Σημείο τρίτο: Να συναναστρέφονται σχετικά με τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να γίνουν κατανοητές, ώστε να εκτελείται σωστά το κάθε καθήκον (Μέρος δεύτερο)

Στην προηγούμενη συνάθροιση, συναναστραφήκαμε κι άλλο πάνω στη δεύτερη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών, αναφέροντας ποιες είναι οι δυσκολίες της ζωής-εισόδου και εκθέτοντας κάποιες πρακτικές και εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής. Έπειτα, συζητήσαμε διάφορα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την τρίτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών —να συναναστρέφονται σχετικά με τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να γίνουν κατανοητές ώστε να εκτελείται σωστά το κάθε καθήκον— και εκθέσαμε και αναλύσαμε πού εκδηλώνεται η «ψευδότητα» των ψευδο-επικεφαλής μέσα από τις στάσεις, τις πρακτικές και τις εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής σ’ αυτά τα ζητήματα· με άλλα λόγια, τις εκδηλώσεις που δείχνουν πώς οι ψευδο-επικεφαλής αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους ως επικεφαλής. Απαριθμήστε αυτά τα ζητήματα. (Ένα από αυτά αφορούσε το τύπωμα βιβλίων με τα λόγια του Θεού. Εκείνος ο ψευδο-επικεφαλής δεν έκανε συγκεκριμένο έργο, απλώς ανέφερε δόγματα με ανούσιο τρόπο. Επίσης, δεν συναναστράφηκε συγκεκριμένα πάνω στις αλήθεια-αρχές ούτε έκανε το παραμικρό αληθινό έργο.) Σ’ αυτό το ζήτημα, εκείνος ο ψευδο-επικεφαλής δεν έκανε αληθινό έργο, απέτυχε να εκπληρώσει τις ευθύνες του ως επικεφαλής και εργάτης, και δεν συναναστράφηκε ξεκάθαρα πάνω στις επαγγελματικές απαιτήσεις, τις συγκεκριμένες αρχές και τα σημεία που έπρεπε να ληφθούν υπόψη σε σχέση με το έργο. Απλώς φώναξε κάποια συνθήματα και ξεστόμισε κάποια κενά λόγια, κι έπειτα νόμιζε ότι είχε κάνει καλή δουλειά. Τι άλλο συζητήσαμε; (Ήταν επίσης το περιστατικό της αγοράς ενός παλτού με επένδυση από πούπουλο χήνας για τον Θεό.) Ποιο πρόβλημα εξέθεσε αυτό το περιστατικό σε σχέση με τους ψευδο-επικεφαλής; (Εξέθεσε το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κάνουν αληθινό έργο και ότι δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση και λογική.) Όταν κάποιος Μου αγόρασε ένα ένδυμα, αυτοί οι επικεφαλής βοήθησαν να γίνουν έλεγχοι σ’ αυτό· μήπως αυτό είναι μέρος του έργου που θα έπρεπε να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; (Όχι, δεν είναι.) Έκαναν έργο που δεν όφειλαν· ποιο είναι το πρόβλημα σ’ αυτό; (Δεν ασχολήθηκαν με το έργο τους.) Αυτή είναι μια εκδήλωση των ψευδο-επικεφαλής. Πρώτον, εξέθεσε το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ασχολούνται με το έργο τους, και δεύτερον, εξέθεσε το γεγονός ότι δεν έχουν λογική και ότι κάνουν μόνο αηδιαστικά πράγματα που υστερούν σε λογική και ανθρώπινη φύση. Απλώς θυμάστε τα παραδείγματα, αλλά δεν έχετε διακρίνει τα ζητήματα που θέλουν ν’ αναδείξουν αυτά τα παραδείγματα, ούτε την ουσία των ζητημάτων που αποσκοπούν ν’ αναλύσουν. Ποια άλλα παραδείγματα έδωσα για το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ασχολούνται με το έργο τους; (Ήταν το παράδειγμα του ζαχαροπλάστη που έφτιαχνε συνεχώς γλυκά για τον Θεό. Ο Θεός τού είπε να μην το κάνει, αλλά οι επικεφαλής και οι εργάτες συνέχισαν να του το επιτρέπουν, και μάλιστα δοκίμαζαν οι ίδιοι τα γλυκά.) Ποια προβλήματα των ψευδο-επικεφαλής εξέθεσε αυτό το παράδειγμα; (Το γεγονός ότι δεν ασχολούνται με το έργο τους ούτε κάνουν το έργο που θα έπρεπε, και επιμένουν να κάνουν έργο που δεν θα έπρεπε.) Πρωτίστως, εξέθεσε το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ασχολούνται με το έργο τους και αποτυγχάνουν να συλλάβουν το επίκεντρο και το σημείο εστίασης του έργου τους. Επιπλέον, οι ψευδο-επικεφαλής έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα. Ποιο είναι αυτό; (Δεν υπακούν στα λόγια του Θεού ούτε υλοποιούν το έργο σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού.) Θέλει κανείς άλλος να προσθέσει κάτι; (Παριστάνουν ότι είναι πνευματικοί και ότι λαμβάνουν υπόψη το φορτίο του Θεού, αλλά, στην πραγματικότητα, απλώς βγαίνουν εκτός ελέγχου και κάνουν κακά πράγματα.) Αυτό είναι άλλο ένα από τα προβλήματά τους. Άλλος κανείς; (Προτού ενεργήσουν, δεν προσπαθούν να κατανοήσουν τις απαιτήσεις του Θεού· αντιθέτως, χρησιμοποιούν τις δικές τους φαντασιοκοπίες για ν’ αντικαταστήσουν τις επιθυμίες του Θεού.) Αυτό εμπίπτει στην κατηγορία της έλλειψης λογικής. Άλλος κανείς; (Ο τρόπος με τον οποίο οι ψευδο-επικεφαλής προσέγγισαν το ζήτημα της αγοράς ενός ενδύματος για τον Θεό αποκάλυψε ότι δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση.) Ποια πτυχή κανονικής ανθρώπινης φύσης τούς λείπει; Δεν κατανοούν τους κανόνες συμπεριφοράς και δεν έχουν τρόπους. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Ουσιαστικά, τα πράγματα που αναφέρατε είναι δευτερεύοντα· ποιο είναι το κύριο ζήτημα; Μόλις αυτοί οι άνθρωποι γίνονται επικεφαλής, θέλουν ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης τους, καθώς και ειδική μεταχείριση, και λαχταρούν τις ανέσεις. Για παράδειγμα, θέλουν να φάνε γλυκά, κι όταν βλέπουν ότι κάποιος είναι καλός στη μαγειρική, σκέφτονται να δοκιμάσουν το φαγητό που φτιάχνει, για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους. Είναι ήδη εμετικό το γεγονός ότι δεν ασχολούνται με το έργο τους ούτε κάνουν αληθινό έργο, αλλά, σαν να μην έφτανε αυτό, λαχταρούν τις ανέσεις και τις απολαύσεις της λαιμαργίας. Χρησιμοποιούν το πρόσχημα ότι κάνουν γευστικές δοκιμές και ελέγχους για τον Θεό, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις δικές τους λαίμαργες επιθυμίες, ενδίδοντας στα οφέλη της θέσης τους. Όλες αυτές είναι εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής. Ενώ αυτές οι εκδηλώσεις δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κακόβουλες ή μοχθηρές σε σύγκριση με τη διάθεση-ουσία των αντίχριστων, η ανθρώπινη φύση των επικεφαλής αρκεί για ν’ αηδιάσουν οι άνθρωποι. Ως προς τον χαρακτήρα τους, υστερούν σε συνείδηση και λογική· η ανθρώπινη φύση τους είναι αρκετά ευτελής και αχρεία, και έχουν έλλειψη ακεραιότητας. Από αυτά τα παραδείγματα, μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κάνουν αληθινό έργο. Αυτό είναι γεγονός.

Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να συναναστραφούν πάνω στις αρχές της εκτέλεσης έργου

Σήμερα, θα συνεχίσουμε να εκθέτουμε τις διάφορες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής, με βάση τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Οι ψευδο-επικεφαλής είναι κατά βάση ανίκανοι να κάνουν ουσιαστικό, καίριο εκκλησιαστικό έργο. Χειρίζονται μόνο κάποιες απλές, γενικές υποθέσεις· το έργο τους δεν έχει καίριο ή αποφασιστικό ρόλο στο συνολικό έργο της εκκλησίας και δεν παράγει αληθινά αποτελέσματα. Κατά κύριο λόγο, η συναναστροφή τους απλώς καλύπτει κάποια τετριμμένα και κοινότοπα θέματα· περιλαμβάνει όλο χιλιοειπωμένα λόγια και δόγματα και είναι απίστευτα κενή, γενικόλογη και ανεπαρκής σε λεπτομέρειες. Η συναναστροφή τους περιλαμβάνει μόνο πράγματα τα οποία οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν αν διαβάσουν κάτι με την κυριολεκτική του σημασία. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν καθόλου να λύσουν τ’ αληθινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εκλεκτός λαός του Θεού στη ζωή-είσοδό του· μάλιστα, είναι ακόμα λιγότερο ικανοί να εξαλείψουν τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες και τις αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων των ανθρώπων. Το κύριο ζήτημα είναι ότι οι ψευδο-επικεφαλής πολύ απλά δεν μπορούν να επωμιστούν το ζωτικής σημασίας έργο που τους αναθέτει ο οίκος του Θεού, όπως το ευαγγελικό έργο, το έργο παραγωγής ταινιών ή το κειμενικό έργο. Συγκεκριμένα, όταν πρόκειται για έργο που έχει να κάνει με επαγγελματικές γνώσεις, ενώ οι ψευδο-επικεφαλής μπορεί να γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι ανίδεοι σ’ αυτούς τους τομείς, δεν τους μελετούν ούτε κάνουν έρευνα, πόσο μάλλον είναι σε θέση να δώσουν σε άλλους συγκεκριμένη καθοδήγηση ή να λύσουν τυχόν προβλήματα που σχετίζονται μ’ αυτούς τους τομείς. Κι ωστόσο, εξακολουθούν ξεδιάντροπα να πραγματοποιούν συναθροίσεις, να μιλούν ακατάπαυστα για κενές θεωρίες και ν’ αναφέρουν λόγια και δόγματα. Οι ψευδο-επικεφαλής γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να κάνουν τέτοιου είδους έργο, κι ωστόσο παριστάνουν τους ειδικούς, ενεργούν με έπαρση και χρησιμοποιούν πάντα βαρυσήμαντα δόγματα για να επιπλήττουν τους άλλους. Δεν είναι σε θέση ν’ απαντήσουν στις ερωτήσεις κανενός, κι ωστόσο βρίσκουν προσχήματα και δικαιολογίες για να επιπλήττουν τους άλλους, ρωτώντας τους γιατί δεν μαθαίνουν το επάγγελμα, γιατί δεν αναζητούν την αλήθεια και γιατί δεν είναι σε θέση να επιλύσουν μόνοι τους τα προβλήματά τους. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής, αν και είναι ανίδεοι σ’ αυτούς τους τομείς και δεν μπορούν να επιλύσουν κανένα πρόβλημα, κάνουν αφ’ υψηλού διάλεξη στους άλλους. Με την πρώτη ματιά, φαίνονται στους άλλους πολύ απασχολημένοι, σαν να είναι σε θέση να κάνουν πολύ έργο και σαν να είναι πολύ ικανοί, αλλά, στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα. Είναι ξεκάθαρο ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι σε θέση να κάνουν αληθινό έργο, κι ωστόσο απασχολούνται μ’ ενθουσιασμό και λένε πάντα τις ίδιες κοινοτοπίες στις συναθροίσεις, επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, χωρίς να μπορούν να λύσουν ούτε ένα αληθινό πρόβλημα. Οι άνθρωποι μπουχτίζουν μ’ αυτό και δεν μπορούν ν’ αντλήσουν καμία απολύτως διαπαιδαγώγηση από αυτό. Το έργο αυτού του είδους είναι φοβερά ανεπαρκές και δεν αποφέρει κανένα αποτέλεσμα. Έτσι εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής, και λόγω αυτού καθυστερεί το έργο της εκκλησίας. Κι ωστόσο, οι ψευδο-επικεφαλής πιστεύουν ότι κάνουν σπουδαίο έργο και ότι είναι πολύ ικανοί, όταν στην πραγματικότητα δεν έχουν κάνει καλά ούτε μία πτυχή του εκκλησιαστικού έργου. Δεν ξέρουν αν ανταποκρίνονται στα πρότυπα οι επικεφαλής και οι εργάτες που εμπίπτουν στο πεδίο της αρμοδιότητάς τους, ούτε ξέρουν αν οι επικεφαλής και οι επιβλέποντες διαφόρων ομάδων μπορούν να επωμιστούν το έργο τους, και ούτε νοιάζονται ούτε ρωτούν αν έχουν προκύψει προβλήματα στους αδελφούς και στις αδελφές κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Με λίγα λόγια, οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να λύσουν κανένα πρόβλημα στο έργο τους, κι ωστόσο παραμένουν έντονα απασχολημένοι. Από την οπτική των άλλων ανθρώπων, οι ψευδο-επικεφαλής είναι σε θέση να υπομείνουν κακουχίες, είναι πρόθυμοι να πληρώσουν ένα τίμημα και περνούν την κάθε μέρα τρέχοντας εδώ κι εκεί. Όταν έρχεται η στιγμή του φαγητού, πρέπει να τους φωνάξει κάποιος για να έρθουν στο τραπέζι, και πηγαίνουν πολύ αργά για ύπνο. Κι ωστόσο, τ’ αποτελέσματα του έργου τους απλώς δεν είναι καλά. Αν δεν κοιτάξεις προσεκτικά, με την πρώτη ματιά θα φαίνεται ότι ολοκληρώνονται όλα τα στοιχεία του έργου και ότι όλοι είναι απασχολημένοι με την εκτέλεση των καθηκόντων τους, αλλά αν παρατηρήσεις από κοντά και σχολαστικά και επιθεωρήσεις σοβαρά το έργο, θ’ αποκαλυφθεί η πραγματική κατάσταση. Κάθε στοιχείο του έργου που εμπίπτει στο πεδίο της αρμοδιότητάς τους είναι ένα χάος· δεν έχει καμία δομή ούτε τάξη. Υπάρχουν προβλήματα —ή ακόμη και κενά— σε κάθε στοιχείο του έργου. Η εμφάνιση αυτών των προβλημάτων σχετίζεται με το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές και ενεργούν με βάση τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες και μ’ ενθουσιασμό. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν συναναστρέφονται ποτέ πάνω στις αλήθεια-αρχές, ούτε αναζητούν ποτέ την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχουν πνευματική κατανόηση και ότι δεν είναι σε θέση να κάνουν το έργο ενός επικεφαλής· μπορούν μόνο να ξεστομίζουν λόγια και δόγματα και δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια, κι ωστόσο προσποιούνται ότι γνωρίζουν πράγματα που δεν γνωρίζουν και προσπαθούν να παραστήσουν τους ειδικούς. Το μόνο έργο που κάνουν είναι ν’ ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες. Όταν προκύπτει ένα πρόβλημα, εφαρμόζουν τυφλά κανονισμούς. Απλώς ενεργούν στα τυφλά με φούρια και βιασύνη και χωρίς να παράγουν αληθινά αποτελέσματα. Επειδή αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές και απλώς ξεστομίζουν λόγια και δόγματα και συμβουλεύουν τους άλλους να τηρούν κανονισμούς, η πρόοδος κάθε στοιχείου του εκκλησιαστικού έργου επιβραδύνεται και δεν επιτυγχάνονται σαφή αποτελέσματα. Όταν ένας ψευδο-επικεφαλής έχει εργαστεί για κάποιο χρονικό διάστημα, η πιο εμφανής συνέπεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, δεν ξέρουν πώς να διακρίνουν όποτε κάποιος αποκαλύπτει διαφθορά ή διαμορφώνει αντιλήψεις, και σίγουρα δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να τηρούν όταν κάνουν το καθήκον τους. Και εκείνοι που εκτελούν το καθήκον τους και εκείνοι που δεν το εκτελούν είναι όλοι ληθαργικοί, αχαλίνωτοι και απείθαρχοι, και αποδιοργανωμένοι σαν διασκορπισμένη άμμος. Οι περισσότεροι μπορεί να είναι σε θέση ν’ αναφέρουν κάποια λόγια και δόγματα, αλλά όσο κάνουν τα καθήκοντά τους, απλώς ακολουθούν κανονισμούς· δεν ξέρουν πώς ν’ αναζητήσουν την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα. Εφόσον οι ίδιοι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ξέρουν πώς ν’ αναζητήσουν την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα, άραγε πώς είναι δυνατόν να οδηγήσουν τους άλλους να το κάνουν; Ό,τι κι αν συμβεί στους άλλους ανθρώπους, οι ψευδο-επικεφαλής μπορούν μόνο να τους παροτρύνουν, λέγοντας: «Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τις προθέσεις του Θεού!» «Πρέπει να είμαστε αφοσιωμένοι στην εκτέλεση των καθηκόντων μας!» «Όταν μας συμβαίνει κάτι, πρέπει να ξέρουμε πώς να προσευχηθούμε και πρέπει ν’ αναζητούμε τις αλήθεια-αρχές!» Οι ψευδο-επικεφαλής συχνά φωνάζουν αυτά τα συνθήματα και τα δόγματα, κι αυτό δεν αποφέρει καθόλου αποτελέσματα. Οι άνθρωποι, ακόμη κι αφού τους ακούσουν, δεν κατανοούν τι είναι οι αλήθεια-αρχές και δεν έχουν ένα μονοπάτι άσκησης. Σ’ επιφανειακό επίπεδο, οι άνθρωποι προσεύχονται όταν τους συμβαίνει κάτι, και επιθυμούν να είναι αφοσιωμένοι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, αλλά κανείς τους δεν κατανοεί ζητήματα όπως τι πρέπει να κάνει για να είναι αφοσιωμένος, πώς πρέπει να προσεύχεται για να κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού και πώς πρέπει ν’ αναζητεί όταν αντιμετωπίζει ένα ζήτημα, προκειμένου ν’ αποκτήσει κατανόηση των αλήθεια-αρχών. Όταν ρωτούν τους ψευδο-επικεφαλής, εκείνοι λένε: «Όταν σου συμβαίνει κάτι, να διαβάζεις περισσότερο τα λόγια του Θεού, να προσεύχεσαι περισσότερο και να συναναστρέφεσαι περισσότερο πάνω στην αλήθεια». Οι άνθρωποι τους ρωτάνε: «Με ποιες αρχές σχετίζεται αυτό το έργο;» κι εκείνοι λένε: «Τα λόγια του Θεού δεν αναφέρουν τίποτα για ζητήματα επαγγελματικού έργου και ούτε εγώ κατανοώ αυτό το πεδίο του έργου. Κάντε τη δική σας έρευνα, αν θέλετε να καταλάβετε· μη ρωτάτε εμένα. Εγώ σας οδηγώ να κατανοήσετε την αλήθεια, όχι ζητήματα επαγγελματικού έργου». Οι ψευδο-επικεφαλής χρησιμοποιούν τέτοιου είδους λόγια για ν’ αποφύγουν τις ερωτήσεις. Και ως αποτέλεσμα, παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν διακαώς να κάνουν τα καθήκοντά τους, δεν ξέρουν πώς να ενεργούν με βάση τις αλήθεια-αρχές, ούτε ξέρουν πώς ν’ ακολουθούν τις αρχές όσο εκτελούν τα καθήκοντά τους. Κρίνοντας από τα αποτελέσματα σε κάθε στοιχείο του έργου που εμπίπτει στο πεδίο των αρμοδιοτήτων των ψευδο-επικεφαλής, οι περισσότεροι άνθρωποι βασίζονται στη δική τους γνώση και μάθηση και στα δικά τους χαρίσματα για να κάνουν το έργο τους, και είναι ανίδεοι σε ό,τι έχει να κάνει με ζητήματα όπως ποιες είναι οι συγκεκριμένες απαιτήσεις του Θεού, ποιες είναι οι αρχές της εκτέλεσης ενός καθήκοντος, πώς πρέπει να ενεργούν για να πετύχουν το αποτέλεσμα της κατάθεσης μαρτυρίας για τον Θεό και πώς να διαδίδουν πιο αποτελεσματικά το ευαγγέλιο, ώστε όλοι όσοι λαχταρούν την εμφάνιση του Θεού ν’ ακούσουν τη φωνή Του, να διερευνήσουν την αληθινή οδό και να επιστρέψουν στον Θεό το συντομότερο δυνατό. Γιατί είναι ανίδεοι σ’ αυτά τα πράγματα; Αυτό σχετίζεται άμεσα με την αποτυχία των ψευδο-επικεφαλής να κάνουν αληθινό έργο. Η κύρια αιτία είναι ότι οι ίδιοι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ξέρουν ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές ούτε ποιες αρχές πρέπει να κατανοήσουν και ν’ ακολουθούν οι άνθρωποι. Ενεργούν χωρίς αρχές και δεν οδηγούν ποτέ τους ανθρώπους ν’ αναζητήσουν τις αρχές άσκησης και τα μονοπάτια στα καθήκοντά τους. Όταν ένας ψευδο-επικεφαλής βρει ένα πρόβλημα, δεν μπορεί να το λύσει ο ίδιος και δεν συναναστρέφεται ούτε αναζητεί με άλλους, με αποτέλεσμα συχνά να πρέπει να ξαναγίνουν οι εργασίες στο πλαίσιο κάθε στοιχείου του έργου. Αυτό δεν είναι μόνο σπατάλη οικονομικών και υλικών πόρων, αλλά και σπατάλη της ενέργειας και του χρόνου των ανθρώπων. Τέτοιες συνέπειες σχετίζονται άμεσα με το πολύ χαμηλό επίπεδο και την ανευθυνότητα των ψευδο-επικεφαλής. Παρόλο που δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ψευδο-επικεφαλής σκοπίμως κάνουν κακό και προκαλούν αναστατώσεις, μπορεί να ειπωθεί ότι δεν αναζητούν καθόλου τις αλήθεια-αρχές στο έργο τους και ότι ενεργούν πάντα με βάση τη δική τους βούληση. Αυτό είναι βέβαιο. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές, ούτε μπορούν να συναναστραφούν ξεκάθαρα πάνω σ’ αυτές με τους άλλους· αντιθέτως, απλώς δίνουν στους ανθρώπους το ελεύθερο να κάνουν ό,τι τους ευχαριστεί. Μ’ αυτόν τον τρόπο, άθελά τους οδηγούν κάποιους ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι για ένα συγκεκριμένο έργο να ενεργούν αυθαίρετα και αυταρχικά, να ενεργούν όπως θέλουν και να κάνουν ό,τι θέλουν. Ως αποτέλεσμα, όχι μόνο επιτυγχάνονται λίγα πραγματικά αποτελέσματα, αλλά δημιουργείται και χάος στο εκκλησιαστικό έργο. Όταν ένας ψευδο-επικεφαλής απομακρύνεται από τα καθήκοντά του, όχι μόνο δεν κάνει αυτοκριτική ούτε αποκτά αυτογνωσία, αλλά επιδίδεται και σε σοφιστείες και επιχειρηματολογεί για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, δεν αποδέχεται στο ελάχιστο την αλήθεια και δεν έχει καμία πρόθεση να μετανοήσει. Μάλιστα, μπορεί ακόμα και να ζητήσει από τον οίκο του Θεού να του δώσει άλλη μια ευκαιρία, λέγοντας ότι σίγουρα μπορεί να κάνει καλά το έργο. Τον πιστεύετε; Δεν έχει καθόλου αυτογνωσία, ούτε αποδέχεται την αλήθεια. Μπορεί, λοιπόν, ν’ αλλάξει τους τρόπους με τους οποίους ενεργεί; Δεν έχει την αλήθεια-πραγματικότητα· μπορεί, λοιπόν, να κάνει καλά το έργο; Είναι αυτό δυνατόν; Δεν έκανε καλά το έργο αυτήν τη φορά. Άραγε, θα είναι σε θέση να το κάνει καλά αν του δοθεί άλλη μια ευκαιρία; Αυτό είναι αδύνατο. Μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν εργασιακή ικανότητα· κατά καιρούς, μπορεί να κοπιάζουν πολύ και να είναι αρκετά απασχολημένοι, αλλά απασχολούνται στα τυφλά και αυτό δεν αποφέρει καθόλου καρπούς. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι οι ψευδο-επικεφαλής έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο, δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια και δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο. Αυτό προκαλεί την εμφάνιση πολλών προβλημάτων στο έργο, αλλά εκείνοι δεν είναι σε θέση να τα επιλύσουν μέσα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, κι απλώς χρησιμοποιούν κάποια κενά δόγματα για να παροτρύνουν τους ανθρώπους να τηρούν τους κανονισμούς, με αποτέλεσμα να κάνουν άνω-κάτω το έργο και να προκαλούν χάος. Μ’ αυτόν τον τρόπο εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής και αυτές τις συνέπειες προκαλεί το έργο τους. Όλοι οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να το εκλάβουν αυτό ως προειδοποίηση.

