Σημείο δωδέκατο: Να αναγνωρίζουν άμεσα και με ακρίβεια τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού και την κανονική τάξη της εκκλησίας· να τα σταματούν και να τα περιορίζουν, και να αντιστρέφουν την κατάσταση· επιπλέον, να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να αναπτύξει ικανότητα διάκρισης μέσα από τέτοια πράγματα και να μάθει από αυτά (Μέρος όγδοο)

Στην προηγούμενη συνάθροιση, τελειώσαμε τη συναναστροφή πάνω στη δωδέκατη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών. Έχετε αντιπαραβάλει τον εαυτό σας με το περιεχόμενο αυτής της συναναστροφής; Έχετε συλλογιστεί αυτήν τη συναναστροφή; Όσοι αγαπούν την αλήθεια και όσοι έχουν αίσθημα δικαίου και κάποια ανθρώπινη φύση, αφότου άκουσαν τη συναναστροφή Μου, μπορούν να κάνουν πράξη μερικές αλήθειες όταν τις κατανοήσουν. Πρώτον, μπορούν να βρουν αντιστοιχίες ανάμεσα στις αλήθειες που κατανοούν και την κατάστασή τους, να εξετάσουν τον εαυτό τους με γνώμονα την αλήθεια, να αναγνωρίσουν τα προβλήματά τους κι έπειτα να χρησιμοποιήσουν μερικά ζητήματα και περιβάλλοντα στην αληθινή ζωή και στην εκτέλεση των καθηκόντων για να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Σιγά σιγά, όσον αφορά τις αλήθειες που κατανοούν, συλλαμβάνουν τις αρχές που πρέπει να κάνουν πράξη και να τηρούν οι άνθρωποι. Από τη μία, αποκτούν βαθύτερη κατανόηση και γνώση του εαυτού τους, ενώ, από την άλλη, κατανοούν πιο πρακτικά και σωστά τι πραγματικά λέει και περιέχει η αλήθεια. Εκείνοι, ωστόσο, που δεν αγαπούν την αλήθεια και την αποστρέφονται, όση αλήθεια και ν’ ακούσουν, δεν συνειδητοποιούν τίποτε ούτε αλλάζουν καθόλου. Η κατάστασή τους, η στάση τους όταν κάνουν το καθήκον τους, οι στόχοι που επιδιώκουν, ο τρόπος ζωής τους και οι αρχές που διέπουν τη διαγωγή τους δεν αλλάζουν καθόλου. Συνεχίζουν να ενεργούν όπως θέλουν και να ζουν όπως τους αρέσει· αυτές οι αλήθειες δεν έχουν πάνω τους καμία επίδραση ούτε και μπορούν να τους ωθήσουν στην αυτοκριτική και την αυτογνωσία σε βαθμό που να μισήσουν τον εαυτό τους. Αν δεν μπορούν να φτάσουν σε σημείο να μισήσουν τον εαυτό τους, τότε σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να μετανοήσουν αληθινά. Χωρίς αληθινή μετάνοια, δεν υπάρχει αληθινή είσοδος· χωρίς αληθινή είσοδο, δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση αλλαγή διάθεσης. Γι’ αυτό και πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, παρότι κι αυτοί συναθροίζονται, κάνουν καθήκοντα, ακούν κηρύγματα εδώ και πολλά χρόνια, ενώ συχνά αλληλεπιδρούν με τους αδελφούς και τις αδελφές, καμία κατανόηση δεν έχουν για τον εαυτό τους, καμία αλλαγή δεν δείχνουν και καθόλου δεν αυξάνεται η πίστη τους στον Θεό. Ακολουθούν τον Θεό με τις αρχικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, καθώς και με την πρόθεση και την επιθυμία να κερδίσουν ευλογίες. Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, οι απόψεις τους για την πίστη στον Θεό, οι απόψεις τους για τα πράγματα, οι μέθοδοί τους για την επιδίωξη και οι στόχοι που επιδιώκουν, καθώς και οι στάσεις που έχουν όταν κάνουν τα καθήκοντά τους, δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Οι τωρινές τους αποκαλύψεις και οι εκδηλώσεις που βιώνουν απορρέουν απ’ το ότι δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Έχουμε συναναστραφεί πάνω σε δώδεκα από τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, εντούτοις η συμπεριφορά μερικών επικεφαλής και εργατών δεν έχει αλλάξει καθόλου. Οι στάσεις που έχουν όταν κάνουν τα καθήκοντά τους και απέναντι στις απαιτήσεις του Θεού δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Το περιεχόμενο της συναναστροφής είχε ως σκοπό να υπενθυμίσει, να επιβλέψει και να δώσει ώθηση σε όσους επιδιώκουν σχετικά την αλήθεια, καθώς και σε όσους έχουν κάποια ανθρώπινη φύση και η συνείδησή τους περιλαμβάνει μια κάποια επίγνωση. Δεν είχε, ωστόσο, καμία επίδραση πάνω σε κάποιους που είναι πιο αδιάλλακτοι, ύπουλοι και δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Γιατί συνέβη αυτό; Επειδή αυτοί οι άνθρωποι έχουν απέναντι στην αλήθεια μια στάση αντίστασης και απέχθειας. Όση αλήθεια και να εμπεριέχει η συναναστροφή, η στάση τους παραμένει ίδια: «Σε κάθε περίπτωση, εγώ κάνω το καθήκον μου και ακολουθώ τον Θεό· δαπανώ αυθεντικά τον εαυτό μου για τον Θεό. Όπως κι αν συμπεριφέρομαι, εφόσον επιμείνω ως το τέλος, μπορώ να κερδίσω ευλογίες!» Έχει καμία λογική αυτού του είδους το σκεπτικό; Αυτοί οι άνθρωποι είναι εντελώς αδιόρθωτοι και ξεδιάντροποι, έτσι δεν είναι; Δεν είναι αγύριστα κεφάλια; Δεν αρνούνται να μετανοήσουν ό,τι κι αν συμβεί; (Ναι.)

Η δωδέκατη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών είναι η εξής: «Να αναγνωρίζουν άμεσα και με ακρίβεια τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού και την κανονική τάξη της εκκλησίας· να τα σταματούν και να τα περιορίζουν, και να αντιστρέφουν την κατάσταση· επιπλέον, να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να αναπτύξει ικανότητα διάκρισης μέσα από τέτοια πράγματα και να μάθει από αυτά». Στο παρελθόν, διαιρέσαμε τη συναναστροφή μας πάνω σ’ αυτήν την ευθύνη σε δώδεκα θέματα. Το περιεχόμενο αυτών των δώδεκα θεμάτων αφορά κυρίως το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν και να χειρίζονται οι επικεφαλής και οι εργάτες αυτά τα προβλήματα όταν εμφανίζονται στην εκκλησία διάφοροι τύποι ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, έτσι ώστε οι επικεφαλής και οι εργάτες να καταφέρουν να διαφυλάξουν το έργο του οίκου του Θεού και την κανονική τάξη της εκκλησίας, εκπληρώνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τον ρόλο που πρέπει να παίζουν και τις ευθύνες στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνονται. Έχουμε συναναστραφεί αναλυτικά και πάνω σε συγκεκριμένες εκδηλώσεις για καθένα από τα θέματα που απαρτίζουν αυτήν την ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών, ενώ έχουμε αναφέρει και συγκεκριμένα παραδείγματα. Ως προς τις αρχές, το περιεχόμενο της μέχρι τώρα συναναστροφής είναι πολύ πρακτικό. Τα παραδείγματα που έχουν δοθεί μπορεί να μην καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις, αλλά έχει γίνει σαφής συναναστροφή πάνω στα ουσιώδη θέματα των διάφορων ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων. Ιδιαίτερα εσείς ως επικεφαλής και εργάτες πρέπει να κατανοήσετε αυτήν την πτυχή της αλήθειας προκειμένου να λύσετε τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν στην εκκλησία. Πρώτον, χρειάζεται να βρείτε από το περιεχόμενο της συναναστροφής τα λόγια που αναλύουν την ουσία των προβλημάτων και να τα συσχετίσετε με τα προβλήματα. Όταν κατανοεί κανείς την ουσία των προβλημάτων, είναι ευκολότερο να βρει τις αντίστοιχες λύσεις και να επιλύσει τα προβλήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Έχει ζωτική σημασία να κατανοεί κανείς την ουσία ενός προβλήματος πριν το λύσει. Μόλις κατανοήσεις την ουσία του προβλήματος, θα πρέπει λογικά να κατανοήσεις και να συλλάβεις και τις αρχές για τη διαχείριση αυτού του προβλήματος. Και οι δύο πτυχές είναι απολύτως απαραίτητες: Η μία είναι η ουσία του προβλήματος, ενώ η άλλη είναι οι αρχές για την επίλυση τέτοιων προβλημάτων. Αυτά τα πράγματα πρέπει να είναι ξεκάθαρα στους επικεφαλής και τους εργάτες. Μόνο αν συλλάβεις αυτές τις δύο αρχές μπορείς να λύσεις σωστά όλα τα προβλήματα και να διαχειριστείς κατάλληλα τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που εμπλέκονται στα διάφορα θέματα, αντί να εφαρμόζεις κανονισμούς και να μεγαλοποιείς αυτά τα θέματα. Αυτήν τη στιγμή, κάποιοι επικεφαλής και εργάτες, όταν διαχειρίζονται ορισμένα θέματα, κατά ένα μέρος απλώς ακολουθούν τους κανονισμούς, ενώ κατά ένα άλλο δεν καταφέρνουν να συλλάβουν την ουσία των θεμάτων, κι έτσι αδικούν εύκολα τους ανθρώπους και παρεκκλίνουν. Απαιτείται εδώ σαφής κατανόηση των λεπτομερειών, των συγκεκριμένων στοιχείων και του πλαισίου των θεμάτων. Επιπλέον, είναι σημαντικό να κοιτάξει κανείς τη σταθερή συμπεριφορά ενός ανθρώπου προκειμένου να τον εντάξει σε κάποια κατηγορία. Μόνο όταν κατανοήσει κανείς πλήρως αυτές τις πτυχές μπορεί και να διαχειριστεί τα θέματα σύμφωνα με τις αρχές. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες, όταν κάνουν το έργο τους, εφαρμόζουν στα προβλήματα μόνο κανονισμούς και τα μεγαλοποιούν, ενώ δεν μπορούν να διακρίνουν την πραγματική ουσία των ανθρώπων που εμπλέκονται, το αν είναι καλοί ή κακοί άνθρωποι, αν η συμπεριφορά τους είναι συνεχώς έτσι ή πρόκειται για μια περιστασιακή μόνο παράβαση. Δεν μπορούν να διακρίνουν αυτές τις πτυχές, οπότε είναι πολύ πιθανό να κάνουν λάθη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, αν γίνεται να ψηφίσει η εκκλησία, μπορεί να αποφευχθούν αποτελεσματικά κάποια σφάλματα. Η παρουσία αυτών των παρεκκλίσεων και των σφαλμάτων στο έργο των επικεφαλής και των εργατών μπορεί να αποκαλύψει εντελώς ξεκάθαρα αν έχουν διάκριση κι αν διαχειρίζονται τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές. Αποκαλύπτει, επίσης, αν οι επικεφαλής και οι εργάτες κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Αν ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης που πιστεύει πολλά χρόνια στον Θεό δεν μπορεί να διαχειριστεί αυτά τα αληθινά προβλήματα, αυτό αρκεί για να αποδείξει ότι ο εν λόγω επικεφαλής ή εργάτης δεν επιδιώκει την αλήθεια.

Αφού κατανοήσαμε τις ευθύνες που πρέπει να φέρουν εις πέρας οι επικεφαλής και οι εργάτες, τις αρχές που πρέπει να ακολουθούν και το αντικείμενο του έργου τους, πρέπει να επιστρέψουμε στο θέμα αυτού εδώ του σταδίου της συναναστροφής: την έκθεση των ψευδοεπικεφαλής. Αυτό είναι το κυρίως θέμα. Όσον αφορά τη δωδέκατη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών, το θέμα πάνω στο οποίο θα συναναστραφούμε σήμερα είναι οι τομείς στους οποίους οι ψευδοεπικεφαλής ασκούν πλημμελώς τις ευθύνες τους, καθώς και οι εκδηλώσεις που δείχνουν ότι δεν κάνουν αληθινό έργο. Πρώτον, ας διαβάσουμε το περιεχόμενο της δωδέκατης ευθύνης. (Δώδεκα: Να αναγνωρίζουν άμεσα και με ακρίβεια τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού και την κανονική τάξη της εκκλησίας· να τα σταματούν και να τα περιορίζουν, και να αντιστρέφουν την κατάσταση· επιπλέον, να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να αναπτύξει ικανότητα διάκρισης μέσα από τέτοια πράγματα και να μάθει από αυτά.) Στη δωδέκατη ευθύνη αναφέρονται σαφώς τρεις πτυχές έργου που πρέπει να κατανοούν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Πώς σχετίζεται αυτό με την έκθεση των ψευδοεπικεφαλής; (Πρώτον, πρέπει να κατανοήσουμε τις διάφορες ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών στο έργο αυτό. Στη συνέχεια, συγκρίνουμε και διαπιστώνουμε αν οι ψευδοεπικεφαλής έχουν εκπληρώσει αυτές τις ευθύνες, καθώς και ποιες είναι οι εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής· αν τους μετρήσουμε με βάση αυτό το πρότυπο, θα βγάλουμε σχετικά ακριβή αποτελέσματα.) Πολύ σωστά. Για να διακρίνετε εάν κάποιος είναι ψευδοεπικεφαλής ή όχι, δεν χρησιμοποιείτε τα μάτια σας για να κοιτάξετε το πρόσωπό του και να δείτε εάν τα χαρακτηριστικά του προσώπου του είναι καλά ή κακά, ούτε κοιτάζετε πόσο πολύ φαίνεται εξωτερικά να έχει υποφέρει ή πόσο έχει τρέξει. Αντίθετα, πρέπει να εξετάσετε εάν εκπληρώνει τις ευθύνες του ως επικεφαλής ή εργάτης και αν μπορεί να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να επιλύσει αληθινά προβλήματα. Αυτό είναι το μόνο ακριβές πρότυπο για να τον αξιολογήσετε. Αυτή είναι η αρχή της ανάλυσης, της διάκρισης και του προσδιορισμού του εάν κάποιος είναι ψευδοεπικεφαλής ή όχι. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να είναι ορθή η αξιολόγηση, να συνάδει με τις αρχές, να συμφωνεί με την αλήθεια και να είναι δίκαιη για όλους. Ο χαρακτηρισμός κάποιου ως ψευδοεπικεφαλής ή ψευδοεργάτη πρέπει να βασίζεται σε επαρκή στοιχεία. Δεν πρέπει να βασίζεται σε κάνα-δυο περιστατικά ή παραβάσεις, και πολύ λιγότερο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βάση γι’ αυτό η προσωρινή αποκάλυψη διαφθοράς. Τα μόνα ακριβή πρότυπα βάσει των οποίων μπορείτε να χαρακτηρίσετε κάποιον είναι αν μπορεί να κάνει αληθινό έργο και να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να επιλύσει προβλήματα, καθώς και αν είναι σωστό άτομο, αν είναι κάποιος που αγαπά την αλήθεια και μπορεί να υποταχθεί στον Θεό κι αν κατέχει το έργο και τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Μόνο με βάση αυτούς τους παράγοντες μπορεί κάποιος να χαρακτηριστεί ορθά ψευδοεπικεφαλής ή ψευδοεργάτης. Οι παράγοντες αυτοί είναι τα πρότυπα κι οι αρχές για την αξιολόγηση και τον προσδιορισμό τού αν κάποιος είναι ψευδοεπικεφαλής ή ψευδοεργάτης.

Οι τρεις εργασίες που οφείλουν να εκτελούν οι επικεφαλής και οι εργάτες στο πλαίσιο της δωδέκατης ευθύνης

I. Να αναγνωρίζουν άμεσα και με ακρίβεια τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση

Η δωδέκατη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών περιλαμβάνει τρεις εργασίες ή, αλλιώς, τρία βήματα. Αν ακολουθήσει κανείς αυτά τα τρία βήματα για να ολοκληρώσει αυτό το έργο, τότε τηρούνται οι αρχές αυτού του έργου και εκπληρώνονται οι ευθύνες αυτού του έργου. Ποιες είναι αυτές οι τρεις εργασίες; Πρώτον, να αναγνωρίζουν άμεσα και με ακρίβεια τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού και την κανονική τάξη της εκκλησίας. Δεύτερον, να τα σταματούν και να τα περιορίζουν, και να αντιστρέφουν την κατάσταση. Τρίτον, να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να αναπτύξει ικανότητα διάκρισης μέσα από τέτοια πράγματα και να μάθει από αυτά.) Αυτές οι τρεις εργασίες είναι οι απαιτήσεις για τους επικεφαλής και τους εργάτες στο πλαίσιο της δωδέκατης ευθύνης. Για αρχή, η πρώτη απαίτηση για τους επικεφαλής και τους εργάτες είναι να αναγνωρίζουν άμεσα και με ακρίβεια τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού και την εκκλησιαστική ζωή. Να αναγνωρίζουν άμεσα και με ακρίβεια, όχι να ανταποκρίνονται υποτονικά και αδιάφορα ούτε να κάνουν χαρακτηρισμούς τυφλά και απερίσκεπτα —οι ασύνετοι χαρακτηρισμοί δεν είναι αποδεκτοί. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες, καθώς έχουν χαμηλό επίπεδο και είναι μπερδεμένοι, κλαδεύουν τους ανθρώπους και τους κάνουν κήρυγμα απερίσκεπτα και για ασήμαντα ζητήματα, προχωρώντας σε αυθαίρετους χαρακτηρισμούς και τυφλούς ορισμούς των πραγμάτων, χωρίς να τηρούν τις αρχές. Το να εργάζεται κανείς μ’ αυτόν τον τρόπο παραβιάζει τις αλήθεια-αρχές. Συνεπώς, οι επικεφαλής και οι εργάτες στον οίκο του Θεού πρέπει να είναι τουλάχιστον σε θέση να διακρίνουν τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Μόνο με τη διάκριση μπορούν να αναγνωρίσουν άμεσα και με ακρίβεια τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν στην εκκλησία. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που απαιτείται για να μπορέσει να διακρίνει κανείς τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα; Πρώτον, είναι απαραίτητο να κατανοήσει τις απαιτήσεις του Θεού για τους διαφορετικούς τύπους ανθρώπων, καθώς και το πώς ορίζει ο Θεός τους διάφορους ανθρώπους και τις διαφορετικές καταστάσεις που αναπτύσσουν. Επιπλέον, είναι σημαντικό να αναλύσει πώς προκύπτουν οι διάφορες αρνητικές καταστάσεις και ποια είναι τα βαθύτερα αίτιά τους. Ακόμα, πρέπει να κατανοήσει κανείς τον αντίκτυπο που έχουν οι διάφοροι άνθρωποι, γεγονότα και πράγματα στο έργο του Θεού και την κανονική τάξη της εκκλησίας. Ποια είναι η βάση για να πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις; Ποιο έργο πρέπει να αναλάβουν πρώτα απ’ όλα οι επικεφαλής και οι εργάτες; Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν διαρκώς μια υπεροπτική αδιαφορία και ενεργούν σαν γραφειοκράτες, χωρίς να αλληλεπιδρούν με τους αδελφούς και τις αδελφές, χωρίς να αντιλαμβάνονται τις διάφορες καταστάσεις των αδελφών, χωρίς να έχουν στενή επαφή με διαφορετικούς τύπους ανθρώπων, χωρίς να τους παρατηρούν αναλυτικά και χωρίς να τους κατανοούν σε βάθος, είναι αποδεκτό αυτό; Δεν είναι σε καμία περίπτωση αποδεκτό. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες κρύβονται συχνά στο δωμάτιό τους, χρησιμοποιώντας την πνευματική άσκηση και τη συγγραφή άρθρων βιωματικής μαρτυρίας ως πρόφαση για να αγνοούν και να μην αντιλαμβάνονται το εκκλησιαστικό έργο. Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται σαν να εργάζονται πάνω σε εκκλησιαστικά ζητήματα όσο κρύβονται στο δωμάτιό τους, στην πραγματικότητα, όμως, έχουν ήδη απομονωθεί απ’ το εκκλησιαστικό έργο και απ’ τον εκλεκτό λαό του Θεού. Μπορεί αυτός ο τρόπος εργασίας να λύσει τα προβλήματα που υπάρχουν στα διάφορα επιμέρους αντικείμενα του εκκλησιαστικού έργου; Μπορεί να βοηθήσει τον εκλεκτό λαό του Θεού να κάνει σωστά τα καθήκοντά του; Βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι το έργο του Θεού όταν κρύβονται στο δωμάτιό τους για να γράψουν άρθρα μαρτυρίας; Συνεπώς, αυτή η προσέγγιση είναι ανάρμοστη. Σύμφωνα με τη δωδέκατη ευθύνη, η πρώτη εργασία των επικεφαλής και των εργατών είναι να αναγνωρίζουν άμεσα τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο με βάση τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές. Ρωτούν κάποιοι: «Βάζουμε τους επικεφαλής και τους εργάτες να συμμετέχουν τόσο ενεργά στην εκκλησιαστική ζωή μόνο και μόνο για να μπορούν να αναγνωρίζουν άμεσα και με ακρίβεια τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση;» Είναι σωστή αυτή η κατανόηση; (Όχι.) Αυτή η κατανόηση είναι στρεβλή. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να έχουν τη σωστή στάση και προσέγγιση απέναντι στο έργο τους, ενώ παράλληλα πρέπει και να ασχολούνται ενδελεχώς με τον απλό κόσμο. Μόνο έτσι μπορούν να αναγνωρίσουν και να λύσουν άμεσα και με ακρίβεια τα προβλήματα. Αν δεν ασχοληθούν επιμελώς με τον απλό κόσμο και δεν ζήσουν μαζί με τον εκλεκτό λαό του Θεού, θα είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσουν όλα τα προβλήματα στο εκκλησιαστικό έργο. Αν μπορούν να λύσουν μερικά προβλήματα μόνο αφότου οι άνθρωποι υποβάλουν αναφορές και ζητήσουν λύσεις, η επίδραση αυτού του έργου θα είναι πολύ περιορισμένη. Ο πιο εσφαλμένος τρόπος εργασίας για τους επικεφαλής και τους εργάτες είναι να μένουν κρυμμένοι και να εργάζονται κεκλεισμένων των θυρών, σαν τους αρχαίους μελετητές που αφοσιώνονταν ολοκληρωτικά στη μελέτη των βιβλίων των σοφών και δεν έδιναν καμία σημασία στα ζητήματα του έξω κόσμου. Είναι απαράδεκτο οι επικεφαλής και οι εργάτες να έχουν αυτήν τη στάση κι αυτόν τον τρόπο ζωής. Μένεις μόνος στο δωμάτιό σου, ακούγοντας κηρύγματα, διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, κρατώντας σημειώσεις πνευματικής άσκησης και γράφοντας κηρύγματα, αλλά μήπως το ότι απέκτησες μερικά δόγματα και λόγια σημαίνει πως κατανοείς την αλήθεια; Μήπως σημαίνει πως κατανοείς τις πραγματικές περιστάσεις και τις αληθινές καταστάσεις των ανθρώπων τους οποίους εκθέτει η αλήθεια; (Όχι.) Άρα, παρότι μια ζωή πνευματικής άσκησης έχει ουσιώδη σημασία στο έργο των επικεφαλής και των εργατών, το πιο σημαντικό είναι να έχουν σωστές μεθόδους εργασίας και σωστό τρόπο ζωής.

