Πώς να ξεχωρίσει κανείς τους αντίχριστους από τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων

Διαχωρισμός τους με βάση τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια

Σήμερα, θα συνεχίσουμε τη συναναστροφή πάνω στις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών. Προτού αρχίσουμε επίσημα τη συναναστροφή, ας ξαναδούμε ένα από τα θέματα που αφορούν τους αντίχριστους και έχουμε συναναστραφεί πάνω του στο παρελθόν: πώς να ξεχωρίσει κανείς τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων από εκείνους που έχουν την ουσία των αντίχριστων, καθώς και ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων. Θα συναναστραφούμε πρώτα πάνω στο πώς να διακρίνει κανείς τους αντίχριστους· δεν είναι και πολύ δύσκολο. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να δεις ξεκάθαρα ποιες είναι οι εξόφθαλμες χαρακτηριστικές εκδηλώσεις που εμφανίζουν όσοι είναι αντίχριστοι, ώστε να μπορείς να αναγνωρίσεις έναν γνήσιο αντίχριστο σε μικρό χρονικό διάστημα και να αποφανθείς ότι σίγουρα δεν πρόκειται για κάποιον που απλώς έχει τη διάθεση των αντίχριστων ούτε για κάποιον που βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχεις διάκριση όσον αφορά τους αντίχριστους και πλέον δεν θα παραπλανιέσαι, δεν θα παγιδεύεσαι και δεν θα ελέγχεσαι απ’ αυτούς. Τώρα, το πιο κρίσιμο σημείο είναι να μπορείς να ξεχωρίσεις τις εξόφθαλμες διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν τη φύση-ουσία των αντίχριστων και εκείνους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Για να διακρίνεις αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων, πρέπει πρώτα να κατανοήσεις τα κύρια χαρακτηριστικά τους. Κάποιοι άνθρωποι κατανοούν μόνο τα στοιχεία διαφθοράς που αποκαλύπτουν οι αντίχριστοι στην καθημερινή ζωή, όπως η τάση τους να διαβεβαιώνουν τη θέση τους και να κάνουν κήρυγμα στους άλλους, όμως δεν μπορούν να διακρίνουν τη φύση-ουσία των αντίχριστων. Είναι εντάξει αυτό; (Όχι.) Υπάρχουν κι εκείνοι που λένε πως οι πιο εμφανείς εκδηλώσεις των αντίχριστων είναι η αλαζονεία και η έπαρσή τους, και χαρακτηρίζουν αντίχριστους όλους τους αλαζονικούς και επηρμένους ανθρώπους. Είναι σωστό αυτό; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστό; Επειδή η αλαζονεία και η έπαρση δεν είναι οι πιο εμφανείς εκδηλώσεις των αντίχριστων· είναι διεφθαρμένες διαθέσεις που τις μοιράζονται όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι. Όλοι έχουν αλαζονική και επηρμένη διάθεση, επομένως είναι σοβαρό λάθος να χαρακτηρίζει κανείς αντίχριστους όλους τους αλαζονικούς και επηρμένους ανθρώπους. Ποιες εκδηλώσεις, λοιπόν, είναι οι ουσιώδεις εκδηλώσεις των αντίχριστων, αυτές που μπορούν να κάνουν σαφείς με μια ματιά τις ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στους αντίχριστους και στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, καθώς και να δώσουν σε κάποιον τη δυνατότητα να διακρίνει αφενός ότι η ουσία αυτών των δύο τύπων ανθρώπων διαφέρει, αφετέρου ότι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά; Σε ορισμένες πτυχές, όπως είναι οι ενέργειες, οι συμπεριφορές και οι διαθέσεις, αυτοί οι δύο τύποι έχουν, άραγε, ομοιότητες και σημεία στα οποία μοιάζουν; (Ναι.) Αν δεν παρατηρήσεις προσεκτικά, αν δεν ξεχωρίσεις σοβαρά, αν δεν κατανοήσεις και δεν διακρίνεις με ακρίβεια τη διάθεση και την ουσία αυτών των δύο τύπων ανθρώπων μέσα σου, είναι πολύ εύκολο να τους αντιμετωπίσεις σαν να ανήκαν στον ίδιο τύπο. Μπορεί ακόμα και να πάρεις έναν αντίχριστο για άνθρωπο που έχει την ουσία των αντίχριστων και το αντίστροφο· μπορεί, δηλαδή, να κάνεις εύκολα τέτοιου είδους εσφαλμένες κρίσεις. Ποια είναι, λοιπόν, τα κύρια χαρακτηριστικά και οι κύριες διαφορές ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων, οι οποίες δίνουν σε κάποιον τη δυνατότητα να ξεχωρίσει με αδιάσειστες αποδείξεις ποιος είναι αντίχριστος και ποιος είναι άνθρωπος με τη διάθεση των αντίχριστων; Λογικά, έχετε μια εξοικείωση μ’ αυτό το θέμα, οπότε, ας ακούσουμε τις σκέψεις σας. (Μία πτυχή που χρησιμοποιείται για να ξεχωρίσει κανείς τους αντίχριστους από τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια· μία άλλη είναι η ανθρώπινη φύση τους. Όσον αφορά τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια, οι αντίχριστοι μισούν την αλήθεια και δεν την αποδέχονται καθόλου. Όσες κακές πράξεις κι αν διαπράξουν, προκαλώντας διατάραξη και αναστάτωση, όσο κι αν συναναστραφείς μαζί τους και όσο κι αν τους κλαδέψεις, δεν το αναγνωρίζουν και παραμένουν πιστά αμετανόητοι. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορεί κι αυτοί να κάνουν σφάλματα όταν δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν αντιλαμβάνονται τις αρχές· όταν, όμως, κλαδεύονται, τότε μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, να κάνουν αυτοκριτική και να αποκτήσουν αυτογνωσία, ενώ είναι σε θέση να νιώσουν μεταμέλεια και να μετανοήσουν. Η ουσία των αντίχριστων, απ’ την οπτική της στάσης τους απέναντι στην αλήθεια, είναι ότι μισούν την αλήθεια, ενώ οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια. Οι αντίχριστοι, απ’ την οπτική της ανθρώπινης φύσης τους, είναι κακοί άνθρωποι χωρίς συνείδηση ούτε αίσθημα ντροπής, ενώ οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν συνείδηση και αίσθημα ντροπής.) Αναφέρατε δύο χαρακτηριστικά· έχει γίνει συναναστροφή στο παρελθόν σχετικά μ’ αυτό το περιεχόμενο; Θεωρούνται εξόφθαλμα χαρακτηριστικά αυτά; (Ναι.) Οι αντίχριστοι έχουν εντελώς διαφορετική στάση απέναντι στην αλήθεια σε σύγκριση με τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντικό, και είναι μια εκδήλωση με εξόφθαλμα χαρακτηριστικά. Οι αντίχριστοι αποστρέφονται την αλήθεια και δεν την αποδέχονται καθόλου. Προτιμούν να πεθάνουν παρά να παραδεχθούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Όσο κι αν συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια, εκείνοι εσωτερικά αντιστέκονται σ’ αυτήν και την αποστρέφονται. Από μέσα τους, μπορεί ακόμα και να σε καταραστούν, να σε κοροϊδέψουν, να σε σιχαθούν και να σε αντιμετωπίσουν με περιφρόνηση. Οι αντίχριστοι είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια· αυτό είναι ένα εξόφθαλμο χαρακτηριστικό. Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων; Για να το θέσουμε με ακρίβεια και αντικειμενικότητα, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, αλλά και κάποια συνείδηση και λογική, μπορούν να αλλάξουν τις αντιλήψεις τους και να αποδεχθούν την αλήθεια μέσω της συναναστροφής που κάνουν οι άλλοι μαζί τους πάνω στην αλήθεια. Μπορούν, επίσης, να υποταχθούν αν κλαδευτούν. Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, εφόσον πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό, μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Συνοπτικά, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια και να υποταχθούν με διάφορα μέσα, όπως είναι το να διαβάζουν μόνοι τους τα λόγια του Θεού και το να αποδέχονται την πειθαρχία και τη διαφώτιση από τον Θεό ή το κλάδεμα, τη βοήθεια και την υποστήριξη από τους αδελφούς και τις αδελφές. Αυτό είναι ένα εξόφθαλμο χαρακτηριστικό. Οι αντίχριστοι, όμως, είναι διαφορετικοί. Όποιος κι αν συναναστραφεί πάνω στην αλήθεια, εκείνοι ούτε ακούνε ούτε υποτάσσονται. Έχουν μία στάση και μόνο: Προτιμούν να πεθάνουν παρά να αποδεχθούν την αλήθεια. Με όποιον τρόπο κι αν τους κλαδέψεις, ανώφελο είναι. Ακόμα κι αν συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρα, εκείνοι δεν την αποδέχονται· φτάνουν ακόμα και στο σημείο να της αντιστέκονται και να την αποστρέφονται εσωτερικά. Μπορεί να υποταχθεί στον Θεό κάποιος που έχει τέτοια διάθεση και μισεί την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Συνεπώς, οι αντίχριστοι είναι εχθροί του Θεού και είναι άνθρωποι που δεν έχουν πια ελπίδα λύτρωσης.

Διαχωρισμός τους με βάση την ανθρώπινη φύση τους

Μόλις τώρα, αναφέρατε και ένα άλλο χαρακτηριστικό για να ξεχωρίζει κανείς τους αντίχριστους απ’ τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, το οποίο αφορά την οπτική της ανθρώπινης φύσης. Ποιος θα ήθελε να συναναστραφεί λίγο ακόμα πάνω σ’ αυτό το χαρακτηριστικό; (Οι αντίχριστοι έχουν ιδιαίτερα κακόβουλη ανθρώπινη φύση· μπορούν να καταπιέσουν και να βασανίσουν τους ανθρώπους, ενώ, όσο κακό κι αν κάνουν, δεν γνωρίζουν μεταμέλεια.) Σωστά, το κύριο χαρακτηριστικό των αντίχριστων είναι η κακόβουλη ανθρώπινη φύση τους, η αδιαντροπιά τους και το ότι δεν έχουν συνείδηση ούτε λογική. Όσες κακές πράξεις κι αν διαπράξουν στην εκκλησία, όση ζημιά κι αν προκαλέσουν στο εκκλησιαστικό έργο, δεν θεωρούν πως είναι ντροπή ούτε και βλέπουν τον εαυτό τους ως αμαρτωλό. Είτε τους εκθέσει ο οίκος του Θεού είτε τους κλαδέψουν οι αδελφοί κι οι αδελφές, εκείνοι μένουν απτόητοι και δεν αισθάνονται ούτε μομφή ούτε ταραχή. Αυτή είναι η εκδήλωση των αντίχριστων όσον αφορά την ανθρώπινη φύση. Τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι έλλειψη συνείδησης και λογικής, έλλειψη ντροπής, καθώς και μια εξαιρετικά φαύλη διάθεση. Αν ο οποιοσδήποτε θίξει τα συμφέροντά τους, τον κρίνουν και τον βασανίζουν, ενώ έχουν μια ιδιαίτερα έντονη επιθυμία για εκδίκηση και δεν χαρίζονται σε κανέναν, ούτε καν στους συγγενείς τους. Τόσο φαύλοι είναι οι αντίχριστοι. Από την άλλη, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, όσο πολλή διαφθορά κι αν αποκαλύψουν, δεν είναι απαραίτητα κακοί άνθρωποι. Όποια ελαττώματα ή ελλείψεις κι αν έχει η ανθρώπινη φύση τους, όποια λάθη κι αν κάνουν, απ’ όποια άποψη κι αν αποτύχουν και σκοντάψουν, μπορούν να κάνουν αυτοκριτική και να πάρουν μαθήματα μετά. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με το κλάδεμα, είναι σε θέση να παραδεχθούν τα λάθη τους και να νιώσουν μεταμέλεια· και, όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές τούς κάνουν κριτική ή τους εκθέσουν, εκείνοι –παρότι ίσως προσπαθήσουν να υπερασπιστούν κάπως τον εαυτό τους και δεν είναι διατεθειμένοι να το αναγνωρίσουν τη δεδομένη στιγμή– έχουν ήδη, στην πραγματικότητα, αναγνωρίσει μέσα τους το λάθος τους κι έχουν υποταχθεί. Αυτό αποδεικνύει πως μπορούν ακόμα να αποδεχθούν την αλήθεια και μπορούν να αναμορφωθούν. Όταν κάνουν λάθη ή έρχονται αντιμέτωποι με προβλήματα, η συνείδηση και η λογική τους παραμένουν λειτουργικές· έχουν επίγνωση και δεν είναι απαθείς και αναίσθητοι, ούτε αδιάλλακτοι και σε άρνηση να παραδεχθούν τα πράγματα. Επιπλέον, παρότι αυτού του τύπου οι άνθρωποι έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, έχουν μια σχετική ενσυναίσθηση και κάπως περισσότερη καλοσύνη. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορα ζητήματα, τα χαρακτηριστικά που εμφανίζουν όσον αφορά την ανθρώπινη φύση μπορούν να περιγραφούν –για να το θέσουμε όσο το δυνατόν πιο εύστοχα και κατανοητά– ως σχετικά λογικά. Αν υποστούν κάποιο σοβαρό κλάδεμα, το πολύ-πολύ να νιώσουν μέσα τους κάποια πικρία, όμως, κοιτάζοντάς το απ’ τη σκοπιά της εκδήλωσης της ανθρώπινης φύσης τους, φαίνεται ότι ξέρουν ακόμα τι είναι ντροπή, ότι η συνείδησή τους μπορεί να τους κατηγορήσει και ότι η λογική τους μπορεί να έχει μια ορισμένη περιοριστική επίδραση. Αν προκαλέσουν απώλειες στα συμφέροντα του οίκου του Θεού ή βλάψουν κάποιον αδελφό ή αδελφή, πάντα νιώθουν μέσα τους ανησυχία και θεωρούν πως έχουν απογοητεύσει τον Θεό. Αυτές τις εκδηλώσεις τις αποκαλύπτουν σε διάφορους βαθμούς οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Αυτοί οι άνθρωποι, ακόμα κι αν δεν κάνουν αμέσως διορθωτικές κινήσεις ή δεν επιλέξουν σωστά ούτε ασκηθούν σωστά μετά το συμβάν, έχουν ακόμα μέσα τους μια αίσθηση επίγνωσης. Η συνείδησή τους τους κατηγορεί· γνωρίζουν ότι έχουν αδικήσει και δεν πρέπει να ενεργήσουν ξανά έτσι, ενώ επίσης θεωρούν πως δεν είναι καλοί άνθρωποι –σε μικρό βαθμό, όλοι τους μπορεί να έχουν αυτά τα συναισθήματα. Επιπλέον, με τον καιρό, η κατάστασή τους θα αντιστραφεί και θα μετανοήσουν πραγματικά. Θα νιώσουν βαθιά μεταμέλεια, ενώ θα μετανιώσουν που δεν έκαναν εξ αρχής τις σωστές επιλογές και δεν ασκήθηκαν σωστά. Αυτές ακριβώς οι εκδηλώσεις είναι οι πιο συχνές και συνηθισμένες εκδηλώσεις των διεφθαρμένων ανθρώπων. Εκείνοι, όμως, που είναι αντίχριστοι αποτελούν ειδική κατηγορία· δεν είναι άνθρωποι, αλλά διάβολοι. Όσος χρόνος κι αν περάσει αφού διαπράξουν κάποιο κακό ή αμαρτία, δεν έχουν καμία μεταμέλεια· παραμένουν ξεροκέφαλοι κι επίμονοι μέχρι τέλους. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να υποταχθούν όταν έρθουν αντιμέτωποι με το συνηθισμένο κλάδεμα. Όταν αντιμετωπίσουν σοβαρό κλάδεμα, μπορεί να επιχειρηματολογήσουν υπέρ τους, να αρνηθούν ότι έκαναν κάτι και να αρνηθούν να το αποδεχθούν εκείνη τη στιγμή· αργότερα, όμως, είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική και να αποκτήσουν αυτογνωσία, να δείξουν μεταμέλεια και να μετανοήσουν. Ακόμα κι αν κάποιος τους κοροϊδέψει και τους κρίνει λέγοντας ότι δεν έχουν ανθρώπινη φύση, μπορεί να νιώσουν πόνο στην καρδιά τους, αλλά δεν θα αντεπιτεθούν ούτε θα αντιμετωπίσουν αυτόν τον άνθρωπο σαν εχθρό. Μπορούν να κατανοήσουν και τον άλλον άνθρωπο, κάνοντας την εξής σκέψη: «Δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν άλλον από τον εαυτό μου γι’ αυτό το λάθος· όπως κι αν μου φερθούν οι άλλοι, είναι αυτό που μου αξίζει». Αυτές οι εκδηλώσεις αποκαλύπτονται σε διάφορους βαθμούς σε κάθε άνθρωπο. Με δυο λόγια, αυτές οι αποκαλύψεις είναι οι κανονικές και φυσικές εκδηλώσεις των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, των ανθρώπων που έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, κι εκεί είναι που διαφέρουν ξεκάθαρα από τους αντίχριστους. Μέσα απ’ τις διαφορετικές εκδηλώσεις αυτών των δύο καταστάσεων, γίνεται αμέσως σαφές ποια ακριβώς άτομα είναι κακοί άνθρωποι κι αντίχριστοι, και ποια είναι άνθρωποι που απλώς έχουν τη διάθεση των αντίχριστων χωρίς, όμως, να είναι κακοί άνθρωποι.

Διαχωρισμός τους με βάση το αν μετανοούν αληθινά ή όχι

Μόλις αναφέραμε δύο πτυχές των διαφορών που υπάρχουν ανάμεσα στους αντίχριστους και στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων: Η πρώτη πτυχή είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια· η στάση των ανθρώπων απέναντι στην αλήθεια είναι η στάση τους απέναντι στον Θεό. Σε αυτήν την πτυχή, υπάρχει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων. Δεύτερον, όσον αφορά την ανθρώπινη φύση, αυτοί οι δύο τύποι ανθρώπων έχουν κι εκεί μια σαφή και ουσιώδη διαφορά. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά είναι πολύ εξόφθαλμα· πρόκειται για εντελώς διαφορετικούς τύπους ανθρώπων. Πέρα από αυτές τις δύο διαφορές, μια άλλη πτυχή είναι το αν υπάρχει οποιαδήποτε εκδήλωση μετάνοιας αφού διαπράξουν το κακό. Στην περίπτωση όσων είναι αντίχριστοι, όποιες κακές πράξεις κι αν διαπράξουν –είτε βασανίσουν ανθρώπους, είτε ιδρύσουν ανεξάρτητα βασίλεια, είτε ανταγωνιστούν τον Θεό για τη θέση, είτε κλέψουν προσφορές είτε οτιδήποτε άλλο– ακόμα κι αν εκτεθούν άμεσα, δεν παραδέχονται αυτές τις πράξεις. Αν δεν τις παραδέχονται, γίνεται να μετανοήσουν; Προτιμούν να πεθάνουν παρά να μετανοήσουν. Δεν αποδέχονται ως γεγονότα τις κακές τους πράξεις. Ακόμα κι αν συνειδητοποιήσουν ότι η έκθεση είναι απολύτως ακριβής, αντιστέκονται κι εναντιώνονται σ’ αυτήν. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να στοχαστούν μήπως βρίσκονται στο λάθος μονοπάτι ούτε να πουν: «Με χαρακτηρίζουν αντίχριστο. Πολύ επικίνδυνο αυτό, πρέπει να μετανοήσω». Δεν έχουν σε καμία περίπτωση τέτοιου είδους σκέψεις στο μυαλό τους. Η ανθρώπινη φύση τους δεν έχει αυτές τις ιδιότητες. Συνεπώς, οι αντίχριστοι έχουν ένα εξόφθαλμο χαρακτηριστικό: Όσα χρόνια τώρα κι αν πιστεύουν στον Θεό, δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και δεν δείχνουν αληθινή αλλαγή. Όταν πρωτοαρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, τους αρέσει να ξεχωρίζουν μες στο πλήθος, να ανταγωνίζονται τους άλλους για τη δύναμη και το κέρδος, να βασανίζουν τους ανθρώπους και να φτιάχνουν κλίκες, διαιρώντας την εκκλησία. Σκοπός της προσπάθειάς τους για κατάκτηση της δύναμης είναι να ζήσουν από την εκκλησία και να ιδρύσουν ένα ανεξάρτητο βασίλειο. Αφού πιστέψουν για τρία έως πέντε χρόνια, όταν τους ξαναδείς, εμφανίζουν ακόμα τις ίδιες αυτές εκδηλώσεις και χαρακτηριστικά, χωρίς καμία αλλαγή. Μένουν ίδιοι ακόμα και μετά από οκτώ ή δέκα χρόνια. Λένε κάποιοι: «Ίσως αλλάξουν μετά από 20 χρόνια πίστης!» Μπορούν να αλλάξουν; (Όχι.) Δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Εμφανίζουν τις ίδιες αυτές εκδηλώσεις είτε αλληλεπιδρούν με μερικά άτομα είτε με την πλειοψηφία, είτε κάνουν συνηθισμένα καθήκοντα είτε ενεργούν ως επικεφαλής ή εργάτες. Ποτέ τους δεν μετανοούν ούτε αλλάζουν πορεία, αλλά εμμένουν στο ίδιο μονοπάτι μέχρι τέλους. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μετανοήσουν. Έτσι είναι οι αντίχριστοι. Όσο για τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, ακόμα κι αν δεν είναι κακοί άνθρωποι, έχουν κι αυτοί διεφθαρμένες διαθέσεις. Αποκαλύπτουν αλαζονεία, δολιότητα, εγωισμό, ευτέλεια και άλλους τύπους διαφθοράς. Δείχνουν επίσης κακή ανθρώπινη φύση. Κι αυτοί, όταν πρωτοαρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, θέλουν να ανταγωνιστούν τους άλλους για τη φήμη και το κέρδος, ξεχωρίζουν για ν’ αποκτήσουν τον θαυμασμό των άλλων κι έχουν φιλοδοξίες και επιθυμίες να γίνουν επικεφαλής και να έχουν δύναμη. Αυτές οι εκδηλώσεις υπάρχουν σε διάφορους βαθμούς στους διεφθαρμένους ανθρώπους, ενώ δεν διαφέρουν και πολύ απ’ αυτές των αντίχριστων. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της πίστης τους στον Θεό, φτάνουν να κατανοήσουν μερικές αλήθειες μέσα απ’ τη βίωση της κρίσης και της έκθεσης που κάνουν τα λόγια του Θεού, κι έτσι αποκαλύπτουν αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις όλο και λιγότερο. Γιατί αποκαλύπτονται όλο και λιγότερο αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις; Επειδή αυτοί οι άνθρωποι, αφού κατανοήσουν την αλήθεια, συνειδητοποιούν ότι αυτές οι συμπεριφορές και οι εκδηλώσεις αποτελούν αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων. Μόνο σε αυτό το σημείο αποκτούν επίγνωση στη συνείδησή τους, κι έτσι βλέπουν ότι είναι βαθιά διεφθαρμένοι κι ότι όντως δεν έχουν την εικόνα ενός ανθρώπου. Τότε, προθυμοποιούνται να επιδιώξουν την αλήθεια και σκέφτονται πώς να απαλλαγούν απ’ αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, αλλά και πώς μπορούν να απελευθερωθούν απ’ τα δεσμά τους και να γίνουν άνθρωποι που επιδιώκουν και κάνουν πράξη την αλήθεια. Τι είναι αυτή η εκδήλωση; Δεν είναι σταδιακή μετάνοια; (Ναι.) Ενόσω βιώνουν το έργο του Θεού, ανακαλύπτουν τα προβλήματά τους, αναγνωρίζουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και κατανοούν τις διάφορες καταστάσεις τους. Φτάνουν επίσης να γνωρίσουν την ανθρώπινη φύση-ουσία τους, ενώ στη συνείδησή τους αποκτούν όλο και μεγαλύτερη επίγνωση· νιώθουν όλο και περισσότερο ότι είναι βαθιά διεφθαρμένοι και ακατάλληλοι για χρήση απ’ τον Θεό, καθώς και ότι έχουν προκαλέσει το μίσος του Θεού, και απεχθάνονται μέσα τους τον εαυτό τους. Χωρίς να το καταλάβουν, βαθιά μες στην καρδιά τους μετανοούν σιγά σιγά και, μ’ αυτήν την μετάνοια, συμβαίνουν κάποιες ανεπαίσθητες αλλαγές, ανεπαίσθητες αλλαγές που είναι ορατές στη συμπεριφορά τους. Για παράδειγμα, στην αρχή, όταν κάποιος εξέθετε τα προβλήματά τους, εκείνοι ένιωθαν πικρία, οργίζονταν απ’ τη ντροπή, ενώ προσπαθούσαν να εξηγηθούν και να δικαιολογηθούν, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια για να βρουν διάφορες δικαιολογίες και λόγους για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Μέσα απ’ τις συνεχείς εμπειρίες, ωστόσο, συνειδητοποιούν τελικά ότι αυτή η συμπεριφορά είναι λανθασμένη, κι αρχίζουν να επανορθώνουν αυτήν την κατάσταση και τη συμπεριφορά, εργάζονται σκληρά για να αποδεχθούν τις σωστές απόψεις και πασχίζουν να συνεργαστούν αρμονικά με τους άλλους. Όταν τους τυχαίνουν κάποια ζητήματα, μαθαίνουν να αναζητούν από τους άλλους και να συναναστρέφονται μαζί τους, ενώ μαθαίνουν να επικοινωνούν από καρδιάς και να τα πηγαίνουν καλά με τους άλλους σε φιλικό κλίμα. Είναι εκδηλώσεις μετάνοιας αυτές; (Ναι.) Αφού πιστέψουν στον Θεό, αποκτούν σιγά σιγά αληθινή κατανόηση για κάποιες απ’ τις διαθέσεις, τις συμπεριφορές και τις εκδηλώσεις των αντίχριστων τις οποίες αποκαλύπτουν οι ίδιοι. Έπειτα, απαλλάσσονται σιγά σιγά απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους κι είναι σε θέση να εγκαταλείψουν τον προηγούμενο, λανθασμένο τρόπο ζωής τους, παραιτούνται απ’ την επιδίωξη της φήμης και της θέσης, ενώ είναι σε θέση να ενεργήσουν, να συμπεριφερθούν και να κάνουν το καθήκον τους σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Πώς επιτυγχάνεται μια τέτοια αλλαγή; Επιτυγχάνεται μέσα από την αποδοχή της αλήθειας κι από τη συνεχή μεταστροφή και μετάνοια; (Ναι.) Όλα αυτά επιτυγχάνονται κατά τη διάρκεια της συνεχούς μετάνοιας. Στη συνέχεια, βελτιώνεται σίγουρα η κατάστασή τους, το ανάστημά τους μεγαλώνει κι αυτό καθώς βαθαίνουν οι εμπειρίες τους, ενώ, όταν τους τυχαίνει κάτι, είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική. Είτε έρχονται αντιμέτωποι με αναποδιές και αποτυχίες είτε κλαδεύονται, φέρνουν αυτά τα ζητήματα ενώπιον του Θεού και προσεύχονται σ’ Εκείνον, και μπορούν επίσης να συσχετίσουν, να αναλύσουν και να κατανοήσουν τη διεφθαρμένη κατάστασή τους ενώ διαβάζουν τα λόγια του Θεού. Παρότι μπορεί και πάλι να αποκαλύψουν διαφθορά και να αναπτύξουν εσφαλμένες σκέψεις όταν τους τύχει κάτι, είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική και να επαναστατήσουν ενάντια στον εαυτό τους. Εφόσον αποκτήσουν επίγνωση γι’ αυτά τα θέματα, μπορούν να αναζητούν συνεχώς την αλήθεια για να τα επιλύσουν και να κάνουν πράξη τη μετάνοια. Παρότι αυτή η πρόοδος είναι πολύ αργή και τα αποτελέσματα είναι απειροελάχιστα, αυτοί οι άνθρωποι αλλάζουν στα πιο μεγάλα βάθη της καρδιάς τους. Οι άνθρωποι αυτού του τύπου διατηρούν διαρκώς μια στάση πρωτοβουλίας και θετικότητας με ισχυρά εσωτερικά κίνητρα, καθώς και μια κατάσταση κατά την οποία μεταστρέφονται και μετανοούν. Μπορεί μερικές φορές να ανταγωνίζονται τους άλλους για τη φήμη και τη θέση και να αποκαλύπτουν κάποιες εκδηλώσεις και ενέργειες των αντίχριστων σε διάφορους βαθμούς, όμως, αφού βιώσουν κλαδέματα, κρίσεις και παιδεύσεις ή την πειθαρχία του Θεού, οι διεφθαρμένες διαθέσεις αποτινάζονται και μεταμορφώνονται σε διάφορους βαθμούς. Η κύρια και βαθύτερη αιτία για την επίτευξη αυτών των αποτελεσμάτων είναι ότι αυτού του τύπου ο άνθρωπος μπορεί, στα βάθη της καρδιάς του, να στοχαστεί και να κατανοήσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του και τα λανθασμένα μονοπάτια που έχει πάρει, και μπορεί να μεταστραφεί. Μπορεί οι αλλαγές, η ανάπτυξη και τα κέρδη από τη μεταστροφή του να είναι πολύ μικρά και η πρόοδος πολύ αργή, σε βαθμό που και ο ίδιος ίσως να μην την αντιλαμβάνεται καν, όμως, μετά από τρία έως πέντε χρόνια τέτοιων εμπειριών, νιώθει κάποιες αλλαγές στον εαυτό του, ενώ οι άνθρωποι γύρω του τις βλέπουν κι αυτοί. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε τέτοιους ανθρώπους, που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, και σ’ εκείνους που είναι αντίχριστοι. Ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό, από αυτήν την άποψη; (Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να μετανοήσουν.) Όταν κάνουν κάτι κακό, όταν διαπράττουν κάποια παραβίαση ή έρχονται αντιμέτωποι με το κλάδεμα, την κρίση και την παίδευση, τη συμμόρφωση ή την πειθαρχία, τότε μπορούν να μετανοήσουν. Ακόμα κι όταν συνειδητοποιούν ότι έχουν κάνει κάτι κακό ή κάποιο λάθος, μπορούν να κάνουν αυτοκριτική και να δείξουν μια στάση μεταστροφής και μετάνοιας μες στην καρδιά τους. Αυτή είναι μια ειδοποιός διαφορά, η οποία φέρνει τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων σε πλήρη αντιδιαστολή με τους ίδιους τους αντίχριστους.

