Απαντήση:

Με βάση αποκλειστικά τα λόγια του Κυρίου Ιησού «Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς· αλλ’ αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς· και ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως» (Κατά Ιωάννην 16:7-8), τολμάτε να ισχυρίζεστε ότι το Άγιο Πνεύμα κατήλθε την Πεντηκοστή για να εργαστεί μέσα στον άνθρωπο και να εκτελέσει το έργο της κρίσης τις έσχατες ημέρες; Βασίζεται αυτό πουθενά στα λόγια του Θεού; Αυτή η κατανόηση των λόγων του Κυρίου συνάδει με το θέλημά Του; Ο Κύριος Ιησούς είπε ξεκάθαρα: «Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:47-48). Τα λόγια του Κυρίου Ιησού είναι σαφέστατα: Οι ενέργειές Του δεν ήταν το έργο της κρίσης, και θα εξέφραζε την αλήθεια και θα εκτελούσε το έργο της κρίσης μόνο όταν επέστρεφε κατά τις έσχατες ημέρες. Έτσι, είναι ασφαλές να πούμε ότι το να παίρνουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος της Εποχής της Χάριτος και να το αποκαλούμε έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες είναι λάθος. Όταν ερχόμαστε ενώπιον του Κυρίου για να εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας και να μετανοήσουμε, με δάκρυα αγωνίας να κυλούν στα πρόσωπά μας, απλώς μας αγγίζει και μας αποδοκιμάζει το Άγιο Πνεύμα. Σημαίνει ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος της Εποχής της Χάριτος ήταν αποτελεσματικό. Είναι εντελώς διαφορετικό από το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες. Για να κατανοήσουμε τι ακριβώς είναι η κρίση, ας δούμε δύο εδάφια από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Με το που ακούς τη λέξη “κρίση”, πιθανόν σκέφτεσαι τα λόγια που πρόφερε παντού ο Ιεχωβά για να δώσει οδηγίες στους ανθρώπους σε κάθε περιοχή και τα λόγια που απηύθυνε ο Ιησούς στους Φαρισαίους για να τους επιπλήξει. Παρ’ όλη τη δριμύτητά τους, αυτά τα λόγια δεν ήταν η κρίση του Θεού για τον άνθρωπο· δεν ήταν παρά λόγια που είπε ο Θεός σε διάφορα περιβάλλοντα, δηλαδή σε διαφορετικό πλαίσιο. Αυτά τα λόγια διαφέρουν από εκείνα που προφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών καθώς κρίνει τον άνθρωπο. Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

«Το έργο της κρίσης είναι το έργο του Θεού, άρα, όπως είναι φυσικό, πρέπει να πραγματοποιηθεί από τον ίδιο τον Θεό· δεν γίνεται αντί Αυτού να το κάνει ο άνθρωπος. Επειδή η κρίση αφορά τη χρήση της αλήθειας για την κατάκτηση της ανθρώπινης φυλής, δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Θεός και πάλι θα εμφανιζόταν ως ενσαρκωμένη εικόνα για να επιτελέσει αυτό το έργο ανάμεσα στους ανθρώπους. Δηλαδή, ο Χριστός των εσχάτων ημερών θα χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να διδάξει τους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο και να τους γνωστοποιήσει όλες τις αλήθειες. Αυτό είναι το έργο της κρίσης του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

Ο Παντοδύναμος Θεός καθιστά απολύτως σαφές τι είναι η κρίση και ποιο είναι το αποτέλεσμα του έργου της κρίσης: Το έργο της κρίσης του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες είναι το έργο της κάθαρσης και της σωτηρίας του ανθρώπου μια για πάντα. Δεν λέει απλώς μερικά λόγια που κατακρίνουν και καταριούνται την ανθρωπότητα, ούτε είναι η έκφραση διάφορων κειμενικών εδαφίων. Αντ’ αυτού, ο Θεός εκφράζει αρκετά λόγια. Ο Θεός εκφράζει όλες τις διάφορες πτυχές της αλήθειας τις οποίες ο άνθρωπος θα πρέπει να κατανοήσει και στις οποίες θα πρέπει να εισέλθει για να καθαρθεί και να σωθεί, και αποκαλύπτει στην ανθρωπότητα όλα τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισής Του διάρκειας έξι χιλιάδων ετών. Ο Θεός εκφράζει τώρα εκατοντάδες, χιλιάδες, πολύ περισσότερα λόγια από όσα εξέφρασε ο Κύριος Ιησούς κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος. Στον πυρήνα του έργου της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες βρίσκεται η έκφραση της αλήθειας και η έκφραση των λόγων της κρίσης της ανθρωπότητας. Έχει κρίνει και εκθέσει την αμαρτωλή και σατανική φύση και διάθεση του ανθρώπου που αντιστέκεται στον Θεό· έχει αποκαλύψει το γεγονός της διαφθοράς της ανθρωπότητας από τον Σατανά· έχει επιδείξει την άγια, δίκαιη και απρόσβλητη διάθεση του Θεού· και μας έχει πει διάφορες πτυχές της αλήθειας, όπως το θέλημα του Θεού και οι απαιτήσεις Του από την ανθρωπότητα, καθώς και ποιοι θα σωθούν και ποιοι θα τιμωρηθούν. Έχουμε βιώσει το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες, κατανοούμε τον σκοπό του σχεδίου διαχείρισης του Θεού, βλέπουμε καθαρά το δαιμονικό πρόσωπο της λυσσαλέας αντίστασης του Σατανά κατά του Θεού, κατανοούμε την αλήθεια και την ουσία της βαθιάς διαφθοράς μας από τον Σατανά και γνωρίζουμε τη δική μας σατανική φύση, η οποία αντιτίθεται στον Θεό και Τον προδίδει. Έχουμε επίσης μια μικρή πραγματική γνώση της δίκαιης διάθεσης του Θεού, της παντοδυναμίας και της σοφίας Του και του τι έχει και είναι Αυτός. Αναπτύσσεται μέσα μας μια καρδιά που έχει φόβο Θεού, και προσπέφτουμε στο έδαφος, χωρίς να έχουμε πού να κρύψουμε την ντροπή μας, νιώθοντας ότι δεν είμαστε ικανοί να ζήσουμε ενώπιον του Θεού, αποστρεφόμαστε τον εαυτό μας και απαρνούμαστε τον εαυτό μας μέσα μας. Σταδιακά απελευθερωνόμαστε από τα δεσμά της αμαρτίας, βιώνουμε μια αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα και γινόμαστε πραγματικά θεοφοβούμενοι και υπακούμε στον Θεό. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που επιτύχαμε αφού βιώσαμε το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες —και μόνο αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες.

