436. Την ουσία του Θεού δεν πρέπει μόνο να την πιστέψει ο άνθρωπος. Χρειάζεται και να την αγαπήσει. Αλλά πολλοί από εκείνους που πιστεύουν στον Θεό είναι ανίκανοι να ανακαλύψουν αυτό το «μυστικό». Οι άνθρωποι δεν τολμούν να αγαπήσουν τον Θεό και ούτε προσπαθούν να Τον αγαπήσουν. Δεν ανακάλυψαν ποτέ ότι υπάρχουν τόσα πολλά που είναι αξιαγάπητα σε Εκείνον, ούτε ανακάλυψαν ποτέ ότι ο Θεός αυτός είναι ο Θεός που αγαπά τον άνθρωπο και ότι αυτός είναι ο Θεός που πρέπει ο άνθρωπος να αγαπά. Η ομορφιά του Θεού εκφράζεται στο έργο Του: Μόνο όταν βιώνουν το έργο Του οι άνθρωποι μπορούν να ανακαλύψουν την ομορφιά Του, μόνο με την πραγματική τους εμπειρία μπορούν να εκτιμήσουν την ομορφιά του Θεού και, χωρίς να την προσέξει στην πραγματική ζωή, κανείς δεν μπορεί να ανακαλύψει την ομορφιά του Θεού. Υπάρχουν τόσα πολλά για να αγαπήσει κανείς στον Θεό, αλλά, χωρίς ουσιαστικά να κοινωνούν μαζί Του, οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να την ανακαλύψουν. Δηλαδή, εάν ο Θεός δεν ενσαρκωνόταν, οι άνθρωποι θα ήταν ανίκανοι να κοινωνήσουν πραγματικά μαζί Του, και αν δεν μπορούσαν να κοινωνήσουν πραγματικά μαζί Του, δεν θα μπορούσαν επίσης να βιώσουν το έργο Του —και έτσι, η αγάπη τους για τον Θεό θα ήταν μολυσμένη από πολλά ψεύδη και φαντασίες. Η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό στον ουρανό δεν είναι τόσο αληθινή όσο και η αγάπη για τον Θεό στη γη, αφού η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό στον ουρανό χτίστηκε πάνω στις φαντασίες τους, παρά σ’ αυτά που έχουν δει με τα μάτια τους και σ’ αυτά που έχουν προσωπικά βιώσει. Όταν ο Θεός έρχεται στη γη, οι άνθρωποι είναι ικανοί να δουν τις πραγματικές πράξεις Του και την ομορφιά Του και μπορούν να δουν όλη την πρακτική και κανονική Του διάθεση, όλα αυτά τα οποία είναι χίλιες φορές πιο αληθινά απ’ την γνώση του Θεού στον ουρανό. Ανεξάρτητα από το πόσο πολύ οι άνθρωποι αγαπούν τον Θεό στον ουρανό, δεν υπάρχει τίποτα το αληθινό σχετικά μ’ αυτήν την αγάπη και είναι γεμάτη από ανθρώπινες ιδέες. Όσο λίγη κι αν είναι η αγάπη τους για τον Θεό στη γη, αυτή η αγάπη είναι αληθινή· ακόμα κι αν είναι λίγη, εξακολουθεί να είναι αληθινή. Ο Θεός ωθεί τους ανθρώπους να Τον γνωρίσουν μέσα απ’ το αληθινό έργο Του και μέσα απ’ αυτήν τη γνώση Εκείνος κερδίζει την αγάπη τους. Είναι σαν τον Πέτρο: Εάν δεν είχε ζήσει με τον Ιησού, θα ήταν αδύνατο για κείνον να Τον λατρέψει. Έτσι, και η πίστη του απέναντι στον Ιησού είχε χτιστεί πάνω στην κοινωνία μαζί Του. Για να κάνει τον άνθρωπο να Τον αγαπήσει, ο Θεός ήρθε ανάμεσα στους ανθρώπους και έζησε με τον άνθρωπο, και όλα αυτά κάνουν τον άνθρωπο να δει και να βιώνει την πραγματικότητα του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτοί που αγαπούν τον Θεό θα ζουν για πάντα μέσα στο φως Του

437. Η «αγάπη», όπως αποκαλείται, αναφέρεται σ’ ένα συναίσθημα που είναι αγνό και αψεγάδιαστο, για το οποίο χρησιμοποιείς την καρδιά σου για να αγαπάς, να νιώθεις και να νοιάζεσαι για τους άλλους. Στην αγάπη δεν υπάρχουν προϋποθέσεις, δεν υπάρχουν φραγμοί, ούτε κι απόσταση. Στην αγάπη δεν υπάρχει καχυποψία, ούτε δόλος, ούτε πονηρία. Στην αγάπη δεν υπάρχει κανένα εμπόριο και τίποτε το ακάθαρτο. Αν αγαπάς, τότε δεν εξαπατάς, δεν παραπονιέσαι, δεν προδίδεις, δεν επαναστατείς, δεν απαιτείς, ούτε ζητάς να κερδίσεις κάτι ή να κερδίσεις μια ορισμένη ποσότητα. Αν αγαπάς, τότε πρόθυμα θα κάνεις θυσίες, θα υπομένεις κακουχίες και θα είσαι σε αρμονία με Εμένα. Θ’ απαρνηθείς όλα όσα έχεις για χάρη Μου, θ’ απαρνηθείς την οικογένειά σου, το μέλλον σου, τη νιότη σου και τον γάμο σου. Αλλιώς η αγάπη σου δεν θα είναι καθόλου αγάπη, αλλά περισσότερο απάτη και προδοσία! Τι είδους αγάπη είναι η δική σου; Είναι αληθινή αγάπη; Ή μήπως ψεύτικη; Πόσα έχεις απαρνηθεί; Πόσα έχεις προσφέρει; Πόση αγάπη έχω λάβει από σένα; Γνωρίζεις; Οι καρδιές σας είναι γεμάτες κακία, προδοσία κι εξαπάτηση. Και εφόσον είναι έτσι, πόσα ακάθαρτα στοιχεία εμπεριέχει η αγάπη σας; Νομίζετε ότι έχετε ήδη απαρνηθεί αρκετά για Εμένα· νομίζετε ότι η αγάπη σας για Εμένα είναι ήδη αρκετή. Τότε, όμως, γιατί τα λόγια και οι πράξεις σας ενέχουν πάντοτε παρακοή και εξαπάτηση; Με ακολουθείτε, όμως δεν αναγνωρίζετε τον λόγο Μου. Θεωρείται αυτό αγάπη; Με ακολουθείτε, ωστόσο Με παραμερίζετε. Θεωρείται αυτό αγάπη; Με ακολουθείτε, ωστόσο δυσπιστείτε απέναντι Μου. Θεωρείται αυτό αγάπη; Με ακολουθείτε, όμως δεν μπορείτε ν’ αποδεχθείτε την ύπαρξή Μου. Θεωρείται αυτό αγάπη; Με ακολουθείτε, όμως δεν μου συμπεριφέρεστε όπως αρμόζει σε αυτό που είμαι και κάνετε όλα τα πράγματα δύσκολα για Εμένα με κάθε ευκαιρία. Θεωρείται αυτό αγάπη; Με ακολουθείτε, όμως προσπαθείτε να Με κοροϊδέψετε και να Με εξαπατήσετε σε κάθε ζήτημα. Θεωρείται αυτό αγάπη; Με υπηρετείτε, αλλά δεν Με σέβεστε. Θεωρείται αυτό αγάπη; Μου εναντιώνεστε απ’ όλες τις πλευρές και στο κάθε τι. Θεωρείται αυτό αγάπη; Έχετε θυσιάσει πολλά, είναι αλήθεια, όμως ποτέ δεν έχετε πράξει αυτό που απαιτώ από σας. Θεωρείται αυτό αγάπη; Ένας προσεκτικός απολογισμός δείχνει ότι δεν υπάρχει το παραμικρό ίχνος αγάπης για Εμένα μέσα σας. Μετά από τόσα χρόνια έργου και τα τόσα λόγια που σας έχω παρέχει, πόσα έχετε πραγματικά αποκτήσει; Δεν αξίζει αυτό μια προσεκτική ανασκόπηση;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί

