Παραρτημα: Μια ανάλυση της ανατολικής και της δυτικής παραδοσιακής κουλτούρας

Πείτε μου, τι είναι η αλήθεια; Δεν έχουμε συναναστραφεί στο παρελθόν πάνω σε αυτό το θέμα; (Ναι, έχουμε.) Πείτε μου, λοιπόν, με δικά σας λόγια, τι είναι η αλήθεια. (Η αλήθεια είναι η αρχή και το κριτήριο με το οποίο αξιολογούνται όλοι οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα.) Ωραία. Άλλος κανείς; Μπορούμε να το διατυπώσουμε με άλλον τρόπο; Μη σκέφτεστε ποια λόγια του δόγματος να χρησιμοποιήσετε ή ποια λόγια του Θεού να επιλέξετε για την απάντησή σας. Απλώς απαντήστε με λόγια από τη δική σας πραγματική εμπειρία και τη δική σας πραγματική κατανόηση. Δεν χρειάζεται να είναι τόσο βαθυστόχαστα τα λόγια σας. Κάποιοι λένε: «Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια». Αυτό είναι μεν σωστό, αλλά αν μπορείς μόνο να το λες και δεν κατανοείς την ουσιαστική σημασία των λέξεων, τότε για σένα δεν είναι παρά ένα δόγμα. Ας πάμε τώρα ένα βήμα παραπέρα —τι είναι η αλήθεια; Τι είναι τα λόγια του Θεού; Ποια είναι η ουσία των λόγων του Θεού; Είναι άραγε η αλήθεια το κριτήριο που δημιουργούν οι άνθρωποι μέσω της σκέψης και της μελέτης; (Όχι, δεν είναι.) Είναι μήπως η σύνοψη των βιωμάτων και των γνώσεων που έχουν αποκτήσει οι άνθρωποι, ή ένα είδος κοινωνικής κουλτούρας ή μια παραδοσιακή κουλτούρα που διαμορφώθηκε σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο; (Όχι, δεν είναι.) Τότε, μήπως η αλήθεια είναι οι αρχές που συνοψίζουν οι άνθρωποι από μόνοι τους για τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους; (Όχι, δεν είναι.) Τι ακριβώς είναι, λοιπόν; Πώς μπορούμε να προσδιορίσουμε τις αρχές που αναφέρονται εδώ, έτσι ώστε να έχουν ένα συγκεκριμένο νόημα που μόλις το ακούνε οι άνθρωποι θα γνωρίζουν ότι είναι η αλήθεια; Πώς μπορούμε να το διατυπώσουμε με περιεκτικό και σαφή τρόπο; (Όλες οι απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο είναι η αλήθεια.) Όλες οι απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο είναι η αλήθεια. Αυτό ισχύει, αλλά πώς θα μπορούσατε να το πείτε με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια; (Η αλήθεια είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων.) Αυτό παλιά το έλεγαν συχνά. Λέγαμε συχνά ότι τα λόγια του Θεού, οι απαιτήσεις Του από τον άνθρωπο και η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων είναι η αλήθεια. Τι άλλο μένει να πούμε; (Η αλήθεια είναι το κριτήριο και το μονοπάτι για το πώς πρέπει να διαχειρίζονται τα ζητήματα και να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι.) Η αλήθεια είναι το κριτήριο και το μονοπάτι για το πώς πρέπει να διαχειρίζονται τα ζητήματα και να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι· κι αυτό ισχύει. Τώρα, βάλτε μαζί όλες αυτές τις πτυχές και ορίστε την αλήθεια σε μία περιεκτική πρόταση. (Ο Θεός είναι η αλήθεια.) Ο Θεός είναι η αλήθεια· αυτό είναι πολύ ευρύ, πολύ γενικό. Πρέπει να είναι πιο συγκεκριμένο, ώστε όταν το ακούνε οι άνθρωποι, να το θεωρούν έναν ακριβή ορισμό, που να μην είναι κενός, αλλά αρκετά σαφής και πρακτικός, και να πιστεύουν ότι ταιριάζει. Προσπαθήστε να το συνοψίσετε ξανά. Πώς ακριβώς θα μπορούσατε να το διατυπώσετε με μεγαλύτερη ακρίβεια; (Ο Άνωθεν έχει συναναστραφεί στο παρελθόν ότι η αλήθεια είναι το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό.) Δεν είναι συνοπτική αυτή η διατύπωση; (Ναι, είναι.) Η αλήθεια είναι το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Γιατί την ορίζουμε ως κριτήριο; Πώς θα πρέπει να κατανοήσουμε τη λέξη «κριτήριο» με την κυριολεκτική έννοια; (Ως μια συγκεκριμένη αρχή.) Ως μια συγκεκριμένη αρχή ή έναν συγκεκριμένο κανόνα. Μπορούμε επίσης να την αποκαλέσουμε κανονισμό. Άρα, σε τι αναφέρεται ένα «κριτήριο»; (Σε ένα πρότυπο.) Αναφέρεται σε ένα πρότυπο, σε έναν συγκεκριμένο κανόνα και σε μια αρχή. Αυτό αποκαλούμε κριτήριο. Το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Αν οι ορισμοί αυτοί είναι ακριβείς, τότε με τι σχετίζεται αυτό το κριτήριο; Σε τι αναφέρεται εδώ; Είναι όπως ορίστηκε προηγουμένως: το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Αυτό είναι η αλήθεια. Τώρα, όταν κάποιος διαβάζει αυτήν την πρόταση, θα μπορούσε να σκεφτεί: «Η παραδοσιακή μας κουλτούρα είναι κι αυτή η αλήθεια»; Μπορεί αυτό να ενταχθεί στην κατηγορία της αλήθειας; (Όχι, δεν μπορεί.) Δεν μπορεί. Άραγε μπορεί κανείς να πει: «Έχουμε ένα συμπέρασμα μιας επιστημονικής έρευνας που είναι η αλήθεια» ή «Ο λαός μας έχει μια κουλτούρα ή μια εμπειρία ή έναν καλό ηθικό κανόνα που είναι επίσης η αλήθεια»; Μπορεί να οριστεί η αλήθεια με αυτόν τον τρόπο; (Όχι, δεν μπορεί.) Γιατί δεν μπορούμε να ορίσουμε την αλήθεια με βάση αυτά τα πράγματα; Γιατί λέμε ότι αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια; (Δεν έχουν καμία σχέση με τη λατρεία προς τον Θεό.) Σωστά. Μπορεί να σχετίζονται με τη συμπεριφορά των ανθρώπων, αλλά δεν σχετίζονται με τη λατρεία προς τον Θεό. Σε τι αναφέρεται η συμπεριφορά για την οποία μιλούν; Ποια είναι τα πρότυπα και οι κανόνες τους; Η καλή συμπεριφορά που προέρχεται από τον Σατανά. Δεν σχετίζονται με τη λατρεία προς τον Θεό, σχετίζονται με τη λατρεία και την υπεράσπιση του Σατανά. Είναι μια σειρά αποφθεγμάτων ή παραδόσεων σχετικά με τη συμπεριφορά που έχουν συνοψιστεί από τις ανθρώπινες φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις και από ό,τι πιστεύουν οι άνθρωποι ότι είναι καλά ήθη ή καλή συμπεριφορά. Δεν αφορούν την αλήθεια ούτε τη λατρεία προς τον Θεό. Δεν έχουν καμία σχέση με τη λατρεία προς τον Θεό.

Οι Κινέζοι έχουν διαμορφώσει μια παραδοσιακή κουλτούρα που είναι κατάλληλη μόνο για τους Κινέζους και την οποία δεν μπορούν να αποδεχθούν οι Δυτικοί. Οι Δυτικοί έχουν τους δικούς τους εθνικούς ήρωες, τα δικά τους εθνικά αισθήματα ηθικής ακεραιότητας και τις δικές τους εθνικές κουλτούρες· αν, όμως, έφερναν τις κουλτούρες τους στην Ανατολή, θα τις αποδέχονταν οι άνθρωποι εκεί; (Όχι.) Ομοίως, δεν θα τις αποδέχονταν. Επομένως, όσο κι αν εκτιμούν οι άνθρωποι αυτές τις κουλτούρες και όσο ευγενείς κι αν θεωρούν αυτές τις παραδόσεις, έχουν όλα αυτά καμία σχέση με την αλήθεια; (Όχι, δεν έχουν.) Δεν έχουν καμία σχέση. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα είδος παραδοσιακής κουλτούρας στην Ανατολή που υποστηρίζει ότι οι κουκουβάγιες δεν είναι ευοίωνα ζώα. Τι λέει ο λαός; «Να φοβάσαι την κουκουβάγια που γελάει κι όχι την κουκουβάγια που κλαίει. Αν τις ακούσεις να κράζουν, θα συμβούν κακά πράγματα». Στην ανατολική παραδοσιακή κουλτούρα, οι κουκουβάγιες θεωρούνται κακός οιωνός και κακοτυχία. Επομένως, οι ανατολικοί λαοί συμπαθούν άραγε αυτό το «κακότυχο» ζώο; (Όχι, δεν το συμπαθούν.) Και πού βασίζεται αυτή η αντιπάθεια; Βασίζεται στην ανατολική παραδοσιακή κουλτούρα και σε όσα έχουν περάσει από γενιά σε γενιά, σύμφωνα με τα οποία «Αν ακούσεις μια κουκουβάγια να κράζει, είναι προάγγελος θανάτου στην οικογένεια». Αυτό μπορεί να είναι ένας νόμος που έχουν διαμορφώσει οι άνθρωποι, μια ανθρώπινη φαντασιοκοπία ή μια σύμπτωση· από εκεί κι έπειτα, πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι οι κουκουβάγιες είναι κακό πράγμα. Πιστεύουν ότι κανείς δεν θα πρέπει να τις λατρεύει ούτε να τις μεταχειρίζεται σαν να είναι ευοίωνα ζώα, καθώς και ότι, αν δουν μια κουκουβάγια, θα πρέπει να τη διώξουν γρήγορα κι όχι να την καλοδεχτούν. Δεν είναι αυτό ένα είδος κουλτούρας; (Ναι, είναι.) Είτε αυτό το είδος κουλτούρας είναι θετικό είτε αρνητικό, είναι ένα είδος λαϊκής κληρονομιάς. Προς το παρόν, ας μην αναλύσουμε αν είναι σωστή ή λάθος. Ας πούμε απλώς ότι όλοι οι άνθρωποι στην Ανατολή, και ιδιαίτερα στην Κίνα, ενστερνίζονται πλήρως την κουλτούρα αυτή. Όλοι οι άνθρωποι εκεί πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι οι κουκουβάγιες είναι κακό πράγμα, ότι δεν είναι ευοίωνα ζώα, κι έτσι αν τις δουν, σπεύδουν να τις αποφύγουν. Όμως στη Δύση, κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι κουκουβάγιες είναι ευοίωνα ζώα και έχουν για διακόσμηση αγάλματα και εικόνες κουκουβάγιας. Επίσης, ένα σωρό κεντήματα και τοτέμ έχουν σχέδια κουκουβάγιας, και οι κουκουβάγιες θεωρούνται ευοίωνα ζώα. Τι σημαίνει «ευοίωνο ζώο»; Σημαίνει ένα ζώο που μπορεί να σου φέρει καλή τύχη και ότι αν το ακούσεις ή το δεις, δεν θα σε βρει κακοτυχία. Αυτό είναι ένα είδος λαϊκής παραδοσιακής κουλτούρας στη Δύση. Δεν θα κρίνουμε ποια απ’ αυτές τις κουλτούρες είναι σωστή και ποια λάθος· δεν θα βγάλουμε κάποια ετυμηγορία σχετικά μ’ αυτό. Αλλά απ’ αυτό το ζήτημα, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι για το ίδιο ζώο που δημιουργήθηκε από τον Θεό υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις στην Ανατολή και στη Δύση, οι οποίες μάλιστα είναι εντελώς ανόμοιες. Οι ανατολικοί λαοί δεν τη θεωρούν καλό πράγμα και, είτε γελάει είτε κλαίει μια κουκουβάγια, το θεωρούν κακό, ενώ οι δυτικοί λαοί πιστεύουν ότι είτε κλαίει είτε γελάει, είναι ευοίωνο ζώο, και ότι μόνο και μόνο αν δουν μια κουκουβάγια, αυτό θα τους φέρει καλοτυχία, οπότε τις αντιμετωπίζουν ως ευοίωνα ζώα. Αυτές οι δύο οπτικές και οι τρόποι αντιμετώπισης της κουκουβάγιας προέρχονται από παραδοσιακή κουλτούρα: μία κουλτούρα που θεωρεί τις κουκουβάγιες κακότυχες και μία κουλτούρα που τις θεωρεί ευοίωνες. Αν το εξετάσουμε τώρα, ποια απ’ τις δύο κουλτούρες συμβαδίζει με την αλήθεια και ποια όχι; (Καμία από τις δύο δεν συμβαδίζει με την αλήθεια.) Σε τι βασίζετε αυτόν τον ισχυρισμό; (Καμία από τις δύο απόψεις δεν προέρχεται από τον Θεό.) Σωστά. Όταν οι άνθρωποι λένε ότι οι κουκουβάγιες δεν είναι ευοίωνα ζώα, σε τι βασίζουν αυτήν την άποψη; Τη βασίζουν στην ανατολική παραδοσιακή κουλτούρα. Αυτό που πιστεύουν ότι είναι ευοίωνο ή δυσοίωνο ή ότι φέρνει καταστροφή, κακοτυχία ή καλοτυχία το καθορίζουν σύμφωνα με βάση την παραδοσιακή κουλτούρα. Βλέπουν τα πράγματα με τρόπο που απορρέει από φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις, από τις οποίες προκύπτει η συγκεκριμένη κουλτούρα. Οι Δυτικοί πιστεύουν ότι αυτό το ζώο μπορεί να φέρει καλή τύχη στους ανθρώπους, και φυσικά αυτό είναι λίγο καλύτερο και πιο προοδευτικό από το να αντιμετωπίζεται και να θεωρείται ως κακότυχο ζώο. Δίνει στους ανθρώπους την εντύπωση ότι είναι ένα πολύ καλό ζώο και, τουλάχιστον, αν δουν μία, θα νιώσουν ήρεμοι. Αυτό είναι καλύτερο από το να νιώθουν κακότυχοι. Όμως, τι μπορείς να κερδίσεις από αυτήν την αντίληψη; Μπορούν πραγματικά οι κουκουβάγιες να σου φέρουν καλή τύχη; (Όχι, δεν μπορούν.) Αν έχεις γεννηθεί στην Κίνα, θα μπορούσαν πραγματικά οι κουκουβάγιες να καθορίσουν την τύχη σου; Και πάλι όχι. Οπότε, τι μπορείς να διαπιστώσεις από αυτό; Είτε πιστεύεις ότι αυτό το ζώο μπορεί να σου φέρει κακή είτε καλή τύχη, όλο αυτό είναι απλώς μια ανθρώπινη πεποίθηση και αντίληψη, και όχι ένα γεγονός. Τι αποδεικνύει αυτό; (Ότι η παραδοσιακή κουλτούρα δεν είναι η αλήθεια.) Σωστά. Καμία κουλτούρα δεν είναι η αλήθεια. Πώς πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίζεις τις κουκουβάγιες με τρόπο που συμβαδίζει με την αλήθεια; Αυτό σχετίζεται με το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Ποιο είναι το κριτήριο εδώ; Δηλαδή, από ποια οπτική θα πρέπει να βλέπεις αυτό το πλάσμα και πώς θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις αν εμφανιστεί μπροστά σου, είτε κλαίει είτε γελάει: αυτά τα πράγματα έχουν να κάνουν με το κριτήριο. Ποιο είναι το κριτήριο; (Η αλήθεια.) Το κριτήριο είναι η αλήθεια. Σε σχέση με το πώς να αντιμετωπίσεις μια κουκουβάγια, πού θα πρέπει να βασιστείς; (Στα λόγια του Θεού.) Και τι αναφέρουν τα λόγια του Θεού για το πώς να αντιμετωπίζεται αυτό το πλάσμα; Δεν αναφέρουν συγκεκριμένα «Πρέπει να συμπεριφέρεσαι σωστά στις κουκουβάγιες και να μην έχεις προκατάληψη σε αυτό το ζήτημα. Δεν μπορείς να λες ότι οι κουκουβάγιες είναι κακότυχες ούτε ότι θα σου φέρουν καλή τύχη. Πρέπει να αντιμετωπίζεις τις κουκουβάγιες αντικειμενικά και δίκαια». Ο Θεός δεν το είπε αυτό. Οπότε, ποια θα πρέπει να είναι η βάση σου ώστε οι απόψεις σου για τις κουκουβάγιες να συμβαδίζουν με το κριτήριο, με την αλήθεια; (Το γεγονός ότι ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα.) Η βάση σου θα πρέπει να είναι το γεγονός ότι ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα. Αυτή είναι η αλήθεια. Στα χέρια του Θεού όλα τα πράγματα έχουν τη λειτουργία τους, την αποστολή τους και την αξία ύπαρξής τους. Τι άλλο; (Όλα τα πράγματα είναι καλά από την οπτική του Θεού.) Σωστά. Όλα τα πράγματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός είναι καλά, έχουν αξία ύπαρξης και πρέπει να υπάρχουν. Εφόσον κάτι προέρχεται από τον Θεό και δημιουργήθηκε από Εκείνον, δεν θα είναι ποτέ περιττό. Τι σημαίνει «δεν θα είναι ποτέ περιττό»; Σημαίνει ότι δεν θα φέρει έτσι απλά κακοτυχία στους ανθρώπους. Είναι ποτέ δυνατόν μια μικρή κουκουβάγια να σου φέρει έτσι απλά κακοτυχία; Αυτό δεν θα σήμαινε ότι η κουκουβάγια είναι πανίσχυρη; Ποιο είναι ανώτερο; Οι άνθρωποι ή οι κουκουβάγιες; Οι άνθρωποι είναι οι επόπτες των πάντων, και είναι πιο ακριβές να πούμε ότι αυτοί ελέγχουν το πεπρωμένο των κουκουβαγιών· θα μπορούσαν να τις εξαφανίσουν όλες μεμιάς. Είναι αδύνατον οι κουκουβάγιες να αλλάξουν το πεπρωμένο του ανθρώπου. Άρα, ποιος τρόπος αντιμετώπισης αυτού του πλάσματος συμβαδίζει με την αλήθεια; Η αντιμετώπισή του σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα, όλα τα διαφορετικά πλάσματα, καθώς και τους ανθρώπους. Οι κουκουβάγιες είναι πλάσματα, οπότε θα πρέπει να τις προσεγγίζουμε με την ίδια οπτική που αντιμετωπίζουμε όλα τα δημιουργήματα. Κατ’ αρχάς, δεν μπορούμε να καταστρέφουμε επιπόλαια τους νόμους επιβίωσής τους. Για παράδειγμα, η συνήθεια και το χαρακτηριστικό των κουκουβαγιών είναι ότι κοιμούνται την ημέρα, και κυνηγούν και είναι δραστήριες τη νύχτα. Αν βρεις μια τραυματισμένη κουκουβάγια κι έχεις την καλοσύνη να τη φροντίσεις, πώς θα πρέπει να τη μεταχειριστείς; (Σύμφωνα με τις δικές της συνήθειες.) Σωστά. Πρέπει να σεβαστείς τους νόμους με τους οποίους ζει. Μη σκεφτείς να την αναγκάσεις να κοιμηθεί το βράδυ, ταΐζοντάς την υπνωτικά χάπια αν δεν κοιμάται. Αυτό είναι λάθος. Αν κάνει συνέχεια φασαρία το βράδυ και δεν σε αφήνει να ξεκουραστείς, τότε μπορείς να την πας κάπου που δεν θα σε ενοχλεί, αλλά δεν μπορείς να διαταράξεις τους νόμους με τους οποίους ζει ούτε να παραβιάσεις τον τρόπο επιβίωσής της. Αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος να την αντιμετωπίσεις; (Ναι, αυτός είναι.) Αυτή θα πρέπει να είναι η οπτική σου απέναντι σε όλα τα πράγματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Πρώτον, να έχεις σωστή οπτική. Αυτό θα πρέπει να είναι το πρώτο βήμα όταν κάνεις οτιδήποτε. Δεύτερον, πρέπει να χρησιμοποιείς αυτήν τη σωστή οπτική όταν κάνεις πράγματα ή διαχειρίζεσαι ζητήματα, ώστε οτιδήποτε κάνεις να συμβαδίζει με την αλήθεια. Αυτά είναι κριτήρια. Για να το θέσουμε απλά, τα κριτήρια είναι ακριβείς κανόνες και νόμοι. Για παράδειγμα, όταν μια γάτα βλέπει ένα ποντίκι, θέλει να το πιάσει. Ας πούμε ότι πιστεύεις πως τα ποντίκια είναι κι αυτά δημιουργήματα του Θεού, και θέλεις να συγκρατήσεις τη γάτα και να μην την αφήσεις να το πιάσει. Είναι λάθος αυτό; (Ναι, είναι.) Τι πιστεύετε για αυτήν την προσέγγιση; (Παραβιάζει τους νόμους.) Είναι ενάντια στους νόμους της φύσης. Κάποιοι, όταν βλέπουν ένα ψάρι στο νερό, σκέφτονται: «Όλοι λένε ότι τα ψάρια δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς νερό. Αλλά θα δοκιμάσω τα πάντα για να το βγάλω έξω από το νερό και να το κάνω να ζήσει στη στεριά». Έτσι, λίγο μετά, το ψάρι πεθαίνει. Πώς χαρακτηρίζεται αυτό; (Παράλογο.) Είναι παράλογο. Μέσα απ’ τη συζήτηση για τις κουκουβάγιες, καταλάβατε πάνω-κάτω τι είναι τα κριτήρια και σε τι βασίζονται; (Βασίζονται στα λόγια του Θεού.) Σωστά. Βασίζονται στα λόγια του Θεού. Οπότε, πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζετε τις κουκουβάγιες από δω και στο εξής; Αν ένα βράδυ ακούσεις μια κουκουβάγια να σκούζει έξω από το παράθυρό σου, πώς θα πρέπει να το διαχειριστείς; Τουλάχιστον, ξέρουμε ότι έχει το δικαίωμα να σκούζει, και θα πρέπει να της αναγνωρίσουμε αυτό το δικαίωμα. Αν κάνει πολλή φασαρία, μπορείς να τη διώξεις, αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχείς μήπως σε βρει κακοτυχία την επόμενη ημέρα. Είναι άσκοπο να το σκέφτεσαι αυτό, καθώς η μοίρα, η ζωή και ο θάνατος του ανθρώπου βρίσκονται όλα στα χέρια του Θεού και υπό την κυριαρχία Του. Οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, οπότε αποκτούν εύκολα προκαταλήψεις απέναντι στα πράγματα, και μπορεί να έχουν ακόμη και φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις ή να γίνονται κάπως προληπτικοί. Αυτό τους οδηγεί σε λανθασμένες απόψεις για πολλά πράγματα και έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές ούτε ανταποκρίνονται εξ ολοκλήρου στο κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Ποιος είναι ο λόγος; (Ότι δεν κατανοούν την αλήθεια.) Ο λόγος είναι ότι δεν κατανοούν την αλήθεια.