Μια σύνοψη των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ των αντίχριστων και των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων

Όσοι είναι αντίχριστοι είναι ζωντανοί σατανάδες. Θα έλεγε κανείς πως ζουν ως σατανάδες· είναι διάβολοι και σατανάδες που είναι ορατοί στους ανθρώπους. Τότε, λοιπόν, ας συνοψίσουμε τις ουσιώδεις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των αντίχριστων και των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Μία πτυχή είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια. Οι αντίχριστοι δεν αποδέχονται σε καμία περίπτωση την αλήθεια. Παρότι μπορούν να παραδεχθούν λεκτικά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, ότι είναι θετικά πράγματα και λόγια ωφέλιμα για τους ανθρώπους, καθώς και το κριτήριο για όλα τα θετικά πράγματα, αλλά και ότι οι άνθρωποι πρέπει να τα αποδέχονται, να υποτάσσονται σ’ αυτά και να τα κάνουν πράξη –παρότι, λοιπόν, μπορούν να τα πουν όλα αυτά– δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να κάνουν τα λόγια του Θεού πράξη. Γιατί δεν τα κάνουν πράξη; Επειδή μέσα τους δεν αποδέχονται την αλήθεια. Λένε με το στόμα πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, αλλά το κίνητρό τους είναι εντελώς διαφορετικό: Το λένε αυτό για να καλύψουν το γεγονός ότι δεν αποδέχονται την αλήθεια, και για να παραπλανήσουν τον κόσμο. Το ότι οι αντίχριστοι μπορούν να λένε λόγια και δόγματα δεν σημαίνει και ότι παραδέχονται μέσα τους πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια επειδή ουσιαστικά δεν αποδέχονται μέσα τους την αλήθεια των λόγων του Θεού· δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν την αλήθεια ούτε να κάνουν πράξη την αλήθεια για να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Από την άλλη, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων δεν είναι απαραίτητα και αντίχριστοι. Κάποιοι από αυτούς μπορούν, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό, να αποδεχθούν την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτήν, καθώς και στα θετικά πράγματα και στα σωστά λόγια –αυτή είναι μία διαφορά. Οι άνθρωποι που έχουν την ουσία των αντίχριστων είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια και της γυρίζουν την πλάτη, αλλά κάποιοι άνθρωποι που έχουν την ουσία των αντίχριστων μπορούν να αποδεχθούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια. Μέσω της ανάγνωσης των λόγων του Θεού και της βίωσης του έργου του Θεού για αρκετά χρόνια, η στάση τους απέναντι στην αλήθεια μπορεί να αλλάξει κάπως. Νιώθουν βαθιά μέσα τους πως, παρότι δεν είναι σε θέση να την κάνουν πράξη, η αλήθεια είναι καλή και είναι σωστή. Απλώς δεν αγαπούν την αλήθεια ή δεν τους ενδιαφέρει και τόσο, κι έτσι για να την κάνουν πράξη απαιτείται κάποια προσπάθεια και αγώνας. Έτσι, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, αλλά με κάποια συνείδηση και λογική, μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Αν μη τι άλλο, βαθιά μες στην καρδιά τους, δεν αντιστέκονται στην αλήθεια ούτε την αποστρέφονται, ούτε και τους απωθεί. Οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται σ’ αυτήν την κατάσταση και εμφανίζουν αυτού του είδους την εκδήλωση απέναντι στην αλήθεια. Μια τέτοια περιγραφή των ανθρώπων σαν κι αυτούς ούτε χρυσώνει το χάπι ούτε και τους διαβάλλει. Είναι πολύ αντικειμενική, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Μια άλλη πτυχή είναι ο διαχωρισμός τους από την οπτική της ανθρώπινης φύσης, δηλαδή ένας διαχωρισμός με βάση τη συνείδησή τους, τη λογική τους και το πόσο καλή ή κακή είναι η ανθρώπινη φύση τους. Όποιος έχει κακή ανθρώπινη φύση, όποιος δεν αποδέχεται την αλήθεια και αποστρέφεται ειδικά την αλήθεια είναι το δίχως άλλο ένας δύσπιστος ή ένας αντίχριστος. Κάποιοι άνθρωποι δεν αγαπούν ιδιαίτερα την αλήθεια και δεν τους ενδιαφέρει. Όταν οι άλλοι συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, εκείνους τους πιάνει νύστα και λήθαργος. Ωστόσο, αυτού του τύπου οι άνθρωποι δεν έχουν κακή ανθρώπινη φύση και δεν βασανίζουν τους άλλους. Αν συναναστραφείς πάνω στις προθέσεις του Θεού, στις αλήθεια-αρχές ή στους κανόνες του οίκου του Θεού, μπορούν να ακούσουν και είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν την αλήθεια και να πασχίσουν γι’ αυτήν, αλλά ίσως να μην είναι απαραίτητα σε θέση να κάνουν την αλήθεια πράξη. Αν γίνουν επικεφαλής, ίσως να μην είναι σε θέση να σε καθοδηγήσουν ώστε να κατανοήσεις την αλήθεια ούτε να σε φέρουν ενώπιον του Θεού, όμως δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να σε βασανίσουν. Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Σε κάθε περίπτωση, η ανθρώπινη φύση των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων δεν είναι και τόσο κακή· μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας. Απεναντίας, οι αντίχριστοι όχι μόνο δεν έχουν συνείδηση και λογική, αλλά επιπλέον έχουν και εξαιρετικά φαύλη ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν αίσθημα συνείδησης και κάποια λογική, ενώ μπορούν να χειριστούν ορισμένα ζητήματα με ορθολογικό τρόπο. Για παράδειγμα, όσον αφορά το πώς θα επιλέξουν, το ποιο μέρος θα πάρουν και άλλα τέτοια ζητήματα κατά την αντιμετώπιση των απαιτήσεων στον οίκο του Θεού, την αντιμετώπιση των διάφορων ανθρώπων στην εκκλησία και την αντιμετώπιση των θετικών και αρνητικών πραγμάτων, μπορούν να ξεχωρίσουν ζητήματα σαν κι αυτά και, τελικά, είναι σε θέση να κάνουν τις σωστές επιλογές με βάση τη συνείδησή τους. Αυτού του τύπου οι άνθρωποι δεν έχουν και τόσο κακή ανθρώπινη φύση, ενώ είναι σχετικά καλόκαρδοι. Υπάρχει άλλος ένας διαχωρισμός, σχετικά με τον οποίο συναναστραφήκαμε μόλις, και είναι ότι μερικοί άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ενώ, όταν κάνουν κάτι κακό, μπορούν να το στοχαστούν κι η καρδιά τους να μετανοήσει. Απεναντίας, οι αντίχριστοι δεν εμφανίζουν σε καμία περίπτωση αυτές τις δύο εκδηλώσεις. Είναι πεισματάρηδες και αμετάβλητοι, επειδή αποστρέφονται την αλήθεια, δεν αποδέχονται την αλήθεια και έχουν εξαιρετικά φαύλη ανθρώπινη φύση. Τέτοιου τύπου άνθρωποι είναι αδύνατον να μεταστραφούν και να πετύχουν τη μετάνοια. Το αν μπορεί κάποιος να μετανοήσει αληθινά εξαρτάται κυρίως απ’ το αν έχει συνείδηση και λογική, καθώς και απ’ τη στάση του απέναντι στην αλήθεια. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, επειδή η ανθρώπινη φύση τους δεν είναι κακή, επειδή έχουν κάποια συνείδηση και λογική και μπορούν να αποδεχθούν μερικές αλήθειες σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας, έχουν και τη δυνατότητα να μεταστραφούν. Όταν κάνουν λάθη ή διαπράττουν παραβάσεις, μπορούν να μετανοήσουν αφού κλαδευτούν. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν ελπίδα σωτηρίας, ενώ οι αντίχριστοι βρίσκονται σε ανεπανόρθωτη κατάσταση· ανήκουν στους διαβόλους και στους σατανάδες. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι οι ουσιώδεις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στους αντίχριστους και στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Είναι αρκετά αντικειμενική αυτή η σύνοψη; (Ναι.) Όσον αφορά αυτά τα χαρακτηριστικά των αντίχριστων, οι αναλυτικές εκδηλώσεις σχετικά με τις οποίες συναναστραφήκαμε είναι αντικειμενικές και συνάδουν με τα γεγονότα, χωρίς απολύτως κανένα ίχνος κακολογίας. Κάθε μέλος του εκλεκτού λαού του Θεού έχει συναντήσει κάτι τέτοιο κι έχει υπάρξει μάρτυράς του· αυτό ακριβώς είναι οι αντίχριστοι. Όσο για τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, έχουμε επίσης εκθέσει διάφορες εκδηλώσεις, που όλες τους είναι ορατές στους ανθρώπους και συμφωνούν με τα γεγονότα, χωρίς ποτέ να χρυσώνουμε το χάπι.

Υπάρχουν πολλά ελαττώματα και ψεγάδια στην ανθρώπινη φύση όσων έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, κι αυτοί οι άνθρωποι αποκαλύπτουν επίσης διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις έχουν σε όλους κάποιες εξόφθαλμες χαρακτηριστικές εκδηλώσεις. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα αλαζόνες, κάποιοι είναι ιδιαίτερα υπολογιστές και δόλιοι, κάποιοι είναι ιδιαίτερα αδιάλλακτοι, κάποιοι είναι ιδιαίτερα τεμπέληδες, και ούτω καθεξής. Αυτές οι εκφράσεις είναι οι εκδηλώσεις των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, είναι και τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης τέτοιων ανθρώπων. Παρότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάποια καλοσύνη μέσα τους –με απλά λόγια, είναι κάπως καλόκαρδοι– όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάτι, το βλέπουν καθαρά ότι θίγονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, όμως, επειδή φοβούνται μήπως προσβάλουν τους άλλους, κάνουν σαν τη χελώνα που κρύβεται στο καβούκι της, ζουν σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Σατανά και δεν είναι διατεθειμένοι να τηρήσουν τις αλήθεια-αρχές. Παρότι, κατά βάθος, το νιώθουν ότι δεν πρέπει να ενεργούν έτσι κι ότι αδικούν τον Θεό με μια τέτοια ενέργεια, και πάλι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς και επιλέγουν να είναι ανθρωπάρεσκοι. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή πιστεύουν πως, προκειμένου να ζήσουν και να επιβιώσουν, πρέπει να βασιστούν στη φιλοσοφία του Σατανά, και πως μόνο έτσι μπορούν να προστατευτούν. Γι’ αυτό επιλέγουν να είναι ανθρωπάρεσκοι και όχι να κάνουν πράξη την αλήθεια. Το νιώθουν μέσα τους πως, ενεργώντας μ’ αυτόν τον τρόπο, δείχνουν ασυνειδησία και έλλειψη ανθρώπινης φύσης· δεν είναι άνθρωποι, είναι χειρότεροι από μαντρόσκυλα. Αφού επιπλήξουν τον εαυτό τους, όμως, και όταν έρθουν αντιμέτωποι με μία ακόμα κατάσταση, και πάλι δεν μετανοούν, και πάλι ενεργούν με τον ίδιο τρόπο. Είναι διαρκώς αδύναμοι κι έχουν διαρκώς ένα αίσθημα ενοχής. Τι αποδεικνύει αυτό; Αποδεικνύει ότι, παρότι οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων δεν είναι αντίχριστοι οι ίδιοι, η ανθρώπινη φύση τους έχει όντως προβλήματα και ανεπάρκειες, κι έτσι αποκαλύπτουν σίγουρα μεγάλη διαφθορά. Κοιτάζοντας συνολικά τις εκδηλώσεις ενός τέτοιου ανθρώπου, πρόκειται οπωσδήποτε για κάποιον που παραμένει απαράλλαχτα και βαθιά διεφθαρμένος απ’ τον Σατανά· είναι ακριβώς αυτό που αναφέρει ο Θεός ως «γέννημα του Σατανά». Πώς γίνεται οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων να είναι καλύτεροι από τους αντίχριστους; Για την ακρίβεια, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων αλλά όχι την ουσία των αντίχριστων, παρότι αποκαλύπτουν διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις του Σατανά, δεν είναι σε καμία περίπτωση κακοί άνθρωποι. Η κατάστασή τους μοιάζει με αυτό που λέγεται συχνά για όσους δεν είναι ούτε ύπουλοι και κακοί, αλλά ούτε και καλοί άνθρωποι· απλώς πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό, είναι διατεθειμένοι να μετανοήσουν και μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια αφού κλαδευτούν, δείχνοντας κάποια υποταγή. Παρότι δεν είναι κακοί άνθρωποι κι έχουν ακόμα ελπίδα σωτηρίας απ’ τον Θεό, απέχουν κατά πολύ από το πρότυπο για το οποίο μιλάει ο Θεός και υπαγορεύει να έχουν φόβο Θεού και να αποφεύγουν το κακό! Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για τρία έως πέντε χρόνια και σημειώνουν κάποιες αλλαγές και πρόοδο. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για οκτώ έως δέκα χρόνια και δεν σημειώνουν καμία πρόοδο. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό ακόμα και είκοσι χρόνια τώρα, χωρίς καμία σημαντική αλλαγή· είναι ακόμα ίδιοι με πριν. Είναι πεισματικά προσκολλημένοι στις αντιλήψεις τους. Απλώς, επειδή έχουν ακούσει τα λόγια του Θεού κι επειδή περιορίζονται απ’ τους διάφορους κανόνες και κανονισμούς του οίκου του Θεού, δεν έχουν κάνει σημαντικά λάθη, δεν έχουν κάνει κακές πράξεις που προκαλούν σοβαρές απώλειες στον οίκο του Θεού και δεν έχουν προκαλέσει μεγάλες συμφορές. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων δεν είναι, βέβαια, δυνατόν να σωθούν όλοι τους στο τέλος απ’ τον Θεό. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι πιθανότατα στη δούλεψη κάποιου, ενώ μερικοί απ’ αυτούς οπωσδήποτε θα αποκλειστούν. Σε κάθε περίπτωση, παρότι δεν είναι κακοί άνθρωποι, είναι άνθρωποι με λειψή ανθρώπινη φύση. Οι εκβάσεις τους κι οι προορισμοί τους δεν θα είναι σε καμία περίπτωση οι ίδιοι. Όλα εξαρτώνται απ’ το αν μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια κι απ’ το πώς επιλέγουν το μονοπάτι τους. Λένε κάποιοι: «Τα λόγια Σου έχουν αντιφάσεις. Εσύ δεν είπες πως αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να μεταστραφούν και να μετανοήσουν;» Εννοώ ότι αυτοί οι άνθρωποι, σε ορισμένα πλαίσια και σε διαφορετικά περιβάλλοντα, μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Τι σημαίνει «σε διαφορετικό βαθμό»; Σημαίνει ότι κάποιοι άνθρωποι παρουσιάζουν μια κάποια αλλαγή αφού πιστέψουν στον Θεό για τρία έως πέντε χρόνια και σημαντική αλλαγή μετά από δέκα έως είκοσι χρόνια. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για δέκα έως είκοσι χρόνια και είναι ακόμα ίδιοι με τότε που πρωτοάρχισαν να πιστεύουν, και φωνάζουν συνεχώς: «Πρέπει να μετανοήσω, πρέπει να ξεπληρώσω την αγάπη του Θεού!», χωρίς, στην πραγματικότητα, να αλλάζουν καθόλου. Το ότι έχουν μέσα τους αυτήν την επιθυμία και είναι διατεθειμένοι να μεταστραφούν και να μετανοήσουν οφείλεται μόνο σε ένα αίσθημα συνείδησης που έχουν. Η προθυμία, ωστόσο, δεν σημαίνει και ότι κάποιος είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια, ούτε συνεπάγεται την είσοδο στην πραγματικότητα. Η προθυμία σημαίνει απλώς ότι δεν αντιστέκεται στην αλήθεια, ότι δεν αποστρέφεται την αλήθεια, ότι δεν λοιδορεί ανοιχτά την αλήθεια, ότι δεν κρίνει, δεν καταδικάζει και δεν βλασφημεί ανοιχτά τον Θεό –πρόκειται μόνο γι’ αυτές τις εκδηλώσεις. Δεν σημαίνει, όμως, ότι κάποιος είναι σε θέση να υποταχθεί πραγματικά στην αλήθεια, να την αποδεχθεί και να την κάνει πράξη, ούτε σημαίνει ότι είναι σε θέση να επαναστατήσει απέναντι στη σάρκα και στις επιθυμίες του. Είναι αντικειμενικό γεγονός αυτό; (Ναι.) Ακριβώς έτσι είναι. Το να έχει κανείς στην ανθρώπινη φύση του κάποια συνείδηση και λογική, καθώς και μια καρδιά που κάπως μετανοεί, δεν σημαίνει ότι δεν έχει διεφθαρμένη διάθεση. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν ουσιώδη διαφορά απ’ τους αντίχριστους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για ανθρώπους που μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτήν. Ούτε σημαίνει ότι πρόκειται για ανθρώπους που έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα ή για τους ανθρώπους που αγαπάει ο Θεός. Υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο πτυχές· είναι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων είναι σίγουρα πολύ καλύτεροι απ’ τους αντίχριστους όσον αφορά την ανθρώπινη φύση τους, τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια και τον βαθμό στον οποίο μετανοούν. Ωστόσο, το πρότυπο με το οποίο μετρά ο Θεός τους ανθρώπους δεν βασίζεται στο πώς διαφέρουν απ’ τους αντίχριστους· δεν είναι αυτό το πρότυπο. Ο Θεός μετρά την ανθρώπινη φύση του ατόμου, το αν έχει συνείδηση και λογική, το αν αγαπάει και αποδέχεται την αλήθεια, το αν κάνει τα καθήκοντά του με αφοσίωση, το αν υποτάσσεται στον Θεό και το αν μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια και να σωθεί. Αυτά είναι τα πρότυπα με τα οποία μετρά τους ανθρώπους ο Θεός. Ο Θεός έχει θεσπίσει διάφορες απαιτήσεις για όσους έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Ο Θεός χρησιμοποιεί αυτές τις απαιτήσεις για να μετρήσει ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, με σκοπό να τους σώσει. Αφού ακούσετε να τίθεται το θέμα μ’ αυτόν τον τρόπο, το κατανοείτε, έτσι; Πρώτον, πρέπει να κατανοήσεις ξεκάθαρα ότι, όσο πολλή διάθεση των αντίχριστων κι αν έχεις, εφόσον μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια, τότε δεν είσαι αντίχριστος. Παρότι δεν είσαι αντίχριστος, αυτό δεν σημαίνει και ότι είσαι κάποιος που υποτάσσεται στον Θεό. Το να μη σε απωθεί η αλήθεια ούτε να αποστρέφεσαι την αλήθεια δεν σημαίνει ότι είσαι κάποιος που κάνει πράξη την αλήθεια και υποτάσσεται σ’ αυτήν. Το να έχεις συνείδηση και λογική, το να είσαι σχετικά καλόκαρδος και το να έχεις καλύτερη ανθρώπινη φύση απ’ τους αντίχριστους δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι καλός άνθρωπος. Το πρότυπο που μετρά αν ένας άνθρωπος είναι καλός ή κακός δεν βασίζεται στην ανθρώπινη φύση των αντίχριστων. Όσα κακά πράγματα κι αν κάνουν οι αντίχριστοι, ποτέ τους δεν τα παραδέχονται ούτε μετανοούν, παρά συνεχίζουν να ενεργούν με τον ίδιο τρόπο· ποτέ τους δεν αλλάζουν πορεία, ενώ εναντιώνονται στον Θεό μέχρι τέλους. Παρότι κάποιοι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων θέλουν ειλικρινά να μεταστραφούν και να μετανοήσουν, το ότι αλλάζουν λίγο την πορεία τους δεν σημαίνει ότι δείχνουν αληθινή μετάνοια. Το να έχει κανείς την αποφασιστικότητα να μετανοήσει δεν σημαίνει ότι είναι και σε θέση να κατανοήσει την αλήθεια, να αποκτήσει την αλήθεια και να κερδίσει τη ζωή.

Λένε κάποιοι: «Δεν είμαι αντίχριστος, άρα είμαι καλύτερος απ’ τους αντίχριστους και όχι τόσο βαθιά διεφθαρμένος όσο οι αντίχριστοι». Είναι σωστά αυτά τα λόγια; Μήπως πρόκειται για στρεβλή κατανόηση; (Ναι.) Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων είναι ίδιοι με τους αντίχριστους όσον αφορά τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, όμως διαφέρει η φύση-ουσία τους. Για σκεφτείτε το –είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Ναι.) Για εξηγήστε την, τότε. (Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, όπως ακριβώς οι αντίχριστοι. Και οι δύο κατηγορίες έχουν αλαζονικές και μοχθηρές διαθέσεις, ενώ και οι δύο επιδιώκουν τη θέση. Η ανθρώπινη φύση-ουσία τους, ωστόσο, διαφέρει. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν κάποιο αίσθημα συνείδησης και μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Δεν αποστρέφονται την αλήθεια και δεν μισούν την αλήθεια. Από την άλλη, οι άνθρωποι που έχουν τη ουσία των αντίχριστων έχουν κακόβουλη ανθρώπινη φύση-ουσία. Δεν έχουν αίσθημα συνείδησης, ενώ αποστρέφονται την αλήθεια και μισούν την αλήθεια. Δεν πρόκειται να μετανοήσουν.) Όλοι τους έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, γιατί, λοιπόν, ο Θεός χαρακτηρίζει αντίχριστους και εχθρούς του τους ανθρώπους που έχουν τη φύση των αντίχριστων; (Αυτό βασίζεται κυρίως στη στάση τους απέναντι στην αλήθεια. Οι αντίχριστοι αποστρέφονται την αλήθεια και μισούν την αλήθεια και, αν κάποιος μισεί την αλήθεια, στην πραγματικότητα μισεί τον Θεό.) Τίποτα άλλο; (Η ουσία των αντίχριστων είναι η ουσία των διαβόλων.) Έχουν καμία ελπίδα σωτηρίας οι άνθρωποι που έχουν την ίδια ουσία με τους διαβόλους; (Όχι.) Αυτοί οι άνθρωποι δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και δεν μπορούν να σωθούν. Δεδομένου ότι και οι δύο τύποι ανθρώπων έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε όσους μπορούν να σωθούν και σε όσους δεν μπορούν να σωθούν; Όσον αφορά τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και μόνο, αυτοί οι δύο τύποι ανθρώπων είναι ίδιοι, γιατί, λοιπόν, δεν μπορούν να σωθούν οι αντίχριστοι, ενώ οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, αλλά όχι την ουσία των αντίχριστων, έχουν μια μικρή ελπίδα σωτηρίας; (Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων δεν μοιάζουν με τους αντίχριστους, οι οποίοι είναι τόσο εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια και στα θετικά πράγματα. Μπορεί να μην αγαπούν ιδιαίτερα την αλήθεια, όμως η αλήθεια δεν τους απωθεί και μπορούν να την αποδεχθούν, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό, κι έτσι σιγά σιγά αλλάζουν. Επιπλέον, στην ανθρώπινη φύση τους έχουν ένα αίσθημα συνείδησης, αντίθετα με τους αντίχριστους, που δεν έχουν κανένα αίσθημα ντροπής.) Εδώ βρίσκεται η ελπίδα σωτηρίας· αυτή είναι η ουσιώδης διαφορά. Κρίνοντας απ’ την ουσία των αντίχριστων, αυτός ο τύπος ανθρώπου βρίσκεται σε μη αναστρέψιμη κατάσταση και δεν έχει καμία ελπίδα σωτηρίας. Ακόμα κι αν θέλεις να τους σώσεις, δεν μπορείς· δεν γίνεται να αλλάξουν. Δεν πρόκειται για συνηθισμένο τύπο ανθρώπου που έχει τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά, αλλά για έναν τύπο ανθρώπου που έχει τη ζωή-ουσία του Σατανά και των διαβόλων. Αυτός ο τύπος ανθρώπου δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να σωθεί. Αντιθέτως, ποια είναι η ουσία των συνηθισμένων ανθρώπων που έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις; Απλώς έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις· ωστόσο, έχουν μια ορισμένη ποσότητα συνείδησης και λογικής, ενώ μπορούν να αποδεχθούν μερικές αλήθειες. Αυτό σημαίνει ότι η αλήθεια μπορεί να έχει μια ορισμένη επίδραση πάνω σ’ αυτούς τους ανθρώπους, δίνοντάς τους μια ελπίδα σωτηρίας. Αυτόν τον τύπο ανθρώπου σώζει ο Θεός. Οι αντίχριστοι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να σωθούν, μπορούν, όμως, να σωθούν οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων; (Ναι.) Αν πούμε πως μπορούν να σωθούν, αυτό δεν είναι αντικειμενικό. Μπορούμε μόνο να πούμε πως έχουν την ελπίδα της σωτηρίας –αυτό είναι σχετικά αντικειμενικό. Στο τέλος τέλος, το αν ένας άνθρωπος μπορεί να σωθεί εξαρτάται από το ίδιο το άτομο. Εξαρτάται απ’ το αν μπορεί να αποδεχθεί πραγματικά την αλήθεια, να κάνει πράξη την αλήθεια και να υποταχθεί στην αλήθεια. Επομένως, το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι αυτός ο τύπος ανθρώπου έχει την ελπίδα της σωτηρίας. Γιατί, λοιπόν, οι αντίχριστοι δεν έχουν καμία ελπίδα σωτηρίας; Επειδή είναι αντίχριστοι· η φύση τους είναι η φύση του Σατανά. Είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια, μισούν τον Θεό και δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Μπορεί ακόμα να τους σώσει ο Θεός; (Όχι.) Ο Θεός σώζει διεφθαρμένους ανθρώπους, όχι τον Σατανά και τους διαβόλους. Ο Θεός σώζει όσους αποδέχονται την αλήθεια, όχι καθάρματα που μισούν την αλήθεια. Αυτό ξεκαθαρίζει τα πράγματα; (Ναι.) Συναναστρεφόμαστε μ’ αυτόν τον τρόπο έτσι ώστε να μην έχουν κάποιοι άνθρωποι στρεβλή κατανόηση. Αφού γίνει διαχωρισμός ανάμεσα στους αντίχριστους και στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, κάποιοι άνθρωποι νομίζουν πως δεν είναι αντίχριστοι και πως αυτό σημαίνει ότι βρίσκονται σε ασφαλή περιοχή, ότι πραγματικά έχουν εξασφαλίσει το καταφύγιό τους και ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αποπεμφθούν, να αποβληθούν ή να αποκλειστούν στο μέλλον. Μήπως πρόκειται για στρεβλή κατανόηση; Το να έχει κανείς την ελπίδα της σωτηρίας δεν σημαίνει και ότι πρόκειται να σωθεί. Αυτή η ελπίδα απαιτεί και πάλι από τους ανθρώπους να την αδράξουν. Η στάση σου απέναντι στην αλήθεια είναι διαφορετική από αυτήν των αντίχριστων. Δεν αποστρέφεσαι την αλήθεια ή η ανθρώπινη φύση σου είναι ελαφρώς καλύτερη από αυτήν των αντίχριστων· έχεις μια αίσθηση συνείδησης, είσαι σχετικά καλόκαρδος, δεν βλάπτεις τους άλλους, γνωρίζεις πώς να μετανοήσεις όταν κάνεις κάτι κακό και μπορείς να μεταστραφείς. Το να έχεις απλώς αυτές τις λίγες ιδιότητες σημαίνει ότι πληροίς τις βασικές προϋποθέσεις για να αποδεχθείς την αλήθεια, να κάνεις πράξη την αλήθεια και να πετύχεις τη σωτηρία. Όμως, το ότι δεν είσαι αντίχριστος δεν σημαίνει και ότι πρόκειται να σωθείς. Δεν είσαι αντίχριστος, αλλά παραμένεις ένα διεφθαρμένο ανθρώπινο ον. Μπορούν να σωθούν όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι; Όχι απαραίτητα. Ακόμα κι αν κάποιος δεν είναι αντίχριστος ούτε κακός άνθρωπος, αν δεν επιδιώκει την αλήθεια, τότε και πάλι δεν μπορεί να σωθεί. Η σωτηρία των ανθρώπων απ’ τον Θεό επιτυγχάνεται μέσω της αποδοχής και της επιδίωξής τους για την αλήθεια. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων είναι ανταγωνιστικές απέναντι στον Θεό. Εφόσον υπάρχουν μέσα σε κάποιον διεφθαρμένες διαθέσεις, αυτός μπορεί ακόμα να επαναστατήσει ενάντια στον Θεό, να αψηφήσει τον Θεό, να προδώσει τον Θεό, και ούτω καθεξής. Συνεπώς, πρέπει να αποδεχθεί την κρίση, την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό από τα λόγια του Θεού· χρειάζεται την προμήθεια και την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, το κλάδεμα, την πειθαρχία και την τιμωρία απ’ τον Θεό, και ούτω καθεξής –δεν γίνεται να λείπει τίποτα απ’ όλο αυτό το έργο που κάνει ο Θεός. Συνεπώς, για να επιτευχθεί η σωτηρία, πρώτα απ’ όλα χρειάζεται το έργο του Θεού, ενώ, επιπλέον, πρέπει οι άνθρωποι να είναι αποφασισμένοι να συνεργαστούν. Πρέπει να είναι σε θέση να αντέξουν τις κακουχίες και να πληρώσουν ένα τίμημα, να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα αφού κατανοήσουν την αλήθεια, και ούτω καθεξής. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσει κανείς τη σωτηρία του Θεού των έσχατων ημερών, καθώς και να λάβει την απίστευτα σπάνια ευλογία να οδηγηθεί στην τελείωση απ’ τον ενσαρκωμένο Θεό, με βάση την κατανόηση της αλήθειας. Τόσο απλό είναι. Εντάξει, ας τελειώσουμε εδώ τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτό το θέμα.

