Πώς θα πρέπει να προσεγγίζεται η Βίβλος όσον αφορά την πίστη στον Θεό; Πρόκειται για ζήτημα αρχής. Γιατί θέτουμε αυτό το ερώτημα; Επειδή, στο μέλλον, θα διαδώσεις το ευαγγέλιο και θα διευρύνεις το έργο της Εποχής της Βασιλείας, και δεν αρκεί να μπορείς απλώς να μιλάς για το έργο του Θεού σήμερα. Για να διευρυνθεί το έργο Του, είναι πιο σημαντικό να είσαι σε θέση να διορθώσεις τις παλιές θρησκευτικές αντιλήψεις και τα παλιά μέσα πίστης των ανθρώπων και να τους πείσεις απόλυτα —και για να φτάσεις σε αυτό το σημείο χρειάζεσαι τη Βίβλο. Για πολλά χρόνια, το παραδοσιακό μέσο της πίστης των ανθρώπων (του χριστιανισμού, μίας εκ των τριών μεγάλων θρησκειών του κόσμου) ήταν η ανάγνωση της Βίβλου. Η απομάκρυνση από τη Βίβλο δεν αποτελεί πίστη στον Κύριο, η απομάκρυνση από τη Βίβλο αποτελεί ετεροδοξία και αίρεση, και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι διαβάζουν άλλα βιβλία, τα βιβλία αυτά πρέπει να έχουν ως βάση τους την επεξήγηση της Βίβλου. Δηλαδή, αν πιστεύεις στον Κύριο, τότε πρέπει να διαβάζεις τη Βίβλο, και πέραν της Βίβλου δεν πρέπει να λατρεύεις κανένα βιβλίο που δεν σχετίζεται με τη Βίβλο. Αν το κάνεις, τότε προδίδεις τον Θεό. Από τότε που υπάρχει η Βίβλος, η πίστη των ανθρώπων στον Κύριο είναι η πίστη στη Βίβλο. Αντί να λέγεται ότι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Κύριο, είναι καλύτερο να λέγεται ότι πιστεύουν στη Βίβλο· αντί να λέγεται ότι έχουν αρχίσει να διαβάζουν τη Βίβλο, είναι καλύτερο να λέγεται ότι έχουν αρχίσει να πιστεύουν στη Βίβλο· και αντί να λέγεται ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον του Κυρίου, θα ήταν καλύτερο να λέγεται ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον της Βίβλου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι λατρεύουν τη Βίβλο σαν να είναι Θεός, σαν να είναι η πηγή της ζωής τους, και το να τη χάσουν θα ισοδυναμούσε με το να χάσουν τη ζωή τους. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι η Βίβλος είναι τόσο υψηλή όσο ο Θεός, ενώ υπάρχουν ακόμη κι εκείνοι που τη θεωρούν ανώτερη από τον Θεό. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν να νιώσουν τον Θεό, μπορούν να συνεχίσουν να ζουν —αλλά μόλις χάσουν τη Βίβλο ή χάσουν τα περίφημα κεφάλαια και ρητά της Βίβλου, τότε είναι θαρρείς και έχουν χάσει τη ζωή τους. Κι έτσι, μόλις οι άνθρωποι πιστέψουν στον Κύριο, αρχίζουν να διαβάζουν και να απομνημονεύουν τη Βίβλο, και όσο πιο πολλά αποσπάσματα από τη Βίβλο είναι σε θέση να απομνημονεύσουν, τόσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι αγαπούν τον Κύριο και έχουν μεγάλη πίστη. Όλοι όσοι έχουν διαβάσει τη Βίβλο και μπορούν να μιλούν γι’ αυτήν στους άλλους είναι καλοί αδελφοί και αδελφές. Για όλα αυτά τα χρόνια, η πίστη και η αφοσίωση των ανθρώπων στον Κύριο υπολογίζεται βάσει του βαθμού στον οποίο κατανοούν τη Βίβλο. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλώς δεν κατανοούν γιατί θα πρέπει να πιστεύουν στον Θεό, ούτε πώς να πιστεύουν στον Θεό, και δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να αναζητούν στοιχεία στα τυφλά ώστε να αποκρυπτογραφήσουν τα κεφάλαια της Βίβλου. Οι άνθρωποι δεν έχουν επιδιώξει ποτέ την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος· εξαρχής, δεν έχουν κάνει τίποτε άλλο παρά να μελετούν και να διερευνούν απεγνωσμένα τη Βίβλο, και κανείς δεν έχει βρει ποτέ νεότερο έργο του Αγίου Πνεύματος εκτός της Βίβλου. Κανείς δεν έχει απομακρυνθεί ποτέ από τη Βίβλο, ούτε έχει τολμήσει ποτέ να το κάνει. Οι άνθρωποι μελετούν τη Βίβλο για όλα αυτά τα χρόνια, έχουν βρει τόσο πολλές εξηγήσεις κι έχουν καταβάλει τόσο μεγάλη προσπάθεια· έχουν, επίσης, πολλές διαφορές απόψεων σχετικά με τη Βίβλο, τις οποίες συζητούν ασταμάτητα, σε βαθμό που, τη σήμερον ημέρα, έχουν σχηματιστεί πάνω από δύο χιλιάδες διαφορετικά δόγματα. Όλοι θέλουν να βρουν κάποιες ιδιαίτερες εξηγήσεις ή πιο βαθιά μυστήρια στη Βίβλο, θέλουν να τη διερευνήσουν και να βρουν σε αυτήν το υπόβαθρο του έργου του Ιεχωβά στο Ισραήλ ή το υπόβαθρο του έργου του Ιησού στην Ιουδαία ή