Κάποιοι Ανατολικοί, όταν έρχονται σε επαφή με Δυτικούς, βλέπουν τα διακριτά τους χαρακτηριστικά —την ψηλή ράχη της μύτης, τα μεγάλα μάτια, τα διάφορα χρώματα μαλλιών, και το πόσο κομψοί είναι όλοι— και ασυνείδητα αναπτύσσουν ένα αίσθημα φθόνου ή θαυμασμού για αυτούς. Κατόπιν, μέσω της συνεχιζόμενης επαφής, αποδέχονται διαρκώς τη δυτική κουλτούρα. Γιατί μπορούν να την αποδεχθούν; Λόγω του φθόνου στην καρδιά τους, και της επιθυμίας τους να είναι σαν κι αυτούς. Πιστεύουν ότι η εμφάνιση καθορίζεται από τον Θεό και δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά ότι αν μπορούσαν να υιοθετήσουν τους δυτικούς τρόπους ζωής, όπως τον τρόπο που τρώνε, που ντύνονται και τον τρόπο που χρησιμοποιούν πράγματα, καθώς και τον τρόπο ομιλίας, τον τρόπο σκέψης και την κουλτούρα τους, τότε θα αποκτούσαν αξία. Τι πιστεύετε για αυτήν την ιδέα; Την έχουν όλοι; (Ναι, την έχουν.) Ορισμένοι Ανατολικοί θέλουν να μιμούνται τους Δυτικούς, και το πρώτο πράγμα που μιμούνται είναι να πίνουν καφέ. Πιστεύουν ότι το τσάι που πίνουν οι Ανατολικοί δεν είναι εκλεπτυσμένη συνήθεια, οπότε μαθαίνουν από τους Δυτικούς να πίνουν καφέ. Συγκεκριμένα, ορισμένοι Ανατολικοί βλέπουν πολλούς Δυτικούς να πηγαίνουν βιαστικά στη δουλειά κάθε πρωί, κρατώντας στο χέρι μια κούπα καφέ, και με τον καιρό μαθαίνουν κι εκείνοι να κάνουν το ίδιο, μερικές φορές ακόμη και χωρίς να είναι στην πραγματικότητα πολυάσχολοι. Αυτό λέγεται μίμηση. Οι Ανατολικοί δεν έχουν στην πραγματικότητα αυτήν τη συνήθεια, αλλά θεωρούν τα έθιμα των Δυτικών καλά, εκλεπτυσμένα και κομψά. Πιστεύουν ότι, ακόμη κι αν δεν έχουν αυτήν τη συνήθεια, θα πρέπει να τη μάθουν και να τη μιμηθούν. Κι αν τη μάθουν κι αρχίσουν να ζουν με αυτήν, πιστεύουν ότι θα ενταχθούν σίγουρα στις τάξεις των Δυτικών και θα γίνουν και οι ίδιοι Δυτικοί. Αυτό είναι ένα είδος λατρείας για τους Δυτικούς. Αν σου αρέσει πραγματικά κάτι, τότε φυσικά να το μελετήσεις. Αλλά αν μαθαίνεις ένα τέτοιο έθιμο απλώς και μόνο ως βιτρίνα για να κάνεις επίδειξη στους άλλους, τότε είναι μίμηση. Αν κάποιος δεν κατανοεί την αλήθεια, δεν θα έχει κανένα κριτήριο σε οτιδήποτε κάνει, και θα είναι σαν ακέφαλη κότα, χωρίς σκοπό και χωρίς κατεύθυνση. Όταν βλέπει Δυτικούς, θα μελετά πώς συμπεριφέρονται οι Δυτικοί. Όταν βλέπει τι είναι της μόδας παγκοσμίως, θα μελετά αυτό. Οι άπιστοι είναι έτσι. Κι αν κάποιος που πιστεύει στον Θεό κάνει το ίδιο, τότε τι είδους άνθρωπος είναι; (Δύσπιστος.) Σωστά. Έχει κανένα πρότυπο ή καμία αρχή όταν κάνει πράγματα; (Όχι, δεν έχει.) Δεν έχει αρχές. Γιατί; Επειδή λατρεύει τις παγκόσμιες τάσεις και τη μοχθηρία. Δεν θαυμάζει τον Θεό, δεν αγαπά κατά βάθος την αλήθεια και ούτε την αποδέχεται ούτε την αναζητά. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι δύσπιστοι. Επειδή ένας τέτοιου είδους άνθρωπος έχει αυτές τις ουσίες, ακόμη κι αν είναι στην εκκλησία και διαβάζει τα λόγια του Θεού και ακούει τα κηρύγματα, δεν θα μπορέσει ποτέ να βρει το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Αυτό σημαίνει εμμέσως ότι δεν μπορεί ποτέ να αποκτήσει την αλήθεια. Έτσι δεν είναι; (Ναι, έτσι είναι.) Όταν ένας άνθρωπος μιμείται τους άλλους που πίνουν καφέ, αποκαλύπτονται οι προτιμήσεις του, το μονοπάτι που ακολουθεί και οι αρχές των πράξεών του. Πείτε μου, η αλήθεια είναι να πίνουμε τσάι ή να πίνουμε καφέ; (Κανένα από τα δύο δεν σχετίζεται με την αλήθεια.) Καλά το είπατε. Άρα, τι είναι η αλήθεια; Ορισμένοι λένε: «Οτιδήποτε προέρχεται από τον Θεό είναι η αλήθεια. Τα λόγια του Θεού που αναφέρουν ότι είναι καλό να καταναλώνεις εποχικά προϊόντα είναι η αλήθεια». Αυτό είναι σωστό. Η αλήθεια είναι το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Οπότε, τι περιλαμβάνει το κριτήριο για τη συμπεριφορά; Αφορά κάθε πτυχή της αλήθειας που έχει σχέση με τη συμπεριφορά. Και το κριτήριο για τις πράξεις; Είναι ο τρόπος και τα μέσα με τα οποία διαχειρίζεσαι τα πράγματα. Όλοι γνωρίζουμε το κριτήριο για τη λατρεία προς τον Θεό, οπότε είναι περιττό να το αναφέρουμε. Αυτό το κριτήριο έχει ένα εύρος που αναφέρεται σε αυτά τα πράγματα, και όλα σχετίζονται με την αλήθεια. Ας υποθέσουμε ότι λέει κάποιος: «Πώς και δεν σου αρέσει το τσάι;» κι εσύ απαντάς: «Το γεγονός ότι δεν μου αρέσει το τσάι είναι ασύμβατο με την αλήθεια;» Κάποιος άλλος λέει: «Είσαι στη Δύση. Γιατί, λοιπόν, δεν έμαθες να πίνεις καφέ; Είναι τόσο κακόγουστο να μην πίνεις καφέ!» κι εσύ απαντάς: «Προσπαθείς να με κατακρίνεις; Είναι αμαρτία να μην πίνει κανείς καφέ; Είναι το “γούστο” η αλήθεια; Τι αξία έχει το γούστο;» Δεν έχει καμία αξία, σωστά; Αυτό που πραγματικά δεν έχει καμία αξία είναι το να μην κατανοούμε την αλήθεια! Τι θα πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι μέσα από αυτό το παράδειγμα; Θα πρέπει να καταλάβουν τι απόψεις θα πρέπει να έχουν για αυτούς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα, και πώς να τα διαχειρίζονται όπως απαιτεί ο Θεός, ώστε να πληρούνται τα πρότυπα που απαιτεί Εκείνος. Τι θα πρέπει να καταλάβουν και να αναζητήσουν οι άνθρωποι από όλα αυτά; Το κριτήριο που θα πρέπει να ακολουθούν για να διαχειρίζονται τα κάθε είδους πράγματα.