Σημείο δέκατο τρίτο: Να προστατεύουν τον εκλεκτό λαό του Θεού από την αναστάτωση, την παραπλάνηση, τον έλεγχο των αντίχριστων και τη σοβαρή βλάβη απ’ αυτούς, καθώς και να του δώσουν τη δυνατότητα να αναγνωρίζει τους αντίχριστους και να τους απαρνιέται από καρδιάς

Διάφορες εργασίες που πρέπει να εκτελούν οι επικεφαλής και οι εργάτες μόλις αντιληφθούν ότι αντίχριστοι αναστατώνουν την εκκλησία

Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω στο κυρίως θέμα. Η συναναστροφή μας πάνω στη δωδέκατη υποχρέωση των επικεφαλής και των εργατών έχει ολοκληρωθεί. Σε αυτήν τη συναναστροφή, θα συζητήσουμε τη δέκατη τρίτη υποχρέωση: «Να προστατεύουν τον εκλεκτό λαό του Θεού από την αναστάτωση, την παραπλάνηση, τον έλεγχο των αντίχριστων και τη σοβαρή βλάβη απ’ αυτούς, καθώς και να του δώσουν τη δυνατότητα να αναγνωρίζει τους αντίχριστους και να τους απαρνιέται από καρδιάς». Η δέκατη τρίτη υποχρέωση αφορά το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν οι επικεφαλής και οι εργάτες τους αντίχριστους. Ποιο έργο πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες όταν εμφανίζονται αντίχριστοι στην εκκλησία; Πρώτον, αυτή η υποχρέωση δηλώνει ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες, όταν λύνουν τέτοια προβλήματα, πρέπει να μπαίνουν μπροστά για να προστατεύσουν τους αδελφούς και τις αδελφές από την αναστάτωση, την παραπλάνηση, τον έλεγχο των αντίχριστων και τη σοβαρή βλάβη απ’ αυτούς. Αυτή είναι η πρώτη εργασία που πρέπει να κάνουν. Όσο για το πώς οι αντίχριστοι αναστατώνουν, παραπλανούν, ελέγχουν και βλάπτουν σοβαρά τον εκλεκτό λαό του Θεού, έχει γίνει πολλή συναναστροφή πάνω σε όλα αυτά στο παρελθόν, κι έτσι αυτό το περιεχόμενο δεν θα είναι το κυρίως θέμα της σημερινής συναναστροφής. Σήμερα, θα εστιάσουμε στις υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρώσουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, καθώς και στο έργο που πρέπει να κάνουν, όταν έρχονται αντιμέτωποι με αυτές τις συμπεριφορές και ενέργειες των αντίχριστων, για να κρατήσουν αβλαβή τον εκλεκτό λαό του Θεού. Πρώτον, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού από την αναστάτωση, την παραπλάνηση, τον έλεγχο των αντίχριστων και τη σοβαρή βλάβη απ’ αυτούς –αυτή είναι μία από τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών. Τι σημαίνει «μία από τις υποχρεώσεις»; Σημαίνει ότι, ανάμεσα στις πολλές εργασίες που αναλαμβάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, η προστασία του εκλεκτού λαού του Θεού προκειμένου να μπορέσει να ζήσει μια κανονική εκκλησιαστική ζωή χωρίς την αναστάτωση των αντίχριστων και τη σοβαρή βλάβη απ’ αυτούς είναι μια σημαντική εργασία. Είναι επίσης μια αναπόδραστη εργασία, στο πλαίσιο της οποίας δεν μπορούν να αποφύγουν την υποχρέωσή τους. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να της δώσουν σημασία και να μην την παραμελήσουν. Η διατήρηση της κανονικής λειτουργίας της εκκλησιαστικής ζωής είναι μια πολύ σημαντική εργασία, η πιο βασική εργασία σε όλο το εκκλησιαστικό έργο. Είναι επίσης μια υποχρέωση των επικεφαλής και των εργατών. Το θεμελιώδες έργο των επικεφαλής και των εργατών είναι να οδηγήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού στην αλήθεια-πραγματικότητα. Όταν ο Σατανάς κι οι αντίχριστοι έρχονται να αναστατώσουν και να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, καθώς και να ανταγωνιστούν τον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να υψώσουν το ανάστημά τους για να εκθέσουν τους αντίχριστους, ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να μπορέσει να τους διακρίνει· αναγκάζουν έτσι τους αντίχριστους να αποκαλύψουν το αληθινό τους πρόσωπο, ώστε μετά να τους αποπέμψουν απ’ την εκκλησία. Σκοπός είναι η πρόληψη, ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να αποφύγει τον έλεγχο των αντίχριστων και τη σοβαρή βλάβη απ’ αυτούς. Αυτή είναι η υποχρέωση που πρέπει να εκπληρώσουν οι επικεφαλής και οι εργάτες όταν κάνουν εκκλησιαστικό έργο. Τι σημαίνει, λοιπόν, να τα προλαμβάνει κανείς όλα αυτά; Με ποιον τρόπο πρέπει να γίνει η πρόληψη; Ο όρος «προλαμβάνω» σημαίνει στην κυριολεξία ότι δεν αφήνω κάτι να συμβεί, στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Ποιο είναι το βασικό σημείο εδώ; Ότι προλαμβάνει κανείς τα περιστατικά όταν τα εμποδίζει να συμβούν. Κατά τον χειρισμό των περιστατικών που αφορούν αντίχριστους, το κύριο έργο των επικεφαλής και των εργατών είναι να εμποδίζουν τους αντίχριστους να αναστατώσουν, να παραπλανήσουν, να ελέγξουν και να βλάψουν σοβαρά τον εκλεκτό λαό του Θεού, στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Πρέπει να προστατεύσουν όσο περισσότερο γίνεται τον εκλεκτό λαό του Θεού απ’ τη βλάβη που προκαλούν οι αντίχριστοι. Αυτό είναι το βασικό έργο που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, και πάνω σ’ αυτό πρέπει να συναναστραφούμε ξεκάθαρα όσον αφορά τη δέκατη τρίτη υποχρέωση. Πώς γίνεται, λοιπόν, να προστατευθεί ο εκλεκτός λαός του Θεού; Εμποδίζοντας να συμβούν αυτές οι κακές πράξεις τις οποίες κάνουν οι αντίχριστοι. Υπάρχουν πολλοί τρόποι και μέθοδοι για να τις εμποδίσει κανείς, όπως η έκθεση, το κλάδεμα, η ανάλυση και ο περιορισμός. Τι άλλο υπάρχει; (Η αποβολή.) Αυτό είναι το τελευταίο βήμα. Όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές ακόμα δεν έχουν διάκριση και δεν γνωρίζουν ότι κάποιος είναι αντίχριστος, αλλά οι επικεφαλής και οι εργάτες τον έχουν ήδη αναγνωρίσει, αν οι τελευταίοι τον αποβάλουν απευθείας, τότε όσοι δεν έχουν διάκριση ίσως αναπτύξουν αντιλήψεις και κρίσεις, και κάποιοι μπορεί να σκοντάψουν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ποιο είναι το έργο που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; Σε τι αναφέρθηκα μόλις τώρα; (Έκθεση, κλάδεμα, ανάλυση και περιορισμός.) Εσείς έχετε καμία καλή μέθοδο για να εμποδίζετε τους αντίχριστους να κάνουν κακό; Η παρακολούθηση είναι καλή μέθοδος; Θεωρείται αποτελεσματικός τρόπος και μέθοδος που συνάδει με τις αρχές; (Ναι.) Ποιος είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης των αντίχριστων; Μπορούν να λειτουργήσουν στους αντίχριστους η κρίση, η παίδευση, οι δοκιμασίες και ο εξευγενισμός; (Όχι.) Γιατί όχι; (Οι αντίχριστοι δεν αποδέχονται την αλήθεια· την αποστρέφονται.) Οι αντίχριστοι αποστρέφονται την αλήθεια και δεν την αποδέχονται, κι έτσι η χρήση δοκιμασιών, εξευγενισμού, κρίσης και παίδευσης για την αντιμετώπιση των αντίχριστων είναι ακατάλληλη. Επιπλέον, ο Θεός δεν εκτελεί αυτό το έργο πάνω τους. Αυτή η ιδέα είναι ακατάλληλη, οπότε αυτή η μέθοδος δεν υπάρχει καμία περίπτωση να λειτουργήσει. Ποια ακριβώς μέθοδος είναι η κατάλληλη, τότε; Πολλοί άνθρωποι που έχουν υποφέρει πολύ αφού τους έβλαψαν οι αντίχριστοι, τους μισούν βαθιά και πιστεύουν πως οι αντίχριστοι πρέπει να κριθούν, να καταδικαστούν και να ξεγυμνωθούν δημοσίως. Θεωρούν πως οι αντίχριστοι πρέπει να εξαναγκαστούν να παραδεχθούν τα λάθη τους και να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους ανοιχτά στην εκκλησία, και να διαπομπευτούν διεξοδικά. Θεωρείτε ότι θα ήταν σωστό να υιοθετηθούν αυτές οι μέθοδοι; (Όχι.) Αν λάβουμε υπόψη την ουσία των αντίχριστων, η λήψη τέτοιων μέτρων δεν θα ήταν, στην πραγματικότητα, υπερβολή –με όποιον τρόπο κι αν αντιμετωπιστούν οι διάβολοι, είναι εντάξει· γίνεται τόσο εύκολα όσο συνθλίβει κανείς ένα μαμούνι. Ο σκοπός των επικεφαλής και των εργατών, λοιπόν, όταν κάνουν κάτι τέτοιο φαίνεται πολύ νόμιμος και σωστός, μήπως, όμως, υπάρχουν κάποια προβλήματα μ’ αυτές τις μεθόδους; Αυτό το έργο είναι εντός των υποχρεώσεων των επικεφαλής και των εργατών; Το να γίνονται έτσι τα πράγματα συνάδει ή δεν συνάδει με τις αρχές; (Δεν συνάδει.) Είναι σαφές ότι δεν συνάδει με τις αρχές. Από πού προέρχονται οι αρχές; (Απ’ τα λόγια του Θεού.) Πολύ σωστά. Παρότι αυτές οι ενέργειες έχουν ως στόχο τους αντίχριστους –δηλαδή τους διαβόλους– οι μέθοδοι πρέπει κι αυτές να συνάδουν με τις αρχές και με τις απαιτήσεις του Θεού, επειδή, κάνοντας αυτό το έργο, οι επικεφαλής και οι εργάτες εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, δεν είναι ότι χειρίζονται οικογενειακές υποθέσεις ή προσωπικά ζητήματα.

Ι. Έκθεση

Η αντιμετώπιση των αντίχριστων και η παρεμπόδισή τους ώστε να μην κάνουν κακό, καθώς και να μην παραπλανούν και να μη βλάπτουν τον εκλεκτό λαό του Θεού είναι υποχρέωση των επικεφαλής και των εργατών. Ο σκοπός είναι να παραμείνει αβλαβής ο εκλεκτός λαός του Θεού, όχι να βασανιστεί κάποιος ούτε και να βρεθεί ευκαιρία για αντίποινα εναντίον κάποιου, ενώ σίγουρα δεν είναι να γίνουν εκστρατείες εναντίον κάποιοι. Συνεπώς, ποιες είναι οι εργασίες που πρέπει να αναλάβουν οι επικεφαλής και οι εργάτες για να εμποδίσουν τους αντίχριστους να κάνουν κακό, στον μέγιστο δυνατό βαθμό; Η πρώτη είναι να τους εκθέσουν. Ποιος είναι ο σκοπός της έκθεσης; (Να αναπτύξουν ευκολότερα οι άνθρωποι διάκριση.) Πολύ σωστά. Γίνεται για να διακρίνει ευκολότερα ο εκλεκτός λαός του Θεού την ουσία των αντίχριστων, έτσι ώστε να μπορέσει εσωτερικά να απομακρυνθεί απ’ τους αντίχριστους και να μην παραπλανηθεί απ’ αυτούς, κι έτσι ώστε –όταν οι αντίχριστοι προσπαθήσουν να τον παραπλανήσουν και να τον ελέγξουν– εκείνος να μπορεί ενεργά να τους απορρίψει και όχι να τους επιτρέπει να τον χειραγωγούν και να παίζουν μαζί του. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να τους εκθέτει κανείς; (Ναι.) Το να τους εκθέτει κανείς είναι πολύ σημαντικό, αλλά πρέπει να τους εκθέσεις με ακρίβεια. Πώς πρέπει, λοιπόν, να τους εκθέσεις; Ποια πρέπει να είναι η βάση για την έκθεση που θα κάνεις; Είναι εντάξει να τους βάζετε αυθαίρετα ταμπέλες; Είναι εντάξει να τους καταδικάζετε απερίσκεπτα και αβάσιμα; (Όχι.) Πώς πρέπει, λοιπόν, να τους εκθέσετε με ακρίβεια κι έτσι να πετύχετε τον σκοπό σας, δηλαδή να προστατεύσετε τον εκλεκτό λαό του Θεού; (Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να τους εκθέσουμε με αντικειμενικότητα και αλήθεια, με βάση το γεγονός των κακών τους πράξεων. Επιπλέον, πρέπει να τους διακρίνουμε και να τους αναλύσουμε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού.) Αυτές οι δύο δηλώσεις πέτυχαν διάνα· και οι δύο πτυχές είναι απολύτως απαραίτητες. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να υπάρχουν βάσιμες αποδείξεις. Πρέπει να κρίνεις και να χαρακτηρίσεις την ουσία τους με βάση τα εσφαλμένα λόγια, τις ενέργειες και τις παράλογες σκέψεις και οπτικές που αποκαλύπτουν οι αντίχριστοι. Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι να τους διακρίνεις και να τους αναλύσεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Σε ποια λόγια του Θεού πρέπει να ανατρέξεις; Ποια λόγια είναι τα πιο άμεσα και αυστηρά; (Τα λόγια που εκθέτουν τους αντίχριστους.) Σωστά· πρέπει να βρεις κάποια λόγια που ρίχνουν το προσωπείο των αντίχριστων, για να τους εκθέσεις και να κάνεις αντιπαραβολές με επιδεξιότητα και αμεροληψία, ώστε να εξασφαλίσεις την απόλυτη ακρίβεια. Οι αδελφοί κι οι αδελφές θα κατανοήσουν αφού το ακούσουν αυτό· θα αποκτήσουν αμέσως διάκριση απέναντι στο εμπλεκόμενο πρόσωπο και θα λάβουν μέτρα εναντίον του. Θα έχουν μέσα τους διάκριση, κι έτσι αυτός ο άνθρωπος θα τους απωθεί: «Για δες, λοιπόν, που είναι αντίχριστος τελικά! Στο παρελθόν με βοηθούσε και μου έκανε χάρες. Νόμιζα πως ήταν καλός άνθρωπος. Μέσω αυτής της ανάλυσης και της συναναστροφής, εκτέθηκαν η υποκρισία του και οι ουσιώδεις εκδηλώσεις του ως αντίχριστου, κι όλοι είδαν ευκολότερα ότι πρόκειται για επικίνδυνο άνθρωπο. Τα λόγια του Θεού τον εξέθεσαν με μεγάλη ακρίβεια! Δεν είναι καλός άνθρωπος. Τα λέει όμορφα και δεν φαίνεται να υπάρχουν προβλήματα στις ενέργειές του, αλλά, με την έκθεση της ουσίας του, είναι πλέον εμφανές ότι πρόκειται πράγματι για αντίχριστο». Κρίνοντας από το πώς μεταμορφώθηκαν οι σκέψεις των ανθρώπων, όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες κάνουν το έργο της έκθεσης των αντίχριστων, εμποδίζουν τους αντίχριστους να παραπλανήσουν και να αναστατώσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Φυσικά, εκπληρώνουν επίσης την υποχρέωση να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού έναντι του ελέγχου των αντίχριστων και της σοβαρής βλάβης απ’ αυτούς. Κάνουν μία απ’ τις εργασίες τους με πρακτικό τρόπο. Ποια εργασία είναι αυτή; Η έκθεση των αντίχριστων. Το έργο της έκθεσης των αντίχριστων είναι μία απ’ τις εργασίες που πρέπει να αναλάβουν οι επικεφαλής και οι εργάτες προκειμένου να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Όσο για τις διάφορες εργασίες που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, δεν θα τις κατατάξουμε με βάση το μέγεθος των αποτελεσμάτων που επιτυγχάνουν· ας συναναστραφούμε πρώτα πάνω στο έργο της «έκθεσης». Η έκθεση της φύση-ουσίας των αντίχριστων περιλαμβάνει την έκθεση των προθέσεων, των σκοπών και των συνεπειών που έχουν οι συνεχείς κακές πράξεις τους, οι οποίες διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο· την έκθεση του πώς οι αντίχριστοι, ενώ υπηρετούν ως επικεφαλής και εργάτες, δεν κάνουν καθόλου αληθινό έργο και περιφρονούν τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού· την έκθεση της ασχήμιας που έχουν οι αντίχριστοι ως άνθρωποι που δεν έχουν καμία αυτογνωσία, δεν κάνουν ποτέ πράξη την αλήθεια και λένε μόνο λόγια και δόγματα για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, καθώς και την έκθεση των διαφορετικών πραγμάτων που λένε και κάνουν μπροστά στους ανθρώπους και πίσω από την πλάτη τους. Η διεξοδική έκθεση αυτών των πτυχών δείχνει το πραγματικό πρόσωπο που έχουν οι αντίχριστοι ως σατανάδες και διάβολοι. Αυτή είναι μια σημαντική εργασία που πρέπει να αναλαμβάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Τι πρέπει να έχουν, λοιπόν, οι επικεφαλής και οι εργάτες προκειμένου να εκτελέσουν αυτήν την εργασία; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να έχουν μια ορισμένη αίσθηση φορτίου, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες σηκώνουν στις πλάτες τους αυτήν την υποχρέωση, σκέφτονται συχνά: «Αυτός ο άνθρωπος είναι αντίχριστος. Κάποιοι αδελφοί και αδελφές του απευθύνουν ερωτήσεις, τους ελκύει συνεχώς κοντά του κι έχουν καλή σχέση μαζί του. Πολλοί άνθρωποι μάλιστα τον εξιδανικεύουν, επειδή έχουν παραπλανηθεί απ’ αυτόν. Τι πρέπει να γίνει γι’ αυτό;» Προσέρχονται ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν και συχνά αναζητούν συνειδητά τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τους αντίχριστους, κι έτσι εξοπλίζονται με την αλήθεια σ’ αυτόν τον τομέα. Στη συνέχεια, ζητούν απ’ τον Θεό να προετοιμάσει τη σωστή στιγμή ή ψάχνουν οι ίδιοι μια κατάλληλη στιγμή και ευκαιρία για να συναναστραφούν με τους αδελφούς και τις αδελφές γι’ αυτό το ζήτημα. Το αντιμετωπίζουν ως δικό τους φορτίο και ως σημαντική εργασία που πρέπει να αναλάβουν στη συνέχεια. Συνεχώς προετοιμάζονται, αναζητούν και προσεύχονται στον Θεό για καθοδήγηση· βρίσκονται διαρκώς σε μια τέτοιου είδους νοοτροπία και κατάσταση. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς αίσθηση φορτίου. Αφού προετοιμαστούν μ’ ένα τέτοιο φορτίο για κάποιο διάστημα, πρέπει να περιμένουν μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες. Αν μη τι άλλο, πρέπει να περιμένουν μέχρι δύο ή τρεις άνθρωποι να αποκτήσουν αληθινή διάκριση του αντίχριστου προτού αρχίσουν να τον εκθέτουν. Αν αποφανθούν πως κάποιος φαίνεται να είναι αντίχριστος με βάση τα αισθήματά τους και μόνο, αλλά δεν μπορούν να διακρίνουν εντελώς το αν αυτός ο άνθρωπος είναι πραγματικά αντίχριστος ή όχι, τότε δεν πρέπει να ενεργήσουν βιαστικά. Με δυο λόγια, όταν εκτελούν αυτό το έργο, είναι σίγουρο ότι θα έχουν τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού. Αυτό σημαίνει να κάνει κάποιος αληθινό έργο και να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών.

ΙΙ. Κλάδεμα

Αφού εκτελεστεί το έργο της έκθεσης των αντίχριστων και παρότι οι αδελφοί κι οι αδελφές έχουν κερδίσει κάποια διάκριση, οι αντίχριστοι, προτού αποκαλυφθούν εντελώς, αναπόφευκτα κάνουν κι άλλες πράξεις για να παραπλανήσουν και να αναστατώσουν τους αδελφούς και τις αδελφές, με αποτέλεσμα περισσότεροι άνθρωποι να τους εξιδανικεύουν, να τους θαυμάζουν και να τους ακολουθούν. Αυτό δημιουργεί μεγάλη καθυστέρηση όσον αφορά το να εισέλθει ο εκλεκτός λαός του Θεού στο σωστό μονοπάτι πίστης στον Θεό, εμποδίζοντας τη ζωή-είσοδό του και προκαλώντας σημαντική βλάβη. Η δεύτερη εργασία, λοιπόν, που πρέπει να αναλάβουν οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι η εξής: όταν οι αντίχριστοι παραπλανούν και αναστατώνουν τους αδελφούς και τις αδελφές ή όταν τα λόγια και οι ενέργειές τους παραβιάζουν ξεκάθαρα τις αλήθεια-αρχές, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να βάζουν στο χέρι τα στοιχεία και να βγαίνουν γρήγορα μπροστά για να τους κλαδέψουν και να εκθέσουν τις κακές πράξεις τους σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έτσι ώστε οι αδελφοί κι οι αδελφές να μπορέσουν να διακρίνουν πέρα ως πέρα το πραγματικό πρόσωπο των αντίχριστων. Αυτή είναι η αναπόφευκτη υποχρέωση για την προστασία του εκλεκτού λαού του Θεού και τη διαφύλαξη του έργου του οίκου του Θεού. Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν πρέπει να κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια ούτε να κάνουν πως δεν βλέπουν· πρέπει να αρπάζουν γρήγορα τις ευκαιρίες, να βολιδοσκοπούν τα περιστατικά και να βγαίνουν μπροστά για να κλαδέψουν τους αντίχριστους, εκθέτοντας τις ενέργειες, τις φιλοδοξίες, τις επιθυμίες και την ουσία τους. Φυσικά, είναι επίσης απαραίτητο να χαρακτηριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια τι είδους άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι, έτσι ώστε οι αδελφοί κι οι αδελφές να μπορέσουν να το δουν ξεκάθαρα, έτσι ώστε οι ίδιοι οι αντίχριστοι να το μάθουν, κι έτσι ώστε οι αντίχριστοι να έχουν επίγνωση ότι δεν είναι όλοι χωρίς διάκριση και δεν μπορούν όλους να τους ξεγελάσουν –ότι τουλάχιστον μερικοί άνθρωποι μπορούν να δουν πέρα απ’ τις ενέργειες και τη συμπεριφορά τους και να δουν πέρα απ’ τις απώτερες φιλοδοξίες και επιθυμίες τους, καθώς και πέρα απ’ την ουσία τους. Το κλάδεμα των αντίχριστων δεν γίνεται, φυσικά, με μόνο σκοπό να εκτεθεί η ουσία τους με λέξεις. Ποιος είναι ένας πιο σημαντικός σκοπός; (Πρώτον, είναι να αναπτύξουν ευκολότερα διάκριση οι αδελφοί κι οι αδελφές, αλλά και να περιοριστούν οι κακές πράξεις των αντίχριστων.) Σωστά. Γίνεται για να περιοριστούν, έτσι ώστε, όταν κάνουν πράγματα που παραπλανούν και αναστατώνουν τους ανθρώπους, να έχουν κάποιους ενδοιασμούς και να αισθάνονται κάποιον φόβο· ώστε να υπόκεινται σε περιορισμούς, να έχουν κάποια αυτοσυγκράτηση και να μην τολμούν να ενεργήσουν απερίσκεπτα· ώστε να μάθουν ότι ο οίκος του Θεού έχει όχι μόνο την αλήθεια, η οποία έχει δύναμη, αλλά έχει και διοικητικά διατάγματα, και ότι δεν είναι εφικτό να ενεργούν τυραννικά και με απερίσκεπτη ισχυρογνωμοσύνη στον οίκο του Θεού, να πλήττουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να βλάπτουν τον εκλεκτό λαό του Θεού· ώστε να μάθουν, επίσης, ότι θα είναι υπόλογοι για τη διάπραξη απερίσκεπτων κακών πράξεων που αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο και βλάπτουν τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Ενώ κλαδεύουν γρήγορα τους αντίχριστους, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει ακόμα να υψώσουν το ανάστημά τους και να τους εκθέσουν, βοηθώντας έτσι τους ανθρώπους να αναπτύξουν διάκριση και να δουν πέρα απ’ τις φιλοδοξίες, τις επιθυμίες, τις προθέσεις και τους σκοπούς των αντίχριστων. Και αυτό γίνεται, φυσικά, για να προστατευτεί ο εκλεκτός λαός του Θεού και να διαφυλαχθούν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Όλα αυτά είναι σκέψεις που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους οι επικεφαλής και οι εργάτες, ενώ η εκτέλεση αυτού του έργου συμπεριλαμβάνεται στις υποχρεώσεις τους· δεν μπορούν να την αγνοήσουν ή να την αντιμετωπίσουν με ανευθυνότητα. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες ανακαλύψουν αντίχριστους στην εκκλησία, πρέπει να επαγρυπνούν διαρκώς όσον αφορά τα λόγια και τις ενέργειές αυτών των ανθρώπων, καθώς και τους παραλογισμούς που διαδίδουν παρασκηνιακά, ενώ πρέπει να κάνουν πράξη το κλάδεμα και την έκθεσή τους. Αυτή είναι μία απ’ τις εργασίες των επικεφαλής και των εργατών για να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού από την αναστάτωση και τη βλάβη που προκαλούν οι αντίχριστοι.

ΙΙΙ. Ανάλυση

Ποια είναι η επόμενη εργασία για τους επικεφαλής και τους εργάτες; Να αναλύουν. Η ανάλυση είναι σχεδόν ταυτόσημη της έκθεσης, όμως διαφέρουν ως προς την κλίμακα. Ως προς την ανάλυση, δεν είναι απλώς η έκθεση ενός γεγονότος, μιας αληθινής κατάστασης ή ενός ιστορικού· αφορά το θέμα του χαρακτηρισμού, δηλαδή αφορά τη διάθεση των αντίχριστων, αυτήν την ουσιώδη, βαθύτερη αιτία. Αναλύστε τη στάση τους απέναντι στον Θεό, στην αλήθεια, στο καθήκον τους και στο έργο του οίκου του Θεού, καθώς και τα κίνητρα, τις προθέσεις και τον σκοπό πίσω απ’ τους παραλογισμούς που διαδίδουν –τους λόγους, δηλαδή, για τους οποίους τα κάνουν όλα αυτά– και διακρίνετε ποια ακριβώς είναι η ουσία τους μέσα από τις σκέψεις, τις οπτικές, την ομιλία και τις ενέργειές τους, καθώς και από τις διαθέσεις και τις εκδηλώσεις που αποκαλύπτουν. Όλα αυτά πρέπει να συγκριθούν με τα λόγια του Θεού και να εξηγηθούν, έτσι ώστε οι αδελφοί κι οι αδελφές να μπορέσουν να κερδίσουν μια βαθύτερη κατανόηση των αντίχριστων και να δουν ξεκάθαρα, από μια πρακτική οπτική, γιατί ακριβώς οι αντίχριστοι που βρίσκονται ενώπιόν τους λένε και κάνουν αυτά τα πράγματα, ποια οπτική έχει ο Θεός σχετικά μ’ αυτούς τους ανθρώπους και πώς τους χαρακτηρίζει. Φυσικά, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει επίσης να λένε στους αδελφούς και τις αδελφές να απομακρυνθούν απ’ τους αντίχριστους και να τους απορρίψουν, αλλά και να επαγρυπνούν μήπως και παραπλανηθούν απ’ τις ενέργειες, τις συμπεριφορές, την ομιλία και τις οπτικές των αντίχριστων, έτσι ώστε να μην παρεξηγήσουν τον Θεό, να μην λάβουν μέτρα ενάντια στον Θεό, να μην απομακρυνθούν απ’ τον Θεό, να μην απορρίψουν τον Θεό, ακόμα και να μην κρίνουν και να μην καταδικάσουν μέσα τους τον Θεό, όπως κάνουν οι αντίχριστοι. Ο σκοπός της ανάλυσης, όπως και άλλων εργασιών, σαν την έκθεση και το κλάδεμα, είναι να εμποδίσουν τους αντίχριστους να παραπλανήσουν, να αναστατώσουν και να βλάψουν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Είναι να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού έναντι της σοβαρής βλάβης απ’ τους αντίχριστους και έναντι της παρέκκλισης από το σωστό μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Όταν ο εκλεκτός λαός του Θεού δει ξεκάθαρα τα γεγονότα και την αληθινή κατάσταση όσον αφορά το πώς οι αντίχριστοι αναστατώνουν την εκκλησία και δουν ξεκάθαρα την ουσία των αντίχριστων, δεν θα παραπλανιέται και δεν θα ελέγχεται πια απ’ αυτούς. Ακόμα κι αν κάποιοι μπερδεμένοι και ανόητοι άνθρωποι συνεχίσουν, μέσα τους, να τους θαυμάζουν και να τους εξιδανικεύουν, να αλληλεπιδρούν μαζί τους και να τους πλησιάζουν, οι αντίχριστοι δεν μπορούν πια να προκαλέσουν σημαντικά προβλήματα. Θα κάνουν μόνο μερικά πράγματα στους ανόητους ανθρώπους, χωρίς να επηρεάζουν τη ζωή-είσοδο όσων πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό έστω και λίγο, κι έτσι δεν θα έχουν τη δυνατότητα να διαταράξουν και να αναστατώσουν το εκκλησιαστικό έργο. Σ’ αυτό το επίπεδο οφείλουν να φτάσουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Πρέπει, δηλαδή, να διασφαλίσουν πως όσοι πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό και κάνουν πρόθυμα τα καθήκοντά τους, καθώς και όσοι αγαπούν την αλήθεια, μπορούν να ζήσουν μια κανονική εκκλησιαστική ζωή και να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους. Ταυτόχρονα, πρέπει επίσης να είναι σε θέση να διασφαλίσουν πως αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν μέτρα εναντίον της παραπλάνησης και της αναστάτωσης που προκαλούν οι αντίχριστοι, καθώς να απορρίψουν τους αντίχριστους. Αυτό σημαίνει να σταματάει κανείς στον μέγιστο βαθμό το κακό και την αναστάτωση που προκαλούν οι αντίχριστοι, επιτυγχάνοντας πλήρως την προστασία του εκλεκτού λαού του Θεού. Φυσικά, όσο αποτελεσματικά κι αν κάνεις το έργο σου, όσο διεξοδικά κι αν μιλήσεις, είναι αναπόφευκτο ότι θα υπάρξουν κάποιοι ανόητοι άνθρωποι, άνθρωποι με χαμηλό επίπεδο και μπερδεμένοι άνθρωποι που δεν μπορούν να απορρίψουν τους αντίχριστους και που, μέσα τους, ακόμα θα τους θαυμάζουν και θα τους εκτιμούν. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν φτάσει στο σημείο να μπορούν να απορρίψουν τους αντίχριστους. Αν μπορέσουν να το πετύχουν αυτό οι επικεφαλής και οι εργάτες, τότε θα έχουν ήδη προστατεύσει τον εκλεκτό λαό του Θεού στον μέγιστο βαθμό, επιτυγχάνοντας το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όσο γι’ αυτούς τους χαζούς που δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια με όποιον τρόπο κι αν γίνει η σχετική συναναστροφή, αν μπορούν ακόμα να μπουν λίγο στη δούλεψη κάποιου, τότε πρέπει να τους δοθεί κάποια φροντίδα και βοήθεια, καθώς και περισσότερη αγάπη, υπομονή και ανοχή. Αυτά είναι όσα οφείλει να κάνει κάποιος, κι έτσι εργάζεται κάποιος σύμφωνα με τις αρχές. Υπάρχουν πολλοί επικεφαλής και εργάτες που μπορούν να ανταποκριθούν σ’ αυτό το πρότυπο; (Όχι.) Πρέπει, επομένως, να καταβληθεί η ύστατη προσπάθεια· πρέπει να προστατεύσεις τον εκλεκτό λαό του Θεού ακούραστα και στον μέγιστο βαθμό. Τι σημαίνει «στον μέγιστο βαθμό»; Σημαίνει να κάνεις ό,τι είναι δυνατό για να συναναστραφείς πάνω στις αλήθεια-αρχές που κατανοείς, να παρουσιάζεις τα στοιχεία που έχεις ήδη συλλέξει –τις διάφορες εκδηλώσεις των κακών πράξεων των αντίχριστων– κάνοντας συσχετισμούς με τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τους αντίχριστους, καθώς και να συναναστρέφεσαι πάνω σε όλα αυτά και να τα αναλύεις. Αυτό γίνεται ώστε οι αδελφοί κι οι αδελφές να μπορέσουν να δουν ξεκάθαρα την αληθινή, πραγματική κατάσταση, να διακρίνουν πέρα ως πέρα την ουσία των αντίχριστων, καθώς και να μάθουν ποια είναι η στάση του Θεού απέναντι στους αντίχριστους. Αυτή είναι μια σημαντική εργασία που πρέπει να αναλαμβάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες.