Τα διάφορα ζητήματα ανεπάρκειας που εμφανίζονται στην εκκλησία σχετίζονται άμεσα με τους ψευδο-επικεφαλής· αυτό είναι ένα αναπόφευκτο πρόβλημα. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν την αλήθεια, κι ωστόσο νομίζουν ότι κατανοούν και αντιλαμβάνονται τα πάντα, κι έπειτα ενεργούν με βάση τις δικές τους φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις. Ποτέ δεν αναζητούν την αλήθεια για ν’ αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές ή τα απαιτούμενα πρότυπα του Θεού. Έχω έρθει σ’ επαφή με πολλούς επικεφαλής και εργάτες και τους συναντώ τακτικά. Όταν συναντιόμαστε, τους ρωτάω: «Έχετε καθόλου προβλήματα; Έχετε καταγράψει τα προβλήματα που υπάρχουν στο έργο; Υπάρχουν καθόλου προβλήματα που δεν μπορείτε να τα λύσετε μόνοι σας;» Αφού τελειώσω, με κοιτάζουν ανέκφραστα κι έχουν αμφιβολίες μέσα τους: «Είμαστε επικεφαλής· θα ήταν δυνατόν να έχουμε προβλήματα; Αν είχαμε, δεν θα είχε παραλύσει προ πολλού το εκκλησιαστικό έργο; Τι είδους ερώτηση είναι αυτή; Ακούμε κηρύγματα και συναναστρεφόμαστε, και κρατάμε στα χέρια μας τα λόγια του Θεού. Η εκκλησία έχει πολλούς από εμάς στην ηγεσία της. Πώς γίνεται να εξακολουθείς ν’ ανησυχείς; Κάνοντας αυτήν την ερώτηση, είναι ξεκάθαρο ότι μας υποτιμάς. Πώς θα ήταν δυνατόν να έχουμε προβλήματα; Αν είχαμε προβλήματα, δεν θα ήμασταν επικεφαλής. Η ερώτησή σου είναι πολύ ανάρμοστη!» Κάθε φορά που τους ρωτάω αν έχουν προβλήματα, βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση· όλοι τους ανεξαιρέτως είναι μουδιασμένοι και αποβλακωμένοι. Υπάρχουν τόσο πολλά προβλήματα στα διάφορα στοιχεία του εκκλησιαστικού έργου, αλλά αυτοί οι άνθρωποι απλώς δεν μπορούν να τα δουν ούτε να τ’ ανακαλύψουν. Δεν είναι σε θέση ν’ αναφέρουν ζητήματα που σχετίζονται με την προσωπική ζωή-είσοδο, ούτε ζητήματα που υπάρχουν στο έργο και αφορούν τις αλήθεια-αρχές. Εφόσον δεν μπορούν ν’ αναφέρουν αυτά τα ζητήματα, τους ρωτάω: «Πώς προχωράει το έργο της μετάφρασης των λόγων του Θεού; Ξέρετε σε πόσες γλώσσες πρέπει να μεταφραστούν τώρα; Σε ποιες γλώσσες πρέπει να μεταφραστούν πρώτα και σε ποιες αργότερα; Πόσα αντίτυπα των λόγων του Θεού πρέπει να τυπωθούν για κάποιες γλώσσες;» Εκείνοι απαντούν: «Α, μεταφράζονται». Εγώ τους ρωτάω: «Πόσο έχει προχωρήσει η μετάφραση; Υπάρχουν καθόλου ζητήματα;» Εκείνοι απαντούν: «Δεν ξέρω· πρέπει να πάω να ρωτήσω». Πρέπει Εγώ να τους ρωτήσω γι’ αυτά τα πράγματα, και μάλιστα δεν ξέρουν τις απαντήσεις. Τι έργο έχουν κάνει, λοιπόν, όλο αυτό το διάστημα; Τους ρωτάω: «Έλυσες τα ζητήματα για τα οποία ρώτησαν οι αδελφοί και οι αδελφές την προηγούμενη φορά;» Εκείνοι απαντούν: «Έκανα μια συνάθροιση μαζί τους· μια συνάθροιση που κράτησε μια ολόκληρη μέρα». Εγώ τους ρωτάω: «Λύθηκαν τα ζητήματα μετά τη συνάθροιση;» Εκείνοι απαντούν: «Εννοείς ότι αν εξακολουθούν να υπάρχουν ζητήματα, πρέπει να κάνουμε κι άλλη συνάθροιση;» Εγώ λέω: «Δεν ρωτάω αν έκανες συνάθροιση ή όχι. Ρωτάω αν έχουν λυθεί τα επαγγελματικά ζητήματα. Κατανοούν αυτοί οι άνθρωποι τις αρχές; Μήπως έχουν παραβιάσει καμία από τις αρχές κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους; Έχεις διαπιστώσει καθόλου προβλήματα;» Εκείνοι απαντούν: «Α, τα προβλήματα; Τα έλυσα. Έκανα μια συνάθροιση για τους αδελφούς και τις αδελφές». Είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση; (Όχι, δεν είναι δυνατόν.) Δεν θυμώνετε όταν ακούτε αυτήν τη συζήτηση; (Ναι.) Πώς είναι αυτοί οι επικεφαλής; Δεν είναι απλώς δήθεν πνευματικοί μπουμπουνοκέφαλοι; Δεν έχουν το επίπεδο των επικεφαλής και των εργατών· είναι τυφλοί, δεν κατανοούν πώς να κάνουν το έργο και απαντούν «Δεν ξέρω» σε κάθε ερώτηση, κι όταν συνεχίζεις να τους κάνεις ερωτήσεις, απαντούν: «Όπως και να έχει, έκανα συνάθροιση. Μην ασχολείσαι!» Άραγε, έχουν κάνει πραγματικό έργο αυτοί οι επικεφαλής; Άραγε, είναι επικεφαλής που ανταποκρίνονται στα πρότυπα; (Όχι.) Είναι ψευδο-επικεφαλής. Σας αρέσουν οι επικεφαλής αυτού του είδους; Αν συναντήσετε τέτοιους επικεφαλής, τι πρέπει να κάνετε; Κάποιοι επικεφαλής, όταν συναντούν τους αδελφούς και τις αδελφές, λένε: «Όποια ζητήματα κι αν έχετε σήμερα, ας συναναστραφούμε πρώτα πάνω στο πώς να εκτελείτε καλά τα καθήκοντά σας». Τότε, κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αντιμετωπίσαμε ένα ζήτημα με τις επαγγελματικές τεχνικές στα καθήκοντά μας: Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις επαγγελματικές τεχνικές που είναι δημοφιλείς στους άπιστους;» Άραγε, δεν είναι αυτό ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσουν οι επικεφαλής; Αν κάποια ζητήματα δεν μπορούν να λυθούν μέσα από τη συναναστροφή μεταξύ των αδελφών, οι επικεφαλής θα πρέπει να παρεμβαίνουν για να τα λύσουν· αυτό εμπίπτει στις ευθύνες των επικεφαλής. Τι κάνουν οι ψευδο-επικεφαλής όταν αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα; Λένε: «Αυτό είναι ένα επαγγελματικό ζήτημα. Είναι δικό σας πρόβλημα· τι σχέση έχει μ’ εμένα; Να συναναστραφείτε μόνοι σας πάνω σ’ αυτό το ζήτημα. Όμως, πρώτα, θα κάνω μια συνάθροιση για εσάς. Στη σημερινή συνάθροιση, θα συναναστραφούμε πάνω στην αρμονική συνεργασία. Το ερώτημα που θέσατε μόλις τώρα σχετίζεται με την αρμονική συνεργασία. Θα πρέπει να μπορείτε να συζητάτε και να συναναστρέφεστε μαζί, και να κάνετε περισσότερη έρευνα· κανείς δεν πρέπει να είναι αυτάρεσκος και όλοι θα πρέπει ν’ αποδέχονται οποιαδήποτε απόφαση στηρίζει η πλειοψηφία. Δεν είναι αυτό ζήτημα αρμονικής συνεργασίας; Φαίνεται ότι δεν ξέρετε πώς να συνεργάζεστε αρμονικά, ούτε πώς να συζητάτε τα προβλήματα όταν προκύπτουν. Ρωτάτε εμένα για κάθε πρόβλημα. Γιατί ρωτάτε εμένα; Μήπως εγώ κατανοώ αυτά τα πράγματα; Αν τα κατανοούσα, θα είχατε εσείς τίποτα να κάνετε; Ρωτάτε εμένα για τα πάντα. Μήπως αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να χειριστώ εγώ; Εγώ είμαι υπεύθυνος μόνο για τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια. Να λύνετε μόνοι σας τα επαγγελματικά ζητήματα. Πώς αφορούν εμένα; Σε κάθε περίπτωση, συναναστράφηκα ήδη μαζί σας και σας είπα να συνεργάζεστε αρμονικά. Αν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, τότε μην εκτελείτε αυτό το καθήκον. Ολοκλήρωσα τη συναναστροφή μου. Πηγαίνετε να λύσετε μόνοι σας το πρόβλημα». Άραγε, ξέρουν αυτοί οι επικεφαλής πώς να λύνουν προβλήματα; (Όχι.) Παρόλο που δεν ξέρουν πώς να το κάνουν αυτό, πιστεύουν ότι είναι πολύ δικαιολογημένοι, κι αποφεύγουν την ευθύνη με επιδεξιότητα. Από ό,τι φαίνεται, έχουν κάνει το έργο τους, έχουν έρθει επιτόπου για να κάνουν επιθεωρήσεις και δεν λουφάρουν. Ωστόσο, δεν μπορούν να κάνουν πραγματικό έργο ούτε να λύσουν πραγματικά προβλήματα, κι αυτό σημαίνει ότι είναι ψευδο-επικεφαλής. Μπορείτε να διακρίνετε έναν ψευδο-επικεφαλής αυτού του είδους; Όταν αντιμετωπίζει οποιοδήποτε πρόβλημα, δεν μπορεί να συναναστραφεί πάνω στις σχετικές αλήθειες: απλώς αναφέρει κάποια κενά δόγματα και κάποιες θεωρίες που τις κάνει ν’ ακούγονται πολύ εξεζητημένες και βαθυστόχαστες, και οι άνθρωποι, αφού τον ακούσουν, όχι μόνο δεν κατανοούν την αλήθεια, αλλά νιώθουν και μπερδεμένοι και αποπροσανατολισμένοι. Αυτό είναι το έργο που κάνουν οι ψευδο-επικεφαλής.

Στο έργο της συναναστροφής σχετικά με τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να γίνουν κατανοητές ώστε να εκτελείται σωστά το κάθε καθήκον, οι ψευδο-επικεφαλής αποκαλύπτονται εντελώς. Δεν είναι σε θέση να συναναστραφούν πάνω στις αλήθεια-αρχές, ούτε να οδηγήσουν τους ανθρώπους να τηρούν και να κάνουν πράξη τις αλήθεια-αρχές στην εκτέλεση των καθηκόντων τους ή να τους καθοδηγήσουν ώστε να κατανοήσουν την αλήθεια-πραγματικότητα και να εισέλθουν σ’ αυτήν· δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες που έχουν οι επικεφαλής. Κι όχι μόνο αυτό· επιπλέον, δεν είναι σε θέση να παραμένουν ενημερωμένοι για τις συνθήκες των επιβλεπόντων διαφόρων εργασιών και του προσωπικού που είναι αρμόδιο για διάφορες σημαντικές δουλειές, και ακόμη κι αν έχουν κάποια αντίληψη γι’ αυτές, η αντίληψή τους δεν είναι ακριβής. Αυτό προκαλεί τεράστιες αναστατώσεις και πλήττει τα διάφορα στοιχεία του έργου. Αυτές είναι οι διάφορες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής που πρόκειται να εκθέσουμε σήμερα σε σχέση με την τέταρτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών.

Σημείο τέταρτο: Να είναι ενημερωμένοι για τις συνθήκες των επιβλεπόντων διαφόρων εργασιών και του προσωπικού που είναι αρμόδιο για διάφορες σημαντικές δουλειές, και να τους τροποποιούν τα καθήκοντα ή να τους απολύουν άμεσα εφόσον απαιτείται, προκειμένου να αποτρέψουν ή να περιορίσουν τις απώλειες που προκαλούνται από τη χρησιμοποίηση ακατάλληλων ανθρώπων και να εγγυηθούν την αποτελεσματικότητα και την ομαλή πρόοδο του έργου

Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει ν’ αντιλαμβάνονται τις συνθήκες των επιβλεπόντων διαφόρων εργασιών

Ποια είναι η τέταρτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών; («Να είναι ενημερωμένοι για τις συνθήκες των επιβλεπόντων διαφόρων εργασιών και του προσωπικού που είναι αρμόδιο για διάφορες σημαντικές δουλειές, και να τους τροποποιούν τα καθήκοντα ή να τους απολύουν άμεσα εφόσον απαιτείται, προκειμένου να αποτρέψουν ή να περιορίσουν τις απώλειες που προκαλούνται από τη χρησιμοποίηση ακατάλληλων ανθρώπων και να εγγυηθούν την αποτελεσματικότητα και την ομαλή πρόοδο του έργου.») Σωστά· αυτό είναι το ελάχιστο πρότυπο που θα πρέπει να είναι σε θέση να πληρούν οι επικεφαλής και οι εργάτες όταν κάνουν έργο. Είναι σε όλους σας ξεκάθαρες οι κύριες ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών σε σχέση μ’ αυτό το τέταρτο σημείο; Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να έχουν σαφή αντίληψη για τους επόπτες κάθε έργου και για το προσωπικό που είναι υπεύθυνο για διάφορες σημαντικές εργασίες. Είναι μία από τις αρμοδιότητες των επικεφαλής και των εργατών να ενημερώνονται για τις συνθήκες των εποπτών κάθε έργου και του προσωπικού που είναι υπεύθυνο για διάφορες σημαντικές εργασίες. Ποιοι απαρτίζουν, λοιπόν, αυτό το προσωπικό; Οι κυριότεροι είναι οι επικεφαλής εκκλησίας και ακολουθούν οι επόπτες των ομάδων και οι επικεφαλής των διαφόρων ομάδων. Δεν είναι κρίσιμο και ιδιαίτερα σημαντικό να κατανοούν και να ενημερώνονται για τέτοιες συνθήκες, όπως για το αν οι επόπτες κάθε έργου και το προσωπικό που είναι υπεύθυνο για διάφορες σημαντικές εργασίες κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα, αν οι ενέργειές τους στηρίζονται σε αρχές και αν μπορούν να κάνουν καλά το έργο της εκκλησίας; Εάν οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι πλήρως ενήμεροι για τις συνθήκες των κύριων εποπτών κάθε έργου και προβαίνουν στις κατάλληλες προσαρμογές όσον αφορά το προσωπικό, έχουν τότε υπό έλεγχο κάθε πτυχή του έργου και εκπληρώνουν τις ευθύνες και τα καθήκοντά τους. Εάν δεν γίνουν σωστές προσαρμογές όσον αφορά το προσωπικό αυτό και προκύψει κάποιο πρόβλημα, θα επηρεαστεί σημαντικά το έργο της εκκλησίας. Εάν το προσωπικό αυτό διαθέτει καλή ανθρώπινη φύση, έχει θέσει θεμέλια στην πίστη του στον Θεό, χειρίζεται με υπευθυνότητα κάθε θέμα και είναι σε θέση να αναζητήσει την αλήθεια για να λύσει τυχόν προβλήματα, τότε, αν του ανατεθεί η ευθύνη του έργου, κάτι τέτοιο θα αποτρέψει πολλά προβλήματα και, το πιο σημαντικό, θα επιτρέψει την ομαλή εξέλιξη του έργου. Αν, όμως, οι επόπτες των διαφόρων ομάδων δεν είναι αξιόπιστοι, δεν έχουν καλή ανθρώπινη φύση, δεν συμπεριφέρονται σωστά, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια και, επιπλέον, είναι επιρρεπείς στο να προκαλούν διαταράξεις και αναστατώσεις, τότε αυτό θα έχει αντίκτυπο στο έργο για το οποίο είναι υπεύθυνοι, καθώς και στη ζωή-είσοδο των αδελφών των οποίων είναι επικεφαλής. Προφανώς, ο αντίκτυπος αυτός μπορεί να είναι μεγάλος ή μικρός. Εάν οι επόπτες αμελούν απλώς τα καθήκοντά τους και δεν φροντίζουν σωστά το έργο τους, το πιο πιθανό είναι να προκληθούν μόνο κάποιες καθυστερήσεις στο έργο· η πρόοδος θα είναι λίγο πιο αργή και το έργο κάπως λιγότερο αποδοτικό. Αν, όμως, είναι αντίχριστοι, θα είναι σοβαρό το πρόβλημα: Το θέμα δεν θα είναι ότι το έργο θα είναι κάπως λιγότερο αποδοτικό ή αποτελεσματικό· θα αναστατώσουν και θα βλάψουν το έργο της εκκλησίας για το οποίο είναι υπεύθυνοι, προκαλώντας σοβαρή ζημιά. Επομένως, το να είναι ενημερωμένοι ανά πάσα στιγμή για τις συνθήκες των εποπτών κάθε έργου και του προσωπικού που είναι υπεύθυνο για διάφορες σημαντικές εργασίες, καθώς και το να φροντίζουν εγκαίρως να αναθέτουν διαφορετικά καθήκοντα ή να απομακρύνουν κάποιον από τα καθήκοντά του όταν ανακαλύπτουν ότι δεν κάνει πραγματικό έργο, είναι μια υποχρέωση την οποία δεν μπορούν να αποφύγουν οι επικεφαλής και οι εργάτες· πρόκειται για πολύ σοβαρή, πολύ σημαντική εργασία. Εάν οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να αναγνωρίσουν έγκαιρα τον χαρακτήρα των εποπτών κάθε έργου και του προσωπικού που είναι υπεύθυνο για διάφορες σημαντικές εργασίες, τη στάση που τηρούν απέναντι στην αλήθεια και τα καθήκοντά τους, την κατάσταση και την απόδοσή τους σε κάθε περίοδο και στάδιο, καθώς και να κάνουν έγκαιρα προσαρμογές ή να χειρίζονται αυτούς τους ανθρώπους ανάλογα με τις περιστάσεις, τότε το έργο μπορεί να έχει μια σταθερή πρόοδο. Αντιθέτως, αν αυτοί οι άνθρωποι βγουν εκτός ελέγχου και κάνουν κακά πράγματα και δεν κάνουν αληθινό έργο στην εκκλησία, και οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να το εντοπίσουν άμεσα αυτό και να τους αναθέσουν διαφορετικά καθήκοντα εγκαίρως, αλλά περιμένουν μέχρι ν’ ανακύψουν κάθε λογής σοβαρά προβλήματα που προκαλούν σημαντικές απώλειες στο έργο της εκκλησίας, προτού προσπαθήσουν να τους χειριστούν με χαλαρότητα, να τους αναθέσουν διαφορετικά καθήκοντα και ν’ αποκαταστήσουν και να σώσουν την κατάσταση, τότε αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι σκουπίδια. Είναι πραγματικά ψευδο-επικεφαλής που πρέπει ν’ απομακρυνθούν από τα καθήκοντά τους και ν’ αποκλειστούν.

Μόλις τώρα, συναναστραφήκαμε γενικά πάνω στη σημασία του να κατανοούν και ν’ αντιλαμβάνονται τις αληθινές καταστάσεις των επιβλεπόντων διαφόρων εργασιών και την αποτελεσματικότητα του έργου τους, χρησιμοποιώντας αυτές τις πραγματικές συνθήκες για ν’ αξιολογήσουμε κατά πόσο οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν εκπληρώσει τις ευθύνες τους, και εκθέτοντας ποιες εκδηλώσεις εμφανίζουν που αποδεικνύουν ότι είναι ψευδο-επικεφαλής, αναλύοντας έτσι την ουσία των ψευδο-επικεφαλής. Όταν προκύπτουν σοβαρά προβλήματα στο εκκλησιαστικό έργο, οι ψευδο-επικεφαλής αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους. Δεν μπορούν ν’ ανακαλύψουν εγκαίρως αυτά τα ζητήματα, πόσο μάλλον να τα χειριστούν και να τα λύσουν άμεσα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παρατείνονται τα ζητήματα, κι αυτό με τη σειρά του προκαλεί καθυστερήσεις και ζημιά στο εκκλησιαστικό έργο, και μάλιστα μπορεί ακόμη και να προκαλέσει παράλυση ή χάος στο εκκλησιαστικό έργο. Μόνο όταν συμβεί αυτό, οι ψευδο-επικεφαλής πηγαίνουν απρόθυμα να παρατηρήσουν το τοπίο του εκκλησιαστικού έργου, κι ωστόσο και πάλι δεν μπορούν να εντοπίσουν αντίστοιχες ή κατάλληλες λύσεις για να λύσουν τα προβλήματα, και τελικά απλώς τ’ αφήνουν άλυτα. Αυτή είναι η κύρια εκδήλωση των ψευδο-επικεφαλής.

Τα πρότυπα επιλογής των επιβλεπόντων διαφόρων εργασιών

Άραγε, είναι ξεκάθαρο στους περισσότερους ανθρώπους ποια είναι τα πρότυπα επιλογής των επιβλεπόντων διαφόρων εργασιών και του προσωπικού που είναι αρμόδιο για διάφορες σημαντικές δουλειές; Για παράδειγμα, τι θα πρέπει να διαθέτει κυρίως ο επιβλέπων του καλλιτεχνικού έργου; (Θα πρέπει να διαθέτει επαγγελματικές δεξιότητες σ’ αυτόν τον τομέα και να είναι σε θέση να επωμιστεί το έργο.) Το να έχει επαγγελματικές δεξιότητες είναι κάτι θεωρητικό. Σε τι αναφέρονται, λοιπόν, συγκεκριμένα αυτές οι επαγγελματικές δεξιότητες; Ας το εξηγήσουμε αυτό. Αν αρέσει σε κάποιον να ζωγραφίζει και τον ενδιαφέρει να δημιουργήσει τέχνη, αλλά αυτό δεν είναι το επάγγελμά του, δεν έχει γνώσεις σ’ αυτόν τον τομέα, κι απλώς του αρέσει, είναι πρέπον να επιλεγεί αυτός ο άνθρωπος ως επιβλέπων μιας καλλιτεχνικής ομάδας; (Όχι, δεν είναι.) Κάποιοι λένε: «Αν του αρέσει να δημιουργεί τέχνη, μπορεί να κάνει τη δουλειά και να μάθει γι’ αυτήν σταδιακά». Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι.) Υπάρχει μία εξαίρεση: αν κανένας άλλος στην καλλιτεχνική ομάδα δεν είναι εξοικειωμένος με το επάγγελμα, και αυτός ο άνθρωπος γνωρίζει λίγα περισσότερα και μαθαίνει γρηγορότερα από τους άλλους. Θα ήταν τότε σχετικά πρέπον να επιλεγεί; (Ναι.) Πέρα από αυτό το σενάριο, ας πούμε ότι ανάμεσα σε όλους εκείνους που ασχολούνται με τη δημιουργία τέχνης, μόνο αυτό το άτομο δεν ξέρει το επάγγελμα, αλλά επιλέγεται επειδή κατανοεί την αλήθεια και του αρέσει να δημιουργεί τέχνη. Είναι πρέπον αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Γιατί δεν είναι πρέπον; Επειδή δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η μοναδική επιλογή. Τότε πώς θα πρέπει να επιλεγεί ένας τέτοιος επιβλέπων; Θα πρέπει να επιλεγεί ανάμεσα σ’ εκείνους που είναι οι πιο ειδήμονες και οι πιο έμπειροι στο επάγγελμα. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να είναι ειδικός, να διαθέτει τόσο επαγγελματικές δεξιότητες όσο και εργασιακές ικανότητες· να μην επιλεγεί ένας ανίδεος. Αυτή είναι μία πτυχή. Επιπλέον, θα πρέπει να κουβαλάει ένα φορτίο, να έχει πνευματική κατανόηση και να είναι σε θέση να κατανοήσει την αλήθεια. Επίσης, η πίστη του στον Θεό θα πρέπει τουλάχιστον να έχει κάποια βάση. Οι κύριες αρχές είναι οι εξής: πρώτον, θα πρέπει να έχει εργασιακές ικανότητες· δεύτερον, θα πρέπει να κατανοεί το επάγγελμα· και τρίτον, θα πρέπει να έχει πνευματική κατανόηση και να είναι σε θέση να κατανοήσει την αλήθεια. Να χρησιμοποιείτε αυτά τα τρία κριτήρια για να επιλέγετε επιβλέποντες διαφόρων εργασιών.