Πιστεύετε ότι μια παραδοσιακή κουλτούρα ή ένα εθνικό αίσθημα αξίζει τον όρο «κριτήριο»; (Όχι.) Για παράδειγμα, είναι κριτήριο η φράση «το να είσαι άνθρωπος σημαίνει ότι πρέπει να αγαπάς την πατρίδα σου»; (Όχι, δεν είναι.) Είναι κριτήριο η φράση «Το να είσαι άνθρωπος σημαίνει ότι πρέπει να δείχνεις σεβασμό στους γονείς σου»; (Όχι, δεν είναι.) Κάποιοι λένε επίσης: «Οι γυναίκες πρέπει να είναι ενάρετες» ή «Οι γυναίκες πρέπει να ακολουθούν τις αξίες του Κομφουκιανισμού». Είναι, όμως, αυτά κριτήρια; (Όχι, δεν είναι.) «Ένας άνδρας μπορεί να έχει μόνο μία σύζυγο και πρέπει να είναι πιστός». Είναι αυτό κριτήριο; Μπορεί να χαρακτηριστεί ως η αλήθεια; (Όχι, δεν μπορεί.) Είναι μια σωστή και ηθική συμπεριφορά, και το πιο βασικό και θεμελιώδες πράγμα στην ανθρώπινη φύση, αλλά υστερεί ως προς την αλήθεια. Συμφωνεί μεν με τα πρότυπα ηθικής και συμπεριφοράς της κανονικής ανθρώπινης φύσης, αλλά μπορεί να θεωρηθεί κριτήριο; Σε τι αναφέρεται το κριτήριο; (Στην αλήθεια.) Το κριτήριο αναφέρεται στην αλήθεια, και, επομένως, οτιδήποτε υστερεί ως προς την αλήθεια δεν αποτελεί κριτήριο. Βλέπετε; Είναι μήπως απαιτήσεις του Θεού οι απαιτήσεις που υπάρχουν στην παραδοσιακή κουλτούρα από τους άνδρες και τις γυναίκες τις οποίες μόλις ανέφερα; (Όχι, δεν είναι.) Τότε, τι απαιτεί ο Θεός από τους άνδρες; Τι λέει η Βίβλος; (Ότι θα πρέπει να εργάζονται και να μοχθούν για να συντηρούν τις οικογένειές τους.) Αυτή είναι η απαίτηση του Θεού από τους άνδρες, και είναι το πιο βασικό πράγμα που θα πρέπει να μπορεί να κάνει ένας άνδρας. Ποιος είναι ο κανόνας του Θεού για τις γυναίκες; (Ότι θα πρέπει η επιθυμία τους να στρέφεται προς τους άνδρες τους.) Εφόσον αυτά αναφέρουν τα λόγια του Θεού, είναι η αλήθεια, και είναι αυτά που θα πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι. Οτιδήποτε προέρχεται από την παραδοσιακή κουλτούρα ή τις ηθικές γραφές του ανθρώπου δεν είναι η αλήθεια, όσο σωστό κι αν είναι. Γιατί λέω ότι δεν είναι η αλήθεια; (Επειδή δεν το είπε ο Θεός.) Ό,τι δεν λέει ο Θεός σίγουρα δεν είναι η αλήθεια ούτε ό,τι δεν έχει καμία σχέση με τις απαιτήσεις των λόγων Του. Ποια είναι τα πρότυπα με τα οποία ορίζουν τις γυναίκες οι Ανατολικοί; Πιστεύουν ότι οι καλές γυναίκες πρέπει κατ’ αρχάς να είναι ευγενικές και ενάρετες, καλλιεργημένες και εκλεπτυσμένες, χαριτωμένες και μικροκαμωμένες, και ότι μετά τον γάμο, πρέπει να φροντίζουν όλους τους άλλους στην οικογένεια, νέους και ηλικιωμένους, χωρίς παράπονο. Είναι μόνο για να τις ποδοπατούν. Αυτή είναι η εικόνα που έχουν δημιουργήσει οι Ανατολικοί για τις γυναίκες. Αυτά είναι τα απαιτούμενα πρότυπά τους για τις γυναίκες. Ας δούμε τώρα ποια είναι τα απαιτούμενα πρότυπα των Δυτικών για τις γυναίκες, δηλαδή τι διδάσκουν και πρεσβεύουν μέσα από τις δικές τους σκέψεις και οπτικές. Οι Δυτικοί πιστεύουν ότι οι γυναίκες θα πρέπει να είναι ανεξάρτητες, ελεύθερες και ίσες. Αυτά είναι ουσιαστικά τα δικαιώματα των γυναικών που υπερασπίζεται η Δύση. Αυτά τα δικαιώματα έχουν έναν θεμελιώδη ορισμό και μια βασική απαίτηση γι’ αυτές. Με άλλα λόγια, παρουσιάζουν μια θεμελιώδη ιδέα για τον τρόπο ζωής και την εμφάνιση μιας γυναίκας. Ποια είναι αυτή η ιδέα; Ότι οι γυναίκες δεν θα πρέπει να είναι υποτακτικές και αξιολύπητες ούτε να συμπεριφέρονται κόσμια όλη την ημέρα, σαν χαλάκια που τα ποδοπατούν. Αυτό το θεωρούν κακό, και πιστεύουν ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι ισχυρές και τολμηρές. Αυτά τα απαιτούμενα πρότυπα για τις γυναίκες έχουν στην καρδιά τους οι Δυτικοί. Θεωρούν ότι οι γυναίκες δεν χρειάζεται να είναι σαν μαριονέτες και να υποτάσσονται σιωπηρά στις αντιξοότητες σε καθημερινή βάση, περιμένοντας από τους άλλους να τις επιπλήξουν ή να τους δώσουν εντολές. Πιστεύουν ότι αυτό δεν είναι απαραίτητο. Οι Δυτικοί υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι ενεργητικές, ανεξάρτητες και να ενεργούν με θάρρος. Ασφαλώς, αυτό που καταλαβαίνουμε εμείς μπορεί να μην ταυτίζεται απόλυτα με το σκεπτικό τους, αλλά αυτή είναι κατά βάση η κύρια διαφορά μεταξύ των γυναικών στην Ανατολή και στη Δύση. Ποια από αυτές τις δύο απόψεις είναι σωστή; (Καμία από τις δύο δεν είναι σωστή.) Ουσιαστικά, δεν είναι θέμα σωστού και λάθους. Σε ένα ανατολικό κοινωνικό υπόβαθρο, στο πλαίσιο μιας τέτοιας κοινότητας, πρέπει να ζεις με αυτόν τον τρόπο. Θα μπορούσες να επαναστατήσεις αν το ήθελες; Σε μια οικογένεια, αν επαναστατήσεις, κινδυνεύεις να θανατωθείς. Στη Δύση, θα μπορούσες να ζεις όπως μια δυτική· αλλά όπως κι αν ζεις, σε όποιο κοινωνικό υπόβαθρο ή σε όποια κοινότητα κι αν ζεις, ποια άποψη συμβαδίζει με την αλήθεια; (Καμία από τις δύο δεν συμβαδίζει με την αλήθεια.) Καμία από τις δύο απόψεις δεν συμβαδίζει με την αλήθεια. Και οι δύο την παραβιάζουν. Γιατί το λέω αυτό; Οι Ανατολικοί θέλουν οι γυναίκες να συμπεριφέρονται πάντα κόσμια, να ενσαρκώνουν τις αξίες του Κομφουκιανισμού, να είναι ενάρετες και ευγενικές. Για ποιον σκοπό; Για να είναι εύκολο να τις ελέγχουν. Αυτή είναι μια κακόβουλη ιδεολογία που έχει αναπτυχθεί από την παραδοσιακή ανατολική κουλτούρα και είναι ουσιαστικά επιβλαβής για τους ανθρώπους, καθώς οδηγεί τελικά τις γυναίκες σε μια ζωή χωρίς δική τους κατεύθυνση ή δικές τους ιδέες. Αυτές οι γυναίκες δεν ξέρουν τι να κάνουν, πώς να το κάνουν ή ποιες πράξεις είναι σωστές ή λάθος. Προσφέρουν ακόμη και τη ζωή τους στις οικογένειές τους, αλλά και πάλι νιώθουν ότι δεν έχουν κάνει αρκετά. Βλάπτει αυτό τις γυναίκες; (Ναι.) Δεν αντιστέκονται καν, ακόμη κι όταν τους αφαιρούνται τα δικαιώματά τους, τα δικαιώματα που θα πρέπει να απολαμβάνουν. Γιατί δεν αντιστέκονται; Λένε: «Είναι λάθος να αντισταθώ. Δεν είναι ενάρετο. Κοίτα την τάδε και την τάδε, τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα από μένα και έχουν υποφέρει πολύ περισσότερο. Παρ’ όλα αυτά, δεν παραπονιούνται ποτέ». Γιατί σκέφτονται έτσι; (Είναι επηρεασμένες από τον τρόπο σκέψης της παραδοσιακής κουλτούρας.) Είναι αυτή η παραδοσιακή κουλτούρα που έχει ριζώσει βαθιά μέσα τους και τους έχει προκαλέσει μεγάλα βάσανα. Πώς μπορούν και ανέχονται τέτοιο μαρτύριο; Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό το μαρτύριο είναι οδυνηρό, ότι τις κάνει να αισθάνονται ανήμπορες και πληγώνει την καρδιά τους. Οπότε, πώς και το ανέχονται, παρ’ όλα αυτά; Ποιος είναι ο αντικειμενικός λόγος; Ότι αυτό είναι το κοινωνικό τους υπόβαθρο. Επομένως, δεν μπορούν να ξεφύγουν, αλλά απλώς να υποκύψουν σιωπηλά σε αυτό. Έτσι νιώθουν και υποκειμενικά. Δεν κατανοούν την αλήθεια ούτε το πώς θα έπρεπε να ζουν οι γυναίκες με αξιοπρέπεια ή ποιος είναι ο σωστός τρόπος να ζουν οι γυναίκες. Κανείς δεν τους τα έχει πει αυτά τα πράγματα. Σύμφωνα μ’ αυτά που γνωρίζουν, ποιο είναι το κριτήριο για τη συμπεριφορά και τις πράξεις των γυναικών; Η παραδοσιακή κουλτούρα. Πιστεύουν ότι αυτά που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά είναι σωστά, και ότι αν κάποιος τα παραβιάσει, τότε η συνείδησή του πρέπει να καταδικαστεί. Αυτό είναι το δικό τους «κριτήριο». Όμως, είναι πραγματικά σωστό αυτό το κριτήριο; Θα πρέπει να μπει σε εισαγωγικά; (Ναι, θα πρέπει.) Αυτό το κριτήριο δεν συμβαδίζει με την αλήθεια. Όσο κι αν επιδοκιμάζεται ή ευνοείται η συμπεριφορά κάποιου υπό τον έλεγχο αυτού του τρόπου σκέψης και αυτής της οπτικής, αποτελεί πράγματι κριτήριο; Όχι, αφού είναι ενάντια στην αλήθεια και την ανθρώπινη φύση. Για πολύ καιρό, οι γυναίκες στην Ανατολή έπρεπε να φροντίζουν ολόκληρη την οικογένειά τους, και ήταν υπεύθυνες για όλα τα μικρά, ασήμαντα ζητήματα. Είναι δίκαιο αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Τότε, πώς μπορούν να το ανέχονται; Επειδή είναι δέσμιες αυτού του τρόπου σκέψης και αυτής της οπτικής. Η ικανότητά τους να το ανέχονται υποδηλώνει ότι, κατά βάθος, είναι 80% σίγουροι πως αυτό είναι το σωστό, κι ότι αν απλώς το υπομείνουν, θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στα πρότυπα της παραδοσιακής κουλτούρας. Έτσι, σπεύδουν προς εκείνη την κατεύθυνση, προς αυτά τα πρότυπα. Αν πίστευαν κατά βάθος ότι ήταν λάθος και ότι δεν θα έπρεπε να το κάνουν, ότι δεν ήταν σύμφωνο με την ανθρώπινη φύση και ότι ήταν αντίθετο με την ανθρώπινη φύση και την αλήθεια, τότε θα μπορούσαν να το κάνουν; (Όχι, δεν θα μπορούσαν.) Θα αναγκάζονταν να βρουν τρόπο να ξεφύγουν από αυτούς τους ανθρώπους και όχι να είναι σκλάβες τους. Όμως, οι περισσότερες γυναίκες δεν θα τολμούσαν να το κάνουν αυτό. Τι σκέφτονται; Ότι θα μπορούσαν να επιβιώσουν χωρίς την κοινότητά τους, αλλά ότι αν έφευγαν, θα κουβαλούσαν ένα φοβερό στίγμα και θα έπρεπε να υποστούν κάποιες συνέπειες. Αφού ζυγίσουν τα πράγματα, σκέφτονται ότι αν το έκαναν, οι συνάδελφοί τους θα τις κακολογούσαν επειδή δεν ήταν ενάρετες, η κοινωνία θα τις καταδίκαζε με συγκεκριμένους τρόπους και θα είχε συγκεκριμένες απόψεις για εκείνες, και όλα αυτά θα επέφεραν σοβαρές συνέπειες. Στο τέλος, το ξανασκέφτονται και καταλήγουν στο εξής: «Καλύτερα απλώς να το ανεχτώ. Διαφορετικά, θα λυγίσω απ’ το βάρος της καταδίκης!» Έτσι είναι οι γυναίκες της Ανατολής, από γενιά σε γενιά. Τι πρέπει να υπομείνουν πίσω από όλες αυτές τις καλές πράξεις; Τη στέρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους και των δικαιωμάτων τους. Είναι αυτές οι σκέψεις και απόψεις σύμφωνες με την αλήθεια; (Όχι, δεν είναι.) Δεν είναι σύμφωνες με την αλήθεια. Έχουν στερηθεί την αξιοπρέπειά τους και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, και έχουν χάσει την ακεραιότητά τους, την ανεξάρτητη διαβίωσή τους και το περιθώριο σκέψης τους, καθώς και τα δικαιώματά τους να μιλούν και να εκφράζουν τις δικές τους επιθυμίες. Όλα όσα κάνουν τα κάνουν για αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται μαζί τους στο σπίτι. Ποιος είναι ο σκοπός τους όταν το κάνουν αυτό; Να ανταποκριθούν στα πρότυπα που απαιτεί η παραδοσιακή κουλτούρα από τη γυναίκα, και να τις επαινούν οι άλλοι, λέγοντας ότι είναι καλοί σύζυγοι και καλοί άνθρωποι. Δεν είναι αυτό ένα είδος μαρτυρίου; (Ναι, είναι.) Είναι σωστός ή στρεβλός αυτός ο τρόπος σκέψης; (Στρεβλός.) Συμβαδίζει με την αλήθεια; (Όχι.) Ο Θεός δημιούργησε την ελεύθερη βούληση για το ανθρώπινο είδος. Και τι είναι οι σκέψεις που προέρχονται από αυτήν την ελεύθερη βούληση; Είναι σύμφωνες με την ανθρώπινη φύση; Αυτές οι σκέψεις πρέπει τουλάχιστον να είναι σύμφωνες με την ανθρώπινη φύση. Πέραν αυτού, ο Θεός ήθελε επίσης οι άνθρωποι να έχουν στην πορεία της ζωής τους ακριβή εικόνα και κατανόηση για όλους τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα, και κατόπιν να επιλέγουν το σωστό μονοπάτι για να ζουν και να λατρεύουν τον Θεό. Η ζωή που βιώνουν οι άνθρωποι με αυτόν τον τρόπο έχει δοθεί από τον Θεό και θα πρέπει να την απολαμβάνουν. Ωστόσο, εκείνοι περιορίζονται, και σε όλη τους τη ζωή γίνονται δέσμιοι σ’ αυτές τις υποτιθέμενες παραδοσιακές κουλτούρες και τις ηθικές γραφές, και διαστρεβλώνονται απ’ αυτές. Και σε τι μετατρέπονται στο τέλος; Σε μαριονέτες της παραδοσιακής κουλτούρας. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια; (Ναι.) Εσείς θα επιλέγατε να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι στο μέλλον; (Όχι.) Οπότε, τι πρέπει να κάνετε; Ας υποθέσουμε ότι λες: «Θα τους πολεμήσω» ή «Θα πάψω να τους υπηρετώ. Έχω ανθρώπινα δικαιώματα και έχω τη δική μου ακεραιότητα». Είναι σωστό αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Δεν είναι σωστό. Με αυτό πηγαίνεις από το ένα άκρο στο άλλο, και δεν δίνεις μαρτυρία για τον Θεό ούτε Τον εξυμνείς. Άρα, πώς θα πρέπει να ενεργείς; (Σύμφωνα με τις αρχές.) Ασφαλώς είναι σωστό να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές, και θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι σε όλους σύμφωνα με τις αρχές, να τους αντιμετωπίζεις ως αδελφούς και αδελφές αν πιστεύουν στον Θεό, και ως άπιστους αν δεν πιστεύουν. Δεν υπάρχει λόγος να αδικείς τον εαυτό σου, να διαστρεβλώνεις την ακεραιότητά σου ή να χάνεις την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά σου, θυσιάζοντας τη ζωή σου για εκείνους. Δεν το αξίζουν. Υπάρχει μόνο Ένας σε αυτόν τον κόσμο για τον οποίο αξίζει να περάσεις τη ζωή σου. Ποιος είναι; (Ο Θεός.) Γιατί; Επειδή ο Θεός είναι η αλήθεια, και τα λόγια Του είναι το κριτήριο για την ύπαρξη, τη συμπεριφορά και τις πράξεις του ανθρώπου. Όσο έχεις τον Θεό και τα λόγια Του, δεν θα παρεκκλίνεις, και θα συμπεριφέρεσαι και θα ενεργείς με ακρίβεια. Αυτή είναι η απώτερη επίδραση που επιτυγχάνουν τα λόγια του Θεού σε κάποιον μόλις σωθεί.

Το ερώτημα «Τι είναι η αλήθεια;» είναι ένα τεράστιο θέμα. Δώσαμε μόνο κάποια παραδείγματα, ένα από τα οποία ήταν πώς να αντιμετωπίζουμε τις κουκουβάγιες. Ποια ήταν τα άλλα παραδείγματα; (Οι Ανατολικοί που μιμούνται τους Δυτικούς που πίνουν καφέ.) (Τα απαιτούμενα πρότυπα των Ανατολικών και των Δυτικών για τις γυναίκες.) Αυτά είναι τα πιο προφανή παραδείγματα. Οπότε, μεταξύ της άποψης των ανατολικών και της άποψης των δυτικών λαών για διάφορα πράγματα, ποιο είναι το κριτήριο; (Καμία από τις δύο.) Καμία από τις δύο δεν σχετίζεται με την αλήθεια. Και οι δύο είναι ανθρώπινες γνώμες και απόψεις. Πιο συγκεκριμένα, είναι και οι δύο λανθασμένες οπτικές και παραλογισμοί. Δεν είναι κριτήρια. Είναι στρατηγικές, θεωρίες και φιλοσοφίες του Σατανά που βλάπτουν τους ανθρώπους. Καταλαβαίνετε λίγο περισσότερο αυτό το ζήτημα, με αυτή μας τη συναναστροφή πάνω σε αυτό; (Ναι.) Αν δεν είχα μιλήσει για αυτό, μπορεί μια μέρα να σκεφτόσασταν να μιμηθείτε τους Δυτικούς πίνοντας καφέ και τρώγοντας χάμπουργκερ, αντιγράφοντάς τους. Συμφωνεί αυτό με τις αρχές; Ακόμη κι αν τρως καθημερινά δυτικά φαγητά, αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, όλα θα είναι άσκοπα. Και πάλι δεν θα έχεις το κριτήριο για το πώς να συμπεριφέρεσαι. Το κλειδί είναι κατά πόσο μπορείς να αναζητάς την αλήθεια και να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές. Αυτό σε ωφελεί. Μέσω αυτής της συναναστροφής Μου, κατανοήσατε ως έναν βαθμό την αλήθεια και τα κριτήρια; (Ναι.) Υπάρχει αλήθεια στην παραδοσιακή κουλτούρα ή στα ηθικά κριτήρια των ανθρώπων; (Όχι, δεν υπάρχει.) Υπάρχει αλήθεια στις ηθικές γραφές; (Όχι, δεν υπάρχει.) Τώρα είστε σίγουροι ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια; (Ναι, είμαστε.) Αφού επιβεβαιώσατε ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια, πρέπει να σκεφτείτε: Τι είναι τα λόγια του Θεού; Ποιες είναι οι αρχές που απαιτούνται στα λόγια Του; Ποια είναι τα κριτήρια που έχει αναφέρει στους ανθρώπους; Πώς ακριβώς θα πρέπει να ενεργούν για να συμβαδίζουν με τα λόγια του Θεού, και ποιες είναι οι σωστές αρχές για να το κάνουν αυτό; Αυτά θα πρέπει να αναζητήσετε, αλλά προς το παρόν θα τελειώσουμε εδώ με αυτό το θέμα.