Ας δούμε τώρα την Εποχή της Χάριτος. Παρόλο που ο Κύριος Ιησούς είπε κάποια λόγια κρίσης —λόγια που καταδίκασαν και καταράστηκαν τους Φαρισαίους— επιτέλεσε μόνο το έργο της λύτρωσης, στον πυρήνα του οποίου ήταν η συγχώρεση και η προτροπή να μετανοήσουν οι άνθρωποι, και έδειξε έλεος προς τον άνθρωπο και απένειμε χάρη στον άνθρωπο. Στον πυρήνα του έργου αυτού δεν βρισκόταν η κρίση και η κάθαρση των αμαρτιών του ανθρώπου, και έτσι ο Κύριος Ιησούς εξέφρασε μόνο έναν περιορισμένο αριθμό λόγων που βασίζονταν στο έργο της λύτρωσης, διδάσκοντάς μας πώς να μετανοούμε και να εξομολογούμαστε, πώς να είμαστε ταπεινοί και υπομονετικοί, πώς να βαπτιζόμαστε, να σηκώνουμε τον σταυρό και να υποφέρουμε, και ούτω καθεξής. Πιστεύοντας στον Κύριο, έπρεπε μόνο να εξομολογούμαστε και να μετανοούμε σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας για να μην καταδικαζόμαστε πλέον από τον νόμο και θανατωνόμαστε· έτσι ήμασταν ικανοί να προσευχόμαστε στον Θεό και να απολαμβάνουμε τη χάρη και τις ευλογίες Του. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε από το έργο της λύτρωσης του Θεού κατά την Εποχή της Χάριτος και ήταν εντελώς διαφορετικό από το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε από το έργο της κρίσης τις έσχατες ημέρες. Ωστόσο, με το να βιώνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος της Εποχής της Χάριτος, τη διαφώτιση, την επίπληξη και την πειθαρχία από το Άγιο Πνεύμα, με το να κυλούν δάκρυα αγωνίας στα πρόσωπά τους καθώς προσεύχονται ενώπιον του Κυρίου και εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, με το να δείχνουν ορισμένες καλές συμπεριφορές, κάποιοι πιστεύουν ότι βιώνουν την κρίση του Θεού και καθαίρονται. Γι’ αυτό σας ρωτάμε το εξής: Γνωρίζετε τη ρίζα των αμαρτιών σας; Γνωρίζετε τη σατανική ουσία της φύσης σας που εναντιώνεται στον Θεό; Γνωρίζετε την αλήθεια για τη βαθιά διαφθορά της ανθρωπότητας; Έχετε δει την πονηρή ουσία του Σατανά; Γνωρίζετε τη δίκαιη, μεγαλοπρεπή και απρόσβλητη διάθεση του Θεού; Έχετε όντως ξεφύγει από τα δεσμά και τους περιορισμούς της αμαρτίας; Έχει καθαρθεί η σατανική σας διάθεση; Έχετε γίνει θεοφοβούμενοι, υπακούτε στον Θεό; Δεν έχετε επιτύχει τίποτα από αυτά τα πράγματα, οπότε πώς μπορείτε να λέτε ότι έχετε καθαρθεί αφότου βιώσατε την κρίση του Θεού; Συνεπώς, το έργο που επιτέλεσε ο Κύριος Ιησούς την Εποχή της Χάριτος δεν ήταν το έργο της κρίσης. Μόνο ό,τι κάνει ο Παντοδύναμος Θεός την Εποχή της Βασιλείας είναι το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες.