ΙΙΙ. Σιχαίνονται τα λόγια του Θεού

Σήμερα, θα συνεχίσουμε τη συναναστροφή πάνω στο δέκατο σημείο των διάφορων εκδηλώσεων των αντίχριστων, δηλαδή στο ότι σιχαίνονται την αλήθεια, στο ότι παραβιάζουν ξεδιάντροπα τις αρχές και στο ότι περιφρονούν τις διευθετήσεις του οίκου του Θεού. Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω στην τρίτη ενότητα αυτού του μείζονος θέματος, δηλαδή στο ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού. Η συναναστροφή και η ανάλυση που κάναμε πάνω σε αυτήν την ενότητα χωριζόταν σε τρία επιμέρους θέματα. Ποια είναι αυτά τα επιμέρους θέματα; (Το πρώτο είναι ότι οι αντίχριστοι παραποιούν και ερμηνεύουν αυθαίρετα τα λόγια του Θεού, το δεύτερο είναι ότι οι αντίχριστοι αποποιούνται τα λόγια του Θεού όταν αυτά δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις τους και το τρίτο είναι ότι οι αντίχριστοι χώνουν τη μύτη τους για να μάθουν αν βγαίνουν αληθινά τα λόγια του Θεού.) Άραγε, μόνο αυτά τα τρία επιμέρους θέματα είναι το νόημα του ότι οι αντίχριστοι να σιχαίνονται τα λόγια του Θεού; (Πρέπει να υπάρχουν κι άλλα.) Ποιες άλλες δηλώσεις και εκδηλώσεις υπάρχουν; (Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού με ασέβεια.) Άραγε, το ότι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού με ασέβεια είναι μία απ’ τις εκδηλώσεις που δείχνουν πως σιχαίνονται τα λόγια του Θεού; Μήπως το ότι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού με ασέβεια δεν είναι μια ερμηνεία του γεγονότος ότι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού; Δεν χρειαζόμαστε ερμηνείες εδώ, παρά τις διάφορες εκδηλώσεις και πρακτικές που δείχνουν ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού κι είναι για σένα ορατές και απτές, και έχεις μάθει γι’ αυτές. Φαίνεται πως δεν κατανοείτε ιδιαίτερα τις διάφορες εκδηλώσεις που δείχνουν ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού. Μπορεί να έχετε μια κυριολεκτική κατανόηση για τα τρία στοιχεία πάνω στα οποία έχω συναναστραφεί παλιότερα, αλλά δεν μπορείτε να σκεφτείτε ποιες άλλες εκδηλώσεις μπορεί να υπάρχουν, οι οποίες να δείχνουν ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού, σωστά; Θα έπρεπε να είχατε θυμηθεί και τις τρεις εκδηλώσεις πάνω στις οποίες έχουμε ήδη συναναστραφεί. Άραγε, οι συμπεριφορές και οι εκδηλώσεις του ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού συμβαίνουν ανοιχτά και φανερά; Αυτές πρέπει να έχουν οι αξιόλογοι άνθρωποι; (Όχι.) Αυτές δεν είναι εκδηλώσεις που πρέπει να υπάρχουν στην κανονική ανθρώπινη φύση· δεν είναι θετικές, αλλά αρνητικές. Η ουσία που κρύβεται κάτω από τις λίγες αυτές συμπεριφορές υποδεικνύει ως υπαίτιο τον Σατανά, τους δαίμονες, τους εχθρούς του Θεού. Στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον Θεό οι αντίχριστοι δεν υπάρχει υποταγή, αποδοχή, βίωση, εγκατάλειψη των αντιλήψεών τους, ούτε απλή και ανοιχτή αποδοχή των λόγων του Θεού· αντίθετα, οι αντίχριστοι αναπτύσσουν ποικίλες σατανικές στάσεις απέναντι στα λόγια του Θεού. Η διάθεση που αποκαλύπτεται μέσα από αυτές τις εκδηλώσεις και συμπεριφορές των αντίχριστων είναι ακριβώς αυτά που αποκαλύπτει ο Σατανάς στο πνευματικό βασίλειο. Αυτές οι συμπεριφορές, σε κάθε κατάσταση, σε κάθε εποχή, σε κάθε ομάδα ανθρώπων, δεν είναι θετικές. Είναι μοχθηρές και αρνητικές, και δεν είναι οι εκδηλώσεις που πρέπει να έχει ένα δημιούργημα ούτε ένας κανονικός άνθρωπος. Έτσι, λοιπόν, τις χαρακτηρίζουμε εκδηλώσεις των αντίχριστων. Οι περισσότεροι άνθρωποι, αφού συναναστραφούν πάνω σε αυτά τα τρία σημεία, μπορεί να θεωρήσουν πως αυτές οι τρεις εκδηλώσεις είναι πιθανό να εμπεριέχουν όλες τις κύριες στάσεις των αντίχριστων απέναντι στα λόγια του Θεού. Έχετε παραβλέψει, ωστόσο, ένα θέμα: Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού δεν περιορίζεται ούτε κατά διάνοια σ’ αυτές τις τρεις προσεγγίσεις. Υπάρχει άλλη μία εκδήλωση και συμπεριφορά που δείχνει κι αυτή ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού. Ποια είναι αυτή η εκδήλωση; Είναι ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα. Αν κοιτάξουμε το κυριολεκτικό νόημα αυτής της φράσης, μπορεί κάποιοι να σχηματίσουν εικόνες στο μυαλό τους που θα υποδεικνύουν ορισμένα άτομα, αλλά οι συγκεκριμένες και αληθινές εκδηλώσεις της παραμένουν λίγο ασαφείς· είναι ακόμα πολύ γενικές κι αόριστες. Σήμερα, λοιπόν, θα συναναστραφούμε πάνω στο πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα.

Δ. Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα

Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα· θα έλεγε κανείς ότι και την ίδια την αλήθεια την αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι σαν εμπόρευμα. Τι σημαίνει ότι τα αντιμετωπίζουν όλα αυτά σαν εμπορεύματα; Σημαίνει ότι κάνουν μερικούς λεκτικούς ισχυρισμούς, ότι επιδεικνύονται κι έπειτα κερδίζουν με απάτη την εμπιστοσύνη των άλλων, την υποστήριξη και την έγκρισή τους, για να αποκτήσουν οι ίδιοι φήμη, κέρδος και θέση. Τα λόγια του Θεού και η αλήθεια, λοιπόν, γίνονται το σκαλοπάτι τους. Αυτή είναι η στάση των αντίχριστων απέναντι στην αλήθεια. Οι αντίχριστοι εκμεταλλεύονται την αλήθεια, παίζουν μαζί της και την τσαλαπατάνε, πράγμα που το καθορίζει η φύση-ουσία τους. Αλλά τι ακριβώς είναι τα λόγια του Θεού και η αλήθεια; Πώς θα ορίσουμε με ακρίβεια την αλήθεια; Πείτε Μου, ποια είναι η αλήθεια; (Η αλήθεια είναι το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό.) Αυτός είναι ένας ακριβής και συγκεκριμένος ορισμός της αλήθειας. Πώς την κατανοείτε όλοι σας αυτήν τη δήλωση; Πώς πρέπει να εφαρμόσεις αυτήν τη δήλωση στην καθημερινή σου ζωή και όλοι στη ζωή σας ολόκληρη; Πώς πρέπει να βιώσετε αυτήν τη δήλωση; Να λέτε αμέσως αυτό που μπορείτε να σκεφτείτε και να κατανοήσετε, χωρίς φίλτρο και επεξεργασία. Στη γλώσσα της εμπειρίας σας, τι είναι η αλήθεια; Τι είναι τα λόγια του Θεού; (Η αλήθεια μπορεί να αλλάξει το πώς βλέπει ένας άνθρωπος τη ζωή και τις αξίες του, δίνοντάς του τη δυνατότητα να βιώσει την ομοιότητα ενός κανονικού ανθρώπου.) Όλα όσα είπατε μπορεί να μην είναι πλήρη, αλλά εκφράζουν μια βιωματική κατανόηση της αλήθειας· αποτελούν τη γνώση και τις εκτιμήσεις που έχετε βιώσει και συνοψίσει από την καθημερινή ζωή. Ποιος άλλος θα ήθελε να μοιραστεί κάτι; (Η αλήθεια μπορεί να εξαγνίσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να ενεργούμε βάσει αρχών και να τα κάνουμε όλα σε συμφωνία με τις προθέσεις του Θεού.) Αυτή η δήλωση είναι πολύ σωστή και καυστική. Συνέχισε, παρακαλώ. (Η αλήθεια είναι ζωή, η οδός προς την αιώνια ζωή. Μόνο αν κανείς επιδιώκει την αλήθεια και ζει με βάση την αλήθεια μπορεί να αποκτήσει τη ζωή.) (Η αλήθεια δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, να γίνουν αληθινοί άνθρωποι.) Και τα δύο αυτά θέματα αφορούν αρχές άσκησης για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Παρότι οι εξηγήσεις είναι σχετικά βαθιές και βαρύγδουπες, είναι πολύ πρακτικές. (Η αλήθεια μπορεί να εκθέσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις που υπάρχουν μέσα μας, να αλλάξει τις εσφαλμένες απόψεις μας για τα πράγματα και να μας δώσει τη δυνατότητα να βιώσουμε την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου.) Αυτές οι δηλώσεις είναι πρακτικές και αφορούν την αξία και τη σημασία της αλήθειας για τους ανθρώπους, καθώς και το πώς μπορεί να επιδράσει η αλήθεια πάνω στους ανθρώπους. Όσα αναφέρατε όλοι τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές στο παρελθόν. Παρότι ο καθένας δίνει έμφαση και σε κάτι διαφορετικό, όλα σχετίζονται με τη δήλωση ως προς την αλήθεια που έχει ήδη εξηγηθεί και οριστεί: η αλήθεια είναι το κριτήριο με το οποίο μετριούνται τα πάντα. Μπορεί να εξισωθεί η αλήθεια με τα λόγια του Θεού; (Ναι.) Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Βάσει της βιωματικής κατανόησης που μοιραστήκατε στη συναναστροφή σας, μπορούμε άραγε να πούμε πως η αλήθεια είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων; (Ναι.) Η αλήθεια είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων. Μπορεί να είναι η ζωή ενός ανθρώπου και η κατεύθυνση προς την οποία βαδίζει· μπορεί να επιτρέψει σε κάποιον να αποτινάξει τη διεφθαρμένη του διάθεση, να φτάσει σε σημείο να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό, να γίνει κάποιος που υποτάσσεται στον Θεό και ένα δημιουργημένο ον με τα απαραίτητα προσόντα, κάποιος τον οποίο ο Θεός αγαπά και βρίσκει αποδεκτό. Εφόσον η αλήθεια είναι τόσο πολύτιμη, τι στάση και τι οπτική θα πρέπει να έχει κάποιος αναφορικά με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια; Αυτό είναι πολύ προφανές: Για εκείνους που πιστεύουν αληθινά στον Θεό και έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, τα λόγια Του είναι η πηγή της ζωής τους. Οι άνθρωποι θα πρέπει να λατρεύουν τα λόγια του Θεού, να τρώνε και να πίνουν από αυτά, να τα απολαμβάνουν και να τα αποδέχονται ως τη ζωή τους, ως την κατεύθυνση προς την οποία βαδίζουν, ως την άμεση βοήθεια και παροχή τους· οι άνθρωποι θα πρέπει να ασκούνται και να βιώνουν εμπειρίες σύμφωνα με τις δηλώσεις και τις απαιτήσεις της αλήθειας, και να υποτάσσονται σε καθεμιά από τις απαιτήσεις και τις αρχές που τους αναθέτει η αλήθεια. Μόνο έτσι μπορεί κανείς να κερδίσει τη ζωή. Η επιδίωξη της αλήθειας είναι κυρίως η άσκηση και η βίωση των λόγων του Θεού, και όχι η εξονυχιστική τους εξέταση, η ανάλυσή τους, οι εικασίες σχετικά με αυτά και η αμφισβήτησή τους. Καθώς η αλήθεια είναι η άμεση βοήθεια και παροχή των ανθρώπων, και μπορεί να είναι η ζωή τους, εκείνοι θα πρέπει να αντιμετωπίζουν την αλήθεια ως το πολυτιμότερο πράγμα. Αυτό γιατί πρέπει να βασίζονται στην αλήθεια για να ζήσουν, για να καταφέρουν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του Θεού, να φτάσουν στο σημείο να Τον σέβονται και να αποφεύγουν το κακό, και για να βρουν μέσα στην καθημερινότητά τους ένα μονοπάτι άσκησης και να κατανοήσουν τις αρχές της άσκησης, επιτυγχάνοντας υποταγή στον Θεό· οι άνθρωποι πρέπει, επίσης, να βασίζονται στην αλήθεια για να αποτινάξουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση, για να γίνουν κάποιοι που θα σωθούν, καθώς και δημιουργημένα όντα με τα απαραίτητα προσόντα. Από οποιαδήποτε οπτική και με οποιονδήποτε τρόπο κι αν εκφραστεί αυτό, η στάση που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να έχουν οι άνθρωποι απέναντι στην αλήθεια είναι να αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια ως προϊόν ή ακόμα και ως εμπόρευμα που κυκλοφορεί έτσι απλά στην αγορά. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε να δει ο Θεός, καθώς επίσης και το τελευταίο είδος συμπεριφοράς και εκδήλωσης που θα έπρεπε να έχει ένα δημιούργημα.

Με ποιον σκοπό και με ποια πρόθεση αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα; Τι σκοπεύουν πραγματικά και ποιο είναι το κίνητρό τους; Όταν ένας έμπορος αγοράζει εμπόρευμα, η ελπίδα του ως προς αυτό είναι ότι θα τον ωφελήσει και θα του φέρει το όχι ευκαταφρόνητο χρηματικό ποσό που επιθυμεί. Επομένως, όταν οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα, τα αντιμετωπίζουν αναμφίβολα σαν υλικό αγαθό που μπορεί να ανταλλαχθεί με οφέλη και χρήματα. Δεν φυλάνε σαν κόρη οφθαλμού, δεν αποδέχονται, δεν κάνουν πράξη ούτε και βιώνουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, αλλά ούτε και θεωρούν τα λόγια του Θεού ως την οδό της ζωής που θα έπρεπε να τηρήσουν ή την αλήθεια που πρέπει να κάνουν πράξη για να απαλλαχθούν από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αντίθετα, αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα. Για έναν έμπορο, η μεγαλύτερη αξία που έχει ένα εμπόρευμα είναι η ανταλλαγή του με χρήματα, για να βγει το επιθυμητό κέρδος. Έτσι, όταν οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα, έχουν, ουσιαστικά, το ίδιο κίνητρο και πρόθεση. Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα, που σημαίνει πως δεν τα χρησιμοποιούν για να τρώνε, να πίνουν και να απολαμβάνουν, ούτε και για να τα βιώσουν ή να τα κάνουν πράξη, παρά τα χρησιμοποιούν ως αγαθά που τα έχουν στα χέρια τους προς ανταλλαγή με χρήμα οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή, αν τα προσφέρουν στους ανθρώπους από τους οποίους μπορούν να βγάλουν κέρδος. Αν το πάρουμε κυριολεκτικά, όταν οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα, αυτό σημαίνει πως αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν αγαθά, που χρησιμοποιούνται σε συναλλαγές ως αντάλλαγμα για χρήματα· κάνουν επάγγελμα την αγοραπωλησία των λόγων του Θεού. Από μια κυριολεκτική οπτική, αυτό γίνεται αμέσως σαφές. Τέτοιες ενέργειες και συμπεριφορές των αντίχριστων είναι επαίσχυντες και προκαλούν στους ανθρώπους αηδία και αποτροπιασμό. Με ποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις, λοιπόν, αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα; Αυτό είναι το βασικό σημείο πάνω στο οποίο θα συναναστραφούμε. Οι αντίχριστοι παρουσιάζουν κάποιες πολύ προφανείς εκδηλώσεις που δείχνουν ότι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα. Για να γίνει το θέμα σαφέστερο και πιο κατανοητό για εσάς, θα τις συζητήσουμε και πάλι μία προς μία. Γιατί προσεγγίζω το θέμα με αυτόν τον τρόπο; Με βάση την πολυετή εμπειρία Μου στο να εργάζομαι και να μιλώ, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μπερδεμένες σκέψεις και στερούνται την ικανότητα να σκέφτονται αυτόνομα. Με βάση αυτό, σκέφτηκα την πιο απλή και αποτελεσματική μέθοδο, δηλαδή να εξηγώ και να διευκρινίζω κάθε πρόβλημα και κάθε θέμα, όποιο κι αν είναι, σημείο προς σημείο, για να σας βοηθήσω να το σκεφτείτε διεξοδικά και να το συλλογιστείτε. Είναι κατάλληλη αυτή η μέθοδος; (Ναι.) Λένε κάποιοι: «Τέλειο αυτό, μας βγάζει απ’ τον κόπο να σπάμε το κεφάλι μας και να σκεφτόμαστε πολύ. Είμαστε πολύ απασχολημένοι και δεν έχουμε καιρό για τέτοια! Ξοδεύουμε την ενέργεια και τις σκέψεις μας για σημαντικά ζητήματα, όχι γι’ αυτά τα ασήμαντα μικρούτσικα προβλήματα. Αν μας βάζεις να αναλογιζόμαστε αυτά τα μικροζητήματα, φαίνεται λίγο σαν να μας υποτιμάς και να αφήνεις κάπως ανεκμετάλλευτο το μεγάλο ταλέντο μας». Αυτό ισχύει; (Όχι.) Τι συμβαίνει, τότε; (Το επίπεδό μας είναι τόσο χαμηλό που κάποιες φορές δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την αλήθεια και χρειαζόμαστε να συναναστραφεί ο Θεός μαζί μας διεξοδικά, λέξη προς λέξη, πρόταση προς πρόταση, ώστε να κατανοήσουμε ένα μέρος της.) Βλέπεις, χωρίς να το συνειδητοποιήσω, περιέγραψα πώς έχουν όντως τα πράγματα και αποκάλυψα τι συμβαίνει πραγματικά με όλους σας, αλλά πρόκειται απλώς για τα γεγονότα. Και να μην τα είχα εκθέσει Εγώ, το ίδιο θα ίσχυε. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, παρά να γίνει έτσι . Αν μιλάω μόνο για τα μεγάλα θέματα απλά και με γενικολογίες, τότε θα μιλάω μάταια και θα πηγαίνουν χαμένες οι προσπάθειές Μου. Κάτι τέτοιο είναι σκέτο χάσιμο χρόνου, σωστά; Ας επιστρέψουμε στο κυρίως θέμα. Όσον αφορά το ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα, θα το χωρίσουμε σε διάφορα επιμέρους θέματα, για να εξηγήσουμε και να διευκρινίσουμε βήμα προς βήμα πώς το κάνουν αυτό οι αντίχριστοι, και ποια είναι τα συγκεκριμένα παραδείγματα και εκδηλώσεις με τα οποία αποδεικνύεται επαρκώς ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού, καθώς επίσης να επιβεβαιώσουμε ότι οι αντίχριστοι έχουν όντως μια τέτοια ουσία. Η συναναστροφή μας πάνω σε αυτό το σημείο θα έχει δύο κύρια μέρη.

1. Αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εργαλείο για να κερδίσουν θέση, φήμη και αξιοπρέπεια

Η πρώτη πολύ σημαντική πτυχή είναι πως η πιο κοινή εκδήλωση του ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα είναι ότι τα χρησιμοποιούν σαν εργαλείο για να κερδίσουν οι ίδιοι θέση, φήμη, αξιοπρέπεια και, ακόμα περισσότερο, για υλικές απολαύσεις, και ακόμα περαιτέρω για να βγάλουν χρήματα. Όταν οι αντίχριστοι έρχονται σε επαφή με τα λόγια του Θεού, σκέφτονται: «Τα λόγια του θεού είναι σπουδαία. Κάθε πρόταση είναι ορθολογική και σωστή· αυτά τα λόγια δεν μπορούν να τα πουν οι άνθρωποι και δεν τα βρίσκει κανείς στη Βίβλο». Τις δύο προηγούμενες εποχές, ο Θεός δεν τα είπε αυτά τα λόγια. Ούτε στην Παλαιά Διαθήκη ούτε στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν λόγια τόσο απλά και σαφή. Στη Βίβλο καταγράφεται μόνο ένα πολύ περιορισμένο μέρος από τα λόγια του Θεού. Αν δει κανείς όσα λέει τώρα ο Θεός, έχουν πολύ πλούσιο περιεχόμενο. Τότε, οι αντίχριστοι νιώθουν στην καρδιά τους ζήλια και φθόνο, και αρχίζουν μέσα τους να συνωμοτούν: «Αυτός ο συνηθισμένος άνθρωπος μπορεί και λέει τόσα· εγώ πότε θα μπορέσω να τα πω αυτά τα λόγια; Πότε θα μπορώ κι εγώ να λέω αδιάκοπα τα λόγια του Θεού, σαν κι αυτόν τον άνθρωπο;» Μια τέτοια παρόρμηση και επιθυμία έχουν μέσα τους. Κρίνοντας από αυτήν την παρόρμηση και επιθυμία, οι αντίχριστοι φθονούν και σέβονται μέσα τους αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός. Χρησιμοποιώ τις λέξεις «φθονούν» και «σέβονται»· ως προς τη διατύπωση αυτών των δύο όρων, αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι αντίχριστοι δεν βλέπουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια και δεν έχουν πρόθεση να τα αποδεχθούν, παρά μόνο φθονούν το πλούσιο περιεχόμενο αυτών των λόγων, τα εκτενή αποσπάσματα αλλά και το βαθύ νόημα αυτών των λόγων, που αντανακλούν ένα βάθος απρόσιτο στους ανθρώπους· κι ακόμα περισσότερο, φθονούν επειδή οι ίδιοι δεν μπορούν να πουν τέτοια λόγια. Αυτές οι πτυχές της λέξης «φθονούν» καθιστούν προφανές πως οι αντίχριστοι δεν θεωρούν αυτά τα λόγια του Θεού ως εκφράσεις θεϊκής φύσης, ως την αλήθεια ή ως τη ζωή και την αλήθεια με τις οποίες σκοπεύει ο Θεός να σώσει την ανθρωπότητα και τις οποίες σκοπεύει να δώσει στην ανθρωπότητα. Δεδομένου ότι οι αντίχριστοι φθονούν αυτά τα λόγια, είναι ξεκάθαρο πως, μέσα τους, εύχονται επίσης να φτάσουν οι ίδιοι να εκφράζουν τέτοια λόγια. Με βάση αυτό, πολλοί αντίχριστοι έχουν καταβάλει ασύλληπτη προσπάθεια στα παρασκήνια, με καθημερινή προσευχή, με καθημερινό διάβασμα αυτών των λόγων, με καταγραφή, απομνημόνευση, σύνοψη και οργάνωσή τους. Έχουν κοπιάσει πολύ γι’ αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός, έχουν κρατήσει αμέτρητες σημειώσεις και έχουν σημειώσει πλήθος πληροφοριών κατά τη διάρκεια των πνευματικών ασκήσεών τους, ενώ έχουν προσευχηθεί αμέτρητες φορές ώστε να τα θυμούνται αυτά τα λόγια. Με ποιον σκοπό τα κάνουν όλα αυτά; Τα κάνουν έτσι ώστε, μια μέρα, να τους έρθει ξαφνικά τέτοια επιφοίτηση που θα μπορούν να λένε αδιάκοπα τα λόγια που θα έλεγε ο Θεός, σαν να ανοίγει φράγμα· ελπίζουν πως τα λόγια τους θα μπορούσαν, όπως τα λόγια του Θεού, να προσφέρουν στους ανθρώπους αυτά που χρειάζονται, να δώσουν στους ανθρώπους ζωή, να ορίσουν τι θα έπρεπε να επιτυγχάνουν οι άνθρωποι και να προβάλουν απαιτήσεις από τους ανθρώπους. Κι αυτό ώστε, όπως η ενσαρκωμένη σάρκα του Θεού, να σταθούν κι εκείνοι από την οπτική και τη θέση του Θεού, και να πουν τα ίδια λόγια που λέει Εκείνος, με τον δικό Του τόνο και τρόπο ομιλίας, όπως ακριβώς το επιθυμούν. Οι αντίχριστοι έχουν καταβάλει μεγάλη προσπάθεια γι’ αυτό και δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς πως κάποιοι από αυτούς φτάνουν ακόμα και στο σημείο να βγάζουν συχνά κρυφά σημειωματάρια για να καταγράψουν αυτά που θέλουν να πουν, τα λόγια που περιμένουν να τους δώσει ο Θεός. Ό,τι κι αν κάνουν, όμως, οι αντίχριστοι, οι επιθυμίες τους παραμένουν πάντα ανεκπλήρωτες, οι ευχές τους δεν πραγματοποιούνται ποτέ. Όση προσπάθεια κι αν καταβάλλουν, όσο κι αν προσεύχονται, όσο κι αν καταγράφουν τα λόγια του Θεού, όσο κι αν τα απομνημονεύουν ή τα οργανώνουν, όλα είναι μάταια. Ο Θεός δεν λέει μέσα από αυτούς ούτε μία πρόταση, ούτε και τους επέτρεψε ποτέ να ακούσουν τη φωνή Του έστω και μία φορά. Όσο κι αν λαχταρούν, όσο κι αν ανυπομονούν, δεν μπορούν να πουν ούτε μια πρόταση από τα λόγια του Θεού. Όσο περισσότερο ανυπομονούν και ζηλεύουν, και όσο περισσότερο δεν καταφέρνουν να πετύχουν τον στόχο τους, τόσο πιο πολύ ενοχλούνται μέσα τους. Τι τους ενοχλεί και γιατί είναι τόσο ανυπόμονοι; Βλέπουν πως τα λόγια του Θεού φέρνουν όλο και περισσότερους ανθρώπους ενώπιον του Θεού προκειμένου να αποδεχθούν την κρίση και την παίδευση του Θεού, αλλά και να αποδεχθούν τα λόγια Του ως ζωή, ενώ ούτε ένας άνθρωπος δεν πέφτει στα δικά τους πόδια για να τους λατρέψει και να τους θαυμάσει, όσο είναι παρόντες. Αυτό τους προκαλεί ανυπομονησία και ενόχληση. Μέσα στην ενόχληση και την ανυπομονησία τους, αυτό που συνεχίζουν να σκέφτονται και να αναλογίζονται οι αντίχριστοι είναι το εξής: «Γιατί κάνουν το καθήκον τους αυτοί οι άνθρωποι στον οίκο του Θεού; Τι το διαφορετικό συμβαίνει όταν έρχονται στον οίκο του Θεού σε σύγκριση με τον κόσμο των μη πιστών; Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι, αφού έρθουν στον οίκο του Θεού, αρχίζουν να συμπεριφέρονται σωστά και σταδιακά βελτιώνονται; Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δαπανούν τον εαυτό τους και πληρώνουν το τίμημα στον οίκο του Θεού χωρίς αποζημίωση, και, δεν φεύγουν ακόμα κι όταν κλαδεύονται, ενώ κάποιοι δεν φεύγουν ακόμα κι αφού αποπεμφθούν ή αποβληθούν; Στο τέλος τέλος, η μόνη αιτία είναι τα λόγια του θεού, είναι η επίδραση και ο ρόλος του βιβλίου “Ο Λόγος Ενσαρκώνεται”». Όταν αντιλαμβάνονται οι αντίχριστοι αυτό το θέμα, φθονούν ακόμα περισσότερο τα λόγια του Θεού. Γι’ αυτό οι αντίχριστοι, αφού ακόμα και μετά από μεγάλη προσπάθεια δεν μπορούν να πουν τα λόγια του Θεού ούτε να γίνουν φερέφωνο του Θεού, στρέφουν το ενδιαφέρον τους στα λόγια του Θεού: «Παρότι δεν μπορώ να πω άλλα λόγια εκτός από αυτά που έχει πει ο θεός, αν μπορέσω να πω λόγια που συμφωνούν με τα λόγια του Θεού, ακόμα κι αν είναι σκέτα δόγματα ή κούφια λόγια, εφόσον ακούγονται σωστά στους ανθρώπους, εφόσον φαίνεται ότι συνάδουν μ’ αυτά τα λόγια του Θεού, τότε, άραγε δεν μπορώ να εξασφαλίσω μια θέση ανάμεσα στους ανθρώπους; Δεν μπορώ να μείνω ακλόνητος ανάμεσά τους; Ή μήπως αν κάνω συχνά κήρυγμα και εξηγώ τα λόγια του βιβλίου Ο Λόγος Ενσαρκώνεται, και χρησιμοποιώ συχνά τα λόγια αυτά για να βοηθήσω τους άλλους, και όλα όσα λέω και κηρύσσω ακούγονται σαν να προέρχονται από τα λόγια του Θεού και να είναι σωστά, τότε δεν θα γίνεται όλο και πιο σταθερή η θέση μου ανάμεσα στους ανθρώπους; Δεν θα κερδίσω, άραγε, μεγαλύτερο κύρος ανάμεσά τους;» Με αυτές τις σκέψεις, οι αντίχριστοι θεωρούν πως βρήκαν τρόπο να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους για θέση, για μεγαλύτερη φήμη και αναγνώριση, και έχουν ελπίδες ότι θα το πετύχουν. Αφού αποκτήσουν ελπίδες, οι αντίχριστοι νιώθουν μέσα τους κρυφή ικανοποίηση: «Πόσο έξυπνος είμαι; Δεν το έχει συνειδητοποιήσει αυτό κανένας άλλος· γιατί δεν γνωρίζουν οι άλλοι αυτήν τη μέθοδο; Τι ξύπνιος που είμαι! Όσο έξυπνος κι αν είμαι, όμως, δεν μπορώ να το πω σε κανέναν· αρκεί που το γνωρίζω μέσα μου». Οι αντίχριστοι, με έναν τέτοιο στόχο κι ένα τέτοιο σχέδιο στο μυαλό τους, αρχίζουν να ασχολούνται σοβαρά με τα λόγια του Θεού. Σκέφτονται: «Στο παρελθόν, έριχνα απλώς μια ματιά στα λόγια του Θεού, άκουγα χαλαρά και έλεγα ό,τι μου ερχόταν στο μυαλό. Τώρα χρειάζεται να αλλάξω στρατηγική· δεν μπορώ να το κάνω πια αυτό, είναι χάσιμο χρόνου. Όσο το έκανα στο παρελθόν μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν έφερε αποτελέσματα· θα ήταν πραγματική ανοησία να συνεχίσω έτσι!» Ανασκουμπώνονται, λοιπόν, αποφασισμένοι να καταβάλουν προσπάθεια για τα λόγια του Θεού και να κάνουν μεγάλη επίδειξη των ικανοτήτων τους. Σε ποιες ενέργειες προχωρούν οι αντίχριστοι για να κάνουν μεγάλη επίδειξη των ικανοτήτων τους; Εξετάζουν εξονυχιστικά τον τρόπο και τον τόνο της ομιλίας Του, και, επίσης, εξετάζουν εξονυχιστικά το συγκεκριμένο περιεχόμενο των λόγων του Θεού σε κάθε φάση και περίοδο. Ταυτόχρονα, προετοιμάζονται για το πώς θα εξηγήσουν αυτά τα λόγια του Θεού και πώς, όταν θα κηρύξουν τα λόγια του Θεού, θα τα πουν και θα τα εξηγήσουν έτσι ώστε οι άνθρωποι να τους θαυμάσουν και να τους έχουν ως είδωλα. Κι έτσι, λίγο λίγο, οι αντίχριστοι έχουν πράγματι καταβάλει πολλή προσπάθεια όσον αφορά τα λόγια του Θεού. Ένα πράγμα, ωστόσο, είναι σίγουρο: Επειδή πίσω από αυτήν τους την προσπάθεια έχουν λανθασμένα κίνητρα και κακές προθέσεις, τα λόγια που λένε, όπως κι αν τα ακούνε οι άλλοι, δεν είναι παρά σκέτο δόγμα, δεν είναι παρά λέξεις και φράσεις που έχουν αντιγράψει από τον λόγο του Θεού. Όση προσπάθεια κι αν καταβάλλουν, λοιπόν, οι αντίχριστοι, όσον αφορά τα λόγια του Θεού, στην πραγματικότητα οι ίδιοι δεν έχουν κανένα προσωπικό κέρδος. Τι σημαίνει να μην έχει κάποιος κανένα κέρδος; Σημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζει τα λόγια του Θεού σαν να ήταν η αλήθεια. Δεν ασκείται, κάνει μόνο κήρυγμα, κι έτσι κανείς δεν βλέπει σ’ αυτόν καμία αλλαγή. Οι εσφαλμένες σκέψεις και απόψεις του δεν αλλάζουν, η λανθασμένη οπτική του για τη ζωή δεν αλλάζει, δεν έχει απολύτως καμία κατανόηση για τις δικές του διεφθαρμένες διαθέσεις, ενώ αποτυγχάνει πλήρως να συγκρίνει τον εαυτό του με τις διάφορες καταστάσεις του ανθρώπου όπως τις περιέγραψε ο Θεός. Γι’ αυτό και, όσο κι αν οι αντίχριστοι εξετάσουν εξονυχιστικά τα λόγια του Θεού, μόνο δύο εκβάσεις βλέπει κανείς μέσα τους: Πρώτον, παρότι τα λόγια του Θεού που αναφέρουν είναι σωστά, κι ακόμα και οι επεξηγήσεις τους γι’ αυτά τα λόγια δεν είναι εσφαλμένες, δεν βλέπεις μέσα τους καμία αλλαγή. Δεύτερον, όσο δραστήρια κι αν προωθούν και κηρύσσουν τα λόγια του Θεού, δεν έχουν απολύτως καμία αυτογνωσία. Αυτό μπορεί να το παρατηρήσει κανείς ξεκάθαρα. Ο λόγος για τον οποίο οι αντίχριστοι παρουσιάζουν τέτοια συμπεριφορά είναι πως, παρότι συχνά προωθούν και κηρύσσουν τον λόγο του Θεού στους άλλους, οι ίδιοι δεν αποδέχονται ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Οι ίδιοι δεν τα έχουν αποδεχθεί αυτά τα λόγια· θέλουν μόνο να τα χρησιμοποιήσουν για να πετύχουν τους απώτερους σκοπούς τους. Ελπίζουν πως, κηρύσσοντας τα λόγια του Θεού, θα κερδίσουν τη θέση και τα οφέλη που επιθυμούν, ενώ το ιδανικό θα ήταν οι άνθρωποι να τους συμπεριφέρονταν και να τους λάτρευαν σαν να ήταν ο θεός. Κάθε αντίχριστος, παρότι δεν μπορεί ακόμα να επιτύχει αυτόν τον σκοπό ή αυτό το αποτέλεσμα, αυτόν έχει ως απώτατο στόχο