Παραρτημα:

Μια ημέρα στη ζωή του Σιαοτζιά

Ας προχωρήσουμε στο επόμενο θέμα. Για ποιο θέμα να μιλήσω; Λέω να πω μια ιστορία. Οι ιστορίες αγγίζουν την αλήθεια, καθώς και τα κριτήρια για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Ακούστε πώς αυτή η ιστορία σχετίζεται με την αλήθεια και τα κριτήρια για την ανθρώπινη συμπεριφορά. Μιλά για μια ημέρα στη ζωή του Σιαοτζιά. Ο ήρωάς μας είναι ο Σιαοτζιά. Και σε πόσο διάστημα περίπου εκτυλίσσεται η ιστορία; (Μία ημέρα.) Μία ημέρα. Ορισμένοι ίσως πουν «Αξίζει καν τον κόπο να αφηγηθεί κανείς τα γεγονότα μίας ημέρας;» Ε, λοιπόν, εξαρτάται τι θα αφηγηθείς. Αν όλη η ιστορία έχει να κάνει μόνο με κουτσομπολιό και με το σωστό ή το λάθος, τότε δεν αξίζει τον κόπο. Αν, όμως, αγγίζει την αλήθεια, δεν παίζει ρόλο αν είναι μόνο μία ημέρα. Αξίζει τον κόπο να αφηγηθείς ακόμη και τα γεγονότα ενός λεπτού, αν αγγίζουν την αλήθεια, έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.)

Ο Σιαοτζιά είναι ένας άνθρωπος που δείχνει πάθος για τις επιδιώξεις του και εκτελεί με ενθουσιασμό το καθήκον του. Η ιστορία του ξεκινά νωρίς ένα πρωί· μόλις έχει ξυπνήσει. Αφού σηκώθηκε από το κρεβάτι, διάβασε τον λόγο του Θεού και έκανε τις πνευματικές του ασκήσεις, ο Σιαοτζιά πήγε για πρωινό και πήρε ένα μπολ με χυλό βρώμης και λίγα λαχανικά. Τότε είδε μερικά αυγά και σκέφτηκε: «Ας πάρω κάνα δυο. Δύο αυγά την ημέρα είναι αρκετά θρεπτικά». Όμως, καθώς άπλωνε το χέρι του, δίστασε. «Να πάρω δύο ή ένα; Θα είναι άσχημο αν με δουν οι άλλοι να παίρνω δύο. Είναι απληστία, και οι άλλοι θα σκεφτούν ότι είμαι λαίμαργος. Καλύτερα να πάρω μόνο ένα». Τράβηξε το χέρι του πριν το απλώσει ξανά και πάρει ένα αυγό. Εκείνη τη στιγμή, κάποιος άλλος ήρθε να πάρει ένα αυγό, και κόπηκαν τα γόνατα του Σιαοτζιά. Σκέφτηκε: «Τώρα που το σκέφτομαι, καλύτερα να μη φάω καθόλου αυγά. Έχω χυλό βρώμης και λαχανικά, καθώς και αχνιστά ψωμάκια. Αυτά αρκούν για πρωινό. Δεν πρέπει να είμαι τόσο άπληστος. Πώς μου ήρθε καν να φάω αυγά; Πόσο φρικτό θα ήταν αν το έβλεπαν οι άλλοι. Δεν θα σήμαινε ότι ενδίδω στις ανέσεις; Δεν θα φάω κανένα». Έτσι, με αυτήν τη σκέψη, ο Σιαοτζιά έβαλε στη θέση του το αυγό και, αφού τελείωσε το πρωινό του λίγα λεπτά αργότερα, άρχισε να κάνει το καθήκον του. Ασχολήθηκε με τις εργασίες που του είχαν ανατεθεί, ολοκληρώνοντας τη μία μετά την άλλη. Ο χρόνος πέρασε γρήγορα και, δίχως να το καταλάβει, ήρθε η ώρα για το μεσημεριανό. Όλοι οι άλλοι πήγαν για φαγητό, αλλά ο Σιαοτζιά κοίταξε το ρολόι του και είδε ότι ήταν 12:40 μ.μ. «Ένα λεπτό. Δεν πρέπει να βιαστώ να πάω για φαγητό όταν πάνε όλοι οι άλλοι. Αν βιαστώ να πάω με όλους τους άλλους, δεν θα είμαι ίδιος με αυτούς και δεν θα φανώ λαίμαργος; Θα περιμένω λίγο ακόμα». Συνέχισε αυτό που έκανε, αλλά το στομάχι του τον πρόδωσε και άρχισε να γουργουρίζει. Έπιασε το στομάχι του και, κοιτώντας αφηρημένα τον υπολογιστή, σκέφτηκε: «Πεθαίνω της πείνας! Τι έχει για μεσημεριανό σήμερα; Να έχει κρέας; Θα ήταν τέλεια αν έτρωγα λίγο κρέας!» Το στομάχι του συνέχισε να γουργουρίζει όσο σκεφτόταν, και κατάφερε με μεγάλη δυσκολία να περιμένει μέχρι να επιστρέψουν όλοι από το μεσημεριανό. Κάποιος είπε: «Πώς και δεν έφαγες μεσημεριανό; Βιάσου να πας, το φαγητό θα κρυώσει». Ο Σιαοτζιά είπε: «Μην ανησυχείς. Δεν έχω τελειώσει αυτό που κάνω. Θα πάω μόλις τελειώσω». «Δεν θα ήταν καλύτερο να συνεχίσεις τη δουλειά σου αφού φας;» «Δεν πειράζει. Θα τελειώσω σύντομα». Έτσι, ο Σιαοτζιά υπέμεινε την πείνα του και συνέχισε τη δουλειά του. Στην πραγματικότητα, πεινούσε πλέον πολύ και δεν είχε καμία διάθεση να συνεχίσει να δουλεύει, αλλά εξακολούθησε να υπομένει την πείνα του και να προσποιείται. Μετά από λίγο, κοίταξε ξανά το ρολόι του, είδε ότι είχε πάει 1:30 μ.μ., και σκέφτηκε: «Αρκετά. Μάλλον θα πρέπει να πάω τώρα για μεσημεριανό». Μόλις ήταν έτοιμος να σηκωθεί και να πάει να φάει, μια αδελφή τού έφερε έναν δίσκο με φαγητό και είπε: «Είναι πολύ αργά! Πώς και δεν πήγες για μεσημεριανό; Όσο απασχολημένος κι αν είσαι, πρέπει να τρως, αλλιώς θα αποκτήσεις πρόβλημα στο στομάχι αν δεν τρως στην ώρα σου». Εκείνος απάντησε: «Δεν πειράζει. Θα φάω μόλις τελειώσω». «Δεν χρειάζεται να πας. Σου έφερα εγώ το γεύμα σου, οπότε μην καθυστερείς και ξεκίνα να τρως». «Γιατί τέτοια βιασύνη; Δεν έχω καν πεινάσει ακόμα». Τη στιγμή που είπε ότι δεν είχε πεινάσει, το στομάχι του γουργούρισε κι ακούστηκε σαν να έπεσε κεραυνός. Ο Σιαοτζιά έπιασε το στομάχι του, χαμογέλασε αμήχανα, και είπε στην αδελφή: «Μην μπεις ξανά στον κόπο να μου φέρεις φαγητό». «Αλλά αν δεν το κάνω, το φαγητό απλώς θα κρυώσει και θα πρέπει να το ξαναζεστάνουμε. Το έχουμε ήδη ξαναζεστάνει μία φορά». «Τότε, σ’ ευχαριστώ!» Συγκρατώντας τα σάλια του, ο Σιαοτζιά πήρε το γεύμα του από την αδελφή. Χάρηκε πολύ όταν κοίταξε τον δίσκο: δύο αχνιστά ψωμάκια, λαχανικά, κρέας και σούπα. Ο Σιαοτζιά έκανε μία ακόμα σκέψη όταν είδε τα ψωμάκια, και είπε στην αδελφή: «Δεν μπορώ να φάω δύο ψωμάκια. Έχω πολλή δουλειά αυτές τις μέρες, δεν κοιμάμαι καλά και δεν έχω πολλή όρεξη. Αν μου δώσεις δύο ψωμάκια, θα πάνε χαμένα. Πάρε πίσω το ένα». «Δεν πειράζει. Μπορείς να το δώσεις πίσω αν τελικά δεν καταφέρεις να το φας», απάντησε η αδελφή προτού φύγει. Ο Σιαοτζιά σκέφτηκε: «Άντε, φύγε. Πεθαίνω της πείνας». Βλέποντας ότι δεν ήταν κανείς τριγύρω, αλλά νιώθοντας ακόμη λίγο άβολα, πήρε το μπολ και έφαγε διστακτικά μια κουταλιά. Τότε, κοίταξε το κρέας. «Ουάου! Η μυρωδιά του χοιρινού μού έσπασε τη μύτη. Αλλά δεν μπορώ να το φάω αμέσως. Θα πρέπει πρώτα να φάω τα λαχανικά μου. Θα φάω λιγότερο κρέας αν χορτάσω με τα λαχανικά. Διαφορετικά, θα φάω τη μισή μερίδα κρέας. Δεν θα ήταν αυτό ντροπιαστικό;» Το σκέφτηκε για ένα λεπτό, πριν κάνει ακριβώς αυτό. Άρχισε να τρώει τα ψωμάκια και τα λαχανικά, και να πίνει τη σούπα του. Καθώς έτρωγε, του ήρθε να φάει λίγο κρέας, οπότε βούτηξε ένα κομμάτι χοιρινό. Όπως το έφερνε στο στόμα του, έκλεισε τα μάτια του και το γεύτηκε προσεκτικά, με μεγάλη ευχαρίστηση. «Είναι τόσο νόστιμο! Το κρέας είναι πραγματικά καλό, αλλά δεν μπορώ να φάω πάρα πολύ. Μια μπουκιά είναι αρκετή, και μετά θα φάω κι άλλα λαχανικά και σούπα». Συνέχισε να τρώει τα ψωμάκια, αλλά κοιτούσε συνεχώς το κρέας. «Να φάω το κρέας; Είναι τόσο νόστιμο που θα ήταν κρίμα να μην το φάω». Άρχισαν πάλι να του τρέχουν τα σάλια, και σκέφτηκε: «Ξέρω τι θα κάνω! Θα κόψω τα ψωμάκια σε κομμάτια και θα τα βουτήξω στον ζωμό. Δεν θα είναι σαν να τρώω κρέας; Έτσι οι άλλοι θα δουν ότι δεν τρώω κρέας, αλλά θα απολαύσω όλη τη γεύση του κρέατος. Τι τέλεια ιδέα!» Με αυτήν τη σκέψη, έριξε ένα κομμάτι από το ψωμάκι μέσα στον ζωμό, το πήρε και το έφαγε. Του φάνηκε πεντανόστιμο και σχεδόν ίδιο με το κρέας. Τότε, ο Σιαοτζιά έκοψε σε κομμάτια ολόκληρο το ψωμάκι και το έριξε μέσα στον ζωμό… Σε λιγότερο από δέκα λεπτά, το είχε φάει όλο και είχε τελειώσει και τη σούπα του. Έφαγε μόνο ένα ψωμάκι. Δεν υπέκυψε στην επιθυμία του να φάει το άλλο και έδειξε αυτοσυγκράτηση. Αφού τελείωσε με όλα τα πιάτα όπως είχε σχεδιάσει, ο Σιαοτζιά είχε σχεδόν χορτάσει και δεν ήθελε να φάει άλλο. Τότε, σκέφτηκε: «Δεν είναι σωστό να τρώω τόσο γρήγορα, σαν να πεθαίνω της πείνας. Είναι αλήθεια ότι πεινούσα πολύ, αλλά δεν είναι καλό να με βλέπουν έτσι οι άλλοι. Πρέπει να τρώω αργά. Αλλά, τι να κάνω τώρα που έχω ήδη τελειώσει; Έχω μια ιδέα. Θα πάω πίσω τον δίσκο σε δέκα λεπτά». Κρατούσε το ρολόι του και κοιτούσε το καντράν. «Πέντε λεπτά… δέκα… δεκαπέντε… Εντάξει, είναι δύο η ώρα. Τέλεια! Μπορώ να πάω πίσω τον δίσκο!» Χαρούμενος, πήγε πίσω το χοιρινό που είχε απομείνει και το ψωμάκι.

Όταν επέστρεψε ο Σιαοτζιά, ήταν περασμένες 2 μ.μ. Οι αδελφοί και οι αδελφές του είχαν φύγει για το απογευματινό διάλειμμα, και εκείνος δεν είχε τίποτε να κάνει μόνος του, οπότε βαριόταν πολύ. Σκέφτηκε: «Μήπως να πάρω κι εγώ έναν υπνάκο; Είναι πάντα καλό να κοιμάται κανείς λίγο μετά το φαγητό. Μπα, δεν νομίζω. Πώς θα φανεί αν κοιμηθώ όσο κοιμούνται όλοι οι άλλοι; Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Πρέπει να αντέξω. Αλλά, πώς να μείνω ξύπνιος; Δεν θα με πάρει ο ύπνος αν είμαι όρθιος. Όμως, αν μείνω όρθιος όλη την ώρα, θα φανεί περίεργο σε κάποιον αν μπει μέσα ξαφνικά. Όχι, δεν μπορώ να μείνω όρθιος. Τότε, θα καθίσω απλώς μπροστά από τον υπολογιστή μου. Αν με δει κανείς, θα σκεφτεί απλώς ότι δουλεύω, ενώ στην πραγματικότητα εγώ θα κάνω διάλειμμα. Πολύ έξυπνη κίνηση». Έτσι, έκατσε όπως συνήθως μπροστά από τον υπολογιστή, κοιτάζοντάς τον με άδειο βλέμμα, αλλά σε πέντε λεπτά τον είχε πάρει ο ύπνος και ροχάλιζε πάνω στο πληκτρολόγιο. Σαράντα λεπτά μετά, ο Σιαοτζιά ξύπνησε ξαφνικά από τον βαθύ του ύπνο και πετάχτηκε επάνω. «Δεν στέκομαι όρθιος; Πώς με πήρε ο ύπνος;» Κοίταξε την ώρα, είδε ότι είχε πάει αργά, και πήγε να πλύνει το πρόσωπό του όσο δεν ήταν κανείς εκεί. Όταν είδε τον εαυτό του στην τουαλέτα, είπε «Ωχ, όχι! Το πρόσωπό μου είναι γεμάτο σημάδια από το πληκτρολόγιο! Πώς θα εμφανιστώ έτσι στους άλλους;» Έπλυνε βιαστικά το πρόσωπό του, τρίβοντάς το με κυκλικές κινήσεις και ελαφριά χτυπήματα, και έμεινε για αρκετή ώρα στην τουαλέτα. Έπειτα, κοίταξε στον καθρέφτη, είδε ότι τα σημάδια από το πληκτρολόγιο είχαν σχεδόν φύγει και αγαλλίασε η καρδιά του. «Κανείς δεν θα το παρατηρήσει καν, εκτός αν κοιτάξει πολύ προσεκτικά». Μετά, χτένισε τα μαλλιά του και ίσιωσε τον γιακά του, συνειδητοποιώντας ξαφνικά ότι ο γιακάς του ανοιχτόχρωμου πουκαμίσου του ήταν λίγο λιγδιασμένος. Μετά από πιο προσεκτικό έλεγχο είδε ότι και οι μανσέτες του ήταν λίγο βρόμικες. Σκέφτηκε: «Δεν έχω πλύνει ούτε έχω αλλάξει ρούχα εδώ και κάποιες μέρες, αλλά δεν είναι εντελώς κακό να μην πλένεται κανείς. Λίγη βρομιά δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, και δεν με ενοχλεί. Άλλωστε, δεν φαίνομαι πιο πνευματικός όταν είμαι λίγο λιγδιάρης;» Απλώς γύρισε τον γιακά και τα μανίκια του πουκαμίσου του και σήκωσε τα μανίκια του σακακιού του, αποκαλύπτοντας όλα τα βρόμικα σημεία. Πολύ ικανοποιημένος και με καλύτερη διάθεση, βγήκε ήρεμα από την τουαλέτα. Μετά από λίγο, οι περισσότεροι είχαν επιστρέψει στις θέσεις τους και άρχισαν να ασχολούνται με τη δουλειά τους. Όταν ο Σιαοτζιά είδε ότι όλοι οι άλλοι ήταν εκεί, είπε: «Παιδιά, δεν κοιμηθήκατε πολύ! Μπορείτε πράγματι να υποφέρετε και να πληρώνετε το τίμημα! Εγώ δεν κοιμήθηκα καν, απλώς ξεκούρασα τα μάτια μου για ένα λεπτό και έπειτα έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου. Διαφορετικά, δεν θα είχα καθόλου ενέργεια». Κανείς δεν απάντησε. Βαριόταν αρκετά, οπότε ξεκίνησε κι εκείνος τη δουλειά του. Επειδή είχε φάει τόσο πολλή σούπα για μεσημεριανό, ήθελε να πάει στην τουαλέτα, αλλά αντιστεκόταν στην ανάγκη, καθώς σκεφτόταν: «Αν πάω, δεν θα σκεφτούν οι άλλοι ότι είμαι τεμπέλης; Δεν είναι καλό να έχω αυτήν τη φήμη, οπότε δεν θα πάω». Έτσι, κρατιόταν, και άντεξε μέχρι που τελικά κάποιος άλλος πήγε στην τουαλέτα, οπότε άρπαξε την ευκαιρία. Πήγε γρήγορα να σταθεί στην ουρά ενώ σκεφτόταν το εξής: «Είναι καλή ιδέα απλώς να ακολουθώ το πλήθος. Έτσι, δεν θα πει κανείς τίποτα για μένα».