IV. Περιορισμός

Ποια είναι η επόμενη εργασία που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; Ο περιορισμός. Αυτό το έργο του «περιορισμού» εκτελείται εύκολα· αφορά την υιοθέτηση ειδικών μέτρων για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα του περιορισμού. Για παράδειγμα, οι αντίχριστοι λένε συνεχώς λόγια και δόγματα, εξυψώνουν συνεχώς τον εαυτό τους, κάποιες φορές μειώνουν τους άλλους, συχνά μαρτυρούν για το πόσα βάσανα έχουν αντέξει και ποια ήταν η συμβολή τους στον οίκο του Θεού κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων, ενώ μαρτυρούν ξεδιάντροπα περί του εαυτού τους, μιλούν για το πώς τους θαυμάζουν οι άλλοι, για το ότι είναι καλύτεροι απ’ τους άλλους, το ότι είναι μοναδικοί, και ούτω καθεξής. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να περιορίσουν τις διάφορες κακές πράξεις των αντίχριστων που παραπλανούν και ελέγχουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, αντί να τους χαρίζονται συνεχώς. Πρέπει να περιορίζουν τον χρόνο ομιλίας τους και τα θέματα τα οποία συζητούν. Επιπλέον, όσον αφορά τις ενέργειες των αντίχριστων τόσο δημόσια όσο και ιδιωτικά, όπως το να χρησιμοποιούν μικροδωράκια για να πάρουν ανθρώπους με το μέρος τους, σπέρνοντας τη διχόνοια, διαδίδοντας αντιλήψεις και αρνητικά σχόλια, και ούτω καθεξής, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν πρέπει να ενεργούν σαν να ήταν κουφοί ή τυφλοί. Πρέπει να αντιλαμβάνονται γρήγορα τις ενέργειες των αντίχριστων· μόλις ανακαλύψουν συμπεριφορές που παραπλανούν και αναστατώνουν τους άλλους, πρέπει γρήγορα να εκθέτουν και να αναλύουν αυτές τις συμπεριφορές και να επιβάλλουν περιορισμούς στους αντίχριστους, χωρίς να τους επιτρέπουν να τριγυρνούν παραπλανώντας τους ανθρώπους και αναστατώνοντας το εκκλησιαστικό έργο. Είναι αυτή μία από τις σημαντικές εργασίες που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; (Ναι.) Μπορείς να περιορίσεις τις κακές πράξεις των αντίχριστων μόνο κλαδεύοντας, εκθέτοντας και αναλύοντάς τους; (Όχι.) Δεν μπορείς να τους περιορίσεις μ’ αυτόν τον τρόπο, επειδή πρόκειται για σατανάδες και διαβόλους. Όσο τα χέρια και τα πόδια τους δεν είναι δεμένα, και τα στόματά τους δεν είναι ραμμένα, θα διαδίδουν παραλογισμούς και θα λένε λόγια του διαβόλου που αναστατώνουν τους ανθρώπους. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να αναλαμβάνουν γρήγορα δράση για να τους περιορίσουν· ειδικά όταν διαδίδουν παραλογισμούς για να παραπλανήσουν και να αναστατώσουν τους ανθρώπους, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να τους διακόπτουν και να τους σταματάνε εγκαίρως. Πρέπει επίσης να δίνουν στον εκλεκτό λαό του Θεού τη δυνατότητα να αποκτήσει διάκριση και να δει ξεκάθαρα το αληθινό πρόσωπο των αντίχριστων. Αυτό είναι το πραγματικό έργο που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες.

V. Παρακολούθηση

Αυτό που έπεται του περιορισμού των αντίχριστων είναι η παρακολούθησή τους. Δείτε ποιους έχουν παραπλανήσει οι αντίχριστοι και ποιους παραλογισμούς και λόγια του διαβόλου έχουν διαδώσει παρασκηνιακά, ελέγξτε αν είναι με το μέρος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και ενεργούν συντονισμένα μαζί του, αν έχουν συμμαχήσει με τον θρησκευτικό κόσμο, αν κάνουν κρυφά σκοτεινούς χειρισμούς με μέλη των συμμοριών τους, αν υπάρχει περίπτωση να προδώσουν σημαντικές πληροφορίες για τον οίκο του Θεού, και ούτω καθεξής. Και αυτή είναι μια υποχρέωση που πρέπει να εκπληρώσουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Πριν αποκαλυφθούν οι ενέργειες των αντίχριστων, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν πρέπει να «αφοσιώνονται πλήρως στο να μελετούν τα βιβλία των σοφών, και να μη δίνουν καμία σημασία στον έξω κόσμο», αλλά να δείχνουν μεγάλη οξυδέρκεια. Μόλις ανακαλύψουν οι επικεφαλής και οι εργάτες ότι κάποιος είναι αντίχριστος, αν δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα για να αποπεμφθεί ή να αποβληθεί αυτός ο άνθρωπος, πρέπει να τον παρακολουθήσουν στενά ώστε να τον εμποδίσουν να συνεχίσει να κάνει κακό, διασφαλίζοντας ότι τα λόγια και οι ενέργειές του παρακολουθούνται απ’ τον εκλεκτό λαό του Θεού. Επειδή οι αντίχριστοι αγαπούν τη δύναμη και τις διασυνδέσεις με ισχυρούς ανθρώπους, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να παρακολουθούν στενά με ποιον αλληλεπιδρούν διαρκώς οι αντίχριστοι στα παρασκήνια και αν έχουν επαφές με θρησκευόμενους ανθρώπους. Κάποιοι αντίχριστοι συνδέονται συχνά με πάστορες και πρεσβύτερους του θρησκευτικού κόσμου, ενώ κάποιοι αλληλεπιδρούν ακόμα και με ανθρώπους από το Τμήμα Εργασίας Ενωμένου Μετώπου. Όταν συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν πρέπει να κάνουν πως δεν βλέπουν, αλλά να επαγρυπνούν απέναντι στους αντίχριστους και να είναι σε ετοιμότητα. Αν δει ένας αντίχριστος ότι οι μέθοδοι που έχει για να παραπλανά και να παίρνει ανθρώπους με το μέρος του δεν λειτουργούν στον οίκο του Θεού, αλλά και ότι οι κακές πράξεις του έχουν εκτεθεί, κι αν γνωρίζει ότι δεν θα έχει αίσιο τέλος, τότε δεν μπορείς να προβλέψεις τι μπορεί να κάνει ή μέχρι πού μπορεί να φτάσει η κακία του. Γι’ αυτό, μόλις βεβαιωθείς μέσα σου πως κάποιος είναι αντίχριστος, πρέπει να τον παρακολουθήσεις στενά και να τον παρατηρήσεις χωρίς σταματημό. Αυτή είναι η υποχρέωσή σου. Με ποιον σκοπό γίνεται αυτό; Γίνεται για να προστατευτεί ο εκλεκτός λαός του Θεού, καθώς και για να εμποδιστούν οι αντίχριστοι, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, ώστε να μην διαπράξουν άδικες πράξεις εναντίον της εκκλησίας και των αδελφών, με σκοπό να βλάψουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Κάποιοι αντίχριστοι ρωτούν συνεχώς για τις προσφορές: «Ποιος διαχειρίζεται τα χρήματα του οίκου του Θεού; Ποιος τηρεί τους λογαριασμούς; Τηρούνται οι λογαριασμοί με ακρίβεια; Υπάρχει περίπτωση να γίνεται υπεξαίρεση; Πού φυλάσσονται τα χρήματα της εκκλησίας; Δεν πρέπει να δημοσιοποιηθούν όλα αυτά, δεν έχουν όλοι το δικαίωμα να τα μάθουν; Πόσα περιουσιακά στοιχεία έχει ο οίκος του Θεού; Ποιος έχει κάνει δωρεά τα περισσότερα; Εγώ γιατί δεν τα ξέρω όλα αυτά;» Από τα λόγια τους ακούγεται σαν να ανησυχούν για τις οικονομικές υποθέσεις του οίκου του Θεού, στην πραγματικότητα, όμως, το κίνητρό τους είναι άλλο. Δεν υπάρχει ούτε ένας αντίχριστος που να μην έχει σφοδρή επιθυμία για τα χρήματα. Τι πρέπει να κάνουν, λοιπόν, οι επικεφαλής και οι εργάτες σε τέτοιες περιπτώσεις; Πρώτον, πρέπει να διαχειρίζεσαι σωστά τις προσφορές, να τις εμπιστεύεσαι για φύλαξη σε αξιόπιστους ανθρώπους και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αφήνεις τους αντίχριστους να πετύχουν τους στόχους τους –σ’ αυτό το σημείο, δεν πρέπει να είσαι μπερδεμένος. Μόλις προκύψει μια τέτοιου είδους κατάσταση, πρέπει να συνειδητοποιήσεις το εξής: «Κάτι δεν πάει καλά. Κάτι πρόκειται να κάνει ο αντίχριστος. Έχει βάλει στο στόχαστρο τα χρήματα της εκκλησίας. Ίσως σχεδιάζει να συμμαχήσει με τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα ώστε να καταστρώσει σχέδια για τα χρήματα της εκκλησίας και να τ’ αρπάξει. Πρέπει να τα μεταφέρουμε αμέσως αλλού!» Πρώτα απ’ όλα, δεν μπορείς να αποκαλύψεις στους αντίχριστους ποιος διαχειρίζεται τα οικονομικά του οίκου του Θεού. Επιπλέον, αν οι άνθρωποι που διαχειρίζονται τα χρήματα θεωρούν πως τίθεται κίνδυνος για την ασφάλεια, τόσο τα χρήματα όσο και οι άνθρωποι που τα διαχειρίζονται πρέπει γρήγορα να μεταφερθούν αλλού. Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να απασχολεί τους επικεφαλής και τους εργάτες, καθώς και το έργο που πρέπει να εκτελέσουν; (Ναι.) Αντίθετα, οι ανόητοι επικεφαλής ακούνε τους αντίχριστους να λένε αυτά τα πράγματα, κι όμως σκέφτονται: «Αυτός ο άνθρωπος σηκώνει ένα φορτίο και ξέρει να προβληματίζεται για τα χρήματα του οίκου του Θεού, οπότε ας του δώσουμε κάποιες ευθύνες κι ας τον αφήσουμε να βοηθήσει με τα λογιστικά». Κάνοντας κάτι τέτοιο, δεν έχουν γίνει σαν τον Ιούδα; (Ναι.) Όχι μόνο έχουν αποτύχει να προστατεύσουν τις προσφορές, αλλά έχουν φτάσει μέχρι το σημείο να τις πουλήσουν στους αντίχριστους, κι έτσι έχουν γίνει, ουσιαστικά, σαν τον Ιούδα. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτούς τους επικεφαλής και τους εργάτες; Δεν είναι κακοί άνθρωποι; Δεν είναι διάβολοι; Όχι μόνο έχουν αποτύχει να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, αλλά επιπλέον έχουν παραδώσει τις προσφορές του Θεού και των αδελφών στους αντίχριστους. Γι’ αυτό, σε μέρη όπου υπάρχουν αντίχριστοι, μόλις οι επικεφαλής και οι εργάτες ανακαλύψουν οποιαδήποτε σχετικά στοιχεία, πρέπει να αρχίσουν έρευνα και να κάνουν συγκεκριμένο έργο, στο πλαίσιο του οποίου είναι απολύτως απαραίτητη η «παρακολούθηση».

Το έργο της παρακολούθησης που εκτελείται από τους επικεφαλής και τους εργάτες δεν σημαίνει διεξαγωγή κατασκοπείας ούτε τυχόν κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων· σημαίνει απλώς να εκπληρώνεις την υποχρέωσή σου, να δείχνεις μεγαλύτερο ενδιαφέρον, να παρατηρείς περισσότερα με προσοχή και να σημειώνεις τι κάνουν οι αντίχριστοι και τι σκοπεύουν να κάνουν. Αν ανακαλύψεις σημάδια ότι διαπράττουν κακό και αναστατώνουν την εκκλησία, πρέπει να εφαρμόσεις αντίμετρα το συντομότερο δυνατόν· δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τους αφήσεις να πετύχουν. Έτσι εμποδίζεις, στον μέγιστο βαθμό, να συμβούν τα περιστατικά με τα οποία αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο οι αντίχριστοι. Φυσικά, έτσι διαφυλάσσεται επίσης με τον καλύτερο τρόπο το εκκλησιαστικό έργο και προστατεύεται ο εκλεκτός λαός του Θεού. Αυτή είναι μια εκδήλωση εκπλήρωσης των υποχρεώσεων των επικεφαλής και των εργατών. Παρακολούθηση δεν σημαίνει ότι κανονίζεται να κάνουν μερικοί άνθρωποι τους μυστικούς πράκτορες, με αποστολή να ακολουθούν και να επιτηρούν ανθρώπους και να γίνονται η σκιά τους σαν κατάσκοποι, ούτε να ψάχνουν τα σπίτια τους και να χρησιμοποιούν αυστηρές μεθόδους ανάκρισης. Ο οίκος του Θεού δεν εμπλέκεται σε τέτοιες δραστηριότητες. Πρέπει, ωστόσο, να κατανοείς γρήγορα την κατάσταση των αντίχριστων. Μπορείς να κάνεις ερωτήσεις για την πρόσφατη κατάστασή τους μιλώντας με μέλη της οικογένειάς τους ή με αδελφούς και αδελφές που μπορούν να τους διακρίνουν ή τους γνωρίζουν. Όλα αυτά δεν είναι μέθοδοι και τρόποι για να κάνει κάποιος αυτό το έργο; Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες εκτελούν τις εργασίες που εντάσσονται στο αντικείμενο των υποχρεώσεών τους και συμμορφώνονται με τις αρχές που απαιτεί ο Θεός, τότε εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους. Με ποιον σκοπό εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους οι επικεφαλής και οι εργάτες; Ο σκοπός είναι να κάνεις ό,τι είναι δυνατόν, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, για να εμποδίσεις τους αντίχριστους να προκαλέσουν διατάραξη και αναστάτωση, μην αφήνοντας έτσι τους αντίχριστους να βλάψουν τον εκλεκτό λαό του Θεού ούτε να ξεπουλήσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Αυτή είναι η υποχρέωση των επικεφαλής και των εργατών. Δεν σταματούν έτσι να συμβαίνουν, στον μέγιστο βαθμό, περιστατικά που αφορούν τους αντίχριστους; Οι επικεφαλής και οι εργάτες που αναλαμβάνουν τέτοια δράση δεν κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό; (Ναι.) Είναι δύσκολο να γίνει αυτό; (Όχι.) Δεν είναι δύσκολο· είναι κάτι που μπορούν να πετύχουν όσοι κατανοούν την αλήθεια. Αυτά που μπορούν να καταφέρουν οι άνθρωποι, πρέπει να κάνουν τη μέγιστη προσπάθεια για να τα πετύχουν· τα υπόλοιπα είναι δουλειά του Θεού, για να εξασκήσει έτσι την κυριαρχία Του, να ενορχηστρώσει και να καθοδηγήσει. Αυτό είναι το λιγότερο που μας απασχολεί. Έχουμε πίσω μας τον Θεό. Όχι μόνο έχουμε τον Θεό στην καρδιά μας, αλλά έχουμε και γνήσια πίστη. Δεν πρόκειται για πνευματική υποστήριξη· στην πραγματικότητα, ο Θεός κινείται στις σκιές, και είναι στο πλευρό των ανθρώπων, πάντα παρών μαζί τους. Κάθε φορά που οι άνθρωποι κάνουν κάτι ή εκτελούν κάποιο καθήκον, Εκείνος βλέπει· είναι εκεί για να σε βοηθήσει ανά πάσα ώρα και στιγμή, σε φυλάει και σε προστατεύει. Αυτό που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι είναι να καταβάλουν τη μέγιστη προσπάθεια για να πετύχουν όσα οφείλουν να πετύχουν. Εφόσον αντιληφθείς, νιώσεις μέσα σου, δεις στα λόγια του Θεού, σου θυμίσουν οι άνθρωποι γύρω σου ή σου δοθεί κάποιο σημάδι ή οιωνός απ’ τον Θεό που σου παρέχει πληροφορίες –ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνεις, ότι αυτή είναι μια ανάθεση από τον Θεό για εσένα– τότε πρέπει να εκπληρώσεις την υποχρέωσή σου και να μην κάθεσαι αδρανής ούτε να παρακολουθείς από τον πάγκο. Δεν είσαι ρομπότ· έχεις μυαλό και σκέψεις. Όταν συμβεί κάτι, ξέρεις πολύ καλά τι πρέπει να κάνεις, ενώ έχεις σίγουρα αισθήματα και επίγνωση. Εφάρμοσε, λοιπόν, αυτά τα αισθήματα και την επίγνωση σε πραγματικές καταστάσεις, βίωσέ τα και μεταμόρφωσέ τα στις ενέργειές σου, κι έτσι θα έχεις εκπληρώσει την υποχρέωσή σου. Για όσα μπορείς να έχεις επίγνωση, πρέπει να ασκηθείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές που κατανοείς. Μ’ αυτόν τον τρόπο, καταβάλλεις τη μέγιστη προσπάθεια και κάνεις το καθήκον σου όσο καλύτερα μπορείς. Όταν κάνεις ως επικεφαλής ή εργάτης ό,τι καλύτερο μπορείς, δηλαδή όταν εμποδίζεις, στον μέγιστο βαθμό, να συμβούν οι κακές πράξεις των αντίχριστων, τότε ο Θεός θα ικανοποιηθεί που μπορείς να ασκηθείς έτσι. Γιατί θα ικανοποιηθεί ο Θεός; Ο Θεός θα αποφανθεί ως εξής για επικεφαλής και εργάτες σαν κι αυτούς: Εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να εκτελέσουν το έργο το οποίο συνεπάγεται ο ρόλος τους. Είναι αυτή η έγκριση του Θεού; (Ναι.)

VI. Αποβολή

Η δέκατη τρίτη υποχρέωση των επικεφαλής και των εργατών περιλαμβάνει συγκεκριμένες εργασίες που πρέπει να εκτελέσουν, αρκετές από τις οποίες αναφέραμε: Πρέπει να κάνουν πράξη την έκθεση, το κλάδεμα, την ανάλυση, τον περιορισμό και την παρακολούθηση των αντίχριστων. Η συναναστροφή πάνω σ’ αυτές τις βασικές αρχές έχει ολοκληρωθεί. Ανεξάρτητα από τις συγκεκριμένες ενέργειες που κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες σε ειδικές καταστάσεις, οι αρχές για την αντιμετώπιση των αντίχριστων παραμένουν απαράλλαχτες. Επιπλέον, αυτές οι εργασίες έχουν ως κύριο σκοπό την προστασία του εκλεκτού λαού του Θεού. Ας υποθέσουμε πως ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει ήδη αναγνωρίσει κάποιον ομόφωνα ως αντίχριστο, και έχει διακρίνει και αντιληφθεί διεξοδικά ότι ο αντίχριστος προσπαθεί συνεχώς να παραπλανήσει και να ελέγξει τους ανθρώπους· ο εκλεκτός λαός του Θεού γνωρίζει πως, όσο είναι παρών ο αντίχριστος, δεν μπορούν να υπάρξουν καλές μέρες ούτε καλή εκκλησιαστική ζωή, και όλοι απαιτούν ομόφωνα την αποπομπή του αντίχριστου απ’ την εκκλησία. Υπό αυτές τις περιστάσεις, κάποιοι επικεφαλής και εργάτες συνεχίζουν να υποστηρίζουν πως πρέπει να επιτραπεί στον αντίχριστο να παραμείνει, ώστε να χρησιμοποιηθεί ως υλικό εκπαίδευσης για να γίνει πράξη η έκθεση, το κλάδεμα, η ανάλυση, ο περιορισμός και η παρακολούθηση των αντίχριστων –είναι ακόμα ανάγκη να περάσει κανείς αυτές τις διαδικασίες; Ίσως πουν κάποιοι επικεφαλής και εργάτες: «Αν δεν περάσουμε αυτές τις διαδικασίες, αυτό δεν θα ήταν παραμέληση των υποχρεώσεών μου; Μόνο η τήρηση αυτών των διαδικασιών υπογραμμίζει τον ρόλο που έχω ως επικεφαλής. Πρέπει να εκτελέσω αυτό το έργο. Είτε συμφωνούν είτε δεν συμφωνούν οι αδελφοί κι οι αδελφές, πρέπει πρώτα να αφήσω τον αντίχριστο να παραμείνει. Πρώτα θα τον εκθέσω κι έπειτα θα τον κλαδέψω και θα τον αναλύσω, ενώ θα αφήσω τους αδελφούς και τις αδελφές να επιβεβαιώσουν περαιτέρω ότι είναι αντίχριστος. Αφού συμφωνήσουμε ομόφωνα, μετά θα τον αποπέμψουμε ή θα τον αποβάλουμε. Δεν θα ήταν πιο αποτελεσματικό αυτό;» Το αποτέλεσμα είναι, σε αυτό το διάστημα, ο αντίχριστος να αρχίσει να διαδίδει αντιλήψεις για να παραπλανήσει τους ανθρώπους, καθώς και να αναστατώνει και πάλι το εκκλησιαστικό έργο, προκαλώντας πανικό σε όλους, με κάποιους να αρνούνται ακόμα και να έρθουν στις συναθροίσεις. Αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες, προκειμένου να δείξουν την αποφασιστικότητά τους και να αποδείξουν ότι δεν παραμελούν τις υποχρεώσεις τους, ενεργούν μηχανικά και επιφανειακά, ενώ παρατείνουν το έργο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κάνουν πολλές περιττές παρακάμψεις, να αναστατώνουν την τάξη της εκκλησιαστικής ζωής και να σπαταλούν τον πολύτιμο χρόνο που έχει ο εκλεκτός λαός του Θεού για να επιδιώξει την αλήθεια, αφού δεν αποπέμπουν τον αντίχριστο παρά μόνο αργότερα. Είναι αποδεκτή αυτή η προσέγγιση; (Όχι.) Τι πρόβλημα παρουσιάζει; (Σημαίνει ότι απλώς ακολουθούν κανονισμούς και ενεργούν μηχανικά.) Με ποιον σκοπό κάνουν αυτές τις εργασίες οι επικεφαλής και οι εργάτες; (Να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού.) Αν, λοιπόν, κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν διακρίνει ακόμα τον αντίχριστο και είναι ακόμα πολύ προσκολλημένοι σ’ αυτόν, κι όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες αποφασίσουν να αποβάλουν τον αντίχριστο απ’ την εκκλησία, κάποιοι άνθρωποι αγανακτούν, λένε ότι ο οίκος του Θεού δεν δείχνει στοργή ούτε δικαιοσύνη στους ανθρώπους, δεν έχει αρχές στον τρόπο με τον οποίο κάνει τα πράγματα, και ούτω καθεξής, ενώ ακόμα και μερικοί μπερδεμένοι άνθρωποι παραπλανιούνται και επηρεάζονται από τον αντίχριστο και θέλουν να αποχωρήσουν μαζί του απ’ την εκκλησία, τότε τι πρέπει να γίνει σ’ αυτήν την κατάσταση; Εκείνη τη στιγμή, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να κάνουν κάποιο ουσιώδες έργο, όπως να κάνουν πράξη το κλάδεμα του αντίχριστου και να χρησιμοποιήσουν τα λόγια του Θεού για να τον εκθέσουν και να τον αναλύσουν, έτσι ώστε οι αδελφοί κι οι αδελφές να μπορέσουν να πάρουν πρακτικά μαθήματα και, στο τέλος, να διακρίνουν τον αντίχριστο. Μια μέρα, λένε: «Αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο απεχθής. Είναι πράγματι κακός άνθρωπος και αντίχριστος. Ας τον απομακρύνουμε γρήγορα!» Αυτή δεν είναι η φωνή ενός μόνο ατόμου, αλλά η φωνή πολλών αδελφών. Σ’ αυτήν την περίπτωση, χρειάζεται ακόμα να γίνει το έργο του περιορισμού και της παρακολούθησης του αντίχριστου; Όχι, να τους αποβάλεις απευθείας. Οι επικεφαλής και οι εργάτες που φτάνουν σ’ αυτό το επίπεδο στο έργο τους έχουν πετύχει ως αποτέλεσμα να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού από τη βλάβη που προκαλούν οι αντίχριστοι. Τι αποδεικνύει αυτό; Μία πτυχή είναι ότι αποδεικνύει πως οι αδελφοί κι οι αδελφές αυτής της εκκλησίας έχουν διάκριση, επίπεδο και αίσθημα δικαίου. Μία άλλη πτυχή είναι ότι ενδέχεται οι επικεφαλής και οι εργάτες να είναι σε θέση να κάνουν πραγματικό έργο ή οι ενέργειες αυτού του αντίχριστου να είναι υπερβολικά κραυγαλέες, η ανθρώπινη φύση του υπερβολικά κακή και μοχθηρή, τόσο που ξεσηκώνει τη δημόσια αγανάκτηση, ενώ αυτός ο ίδιος κόβει το μονοπάτι του από νωρίς, απαλλάσσοντας τους επικεφαλής και τους εργάτες από μεγάλο μέρος της διαδικασίας αντιμετώπισής τους. Δεν γίνεται έτσι μεγάλη εξοικονόμηση δυνάμεων; Σε μια τέτοια κατάσταση, η αποπομπή ή η αποβολή του αντίχριστου είναι κάτι καλό, έτσι; Επιπλέον, το έργο που έχουν να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι εκτενές και δεν περιορίζεται σε αυτήν τη μία εργασία. Νομίζεις ότι με την αποβολή του αντίχριστου τελειώνει το πράγμα; Ότι έχεις οδηγήσει την όλη κατάσταση σε πλήρη επιτυχία; Απέχει πολύ! Έχεις κι άλλο έργο να κάνεις. Εκτός της αντιμετώπισης των αντίχριστων και της προστασίας του εκλεκτού λαού του Θεού από τη βλάβη που αυτοί προκαλούν, οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν επίσης την υποχρέωση να οδηγήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού, να τον οδηγήσουν να απαλλαγεί απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις του, καθώς και να τον οδηγήσουν να απαλλαγεί απ’ τη διάθεση των αντίχριστων την οποία έχει, μεταξύ πολλών άλλων σημαντικών εργασιών. Αν, ωστόσο, εμφανιστεί ένας αντίχριστος κατά τη διάρκεια αυτών των εργασιών, τότε η αντιμετώπιση του αντίχριστου γίνεται η πρώτη προτεραιότητα. Πρέπει πρώτα να εκθέσουν και να αντιμετωπίσουν τον αντίχριστο, κι επίσης να συναναστραφούν σχετικά με άλλες πτυχές της αλήθειας. Αν εμφανιστεί η αναστάτωση ενός αντίχριστου και γίνει πολύ δύσκολο να προχωρήσει το υπόλοιπο έργο, αν δηλαδή αυτό το έργο έρθει αντιμέτωπο με την παρεμπόδιση και την παρεμβολή, κι ο αντίχριστος δημιουργήσει σοβαρό αντίκτυπο στην ανάπτυξη της ζωής των αδελφών, στην τάξη της εκκλησιαστικής ζωής και στο περιβάλλον εκτέλεσης των καθηκόντων, τότε είναι, φυσικά, απαραίτητο να αντιμετωπιστεί πρώτα αυτή η τεράστια μάστιγα και η ρίζα της καταστροφής. Μόνο αφότου αποπεμφθεί και αντιμετωπιστεί ο αντίχριστος μπορεί το υπόλοιπο έργο να προχωρήσει κανονικά και με τάξη. Αν, λοιπόν, εμφανιστεί σε μια εκκλησία ένας αντίχριστος, και οι αδελφοί κι οι αδελφές τον διακρίνουν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και πουν με μια φωνή «Δίνε του, αντίχριστε!», κάτι τέτοιο δεν θα γλίτωνε τους επικεφαλής και τους εργάτες από πολλή προσπάθεια; Δεν πρέπει να νιώσεις, κρυφά, μεγάλη ευχαρίστηση; Μπορεί να πεις: «Ανησυχούσα πως δεν θα μπορούσα να περιορίσω αυτόν τον αντίχριστο, αυτόν τον διάβολο. Ανησυχούσα επίσης ότι θα παραπλανούσε και θα έβλαπτε σοβαρά κάποιους αδελφούς και αδελφές, κι ότι το ανάστημά μου ήταν υπερβολικά μικρό για να εκθέσω την ουσία του αντίχριστου, να αναλύσω διεξοδικά αυτά τα ζητήματα και να λύσω αυτό το πρόβλημα». Τώρα, δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Με αυτήν τη δήλωση των αδελφών, το θέμα έχει επιλυθεί, ενώ οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν ανακουφιστεί απ’ το «φορτίο» τους. Τι υπέροχο που είναι αυτό! Πρέπει να ευχαριστείς τον Θεό· αυτό είναι η χάρη του Θεού! Κάτι τέτοιο είναι πιθανό να συμβεί στην εκκλησία, επειδή έχει γίνει πολλή συζήτηση σχετικά με το θέμα της έκθεσης των αντίχριστων και επειδή οι αδελφοί κι οι αδελφές δεν είναι και τόσο κατώτεροι απ’ τους επικεφαλής και τους εργάτες, όπως μπορείς να υποθέσεις. Υπό την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, έχουν κι αυτοί κάποια ικανότητα να κατανοήσουν από μόνοι τους την αλήθεια και να λύσουν προβλήματα. Όταν ενώνονται για να ψηφίσουν και να αποβάλουν έναν αντίχριστο, αυτό είναι κάτι καλό, ένα καλό φαινόμενο! Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν χρειάζεται να νιώθουν λύπη, απογοήτευση ή αρνητικότητα γι’ αυτό. Αφού αποπεμφθούν αυτά τα εμπόδια, οι αντίχριστοι δηλαδή, κάθε βήμα του έργου που ακολουθεί είναι κι αυτό μια σοβαρή δοκιμασία για τους επικεφαλής και τους εργάτες. Κάθε εργασία που πρέπει να αναλάβουν αφορά τις υποχρεώσεις τους και τα θέματα που έχουν να κάνουν με το επίπεδό τους και την εργασιακή τους ικανότητα.