438. Δεν υπάρχει πιο βαθύ μάθημα από το μάθημα της αγάπης για τον Θεό και μπορεί να ειπωθεί ότι το μάθημα που μαθαίνουν οι άνθρωποι ύστερα από μια ζωή πίστης είναι πώς να αγαπούν τον Θεό. Δηλαδή, αν πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να αγαπάς τον Θεό. Εάν πιστεύεις στον Θεό μόνο, αλλά δεν Τον αγαπάς, δεν έχεις επιτύχει τη γνώση του Θεού και ποτέ δεν έχεις αγαπήσει τον Θεό με μια πραγματική αγάπη που προέρχεται μέσα από την καρδιά σου, τότε η πίστη σου στον Θεό είναι μάταιη. Αν, στην πίστη σου στον Θεό, δεν αγαπάς τον Θεό, τότε ζεις μάταια και ολόκληρη η ζωή σου είναι η πιο χαμηλή από όλες τις ζωές. Εάν, σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου, ποτέ δεν έχεις αγαπήσει ή ευχαριστήσει τον Θεό, τότε ποιο είναι το νόημα της ζωής σου; Και ποιο είναι το νόημα της πίστης σου στον Θεό; Δεν είναι σπατάλη προσπάθειας; Δηλαδή, αν οι άνθρωποι πρέπει να πιστέψουν και να αγαπήσουν τον Θεό, τότε πρέπει να πληρώσουν ένα τίμημα. Αντί να προσπαθούν να δράσουν με κάποιο τρόπο εξωτερικά, θα έπρεπε να αναζητήσουν την αληθινή ενόραση στα βάθη της καρδιάς τους. Εάν είσαι ενθουσιασμένος με το τραγούδι και τον χορό, αλλά χωρίς την ικανότητα να κάνεις την αλήθεια πράξη, μπορείς να πεις ότι αγαπάς τον Θεό; Η αγάπη για τον Θεό απαιτεί να αναζητάς το θέλημα του Θεού σε όλα τα πράγματα και να εξερευνάς βαθιά μέσα σου όταν σου συμβαίνει κάτι, προσπαθώντας να κατανοήσεις το θέλημα του Θεού και προσπαθώντας να δεις τι θέλει ο Θεός σε αυτό το θέμα, τι θέλει εσύ να καταφέρεις και πώς πρέπει να προσέχεις το θέλημά Του. Για παράδειγμα: Κάτι συμβαίνει που απαιτεί να υπομείνεις κακουχίες, οπότε πρέπει να καταλάβεις ποιο είναι το θέλημα του Θεού και πώς πρέπει να προσέχεις το θέλημά Του. Δεν πρέπει να ικανοποιήσεις τον εαυτό σου: Πρώτα βάλε τον εαυτό σου στη μία πλευρά. Τίποτα δεν είναι πιο απεχθές από τη σάρκα. Πρέπει να επιδιώξεις να ευχαριστήσεις τον Θεό και να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Με τέτοιες σκέψεις, ο Θεός θα σου φέρει ιδιαίτερη διαφώτιση σε αυτό το θέμα και η καρδιά σου θα βρει επίσης ανακούφιση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό

439. Σήμερα, όλοι σας γνωρίζετε πως η πίστη του ανθρώπου στον Θεό δεν προορίζεται αποκλειστικά για τη σωτηρία της ψυχής και την ευημερία της σάρκας, ούτε για να εμπλουτίσει τη ζωή του μέσα από την αγάπη για τον Θεό, και ούτω καθεξής. Εκ των πραγμάτων, αν αγαπάς τον Θεό χάριν της ευημερίας της σάρκας ή της στιγμιαίας απόλαυσης, τότε, ακόμη κι αν τελικά η αγάπη σου για τον Θεό φτάσει στο αποκορύφωμά της και δεν ζητάς τίποτε παραπάνω, η αγάπη αυτή που αναζητάς δεν είναι ακόμη αγνή αγάπη και δεν ευχαριστεί τον Θεό. Εκείνοι που χρησιμοποιούν την αγάπη προς τον Θεό για να εμπλουτίσουν την ανιαρή τους ύπαρξη και για να γεμίσουν ένα κενό στην καρδιά τους είναι το είδος των ανθρώπων που γυρεύουν διακαώς μια ζωή γεμάτη ανέσεις, όχι εκείνοι που επιζητούν αληθινά να αγαπήσουν τον Θεό. Αυτό το είδος αγάπης είναι βεβιασμένο, αποτελεί την επιδίωξη της πνευματικής ικανοποίησης, κι ο Θεός δεν την έχει ανάγκη. Τι είδους αγάπη, λοιπόν, είναι η δική σου; Για ποιον λόγο αγαπάς τον Θεό; Πόση αληθινή αγάπη έχεις μέσα σου για τον Θεό αυτήν τη στιγμή; Η αγάπη των περισσοτέρων από εσάς είναι του είδους που αναφέρθηκε παραπάνω. Αυτό το είδος αγάπης μπορεί μόνο να συντηρεί την υπάρχουσα κατάσταση· δεν μπορεί να πετύχει αιώνια σταθερότητα, ούτε μπορεί να ριζώσει στον άνθρωπο. Αυτό το είδος αγάπης είναι μόνο σαν ένα λουλούδι που ανθίζει και μαραίνεται χωρίς να καρποφορεί. Με άλλα λόγια, αφού αγάπησες μία φορά τον Θεό με τέτοιον τρόπο, αν δεν υπάρχει κάποιος να σε καθοδηγήσει στο μονοπάτι εμπρός, τότε θα καταρρεύσεις. Αν μπορείς να αγαπάς τον Θεό μόνο την εποχή που αγαπάς τον Θεό, μα κατόπιν η διάθεση της ζωής σου παραμένει αμετάβλητη, τότε θα παραμένεις κάτω από το πέπλο της επιρροής του σκότους χωρίς να μπορείς να αποδράσεις, και θα είσαι ανήμπορος να απελευθερωθείς από τα δεσμά και τα κόλπα του Σατανά. Κανένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να κερδηθεί πλήρως από τον Θεό· στο τέλος, το πνεύμα του, η ψυχή και το σώμα του θα εξακολουθούν να ανήκουν στον Σατανά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Όλοι όσοι δεν μπορούν να κερδηθούν πλήρως από τον Θεό θα επιστρέψουν από εκεί που ήρθαν αρχικά, δηλαδή πίσω στον Σατανά, και θα πέσουν στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού για να δεχθούν το επόμενο στάδιο της τιμωρίας από τον Θεό. Εκείνοι που θα κερδηθούν από τον Θεό είναι όσοι απαρνούνται τον Σατανά και δραπετεύουν από τη σφαίρα επιρροής του. Αυτοί έχουν προσμετρηθεί επισήμως μεταξύ του λαού της βασιλείας. Έτσι θα δημιουργηθεί τελικά ο λαός της βασιλείας. Είσαι διατεθειμένος να γίνεις αυτό το είδος ανθρώπου; Είσαι διατεθειμένος να κερδηθείς από τον Θεό; Θέλεις να δραπετεύσεις από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και να επιστρέψεις στον Θεό; Ανήκεις πλέον στον Σατανά ή προσμετράσαι μεταξύ όσων ανήκουν στον λαό της βασιλείας;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι στάση οφείλουν να κρατούν οι πιστοί

440. Ο άνθρωπος ζει κάτω από το πέπλο της επιρροής του σκότους, δέσμιος στην επιρροή του Σατανά χωρίς διαφυγή. Και η διάθεση του ανθρώπου, μετά την μεταποίηση που υπέστη από τον Σατανά, γίνεται ολοένα και πιο διεφθαρμένη. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ο άνθρωπος πάντοτε ζούσε με την διεφθαρμένη, σατανική διάθεσή του, ανίκανος να αγαπήσει πραγματικά τον Θεό. Έτσι, αν ο άνθρωπος επιθυμεί να αγαπήσει τον Θεό, πρέπει να απεκδυθεί την αυταρέσκειά του, την υπεροψία, την αλαζονεία, την έπαρση και τα συναφή, τα οποία ανήκουν όλα στη διάθεση του Σατανά. Αν δεν το κάνει, η αγάπη του είναι μια ακάθαρτη αγάπη, μια σατανική αγάπη, και μια αγάπη που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λάβει την έγκριση του Θεού. Χωρίς να τελειωθεί απευθείας, να αντιμετωπιστεί, να σπάσει, να κλαδευτεί, να πειθαρχηθεί, να παιδευτεί ή να εξευγενιστεί από το Άγιο Πνεύμα, κανείς δεν είναι πραγματικά ικανός να αγαπήσει τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο διεφθαρμένος άνθρωπος είναι ανίκανος να αντιπροσωπεύει τον Θεό

