γ. Ο λόγος για τον οποίο λέγεται ότι όλοι οι θρησκευτικοί πάστορες και πρεσβύτεροι βαδίζουν στο μονοπάτι των Φαρισαίων και ποια είναι η ουσία τους
Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών
Ο άνθρωπος έχει διαφθαρεί και ζει στην παγίδα του Σατανά. Όλοι οι άνθρωποι ζουν στη σάρκα, ζουν με εγωιστικές επιθυμίες και δεν υπάρχει ούτε ένας από αυτούς που να συμβαδίζει μαζί Μου. Υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι συμβαδίζουν μαζί Μου, όμως τέτοιοι άνθρωποι λατρεύουν όλοι ασαφή είδωλα. Αν και αναγνωρίζουν το όνομά Μου ως άγιο, βαδίζουν σε ένα μονοπάτι που οδηγεί αντίθετα σ’ Εμένα, και τα λόγια τους είναι γεμάτα αλαζονεία και αυτοπεποίθηση. Αυτό συμβαίνει επειδή, ουσιαστικά, είναι όλοι εναντίον Μου και ασύμβατοι μ’ Εμένα. Κάθε μέρα, αναζητούν ίχνη Μου στη Βίβλο και βρίσκουν «κατάλληλα» χωρία στην τύχη, τα οποία διαβάζουν ασταμάτητα και απαγγέλλουν ως γραφές. Δεν ξέρουν πώς να συμβαδίζουν μαζί Μου, ούτε τι σημαίνει να είναι εναντίον Μου. Απλώς διαβάζουν τις γραφές στα τυφλά. Μέσα στη Βίβλο, περιορίζουν έναν ασαφή Θεό που δεν έχουν δει ποτέ και είναι ανίκανοι να δουν, και τη βγάζουν για να την ξεφυλλίσουν στον ελεύθερο χρόνο τους. Πιστεύουν στην ύπαρξή Μου μόνο μέσα στο πλαίσιο της Βίβλου και Με εξισώνουν με αυτήν. Χωρίς τη Βίβλο δεν υπάρχω Εγώ και χωρίς Εμένα δεν υπάρχει η Βίβλος. Δεν δίνουν βάση στην ύπαρξη ή τις πράξεις Μου, αλλά αντιθέτως, αφιερώνουν υπερβολική και ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε λέξη της Γραφής. Πολλοί περισσότεροι πιστεύουν, μάλιστα, ότι δεν πρέπει να κάνω τίποτα απ’ όσα θέλω να κάνω, εκτός αν προφητεύεται από τη Γραφή. Δίνουν μεγάλη σημασία στη Γραφή. Μπορεί να πει κανείς ότι αντιλαμβάνονται ως πολύ σημαντικά τα κυριολεκτικά λόγια, στον βαθμό που χρησιμοποιούν στίχους από τη Βίβλο για να μετρήσουν κάθε λέξη που λέω και να Με καταδικάσουν. Αυτό που αναζητούν δεν είναι η οδός της σύμπνοιας μ’ Εμένα ή η οδός της σύμπνοιας με την αλήθεια, αλλά η οδός της σύμπνοιας με τα λόγια της Βίβλου και πιστεύουν ότι οτιδήποτε δεν συμμορφώνεται με τη Βίβλο, χωρίς εξαίρεση, δεν ανήκει στο έργο Μου. Δεν είναι, άραγε, οι άνθρωποι αυτοί οι ευσεβείς απόγονοι των Φαρισαίων; Οι Ιουδαίοι Φαρισαίοι χρησιμοποίησαν τον νόμο του Μωυσή για να καταδικάσουν τον Ιησού. Δεν αναζητούσαν τη σύμπνοια με τον Ιησού εκείνης της εποχής, αλλά ακολούθησαν επιμελώς το γράμμα του νόμου, στον βαθμό που, αφού Τον είχαν κατηγορήσει ότι δεν ακολουθούσε τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και δεν ήταν ο Μεσσίας, τελικά σταύρωσαν τον αθώο Ιησού. Ποια ήταν η ουσία τους; Δεν ήταν, άραγε, ότι δεν αναζητούσαν την οδό της σύμπνοιας με την αλήθεια; Είχαν εμμονή με κάθε μία λέξη της Γραφής, χωρίς να δίνουν προσοχή ούτε στο θέλημά Μου ούτε στα βήματα και τις μεθόδους του έργου Μου. Δεν ήταν άνθρωποι που αναζητούσαν την