Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού» (Κατά Ματθαίον 25:6).

«Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκάλυψη 3:20).

«Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Κατά Ιωάννην 10:27).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Εφόσον αναζητούμε τα χνάρια του Θεού, μας ωφελεί να αναζητήσουμε το θέλημα του Θεού, τα λόγια του Θεού, τις ομιλίες Του —διότι όπου βρίσκονται τα νέα λόγια που εκφέρει ο Θεός, εκεί υπάρχει και η φωνή του Θεού, κι όπου υπάρχουν τα βήματα του Θεού, εκεί είναι και τα έργα του Θεού. Όπου βρίσκεται η έκφραση του Θεού, εκεί εμφανίζεται ο Θεός, κι όπου εμφανίζεται ο Θεός, εκεί υπάρχει η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Ενώ αναζητούσατε τα χνάρια του Θεού, αγνοήσατε τα λόγια που λένε ότι «ο Θεός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή». Κι έτσι, πολλοί άνθρωποι, ακόμα κι όταν λαμβάνουν την αλήθεια, δεν πιστεύουν ότι έχουν ανακαλύψει τα χνάρια του Θεού, πόσο μάλλον δε, αναγνωρίζουν την εμφάνιση του Θεού. Τι σοβαρό λάθος! Η εμφάνιση του Θεού δεν μπορεί να συμβιβασθεί με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, πόσο μάλλον δε, μπορεί ο Θεός να εμφανιστεί κατ’ εντολή του ανθρώπου. Ο Θεός κάνει τις δικές Του επιλογές κι έχει τα δικά Του σχέδια όταν εκτελεί το έργο Του. Επίσης, έχει τους δικούς Του σκοπούς, καθώς και τις δικές Του μεθόδους. Ό,τι έργο κι αν κάνει ο Θεός, δεν έχει ανάγκη να το συζητά με τον άνθρωπο ούτε να ζητά τη συμβουλή του ανθρώπου, πόσο μάλλον να ενημερώνει κάθε άνθρωπο σχετικά με το έργο Του. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού, η οποία, επιπλέον, θα πρέπει να αναγνωρισθεί απ’ όλους. Αν επιθυμείς να γίνεις μάρτυρας της εμφάνισης του Θεού, να ακολουθήσεις τα βήματα του Θεού, τότε πρέπει πρώτα να εγκαταλείψεις τις αντιλήψεις σου. Δεν πρέπει να απαιτείς από τον Θεό να κάνει αυτό ή εκείνο και, ακόμη περισσότερο, δεν θα πρέπει να Τον κλείσεις στα δικά σου όρια και να Τον περιορίσεις στις δικές σου αντιλήψεις. Αντίθετα, θα πρέπει να απαιτήσετε από τον εαυτό σας τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αναζητάτε τα χνάρια του Θεού, τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αποδεχτείτε την εμφάνιση του Θεού και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να υποταχθείτε στο νέο έργο του Θεού. Αυτό θα πρέπει να κάνει ο άνθρωπος. Εφόσον ο άνθρωπος δεν είναι η αλήθεια και δεν κατέχει την αλήθεια, θα πρέπει να αναζητά, να αποδέχεται και να υπακούει.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Α΄: Η εμφάνιση του Θεού έχει αναγγείλει μια νέα εποχή

Σήμερα, ο Θεός έχει κάνει νέο έργο. Μπορεί να μην είσαι σε θέση να δεχθείς αυτά τα λόγια, και μπορεί να σου φαίνονται παράξενα, αλλά θα σε συμβούλευα να μην φανερώσεις τη φυσικότητά σου, γιατί μόνο όσοι πεινούν και διψούν πραγματικά για δικαιοσύνη ενώπιον του Θεού μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια, και μόνο αυτοί που είναι πραγματικά ευσεβείς μπορούν να λάβουν τη διαφώτιση και την καθοδήγηση από Αυτόν. Επιτυγχάνονται αποτελέσματα αναζητώντας την αλήθεια με απόλυτη ηρεμία, όχι με διαμάχες και φιλονικίες. Όταν λέω ότι «σήμερα, ο Θεός έχει κάνει νέο έργο», αναφέρομαι στο ζήτημα της επιστροφής του Θεού στη σάρκα. Ίσως αυτά τα λόγια να μην σε απασχολούν· ίσως να τα απεχθάνεσαι· ή ίσως ακόμα και να τα βρίσκεις εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Εν πάση περιπτώσει, ελπίζω πως όλοι όσοι ποθούν πραγματικά να εμφανιστεί ο Θεός μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό το γεγονός και να το εξετάσουν προσεκτικά, αντί να βγάζουν γρήγορα συμπεράσματα σχετικά με αυτό· αυτό θα πρέπει να κάνει ένας σοφός άνθρωπος.

