Το 2021 ήμουν υπεύθυνη για το έργο ποτίσματος σε τρεις εκκλησίες. Οι δύο επικεφαλής της ομάδας ποτίσματος στη μία εκκλησία, η Λι Καν και η Ζανγκ Σουάν, εργάζονταν παλιά μαζί μου. Εκείνο το διάστημα, ένιωθα ότι η Λι Καν ήταν ικανή και είχε φορτίο στο καθήκον της. Μου έκανε υποδείξεις και με βοηθούσε να διορθώσω εγκαίρως οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις στο καθήκον μου. Χάρη στην επίβλεψη και τις υπενθυμίσεις της, ένα μέρος του έργου δεν καθυστερούσε. Η Ζανγκ Σουάν είχε επίσης φορτίο και όταν ήμουν σε άσχημη κατάσταση, με βοηθούσε μια καρδιά γεμάτη αγάπη. Ήμουν ιδιαίτερα χαρούμενη που εργαζόμουν μαζί τους, γιατί θεωρούσα τις εργασιακές τους ικανότητες, το επίπεδό τους και τη στάση τους απέναντι στο καθήκον τους μια χαρά. Με αυτές τις δύο να παίρνουν τα ηνία εδώ, δεν χρειαζόταν να ανησυχώ για το έργο ποτίσματος σε αυτήν την εκκλησία και μπορούσα να εστιάσω στο έργο των άλλων δύο εκκλησιών. Αργότερα, από τα γράμματά τους, είδα ότι τα αποτελέσματα του έργου τους ήταν καλύτερα από αυτά των άλλων εκκλησιών. Επιβεβαίωσα ακόμα περισσότερο ότι είχαν εργασιακές ικανότητες, οπότε σπανίως επενέβαινα στο έργο τους.

Μια φορά, η επικεφαλής μου έστειλε ένα γράμμα για να με καλέσει να συμμετάσχω πρακτικά στο έργο ποτίσματος και να προσαρμόσω άμεσα οποιοδήποτε ακατάλληλο προσωπικό είχα βρει, ώστε να αποφευχθούν καθυστερήσεις στο έργο. Όταν έλαβα το γράμμα, πήγα γρήγορα στις άλλες δύο εκκλησίες να δω πώς πήγαινε το έργο. Βρήκα μια επικεφαλής της ομάδας ποτίσματος που δεν μπορούσε να κάνει αληθινό έργο και έκανα άμεσα τις προσαρμογές. Όταν ήταν να επισκεφτώ την εκκλησία στην οποία ήταν επικεφαλής η Λι Καν, σκέφτηκα: «Είτε μιλάμε για τις εργασιακές τους ικανότητες, είτε για το αίσθημα φορτίου ή το επίπεδο τους, αυτή και η Ζανγκ Σουάν είναι σε όλα μια χαρά. Όσο είναι εκεί αυτές οι δύο, σίγουρα δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα στο έργο». Δεν έλεγξα, λοιπόν, το έργο τους. Μια άλλη φορά, κάλεσα σε συνάθροιση τους επικεφαλής των ομάδων ποτίσματος από διάφορες εκκλησίες επειδή ήθελα να μάθω λεπτομέρειες σχετικά με τις παρεκκλίσεις στο έργο τους, ώστε να εντοπίσω τα προβλήματα και να τα λύσω εγκαίρως. Ωστόσο, εκείνη τη φορά, ρώτησα κυρίως για το έργο των άλλων επικεφαλής ομάδας, και συγκεκριμένα πώς έκαναν συνήθως τις συναθροίσεις για νέους πιστούς και ποια λόγια του Θεού χρησιμοποιούσαν για να συναναστραφούν μαζί τους, να λύσουν τις απορίες των πιστών και πάει λέγοντας. Ύστερα από ενδελεχείς ερωτήσεις, εντόπισα κάποια προβλήματα, συναναστράφηκα πάνω σε αυτά και αυτοί τα ανέτρεψαν επί τόπου. Όταν έφτασα στη Λι Καν και τη Ζανγκ Σουάν, σκέφτηκα ότι είχαν αρκετό αίσθημα φορτίου και καλές εργασιακές ικανότητες κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, οπότε δεν ρώτησα λεπτομέρειες για το έργο τους. Αργότερα, η επικεφαλής μου μου ζήτησε να της προτείνω μια σχετικά καλή ποτίστρια, οπότε πρότεινα τη Λι Καν. Ωστόσο, η επικεφαλής, μόλις εξέτασε την κατάσταση, είδε ότι τα αποτελέσματα του ποτίσματος της Λι Καν δεν ήταν καλά και με ρώτησε πώς μπόρεσα να της προτείνω ένα τέτοιο άτομο. Σκέφτηκα: «Μήπως η επικεφαλής έχει πολύ υψηλές απαιτήσεις; Όπως καταλαβαίνω εγώ τη Λι Καν, ακόμα κι αν δεν μπορέσει να πάρει προαγωγή, παραμένει ικανή και με το παραπάνω να ποτίσει νέους πιστούς στην εκκλησία». Αργότερα, η επικεφαλής μού είπε: «Η Λι Καν και η Ζανγκ Σουάν είναι τεμπέλες και ύπουλες, και θέλουν να κάνουν τα καθήκοντά τους άνετα. Έχουμε συναναστραφεί ήδη μαζί τους πάνω σ’ αυτό. Ας δούμε πώς θα αποδώσουν στο μέλλον». Μόλις το άκουσα αυτό, όχι μόνο δεν το πήρα σοβαρά αλλά σκέφτηκα: «Ποιος δεν σκέφτεται τη σάρκα του κάποιες φορές; Από τη στιγμή που κάνουν το τωρινό τους έργο καλά, δεν αρκεί αυτό;» Μετά από αυτό, πάλι δεν έλεγξα ούτε επέβλεψα το έργο τους.