Οι εκδηλώσεις που εμφανίζουν οι ψευδοεπικεφαλής όταν οι αντίχριστοι προκαλούν αναστάτωση

Έχουμε ολοκληρώσει τη συναναστροφή πάνω στη δέκατη τρίτη υποχρέωση των επικεφαλής και των εργατών: «Να προστατεύουν τον εκλεκτό λαό του Θεού από την αναστάτωση, την παραπλάνηση, τον έλεγχο των αντίχριστων και τη σοβαρή βλάβη απ’ αυτούς, καθώς και να του δώσουν τη δυνατότητα να αναγνωρίζει τους αντίχριστους και να τους απαρνιέται από καρδιάς». Στη συνέχεια, θα αναλύσουμε και θα εκθέσουμε τις εκδηλώσεις ενός τύπου ανθρώπων που δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών –των ψευδοεπικεφαλής, δηλαδή– κάνοντας αντιπαραβολή με το έργο που έχουν υποχρέωση να πραγματοποιήσουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Κατά την εκτέλεση αυτού του έργου, υπάρχουν πολλές εργασίες τις οποίες πρέπει να αναλάβουν οι επικεφαλής και οι εργάτες και οι οποίες απαιτούν από αυτούς να έχουν ένα ορισμένο επίπεδο, να είναι προσεκτικοί, σχολαστικοί, ειλικρινείς, υπεύθυνοι, να ενδιαφέρονται για το φορτίο του Θεού, να έχουν μια στοργική καρδιά που προστατεύει τον εκλεκτό λαό του Θεού, και ούτω καθεξής. Μόνο αν έχουν αυτές τις ιδιότητες μπορούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες τους. Οι ψευδοεπικεφαλής, όμως, είναι το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό· η ανθρώπινη φύση τους δεν περιλαμβάνει αυτές τις ιδιότητες. Μπορεί να έχουν ένα ορισμένο επίπεδο, μαζί με την ικανότητα να κατανοούν την αλήθεια και να διακρίνουν τους αντίχριστους, ή μπορεί να έχουν ελαφρώς χαμηλότερο επίπεδο και να είναι σε θέση τουλάχιστον να διακρίνουν κάποιους εξόφθαλμους αντίχριστους που διαπράττουν πολυάριθμες κακές πράξεις, ακόμα κι αν δεν μπορούν να διακρίνουν πλήρως τη φύση-ουσία τω αντίχριστων· μπορεί, κιόλας, το επίπεδό τους να είναι τόσο χαμηλό που δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε να δουν πέρα απ’ τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σε όσους έχουν την ουσία των αντίχριστων και σε όσους έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Σε κάθε περίπτωση, οι ψευδοεπικεφαλής εμφανίζουν δύο εκδηλώσεις: Η μία είναι ότι δεν κάνουν πραγματικό έργο· η άλλη είναι ότι ασχολούνται μόνο με επιφανειακό έργο γενικών καθηκόντων, ενώ δεν είναι καθόλου σε θέση να λύσουν αληθινά προβλήματα ούτε να κάνουν πραγματικό έργο. Στο έργο που σχετίζεται με τη δέκατη τρίτη υποχρέωση, αυτές οι δύο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής παραμένουν εμφανείς. Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω ακριβώς στις συγκεκριμένες εκδηλώσεις που εμφανίζουν.

Ι. Δεν εκθέτουν ούτε χειρίζονται τους αντίχριστους από φόβο μήπως τους προσβάλουν

Όταν οι αντίχριστοι αναστατώνουν, παραπλανούν, ελέγχουν ή βλάπτουν σοβαρά τον εκλεκτό λαό του Θεού, η πρώτη εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής είναι η απραξία. Τι σημαίνει απραξία; Σημαίνει ότι δεν κάνουν πραγματικό έργο. Υπάρχουν λόγοι για τους οποίους δεν κάνουν πραγματικό έργο, κυρίως ο φόβος μήπως προσβάλουν τους ανθρώπους και η έλλειψη θάρρους για την τήρηση των αρχών. Αυτοί οι άνθρωποι, αφότου γίνουν επικεφαλής, αρχίζουν να επιδεικνύουν τη δύναμή τους και σκέφτονται: «Τώρα έχω θέση και είμαι αξιωματούχος της εκκλησίας. Πρέπει να διαχειρίζομαι την τροφή, τον ρουχισμό, τη στέγαση και τις μετακινήσεις των αδελφών· πρέπει να διακρίνω αν τα λεγόμενα των αδελφών συνάδουν με την αλήθεια και συμμορφώνονται με την ευπρέπεια των αγίων. Πρέπει να βλέπω αν είναι ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αν έχουν κανονική πνευματική ζωή, αν κάνουν την προσευχή τους πρωί και βράδυ, αν οι συνήθεις συναθροίσεις τους είναι κανονικές –έχω όλα αυτά να διαχειριστώ». Μόνο γι’ αυτά τα θέματα νοιάζονται οι ψευδοεπικεφαλής. Σε επίπεδο διατυπώσεων, φαίνεται να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών, όταν, όμως, προκύπτουν ουσιώδη θέματα αρχής ή ακόμα κι όταν εμφανίζονται αντίχριστοι, τότε οι ψευδοεπικεφαλής κρύβονται στις σκιές και δεν κάνουν ούτε κιχ, ενώ μένουν εκεί σιωπηλοί και προσποιούνται τους ανυποψίαστους που δεν παίρνουν είδηση τίποτα. Ό,τι παραλογισμούς κι αν διαδίδουν οι αντίχριστοι, εκείνοι προσποιούνται ότι δεν ακούνε. Όταν οι αντίχριστοι αναστατώνουν, παραπλανούν και ελέγχουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, εκείνοι πάλι προσποιούνται τους ανυποψίαστους, λες και όλες αυτές οι πληροφορίες εξαφανίζονται μόλις φτάνουν στ’ αυτιά τους. Προσποιούνται ότι δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τους αντίχριστους τους οποίους μπορούν να διακρίνουν ακόμα και συνηθισμένοι αδελφοί και αδελφές, λέγοντας: «Δεν μπορώ να τους διακρίνω. Τι θα γίνει αν αποβάλω κάποιον που δεν πρέπει; Τι θα γίνει αν μπερδέψω τους αδελφούς και τις αδελφές; Εξάλλου, ο οίκος του Θεού χρειάζεται ακόμα ανθρώπους για να παρέχουν υπηρεσία!» Χρησιμοποιώντας κάθε είδους δικαιολογία για να γλιτώσουν απ’ τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών, αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τους αντίχριστους και δεν προστατεύουν τους αδελφούς και τις αδελφές από τη βλάβη που προκαλούν οι αντίχριστοι. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πουν: «Αν εκθέτω συνεχώς τους αντίχριστους, τι θα γίνει αν παρακινήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να μου επιτεθούν; Τότε δεν θα με ψηφίσει κανείς στις επόμενες εκλογές και δεν θα μπορώ να είμαι επικεφαλής πια. Η επιρροή μου δεν είναι τόσο ισχυρή όσο η δική τους!» Για να προστατεύσουν τη θέση τους και την προσωπική τους ασφάλεια, οι ψευδοεπικεφαλής δεν εκπληρώνουν καθόλου την υποχρέωσή τους να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, ούτε εμποδίζουν, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, τους αντίχριστους να βλάψουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Ενεργούν και σαν ανθρωπάρεσκοι και σαν τη χελώνα που κρύβεται στο καβούκι της, ενώ την ίδια στιγμή δείχνουν ότι είναι εγωιστές και ποταποί. Δεν προστατεύουν τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά σκέφτονται πολύ διεξοδικά πώς θα προστατεύσουν τον εαυτό τους. Όταν έρχεται η ώρα να αντιμετωπίσουν τους αντίχριστους ή να τους κλαδέψουν και να τους εκθέσουν, έτσι ώστε να αποκτήσουν διάκριση οι αδελφοί κι οι αδελφές, εκείνοι κοντεύουν να πεθάνουν απ’ τον φόβο τους, ανησυχούν μήπως χάσουν τη θέση τους και νιώθουν πως μια τέτοια πράξη θα κάνει κακό στους ίδιους. Περιφρονούν εντελώς τα συμφέροντα του εκλεκτού λαού του Θεού, ενώ λαμβάνουν υπόψη μόνο τα δικά τους συμφέροντα, τη φήμη τους, την προσωπική τους ασφάλεια και την ασφάλεια της οικογένειάς τους, από φόβο μήπως κατά λάθος προσβάλουν τους αντίχριστους, με αποτέλεσμα εκείνοι να γίνουν ανελέητα εχθρικοί και να προκαλέσουν αντίποινα. Στην πραγματικότητα, αυτός ο τύπος ψευδοεπικεφαλής έχει κάποιο επίπεδο. Με το επίπεδο και τις γνώσεις του, έχει πλήρη επίγνωση του ποιοι είναι οι αντίχριστοι, όμως το πρόβλημα είναι ο φόβος τους μήπως προσβάλουν τους αντίχριστους. Βλέποντας την κακόβουλη διάθεση των αντίχριστων, δεν τολμούν να τους προσβάλουν. Για να προστατεύσουν τον εαυτό τους, ωστόσο, θυσιάζουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και του εκλεκτού λαού του Θεού· κοιτάζουν με αδιαφορία τους αδελφούς και τις αδελφές να παραδίδονται στους αντίχριστους, πράγμα που επιτρέπει στους αντίχριστους να τους παραπλανούν, να τους ελέγχουν και να τους βλάπτουν σοβαρά κατά βούληση. Μόνο περιστασιακά και στο παρασκήνιο οι ψευδοεπικεφαλής λένε σε κάποιους σχετικά άδολους ανθρώπους, που έχουν καλή ανθρώπινη φύση και δεν αποτελούν κίνδυνο για τους ίδιους: «Αυτός ο άνθρωπος είναι αντίχριστος. Παραπλανά τους άλλους. Δεν είναι καλός άνθρωπος». Όταν, ωστόσο, είναι παρόντες όλοι οι αδελφοί κι οι αδελφές αλλά και οι αντίχριστοι, οι ψευδοεπικεφαλής δεν τολμούν να πουν στους αντίχριστους ούτε ένα «όχι». Δεν έχουν ποτέ το θάρρος να εκθέσουν καμία κακή πράξη ούτε την ουσία των αντίχριστων. Ακόμα και στη διάρκεια των συναθροίσεων, όταν οι αντίχριστοι μονοπωλούν το βήμα και μιλούν για μία ή δύο ώρες, εκείνοι δεν τολμούν να βγάλουν μιλιά. Αν οι αντίχριστοι χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι και αγριοκοιτάξουν τον κόσμο, εκείνοι δεν τολμούν ούτε να αναπνεύσουν πολύ δυνατά. Όσοι έχουν μικρό ανάστημα, όσοι έχουν δειλή ανθρώπινη φύση και όσοι θέλουν να επιδιώξουν την αλήθεια αλλά δεν έχουν αποκτήσει ακόμα διάκριση νιώθουν δυσφορία, στο πλαίσιο του έργου τους, επειδή δεν υπάρχουν επικεφαλής ή εργάτες που να μπορούν να βγουν μπροστά και να διακρίνουν τις κακές πράξεις των αντίχριστων. Κοιτάζουν αβοήθητοι τους αντίχριστους να ενεργούν τυραννικά στην εκκλησία με απερίσκεπτη ισχυρογνωμοσύνη και να αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή, ενώ εκείνοι δεν έχουν κανένα μέσο για να αντεπιτεθούν. Στο μεταξύ, οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν καθόλου πραγματικό έργο και δεν λύνουν αληθινά προβλήματα για τον εκλεκτό λαό του Θεού. Όταν τυχαίνουν δυσκολίες στους αδελφούς και στις αδελφές, οι ψευδοεπικεφαλής όχι μόνο δεν καταφέρνουν να εκθέσουν και να περιορίσουν τις κακές πράξεις των αντίχριστων, αλλά επιπλέον ούτε καν τολμούν να πουν μία δίκαιη κουβέντα. Ακόμα κι αν η συνείδησή τους αισθανθεί κάτι και τους κατηγορήσει κάπως, ακόμα κι αν χύσουν μερικά δάκρυα ενώ προσεύχονται στον Θεό πίσω από κλειστές πόρτες, την επόμενη μέρα, στη διάρκεια της συνάθροισης, όταν δουν τους αντίχριστους να κάνουν ανεύθυνα σχόλια για το έργο του οίκου του Θεού και να το κρίνουν αυθαίρετα ή ακόμα και να κρίνουν έμμεσα τον Θεό και να διαδίδουν αντιλήψεις σχετικά με τον Θεό, εκείνοι δεν κάνουν τίποτα γι’ αυτό, παρότι ξέρουν ότι είναι λάθος. Ακόμα κι αν δουν τους αντίχριστους να σπαταλούν τις προσφορές, η στάση τους είναι να μη δώσουν καμία σημασία. Ούτε εκθέτουν ούτε περιορίζουν καθόλου τους αντίχριστους, κι όμως δεν νιώθουν μέσα τους ούτε ψήγμα αποδοκιμασίας –κι αυτό είναι εξαιρετική ανευθυνότητα! Οποιοσδήποτε έχει κάποιο αίσθημα συνείδησης, ακόμα κι αν νιώθει πως η δύναμή του είναι υπερβολικά ασθενική, πρέπει να ενώσει τις δυνάμεις του με τους αδελφούς και τις αδελφές που έχουν κάποιο ανάστημα και διάκριση, να συναναστραφούν πάνω σ’ αυτό το ζήτημα και να συζητήσουν πώς να αντιμετωπίσουν τους αντίχριστους. Οι ψευδοεπικεφαλής, όμως, δεν έχουν τέτοια αποφασιστικότητα και θάρρος, ενώ, ακόμα περισσότερο, δεν έχουν τέτοιο αίσθημα ευθύνης. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πουν στους αδελφούς και τις αδελφές: «Οι αντίχριστοι είναι υπερβολικά κακόβουλοι. Αν τους προσβάλουμε, θα μας καταγγείλουν στην κυβέρνηση, και τότε κανένας μας δεν θα μπορεί να πιστεύει στον Θεό. Οι αντίχριστοι γνωρίζουν πού γίνονται οι συναθροίσεις της εκκλησίας, οπότε δεν γίνεται να τους προκαλέσουμε». Αυτή είναι πέρα ως πέρα η άσχημη συμπεριφορά να καταθέτει κάποιος τα όπλα και να παραδίνεται στους αντίχριστους, να συμβιβάζεται με τον Σατανά και να τον εκλιπαρεί για έλεος.

Εκτός του ότι προστατεύουν τον εαυτό τους, οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν καθόλου απ’ το έργο που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, όπως να προστατεύουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και να τον βοηθούν να αποκτήσει διάκριση απέναντι στους αντίχριστους, ενώ δεν εκπληρώνουν και απολύτως καμία υποχρέωση, κι όμως περιμένουν συνεχώς απ’ τους αδελφούς και τις αδελφές να τους εκλέγουν επικεφαλής. Μόλις ολοκληρώσουν μία θητεία, θέλουν να εκλεγούν για την επόμενη. Δεν είναι ξεδιάντροπη και μη αναστρέψιμη αυτή η κατάσταση; Αξίζουν τέτοιοι άνθρωποι να είναι επικεφαλής; (Όχι.) Σου εμπιστεύεται το κοπάδι ο οίκος του Θεού, αλλά την κρίσιμη στιγμή, όταν έρχονται άγρια θηρία, εσύ προστατεύεις μόνο τον εαυτό σου και παραδίδεις το κοπάδι στα άγρια θηρία. Κάνεις σαν χελώνα που μαζεύεται στο καβούκι της, βρίσκεις καταφύγιο, ασφαλές μέρος, και κρύβεσαι εκεί. Το αποτέλεσμα είναι να βλάπτεται το κοπάδι –άλλα πρόβατα πεθαίνουν από τις δαγκωματιές, άλλα χάνονται. Ας υποθέσουμε ότι ένας επικεφαλής βλέπει αντίχριστους να αναστατώνουν χωρίς ενδοιασμούς το εκκλησιαστικό έργο, καθώς και να παραπλανά και να ελέγχει τον εκλεκτό λαό του Θεού, κι όμως η στάση του επικεφαλής είναι απλώς να μη δώσει σημασία προκειμένου να προστατεύσει την εικόνα του, τη θέση του και τον βιοπορισμό του και να διαφυλάξει την ασφάλειά του. Στη συνέχεια, στο μεγαλύτερο μέρος του, ο εκλεκτός λαός του Θεού παραπλανιέται, νιώθει αβοήθητος και γίνεται αρνητικός κι αδύναμος· κάποιοι πέφτουν ακόμα και στα χέρια των αντίχριστων, ενώ άλλοι δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα καθήκοντά τους. Κι όμως, αυτός ο επικεφαλής δεν νιώθει τίποτα όταν βλέπει την αναστάτωση που προκαλούν οι αντίχριστοι· στη συνείδησή τους δεν νιώθουν αποδοκιμασία. Έχει καθόλου ανθρώπινη φύση ένας τέτοιος επικεφαλής ή εργάτης; Προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του για αυτοσυντήρηση, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να παραδώσει τον εκλεκτό λαό του Θεού στους αντίχριστους, αφήνοντάς τους να τον παραπλανήσει, να τον βλάψει σοβαρά και να τον ρημάξει. Τι είδους επικεφαλής είναι αυτός; (Ψευδοεπικεφαλής.) Δεν είναι συνεργός του Σατανά; Με ποιανού το μέρος είναι, στην πραγματικότητα; Μπορεί να χαρακτηρίζεται ως ψευδοεπικεφαλής, αλλά η ουσία αυτού του θέματος ίσως είναι ακόμα πιο σοβαρή απ’ το ότι είναι ψευδοεπικεφαλής. Η φύση του θέματος είναι ότι ξεπουλάει τους αδελφούς και τις αδελφές, όπως ακριβώς οι άνθρωποι εκείνοι που συλλαμβάνονται, βασανίζονται, γίνονται σαν τον Ιούδα και παραδίδουν τους αδελφούς και τις αδελφές στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα για να τους βλάψει σοβαρά. Ποια είναι, λοιπόν, η φύση ενός ψευδοεπικεφαλής που παραδίδει τον εκλεκτό λαό του Θεού στους αντίχριστους; Δεν είναι εξαιρετικά ελεεινός ένας τέτοιος ψευδοεπικεφαλής; Σε σύγκριση με τους αντίχριστους, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δεν φαίνεται εξωτερικά να έχουν πρόθεση να αντισταθούν στην αλήθεια. Φαίνεται να μπορούν να συναναστραφούν πάνω σε κάποιες αλήθειες, να έχουν κάποια ικανότητα κατανόησης και να μπορούν να κάνουν πράξη λίγη αλήθεια, ενώ κάποιοι από αυτούς μπορούν ακόμα και να αντέξουν κακουχίες και να πληρώσουν κάποιο τίμημα. Κι όμως, όταν ο οίκος του Θεού τούς εμπιστευθεί το κοπάδι, κι όταν εμφανιστούν κακοί άνθρωποι και δαίμονες, εκείνοι δεν δίνουν τη ζωή τους για να προστατεύσουν όσο καλύτερα μπορούν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Αντίθετα, προστατεύουν όσο καλύτερα μπορούν τον εαυτό τους, σπρώχνοντας μπροστά τους αδελφούς και τις αδελφές σαν προστατευτική ασπίδα, για να διαφυλάξουν οι ίδιοι την ασφάλεια και τα συμφέροντά τους. Πόσο ποταποί κι εγωιστές είναι αυτοί οι άνθρωποι! Επιφανειακά, δεν φαίνεται να υπάρχουν μεγάλα θέματα στην ανθρώπινη φύση τους. Έχουν αγάπη για τους ανθρώπους, μπορούν να βοηθούν τους άλλους, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν κάποιο τίμημα και μπορούν να αντέξουν οποιαδήποτε κακουχία ενώ κάνουν τα καθήκοντά τους. Όταν, ωστόσο, εμφανιστούν οι αντίχριστοι, κάνουν κάτι απροσδόκητο και ακατανόητο: Με όποιον τρόπο κι αν παραπλανήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού ή αναστατώσουν την εκκλησιαστική ζωή οι αντίχριστοι, εκείνοι δεν κάνουν τίποτα· όσοι άνθρωποι κι αν δεχθούν επίθεση ή υποστούν αποκλεισμό ή βλάβες από τους αντίχριστους, εκείνοι το αγνοούν. Ενεργώντας έτσι, αυτοί οι επικεφαλής παραδίδουν πλήρως τον εκλεκτό λαό του Θεού στον έλεγχο των αντίχριστων, επιτρέποντάς τους να τον παραπλανήσουν και να τον βλάψουν σοβαρά κατά βούληση, ενώ οι ίδιοι οι επικεφαλής δεν κάνουν καθόλου έργο. Όταν απομακρυνθούν οι αντίχριστοι και το πρόβλημα λυθεί, αυτοί οι επικεφαλής βγαίνουν και συναναστρέφονται για την αυτογνωσία τους, για το πώς έδειξαν αδυναμία, δειλία, φόβο, εγωισμό και δολιότητα, για το πώς δεν έδειξαν αφοσίωση, δεν προστάτευσαν καλά τον εκλεκτό λαό του Θεού και απογοήτευσαν τον Θεό, τους αδελφούς και τις αδελφές. Φαίνεται να έχουν βαθιά μεταμέλεια· φαίνεται να έχουν αλλάξει πορεία και να είναι ικανοί να μετανοήσουν. Όταν, όμως, εμφανιστούν ξανά αντίχριστοι, σπρώχνουν τους αδελφούς και τις αδελφές προς τους αντίχριστους όπως έκαναν και την προηγούμενη φορά, και βρίσκουν ένα ασφαλές μέρος για να κρυφτούν. Μπορεί οι ίδιοι να μην έχουν παραπλανηθεί ούτε υποστεί βλάβες απ’ τους αντίχριστους, αλλά έχουν δείξει αμέλεια στις υποχρεώσεις τους και έχουν προδώσει την ανάθεση από τον Θεό, ενώ η στάση τους απέναντι στο καθήκον τους, η στάση τους απέναντι στον εκλεκτό λαό του Θεού, καθώς και ο πραγματικός τους εαυτός, είναι όλα πλήρως εκτεθειμένα. Κάθε φορά που εμφανίζονται αντίχριστοι, εκείνοι δεν επιλέγουν να πάρουν το μέρος του Θεού και να παλέψουν με τους αντίχριστους μέχρι τέλους, ενώ δεν λένε ούτε λίγα απ’ αυτά που πρέπει να ειπωθούν και δεν κάνουν ούτε λίγο απ’ το έργο που πρέπει να γίνει για να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, κι έτσι έχουν τη συνείδησή τους ήσυχη, ενώ φυσικά δεν εκπληρώνουν καθόλου τις υποχρεώσεις των επικεφαλής ώστε να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού. Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής επιλέγουν και ενεργούν με αποκλειστικό σκοπό να διατηρήσουν αβλαβή τη θέση τους. Δεν τους νοιάζει αν θα ζήσει ή αν θα πεθάνει ο εκλεκτός λαός του Θεού. Γι’ αυτούς, όλα είναι εντάξει εφόσον δεν υφίστανται ζημιά η φήμη, τα συμφέροντα κι η θέση τους. Το ποιος εκθέτει τους αντίχριστους, το ποιος αποβάλλει τους αντίχριστους, το πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν οι αντίχριστοι –είναι σαν να μην τους αφορούν καθόλου αυτά τα ζητήματα· ούτε τους νοιάζει ούτε παρεμβαίνουν. Όταν οι αντίχριστοι αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή, βλάπτουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και παγιδεύουν και βασανίζουν όσους επιδιώκουν την αλήθεια, εκείνοι το αγνοούν. Δεν τους πειράζουν τέτοια πράγματα· γι’ αυτούς είναι όλα εντάξει, αρκεί να μην κινδυνεύει η θέση τους. Τι γνώμη έχετε για ανθρώπους σαν κι αυτούς; Συνήθως, η ανθρώπινη φύση τους δεν φαίνεται να είναι κακή, ενώ φαίνεται να είναι σε θέση να κάνουν κάποιο έργο. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με το κλάδεμα, φαίνεται να μπορούν να αποκτήσουν αυτογνωσία και μια κάπως μεταμελημένη καρδιά. Όταν, ωστόσο, έρχονται αντιμέτωποι με αντίχριστους που αναστατώνουν την εκκλησία, χάνουν εντελώς τη λογική τους, δεν έχουν κανένα αίσθημα δικαίου, ενώ δεν έχουν καν το θάρρος να αγωνιστούν ενάντια στους αντίχριστους. Όταν βλέπουν διαβόλους και σατανάδες, συμβιβάζονται· όταν βλέπουν κακούς ανθρώπους να προκαλούν αναστάτωση, τους αποφεύγουν. Κρίνοντας από τη στάση τους απέναντι στους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους, ποιο ακριβώς μονοπάτι ακολουθούν; Αυτό δεν είναι πολύ ενδεικτικό του θέματος που έχουν; (Ναι.) Ο άνθρωπος αυτού του είδους μπορεί να μην φαίνεται αντίχριστος εκ πρώτης όψεως, όμως η στάση που δείχνει απέναντι στις ενέργειες και τις συμπεριφορές των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων είναι ακριβώς η διάθεση των αντίχριστων, κι αυτό έχει μια απαίσια φύση. Μπορεί να πει κανείς ότι είναι η φύση του να εγκαταλείπει κάποιος τις ευθύνες του και να ξεπουλάει τον εκλεκτό λαό του Θεού. Δεν είναι πολύ σοβαρή αυτή η φύση; Δείχνουν αυτοί οι άνθρωποι καμία αφοσίωση απέναντι στο εκκλησιαστικό έργο και στην ανάθεση από τον Θεό; Η στάση τους έχει έστω και ένα ψήγμα ευθύνης; Όποτε κι αν τους εμπιστευτεί κανείς μια ανάθεση ή μια εργασία, η αρχή τους είναι να αποφύγουν να προσβάλουν τους ανθρώπους και να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Αυτό είναι το υψηλότερο πρότυπο συμπεριφοράς τους και η αρχή με την οποία κάνουν τα πράγματα, κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Ας αφήσουμε στην άκρη, για την ώρα, το ερώτημα αν μπορούν να σωθούν οι άνθρωποι σαν κι αυτούς –κρίνοντας μόνο όσον αφορά το έργο της αντιμετώπισης των αντίχριστων, είναι άξιοι αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής να αποδεχθούν την ανάθεση από τον Θεό; Είναι άξιοι να γίνουν επικεφαλής και εργάτες; (Όχι.) Αυτοί οι άνθρωποι είναι ανάξιοι να γίνουν επικεφαλής και εργάτες. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν έχουν συνείδηση και λογική, ενώ δεν είναι άξιοι να αναλάβουν το έργο της ηγεσίας της εκκλησίας· δεν εμποδίζουν, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, τους αντίχριστους να βλάψουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, και δεν καταβάλλουν τη μέγιστη προσπάθεια για να εκπληρώσουν αυτήν την υποχρέωση ούτε για να κάνουν καλά αυτό το έργο προκειμένου να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού –δεν είναι ότι έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν είναι σε θέση να το κάνουν, απλώς δεν το κάνουν. Γι’ αυτό, βλέποντας το θέμα απ’ αυτήν την οπτική, οι άνθρωποι που φοβούνται μήπως προσβάλουν τους άλλους είναι εντελώς ανάξιοι να γίνουν επικεφαλής και εργάτες. Δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες; (Ναι.) Όταν δεν έχει συμβεί τίποτα, τρέχουν γύρω γύρω με μεγαλύτερο ενθουσιασμό απ’ οποιονδήποτε άλλον· είναι τόσο απασχολημένοι που ούτε χτενίζουν τα μαλλιά τους ούτε πλένουν το πρόσωπό τους, κι έτσι φαίνεται να φτάνουν σ’ ένα πολύ πνευματικό επίπεδο. Όταν, όμως, εμφανιστούν οι αντίχριστοι, εκείνοι εξαφανίζονται· βρίσκουν κάθε είδους δικαιολογία για να το σκάσουν, και απλώς δεν αντιμετωπίζουν τους αντίχριστους. Ποια είναι η φύση αυτής της συμπεριφοράς; Δείχνει έλλειψη αφοσίωσης στην εκτέλεση του καθήκοντός τους και έλλειψη αξιοπιστίας. Σε κρίσιμες στιγμές, μπορούν ακόμα και να προδώσουν τον Θεό και να σταθούν στο πλευρό του Σατανά, εθελοτυφλώντας την ώρα που το εκκλησιαστικό έργο αναστατώνεται και πλήττεται από κακούς ανθρώπους και αντίχριστους. Είναι λιγότερο χρήσιμοι κι από ένα μαντρόσκυλο. Αυτός είναι ένας τύπος ψευδοεπικεφαλής.