441. Όταν οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τον Θεό με την καρδιά τους, όταν η καρδιά τους είναι σε θέση να στραφεί πλήρως σ’ Αυτόν, αυτό είναι το πρώτο βήμα στην αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό. Αν θέλεις να αγαπήσεις τον Θεό, πρέπει πρώτα να είσαι σε θέση να στρέψεις την καρδιά σου σ’ Αυτόν. Τι σημαίνει να στρέφεις την καρδιά σου στον Θεό; Αυτό συμβαίνει όταν όλα όσα επιδιώκεις στην καρδιά σου είναι για χάρη της αγάπης προς τον Θεό και της απόκτησης του Θεού. Αυτό δείχνει ότι έχεις στρέψει πλήρως την καρδιά σου στον Θεό. Εκτός από τον Θεό και τα λόγια Του, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα άλλο μες στην καρδιά σου (οικογένεια, πλούτος, σύζυγος, παιδιά, κτλ.). Ακόμα κι αν υπάρχει, τέτοια πράγματα δεν μπορούν να καταλάβουν την καρδιά σου και δεν σκέφτεσαι τις μελλοντικές σου προοπτικές, παρά μόνο επιδιώκεις την αγάπη για τον Θεό. Εκείνη τη στιγμή θα έχεις στρέψει πλήρως την καρδιά σου προς τον Θεό. Ας υποθέσουμε ότι συνεχίζεις να κάνεις σχέδια για τον εαυτό σου στην καρδιά σου και πάντα επιδιώκεις το προσωπικό σου όφελος, πάντα σκεπτόμενος: «Πότε μπορώ να κάνω ένα μικρό αίτημα στον Θεό; Πότε θα γίνει η οικογένειά μου πλούσια; Πώς μπορώ να αποκτήσω ωραία ρούχα;…» Εάν ζεις σε αυτήν την κατάσταση, καταδεικνύεται ότι η καρδιά σου δεν έχει στραφεί πλήρως στον Θεό. Εάν έχεις μόνο τα λόγια του Θεού στην καρδιά σου και είσαι σε θέση να προσεύχεσαι στον Θεό και να έρχεσαι κοντά Του ανά πάσα στιγμή —θαρρείς κι Εκείνος είναι πολύ κοντά σε εσένα, θαρρείς και ο Θεός βρίσκεται μέσα σου κι εσύ βρίσκεσαι μέσα σε Εκείνον— αν βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάσταση, τούτο σημαίνει ότι η καρδιά σου βρίσκεται στην παρουσία του Θεού. Εάν προσεύχεσαι στον Θεό και τρως και πίνεις από τα λόγια Του κάθε μέρα, σκέφτεσαι πάντα το έργο της εκκλησίας, νοιάζεσαι για το θέλημα του Θεού, χρησιμοποιείς την καρδιά σου για να Τον αγαπάς αληθινά και να ικανοποιείς την καρδιά Του, τότε η καρδιά σου θα ανήκει στον Θεό. Εάν η καρδιά σου καταλαμβάνεται από πολλά άλλα πράγματα, τότε εξακολουθεί να καταλαμβάνεται από τον Σατανά και δεν έχει στραφεί πραγματικά στον Θεό. Όταν η καρδιά κάποιου έχει στραφεί πραγματικά προς τον Θεό, τότε εκείνος θα νιώθει γνήσια, αυθόρμητη αγάπη γι’ Αυτόν και θα είναι σε θέση να νοιάζεται για το έργο του Θεού. Παρόλο που μπορεί και πάλι να έχει στιγμές ανοησίας και παραλογισμού, δείχνει ενδιαφέρον για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, για το έργο Του και για την αλλαγή στη διάθεσή του, και έχει καλές προθέσεις. Μερικοί άνθρωποι ισχυρίζονται συνεχώς πως ό,τι κάνουν είναι για χάρη της εκκλησίας, ενώ, στην πραγματικότητα, εργάζονται προς ίδιον όφελος. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν εσφαλμένα κίνητρα. Είναι διεφθαρμένοι και δόλιοι και τα περισσότερα πράγματα που κάνουν είναι προς ίδιον όφελος. Αυτού του είδους ο άνθρωπος δεν επιδιώκει την αγάπη για τον Θεό· η καρδιά του εξακολουθεί να ανήκει στον Σατανά και δεν μπορεί να στραφεί προς τον Θεό. Συνεπώς, ο Θεός δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να κερδίσει αυτό το είδος ανθρώπου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνήσια αγάπη για τον Θεό είναι αυθόρμητη

442. Σε κάθε βήμα του έργου που επιτελεί ο Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους, εξωτερικά φαίνεται να είναι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, σαν να γεννήθηκαν από ανθρώπινες ρυθμίσεις ή από ανθρώπινη παρέμβαση. Αλλά στα παρασκήνια, κάθε στάδιο του έργου και ό,τι συμβαίνει είναι ένα στοίχημα του Σατανά ενώπιον του Θεού και απαιτεί από τους ανθρώπους να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς τον Θεό. Πάρε τη δοκιμασία του Ιώβ για παράδειγμα: Στα παρασκήνια, ο Σατανάς έβαζε ένα στοίχημα με τον Θεό και αυτό που συνέβη στον Ιώβ ήταν οι πράξεις των ανθρώπων και η παρέμβαση των ανθρώπων. Πίσω από κάθε βήμα που κάνει ο Θεός σε σας είναι το στοίχημα του Σατανά με τον Θεό —πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια μάχη. Για παράδειγμα, αν είσαι προκατειλημμένος απέναντι στους αδελφούς και τις αδελφές σου, θα έχεις λόγια που θα θέλεις να πεις —λόγια που αισθάνεσαι ότι θα είναι δυσάρεστα στον Θεό— αλλά αν δεν τα πεις, θα νιώσεις δυσφορία μέσα σου και αυτή τη στιγμή μια μάχη θα αρχίσει μέσα σου: «Μιλάω ή όχι;» Αυτή είναι η μάχη. Έτσι, σε οτιδήποτε συναντάς υπάρχει μια μάχη, και όταν υπάρχει μια μάχη μέσα σου, χάρη στην πραγματική συνεργασία σου και το πραγματικό μαρτύριό σου ο Θεός εργάζεται μέσα σου. Τελικά, μέσα σου είσαι σε θέση να παραμερίσεις το θέμα και ο θυμός σβήνει φυσικά. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας σου με τον Θεό. Όλα όσα κάνουν οι άνθρωποι απαιτούν από αυτούς να πληρώσουν κάποιο τίμημα στις προσπάθειές τους. Χωρίς πραγματικές δυσκολίες, δεν μπορούν να ευχαριστήσουν τον Θεό, δεν πλησιάζουν καν στο να ευχαριστήσουν τον Θεό και τσαμπουνούν απλά κούφια συνθήματα! Μπορούν αυτά τα κούφια συνθήματα να ικανοποιήσουν τον Θεό; Όταν ο Θεός και ο Σατανάς όντως μάχονται στο πνευματικό βασίλειο, πώς πρέπει να ικανοποιήσεις τον Θεό και πώς πρέπει να είσαι σταθερός στη μαρτυρία σου σ’ Εκείνον; Θα πρέπει να γνωρίζεις ότι όλα όσα σου συμβαίνουν είναι μια μεγάλη δοκιμασία και η στιγμή που ο Θεός σε χρειάζεται για να γίνεις μάρτυρας. Εξωτερικά, μπορεί να μην φαίνονται σαν κάτι σημαντικό, αλλά όταν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, δείχνουν εάν αγαπάς τον Θεό ή όχι. Εάν το κάνεις, θα είσαι σε θέση να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου σ’ Εκείνον και αν δεν έχεις κάνει την αγάπη Του πράξη, αυτό δείχνει ότι δεν είσαι κάποιος που κάνει την αλήθεια πράξη, ότι είσαι χωρίς την αλήθεια, και χωρίς ζωή, ότι είσαι σκύβαλο! Όλα όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους είναι όταν ο Θεός τούς χρειάζεται να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς Εκείνον. Τίποτα σημαντικό δεν έχει συμβεί σ’ εσένα αυτή τη στιγμή και δεν γίνεσαι σπουδαίος μάρτυρας, αλλά κάθε λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής σου σχετίζεται με τη μαρτυρία προς τον Θεό. Εάν μπορείς να κερδίσεις τον θαυμασμό των αδελφών σου, των μελών της οικογένειάς σου και όλων γύρω σου· αν, μια μέρα, οι άπιστοι έρθουν και θαυμάσουν όλα όσα κάνεις και δουν ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι υπέροχα, τότε θα έχεις γίνει μάρτυρας. Παρόλο που δεν έχεις γνώση και το επίπεδό σου είναι χαμηλό, μέσω της τελείωσής σου από τον Θεό, είσαι σε θέση να Τον ικανοποιήσεις και να λάβεις υπόψη σου το θέλημά Του, δείχνοντας στους άλλους τι μεγαλειώδες έργο έχει κάνει σε ανθρώπους του πιο χαμηλού επιπέδου. Όταν οι άνθρωποι καταφέρουν να γνωρίσουν τον Θεό και γίνουν νικητές ενώπιον του Σατανά, πιστοί στον Θεό σε μεγάλο βαθμό, τότε κανένας δεν έχει περισσότερη πυγμή από αυτήν την ομάδα ανθρώπων, και αυτή είναι η σπουδαιότερη μαρτυρία. Παρόλο που δεν είσαι σε θέση να κάνεις σπουδαίο έργο, είσαι σε θέση να ευχαριστήσεις τον Θεό. Άλλοι δεν μπορούν να θέσουν κατά μέρος τις αντιλήψεις τους, αλλά εσύ μπορείς· άλλοι δεν μπορούν να γίνουν μάρτυρες του Θεού κατά τη διάρκεια των πραγματικών τους εμπειριών, αλλά εσύ μπορείς να χρησιμοποιήσεις το πραγματικό ανάστημά σου και τις πράξεις σου για να ξεπληρώσεις την αγάπη του Θεού και να γίνεις ισχυρός μάρτυράς Του. Μόνο αυτό μετράει ως πραγματική αγάπη του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό

443. Όσο περισσότερο κάνεις την αλήθεια πράξη, τόσο περισσότερο κατέχεις την αλήθεια. Όσο περισσότερο κάνεις την αλήθεια πράξη, τόσο περισσότερο κατέχεις την αγάπη του Θεού· και όσο περισσότερο κάνεις την αλήθεια πράξη, τόσο περισσότερο είσαι ευλογημένος από τον Θεό. Αν πράττεις πάντα με αυτόν τον τρόπο, η αγάπη του Θεού για σένα θα σου δώσει σταδιακά τη δυνατότητα να δεις, όπως ακριβώς κατάφερε ο Πέτρος να γνωρίσει τον Θεό: ο Πέτρος είπε ότι ο Θεός όχι μόνο έχει τη σοφία να δημιουργήσει τον ουρανό και τη γη και όλα τα πράγματα, αλλά, επιπλέον, έχει τη σοφία να κάνει πραγματικό έργο στον άνθρωπο. Ο Πέτρος είπε ότι Εκείνος δεν είναι μόνο άξιος της αγάπης του ανθρώπου λόγω της δημιουργίας του ουρανού και της γης και όλων των πραγμάτων, αλλά, περισσότερο, λόγω της ικανότητάς Του να δημιουργήσει τον άνθρωπο, να σώσει τον άνθρωπο, να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση και να κληροδοτήσει την αγάπη Του σ’ αυτόν. Επίσης, ο Πέτρος είπε ότι υπάρχουν πολλά σε Εκείνον που αξίζουν την αγάπη του ανθρώπου. Ο Πέτρος είπε στον Ιησού: «Δεν αξίζεις την αγάπη των ανθρώπων για πολύ περισσότερα από τη δημιουργία του ουρανού και της γης και όλων των πραγμάτων; Υπάρχουν περισσότερα μέσα σ’ Εσένα που είναι αξιαγάπητα. Ενεργείς και κινείσαι στην πραγματική ζωή, το Πνεύμα Σου με αγγίζει μέσα μου, με πειθαρχείς, με επιπλήττεις —αυτά τα πράγματα είναι ακόμα πιο άξια της αγάπης των ανθρώπων». Αν θέλεις να δεις και να βιώσεις την αγάπη του Θεού, τότε πρέπει να εξερευνήσεις και να αναζητήσεις στην πραγματική ζωή, και πρέπει να είσαι πρόθυμος να παραμερίσεις τη δική σου σάρκα. Πρέπει να πάρεις αυτή την απόφαση. Πρέπει να είσαι ένας άνθρωπος με αποφασιστικότητα, ο οποίος μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό σε όλα τα πράγματα, χωρίς να είναι τεμπέλης ή να επιθυμεί τις απολαύσεις της σάρκας, κάποιος που δεν ζει για τη σάρκα, αλλά για τον Θεό. Μπορεί να υπάρχουν φορές που δεν ικανοποιείς τον Θεό. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν καταλαβαίνεις το θέλημα του Θεού. Την επόμενη φορά, αν και θα χρειαστεί περισσότερη προσπάθεια, πρέπει να Τον ικανοποιήσεις και δεν πρέπει να ικανοποιήσεις τη σάρκα. Όταν το βιώσεις με αυτόν τον τρόπο, θα γνωρίσεις τον Θεό. Θα δεις ότι ο Θεός μπορούσε να δημιουργήσει τους ουρανούς και τη γη και όλα τα άλλα πράγματα, ότι έχει ενσαρκωθεί έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν πραγματικά και ουσιαστικά να Τον δουν και να κοινωνήσουν πραγματικά και ουσιαστικά μαζί Του, και ότι είναι ικανός να περπατήσει ανάμεσα στους ανθρώπους, ότι το Πνεύμα Του μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση στην πραγματική ζωή, επιτρέποντάς τους να δουν την ομορφιά Του και να βιώσουν την πειθαρχία Του, την συμμόρφωσή Του και τις ευλογίες Του. Αν τα βιώνεις πάντα με αυτόν τον τρόπο, στην πραγματική ζωή θα είσαι αχώριστος από τον Θεό, και εάν κάποια στιγμή η σχέση σου με τον Θεό παύσει να είναι κανονική, θα είσαι σε θέση να υποστείς αποδοκιμασία και να αισθανθείς τύψεις. Όταν έχεις μια κανονική σχέση με τον Θεό, ποτέ δεν θα θελήσεις να φύγεις από τον Θεό, και εάν κάποια στιγμή ο Θεός πει ότι θα σε αφήσει, θα φοβηθείς και θα πεις ότι θα προτιμούσες να πεθάνεις παρά να εγκαταλειφθείς από τον Θεό. Μόλις αποκτήσεις αυτά τα συναισθήματα, θα αισθανθείς ότι δεν είσαι σε θέση να αφήσεις τον Θεό και, με αυτόν τον τρόπο, θα έχεις ένα θεμέλιο και θα απολαύσεις πραγματικά την αγάπη του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτοί που αγαπούν τον Θεό θα ζουν για πάντα μέσα στο φως Του

444. Πόσο ακριβώς αγαπάς τον Θεό σήμερα; Και πόσα ακριβώς ξέρεις για όλα όσα έχει κάνει μέσα σου ο Θεός; Αυτά είναι τα πράγματα που θα πρέπει να μάθεις. Όταν έρθει ο Θεός στη γη, όλα όσα έχει κάνει στον άνθρωπο και όσα έχει επιτρέψει στον άνθρωπο να δει είναι ώστε ο άνθρωπος να Τον αγαπήσει και να Τον γνωρίσει πραγματικά. Το ότι ο άνθρωπος είναι ικανός να υποφέρει για τον Θεό και ότι κατάφερε να φθάσει μέχρι εδώ είναι, από μια άποψη, χάρη στην αγάπη του Θεού, και από την άλλη, είναι χάρη στη σωτηρία του Θεού· επίσης, είναι χάρη στο έργο της κρίσεως και του παιδέματος που έχει επιτελέσει ο Θεός στον άνθρωπο. Εάν εσείς δεν έχετε κριθεί, παιδευτεί και δοκιμαστεί από τον Θεό, και αν ο Θεός δεν σας έχει κάνει να υποφέρετε, τότε, ειλικρινά, δεν αγαπάτε στ’ αλήθεια τον Θεό. Όσο μεγαλύτερο είναι το έργο του Θεού μέσα στον άνθρωπο και όσο περισσότερο υποφέρει ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο μπορεί να δείξει πόσο σημαντικό είναι το έργο του Θεού, τόσο περισσότερο μπορεί η καρδιά του ανθρώπου να αγαπήσει αληθινά τον Θεό. Πώς μαθαίνεις πώς να αγαπήσεις τον Θεό; Χωρίς βασανιστήρια και ραφινάρισμα, χωρίς επίπονες δοκιμασίες —και αν, επιπλέον, όλα όσα έδινε ο Θεός στον άνθρωπο ήταν χάρη, αγάπη και έλεος— θα ήσουν ικανός να επιτύχεις αληθινή αγάπη για τον Θεό; Από τη μία, κατά τις δοκιμασίες του Θεού, ο άνθρωπος μαθαίνει τις αδυναμίες του και βλέπει ότι είναι ασήμαντος, ποταπός τιποτένιος, ότι δεν έχει τίποτα, δεν είναι τίποτα. Από την άλλη, κατά τις δοκιμασίες Του, ο Θεός δημιουργεί για τον άνθρωπο διαφορετικά περιβάλλοντα, τα οποία τον καθιστούν ικανότερο να βιώσει την ομορφιά του Θεού. Παρόλο που ο πόνος είναι μεγάλος, και πολλές φορές ανυπόφορος —φθάνοντας, μάλιστα, μέχρι το σημείο της συντριπτικής θλίψης— όταν τον βιώσει, ο άνθρωπος βλέπει πόσο όμορφο είναι το έργο του Θεού σ’ αυτόν, και μόνο πάνω σ’ αυτό το θεμέλιο γεννιέται στον άνθρωπο η αληθινή αγάπη για τον Θεό. Σήμερα, ο άνθρωπος βλέπει ότι μονάχα με τη χάρη, την αγάπη και το έλεος του Θεού, δεν είναι ικανός να γνωρίσει αληθινά τον εαυτό του, πόσο μάλλον να γνωρίσει την ουσία του ανθρώπου. Μόνο μέσα από το ραφινάρισμα και την κρίση του Θεού, μόνο κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου ραφιναρίσματος μπορεί ο άνθρωπος να γνωρίσει τις αδυναμίες του και να μάθει ότι δεν έχει τίποτα. Επομένως, η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό χτίζεται πάνω στα θεμέλια του ραφιναρίσματος και της κρίσης του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

445. Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν αυτή τη γνώση. Πιστεύουν ότι η ταλαιπωρία δεν έχει αξία, ότι ο κόσμος τούς έχει απαρνηθεί, ότι η ζωή στο σπίτι τους είναι ταραγμένη, ότι δεν τους αγαπά ο Θεός και ότι οι προοπτικές τους είναι ζοφερές. Η ταλαιπωρία μερικών ανθρώπων φτάνει στα άκρα, και οι σκέψεις τους στρέφονται στον θάνατο. Αυτή δεν είναι η πραγματική αγάπη προς τον Θεό. Οι άνθρωποι αυτοί είναι δειλοί, δεν έχουν επιμονή, είναι ασθενείς και αδύναμοι! Ο Θεός λαχταρά ο άνθρωπος να Τον αγαπά, αλλά όσο περισσότερο Τον αγαπά ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο υποφέρει, και όσο περισσότερο Τον αγαπά ο άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερες είναι οι δοκιμασίες του. Εάν Τον αγαπάς, τότε θα υποστείς κάθε είδους ταλαιπωρία —και εάν δεν Τον αγαπάς, τότε ίσως όλα να σου είναι εύκολα και όλα να είναι γαλήνια γύρω σου. Όταν αγαπήσεις τον Θεό, θα νιώσεις ότι πολλά πράγματα γύρω σου είναι αξεπέραστα, και επειδή το ανάστημά σου είναι πολύ μικρό, θα εξευγενιστείς. Επίσης, δεν είσαι ικανός να ικανοποιήσεις τον Θεό και θα νιώθεις πάντα ότι το θέλημα του Θεού είναι πολύ μεγαλόπνοο, ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να το φτάσει. Για όλους αυτούς τους λόγους, εσύ θα εξευγενιστείς —επειδή υπάρχει πολλή αδυναμία μέσα σου και μεγάλο μέρος που δεν μπορεί να ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού, θα εξευγενιστείς μέσα σου. Παρόλα αυτά, θα πρέπει να δείτε καθαρά ότι ο εξαγνισμός επιτυγχάνεται μόνο μέσω εξευγενισμού. Έτσι, κατά τις έσχατες αυτές ημέρες, πρέπει να γίνετε μάρτυρες του Θεού. Άσχετα από το πόσο υποφέρετε, θα πρέπει να προχωρήσετε μέχρι το τέλος και, ακόμα και στην τελευταία σας πνοή, πρέπει να είστε ακόμα πιστοί στον Θεό, να είστε στο έλεός Του. Μόνο έτσι αγαπά κανείς αληθινά τον Θεό και μόνο αυτή είναι η δυνατή και ηχηρή μαρτυρία. Όταν σε βάζει σε πειρασμό ο Σατανάς, θα πρέπει να λες: «Η καρδιά μου ανήκει στον Θεό, κι ο Θεός μ’ έχει ήδη κερδίσει. Δεν μπορώ να σε ικανοποιήσω —πρέπει να αφιερώσω όλο μου το είναι στην ικανοποίηση του Θεού». Όσο περισσότερο ικανοποιείς τον Θεό, τόσο περισσότερο ο Θεός σε ευλογεί και τόσο ισχυρότερη είναι η αγάπη σου για τον Θεό. Και τόσο, επίσης, θα έχεις πίστη και αποφασιστικότητα και θα νιώθεις ότι τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο και σημαντικό όσο μια ζωή που δαπανάται στην αγάπη για τον Θεό. Μπορεί να πει κανείς ότι ο άνθρωπος πρέπει μόνο να αγαπά τον Θεό για να μην έχει θλίψη. Παρόλο που υπάρχουν στιγμές όπου η σάρκα σου είναι ασθενής και σε πολιορκούν πολλές αληθινές δυσκολίες, αυτές τις στιγμές θα βασίζεσαι πραγματικά στον Θεό και θα παρηγορείσαι μέσα στο πνεύμα σου και θα νιώθεις βεβαιότητα κι ότι έχεις κάπου να βασιστείς. Έτσι, θα μπορέσεις να ξεπεράσεις πολλά περιβάλλοντα, κι έτσι δεν θα παραπονιέσαι για τον Θεό εξαιτίας της οδύνης που υφίστασαι. Θα θέλεις να ψάλλεις, να χορεύεις, να προσεύχεσαι, να συμμετέχεις σε συναθροίσεις και να κοινωνείς, να σκέφτεσαι τον Θεό, και θα νιώθεις ότι όλος ο κόσμος, όλα τα ζητήματα και όλα τα πράγματα γύρω σου, που έχει οργανώσει ο Θεός, είναι τα κατάλληλα. Εάν δεν αγαπάς τον Θεό, όλα όσα κοιτάζεις θα σου είναι ανιαρά, τίποτα δεν θα σου είναι ευχάριστο στο μάτι. Μέσα στο πνεύμα σου, δεν θα είσαι ελεύθερος, αλλά καταπιεσμένος, η καρδιά σου θα παραπονιέται πάντοτε για τον Θεό και θα νιώθεις πάντοτε ότι υποφέρεις τόσο πολύ μαρτύριο, και ότι είναι τόσο άδικο. Εάν η επιδίωξή σου δεν είναι προς χάριν της ευτυχίας, αλλά για να ικανοποιήσεις τον Θεό και να μη σε κατηγορήσει ο Σατανάς, τότε μια τέτοια επιδίωξη θα σου δώσει μεγάλη δύναμη να αγαπήσεις τον Θεό. Ο άνθρωπος είναι ικανός να εκτελέσει όλα όσα λέει ο Θεός, και όλα όσα κάνει είναι ικανά να ικανοποιήσουν τον Θεό —αυτό σημαίνει να κατέχεσαι από την πραγματικότητα. Το να επιδιώκεις την ικανοποίηση του Θεού σημαίνει να χρησιμοποιείς την αγάπη προς τον Θεό για να κάνεις τον λόγο Του πράξη. Ανεξάρτητα από την εποχή —ακόμα και όταν οι άλλοι είναι αδύναμοι— μέσα σου έχεις ακόμα μια καρδιά που αγαπά τον Θεό, που ποθεί βαθιά τον Θεό, που Τον αποζητά. Αυτό είναι αληθινό ανάστημα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

446. Κατά τη διάρκεια του πικρού εξευγενισμού μπορεί ο άνθρωπος να βρεθεί ευκολότερα υπό την επιρροή του Σατανά, οπότε πώς θα πρέπει να αγαπάς τον Θεό κατά τον εξευγενισμό αυτόν; Θα πρέπει να επιστρατεύσεις τη θέλησή σου, να αποθέσεις την καρδιά σου ενώπιον του Θεού και να Του αφιερώσεις όσο χρόνο σού απομένει. Ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο σε εξευγενίζει ο Θεός, θα πρέπει να είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, ώστε να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού, και θα πρέπει να αναλάβεις ο ίδιος την ευθύνη να αναζητάς τον Θεό και να αναζητάς την κοινωνία. Σε τέτοιες στιγμές, όσο πιο παθητικός είσαι, τόσο πιο αρνητικός θα γίνεις και τόσο ευκολότερο θα είναι να υποτροπιάσεις. Όταν είναι απαραίτητο να εκπληρώσεις τη λειτουργία σου, παρόλο που δεν την εκπληρώνεις καλά, κάνεις ό,τι μπορείς χρησιμοποιώντας τίποτα άλλο παρά την αγάπη σου για τον Θεό· ανεξάρτητα από το τι λένε οι άλλοι —είτε λένε πως τα έχεις πάει καλά είτε πως τα έχεις πάει άσχημα— οι προθέσεις σου είναι σωστές και δεν είσαι αυτάρεσκος, διότι ενεργείς προς όφελος του Θεού. Όταν οι άλλοι σε παρερμηνεύουν, μπορείς να προσευχηθείς στον Θεό, λέγοντας: «Ω, Θεέ μου! Δεν ζητώ οι άλλοι να με ανέχονται και να μου φέρονται καλά, μήτε να με καταλαβαίνουν και να με επιδοκιμάζουν. Ζητώ μόνο να μπορώ να Σε αγαπώ στην καρδιά μου, να είμαι γαλήνιος στην καρδιά μου και να έχω καθαρή τη συνείδησή μου. Δεν ζητώ να με επαινούν οι άλλοι, ούτε να με έχουν σε μεγάλη εκτίμηση· επιζητώ μόνο να Σε ικανοποιώ από καρδιάς· εκπληρώνω τον ρόλο μου κάνοντας όλα όσα μπορώ και, παρόλο που είμαι ανόητος, χαζός, χαμηλού επιπέδου και τυφλός, γνωρίζω πως είσαι αξιαγάπητος και είμαι διατεθειμένος να Σου αφιερώσω όλα όσα έχω». Μόλις προσευχηθείς με αυτόν τον τρόπο, θα αναδυθεί η αγάπη σου για τον Θεό και θα νιώσεις πολύ πιο ανακουφισμένος μέσα στην καρδιά σου. Αυτό σημαίνει να κάνεις πράξη την αγάπη για τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο βιώνοντας τον εξευγενισμό μπορεί ο άνθρωπος να κατέχει αληθινή αγάπη