Ήταν ένα γεμάτο απόγευμα. Ο Σιαοτζιά έκανε πολλή δουλειά, συναναστράφηκε με ένα άτομο, έκανε ερωτήσεις σε ένα άλλο άτομο, αναζήτησε πόρους και ολοκλήρωσε όλων των ειδών τις εργασίες που σχετίζονται με τα καθήκοντά του. Μετά από όλη αυτήν τη φούρια, ήρθε τελικά η στιγμή για το δείπνο. Αυτήν τη φορά, ο Σιαοτζιά άργησε μόνο λίγο σε σχέση με τους άλλους, αλλά τελείωσε το φαγητό του πάνω-κάτω στην ώρα του. Η περίοδος μετά το δείπνο ήταν για τον Σιαοτζιά η πιο ευτυχισμένη ώρα της ημέρας. Μόνο τότε μπορούσε να πιει με ηρεμία ένα φλιτζάνι από τον αγαπημένο του καφέ, χωρίς να κατακρίνει τον εαυτό του ή να δεχθεί κριτική από τους άλλους, αλλά με γαλήνη στην καρδιά του. Γιατί; Επειδή είχε αρκετούς λόγους να πιει καφέ, που ήταν απολύτως θεμιτοί στα μάτια όλων των άλλων. Έτσι, αυτή ήταν η πιο ευτυχισμένη του ώρα. Καθώς έφτιαχνε τον καφέ του, μουρμούρισε μονολογώντας: «Ουφ! Πρέπει να δουλέψω πάλι υπερωρία σήμερα. Δεν ξέρω καν για πόσες ώρες. Μάλλον θα δω για πόσο μπορεί να με κρατήσει αυτός ο καφές». Κοπάνησε επάνω στο τραπέζι τον καφέ που μόλις είχε φτιάξει, σαν να έλεγε σε όλους: «Έγινε κάτι; Πίνω τον καφέ μου. Έχετε κάποιο πρόβλημα;» Κοίταξε τους άλλους γύρω του. Αν και κανείς δεν τον κοιτούσε, πήρε αδιάφορα το φλιτζάνι του και ήπιε μια γουλιά καφέ, ενώ σκεφτόταν: «Όλοι λένε ότι ο καφές κάνει καλό, και αυτό είναι αλήθεια. Έχει διαφορετική γεύση κάθε μέρα, προσφέροντας μια διαφορετική εμπειρία. Είναι υπέροχος!» Χαρούμενος, ήπιε περήφανα μια γουλιά από τον καφέ του, και έπειτα άρχισε να σκέφτεται με κενό βλέμμα τις δουλειές που είχε να κάνει για το βράδυ. Ουσιαστικά, δεν είχε κανέναν στόχο στο μυαλό του, και ένιωθε εξαντλημένος μετά από μια πολυάσχολη μέρα, αλλά ανάγκασε τον εαυτό του να συνεχίσει. Δεν γινόταν να αποκοιμηθεί και δεν μπορούσε να αφήσει τους άλλους να δουν ότι ήταν κουρασμένος ή ότι αντιμετώπιζε τη δουλειά του ή το καθήκον του με επιπόλαια, ανεύθυνη ή ασεβή στάση. Ζορίστηκε να ζωντανέψει και κάθισε στον υπολογιστή του για να συνεχίσει να εργάζεται. Και, φυσικά, ήπιε τον έναν καφέ μετά τον άλλο. Όσο περισσότερο έπινε, τόσο αυξανόταν η εγρήγορσή του και μειωνόταν η νύστα του. Ο Σιαοτζιά κοιτούσε κατά διαστήματα το ρολόι του. «Είναι περασμένες μία, αλλά δεν μπορώ να κοιμηθώ, καθώς έχω θέσει ως στόχο να μείνω ξύπνιος έως τις τρεις. Δεν μπορώ να πάω για ύπνο ούτε καν στις 2:50 π.μ., αφού έτσι δεν θα κρατούσα την υπόσχεσή μου και δεν θα είχα καμία δικαιολογία ενώπιον του Θεού. Είναι μια υπόσχεση που θα πρέπει να κρατήσει ένα δημιουργημένο ον, οπότε πρέπει να την τηρήσω. Είπα ότι θα κοιμηθώ στις 3 π.μ., οπότε θα κοιμηθώ στις 3 π.μ., ακόμη κι αν χρειαστεί να πιω τόνους καφέ». Έτσι, ήπιε καφέ και αντιστάθηκε στην κούρασή του, περιορίζοντας και ελέγχοντας ψυχικά τον εαυτό του. Στις τρεις, ο Σιαοτζιά είχε μια σημαντική δουλειά να κάνει, οπότε πήρε το τηλέφωνό του και έστειλε το εξής μήνυμα: Αδελφή τάδε, είμαι ο Σιαοτζιά. Έχω μια σημαντική υπενθύμιση για σένα. Μην ξεχάσεις ότι έχουμε ομαδική συνάθροιση αύριο το πρωί στις 10. Είναι υποχρεωτικό να παρευρεθείς. Μην αργήσεις. Υπογραφή: Σιαοτζιά. Ο Σιαοτζιά, αφού ένιωσε ανακούφιση που έστειλε το μήνυμα, την ίδια στιγμή σκέφτηκε: «Εγώ το έστειλα. Τι γίνεται, όμως, αν εκείνη δεν το λάβει; Ξέρει ότι της έστειλα μήνυμα; Δεν μπορώ να κοιμηθώ ακόμα. Πρέπει να περιμένω και να δω αν θα απαντήσει». Μετά από μισή ώρα δεν είχε ακόμα καμία απάντηση, και σκέφτηκε: «Μήπως έχει κοιμηθεί; Πώς και κοιμάται τόσο νωρίς; Πόσο άχρηστη, να κοιμάται ήδη στις τρεις». Περίμενε, μέχρι που η αδελφή απάντησε στις 3:50 π.μ. ως εξής: «Δεν το έχω ξεχάσει για αύριο στις 10 π.μ. Ελπίζω να μην το ξεχάσεις ούτε εσύ, και να έρθεις στην ώρα σου». Ο Σιαοτζιά το διάβασε και σκέφτηκε: «Α, τι άνθρωπος είναι αυτή; Πώς μπορεί να πηγαίνει για ύπνο πιο αργά από μένα;» Αλλά δεν άντεχε άλλο. «Όχι άλλον καφέ! Αν πιω κι άλλο, δεν θα κοιμηθώ καθόλου απόψε. Πρέπει να πάω για ύπνο, γιατί πρέπει να σηκωθώ στις 5:30 το πρωί, το αργότερο στις 6. Δεν μπορώ να φτάσω πιο αργά από τους άλλους αδελφούς και τις αδελφές μου, γιατί, μόλις σηκωθούν, πρέπει όλοι να με δουν να προσεύχομαι, να διαβάζω τον λόγο του Θεού και να ακούω τα κηρύγματα. Άρα, δεν μπορώ να σηκωθώ αργά. Αυτό το μήνυμα φταίει που δεν μπορούσα να πάω για ύπνο νωρίς. Αλλά δεν έχει σημασία, οι άλλοι ξέρουν ότι έμεινα ξύπνιος ως αργά. Ωστόσο, πέτυχα τον στόχο μου, και θα προσπαθήσω να έχω πάει για ύπνο έως τις τέσσερις αύριο». Όσο ο Σιαοτζιά προσπαθούσε να σκεφτεί, ένιωσε τόσο ζαλισμένος που δεν έβγαλε καν τα ρούχα του όταν γύρισε στο δωμάτιό του. Κατέρρευσε στο κρεβάτι του, ήδη μισοκοιμισμένος, αλλά πίεσε και πάλι τον εαυτό του να θυμηθεί: Μη φας αυγά το πρωί, φάε μόνο ένα αχνιστό ψωμάκι για μεσημεριανό, μη φας χοιρινό, πήγαινε για ύπνο στις 3 π.μ., έχεις ακόμη μηνύματα να στείλεις… Ο Σιαοτζιά σκεφτόταν ξανά και ξανά, ώσπου τελικά έμεινε ακίνητος και αποκοιμήθηκε από την κούραση και την εξάντληση, μέσα σε όνειρα και ψευδαισθήσεις. Και αυτή ήταν μια ημέρα στη ζωή του Σιαοτζιά.

Για πείτε μου, ποιο ήταν το νόημα της ιστορίας; Δεν ήταν κουραστικό για τον Σιαοτζιά να προσποιείται συνεχώς με αυτόν τον τρόπο; (Ναι, ήταν.) Τα ρομπότ δεν κουράζονται να κάνουν το ίδιο πράγμα όλη μέρα, επειδή δεν έχουν κρίση ή συνείδηση, αλλά αυτό είναι εξαντλητικό για τους ανθρώπους. Γιατί ο Σιαοτζιά ζούσε έτσι, αφού ήταν τόσο κουρασμένος; Γιατί το έκανε αυτό; Είχε κάποιο σχέδιο; (Ναι, είχε.) Ποιο ήταν το σχέδιό του; (Να κάνει επίδειξη στους άλλους.) Κάνοντας επίδειξη στους άλλους, είχε ο ίδιος κάποιο όφελος; (Θα μπορούσε αυτό να κάνει τους άλλους να τον θαυμάζουν.) Θα μπορούσε να κάνει τους άλλους να τον θαυμάζουν. Σας είναι γνώριμη η προσέγγιση του Σιαοτζιά; Τι είδους άνθρωποι ενεργούν με αυτόν τον τρόπο; (Οι Φαρισαίοι.) Σωστά. Οι Φαρισαίοι υιοθετούν τις καλές συμπεριφορές, τις συμπεριφορές και πρακτικές που συμφωνούν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, και τις επιδεικνύουν μπροστά στους άλλους ώστε να κερδίζουν τις εντυπώσεις και τη λατρεία τους. Χρησιμοποιούν αυτήν τη μέθοδο για να πετύχουν τον σκοπό τους, δηλαδή να παραπλανήσουν τους ανθρώπους. Ποια είναι η κύρια φύση τους, όταν υποκρίνονται με αυτόν τον τρόπο και υιοθετούν κάθε είδους καλή συμπεριφορά για να κάνουν επίδειξη στους άλλους; Είναι εκείνη της προσποίησης, της απάτης, της παραπλάνησης. Κάτι άλλο; (Της ψεύτικης πνευματικότητας.) Πόσα πράγματα μέσα στην ημέρα του Σιαοτζιά είχαν σχέση με τις διαθέσεις και είναι κοινά σε όλους εκείνους που είναι ικανοί να εξαπατούν; Τα αυγά, τα ψωμάκια, το χοιρινό και ο καφές. Είναι όλα εξωτερικά πράγματα, αλλά ποια ουσία μπορείς να διακρίνεις σε αυτά; Την προσποίηση και τον αυτοέλεγχο. Τι είδους προσποίηση; (Την προσποίηση ότι υπομένει βάσανα.) Το να υπομένει κανείς βάσανα θεωρείται καλό ή κακό πράγμα; (Καλό πράγμα.) Το να υπομένει κανείς βάσανα, είναι μια καλή συμπεριφορά που θαυμάζουν όλοι πολύ. Με τι πιστεύουν οι άνθρωποι ότι ισοδυναμεί; Πιστεύουν ότι ισοδυναμεί με την άσκηση της αλήθειας. Έτσι, ο Σιαοτζιά δεν δίστασε να υποφέρει και να πληρώσει το τίμημα. Ποια ήταν τα βάσανα που υπέμεινε; Δεν έφαγε νόστιμα φαγητά, έμεινε ξύπνιος ως αργά, σηκώθηκε νωρίς και πειθάρχησε το σώμα του. Ποια είναι η φύση αυτού του είδους των βασάνων; Είναι όλα μια προσποίηση. Δεν υπέφερε για την αλήθεια ή τη δικαιοσύνη, αλλά για να κερδίσει την εκτίμηση και τον θαυμασμό των άλλων, και να αποκτήσει καλή φήμη και γόητρο. Υπέφερε για την αλήθεια; (Όχι.) Ποιες από τις πράξεις του συμφωνούσαν με τις αλήθεια-αρχές; Επαναστάτησε ο Σιαοτζιά ενάντια στον εαυτό του και έβαλε στην άκρη τα προσωπικά του συμφέροντα για χάρη της αλήθειας; Συμφωνούσε κάποια από τις πράξεις του; (Όχι.) Ποια ήταν η φύση των βασάνων που υπέμεινε; Να κάνει πράξη την αλήθεια; Ήταν μια εκδήλωση της αγάπης του για την αλήθεια; (Όχι, δεν ήταν.) Τι ήταν, λοιπόν; (Υποκρισία.) Ήταν υποκρισία, αποστροφή για την αλήθεια, απάτη, προσποίηση, εξαπάτηση και παραπλάνηση. Ήταν ξεκάθαρα πράξεις και επιλογές που βασίζονταν στις δικές του φαντασιώσεις και αντιλήψεις και επικεντρώνονταν στα δικά του συμφέροντα. Δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια. Δεν αναζητούσε την αλήθεια, οπότε ούτε οι πράξεις του ήταν η αλήθεια. Όχι μόνο δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια, αλλά ήταν εντελώς αντίθετες με τις κανονικές ανάγκες της ανθρώπινης φύσης που είχε στα βάθη της καρδιάς του. Είναι αμαρτία να τρώει κανείς αυγά; (Όχι, δεν είναι.) Όμως, ο Σιαοτζιά θεώρησε ότι είναι απληστία να φάει αυγά. Τα αυγά είναι ένα είδος τροφής που δημιούργησε ο Θεός για τον άνθρωπο. Αν έχεις τη δυνατότητα να τα φας, δεν είναι απληστία να το κάνεις. Αν, όμως, δεν έχεις τη δυνατότητα, αλλά κλέψεις και φας τα αυγά των άλλων, τότε είναι απληστία. Ποια ήταν η γνώμη του Σιαοτζιά για αυτό το ζήτημα; Πίστευε ότι ήταν απληστία να φάει αυγά, και ακόμη μεγαλύτερη απληστία αν το έβλεπαν οι άλλοι. Θεωρούσε ότι δεν θα ήταν απληστία αν μπορούσε να φάει αυγά πίσω από την πλάτη των άλλων, χωρίς να τον δει κανείς. Με τι κριτήριο μετρούσε την απληστία; Το κατά πόσο θα τον έβλεπε κάποιος. Βασίστηκε στα λόγια του Θεού; Όχι, ήταν η δική του προσωπική άποψη. Στην πραγματικότητα, έχουν οι άλλοι σκέψεις ή απόψεις σε αυτό το ζήτημα με τα αυγά; (Όχι, δεν έχουν.) Ήταν ξεκάθαρα μια θεωρία που κατασκεύασε ο ίδιος ο Σιαοτζιά. Πίστευε ότι αν έτρωγε αυγά για πρωινό θα ήταν άπληστος, θα έδειχνε ότι ενδίδει στις ανέσεις και ότι δίνει σημασία στη σάρκα. Άρα, με βάση την άποψή του, δεν ενδίδουν στις ανέσεις και δεν δίνουν σημασία στη σάρκα όλοι όσοι τρώνε αυγά; Αυτό που υπονοούσε ήταν το εξής: «Όταν όλοι εσείς τρώτε αυγά, δίνετε σημασία στη σάρκα. Εγώ δεν δίνω σημασία στη σάρκα, μπορώ να αυτοσυγκρατηθώ, οπότε δεν τρώω αυγά. Βάλτε αυγά μπροστά μου και, ακόμη κι αν πάρω, θα τα βάλω πίσω στη θέση τους. Τέτοια είναι η επιμονή και η αποφασιστικότητά μου. Τόσο πολύ αγαπώ την αλήθεια. Θα μπορούσατε εσείς να το κάνετε αυτό; Αν όχι, δεν αγαπάτε την αλήθεια». Τι νόμιζε ότι είναι η άποψή του; Νόμιζε ότι είναι το κριτήριο μέτρησης του σωστού και του λάθους. Δεν ήταν αυτό εξαπάτηση; (Ναι, ήταν.) Ήταν εξαπάτηση.

