30. Πώς μπορεί να λύσει κανείς το πρόβλημα της ανθρώπινης ανυπακοής και αντίστασης στον Θεό

Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Έπειτα από χιλιάδες χρόνια διαφθοράς, ο άνθρωπος είναι αναίσθητος και αργόστροφος· έχει γίνει ένας δαίμονας που εναντιώνεται στον Θεό, σε σημείο που η επαναστατικότητα του ανθρώπου ενάντια στον Θεό έχει καταγραφεί σε ιστορικά βιβλία, και ακόμα κι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δώσει μια πλήρη εικόνα της αντιδραστικής συμπεριφοράς του —διότι τον άνθρωπο τον έχει διαφθείρει βαθιά ο Σατανάς, τον έχει παρασύρει σε σημείο που ο άνθρωπος δεν ξέρει πού να στραφεί. Ακόμα και σήμερα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να προδίδει τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Θεό Τον προδίδει, και όταν δεν Τον βλέπει κάνει το ίδιο. Ακόμη, υπάρχουν κι εκείνοι που έχοντας γίνει μάρτυρες των καταρών του Θεού και της οργής Του, συνεχίζουν και Τον προδίδουν. Και έτσι λέω πως η σύνεση του ανθρώπου έχει χάσει την αρχική της λειτουργία και πως το ίδιο συνέβη και στη συνείδηση του. Ο άνθρωπος που αντικρίζω είναι ένα κτήνος σε ανθρώπινη μορφή, είναι ένα δηλητηριώδες φίδι και όσο αξιοθρήνητος κι αν προσπαθεί να εμφανίζεται μπροστά στα μάτια Μου, ποτέ δεν θα είμαι ελεήμων προς αυτόν διότι ο άνθρωπος δεν έχει αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ του μαύρου και του άσπρου, την διαφορά μεταξύ αλήθειας και μη αλήθειας. Η σύνεση του ανθρώπου είναι τόσο μουδιασμένη, κι όμως αυτός επιθυμεί ακόμη να κερδίσει ευλογίες· η ανθρώπινη φύση του είναι τόσο ποταπή, κι όμως αυτός ακόμα επιθυμεί να αποκτήσει την κυριαρχία ενός βασιλιά. Με τέτοια λογική, ποιανού βασιλιάς θα μπορούσε να είναι; Πώς θα μπορούσε με τέτοια ανθρώπινη φύση να καθίσει σε θρόνο; Ο άνθρωπος πραγματικά δεν έχει καμία ντροπή! Είναι ένας αλαζονικός αχρείος! Σε όσους από εσάς επιθυμείτε να κερδίσετε ευλογίες, προτείνω πρώτα να κοιτάξετε σε έναν καθρέφτη τη δική σας άσχημη αντανάκλαση —εσύ έχεις ό,τι χρειάζεται για να γίνεις βασιλιάς; Έχεις το πρόσωπο κάποιου που μπορεί να κερδίσει ευλογίες; Δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή αλλαγή στη διάθεσή σου και δεν έχεις εφαρμόσει καμία από τις αλήθειες στην πράξη, κι όμως συνεχίζεις να ελπίζεις για ένα υπέροχο αύριο. Πλανάσαι! Έχοντας γεννηθεί σε τόσο βρόμικη γη, ο άνθρωπος έχει σημαδευτεί σοβαρά από την κοινωνία, έχει επηρεαστεί από φεουδαρχική δεοντολογία και έχει διδαχτεί σε «ιδρύματα υψηλής μόρφωσης». Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η μοχθηρή άποψη ζωής, η ελεεινή φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, η απολύτως ανάξια ύπαρξη κι ο διεφθαρμένος τρόπος ζωής και τα έθιμα, όλα έχουν εισβάλει βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και επιτίθενται άγρια και υπονομεύουν τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. Ημέρα με την ημέρα, η διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο μοχθηρή και δεν υπάρχει ούτε ένας που πρόθυμα θα εγκαταλείψει τα πάντα για τον Θεό, ούτε ένας που πρόθυμα θα υποταχθεί σ’ Εκείνον και, επιπλέον, ούτε ένας που θα αναζητήσει πρόθυμα την εμφάνιση Του. Αντίθετα, υπό την εξουσία του Σατανά, ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιδιώκει την απόλαυση, παραδίδοντας τον εαυτό του στη διαφθορά της σάρκας στη γη της λάσπης. Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν σκέφτονται να την εφαρμόσουν στην πράξη, και ούτε τείνουν να αναζητήσουν τον Θεό, ακόμη και αν έχουν αντικρίσει την εμφάνιση Του. Πώς θα μπορούσε μια τόσο διεφθαρμένη ανθρωπότητα να έχει οποιαδήποτε ευκαιρία για σωτηρία; Πώς θα μπορούσε μια τόσο παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Η πηγή της αντίθεσης και της παρακοής ενάντια στον Θεό είναι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά. Λόγω της διαφθοράς του Σατανά, η συνείδηση του ανθρώπου έχει αναισθητοποιηθεί· έχει γίνει ανήθικος, οι σκέψεις του έχουν εκφυλιστεί κι έχει αποκτήσει μια οπισθοδρομική διανοητική στάση. Πριν τον διαφθείρει ο Σατανάς, ο άνθρωπος από τη φύση του υποτασσόταν στον Θεό και υποτασσόταν στα λόγια Του αφού τα είχε ακούσει. Είχε σωστή λογική και συνείδηση και κανονική ανθρώπινη φύση. Αφού τον διέφθειρε ο Σατανάς, η αρχική σύνεση του ανθρώπου, η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση του θόλωσαν και καταστράφηκαν από τον Σατανά. Επομένως, έχασε την υποταγή του και την αγάπη του προς τον Θεό. Η λογική του ανθρώπου άρχισε να αποκλίνει, η διάθεσή του έγινε σαν αυτή των ζώων και η παρακοή του προς τον Θεό έγινε συχνότερη και πιο σοβαρή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν το ξέρει και ούτε το αναγνωρίζει αυτό, απλώς εναντιώνεται και επαναστατεί τυφλά. Η διάθεση του ανθρώπου αποκαλύπτεται στις εκφράσεις της σύνεσης, της αντίληψης και της συνείδησής του· επειδή η σύνεση και η αντίληψή του έχουν ασθενήσει και η συνείδησή του έχει θολώσει υπερβολικά, η διάθεσή του εναντιώνεται στον Θεό. Αν η σύνεση και η αντίληψη του ανθρώπου δεν μπορούν να αλλάξουν, τότε δεν τίθεται θέμα για αλλαγές στη διάθεσή του, όπως φυσικά και θέμα συμμόρφωσης με το θέλημα του Θεού. Εάν η λογική του ανθρώπου είναι αδύναμη, τότε δεν μπορεί να υπηρετήσει τον Θεό και δεν είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Η «κανονική λογική» αναφέρεται στην υποταγή και στην πίστη στον Θεό, στη λαχτάρα για τον Θεό, στο να είσαι απόλυτος προς τον Θεό και στο να έχεις συνείδηση απέναντί Του. Αναφέρεται στο να είσαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος στον Θεό και να μην Του εναντιώνεσαι σκόπιμα. Το να έχει κανείς μια αποκλίνουσα σύνεση δεν είναι έτσι. Από τότε που ο άνθρωπος διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει δημιουργήσει αντιλήψεις για τον Θεό και δεν έχει καμία πίστη στον Θεό ή λαχτάρα για Εκείνον, όπως και καθόλου συνείδηση προς τον Θεό. Ο άνθρωπος σκόπιμα εναντιώνεται και κατακρίνει τον Θεό και, επιπλέον, εκτοξεύει ύβρεις κατ’ Αυτού πίσω από την πλάτη Του. Ο άνθρωπος κατακρίνει τον Θεό πίσω από την πλάτη Του, γνωρίζοντας καλά ότι είναι ο Θεός· ο άνθρωπος δεν έχει καμία πρόθεση να υποτάσσεται στον Θεό και απλώς απαιτεί και ζητά τυφλά από Αυτόν. Τέτοιοι άνθρωποι —άνθρωποι που η λογική τους αποκλίνει— δεν είναι ικανοί να γνωρίζουν την ίδια τους την ανήκουστη συμπεριφορά ή να μετανιώνουν για την αντιδραστικότητα τους. Εάν οι άνθρωποι είναι ικανοί να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε έχουν αποκτήσει και πάλι κάποια από τη λογική τους· όσο περισσότερο επαναστατικοί ενάντια στον Θεό είναι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ακόμα τον εαυτό τους, τόσο λιγότερο σωστή σύνεση έχουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Οι αντίπαλοι του Θεού για τους οποίους μιλάω αφορούν σε όσους δεν γνωρίζουν τον Θεό, όσους ομολογούν τον Θεό με το στόμα τους, κι όμως δεν Τον γνωρίζουν, όσους ακολουθούν τον Θεό, κι όμως δεν υποτάσσονται σε Αυτόν, και όσους απολαμβάνουν τη χάρη του Θεού, κι όμως δεν είναι σε θέση να παραμείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για Εκείνον. Ο άνθρωπος αν δεν κατανοήσει τον σκοπό του έργου του Θεού ούτε κατανοήσει το έργο που επιτελεί ο Θεός μέσα στον άνθρωπο, δεν μπορεί να είναι σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού, ούτε μπορεί να παραμείνει ακλόνητος στη μαρτυρία του για τον Θεό. Η αιτία που ο άνθρωπος εναντιώνεται στον Θεό πηγάζει αφενός μεν από τη διεφθαρμένη διάθεσή του και, αφετέρου, από την άγνοια για τον Θεό και από την έλλειψη κατανόησης των αρχών σύμφωνα με τις οποίες ο Θεός εργάζεται και του θελήματός Του για τον άνθρωπο. Αυτές οι δύο πλευρές, αν ληφθούν συλλογικά υπόψη, συνιστούν την ιστορία της εναντίωσης του ανθρώπου στον Θεό. Οι νέοι πιστοί εναντιώνονται στον Θεό γιατί αυτή η εναντίωση είναι στη φύση τους, ενώ η εναντίωση στον Θεό όσων έχουν υπάρξει πιστοί για πολλά χρόνια είναι αποτέλεσμα της άγνοιάς τους για Αυτόν, αλλά και της διεφθαρμένης διάθεσής τους. Την εποχή που ο Θεός δεν είχε ακόμα ενσαρκωθεί, το κριτήριο για το αν κάποιος εναντιωνόταν στον Θεό βασιζόταν στο αν τηρούσε τα διατάγματα που θέσπιζε ο Θεός στον ουρανό. Για παράδειγμα, κατά την Εποχή του Νόμου, όποιος δεν τηρούσε τους νόμους του Ιεχωβά θεωρείτο ότι εναντιωνόταν στον Θεό· όποιος έκλεβε τις προσφορές προς τον Ιεχωβά, ή όποιος τασσόταν εναντίον αυτών που ευνοούσε ο Ιεχωβά θεωρείτο ότι εναντιωνόταν στον Θεό και θανατωνόταν με λιθοβολισμό· όποιος δεν σεβόταν τη μητέρα και τον πατέρα του, και όποιος χτυπούσε ή έβριζε κάποιον θεωρείτο ότι δεν τηρούσε στους νόμους. Και όλοι όσοι δεν τηρούσαν τους νόμους του Ιεχωβά θεωρούνταν ότι τάσσονταν εναντίον Του. Αυτό δεν ίσχυε πια κατά την Εποχή της Χάριτος, όπου όποιος τασσόταν εναντίον του Ιησού θεωρείτο ότι τασσόταν και εναντίον του Θεού, και όποιος δεν υποτασσόταν στα λόγια που έλεγε ο Ιησούς θεωρείτο ότι τασσόταν εναντίον του Θεού. Εκείνη την εποχή, ο ορισμός της εναντίωσης προς τον Θεό έγινε και πιο ακριβής και πιο πρακτικός. Την εποχή που ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί ακόμα, το κριτήριο για το αν ο άνθρωπος εναντιωνόταν στον Θεό βασιζόταν στο κατά πόσο ο άνθρωπος λάτρευε και θαύμαζε τον αόρατο Θεό στον ουρανό. Ο ορισμός της εναντίωσης εναντίον του Θεού την εποχή εκείνη δεν ήταν καθόλου πρακτικός, διότι ο άνθρωπος δεν μπορούσε ούτε να δει τον Θεό ούτε να γνωρίζει πώς ήταν η εικόνα του Θεού ή το πώς Εκείνος εργαζόταν και μιλούσε. Ο άνθρωπος δεν είχε καμία αντίληψη περί Θεού και πίστευε στον Θεό αόριστα, γιατί ο Θεός δεν είχε παρουσιαστεί ακόμα στον άνθρωπο. Έτσι λοιπόν, όσο και να πίστευε ο άνθρωπος στον Θεό με τη φαντασία του, ο Θεός δεν καταδίκασε τον άνθρωπο ούτε του έθεσε υπερβολικές απαιτήσεις, γιατί ο άνθρωπος δεν ήταν επ’ ουδενί σε θέση να δει τον Θεό. Όταν ο Θεός ενσαρκωθεί και έρθει στη γη να εργαστεί ανάμεσα στους ανθρώπους, όλοι θα Τον αντικρίσουν και θα ακούσουν τα λόγια Του, και όλοι θα δουν τις πράξεις που κάνει ο Θεός μέσα από την ενσάρκωσή Του. Εκείνη τη στιγμή, όλες οι αντιλήψεις του ανθρώπου θα γίνουν καπνός. Όσο για εκείνους που έχουν δει την ενσάρκωση του Θεού, αυτοί δεν θα καταδικαστούν αν υποταχθούν πρόθυμα σ’ Αυτόν, ενώ όσοι τάσσονται σκόπιμα εναντίον Του θα θεωρηθούν αντίπαλοι του Θεού. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αντίχριστοι, εχθροί που συνειδητά τάσσονται εναντίον του Θεού. Όσοι τρέφουν αντιλήψεις σχετικά με τον Θεό αλλά είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να υποταχθούν σ’ Αυτόν, δεν θα καταδικαστούν. Ο Θεός καταδικάζει τον άνθρωπο βάσει των προθέσεων και των πράξεων του ανθρώπου και ποτέ για τις σκέψεις του και τις ιδέες του. Εάν καταδίκαζε τον άνθρωπο βάσει των σκέψεων και των ιδεών του, τότε ούτε ένας δεν θα ήταν σε θέση να ξεφύγει από τα οργισμένα χέρια του Θεού. Όσοι τάσσονται συνειδητά εναντίον του ενσαρκωμένου Θεού θα τιμωρηθούν για την έλλειψη υποταγής τους. Όσον αφορά όσους τάσσονται συνειδητά εναντίον του Θεού, η εναντίωσή τους πηγάζει από το γεγονός ότι τρέφουν αντιλήψεις για τον Θεό, οι οποίες με τη σειρά τους τους οδηγούν σε πράξεις που αναστατώνουν το έργο του Θεού. Τέτοιου είδους άνθρωποι αντιστέκονται και καταστρέφουν το έργο του Θεού σκόπιμα. Όχι μόνο έχουν αντιλήψεις για τον Θεό, αλλά προβαίνουν και σε δραστηριότητες που αναστατώνουν το έργο Του, και γι’ αυτόν τον λόγο τέτοιου είδους άνθρωποι θα καταδικαστούν. Όσοι δεν αναστατώνουν συνειδητά το έργο του Θεού δεν θα καταδικαστούν ως αμαρτωλοί, γιατί είναι σε θέση να υποτάσσονται με προθυμία και να μην προβαίνουν σε δραστηριότητες που προκαλούν διατάραξη και ενόχληση. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν θα καταδικαστούν. Εντούτοις, όταν οι άνθρωποι έχουν βιώσει το έργο του Θεού για πολλά χρόνια, αν συνεχίζουν να τρέφουν αντιλήψεις για τον Θεό και δεν είναι ακόμα σε θέση να γνωρίσουν το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, και αν, ανεξάρτητα από το πόσο πολλά χρόνια έχουν βιώσει το έργο Του, συνεχίζουν να είναι γεμάτοι αντιλήψεις για τον Θεό και δεν είναι ακόμα σε θέση να Τον γνωρίσουν τελικά, τότε ακόμα και να μην προβαίνουν σε δραστηριότητες που αναστατώνουν το έργο Του, η καρδιά τους είναι γεμάτη πολλές αντιλήψεις για τον Θεό, παρ’ όλ’ αυτά, και ακόμα και αν αυτές οι αντιλήψεις δεν γίνουν εμφανείς, τέτοιου είδους άνθρωποι δεν είναι καθόλου χρήσιμοι στο έργο του Θεού. Δεν είναι σε θέση να διαδώσουν το ευαγγέλιο για τον Θεό ή να παραμείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για Αυτόν. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι παντελώς άχρηστοι και ηλίθιοι. Επειδή δεν γνωρίζουν τον Θεό και επιπλέον είναι παντελώς ανίκανοι να αποτινάξουν τις αντιλήψεις τους για Αυτόν, είναι συνεπώς καταδικασμένοι. Αυτό μπορεί να ειπωθεί ως εξής: Είναι φυσιολογικό, οι νέοι πιστοί να διατηρούν αντιλήψεις για τον Θεό ή να μη γνωρίζουν τίποτε για Εκείνον, δεν θα ήταν, όμως, φυσιολογικό για κάποιον που πιστεύει στον Θεό για πολλά χρόνια και βιώνει ένα μεγάλο μέρος του έργου Του να συνεχίζει να διατηρεί αντιλήψεις, και θα ήταν ακόμα λιγότερο φυσιολογικό ένα τέτοιο άτομο να μη γνωρίζει τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι καταδικάζονται γιατί δεν βρίσκονται σε μια κανονική κατάσταση. Αυτοί οι μη κανονικοί άνθρωποι είναι όλοι τους σκουπίδια. Είναι αυτοί που εναντιώνονται στον Θεό περισσότερο απ’ όλους και που έχουν αδίκως απολαύσει τη χάρη του Θεού. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στο τέλος θα αποκλειστούν!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό

Μάθετε ότι εναντιώνεστε στο έργο του Θεού ή χρησιμοποιείτε τις προσωπικές σας αντιλήψεις για να υπολογίσετε το σημερινό έργο, επειδή δεν γνωρίζετε τις αρχές του έργου του Θεού και εξαιτίας της απερίσκεπτης αντιμετώπισής σας απέναντι στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Η εναντίωσή σας στον Θεό και η παρεμπόδιση του έργου του Αγίου Πνεύματος οφείλεται στις αντιλήψεις και την έμφυτη αλαζονεία σας. Δεν οφείλεται στο ότι το έργο του Θεού είναι λανθασμένο, αλλά στο ότι είστε υπερβολικά επαναστατικοί από τη φύση σας. Αφού βρήκαν την πίστη τους στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να πουν με βεβαιότητα από πού προήλθε ο άνθρωπος, τολμούν, όμως, να δίνουν δημόσιες ομιλίες αξιολογώντας τα σωστά και τα λανθασμένα σημεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Επιπλήττουν, μάλιστα, τους αποστόλους, οι οποίοι έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, υποβάλλοντας σχόλια και μιλώντας αγενώς και αυθαδώς· η ανθρώπινη φύση τους είναι ευτελέστατη και δεν έχουν την παραμικρή σύνεση. Δεν θα έρθει η ημέρα που αυτοί οι άνθρωποι θα γίνουν το αντικείμενο αποστροφης και απόρριψης του έργου του Αγίου Πνεύματος και θα καούν στις φλόγες της κόλασης; Δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, κι όμως επικρίνουν το έργο Του και προσπαθούν να διδάξουν τον Θεό πώς να εργάζεται. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι παράλογοι άνθρωποι να γνωρίζουν τον Θεό; Ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει τον Θεό μέσα από τη διαδικασία της αναζήτησης και της βίωσης· και ο άνθρωπος καταφέρνει να Τον γνωρίσει, όχι μέσω της κριτικής από ιδιοτροπία, αλλά μέσα από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο πιο ακριβής γίνεται η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό, τόσο λιγότερο εναντιώνονται σε Αυτόν. Αντίθετα, όσο λιγότερο γνωρίζουν οι άνθρωποι τον Θεό, τόσο πιο πιθανό είναι να Του εναντιωθούν. Οι αντιλήψεις σου, η παλιά φύση και η ανθρώπινη φύση σου, ο χαρακτήρας και η ηθική σου στάση αποτελούν το κεφάλαιο με το οποίο αντιστέκεσαι στον Θεό, και όσο πιο διεφθαρμένη είναι η ηθική σου, όσο πιο απεχθείς είναι οι ιδιότητές σου, όσο πιο ποταπή είναι η ανθρώπινη φύση σου, τόσο περισσότερο είσαι εχθρός του Θεού. Εκείνοι που διακατέχονται από ισχυρές αντιλήψεις και έχουν αυτάρεσκη διάθεση βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερη έχθρα με τον ενσαρκωμένο Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Εάν οι αντιλήψεις σου δεν διορθωθούν, τότε θα είναι πάντοτε εναντίον του Θεού· ποτέ δεν θα είσαι συμβατός με τον Θεό και πάντα θα είσαι χώρια Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