αλήθεια, αλλά άνθρωποι που προσκολλούνταν αυστηρά σε λόγια· δεν ήταν άνθρωποι που πίστευαν στον Θεό, αλλά άνθρωποι που πίστευαν στη Βίβλο. Ουσιαστικά, ήταν φύλακες της Βίβλου. Προκειμένου να διαφυλάξουν τα συμφέροντα της Βίβλου, να υποστηρίξουν την ακεραιότητα της Βίβλου και να προστατεύσουν τη φήμη της Βίβλου, έφτασαν στο σημείο να καρφώσουν τον ελεήμονα Ιησού στον σταυρό. Αυτό το έκαναν κυρίως για χάρη της υπεράσπισης της Βίβλου και για χάρη της διατήρησης του κύρους κάθε μίας λέξης της Βίβλου στις καρδιές των ανθρώπων. Έτσι, προτιμούσαν να απαρνηθούν το μέλλον τους και την προσφορά περί αμαρτίας, με το να καταδικάσουν τον Ιησού, ο οποίος δεν συμμορφώθηκε με το δόγμα της Γραφής, σε θάνατο. Δεν ήταν όλοι τους λακέδες της κάθε μίας λέξης της Γραφής;
Και τι συμβαίνει με τους ανθρώπους σήμερα; Ο Χριστός έχει έρθει για να απελευθερώσει την αλήθεια, αλλά αυτοί θα προτιμούσαν να Τον εκδιώξουν απ’ αυτόν τον κόσμο, ώστε να μπορέσουν να κερδίσουν την είσοδό τους στον ουρανό και να λάβουν χάρη. Θα προτιμούσαν να απαρνηθούν εντελώς την έλευση της αλήθειας για να διαφυλάξουν τα συμφέροντα της Βίβλου, και θα προτιμούσαν να καρφώσουν ξανά τον Χριστό, που επέστρεψε στη σάρκα, στον σταυρό, ώστε να εξασφαλίσουν την αιώνια ύπαρξη της Βίβλου. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να λάβει τη σωτηρία Μου όταν η καρδιά του είναι τόσο μοχθηρή κι η φύση του τόσο ανταγωνιστική απέναντί Μου; Ζω ανάμεσα στους ανθρώπους, όμως οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την ύπαρξή Μου. Όταν το φως Μου λάμπει πάνω στον άνθρωπο, αυτός εξακολουθεί να έχει άγνοια της ύπαρξής Μου. Όταν εξαπολύω την οργή Μου πάνω στον άνθρωπο, αυτός αρνείται την ύπαρξή Μου με ακόμα μεγαλύτερο σθένος. Ο άνθρωπος επιδιώκει τη σύμπνοια με τις λέξεις και τη σύμπνοια με τη Βίβλο, κι όμως δεν έρχεται ούτε ένα άτομο ενώπιόν Μου για να αναζητήσει την οδό της σύμπνοιας με την αλήθεια. Ο άνθρωπος Με κοιτάζει στον ουρανό και προβληματίζεται ιδιαίτερα για την ύπαρξή Μου στον ουρανό, κι όμως κανείς δεν νοιάζεται για Εμένα στη σάρκα, γιατί Εγώ που ζω μεταξύ των ανθρώπων είμαι απλώς πάρα πολύ ασήμαντος. Όσοι αναζητούν μόνο τη συμβατότητα με τα λόγια της Βίβλου και επιδιώκουν μόνο τη σύμπνοια με έναν ασαφή Θεό, είναι ένα άθλιο θέαμα για Εμένα. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό που λατρεύουν είναι νεκρά λόγια κι ένας θεός που είναι σε θέση να τους δώσει ανείπωτους θησαυρούς· αυτό που λατρεύουν είναι ένας θεός που θα έθετε τον εαυτό του στο έλεος του ανθρώπου —ένας θεός που δεν υπάρχει. Τι, λοιπόν, μπορούν να κερδίσουν τέτοιοι άνθρωποι από Εμένα; Ο άνθρωπος είναι απλώς πάρα πολύ ταπεινός για τις λέξεις. Εκείνοι που είναι εναντίον Μου, που έχουν απεριόριστες απαιτήσεις από Εμένα, που δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια, οι οποίοι είναι ανυπότακτοι απέναντί Μου —πώς θα μπορούσαν να συμβαδίζουν μαζί Μου;
