γίνουν επικεφαλής ή εργάτες. Οι επικεφαλής και οι εργάτες, πέρα από το να διαθέτουν επίπεδο και εργασιακή ικανότητα, πρέπει να κατανοούν την αλήθεια, να έχουν ένα φορτίο για την εκκλησία, να μπορούν να εργαστούν σκληρά και να υπομείνουν τις κακουχίες, και να είναι επιμελείς κι όχι τεμπέληδες. Εκτός αυτού, πρέπει να είναι σχετικά έντιμοι και ηθικοί. Σε καμία περίπτωση δεν μπορείτε να επιλέξετε ανθρώπους που είναι δόλιοι. Όσοι είναι πολύ διεστραμμένοι και δόλιοι, μηχανορραφούν πάντα ενάντια στους αδελφούς και στις αδελφές, στους ανώτερους στην ιεραρχία και στον οίκο του Θεού. Περνούν τις μέρες τους κάνοντας μόνο πανούργες σκέψεις. Όταν αντιμετωπίζετε τέτοιους ανθρώπους, θα πρέπει πάντοτε να μαντεύετε τι πραγματικά σκέφτονται, θα πρέπει να ρωτάτε συνεχώς τι ακριβώς έκαναν πρόσφατα και θα πρέπει να τους παρακολουθείτε διαρκώς. Η αξιοποίησή τους θα είναι κάτι πολύ κουραστικό και θα προκαλέσει μεγάλη ανησυχία. Αυτοί οι άνθρωποι, αν προαχθούν για να κάνουν καθήκοντα, ακόμη κι αν κατανοούν λίγο δόγμα, δεν πρόκειται να το κάνουν πράξη, και θα προσδοκούν οφέλη και πλεονεκτήματα για το παραμικρό έργο που κάνουν. Η αξιοποίηση αυτών των ανθρώπων προκαλεί μεγάλη ανησυχία και είναι μεγάλος μπελάς, οπότε αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να προάγονται. Επομένως, όταν πρόκειται για αντίχριστους, για ανθρώπους που έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, για ανθρώπους που έχουν κακή ανθρώπινη φύση, που είναι τεμπέληδες, λαχταρούν τις ανέσεις της σάρκας και δεν μπορούν να υπομείνουν κακουχίες, καθώς και για ανθρώπους που είναι εξαιρετικά διεστραμμένοι και δόλιοι, αν αυτοί οι άνθρωποι αξιοποιηθούν και μετά αποκαλυφθούν και απομακρυνθούν από τα καθήκοντά τους, μην τους προαγάγετε για δεύτερη φορά· μην τους αξιοποιήσετε ξανά με λανθασμένο τρόπο αφού τους έχετε διακρίνει. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Αυτός ο άνθρωπος στο παρελθόν είχε χαρακτηριστεί αντίχριστος. Παρατηρήσαμε ότι εδώ και λίγο καιρό έχει καλές επιδόσεις, μπορεί ν’ αλληλεπιδρά κανονικά με τους αδελφούς και τις αδελφές και δεν περιορίζει πλέον τους άλλους. Μπορεί να προαχθεί;» Μη βιάζεστε τόσο· μόλις προαχθεί και αποκτήσει κάποια θέση, θα φανερωθεί ότι έχει τη φύση ενός αντίχριστου. Άλλοι μπορεί να πουν: «Στο παρελθόν, αυτός ο άνθρωπος είχε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο· όταν του ζητήθηκε να επιβλέψει το έργο δύο ανθρώπων, δεν ήξερε πώς να κατανείμει τις εργασίες και αν συνέβαιναν δύο πράγματα ταυτόχρονα, δεν ήξερε πώς να κάνει λογικές ρυθμίσεις. Τώρα που μεγάλωσε λίγο, θα είναι καλύτερος σ’ αυτά τα πράγματα, έτσι δεν είναι;» Στέκει αυτός ο ισχυρισμός; (Όχι.) Όταν συμβαίνουν δύο πράγματα ταυτόχρονα, αυτός ο άνθρωπος μπερδεύεται και δεν ξέρει πώς να τα διαχειριστεί. Δεν μπορεί να διακρίνει κανέναν και τίποτα. Το επίπεδό του είναι τόσο χαμηλό που δεν έχει εργασιακή ικανότητα ούτε ικανότητα κατανόησης. Ένας τέτοιος άνθρωπος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να προαχθεί ξανά ως επικεφαλής. Δεν είναι θέμα ηλικίας. Οι άνθρωποι που έχουν χαμηλό επίπεδο θα έχουν το ίδιο χαμηλό επίπεδο ακόμη κι όταν γίνουν ογδόντα χρονών. Δεν ισχύει αυτό που φαντάζονται οι άνθρωποι, ότι δηλαδή όσο μεγαλώνει κάποιος κι αποκτά περισσότερη εμπειρία, μπορεί να κατανοήσει τα πάντα· δεν είναι έτσι τα πράγματα. Απλώς θα έχει κάποια εμπειρία ζωής, αλλά η εμπειρία ζωής δεν ισοδυναμεί με το επίπεδο. Όσα πράγματα κι αν βιώσει κάποιος ή όσα διδάγματα κι αν αντλήσει, αυτό δεν σημαίνει ότι θα βελτιωθεί το επίπεδό του.