Μετά από λίγο, η επικεφαλής έστειλε ένα γράμμα που έλεγε ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα στο έργο του ποτίσματος στην εκκλησία όπου επικεφαλής είναι η Λι Καν και μου ζήτησε να τα λύσω το συντομότερο δυνατό. Όταν είδα το γράμμα, σκέφτηκα: «Η Λι Καν πιστεύει χρόνια στον Θεό και έχει υπηρετήσει ως επικεφαλής. Γνωρίζω την εργασιακή της ικανότητα και το επίπεδό της. Είναι δυνατόν η κατάσταση να είναι όντως τόσο άσχημη; Μήπως έχει κάνει λάθος η επικεφαλής; Από τη στιγμή, όμως, που το είπε η επικεφαλής, πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος. Πρέπει να ερευνήσω πρακτικά την κατάσταση». Μόνο μόλις έμαθα για την κατάσταση, κατάλαβα ότι ούτε η Λι Καν ούτε η Ζανγκ Σουάν έκαναν αληθινό έργο. Δεν είχαν καλλιεργήσει τα ταλαντούχα άτομα που θα έπρεπε να είχαν καλλιεργήσει στην εκκλησία, και αυτά που έτρωγαν και έπιναν οι νέοι πιστοί στις συναθροίσεις δεν ήταν οι πιο βασικές αλήθειες σχετικά με τη γνώση του έργου του Θεού. Υπήρχαν επίσης κάποιοι νέοι πιστοί που είχαν γίνει αρνητικοί όταν άκουσαν τις φήμες του ΚΚΚ, και η Λι Καν και η Ζανγκ Σουάν περιέργως κανόνισαν να τους υποστηρίξει ένα ανεύθυνο άτομο. Τα προβλήματα των νέων πιστών δεν είχαν λυθεί, ενώ η Λι Καν και η Ζανγκ Σουάν δεν είχαν βρει τρόπους να συναναστραφούν με τους νέους πιστούς και να τους βοηθήσουν παραπάνω. Κάποιοι νέοι πιστοί είχαν σχεδόν αποχωρήσει. Στο τέλος, οι νέοι πιστοί ανέτρεψαν την κατάστασή τους μόνο όταν διάβασαν μόνοι τους τον λόγο του Θεού. Αν και υπήρχαν πολλές αποκλίσεις και κενά στο έργο ποτίσματος, η Λι Καν και η Ζανγκ Σουάν δεν έκαναν αυτοκριτική και προσπάθησαν μάλιστα να κατηγορήσουν άλλους. Μόλις τα έμαθα όλα αυτά, σοκαρίστηκα: «Πώς έγιναν έτσι τα πράγματα; Όπως τις καταλάβαινα εγώ, παλιά είχαν αίσθημα φορτίου όταν έκαναν τα καθήκοντά τους. Πώς έγιναν έτσι τα πράγματα τώρα;» Αλλά τα γεγονότα βρίσκονταν πια μπροστά στα μάτια μου. Έπρεπε να το αποδεχτώ. Ένιωθα παράλληλα πολλές ενοχές. Αν τις είχα επιβλέψει και είχα ελέγξει το έργο τους νωρίτερα, θα είχαμε γλιτώσει τόσα προβλήματα στο έργο του ποτίσματος. Αδιαπραγμάτευτα, έφερα ευθύνη γι’ αυτό.

Αργότερα, είδα ένα χωρίο από τον λόγο του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Οι ψευδο-επικεφαλής δεν ρωτούν ποτέ για τους επιβλέποντες που δεν κάνουν πραγματικό έργο ή που δεν ασχολούνται με το έργο τους. Πιστεύουν ότι χρειάζεται απλώς να επιλέξουν έναν επιβλέποντα και ότι έτσι λήγει το ζήτημα· ότι μετά ο επιβλέπων θα μπορεί να χειρίζεται μόνος του όλα τα ζητήματα του έργου. Έτσι, οι ψευδο-επικεφαλής απλώς πραγματοποιούν συναθροίσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα και δεν επιβλέπουν το έργο ούτε ρωτούν πώς προχωράει, αλλά συμπεριφέρονται σαν αφεντικά που δεν ανακατεύονται. Αν κάποιος αναφέρει ένα πρόβλημα μ’ έναν επιβλέποντα, ένας ψευδο-επικεφαλής θα πει: “Είναι απλώς ένα δευτερεύον πρόβλημα, όλα καλά. Μπορείτε να το χειριστείτε μόνοι σας. Μη ρωτάτε εμένα”. Ο άνθρωπος που ανέφερε το πρόβλημα λέει: “Αυτός ο επιβλέπων είναι ένας λαίμαργος τεμπέλης. Εστιάζει μόνο στο φαγητό και στη διασκέδαση και είναι χαραμοφάης. Δεν θέλει να υποφέρει ούτε λίγη κακουχία στο καθήκον του, πάντα λουφάρει με δόλιο τρόπο και βρίσκει δικαιολογίες για ν’ αποφύγει το έργο του και ν’ απαλλαγεί από τις ευθύνες του. Δεν είναι κατάλληλος για επιβλέπων”. Ο ψευδο-επικεφαλής θ’ απαντήσει: “Ήταν εξαιρετικός όταν επιλέχθηκε ως επιβλέπων. Αυτό που λες δεν είναι αλήθεια ή, ακόμα κι αν είναι, είναι απλώς μια προσωρινή εκδήλωση”. Ο ψευδο-επικεφαλής δεν θα προσπαθήσει να μάθει περισσότερα για την περίπτωση του επιβλέποντος· αντιθέτως, θα κρίνει και θ’ αποφανθεί για το ζήτημα με βάση τις δικές του προηγούμενες εντυπώσεις για τον συγκεκριμένο επιβλέποντα. Όποιος κι αν αναφέρει προβλήματα με τον επιβλέποντα, ο ψευδο-επικεφαλής θα τον αγνοήσει. Ο επιβλέπων δεν κάνει πραγματικό έργο και το έργο της εκκλησίας έχει σχεδόν φτάσει σε τέλμα, αλλά ο ψευδο-επικεφαλής δεν νοιάζεται, είναι σαν να μην τον αφορά καν. Είναι αρκετά εμετικό το γεγονός ότι κάνει τα στραβά μάτια όταν κάποιος αναφέρει τα προβλήματα του επιβλέποντος. Ποιο είναι, όμως, το πιο απεχθές από όλα; Όταν οι άνθρωποι του αναφέρουν πραγματικά σοβαρά προβλήματα με τον επιβλέποντα, εκείνος δεν προσπαθεί να τα λύσει, και μάλιστα βρίσκει κάθε λογής