περισσότερα μυστήρια που κανείς άλλος δεν γνωρίζει. Οι άνθρωποι προσεγγίζουν τη Βίβλο με εμμονή και πίστη, και κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα ξεκάθαρος σχετικά με την πραγματική ιστορία ή την ουσία της Βίβλου. Συνεπώς, τη σήμερον ημέρα, οι άνθρωποι εξακολουθούν να διακατέχονται από μια απερίγραπτη αίσθηση θαυμασμού όσον αφορά τη Βίβλο, και έχουν ακόμη μεγαλύτερη εμμονή με αυτήν και ακόμη μεγαλύτερη πίστη σε αυτήν. Τη σήμερον ημέρα, όλοι θέλουν να βρουν τις προφητείες του έργου των εσχάτων ημερών στη Βίβλο, θέλουν να ανακαλύψουν ποιο έργο επιτελεί ο Θεός κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών και ποια είναι τα σημεία των εσχάτων ημερών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η λατρεία τους στη Βίβλο γίνεται πιο ένθερμη, και όσο πιο πολύ πλησιάζουν οι έσχατες ημέρες, τόσο πιο τυφλή αξιοπιστία προσδίδουν στις προφητείες της Βίβλου, ιδιαίτερα σε εκείνες που αφορούν τις έσχατες ημέρες. Με τέτοια τυφλή πίστη στη Βίβλο, με τέτοια εμπιστοσύνη στη Βίβλο, δεν έχουν καμία επιθυμία να αναζητήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μόνο η Βίβλος μπορεί να φέρει το έργο του Αγίου Πνεύματος, μόνο στη Βίβλο μπορούν να βρουν τα βήματα του Θεού, μόνο στη Βίβλο βρίσκονται κρυμμένα τα μυστήρια του έργου του Θεού, μόνο η Βίβλος —όχι άλλα βιβλία ή άνθρωποι— μπορεί να διασαφηνίσει τα πάντα για τον Θεό και το συνολικό έργο Του· η Βίβλος μπορεί να φέρει το έργο του ουρανού στη γη, και η Βίβλος μπορεί και να εκκινήσει και να ολοκληρώσει τις εποχές. Με αυτές τις αντιλήψεις, οι άνθρωποι δεν έχουν καμία διάθεση να αναζητήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο βοήθησε η Βίβλος τους ανθρώπους στο παρελθόν, έχει καταστεί εμπόδιο στο πιο πρόσφατο έργο του Θεού. Χωρίς τη Βίβλο, οι άνθρωποι μπορούν να αναζητήσουν τα βήματα του Θεού αλλού· εντούτοις, τη σήμερον ημέρα, τα βήματά Του έχουν περιοριστεί από τη Βίβλο, και η επέκταση του πιο πρόσφατου έργου Του έχει γίνει δύο φορές πιο δύσκολη, έχει μετατραπεί σε επίπονο αγώνα. Όλα αυτά οφείλονται στα περίφημα κεφάλαια και ρητά της Βίβλου, καθώς και στις διάφορες προφητείες της Βίβλου. Η Βίβλος έχει γίνει είδωλο στον νου των ανθρώπων, έχει γίνει γρίφος στο μυαλό τους, κι εκείνοι απλώς δεν είναι ικανοί να πιστέψουν ότι ο Θεός μπορεί να εργαστεί εκτός της Βίβλου, είναι ανίκανοι να πιστέψουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν τον Θεό εκτός της Βίβλου, πολύ λιγότερο δε, είναι σε θέση να πιστέψουν ότι ο Θεός θα μπορούσε να απομακρυνθεί από τη Βίβλο κατά τη διάρκεια του τελικού έργου και να ξεκινήσει εκ νέου. Αυτό είναι αδιανόητο για τους ανθρώπους· δεν μπορούν ούτε να το πιστέψουν ούτε να το φανταστούν. Η Βίβλος έχει μετατραπεί σε μεγάλο εμπόδιο όσον αφορά την αποδοχή του νέου έργου του Θεού από τους ανθρώπους και έχει προκαλέσει δυσχέρεια στη διεύρυνση αυτού του νέου έργου από τον Θεό. Συνεπώς, εάν δεν καταλαβαίνετε την πραγματική ιστορία της Βίβλου, δεν θα είστε σε θέση να διαδώσετε επιτυχώς το ευαγγέλιο, ούτε θα μπορείτε να γίνετε μάρτυρες του νέου έργου. Παρόλο που, τη σήμερον ημέρα, δεν διαβάζετε τη Βίβλο, εξακολουθείτε να είστε εξαιρετικά φιλικά διακείμενοι προς αυτήν, δηλαδή μπορεί να μην κρατάτε τη Βίβλο στα χέρια σας, αλλά πολλές από τις αντιλήψεις σας προέρχονται από αυτήν. Δεν κατανοείτε την προέλευση της Βίβλου ή την πραγματική ιστορία των δύο προηγούμενων σταδίων του έργου του Θεού. Παρόλο που δεν διαβάζετε συχνά τη Βίβλο, πρέπει να κατανοείτε τη Βίβλο, πρέπει να αποκτήσετε σωστή γνώση της Βίβλου, και μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να μάθετε περί τίνος πρόκειται το διάρκειας 6.000 ετών σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Θα τα χρησιμοποιήσετε αυτά για να πείσετε τους ανθρώπους, να τους κάνετε να αναγνωρίσουν ότι αυτό το ρεύμα είναι η αληθινή οδός, να τους κάνετε να αναγνωρίσουν ότι το μονοπάτι στο οποίο πορεύεστε σήμερα είναι το μονοπάτι της αλήθειας, ότι καθοδηγητής σε αυτό είναι το Άγιο Πνεύμα και ότι δεν έχει εγκαινιαστεί από κανέναν άνθρωπο.