Αν ένας άνθρωπος είναι πολύ εγωιστής, πολύ δόλιος και πολύ μοχθηρός ως προς την ανθρώπινη φύση του και είναι όλο ραδιουργίες και σκέφτεται μόνο τον εαυτό του, άραγε, μπορεί ν’ αλλάξει; Απομακρύνθηκε από τα καθήκοντά του γι’ αυτούς τους λόγους. Έχουν περάσει πλέον δέκα χρόνια κι έχει ακούσει πολλά κηρύγματα· άραγε, δεν είναι πλέον εγωιστής, διεστραμμένος και δόλιος; Θα σου πω το εξής: Αυτός ο άνθρωπος δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, θα παραμείνει ίδιος για άλλα 20 χρόνια. Επομένως, αν τον συναντήσεις ξανά μετά από 20 χρόνια και τον ρωτήσεις αν είναι ακόμα εγωιστής και δόλιος, θα το παραδεχθεί ακόμη κι ο ίδιος. Γιατί δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν οι άνθρωποι που έχουν κακή ανθρώπινη φύση; Άραγε, μπορούν ν’ αλλάξουν; Αν υποθέσουμε ότι θα μπορούσαν ν’ αλλάξουν, ποια προϋπόθεση και ποιες συνθήκες θα έπρεπε να ισχύουν για να συμβεί αυτό; Θα πρέπει να μπορέσουν να κατανοήσουν την αλήθεια. Οι άνθρωποι που έχουν κακή ανθρώπινη φύση δεν αποδέχονται την αλήθεια και μέσα τους απεχθάνονται, αποστρέφονται, χλευάζουν και εχθρεύονται τα θετικά πράγματα· πολύ απλά, δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, λοιπόν, μην τους προαγάγετε, επειδή είναι ανίκανοι ν’ αλλάξουν. Σε 20 χρόνια, είναι πιθανό να έχουν μάθει να είναι ακόμα πιο αναξιόπιστοι και να καταφέρνουν ακόμα καλύτερα να λένε ευχάριστα πράγματα και πράγματα που εξαπατούν τους άλλους. Όμως, αν συσχετιστείς μ’ αυτούς τους ανθρώπους και παρατηρήσεις τις πράξεις τους, θ’ ανακαλύψεις ένα γεγονός: ότι δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Νομίζεις ότι αφού έχουν περάσει τόσα χρόνια κι έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα κι έχουν εκτελέσει καθήκοντα στον οίκο του Θεού για τόσο καιρό, θα πρέπει να έχουν αλλάξει· κάνεις λάθος! Δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Γιατί; Έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα κι έχουν διαβάσει πολλά από τα λόγια του Θεού, αλλά δεν αποδέχονται ούτε κάνουν πράξη έστω και μία πρόταση, οπότε δεν έχουν αλλάξει στο ελάχιστο· είναι αδύνατον γι’ αυτούς ν’ αλλάξουν. Αυτοί οι άνθρωποι, μόλις αποκαλυφθούν και απομακρυνθούν από τα καθήκοντά τους, δεν μπορούν ν’ αξιοποιηθούν ξανά, και αν τους αξιοποιήσεις, βλάπτεις τον οίκο του Θεού, τους αδελφούς και τις αδελφές. Αν δεν είσαι σίγουρος, απλώς παρατήρησε πώς ενεργούν και δες ποιανού τα συμφέροντα προασπίζουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με πράγματα που φέρνουν σε σύγκρουση τα δικά τους συμφέροντα με τα συμφέροντα του οίκου του Θεού· σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να θυσιάσουν τα δικά τους συμφέροντα και να κάνουν τα πάντα για να προασπίσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Εξετάζοντάς το από αυτήν την άποψη, δεν είναι αξιόπιστοι και δεν τους αξίζει να προαχθούν και ν’ αξιοποιηθούν από τον οίκο του Θεού. Γι’ αυτό αυτοί οι άνθρωποι δεν προορίζονται ν’ αξιοποιηθούν. Άραγε, μπορούν ν’ αλλάξουν οι άνθρωποι που δεν αποδέχονται την αλήθεια; Δεν είναι δυνατόν· αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός!