δικαιολογίες: “Τον γνωρίζω αυτόν τον επιβλέποντα· πιστεύει αληθινά στον Θεό, ποτέ δεν θα είχε προβλήματα. Ακόμη κι αν είχε κάποιο μικρό ζήτημα, ο Θεός θα τον προστάτευε και θα τον πειθαρχούσε. Αν κάνει λάθη, αυτό είναι ανάμεσα σ’ εκείνον και στον Θεό· εμείς δεν χρειάζεται ν’ ασχοληθούμε μ’ αυτό”. Οι ψευδο-επικεφαλής εργάζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Παριστάνουν ότι κατανοούν την αλήθεια και ότι έχουν πίστη, αλλά απλώς προκαλούν χάος στο εκκλησιαστικό έργο· το εκκλησιαστικό έργο μπορεί να φτάσει ακόμα και σε τέλμα κι εκείνοι να εξακολουθούν να προσποιούνται ότι δεν έχουν ιδέα. Άραγε, οι ψευδο-επικεφαλής δεν ενεργούν υπερβολικά σαν χαρτογιακάδες; Είναι ανίκανοι να κάνουν οι ίδιοι αληθινό έργο και δεν είναι σχολαστικοί ούτε σε σχέση με το έργο των επικεφαλής και των επιβλεπόντων των ομάδων· δεν το παρακολουθούν ούτε ρωτάνε σχετικά. Η άποψή τους για τους ανθρώπους βασίζεται μόνο στις δικές τους εντυπώσεις και φαντασιοκοπίες. Όταν βλέπουν κάποιον να έχει καλές επιδόσεις για ένα χρονικό διάστημα, πιστεύουν ότι αυτός ο άνθρωπος θα είναι για πάντα καλός, ότι δεν πρόκειται ν’ αλλάξει· δεν πιστεύουν κανέναν που λέει ότι υπάρχει πρόβλημα μ’ αυτόν τον άνθρωπο, και όταν κάποιος τους προειδοποιεί γι’ αυτόν τον άνθρωπο, τον αγνοούν. Πιστεύετε ότι οι ψευδο-επικεφαλής είναι ηλίθιοι; Είναι ηλίθιοι και ανόητοι. […] Οι ψευδο-επικεφαλής έχουν ένα μοιραίο ελάττωμα: Εμπιστεύονται γρήγορα τους ανθρώπους, με βάση τις δικές τους φαντασιοκοπίες. Κι αυτό προκαλείται από το γεγονός ότι δεν κατανοούν την αλήθεια, έτσι δεν είναι; Πώς αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού την ουσία του διεφθαρμένου ανθρώπινου γένους; Γιατί πρέπει να εμπιστεύονται τους ανθρώπους, όταν δεν τους εμπιστεύεται ο Θεός; Οι ψευδο-επικεφαλής είναι υπερβολικά αλαζόνες και αυτάρεσκοι, έτσι δεν είναι; Σκέφτονται το εξής: “Δεν μπορεί να έχω κρίνει λάθος αυτόν τον άνθρωπο, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν προβλήματα με τον άνθρωπο που έχω κρίνει κατάλληλο· σε καμία περίπτωση δεν είναι κάποιος που ενδίδει στο φαγητό, στο ποτό και στη διασκέδαση, ούτε κάποιος που του αρέσουν οι ανέσεις και μισεί τη σκληρή δουλειά. Είναι απολύτως αξιόπιστος και σίγουρα μπορεί να βασιστεί κανείς πάνω του. Δεν πρόκειται ν’ αλλάξει· αν το έκανε, αυτό θα σήμαινε ότι έκανα λάθος γι’ αυτόν, έτσι δεν είναι;” Τι είδους συλλογιστική είναι αυτή; Μήπως είναι κάποιου είδους ειδικοί; Μήπως έχουν όραση με ακτίνες Χ; Μήπως έχουν αυτήν την ιδιαίτερη δεξιότητα; Ακόμη κι αν ζούσες μ’ έναν άνθρωπο για ένα-δυο χρόνια, θα ήσουν σε θέση να δεις ποιος πραγματικά είναι, αν δεν υπήρχε ένα κατάλληλο περιβάλλον ώστε ν’ απογυμνωθεί εντελώς η φύση-ουσία του; Αν δεν τον αποκάλυπτε ο Θεός, θα μπορούσες να ζεις στο πλευρό του για τρία ή ακόμα και για πέντε χρόνια και να πάσχιζες ακόμα να διακρίνεις ποια ακριβώς είναι η φύση-ουσία του. Και πόσο περισσότερο ισχύει αυτό, όταν βλέπεις σπάνια έναν άνθρωπο και βρίσκεσαι μαζί του αραιά και πού; Οι ψευδο-επικεφαλής εμπιστεύονται αβασάνιστα έναν άνθρωπο, με βάση μια εφήμερη εντύπωση ή τη θετική αξιολόγηση κάποιου άλλου γι’ αυτόν, και τολμούν να εμπιστευτούν σ’ έναν τέτοιο άνθρωπο το έργο της εκκλησίας. Δεν είναι εντελώς τυφλοί, όταν το κάνουν αυτό; Δεν δείχνει αυτό ότι ενεργούν απερίσκεπτα; Κι εφόσον οι ψευδο-επικεφαλής εργάζονται μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν είναι εξαιρετικά ανεύθυνοι;» [«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών», Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών (3)]. Ο Θεός φανέρωνε ακριβώς την κατάστασή μου. Στάθηκα τόσο ανεύθυνα μπροστά στο καθήκον μου. Είχα συνεργαστεί με τη Λι Καν και τη Ζανγκ Σουάν στο παρελθόν, και επειδή είχαν αρκετές εργασιακές ικανότητες και έφεραν κάποια αποτελέσματα κάνοντας τα καθήκοντά τους, τους έδειξα εύκολα εμπιστοσύνη. Αφού τους ανέθεσα το έργο εξ ολοκλήρου, ούτε καν το επέβλεψα ή ρώτησα γι’ αυτό. Όταν η επικεφαλής μού ζήτησε να ελέγξω αν οι επικεφαλής των ομάδων ποτίσματος έκαναν αληθινό έργο, εγώ δεν είχα ελέγξει το έργο τους γιατί τους είχα εμπιστοσύνη. Ακόμα κι όταν συναθροιστήκαμε, δεν ρώτησα λεπτομέρειες για το έργο τους. Αργότερα, όταν η επικεφαλής ανέφερε ότι λαχταρούσαν την άνεσή τους στα καθήκοντά τους και δεν έκαναν αληθινό έργο, ένιωσα μέσα