Αφού επιτέλεσε ο Θεός το έργο της Εποχής του Νόμου, παρήχθη η Παλαιά Διαθήκη, και τότε άρχισαν οι άνθρωποι να διαβάζουν τη Βίβλο. Αφότου ήρθε ο Ιησούς, επιτέλεσε το έργο της Εποχής της Χάριτος, και οι απόστολοί Του έγραψαν την Καινή Διαθήκη. Έτσι παρήχθησαν η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη της Βίβλου και, ακόμη και μέχρι σήμερα, όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό διαβάζουν τη Βίβλο. Η Βίβλος αποτελεί ένα βιβλίο ιστορίας. Φυσικά, περιέχει επίσης κάποιες από τις προβλέψεις των προφητών, και αυτές οι προβλέψεις δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ιστορία. Η Βίβλος περιλαμβάνει πολλά μέρη —δεν περιέχει μόνο προφητείες, ούτε μόνο το έργο του Ιεχωβά, ούτε μόνο τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Πρέπει να ξέρεις πόσα μέρη περιλαμβάνει η Βίβλος· η Παλαιά Διαθήκη περιέχει τη Γένεση, την Έξοδο… και υπάρχουν και τα βιβλία προφητείας που έγραψαν οι προφήτες. Στο τέλος, η Παλαιά Διαθήκη κλείνει με το Βιβλίο του Μαλαχία. Καταγράφει το έργο της Εποχής του Νόμου, του οποίου ηγείτο ο Ιεχωβά. Από τη Γένεση μέχρι το Βιβλίο του Μαλαχία, αποτελεί μια πλήρη καταγραφή όλου του έργου της Εποχής του Νόμου. Δηλαδή, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει όλα όσα βίωσαν οι άνθρωποι που καθοδηγούσε ο Ιεχωβά την Εποχή του Νόμου. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, οι πολυάριθμοι προφήτες που εξυψώθηκαν από τον Ιεχωβά εξέφρασαν προφητείες για Εκείνον, έδωσαν οδηγίες σε διάφορες φυλές και έθνη και προέβλεψαν το έργο που θα επιτελούσε ο Ιεχωβά. Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι είχαν εξυψωθεί, είχε δοθεί το Πνεύμα της προφητείας από τον Ιεχωβά: Ήταν σε θέση να βλέπουν τα οράματα από τον Ιεχωβά και να ακούν τη φωνή Του, κι έτσι εμπνέονταν από Αυτόν και έγραφαν προφητείες. Το έργο που επιτέλεσαν αποτελούσε την έκφραση της φωνής του Ιεχωβά, την έκφραση της προφητείας του Ιεχωβά, και το έργο του Ιεχωβά εκείνη την εποχή ήταν απλώς να καθοδηγεί τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας το Πνεύμα. Δεν ενσαρκώθηκε και οι άνθρωποι δεν είδαν διόλου το πρόσωπό Του. Έτσι, εξύψωσε πολλούς προφήτες για να επιτελέσουν το έργο Του και τους έδωσε χρησμούς, τους οποίους εκείνοι κληροδότησαν σε κάθε φυλή και φατρία του Ισραήλ. Το έργο τους ήταν να εκφράζουν προφητείες, και κάποιοι από αυτούς κατέγραψαν τις οδηγίες του Ιεχωβά προς αυτούς, προκειμένου να τις δείξουν σε άλλους. Ο Ιεχωβά εξύψωσε αυτούς τους ανθρώπους για να εκφράσουν προφητείες, να προβλέψουν το έργο του μέλλοντος ή το έργο που εναπόμενε να επιτελεστεί κατά το διάστημα εκείνο, έτσι ώστε να μπορούσαν οι άνθρωποι να δουν τη θαυμασιότητα και τη σοφία του Ιεχωβά. Αυτά τα βιβλία προφητείας διέφεραν αρκετά από τα υπόλοιπα βιβλία της Βίβλου· αποτελούσαν λόγια που ειπώθηκαν ή γράφτηκαν από εκείνους στους οποίους είχε δοθεί το Πνεύμα της προφητείας —από εκείνους που είχαν κερδίσει τα οράματα ή τη φωνή από τον Ιεχωβά. Πέρα από τα βιβλία προφητείας, οτιδήποτε άλλο στην Παλαιά Διαθήκη αποτελείται από καταγραφές που δημιουργήθηκαν από ανθρώπους αφότου ο Ιεχωβά είχε τελειώσει το έργο Του. Αυτά τα βιβλία δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις προβλέψεις που εκφράστηκαν από τους προφήτες που εξυψώθηκαν από τον Ιεχωβά, όπως ακριβώς η Γένεση και η Έξοδος δεν μπορούν να συγκριθούν με το Βιβλίο του Ησαΐα και το Βιβλίο του Δανιήλ. Οι προφητείες ειπώθηκαν προτού επιτελεστεί το έργο· τα άλλα βιβλία, εν τω μεταξύ, γράφτηκαν αφότου τελείωσε το έργο —γι’ αυτό ήταν ικανοί οι άνθρωποι. Οι προφήτες εκείνης της εποχής εμπνεύστηκαν από τον Ιεχωβά και εξέφρασαν κάποιες προφητείες, είπαν πολλά λόγια και προφήτευσαν τα γεγονότα της Εποχής της Χάριτος, καθώς και την καταστροφή του κόσμου τις έσχατες ημέρες —το έργο που σχεδίαζε να επιτελέσει ο Ιεχωβά. Όλα τα υπόλοιπα