Όσο για τους ανθρώπους που είναι τεμπέληδες, που λαχταρούν τις ανέσεις της σάρκας και που δεν μπορούν ν’ ανεχθούν την παραμικρή κακουχία, αυτοί είναι ακόμη λιγότερο ικανοί ν’ αλλάξουν. Όσο υπηρετούν ως επικεφαλής, δεν υπομένουν καμία κακουχία, δεν αντέχουν ούτε καν τις κακουχίες που μπορούν ν’ αντέξουν οι συνηθισμένοι αδελφοί και αδελφές. Όταν κάνουν το καθήκον τους, απλώς ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες· πραγματοποιούν συναθροίσεις και κηρύττουν κάποια δόγματα κι έπειτα πηγαίνουν να κοιμηθούν για να φροντίσουν καλά τον εαυτό τους. Αν πάνε για ύπνο έστω και λίγο πιο αργά το βράδυ, τότε το πρωί, όταν ξυπνήσουν οι αδελφοί και οι αδελφές, εκείνοι θα κοιμούνται ακόμη βαθιά. Δεν είναι πρόθυμοι να κουραστούν έστω και λίγο, να είναι λίγο περισσότερο απασχολημένοι ή να υπομείνουν έστω και λίγες κακουχίες. Δεν πληρώνουν κανένα τίμημα και δεν κάνουν καθόλου αληθινό έργο. Όπου κι αν πάνε, μόλις δουν καλό φαγητό και ποτό, χαίρονται τόσο πολύ που ξεχνάνε οτιδήποτε άλλο και δεν πάνε πουθενά, αλλά απλώς μένουν εκεί τρωγοπίνοντας και διασκεδάζοντας και δεν κάνουν κανένα απολύτως έργο. Δεν ακούνε όταν τους κλαδεύει ο Άνωθεν ούτε αποδέχονται υπενθυμίσεις και έκθεση από τους αδελφούς και τις αδελφές. Επιλέγουν να ζουν με όσο το δυνατόν πιο άνετο τρόπο, χωρίς να πληρώνουν κανένα τίμημα και χωρίς να εκπληρώνουν τις ευθύνες τους ή να κάνουν το καθήκον τους, κι έτσι γίνονται άχρηστοι. Άραγε, είναι ικανοί ν’ αλλάξουν αυτοί οι άνθρωποι; Αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ τεμπέληδες, λαχταρούν τις ανέσεις της σάρκας· δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Έτσι είναι τώρα κι έτσι θα είναι και στο μέλλον. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Αυτός ο άνθρωπος έχει αλλάξει, εδώ και λίγο καιρό καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια στο έργο του». Μη βιάζεσαι τόσο. Αν τον προαγάγεις ως επικεφαλής, θα ξανακυλήσει στις παλιές του συνήθειες· πολύ απλά, έτσι είναι. Είναι σαν έναν τζογαδόρο που, όταν του τελειώνουν τα χρήματα, συνεχίζει να τζογάρει ακόμη κι αν πρέπει να δανειστεί χρήματα, να πουλήσει το σπίτι του ή ακόμα και τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Αν δεν τζογάρει το τελευταίο διάστημα, ο λόγος μπορεί να είναι ότι το καζίνο έχει κλείσει και δεν έχει πού να πάει για να τζογάρει ή ότι έχουν συλληφθεί όλοι οι συμπαίκτες του και δεν έχει πλέον κανέναν για να τζογάρει ή ότι έχει πουλήσει ό,τι μπορούσε να πουλήσει και δεν του έχουν μείνει άλλα χρήματα για να τζογάρει. Μόλις πιάσει χρήματα στα χέρια του, θ’ αρχίσει να τζογάρει ξανά και δεν θα μπορεί να σταματήσει· πολύ απλά, έτσι είναι. Έτσι κι εκείνοι που είναι τεμπέληδες και λαχταρούν τις ανέσεις της σάρκας· είναι ανίκανοι ν’ αλλάξουν. Μόλις αποκτήσουν κάποια θέση, αμέσως θα επιστρέψουν στην αρχική τους μορφή και θα φανερωθεί ο πραγματικός τους χαρακτήρας. Όταν δεν έχουν καμία θέση, κανείς δεν τους έχει σε μεγάλη εκτίμηση και κανείς δεν περιμένει κάτι από αυτούς· επειδή, όμως, η εκκλησία δεν υποστηρίζει τους χασομέρηδες και, αν δεν κάνουν τίποτα, θα πρέπει ν’ αποπεμφθούν, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κάνουν απρόθυμα κάποια πράγματα. Ενεργούν διαφορετικά από τους άλλους. Οι άλλοι παίρνουν πρωτοβουλίες, ενώ εκείνοι έχουν παθητική