ΙΙ. Να σταματούν και να περιορίζουν άμεσα τους κακούς ανθρώπους

Η δεύτερη απαίτηση για τους επικεφαλής και τους εργάτες που περιγράφεται στη δωδέκατη ευθύνη είναι ότι, όταν αναγνωρίζουν τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, πρέπει να είναι σε θέση να κρίνουν άμεσα και με ακρίβεια. Χρειάζεται να διακρίνουν ξεκάθαρα τη φύση των διάφορων ανθρώπων και γεγονότων και να κατανοούν τι αντίκτυπο έχουν στην εκκλησιαστική ζωή, αν απειλούν, αναστατώνουν ή σαμποτάρουν τις καταστάσεις, τη ζωή-είσοδο και την εκτέλεση των καθηκόντων του εκλεκτού λαού του Θεού, καθώς και αν επηρεάζουν τα αποτελέσματα που έχει η εκτέλεση των καθηκόντων των ανθρώπων —οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να κρίνουν και να αξιολογούν άμεσα και με ακρίβεια αυτά τα ζητήματα. Αυτή είναι η ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών. Αν δεν έχουν την ευφυΐα γι’ αυτό ούτε και το κατάλληλο επίπεδο, δεν θα είναι σε θέση να κάνουν το εκκλησιαστικό έργο. Επιπλέον, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να έχουν σαφή αντίδραση και διάκριση απέναντι στους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Για παράδειγμα, όταν προκύπτουν διαφωνίες στην εκκλησία και προκαλείται διατάραξη και αναστάτωση, εσύ δεν μπορείς να εντοπίσεις το πρόβλημα και νομίζεις πως είναι ασήμαντο, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται πολλοί άνθρωποι και να μην κάνουν σωστά τα καθήκοντά τους. Δεν είναι, άραγε, απαθής και τυφλός ένας τέτοιος επικεφαλής ή εργάτης; (Ναι.) Αυτό είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει με τους επικεφαλής και τους εργάτες. Τι πρέπει να κάνεις όταν ανακαλύψεις ότι κάποιος διαταράσσει και αναστατώνει το εκκλησιαστικό έργο; Πρώτον, πρέπει να εξακριβώσεις πόσο σοβαρό είναι το θέμα και να αξιολογήσεις και να κρίνεις την ουσία ανθρώπων σαν κι αυτούς, καθώς και τον αντίκτυπο και τις συνέπειες που έχουν τέτοια πράγματα στο εκκλησιαστικό έργο και την εκκλησιαστική ζωή. Πού πρέπει να βασίζεται μια τέτοια κρίση; Πρέπει να βασίζεται στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια. Λένε κάποιοι: «Πώς τη βασίζεις στα λόγια του Θεού; Κενολογία μου φαίνεται αυτό». Στην πραγματικότητα, δεν είναι κενολογία. Γιατί το λέω αυτό; Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τέτοια πράγματα ή τα βλέπεις ή σου λένε γι’ αυτά, πρέπει απλώς να τα συγκρίνεις με τα θέματα που εκτίθενται απ’ τα λόγια του Θεού. Κοίταξε πώς εκθέτουν και αναλύουν τα λόγια του Θεού τέτοιους ανθρώπους και ζητήματα και πώς χαρακτηρίζει Εκείνος αυτά τα θέματα, ας πούμε το πώς εκθέτει τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους ή το πώς εκθέτει τις διεφθαρμένες διαθέσεις των διάφορων ανθρώπων και ούτω καθεξής. Στη συνέχεια, σύγκρινε κι ανάλυσε τα συγκεκριμένα ζητήματα σύμφωνα μ’ αυτά τα λόγια και, μέσα από συναναστροφή με τους αδελφούς και τις αδελφές κι από τις δικές σου παρατηρήσεις, μπορείς τελικά να αξιολογήσεις και να χαρακτηρίσεις με ακρίβεια τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που βλέπεις, καθώς και να διαμορφώσεις τις αντίστοιχες λύσεις. Πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν όσοι είναι αποφασισμένοι να συνταχθούν με τους διάφορους ανθρώπους που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση; Πρέπει όχι μόνο να εκτεθούν και να αναλυθούν ώστε να μπορέσει ο κόσμος να τους διακρίνει, αλλά επιπλέον να σταματήσουν και να περιοριστούν, ενώ όσοι παραμένουν αδιόρθωτοι παρά τις επανειλημμένες επιπλήξεις πρέπει να αποπεμφθούν. Με ποιες μεθόδους και συγκεκριμένες προσεγγίσεις τους σταματάει και τους περιορίζει κανείς; (Με κλάδεμα και προειδοποιήσεις.) Είναι καλή μέθοδος το κλάδεμα; (Ναι.) Η έκθεση των ενεργειών τους, η επισήμανση των πιο εξωφρενικών προβλημάτων τους, η ανάλυση της ουσίας τους και οι προειδοποιήσεις —δεν είναι εφαρμόσιμες όλες αυτές οι μέθοδοι; Φυσικά, το πιο σημαντικό είναι να τους διαβάζει κανείς τα λόγια του Θεού και να τα χρησιμοποιεί ως βάση για να τους πείσει και να τους αναλύσει. Αν δεν αποδεχθούν την αλήθεια και αρνηθούν πεισματικά να παραδεχθούν τα λάθη τους, τότε απαιτούνται πιο αυστηρά μέτρα. Πρώτα, να τους απευθυνθεί μια προειδοποίηση κι έπειτα να περιοριστούν σύμφωνα με τα διοικητικά διατάγματα της εκκλησίας, ώστε να μην έχουν τη δυνατότητα να διαπράττουν παραπτώματα από απερισκεψία και να αναστατώνουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Πρέπει, επίσης, να κλαδευτούν και, στη συνέχεια, να τεθούν υπό επίβλεψη. Αυτές οι μέθοδοι είναι όλες απαραίτητες προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι το εκκλησιαστικό έργο γίνεται σωστά και να σωθούν οι άνθρωποι, καθώς θα καθοδηγηθούν προς το σωστό μονοπάτι. Είναι βέβαιο ότι με τη χρήση αυτών των μεθόδων θα επιτευχθούν καλά αποτελέσματα. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η αλήθεια που κατανοούν οι άνθρωποι για να πειστούν και να εκτεθούν, να αναλυθεί η διάθεση κι η ουσία τους, να εκτεθεί η φύση των ενεργειών τους και οι σοβαρές συνέπειες που αυτές προκαλούν —αυτό είναι το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι. Το επόμενο βήμα είναι να αναλυθούν και να διακριθούν με βάση τα λόγια του Θεού και να χαρακτηριστούν αναλόγως. Αν λάβουν υπόψη τους τις συμβουλές, τις αποδεχθούν και μετανοήσουν, αυτό θα ήταν, φυσικά, το καλύτερο. Αν, ωστόσο, δεν τα αποδεχθούν όλα αυτά και συνεχίσουν να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, τι πρέπει να γίνει τότε; Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν χρειάζονται ευγένειες. Ο οίκος του Θεού έχει διοικητικά διατάγματα και, σ’ αυτό το σημείο, ο άνθρωπος αυτός πρέπει να σταματήσει και να περιοριστεί σύμφωνα με τα διοικητικά διατάγματα του οίκου του Θεού. Αν πρόκειται για νεοφερμένο πιστό που έχει μικρό ανάστημα και δεν κατανοεί την αλήθεια, μπορεί κανείς να τον βοηθήσει με αγάπη· μπορείς να συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια ώστε να τον βοηθήσεις να αποκτήσει αυτογνωσία. Όσοι μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια και να μετανοήσουν, δεν χρειάζεται να σταματήσουν, να περιοριστούν ή να κλαδευτούν. Αν δεν αποδεχθούν την αλήθεια, το ζήτημα δεν είναι ότι έχουν ρηχά θεμέλια ή μικρό ανάστημα και δεν κατανοούν την αλήθεια· το πρόβλημα βρίσκεται στην ανθρώπινη φύση τους. Για να σταματήσουν και να περιοριστούν άνθρωποι σαν κι αυτούς, πρέπει να εφαρμοστεί κανονιστική διαχείριση και να επιβληθεί κανονιστική τιμωρία. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η υποστήριξη του εκκλησιαστικού έργου και της κανονικής τάξης της εκκλησιαστικής ζωής, ώστε να μπορέσει η εκκλησία να προχωρήσει με πειθαρχημένο τρόπο. Αυτό σημαίνει να αντιστρέφει κανείς την κατάσταση κι αυτό είναι το αποτέλεσμα που πρέπει να επιτυγχάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες στο έργο τους. Μόνο επιτυγχάνοντας αυτό το αποτέλεσμα εκπληρώνουν την ευθύνη τους. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες αγνοούν τυχόν προβλήματα που ανακύπτουν, αν ανταποκρίνονται επιπόλαια μόνο, με λίγα λόγια και δόγματα, ή επιπλήττουν και κλαδεύουν με απλό τρόπο και με λίγα μόνο λόγια όσους διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, μπορεί να λυθεί έτσι το πρόβλημα; Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν καταφέρνει να λύσει το πρόβλημα, αλλά επιπλέον προκαλεί μεγαλύτερο χάος στην εκκλησία —οι περισσότεροι άνθρωποι χάνουν κάθε επιθυμία να κάνουν τα καθήκοντά τους και αναστατώνονται ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό, πράγμα που έχει αντίκτυπο στην εκτέλεση του καθήκοντός τους. Επικεφαλής και εργάτες σαν κι αυτούς έχουν εκπληρώσει, άραγε, την ευθύνη τους; (Όχι.) Αυτό δείχνει πως οι συγκεκριμένοι επικεφαλής και εργάτες δεν είναι ικανοί στο έργο τους.

ΙΙΙ. Να εκθέτουν τις κακές πράξεις των κακών ανθρώπων, ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να αναπτύξει ικανότητα διάκρισης και να πάρει μαθήματα

Η τρίτη απαίτηση της δωδέκατης ευθύνης των επικεφαλής και των εργατών είναι ότι, όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες αντιμετωπίζουν τη διατάραξη και την αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι, τότε πρέπει να τρώνε και να πίνουν τον λόγο του Θεού μαζί με τον εκλεκτό λαό του Θεού για να κάνουν αυτοκριτική, να αποκτήσουν αυτογνωσία και να αντιστρέψουν πραγματικά την κατάσταση. Πρέπει να είναι σε θέση να καθοδηγήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού ώστε να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, να αποβάλει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του και να καταφέρει να ακολουθήσει τον Θεό, να υποταχθεί στον Θεό και να καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό. Μόνο αυτού του είδους το έργο συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού. Πρώτα απ’ όλα, οι επικεφαλής και οι εργάτες που εργάζονται μ’ αυτόν τον τρόπο είναι σε θέση να λύνουν προβλήματα και να εφοδιάζονται με την αλήθεια ενώ εργάζονται. Επιπλέον, μέσα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια με σκοπό την επίλυση των προβλημάτων, βοηθούν τους αδελφούς και τις αδελφές να κατανοήσουν την αλήθεια, να μάθουν πώς να κάνουν αυτοκριτική και να αποκτούν αυτογνωσία, να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, να κάνουν καλά τα καθήκοντά τους, να μάθουν πώς να διακρίνουν και να αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους, να καταφέρουν να ακολουθήσουν τον Θεό και να υποταχθούν στον Θεό, να μην περιορίζονται απ’ τους άλλους, καθώς και να είναι σε θέση να μένουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους. Έτσι εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους οι επικεφαλής και οι εργάτες· αυτή είναι η αρχή που πρέπει να κάνουν πράξη οι επικεφαλής και οι εργάτες για να λύνουν προβλήματα ενώ εκτελούν το έργο της εκκλησίας. Πρώτον και κύριον, όποια προβλήματα κι αν προκύψουν στην εκκλησία, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να αναζητήσουν την αλήθεια, να συλλάβουν τις προθέσεις του Θεού και να αναζητήσουν μαζί καθοδήγηση απ’ τον Θεό. Έπειτα, πρέπει να ψάξουν σχετικά λόγια του Θεού για να λύσουν τα διάφορα προβλήματα που υπάρχουν. Κατά τη διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να συναναστρέφονται περισσότερο πάνω στα σχετικά λόγια του Θεού με τους αδελφούς και τις αδελφές και να κατανοούν την ουσία των προβλημάτων με βάση τα λόγια του Θεού. Πρέπει, επίσης, να ενθαρρύνουν τα μέλη του εκλεκτού λαού του Θεού να συναναστραφούν πάνω στη δική τους κατανόηση για να διακρίνουν αυτά τα θέματα. Όταν οι άνθρωποι μπορέσουν στην πλειοψηφία τους να έχουν την ίδια κατανόηση και να φτάσουν σε συμφωνία, η επίλυση των προβλημάτων γίνεται ευκολότερη. Όταν λύνετε προβλήματα, να μη διηγείστε διαρκώς και επανειλημμένα τα γεγονότα, ούτε να ερευνάτε μικρολεπτομέρειες, ούτε και να κατηγορείτε τους εμπλεκόμενους στα προβλήματα. Αρχικά, να μην εστιάζετε σε θέματα μικρής σημασίας· αντ’ αυτού, να συναναστρέφεστε ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια, καθώς έτσι θα αποκαλυφθεί η φύση των προβλημάτων. Μόνο αυτή η προσέγγιση βοηθά τον εκλεκτό λαό του Θεού να διακρίνει τα θέματα με βάση τα λόγια του Θεού, να αποκτήσει διάκριση απ’ τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που προκύπτουν και να αντλήσει πρακτικά διδάγματα απ’ όλα αυτά. Του επιτρέπει, επίσης, να συγκρίνει με την αληθινή ζωή τα λόγια και τα δόγματα που συνήθως κατανοεί, δίνοντάς του τη δυνατότητα να κατανοήσει πραγματικά την αλήθεια. Αυτό δεν πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; Η καθοδήγηση του εκλεκτού λαού του Θεού ώστε να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα αφορά κυρίως τη χρήση της αλήθειας προκειμένου ο εκλεκτός λαός του Θεού να εξαλείψει τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες και τις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Αυτή η προσέγγιση φέρνει τα καλύτερα αποτελέσματα. Όσο περισσότερο είναι σε θέση οι επικεφαλής και οι εργάτες να χρησιμοποιούν την αλήθεια για να λύνουν τα προβλήματα τόσο ευκολότερα μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια ο εκλεκτός λαός του Θεού. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μάθει πώς να ασκείται και να εφαρμόζει τον λόγο του Θεού στην αληθινή ζωή. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες καθοδηγούν συχνά τον εκλεκτό λαό του Θεού ώστε να επιλύουν πραγματικά προβλήματα, θα μπορέσουν να εισαγάγουν τον εκλεκτό λαό του Θεού στην αλήθεια-πραγματικότητα, καθώς και να ενσωματώσουν τον λόγο του Θεού στη δική τους καθημερινή ζωή. Λένε κάποιοι: «Δεν είναι πολύ μεγάλη αυτή η απαίτηση για τους επικεφαλής και τους εργάτες; Πώς γίνεται να έχουμε τόσο πολλή κατανόηση;» Ίσως να μην την απέκτησες στο παρελθόν, αλλά δεν μπορείς να μάθεις και να ασκηθείς ώστε να πετύχεις αυτό το αποτέλεσμα; Μ’ αυτόν τον τρόπο εκπαιδεύει το έργο του Θεού τους επικεφαλής και τους εργάτες, αλλά και τον εκλεκτό λαό του Θεού, ώστε να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αν δεν ξέρεις πώς, μπορείς να μάθεις και να ασκηθείς. Όποια προβλήματα κι αν προκύψουν, πρέπει να μάθεις να κάνεις αυτοκριτική και να αποκτάς αυτογνωσία με βάση τα λόγια του Θεού· αυτή είναι η διαδικασία της άσκησης. Αφού ασκηθείς μερικές φορές και πετύχεις αποτελέσματα, θα αποκτήσεις ένα μονοπάτι και θα γνωρίζεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια. Όταν εργάζεται ο Θεός, μ’ αυτόν τον τρόπο καθοδηγεί τους ανθρώπους ώστε να μάθουν να εισέρχονται στην αλήθεια-πραγματικότητα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να επικοινωνούν συχνά με τους αδελφούς και τις αδελφές, να έρχονται μαζί αντιμέτωποι με τα προβλήματα, να λύνουν μαζί τα προβλήματα και να κάνουν σωστά το εκκλησιαστικό έργο. Πώς πρέπει να καθοδηγούν τον εκλεκτό λαό του Θεού οι επικεφαλής της εκκλησίας; Ο βασικός τρόπος είναι να καθοδηγούν τον εκλεκτό λαό του Θεού ώστε να αναγνωρίζει και να λύνει προβλήματα στην αληθινή ζωή, αλλά και να κάνει πράξη και να βιώνει τον λόγο του Θεού στην αληθινή ζωή, έτσι ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να είναι σε θέση όχι μόνο να κάνει πράξη την αλήθεια, αλλά και να διακρίνει τα αρνητικά πράγματα και τους αρνητικούς ανθρώπους: τους ψευδοεπικεφαλής, τους ψευδοεργάτες, τους κακούς ανθρώπους, τους δύσπιστους και τους αντίχριστους. Το να διακρίνει κανείς τους διάφορους ανθρώπους γίνεται με σκοπό την επίλυση των προβλημάτων. Μόνο αν εξαλειφθεί ολοκληρωτικά η αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι μπορεί να προχωρήσει απρόσκοπτα το εκκλησιαστικό έργο· έτσι θα γίνει και το θέλημα του Θεού στην εκκλησία. Ταυτόχρονα, η αντιμετώπιση των κακών ανθρώπων χρησιμεύει και ως προειδοποίηση ότι πρέπει κανείς να αποφεύγει τα λάθη και να μην κάνει κακό, ώστε να καταφέρει να έχει φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο εκπληρώνεις το καθήκον σου και κερδίζεις τη ζωή-είσοδο, αλλά επιπλέον κατανοείς την αλήθεια και εισέρχεσαι στην αλήθεια-πραγματικότητα. Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια, δηλαδή, έτσι δεν είναι; Όταν κατανοείς την αλήθεια και μπορείς να λύνεις προβλήματα, αυτό αποδεικνύει ότι έχεις το επίπεδο για να γίνεις επικεφαλής ή εργάτης κι ότι πληροίς τις προϋποθέσεις για να καλλιεργηθείς στον οίκο του Θεού· συνεπώς, πρέπει να πάρεις την πρωτοβουλία και να καθοδηγήσεις τους αδελφούς και τις αδελφές ώστε να μάθουν να διακρίνουν τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα στην αληθινή ζωή, να καταφέρουν να κατανοήσουν την αλήθεια, να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν κάθε είδους άνθρωπο που διαταράσσει και αναστατώνει το εκκλησιαστικό έργο, να μάθουν πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια, να αντιμετωπίζουν τους διάφορους ανθρώπους σύμφωνα με τις αρχές και να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια για να λύνουν τα προβλήματα. Αυτή είναι η ευθύνη σου. Αν ασκείσαι έτσι, εισέρχεσαι στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Θα αντλείς διδάγματα, θα αποκτάς διάκριση και θα κατανοείς τις προθέσεις του Θεού σε κάθε ζήτημα που θα σου τυχαίνει στην αληθινή ζωή, καθώς θα έχεις αρχές άσκησης για να χειρίζεσαι τα ζητήματα, να αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους και να κάνεις τα καθήκοντά σου. Έτσι, θα είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Η απαίτηση του Θεού από τους ανθρώπους είναι να πετυχαίνουν τέτοια αποτελέσματα. Συνεπώς, όποια ζητήματα κι αν προκύψουν, εσύ πρέπει πάντα να αντλείς το δίδαγμά σου και να αναπτύσσεις διάκριση· δεν πρέπει να σου ξεφύγουν όλα αυτά ούτε έχεις περιθώριο να χάσεις την οποιαδήποτε ευκαιρία να αντλήσεις το δίδαγμά σου και να αναπτύξεις διάκριση. Εφόσον έχει συμβεί κάτι, δεν πρέπει να το προσεγγίζουμε με αρνητική στάση διαμαρτυρίας, αλλά θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε με θετική στάση. Πώς γίνεται αυτό; Αναζητώντας την αλήθεια για την επίλυση του προβλήματος. Όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, ενώ η ανθρώπινη φύση τους μπορεί να είναι είτε καλή είτε κακή· συνεπώς, είναι δυνατόν να μην προκύψουν προβλήματα όταν συναθροίζονται οι άνθρωποι; Ποια θα πρέπει να είναι η στάση σου, δεδομένου ότι ο Θεός έχει δημιουργήσει αυτό το περιβάλλον για σένα και σου έχει δείξει αυτούς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που εμφανίζονται γύρω σου; Να ευχαριστείς τον Θεό που έθεσε μπροστά σου τα διάφορα αυτά προβλήματα. Σου δίνει την ευκαιρία να ασκηθείς, να αντλήσεις διδάγματα και να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Ως επικεφαλής ή εργάτης, θα πρέπει, επίσης, να ευχαριστείς τον Θεό που σου έδωσε μια τέτοια ευκαιρία. Με όποια προβλήματα κι αν έρθεις αντιμέτωπος, πρέπει να καθοδηγήσεις τους αδελφούς και τις αδελφές ώστε να μάθουν να διακρίνουν, να αντλούν διδάγματα και να αποκτούν γνώσεις μαζί μ’ εσένα. Επιπλέον, πρέπει να τους καθοδηγήσεις ώστε μαζί σου να στοχάζονται και να κατανοούν τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες που έχουν οι άνθρωποι αναφορικά με το πρόβλημα, ποιες στρεβλές απόψεις υπάρχουν, τι διδάγματα έχει προσφέρει η αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, ποιες εσφαλμένες αντιλήψεις και απόψεις έχουν εξαλειφθεί και ποιες αλήθειες έχουν γίνει τελικά κατανοητές. Έτσι πρέπει να βιώνει κανείς το έργο του Θεού, χωρίς να χάνει ούτε ένα ζήτημα. Αν έχεις βιώσει το έργο του Θεού αρκετά χρόνια και έχεις λύσει πολλά προβλήματα, θα δεις ότι τα λόγια του Θεού είναι όλα τους αλήθεια και μπορούν αναμφισβήτητα να προσφέρουν στους ανθρώπους την κάθαρση και τη σωτηρία απ’ την επιρροή του Σατανά. Όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν και κερδίσουν την αλήθεια, θα διαπιστώσουν ότι τα λόγια του Θεού έχουν εκπληρωθεί και πραγματοποιηθεί απόλυτα. Όταν ο εκλεκτός λαός του Θεού θα είναι σε θέση να κάνει πράξη και να βιώσει τα λόγια του Θεού, τότε θα μπορέσει να ενσωματώσει τα λόγια του Θεού στην αληθινή ζωή του, να χρησιμοποιεί σωστά τον λόγο του Θεού για να βλέπει τους ανθρώπους και τα ζητήματα, καθώς και να μετρά τους ανθρώπους και όλα όσα κάνουν με γνώμονα τον λόγο του Θεού, αντί να βασίζεται σε όσα βλέπει ή στα αισθήματά του και ούτε, βέβαια, σε αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Μόλις αντλήσει αυτά τα διδάγματα, θα του είναι ευκολότερο να ζει σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, ενώ μπορεί να ζει συχνά ενώπιον του Θεού. Μ’ αυτόν τον τρόπο, οι επικεφαλής και οι εργάτες ανταποκρίνονται πλήρως στα πρότυπα στο έργο τους και εκπληρώνουν τις ευθύνες τους. Μόνο όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες επιτελούν το έργο τους σχολαστικά μπορεί να τα κερδίσει όλα αυτά ο εκλεκτός λαός του Θεού. Αν, σε πολλές απ’ τις καταστάσεις που συναντάς, δεν γνωρίζεις πώς να καθοδηγήσεις τους αδελφούς και τις αδελφές ώστε να αντλήσουν διδάγματα και δεν μπορείς να διακρίνεις τους διάφορους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα, τότε είσαι ένας τυφλός, απαθής και ανόητος ανακατωσούρης. Όταν έρθεις αντιμέτωπος με τέτοιες καταστάσεις, όχι μόνο θα πελαγώσεις και δεν θα ξέρεις πώς να τις αντιμετωπίσεις, αφού είσαι ανίκανος γι’ αυτό το έργο, αλλά επιπλέον θα επηρεαστεί και η εμπειρία που αποκομίζουν οι αδελφοί κι οι αδελφές απ’ αυτούς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα. Αν χειρίζεσαι τα πράγματα με ακατάλληλο τρόπο, δεν κάνεις καθόλου έργο, δεν λες ούτε ένα πράγμα για να συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια όπως οφείλεις και δεν μπορείς να πεις στους άλλους τίποτα ωφέλιμο ή εποικοδομητικό, τότε πολλοί άνθρωποι, όταν έρθουν αντιμέτωποι μ’ αυτούς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, όχι μόνο δεν θα καταφέρουν να αποδεχθούν αυτά τα ζητήματα από τον Θεό, να τα αντιμετωπίσουν θετικά και δυναμικά και να αντλήσουν διδάγματα απ’ αυτά, αλλά επιπλέον θα γίνουν σοβαρότερες οι αντιλήψεις κι οι επιφυλάξεις τους απέναντι στον Θεό, όπως και η δυσπιστία κι η καχυποψία τους απέναντί Του. Αυτές δεν είναι οι συνέπειες όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα και δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα; Δεν είναι σημάδι ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να κάνουν πραγματικό έργο; Δεν έχεις κάνει σωστά το εκκλησιαστικό έργο, δεν έχεις ολοκληρώσει την ανάθεση που σου έχει εμπιστευθεί ο Θεός, δεν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών και δεν έχεις καθοδηγήσει τους αδελφούς και τις αδελφές ώστε να ξεφύγουν απ’ τη δύναμη του Σατανά. Ζουν ακόμα μέσα στις διεφθαρμένες διαθέσεις και τους πειρασμούς του Σατανά. Δεν καθυστερείς τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού; Βλάπτεις βαθιά τους ανθρώπους! Ως επικεφαλής ή εργάτης, πρέπει να αποδεχθείς την ανάθεση από τον Θεό, να οδηγήσεις τους αδελφούς και τις αδελφές ενώπιον του Θεού, ν’ αφήσεις τον εκλεκτό λαό του Θεού να φάει και να πιει τα λόγια του Θεού για να κατανοήσει την αλήθεια και να κάνει τα καθήκοντά του με αρχές, κι έτσι να αυξήσει την πίστη του στον Θεό. Όχι μόνο δεν κατάφερες να ασκηθείς μ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά και δεν περιόρισες ούτε εξάλειψες την αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι, βλάπτοντας έτσι τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Μετά από τόσα χρόνια πίστης στον Θεό, όχι μόνο δεν έχει κάνει πρόοδο και δεν έχει κατανοήσει την αλήθεια ούτε έχει αποκτήσει γνώσεις για τον Θεό, αλλά επιπλέον έχει αναπτύξει κιόλας πολλές αντιλήψεις και παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό, χωρίς να έχει την παραμικρή αληθινή υποταγή. Όλα όσα έχεις κάνει, λοιπόν, στην πραγματικότητα διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού, έτσι δεν είναι; Όχι μόνο δεν οδήγησες τον εκλεκτό λαό του Θεού στην αλήθεια-πραγματικότητα ούτε τον προστάτεψες, αλλά αντ’ αυτού τον άφησες να αναστατωθεί από κακούς ανθρώπους, καθώς και να παραπλανηθεί και να ελεγχθεί από αντίχριστους. Δεν έχεις κάνει πράγματα που πλήγωσαν τους δικούς σου ανθρώπους και ικανοποίησαν τους εχθρούς σου; Δεν γίνεσαι έτσι συνεργός του κακού; Έχεις εργαστεί τόσον καιρό· ωστόσο, όχι μόνο δεν κατάφερες να πετύχεις θετικά αποτελέσματα, αλλά και απομάκρυνες όλο και περισσότερο τους αδελφούς και τις αδελφές από τον Θεό. Επιπλέον, εξαιτίας σου ο εκλεκτός λαός του Θεού πιστεύει στον Θεό εδώ και χρόνια χωρίς να κατανοεί την αλήθεια ή να γνωρίζει πώς να διακρίνει τη διατάραξη και την αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι, πράγμα που επηρεάζει τη ζωή-είσοδό του. Ποιο είναι το θέμα εδώ; Δεν γίνεται πολύ κακό μ’ αυτόν τον τρόπο; Ό,τι έργο κι αν κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, αν δεν μπορούν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, καθώς και να χειριστούν τα ζητήματα και να λύσουν τα προβλήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε ο αντίκτυπος των ενεργειών τους δεν θα περιοριστεί στον εαυτό τους και στους λίγους· θα φτάσει στο έργο της εκκλησίας, στη ζωή-είσοδο όλων όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού μέσα στην εκκλησία, στα αποτελέσματα των καθηκόντων που κάνει ο εκλεκτός λαός του Θεού, στα αποτελέσματα της διάδοσης του ευαγγελίου της βασιλείας, ακόμα και στο αν ο εκλεκτός λαός του Θεού μπορεί να σωθεί και να οδηγηθεί στη βασιλεία του Θεού —όλοι αυτοί οι τομείς είναι πιθανόν να επηρεαστούν. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αλλά ακολουθούν ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους κι αυτό τους οδηγεί στην καταστροφή. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τους ανθρώπους στους θρησκευτικούς κύκλους που παραπλανιούνται και ελέγχονται από πάστορες και πρεσβύτερους, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουν να καλωσορίσουν τον Θεό κατά την επιστροφή Του και, αντ’ αυτού, καταστρέφονται. Όλα αυτά είναι αλήθεια και υπάρχουν αποδείξεις. Συνεπώς, το να μπορεί κανείς να διακρίνει τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού!