Οι εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής σε σχέση με τους επιβλέποντες διαφόρων εργασιών

Οι επικεφαλής και οι εργάτες, αφού επιλέξουν επιβλέποντες για διάφορα συγκεκριμένα στοιχεία του έργου, δεν πρέπει απλώς να κάτσουν στην άκρη και να μην κάνουν τίποτα· θα πρέπει να εκπαιδεύσουν και να καλλιεργήσουν αυτούς τους επιβλέποντες για ένα χρονικό διάστημα, ώστε να διαπιστώσουν κατά πόσο τα άτομα που επέλεξαν μπορούν πράγματι να επωμιστούν το έργο και να το θέσουν στη σωστή πορεία. Αυτό σημαίνει να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους. Ας υποθέσουμε ότι, κατά τη στιγμή της επιλογής, βλέπεις ότι οι υποψήφιοί σου κατανοούν τα επαγγέλματά τους, διαθέτουν εργασιακή ικανότητα, κουβαλάνε κάποιο φορτίο και έχουν πνευματική κατανόηση και την ικανότητα να κατανοήσουν την αλήθεια, και πιστεύεις ότι όλα θα πάνε καλά επειδή έχουν τα προσόντα από αυτήν την άποψη, και λες: «Μπορείτε ν’ αρχίσετε να εργάζεστε· σας έχω αναφέρει όλες τις αρχές. Στο εξής, απλώς να κάνετε μόνοι σας αυτό που σας ζητά ο οίκος του Θεού». Είναι αυτός ένας αποδεκτός τρόπος διεξαγωγής του έργου; Επειδή όρισες τους επιβλέποντες, αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτε άλλο; (Όχι.) Τότε, τι θα πρέπει να γίνει; Ας υποθέσουμε ότι ένας επικεφαλής πραγματοποιεί συνάθροιση με τους επιβλέποντες δύο φορές την εβδομάδα, συναναστρέφεται μαζί τους πάνω στην αλήθεια, και δεν κάνει τίποτε άλλο, θεωρώντας ότι επειδή όλοι αυτοί οι επιβλέποντες είναι προνοητικοί, αξιόπιστοι και ικανοί να κατανοήσουν τι λένε οι άλλοι, μπορούν ν’ ασκούνται σύμφωνα με την αλήθεια. Αυτός ο επικεφαλής πιστεύει ότι δεν χρειάζεται να ελέγξει ή να παρακολουθήσει πώς κάνουν συγκεκριμένα το έργο τους αυτοί οι επιβλέποντες, κατά πόσο συνεργάζονται αρμονικά με τους άλλους, κατά πόσο έχουν συλλάβει τις επαγγελματικές δεξιότητες κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ή κατά πόσο έχουν ολοκληρώσει το έργο που τους ανατέθηκε από τον οίκο του Θεού. Άραγε, μ’ αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να χειρίζεται το έργο ένας επικεφαλής και ένας εργάτης; (Όχι.) Έτσι κάνουν το έργο τους οι ψευδο-επικεφαλής. Προσπαθούν να τελειώνουν μία και καλή με το έργο. Ορίζουν τους επιβλέποντες, σχηματίζουν μια ομάδα με μερικά μέλη, κι έπειτα λένε: «Ξεκινήστε το έργο. Αν χρειαστείτε εξοπλισμό, ενημερώστε με, και ο οίκος του Θεού θα τον αγοράσει για εσάς. Αν συναντήσετε δυσκολίες στην καθημερινότητά σας ή τυχόν προβλήματα, μη διστάσετε να τα αναφέρετε, και ο οίκος του Θεού θα τα λύνει πάντα για εσάς. Αν δεν έχετε δυσκολίες, τότε εστιάστε στο έργο σας. Μην προκαλείτε διαταράξεις και αναστατώσεις και μην ξεστομίζετε ιδέες που ακούγονται μεγαλειώδεις». Οι ψευδο-επικεφαλής αναθέτουν σ’ αυτούς τους ανθρώπους να εργαστούν μαζί, και νομίζουν ότι αρκεί να τους παρέχεται φαγητό, ποτό και στέγη και ότι δεν χρειάζεται να τους έχει κατά νου. Όταν ο Άνωθεν ρωτάει: «Πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που επιλέχθηκαν οι επιβλέποντες γι’ αυτό το έργο; Πώς προχωράει το έργο;» εκείνοι απαντούν: «Έχουν περάσει έξι μήνες. Έχουμε πραγματοποιήσει περίπου 10 συναθροίσεις γι’ αυτούς. Φαίνεται να έχουν καλή ψυχολογική διάθεση και το έργο υλοποιείται». Όταν ο Άνωθεν ρωτάει: «Πώς είναι, λοιπόν, η εργασιακή ικανότητα των επιβλεπόντων;» εκείνοι απαντούν: «Είναι μια χαρά· όταν τους επιλέξαμε, ήταν οι καλύτεροι». Ο Άνωθεν τούς ρωτάει: «Πώς τα πηγαίνουν τώρα; Μπορούν να κάνουν πραγματικό έργο;» Εκείνοι αποκρίνονται: «Έκανα μια συνάθροιση γι’ αυτούς». Ο Άνωθεν απαντά: «Δεν σε ρώτησα αν έκανες συνάθροιση· σε ρώτησα πώς τα πηγαίνει το έργο τους». Εκείνοι λένε: «Πιθανότατα καλά· κανείς δεν έχει αναφέρει κάτι κακό γι’ αυτούς». Ο Άνωθεν αποκρίνεται: «Το γεγονός ότι κανείς δεν έχει αναφέρει κάτι κακό δεν είναι πρότυπο. Πρέπει να εξετάσεις πώς είναι η εργασιακή τους ικανότητα και οι επαγγελματικές τους δεξιότητες, και να διαπιστώσεις κατά πόσο έχουν πνευματική κατανόηση και κατά πόσο κάνουν αληθινό έργο». Εκείνοι απαντούν: «Τη στιγμή που επιλέχθηκαν, φαίνονταν εντάξει. Εδώ και λίγο καιρό, δεν έχω ερευνήσει αυτές τις λεπτομέρειες. Αν θες να μάθεις, θα ρωτήσω ξανά». Έτσι κάνουν έργο οι ψευδο-επικεφαλής. Πραγματοποιούν συνεχώς συναθροίσεις και συναναστρέφονται δίχως τέλος με τους υφισταμένους τους, αλλά όταν πρόκειται για τον Άνωθεν, υπεκφεύγουν και δίνουν επιπόλαιες απαντήσεις. Η καλύτερη επιπόλαιη απάντηση που δίνουν είναι η εξής: «Έκανα συνάθροιση γι’ αυτούς. Την τελευταία φορά, ρώτησα αρκετά λεπτομερώς για το έργο». Έτσι απαντούν στον Άνωθεν. Άραγε, κάνουν αληθινό έργο αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής; Άραγε έχουν εντοπίσει αληθινά ζητήματα; Μήπως τα έχουν λύσει; Οι ψευδο-επικεφαλής, αφού ορίσουν τους επιβλέποντες, είναι εντελώς ανίδεοι για το κατά πόσο οι επιβλέποντες έχουν εκπληρώσει τις ευθύνες τους ή για το κατά πόσο είναι αφοσιωμένοι, για το πώς πραγματοποιείται το έργο, αν τα αποτελέσματα είναι καλά ή κακά, τι αναφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές για τους επιβλέποντες ή αν υπάρχουν πιο κατάλληλα άτομα για τη δουλειά. Γιατί είναι ανίδεοι γι’ αυτά τα πράγματα; Επειδή δεν κάνουν αυτό το αληθινό έργο· απλώς απασχολούνται με άχρηστα πράγματα. Πιστεύουν ότι δεν είναι απαραίτητο να επιβλέπουν και να επιθεωρούν διαρκώς το έργο μ’ αυτόν τον τρόπο· ότι αυτό θα σήμαινε πως δεν έχουν εμπιστοσύνη σ’ αυτούς τους επιβλέποντες. Στο μυαλό τους, το ότι πραγματοποιούν συναθροίσεις σημαίνει ότι εκπληρώνουν τις ευθύνες τους και ότι δείχνουν αφοσίωση. Αυτή είναι η κύρια εκδήλωση του ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κάνουν αληθινό έργο.

Ι. Πώς αντιμετωπίζουν οι ψευδο-επικεφαλής τους επιβλέποντες που δεν κάνουν αληθινό έργο

Οι ψευδο-επικεφαλής κλείνουν τα μάτια στις διάφορες συνθήκες των επιβλεπόντων κάθε λογής εργασιών στην εκκλησία· δεν έχουν αντίληψη αυτών των συνθηκών ούτε τις εξετάζουν, τις χειρίζονται ή τις επιλύουν. Ποιες είναι οι συγκεκριμένες συνθήκες των επιβλεπόντων; Η πρώτη είναι όταν οι επιβλέποντες δεν κουβαλάνε κάποιο φορτίο, και τρώνε, πίνουν και επιζητούν τη διασκέδαση, χωρίς ν’ ασχολούνται με το έργο τους ή να κάνουν αληθινό έργο. Δεν είναι σοβαρό πρόβλημα αυτό; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι έχουν εργασιακή ικανότητα, είναι ειδήμονες σ’ ένα επάγγελμα και είναι οι καλύτεροι· είναι ευφραδείς και ευφυείς, και αν τους ζητηθεί να επαναλάβουν τις οδηγίες, μπορούν να το κάνουν χωρίς να παραλείψουν ούτε λέξη, είναι αρκετά έξυπνοι· λαμβάνουν αρκετά καλή αξιολόγηση από όλους και είναι πιστοί για αρκετό καιρό. Συνεπώς, επιλέγονται ως επιβλέποντες. Ωστόσο, κανείς δεν ξέρει κατά πόσο αυτοί οι άνθρωποι είναι πραγματιστές, είναι σε θέση να πληρώσουν το τίμημα ή είναι ικανοί να κάνουν πραγματικό έργο. Εφόσον επιλέχθηκαν, αρχικά προάγονται για να καλλιεργηθούν και να χρησιμοποιηθούν σε δοκιμαστική βάση. Εντούτοις, αφού εργαστούν για λίγο, διαπιστώνεται ότι παρά τις επαγγελματικές δεξιότητες και την εμπειρία τους, είναι λαίμαργοι και τεμπέληδες και δεν είναι πρόθυμοι να πληρώσουν το τίμημα. Σταματούν να εργάζονται μόλις η εργασία γίνει λίγο κουραστική, και δεν θέλουν να δίνουν σημασία σε κανέναν που έχει προβλήματα ή δυσκολίες και χρειάζεται την καθοδήγησή τους. Το πρωί, μόλις ανοίξουν τα μάτια τους, σκέφτονται: «Τι θα φάω σήμερα; Η κουζίνα έχει μέρες να φτιάξει βραστό χοιρινό». Συνήθως, λένε διαρκώς στους άλλους: «Τα μεζεδάκια στον τόπο καταγωγής μου είναι πεντανόστιμα· συνηθίζαμε να πηγαίναμε έξω και να τρώμε μεζεδάκια σε κάθε φεστιβάλ. Όταν ήμουν στο σχολείο, τα σαββατοκύριακα συνήθιζα να κοιμάμαι μέχρι να ξυπνήσω από μόνος μου, κι έπειτα πήγαινα να φάω χωρίς να πλύνω το πρόσωπό μου ή να χτενίσω τα μαλλιά μου. Το απόγευμα, έπαιζα βιντεοπαιχνίδια στο σπίτι φορώντας τις πιτζάμες μου, μερικές φορές μέχρι τις 5 το επόμενο πρωί. Τώρα, το έργο στον οίκο του Θεού μ’ έχει αναγκάσει να ζω έτσι, και ως επιβλέπων, πρέπει να κάνω κάποια πράγματα. Δείτε τι καλά περνάτε όλοι εσείς· δεν χρειάζεται να πληρώσετε αυτό το τίμημα. Εγώ, ως επιβλέπων, πρέπει να είμαι σε θέση να υπομένω τις κακουχίες». Παρόλο που το λένε αυτό, άραγε επαναστατούν ενάντια στη σάρκα; Άραγε πληρώνουν το τίμημα; Είναι όλο παράπονα και δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν καθόλου πραγματικό έργο. Προχωρούν μόνο μετά από πίεση, ενώ συμπεριφέρονται επιπόλαια όταν ενεργούν χωρίς επιτήρηση. Στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, είναι χαλαροί και απείθαρχοι, συχνά είναι πονηροί και λουφάρουν, και δεν δείχνουν υπευθυνότητα ούτε στο ελάχιστο. Όταν διαπιστώνουν επαγγελματικά προβλήματα, δεν τα διορθώνουν για άλλους ανθρώπους, και είναι ευχαριστημένοι όταν όλοι οι άλλοι ενεργούν επιπόλαια όπως οι ίδιοι. Δεν θέλουν κανείς να παίρνει το έργο στα σοβαρά. Κάποιοι επιβλέποντες ολοκληρώνουν με χαλαρότητα και επιπολαιότητα τις λίγες εργασίες που τους έχουν ανατεθεί, κι έπειτα αρχίζουν έναν ατέλειωτο μαραθώνιο παρακολούθησης δραματικών τηλεοπτικών σειρών. Για ποιον λόγο παρακολουθούν δραματικές σειρές για ατέλειωτες ώρες; «Έχω ολοκληρώσει τις εργασίες μου· δεν παρασιτώ εις βάρος του οίκου του Θεού. Απλώς χαλαρώνω για να ξεκουράσω το μυαλό μου. Διαφορετικά, θα είμαι πολύ κουρασμένος και θα πληγεί η εργασιακή μου αποδοτικότητα. Άσε με να χαλαρώσω για λίγο, ώστε να βελτιωθεί η εργασιακή μου αποδοτικότητα». Συνεχίζουν να παρακολουθούν δραματικές σειρές μέχρι τις 2 ή τις 3 το πρωί. Την επόμενη μέρα στις 8 το πρωί, όταν όλοι έχουν τελειώσει το πρωινό τους κι έχουν αρχίσει να κάνουν τα καθήκοντά τους, αυτοί οι επιβλέποντες ακόμη κοιμούνται, και δεν σηκώνονται από το κρεβάτι ακόμα κι όταν έχει βγει για τα καλά ο ήλιος. Αργότερα, σηκώνονται απρόθυμα, σέρνοντας τη νωθρή σάρκα τους, τεντώνονται και χασμουριούνται, κι όταν βλέπουν ότι όλοι οι άλλοι έχουν ξεκινήσει να εργάζονται, φοβούνται μήπως παρατηρήσουν την οκνηρία τους, κι αρχίζουν να ψάχνουν δικαιολογίες, όπως: «Έμεινα ξύπνιος έως πολύ αργά χθες το βράδυ, είχα πάρα πολλά να κάνω, ο φόρτος εργασίας ήταν πολύ μεγάλος. Είμαι λίγο κουρασμένος. Μάλιστα, χθες το βράδυ ονειρεύτηκα ότι υπήρχε ένα πρόβλημα με κάποια πτυχή του έργου. Όταν ξύπνησα σήμερα το πρωί, τα χέρια μου ήταν τοποθετημένα σαν να πληκτρολογούσα σε υπολογιστή. Το μυαλό μου είναι πραγματικά θολό και πρέπει να πάρω έναν υπνάκο το απόγευμα». Παρόλο που ξύπνησαν τόσο αργά, χρειάζονται έναν υπνάκο και το απόγευμα. Δεν έχουν καταντήσει γουρούνια; Είναι ξεκάθαρο ότι λούφαραν, κι ωστόσο βρίσκουν προφάσεις για να δικαιολογηθούν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, και ισχυρίζονται ότι είναι κουρασμένοι επειδή έκαναν το καθήκον τους έως αργά το βράδυ. Είναι ξεκάθαρο ότι παρακολουθούσαν δραματικές σειρές για ατέλειωτες ώρες, ότι επιδίδονται στις ανέσεις της σάρκας και ότι ζουν σε μια ασύδοτη κατάσταση, κι ωστόσο στο τέλος βρίσκουν κι από πάνω μια δικαιολογία που ακούγεται καλή, για να εξαπατήσουν τους άλλους. Δεν δείχνει αυτό ότι δεν ασχολούνται με το έργο τους; (Ναι.) Τέτοιοι άνθρωποι μπορεί να έχουν εργασιακή ικανότητα και επαγγελματικές δεξιότητες, είναι, όμως, επιβλέποντες που ανταποκρίνονται στα πρότυπα; Προφανώς και όχι. Δεν είναι κατάλληλοι για επιβλέποντες, επειδή είναι πολύ τεμπέληδες, ενδίδουν στις ανέσεις της σάρκας, είναι άπληστοι στο φαγητό, τον ύπνο και τη διασκέδαση, και δεν μπορούν να επωμιστούν ούτε να εκπληρώσουν τις ευθύνες ενός επιβλέποντος.

Κάποιες γυναίκες συχνά χαζεύουν ρούχα, παπούτσια, καλλυντικά και φαγητά στο διαδίκτυο, κι αφού τελειώσουν, ξεκινούν έναν μαραθώνιο παρακολούθησης δραματικών σειρών. Οι άλλοι λένε: «Γιατί παρακολουθείς τόσες ώρες δραματικές σειρές όταν δεν έχεις ολοκληρώσει το έργο σου; Επιπλέον, άλλοι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν τόσα προβλήματα. Ως επιβλέπουσα, θα πρέπει να τους παρέχεις καθοδήγηση. Γιατί δεν εκπληρώνεις τις ευθύνες σου;» Αυτές οι γυναίκες λένε: «Και η παρακολούθηση δραματικών σειρών είναι μέρος της εργασίας μου. Πρέπει να δημιουργηθούν τα βίντεο και οι ταινίες του οίκου του Θεού, και πρέπει να βρω έμπνευση από αυτές τις δραματικές σειρές!» Δεν είναι δόλιο να το πει κανείς αυτό; Αν ασχολούνται μ’ αυτό το επάγγελμα, είναι αποδεκτό να παρακολουθούν περιστασιακά κάποιες δραματικές σειρές για έμπνευση· αναζητούν, όμως, έμπνευση όταν παρακολουθούν τέτοιες σειρές μέρα-νύχτα; Δεν είναι δόλιο αυτό; (Ναι.) Όλοι ξέρουν τι συμβαίνει, οπότε όταν αυτές οι γυναίκες λένε τέτοια πράγματα, ξεπουλάνε την αξιοπρέπειά τους και την ακεραιότητά τους. Κάποιοι άνθρωποι έχουν ήδη το συνήθειο να παίζουν βιντεοπαιχνίδια, κι αυτό έχει γίνει τακτικό μέρος της ζωής τους. Ωστόσο, αφού επιλεγούν ως επιβλέποντες, δεν θα πρέπει ν’ αλλάξουν αυτές τις κακές συνήθειες κι αυτά τα χούγια; (Ναι.) Αν δεν μπορούν να επαναστατήσουν εναντίον τους, τότε όταν επιλέγονται ως επικεφαλής, θα πρέπει να πουν: «Δεν μπορώ ν’ αναλάβω αυτό το έργο. Είμαι εθισμένος στα βιντεοπαιχνίδια. Όταν παίζω βιντεοπαιχνίδια, φτάνω σε κατάσταση λήθης, και κανείς δεν μπορεί να παρέμβει ή να με μεταπείσει. Αν μ’ επιλέξετε, σίγουρα θα καθυστερήσει το έργο. Οπότε, δράστε εγκαίρως και μη μου επιτρέψετε να γίνω επιβλέπων». Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν το δηλώσουν αυτό εκ των προτέρων και νιώσουν ικανοποίηση και περηφάνια όταν επιλεγούν, λατρεύοντας αυτήν τη θέση, αλλά συνεχίσουν να παίζουν βιντεοπαιχνίδια όποτε τους αρέσει, όπως έκαναν προτού γίνουν επιβλέποντες, αυτό δεν είναι πρέπον, και σίγουρα θα καθυστερήσει το έργο.

Κάποιοι επιβλέποντες έχουν κάποιες κακές συνήθειες. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές τούς επιλέγουν, κάποιοι δεν κατανοούν την περίπτωσή τους, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να δαπανήσουν αδιάκοπα τον εαυτό τους για τον Θεό, και θεωρούν ότι οι κακές συνήθειες και τα χούγια των νέων ανθρώπων ίσως αλλάξουν σταδιακά με την ηλικία και με τη συνεχή κατανόηση της αλήθειας. Πολλοί άνθρωποι διατηρούν αυτήν τη στάση κι έχουν αυτήν την οπτική όταν επιλέγουν αυτά τα άτομα ως επιβλέποντες. Μόλις αυτά τα άτομα επιλεγούν, κάνουν κάποιο έργο, αλλά μετά από λίγο καιρό γίνονται αρνητικοί κι αρχίζουν να σκέφτονται: «Δεν είναι εύκολο να είναι κανείς επιβλέπων. Πρέπει να σηκώνομαι νωρίς το πρωί και να μένω ξύπνιος ως αργά, και πρέπει να κάνω περισσότερα και να παρατηρώ σε κάθε ευκαιρία περισσότερα από ό,τι οι άλλοι άνθρωποι. Επίσης, πρέπει ν’ ανησυχώ περισσότερο και να δαπανώ περισσότερο χρόνο και περισσότερη ενέργεια. Αυτή η δουλειά είναι δύσκολη· είναι πολύ κουραστική!» Κατά συνέπεια, σκέφτονται να τα παρατήσουν. Αν δεν κουβαλάς φορτίο, δεν μπορείς να κάνεις το έργο ενός επιβλέποντος. Αν κουβαλάς φορτίο μέσα σου, θα είσαι πρόθυμος ν’ ανησυχείς για το έργο, και ακόμα κι αν είσαι λίγο πιο κουρασμένος από τους άλλους, δεν θα νιώθεις ότι υποφέρεις. Ακόμη κι όταν θα έρχεται η στιγμή να ξεκουραστείς, θα σκέφτεσαι και πάλι: «Πώς πήγε το σημερινό έργο;» Αν ξαφνικά θυμηθείς ένα ζήτημα που παραμένει άλυτο, δεν θα μπορείς να κοιμηθείς. Αν κουβαλάς φορτίο μέσα σου, θα σκέφτεσαι συνεχώς το έργο και δεν θα σε νοιάζει καν πόσο καλά τρως ή ξεκουράζεσαι. Αν οι άνθρωποι κουβαλάνε πολύ μικρό φορτίο ως επιβλέποντες, ο λίγος ενθουσιασμός τους μπορεί να κρατήσει μόνο λίγες μέρες και, με την πάροδο του χρόνου, κάποιοι από αυτούς δεν μπορούν ν’ αντέξουν άλλο. Σκέφτονται: «Αυτή η δουλειά είναι πολύ κουραστική. Υπάρχει τρόπος να διασκεδάσω και να χαλαρώσω για λίγο; Θα παίξω μερικά βιντεοπαιχνίδια». Έχουν καλές επιδόσεις για λίγο διάστημα, αλλά ξαφνικά τρώγονται να παίξουν βιντεοπαιχνίδια. Μόλις αρχίσουν, δεν μπορούν να σταματήσουν· όσο παίζουν, το μικρό φορτίο που κουβαλούσαν κάποτε θα διαβρωθεί, όπως και ο ενθουσιασμός που τους ωθούσε να δαπανήσουν τον εαυτό τους, η αποφασιστικότητά τους και η θετική τους στάση απέναντι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Όταν κάποιος τους ρωτάει κάτι, χάνουν την υπομονή τους. Είτε κλαδεύουν τους ανθρώπους, είτε τους επιπλήττουν και τους χλευάζουν ή ενεργούν επιπόλαια και εγκαταλείπουν το έργο τους. Άραγε, δεν υπάρχει πρόβλημα μ’ αυτούς τους επιβλέποντες; (Ναι.) Κατά τη διάρκεια της ημέρας, είναι μέσα στη θολούρα και μόλις και μετά βίας τα βγάζουν πέρα στο έργο τους, ενώ το βράδυ, όταν δεν τους βλέπει κανείς, παίζουν βιντεοπαιχνίδια στα κρυφά και δεν κλείνουν μάτι όλη νύχτα. Στην αρχή, νιώθουν άνετα και σκέφτονται: «Δεν καθυστέρησα το έργο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Έκανα όλο το έργο που όφειλα να κάνω. Έλυσα όλα τα προβλήματα για τα οποία με ρώτησαν οι άλλοι. Ακόμα κι αν δεν κοιμηθώ το βράδυ για να βρω χρόνο να παίξω βιντεοπαιχνίδια, δεν δείχνουν όλα αυτά ότι είμαι αφοσιωμένος;» Ως αποτέλεσμα, μόλις αρχίσουν να παίζουν βιντεοπαιχνίδια, δεν μπορούν να σταματήσουν και δεν ακούν κανέναν. Παρόλο που αυτό δεν επηρεάζει την ξεκούραση ή το εργασιακό περιβάλλον άλλων ανθρώπων, άραγε, τέτοιοι επιβλέποντες μπορούν να επωμιστούν το έργο τους; Άραγε, μπορούν να το κάνουν καλά; (Όχι.) Γιατί όχι; Συχνά, παίζουν βιντεοπαιχνίδια όλη νύχτα χωρίς να κοιμηθούν και πρέπει να εργαστούν κατά τη διάρκεια της ημέρας· πόση ενέργεια μπορεί να έχει ένας άνθρωπος; Μήπως θα έχουν υψηλή εργασιακή αποδοτικότητα, αν επιμένουν να παίζουν έτσι βιντεοπαιχνίδια; Σε καμία περίπτωση. Επομένως, τέτοιοι επιβλέποντες δεν μπορούν καθόλου να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους ούτε να επωμιστούν το έργο τους. Παρόλο που διαθέτουν επαγγελματικές δεξιότητες και κάποιο επίπεδο, τους αρέσει να παίζουν και δεν ασχολούνται με το έργο τους. Δεν θα έπρεπε ν’ απομακρυνθούν από τα καθήκοντά τους αυτοί οι επιβλέποντες; Αν δεν απομακρυνθούν από τα καθήκοντά τους, το έργο θα καθυστερήσει. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν απομακρυνθούν από τα καθήκοντά τους, δεν θα μπορέσουμε να βρούμε κανέναν άλλον που να έχει τις δικές τους επαγγελματικές δεξιότητες. Πρέπει να τους αφήσουμε να κάνουν αυτήν τη δουλειά· μπορούν να επωμιστούν το έργο, ακόμα κι αν παίζουν βιντεοπαιχνίδια». Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι, δεν είναι.) Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να εστιάσει ταυτόχρονα σε δύο πράγματα· οι άνθρωποι έχουν περιορισμένη ενέργεια. Αν εστιάσεις την περισσότερη ενέργειά σου στο παιχνίδι, τότε θα επηρεαστεί η αυτοσυγκέντρωσή σου όταν κάνεις τα καθήκοντά σου και θα υποβαθμιστεί σημαντικά η αποτελεσματικότητά σου. Αυτή είναι μια ανεύθυνη στάση απέναντι στην εκτέλεση ενός καθήκοντος. Ακόμη κι αν ένας άνθρωπος δώσει όλη του την ψυχή και όλη του την ενέργεια στο καθήκον του, αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι τα αποτελέσματα θα ανταποκρίνονται εκατό τοις εκατό στα πρότυπα. Τα πράγματα θα είναι ακόμη χειρότερα, αν εστιάσει την ψυχή του και την περισσότερη ενέργειά του στο παιχνίδι· δεν θα του απομείνει πολλή ενέργεια και σκέψη για την εκτέλεση του καθήκοντός του, και θα επηρεαστεί η αποτελεσματικότητά του όταν κάνει το καθήκον του. Είναι μετριοπαθές να ειπωθεί ότι θα επηρεαστεί· στην πραγματικότητα, η αποτελεσματικότητά του όταν κάνει το καθήκον του θα πληγεί σοβαρά. Αν εντοπιστούν τέτοιοι επιβλέποντες, θα πρέπει ν’ απομακρυνθούν άμεσα από τα καθήκοντά τους και να τους ανατεθούν διαφορετικά καθήκοντα, επειδή είναι ήδη ξεγραμμένοι. Δεν είναι μόνο ότι οι επιδόσεις τους στα καθήκοντά τους δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα· είναι ήδη ανίκανοι να επωμιστούν το έργο τους και δεν μπορούν να έχουν καμία θετική επίδραση σ’ αυτό. Επομένως, θα ήταν καλύτερη επιλογή να βρεθεί κάποιος σοβαρός και υπεύθυνος για ν’ αναλάβει το έργο τους, ακόμη κι αν διαθέτει ελαφρώς λιγότερες επαγγελματικές δεξιότητες από αυτούς.

