Κατά την Εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς εξέφρασε κάποια λόγια και πραγματοποίησε ένα στάδιο του έργου. Υπήρχε κάποια συνάφεια σε όλα αυτά, και ήταν όλα κατάλληλα για την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι άνθρωποι εκείνον τον καιρό. Ο Ιησούς μίλησε και εργάστηκε όπως άρμοζε στις συνθήκες της εποχής. Επιπλέον, είπε και κάποιες προφητείες. Προφήτεψε ότι το Πνεύμα της αλήθειας θα ερχόταν κατά τις έσχατες ημέρες και θα πραγματοποιούσε ένα στάδιο του έργου. Με άλλα λόγια, δεν κατανοούσε τίποτα πέραν του έργου, το οποίο ήταν να κάνει Εκείνος ο ίδιος κατά τη διάρκεια εκείνης της εποχής. Συνεπώς, Αυτός πραγματοποιεί μόνο το έργο της εποχής στην οποία βρίσκεται και δεν κάνει άλλο έργο που να μη συνδέεται με Αυτόν. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς δεν εργαζόταν σύμφωνα με συναισθήματα ή οράματα, αλλά όπως άρμοζε στην εποχή και τις συνθήκες. Κανείς δεν Τον οδηγούσε ούτε Τον καθοδηγούσε. Ολόκληρο το έργο Του ήταν το ίδιο Του το Είναι, δηλαδή, το έργο που όφειλε να πραγματοποιήσει το ενσαρκωμένο Πνεύμα του Θεού, το οποίο ήταν όλο το έργο που ανήγγειλε η ενσάρκωση. Ο Ιησούς εργαζόταν μόνο σύμφωνα με τα όσα είχε δει και ακούσει Εκείνος ο ίδιος. Με άλλα λόγια, το Πνεύμα εργαζόταν απευθείας, χωρίς να υπάρχει ανάγκη να εμφανίζονται σ’ Αυτόν αγγελιοφόροι για να Του δίνουν όνειρα, ούτε να χρειάζεται να Τον φέγγει κάποιο σπουδαίο φως για να Του επιτρέπει να βλέπει. Εργαζόταν ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς, κι αυτό επειδή το έργο Του δεν βασιζόταν σε συναισθήματα. Με άλλα λόγια, όταν εργαζόταν, δεν ψαχούλευε ούτε μάντευε, παρά έφερνε εις πέρας τα πράγματα με ευκολία. Εργαζόταν και μιλούσε σύμφωνα με τις δικές Του ιδέες και με τα όσα είχε δει με τα ίδια Του τα μάτια, παρέχοντας άμεση τροφή σε κάθε έναν από τους μαθητές που Τον ακολουθούσαν. Αυτή είναι η κύρια διαφορά ανάμεσα στο έργο του Θεού και στο έργο των ανθρώπων. Όταν εργάζονται οι άνθρωποι, αναζητούν και προχωράνε ψαχουλεύοντας, πάντοτε μιμούμενοι τους άλλους και σκοπίμως βασιζόμενοι στα θεμέλια που έχουν θέσει οι άλλοι, προκειμένου να πετύχουν μια βαθύτερη είσοδο. Το έργο του Θεού αποτελεί παροχή αυτού που Εκείνος είναι, και κάνει το έργο που Εκείνος οφείλει να κάνει. Δεν παρέχει τροφή στην εκκλησία χρησιμοποιώντας γνώσεις από το έργο οποιουδήποτε ανθρώπου. Αντιθέτως, πραγματοποιεί το υφιστάμενο έργο με βάση την κατάσταση των ανθρώπων. Συνεπώς, αυτού του είδους η εργασία είναι χιλιάδες φορές πιο ελεύθερη από το έργο των ανθρώπων. Στους ανθρώπους μπορεί να δίνεται μάλιστα η εντύπωση ότι ο Θεός δεν τηρεί το καθήκον Του και εργάζεται όπως Του αρέσει, αλλά όλο το έργο που κάνει Εκείνος είναι καινούργιο. Εντούτοις, εσύ θα πρέπει να γνωρίζεις ότι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού δεν βασίζεται