Η δωδέκατη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών απαιτεί να εκτελούν τρεις εργασίες απολύτως κρίσιμης σημασίας: Πρώτον, πρέπει να αναγνωρίζουν τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο. Δεύτερον, αφού τα διακρίνουν και τα χαρακτηρίσουν, πρέπει να σταματούν και να περιορίζουν άμεσα τους κακούς ανθρώπους· αυτό είναι το δεύτερο βήμα. Τρίτον, ενώ σταματούν και περιορίζουν τους κακούς ανθρώπους και αντιστρέφουν την κατάσταση, πρέπει να συναναστρέφονται συχνά πάνω στα λόγια του Θεού με τους αδελφούς και τις αδελφές για να εκθέσουν τις κακές πράξεις των κακών ανθρώπων, καθώς και να παρακολουθούν στενά τις αντιδράσεις και την κατανόηση των αδελφών ως προς αυτό το ζήτημα, διορθώνοντας άμεσα τυχόν λανθασμένες αντιλήψεις που μπορεί να έχουν. Φυσικά, αν έχουν γνώσεις μερικοί αδελφοί και αδελφές που επιδιώκουν την αλήθεια, πρέπει να ενθαρρύνονται να συναναστραφούν περισσότερο. Επιπλέον, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να βοηθούν και όσους είναι αδύναμοι ή έχουν μικρό ανάστημα και να τους ενθαρρύνουν να μιλούν περισσότερο. Το προσδοκώμενο αποτέλεσμα είναι να βοηθήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να αποκτήσουν διάκριση και να αντλήσουν διδάγματα απ’ τα γεγονότα που συμβαίνουν, μαθαίνοντας να διακρίνουν ανθρώπους και ζητήματα. Ο σκοπός του να διακρίνουν τους ανθρώπους και τα ζητήματα είναι να μπορούν να κατανοούν με ακρίβεια τους διάφορους τύπους ανθρώπων και, σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, να τους αντιμετωπίζουν με τις σωστές μεθόδους, ενώ ταυτόχρονα αντλούν κι οι ίδιοι διδάγματα. Τι διδάγματα πρέπει να αντλήσουν; Πρέπει να παρατηρήσουν ποια είναι η στάση του Θεού απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους όταν Εκείνος αναλύει και εκθέτει τις καταστάσεις τους· αν γνωρίζει κανείς τη στάση του Θεού απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους, του είναι πιο σαφές τι είδους άνθρωπος πρέπει να είναι και τι είδους μονοπάτι να πάρει, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Με δυο λόγια, το τελικό αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού να κατανοήσει την αλήθεια και να εισέλθει στην πραγματικότητα σε περιβάλλοντα της αληθινής ζωής, να είναι σε θέση να κάνει κανονικά τα καθήκοντά του και να υποτάσσεται στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού. Έτσι, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα εκτελούν το εκκλησιαστικό έργο με τρόπο που θα συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού. Κρίνοντας απ’ τα τρία βήματα εκτέλεσης του συγκεκριμένου έργου, είναι δύσκολο οι επικεφαλής και οι εργάτες να κάνουν καλά αυτήν τη δουλειά; (Όχι.) Αν βασίζεσαι στην καλοσύνη και το επίπεδο των ανθρώπων, ίσως να είναι κάπως κοπιαστικό να κάνεις καλά αυτήν τη δουλειά, επειδή δεν πρόκειται να επιτύχεις το αποτέλεσμα που απαιτεί ο Θεός ούτε να εκπληρώσεις τις αληθινές ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Μπορείς να κάνεις καλά αυτήν τη δουλειά αν βασίζεσαι σε διεφθαρμένες ανθρώπινες διαθέσεις; (Όχι.) Για την ακρίβεια, το να βασίζεσαι σε διεφθαρμένες διαθέσεις για να κάνεις αυτήν τη δουλειά σημαίνει να ενεργείς σύμφωνα με τις ιδέες σου. Τι αποτέλεσμα θα έχει αυτό; (Θα προκαλέσει χάος στην εκκλησία.) Ορίστε μία συνέπεια: Όσο περισσότερο εργάζεσαι τόσο μεγαλύτερο χάος επικρατεί. Τι είναι χάος; Ποιες είναι οι συγκεκριμένες καταστάσεις του χάους; Χάος είναι όταν, στη διάρκεια των συναθροίσεων, οι άνθρωποι δεν μπορούν να φάνε και να πιουν τα λόγια του Θεού ή να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια κανονικά. Υπάρχουν διαρκώς κακοί άνθρωποι και δύσπιστοι που προκαλούν αναστάτωση ή προκύπτουν συνεχώς διαφωνίες, ενώ ο καθένας εμμένει στις δικές του απόψεις και σχηματίζονται φατρίες και κλίκες· οι αδελφοί κι οι αδελφές δεν έχουν διάκριση και είναι σαστισμένοι, ενώ όσοι έχουν πνευματική κατανόηση και αγαπούν την αλήθεια νιώθουν κι αυτοί αναστατωμένοι και η ζωή τους δεν εξελίσσεται. Σε μια τέτοια εκκλησία, τη δύναμη την έχουν απόλυτα οι κακοί άνθρωποι κι οι δύσπιστοι, ενώ το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται. Ό,τι κι αν συμβεί σε μια τέτοια εκκλησία, οι άνθρωποι μιλούν όλοι μαζί, εκφράζουν απόψεις κάθε είδους και, επί της ουσίας, καμία από αυτές δεν είναι σωστή. Πολύ γρήγορα, η εκκλησία διαιρείται σε κάμποσες φατρίες, δεν υπάρχει ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων, ενώ δεν υπάρχει και κανένα σημάδι του έργου ή της καθοδήγησης του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί ο ένας απέναντι στον άλλον και κοιτάζονται μεταξύ τους με καχυποψία· δύο ή τρεις ομάδες ανταγωνίζονται για τη δύναμη και το κέρδος· ο καθένας αναζητά τους υποστηρικτές του, ενώ επιτίθεται στους διαφωνούντες και τους αποκλείει· και μπορεί να διαπραχθούν κάθε είδους κακές πράξεις. Αυτό είναι το σκηνικό του χάους. Πώς προκαλείται αυτή η κατάσταση; Δεν είναι επειδή οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν είναι σε θέση να κάνουν το έργο τους; (Ναι.) Όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες εργάζονται σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες, αυτές είναι οι συνέπειες. Τι σημαίνει να εργάζεται κανείς σύμφωνα με τις δικές του ιδέες; Σημαίνει να μην κατανοεί την αλήθεια, να μην έχει αρχές και να ενεργεί στα τυφλά, με βάση διεφθαρμένες διαθέσεις, καθώς και με ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ακόμα πιο χαοτική κατάσταση στην εκκλησία. Μπορεί να πουν κάποιοι: «Πώς γίνεται να υπάρχουν κακοί άνθρωποι που προκαλούν αναστάτωση στην εκκλησία; Δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο ούτε ποιανού το μέρος να πάρω». Άλλοι ίσως πουν: «Η εκκλησία είναι χωρισμένη σε διάφορες φατρίες. Πώς να βιώσουμε την εκκλησιαστική ζωή; Κάθε συνάθροιση αποβαίνει άκαρπη κι είναι χαμένος χρόνος. Αν συνεχίσουμε να πιστεύουμε έτσι, δεν θα υπάρξει κανένα αποτέλεσμα». Όταν μια εκκλησία γίνεται τόσο χαοτική που ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν είναι σε θέση να βιώσει την εκκλησιαστική ζωή, τότε αυτήν την εκκλησία ο Θεός την αποστρέφεται και την απορρίπτει πέρα για πέρα. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι, εφόσον έχουν δύναμη οι κακοί άνθρωποι και οι δύσπιστοι, θα καταστρέψουν την εκκλησία. Η εκκλησία δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς καλούς ανθρώπους και όσους κάνουν πράξη την αλήθεια ως επικεφαλής και εργάτες· χωρίς αυτούς, είναι αδύνατον να μείνουν τα πράγματα υπό έλεγχο! Αν δεν περιοριστούν οι κακοί άνθρωποι και οι δύσπιστοι, δεν θα υπάρχει εκκλησιαστική ζωή, ενώ η κανονική τάξη της εκκλησίας θα αποδιοργανωθεί τελείως, θα γίνει άνω κάτω. Αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους οι επικεφαλής και οι εργάτες. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, να νοιαστούν για τις προθέσεις του Θεού ή να βασιστούν στον Θεό, τότε δεν θα είναι ικανοί να κάνουν σωστά το εκκλησιαστικό έργο. Δεν θα είναι σε θέση να λύνουν τυχόν προβλήματα που ανακύπτουν στην εκκλησία ούτε να επιλύουν τυχόν δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο εκλεκτός λαός του Θεού. Αν έχουν δύναμη τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες, μπορούν να φέρουν καλά αποτελέσματα; Μόνο χάος μπορούν να φέρουν στην εκκλησία· αυτού του είδους η κατάσταση προκύπτει στο τέλος. Έπειτα, αυτή η εκκλησία ερημώνει, γίνεται ένα μέρος όπου έχει δύναμη ο Σατανάς· αποσαθρώνεται και μετατρέπεται σε κάτι άλλο. Ο Θεός δεν αναγνωρίζει αυτήν την εκκλησία, ενώ το Άγιο Πνεύμα δεν πρόκειται να εργαστεί μέσα σ’ αυτή. Μια τέτοια εκκλησία είναι εκκλησία μόνο κατ’ όνομα και πρέπει να κλείσει.

Ανάλυση των εκδηλώσεων των ψευδοεπικεφαλής ως προς τη δωδέκατη ευθύνη

Ι. Οι ψευδοεπικεφαλής έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα προβλήματα της διατάραξης και της αναστάτωσης

Αυτές τις εργασίες πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, όπως περιγράφονται στη δωδέκατη ευθύνη· δεν θα συναναστραφούμε τώρα πάνω σε άλλα συγκεκριμένα παραδείγματα. Το θέμα της σημερινής συναναστροφής είναι να εκτεθούν οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις που εμφανίζουν οι ψευδοεπικεφαλής ενώ εκτελούν αυτές τις εργασίες, καθώς και να εντοπιστούν οι συμπεριφορές που αντανακλούν την ουσία των ψευδοεπικεφαλής και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε να χαρακτηριστεί κανείς ως τέτοιος. Αυτό είναι το κυρίως θέμα της σημερινής συναναστροφής. Πρώτον, η απαίτηση σε αυτό το έργο είναι οι επικεφαλής και οι εργάτες να αναγνωρίζουν άμεσα τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση στο έργο του Θεού και στην κανονική τάξη της εκκλησίας. Η άμεση αναγνώριση είναι απαιτούμενο πρότυπο για τους επικεφαλής και τους εργάτες. Όποτε προκύπτει κάτι, μόλις εμφανιστεί η παραμικρή υποψία ότι κάτι δεν πάει καλά, όπως τα σημάδια ότι οι κακοί άνθρωποι αρχίζουν τη χειραγώγηση ή οι ενδείξεις ότι κάποιος προκαλεί προβλήματα, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να το διαισθανθούν και να επαγρυπνούν. Αν είναι απαθείς και αργόστροφοι, θα υπάρξει πρόβλημα. Ειδικά σε καταστάσεις όπου υπάρχουν κακοί άνθρωποι που προκαλούν αναστάτωση, τότε, μόλις αρχίσει να ανακύπτει το θέμα και δεν είναι σαφές τι ακριβώς σκοπεύουν να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι ή πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση —όταν, δηλαδή, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να διακρίνουν ακόμα το ζήτημα— δεν πρέπει να ενεργήσουν στα τυφλά ούτε να θορυβήσουν πρόωρα αυτούς τους ανθρώπους, ώστε να μην κρίνουν εσφαλμένα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει να μην προσέχουν και να μην αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει, αλλά σημαίνει ότι πρέπει να περιμένουν και να παρατηρούν ώστε να διαπιστώσουν πώς εξελίσσονται τα πράγματα και ποιες είναι οι προθέσεις, οι στόχοι και τα κίνητρα αυτών των ανθρώπων. Αυτό είναι το έργο που χρειάζεται να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Όταν η κατάσταση εξελιχθεί μέχρι ενός σημείου και αυτοί οι άνθρωποι αρχίσουν να εκτονώνουν την αρνητικότητά τους και να διαδίδουν πλάνες, προκαλώντας αναστάτωση στον εκλεκτό λαό του Θεού, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να ενεργήσουν άμεσα. Πρέπει να ορθώσουν το ανάστημά τους χωρίς δισταγμό για να εκθέσουν, να αναλύσουν και να περιορίσουν τις κακές πράξεις αυτών των ατόμων, βοηθώντας τους άλλους να αντλήσουν διδάγματα και να διακρίνουν πέρα ως πέρα τους κακούς ανθρώπους. Με αυτήν τη διαδικασία αναγνωρίζει κανείς άμεσα και με ακρίβεια τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση —αυτό σημαίνει να κάνουν το συγκεκριμένο έργο οι επικεφαλής και οι εργάτες. Κύριος στόχος αυτού του έργου είναι να αναγνωριστούν οι διάφοροι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο και κατόπιν να διευθετηθούν άμεσα. Αυτό μπορούν να πετύχουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Ποιες είναι, λοιπόν, οι εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής σ’ αυτό το έργο; Πώς μπορούμε να αναλύσουμε και να διακρίνουμε τους ψευδοεπικεφαλής; Είναι ξεκάθαρο ότι οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να αναγνωρίσουν άμεσα και με ακρίβεια την αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι στο εκκλησιαστικό έργο. Αυτό είναι το πιο εμφανές πρόβλημα στο πώς εκτελούν το εκκλησιαστικό έργο οι ψευδοεπικεφαλής: Δεν έχουν καθόλου διάκριση όσον αφορά την αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι στο εκκλησιαστικό έργο. Γιατί λέμε ότι οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τα προβλήματα και να διακρίνουν την ουσία των προβλημάτων; Οι ενέργειες κάποιων ανθρώπων διαταράσσουν και αναστατώνουν ξεκάθαρα το εκκλησιαστικό έργο, αλλά οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν και να αντιληφθούν το πρόβλημα· είναι τυφλοί. Κάποιοι άνθρωποι εξωτερικεύουν αρνητικότητα, παραπλανούν και αναστατώνουν τους άλλους στην εκκλησία. Άλλοι φτιάχνουν κλίκες και εμπλέκονται μυστικά σε σκοτεινές δοσοληψίες, ενώ συχνά κρίνουν ορισμένα άτομα πίσω από την πλάτη τους. Άλλοι, πάλι, ξελογιάζουν ο ένας τον άλλον και φλερτάρουν μεταξύ τους απερίσκεπτα. Οι ψευδοεπικεφαλής κάνουν πως δεν τα βλέπουν όλα αυτά· δεν έχουν καμία επίγνωση πόσο σοβαρά είναι αυτά τα θέματα, πόσοι άνθρωποι θα επηρεαστούν στην επιδίωξή τους για την αλήθεια και στην εκτέλεση του καθήκοντός τους αν αυτά τα θέματα παραμείνουν άλυτα, καθώς και τι συνέπειες θα έχουν όλα αυτά, οπότε τα αγνοούν. Όταν κάποιοι άνθρωποι εντοπίζουν ορισμένα θέματα και τα αναφέρουν σε κάποιον ψευδοεπικεφαλής, εκείνος μπορεί να πει: «Όλοι τους αδελφοί και αδελφές είναι —και ποιος δεν αποκαλύπτει κάποια διαφθορά; Και ποιος δεν έχει συναισθήματα και επιθυμίες; Μην κρίνεις και μην καταδικάζεις αψήφιστα τους άλλους!» Όσο παράλογο, μοχθηρό ή αντίθετο προς την αλήθεια κι αν είναι κάτι μέσα στην εκκλησία, οι ψευδοεπικεφαλής απλώς δεν το βλέπουν. Κάποιοι άνθρωποι, στη διάρκεια των συναθροίσεων, μιλούν συνεχώς αρνητικά, με φράσεις όπως η εξής: «Λένε και ξαναλένε πως η ημέρα του Θεού πλησιάζει —πότε θα έρθει στ’ αλήθεια;» Κάποιοι αδελφοί και αδελφές, χωρίς να το καταλάβουν, επηρεάζονται από αυτό, αλλά ποια είναι η αντίδραση του ψευδοεπικεφαλής; Το θεωρεί κανονική αδυναμία και δεν βλέπει ότι πρόκειται για εξωτερίκευση αρνητικότητας, παραπλάνηση και αναστάτωση των άλλων. Κάποιοι αδελφοί και αδελφές επηρεάζονται ξεκάθαρα στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Δεν θέλουν πια να κηρύξουν το ευαγγέλιο και δεν έρχονται πια στις συναθροίσεις δείχνοντας θετικότητα και πρωτοβουλία. Κάθε φορά που γίνεται συνάθροιση, χρειάζονται ειδική πρόσκληση για να έρθουν —ο ψευδοεπικεφαλής, όμως, δεν το θεωρεί πρόβλημα αυτό. Δεν παίρνει είδηση τι αλλαγές συμβαίνουν σε όλους στην εκκλησία όταν προκύπτει αυτό το πρόβλημα. Οργανώνει, απλώς, μηχανικά τις συναθροίσεις με συμβατικό τρόπο, αγνοώντας τι συμβαίνει στα παρασκήνια, τις αλλαγές στην κατάσταση των ανθρώπων, τι προβλήματα έχουν οι άνθρωποι, ποιος τα προκάλεσε, ποιοι είναι οι βασικοί υπαίτιοι, από ποιον προήλθαν τα προβλήματα και ποια θέματα χρειάζονται επίλυση —τίποτα απ’ όλα αυτά δεν αντιλαμβάνεται. Μήπως δεν αντιλαμβάνεται αυτά τα πράγματα επειδή αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης; (Όχι.) Κι αφού δεν αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης, τότε γιατί, όταν εμφανίζονται στην εκκλησία τόσο σοβαρές διαταράξεις, αναστατώσεις και εξόφθαλμες πλάνες, εκείνος ούτε το βλέπει ούτε το αναγνωρίζει; Είναι ξεκάθαρο πως ένας τέτοιος επικεφαλής είναι τυφλός και δεν έχει πνευματική κατανόηση. Λένε κάποιοι: «Παρότι δεν μπορεί να αναγνωρίσει αυτά τα προβλήματα, μπορεί να διαβάσει στους ανθρώπους τα λόγια του Θεού κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων. Ανεξάρτητα απ’ το αν κατανοούν οι άνθρωποι την ανάγνωση ή απ’ το αν έχει κανένα αποτέλεσμα, εκείνος διαβάζει επίμονα τα λόγια του Θεού. Γι’ αυτόν τον λόγο και μόνο, μπορεί να θεωρηθεί καλός επικεφαλής». Επικεντρώνεται μόνο στην ανάγνωση των λόγων του Θεού —αν αυτό δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα, δεν πρόκειται για κάτι που γίνεται εντελώς μηχανικά; Αν δεν μπορεί να λύσει προβλήματα, τότε τι όφελος αποκομίζουν οι άνθρωποι απ’ τις συναθροίσεις; Είναι, λοιπόν, ψευδοεπικεφαλής αυτός ο επικεφαλής; (Ναι.) Μία εκδήλωση που εμφανίζει ο ψευδοεπικεφαλής κατά την εκτέλεση αυτού του έργου είναι η τυφλότητα. Είναι τυφλός· όσο εξόφθαλμο κι αν είναι το πρόβλημα που βρίσκεται κάτω από τη μύτη του ή συμβαίνει γύρω του, εκείνος ούτε το βλέπει ούτε το αναγνωρίζει. Εξωτερικά, μπορεί να φαίνεται ότι αγαπά τα λόγια του Θεού περισσότερο απ’ τον μέσο άνθρωπο, όμως δεν κατανοεί τι αφορούν τα λόγια του Θεού, σε ποιους ανθρώπους ή σε ποιες καταστάσεις αναφέρονται —δεν μπορεί να συσχετίσει τα λόγια του Θεού με την αληθινή ζωή. Ποια είναι, λοιπόν, η κατανόηση πάνω στην οποία συναναστρέφεται; Εναρμονίζεται αυτός ο άνθρωπος με την αλήθεια; Μπορεί να λύσει αληθινά προβλήματα; (Όχι.) Όταν κάνει κήρυγμα, αραδιάζει κενές ρητορείες, σαν να είχε σπουδαία κατανόηση της αλήθειας, όμως δεν μπορεί να αναγνωρίσει την εξόφθαλμη αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι στην εκκλησία και, αντ’ αυτού, κάνει σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Δείχνει κάτι τέτοιο ότι κατανοεί την αλήθεια και έχει διάκριση; Έχει γνήσια κατανόηση των λόγων του Θεού; (Όχι.) Αν μπορεί να διαβάσει κανονικά τα λόγια του Θεού, γιατί δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για να δει και να λύσει τα προβλήματα; Γιατί ποτέ δεν διαβάζει τα λόγια του Θεού με ανοιχτό μυαλό; Γιατί δεν διαβάζει τα λόγια του Θεού με ενθουσιασμό στην καρδιά; Ποια είναι η ρίζα αυτού του προβλήματος; Γιατί είναι τυφλός; Ποια είναι η αιτία της τυφλότητάς του; (Η αιτία είναι ότι δεν έχει την ικανότητα να κατανοήσει τον λόγο του Θεού και έχει εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο.) Σωστά. Δεν είναι τα μάτια του που είναι τυφλά, αλλά η καρδιά του. Τι σημαίνει να έχει κανείς τυφλή καρδιά; Σημαίνει ότι έχει εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο και δεν έχει την ικανότητα να κατανοήσει τα λόγια του Θεού. Όσα από τα λόγια του Θεού κι αν διαβάσει, τα κατανοεί μόνο επιφανειακά. Δεν μπορεί να τα συσχετίσει με τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα, πράγματα και καταστάσεις που εμφανίζονται στην εκκλησία ούτε και μπορεί να αντιμετωπίσει, να χειριστεί και να λύσει τα διάφορα προβλήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αυτή είναι η βαθύτερη αιτία της τυφλότητάς του: Έχει χαμηλό επίπεδο και δεν είναι ικανός γι’ αυτό το έργο. Συνεπώς, με όση επιμέλεια κι αν μελετήσει, όσο καλά κι αν εκπαιδευτεί, όσο σκληρά κι αν εργαστεί για να αντισταθμίσει την έλλειψη ικανότητάς του, μπορεί να εκπληρώσει τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; Όχι, δεν μπορεί. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εντελώς αξιολύπητοι. Σε όποιον βαθμό κι αν εφοδιαστούν με λόγια και δόγματα, δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών ούτε να επιτελέσουν αυτό το έργο.

Συναναστραφήκαμε πριν λίγο πάνω σε μια εκδήλωση αυτών των ψευδοεπικεφαλής, δηλαδή στο ότι δεν μπορούν να δουν πως οι ενέργειες των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων προκαλούν αναστάτωση στην εκκλησία ούτε μπορούν να διακρίνουν την ουσία των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με ζητήματα τα οποία αφορούν κακούς ανθρώπους που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, καμιά φορά παίρνουν είδηση κανένα στοιχείο ή, χάρη στην εμπειρία, στα αισθήματα ή στη διαίσθησή τους, νιώθουν απλώς ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι η έκφραση αυτού του ανθρώπου, το βλέμμα του και τα λόγια του έχουν κάτι που δεν είναι κανονικό. Ίσως διαισθάνονται κάτι, αλλά υπάρχουν πολλά που δεν μπορούν να διακρίνουν και δεν καταφέρνουν να αναγνωρίσουν τα περισσότερα προβλήματα. Ποιος είναι ο λόγος που δεν διακρίνουν την ουσία των προβλημάτων; Εδώ υπεισέρχεται κι άλλο ένα θέμα. Είναι πολύ επιμελείς, μένουν όλη μέρα στο δωμάτιό τους και γράφουν κηρύγματα, κρατούν σημειώσεις για τις πνευματικές τους ασκήσεις, καταγράφουν το πώς κατανοούν και βιώνουν τα λόγια του Θεού, μαθαίνουν ύμνους, θέτουν στόχους για το πόσες φορές θα προσευχηθούν, για το πόσα λόγια του Θεού θα διαβάσουν και για το πόσα κηρύγματα θα ακούσουν κάθε μέρα, καθώς και για το πόσον χρόνο θα αφιερώσουν για να γράψουν ένα άρθρο βιωματικής μαρτυρίας —γιατί, λοιπόν, αφού τελειώσουν όλες αυτές τις εργασίες, συνεχίζουν να μη διακρίνουν τα πράγματα που συμβαίνουν; Επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια. Μπορούν μόνο να αραδιάζουν λόγια και δόγματα, ενώ δεν μπορούν να λύσουν πραγματικά προβλήματα. Κάποιοι άνθρωποι λένε διαρκώς λόγια και δόγματα για να παραπλανήσουν τους άλλους, και οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να το διακρίνουν αυτό. Μπορεί καμιά φορά να διαισθάνονται πως κάτι δεν πάει καλά, πως ίσως υπάρχει πρόβλημα, επειδή, όμως, αυτοί οι άνθρωποι δεν φαίνονται κακοί, απλώς μπερδεύονται και προσπερνούν το θέμα. Δεν είναι σε θέση να αναζητήσουν τις αλήθεια-αρχές για να διακρίνουν τέτοια προβλήματα, ενώ, ακόμα κι αν έχουν διαβάσει τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τις καταστάσεις και την ουσία τέτοιων ανθρώπων, δεν γνωρίζουν πώς να τα συνδέσουν μ’ αυτές τις περιστάσεις. Το μυαλό τους είναι θολό και δεν μπορούν να διακρίνουν αυτά τα πράγματα. Όταν θέλουν να αναζητήσουν, δεν ξέρουν πώς να το διατυπώσουν. Μιλούν πολλή ώρα χωρίς να εξηγούν την ουσία του προβλήματος και χωρίς να περιγράφουν ξεκάθαρα πώς είναι συνολικά οι εκδηλώσεις που έχουν τέτοιοι άνθρωποι, πώς είναι η ανθρώπινη φύση τους, η επιδίωξή τους, η εκτέλεση των καθηκόντων τους και οι βλέψεις τους να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό, ούτε ποια είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια, ούτε αν πρόκειται γι’ ανθρώπους που αποδέχονται την αλήθεια. Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε να εξηγήσουν ξεκάθαρα αυτά τα ζητήματα. Ακόμα κι αν διαισθάνονται πως υπάρχει πρόβλημα, φλυαρούν και λένε ένα κάρο πράγματα, χωρίς να διευκρινίζουν τι εννοούν. Οι ακροατές τους πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνουν, να εντοπίσουν τα κύρια σημεία και να αναλύσουν τα λόγια τους προκειμένου να μάθουν ποια ερωτήματα θέτουν, ποια είναι η συνολική κατάσταση του ανθρώπου που περιγράφουν και, στο τέλος, να χαρακτηρίσουν την ουσία αυτού του ανθρώπου —αν είναι καλός ή κακός, αν είναι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια ή ένας απλός δουλευτής. Όταν ζητήσεις από έναν ψευδοεπικεφαλής να σου περιγράψει ένα θέμα ή να θέσει ένα ερώτημα, δεν μπορεί ποτέ να περιγράψει ξεκάθαρα τη ρίζα και τη βαθύτερη αιτία του προβλήματος ούτε την ουσία του. Με δυο λόγια, οι ψευδοεπικεφαλής δεν κρατούν καμία συγκεκριμένη στάση απέναντι σε προβλήματα που δεν μπορούν να διακρίνουν, ενώ στα ζητήματα όπου παίρνουν είδηση μερικά στοιχεία, και πάλι δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία των αντίστοιχων προβλημάτων. Ακόμα κι όταν κάποιοι άνθρωποι εξωτερικεύουν αρνητικότητα και διαδίδουν αντιλήψεις, επηρεάζοντας αρνητικά την εκκλησιαστική ζωή, εκείνοι δεν μπορούν να το διακρίνουν. Δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε να χαρακτηρίσουν την ουσία ενός προβλήματος από το πώς φαίνεται επιφανειακά ή στο αρχικό του στάδιο. Φυσικά, δεν είναι απλό ζήτημα να διακρίνει κανείς την ουσία ενός προβλήματος. Το πιο σημαντικό πράγμα στο εκκλησιαστικό έργο είναι να διακρίνει κανείς την ουσία των διάφορων ανθρώπων με βάση τα λόγια του Θεού. Όσοι κατανοούν την αλήθεια μπορούν να το πετύχουν αυτό, πράγμα που δεν ισχύει, όμως, για τους ψευδοεπικεφαλής και τους ψευδοεργάτες. Όταν βλέπουν τους αντίχριστους να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία του προβλήματος, ενώ φτάνουν ακόμα και στο σημείο να υπερασπίζονται τους αντίχριστους, λέγοντας: «Αποκαλύπτουν απλώς κάποιες διεφθαρμένες διαθέσεις και δείχνουν μια κάποια αλαζονεία, ισχυρογνωμοσύνη και αυθαιρεσία. Μπορούν ακόμα να αντέξουν κακουχίες ενώ κάνουν τα καθήκοντά τους. Δεν πρέπει, λοιπόν, να τους κρίνουμε και να τους καταδικάζουμε· δεν πρέπει να το κάνουμε μεγάλο θέμα». Άλλοι ρωτούν: «Αν μπορούν να αντέξουν κακουχίες ενώ κάνουν τα καθήκοντά τους, είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια; Έχουν παρακινήσει, παραπλανήσει ή παρασύρει άλλους παρασκηνιακά; Έχουν εκθειάσει τον εαυτό τους και έχουν δώσει μαρτυρία για τον εαυτό τους;» Οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν αυτά τα ζητήματα. Υπάρχουν ακόμα και κάποιοι άνθρωποι που, με την πρόφαση της μαρτυρίας για τον Θεό, σκόπιμα δυσφημίζουν και βλασφημούν τον Θεό, ενώ διαδίδουν ηθελημένα αβάσιμες φήμες την ώρα που αναλύουν και συζητούν τις δικές τους γνώσεις και αντιλήψεις για Εκείνον. Ακούγοντάς τους να το κάνουν αυτό, οι ψευδοεπικεφαλής μπορεί να νιώσουν πως τα λεγόμενά τους ηχούν κάπως παράξενα, αλλά δεν μπορούν να διακρίνουν τη σοβαρότητα του θέματος ούτε, φυσικά, να δουν τον αρνητικό αντίκτυπο και τις σοβαρές συνέπειες που έχουν αυτά τα λόγια. Γι’ αυτό και διάφορα περιστατικά διατάραξης και αναστάτωσης που συμβαίνουν κάτω απ’ τη μύτη των ψευδοεπικεφαλής είτε τους περνούν εντελώς απαρατήρητα είτε, αν τα πάρουν είδηση, δεν ξέρουν πώς να τα χαρακτηρίσουν ή πώς να συνδέσουν τα λόγια του Θεού μ’ αυτές τις καταστάσεις. Αυτά τα τόσο σαφή ζητήματα γίνονται γι’ αυτούς ένα μπερδεμένο κουβάρι. Οι ψευδοεπικεφαλής είναι χαζοί. Στην εκκλησία, δεν μπορούν να διακρίνουν ποιοι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια και ποιοι άνθρωποι είναι αληθινοί πιστοί που μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια. Δεν μπορούν να διακρίνουν ποιοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά συνεχίζουν να είναι ικανοί για απλές δουλειές και, ως επί το πλείστον, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν κάποιο τίμημα και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές, ενώ είναι σχετικά υπάκουοι και υποτακτικοί, παρότι περιστασιακά λένε κάποια αρνητικά λόγια. Επίσης, δεν μπορούν να διακρίνουν ποιοι άνθρωποι παίζουν αποκλειστικά αρνητικό ρόλο, εξωτερικεύουν αρνητικότητα και κρίνουν τους άλλους, ενώ έχουν συνέχεια αντιλήψεις για όλες τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και για τους κανόνες και τις απαιτήσεις που αφορούν όλα τα επιμέρους αντικείμενα του έργου στον οίκο του Θεού, τηρώντας στάση αντίστασης αντί για στάση αποδοχής, δείχνοντας ιδιαίτερη ασέβεια απέναντι σ’ αυτά τα πράγματα και φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να τα κρίνουν. Με δυο λόγια, οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν κανέναν τύπο ανθρώπου. Ακόμα χειρότερα, μέσα στην εκκλησία υπάρχουν κάποιοι που διαδίδουν συχνά αντιλήψεις, εξωτερικεύουν αρνητικότητα και δεν διαβάζουν καν τα λόγια του Θεού στη διάρκεια των συναθροίσεων. Φτιάχνουν συνεχώς κλίκες και εμπλέκονται σε ζήλιες και διαμάχες. Κάποιοι άνθρωποι θέλουν πάντα να είναι επικεφαλής, θέλουν πάντα να ζουν εις βάρος της εκκλησίας και θέλουν πάντα να αρπάζουν την περιουσία του οίκου του Θεού. Υπάρχουν, επίσης, άνθρωποι που φαίνεται εξωτερικά να έχουν κάπως καλή συμπεριφορά, αλλά δεν παίζουν καθόλου θετικό ρόλο στα καθήκοντά τους. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν αυτούς τους αρνητικούς χαρακτήρες και δεν μπορούν να τους κατηγοριοποιήσουν. Δεν μπορούν με τίποτα να διακρίνουν σε ποιο μονοπάτι βαδίζουν αυτοί οι άνθρωποι, ποια είναι η ουσία τους και αν είναι άνθρωποι που αποδέχονται την αλήθεια. Αυτό δεν είναι πρόβλημα που αφορά το επίπεδο των ψευδοεπικεφαλής; Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο. Ό,τι κάνουν το κάνουν εντελώς χάλια και όποιο έργο αναλαμβάνουν καταλήγει σε πλήρη αποδιοργάνωση.