Μόλις τώρα, συναναστράφηκα πάνω στα διάφορα είδη ανθρώπων που είναι άπληστοι στο φαγητό, στον ύπνο και στη διασκέδαση. Υπάρχει κι ένα άλλο είδος ανθρώπου. Αρχικά, όταν επιλέγονται οι επιβλέποντες, ο άνθρωπος αυτού του είδους θεωρείται κατάλληλος για τον ρόλο από κάθε άποψη, και όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές είναι πρόθυμοι να τον επιλέξουν. Πιστεύουν ότι αυτός ο άνθρωπος έχει καλή ανθρώπινη φύση, ότι είναι ενθουσιώδης και ειδήμων στο επάγγελμά του, καθώς και ότι είναι ο καλύτερος και ο πιο δυνατός στην ομάδα από κάθε άποψη, με αποτέλεσμα ν’ αποτελεί την προφανή επιλογή για τη θέση του επιβλέποντος. Ωστόσο, λίγο καιρό αφότου επιλεγεί, αυτός ο άνθρωπος αρχίζει να νιώθει συχνά υπνηλία, ακόμη και κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων. Όταν του μιλάνε οι άλλοι, εκείνος είναι μονίμως σε σύγχυση και δίνει άσχετες απαντήσεις στις ερωτήσεις. Δεν ήταν έτσι στο παρελθόν· γιατί, λοιπόν, μοιάζει ξαφνικά να έχει γίνει διαφορετικός άνθρωπος; Αργότερα, κάποιος ανακαλύπτει άθελά του ότι οι συζητήσεις που έχει αυτός ο επιβλέπων μ’ ένα συγκεκριμένο άτομο υποδηλώνουν πως οι δυο τους έχουν ερωτική σχέση, και αρχίζουν οι εικασίες για το κατά πόσο ισχύει όντως αυτό. Όσο αυτό το ζήτημα γίνεται πιο εμφανές, αυτός ο επιβλέπων φαίνεται ολοένα και πιο μπερδεμένος. Όταν κάποιος τον ρωτάει κάτι ή του μιλάει για κάτι, εκείνος δεν δίνει πλέον τόσο γρήγορες απαντήσεις, και δεν είναι τόσο σαφής και κατανοητός όσο ήταν κάποτε. Αρχίζει να κάνει όλο και λιγότερο από το έργο που οφείλει να κάνει ένας επιβλέπων και έχει όλο και λιγότερο ενθουσιασμό για την εκτέλεση του καθήκοντός του. Είναι σαν να έχει γίνει διαφορετικός άνθρωπος· ενδιαφέρεται περισσότερο για τα ρούχα του και την ατομική του περιποίηση από ό,τι πριν. Υπάρχει πρόβλημα εδώ. Στο παρελθόν, κατά τις περιόδους έντονης εργασίας, σπάνια έκανε μπάνιο· όμως τώρα, πλένει το πρόσωπό του δύο φορές την ημέρα, και χτενίζει τα μαλλιά του και κοιτάζεται στον καθρέφτη σε κάθε ευκαιρία, ενώ ρωτάει διαρκώς τους άλλους: «Πιστεύεις ότι το δέρμα μου έχει ξανοίξει ή έχει σκουρύνει τελευταία; Γιατί μου φαίνεται ότι έχει σκουρύνει;» Εκείνοι απαντούν: «Είναι τόσο επιπόλαιο να μιλάς εσύ, ένας επιβλέπων, για τέτοια πράγματα. Έχει καμιά σημασία αν ξάνοιξε ή αν σκούρυνε;» Μιλάει διαρκώς γι’ αυτά τα ασήμαντα θέματα και δεν έχει κέφι να κάνει το έργο του. Όποτε του δίνεται η ευκαιρία, μιλάει για ρούχα, για τις γυναίκες, για τους άνδρες, για τον έρωτα και για τι είδους συζύγους θα πρέπει να επιλέγουν οι άνθρωποι, αλλά δεν συζητάει ποτέ για τα ζητήματα που σχετίζονται με την εκτέλεση των καθηκόντων του ή για τον τρόπο επίλυσής τους. Δεν υπάρχει πρόβλημα εδώ; Άραγε, μπορεί και πάλι να κάνει έργο; (Όχι, δεν μπορεί.) Έχει αλλάξει η νοοτροπία του και δεν απασχολούν πλέον τη σκέψη του ζητήματα που έχουν να κάνουν με την εκτέλεση ενός καθήκοντος. Αντιθέτως, όλη μέρα απασχολούν το μυαλό του σκέψεις για το πώς να συνάψει σχέσεις, πώς να ντυθεί και πώς να προσελκύσει το αντίθετο φύλο. Οι άπιστοι έχουν μια φράση: «πέφτω στην παγίδα του έρωτα». Άραγε, είναι έρωτας αυτό; Όχι, είναι ένας βαθύς λάκκος! Μόλις πέσεις μέσα, δεν μπορείς να ξαναβγείς. Υπάρχουν στο προσωπικό τέτοιοι άνθρωποι που κάνουν τα καθήκοντά τους; (Ναι.) Ενώ ο οίκος του Θεού δεν παρεμβαίνει στους ανθρώπους που αναζητούν ερωτικούς συντρόφους, αν αυτοί οι άνθρωποι αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή και επηρεάζουν το έργο της εκκλησίας, πρέπει ν’ απομακρυνθούν. Αυτά τα ζευγάρια θα πρέπει να φύγουν και να βγουν ραντεβού μόνοι τους και να μην επηρεάζουν άλλους ανθρώπους. Αν είσαι κάποιος που έχει αποφασίσει ν’ αφιερώσει όλη του τη ζωή για να δαπανήσει τον εαυτό του για τον Θεό και έχεις αποφασίσει να μη συνάπτεις ερωτικές σχέσεις, τότε εστίασε στο να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό. Αν έχεις συνάψει μια ερωτική σχέση και δεν έχεις πια όρεξη να κάνεις το έργο σου, τότε δεν πρέπει να εκτελείς το καθήκον ενός επιβλέποντος και ο οίκος του Θεού θα επιλέξει άλλον άνθρωπο για τη θέση. Το έργο του οίκου του Θεού δεν πρέπει να καθυστερεί ούτε να επηρεάζεται από τη δική σου ερωτική σχέση. Το έργο πρέπει να συνεχιστεί. Πώς μπορεί να συνεχιστεί; Επιλέγοντας έναν άλλον επιβλέποντα που δεν έχει κάποια ερωτική σχέση, που διαθέτει ισχυρές επαγγελματικές δεξιότητες και μπορεί να επωμιστεί το έργο, ώστε να του ανατεθεί το έργο σου. Ο οίκος του Θεού λειτουργεί πάντα μ’ αυτόν τον τρόπο και αυτή η αρχή παραμένει αμετάβλητη. Κάποιοι επιβλέποντες λένε: «Η ερωτική μου σχέση δεν επηρεάζει το έργο μου· αφήστε με να συνεχίσω να είμαι επιβλέπων». Άραγε, μπορούμε να πιστέψουμε αυτήν τη δήλωση; (Όχι, δεν μπορούμε.) Γιατί δεν μπορούμε να την πιστέψουμε; Επειδή όλοι μπορούν να δουν τα γεγονότα! Όταν ένας άνθρωπος έχει μια ερωτική σχέση, το μόνο που σκέφτεται είναι ο ερωτικός του σύντροφος και η καρδιά του είναι απασχολημένη μ’ αυτά τα ζητήματα, οπότε νιώθει συχνά υπνηλία κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων και δεν μπορεί να κάνει τα καθήκοντά του. Επομένως, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει ο οίκος του Θεού τέτοιους ανθρώπους είναι κατάλληλος και συνάδει με τις αρχές. Ο οίκος του Θεού δεν σ’ εμποδίζει να βγεις ραντεβού, ούτε σου στερεί την ελευθερία να το κάνεις. Μπορείς να βγεις ραντεβού με κάποιον όσο τραβάει η όρεξή σου: αυτό είναι δική σου απόφαση, εφόσον δεν το μετανιώσεις και δεν κλάψεις γι’ αυτό αργότερα. Κάποιοι επιβλέποντες έχουν απομακρυνθεί από τα καθήκοντά τους επειδή είχαν μια ερωτική σχέση. Ορισμένοι άνθρωποι ρωτάνε: «Δεν επιτρέπεται σ’ έναν άνθρωπο να πιστεύει στον Θεό αν έχει μια ερωτική σχέση;» Ο οίκος του Θεού δεν το είπε ποτέ αυτό. Μήπως ο οίκος του Θεού απορρίπτει ή αποβάλλει όλους εκείνους που συνάπτουν ερωτικές σχέσεις; (Όχι.) Αν έχεις μια ερωτική σχέση, τότε δεν μπορείς να είσαι επιβλέπων ή επικεφαλής ή εργάτης, και αν δεν κάνεις με αφοσίωση τα καθήκοντά σου, τότε θα πρέπει να εγκαταλείψεις την εκκλησία πλήρους απασχόλησης. Μήπως έχει πει κανείς ότι δεν σου επιτρέπεται πλέον να πιστεύεις στον Θεό ή ότι θ’ αποβληθείς; Μήπως έχει αποφανθεί κανείς ότι δεν μπορείς να σωθείς ή ότι θα είσαι καταραμένος; (Όχι.) Ο οίκος του Θεού δεν είπε ποτέ τέτοια πράγματα. Ο οίκος του Θεού δεν παρεμβαίνει καθόλου στις προσωπικές σου επιλογές και στην ελευθερία σου· δεν σου στερεί καμία ελευθερία, σου δίνει ελευθερία. Ωστόσο, όταν πρόκειται για επιβλέποντες τέτοιου είδους, η αρχή που ακολουθεί ο οίκος του Θεού για να τους αντιμετωπίσει είναι να τους απαλλάσσει από τα καθήκοντά τους και να βρίσκει έναν κατάλληλο άνθρωπο για να πάρει τη θέση τους. Αν είναι κατάλληλοι για να συνεχίσουν να κάνουν ένα καθήκον, μπορούν να παραμείνουν στην εκκλησία. Αν όχι, θα διωχθούν. Δεν θα τους χτυπήσει κανείς, ούτε θα τους επιτεθεί λεκτικά ή θα τους εξευτελίσει. Δεν πρόκειται για ένα ντροπιαστικό θέμα· είναι κάτι πολύ φυσιολογικό. Όταν, λοιπόν, κάποιοι άνθρωποι απομακρύνονται από τις θέσεις τους ή στέλνονται σε συνηθισμένες εκκλησίες επειδή έχουν ερωτικές σχέσεις, είναι ντροπιαστικό αυτό; Απλώς υποδηλώνει ότι δεν έχουν αφοσίωση όταν κάνουν τα καθήκοντά τους, ότι δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια και ότι δεν κουβαλάνε κανένα απολύτως φορτίο για τη ζωή-είσοδό τους. Ένας τέτοιος επιβλέπων δεν ασχολείται με το έργο του· εστιάζει μόνο στις ερωτικές σχέσεις, με αποτέλεσμα να καθυστερεί το εκκλησιαστικό έργο, και έχει ήδη επηρεάσει την πρόοδο του έργου της εκκλησίας. Δεν είναι αυτό σοβαρό πρόβλημα; (Ναι.) Επομένως, ένας τέτοιος επιβλέπων δεν είναι κατάλληλος για να παραμείνει και θα πρέπει ν’ απομακρυνθεί από τη θέση του. Κάποιοι λένε: «Δεν είναι πολύ βιαστικό ν’ απομακρυνθεί;» Αν έχουν περάσει μόνο μια-δυο μέρες από την έναρξη της ερωτικής του σχέσης έως τη στιγμή της απομάκρυνσής του, τότε ίσως θεωρηθεί βιαστικό. Αν, όμως, έχουν περάσει τρεις με πέντε μήνες, μήπως θα θεωρούνταν και πάλι βιαστικό; (Όχι.) Η απόφαση έχει ληφθεί αρκετά αργά, το έργο έχει ήδη καθυστερήσει πάρα πολύ· πώς γίνεται να μην ανησυχείς γι’ αυτό; Δεν είναι πρόβλημα αυτό; (Ναι.)

Οι ψευδο-επικεφαλής δεν ρωτούν ποτέ για τους επιβλέποντες που δεν κάνουν πραγματικό έργο ή που δεν ασχολούνται με το έργο τους. Πιστεύουν ότι χρειάζεται απλώς να επιλέξουν έναν επιβλέποντα και ότι έτσι λήγει το ζήτημα· ότι μετά ο επιβλέπων θα μπορεί να χειρίζεται μόνος του όλα τα ζητήματα του έργου. Έτσι, οι ψευδο-επικεφαλής απλώς πραγματοποιούν συναθροίσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα και δεν επιβλέπουν το έργο ούτε ρωτούν πώς προχωράει, αλλά συμπεριφέρονται σαν αφεντικά που δεν ανακατεύονται. Αν κάποιος αναφέρει ένα πρόβλημα μ’ έναν επιβλέποντα, ένας ψευδο-επικεφαλής θα πει: «Είναι απλώς ένα δευτερεύον πρόβλημα, όλα καλά. Μπορείτε να το χειριστείτε μόνοι σας. Μη ρωτάτε εμένα». Ο άνθρωπος που ανέφερε το πρόβλημα λέει: «Αυτός ο επιβλέπων είναι ένας λαίμαργος τεμπέλης. Εστιάζει μόνο στο φαγητό και στη διασκέδαση και είναι χαραμοφάης. Δεν θέλει να υποφέρει ούτε λίγη κακουχία στο καθήκον του, πάντα λουφάρει με δόλιο τρόπο και βρίσκει δικαιολογίες για ν’ αποφύγει το έργο του και ν’ απαλλαγεί από τις ευθύνες του. Δεν είναι κατάλληλος για επιβλέπων». Ο ψευδο-επικεφαλής θ’ απαντήσει: «Ήταν εξαιρετικός όταν επιλέχθηκε ως επιβλέπων. Αυτό που λες δεν είναι αλήθεια ή, ακόμα κι αν είναι, είναι απλώς μια προσωρινή εκδήλωση». Ο ψευδο-επικεφαλής δεν θα προσπαθήσει να μάθει περισσότερα για την περίπτωση του επιβλέποντος· αντιθέτως, θα κρίνει και θ’ αποφανθεί για το ζήτημα με βάση τις δικές του προηγούμενες εντυπώσεις για τον συγκεκριμένο επιβλέποντα. Όποιος κι αν αναφέρει προβλήματα με τον επιβλέποντα, ο ψευδο-επικεφαλής θα τον αγνοήσει. Ο επιβλέπων δεν κάνει πραγματικό έργο και το έργο της εκκλησίας έχει σχεδόν φτάσει σε τέλμα, αλλά ο ψευδο-επικεφαλής δεν νοιάζεται, είναι σαν να μην τον αφορά καν. Είναι αρκετά εμετικό το γεγονός ότι κάνει τα στραβά μάτια όταν κάποιος αναφέρει τα προβλήματα του επιβλέποντος. Ποιο είναι, όμως, το πιο απεχθές από όλα; Όταν οι άνθρωποι του αναφέρουν πραγματικά σοβαρά προβλήματα με τον επιβλέποντα, εκείνος δεν προσπαθεί να τα λύσει, και μάλιστα βρίσκει κάθε λογής δικαιολογίες: «Τον γνωρίζω αυτόν τον επιβλέποντα· πιστεύει αληθινά στον Θεό, ποτέ δεν θα είχε προβλήματα. Ακόμη κι αν είχε κάποιο μικρό ζήτημα, ο Θεός θα τον προστάτευε και θα τον πειθαρχούσε. Αν κάνει λάθη, αυτό είναι ανάμεσα σ’ εκείνον και στον Θεό· εμείς δεν χρειάζεται ν’ ασχοληθούμε μ’ αυτό». Οι ψευδο-επικεφαλής εργάζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Παριστάνουν ότι κατανοούν την αλήθεια και ότι έχουν πίστη, αλλά απλώς προκαλούν χάος στο εκκλησιαστικό έργο· το εκκλησιαστικό έργο μπορεί να φτάσει ακόμα και σε τέλμα κι εκείνοι να εξακολουθούν να προσποιούνται ότι δεν έχουν ιδέα. Άραγε, οι ψευδο-επικεφαλής δεν ενεργούν υπερβολικά σαν χαρτογιακάδες; Είναι ανίκανοι να κάνουν οι ίδιοι αληθινό έργο και δεν είναι σχολαστικοί ούτε σε σχέση με το έργο των επικεφαλής και των επιβλεπόντων των ομάδων· δεν το παρακολουθούν ούτε ρωτάνε σχετικά. Η άποψή τους για τους ανθρώπους βασίζεται μόνο στις δικές τους εντυπώσεις και φαντασιοκοπίες. Όταν βλέπουν κάποιον να έχει καλές επιδόσεις για ένα χρονικό διάστημα, πιστεύουν ότι αυτός ο άνθρωπος θα είναι για πάντα καλός, ότι δεν πρόκειται ν’ αλλάξει· δεν πιστεύουν κανέναν που λέει ότι υπάρχει πρόβλημα μ’ αυτόν τον άνθρωπο, και όταν κάποιος τους προειδοποιεί γι’ αυτόν τον άνθρωπο, τον αγνοούν. Πιστεύετε ότι οι ψευδο-επικεφαλής είναι ηλίθιοι; Είναι ηλίθιοι και ανόητοι. Γιατί είναι ηλίθιοι; Εμπιστεύονται αβασάνιστα έναν άνθρωπο, πιστεύοντας ότι επειδή, όταν επιλέχθηκε, έδωσε έναν όρκο και δεσμεύτηκε και προσευχήθηκε με τα δάκρυα να κυλούν στο πρόσωπό του, αυτό σημαίνει ότι είναι άξιος εμπιστοσύνης και ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν ποτέ προβλήματα μαζί του όταν αναλάβει έργο στο μέλλον. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν καθόλου τη φύση των ανθρώπων· είναι ανίδεοι για τις αληθινές συνθήκες του διεφθαρμένου ανθρώπινου γένους. Λένε: «Πώς θα μπορούσε ν’ αλλάξει κάποιος προς το χειρότερο, όταν έχει επιλεγεί ως επιβλέπων; Πώς θα μπορούσε ν’ αποφύγει το έργο του κάποιος που φαίνεται τόσο δραστήριος και αξιόπιστος; Δεν θα μπορούσε, έτσι δεν είναι; Έχει πολλή ακεραιότητα». Επειδή οι ψευδο-επικεφαλής έχουν βασιστεί υπερβολικά στις φαντασιοκοπίες και στα συναισθήματά τους, καταλήγουν ανίκανοι να λύσουν έγκαιρα τα πολλά προβλήματα που προκύπτουν στο εκκλησιαστικό έργο και δεν μπορούν ν’ απαλλάξουν άμεσα από τα καθήκοντά του τον εμπλεκόμενο επιβλέποντα και να του αναθέσουν διαφορετικά καθήκοντα. Είναι όντως ψευδο-επικεφαλής. Και ποιο ακριβώς είναι το ζήτημα εδώ; Μήπως η προσέγγιση των ψευδο-επικεφαλής απέναντι στο έργο τους έχει καμία σχέση με την επιπολαιότητα; Από τη μία πλευρά, βλέπουν ότι ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας πραγματοποιεί λυσσαλέα συλλήψεις ενάντια στον εκλεκτό λαό του Θεού, οπότε, για να παραμείνουν ασφαλείς, αναθέτουν τυχαία σε κάποιον ν’ αναλάβει το έργο, πιστεύοντας ότι έτσι θα λυθεί το πρόβλημα και ότι δεν χρειάζεται να του δώσουν περισσότερη σημασία. Τι σκέφτονται βαθιά μέσα τους; «Αυτό το περιβάλλον είναι πολύ εχθρικό. Πρέπει να κρυφτώ για λίγο». Αυτό δείχνει ότι ποθούν τις ανέσεις της σάρκας, έτσι δεν είναι; Από την άλλη πλευρά, οι ψευδο-επικεφαλής έχουν ένα μοιραίο ελάττωμα: Εμπιστεύονται γρήγορα τους ανθρώπους, με βάση τις δικές τους φαντασιοκοπίες. Κι αυτό προκαλείται από το γεγονός ότι δεν κατανοούν την αλήθεια, έτσι δεν είναι; Πώς αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού την ουσία του διεφθαρμένου ανθρώπινου γένους; Γιατί πρέπει να εμπιστεύονται τους ανθρώπους, όταν δεν τους εμπιστεύεται ο Θεός; Οι ψευδο-επικεφαλής είναι υπερβολικά αλαζόνες και αυτάρεσκοι, έτσι δεν είναι; Σκέφτονται το εξής: «Δεν μπορεί να έχω κρίνει λάθος αυτόν τον άνθρωπο, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν προβλήματα με τον άνθρωπο που έχω κρίνει κατάλληλο· σε καμία περίπτωση δεν είναι κάποιος που ενδίδει στο φαγητό, στο ποτό και στη διασκέδαση, ούτε κάποιος που του αρέσουν οι ανέσεις και μισεί τη σκληρή δουλειά. Είναι απολύτως αξιόπιστος και σίγουρα μπορεί να βασιστεί κανείς πάνω του. Δεν πρόκειται ν’ αλλάξει· αν το έκανε, αυτό θα σήμαινε ότι έκανα λάθος γι’ αυτόν, έτσι δεν είναι;» Τι είδους συλλογιστική είναι αυτή; Μήπως είναι κάποιου είδους ειδικοί; Μήπως έχουν όραση με ακτίνες Χ; Μήπως έχουν αυτήν την ιδιαίτερη δεξιότητα; Ακόμη κι αν ζούσες μ’ έναν άνθρωπο για ένα-δυο χρόνια, θα ήσουν σε θέση να δεις ποιος πραγματικά είναι, αν δεν υπήρχε ένα κατάλληλο περιβάλλον ώστε ν’ απογυμνωθεί εντελώς η φύση-ουσία του; Αν δεν τον αποκάλυπτε ο Θεός, θα μπορούσες να ζεις στο πλευρό του για τρία ή ακόμα και για πέντε χρόνια και να πάσχιζες ακόμα να διακρίνεις ποια ακριβώς είναι η φύση-ουσία του. Και πόσο περισσότερο ισχύει αυτό, όταν βλέπεις σπάνια έναν άνθρωπο και βρίσκεσαι μαζί του αραιά και πού; Οι ψευδο-επικεφαλής εμπιστεύονται αβασάνιστα έναν άνθρωπο, με βάση μια εφήμερη εντύπωση ή τη θετική αξιολόγηση κάποιου άλλου γι’ αυτόν, και τολμούν να εμπιστευτούν σ’ έναν τέτοιο άνθρωπο το έργο της εκκλησίας. Δεν είναι εντελώς τυφλοί, όταν το κάνουν αυτό; Δεν δείχνει αυτό ότι ενεργούν απερίσκεπτα; Κι εφόσον οι ψευδο-επικεφαλής εργάζονται μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν είναι εξαιρετικά ανεύθυνοι; Οι ανώτεροι επικεφαλής και εργάτες τούς ρωτούν: «Έχεις ελέγξει το έργο αυτού του επιβλέποντος; Πώς είναι ο χαρακτήρας του και το επίπεδό του; Είναι υπεύθυνος στο έργο του; Μπορεί να επωμιστεί αυτήν την εργασία;» Οι ψευδο-επικεφαλής απαντούν: «Σίγουρα μπορεί! Όταν επιλέχθηκε, έδωσε όρκο και δεσμεύτηκε. Έχω ακόμα τον όρκο του γραπτώς. Θα πρέπει να είναι σε θέση να επωμιστεί την εργασία». Ποια είναι η γνώμη σας για τα λόγια των ψευδο-επικεφαλής; Πιστεύουν ότι εφόσον αυτός ο άνθρωπος έδωσε όρκο για να εκφράσει τη δέσμευσή του, είναι σίγουρο ότι θα μπορέσει να τον τηρήσει. Στέκει αυτή η δήλωση; Πόσοι άνθρωποι στις μέρες μας μπορούν πραγματικά να τηρήσουν τον όρκο τους; Πόσοι έντιμοι άνθρωποι υπάρχουν που τηρούν τις δεσμεύσεις τους; Απλώς και μόνο επειδή ένας άνθρωπος δίνει έναν όρκο, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί πραγματικά να τον τηρήσει. Ας υποθέσουμε ότι τους ρωτάς: «Μπορείς να εγγυηθείς ότι ο επιβλέπων δεν πρόκειται ν’ αλλάξει; Μπορείς να εγγυηθείς ότι θα είναι αφοσιωμένος σε όλη του τη ζωή; Όταν ο Θεός θέλει ν’ αποκαλύψει ανθρώπους, πρέπει να διαμορφώσει διάφορα περιβάλλοντα για να τους δοκιμάσει. Εσύ πού βασίζεσαι, όταν λες ότι αυτός ο άνθρωπος είναι αξιόπιστος; Τον έχεις εξετάσει;» Οι ψευδο-επικεφαλής αποκρίνονται: «Δεν χρειάζεται. Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές έχουν αναφέρει ότι είναι αξιόπιστος». Είναι και αυτή η δήλωση λανθασμένη. Άραγε, είναι πραγματικά καλός ένας άνθρωπος απλώς και μόνο επειδή οι αδελφοί και οι αδελφές αναφέρουν κάτι τέτοιο; Μήπως όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές έχουν την αλήθεια; Μήπως μπορούν όλοι να διακρίνουν πράγματα; Άραγε γνωρίζουν όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές αυτόν τον άνθρωπο; Αυτή η δήλωση είναι ακόμη πιο αηδιαστική! Στην πραγματικότητα, αυτός ο άνθρωπος έχει αποκαλυφθεί προ πολλού. Έχει απολέσει το έργο του Αγίου Πνεύματος και έχουν εκτεθεί ήδη τα ποταπά χαρακτηριστικά του, όπως το γεγονός ότι αγαπά τις ανέσεις και μισεί τη σκληρή δουλειά, ότι είναι λαίμαργος και τεμπέλης και ότι δεν ασχολείται με το έργο του. Εκτός από τους ψευδο-επικεφαλής, που εξακολουθούν να είναι εντελώς ανίδεοι, όλοι τον έχουν διακρίνει προ πολλού· μόνο οι ψευδο-επικεφαλής τον εμπιστεύονται ακόμα τόσο πολύ. Σε τι είναι χρήσιμοι αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής; Μήπως είναι άχρηστοι; Μάλιστα, υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις όπου ο Άνωθεν μαθαίνει για τις διάφορες εκδηλώσεις ορισμένων επιβλεπόντων πηγαίνοντας επιτόπου να ερευνήσει και να ρωτήσει γι’ αυτούς, κι ωστόσο οι επικεφαλής παραμένουν εντελώς στο σκοτάδι. Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Αυτοί οι επικεφαλής είναι όντως ψευδο-επικεφαλής. Δεν κάνουν αληθινό έργο, είναι απλώς χαρτογιακάδες και ενεργούν σαν αφεντικά που δεν ανακατεύονται· κάνουν λίγο έργο κι έπειτα ζουν από αυτό και νομίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να διασκεδάζουν, χωρίς να μπουν στον κόπο να σηκώσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι όταν τα πράγματα πάνε στραβά. Από πού κι ως πού έχουν το δικαίωμα ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης; Είναι πραγματικά ξεδιάντροποι! Όταν εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής, δεν ελέγχουν ποτέ κανένα έργο, δεν ρωτάνε για την πρόοδο του έργου και σίγουρα δεν εξετάζουν τις συνθήκες των επιβλεπόντων διαφόρων ομάδων. Απλώς και μόνο αναθέτουν έργο και ορίζουν επιβλέποντες, κι έπειτα νομίζουν ότι έχουν τελειώσει, ότι το έργο τους ολοκληρώθηκε μία και καλή. Πιστεύουν το εξής: «Κάποιος φροντίζει γι’ αυτό το έργο, οπότε δεν είναι πλέον δική μου δουλειά. Εγώ μπορώ να διασκεδάσω». Μήπως αυτό σημαίνει ότι κάνουν έργο; Χωρίς αμφιβολία, όποιος εργάζεται μ’ αυτόν τον τρόπο είναι ψευδο-επικεφαλής· ένας ψευδο-επικεφαλής που καθυστερεί το έργο της εκκλησίας και βλάπτει τον εκλεκτό λαό του Θεού.