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να αναζητήσεις την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό
Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό και φυσικά κανένας τους δεν συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον Θεό. Καταπολεμούν εκουσίως τον Θεό, ενώ κουβαλούν μάλιστα το λάβαρό Του. Αν και ισχυρίζονται πίστη στον Θεό, τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που αναστατώνουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν «γερή κράση», μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να σταθούν ενάντια στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές; Όσοι έχουν τον εαυτό τους σε υψηλή εκτίμηση υπό την παρουσία του Θεού είναι οι πιο άθλιοι όλων των ανθρώπων, ενώ όσοι θεωρούν τον εαυτό τους ταπεινό τιμώνται πιο πολύ. Και όσοι θεωρούν ότι γνωρίζουν το έργο του Θεού και είναι, επιπλέον, ικανοί να διακηρύσσουν το έργο του Θεού στους άλλους με μεγάλες φανφάρες ενώ μάλιστα Τον κοιτάζουν απευθείας —αυτοί είναι και οι πιο αδαείς όλων των ανθρώπων. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη μαρτυρία του Θεού, είναι αλαζονικοί και γεμάτοι έπαρση. Όσοι πιστεύουν ότι έχουν πολύ λίγη γνώση για τον Θεό, παρ’ όλο που έχουν πραγματική εμπειρία και πρακτική γνώση για Αυτόν, είναι οι πιο αγαπητοί Του. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι κατέχουν πραγματικά μαρτυρία και είναι αληθινά ικανοί να τελειωθούν από τον Θεό. Όσοι δεν κατανοούν το θέλημα του Θεού είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι κατανοούν το θέλημα του Θεού, κι όμως δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, κι όμως αντιβαίνουν στην ουσία του λόγου του Θεού, είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι έχουν αντιλήψεις για τον ενσαρκωμένο Θεό και επιπλέον έχουν σκοπό να προβούν σ’ επανάσταση είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι κρίνουν τον Θεό είναι αντίπαλοι του Θεού· και όποιος δεν είναι σε θέση να γνωρίσει τον Θεό ή να γίνει μάρτυράς Του είναι αντίπαλος του Θεού.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό
Για ρίξε μια ματιά στους επικεφαλής κάθε θρησκείας και δόγματος: είναι όλοι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, και ερμηνεύουν τη Βίβλο χωρίς να δίνουν βάση στα συμφραζόμενα, ενώ καθοδηγούνται από τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοπληξίες. Για να κάνουν το έργο τους, στηρίζονται όλοι στα χαρίσματα και τις γνώσεις που διαθέτουν. Αν δεν μπορούσαν να κηρύξουν καθόλου, θα τους ακολουθούσαν οι άνθρωποι; Στο κάτω-κάτω, διαθέτουν πράγματι κάποιες γνώσεις και μπορούν να κηρύξουν κάποια δόγματα ή ξέρουν πώς να κερδίζουν τους άλλους και να κάνουν κάποια κόλπα. Χρησιμοποιούν αυτά τα πράγματα για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και να τους φέρουν ενώπιον των ίδιων. Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν θεωρητικά στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα ακολουθούν αυτούς τους επικεφαλής. Όταν συναντούν κάποιον που κηρύττει την αληθινή οδό, κάποιοι από αυτούς λένε: «Πρέπει να συμβουλευόμαστε τον επικεφαλής μας σχετικά με θέματα πίστης». Βλέπετε πως οι άνθρωποι χρειάζονται τη συμφωνία και την έγκριση των άλλων σε ό,τι αφορά την πίστη τους στον Θεό και την αποδοχή της αληθινής οδού; Αυτό δεν είναι πρόβλημα; Σε τι έχουν μετατραπεί, λοιπόν, εκείνοι οι επικεφαλής; Δεν έχουν γίνει Φαρισαίοι, ψευδοποιμένες, αντίχριστοι που βάζουν εμπόδια σε όσους θέλουν να αποδεχθούν την αληθινή οδό; Τέτοιοι άνθρωποι ανήκουν στο ίδιο σινάφι με τον Παύλο.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο
Έχουμε κηρύξει επανειλημμένως το ευαγγέλιο σε πολλούς επικεφαλής εντός θρησκευτικών κύκλων, όμως, ανεξάρτητα από το πώς συναναστρεφόμαστε μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, εκείνοι δεν λένε να τη δεχτούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό συμβαίνει διότι η αλαζονεία έχει γίνει δεύτερη φύση τους και ο Θεός δεν έχει πλέον θέση στην καρδιά τους! Κάποιοι μπορεί να πουν: «Όσοι βρίσκονται υπό την ηγεσία ορισμένων παστόρων του θρησκευτικού κόσμου είναι πραγματικά πολύ δυναμικοί, λες και έχουν τον Θεό ανάμεσά τους». Εκλαμβάνεις τον ενθουσιασμό για δυναμικότητα; Όσο μεγαλόπνοες κι αν ακούγονται οι θεωρίες αυτών των παστόρων, αυτοί γνωρίζουν τον Θεό; Αν πραγματικά σέβονταν βαθιά μέσα τους τον Θεό, θα έκαναν τους ανθρώπους να τους ακολουθούν και να τους εξυμνούν; Θα μπορούσαν να ελέγχουν τους άλλους; Θα τολμούσαν να μην αφήνουν τους άλλους να αναζητήσουν την αλήθεια και να διερευνήσουν την αληθινή οδό; Αν πιστεύουν ότι το ποίμνιο του Θεού είναι στην ουσία δικό τους, και ότι όλοι θα πρέπει να τους ακούνε, δεν δείχνει αυτό ότι θεωρούν τον εαυτό τους Θεό; Οι άνθρωποι αυτοί είναι χειρότεροι ακόμα και από τους Φαρισαίους. Δεν είναι γνήσιοι αντίχριστοι;
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό
Θέλετε να μάθετε τον λόγο για τον οποίο οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν στον Ιησού; Επιθυμείτε να μάθετε την υπόσταση των Φαρισαίων; Φαντάζονταν πολλά πράγματα σχετικά με τον Μεσσία. Επιπλέον, πίστευαν μονάχα στον ερχομό του Μεσσία, αλλά δεν επιδίωκαν τη ζωή-αλήθεια. Κι έτσι, ακόμη και σήμερα περιμένουν τον Μεσσία επειδή δεν γνωρίζουν την οδό της ζωής και δεν ξέρουν ποιος είναι ο δρόμος της αλήθειας. Πώς, πιστεύετε εσείς, τέτοιοι ανόητοι, ισχυρογνώμονες και αδαείς άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν την ευλογία του Θεού; Πώς θα μπορούσαν να αντικρύσουν τον Μεσσία; Αντιτάχθηκαν στον Ιησού γιατί δεν γνώριζαν την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος, διότι δεν ήξεραν την οδό της