ποτέ σε συναισθήματα. Εκείνον τον καιρό, αφού ο Ιησούς είχε ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσής Του και αφότου η εμπειρία των μαθητών που Τον ακολουθούσαν είχε φτάσει σε ένα ορισμένο σημείο, εκείνοι ένιωσαν ότι η ημέρα του Θεού πλησίαζε και ότι σύντομα θα συναντούσαν τον Κύριο. Αυτό το συναίσθημα είχαν, και γι’ αυτούς αυτό ήταν το πιο σημαντικό συναίσθημα. Όμως στην πραγματικότητα, τα συναισθήματα των ανθρώπων δεν είναι αξιόπιστα. Ένιωθαν ότι ίσως πλησίαζαν στο τέλος του δρόμου ή ότι όλα όσα είχαν κάνει και είχαν υποστεί ήταν βάσει εντολής Θεού. Ο Παύλος, επίσης, είπε ότι είχε τελειώσει τον δρόμο του, ότι είχε δώσει τον αγώνα του και ότι του είχε αποδοθεί ο στέφανος της δικαιοσύνης. Έτσι ένιωθε, και το έγραψε αυτό στις επιστολές του και τις έστειλε στις εκκλησίες. Αυτού του είδους οι ενέργειες προέρχονταν από το φορτίο που κουβαλούσε για τις εκκλησίες, και γι’ αυτό το Άγιο Πνεύμα τις αγνόησε. Όταν ο Παύλος είπε αυτά τα λόγια, δεν είχε καμία αίσθηση ανησυχίας ούτε ένιωθε οποιαδήποτε αποδοκιμασία, και γι’ αυτό πίστευε ότι αυτά τα πράγματα ήταν πολύ φυσιολογικά και σωστά, και ότι είχαν προέλθει από το Άγιο Πνεύμα. Όμως, βλέποντάς τα κανείς σήμερα, δεν προέρχονταν σε καμία περίπτωση από το Άγιο Πνεύμα. Δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ανθρώπινες ψευδαισθήσεις. Οι άνθρωποι έχουν πολλές ψευδαισθήσεις, και ο Θεός δεν τους δίνει σημασία ούτε εκφράζει οποιαδήποτε άποψη όταν αυτές προκύπτουν. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Αγίου Πνεύματος δεν πραγματοποιείται μέσω των ανθρώπινων συναισθημάτων. Το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται μέσα στα συναισθήματα των ανθρώπων, εκτός από τη δύσκολη σκοτεινή εποχή πριν από την ενσάρκωση του Θεού ή την περίοδο που δεν υπήρχαν απόστολοι ή εργάτες. Κατά τη διάρκεια εκείνου του σταδίου, το έργο του Αγίου Πνεύματος δίνει στους ανθρώπους κάποια ιδιαίτερα συναισθήματα. Για παράδειγμα: Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, έχουν μια απερίγραπτη αίσθηση ευτυχίας όταν προσεύχονται. Έχουν μια αίσθηση απόλαυσης μέσα τους και νιώθουν γαλήνη και ηρεμία. Μόλις λάβουν την καθοδήγηση των λόγων, οι άνθρωποι νιώθουν να φωτίζεται το πνεύμα τους, έχουν ένα μονοπάτι να κάνουν πράξη και, όπως είναι φυσικό, νιώθουν γαλήνη και ηρεμία. Όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν κινδύνους ή όταν ο Θεός τούς εμποδίζει να κάνουν ορισμένα πράγματα, μέσα τους νιώθουν αναστατωμένοι και ανήσυχοι. Αυτά είναι εξ ολοκλήρου τα συναισθήματα που δίνει στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, αν ένα κλίμα φόβου προκύψει λόγω εχθρικού περιβάλλοντος, κάνοντας τους ανθρώπους να είναι εξαιρετικά αγχωμένοι και άτολμοι, αυτή είναι μια φυσιολογική έκφραση της ανθρώπινης φύσης και δεν σχετίζεται με το έργο του Αγίου Πνεύματος.