Οι ψευδο-επικεφαλής δεν ρωτάνε ποτέ για τις εργασιακές συνθήκες των επιβλεπόντων διαφόρων ομάδων ούτε τις παρακολουθούν. Επίσης, δεν ρωτάνε, δεν παρακολουθούν ούτε έχουν αντίληψη για τη ζωή-είσοδο των επιβλεπόντων διαφόρων ομάδων και του προσωπικού που είναι αρμόδιο για διάφορες σημαντικές δουλειές, καθώς και για τις στάσεις τους απέναντι στο εκκλησιαστικό έργο και στα καθήκοντά τους και απέναντι στην πίστη στον Θεό και στον ίδιο τον Θεό. Δεν ξέρουν κατά πόσο αυτά τα άτομα έχουν μεταμορφωθεί ή αναπτυχθεί, ούτε γνωρίζουν τα διάφορα ζητήματα που μπορεί να υπάρχουν στο έργο τους· συγκεκριμένα, δεν γνωρίζουν τι αντίκτυπο έχουν στο έργο της εκκλησίας και στη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού τα σφάλματα και οι αποκλίσεις που προκύπτουν στα διάφορα στάδια του έργου, καθώς και κατά πόσο αυτά τα σφάλματα και αυτές οι αποκλίσεις έχουν διορθωθεί ποτέ. Είναι εντελώς ανίδεοι για όλα αυτά τα πράγματα. Αν δεν γνωρίζουν τίποτα γι’ αυτές τις λεπτομέρειες, γίνονται παθητικοί όποτε εμφανίζονται προβλήματα. Ωστόσο, οι ψευδο-επικεφαλής δεν ασχολούνται καθόλου μ’ αυτά τα λεπτομερή ζητήματα όσο κάνουν τη δουλειά τους. Πιστεύουν ότι αφού ορίσουν τους επιβλέποντες διαφόρων ομάδων και αναθέσουν εργασίες, έχει ολοκληρωθεί το έργο τους· θεωρείται ότι έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους, κι αν εμφανιστούν άλλα προβλήματα, δεν τους αφορά καθόλου. Επειδή οι ψευδο-επικεφαλής αποτυγχάνουν να επιβλέπουν, να καθοδηγούν και να παρακολουθούν τους επιβλέποντες διαφόρων ομάδων και δεν εκπληρώνουν τις ευθύνες τους σ’ αυτούς τους τομείς, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προκαλείται χάος στο εκκλησιαστικό έργο. Αυτό σημαίνει ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες αμελούν τα καθήκοντά τους. Ο Θεός μπορεί να εξετάζει εξονυχιστικά τα μύχια της καρδιάς του ανθρώπου· αυτή είναι μια ικανότητα που δεν έχουν οι άνθρωποι. Επομένως, όταν εργάζονται οι άνθρωποι, θα πρέπει να είναι πιο επιμελείς και προσεκτικοί, να πηγαίνουν τακτικά στην τοποθεσία του έργου για να παρακολουθούν, να επιβλέπουν και να καθοδηγούν τις εργασίες, προκειμένου να διασφαλίζουν την κανονική πρόοδο του εκκλησιαστικού έργου. Είναι ξεκάθαρο ότι οι ψευδο-επικεφαλής είναι εντελώς ανεύθυνοι στο έργο τους και ποτέ δεν επιβλέπουν, δεν παρακολουθούν ούτε καθοδηγούν τις διάφορες εργασίες. Ως αποτέλεσμα, κάποιοι επιβλέποντες δεν ξέρουν πώς να λύνουν διάφορα ζητήματα που προκύπτουν στο έργο, και παραμένουν στον ρόλο τους ως επιβλέποντες, παρά το γεγονός ότι δεν είναι ούτε κατά διάνοια αρκετά ικανοί να κάνουν το έργο. Τελικά, το έργο καθυστερεί ξανά και ξανά και προκαλούν ολοκληρωτικό χάος. Αυτήν τη συνέπεια έχει το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ρωτάνε, δεν επιβλέπουν ούτε παρακολουθούν τις συνθήκες των επιβλεπόντων· είναι ένα αποτέλεσμα που προκαλείται εξολοκλήρου από την αμέλεια που δείχνουν στα καθήκοντά τους οι ψευδο-επικεφαλής. Επειδή οι ψευδο-επικεφαλής δεν επιθεωρούν, δεν παρακολουθούν ούτε ρωτάνε σχετικά με το έργο και δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν άμεσα τις περιστάσεις, παραμένουν ανίδεοι για πράγματα όπως το κατά πόσο οι επιβλέποντες κάνουν αληθινό έργο, πώς προχωράει το έργο και κατά πόσο έχει αποφέρει αληθινά αποτελέσματα. Όταν ρωτάει κάποιος τους ψευδο-επικεφαλής με τι είναι απασχολημένοι οι επιβλέποντες ή τι συγκεκριμένες εργασίες χειρίζονται, εκείνοι αποκρίνονται: «Δεν ξέρω, αλλά προσέρχονται σε κάθε συνάθροιση και κάθε φορά επικοινωνώ μαζί τους για το έργο· δεν αναφέρουν ποτέ ζητήματα ή δυσκολίες». Οι ψευδο-επικεφαλής πιστεύουν ότι όσο οι επιβλέποντες δεν εγκαταλείπουν το έργο τους και είναι πάντα εκεί όταν τους ψάχνουν, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μαζί τους. Έτσι εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής. Άραγε, δεν είναι αυτό μια εκδήλωση «ψευδότητας»; Δεν είναι αυτό αποτυχία να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους; Είναι σοβαρή αμέλεια στην εκτέλεση των καθηκόντων τους! Στο έργο τους, οι ψευδο-επικεφαλής εστιάζουν μόνο στο ν’ ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες και δεν επιζητούν αληθινά αποτελέσματα. Επιφανειακά, πραγματοποιούν τακτικά συναθροίσεις και φαίνονται πιο απασχολημένοι από τον μέσο άνθρωπο. Ωστόσο, παραμένει άγνωστο ποια προβλήματα έχουν λύσει πραγματικά, ποιες συγκεκριμένες εργασίες έχουν χειριστεί αποτελεσματικά και ποια αποτελέσματα έχουν πετύχει. Κανείς δεν μπορεί να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση γι’ αυτά τα πράγματα, ούτε οι ίδιοι οι ψευδο-επικεφαλής. Όμως, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Όποια προβλήματα κι αν έχουν οι άνθρωποι στην τοποθεσία του έργου, δεν μπορούν να βρουν πουθενά αυτούς τους ψευδο-επικεφαλής· κανείς δεν τους έχει δει ποτέ στην τοποθεσία του έργου να λύνουν τα προβλήματα των ανθρώπων. Τι έργο κάνουν, λοιπόν, οι ψευδο-επικεφαλής όλη μέρα; Ποια προβλήματα λύνονται με τις συναθροίσεις τους; Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα, και όταν γίνεται επιθεώρηση στο έργο τους, τελικά ανακαλύπτεται μόνο ένας σωρός συσσωρευμένων, άλυτων προβλημάτων. Επιφανειακά, οι ψευδο-επικεφαλής πράγματι φαίνονται αρκετά απασχολημένοι· «αντιμετωπίζουν μυριάδες υποθέσεις». Ωστόσο, όταν κάποιος εξετάζει τα αποτελέσματα του έργου τους, τα πάντα είναι άνω-κάτω· είναι ένα χάος, δεν υπάρχει τίποτε αξιόλογο και είναι εμφανές ότι αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν κάνει ίχνος αληθινού έργου. Οι ψευδο-επικεφαλής, παρά τα μυριάδες αληθινά προβλήματα που έχουν αφήσει άλυτα, φαίνεται να μην έχουν καμία επίγνωση συνείδησης και να μη νιώθουν ότι φταίνε οι ίδιοι σε κάτι. Επιπλέον, είναι πολύ ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους και πιστεύουν ότι είναι αρκετά καλοί· πραγματικά δεν έχουν λογική. Τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν να είναι επικεφαλής ή εργάτες στην εκκλησία.

Ο επιβλέπων αυτού του είδους, πάνω στον οποίο συναναστραφήκαμε μόλις, ξέρει το επάγγελμά του και διαθέτει εργασιακή ικανότητα, αλλά απλώς δεν κουβαλάει φορτίο και ενδίδει όλη μέρα στο φαγητό, στο ποτό και στη διασκέδαση, χωρίς ν’ ασχολείται με το έργο του ή να κάνει αληθινό έργο. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν ν’ απαλλάξουν άμεσα από τα καθήκοντά του έναν τέτοιο επιβλέποντα και να του αναθέσουν διαφορετικά καθήκοντα, κι αυτό παρεμποδίζει και αναστατώνει το έργο, δεν το αφήνει να προχωρήσει ομαλά. Άραγε, αυτό δεν προκαλείται από τους ψευδο-επικεφαλής; Παρόλο που οι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι άμεσα υπεύθυνοι γι’ αυτό, η αμέλεια που δείχνουν στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, η αποτυχία τους να εκπληρώσουν τον ρόλο τους ως επόπτες, τους καθιστά έμμεσα υπεύθυνους για τις απώλειες που προκαλούνται στο έργο. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους ως επόπτες, αμελούν τα καθήκοντά τους και τελικά προκαλούν απώλειες στο έργο της εκκλησίας. Μάλιστα, κάποιες εργασίες φτάνουν σε τέλμα και καταλήγουν σε χάος λόγω της απουσίας ενός κατάλληλου επιβλέποντος που θ’ αναλάβει τα ηνία, θα πραγματοποιεί ελέγχους και θα επιβλέπει και θα πιέζει για να προχωρήσει το έργο. Η ακατάλληλη χρήση προσωπικού θα προκαλεί τέτοιου είδους απώλειες στο έργο. Παρόλο που ένας τέτοιος επιβλέπων έχει λίγο επίπεδο και κατανοεί κάπως το επάγγελμα, δεν ασχολείται με το έργο του, ακολουθεί συχνά τη δική του ρουτίνα και δεν ακολουθεί το σωστό μονοπάτι. Οι ψευδο-επικεφαλής, ακόμη κι αν ακούσουν ότι κάποιος έχει αναφέρει ένα ζήτημα μ’ έναν τέτοιο επιβλέποντα, δεν εξετάζουν το ζήτημα ούτε το χειρίζονται άμεσα, και τελικά αυτό παραλύει το εκκλησιαστικό έργο. Άραγε, δεν προκαλείται αυτό από την ανευθυνότητα των ψευδο-επικεφαλής; Μάλιστα, προσπαθούν ν’ αποφύγουν την ευθύνη, υποστηρίζοντας ότι δεν κατάλαβαν τις περιστάσεις του επιβλέποντος, ότι ήταν ανόητοι και ανίδεοι, και νομίζουν ότι λέγοντας κάτι τέτοιο θα λήξει το ζήτημα, ότι δεν θα χρειαστεί ν’ αναλάβουν την ευθύνη. Στο έργο τους, οι ψευδο-επικεφαλής πάντα ενεργούν επιπόλαια. Ακόμη κι όταν οι άνθρωποι αναφέρουν προβλήματα, εκείνοι ούτε ρωτούν γι’ αυτά ούτε τα χειρίζονται, και όταν τα πράγματα πάνε στραβά, προσπαθούν ν’ αποφύγουν την ευθύνη. Αυτή είναι μια εκδήλωση των ψευδο-επικεφαλής.

II. Πώς αντιμετωπίζουν οι ψευδο-επικεφαλής τους επιβλέποντες που έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν έχουν εργασιακή ικανότητα

Όταν εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν δεν περιορίζονται απλώς και μόνο σ’ αυτήν την περίπτωση· υπάρχει άλλη μία, στην οποία οι επιβλέποντες έχουν χαμηλό επίπεδο, δεν έχουν εργασιακή ικανότητα και δεν μπορούν να επωμιστούν την εργασία. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι ψευδο-επικεφαλής αποτυγχάνουν και πάλι να ρωτήσουν για το ζήτημα και να το χειριστούν άμεσα. Γιατί; Οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν εργασιακή ικανότητα, έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Ποτέ δεν ενδιαφέρονται ούτε παίρνουν την πρωτοβουλία να ρωτήσουν για το επίπεδο των επιβλεπόντων διαφόρων ομάδων, την ικανότητά τους να επωμιστούν το έργο ή τις συνθήκες του έργου τους. Δεν μπορούν να διακρίνουν τους επιβλέποντες που έχουν χαμηλό επίπεδο και που δεν είναι σε θέση να επωμιστούν το έργο τους, ούτε γνωρίζουν γι’ αυτά τα πράγματα. Στο μυαλό τους, μόλις οποιοσδήποτε άνθρωπος αναλάβει τον ρόλο του επιβλέποντος, αυτός ο άνθρωπος θα παραμείνει στο πόστο του για μεγάλο χρονικό διάστημα, εκτός κι αν διαπράξει κάθε λογής κακό, αν προκαλέσει γενική οργή και τον απομακρύνουν οι αδελφοί και οι αδελφές ή εκτός κι αν κάποιος αναφέρει τα ζητήματά του στον Άνωθεν και ο Άνωθεν απομακρύνει άμεσα αυτόν τον άνθρωπο από τα καθήκοντά του. Διαφορετικά, οι ψευδο-επικεφαλής δεν πρόκειται ποτέ ν’ απομακρύνουν αυτόν τον άνθρωπο από τα καθήκοντά του. Πιστεύουν ότι εφόσον οι αδελφοί και οι αδελφές είπαν πως αυτός ο άνθρωπος ήταν καλός και τον εξέλεξαν, θα πρέπει να είναι η καλύτερη επιλογή. Οι ψευδο-επικεφαλής βασίζονται πάντα σε φαντασιοκοπίες και κρίσεις για να προσδιορίσουν κατά πόσο κάποιος μπορεί να κάνει έργο και κατά πόσο είναι κατάλληλος για να ενεργεί ως επιβλέπων. Για παράδειγμα, ήταν ένας επιβλέπων μιας ομάδας χορού που δεν ήξερε να χορεύει και δεν κατανοούσε τις αρχές για την επιλογή των χορών. Ενώ έκανε μια χορογραφία, δεν ήξερε αν έπρεπε να διαλέξει σύγχρονο ή κλασικό στυλ χορού. Με τη στενή έννοια, δεν είχε γνώσεις χορού. Ωστόσο, ο ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούσε να το διακρίνει αυτό. Επέλεξε αυτόν τον άνθρωπο ως επιβλέποντα, επειδή ήταν ενθουσιώδης και πρόθυμος να βγει στο προσκήνιο, υπέθεσε ότι αυτός ο άνθρωπος κατανοούσε τα πάντα και τον άφησε να καθοδηγήσει τους αδελφούς και τις αδελφές. Αργότερα, ο ψευδο-επικεφαλής δεν παρακολούθησε τη μετέπειτα πορεία του επιβλέποντος, δεν παρατήρησε το έργο του ούτε είδε πόσο καλά καθοδηγούσε τους αδελφούς και τις αδελφές, κατά πόσο ήταν ειδικός ή ανίδεος, κατά πόσο αυτό που δίδασκε ήταν κατάλληλο ή κατά πόσο ήταν σύμφωνο με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Δεν μπορούσε να καταλάβει αυτά τα πράγματα και δεν πήγε να ρωτήσει σχετικά. Ως αποτέλεσμα, εργάστηκαν όλοι για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να πετύχουν αποτελέσματα και τελικά διαπιστώθηκε ότι ο επιβλέπων που είχε επιλέξει ο ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούσε καθόλου να χορέψει, κι ωστόσο παρίστανε τον ειδικό και έδινε οδηγίες στους άλλους. Άραγε, αυτό δεν καθυστέρησε το έργο; Όμως, ο ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούσε να εντοπίσει αυτό το πρόβλημα και πίστευε ακόμα ότι αυτός ο άνθρωπος έκανε καλή δουλειά. Στο μυαλό των ψευδο-επικεφαλής, ένας άνθρωπος, όποιος κι αν είναι, εφόσον έχει τα κότσια και τολμάει να μιλήσει, να δράσει και ν’ αναλάβει έργο, αυτό αποδεικνύει ότι έχει επίπεδο και μπορεί να επωμιστεί το έργο, ενώ αν δεν τολμάει να κάνει αυτά τα πράγματα, αυτό αποδεικνύει ότι το επίπεδό του είναι ανεπαρκές για να επωμιστεί αυτό το έργο. Κάποιοι άνθρωποι είναι κουτορνίθια ή απερίσκεπτοι θερμοκέφαλοι που έχουν αρκετή τόλμη να κάνουν τα πάντα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν αν έχουν το κατάλληλο επίπεδο ή αν μπορούν να επωμιστούν το έργο, αλλά τολμούν ωστόσο να γίνουν επιβλέποντες. Κι αφού αναλάβουν τον ρόλο, αποδεικνύεται ότι κανένα έργο δεν προχωράει, κι όποιο έργο κι αν κάνουν, δεν έχουν ξεκάθαρο αίσθημα κατεύθυνσης, βήματα ή σωστές ιδέες. Οποιοσδήποτε μπορεί να εκφράσει οποιαδήποτε άποψη κι εκείνοι δεν θα ξέρουν αν είναι σωστή ή λάθος. Αν κάποιος πει να γίνουν τα πράγματα μ’ έναν τρόπο, εκείνοι συμφωνούν, ενώ αν κάποιος άλλος πει να γίνουν τα πράγματα με άλλον τρόπο, εκείνοι συμφωνούν και πάλι. Και όταν προκύπτει το ζήτημα ποια προσέγγιση ν’ ακολουθήσουν τελικά, αφήνουν τους πάντες να μιλήσουν, και εφαρμόζονται οι ιδέες εκείνου που φωνάζει πιο δυνατά. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν έχουν καθόλου επίπεδο, δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα και απλώς προκαλούν χάος στο έργο τους, αλλά οι ψευδο-επικεφαλής και πάλι δεν μπορούν να διακρίνουν τέτοιους επιβλέποντες. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αυτός ο επιβλέπων έχει πραγματικά χαμηλό επίπεδο· πρέπει ν’ απομακρυνθεί αμέσως από τα καθήκοντά του!» Όμως, οι ψευδο-επικεφαλής απαντούν: «Του έχω μιλήσει και είπε ότι είναι πρόθυμος να κάνει αυτό που του αναλογεί. Ας του δώσουμε άλλη μια ευκαιρία». Πώς σας φαίνεται αυτή η δήλωση; Δεν είναι κάτι που θα έλεγε ένας ανόητος; Ποιο είναι το πρόβλημα μ’ αυτήν τη δήλωση; (Το θέμα δεν είναι κατά πόσο είναι πρόθυμος να κάνει αυτό που του αναλογεί· δεν έχει το επίπεδο και απλώς δεν μπορεί να επωμιστεί καθόλου το έργο.) Σωστά. Το θέμα δεν είναι κατά πόσο είναι πρόθυμος να το κάνει· είναι ότι έχει πάρα πολύ χαμηλό επίπεδο και δεν ξέρει πώς να το κάνει. Αυτός είναι ο πυρήνας του προβλήματος. Γι’ αυτό οι επικεφαλής του πρέπει να έχουν λίγο μυαλό και να είναι σε θέση ν’ αξιολογούν τους ανθρώπους, να διακρίνουν αν αυτοί οι επιβλέποντες διαθέτουν το απαραίτητο επίπεδο. Αυτοί οι επικεφαλής πρέπει να τους αξιολογούν ολοκληρωμένα με βάση τον τρόπο με τον οποίο μιλάνε και συναναστρέφονται, παρατηρώντας κατά πόσο ενεργούν συνήθως σε κατάλληλο πλαίσιο και με οργανωμένους τρόπους και βήματα, και λαμβάνοντας υπόψη τα σχόλια των αδελφών. Αν το επίπεδό τους είναι πολύ χαμηλό και δεν διαθέτουν την απαραίτητη εργασιακή ικανότητα, αν προκαλούν χάος σε οτιδήποτε κάνουν και αν είναι άχρηστοι, τότε αυτοί οι επιβλέποντες πρέπει ν’ απομακρυνθούν άμεσα από τα καθήκοντά τους.