Οι αντίχριστοι έχουν καταβάλει μεγάλη προσπάθεια όσον αφορά τα λόγια του Θεού· κάποιοι, όταν το ακούσουν αυτό, ίσως το παρεξηγήσουν και ρωτήσουν: «Αυτό σημαίνει πως όποιος καταβάλλει προσπάθεια όσον αφορά τα λόγια του Θεού είναι και αντίχριστος;» Αν το ερμηνεύεις έτσι, τότε δεν έχεις πνευματική κατανόηση. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην προσπάθεια που καταβάλλουν οι αντίχριστοι όσον αφορά τα λόγια του Θεού και στην προσπάθεια όσων επιδιώκουν την αλήθεια; (Διαφέρουν ως προς την πρόθεση και τον σκοπό. Οι αντίχριστοι καταβάλλουν προσπάθεια όσον αφορά τα λόγια του Θεού για το δικό τους όφελος και τη δική τους θέση, για να εκπληρώσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες.) Τι προσπάθεια καταβάλλουν οι αντίχριστοι όσον αφορά τα λόγια του Θεού; Απομνημονεύουν τμήματα από τα λόγια του Θεού που συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις τους, μαθαίνουν να εξηγούν τα λόγια του Θεού σε ανθρώπινη γλώσσα, καθώς και να γράφουν μερικές πνευματικές σημειώσεις και εμβαθύνσεις. Επίσης αποστάζουν, συνοψίζουν και οργανώνουν τις διάφορες δηλώσεις του Θεού, όπως αυτές που οι άνθρωποι θεωρούν ότι συμβαδίζουν κάπως με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, αυτές στις οποίες γίνεται εύκολα αντιληπτός ο τόνος ομιλίας του Θεού, κάποια λόγια για τα μυστήρια, καθώς και μερικά λόγια του Θεού που είναι δημοφιλή και κηρύσσονται συχνά στην εκκλησία για ένα διάστημα. Εκτός του ότι απομνημονεύουν, οργανώνουν, συνοψίζουν και γράφουν εμβαθύνσεις, φυσικά, κάνουν κι άλλα, μεταξύ των οποίων και κάποιες ιδιαίτερες δραστηριότητες. Οι αντίχριστοι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν οποιοδήποτε τίμημα για να κερδίσουν θέση και να ικανοποιήσουν τη φιλοδοξία τους, καθώς και να πετύχουν τον στόχο τους να ελέγχουν την εκκλησία και να γίνουν θεοί. Συχνά εργάζονται μέχρι αργά τη νύχτα και ξυπνούν ξημερώματα, ξενυχτώντας πάνω στη δουλειά και κάνοντας πρόβες για τα κηρύγματά τους τις πρώτες πρωινές ώρες, ενώ σημειώνουν και τα ευφυέστατα πράγματα που έχει πει κάποιος άλλος, και όλα αυτά προκειμένου να εξοπλιστούν με το δόγμα που χρειάζονται για να εκφωνήσουν υψηλά κηρύγματα. Συλλογίζονται κάθε μέρα πώς να κάνουν αυτά τα βαρύγδουπα κηρύγματα, αναλογιζόμενοι ποια από τα λόγια του Θεού θα είναι τα πιο χρήσιμα για να διαλέξουν, καθώς και ποια θα εμπνεύσουν θαυμασμό και έπαινο στον εκλεκτό λαό του Θεού, και στη συνέχεια μαθαίνουν αυτά τα λόγια απ’ έξω. Έπειτα, σκέφτονται πώς να ερμηνεύσουν αυτά τα λόγια με τρόπο που να αποδεικνύει την οξυδέρκεια και την ευφυία τους. Με σκοπό να εντυπώσουν στ’ αλήθεια τον λόγο του Θεού μέσα τους, πασχίζουν να ακούσουν τον λόγο Του πολύ περισσότερες φορές. Όλα αυτά τα κάνουν προσπαθώντας όσο και οι φοιτητές που διεκδικούν μια θέση στο κολέγιο. Όταν κάποιος εκφωνήσει ένα καλό κήρυγμα ή ένα κήρυγμα που παρέχει κάποια φώτιση, ή ένα κήρυγμα που παρέχει κάποια θεωρία, ένας αντίχριστος θα το πάρει, θα το συνθέσει και θα το κάνει δικό του κήρυγμα. Καμιά προσπάθεια δεν είναι υπερβολικά μεγάλη για έναν αντίχριστο. Ποιο είναι, λοιπόν, το κίνητρο και η πρόθεση πίσω από αυτήν την προσπάθειά του; Είναι το να μπορεί να κηρύττει τα λόγια του Θεού, να τα λέει καθαρά και με ευκολία, να τα κατέχει με ευχέρεια, ώστε οι άλλοι να δουν ότι ο αντίχριστος είναι πιο πνευματικός από αυτούς, ότι έχει μεγαλύτερη εκτίμηση στα λόγια του Θεού, ότι αγαπάει περισσότερο τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, ένας αντίχριστος μπορεί να κερδίσει τον θαυμασμό και τη λατρεία κάποιων ανθρώπων γύρω του. Ένας αντίχριστος αισθάνεται ότι αυτό είναι κάτι που αξίζει τον κόπο και κάθε προσπάθεια, τίμημα ή δυσκολία. Αφού καταβάλουν αυτές τις προσπάθειες επί δύο, τρία, πέντε χρόνια, οι αντίχριστοι εξοικειώνονται όλο και περισσότερο με τον τρόπο ομιλίας του Θεού, καθώς και με το περιεχόμενο των λόγων του και με τον τόνο που χρησιμοποιεί· κάποιοι αντίχριστοι, μάλιστα, μπορούν ακόμα και να μιμηθούν τα λόγια του Θεού ή να απαγγείλουν μερικές προτάσεις από αυτά κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους. Φυσικά, για εκείνους δεν είναι αυτό το σημαντικότερο. Και ποιο είναι το σημαντικότερο; Καθώς έχουν τη δυνατότητα να μιμούνται και να απαγγέλλουν τα λόγια του Θεού κατά βούληση, ο τρόπος ομιλίας τους, ο τόνος τους, ακόμα και ο επιτονισμός τους, μοιάζουν όλο και περισσότερο με του θεού, μοιάζουν όλο και περισσότερο με του χριστού. Οι αντίχριστοι αγαλλιάζουν κρυφά μέσα τους γι’ αυτό. Για ποιο πράγμα αγαλλιάζουν; Νιώθουν όλο και περισσότερο πόσο υπέροχο θα ήταν να γίνουν εκείνοι ο θεός, με τόσους ανθρώπους να τους έχουν ως είδωλα και να τους περιβάλλουν· τι δόξα θα ήταν αυτή! Όλα αυτά τα επιτεύγματα τα αποδίδουν στα λόγια του Θεού. Πιστεύουν πως τα λόγια του Θεού τούς έδωσαν την ευκαιρία, πως τους ενέπνευσαν, και ακόμα περισσότερο πως χάρη στα λόγια του Θεού έμαθαν να μιμούνται τον τρόπο ομιλίας και τον τόνο του Θεού. Στο τέλος, αυτό τους κάνει να αισθάνονται όλο και περισσότερο σαν τον θεό, και πλησιάζουν όλο και περισσότερο την ταυτότητα και τη θέση του θεού. Ακόμα περισσότερο, τους κάνει να αισθάνονται πως η ικανότητα να μιμείται κανείς τον τρόπο ομιλίας και τον τόνο του Θεού, να μιλάει και να ζει κανείς με τον τρόπο ομιλίας και τον επιτονισμό του Θεού, είναι κάτι εντελώς υπέροχο και αποτελεί τις πιο ευχάριστες στιγμές τους. Σε αυτό το σημείο έχουν φτάσει οι αντίχριστοι· θα λέγατε πως είναι επικίνδυνο; (Ναι.) Πού εντοπίζεται ο κίνδυνος; (Θέλουν να γίνουν θεοί.) Είναι επικίνδυνο να θέλει κανείς να γίνει θεός, όπως ακριβώς ο Παύλος, που είπε πως, για εκείνον, το ζην είναι ο χριστός. Μόλις πει κανείς αυτές τις λέξεις, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να λυτρωθεί. Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού ως το μονοπάτι που θα ακολουθήσουν για να γίνουν θεοί. Μέσα σ’ αυτήν τη διαδικασία, τι έχουν κάνει οι αντίχριστοι; Έχουν καταβάλει μεγάλη προσπάθεια, έχουν αφιερώσει πολλή ενέργεια και χρόνο στα λόγια του Θεού. Κατά την περίοδο αυτή, εξέταζαν εξονυχιστικά και ανέλυαν τα λόγια του Θεού· τα διάβαζαν, τα απομνημόνευαν και τα οργάνωναν, επανειλημμένα. Μιμούνταν ακόμα και τον τρόπο ομιλίας και τον τόνο του Θεού όταν διάβαζαν τα λόγια Του, ειδικά τις ευρέως διαδεδομένες φράσεις που υπάρχουν στον λόγο του Θεού. Ποια είναι η ουσία όλων αυτών των ενεργειών; Εδώ, την περιγράφω ως την ουσία ενός εμπόρου που αγοράζει αγαθά σε τιμές χονδρικής· οι αντίχριστοι, δηλαδή, χρησιμοποιούν τον φθηνότερο τρόπο για να μετατρέψουν τα λόγια του Θεού σε ένα υλικό αγαθό που τους ανήκει. Όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού, δεν τα αποδέχονται ως την αλήθεια ούτε ως το μονοπάτι που θα έπρεπε να ακολουθήσουν οι άνθρωποι και να τα θεωρήσουν έτσι. Αντίθετα, προσπαθούν με κάθε τρόπο να απομνημονεύσουν αυτά τα λόγια, αυτόν τον τρόπο και τον τόνο ομιλίας, σε μια προσπάθεια να γίνουν οι ίδιοι αυτοί που εκφράζουν τέτοια λόγια. Όταν οι αντίχριστοι αποκτήσουν την ικανότητα να μιμούνται τον τόνο και τον τρόπο ομιλίας του Θεού, καθώς και να χρησιμοποιούν πλήρως αυτόν τον τρόπο και τόνο ομιλίας στον λόγο και τις ενέργειές τους, ενώ ζουν ανάμεσα στους ανθρώπους, σκοπός τους δεν είναι να κάνουν με αφοσίωση το καθήκον τους ούτε να τα κάνουν όλα με αρχές ή να είναι αφοσιωμένοι στον Θεό. Αντίθετα, με το να μιμούνται τον τόνο και τρόπο ομιλίας του Θεού και με το να κηρύσσουν αυτά τα λόγια του Θεού, θέλουν να εισέλθουν βαθιά στις καρδιές των ανθρώπων και να γίνουν το αντικείμενο της λατρείας των άλλων. Φιλοδοξούν να ανέβουν στον θρόνο που βρίσκεται στις καρδιές των ανθρώπων και να βασιλέψουν εκεί, καθώς και να χειραγωγήσουν τις σκέψεις και τις συμπεριφορές των ανθρώπων, κι έτσι να πετύχουν τον σκοπό τους, που είναι να ελέγξουν τους άλλους.

Αν τους αντίχριστους που καταβάλλουν προσπάθεια όσον αφορά τα λόγια του Θεού τους περιγράψουμε ως εμπόρους που αγοράζουν φτηνά τα λόγια του Θεού ως εμπορεύματα, τότε, το γεγονός οι αντίχριστοι μιμούνται την ομιλία του Θεού και χρησιμοποιούν τον τρόπο και τον τόνο της ομιλίας Του για να κηρύξουν τα λόγια Του, δεν είναι το ίδιο με το να πουλάνε τον λόγο του Θεού σαν εμπόρευμα; (Ναι.) Κανένας έμπορος δεν αγοράζει αγαθά χωρίς να τα πουλήσει αργότερα. Αποκτά αυτά τα αγαθά και τα κρατάει στην κατοχή του με σκοπό να εξασφαλίσει μεγαλύτερα κέρδη από αυτά τα αντικείμενα, να τα ανταλλάξει για περισσότερα χρήματα. Έτσι, η έντονη προσπάθεια που καταβάλλουν οι αντίχριστοι όσον αφορά τα λόγια του Θεού και η στάση τους απέναντι σ’ αυτά δεν είναι τίποτα παραπάνω από όσα θα έκανε ένας έμπορος για να τα αποκτήσει χρησιμοποιώντας τα πιο φτηνά, τα πιο οικονομικά και τα πιο αποτελεσματικά μέσα ώστε να τα κάνει κτήμα του, και έπειτα να τα πουλήσει σε υψηλή τιμή για να κερδίσει τα οφέλη που επιθυμεί. Και ποια είναι αυτά τα οφέλη; Το να τους έχουν σε μεγάλη υπόληψη, να τους αντιμετωπίζουν σαν είδωλα, να τους θαυμάζουν και ειδικά να τους ακολουθούν. Γι’ αυτό και είναι κοινό φαινόμενο στην εκκλησία κάποιος που ουσιαστικά δεν κάνει πράξη τα λόγια του Θεού και δεν έχει αυτογνωσία να έχει πολλούς ακόλουθους, πολλούς ανθρώπους που βασίζονται πάνω του και τον θεωρούν είδωλο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή αυτός ο άνθρωπος έχει ευγλωττία και ευφράδεια λόγου, και παραπλανά εύκολα τους άλλους. Δεν κάνει πράξη τα λόγια του Θεού ούτε χειρίζεται τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές, και επίσης δεν καταφέρνει να εφαρμόσει το έργο και τις διευθετήσεις τις εκκλησίας που προέρχονται από τον Άνωθεν. Γιατί, όμως, συνεχίζει να κάνει καλή εντύπωση σε κάποιους ανθρώπους; Γιατί, όταν πράγματι του συμβεί κάτι, σπεύδουν πολλοί άνθρωποι να τον καλύψουν και να τον προστατέψουν; Γιατί κάποιοι άνθρωποι τον υπερασπίζονται όταν εκείνος είναι επικεφαλής; Γιατί κάποιοι άνθρωποι εναντιώνονται στην απομάκρυνσή του και δημιουργούν κωλύματα; Ο μοναδικός λόγος για τον οποίον ένας άνθρωπος γεμάτος ελαττώματα, που είναι γεμάτος από τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά και δεν κάνει ποτέ πράξη την αλήθεια, μπορεί ακόμα να λαμβάνει τέτοια αντιμετώπιση στην εκκλησία είναι ότι αυτός ο άνθρωπος είναι υπερβολικά ικανός ομιλητής, υπερβολικά καλός στην προσποίηση και υπερβολικά επιδέξιος στο να παραπλανά τους άλλους· τέτοιοι άνθρωποι ακριβώς είναι οι αντίχριστοι. Μπορούμε να πούμε, λοιπόν, πως άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι αντίχριστοι; Ναι, άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι οπωσδήποτε αντίχριστοι. Διαβάζουν συχνά τα λόγια του Θεού, κάθε τόσο τα απομνημονεύουν και τα βάζουν στο κήρυγμά τους, χρησιμοποιούν συχνά τα λόγια του Θεού για να επιπλήξουν και να κλαδέψουν τους άλλους, κι επίσης υιοθετούν την οπτική και τη στάση του Θεού για να επιπλήξουν τους ανθρώπους, κάνοντάς τους έτσι πλήρως υπάκουους και συνεργάσιμους απέναντί τους, κι αφήνοντάς τους άφωνους μόλις ακούσουν τα μεγαλειώδη δόγματα που λένε. Κι όμως, άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν αποκτούν ποτέ τους αυτογνωσία ούτε χειρίζονται τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές. Αν είναι επικεφαλής, οι ανώτεροί τους επικεφαλής καταλήγουν αναποτελεσματικοί. Υπό την ηγεσία τους, γίνεται αδύνατο να κατανοήσει κανείς την κατάσταση στην εκκλησία. Όταν είναι παρόντες, δεν γίνεται να εφαρμοστούν ούτε οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, ούτε γίνεται να εφαρμοστούν οι αρχές και οι απαιτήσεις που ορίζονται από τον οίκο του Θεού. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν είναι αντίχριστοι; Αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια; (Όχι.) Έχουν καταβάλει προσπάθεια για να διαβάσουν τα λόγια του Θεού και μπορούν να απαγγείλουν κάποια από αυτά. Κατά τη διάρκεια της συναναστροφής στις συναθροίσεις, αναφέρουν συχνά τα λόγια του Θεού, ενώ στον ελεύθερο χρόνο τους ακούνε ηχογραφημένες απαγγελίες των λόγων του Θεού. Όταν μιλάνε στους άλλους, μιμούνται μόνο τα λόγια του Θεού χωρίς να λένε τίποτα άλλο. Όλα τα λόγια και τα κηρύγματά τους είναι άψογα. Ένας τέτοιος άνθρωπος, που φαίνεται τόσο τέλειος εξωτερικά, ένας δήθεν «σωστός άνθρωπος», βάζει φρένο στις εργασιακές ρυθμίσεις, στις απαιτήσεις και στις αρχές του οίκου του Θεού μόλις τις συναντήσει. Οι υφιστάμενοί του δεν αναγνωρίζουν κανέναν άλλον εκτός από αυτόν. Οι υφιστάμενοί του σέβονται μόνο αυτόν και τον αόριστο θεό που βρίσκεται στους ουρανούς· εκτός από αυτούς, δεν ακούνε κανέναν άλλον και αγνοούν τους πάντες. Δεν είναι αντίχριστος αυτός ο άνθρωπος; Ποια μέσα χρησιμοποίησε για να τα πετύχει όλα αυτά; Εκμεταλλεύτηκε τα λόγια του Θεού. Όσοι είναι μπερδεμένοι στην πίστη τους, όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση, όσοι είναι αδαείς, όσοι έχουν μπερδεμένη σκέψη, καθώς και όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, οι δύσπιστοι και όσοι παρασύρονται σαν φτερά στον άνεμο θεωρούν τον αντίχριστο πνευματικό άνθρωπο. Παίρνουν τα λόγια και δόγματα που κηρύττει ο αντίχριστος σαν να ήταν η αλήθεια-πραγματικότητα και βλέπουν τον αντίχριστο ως κάποιον που πρέπει να ακολουθήσουν. Καθώς ακολουθούν τον αντίχριστο, θεωρούν πως ακολουθούν τον Θεό. Ακολουθούν τον αντίχριστο αντί να ακολουθούν τον Θεό. Κάποιοι λένε ακόμα και τα εξής: «Ο επικεφαλής μας δεν έχει μιλήσει ούτε έχει συναναστραφεί ακόμα· και να διαβάσουμε τα λόγια του Θεού, δεν μπορούμε να τα κατανοήσουμε από μόνοι μας». «Ο επικεφαλής μας δεν είναι εδώ, προσευχόμαστε για κάτι στον Θεό, αλλά δεν μπορούμε να αποκτήσουμε το φως· διαβάζουμε τα λόγια του Θεού, αλλά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το μονοπάτι. Πρέπει να περιμένουμε να επιστρέψει ο επικεφαλής μας». «Ο επικεφαλής μας είναι απασχολημένος αυτές τις μέρες και δεν έχει χρόνο να επιλύσει τα θέματά μας». Χωρίς τον αφέντη τους, αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν να προσευχηθούν ούτε να φάνε και να πιουν τα λόγια του Θεού· δεν μαθαίνουν να αναζητούν τον Θεό και να βασίζονται πάνω Του ούτε να βρίσκουν μόνοι τους το μονοπάτι της άσκησης στα λόγια του Θεού. Χωρίς τον αφέντη τους, είναι σαν τους τυφλούς, σαν κάποιος να τους είχε ξεριζώσει την καρδιά. Ο αφέντης τους είναι τα μάτια, η καρδιά και οι πνεύμονές τους. Πιστεύουν πως ο αφέντης τους ξέρει να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού καλύτερα από τον καθέναν. Αν ο αφέντης τους δεν είναι παρών, δεν ενδιαφέρονται να φάνε και να πιουν μόνοι τους τα λόγια του Θεού· πρέπει να περιμένουν να γυρίσει ο αφέντης τους, να προσευχηθεί διαβάζοντας και να τους ερμηνεύσει τα λόγια του Θεού προκειμένου να κατανοήσουν. Κατά βάθος, αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν πως ο αφέντης τους είναι ο αγγελιοφόρος που θα τους βοηθήσει να προσέλθουν ενώπιον του Θεού. Οι αντίχριστοι θεωρούν πως η επιτυχία τους να δημιουργήσουν ένα τέτοιο «εφέ» είναι κάτι για το οποίο αξίζει πραγματικά να χαίρονται στα βάθη της καρδιάς τους: «Τόσα χρόνια προσπάθειας απέδωσαν, επιτέλους, καρπούς· τελικά, ο χρόνος που ξόδεψα δεν πήγε στράφι. Είναι αλήθεια πως η επίμονη προσπάθεια ανταμείβεται· με αρκετή επιμονή, ακόμα και ο λοστός μπορεί να γίνει βελόνα. Άξιζε τον κόπο η προσπάθεια!» Όταν ακούνε οι αντίχριστοι πως οι ακόλουθοί τους δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτούς, δεν νιώθουν βαθιά μέσα τους καμία ενοχή. Αντίθετα, χαίρονται στα κρυφά και σκέφτονται: «Είναι σπουδαία τα λόγια του θεού. Η απόφαση που πήρα τότε ήταν σωστή· η προσπάθεια που κατέβαλλα όλα αυτά τα χρόνια ήταν σωστή, και η προσέγγιση που ακολουθούσα όλα αυτά τα χρόνια επιβεβαιώθηκε και απέδωσε καρπούς». Νιώθουν κρυφή ικανοποίηση. Όχι μόνο δεν νιώθουν ενοχές, τύψεις ή μίσος για τις κακές πράξεις τους, αλλά πείθονται και βεβαιώνονται ακόμα περισσότερο ότι η προσέγγισή τους είναι σωστή. Γι’ αυτό και, στο μέλλον, στη μελλοντική τους ζωή, έχουν σκοπό να μελετούν τον τρόπο και τον τόνο ομιλίας του Θεού όπως έκαναν και πριν, και μάλιστα με μεγαλύτερη επιμέλεια απ’ ό,τι προηγουμένως, και να μιμούνται τον τρόπο ομιλίας και το λεξιλόγιο του Θεού ακόμα πιο εντατικά και πιο βαθιά.