ΙΙ. Δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τους αντίχριστους

Υπάρχει άλλος ένας τύπος ψευδοεπικεφαλής: Όταν εμφανιστούν αντίχριστοι, εκείνος δεν μπορεί να διακρίνει ποια είναι η διάθεση και η ουσία τους, τι εκδηλώνουν και αποκαλύπτουν, τι είδους αναστάτωση προκαλούν στους αδελφούς και τις αδελφές, ποιες δηλώσεις, σκέψεις, οπτικές και συμπεριφορές μπορούν να παραπλανήσουν και να αναστατώσουν τους αδελφούς και τις αδελφές, ποιες μεθόδους χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να ελέγξουν τους ανθρώπους, υπό ποιες συνθήκες μπορούν οι αντίχριστοι να παραπλανήσουν, να ελέγξουν και να βλάψουν σοβαρά τους αδελφούς και τις αδελφές, και ούτω καθεξής –όλα αυτά είναι θέματα που δεν μπορούν να διακρίνουν οι ψευδοεπικεφαλής. Οι αντίχριστοι παραπλανούν τους αδελφούς και τις αδελφές· μαζί με τους παραπλανημένους αδελφούς και αδελφές, χωρίζουν απ’ την εκκλησία για να κάνουν τις δικές τους συναθροίσεις και να σχηματίσουν ανεξάρτητα βασίλεια. Δεν αποδέχονται την ηγεσία του οίκου του Θεού, δεν αποδέχονται τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και δεν υποτάσσονται σε καμία ρύθμιση ή καθοδήγηση απ’ τον οίκο του Θεού, ούτε φυσικά υποτάσσονται σε καμία απαίτηση του Θεού για τους ανθρώπους. Καμία, όμως, απ’ όλες τις ενέργειες αυτού του είδους που κάνουν οι αντίχριστοι για να παραπλανήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού δεν θεωρείται πρόβλημα απ’ τους ψευδοεπικεφαλής. Δεν βλέπουν τι δεν πάει καλά σ’ αυτές τις καταστάσεις ούτε φυσικά βλέπουν με ποιον τρόπο τα λόγια, οι ενέργειες, οι σκέψεις κι οι οπτικές των αντίχριστων αναστατώνουν, παραπλανούν και βλάπτουν τους ανθρώπους. Δεν βλέπουν αυτόν τον αρνητικό αντίκτυπο και δεν γνωρίζουν πώς να τον διακρίνουν. Κάποιοι συνηθισμένοι αδελφοί και αδελφές, επειδή έχουν δει κι έχουν ακούσει πολλά, μπορούν να έχουν κάποια διάκριση, αντίληψη και επίγνωση, αλλά οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν αυτά τα πράγματα. Ακόμα κι όταν κάποιος επισημάνει ότι ο Τάδε κάνει ορισμένα πράγματα για να παραπλανήσει τους άλλους και να φτιάξει κλίκες στα παρασκήνια, οι ψευδοεπικεφαλής θέτουν και πάλι εμπόδια, λέγοντας: «Δεν μπορούμε να διαδώσουμε αυτές τις δηλώσεις. Μην προκαλείτε αναστάτωση. Έχουν καλή σχέση –τι πειράζει να συναναστρέφονται μαζί; Πρέπει να δώσουμε ελευθερία στους ανθρώπους!» Ακόμα δεν μπορούν να το διακρίνουν. Αν δεν μπορούν να διακρίνουν τα πράγματα, θα μπορούσαν να παρατηρήσουν και ν’ αναζητήσουν, να συναναστραφούν μαζί με αδελφούς και αδελφές που κατανοούν την αλήθεια και ν’ αποκτήσουν κάποια διάκριση. Οι ψευδοεπικεφαλής, όμως, είναι πολύ αυτάρεσκοι. Όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές τούς προσφέρουν κάποια υπενθύμιση, εκείνοι δεν την αποδέχονται, ενώ σκέφτονται: «Εσύ είσαι ο επικεφαλής ή εγώ; Εφόσον επιλέχθηκα εγώ ως επικεφαλής, μάλλον κατανοώ την αλήθεια καλύτερα απ’ τον μέσο άνθρωπο. Αλλιώς, γιατί να επιλέξουν εμένα αντί για κάποιον άλλον; Αυτό αποδεικνύει ότι είμαι καλύτερος απ’ όλους σας. Ανεξάρτητα απ’ το αν είμαι μεγαλύτερος ή μικρότερός σας, το επίπεδό μου είναι σίγουρα καλύτερο απ’ το δικό σας. Όταν εμφανιστεί ένας αντίχριστος, λογικά εγώ θα τον αναγνωρίσω πρώτος. Αν τον αναγνωρίσετε πρώτοι εσείς, τότε δεν θα συμφωνήσω με την αξιολόγησή σας. Προτού κάνουμε οτιδήποτε, θα περιμένουμε μέχρι να τον αναγνωρίσω εγώ!» Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαδώσει ο αντίχριστος πολλές αιρέσεις και πλάνες μεταξύ των αδελφών, να αντισταθεί ανοιχτά στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, να διαμαρτυρηθεί έντονα και ανοιχτά εναντίον της εκκλησίας, του οίκου του Θεού και των εργασιακών ρυθμίσεων του Άνωθεν και να εναντιωθεί σε όλα αυτά. Ο αντίχριστος φτάνει ακόμα και στο σημείο να προσελκύσει ανοιχτά τους αδελφούς και τις αδελφές, ώστε να πάρουν μέρος σε κλειστές συναθροίσεις όπου οι συμμετέχοντες ακούνε μόνο τον ίδιο τον αντίχριστο να κάνει κήρυγμα και αποδέχονται την ηγεσία του. Ακόμα κι όσοι έχουν το πιο χαμηλό επίπεδο στην εκκλησία μπορούν να δουν ότι αυτός ο άνθρωπος είναι αντίχριστος. Μόνο σε μια τέτοια κατάσταση το παραδέχονται οι ψευδοεπικεφαλής: «Πω πω, είναι αντίχριστος! Πώς γίνεται να μην το συνειδητοποίησα νωρίτερα; Όχι, στην πραγματικότητα το συνειδητοποίησα νωρίτερα, αλλά δεν είπα τίποτα επειδή φοβόμουν μήπως οι αδελφοί κι οι αδελφές είχαν μικρό ανάστημα και δεν είχαν διάκριση». Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πλάσουν ένα υπέροχο ψέμα για τον εαυτό τους. Ο λόγος για τον οποίο αφήνουν τους αδελφούς και τις αδελφές να υποστούν τόσο μεγάλη βλάβη στα χέρια τους είναι ξεκάθαρα ότι οι ίδιοι είναι απαθείς, ανόητοι, με χαμηλό επίπεδο και ανίκανοι να διακρίνουν τον αντίχριστο. Αντί να νιώσουν ενοχές, κατηγορούν τους αδελφούς και τις αδελφές ότι λένε ανοησίες, ότι διαδίδουν αβάσιμες φήμες, ότι παρεξηγούν τους ανθρώπους, και ούτω καθεξής. Τι είδους επικεφαλής είναι αυτοί; Δεν είναι μπερδεμένοι στον υπέρτατο βαθμό; Ένας τέτοιος επικεφαλής είναι ουσιαστικά ανίκανος να επωμιστεί το εκκλησιαστικό έργο. Εκ πρώτης όψεως, συχνά τρώει και πίνει τα λόγια του Θεού, προσεύχεται, πηγαίνει σε συναθροίσεις, ακούει κηρύγματα, κρατά πνευματικές σημειώσεις και γράφει άρθρα μαρτυρίας, φαίνεται να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια, όταν, όμως, προκύψουν προβλήματα, δεν μπορεί να τα λύσει, δεν μπορεί να αναζητήσει την αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και σίγουρα δεν μπορεί να διακρίνει τους αντίχριστους με βάση τα λόγια του Θεού. Οι ψευδοεπικεφαλής μπορούν συνήθως να κάνουν κήρυγμα για μία με δύο ώρες και, όταν συναναστρέφονται πάνω στα λόγια του Θεού και στις δικές τους εμπειρίες, μπορούν να φλυαρούν ατελείωτα, όταν, όμως, οι αντίχριστοι διαδίδουν αιρέσεις και πλάνες, όταν παραπλανούν τους αδελφούς και τις αδελφές και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, εκείνοι δεν έχουν τίποτα να πουν και δεν κάνουν καθόλου έργο. Όχι μόνο δεν καταφέρνουν να λάβουν κανένα προληπτικό μέτρο ή να οδηγήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να διακρίνουν τις αιρέσεις και τις πλάνες των αντίχριστων, αλλά επιπλέον φτάνουν ακόμα και στο σημείο, όταν δουν τη διατάραξη και την αναστάτωση που προκαλούν οι αντίχριστοι, να μην τους εκθέτουν ούτε να τους αναλύουν, ούτε και να κλαδεύουν τους αντίχριστους· δεν κάνουν καθόλου έργο. Ποιο είναι το πρόβλημα με ανθρώπους σαν κι αυτούς; (Έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο.) Παρά το χαμηλό τους επίπεδο, και πάλι καυχιούνται πως είναι πνευματικοί άνθρωποι, καλοί επικεφαλής και εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια κι αγαπούν τα λόγια του Θεού, ενώ ισχυρίζονται ξεδιάντροπα πως έχουν εγκαταλείψει τις οικογενειακές και σαρκικές απολαύσεις για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών. Στην πραγματικότητα, είναι αληθινοί ψευδοεπικεφαλής, ανεύθυνοι, χωρίς καθόλου συνείδηση και λογική, απαθείς και ανόητοι σε μεγάλο βαθμό –είναι γνήσιοι υποκριτές και Φαρισαίοι. Ξέρουν μόνο πώς να κηρύσσουν δόγματα και να φωνάζουν συνθήματα. Όταν οι άνθρωποι τους κάνουν ερωτήσεις, εκείνοι μπορούν να βγάλουν έναν χείμαρρο θεωριών για να τους παραπλανήσουν, στην πραγματικότητα, όμως, δεν μπορούν να εξηγήσουν με καμία σαφήνεια τις αλήθεια-αρχές. Ακόμα κι έτσι, θεωρούν πως οι ίδιοι έχουν ικανότητα κατανόησης και πως κατανοούν την αλήθεια. Μέσα τους, γνωρίζουν ξεκάθαρα ότι, όταν οι άνθρωποι αναζητούν από εκείνους λύσεις για τα προβλήματα, εκείνοι δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις που να συνάδουν με την αλήθεια, κι όμως συνεχίζουν να προσποιούνται τους καλούς επικεφαλής και τους πνευματικούς ανθρώπους. Δεν είναι κάπως ξεδιάντροπο αυτό; (Ναι.) Οι περισσότεροι ψευδοεπικεφαλής μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό κι ένα κοινό πρόβλημα: είναι ξεδιάντροποι. Νομίζουν πως το γεγονός ότι έχουν τη θέση και τον τίτλο ενός επικεφαλής και μπορούν να μιλήσουν για πνευματικές θεωρίες τούς κάνει πνευματικούς ανθρώπους. Περνούν περισσότερο χρόνο απ’ τους άλλους τρώγοντας και πίνοντας τα λόγια του Θεού, ακούγοντας κηρύγματα και βλέποντας βίντεο απ’ τον οίκο του Θεού, ενώ συναναστρέφονται περισσότερο με τους άλλους πάνω στα λόγια του Θεού, κι έτσι πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν το έργο των επικεφαλής και των εργατών και να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών. Το γεγονός, όμως, είναι ότι, όταν προκύπτει το μείζονος σημασίας θέμα των αντίχριστων που παραπλανούν και αναστατώνουν ανελέητα τον εκλεκτό λαό του Θεού, εκείνοι απλώς κοιτάζουν αλλά είναι ανίσχυροι να κάνουν οτιδήποτε, ενώ δεν ξέρουν ποια μέρη των λόγων του Θεού να χρησιμοποιήσουν για να τα συσχετίσουν με τους αντίχριστους και να τους αναλύσουν, έτσι ώστε οι αδελφοί κι οι αδελφές να αποκτήσουν διάκριση, να απορρίψουν τους αντίχριστους με την καρδιά τους και να αποφύγουν την παραπλάνηση και τον έλεγχό τους. Μπορεί κάποιες φορές να νιώθουν μέσα τους λίγο πανικό, όμως και πάλι σκέφτονται πως πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολύ καιρό και έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα, και πως οι ίδιοι κατανοούν την αλήθεια καλύτερα απ’ τον μέσο άνθρωπο και μπορούν να μιλούν με ευφράδεια. Συχνά καυχιούνται: «Είμαι πνευματικός άνθρωπος. Μπορώ να κάνω κήρυγμα. Ίσως να μην μπορώ να λύσω το πρόβλημα των αντίχριστων που παραπλανούν και αναστατώνουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και να μην μπορώ να συσχετίσω τα λόγια του Θεού με τους αντίχριστους ούτε να τους διακρίνω, όμως έχω κάνει το έργο που οφείλω να κάνω και έχω πει ό,τι οφείλω να πω. Εφόσον οι αδελφοί κι οι αδελφές μπορούν να κατανοήσουν, όλα καλά!» Όσο για το ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα, για το αν ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει προστατευτεί, αυτό δεν τους είναι ξεκάθαρο μέσα τους. Νομίζουν επίσης πως είναι έξυπνοι και προσποιούνται πως λύνουν προβλήματα, όμως, στο τέλος, απλώς λένε πολλά λόγια και δόγματα χωρίς να επιλύουν πραγματικά τα θέματα. Δεν μπορούν να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια για να εκθέσουν και να αναλύσουν τους αντίχριστους. Αντ’ αυτού, ξεστομίζουν απλώς λόγια και δόγματα για να δικαιολογηθούν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, μιλώντας για μία ή δύο ώρες κι αφήνοντας τους άλλους σε πλήρη σύγχυση και με μια θαμπή εντύπωση ακόμα και για τα πράγματα που κατανοούσαν αρχικά. Δεν καταφέρνουν να διασώσουν τους αδελφούς και τις αδελφές από την παραπλάνηση των αντίχριστων, ούτε καταφέρνουν να τους δώσουν τη δυνατότητα να διακρίνουν τους αντίχριστους και να τους απορρίψουν με την καρδιά τους –δεν καταφέρνουν ποτέ να προστατεύσουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Ακόμα κι αν μπορούν να δουν αυτήν τη συνέπεια, και πάλι διεκδικούν την ταυτότητα του επικεφαλής και δεν ταπεινώνονται ώστε να αναζητήσουν την αλήθεια μαζί με τους άλλους ούτε αναφέρουν το πρόβλημα στους ανώτερους ώστε να αναζητήσουν λύσεις. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν είναι απατεώνες; Δεν είσαι τίποτα, κι όμως συνεχίζεις να προσποιείσαι. Ποιος ο λόγος να προσποιείσαι; Αφού δεν μπορείς να είσαι επικεφαλής, πρέπει να παραιτηθείς και να πας αλλού να προσποιηθείς. Απαγορεύεται να βλάπτεις τον εκλεκτό λαό του Θεού! Ενώ εσύ προσποιείσαι, οι αντίχριστοι αρπάζουν την ευκαιρία και κάνουν τόσο πολλά κακά πράγματα που αναστατώνουν και ελέγχουν τους ανθρώπους, παραπλανώντας και βλάπτοντας πολλούς! Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό; Ο οίκος του Θεού θα βρει τον υπεύθυνο!

Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες δεν κάνουν καθόλου αληθινό έργο όταν αντιμετωπίζουν περιστατικά με αντίχριστους, ούτε μπορούν να διακρίνουν τους αντίχριστους. Ενόσω οι αντίχριστοι παραπλανούν και ελέγχουν τους αδελφούς και τις αδελφές, εκείνοι ποτέ δεν εκθέτουν πραγματικά τις κακές πράξεις και την ουσία των αντίχριστων, ούτε και μπορούν να τα εξηγήσουν ξεκάθαρα όλα αυτά. Αργότερα, κάποιοι απ’ τον εκλεκτό λαό του Θεού που έχουν διάκριση εκθέτουν και αποβάλλουν τους αντίχριστους, κι αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής το θεωρούν δικό τους επίτευγμα. Αφού αποβληθούν οι αντίχριστοι, εκείνοι συνοψίζουν και λένε κάποιο δόγμα: «Κοιτάξτε, όταν μιλούν και ενεργούν οι αντίχριστοι, η εκκλησιαστική ζωή γίνεται αφύσικη, οι άνθρωποι αναστατώνονται και η ζωή τους υφίσταται απώλειες. Για να αποφύγουμε τη βλάβη απ’ τους αντίχριστους, πρέπει να διακρίνουμε τις ενέργειες, τα λόγια, την ανθρώπινη φύση, την ουσία των αντίχριστων κ.λπ. –πρέπει να τα κατανοήσουμε όλα αυτά. Ο Θεός επιτρέπει την εμφάνιση αντίχριστων στην εκκλησία, τους αφήνει να κάνουν πράγματα και να εκθέσουν την ίδια τους την ασχήμια, αποκαλύπτοντας έτσι τους αντίχριστους, έτσι ώστε εμείς να μπορούμε να εξοπλιστούμε με την αλήθεια, να αποκτήσουμε περισσότερη διάκριση και να βελτιώσουμε το ανάστημά μας το συντομότερο δυνατόν –όλο αυτό περιέχει τις προθέσεις του Θεού! Τώρα έχουμε διακρίνει τους αντίχριστους και δεν μας περιορίζουν πια· ο καθένας μπορεί να τους απορρίψει. Αυτό αξίζει να το γιορτάσουμε!» Στο τέλος, οι ψευδοεπικεφαλής παίρνουν τόνο αξιωματούχου και συνοψίζουν, μιλώντας σαν να είχαν κάνει πολύ απ’ το αληθινό έργο, σαν να είχαν πληρώσει μεγάλο τίμημα και σαν να είχαν παίξει σημαντικό ρόλο στην αποβολή των αντίχριστων. Δεν είναι κάπως ξεδιάντροπο αυτό; Είναι ξεκάθαρο ότι, απ’ την αρχή ως το τέλος, δεν μπόρεσαν να διακρίνουν τι είναι αντίχριστος· δεν κατανοούν πώς παραπλανούν τους ανθρώπους οι αντίχριστοι ούτε τι κάνουν οι αντίχριστοι στον εκλεκτό λαό του Θεού, ούτε και ποια είναι η διάθεση-ουσία των αντίχριστων, κι όμως συμπεριφέρονται σαν να είχαν κάνει πολύ έργο. Είναι προφανές ότι οι αδελφοί κι οι αδελφές ήταν αυτοί που διέκριναν τους αντίχριστους και τους απέβαλαν απ’ την εκκλησία· είναι προφανές ότι οι ψευδοεπικεφαλής δεν έπαιξαν τον ρόλο που οφείλουν να παίζουν οι επικεφαλής και οι εργάτες ούτε εκπλήρωσαν τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών, κι όμως επιμένουν να συνοψίσουν και να πάρουν τα εύσημα οι ίδιοι, σαν να τα είχαν σχεδιάσει όλα ευθύς εξαρχής και τώρα λένε στους αδελφούς και στις αδελφές πως οι ενέργειές τους έφεραν αποτελέσματα κι είχαν μεγάλη επιτυχία. Δεν δείχνει ξεδιαντροπιά κάτι τέτοιο; Γιατί μιλάς με τέτοιο επίσημο ύφος; Δεν κάνεις καθόλου αληθινό έργο, κι όμως μιλάς σαν αξιωματούχος. Μήπως είσαι αξιωματούχος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα; Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν είναι Φαρισαίοι; (Ναι.) Το μόνο που ξέρουν είναι να φωνάζουν συνθήματα και να κάνουν κήρυγμα με δόγματα. Όταν συμβεί κάτι, όχι μόνο δεν καταφέρνουν να το αντιμετωπίσουν σωστά, αλλά επιπλέον δεν έχουν και μονοπάτι άσκησης. Απλώς ξεστομίζουν ανοησίες και εφαρμόζουν τυφλά κανονισμούς· είναι ουσιωδώς ανίκανοι να λύσουν οποιοδήποτε πρόβλημα. Όταν περάσει η μπόρα, κάνουν σαν να μην συνέβη τίποτα, προσποιούνται τους καλούς ανθρώπους και παίρνουν οι ίδιοι τα εύσημα με απροκάλυπτη ξεδιαντροπιά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ο ορισμός του Φαρισαίου. Μπορούν μόνο να κάνουν κήρυγμα με δόγματα, να φωνάζουν συνθήματα, να καταβάλλουν κάποια προσπάθεια και να υποφέρουν κάποιες κακουχίες, ενώ δεν είναι σε θέση να κάνουν καθόλου αληθινό έργο, κι όμως συνεχίζουν να προσποιούνται τους πνευματικούς ανθρώπους. Φαρισαίοι είναι. Τέτοια ουσία έχει αυτός ο τύπος ψευδοεπικεφαλής. Τόσο δόγμα μπορεί να κηρύξει μπροστά σε όλους, γιατί, λοιπόν, δεν μπορεί να εκθέσει και να αντιμετωπίσει τους αντίχριστους; Μπορεί να κηρύξει για ώρες χωρίς σταματημό και έχει μεγάλη ευφράδεια, γιατί, λοιπόν, όταν έρχεται αντιμέτωπος με πραγματικά προβλήματα –ειδικά όταν έρχεται αντιμέτωπος με τις κακές πράξεις των αντίχριστων– δεν είναι σε θέση να τα διαχειριστεί και μοιάζει εμβρόντητος; Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό; Επειδή έχει υπερβολικά χαμηλό επίπεδο. Πόσο χαμηλό, ακριβώς; Δεν έχει πνευματική κατανόηση. Είναι μορφωμένος και ευφυής, πολύ οξυδερκής στη διαχείριση εξωτερικών ζητημάτων, ενώ κατανοεί κάπως και τον νόμο. Όταν, όμως, τίθενται ζητήματα πίστης στον Θεό, πνευματικά ζητήματα και διάφορα ουσιώδη θέματα, δεν είναι σε θέση να διακρίνει και δεν μπορεί να δει πέρα από τίποτα, ούτε μπορεί να βρει καθόλου αλήθεια-αρχές. Όταν δεν υπάρχουν θέματα εν εξελίξει, κάθεται ήσυχα σαν τον ψαρά που περιμένει να τσιμπήσει, όταν, όμως, προκύψουν θέματα, συμπεριφέρεται σαν γελοίος παλιάτσος, σαν να κάθεται σ’ αναμμένα κάρβουνα, και αποκαλύπτει μια αξιοθρήνητη εμφάνιση. Μερικές φορές, είναι εξαιρετικά σοβαρός κι αγέλαστος. Όταν δεν είναι αγέλαστος, φαίνεται κανονικός, όταν, όμως, παίρνει το αγέλαστο ύφος, στην πραγματικότητα προκαλεί στους άλλους το γέλιο. Αυτό συμβαίνει επειδή, όταν είναι αγέλαστος, δεν λέει τίποτα άλλο από παράλογα πράγματα και λόγια που δεν έχουν πνευματική κατανόηση, κι όλα αυτά είναι παρατηρήσεις ενός ερασιτέχνη. Κι όμως, παραμένει αγέλαστος κι ανέκφραστος –δεν είναι γελοίο αυτό; Αν κάποιος του θέσει μερικά κρίσιμα ερωτήματα προς απάντηση, τότε εκείνος σαστίζει, χάνει τη μιλιά του και δείχνει ιδιαίτερη αμηχανία. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ψευδοεπικεφαλής. Οι κύριες εκδηλώσεις τους είναι το χαμηλό επίπεδο και η έλλειψη πνευματικής κατανόησης· πρόκειται για μπερδεμένους ανθρώπους. Τι σημαίνει έλλειψη πνευματικής κατανόησης; Όσον αφορά πνευματικά ζητήματα και ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αλήθεια, είναι σαν να προσπαθούν να μεταφράσουν Κινέζικα –δεν καταλαβαίνουν λέξη. Ακόμα κι έτσι, συνεχίζουν να προσποιούνται, λέγοντας: «Είμαι πνευματικός άνθρωπος. Πιστεύω στον Θεό εδώ και πολύ καιρό. Κατανοώ πολλές αλήθειες. Εσείς είστε νέοι πιστοί, μόλις αρχίσατε να πιστεύετε στον Θεό και δεν κατανοείτε την αλήθεια. Δεν είστε αξιόπιστοι». Θεωρούν πάντα πως οι ίδιοι πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολύ καιρό και κατανοούν την αλήθεια. Άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι και μισητοί και γελοίοι. Εδώ ολοκληρώνουμε τη συναναστροφή πάνω στις εκδηλώσεις που εμφανίζουν τέτοιοι ψευδοεπικεφαλής.