Οι άνθρωποι ζούνε μονίμως εν μέσω των συναισθημάτων τους, όπως κάνουν εδώ και τόσα χρόνια. Όταν νιώθουν γαλήνη μέσα τους, προβαίνουν σε δράση (εκλαμβάνοντας την προθυμία τους ως αίσθηση γαλήνης) και όταν δεν νιώθουν γαλήνη μέσα τους, δεν προβαίνουν σε δράση (εκλαμβάνοντας τη διστακτικότητα ή τη δυσαρέσκειά τους ως αίσθηση ανησυχίας). Αν τα πράγματα κυλούν ομαλά, νομίζουν ότι είναι θέλημα Θεού. (Στην πραγματικότητα, πρόκειται για πράγματα που έπρεπε να έχουν κυλήσει πολύ ομαλά, επειδή έτσι είναι ο φυσικός νόμος των πραγμάτων.) Όταν τα πράγματα δεν κυλούν ομαλά, νομίζουν ότι δεν είναι θέλημα Θεού. Όταν αντιμετωπίζουν κάτι που δεν κυλάει ομαλά, σταματούν. Αυτά τα συναισθήματα δεν είναι ακριβή, και το να συμπεριφέρεται κανείς ορμώμενος από αυτά θα προκαλέσει πολλές καθυστερήσεις. Για παράδειγμα, θα υπάρξουν σίγουρα δυσκολίες στο να κάνουν πράξη την αλήθεια και, ακόμα περισσότερο, στο να ακολουθήσουν το θέλημα του Θεού. Πολλά θετικά πράγματα θα είναι δύσκολο να υλοποιηθούν. Όπως λέει και το ρητό: «Η υλοποίηση καλών πραγμάτων έπεται συνήθως ενός δύσκολου δρόμου». Οι άνθρωποι έχουν υπερβολικά πολλά συναισθήματα στην πρακτική ζωή τους, τα οποία τους προκαλούν διαρκώς σύγχυση και αβεβαιότητα για πολλά πράγματα. Τίποτα δεν είναι σαφές στους ανθρώπους αν δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια. Όμως, γενικά, όταν ενεργούν ή μιλάνε σύμφωνα με τα συναισθήματά τους, εφόσον δεν πρόκειται για κάτι που παραβιάζει τις βασικές αρχές, το Άγιο Πνεύμα δεν αντιδρά καθόλου. Είναι σαν τον «στέφανο της δικαιοσύνης» που ένιωθε ο Παύλος. Για πολλά χρόνια, κανένας δεν πίστευε ότι τα συναισθήματά του ήταν λανθασμένα, ούτε ο ίδιος ο Παύλος ένιωσε ποτέ ότι τα συναισθήματά του ήταν εσφαλμένα. Από πού πηγάζουν τα συναισθήματα των ανθρώπων; Είναι, φυσικά, αντιδράσεις που προέρχονται από το μυαλό τους. Διαφορετικά συναισθήματα δημιουργούνται σύμφωνα με τα διαφορετικά περιβάλλοντα και ζητήματα. Πολλές φορές, οι άνθρωποι βγάζουν συμπεράσματα με βάση την ανθρώπινη λογική, για να δημιουργήσουν μέσω αυτής ένα σύνολο μαθηματικών τύπων, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών ανθρώπινων συναισθημάτων. Χωρίς να το συνειδητοποιούν, οι άνθρωποι εισέρχονται στα δικά τους λογικά συμπεράσματα και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, βασίζονται σ’ αυτά τα συναισθήματα στη ζωή τους· γίνονται σαν ένα συναισθηματικό δεκανίκι στη ζωή τους, όπως ο «στέφανος της δικαιοσύνης» του Παύλου ή η «συνάντηση με τον Κύριο στον αέρα» του Μάρτυρα Λι. Ο Θεός δεν έχει σχεδόν κανέναν τρόπο παρέμβασης σ’ αυτά τα συναισθήματα του ανθρώπου και πρέπει να τους επιτρέψει να αναπτυχθούν όπως επιθυμούν. Σήμερα, σου