βιβλία καταγράφουν το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ. Έτσι, όταν διαβάζεις τη Βίβλο, διαβάζεις κυρίως για τα πράγματα που έκανε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ. Η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου καταγράφει κυρίως το έργο της καθοδήγησης του Ισραήλ από τον Ιεχωβά, τη χρήση του Μωυσή από Εκείνον για να οδηγήσει τους Ισραηλίτες έξω από την Αίγυπτο, ο οποίος τους απάλλαξε από τα δεσμά του Φαραώ και τους οδήγησε στην έρημο, κατόπιν του οποίου εισήλθαν στη Χαναάν, και ό,τι ακολούθησε μετά αφορούσε τη ζωή τους στη Χαναάν. Όλα τα υπόλοιπα πέραν τούτου αποτελούνται από τις καταγραφές του έργου του Ιεχωβά σε ολόκληρο το Ισραήλ. Όλα όσα καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ, είναι το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά στον τόπο όπου δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα. Από τότε που ο Θεός άρχισε επίσημα να οδηγεί τους ανθρώπους στη γη μετά τον Νώε, ό,τι καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο στο Ισραήλ. Και γιατί δεν καταγράφεται κανένα έργο πέραν του Ισραήλ; Επειδή η γη του Ισραήλ είναι το λίκνο της ανθρωπότητας. Στην αρχή, δεν υπήρχαν άλλες χώρες εκτός του Ισραήλ και ο Ιεχωβά δεν εργαζόταν σε άλλους τόπους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ό,τι καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου είναι αποκλειστικά το έργο του Θεού στο Ισραήλ εκείνον τον καιρό. Τα λόγια που ειπώθηκαν από τους προφήτες, από τον Ησαΐα, τον Δανιήλ, τον Ιερεμία και τον Ιεζεκιήλ… τα λόγια τους προλέγουν το άλλο έργο Του στη γη, προλέγουν το έργο του ίδιου του Ιεχωβά Θεού. Όλα αυτά προήλθαν από τον Θεό, ήταν το έργο του Αγίου Πνεύματος και, πέρα από αυτά τα βιβλία των προφητών, όλα τα υπόλοιπα αποτελούν καταγραφή των εμπειριών που αποκόμισαν οι άνθρωποι από το έργο του Ιεχωβά εκείνον τον καιρό.

Το έργο της δημιουργίας συνέβη πριν από τη δημιουργία της ανθρωπότητας, εντούτοις το Βιβλίο της Γένεσης ήρθε μονάχα αφότου δημιουργήθηκε η ανθρωπότητα. Επρόκειτο για βιβλίο που γράφτηκε από τον Μωυσή κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου. Είναι όπως τα πράγματα που συμβαίνουν μεταξύ σας σήμερα: Αφού συμβούν, τα καταγράφετε για να τα δείξετε στους ανθρώπους στο μέλλον· για τους ανθρώπους του μέλλοντος, τα όσα καταγράψατε είναι πράγματα που συνέβησαν στο παρελθόν —δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από ιστορία. Όσα καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ και αυτό που καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη είναι το έργο του Ιησού κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος· καταγράφουν το έργο που επιτέλεσε ο Θεός σε δύο διαφορετικές εποχές. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Θεού κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, κι έτσι η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί ένα ιστορικό βιβλίο, ενώ η Καινή Διαθήκη είναι προϊόν του έργου της Εποχής της Χάριτος. Όταν ξεκίνησε το νέο έργο, η Καινή Διαθήκη έγινε κι αυτή παρωχημένη —συνεπώς, και η Καινή Διαθήκη αποτελεί ιστορικό βιβλίο. Φυσικά, η Καινή Διαθήκη δεν είναι τόσο συστηματική όσο η Παλαιά Διαθήκη, ούτε καταγράφει τόσο πολλά πράγματα. Όλα τα πολυάριθμα λόγια που εξέφερε ο Ιεχωβά καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου, ενώ μόνο μερικά από τα λόγια του Ιησού καταγράφονται στα τέσσερα Ευαγγέλια. Φυσικά, και ο Ιησούς επιτέλεσε πολύ έργο, αλλά αυτό δεν καταγράφηκε λεπτομερώς. Το γεγονός ότι καταγράφονται πιο λίγα στην Καινή Διαθήκη οφείλεται στο πόσο έργο επιτέλεσε ο Ιησούς. Ο όγκος του έργου που επιτέλεσε κατά τα τριάμισι έτη Του στη γη, καθώς επίσης και το έργο των αποστόλων, ήταν πολύ μικρότερα από το έργο του Ιεχωβά. Συνεπώς, υπάρχουν λιγότερα βιβλία στην Καινή Διαθήκη από ό,τι στην Παλαιά Διαθήκη.