μου μια μικρή αντίσταση, πιστεύοντας ότι δεν ήταν έτσι και ότι η επικεφαλής δεν τις γνώριζε καλά. Τις υπερασπιζόμουν μέσα μου. Όσο το αναλογιζόμουν, η όλη μου επαφή μαζί τους ήταν για λίγους μήνες. Εκ πρώτης όψεως, φαινόταν να έχουν κάποιες εργασιακές ικανότητες και κάποιο αίσθημα φορτίου όταν έκαναν το καθήκον τους, αλλά δεν γνώριζα τίποτα για την ανθρώπινη φύση και για τη φύση-ουσία τους. Τις εμπιστεύτηκα βασιζόμενη σε μια στιγμιαία εντύπωση και την καλή αίσθηση που πήρα, και έπειτα ένιωσα άνετα να τους αναθέσω το έργο χωρίς επίβλεψη. Ο Θεός φανέρωσε ότι οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά, κι έτσι όλες οι διεφθαρμένες τους διαθέσεις δεν έχουν διορθωθεί, όλοι τους μπορεί να είναι επιπόλαιοι, ανεύθυνοι, και να κάνουν το δικό τους μέχρι να οδηγηθούν στην τελείωση. Δεν έβλεπα τα πράγματα βασιζόμενη στον λόγο του Θεού, μα αντίθετα στηρίχτηκα στις δικές μου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και εδραίωσα μέσα στο μυαλό μου μια καλή εικόνα γι’ αυτές, βασιζόμενη στην πρόσκαιρη καλή τους επίδοση. Ακόμα και όταν η επικεφαλής υπέδειξε τα προβλήματά τους, δεν είχα πειστεί, νομίζοντας ότι οι προσδοκίες της επικεφαλής γι’ αυτές ήταν πολύ υψηλές. Καθώς ζούσα με βάση τη διάθεση του Σατανά, εμπιστεύτηκα παραπάνω τον εαυτό μου, και κράτησα τη δική μου οπτική για τα πράγματα. Νόμιζα ότι αυτό που έβλεπα εγώ ως καλό ήταν αδιαμφισβήτητο, δεν δεχόμουν αυτά που μου εξηγούσαν οι άλλοι, πράγμα που κατέληξε να καθυστερήσει το έργο. Ήμουν πραγματικά αλαζονική και επηρμένη!

Αργότερα, είδα ένα ακόμα χωρίο του λόγου του Θεού: «Αν και σήμερα πολλοί άνθρωποι κάνουν ένα καθήκον, υπάρχουν μόνο λίγοι που επιδιώκουν την αλήθεια. Ελάχιστοι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια και εισέρχονται στην αλήθεια-πραγματικότητα καθώς κάνουν το καθήκον τους· για τους περισσότερους, δεν υπάρχουν ακόμη αρχές στον τρόπο με τον οποίο ενεργούν, δεν είναι ακόμη άνθρωποι που υποτάσσονται πραγματικά στον Θεό· το απλώς ισχυρίζονται ότι αγαπούν την αλήθεια, ότι είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια και ότι είναι πρόθυμοι να πασχίσουν για την αλήθεια, ωστόσο είναι ακόμη άγνωστο πόσο θα διαρκέσει η αποφασιστικότητά τους. Οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια είναι πιθανό να αποκαλύψουν ανά πάσα στιγμή και σε κάθε τόπο τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Στερούνται κάθε αίσθημα ευθύνης απέναντι στο καθήκον τους, είναι συχνά επιπόλαιοι, ενεργούν όπως θέλουν, και είναι μάλιστα ανίκανοι να δεχτούν κλάδεμα. Μόλις γίνουν αρνητικοί και αδύναμοι, είναι πιθανό να εγκαταλείψουν το καθήκον τους —αυτό συμβαίνει συχνά, είναι πολύ συνηθισμένο· έτσι συμπεριφέρονται όλοι όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Και έτσι, όταν οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη κερδίσει την αλήθεια, είναι αφερέγγυοι και αναξιόπιστοι. Τι σημαίνει ότι είναι αναξιόπιστοι; Σημαίνει ότι όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή αναποδιές, είναι πιθανό να καταρρεύσουν και να γίνουν αρνητικοί και αδύναμοι. Είναι αξιόπιστος κάποιος που είναι συχνά αρνητικός και αδύναμος; Σίγουρα όχι. Αλλά οι άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια είναι διαφορετικοί. Οι άνθρωποι που κατανοούν πραγματικά την αλήθεια είναι βέβαιο ότι έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, καρδιά υποταγής στον Θεό, και μόνο οι άνθρωποι με θεοφοβούμενη καρδιά είναι αξιόπιστοι· οι άνθρωποι χωρίς θεοφοβούμενη καρδιά δεν είναι αξιόπιστοι. Πώς θα πρέπει να προσεγγίζονται οι άνθρωποι χωρίς θεοφοβούμενη καρδιά; Θα πρέπει, φυσικά, να τους παρέχεται στοργική βοήθεια και υποστήριξη. Θα πρέπει να παρακολουθούνται περισσότερο καθώς κάνουν το καθήκον τους και να τους παρέχεται περισσότερη βοήθεια και οδηγίες· μόνο τότε μπορεί να διασφαλιστεί ότι θα εκτελέσουν αποτελεσματικά το καθήκον τους. Και ποιος είναι ο στόχος αυτού; Ο κύριος στόχος είναι να υποστηριχθεί το έργο του οίκου του Θεού. Δευτερεύων στόχος είναι να εντοπίζονται αμέσως τα προβλήματα, να παρέχεται αμέσως φροντίδα σ’ αυτούς, να υποστηρίζονται ή να κλαδεύονται, διορθώνοντας τις αποκλίσεις τους και αναπληρώνοντας τις ελλείψεις και τις αδυναμίες τους. Αυτό είναι ωφέλιμο για τους ανθρώπους· δεν υπάρχει τίποτα κακόβουλο σ’ αυτό. Η επίβλεψη των