Η γαλήνη και η χαρά για τις οποίες μιλώ σήμερα δεν είναι ίδιες με αυτές στις οποίες πιστεύεις και τις οποίες κατανοείς. Παλαιότερα νόμιζες ότι η γαλήνη και η χαρά σήμαιναν να είσαι ευτυχισμένος όλη μέρα, να μην υπάρχει ασθένεια ή δυστυχία στην οικογένειά σου, να είσαι πάντα ευχαριστημένος μες στην καρδιά σου χωρίς το παραμικρό αίσθημα θλίψης, και να νιώθεις μια απερίγραπτη αίσθηση χαράς, ανεξάρτητα από τον βαθμό στον οποίο έχει αναπτυχθεί η ζωή σου. Κι αυτά ήταν πέρα από την αύξηση στον μισθό σου και την πρόσφατη εισαγωγή του γιου σου στο πανεπιστήμιο. Έχοντας τα πράγματα αυτά κατά νου, προσευχόσουν στον Θεό και, βλέποντας ότι η χάρη του Θεού ήταν πολύ μεγάλη, γινόσουν πανευτυχής, το χαμόγελό σου έφτανε μέχρι τ’ αυτιά και δεν μπορούσες να σταματήσεις να ευχαριστείς τον Θεό. Αυτή η γαλήνη και η χαρά δεν είναι αληθινή γαλήνη και χαρά που προέρχονται από το να έχει κανείς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Αντιθέτως, είναι η γαλήνη και η χαρά που απορρέουν από την ικανοποίηση της σάρκας. Θα πρέπει να κατανοείς ποια εποχή είναι η σημερινή· δεν είναι η Εποχή της Χάριτος και δεν είναι πλέον ο καιρός που επιζητείς να γεμίσεις την κοιλιά σου με ψωμί. Μπορεί να είσαι περιχαρής επειδή όλα πάνε καλά στην οικογένειά σου, αλλά η ζωή σου πνέει τα λοίσθια —κι έτσι, όσο μεγάλη κι αν είναι η χαρά σου, το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μαζί σου. Το να αποκτήσεις την παρουσία του Αγίου Πνεύματος είναι απλό: κάνε σωστά ό,τι οφείλεις να κάνεις, εκτέλεσε καλά το καθήκον και τη λειτουργία ενός ανθρώπινου όντος και κατάφερε να εφοδιαστείς με τα πράγματα που χρειάζεσαι ώστε να αντισταθμίσεις τα ελαττώματά σου. Εάν φέρεις συνέχεια ένα φορτίο για την ίδια τη ζωή σου και είσαι ευτυχής επειδή έχεις αντιληφθεί μια αλήθεια ή έχεις κατανοήσει το τρέχον έργο του Θεού, τότε έχεις πραγματικά την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Ή, εάν κατά καιρούς σε κυριεύει το άγχος επειδή αντιμετωπίζεις ένα ζήτημα το οποίο δεν γνωρίζεις πώς να το περάσεις ή επειδή δεν κατανοείς μια αλήθεια μέσω συναναστροφής, τότε αυτό αποδεικνύει ότι το Άγιο Πνεύμα είναι μαζί σου. Αυτές είναι κοινές καταστάσεις της εμπειρίας της ζωής. Πρέπει να κατανοείς τη διαφορά μεταξύ του να έχεις και να μην έχεις την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, και η άποψή σου γι’ αυτό το θέμα δεν πρέπει να είναι υπεραπλουστευμένη.