στάση. Παρόλο που εξωτερικά δεν φαίνεται καμία διαφορά, στην ουσία υπάρχει διαφορά. Οι άλλοι, όταν έχουν κάποια θέση, κάνουν ό,τι οφείλουν να κάνουν και μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους· αυτοί οι άνθρωποι, όταν έχουν κάποια θέση, αρπάζουν την ευκαιρία ν’ απολαύσουν τα οφέλη της θέσης τους και δεν κάνουν καθόλου έργο, κι έτσι ξεσκεπάζεται η φύση-ουσία τους στην οποία κυριαρχεί η τεμπελιά και η λαχτάρα για τις ανέσεις. Επομένως, ανεξαρτήτως συνθηκών, αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν και, μόλις αποκαλυφθούν και απομακρυνθούν από τα καθήκοντά τους, δεν θα πρέπει να προαχθούν και ν’ αξιοποιηθούν ποτέ ξανά· αυτή είναι η αρχή.
Αυτές είναι οι αρχές για την προαγωγή και την αξιοποίηση των ανθρώπων διαφορετικών καταστάσεων. Το ελάχιστο πρότυπο είναι να μπορούν να καταβάλλουν προσπάθεια και να παρέχουν υπηρεσία στον οίκο του Θεού χωρίς να προκαλούν αναστάτωση· σ’ αυτήν την περίπτωση, μπορούν να κάνουν ένα καθήκον στον οίκο του Θεού. Αν δεν πληρούν ούτε αυτό το ελάχιστο πρότυπο, τότε όπως κι αν είναι η ανθρώπινη φύση τους ή όποια κι αν είναι τα προτερήματά τους, δεν είναι κατάλληλοι να κάνουν ένα καθήκον και θα πρέπει ν’ αποκλείονται από τις τάξεις εκείνων που κάνουν καθήκοντα. Αν ένας άνθρωπος έχει κακόβουλη ανθρώπινη φύση που ισοδυναμεί μ’ εκείνη ενός αντίχριστου, τότε μόλις επιβεβαιωθεί ότι είναι αντίχριστος, ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται ποτέ να τον αξιοποιήσει, να τον προαγάγει ή να τον καλλιεργήσει. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Είναι πρόβλημα να τον αφήσουμε να παρέχει υπηρεσία;» Εξαρτάται από την περίπτωση. Αν το γεγονός ότι παρέχει υπηρεσία μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο και να επιφέρει δυσμενείς συνέπειες στον οίκο του Θεού, τότε ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται να του δώσει καν την ευκαιρία να παρέχει υπηρεσία. Αν το γνωρίζει και ο ίδιος ότι είναι κακός άνθρωπος ή αντίχριστος που έχει αποβληθεί, αλλά είναι πρόθυμος να παρέχει υπηρεσία και να ενεργεί σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της εκκλησίας, αν μπορεί να παρέχει υπηρεσία επιδεικνύοντας καλή συμπεριφορά και χωρίς να βλάψει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τότε σ’ αυτήν την περίπτωση μπορεί να παραμείνει. Αν δεν μπορεί να καταφέρει καν να παρέχει υπηρεσία και η υπηρεσία του κάνει περισσότερη ζημιά από ό,τι καλό, τότε δεν θα έχει καν την ευκαιρία να την παρέχει και, ακόμα κι αν παρέχει υπηρεσία, ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται να τον αξιοποιήσει, επειδή δεν είναι καν επιλέξιμος ούτε πληροί τα κριτήρια για την παροχή υπηρεσίας. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να επιστρέφουν· αφήστε τους να πάνε όπου θέλουν. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: Αν ο οίκος του Θεού δεν μ’ αξιοποιήσει, τότε θα κηρύττω μόνος μου το ευαγγέλιο και θα προωθώ στον οίκο του Θεού τους ανθρώπους που κερδίζω μέσω του κηρύγματος του ευαγγελίου». Θα ήταν σωστό αυτό; (Ναι.) Κάποιοι μπορεί να πουν: «Δεν θ’ αξιοποιούσες αυτόν τον άνθρωπο ούτε για παροχή υπηρεσίας· για ποιον λόγο, λοιπόν, θα πρέπει εκείνος να Σου προωθήσει τους ανθρώπους που κερδίζει μέσω του κηρύγματος του ευαγγελίου; Για ποιον λόγο να κηρύττει το ευαγγέλιο