ανθρώπων, το να τους παρακολουθεί κανείς, το να προσπαθεί να τους καταλάβει —όλα αυτά γίνονται για να βοηθηθούν να εισέλθουν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό, για να μπορέσουν να κάνουν το καθήκον τους όπως ζητά ο Θεός και σύμφωνα με τις αρχές, ώστε να εμποδιστούν απ’ το να προκαλέσουν αναστάτωση ή διατάραξη και να εμποδιστούν απ’ το να κάνουν μάταιο έργο. Ο σκοπός αυτού έχει να κάνει με το να δείξει κανείς υπευθυνότητα απέναντί τους και απέναντι στο έργο του οίκου του Θεού· δεν υπάρχει καμία κακία σ’ αυτό» [«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών», Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών (7)]. Από τον λόγο του Θεού, κατάλαβα πως παρά το γεγονός ότι κάναμε τα καθήκοντά μας στην εκκλησία και ήμασταν διατεθειμένοι να τα κάνουμε καλά, αυτό ήταν απλώς μια καλή πρόθεση. Καθώς είχαμε όλοι διεφθαρμένη διάθεση, δεν μπορούσαμε να υποταχθούμε πλήρως στον Θεό και δεν είχαμε αρχές στις πράξεις μας. Αυτό οδηγούσε σε αποκλίσεις στο έργο μας και ήμασταν συχνά επιπόλαιοι και ανεύθυνοι. Επομένως, ήταν απαραίτητο οι επικεφαλής και οι εργάτες να επιβλέπουν το έργο μας ώστε να βρίσκουν εγκαίρως τα προβλήματα και να τα διορθώνουν. Η Λι Καν και η Ζανγκ Σουάν ήταν κι αυτές διεφθαρμένοι άνθρωποι. Αν και είχαν επιδείξει κάποιο αίσθημα φορτίου στα καθήκοντά τους στο παρελθόν, αυτό δεν σήμαινε ότι θα είναι πάντα έτσι. Επιπλέον, το καλό τους επίπεδο και οι καλές εργασιακές τους ικανότητες δεν σήμαιναν ότι είχαν κερδίσει τις αλήθεια-αρχές για τη διαχείριση ζητημάτων και ότι ήταν εντελώς αξιόπιστες. Γι’ αυτό, λοιπόν, το έργο τους έχρηζε επίβλεψης και παρακολούθησης. Δεν μπορούσα να διακρίνω τη διεφθαρμένη ουσία των ανθρώπων και έβλεπα τους ανθρώπους και τα πράγματα βασιζόμενη σε δικές μου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, ήμουν ευκολόπιστη και τους ανέθεσα το έργο χωρίς επίβλεψη. Ήμουν πραγματικά ανόητη. Αν δεν τους είχα τυφλή εμπιστοσύνη, και επέβλεπα το έργο τους διαρκώς και το ήλεγχα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού, εκπληρώνοντας τις δικές μου ευθύνες, το πότισμα δεν θα ήταν τόσο αναποτελεσματικό για αρκετούς μήνες. Όσο το σκέφτομαι, τόσο κατηγορώ τον εαυτό μου.

Το συλλογίστηκα κι άλλο: Γιατί εμπιστεύτηκα τη Λι Καν και τη Ζανγκ Ζουάν τόσο πολύ χωρίς να επιβλέψω ή να ελέγξω το έργο τους; Ακόμα κι όταν μου το υπενθύμισε ο επικεφαλής, δεν το έλαβα σοβαρά υπόψη. Ποια διεφθαρμένη διάθεση κρύβεται πίσω από αυτό; Στην ανασκόπησή μου, είδα ένα χωρίο από το λόγο του Θεού: «Αν, μέσα στην καρδιά σου, κατανοείς πραγματικά την αλήθεια, τότε θα γνωρίζεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υπακούς στον Θεό, και θα εισέλθεις φυσικά στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Αν το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις είναι το σωστό και συμφωνεί με το θέλημα του Θεού, τότε το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν θα σε εγκαταλείψει —και σε μια τέτοια περίπτωση θα υπάρχουν όλο και λιγότερες πιθανότητες να προδώσεις τον Θεό. Χωρίς την αλήθεια, είναι εύκολο να πράξεις το κακό, και θα το κάνεις άθελά σου. Για παράδειγμα, αν έχεις αλαζονική και επηρμένη διάθεση, τότε το να σου λένε να μην εναντιώνεσαι στον Θεό δεν έχει καμία σημασία, δεν μπορείς να συγκρατηθείς, είναι πέρα από τον έλεγχό σου. Δεν θα το έκανες σκόπιμα, θα το έκανες υπό την κυριαρχία της αλαζονικής και επηρμένης φύσης σου. Η αλαζονεία και η έπαρσή σου θα σε ανάγκαζαν να κοιτάζεις τον Θεό αφ’ υψηλού και να Τον βλέπεις ως ανάξιο· θα σε έκαναν να εξυμνείς τον εαυτό σου, να επιδεικνύεσαι μονίμως· θα σε έκαναν να περιφρονείς τους άλλους, δεν θα άφηναν κανέναν στην καρδιά σου παρά μόνο τον εαυτό σου· θα σου στερούσαν τη θέση του Θεού στην καρδιά σου και τελικά θα σε έκαναν να καθίσεις στη θέση του Θεού και να απαιτείς από τους ανθρώπους να υποταχθούν σ’ εσένα, θα σε έκαναν να τιμάς τις δικές σου σκέψεις, ιδέες και αντιλήψεις ως την αλήθεια. Τόσο κακό γίνεται από τους ανθρώπους όταν αυτοί κυριαρχούνται από την αλαζονική και υπεροπτική τους φύση!» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναζητώντας την αλήθεια, μπορεί να επιτύχει κανείς αλλαγή στη διάθεσή του). Συλλογιζόμενη τον λόγο του Θεού, βρήκα την αιτία της αποτυχίας μου: Προερχόταν κυρίως από την αλαζονική μου διάθεση και την υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Πίστευα ότι ήταν σοβαρές και υπεύθυνες στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, ότι είχαν αίσθημα του φορτίου και δεν θα ήταν επιπόλαιες. Οπότε εμπιστεύτηκα τον εαυτό μου ολοκληρωτικά, πάντα με τη λογική «κατά τη γνώμη μου», «πιστεύω», «αισθάνομαι», και νόμιζα ότι μπορούσα να αξιολογήσω με ακρίβεια τους ανθρώπους και πως δεν θα μπορούσα να κάνω λάθος. Μόλις τους ανέθεσα το έργο, δεν μπήκα καν στον κόπο να επιβλέψω ή να ρωτήσω γι’ αυτές. Ακόμα κι όταν η επικεφαλής υπέδειξε ρητά τα προβλήματά τους, δεν το έλαβα σοβαρά υπόψη, θεωρώντας ότι απλώς αποκάλυπταν λίγη διαφθορά, σιγά το πράγμα. Για την αποτυχία μου φταίει η υπέρμετρη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Αξιολόγησα τους ανθρώπους με βάση τις δικές μου οπτικές. Ό,τι κι αν έλεγαν οι άλλοι, δεν το δεχόμουν. Πίστευα ότι μπορούσα να αξιολογήσω με ακρίβεια τους άλλους, ότι τους ήξερα καλά και ότι είχα τα προσόντα να τους αξιολογήσω. Διαφωνούσα και απέρριπτα κάθε άποψη διαφορετική από τη δική μου. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι οι σκέψεις και οι απόψεις μου θα μπορούσαν να είναι λανθασμένες, μεροληπτικές, ή ότι θα μπορούσαν να βλάψουν το έργο. Ήμουν πράγματι αλαζονική και παράλογη! Επειδή έκανα τα καθήκοντά μου με βάση την αλαζονική μου διάθεση, δεν έπαιρνα τις προτάσεις των άλλων σοβαρά κι ακόμη λιγότερο αναζητούσα τις αλήθεια-αρχές. Ήμουν πράγματι αλαζονική και απέρριπτα τους άλλους, δεν είχα καμία θέση στην καρδιά μου για τον Θεό. Νόμιζα ότι εμπιστευόμουν τους σωστούς ανθρώπους και έπαιρνα τις σωστές αποφάσεις, σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες μου. Ήμουν πεισματικά κολλημένη στις δικές μου οπτικές και παραμελούσα τα καθήκοντά μου, οδηγώντας το έργο σε σημαντικές απώλειες. Υπό αυτές τις συνθήκες, εκτελούσα καθόλου τα καθήκοντά μου; Εναντιωνόμουν στον Θεό, έκανα κακό. Αναγνωρίζοντας τη σοβαρότητα της φύσης και των συνεπειών, σύντομα προσήλθα ενώπιον του Θεού για να προσευχηθώ και να μετανοήσω.

Αργότερα, είδα ένα χωρίο του λόγου του Θεού το οποίο μου έδωσε μονοπάτι άσκησης. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ό,τι κι αν κάνεις, πρέπει να μάθεις πώς να αναζητάς και να υποτάσσεσαι στην αλήθεια· όποιος κι αν σου δίνει συμβουλές, αν συμφωνούν με τις αλήθεια-αρχές, ακόμα κι αν προέρχονται από ένα μικρό παιδί, πρέπει να τις δεχτείς και να υποταχθείς σε αυτές. Ό,τι προβλήματα κι αν έχει ένα άτομο, αν τα λόγια και οι συμβουλές του συμφωνούν απόλυτα με τις αλήθεια-αρχές, τότε θα πρέπει να τα δεχτείς και να υποταχθείς σ’ αυτά. Αν ενεργεί κανείς με αυτόν τον τρόπο θα έχει καλά αποτελέσματα που θα συμφωνούν με τις προθέσεις του Θεού. Το κλειδί είναι να κοιτάξεις τα κίνητρά σου, και τις αρχές και τις μεθόδους με τις οποίες χειρίζεσαι τα πράγματα. Αν οι αρχές και οι μέθοδοι με τις οποίες χειρίζεσαι τα πράγματα πηγάζουν από την ανθρώπινη βούληση, από ανθρώπινες σκέψεις και αντιλήψεις ή από σατανικές φιλοσοφίες, τότε οι αρχές και οι μέθοδοί σου είναι ανεφάρμοστες, και είναι βέβαιο ότι θα είναι αναποτελεσματικές. Αυτό συμβαίνει επειδή η πηγή των αρχών και των μεθόδων σου είναι λανθασμένη και δεν συμφωνεί με τις αλήθεια-αρχές. Εάν οι απόψεις σου βασίζονται στις αλήθεια-αρχές και χειρίζεσαι τα πράγματα σύμφωνα με αυτές, τότε αναμφίβολα θα τις χειρίζεσαι σωστά. Ακόμη κι αν κάποιοι άνθρωποι δεν αποδέχονται τον τρόπο που χειρίζεσαι τα πράγματα εκείνη τη στιγμή, ή έχουν αντιλήψεις σχετικά με αυτό, ή αντιστέκονται σ’ αυτό, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, θα το εγκρίνουν. Τα πράγματα που είναι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές φέρνουν όλο και πιο θετικά αποτελέσματα, ενώ τα πράγματα που δεν είναι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές οδηγούν σε όλο και πιο αρνητικές συνέπειες, ακόμη και αν ταιριάζουν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων εκείνη τη στιγμή. Όλοι οι άνθρωποι θα λάβουν επιβεβαίωση γι’ αυτό» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Το μονοπάτι της διάλυσης μιας διεφθαρμένης διάθεσης). Ο λόγος του Θεού με έκανε να καταλάβω ότι όταν βρισκόμαστε σε μία κατάσταση, πρέπει πρώτα να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, να αναζητήσουμε την αλήθεια και