Κάποιοι άνθρωποι ξοδεύουν τις προσφορές χωρίς αρχές όταν κάνουν αγορές για τον οίκο του Θεού, αγοράζοντας πράγματα αυθαίρετα και χωρίς να πάρουν άδεια. Όταν το δουν αυτό οι ψευδοεπικεφαλής, μπορεί ακόμα και να πουν: «Μπορεί να ξόδεψαν λίγα παραπάνω χρήματα, αλλά είχαν καλές προθέσεις. Όταν αγοράζουμε πράγματα για τον οίκο του Θεού, πρέπει να αγοράζουμε το καλύτερο· αυτά δεν είναι πεταμένα λεφτά. Έτσι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται οι προσφορές;» Υπάρχουν αρχές στα λόγια τους; (Όχι.) Άρα, τι είδους λόγια είναι αυτά; Δεν είναι μπερδεμένα; Τα λόγια που δεν έχουν αρχές είναι μπερδεμένα λόγια, όπως μπερδεμένα είναι και τα αβάσιμα λόγια. Κάποιοι άνθρωποι λένε συχνά λόγια και δόγματα στη διάρκεια της εκκλησιαστικής ζωής· έχουν ιδιαίτερη ευφράδεια και μιλούν με δομημένο τρόπο που ακούγεται εξαιρετικά οργανωμένος, ενώ διαθέτουν άριστες ικανότητες αγόρευσης. Τι λένε οι ψευδοεπικεφαλής γι’ ανθρώπους σαν κι αυτούς; «Η εκκλησιαστική μας ζωή βασίζεται πλήρως στον Τάδε. Έχει τη μεγαλύτερη ευφράδεια απ’ όλους, καθώς και τη μεγαλύτερη κατανόηση για τα λόγια του Θεού. Χωρίς αυτόν, η εκκλησιαστική μας ζωή θα ήταν απίστευτα στεγνή και αδιάφορη». Πού να ήξεραν ότι αυτοί οι άνθρωποι λένε μόνο λόγια και δόγματα. Όσο και να τους ακούει κανείς, δεν πρόκειται να αποκομίσει τίποτα εποικοδομητικό, δεν πρόκειται να κατανοήσει την αλήθεια ούτε και να μάθει πώς να συνδέει την αλήθεια με τον εαυτό του για να κατανοήσει την κατάστασή του και να λύσει τα προβλήματά του. Με τις κολακείες και την παρακίνηση των ψευδοεπικεφαλής, βρίσκουν χώρο να δράσουν οι άνθρωποι που λένε λόγια και δόγματα, οι άνθρωποι που αγαπούν να βρίσκονται στο προσκήνιο, ακόμα κι οι άνθρωποι που βγαίνουν συχνά εκτός θέματος στις ομιλίες τους, πολυλογώντας σε κάθε συνάθροιση για κάθε είδους εξωφρενικά και ανόητα θέματα. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν είναι σε θέση να τους διακρίνουν, τους θεωρούν ακόμα και ταλαντούχους, ενώ τους κολακεύουν λέγοντας: «Μιλάτε τόσο όμορφα· γιατί δεν γράφετε άρθρα βιωματικής μαρτυρίας; Τι κρίμα!» Στην εκκλησία, κάτι τέτοιους φοιτητές πανεπιστημίου, καθηγητές και διανοούμενους οι ψευδοεπικεφαλής τούς θεωρούν θησαυρούς. Λένε: «Αυτοί οι διανοούμενοι και οι καθηγητές είναι άτομα με ταλέντο. Έχουν τεράστια εμπειρία και αναγνώριση στην κοινωνία. Αν γίνουν επικεφαλής και εργάτες στην εκκλησία, μπορεί να γίνει περισσότερο έργο, ενώ ο εκλεκτός λαός του Θεού μπορεί να επωφεληθεί περισσότερο και να αποκομίσει περισσότερα. Στο μέλλον, το εκκλησιαστικό έργο θα βασίζεται αποκλειστικά σ’ αυτούς. Μ’ αυτούς τους διανοούμενους στο τιμόνι, είναι σίγουρο ότι η πίστη μας στον Θεό θα φέρει ευλογίες». Συνεπώς, στις εκκλησίες όπου υπάρχουν ψευδοεπικεφαλής, όσοι έχουν θέση στην κοινωνία, όσοι έχουν γνώσεις, όσοι έχουν ευφράδεια, όσοι κενολογούν για λόγια και δόγματα, όσοι έχουν κάποιο γόητρο και ούτω καθεξής —όλοι εκείνοι που δεν κατέχουν καθόλου την αλήθεια-πραγματικότητα— έχουν θέσεις ισχύος στην εκκλησία και αντιμετωπίζονται απ’ τους ψευδοεπικεφαλής ως οι κύριες δυνάμεις ή ακόμα και οι λεγόμενοι στυλοβάτες της εκκλησίας. Όταν συμβεί κάτι στην εκκλησία, λένε οι ψευδοεπικεφαλής: «Πήγαινε ρώτα τον Τάδε· ήταν διευθύνων σύμβουλος σε μια εταιρεία» ή «Πήγαινε ρώτα την Τάδε· ήταν καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Δείνα» ή «Πήγαινε ρώτα τον Τάδε· ήταν μεγαλοδικηγόρος σε δικηγορικό γραφείο». Οι ψευδοεπικεφαλής αντιμετωπίζουν αυτούς τους ανθρώπους ως στυλοβάτες και κύριες δυνάμεις της εκκλησίας. Μπορεί να είναι καλή η εκκλησιαστική ζωή υπό αυτές τις περιστάσεις; (Όχι.) Ποιο είναι, λοιπόν, το αποτέλεσμα; Αυτές οι λεγόμενες κύριες δυνάμεις και στυλοβάτες, είτε μυστικά είτε ακόμα και ανοιχτά, ανταγωνίζονται τους άλλους για τη θέση και φτιάχνουν κλίκες, ενώ διαδίδουν συχνά αντιλήψεις και διασπείρουν αβάσιμες φήμες. Τους αδελφούς και τις αδελφές στην εκκλησία που είναι αληθινοί πιστοί, που αγαπούν την αλήθεια, που μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια και έχουν αγνή κατανόηση της αλήθειας, αυτοί οι άνθρωποι συχνά τους αποκλείουν και τους καταπιέζουν. Αυτές οι λεγόμενες εξέχουσες μορφές της κοινωνίας, είτε όταν κάνουν τα καθήκοντά τους είτε όταν αναλαμβάνουν οποιοδήποτε έργο, δεν δείχνουν καμία αφοσίωση και ποτέ δεν ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές —ακολουθούν απόλυτα τις μεθόδους της κοινωνίας των απίστων. Συνεπώς, σε μια τέτοια εκκλησία, όσοι πραγματικά επιδιώκουν την αλήθεια, όσοι έχουν αγνή κατανόηση και όσοι έχουν κάποια ανθρώπινη φύση και αίσθημα δικαίου δεν έχουν χώρο να μιλήσουν, δεν έχουν δικαίωμα να μιλήσουν και, βέβαια, δεν έχουν ούτε δικαίωμα να πάρουν αποφάσεις. Ό,τι κι αν συμβεί στην εκκλησία, αυτή η ομάδα των λεγόμενων βασικών μελών παίρνει πάντα τις τελικές αποφάσεις. Οι ψευδοεπικεφαλής εξιδανικεύουν αυτούς τους ανθρώπους και πιστεύουν τυφλά σ’ αυτούς, κι έτσι καταλήγουν να βασίζονται σ’ αυτούς για να βρουν λύση όποτε συμβεί κάτι. Αν αυτοί οι άνθρωποι επιδίωκαν την αλήθεια και ενεργούσαν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, κάτι τέτοιο θα ήταν καλό. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, όμως, δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Έχουν κάποιες γνώσεις και μόρφωση, έχουν κοινωνική θέση κι από πάνω έχουν δόλια και ύπουλη ανθρώπινη φύση, ενώ είναι εύγλωττοι και επιδέξιοι στην παραπλάνηση των άλλων. Αυτή ακριβώς είναι η φύση-ουσία των αντίχριστων. Τι αποτέλεσμα έχει το ότι οι ψευδοεπικεφαλής βασίζονται σ’ αυτούς τους ανθρώπους; Κάνουν άνω κάτω το εκκλησιαστικό έργο και την τάξη της εκκλησιαστικής ζωής, ενώ καταστρέφουν τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού, οπότε η εκκλησία χάνει εντελώς τη μαρτυρία της. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής ελπίζουν να αποκτήσουν στην εκκλησία κάποιον σπουδαίο που θα κατανοεί τα πολιτικά και τις τρέχουσες εξελίξεις και σκέφτονται: «Αν υπήρχε ένας τέτοιος άνθρωπος να κάνει την εκκλησία μεγαλύτερη, να ενισχύσει την επιρροή της και να βελτιώσει την υπόληψή της, τότε το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου θα είχε ελπίδα. Πράγματι, τότε θα είχαμε κάτι να γιορτάσουμε!» Σε εκκλησίες που τις ελέγχουν ψευδοεπικεφαλής, στη διάρκεια της εκκλησιαστικής ζωής κάποιοι άνθρωποι μιλούν εκτενώς για πολιτική, για τις τρέχουσες εξελίξεις, για τη διεθνή κατάσταση και για τις εσωτερικές υποθέσεις· συζητούν για την ιδιωτική ζωή των υψηλόβαθμων πολιτικών προσώπων, ενώ αναλύουν ακόμα και τις συνωμοσίες και τις απροκάλυπτες σκευωρίες αυτών των πολιτικών προσώπων με σαφή και λογικό τρόπο. Οι ψευδοεπικεφαλής, με τα σάλια τους να τρέχουν απ’ τη ζήλια, λένε: «Επιτέλους, η εκκλησία μας διαθέτει κάποιον σπουδαίο, που θα μας βγάλει ασπροπρόσωπους! Παλιά, ένιωθα συνέχεια αποκαρδιωμένος, απογοητευμένος και δεν μπορούσα να έχω ψηλά το κεφάλι, επειδή η εκκλησία μας δεν είχε έναν τέτοιο σπουδαίο άνθρωπο. Τώρα, όμως, έχουμε έναν τέτοιο άνθρωπο στην εκκλησία μας. Πρέπει, λοιπόν, να τον αφήσουμε να κάνει ό,τι θέλει και να λέει ό,τι θέλει, να του δώσουμε ελευθερία κινήσεων. Δεν κάνει πράξη την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα ο οίκος του Θεού; Δεν δίνει έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα η Εποχή της Βασιλείας;» Οι ψευδοεπικεφαλής αντιμετωπίζουν ως σπάνιο θησαυρό όσους αρέσκονται να μιλούν για πολιτική και να σχολιάζουν τους διάσημους, όσους συχνά φλυαρούν ασταμάτητα για μεγαλόπνοες, κούφιες ιδέες ανάμεσα στους άλλους, και θέλουν να τους καλλιεργήσουν ώστε να τους κάνουν στυλοβάτες και στηρίγματα της εκκλησίας. Έτσι, τους ενθαρρύνουν και τους επαινούν τακτικά, επειδή φοβούνται μη γίνουν αρνητικοί κι αυτό έχει αντίκτυπο στο εκκλησιαστικό έργο. Με δυο λόγια, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής είναι απαθείς και τυφλοί. Δεν μπορούν να αναγνωρίσουν άμεσα τους διάφορους ανθρώπους που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Ακόμα κι αν τους αναγνωρίσουν, δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία των κακών ανθρώπων. Δεν μπορούν ούτε καν να διακρίνουν τους εξόφθαλμα κακούς ανθρώπους που ανήκουν στην κατηγορία των αντίχριστων, όπως εκείνοι που φτιάχνουν κλίκες και εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια. Πώς αξιολογούν οι ψευδοεπικεφαλής τους αντίχριστους όταν τους βλέπουν να φτιάχνουν κλίκες, να επιδεικνύονται και να κάνουν ό,τι θέλουν με την τεράστια δύναμη που διαθέτουν; «Αυτός ο άνθρωπος είναι εξαιρετικός, είναι στ’ αλήθεια ξεχωριστός! Δεν είχα παρατηρήσει το ταλέντο του στο παρελθόν· είναι πολύ καλύτερός μου, ντρέπομαι να συγκριθώ μαζί του. Για δες τις ικανότητές του —το ένα πιάνει, το άλλο αφήνει, μιλάει κομψά και τηρεί τις υποσχέσεις του. Εγώ, απ’ την άλλη, είμαι άχρηστος· σαν ντροπαλό κοριτσάκι». Θαυμάζουν απεριόριστα τους αντίχριστους, υποκλίνονται μπροστά τους και γίνονται πρόθυμα ακόλουθοί τους. Ένα χαρακτηριστικό αυτής της εκδήλωσης των ψευδοεπικεφαλής είναι η τυφλότητα κι άλλο ένα η απάθεια. Συνολικά, η ουσία αυτού του προβλήματος των ψευδοεπικεφαλής είναι το χαμηλό επίπεδο.

Οι άνθρωποι έχουν τα μάτια για να βλέπουν. Όταν κανείς δει κάτι, το μυαλό του αντιδρά και προβαίνει σε κρίσεις, ενώ, μόλις σχηματίσει μια κρίση, αναπτύσσει μια άποψη και αποκτά ένα μονοπάτι άσκησης. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν είναι τυφλός —ό,τι κι αν δει, έχει μια κανονική αντίδραση και γνωρίζει πώς να το αντιμετωπίσει και να το χειριστεί. Έτσι είναι ένας άνθρωπος με κανονικό τρόπο σκέψης. Οι άνθρωποι έχουν μια διαδικασία αντίδρασης σε όσα βλέπουν· τα αναλογίζονται και τα σκέφτονται προσεκτικά, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Καθώς ξετυλίγονται οι σκέψεις τους, σχηματίζεται σιγά σιγά στο μυαλό τους μια εικόνα του πράγματος, και αναπτύσσουν τις απόψεις, τις στάσεις και τις προσεγγίσεις τους. Ποια είναι, λοιπόν, η προϋπόθεση για να δημιουργηθούν όλα αυτά; Πρέπει τα μάτια ενός ανθρώπου να μπορούν να βλέπουν κι έπειτα να μεταφέρουν τις πληροφορίες που μάζεψαν στον εγκέφαλο και στον νου του προς βαθύτερη σκέψη. Αν ένας άνθρωπος μπορεί να βλέπει με τα μάτια, τότε δεν είναι τυφλός και μπορεί, στη συνέχεια, να σκεφτεί και να αναλογιστεί, ν’ αποκτήσει επίγνωση, στάσεις και απόψεις και, τέλος, να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα. Φυσικά, για να φτάσει κανείς σ’ αυτά τα συμπεράσματα απαιτείται χρόνος. Τι σημαίνει να έχει κανείς επίγνωση, απόψεις και στάσεις προτού να φτάσει σ’ αυτά τα συμπεράσματα; Σημαίνει πως το μυαλό του είναι ενεργό, δεν είναι απαθές, πράγμα που αποδεικνύει ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ζωντανός και όχι νεκρός. Οι ψευδοεπικεφαλής έχουν χαμηλό επίπεδο. Με ποια έννοια είναι χαμηλό; Οι ψευδοεπικεφαλής δεν έχουν κανένα απ’ αυτά τα δύο γνωρίσματα. Τα μάτια τους είναι ανοιχτά, αλλά δεν μπορούν να δουν τα πράγματα που συμβαίνουν ή εκτυλίσσονται, και άρα είναι τυφλοί. Επιπλέον, όταν βλέπουν κάτι, το μυαλό τους δεν αντιδρά, δεν σχηματίζουν απόψεις ούτε σκέψεις και δεν έχουν τα μέσα και τον σωστό τρόπο για να κρίνουν κι έτσι να βγάλουν συμπεράσματα. Αυτό είναι απάθεια πνεύματος. Οι άνθρωποι με απαθές πνεύμα δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα, δεν αξιολογούν σωστά ούτε κρίνουν ορθά, ενώ, τέλος, δεν μπορούν να βγάλουν σωστά συμπεράσματα και δεν γνωρίζουν πώς να προσεγγίσουν, να χειριστούν ή να επιλύσουν τα τρέχοντα ζητήματα. Είναι, λοιπόν, απαθείς και αργόστροφοι. Όταν ένας άνθρωπος έχει πνεύμα απαθές και αργόστροφο σε βαθμό που να μην αντιδρά καθόλου όταν συμβαίνει κάτι, αυτό σημαίνει ότι είναι νεκρός —έτσι περιγράφεται επακριβώς το ζήτημα. Ας αφήσουμε κατά μέρος για την ώρα το αν οι ψευδοεπικεφαλής είναι όντως νεκροί, κι ας πούμε απλώς ότι έχουν χαμηλό επίπεδο. Πόσο χαμηλό είναι, ακριβώς; Όσο σημαντικό κι αν είναι το γεγονός που θα συμβεί, δεν μπορούν να το δουν, ενώ, ακόμα κι αν το δουν, δεν μπορούν να το διακρίνουν. Για παράδειγμα, όσον καιρό κι αν εργάζονται οι ψευδοεπικεφαλής, δεν μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα πάνω στο ποια είναι η ουσία ενός ζητήματος, στο πώς να το κατηγοριοποιήσουν, στο πώς να το χαρακτηρίσουν ή στο πού βασίζεται ο χαρακτηρισμός· δεν γνωρίζουν πώς να αξιολογούν αυτά τα πράγματα και δεν έχουν πρότυπα και αρχές για την αξιολόγησή τους. Είναι μπερδεμένοι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Αυτή είναι η πρωταρχική εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής στην πρώτη εργασία. Είναι τυφλοί, ανόητοι, χαζοί και απαθείς, αλλά και πάλι θέλουν να γίνουν επικεφαλής. Δεν καθυστερούν έτσι τα πράγματα; Δεν δημιουργούνται μεγάλα προβλήματα; Αν κάποιος δεν έχει υπηρετήσει ποτέ ξανά ως επικεφαλής και μόλις τώρα έρχεται αντιμέτωπος με κάτι για πρώτη φορά, κι αν πρόκειται για ζήτημα που δεν το αναφέρουν τα λόγια του Θεού και οι άνθρωποι δεν το έχουν καν ακούσει —αν, δηλαδή, δεν έχει καμία εμπειρία ή γνώση γι’ αυτό το ζήτημα— υπό αυτές τις περιστάσεις θα του πάρει χρόνο να αποκτήσει την κατάλληλη διορατικότητα και τις σωστές στάσεις και απόψεις. Γιατί, όμως, λέμε πως οι ψευδοεπικεφαλής είναι απαθείς και τυφλοί; Επειδή Εγώ έχω πει τόσα λόγια, όμως όσο κι αν εκθέτω και αναλύω τα πράγματα, όσα παραδείγματα κι αν δίνω, οι ψευδοεπικεφαλής, αφού ακούσουν τα λόγια Μου, απλώς γνωρίζουν τα ίδια τα ζητήματα, αλλά δεν κατανοούν από αυτά τις αλήθεια-αρχές. Επιπλέον, όσο περισσότερο μιλάω τόσο περισσότερο μπερδεύονται. Λένε: «Είναι πολλά τα ζητήματα, τα λόγια και οι ιστορίες —ποιος μπορεί να τα θυμάται όλα αυτά και να τα συνδέσει με την αληθινή ζωή; Μη λες τόσο πολλά, έχω πρόβλημα να τα αφομοιώσω και να τα κατανοήσω. Πες μου απλώς πώς να χειριστώ αυτόν τον άνθρωπο: Να τον αποβάλω ή να τον κρατήσω;» Δεν είναι απάθεια αυτό; Είναι ακραία απάθεια! Στην πραγματικότητα, το να πει κανείς ότι κάποιος είναι απαθής τού αφήνει ένα περιθώριο, αφού ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί να είναι νεαρός, ίσως αμόρφωτος, ή μπορεί να είναι πολύ μεγάλος σε ηλικία και λίγο μπερδεμένος —μια τέτοια διατύπωση δεν πληγώνει τον εγωισμό του. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για χαμηλό επίπεδο και έλλειψη ικανότητας να κατανοήσει την αλήθεια. Αυτή η εξήγηση το καθιστά σαφές.