ΙΙΙ. Ενεργούν ως ομπρέλα προστασίας των αντίχριστων

Υπάρχει άλλος ένας τύπος ψευδοεπικεφαλής, που είναι ακόμα πιο μισητός. Όχι μόνο δεν καταφέρνει να εκθέσει τους αντίχριστους, αλλά επιπλέον ενεργεί ως ομπρέλα προστασίας των αντίχριστων και χρησιμοποιεί τη στοργική βοήθεια ως πρόσχημα για να ανέχεται τις κακές πράξεις των αντίχριστων που αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Όσες πλάνες κι αν διαδίδουν οι αντίχριστοι για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής όχι μόνο δεν τους αρνούνται και δεν τους εκθέτουν, αλλά επιπλέον δίνουν στους αντίχριστους ευκαιρίες για να εκφράσουν ελεύθερα την οπτική τους και να πουν τη γνώμη τους. Ό,τι είδους αναστάτωση, παραπλάνηση ή βλάβη κι αν υποφέρει ο εκλεκτός λαός του Θεού, οι ψευδοεπικεφαλής παραμένουν αδιάφοροι. Ακόμα κι αν επισημάνουν μερικοί άνθρωποι τα εξής: «Αυτά τα άτομα είναι αντίχριστοι. Αυτά είναι που πρέπει να περιορίσει ο οίκος του Θεού· δεν πρέπει να πάρουν προαγωγή ούτε να καλλιεργηθούν, ενώ δεν πρέπει με τίποτα να προστατευτούν. Αρκετά έβλαψαν τους αδελφούς και τις αδελφές. Είναι ώρα να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μαζί τους, να τους εκθέσουμε διεξοδικά και να τους αντιμετωπίσουμε», τότε οι ψευδοεπικεφαλής βγαίνουν και υπερασπίζονται τους αντίχριστους. Λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία των αντίχριστων, τα χρόνια που πιστεύουν στον Θεό και η προηγούμενη συμβολή τους, προβάλλουν διάφορες δικαιολογίες για να μιλήσουν εκ μέρους τους και να τους υπερασπιστούν. Όταν οι ανώτεροι επικεφαλής πηγαίνουν να επιθεωρήσουν το έργο ή να αντιμετωπίσουν τους αντίχριστους, οι ψευδοεπικεφαλής δεν αφήνουν τους αδελφούς και τις αδελφές να αναφέρουν στους ανώτερους τα γεγονότα των κακών πράξεων των αντίχριστων. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πάρουν μέτρα για να αποκλείσουν την εκκλησία, έτσι ώστε οι ανώτεροι επικεφαλής να συνεχίσουν να αγνοούν ότι οι αντίχριστοι αναστατώνουν την εκκλησία, ενώ επίσης δεν αφήνουν όσους αδελφούς και αδελφές έχουν διάκριση να εκθέσουν τους αντίχριστους. Ό,τι δικαιολογίες κι αν προβάλλουν οι ψευδοεπικεφαλής και με όποιον σκοπό κι αν ενεργούν ως ομπρέλα προστασίας των αντίχριστων, με αυτήν την πράξη προστατεύουν, τελικά, τα συμφέροντα των αντίχριστων ενώ προδίδουν τα συμφέροντα της εκκλησίας και του εκλεκτού λαού του Θεού. Προβάλλουν διάφορες δικαιολογίες για να προστατεύσουν τους αντίχριστους, όπως ότι «κι οι αντίχριστοι πιστεύουν στον Θεό και έχουν δικαίωμα να μιλούν στον οίκο του Θεού» και ότι «έχουν αναλάβει επικίνδυνα καθήκοντα στο παρελθόν· ο οίκος του Θεού πρέπει να λάβει υπόψη την προηγούμενη συμβολή τους». Εμποδίζουν τους αδελφούς και τις αδελφές να διακρίνουν τους αντίχριστους και δεν αφήνουν τους ανώτερους επικεφαλής να ενημερωθούν για τις διάφορες κακές πράξεις τους, ενώ ταυτόχρονα οι ίδιοι δεν εκθέτουν και σίγουρα δεν κλαδεύουν τους αντίχριστους. Αυτοί οι αντίχριστοι μπορεί να είναι μέλη της οικογένειάς τους, στενοί τους φίλοι ή, το ακόμα πιθανότερο, άνθρωποι τους οποίους εξιδανικεύουν και δυσκολεύονται να εγκαταλείψουν. Ανεξαρτήτως κατάστασης, εφόσον γνωρίζουν ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι αντίχριστοι και συνεχίζουν να υπερασπίζονται τις κακές πράξεις τους, λέγοντας στους άλλους να τους φέρονται με αγάπη, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να χρησιμοποιήσουν διάφορα μέσα για να δώσουν στους αντίχριστους ευκαιρίες να διαδώσουν διάφορες πλάνες ώστε να παραπλανήσουν και να αναστατώσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, αυτές οι εκδηλώσεις δείχνουν ότι ενεργούν ως ομπρέλες προστασίας για τους αντίχριστους. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής μπορεί να έχουν κάνει λίγο αληθινό έργο σε άλλους τομείς, όμως, όσον αφορά την αντιμετώπιση των αντίχριστων, δεν τους χειρίζονται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Ακόμα περισσότερο, δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών όπως απαιτείται απ’ τον οίκο του Θεού –δεν εμποδίζουν στον μέγιστο βαθμό τους αντίχριστους να διαδώσουν αντιλήψεις, αρνητικά συναισθήματα, αιρέσεις και πλάνες για να παραπλανήσουν ανθρώπους στην εκκλησία. Αντίθετα, συχνά υποστηρίζουν ως θετικά πράγματα τα παραπειστικά δόγματα που λένε οι αντίχριστοι, καθώς και τις δηλώσεις και τα σχόλιά τους που βασίζονται στις γνώσεις ή στη φιλοσοφία του Σατανά. Όλες αυτές είναι εκδηλώσεις του γεγονότος ότι ενεργούν ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους. Φυσικά, υπάρχουν και μερικοί ψευδοεπικεφαλής που δεν αντιμετωπίζουν τους αντίχριστους επειδή εκτιμούν την επιρροή τους στην κοινωνία. Λένε: «Οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές προέρχονται απ’ τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και δεν έχουν καμία επιρροή. Μπορεί αυτός ο άνθρωπος να είναι αντίχριστος με κακή ανθρώπινη φύση, αλλά έχει δύναμη και επιρροή στον κόσμο και είναι ικανός. Όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές ή η εκκλησία αντιμετωπίζουν κίνδυνο, δεν χρειαζόμαστε έναν επιβλητικό άνθρωπο να βγει να μας προστατεύσει; Ας κάνουμε, λοιπόν, πως δεν βλέπουμε τα παραπτώματά τους κι ας μην το παίρνουμε τόσο σοβαρά». Οι ψευδοεπικεφαλής είναι διατεθειμένοι να ενεργήσουν ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους, ώστε οι τελευταίοι να τους υπερασπιστούν και να τους υποστηρίξουν –ακόμα κι αυτό το καταδέχονται οι ψευδοεπικεφαλής. Υπάρχουν και μερικοί ψευδοεπικεφαλής που έχουν εσφαλμένη οπτική. Λένε: «Κάποιοι αντίχριστοι έχουν θέση και επιρροή στην κοινωνία· έχουν κύρος. Η εκκλησία μας έχει δύο τέτοια άτομα. Παρότι είναι αντίχριστοι, αν τους αποπέμψουμε, τότε οι άνθρωποι θα νομίζουν πως η εκκλησία μας δεν έχει ικανά άτομα, ενώ τα μέλη των θρησκευτικών κύκλων θα μας υποτιμούν. Πρέπει να τους κρατήσουμε κοντά μας για τις εντυπώσεις. Συνεπώς, αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι θησαυροί της εκκλησίας μας· κανένας δεν μπορεί να τους διακρίνει ούτε να τους αποπέμψει. Πρέπει να προστατευθούν». Τι είδους λογική είναι αυτή; Θεωρούν τους αντίχριστους ταλαντούχους, κι έτσι τους προστατεύουν. Δεν είναι απατεώνες αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής; (Ναι.) Ανεξαρτήτως περιστάσεων, εφόσον οι επικεφαλής και οι εργάτες αφήνουν τους αντίχριστους να κάνουν ό,τι θέλουν στην εκκλησία και να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, τότε είναι ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες. Ανεξάρτητα απ’ το πώς διαδίδουν τις πλάνες οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι, απ’ το πόσοι άνθρωποι παραπλανιούνται μ’ αυτόν τον τρόπο, απ’ το πώς επιτίθενται και αποκλείουν τις θετικές φυσιογνωμίες, καθώς και απ’ το πόσους βλάπτουν μέσα στον εκλεκτό λαό του Θεού, οι ψευδοεπικεφαλής το αγνοούν και κάνουν τους χαζούς –εφόσον μπορούν να συντηρηθούν οι ίδιοι, τότε όλα τούς φαίνονται εντάξει. Αυτές είναι οι κύριες εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής. Ό,τι κι αν πουν ή κάνουν οι αντίχριστοι, οι ψευδοεπικεφαλής δεν τους εκθέτουν, δεν τους αναλύουν και δεν τους περιορίζουν ώστε να τους διακρίνουν και να τους απορρίψουν οι αδελφοί κι οι αδελφές. Αντίθετα, φροντίζουν τους αντίχριστους σαν να ήταν τα κατοικίδιά τους, τους υπηρετούν και τους προστατεύουν σαν να ήταν υψηλόβαθμα στελέχη, ενώ τους δημιουργούν διάφορες ευκαιρίες για να δράσουν. Ποιανού τα συμφέροντα θυσιάζονται όταν αφήνουν τους αντίχριστους να απολαμβάνουν πλήρως την ελευθερία τους; (Τα δικαιώματα του εκλεκτού λαού του Θεού.) Οι ψευδοεπικεφαλής όχι μόνο δεν καταφέρνουν να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, αλλά επιπλέον αφήνουν τους αντίχριστους να πάρουν τα ηνία στην εκκλησία, αναγκάζοντας τους αδελφούς και τις αδελφές να υπηρετήσουν τους αντίχριστους σαν να ήταν βόδια και άλογα, σαν να ήταν σκλάβοι, αναγκάζοντάς τους να ακολουθούν τις διαταγές των αντίχριστων, να αποδέχονται τον έλεγχό τους και να αποδέχονται ακόμα και τη βαριά βλάβη που προκαλούν, και ούτω καθεξής. Αυτό είναι το έργο που κάνουν οι ψευδοεπικεφαλής. Εμποδίζουν στον μέγιστο βαθμό τους αντίχριστους να προκαλέσουν βαριές βλάβες στον εκλεκτό λαό του Θεού; Έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών; Έχουν κάνει το έργο της προστασίας του εκλεκτού λαού του Θεού; (Όχι.) Με δυο λόγια, ανεξαρτήτως αιτίας, όποιος επικεφαλής δίνει στους ψευδοεπικεφαλής το πράσινο φως για να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς εκείνος να κάνει καθόλου έργο είναι ψευδοεπικεφαλής. Γιατί λέω ότι είναι ψευδοεπικεφαλής; Επειδή, όταν οι αντίχριστοι παραπλανούν και ελέγχουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, τότε αφήνουν τους αδελφούς και τις αδελφές να υποστούν διάφορες βλάβες από τους αντίχριστους, αποτυγχάνοντας έτσι στην ανάθεση που τους έδωσε ο Θεός. Ο οίκος του Θεού σού εμπιστεύτηκε τα πρόβατα του Θεού, τον εκλεκτό λαό του Θεού, κι εσύ δεν εκπλήρωσες την υποχρέωσή σου. Είσαι ανάξιος να επωμιστείς την ανάθεση από τον Θεό! Ανεξαρτήτως της αιτίας ή οποιασδήποτε δικαιολογίας που μπορεί να έχεις, αν, στο διάστημα της θητείας σου ως επικεφαλής, ενέργησες ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους, με αποτέλεσμα οι αδελφοί κι οι αδελφές να υποφέρουν βαθιά από την αναστάτωση, την παραπλάνηση, τον έλεγχο και τη σοβαρή βλάβη απ’ τους αντίχριστους, τότε είσαι αμαρτωλός στα μάτια όλων. Ο λόγος γι’ αυτό δεν είναι ότι δεν μπορείς να διακρίνεις τους αντίχριστους ή να δεις μέχρι την ουσία τους –γνωρίζεις ξεκάθαρα μέσα σου ότι οι αντίχριστοι είναι σατανάδες και διάβολοι, κι όμως δεν επιτρέπεις στον εκλεκτό λαό του Θεού να τους εκθέσει και να τους διακρίνει. Αντ’ αυτού, αφήνεις τους αδελφούς και τις αδελφές να τους ακούνε, να τους αποδέχονται και να τους υπακούν. Κάτι τέτοιο πηγαίνει τελείως ενάντια στην αλήθεια. Αυτό δεν σε κάνει αμαρτωλό στα μάτια όλων; (Ναι.) Όχι μόνο δεν κατάφερες να προστατεύσεις όσους κάνουν ειλικρινά τα καθήκοντά τους και επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά επιπλέον προώθησες τους αντίχριστους στις θέσεις των επικεφαλής και των εργατών, φροντίζοντάς τους σαν να ήταν κατοικίδια και αναγκάζοντας τους αδελφούς και τις αδελφές να υπακούσουν στις εντολές τους. Ο οίκος του Θεού σού εμπιστεύτηκε τον εκλεκτό λαό του Θεού όχι για να τον βάλεις να υπηρετεί ως σκλάβος των αντίχριστων ή ως δικός σου σκλάβος, αλλά ώστε να οδηγήσεις τον εκλεκτό λαό του Θεού να παλέψει εναντίον του Σατανά και των αντίχριστων και να διακρίνει και να απορρίψει τους αντίχριστους, καθώς και να δώσεις στον εκλεκτό λαό του Θεού τη δυνατότητα να ζήσει μια κανονική εκκλησιαστική ζωή, να κάνει κανονικά τα καθήκοντά του, να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, καθώς και να υποταχθεί στον Θεό και να μαρτυρήσει περί Αυτού υπό την καθοδήγηση του Θεού. Αν δεν μπορείς να εκπληρώσεις ούτε καν αυτήν την υποχρέωση, τότε σου αξίζει να αποκαλείσαι άνθρωπος; Κι όμως, θέλεις ακόμα να προστατεύσεις τους αντίχριστους. Μήπως οι αντίχριστοι είναι οι πρόγονοι ή τα είδωλά σου; Ακόμα κι αν σε συνδέουν μαζί τους δεσμοί αίματος, εσύ πρέπει να τηρήσεις τις αλήθεια-αρχές και να βάλεις τη δικαιοσύνη πάνω απ’ την οικογένεια. Πρέπει να νιώθεις τη δέσμευση του καθήκοντος να εκπληρώσεις τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών –να εκθέσεις, να διακρίνεις και να απορρίψεις τους αντίχριστους, καθώς και να καταβάλεις μέγιστη προσπάθεια για να προστατεύσεις, στον μέγιστο βαθμό, τους αδελφούς και τις αδελφές, να μην αφήσεις να τους βλάψουν οι αντίχριστοι. Αυτό σημαίνει να κάνεις το καθήκον σου με αφοσίωση και να ολοκληρώνεις την ανάθεση από τον Θεό· μόνο έτσι μπορείς να αποκαλείσαι επικεφαλής ή εργάτης που πληροί τα πρότυπα. Αν δεν καταφέρεις να εκπληρώσεις τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών, ενώ ενεργείς πρόθυμα ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους, τι άλλο θα μπορούσες να είσαι, παρά αμαρτωλός στα μάτια όλων; Εδώ ολοκληρώνεται η συναναστροφή πάνω στους ψευδοεπικεφαλής που ενεργούν ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους. Ξεκάθαρα, δεν είναι καθόλου άδικο να τοποθετεί κανείς ανθρώπους σαν κι αυτούς στις τάξεις των ψευδοεπικεφαλής· αυτή είναι μία απ’ τις εκδηλώσεις των γνήσιων ψευδοεπικεφαλής.

IV. Δεν νοιάζονται ούτε ρωτούν για ανθρώπους που έχουν παραπλανηθεί απ’ τους αντίχριστους

Υπάρχει άλλος ένας τύπος ψευδοεπικεφαλής, που είναι ακόμα πιο εξοργιστικός. Μερικοί ψευδοεπικεφαλής μπορούν να διακρίνουν, σε κάποιον βαθμό, τους αντίχριστους στη διάρκεια των αλληλεπιδράσεών τους, αλλά δεν καταφέρνουν να τους αντιμετωπίσουν γρήγορα. Δεν καταφέρνουν ούτε να εκθέσουν και να αναλύσουν γρήγορα τις κακές πράξεις και την ουσία των αντίχριστων μέσα απ’ τις διάφορες συμπεριφορές τους, ώστε να δώσουν στους αδελφούς και τις αδελφές τη δυνατότητα να διακρίνουν και να απορρίψουν τους αντίχριστους. Αυτό πιάνεται ήδη ως μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων των επικεφαλής και των εργατών. Όταν κάποιοι αδελφοί και αδελφές παραπλανιούνται και ακολουθούν αντίχριστους, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής παραμένουν αδιάφοροι, σαν να μην τους αφορούσε καθόλου το θέμα. Επιπλέον, δεν νιώθουν μέσα τους καμία αποδοκιμασία ούτε καμία μομφή για τον εαυτό τους. Δεν νιώθουν να έχουν απογοητεύσει τον Θεό ούτε τους αδελφούς και τις αδελφές. Αντίθετα, λένε συχνά αυτές τις «κλασικές» ατάκες: «Αυτοί οι άνθρωποι παραπλανήθηκαν απ’ τους αντίχριστους. Τους άξιζε! Φταίνε οι ίδιοι, που δεν είχαν διάκριση. Ακόμα κι αν δεν ακολουθούσαν τους αντίχριστους, και πάλι θα ήταν στο στόχαστρο για να αποπεμφθούν απ’ τον οίκο του Θεού». Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής όχι μόνο δεν νιώθουν αυτοαποδοκιμασία ή ενοχή μετά την παραπλάνηση των αδελφών απ’ τους αντίχριστους, αλλά, ακόμα περισσότερο, ούτε στοχάζονται ούτε μετανοούν. Απεναντίας, λένε τόσο απάνθρωπα πράγματα και ισχυρίζονται ότι αυτοί οι αδελφοί κι οι αδελφές άξιζαν να παραπλανηθούν απ’ τους αντίχριστους. Τι φαίνεται από αυτά τα λόγια; Έχουν αυτοί οι άνθρωποι καθόλου ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Είναι σίγουρο πως δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Γιατί, λοιπόν, τα λένε αυτά; (Για να αποποιηθούν την ευθύνη.) Πρώτον, γίνεται για να αποποιηθούν την ευθύνη, για να παραπλανήσουν και να μουδιάσουν τους άλλους. Πιστεύουν τα εξής: «Οι άνθρωποι αυτοί παραπλανήθηκαν απ’ τους αντίχριστους επειδή δεν έχουν διάκριση, κι αυτό δεν έχει καμία σχέση μαζί μου. Δεν επεδίωκαν την αλήθεια, κι έτσι τους άξιζε να παραπλανηθούν». Τι σημαίνει «τους άξιζε»; Σημαίνει πως αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να παραπλανιούνται και να ελέγχονται απ’ τους αντίχριστους και πως πρέπει να βλάπτονται σοβαρά απ’ τους αντίχριστους –ό,τι μεταχείρισης κι αν τύχουν απ’ τους αντίχριστους, την αξίζουν· αξίζουν να ακολουθούν τους αντίχριστους. Το υπονοούμενο, δηλαδή, είναι πως αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να ακολουθούν τον Θεό αλλά πρέπει να ακολουθούν τους αντίχριστους, πως το να ακολουθούν τον Θεό ήταν λάθος γι’ αυτούς, όπως λάθος ήταν και το ότι τους επέλεξε ο Θεός, πως, ακόμα κι αν εισήλθαν στον οίκο του Θεού, ήταν αναπόφευκτο οι αντίχριστοι να τους πάρουν μακριά. Αυτό δεν υπονοούν οι ψευδοεπικεφαλής; Όχι μόνο δυσφημίζουν τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά επιπλέον βλασφημούν και τον Θεό. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν είναι μισητοί; (Ναι.) Είναι πάρα πολύ μισητοί! Εκτός του ότι αποποιούνται την ευθύνη και συγκαλύπτουν το γεγονός και την αλήθεια ότι δεν προστάτευσαν τους αδελφούς και τις αδελφές, φτάνουν ακόμα και στο σημείο να τους επιτίθενται, λέγοντας πως αυτοί οι άνθρωποι άξιζαν να παραπλανηθούν απ’ τους αντίχριστους και είναι ανάξιοι να πιστεύουν στον Θεό και να λάβουν τη σωτηρία του Θεού. Αυτή η μία και μοναδική δήλωση αποκαλύπτει πόσο φαύλο χαρακτήρα έχουν! Παρότι δεν αναστάτωσαν, δεν παραπλάνησαν και δεν καταπίεσαν άμεσα τους αδελφούς και τις αδελφές όπως έκαναν οι αντίχριστοι, η στάση τους απέναντι στους αδελφούς και τις αδελφές, απέναντι στην ανάθεση από τον Θεό και απέναντι στο κοπάδι που τους εμπιστεύτηκε ο οίκος του Θεού δείχνει πόσο άπονοι κι ασυγκίνητοι είναι στην πραγματικότητα! Κανένας από όσους αποδέχονται το έργο του Θεού δεν το αποδέχεται εύκολα· χρειάζονται οι θυσίες και η συνεργασία των ανθρώπων που κηρύσσουν το ευαγγέλιο. Κάτι τέτοιο έχει μεγάλο κόστος σε ανθρώπινο δυναμικό και πόρους, ενώ, ακόμα περισσότερο, κρύβει μέσα του και την επίπονη προσπάθεια του Θεού. Ο Θεός είναι αυτός που ρυθμίζει τους διάφορους ανθρώπους, τα γεγονότα, τα πράγματα και τα περιβάλλοντα για να φέρει τους ανθρώπους ενώπιόν Του. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν δίνουν καμία σημασία σε τίποτα απ’ όλα αυτά. Όποιος κι αν παραπλανηθεί απ’ τους αντίχριστους, απαξιώνουν το γεγονός με μία και μόνο φράση: «Του άξιζε!» Κάνοντας κάτι τέτοιο, ακυρώνουν όλη τη σκληρή δουλειά όλων των εμπλεκομένων, καθώς και την επίπονη προσπάθεια του Θεού, που την εκμηδενίζουν. Τι σημαίνει «του άξιζε»; Σημαίνει: «Ποιος σου είπε να του κηρύξεις το ευαγγέλιο; Είναι ανάξιος να πιστεύει στον Θεό. Ήταν λάθος να του κηρύξεις το ευαγγέλιο. Ποιος του είπε να ακολουθήσει αντίχριστους; Μπορεί να μην έκανα αληθινό έργο, αλλά δεν τον ανάγκασα κιόλας να ακολουθήσει τους αντίχριστους. Αυτός ο ίδιος επέμεινε· του άξιζε να ακολουθήσει τους αντίχριστους!» Τι είδους ανθρώπινη φύση έχει ένας τέτοιος άνθρωπος; Έχει καθόλου καρδιά; Είναι ένα ασυγκίνητο ζώο, χειρότερο κι από μαντρόσκυλο, κι όμως, είναι επικεφαλής; Είναι ανάξιος! Πρέπει να έχετε διάκριση: Αν δείτε ανθρώπους σαν κι αυτούς να μην έχουν συνείδηση ούτε λογική και να είναι τόσο ασυγκίνητοι, δεν πρέπει να τους επιλέξετε για επικεφαλής. Μην μπερδεύεστε! Όχι μόνο δεν καταφέρνουν να κάνουν κάθε τι δυνατό για να καλύψουν τις απώλειες και να ανακτήσουν όσους παραπλανήθηκαν απ’ τους αντίχριστους, αλλά επιπλέον λένε τέτοια σκληρά λόγια –τι κακόβουλοι που είναι! Το πρόβλημα με αυτόν τον τύπο ανθρώπου είναι πιο σοβαρό ως προς τη φύση του από το πρόβλημα με έναν μέσο ψευδοεπικεφαλής. Παρότι δεν μπορεί να θεωρηθεί αντίχριστος με βάση τις εκδηλώσεις του, είναι σαφές ότι δεν έχει καθόλου ανθρώπινη φύση και είναι ανάξιος να γίνει επικεφαλής ή εργάτης. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας άσχημος και αχάριστος προδότης! Δεν γνωρίζει ποια είναι η ανάθεση από τον Θεό ούτε έχει καμία επίγνωση του έργου που έπρεπε ήδη να εκτελεί. Δεν το αντιμετωπίζει με συνείδηση και λογική· είναι ανάξιος για επικεφαλής του εκλεκτού λαού του Θεού και ανάξιος να αποδεχθεί την ανάθεση από τον Θεό. Πιο συγκεκριμένα, οι ψευδοεπικεφαλής δεν αγαπούν καθόλου τον εκλεκτό λαό του Θεού. Όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές παραπλανιούνται, φτάνουν ακόμα και στο σημείο να τους φέρονται άσχημα τη στιγμή της αδυναμίας τους, με φράσεις όπως «του άξιζε», που δεν δείχνουν καμία απολύτως συμπόνια. Ένας τέτοιος άνθρωπος, αν δει κάποιον να βασανίζεται από κακοτυχία ή δυσκολίες, δεν πρόκειται να τον βοηθήσει, αντίθετα θα του φερθεί άσχημα τη στιγμή της αδυναμίας του. Στη συνείδησή του δεν θα νιώσει καμία αποδοκιμασία για τον εαυτό του, ενώ θα συνεχίσει να είναι ο ίδιος επικεφαλής που ήταν πάντα. Δεν είναι ξεδιάντροπο αυτό; (Ναι.) Για να μην πούμε για τους αδελφούς και τις αδελφές, ακόμα κι αν ένας καλός άπιστος υποστεί σοβαρή βλάβη απ’ τους διαβόλους, ως άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό και ως δημιούργημα, οποιοσδήποτε έχει κανονική ανθρώπινη φύση θα ένιωθε συμπόνια· πόσο περισσότερο θα έπρεπε να πονάει η καρδιά τους όταν πρόκειται για τους αδελφούς και τις αδελφές –εκείνους που πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό– που παραπλανιούνται και βλάπτονται απ’ τους αντίχριστους. Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν καθόλου αληθινό έργο κατά το διάστημα που οι αντίχριστοι διαπράττουν κακό και βλάπτουν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Ούτε εκθέτουν ούτε αναλύουν τις κακές πράξεις και την ουσία των αντίχριστων, ούτε φυσικά έχουν το αίσθημα φορτίου που χρειάζεται για να βοηθήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να κερδίσουν διάκριση απέναντι στους αντίχριστους και να τους απορρίψουν με την καρδιά τους. Δεν νιώθουν κανένα αίσθημα ευθύνης γι’ αυτό το ζήτημα. Ακόμα κι όταν κάποιοι άνθρωποι παραπλανιούνται απ’ τους αντίχριστους, πετάνε απλώς το ψυχρό και άκαρδο σχόλιο: «Του άξιζε». Είναι στ’ αλήθεια εξοργιστικό! Προκειμένου να αποποιηθούν την ευθύνη, να συντηρήσουν τον εαυτό τους, να παραπλανήσουν και να μουδιάσουν περισσότερους ανθρώπους, καθώς και να αποφύγουν την καταδίκη απ’ τον Θεό, μιλούν έτσι απάνθρωπα. Δεν είναι μισητό αυτό; (Ναι.) Ό,τι κι αν πεις, δεν εκπλήρωσες τις υποχρεώσεις σου και δεν έκανες σωστά τη δουλειά σου –αυτές είναι οι εκδηλώσεις ενός ψευδοεπικεφαλής· δεν μπορείς να τα αρνηθείς όλα αυτά όσο κι αν προσπαθήσεις. Είσαι ένας ψευδοεπικεφαλής.

Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής όχι μόνο ενεργούν ασυγκίνητα, άκαρδα κι ανεύθυνα μετά την παραπλάνηση κάποιων αδελφών απ’ τους αντίχριστους, λέγοντας πως άξιζε σ’ αυτούς τους ανθρώπους να παραπλανηθούν, αλλά επιπλέον, όταν οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού απαιτούν από αυτούς να εκπληρώσουν την υποχρέωση που έχουν να ανακτήσουν όσους, μεταξύ αυτών, έχουν σχετικά καλή ανθρώπινη φύση και κάποια ελπίδα να επανέλθουν στον μέγιστο δυνατό βαθμό, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής συνεχίζουν να μην κάνουν αληθινό έργο. Ακόμα κι όταν κάποιοι άνθρωποι ζητούν να επιστρέψουν στην εκκλησία, εκείνοι παραμένουν αδιάφοροι και τους απαξιώνουν, ενώ δεν αντιμετωπίζουν τη ζωή των ανθρώπων ως το πιο πολύτιμο και λατρεμένο πράγμα. Δεν καταφέρνουν να ανακτήσουν αυτούς τους παραπλανημένους αδελφούς και αδελφές στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Δεν μπορούν να εκπληρώσουν αυτήν την υποχρέωση και δεν καταβάλλουν καν προσπάθεια γι’ αυτό. Παρότι οι εργασιακές διευθετήσεις του οίκου του Θεού απαιτούν επανειλημμένα να γίνει καλά αυτό το έργο, οι ψευδοεπικεφαλής παραμένουν ασυγκίνητοι, δεν αναλαμβάνουν δράση και δεν κάνουν έργο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποιοι άνθρωποι που παραπλανήθηκαν απ’ τους αντίχριστους και απομονώθηκαν ή αποπέμφθηκαν να μην μπορούν ακόμα να επιστρέψουν στον οίκο του Θεού και να μην έχουν επανέλθει σε μια κανονική εκκλησιαστική ζωή. Φυσικά, κάποιοι άνθρωποι πραγματικά δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, σε διάφορες πτυχές, ώστε να ανακτηθούν από τον οίκο του Θεού, υπάρχουν όμως κι άλλοι που μπορούν να ανακτηθούν. Αν, με στοργική βοήθεια και υπομονετική υποστήριξη, μπορέσουν να κατανοήσουν την αλήθεια, να διακρίνουν και να απορρίψουν τους αντίχριστους, μπορούν να ανακτηθούν. Επειδή, ωστόσο, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν κάνουν αληθινό έργο, δεν εφαρμόζουν τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και δεν αντιμετωπίζουν ως κάτι σημαντικό τη ζωή αυτών των ανθρώπων, κάποιοι άνθρωποι έχουν μείνει ακόμα να περιπλανώνται απ’ έξω. Αυτοί οι επικεφαλής και εργάτες προβάλλουν διάφορες δικαιολογίες για να αγνοήσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να αγνοούν εκείνους τους αδελφούς και τις αδελφές που θέλουν να επιστρέψουν στην εκκλησία και πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει η εκκλησία για να τους δεχτεί. Σκαρφίζονται κάθε είδους δικαιολογίες, λένε πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν κακή ανθρώπινη φύση, απειλούν την ασφάλεια, τρελαίνονται για το καλό ντύσιμο, ευχαριστιούνται τις σαρκικές απολαύσεις, τους αρέσει πολύ η θέση, και ούτω καθεξής. Με αυτές τις κατασκευασμένες δικαιολογίες και αιτίες αρνούνται να τους αφήσουν να επιστρέψουν στην εκκλησία. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν υποστεί την παραπλάνηση και τον έλεγχο απ’ τους αντίχριστους, όμως η απώλειά τους δεν νοιάζει καθόλου τους ψευδοεπικεφαλής. Δεν έχουν απολύτως κανένα αίσθημα ευθύνης και κανένα αίσθημα συνείδησης. Μπορεί να νομίζουν πως η επαναφορά αυτών των ανθρώπων είναι κάτι δύσκολο ή επικίνδυνο ή μπορεί, κατά βάθος, να είναι απρόθυμοι ή να διαφωνούν. Σε κάθε περίπτωση, για διάφορους λόγους, δεν εφαρμόζουν καθόλου την εργασιακή ρύθμιση του οίκου του Θεού που αναφέρθηκε παραπάνω. Αυτές είναι οι εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής σαν κι αυτούς. Όχι μόνο δεν καταφέρνουν να συνεργαστούν και να εκπληρώσουν ενεργά τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά κάθε εργασία που τους έχει ανατεθεί από τον Θεό ή απ’ τον οίκο του Θεού, αλλά επιπλέον, όταν κάποιος εκθέσει την αμέλειά τους απέναντι στις υποχρεώσεις τους, εκείνοι υπερασπίζονται τον εαυτό τους με φράσεις που τους απαλλάσσουν απ’ τις ευθύνες τους και τους δικαιολογούν, έτσι ώστε να συγκαλύψουν την πραγματικότητα για την αμέλειά τους. Δεν είναι ακόμα πιο μισητοί τέτοιοι ψευδοεπικεφαλής; (Ναι.) Με δυο λόγια, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δείχνουν αμέλεια και όταν αντιμετωπίζουν αντίχριστους που βλάπτουν σοβαρά τον εκλεκτό λαό του Θεού, χωρίς να κάνουν καθόλου αληθινό έργο. Αγνοούν κάθε λεπτομέρεια αυτού του έργου που απαιτείται απ’ τον οίκο του Θεού. Δεν είναι διατεθειμένοι να υποφέρουν κακουχίες ούτε να πληρώσουν κάποιο τίμημα, προτιμούν να κάνουν μόνο ό,τι τους ευχαριστεί και ενεργούν όπως τους αρέσει –αν έχουν όρεξη, κάνουν κάτι λίγο, αν δεν έχουν, δεν κάνουν τίποτα. Παραβλέπουν εντελώς τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, παραβλέπουν τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που τους έχει εμπιστευτεί ο οίκος του Θεού, και παραβλέπουν ειδικά τις προθέσεις και τις απαιτήσεις του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση και καθόλου συνείδηση· είναι κινούμενα πτώματα. Θα τολμούσες να εμπιστευτείς σε ανθρώπους χωρίς ανθρώπινη φύση ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, όπως η επιδίωξη της σωτηρίας στη ζωή σου μέσα από την πίστη στον Θεό; (Όχι.) Ακόμα κι αν δεν σε παραδώσουν στους αντίχριστους, υπάρχει περίπτωση να καταβάλουν τη μέγιστη προσπάθεια για να αγωνιστούν εναντίον των αντίχριστων όταν αυτοί θα παραπλανούν και θα βλάπτουν σοβαρά τον εκλεκτό λαό του Θεού; Όχι, δεν πρόκειται να το κάνουν, επειδή άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι ασυγκίνητα ζώα χωρίς κανένα αίσθημα ευθύνης. Υπηρετούν ως επικεφαλής μόνο για να εξασφαλίσουν οφέλη για τον εαυτό τους.