Προηγουμένως είχε ειπωθεί ότι το να έχει κανείς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος διαφέρει από το να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν έχει κανείς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, η κανονική κατάστασή του εκδηλώνεται με το να έχει κανονικές σκέψεις, κανονική λογική και κανονική ανθρώπινη φύση. Ο χαρακτήρας ενός ατόμου θα παραμείνει όπως ήταν, αλλά μέσα του θα είναι γαλήνιος και, εξωτερικά, θα έχει την ευπρέπεια ενός αγίου. Έτσι θα είναι όταν είναι μαζί του το Άγιο Πνεύμα. Όταν έχει κανείς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, το σκεπτικό του είναι κανονικό. Όταν πεινάει θέλει να φάει και όταν διψάει θέλει να πιει νερό… Αυτές οι εκδηλώσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης δεν συνιστούν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος· πρόκειται για το κανονικό σκεπτικό των ανθρώπων και την κανονική κατάστασή τους όταν έχουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν εσφαλμένα ότι όσοι έχουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος δεν γνωρίζουν πείνα, δεν νιώθουν κούραση και φαίνεται να μη σκέφτονται καθόλου την οικογένεια, έχοντας διαχωρίσει σχεδόν εξ ολοκλήρου τον εαυτό τους από τη σάρκα. Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερο είναι το Άγιο Πνεύμα με τους ανθρώπους, τόσο πιο κανονικοί είναι εκείνοι. Ξέρουν να υποφέρουν και να εγκαταλείπουν πράγματα για τον Θεό, να δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό και να είναι πιστοί στον Θεό· επιπλέον, σκέφτονται την τροφή και την ένδυση. Με άλλα λόγια, δεν έχουν χάσει τίποτα από την κανονική ανθρώπινη φύση που οφείλουν να έχουν οι άνθρωποι και, αντ’ αυτού, διαθέτουν ιδιαίτερη λογική. Μερικές φορές, διαβάζουν τα λόγια του Θεού και συλλογίζονται το έργο του Θεού· υπάρχει πίστη στην καρδιά τους και είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια. Φυσικά, το έργο του Αγίου Πνεύματος βασίζεται σε αυτό το θεμέλιο. Εάν οι άνθρωποι δεν έχουν κανονικό σκεπτικό, τότε δεν διαθέτουν λογική —αυτό δεν συνιστά κανονική κατάσταση. Όταν οι άνθρωποι έχουν κανονικό σκεπτικό και το Άγιο Πνεύμα είναι μαζί τους, είναι βέβαιο πως κατέχουν τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου και, συνεπώς, η κατάστασή τους είναι κανονική. Όταν βιώνει κανείς το έργο του Θεού, το να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι κάτι που συμβαίνει περιστασιακά, ενώ το να έχει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος είναι κάτι σχεδόν διαρκές. Εφόσον η λογική και το σκεπτικό των ανθρώπων είναι κανονικά, κι εφόσον οι καταστάσεις τους είναι κανονικές, τότε το Άγιο Πνεύμα είναι σίγουρα μαζί τους. Όταν η λογική και το σκεπτικό των ανθρώπων δεν είναι κανονικά, τότε η ανθρώπινη φύση τους δεν είναι κανονική. Εάν, αυτήν τη στιγμή, το έργο του Αγίου Πνεύματος βρίσκεται μέσα σου, τότε το Άγιο Πνεύμα θα είναι σίγουρα κι Αυτό μαζί σου. Αλλά αν το Άγιο Πνεύμα είναι μαζί σου, δεν συνάγεται ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται απαραιτήτως μέσα σου, διότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται σε ειδικές περιόδους. Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος μπορεί απλώς να διατηρήσει την κανονική ύπαρξη των ανθρώπων, αλλά το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μόνο σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Παραδείγματος χάριν, αν είσαι επικεφαλής ή εργάτης, όταν ποτίζεις και παρέχεις θρέψη για την εκκλησία, το Άγιο Πνεύμα θα σε διαφωτίζει με ορισμένα λόγια που είναι επιμορφωτικά για τους άλλους και μπορούν να επιλύσουν κάποια πρακτικά προβλήματα των αδελφών σου —σε τέτοιες στιγμές εργάζεται το Άγιο Πνεύμα. Μερικές φορές, όταν τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού, το Άγιο Πνεύμα σε διαφωτίζει με ορισμένα λόγια τα οποία σχετίζονται ιδιαίτερα με τις δικές σου εμπειρίες, δίνοντάς σου τη δυνατότητα να αποκτήσεις βαθύτερη γνώση των δικών σου καταστάσεων· κι αυτό αποτελεί έργο του Αγίου Πνεύματος. Μερικές φορές, καθώς μιλάω, εσείς ακούτε και είστε σε θέση να συγκρίνετε τις καταστάσεις σας με τα λόγια Μου και, μερικές φορές, νιώθετε συγκίνηση ή έμπνευση· όλα αυτά αποτελούν έργο του Αγίου Πνεύματος. Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσα τους την κάθε στιγμή. Αυτό είναι αδύνατον. Αν έλεγαν ότι το Άγιο Πνεύμα είναι πάντα μαζί τους, αυτό θα ήταν ρεαλιστικό. Αν έλεγαν ότι το σκεπτικό και η σύνεσή τους είναι συνεχώς κανονικά, κι αυτό θα ήταν ρεαλιστικό και θα έδειχνε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι μαζί τους. Αν λένε ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται συνεχώς μέσα τους, ότι ο Θεός τούς διαφωτίζει και το Άγιο Πνεύμα τούς αγγίζει κάθε στιγμή και ότι αποκτούν νέες γνώσεις συνεχώς, τότε αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση φυσιολογικό! Είναι ολότελα υπερφυσικό! Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, αυτοί οι άνθρωποι είναι κακά πνεύματα! Ακόμη κι όταν ενσαρκώνεται το Πνεύμα του Θεού, υπάρχουν στιγμές που πρέπει να τραφεί και να αναπαυθεί —για να μη μιλήσουμε για τους ανθρώπους. Εκείνοι που έχουν κυριευτεί από κακά πνεύματα φαίνεται ότι είναι απαλλαγμένοι από την αδυναμία της σάρκας. Είναι σε θέση να απαρνηθούν και να εγκαταλείψουν τα πάντα, είναι απαλλαγμένοι από το συναίσθημα, είναι ικανοί να υπομείνουν μαρτύριο και δεν αισθάνονται την παραμικρή κόπωση, θαρρείς κι έχουν υπερβεί τη σάρκα. Αυτό δεν είναι εξαιρετικά υπερφυσικό; Το έργο των κακών πνευμάτων είναι υπερφυσικό —κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να επιτύχει τέτοια πράγματα! Όσοι έχουν έλλειψη διάκρισης νιώθουν φθόνο όταν βλέπουν τέτοιους ανθρώπους: Λένε ότι διαθέτουν μεγάλο σθένος στην πίστη τους στον Θεό, ότι έχουν μεγάλη πίστη και ότι δεν δείχνουν ποτέ το παραμικρό σημάδι αδυναμίας! Στην πραγματικότητα, όλα αυτά αποτελούν εκδηλώσεις του έργου ενός κακού πνεύματος. Διότι οι κανονικοί άνθρωποι έχουν, αναπόφευκτα, ανθρώπινες αδυναμίες· αυτή είναι η κανονική κατάσταση όσων έχουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος.

Τι σημαίνει να μένει κανείς ακλόνητος στη μαρτυρία του; Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι απλώς ακολουθούν με τον τρόπο που ακολουθούν επί του παρόντος και δεν τους απασχολεί το αν είναι ικανοί να κερδίσουν τη ζωή· δεν επιδιώκουν τη ζωή, αλλά ούτε και υποχωρούν. Το μόνο που αναγνωρίζουν είναι ότι αυτό το στάδιο του έργου επιτελείται από τον Θεό. Αυτό δεν συνιστά αποτυχία στη μαρτυρία τους; Τέτοιοι άνθρωποι δεν γίνονται καν μάρτυρες της κατάκτησής τους. Αυτοί που έχουν κατακτηθεί, ακολουθούν ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο και είναι σε θέση να επιδιώκουν τη ζωή. Όχι μόνο πιστεύουν στον πρακτικό Θεό, μα γνωρίζουν, επίσης, να υποτάσσονται σε όλες τις διευθετήσεις του Θεού. Έτσι είναι όσοι καταθέτουν μαρτυρία. Όσοι δεν καταθέτουν μαρτυρία, δεν έχουν επιδιώξει ποτέ τη ζωή και συνεχίζουν