Αν προκύψει στην εκκλησία σοβαρή διατάραξη και αναστάτωση και οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία αυτών των προβλημάτων, είναι ικανοί για το έργο της ηγεσίας; Θα είναι προστατευμένοι υπό την ηγεσία τους οι αδελφοί κι οι αδελφές; Είναι δυνατόν να προστατευτούν και να διατηρηθούν το εκκλησιαστικό έργο, το περιβάλλον όπου κάνουν τα καθήκοντά τους οι αδελφοί κι οι αδελφές, καθώς και η κανονική τάξη της εκκλησιαστικής ζωής; Αυτά είναι τα πιο στοιχειώδη πράγματα που πρέπει να πετύχουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Μπορούν να τα πετύχουν αυτά οι ψευδοεπικεφαλής; Όχι, δεν μπορούν. Δεν μπορούν καν να αναγνωρίσουν και να διακρίνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, οπότε πώς θα μπορούσαν να προχωρήσουν στα επόμενα βήματα του έργου τους; Δεν μπορούν καν να διακρίνουν τα πιο βασικά, όπως το τι είναι καλός άνθρωπος, τι είναι κακός άνθρωπος, τι είναι δόλιος άνθρωπος ή τι είναι υποκριτής —πώς γίνεται να χειριστούν το εκκλησιαστικό έργο; Είναι ανίκανοι για κάτι τέτοιο. Δεν είναι ότι επιλέγουν επίτηδες να μην κάνουν αληθινό έργο ή ότι είναι τεμπέληδες και ενδίδουν στα οφέλη της θέσης· είναι απλώς ότι έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν είναι ικανοί να κάνουν το έργο τους. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Οι άνθρωποι με πολύ χαμηλό επίπεδο μπορούν μόνο να αραδιάζουν λόγια και δόγματα και να τηρούν τους κανονισμούς· στη διάρκεια των συναθροίσεων, μπορούν μόνο να καλοπιάνουν και να ενθαρρύνουν τους άλλους, λέγοντας φράσεις όπως: «Πίστεψε σωστά στον Θεό! Πώς είναι δυνατόν να ενδίδεις στις σαρκικές ανέσεις σε τέτοιους καιρούς; Πώς είναι δυνατόν να λαχταράς ακόμα χρήματα και κοσμικά πράγματα; Θα έχει ραγίσει η καρδιά του Θεού!» Μπορούν μόνο να κάνουν τέτοιου τύπου κηρύγματα. Όταν γίνονται διάφορες κακές πράξεις, όπως η διατάραξη, η αναστάτωση και η εξωτερίκευση αρνητικότητας, δεν μπορούν ούτε να τις δουν ούτε να τις αναγνωρίσουν. Οι αδελφοί κι οι αδελφές θέλουν να ζήσουν μια κανονική εκκλησιαστική ζωή και δεν μπορούν· θέλουν να έχουν ένα κατάλληλο περιβάλλον για να κάνουν τα καθήκοντά τους και δεν μπορούν. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να λύσουν αυτά τα προβλήματα, άρα σε τι χρησιμεύουν; Οι αδελφοί κι οι αδελφές θέλουν να ζήσουν την εκκλησιαστική ζωή, να κατανοήσουν την αλήθεια και να εξαλείψουν τις δυσκολίες και τις αρνητικές καταστάσεις τους. Ανυπομονούν και ελπίζουν ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες θα μπορέσουν να συναναστραφούν ξεκάθαρα και διεξοδικά πάνω στην αλήθεια για να επιλύσουν αυτά τα αληθινά θέματα. Αν σε μια εκκλησία έχουν δύναμη οι ψευδοεπικεφαλής, γίνεται να επιλυθούν αυτά τα αληθινά θέματα; Οι ψευδοεπικεφαλής δεν κατανοούν την καρδιά του εκλεκτού λαού του Θεού ούτε μπορούν να δουν τις δυσκολίες του. Αντ’ αυτού, συνεχίζουν να λένε λόγια και δόγματα και να φλυαρούν ασταμάτητα για μεγαλόπνοες, κούφιες ιδέες, πράγμα που προκαλεί μεγάλη απογοήτευση στον εκλεκτό λαό του Θεού. Ποιος θα ήθελε ακόμα να πηγαίνει τακτικά στις συναθροίσεις; Γίνεται οι ψευδοεπικεφαλής να λάβουν υπόψη τις προθέσεις του Θεού και, σύμφωνα με τα λόγια και τις απαιτήσεις Του, να απομακρύνουν απ’ την εκκλησία αυτούς τους κακούς ανθρώπους, τους δύσπιστους, τους καιροσκόπους και τους αχαλίνωτους ανθρώπους που είναι μοχθηροί και αγαπούν τα κοσμικά πράγματα, εμποδίζοντας την παρέμβασή τους και την αναστάτωση που προκαλούν στον εκλεκτό λαό του Θεού, και δίνοντας στον εκλεκτό λαό του Θεού τη δυνατότητα να ζήσει μια κανονική εκκλησιαστική ζωή; Μπορούν να το πετύχουν αυτό οι ψευδοεπικεφαλής; Δεν μπορούν. Όταν διατυπώνει κάποιος ένα τέτοιο αίτημα, τι λένε οι ψευδοεπικεφαλής; «Τι γκρινιάρης που είσαι! Νομίζεις πως μόνο εσύ αγαπάς τον Θεό και θέλεις να είσαι αφοσιωμένος όταν κάνεις το καθήκον σου; Και ποιος δεν το θέλει αυτό; Κι εκείνοι πιστεύουν στον Θεό και είναι εκλεκτοί του Θεού. Παρότι έχουν κάποια προβλήματα, πρέπει να τους φερθούμε σωστά. Μη βρίσκεις συνεχώς ψεγάδια στους άλλους. Εκμεταλλεύσου την ευκαιρία για να κάνεις περισσότερη αυτοκριτική και να αποκτήσεις μεγαλύτερη αυτογνωσία· πρέπει να μάθεις να είσαι ανεκτικός και υπομονετικός». Οι ψευδοεπικεφαλής είναι μπερδεμένοι και τυφλοί, ενώ δεν έχουν αρχές στο πώς αντιμετωπίζουν τους διάφορους τύπους ανθρώπων. Δεν μπορούν να διακρίνουν όσους πρέπει να περιοριστούν ή να αποπεμφθούν, αλλά επιτρέπουν σ’ αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν ό,τι θέλουν και να φέρονται σαν τύραννοι στην εκκλησία, ενώ τους δίνουν άφθονο χώρο δράσης, πράγμα που φέρνει τα πάνω κάτω στην εκκλησία, σε σημείο που ο βαθμός ποικιλομορφίας σε ορισμένες εκκλησίες μπορεί να περιγραφεί με μία φράση: Έχουν κάθε καρυδιάς καρύδι. Άνθρωποι κακοί, δύσπιστοι και αχαλίνωτοι, τοπικοί τύραννοι, ακόμα και κάποιοι που θα ξεπουλούσαν την εκκλησία και τους αδελφούς και τις αδελφές με την πρώτη υποψία κινδύνου —κάθε καρυδιάς καρύδι βρίσκεται σ’ αυτές τις εκκλησίες. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν αυτούς τους ανθρώπους και ούτε τους χειρίζονται ούτε τους αντιμετωπίζουν. Συνεπώς, υπό την ηγεσία τέτοιων τυφλών και απαθών ψευδοεπικεφαλής, ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν μπορεί να προστατευτεί, ενώ το εκκλησιαστικό έργο και η κανονική τάξη της εκκλησίας δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να διατηρηθούν. Σε τέτοια ετερόκλητη εκκλησιαστική ζωή, πώς να μπορέσουν να κατανοήσουν και να κερδίσουν την αλήθεια όσοι αγαπούν την αλήθεια και είναι διατεθειμένοι να την αποδεχθούν; Δεν θα νιώσουν πόνο στην καρδιά αυτοί οι άνθρωποι; Αν κάποιος επικεφαλής εκκλησίας δεν μπορεί να διατηρήσει καταπώς πρέπει το εκκλησιαστικό έργο, την κανονική τάξη της εκκλησιαστικής ζωής και τα περιβάλλοντα όπου κάνουν τα καθήκοντά τους οι αδελφοί κι οι αδελφές, αν δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια όλων αυτών, τότε αυτός ο επικεφαλής είναι αναμφίβολα ψευδοεπικεφαλής. Γιατί του δίνεται ο τίτλος του ψευδοεπικεφαλής; Επειδή είναι τυφλός και απαθής, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα ξανά και ξανά οι κακοί άνθρωποι να διαταράσσουν και να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο· επιπλέον, ακόμα κι όταν ήδη υπάρχουν οι συνέπειες όλων αυτών, εκείνος και πάλι δεν μπορεί να χειριστεί και να επιλύσει τα θέματα άμεσα και με ακρίβεια ούτε μπορεί να διατηρήσει καταπώς πρέπει το εκκλησιαστικό έργο και την εκκλησιαστική ζωή των αδελφών. Για να το θέσουμε ευγενικά, τέτοιοι επικεφαλής δεν είναι ικανοί στο έργο τους· για να το θέσουμε με ακρίβεια, αποτυγχάνουν πλήρως στις ευθύνες τους. Παρότι υπηρετούν ως επικεφαλής, εκείνοι προστατεύουν τα συμφέροντα των κακών ανθρώπων και τα συμφέροντα των υπηρετών του Σατανά, ενώ αδιαφορούν για το εκκλησιαστικό έργο και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Υπερασπίζονται αυτούς τους κακούς ανθρώπους και τους αφήνουν να διαταράσσουν και να αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή σε βάρος των αδελφών, τους οποίους βλάπτουν. Κρίνοντας απ’ το επίπεδο και τις εκδηλώσεις τους, έχουν απλώς χαμηλό επίπεδο και είναι ανίκανοι στο έργο τους, κι έτσι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αντίχριστοι· ωστόσο, οι συνέπειες των ενεργειών τους στο εκκλησιαστικό έργο είναι σοβαρές. Η φύση των ενεργειών τους είναι ίδια με των αντίχριστων που εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια και καταπιέζουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Και οι δύο προφυλάσσουν και ανέχονται τους κακούς ανθρώπους, ενώ αφήνουν τους υπηρέτες του Σατανά να ενεργούν όπως τους αρέσει στην εκκλησία. Απλώς οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν κακό ούτε αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο ανοιχτά και απροκάλυπτα όπως κάνουν οι αντίχριστοι. Δεν προσελκύουν επίτηδες τους ανθρώπους ούτε τους κάνουν να τους υπακούσουν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο με αυτό που έχει η εγκαθίδρυση ανεξάρτητων βασιλείων απ’ τους αντίχριστους. Και στις δύο περιπτώσεις, το αποτέλεσμα είναι οι αδελφοί κι οι αδελφές που αγαπούν την αλήθεια και κάνουν με ειλικρίνεια τα καθήκοντά τους να βλάπτονται και να καταστρέφονται, χωρίς διέξοδο για να ζήσουν. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον και σε μια τέτοια εκκλησιαστική ζωή, οι αδελφοί κι οι αδελφές που κάνουν με ειλικρίνεια τα καθήκοντά τους δυσκολεύονται πολύ να προοδεύσουν στη ζωή τους, αλλά και να κάνουν τα καθήκοντά τους κανονικά. Φυσικά, το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου και τα διάφορα επιμέρους αντικείμενα του εκκλησιαστικού έργου βρίσκουν κι αυτά σοβαρά εμπόδια και δεν μπορούν να εξελιχθούν κανονικά. Αυτή είναι η πρώτη εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής που αναλύουμε στο πλαίσιο της δωδέκατης ευθύνης: Δεν παίρνουν είδηση και δεν μπορούν να διακρίνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που παρουσιάζονται γύρω τους. Αυτή η εκδήλωση αρκεί για να χαρακτηριστούν τέτοιοι άνθρωποι ως ψευδοεπικεφαλής.

ΙΙ. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν χειρίζονται σύμφωνα με τις αρχές τους ανθρώπους που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο

Όσον αφορά τη δεύτερη εργασία που περιγράφεται στη δωδέκατη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών, θα εκθέσουμε και θα αναλύσουμε τις εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής. Η δεύτερη εργασία είναι ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να χρησιμοποιούν τις αλήθεια-αρχές για να επιλύσουν άμεσα τα θέματα μόλις τα αναγνωρίσουν. Ωστόσο, και σ’ αυτήν την εργασία είναι ανίκανοι οι ψευδοεπικεφαλής. Γι’ αυτό, η δεύτερη εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής που θα αναλύσουμε είναι ότι δεν γνωρίζουν τις αρχές για τη διαχείριση των διάφορων ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού και την κανονική τάξη της εκκλησιαστικής ζωής. Όταν οι ψευδοεπικεφαλής συμμετέχουν στην εκκλησιαστική ζωή, τότε τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού και προσεύχονται διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, εντούτοις δεν κατανοούν ποτέ τι σημαίνουν τα λόγια του Θεού, δεν συλλαμβάνουν ποτέ τις αρχές όλων όσα λέει ο Θεός και δεν γνωρίζουν τις αρχές και τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός για διάφορα ζητήματα. Αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει ότι οι ψευδοεπικεφαλής δεν έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν την αλήθεια, ενώ έχουν υπερβολικά χαμηλό επίπεδο. Λένε κάποιοι: «Πώς μπορείς να λες ότι το επίπεδό τους είναι χαμηλό; Μαγειρεύουν πολύ καλά, ντύνονται κομψά και μιλούν ευχάριστα στην αλληλεπίδρασή τους με τους άλλους· σε όλους αρέσει να τους ακούν». Μπορεί η εμφάνιση ενός ανθρώπου να αντιπροσωπεύει την ουσία του; Το ότι μπορεί να κάνει κάποια πράγματα εξωτερικά σημαίνει ότι έχει καλό επίπεδο; Προκειμένου να αξιολογηθεί, να μετρηθεί και να χαρακτηριστεί το οτιδήποτε, πρέπει πάντα να υπάρχει ένα ακριβές πρότυπο. Για να μετρηθεί το επίπεδο ενός ανθρώπου, το πρότυπο είναι το αν η κατανόησή του για τα λόγια του Θεού είναι αγνή. Όταν λέει κανείς πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν χαμηλό επίπεδο, αναφέρεται κυρίως στο ότι δεν έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν την αλήθεια. Μετράμε το επίπεδο ενός ανθρώπου με βάση την ικανότητά του να κατανοήσει τα λόγια του Θεού. Δεν είναι πολύ αντικειμενικό και δίκαιο αυτό; (Ναι.) Ως δημιούργημα, αν δεν μπορείς να κατανοήσεις τα λόγια του Δημιουργού, τι επίπεδο έχεις; Δουλεύει καθόλου το μυαλό σου; Ένα τέτοιο άτομο δεν έχει ανθρώπινο επίπεδο· το επίπεδό του είναι τόσο χαμηλό που δεν μπορεί καν να κατανοήσει τα λόγια του Θεού —μπορεί ένα τέτοιο άτομο να κερδίσει την αλήθεια ως πιστός στον Θεό;

Τώρα θα συναναστραφούμε πάνω στη δεύτερη εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής και θα την αναλύσουμε. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν γνωρίζουν πώς να αντιμετωπίζουν όσους διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, ενώ δεν μπορούν να διακρίνουν τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Αυτό αρκεί για να δείξει πως οι ψευδοεπικεφαλής έχουν χαμηλό επίπεδο, δεν έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν την αλήθεια και δεν διαθέτουν το επίπεδο που απαιτείται για να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού. Κάποιος, για παράδειγμα, αντιδρά διαρκώς απέναντι σε όποιον είναι επικεφαλής. Οι ψευδοεπικεφαλής μπορούν κι αυτοί να παρατηρήσουν πως αυτός ο άνθρωπος έχει προβλήματα και να διαισθανθούν ότι μοιάζει κακός άνθρωπος και αντίχριστος. Μπορούν να εντοπίσουν κάποια στοιχεία για τα πράγματα —κάτι είναι κι αυτό. Αν, όμως, τους ρωτήσεις: «Τι σε κάνει να λες ότι μοιάζει με αντίχριστο και κακό άνθρωπο; Υπάρχουν συγκεκριμένες εκδηλώσεις που το αποδεικνύουν; Μπορείς να αποφανθείς ότι είναι αντίχριστος και κακός άνθρωπος επειδή απλώς αντιδρά διαρκώς απέναντι σε όποιον είναι επικεφαλής; Από μόνο του αυτό δεν αρκεί για να τον χαρακτηρίσεις έτσι· είναι απλώς θέμα διάθεσης, πρόβλημα αλαζονείας και αυταρέσκειας. Έχει φύση αντίχριστου; Είναι άτομο που αποστρέφεται την αλήθεια και μισεί την αλήθεια; Έχει αναστατώσει το εκκλησιαστικό έργο; Έχει καταδικάσει όλους τους επικεφαλής και τους εργάτες ως ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους; Έχει κάνει κάτι απ’ όλα αυτά;» εκείνοι απαντούν: «Έτσι φαίνεται». Αν ρωτήσεις μετά: «Πώς πρέπει, τότε, να τον χαρακτηρίσουμε και να τον αντιμετωπίσουμε;» λένε πως δεν ξέρουν. Αν ρωτήσεις: «Όσον αφορά αυτόν τον τύπο ανθρώπου, πρέπει να τον προειδοποιήσουμε και να τον εκθέσουμε, ώστε να βοηθήσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές να αποκτήσουν διάκριση;» και πάλι δεν ξέρουν. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτά τα άτομα είναι ανίδεα και ανίκανα να διακρίνουν το οτιδήποτε. Μπορούν να παρατηρήσουν κάποια στοιχεία, αλλά δεν γνωρίζουν πώς να χαρακτηρίσουν ή να χειριστούν έναν τέτοιον άνθρωπο σύμφωνα με τις αρχές. Μπορούν να λύσουν αληθινά προβλήματα; Μπορούν να βοηθήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού να αντλήσει διδάγματα; Άτομα σαν κι αυτά, εφόσον είναι κακοί άνθρωποι και αντίχριστοι, αργά ή γρήγορα θα αποβληθούν. Αν, ωστόσο, τα αποπέμψεις ή τα απομονώσεις προτού διαπράξουν όντως κακές πράξεις, εκείνα θα αντιδράσουν, ενώ οι αδελφοί κι οι αδελφές δεν θα έχουν τη δυνατότητα να κατανοήσουν γιατί το έκανες. Γι’ αυτό, είναι απαραίτητο να τα αφήσεις να δράσουν για ένα διάστημα. Όταν οι κακές τους ενέργειες αρχίσουν να γίνονται όλο και πιο προφανείς, όταν αρχίσουν να διαδίδουν παραλογισμούς και αβάσιμες φήμες, να παραπλανούν και να προσπαθούν να πάρουν με το μέρος τους τους αδελφούς και τις αδελφές, να ανταγωνίζονται τους άλλους για τη δύναμη και την επιρροή, να εγκαθιδρύουν ένα ανεξάρτητο βασίλειο και να προσπαθούν να διαλύσουν το εκκλησιαστικό έργο, τότε οι περισσότεροι άνθρωποι θα μπορέσουν να αναγνωρίσουν ξεκάθαρα τη φύση-ουσία τους και φυσικά θα μπορέσουν να ορθώσουν το ανάστημά τους και να τους εκθέσουν, να τους διακρίνουν και να τους απορρίψουν. Τότε, μπορείς να τους αποπέμψεις και να τους αντιμετωπίσεις σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Μόνο αν εργαστείς έτσι θα βοηθήσεις τους αδελφούς και τις αδελφές να αναπτύξουν διάκριση. Μπορούν να χειριστούν και να λύσουν τα προβλήματα μ’ αυτόν τον τρόπο οι ψευδοεπικεφαλής; Οι ψευδοεπικεφαλής δεν έχουν αυτό το επίπεδο ούτε αυτήν τη σοφία. Βλέπεις κανέναν ψευδοεπικεφαλής να μπορεί να αντιμετωπίσει άμεσα τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους; Ούτε έναν. Γι’ αυτό, οι ψευδοεπικεφαλής δεν υπάρχει καμία περίπτωση να προστατεύσουν τους αδελφούς και τις αδελφές απ’ την αναστάτωση των κακών ανθρώπων και την παραπλάνηση των αντίχριστων. Οι περισσότεροι ψευδοεπικεφαλής όχι μόνο δεν καταφέρνουν να αποκτήσουν αυτογνωσία αφού απαλλαγούν απ’ τα καθήκοντά τους, αλλά και διαμαρτύρονται πολύ, παραπονιούνται πως ο οίκος του Θεού τούς φέρεται άδικα, λένε πως «τους πέταξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα» και ισχυρίζονται πως κατέβαλαν προσπάθεια, αλλά κανείς δεν την αναγνώρισε και αδικήθηκαν. Αν τους εκθέσεις ως ψευδοεπικεφαλής, συνεχίζουν να αντιδρούν, ενώ σκέφτονται: «Υπηρέτησα αρκετά χρόνια ως επικεφαλής· ακόμα κι αν δεν πέτυχα τίποτα, τουλάχιστον άντεξα τις κακουχίες. Γιατί με απάλλαξαν απ’ τα καθήκοντά μου; Με πέταξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα!» Με όποιον τρόπο κι αν τους εκθέσεις, εκείνοι συνεχίζουν να αντιδρούν. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πουν: «Όταν ανακάλυπτα έναν αντίχριστο, με έπιανε τέτοια ανησυχία που συχνά έβγαζα άφθες στο στόμα κι έχανα τον ύπνο μου. Θα γινόταν να κουβαλάω τέτοιο φορτίο αν ήμουν ψευδοεπικεφαλής;» Δεν έκαναν σε κανέναν βαθμό το απαραίτητο έργο, δεν ήταν καθόλου ικανοί γι’ αυτό, δεν ήξεραν καν τι να κάνουν, κι όμως καταφέρνουν και πάλι να αυτοθαυμάζονται. Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Τι αηδιαστικό που είναι!

Όσον αφορά τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν στην εκκλησία, οι ψευδοεπικεφαλής σαφώς και γνωρίζουν ότι η φύση τους είναι να προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο, κι όμως τα αγνοούν. Όταν βλέπουν εξόφθαλμα προβλήματα, απλώς ενεργούν μηχανικά και δεν τολμούν να εκθέσουν την κρίσιμη ουσία των θεμάτων. Κάνουν μόνο μερικούς υπαινιγμούς και κάποιες προτροπές, κηρύσσοντας τα δόγματα χωρίς να αντιμετωπίζουν ουσιαστικά τα θέματα, κι αυτό είναι όλο. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με κακούς ανθρώπους και αντίχριστους, δεν ξέρουν τι να κάνουν και υιοθετούν μια στάση αδιαφορίας, σαν να μην τους αφορά καθόλου το θέμα. Δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος αντιμετώπισης αυτών των θεμάτων, δεν γνωρίζουν τι να πουν για να λύσουν τα προβλήματα, δεν γνωρίζουν πώς να προστατεύσουν τους αδελφούς και τις αδελφές και δεν κουβαλούν κανένα φορτίο. Το μόνο που έχουν είναι λίγη καλή θέληση: «Το ξέρω ότι είσαι κακός άνθρωπος. Δεν πρόκειται να σ’ αφήσω να αναστατώσεις και να βλάψεις τους αδελφούς και τις αδελφές. Όσο βρίσκομαι σ’ αυτό το πόστο, πρέπει να προστατεύσω τους αδελφούς και τις αδελφές και να εκπληρώσω την ευθύνη μου μέχρι τέλους». Σε τι ωφελεί αυτό; Έχεις λύσει το πρόβλημα; Όσο εσύ είσαι απασχολημένος με την ανησυχία σου, μήπως οι αντίχριστοι θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια; Θα σταματήσουν να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο; Όταν δουν πως είσαι ένας άχρηστος και δειλός επικεφαλής, ένα χαμένο κορμί χωρίς καμία σοφία και χωρίς απολύτως καμία εργασιακή ικανότητα, δεν πρόκειται να σε πάρουν καθόλου στα σοβαρά. Οι περισσότεροι αντίχριστοι και κακοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα πονηροί και ύπουλοι. Παραπλανούν και αναστατώνουν τους αδελφούς και τις αδελφές, κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να τους σταματήσεις ή να τους εμποδίσεις, ούτε και ξέρεις από ποιον να ζητήσεις βοήθεια για να επιλύσεις τα θέματα· είσαι απλώς ανήσυχος και ταραγμένος, ενώ προσεύχεσαι κλαίγοντας. Η εικόνα σου είναι τελείως αξιοθρήνητη· φαίνεται να σε νοιάζουν πολύ οι προθέσεις του Θεού και να έχεις μεγάλο ενδιαφέρον για τους αδελφούς και τις αδελφές. Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις ούτε τόσο εξόφθαλμα κακούς ανθρώπους όπως οι αντίχριστοι. Είσαι ανίκανος να αναλύσεις τις ενέργειες και τις συμπεριφορές των αντίχριστων σύμφωνα με την αλήθεια ούτε και μπορείς να εκθέσεις δημόσια τις προθέσεις, τα κίνητρα και τις συμπεριφορές των αντίχριστων για να βοηθήσεις τους αδελφούς και τις αδελφές να αναπτύξουν διάκριση. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορείς να κάνεις. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πουν: «Κανείς δεν πρέπει να εκθέτει τους αντίχριστους. Αν οι αδελφοί κι οι αδελφές γνωρίζουν ότι κάποιος είναι αντίχριστος και τον αποφεύγουν, τότε ο αντίχριστος θα προσπαθήσει να εκδικηθεί». Δεν είναι άχρηστος και δειλός αυτός ο άνθρωπος; Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να χειριστούν το εκκλησιαστικό έργο; Μπορούν να προστατεύσουν τους αδελφούς και τις αδελφές ώστε να μπορέσουν να βιώσουν μια κανονική εκκλησιαστική ζωή; Τι είδους μέθοδος είναι αυτή για την επίλυση των προβλημάτων; Όταν δεν συμβαίνει τίποτα, μπορεί να κηρύσσει δόγματα ασταμάτητα, αλλά όταν συμβεί κάτι, είναι συγχυσμένος και μπερδεμένος, μόνο να κλαίει μπορεί. Δεν είναι άχρηστος και δειλός; Όταν βλέπει τους αδελφούς και τις αδελφές να παραπλανιούνται απ’ τους αντίχριστους και να αναστατώνονται από κακούς ανθρώπους, δεν ξέρει τι να κάνει, δεν έχει τρόπο να ανταποκριθεί. Δεν ξέρει καν πώς να κάνει το πιο βασικό, δηλαδή να ενώσει τις δυνάμεις του με τους αδελφούς και τις αδελφές στην εκκλησία που, σε κάποιον βαθμό, έχουν αίσθημα δικαίου, έχουν ανθρώπινη φύση και μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ώστε να συναναστραφούν όλοι μαζί, να χρησιμοποιήσουν τα λόγια του Θεού για να λύσουν αυτά τα προβλήματα, αλλά και να εκθέσουν και να διακρίνουν τους αντίχριστους. Δεν είναι χαμένη υπόθεση ένας τέτοιος άνθρωπος; (Ναι.) Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής είναι υπερβολικά επιφυλακτικοί, δειλοί και άχρηστοι. Σε ποιον βαθμό φτάνει η δειλία και η αχρηστία τους; Όταν έρχονται κακοί άνθρωποι να διαταράξουν και να αναστατώσουν το εκκλησιαστικό έργο, μιλώντας με ιδιαίτερη σκληρότητα και θράσος, εκείνοι τρέμουν απ’ τον φόβο τους και σκέφτονται: «Δεν τολμώ να τον αντιμετωπίσω. Είναι επικίνδυνος· είναι ένας κακός άνθρωπος μες στον κόσμο. Αν τον εκθέσω για να προστατεύσω τους αδελφούς και τις αδελφές, είναι σίγουρο ότι θα βρει κάτι εναντίον μου και θα μ’ εκδικηθεί. Πώς θα συνεχίσω τότε να είμαι επικεφαλής; Ξέρει πού μένω. Μήπως κάνει κακό στην οικογένειά μου; Μήπως με αναφέρει για την πίστη μου στον Θεό;» Τέτοιοι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να αναλάβουν εκκλησιαστικό έργο. Ο υπερβολικός τρόμος που έχουν τους κρατά σε ένα τέλμα αδράνειας· δεν υπάρχει περίπτωση, φυσικά, να κατανοήσουν τις αρχές για τον χειρισμό τέτοιων θεμάτων και τέτοιων ανθρώπων. Οποιοσδήποτε χαρακτηρίζεται ως άτομο που διαταράσσει και αναστατώνει το εκκλησιαστικό έργο δεν είναι απλώς κάποιος που κάνει ένα λάθος κάθε τόσο, αλλά η ανθρώπινη φύση του έχει τόση κακία που διαπράττει συνεχώς παραπτώματα από απερισκεψία, καθώς και πολυάριθμες κακές πράξεις. Τέτοια άτομα αναμφίβολα έχουν ουσία κακών ανθρώπων. Για τον χειρισμό των κακών ανθρώπων απαιτούνται και συνετές μέθοδοι. Πρέπει να λαμβάνεις υπόψη το ιστορικό και το περιβάλλον, καθώς και τις ενέργειες στις οποίες μπορεί να προβούν οι κακοί άνθρωποι αφού αντιμετωπιστούν, και το αν αυτό μπορεί να φέρει προβλήματα στην εκκλησία. Μόνο αν λάβεις προσεκτικά υπόψη αυτές τις πτυχές μπορείς να χειριστείς κατάλληλα το ζήτημα, με τρόπο που συμβαδίζει με τις αλήθεια-αρχές και εμπεριέχει σοφία. Όσοι κατανοούν την αλήθεια αντιλαμβάνονται τις αρχές χωρίς να το συνειδητοποιούν ενώ χειρίζονται τέτοια θέματα. Καθώς κάνουν αυτό το έργο, κατανοούν σιγά σιγά πώς να χειρίζονται τους διάφορους ανθρώπους, αναπτύσσουν τρόπους και μεθόδους και έχουν σοφία μες στην καρδιά τους. Οι ψευδοεπικεφαλής, όμως, δεν έχουν σε κανέναν βαθμό αυτούς τους τρόπους, τις μεθόδους και τη σοφία. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν νοιάζονται για τις προθέσεις του Θεού· δεν νοιάζονται αν θα επηρεαστεί το έργο του οίκου του Θεού ή αν θα κινδυνεύσουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Εφόσον δεν λαμβάνουν υπόψη αυτά τα πράγματα, χειρίζονται τα ζητήματα χωρίς αρχές και, ακόμα περισσότερο, χωρίς σοφία. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να χειριστούν αυτά τα προβλήματα και δεν παίρνουν μαθήματα από αυτά, αποδεικνύοντας έτσι ότι δεν είναι διατεθειμένοι να μάθουν, ότι είναι ανίκανοι, ότι αμελούν να κάνουν τις κατάλληλες εργασίες και ότι δεν μπορούν να κάνουν καθόλου έργο. Όταν δουν κακούς ανθρώπους και αντίχριστους να κάνουν κακό και να προκαλούν αναστάτωση, ούτε εκθέτουν αυτούς τους ανθρώπους ούτε επιλύουν τα θέματα. Νοιάζονται μόνο για το πώς θα προστατεύσουν τα συμφέροντά τους, χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το εκκλησιαστικό έργο ή για τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής εκφοβίζουν τους αδύναμους, ενώ ταυτόχρονα φοβούνται όσους έχουν μεγαλύτερη δύναμη απ’ τους ίδιους· εκφοβίζουν ανελέητα και επιδεικνύουν τη δύναμή τους σε όσους είναι σχετικά πράοι, αλλά όταν έρθουν αντιμέτωποι με κακούς ανθρώπους και αντίχριστους, είναι όλο χαμόγελα και κολακείες. Γίνεται να αρέσουν στον Θεό τέτοιοι ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες που δεν έχουν αρχές; Σε καμία περίπτωση. Μπορεί να καλλιεργήσει ο οίκος του Θεού ανθρώπους που εκφοβίζουν τους αδύναμους και φοβούνται τους δυνατούς, χωρίς κανένα αίσθημα δικαίου, ώστε να γίνουν επικεφαλής και εργάτες; Σε καμία περίπτωση! Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι δύσπιστοι και άπιστοι που δεν έχουν ούτε συνείδηση ούτε λογική και δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια —αυτούς δεν τους θέλει ο οίκος του Θεού.