αλήθειας που είχε πει ο Ιησούς, κι επιπλέον, διότι δεν καταλάβαιναν τον Μεσσία. Και δεδομένου ότι δεν είχαν δει ποτέ τον Μεσσία και δεν ανήκαν ποτέ στη συντροφιά Του, έκαναν το λάθος να προσκολληθούν απλώς στο όνομα του Μεσσία, ενώ αντιτίθεντο στην υπόσταση του Μεσσία με κάθε τρόπο. Αυτοί οι Φαρισαίοι ουσιαστικά ήταν ισχυρογνώμονες, αλαζόνες και δεν υπάκουαν στην αλήθεια. Η αρχή της πίστης τους στον Θεό ήταν: Ανεξαρτήτως από το πόσο βαθυστόχαστο είναι το κήρυγμά Σου, από το πόσο μεγάλη είναι η εξουσία Σου, Εσύ δεν είσαι ο Χριστός, εκτός κι αν Σε αποκαλούν Μεσσία. Δεν είναι παράλογη και γελοία αυτή η πεποίθηση;
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη
Οι δαίμονες και τα κακά πνεύματα βρίσκονται εκτός ελέγχου στη γη εδώ και καιρό, και έχουν σφραγίσει τις προθέσεις και την επίπονη προσπάθεια του Θεού τόσο ερμητικά, που είναι αδιαπέραστα. Πρόκειται, πραγματικά, για θανάσιμο αμάρτημα! Πώς μπορεί ο Θεός να μη νιώθει ανησυχία; Πώς μπορεί ο Θεός να μη νιώθει εξοργισμένος; Έχουν παρακωλύσει σοβαρά το έργο του Θεού, κι έχουν εναντιωθεί σοβαρά σε αυτό: Μα πόσο στασιαστικοί είναι! Ακόμη κι εκείνοι οι δαίμονες, είτε είναι μεγάλοι είτε μικροί, συμπεριφέρονται σαν τσακάλια στα πόδια του λιονταριού, και ακολουθούν το μοχθηρό ρεύμα, σχεδιάζοντας ενοχλήσεις καθ’ οδόν. Ενώ γνωρίζουν την αλήθεια, εναντιώνονται σκοπίμως σε αυτήν, αυτοί οι υιοί της παρακοής! Είναι θαρρείς και, τώρα που ο βασιλιάς της κόλασης έχει ανέβει στον βασιλικό θρόνο, έχουν γίνει υπεροπτικοί και αυτάρεσκοι, και συμπεριφέρονται σε όλους τους άλλους περιφρονητικά. Πόσοι απ’ αυτούς αναζητούν την αλήθεια και ακολουθούν τη δικαιοσύνη; Είναι όλοι τους κτήνη, καθόλου καλύτεροι από τους χοίρους και τους σκύλους, στην κεφαλή μιας συμμορίας βρομερών μυγών, κουνώντας το κεφάλι τους με ψωνισμένη αυταρέσκεια και δημιουργώντας κάθε λογής μπελάδες[1], μέσα σε έναν σωρό κοπριάς. Πιστεύουν πως ο βασιλιάς της κόλασης είναι ο μεγαλύτερος βασιλιάς όλων, δίχως να γνωρίζουν πως οι ίδιοι δεν είναι τίποτα περισσότερο από βρομερές μύγες. Κι όμως, εκμεταλλεύονται τη δύναμη των χοίρων και των σκύλων που έχουν ως γονείς ώστε να κακολογήσουν την ύπαρξη του Θεού. Όντας μικροσκοπικές μύγες, πιστεύουν πως οι γονείς τους είναι τόσο μεγάλοι όσο οι γαλάζιες φάλαινες[2]. Δεν γνωρίζουν, όμως, ότι ενώ οι ίδιοι είναι μικροσκοπικοί, οι γονείς τους είναι ακάθαρτοι χοίροι και σκύλοι, εκατοντάδες εκατομμύρια φορές μεγαλύτεροι από τους ίδιους. Έχοντας άγνοια της ποταπότητάς τους, στηρίζονται στη δυσωδία της σήψης που αναδίδουν εκείνοι οι χοίροι και οι σκύλοι προκειμένου να δρουν ανεξέλεγκτοι, μάταια σκεπτόμενοι να αναπαράξουν μελλοντικές γενιές, δίχως να γνωρίζουν ντροπή! Με πράσινα φτερά στην πλάτη (αυτό αναφέρεται στον ισχυρισμό τους πως πιστεύουν στον Θεό), είναι ψωνισμένοι και καυχιούνται παντού για την ομορφιά και τη γοητεία