Όταν οι αντίχριστοι διαβάζουν τα λόγια του Θεού, έχουν εντελώς αντίθετο σημείο εστίασης και προθέσεις από όσους επιδιώκουν την αλήθεια. Όσοι επιδιώκουν την αλήθεια, όποιος κι αν είναι ο τρόπος ομιλίας του Θεού, ενδιαφέρονται μόνο να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού, τις αλήθεια-αρχές, καθώς και το τι πρέπει να τηρούν και να ακολουθούν οι άνθρωποι. Οι αντίχριστοι, αντίθετα, τα σπρώχνουν όλα αυτά στο πίσω μέρος του μυαλού τους και τα αγνοούν, νιώθουν ακόμα και αποστροφή για τις φράσεις που σχετίζονται μ’ αυτά, ενώ κρυφά αντικρούουν φράσεις και όρους που αφορούν αυτά τα πράγματα. Αφού πετύχουν ορισμένα «αποτελέσματα», συνεχίζουν να εμβαθύνουν ακόμα περισσότερο και πιο σχολαστικά στην εξονυχιστική εξέταση του τρόπου ομιλίας και του τόνου που χρησιμοποιεί ο Θεός, των λεπτών διαφορών στον επιτονισμό Του, των λέξεων που επιλέγει, χωρίς να αφήνουν να τους ξεφύγουν ούτε καν οι λεπτομέρειες της γραμματικής και του συντακτικού που συνηθίζει να χρησιμοποιεί, υιοθετώντας την ίδια προσέγγιση με πριν. Οι αντίχριστοι, για να πλησιάσουν περισσότερο τον στόχο τους, αποφασίζουν κρυφά μέσα τους να εξετάσουν ακόμα πιο εξονυχιστικά, ακόμα πιο εντατικά και βαθιά τα λόγια του Θεού, εξετάζοντας εξονυχιστικά τους σκοπούς και τους στόχους που κρύβει η ομιλία του Θεού, εξετάζοντας εξονυχιστικά ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται ο Θεός, δηλαδή ο Ομιλητής που απευθύνεται στην ανθρωπότητα και σε ολόκληρο το σύμπαν. Οι αντίχριστοι εξετάζουν εξονυχιστικά κάθε πτυχή της ομιλίας του Θεού χωρίς να κουράζονται, προσπαθώντας να μιμηθούν τον λόγο του Θεού και να πλασάρουν τον εαυτό τους ως κάποιον που έχει την ουσία του Θεού, που έχει αυτό που έχει και είναι ο Θεός, που έχει τη διάθεση του Θεού. Όλα αυτά φαίνεται να συμβαίνουν πολύ φυσικά και απρόσκοπτα· εργάζονται και ενεργούν προς όφελος των στόχων τους σαν να ήταν κάτι το αυτονόητο και, επίσης σαν να ήταν αυτονόητο και χωρίς να το συνειδητοποιούν, μεταμορφώνονται σε θεό, σε ένα πρόσωπο που οι άλλοι θαυμάζουν και ακολουθούν. Εξετάζουν εξονυχιστικά το πώς τα λόγια του Θεού αγγίζουν τις καρδιές των ανθρώπων και εκθέτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, το πώς τα λόγια του Θεού εκθέτουν τις διάφορες καταστάσεις των ανθρώπων, και ακόμα περισσότερο το πώς τα λόγια του Θεού πετυχαίνουν αποτελέσματα στους ανθρώπους. Με ποιον σκοπό τα εξετάζουν εξονυχιστικά όλα αυτά; Με σκοπό να μπουν στις καρδιές των ανθρώπων, να συλλάβουν τις πραγματικές καταστάσεις τους και, αποκτώντας πλήρη αντίληψη των βαθύτερων σκέψεών τους, να τους παραπλανήσουν και να τους ελέγξουν. Οι αντίχριστοι, όταν τα λόγια του Θεού εκθέτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και τους χτυπούν στο ευαίσθητο σημείο τους, σκέφτονται: «Αυτά τα λόγια, αυτός ο τρόπος, όλα είναι τόσο σπουδαία και υπέροχα! Θέλω κι εγώ να μιλάω έτσι, θέλω να χρησιμοποιώ αυτόν τον τρόπο ομιλίας και να αντιμετωπίζω τους ανθρώπους μ’ αυτόν τον τρόπο». Όλα αυτά τα χρόνια που οι αντίχριστοι διαβάζουν τα λόγια του Θεού και εξοικειώνονται μαζί τους, η θέληση και η επιθυμία τους να γίνουν θεοί γίνεται όλο και περισσότερο γι’ αυτούς ο μοναδικός στόχος της πίστης τους στον Θεό. Γι’ αυτό, όσο κι αν τα λόγια του Θεού μιλάνε για το ότι οι άνθρωποι απαιτείται να επιδιώκουν την αλήθεια και να κάνουν τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές, καθώς και για όλες τις άλλες πραγματικότητες των θετικών πραγμάτων, οι αντίχριστοι δεν τα ακούνε όλα αυτά και τα περιφρονούν. Επιδιώκουν ανυποχώρητα τον δικό τους στόχο και κάνουν αυτό που θέλουν σύμφωνα με τα δικά τους κίνητρα, σαν να μην είχε σημασία τίποτα άλλο. Ούτε μία πρόταση από τα λόγια του Θεού δεν συγκινεί την καρδιά τους ούτε αλλάζει την οπτική τους για τη ζωή και τη φιλοσοφία τους για τα εγκόσμια, και φυσικά δεν υπάρχει καμία πρόταση, κήρυγμα ή ομιλία του Θεού χάρη στην οποία να μπορούν να αποκτήσουν μια καρδιά που μετανοεί. Οτιδήποτε κι αν εκθέτουν τα λόγια του Θεού, όποιες διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου κι αν εκθέτουν, οι αντίχριστοι εξετάζουν εξονυχιστικά μόνο τον τρόπο ομιλίας του Θεού, τον τόνο Του, την επίδραση που προορίζονται να έχουν τα λόγια του Θεού στους ανθρώπους και ούτω καθεξής· όλα, δηλαδή, ζητήματα που δεν σχετίζονται με την αλήθεια. Γι’ αυτό, όσο περισσότερο έρχονται οι αντίχριστοι σε επαφή με τα λόγια του Θεού, τόσο δυναμώνει η βαθύτερη επιθυμία τους να γίνουν θεοί. Πόσο έντονη είναι αυτή η επιθυμία; Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να απαγγέλλουν τα λόγια του Θεού στα όνειρά τους, να μιλάνε συχνά στον εαυτό τους και να ασκούνται στο κήρυγμα των λόγων του Θεού χρησιμοποιώντας τον τρόπο ομιλίας Του και τον τόνο Του. Στα βάθη της καρδιάς τους, επαναλαμβάνουν συνεχώς τον τρόπο ομιλίας του Θεού και τον τόνο που χρησιμοποιεί, σαν να είχαν καταληφθεί. Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Όσο συγκεκριμένα, έντιμα και ειλικρινή κι αν είναι τα λόγια του Θεού, όση βοήθεια ή έμπνευση κι αν προσφέρουν στους ανθρώπους, οι αντίχριστοι παραμένουν αδιάφοροι απέναντι σε όλα αυτά και τα περιφρονούν. Δεν δίνουν αξία σε αυτά τα λόγια του Θεού. Ποια είναι η πρόθεσή τους; Επικεντρώνονται στο πώς θα μιμηθούν τα λόγια του Θεού έτσι ώστε οι άλλοι άνθρωποι να τους μετατρέψουν σε είδωλα. Όσο πιο έντονη είναι η επιθυμία τους, τόσο περισσότερο ελπίζουν να ακούσουν τη φωνή του Θεού και να μπορέσουν να κατανοήσουν τον σκοπό, την επιθυμία και τις σκέψεις που κρύβει η κάθε πρόταση την οποία λέει ο Θεός, ακόμα και το πιο ενδόμυχο σκεπτικό Του. Όσο πιο έντονες είναι οι επιθυμίες και τα όνειρα των αντίχριστων, τόσο περισσότερο θέλουν αυτοί να μιμηθούν τον τρόπο ομιλίας του Θεού και τόσο περισσότερο λαχταρούν να μεταμορφωθούν γρήγορα, να μοιάσουν περισσότερο στον θεό σε μικρό χρονικό διάστημα, καθώς και να αποκτήσουν τον τρόπο ομιλίας και τον τόνο του θεού. Επιπλέον, κάποιοι θέλουν να υιοθετήσουν ακόμα και το ύφος και τη συμπεριφορά του θεού στις ενέργειές τους. Οι αντίχριστοι βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση και ζουν την κάθε μέρα με τέτοιες σκέψεις, ιδέες, προθέσεις και κίνητρα. Τι κάνουν; Επιβάλλουν καθημερινά στον εαυτό τους να βαδίζει στο μονοπάτι που θα τον κάνει θεό, που θα τον κάνει χριστό. Θεωρούν πως αυτό το μονοπάτι είναι νόμιμο, πως είναι μια λαμπρή πορεία. Έτσι, λοιπόν, είτε στις συναθροίσεις είτε στις συγκεντρώσεις, όπως κι αν συναναστραφούν οι άλλοι πάνω στο πώς κατανοούν τα λόγια του Θεού και στα συναισθήματα με τα οποία βιώνουν τα λόγια του Θεού, εκείνους τίποτα δεν μπορεί να τους μετακινήσει ή να αλλάξει τους στόχους και τις επιθυμίες τους. Περπατούν με γοργό βήμα στο μονοπάτι που θα τους κάνει χριστούς, που θα τους κάνει θεούς, σαν να είχαν καταληφθεί, σαν να τους έλεγχε κάποια αόρατη οντότητα, σαν να ήταν δεμένοι με αόρατα δεσμά. Μα τι είδους νοοτροπία είναι αυτή; Δεν είναι ελεεινό αυτό; (Ναι.)

Ενώ διαβάζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού, απορροφούν την κάθε πτυχή τους σαν να ήταν δικά τους, τα αντιμετωπίζουν σαν εμπορεύματα που μπορούν να τους αποφέρουν μεγαλύτερα οφέλη και περισσότερα χρήματα. Όταν πουλιούνται αυτά τα εμπορεύματα, όταν αυτά τα πράγματα επιδεικνύονται, εκείνοι κερδίζουν τα οφέλη που επιθυμούν. Όσο περισσότερο το κάνουν αυτό, τόσο περισσότερο ικανοποιούνται εσωτερικά· όσο περισσότερο το κάνουν αυτό, τόσο μεγαλώνει και εντείνεται η επιθυμία τους να γίνουν θεοί. Τι είδους στάση, τι είδους κατάσταση είναι αυτή; Γιατί έχουν οι αντίχριστοι τόσο ισχυρή επιθυμία να γίνουν θεοί; Είναι κάτι που τους δίδαξε κάποιος; Ποιος τους υποκίνησε ή τους έδωσε εντολές; Απαιτούν μήπως κάτι τέτοιο τα λόγια του Θεού; (Όχι.) Αυτό είναι το μονοπάτι που διάλεξαν οι ίδιοι οι αντίχριστοι. Παρότι δεν έχουν εξωτερική βοήθεια, παραμένουν πολύ προσηλωμένοι στον στόχο τους· πού οφείλεται αυτό; Καθορίζεται από τη φύση-ουσία τους. Οι αντίχριστοι περπατούν σ’ αυτό το μονοπάτι ακούραστα, χωρίς να διστάζουν ούτε να μετανιώνουν για τίποτα, χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια· όπως κι αν τους καταδικάσεις, δεν ωφελεί, όπως κι αν τους αναλύσεις, ούτε το ακούνε ούτε το κατανοούν· είναι σαν να είχαν καταληφθεί. Όλα αυτά τα καθορίζει η φύση τους. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού φαίνεται, επιφανειακά, να μη δείχνει ούτε αντίσταση ούτε δυσφήμηση. Καταβάλλουν προσπάθεια, και μάλιστα ακόμα περισσότερη από τον μέσο άνθρωπο. Αν δεν γνωρίζεις τι σκέφτονται εσωτερικά ούτε ποιο μονοπάτι ακολουθούν, τότε, με βάση όσα φαίνονται εξωτερικά, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού φαίνεται να δείχνει λαχτάρα· θα μπορούσε, τουλάχιστον, να χρησιμοποιηθεί αυτός ο όρος για να το περιγράψει. Άραγε, όμως, γίνεται να φανεί η ουσία ενός ανθρώπου μόνο από όσα δείχνει εξωτερικά; (Όχι.) Πού μπορεί, λοιπόν, να φανεί; Παρόλο που φαίνεται ότι λαχταρούν τα λόγια του Θεού, εφόσον τα διαβάζουν και τα ακούνε συχνά ή ακόμα και τα απομνημονεύουν, και που, αν κρίνει κανείς από αυτές τις εξωτερικές ενέργειες, δεν θα έπρεπε να καταταχθούν στους αντίχριστους, άραγε το κάνουν αυτό όταν έρχεται η ώρα να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού σε αληθινές καταστάσεις; (Όχι.) Αφού διαβάσουν τα λόγια του Θεού και τα απομνημονεύσουν, όταν έρχονται αντιμέτωποι με αληθινές καταστάσεις, μπορεί καμιά φορά να παραθέσουν ένα χωρίο ή να απαγγείλουν μερικές προτάσεις από τα λόγια του Θεού, ενίοτε ίσως και με ακρίβεια. Αφού, όμως, παραθέσουν τα λόγια του Θεού, παρατηρήστε τι κάνουν, ποιο μονοπάτι παίρνουν και τι επιλέγουν όταν προκύπτουν οι καταστάσεις. Αν έχει να κάνει με τη θέση τους ή με κάτι που θα μπορούσε να βλάψει τη φήμη ή την εικόνα τους, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ενεργήσουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Προστατεύουν την εικόνα και τη θέση τους. Αν κάνουν κάποιο λάθος, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να το παραδεχθούν. Αντίθετα, θα προσπαθήσουν με κάθε μέσο να το συγκαλύψουν ή να αποφύγουν το πρόβλημα, δεν θα το αναφέρουν, θα προτιμήσουν ακόμα και να κατηγορήσουν άλλους για κάτι που έκαναν παρά να παραδεχθούν το φταίξιμό τους. Καταβάλλουν προσπάθεια για να διαβάζουν τα λόγια του Θεού και να διαφυλάσσουν τη θέση τους, όταν όμως έρχεται η ώρα να κάνουν στην άκρη τα συμφέροντά τους και να υπομείνουν σωματικές κακουχίες, προκειμένου να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε να παρατηρήσετε τι επιλέγουν. Αν πρέπει να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές και να προστατέψουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, άσχετα με το ποιον μπορεί να βλάψουν ή να προσβάλουν, θα το κάνουν, άραγε; Σε καμία περίπτωση. Η πρώτη τους επιλογή είναι πάντα να προστατέψουν τον εαυτό τους. Ακόμα κι αν γνωρίζουν ποιος φταίει ή ποιος έχει διαπράξει κακό, δεν πρόκειται να τον εκθέσουν. Μπορεί ακόμα και να χαρούν κρυφά μέσα τους. Αν κάποιος εκθέσει κακούς ανθρώπους, εκείνοι θα φτάσουν ακόμα και στο σημείο να υπερασπιστούν και να δικαιολογήσουν τους κακούς. Είναι ξεκάθαρο πως οι αντίχριστοι είναι άνθρωποι που νιώθουν ικανοποίηση με τις κακοτυχίες των άλλων. Όποια κατάσταση κι αν αντιμετωπίζουν, να παρατηρείτε τι επιλέγουν και ποιο μονοπάτι ακολουθούν. Αν επιλέξουν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε το ότι έτρωγαν και έπιναν τα λόγια του Θεού απέδωσε καρπούς. Αν δεν το κάνουν, τότε, όπως κι αν τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού ή όσο καλά κι αν τα απομνημόνευσαν, δεν ωφελεί· συνεχίζουν να μην αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια. Επιπλέον, μήπως έχουν αυτογνωσία οι αντίχριστοι; (Όχι.) Λένε κάποιοι: «Οι αντίχριστοι, όμως, αναγνωρίζουν ακόμα και την αλαζονεία και την αυταρέσκειά τους, και λένε πως είναι διάβολοι και σατανάδες». Απλώς τα λένε αυτά τα πράγματα, αλλά τι κάνουν στην πραγματικότητα όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια πραγματική κατάσταση; Αν κάποιος εργάζεται με έναν αντίχριστο και πει κάτι σωστό, κάτι που συνάδει με τις αλήθεια-αρχές και πηγαίνει κόντρα στο λάθος πράγμα που είπε ο αντίχριστος, και αν αυτός ο άνθρωπος αρνηθεί να συμφωνήσει μ’ αυτό που λέει ο αντίχριστος, τότε ο αντίχριστος θα θεωρήσει πως έχει πληγεί η εικόνα και η θέση του. Τι θα επιλέξει τότε; Θα μπορούσε ποτέ να παραμερίσει συνειδητά τον εαυτό του για να ακούσει τον άλλο άνθρωπο και να ενεργήσει σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Σε καμία περίπτωση. Ωφελούν σε τίποτα, λοιπόν, αυτά τα σωστά λόγια; Αντικατοπτρίζουν, άραγε, την πραγματικότητά του, το πραγματικό του ανάστημα, τις επιλογές του ή το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει; Όχι, αυτά τα λόγια δεν απορρέουν από την εμπειρία του· είναι απλώς κάποια λόγια που έμαθε. Όσα ξεστομίζει είναι απλώς δόγματα, απατηλά λόγια. Μόλις μπει στο παιχνίδι η θέση των αντίχριστων ή το προσωπικό τους συμφέρον, η πρώτη τους επιλογή είναι πάντα να συντηρήσουν και να προστατέψουν τον εαυτό τους, να μουδιάσουν και να παραπλανήσουν τους άλλους, καθώς και να αποφύγουν να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη ή να παραδεχθούν την οποιαδήποτε παράβαση. Αν λάβει κανείς υπόψη αυτές τις ουσίες των αντίχριστων, επιδιώκουν, άραγε, την αλήθεια; Διαβάζουν, άραγε, τα λόγια του Θεού για να κατανοήσουν την αλήθεια και να φτάσουν σ’ ένα σημείο όπου θα μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια; Όχι. Δεδομένων των προθέσεων και των στόχων που έχουν οι αντίχριστοι όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού, δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρουν να τα κατανοήσουν. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια που πρέπει να συλλάβουν, παρά ως μέσο επίτευξης των στόχων τους. Παρότι οι αντίχριστοι δεν λένε ρητά: «Θέλω να γίνω θεός, θέλω να γίνω χριστός», ο στόχος τους να γίνουν χριστός φαίνεται ξεκάθαρα από τη φύση των ενεργειών τους και από την ουσία του τρόπου με τον οποίον αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού. Πώς μπορεί να το παρατηρήσει κανείς αυτό; Χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού και όσα βλέπουν να αποκαλύπτει ο Θεός, όπως τα υπάρχοντά Του, το είναι Του και ούτω καθεξής, για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, για να παραπλανήσουν όσους δεν κατανοούν την αλήθεια, τους αδαείς, όσους έχουν ελάχιστο ανάστημα, όσους δεν επιδιώκουν την αλήθεια, τους δύσπιστους, ακόμα και κάποιους κακούς ανθρώπους. Οδηγούν αυτούς τους ανθρώπους να πιστέψουν πως οι ίδιοι έχουν την αλήθεια, πως είναι σωστοί άνθρωποι και πως είναι πρόσωπα άξια θαυμασμού και εμπιστοσύνης. Σκοπός των αντίχριστων είναι οι άνθρωποι αυτοί να εναποθέσουν ελπίδες επάνω στους ίδιους και να αναζητήσουν από αυτούς· όταν συμβαίνει αυτό, νιώθουν μέσα τους ικανοποίηση.