να ακολουθούν τελώντας σε σύγχυση. Μπορεί να ακολουθείς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις κατακτηθεί, διότι δεν κατανοείς καθόλου το σημερινό έργο του Θεού. Πρέπει να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις προκειμένου να κατακτηθεί κανείς. Δεν έχουν κατακτηθεί όλοι όσοι ακολουθούν, γιατί, μες στην καρδιά σου, δεν κατανοείς διόλου τον λόγο που πρέπει να ακολουθείς τον Θεό του σήμερα, ούτε γνωρίζεις πώς τα κατάφερες μέχρι σήμερα και ποιος σε έχει στηρίξει μέχρι σήμερα. Η άσκηση της πίστης ορισμένων ανθρώπων στον Θεό είναι πάντα συγκεχυμένη και μπερδεμένη· συνεπώς, το να ακολουθείς δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχεις μαρτυρία. Τι είναι ακριβώς η αληθινή μαρτυρία; Η μαρτυρία για την οποία γίνεται λόγος εδώ αποτελείται από δύο μέρη: Το ένα είναι η μαρτυρία κάποιου περί της κατάκτησής του και το άλλο είναι η μαρτυρία περί της τελείωσής του (η οποία, φυσικά, θα είναι η μαρτυρία που έπεται των μεγαλύτερων δοκιμασιών και δεινών του μέλλοντος). Με άλλα λόγια, εάν είσαι σε θέση να παραμείνεις ακλόνητος κατά τη διάρκεια των δεινών και των δοκιμασιών, τότε θα έχεις γίνει μάρτυρας του δεύτερου σταδίου της μαρτυρίας. Το σημαντικό σήμερα είναι το πρώτο στάδιο της μαρτυρίας: το να μπορείς να μένεις ακλόνητος κατά τη διάρκεια κάθε περίστασης των δοκιμασιών της παίδευσης και της κρίσης. Αυτή είναι η μαρτυρία της κατάκτησης κάποιου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τώρα είναι ο καιρός της κατάκτησης. (Θα πρέπει να γνωρίζεις ότι τώρα είναι ο καιρός του έργου του Θεού επί γης· το κύριο έργο που κάνει ο ενσαρκωμένος Θεός στη γη είναι η κατάκτηση, μέσω της κρίσης και της παίδευσης, αυτής της ομάδας ανθρώπων επί γης οι οποίοι Τον ακολουθούν.) Το αν είσαι ή δεν είσαι ικανός να γίνεις μάρτυρας της κατάκτησής σου δεν εξαρτάται μόνο από το αν είσαι σε θέση να ακολουθήσεις μέχρι τέλους, αλλά εξαρτάται, κυρίως, από το αν, καθώς βιώνεις κάθε στάδιο του έργου του Θεού, είσαι ικανός να κατανοείς αληθινά την παίδευση και την κρίση του Θεού και από το αν αντιλαμβάνεσαι πραγματικά όλο αυτό το έργο. Δεν θα μπορέσεις να περάσεις στα μουλωχτά απλώς με το ακολουθείς μέχρι τέλους. Πρέπει να είσαι σε θέση να υποκύπτεις πρόθυμα κατά τη διάρκεια κάθε περίστασης παίδευσης και κρίσης, πρέπει να είσαι ικανός να κατανοείς αληθινά το κάθε στάδιο του έργου που βιώνεις και πρέπει να είσαι σε θέση να αποκτάς γνώση της διάθεσης του Θεού και να επιτυγχάνεις υποταγή σε αυτήν. Αυτή είναι η υπέρτατη μαρτυρία της κατάκτησής σου, την οποία απαιτείται να καταθέσεις. Η μαρτυρία της κατάκτησής σου αναφέρεται κυρίως στη γνώση σου για την ενσάρκωση του Θεού. Ουσιαστικά, αυτό το στάδιο μαρτυρίας αποτελεί μαρτυρία για την ενσάρκωση του Θεού. Δεν έχει σημασία τι κάνεις ή τι λες ενώπιον των κοσμικών ανθρώπων ή ενώπιον όσων ασκούν την εξουσία· το σημαντικότερο απ’ όλα είναι το κατά πόσον είσαι σε θέση να υποτάσσεσαι σε όλα τα λόγια που εξέρχονται από το στόμα του Θεού και όλο το έργο Του. Ως εκ τούτου, αυτό το στάδιο μαρτυρίας απευθύνεται στον Σατανά και σε όλους τους εχθρούς του Θεού —στους δαίμονες και στους εχθρικά διακείμενους που δεν πιστεύουν ότι ο Θεός θα ενσαρκωθεί για δεύτερη φορά και θα έλθει για να επιτελέσει ακόμη σπουδαιότερο έργο και, επιπλέον, δεν πιστεύουν στο γεγονός της επιστροφής του Θεού στη σάρκα. Με άλλα λόγια, απευθύνεται σε όλους τους αντίχριστους —σε όλους τους εχθρούς που δεν πιστεύουν στην ενσάρκωση του Θεού.