Δεν είναι δύσκολο να εξετάσει κανείς ένα τέτοιο πράγμα, αλλά θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε αυτήν τη μία αλήθεια: Αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα κάνει το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του παράσχει τη ζωή και να του υποδείξει την οδό. Η σάρκα που δεν έχει την ουσία του Θεού ασφαλώς δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός· δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Αν ο άνθρωπος σκοπεύει να διερευνήσει το αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το επιβεβαιώσει αυτό από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, για να επιβεβαιώσει κανείς το κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωση του Θεού και κατά πόσο είναι ή όχι η αληθινή οδός, πρέπει να κάνει μια διάκριση με βάση την ουσία Του. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το κλειδί βρίσκεται στην ουσία Του (στο έργο Του, στις ομιλίες Του, στη διάθεσή Του και σε πολλές άλλες πτυχές), και όχι στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος εξετάζει εξονυχιστικά μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και ως εκ τούτου παραβλέπει την ουσία Του, αυτό καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος είναι αστοιχείωτος και αδαής.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος

Παρά το γεγονός ότι ο Θεός είναι σιωπηλός και δεν έχει φανερωθεί ποτέ ενώπιόν μας, το έργο Του δεν έχει σταματήσει ποτέ. Ερευνά ολόκληρη τη γη και εξουσιάζει τα πάντα, ενώ παρακολουθεί τα λόγια και τις πράξεις των ανθρώπων. Εφαρμόζει τη διαχείρισή Του σε υπολογισμένα στάδια και κατά το σχέδιό Του, αθόρυβα, χωρίς δραματικές εντυπώσεις, εντούτοις τα βήματά Του πλησιάζουν ένα-ένα όλο και πιο πολύ προς την ανθρωπότητα και η θέση της κρίσης Του διαμορφώνεται στο σύμπαν με την ταχύτητα της αστραπής, ενώ μετά από αυτό ο θρόνος Του κατέρχεται άμεσα ανάμεσά μας. Τι μεγαλοπρεπής σκηνή είναι αυτή, τι επιβλητική και βλοσυρή εικόνα! Σαν περιστέρι και σαν βρυχώμενος λέοντας, το Άγιο Πνεύμα έρχεται ανάμεσα σε όλους μας. Είναι η σοφία, είναι η δικαιοσύνη και η μεγαλοπρέπεια, και έρχεται κρυφά ανάμεσά μας, έχοντας εξουσία, γεμάτος αγάπη και έλεος. Κανείς δεν συνειδητοποιεί την έλευσή Του, κανείς δεν χαιρετίζει την άφιξή του, και πολύ περισσότερο, κανείς δεν γνωρίζει όλα όσα θα πράξει. Η ζωή του ανθρώπου συνεχίζει όπως πριν, η καρδιά του δεν αλλάζει και οι μέρες κυλούν όπως συνήθως. Ο Θεός ζει ανάμεσά μας, ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους, ως ο πιο ασήμαντος από τους ακόλουθους και ως συνηθισμένος πιστός. Επιδιώκει τους δικούς Του σκοπούς, τους δικούς Του στόχους· και, επιπλέον, έχει θεϊκή φύση που δεν κατέχουν οι απλοί άνθρωποι. Κανείς δεν έχει παρατηρήσει την ύπαρξη της θεϊκής φύσης Του και κανείς δεν έχει αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ της ουσίας Του και της ουσίας του ανθρώπου. Ζούμε μαζί Του, χωρίς περιορισμό και φόβο, γιατί στα μάτια μας δεν είναι παρά ένας ασήμαντος πιστός. Παρακολουθεί την κάθε μας κίνηση και όλες οι σκέψεις και οι ιδέες μας αποκαλύπτονται ενώπιόν Του. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την ύπαρξή Του, κανείς δεν φαντάζεται τίποτε για τον ρόλο Του και πολύ περισσότερο, κανείς δεν έχει την παραμικρή υποψία για την ταυτότητά του. Εμείς απλώς συνεχίζουμε να επιδιώκουμε τους στόχους μας, σαν να μην έχει καμία σχέση μαζί μας…

Κατά σύμπτωση, το Άγιο Πνεύμα εκφράζει μία δίοδο λέξεων «διαμέσου» Αυτού και ενώ συμβαίνει πολύ απροσδόκητα, αναγνωρίζουμε ότι πρόκειται για ομιλία που προέρχεται από τον Θεό και την αποδεχόμαστε με προθυμία από τον Θεό. Αυτό συμβαίνει επειδή, ανεξάρτητα από το ποιος εκφράζει αυτά τα λόγια, εφόσον προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα, πρέπει να τα αποδεχτούμε και δεν μπορούμε να τα απαρνηθούμε. Η επόμενη ομιλία θα μπορούσε να έλθει διαμέσου εμένα, διαμέσου εσένα ή διαμέσου κάποιου άλλου. Όποιος κι αν μιλάει, μιλάει η χάρη του Θεού. Ωστόσο, όποιος κι αν είναι, δεν πρέπει να τον λατρεύουμε, επειδή, ό,τι και να γίνει, δεν μπορεί ποτέ να είναι ο Θεός ούτε θα επιλέγαμε σε καμία περίπτωση έναν συνηθισμένο άνθρωπο ως Θεό μας. Ο Θεός μας είναι τόσο μεγάλος και σεβάσμιος. Πώς θα μπορούσε ένα τόσο ασήμαντο άτομο να σταθεί στη θέση Του; Επιπλέον, περιμένουμε να έλθει ο Θεός και να μας οδηγήσει πίσω στη βασιλεία των ουρανών, άρα πώς μπορεί κάποιος τόσο ασήμαντος να είναι κατάλληλος για ένα τόσο σημαντικό και επίπονο έργο; Αν ο Κύριος επιστρέψει, θα εμφανιστεί πάνω σε ένα λευκό σύννεφο, ώστε να μπορούν όλα τα πλήθη να Τον δουν. Τι ύψιστη δόξα! Πώς είναι δυνατόν να μπορεί να κρυφτεί αθόρυβα μέσα σε μια ομάδα συνηθισμένων ανθρώπων;

Κι όμως αυτό το συνηθισμένο άτομο που κρύβεται ανάμεσα στους ανθρώπους είναι που επιτελεί το νέο έργο της σωτηρίας μας. Δεν μας προσφέρει εξηγήσεις ούτε μας λέει γιατί έχει έρθει, μα απλώς επιτελεί το έργο που προτίθεται να διατελέσει σε υπολογισμένα στάδια και σύμφωνα με το σχέδιό Του. Τα λόγια και οι ομιλίες Του ακούγονται όλο και συχνότερα. Από την παρηγοριά, την ενθάρρυνση, την υπενθύμιση και την προειδοποίηση, στη μομφή και την πειθαρχία· από έναν τόνο πράο κι ήπιο, σε λέξεις έντονες και μεγαλοπρεπείς —όλα δίνουν έλεος στον άνθρωπο και του εμφυσούν δέος. Ό,τι λέει πετυχαίνει διάνα τα μυστικά που κρύβονται βαθιά μέσα μας· τα λόγια Του πληγώνουν τις καρδιές μας, πληγώνουν το πνεύμα μας και μας αφήνουν με αφόρητο όνειδος, χωρίς να ξέρουμε πού να κρυφτούμε. Αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε αν ο Θεός στην καρδιά αυτού του ατόμου μάς αγαπάει πραγματικά και τι ακριβώς σκοπεύει. Ίσως άραγε να μπορέσουμε να αρπαχτούμε μόνο εφόσον υπομείνουμε τέτοια βάσανα; Στο μυαλό μας αναλογιζόμαστε… τον επερχόμενο προορισμό μας και τη μελλοντική μας μοίρα. Εντούτοις, όπως και πριν, κανείς μας δεν πιστεύει ότι ο Θεός έχει ήδη λάβει σάρκα και οστά για να εργαστεί ανάμεσά μας. Παρόλο που μας συνοδεύει εδώ και πολύ καιρό, παρόλο που έχει ήδη πει τόσο πολλά λόγια πρόσωπο με πρόσωπο ενώπιόν μας, παραμένουμε απρόθυμοι να δεχθούμε έναν τόσο συνηθισμένο άνθρωπο ως τον Θεό του μέλλοντός μας, πολύ λιγότερο δε, είμαστε πρόθυμοι να εναποθέσουμε τον έλεγχο του μέλλοντος και της μοίρας μας σε αυτό το ασήμαντο άτομο. Από Αυτόν απολαμβάνουμε μια αέναη προσφορά ζωοφόρου ύδατος και μέσω Αυτού ζούμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό. Όμως, είμαστε ευγνώμονες μόνο για τη χάρη του Κυρίου Ιησού στα ουράνια και ποτέ δεν δώσαμε καμία προσοχή στα συναισθήματα αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου που κατέχει τη θεϊκή φύση. Όπως και πριν, συνεχίζει το έργο Του ταπεινά κρυμμένος εντός της σάρκας, δίνοντας έκφραση στη μύχια καρδιά Του, θαρρείς αδιαφορώντας απέναντι στην απόρριψή Του από την ανθρωπότητα, θαρρείς συγχωρώντας αιωνίως την παιδαριώδη συμπεριφορά και την άγνοια του ανθρώπου και επιδεικνύοντας πάντοτε ανοχή στην ασεβή στάση του ανθρώπου απέναντί Του.

Εν αγνοία μας, αυτός ο ασήμαντος άνθρωπος μας έχει οδηγήσει βήμα-βήμα στο έργο του Θεού. Υποβαλλόμαστε σε αναρίθμητες δοκιμασίες, υποκείμεθα σε αμέτρητες συμμορφώσεις και δοκιμαζόμαστε με τον θάνατο. Μαθαίνουμε για τη δίκαιη και μεγαλοπρεπή διάθεση του Θεού, απολαμβάνουμε επίσης την αγάπη και το έλεός Του, αρχίζουμε να εκτιμάμε τη μεγάλη δύναμη και τη σοφία του Θεού, μαρτυρούμε το κάλλος του Θεού και βλέπουμε τη μεγάλη επιθυμία του Θεού να σώσει τον άνθρωπο. Μέσα από τα λόγια αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου, αρχίζουμε να γνωρίζουμε τη διάθεση και την ουσία του Θεού, αρχίζουμε να κατανοούμε το θέλημα του Θεού, αρχίζουμε να γνωρίζουμε τη φύση και ουσία του ανθρώπου και να βλέπουμε την οδό προς τη σωτηρία και την τελειότητα. Τα λόγια Του μας οδηγούν στον «θάνατο» και μετά στην «αναγέννηση»· τα λόγια Του μας προσφέρουν παρηγοριά, αλλά παράλληλα μας αφήνουν συντετριμμένους με ενοχές και αίσθημα χρέους· τα λόγια Του μας φέρνουν χαρά και γαλήνη, αλλά και άπειρο πόνο. Πότε είμαστε σαν αμνοί πριν τη σφαγή στα χέρια Του· πότε είμαστε σαν την κόρη του οφθαλμού Του και απολαμβάνουμε την τρυφερή αγάπη Του· πότε είμαστε σαν τον εχθρό Του, και κάτω από το βλέμμα Του γινόμαστε στάχτη από την οργή Του. Είμαστε το ανθρώπινο είδος που σώθηκε από Αυτόν, είμαστε σκουλήκια στα