Όποιος δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού είναι κάποιος που Του εναντιώνεται, και όποιος έχει καταλάβει τον σκοπό του έργου του Θεού, αλλά παρόλα αυτά εξακολουθεί να μην επιζητά να ικανοποιήσει τον Θεό, θεωρείται ακόμα περισσότερο αντίπαλος του Θεού. Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό και φυσικά κανένας τους δεν συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον Θεό. Καταπολεμούν εκουσίως τον Θεό, ενώ κουβαλούν μάλιστα το λάβαρό Του. Αν και ισχυρίζονται πίστη στον Θεό, τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που αναστατώνουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν «γερή κράση», μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να σταθούν ενάντια στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές; Όσοι έχουν τον εαυτό τους σε υψηλή εκτίμηση υπό την παρουσία του Θεού είναι οι πιο άθλιοι όλων των ανθρώπων, ενώ όσοι θεωρούν τον εαυτό τους ταπεινό τιμώνται πιο πολύ. Και όσοι θεωρούν ότι γνωρίζουν το έργο του Θεού και είναι, επιπλέον, ικανοί να διακηρύσσουν το έργο του Θεού στους άλλους με μεγάλες φανφάρες ενώ μάλιστα Τον κοιτάζουν απευθείας —αυτοί είναι και οι πιο αδαείς όλων των ανθρώπων. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη μαρτυρία του Θεού, είναι αλαζονικοί και γεμάτοι έπαρση. Όσοι πιστεύουν ότι έχουν πολύ λίγη γνώση για τον Θεό, παρ’ όλο που έχουν πραγματική εμπειρία και πρακτική γνώση για Αυτόν, είναι οι πιο αγαπητοί Του. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι κατέχουν πραγματικά μαρτυρία και είναι αληθινά ικανοί να τελειωθούν από τον Θεό. Όσοι δεν κατανοούν το θέλημα του Θεού είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι κατανοούν το θέλημα του Θεού, κι όμως δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, κι όμως αντιβαίνουν στην ουσία του λόγου του Θεού, είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι έχουν αντιλήψεις για τον ενσαρκωμένο Θεό και επιπλέον έχουν σκοπό να προβούν σ’ επανάσταση είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι κρίνουν τον Θεό είναι αντίπαλοι του Θεού· και όποιος δεν είναι σε θέση να γνωρίσει τον Θεό ή να γίνει μάρτυράς Του είναι αντίπαλος του Θεού. Γι’ αυτό σας παροτρύνω: Εάν πράγματι πιστεύετε ότι μπορείτε να πορευθείτε σ’ αυτό το μονοπάτι, τότε συνεχίστε να το ακολουθείτε. Μα εάν δεν είστε σε θέση να μην εναντιωθείτε στον Θεό, τότε καλύτερα να φύγετε πριν να είναι πολύ αργά. Αλλιώς, οι πιθανότητες να πάνε άσχημα τα πράγματα για σας είναι εξαιρετικά υψηλές, γιατί η φύση σας είναι απλώς υπερβολικά διεφθαρμένη. Δεν έχετε ούτε ίχνος αφοσίωσης ή υποταγής, ή καρδιά που διψά για το δίκαιο και την αλήθεια ή την παραμικρή αγάπη για τον Θεό. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η κατάστασή σας ενώπιον του Θεού είναι σε κακό χάλι. Δεν μπορείτε να τηρήσετε όσα οφείλετε να τηρήσετε, και δεν είστε σε θέση να πείτε αυτά όσα οφείλετε να πείτε. Αποτύχατε να κάνετε πράξη όσα οφείλατε να κάνετε πράξη· και δεν είστε ικανοί να εκπληρώσετε τον ρόλο που οφείλετε να εκπληρώσετε. Δεν έχετε την αφοσίωση, τη συνείδηση, την υποταγή, ή την αποφασιστικότητα που οφείλετε να έχετε. Δεν έχετε υπομείνει τα δεινά που σας αρμόζει να υπομείνετε, και δεν έχετε την πίστη που οφείλετε να έχετε. Απλούστατα, δεν έχετε απολύτως καμία αξία: Δεν αισχύνεστε που ζείτε ακόμα; Θέλω να σας πείσω ότι θα ήταν καλύτερα να κλείσετε τα μάτια σας και να αναπαυτείτε αιωνίως, και έτσι να γλιτώσετε τον Θεό από το να ανησυχεί για εσάς και να υποφέρει για χάρη σας. Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως δεν γνωρίζετε το θέλημά Του· τρώτε και πίνετε τα λόγια του Θεού, κι όμως δεν είστε σε θέση να κάνετε αυτά που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως δεν Τον γνωρίζετε, και παραμένετε ζωντανοί χωρίς να αγωνίζεστε για κάποιον στόχο, χωρίς αξίες, χωρίς σκοπό. Ζείτε σαν ανθρώπινα όντα, κι όμως δεν έχετε ούτε στον ελάχιστο βαθμό συνείδηση, ακεραιότητα ή αξιοπιστία —πώς μπορείτε να εξακολουθείτε να αποκαλείστε ανθρώπινα όντα; Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως Τον εξαπατάτε· εκτός αυτού, παίρνετε τα χρήματα του Θεού και καταβροχθίζετε τις προσφορές που γίνονται σ’ Αυτόν. Κι όμως, στο τέλος και πάλι αδυνατείτε να δείξετε το παραμικρό ενδιαφέρον για τα συναισθήματα του Θεού ή την ελάχιστη συνείδηση απέναντί Του. Δεν μπορείτε καν να ανταποκριθείτε ούτε στις πιο απλές απαιτήσεις του Θεού. Μπορείτε να αποκαλείστε ακόμα ανθρώπινα όντα; Καταναλώνετε την τροφή που σας παρέχει ο Θεός και αναπνέετε το οξυγόνο που σας δίνει, απολαμβάνετε τη χάρη Του, κι όμως, εν τέλει, δεν έχετε την παραμικρή γνώση για τον Θεό. Αντιθέτως, έχετε γίνει οι άχρηστοι που εναντιώνονται στον Θεό. Αυτό δεν σας καθιστά κτήνη κατώτερα κι από ένα σκυλί; Μεταξύ των ζώων, υπάρχουν ζώα πιο μοχθηρά από σας;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό

Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια και, παρόλα αυτά, ποτέ δεν έχεις υποταχθεί σ’ Αυτόν ούτε αποδέχεσαι τα λόγια Του καθ’ ολοκληρίαν, και αντ’ αυτού, ζητάς ο Θεός να υποταχθεί σε εσένα και να ενεργήσει σύμφωνα με τις δικές σου αντιλήψεις, τότε είσαι ο πλέον επαναστατικός απ’ όλους και είσαι μη πιστός. Πώς θα μπορούσαν τέτοιοι άνθρωποι να υποταχθούν στο έργο και τα λόγια του Θεού που δεν συμμορφώνονται με τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Οι πιο επαναστατικοί απ’ όλους είναι εκείνοι που σκοπίμως αψηφούν τον Θεό και Του αντιστέκονται. Είναι οι εχθροί του Θεού και οι αντίχριστοι. Διατηρούν μονίμως εχθρική στάση απέναντι στο νέο έργο του Θεού· δεν έχουν ποτέ την παραμικρή τάση να υποταχθούν, ούτε έχουν ποτέ υποταχθεί ούτε έχουν δείξει ταπεινότητα ευχαρίστως. Εξυψώνουν εαυτόν ενώπιον των άλλων και ποτέ δεν υποτάσσονται σε κανέναν. Ενώπιον του Θεού, θεωρούν τους εαυτούς τους ως τους καλύτερους στην κήρυξη του λόγου, καθώς και τους πλέον επιδέξιους στο να εργάζονται πάνω σε άλλους. Ποτέ δεν απορρίπτουν τους «θησαυρούς» που έχουν στην κατοχή τους, αλλά τους αντιμετωπίζουν ως οικογενειακά κειμήλια για λατρεία και κήρυγμα προς άλλους, ενώ τους χρησιμοποιούν για να κατηχούν στους ανόητους εκείνους που τους θαυμάζουν. Πράγματι, υπάρχουν ορισμένοι τέτοιοι άνθρωποι στους κόλπους της εκκλησίας. Δύναται να λεχθεί ότι πρόκειται για «ακατάβλητους ήρωες» που, γενιά τη γενιά, παραμένουν στον οίκο του Θεού. Εκλαμβάνουν την κήρυξη του λόγου (δόγμα) ως το υψηλότερο καθήκον τους. Χρόνο με τον χρόνο, γενιά με τη γενιά, τριγυρνούν εδώ κι εκεί, υποστηρίζοντας σθεναρά το «ιερό και απαραβίαστο» καθήκον τους. Κανείς δεν τολμά να τους αγγίξει· ούτε ένας δεν τολμά να τους κατηγορήσει ανοιχτά. Με την πάροδο των ετών, γίνονται «βασιλείς» μέσα στον οίκο του Θεού, επιβάλλοντας ανεξέλεγκτα την τυραννία τους σε άλλους κάθε εποχή. Η συμμορία αυτή των δαιμόνων επιδιώκει να ενωθεί μαζί και να γκρεμίσει το έργο Μου· πώς μπορώ να επιτρέψω σε αυτούς τους ζωντανούς διαβόλους να υπάρχουν ενώπιόν Μου; Ακόμη και εκείνοι που υποτάσσονται κατά το ήμισυ αδυνατούν να συνεχίσουν μέχρι το τέλος, πόσο μάλλον αυτοί οι τύραννοι, που δεν έχουν την παραμικρή υποταγή στις καρδιές τους! Το έργο του Θεού δεν κερδίζεται εύκολα από τον άνθρωπο. Ακόμη κι αν χρησιμοποιήσουν όλη τη δύναμη που διαθέτουν, οι άνθρωποι μπορούν μόνο να κερδίσουν ένα απλό μερίδιο από αυτό, κάτι που τους επιτρέπει τελικά να τελειωθούν. Τι γίνεται, λοιπόν, με τα παιδιά του αρχαγγέλου, που επιδιώκουν να καταστρέψουν το έργο του Θεού; Δεν έχουν ακόμα λιγότερες ελπίδες να κερδηθούν από τον Θεό; Επιτελώντας το έργο της κατάκτησης, σκοπός Μου δεν είναι μόνο να κατακτήσω προς χάριν της κατάκτησης, αλλά να κατακτήσω έτσι ώστε να αποκαλύψω τη δικαιοσύνη και την αδικία, να αποκτήσω αποδείξεις για την τιμωρία του ανθρώπου, να καταδικάσω τους κακούς και, επιπλέον, να κατακτήσω προς χάριν της τελείωσης εκείνων που υποτάσσονται πρόθυμα. Τελικά, όλοι θα χωριστούν ανάλογα με το είδος, και αυτοί που θα τελειωθούν θα είναι εκείνοι των οποίων οι σκέψεις και οι ιδέες είναι γεμάτες με υποταγή. Αυτό είναι το έργο που θα πραγματοποιηθεί στο τέλος. Στο μεταξύ, εκείνοι των οποίων η κάθε πράξη είναι επαναστατική, θα τιμωρούνται και θα στέλνονται να καούν στη φωτιά, τα αντικείμενα αιώνιου αναθέματος. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, αυτοί οι «σπουδαίοι και ακατάβλητοι ήρωες» των παλαιότερων χρόνων θα γίνουν οι χαμηλότεροι και οι πλέον απευκταίοι «αδύναμοι και ανίκανοι δειλοί». Μόνον τούτο δύναται να απεικονίσει κάθε πτυχή της δικαιοσύνης του Θεού και τη διάθεσή Του, η οποία είναι απρόσβλητη από τον άνθρωπο, και μόνον τούτο δύναται να κατευνάσει το μίσος μέσα στην καρδιά Μου. Δε συμφωνείτε ότι είναι κάτι απολύτως λογικό;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Εκείνοι που υπακούουν στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό

Όλοι αυτοί οι οποίοι δεν αναζητούν την υποταγή στον Θεό, μέσα από την πίστη τους Του εναντιώνονται. Ο Θεός ζητάει από τους ανθρώπους να αναζητούν την αλήθεια, να διψούν για τον λόγο Του και να τρώνε και να πίνουν τον λόγο Του και να τον κάνουν πράξη, ώστε να καταφέρουν να υποταχθούν στον Θεό. Εάν αυτές είναι οι πραγματικές προθέσεις σου, τότε ο Θεός σίγουρα θα σε επαινέσει και σίγουρα θα είναι ευγενικός απέναντι σου. Αυτό είναι αναμφίβολο και αδιαμφισβήτητο. Εάν πρόθεσή σου δεν είναι να υποταχθείς στον Θεό και έχεις άλλους σκοπούς, τότε όλα όσα λες και κάνεις —οι προσευχές σου ενώπιον του Θεού, ακόμη και κάθε πράξη σου— θα είναι σε αντίθεση μ’ Αυτόν. Μπορεί να είσαι γλυκομίλητος και ευγενής, κάθε μία πράξη και έκφρασή σου μπορεί να φαίνεται σωστή, και ίσως δείχνεις υποτακτικός, αλλά όταν πρόκειται για τις προθέσεις σου και τις απόψεις σου για την πίστη στον Θεό, ό,τι κάνεις αντιτίθεται στον Θεό· ό,τι κάνεις είναι μοχθηρό. Οι άνθρωποι που εμφανίζονται τόσο υπάκουοι σαν πρόβατα, αλλά οι καρδιές τους υποκρύπτουν κακές προθέσεις, είναι λύκοι με προβιά προβάτου. Προσβάλλουν άμεσα τον Θεό και ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν από αυτούς. Το Άγιο Πνεύμα θα αποκαλύψει τον καθένα από αυτούς και θα δείξει στους πάντες ότι όλοι όσοι είναι υποκριτές σίγουρα θα κερδίσουν την αποστροφή και την απόρριψη του Αγίου Πνεύματος. Μην ανησυχείς: ο Θεός θα κάνει το ξεκαθάρισμα και θα ξεφορτωθεί τον κάθε έναν από αυτούς στην ώρα του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Στην πίστη σου για τον Θεό πρέπει να υπακούς τον Θεό

Από τη στιγμή που οι άνθρωποι έχουν γίνει αλαζονικοί στη φύση και την ουσία τους, εκείνοι μπορεί συχνά να παρακούν τον Θεό και να αντιστέκονται σ’ Αυτόν, να μην ακολουθούν τα λόγια Του, να δημιουργούν αντιλήψεις γι’ Αυτόν, να κάνουν πράγματα που Τον προδίδουν και πράγματα που εξυψώνουν και καταθέτουν μαρτυρία στους ίδιους τους τους εαυτούς. Λες ότι δεν είσαι αλαζονικός, μα, ας υποθέσουμε ότι σου δινόταν μια εκκλησία και σου επιτρεπόταν να γίνεις επικεφαλής αυτής· ας υποθέσουμε ότι δεν σε αντιμετώπιζα Εγώ και ότι δεν σου ασκούσε κριτική ούτε σε βοηθούσε κανείς στην οικογένεια του Θεού: Αφού θα ήσουν για λίγο επικεφαλής της, θα έφερνες τους ανθρώπους στα πόδια σου και θα τους έκανες να υποταχθούν ενώπιόν σου, μέχρι και το σημείο να σε θαυμάζουν και να σε σέβονται. Και γιατί θα το έκανες αυτό; Θα το καθόριζε η φύση σου· δεν θα ήταν τίποτε άλλο παρά μια φυσική αποκάλυψη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το μάθεις αυτό από άλλους, ούτε υπάρχει κανένας λόγος εκείνοι να σου το διδάξουν. Δεν χρειάζεται οι άλλοι να σου δώσουν οδηγίες ή να σε αναγκάσουν να το κάνεις· αυτού του είδους η κατάσταση έρχεται φυσικά. Όλα όσα κάνεις αφορούν το να κάνεις τους ανθρώπους να σε εξυψώνουν, να σε επαινούν, να σε λατρεύουν, να σου υποτάσσονται και να σε ακούν στα πάντα. Το ότι σου επιτρέπεται να είσαι επικεφαλής φέρνει φυσικά αυτήν την κατάσταση, και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Και πώς προκύπτει αυτή η κατάσταση; Καθορίζεται από την αλαζονική φύση του ανθρώπου. Η εκδήλωση αλαζονείας είναι επανάσταση και αντίσταση κατά του Θεού. Όταν οι άνθρωποι είναι αλαζόνες, υπερόπτες και αυτάρεσκοι, έχουν την τάση να στήνουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια και να ενεργούν κατά βούληση. Επίσης, φέρνουν άλλους στα χέρια τους και τους προσελκύουν στις αγκάλες τους. Το ότι οι άνθρωποι δύνανται να κάνουν τέτοια αλαζονικά πράγματα αποδεικνύει ότι η ουσία της αλαζονικής φύσης τους είναι αυτή του Σατανά· είναι αυτή του αρχαγγέλου. Όταν η αλαζονεία και η έπαρσή τους φτάνουν σ’ ένα ορισμένο επίπεδο, τότε δεν έχουν πλέον θέση για τον Θεό στην καρδιά τους και ο Θεός παραμερίζεται. Έπειτα επιθυμούν να γίνουν Θεός, να κάνουν τους ανθρώπους να τους υπακούσουν, και γίνονται ο αρχάγγελος. Αν διακατέχεσαι από μια τέτοια σατανική αλαζονική φύση, ο Θεός δεν θα έχει καμία θέση στην καρδιά σου. Ακόμα κι αν πιστεύεις στον Θεό, ο Θεός δεν θα σε αναγνωρίζει πλέον, θα σε βλέπει ως κακοποιό και θα σε αποκλείσει.