μίλησα με απλό τρόπο για διάφορες πτυχές της αλήθειας. Αν συνεχίσεις να βασίζεσαι στα συναισθήματά σου, δεν θα εξακολουθήσεις να ζεις μέσα στην ασάφεια; Δεν δέχεσαι τα λόγια που σου έχουν εκφραστεί με σαφήνεια, και βασίζεσαι μονίμως στα προσωπικά σου συναισθήματα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν είσαι σαν ένας τυφλός που ψηλαφεί έναν ελέφαντα; Και τι θα κερδίσεις τελικά;

Όλο το έργο που πραγματοποιεί σήμερα ο ενσαρκωμένος Θεός είναι πρακτικό. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορείς να νιώσεις ή που μπορείς να φανταστείς, πόσο μάλλον κάτι από το οποίο μπορείς να εξάγεις συμπεράσματα. Είναι μόνο κάτι που θα μπορέσεις να καταλάβεις όταν σε βρουν τα γεγονότα. Μερικές φορές, ακόμα και όταν αυτά σε βρίσκουν, εσύ εξακολουθείς να μην μπορείς να δεις καθαρά, και οι άνθρωποι δεν θα καταλαβαίνουν μέχρι τη στιγμή που ο Θεός θα ενεργήσει αυτοπροσώπως για να αποσαφηνίσει τα αληθινά γεγονότα του ό,τι συμβαίνει. Εκείνον τον καιρό, οι μαθητές που ακολουθούσαν τον Ιησού είχαν πολλές ψευδαισθήσεις. Πίστευαν ότι η ημέρα του Θεού πλησίαζε και ότι εκείνοι σύντομα θα πέθαιναν για τον Κύριο και θα είχαν τη δυνατότητα να συναντήσουν τον Κύριο Ιησού. Ο Πέτρος περίμενε επτά ολόκληρα χρόνια επειδή ένιωθε έτσι —αλλά αυτή η ημέρα δεν έφτανε. Ένιωθαν ότι οι ζωές τους είχαν ωριμάσει. Τα συναισθήματα μέσα τους είχαν πολλαπλασιαστεί και είχαν γίνει πιο έντονα, αλλά είχαν βιώσει πολλές αποτυχίες και δεν μπορούσαν να πετύχουν. Οι ίδιοι δεν είχαν ιδέα του τι συνέβαινε. Μήπως αυτό που προερχόταν αληθινά από το Άγιο Πνεύμα δεν γινόταν να εκπληρωθεί; Τα συναισθήματα των ανθρώπων δεν είναι αξιόπιστα. Επειδή οι άνθρωποι έχουν τους δικούς τους τρόπους σκέψης και τις δικές τους ιδέες, δημιουργούν μια πληθώρα συσχετισμών με βάση τις συνθήκες και τις καταστάσεις της εποχής. Συγκεκριμένα, όταν συμβαίνει κάτι σε ανθρώπους που έχουν υγιείς τρόπους σκέψης, αυτοί ενθουσιάζονται υπερβολικά και δεν μπορούν παρά να δημιουργήσουν μια πληθώρα συσχετισμών. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για «ειδικούς» με ανώτερες γνώσεις και θεωρίες, των οποίων οι συσχετισμοί πληθαίνουν ακόμα πιο πολύ, μετά από πολλά χρόνια που ασχολούνται με τον κόσμο. Χωρίς να το συνειδητοποιούν, καταλαμβάνουν τις καρδιές τους και γίνονται τα εξαιρετικά ισχυρά συναισθήματά τους, με τα οποία είναι ικανοποιημένοι. Όταν οι άνθρωποι θέλουν να κάνουν κάτι, θα εμφανιστούν συναισθήματα και φαντασιώσεις μέσα τους και θα νομίζουν ότι είναι σωστά. Αργότερα, όταν βλέπουν ότι αυτά δεν εκπληρώνονται, οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν τι πήγε στραβά. Πιστεύουν ότι ίσως ο Θεός να άλλαξε το σχέδιό Του.