για Σένα;» Ο οίκος τον Θεού δεν τον αξιοποιεί για διάφορους λόγους. Ένας λόγος είναι ότι δεν συμμορφώνεται με τις αρχές του οίκου του Θεού για την αξιοποίηση των ανθρώπων. Ένας άλλος λόγος είναι ότι ο οίκος του Θεού δεν τολμάει ν’ αξιοποιήσει τέτοιους ανθρώπους, επειδή, μόλις αξιοποιηθούν, οι μπελάδες θα είναι ατέλειωτοι. Πώς, λοιπόν, εξηγείται το γεγονός ότι είναι πρόθυμος να κηρύξει το ευαγγέλιο; Όταν κηρύττει το ευαγγέλιο, καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό και μπορεί να κερδίσει ανθρώπους χάρη στα λόγια του Θεού και στο έργο του Θεού. Παρόλο που αυτοί οι άνθρωποι έχουν κερδηθεί επειδή ο συγκεκριμένος άνθρωπος τούς κήρυξε το ευαγγέλιο, σε καμία περίπτωση δεν είναι δικά του τα εύσημα. Στην καλύτερη περίπτωση, απλώς εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του ως άνθρωπος. Είτε είσαι αντίχριστος είτε κακός άνθρωπος, είτε έχεις αποπεμφθεί είτε έχεις αποβληθεί, το να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου ως άνθρωπος είναι κάτι που οφείλεις να κάνεις. Γιατί λέω ότι είναι κάτι που οφείλεις να κάνεις; Ο Θεός σ’ έχει εφοδιάσει με πολλές αλήθειες και έκανε επίπονες προσπάθειες γι’ αυτό. Ο οίκος του Θεού σ’ έχει ποτίσει και σ’ έχει φροντίσει για πολλά χρόνια. Απαιτεί, όμως, ο Θεός κάτι από σένα; Όχι. Όλα τα βιβλία που διανέμει ο οίκος του Θεού διατίθενται δωρεάν, κανείς δεν χρειάζεται να δώσει ούτε δεκάρα. Ομοίως, η αληθινή οδός της αιώνιας ζωής και τα λόγια ζωής που παρέχει ο Θεός στους ανθρώπους είναι δωρεάν, τα κηρύγματα και οι συναναστροφές του οίκου του Θεού είναι όλα δωρεάν για να τ’ ακούσουν οι άνθρωποι. Επομένως, είτε είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος είτε μέλος μιας ιδιαίτερης ομάδας, έχεις λάβει δωρεάν τόσες αλήθειες από τον Θεό που σίγουρα το σωστό είναι να κηρύξεις τα λόγια του Θεού και το ευαγγέλιο του Θεού στους ανθρώπους και να φέρεις ανθρώπους στην παρουσία του Θεού, έτσι δεν είναι; Ο Θεός χάρισε όλες τις αλήθειες στο ανθρώπινο γένος· ποιος μπορεί ν’ ανταποδώσει όλη αυτήν την αγάπη; Η χάρη του Θεού, τα λόγια του Θεού και η ζωή του Θεού είναι ανεκτίμητα και κανένα ανθρώπινο ον δεν μπορεί να τ’ ανταποδώσει! Είναι τόσο πολύτιμη η ζωή του ανθρώπου; Μπορεί ν’ αξίζει όσο η αλήθεια; Επομένως, κανείς δεν μπορεί ν’ ανταποδώσει την αγάπη και τη χάρη του Θεού, ούτε εκείνοι που έχουν αποπεμφθεί, αποβληθεί και αποκλειστεί από την εκκλησία· όλοι αυτοί δεν αποτελούν εξαίρεση. Εφόσον έχεις λίγη συνείδηση, λογική και ανθρώπινη φύση, τότε όπως κι αν σου φερθεί ο οίκος του Θεού, πρέπει να εκπληρώσεις την υποχρέωσή σου να διαδίδεις τα λόγια του Θεού και να καταθέτεις μαρτυρία για το έργο Του. Αυτή είναι μια ευθύνη που δεν μπορούν ν’ αποφύγουν οι άνθρωποι. Επομένως, σε όσους ανθρώπους κι αν κηρύξεις τα λόγια του Θεού και διαδώσεις το ευαγγέλιο ή όσους ανθρώπους κι αν κερδίσεις, αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο σου αξίζει κάποιος έπαινος. Ο Θεός έχει εκφράσει τόσες αλήθειες κι ωστόσο εσύ δεν τις ακούς ούτε τις αποδέχεσαι. Σίγουρα οφείλεις να παρέχεις λίγη υπηρεσία και να κηρύττεις το ευαγγέλιο σε άλλους, έτσι δεν είναι; Δεδομένου ότι έχεις φτάσει σήμερα ως εδώ, δεν θα έπρεπε να μετανοήσεις; Δεν θα έπρεπε να ψάχνεις για ευκαιρίες ν’ ανταποδώσεις την αγάπη του Θεού; Σίγουρα θα έπρεπε! Ο οίκος του Θεού έχει διοικητικά διατάγματα και η αποπομπή, η αποβολή και ο αποκλεισμός κάποιων ανθρώπων είναι πράγματα που γίνονται σύμφωνα με τα διοικητικά διατάγματα και σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού· είναι σωστό να γίνονται όλα αυτά. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Είναι κάπως ντροπιαστικό να γίνονται δεκτοί στην εκκλησία άνθρωποι που κερδήθηκαν επειδή τους κήρυξαν το ευαγγέλιο εκείνοι που έχουν αποπεμφθεί ή αποβληθεί». Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το καθήκον που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι και δεν υπάρχει τίποτε το ντροπιαστικό. Όλοι οι άνθρωποι είναι δημιουργημένα όντα. Ακόμη κι αν έχεις αποπεμφθεί ή αποβληθεί, αν έχεις καταδικαστεί ως κακός άνθρωπος ή αντίχριστος ή αν πρόκειται ν’ αποκλειστείς, δεν εξακολουθείς να είσαι ένα δημιουργημένο ον; Μόλις αποπεμφθείς, άραγε ο Θεός θα πάψει να είναι ο Θεός σου; Μήπως διαγράφονται μονομιάς όλα τα λόγια που σου έχει πει ο Θεός και τα πράγματα που σου έχει δώσει ο Θεός; Μήπως παύουν να υπάρχουν; Εξακολουθούν να υπάρχουν, απλώς δεν τα έχεις εκτιμήσει. Όλοι οι άνθρωποι που έχουν προσηλυτιστεί, όποιος κι αν τους προσηλύτισε, είναι δημιουργημένα όντα και πρέπει να υποτάσσονται ενώπιον του Δημιουργού. Επομένως, αν οι άνθρωποι που έχουν αποπεμφθεί ή αποβληθεί είναι πρόθυμοι να κηρύξουν το ευαγγέλιο, δεν πρόκειται να τους περιορίσουμε· όμως, όσο κι αν κηρύττουν, οι αρχές του οίκου του Θεού για την αξιοποίηση των ανθρώπων και τα διοικητικά διατάγματα του οίκου του Θεού είναι αμετάβλητα και αυτό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ποτέ.
Από τους ανθρώπους διαφόρων ειδών που έχουν απομακρυνθεί από τα καθήκοντά τους, οι περισσότεροι είναι απίθανο να μετανοήσουν αληθινά και δεν πρέπει ν’ αξιοποιούνται ξανά. Υπάρχει περιθώριο προαγωγής και αξιοποίησης μόνο για εκείνους που απομακρύνθηκαν από τα καθήκοντά τους ή που τους ανατέθηκαν διαφορετικά καθήκοντα επειδή δεν είχαν εργασιακή εμπειρία και επομένως δεν μπορούσαν προσωρινά να κάνουν το έργο τους. Οι άνθρωποι αυτού του είδους έχουν επαρκές επίπεδο και δεν έχουν σημαντικά προβλήματα με την ανθρώπινη φύση τους, απλώς έχουν κάποιες μικρές ελλείψεις, κάποια χούγια ή κάποιες κακές συνήθειες που κληρονόμησαν από την οικογένειά τους· κανένα από αυτά τα πράγματα δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. Αν ο οίκος του Θεού τούς χρειάζεται, μπορούν να προαχθούν και ν’ αξιοποιηθούν ξανά την κατάλληλη στιγμή· αυτό είναι λογικό, επειδή δεν είναι κακοί άνθρωποι και δεν πρόκειται να γίνουν αντίχριστοι. Το επίπεδό τους είναι επαρκές, απλώς δεν είχαν κάνει έργο για μεγάλο διάστημα και δεν είχαν εμπειρία, οπότε δεν ήταν ικανοί να κάνουν το έργο, κι αυτό δεν είναι σοβαρό πρόβλημα. Αν απομακρύνθηκαν από τα καθήκοντά τους γι’ αυτούς τους λόγους, τότε έχουν περιθώριο ν’ αναπτυχθούν στο μέλλον και μπορούν ν’ αλλάξουν. Εφόσον κάποιος διαθέτει εργασιακή ικανότητα, έχει επίπεδο και η ανθρώπινη φύση του ανταποκρίνεται στα πρότυπα, τότε την περίοδο κατά την οποία βιώνει το έργο του Θεού και κάνει το καθήκον του, αυτός ο άνθρωπος θ’ αλλάξει σταδιακά, η ανθρώπινη φύση του θ’ αλλάξει, θ’ αναπτυχθεί στη ζωή-είσοδό του, θα υπάρξουν κάποιες αντίστοιχες αλλαγές στη διάθεσή του και θα σημειώσει κάποια πρόοδο στην κατανόηση της αλήθειας. Ανάλογα με το περιβάλλον, με τα καθήκοντα που κάνει και με τις προσωπικές του βλέψεις, θ’ αλλάξει και θ’ αναπτυχθεί σε διαφορετικό βαθμό, οπότε μπορεί να ειπωθεί ότι οι άνθρωποι αυτού του είδους μπορούν να προαχθούν και ν’ αξιοποιηθούν. Γενικά, αυτές είναι οι αρχές για την εκ νέου προαγωγή και αξιοποίηση των ανθρώπων διαφόρων ειδών που έχουν απομακρυνθεί στο παρελθόν από τα καθήκοντά τους.