Το να σκέφτεσαι τον Θεό και να λαχτάρας τον Θεό δεν αποδεικνύουν ότι έχεις κατακτηθεί από τον Θεό· αυτό εξαρτάται από το αν πιστεύεις ότι Αυτός είναι ο Λόγος που ενσαρκώθηκε, από το αν πιστεύεις ότι ο Λόγος έχει ενσαρκωθεί και από το αν πιστεύεις ότι το Πνεύμα έχει γίνει ο Λόγος και ο Λόγος έχει ενσαρκωθεί. Αυτή είναι η βασική μαρτυρία. Δεν έχει σημασία πώς ακολουθείς ούτε πώς δαπανάς εαυτόν· αυτό που έχει καθοριστική σημασία είναι αν είσαι σε θέση να διαπιστώσεις, από αυτήν την κανονική ανθρώπινη φύση, ότι ο Λόγος έχει ενσαρκωθεί και ότι το Πνεύμα της αλήθειας έχει υλοποιηθεί στη σάρκα —ότι όλη η αλήθεια, η οδός και η ζωή έχουν ενσαρκωθεί, ότι το Πνεύμα του Θεού έχει πράγματι καταφτάσει στη γη και ότι το Πνεύμα έχει ενσαρκωθεί. Μολονότι, εκ πρώτης όψεως, αυτό φαίνεται να διαφέρει από τη σύλληψη από το Άγιο Πνεύμα, σε αυτό το έργο είσαι σε θέση να δεις πιο καθαρά ότι το Πνεύμα έχει ήδη υλοποιηθεί στη σάρκα και, επιπλέον, ότι ο Λόγος έχει γίνει σάρκα και ότι ο Λόγος έχει ενσαρκωθεί. Είσαι σε θέση να κατανοήσεις το αληθινό νόημα των λόγων: «Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος». Επιπλέον, πρέπει να κατανοήσεις ότι ο Λόγος του σήμερα είναι ο Θεός, και να δεις τον Λόγο να ενσαρκώνεται. Αυτή είναι η καλύτερη μαρτυρία που μπορείς να καταθέσεις. Αυτό αποδεικνύει ότι κατέχεις αληθινή γνώση για τον ενσαρκωμένο Θεό —δεν είσαι μόνο σε θέση να Τον γνωρίζεις, αλλά έχεις και την επίγνωση ότι η οδός στην οποία πορεύεσαι σήμερα είναι η οδός της ζωής και η οδός της αλήθειας. Το στάδιο του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς εκπλήρωσε μόνο την ουσία της φράσης «ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ»: Η αλήθεια του Θεού ήταν με τον Θεό, και το Πνεύμα του Θεού ήταν με τη σάρκα και ήταν αναπόσπαστο από τη σάρκα αυτή. Δηλαδή, η σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού ήταν μαζί με το Πνεύμα του Θεού, γεγονός που αποτελεί μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο ενσαρκωμένος Ιησούς ήταν η πρώτη ενσάρκωση του Θεού. Αυτό το στάδιο του έργου εκπληρώνει επακριβώς το εσωτερικό νόημα της φράσης «ο Λόγος ενσαρκώνεται», έδωσε βαθύτερο νόημα στη φράση «ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος», και σου δίνει τη δυνατότητα να πιστέψεις ακράδαντα στα λόγια «Εν αρχή ήτο ο Λόγος». Με άλλα λόγια, κατά τον καιρό της δημιουργίας, ο Θεός κατείχε λόγια, τα λόγια Του ήταν μαζί Του και ήταν αναπόσπαστα στοιχεία Του και, κατά την τελική εποχή, Εκείνος αποσαφηνίζει ακόμη περισσότερο