Είναι αναπόφευκτο το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν συναισθήματα. Κατά την Εποχή του Νόμου, πολλοί άνθρωποι είχαν επίσης συγκεκριμένα συναισθήματα, όμως τα σφάλματα των συναισθημάτων τους ήταν λιγότερα από αυτά των σημερινών ανθρώπων. Αυτό συμβαίνει επειδή παλιότερα οι άνθρωποι μπορούσαν να αντικρίσουν την εμφάνιση του Ιεχωβά, μπορούσαν να δουν αγγελιοφόρους και έβλεπαν όνειρα. Οι σημερινοί άνθρωποι δεν μπορούν να δουν οράματα ή αγγελιοφόρους, οπότε τα σφάλματα στα συναισθήματά τους έχουν πολλαπλασιαστεί. Όταν οι σημερινοί άνθρωποι νιώθουν ότι κάτι είναι ιδιαιτέρως σωστό και το κάνουν πράξη, το Άγιο Πνεύμα δεν τους επιπλήττει, και νιώθουν μεγάλη γαλήνη μέσα τους. Μετά από το γεγονός, μόνο όταν κοινωνούν ή διαβάζουν τα λόγια του Θεού, ανακαλύπτουν ότι έκαναν λάθος. Μια πτυχή αυτού είναι ότι δεν εμφανίζονται αγγελιοφόροι στους ανθρώπους, τα όνειρα είναι πολύ σπάνια και οι άνθρωποι δεν βλέπουν κανένα όραμα στον ουρανό. Μια άλλη πτυχή είναι ότι το Άγιο Πνεύμα δεν αυξάνει τις επιπλήξεις και την πειθαρχία Του μέσα στους ανθρώπους. Δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου από το έργο του Αγίου Πνεύματος μέσα τους. Έτσι, αν οι άνθρωποι δεν τρώνε και δεν πίνουν τα λόγια του Θεού, αν δεν αναζητούν την αλήθεια με πρακτικό τρόπο, και αν δεν καταλαβαίνουν το μονοπάτι της άσκησης, δεν θα δρέψουν τίποτα. Οι αρχές του έργου του Αγίου Πνεύματος είναι οι εξής: Δεν δίνει καμία σημασία σε οτιδήποτε δεν αφορά το έργο Του. Αν κάτι δεν βρίσκεται εντός του πεδίου της δικαιοδοσίας Του, δεν ανακατεύεται επ’ ουδενί ούτε παρεμβαίνει ποτέ, αφήνοντας τους ανθρώπους να δημιουργήσουν όσα προβλήματα θέλουν. Μπορείς να φέρεσαι όπως θες, μα θα έρθει η μέρα που θα νιώσεις πανικόβλητος και θα τα έχεις χαμένα. Ο Θεός εργάζεται μόνο σταθερά εντός της δικής Του σάρκας, χωρίς ποτέ να παρεμβαίνει στο έργο του ανθρώπου. Αντιθέτως, δίνει στον κόσμο του ανθρώπου ένα πλατύ αγκυροβόλιο και κάνει το έργο που οφείλει να κάνει. Δεν θα επιπληχτείς αν κάνεις κάτι λάθος σήμερα ούτε θα ανταμειφθείς αν κάνεις κάτι καλό αύριο. Αυτά είναι ανθρώπινα ζητήματα και δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το έργο του Αγίου Πνεύματος —αυτό δεν είναι καθόλου εντός του πεδίου του έργου Μου.