447. Πώς θα πρέπει να αγαπά ο άνθρωπος τον Θεό κατά τη διάρκεια του εξευγενισμού; Χρησιμοποιώντας την απόφασή του να αγαπά τον Θεό για να αποδεχτεί τον εξευγενισμό Του: Κατά τη διάρκεια του εξευγενισμού, μέσα σου βασανίζεσαι σαν να σου στρίβουν ένα μαχαίρι στην καρδιά, κι όμως είσαι πρόθυμος να ικανοποιήσεις τον Θεό χρησιμοποιώντας την καρδιά σου που Τον αγαπά, ενώ δεν είσαι πρόθυμος να φροντίσεις τη σάρκα. Αυτό σημαίνει να κάνεις πράξη την αγάπη για τον Θεό. Μέσα σου πονάς και ο πόνος σου έχει φτάσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο, κι όμως εξακολουθείς να είσαι πρόθυμος να παρουσιαστείς ενώπιον του Θεού και να προσευχηθείς, λέγοντας: «Ω, Θεέ μου! Δεν μπορώ να Σε αφήσω. Παρόλο που υπάρχει σκοτάδι μέσα μου, επιθυμώ να Σε ικανοποιώ· γνωρίζεις την καρδιά μου και θα ήθελα να επενδύσεις περισσότερη από την αγάπη Σου μέσα μου». Αυτό είναι άσκηση κατά τον εξευγενισμό. Αν χρησιμοποιείς την αγάπη για τον Θεό σαν θεμέλιο, ο εξευγενισμός μπορεί να σε φέρει πιο κοντά στον Θεό και να σε κάνει πιο οικείο Του. Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να παραδώσεις την καρδιά σου ενώπιον του Θεού. Εάν προσφέρεις και αποθέσεις την καρδιά σου ενώπιον του Θεού, τότε κατά τον εξευγενισμό θα είναι αδύνατο να αρνηθείς ή να εγκαταλείψεις τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο στενή και όλο και πιο κανονική, ενώ η κοινωνία σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο συχνή. Εάν ασκείσαι πάντοτε με αυτόν τον τρόπο, τότε θα περνάς περισσότερο χρόνο υπό το φως του Θεού και περισσότερο χρόνο υπό την καθοδήγηση του λόγου Του. Επίσης, θα υπάρχουν ολοένα περισσότερες αλλαγές στη διάθεσή σου, ενώ η γνώση σου θα αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Όταν έρθει η μέρα που θα σε βρουν ξαφνικά οι δοκιμασίες του Θεού, όχι μόνο θα μπορέσεις να σταθείς στο πλευρό του Θεού, αλλά θα μπορέσεις και να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό. Εκείνη τη στιγμή, θα είσαι σαν τον Ιώβ ή τον Πέτρο. Εάν έχεις καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό, θα Τον αγαπάς πραγματικά και θα δώσεις τη ζωή σου γι’ Αυτόν με προθυμία· θα γίνεις μάρτυρας του Θεού και αγαπητός στον Θεό. Η αγάπη που έχει βιώσει τον εξευγενισμό είναι δυνατή, όχι αδύναμη. Ανεξάρτητα από το πότε και το πώς σε υποβάλλει ο Θεός στις δοκιμασίες Του, είσαι σε θέση να μην ανησυχείς για το αν θα ζήσεις ή αν θα πεθάνεις, να παραμερίζεις τα πάντα για τον Θεό με προθυμία και να υπομένεις το οτιδήποτε για τον Θεό με ευχαρίστηση —έτσι, η αγάπη σου θα είναι αγνή και η πίστη σου αληθινή. Μόνο τότε θα γίνεις κάποιος τον οποίο αγαπά πραγματικά ο Θεός και τον οποίο έχει πραγματικά οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο βιώνοντας τον εξευγενισμό μπορεί ο άνθρωπος να κατέχει αληθινή αγάπη

448. Ο Θεός παιδεύει και κρίνει τον άνθρωπο, επειδή αυτό απαιτείται από το έργο Του και, κυρίως, επειδή το χρειάζεται ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος πρέπει να παιδεύεται και να κρίνεται, και μόνο τότε μπορεί να επιτύχει την αγάπη για τον Θεό. Σήμερα, είστε απόλυτα πεπεισμένοι, αλλά όταν συναντήσετε την παραμικρή αναποδιά, τότε έχετε πρόβλημα. Το ανάστημά σας είναι ακόμα πολύ μικρό και πρέπει να αποκτήσετε εμπειρία ακόμα περισσότερης παίδευσης και κρίσης για να αποκτήσετε βαθύτερη γνώση. Σήμερα, έχετε κάποιο φόβο Θεού, σέβεστε τον Θεό, και ξέρετε ότι είναι ο αληθινός Θεός, αλλά δεν έχετε μεγάλη αγάπη γι’ Αυτόν, πολύ λιγότερο δε, έχετε επιτύχει μια καθαρή αγάπη. Οι γνώσεις σας είναι πολύ επιφανειακές και το ανάστημά σας εξακολουθεί να είναι ανεπαρκές. Όταν πραγματικά συναντάτε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, ακόμα δεν έχετε γίνει μάρτυρες, πολύ μικρό ποσοστό από την είσοδό σας είναι ενεργό και δεν έχετε ιδέα για το πώς να το κάνετε πράξη. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι παθητικοί και αδρανείς. Αγαπούν μόνο κρυφά τον Θεό μέσα στις καρδιές τους, αλλά δεν έχουν κανένα τρόπο να το κάνουν πράξη, ούτε είναι σαφείς όσον αφορά τους στόχους τους. Εκείνοι που έχουν οδηγηθεί στην τελείωση όχι μόνο κατέχουν κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά διαθέτουν και αλήθειες που ξεπερνούν τα μέτρα της συνείδησης και είναι υψηλότερες από τα πρότυπα της συνείδησης· δεν χρησιμοποιούν μόνο τη συνείδησή τους για να ξεπληρώσουν την αγάπη του Θεού, αλλά, πέρα από αυτό, έχουν γνωρίσει τον Θεό και έχουν δει ότι ο Θεός είναι υπέροχος και άξιος της αγάπης του ανθρώπου και ότι υπάρχουν τόσα πολλά που πρέπει να αγαπάς στον Θεό, που ο άνθρωπος δεν μπορεί παρά να Τον αγαπάει. Η αγάπη που έχουν για τον Θεό όσοι έχουν οδηγηθεί στην τελείωση, υφίσταται για να εκπληρώσουν τις προσωπικές τους προσδοκίες. Η αγάπη τους είναι μια αυθόρμητη αγάπη, μια αγάπη που δεν ζητά τίποτα σε αντάλλαγμα και δεν είναι αντικείμενο ανταλλαγής. Αγαπούν τον Θεό μόνο εξαιτίας της γνώσης τους γι’ Αυτόν. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το αν ο Θεός τους χαρίζει χάρες και είναι ικανοποιημένοι μόνο με το να ικανοποιήσουν τον Θεό. Δεν κάνουν συμφωνίες με τον Θεό, ούτε μετράνε την αγάπη τους για τον Θεό βάσει της συνείδησής τους: μου έδωσες, επομένως Σε αγαπώ ως αντάλλαγμα, αν δεν μου δώσεις, τότε δεν έχω τίποτα για Σένα σε αντάλλαγμα. Εκείνοι που έχουν οδηγηθεί στην τελείωση πάντοτε πιστεύουν το εξής: ο Θεός είναι ο Δημιουργός και εκτελεί το έργο Του σ’ εμάς. Αφού έχω αυτή την ευκαιρία, προϋπόθεση και τα προσόντα για να οδηγηθώ στην τελείωση, η επιδίωξή μου θα πρέπει να είναι να ζήσω μια ζωή με νόημα και θα πρέπει να Τον ικανοποιήσω.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση

449. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Πέτρος βίωσε τον εξευγενισμό εκατοντάδες φορές και υποβλήθηκε σε πολλά οδυνηρά μαρτύρια. Ο εξευγενισμός αυτός έγινε το θεμέλιο της υπέρτατης αγάπης του για τον Θεό, καθώς και η σημαντικότερη εμπειρία ολόκληρης της ζωής του. Το γεγονός πως ήταν ικανός να διακατέχεται από υπέρτατη αγάπη για τον Θεό οφειλόταν, κατά μία έννοια, στην απόφασή του να αγαπά τον Θεό· κυρίως, ωστόσο, οφειλόταν στον εξευγενισμό και την ταλαιπωρία που υπέστη. Η ταλαιπωρία αυτή έγινε ο οδηγός του στο μονοπάτι της αγάπης για τον Θεό, όπως και το πιο αξιομνημόνευτο πράγμα γι’ αυτόν. Αν οι άνθρωποι δεν υποστούν τον πόνο του εξευγενισμού όταν αγαπούν τον Θεό, τότε η αγάπη τους είναι γεμάτη με ακαθαρσίες και τις δικές τους προτιμήσεις· μια αγάπη όπως αυτή είναι γεμάτη ιδέες του Σατανά και είναι ουσιαστικά ανίκανη να ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού. Το να έχεις την αποφασιστικότητα να αγαπάς τον Θεό δεν είναι το ίδιο με το να αγαπάς πραγματικά τον Θεό. Παρόλο που όλα όσα σκέφτονται στις καρδιές τους είναι για να αγαπούν και να ικανοποιούν τον Θεό, και παρόλο που οι σκέψεις τους φαίνονται να είναι απόλυτα αφοσιωμένες στον Θεό και απαλλαγμένες από οποιεσδήποτε ανθρώπινες ιδέες, όταν οι σκέψεις τους έρχονται ενώπιον του Θεού, Αυτός δεν επαινεί ούτε ευλογεί αυτές τις σκέψεις. Ακόμη κι όταν οι άνθρωποι έχουν κατανοήσει πλήρως όλες τις αλήθειες —όταν έχουν καταφέρει να τις γνωρίσουν όλες— δεν μπορεί να ειπωθεί πως αυτό είναι σημάδι πως αγαπούν τον Θεό, ούτε και να ειπωθεί πως οι άνθρωποι αυτοί όντως αγαπούν τον Θεό. Παρόλο που έχουν κατανοήσει πολλές αλήθειες, χωρίς να υποβληθούν σε εξευγενισμό, οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να κάνουν πράξη τις αλήθειες αυτές· μόνο κατά τη διάρκεια του εξευγενισμού μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν το πραγματικό νόημα αυτών των αληθειών, μόνο τότε μπορούν οι άνθρωποι να εκτιμήσουν αληθινά το εσωτερικό τους νόημα. Τη στιγμή εκείνη, όταν προσπαθήσουν ξανά, θα μπορούν να κάνουν πράξη τις αλήθειες σωστά και σύμφωνα με το θέλημα του Θεού· τη στιγμή εκείνη, οι ανθρώπινες ιδέες τους ελαττώνονται, η ανθρώπινη διαφθορά τους μειώνεται και τα ανθρώπινα συναισθήματά τους περιορίζονται· μόνο εκείνη τη στιγμή είναι η άσκησή τους μια πραγματική εκδήλωση αγάπης για τον Θεό. Το αποτέλεσμα της αλήθειας της αγάπης για τον Θεό δεν επιτυγχάνεται μέσω προφορικής γνώσης ή πνευματικής πρόθεσης, ούτε και μπορεί να επιτευχθεί απλώς και μόνο κατανοώντας αυτήν την αλήθεια. Προϋποθέτει να πληρώσουν οι άνθρωποι κάποιο τίμημα, να υποστούν πολλή πίκρα κατά τον εξευγενισμό και μόνο τότε θα γίνει η αγάπη τους αγνή και αυτή που επιθυμεί η καρδιά του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο βιώνοντας τον εξευγενισμό μπορεί ο άνθρωπος να κατέχει αληθινή αγάπη

450. Πολύ κοντά στο τέλος της ζωής του, αφού είχε οδηγηθεί στην τελείωση, ο Πέτρος είπε: «Ω Θεέ! Αν μπορούσα να ζήσω μερικά ακόμα χρόνια, θα ήθελα να επιτύχω μια καθαρότερη και βαθύτερη αγάπη για Σένα». Λίγο πριν σταυρωθεί, μέσα στην καρδιά του προσευχόταν: «Ω Θεέ! Η στιγμή Σου ήρθε τώρα, έφτασε η ώρα που ετοίμασες για μένα. Πρέπει να σταυρωθώ για Σένα, πρέπει να γίνω μάρτυρας για Σένα και ελπίζω ότι η αγάπη μου μπορεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις Σου και ότι μπορεί να γίνει αγνότερη. Σήμερα, το να μπορέσω να πεθάνω για Σένα και να καρφωθώ στον σταυρό για Σένα, είναι παρήγορο και καθησυχαστικό για μένα, γιατί τίποτα δεν είναι πιο ευχάριστο για μένα παρά το να μπορώ να σταυρωθώ για Σένα και να ικανοποιήσω τις επιθυμίες Σου και να είμαι ικανός να παραδοθώ σε Σένα, να προσφέρω τη ζωή μου σ’ Εσένα. Ω, Θεέ! Είσαι τόσο αξιαγάπητος! Εάν ήθελες να μου επιτρέψεις να ζήσω, θα ήμουν ακόμα πιο πρόθυμος να Σε αγαπώ. Όσο είμαι ζωντανός, θα Σε αγαπώ. Θέλω να Σε αγαπώ ακόμη πιο βαθιά. Με κρίνεις και με παιδεύεις και με δοκιμάζεις, γιατί δεν είμαι δίκαιος, γιατί αμάρτησα. Και η δίκαιη διάθεσή Σου γίνεται πιο εμφανής σ’ εμένα. Αυτό είναι ευλογία για μένα, γιατί μπορώ να Σε αγαπώ πιο βαθιά και είμαι πρόθυμος να Σ’ αγαπώ με αυτόν τον τρόπο ακόμα κι αν δεν με αγαπάς. Είμαι πρόθυμος να δω τη δίκαιη διάθεσή Σου, γιατί αυτό με κάνει ακόμη πιο ικανό να ζήσω μια ζωή με νόημα. Αισθάνομαι ότι η ζωή μου τώρα είναι πιο σημαντική, γιατί σταυρώνομαι για χάρη Σου και έχει απόλυτο νόημα το να πεθάνω για Σένα. Ακόμα όμως δεν αισθάνομαι ικανοποιημένος, επειδή ξέρω πολύ λίγα για Σένα, ξέρω ότι δεν μπορώ να εκπληρώσω πλήρως τις επιθυμίες Σου και Σου έχω ξεπληρώσει πολύ λίγα. Στη ζωή μου, δεν έχω καταφέρει να επιστρέψω το όλον μου σ’ Εσένα· ακόμη απέχω από κάτι τέτοιο. Καθώς θυμάμαι αυτή τη στιγμή, αισθάνομαι τόσο υποχρεωμένος σ’ Εσένα, και δεν έχω παρά αυτή τη στιγμή για να αντισταθμίσω όλα τα λάθη μου και όλη την αγάπη που δεν Σου έχω ξεπληρώσει».