Όταν προκύπτουν προβλήματα στο έργο ενός ψευδοεπικεφαλής, εκείνος ανταποκρίνεται πάντα με το να αποποιείται τις ευθύνες. Η φράση που χρησιμοποιεί πιο συχνά είναι: «Έχω συναναστραφεί με αυτόν τον άνθρωπο». Αυτό που υπονοεί εδώ είναι: «Εγώ είπα όλα όσα χρειαζόταν να πω, επομένως, όταν συμβεί κάτι κακό, θα είναι δική του ευθύνη. Εγώ δεν έχω καμία σχέση». Γι’ αυτό και τη φράση: «Έχω συναναστραφεί με αυτόν τον άνθρωπο» την έχουν κάνει παντιέρα οι ψευδοεπικεφαλής. Αν ένας ψευδοεπικεφαλής δει έναν αντίχριστο να κάνει του κεφαλιού του, να ενεργεί ασυλλόγιστα και να προκαλεί αναστάτωση στην εκκλησία, ακόμα μία μέθοδος που χρησιμοποιεί είναι αυτή της συναναστροφής και της βοήθειας. Αφότου πει μερικά λόγια προτροπής και προειδοποίησης, θεωρεί δεδομένο πως ο αντίχριστος θα υπακούσει και θα υποταχθεί και θα σταματήσει να παραπλανά τους ανθρώπους και να αναστατώνει την εκκλησιαστική ζωή. Δεν είναι ανόητο να θεωρεί δεδομένο κάτι τέτοιο; Έτσι εργάζεται ένας ψευδοεπικεφαλής, χρησιμοποιώντας μια τόσο ανόητη προσέγγιση για να περιορίσει την αναστάτωση που προκαλούν οι αντίχριστοι —και είναι στ’ αλήθεια εντελώς ανόητη! Ένας ψευδοεπικεφαλής δεν κάνει τίποτα άλλο από το να ασχολείται τυφλά με χρονοβόρο έργο. Ασχολείται μόνο με γενικές υποθέσεις, ενώ είναι ανίκανος να εκτελέσει ουσιαστικό έργο. Δεν ποτίζει όσους είναι ικανοί να αποδεχθούν την αλήθεια, δεν περιορίζει όσους προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση και δεν αποπέμπει όσους διαπράττουν παραπτώματα από απερισκεψία και αρνούνται να αλλάξουν, παρά τις επανειλημμένες επιπλήξεις. Δεν δίνουν σημασία ειδικά στο πώς οι αντίχριστοι κάνουν κακό και προκαλούν αναστάτωση. Ούτε τους εκθέτουν ούτε τους διακρίνουν, ούτε και τους αποπέμπουν ή τους αποβάλλουν, κι έτσι επιτρέπουν στους αντίχριστους να κάνουν κακό και να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Δεν δίνουν δεκάρα, ενώ θεωρούν πως οι κακές πράξεις των αντίχριστων δεν έχουν καμία σχέση με τους ίδιους. Στο έργο τους, οι ψευδοεπικεφαλής μπορούν μόνο να ενεργούν μηχανικά· κάνουν λίγο έργο που αφορά τις γενικές υποθέσεις κι έπειτα θεωρούν πως έχουν κάνει πραγματικό έργο και πως ανταποκρίνονται στα πρότυπα ως επικεφαλής και εργάτες. Όποιος κι αν διαταράξει και αναστατώσει το εκκλησιαστικό έργο, του αραδιάζουν μερικά δόγματα, κάνουν μερικές παρακινήσεις και υπενθυμίσεις, και νομίζουν πως λύθηκε το πρόβλημα. Φροντίζουν να είναι πολυάσχολοι όλη μέρα, ασχολούμενοι με μικρά και μεγάλα ζητήματα, και θεωρούν πως κάνουν καλά τη δουλειά τους. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να καυχιούνται, λέγοντας: «Για κοίτα την εκκλησία μας. Όλοι είναι στο σωστό πόστο: Όσοι μπορούν να κηρύξουν το ευαγγέλιο κηρύσσουν το ευαγγέλιο, όσοι μπορούν να φτιάχνουν βίντεο φτιάχνουν βίντεο, όσοι μπορούν να τραγουδήσουν ηχογραφούν ύμνους —η εκκλησιαστική ζωή μας ανθεί!» Ωστόσο, δεν βλέπουν καθόλου τα πολλά προβλήματα που κρύβονται στην εκκλησία. Δεν τολμούν να χειριστούν αυτούς τους κακούς ανθρώπους και τους δύσπιστους που συνεχώς διαταράσσουν και αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή, οπότε τους αγνοούν. Κάνουν πως δεν βλέπουν τους αντίχριστους που ενεργούν με τον δικό τους τρόπο, που ο καθένας τους προσπαθεί να προσελκύσει ανθρώπους και να φτιάξει τη δική του μικρή ομάδα. Είναι ανίκανοι να απαντήσουν στα πολλά ερωτήματα τα οποία θέτουν οι νέοι πιστοί, που πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη. Αντί να βρουν τρόπους να λύσουν αυτά τα πραγματικά προβλήματα, οι ψευδοεπικεφαλής προσπαθούν συνεχώς να τα αποφύγουν, ενώ συνεχίζουν να ισχυρίζονται πως «η εκκλησιαστική ζωή ανθεί». Δεν είναι αυτό υποκρισία και απάτη; Οι ψευδοεπικεφαλής αφήνουν αυτούς τους δύσπιστους, τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους στην εκκλησία χωρίς να τους αποπέμπουν ούτε να τους αντιμετωπίζουν, επιτρέποντάς τους να διαπράττουν παραπτώματα από απερισκεψία και να κάνουν άνω κάτω την εκκλησιαστική ζωή, ενώ ταυτόχρονα υποκρίνονται πως δεν τα βλέπουν όλα αυτά. Τέτοιοι ψευδοεπικεφαλής είναι εντελώς τυφλοί! Ενεργούν σαν ομπρέλα προστασίας για τους δύσπιστους, τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους, ενώ αντλούν από αυτό ακόμα και μια αίσθηση υπερηφάνειας, θεωρώντας ότι, με το να μην αποπέμπουν αυτούς τους έκφυλους, δείχνουν αγάπη και προστασία στον εκλεκτό λαό του Θεού. Μα έτσι δεν διαταράσσουν και δεν αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο; Δεν αντιστέκονται και δεν εναντιώνονται εσκεμμένα στον Θεό; Οι ψευδοεπικεφαλής, όμως, δεν έχουν καμία επίγνωση για όλα αυτά. Αν τους ρωτήσεις αν έχουν λυθεί αυτά τα πραγματικά προβλήματα, λένε: «Τους έχω κλαδέψει αυτούς· έχω συναναστραφεί με αυτούς τους ανθρώπους», υπονοώντας ότι τα προβλήματα έχουν λυθεί και δεν έχουν πλέον καμία σχέση μαζί τους. Δεν αποποιούνται έτσι τις ευθύνες; Όποτε διαπράξει κανείς κάποια παράβαση, ο ψευδοεπικεφαλής, εφόσον κλαδέψει επιπόλαια τον δράστη και του κάνει μερικές υπενθυμίσεις και παραινέσεις, θεωρεί πως το έργο του τελείωσε και είναι σαν να έχει λύσει το πρόβλημα. Δεν είναι απάτη αυτό; Είναι πασιφανές ότι οι ψευδοεπικεφαλής αμελούν να αποπέμψουν άμεσα τους δύσπιστους, τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους, κι έπειτα πετούν αληθοφανείς δικαιολογίες, λέγοντας: «Συναναστράφηκα μαζί τους πάνω στον λόγο του Θεού, όλοι αναγνώρισαν τις πράξεις τους και ένιωσαν μεταμέλεια, και όλοι τους έκλαψαν κι είπαν πως οπωσδήποτε θα μετανοήσουν και δεν θα προσπαθήσουν ξανά να εγκαθιδρύσουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο». Δεν εξαπατούν απλώς τον εαυτό τους αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής, σαν παιδιά που παριστάνουν τους μεγάλους; Αυτοί οι δύσπιστοι, οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι είναι όλοι τους άνθρωποι που αποστρέφονται την αλήθεια. Κανένας τους δεν αποδέχεται καθόλου την αλήθεια, και δεν στοχεύει σ’ αυτούς η σωτηρία του Θεού· αντίθετα, μπαίνουν στο στόχαστρο της απέχθειας και του μίσους του Θεού. Οι ψευδοεπικεφαλής, όμως, αντιμετωπίζουν αυτούς τους δύσπιστους, τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους σαν να ήταν αδελφοί και αδελφές και τους βοηθούν με στοργή. Ποια είναι η φύση του προβλήματος εδώ; Η ανοησία και η άγνοια τους εμποδίζουν να δουν καθαρά αυτούς τους ανθρώπους ή προσπαθούν να τους ευχαριστήσουν από φόβο μήπως τους προσβάλουν; Όποιος κι αν είναι ο λόγος, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι οι ψευδείς επικεφαλής δεν κάνουν πραγματικό έργο, ενώ δεν αποδέχονται την αλήθεια ούτε παραδέχονται τα λάθη τους όταν κλαδεύονται. Και μόνο αυτό αρκεί για να δείξει ότι οι ψευδοεπικεφαλής δεν διαθέτουν καθόλου την αλήθεια-πραγματικότητα. Δεν εργάζονται σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, ειδικά δε όσον αφορά το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας, ενεργούν επιπόλαια. Κάνουν μόνο τα διαδικαστικά, απομακρύνοντας κάποιους καταφανώς κακούς ανθρώπους. Όταν, μάλιστα, εκτίθενται και κλαδεύονται, βρίσκουν διάφορες δικαιολογίες και αιτιολογήσεις για ν’ αποφύγουν την ευθύνη και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Επομένως, ένας ψευδοεπικεφαλής που δεν κάνει πραγματικό έργο αποτελεί πρόσκομμα το οποίο παρεμποδίζει την εκτέλεση του θελήματος του Θεού. Οι ψευδοεπικεφαλής χειρίζονται μόνο λίγο επιφανειακό έργο που έχει να κάνει με γενικές υποθέσεις και δεν έχει καμία αξία. Ποτέ δεν επιλύουν τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν στην εκκλησία· απλώς τα αποφεύγουν. Έτσι όχι μόνο καθυστερεί η ομαλή πρόοδος του έργου της εκκλησίας, αλλά και επηρεάζεται η ζωή-είσοδος του εκλεκτού λαού του Θεού. Αναμφίβολα, οι ψευδοεπικεφαλής διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας και λειτουργούν ως ομπρέλες προστασίας για τους δύσπιστους, τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους. Την κρίσιμη στιγμή του πνευματικού πολέμου, στέκονται στο πλευρό των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων για ν’ αντισταθούν στον Θεό και να Τον εξαπατήσουν. Δεν είναι αυτό εκδήλωση προδοσίας του Θεού; Κρίνοντας από τις απόψεις και τις συμπεριφορές των ψευδοεπικεφαλής, είναι σαφές ότι απλά δεν είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια και είναι εντελώς ανίκανοι να επιτελέσουν το έργο της ηγεσίας.

Οι ψευδοεπικεφαλής δεν αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους με βάση τα λόγια του Θεού, αλλά σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις. Ενεργούν χωρίς καθόλου αρχές και κάνουν ό,τι θέλουν. Οι ψευδοεπικεφαλής, όταν δουν αντίχριστους να αναστατώνουν την εκκλησία, δεν τους μισούν. Θεωρούν πως, αν διαβάσουν στους αντίχριστους μερικά λόγια του Θεού, θα περιορίσουν τη διατάραξη και την αναστάτωση που προκαλούν. Τι είδους άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι; Είναι διάβολοι και σατανάδες! Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, οι αντίχριστοι δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και είναι ικανοί να διαταράξουν και να αναστατώσουν το εκκλησιαστικό έργο, καθώς και να αναστατώσουν τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Είναι αληθινοί διάβολοι και σατανάδες. Οι ψευδοεπικεφαλής ελπίζουν ότι, διαβάζοντας μερικά χωρία των λόγων του Θεού στους αντίχριστους, θα τους κάνουν να μεταμεληθούν και ν’ αλλάξουν γνώμη. Δεν είναι εντελώς ανόητο κάτι τέτοιο; Άνθρωποι όπως οι αντίχριστοι δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Όσες κακές πράξεις κι αν διαπράξουν, δεν πρόκειται να κάνουν αυτοκριτική ούτε να αποκτήσουν αυτογνωσία, και όσα λάθη κι αν κάνουν, δεν πρόκειται να παραδεχθούν τα σφάλματά τους. Είναι άθλιοι άνθρωποι με πεπρωμένο τους την κόλαση, κι όμως εσύ θεωρείς πως μπορείς να τους αλλάξεις διαβάζοντας λίγα χωρία των λόγων του Θεού και λέγοντας μερικά παραινετικά λόγια —δεν είναι ευσεβής πόθος αυτό; Αν η διεφθαρμένη ανθρωπότητα μπορούσε να αποδεχθεί τόσο εύκολα την αλήθεια, ο Θεός δεν θα χρειαζόταν να επιτελέσει το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Γιατί ο Θεός στο έργο Του λέει τόσα λόγια και εκφράζει τόσες αλήθειες; Επειδή δεν είναι εύκολο να σώσει κανείς τους ανθρώπους, επειδή οι δυσκολίες των ανθρώπων είναι πάρα πολλές και ο στασιασμός τους πολύ μεγάλος! Μπορούν να σωθούν μόνο όσοι μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια. Όσοι αποστρέφονται και μισούν την αλήθεια δεν γίνεται να σωθούν. Ωστόσο, οι ψευδοεπικεφαλής πιστεύουν πως, αν πουν στους δύσπιστους, στους κακούς ανθρώπους και στους αντίχριστους μερικά σκληρά λόγια, αυτά τα άτομα θα νιώσουν μεταμέλεια και θα αποκτήσουν αυτογνωσία, και ότι αν έπειτα τους πουν μερικά παραινετικά και παρηγορητικά λόγια, θα μετανοήσουν και θα έχουν πια το μυαλό τους στα καθήκοντά τους, θα αποκτήσουν αφοσίωση και θα αλλάξει η διάθεσή τους, κι οι αντίχριστοι θα γίνουν πειθήνια πρόβατα. Είναι ανόητη αυτή η ιδέα ή όχι; Είναι μια εξαιρετικά ανόητη ιδέα! Μοιάζει με τις ασυναρτησίες ενός τρελού —πώς θα μπορούσαν να είναι τόσο απλά τα πράγματα; Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια —και πόση αυτογνωσία και μεταμόρφωση έχουν επιτύχει οι άνθρωποι; Μόνο μια μειοψηφία ανθρώπων έχουν επιτύχει μερικά αποτελέσματα. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια, όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, το πολύ πολύ να κατανοήσουν μερικά δόγματα. Η ζωή-διάθεσή τους δεν έχει αλλάξει καθόλου, ενώ σπάνια έχουν να επιδείξουν ακόμα και καλές συμπεριφορές ή καλές πράξεις. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι άνθρωποι που έφαγαν εκ των άρτων και εχορτάσθησαν —δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Εστιάζουν μόνο στο να απολαύσουν τη χάρη του Θεού και επιδιώκουν μόνο ευλογίες· δεν είναι παρά μεταμφιεσμένα θηρία! Οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά· είναι γεμάτοι διεφθαρμένες διαθέσεις, ενώ τα οστά και το αίμα τους ξεχειλίζουν απ’ τα δηλητήρια του Σατανά. Αν δεν μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια ή την κρίση και την παίδευση του Θεού, πώς γίνεται να υποταχθούν αληθινά στον Θεό; Πώς γίνεται να κάνουν τα καθήκοντά τους με αφοσίωση; Πώς γίνεται να έχουν φόβο Θεού και να αποφεύγουν το κακό; Μπορεί η σωτηρία να είναι τόσο απλή όσο τη φαντάζονται οι άνθρωποι; Ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους εδώ και χιλιάδες χρόνια, σε σημείο να έχουν γίνει διάβολοι. Τώρα έχει έρθει ο Θεός να τους σώσει και, όσα λόγια κι αν λέει, οι άνθρωποι που έχουν γίνει διάβολοι είναι απίστευτα δύσκολο να μετατραπούν σε αληθινά ανθρώπινα όντα. Πρέπει όχι μόνο να εκφράσει ο Θεός πολλές αλήθειες, αλλά κι οι άνθρωποι να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να συνεργαστούν, επιδιώκοντας, δείχνοντας αποδοχή και κάνοντας πράξη την αλήθεια —μόνο τότε μπορούν να απελευθερωθούν απ’ την επιρροή του Σατανά και να αποκτήσουν τη σωτηρία του Θεού. Είπε κάποτε ο Θεός: «Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί». Παρότι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, μόνο όσοι βιώσουν πραγματικά την κρίση και την παίδευση του Θεού και υποταχθούν πλήρως στο έργο Του μπορούν να καθαρθούν και να οδηγηθούν στην τελείωση. Εκείνοι οι δύσπιστοι, οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι που δεν αποδέχονται την παραμικρή αλήθεια, εκείνοι αποστρέφονται την αλήθεια μέσα τους· δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν τη σωτηρία του Θεού, ενώ μπορούν μόνο να αποκαλυφθούν και να αποκλειστούν μέσω του έργου του Θεού. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν έχουν καμία κατανόηση για το έργο του Θεού. Έχουν στο μυαλό τους το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων απ’ τον Θεό με πολύ απλοϊκούς όρους και νομίζουν πως, διαβάζοντας κάποια λόγια του Θεού στους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους και λέγοντάς τους κάποια σκληρά λόγια κλαδέματος, εκείνοι θα μετανοήσουν, θα αλλάξουν και θα είναι πλέον αφοσιωμένοι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Εκτός του ότι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και δεν κατανοούν την αλήθεια, μια άλλη αιτία είναι ότι οι ψευδοεπικεφαλής έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο· συνεπώς, δεν έχουν καθόλου κατανόηση όσον αφορά το έργο του Θεού και το πώς σώζει ο Θεός τους ανθρώπους. Για να διαπιστώσεις ποια είναι η ουσία ενός ανθρώπου, αν κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί, είναι απαραίτητο να λάβεις υπόψη το επίπεδο και τη στάση του απέναντι στην αλήθεια —πρέπει να παρατηρήσεις πώς είναι η κατανόησή του για την αλήθεια και αν μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια. Με ποια βάση, λοιπόν, μετριέται το αν ένας άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια; Εξαρτάται κυρίως απ’ την ποιότητα του επιπέδου του και απ’ το αν έχει αγνή κατανόηση για τα λόγια του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι φτάνουν πενήντα ή εξήντα χρονών και ακόμα δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία και την πραγματική κατάσταση της διαφθοράς της ανθρωπότητας. Φαντάζονται ακόμα πως η ανθρώπινη κοινωνία είναι όμορφη και θέλουν να ζουν με τους άλλους μέσα σε γαλήνη και αρμονία. Δεν είναι εξαιρετικά ανόητο και αφελές αυτό; Αν η πίστη στον Θεό μπορούσε να κάνει τους πάντες καλούς ανθρώπους, θα χρειαζόταν το έργο της κρίσης και της παίδευσης του Θεού για να σωθούν οι άνθρωποι; Οι ψευδοεπικεφαλής δεν χαρακτηρίζουν τους διάφορους ανθρώπους με βάση τα λόγια του Θεού, αλλά μόνο με βάση την εξωτερική τους συμπεριφορά και τις προσωπικές εντυπώσεις. Το έργο που κάνουν είναι κι αυτό πολύ επιφανειακό, σαν παιδιά που παριστάνουν τους μεγάλους. Νομίζουν πως μπορούν ενίοτε να βρουν τα κατάλληλα λόγια του Θεού για να τα εφαρμόσουν σε μια ορισμένη κατάσταση και ότι, διαβάζοντας απλώς στους ανθρώπους κάποια λόγια του Θεού, θα τους αλλάξουν: «Κοίτα: Υπό την ηγεσία μου και με τις παρακινήσεις μου, με τη στοργική μου βοήθεια, τα λόγια του Θεού είχαν αποτέλεσμα στους ανθρώπους. Δεν θέλουν πια να είναι αντίχριστοι, ενώ είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν απόψεις σχετικά με την πίστη στον Θεό. Δεν θα ανταγωνίζονται πια τους άλλους ανθρώπους για τη δύναμη και το κέρδος ούτε θα εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια· δεν θα διαταράσσουν ούτε θα αναστατώνουν πια το εκκλησιαστικό έργο, ενώ δεν θα παραπλανούν ούτε θα παρασύρουν πια τους αδελφούς και τις αδελφές!» Μπορείς να τους περιορίσεις; Δεν μπορείς ποτέ να περιορίσεις όσους είναι στ’ αλήθεια κακοί άνθρωποι που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση. Επειδή έχουν ουσία κακών ανθρώπων, κάνουν κακές πράξεις οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύχτας· όποτε βρουν ευκαιρία, κάνουν κακό. Είναι εντάξει να μην τους αποπέμψεις από την εκκλησία; Άραγε θα σταματήσουν με τη θέλησή τους να κάνουν κακές πράξεις; Δεν είναι άνθρωποι· είναι διάβολοι και σατανάδες! Εδώ και πόσα χρόνια αντιστέκονται στον Θεό οι διάβολοι κι οι σατανάδες; Αντιστέκονται στον Θεό μέχρι και σήμερα. Οι αντίχριστοι και οι κάθε είδους κακοί άνθρωποι που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού και την κανονική τάξη της εκκλησίας είναι αληθινοί διάβολοι και σατανάδες· αυτοί είναι οι εχθροί στην αληθινή ζωή. Μπορούν να αλλάξουν την ουσία τους χάρη στα λίγα λόγια που θα πεις ή χάρη στη στοργική σου καρδιά; Τι ανόητος που είσαι! Νομίζεις πως μπορείς να σώσεις τους ανθρώπους απ’ την αμαρτία απλώς και μόνο επειδή κατανοείς μερικά δόγματα; Μπορείς να τους σώσεις; Έχουν πεπρωμένο τους την κόλαση, κι εσύ νομίζεις πως θα τους αλλάξουν μερικά όμορφα λόγια. Εύκολο είναι; Αν ήταν εύκολο να σωθούν οι άνθρωποι, ο Θεός δεν θα χρειαζόταν να πει τόσο πολλά λόγια ούτε να επιτελέσει το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Θα χρειαζόταν να ξοδέψει τόσο χρόνο και να καταβάλει τόση φιλόπονη προσπάθεια για να σώσει τους ανθρώπους;