Τον καιρό που εργαζόταν ο Πέτρος, είπε πολλά λόγια και έκανε πολύ έργο. Είναι δυνατόν τίποτα από αυτά να μην προερχόταν από ανθρώπινες ιδέες; Είναι αδύνατον να προέρχονταν αυτά αποκλειστικά από το Άγιο Πνεύμα. Ο Πέτρος ήταν απλώς ένα δημιούργημα, ένας ακόλουθος, ήταν ο Πέτρος, όχι ο Ιησούς, και οι ουσίες τους δεν ήταν οι ίδιες. Παρόλο που ο Πέτρος εστάλη από το Άγιο Πνεύμα, δεν προέρχονταν όλα όσα έκανε από το Άγιο Πνεύμα, καθότι ήταν, εξάλλου, ένας άνθρωπος. Ο Παύλος είπε, επίσης, πολλά λόγια και έγραψε ουκ ολίγες επιστολές προς τις εκκλησίες, ορισμένες εκ των οποίων περιλαμβάνονται στη Βίβλο. Το Άγιο Πνεύμα δεν εξέφρασε καμία άποψη, καθότι εκείνον τον καιρό ο Παύλος χρησιμοποιούταν από το Άγιο Πνεύμα. Απέκτησε μερικές εμπειρίες και γνώσεις, τις οποίες κατέγραψε και μεταβίβασε στους εν Κυρίω αδελφούς και αδελφές του. Ο Ιησούς δεν είχε καμία αντίδραση. Γιατί δεν τον σταμάτησε εκείνον τον καιρό το Άγιο Πνεύμα; Επειδή υπάρχουν κάποιες ακαθαρσίες που πηγάζουν από τον κανονικό τρόπο σκέψης των ανθρώπων· αυτό είναι αναπόφευκτο. Επιπλέον, οι ενέργειές του δεν έφταναν στο σημείο να αποτελούν διατάραξη ή αναστάτωση. Όταν υπάρχει κάποιο από αυτό το είδος έργου της ανθρώπινης φύσης, είναι πιο εύκολο να το δεχτούν οι άνθρωποι. Εφόσον οι ακαθαρσίες που περιέχονται στον κανονικό τρόπο σκέψης των ανθρώπων δεν διαταράσσουν τίποτα, μετράνε ως κανονικές. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι με κανονικό τρόπο σκέψης είναι όλοι ικανοί να σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο. Όταν οι άνθρωποι ζούνε στη σάρκα, έχουν τον δικό τους τρόπο σκέψης, αλλά δεν υπάρχει κανένας τρόπος να τις ξεριζώσουν. Ωστόσο, αφού βιώσουν το έργο του Θεού για κάποιο διάστημα και κατανοήσουν ορισμένες αλήθειες, αυτοί οι τρόποι σκέψης στο μυαλό των ανθρώπων θα μειωθούν. Όταν θα έχουν βιώσει περισσότερα πράγματα, θα μπορούν να βλέπουν καθαρά, κι έτσι θα διαταράσσουν λιγότερο τα πράγματα. Με άλλα λόγια, όταν διαψευσθούν οι φαντασιώσεις και τα λογικά συμπεράσματα των ανθρώπων, τα μη κανονικά συναισθήματά τους θα μειωθούν. Όσοι ζούνε στη σάρκα έχουν όλοι τον δικό τους τρόπο σκέψης, όμως στο τέλος, ο Θεός θα τους κατεργαστεί στο σημείο που ο τρόπος σκέψης τους δεν θα μπορεί να τους ενοχλεί, δεν θα μπορούν να βασίζονται πλέον στα συναισθήματά τους στη ζωή τους, θα αναπτυχθεί το πραγματικό ανάστημά τους, και θα μπορούν να ζουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού εντός της πραγματικότητας, και δεν θα κάνουν πλέον πράγματα που είναι ασαφή ή κενά, και τότε δεν θα κάνουν πράγματα που θα προκαλούν διαταράξεις. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι ψευδαισθήσεις τους θα πάψουν να υπάρχουν και από εκείνη τη στιγμή και εφεξής, οι ενέργειές τους θα είναι το πραγματικό τους ανάστημα.