να δούμε τα πράγματα με βάση τον λόγο του Θεού. Πρέπει να εξετάσουμε αν η οπτική μας και η άποψή μας είναι ευθυγραμμισμένες με τις προθέσεις του Θεού και αν είχαν ως βάση το λόγο του Θεού και τις αλήθεια αρχές. Πρέπει να έχουμε μια καρδιά που αναζητά όταν δεχόμαστε υπενθυμίσεις και προτάσεις από τους αδελφούς και τις αδελφές μας, όχι να επιμένουμε στις απόψεις μας. Πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε σύμφωνα με τις αρχές. Μια τέτοια στάση προϋποθέτει αναζήτηση, υποταγή και ορθολογισμό ενώπιον του Θεού. Αναλογιζόμενη την προηγούμενη μου προσέγγιση, δεν έβλεπα τα πράγματα βασιζόμενη στις αλήθεια-αρχές, αλλά επέμενα στις απόψεις μου, νομίζοντας ότι ήξερα καλύτερα από τους άλλους. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές έκαναν τις προτάσεις τους, δεν είχα μια καρδιά που να αναζητά και εμπιστευόμουν υπερβολικά τον εαυτό μου. Αυτή ήταν η πραγματική αιτία της αποτυχίας μου. Για να προχωρήσω, έπρεπε πρώτα να μάθω να απαρνιέμαι τον εαυτό μου και να ακούω περισσότερο τις προτάσεις των αδελφών.

Αργότερα, είδα άλλο ένα χωρίο από τον λόγο του Θεού που έλεγε: «Κρίνοντας από την κυριολεκτική σημασία, επίβλεψη σημαίνει επιθεώρηση: να ελέγχεται ποιες εκκλησίες έχουν υλοποιήσει τις εργασιακές ρυθμίσεις και ποιες όχι, η πρόοδος της υλοποίησης, ποιοι επικεφαλής και εργάτες κάνουν αληθινό έργο και ποιοι όχι, και κατά πόσο οι επικεφαλής ή οι εργάτες απλώς διανέμουν τις εργασιακές ρυθμίσεις χωρίς να συμμετέχουν στις συγκεκριμένες εργασίες. Η επίβλεψη είναι μια συγκεκριμένη εργασία. Πέρα από την επίβλεψη της υλοποίησης των εργασιακών ρυθμίσεων —το κατά πόσο έχουν υλοποιηθεί, την ταχύτητα υλοποίησης, την ποιότητα υλοποίησης και τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται— οι ανώτερης βαθμίδας επικεφαλής και εργάτες πρέπει να ελέγχουν εάν οι επικεφαλής και οι εργάτες ακολουθούν αυστηρά τις εργασιακές ρυθμίσεις. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες λένε προς τα έξω ότι είναι πρόθυμοι ν’ ακολουθήσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις, αλλά αφού έρθουν αντιμέτωποι μ’ ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, φοβούνται μήπως συλληφθούν και η μόνη τους έγνοια είναι να κρυφτούν, έχοντας προ πολλού διώξει τις εργασιακές ρυθμίσεις στο πίσω μέρος του μυαλού τους· τα προβλήματα των αδελφών παραμένουν άλυτα και εκείνοι δεν γνωρίζουν τι προσδιορίζουν οι εργασιακές ρυθμίσεις ή ποιες είναι οι αρχές άσκησης. Αυτό δείχνει ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις δεν έχουν υλοποιηθεί καθόλου. Άλλοι επικεφαλής και εργάτες έχουν απόψεις, αντιλήψεις και αντίσταση σε κάποιες από τις απαιτήσεις που περιλαμβάνουν οι εργασιακές ρυθμίσεις. Όταν έρχεται η στιγμή να τις υλοποιήσουν, αποκλίνουν από την αληθινή σημασία των εργασιακών ρυθμίσεων, ενεργώντας σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες, ακολουθώντας απλώς τις τυπικές διαδικασίες και ωραιοποιώντας τα πράγματα απλώς και μόνο για να τελειώνουν ή βαδίζοντας στο δικό τους μονοπάτι και ενεργώντας όπως τους αρέσει. Όλες αυτές οι περιπτώσεις απαιτούν επίβλεψη από ανώτερης βαθμίδας επικεφαλής και εργάτες. Ο σκοπός της επίβλεψης είναι η καλύτερη υλοποίηση των συγκεκριμένων εργασιών που απαιτούνται από τις εργασιακές ρυθμίσεις, χωρίς αποκλίσεις και σύμφωνα με τις αρχές. Οι ανώτερης βαθμίδας επικεφαλής και εργάτες, όσο ασχολούνται με την επίβλεψη, πρέπει να δίνουν μεγάλη έμφαση στο να εντοπίζουν αν οποιοσδήποτε δεν κάνει αληθινό έργο ή είναι ανεύθυνος και αργός στην υλοποίηση των εργασιακών ρυθμίσεων· αν οποιοσδήποτε δείχνει αντίσταση απέναντι στις εργασιακές ρυθμίσεις και δεν είναι πρόθυμος να τις υλοποιήσει ή τις υλοποιεί επιλεκτικά ή πολύ απλά δεν ακολουθεί καθόλου τις εργασιακές ρυθμίσεις και αντιθέτως ασχολείται μόνο με τη δική του επιχείρηση· αν οποιοσδήποτε αποκρύπτει τις εργασιακές ρυθμίσεις και τις επικοινωνεί μόνο με βάση τις δικές του ιδέες, μην επιτρέποντας στον εκλεκτό λαό του Θεού να γνωρίζει την αληθινή σημασία και τις συγκεκριμένες απαιτήσεις των εργασιακών ρυθμίσεων. Μόνο επιβλέποντας και επιθεωρώντας αυτά τα ζητήματα μπορούν οι ανώτερης βαθμίδας επικεφαλής να γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει. Αν οι ανώτερης βαθμίδας επικεφαλής δεν προχωρούν σε επίβλεψη και επιθεώρηση, άραγε μπορούν