Οι αντίχριστοι δεν παραδέχονται ποτέ πως ο Θεός είναι μοναδικός· δεν παραδέχονται ποτέ πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια ούτε παραδέχονται ποτέ πως μόνο ο Θεός μπορεί να εκφράσει την αλήθεια. Οι αντίχριστοι, αν κρίνει κανείς από τη στάση τους απέναντι στα λόγια του Θεού, από την προσπάθεια που καταβάλλουν όσον αφορά τα λόγια του Θεού και από την επιθυμία τους να γίνουν θεοί, να γίνουν χριστοί, πιστεύουν πως είναι εύκολο να γίνει κανείς θεός, πως είναι κάτι εφικτό για τους ανθρώπους. Λένε: «Ο ενσαρκωμένος θεός αποκαλείται χριστός απλώς επειδή μπορεί να πει λίγα απ’ τα λόγια του θεού, έτσι; Δεν είναι απλώς ένα φερέφωνο για τα λόγια του θεού; Όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν απλώς με το ότι τον ακολουθούν πολλοί άνθρωποι; Αν, λοιπόν, ένας άνθρωπος έχει την ίδια θέση και φήμη ανάμεσα στους ανθρώπους, αν κι αυτόν τον έχουν ως είδωλο και τον θαυμάζουν εξίσου πολλοί άνθρωποι, τότε άραγε κι αυτός δεν μπορεί να απολαύσει την ίδια αντιμετώπιση που απολαμβάνει ο χριστός, μια αντιμετώπιση σαν να είναι θεός; Αν κανείς απολαμβάνει την ίδια αντιμετώπιση με τον χριστό, αν απολαμβάνει την ίδια αντιμετώπιση μ’ εκείνον που έχει την ταυτότητα και την ουσία του θεού, αυτό δεν τον κάνει κι εκείνον θεό; Πού είναι το δύσκολο;» Οι αντίχριστοι, λοιπόν, έχουν μια έμφυτη επιθυμία να γίνουν θεοί· έχουν την ίδια φιλοδοξία και ουσία με τον Σατανά. Το ότι οι αντίχριστοι παρουσιάζουν αυτές τις αντιδράσεις απέναντι στα λόγια του Θεού οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι είναι αντίχριστοι και έχουν την ουσία των αντίχριστων. Αυτό που δίνει χαρά στους αντίχριστους είναι το γεγονός ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε· τα λόγια Του μπορούν να ακουστούν στους ανθρώπους και, ταυτόχρονα, μπορεί να τους γίνει ορατός. Είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος που μπορεί κανείς να τον αγγίξει και να τον δει και, ακριβώς επειδή αυτός ο συνηθισμένος, ασήμαντος και καθόλου ιδιαίτερος άνθρωπος μπορεί να μιλήσει τόσο κι έτσι να Τον αποκαλέσουν Θεό, θεωρούν οι αντίχριστοι πως έχει έρθει, επιτέλους, η ευκαιρία τους να γίνουν θεοί. Αν αυτός ο συνηθισμένος άνθρωπος δεν μιλούσε, οι αντίχριστοι θα θεωρούσαν πως έχουν πολύ λίγες ελπίδες να γίνουν θεοί ή χριστοί. Ακριβώς, όμως, επειδή αυτός ο συνηθισμένος άνθρωπος έχει πει τα λόγια του Θεού και έχει κάνει το έργο του Θεού, και εκπροσωπεί τον Θεό ανάμεσα στους ανθρώπους για να τους σώσει, οι αντίχριστοι βλέπουν εκεί μια ευκαιρία που μπορούν να εκμεταλλευτούν, κάτι που τους δίνει περισσότερα στοιχεία ώστε να μιμηθούν τον λόγο του Θεού, τον τόνο Του και τον τρόπο ομιλίας Του, ακόμα και τη διάθεσή Του, και σιγά σιγά να πλάσουν τον εαυτό τους ώστε να μοιάζει περισσότερο με θεό, να μοιάζει περισσότερο με χριστό. Έτσι οι αντίχριστοι, στα βάθη της καρδιάς τους, νιώθουν πως μοιάζουν όλο και περισσότερο με τον θεό, πως εξομοιώνονται όλο και περισσότερο με τον θεό. Νιώθουν απίστευτο φθόνο για εκείνο τον Θεό που οι άνθρωποι Τον σέβονται, που Τον ακολουθούν και βασίζονται πάνω Του για τα πάντα, έναν Θεό που για τα πάντα Τον αναζητούν και Τον θαυμάζουν οι άνθρωποι. Φθονούν την ταυτότητα και την προσωπική αξία του Χριστού. Ποιες σκέψεις κάνουν μέσα τους οι αντίχριστοι; Στα βάθη της καρδιάς τους δεν είναι, άραγε, σκοτεινοί και μοχθηροί; Στα βάθη της καρδιάς τους δεν είναι, άραγε, ποταποί, πρόστυχοι και επαίσχυντοι; (Ναι.) Είναι εντελώς αποκρουστικοί!

Λένε κάποιοι: «Σε έχουμε ακούσει να λες πολλά για τους αντίχριστους· πώς γίνεται, όμως, να μην έχουμε δει κανέναν; Μήπως τα βγάζεις απλώς απ’ το μυαλό Σου; Μήπως τα λες λίγο τραβηγμένα;» Εσείς πιστεύετε πως υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; (Ναι.) Πόσους έχετε γνωρίσει; Μήπως είστε ένας από αυτούς; (Κι εμείς παρουσιάζουμε αυτές τις καταστάσεις και αποκαλύπτουμε τέτοιες πτυχές. Δεν είναι το ίδιο σοβαρές με αυτές των αντίχριστων, αλλά η φύση-ουσία είναι η ίδια.) Θεωρείτε πως είναι επικίνδυνο να έχει κανείς αυτές τις καταστάσεις; (Ναι.) Αν το ξέρετε πως είναι επικίνδυνο, τότε πρέπει να αλλάξετε. Είναι εύκολο να αλλάξει κανείς; Στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι και εύκολο και δύσκολο. Αν δείτε τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια με την οποία πρέπει να συμμορφωθείτε, έτσι απλά όπως είπε ο Κύριος Ιησούς «Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού», τότε μπορείτε να μετανοήσετε αληθινά. Για παράδειγμα, ο Θεός σού λέει να εφαρμόσεις κάτι, με αυτά τα λόγια: «Μόλις τελειώσεις το φαγητό σου, γλείψε το πιάτο σου σαν να το έχεις πλύνει. Έτσι, και δεν πετάς φαγητό και τηρείς τους κανόνες υγιεινής». Είναι απλές αυτές οι οδηγίες; Είναι εύκολο να εφαρμοστούν; (Ναι.) Αν ζητούσε ο Θεός κάτι τέτοιο, μόνο τις λίγες αυτές προτάσεις, χωρίς να υπεισέλθει στις δυσκολίες των ανθρώπων ή στις καταστάσεις τους, χωρίς να μιλήσει για διεφθαρμένες διαθέσεις και χωρίς να κάνει διάκριση ανάμεσα στις διάφορες περιστάσεις, εσύ πώς θα εφάρμοζες και πώς θα έκανες πράξη αυτό το ένα ζήτημα; Για εσένα, αυτές οι προτάσεις είναι τα λόγια του Θεού, είναι η αλήθεια και είναι κάτι με το οποίο πρέπει να συμμορφωθείς. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να ακολουθείς την απαίτηση του Θεού κάθε μέρα, κάθε φορά που τελειώνεις το φαγητό σου· τότε ακολουθείς την οδό του Θεού, αντιμετωπίζεις τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, ως αυτό στο οποίο οφείλεις να υπακούς. Γίνεσαι ένας άνθρωπος που κάνει πράξη τα λόγια του Θεού και, σ’ αυτό το απλούστατο ζήτημα, έχεις απαλλαγεί από την ουσία ενός αντίχριστου. Εναλλακτικά, θα μπορούσες, μόλις άκουγες αυτά τα λίγα λόγια, να συμφωνήσεις λεκτικά και να τα απομνημονεύσεις, αλλά μόλις τελειώσεις το φαγητό σου, αν δεις να έχουν μείνει στο πιάτο μερικοί κόκκοι ρυζιού, να σκεφτείς: «Έχω άλλα πράγματα να κάνω!» κι απλώς να το αφήσεις όπως είναι. Κάνεις το ίδιο και στο επόμενο γεύμα. Κρατάς στο μυαλό σου αυτές τις λίγες οδηγίες του Θεού, στην πραγματικότητα, όμως, δεν πρόκειται ποτέ τις κάνεις πράξη. Καθώς περνάει ο καιρός, ξεχνάς αυτά τα λόγια. Έτσι, λοιπόν, όχι μόνο δεν έκανες πράξη τα λόγια του Θεού, αλλά από πάνω απέρριψες τα λόγια του Θεού. Τι είδους άνθρωπο σε κάνει αυτό; Αν δεν εφαρμόσεις αυτά τα λόγια, είσαι μήπως ένας άνθρωπος που μπορεί να ακολουθήσει την οδό του Θεού όταν ακούσει τα λόγια Του; Είσαι ένας άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια; Είναι ξεκάθαρο ότι δεν είσαι. Αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, μπορεί να χαρακτηριστεί αντίχριστος; Είναι το να μην μπορεί κανείς να κάνει πράξη την αλήθεια το ίδιο με το να είναι αντίχριστος; (Όχι.) Ένας τέτοιος άνθρωπος αντιμετωπίζει τα λόγια του Θεού σαν κάτι που μπαίνει απ’ το ένα αυτί και βγαίνει απ’ το άλλο, σαν κάτι ασήμαντο· δεν τα κάνει πράξη και δεν τα πολυσκέφτεται, απλώς τα ξεχνάει. Δεν είναι αντίχριστος όποιος το κάνει αυτό. Υπάρχει κι ένα άλλο είδος ανθρώπου, το οποίο, όταν ακούσει αυτές τις οδηγίες από τον Θεό, σκέφτεται: «Να γλείψω το πιάτο όταν τελειώσω το φαγητό μου; Τι ντροπή! Δεν είμαι ζητιάνος και, επιπλέον, δεν μας λείπει το φαγητό. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω κάτι τέτοιο! Όσοι είναι πρόθυμοι να γλείψουν το πιάτο τους, ας το κάνουν». Όταν πει κάποιος «Αυτή είναι η απαίτηση του Θεού», εκείνος σκέφτεται: «Ακόμα κι αν είναι απαίτηση του θεού, είναι απαράδεκτο. Ο θεός δεν πρέπει να απαιτεί τέτοια πράγματα. Αυτά τα λόγια δεν είναι η αλήθεια! Ο θεός λέει και πράγματα που είναι ανάξια λόγου, παράλογα και όχι και τόσο σπουδαία. Δεν είναι απαραίτητα η αλήθεια όλα όσα απαιτεί ο θεός από τους ανθρώπους. Αυτή η συγκεκριμένη απαίτηση δεν μου φαίνεται να είναι η αλήθεια. Ο κύριος Ιησούς είπε: “Διότι όστις κάμη το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου είναι αδελφός και αδελφή και μήτηρ.” Τέτοια λόγια είναι η αλήθεια! Με το να γλείφεις το πιάτο σου όταν τελειώσεις το φαγητό, τηρείς τους κανόνες υγιεινής; Θα ήταν αρκετό απλώς να το πλύνεις απευθείας. Τι μας βάζεις να γλείφουμε τα πιάτα; Αυτή η απαίτηση δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις μου ούτε με τις φαντασιοκοπίες μου· θα ήταν απαράδεκτη οπουδήποτε. Θα με αναγκάσεις να γλείψω το πιάτο; Σιγά μην το κάνω! Έτσι ορίζεται η υγιεινή; Πλένω το πιάτο μου με νερό και απολυμαντικό, αυτό θεωρώ εγώ υγιεινή!» Αυτό το είδος ανθρώπου, μόλις ακούσει αυτά τα λόγια, έχει τις δικές του σκέψεις και την εσωτερική του αντίσταση· φτάνει ακόμα και στο σημείο να γελοιοποιήσει και να δυσφημίσει. Επειδή αυτά τα λόγια προέρχονται από τον Θεό, δεν τολμά να τα κρίνει δημόσια, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει γνώμη ή αντιλήψεις γι’ αυτά. Πού εκδηλώνονται η γνώμη και οι αντιλήψεις του; Ούτε αποδέχεται ούτε κάνει πράξη αυτά τα λόγια· κάνει τις δικές του σκέψεις γι’ αυτά, και μπορεί να τα κρίνει και να σχηματίζει αντιλήψεις σχετικά με αυτά. Γι’ αυτό και, όταν τελειώσει το γεύμα του και δει κάποιους να γλείφουν το πιάτο τους για να το καθαρίσουν, εκείνος δεν το κάνει, ενώ ταυτόχρονα κρύβει μέσα του ακόμα και περιφρόνηση για όσους ασκούνται σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Η εξωτερική του εμφάνιση συχνά αποκαλύπτει κοροϊδία και γελοιοποίηση, ακόμα και μια στάση διόρθωσης της συμπεριφοράς των άλλων. Όχι μόνο δεν ενεργεί σύμφωνα με όσα λέει ο Θεός, αλλά από πάνω κάνει και το αντίθετο, προχωρώντας σε ενέργειες αντίθετες μ’ αυτά. Χρησιμοποιεί τις ενέργειές του για να αρνηθεί τις απαιτήσεις του Θεού, για να αντισταθεί σε όσα έχει πει ο Θεός και επιπλέον προσπαθεί να τραβήξει περισσότερο την προσοχή, να πείσει πιο πολλούς ανθρώπους πως όσα λέει ο Θεός είναι λανθασμένα και πως μόνο ο δικός του τρόπος είναι ο σωστός, κι έτσι να οδηγήσει πιο πολλούς ανθρώπους να αντισταθούν στα λόγια του Θεού και να τα καταδικάσουν. Πολύ απλά, δεν ενεργεί σύμφωνα με τις εντολές του Θεού· κάθε φορά που τελειώνει το φαγητό του, όχι μόνο ξεπλένει το πιάτο του με νερό, αλλά από πάνω το πλένει επανειλημμένα με απολυμαντικό και υγρό πιάτων, και μετά το αποστειρώνει σε θάλαμο απολύμανσης. Ενώ το κάνει αυτό, παράλληλα δημιουργεί ασυναίσθητα κάποιες δηλώσεις, λέγοντας σε όλους: «Στην πραγματικότητα, όταν γλείφεις το πιάτο, δεν σκοτώνονται τα μικρόβια, ούτε όταν το πλένεις με νερό. Αποστειρώνεται σωστά μόνο αν χρησιμοποιήσεις απολυμαντικό, σε συνδυασμό με υψηλή θερμοκρασία. Αυτό υπαγορεύει η υγιεινή». Όχι μόνο αρνείται να αποδεχθεί όσα λέει ο Θεός ή να ασκηθεί σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού, αλλά από πάνω χρησιμοποιεί τα δικά του λόγια και πράξεις για να αντισταθεί, να καταδικάσει και να κρίνει όσα απαιτεί ο Θεός. Ακόμα πιο ακραία, χρησιμοποιεί κάποιες απόψεις που θεωρεί σωστές προκειμένου να παρακινήσει και να παραπλανήσει πιο πολλούς ανθρώπους να συνταχθούν μαζί του ενώ καταδικάζει και κρίνει τις απαιτήσεις του Θεού, και αντιστέκεται σ’ αυτές. Τι ρόλο παίζει σε αυτήν την περίπτωση; Δεν παρακινεί περισσότερους ανθρώπους να ακούσουν τα λόγια του Θεού και να υποταχθούν άνευ όρων στον Θεό ούτε απαλλάσσει τους ανθρώπους από τις αντιλήψεις τους όταν προκύπτουν τέτοιες, ούτε επιλύει διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους και στον Θεό, αλλά ούτε και τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων όταν προκύπτουν τέτοιες. Αντίθετα, παρακινεί και παραπλανά περισσότερους ανθρώπους να κρίνουν τον Θεό, να συνταχθούν μαζί του ενώ αναλύει και εξετάζει εξονυχιστικά την ορθότητα των λόγων του Θεού. Εξωτερικά, φαίνεται να είναι υπερασπιστής της δικαιοσύνης και να κάνει αυτό που φαίνεται δίκαιο. Άραγε, όμως, ταιριάζει μια τέτοια δίκαιη διαγωγή σε κάποιον που ακολουθεί τον Θεό; Πρόκειται εδώ για ένα ανθρώπινο αίσθημα δικαιοσύνης; (Όχι.) Ποια ακριβώς ουσία, λοιπόν, κρύβεται πίσω από τη συμπεριφορά αυτού του είδους ανθρώπου; (Έχει την ουσία των αντίχριστων και των διαβόλων.) Από τη μία, αυτά τα άτομα δεν καταφέρνουν να δουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια· το ακόμα πιο ντροπιαστικό, όμως, είναι ότι μπορούν να φορέσουν τον μανδύα του πνευματικού ανθρώπου, χρησιμοποιώντας συχνά τα λόγια του Θεού για να δώσουν εντολές στους άλλους, παρουσιάζοντας έτσι τον εαυτό τους ως καλύτερο απ’ ό,τι είναι και κερδίζοντας τον θαυμασμό. Οι ίδιοι δεν κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού ούτε και τα αντιμετωπίζουν ως την αλήθεια που πρέπει να βιώσουν και να εφαρμόσουν. Κι όμως, συχνά λένε στους άλλους με αυστηρό και σοβαρό ύφος: «Ο θεός είπε, μόλις τελειώνεις το φαγητό σου, να γλείφεις το πιάτο σου για να το καθαρίσεις· είναι καλή συνήθεια και έτσι δεν πετιέται φαγητό». Με κάθε λέξη και κάθε πρόταση, ανεμίζουν το λάβαρο που γράφει «ο θεός είπε», «Αυτός είναι ο λόγος του Θεού» ή «Αυτή είναι η αλήθεια»· οι ίδιοι, όμως, ούτε το αποδέχονται ούτε το κάνουν πράξη. Επιπλέον, δημιουργούν διάφορες κρίσεις και παράλογες ερμηνείες για τα λόγια του Θεού. Αυτό κάνουν οι αντίχριστοι.