μάτια Του και είμαστε τα απολωλότα πρόβατα που μέρα-νύχτα είναι αποφασισμένος να βρει. Είναι φιλεύσπλαχνος προς εμάς, μας περιφρονεί, μας αναθρέφει, μας παρηγορεί και μας ενθαρρύνει, μας καθοδηγεί, μας διαφωτίζει, μας συμμορφώνει και μας πειθαρχεί, αλλά και μας καταριέται. Μέρα-νύχτα, ποτέ δεν παύει να ανησυχεί για μας, και μας προστατεύει και μας νοιάζεται, μέρα-νύχτα, χωρίς να αφήνει ποτέ το πλευρό μας, μα χύνει το αίμα της καρδιάς Του για μας και πληρώνει οποιοδήποτε τίμημα για χάρη μας. Μέσα στις ομιλίες αυτής της ασήμαντης και συνηθισμένης σάρκας απολαύσαμε την ολότητα του Θεού και είδαμε τον προορισμό που μας επιφυλάσσει ο Θεός. Ωστόσο, παρά το γεγονός αυτό, η ματαιοδοξία εξακολουθεί να δημιουργεί προβλήματα μέσα στην καρδιά μας και δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να δεχτούμε έναν τέτοιον άνθρωπο ως τον Θεό μας. Αν και μας έχει δώσει τόσο πολύ μάννα, τόσο πολλά να απολαύσουμε, τίποτα από αυτά δεν μπορεί να πάρει τη θέση του Κυρίου στην καρδιά μας. Τιμούμε την ιδιαίτερη ταυτότητα και το κύρος αυτού του ανθρώπου, αλλά με μεγάλη απροθυμία. Αν δεν ανοίξει το στόμα του για να μας ζητήσει να παραδεχτούμε ότι είναι ο Θεός, δεν θα καταφέρουμε ποτέ οι ίδιοι να παραδεχτούμε ότι είναι ο Θεός που σύντομα θα καταφτάσει, κι όμως εργαζόταν ανάμεσά μας για τόσον καιρό.

Ο Θεός συνεχίζει τις ομιλίες Του, χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και οπτικές για να μας προειδοποιεί για το τι να πράξουμε, δίνοντας ταυτόχρονα φωνή στην καρδιά Του. Τα λόγια Του φέρουν ζωοδόχο δύναμη, μας δείχνουν πώς πρέπει να βαδίσουμε και μας βοηθούν να καταλάβουμε ποια είναι η αλήθεια. Τα λόγια Του αρχίζουν να μας έλκουν, αρχίζουμε να εστιάζουμε στον τόνο και τον τρόπο της ομιλίας Του και υποσυνείδητα αρχίζουμε να ενδιαφερόμαστε για τα ενδόμυχα συναισθήματα αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου. Φτύνει το αίμα της καρδιάς του για να εργαστεί για εμάς, χάνει τον ύπνο και την όρεξή Του για λογαριασμό μας, κλαίει για εμάς, αναστενάζει για εμάς, υποφέρει στη νόσο για εμάς, ταπεινώνεται για χάρη του προορισμού και της σωτηρίας μας, και η αναισθησία και η επαναστατικότητά μας κάνουν την καρδιά Του να δακρύζει και να αιμορραγεί. Αυτού του είδους το είναι και αυτά που έχει ανήκουν σε έναν καθόλου συνηθισμένο άνθρωπο και δεν μπορούν να αποκτηθούν ούτε να επιτευχθούν από οποιονδήποτε διεφθαρμένο άνθρωπο. Επιδεικνύει ανοχή και υπομονή που δεν κατέχει κανείς συνηθισμένος άνθρωπος και η αγάπη Του είναι κάτι με το οποίο δεν είναι προικισμένο κανένα ον σε όλη την πλάση. Κανείς άλλος εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να ξέρει όλες τις σκέψεις μας ή να έχει τέτοια ξεκάθαρη και ολοκληρωμένη κατανόηση για τη φύση και την ουσία μας ή να κρίνει την επαναστατικότητα και τη διαφθορά της ανθρωπότητας ή να μας μιλάει και να εργάζεται σ’ εμάς για λογαριασμό του επουράνιου Θεού. Κανείς, εκτός από Αυτόν, δεν είναι προικισμένος με την εξουσία, τη σοφία και το μεγαλείο του Θεού. Φανερώνονται εξ ολοκλήρου μέσα Του η διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι ο Θεός. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να μας δείξει την οδό και να μας φέρει το φως. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να αποκαλύψει τα μυστήρια που ο Θεός δεν έχει φανερώσει από τη δημιουργία μέχρι σήμερα. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να μας σώσει από τα δεσμά του Σατανά και τη δική μας διεφθαρμένη διάθεση. Εκπροσωπεί τον Θεό και εκφράζει την ενδότερη καρδιά του Θεού, την ενθάρρυνση του Θεού και τα έργα της κρίσης του Θεού προς όλη την ανθρωπότητα. Αυτός έχει ξεκινήσει μια νέα εποχή, μια νέα περίοδο, και έχει οδηγήσει νέο ουρανό και γη, και νέο έργο, και μας έχει φέρει ελπίδα, τερματίζοντας τον μάταιο βίο που διήγαμε και επιτρέποντας σε όλο μας το είναι να αντικρίσει, με απόλυτη διαύγεια, την οδό προς τη σωτηρία. Έχει κατακτήσει ολόκληρη την ύπαρξή μας και έχει κερδίσει την καρδιά μας. Από εκείνη τη στιγμή και εφεξής, το μυαλό μας έχει αποκτήσει συνείδηση και το πνεύμα μας φαίνεται να αναζωογονείται: Αυτός ο συνηθισμένος, ασήμαντος άνθρωπος, που ζει ανάμεσα μας και έχει εδώ και καιρό βιώσει την απόρριψή μας —δεν είναι άραγε ο Κύριος Ιησούς, ο οποίος είναι πάντα στις σκέψεις μας, είτε είμαστε ξύπνιοι είτε ονειρευόμαστε, και τον οποίον λαχταρούμε νύχτα-μέρα; Αυτός είναι! Είναι όντως Αυτός! Είναι ο Θεός μας! Είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή! Μας επέτρεψε να ζήσουμε και πάλι και να δούμε το φως, και δεν σταμάτησε τις καρδιές μας από το να περιπλανιούνται. Έχουμε επιστρέψει στον οίκο του Θεού, έχουμε επιστρέψει ενώπιον του θρόνου Του, ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με Αυτόν, έχουμε δει την όψη Του και έχουμε δει την οδό που απλώνεται μπροστά μας. Αυτή τη στιγμή, έχει κατακτήσει ολοκληρωτικά τις καρδιές μας· δεν αμφιβάλλουμε πλέον ποιος είναι και δεν αντιτασσόμαστε πλέον στο έργο και τον λόγο Του και πέφτουμε, γονυπετείς, ενώπιόν Του. Δεν θέλουμε τίποτα άλλο παρά να ακολουθήσουμε τα χνάρια του Θεού για το υπόλοιπο της ζωής μας και να οδηγηθούμε στην τελείωση από Αυτόν και να ανταποδώσουμε τη χάρη Του και την αγάπη Του προς εμάς, να υπακούμε στις ενορχηστρώσεις και τον σχεδιασμό Του και να είμαστε συνεργάτες στο έργο Του, και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ολοκληρώσουμε το έργο που μας εμπιστεύεται.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Δ΄: Αντικρίζοντας την εμφάνιση του Θεού στην κρίση και την παίδευσή Του