να εντοπιστούν αυτά τα προβλήματα; (Όχι.) Δεν μπορούν. Επομένως, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν πρέπει μόνο να επικοινωνούν τις εργασιακές ρυθμίσεις και να παρέχουν καθοδήγηση σε κάθε βαθμίδα, αλλά πρέπει και να επιβλέπουν το έργο σε κάθε βαθμίδα κατά την υλοποίηση των εργασιακών ρυθμίσεων. Οι επικεφαλής περιφέρειας πρέπει να επιβλέπουν το έργο των επικεφαλής επαρχίας, οι επικεφαλής επαρχίας πρέπει να επιβλέπουν το έργο των επικεφαλής εκκλησίας και οι επικεφαλής εκκλησίας πρέπει να επιβλέπουν το έργο της κάθε ομάδας. Η επίβλεψη πρέπει να γίνεται ανά βαθμίδα. Ποιος είναι ο σκοπός της επίβλεψης; Είναι να διευκολύνεται η ακριβής υλοποίηση του περιεχομένου των εργασιακών ρυθμίσεων σύμφωνα με τις συγκεκριμένες απαιτήσεις. Επομένως, η εργασία της επίβλεψης είναι πολύ σημαντική» [«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών», Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών (10)]. Από τον λόγο του Θεού είδα ότι για να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους επαρκώς, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να επιβλέπουν και να ελέγχουν πρακτικά κάθε κομμάτι του έργου, να εντρυφούν στις λεπτομέρειες να γνωρίζουν και να κατανοούν την πρόοδο του έργου. Πρέπει να κάνουν το έργο σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και τις εργασιακές ρυθμίσεις. Οποιεσδήποτε παραβιάσεις των αρχών που εντοπίζονται στο έργο θα πρέπει να αντιμετωπίζονται εγκαίρως μέσω της συναναστροφής. Οι ταλαντούχοι άνθρωποι με δυνατότητες θα πρέπει να καλλιεργούνται έγκαιρα μόλις εντοπιστούν. Αυτό απαιτεί πρακτικό έλεγχο, ερωτήσεις, επίβλεψη και παρακολούθηση, τα οποία αναδεικνύουν μια υπεύθυνη στάση απέναντι στο καθήκον. Στο παρελθόν, βασιζόμουν στις προσωπικές μου φαντασιοκοπίες, κι έδινα εύκολα το έργο σε όσους συμπαθούσα χωρίς να επιβλέπω ή να παρακολουθώ, χωρίς να κατανοώ την πραγματική κατάσταση του έργου τους. Αυτή η προσέγγιση ήταν πράγματι ανεύθυνη και δεν εκπλήρωνα τα καθήκοντά μου. Στο εξής, θα πρέπει να ασκούμαι σύμφωνα με τον λόγο του Θεού να επιβλέπω πρακτικά και να παρακολουθώ το έργο για το οποίο είμαι υπεύθυνη.

Όταν απαλλάχθηκε η Λι Καν απ’ τα καθήκοντά της, επισκέφτηκα την εκκλησία για την οποία ήταν υπεύθυνη και γνώρισα κάποιους νέους πιστούς που θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν. Έκανα συναντήσεις μαζί τους για να κατανοήσω πρακτικά την κατάστασή τους και τις δυσκολίες τους, και έκανα συναναστροφή για να επιλυθούν αυτά τα ζητήματα. Συναναστράφηκα επίσης με τους ποτιστές για να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες στο έργο τους, διορθώνοντας τις αποκλίσεις στις προσεγγίσεις τους. Τους έβαλα να εστιάσουν στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια σχετικά με την κατανόηση του έργου του Θεού, έτσι ώστε οι νέοι πιστοί να θέσουν στέρεες βάσεις για την αληθινή οδό το συντομότερο δυνατό. Αργότερα, συνειδητοποίησα ότι τα προβλήματα στο πότισμα των νέων μελών της εκκλησίας μπορεί να υπάρχουν και σε άλλες εκκλησίες. Επομένως, έγραψα γρήγορα γράμματα στους επικεφαλής των ομάδων ποτίσματος των άλλων εκκλησιών. Αφού έγραψα τα γράμματα, ένιωθα ακόμα ανήσυχη επειδή η γραπτή επικοινωνία δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο η συναναστροφή πρόσωπο με πρόσωπο. Επομένως, έγραψα στους επικεφαλής, ελπίζοντας ότι αυτοί θα μπορούσαν να επιβλέψουν και να παρακολουθήσουν προσωπικά το έργο. Τελικά, οι επικεφαλής απάντησαν ότι τα ίδια ζητήματα υπήρχαν και σε διαφορετικά επίπεδα στις εκκλησίες τους, και ότι θα επέβλεπαν και θα παρακολουθούσαν αναλόγως. Τότε συνειδητοποίησα πραγματικά πόσο αναγκαίες είναι οι απαιτήσεις του Θεού να επιβλέπουν και να παρακολουθούν οι επικεφαλής οι εργάτες το έργο.

Μέσα από αυτήν την εμπειρία, απέκτησα κάποια κατανόηση της δικής μου αλαζονικής διάθεσης και επίσης κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι. «Να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί εξολοκλήρου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια» όπως λέει ο Θεός. Από δω και μπρος, δεν πρέπει να δρω με βάση τις δικές μου φαντασιοκοπίες. Στα ζητήματα που μου τυχαίνουν, πρέπει πρώτα να αναζητώ την αλήθεια και να μεταχειρίζομαι τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω μου σύμφωνα με τον λόγο του Θεού.