Τώρα που μόλις αναλύθηκαν οι εκδηλώσεις αυτών των τριών ειδών ανθρώπου, ποια περίπτωση είναι η πιο σοβαρή; (Του τελευταίου είδους.) Ο άνθρωπος αυτού του είδους δεν κάνει ο ίδιος πράξη τα λόγια του Θεού, ενώ είναι γεμάτος με διάφορες περιπτώσεις αντίστασης και κρίσης ενάντια στα λόγια του Θεού. Επιπλέον, χρησιμοποιεί τα λόγια του Θεού για να παραπλανήσει τους άλλους και να πετύχει τους στόχους του. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αντίχριστοι. Ανεξάρτητα από την πτυχή των λόγων του Θεού, ακόμα κι αν αυτά τα λόγια συνάδουν με τις αντιλήψεις τους, δεν βλέπουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια· αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα λόγια του Θεού που πηγαίνουν εντελώς κόντρα στις ανθρώπινες αντιλήψεις, στην παραδοσιακή κουλτούρα και φιλοσοφία —οι αντίχριστοι θεωρούν αυτά τα λόγια ακόμα πιο ασήμαντα. Γιατί, άραγε, κηρύττουν τα λόγια του Θεού αφού δεν τα θεωρούν σημαντικά; Θέλουν να χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού για να εκπληρώνουν τους σκοπούς τους. Από αυτά τα τρία είδη ανθρώπων, το τελευταίο είναι το πιο επικίνδυνο. Και το πρώτο; (Ακούει τα λόγια του Θεού και τα κάνει πράξη.) Πιστεύετε πως όλοι όσοι ακούνε τα λόγια του Θεού και τα κάνουν πράξη είναι ανεγκέφαλοι; Εκ πρώτης όψεως, μήπως φαίνεται κάπως ανόητο να υπακούει κανείς αυστηρά σε όσα λέει ο Θεός και σε όσα βάζει τους ανθρώπους να κάνουν; (Όχι.) Όσοι κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού είναι οι πιο έξυπνοι. Το δεύτερο είδος ανθρώπου επικεντρώνεται στη δράση· δεν κάνει πράξη την αλήθεια, παρά ενεργεί μόνο σύμφωνα με τη δική του βούληση και κάνει κάμποση απλή δουλειά. Δεν δίνει σημασία στο νόημα ούτε στις απαιτήσεις και τα πρότυπα των λόγων του Θεού. Δεν αντιλαμβάνεται τις προθέσεις του Θεού ούτε την εσωτερική φωνή Του και, απλώς, επικεντρώνεται στην πράξη. Σκέφτεται: «Ξέρω πως έχεις καλό σκοπό για εμάς. Όλα όσα λες είναι σωστά. Πρέπει να υποταχθούμε σε όσα λες και να τα κάνουμε πράξη· Εσύ επικεντρώσου στην ομιλία Σου, κι όλοι εμείς θα ακούσουμε». Στην πραγματικότητα, όμως, δεν παίρνει στα σοβαρά ούτε αυτά που λέει ο Θεός ούτε τις αναλυτικές απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τους ανθρώπους. Απλώς ενεργεί απερίσκεπτα. Το να ενεργεί κανείς απερίσκεπτα μπορεί κάποιες φορές να οδηγήσει σε μανιώδεις και αδίστακτες πράξεις, να προκαλέσει διατάραξη και αναστάτωση· μπορεί να οδηγήσει σε αντίσταση κατά του Θεού. Το να αντιστέκεται κανείς σοβαρά στον Θεό μπορεί κάποιες φορές να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα και αυτό, με τη σειρά του, να οδηγήσει στην καταστροφή. Αυτή είναι η πιο σοβαρή συνέπεια για όσους δεν επιδιώκουν την αλήθεια, και κάποιοι άνθρωποι φτάνουν σε αυτό το σημείο. Οι αντίχριστοι, που ανήκουν στο τρίτο είδος ανθρώπου, είναι πιστοί ακόλουθοι του Σατανά. Δεν κάνουν ποτέ πράξη την αλήθεια, ό,τι κι αν συμβεί. Ακόμα κι αν πεις κάτι σωστό, δεν πρόκειται να ακούσουν, πόσο μάλλον όταν έχουν και τις δικές τους αντιλήψεις. Είναι ορκισμένοι εχθροί του Θεού, ορκισμένοι εχθροί της αλήθειας. Εξωτερικά, αυτοί φαίνεται να είναι οι πιο πονηροί και πανούργοι άνθρωποι. Διακρίνουν και εξετάζουν εξονυχιστικά τα πάντα, συλλογίζονται και πασχίζουν να καταλάβουν το κάθε τι. Μετά, όμως, από τόση εξονυχιστική εξέταση, καταλήγουν να εξετάζουν εξονυχιστικά τον ίδιο τον Θεό, αναπτύσσοντας αντιλήψεις και γνώμες για Εκείνον. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, αν δεν ικανοποιεί την κρίση τους, το καταδικάζουν χωρίς καμία εξαίρεση· αρνούνται να το κάνουν πράξη, φοβούμενοι μήπως τους βγει σε κακό. Από την άλλη, όσοι εξωτερικά φαίνονται ανόητοι, λες και τους λείπει η ευφυΐα, κάνουν ακριβώς αυτό που λέει ο Θεός. Φαίνονται υπερβολικά απλοϊκοί και έντιμοι, και μοιράζονται ακόμα και όσα δεν πρέπει να μοιράζεται κανείς, αναφέρουν ακόμα και όσα δεν πρέπει να αναφέρει κανείς, ενώ κάποιες φορές επιδεικνύουν ακόμα και κάπως αφελείς συμπεριφορές. Τι δείχνει αυτό; Δείχνει ότι η καρδιά ενός τέτοιου ανθρώπου είναι ανοιχτή στον Θεό και όχι κλειστή ή αποκλεισμένη από Εκείνον. Η συζήτηση γι’ αυτό το απλό παράδειγμα αποσκοπεί στο να σας βοηθήσει να κατανοήσετε τι ακριβώς είναι ένας αντίχριστος και ποια είναι πραγματικά η στάση του απέναντι στα λόγια του Θεού. Αποσκοπεί στο να σας βοηθήσει να διακρίνετε σε ποιο ακριβώς είδος ανθρώπου ανήκουν οι αντίχριστοι και σε ποιο είδος ανήκουν όσοι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά δεν είναι αντίχριστοι. Σκοπός είναι να αποκτήσετε αυτού του είδους τη διάκριση. Ανέφερα τυχαία αυτό το παράδειγμα απλώς για να σας διευκολύνω να κατανοήσετε καλύτερα το θέμα της σημερινής μας συναναστροφής. Δεν σας ζητώ στ’ αλήθεια να γλείφετε τα πιάτα σας για να τα καθαρίσετε μετά το γεύμα. Ούτε και όρισα πως το να γλείφει κανείς το πιάτο του είναι συνώνυμο της υγιεινής ή της εξοικονόμησης τροφής. Δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι τέτοιο· δεν πρέπει να έχετε παρανοήσεις.

Σήμερα, η συναναστροφή αφορούσε ένα επιπλέον σημείο για το πώς σιχαίνονται οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού: Το ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα. Τα εμπορεύματα σχετίζονται με τις πωλήσεις, τις συναλλαγές, το κέρδος και τα χρήματα. Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να συμβαίνει σε καμία απολύτως περίπτωση, είναι τεράστια αμαρτία. Γιατί; Στην αρχή αρχή της συνάθροισής μας, ο καθένας συναναστράφηκε πάνω στο πώς κατανοεί τα λόγια του Θεού και την αλήθεια με τα δικά του λόγια, συνοπτικά και με τους πιο απλούς όρους. Γενικά, τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Για την ανθρωπότητα, η αλήθεια έχει κρίσιμη σημασία. Η αλήθεια μπορεί να γίνει η ζωή του ανθρώπου, μπορεί να σώσει τους ανθρώπους και να τους φέρει πίσω από τον θάνατο, καθώς και να δώσει σε κάποιον την ευκαιρία να γίνει ένα δημιούργημα που θα έχει τα απαραίτητα προσόντα. Η αξία της αλήθειας για την ανθρωπότητα δεν μετριέται με λέξεις, με υλικά αγαθά ή με χρήματα. Αξίζει να τη φυλάει κανείς ως κόρη οφθαλμού, και αξίζει να γίνει ο οδηγός, η κατεύθυνση και ο σκοπός για τις ενέργειες, τη διαγωγή, τη ζωή και ολόκληρη την ύπαρξη ενός ανθρώπου. Μέσω της αλήθειας οι άνθρωποι πρέπει να αποκτούν, μεταξύ άλλων, το μονοπάτι της άσκησης, καθώς και το μονοπάτι που οδηγεί στον φόβο Θεού και την αποφυγή του κακού. Για τους ανθρώπους, η αλήθεια είναι συνώνυμο της ίδιας της ζωής. Κανένα υλικό αντικείμενο και κανένας πλούτος δεν χωράει στην ίδια πρόταση με την αλήθεια. Σε αυτόν τον υλιστικό κόσμο και σε ολόκληρο τον σύμπαντα κόσμο, δεν υπάρχει τίποτα που να αξίζει να συγκριθεί με την αλήθεια ούτε και τίποτα που να μπορεί να εξισωθεί μαζί της. Από αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ότι, για την ανθρωπότητα που χρειάζεται τη σωτηρία, η αλήθεια είναι το πιο πολύτιμο, το πιο ανεκτίμητο απόκτημα. Κι όμως, όλως παραδόξως, υπάρχουν άτομα που αντιμετωπίζουν αυτό το ανεκτίμητο πράγμα σαν εμπόρευμα που μπορούν να το πουλάνε και να το εμπορεύονται για να βγάλουν κέρδος. Μπορούν τέτοια άτομα να χαρακτηριστούν ως διάβολοι και σατανάδες; Οπωσδήποτε! Στο πνευματικό βασίλειο, τέτοια άτομα είναι διάβολοι και σατανάδες· ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι αντίχριστοι.

Μόλις συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιες από τις εκδηλώσεις του πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα προς πώληση για να κερδίσουν προσωπικά οφέλη. Αυτό, φυσικά, λέγεται με ένα ορισμένο νόημα και δεν αντιστοιχεί απολύτως στην αρχική έννοια του όρου· δεν φαίνεται και τόσο εύκολα ότι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα προς πώληση. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αν κρίνει κανείς από τη συμπεριφορά τους, την προσέγγισή τους, ακόμα κι από την ουσία τους, έχουν ήδη, και σχεδόν με απόλυτη βεβαιότητα, αντιμετωπίσει τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα, σαν υλικό αγαθό που μπορεί κάποιος να το αποκτήσει. Όταν βρεθούν στην κατοχή τους τα λόγια του Θεού, τα αντιμετωπίζουν σαν αντικείμενο στο μαγαζάκι τους, που το πουλάνε την κατάλληλη στιγμή σε όποιον το χρειάζεται για να βγάλουν κέρδος. Τι οφέλη κερδίζουν από αυτό οι αντίχριστοι; Μεταξύ άλλων, φήμη, μεγάλη εκτίμηση από τους άλλους και αντιμετώπιση ως είδωλα, τα βλέμματα θαυμασμού που προσελκύουν, καθώς και την προστασία που τους προσφέρουν οι άλλοι, όπως η προστασία της θέσης και του προσώπου τους. Ακόμα κι όταν απομακρύνονται και αποκλείονται, οι άλλοι μιλάνε υπέρ τους και τους υπερασπίζονται. Αυτά τα οφέλη αποκομίζουν οι αντίχριστοι από τα λόγια του Θεού. Αυτά τα οφέλη είναι ακριβώς αυτό που επιθυμούν και επιδιώκουν οι αντίχριστοι, αυτό για το οποίο μηχανορραφούν μέσα τους εδώ και τόσο καιρό. Αυτή είναι η ουσία των αντίχριστων. Οι ενέργειες και η συμπεριφορά τους άγονται και φέρονται από τη φύση τους, και από αυτές τις εκδηλώσεις μπορεί να φανεί η φύση-ουσία των αντίχριστων.

2. Πουλάνε βιβλία με τα λόγια του Θεού για προσωπικό κέρδος

Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω στη δεύτερη πτυχή, δηλαδή στην πραγματική συμπεριφορά και προσέγγιση των αντίχριστων ως προς το ότι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα. Αυτή η προσέγγιση είναι ότι το συγκεκριμένο είδος αντίχριστου αντιμετωπίζει τα διάφορα είδη βιβλίων με τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα. Όταν αποκτήσει αυτά τα βιβλία με τα λόγια του Θεού, πιστεύει πως βρήκε κεφάλαιο για να βγάλει χρήματα και πως πλέον κατέχει τα περιουσιακά στοιχεία που χρειάζονται για να το πετύχει. Αυτά τα βιβλία, που περιέχουν τυπωμένα τα λόγια του Θεού, γίνονται τα περιουσιακά τους στοιχεία, τα εμπορεύματα που σκοπεύουν να πουλήσουν και τα αντικείμενα που χρησιμοποιούν για να βγάλουν επιπλέον κέρδη. Οι αντίχριστοι κρατάνε αυτά τα βιβλία και δεν τα διανέμουν σύμφωνα με την αρχή που απαιτεί ο οίκος του Θεού· αντίθετα, προσπαθούν να βγάλουν κέρδος με ακατάλληλα μέσα, με βάση τις δικές τους προθέσεις. Ποια είναι η αρχή της διανομής των βιβλίων στον οίκο του Θεού; Είναι να διανέμονται σε όλους αυτούς που τους αρέσει να διαβάζουν τα λόγια του Θεού και διψούν για την αλήθεια, κι αυτό να γίνεται δωρεάν. Όσοι άνθρωποι κι αν τα λαμβάνουν, όσα βιβλία κι αν διανέμονται, αυτό γίνεται πάντα δωρεάν. Στον Χριστιανισμό, όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό, δεν λαμβάνει τη Βίβλο δωρεάν· πρέπει να την αγοράσει. Τώρα, όμως, αυτά τα λόγια του Θεού κι αυτά τα βιβλία διανέμονται δωρεάν από τον οίκο του Θεού, κι αυτό είναι κάτι θεμελιώδες. Το πρόβλημα, ωστόσο, προκύπτει όταν οι αντίχριστοι παίρνουν στα χέρια τους αυτά τα βιβλία και δεν τα διανέμουν δωρεάν, σύμφωνα με την αρχή. Υπό κανονικές συνθήκες, όσοι έχουν λίγο θεοφοβούμενη καρδιά θα διένειμαν αυτά τα βιβλία δωρεάν, σύμφωνα με την αρχή, χωρίς χρέωση και χωρίς να προσπαθούν να βγάλουν επιπλέον κέρδη με ακατάλληλα μέσα. Οι αντίχριστοι, όμως, και μόνο αυτοί, μόλις αποκτήσουν αυτά τα βιβλία, θεωρούν πως τους παρουσιάστηκε μια επιχειρηματική ευκαιρία. Έτσι, κάνει την εμφάνισή της η φιλοδοξία και η απληστία τους: «Δεν θα ζημιωθούμε αν δώσουμε δωρεάν τόσο μεγάλα και καλά βιβλία; Δεν θα ήταν ανόητο να μη βγάλουμε μερικά χρήματα από αυτά; Επιπλέον, αυτά τα βιβλία δεν τα βρίσκει κανείς αλλού και οι περισσότεροι άνθρωποι που πιστεύουν στον θεό θα ήθελαν να τα διαβάσουν, όσο κι αν κοστίζουν». Μόλις αντιληφθούν οι αντίχριστοι ότι οι άνθρωποι έχουν αυτήν τη νοοτροπία, αρχίζουν να αναπτύσσουν ορισμένες σκέψεις: «Δεν γίνεται να χάσω αυτήν την ευκαιρία να βγάλω χρήματα· τέτοιες ευκαιρίες δεν εμφανίζονται κι εύκολα. Όταν διανέμω τα βιβλία, πρέπει να χωρίζω τους ανθρώπους σε κατηγορίες και να χρεώνω περισσότερα στους εύπορους, ένα μέτριο ποσό στους μεσαίους, λιγότερα στους φτωχούς, ή ίσως σ’ αυτούς να μην τα διαθέτω καν, να κάνω έκπτωση σε όσους με κολακεύουν και να χρεώνω περισσότερα σε όσους δεν τα πάνε καλά μαζί μου». Συνάδει κάτι τέτοιο με τους κανονισμούς του οίκου του Θεού για τη διανομή των βιβλίων; (Όχι.) Αυτό είναι επιχείρηση. Οι αντίχριστοι αναπτύσσουν τέτοιου είδους ιδέες· ας αφήσουμε κατά μέρος το αν διανέμουν τα βιβλία σύμφωνα με τους κανονισμούς και τις αρχές του οίκου του Θεού και ας μιλήσουμε πρώτα για το πώς αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού. Μόλις πάρουν στα χέρια τους τα βιβλία με τα λόγια του Θεού, τα φυλάνε ως κόρη οφθαλμού; (Όχι.) Δεν τους ενδιαφέρει η οδός της ζωής ούτε η αλήθεια που αναφέρουν τα λόγια του Θεού· δεν τα θεωρούν αξιόλογα και δεν έχουν ούτε καν την παραμικρή περιέργεια γι’ αυτά. Απλώς διαβάζουν τα βιβλία επιπόλαια και επιφανειακά, φυλλομετρούν και κοιτάζουν τυχαία τις σελίδες: «Λέει απλώς πώς κάνει ο θεός το έργο της κρίσης των ανθρώπων, πώς έχει κατακτήσει μια ομάδα ανθρώπων και πώς δίνει στους ανθρώπους έναν σωστό προορισμό. Όσο για το μέλλον της ανθρωπότητας, δεν έχει τέτοιες λεπτομέρειες, άρα αυτό το βιβλίο δεν είναι και τόσο ενδιαφέρον. Παρότι το βιβλίο δεν είναι και πολύ ενδιαφέρον, πολλοί άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να το διαβάσουν. Καλό αυτό· μπορεί να μου φέρει κέρδη». Όταν πέφτουν στα χέρια τους βιβλία με τα λόγια του Θεού, γίνονται εμπορεύματα, που σημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι, τουλάχιστον μερικοί από αυτούς, θα χρειαστεί να ξοδέψουν χρήματα για να αγοράσουν αυτά τα βιβλία. Οι αντίχριστοι, με την πρόφαση ότι πιστεύουν στον Θεό, ότι κάνουν το έργο του οίκου του Θεού και ότι είναι υπεύθυνοι για τη διανομή των βιβλίων με τα λόγια του Θεού, μπαίνουν στη μέση και μεταβάλλουν τη δωρεάν διανομή των βιβλίων από τον οίκο του Θεού σε συναλλαγή, σε αγοραπωλησία. Για τον Θεό, ο λόγος Του δίνεται χωρίς αντάλλαγμα σε όλους όσοι ακούνε προσεκτικά τα λόγια Του· είναι δωρεάν και δεν απαιτείται να δοθεί κανένα αντάλλαγμα. Η μόνη απαίτηση από τους ανθρώπους είναι να αποδέχονται, να ασκούνται και να βιώνουν, να επιτύχουν την υποταγή στα λόγια του Θεού και να γίνουν άνθρωποι που έχουν φόβο Θεού και αποφεύγουν το κακό. Τότε ικανοποιείται ο Θεός, επιτυγχάνεται ο στόχος Του, και τα λόγια Του δεν έχουν ειπωθεί μάταια. Βρίσκει παρηγοριά σ’ αυτό. Αυτή είναι η επιθυμία του Θεού αλλά και ο σκοπός του έργου διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών που εκτελεί Εκείνος πάνω στον άνθρωπο, η πιο όμορφη επιθυμία του Δημιουργού για τα δημιουργήματα. Ο Θεός παρέχει σε όσους Τον ακολουθούν τα λόγια Του, αυτό που έχει και είναι Αυτός, καθώς και τις προθέσεις Του, συνεχώς και χωρίς αντάλλαγμα. Πρόκειται για μια πράξη τόσο καθαρή, άγια και μεγαλειώδη· δεν υπάρχει εδώ καμία συναλλαγή. Για κάθε άνθρωπο που ακούει προσεκτικά και με λαχτάρα τα λόγια του Θεού, κάθε πρόταση που λέει ο Θεός είναι ανεκτίμητη. Οι άνθρωποι λαμβάνουν από τον Θεό την αλήθεια και τα λόγια Του δωρεάν, και, βαθιά μέσα τους, αυτό που θέλουν να κάνουν για τον Θεό είναι να Του το ξεπληρώσουν, να ικανοποιήσουν τις προθέσεις Του και να Του δώσουν την ευκαιρία να νιώσει παρηγοριά, ώστε σύντομα να ολοκληρωθεί και το σπουδαίο έργο Του. Αυτή είναι η σιωπηρή συμφωνία που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στον Δημιουργό και τη δημιουργημένη ανθρωπότητα. Οι αντίχριστοι, όμως, τα μετατρέπουν όλα αυτά σε συναλλαγή. Την ομιλία και το έργο του Θεού, καθώς και την ανάγκη των ανθρώπων για την παροχή των λόγων του Θεού, τα εκμεταλλεύονται ως ευκαιρία για να βγάλουν προσωπικό κέρδος, και να αποκτήσουν χρήματα και οφέλη που δεν πρέπει να αποκτήσουν. Όταν κάποιος έχει τέτοια συμπεριφορά, δεν αξίζει ανάθεμα; Σε ποια από τις δηλώσεις του Θεού είδες ή άκουσες πως ο Θεός μιλάει στην ανθρωπότητα με αντάλλαγμα κάποια αποζημίωση; Πόσο πάει μια πρόταση, πόσο πάει ένα χωρίο, ένα κήρυγμα, ένα βιβλίο ή ακόμα ένα κλάδεμα, μια κρίση και παίδευση, ένα ραφινάρισμα ή το δώρο της ζωής; Είπε ποτέ ο Θεός τέτοια λόγια; (Όχι.) Ο Θεός δεν είπε ποτέ τέτοια πράγματα. Κάθε πρόταση, χωρίο και κείμενο που εκδίδει ο Θεός, κάθε κλάδεμα, παίδευση και κρίση ή δοκιμασία και ραφινάρισμα που λαμβάνουν οι άνθρωποι από τον Θεό, καθώς και η παροχή και η θρέψη των λόγων του Θεού, και ούτω καθεξής, πώς γίνεται όλα αυτά να μετρηθούν με χρήματα; Τι από όλα αυτά μπορούν να αποκτήσουν οι άνθρωποι με αντάλλαγμα χρήματα ή υλικά αγαθά, ή καταβάλλοντας σαρκικό αντίτιμο; Τίποτα από αυτά. Όλα όσα κάνει ο Θεός, όλες οι αλήθειες που εκφράζει ο Θεός, είναι ανεκτίμητα. Ακριβώς επειδή είναι ανεκτίμητα, επειδή δεν υπάρχει κανένα ποσό ούτε υλικό αγαθό που θα μπορούσαν οι άνθρωποι να δώσουν ως αντάλλαγμα για τα υπάρχοντα και το είναι του Θεού, Εκείνος λέει πως παρέχει τα λόγια Του στους ανθρώπους δωρεάν. Κι όμως, οι αντίχριστοι δεν βλέπουν την ανεκτίμητη και πολύτιμη φύση που έχουν οι αλήθειες, καθώς και αυτό που έχει και είναι ο Θεός, και τα οποία εκφράζει· αντίθετα, προσπαθούν από όλα αυτά να βγάλουν υπερβολικά κέρδη με ακατάλληλα μέσα, κι αυτό είναι μεγάλη ντροπή!