Το έβδομο σημείο των ευθυνών των επικεφαλής και των εργατών είναι «Να κατανέμουν και να χρησιμοποιούν διάφορα είδη ανθρώπων με λογική, βάσει της ανθρώπινης φύσης και των προτερημάτων τους, έτσι ώστε ο καθένας να αξιοποιείται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο». Μόλις τώρα στη συναναστροφή μας, εξηγήσαμε ήδη ξεκάθαρα τι σημαίνει ν’ αξιοποιούνται οι άνθρωποι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εφόσον αξίζει έστω και λίγο να καλλιεργηθεί κάποιος, και υπό τον όρο ότι η ανθρώπινη φύση του ανταποκρίνεται στα πρότυπα, τότε ο οίκος του Θεού θα του δώσει ευκαιρίες. Εφόσον κάποιος επιδιώκει την αλήθεια και αγαπά τα θετικά πράγματα, τότε ο Θεός δεν θα τον εγκαταλείψει ούτε θα τον αποκλείσει τόσο αβίαστα. Εφόσον η ανθρώπινη φύση σου και το επίπεδό σου ανταποκρίνονται στα πρότυπα πάνω στα οποία μόλις συναναστράφηκα, ο οίκος του Θεού οπωσδήποτε θα έχει μια θέση για σένα για να κάνεις ένα καθήκον και οπωσδήποτε θα σε αξιοποιήσει με λογική και θα σου δώσει αρκετό περιθώριο για ν’ αναπτύξεις τις ικανότητές σου. Με λίγα λόγια, αν έχεις προτερήματα και εξειδίκευση σ’ ένα συγκεκριμένο επάγγελμα που χρειάζεται για το εκκλησιαστικό έργο, τότε ο οίκος του Θεού οπωσδήποτε θα σου επιτρέψει να κάνεις ένα κατάλληλο καθήκον. Ωστόσο, αν δεν έχεις βλέψεις ούτε θέληση και δεν επιθυμείς να προσπαθήσεις για να ανέλθεις, τότε κάνε απλώς ό,τι μπορείς, κάνε κάποιο καθήκον που είναι μέσα στις δυνατότητές σου και τίποτε περισσότερο. Αν έχεις βλέψεις και λες: «Θέλω να κατανοήσω και ν’ αποκτήσω περισσότερες αλήθειες, να βαδίσω στο μονοπάτι της σωτηρίας το συντομότερο δυνατόν και να εισέλθω στην αλήθεια-πραγματικότητα. Είμαι πρόθυμος να λάβω υπόψη το φορτίο του Θεού, είμαι πρόθυμος να κουβαλήσω ένα βαρύ φορτίο στον οίκο του Θεού, να υπομείνω περισσότερες κακουχίες από τους άλλους, να προσπαθήσω περισσότερο και ν’ απαρνηθώ περισσότερα από τους άλλους» και αν είσαι κατάλληλος από κάθε άποψη, αλλά και πάλι κανείς δεν σε προτείνει, τότε μπορείς να προτείνεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου. Δεν είναι λογικό αυτό; Με λίγα λόγια, αυτές είναι όλες οι αρχές του οίκου του Θεού για την αξιοποίηση των κάθε λογής ανθρώπων, ενώ ο στόχος δεν είναι τίποτε άλλο από το να δοθεί η δυνατότητα στους ανθρώπους να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Ποιες είναι η εκδηλώσεις της εισόδου στην αλήθεια-πραγματικότητα; Είναι να κατανοείς την αλήθεια, να κατανοείς τις αλήθεια-αρχές κατά την εκτέλεση όλων των διαφορετικών αντικειμένων του έργου και να μπορείς να κάνεις πράξη τις αντίστοιχες αλήθειες όταν αλληλεπιδράς με κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα στην καθημερινή ζωή, αντί να βρίσκεσαι σε σύγχυση και να τα έχεις χαμένα όποτε σου συμβαίνει το οτιδήποτε· αυτός είναι ο στόχος. Εφόσον αυτός είναι ο στόχος που έχει οριστεί, πρέπει να τον επιδιώξετε!