Άλλη μια εκδήλωση του Σιαοτζιά ήταν ότι δεν πήγε για φαγητό την ώρα του μεσημεριανού. Τι έκανε αντί για αυτό; (Το ανέβαλε.) Κατέπνιξε την πείνα του και ανέβαλε να πάει για φαγητό. Αλλά, γιατί; (Για να κάνει επίδειξη στους άλλους.) Έπαιζε θέατρο και το έκανε αυτό για να τον δουν οι άλλοι. Τι ήθελε να δουν οι άλλοι και να καταλάβουν από αυτό; Ήθελε να δείξει στους άλλους πόσα βάσανα θα μπορούσε να αντέξει και πόσο επιμελής, αφοσιωμένος, σοβαρός και υπεύθυνος ήταν στη δουλειά του! Ήθελε να δουν οι άλλοι ότι ήταν πραγματικά υπεράνθρωπος! Τότε θα είχε πετύχει τον στόχο του. Έτσι ήθελε να τον αξιολογήσουν. Τι σήμαινε για εκείνον αυτή η αξιολόγηση; Ήταν η ζωή του, το οξυγόνο του. Είναι αυτό αγάπη για την αλήθεια; (Όχι, δεν είναι.) Οπότε, τι αγαπούν οι άνθρωποι όπως αυτός; Δεν διστάζουν να κάνουν επίδειξη, να εμπλέκονται σε μηχανορραφίες και δολοπλοκίες και να εξαπατούν τους άλλους φορώντας ένα προσωπείο, δείχνοντάς τους πόσο μπορούν να υποφέρουν, και λαμβάνοντας έτσι σχόλια από εκείνους όπως: «Πραγματικά μπορείς να υπομένεις τα βάσανα. Αγαπάς πραγματικά τον Θεό και κάνεις το καθήκον σου με αφοσίωση». Δεν διστάζουν να δημιουργούν ψευδείς εντυπώσεις και να χρησιμοποιούν κόλπα για να αποκρύψουν τα πραγματικά γεγονότα, να εξαπατούν τον Θεό και να ξεγελούν τους άλλους, και όλα αυτά για να λάβουν έναν καλό λόγο ή μια ευνοϊκή αξιολόγηση από αυτούς. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; (Μοχθηρή διάθεση.) Είναι μοχθηρή. Προσποιούνται, παίζουν θέατρο και ξεγελούν τους άλλους τόσο καλά! Είναι απλώς ένα γεύμα. Τι πειράζει να πάει κανείς ήρεμα για φαγητό; Ποιος ζωντανός δεν τρώει; Είναι αμαρτία να τρώει κανείς στην ώρα του; Είναι αμαρτία να βρει κανείς κάτι να φάει όταν πεινάει; (Όχι, δεν είναι.) Είναι μια φυσική ανάγκη. Είναι λογικό. Αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν όλες τις λογικές ανάγκες ως παράλογες και τις καταδικάζουν. Τι προωθούν με αυτόν τον τρόπο; Προωθούν τη συνεχή πειθαρχία του σώματος, αποκρύπτουν τα πραγματικά γεγονότα και φορούν ένα προσωπείο, ώστε οι άλλοι να μπορούν να δουν πως υποφέρουν, πως απέχουν από τις ανέσεις και πως πληρώνουν οποιοδήποτε τίμημα και προσφέρουν τον χρόνο τους, την ενέργειά τους και ό,τι έχουν για το έργο τους. Αυτό θέλουν να δείχνουν στους άλλους. Αλλά, αυτό κάνουν στην πραγματικότητα; Όχι. Παραπλανούν τους άλλους δημιουργώντας ψευδείς εντυπώσεις, και αυτό είναι μια εκδήλωση μοχθηρής διάθεσης. Μπαίνουν σε τόσο κόπο για κάτι τόσο ασήμαντο όσο ένα γεύμα. Τι είδους άνθρωποι είναι; Αυτό πρέπει να κάνει κάποιος με κανονική ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Όχι, βέβαια. Είναι πολύ ύπουλοι! Οι περισσότεροι άνθρωποι, αν άκουγαν ότι κάποιος κάνει τόση επίδειξη για ένα ασήμαντο ζήτημα, θα το επικροτούσαν ή θα ένιωθαν απέχθεια; (Θα ένιωθαν απέχθεια.) Θα μπορούσατε ποτέ εσείς να ενεργήσετε με αυτόν τον τρόπο; (Μερικές φορές.) Σε τέτοιον βαθμό; (Όχι.) Είναι δύσκολο να αντέξει κανείς το αίσθημα της πείνας, αλλά μερικοί άνθρωποι καταφέρνουν να αντέξουν αυτό το βάσανο. Αν τους ζητήσεις να υποταχθούν στα λόγια του Θεού, να καταβάλλουν προσπάθεια για τα λόγια Του, να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές των λόγων του Θεού και να μιλούν ειλικρινά, θα το θεωρήσουν πολύ επίπονο και δύσκολο. Για αυτούς τους ανθρώπους, θα ήταν δυσκολότερο να εγκαταλείψουν τα συμφέροντά τους και την υπερηφάνεια τους από το να ανέλθουν στον ουρανό. Αλλά είναι πρόθυμοι, όποιο κι αν είναι το κόστος, να παραμερίσουν τα λόγια του Θεού, να ενεργήσουν σύμφωνα με τις δικές τους φαντασιώσεις και να προστατέψουν τα σαρκικά τους συμφέροντα. Δεν είναι αυτό εκδήλωση όσων δεν αγαπούν την αλήθεια; (Ναι, είναι.) Αυτή είναι μία πτυχή.

Τι άλλες εκδηλώσεις επέδειξε ο Σιαοτζιά; Νύσταζε τρομερά, αλλά δεν πήγε για ύπνο. Για πείτε μου, δεν είναι λογικό όταν νυστάζει κάποιος να ξαπλώσει για λίγο ή να πάρει έναν υπνάκο, ώστε να έχει μετά περισσότερη δύναμη για δουλειά; (Ναι, είναι.) Είναι λογικό. Θα κατέκρινε κανείς τον Σιαοτζιά επειδή κοιμήθηκε; (Όχι.) Οπότε, γιατί ήταν τόσο τρομοκρατημένος, αφού κανείς δεν θα τον κατέκρινε; Τι φοβόταν; (Μήπως του ξεφύγει κάτι.) Σωστά. Φοβόταν μήπως του ξεφύγει κάτι. Στις φαντασιοκοπίες του, πίστευε ότι τον είχαν όλοι σε μεγάλη εκτίμηση, ότι τον θεωρούσαν όλοι ιδιαίτερα ικανό να υπομένει τα βάσανα, και εξαιρετικά ευσεβή. Νόμιζε ότι αν αποκαλύπτονταν το πραγματικό του πρόσωπο και ανακάλυπταν όλοι ότι δεν ήταν τέτοιος άνθρωπος, θα κατέρρεε ολόκληρη η καλή του εικόνα. Δεν μπορούσε να αντέξει στη σκέψη ότι θα συνέβαινε αυτό. Οπότε, έδειχνε αυτοσυγκράτηση ακόμη και στον ύπνο. Ήταν τόσο αυστηρός με τον εαυτό του. Τι είδους άνθρωπος είναι; Δεν είναι ψυχικά άρρωστος; Τέτοιου είδους άνθρωποι συχνά ακούν τα κηρύγματα, διαβάζουν τον λόγο του Θεού και συναθροίζονται για συναναστροφή. Άρα, πώς γίνεται να μην εστιάζουν στην αλήθεια; Είναι θαυμάσιο να στοχάζεσαι τις αλήθεια-αρχές. Δες τι λένε τα λόγια του Θεού. Υπάρχουν στα λόγια του Θεού δηλώσεις για τους ανθρώπους που παίρνουν έναν υπνάκο; (Όχι.) Ο Θεός δεν έκανε δηλώσεις για αυτό το ζήτημα, ούτε καν το ανέφερε. Όποιος σκέφτεται με κανονική ανθρώπινη φύση έπρεπε να γνωρίζει πώς να διαχειρίζεται αυτό το ζήτημα. Είναι λογικό να πάρεις έναν υπνάκο όταν νυστάζεις. Είναι λογικό να ξεκουραστείς το μεσημέρι όταν είναι καλοκαίρι κι έχει ζέστη. Ιδίως κάποιοι ηλικιωμένοι, που δεν μπορούν να συνεχίσουν επειδή δεν τους ακολουθεί το σώμα τους ή επειδή δεν έχουν τα απαραίτητα επίπεδα ενέργειας, χρειάζεται να κοιμηθούν για λίγο μετά το μεσημεριανό γεύμα. Αυτό δεν εξαρτάται από τις συνήθειες του τρόπου ζωής τους, αλλά από τις σωματικές τους ανάγκες. Ο Θεός σού έχει δώσει την επίγνωση, τη συναίσθηση και τις αντιδράσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης, ώστε να μπορείς να διαχειρίζεσαι μόνος σου την καθημερινή σου διατροφή, τον μόχθο σου και την ξεκούρασή σου ανάλογα με τη δική σου εργασία και το δικό σου περιβάλλον. Δεν πρέπει να καταπονείς τον εαυτό σου. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι δεν καταναλώνεις πλουσιοπάροχα γεύματα και λες: «Ο Θεός δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να τρώνε ωραία φαγητά. Όταν τρώνε πάντα ωραία φαγητά, οι άνθρωποι γίνονται άπληστοι». Ο Θεός δεν το είπε ποτέ αυτό, και δεν έχει τέτοιου είδους απαίτηση από τους ανθρώπους. Όμως, αυτό πίστευε ο Σιαοτζιά, και θεωρούσε ότι πιθανότατα κι ο Θεός πιστεύει το ίδιο. Νόμιζε ότι αν κάποιος πάει για ύπνο πολύ νωρίς, θα σήμαινε ότι ενδίδει στις ανέσεις, κι αυτό δεν αρέσει στον Θεό. Δεν δείχνει αυτό ότι δεν κατανοεί την αλήθεια; (Όντως.) Όταν ο Σιαοτζιά δεν κατανοούσε την αλήθεια, θα μπορούσε να την αναζητήσει. Όμως, αντί να το κάνει αυτό, ενεργούσε απλώς σύμφωνα με τη δική του υποκειμενική βούληση. Μέχρι πού έφτασε; Έφτασε στο σημείο να πιει τρία ή τέσσερα φλιτζάνια καφέ σε μία ημέρα, μόνο και μόνο για να μπορέσει να μείνει ξύπνιος ως αργά. Ορισμένοι λένε: «Τα τελευταία χρόνια, έχω πιει πολύ καφέ κατά την εκτέλεση των καθηκόντων μου, ώστε να είμαι σε θέση να κάνω το έργο του οίκου του Θεού». Αν κάποιος άλλος πει: «Ποιος σε ανάγκασε να πιεις καφέ; Εσύ δεν επέλεξες να τον πιεις;» θα σκεφτούν από μέσα τους: «Ξέρεις γιατί πίνω καφέ; Όχι για να μείνω ξύπνιος ως αργά, αλλά για να χάσω βάρος. Δεν το ήξερες αυτό; Αλλά δεν μπορώ να σου το πω, γιατί τότε θα ξέρεις. Πώς θα φαίνομαι αδύνατος αν εσύ είσαι πιο αδύνατος από μένα;» Αυτό είναι πραγματικά υστερόβουλο, έτσι δεν είναι; Τι απόψεις και ιδέες εμπεριέχει; Εμπεριέχει οποιοδήποτε στοιχείο της κατανόησης ή του ορθολογισμού της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Όχι.) Όχι, εμπεριέχει μόνο επίδειξη πνεύματος, κόλπα και μηχανορραφίες, προσποίηση, εξαπάτηση και παραπλάνηση. Μόνο αυτό, και τίποτε άλλο. Δείχνει υστεροβουλία όποτε συμβαίνει κάτι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται να πουν ποτέ σε κανέναν τις ειλικρινείς τους απόψεις και σκέψεις, πόσο δε μάλλον να αφήσουν τους άλλους να τις μάθουν ή τον Θεό να τις δει. Η νοοτροπία τους δεν είναι «Ξεγυμνώνω τον εαυτό μου. Οι πράξεις μου ευθυγραμμίζονται με τις σκέψεις μου, και αυτός είμαι πραγματικά». Η νοοτροπία τους δεν είναι αυτή σε καμία περίπτωση. Ποια είναι, λοιπόν; Συγκαλύπτουν την αλήθεια και προσποιούνται όσο περισσότερο μπορούν, επειδή φοβούνται ότι οι άλλοι έχουν σχηματίσει γι’ αυτούς την εικόνα πως δεν είναι αρκετά σπουδαίοι, ευσεβείς ή πνευματικοί.