Κάποιοι αντίχριστοι, προκειμένου να βασανίσουν τους ανθρώπους, να εδραιώσουν τη φήμη και το κύρος τους, και να κάνουν αισθητή στους άλλους την τρομοκρατία και την ισχύ τους, κρατάνε τα λόγια του Θεού και δεν τα διανέμουν στους αδελφούς και τις αδελφές οι οποίοι βρίσκονται σε χαμηλότερη ιεραρχία απ’ τους ίδιους. Έτσι, σε κάποιες εκκλησίες όπου έχουν εξουσία τέτοιοι κακοί άνθρωποι και αντίχριστοι, οι αδελφοί και οι αδελφές απομένουν χωρίς λόγια του Θεού για να διαβάσουν και χωρίς κηρύγματα του Θεού για να ακούσουν. Οι άνθρωποι που τα προκαλούν αυτά δεν αξίζουν κατάρες; Σαν τι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού μέχρι τώρα; Σαν προσωπική τους περιουσία. Τα λόγια του Θεού τα δίνει ο Θεός σε όσους πιστεύουν ειλικρινά σ’ Εκείνον και Τον ακολουθούν· δεν χαρίζονται σε ένα και μόνο άτομο, και σίγουρα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Τα λόγια του Θεού απευθύνονται σε όλη την ανθρωπότητα και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μην παραχωρεί την ομιλία του Θεού, για κανένα λόγο και με καμία δικαιολογία. Κι όμως, οι αντίχριστοι παίζουν ακριβώς έναν τέτοιον ρόλο, και μάλιστα αψηφώντας τους κανόνες. Κάποιοι αντίχριστοι, αφού παραλάβουν τις ηχογραφήσεις των πιο πρόσφατων κηρυγμάτων, πρώτα τις ακούνε και, αν ανακαλύψουν κάποιο νέο φως και δουν ότι υπάρχει περιεχόμενο που δεν γνώριζαν, αποφασίζουν να μη διανείμουν τη συγκεκριμένη σειρά κηρυγμάτων στους ανθρώπους για τους οποίους είναι υπεύθυνοι. Κρυφά απ’ όλους, παρακρατούν τις ηχογραφήσεις των κηρυγμάτων. Με ποιο σκοπό το κάνουν αυτό; Ο σκοπός τους είναι να κάνουν επίδειξη στις συναθροίσεις, που είναι το ίδιο με το να εμπλέκονται σε πωλήσεις. Μέσα από αυτήν την πράξη επίδειξης, όταν οι άνθρωποι στους οποίους προΐστανται ακούνε περιεχόμενο που δεν είχαν ξανακούσει και που είναι όλο νέο, αποκτούν μεγάλη εκτίμηση για τους αντίχριστους, κι έτσι επιτυγχάνεται ο σκοπός των αντίχριστων. Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί πως, στις απανταχού εκκλησίες, υπάρχουν αναμφίβολα κάποιοι άνθρωποι που δεν διανέμουν ούτε εγκαίρως ούτε εξολοκλήρου τα κηρύγματα συναναστροφής ή τις ηχογραφήσεις· είναι απόλυτα σίγουρο πως υπάρχουν τέτοια άτομα. Επιπλέον, κάποιοι αντίχριστοι διανέμουν βιβλία με τα λόγια του Θεού με βάση τη στάση των ανθρώπων απέναντί τους, τα δίνουν, δηλαδή, σε όσους κερδίζουν την εύνοιά τους ή τους κολακεύουν. Παρότι τα βιβλία διατίθενται δωρεάν, δεν μπορεί να τα λάβει εύκολα ο καθένας· η αρχή της έγκαιρης και δωρεάν διανομής τίθεται σε κίνδυνο στα χέρια των αντίχριστων και υπόκειται σε διάφορες προϋποθέσεις. Μπορεί να δώσουν απρόθυμα τα βιβλία σε όσους είναι μαζί τους ή τους ακούνε, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι αυτό θα γίνει εγκαίρως· όσο για εκείνους που διαφωνούν με τις απόψεις των αντίχριστων ή φτάνουν ακόμα και στο σημείο να τους εναντιωθούν, σε αυτούς οι αντίχριστοι μπορεί να δώσουν τα βιβλία επιλεκτικά ή ακόμα και καθόλου. Οι αντίχριστοι δεν προσπαθούν μόνο να βγάλουν επιπλέον κέρδη με ακατάλληλα μέσα διανέμοντας τα βιβλία με τα λόγια του Θεού, αλλά από πάνω τα χρησιμοποιούν όλα αυτά ως μέθοδο για να προσελκύσουν κόσμο, να φέρουν κόσμο με το μέρος τους, καθώς και για να καταπιέσουν ή να βασανίσουν τους άλλους· είναι ικανοί για κάθε είδους παράπτωμα. Μπορούν ακόμα και να απειλήσουν, λέγοντας πως, αν κάποιος μιλήσει άσχημα γι’ αυτούς, αν δεν τους εκλέξει ή αν ψηφίσει εναντίον τους, τότε ίσως δεν δώσουν τα λόγια του Θεού στον συγκεκριμένο άνθρωπο, με σκοπό να του κάνουν αντίποινα. Γι’ αυτό, ορισμένοι άνθρωποι, από φόβο μήπως δεν καταφέρουν να λάβουν εγκαίρως τα βιβλία με τα λόγια του Θεού ή τις ηχογραφήσεις των κηρυγμάτων, τρομοκρατούνται από αυτούς τους αντίχριστους. Ακόμα κι αν οι αντίχριστοι κάνουν κακό και οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι υποστούν άδικη μεταχείριση, δεν τολμούν να τους κάνουν αναφορά, από φόβο μήπως υποστούν καταπίεση και βασανισμό από τους αντίχριστους, μήπως χάσουν την επαφή με τον Άνωθεν, και μήπως στερηθούν το πότισμα και τις προμήθειες από τον Άνωθεν. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Οπωσδήποτε, είναι εκατό τοις εκατό σίγουρο. Οι αντίχριστοι εμπλέκονται σε κάθε είδους κακές πράξεις· όχι μόνο αγωνίζονται να αποκτήσουν δύναμη και κέρδη, σχηματίζουν κλίκες και δημιουργούν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, αλλά δεν κάνουν και καμία εξαίρεση όταν έρχεται η ώρα να διανείμουν τα λόγια του Θεού. Εκμεταλλεύονται οτιδήποτε μπορεί να τους δώσει τη δυνατότητα να κερδίσουν οφέλη με ακατάλληλα μέσα, και να αποκτήσουν θέση και ισχύ· δεν χαρίζονται σε τίποτα, ούτε στα λόγια του Θεού. Έχουν συμβεί τέτοια πράγματα στην εκκλησία σας, γύρω σας; Κάποιοι αντίχριστοι απειλούν τους υφισταμένους τους με τα εξής λόγια: «Αν δεν με εκλέξεις, αν κάνεις αναφορά για μένα στον άνωθεν, αν δεν με συμπαθήσεις, αν με καρφώσεις και το μάθω, τότε δεν θα λαμβάνεις πια τις ηχογραφήσεις των κηρυγμάτων. Θα σου κόψω την προμήθεια, θα σ’ αφήσω χωρίς τροφή, να πεθάνεις από τη δίψα και την πείνα!» Δεν είναι φαύλη η διάθεση των αντίχριστων; Είναι απίστευτα φαύλη! Είναι ικανοί να κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις.

Αν έρθετε αντιμέτωποι με τέτοιους αντίχριστους, πώς θα τους μεταχειριστείτε; Τολμάτε να τους αναφέρετε στον Άνωθεν; Τολμάτε να ενώσετε τις δυνάμεις σας και να τους απορρίψετε; (Ναι.) Τώρα λέτε ναι, όταν, όμως, τους αντιμετωπίσετε στην πραγματικότητα, ίσως να μην τολμήσετε· ίσως να κάνετε πίσω και να σκεφτείτε: «Έχω μικρό ανάστημα, είμαι νέος, είμαι αδύναμος και μόνος. Αν πράγματι μαζευτούν οι αντίχριστοι για να μου κάνουν τον νταή, δεν θα έρθει το τέλος μου; Πού είναι ο Θεός; Ποιος να ακούσει τα παράπονά μου; Ποιος να αποκαταστήσει τις αδικίες και να εκδικηθεί εκ μέρους μου; Ποιος να με υπερασπιστεί;» Γιατί έχεις τόσο λίγη πίστη; Εφόσον δειλιάζεις όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με έναν αντίχριστο, αν σε απειλούσε ο ίδιος ο Σατανάς, τότε τι θα έκανες; Θα σταματούσες να πιστεύεις στον Θεό; Τι θα έκανες αν ένας αντίχριστος δεν σου διένειμε τα λόγια του Θεού; Κι αν σε έβαζε να πληρώσεις για τα βιβλία με τα λόγια του Θεού; Κι αν κάθε φορά που ο αντίχριστος σου διένειμε βιβλία με τα λόγια του Θεού σε δυσκόλευε και σου μιλούσε άσχημα; Είναι εύκολο να διαχειριστεί κανείς αυτήν την κατάσταση; Θα σου πω μια έξυπνη στρατηγική: Κάθε φορά που κοντεύει η διανομή των βιβλίων, πρέπει να παίρνεις τον αντίχριστο κατά μέρος, να του μιλάς ζωηρά με γλυκά λόγια, και να τον λούζεις με επαίνους και κομπλιμέντα για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του. Και μόλις σου διανείμει τα βιβλία με τα λόγια του Θεού και τις ηχογραφήσεις των κηρυγμάτων, τότε βρες μια ευκαιρία να του κάνεις αναφορά στον Άνωθεν. Αν δεν υπάρχει τρόπος να του κάνεις αναφορά στον Άνωθεν, βρες μια ευκαιρία να ενώσεις τις δυνάμεις σου με αδελφούς και αδελφές που έχουν διάκριση για να περιορίσετε τον αντίχριστο και να του περάσετε δεσμά. Κάτι τέτοιο αποκλείει στ’ αλήθεια κάθε ζημία προς την εκκλησία και συνάδει απόλυτα με τις προθέσεις του Θεού. Ίσως κάποιοι ρωτήσουν: τι θα γίνει αν ο αντίχριστος ανακαλύψει αυτό το σχέδιο; Αν δεν είσαι βέβαιος αυτήν τη φορά, τότε περίμενε την επόμενη ευκαιρία. Όταν έχεις το θάρρος και οι συνθήκες είναι κατάλληλες, τότε θα ενεργήσεις. Με δυο λόγια, αν φοβάσαι πως ο αντίχριστος θα σου στερήσει την τροφή, τότε μην κάνεις μεγάλη φασαρία από την αρχή. Να μην εκτεθείς ούτε να αφήσεις τον αντίχριστο να σε διακρίνει. Όταν θα έχεις κερδίσει αρκετό ανάστημα, όταν θα έχεις τους κατάλληλους ανθρώπους, τους σωστούς ανθρώπους, καθώς και περισσότερους ανθρώπους που θα μπορούν να σταθούν μαζί σου ενάντια στον αντίχριστο, που θα μπορούν να διακρίνουν και να απορρίψουν τον αντίχριστο, τότε μπορείς να έρθεις σε ρήξη με τον αντίχριστο. Πώς σου ακούγεται αυτή η στρατηγική; (Καλή.) Ίσως πουν κάποιοι: «Αυτό δεν είναι εξαπάτηση; Ο Θεός δεν θέλει να είμαστε έντιμοι άνθρωποι; Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται έντιμο». Πρόκειται για εξαπάτηση; (Όχι.) Πρόκειται για παιχνίδι με έναν διάβολο. Όλες οι μέθοδοι είναι αποδεκτές όταν αντιμετωπίζει κανείς έναν αντίχριστο, δηλαδή έναν διάβολο.