Τι είδους βιβλίο είναι η Βίβλος; Η Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Θεού κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου. Η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου καταγράφει το συνολικό έργο του Ιεχωβά κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, καθώς και το έργο της δημιουργίας από Εκείνον. Στο σύνολό της, καταγράφει το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά και, εν τέλει, ολοκληρώνει τις καταγραφές του έργου του Ιεχωβά με το Βιβλίο του Μαλαχία. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει δύο τμήματα του έργου που επιτέλεσε ο Θεός: το ένα είναι το έργο της δημιουργίας και το άλλο είναι η θέσπιση του νόμου. Και τα δύο ήταν το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά. Η Εποχή του Νόμου εκπροσωπεί το έργο υπό το όνομα του Ιεχωβά Θεού· αποτελεί το σύνολο του έργου που επιτελέστηκε κυρίως υπό το όνομα του Ιεχωβά. Έτσι, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιεχωβά και η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού —έργο το οποίο επιτελέστηκε κυρίως υπό το όνομα του Ιησού. Η σημασία του ονόματος του Ιησού και το έργο που επιτέλεσε καταγράφηκαν κατά κύριο, λόγο στην Καινή Διαθήκη. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ιεχωβά έχτισε τον ναό και τον βωμό στο Ισραήλ, καθοδήγησε τη ζωή των Ισραηλιτών επί γης, αποδεικνύοντας ότι ήταν ο εκλεκτός Του λαός, η πρώτη ομάδα ανθρώπων που επέλεξε ο ίδιος επί γης και η οποία συμμορφωνόταν με το θέλημά Του, η πρώτη ομάδα που είχε καθοδηγήσει ο ίδιος προσωπικά. Οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ ήταν οι πρώτοι εκλεκτοί του Ιεχωβά, κι έτσι Εκείνος εργαζόταν πάντα μέσα τους, μέχρι τη στιγμή που ολοκληρώθηκε το έργο της Εποχής του Νόμου από τον Ιεχωβά. Το δεύτερο στάδιο του έργου ήταν το έργο της Εποχής της Χάριτος της Καινής Διαθήκης και επιτελέστηκε μεταξύ του εβραϊκού λαού, μεταξύ μίας από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Το πεδίο αυτού του έργου ήταν μικρότερο επειδή ο Ιησούς ήταν ο Θεός που ενσαρκώθηκε. Ο Ιησούς εργάστηκε μόνο στη γη της Ιουδαίας και επιτέλεσε έργο διάρκειας μόνο τριάμισι ετών. Επομένως, ό,τι καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβεί τον όγκο του έργου που καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη. Το έργο του Ιησού την Εποχή της Χάριτος καταγράφεται κυρίως στα τέσσερα Ευαγγέλια. Το μονοπάτι στο οποίο πορεύονταν οι άνθρωποι της Εποχής της Χάριτος ήταν εκείνο των πιο επιφανειακών αλλαγών στη διάθεση της ζωής τους, οι περισσότερες από τις οποίες καταγράφονται στις επιστολές. Οι επιστολές καταδεικνύουν πώς εργαζόταν το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό. (Φυσικά, ανεξάρτητα από το αν ο Παύλος παιδεύτηκε ή χτυπήθηκε από συμφορά, στο έργο που επιτέλεσε έλαβε οδηγίες από το Άγιο Πνεύμα· ήταν κάποιος που χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό. Και ο Πέτρος χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα, αλλά δεν επιτέλεσε τόσο πολύ έργο όσο ο Παύλος. Αν και το έργο του Παύλου εμπεριείχε τις ακαθαρσίες του ανθρώπου, από τις επιστολές που έγραψε ο Παύλος μπορεί να δει κανείς πώς εργαζόταν το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό. Το μονοπάτι που ακολουθούσε ο Παύλος ήταν το σωστό, ήταν ορθό και αποτελούσε το μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος.)