τη δύναμη και την εξουσία των λόγων Του και επιτρέπει στον άνθρωπο να δει όλες τις οδούς Του —να ακούσει όλα τα λόγια Του. Έτσι είναι το έργο της τελικής εποχής. Πρέπει να φτάσεις στο σημείο να κατανοείς αυτά τα πράγματα πέρα για πέρα. Το θέμα δεν είναι να γνωρίζεις τη σάρκα, αλλά το πώς κατανοείς τη σάρκα και τον Λόγο. Αυτήν τη μαρτυρία πρέπει να καταθέσεις και αυτό πρέπει να γνωρίζουν όλοι. Επειδή αυτό είναι το έργο της δεύτερης ενσάρκωσης —και η τελευταία φορά που ενσαρκώνεται ο Θεός— ολοκληρώνει απόλυτα τη σημασία της ενσάρκωσης, επιτελεί και εξαγγέλλει διεξοδικά όλο το έργο του Θεού στη σάρκα και θέτει τέλος στην εποχή της ύπαρξης του Θεού στη σάρκα. Συνεπώς, πρέπει να γνωρίζεις τη σημασία της ενσάρκωσης. Δεν έχει σημασία πόσο πολύ τρέχεις από εδώ κι από εκεί ή πόσο καλά επιτελείς άλλα εξωτερικά ζητήματα· αυτό που έχει σημασία είναι το κατά πόσον είσαι σε θέση να υποκύψεις πραγματικά ενώπιον του ενσαρκωμένου Θεού, να αφιερώσεις ολόκληρη την ύπαρξή σου στον Θεό και να υποταχθείς σε όλα τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα Του. Αυτό θα πρέπει να κάνεις και με αυτό θα πρέπει να συμμορφώνεσαι.

Το τελευταίο βήμα μαρτυρίας είναι η μαρτυρία για το αν είσαι σε θέση να τελειωθείς ή όχι —δηλαδή, έχοντας συλλάβει όλα τα λόγια που ειπώθηκαν από το στόμα του ενσαρκωμένου Θεού, καταφέρνεις να κατέχεις τη γνώση του Θεού και να γίνεις σίγουρος γι’ Αυτόν, βιώνεις όλα τα λόγια από το στόμα του Θεού και επιτυγχάνεις τις προϋποθέσεις που ζητά ο Θεός από εσένα —το ύφος του Πέτρου και την πίστη του Ιώβ— έτσι ώστε να μπορείς να υποταχθείς μέχρι θανάτου, να παραδοθείς ολοκληρωτικά σε Αυτόν και να επιτύχεις, εν τέλει, την εικόνα του ανθρώπου που πληροί τις προδιαγραφές, δηλαδή την εικόνα κάποιου που έχει κατακτηθεί και τελειωθεί αφότου βίωσε την κρίση και την παίδευση του Θεού. Αυτή είναι η υπέρτατη μαρτυρία —είναι η μαρτυρία που οφείλει να καταθέσει κάποιος που οδηγείται, εν τέλει, στην τελείωση. Αυτά είναι τα δύο στάδια μαρτυρίας τα οποία θα πρέπει να καταθέσεις· είναι αλληλένδετα και το καθένα τους είναι απαραίτητο. Εντούτοις, υπάρχει κάτι που πρέπει να γνωρίζεις: Η μαρτυρία που απαιτώ από εσένα σήμερα δεν απευθύνεται στους ανθρώπους του κόσμου ούτε σε κάποιο μεμονωμένο άτομο, αλλά σε αυτό που ζητώ από εσένα. Υπολογίζεται με βάση το αν είσαι σε θέση να Με ικανοποιήσεις και με το αν είσαι σε θέση να ανταποκριθείς απόλυτα στα πρότυπα των απαιτήσεων που έχω από τον καθένα σας. Αυτά είναι τα πράγματα που θα πρέπει να κατανοήσετε.