Φοβάστε τους αντίχριστους; Ας υποθέσουμε πως υπάρχει στ’ αλήθεια ένας αντίχριστος κοντά σου, στην εκκλησία σου. Τον έχεις παρατηρήσει: έχει ισχύ και θέση, και τον υποστηρίζουν πολλοί άνθρωποι. Έχει μια κλίκα, μερικούς πιστούς ακολούθους. Θα τον φοβόσουν; Κάποιοι λένε πως θα τον φοβούνταν. Είναι σωστό να φοβάται κανείς; Αυτός ο φόβος έχει τουλάχιστον μία καλή και σωστή πτυχή. Γιατί το λέω αυτό; Αν τον φοβάσαι, αυτό δείχνει τουλάχιστον ότι, μέσα σου, πιστεύεις πως είναι κακός, πως μπορεί να σε βασανίσει και να σε βλάψει, πως δεν είναι καλός άνθρωπος ούτε κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια· τουλάχιστον αυτά τα κατανοείς και τα διακρίνεις μέσα σου. Παρότι ίσως να μην έχεις τη δυνατότητα να τον αναγνωρίσεις ως αντίχριστο ή να διακρίνεις ότι είναι αντίχριστος, αν μη τι άλλο γνωρίζεις πως δεν είναι καλός άνθρωπος, ούτε κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια, ούτε σωστός, καλοσυνάτος ή έντιμος άνθρωπος, κι έτσι τον φοβάσαι. Τι είδους ανθρώπους φοβούνται οι κανονικοί και συνηθισμένοι ή άδολοι άνθρωποι, εκτός από τους δαίμονες; (Τους κακούς ανθρώπους.) Όλοι φοβούνται τους κακούς ανθρώπους. Αν μη τι άλλο, γνωρίζεις μέσα σου πως αυτός ο άνθρωπος είναι κακός. Σε αυτήν τη βάση, παρατήρησε τη στάση του απέναντι στα λόγια του Θεού και στις αλήθεια-αρχές· δες αν κάνει πράξη την αλήθεια, διάκρινε τις διάφορες συμπεριφορές του, και προσπάθησε να κατανοήσεις και να διακρίνεις την ουσία του μέσα από αυτές τις συμπεριφορές. Στο τέλος, αν μπορέσεις να προσδιορίσεις ότι πρόκειται για αντίχριστο, τότε ο φόβος σου θα περιλαμβάνει άλλο ένα στοιχείο: το να τον διακρίνεις. Παρότι μπορεί μέσα σου να τον φοβάσαι, δεν θα είσαι με το μέρος του και μέσα σου θα τον απορρίπτεις· αυτό είναι καλό ή κακό; (Είναι καλό.) Αν σου ζητήσει να κάνεις κακό μαζί του, εσύ θα συμφωνήσεις; Θα έχεις μέσα σου διάκριση απέναντι σ’ αυτήν την πράξη; Αν σου ζητήσει να εξαπολύσεις ύβρεις στον Θεό ή να Τον κρίνεις μαζί του, εσύ θα συμφωνήσεις; Αν σου ζητήσει να συνεργαστείτε για να βασανίσετε τους άλλους και να μην διανείμετε τα βιβλία με τα λόγια του Θεού σε ορισμένα άτομα, εσύ θα συμφωνήσεις; Μπορεί να μην είσαι εκατό τοις εκατό σίγουρος πως δεν θα συμφωνήσεις σε όλα αυτά, αλλά, αν μη τι άλλο, θα έχεις μέσα σου διάκριση όσον αφορά τις πράξεις του. Ίσως κάνεις κάποια πράγματα μαζί του απρόθυμα και επειδή εξαναγκάζεσαι, αλλά αυτό θα συμβεί μόνο επειδή αναγκάστηκες να το κάνεις, δεν θα το κάνεις οικειοθελώς και, τουλάχιστον, δεν θα είσαι ο κύριος αυτουργός· το πολύ πολύ να είσαι συνεργός στα εγκλήματά του. Ίσως να μην τον εκθέσεις και να μην τον προκαλέσεις κατά πρόσωπο, αλλά δεν θα ενεργήσεις και σαν ακόλουθος ή συνεργός του. Σε έναν βαθμό, κάτι τέτοιο αποτελεί απόρριψη του αντίχριστου. Οι περισσότεροι άνθρωποι, επειδή φοβούνται τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους, μπορούν να κάνουν μόνο παραχωρήσεις για να προστατευτούν· το ότι καταφέρνεις, λοιπόν, να κάνεις κάτι τέτοιο ως προσωρινή, πρόχειρη λύση είναι ήδη αρκετό. Άραγε, όμως, το ότι έφτασες σε αυτό το επίπεδο σημαίνει και ότι μένεις ακλόνητος στη μαρτυρία σου; Σημαίνει και ότι τηρείς τις αλήθεια-αρχές; Σημαίνει και ότι έχεις νικήσει τον Σατανά; Στα μάτια του Θεού, όχι. Πώς μπορείς, λοιπόν, να καταφέρεις να μείνεις ακλόνητος στη μαρτυρία σου; Όλοι σας στερείστε ένα μονοπάτι και απλώς κάνετε παραχωρήσεις για να προστατευτείτε: «Αυτός κάνει κακό, αλλά εγώ δεν τολμώ να κάνω κακό μαζί του· φοβάμαι την τιμωρία. Αυτός είναι κακός άνθρωπος· κάνει κακές πράξεις για να βασανίζει τους ανθρώπους. Όπως και να ’χει, όμως, αφού εγώ ο ίδιος δεν έχω βασανίσει κανέναν, όλα καλά. Δεν θα με κατηγορήσει κανένας γι’ αυτό το κακό». Αν αυτό είναι το περισσότερο που μπορείς να κάνεις, είναι ήδη αρκετό· είσαι απλώς ανθρωπάρεσκος και παραμένεις κολλημένος σε μια μέση λύση, κι αδυνατείς να καταθέσεις μαρτυρία. Τι πρέπει να γίνει, λοιπόν, για να καταθέσεις μαρτυρία; Από την πλευρά του δόγματος, οφείλεις να απορρίψεις τους κακούς ανθρώπους, να απορρίψεις και να εκθέσεις τους αντίχριστους, και να μην τους αφήσεις ανεξέλεγκτους να κάνουν κακές πράξεις στον οίκο του Θεού και να ζημιώνουν τον οίκο του Θεού. Γνωρίζεις, όμως, με ποιον συγκεκριμένο τρόπο θα το κάνεις αυτό; (Θα το αναφέρω και θα το πω στον Άνωθεν.) Μέχρι εκεί φτάνουν οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις που μπορείτε να εκπληρώσετε; Αυτή είναι όλη κι όλη η μαρτυρία στην οποία μπορείτε να μείνετε ακλόνητοι, αυτό είναι όλο κι όλο το ανάστημα που έχετε; Εκτός από το να αναφέρετε έναν αντίχριστο, τι άλλο μπορείτε να κάνετε; (Μπορούμε πρώτα να συγκεντρώσουμε τα γεγονότα που δείχνουν τη σταθερή συμπεριφορά και τις κακές πράξεις του αντίχριστου, κι έπειτα να συναναστραφούμε πάνω στη διάκριση του αντίχριστου με τους αδελφούς και τις αδελφές, με βάση αυτά τα γεγονότα. Μόλις οι αδελφοί και οι αδελφές αναπτύξουν διάκριση απέναντι στον αντίχριστο, μπορούν όλοι μαζί να αναλάβουν δράση για να εκθέσουν τον αντίχριστο και, στη συνέχεια, μπορούμε να τον αποβάλουμε από την εκκλησία.) Σωστά είναι μεν τα βήματα και οι διαδικασίες, τι γίνεται, όμως, με κάποιες ειδικές περιπτώσεις; Μιλάς από τη θέση του επικεφαλής· τι γίνεται, όμως, όταν ένας συνηθισμένος πιστός συναντήσει έναν αντίχριστο; Δεν θα είναι εντελώς ανίσχυρος απέναντί του; Τι θα κάνατε σε μια τέτοια περίσταση; Θα σας πω μια ιστορία για την καταγραφή και την αναφορά εσόδων και εξόδων. Κάποιος ήταν υπεύθυνος να κρατάει έναν λογαριασμό για εξωτερική χρήση και έναν λογαριασμό για εσωτερική χρήση. Μια μέρα, προέκυψε διαφορά διακοσίων δολαρίων στον εσωτερικό λογαριασμό. Αργότερα, ήρθε ο επόπτης για να ελέγξει τους λογαριασμούς, βρήκε τη διαφορά και είπε: «Σκίστε τον εσωτερικό λογαριασμό. Κρατήστε μόνο τον εξωτερικό, για να μην υπάρχουν αποδείξεις». Ένα από τα άτομα που βρίσκονταν εκεί διαφώνησε λέγοντας: «Πρόκειται για προσφορά. Όσα χρήματα κι αν είναι, είναι χρήματα του Θεού· δεν μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο». Ο επόπτης δεν είπε τίποτα, ενώ κάποιος άλλος είπε: «Τι είναι διακόσια δολάρια; Όταν κάνουν υπεξαίρεση οι αντίχριστοι, καταχρώνται δεκάδες χιλιάδες δολάρια». Έτσι έλυσαν, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι το συγκεκριμένο ζήτημα. Έπειτα, όμως, ένας άνθρωπος θεώρησε πως αυτή η προσέγγιση ήταν λάθος και το ανέφερε στους ανωτέρους του, στην ομάδα λήψης αποφάσεων. Τα μέλη της ομάδας είπαν πως τα διακόσια δολάρια δεν ήταν αξιόλογο ποσό και πως δεν είχαν χρόνο να ασχοληθούν μ’ αυτό. Όταν το ζήτημα αναφέρθηκε στους επικεφαλής της εκκλησίας, δεν ασχολήθηκαν ούτε εκείνοι και όλοι τους το αγνόησαν. Ο άνθρωπος που είχε αναφέρει το πρόβλημα ταράχτηκε και είπε: «Πώς γίνεται να είναι έτσι όλοι τους; Πώς γίνεται να είναι τόσο ανεύθυνοι απέναντι στις προσφορές του Θεού; Τολμούν ακόμα και να συμμετέχουν τόσο εξόφθαλμα σε μια απάτη!» Ήταν ταραγμένος με αυτό το θέμα. Όταν μια μέρα επισκέφτηκα αυτούς τους ανθρώπους, ο ίδιος ανέφερε το πρόβλημα σ’ Εμένα, λέγοντας πως ο υπεύθυνος για τα λογιστικά ήταν απρόσεκτος, πως τα είχε κάνει θάλασσα με τον λογαριασμό και, στο τέλος, είχε δημιουργηθεί μια διαφορά. Μπορεί το ζήτημα να μην ήταν ιδιαίτερα σοβαρό, αλλά κάθε εμπλεκόμενος κράτησε διαφορετική στάση. Οι υποτιθέμενοι επόπτες και επικεφαλής δεν ασχολήθηκαν με το πρόβλημα. Όχι μόνο δεν έδιωξαν τον υπεύθυνο για τα λογιστικά, αλλά βρήκαν και μια δικαιολογία για να τον προστατέψουν. Ο άνθρωπος που ανέφερε το πρόβλημα συνέχισε να το αναφέρει· πολλοί, όμως, τον έκαναν πέρα. Πείτε Μου, τι είδους νοοτροπία είχε αυτός ο άνθρωπος όταν ανέφερε το πρόβλημα; Θα το είχε αναφέρει αν είχε την ίδια στάση με τον άλλον, εκείνον που είπε «Διακόσια δολάρια είναι, γιατί κάνεις τέτοιο σαματά; Όταν κάνουν υπεξαίρεση οι αντίχριστοι, καταχρώνται δεκάδες χιλιάδες δολάρια»; Δεν θα το είχε αναφέρει. Αν έλεγε: «Δεν είναι δικά μου χρήματα· όποιος θέλει να τα καταχραστεί ας τα καταχραστεί, εκείνος θα είναι υπεύθυνος. Εγώ, πάντως, δεν καταχράστηκα τίποτα, κι έτσι δεν χρειάζεται να αναλάβω αυτήν την ευθύνη» ή «Το ανέφερα ήδη στην ομάδα λήψης αποφάσεων και στους επικεφαλής της εκκλησίας, και όλοι τους με αγνόησαν, άρα έκανα ό,τι μου αναλογούσε και δεν χρειάζεται να ασχοληθώ περαιτέρω» —αν κρατούσε αυτήν τη στάση, θα είχε επιμείνει και πάλι να το αναφέρει τόσο ανένδοτα; Σε καμία περίπτωση· οι περισσότεροι άνθρωποι θα σταματούσαν το πολύ αφότου το ανέφεραν στην ομάδα λήψης αποφάσεων. Αυτός ο άνθρωπος, όμως, μόλις υπέβαλε την αναφορά του στην ομάδα λήψης αποφάσεων, άκουσε τη συναναστροφή Μου πάνω στην ιστορία του Νώε και του Αβραάμ. Όταν την άκουσε, συγκινήθηκε και σκέφτηκε: «Ο Νώε, αφού άκουσε τα λόγια του Θεού, τα τήρησε για πάρα πολλά χρόνια χωρίς να κάνει πίσω. Κι εγώ συναντώ αυτήν τη μικρή δυσκολία και δεν επιμένω· δεν πρέπει να ενεργεί έτσι ένας άνθρωπος!» Έτσι, επέμεινε στην αναφορά του μέχρι που αυτή έφτασε, τελικά, στον Άνωθεν, και ο Άνωθεν ασχολήθηκε με το πρόβλημα. Πιστεύετε πως υπάρχουν ανάμεσά σας πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; Αν σας τύχαινε μια τέτοια κατάσταση, πόσοι από εσάς θα επιμένατε όπως έκανε αυτός ο άνθρωπος; Θα πιστεύατε κι εσείς πως διακόσια δολάρια δεν είναι πολλά, πως δεν έγινε και τίποτα, κι επομένως θα θεωρούσατε πως δεν είναι ανάγκη να τηρεί κανείς τόσο αυστηρά τις αρχές ή να είναι τόσο σοβαρός, και πως μπορείτε να περιμένετε να εμφανιστεί μεγάλη διαφορά για να υποβάλετε αναφορά; Μήπως θα σκεφτόσασταν: «Σε κάθε περίπτωση, εκπλήρωσα την ευθύνη μου. Το αν θα ασχοληθεί ή δεν θα ασχοληθεί κανείς με το ζήτημα είναι δουλειά των επικεφαλής. Εγώ δεν είμαι παρά ένας συνηθισμένος πιστός, τόση δύναμη έχω, τόσα μπορώ να κάνω. Το ανέφερα, εκπλήρωσα την υποχρέωσή μου· τα υπόλοιπα δεν με απασχολούν»; Έτσι δεν θα σκεφτόσασταν; Κι αν κάποιος σας καταπίεζε, δεν θα τολμούσατε να το αναφέρετε, έτσι δεν είναι; Αυτός ο άνθρωπος αντιμετώπισε καταπίεση κατά τη διαδικασία αναφοράς του προβλήματος, με κάποιους να τον ενοχοποιούν και να τον καταδικάζουν, προσπαθώντας συνεχώς να τον βασανίζουν. Τι κακόβουλοι που πρέπει να είναι αυτοί οι άνθρωποι! Τα θυμάμαι αυτά τα λίγα άτομα· γιατί τα θυμάμαι; Έτρωγαν το φαγητό του οίκου του Θεού και απολάμβαναν όλες τις αλήθειες που προμήθευε ο Θεός, κι όμως κρατούσαν τέτοια στάση απέναντι στις προσφορές του Θεού. Μπορούν να θεωρηθούν άνθρωποι του οίκου του Θεού; Δεν είναι άξιοι! Δεν υπήρχε η απαίτηση να μείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους, καθώς δεν είχαν τον αντίστοιχο χαρακτήρα. Αφού, όμως, δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε καν αυτό που έπρεπε, άξιζαν να παραμείνουν στον οίκο του Θεού; Πρέπει να θυμάται κανείς αυτούς τους ανθρώπους; Τους συμπαθείτε αυτούς τους ανθρώπους; (Όχι.) Τι είδους ανθρώπους συμπαθείτε, λοιπόν; (Όσους τηρούν τις αρχές, όσους επιμένουν να προστατεύουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού μέχρι τέλους.) Μου προκαλούν αηδία οι άχρηστοι που τρομάζουν στη θέα των επιβλητικών ανθρώπων αλλά βρίσκουν την πυγμή τους μπροστά στους άδολους. Μου προκαλούν επίσης αηδία όσοι δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει, όσοι αδιαφορούν για την αλήθεια και ειδικά όσοι ακούνε κηρύγματα εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δεν έχουν κατανοήσει καθόλου την αλήθεια και δεν έχουν αλλάξει ούτε στο ελάχιστο και, βαθιά μέσα τους, ακόμα αντιστέκονται και επαγρυπνούν απέναντι στον Θεό. Αν δεν υπάρχουν περιπτώσεις που αυτοί οι άνθρωποι κάνουν ξεκάθαρα κακό, τότε δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αντίχριστοι, αλλά Μου προκαλούν αηδία. Πόση αηδία; Ακριβώς όση και οι αντίχριστοι. Γιατί; Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα προς πώληση, προς ανταλλαγή και συναλλαγή, με σκοπό το κέρδος. Αυτό το είδος ανθρώπου μπορεί να μη βγάλει κέρδος από τα λόγια του Θεού, αλλά από τη στάση με την οποία αντιμετωπίζει τα λόγια του Θεού μπορούμε να συμπεράνουμε πως είναι ακριβώς ίδιο είδος με τους αντίχριστους, πως δεν ακολουθεί την οδό του Θεού, πως δεν έχει καν την απλή και εντελώς θεμελιώδη στάση που οφείλει να έχει απέναντι στις προσφορές του Θεού, και πως δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι Ιούδες, που πουλάνε τον Κύριο και τους φίλους τους. Τι σκέψεις κάνετε αφού ακούσατε αυτήν την ιστορία; Εσείς μπορείτε να τηρήσετε τις αρχές και να επιμείνετε στη στάση σας σε τέτοιες καταστάσεις; Αν είσαι ένας άχρηστος, αν συνεχώς κάνεις πίσω, νιώθεις συνεχώς φόβο για τη δύναμη των αντίχριστων, αν φοβάσαι μήπως σε βασανίσουν, αν φοβάσαι μήπως σε βλάψει η ισχύς τους και νιώθεις συνεχώς φόβο μέσα σου, αλλά δεν έχεις τη σοφία να ανταποκριθείς σ’ αυτό, ενώ κάνεις συνέχεια παραχωρήσεις στους αντίχριστους και δεν τολμάς να τους αναφέρεις ή να τους εκθέσεις ούτε να ενώσεις τις δυνάμεις σου με άλλους για να τους απορρίψετε, τότε δεν είσαι κάποιος που μπορεί να μείνει ακλόνητος στη μαρτυρία του για τον Θεό· είσαι ένας άχρηστος, κάποιος που δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει. Όταν οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα και τα χρησιμοποιούν για να αποκτήσουν οι ίδιοι υπερβολικά κέρδη με ακατάλληλα μέσα, για να σε απειλήσουν και να σου κόψουν την τροφή, αν και τότε, σε τέτοιες καταστάσεις, δεν μπορείς να τους απορρίψεις, άραγε είσαι νικητής; Αξίζεις να είσαι ακόλουθος του Θεού; Αν δεν έχεις ούτε καν την ικανότητα να αποκτήσεις τα λόγια και την πνευματική τροφή που σου δίνει δωρεάν ο Θεός, και δεν μπορείς ούτε καν να φας, να πιεις ή να απολαύσεις αυτά τα πράγματα, τότε πόσο ανάξιος μπορεί να είσαι;

Τα γεγονότα πάνω στα οποία μόλις συναναστράφηκα αποτελούν εκδηλώσεις του ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα. Οι αντίχριστοι δεν τρώνε και δεν πίνουν τα λόγια του Θεού, και δεν αποδέχονται την αλήθεια· μόνο διαβάζουν επιπόλαια τα λόγια του Θεού και τους ρίχνουν καμιά ματιά για να τα κάνουν στολίδια τους. Αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν να ήταν κτήμα τους και προσωπική τους ιδιοκτησία, προκειμένου να κάνουν συναλλαγές και να αποκτήσουν τα χρήματα και τα οφέλη που επιθυμούν, αλλά και να ελέγξουν το πόσο ελεύθερα θα μπορεί ο εκλεκτός λαός του Θεού να διαβάσει, να φάει και να πιει τα λόγια του Θεού. Αντίχριστοι σαν κι αυτούς είναι κακοί άνθρωποι, διάβολοι, δύσπιστοι· ανήκουν στους μη πιστούς! Όποιος τέτοιος άνθρωπος εμφανιστεί στον οίκο του Θεού πρέπει να αποβληθεί, και μάλιστα για πάντα! Τολμάτε να απορρίψετε έναν τέτοιο άνθρωπο όταν τον συναντήσετε; Τολμάτε να ενώσετε τις δυνάμεις σας και να τον εκθέσετε; Πρέπει να εκτεθεί· πρέπει να απορριφθεί. Στον οίκο του Θεού βασιλεύει η αλήθεια. Αν δεν έχεις τέτοιο ανάστημα, αυτό αποδεικνύει ότι τα λόγια του Θεού και η αλήθεια δεν έχουν γίνει ζωή μέσα σου. Αν είσαι συνεσταλμένος, αν φοβάσαι τους σατανάδες, αν φοβάσαι τους κακούς ανθρώπους, αν προτιμάς να κάνεις παραχωρήσεις για να προστατευτείς παρά να πολεμήσεις τους αντίχριστους, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα φας, δεν θα πιεις και δεν θα κερδίσεις τα λόγια του Θεού, τότε σου αξίζει να λιμοκτονήσεις και δεν πρόκειται να σε λυπηθεί κανείς αν σου συμβεί αυτό. Αν βρεθείτε σε τέτοιες καταστάσεις, πώς πρέπει να επιλέξετε να ασκηθείτε; Πρέπει να τις εκθέσετε αμέσως. Τα λόγια του Θεού δεν είναι εμπορεύματα· παρέχονται σε όλα τα μέλη του εκλεκτού λαού του Θεού και δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μην παραχωρεί τα λόγια του Θεού και να τα κρατάει για τον εαυτό του. Τα λόγια του Θεού πρέπει να διανέμονται δωρεάν και χωρίς επιβάρυνση σε όλο τον εκλεκτό λαό που ακολουθεί τον Θεό. Όποιος δεν τα παραχωρεί και προσπαθεί να βγάλει από αυτά υπερβολικά κέρδη με ακατάλληλα μέσα ή έχει προσωπικά σχέδια για τα λόγια του Θεού αξίζει κατάρες. Πρόκειται για άτομα απέναντι στα οποία ο εκλεκτός λαός του Θεού πρέπει να ορθώνει το ανάστημά του για να τα εκθέσει και να τα απορρίψει, άτομα που πρέπει να αποπεμφθούν και να αποκοπούν.

Άραγε, τα δύο σημεία πάνω στα οποία συναναστράφηκα σήμερα δείχνουν επαρκώς το πώς οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού; (Ναι.) Οι αντίχριστοι δεν αντιμετωπίζουν ποτέ τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια ούτε τα αγαπούν, τα φυλάνε σαν κόρη οφθαλμού ή τα αντιμετωπίζουν ως τα λόγια του Δημιουργού. Αντίθετα, δείχνουν με κάθε ευκαιρία τις απερίγραπτες, ποταπές και πρόστυχες προθέσεις τους. Το μόνο που θέλουν είναι να χρησιμοποιήσουν τα λόγια του Θεού για να πετύχουν τους απερίγραπτους σκοπούς τους και, όσον αφορά είτε τα υλικά είτε τα μη υλικά αγαθά, θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα λόγια του Θεού για να βγάλουν οι ίδιοι κέρδος με ακατάλληλα μέσα, να αποκτήσουν χρήματα και υλικά αγαθά ή να καταφέρουν τον στόχο τους, δηλαδή να κάνουν τους ανθρώπους να τους εκθειάζουν, να τους θαυμάζουν, να τους έχουν ως είδωλα και να τους ακολουθούν. Αυτά τα πράγματα αηδιάζουν τον Θεό και οι άνθρωποι πρέπει να τα απορρίπτουν. Οποτεδήποτε ανακαλύπτει κανείς ότι υπάρχουν τέτοια άτομα ή συμβαίνουν τέτοια πράγματα, πρέπει να ξεσηκώνεται για να τα εκθέσει και να τα απορρίψει, εμποδίζοντας αυτά τα άτομα να μείνουν ακλόνητα μέσα στον εκλεκτό λαό του Θεού. Κάποιοι λένε πως, αν συναντούσαν κάτι τέτοιο, θα το ανέφεραν στον Άνωθεν, αλλά αυτή η αντιμετώπιση είναι υπερβολικά παθητική και αργή. Αν απλώς αναφέρεις κάτι τέτοιο στον Άνωθεν, τότε είσαι εντελώς ανάξιος! Έχεις φάει κι έχεις πιει τόσα λόγια του Θεού κι έχεις ακούσει τόσα κηρύγματα, κι όμως το μόνο που ξέρεις είναι να υποβάλλεις αναφορές· αυτό σημαίνει πως έχεις υπερβολικά μικρό ανάστημα! Είναι δυνατόν να μην έχεις άλλες μεθόδους για την αντιμετώπιση των αντίχριστων; Η αναφορά στον Άνωθεν είναι η έσχατη λύση, μια ενέργεια που γίνεται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο. Αν υστερείς αριθμητικά, αν είσαι κατώτερος, αν δεν έχεις διάκριση και δεν είσαι σίγουρος ότι κάποιος είναι αντίχριστος, ίσως να μην τολμήσεις να εκθέσεις τις διάφορες εκδηλώσεις και ενέργειές του. Αν, όμως, είσαι βέβαιος ότι πρόκειται για αντίχριστο, αλλά και πάλι δεν τολμάς να ορθώσεις ανάστημα και να τον πολεμήσεις, να τον απορρίψεις και να τον νικήσεις, τότε δεν είσαι εντελώς ανάξιος; Αυτήν τη λίγη αλήθεια που κατανοείς δεν την κάνεις πράξη. Είσαι σίγουρος πως αυτό που κατανοείς και ακούς είναι η αλήθεια; Αν είναι, τότε γιατί δεν τολμάς να ορθώσεις το ανάστημά σου με αυστηρότητα και δικαιοσύνη, και να πολεμήσεις εναντίον των αντίχριστων; Οι αντίχριστοι δεν είναι δα και οι κυβερνητικές αρχές· γιατί τους φοβάσαι; Εκτός αν υπάρχει περίπτωση να σε παραδώσουν στις αρχές αν βιαστείς να τους εκθέσεις· υπό αυτές τις περιστάσεις, πρέπει να προσέχεις, να μην τους προκαλείς, και να εφαρμόζεις συνετές μεθόδους ώστε να τους κάνεις καλυμμένη κριτική και δυσφήμιση, μέχρι σιγά σιγά να τους αποκλείσεις. Πιο εντυπωσιακό δεν είναι να τους αποκλείσεις ήσυχα; (Ναι.) Εντάξει, δεν έχουμε κάτι άλλο για τη σημερινή συναναστροφή. Αντίο!

12 Σεπτεμβρίου, 2020