τους, ενώ ρίχνουν στα κρυφά τις ακαθαρσίες του σώματός τους στον άνθρωπο. Επιπλέον, είναι υπέρμετρα ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, θαρρείς και μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα ζευγάρι φτερά στα χρώματα του ουράνιου τόξου για να κρύψουν τις ακαθαρσίες τους, και με αυτόν τον τρόπο καταπιέζουν την ύπαρξη του αληθινού Θεού (αυτό αναφέρεται σε αυτά που συμβαίνουν στο παρασκήνιο στον θρησκευτικό κόσμο). Πώς θα γνώριζε ο άνθρωπος ότι, όσο μαγευτικά όμορφα κι αν είναι τα φτερά μιας μύγας, η ίδια η μύγα δεν είναι, εν τέλει, τίποτε άλλο παρά ένα μικροσκοπικό πλάσμα, με μια κοιλιά γεμάτη βρομιά κι ένα σώμα γεμάτο μικρόβια; Στηριζόμενοι στους χοίρους και τους σκύλους που έχουν ως γονείς, κυκλοφορούν ανεξέλεγκτοι σε όλον τον τόπο (αυτό αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο οι θρησκευτικοί λειτουργοί που διώκουν τον Θεό στηρίζονται στην ισχυρή στήριξη της κυβέρνησης του έθνους για να προδώσουν τον αληθινό Θεό και την αλήθεια), με ασυγκράτητη αγριότητα. Είναι θαρρείς και τα φαντάσματα των ιουδαίων Φαρισαίων έχουν επιστρέψει μαζί με τον Θεό στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, πίσω στην παλιά τους φωλιά. Έχουν εξαπολύσει άλλον ένα γύρο διώξεων, συνεχίζοντας το έργο τους που ξεκίνησε πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια. Είναι βέβαιο πως, στο τέλος, αυτή η ομάδα έκφυλων θα χαθεί στη γη! Απ’ ό,τι φαίνεται, μετά από αρκετές χιλιετίες, τα ακάθαρτα πνεύματα έχουν γίνει ακόμη πιο πανούργα και ύπουλα. Σκέφτονται συνεχώς τρόπους να υπονομεύσουν στα κρυφά το έργο του Θεού. Με πάμπολλα κόλπα και τεχνάσματα, επιθυμούν να αναπαραστήσουν στην πατρίδα τους την τραγωδία που εκτυλίχθηκε πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια, προκαλώντας τον Θεό τόσο πολύ, που φτάνει σχεδόν στο σημείο να φωνάξει. Μετά βίας μπορεί να συγκρατήσει τον εαυτό Του και να μην επιστρέψει στον τρίτο ουρανό για να τους εξοντώσει.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (7)
Υποσημειώσεις:
1. Η φράση «δημιουργώντας κάθε λογής μπελάδες» αναφέρεται στο γεγονός ότι οι δαιμονικοί άνθρωποι είναι ανεξέλεγκτοι, παρεμποδίζοντας το έργο του Θεού και αντιβαίνοντας σε αυτό.
2. Η φράση «γαλάζιες φάλαινες» χρησιμοποιείται ειρωνικά. Είναι μεταφορά για το γεγονός ότι οι μύγες είναι τόσο μικρές, που στα μάτια τους οι χοίροι και οι σκύλοι μοιάζουν μεγάλοι σαν φάλαινες.
Σχετικά αποσπάσματα ταινιών
Πώς να διακρίνετε τους σύγχρονους Φαρισαίους
Ο λόγος για τον οποίον οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι αντιστέκονται και καταδικάζουν μανιωδώς την επιστροφή του Κυρίου Ιησού
Σχετικές βιωματικές εμπειρίες
Μια νίκη εν μέσω της δοκιμασίας του Σατανά
Σχετικοί ύμνοι
Αναζητήστε την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό
Εκείνοι που δεν γνωρίζουν τον Θεό, Τον αντιμάχονται