Εδώ ολοκληρώνεται η συναναστροφή μας πάνω στο έβδομο σημείο των ευθυνών των επικεφαλής και των εργατών. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Δεν έχεις ολοκληρώσει ακόμα τη συναναστροφή· δεν εξέθεσες τους ψευδο-επικεφαλής ως προς αυτό το σημείο». Θ’ απαντήσω ότι δεν είναι απαραίτητο να τους εκθέσω. Από τη μία πλευρά, οι ψευδο-επικεφαλής έχουν χαμηλό επίπεδο και είναι ανίκανοι να κάνουν αληθινό έργο· από την άλλη πλευρά, δεν έχουν συνείδηση και λογική, δεν κουβαλάνε κανένα φορτίο, δεν βάζουν καθόλου την ψυχή τους στο έργο που κάνουν και δεν μπορούν να κάνουν καλά ούτε καν κάποια απλά πράγματα. Όποτε αντιμετωπίζουν ένα περίπλοκο πρόβλημα ή ένα πρόβλημα που σχετίζεται με τις αλήθεια-αρχές, δεν μπορούν καθόλου να το αντιληφθούν, πόσο μάλλον να διακρίνουν την ουσία του προβλήματος. Επομένως, δεν είναι απαραίτητο να τους εκθέσω. Ακόμη κι αν τους εξέθετα, δεν θα το αποδεχόντουσαν και θα πήγαιναν χαμένα τα λόγια Μου. Επιπλέον, αν ανέφερα τα πράγματα που έχουν κάνει, θα προκαλούσαν ναυτία και θυμό στους ανθρώπους. Η ανάθεση τέτοιου σημαντικού έργου σ’ αυτούς τους ψευδο-επικεφαλής ήταν ένα λάθος σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση των ανθρώπων. Ήδη το γεγονός ότι είναι ανίκανοι να κάνουν το έργο τους τους κάνει να νιώθουν άχρηστοι, οπότε αν τους εκθέσεις και τους αναλύσεις, θα νιώσουν ακόμη πιο άσχημα. Ας αφήσουμε, λοιπόν, αυτούς τους ψευδο-επικεφαλής να συγκρίνουν τον εαυτό τους και να εξετάσουν μόνοι τους τα προβλήματά τους όσο μπορούν. Αν μπορούν να εντοπίσουν τα προβλήματά τους, ας δουν κατά πόσο μπορούν να κάνουν βελτιώσεις στο μέλλον· αν δεν μπορούν να τα εντοπίσουν, τότε πρέπει να συνεχίσουν να εξετάζουν τον εαυτό τους και μπορούν επίσης να ζητήσουν από τους ανθρώπους γύρω τους να τους βοηθήσουν να τα αναλύσουν και να βγάλουν άκρη. Αν οι άλλοι έχουν συναναστραφεί μαζί τους και έχουν προσπαθήσει με όλη τους την καρδιά, αλλά και πάλι δεν μπορούν να εντοπίσουν τα προβλήματά τους και δεν ξέρουν ακόμα πώς να τ’ αναγνωρίσουν ή πώς να τα λύσουν, τότε είναι πραγματικά ψευδο-επικεφαλής και πρέπει ν’ αποκλειστούν.
6 Μαρτίου, 2021