Ήταν ένας επιβλέπων ενός κτήματος που προκάλεσε χάος στις γεωργικές εργασίες. Δεν ήξερε ποιες καλλιέργειες να φυτέψει σε ποιο κομμάτι γης ούτε ποιο κομμάτι γης ήταν κατάλληλο για την καλλιέργεια λαχανικών, και δεν αναζήτησε ούτε συναναστράφηκε με κανέναν· δεν ήξερε πώς να συναναστραφεί γι’ αυτά τα πράγματα, οπότε απλώς δεν το έκανε. Φύτεψε τις καλλιέργειες όπως του άρεσε, διώχνοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του τις αρχές του οίκου του Θεού. Ως αποτέλεσμα, καλλιέργησε κάθε κομμάτι γης του κτήματος με χαοτικό τρόπο και φύτεψε σε μεγάλες ποσότητες καλλιέργειες που θα έπρεπε να έχουν φυτευτεί σε μικρές ποσότητες, και το αντίθετο. Όταν τον κλάδεψε ο Άνωθεν, ήταν και πάλι ανυποχώρητος και πίστευε ότι δεν είχε κάνει τίποτε λάθος όταν φύτεψε τις καλλιέργειες μ’ αυτόν τον τρόπο. Πείτε Μου, δεν είναι πολύ δύσκολοι οι επιβλέποντες αυτού του είδους; Δεν ήξερε πώς να χειριστεί τα ζητήματα με βάση τις αρχές που έχει ορίσει ο οίκος του Θεού, ούτε ότι έπρεπε να καθορίσει σε πόσα χωράφια πρέπει να φυτευτούν σιτηρά και σε πόσα χωράφια λαχανικά με βάση τον αριθμό των ανθρώπων που κάνουν τα καθήκοντά τους στην εκκλησία πλήρους απασχόλησης. Αντιθέτως, αποφάσισε να φυτέψει περισσότερες καλλιέργειες από ένα είδος και λιγότερες από άλλο με βάση τις δικές του προτιμήσεις, και πίστευε ότι αυτό ήταν απολύτως ορθό. Τελικά, φύτεψε τις καλλιέργειες με μπερδεμένο τρόπο. Αργότερα, φύτρωσαν οι βλαστοί. Κάποιοι είχαν κιτρινίσει και ήθελαν λίπασμα, αλλά δεν ήξερε πόσο να βάλει ούτε πότε να το βάλει. Κάποιοι είχαν προσβληθεί από παράσιτα, και δεν ήξερε αν έπρεπε να τους ρίξει παρασιτοκτόνα ή όχι. Κάποιοι άνθρωποι ήταν υπέρ της χρήσης παρασιτοκτόνων και κάποιοι άλλοι ήταν κατά, οπότε μπερδεύτηκε και δεν ήξερε τι να κάνει σχετικά μ’ αυτό. Έτσι, τα κατάφερε κουτσά-στραβά μέχρι που ήρθε η περίοδος της συγκομιδής. Και πάλι, δεν είχε ιδέα πόσο διαρκούσε η περίοδος ανάπτυξης κάθε καλλιέργειας ούτε πότε ωρίμαζε κάθε καλλιέργεια. Ως αποτέλεσμα, οι καρποί που συλλέχθηκαν νωρίς ήταν ακόμα κάπως πράσινοι, ενώ εκείνοι που συλλέχθηκαν αργά έπεφταν στο έδαφος. Παρόλα αυτά, στο τέλος έγινε η συγκομιδή, οι καρποί τελικά αποθηκεύτηκαν και οι γεωργικές εργασίες του έτους είχαν λίγο-πολύ ολοκληρωθεί. Πώς έκανε το έργο του ο επιβλέπων του κτήματος; (Προκάλεσε χάος.) Γιατί προκάλεσε τέτοιο χάος; Βρείτε την κύρια αιτία αυτού του προβλήματος. (Το επίπεδό του ήταν εξαιρετικά χαμηλό.) Αυτός ο επιβλέπων είχε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο! Όταν αντιμετώπισε προβλήματα, δεν έκρινε ορθά τα πράγματα, δεν μπορούσε να βρει τις αρχές και δεν είχε τρόπο ή μέθοδο να χειριστεί τα πράγματα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χειριστεί με απίστευτα ανοργάνωτο τρόπο μια τόσο απλή εργασία όπως το φύτεμα των καλλιεργειών και να προκαλέσει μεγάλο χάος σ’ αυτό το έργο. Ποιες είναι οι κύριες εκδηλώσεις του χαμηλού επιπέδου; (Το να μην έχει κάποιος ορθή κρίση και να μην είναι σε θέση να βρει τις αρχές.) Δεν είναι εξαιρετικά σημαντικά αυτά τα λόγια; Άραγε, θα τα θυμάστε; Όταν ένας άνθρωπος αντιμετωπίζει προβλήματα, το να μην έχει ορθή κρίση και να μην είναι σε θέση να βρει τις αρχές υποδηλώνει ότι έχει εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο. Όσο περισσότερες προτάσεις και υποδείξεις τού έκαναν οι άλλοι άνθρωποι, τόσο περισσότερο μπερδεμένος ένιωθε αυτός ο επιβλέπων. Πίστευε ότι θα ήταν υπέροχο να υπήρχε μόνο μία πρόταση· τότε, θα μπορούσε να την αντιμετωπίσει σαν να είναι κανονισμός και να την τηρήσει, κι έτσι τα πράγματα θα ήταν πολύ απλά και δεν θα χρειαζόταν να σκεφτεί ή να βασιστεί στην κρίση του. Όταν έκαναν προτάσεις πολλοί άνθρωποι, φοβόταν επειδή όταν τις άκουγε, δεν ήξερε πώς να τις χειριστεί. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι που έχουν μυαλό και καλό επίπεδο δεν φοβούνται τους άλλους ανθρώπους που κάνουν προτάσεις. Σκέφτονται ότι η κρίση τους γίνεται ορθότερη και ότι το περιθώριο λάθους μειώνεται, όταν κάνουν προτάσεις περισσότεροι άνθρωποι. Οι άνθρωποι που δεν έχουν μυαλό ή επίπεδο φοβούνται τις διαφορετικές απόψεις και προτάσεις από πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους· σαστίζουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με συμβουλές από πολλές πηγές. Δεν είχε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο ο επιβλέπων του κτήματος που ανέφερα μόλις; Δεν είναι ξεκάθαρο ότι δεν ήταν αρκετά ικανός ώστε να επωμιστεί αυτό το έργο; (Ναι.) Κάποιοι υποστηρίζουν το εξής: «Ίσως να μην είχε ασχοληθεί στο παρελθόν με γεωργικές εργασίες. Εσύ επέμεινες να τον βάλεις να κάνει γεωργικές εργασίες. Δεν ήταν αυτό σαν να τον εξωθείς στα όριά του;» Μήπως το γεγονός ότι ένας άνθρωπος δεν έχει προηγούμενη εμπειρία σε γεωργικές εργασίες σημαίνει ότι δεν μπορεί ν’ ασχοληθεί μ’ αυτές; Ποιος έχει από τη φύση του την ικανότητα να καλλιεργεί τη γη; Μήπως οι γεωργοί γεννιούνται μ’ αυτήν την ικανότητα; (Όχι.) Μήπως έχουν υπάρξει γεωργοί που, επειδή δεν είχαν εμπειρία και δεν ήξεραν πώς να καλλιεργούν τη γη, δεν είχαν σοδειά να θερίσουν και δεν είχαν καρπούς να φάνε την πρώτη φορά που φύτεψαν καλλιέργειες, με αποτέλεσμα να πεινάσουν για έναν χρόνο; Άραγε, συμβαίνουν τέτοια πράγματα; (Όχι.) Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα οφειλόταν σε κάποια φυσική καταστροφή κι όχι σε ανθρώπινες ενέργειες. Τέτοιες περιπτώσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες! Οι γεωργοί βγάζουν τα προς το ζην καλλιεργώντας τη γη, κι ακόμα και εκείνοι που έχουν ασχοληθεί με γεωργικές εργασίες για ένα-δυο χρόνια, μαθαίνουν να τις κάνουν. Τα άτομα που έχουν καλό επίπεδο μπορούν να πετύχουν λίγο καλύτερη απόδοση από την καλλιέργεια της γης, ενώ εκείνοι που έχουν χαμηλό επίπεδο μπορεί να έχουν μικρότερη σοδειά. Επιπλέον, με την τρέχουσα εξέλιξη και την αφθονία πληροφοριών, αν ένας άνθρωπος έχει επίπεδο, αυτές οι πληροφορίες είναι αρκετές για να τις χρησιμοποιήσει ως σημείο αναφοράς, προκειμένου να καταλήξει σε ορθές κρίσεις και αποφάσεις. Όσο πιο εκτεταμένες και ακριβείς είναι οι πληροφορίες, τόσο πιο ακριβείς θα είναι και οι κρίσεις και οι αποφάσεις του και τόσο λιγότερα λάθη θα κάνει. Ωστόσο, για τους ανθρώπους με χαμηλό επίπεδο ισχύει το αντίθετο· όσο περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν, τόσο περισσότερο μπερδεύονται. Στο τέλος, το κάθε βήμα γίνεται γι’ αυτούς ένας αγώνας και καταλήγει να είναι πολύ δύσκολο. Η καλλιέργεια της γης είναι ένας αγώνας ενάντια στον χρόνο· δεν έχει αποτέλεσμα αν κάνεις κάτι πολύ νωρίς ή πολύ αργά. Αν αργήσεις και χάσεις την κατάλληλη στιγμή, θα επηρεαστεί η τελική σοδειά. Αυτός ο επιβλέπων, όσο ασχολούνταν με την καλλιέργεια της γης, ήταν σαστισμένος, βιαζόταν όσο περνούσε ο χρόνος και πίεζε τα πράγματα σε κάθε βήμα. Παρόλο που κατάφερε και πάλι να κάνει κάθε βήμα, ήταν πολύ δύσκολο γι’ αυτόν, και στο τέλος, προκάλεσε χάος στο έργο. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο!

Οι άνθρωποι με εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο δεν μπορούν να κάνουν καλά ούτε μία ατομική εργασία· όποιο έργο κι αν κάνουν, προκαλούν χάος. Αν οι επικεφαλής αυτών των επιβλεπόντων έχουν καλό επίπεδο και είναι σε θέση να εκπληρώνουν τις ευθύνες τους, θα πρέπει να μπορούν να διακρίνουν αυτά τα πράγματα. Θα πρέπει να βοηθούν τους επιβλέποντες που έχουν χαμηλό επίπεδο, μέσω της καθοδήγησης, της τυποποίησης και των ελέγχων. Ωστόσο, οι ψευδο-επικεφαλής αποτυγχάνουν να το κάνουν αυτό· ούτε εκείνοι μπορούν να κάνουν τα πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν οι επιβλέποντες, κι όταν οι επιβλέποντες θεωρούν δύσκολο το έργο τους ή αισθάνονται αβέβαιοι και διστακτικοί στο έργο τους, οι ψευδο-επικεφαλής διστάζουν μαζί τους. Μάλιστα, δεν γνωρίζουν καν πώς κάνουν οι επιβλέποντες το έργο τους, πόσο έχουν προχωρήσει μ’ αυτό, τι προκλήσεις έχουν προκύψει ή σε τι σύγχυση βρίσκονται. Όταν κάποιος ρώτησε αυτήν την επικεφαλής για την καλλιέργεια της γης, εκείνη είπε: «Εγώ είμαι επικεφαλής, δεν είμαι αρμόδια για την καλλιέργεια της γης». Εκείνος απάντησε: «Είσαι επικεφαλής. Ποιο είναι το πρόβλημα, λοιπόν, που σε ρωτάω για την καλλιέργεια της γης; Αυτό το έργο εμπίπτει στο πεδίο των αρμοδιοτήτων σου». Εκείνη είπε: «Άσε με να το ρωτήσω για σένα». Αφού ρώτησε, απάντησε: «Αυτήν τη στιγμή φυτεύουμε πατάτες». Εκείνος ρώτησε: «Πόσες πατάτες φυτεύετε;» Εκείνη αποκρίθηκε: «Δεν το ρώτησα αυτό· άσε με να πάω και να το ελέγξω για σένα». Αφού ρώτησε ξανά, αποκρίθηκε: «Φυτέψαμε οκτώ στρέμματα». Εκείνος ρώτησε: «Τι ποικιλία πατάτας φυτέψατε; Είναι αυτό το κομμάτι γης κατάλληλο για πατάτες; Βάλατε λίπασμα όταν τις φυτέψατε; Πόσο βαθιά φυτέψατε τους σπόρους της πατάτας;» Δεν ήξερε τίποτα από όλα αυτά. Δεν γνώριζε αυτά τα πράγματα, αλλά δεν τα ερεύνησε και δεν βρήκε κάποιον να ρωτήσει γι’ αυτά· άραγε, δεν καθυστέρησε αυτό τα πράγματα; Ήταν έστω επικεφαλής; Άραγε, τι έργο έκανε ως επικεφαλής; Αν δεν μπορούσε ούτε να οδηγήσει τους ανθρώπους να κάνουν αυτό το λίγο εξωτερικό έργο, τι νόημα είχε να είναι επικεφαλής; Παρόλο που το επίπεδο του επιβλέποντος ήταν τόσο χαμηλό, αυτή η ψευδο-επικεφαλής δεν κατάφερε να το διαπιστώσει, κι όταν ρωτήθηκε πώς ήταν το επίπεδο του επιβλέποντος, πώς προχωρούσαν οι καλλιέργειες και αν η σοδειά ήταν εγγυημένη, εκείνη πίστευε το εξής: «Δεν είναι απαραίτητο να ρωτάς αυτά τα πράγματα· η καλλιέργεια της γης είναι πολύ απλή εργασία! Έχουμε ήδη καλλιεργήσει το χωράφι, έτσι δεν είναι; Πώς θα ήταν δυνατόν να μην έχουμε σοδειά;» Δεν έλαβε υπόψη τίποτα, δεν ρώτησε τίποτα και δεν είχε καθόλου μυαλό. Τι είδους επικεφαλής ήταν; (Ψευδο-επικεφαλής.) Όποτε ο επιβλέπων αντιμετώπιζε οποιοδήποτε ζήτημα, ήταν τόσο ανίδεος όσο μια κότα που της έχουν κόψει το κεφάλι. Δεν ήξερε ποιον να ρωτήσει ούτε πώς να βρει πληροφορίες ή ποια πλευρά να επιλέξει όταν διαφορετικές πηγές πληροφοριών παρουσίαζαν πολλές διαφορετικές ιδέες. Αυτή η επικεφαλής δεν εξέτασε αυτές τις συνθήκες. Σκέφτηκε ότι το έργο είχε ανατεθεί σ’ αυτόν τον άνθρωπο, κι έτσι δεν την απασχόλησε καθόλου. Πιστεύετε ότι θα επηρέαζε τα αποτελέσματα του έργου το γεγονός ότι ένας επιβλέπων έχει τόσο χαμηλό επίπεδο; (Ναι.) Τότε τι θα έπρεπε να έχει κάνει η επικεφαλής για να λύσει αυτό το πρόβλημα; Αν εξέταζε το ζήτημα και έκανε έμμεσες ερωτήσεις και αν λάμβανε υπόψη τα γεγονότα που συνέβαιναν γύρω της και την καλλιέργεια εκείνης της σεζόν, θα είχε διαπιστώσει ότι ο επιβλέπων είχε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, ότι δεν ήταν σε θέση να κάνει τίποτα. Δεν μπορούσε να συνοψίσει καμία εμπειρία, ακόμα και μετά από χρόνια ενασχόλησης με την καλλιέργεια της γης· μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν ήταν καν σίγουρος πώς να φυτέψει καλλιέργειες. Θα έπρεπε να της ήταν ξεκάθαρο ότι αυτός ο άνθρωπος είχε χαμηλό επίπεδο, ότι δεν μπορούσε ν’ ανταπεξέλθει στην εργασία και ότι έπρεπε ν’ απομακρυνθεί από τα καθήκοντά του! Θα έπρεπε να έχει ερευνήσει ποιος ήταν κατάλληλος για τη θέση του επιβλέποντος, ποιος μπορούσε ν’ αναλάβει αυτήν την εργασία και να την κάνει καλά, διασφαλίζοντας έτσι ότι δεν θα πλήττονταν το έργο του οίκου του Θεού. Άραγε, είχε η ψευδο-επικεφαλής αυτήν την νοοτροπία; Άραγε, μπορούσε να διακρίνει αυτά τα ζητήματα; (Όχι.) Το μυαλό της και τα μάτια της είχαν τυφλωθεί. Ήταν εντελώς τυφλή. Αυτή είναι μια εκδήλωση των ψευδο-επικεφαλής. Δεν ξέρουν πώς να καθοδηγήσουν στο έργο τους όσους έχουν χαμηλό επίπεδο, δεν ξέρουν πώς να τους βοηθήσουν πραγματοποιώντας ελέγχους ή πώς να λύνουν άμεσα τις δυσκολίες τους, και σίγουρα δεν ξέρουν ότι κάποιος που έχει χαμηλό επίπεδο δεν μπορεί να επωμιστεί την εργασία και πρέπει γρήγορα ν’ αντικατασταθεί μ’ έναν κατάλληλο άνθρωπο. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν πραγματοποιούν καμία από αυτές τις εργασίες· δεν μπορούν ν’ ανταπεξέλθουν σ’ αυτές και δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτε από όλα αυτά. Δεν είναι τυφλοί; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ίσως να είναι απασχολημένοι με άλλες εργασίες. Γιατί τους ζητάς συνεχώς να φροντίσουν γι’ αυτές τις ασήμαντες εργασίες γενικής φύσεως;» Αυτές είναι εργασίες που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής. Πώς θα μπορούσαν να θεωρηθούν εργασίες γενικής φύσεως; Αυτά τα ζητήματα εμπίπτουν στο πεδίο των αρμοδιοτήτων των επικεφαλής. Δεν θα ήταν πρόβλημα να τις αμελήσουν; Αν το έκαναν, θα ήταν παράλειψη καθήκοντος. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προβλήματα που προκύπτουν καθημερινά στο έργο τους κάτω από τη μύτη των επικεφαλής και τα’ αναφέρουν καθημερινά. Ωστόσο, τα μάτια και το μυαλό των ψευδο-επικεφαλής έχουν τυφλωθεί. Δεν μπορούν να δουν, να νιώσουν ή να διαισθανθούν ότι πρόκειται για προβλήματα, κι έτσι, φυσικά, δεν μπορούν να τα λύσουν. Αυτή η ψευδο-επικεφαλής δεν ήταν σε θέση να διαπιστώσει ότι ο επιβλέπων είχε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο. Επίσης, δεν μπόρεσε να εντοπίσει τα διάφορα προβλήματα που προέκυψαν στο έργο του. Αυτός ο επιβλέπων δεν μπορούσε να χειριστεί ζητήματα και, όταν συνέβαινε κάτι, ενεργούσε σπασμωδικά, σαν τα ζώα που τρέπονται σε άτακτη φυγή, χωρίς αρχές και προκαλώντας χάος στο έργο, ενώ αυτή η ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούσε να διακρίνει ή να διαπιστώσει τίποτε από όλα αυτά. Υπάρχει μία αρχή για τον τρόπο με τον οποίο εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής: Αφού ορίσουν κάποιον υπεύθυνο για κάθε εργασία, θεωρούν ότι έχει λήξει το ζήτημα και πιστεύουν ότι δεν τους αφορά καθόλου το κατά πόσο ο επιβλέπων έχει καλό ή κακό επίπεδο, το κατά πόσο μπορεί να κάνει καλά τη δουλειά ή πόσα προβλήματα προκύπτουν στο έργο. Άραγε, μπορεί και πάλι ένας τέτοιος επικεφαλής να φέρει σε πέρας το έργο; Άραγε, κατανοεί πώς να εργαστεί; (Όχι.) Αν δεν κατανοεί πώς να εργαστεί, τότε γιατί ενεργεί ως επικεφαλής; Αν παρόλα αυτά υπηρετεί ως επικεφαλής, τότε είναι ψευδο-επικεφαλής. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε να διαπιστώσουν τις διάφορες εκδηλώσεις των ανθρώπων που έχουν χαμηλό επίπεδο ή τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν όσο αυτοί οι άνθρωποι κάνουν τα καθήκοντά τους. Είναι εξαιρετικά μουδιασμένοι μέσα τους. Άραγε, δεν έχουν τυφλωθεί τα μάτια και το μυαλό τους; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Δεν έχουν τυφλωθεί. Συνεχώς τους διαβάλλεις και τους κακολογείς». Τα προβλήματα μ’ αυτόν τον επιβλέποντα των γεωργικών εργασιών ήταν πολύ σοβαρά· αυτή η ψευδο-επικεφαλής ζούσε δίπλα του καθημερινά και μπορούσε ν’ ακούσει και να δει όλα όσα συνέβαιναν. Πώς, λοιπόν, δεν ήταν σε θέση να διαπιστώσει ή να συνειδητοποιήσει ότι αυτά ήταν προβλήματα; Γιατί δεν χειρίστηκε ούτε έλυσε αυτά τα προβλήματα; Άραγε, δεν είχαν τυφλωθεί τα μάτια και το μυαλό της; Δεν ήταν σοβαρό αυτό το πρόβλημα; (Ναι, ήταν.) Αυτή είναι άλλη μία εκδήλωση των ψευδο-επικεφαλής: η τύφλωση του μυαλού και των ματιών.

Όταν αναθέτεις μια εργασία σε κάποιον που έχει χαμηλό επίπεδο, μπορείς να καταλάβεις από τον τρόπο με τον οποίο συνηθίζει να μιλά, από τη στάση του και τις απόψεις του όταν συζητάει για το έργο, καθώς και από τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τις εργασίες, ότι έχει πολύ χαμηλό επίπεδο, ότι η σκέψη του είναι χαοτική, ότι προσεγγίζει τα πάντα στα τυφλά και με απερισκεψία και ότι δεν έχει στόχους. Μπορείς να προσδιορίσεις ότι αυτός ο άνθρωπος έχει εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, απλώς και μόνο εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ενεργεί. Άρα, χρειάζεται καν να τον παρατηρήσεις για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; Όχι, δεν χρειάζεται. Ωστόσο, οι ψευδο-επικεφαλής έχουν ένα μοιραίο πρόβλημα: πιστεύουν ότι εφόσον ένας άνθρωπος έχει συνεχίσει να εργάζεται όλο αυτό το διάστημα χωρίς να παραιτηθεί και εφόσον δεν έχουν ακούσει κανέναν να τον αναφέρει επειδή έκανε κάτι κακό ή επειδή προκάλεσε διατάραξη ή αναστάτωση ή επειδή ήταν αρνητικός ή τεμπέλης, αυτό σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί ακόμα να κάνει το έργο. Δεν ξέρουν πώς να κρίνουν το επίπεδο ενός ανθρώπου ή την ικανότητά του να κάνει καλή δουλειά με βάση την ομιλία του, τη στάση του και την οπτική του απέναντι στα ζητήματα ή με βάση τον τρόπο με τον οποίο ενεργεί. Δεν έχουν αυτήν την επίγνωση· είναι μουδιασμένοι και δεν έχουν καμία αντίληψη απέναντι σ’ αυτό το ζήτημα. Έχουν μία άποψη: Εφόσον ένας άνθρωπος δεν είναι οκνηρός, όλα είναι καλά και το έργο μπορεί να προχωρήσει. Πιστεύετε ότι ένας επικεφαλής που έχει μια τέτοια άποψη μπορεί να κάνει καλή δουλειά; Άραγε, μπορεί ν’ ανταπεξέλθει σ’ αυτήν την εργασία; (Όχι.) Αν επιτραπεί σ’ έναν τέτοιον άνθρωπο να είναι επικεφαλής, θα προκληθεί χάος στο έργο, έτσι δεν είναι; Όταν ένας άνθρωπος ενδίδει στο φαγητό, στο ποτό και στη διασκέδαση και αμελεί τα καθήκοντά του, οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπαίνουν στον κόπο να εξετάσουν ή να χειριστούν το ζήτημα και δεν μπορούν να διακρίνουν κατά πόσο ένας άνθρωπος έχει καλό ή κακό επίπεδο ή χαρακτήρα, όσο διάστημα κι αν βρίσκονται σ’ επαφή μαζί του. Άραγε, αυτοί οι επικεφαλής διαθέτουν την ικανότητα να κάνουν το έργο ενός επικεφαλής; (Όχι.) Είναι ψευδο-επικεφαλής. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν κατά πόσο ένας άνθρωπος έχει καλό επίπεδο ή όχι, και είναι ανίκανοι να κάνουν αυτές τις συγκεκριμένες εργασίες. Πιστεύουν ότι δεν είναι μέρος της δουλειάς τους. Δεν είναι αυτό παράλειψη καθήκοντος; Τι πιστεύετε; Μπορεί να επωμιστεί το έργο ένας άνθρωπος που έχει χαμηλό επίπεδο ή μήπως ένας άνθρωπος που έχει κάποιο επίπεδο; (Ένας άνθρωπος που έχει κάποιο επίπεδο.) Επομένως, η αξιολόγηση του επιπέδου ενός ανθρώπου και της ικανότητάς του για μια συγκεκριμένη δουλειά είναι ένα ζήτημα για το οποίο θα πρέπει να νοιάζονται και να έχουν αντίληψη οι επικεφαλής και οι εργάτες, και είναι επίσης μια εργασία που θα πρέπει να εκτελούν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Όμως, οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν ότι αυτό είναι μέρος της δουλειάς τους, δεν έχουν αυτήν την επίγνωση, και δεν μπορούν να εκπληρώσουν αυτό το μέρος των ευθυνών τους. Σ’ αυτό είναι που αμελούν τα καθήκοντά τους οι ψευδο-επικεφαλής, και αυτό αποτελεί επίσης μια εκδήλωση του ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν ν’ ανταπεξέλθουν σ’ αυτήν την εργασία. Αυτή είναι η δεύτερη περίπτωση: οι επιβλέποντες που έχουν χαμηλό επίπεδο, δεν διαθέτουν εργασιακή ικανότητα και δεν είναι σε θέση να επωμιστούν το έργο τους, που είναι ένα ζήτημα το οποίο έχει να κάνει με το επίπεδό τους. Σ’ αυτήν την περίπτωση, οι ψευδο-επικεφαλής αποτυγχάνουν και πάλι ν’ αναλάβουν τον ρόλο ενός επικεφαλής και δεν είναι σε θέση ν’ απομακρύνουν άμεσα από τα καθήκοντά τους όσους επιβλέποντες έχουν χαμηλό επίπεδο.