Εάν επιθυμείς να δεις το έργο της Εποχής του Νόμου και να δεις πώς ακολουθούσαν οι Ισραηλίτες την οδό του Ιεχωβά, τότε πρέπει να διαβάσεις την Παλαιά Διαθήκη· αν επιθυμείς να κατανοήσεις το έργο της Εποχής της Χάριτος, τότε πρέπει να διαβάσεις την Καινή Διαθήκη. Πώς, όμως, βλέπεις το έργο των εσχάτων ημερών; Πρέπει να αποδεχτείς την ηγεσία του Θεού του σήμερα και να εισέλθεις στο σημερινό έργο, διότι αυτό είναι το νέο έργο και κανείς δεν το έχει καταγράψει προηγουμένως στη Βίβλο. Τη σήμερον ημέρα, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί και έχει επιλέξει άλλους εκλεκτούς στην Κίνα. Ο Θεός εργάζεται μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους, συνεχίζει από το έργο Του επί γης και συνεχίζει από το έργο της Εποχής της Χάριτος. Το έργο του σήμερα είναι ένα μονοπάτι στο οποίο ο άνθρωπος δεν έχει πορευτεί ποτέ, καθώς και μία οδός την οποία κανείς δεν έχει δει ποτέ. Είναι έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ πριν —είναι το πιο πρόσφατο έργο του Θεού επί γης. Ως εκ τούτου, έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ πριν δεν αποτελεί ιστορία, επειδή το τώρα είναι τώρα και δεν έχει γίνει ακόμα παρελθόν. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι ο Θεός έχει κάνει μεγαλύτερο και νεότερο έργο επί γης και εκτός του Ισραήλ, ότι αυτό έχει ήδη υπερβεί το πεδίο του Ισραήλ και τις προβλέψεις των προφητών, ότι είναι νέο και θαυμάσιο έργο πέραν των προφητειών και νεότερο έργο πέραν του Ισραήλ, καθώς και έργο το οποίο οι άνθρωποι δεν μπορούν μήτε να αντιληφθούν μήτε να φανταστούν. Πώς θα μπορούσε η Βίβλος να περιέχει σαφείς καταγραφές τέτοιου έργου; Ποιος θα μπορούσε να έχει καταγράψει εκ των προτέρων κάθε παραμικρό μέρος του σημερινού έργου, χωρίς καμία παράλειψη; Ποιος θα μπορούσε να έχει καταγράψει αυτό το ισχυρότερο, σοφότερο έργο, που αψηφά τις συμβάσεις, σε εκείνο το μουχλιασμένο παλιό βιβλίο; Το σημερινό έργο δεν αποτελεί ιστορία και, ως εκ τούτου, αν θέλεις να πορευτείς στο νέο μονοπάτι του σήμερα, τότε πρέπει να απομακρυνθείς από τη Βίβλο, πρέπει να υπερβείς τα βιβλία προφητείας ή ιστορίας στη Βίβλο. Τότε μόνο θα μπορέσεις να πορευτείς σωστά στο νέο μονοπάτι και τότε μόνο θα μπορέσεις να εισέλθεις στη νέα σφαίρα και στο νέο έργο. Πρέπει να καταλάβεις τον λόγο που, τη σήμερον ημέρα, σου ζητείται να μη διαβάζεις τη Βίβλο, τον λόγο που υπάρχει ένα άλλο έργο που είναι ξεχωριστό από τη Βίβλο, τον λόγο που ο Θεός δεν αναζητά νεότερη, πιο λεπτομερή άσκηση στη Βίβλο και τον λόγο που υπάρχει, αντ’ αυτού, ισχυρότερο έργο εκτός της Βίβλου. Αυτά είναι όλα όσα θα πρέπει να κατανοήσετε. Πρέπει να γνωρίζεις τη διαφορά ανάμεσα στο παλιό και το νέο έργο και, παρόλο που δεν διαβάζεις τη Βίβλο, πρέπει να είσαι σε θέση να την αναλύεις διεξοδικά· αν δεν το κάνεις, θα εξακολουθείς να λατρεύεις τη Βίβλο και θα σου είναι δύσκολο να εισέλθεις στο νέο έργο και να υποβληθείς σε νέες αλλαγές. Εφόσον υπάρχει μια ανώτερη οδός, γιατί να μελετάς εκείνη την κατώτερη, απαρχαιωμένη οδό; Εφόσον υπάρχουν νεότερες ομιλίες και νεότερο έργο, γιατί να ζεις εν μέσω παλαιών ιστορικών καταγραφών; Οι νέες ομιλίες μπορούν να παράσχουν τα απαραίτητα για σένα, πράγμα που αποδεικνύει ότι αυτό είναι το νέο έργο. Οι παλιές καταγραφές δεν μπορούν να σε κάνουν να χορτάσεις ούτε μπορούν να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες σου, γεγονός που αποδεικνύει ότι αποτελούν ιστορία και όχι το έργο του εδώ και τώρα. Η υψηλότερη οδός είναι το νεότερο έργο και, με το νέο έργο, όσο υψηλή κι αν είναι η οδός του παρελθόντος, είναι απλώς η ιστορία που θυμούνται οι άνθρωποι και, ανεξάρτητα από την αξία της ως αναφορά, εξακολουθεί να παραμένει η παλαιά οδός. Παρόλο που καταγράφεται στο «ιερό βιβλίο», η παλαιά οδός αποτελεί ιστορία. Παρόλο που δεν υπάρχει καμία καταγραφή της στο «ιερό βιβλίο», η νέα οδός είναι η οδός του εδώ και τώρα. Αυτή η οδός μπορεί να σε σώσει και αυτή η οδός μπορεί να σε αλλάξει, διότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος.