Έχουμε κηρύξει επανειλημμένως το ευαγγέλιο σε πολλούς επικεφαλής εντός θρησκευτικών κύκλων, όμως, ανεξάρτητα από το πώς συναναστρεφόμαστε μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, εκείνοι δεν λένε να τη δεχτούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό συμβαίνει διότι η αλαζονεία έχει γίνει δεύτερη φύση τους και ο Θεός δεν έχει πλέον θέση στην καρδιά τους! Κάποιοι μπορεί να πουν: «Όσοι βρίσκονται υπό την ηγεσία ορισμένων παστόρων του θρησκευτικού κόσμου είναι πραγματικά πολύ δυναμικοί, λες και έχουν τον Θεό ανάμεσά τους». Εκλαμβάνεις τον ενθουσιασμό για δυναμικότητα; Όσο μεγαλόπνοες κι αν ακούγονται οι θεωρίες αυτών των παστόρων, αυτοί γνωρίζουν τον Θεό; Αν πραγματικά σέβονταν βαθιά μέσα τους τον Θεό, θα έκαναν τους ανθρώπους να τους ακολουθούν και να τους εξυμνούν; Θα μπορούσαν να ελέγχουν τους άλλους; Θα τολμούσαν να μην αφήνουν τους άλλους να αναζητήσουν την αλήθεια και να διερευνήσουν την αληθινή οδό; Αν πιστεύουν ότι το ποίμνιο του Θεού είναι στην ουσία δικό τους, και ότι όλοι θα πρέπει να τους ακούνε, δεν δείχνει αυτό ότι θεωρούν τον εαυτό τους Θεό; Οι άνθρωποι αυτοί είναι χειρότεροι ακόμα και από τους Φαρισαίους. Δεν είναι γνήσιοι αντίχριστοι; Άρα, η αλαζονεία τους είναι μοιραία και μπορεί να τους οδηγήσει σε πράξεις ανυπακοής. Δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα μεταξύ σας; Μπορείτε να παγιδέψετε ανθρώπους κατ’ αυτόν τον τρόπο; Θα μπορούσες, απλώς δεν σου έχει δοθεί η ευκαιρία και σε κλαδεύουν και σε αντιμετωπίζουν ασταμάτητα, οπότε δεν θα το τολμούσες. Ορισμένοι άνθρωποι επίσης εξυψώνουν τον εαυτό τους με πλάγιους τρόπους, όμως μιλούν πολύ έξυπνα, οπότε οι συνηθισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να το διακρίνουν. Κάποιοι είναι τόσο αλαζόνες που λένε: «Είναι απαράδεκτο να ηγείται κάποιος άλλος αυτής της εκκλησίας! Ο Θεός χρειάζεται να περάσει από εμένα για να φτάσει εδώ και μπορεί να σας κηρύξει μόνο αφού Του εξηγήσω την κατάσταση της εκκλησίας αυτής. Εκτός από εμένα, κανένας άλλος δεν μπορεί να έλθει εδώ και να σας ποτίσει.» Ποια πρόθεση κρύβουν τα λόγια αυτά; Τι είδους διάθεση αποκαλύπτεται; Αλαζονεία. Όταν οι άνθρωποι ενεργούν έτσι, η συμπεριφορά τους δείχνει αντίσταση και ανυπακοή έναντι του Θεού. Άρα, η αλαζονική φύση των ανθρώπων καθορίζει ότι θα αυτοεξυψωθούν, θα επαναστατήσουν και θα προδώσουν τον Θεό, θα παγιδέψουν άλλους, θα καταστρέψουν άλλους και θα καταστρέψουν και τον εαυτό τους. Εάν πεθάνουν αμετανόητοι, τότε θα εξαλειφθούν στο τέλος. Δεν είναι επικίνδυνο να έχει κανείς αλαζονική διάθεση; Εάν έχει κανείς αλαζονική διάθεση, αλλά είναι σε θέση να αποδεχτεί την αλήθεια, τότε υπάρχει ακόμη περιθώριο να σωθεί. Πρέπει να υποβληθεί σε κρίση και παίδευση και να απορρίψει τη διεφθαρμένη διάθεσή του προκειμένου να επιτύχει την αληθινή σωτηρία.

Κάποιοι λένε διαρκώς: «Γιατί ο Θεός χρησιμοποιεί την κρίση και την παίδευση για να σώσει τους ανθρώπους τις έσχατες ημέρες; Γιατί είναι τόσο αυστηρά τα λόγια της κρίσης;» Υπάρχει ένα ρητό που μπορεί να γνωρίζετε: «Το έργο του Θεού ποικίλλει ανάλογα με το άτομο. Είναι ευέλικτο, δεν τηρεί κανόνες Εκείνος». Το έργο της κρίσης και της παίδευσης τις έσχατες ημέρες στρέφεται κυρίως προς την αλαζονική φύση των ανθρώπων. Η αλαζονεία περιλαμβάνει πολλά πράγματα, πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις. Η κρίση και η παίδευση αφορούν απευθείας αυτήν τη λέξη, την «αλαζονεία», ώστε να αρθεί πλήρως η αλαζονική διάθεση των ανθρώπων. Στο τέλος, οι άνθρωποι δεν θα επαναστατούν εναντίον του Θεού ούτε θα Του αντιστέκονται, επομένως δεν θα προσπαθούν να ιδρύσουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, ούτε θα εξυψώνουν ή θα δίνουν μαρτυρία για τον εαυτό τους, ούτε θα ενεργούν πονηρά, ούτε θα έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από τον Θεό —με αυτόν τον τρόπο, αποτινάσσουν την αλαζονική τους διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό

Αν και επιφανειακά πιστεύεις στον Θεό και κάνεις το καθήκον σου, δεν έχεις απαλλαγεί απ’ τις κοσμικές και σατανικές σκέψεις, τις απόψεις και τους τρόπους αλληλεπίδρασης με τους άλλους ανθρώπους. Επιπλέον, η διεφθαρμένη διάθεση μέσα σου δεν έχει διαλυθεί και εξακολουθείς να είσαι γεμάτος με σατανικά πράγματα. Εξακολουθείς να ζεις με αυτά, γι’ αυτό έχεις ακόμα μικρό ανάστημα. Είσαι ακόμα σε επικίνδυνο στάδιο· δεν έχεις διαφύγει ακόμα τον κίνδυνο ούτε είσαι ασφαλής. Εφόσον έχεις σατανική διάθεση, θα συνεχίσεις να αντιστέκεσαι στον Θεό και να Τον προδίδεις. Για να επιλύσεις αυτό το πρόβλημα, πρέπει πρώτα να καταλάβεις ποια πράγματα είναι κακά και ανήκουν στον Σατανά, πώς σου κάνουν κακό, γιατί τα κάνει ο Σατανάς, με τι δηλητήριο γεμίζουν οι άνθρωποι όταν τα δέχονται, και τι θα απογίνουν αυτοί οι άνθρωποι. Επιπλέον, πρέπει να καταλάβεις τι είδους άτομα θέλει ο Θεός να γίνουν οι άνθρωποι, ποια πράγματα περιέχει η κανονική ανθρώπινη φύση, ποια είναι θετικά και ποια αρνητικά. Θα έχεις μονοπάτι μόνο αν έχεις διάκριση και μπορέσεις να διακρίνεις καθαρά αυτά τα πράγματα. Επιπλέον, από τη θετική πλευρά, πρέπει να εκτελείς το καθήκον σου ενεργά, δείχνοντας παράλληλα ειλικρίνεια και αφοσίωση. Μην ξεγλιστράς και μη χαλαρώνεις, μην προσεγγίζεις το καθήκον σου ή αυτό που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός από την οπτική των απίστων ή με βάση τις φιλοσοφίες του Σατανά. Πρέπει να τρως και να πίνεις περισσότερα λόγια του Θεού, να επιζητάς να κατανοήσεις όλες τις πτυχές της αλήθειας, αλλά και να κατανοήσεις σαφώς τη σημασία της εκτέλεσης ενός καθήκοντος. Στη συνέχεια, πρέπει να κάνεις πράξη όλες τις πτυχές της αλήθειας και να εισέλθεις σ’ αυτές ενώ κάνεις το καθήκον σου, και σιγά-σιγά να γνωρίσεις τον Θεό, το έργο Του και τη διάθεσή Του. Με αυτόν τον τρόπο, χωρίς να το καταλάβεις, η εσωτερική σου κατάσταση θα αλλάξει, θα υπάρχουν περισσότερα θετικά και ενεργά πράγματα μέσα σου και λιγότερα αρνητικά και παθητικά πράγματα, και θα ενισχυθεί η ικανότητά σου να διακρίνεις τα πράγματα. Όταν μεγαλώσει το ανάστημά σου σε τέτοιον βαθμό, θα διακρίνεις όλα κάθε είδους ανθρώπους, ζητήματα και πράγματα σ’ αυτόν τον κόσμο και θα μπορείς να διακρίνεις την ουσία των προβλημάτων. Αν έβλεπες μια ταινία φτιαγμένη από άπιστους, θα καταλάβαινες από τι δηλητήρια μπορεί να μολυνθούν οι άνθρωποι αφού την παρακολουθήσουν, καθώς και τι σκοπεύει να ενσταλάξει και να φυτέψει ο Σατανάς στους ανθρώπους με εργαλείο αυτά τα μέσα και τις τάσεις, και πώς σκοπεύει να τους αποσαθρώσει. Σιγά-σιγά θα μπορείς να διακρίνεις αυτά τα πράγματα. Δεν θα δηλητηριαστείς αφού παρακολουθήσεις την ταινία, και θα τη διακρίνεις —τότε θα έχεις πραγματικά ανάστημα.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πίστη στον Θεό πρέπει να ξεκινά από τη διάκριση των κακών τάσεων του κόσμου

Πολλοί άνθρωποι ακολουθούσαν και πίστευαν ανέκαθεν στον Θεό μ’ αυτόν τον τρόπο. Συμπεριφέρονταν καλά την περίοδο που ακολουθούσαν τον Θεό, χωρίς αυτό να καθορίζει το μέλλον. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν γνωρίζεις την αχίλλεια πτέρνα του ανθρώπου ή τι απ’ όσα περιλαμβάνει η φύση του μπορεί να έρθει τελικά σε αντίθεση με τον Θεό. Έτσι, αγνοείς αυτά τα πράγματα που σε οδηγούν τελικά στην καταστροφή. Η φύση σου αντιτίθεται στον Θεό, κι αυτό το πρόβλημα παραμένει άλυτο. Γι’ αυτό οδεύεις προς την καταστροφή. Πιθανόν, όταν τελειώσει το ταξίδι σου και ολοκληρωθεί το έργο του Θεού, να κάνεις αυτό που αντιτίθεται περισσότερο στον Θεό και να Τον βλασφημήσεις. Τότε θα καταδικαστείς και θα αποκλειστείς. Την τελευταία στιγμή, όταν διέτρεχε τον μεγαλύτερο κίνδυνο, ο Πέτρος προσπάθησε να ξεφύγει. Τότε δεν καταλάβαινε το θέλημα του Θεού και σχεδίαζε να επιβιώσει και να κάνει το έργο των εκκλησιών. Αργότερα, ο Ιησούς εμφανίστηκε σ’ αυτόν και τον ρώτησε: «Θέλεις να ξανασταυρωθώ για σένα;» Τότε, ο Πέτρος κατάλαβε το θέλημα του Θεού και έσπευσε να υπακούσει. Ας υποθέσουμε ότι, εκείνη τη στιγμή, πρόβαλε τις δικές του απαιτήσεις και έλεγε το εξής: «Δεν θέλω να πεθάνω τώρα, φοβάμαι μην πονέσω. Δεν σταυρώθηκες Εσύ για χάρη μας; Γιατί ζητάς να σταυρωθώ εγώ; Μπορώ να γλιτώσω τη σταύρωση;» Αν πρόβαλε τέτοιες απαιτήσεις, τότε θα είχε περπατήσει μάταια στο μονοπάτι του. Αλλά ο Πέτρος ήταν ανέκαθεν υπάκουος στον Θεό και αναζητούσε το θέλημά Του. Στο τέλος, κατανόησε το θέλημα του Θεού και υποτάχθηκε πλήρως. Αν ο Πέτρος δεν είχε αναζητήσει το θέλημα του Θεού και είχε κάνει το δικό του, θα είχε ακολουθήσει το λάθος μονοπάτι. Οι άνθρωποι δεν έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν άμεσα το θέλημα του Θεού. Ωστόσο, αν δεν υπακούσουν αφού κατανοήσουν την αλήθεια, τότε προδίδουν τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό

Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αλλάξουν την ίδια τη διάθεσή τους· πρέπει να υποστούν την κρίση και την παίδευση, τον πόνο και το ραφινάρισμα του λόγου του Θεού, ή να πειθαρχηθούν και να κλαδευτούν από τον λόγο Του. Μόνο τότε μπορούν να πετύχουν υποταγή και πίστη στον Θεό, και δεν θα είναι πλέον επιπόλαιοι απέναντί Του. Υπό το ραφινάρισμα του λόγου του Θεού αλλάζει η διάθεση των ανθρώπων. Μόνον μέσω της έκθεσης, της κρίσης, της πειθαρχίας και του κλαδέματος του λόγου Του δεν θα τολμούν πια να ενεργούν με απερισκεψία, αλλά αντ’ αυτού θα γίνουν σταθεροί και συγκροτημένοι. Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι σε θέση να υποτάσσονται στον τωρινό λόγο του Θεού και στο έργο Του. Ακόμα κι αν δεν συμφωνεί με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, είναι σε θέση να παραμερίσουν αυτές τις αντιλήψεις και να υποταχθούν πρόθυμα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι άνθρωποι η διάθεση των οποίων έχει αλλάξει είναι εκείνοι που έχουν εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού

Ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο να κερδηθεί από τον Θεό μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και όλες οι ακαθαρσίες, οι αντιλήψεις, τα κίνητρα και οι προσωπικές φιλοδοξίες μέσα στην καρδιά του ανθρώπου αποκαλύπτονται πλήρως μέσω της χρήσης του λόγου ο οποίος εξευγενίζει, κρίνει και αποκαλύπτει. […] Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν ότι ήταν απόγονοι του Μωάβ, εξέφρασαν παράπονα, έπαψαν να επιδιώκουν τη ζωή και έγιναν τελείως αρνητικοί. Αυτό δεν καταδεικνύει ότι η ανθρωπότητα δεν είναι ακόμα σε θέση να υποταχθεί ολοκληρωτικά στο κράτος του Θεού; Αυτή δεν είναι επακριβώς η διεφθαρμένη σατανική διάθεσή της; Όταν δεν υποβαλλόσουν σε παίδευση, ύψωνες τα χέρια σου πιο ψηλά από όλους τους άλλους, πιο ψηλά ακόμα κι από του Ιησού. Και φώναζες με δυνατή φωνή: «Να γίνω αγαπητός υιός του Θεού! Να γίνω οικείος του Θεού! Θα προτιμούσαμε να πεθάνουμε παρά να προσκυνήσουμε τον Σατανά! Επαναστατούμε εναντίον του παλαιού Σατανά! Επαναστατούμε εναντίον του μεγάλου κόκκινου δράκοντα! Είθε ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας να χάσει τελείως την εξουσία! Είθε ο Θεός να μας καταστήσει ολοκληρωμένους!» Οι κραυγές σου ήταν πιο δυνατές από όλων των άλλων. Αλλά τότε ήρθε ο καιρός της παίδευσης και, για άλλη μια φορά, αποκαλύφθηκε η διεφθαρμένη διάθεση των ανθρώπων. Τότε οι κραυγές τους έσβησαν και η αποφασιστικότητά τους χάθηκε. Αυτή είναι η διαφθορά του ανθρώπου· είναι πιο βαθιά εδραιωμένη από την αμαρτία, είναι κάτι που φύτεψε ο Σατανάς και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στον άνθρωπο. Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του· δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη βαθιά ριζωμένη φύση του και πρέπει να στηριχθεί στην κρίση του λόγου για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο κι έπειτα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

Η μεταβολή της διάθεσης του ανθρώπου ξεκινά από τη γνώση της ουσίας του και μέσω αλλαγών στη σκέψη, τη φύση και τις διανοητικές του προοπτικές μέσα από θεμελιώδεις αλλαγές. Μονάχα έτσι θα επιτευχθούν πραγματικές αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου. Η βασική αιτία των διεφθαρμένων διαθέσεων που αναδύονται στον άνθρωπο είναι η παραπλάνηση, η διαφθορά και το δηλητήριο του Σατανά. Ο άνθρωπος έχει δεσμευτεί και ελέγχεται από τον Σατανά και υφίσταται την ανήκουστη βλάβη που έχει προξενήσει ο Σατανάς στη σκέψη του, στην ηθική του, στην αντίληψη και τη λογική του. Ακριβώς επειδή τα βασικά πράγματα του ανθρώπου τα έχει διαφθείρει ο Σατανάς και είναι τελείως διαφορετικά από το πώς ήταν όταν ο Θεός τα δημιούργησε αρχικά, εναντιώνεται ο άνθρωπος στον Θεό και δεν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια. Έτσι, οι αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου θα πρέπει να ξεκινήσουν με αλλαγή στη σκέψη, τη λογική και την αντίληψη του, οι οποίες θα αλλάξουν τη γνώση του για τον Θεό και τη γνώση του για την αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Εάν θέλετε να αναζητήσετε μια αλλαγή στη διάθεσή σας, πρέπει να γνωρίσετε τη φύση σας. «Μια λεοπάρδαλη δεν είναι δυνατόν να αλλάξει τις κηλίδες της». Μη θεωρείτε δεδομένο ότι η φύση μπορεί να αλλάξει. Εάν η φύση κάποιου είναι πολύ κακή, τότε αυτός δεν θα αλλάξει ποτέ και ο Θεός δεν θα τον σώσει. Τι σημαίνει μεταμόρφωση της διάθεσης; Συμβαίνει όταν ένα άτομο που αγαπά την αλήθεια, ενώ βιώνει το έργο του Θεού, αποδέχεται την κρίση και την παίδευση των λόγων Του και υφίσταται κάθε είδους βάσανα και εξευγενισμό. Το άτομο αυτό καθαίρεται μέσα του από τα σατανικά δηλητήρια και απελευθερώνεται πλήρως από τις διεφθαρμένες του διαθέσεις, ώστε να μπορεί να υποτάσσεται στα λόγια του Θεού και σε όλες τις ενορχηστρώσεις και ρυθμίσεις Του, χωρίς ποτέ ξανά να επαναστατήσει εναντίον Του ή να Του αντισταθεί. Αυτό είναι η μεταμόρφωση της διάθεσης. Εάν η φύση κάποιου είναι πολύ κακή, εάν είναι κακό άτομο, τότε ο Θεός δεν θα τον σώσει, ούτε το Άγιο Πνεύμα θα εργαστεί μέσα του. Με άλλα λόγια, είναι σαν τον γιατρό που θεραπεύει έναν ασθενή: αυτός που έχει φλεγμονή μπορεί να θεραπευτεί, εκείνος όμως που αναπτύσσει καρκίνο δεν μπορεί να σωθεί. Η μεταμόρφωση της διάθεσης σημαίνει ότι ο άνθρωπος, επειδή αγαπά και μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, τελικά γνωρίζει τη φύση του, η οποία είναι ανυπάκουη στον Θεό και έρχεται σε αντίθεση με Εκείνον. Κατανοεί ότι οι άνθρωποι είναι πολύ βαθιά διεφθαρμένοι, κατανοεί τον παραλογισμό και τη δολιότητα της ανθρωπότητας, αλλά και τη φτωχή και αξιολύπητη κατάστασή της, και τελικά κατανοεί τη φύση και την ουσία της ανθρωπότητας. Γνωρίζοντας όλα αυτά, κατορθώνει να αρνηθεί και να απαρνηθεί εντελώς τον εαυτό του, να ζει σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και να κάνει πράξη την αλήθεια σε όλα τα θέματα. Είναι άνθρωπος που γνωρίζει τον Θεό, άνθρωπος του οποίου η διάθεση έχει μεταμορφωθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Όταν αποκαλύπτεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, όταν έχεις σκέψεις και ιδέες που αψηφούν τον Θεό, όταν έχεις καταστάσεις και απόψεις που τα βάζουν μαζί Του, όταν έχεις καταστάσεις μέσα από τις οποίες Τον παρερμηνεύεις ή Του αντιστέκεσαι και εναντιώνεσαι σ’ Αυτόν, τότε ο Θεός θα σε επιπλήξει, θα σε κρίνει και θα σε παιδεύσει και, μερικές φορές, θα φτάσει ακόμα και να σε πειθαρχήσει και να σε τιμωρήσει. Και με ποιον στόχο σε πειθαρχεί και σε επιπλήττει; (Για να μας κάνει να μετανοήσουμε και ν’ αλλάξουμε.) Ναι, είναι για να σε κάνει να μετανοήσεις. Όταν ο Θεός σε πειθαρχεί και σε επιπλήττει, σου επιτρέπει να αλλάξεις την πορεία σου. Αυτό γίνεται για να σε κάνει να καταλάβεις ότι οι σκέψεις σου είναι ανθρώπινες αντιλήψεις και ότι είναι λανθασμένες. Τα κίνητρά σου είναι γέννημα του Σατανά, προέρχονται από τη θέληση του ανθρώπου και δεν συμβαδίζουν με την αλήθεια, είναι ασύμβατα με τον Θεό, δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις προθέσεις Του. Ο Θεός τα αποστρέφεται και τα μισεί, προκαλούν την οργή Του, ακόμα και την κατάρα Του. Αφού το καταλάβεις αυτό, πρέπει ν’ αλλάξεις τα κίνητρα και τη συμπεριφορά σου. Και πώς αλλάζουν αυτά; Πρώτον, πρέπει να υποτάσσεσαι στον τρόπο που σε μεταχειρίζεται ο Θεός και να υποτάσσεσαι στα περιβάλλοντα και τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που σχεδιάζει για σένα. Μην ψάχνεις να βρεις λάθη, μην προβάλλεις αντικειμενικές δικαιολογίες και μην αποφεύγεις τις ευθύνες σου. Δεύτερον, να αναζητάς την αλήθεια που πρέπει να κάνουν πράξη οι άνθρωποι και στην οποία πρέπει να εισέλθουν σε καθετί που κάνει ο Θεός. Ο Θεός σού ζητά να τα κατανοήσεις όλα αυτά. Θέλει να αναγνωρίσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και τη σατανική σου ουσία, ώστε να μπορείς να υποτάσσεσαι στα περιβάλλοντα που Εκείνος οργανώνει για εσένα και, τελικά, να είσαι ικανός να κάνεις πράξη, σύμφωνα με τις προθέσεις Του, τις απαιτήσεις που έχει από σένα. Τότε θα έχεις περάσει τη δοκιμασία. Μόλις σταματήσεις να αντιστέκεσαι και να εναντιώνεσαι στον Θεό, τότε θα πάψεις να διαφωνείς με τον Θεό και θα μπορείς να υποταχθείς. Όταν ο Θεός λέει, «Ύπαγε οπίσω Μου, Σατανά», εσύ απαντάς: «Αν ο Θεός λέει ότι είμαι ο Σατανάς, τότε είμαι ο Σατανάς. Αν και δεν καταλαβαίνω τι λάθος έχω κάνει ούτε γιατί λέει ο Θεός ότι είμαι ο Σατανάς, εφόσον με διατάζει να πάω πίσω Του, δεν θα διστάσω. Πρέπει να αναζητήσω τις επιθυμίες του Θεού». Όταν ο Θεός λέει ότι η φύση των πράξεών σου είναι σατανική, εσύ λες: «Αναγνωρίζω ό,τι λέει ο Θεός, τα αποδέχομαι όλα». Τι στάση είναι αυτή; Είναι υποταγή. Είναι υποταγή όταν ναι μεν μπορείς να αποδεχτείς διστακτικά αυτό που λέει ο Θεός ότι είσαι διάβολος σατανάς, μα, όταν λέει ότι είσαι κτήνος, δεν μπορείς να το αποδεχτείς και είσαι ανίκανος να υποταχθείς; Υποταγή σημαίνει να συμμορφώνεσαι και να αποδέχεσαι πλήρως, να μη διαφωνείς ούτε να θέτεις όρους. Σημαίνει να μην αναλύεις το αίτιο και το αποτέλεσμα, όποιοι κι αν είναι οι αντικειμενικοί λόγοι, και να σε απασχολεί μόνο η αποδοχή. Όταν οι άνθρωποι έχουν επιτύχει μια τέτοια υποταγή, βρίσκονται πιο κοντά στην ειλικρινή πίστη στον Θεό. Όσο περισσότερο ενεργεί ο Θεός, και όσο περισσότερα βιώνεις, τόσο περισσότερο αληθινή γίνεται για σένα η κυριαρχία του Θεού επί των πάντων, τόσο θα αυξηθεί η εμπιστοσύνη σου στον Θεό και τόσο περισσότερο θα αισθάνεσαι το εξής: «Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι καλά, τίποτα από αυτά δεν είναι κακό. Δεν πρέπει να είμαι επιλεκτικός, μα οφείλω να υποτάσσομαι. Ευθύνη μου, υποχρέωσή μου και καθήκον μου είναι να υποτάσσομαι. Αυτό οφείλω να κάνω ως δημιούργημα. Αν δεν μπορώ καν να υποταχθώ στον Θεό, τότε τι είμαι; Είμαι ένα κτήνος, είμαι διάβολος!» Δεν δείχνει αυτό ότι τώρα έχεις ειλικρινή πίστη; Μόλις φτάσεις σ’ αυτό το σημείο, θα είσαι αστιγμάτιστος, κι έτσι θα είναι εύκολο να σε χρησιμοποιήσει ο Θεός, ενώ θα είναι και εύκολο για σένα να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις του Θεού. Όταν έχεις την έγκριση του Θεού, θα μπορείς να κερδίσεις τις ευλογίες Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με αληθινή υπακοή μπορεί κανείς να έχει αληθινή εμπιστοσύνη