Μερικές φορές, οι ψευδοεπικεφαλής δείχνουν ενδιαφέρον για τους αδελφούς και τις αδελφές· τους ρωτούν μήπως χρειάζονται κάτι, πώς τα πάνε με το φαγητό και τη διαμονή, και ούτω καθεξής. Είναι πολύ εξυπηρετικοί όσον αφορά ζητήματα της καθημερινότητας, όταν, όμως, πρόκειται για ζητήματα σχετικά με την ανάθεση από τον Θεό, με τη ζωή και τον θάνατο των αδελφών και με τις αλήθεια-αρχές, τότε παραμένουν αδιάφοροι και δεν κάνουν τίποτα, όποιος κι αν τους το ζητήσει. Ενδιαφέρονται μόνο για τις σαρκικές απολαύσεις, τη διατροφή, την ένδυση, τη στέγαση, τις μετακινήσεις ή τα υλικά οφέλη των ανθρώπων, και μόνο τέτοια ζητήματα χειρίζονται. Λένε κάποιοι: «Τα λόγια Σου έχουν αντιφάσεις. Εσύ δεν είπες πως είναι ασυγκίνητοι; Ένας ασυγκίνητος άνθρωπος θα ήταν διατεθειμένος να τα κάνει όλα αυτά για τους άλλους;» Ένας ασυγκίνητος άνθρωπος θα ήταν τόσο καλόκαρδος ώστε να τα κάνει αυτά για όλους; (Όχι.) Στην πραγματικότητα, κάποιοι ασυγκίνητοι άνθρωποι θα τα έκαναν όντως όλα αυτά, για δύο λόγους. Ο ένας είναι ότι, την ώρα που κάνουν κάτι για όλους, το κάνουν και για τον εαυτό τους, κι έτσι έχουν όφελος. Αν δεν μπορούν να αποκομίσουν οφέλη από κάτι που κάνουν, για δες αν θα συνεχίσουν να το κάνουν –θα αλλάξουν αμέσως στάση και θα σταματήσουν. Επιπλέον, με ποιανού τα χρήματα τα κάνουν όλα αυτά και ψάχνουν οφέλη για όλους; Ο οίκος του Θεού πληρώνει τον λογαριασμό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ειδικοί στο να δείχνουν γενναιοδωρία με τους πόρους του οίκου του Θεού. Γιατί να μην τα κάνουν όλα αυτά, αφού αποκομίζουν προσωπικά οφέλη; Ενώ ψάχνουν οφέλη για όλους, στην πραγματικότητα ενεργούν για τον εαυτό τους. Δεν είναι τόσο καλόκαρδοι ώστε να ψάχνουν οφέλη για το καλό όλων των άλλων! Αν πράγματι έψαχναν οφέλη για όλους, δεν θα έπρεπε να είχαν καθόλου εγωιστικά κίνητρα, ενώ θα όφειλαν να χειρίζονται τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές του οίκου του Θεού. Εκείνοι, ωστόσο, αντ’ αυτού αναζητούν διαρκώς οφέλη για τον εαυτό τους, ενώ δεν σκέφτονται στο ελάχιστο τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Επιπλέον, ενεργούν για όλους έτσι ώστε οι άλλοι να τους εκτιμούν και να λένε: «Αυτός ο άνθρωπος ψάχνει οφέλη για λογαριασμό μας και πασχίζει για να προστατεύσει τα συμφέροντά μας. Αν μας λείψει το οτιδήποτε, σ’ αυτόν να πούμε να το φροντίσει. Όσο είναι αυτός εδώ, δεν πρόκειται να μας κακομεταχειριστούν». Τα κάνουν αυτά για να τους ευγνωμονούν όλοι. Ενεργώντας μ’ αυτόν τον τρόπο, κερδίζουν και φήμη και οφέλη, γιατί, λοιπόν, να μην τα κάνουν; Αν έψαχναν οφέλη για όλους, χωρίς, όμως, να γνωρίζει κανείς ότι το έκαναν εκείνοι, κι έτσι όλοι ευχαριστούσαν τον Θεό και κανείς δεν ένιωθε ευγνωμοσύνη απέναντί τους, τότε θα το έκαναν και πάλι; Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να είχαν όρεξη να το κάνουν· θα εξέθεταν τον πραγματικό εαυτό τους. Ό,τι και να κάνουν οι άνθρωποι σαν κι αυτούς, εκτίθεται πλήρως η φύση-ουσία τους. Γι’ αυτό, όταν οι αντίχριστοι αναστατώνουν την εκκλησία, εκείνοι δεν πρόκειται ποτέ και σε καμία περίπτωση να κάνουν αληθινό έργο για να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού.

Μόλις τώρα είπαμε στη συναναστροφή ότι, αφού ο εκλεκτός λαός του Θεού υποστεί την παραπλάνηση, τον έλεγχο και τη βλάβη από τους αντίχριστους, οι ψευδοεπικεφαλής συνεχίζουν να κάνουν πως δεν βλέπουν. Δεν σκέφτονται κανένα μέσο για να ανακτήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού ούτε εκπληρώνουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Λαμβάνουν υπόψη μόνο τα προσωπικά τους συναισθήματα, κέφια και συμφέροντα. Δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και δεν θεωρούν ότι φέρουν καμία ευθύνη· αντ’ αυτού, αποποιούνται τις ευθύνες τους και τις αποφεύγουν. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να κρίνουν τον εκλεκτό λαό του Θεού αφού αυτός υποστεί παραπλάνηση και έλεγχο απ’ τους αντίχριστους, λέγοντας ότι δεν πιστεύει ειλικρινά στον Θεό προκειμένου να αποποιηθούν τη δική τους ευθύνη, χωρίς να νιώθουν την παραμικρή τύψη συνείδησης. Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής είναι οι πλέον μισητοί. Οι διάφορων ειδών εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής που έχουμε συζητήσει είναι όλες πολύ αηδιαστικές, όμως αυτός ο τελευταίος τύπος ανθρώπου δεν έχει ούτε ίχνος ανθρώπινης φύσης. Αυτού του είδους ο άνθρωπος είναι ένα ασυγκίνητο ζώο, ένα θηρίο με ανθρώπινη περιβολή· δεν μπορεί να θεωρηθεί μέλος της ανθρωπότητας, πρέπει να συγκαταλέγεται στα θηρία. Γιατί, άραγε, δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του; Επειδή δεν έχει ανθρώπινη φύση ούτε συνείδηση ούτε λογική. Υποχρεώσεις, ευθύνες, αγάπη, υπομονή, συμπόνια, προστασία των αδελφών –τίποτα απ’ αυτά δεν έχει στην καρδιά του· δεν έχει αυτές τις ιδιότητες. Το να έχει μια ανθρώπινη φύση χωρίς αυτές τις ιδιότητες ισοδυναμεί με το να μην έχει καθόλου ανθρώπινη φύση. Αυτές είναι οι εκδηλώσεις του τέταρτου τύπου ψευδοεπικεφαλής.

Αυτά είναι πάνω-κάτω τα τέσσερα είδη εκδηλώσεων των ψευδοεπικεφαλής που πρέπει να εκτεθούν στο πλαίσιο της δέκατης τρίτης υποχρέωσης των επικεφαλής και των εργατών. Υπάρχουν, φυσικά, και κάποιες άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις, αλλά αυτοί οι τέσσερις τύποι είναι ήδη αντιπροσωπευτικοί, ουσιαστικά, των διάφορων εκδηλώσεων που εμφανίζουν οι ψευδοεπικεφαλής όταν εκτελούν αυτό το έργο, καθώς και της ανθρώπινη φύση-ουσίας τους. Σε όσες κατηγορίες κι αν χωρίσουμε τις εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής, οι δύο εμφανείς εκδηλώσεις τους βρίσκονται, σε κάθε περίπτωση, μέσα σ’ αυτές τις τέσσερις κατηγορίες: Η μία από αυτές είναι ότι δεν κάνουν πραγματικό έργο και η άλλη είναι ότι δεν είναι σε θέση να κάνουν πραγματικό έργο. Αυτές είναι οι δύο πιο εμφανείς εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής. Όποια κι αν είναι η ανθρώπινη φύση και το επίπεδο των ψευδοεπικεφαλής, με όποιον τρόπο κι αν αντιμετωπίζουν την αλήθεια, σε κάθε περίπτωση, αυτές οι δύο εκδηλώσεις είναι ενσωματωμένες σ’ αυτές τις τέσσερις κατηγορίες. Εδώ τελειώνει το περιεχόμενο που αφορά την έκθεση των ψευδοεπικεφαλής στη σημερινή μας συναναστροφή πάνω στη δέκατη τρίτη υποχρέωση των επικεφαλής και των εργατών.

Παράρτημα: Απάντηση σε ερωτήματα

Έχετε κάποιο ερώτημα; (Θεέ μου, θέλω να ρωτήσω κάτι. Στην αρχή της συνάθροισης, ο Θεός μάς ρώτησε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων και στους πραγματικούς αντίχριστους, καθώς και ποια είναι τα τυπικά χαρακτηριστικά της ουσίας των αντίχριστων. Τότε, νιώσαμε το μυαλό μας κενό και, αφού συλλογιστήκαμε για λίγο, μπορέσαμε να σκεφτούμε μόνο κάποια πολύ απλά λόγια και δόγματα. Ο Θεός συναναστρέφεται σχετικά με τις αλήθειες για την έκθεση των αντίχριστων εδώ και πάνω από έναν χρόνο, όμως εμείς είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε και να κάνουμε πράξη μόνο ένα πολύ μικρό μέρος τους. Ένας λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι ότι δεν έχουμε καταβάλει προσπάθεια γι’ αυτές τις αλήθειες, κι ένας άλλος λόγος είναι ότι έχουμε συναντήσει σχετικά λίγους αντίχριστους και δεν έχουμε καταφέρει να κατανοήσουμε αυτές τις αλήθειες βλέποντας τη σύνδεσή τους με πραγματικές καταστάσεις. Γι’ αυτό, ακόμα και τώρα, δεν έχουμε εισέλθει πραγματικά σ’ αυτές τις αλήθειες, δεν έχουμε και μεγάλη διάκριση για τους αντίχριστους, ενώ υπάρχουν πολλές εκδηλώσεις της διάθεσης των αντίχριστων μέσα μας τις οποίες δεν έχουμε αναγνωρίσει ακόμα. Θέλω να ρωτήσω πώς να λύσω αυτό το πρόβλημα.) Για οποιαδήποτε πτυχή της αλήθειας, πρέπει να έχετε κάποιες αληθινές εμπειρίες και βιωματικές γνώσεις, και να πετύχετε γνήσια κατανόηση προκειμένου τα λόγια της αλήθειας να χαραχθούν στην καρδιά σας. Πάντα έτσι είναι η διαδικασία απόκτησης της αλήθειας. Αυτά που μπορείτε να θυμηθείτε είναι αυτά που έχετε κερδίσει μέσω των εμπειριών σας· είναι οι πιο βαθιές εντυπώσεις. Γι’ αυτό, ενώ συναναστρεφόμασταν σήμερα πάνω στο θέμα των αντίχριστων, σας έβαλα να δείτε πρώτα αυτό το περιεχόμενο. Καταφέρατε να ανακαλέσετε στη μνήμη σας ένα μέρος του. Από όσα μπορέσατε να ανακαλέσετε στη μνήμη σας, κάποια για εσάς είναι θεωρητικά, όμως φυσικά υπάρχουν και κάποιες εκδηλώσεις των αντίχριστων που μπορείτε λίγο-πολύ να αντιστοιχίσετε με την αληθινή ζωή –όλοι πρέπει να το βιώσουν έτσι. Η κανονική κατάσταση για τους ανθρώπους είναι ότι, όσο καλά κι αν φαίνεται να κατανοούν ενώ ακούνε τα κηρύγματα, κατανοούν μόνο θεωρητικά και όσον αφορά το δόγμα, ενώ δεν έχουν γνώση της αλήθειας. Πότε μπορεί κάποιος να κατανοήσει την αλήθεια; Πρακτική γνώση μπορεί να έχει κάποιος μόνο αφού βιώσει αυτά τα πράγματα. Κανείς δεν μπορεί να κερδίσει γνώση χωρίς να βιώσει αληθινές περιστάσεις. Έτσι, καθώς συναναστρεφόμασταν σήμερα πάνω στο θέμα των αντίχριστων, ήταν απαραίτητο να γίνει μια γρήγορη επανάληψη και να σας κάνω μια απλή υπενθύμιση. Μετά απ’ αυτό, είτε συναναστρεφόμασταν σχετικά με τις υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών είτε με τις διάφορες εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής, το πράγμα τουλάχιστον δεν θα σας φαινόταν τόσο κούφιο –αυτό είναι όλο. Ωστόσο, χρειάζεται ακόμα να εκτεθείτε στις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων. Λένε κάποιοι: «Αν δεν διευθετήσει ο Θεός μερικούς αληθινούς ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, τότε πού θα εκτεθούμε; Δεν μπορούμε να βγούμε μόνοι μας να ψάξουμε για αντίχριστους, έτσι δεν είναι;» Δεν χρειάζεται να τους ψάξεις. Η απλούστερη λύση είναι, όταν συναντάς αντίχριστους, να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για να τους αντιστοιχίσεις με τα λόγια του Θεού. Αντιστοίχισε τις εξωτερικές τους αποκαλύψεις, δηλώσεις, ενέργειες και διαθέσεις, καθώς και τις σκέψεις και τις οπτικές τους, ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται και αντιμετωπίζουν τον κόσμο, τον τρόπο ζωής τους, και ούτω καθεξής –αντιστοίχισε, δηλαδή, όλα αυτά με τις δεκαπέντε εκδηλώσεις των αντίχριστων που έχουμε συζητήσει. Αντιστοίχισε όσα περισσότερα μπορείς. Έτσι λειτουργεί η κατανόηση των ανθρώπων: Δεν μπορούν να ανακαλέσουν πολλά στη μνήμη τους, επειδή η ανθρώπινη μνήμη είναι περιορισμένη. Οι άνθρωποι μπορούν να μιλήσουν άριστα για όσα έχουν κερδίσει πραγματικά μέσα από προσωπικές εμπειρίες. Όσα κι αν πουν δεν βασίζονται στη μνήμη, αλλά στην εμπειρία και σ’ αυτά που έχουν περάσει. Αυτά που έχουν κερδίσει είναι πιο κοντά από κάθε τι άλλο στην αλήθεια και στα πραγματικά γεγονότα –πρόκειται για πράγματα που έχουν κερδίσει οι άνθρωποι μέσω της εμπειρίας. Εκτός απ’ αυτά, όσα συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες και όσα βασίζονται στις γνώσεις δεν συνάδουν με την αλήθεια, κι ας έχουν μπει στο μυαλό σου και καταλάβει εκεί κυρίαρχη θέση εδώ και χρόνια. Όταν αποκτήσεις γνήσια κατανόηση της αλήθειας, όλα αυτά θα εξαλειφθούν και θα πεταχτούν. Ωστόσο, όσα βρίσκονται κοντά στην αλήθεια, όσα συνάδουν με την αλήθεια και τα κέρδισες μέσω της εμπειρίας, αυτά είναι που έχουν αξία. Είτε κατανοείτε πλήρως τα ερωτήματα που έθεσα σήμερα είτε όχι, υπάρχει σίγουρα ένα μέρος του θέματος της διάκρισης των αντίχριστων που μπορείτε να το κατανοήσετε, επειδή όλοι σας έχετε βιώσει κάποια παραπλάνηση και αναστάτωση από αντίχριστους. Αυτό σας έχει δώσει λίγη διάκριση και, όταν συναντήσετε αντίχριστους να κάνουν κακό και να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, οι συγκεκριμένες αλήθειες μπορούν να τεθούν σε ισχύ για εσάς. Αυτά τα λόγια τίθενται σε ισχύ μόνο όταν έρχεστε σε επαφή με αληθινά περιβάλλοντα. Αν δεν έχετε βιώσει παραπλάνηση από αντίχριστους και απλώς φαντάζεστε τις ενέργειές τους με το μυαλό σας, δεν ωφελεί. Όσο καλή φαντασία κι αν έχεις, δεν σημαίνει πως θα είσαι σε θέση να τους διακρίνεις. Οι άνθρωποι αντιδρούν ενστικτωδώς μόνο όταν έρχονται αντιμέτωποι με αληθινά περιβάλλοντα, χρησιμοποιώντας τις σκέψεις και τις οπτικές τους, κάποιες θεωρίες στις οποίες έχουν εκτεθεί, καθώς και κάποια δόγματα, μεθόδους και τρόπους που έχουν μάθει, προκειμένου να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν αυτά τα ζητήματα, κι έτσι καταλήγουν σε διάφορες αποφάσεις. Προτού, όμως, οι άνθρωποι έρθουν αντιμέτωποι μ’ αυτές τις καταστάσεις, είναι πολύ καλό να έχουν ήδη μια καθαρή κατανόηση και εντύπωση για τις διάφορες θεωρίες. Λένε κάποιοι: «Τι νόημα έχει να λες τόσο πολλά πριν συναντήσουμε τους αντίχριστους;» Είναι χρήσιμο. Τα λόγια που εκθέτουν τους αντίχριστους δεν είναι τυπωμένα σε βιβλίο; Αυτά τα λόγια είναι κάτι που μπορείτε να βιώσετε και να διακρίνετε πλήρως μέσα σε μία ή δύο μέρες; Όχι. Τυπώνονται στο βιβλίο αυτό με σκοπό να σας σώσουν και να σας δώσουν τη δυνατότητα να διαβάζετε συχνά αυτά τα λόγια, να κατανοείτε αυτές τις αλήθειες, καθώς και να διαβάζετε τα λόγια του Θεού και να παίρνετε ζωή όταν συναντάτε διάφορες καταστάσεις στο μέλλον –είτε πρόκειται για περιστατικό με αντίχριστο, είτε για δυσκολίες στην αλλαγή της διάθεσής σας, είτε για οτιδήποτε άλλο. Τα λόγια του Θεού μέσα σ’ αυτό το βιβλίο είναι η πηγή για να βιώσεις και να χειριστείς αυτά τα ζητήματα, καθώς και για να εισέλθεις σ’ αυτές τις πτυχές της αλήθειας. Το πόσα κατανοείς όταν ακούς κηρύγματα δεν αντιπροσωπεύει το πόση αλήθεια έχεις. Αν κάποια στιγμή δεν μπορείς να καταλάβεις ή να θυμηθείς κάτι, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα το βιώσεις ποτέ ούτε ότι δεν θα καταφέρεις να το κατανοήσεις ποτέ στο μέλλον. Με δυο λόγια, πρέπει να κατανοήσεις πως με την αλήθεια σχετίζονται μόνο όσα κερδίζουν οι άνθρωποι μέσω της εμπειρίας και όσα καταφέρνουν να μάθουν με βάση τα λόγια του Θεού. Όσα θυμούνται οι άνθρωποι και όσα κατανοούν στο μυαλό τους είναι, σε μεγάλο βαθμό, άσχετα με την αλήθεια· αφορούν μόνο τα δόγματα. Ποια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα όσον αφορά την αλήθεια; Τα πιο σημαντικά πράγματα είναι η εμπειρία και η είσοδος. Με οποιαδήποτε πτυχή της αλήθειας, όταν οι άνθρωποι τη βιώνουν πραγματικά, η τελική τους συγκομιδή είναι ο καρπός της αλήθειας και το μονοπάτι για την επιβίωσή τους. Γι’ αυτό, δεν είναι πρόβλημα να μη θυμάστε.

Αν είχα αρχίσει τη συζήτηση για το κυρίως θέμα απευθείας απ΄την αρχή της συνάθροισης, δεν θα σας ήταν αδύνατο να αντιδράσετε εγκαίρως; Γι’ αυτό χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω κάποιες μεθόδους και να σας ρωτήσω πρώτα: «Θυμάστε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν την ουσία των αντίχριστων και στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων;» Έκανα πρώτα αυτήν την ερώτηση με σκοπό να μη σας αφήσω εμβρόντητους και να μη σας ξεγυμνώσω, αλλά να σας δώσω ένα έναυσμα. Στη συνέχεια, κάναμε μια ανασκόπηση και κάποιοι άνθρωποι θυμήθηκαν σιγά σιγά: «Έχουμε συναναστραφεί στο παρελθόν σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουν την αλήθεια οι αντίχριστοι και με το πώς μοιάζει η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων». Κάποιο απ’ το περιεχόμενο που αφορά τους αντίχριστους σας έχει αφήσει ήδη μια έντονη εντύπωση· αυτό το περιεχόμενο περιμένει να το χρησιμοποιήσεις όταν βιώσεις τέτοια πράγματα, να χρησιμεύσει ως οδηγός και κατεύθυνση για την άσκησή σου. Υπάρχει, όμως, ακόμα περισσότερο περιεχόμενο, για το οποίο δεν είχες απολύτως καμία εντύπωση όταν το άκουσες για πρώτη φορά. Και αυτό το περιεχόμενο πρέπει να το βιώσεις. Όταν περάσεις αυτές τις εμπειρίες κι ύστερα φας, πιεις και προσευχηθείς διαβάζοντας αυτά τα λόγια, τότε θα κερδίσεις ακόμα περισσότερα. Είτε πρόκειται για περιεχόμενο για το οποίο έχεις μια εντύπωση είτε όχι, αφού τα περάσεις αυτά, θα αναμειχθούν όλα μαζί. Τα δόγματα που θυμόσουν θα γίνουν η πρακτική σου κατανόηση και το κέρδος σου αφού τα βιώσεις. Κι όσο για το περιεχόμενο για το οποίο δεν είχες καμία εντύπωση, αφού το βιώσεις μία φορά, μπορεί να αποκτήσεις κάποια εντύπωση, όμως θα πρόκειται μόνο για λίγη αντιληπτική γνώση. Αυτή η αντιληπτική γνώση μπορεί να μείνει μόνο στο επίπεδο του δόγματος. Μένει πια εσύ να βιώσεις ξανά παρόμοια πράγματα, και τότε θα σε καθοδηγήσει, θα σου δώσει κατεύθυνση και θα σου χαρίσει ένα μονοπάτι άσκησης. Μια τέτοια διαδικασία είναι η βίωση των λόγων του Θεού και η βίωση της αλήθειας. Είναι ντροπή που δεν ξέρατε να απαντήσετε την ερώτηση που έκανα; Δεν είναι ντροπή. Αν κάνετε σ’ Εμένα μια ερώτηση έτσι ξαφνικά, κι Εγώ θα χρειαστεί να το σκεφτώ εκείνη τη στιγμή, να αναλογιστώ τι σημαίνει η ερώτηση και ποιες πτυχές της αλήθειας αφορά. Έτσι λειτουργούν ο ανθρώπινος εγκέφαλος κι ο ανθρώπινος νους –χρειάζονται χρόνο για ν’ ανταποκριθούν. Ακόμα κι αν πρόκειται για κάτι με το οποίο είσαι πολύ εξοικειωμένος, αν δεν το έχεις βρει μπροστά σου εδώ και πολλά χρόνια, και πάλι θα χρειαστείς χρόνο για ν’ ανταποκριθείς όταν το συναντήσεις ξανά. Όσο βαθιά κι αν έχεις βιώσει κάτι, αν το βρεις ξανά μπροστά σου μετά από πολλές μέρες ή χρόνια, και πάλι θα χρειαστείς χρόνο για ν’ ανταποκριθείς –εν τω μεταξύ, η κατανόησή σου για το θέμα των αντίχριστων βρίσκεται μόλις σε επίπεδο λόγων και δογμάτων, δεν μπορείς ακόμα να την αντιστοιχίσεις με τους αντίχριστους που συναντάς στην αληθινή ζωή, και θα έλεγε κανείς ότι, ουσιαστικά, δεν μπορείς ακόμα να διακρίνεις τους αντίχριστους. Άρα, αυτές οι αλήθειες σάς περιμένουν να τις βιώσετε πρακτικά –τότε μόνο θα μπορέσετε να επαληθεύσετε τη γνησιότητα και την ακρίβεια των λόγων του Θεού. Για παράδειγμα, έχουμε συναναστραφεί στο παρελθόν πάνω στην ακλόνητη αμετανοησία των αντίχριστων. Ας υποθέσουμε ότι το απομνημόνευσες αυτό, και λες: «Ο Θεός είπε ότι οι αντίχριστοι παραμένουν ακλόνητα αμετανόητοι. Αψηφούν τον Θεό και Του εναντιώνονται μέχρι τέλους. Δεν αποδέχονται την αλήθεια και δεν πρόκειται ποτέ να παραδεχθούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, ό,τι κι αν συμβεί. Αποστρέφονται την αλήθεια». Μόνο σε επίπεδο δόγματος κατανοείς και αποδέχεσαι αυτήν τη δήλωση ή έχεις μια εντύπωση γι’ αυτήν· πρόκειται απλώς για λίγη αντιληπτική γνώση. Στο υποσυνείδητό σου, νιώθεις πως αυτή η δήλωση είναι σωστή, αλλά ποια συγκεκριμένα λόγια που λένε οι αντίχριστοι, ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν, ποια φύση που τους υποκινεί, και τα λοιπά, αντιστοιχούν και συσχετίζονται με τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τους αντίχριστους; Τι απ’ όλα αυτά μπορεί να αποδείξει ότι η έκθεση που κάνει ο Θεός είναι γεγονός; Κάτι τέτοιο απαιτεί είτε να συναντήσεις εσύ έναν αντίχριστο αυτοπροσώπως είτε να μάθεις για τα λόγια και τις πράξεις ενός αντίχριστου από παρατηρητές και, στο τέλος, να συνειδητοποιήσεις το εξής: «Τα λόγια του Θεού είναι τόσο πρακτικά, είναι απολύτως σωστά. Αυτός ο άνθρωπος έχει χαρακτηριστεί αντίχριστος κι έχει απαλλαχθεί από τα καθήκοντά του αρκετές φορές. Παρότι δεν έχει ακόμα αποβληθεί ή αποπεμφθεί, οι εκδηλώσεις και οι αποκαλύψεις του δείχνουν πως δεν αποδέχεται καθόλου την αλήθεια, παραμένει ακλόνητα αμετανόητος και έχει όχι μόνο τη διάθεση των αντίχριστων, αλλά και τη φύση-ουσία των αντίχριστων –είναι στ’ αλήθεια, πέρα για πέρα, αντίχριστος». Και μια μέρα, όταν αποβληθεί αυτός ο άνθρωπος, επιβεβαιώνεσαι μέσα σου: «Τα λόγια του Θεού είναι πολύ ακριβή! Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να αλλάξουν, αλλά όσοι έχουν την ουσία των αντίχριστων δεν πρόκειται να αλλάξουν». Αυτά τα λόγια ριζώνουν στην καρδιά σου. Δεν πρόκειται απλώς για μια μνήμη ούτε για κάποια εντύπωση, ούτε και για κάποιου είδους αντιληπτική γνώση. Απεναντίας, κατανοείς και αποδέχεσαι βαθιά τα λόγια του Θεού: «Ένας αντίχριστος δεν πρόκειται να αλλάξει· θα εναντιώνεται στον Θεό μέχρι τέλους. Λογικό είναι που δεν τον σώζει ο Θεός· λογικό είναι που ο Θεός δεν κατεργάζεται τέτοιους ανθρώπους. Λογικό είναι που δεν έχει ποτέ διαφώτιση ούτε φώτιση όταν κάνει το καθήκον του και δεν εξελίσσεται καθόλου –είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. Πρόκειται πράγματι για αντίχριστο!» Όταν επαληθεύσεις την ακρίβεια των λόγων του Θεού, σκέφτεσαι μέσα σου: «Τα λόγια του Θεού είναι πράγματι η αλήθεια. Είναι σωστά αυτά τα λόγια. Αμήν!» Τι σημαίνει για σένα το Αμήν που λες; Σημαίνει πως, μέσα απ’ τις εμπειρίες σου, κατάφερες να κατανοήσεις ότι τα λόγια του Θεού είναι το κριτήριο για τα πάντα, ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και ότι, ακόμα κι όταν παρέλθουν αυτή η εποχή κι αυτή η ανθρωπότητα, τα λόγια του Θεού δεν θα παρέλθουν. Γιατί δεν θα παρέλθουν; Επειδή, στον αιώνα τον άπαντα, η ουσία των αντίχριστων δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, και τα λόγια του Θεού που θα εκθέτουν την ουσία των αντίχριστων δεν θα αλλάξουν ποτέ. Αυτή η εποχή θα παρέλθει, αυτή η διεφθαρμένη ανθρωπότητα θα παρέλθει, όμως αυτά τα λόγια του Θεού θα είναι πάντα αλήθεια και γεγονός –κι αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Αυτός είναι ο λόγος του Θεού! Όταν νιώσεις ότι τα λόγια του Θεού ταιριάζουν και έχουν αντιστοιχία με τα γεγονότα που βλέπεις και συναντάς, και η καρδιά σου αποκτήσει επιβεβαίωση, και δεν πρόκειται απλώς για μια αίσθηση ότι τα λόγια του Θεού πρέπει να είναι σωστά ή ότι τα λόγια του Θεού δεν είναι λανθασμένα, αλλά αντ’ αυτού το έχεις δει και το έχεις βιώσει προσωπικά, τότε θα σου βγει φυσικά να πεις Αμήν στα λόγια του Θεού. Τότε, αν ρωτήσω ξανά: «Ποιες είναι οι εκδηλώσεις των ανθρώπων που έχουν την ουσία των αντίχριστων;» η βαθύτερη κατανόησή σου θα βγει αμέσως στην επιφάνεια. Δεν θα έχεις απλώς μια εντύπωση, μια φράση που θυμάσαι, ούτε κάποιου είδους επίγνωση ή αντιληπτική γνώση. Θα πεις αμέσως: «Οι αντίχριστοι δεν αποδέχονται σε καμία περίπτωση την αλήθεια και παραμένουν ακλόνητα αμετανόητοι!» Παρότι αυτή η δήλωση δεν έχει και πολύ λογική δομή, παρότι ακούγεται πολύ απότομη και οι άνθρωποι δεν την πιάνουν με την πρώτη, εσύ γνωρίζεις τι σημαίνει επειδή το έχεις βιώσει και το έχεις δει με τα ίδια σου τα μάτια. Οι αντίχριστοι είναι ακριβώς αυτό το άθλιο πράγμα –δεν πρόκειται ποτέ να μετανοήσουν. Αυτά τα λόγια πρέπει να βιώνονται· όποιος δεν τα βιώσει δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτα.

2 Οκτωβρίου 2021