Πρέπει να κατανοήσετε τη Βίβλο —αυτό το έργο είναι υψίστης σημασίας! Τη σήμερον ημέρα, δεν χρειάζεται να διαβάζεις τη Βίβλο, διότι δεν περιέχει τίποτε νέο· όλα είναι παλιά. Η Βίβλος είναι ένα ιστορικό βιβλίο, και αν είχες φάει και πιει την Παλαιά Διαθήκη κατά την Εποχή της Χάριτος —αν είχες κάνει πράξη αυτά που απαιτούνταν τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος— ο Ιησούς θα σε είχε απορρίψει και θα σε είχε καταδικάσει. Αν είχες εφαρμόσει την Παλαιά Διαθήκη στο έργο του Ιησού, θα ήσουν Φαρισαίος. Αν, τη σήμερον ημέρα, συνδυάσεις την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη για να φας και πιεις, καθώς και για να ασκηθείς, τότε ο Θεός του σήμερα θα σε καταδικάσει. Θα έχεις μείνει πίσω όσον αφορά το σημερινό έργο του Αγίου Πνεύματος! Εάν τρως και πίνεις την Παλαιά Διαθήκη και την Καινή Διαθήκη, τότε είσαι έξω από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος! Τον καιρό του Ιησού, ο Ιησούς καθοδήγησε τους Εβραίους, καθώς και όλους όσοι Τον ακολουθούσαν, σύμφωνα με το έργο που επιτελούσε μέσα Του το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό. Δεν λάμβανε τη Βίβλο ως βάση για ό,τι έπραττε, αλλά μιλούσε σύμφωνα με το έργο Του. Δεν έδινε σημασία σε αυτά που έλεγε η Βίβλος, ούτε έψαχνε στη Βίβλο ένα μονοπάτι στο οποίο να οδηγήσει τους ακόλουθούς Του. Από τότε που πρωτοξεκίνησε να εργάζεται, διέδιδε την οδό της μετάνοιας —μία λέξη η οποία δεν είχε αναφερθεί διόλου στις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Όχι μόνο δεν ενήργησε σύμφωνα με τη Βίβλο, αλλά ηγήθηκε επίσης ενός νέου μονοπατιού και επιτέλεσε νέο έργο. Δεν έκανε ποτέ αναφορά στη Βίβλο όταν κήρυττε. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, κανείς δεν ήταν ποτέ σε θέση να εκτελέσει τα θαύματά Του —να θεραπεύσει τους άρρωστους και να εκβάλει τα δαιμόνια. Έτσι και το έργο Του, οι διδαχές Του και η εξουσία και η δύναμη των λόγων Του υπερέβαιναν κάθε άνθρωπο την Εποχή του Νόμου. Ο Ιησούς επιτελούσε απλώς το νεότερο έργο Του και, παρόλο που πολλοί άνθρωποι Τον καταδίκασαν χρησιμοποιώντας τη Βίβλο —και χρησιμοποίησαν, μάλιστα, την Παλαιά Διαθήκη για να Τον σταυρώσουν— το έργο Του υπερέβη την Παλαιά Διαθήκη. Αν δεν ίσχυε αυτό, γιατί Τον κάρφωσαν οι άνθρωποι στον σταυρό; Ο λόγος δεν ήταν επειδή η Παλαιά Διαθήκη δεν ανέφερε τίποτα για τη διδασκαλία Του και την ικανότητά Του να θεραπεύει τους αρρώστους και να εκβάλλει τα δαιμόνια; Το έργο Του επιτελέστηκε με σκοπό να ηγηθεί ενός νέου μονοπατιού· δεν είχε σκοπό να ξεκινήσει σκοπίμως πόλεμο ενάντια στη Βίβλο, ούτε να ξεφορτωθεί σκοπίμως την Παλαιά Διαθήκη. Ήλθε απλώς για να εκτελέσει τη διακονία Του, να φέρει το νέο έργο σε εκείνους που Τον λαχταρούσαν και Τον αναζητούσαν. Δεν ήλθε για να επεξηγήσει την Παλαιά Διαθήκη ή να υποστηρίξει το έργο της. Το έργο Του δεν είχε σκοπό να επιτρέψει στην Εποχή του Νόμου να συνεχίσει να εξελίσσεται, διότι το έργο Του δεν λάμβανε διόλου υπόψη το εάν είχε ως βάση τη Βίβλο. Ο Ιησούς ήλθε απλώς να επιτελέσει το έργο που όφειλε να επιτελέσει. Οπότε, δεν εξήγησε τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, ούτε εργάστηκε σύμφωνα με τα λόγια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης. Αγνόησε αυτά που έλεγε η Παλαιά Διαθήκη, δεν Τον ενδιέφερε αν συμφωνούσε με το έργο Του ή όχι και δεν Τον ενδιέφερε τι γνώριζαν οι άλλοι για το έργο Του ή πώς το καταδίκαζαν. Συνέχισε απλώς να επιτελεί το έργο που όφειλε να επιτελέσει, παρόλο που πολλοί άνθρωποι χρησιμοποίησαν τις προβλέψεις των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης για να Τον καταδικάσουν. Στους ανθρώπους, φαινόταν θαρρείς και το έργο Του δεν