III. Πώς αντιμετωπίζουν οι ψευδο-επικεφαλής τους επιβλέποντες που βασανίζουν τους άλλους και προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο

Η τρίτη περίπτωση αφορά τους επιβλέποντες που βασανίζουν και περιορίζουν τους άλλους, προκαλώντας αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας. Η πρώτη περίπτωση για την οποία μιλήσαμε νωρίτερα είχε να κάνει με κάποιους επιβλέποντες που, αν και έχουν σχετικά καλό επίπεδο και είναι σε θέση ν’ αναλάβουν το έργο τους, δεν παίρνουν στα σοβαρά το έργο κι απλώς συμπεριφέρονται επιπόλαια, ενώ οι ψευδο-επικεφαλής είναι ανίδεοι για όλα αυτά και δεν τους απομακρύνουν άμεσα από τα καθήκοντά τους. Η δεύτερη περίπτωση είχε να κάνει με κάποιους επιβλέποντες που έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν είναι σε θέση να επωμιστούν το έργο, αλλά οι ψευδο-επικεφαλής δεν το διαπιστώνουν αυτό ούτε τους αντικαθιστούν άμεσα. Τώρα, η τρίτη περίπτωση έχει να κάνει με κάποιους επιβλέποντες που, είτε έχουν καλό είτε έχουν κακό επίπεδο, δεν ασχολούνται με το έργο τους κι απλώς βασανίζουν και περιορίζουν τους άλλους, προκαλώντας αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας. Από τη στιγμή που επιλέγονται ως επιβλέποντες, δεν προσπαθούν να μάθουν για τον τομέα τους ή να τον μελετήσουν, ούτε αναζητούν τις αλήθεια-αρχές, και σίγουρα δεν καθοδηγούν τους άλλους ώστε να κάνουν σωστά τα καθήκοντά τους. Αντιθέτως, όποτε τους δίνεται η ευκαιρία, τα βάζουν με κάποιον και περιγελούν και χλευάζουν κάποιον άλλο· όποτε έχουν την ευκαιρία, κάνουν επίδειξη, και με ό,τι κι αν ασχολούνται, δεν πατάνε ποτέ σταθερά τα πόδια τους στη γη. Τη μια μέρα λένε στους άλλους να κάνουν κάτι μ’ έναν τρόπο και την επόμενη μέρα τους λένε να το κάνουν με άλλο τρόπο· απλώς επινοούν νέα τεχνάσματα, επειδή θέλουν πάντα να ξεχωρίζουν. Όλα αυτά προκαλούν ανησυχία στους ανθρώπους. Κάποιοι άνθρωποι, όποτε μιλάνε, νιώθουν να τρέμει η καρδιά τους. Όταν αυτοί οι επιβλέποντες έχουν καθυποτάξει τους πάντες και τους έχουν κάνει να τους φοβούνται και να τους υπακούν, νιώθουν εκστασιασμένοι. Είτε είναι ψευδο-επικεφαλής είτε αντίχριστοι και είτε βρίσκονται στην εξουσία είτε όχι, αυτοί οι άνθρωποι καταστρέφουν την ηρεμία της εκκλησίας. Όχι μόνο δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο ούτε να εκτελέσουν κανονικά το καθήκον τους, αλλά σπέρνουν και τη διχόνοια και προκαλούν συγκρούσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, αναστατώνοντας την εκκλησιαστική ζωή. Όχι μόνο δεν μπορούν να βοηθήσουν τους άλλους να κατανοήσουν την αλήθεια, αλλά συχνά τους κρίνουν και τους καταδικάζουν, και τους κάνουν να τους υπακούν σε όλα, περιορίζοντάς τους σε σημείο που δεν ξέρουν πώς να ενεργούν κατάλληλα. Ιδίως σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής τους, οι άνθρωποι δεν μπορούν να κοιμηθούν λίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα. Ό,τι κι αν κάνουν, πρέπει να παρακολουθούν τις εκφράσεις του προσώπου αυτών των ανθρώπων, κι αυτό κάνει τη ζωή τους εξαιρετικά κουραστική. Αν τέτοιοι άνθρωποι γίνουν επιβλέποντες, όλοι οι άλλοι θα περνάνε δύσκολα. Αν τους μιλήσεις ειλικρινά και εκθέσεις τα προβλήματά τους, θα πουν ότι τους στοχοποιείς και τους εκθέτεις σκοπίμως. Αν δεν τους μιλήσεις για τα προβλήματά τους, θα πουν ότι τους περιφρονείς. Αν είσαι σοβαρός και υπεύθυνος σε σχέση με το έργο και τους δώσεις κάποια συμβουλή, θα είναι ανυποχώρητοι, θα πουν ότι τους κάνεις επίθεση και θα σε αποκαλέσουν αλαζόνα. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν κάνεις, θα τους δυσαρεστήσει. Σκέφτονται πάντα πώς να βασανίσουν τους ανθρώπους και τους περιορίζουν τόσο που είναι δεμένοι χειροπόδαρα και νιώθουν ότι τίποτε από όσα κάνουν δεν είναι σωστό. Τέτοιοι επιβλέποντες προκαλούν αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας.

Οι ψευδο-επικεφαλής είναι καλοί στο επιφανειακό έργο, αλλά δεν κάνουν ποτέ αληθινό έργο. Δεν πηγαίνουν να επιθεωρήσουν, να εποπτεύσουν ή να καθοδηγήσουν το κάθε είδους επαγγελματικό έργο ούτε να διαπιστώσουν έγκαιρα τι συμβαίνει στις διάφορες ομάδες, επιθεωρώντας πώς προχωράει το έργο, τι προβλήματα υπάρχουν, κατά πόσο οι επιβλέποντες των ομάδων είναι ικανοί στη δουλειά τους και τι αναφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές για τους επιβλέποντες ή αν τους επαινούν. Δεν ελέγχουν για να δουν κατά πόσο οι υπεύθυνοι ή οι επιβλέποντες των ομάδων περιορίζουν κάποιους ανθρώπους, κατά πόσο υιοθετούνται οι σωστές προτάσεις που κάνουν οι άνθρωποι, κατά πόσο καταπιέζεται ή αποκλείεται οποιοσδήποτε που έχει ταλέντο ή που επιδιώκει την αλήθεια, κατά πόσο εκφοβίζονται οι άδολοι άνθρωποι, κατά πόσο δέχονται επίθεση ή αντίποινα, αποπέμπονται ή αποβάλλονται οι άνθρωποι που εκθέτουν και αναφέρουν τους ψευδο-επικεφαλής, κατά πόσο οι υπεύθυνοι ή οι επιβλέποντες των ομάδων είναι κακοί άνθρωποι και κατά πόσο βασανίζεται κάποιος. Αν οι ψευδο-επικεφαλής δεν κάνουν τίποτε από αυτό το συγκεκριμένο έργο, θα πρέπει ν’ απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι κάποιος αναφέρει σ’ έναν ψευδο-επικεφαλής πως υπάρχει ένας επιβλέπων ο οποίος συχνά περιορίζει και καταπιέζει τους ανθρώπους. Ο επιβλέπων έχει κάνει λάθος κάποια πράγματα, αλλά δεν αφήνει τους αδελφούς και τις αδελφές να κάνουν προτάσεις, και μάλιστα ψάχνει δικαιολογίες για να δικαιώσει και να υπερασπίσει τον εαυτό του και δεν παραδέχεται ποτέ τα λάθη του. Δεν θα πρέπει ένας τέτοιος επιβλέπων ν’ απομακρυνθεί άμεσα από τα καθήκοντά του; Αυτά είναι προβλήματα που πρέπει να λύνουν έγκαιρα οι επικεφαλής. Κάποιοι ψευδο-επικεφαλής δεν επιτρέπουν στους ανθρώπους να εκθέτουν τους επιβλέποντες που έχουν ορίσει οι ίδιοι, ό,τι ζητήματα κι αν έχουν προκύψει στο έργο τους, και σίγουρα δεν τους επιτρέπουν ν’ αναφέρονται στους ανώτερους στην ιεραρχία· μάλιστα, λένε στους ανθρώπους να μάθουν να υποτάσσονται. Αν κάποιος εκθέσει τα ζητήματα που έχει μ’ έναν επιβλέποντα, αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής προσπαθούν να προστατεύσουν τον επιβλέποντα ή να συγκαλύψουν τα πραγματικά γεγονότα, λέγοντας: «Αυτό είναι ένα πρόβλημα με τη ζωή-είσοδο του επιβλέποντος. Είναι φυσιολογικό να έχει αλαζονική διάθεση· όποιος έχει λίγο επίπεδο είναι αλαζόνας. Δεν είναι κάτι σπουδαίο, απλώς πρέπει να συναναστραφώ λίγο μαζί του». Μέσα από τη συναναστροφή, ο επιβλέπων εκφράζει τη γνώμη του, λέγοντας: «Το παραδέχομαι ότι είμαι αλαζόνας. Το παραδέχομαι ότι υπάρχουν στιγμές που με απασχολεί η ματαιοδοξία μου, η περηφάνια μου και η θέση μου και δεν αποδέχομαι τις προτάσεις άλλων ανθρώπων. Όμως, οι άλλοι δεν είναι καλοί σ’ αυτό το επάγγελμα, συχνά σκέφτονται άχρηστες προτάσεις, οπότε υπάρχει λόγος που δεν τους ακούω». Οι ψευδο-επικεφαλής δεν προσπαθούν να κατανοήσουν λεπτομερώς την περίσταση, δεν εξετάζουν τα’ αποτελέσματα του έργου του επιβλέποντος, πόσο μάλλον πώς είναι η ανθρώπινη φύση του, η διάθεσή του και η επιδίωξή του. Το μόνο που κάνουν είναι να υποβαθμίζουν τη σοβαρότητα των πραγμάτων, λέγοντας: «Μου ανέφεραν αυτό το πράγμα, οπότε θα έχω τα μάτια μου πάνω σου. Σου δίνω άλλη μια ευκαιρία». Αφού μιλήσουν, ο επιβλέπων λέει ότι είναι πρόθυμος να μετανοήσει, αλλά οι ψευδο-επικεφαλής δεν δίνουν καμία σημασία στο κατά πόσο όντως μετανοεί στη συνέχεια ή απλώς ψεύδεται και εξαπατά. Αν κάποιος κάνει ερωτήσεις γι’ αυτό το ζήτημα, οι ψευδο-επικεφαλής λένε: «Του έχω ήδη μιλήσει και μάλιστα συναναστράφηκα μαζί του πάνω σε πολλά αποσπάσματα των λόγων του Θεού. Είναι πρόθυμος να μετανοήσει και το πρόβλημα έχει ήδη λυθεί». Όταν ο ίδιος άνθρωπος ρωτάει: «Πώς είναι η ανθρώπινη φύση αυτού του επιβλέποντος; Είναι άνθρωπος που αποδέχεται την αλήθεια; Του έχεις δώσει μια ευκαιρία· θα είναι, όμως, σε θέση να μετανοήσει αληθινά και ν’ αλλάξει;» Οι ψευδο-επικεφαλής, επειδή δεν είναι σε θέση να το διακρίνουν αυτό, αποκρίνονται: «Τον παρατηρώ ακόμα». Ο άλλος άνθρωπος απαντά: «Πόσο καιρό τον παρατηρείς; Έχεις καταλήξει καθόλου σε συμπεράσματα;» Οι ψευδο-επικεφαλής λένε: «Τον παρατηρώ εδώ και περισσότερο από έξι μήνες και ακόμα δεν έχω καταλήξει σε συμπεράσματα». Αν δεν έχουν καταφέρει κανένα αποτέλεσμα μετά από περισσότερους από έξι μήνες παρατήρησης, τι είδους εργασιακή αποδοτικότητα είναι αυτή; Οι ψευδο-επικεφαλής πιστεύουν ότι μία συζήτηση με τον επιβλέποντα είναι αποτελεσματική και λύνει το ζήτημα. Άραγε, στέκει αυτή η ιδέα; Νομίζουν ότι μόλις μιλήσουν σ’ έναν άνθρωπο, εκείνος θα μπορέσει ν’ αλλάξει, και αν κάποιος εκφράζει την αποφασιστικότητά του να μην το ξανακάνει, τον πιστεύουν απολύτως, χωρίς να διερευνήσουν περαιτέρω το ζήτημα ή να εξετάσουν ξανά τις περιστάσεις. Αν κανείς δεν ασχοληθεί άλλο με το ζήτημα, ίσως να μην μπουν καν στον κόπο να εξετάσουν ή να παρακολουθήσουν το έργο για ένα εξάμηνο. Οι ψευδο-επικεφαλής παραμένουν σε άγνοια, ακόμα κι όταν αυτός ο επιβλέπων προκαλεί χάος στο έργο. Δεν μπορούν να διακρίνουν ότι ο επικεφαλής τούς ξεγελά και παίζει μαζί τους. Αυτό που είναι ακόμα πιο μισητό είναι πως όταν κάποιος αναφέρει τα προβλήματα του επιβλέποντος, οι ψευδο-επικεφαλής τον αγνοούν και δεν εξετάζουν πραγματικά κατά πόσο υφίστανται τα προβλήματα ή κατά πόσο είναι αληθινά τα προβλήματα που αναφέρει. Δεν λαμβάνουν υπόψη αυτά τα ζητήματα· έχουν πραγματικά πολύ μεγάλη πίστη στον εαυτό τους! Όποιες συνθήκες κι αν προκύπτουν στο εκκλησιαστικό έργο, οι ψευδο-επικεφαλής δεν σπεύδουν να τις αντιμετωπίσουν· πιστεύουν ότι όπως και να έχει δεν τους αφορά το θέμα. Η αντίδραση των ψευδο-επικεφαλής σ’ αυτά τα προβλήματα είναι εξαιρετικά ληθαργική, λαμβάνουν μέτρα και δρουν με πολύ αργούς ρυθμούς, υπεκφεύγουν συνεχώς και δίνουν διαρκώς άλλη μια ευκαιρία στους ανθρώπους να μετανοήσουν, λες και οι ευκαιρίες που δίνουν στους ανθρώπους είναι πολύτιμες και σημαντικές, λες και μπορούν ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν ξέρουν πώς να διακρίνουν τη φύση-ουσία κάποιου μέσα από τις εκδηλώσεις του, ούτε να κρίνουν σε ποιο μονοπάτι βαδίζει ένας άνθρωπος με βάση τη φύση-ουσία του ή να διακρίνουν κατά πόσο ένας άνθρωπος είναι κατάλληλος για τη θέση του επιβλέποντος ή για να κάνει το έργο ενός επικεφαλής, με βάση το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει. Δεν είναι σε θέση να δουν τα πράγματα μ’ αυτόν τον τρόπο. Οι ψευδο-επικεφαλής είναι μόνο ικανοί να κάνουν δύο πράγματα στο έργο τους: πρώτον, να φωνάζουν κατ’ ιδίαν ανθρώπους για να τους μιλήσουν και ν’ ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες, και δεύτερον, να δίνουν στους ανθρώπους ευκαιρίες, να ικανοποιούν τους άλλους και να μην προσβάλλουν κανέναν. Άραγε, κάνουν πραγματικό έργο; Ασφαλώς και όχι. Όμως, οι ψευδο-επικεφαλής πιστεύουν ότι το να φωνάζουν κατ’ ιδίαν κάποιον για να του μιλήσουν είναι πραγματικό έργο. Θεωρούν αυτές τις συζητήσεις ιδιαίτερα πολύτιμες και σημαντικές, και πιστεύουν ότι τα κενά λόγια και δόγματα που ξεστομίζουν είναι εξαιρετικά ουσιώδη. Νομίζουν ότι έχουν λύσει σημαντικά προβλήματα μέσα από αυτές τις συζητήσεις και ότι έχουν κάνει πραγματικό έργο. Δεν ξέρουν γιατί ο Θεός κρίνει και παιδεύει, κλαδεύει ή δοκιμάζει και εξευγενίζει τους ανθρώπους. Δεν ξέρουν ότι μόνο τα λόγια του Θεού και η αλήθεια μπορούν να εξαλείψουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου. Υπεραπλουστεύουν τόσο πολύ το έργο του Θεού και τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους από τον Θεό! Πιστεύουν ότι αν αναφέρουν λίγα λόγια και δόγματα υποκαθιστούν το έργο του Θεού, ότι αυτό μπορεί να λύσει το πρόβλημα της διαφθοράς του ανθρώπου. Δεν δείχνει αυτό την ανοησία και την άγνοια των ψευδο-επικεφαλής; Οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν την παραμικρή αλήθεια-πραγματικότητα· γιατί, λοιπόν, έχουν τόση αυτοπεποίθηση; Μήπως αν ξεστομίσουν κάποια δόγματα θα κάνουν τους ανθρώπους ν’ αποκτήσουν αυτογνωσία; Μήπως θα τους επιτρέψουν ν’ αποβάλλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους; Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής να είναι τόσο ανίδεοι και αφελείς; Είναι, άραγε, τόσο απλό να σταματήσουν τις εσφαλμένες πρακτικές άσκησης και τη διεφθαρμένη συμπεριφορά ενός ανθρώπου; Είναι, άραγε, τόσο εύκολο να εξαλειφθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου; Οι ψευδο-επικεφαλής είναι πολύ ανόητοι και ρηχοί! Ο Θεός δεν χρησιμοποιεί μόνο μία μέθοδο για να λύσει το ζήτημα της διαφθοράς του ανθρώπου. Χρησιμοποιεί πολλές μεθόδους και ενορχηστρώνει διαφορετικά περιβάλλοντα για ν’ αποκαλύψει τους ανθρώπους και να τους οδηγήσει στην κάθαρση και στην τελείωση. Αντιθέτως, οι ψευδο-επικεφαλής εκτελούν έργο με απίστευτα μονότονο και επιφανειακό τρόπο: Φωνάζουν κατ’ ιδίαν τους ανθρώπους για να τους μιλήσουν, κάνουν λίγο ψυχολογικό έργο, παροτρύνουν λίγο τους ανθρώπους και πιστεύουν ότι αυτό σημαίνει πως κάνουν αληθινό έργο. Αυτό είναι επιφανειακό, έτσι δεν είναι; Και ποιο πρόβλημα κρύβεται πίσω από αυτήν την επιφανειακή προσέγγιση; Μήπως η αφέλεια; Οι ψευδο-επικεφαλής είναι εξαιρετικά αφελείς και επίσης αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους και τα πράγματα με απίστευτα αφελή τρόπο. Τίποτε δεν είναι δυσκολότερο να εξαλειφθεί από τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων· η λεοπάρδαλη δεν μπορεί ν’ αλλάξει τις κηλίδες της. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν καθόλου να διακρίνουν αυτό το πρόβλημα. Επομένως, όταν πρόκειται για τους επιβλέποντες στην εκκλησία που προκαλούν συνεχώς αναστατώσεις, που διαρκώς περιορίζουν και βασανίζουν τους ανθρώπους, οι ψευδο-επικεφαλής απλώς τους μιλάνε και δεν κάνουν τίποτε άλλο· τους κλαδεύουν με δυο λόγια και αυτό είναι όλο. Δεν τους απομακρύνουν άμεσα από τα καθήκοντά τους και δεν τους αναθέτουν διαφορετικά καθήκοντα. Η προσέγγιση των ψευδο-επικεφαλής προκαλεί τρομερή ζημιά στο έργο της εκκλησίας και συχνά έχει ως αποτέλεσμα να παρακωλύεται, να καθυστερεί, να πλήττεται και να μην προχωράει κανονικά, ομαλά και αποτελεσματικά το εκκλησιαστικό έργο, λόγω των αναστατώσεων που προκαλούν κάποιοι κακοί άνθρωποι· όλα αυτά είναι θλιβερές συνέπειες του γεγονότος ότι οι ψευδο-επικεφαλής ενεργούν με βάση τα συναισθήματά τους, παραβιάζοντας τις αλήθεια-αρχές και χρησιμοποιώντας τους λάθος ανθρώπους. Όπως φαίνεται προς τα έξω, οι ψευδο-επικεφαλής δεν διαπράττουν σκοπίμως μυριάδες κακά ούτε ενεργούν με τον δικό τους τρόπο και εγκαθιδρύουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, όπως κάνουν οι αντίχριστοι. Ωστόσο, οι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι σε θέση να λύνουν άμεσα τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν στο εκκλησιαστικό έργο, και όταν εμφανίζονται προβλήματα με τους επιβλέποντες διαφόρων ομάδων ή όταν αυτοί οι επιβλέποντες δεν μπορούν να επωμιστούν το έργο τους, οι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι σε θέση να τους αναθέσουν άμεσα διαφορετικά καθήκοντα ή να τους απομακρύνουν από τα καθήκοντά τους, με αποτέλεσμα να επιφέρουν σοβαρές απώλειες στο εκκλησιαστικό έργο. Και όλα αυτά προκαλούνται από το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής αμελούν τα καθήκοντά τους. Δεν είναι πολύ απεχθείς οι ψευδο-επικεφαλής; (Ναι.)

IV. Πώς αντιμετωπίζουν οι ψευδο-επικεφαλής τους επιβλέποντες που αντιτίθενται στις εργασιακές ρυθμίσεις και ενεργούν με τον δικό τους τρόπο