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση

451. Ο άνθρωπος πρέπει να επιδιώξει να βιώσει μια ζωή με νόημα, και δεν πρέπει να είναι ικανοποιημένος με τις τρέχουσες συνθήκες του. Για να βιώσεις το παράδειγμα του Πέτρου, πρέπει να διαθέτεις τις γνώσεις και τις εμπειρίες του Πέτρου. Ο άνθρωπος πρέπει να επιδιώκει πράγματα που είναι υψηλότερα και πιο βαθιά. Πρέπει να επιδιώκει μια βαθύτερη, καθαρότερη αγάπη για τον Θεό και μια ζωή που έχει αξία και νόημα. Μόνο αυτό είναι η ζωή και μόνο τότε ο άνθρωπος θα είναι ίδιος με τον Πέτρο. Πρέπει να εστιάσεις στην ενεργό είσοδό σου στην θετική πλευρά και δεν πρέπει να επιτρέψεις υποτακτικά στον εαυτό σου να υποχωρήσει για λόγους στιγμιαίας ευκολίας, ενώ αγνοείς πιο βαθιές, πιο συγκεκριμένες και πιο πρακτικές αλήθειες. Η αγάπη σου πρέπει να είναι έμπρακτη και πρέπει να βρεις τρόπους για να απελευθερωθείς από αυτήν την αλλοτριωμένη, ξέγνοιαστη ζωή που δεν διαφέρει από τη ζωή ενός ζώου. Πρέπει να βιώσεις μια ζωή με νόημα, μια ζωή με αξία και δεν πρέπει να ξεγελάς τον εαυτό σου ή να μεταχειρίζεσαι τη ζωή σου σαν ένα παιχνίδι με το οποίο παίζεις. Για όλους όσοι φιλοδοξούν να αγαπήσουν τον Θεό, δεν υπάρχουν άπιαστες αλήθειες ή μια δικαιοσύνη στην οποία δεν μπορούν να παραμείνουν πιστοί. Πώς πρέπει να ζήσεις τη ζωή σου; Πώς πρέπει να αγαπάς τον Θεό και να χρησιμοποιήσεις αυτή την αγάπη για να ικανοποιήσεις την επιθυμία Του; Δεν υπάρχει πιο σημαντικό θέμα από αυτό στη ζωή σου. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να έχεις τέτοιες φιλοδοξίες και επιμονή, και δεν θα πρέπει να είσαι σαν εκείνα τα δειλά και αδύναμα άτομα. Πρέπει να μάθεις πώς να αποκτάς εμπειρία μιας ουσιαστικής ζωής και να βιώνεις ουσιαστικές αλήθειες και να μην συμπεριφέρεσαι στον εαυτό σου επιπόλαια με αυτόν τον τρόπο. Χωρίς να το συνειδητοποιήσεις, η ζωή σου θα σε προσπεράσει και μετά από αυτό, θα έχεις, άραγε, άλλη μια ευκαιρία να αγαπήσεις τον Θεό; Μπορεί ο άνθρωπος να αγαπάει τον Θεό όταν πεθάνει; Πρέπει να έχεις τις ίδιες φιλοδοξίες και την ίδια συνείδηση με τον Πέτρο. Η ζωή σου πρέπει να έχει νόημα και δεν πρέπει να παίζεις παιχνίδια με τον εαυτό σου. Ως άνθρωπος και ως άτομο που ακολουθεί τον Θεό, πρέπει να είσαι σε θέση να εξετάσεις προσεκτικά το πώς αντιμετωπίζεις τη ζωή σου, πώς πρέπει να προσφέρεις τον εαυτό σου στον Θεό, πώς πρέπει να έχεις μια πιο ουσιαστική πίστη στον Θεό και πώς, εφόσον αγαπάς τον Θεό, θα πρέπει να Τον αγαπάς με έναν τρόπο που είναι πιο καθαρός, πιο όμορφος και πιο καλός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση

452. Αν οι άνθρωποι επιθυμούν να αγαπήσουν τον Θεό, πρέπει να δοκιμάσουν την ομορφιά του Θεού και να δουν την ομορφιά του Θεού. Μόνο τότε μπορεί να υπάρξει μέσα τους μια καρδιά που αγαπά τον Θεό, μια καρδιά που είναι πρόθυμη να δαπανηθεί πιστά για τον Θεό. Ο Θεός δεν κάνει τους ανθρώπους να Τον αγαπούν με γράμματα ή τη φαντασία τους, και δεν αναγκάζει τους ανθρώπους να Τον αγαπούν. Αντίθετα, τους κάνει να Τον αγαπούν με δική τους βούληση, και τους κάνει να δουν την ομορφιά Του στο έργο και τις ομιλίες Του, και μετά γεννάται μέσα τους η αγάπη για τον Θεό. Μόνο με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι μπορούν πραγματικά να γίνουν μάρτυρες για τον Θεό. Οι άνθρωποι δεν αγαπούν τον Θεό επειδή έχουν παροτρυνθεί να το πράξουν από άλλους, και ούτε πρόκειται για μια στιγμιαία συναισθηματική παρόρμηση. Αγαπούν τον Θεό επειδή είδαν την ομορφιά Του, έχουν δει ότι υπάρχουν τόσα πολλά από αυτά που είναι άξια της αγάπης των ανθρώπων, επειδή έχουν δει τη σωτηρία, τη σοφία και τις θαυμαστές πράξεις του Θεού —και ως εκ τούτου, εξυμνούν πραγματικά τον Θεό, και πραγματικά Τον ποθούν διακαώς, και εγείρεται ένα τέτοιο πάθος, ώστε να μην μπορούν να επιβιώσουν χωρίς να κερδίσουν τον Θεό. Ο λόγος για τον οποίο αυτοί που πραγματικά μαρτυρούν στον Θεό είναι σε θέση να δώσουν μια ηχηρή μαρτυρία σε Αυτόν, είναι επειδή η μαρτυρία τους έχει τα θεμέλιά της στην αληθινή γνώση και στην αληθινή λαχτάρα για τον Θεό. Δεν προκύπτει σύμφωνα με μια συναισθηματική παρόρμηση, αλλά σύμφωνα με τη γνώση του Θεού και τη διάθεσή Του. Επειδή έχουν γνωρίσει τον Θεό, αισθάνονται ότι πρέπει να μαρτυρήσουν σίγουρα στον Θεό και να κάνουν όλους εκείνους που λαχταρούν τον Θεό να γνωρίσουν τον Θεό και να γνωρίζουν την ομορφιά του Θεού και την πραγματικότητά Του. Όπως η αγάπη των ανθρώπων για τον Θεό, έτσι και η μαρτυρία τους είναι αυθόρμητη, είναι πραγματική και έχει πραγματική σημασία και αξία. Δεν είναι παθητική ούτε κενή και χωρίς νόημα. Ο λόγος για τον οποίο μόνο όσοι αγαπούν πραγματικά τον Θεό έχουν μεγαλύτερη αξία και νόημα στη ζωή τους και μόνο αυτοί πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, είναι επειδή αυτοί οι άνθρωποι ζουν στο φως του Θεού και είναι ικανοί να ζήσουν για το έργο και τη διαχείριση του Θεού. Δεν ζουν στο σκοτάδι, αλλά στο φως. Δεν ζουν ζωές χωρίς νόημα, αλλά ζωές που έχουν ευλογηθεί από τον Θεό. Μόνο αυτοί που αγαπούν τον Θεό είναι σε θέση να μαρτυρήσουν στον Θεό, μόνο αυτοί είναι μάρτυρες του Θεού, μόνο αυτοί ευλογούνται από τον Θεό και μόνο αυτοί είναι σε θέση να λάβουν τις υποσχέσεις του Θεού. Εκείνοι που αγαπούν τον Θεό είναι οι οικείοι του Θεού, είναι άνθρωποι που αγαπά ο Θεός και μπορούν να απολαύσουν ευλογίες μαζί με τον Θεό. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι θα ζήσουν στην αιωνιότητα και μόνο αυτοί θα ζήσουν για πάντα κάτω από τη φροντίδα και την προστασία του Θεού. Ο Θεός είναι για Τον αγαπούν οι άνθρωποι και είναι άξιος της αγάπης όλων των ανθρώπων, αλλά δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ικανοί να αγαπούν τον Θεό και δεν μπορούν όλοι να μαρτυρήσουν στον Θεό και να κατέχουν την εξουσία μαζί με τον Θεό. Επειδή είναι σε θέση να μαρτυρήσουν στον Θεό και να αφιερώσουν όλες τις προσπάθειές τους στο έργο του Θεού, αυτοί που πραγματικά αγαπούν τον Θεό μπορούν να περπατήσουν οπουδήποτε κάτω από τους ουρανούς, χωρίς κανείς να τολμά να τους αντιταχθεί, και μπορούν να ασκήσουν εξουσία στη γη και να κυβερνήσουν όλο τον λαό του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί από όλο τον κόσμο, μιλούν διαφορετικές γλώσσες και έχουν διαφορετικό χρώμα δέρματος, αλλά η ύπαρξή τους έχει το ίδιο νόημα, όλοι έχουν μια καρδιά που αγαπάει τον Θεό, όλοι γίνονται μάρτυρες του ίδιου πράγματος και έχουν την ίδια αποφασιστικότητα και την ίδια επιθυμία. Εκείνοι που αγαπούν τον Θεό μπορούν να περπατήσουν ελεύθερα σε όλο τον κόσμο, αυτοί που μαρτυρούν στον Θεό μπορούν να ταξιδέψουν σε όλο το σύμπαν. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι αγαπημένοι του Θεού, είναι ευλογημένοι από τον Θεό και θα ζήσουν για πάντα στο φως Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτοί που αγαπούν τον Θεό θα ζουν για πάντα μέσα στο φως Του