είχε καμία βάση, και πολλά στοιχεία του έρχονταν σε αντίθεση με τις καταγραφές της Παλαιάς Διαθήκης. Δεν ήταν αυτό ο παραλογισμός του ανθρώπου; Χρειάζεται να εφαρμόζεται δόγμα στο έργο του Θεού; Και πρέπει ο Θεός να εργάζεται σύμφωνα με τις προβλέψεις των προφητών; Στο κάτω κάτω, τι είναι μεγαλύτερο: ο Θεός ή η Βίβλος; Γιατί πρέπει ο Θεός να εργάζεται σύμφωνα με τη Βίβλο; Μήπως ο Θεός δεν έχει το δικαίωμα να υπερβεί τη Βίβλο; Δεν μπορεί ο Θεός να απομακρυνθεί από τη Βίβλο και να επιτελέσει άλλο έργο; Γιατί ο Ιησούς και οι μαθητές Του δεν τηρούσαν το Σάββατο; Αν έπρεπε να ασκείται σύμφωνα με το Σάββατο και σύμφωνα με τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, τότε γιατί ο Ιησούς δεν τήρησε το Σάββατο μετά την έλευσή Του, αλλά, αντ’ αυτού, έπλυνε πόδια, κάλυψε το κεφάλι, έκοψε τον άρτο κι ήπιε κρασί; Δεν απουσιάζουν όλα αυτά από τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης; Αν ο Ιησούς τιμούσε την Παλαιά Διαθήκη, τότε γιατί δεν ακολούθησε αυτούς τους κανονισμούς; Θα πρέπει να γνωρίζεις ποιος προηγήθηκε μεταξύ Θεού και Βίβλου! Εφόσον ήταν ο Κύριος του Σαββάτου, δεν θα μπορούσε να είναι και ο Κύριος της Βίβλου;

Το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς κατά τον καιρό της Καινής Διαθήκης ξεκίνησε νέο έργο: Δεν εργαζόταν σύμφωνα με το έργο της Παλαιάς Διαθήκης, ούτε εφάρμοζε τα λόγια που εξέφερε ο Ιεχωβά της Παλαιάς Διαθήκης. Επιτέλεσε το δικό Του έργο και επιτέλεσε νεότερο έργο, και έργο ανώτερο από τον νόμο. Έτσι, είπε: «Μη νομίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόμον ή τους προφήτας· δεν ήλθον να καταλύσω, αλλά να εκπληρώσω». Συνεπώς, σύμφωνα με αυτό που επέτυχε, έσπασαν οι δεσμοί με πολλά δόγματα. Το Σάββατο, όταν οδήγησε τους μαθητές μέσα από τα σπαρτά, συνέλεξαν και έφαγαν στάχυα· δεν τήρησε το Σάββατο, και είπε: «Ο Υιός του ανθρώπου είναι κύριος και του σαββάτου». Την εποχή εκείνη, σύμφωνα με τους κανόνες των Ισραηλιτών, όποιος δεν τηρούσε το Σάββατο λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου. Ο Ιησούς, ωστόσο, ούτε εισήλθε στον ναό ούτε τήρησε το Σάββατο, και το έργο Του δεν είχε επιτελεστεί από τον Ιεχωβά τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης. Έτσι, το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς υπερέβη τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν ανώτερο από αυτόν και δεν ήταν σύμφωνο με αυτόν. Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς δεν εργαζόταν σύμφωνα με τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και είχε ήδη απομακρυνθεί από αυτά τα δόγματα. Οι Ισραηλίτες, ωστόσο, προσκολλούνταν σθεναρά στη Βίβλο και καταδίκαζαν τον Ιησού —δεν αρνούνταν, έτσι, το έργο του Ιησού; Σήμερα, και ο θρησκευτικός κόσμος προσκολλάται σθεναρά στη Βίβλο, και κάποιοι άνθρωποι λένε: «Η Βίβλος αποτελεί ένα ιερό βιβλίο και πρέπει να διαβάζεται». Κάποιοι λένε: «Το έργο του Θεού πρέπει να πάντα υποστηρίζεται, η Παλαιά Διαθήκη είναι η διαθήκη του Θεού με τους Ισραηλίτες και δεν μπορεί να απορριφθεί, και το Σάββατο πρέπει πάντα να τηρείται!» Δεν είναι γελοίοι; Γιατί ο Ιησούς δεν τηρούσε το Σάββατο; Μήπως αμάρτανε; Ποιος μπορεί να κατανοήσει απόλυτα αυτά τα πράγματα; Όπως κι αν διαβάζουν οι άνθρωποι τη Βίβλο, θα είναι αδύνατο να γνωρίσουν το έργο του Θεού χρησιμοποιώντας την ικανότητα κατανόησής τους. Όχι μόνο δεν θα αποκτήσουν αγνή γνώση του Θεού, αλλά οι αντιλήψεις τους θα γίνονται όλο και πιο εξωφρενικές, σε βαθμό που εκείνοι θα αρχίσουν να εναντιώνονται στον Θεό. Αν δεν ενσαρκωνόταν ο Θεός τη σήμερον ημέρα, οι άνθρωποι θα καταστρέφονταν από τις δικές τους αντιλήψεις και θα πέθαιναν εν μέσω της παίδευσης του Θεού.