Οι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι σε θέση να χειριστούν άμεσα τις κακές πράξεις που συμβαίνουν στην εκκλησία, όπως όταν οι επιβλέποντες βασανίζουν τους άλλους, τους περιορίζουν και προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο. Ομοίως, όταν κάποιοι επιβλέποντες αντιτίθενται στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και ενεργούν με τον δικό τους τρόπο, οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να βρουν κατάλληλες λύσεις για ν’ αντιμετωπίσουν άμεσα αυτά τα ζητήματα. Αυτό προκαλεί απώλειες στο εκκλησιαστικό έργο και στους υλικούς και οικονομικούς πόρους του οίκου του Θεού. Οι ψευδο-επικεφαλής είναι αφελείς και ρηχοί, δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τις αλήθεια-αρχές, και ιδίως να διακρίνουν τις φύση-ουσίες των ανθρώπων. Κατά συνέπεια, συχνά κάνουν το έργο τους μ’ επιφανειακό τρόπο, απλώς ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες, τηρούν τους κανονισμούς και ψάλλουν συνθήματα, αλλά δεν πηγαίνουν επιτόπου να επιθεωρήσουν το έργο, να παρατηρήσουν και να ρωτήσουν για κάθε επιβλέποντα ή να ρωτήσουν έγκαιρα τι έχουν κάνει αυτοί οι επιβλέποντες, ποιες είναι οι αρχές που καθοδηγούν τις πράξεις τους και ποιες είναι οι συνέπειες. Ως αποτέλεσμα, είναι εντελώς ανίδεοι για το ποιοι είναι πραγματικά οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν και τι έχουν κάνει αυτοί οι άνθρωποι. Επομένως, όταν αυτοί οι επιβλέποντες αντιτίθενται κρυφά στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και ενεργούν με τον δικό τους τρόπο, οι ψευδο-επικεφαλής όχι μόνο δεν το γνωρίζουν, αλλά προσπαθούν και να τους υπερασπιστούν. Ακόμη κι αν ακούσουν κάτι γι’ αυτό, δεν το εξετάζουν και δεν το χειρίζονται άμεσα. Οι ψευδο-επικεφαλής από τη μία πλευρά είναι ανίκανοι στο έργο τους, κι από την άλλη πλευρά αμελούν τα καθήκοντά τους. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ένας συγκεκριμένος επικεφαλής επέλεξε ως τεχνικό φύτευσης κάποια που είχε αποκλειστεί από μια άλλη ομάδα. Δεν έλεγξε κατά πόσο αυτή η γυναίκα είχε σχετική εμπειρία και εξειδίκευση, αν μπορούσε να κάνει καλά τη δουλειά ή αν είχε σοβαρή και υπεύθυνη στάση, κι αφού την τοποθέτησε σ’ αυτόν τον ρόλο, την άφησε εντελώς ανεξέλεγκτη, λέγοντας: «Πήγαινε και ξεκίνα να φυτεύεις λαχανικά. Μπορείς να επιλέξεις εσύ τους σπόρους, κι εγώ θα εγκρίνω το ποσό που θα δαπανήσεις. Απλώς κάνε αυτό το έργο με τον τρόπο που εσύ θεωρείς κατάλληλο!» Εφόσον το είπε αυτό ο επικεφαλής, αυτή η επιβλέπουσα άρχισε να κάνει το έργο με τον τρόπο που εκείνη θεώρησε κατάλληλο. Η πρώτη της εργασία ήταν να επιλέξει τους σπόρους. Όταν έψαξε στο διαδίκτυο, διαπίστωσε το εξής: «Πολύ απλά, υπάρχουν πάρα πολλές διαφορετικές ποικιλίες λαχανικών· αυτός ο απέραντος κόσμος είναι γεμάτος θαυμαστά πράγματα! Είναι πολύ διασκεδαστικό να διαλέγει κανείς σπόρους. Δεν έχω κάνει ποτέ στο παρελθόν αυτήν τη δουλειά, και δεν ήξερα ότι θα μ’ ενδιέφερε τόσο πολύ. Αφού μ’ ενδιαφέρει τόσο, θα τα δώσω όλα για όλα!» Άνοιξε πρώτα την ενότητα με τους σπόρους ντομάτας και πολύ απλά έμεινε έκπληκτη. Υπήρχαν κάθε λογής ποικιλίες και κάθε λογής μεγέθη, και ως προς το χρώμα υπήρχαν κόκκινες, κίτρινες και πράσινες. Μάλιστα, ένα είδος ντομάτας ήταν πολύχρωμο· δεν είχε δει ποτέ κάτι παρόμοιο και αυτό πραγματικά διεύρυνε τους ορίζοντές της! Όμως, πώς θα διάλεγε τους σωστούς σπόρους; Αποφάσισε να φυτέψει μερικούς από κάθε ποικιλία, και ιδίως από το πολύχρωμο είδος που φαινόταν τόσο μοναδικό. Η επιβλέπουσα επέλεξε περισσότερες από 10 ποικιλίες ντομάτας με διαφορετικά μεγέθη, χρώματα και σχήματα. Αφού επέλεξε σπόρους ντομάτας, είχε έρθει η στιγμή να κάνει το ίδιο και με τις μελιτζάνες. Συνήθως, τα είδη μελιτζάνας που τρώνε οι άνθρωποι είναι οι μακρουλές και μοβ μελιτζάνες ή οι λευκές μελιτζάνες, αλλά εκείνη σκέφτηκε: «Οι μελιτζάνες δεν θα έπρεπε να περιορίζονται μόνο σ’ αυτά τα δύο είδη. Υπάρχουν πράσινες, κηλιδωτές, μακρουλές, στρογγυλές και οβάλ ποικιλίες. Θα διαλέξω λίγους σπόρους από κάθε είδος, ώστε όλοι να μπορούν να διευρύνουν το μυαλό τους και να φάνε κάθε λογής διαφορετικές μελιτζάνες. Ως επιβλέπουσα, δείτε πόσο επιδέξια και τολμηρή είμαι στην επιλογή σπόρων, πόσο νοιάζομαι για τους αδελφούς και τις αδελφές, ικανοποιώντας τις προτιμήσεις όλων». Έπειτα, επέλεξε σπόρους κρεμμυδιού. Υπήρχαν συνολικά 14 ντόπιες ποικιλίες κρεμμυδιών, και τις επέλεξε όλες· και όταν τελείωσε, ένιωθε πολύ ικανοποιημένη. Άραγε, είναι «τολμηρή» αυτή η επιβλέπουσα; Ποιος θα τολμούσε να διαλέξει τόσες ποικιλίες; Αργότερα, ανέλυα αυτό το ζήτημα, και μάλιστα κάποιος είπε: «Δεν υπάρχουν μόνο 14 ντόπιες ποικιλίες· υπάρχουν και κάποιες ακόμα που δεν επέλεξε!» Αυτό που εννοούσε ήταν ότι οι 14 ποικιλίες δεν ήταν πάρα πολλές και ότι υπήρχαν και άλλες που δεν επέλεξε η επιβλέπουσα, οπότε δεν έκανε τίποτε λάθος. Δεν είναι αργόστροφος ο άνθρωπος που το είπε αυτό; Αυτό δείχνει ότι είναι αργόστροφος, ότι δεν κατανοεί την ανθρώπινη γλώσσα και ότι δεν έχει ιδέα γιατί ανέλυα το ζήτημα. Η επιβλέπουσα, αφού επέλεξε σπόρους κρεμμυδιού, διάλεξε επίσης τουλάχιστον οκτώ ποικιλίες πατάτας. Ποιος ήταν ο στόχος της όταν επέλεξε τόσες ποικιλίες; Να διευρύνει τους ορίζοντες όλων και να τους δώσει τη δυνατότητα να δοκιμάσουν πολλές διαφορετικές γεύσεις. Η επιβλέπουσα πίστευε ότι η επιλογή σπόρων θα πρέπει να έχει ως αρχή να επωφελούνται οι αδελφοί και οι αδελφές. Πώς σας φαίνεται το κίνητρό της; Μήπως ο οίκος του Θεού έχει ορίσει ως αρχή όταν ενεργεί κάποιος να σκέφτεται εκ μέρους όλων και να εξυπηρετεί τους πάντες; (Όχι.) Τότε ποια είναι η αρχή που έχει ορίσει ο οίκος του Θεού για την επιλογή σπόρων; Να μη φυτεύονται κάποιες περίεργες και σπάνιες ποικιλίες που δεν τρώμε συνήθως. Όσο για τις ποικιλίες που τρώμε συνήθως, αν δεν τις έχουμε φυτέψει στο παρελθόν και δεν ξέρουμε κατά πόσο είναι κατάλληλες για το έδαφος και το κλίμα της περιοχής, να επιλέγονται μια-δυο ποικιλίες, το πολύ τρεις ή τέσσερις. Πρώτον, πρέπει να είναι κατάλληλες για το έδαφος και το κλίμα της περιοχής· δεύτερον, πρέπει ν’ αναπτύσσονται εύκολα και να μην είναι ευάλωτες σε ασθένειες και παράσιτα· τρίτον, πρέπει να βγάζουν σπόρους για την επόμενη χρονιά· και τέλος, πρέπει να αποφέρουν καλή σοδειά. Αν είναι νόστιμες αλλά αποφέρουν μικρή σοδειά, τότε δεν είναι κατάλληλες. Κρίνοντας από το ζήτημα της επιλογής σπόρων, άραγε αυτή η επιβλέπουσα ενήργησε σύμφωνα με τις αρχές; Μήπως αναζήτησε; Μήπως υποτάχθηκε; Μήπως έλαβε υπόψη τον οίκο του Θεού; Μήπως ενήργησε με τη στάση που όφειλε να έχει κατά την εκτέλεση ενός καθήκοντος; (Όχι.) Είναι ξεκάθαρο ότι βγήκε εκτός ελέγχου και έκανε κακά πράγματα, ότι αντιτάχθηκε ανοιχτά στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και ενήργησε με τον δικό της τρόπο! Σπατάλησε έτσι τις προσφορές του Θεού για να ικανοποιήσει την προσωπική της περιέργεια και την επιθυμία της να διασκεδάσει και αντιμετώπισε μια τόσο σημαντική εργασία σαν παιχνίδι, αλλά ο ψευδο-επικεφαλής της την άφησε να κάνει ό,τι ήθελε χωρίς ερωτήσεις ή παρεμβάσεις. Όταν ρωτήθηκε: «Έκανε πραγματικά καθόλου έργο η επιβλέπουσα που επέλεξες; Ποια ήταν τα αποτελέσματα; Τη βοήθησες κάνοντας ελέγχους όταν τέθηκε το ζήτημα της επιλογής των σπόρων;» Δεν έδωσε σημασία σ’ αυτά τα ζητήματα και είπε μόνο το εξής: «Οι σπόροι έχουν φυτευτεί. Επισκεφθήκαμε την τοποθεσία κατά τη διάρκεια του φυτέματος». Δεν νοιαζόταν για οποιαδήποτε άλλα ζητήματα. Πώς διαπιστώθηκε στο τέλος το πρόβλημα αυτής της επιβλέπουσας; Φύτεψε κάποιες φράουλες και, σύμφωνα με τις σχετικές τεχνικές προδιαγραφές, οι φραουλιές δεν πρέπει να καλυφθούν ούτε ν’ αφεθούν να καρποφορήσουν τον πρώτο χρόνο· πρέπει να αφαιρούνται όλα τα άνθη, διαφορετικά δεν θα υπάρξουν καρποί τον δεύτερο χρόνο και ακόμη κι αν υπάρξουν καρποί τον πρώτο χρόνο, θα είναι πολύ μικροί. Παρόλο που οι ειδικοί το είπαν αυτό στην επιβλέπουσα, εκείνη δεν τους άκουσε. Η λογική της βασίστηκε στις πληροφορίες που βρήκε στο διαδίκτυο, που έλεγαν ότι είναι αποδεκτό να καλύπτονται οι φραουλιές με πλαστική μεμβράνη κατά τον πρώτο χρόνο και ν’ αφεθούν να καρποφορήσουν. Το αποτέλεσμα ήταν να βγουν μικρές φράουλες, ακανόνιστου σχήματος και γεμάτες σπόρους· κάποιες ήταν ξινές, κάποιες ήταν γλυκές και κάποιες δεν είχαν καθόλου γεύση. Βγήκαν φράουλες όλων των ειδών. Το πρόβλημα είχε γίνει τόσο σοβαρό, κι ωστόσο οι ψευδο-επικεφαλής το αγνοούσαν εντελώς. Γιατί; Επειδή σκέφτηκαν ότι ούτως ή άλλως δεν θα έτρωγαν αυτές τις φράουλες, επέλεξαν ν’ αγνοήσουν το ζήτημα. Το γεγονός ότι δεν θα έτρωγαν κάτι σημαίνει ότι δεν έπρεπε να ενδιαφερθούν γι’ αυτό; Κι όσο για τις πατάτες και τα κρεμμύδια που θα έτρωγαν, ενδιαφέρθηκαν άραγε γι’ αυτά; Κανένας από αυτούς τους ψευδο-επικεφαλής δεν ενδιαφέρθηκε· απλώς παρακολουθούσαν όσο η επιβλέπουσα έκανε ό,τι της άρεσε. Μια μέρα, τους επισκέφθηκα, και κάποιος ανέφερε ότι τα μαρούλια είχαν ωριμάσει κι ότι αν δεν τα μάζευαν σύντομα, κανείς δεν θα μπορούσε να τα φάει και θα πήγαιναν χαμένα. Ωστόσο, η επιβλέπουσα επέμεινε να τ’ αφήσει και είπε ότι αν τα μάζευαν θα έπρεπε να φυτέψουν άλλα λαχανικά, κι αυτό το θεωρούσε μπελά. Οι ψευδο-επικεφαλής, παρόλο που το γνώριζαν αυτό, δεν έκαναν τίποτα. Στο τέλος, έπρεπε να τους δώσει εντολή ο Άνωθεν να μαζέψουν γρήγορα τα μαρούλια και να χειριστούν το ζήτημα· διαφορετικά, τα μαρούλια θα καταλάμβαναν χώρο στο χωράφι και θα εμπόδιζαν τη φύτευση των θερινών λαχανικών. Παρόλο που προέκυψε ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα στο έργο, κανένας από τους ψευδο-επικεφαλής δεν έκανε κάτι γι’ αυτό· φοβόντουσαν πολύ μήπως προσβάλουν κάποιον. Επειδή η επιβλέπουσα προήχθη από έναν ψευδο-επικεφαλής που δεν έλεγξε ποτέ το έργο της από τη στιγμή που την προήγαγε, αλλά την άφησε να ενεργεί ελεύθερα, της παρείχε υποστήριξη και την υπερασπιζόταν, και επειδή οι άλλοι επικεφαλής δεν τόλμησαν να παρέμβουν και ταίριαξαν γάντι μ’ αυτόν, στο τέλος προέκυψαν τόσο πολλά προβλήματα. Αυτό είναι το έργο που έκαναν οι επικεφαλής. Άραγε, μπορούν και πάλι ν’ αποκαλούνται επικεφαλής; Παρόλο που συνέβη ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα κάτω από τη μύτη τους, δεν κατάφεραν να το αναγνωρίσουν ως πρόβλημα, πόσο μάλλον να το λύσουν. Δεν είναι ψευδο-επικεφαλής; (Ναι, είναι.) Από τη μία πλευρά, είναι ανθρωπάρεσκοι και φοβόντουσαν μήπως προσβάλουν τους άλλους. Από την άλλη πλευρά, δεν ήξεραν πόσο σοβαρό ήταν το πρόβλημα, δεν είχαν ορθή κρίση, δεν γνώριζαν ότι υπήρχε ζήτημα και δεν είχαν επίγνωση ότι αυτό το έργο ενέπιπτε στο πεδίο των αρμοδιοτήτων τους. Άραγε, δεν είναι άχρηστοι και χαραμοφάηδες; Δεν είναι αυτό αμέλεια στην εκτέλεση των καθηκόντων τους; (Ναι.) Αυτή είναι η τέταρτη περίπτωση: οι επιβλέποντες που αντιτίθενται στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και ενεργούν με τον δικό τους τρόπο. Έχουμε παρουσιάσει ένα παράδειγμα, το οποίο εκθέτει την εκδήλωση των ψευδο-επικεφαλής που αμελούν τα καθήκοντά τους σ’ αυτό το ζήτημα και φέρνει στο φως τη φύση-ουσία των ψευδο-επικεφαλής.

V. Πώς αντιμετωπίζουν οι ψευδο-επικεφαλής τους επιβλέποντες που είναι αντίχριστοι και εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια

Άλλη μια περίπτωση είναι όταν οι επιβλέποντες επαναστατούν ενάντια στους ανωτέρους τους και εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια· αυτοί οι επιβλέποντες είναι αντίχριστοι. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι σε θέση ν’ αναλάβουν τον ρόλο της επόπτευσης, όταν πρόκειται για ζητήματα όπως επιβλέποντες που έχουν χαμηλό επίπεδο, που έχουν κακή ανθρώπινη φύση ή που βγαίνουν εκτός ελέγχου και κάνουν κακά πράγματα. Επίσης, δεν καταφέρνουν να επιθεωρήσουν άμεσα το έργο που κάνουν τέτοιοι επιβλέποντες και να ρωτήσουν σχετικά μ’ αυτό το έργο και σχετικά με τα προβλήματα των επιβλεπόντων, προκειμένου να προσδιορίσουν την καταλληλότητά τους. Ομοίως, οι ψευδο-επικεφαλής είναι ακόμα πιο ανίκανοι να διακρίνουν τη φύση-ουσία των αντίχριστων, που είναι καταχθόνιοι και κακόβουλοι άνθρωποι. Όχι μόνο είναι ανίκανοι να το διακρίνουν αυτό, αλλά ταυτόχρονα φοβούνται κάπως αυτούς τους ανθρώπους και είναι λίγο αβοήθητοι και ανίσχυροι απέναντί τους, σε βαθμό που, τις περισσότερες φορές, οι αντίχριστοι τους σέρνουν από τη μύτη. Πόσο σοβαρό μπορεί να γίνει αυτό; Οι αντίχριστοι μπορεί να σχηματίσουν κλίκες στους χώρους εργασίας των ψευδο-επικεφαλής, προσελκύοντας τις δικές τους δυνάμεις και εγκαθιδρύοντας ανεξάρτητα βασίλεια, και, τελικά, μπορεί να πάρουν την εξουσία, ν’ αρχίσουν να κάνουν κουμάντο και να μετατρέψουν τους ψευδο-επικεφαλής σε υποχείρια. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής με κάποιον τρόπο παραμένουν ανίδεοι για τα πράγματα που αποφασίζουν και γνωρίζουν οι αντίχριστοι, και είναι στο σκοτάδι σε σχέση μ’ αυτά. Αντιλαμβάνονται αυτά τα πράγματα μόνο αφού συμβεί κάτι και τους το αναφέρει κάποιος, αλλά τότε πλέον είναι πολύ αργά. Μάλιστα, οι ψευδο-επικεφαλής ρωτούν τους αντίχριστους γιατί δεν είχαν ενημερωθεί και η απάντησή τους είναι η εξής: «Σε τι θα ωφελούσε να σου το πω; Δεν μπορείς να πάρεις αποφάσεις για τίποτα, οπότε δεν ήταν ανάγκη να το συζητήσω αυτό μαζί σου. Πήραμε μόνοι μας την απόφαση. Ακόμη κι αν σε είχαμε ενημερώσει, σίγουρα θα είχες συμφωνήσει. Τι άποψη θα μπορούσες να είχες;» Οι ψευδο-επικεφαλής είναι αβοήθητοι σε τέτοια ζητήματα. Αν δεν μπορούν να διακρίνουν, να εξαλείψουν ή να χειριστούν αυτούς τους αντίχριστους, θα πρέπει να τους αναφέρουν στον Άνωθεν, αλλά δεν τολμούν να κάνουν ούτε αυτό· δεν είναι άχρηστοι; (Ναι.) Όταν έρχονται αντιμέτωποι με τέτοια ζητήματα, αυτοί οι πανάχρηστοι απλώς έρχονται σ’ Εμένα για να παραπονεθούν με δάκρυα στα μάτια, μουρμουρίζοντας: «Δεν φταίω εγώ· δεν πήρα εγώ αυτήν την απόφαση. Δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα το κατά πόσο ήταν σωστή ή λάθος η απόφαση που πήραν, επειδή δεν μ’ ενημέρωσαν ούτε μου το είπαν όταν το έκαναν». Τι εννοούν μ’ αυτό; (Αποφεύγουν την ευθύνη.) Ως επικεφαλής, θα πρέπει να γνωρίζουν και ν’ αντιλαμβάνονται αυτά τα ζητήματα· αν οι αντίχριστοι δεν τους ενημερώνουν για κάτι, γιατί δεν πηγαίνουν να ρωτήσουν μόνοι τους, δείχνοντας προνοητικότητα; Ως επικεφαλής, θα πρέπει να οργανώνουν, να προεδρεύουν και να λαμβάνουν αποφάσεις για κάθε ζήτημα· αν οι αντίχριστοι δεν τους ενημερώνουν για τίποτα και παίρνουν αποφάσεις μόνοι τους, στέλνοντας κατόπιν σ’ αυτούς τους επικεφαλής τιμολόγια για να τα υπογράψουν, τότε δεν σφετερίζονται την εξουσία τους; Όταν οι ψευδο-επικεφαλής συναντούν αντίχριστους που προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο, μένουν εμβρόντητοι· είναι σαν πρόβατα που έρχονται αντιμέτωπα μ’ έναν λύκο, και παραμένουν ανίσχυροι όσο οι αντίχριστοι τους μετατρέπουν σε υποχείρια και σφετερίζονται την εξουσία τους. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτε απολύτως γι’ αυτό. Είναι ένα μάτσο άχρηστοι και άθλιοι! Δεν μπορούν να λύσουν ζητήματα, δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε να εκθέσουν τους αντίχριστους και σίγουρα δεν μπορούν να τους περιορίσουν ώστε να μην κάνουν κακές πράξεις. Ταυτόχρονα, δεν αναφέρουν αυτά τα ζητήματα στον Άνωθεν. Δεν είναι άχρηστοι; Τι όφελος έχει να επιλεγούν ως επικεφαλής; Οι αντίχριστοι βγαίνουν εκτός ελέγχου και κάνουν κακά πράγματα, σπαταλούν ανοιχτά τις προσφορές, σχηματίζουν δυνάμεις υπό την ηγεσία τους και εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια μέσα στην εκκλησία· στο μεταξύ, αυτοί οι επικεφαλής αποτυγχάνουν εντελώς να τους επιβλέψουν, να τους εκθέσουν, να τους συγκρατήσουν ή να τους χειριστούν, κι ωστόσο έρχονται σ’ Εμένα να παραπονεθούν. Τι σόι επικεφαλής είναι; Είναι πραγματικά άχρηστοι! Ό,τι κι αν κάνουν, αυτές οι συμμορίες που ενεργούν υπό την ηγεσία των αντίχριστων συζητούν κρυφά μεταξύ τους κι έπειτα λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς έγκριση. Δεν δίνουν καν το δικαίωμα στους επικεφαλής να γνωρίζουν τι γίνεται, πόσο μάλλον το δικαίωμα να παίρνουν αποφάσεις. Ακυρώνουν ευθέως τους επικεφαλής, ασκώντας οι ίδιοι όλη την εξουσία και κάνοντας κουμάντο σε όλα. Τι κάνουν οι επικεφαλής που έχουν αναλάβει να τους διαχειριστούν, όταν έρχονται αντιμέτωποι με όλα αυτά; Αποτυγχάνουν εντελώς να τους επιθεωρήσουν, να τους επιβλέψουν, να τους διαχειριστούν ή να λάβουν αποφάσεις σε σχέση μ’ αυτό το έργο. Στο τέλος, αφήνουν τους αντίχριστους να πάρουν την εξουσία και να τους διαχειρίζονται αφ’ υψηλού. Δεν οφείλεται αυτό το πρόβλημα στο έργο των ψευδο-επικεφαλής; Ποια είναι η ουσία αυτού του προβλήματος; Από πού πηγάζει; Πηγάζει από το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής έχουν χαμηλό επίπεδο, δεν διαθέτουν εργασιακή ικανότητα και οι αντίχριστοι δεν τους έχουν καθόλου σε υπόληψη. Οι αντίχριστοι σκέφτονται: «Τι μπορείς να κάνεις ως επικεφαλής; Και πάλι δεν θα σ’ ακούσω και θα συνεχίσω να σε ποδοπατώ για να κάνω ό,τι θέλω. Αν το αναφέρεις αυτό στον Άνωθεν, θα σε βασανίσουμε!» Οι ψευδο-επικεφαλής δεν τολμούν ν’ αναφέρουν τέτοια ζητήματα. Όχι μόνο δεν διαθέτουν εργασιακή ικανότητα, αλλά δεν έχουν και το κουράγιο να τηρήσουν τις αρχές, φοβούνται μήπως προσβάλουν κάποιον και δεν έχουν καθόλου αφοσίωση· δεν είναι αυτό σοβαρό πρόβλημα; Αν είχαν πραγματικά κάποιο επίπεδο και κατανοούσαν την αλήθεια, τότε μόλις έβλεπαν ότι αυτοί οι τύποι είναι κακοί, θα έλεγαν: «Δεν τολμάω να τους εκθέσω μόνος μου, οπότε θα συναναστραφώ με αρκετούς αδελφούς και αδελφές που επιδιώκουν και κατανοούν την αλήθεια περισσότερο, για να λύσω αυτά τα ζητήματα. Αν, αφού συναναστραφώ μαζί τους, και πάλι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τους αντίχριστους, θ’ αναφέρω το πρόβλημα στον Άνωθεν και θ’ αφήσω εκείνον να το λύσει. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, αλλά πρώτα πρέπει να διαφυλάξω τα συμφέροντα του οίκου του Θεού· τα ζητήματα που έχω διακρίνει και τα προβλήματα που έχω εντοπίσει δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να συνεχιστούν». Δεν είναι αυτός ένας τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος; Δεν μπορεί, επίσης, να θεωρηθεί ότι έτσι εκπληρώνει κάποιος την ευθύνη του; Αν μπορούσαν να το κάνουν αυτό, τότε ο Άνωθεν δεν θα έλεγε ότι έχουν χαμηλό επίπεδο και ότι δεν διαθέτουν εργασιακή ικανότητα. Ωστόσο, αυτοί οι επικεφαλής δεν μπορούν καν ν’ αναφέρουν προβλήματα στον Άνωθεν, οπότε χαρακτηρίζονται άχρηστοι και ψευδο-επικεφαλής. Όχι μόνο έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν διαθέτουν εργασιακή ικανότητα, αλλά δεν έχουν καν την πίστη και το κουράγιο να βασιστούν στον Θεό για να εκθέσουν και να πολεμήσουν τους αντίχριστους. Δεν είναι άχρηστοι; Μήπως είναι αξιολύπητοι εκείνοι που αφήνουν τους αντίχριστους να σφετεριστούν την εξουσία; Μπορεί ν’ ακούγονται αξιολύπητοι· δεν έχουν κάνει τίποτε κακό και είναι πολύ προσεκτικοί στο έργο τους, φοβούνται πολύ μήπως κάνουν λάθη, μήπως κλαδευτούν και μήπως τους απαξιώσουν οι αδελφοί και οι αδελφές. Ωστόσο, στο τέλος καταλήγουν να παραγκωνίζονται εντελώς από τους αντίχριστους μπροστά στα μάτια τους, τίποτε από όσα λένε δεν έχει καμία επίδραση και δεν έχει πραγματικά σημασία αν βρίσκονται εκεί ή όχι. Μπορεί να φαίνονται αξιολύπητοι με την πρώτη ματιά, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ απεχθείς. Πείτε Μου, μπορεί ο οίκος του Θεού να λύσει προβλήματα που δεν μπορούν οι άνθρωποι; Θα πρέπει οι άνθρωποι ν’ αναφέρουν προβλήματα στον Άνωθεν; (Ναι, θα πρέπει.) Στον οίκο του Θεού, δεν υπάρχουν προβλήματα που δεν μπορούν να λυθούν, και τα λόγια του Θεού μπορούν να λύσουν οποιοδήποτε ζήτημα. Έχουν αυτοί οι άνθρωποι αληθινή πίστη στον Θεό; Αν δεν έχουν ούτε αυτήν τη λίγη πίστη, πώς είναι δυνατόν να έχουν τα προσόντα για να γίνουν επικεφαλής; Δεν είναι άχρηστοι και άθλιοι; Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι είναι ψευδο-επικεφαλής· δεν έχουν καν την πιο στοιχειώδη πίστη στον Θεό. Είναι δύσπιστοι και δεν τους αξίζει να είναι επικεφαλής!

Σε ό,τι αφορά την τέταρτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών, απαριθμήσαμε πέντε περιπτώσεις για να εκθέσουμε πώς οι ψευδο-επικεφαλής προσεγγίζουν διάφορα στοιχεία του έργου και τους επιβλέποντες. Με βάση αυτές τις πέντε περιπτώσεις, αναλύσαμε τις διάφορες εκδηλώσεις του εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου που έχουν οι ψευδο-επικεφαλής, καθώς και της ανικανότητας και της αδυναμίας τους να κάνουν αληθινό έργο. Μέσα από αυτήν τη συναναστροφή, σας είναι λίγο πιο ξεκάθαρο πώς να διακρίνετε τους ψευδο-επικεφαλής; (Ναι.) Εντάξει, λοιπόν. Ας ολοκληρώσουμε σ’ αυτό το σημείο τη σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας!

23 Ιανουαρίου, 2021