Δεν είναι εύκολο να αλλάξει η φύση των ανθρώπων. Αν, όμως, διακρίνουν και ξεχωρίσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν, και αν αναζητήσουν την αλήθεια για να τις διορθώσουν, τότε μπορούν σταδιακά να αλλάξουν τις διαθέσεις τους. Μόλις αλλάξει κανείς τη ζωή-διάθεσή του, θα μειώνονται όλο και περισσότερο μέσα του τα πράγματα που αντιστέκονται στον Θεό. Αναλύουμε τη φύση του ανθρώπου για να αλλάξει τη διάθεσή του. Δεν έχετε αντιληφθεί αυτόν τον στόχο. Νομίζετε ότι μόνο και μόνο επειδή αναλύσατε και κατανοήσατε τη φύση σας, θα υπακούσετε τον Θεό και θα ξαναβρείτε τη λογική σας. Το μόνο που κάνετε είναι να εφαρμόζετε τυφλά τους κανόνες! Για ποιον λόγο δεν εκθέτω απλώς την αλαζονεία και την αυταρέσκεια των ανθρώπων; Γιατί πρέπει και να αναλύω τη διεφθαρμένη φύση τους; Δεν θα λυθεί το πρόβλημα αν εκθέσω απλώς την αυταρέσκεια και την αλαζονεία τους. Αλλά αν αναλύσω τη φύση τους, οι πτυχές της είναι ευρύτατες και περιλαμβάνουν όλες τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Υπερβαίνουν κατά πολύ το στενό φάσμα της αυταρέσκειας, της υπεροψίας και της αλαζονείας. Η φύση περιλαμβάνει πολύ περισσότερα. Άρα, καλό θα ήταν οι άνθρωποι να μπορούσαν να αναγνωρίσουν πόσες ακριβώς διεφθαρμένες διαθέσεις αποκαλύπτουν οι διάφορες απαιτήσεις τους από τον Θεό, δηλαδή οι εξωφρενικές τους επιθυμίες. Μόλις οι άνθρωποι κατανοήσουν τη φύση-ουσία τους, θα μπορέσουν στη συνέχεια να σιχαθούν και να αρνηθούν τον εαυτό τους. Θα τους είναι εύκολο να διορθώσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, και θα αποκτήσουν ένα μονοπάτι. Διαφορετικά, δεν θα ανακαλύψετε ποτέ τη βασική αιτία και θα πείτε μόνο ότι πρόκειται για αυταρέσκεια, αλαζονεία, υπερηφάνεια ή παντελή έλλειψη αφοσίωσης. Μπορεί να λυθεί το πρόβλημά σας αν μονάχα μιλάτε για τέτοια επιφανειακά πράγματα; Είναι απαραίτητο να συζητήσουμε για τη φύση του ανθρώπου; Στην αρχή, ποια ήταν η φύση του Αδάμ και της Εύας; Δεν είχαν πρόθεση να αντισταθούν, πόσο μάλλον επαναστατούσαν ανοιχτά. Δεν ήξεραν τι σήμαινε να αντιστέκονται στον Θεό, πόσο μάλλον τι σήμαινε να Τον υπακούν. Ό,τι κι αν διέδιδε ο Σατανάς, το δέχονταν μέσα τους. Τώρα, ο Σατανάς έχει διαφθείρει τους ανθρώπους σε τέτοιον βαθμό που μπορούν να επαναστατήσουν κατά του Θεού και να Του αντισταθούν για το οτιδήποτε, καθώς και να σκαρφιστούν κάθε λογής τρόπο για να Του αντιταχθούν. Είναι προφανές ότι η φύση του ανθρώπου είναι ίδια με αυτή του Σατανά. Γιατί το λέω αυτό; Ο Σατανάς αντιστέκεται στον Θεό, και αφού οι άνθρωποι έχουν σατανική φύση, προέρχονται από τον Σατανά. Μπορεί να μην κάνουν πράγματα σκόπιμα για να αντισταθούν στον Θεό, αλλά λόγω της σατανικής τους φύσης, όλες οι σκέψεις τους Του αντιστέκονται. Ακόμα κι αν δεν κάνουν απολύτως τίποτα, εξακολουθούν να αντιστέκονται σ’ Αυτόν, επειδή η εσωτερική ουσία τους έχει αλλάξει κι έχει γίνει κάτι που αντιστέκεται στον Θεό. Ο σημερινός άνθρωπος, επομένως, διαφέρει από τους πρωτόπλαστους. Στο παρελθόν, οι άνθρωποι δεν είχαν αντίσταση ή προδοσία μέσα τους, ήταν γεμάτοι ζωή και δεν διέπονταν από καμία σατανική φύση. Εάν η σατανική φύση δεν εξουσιάζει ούτε αναστατώνει τους ανθρώπους, τότε ό,τι κι αν κάνουν δεν μπορεί να θεωρηθεί αντίσταση στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό

Εάν η γνώση των ανθρώπων για τον ίδιο τον εαυτό τους είναι υπερβολικά ρηχή, θα τους είναι αδύνατο να λύσουν τα προβλήματα, και η διάθεση της ζωής τους απλώς δεν θα αλλάξει. Είναι απαραίτητο να γνωρίζει κανείς τον εαυτό του σε βαθύ επίπεδο, δηλαδή να γνωρίζει κανείς τη δική του φύση: ποια στοιχεία περιλαμβάνει αυτή η φύση, πώς δημιουργήθηκαν αυτά τα πράγματα και από πού προήλθαν. Επιπλέον, είσαι όντως σε θέση να μισήσεις αυτά τα πράγματα; Έχεις δει τη δική σου άσχημη ψυχή και τη μοχθηρή σου φύση; Εάν είσαι πραγματικά σε θέση να δεις την αλήθεια για τον εαυτό σου, τότε θα αποστραφείς τον εαυτό σου. Όταν αποστραφείς τον εαυτό σου και στη συνέχεια κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, θα είσαι σε θέση να απαρνηθείς τη σάρκα και να έχεις τη δύναμη να εφαρμόσεις την αλήθεια χωρίς να πιστεύεις πως αυτό είναι επίπονο. Γιατί πολλοί άνθρωποι ακολουθούν τις σαρκικές προτιμήσεις τους; Επειδή θεωρούν τον εαυτό τους πολύ καλό και νιώθουν ότι οι πράξεις τους είναι σωστές και δικαιολογημένες, ότι δεν έχουν κανένα ελάττωμα και ότι, μάλιστα, έχουν απόλυτο δίκιο, είναι, συνεπώς, ικανοί να ενεργούν με την παραδοχή ότι η δικαιοσύνη είναι με το μέρος τους. Όταν κάποιος αναγνωρίζει ποια είναι η πραγματική φύση του —πόσο άσχημη, απεχθής και αξιολύπητη είναι— τότε δεν είναι ιδιαίτερα περήφανος για τον εαυτό του, δεν είναι τόσο αχαλίνωτα αλαζόνας και ούτε τόσο ευχαριστημένος με τον εαυτό του όπως πριν. Ένας τέτοιος άνθρωπος πιστεύει: «Πρέπει να είμαι ειλικρινής και προσγειωμένος κατά την άσκηση κάποιου μέρους από τον λόγο του Θεού. Αν δεν το κάνω, τότε δεν θα ανταποκρίνομαι στο πρότυπο του να είμαι άνθρωπος και θα ντρέπομαι να ζω υπό την παρουσία του Θεού». Τότε θεωρεί πραγματικά τον εαυτό του ως ευτελή, ως πραγματικά ασήμαντο. Εκείνη τη στιγμή καθίσταται εύκολο για αυτόν να υλοποιήσει την αλήθεια και εκείνος θα έχει κάπως την όψη που θα έπρεπε να έχει ο άνθρωπος. Μόνο όταν οι άνθρωποι απεχθάνονται πραγματικά τον εαυτό τους είναι σε θέση να απαρνηθούν τη σάρκα. Εάν δεν σιχαθούν τον εαυτό τους, δεν θα είναι σε θέση να απαρνηθούν τη σάρκα. Το να αποστρέφεται κανείς πραγματικά τον εαυτό δεν είναι ένα απλό ζήτημα. Υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να απαντώνται σ’ αυτόν: Πρώτον, να γνωρίζει τη δική του φύση· και δεύτερον, να βλέπει τον εαυτό του ως ενδεή και ελεεινό, να βλέπει τον εαυτό του ως εξαιρετικά μικρό και ασήμαντο, και να βλέπει τη δική του ελεεινή και ακάθαρτη ψυχή. Όταν κάποιος βλέπει πλήρως αυτό που πραγματικά είναι και επιτυγχάνεται αυτό το αποτέλεσμα, τότε αποκτά πραγματικά γνώση του εαυτού του και μπορεί να ειπωθεί ότι έχει καταφέρει να γνωρίσει τον εαυτό του πλήρως. Μόνο τότε μπορεί κάποιος πραγματικά να μισήσει τον εαυτό του, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να καταραστεί τον εαυτό του, και να αισθανθεί πραγματικά ότι έχει διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά, σε σημείο ώστε να μη μοιάζει καν με ανθρώπινο ον. Τότε, μια μέρα, όταν εμφανιστεί η απειλή του θανάτου, ένα τέτοιο άτομο θα σκεφτεί: «Αυτή είναι η δίκαιη τιμωρία του Θεού. Ο Θεός είναι όντως δίκαιος· θα έπρεπε στ’ αλήθεια να πεθάνω!» Σ’ αυτό το σημείο, δεν θα παραπονεθεί, πόσω δε μάλλον θα κατηγορήσει τον Θεό, νιώθοντας απλώς ότι ο ίδιος είναι τόσο οικτρός και αξιοθρήνητος, τόσο ακάθαρτος και διεφθαρμένος που θα έπρεπε να αποκλειστεί και να καταστραφεί από τον Θεό, και μια ψυχή σαν τη δική του δεν είναι κατάλληλη να ζει στη γη. Συνεπώς, το συγκεκριμένο άτομο δεν θα παραπονεθεί ενάντια στον Θεό ούτε θα αντισταθεί σ’ Αυτόν, πολύ λιγότερο δε, θα προδώσει τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Σας προτρέπω να κατανοήσετε καλύτερα το περιεχόμενο των διοικητικών διαταγμάτων και να κάνετε μια προσπάθεια να γνωρίσετε τη διάθεση του Θεού. Διαφορετικά, θα σας φανεί δύσκολο να κρατήσετε το στόμα σας κλειστό, θα εκφέρετε απερίσκεπτα μεγαλόστομες κουβέντες, και άθελά σας θα προσβάλετε τη διάθεση του Θεού και θα πέσετε στο σκοτάδι, χάνοντας την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και το φως. Επειδή είστε ανήθικοι στις πράξεις σας, επειδή κάνετε και λέτε αυτά που δεν πρέπει, θα λάβεις την τιμωρία που αρμόζει. Πρέπει να γνωρίζεις ότι, παρόλο που είσαι ανήθικος σε λόγο και σε πράξη, ο Θεός είναι πολύ ηθικός και στα δύο. Η αιτία που λαμβάνεις τιμωρία είναι γιατί έχεις υβρίσει τον Θεό, όχι κάποιον άνθρωπο. Αν, στη ζωή σου, διαπράξεις πολλές φορές ύβρη ενάντια στη διάθεση του Θεού, τότε θα γίνεις σίγουρα παιδί της κόλασης. Στον άνθρωπο, ίσως φανεί ότι έχεις διαπράξει μόνο λίγες πράξεις που αντιτίθενται στην αλήθεια, και τίποτα παραπάνω. Γνωρίζεις, ωστόσο, ότι στα μάτια του Θεού είσαι ήδη κάποιος για τον οποίο δεν υπάρχει πια προσφορά περί αμαρτίας; Γιατί έχεις παραβιάσει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού παραπάνω από μία φορά και, επίσης, δεν έχεις δείξει κανένα σημάδι μετάνοιας, επομένως, δεν υπάρχει για σένα καμία επιλογή από το να βυθιστείς στην κόλαση, όπου ο Θεός τιμωρεί τον άνθρωπο. Ένας μικρός αριθμός ανθρώπων, ενώ ακολουθούσαν τον Θεό, διέπραξαν ορισμένες πράξεις που παραβίαζαν τις αρχές, αλλά αφού κλαδεύτηκαν και έλαβαν καθοδήγηση, ανακάλυψαν σταδιακά τη διαφθορά τους και από τότε εισήλθαν στη σωστή πορεία της πραγματικότητας και παραμένουν καλά εδραιωμένοι σήμερα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εκείνοι που θα παραμείνουν στο τέλος. Ωστόσο, τους ειλικρινείς αναζητώ. Αν είσαι ειλικρινής άνθρωπος και άνθρωπος που πράττει ανάλογα με τις αρχές, τότε μπορείς να είσαι ο έμπιστος του Θεού. Αν στις πράξεις σου δεν προσβάλλεις τη διάθεση του Θεού και αναζητάς το θέλημα του Θεού και έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, τότε η πίστη σου είναι σε υψηλό επίπεδο. Όποιος δεν έχει φόβο Θεού και δεν έχει καρδιά που τρέμει με φόβο, είναι πολύ πιθανό να παραβιάσει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Πολλοί υπηρετούν τον Θεό με βάση το πάθος τους, αλλά δεν κατανοούν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού και δεν έχουν ιδέα για τις επιπτώσεις των λόγων Του. Και επομένως, με τις καλές προθέσεις τους, συχνά καταλήγουν να κάνουν πράγματα που αναστατώνουν τη διαχείριση του Θεού. Σε σοβαρές περιπτώσεις, απορρίπτονται, στερούνται κάθε περαιτέρω ευκαιρίας να Τον ακολουθήσουν και ρίχνονται στην κόλαση, μην έχοντας καμία σχέση με τον οίκο του Θεού ποτέ ξανά. Οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται στον οίκο του Θεού βάσει των αδαών καλών προθέσεών τους και καταλήγουν να εξοργίζουν τη διάθεση του Θεού. Οι άνθρωποι φέρνουν στον οίκο του Θεού τους τρόπους με τους οποίους υπηρετούν αξιωματούχους και άρχοντες, και προσπαθούν να τους βάλουν σε εφαρμογή, μάταια πιστεύοντας ότι μπορούν να εφαρμοστούν εδώ εύκολα, χωρίς κόπο. Ποτέ δεν φαντάζονται ότι ο Θεός δεν έχει τη διάθεση ενός προβάτου, αλλά τη διάθεση ενός λιονταριού. Γι’ αυτό, όσοι σχετίζονται με τον Θεό για πρώτη φορά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί Του, γιατί η καρδιά του Θεού είναι διαφορετική από την καρδιά του ανθρώπου. Μόνο αφού κατανοήσεις πολλές αλήθειες θα μπορείς συνεχώς να γνωρίζεις τον Θεό. Η γνώση αυτή δεν αποτελείται από λόγια και δόγματα, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θησαυρός μέσω του οποίου θα εισέλθεις σε σχέση στενής εμπιστοσύνης με τον Θεό, και ως απόδειξη ότι Εκείνος ευφραίνεται με σένα. Αν σου λείπει η πραγματικότητα της γνώσης και δεν είσαι εξοπλισμένος με την αλήθεια, τότε η ένθερμη υπηρεσία σου μπορεί να επιφέρει σε σένα μόνο απέχθεια και αποστροφή από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες

Σχετικοί ύμνοι

Εκείνοι που δεν γνωρίζουν τον Θεό, Τον αντιμάχονται

Προηγούμενο: 26. Πώς μπορεί να λύσει κανείς το πρόβλημα της αδιάλλακτης διάθεσης

Επόμενο: 32. Πώς μπορεί να κατανοήσει κανείς και να λύσει το πρόβλημα της προδοτικής φύσης

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Σχετικό περιεχόμενο

Η εμφάνιση και το έργο του Θεού Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών Εκθέτοντας τους αντίχριστους Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α’ Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Η Κρίση ξεκινά από τον Οίκο του Θεού Ουσιώδη Λόγια του Παντοδύναμου Θεού, του Χριστού των Εσχάτων Ημερών Καθημερινά λόγια του Θεού Οι αλήθεια-πραγματικότητες στις οποίες πρέπει να εισέλθουν οι πιστοί στον Θεό Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια Οδηγίες για τη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας Τα πρόβατα του Θεού ακούν τη φωνή του Θεού Άκου τη Φωνή του Θεού Ιδού ο Θεός Εμφανίστηκε Κλασικές Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας Μαρτυρίες Εμπειριών Ενώπιον του Βήματος της Κρίσης του Χριστού Πώς Στράφηκα στον Παντοδύναμο Θεό

Ρυθμίσεις

  • Κείμενο
  • Θέματα

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση

  • Αναζήτηση σε αυτό το κείμενο
  • Αναζήτηση σε αυτό το βιβλίο