Γιατί ο Σιαοτζιά ήθελε να μείνει ξύπνιος ως αργά; Σε πολλές εργασίες δεν απαιτείται να μένει κανείς ως αργά το βράδυ και οι περισσότεροι άνθρωποι νυστάζουν μετά τις 10 μ.μ. Ακόμη κι αν συνεχίσουν να εργάζονται, δεν θα είναι αποδοτικοί, επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν ανεξάντλητη ενέργεια. Όμως ο Σιαοτζιά πίεζε πάντα τον εαυτό του, χωρίς να τον νοιάζει αν ήταν αποδοτικός, παρόλο που ήξερε καλά ότι δεν ήταν. Γιατί έστειλε μήνυμα πριν κοιμηθεί; (Για να το προσέξουν οι άλλοι.) Για να μπορούν να πιστοποιήσουν οι άλλοι ότι πήγε για ύπνο στις τρεις. Ακόμη κι αν δεν κοιμηθείς όλη νύχτα, εσύ δεν θα είσαι τελικά αυτός που νυστάζει; Κι εσύ δεν θα το έχεις προκαλέσει αυτό στον εαυτό σου; Ορισμένοι μένουν ξύπνιοι ως αργά και στέλνουν μήνυμα στις 3 π.μ. Όταν ο παραλήπτης απαντήσει στις 4 π.μ., περιμένουν ως τις 5 π.μ. για να απαντήσουν, ώστε να δείξουν ότι πήγαν για ύπνο ακόμη πιο αργά. Με αυτόν τον τρόπο, βασανίζουν τον εαυτό τους και βλάπτουν ο ένας τον άλλο, και στο τέλος κανείς τους δεν κοιμάται καθόλου όλη νύχτα. Δεν είναι και οι δύο επιπόλαιοι και ανόητοι; Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Είναι ηλίθια συμπεριφορά. Από πού προέρχεται αυτή η συμπεριφορά; Προέρχεται εξολοκλήρου από μια διεφθαρμένη διάθεση. Προς το παρόν, δεν θα εξετάσουμε από ποια διεφθαρμένη διάθεση πηγάζει αυτή η συμπεριφορά. Θα πούμε μόνο πόσο γελοία είναι. Αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να αλλάξουν αυτήν τη γελοία συμπεριφορά και πρακτική, επιλέγοντας να κάνουν πράξη οποιαδήποτε από τα λόγια του Θεού. Οποιαδήποτε από τα λόγια Του θα μπορούσαν να τους επιτρέψουν να ζήσουν με ηρεμία και ασφάλεια και να κάνουν τη ζωή τους πιο ρεαλιστική και πρακτική. Γιατί δεν επιλέγουν να ζήσουν σύμφωνα με τον λόγο του Θεού; Γιατί βασανίζουν έτσι τον εαυτό τους; Δεν θερίζουν ό,τι έσπειραν; (Ναι.) Όσο κι αν υποφέρει κάποιος με αυτόν τον τρόπο, θα είναι πάντοτε μάταιο. Και όσα βάσανα κι αν υπομένει, θα πρέπει να υποστεί ο ίδιος τις συνέπειες. Ορισμένοι λένε: «Πίστευα στον Θεό όλα αυτά τα χρόνια και ήμουν επικεφαλής για 20 χρόνια. Πάντοτε έμενα ξύπνιος ως αργά και δεν κοιμόμουν, και στο τέλος εξαντλήθηκε το νευρικό μου σύστημα». Εγώ λέω: «Φτηνά τη γλίτωσες με νευρική εξάντληση. Αν συνεχίσεις να βασανίζεις έτσι αλόγιστα τον εαυτό σου και να συμπεριφέρεσαι με αυτόν τον τρόπο, σύντομα θα πάθεις και ψύχωση». Μπορεί να είναι κανείς υγιής αν δεν κοιμάται τη νύχτα, αν είναι πάντα στην τσίτα και το σώμα του δεν λειτουργεί φυσιολογικά; Αυτοί το προκάλεσαν αυτό στον εαυτό τους! Ας πούμε ότι τους λες: «Δεν γίνεται να συμπεριφέρεσαι έτσι. Βάλε τα δυνατά σου για να κάνεις τη δουλειά σου κατά τη διάρκεια της ημέρας, και αύξησε την παραγωγικότητά σου. Όταν όλοι συζητούν για τη δουλειά, να χαζολογάς λιγότερο και να μη μιλάς τόσο πολύ για ασήμαντα πράγματα. Θα πρέπει να καταλαβαίνεις τα κύρια σημεία, τον πυρήνα και το θέμα της συζήτησης, και μόλις τελειώσει, θα πρέπει όλοι να συνεχίσουν τις δικές τους εργασίες. Μη συνεχίζεις να φλυαρείς ασταμάτητα και μη χασομεράς». Δεν θα σε ακούσουν. Δεν εκφράζονται με ευχέρεια, αλλά δεν συνοψίζουν τις εμπειρίες τους· απλώς λένε ανοησίες για να σπαταλήσουν χρόνο ως τη μία ή τις δύο το πρωί, και δεν κοιμούνται ούτε αφήνουν τους άλλους να κοιμηθούν. Αυτό δεν δείχνει ότι βασανίζουν και βλάπτουν τους άλλους; Στο τέλος, σκέφτονται: «Θεέ μου, το είδες, έτσι δεν είναι; Είχε πάει τρεις κι ακόμη δεν είχα κοιμηθεί!» Ο Θεός το είδε. Δεν είδε μόνο πώς φαίνονταν εξωτερικά, αλλά είδε και τα βάθη της καρδιάς τους, και λέει: «Η καρδιά σου είναι ακάθαρτη. Μένεις ξύπνιος όλη νύχτα και βασανίζεσαι άσκοπα, αλλά ο Θεός δεν θα το θυμάται ποτέ. Όταν είναι ώρα για ύπνο, δεν πηγαίνεις να κοιμηθείς, αλλά πιέζεις τον εαυτό σου να αντέξει. Εσύ ο ίδιος έχεις προκαλέσει αυτό το βάσανο στον εαυτό σου!» Όταν οι άνθρωποι νυστάζουν, είναι φυσικό να κλείνουν τα βλέφαρά τους. Αυτό γίνεται ενστικτωδώς, οπότε σου αξίζει να υποφέρεις αν πηγαίνεις πάντα κόντρα στα ένστικτα και τους νόμους της φύσης! Ο Θεός δεν θα σου ζητήσει να υπομείνεις βάσανα που είναι άσκοπα ή που προκαλούνται παραβιάζοντας τους νόμους της φύσης ή παραβαίνοντας τις αρχές ή την αλήθεια. Αν επιμένεις σε τέτοιου είδους βάσανα, ας είναι. Ορισμένοι, όταν ακούν ότι κάποιος δεν πηγαίνει για ύπνο ως τις 3 π.μ., σκέφτονται: «Κι εγώ το ίδιο δεν κάνω; Ε λοιπόν, στο μέλλον θα πηγαίνω για ύπνο στις 3:30 π.μ.». Έπειτα ακούν ότι κάποιος κοιμάται στις 3:30 π.μ., οπότε θέλουν να κοιμούνται στις 4 π.μ. Δεν είναι αυτό ψυχική ασθένεια; Θα μπορούσες να ανταγωνιστείς τους άλλους σε οτιδήποτε, κι εσύ επιλέγεις να μπεις σε ανταγωνισμό για το ποιος κοιμάται πιο αργά. Αυτό σημαίνει ότι είσαι ψυχικά διαταραγμένος. Έχουν αυτοί οι άνθρωποι πρόβλημα στην κατανόηση; (Ναι, έχουν.) Δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια. Όταν έχεις χρόνο, σταμάτα να καταβάλλεις προσπάθεια, να στύβεις το μυαλό σου και να δαπανάς σκέψη για πράγματα όπως η εξωτερική συμπεριφορά, η προσποίηση και η εξαπάτηση. Σε τι πρέπει να επικεντρώσεις την προσπάθειά σου; Δες πώς τα λόγια του Θεού εκθέτουν τη διεφθαρμένη φύση και τη μοχθηρή διάθεση των ανθρώπων και πώς Εκείνος ξεσκεπάζει τους ανθρώπους που είναι επιπόλαιοι. Προσπάθησε να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τον άνθρωπο. Αναλογίσου πόσες από τις εκδηλώσεις που εκθέτει ο Θεός κατέχεις εσύ και πόσες από αυτές εμφανίζεις συχνά ή αποκαλύπτεις. Είναι καλό να συνοψίζουμε αυτά τα πράγματα! Πόσο ποταπό είναι ένας άνθρωπος να καταβάλλει συνεχώς προσπάθεια για λίγα αυγά ή αχνιστά ψωμάκια ή για να βουτήξει τροφές σε ζωμό! Τι είναι αυτό; Είναι υστεροβουλία και έλλειψη σοφίας. Τι είναι ένας τέτοιος άνθρωπος; (Είναι ανόητος.) Καλά το είπατε. Δεν είναι υπερβολή να αποκαλέσουμε ανόητους και εμμονικούς με το φαγητό τους ανθρώπους που υπολογίζουν πάντα πόσα αυγά να φάνε ή σκέφτονται να πιουν καφέ για να μείνουν ξύπνιοι τη νύχτα. Σε ποιους τομείς είναι ανόητοι; Γιατί λέμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ανόητοι; (Γιατί αυτό που υπομένουν είναι εντελώς άχρηστο.) Είναι σίγουρα άχρηστο. Γιατί να θέλεις να κάνεις τέτοια παιδιάστικα πράγματα; Πιστεύεις ότι αν δεν φας αυγά σε όλη σου τη ζωή, θα μπορέσεις να κατανοήσεις την αλήθεια; Δεν είναι ανόητη αυτή η συμπεριφορά; (Ναι, είναι.) Μην κάνεις ανόητα πράγματα. Τι είδους άνθρωποι τείνουν να κάνουν ανόητα πράγματα; (Οι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση.) Έχουν αυτοί οι άνθρωποι την ικανότητα να κατανοήσουν την αλήθεια; (Όχι.) Ορισμένοι λένε: «Το επίπεδό τους είναι καλό και μπορούν να κηρύττουν με τόση επιδεξιότητα». Μπορεί να κηρύττουν με επιδεξιότητα, αλλά γιατί ασχολούνται πάντα με παιδιάστικα πράγματα όταν έρχεται η στιγμή να ενεργήσουν; Γιατί συμπεριφέρονται με τέτοιο ανώριμο και γελοίο τρόπο; Τι συμβαίνει εδώ; Άλλα λένε κι άλλα κάνουν. Μιλούν με βάση τα δόγματα που έχουν κατανοήσει, ενώ ενεργούν με βάση ό,τι έχουν πραγματικά κατανοήσει και μπορούν να αποδεχθούν. Κατά βάθος, ασπάζονται ή αποδέχονται τα δόγματα που κηρύττουν; (Όχι, δεν τα αποδέχονται.) Δεν αποδέχονται ότι αυτά τα πράγματα είναι η αλήθεια ή ότι αποτελούν τα κριτήρια που θα πρέπει να κάνουν πράξη και να ακολουθούν. Στην πραγματικότητα, πιστεύουν ως κριτήρια και οδούς άσκησης τις μηχανορραφίες και τις αντιλήψεις που έχουν στην καρδιά τους, τις ψεύτικες ιδέες και πρακτικές και τις συμπεριφορές που θεωρούν καλές οι άλλοι. Δεν θα διαγραφούν αυτοί οι άνθρωποι αν δεν αλλάξουν ποτέ; Θα έχουν οποιαδήποτε πιθανότητα σωτηρίας; Έχουν ελάχιστες ελπίδες.

Πείτε μου, είναι λογικό να κρατά κανείς ομπρέλα ή να φορά ψάθινο καπέλο όταν καίει ο ήλιος; (Ναι, είναι λογικό.) Οι άνθρωποι που εργάζονται στον ήλιο θα πάθουν γρήγορα έγκαυμα αν δεν φορέσουν καπέλο, οπότε είναι απολύτως λογικό. Ορισμένοι δεν σκέφτονται έτσι, και λένε: «Να φορέσω ψάθινο καπέλο; Δεν θα ήταν προσβολή για μένα; Θα μπορούσα να φορέσω καπέλο; Δεν φοβάμαι να υποφέρω ούτε να μαυρίσω από τον ήλιο. Στην πραγματικότητα, κάνει καλό στην υγεία». Αν αυτό πιστεύουν πραγματικά, δεν υπάρχει πρόβλημα. Όμως, το σημαντικό είναι ότι κατά βάθος κάποιοι δεν σκέφτονται έτσι, αλλά: «Δείτε πώς είστε! Φοράτε ψάθινο καπέλο επειδή φοβάστε μη μαυρίσετε από τον ήλιο ή μην πάθετε έγκαυμα μια ηλιόλουστη ημέρα. Εγώ δεν θα φορέσω! Γιατί να φοβηθώ μη μαυρίσω ή μην πάθω έγκαυμα; Αρέσουν στον Θεό αυτά τα πράγματα, οπότε δεν με νοιάζει τι πιστεύουν οι άλλοι!» Τι πιστεύετε για τους ανθρώπους που το λένε αυτό; Πιστεύετε ότι είναι λίγο δόλιοι, λίγο ψεύτικοι; Στην πραγματικότητα, υπάρχει κίνητρο πίσω από την άρνησή τους να φορέσουν καπέλο. Θέλουν να δείξουν στους άλλους ότι μπορούν να υποφέρουν και ότι είναι αληθινά πνευματικοί. Αυτή η υποκριτική συμπεριφορά είναι αηδιαστική! Οι άνθρωποι που καταφέρνουν να προσποιούνται τόσο μπορούν να κάνουν καλά τα καθήκοντά τους; Μπορούν να υποφέρουν και να πληρώνουν το τίμημα για τα καθήκοντά τους; Μόλις μαυρίσουν από τον ήλιο ή πάθουν έγκαυμα, δεν θα παραπονιούνται και δεν θα κατηγορούν τον Θεό; Οι υποκριτές Φαρισαίοι δεν κάνουν ποτέ πράξη την αλήθεια, αλλά υποκρίνονται ότι διαθέτουν πνευματικότητα. Θα μπορούσαν πραγματικά να υποφέρουν και να πληρώσουν το τίμημα; Με βάση την ουσία των υποκριτών, μπορείτε να δείτε ότι δεν αγαπούν καθόλου την αλήθεια και ότι είναι ακόμα λιγότερο ικανοί να υποφέρουν ή να πληρώσουν το τίμημα για αυτήν. Εκτός αυτού, όσα λόγια αλήθειας κι αν ακούσουν, ποτέ δεν τα προσέχουν ούτε τα κατανοούν ως την αλήθεια. Αντιθέτως, τα αντιμετωπίζουν και τα κηρύττουν ως ένα είδος πνευματικής θεωρίας. Οι υποκριτές αυτού του είδους δεν καταλαβαίνουν γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, γιατί Εκείνος θέλει να προσφέρει την αλήθεια στους ανθρώπους, με ποια διαδικασία αποδέχονται οι άνθρωποι τη σωτηρία του Θεού, πού έγκειται η σημασία της και τι εννοεί πραγματικά ο Θεός ως σωτηρία. Δεν κατανοούν καμία από αυτές τις αλήθειες. Αν σε μια εκκλησία υπάρχει ένας υποκριτής που δεν αγαπά την αλήθεια και του αρέσει να είναι ψεύτικος, τότε είναι πραγματικά Φαρισαίος. Οι άνθρωποι αυτοί, μέσα στην καρδιά τους δίνουν σημασία στη συμπεριφορά, στις εντυπώσεις και στις αξιολογήσεις των άλλων και, όσες αλήθειες κι αν ακούσουν, ποτέ δεν τις κάνουν πράξη. Όλα όσα λένε είναι σωστά και μπορούν να εκφράσουν κάθε είδους δόγμα, αλλά δεν κάνουν πράξη όσα κηρύττουν. Αν κάποιος συμβαδίζει πραγματικά με αυτούς, είναι κι αυτός τέτοιου είδους άνθρωπος; (Ναι, είναι.) Κάποιος που σκέφτεται κανονικά, πώς θα αντιμετωπίσει τις εκδηλώσεις αυτού του υποκριτή; Θα σκεφτεί: «Η μέθοδος άσκησής του είναι λανθασμένη, έτσι δεν είναι; Γιατί είναι τόσο παράξενη; Όταν έρχεται η ώρα του φαγητού, θα πρέπει απλώς να πάει να φάει. Οπότε, γιατί το κουράζει τόσο το θέμα;» Θα πει ότι αυτός ο άνθρωπος είναι αλλόκοτος, ότι καταλαβαίνει τα πράγματα διαφορετικά από τους άλλους, με στρεβλό τρόπο, και δεν θα επηρεαστεί από αυτόν. Αν, όμως, κάποιος είναι ίδιος με αυτόν τον υποκριτή και δίνει ιδιαίτερη σημασία στην εξωτερική συμπεριφορά και στις γνώμες των άλλων, τότε θα συγκρίνει τον εαυτό του με αυτόν και θα τον ανταγωνίζεται. Είναι ακριβώς όπως ο Σιαοτζιά που έστειλε μήνυμα στις 3 π.μ. και ο παραλήπτης απάντησε στις 4 π.μ., με το εξής σκεπτικό: «Μου έστειλες μήνυμα στις 3 π.μ., οπότε θα απαντήσω στις 4 π.μ.». Και έπειτα ο Σιαοτζιά σκέφτηκε: «Μου απάντησες στις 4 π.μ., οπότε θα στείλω το δικό μου μήνυμα στις 5 π.μ.». Με την πάροδο του χρόνου, μέσω αυτού του ανταγωνισμού όλοι γίνονται βαθμιαία υποκριτές. Αν ένας επικεφαλής της εκκλησίας είναι τέτοιου είδους άνθρωπος και οι αδελφοί και οι αδελφές δεν έχουν κρίση, τότε κινδυνεύουν, καθώς μπορεί να παραπλανηθούν ανά πάσα στιγμή. Γιατί το λέω αυτό; Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια είναι εύκολο να παραπλανηθούν και να επηρεαστούν από την εξωτερική καλή συμπεριφορά των άλλων. Επειδή δεν ξέρουν τι είναι σωστό, πιστεύουν τις δικές τους αντιλήψεις ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι καλή. Αν κάποιος άλλος μπορεί να υιοθετήσει αυτές τις συμπεριφορές, θα γίνει το αντικείμενο του θαυμασμού τους και θα σκεφτούν ότι αυτός ο άνθρωπος θα έπρεπε να γίνει επικεφαλής, να οδηγηθεί στην τελείωση και να έχει την αγάπη του Θεού. Θα εγκρίνουν αυτήν τη συμπεριφορά και θα την αποδεχθούν στα βάθη της καρδιάς τους. Τι θα γίνει αν την αποδεχθούν; Θα ακολουθήσουν αυτόν τον άνθρωπο. Αν είναι και οι δύο επικεφαλής, θα συγκρίνονται και θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Μια φορά, επικεφαλής και εργάτες από εκκλησίες διαφορετικών χωρών συγκεντρώθηκαν μέσω διαδικτύου. Μόλις συνδέθηκα μέσω διαδικτύου και άκουσα για λίγο, ένιωσα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Σκέφτηκα: «Τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι εδώ; Κηρύττουν;» Αφού κατάλαβα πώς είχαν τα πράγματα, συνειδητοποίησα ότι προσεύχονταν. Αναρωτήθηκα γιατί προσεύχονταν με αυτόν τον τρόπο. Ακούγονταν τρομακτικό, ήταν λες και φανέρωναν τα δόντια τους και έδειχναν τα νύχια τους. Αυτό από μόνο του δεν είναι και τόσο μεγάλο ζήτημα. Άρα, ποιο ήταν το κύριο πρόβλημα; Φαίνονταν να προσεύχονται με τα μάτια τους ανοιχτά, όχι ενώπιον του Θεού. Και δεν έλεγαν αυτό που είχαν στην καρδιά τους. Αντ’ αυτού, ανταγωνίζονταν για να δουν ποιος ήταν ο πιο εύγλωττος, ποιος μπορούσε να εκφράσει περισσότερα δόγματα και ποιος μιλούσε πιο εκτενώς και σε μεγαλύτερο βάθος. Ακουγόταν σαν αγώνας στην αρένα, και οπωσδήποτε όχι σαν προσευχή στον Θεό. Δεν είναι τελειωμένοι αυτοί οι άνθρωποι; Δεν έχουν διαγραφεί; Όταν τέτοιοι άνθρωποι υπηρετούν ως επικεφαλής, πόσα βάσανα πρέπει να υπομείνουν όσοι είναι χαμηλότερα από αυτούς στην ιεραρχία; Δεν βλάπτονται οι υφιστάμενοί τους; Ο καθένας τους προσευχήθηκε με ενθουσιασμό για τουλάχιστον 20 λεπτά, και είχαν το θράσος να δαπανήσουν τόσο χρόνο στην προσευχή, παρόλο που ο Άνωθεν ορίζει ότι στις συναθροίσεις δεν θα πρέπει να κυριαρχεί ένα μόνο άτομο και ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να συναναστρέφονται μόνο για 5 έως 10 λεπτά. Αργότερα, κατάλαβα επιτέλους γιατί τόσο πολλές συναθροίσεις διαρκούν από το πρωί ως το βράδυ. Αυτοί οι αποκαλούμενοι επικεφαλής δαπανούν πολύ χρόνο μόνο για να προσευχηθούν, ο ένας μετά τον άλλο, ενώ όσοι είναι χαμηλότερα στην ιεραρχία υποφέρουν. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής ήταν εκεί για να μπουν σε λεκτική αντιπαράθεση, να πολυλογήσουν, και κάποιοι ήταν τόσο ασυνάρτητοι που ξεχνούσαν ότι είχαν ήδη πει κάτι. Για εκείνους, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα, αρκεί να είχαν μιλήσει περισσότερο από τους άλλους. Ήμουν σε σύγχυση. Όταν κάποιος προσεύχεται, θα πρέπει να προσεύχεται στον Θεό με τα μάτια κλειστά. Οπότε, γιατί είχαν τα μάτια ανοιχτά; Πραγματικά, δεν αναστάτωνε το μυαλό τους να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά και να βλέπουν πώς προσεύχονταν οι άλλοι; Ειδικά όταν έπρεπε να σκεφτούν πώς προσεύχονταν οι άλλοι και ποιες λέξεις χρησιμοποιούσαν και όταν ήθελαν να είναι ανώτεροι από αυτούς. Έχοντας γεμίσει την καρδιά τους με τέτοια πράγματα, θα ήταν δυνατόν να προσευχηθούν στον Θεό και να μιλήσουν από την καρδιά τους; Δεν είναι αυτό παράλογο; Δεν είναι όλες αυτές εκδηλώσεις της ψεύτικης πνευματικότητας των ψευδο-επικεφαλής και των ψευδο-εργατών; Είναι καλό να συναθροίζονται όλοι μαζί και να διαβάζουν τα λόγια του Θεού και να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια. Όμως, κάποιοι άνθρωποι έχουν αναφέρει τα εξής: «Α, δεν έχεις ιδέα. Όταν συναθροίζονται και προσεύχονται αυτοί οι επικεφαλής, είναι σαν να ψάλουν τις γραφές. Μιλούν συνεχώς για ένα πράγμα και συμβαίνει το ίδιο κάθε φορά που συναθροιζόμαστε. Έχω βαρεθεί να τους ακούω». Πώς διαπαιδαγωγούν τους ανθρώπους τέτοιου είδους συναθροίσεις; Οι ψευδο-επικεφαλής και οι ψευδο-εργάτες το κάνουν πάντα αυτό. Μπορούν να συμμορφώνονται με τις προθέσεις του Θεού; Δεν δίνουν σημασία στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να την κατανοήσουν. Ούτε στην επίλυση προβλημάτων μέσω της συναναστροφής πάνω στην αλήθεια. Αντιθέτως, επιδίδονται στην ψεύτικη πνευματικότητα της θρησκείας. Αυτό δεν παρασύρει τους ανθρώπους σε λάθος δρόμο; Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Δεν κατανοούν καθόλου τις προθέσεις του Θεού, ούτε τις απαιτήσεις Του από τους ανθρώπους. Απλώς επιδίδονται σε θρησκευτικά τελετουργικά και κάνουν επίδειξη! Ακόμα χειρότερα, χρησιμοποιούν την προσευχή για να εκθέσουν τους άλλους, να τους επιτεθούν και να τους κατακρίνουν, ενώ κάποιοι χρησιμοποιούν την προσευχή για να δικαιολογηθούν. Οι προσευχές τους φαίνεται να απευθύνονται στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα γίνονται για να τις ακούσουν οι άνθρωποι. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε στο παραμικρό θεοφοβούμενη καρδιά. Είναι όλοι δύσπιστοι που προκαλούν αναστάτωση στο έργο του οίκου του Θεού. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής αποκαλύπτουν τόσο μεγάλη ασχήμια στις προσευχές τους. Ορισμένοι προσεύχονται λέγοντας πράγματα όπως: «Θεέ μου, κάποιοι με έχουν παρεξηγήσει. Δεν το εννοούσα έτσι. Προσεύχομαι σε εσένα, δεν έχω αρνητικά συναισθήματα και οι άλλοι μπορούν να σκέφτονται ό,τι θέλουν». Κάποιοι εκφράζουν δόγματα και άλλοι ανταγωνίζονται για το ποιος ακούει περισσότερα κηρύγματα, ποιος θυμάται τους περισσότερους στίχους από ύμνους ή τα περισσότερα λόγια του Θεού, ποιος δαπανά την περισσότερη ώρα για προσευχή, ποιος είναι πιο εύγλωττος ή ποιος προσεύχεται με τους πιο διαφορετικούς τρόπους και επιδίδεται σε πολλούς διαφορετικούς τύπους προσευχής. Είναι αυτό προσευχή; (Όχι, δεν είναι.) Τι είναι; Είναι ανήθικη και κακή πράξη! Είναι μια πράξη που παίζει με την αλήθεια και την ποδοπατά. Μια πράξη που ατιμάζει και βλασφημά τον Θεό! Αυτοί οι διάβολοι και οι δύσπιστοι τολμούν να πουν οτιδήποτε μέσω της προσευχής. Πείτε μου, είναι αληθινοί πιστοί; Έχουν καθόλου ευσέβεια; (Όχι, δεν έχουν.) Τέτοιοι άνθρωποι γίνονται αρνητικοί όταν τους αφαιρεθεί η θέση του επικεφαλής. Δεν κάνουν καθόλου αυτοκριτική, αλλά παραπονιούνται παντού: «Αν και υπέφερα τόσο πολλά στο έργο μου για τον θεό, και πάλι είπαν ότι δεν έκανα πραγματικό έργο και ότι ήμουν ψευδο-επικεφαλής, και με αντικατέστησαν. Εκτός αυτού, πόσοι μπορούν να εκφράσουν τα δόγματα τόσο ολοκληρωμένα όσο εγώ; Πόσοι είναι τόσο στοργικοί όσο εγώ; Εγκατέλειψα την οικογένειά μου και την καριέρα μου και περνούσα την κάθε ημέρα στην εκκλησία, σε συναθροίσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές μου, μιλώντας για τρεις ή πέντε ημέρες κάθε φορά. Πώς μπόρεσαν να με αντικαταστήσουν έτσι απλά;» Δεν συμμορφώνονται και τρέφουν παράπονα. Άλλοι διαδίδουν τον εξής ισχυρισμό: «Μη γίνεις επικεφαλής στον οίκο του θεού. Αν επιλεγείς ως επικεφαλής, θα βρεις τον μπελά σου. Και μόλις αντικατασταθείς, δεν θα έχεις καν τη δυνατότητα να είσαι ένας απλός πιστός». Τι είναι αυτά τα λόγια; Είναι τα πιο παράλογα και γελοία λόγια. Θα μπορούσαμε, επίσης, να πούμε ότι είναι λόγια μη συμμόρφωσης, δυσαρέσκειας και βλασφημίας απέναντι στον Θεό. Αυτό δεν είναι το νόημά τους; (Ναι, είναι.) Τι περικλείουν αυτά τα λόγια; Περικλείουν μια επίθεση. Αυτά τα λόγια δεν είναι μια συνηθισμένη κρίση! Αυτοί οι άνθρωποι δεν αναφέρουν ότι αντικαταστάθηκαν επειδή έκαναν ανεξέλεγκτα κακά πράγματα και δεν κατάφεραν να εκτελέσουν κάποιο πραγματικό έργο. Παραπονιούνται, όμως, ότι ο Θεός ήταν άδικος μαζί τους, ότι δεν έλαβε υπόψη την περηφάνια τους στις ενέργειές Του και ότι δεν κατάλαβε πώς ένιωθαν και πόσο είχαν επενδύσει συναισθηματικά. Έχουν τη νοοτροπία ενός άπιστου. Δεν κατέχουν καθόλου τις αλήθεια-πραγματικότητες!