Στην εκκλησία, λοιπόν, διάφοροι άνθρωποι έχουν ήδη αποκαλυφθεί και ομαδοποιηθεί ανάλογα με το είδος τους. Ο καθένας πρέπει να είναι ταξινομημένος ανάλογα με τον τύπο του, και στον οίκο του Θεού υπάρχουν αρχές και διοικητικά διατάγματα που ορίζουν πώς να αντιμετωπίζει και να χειρίζεται κανείς τους διάφορους τύπους ανθρώπων. Ο Θεός έχει υπομονή και ανοχή, έλεος και στοργική καλοσύνη, καθώς και δίκαιη διάθεση —μην ξεχνάς, όμως, πως ο Θεός έχει και οργή και μεγαλοπρέπεια. Λένε κάποιοι: «Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και δεν θέλει να υποστεί κανείς απώλεια». Αλήθεια είναι αυτό, όμως ο Θεός θέλει να σωθούν «όλοι οι άνθρωποι», όχι όλα τα πράγματα ή όλοι οι διάβολοι. Όταν οι άνθρωποι υφίστανται απώλεια, ο Θεός νιώθει καημό και θλίψη. Όταν υφίστανται απώλεια οι διάβολοι, αυτό είναι το δίκαιο τέλος τους και η τιμωρία που τους αξίζει· γι’ αυτούς δεν θλίβεται ο Θεός. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού και η αρχή Του για την αντιμετώπιση των ανθρώπων. Οι άνθρωποι θέλουν διαρκώς να πηγαίνουν κόντρα στον Θεό και θεωρούν πως αυτοί οι δύσπιστοι, οι κακοί άνθρωποι κι οι αντίχριστοι είναι κι αυτοί άνθρωποι. Πιστεύουν πως όσοι διαταράσσουν και αναστατώνουν συνεχώς το εκκλησιαστικό έργο είναι κι αυτοί άνθρωποι, πως όσοι ανταγωνίζονται τους άλλους για τη θέση και εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια είναι κι αυτοί άνθρωποι, πως όσοι είναι παραδομένοι στην αποχαλίνωση είναι κι αυτοί άνθρωποι. Συμπεριλαμβάνουν όλους αυτούς τους τύπους του διαβόλου στον εκλεκτό λαό του Θεού. Δεν είναι παράλογο αυτό; Δεν αντιβαίνει στις επιθυμίες του Θεού; Επειδή οι απόψεις τους πηγαίνουν τελείως κόντρα στα λόγια του Θεού και την αλήθεια, οι γνώμες τους πάνω στις διάφορες αρνητικές προσωπικότητες, στους διαβόλους και στους σατανάδες είναι εντελώς αντίθετες με τα λόγια του Θεού και διαφέρουν ριζικά από αυτά. Ο Θεός δεν αντιμετώπισε ποτέ ως ανθρώπους τους διαβόλους που ακολουθούν τον Σατανά. Πώς χαρακτηρίζει αυτούς τους ανθρώπους ο Θεός; Είναι υπηρέτες του διαβόλου Σατανά· είναι θηρία. Οι ψευδοεπικεφαλής, εξαιτίας των καλών προθέσεων και της μπερδεμένης αγάπης που έχουν, καθώς και επειδή έτσι τους εξαναγκάζουν οι ευσεβείς πόθοι τους, αντιμετωπίζουν αυτούς τους δύσπιστους, τους διαβόλους και τους υπηρέτες του Σατανά σαν αδελφούς και αδελφές. Έτσι, τους δείχνουν μεγάλη αγάπη και καλοσύνη, βοηθώντας και υποστηρίζοντάς τους συνεχώς. Το γεγονός ότι οι ψευδοεπικεφαλής δίνουν την υποστήριξη, τη βοήθεια και την ηγεσία τους και σε αυτούς τους ανθρώπους έχει ως αποτέλεσμα οι πραγματικοί αδελφοί και αδελφές, αυτοί τους οποίους θέλει να σώσει ο Θεός, να ταράζονται βαθιά· η εκκλησιαστική ζωή δεν μπορεί ποτέ να μπει στον σωστό δρόμο, ενώ οι αδελφοί κι οι αδελφές δεν μπορούν ποτέ να φάνε και να πιουν κανονικά τα λόγια του Θεού και να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια χωρίς να αναστατωθούν από τους κακούς ανθρώπους. Αυτό δεν είναι το «επίτευγμα» των ψευδοεπικεφαλής; Είναι πολύ σημαντικό το «επίτευγμά» τους: Όχι μόνο δεν καταφέρνουν να προστατεύσουν τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά επιπλέον προσφέρουν αδικαιολόγητο σεβασμό και προστασία σ’ αυτούς τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους. Δεν διαταράσσουν έτσι το εκκλησιαστικό έργο; Αυτό που κάνουν οι ψευδοεπικεφαλής έχει φύση διατάραξης, κι όμως εκείνοι θεωρούν πως διατηρούν το εκκλησιαστικό έργο, καθώς και πως βοηθούν και υποστηρίζουν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Πώς βλέπει ο Θεός αυτές τις ενέργειες των ψευδοεπικεφαλής; Ο Θεός τις απεχθάνεται, τις απεχθάνεται ιδιαιτέρως! Οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν πραγματικό έργο, αλλά εστιάζουν στη διαφύλαξη των κακών ανθρώπων, ενεργώντας σαν υπηρέτες του Σατανά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού —όσοι, δηλαδή, αγαπούν την αλήθεια— να μην είναι σε θέση να λάβουν τη στήριξη και την τροφή της εκκλησίας, παρότι βιώνουν την εκκλησιαστική ζωή, και να μην μπορούν να έχουν εγγυημένη ασφάλεια, ενώ θέλουν να κάνουν τα καθήκοντά τους. Οι ψευδοεπικεφαλής έχουν πλήρη άγνοια γι’ αυτά τα ζητήματα και σκέφτονται: «Αντιμετωπίζω τους πάντες ισότιμα, γιατί, λοιπόν, διαμαρτύρεστε; Τι πρέπει να κάνω, επιτέλους, για να σας ικανοποιήσω; Αυτό γίνεται όταν αντιμετωπίζεις δίκαια τους ανθρώπους. Είστε απλώς ιδιότροποι και δεν ευχαριστιέστε με τίποτα! Σε κάθε περίπτωση, εγώ λογοδοτώ στον Θεό· ό,τι κάνω, το κάνω ενώπιον του Θεού!» Αν μπορούν και ξεστομίζουν τέτοιες ρητορείες, δεν έχουν ανοσία στη λογική; Δεν έχει φτάσει η ανοησία τους στα άκρα; Πράγματι, έχουν ανοσία στη λογική και η ανοησία τους έχει φτάσει στα άκρα. Ο οίκος του Θεού μιλάει καθημερινά για το πώς σώζει ο Θεός την ανθρωπότητα, όμως οι ψευδοεπικεφαλής δεν κατανοούν ποτέ τα λόγια του Θεού. Νομίζουν πως, όποιος κι αν είναι κανείς, όποια κι αν είναι η ουσία του, όσο κακές κι αν ήταν οι πράξεις του και όσο κακόβουλη κι αν είναι η ανθρώπινη φύση του, υπό την καθοδήγηση των λόγων του Θεού και με τη στοργική υποστήριξη των ανθρώπων, στο τέλος θα μετανοήσει και θα αλλάξει πορεία. Δεν είναι εντελώς λανθασμένη αυτή η άποψη; (Ναι.) Οι ψευδοεπικεφαλής, πέρα από το ότι έχουν βαθιά παράλογη κατανόηση για τα λόγια του Θεού, επιπλέον υποκρίνονται πως κατανοούν τις προθέσεις του Θεού και, ενώ σκέφτονται μονόπλευρα και λειτουργούν με γνώμονα τις εγωιστικές επιθυμίες τους, δείχνουν καλοσύνη και αγάπη στους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Καταλήγουν να παρέχουν προστασία στους κακούς ανθρώπους και στους αντίχριστους, να γίνονται συνεργοί τους, να τους δίνουν ευκαιρίες και χώρο ώστε να διαταράσσουν και να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο και την εκκλησιαστική ζωή. Στο μεταξύ, οι ψευδοεπικεφαλής αγνοούν τους αδελφούς και τις αδελφές που χρειάζονται στ’ αλήθεια προστασία και ποτέ δεν τους ρωτούν: «Εσείς πώς νιώθετε που έχετε αυτούς τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους μέσα στην εκκλησία, μαζί με αυτούς που εξωτερικεύουν αρνητικότητα και διαδίδουν αντιλήψεις; Συμφωνείτε με το γεγονός ότι τους κρατάμε μέσα στην εκκλησία; Είστε διατεθειμένοι να κάνετε τα καθήκοντά σας και να βιώνετε την εκκλησιαστική ζωή μαζί τους;» Δεν ρωτούν ποτέ πώς νιώθουν οι αδελφοί κι οι αδελφές για τίποτα απ’ αυτά. Εσείς τι νομίζετε —δεν είναι πολύ αηδιαστικοί αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες; Ενεργούν υπό το πρόσχημα του ότι είναι επικεφαλής και εργάτες —τέτοιους τίτλους φέρουν— αλλά στην πραγματικότητα κάνουν το έργο της διαφύλαξης του Σατανά και των υπηρετών του Σατανά. Είναι στ’ αλήθεια λυπηρό! Αν πείτε ότι επικεφαλής και εργάτες σαν κι αυτούς έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν κάνουν πραγματικό έργο, μπορεί και να μην πειστούν. Θα νιώσουν αδικημένοι, θα σκεφτούν πως κάθε μέρα είναι πολύ απασχολημένοι και δεν κάθονται, οπότε πώς γίνεται να μην κάνουν πραγματικό έργο; Τι είναι, όμως, αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες με βάση τις εκδηλώσεις τους —ότι θεωρούν σημαντικές και τις δύο ομάδες ανθρώπων, ότι νομίζουν πως και οι δύο πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα, ότι χρησιμοποιούν τη δίκαιη μεταχείριση ως δικαιολογία για να επιτρέψουν στους κακούς ανθρώπους και σε όσους προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση να καταδυναστεύουν την εκκλησία, καθώς και ότι αφήνουν τις διάφορες κακές πράξεις να συνεχίζονται στην εκκλησία; Με βάση τις εκδηλώσεις τους, τον τρόπο και τις αρχές εργασίας τους, καθώς και τα κίνητρά τους για να κάνουν έργο, δεν χωράει αμφιβολία ότι πρόκειται για ψευδοεπικεφαλής και για μπερδεμένους βλάκες. Είναι ακριβής αυτή η διατύπωση; (Ναι.)

Στην κοινωνία, ανεξάρτητα από την ομάδα ή την τάξη των ανθρώπων, δεν γίνεται διάκριση ανάμεσα σε κακούς ανθρώπους και καλούς ανθρώπους ούτε, φυσικά, συζητιέται το πώς διαφθείρει τους ανθρώπους ο Σατανάς ή ποια είναι η ουσία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας· δεν γίνεται καν διαφοροποίηση ανάμεσα στο καλό και το κακό. Στον οίκο του Θεού, όμως, τα πάντα βασίζονται στα λόγια του Θεού· η αλήθεια δεν αλλάζει ποτέ, ενώ τα λόγια του Θεού πραγματοποιούν τα πάντα. Στην εκκλησία, άνθρωποι κάθε είδους αποκαλύπτονται απ’ τα λόγια του Θεού και ομαδοποιούνται με φυσικό τρόπο, καθένας σύμφωνα με το είδος στο οποίο ανήκει. Οι άνθρωποι κάθε είδους πρέπει να αξιοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο, με βάση την ανθρώπινη φύση, τις επιδιώξεις και την ουσία τους. Κάτι τέτοιο είναι ιεραρχική ταξινόμηση των ανθρώπων; Δεν είναι ιεραρχική ταξινόμηση των ανθρώπων, αλλά κατηγοριοποίησή τους. Κάθε άνθρωπος πρέπει να ομαδοποιείται σύμφωνα με το είδος του —πρέπει να τοποθετείται εκεί που ανήκει. Η ανάμειξη δεν είναι αποδεκτή· η ανάμειξη είναι προσωρινή και γίνεται για ορισμένο διάστημα. Για παράδειγμα, όταν η ήρα είναι ανακατεμένη με το σιτάρι, τότε, αν το ξερίζωμα της ήρας επηρεάζει το σιτάρι και μπορεί να το σκοτώσει, τότε δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα να ξεριζωθεί η ήρα. Το ότι δεν ξεριζώνεται, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν έχει κατηγοριοποιηθεί —πότε πρέπει, λοιπόν, να ξεριζωθεί; Την κατάλληλη στιγμή· ο Θεός θα προετοιμάσει τη στιγμή. Τώρα είναι η στιγμή να ομαδοποιηθεί καθένας σύμφωνα με το είδος του· οι άνθρωποι κάθε είδους πρέπει να κατηγοριοποιηθούν. Αυτό είναι απαραίτητο. Γιατί πρέπει να γίνει αυτό το έργο; Από θεωρητική σκοπιά, υπάρχει η βάση των λόγων του Θεού· απ’ τη σκοπιά της πραγματικής κατάστασης, είναι απαραίτητο να γίνει —έχει πρακτική αξία και είναι ουσιώδες να γίνει. Όταν το ξερίζωμα της ήρας δεν επηρεάζει το σιτάρι, τότε η ήρα πρέπει να ξεριζωθεί και να διαχωριστεί από το σιτάρι. Αν οι δύσπιστοι και οι κακοί άνθρωποι —η ήρα, δηλαδή— αντιμετωπίζονται σαν αδελφοί και αδελφές, αυτό είναι υπερβολικά άδικο για όλους τους αδελφούς και τις αδελφές που ειλικρινά δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό. Πρώτον, αυτοί οι άνθρωποι θα αναστατώνονται, θα επηρεάζονται και θα βλάπτονται συχνά από τους κακούς ανθρώπους που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Δεύτερον, κάποιοι άνθρωποι με μικρό ανάστημα δεν κατανοούν την αλήθεια και θα περιοριστούν, θα γίνουν αρνητικοί και αδύναμοι, μπορεί ακόμα και να σκοντάψουν όταν έρθουν σε επαφή με κακούς ανθρώπους που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση. Επιπλέον, όσοι προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση με κάθε λέξη και πράξη τους φέρνουν χάος, ανακατωσούρα και αποδιοργανωμένες καταστάσεις. Η πιο ρεαλιστική κατάσταση είναι πως, όταν κάνουν κάποιο καθήκον ή ένα τμήμα του έργου, διαπράττουν παραπτώματα από απερισκεψία και δεν ακολουθούν τις αρχές, πράγμα που οδηγεί σε τεράστια σπατάλη ανθρώπινου δυναμικού, υλικών πόρων και οικονομικών πόρων χωρίς να επιτυγχάνεται κανένα αποτέλεσμα. Και στο τέλος, τι συμβαίνει; Όταν απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους, όλοι πρέπει να πληρώσουν για τις κακές πράξεις τους. Το έργο πρέπει να γίνει ξανά, ενώ το ανθρώπινο δυναμικό, οι υλικοί πόροι, ο χρόνος και η εξαιρετικά πολύτιμη ενέργεια που όλοι δαπάνησαν προτού απαλλαγούν απ’ τα καθήκοντά τους αυτά τα άτομα, όλα αυτά πηγαίνουν στράφι λόγω των απερίσκεπτων παραπτωμάτων τους και δεν γίνεται να αναπληρωθούν. Ο αρνητικός αντίκτυπος που είχαν σ’ αυτό το έργο είναι υπερβολικά μεγάλος! Κανένας δεν μπορεί να επωμιστεί αυτήν την ευθύνη. Ακόμα κι αν το έργο γίνει σωστά αργότερα, τις προηγούμενες ζημίες δεν μπορεί να τις επανορθώσει κανείς. Κάποιοι λένε να εξαναγκαστούν αυτοί οι άνθρωποι να πληρώσουν χρήματα· κι αυτό πρέπει να γίνει, αλλά μπορούν τα χρήματα να αγοράσουν χρόνο; Μπορούν τα χρήματα να αγοράσουν τον χρόνο και την ενέργεια των αδελφών ή το ειλικρινές τίμημα που πλήρωσαν; Όχι, δεν μπορούν —είναι ανεκτίμητα αυτά τα πράγματα! Όσοι άνθρωποι κι αν προκαλέσουν διατάραξη και αναστάτωση στην εκκλησία, οι συνέπειες είναι ανυπολόγιστες. Θα επηρεαστεί η ζωή-είσοδος πολλών αδελφών. Η απώλεια είναι σημαντική και δεν μπορεί να αποκατασταθεί. Μπορεί να αποκατασταθεί η ζημιά που υφίσταται η ζωή των αδελφών; Ποιος θα πληρώσει γι’ αυτήν τη ζημιά; Επομένως, αυτοί οι κακοί άνθρωποι πρέπει να αποπεμφθούν. Δεν ανήκουν στο ίδιο είδος με τους αδελφούς και τις αδελφές που επιδιώκουν την αλήθεια. Ανήκουν στη στρατιά των διαβόλων και του Σατανά, κι έρχονται στον οίκο του Θεού για να σπείρουν την αναστάτωση και την καταστροφή. Αν αυτοί οι κακοί άνθρωποι δεν αποπεμφθούν από την εκκλησία, το εκκλησιαστικό έργο και η τάξη της εκκλησιαστικής ζωής δεν θα είναι ποτέ εγγυημένα. Από όσους ανθρώπους κι αν αποτελείται μια ορισμένη ομάδα, εφόσον υπάρχει μεταξύ τους ένας άνθρωπος που προκαλεί διατάραξη και αναστάτωση —κάποιος που διαπράττει απερίσκεπτα παραπτώματα, δεν χειρίζεται ποτέ τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, δεν αποδέχεται ποτέ τα θετικά πράγματα και την αλήθεια, δεν ακούει κανέναν, ενεργεί με ισχυρογνωμοσύνη και αυθαιρεσία είτε έχει είτε δεν έχει θέση ή δύναμη και είναι ουσιαστικά ένας ζωντανός σατανάς— ένας τέτοιος άνθρωπος, εφόσον παραμείνει στην εκκλησία, αργά ή γρήγορα θα φέρει μεγάλη αναστάτωση και καταστροφή στο εκκλησιαστικό έργο. Όταν έρθει η μέρα να αποπεμφθεί και να αντιμετωπιστεί, πόσοι άνθρωποι, άραγε, θα χρειαστούν για να συμμαζέψουν τις δυσμενείς συνέπειες και τις αποδιοργανωμένες καταστάσεις που προκάλεσε; Επομένως, η αποπομπή ή η αποβολή αυτών των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων είναι μια σημαντική εργασία την οποία πρέπει να αναλαμβάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες και να μην την αντιμετωπίζουν απρόσεχτα. Ωστόσο, οι ψευδοεπικεφαλής δείχνουν καλοσύνη και αγάπη σε όσους πρέπει να αποπεμφθούν ή να αποβληθούν, κάνουν πως δεν βλέπουν τις κακές πράξεις τους, τους ανέχονται και τους υπολογίζουν για αδελφούς και αδελφές, ενώ φτάνουν ακόμα και στο σημείο να θεωρούν όσους τους είναι χρήσιμοι ταλαντούχους ανθρώπους, να τους καλλιεργούν και να τους χρησιμοποιούν. Ό,τι κακό και να κάνουν, οι ψευδοεπικεφαλής βρίσκουν δικαιολογίες για να τους απαλλάξουν, ενώ τους δίνουν ακόμα και στοργική βοήθεια και υποστήριξη. Ως έναν βαθμό, αυτό δεν είναι ηθελημένη διατάραξη; (Ναι.) Οι ψευδοεπικεφαλής ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες, τη δική τους καλοσύνη και τον δικό τους ενθουσιασμό, προκαλώντας στο τέλος μεγάλα προβλήματα στην εκκλησία και τον εκλεκτό λαό του Θεού! Όταν έχουν δύναμη αυτοί οι κακοί άνθρωποι, οι καταστροφές και οι συνέπειες που προκαλούν στην εκκλησία είναι ανυπολόγιστες.

Υπάρχει αυτήν τη στιγμή ένας κανονισμός στον οίκο του Θεού πως, όποιος κι αν διαπράξει παραπτώματα, εφόσον ζημιώσουν στον οίκο του Θεού, πρέπει να επανορθώσει γι’ αυτά. Αν η ζημιά είναι πολύ μεγάλη και οι συνέπειες σοβαρές, μπορεί να λυθεί το πρόβλημα με μια απλή χρηματική αποζημίωση; Κάποιες ζημιές δεν επανορθώνονται με κανένα ποσό χρηματικής αποζημίωσης· είναι ανεπανόρθωτες και μη αναστρέψιμες. Αυτήν τη στιγμή, κάθε μέρα είναι εξαιρετικά πολύτιμη και ζωτικής σημασίας. Μόλις περάσει μια μέρα, μπορεί να ξανακερδίσει κανείς αυτόν τον χρόνο; Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Γιατί λέμε πως, αν χάσει κανείς ορισμένα πράγματα, το μετανιώνει όλη του τη ζωή; Ακριβώς επειδή ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Τι εννοώ μ’ αυτά τα λόγια; Καλύτερα να προλαμβάνει και να αποτρέπει κανείς τα προβλήματα, παρά να ξοδεύει χρήματα για να τα επανορθώσει εκ των υστέρων· αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης των προβλημάτων. Η μέθοδος «κλείσε το κλουβί αφού πετάξει το πουλί» είναι το τελευταίο καταφύγιο. Το καλύτερο είναι να γίνεται προληπτικό και αποτρεπτικό έργο. Αυτό σημαίνει ότι, προτού εκδηλωθεί διατάραξη και αναστάτωση, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να έχουν ξεκάθαρη διάκριση και διεξοδική κατανόηση για τους διάφορους τύπους ανθρώπων στην εκκλησία, αλλά και να παρατηρούν προσεκτικά και να αντιλαμβάνονται άμεσα τις καταστάσεις, τις διαθέσεις και τις επιδιώξεις των διάφορων ειδών ανθρώπων, καθώς και τις στάσεις και τις απόψεις τους ενώ κάνουν το καθήκον τους, για να διασφαλίσουν ότι όλοι οι αδελφοί κι οι αδελφές έχουν μια κανονική ζωή και ένα κανονικό περιβάλλον στην εκκλησία για να κάνουν τα καθήκοντά τους. Έτσι, το εκκλησιαστικό έργο μπορεί να προχωρήσει με τάξη. Αυτές είναι οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Φυσικά, οι ψευδοεπικεφαλής δεν είναι ικανοί γι’ αυτό το έργο· είναι μπερδεμένοι βλάκες και άχρηστοι άνθρωποι. Τώρα έχουν μια έξυπνη ιδέα: «Οποιοσδήποτε δεν ακολουθεί τις αρχές και τα κάνει μαντάρα με το έργο θα πληρώνει πρόστιμο! Αν ένας αντίχριστος κάνει κάτι λάθος, θα πληρώνει πρόστιμο!» Νομίζουν πως το να επιβάλλουν πρόστιμα είναι η καλύτερη λύση και η καλύτερη αρχή άσκησης. Αν λύνονταν όλα τα προβλήματα με την επιβολή προστίμων, σε τι θα χρησίμευε η επιδίωξη της αλήθειας; Γιατί ο ψευδοεπικεφαλής αποκαλείται έτσι, με πρώτο συνθετικό το «ψευδο-»; Επειδή δεν κατανοεί την αλήθεια και θεωρεί ότι, τηρώντας τους κανονισμούς, κάνει πράξη την αλήθεια, ενώ βλέπει τα λόγια και τα δόγματα που κατανοεί ως την αλήθεια, και όταν συμβαίνει κάτι, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να βρει τις σωστές αρχές και τη σωστή κατεύθυνση ούτε να λύσει τα προβλήματα από τη ρίζα τους. Δεν κατανοεί τα λόγια του Θεού και δεν μπορεί να συλλάβει καθόλου τι σημαίνει Θεός, αλλά συνεχίζει να θέλει να εργάζεται και να είναι επικεφαλής ή εργάτης —τι ανοησία! Από αυτήν την άποψη, ποια είναι η κύρια εκδήλωση ενός ψευδοεπικεφαλής; Δεν μπορεί να διακρίνει την ουσία των διάφορων ειδών ανθρώπων που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, δεν μπορεί να τους κατηγοριοποιήσει, ενώ σίγουρα δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει και να τους χειριστεί σύμφωνα με τις αρχές. Στο μυαλό ενός ψευδοεπικεφαλής, όλα αυτά είναι ένα μπερδεμένο κουβάρι. Κάνει εικασίες σχετικά με τα λόγια του Θεού και το τι εννοεί Εκείνος, με βάση τον ενθουσιασμό του, τις αντιλήψεις του και τις φαντασιοκοπίες του. Ταυτόχρονα, επιβάλλει την καλοσύνη, τον ενθουσιασμό και τις προσωπικές φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις του στον Θεό, θεωρώντας πως όλα αυτά συμβαδίζουν με την αλήθεια, συμβαδίζουν με τις προθέσεις του Θεού και μπορούν να αντιπροσωπεύουν αυτά που επιθυμεί ο Θεός. Έτσι, βασίζεται σ’ αυτά τα πράγματα για να εργαστεί και να ηγηθεί του εκλεκτού λαού του Θεού. Αυτή είναι η κύρια εκδήλωση ενός ψευδοεπικεφαλής. Εδώ θα ολοκληρώσουμε τη συναναστροφή μας πάνω στη δεύτερη εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής.