Για πόσο προσεύχεστε συνήθως στις συναθροίσεις; Σπαταλάτε τον χρόνο των άλλων; Ενοχλούν ποτέ οι προσευχές σας τους άλλους; Ορισμένοι δαπανούν πολύ χρόνο για προσευχή και όλοι νιώθουν ότι έχουν βαρεθεί να τους ακούν. Παρόλα αυτά, εκείνοι εξακολουθούν να νομίζουν ότι είναι οι πιο πνευματικοί, και πιστεύουν ότι αυτό είναι το κέρδος που έχουν αποκομίσει και πετύχει στα πολλά χρόνια πίστης τους στον Θεό. Δεν κουράζονται ακόμη και αφού προσευχηθούν για μια-δυο ώρες, και σε αυτό το διάστημα απλώς επαναλαμβάνουν τα ίδια χιλιοειπωμένα, άσχετα πράγματα, εκφράζοντας όλα αυτά τα λόγια και τα δόγματα, καθώς και σλόγκαν που γνωρίζουν ή πράγματα που έχουν ακούσει από άλλους ή έχουν επινοήσει. Το κάνουν αυτό ακόμα κι αν όλοι τους έχουν βαρεθεί και είτε τους αρέσει είτε όχι. Έτσι προσεύχεστε εσείς; Πείτε μου, είναι σωστό να κάνουμε μια σύντομη προσευχή ή να προσευχόμαστε για πολλή ώρα; (Δεν υπάρχει σωστό και λάθος.) Σωστά. Δεν μπορούμε να βγάλουμε ετυμηγορία για το ποιο από τα δύο είναι σωστό ή λάθος. Θα πρέπει απλώς να προσεύχεσαι στον Θεό σύμφωνα με τις ανάγκες της καρδιάς σου. Κάποιες φορές η προσευχή δεν απαιτεί καμία τελετή και κάποιες άλλες την απαιτεί. Εξαρτάται από το περιβάλλον και όσα έχουν συμβεί. Αν πιστεύεις ότι η προσευχή μπορεί να διαρκέσει λίγο περισσότερο, προσευχήσου μόνος σου στον Θεό για τα προσωπικά σου ζητήματα. Μην προσεύχεσαι για όλα αυτά στις συναθροίσεις και σπαταλάς τον χρόνο όλων. Αυτό λέγεται λογική. Για να ικανοποιήσουν την περηφάνια και τη φήμη τους, ορισμένοι δεν δίνουν καμία σημασία σε αυτό. Αυτό δείχνει ότι είναι αδαείς και δεν έχουν λογική. Όσοι δεν έχουν λογική έχουν καθόλου ντροπή; Δεν αντιλαμβάνονται καν ότι όλοι αποστρέφονται το θέαμα όταν τους βλέπουν να προσεύχονται. Μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια οι άνθρωποι που δεν έχουν καν αυτήν την ελάχιστη αντίληψη ή επίγνωση; Δεν μπορούν. Όλες οι αλήθεια-αρχές που απαιτεί ο Θεός να κάνουν πράξη οι άνθρωποι βρίσκονται στα λόγια Του. Και όλα τα λόγια που συναναστρέφεται ο Θεός σχετικά με την άσκηση της αλήθειας εμπεριέχουν αρχές και είναι αρχές. Οι άνθρωποι πρέπει απλώς να τα στοχαστούν προσεκτικά. Υπάρχουν τόσο πολλές αρχές στα λόγια του Θεού σχετικά με την άσκηση της αλήθειας. Υπάρχουν αρχές και μονοπάτια για τον τρόπο άσκησης σε όλων των ειδών τα ζητήματα, τις καταστάσεις και τα πλαίσια. Το βασικό είναι κατά πόσο έχεις πνευματική κατανόηση και κατέχεις ικανότητα κατανόησης. Αν κάποιος έχει αυτήν την ικανότητα κατανόησης, τότε μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια. Διαφορετικά, το μόνο που θα κατανοεί είναι κανονισμοί, όσο λεπτομερή κι αν είναι τα λόγια του Θεού. Κι αυτό δεν είναι κατανόηση της αλήθειας. Επομένως, ο Θεός σού δίνει μια αρχή ώστε να μπορείς να την προσαρμόσεις σε διαφορετικές περιστάσεις. Ακούγοντας τα λόγια Του και γνωρίζοντάς Τον, μέσω διαφόρων εμπειριών και μέσω της συναναστροφής, καθώς και της διαφώτισης του Αγίου Πνεύματος, θα καταφέρεις να κατανοήσεις μία πτυχή των αρχών που διέπουν τα λόγια Του, καθώς και τα απαιτούμενα πρότυπά Του για κάποιου είδους ζήτημα. Τότε, θα έχεις κατανοήσει αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Αν ο Θεός έπρεπε να εξηγεί τα πάντα λεπτομερώς και να λέει στους ανθρώπους πώς να ενεργούν σε αυτό το ζήτημα ή σε εκείνο το ζήτημα, τότε οι αρχές στις οποίες αναφέρεται θα ήταν άχρηστες. Αν ο Θεός χρησιμοποιούσε αυτήν τη μέθοδο, και έλεγε στους ανθρώπους κανονισμούς για το ένα πράγμα μετά το άλλο, τι θα κέρδιζαν τελικά οι άνθρωποι; Απλώς κάποιες πρακτικές και συμπεριφορές. Δεν θα καταλάβαιναν ποτέ τις προθέσεις του Θεού ή τα λόγια Του. Αν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τα λόγια του Θεού, τότε δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν την αλήθεια. Έτσι δεν είναι; (Ναι, έτσι είναι.) Μπορείτε εσείς να κατανοήσετε την αλήθεια; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν. Μόνο κάποιοι λίγοι που έχουν πνευματική κατανόηση και αγαπούν την αλήθεια μπορούν πραγματικά να το πετύχουν. Οπότε, ποιες είναι οι προϋποθέσεις για εκείνους που μπορούν να το πετύχουν; Μπορούν να το πετύχουν αν έχουν πνευματική κατανόηση, ικανότητα κατανόησης, κι αν επιδιώκουν ειλικρινά και αγαπούν την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Όσο για τους υπόλοιπους που δεν μπορούν να το πετύχουν, από τη μία πλευρά αυτό οφείλεται σε προβλήματα με το επίπεδό τους ή την κατανόησή τους, και από την άλλη πλευρά είναι ζήτημα χρόνου. Είναι όπως οι εικοσάχρονοι: αν τους ζητήσεις να πετύχουν αυτό που θα μπορούσε και θα έπρεπε να πετύχει κάποιος στα 50 του, δεν τους αναγκάζεις να κάνουν κάτι που είναι πέρα από τις δυνατότητές τους; (Ναι, έτσι είναι.) Για σκεφτείτε τώρα, με τι σχετίζεται η ικανότητα ενός ανθρώπου να κατανοήσει την αλήθεια; (Με το επίπεδό του.) Σχετίζεται με το επίπεδό του. Με τι άλλο; (Με το κατά πόσο επιδιώκει την αλήθεια.) Έχει κάποια σχέση με την επιδίωξή του. Ορισμένοι έχουν πράγματι επαρκή αντίληψη, ευστροφία και IQ και μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, αλλά δεν αγαπούν ούτε επιδιώκουν την αλήθεια. Δεν νιώθουν στην καρδιά τους τίποτα που να τους ωθεί προς την αλήθεια και δεν κάνουν καμία προσπάθεια από αυτήν την άποψη. Για τέτοιους ανθρώπους, η αλήθεια θα είναι πάντα κάτι ασαφές και μη αναγνωρίσιμο. Επιπλέον, δεν θα τους χρησιμέψει όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό.

Λοιπόν, τελείωσα την αφήγηση των ιστοριών Μου. Μπορεί η πλοκή και το περιεχόμενο αυτών των ιστοριών να σας βοηθήσει να κατανοήσετε κάποιες αλήθειες; (Ναι.) Γιατί αφηγούμαι αυτές τις ιστορίες; Θα ήταν απαραίτητο να αφηγηθώ αυτές τις ιστορίες, αν δεν είχαν καμία σχέση με τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων, τις διαθέσεις που αποκαλύπτουν και τις σκέψεις τους στην πραγματική ζωή; (Όχι.) Δεν θα ήταν απαραίτητο. Τα πράγματα που συζητήσαμε είναι όλα κοινά φαινόμενα και καταστάσεις που οι άνθρωποι αποκαλύπτουν συχνά στη ζωή τους, και σχετίζονται με τις ανθρώπινες διαθέσεις, απόψεις και σκέψεις. Αν, αφού ακούσατε αυτές τις ιστορίες, πιστεύετε ότι είναι απλώς ιστορίες, ότι είναι λίγο χιουμοριστικές και ελαφρώς ενδιαφέρουσες και τίποτε άλλο, και δεν μπορείτε να κατανοήσετε τις αλήθειες που εμπεριέχουν, τότε δεν θα έχουν καμία χρησιμότητα για εσάς. Θα πρέπει να κατανοήσετε κάποιες αλήθειες από αυτές τις ιστορίες. Αυτό θα έχει τουλάχιστον κάποια διορθωτική επίδραση στη συμπεριφορά σας, και ιδιαίτερα στις απόψεις σας για ορισμένα πράγματα. Θα σας επιτρέψει να απομακρυνθείτε από τις στρεβλές μεθόδους κατανόησης και να κατανοήσετε καθαρά αυτά τα πράγματα. Δεν θα σας βοηθήσει μόνο να αλλάξετε τη συμπεριφορά σας, αλλά και να επιλύσετε, από τη ρίζα, αυτές τις καταστάσεις που δημιουργούνται από διεφθαρμένες διαθέσεις. Καταλαβαίνετε; Τώρα, ας συναναστραφούμε πάνω στο κύριο θέμα.