ΙΙΙ. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν εκθέτουν ούτε σταματούν τους κακούς ανθρώπους

Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω στην τρίτη εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής, δηλαδή ότι αγνοούν τους ανθρώπους που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο και δεν ζητούν πληροφορίες σχετικά μ’ αυτούς. Ακόμα κι όταν ανακαλύψουν ότι οι κακοί άνθρωποι κι οι αντίχριστοι αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, δεν δίνουν καμία προσοχή στο θέμα. Η φύση αυτής της εκδήλωσης είναι πιο σοβαρή απ’ τη φύση των δύο πρώτων. Γιατί θεωρείται πιο σοβαρή; Οι δύο πρώτες εκδηλώσεις αφορούν το επίπεδο των ψευδοεπικεφαλής, αλλά αυτή η εκδήλωση αφορά την ανθρώπινη φύση των ψευδοεπικεφαλής. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής έχουν τόσο χαμηλό επίπεδο που δεν μπορούν να διακρίνουν μια φύση που διαταράσσει και αναστατώνει το εκκλησιαστικό έργο. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής, παρότι μπορούν να ανακαλύψουν τα προβλήματα διατάραξης και αναστάτωσης του εκκλησιαστικού έργου, δυστυχώς δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν μπορούν να χειριστούν και να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Ενεργούν συνεχώς σύμφωνα με τις ιδέες και τον ενθουσιασμό τους, κάνουν ό,τι τους αρέσει και σκέφτονται μέσα τους: «Όσο συνεχίζω να κάνω το εκκλησιαστικό έργο, όλα καλά· όσο για όποιον προκαλεί διατάραξη και αναστάτωση, είναι δικό του ζήτημα και δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα». Υπάρχουν, επίσης, κάποιοι ψευδοεπικεφαλής που έχουν κάποιο επίπεδο και μπορούν να κάνουν λίγο έργο, ενώ γνωρίζουν κάπως και τις αρχές για τον χειρισμό κάθε είδους ανθρώπου. Ωστόσο, φοβούνται μήπως προσβάλουν τους ανθρώπους, κι έτσι, όταν ανακαλύψουν κακούς ανθρώπους και αντίχριστους να προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, δεν τολμούν να τους εκθέσουν, να τους σταματήσουν ή να τους περιορίσουν. Ζουν με βάση σατανικές φιλοσοφίες και κάνουν πως δεν βλέπουν τα ζητήματα που νιώθουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους ίδιους. Δεν νοιάζονται καθόλου για το πώς είναι τα αποτελέσματα του εκκλησιαστικού έργου ούτε για το πόσο μεγάλος είναι ο αντίκτυπος στη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού· νομίζουν πως αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με τους ίδιους. Έτσι, στη διάρκεια της θητείας ενός τέτοιου ψευδοεπικεφαλής, δεν διατηρείται η κανονική τάξη της εκκλησιαστικής ζωής και δεν προστατεύονται τα καθήκοντα και η ζωή-είσοδος του εκλεκτού λαού του Θεού. Ποια είναι η φύση αυτού του προβλήματος; Δεν ισχύει εδώ ότι αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να κάνουν έργο επειδή έχουν χαμηλό επίπεδο· η αιτία είναι ότι η ανθρώπινη φύση τους είναι ελλιπής, δεν έχουν συνείδηση και λογική και δεν κάνουν αληθινό έργο. Τι το ψευδές υπάρχει στους ψευδοεπικεφαλής; Δεν έχουν τη συνείδηση και τη λογική της ανθρώπινης φύσης· γι’ αυτό και, όσο εργάζονται ως επικεφαλής, το πρόβλημα των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο δεν επιλύεται καθόλου. Κάποιοι αδελφοί και αδελφές παθαίνουν μεγάλο κακό, ενώ το εκκλησιαστικό έργο υφίσταται κι αυτό τεράστιες απώλειες. Όταν ένας τέτοιος ψευδοεπικεφαλής παρατηρήσει κάποιο πρόβλημα, όταν δει έναν κακό άνθρωπο ή έναν αντίχριστο να προκαλεί διατάραξη ή αναστάτωση, γνωρίζει ποια είναι η ευθύνη του, τι πρέπει να κάνει και πώς πρέπει να το κάνει, κι όμως δεν κάνει τίποτα απολύτως, φτάνει ακόμα και στο σημείο να κάνει τον ανήξερο, το αγνοεί εντελώς και δεν αναφέρει το ζήτημα στους ανωτέρους του. Προσποιείται πως δεν γνωρίζει τίποτα και δεν βλέπει τίποτα, κι έτσι επιτρέπει στους κακούς ανθρώπους και στους αντίχριστους να διαταράσσουν και να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Δεν υπάρχει πρόβλημα στην ανθρώπινη φύση του; Δεν ανήκει στο ίδιο στρατόπεδο με τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους; Ποια αρχή υιοθετεί ως επικεφαλής; «Δεν προκαλώ διαταραχές ή αναστατώσεις, αλλά δεν θα κάνω και τίποτα που προσβάλλει, τίποτα που θίγει την αξιοπρέπεια των άλλων. Χαρακτηρίστε με ψευδοεπικεφαλής, όμως και πάλι δεν θα κάνω τίποτα που να προσβάλλει. Πρέπει να έχω μια διέξοδο». Τι είδους λογική είναι αυτή; Είναι η λογική του Σατανά. Και τι είδους διάθεση είναι αυτή; Δεν είναι πολύ πονηρή και δόλια; Ένα τέτοιο άτομο δεν είναι στο ελάχιστο ειλικρινές ως προς το πώς αντιμετωπίζει την ανάθεση από τον Θεό· είναι διαρκώς πονηρό και ύπουλο στην εκτέλεση του καθήκοντός του, με πάρα πολλούς ελεεινούς υπολογισμούς, καθώς σε όλα τα πράγματα σκέφτεται τον εαυτό του. Δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το έργο της εκκλησίας, δεν έχει καθόλου συνείδηση ή λογική. Επί της ουσίας, δεν του αξίζει να υπηρετεί ως επικεφαλής εκκλησίας. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν νιώθουν το παραμικρό βάρος για το εκκλησιαστικό έργο ούτε για τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Νοιάζονται μόνο για τα συμφέροντα και την ευχαρίστησή τους· εστιάζουν αποκλειστικά στο να ενδίδουν στα οφέλη της θέσης, χωρίς καμία έγνοια για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο εκλεκτός λαός του Θεού. Δεν πρόκειται για τους πλέον εγωιστές και ποταπούς ανθρώπους; Ακόμα κι όταν ανακαλύψουν κακούς ανθρώπους και αντίχριστους να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, δεν δίνουν καμία σημασία, λες κι αυτά τα ζητήματα δεν έχουν καμία σχέση με τους ίδιους. Είναι σαν τον βοσκό που βλέπει τον λύκο να τρώει τα πρόβατα, αλλά δεν κάνει τίποτα και τον νοιάζει μόνο να σώσει τη δική του ζωή. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν κάνει για βοσκός. Ό,τι κάνει ο ψευδοεπικεφαλής αυτού του τύπου το κάνει για να προστατεύσει στον μέγιστο βαθμό τη δική του υπόληψη, θέση και δύναμη, αλλά και τα διάφορα οφέλη που απολαμβάνει τη δεδομένη στιγμή. Δεν έχει μέσα του κανένα βάρος για την ανάθεση από τον Θεό, για το εκκλησιαστικό έργο ή για τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού, δηλαδή για τα καθήκοντα και τις ευθύνες του· δεν τα νοιάζεται ποτέ. Σκέφτεται: «Γιατί να κάνει αυτές τις εργασίες ένας επικεφαλής; Γιατί, αν δεν κάνω αυτές τις εργασίες, το αποτέλεσμα θα είναι να κλαδευτώ, να καταδικαστώ και να απορριφθώ απ’ τους αδελφούς και τις αδελφές;» Δεν το κατανοεί και του είναι παντελώς αδιάφορο. Μέσα Μου, ανεξάρτητα από το πόσο καλή συμπεριφορά μοιάζει να έχει ένας τέτοιος άνθρωπος, πόσο πιστά τηρεί τους κανόνες, πόσο μετράει τα λόγια του, πόσο σκληρά δουλεύει ή πόση ικανότητα επιδεικνύει, το γεγονός ότι ενεργεί χωρίς αρχές και δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για το έργο της εκκλησίας Με υποχρεώνει να τον δω υπό άλλο πρίσμα. Τελικά, όρισα αυτό το είδος ανθρώπου ως εξής: Μπορεί να μην κάνει μεγάλα λάθη, όμως είναι πολύ πονηρός και δόλιος. Δεν αναλαμβάνει καμία απολύτως ευθύνη ούτε υπερασπίζεται καθόλου το έργο της εκκλησίας —δεν έχει ανθρώπινη φύση. Νιώθω ότι είναι σαν ένα είδος ζώου —με την πονηριά του, είναι λίγο σαν την αλεπού. Οι άνθρωποι λένε τις αλεπούδες πονηρές, στην πραγματικότητα, όμως, αυτοί οι άνθρωποι είναι ακόμα πιο πονηροί κι απ’ τις αλεπούδες. Εκ πρώτης όψεως, δεν φαίνεται να έχουν κάνει κανένα κακό, στην πραγματικότητα, όμως, όλα όσα λένε και κάνουν γίνονται για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους. Όλα όσα κάνουν τα κάνουν με σκοπό να απολαύσουν τα οφέλη της θέσης τους, ενώ δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τις προθέσεις του Θεού. Δεν λύνουν ούτε στο παραμικρό τα προβλήματα που προκύπτουν στο εκκλησιαστικό έργο ούτε αντιμετωπίζουν τα πραγματικά θέματα που αφορούν τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν καθόλου έργο για να οδηγήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού στην αλήθεια-πραγματικότητα. Ποιος ακριβώς είναι ο σκοπός όλων των πράξεών τους; Δεν είναι απλώς να γίνουν αρεστοί στους ανθρώπους και να κάνουν τους άλλους να τους εκτιμήσουν; Προσπαθούν να καλλιεργήσουν σε όλους μια καλή γνώμη για τους ίδιους χωρίς να προσβάλλουν κανέναν, κι έτσι απολαμβάνουν την υπόληψή τους και τα οφέλη της θέσης τους. Το πιο μισητό τους γνώρισμα είναι ότι καμία απ’ τις ενέργειές τους δεν έχει το οποιοδήποτε όφελος για τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού· αντίθετα, παραπλανούν τους ανθρώπους, κάνοντας τους άλλους να τους θαυμάζουν και να τους εξιδανικεύουν. Δεν είναι αυτοί οι άνθρωποι ακόμα πιο ύπουλοι και δόλιοι κι απ’ τις αλεπούδες; Είναι γνήσιες, κλασικές περιπτώσεις ψευδοεπικεφαλής. Έχουν τη θέση και τον τίτλο του επικεφαλής, αλλά δεν κάνουν καθόλου πραγματικό έργο, φροντίζουν μόνο κάποιες επιφανειακές γενικές υποθέσεις για τα μάτια του κόσμου ή κάνουν απρόθυμα λίγο έργο μετά από ειδική ανάθεση του Άνωθεν. Αν δεν υπάρχει ειδική ανάθεση από τον Άνωθεν, δεν κάνουν καθόλου ουσιώδες εκκλησιαστικό έργο. Όσον αφορά ζητήματα σχετικά με τη διατήρηση του εκκλησιαστικού έργου και της τάξης της εκκλησιαστικής ζωής, φοβούνται μήπως προσβάλουν κάποιον και δεν τολμούν να τηρήσουν τις αρχές. Δεν λύνουν κανένα απ’ τα προβλήματα που συσσωρεύονται στο εκκλησιαστικό έργο, ενώ, ακόμα κι όταν βλέπουν την περιουσία του οίκου του Θεού να κατασπαταλιέται από αντίχριστους και κακούς ανθρώπους, δεν κάνουν τίποτα για να το σταματήσουν ή να το περιορίσουν. Μέσα τους, γνωρίζουν ξεκάθαρα ότι αυτοί οι άνθρωποι κάνουν κακό και βλάπτουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, αλλά κάνουν τους χαζούς και δεν λένε κουβέντα. Να ποιοι είναι οι ύπουλοι και δόλιοι άνθρωποι. Δεν είναι πιο πονηροί κι απ’ τις αλεπούδες αυτοί οι άνθρωποι; Εξωτερικά, είναι προσηνείς με όλους και δεν κάνουν κακό σε κανέναν, όμως καθυστερούν το μείζον ζήτημα της ζωή-εισόδου του εκλεκτού λαού του Θεού, το εκκλησιαστικό έργο και το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Αξίζουν τέτοιοι άνθρωποι να είναι επικεφαλής και εργάτες; Δεν είναι υπηρέτες του Σατανά; Αυτοί δεν διαταράσσουν και δεν αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο; Μπορεί, εκ πρώτης όψεως, να μην έχουν διαπράξει κανένα εξόφθαλμο κακό, όμως οι συνέπειες του τρόπου με τον οποίον εργάζονται είναι ακόμα πιο σοβαρές κι από το να διέπρατταν το κακό. Δεν αφήνουν να επιτελεστεί το θέλημα του Θεού, αντιστέκονται στον Θεό και διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Κάνουν κακό στον εκλεκτό λαό του Θεού, ενώ μπορεί ακόμα και να καταστρέψουν τις ελπίδες σωτηρίας του εκλεκτού λαού του Θεού. Πείτε Μου, δεν διαπράττουν έτσι το κακό; Αυτό ακριβώς κάνει ο κάθε ανθρωπάρεσκος που δεν τηρεί καθόλου τις αρχές. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια δεν μπορούν να αντιληφθούν πλήρως τις τρομερές συνέπειες που έχει αυτός ο τρόπος εργασίας των ψευδοεπικεφαλής ούτε μπορούν να συλλάβουν τις προθέσεις, τα κίνητρα και τους σκοπούς τους. Ούτε που θα διανοηθείς ποτέ τι στ’ αλήθεια θέλουν μέσα τους να κάνουν —άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι υπερβολικά ύπουλοι! Μεταφορικά μιλώντας, είναι πονηρές αλεπούδες· στην κυριολεξία, όμως, είναι ζωντανοί διάβολοι, ζωντανοί διάβολοι ανάμεσα στους ανθρώπους!

Όσον αφορά το πώς πρέπει να χαρακτηρίζονται αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής, με βάση τη διάθεση-ουσία τους δεν γίνεται να τοποθετηθούν αυθαίρετα στις κατηγορίες των κακών ανθρώπων, των αντίχριστων, των υποκριτών και ούτω καθεξής. Ωστόσο, κρίνοντας απ’ τα όσα εκδηλώνουν, όπως οι εκδηλώσεις της ανθρώπινης φύσης τους και η στάση τους απέναντι στο εκκλησιαστικό έργο, καθώς και το γεγονός ότι δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που ανακαλύπτουν, πρόκειται για το πιο εξαχρειωμένο είδος ψευδοεπικεφαλής. Κρίνοντας απ’ τις διάφορες εκδηλώσεις τους, παρότι δεν φτιάχνουν ενεργά κλίκες ούτε εγκαθιδρύουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, ενώ σπάνια μαρτυρούν για τον εαυτό τους και, παρότι τα πηγαίνουν καλά με τους αδελφούς και τις αδελφές, αντέχουν τις κακουχίες, πληρώνουν κάποιο τίμημα, δεν κλέβουν προσφορές, αλλά και αυτοπεριορίζονται αυστηρά ώστε να μην αναζητούν ειδικά προνόμια, παρόλα αυτά, όταν έρχονται αντιμέτωποι με τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο ή με τους διάφορους ανθρώπους που κατασπαταλούν τις προσφορές και καταστρέφουν την περιουσία του οίκου του Θεού, ούτε τους σταματούν ούτε τους χειρίζονται, δεν λένε τίποτα ούτε κάνουν καθόλου έργο. Είναι τρομακτικοί τέτοιοι άνθρωποι! Είναι ο πιο ποταπός τύπος ψευδοεπικεφαλής· είναι αδιόρθωτοι! Γιατί λέω ότι είναι αδιόρθωτοι; Το θέμα δεν είναι ότι έχουν χαμηλό επίπεδο ή ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού —έχουν μια κάποια ικανότητα κατανόησης και εργασιακή ικανότητα, αλλά όταν ανακαλύψουν κάποιον που διαταράσσει και αναστατώνει το εκκλησιαστικό έργο, ούτε χειρίζονται το ζήτημα ούτε το επιλύουν. Κάνουν απρόθυμα λίγο από αυτό το έργο μόνο όταν έρχονται αντιμέτωποι με την αυστηρή επιτήρηση και τις τακτικές ερωτήσεις των επικεφαλής που είναι ανώτεροί τους ή όταν έχουν κλαδευτεί. Είτε κάνουν αυτό το έργο είτε δεν το κάνουν και όπως κι αν το κάνουν, ύψιστη προτεραιότητά τους παραμένει η αυτοπροστασία τους. Δεν εκπληρώνουν σε κανέναν βαθμό τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Εκτός του ότι προστατεύουν τον εαυτό τους και διαφυλάσσουν τα συμφέροντά τους, δεν κάνουν ουσιώδες έργο, ενώ επιτελούν μόνο λίγο επιφανειακό έργο όταν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Δεν τους νοιάζει τίποτα άλλο εκτός από την αυτοπροστασία τους. Δεν είναι πιο ύπουλοι και πανούργοι κι απ’ τις αλεπούδες; Λένε κάποιοι: «Η αλεπού από ένστικτο τρώει μικρά ζώα, άρα κι οι ψευδοεπικεφαλής από ένστικτο δεν προστατεύουν τον εαυτό τους;» Ένστικτο είναι αυτό; Η φύση τους είναι! Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής προστατεύουν τη θέση, την υπόληψη και την εικόνα τους, συντηρούν τις σχέσεις τους με τους άλλους και αποφεύγουν να προσβάλουν τον οποιονδήποτε —και το κόστος είναι ότι βλάπτουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και καταστρέφουν το εκκλησιαστικό έργο. Δεν χειρίζονται προσωπικά ούτε καν τη μετακίνηση ή την απαλλαγή του προσωπικού απ’ τα καθήκοντά του, ενώ αναθέτουν σε άλλους να τα κάνουν αυτά για λογαριασμό τους. Σκέφτονται: «Αν αυτός ο άνθρωπος ζητήσει εκδίκηση, δεν θα κυνηγήσει εμένα. Πρέπει να προστατεύσω τον εαυτό μου σε κάθε κατάσταση που αντιμετωπίζω». Πόσο υπερβολικά ύπουλοι είναι αυτοί οι άνθρωποι! Ως επικεφαλής, δεν μπορείς ούτε καν αυτήν την ευθύνη να αναλάβεις, σου αξίζει, λοιπόν, να είσαι επικεφαλής; Δεν είσαι παρά ένας άχρηστος δειλός! Αν δεν έχεις το παραμικρό θάρρος, πιστεύεις ακόμα στον Θεό; Είναι ακόλουθοι του Θεού οι άνθρωποι που καταφεύγουν σε τεχνάσματα για να αποποιηθούν τις ευθύνες τους όταν κάνουν τα καθήκοντά τους; Ο Θεός δεν θέλει τέτοιους ανθρώπους. Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής είναι ύπουλοι και πανούργοι σαν αλεπούδες. Όταν δουν κάποιον να προκαλεί διατάραξη ή αναστάτωση, ούτε χειρίζονται το θέμα ούτε το επιλύουν —απλώς δεν κάνουν πραγματικό έργο. Όσο κι αν εκτεθούν και κλαδευτούν, δεν ενεργούν. Αφού δεν εκπληρώνεις τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, γιατί καταλαμβάνεις το πόστο; Για να έχεις διακοσμητικό ρόλο; Για να μπορείς να ενδίδεις στα οφέλη της θέσης; Δεν είσαι άξιος γι’ αυτό! Δεν κάνεις πραγματικό έργο, κι όμως θέλεις οι αδελφοί κι οι αδελφές να σε σέβονται και να σε εξιδανικεύουν —αυτή δεν είναι η νοοτροπία ενός διαβόλου; Είναι εντελώς ξεδιάντροπη! Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι δεν θέλουν καθόλου να είναι επικεφαλής. Γιατί, λοιπόν, συντηρείς την υπόληψη και τη θέση σου; Με ποιον σκοπό παραπλανάς τους άλλους; Αν δεν θέλεις να είσαι επικεφαλής, μπορείς να πάρεις την πρωτοβουλία και να παραιτηθείς. Γιατί δεν παραιτείσαι; Γιατί καταλαμβάνεις αυτό το πόστο και δεν αποσύρεσαι; Αν δεν θέλεις να παραιτηθείς, τότε πρέπει να κάνεις πραγματικό έργο ευσυνείδητα. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή —είναι ευθύνη σου. Αν δεν μπορείς να κάνεις πραγματικό έργο, το καλύτερο θα ήταν να αναλάβεις τις ευθύνες σου και να παραιτηθείς· μην καθυστερείς το εκκλησιαστικό έργο και μην κάνεις κακό στον εκλεκτό λαό του Θεού. Αν δεν έχεις ούτε αυτήν την ελάχιστη συνείδηση και λογική, έχεις ακόμα ανθρώπινη φύση; Δεν σου αξίζει να λέγεσαι άνθρωπος! Ανεξάρτητα απ’ το αν μπορούν να είναι επικεφαλής ή εργάτες, οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό αξίζουν να λέγονται άνθρωποι μόνο αν έχουν τουλάχιστον λίγη συνείδηση και λογική.

Για να γίνει κανείς επικεφαλής ή εργάτης, χρειάζεται να έχει ένα ορισμένο επίπεδο. Το επίπεδο ενός ανθρώπου καθορίζει την εργασιακή του ικανότητα και τον βαθμό στον οποίο αντιλαμβάνεται τις αλήθεια-αρχές. Αν το επίπεδό σου είναι κάπως χαμηλό και δεν έχεις αρκετά βαθιά κατανόηση της αλήθειας, αλλά είσαι σε θέση να ασκηθείς στον βαθμό που κατανοείς και μπορείς να κάνεις πράξη τα όσα κατανοείς, ενώ στην καρδιά σου είσαι αγνός και ειλικρινής, δεν μηχανορραφείς για τίποτα προς όφελός σου ούτε επιδιώκεις φήμη, κέρδος και θέση και μπορείς να αποδεχθείς την εξονυχιστική εξέταση από τον Θεό, τότε είσαι σωστός άνθρωπος. Ωστόσο, οι ψευδοεπικεφαλής δεν έχουν αυτές τις ιδιότητες. Δεν τους απασχολούν τα διάφορα προβλήματα διατάραξης και αναστάτωσης που προκύπτουν στην εκκλησία· ακόμα κι αν παρατηρήσουν αυτά τα προβλήματα, δεν τους δίνουν καμία σημασία. Στην ερώτηση αν έχουν επίγνωση της κατάστασης, απαντούν: «Νομίζω πως ξέρω λίγα πράγματα γι’ αυτό, αλλά όχι τα πάντα». Είναι κάτι που συνέβη κάτω από τη μύτη σου —γιατί λες πως δεν το ξέρεις; Δεν προσπαθείς να εξαπατήσεις τους άλλους; Αφού το ξέρεις, έχεις σκεφτεί πώς να το χειριστείς; Έχεις κάνει καθόλου έργο; Έχεις προσπαθήσει να βρεις καμία λύση; Απαντούν: «Αυτός ο άνθρωπος έχει υψηλότερο επίπεδο από εμένα, έχει ευφράδεια και ευγλωττία· δεν τολμώ να επέμβω στις υποθέσεις του. Τι θα γίνει αν πιάσω ένα θέμα που στην πραγματικότητα δεν αποτελεί πρόβλημα και τον προσβάλω; Αυτό θα δυσκόλευε το μετέπειτα έργο μου!» Αφού δεν τολμάς, είσαι ένας άχρηστος δειλός, αμελείς τις ευθύνες σου και δεν σου αξίζει να είσαι επικεφαλής! Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση, ξέρεις πώς να τη χειριστείς; Λένε: «Παρότι ξέρω πώς να τη χειριστώ, δεν τολμώ. Γι’ αυτό δεν έχουμε τον Άνωθεν; Υπάρχει και η ομάδα λήψης αποφάσεων. Γιατί να πέσει σ’ εμένα ο κλήρος αυτής της εργασίας;» Αφού είδες αυτήν την κατάσταση και την ξέρεις, πρέπει να τη χειριστείς. Αν έχεις υπερβολικά μικρό ανάστημα και δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτό το θέμα, μίλησες γι’ αυτό το πρόβλημα στους ανωτέρους σου; Το ανέφερες; Έκανες όσα περιλαμβάνονται στις ευθύνες σου και το έργο που σου αναλογεί; Εκπλήρωσες έστω και μία από τις ευθύνες σου; Καμία! Μέσα τους, το γνωρίζουν πολύ καλά: «Το γνώριζα το θέμα, αλλά δεν έκανα τίποτα. Νιώθω ένοχος! Έπρεπε να είχα αναφέρει το ζήτημα, αλλά δεν το έκανα. Ούτε οι άλλοι το έκαναν, όμως —εγώ τι δουλειά έχω;» Οι άλλοι είναι κι αυτοί επικεφαλής; Το αν οι άλλοι το έκαναν ή όχι είναι δική τους δουλειά —εσύ γιατί δεν το έκανες; Αν δεν το κάνουν οι άλλοι, σημαίνει ότι δεν πρέπει να το κάνεις κι εσύ; Αυτή είναι η αλήθεια; Ακόμα κι αν το είχαν κάνει οι άλλοι, η πράξη τους θα αντικαθιστούσε τη δική σου; Το τι κάνεις εσύ είναι δική σου δουλειά. Εκπλήρωσες τις ευθύνες και τις ευθύνες σου; Αν δεν το έκανες, τότε αμελείς τις ευθύνες σου, δεν κάνεις για επικεφαλής και πρέπει να αναλάβεις τις ευθύνες σου και να παραιτηθείς. Δεν εκτιμάς τον τρόπο με τον οποίο ανυψώθηκες, είσαι ανάξιος της εμπιστοσύνης των αδελφών, είσαι ανάξιος της εμπιστοσύνης του οίκου του Θεού και είσαι ακόμα πιο ανάξιος της εξύψωσης από τον Θεό. Είσαι ένα άκαρδο κάθαρμα. Το πρόβλημα του τρίτου τύπου ψευδοεπικεφαλής βρίσκεται στον χαρακτήρα του. Αυτός ο τύπος ανθρώπου, όπως κι αν είναι οι προσωπικές του επιδιώξεις και η ζωή-είσοδός του, κρίνοντας απλώς από το γεγονός ότι, στη διάρκεια της θητείας του, δεν κάνει καθόλου πραγματικό έργο, δεν αντισταθμίζει καμία απώλεια της εκκλησίας και σίγουρα δεν είναι σε θέση να σταματήσει ή να χειριστεί άμεσα τις κακές πράξεις των κακών ανθρώπων, το πρόβλημά του δεν είναι μόνο ότι έχει χαμηλό επίπεδο και δεν κάνει πραγματικό έργο, αλλά, το σημαντικότερο όλων, ότι δεν έχει ανθρώπινη φύση. Η συνείδηση του είναι τελείως διεφθαρμένη, ενώ δεν έχει απολύτως καμία λογική. Όπως λέγεται συχνά, έχει χρεοκοπήσει ηθικά· είναι ακραία εγωιστής και ποταπός, ενώ δεν είναι αξιόπιστος. Από τους τρεις τύπους ανθρώπων που αναλύσαμε, αυτός έχει τη χειρότερη ανθρώπινη φύση. Οι δύο πρώτοι τύποι ανθρώπων έχουν χαμηλό επίπεδο, δεν μπορούν να κάνουν έργο και δεν ανταποκρίνονται στις αρχές και τα πρότυπα του οίκου του Θεού για την καλλιέργεια και την προαγωγή των ανθρώπων, οπότε δεν γίνεται να καλλιεργηθούν και να αξιοποιηθούν. Έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, είναι τυφλοί και απαθείς, πρακτικά νεκροί —δεν αξίζει να εκτεθούν και να αναλυθούν. Ο τρίτος τύπος ανθρώπου είναι ο πιο ελεεινός. Είναι εξαιρετικά ποταπός όσον αφορά την ανθρώπινη φύση του, και τον χαρακτηρίζουμε ως ύπουλο και πανούργο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο ύπουλοι ακόμα κι απ’ τις αλεπούδες. Δεν κάνουν πραγματικό έργο, εντούτοις βρίσκουν έναν σωρό δικαιολογίες και νιώθουν εντελώς άνετα. Με όποιον τρόπο κι αν αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο οι κακοί άνθρωποι κι οι αντίχριστοι, εκείνοι ούτε αγχώνονται ούτε ανησυχούν γι’ αυτό και συνεχίζουν να θέλουν να διατηρήσουν τη θέση τους ως επικεφαλής. Γιατί είναι τόσο εθισμένοι στη δύναμη; Αυτοί οι επικεφαλής λένε: «Ο άνθρωπος αγωνίζεται να ανέβει προς τα πάνω· το νερό κυλάει προς τα κάτω. Όλοι αγαπούν τη δύναμη!» Δεν θέλουν να κάνουν καθόλου πραγματικό έργο, θέλουν, όμως, να παραμείνουν γαντζωμένοι στο πόστο τους και να απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης τους. Μα τι είδους καθάρματα είναι αυτά; Ανήκουν ξεκάθαρα στο σινάφι του Σατανά, δεν είναι σε καμία περίπτωση κάτι καλό.

Σήμερα, συναναστραφήκαμε πάνω σε τρία σημεία της δωδέκατης ευθύνης των επικεφαλής και των εργατών. Οι ψευδοεπικεφαλής που αναλύσαμε στο πλαίσιο της δωδέκατης ευθύνης είναι βασικά ίδιοι με τους ψευδοεπικεφαλής που έχουμε εκθέσει στο παρελθόν. Παρότι αναλύσαμε τρία σημεία, αυτά καλύπτουν κυρίως δύο προβλήματα: Το ένα είναι ότι έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούν να κάνουν πραγματικό έργο· το άλλο είναι ότι έχουν ελεεινή, ποταπή, ύπουλη και πανούργα ανθρώπινη φύση και δεν κάνουν πραγματικό έργο. Αυτά είναι τα θεμελιώδη, ουσιαστικά προβλήματα των ψευδοεπικεφαλής. Εφόσον κάποιος έχει ένα από αυτά τα δύο προβλήματα, είναι ψευδοεπικεφαλής. Δεν χωράει καμία αμφιβολία ως προς αυτό.

4 Σεπτεμβρίου 2021